Tomas masai gorriak dituen

baserritar bat da.

Animaliz betetako baserri polit

batean bizi da, eta horiek

guztiak maitasun handiz

zaintzen ditu.

Goizero esnatu bezain laister,

eskuak garbitzen ditu eta

ondoren, gosari osasuntsu bat

hartzen du.

Aaaaah…., ez dizuet esan!

Ahaztu zait eta!

Tomas itsua da, horregatik

animalia guztiak deitzen diote

Tomasek aurki ditzala, eta

lehenengoak beti-beti behiak

izaten dira!

Etxetik ateratzen denean

behi guztiak marru egiten

hasten dira.

Eta Tomas marruaren soinua

jarraituz aurkitzen ditu. Iristen

denean denak isiltzen dira, eta haien

txanda itxoiten dute Tomasek esnea

jeitsi ditzala.

Hortik ateratzen denean oilarra

abesten hasten da:

“Kokorikoooooo”

Orain Tomasek badaki oilotegira

joan behar duela.

Tomasek bukatzen duenean,

denak poz-pozik agur esaten

diote marru egiten eta zintzarri

astitzen:

“Muuuuuuuuu…”, “tolon,

tolon…”

mmmmmm…, jasotzeko

arrautza asko egongo direla

pentsatzen du!

Oilarraren “Kokoriko ” jarraituz

oilotegira abiatzen da.

Eta iristean oilo guztiek poz-

pozik Tomasen laztantxoak nahi

dituzte!

“Klo, klo, klo…”

Tomasek bere lanarekin jarraitzen du

eta ikuiluaren aurretik pasatzen da.

Astoak ikustean pozik agurtzen du:

“IIIIHOOOOOOOOO”

Tomas bere ondora iristen denean

laztan egiten du.

Ondoren, Tomasek lanarekin

jarraitzen du.

Txerriekin….

Ahatetxoekin….

Arkumekin….

eta

Zaldiekin.