THE LEGEND

OF

POLOPANTAO By: Beth G. Labrador

Illustration by: Ben Harvey T. Ganaganag

BIG BOOK

Number of Copies : 1

Publisher:

Jimalalud National High

School

Language: English

THE LEGEND

OF

POLOPANTAO By: Beth G. Labrador

Illustration by: Ben Harvey T. Ganaganag

Date of Printing : April 10, 2014

Number of Copies: 1

BIG BOOK

English

1

In the northern

part of

Jimalalud,

there was once

a place endowed

with the beauty

of nature. 2

3

The beach

served as the

racetrack for

horseback

riders.

4

5

The cool waters

invited local

and foreign

tourists.

6

7

People also

enjoyed

gathering

clams, shells,

fish, and sea

weeds during

low tide.

8

9

One day, while a

tourist was

snorkeling near

a coral reef, he

saw a landmass

that looked like

an island.

10

11

Picnickers

seemed to enjoy

the shade of

mangroves.

12

13

Intrigued, he

asked a group of

young boys, “can

you take me to

that place?”

“Sure”, a

chubby boy

replied.

14

15

“Thank you very

much!” the tourist

told the boys upon

reaching the shore

while handing them a

two-peso bill. “Way

Sapayan!” (Welcome)

blurted the leader of

the team.

16

17

To satisfy his curiosity, the

tourist joined in the hubble-

bubble and declared, “I am so

happy to reach…..ahhmmmm,

what’s this place called?”

he sounds embarrassed for all

eyes are fixed on him. “Oh,

we called this “polo”, an

old woman answers, “for it

looked like an islet and over

there” pointing to the edge

“is the “pantaw”(veranda).

And that is how Polopantao got

its name.

18

Ang Alamat ng Polopantao

Sa hilagang bahagi ng Jimalalud, mayroong pook na mayaman sa likas

na kagandahan. Ang baybaying dagat na nagsisilbing karerahan ng mga

mangangabayo. Ang malamig at malinaw na tubig ang siyang nakabibighani ng mga

local at dayuhang mga turista. Ang mga tao rin ay nasisiyahang nangunguha ng

mga yamang dagat tulad ng talaba, isda at damong-dagat sa panahon ng pagbaba

nito.

Isang araw, habang ang turista ay nagliliwaliw sa karagatan malapit

sa bahay-tahanan ng mga isda, siya ay nakakita ng isang malawak na lupa

katulad ng isang isla. Kitang-kita sa mga manliligo ang kaligayahan sa lilim

ng mga bakawan. Dahil sa kanyang curiousity, sya’y nagtanong sa isang grupo

ng mga batang lalaki, “Pwede nyo ba akong dalhin sa lugar na ‘yon?” “Opo,

bakit naman hindi?” sagot ng isang may-katabaang batang lalaki.

“Maraming salamat sa inyo”, sabi ng turista sabay ang pagbigay ng

dalawang piso. “Walang anuman po”, bilang sagot ng lider ng grupo.

Upang matugunan ang kanyang alinlangan, siyay nakikiisa at nagtugon,

“Ako’y nalulugod na nakakarating dito, ano nga po ang tawag sa lugar na

ito?” Siya’y nabigla at nahiya dahil nakatuon sa kanya ang lahat. “Ah, ang

tawag naming dito’y “Polo”, sagot ng matamdang babae dahilan na ito’y

katulad ng munting isla at doon sa gilid, ang tawag naming ay “Pantaw”dahil

para siyang veranda ng bahay. Iyon ang pinanggalingan ng Barangay Polopantao.