TS-#8

#8, Tebervali, 2011

Telavuri seriebi

Cveni radioFM 103.8

Cveni r

adio

Tqv

eni

ganw

yobi

sTvi

s

uaxlesi informacia

CarTe da usmine

FM 103.8

sayvareli hitebiaxali kompoziciebi

Telavuri seriebi 1

Telavis socialuri qseli

www. Telaveli. ge

Telavi internetSi

Telavuri seriebi 2

redaqtorisagan

giorgi beJaniSvili

Telavuri seriebi 3

გამარჯობა!

მოგეხსენებათ, ჩემს სიტყვას ყოველთვის წინა თვის შეჯამებით ვიწყებ. ჩვენი ჟურნალის მკითხველთა რაოდენობამ იმატა. იანვრის, საახალწლო ნომერი თურმე 800-ზე მეტ მკითხველს წაუკითხავს, იმედია, თებერვლის ნომერი 1000-ს გადასცდება, ამაში კი თითოეული თქვენგანის დახმარებაა საჭირო. ყველას მოწიწებით მოგიწოდებთ დააშეაროთ ეს ნომერი ან იმეილზე გადაუგზავნოთ თქვენს მეგობრებს! შეგახსენებთ, ჟურნალზე მუშაობს ჯგუფი, რომელიც მხოლოდ და მხოლოდ საზრდოობს თქვენი, ძვირფასო მკითხველებო,თქვენი სიყვარულითა და დაფასებით! ასე რომ, ნუ იქნებით პასიურნი და დაგვეხმარეთ უკეთესი გავხადოთ ჩვენი ჟურნალიცა და ზოგადად, ჩვენი მომავალი! და კიდევ ერთი, რამდენიმე ჩემს ნაცნობში აღმოვაჩინე ასეთი უცნაურობა (არ ვიცი სხვა რა დავარქვა) ჟურნალის ლინკს, უგზავნიდნენ მხოლოდ

თელაველ ნაცნობ-მეგობრებს! არა და არა, ესაა შეცდომა, ჩვენი ჟურნალი დიდი ხანია გასცდა თელავსა თუ ზოგადად კახეთს, იმედია მეთანხმებით. ალბად, სახელი „თელავური სერიები“ აბნევს მავანთ . . .

რაც შეეხება გამოხმაურებებს, მრავალი საინტერესო მესიჯი თუ კომენტარი მივიღეთ, მაგრამ ამჯერად, აქცენტს მხოლოდ ჩვენი ერთ-ერთი ავტორის თორნიკე ხაჩიძის კომენტარზე გავაკეთებ. თორნიკე გვწერდა (საბერძნეთიდან), რომ ჟურნალის დიზაინი მთლიანად შესაცვლელია . . . არ ვიცი თქვენ რას ფიქრობთ, მაგრამ მეც მიმაჩნია, რომ შესაცვლელია, თუმცა არა მთლიანად. მოგეხსენებათ, ჟურნალის დიზაინზე მე და ჩემი მეუღლე ვზრუნავთ, ვცდილობთ ყოველდღე რაღაც ლაფსუსები ვიპოვოთ და შევასწოროთ, რათა უფრო ლამაზი და მიმზიდველი გავხადოთ იგი. ახალ ნომერში, როგორც ხედავთ, შეცვლილია ეს და მომდევნო გვერდი.შეამჩნევდით, აქამდეც რამდენჯერმე იცვალა სახე ამ ორმა გვერდმა. შევეცადე უფრო მეტად მოქნილი და სადა გვერდები გამოსულიყო, თუმცა ამით დიზანის დახვეწის პროცესი არ დასრულებულა. ველი თქვენს მოსარებებს facebook-ზე. ასევე გადასხვაფერებული დაგხვდებათ ზემოთ ნახსენები facebook-ის გვერდი, რომელიც მგონია უფრო მეტად დავამსგავსეთ ნამდვილ „პირწიგნაკს“.

და ბოლოს, კიდევ ერთ სასიამოვნო სიახლის შესახებ მინდა გაუწყოთ. უნდა ვაღიარო, აქამდე ძველი ნომრის გარეკანისათვის სურათებს ხშირად google-ში დავეძებდი, ამას გარკვეული მიზეზები აქვს . . . ამიერიდან, ჩვენი გარეკანის მთავარ სურათზე თავად ვიზრუნებთ და საერთოდ ყველა სურათი (თუ რა

თქმა უნდა, თუ ის საზღვარგარეთ არ იქნება გადაღებული) ჩვენი ავტორობით იქნება. მითუმეტეს, რომ შემოგვიერთდა კიდევ ერთი ნიჭიერი და ძალიან გამოცდილი ფოტოგრაფი ქეთი იოსებაშვილი, რომელმაც ერთბაშად გარეკანის მთავარი ფოტო, LIVE და აღდგენილი რუბრიკა „პარალელები“ მოგვიმზადა! მე პირადად ძალიან მძულს ყოველივე „სხვისი“ და გარწმმუნებთ, რომ ყოველი ჩვენგანი ზრუნავს იმაზე, რომ ნებისმიერი მასალა, სტატია თუ ილუსტრაცია/ფოტო იყოს ექსკლუზივი და რაც მთავარია, ჩვენი მომზადებული, ჩვენი შექმნილი!

მცირე ცვლილებაა გუნდშიც, ზაზა კევლიშვილმა და ვახო მოსიაშვილმა არტ–რედაქტორის ფუნქცია შეითავსეს. ამიერიდან, ყველა მასალა მათ ხელში კიდევ ერთ „შემოწმებას“ გაივლის, რათა მაქსიმალურად დახვეწილი მოვიდეს იგი თქვენამდე. მე კი, მთავრი რედაქტორის სტატუსით შეგეხმიანებით ხოლმე . . .

როგორც იხილეთ, ჟურნალს აქვს ახალი წარწერა, მაინტერესებს თქვენი მოსაზრებები და იმედია არ დაიზარებთ კვლავ დააფიქსიროთ ისინი ჩვენს facebook-ის გვერდზე - http://www.facebook.com/Telavi.Series.

დანარჩენზე უკვე შინაარსიდან შეიტყობთ ;)

მომავალ შეხვედრამდე ვირტუალურ სამყაროში!

9

kontaqti

[email protected]

persona

13

Cemi quCa

SemqmnelebimTavari redaqtori

Jurnalistebi

giorgi beJaniSvili

naTia daneliSvili

soso miqelaZe

konsultantineli cqitiSvili

avtorebi

fiqria yuSitaSvili

giorgi javaxiSvili

dizaini

irine jandieri

foto

P.R. menejeriTiniko xanjaliaSvili

ilustracialevan laSxi

26Telavuri

girCevTseriebi

stilist - koreqcia

qeTi SaverdoSvilinona winwalaSvili

nino osiaSvili

naTia nayeuri

mariam abaSiZe

fiqria yuSitaSvili

33

1719252731

49

59

47

55maia mamulaSvili

Sinaar

si

soso miqelaZe

zaza kevliSvili

maia mamulaSvili

Tornike xaCiZEe

F gverdi

39

UCNAURI.COMpaatas kinolentamodis istoria

Telavuri seriebi 4

paralelebi

61

5

Art redaqtori

zaza kevliSvilivaxo mosiaSvili

qeTi SaverdoSvili

zaza kevliSviliTiniko xanjaliaSvili

giorgi beJaniSvili

qeTi iosebaSvili

Tornike xaCiZe

Cven garSemo

LIVEToresa Mossy

Toresa Mossy

Telavuri seriebi 5

afrodite miloselipersona

Telavuri seriebi 6

Telavuri seriebi 7

Cvens virtualur oTaxSi Tamamad, reveransebis gareSe Semodis,aranormalur Sarms atarebs,Znelia auRelveblad uyuro, siyvaruls da mimzidvelobas asxivebs. vulgaruls ver daarqmev, Tumca aris masSi raRac aramiwierad mwveli da vnebiani.saxeze Rimili dasTamaSebs, wamiT ar iSorebs Rimils.

T.s: daviwyoT?

afrodite: diax,gismenT.

T.s: Cvens Jurnals Tu kiTxulobT?

afrodite: ver mogatyuebT rom xSirad,magram zogadi warmodgena gamaCnia.

T.s: da ras gvirCevdiT?

afrodite: met siyvaruls,ra unda girCioT sxva?

T.s: kargiT...valentinze ras gvetyodiT?

afrodite: kargad ver vicnob,samarTle giTxraT arc mainteresebs.ar ifiqroT amas SuriT vambobde.…istoria kargad vici.bevri Rirseuli Tu uRirsi qali aris dakavSirebuli siyvarulTan,bevrma maTganma gaaRmerTa es grZnoba,bevrmac cudad isargebla,magram siyvaruli iseTi grZnobaa,mogexsenebaT,rom kanonebs ar emorCileba.misTvis ar arsebobs dro,sivrce da sxva ganzomilebebi. ise msmenia, rom val-entinoba romidan iRebs saTaves.romi Zalian miyvars,iq Cemi tyupiscali da venera cxovrobs

T.s: ras ityviT Tanamedrove siyvarulze?

afrodite: Tanamedrove?es wuTia amaze gesaubrebodiT,siyvarulma ar icis dro,asaki nu exla me namdvil,wrfel siyvarulze gelaparakebiT.xom gesmiT Cemi?

T.s: raTqmaunda,magram kacobriobam dRemde ver gasca pasuxi am kiTxvas,Tu ra aris siyvaruli.

respondentis daxasiaTeba;

saxeli-afrodite, gvari-miloseli.

mSoblebi: mama - zevsi, deda - dione

dabadebis adgili:zRvis qafi

simaRle: 203 sm (Zalian maRali)

saqmianoba: siyvaruli

hobi: isev siyvaruli

moRvaweobis adgili:

sruliad samyaro.

Telavuri seriebi 8

CvenTan,saqarTveloSi Zalian bevri axalgazrda ojaxi ingreva,me statistikaze dayrdnobiT vambob amas.

afrodite-arc aris gasakviri?ise ar gamigoT TiTqos es momwondes,ra sisulelea! magram axal-gazrdebs xSirad siyvaruli da sqesobrivi ltolva erTmaneTSi erevaT.aqedan modis mTeli es gaugebrobebi,konfliqtebi.

T.s: da siyvaruli sqesobriv ltolvas gamoricxavs?

afrodite: raTqmaunda ara! me vTqvi erTmaneTSi ureven-meTqi.es ki cudia.

T.s: simarTle giTxraT davibeni. . .

afrodite: maSin sxvanairad agixsniT.arc siyvaruli da arc sqesobrivi ltolva.modiT, amas seqsi vuwodoT, es TavisTavad cudi araa,magram erTmaneTSi ar unda avurioT,eseni sxvadasxva rameebia.ai, magaliTad,kalami romliTac werT cudia?

T.s: ara,me Zalian miyvars.

afrodite: da rveuli, romelSic iwerT?

T.s: arc esaa cudi, ra Tqmaunda!

afrodite: SesaniSnavia! aba, exla scadeT da rveuliT dawereT kalamze,rame gamova?yvelafers Tavis funqcia aqvs samyaroSi.

T.s: xo,es ar aris ase advilad misaxvedri. . . da mainc,qarTvel wyvilebze ras gvetyviT?

afrodite: vxvdebi,vici,qveteqsti igivea, yvela amas CagCiCinebT, rom dakompleqsebuli eri xarT ara?es ybadaRebuli „qaliSvilobis instituti“, qorwinebamde seqsi da a.S, magram SexedeT,me miTlo-gias kargad vicnob.problemis dasadgenad misi warmoSobis saTaveebs unda miakiTxoT. Tqven xarT eri,romelsac sakuTari siyvarulis qalRmerTi ar hyavs,gana es arafers ganiSnebT?

T.s: ki magram Cven gvyavs yamari, qali, vinc amiranma miotaca.miTis mixedviT ulamazesi qali iyo!

afrodite: sayvarelo,Sen Tqvi ulamazesio?ki iyo, magram me siyvarulis qalRmerTze gelaparakebi. Tqven gyavdaT nadirobis,omis,nayofierebis RmerTebi, magram siyvarulis qalRmerTs versad manaxeb,me gagebiT vekidebi amas, rTuli da omebiT savse istoria gqondaT.sinamdvileSi arsdros araa gvian, gamoigoneT axla!

T.s: maS saimedos verafers gvetyviT?

afrodite: piriqiT,piriqiT! Tqven Zalian Tbili xalxi xarT,mosiyvarule,mjera yvelaferi win gaqvT.mTavari mainc isaa, rom kalendrebs ar CamoekidoT da sxva erebis mibaZviT ar ixadoT “siyvarulis dReebi-”amaze xom saerTod siciliT vkvdebi, yvela dRe siyvarulis unda iyos, me Tu mkiTxav,mere yvelaferi Zalian lamazad da kargad iqneba. es kalendarze da ritualebSi ki ara,gulis siRmeSi unda xdebodes.

T.s: ese igi am aRniSvnas ewinaaRmdegebiT?

afrodite: sayvarelo, me aravis vewinaaRmdegebi,Tavad var siyvaruli. midiT da aRniSneT Tu ase gixariaT,imitom, rom adamianebs Tu ram uxariaT aravis aqvs ufleba xeli SeuSalos amaSi, magram me mainc girCevT: Tavi daanebeT am valentinobas, is sxva kulturis nawilia, evropeloba maincdamainc 14 Tebervlidan unda daiwyoT?

T.s: mgoni gadasarevi azri momawodeT. Cveni jgufi Seikribeba da Tqvens ideas gavacnob, iqneb marT-lac movifiqroT raRac ufro nacnobi, aramimbaZvelobiTi forma.

afrodite: keTili, kargi azria, ambebi SematyobineT . . . Zalian momwons aq, magram wasasvleli var. bolos, Tqvenma mkiTxvelma subieqtur qalad rom ar momnaTlos. aqedan yvelas mivulocav valen-tinobas da vusurveb ulev, ulev siyvaruls, Tqven es SegiZliaT!

T.s: madloba,Cvenc yovelive saukeTesos gisurvebT, mogvenatrebiT! imedia kvlav gvestumrebiT!

Aafrodite: ra Tqmaunda,mxolod droebiT gemSvidobebiT.kidev erTxel gilocavT, aba, droebiT!

avtori: zaza kevliSvili

janmrTel

obaze

iyaviizrune

Telavuri seriebi 9

Tanamedrove

fiqria yuSitaSvilis gverdisaavtoro

sabednierod, saqarTveloSi Sidsis gavrcelebas ar miuRia

epidemiis saxe. ”“

Telavuri seriebi 10

fiqria yuSitaSvili

“”ნარკომანიისა და

შიდსის თემა დღეს მეტად აქტუალურია. ამაზე ბევრს წერენ და საუბრობენ მასობრივი ინფორმაციის საშუალებებით პროფესიონალებიცა და ა რ ა პ რ ო ფ ე ს ი ო ნ ა ლ ე ბ ი ც . აღწერენ ნარკომანთა და აივ-ინფიცირებულთა მძიმე ცხოვრების დეტალებს, ან გვაწვდიან მშრალ სტატისტიკას მსოფლიოსა თუ ჩვენს ქვეყანაში არსებული რეალობის შესახებ, აღნუსხავენ ოპერატიული რეიდების შედეგებს, ან ცალკეული ფაქტების გაშუქებით ცდილობენ შექმნან საზოგადობრივი აზრი, რათა დაამარცხონ სტიგმა აივ/შიდსისა და ნარკომანიის ნიშნით მარგინალიზებულ ადამიანთა მიმართ. არადა, სულ მცირე საგაზეთო სტატია თუ ტელე- სიუჟეტი ძალზე მნიშვნელოვანი წინგადადგმული ნაბიჯია, რათა კიდევ ერთხელ შევახსენოთ საზოგადოებას შიდსსა და ნარკოტიკებთან დაკავშირებული საფრთხეები, მეტად დავაფიქროთ საზოგადოება მის მომავალზე, რადგან, რაც დრო გადის, სულ უფრო ცხადი ხდება, რომ ნარკომანია ჩვენი, როგორც ერის ყველაზე დიდი და სერიოზული პრობლემაა.

ა მ ბ ო ბ ე ნ , რ ო მ საქართველოში ნარკომანიას

ერთი საგულისხმო თავისებურება ახასიათებს : თუ სხვა ქვეყნების უმრავლესობაში ნარკოტიკებს ძირითადად ან ბოჰემური წრის წარმომადგენლები ( როკ-მუსიკოსები, მსახიობები და შოუ-ბიზნესის ვარსკვლავები), ეტანებიან, ან ისინი, ვინც საზოგადოებისაგან გარიყულად გრძნობს თავს ( უმუშევრები, ემიგრანტები, კრიმინალები და ა.შ.) ამავე დროს, ნარკომანია არა მარტო სერიოზული დაავადებაა,

არამედ იმგვარი სერიოზული პრობლემაც, რომლის აღმოცენება და გავრცელებაც ვიღაცას აწყობს, ამიტომ მუდამ უნდა გვახსოვდეს, რომ საზოგადოების წინაშე პასუხისმგებლობა ეკისრება არა მარტო ნარკოტიკბის მომხმარებელს, არამედ პირველ რიგში იმას, ვისთვისაც მომგებიანია ნარკოტიკების გავრცელება.

მიუხედავად მრავლწლიანი და მრავალმხრივი ძალისხმევისა, ჯერჯერობით მსოფლიოში ვერ მოხერხდა ნარკომანიასა და შიდსთან დაკავშირებული პრობლემების სრული აღმოფხვრა.

საზოგადოებისათვი ჯერ კიდევ ძნელად მისაღებია ის

აზრი, რომ საჭიროა ნარკომანებზე ზრუნვა, მაგრამ ფაქტია, რომ ნარკოტიკების მოხმარება შიდსის, ვირუსული ჰეპატიტებისა და სხვა დაავადებების გავრცელების რისკთანაა დაკავშირებული. ნარკოტიკების მომხმარებლები, მოგვწონს თუ არა ჩვენ ეს, საზოგადოების წევრები არიან და ეს დაავადებები, მათი წრიდან მთელ საზოგადოებაში ვრცელდება.

თანდათან იზრდება იმ

ადამიანების რიცხვი, რომლებიც ნარკოტიკებს ინექციური გზით იღებენ, რაც განსაკუთრებით საშიშია, რადგანაც შპრიცის, ნემსის, ნარკოტიკის ხსნარის მოსამზადებელი ჭურჭლის ან თვით ნარკოტიკის ხსნარის საშუალებით ნარკომანი შეიძლება დასნებოვნდეს სხვადასხვა ინფექციური დაავადებით, მათ შორის შიდსითა და ჰეპატიტით. აივ/ინფექცია შიდსის გავრცელების ხელშემწყობი ფაქტორებიდან ყველაზე იოლი გზა – ნარკომანიის ფართო გავრცელებაა.

აგრეთვე, საქართველოს მეზობელ ქვეყნებში შიდსის თვალსაზრისით, არასახარბიელო uw

sicocxle mzeris areSi

Telavuri seriebi 11

1991 wels Sidsis problemisadmi sazoga-doebis yuradRebis misaqcevad mxatvar frank muris mier Seqmnili wiTeli lenti dRes popularulia mTels msoflioSi da SidsTan brZolis simbolos warmoadgens .

მდგომარეობა, მოსახლეობის მზარდი მიგრაცია, ფართო საერთაშორისო კონტაქტები და სექსში თავდაცვის დაბალი კულტურა, რაც გამოიხატება პრეზერვატივებზე მცირედი მოთხოვნით.

ს ა ბ ე დ ნ ი ე რ ო დ , საქართველოში შიდსის გავრცელებას არ მიუღია ეპიდემიის სახე, მაგრამ თუ გავითვალისწინებთ, რომ ოფიციალურ აივ-ინფიცირებულთა 70% ინექციური ნარკოტიკების მომხმარებლები არიან, ზიანის შემცირების პროგრამის დანერგვამ შესაძლოა თავიდან აგვაცილოს აივ-ის გავრცელების ტემპის ზრდა.

თუ ჩვენ ეპიდემიის შეჩერება გვსურს, კარგად უნდა ვიცოდეთ მისი ისტორია და წარმოვიდგინოთ იმ ადამიანების მდგომარეობა, რომლებსაც უკვე შეეხო ნარკომანიისა ან აივ/შიდსის პრობლემა. სწორედ ამიტომ, უდიდესი მნიშვნელობა აქვს, როგორც სამედიცინო, ასევე სოციოლოგიურ კვლევებს ამ მიმართულებით და საზოგადოების, როგორც სახელისუფლებო, ასევე არასამთავრობო სექტორის ერთიან ძალისხმევას სხვდასხვა პროექტების განხორციელებისას.

2011 წლის 27 იანვარს, თბილისში, სასტუმრო „ძველი

თბილისის“ საკონფერენციო დარბაზში გაიმართა „ნარკოტიკების მოხმარებისა და აივ/შიდსის პრობლემის პრევენცია, ადვოკატირების“ საკითხებისადმი მიძღვნილი კონფერენცია, რომელმაც ერთგვარად შეაჯამა საზოგადოებრივი გაერთიანება „ბემონის“ მიერ განხორციელებული პროექტი „ კახეთის რეგიონში ადგილობრივი არასამთავრობო სექტორის პოტენციალისა და კოორდინაციის გაძლიერება ნარკომანიისა და აივ/შიდსის პრევენციის მიმართულებით“, რომლის პრეზენტაციაც გააკეთა საზოგადოებრივი გაერთიანება „ბემონის“ გამგეობის თავმჯდომარე თამარ სირბილაძემ, ხოლო ამავე საზოგადოების თელავის ფილიალის დირექტორმა დავით ღონღაძემ დამსწრე აუდიტორიას გააცნო კვლევის „ აივ/ინფექციისა და წამალდამოკიდებულების შესახებ ცოდნა, დამოკიდებულება და ქცევა კახეთის რეგიონში“ შედეგები. კონფერენციის დამსწრე საზოგადოება კი ერთობ სოლიდური და წარმომადგელობითი გახლდათ: საქართველოში ევროკავშირის წარმოადგენლობის ოპერაციული დეპარტამენტის ხელმძღვანელი მარტინ კლაუკე, ჰოლანდიის ელჩი საქართველოში პიტერ იან ლანდერბერგი, საქართველოს

პარლამენტის თავმჯდომარის მოადგილე გიგი წერეთელი, საქართველოს პარლამენტის ჯანმრთელობის დაცვისა და სოციალურ საკითხთა კომიტეტის თავმჯდომარე ოთარ თოიძე, საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის მოადგილე მიხეილ დოლიძე. კონფერენციაზე მოეწყო ათ წუთიანი პრეზენტაციები საქართველოში ( მომხსენებელი შიდსის ცენტრის ეპიდემიოლოგიური განყოფილების ხელმძღვანელი ნია ბადრიძე), უკრაინასა (მომხსენებელი აღმოსავლეთ-დასავლეთის შიდსის ფონდის რეგიონალური დირექტორი ელენა ვოსკრესენსკაია) და ჰოლანდიაში (მომხსენებელი ა ღ მ ო ს ა ვ ლ ე თ - დ ა ს ა ვ ლ ე თ ი ს შიდსის ფონდის პროგრამების დირექტორი ანკე ვან დამი), აივ/შიდსთან დაკავშირებული სიტუაციის მიმოხილვით. აგრეთვე კონფრენციის მონაწილენი გაეცნენ უახლეს ინიციატივებს აივ/შიდსისა და ნარკოკანონმდებლობის სფეროში, იმ კანონებსა და ცვლილებებს, რომლებიც შესულია საქართველოს პარლამენტში განსახილველად (მომხსენებელი შიდსთან, ტუბერკულოზთან და მალარიასთან ბრძოლის გლობალური ფონდის

avtori: fiqria yuSitaSvili

Telavuri seriebi 12

ადვოკატირების კომპონენტის კოორდინატორი ნინო ნადაშვილი).

კ ო ნ ფ ე რ ე ნ ც ი ი ს მეორე განყოფილება დაეთმო საზოგადოებრივი გაერთიანება „ბემონის“ მიერ განხორციელებული პროექტის „ კახეთის რეგიონში ადგილობრივი არასამთავრობო სექტორის პოტენციალისა და კოორდინაციის გაძლიერება ნარკომანიისა და აივ/შიდსის პრევენციის მიმართულებით“ ფარგლებში მომზადებული დოკუმენტური ფილმის „სიცოცხლე მზერის არეში“ ჩვენებასა და განხილვას. აღსანიშნავია, რომ ეს ფილმი მომზადდა თელავის დამოუკიდებელი ტელეკომპანია „თანამგზავრის “ ბაზაზე ჩემ მიერ ( ოპერატორი გელა ჯალიაშვილი) და მისი ადგილობრივი პრეზენტაცია სავარაუდოდ მარტში გაიმართება თელავის იაკობ გოგებაშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტში.

ჩვენი გადამღები ჯგუფი ( ოპერატორი გელა ჯალიაშვილი, თელავის თეატრის მსახიობები: ნონა ხუმარაშვილი, ზურაბ გორგაძე, შალვა ანთელავა, ბაჩო გურგენიძე, ლექსო რაზმაძე) და ფილმში მონაწილე ყველა რესპონდენტი, რომელთა შორის თელაველი მაყურებელი ჩვენი საზოგადოების არაერთ პოპულარულ სახეს შეიცნობს), შეეცადა გულახდილად ესაუბრა თუ რა არის ნარკომანია: განსაკუტრებული სენი ტუ კრიმინალტან წილნაყარი უკურნებელი სენი?

შესაძლებელია თუ არა ნარკომანიის ბოლომდე განკურნება?

რა ფაქტორები უწყობს ხელს ნარკომანიის გავრცელებას საქართველოში?

რამდენად ეფექტურია

ეკლესიის როლი ნარკომანიის პრობლემის დასაძლევად საქართველოში?არსებობს თუ არა სტიგმა ჩვენს საზოგადოებაში ნარკომანთა და აივ-ინფიცირებულთა მიმართ?როგორია საზოგადოებისა და სახელმწიფოს როლი ამ პრობლემების აღმოფხვრის პროცესში?

თუ ჩვენ გვსურს ვიყოთ სრულფასოვანი და ჯანსაღი საზოგადოება, მუდმივად უნდა გვახსოვდეს, რომ ინდივიდუალური ჯანმრთელობის პრობლემაზე პასუხისმგებელია არა მარტო კონკრეტული ადამიანი, არამედ ის საზოგადოებაც, რომელშიც ეს ადამიანი ცხოვრობს და რაც მთავარია, ცალკეულმა ადამიანებმაც და მთლიანად საზოგადოებამაც უნდა გადადგას

კონკრეტული ნაბიჯები იმისათვის, რომ შეიქმნას კეთილსასურველი გარემო ჯანმრთელობის გაუმჯობესებისათვის. ნარკომანია და შიდსი, შიდსი და ნარკომანია - ერთი აქტუალური პრობლემის - მედლის ორი მხარე...

რა შეუძლია საზოგადოებამ დაუპირისპიროს ოცდამეერთე საუკუნეში ადამიანის სიცოცხლის ამ ორ უვერაგეს მტერს - მხოლოდ და მხოლოდ ცხოვრების ჯანსაღი წესი ანუ სწრაფვა სულიერი და ფიზიკური სიჯანსაღისადმი!

სამყაროში არსებულ ფასეულობათა შორის ხომ ყველაზე ძვირფასი ადამიანის სიცოცხლე და ჯანმრთელობაა, ამიტომ, მოდით ვიყოთ თანამედროვენი და ვიზრუნოთ ჯანმრთელობაზე!

filmis '' sicocxle mzeris areSi '' posteri

Telavuri seriebi 13

saavtoro zaza kevliSvilis gverdi

Telavuri seriebi 14

WITH ALITTLE HELP FROM MY FRIEND

zaza kevliSvili

უკვე მერამდენედ შემაცვლევინა გადაწყვეტილება ფეისბუქმა...უფრო სწორად ერთმა პატარა „კომენტმა“. არადა თელავური როკის მოკლე,საინფორმაციო მიმოხილვას ვაპირებდი.ერთი მეგობრის ტექსტის ამონარიდი :–„რას ლაპარაკობ ტო,რა 90–იანი წლები,პირველი როკ–ფესტივალი საიუზში თბილისში ჩატარდა,80 წელს,დაჟე ბორის გრებენშიკოვი იყო „აკვარიუმთან“ ერთად, მაგ პერიოდში კი „ტაქსი“ და ,,ჯუგ–ბოქსი“ ,,გაიჩითა”,პირველი ქართული როკ ჯგუფებიშევპირდი რომ პასუხს სტატიით გავცემდი.ამისათვის, ჩემი უფროსი მეგობრის,ზურა შიშმანაშვილის დახმარება დამჭირდა.კარგია, რომ ინტერნეტმა მანძილის პრობლემა წაშალა,ზურა საფრანგეთში,ქალაქ არრასში ცხოვრობს და მოღვაწეობს.ამის შესახებ ცოტა ქვემოთ.

1975 წელს, ქალაქ თელავში,(არ დაგვავიწყდეს,ეს pink floid-ის და led zeppelin–ის შემოქმედებითი პიკის წლებია)ხუთი ახალგაზრდა:ზურაბ შ ი შ მ ა ნ ა შ ვ ი ლ ი , თ ა მ ა ზ ნ ა რ ე კ ლ ი შ ვ ი ლ ი , ზ უ რ ა ( ჰ ო კ ო )გოგოშვილი.ვასილ კონაშვილი და რომა ლომიძე აყალიბებენ პირველ ქართულ როკ ჯგუფს,რომელსაც თავიდან შავი ვარსკვლავი უწოდეს.საბჭოეთში ცენზურის,დევნისა uw

და დასმენის „ხელოვნება“მაღალ დონეზე იდგა,ამიტომ, თავად ეს ფაქტი უკვე მიუთითებს, რომ არა ხუთ მოხალისეზე,არამედ ძალიან მებრძოლ და რისკიან ბიჭებზე გვიწევს საუბარი.

Skype-ს მეშვეობით, ზურასთან ჩემმა ერთსაათიანმა დიალოგმა ბევრი რამე თავიდან დამანახა,კიდევ მეტი კი პირველად გავიგე.ამიტომ, მოდით,ერთად მივყვეთ და გავიგოთ რა უჯდებოდათ ბიჭებს საკუთარი საქმის და მუსიკის სიყვარული.

დავიწყოთ ცენზურით: არ შეიძლებოდა უ ც ხ ო უ რ ი , კ ა პ ი ტ ა ლ ი ს ტ უ რ ი ’’მავნე’’ სიმღერების მღერა.რეპერტუარში უნდა ყოფილიყო ქართული სიმღერები,სადაც ხოტბა უნდა შეგესხა საბჭოთა ქვეყნის დიდებისთვის.სიმღერის ტექსტებსა და სათაურებში უნდა ყოფილიყო რაც შეიძლება მეტი ვარსკვლავი,ლენინი,პარტია და ა.შ.არ უნდა გქონოდა გრძელი თმები და ჯინსები და საერთოდ,არ უნდა დამსგავსებოდი იმ „გახრწნილ, დასავლელ ბურჟუებს“,თუკი გინდოდა,რომ აპარატურა და სარეპეტიციო პირობები გქონოდა.საკუთარი აპარატურა ბიჭებს არც ჰქონდათ.ზურა იხსენებს:

,,იყო თელავის კულტ–სახლის დირექტორი,ბატონი დავით კეჟერაძე,კეთილი და გულიანი კაცი.ვუყვარდით და გული სტკიოდა პატარა ბიჭებს არაფერი რომ არ გვებადა.შემოგვთავაზა აპარატურა და სარეპეტიციო ფართი,ერთი პირობით, რომ რეპერტუარი ქართული საესტრადო სიმღერებით უნდა ყოფილიყო გაჯერებული და თუ გავპარებდით შიგადაშიგ როკიც გაგვერია,თორემ ეს მას სამსახურის დაკარვად დაუჯდებოდა.სხვა გზა არ გვქონდა,ამიტომ დავთანხმდით“. ...არადა ბიჭებს როკის დაკვრა უნდოდათ! ამას მოჰყვა გაუთავებელი დევნა–გ ა კ ო ნ ტ რ ო ლ ე ბ ა , ა პ ა რ ა ტ უ რ ი ს წართმევა.სახელწოდებაზე შარის მოდება,საეჭვო პიროვნებების რეპუტაცია და სხვა.ზურა იხსენებს, რომ შემდეგ წლებში ვარდისუბნის კულტურის სახლის დირექტორი,ახალგახრდა კაცი სამსახურიდან მოხსნეს, იმის გამო, რომ ჯგუფს სარეპეტიციო ფართი გამოუყო და ზურას საქმისთვის კარგი დახასიათება მისცა,არადა, თურმე აძალებდნენ, რომ საპირისპირო ეთქვა.რასაკვირველია ზურა ამას დღემდე განიცდის.დაბოლოს სიკვდილი..თაზო ნარეკლიშვილი,ჯგუფის ერთერთი ვოკალი ავტოავარაიაში

maSin gvegona, rom TeTri magia keTili iyo

da Savi - piriqiT, arada, magia magiaa . . “ ”

დაიღუპა. თითქოს ყველაფერი უნდა დამთავრებულიყო, მაგრამ... ,,სწორედ ამ აგრესიის,წინააღმდეგობისა და სირთულეების გამო, ჩვენ უფრო მებრძოლები გავხდით და არ ვაპირებდით საყვარელი საქმის მიტოვებას,მიუხედავად იმისა, რომ მუშაობა ჯოჯოხეთურ პირობებში გვიწევდა,ასე ვთქვათ,კახური სიჯიუტით ვაგრძელებდით ბრძოლას“.

საბჭოთა იდეოლოგიის მხრიდან ბრძოლა, ხშირად დამცინავ ,დამამცირებელ ფორმებს ღებულობდა.ზურა იხსენებს: ,,ერთხელ, ნადიკვარზე მივდიოდით და პოლიციის შენობასთან ავიარეთ.ერთი ჩვენი მეგობარი დაიჭირეს,რომელსაც გრძელი თმა ჰქონდა და შენობიდან ნახევრად თავგადაპარსული გამოუშვეს. ,,ზურამ არ იცის, რომ საბჭოთა საქართველოსგან დიდად არ განსხვავდება „ვარდების“ საქართველო,სადაც ახალგაზრდებს კვლავ აქვთ მსგავსი პრობლემები.ახლა ისევ ჯგუფს უნდა მივუბრუნდე.

გამუდმებული წნეხის ქვეშ მუშაობამ თავისი გაიტანა.კი,ბიჭებს ჰქონდათ ე ნ თ უ ზ ი ა ზ მ ი , რ ე პ ე რ ტ უ ა რ ს ა ც ეშმაკურად ადგენდნენ, რომ თავისივე შექმნილი სიმღერები გაეპარებინათ,მაგრამ ამ ყველაფერმა, როგორც ჩანს, ისინი დაღალა... ზურა 1980 წელს საქართველოდან მიდის და შვიდი წლით უჩინარდება.რაიკომის მაღალჩინოსნებმაც შვებით ამოისუნთქეს.

გაუჩინარება გაქრობას არ ნიშნავს და ეს ზურამ თავიდანვე გათვალა.ეგრედწოდებული “პრესტროიკის” პერიოდში,სადაც თითქოს საბჭოთა ხელისუფლებამ ღია და ლიბერალური მმართველობითი კურსი აიღო,ზურა კვლავ დაბრუნდა და ჯგუფი თავიდან შეკრიბა.მას ახალი სახელი–„თეთრი მაგია“ უწოდეს. „ეს ცოტა სასაცილო და ინფანტილურია დღეავანდელი გადასახედიდან–სიცილით ამბობს ზურა–მაშინ გვეგონა, რომ თეთრი მაგია კეთილი იყო და შავი– პირიქით,არადა,მაგია მაგიაა,მაგრამ მაშინ გვეჩვენებოდა, რომ ეს სახელი კარგად იმუშავებდა.რაც შეეხება მუსიკალურ მიმართულებას,ეს კლასიკური როკი იყო, რაღაც პინკებისა და

ლედ ზეპელინის მსგავსი.რა ვიცი რამდენად ხარისხიან მუსიკას ვქმნიდით,ალბად, არც ტექსტები იყო დიდი შედევრები,მაგრამ, რასაც ჩვენ ვაკეთებდით, იმ პერიოდში, ეს საინტერესო მოვლენა იყო.ინგლისური ენა ცუდად ვიცოდით,ვნახეთ ერთი ნიჭიერი ბიჭი,პაპუნა გ ი ო რ გ ა ძ ე , გ ა დ ა ს ა რ ე ვ ა დ ფლობდა ინგლისურ ენას.ყველა ტექსტის ავტორი თავად იყო,მე იდეებს და თემატიკას ვაწვდიდი. მახსოვს,მარცვლებად ვუწერდი,სად,რომელ მუსიკალურ

ტექსტში რამდენ მარცვლიანი ფრაზები გვინდოდა.პაპუნა კი ამ ყველაფერს ძალიან კარგად ართმევდა თავს“

ასე გაგრძელდა 1991 წლამდე.მახსოვს,ბავშვები ვიყავით,როკით ა ღ ფ რ თ ო ვ ა ნ ე ბ უ ლ ე ბ ი ბითლზის,როლინგების, პინკ ფლოიდისა და სხვა გენიალური ჯგუფების მუსიკას ფირსაკრავით ვ ე ც ნ ო ბ ო დ ი თ . ე რ თ ხ ე ლ ა ც გავიგეთ, რომ ერეკლეს მუზეუმის მიმდებარე ტერიტორიაზე „თეთრი მაგია“რეპეტიციებს

ა ტ ა რ ე ბ დ ა . რ ე პ ე ტ ი ც ი ა ზ ე შესვლა არც გვიოცნებია.გარეთ ვიდექით და გაოცებულები და აღფრთოვენებულები ვუსმენდით.ეს იყო ცოცხალი როკი! სწორედ ამ პერიოდში შევქმენით ჯგუფი „ღამურები“და ამ ყველაფერს „თეთრი მაგიის“ არსებობამაც დიდად შეუწო ხელი.ეს იყო საუკეთესო მოტივაცია ჩვენთვის , “ღამურებისთვის“–რომელსაც, ვფიქრობ, როდესმე ცალკე სტატიას მივუძღვნი.

საბჭოთა კავშირი იშლებოდა.

ზურა ამბობს, რომ 9 აპრილის შემდეგ დატრიალებულმა მოვლენებმა მნიშვნელოვანწილად დააჩქარა ჯგუფის დაშლა.შემდეგ ის როკ ჯგუფ „მწირი“–ში მიიწვიეს ლიდერ ვოკალისტად,სადაც ზ უ რ ა მ , შ ე მ ო ქ მ ე დ ე ბ ი თ ა დ მომწიფებულმა თავისი მუსიკალური ნიჭი ძლიერად წარმოაჩინა.ამას მოჰყვა გრან–პრი საერთაშორისო როკ ფესტივალზე.თითქოს ყველაფერი კარგად უნდა ყოფილიყო, მაგრამ საქართველოში სიტუაცია ძალიან აირია და ზურა წავიდა... წავიდა იმიტომ, რომ აქ

zurab SiSmanaSvili

Telavuri seriebi 15

თავის საქმეს ვეღარ აკეთებდა.

დღეს არრასში ცხოვრობს მეუღლესთან და შვილებთან ერთად,საკუთარი სტუდია აქვს,ჰყავს მეგობარი მუსიკოსები უკრავს და ქმნის მუსიკას.ზურამ ექსკლუზიური უფლება მომცა, რომ ჩვენი მკითხველისთვის შემეტყობინებინა–მან შექმნა როკ –ოპერა „ვეფხისტყაოსანი“.მუსიკისა და არანჟირების ავტორი, რასაკვირველია, თავადაა.ლიბრეტო, ახალგაზრდა ფრანგმა ქალმა გააკეთა,რომელმაც ზურას თქმით, ძალიან კარგად გაართვა თავი ასეთ ურთულეს თემას.ზურას დიდი მიზნები აქვს,აპირებს, რომ ეს პროექტი საფრანგეთში,ფრანგ ხალხს წარუდგინოს,იმიტომ , რომ ეამაყება ქართველობა, ,,ვეფხისტყაოსანი“ და ყველაფერი ქართული .ახლა მხოლოდ

jgufis imJamindeli Semadgenloba:

zurab SiSmanaSvili - klaviSi, vokali

vasil konaSvili - lid . gitara

roma lomiZe - basi

zura(hoko)gogoSvili - drami

suraTze:vasil konaSvilizurab gogoSvili

zurab SiSmanaSvili

ტექნიკური საკითხების მოგვარებას ელოდება.რაც მთავარია,თვითონ ძალიან ოპტიმისტურად უყურებს ყველაფერ ამას.მეუღლესთან,ეკა აბაშიძესთან ერთად არრასში ასოციაცია „თელავი“შექმნა და მუსიკალურ პროექტებზე მუშაობს.

არ ვიცი ზუსტად რამდენჯერ ახსენა ზურამ თელავი ჩვენი საუბრის დროს,მაგრამ მშობლიურ ქალაქზე უდიდესი სიყვარულით ლაპარაკობდა.რასაკვირველია, სევდა და გულისტკივილიც ერია ყოველივე ამას.ზურა წუხს, რომ მისთვის არსებული ინფორმაციით თელავში არაფერი სასიკეთო არ ხდება,თუნდაც კულტურული თვალსაზრისით.მეც დავმძიმდი,იმიტომ, რომ ვერაფერი ვუთხარი კარგი და საიმედო და ეს განწყობა დღემდე მომყვება.

არ ვიცი რამდენად გავეცი ამ წერილით პასუხი ჩემს მეგობარს,რომელსაც ქართული როკის დაბადების თარიღად 1980 წელი მიაჩნია.წერის პროცესში მივხვდი,აღარც ვფიქრობდი პასუხზე.უბრალოდ, აღარ მაინტერესებდა ეს ყველაფერი.ახლა ველოდები და ერთი სული მაქვს როდის მოვუსმენ ზურას მიერ შექმნილ „ვეფხისტყაოსანს.“ თავად ზურას კი წარმატებებს ვუსურვებ ყველა თელაველის და მუსიკის მოყვარულის სახელით!

avtori: zaza kevliSvili

Telavuri seriebi 16

საჩაიეში ვზივარ. თებერვალი დგას უკვე და ქარიანი ამინდებიც დაიწყო. დიდი ხანია აღარაფერი დამიწერია და ამ მოსტატიო ტექსტის ფურცელზე გადმოტანას უკვე მერამდენე დღეა უშედეგოდ ვცდილობ. ბოლო რამდენიმე თვეა იმ გეგმებზე ვფიქრობ, რომლების განხორციელებამაც ნელ-ნელა თელავი პატარა ევროპული ტიპის ქალაქად შეიძლება გადააქციოს. ამიტომ, ბოლო დროს, აქტიურად ვცდილობ ჩემი თბილისში მყოლი მეგობრები დავიყოლიო თელავში გადმოსვლაზე. ჩვენ ხომ უკვე დიდი ხანია შევთანხმდით, რომ ამ ქალაქს ერთადერთი ნაკლი აქვს - ზედმეტად მკვდარია და ზედმეტად უინტერესო ხალხითაა დასახლებული. ეს ყველას არ შეეხება, თუმცა ამ შემთვევაში უმრავლესობაზე ვლაპარაკობ. უმრავლესობა ხომ ძალიან ცვალებადია და თითქმის არასოდესაა მართალი.

მოკლედ, იმის თქმა მინდოდა, რომ ათიოდე სათანადოდ მოტივირებული ადამიანი, რამდენიმე წლიანი ინტენსიური შრომის შედეგად რადიკალურად შეცვლიდა ამ ქალაქს. გეგმებს არ გაგიმხელთ, მაგრამ თუ თქვენ ფულის დაბანდებას კიდევ ერთი რესტორნის გახსნით აპირებთ, გირჩევთ თავი შეიკავოთ, რადგან ძალიან მალე კლიენტებს დაკარგავთ. მარტივი ჭეშმარიტებაა, რომ თუ თქვენ რესტორნის გარდა სხვა გასართობი არ გაქვთ, ძალიან ცუდადაა თქვენი საქმე, რადგან ეს გადაყრაა. რესტორანი თქვენ მიერ გადახდილ თანხას უბრალოდ შთანთქავს, ანუ ამ გართობის არსებობისათვის აუცილებელია მის გაუმაძღარ ხახას ახალი და ახალი თანხა ჩააყაროთ, მაგრამ მოდით გართობის სხვა ფორმები განვიხილოთ, მაგალითად თეატრი. რა მოსდის ფულს, რომელსაც ამ გართობაში იხდით? ეს პრაქტიკულად დაბანდებაა, რადგან თქვენ, ამით უზრუნველყოფთ თქვენსავე გართობას. ნამატი თანხით, უბრალოდ, თქვენ იღებთ კიდე ერთ წარმოდგენას, კიდევ ერთ კონცერტსა და ა.შ. რეალურად თუ საზოგადოება მიხვდება, რომ ფულის გადაყრას მისი დაბანდება სჯობს, მაშინ ეს ქალაქს რადიკალურად შეცვლის. მოდით ვთქვათ, რა არის კულტურა? ადამიანის ბედნიერება-უბედურება არაა მისგან დამოუკიდებელი რამ. ბედნიერებაც და უბედურებაც გონებაში წყდება. სამყარო ისეთია, როგორიც არის, ყველა თავისი მოცემულობით. ის სტიქიურია, კულტურა ამ სტიქიური ენერგიისთვის ფორმის მიცემაა. იგი ცხოვრების ისეთ ალტერნატიულ წესებს გვთავაზობს, რომლებიც საშუალებას მოგვცემენ ვიყოთ ჰარმონიულები სამყაროსთან მიმართებაში ანუ კულტურა ბედნიერებაა. ეს ძალიან რეაქტორში მიმდინარეობს და კონტროლს ექვემდებარება,

saavtoro Toresa Mossy - s gverdi

Toresa Mossy

ჰგავს ატომური ენერგიის პრინციპს. თუ პროცესი ატომურ რეაქტორში მიმდინარეობს და კონტროლს ექვემდებარება, თქვენ იღებთ სინათლეს და სითბოს. მაგრამ თუ ეს ენერგია ქაოტურად გამოთავისუფლდება, თქვენ მიიღებთ ყველაზე დიდ დამანგრეველ ძალას სამყაროში. კულტურა სწორედ რეაქტორია, ადამიანური ენერგიის რეაქტორი, რომლის გარეშეც ადამიანი ვერასოდეს შეძლებს იყოს ბედნიერი.

და მაინც, რამდენიც უნდა ვეცადოთ უკეთესად ცხოვრება, არაფერი გამოგვივა თუ არ დავძლევთ შიშს შიმშილისას, ტანჯვისას, სიკვდილისას და ა.შ. ჩვენ აღარ უნდა ვასწავლოთ მომავალ თაობას, რომ ცხოვრება ტანჯვაა, აღარ უნდა ვასწავლოთ, რომ ცხოვრება ომია, რადგან ის ისეთია, როგორიც გინდა, რომ იყოს. ვიცი, ეს ბევრისთვის დაუჯერებლად ჟღერს, მაგრამ მე ღრმად მწამს, რომ ასეა, რადგან ყველაფრის მიუხედავად, ყოველთვის მივდიოდი იქ, სადაც უნდა მივსულიყავი. ბევრი რამ გადამხდენია, მაგრამ არასოდეს დამვიწყებია, რომ ცხოვრება არაა ერთი წამი. ის გრძელდება და თუ მოინდომებ ყოველთვის შეძლებ აღმოაჩინო საკუთარ თავში ბედნიერებისათვის საჭირო რესურსები. რომ არ ყოფილიყო მუსიკა, რომ არ ყოფილიყო ის წიგნები, რომლებსაც ვაფარებდი თავს, ყველაზე უფრო უიმედო მდგომარეობაში, რომ არ ყოფილიყო ყველა ის სპექტაკლი, ყველა ის კინო, რომელიც მინახავს, ყველა ის ნახატი, რომლის წინაც სუნთქვაშეკრული ვმდგარვარ, დიახ, ყველაფერი ეს რომ არ ყოფილიყო, მე კვლავაც ვირბენდი უაზროდ წინ და უკან, ვინერვიულებდი იმის გამო, რომ არ მაქვს ფული, უმნიშვნელო გამოხედვას პირად შეურაცხყოფად მივიღებდი, ვიქადაგებდი, რომ ცხოვრება ომია, რომ კაცობა სუსტის დაჩაგვრა, მოტყუება, მოპარვა და სხვის ხარჯზე ცხოვრებაა, მაგრამ მე ერთ მშვენიერ დღეს მივხვდი, რომ ამ ნაცრისფერი რეალობის მიღმა, რომელშიც ვცხოვრობდი და, რომელშიც ცხოვრობს თქვენი უმრავლესობა, დღესაც არსებობს უფრო ლამაზი, ნათელი, ფერადი სამყარო, რომ ბედნიერებისთვის საჭირო არაა ვინმეს რამე წაართვა, ვინმეს რამე ავნო, ბედნიერი შეიძლება ძალიან მცირედითაც იყო, მთავარია გიყვარდეს ადამიანები და რაღაცის კეთება. მოკლედ, უნდა შევძლოთ და ვიყოთ უფრო მსუბუქები, უნდა ვისწავლოთ ერთმანეთისთვის სითბოს გაზიარება, ეს ყველაფერი კი შეუძლებელია კულტურის ფორმების გარეშე.

ku+lt+ura=kultura

avtori:Toresa Mossy

Telavuri seriebi 17

Telavuri seriebi 18

Telavuri seriebi 19

saavtoro soso miqelaZis gverdi

თავისუფალი მსოფლიო

ბესლანის პირველ სკოლაში გადარჩენილთა სულიერ სიძლიერეს ეძღვნება

Telavuri seriebi 20

ოფისში მე და ჯიმი ვართ. თან კახურ ღვინოს ვწრუპავთ. ჯიმი სასიამოვნო გარეგნობის გერმანელი ახალგაზრდაა. მას დიდად არ მოსწონს ტანინის გემო ღვინოში, თუმცა ამ ნივთიერების არსებობა სასმელში ნიშანია, რომ ღვინო გლეხურია და ნამდვილი კახური წესით დაყენებული. ასაკთან ერთად ასეთი ღვინო სულ უფრო და უფრო მიზიდავს.

ჩვენ ვსაუბრობთ სიცოცხლეზე, მშვიდობაზე, სიყვარულზე, თავისუფლებაზე. ჯიმი ჩემზე უკეთ ფლობს ინგლისურს და სათქმელსაც ადვილად ამბობს.

- It’s a fact, that the world has never been as free as it is today. (ფაქტია, რომ მსოფლიო არასოდეს ყოფილა ისეთი თავისუფალი, როგორიც ახლაა!)

- Do you think so, Jim? (შენ ასე ფიქრობ, ჯიმ?)საკმაოდ მიჭირს დისკუსიაში შევება ჯიმს ინგლისურ ენაზე. მაგრამ ჩემში აღიმართება პროტესტის გრძნობა

ამ თითიდან გამოწოვილი იდეის მიმართ.ვის ეყოფა სიმამაცე ამტკიცოს, რომ მსოფლიო არასოდეს ყოფილა ასეთი თავისუფალი, როგორიც ახლაა?

ვის? მე თავს ავარიდებდი ასეთი ნაჩქარევ დასკვნებს. იქნებ უფრო მარტივად ვთქვათ - მსოფლიო არასოდეს ყოფილა ისეთი უსუსური, როგორიც ახლაა! ჯიმს, ამ ევროპელ იდეალისტს, ამ ყველაფერს ვერც გავუმხელ და ვერც ავუხსნი; თქვენ კი, ძვირფასო მკითხველო, რატომაც არა?

ადამიანები იმდენად ძლევამოსილნი გახდნენ, რომ განიზრახეს მარსის დაპყრობა, მაგრამ ჯერაც ვერ ამოუხსნიათ ჯოკონდას ღიმილის საიდუმლო. ლეონარდოს ეს ლამის საკრალური მიმიკა გვაიძულებს აღტაცებაში მოვიდეთ და ამოვვარდეთ აწმყო დროიდან. რა არის ამ ღიმილში უფრო მეტი: სათნოება თუ ადამიანური თავგასულობის იდუმალი დაცინვა?

ჯოკონდა, არსება, რომელმაც დიდი ხანია შემოქმედს აჯობა უკვდავებაში!ამ ტილოზე, სადღაც ჯოკონდას ზურგს უკან, დაკვირვებული თვალი შეამჩნევს მდინარე არნოზე

გადაჭიმულ ხიდს. არნო - იტალიის წყალუხვი მდინარეა, ჩაედინება ლიგურიის ზღვაში. რამდენიმე ადგილას ნაოსნობისათვისაც ვარგისია, ხოლო ფლორენციაში არნომ სახელი დამაქცეველი წყალდიდობებით გაითქვა. ქალაქი რომ შემდგომი სტიქიური უბედურებებისაგან გადაერჩინა, ლეონარდო და ვინჩიმ დააპროექტა და საკუთრივ ფლორენციაში რამდენიმე ბრწყინვალე ხიდი ააგო, მაგალითად, არისტოკრატიული პონტე-ვეკიო. მონა ლიზას ტილოზე აღბეჭდილი ხიდი მრავალი მკვლევარის სადაო საგანია. თუმცა ძირითადი მოსაზრებები მაინც არეცოში, იტალიის „ოქროს“ ქალაქში, აშენებულ უბრალო ქვის ხიდზე მიგვანიშნებს. სადღეისოდ ამ ისტორიულ არქიტექტურულ ნაგებობის ექსპლუატაციაში ავტომობილისტებისათვის დაწესებულია გარკვეული შეზღუდვები. აქ მორიგეობით, ხან ერთი და შემდეგ უკვე საპირისპირო მიმართულებით მოძრაობს სატრანსპორტო ნაკადები. ეს იმისათვისაა მოფიქრებული, რომ ხიდი, რაც შეიძლება ხელუხლებელი და მინიმალური ზიანის მდგომარეობით გადასცენ შთამომავლებს. თვით სივრცე მოაჯირებს შორის იმდენად მცირეა, რომ აქ ძნელად ეტევა ორი მსუბუქი ავტომობილი.

ავტობუსში, რომელიც ზანტად მიგორავს ჩვენს წინ არეცოს ხიდზე, იმყოფებიან ბავშვები რუსეთის დელეგაციიდან. ისინი ჯერ მშვიდად უყურებენ მდინარეს და შემდეგ ხტებიან სავარძლებიდან და იტალიელ მძღოლს ყიჟინით აყრუვებენ. ბავშვებმა მდინარეში არხეინად მოცურავე იხვები დაინახეს, რომლებიც ხან ტალღებზე სრიალებენ, ხანაც წარმოუდგენელ პირუეტებს აკეთებენ, თითქოს სინქრონული ცურვის შეჯიბრის მონაწილეები ყოფილიყვნენ. ეს ტერიტორია სახელმწიფო ნაკრძალია. აქ ათწლეულების განმავლობაში სასტიკად იდევნება ნადირობა და თევზაობა. მკაცრი ზომების გატარების შედეგად არეცოს შემოგარენში ფრინველი და ნადირი იმდენად გამრავლდა, რომ ბუნების დაცვის სამსახური იძულებულია ახლომდებარე მთებიდან ისროლოს ცარიელი ჭურვებით მცირეკალიბრიანი ზარბაზნებიდან, რათა ცხოველები ისევ ტყეში შერეკოს. ირმები, მგლები, მელები, კურდღლები, კვერნები და ციყვები გამოდიან საცხოვრებელ პუნქტებში - და ხან ავტომობილების მსხვერპლი ხდებიან, ხან აღწევენ სამრეწველო რაიონებში და იქ იწამლებიან. ადამიანთა სიახლოვეში ნადირი სიკვდილისთვისაა განწირული.

ავტობუსი შედის რონდინე ციტადელე-ს ტერიტორიაზე. აქ ძველი ციხის ნანგრევებია, შუასაუკუნოვანი დასახლების ნაშთები. ამ მადლიან მიწა-წყალზე კათოლიკურმა ეკლესიამ დააფუძნა უცნაური სტუდენტური საცხოვრებელი. სრულიად იტალიის საქველმოქმედო ორგანიზაციებმა რონდინეში შეკრიბეს დაპირისპირებული

...ZuZuTa bavSvis ena wyurvilisa-gan sasas ekroba, bavSvebi purs iTxoven, magram aravin aZlevs...

ძველი აღთქმა, იერემიას გოდება 4:4

soso miqelaZe

uw

სახელმწიფოების დევნილი ახალგაზრდობა. ამ კომპლექსში მცხოვრები ჭაბუკები უზრუნველყოფილნი არიან საკვებითა და თავშესაფრით, მათ ეხმარებიან უმაღლესი სასწავლებლის ქირის დაფარვაში.

ხვალ საერთაშორისო ფორუმის გახსნა იგეგმება. ელოდებიან სხვადასხვა დელეგაციების წარმომადგენლებს პლანეტის თითქმის ყველა „ცხელი წერტილებიდან“.

დაბლა, საკუთრივ იქიდან, საიდანაც რონდინე ციტადელე იწყება, ხვალინდელი გამოსვლებისა და პრეზენტაციებისათვის მომზადებულია მოედნები და პავილიონები. თიხნარი მოსწორებულია და დამუშავებული ქვა-ღორღით, ყველა და ყველაფერი მზადაა რთული და საპასუხისმგებლო დღეებისათვის.

ვიცი - და აქ-იქ, სხვადასხვა ადამიანები ახმოვანებენ ჩემს ფიქრებს - იტალია არ ამოიწურება რონდინეთი. იტალია რონდინე არ არის.

მაგრამ აქ იმდენი საყვარელი, გრაციოზული და ექსპრესიული იტალიელი ქალბატონია, ცოცხალი და ხმაურიანი იტალიელი ყმაწვილი, რომ თავს არც კი იწუხებ კითხვით - სად არის იტალია?

მასპინძლებს მაღლა მივყავართ იმ შენობის მიმართულებით, სადაც სტუდენტები ცხოვრობენ. შენობის უკან ტერასებად გაშენებულია მოედნები. აქედან მდინარე არნოს საოცარი სილამაზის ხედები და მთებს შორის გადაჭიმული უზარმაზარი თანამედროვე სარკინიგზო ხიდის პანორამები იშლება. ამ ადგილას არნო განსაკუთრებით ფართე და მშვენიერია. ყოველ ნახევარ საათში გრუხუნით დადის ჩქაროსნული მატარებული რომი - არეცო.

ამ ფანტასტიური ადგილებით დატყვევებულები ვერც ვგრძნობთ, როგორ გადის ერთი დღე - შეხვედრების, გაცნობების, ღიმილის, სიხარულის - იმ ადამიანური განცდების, რის გამოც ვცხოვრობთ, უფრო სწორედ რის გამოც გვსურს ცხოვრება.

...მეორე დღეს ჩემი შეჩერება შეუძლებელია. ერთი დელეგაციიდან მეორესთან გადავდივარ - ვეცნობი, ვყვები საქართველოს შესახებ და ყველგან ერთი და იგივე კეთილგანწყობას ვხვდები. რატომღაც ბოსნიელი მუსულმანები არიან ჩაკეტილები და მოღუშულები. ვახერხებ დიალოგზე წამოვიყვანო მილა, ქერათმიანი გოგონა, ყოფილი ბალერინა, სრულყოფილი ტანადობით და სამართებლის პირივით ბასრი მზერით. მასთან ერთად განვიხილავთ გასული საუკუნის 90-იანი წლების ბალკანური ომების პერიპეტიებს. ბოსნიელთა სხვა მანდილოსნები ეროვნულ სამოსებში არიან გამოწყობილები და სახით ბოშებს მაგონებენ. ზოგადად, ბოსნიელები, რაღაცით წააგავენ აგრეთვე პალესტინელებს, რომელთა ხმამაღალი ხორხისმიერი ბგერების კანონადა სულ ყურში დგას.

ამ მსუბუქ კომუნიკაციებთან ერთად მინდა გავესაუბრო ვისმეს, უფრო „ნაცნობსა“ და „ახლობელს“. მივემართები რუსეთის დელეგაციის პავილიონების მხარეს. რუსეთი ჩრდილოეთკავკასიური რესპუბლიკებით არის წარმოდგენილი. აქ უცნაური მდუმარებაა. მცირე სცენის საფეხურებზე ქალია ჩამომჯდარი. რამდენიმე ბავშვი მის გარშემო შემოკრებილა და თამოშობს. მასწავლებლის ცრემლებითა და დარდით ამოშანთულ თვალებით ვხვდები - ეს ისინი არიან!

მასწავლებელი არ ტირის, თუმცა იგრძნობა, რომ მისი ტანჯვა უსაზღვროა. ბავშვების ნაწილი ერთბაშად დგება და ფეხბურთის სათამაშოდ მიდის, თუმცა პატარა ბესლანელები ადგილებზე რჩებიან და სულ რაღაცას განიხილავენ და იხსენებენ.

- თქვენ ოსი ბრძანდებით? - ვეკითხები მასწავლებელს. - თქვენ იქ... იყავით?- კი. - მპასუხობს იგი მშრალად.ათი წლის ბიჭუნა დაძაბული სახით ყვება იმ საშინელი მოვლენების ამბებს.- ... ხოლო იმ მაღალმა გაიყვანა კაცი და მერე იმისებმა ჰკითხეს, რა უყავიო...?- ის წვერებიანი კიდევ სულ ყველას დაჰყვიროდა და ერთი ფანჯრიდან გადააგდო...მასწავლებელი პასუხობს ჩემს კითხვებს, თითქოს ჩემსა და მას შორის რაღაც უხილავი და სქელი ბურუსი

ჩამოწოლილა. - ვერაფრით ვახერხებ დავარწმუნო, რომ წავიდნენ სათამაშოდ. სულ ერთი და იგივეზე საუბრობენ.

ცოტა დრო რომ გაივლის, ისევ იმავე თემას უბრუნდებიან... ეს ხომ ბავშვები არიან. და ვეღარ თამაშობენ. ვერ თამაშობენ...

ბავშვებს კიდევ ხუთი წუთი ვუსმენ, მაგრამ არაფრის გაგება ან, უფრო სწორედ, დაჯერება არ ძალმიძს. კიდევ უხერხულობას ვგრძნობ ჩემივე საკუთარი ცნობისმოყვარეობისაგან; თუნდაც ჩემი უსუსური სურვილისაგან რამით დავეხმარო და ვტოვებ, უფრო სწორედ გავრბივარ ამ ადგილიდან, დამშვიდობების გარეშე. ქალი იმდენად შეპყრობილია საკუთარი უბედურებით, რომ ჩემი დამშვიდობება არაფრისმთქმელად მეჩვენება. ყოველ შემთხვევაში, მე ასე მგონია.

„ღმერთო! რა არის ჭეშმარიტება?“ - ვკითხულობ ხმამაღლა.ტრაგედიების სერიები, რაც თანდათან გადაიქცევა მოთხრობებად და ისტორიებად, ტელეჟურნალისტების

ენისსატეხებად... ჩვენ მარტოები ვრჩებით, რომ დავძლიოთ წარსულის გაკვეთილები. ვერავინ დაგვეხმარება ახალის შეცნობის მომენტში. და მხოლოდ მაშინ გვესმის მარტოობისა და უცნობლობის დაუძინებელი ტკივილის ხრიალი...

მეტად არ მინდა ამ სახეების გახსენება, დანაშაულის ამ გამჭოლი გრძნობის ატანა და მივდივარ, თითქმის მივცოცავ აქედან იქითკენ, სადაც არავინ მიცნობს. ვუბრუნდები ჩვეულებრივ სახეებსა და თვალებს, რომელთაც არ უნახავთ დასახიჩრებული სიცოცხლე.

მეშინია საკუთარ თავს გავუმხილო, რომ ნებსით თუ უნებლიეთ შევეხე საკუთარი უსუსურობის არემარეს. უფრო მეტიც, შევიჭერი ტოტალური ადამიანური უსუსურობის სამფლობელოში. როცა იღუპება ყველაზე ახლობელი ადამიანი, იგივე შენ თვითონ, და არაფერი არ ძალგიძს - თუნდ ოდნავ მაინც შეუმსუბუქო ტანჯვა და ვარამი, სიკვდილისწინა წამება.

განვაგრძობ რონდინეს სტუმრებთან ურთიერთობას. ვგრძნობ, რომ ვერ ვმშვიდდები. სულ ვეძებ ამ ბავშვებს მზერით... იმავდროულად თავს ვარიდებ კითხვებს: „როგორ დაგვემართა ასეთი რამ?“, „როგორ დავუშვით ასეთი რამ?“. საშინლად მაწუხებს სურვილი რაღაც მოვიმოქმედო. რაღაც მაინც! გულში გრძნობა დაუსრულებელი არარაობის მშლის ნაწილებად. ძილის წინ ვფიქრობ, რისთვის მოგვცა უფალმა ამდენი ძალა - ნუთუ მხოლოდ იმისათვის, რომ წაგვართვას იგი იმ წუთში, როდესაც ეს ძალა ესოდენ აუცილებელია?

Telavuri seriebi 21

დილით გონებაში სურათს ვუღებ „ჯოკონდას“ ხიდს. მზე კოტრიალობს საკუთარ სხივებში. ადამიანები ისე მიეჩვივნენ მზეს, რომ იხსენებენ მის შესახებ მხოლოდ ამინდის პროგნოზის გამოშვებებში. დაავიწყდათ, რომ უნდა ვანათებდეთ, როგორც მზე.

იყო, როგორც მზე!იყო მზე!გუშინდელი ბავშვების შესახებ არანაირი იდეები თავში აღარ მომდის და მგონია, რომ ყველაფერმა უკვე

ჩაიარა. ეს კოშმარი იყო, ახლა კი გათენდა და მეც გამომეღვიძა. ვიღებ გადაწყვეტილებას ვიფიქრო მხოლოდ სასიამოვნოზე.

დღისით ჩემთან მოდის ლუდმილა ვლადიმიროვნა, იტალიაში რუსეთის ყოფილი ელჩის მეუღლე. მე იგი პირველ დღეს გავიცანი ლავერნაში. იმ მონასტერში, სადაც ბერობდა წმინდა ფრანცისკი და პირველი ორი წლის განმარტოების შემდეგ სტიგმატები გაუჩნდა.

ლუდმილა ვლადიმიროვნა სამოცს მიღწეული კეთილშობილი ქალბატონია; მრავალი კარგი საქმე უკეთებია და საზოგადოებრივ ასპარეზზეც ცნობილია თავისი საქველმოქმედო საქმიანობით. იგი მსუბუქად მეხება და მეუბნება:

- ახალგაზრდა, თქვენი დახმარება მჭირდება...- დიახ. რა უნდა გავაკეთო?- ოთხ საათზე, მეორე პავილიონში უნდა ვაჩვენოთ ფილმი ბესლანზე. იქნება შეხვედრა მონაწილეებთან.

გთხოვთ, შეაგროვეთ მსურველები, იქნება თქვენი დელეგაციიდანაც ვისმეს სურდეს მობრძანება?- კარგი, ლუდმილა ვლადიმიროვნა. ყველანაირად ვეცდები.მე ვიცი, რომ ქართული დელეგაცია დიდი ხანია გაიფანტა არეცოს მაღაზიებში. ყველას განსხვავებული

ინტერესები აქვს. ზოგი წავიდა ფლორენციაში, ზოგიც - რომში. ზოგმა თავისი ვალდებულება მოიხადა, გამოვიდა რა აფხაზეთის პრობლემის ანალიზით. თვითონ მეც, ორი დღის შემდეგ მაქვს მოხსენება საქართველოს ეკონომიკური მდგომარების შესახებ. ამიტომ დიდად აგიტირებით თავს არ ვიწუხებ.

ქართული დელეგაციიდან მარტო მე მივდივარ შეხვედრაზე. ჩვენება პავილიონიდან სტუდენტური საერთო საცხოვრებლის ერთ-ერთ დარბაზშია გადატანილი. კედელზე ორგანიზატორებმა წინასწარ დაამონტაჟეს ფართოფორმატიანი მონიტორი. თანდათან იკრიბებიან მონაწილეებიც. მოდის დიდი ბრიტანეთის ყოფილი ელჩი საქართველოში ბატონი ჯენკინსი. მოდის მისი მეუღლე, იტალიელი ქალბატონი მაურიცია და თავად ლუდმილა ვლადიმიროვნა. სამგლოვიარო განცდით კედელთან ზურგით დგებიან ის ჩემი ნაცნობი მასწავლებელი და ორი ოსი ქალბატონი, რომელთა ოჯახების წევრებიც დაიღუპნენ სკოლაში. მოვიდნენ ბიჭები ჩრდილოეთკავკასიური რესპუბლიკებიდან, რომლებიც ახლა იტალიაში სწავლობენ და რონდინეში ცხოვრობენ: ორი ჩეჩენი, ორივე შამილი, uw

Telavuri seriebi 22

ინგუში მაგომედი, ერთი ქალი ჩეჩნური დელეგაციიდან და მოსკოველები, რომლებსაც რონდინეში პირველად ვხედავ. აგრეთვე გვესწრება რამდენიმე იტალიელი.

ვჯდები კუთხეში, რათა რაც შეიძლება ნაკლები ყურადღება მივიპყრო. აღარც მახსოვს, რომ ლოყაზე მწვანე საღებავით იეროგლიფი მაქვს მოხატული - იტალიელმა გოგონამ დამიტოვა კეთილგანწყობის ეს ნიშანი - შეიძლება ასე ამ შეხვედრაზე გამოჩენა არცაა ეთიკური.

ყველა გაშეშებულა, თითქოს ოთახში მიცვალებულია დასვენებული.- მგონი, ყველა აქ ვართ. არავის აღარ ველოდებით. დავიწყოთ... - უხალისოდ ამბობს ლუდმილა

ვლადიმიროვნა. - ბიჭებო, ჩართეთ დისკი. მოველი, რომ ფილმში იქნება ბესლანის სისხლიანი ისტორიის აღწერა და მთელი არსებით ვიძაბები. თუმც

ეს სულ სხვა რამაა. ეროვნული მუსიკაა, ხან დუდუკის ჰანგები, ხსოვნისადმი მიძღვნილი სიმღერები და ასეთი მუსიკის თანხლებით - სკოლაში დაღუპული ბავშვებისა და დიდების ფოტოები.

ღმერთო ჩემო! ბავშვები! ასეთი ლამაზები! ბავშვები... ბავშვები... ბავშვები... ბავშვები... წარმოვიდგენ ამ ბავშვების შიშის ზარს!დედების განცდებს, რომელთაც ვერ შეძლეს შვილებისათვის იმედის მიცემა!წარმოვიდგენ გამანადგურებელ სულიერ ტრამვას იმ მამების, რომელთაც ვერ შეძლეს შვილებისათვის

ბოროტება აეცილებინათ. წარმოვიდგენ მათ დამსხვრეულ რაინდობას, გათელილ ვაჟკაცურ საწყისს, რომ ვერ გამოიყვანეს შვილები ამ სასაკლაოდან.

ოსეთის მხარის წარმომადგენლები გოდებენ. ამ უბედური ადამიანების დანახვაზე ვგრძნობ, რომ მეც მევსება თვალები ცრემლებით. სახეს დაბლა ვწევ, რომ არავის ვაჩვენო ჩემი შინაგანი თანაგრძნობა, რომ არავის ვეჩვენო სენტიმენტალური.

ჩემში იღვიძებს მოუშუშებელი დარდი იმ ასეულობით ათასი ქართველის წილ, ოდესღაც შეძლებულებისა და ხელგაშლილების, აფხაზეთიდან ლტოლვილების, დღეს რომ სარჩო-საბადებელს აკლავენ თავს. ვხედავ საკუთარ თავსა და ადამიანებს, ხალხს, ვინც ვხდებით მსხვერპლი სისუსტისა და ღალატის იმათგან, რომელთაც ჩვენვე მივაბრძანებთ ხოლმე ხელისუფლების საჭესთან.

ჩრდილოეთკავკასიელი ბიჭებიდან არავის არ ეცვლება სახე. მხოლოდ მათი თვალები თითქოს ფერფლით ივსება. ჩეჩნებს, ალბათ, გუშინდელი კონფერენცია აგონდებათ, სადაც მათი წარმომადგენლები ჩეჩენი ერის გენოციდის შესახებ ყვებოდნენ...

ფილმის ჩვენება სრულდება და დარბაზში სამარისებური სიჩუმე ისადგურებს. გარედან იტალიელი ახალგაზრდების ხუმრობები, კისკისი და ბედნიერი ინტონაციები გაისმის.

მაგომედი რთავს მონიტორს და პლეერს. ქალები ცდილობენ შეიკავონ ტირილის სპაზმები. არავის არ სურს დაარღვიოს მდუმარება და ოდნავ მაინც დაამსხვრიოს ეს საშინელი ჩაფიქრებულობა.

ბოლოს ვიღაც ტაქტიანად ეკითხება ოს ქალბატონებს:- თქვენ შეგიძლიათ საუბარი? თქვენ გსურთ ვისაუბროთ?- კი-კი. ჩვენ გ ვ ი ნ დ ა ვისაუბროთ! - იძახიან ისინი ერთხმად.- კი, ჩვენ გვსურს! - იმეორებს ახალგაზრდა ქალი, ხმადაკარგული, დამახასიათებული ოსური

აქცენტით.ეს ნიშნავს: „კი, ჩვენ გვსურს ცხოვრება. ჩვენ გვსურს გამოსვლა იმ ჯოჯოხეთიდან“...შემდეგ მიმდინარეობს ბესლანის მოვლენების ანალიზი. საუბარი რუსულად მიმდინარეობს და მაგომედი

იტალიურად თარგმნის. ბატონი ჯენკინსიც აუღელვებლად ისმენს, ის ხომ „ცივი ომის“ დროის მრავლისმნახველი, გამოწრთობილი დიპლომატია.

„ოსი ხალხი ვერ იგებს რატომ გააკეთეს ასეთი რამ ჩეჩნებმა და ინგუშებმა?“. „რა შუაში არიან ბავშვები, თუნდაც ეს ყოფილიყო მტრობა, როცა მსგავსი რამ არც ყოფილა?’

ეს არის საუბრის ძირითადი ლეიტმოტივი. ჩეჩნები და ინგუშები იძაბებიან. მაგომედის გამომეტყველებაში იგრძნობა ძალით შეკავებული აღშფოთება.

ჩეჩნებიც ლაკონურად გვიხსნიან, რომ არავინ მათი ხალხიდან ასეთ რამეს არ დაუშვებდა. ჩემგან მარჯვნივ მჯდომი ახალგაზრდა ქალბატონი ითხოვს სიტყვას და ახლაღა ვიგებ, რომ ის ჩეჩენია.

ის აქტიურად ჟესტიკულირებს და ვრცლად საუბრობს თანაგრძნობაზე. და იხილავს ბესლანის დღეებს. ახლა, იმ შეხვედრიდან ნახევარი წლის შემდეგ, მისი რამდენიმე დასამახსოვრებელი ფრაზა ჩამრჩა მეხსიერებაში.

- მე მინდა, რომ იცოდეთ. მე მინდა, რომ ყველა ოსმა იცოდეს, ყველამ იცოდეს, რომ როდესაც სკოლაში მოხდა შეჭრა... - ქალი ღრმად სუნთქავს, რომ ხმა შეინარჩუნოს. როდესაც მარხავდნენ ბავშვებს, ყოველ ჩეჩნურ ოჯახში... ყოველ ჩეჩნურ ოჯახში იყო გოდება. არ ყოფილა ოჯახი ჩეჩნეთში, სადაც არ დაიტირეს ბავშვები...

ქალები გულამოსკვნით ტირიან... მხარდაჭერის და იმედის სამყარო უფრო ფართე და მრავალჯერ უფრო უზომო შეიქმნა, როდესაც მტერი საკუთარი აღიარებით მეგობარი გახდა. მაგრამ ახლა ვერავის დაიბრუნებ უკან სიკვდილის სამეფოდან და ამიტომ ეს მხოლოდ წამიერი შვებაა.

მასწავლებელი იხსენებს ბავშვებს, დანარჩენი ქალებიც ყვებიან ტრაგედიის ეპიზოდებს.- ვერ წარმოიდგენთ! ბავშვები გვამშვიდებდნენ!.. ბავშვებმა გადაგვარჩინეს!- სასმელი წყალი არ იყო და საშინელი ჩახუთულობა იყო. ადამიანები იხჩვებდონენ ამ დახშული და მძიმე

ჰაერისაგან. მთელი გვალვიანი ზაფხულის განმავლობაში სპორტდარბაზის იატაკი გახურებული იყო. ბანდიტები არავის არ აძლევდნენ წყალს. და როდესაც დასალევი აღარ გვქონდა, ხალხი შარდს სვამდა... იქ იყო ერთი ბიჭი, მეორეკლასელი... როდესაც მეორე დღეს ადამიანები უკვე გონებას კარგავდნენ და დედამისსაც სული შეეხუთა, ბავშვი მიხვდა, რომ დედას ვერაფრით შველიდა... ის ტერორისტთან მივიდა, იმასთან, თავს ვინც გვედგა, და უთხრა:

- აი ხუთი მანეთი მაქვს. დედა გაუშვი. ძალიან ცუდად არის. რაღა გინდა?ისევ ტირილი და სიჩუმე... რა დაარღვევს ამ გლოვის განცდებს? ნუთუ შეიძლება რამე თქვა?მაგომედი სიტყვას მისტერ ჯენკინს გადასცემს. ისიც ფრთხილად, ჯენტლმენურად ეხება კავკასიელ ხალხთა

Telavuri seriebi 23

უახლესი ისტორიის ზოგიერთ საკითხს. რამდენიმეჯერ იგი ახსენებს საქართველოს და თავის მოძრაობით ჩემს მხარეს მიანიშნებს, რომ მე ქართველი ვარ.

ჯენკინსის შემდეგ უკვე მე წარვუდგენ თავს დარბაზს და ვგრძნობ, რომ დამსწრე საზოგადოება პოზიტიურად რეაგირებს - „ქართველებიც აქ არიან“-ო. ვეკითხები ქალებს, რა იციან იმის შესახებ თუ რატომ დაიწყო შტურმი, რომელმაც, როგორც ჩემთვის ცნობილია, გამოიწვია ასეთი მასშტაბის მსხვერპლი.

ქალბატონები მადლობას უცხადებენ სპეცდანიშნულების რაზმს, რომელმაც მრავალი ბავშვი გადაარჩინა. ათზე მეტი სამხედრო დაიღუპაო ამ ოპერაციის შესრულების დროს. თუმც ვერავინ ვერ მიხსნის რა მოხდა სკოლაში ბოლო დღეს.

- ეხლა ერთადერთი, რაც გვინდა რომ ვიცოდეთ, ეს სიმართლეა. როგორიც არ უნდა იყოს! სიმართლე! მაგრამ არავის არ უნდა გვიპასუხოს. მთავრობა უარს აცხადებს გვითხრას რატომ მოხდა აფეთქება? და ვინ არის დამნაშავე ამ ყველაფერში? ფაქტიურად, ჩვენ ამ ორი წლის განმავლობაში ვერაფრით მივუახლოვდით სიმართლეს. და განწირულები ვართ, რომ ვერც გვესმოდეს ამ ტრაგედიის მიზეზები და ყოველწუთიერადაც ვუბრუნდებოდეთ იმ საზარელ დღეებს...

სიჩუმე და დაკარგული ადამიანური ხმები ერწყმის ერთმანეთს. შეხვედრის მონაწილეები ეკითხებიან მასწავლებლებს ბავშვების ფსიქოლიგიური რეაბილიტაციის შესახებ, დაჭრილების მდგომარეობაზე, რამდენად ზრუნავს და ჩართულია ხელისუფლება ტრაგედიის მსხვერპლთა ცხოვრებაში. პასუხები, ძირითადად, პესიმისტურია. თუმცა ქალები აცხადებენ, რომ კავკასიის ხალხები უნდა შერიგდნენ და რომ ბევრი რამე დედებზეა დამოკიდებული. ისინი ბრძოლის ველზე უნდა გავიდნენ-ო და შეარიგონ მებრძოლები.

ის მასწავლებელი მუშტადშეკრულ ხელს იმპულსურად ცხვირსახოცს უჭერს და ისევ ამ თემას დასტრიალებს.- სახელმწიფო დახმარებას დაპირდა ბავშვებს, ოჯახებს და მონაწილეებს. ჩამოვიდა გერმანელ

ფსიქოლოგთა ჯგუფი, დიდხანს რაღაცას სწავლობდა, ამბობდნენ, რომ მკურნალობდნენ. ჩვენ საცდელი ცხოველებივით ვართ. ჩამოდიოდნენ მოსკოვის საუკეთესო ფსიქოლოგებიც. შემდეგ ბავშვებმა გაიარეს მკურნალობის კურსი გერმანიაში... მაგრამ ვერავინ ხომ ვერ გაიგებს რა განვიცადეთ ჩვენ იქ?! ტკივილი რჩება და არსად არ მიდიიის! ხანდისხან მეღვიძება და მგონია, რომ ბავშვები ისევ ჩვენთან ერთად არიან... კი, ფსიქოლოგები ცდილობენ დაგვეხმარნენ, სახელმწიფო - უფრო ნაკლებად. თუმც არაფერი არ გვშველის...

- თუ რამე გვეხმარება... - ამატებს ქალი დაფიქრებით. - ალბათ, ეს ადამიანები, ურთიერთობები. კეთილი ადამიანები.

ჩვენ კიდევ დიდხანს ვსაუბრობთ და ვთანხმდებით იმაზე, რომ შეხვედრა შედგა და ჩვენ შევძელით გაგვეზიარებინა ერთმანეთისათვის სითბო და თანაგრძნობა.

გამოვდივარ დარბაზიდან ნირწამხდარი. ვიცი, რომ შევეჯახე ჭეშარიტებას. ეს გფიტავს და გთრგუნავს, ფერთხავს შენგან მთელ ყალბ და შეთითხნილ შინაარსს.

დაკარგული დავბოდიალობ რონდინეს ბილიკებზე და შემთხვევით გავდივარ ბავშვთა კამერული ორკესტრის პრომენად-კონცერტზე. მაყურებლები არ არიან. იტალიელი მოზარდი განუმეორებლად უკრავს ენიო მორიკონეს მელოდიას ფილმიდან „გაბრიელის ჰობოი“.

ზეცა, მსოფლიო, იტალია, ბავშვები - სიცოცხლის ეს ყვავილები ერთმანეთს გულში იკრავენ. ცა იცავს დედამიწას წვიმით, დედამიწა კი ზეცას - სიცოცხლის ძალით. ჩვენ ერთმანეთისთვის ვართ შექმნილები ცისარტყელებში, უფლის ხელისგულებში და მოთავსებულნი ვართ სამოთხეში, სადაც არაფერია ზედმეტი.

ჩვენ ვკითხულობთ ერთმანეთის ემოციებს და გვეზარება წამით შევაყოვნოთ მზერა ზეცაში. ვიპოვოთ მოჩიტებული ბარტყები ცის კამარასა და ჩვენს შორის. და გავიხსენოთ თითოეული მათგანის სახელი, ვინც გვიხმობს გზად, რომელიც ყოველ ცოცხალ არსებას გასავლელი აქვს. და თუ ვერასოდროს უკვე ვეღარ დავიბრუნებთ საუკეთესოებს, მაშინ ასეთები ჩვენ თავად უნდა გავხდეთ. და თუ ვეღარ გავაცოცხლებთ ჩვენს დაღუპულებს, მაშინ უნდა გავუფრთხილდეთ ცოცხლებს. თუნდაც იმიტომ, რომ ათწლეულის შემდეგ მაინც შეგვეძლოს ამაყად გვეთქვას: „არასოდეს ჩვენს შვილებს არ უცხოვრიათ ასე უსაფრთხოდ, როგორც ახლა!“.

და თუ ეს არ მოხდება, აბა რისთვის-ღა ვცხოვრობთ, საერთოდ?

avtori: soso miqelaZe

Telavuri seriebi 24

SOS

avtori: maia mamulaSvili

ს ა ქ ა რ თ ვ ე ლ ო ს ჟ უ რ ნ ა ლ ი ს ტ ე ბ ი ს ა დ მ ი ფიქსირდება უფრო მაღალი ნდობა, ვიდრე გაეროსა, ევროკავშირისა და ნატოსადმი. კვლევის ეს შედეგები კავკასიის კვლევითი რესურსების ცენტრმა წინა წლის თებერვალში გამოაქვეყნა. ამავე კვლევის მიხედვით, ჟურნალისტებზე მეტად რესპონდენტები ენდობიან სახალხო დამცველს, მასწავლებლებს, ჯარსა და ეკლესიას.

მოქალაქეებს ყველაზე ნაკლები ნდობა აქვთ მოსამართლეების მიმართ. ამ შედეგების მიუხედავად, მედიას და ჟურნალისტებს ნაკლები მიზეზი აქვთ თვითკმაყოფილებას მიეცნენ.

ა ვ ტ ო რ ი ტ ე ტ უ ლ ი ო რ გ ა ნ ი ზ ა ც ი ე ბ ი ს ბ ო ლ ო დ რ ო ი ნ დ ე ლ ი ანგარიშები ქართული მედიის თავისუფლების ხარისხის შემცირებას იუწყებიან, ხოლო მედია ექსპერტები მედიის სახელისუფლო გავლენის შესუსტებისაკენ მოუწოდებენ. მოსაზრებათა პარალელურად, ძნელი სათქმელია, რა სურთ თავად ჟურნალისტებს, რომელთაგან ცოტა დგას ობიექტურობის მხარეს. დამოუკიდებელი ქართული მედიის ხვედრი დღემდე მძიმეა: შეზღუდული და განუვითარებული სარეკლამო ბაზარი, სადაც რეკლამა ისეთივე იშვიათობაა, როგორც ჩიტის რძე, მწირი ადამიანური რესურსები, აუდიტორიისადმი წვდომის დეფიციტი.

ნ ა მ დ ვ ი ლ მ ა ჟურნალისტიკამ სული რომ არ დალიოს, უკვე 10 წელია

საერთაშორისო ინსტიტუტების ინექციების ქვეშაა. ინტენსიური მკურნალობის მიუხედავად, მედია– პროდუქტის ხრისხი აქამდე მთლად სახარბიელო არაა.

ტ ე ლ ე ვ ი ზ ი ე ბ ი ს ჟურნალისტები ნარცისიზმმა შეიპყრო, ჟურნალისტიკა ისეთი ხალხით გაივსო, მხოლოდ საკუთარი სახელისა და გვარის პოპულარობა რომ აინტერესებთ. ერთადერთი ნათელი წერტილი რეგიონული მედიის მცირერიცხოვანი ჟურნალისტების ენთუზიაზმია, რომელთაგან ცოტამ თუ იცის, რამხელა პასუხისმგებლობა აკისრია საკუთარი ქვეყნის წინაშე.

თ ა ნ ა მ ე დ რ ო ვ ე ჟურნალისტთა მძიმე მდგომარეობიდან გამოსაყვანად, ინტენსიური თერაპიის კურსის ჩატარება ჟურნალისტთა ქარტიამ სცადა. თუმცა ჯერ ჯერობით უშედეგოდ. ქარტიის იდეების დამრღვევებსაც და დამცველებსაც ქცევის წესებზე შეთანხმების მიღწევა უჭირთ. ამასობაში კი დრო გადის და საქართველოს ჟურნალისტიკას ნდობის დეფიციტი ძირს უთხრის.მედიის ფინანსური გამჭირვალეობა და ხარისხიანი მედია პროდუქტის შექმნა ზოგიერთი მოსაზრებით, აიძულებს საზოგადოებას ჟურნალისტებისადმი ნდობა დაიბრუნოს.

იგივე კვლევის სურათი 2003 წელს ასეთი იყო: საზოგადოების ნდობის ყველაზე დიდი მანდატი ჟურნალისტიკის მხარეს იყო. მიზეზების ახსნა შორს წაგვიყვანს. ფაქტია, რომ საქართველოს მედიას სულის დაღაფვისაგან მხოლოდ გამჭირვალე მედია და პროფესიული ჟურნალისტიკა იხსნის.

maia mamulaSvili

nd

obis

def

ic

it

is

zR

var

ze

saavtoro maia mamulaSvilis gverdi

Telavuri seriebi 25

SOS Tel

avuri

seriebi

girCevT

avtori: paata CaxvaSvili

ამ პატარა სტატიაში მკითხველს ერთ ფილმზე მოვუთხრობ და რჩევის სახით მივაწვდი მოკლე ინფორმაციას კინოსურათზე - The Way Back. აღნიშნულ ფილმს საფუძვლად უდევს რეალური ამბავი, უფრო მართალი რომ ვიყო, გეტყვით იმას, რომ ფილმი დაფუძნებულია პოლონელი ავტორის, სლავომირ რავიჩის წიგნზე - Długi Marsz (გრძელი მარში).

ფილმის სიუჟეტი ციმბირში, საბჭოურ გულაგში ვითარდება, სადაც რამდენიმე ტუსაღი ერთობლივი ძალებით შეძლებენ თავი დააღწიონ მძიმე ტყვეობას და კომუნისტური ბანაკიდან გაქცევით ეძებენ შინ დასაბრუნებელ გზას. პოლონელ იანუში, რუსი ვალკა, ამერიკელი სმიტი, გოგონა ირენა, ხაბაროვი, ზორანი და ვოსი, ყველა ერთმანეთისაგან განსხვავებული ადამიანია, თუმცა მათ საერთო მიზანი აერთიანებთ, მაგრამ უხეშ და გაუსაძლის გზაზე, ტყეში, უდაბნოსა თუ ყინვაში ყველა ვერ აღწევს სახლამდე...

ეს დრამა – ფილმი საკმაოდ ლამაზი და მიმზიდველია, რომელიც საინტერესო სამსახიობო ჯგუფითა და უამრავ საინტერესო ადგილ-ლანდშაფტით ხიბლავს კინომაყურებელს. სურათის დამდგმელი კი არის ცნობილი ავსტრალიელი რეჟისორი პიტერ ვეირი („მოწმე“, „მკვდარი პოეტების საზოგადოება“, „მწვანე ბარათი“, „ტრუმენის შოუ“ და „ზღვის მბრძანებელი - სამყაროს კიდეზე“).

მთ. როლებში:ჯიმ სტარჯესი - იანუში, ახალგაზრდა პოლონელი ტყვეკოლინ ფარელი - ვალკა, რუსი კრიმინალიედ ჰარისი - მისტერ სმიტი, ამერიკელი ტყვესირშა რონანი - ირენა, პოლონელი ობოლი გოგონამარკ სტრონგი - ხაბაროვი, რუსი ტყვე მსახიობიდრაგოშ ბუკური - ზორანი, ტყვე იუგოსლავიიდანგუსტავ სკარსგაარდი - ვოსი, ლატვიელი მოძღვარიფილმის გადაღებები ძირითადად ბულგარეთში, შემდეგ

კი მაროკოსა და ინდოეთში მიმდინარეობდა. პრემიერა კი 2010 წლის 25 ნოემბერს შედგა, კრიტიკისაგან საკმაოდ მისაღები შეფასების მიუხედავად, აღნიშნულმა სურათმა მაინც ვერ ჰპოვა კინოწრეებში შესაბამისი გამოხმაურება და ვერ დაიმსახურა სათანადო ყურადღება, თუ არ ჩავთვლით ამჟამად გასამართ ოსკარების დაჯილდოებაზე ერთადერთ ნომინაციას - საუკეთესო გრიმის კანდიდატურაზე.

ასეა თუ ისე, ჟურნალის მკითხველსა და კინომოყვარულთ უთუოდ ვურჩევ ამ მართლაც საინტერესო და გამორჩეულ ფილმის ნახვას, მისი თემატიკის, შინაარსის, ნაცნობი ქასთისა და ლამაზი ვიზუალის გამო.

The Way Back

Telavuri seriebi 26

Telavuri seriebi 27

TeTrianis quCaCemi quCa

Telavuri seriebi 28

TeTrianis quCa

Telavuri seriebi 29

ჩვენი რუბრიკის მომდევნო ქუჩა გახლავთ „თეთრიანი“,რომელიც თავისი სახელიდან გამომდინარე დიდ ინტერესს იწვევს. მე და ჩემი ენერგიული ფოტოგრაფი დათქმულ დროს შევხვდით და გავეშურეთ ,,თეთრიანისკენ“. ვიდრე დანიშნულების ადგილს მივაღწევდით ცხარე დებატი გავმართეთ ამ ქუჩის სახელის თაობაზე. აქტიურად ვბჭობდით რატომ დაერქვა ,,თეთრიანი“? ვინ დაარქვა და როდის? ვერსიები მრავალი წამოვიდა, მაგრამ, რა თმქა უნდა, ეს მხოლოდ ვერსიები იყო და მოთმინებით დაველოდეთ რეალური ისტორიის მოსმენას თავად ამ ქუჩის მცხოვრებთაგან. . . .აი,გამოჩნდა კიდეც ,,თეთრიანი“, შეგამზადებთ და გეტყვით,რომ ამ ქუჩის ნახვისას, ასოციაცია გაგიჩნდებათ, სახელიდან გამომდინარე, არა თეთრთან, არამედ რაღაც უფრო შავთან და მუქ ფერთან, რადგან ქუჩის დასაწყსშივე თვალში მოგხვდებათ დანაგვიანებული და მოუვლელი უბანი, აშკარაა, რომ დიდად არ აღელვებს ადგილობრივ მოსახლეობას თავისი ქუჩის პრობლემები. ქუჩის ერთ დაყოლებაზე თავიდან ბოლომდე დაგებულია ქვაფენილი,ხოლო მეორე ნაწილი ასფალტირებულია.როგორც ადგილობრივებმა გვითხრეს აქაც ქვაფენილი ყოფილა და მხოლოდ 90-იანი წლების ბოლოს დაუგიათ ასფალტი. რაც შეეხება თავად ქუჩის ისტორიას. ჩვენდა სამწუხაროდ, ამ ქუჩის უმრავლესმა მცხოვრებმა არ იცოდა რატომ დაერქვა „თეთრიანი“?–მეტსაც გეტყვით,ზოგიერთი აზრზეც არ იყო და არც აინტერესებდა (იმიტომაც ვართ შორს წასულნი). ჩვენ გულს არ ვიტეხდით და ვიმედოვნებდით, რომ ერთ ადამიანს მაინც ვიპოვიდით ისეთს, რომელსაც სულ მცირე ის მაინც ეცოდინებოდა, ქუჩაზე, რომელზეც მთელი ცხოვრება აქვს გატარებული,იმით მაინც დაინტერესდებოდა რატომ დაერქვა მაინცდამაინც „თეთრიანი“ და არა „შავიანი“, „წითლიანი“? . . . როგორ იქნა (დიდი კითხვა–ძიების შემდეგ), მივაგენით ამ ქუჩის ერთ–ერთ უხუცესს, სახელად ვალას( გვარი არ გვითხრა), რომელმაც აგვიხსნა, რომ „თეთრიანი’’ დაერქვა ამ ქუჩაზევე გამომდინარე წყლის გამო, რომელსაც ასევე ,,თეთრიანს“ უწოდებენ. ეს ერთადერთი ვერსია იყო. კითხვაზე, თუ თავად

Telavuri seriebi 30

წყალს რატომღა დაერქვა „თეთრიანი“?–სამწუხაროდ,პასუხი ვერ მივიღეთ. ჩვენ ფარ–ხმალი არ დავყარეთ და დიდი რუდუნებით შევუდექით ისეთი პიროვნების ძიებას, რომელიც ჩვენს კითხვებს ადეკვატურ პასუხებს გასცემდა. ,,თეთრიან“–ის ქუჩა ისე მოვიარეთ,რომ აღნიშნულ საკითხში კომპეტენტური ადამიანი ვერ ვნახეთ. ამ წყლის შესახებ შედარებით ვრცელი ინფორმაცია მოგვაწოდა, ჭაბუა ამირეჯიბის ქუჩაზე მცხოვრებმა მოხუცმა ქალბატონმა მარომ: ,,ლამის საუკუნეა ეს წყალი ბუნებრივად გამოდის სათავიდან და სამკურნალო თვისებები აქვს, ზამთარში თბილია და ზაფხულში– ცივი“. როგორც თავადვე მიხვდით, ამ ქუჩის ყველა მცხოვრებს ძალზედ ემპირიული წარმოდგენა აქვს საკუთარი ქუჩის ისტორიაზე.ძნელია ემპათიურად მოეკიდო მათ ასეთ დამოკიდებულებას, მაგრამ ვიმედოვნებთ, რომ ქართველების მნემონიკა დროთა განმავლობაში შედარებით უფრო დაიხვეწება და ვიდრე ,, ევროკავშირსა“ და ,,ნატო“–ში შესვლაზე გვექნებოდა პრეტენზია, ჯერ, მინიმუმ საკუთარი ქუჩის ისტორია მაინც გვეცოდინებოდა, რომ აღარაფერი ვთქვათ ქვეყნისა და მსოფილიოს ისტორიაზე. ,,თეთრიან“–ის შესახებ საინტერესო ცნობა მოგვაწოდა ამავე ქუჩაზე მცხოვრებმა, თელავის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორმა თემურ ვახტანგიშვილმა: ,,ამ ქუჩის ნიადაგი არის კირქვიანი, რომელიც თეთრი ფერისაა და ადვილი შესაძლებელია სწორედ ამიტომ ეწოდა თეთრიანი, თუმცა მინდა კიდევ ერთხელ აღვნიშნო, რომ ეს ჩემი ვარაუდია.“ დიდი მადლობა გვინდა გადავუხადოთ ბატონ თემურს გაწეული დახმარებისთვის, რადგან სწორედ მან მოგვაწოდა ამ ქუჩის შესახებ ცნობები მელითაურის არქივიდან. იმედი გვაქვს უფრო უკეთ და ახლოს გაიცნობთ არქივის დახმარებით ,,თეთრიანს“, თუმცა არ აქ არის რაიმე ცნობა სახელთან დაკავშირებით დაცული. ,,ეს უწინ იყო ბილიკი, უფრო უკეთ, ორღობე ჭარბი მაყვლიანით დამშვენებული. ამ ქუჩის ჩრდილოეთი მხარე გასათხოვარ ქალს, ეფემიას ეჭირა,რომელსაც მოურავად და მეზვრედ ჰყავდა ძმადნაფიცი ივანე, მეტსახელად ბეკოვიჩი.“ თუმცა საბჭოთა ხელისუფლების დამყარების შემდეგ ეს ზვარი მეპატრონისთვის ჩამოურთმევიათ და ამის შემდეგ აქ ჩასახლებულან: ვაშაყმაძეები, ბურნაძეები, საფაროვები, სამადაშვილები, ვახვახიშვილები, ბოჭორიშვილები, ლეკიშვილები, ქისტად წოდებული ვასო როსებაშვილი, ჯორჯაძეები და ლოლაძეები. არქივის მიხედვით თუ ვიმსჯელებთ, ამ ქუჩას ინტელიგენციის წარმომადგენლებიც ჰყოლია. ქუჩის მარჯვენა მხარე თითქმის ნადიკვრის ტერიტორიას უჭირავს,ჭრის სამხედრო ქუჩას და შალაურისკენ მიემართება. ,,თეთრიან“–ის სიგრძე 759 მეტრია, საკმაოდ ვიწროა და ფაქტობრივად ორ მანქანას გაუჭირდება აქცევა, სამაგიეროდ,იქიდან იშლება არაჩვეულებრივი ხედი თელავისა და სწორედ ამიტომ, თუნდაც ამ საუცხოო ხედის ხილვის გამო ღირს აქ ამოსვლა და ამ სილამაზით ტკბობა. აქედან ჩანს თელავის მომაჯადოებელი მიმზიდველობა. ზუსტად აქ მიხვდებით და აღარ შეგაწუხებთ კითხვა: თუ რატომ არის თითოელი თელაველი ასეთი ამაყი საკუთარი ქალაქით. ამის შემდეგ აღარ გაგიკვირდებათ მათი განსაკუთრებულად აღმატებული წარმოდგენა თელავზე და მით უმეტეს გადამეტებულად აღარ მოგეჩვენებათ.

avtori: qeTi SaverdoSvilifoto: mariam abaSiZe

avt

or

i: qe

Ti i

osebaSvi

li

Telavuri seriebi 31

paral

el

ebi

19 . .

Telavuri seriebi 32

paral

el

ebi

20 . .

Telavuri seriebi 47

Cven garSemo

უშაქრო ყავის მწარე გემო პირში,ყელში და ეს მე ვარ,მზით განათებული კაფის კუთხეში მჯდარი ხოტორა გოგო, ვცდილობ სტატიის დაგეგმვას, არ ვიცი როგორი გამოვა ასეთ მოკლე დროში კარგად გაკეთება ცოტა არ იყოს რთულია ,ბოლო დღეებში შეტანილმა ცვლილებებმა ცაიტნოტში ჩამაგდო...

თოვლი გვეღირსა,ცამ გადაწყვიტა „ადამიანისმაგვარების“ მიერ დაბინძურებული ჰაერის სილამაზე ეჩვენებინა და უნატიფესი „მწმენდავები“ გამოგვიგზავნა მაცნეებად,რომ ჯერ კიდევ შესწევს დედაბუნებას ძალა თვითგადარჩენისთვის იბრძოლოს...

დილა ნაცრისფრად გათენდა,ავად ამრეზილი ღრუბლებითაა მოალყული ზეცა და ქარი სისინებს.აუტანელი სიცივეა და სხეულს ვეგარ ვგრძნობ ცალკე ქარის და ცალკე ჩემს წინ აღმართული ულამაზესი სანახაობის შესისხლხორცებით.

ყველა მონახულებაზე,ერთნაირად შთამბეჭდავი სანახავია ხუროთოძღვრების ეს გენიალური მერვე–მეცხრე საუკუნის აბსულუტურად უნიკალური ძეგლი,ერთადერთი ორგუმბათიანი ეკლესია საქართველოში.ის ერთადერთია სრულიად მართლმადიდებლურ სამყაროში,რომელიც დაგეგმარდა და აშენდა ორგუმბათიანად, კახთუბნის ეკლესია–მონასტერი,ულამაზესი ტყით გ ა რ შ ე მ ო რ ტ ყ მ უ ლ ი , დ ი დ თ ო ვ ლ ო ბ ი ს ა ს ირმების თავშესაფრად ქცეულ პაწაწინა ხეობაში.მოსახლებობა მას „ყოვლადწმინდას“ ეძახის და სამწუხაროდ, ენციკლოპედიაშიც დამახინჯებული სახელითაა შესული.

უამრავი ლეგენდა თუ თქმულება არსებობს მის ირგვლივ.ისტორიაში ვხვდებით ერთ საინტერესო ჩანაწერს, რომლის ავტორად ვინმე ლეონ მელიქსეთ–ბეგი გვევლინება (1878წ).

ღვთისმშობლის მიძინების სახელობის ეკლესია

ძველ დროში, მონასტერში ბერები ცხოვრობდნენ,ერთხელ,ომის დროს, ცნობა მოვიდა მტრის მებრძოლთა მოახლოვების შესახებ.იქ მყოფი მლოცველნი და ბერები სამალავში დაიმალნენ დარჩა მხოლოდ ერთი ქალი, რომელიც ჩვილთან ერთდ იმყოფებოდა.მტერი ტაძარს მიუახლოვდა,ქალი შეშინებული დარბოდა,უცბად კედელი გაიხსნა და ქალი დამალა.მანდილოსანი გრძნობდა როგორ ეღვრებოდა რძე,კედელს ასველებდა და გარეთ ჟონავდა.იმ დღიდან მოყოლებული,დედები, ვისაც რძე აქვს გამშრალი მოჰყავდათ აქ და ტაძრის კედელზე დღემდე არსებულ,შემშრალ რძისმაგვარ ანაფხვენს აჭმევდნენ.ამბობენ, რომ რძე დღესაც ჟონავს. ხალხში არსებული თქმულება მისი მკურნალი თვისებების შესახებაც აქდან იღებს სათავეს, ალბად.არსებობდა რიტუალი, რომელიც რძე გამშრალი მეძუძური დედებისთვის ტარდებოდა მათივე ახლობლების საშუალებით.

რძეგამშრალი ქალი ფეხით აივლიდა მაღალ ფერდობს,სამჯერ შემოუვლიდა ეკლესიას,მერე ეკლესიაში შევიდოდა და ცივ კედლებს შიშველ მკერდს რამდენჯერმე მიადებდა.ამას ამეორებინებდნენ სამჯერ და მეტჯერაც.ქალი ჯანსაღდებოდა და რძე ემატებოდა.

გურჯაანის ყოვლადწმინდა წარმოადგენს მეტად რთულ შერწყმას გრანდიოზული ორგუმბათოვანი სამნავიანი ეკლესიის და ბაზილიკური არქიტექტურის ელემენტებისას.აქ ვხვდებით ისეთ ელემენტებს, რომლითაც წარმოდგენის შექმნა შესაძლებელი ხდება ადრინდელი ხუროთმოძღვრების ტრადიციებზე.მონასტერში ყოფილა სკოლა, რომელიც ღვთისმსახურებს ამზადებდა.მონასტრის დაცარიელების შემდეგ,მისი სიწმინდეები ინახებოდა ქაშუეთის წმ.გიორგის სახელობის ეკლესიში.წელიწადში ორჯერ,აღდგომის

Telavuri seriebi 33

uw

Telavuri seriebi 48Telavuri seriebi 34

uw

Telavuri seriebi 35

Telavuri seriebi 36

Telavuri seriebi 37

საღამოსა და ღვთისმშობლის მიძინებისას, ივერიის ღვთისმშობლის ხატს საზეიმოდ მიაბრძანებდნენ ქაშუეთის ეკლესიიდან კახთუბნის მონასტერში.

ცენტრალური მაგისტრალიდან ვიწრო,მაგრამ სულ ახლად გაკეთებული გზა მიდის მონასტრის გალავნამდე,სადაც მოწესრიგებულ მანქანების სადგომი და აუარებელი საგზაო ნიშანი მოგჭრით თვალს.ჭიშკართან წარწერა, რომელიც მძღოლებს ატყობინებს,რომ საექსკურსიო ტრანსპორტით ეზოში შესვლა იკრძალება.იწყება გზა,რომელიც უცნაურ ძვრებს იწვევს სულში.ახლა სამოსელ შემოძარცვული ხეების,გაზაფხულზე კი ბლანტი მწვანის საუფლოში გიწევს გადაადგილება.სიჩუმეს ტყიდან გამოსული ჩიტების ხმა არღვევს მხოლოდ,ახლა კი ქარის სისინი მიდგას ყურში.ტაძრისკენ მიმავალი გზა რამდენიმე მკვეთრ მოსახვევს აკეთებს, რაც კიდევ უფრო შთამბეჭდავსა და მრავალფეროვანს ხდის, ისედაც ულამაზეს პეიზაჟს.

ეზოში ბავშვების ჯგუფი შემხვდა, რომლებმაც არც ერთი კონკრეტული ფაქტი არ იცოდნენ იმ ადგილზე, სადაც იმყოფებოდნენ და ვიგრძენი როგორ მეტკინა რაღაც გულში,ძალინ ღრმად.ტაძართან სულ ახლოს ბერების სამყოფელია,სამწუხაროდ,ვერ მოვახერხე მისვლა, რადგან უშველებელი ძაღლის კბილებში მოხვედრის საფრთხემ დათრგუნა ჩემი ცნობისმოყვარეობა.ეკლესიაში შესულმა უნებურად დავურღვიე მყუდროება ბერს, რომელიც ლოცულობდა.

ბერთან გასაუბრების შემდეგ გაირკვა რამდენიმე სამწუხარო ფაქტი,კერძოდ ის, რომ ეკლესიას აგურები სცვიოდა და სერიოზული რესტავრირების ნაცვლად ეგრეთ წოდებული „პროტეზირება“ ჩაუტარდა,აგურები ჩამაგრდა ი, საიდანაც ჩამოცვივდა,დანარჩენი დაზიანებული

და შესაკეთებელი, დაზიანებულად და შესაკეთებლად დარჩა.ამ ეტაპზე იბრძვიან იმისთვის, რომ ის მაინც შენარჩუნდე,ს რამაც აქამდე მოაღწია.

ეზოში ისეთი საოცრება ვნახე,გადავირიე,იქნებ გადაჭარბებულიც მოგეჩვენოთ ასეთი შეფასება, მაგრამ ზამთრის ამ ყინულიან–თოვლიანი ნაგლეჯებით დაფარულ დღეს ნამდვილად ანათებდა ფურისულა,თითქოს მარადიული იმედის სიმბოლო,ამ ყავისფერ ტონალობაში.

სახლისკენ მომავალს,გალავნის ჭიშკართან პატარა ოჯახი შემხვდა,მიამბეს საქართველოში ასე გავრცელებული გვირაბების და გამოქვაბულების ქსელის კიდევ ერთი შტოს შესახებ.აღმოჩნდა, რომ გურჯაანის ყველაწმინდის მონასტრიდან ვეჯინის ამაღლების მონასტრამდე გადიოდა გვირაბი, რომელიც ამ ეტაპზე უფუნქციოა და ამოქოლილი.აშკარად დამაკლდა ჩემი გუნდის „ბავშვები“ კრეატიულები და საყვარლები,ამ სტატიაზე მუშაობისთვის დრო და ფიქრი

მაშასადამე, მე ამ სტატიაში ვეცადე თქვენთვის უძველესი, უუნიკალურესი ძეგლი გამეცნო თქვენთვის. ადგილობრივი მაცხოვრებლებისთვის სულ 2 კილომეტრია ცენტრალური მაგისტრალიდან,დედაქალაქიდან კი საათ–ნახევრის სავალზე ამქვეყნიურ სამოთხეში შეიძლება მოხვდეთ.ტერიტორიას რომელზეც მონასტერი და მისი ეზოა განლაგებული,თამამად შეიძლება ეწოდოს სულიერი სიმშვიდის სავანე.

მომდევნო ნომერში კულტურული თუ ისტორიული მნიშვნელობით არანაკლებ გამორჩეულ ძეგლს წარმოგიდგენთ მთელი თავისი ხიბლითა და დიდებულებით.

avtori: nino osiaSvili

Telavuri seriebi 38

Tornike xaCiZis gverdi

Telavuri seriebi 47

1 იანვრიდან ახალი 2011 წელი დადგა სრულიად საქართველოში. როგორც ერთმა ჩვენთაგანმა, პატივცემულმა ზაზა კევლიშვილმა აღნიშნა, ახალი წლიდან პირველი ერთი თვე ტვინი „რესტარტს“ აკეთებს, ამიტომ არ უნდა ჩავვარდეთ პანიკაში იმის გამო, რომ ყველაფერი გვეზარება, თითქმის მთელი თვე ყველა ოფისი და დაწესებულება ნახევრად ცარიელია, ცხელი ხაზის ოპერატორები 20 წუთის დაგვიანებით პასუხობენ სატელეფონო ზარებს, საპატრულო პოლიცია ჩვეულებრივზე მეტად კეთილგანწყობილი და მომღიმარია (საკუთარი გამოცდილებიდან ვამბობ), ტელევიზია გვაშტერებს გადაცემების „განმეორებითი ჩვენებით“ და ოჯახშიც რამდენიმე დღის საჭმელი მოაქვს დიასახლისს...რას იზამთ?! საქართველოში ახალი 2011 წლის იანვრის თვეა.

ახალი წელი „თელავური სერიების“ facebook გვერდეც მოვიდა და ზუსტად აირეკლა ჩვენი საახალწლო „რესტარტირების“ პროცესი. თამამად შეიძლება ითქვას, რომ მთელი თვის განმავლობაში, თითქმის არავინ არავის გამოპასუხებია ჩვენს გვერდზე და არც ჩვენ შეგვიწუხებია ჩვენი უსაყვარლესი მეგობრები ზედმეტი კითხვებითა და მოწოდებებით. თუმცა, მთლად ისე არ გაიგოთ, რომ ჩვენ არაფერი გვიკეთებია მთელი თვე.თუმცა ბევრი ვიშრომეთ, არაჩვეულებრივი იანვრის ნომერიც გაჩუქეთ და მის შესახებ თქვენი აზრიც მოვისმინეთ, მაგრამ,როგორც ხშირად ხდება, რატომღაც ჩვენი საყვარელი მკითხველი ძალიან თავშეკავებულია ჩვენდამი კრიტიკაში, შემოთავაზებებსა და თანამშრომლობაში, ჩვენ კი ჰაერივით გვჭირდება ვიცოდეთ, რა უფრო აქტუალურია თქვენთვის. არ გვინდა ის გამოვიდეს, როგორ ჩვეულებრივ ხდება ხოლმე, როცა მედიუმი აყალიბებს ხალხის აზრს, ჩვენი სურვილია თქვენ, ხალხმა, შექმნათ ის პროდუქტი, რაზეც ყველაზე მეტად გაქვთ მოთხოვნილება. ასეა თუ ისე, თხოვნაზე: „მაქსიმალურად გვჭირდება მკითხველის აზრი ჩვენი ჟურნალის საახალწლო, #7–ის შესახებ. ბევრი რუბრიკა დაგვემატა, ახალი ავტორები გაჩნდნენ და ბევრი რამ შევცვალეთ ჟურნალში..ჩვენ თქვენთვის ვირჯებით და გთხოვთ, დაგვაფასოთ და თქვენი აზრი გაგვიზიაროთ: რა არ მოგეწონათ, რის წაკითხვას ისურვებდით მომავალში და ა.შ. მართალია, საქართველოს თავზე ჯერ კიდევ ბახუსის ღრუბელი ტრიალებს,მაგრამ ცხოვრება გრძელდება!!“, მკითხველთა კომენტარებიდან ორს გამოვყოფ:

„ძალიან მომწონს თქვენი ჟურნალი. თქვენი ჟურნალის გავლენით ისე შემიყვარდა თელავი ( თავისი ავ_კარგით) თქვენს ქალაქში მოგზაურობაზე ვოცნებობ.“

kedeli info suraTebi video Canawerebi dafebi>> +

gaziareba statusi suraTi bmuli video

dawere rame...

spami parametrebiTelavi Series

facebook mTavari profili angariSi

Manana Somkhishvili

Tiniko Khanjaliashvili

http://www.facebook.com/Telavi.Series

Telavuri seriebi 48

• „ჟურნალის დიზაინი მთლიანად შეიცვალოს, წინ ხომ უნდა გადავდგათ ნაბიჯი და გავაუმჯობესოთ ხომ? კიდევ ვამბობ მომწომს და მიხარია თავდაუზოგავად ირჯებით. სტატიები საინტერესო გამოდის, საინტერესო თემები, მარა წარმოიდგინე საოჯახო ალბომის გარე კანი რომ გაცვდება გამოცვლა ხომ უნდა, რომ მერე ფოტოებიც არ გაცვდეს, ესეა აქაც, სათითაოდ ვერ აღვწერ და ვერ გეტყვით რა უნდა შეცვალოთ, ეს თქვენი დიზაინერისა და FLASH-ის საქმეა.“

ამის გარდა, ჩვენი გიო დაინტერესდა მისთვის მეტად აქტუალური თემის გარშემო მეგობრების აზრით: „ტოეფელის პირველი ტესტირებისათვის მზადებამ ჩემი უსაყვერლესი თამაში “PES 2010”(ფეხბურთი) შეიწირა, ამჯერად კი მეორე ტესტირებისათვის მზადებას “CITY XL” (სტრატეგია) ემსხვერპლა! მაინტერესებს თუ შეგიწირავთ რაიმე სწავლისათვის? რა? და რატომ? (გიო) ;)“. აღმოჩნდა, რომ „ცხოვრების მთელი ახალგაზრდული წლები შესწირა“ სწავლას მირიან ყარაულაშვილმა, „((( სრული 20 წელი ((( და ჯერ კიდევ წინააო.. „ გაგვანდო ნატა იორდანიშვილმა, „სამწუხაროდ ჩემს შვილს “ვწირავ” არასოდეს არ ვარ მის გვერდით დღის განმავლობაშიო“, აღიარა ნინო ოსიაშვილმა, ქეთი შავერდოშვილს კი რამდენიმე ქეიფიც შეუწირავს, ასე რომ გიოს სანერვიულო აღარ დაუტოვეს. მისი მსხვერპლი რაღა მოსატანია ამ ჩამონათვალთან.

მას მერე რაც ჩვენი მე-7 ნომერი კარგად გადავიკითხე, გადავწყვიტე, რომ ისეთი მოაზროვნეების სტატიების გულგრილად დატოვება, როგორებიც ფიქრია, ზაზა, სოსო და ვახო არიან, არ შეიძლება და შევთავაზე ჩვენს მკითხველს ასეთი რამ: „შემომაქვს აზრი, მოვაწყოთ ონლაინ დისკუსიები იმ სტატიებზე, რომლებიც ჟურნალში იბეჭდება...რამდენიმე არაჩვეულებრივი სტატიაა და არანაირად არ მინდა დარჩეს ისინი ყოვლად უყურადღებოდ!!! ვინც მომხრეა და მონაწილეობას მიიღებს დააკომენტაროს. თუ მსურველთა რიცხვი 30 იქნება, კვირაში ორჯერ გავაკეთებთ ასეთ ვირტულურ შეკრებებს! ვინ მიხვდა რისი თქმა მინდოდა??“. ვერ შევაგროვეთ 30 მომხრე 1360 მეგობრიდან!!!!!!!!!!! 25-მდე ავედით და მაინც გადავწყვიტეთ ვცადოთ და ორჯერ თუ არა, კვირაში ერთხელ მაინც შევიკრიბოთ ონლაინ დისკუსიებზე. ამ დისკუსიების ორგანიზება დაწყებულია და შედეგებს მალე ჩვენს გვერდზე იხილავთ.

„რესტარტირების“ იანვრის თვე კი გიომ ასეთი სტატუსით დააგვირგვინა:

„ხალხნო გადავირიე დღეს ისეთი ამბები გავიგე:

> გუშინ მგლები ჩამოვიდნენ თელავში, არც მეტი და არც ნაკლები პირდაპირ ჭავჭავაძის ქუჩაზე, თანამშრომელს გადაუკეტეს სამანქანო გზა ღამით! :(

> დღეს ჩემს უბანში ყოფილან წყალკანალიდან და ასე უთქვამთ - ვინც წყლის ფულს არ გადაიხდის დენს ჩავუჭრითო! :D :D“. მე, პირადად, პირველ ნაწილზე სერიოზულად დავპანიკდი, მეორეს წაკითხვისას კი სიცილის მსხვერპლი გავხდებოდი, თანამშრომელს რომ არ ეყოჩაღა. ზუსტად ასე ჟღერს „გინდ დაიჯერეთ, გინდ-არაო“.....

მოკლედ, დავაბრალოთ ჩვენი უმოქმედობა ჩავლილ დღესასწაულებს, ტვინის „რესტარტირებას“ და შევხვდებით ისევ მე-9 ნომერში.

Tornike Khachidze

Tiniko Khanjaliashvili

avtori: Tiniko xanjaliaSvili

T O P

postebiFROM

UCNAURI.COM

Telavuri seriebi 49

Telavuri seriebi 50

cnobili naxatebis ucnauri da idumali istoriebi

guiJous provinciis ucnauri tomebi

paranormaluri movlenebi - Savi tyis moCveneba

cnobili naxatebis ucnauri da idumali istoriebi

T O P

Telavuri seriebi 51

გქონდეს საკუთარი პორტრეტი და თანაც ცნობილი და აღიარებული ავტორისგან შექმნილი – მრავალთათვის ოცნებად რჩება. თანამედროვე ციფრული ტექნოლოგიების ეპოქაშიც კი მოიძებნება არცთუ ცოტა ადამინი ,ვისაც გამოსაჩენ ადგილზე სწორედ ფერწერული ტილოს დაკიდება სურს. ზოგიერთი ინტერიერის გასალამაზებლად პეიზაჟს ან ნატურმორტს კიდებს, და არც კი ფიქრობს იმაზე, რომ თითოეული სურათი თავის ენერგეტიკას ატარებს. და მითუმეტეს როცა ისტორიაში მრავალი მაგალითი არსებობს , თუ როგორ გავლენას ახდენდნენ ნახატები თავის მფლობელებზე, მენატურეებზე ანდა უბრალოდ ადამიანებზე, რომელთაც მხოლოდ თვალი შეავლეს მათ. ვიღაცისთვის ეს შეიძლება უბრალოდ დამთხვევა იყოს, თუმცა დამთხვევები ძალიან ბევრია და როგორც ამბობენ, ერთხელ -შემთხვევაა, ორჯერ – დამთხვევა, სამჯერ კი – კანონზომიერება…

მრავალი სპეციალისტი თვლის, რომ ზოგიერთი ტილოს შექმნისას ბნელი და იდუმალი ძალები არიან ჩართული, უამრავი ცნობილი ტილოს ირგვლივ განსაცვიფრებელი და აუხსნელი მოვლენები ხდებოდა – ხანძარი, სიკვდილი, ავტორთა სიგიჟეები…

nimfunia

ე რ თ -ერთი მათგანია ე ს პ ა ნ ე ლ ი მხატვრის ჯოვანი ბ რ ა გ ო ლ ი ნ ი ს მართლაც, რომ დ ა წ ყ ე ვ ლ ი ლ ი ფ ე რ წ ე რ უ ლ ი ტილო – ”მტირალა ბიჭუნა”.

მხატვარს სურდა დაეხატა მტირალა ბიჭუნა და მენატურედ მისი პატარა შვილი მიიყვანა, რადგან პატარას დაკვეთით ტირილი არ შეეძლო,მამამისს კი რეალისტური სურათის დახატვა სურდა, უნთებდა რა თვალებთან

სურათის დახატვა სურდა, უნთებდა რა თვალებთან ასანთს , სანამ ბავშვს ცრემლებამდე არ მიიყვანდა. მხატვარმა იცოდა, რომ მის შვილს პანიკურად ეშინოდა ცეცხლის,მაგრამ ხელოვნება მისთვის უფრო ძვირფასი იყო, ვიდრე საკუთარი შვილის ნერვები და ის კვლავ აგრძელებდა მის დაცინვას. ერთხელაც ისტერიკამდე მისულმა ბიჭუნამ ვეღარ მოითმინა და იყვირა : ”თავადაც დამწვარხარ”. წყევლამ არ დააყოვნა – 2 კვირის თავზე, ბიჭუნა პნევმონიისგან გარდაიცვალა, მალევე კი საკუთარ სახლში მხატვარი ამოიწვა. სურათი კი გადარჩა. ეს ამ სურათის მხოლოდ პრეისტორიაა…

თავის ბოროტი რეპუტაცია ამ რეპროდუქციამ 1985 წელს , ინგლისში შეიძინა. ეს კი უცნაური დამთხვევების წყალობით მოხდა – ჩრ. ინგლისში ერთი-მეორის მიყოლებით ხდებოდა საცხოვრებელი სახლების დაწვა, იყო მსხვერპლიც. ზოგიერთი დაზარალებული იხსენებდა, რომ მათი საკუთრებიდან გადარჩა მხოლოდ იაფი რეპროდუქცია, რომელზეც გამოსახული იყო მტირალა ბიჭუნა, ამგვარი ცნობები კი სულ უფრო იზრდებოდა. აღსანიშნავია, რომ ხანძარი ჩნდებოდა იმ ოთახიდან სადაც ეს სურათი იმყოფებოდა, ამას უბრალო და სულელურ დამთხვევად ჩათვლიდნენ, რომ არა ის ფაქტი, რომ ნახატის ირგვლივ უკლებლივ ყველაფერი ნადგურდებოდა , ნახატი კი დაუზიანებელი რჩებოდა. მალე მისი შეძენა საერთოდ აიკრძალა. სხვათაშორის ორიგინალი დღემდე დაკარგულად ითვლება.

დავინჩის ”ჯოკონდა” არამარტო აღფრთოვანებას, არამედ შიშსაც კი იწვევდა ადამიანებში. სურათი თითქოს გაურკვეველი სახით უარყოფითად მოქმედებს მნახველებზე, ვინც დიდი ხნით უყურეს მას. აღწერილია ასობით შემთხვევა, როცა ხანგრძლივად მოცქირალთ გონება დაუკარგავთ. ყველაზე გახმაურებული ფაქტი კი სტენდალს უკავშირდება, რომელსაც სურათის აღფრთოვანებით ცქერისას გული წაუვიდა. თავად მონა ლიზა, რომელიც მხატვართან პოზიორობდა ადრეულ ასაკში- 28 წლსა დაიღუპა, ხოლო თავად ოსტატი თითქოსდა შეპყრობილი იყო სურათით – მუდმივად ასწორებდა დეტალებს, უამრავჯერ გადახატა და შეასწორა, ხატვისას კი ხშირად გამოსცლია ძალა. მას არცერთ სურათზე ამდენი დრო არ დასჭირვებია, რაც ”ჯოკონდაზე” დასჭირდა, მიუხედავად ამისა თვლიდა, რომ რაც სურდა იმას ვერ მიაღწია…

დიეგო ველასკესის ”ვენერა სარკესთან” -აც დამსახურებულად ითვლებოდა უცნაურ და იდუმალ ფერწერულ ნიმუშად. ყველა, ვინც მას ყიდულობდა ან კოტრდებოდა ან იღუპებოდა ძალადობრივი სიკვდილით. პირველი მეპატრონე – ესპანელი ვაჭარი იყო, რომელიც გაკოტრდა, მისი მდგომარეობა დღითიდე უარესდებოდა, სანამ მისი საქონლის უმეტესი ნაწილი მეკობრეების მიერ არ იქნა დატაცებული , ჩაიძირა რამოდენიმე გემიც. მან ყველაფერი გაყიდა, რაც გადარჩა , თავიდან მოიშორა სურათიც. იგი მოიპოვა სხვა ესპანელმა ვაჭარმა, რომელსაც მდიდარი საწყობი ქონდა პორტში. ის ის იყო ფული გადაიხადა სურათში, რომ საწყობები მოულოდნელი მეხისაგან სულ დაიწვა . მეპატრონე გაკოტრდა. და ისევ აუქციონი, და ისევ იყიდება

სხვა ”ცეცხლოვან” შედევრად ითვლება მონეს ”წყლის ლილიები”. მისი პირველი მსხვერპლი თავად მხატვარი გახდა. სურათის დამთავრებიდან მალე მისი სამხატვრო ბეწვზე გადაურჩა დაწვას. გაურკვეველი მიზეზებით დაიწვა ნახატის ახალი მფლობელების- კაბარე მონმარტზე, ფრანგი მეცენატის სახლი, სადაც ხანძარი ზუსტად იმ ოთახში გაჩნდა, სადაც სურათი ეკიდა და ნიუ-ორკის თანამედროვე ხელოვნების მუზეუმიც კი. ამჟამად სურათი იმყოფება საფრანგეთში, მორმორტონის მუზეუმში და თავისი ”ცეცხლსაშიში” შესაძლებლობანი არ გამოუვლენია… ჯერჯერობით … :)

სხვა ნაკლებად ცნობილი და გარეგნულად უმნიშვნელო ”ცეცხლისგამჩაღებელი” ნახატი ედინბურგის სამეფო მუზეუმში კიდია. ესაა პორტრეტი მოხუცი კაცის გაწვდილი ხელით. ამბობენ, რომ ხანდახან მოხუცის თითები მოძრაობს და ვინც ამ უჩვეულო მოვლენას დაინახავს აუცილებლად მოკვდება ცეცხლით. პორტრეტის ორი ცნობილი მსხვერპლი- ლორდი სეიმური და საზღვაო ფლოტის კაპიტანი ბელფესტია. ორივე მათგანი ირწმუნებოდა, რომ დაინახეს თუ როგორ გაამოძრავა თითები მოხუცმა. მალე ორივე ცეცხლში ამოიწვა. ცრუმორწმუნეები ამაოდ ცდილობდნენ დირექტორის დაყოლიებას ნახატის კედლიდან მოხსნაზე, რადგან სწორედ ამ სურათით იზიდავდა მუზეუმი მნახველებს.

Telavuri seriebi 52

ამგვარი რეპუტაციის გამო ნახატი დიდხანს ვერ პოულობდა ახალ მეპატრონეს და სხვადასხვა მუზეუმებში ტრიალებდა, ერთ-ერთში კი თავს დაესხა შეშლილი დამთვალიერებელი და დანით დასერა.

შემდეგ ”დაწყევლილ” ნახატად , რომელიც ფართოდაა ცნობილი ითვლება კალიფორნიელი მხატვარ-სიურეალისტის ბილ სტოუნჰემის “Hands Resist Him” . მხატვარმა ის 1972 წელს დახატა , ძველი ფოტოდან რომელზეც თვითონ თავის პატარა დასთან დგას თავის მშობლიურ სახლთან: ნახატზე ბიჭუნა გაურკვეველი სახის ნაკვთებით და თოჯინა, ცოცხალი გოგოს სიმაღლით თითქოსდა გაიყინნენ მინის კართან , რომელიც შიგნიდან პატარა ბავშვების ნათითურებითაა.

ამ სურათთან უამრავი შემზარავი ისტორიაა დ ა კ ა ვ შ ი რ ე ბ უ ლ ი . პირველად სურათი ლ ო ს - ა ნ ჯ ე ლ ე ს ტაიმსის მფლობელმა და ხელოვნების დიდმა მოყვარულმა ნახა, რომელიც მალე დაიღუპა. შემდეგ ნახატი შეიძინა ამერიკელმა მსახიობმა ჯონ მარლიმ, რომელიც ასევე მალე გარდაიცვალა. სწორედ აქედან იწყება საინტერესო. დიდი ხნის მანძილზე სურათი დაკარგულად ითვლებოდა, მაგრამ მერე შემთხვევით ის ნაგავსაყრელზე იპოვეს. ოჯახმა, რომელმაც ის იპოვა სახლში მოიტანა და ბავშვის ოთახში

ჰოლანდიელი მხატვარი პიტერ ბრეიგელ-უფროსი 2 წელი ხატავდა ” მოგვთა თაყვანისცემას”. ღვთისმშობელი მან ”გადმოხატა” თავის ტყუპისცალი დისგან, რომელიც უნაყოფო გახლდათ, სწორეს მას მიაწერენ სურათის”დაინფიცირებას”. 4-ჯერ გაიყიდა ნახატი და ოთხივეჯერ ერთიდაიგივე განმეორდა: ოჯახში 10-12 წელი ბავშვი არ ჩნდებოდა…

იდუმალი მოვლენები ხდებოდა მათთან,ვინც შემთხვვით ”გააბრაზებდა” ედუარდ მუნკის ”კივილს”. ამ სურათის ღირებულება 70 მლნ.$ აღწევდა.ის ბევრი კოლექციონერის ოცნება იქნებოდა, რომ არა ერთი – ამბობდნენ , რომ ეს სურათი თითქოსდა შურს ძიობს ყველა

სურათი გადარჩენილი ნივთებთან ერთად და ისევ ხვდება სურათი მდიდარი ესპანელის ხელში. სამი დღის თავზე იგი დაჭრეს საკუთარ სახლში ქურდობის დროს

დაკიდა. პირველივე ღამეს 4 წლის ბავშვი ტირილით მივიდა მშობლებთან და შესჩივლა, რომ სურათზე ბავშვები ჩხუბობენ და მდებარეობას იცვლიან. ოთახში დააყენეს კამერა, რომელიც მოძრაობაზე რეაგირებდა, იგი ღამე რამდენჯერმე ამოქმედდა. მალე სურათი აუქციონ eBay-ზე გაიტანეს, მათ მისამართზე შეშფოთებული წერილების ზღვა დადგა, სადაც მდგომარეობის გაუარესებაზე, გონების დაკარგვასა და გულის შეტევებზე საუბრობდნენ. eBay-ზე იდო გაფრთხილება, მაგრამ ცნობისმოყვარეთ ეს არ აშინებდა. სურათი გაიყიდა 1025 $-ად. იგი იყიდა კერძო სურათების გალერეის მეპატრონემ. ახლა მის მისამართზე მოდიოდა საჩივრები. მას 2 ამერიკელი ეგზორცისტიც დაუკავშირდა და თავისი საქმიანობა შესთავაზა. ხოლო ექსტრასენსები ამბობდნენ, რომ სურათიდან ბოროტება მოდიოდა. ზოგიერთი იხსენებდა ცნობილ მკვლელობას კალიფორნიის გორაკებზე. თითქოსდა ისინი ხედავდნენ ყმაწვილს მსუბუქ მაისურში გამოწყობილს, რომელსაც აჩრდილად დასდევდა პატრა გოგონა , თითქოსდა ბიჭი მას იცავდა. მათ ტომი და ლაურა ერქვათ და საოცრად ჰგავდნენ სურათზე გამოხატულ ბავშვებს.

თავის გამბრაზებელზე. მაგ: მუზეუმის ერთ-ერთ თანამშრომელს, რომელსაც შემთხვევით დაუვარდა სურათი , დიდხანს იტანჯებოდა თავის ტკივილებით, რომელმაც საბოლოოდ თვითმკვლელობამდე მიიყვანა. მუზეუმის სხვა თანამშრომელს, რომელსაც ასევე შემთხვევით დაუვარდა სურათი , რამდენმე დღის შემდეგ საშინელი ავარიის შედეგად რეანიმაციაში მოხვდა, მოტეხილი ქონდა თითქმის ყველაფერი. მუზეუმის ერთ-ერთ დამთვალიერებელს, რომელიც სურათს ხელით შეეხო, ძალიან მალე დაიწვა ხანძრის დროს. არსებობს უამრავი ისტორია ადამიანებზე, რომლებიც თუკი რამენაირად შედიოდნენ სურათთან კონტაქტში ავადმყოფობდნენ, ვარდებოდნენ მძიმე დეპრესიაში ან მოულოდნელად იღუპებოდნენ .ამ სურათის ამგვარ ზემოქმედებას თავად მხატვრის ცხოვრებას უკავშირებდნენ, რომელიც სავსე იყო დაუსრულებელი ტრაგედიებითა და შემაძრწუნებელი ისტორიებით. მხატვარმა გადაიტანა თითქმის ყველა მისი ნათესავის სიკვდილი: დედა გარდაეცვალა ტუბერკულოზით როცა 5 წლისა იყო, საყვარელი და მოულოდნელად დაიღუპა , როცა ის 14 წლისა იყო, მალე ძმა დაიღუპა, ხოლო კიდევ ერთი და შიზოფრენიით გარდაიცვალა. თავად მხატვარმა დეპრესია და ძლიერი ნერვული სტრესი გადაიტანა. იგი არასოდეს დაქორწინებულა, რადგან თვლიდა, რომ სექსი მას თავზარს სცემდა.

ყველაზე დაუჯერებელი , არცთუ ისეთი კარგი ნახატი, შემდეგი ისტორიით. მოსწავლემ (მოიხსენიებენ იაპონელს) მანამ სანამ ვენებს გადაიჭრიდა, (გადმოხტებოდა ფაჯრიდან,მიიღებდა ტაბლეტებს) დახატა ეს სურათი. ამბობენ რომ თუკი ამ ნახატის ორიგინალს 5 წუთი თვალმმოუშორებლად შეხედავ, იგი შეიცვლება- თვალები გაუწითლდება, თმები გაუშავდება, გამოუჩნდება ეშვები.

ჯერ კიდევ ძველი დროიდან და დღესაც ზოგიერთი რელიგიურ სწავლებაში იკრძალება ადამიანთა პორტრეტების ხატვა, თვლიან, რომ ადამიანსა და გამოსახულებას შორის იმდენად ძლიერია კავშირი, რომ ნახატის ნებისმიერმა დაზიანებამ შეიძლება ადამიანის ჯანმრთელობა და სიცოცხლე საფრთხეში ჩააგდოს.

ფაქტია, რომ ნახატები განსაზღვრულ ენერგეტიკას ატარებენ, სხვა საქმეა შეუძლიათ თუ არა ამ ნახატებს ადამიანთა ცხოვრებაზე იქონიონ ზეგავლენა, დაანგრიონ იგი, გამოიწვიონ სერიოზული დაავადებანი და უფრო მეტიც გამოიწვიოს სიკვდილი და რა არის ეს – შთაგონება, ზებუნებრივი ძალა თუ უბრალოდ დამთხვევა ?!

guiJous provinciis ucnauri tomebi

T O P

Telavuri seriebi 53

dogmaგუიჟოუ არის პროვინცია, რომელიც მდებარეობს ჩინეთის

სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში. გუიჟოუს სახელწოდება წარმოიშვა უძველესი ჩინური სიტყვისგან Zhou (ჟოუ), რაც ნიშნავს პრეფექტურას. გუიჟოუს პროვინცია შეიცავს ყველაზე მჭიდროდ დასახლებულ უმცირესობებს ჩინეთში. გაგრძელებაში გავეცნობით რამოდენიმე უცნაურ ტომს.

ჩანგჯიაოს ხალხი ცხოვრობს მთებში ზღვის დონიდან 2000 მეტრის სიმაღლეზე და მათი რიცხვი 4000 სულს შეადგენს. ერთ ტიპიურ დღეს, ქალებმა შეიხვიეს თავიანთი თმა, თავზე დამაგრებული ხის ნაჭერის გარშემო. ისინი ატარებენ გრძელ რქებს მხოლოდ დღესასწაულებზე და ფესტივალებზე, დეკორატიულ თმასთან ერთად, რომელსაც აკეთებენ ციყვის ბეწვისგან, მატყლისგან და საგვარეულო თმის პატარა ნაჭრისგან. პირველად მათ გააკეთეს რქები თავისი ბუნებრივი თმისგან და შემდეგ შეიხვიეს “დეკორატიული თმით”. ეს თმა აღწევს 2 კილოგრამამდე. ყველაზე ძვირფასი საჩუქარი რაც შეუძლია გადასცეს დედამ ქალიშვილს, ეს არის საგვარეულო თმა. რქების გაკეთების მიზეზი კვლავ გაურკვეველია. სოფლის უხუცესები ამბობენ, რომ ერთ დროს ქალებიც და კაცებიც ატარებდნენ კამეჩის რქებს. ასევე მათი თქმით, ვითომდა რქები გამოიყენებოდა შენიღბვის სახით, როდესაც ისინი ნადირობდნენ.

ეს ხალხი კლასიფიცირდება მაიოს ქვეჯგუფში. მათზე მწირი ინფორმაციის მიუხედავად, ისინი დახელოვნებულები არიან ბატიკში, იქ ატარებენ ფერად ტანსაცმელს ყოველდღიურად, აგრეთვე სპეციალურად მორთულს ფესტივალებისთვის. ისინი ძირითადად პოლითეიზმის და ანიმიზმის მიმდევრები არიან, საგვარეულო საკუთხევლებს აღმოაჩენთ უმრავლესობის სახლებში. ისინი საუბრობენ გაუგებარ ენაზე მათ გარშემო მცხოვრები თემებისთვის.

რომლის მოსახლეობა 7 მილიონ ადამიანზე მეტია, მაიოს ხალხი ქმნიან ერთ-ერთ უმსხვილეს ეთნიკურ უმცირესობას დასავლეთ ჩინეთში. კულტურა მათში უმაღლეს საფეხურზე დგას. ისინი ცეკვისა და სიმღერის მოყვარულები არიან და გააჩნიათ მაღალგანვითარებული ხალხური ლიტერატურა.

ტრადიციულად, როცა გოგონა იბადება მისი მშობლები დაიწყებენ ფულის დაზოგვას, რათა მოაგროვონ ლამაზი ვერცხლისფერი ორნამენტები, რომელიც რამოდენიმე კილოგრამს უნდა აღწევდეს. ქორწილის დღეს გოგონა უნდა ატარებდეს ამ ლამაზ ვერცხლისფერ აქსესუარებს, რათა შემატონ მხიარული ატმოსფერო ამ ბედნიერ მოვლენას.

ჩანგჯიაო

გეჯია

მიაო

ბიაშაბიაშა (ბაშა) ძალიან

განსხვავდება მიაოსგან და მისი ქვეჯგუფის ხალხისგან ტანსაცმლით და ყოველდღიური ცხოვრებით. ისინი, დღესაც, მიჰყვებიან ტრადიციულ ცხოვრებას. ბიაშას მამაკაცები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ თმის ვარცხნილობას, რადგან ის წარმოადგენს მათ ვაჟკაცურობას. ანთროპოლოგების მტკიცებით, ეს ვარცხნილობა ბიაშას კაცებში არსებობს ათასობით წელია. ისინი ცნობილნი არიან, როგორც “ცოცხალი ტერაკოტას მეომრები”.

ბიაშებს არ აქვთ საწოლი, ამრიგად ისინი იძინებენ იატაკზე. ზოგიერთი უხუცესი ინარჩუნებს ტრადიციულ წესს და მჯდომარე იძინებს. ბიაშას სოფლის ახალგაზრდებს თავისუფლად შეუძლიათ დაკბნენ სიყვარულით. ისინი დღე მუშაობენ, ღამე კი მიირთმევენ სასმელს და მღერიან. ეს არის წესი ბიჭებისთვის, რათა მკლავებში მოიქციონ გოგონები. თუ ეს შემაცბუნებელი აღმოჩნდა გოგოსთვის და არ ჩაეხუტა ბიჭს, მაშინ ხალხი ფიქრობს, რომ გოგო უშნოა.

როდესაც ბიაშას სოფელში ბავშვი იბადება, მშობლები რგავენ დაბადების ხეს, რომელიც იზრდება ბავშვთან ერთად. მშობლები კარგ მზრუნველობას იჩენენ ხის მიმართ, რადგან მათ მიაჩნიათ, რომ იგი წარმოადგენს ბედს მათი ბავშვისთვის. როდესაც ადამიანი კვდება, ჭრიან მის დაბადების ხეს და მისგან აკეთებენ კუბოს მისთვის. დაკრძალვის შემდეგ კიდევ ერთი ხე დაირგვება მის საფლავზე და ჩამოიკიდება ტოტებზე გარდაცვლილის ტანსაცმელი და ფეხსაცმელი.

Telavuri seriebi 54

მსოფლიოში უამრავი რამ ხდება, რომელსაც მეცნიერები, მედიუმები, სპეციალისტები ახსნას ვერ უძებნიან. მათ ერთგვარ პარანორმალურ მოვლენებს მიაწერენ. დღეს ერთ-ერთ ასეთ შემთხვევაზე გიამბობთ.

1991 წელს, სტივ ლიმ და მისმა ცოლმა ბეტმა კოლორადოს შტატში, ე.წ. შავი ტყის რეგიონში დიდი სახლი აღმოაჩინეს, იქირავეს და საცხოვრებლადაც მალევე გადავიდნენ. საოცნებო სახლში გადასვლიდან რამდენიმე კვირის შემდეგ, უცნაურმა ფაქტებმა იჩინეს თავი. სინათლემ და საყოფაცხოვრებო ტექნიკამ თავის ნებაზე დაიწყეს ჩართვა-გამორთვა, ხშირად ესმოდათ სახურავზე ადამიანის ნაბიჯების ხმა. ღამით წყვილს ორკესტრული მუსიკის ჰანგები აფრთხობდათ, რომელსაც შიგადაშინ ჯაჭვის გამაყრუებელი ჟღარუნის ხმაც ერთვოდა თან. მათი ვაჟიშვილები ამტკიცებდნენ, რომ საწოლ ოთახში ადამიანის ჩრდილებისა და არაბუნებრივი სინათლის სვეტებს ხედავდნენ.

paranormaluri movlenebi - Savi tyis moCveneba-N.B

რამდენიმე დღეში მთელ ოჯახს საშინელი თვალების წვა დაეწყოთ, რომელიც დროდადრო ახსენებდათ თავს. ოჯახის უფროსმა, სტივ ლიმ გადაწყვიტა, რომ ეს სახლი ოდესღაც რომელიმე გარდაცვლილ მესაკუთრეს ეკუთვნოდა და ახლა მის უკან დაბრუნებას ცდილობდა. მან სახლში ვიდეო სათვალთვალო სისტემა, სიგნალიზაცია და მოძრაობის დეტექტორები დაამონტაჟა.

ამ ადგილზე არაერთი აუხსნელი დანაშაული იყო მომხდარი, ამიტომ ადგილობრივმა შერიფმა გადაწყვიტა ეს შემთხვევა გამოეძია, თუმცა სულიერის კვალს ვერ მიაგნო. სტივ ლიმ კი სურათებსა და ვიდეოებზე სინათლის ზოლებით აჭრელებული გამოსახულებები შენიშნა, ზოგიერთ მათგანზე კი ერთგვარი სახის გამოსახულებაც იკვეთებოდა. სტივმა კვლავ შეიძინა კამერათა ნაირსახეობა და შუქ-ჩრდილების აღბეჭდვა განაგრძო. საბოლოოდ წყვილმა გადაწყვიტა, რომ პარანორმალურ მოვლენასთან ჰქონდათ საქმე, რაც ყველა იმ უცნაურ შემთხვევას ხსნიდა, რაც მათ სახლში ხდებოდა. წყვილმა დასახმარებლად სატელევიზიო შოუს მიმართეს, რომლებიც მსგავს მოვლენებზე ამზადებდნენ სიუჟეტებს.

გადამღები ჯგუფი დაუყოვნებლივ გაყვა ცოლ-ქმარს.

უახლესი აპარატურის საშუალებით მათ ჩაიწერეს ექოსმაგვარი ხმა, რომელიც დაუყოვნებლივ იქნა იდენტიფიცირებული. ივარაუდეს, რომ ეს იყო მამრობითი სქესის მოჩვენების ხმა, რომელიც სახლში იმყოფებოდა. მათ აჩრდილისებური გამოსახულებაც დააფიქსირეს და დასკვნაც გამოიტანეს, სახლში პარანორმალური აქტივობის მაღალი დონე იყო.

გადამღები ჯგუფის სახლში ყოფნის ერთ საღამოს, მათი აპარატურა უეცრად დიდ მანძილზე მოისროლეს და ყველაფერი დაიმსხვრა. რათქმაუნდა გამომწვევი ხილული მიზეზი არ ჩანდა. ამ მომენტში, ოჯახის დიასახლისი და ჯგუფის ერთ-ერთი წევრი მაიკლი სამზარეულოში ისხდნენ და საუბრობდნენ. უცებ ბეტმა იგრძნო, რომ ვიღაც მის ძირს დაგდებას ცდილობდა, იატაკზე დაეცა და კრუნჩხვები დაეწყო. მოჩვენება მისი სხეულის დაპატრონებას ცდილობდა.

პარანორმალურ მოვლენებზე მომუშავე ჯგუფი რამდენიმე თვის შემდეგ ისევ დაბრუნდა ლიების სახლში. თან მედიუმი პიტერ ჯეიმსიც მოიყვანეს. მისვლისთანავე მედიუმმა თქვა, რომ ძლიერი ფსიქლოგიური ენერგიის მორევი შეიგრძნო, საბოლოოდ კი, მეორე სართულზე ერთგვარი კარიბჭე აღმოაჩინა, რომელიც “სხვა მხარეს” გადიოდა. საერთოდ სარკე ხშირად ირეკლავს მოჩვენებებსა და მოცურავე სახეებს. ჯეიმსი დარწმუნებული იყო, რომ ესენი იყვნენ სულები, რომლებიც ახალ სიცოცხლეს ეძებდნენ. მას ხელთ უამრავი სურათი ქონდა, სადაც სარკეში დალანდულ მოჩვენებებსა და სულებს დაინახავდით.

ადგილს, სადაც ეს სახლი იდგა “ცისარტყელას მორევი” უწოდეს. ასევე იგი განიხილეს, როგორც ერთ-ერთი ადგილი დედამიწაზე, რომელიც ჩვენს სამყაროს სხვასთან აკავშირებს. ქვეყნის საუკეთესო მეცნიერები, ელექტრომაგნიტის სპეციალისტები, კვანტური ფიზიკოსები და პარანორმალური შემთხვევების საუკეთესო მკვლევარები იყვნენ ლიების სახლში. ყველა აღიარებდა, რომ ეს განსაკუთრებულად აქტიური ადგილი იყო. ზოგიერთ მათგანს კი სჯეროდათ, რომ ენერგია სახლის ქვემოდან მოდიოდა და სწორედ ის იყო პასუხისმგებელი სახლში მომხდარ ყველა აუხსნელ მოვლენაზე.

ამ ყველაფრიდან 1 წლის შემდეგ, რობერტ ლის ოჯახი საცხოვრებლად სხვა ადგილზე გადავიდა. მათ უარი თქვეს ყველანაირ გამოძიებაზე, მედიუმებსა და მეცნიერების დახმარებაზე. მიზეზი კი გახლდათ ის, რომ წყვილს მშვიდად ცხოვრება და აწ უკვე წარსულში დარჩენილი საშინელი დღეების დავიწყება სურდათ.

paatas

kinolenta

Telavuri seriebi 56

შესავლის მაგიერ მკითხველს უბრალოდ ვეტყვი რომ სტატია ამჯერად მთლიანად „ოქროს გლობუსის“ დაჯილდოებას დაეთმობა, რამეთუ ეს პერიოდი კინოსამყაროში როგორც წესი არც გამოირჩევა დიდი პრემიერებით. ასე რომ თქვენთან ერთად კიდევ ერთხელ გადავხედავ წლის ბოლოს მონაგარ ჯილდოთა მარაქას და დავიწყებ წარდგენილ ფილმებისა და ნომინანტების შესახებ თხრობას, თუმცა აქვე დავძენ რომ მხოლოდ მხატვრულ ფილმთა შესახებ ვისაუბრებ, რადგან როგორც მოგეხსენებათ „ოქროს გლობუსს“ სატელევიზიო მხარეც აქვს...

მაშ ასე, „ოქროს გლობუსის“ რიგით 68-ე დაჯილდოება, რომელსაც ჰოლივუდის უცხოური პრესის ასოციაცია წარმოგვიდგენს, ტრადიციულად სასტუმრო „ბევერლი ჰილზში“ გაიმართა და მას (ზედიზედ მეორედ) კომიკოსი-მსახიობი რიკი ჯერვესი გაუძღვა. ვრცელ მისასალმებელი სიტყვაში წამყვანმა ქილიკით მოიხსენია ორი ფილმი: Sex and the City 2, სადაც მსახიობ ქალთა ასაკსა და სერიულობაზე იხუმრა მწარედ და ფილმში I Love You Phillip Morris მონაწილე ორი დიდი მსახიობიც (ჯიმ ქერი და ევან მაკგრეგორი) „შეამკო“ ორიოდე სიტყვით. მოკლედ ბევრი ხუმრობა-ლაზღანდარობის შემდეგ წამყვანმა სცენა დაუთმო ხორცისფერ ბრწყინავ კაბაში გამოწყობილ ულამაზეს სკარლეტ იოჰანსონს, რომელმაც პირველივე სერიოზული ნომინაციის ჯილდო გამოავლინა - საუკეთესო მამაკაცი მსახიობის მეორეხარისხოვან როლი, სადაც ხუთ მართლაც ღირსეულ კანდიდატებს ეკავათ ადგილები: ნარკომანი, რომელიც ეხმარება ნახევარ-ძმას რინგზე წარმატების მიღწევაში - ქრისტიან ბეილი ფილმისათვის „მებრძოლი“; პერსონაჟ გორდონ გეკოს ხელმეორედ თამაშისათვის - მაიკლ დაგლასი (შეგახსენებთ პირველ ფილმში მან ამ როლისათვის ოქროს გლობუსი და ოსკარი აიღო) ფილმისათვის „უოლ სტრიტი 2“; ჰარვარდის უნივერსიტეტის სტუდენტი, რომელიც დაეხმარა მეგობარს „ფეისბუკის“ შექმნაში - ენდრიუ გარფილდი ფილმისათვის „სოციალური ქსელი“; ბანკების მძარველი ბანდის თავზეხელაღებული წევრი - ჯერემი რენერი ფილმისათვის „ქურდების ქალაქი“ და თერაპევტი, რომელიც ბრიტანეთის მეფეს დაეხმარა მეტყველების გაუმჯობესებაში - ჯეფრი რაში ფილმისათვის „მეფის სიტყვა“, ამ კატეგორიაში გამარჯვებულად გამოვლინდა ქრისტიან ბეილი, უჩვეულოდ თმა-წვერ მოშვებულმა მსახიობმა სცენაზე მადლობა გადაუხადა ყველა იქ მყოფ ადამიანს, ფილმის რეჟისორს, თავმდაბალ მარკ ვალბერგს, მისი პერსონაჟის რეალურ გმირს დიკი ეკლუნდს, ოჯახს, მეუღლესა და პატარა ქალიშვილს და ბოლო სიტყვად ხმამაღალი სიცილით აქო და ადიდა მასთან ახლოს მყოფი კინოლეგენდა რობერტ დე ნირო.

ამის შემდეგ წამყვანმა სცენაზე იხმო მსახიობი ბრიუს უილისი, რომელსაც „ეშტონ კუჩერის მამაც“ უწოდა, ამ სიტყვებს დარბაზში ხანგრძლივი ოვაცია მოჰყვა. ბრიუს უილისმა კი თავშეკავებული იუმორით დაასახელა საუკეთესო მიუზიკლ/კომედიის ნომინანტი პირველი ფილმი - Red, სადაც თვითონაც თამაშობს ერთ-ერთ მთავარ როლს, აღნიშნული კომედია CIA-ს ყოფილ აგენტზეა (ბრიუს უილისი), რომელიც აგენტთა ძველ გუნდს შეკრიბავს მტრებთან ანგარიშების გასასწორებლად. უილისის შემდეგ ამავე ნომინაციაზე მყოფი მეორე ფილმის პრეზენტაცია იისფერ კაბაში გამოკრულმა მიშელ პფაიფერმა შემოგვთავაზა, წარადგინა რა ლუის კეროლის ნაწარმოების ტიმ ბარტონისეული ეკრანიზაცია - „ალისა საოცრებათა ქვეყანაში“. პრეზენტაციას პრეზენტაცია მოჰყვა, ამჯერად უკვე საუკეთესო დრამის ნომინაციაში და ახალგამომცხვარმა ვარსკვლავმა ენდრიუ გარფილდმა მაყურებელს „სოციალური ქსელის“ შესახებ აუწყა, იქვე წამყვანმა რიკი ჯერვესმა დასძინა რომ ეს სურათი მისი ფავორიტი წლის ფილმი იყო.

შემდგომმა ნომინაციამაც აღარ დააყოვნა და მოცეკვავე-მსახიობ-მომღერალმა ჯენიფერ ლოპესმა ალეკ ბოლდუინთან ერთად საზოგადოებისთვის ცნობილი გახადა, რომ წლის სიმღერა გახდა You Haven’t Seen the Last of Me ფილმიდან - „ბურლესკი“, ხოლო წლის კომპოზიტორად დასახელდნენ ტრენტ რეზნორი და ატიკუს როსი ფილმისათვის „სოციალური ქსელი“, აღსანიშნავია რომ მუსიკის ამ ახალბედა ავტორებს უაღრესად ძლიერი კონკურენტები ჰყავდათ ალექსანდერ დეპლას (მეფის სიტყვა), დენი ელფმანის (ალისა საოცრებათა ქვეყანაში), ეი არ რაჰმანისა (127 საათი) და ჰანს ციმერის (დასაწყისი) სახით.

წლის ანიმაციური ფილმის გამოსავლენად კი ორი ნორჩი ვარსკვლავი ვიხილეთ, ჰეილი სტეინფილდი და ჯასტინ ბიბერი. მათგან ხუთ ნომინანტს შორის გამარჯვებულის დასახელება არავის გაჰკვირვებია, გამოაცხადეს რა წლის ანიმაციად „სათამაშოების ისტორია 3“, რეჟისორმა კი

Telavuri seriebi 57

ნატალი პორტმანი

კოლინ ფერტი

ქრისტიან ბეილი

მელისა ლეო

დეივიდ ფინჩერი

აარონ სორკინი

პოლ ჯიამატი

ანეტ ბენინგი

avtori: paata CaxvaSvili

Telavuri seriebi 58

ოქროს გლობუსის წამყვანი, კომიკოსი -რიკი ჯერვესი

ჯილდოს გამორთმევისთანავე ღიმილით უთხრა ორ ყმაწვილს, როდესაც ანიმაციის პირველი ნაწილი გამოვიდა, ისინი დაბადებულებიც კი არ იყვნენ.

საღამოს ყველაზე იუმორისტული გამოსვლა კი რობერტ დაუნი უმცროსის მიერ საუკეთესო ქალის კომედიური როლის დასახელება იყო. მსახიობმა ბევრი იხუმრა ინტიმურ თემებზე ხუთივე კანდიდატის შესახებ, მათივე მეუღლეების თანდასწრებით და გამარჯვებულად გამოაცხადა ანეტ ბენინგი ფილმისათვის „ბავშვები კარგად არიან“.

შემდეგი დრამა ფილმის წარსადგენად წამყვანმა უხმო ჰოლივუდის უბერებელ ლეგენდას, სილვესტერ სტალონეს, რომელიც მოკლე პრეზენტაციით შეეხო სპორტული დრამა „მებრძოლის“, მოკრივე მიკი უორდისა და რინგზე მის წარმატების ისტორიას. სლაის გამოსვლას მოჰყვა პრეზენტაცია ამავე საღამოს უკვე წარმატებული კომედიური სურათისა „ბავშვები კარგად არიან“, ფილმი სუპერთანამედროვე თემატიკასა და ე.წ. „ამერიკულ იჯახზე“.

წლის სცენარის გამოსავლენად კი სცენაზე ვიხილეთ ამ ბოლო დროს კომედიურ ტანდემად ჩამოყალიბებული მსახიობები, ტინა ფეი და სტივ კარელი, როგორც მოგეხსენებათ „ოქროს გლობუსზე“ საუკეთესო სცენარისტების კანდიდატურები ხუთ ნომინაციადაა წარმოდგენილი, მიუხედავად მათი ორიგინალობისა თუ ადაპტირება-მატერიალზე დაფუძნებისა. კომიკოსებმა გამარჯვებულად დაასახელეს აარონ სორკინი ფილმისათვის „სოციალური ქსელი“. პრიზიორმა სცენარისტმა უდიდესი მადლობა გადაუხადა ფილმის რეჟისორს, დეივიდ ფინჩერს, რომელსაც „ერის საგანძური“ უწოდა და „ფეისბუკის“ თანაავტორს, ედუარდო სავერინს, რომელიც მისი კონსულტანტი გახლდათ სცენარის შექმნაში. დანარჩენი ნომინანტები კი იყვნენ - ქრისტოფერ ნოლანი ფილმისათვის „დასაწყისი“, დენი ბოილი და საიმონ ბოფოი ფილმისათვის „127 საათი“, ლიზა ხოლოდენკო და სტიუარტ ბლუმბერგი ფილმისათვის „ბავშვები კარგად არიან“ და დეივიდ საიდლერი ფილმისათვის „მეფის სიტყვა“.

საღამოს ერთ-ერთი მთავარი სიურპრიზი კი იყო დანიური ფილმის, „შურისძიების“ (სხვათა შორის ამერიკულ კინოგაქირავებაში თარგმნეს, როგორც „უკეთეს სამყაროში“) გამარჯვება საუკეთესო უცხოურ ფილმთა კატეგორიაში, ღირსეულ კანდიდატებს შორის: „ფრთა“ (რუსეთი), „კონცერტი“ (საფრანგეთი), „მე ვარ სიყვარული“ (იტალია) და ნომინაციის უდავო ლიდერად მიჩნეული, რეჟისორ ალეხანდრო გონსალეს ინიარიტუს ფილმი - “ბიუტიფული“ (მექსიკა). ჯილდოს ასაღებად, სცენამდე მიმავალმა რეჟისორმა სიუზენ ბირმა, გაკვირვებისაგან გულიანად იცინა და სამადლობელი სიტყვებიც ღიმილის თანხლებით, მეტად დაბნეულად წარმოთქვა.

წლის დრამა და კომედია/მიუზიკლ ფილმისათვის მებრძოლი კანდიდატების პრეზენტაციაც დამთავრდა კინოებით: „მეფის სიტყვა“, „დასაწყისი“, „შავი გედი“, „ტურისტი“ და „ბურლესკი“, რის შემდეგაც საზოგადოებამ იხილა ბოლო დროს ნაკლებად აქტიური ლეგენდარული კინოსახე ჯერემი აირონსი, ქალის მეორეხარისხოვანი როლის გამოსავლენად ირლანდიელმა მსახიობმა გამარჯვებულად დაასახელა მელისა ლეო ფილმისათვის „მებრძოლი“. პრიზიორ მსახიობი ქალისათვის ჯილდო ნამდვილად სასიხარულო სიურპრიზი გამოდგა, რაც მის თავმადაბალ და მხიარულ მადლობელ ტექსტში გამოიხატა. თუმცა ამაზე უფრო დიდი სიურპრიზი კი უთუოდ იყო პოლ ჯიამატის გამარჯვება ნომინაციაში მამაკაცის საუკეთესო კომედიური როლი, სადაც უმრავლესობა ჯონი დეპის აღიარებას ელოდა, რამეთუ იგი ორი ნომინაციით გახლდათ წარდგენილი ფილმებით „ტურისტი“ და „ალისა საოცრებათა ქვეყანაში“. ოქროს გლობუსით ხელდამშვენებულმა კომიკოსმა კი ცოტა გამაღიზიანებლად „იმსახიობა“ სცენაზე, რაზეც დანარჩენი ნომინანტი მსახიობები მელანქოლიურად ადევნებდნენ თვალს.

საღამოს მთავარი ნომინაციები კი ჯერ წინ იყო, წლის რეჟისორის ღირსეულ კანდიდატურებად წარდგენილნი იყვნენ: ქრისტოფერ ნოლანი ფილმისათვის „დასაწყისი“, ტომ ჰუპერი ფილმისათვის „მეფის სიტყვა“, დარენ არონოვსკი ფილმისათვის „შავი გედი“, დეივიდ ო. რასელი ფილმისათვის

„მებრძოლი“ და დეივიდ ფინჩერი ფილმისათვის „სოციალური ქსელი“, სადაც ეს უკანასკნელი საუკეთესოდ სცნეს, რეჟისორის რეაქციასა თუ მანერებზე უმეტესობა მიხვდა, თითქოს ფინჩერი წინასწარ ელოდებოდა ამ აღიარებას, მან პრიზის გამორთმევამდე ორ ფურცლად დაწერილი უდიდესი ტექსტი ჩაუკითხა საზოგადოებას და თავდაჯერებულმა დატოვა სცენა ჯილდოთი ხელში.

ჯერი დადგა საუკეთესო ქალი და მამაკაცი მსახიობის გამოსავლენად, მსახიობმა ჯეფ ბრიჯესმა წაიკითხა ხუთი ნომინანტი ქალი მსახიობის ვინაობა: ჰოლი ბერი ფილმისათვის „ფრენკი და ელისი“ (სხვათა შორის ჰოლი ბერისთვის ეს დაბრუნება გახლდათ მსგავსი სახის დაჯილდოებაზე მრავალწლიანი ჩავარდნილი პაუზის შემდეგ), ნიკოლ კიდმანი ფილმისათვის „კურდღლის სორო“, ჯენიფერ ლოურენსი ფილმისათვის „ზამთრის ძვალი“ და ნატალი პორტმანი ფილმისათვის „შავი გედი“, სადაც ოქროს გლობუსი გადაეცა უნიჭიერეს ნატალი პორტმანს, რომლის სამადლობელი სიტყვაც ალბათ საღამოს უდავოდ გამორჩეული იყო, მან თავმდაბლურად გადაუხადა მადლობა უამრავ ადამიანს, ფილმიდან და პირადი ცხოვრებიდან, რეჟისორსა და ფილმის შემქნელებს და მქუხარე აპლოდისმენტების თანხლებით გაუჩინარდა სცენიდან. საუკეთესო მამაკაც მსახიობად კი დასახელდა კოლინ ფერტი ფილმისათვის „მეფის სიტყვა“, რომელმაც ბრიტანული არისტოკრატიულობით მიიღო ჯილდო სანდრა ბულოკის ხელიდან, პრინციპში მისი გამარჯვება არავის გაჰკვირვებია, მიუხედავად ძლიერი კონკურენტებისა: ჯესი აიზენბერგი (სოციალური ქსელი), ჯეიმს ფრანკო (127 საათი), რაიან გოსლინგი (ლურჯი ვალენტინი) და მარკ ვალბერგი (მებრძოლი).

ბოლო ნომინაციებად კი წლის ორი მთავარი სურათის დასახელება იყო დარჩენილი, საუკეთესო კომედია/მიუზიკლის ნომინაციაში ტომ ჰენკსმა და ტიმ ალენმა გამარჯვებულად გამოაცხადეს ფილმი „ბავშვები კარგად არიან“, რომლის ჯილდოს დარბაზი და განსაკუთრებით ფილმში მოთამაშე ქასთი უდიდესი ოვაციით შეხვდა. მკითხველს შევახსენებ რომ აღნიშნული კომედია მაყურებელმა არაერთგვაროვანად მიიღო მისი სიუჟეტისა და თემატიკის გამო. როგორც იცით ფილმში ორი ლესბოსელი ქალის ოჯახის ირგვლივ მომხდარი ისტორიაა, რომელთა შვილებმაც არ იციან ვინაა მათი ბიოლოგიური მამა.

და ბოლოს, წლის მთავარი და უკანასკნელი ნომინაციის გამოსავლენად საზოგადოების წინაშე წარსდგა ჰოლივუდის კინოლეგენდა მაიკლ დაგლასი, მის გამოსვლას ყველა იქ მყოფი ადამიანი ფეხზე აუდგა და რამოდენიმე წუთის განმავლობაში უწყვეტი ტაში გრიალებდა დარბაზში, ასეთი მომენტის მიზეზი კი ბოლო პერიოდში მსახიობის ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული პრობლემები გახლდათ, ალბათ ყველას მოგეხსენებათ რომ დაგლასმა უმძიმესი წუთები გადაიტანა კიბოსთან ბრძოლაში. წლის მთავარი კინოსურათის წოდება კი მოიპოვა ფილმმა „სოციალური ქსელი“, ფილმმა რომელმაც აალაპარაკა მსოფლიო და უდიდესი გამოხმაურება ჰპოვა კინოსამყაროსა თუ ზოგადად მაყურებელს შორის, ფილმი რომლის გარშემო მითქმა-მოთქმა დღესაც გრძელდება და ალბათ არც არასოდეს შეწყდება.

ასეთი გახლდათ საღამო სასტუმრო „ბევერლი ჰილზში, სადაც „ოქროს გლობუსის“ რიგით 68-ე დაჯილდოება გაიმართა, ასეთი იყო ე.წ. „გენიალური რეპეტიცია“ „ოსკარების“ დაჯილდოვებამდე...

დასკვნის მაგიერ კი მკითხველს მცირე ბოდიშს მოვუხდი ცერემონიის მეტნაკლებად მშრალი გაშუქების გამო, რამეთუ ამას გარკვეული მიზეზი აქვს, კერძოდ ის რომ წინაა კინოაკადემიის დაჯილდოვების ცერემონია, სადაც თითქმის ანალოგიური სურათი გველის მაყურებელსა და კინომოყვარულებს. შედარებით ღრმა ანალიზის, აზრებისა და შედარებების შესახებ ვრცლად ჟურნალის მომდევნო ნომერში შეიტყობთ. ასე რომ, წინ ოსკარები და წითელი ხალიჩა ელოდება მსოფლიოს, მეც ამ სიტყვებით დაგემშვიდობებით და გისურვებთ წარმატებას თქვენი ფავორიტი მსახიობებისა და ფილმების ნომინაციებში.

Telavuri seriebi 59

coco shanelmodis istoria

წინა ნომერში გითხარით, რომ ეს, ამ რუბრიკის

გაკეთების მცდელობა იყო და თქვენი კომენტარები მჭირდებოდა მიმართულების ასაღებად.რუბრიკა შედგა და ის აქაა-თქვენ წინაშე. ინფორმაციას მოგაწვდით ისე და იმაზე, როგორ ჭრილშიც უფრო საინტერესოდ მიმაჩნია ამ თემატიკის გაშუქება,მაგრამ აუცილებლად მივიღებ და შეძლებისდაგვარად გავითვალისწინებ თქვენს თხოვნებს.

თქვენ წინაშეა ადამიანი, რომელზე საუბრისასაც ვერ ვიქნები ობიექტური და უემოციო.მან უამრავი ადამიანის ოცნების განხორციელება შეძლო არც ისე დიდი ხნის წინ,თვითრეალიზებისა და თვითპრეზენტირების თვალსაზრისით.დანარჩენს, ქვემოთ, სტატიის ძირითად ნაწილში მოგიყვებით.

კოკო შანელი, იგივე გაბრიელ ბონერ შანელი, საფრანგეთის დასავლეთ ნაწილში,მრავალშვილიან ოჯახში დაიბადა, თუმცაღა პატარა ასაკში დაობლდა, რის შედეგადაც მოხვდა ბავშვთა სახლში.მისი აღმზრდელები იყვნენ მონაზვნები,კოკოს, ჭრა–კერვა სწორედ მათ ასწავლეს.

ცხოვრების დამოუკიდებლად დაწყების შემდეგ მუდმივად ცდილობდა გაჭირვებისთვის თავის დაღწევას; მუშაობდა მაღაზიაში,მღეროდა კაბარეში, სადაც წარმატება და ფული მოიპოვა.რამდენიმე მნიშვნელოვან პერსონასთან ნაცნობობის და ურთიერთობის შემდეგ კი შეძლო გაეხსნა საკუთარი მაღაზიები.მისი პირველი ქუდების მაღაზია 1910 წელს,პარიზში გაიხსნა,იქ, სადაც პირველად დაიწყო ქუდების შექმნა.შემდეგში ამ ფაქტის შესახებ იტყვის: ,,მე შევძელი საკუთარი სახლის შექმნა,რადგან მინახავდა ორი მამაკაცი.“ამავე პერიოდში იწყებს ტანსაცმლის კერვასაც და რამდენიმე წელიწადში ხსნის მაღალი მოდის სალონს ბიარიცში.

1920 წელს გადავიდა პარიზში, ეს იყო ქალი, რომელიც ბედისა და გულის კარნახით აღმოჩნდა მოდის ცვალებად სამყაროში და სამკერვალო საქმე ხელოვნების დონემდე აიყვანა.მისი შთაგონების წყარო იყო, როგორც ბავშვობა,ასევე გარემო, სადაც ტრიალებდნენ ხელოვნების წარმომადგენლები;მხატვრები,მუსიკოსები,მსახიობები... ის ნამდვილი ელეგანტურობის საწყისად, ბუნებრიობასა და სიმარტივეს მიიჩნევდა.კოკოს მიაჩნდა, რომ მიუხედავად მამაკაცების სიმრავლისა მოდის სფეროში,მათ არ იცოდნენ რით და როგორ უნდა შეემოსათ ქალები.

ამ რევოლუციური ბუნების ადამიანმა, 75 წლის წინ გააერთიანა ქალისა და მამაკაცის ტანსაცმლის ელემენტები და შექმნა აბსოლუტურად განსხვავებული სტილი ქალისთვის,ის არ იყო ფემინისტი,მამაკაცის ძლიერ სილუეტს ქალის სხეულის სინაზისა და სინატიფისთვის ხაზის გასასმმელად იყენებდა,მისთვის ამოსავალი წერტილი ქალის– ქალურობა იყო.

1920–იან წლებში თანამედროვე ქალების უმრავლესობისთვის უმნიშვნელოვანესი აღმოჩენა გააკეთა, როცა შექმნა პატარა შავი კაბა.ეს უნივერსალური სამოსი შეიძლება ნახოთ ნებისმიერი ქალის გარდერობში, განურჩევლად რასის,კანის, ფერისა და გემოვნების სიფაქიზისა.

კოკო,პოპულარული გახდა პრაქტიკული და ლამაზი ტანსაცმლით, მისი დიზაინერული ფილოსოფიის სიმბოლოდ, მისივე ჟაკეტი შეიძლება ჩაითვალოს.ასევე ის იყო პირველი,ვინც ტრიკოტაჟისგან შეკერა კაბა და გამოიყენა პიჯაკის შესაქმნელად.კოკომ გახადა მოდური გარუჯული სხეული,რაც მანამდე ქალებისთვის ძალიან ცუდ ტონად ითვლებოდა.მას არ სურდა, რომ მისი ქმნილებებიდან რომელიმეს აქტუალურობის დაკარგვა – მისი სტილის დასასრული ყოფილიყო,დახვეწილ დროსთან მებრძოლ კლასიკას ქმნიდა და შექმნა „მუდმივი“ მოდა.

patara Savi kabaqali maSinaa yvelaze axlos siSiSvlesTan,

roca is uzadodaa Cacmuli.

კოკო

შანელი დაკავშირებული აღმოჩნდა თავისი დროის ახალი მოძრაობის წარმომადგენლებთან პიკასოს,სტრავინსკსა და კოკტოსთან.ის ანგრევდა თვითგამოხატვის მოძველებულ,ბანალურ ფორმებს და ამკვიდრებდა ახალ,უფრო გამომხატველობით,ხალას და ამავდროულად უდიდესი გემოვნებით შეზავებულ საშუალებებს.საქმეს,რასაც აკთებდა, მუდმივად შემოქმედებით, ჭრილში უდიდესი აღფრთოვანებით უცქერდა,მიაჩნდა, რომ მოდა აბსტრაქტული ცნებაა და შეიძლება დაინახო,შეამჩნიო ყველაფერში, რაც ჩვენს ირგვლივაა და, რასაც როგორც წესი ვერ ვამჩნევთ.თანამედროვე მსოფლო კლასიკად აღიარებული და ესოდენ საყვარელი შავი ფერიც სწორედ მან აქცია მოდურად.მისი სტილი არის კლასიკური,მოხდენილი და საოცრად ელეგანტური.

კოკო თვითონ იყო საკუთარი სტილის სიმბოლო თავისი ჩაცმის მანერით, აქსესუარებითა და ვარცხნილობით.მას მუდმივი ლტოლვა ჰქონდა ძვირადღირებული უბრალოებისკენ,შანელმა პირველმა გამოიყენა ხელოვნური მარგალიტები და უბრალო ლითონისგან დამზადებული სამკაულები, რომელსაც თანამედროვე ეპოქაში ბიჟუტერიის სახელით ვიცნობთ.იგი თავად ატარებდა ბიჟუტერიას ოქროსთან ერთად იმის საჩვენებლად,რომ ეს კეთილშობილი ლითონი ვერ ჩრდილავს მაღალი ხარისხის ბიჟუტერიას.არამარტო ტანსაცმელი,კოკომ შექმნა ახალი,ჯადოსნური არომატი chanel N5 –ის სახით.ეს კიდევ ერთი რევოლუცია იყო, რადგან მანამდე ქალის სუნამო არ იყო მრავალ არომატიანი,მან კი ამ სუნამოში გააერთიანა უამრავი ყვავილის სურნელი.პარფიუმი, თითქოს თვითონ მის ბუნებას ასახავდა აბსტრაქტულსა და უნიკალურს.უდიდესი წარმატება,რომელიც კოკომ მოიპოვა, მისი დაუღალავი შრომის,საკუთარი შესაძლებლობის რეალიზების სურვილის,ნიჭისა და მოდელირების ოსტატობის შედეგია.მთელი ცხოვრება ამტკიცებდა, რომ მოვიდა საქმიანი,პროფესიაში წარმატებული,საკუთარი პრობლემების გადაჭრის უნარის მქონე ქალის დრო,რომელსაც ამასთან ერთად, სიყვარულის უნარიც გააჩნდა და შეეძლო ყოფილიყო სიყვარულის ობიექტიც.

კოკო არასოდეს ყოფილა ქორწინებაში,ის ამბობდა: ,,როდესაც მე მიწევს არჩევანის გაკეთება მამაკაცებსა და ჩემს კაბებს შორის,ყოველთვის კაბებს ვირჩევ,მე, ჩემს ვნებაზე ძლიერი ვარ.“სიცოცხლე–მოდის,პოეზიის,მხატვრობისა და ბოჰემური ცხოვრების დედაქალაქში ,პარიზში დაასრულა, 88 წლის ასაკში.

მზა ტანსაცმლის მაღაზია მხოლოდ მისი გარდაცვალების შემდეგ გაიხსნა,მისი საქმე კი მისივე ასისტენტებმა გაგრძელეს,მოგვიანებით მოდის სახლს სათავეში კარლ ლაგერფილდი ჩაუდგა, რამაც კიდევ უფრო დიდი პოპულარობა მოუტანა შანელის მიერ დატოვებულ უდიდეს მემკვიდრეობას.მოდაზე,თავისი ექსტრაორდინალური გავლენის წყალობით,შანელი ერთადერთია ამ სფეროდა,ნ რომელიც ჟურნალ ,,TAIM“-ის მე–20 საუკუნის ყველაზე გავლენიანი ადამიანების სიაში მოხვდა.

2010–წლის გაზაფხული–ზაფხულის კოლექციამ, მაყურებელს, ორიგინალურობითა და თეატრალური წარმოდგენით დაამახსოვრა თავი,ჩვენებაში გაერთიანებული იყო მარიამ სტიუარტის სოფლად ცხოვრების ხანა და თავად კოკოს მიერვე დაწყებული ხაზის–ქალაქიდან გაქცევის თემატიკა. ჩვენება იმდენად თეატრალიზებული და ორიგინალური გამოვიდა ,რომ მაყურებელი აღფრთოვანებული დარჩა,ხოლო ლაგერფილდმა კიდევ ერთხელ დაამტკიცა, რომ აქვს უნარი უბრალო ჩვენება თეატრალურ სანახაობად აქციოს.

avtori: nino osiaSvili

Telavuri seriebi 60

LIVE

I w U

Telavuri seriebi 61

Telavuri seriebi 62

Telavuri seriebi 63

Telavuri seriebi 64

Telavuri seriebi 65

Telavuri seriebi 66

avtori: qeTi iosebaSvili

qarTuli, kaxuri samzareulo

Zvel maranSi Rvinis daWaSnikeba

aryis gamoxda Tqvens Tvalwin

TaTaraoba, axladamovlebuli CurCxelebi

ToneSi gamomcxvari cxeli purebi

aqve gTavazobT sastumro momsaxurebas

Cven vaRiarebT, rom `stumari RvTisaa~

turistuli komp

Telavi, dav

Telavuri seriebi 67

TaTaraoba, axladamovlebuli CurCxelebi

ToneSi gamomcxvari cxeli purebi

aqve gTavazobT sastumro momsaxurebas

Cven vaRiarebT, rom `stumari RvTisaa~mari RvTisaa~

leqsi `kaxuri ezo~

iTaSvilis 15

Telavuri seriebi 68

Tebervali 2011

TS-#8

Documents

Transcript of TS-#8