á á - Zürich · 2018. 6. 11. · Á  ¿¾ ¿¿ ¿Á ¿Å ¿Æ ¿Ç À¾ À¿ ÀÀ À Àà ÀÆ ÀÇ Á¾ Á¿ ÁÀ á 7 7 ! ! ! á
Útifundur á Valhúsahæð 9. júní...
Transcript of Útifundur á Valhúsahæð 9. júní...
1
Útifundur á Valhúsahæð 9. júní 2016
Fundurinn byrjaði í listaskála þar sem Grænfáninn okkar var lagður yfir fundarborðið. Rætt
var um af hverju við megum nota Grænfánann og um verkefnið; „Grænu lögguna“.
Eftir umræður fóru allir í útifötin og var
fyrsta verkefnið að draga Grænfánann
að húni, það var örlítil gola svo að
fáninn blakti lítillega. Næst var
staldrað við skjöldinn góða við
húsvegginn en hann kemur í stað
fánans sem slitnar illa vegna veðurs og
vinda, þess vegna er fáninn aðeins
notaður við einstök tækifæri.
Þá var arkað af stað sem leið lá upp að Valhúsahæð og byrjað á að tylla sér á bekk við
kirkjuna og spjalla saman um næsta verkefni ferðarinnar, sem var að taka myndir.
Gústaf Adólf, Martin Lúkas, Alexander Rúnar, Soffía Helen, Elín Svava og Alexander Rafn
2
Börnin fengu það verkefni að taka myndir af því sem tilheyrir náttúrunni og einnig af því
sem ekki á þar heima. Það var mjög mikill spenningur að fá að taka myndir alveg sjálf og
heilmikil umræða um hvað væri náttúra og hvað ekki. Sjá má afraksturinn á næstu síðum.
Engin vafi var á því hvað
tilheyrir náttúrunni
Efnilegir ljósmyndarar þarna á
ferð
............og áhugasamir
3
............flugurnar vöktu eftirtekt, reynt
var að ná fiðrildi á filmu en því miður
flögraði það of ört á milli blómana að ekki
tókst ætlunarverkið.........
Þessi járnstöng var
pikkföst í jörðinni og
þótti mikilvægt
myndaefni.........
4
....einnig listaverkið,
Trúarbrögðin, eftir Ásmund
Sveinsson, sem er víst búið
til úr ýmsum efnum sem
finnast í jörðinni........
Nokkuð er um moldargjótur á
hæðinni og þótti upplagt að taka
mynd af einni slíkri, sem er svo
sannarlega náttúran sjálf...
.......hundasúruna þekktu
flestir, en engin hafði
áhuga á að bragða á henni.
5
Við ræddum um hve
slæmt það væri t.d.
fyrir fuglana að henda
plasti og gleri í
náttúruna, hvað ef
þau myndu éta það?
Nokkur dæmi um það sem
fannst á víðavangi sem telst
vera rusl, en það fer
minnkandi enda hafa hópar
sem á undan hafa farið á
vettvang náð að snyrta til.
6
Næsta verkefni var AÐ NJÓTA
Eftir næringu sem var heilsusafi í fernu, bananabiti og/eða nokkrar rúsínur, settumst við
saman. Sátum og spjölluðum um ýmislegt eins og t.d. hvað það er að njóta?
Allir fundu sér góða stöðu, lokuðu augunum og hlustuðu. Við heyrðum ýmis hljóð s.s. köll
í krökkum sem voru að spila fótbolta, hljóðið í vindinum, vélarhljóð í bíl, flugvélagný,
högg (sennilega frá nýbyggingunni) og síðast en ekki síst ýmis fuglahljóð.
Heyrst hafði af sandhrúgu sem er rétt við fótboltavöllinn og var eindregin ósk um að
staldra þar við. Börnin léku sér flest dágóða stund í mjúka sandinum sem gaf tækifæri á að
njóta þess að vera á „tásunum“. Aðrir léku sér með grjóthnullunga og/eða sátu og
spjölluðu um lífið og tilveruna.
Eftir viðkomu á leiksvæðinu við Mýrarhúsaskóla, þar sem allir reyndu við nýstárleg og
krefjandi leiktæki, var stefnan tekin á leikskólann, þar sem síðasta verkefni ferðarinnar
lauk með því að skila tómum drykkjarfernum, plaströrum og bananahýðum í þar til gerð
ílát til endurvinnslu.
Síðustu fyrirmæli dagsins voru að allir ættu að þvo sér rækilega um hendurnar sem og þau
gerðu.
Snillingarnir fóru síðan hvert á sína deild, vonandi örlítið fróðari um mikilvægi þess að
ganga vel um landið okkar.
Skráð af Önnu H.