MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

1

MMOONNAAXXIIKKHH EEKKººPPAA™™HHMMOONNAAXXIIKKHH EEKKººPPAA™™HHIOYΛIOΣ-AYΓOYΣTOΣ 2004TEYXOΣ AP. 3

¶EPIEXOMENA¶EPIEXOMENA

IEPA MONH AΓIOY NEKTAPIOYTPIKOPΦO ΦΩKI∆OΣ330 56 EYΠAΛIOτηλ.-fax 26340 - 44391

Tό περιοδικό αéτό ξεκίνησε τήν πορεία µέ στόχο τήν κατά Θεόν βοήθεια ¬λων µας. KρατÄτε στά χέρια σας τό τρίτο τεÜχος.Θέλουµε ταπεινά νά âνηµερώσουµε τούςàναγν΅στες µας, ¬τι:

Tό περιοδικό µας εrναι δωρεάν. ^H ταχυπλη-ρωµή πού âσωκλείουµε εrναι γιά ¬σουςθέλουν προαιρετικά νά àποστείλουν τήν âλε-ηµοσύνη τους γιά τό Mοναστήρι πού εrναικαινούργιο καί öχει àνάγκη àπό βοήθεια.

≠Oσοι λοιπόν θέλετε νά βοηθήσετε τήν àνέγερσητÉς MονÉς, καθώς καί τήν öκδοση αéτοÜ τοÜπεριοδικοÜ, µπορεÖτε νά µÄς àποστέλετε τήνβοήθειά σας µέ τήν ταχυπληρωµή πού âσωκλεί-ουµε ¦ µέ κατάθεση στήν \Eθνική Tράπεζαστόν àριθµό 426/440265-04 δίνοντας καί τόùνοµά σας. Kατόπιν âνηµερ΅στε µας τηλεφωνι-κά γιά νά λάβετε τή σχετική àπόδειξη.

\Eκ τοÜ περιοδικοÜ

AºIEPøMA:¶á öÁÈÓ ìKÔ›ÌËÛË Ùɘ

¶·Ó·Á›·˜Ì·˜

4

OYPANIOIAN£Pø¶OI:A°. ºANOYPIO™: T› ÁÓˆÚ› Ô˘Ì ÁÈ¿ ÙfiÓ ≠AÁÈÔ

16

MONA¢IKE™EM¶EIPIE™:^IÂÚÔÌfiÓ·¯Ô˜™ÂÚ·Ê›ÌPfiÔ˘˙

20

°NøPI™ON MOI:10 âÚˆÙ‹ÛÂÈ -à·ÓÙ‹ÛÂÈ ÁÈ¿ Ù‹MÂÙ·ÌfiÚʈÛËÙÔÜ K˘Ú›Ô Ì·˜10

ME §O°IAA¶§A:EéÙ˘ ›· &‰˘ÛÙ˘ ›·24

EN ™øMATIY°IEI:

Tfi ̤ÏÈ28

““MMOONNAAXXIIKKHH EEKKººPPAA™™HH””““MMOONNAAXXIIKKHH EEKKººPPAA™™HH””τ.3, IOYΛIOΣ-AYΓOYΣTOΣ 2004

ΠEPIO∆IKO ∆IMHNIAIO ΠPOAIPETIKH ΣYN∆POMH

I∆IOKTHTHΣ: IEPA MONH AΓIOY NEKTAPIOY - TPIKOPΦO ΦΩKI∆OΣ330 56 EYΠAΛIO τηλ. - fax 26340 - 44.391e-mail: nikodimi@mes.forthnet.grEK∆OTPIA:MONAXH NIKO∆HMHEKTYΠΩΣH-YΠEYΘYNOΣTYΠOΓPAΦEIOY:LETTRA Tζουβάρας Bασίλης, ^Hλιούπολη

Mερικές àπό τίς φ΅το εrναι àπό τήν eurokinissi

¶Úfi˜ ·Ó·ÁÓÒÛÙÂÛ ÂÈÛÙÔÏ‹...

Erναι àλήθεια πώς στή ζωή µας

περισσότερο àναφωνοܵε τίς

λέξεις “Παναγία µου” àπό τίς

λέξεις “Mάνα µου”... Kαί πραγ-

µατικά, στό πέρασµα τ΅ν

α¨ώνων, ™ Παναγία öχει γίνει ™ Mητέρα ¬λων

µας. ^H Mητέρα τοÜ Σύµπαντος κόσµου, ™

Bοήθεια, ™ Παρηγοριά, τ΅ν θλιβοµένων ™

Xαρά, τ΅ν àδικουµένων ™ Προστάτις, τ΅ν

φτωχ΅ν ™ Tροφή, τ΅ν àσθενούντων ™ \Eπί-

σκεψη, ™ Σκέπη, ™ Στοργή, ™ ^Oδηγός... ∆έν

θά öφταναν χιλιάδες λέξεις γιά νά àποδό-

σουν ¬,τι εrναι ™ Παναγία γιά ¬λους µας.

Ποιά εrναι âκεÖνα τά µάτια πού δέν βουρκώ-

νουν, καθώς àναφέρουν τό ±γιο ùνοµά της;

Kαί µόνο ï νοÜς νά τρέξει πρός \Eκείνη, àµέ-

σως ™ καρδιά πάλλεται γρηγορότερα, τά

µάτια γεµίζουν δάκρυα, ™ ψυχή γονατίζει

àπό εéγνωµοσύνη... Σέ \Eκείνην βρÉκε χ΅ρο

νά σαρκωθεÖ ï Yîός τοÜ ΘεοÜ, σέ \Eκείνην

àναπαύθηκε τό Πνεܵα τό ≠Aγιο, \Eκείνη

µόνον µέσα àπό τούς ᨡνες εrναι ™ Tιµιω-

τέρα τ΅ν Xερουβείµ καί \Eνδοξοτέρα àσυ-

γκρίτως τ΅ν Σεραφείµ. Σέ Eκείνην προστρέ-

χουµε σέ ¬,τι µÄς συµβεÖ στή ζωή µας. Γιατί

τή νοιώθουµε Mητέρα µας καί ξέρουµε ¬τι

àκούραστα καί àδιάλειπτα ε¨σακούγοντας

τίς προσευχές µας, γίνεται Mεσίτρια σέ ¬,τι

τÉς ζητήσουµε. “Kαί σέ Mεσίτριαν öχω πρός

τόν φιλάνθρωπον Θεόν...” ψυθιρίζουν τά

χείλη µας, καθώς îκετεύουµε τή σκέπη καί

τήν προστασία της, τίς µεσιτεÖες της πρός

τόν Yîόν της, γιά νά µήν àποστρέψει τό πρό-

σωπό Tου àπό µÄς γιά τίς πολλές µας êµαρ-

τίες, νά µή µÄς βδελυχθεÖ γιά τή σκληρότητα

καί τήν àµετανοησία µας. Kι \Eκείνη βλέπει

τήν êµαρτωλότητά µας, µÄς ξέρει ποιοί

ε€µαστε καί παρ\ ¬λα αéτά τρέχει γιά µÄς...

MÄς àγαπÄ καί µÄς συγχωρεÖ, παρ\ ¬λο πού

καθηµερινά µÄς βλέπει νά ξανασταυρώνου-

µε µέ τίς êµαρτίες µας τόν Yîόν της, ¬πως

συγχώρεσε καί τούς σταυρωτές τοÜ YîοÜ

της. MÄς βοηθÄ σέ ¬,τι τÉς ζητήσουµε γιατί

µÄς àγαπÄ καί µεσιτεύει àκατάπαυστα στόν

Yîόν της γιά τή σωτηρία µας. Γι\ αéτή τή

Mητέρα, ¬,τι καί καί ποܵε àκούγεται

φτωχό, µπροστά στο µεγαλεÖο της. Γιά τήν

^Yπεραγία Θεοτόκο öγραψαν χιλιάδες

≈µνους καί âγκώµια οî ≠Aγιοι Πατέρες τÉς

\Eκκλησίας, τήν êγιογράφησαν µέ εéλάβεια

καί àγάπη χιλιάδες êγιογράφοι, κι âµεÖς

ε€µαστε πολύ µικροί καί πολύ φτωχοί γιά νά

βροܵε λόγια νά µιλήσουµε γιά τήν Mητέρα

τοÜ ΘεοÜ. ‰Aς προσθέσουµε ¬µως, σέ ¬λα

¬σα ¦δη •πάρχουν, τήν àγάπη µας, τήν εéλά-

βειά µας καί ôς προστρέξουµε κι âµεÖς γονα-

τίζοντας µπροστά της, ôς τήν τιµοܵε, ôς

τήν δοξάζουµε, ôς τήν παρακαλοÜµε µέ ¬λη

µας τήν àγάπη, µέ ¬λη µας τήν ψυχή καί ôς

εéχηθοÜµε ¬τι ¬ταν ™ ψυχή µας φύγει γιά τήν

ôλλη ζωή, νά àντικρύσουµε τό γλυκύτατο

πρόσωπό της νά µÄς χαµογελÄ καί νά µÄς

•ποδέχεται ε¨ς τήν χαρά τοÜ Kυρίου Tης...

Mέ εéχές καί àγάπη XριστοÜM.M.

Aγαπητοί µας âν Xριστ΅ àδελφοί, φίλοι àναγν΅στες τοÜ ΠεριοδικοÜ µας ““MMÔÔÓÓ··¯ÈÈÎ΋‹ òòEEÎÎÊÊÚÚ··ÛÛËË””

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

4

AÊȤڈ̷...

YY¶¶EEPPAA°°IIAA™™

HH KKOOIIMMHH™™HH ÙÙÉɘ

Στίς 15 τοÜ Aéγούστου ëορ-τάζουµε τήν Kοίµηση καί τήµετάσταση τÉς ^YπεραγίαςΘεοτόκου. ≠Oταν ï Kύριόςµας \IησοÜς Xριστός θέλησε

νά παραλάβει κοντά Tου τήν Mητέρα Tου,™ ïποία àκόµα ζοÜσε στή γÉ, öστειλε τόν\Aρχάγγελο Γαβριήλ, ï ïποÖος τÉς εrχεεéαγγελισθεÖ καί τήν Γέννηση τοÜ Xριστοܵας, γιά νά τÉς àναγγείλει ¬τι σέ τρεÖς™µέρες θά παραλάβει τήν ψυχή της ï Yîόςτης. H Παναγία ¬ταν öλαβε τό µήνυµα àπότόν \Aρχάγγελο χάρηκε πάρα πολύ γιατίφλεγόταν àπό τόν πόθο νά µεταβεÖ κοντάTου. Kαί γι\ αéτό öτρεξε µέ προθυµία στόùρος τ΅ν \Eλαι΅ν γιά νά προσευχηθεÖ,¬πως εrχε συνήθεια. \Aκόµα âκεÖ στό ùροςτ΅ν \Eλαι΅ν στά ^Iεροσόλυµα βρίσκεται τόπαρεκκλήσιο στό προαύλιο τοÜ ïποίου•πάρχουν àκόµα τά κυπαρίσια πού,καθώς ™ Παναγία µας àνέβαινε γιά νά φτά-σει στόν τόπο τÉς προσευχÉς της, öκλιναναéτά τά κυπαρίσια τήν κορυφή τους καίτήν προσκύνησαν δίδοντας τιµή καί σεβα-σµό στήν Kυρία καί ∆έσποινα τοÜ κόσµου.\AφοÜ ™ Πανάχραντος προσευχήθηκε γιάàρκετή œρα γύρισε στό σπίτι της, ôναψε¬λα τά φ΅τα τοÜ σπιτιοÜ της, κάλεσε τούςγείτονες καί τούς συγγενεÖς της, ëτοίµασεκαί καθάρισε τόν χ΅ρο γιά τό µεγάλο γεγο-νός, εéτρέπισε τήν νεκρική της κλίνη καίëτοίµασε ¬λα τά àναγκαÖα γιά τήν ταφή.Στίς ôλλες γυναÖκες πού ôρχισαν νά φτά-νουν µέ τήν πρόσκλησή της, τούς δείχνει τό

££EEOOTTOOKKOOYY

^O γλυκασµός τ΅ν \Aγγέλων,

τ΅ν θλιβοµένων ™ χαρά

Xριστιαν΅ν ™ προστάτις,

Kαθέδρα τοÜ Bασιλέως....

AÊȤڈ̷...

κλαδί τοÜ φοίνικα, τό χαροποιόκαί νικητικό σηµεÖο πού τÉςôφησε ï ‰Aγγελος καθώς τÉςöφερε τό µήνυµα τÉς µετάστασήςτης, ¬πως ôλλοτε µέ τό µήνυµατοÜ EéαγγελισµοÜ τÉς öφερε τόνκρίνο. Oî γυναÖκες, καθώς ôκου-σαν τό λυπηρό γι\ αéτές µήνυµα,θρηνοÜσαν καί µέ µύρια δάκρυαστό πρόσωπό τους παρακα-λοÜσαν τήν Παναγία νά µήν τίςàφήσει çρφανές. Kι âκείνη παρη-γορητική, γεµάτη àγάπη τίςβεβαίωνε ¬τι τώρα πιά πού θάµεταβεÖ κοντά στόν Yîόν της, ùχιµόνο âκεÖνες δέν θ\ àφήσει çρφα-νές, àλλά κανέναν ôλλον σέ ¬λοτόν κόσµο. Tά δύο φορέµατά τηςπού εrχε ¬λα κι ¬λα τά öδωσε σέδύο χÉρες τίς ïποÖες ™ €δια εrχεàναλάβει νά φροντίζει καί νάτρέφει. Kαί τότε àκούστηκανδυνατές βροντές καί πυκνά νέφηôρχισαν νά µαζεύονται στόνοéρανό πού öφερναν àπό τάπέρατα τÉς ο¨κουµένης ¬λουςτούς àποστόλους καί µαζί µέτούς \Aποστόλους qλθε καί ï≠Aγιος ∆ιονύσιος ï \Aρεοπαγίτης,ï ≠Aγιος ^Iερόθεος, ï ≠Aγιος Tιµό-θεος καί ôλλοι ^Iεράρχες.

≠Oταν öµαθαν γιατί ï Kύριοςτούς µετέφερε âν νεφέλαις στόσπίτι τÉς ^Yπεραγίας Θεοτόκου,ôρχισαν κι âκεÖνοι νά θρηνοÜνκαί νά κλαÖνε λέγοντάς της ¬τι¬σο âκείνη ζεÖ καί βρίσκεται στόνκόσµο τήν öχουν παρηγοριάγιατί εrναι σάν νά βλέπουν τόνYîόν της καί καθώς σκέπτονται¬τι τώρα κι âκείνη θά φύγει πρός

τά οéράνια στενοχωροÜντο καί öκλαιγαν. \Aλλά ™Παναγία µας παρηγορητική καί πάλι τούς àπα-ντοÜσε: “‰Ω φίλοι καί µαθηταί τοÜ YîοÜ µου καίΘεοÜ, µή µεταβάλετε σέ πένθος καί λύπη τή χαράµου, àλλά âνταφιάσατε τό σ΅µα µου, ¬πως âγώ τόπροετοίµασα στό νεκροκρέβατό µου”. Tελειώνονταςτά λόγια της öφθασε καί τό σκεÜος τÉς âκλογÉς ï\Aπόστολος ΠαÜλος, ï ïποÖος πέφτοντας στά πόδιατης τήν âγκωµίασε µέ πολλά καί οéράνια âγκώµιαλέγοντάς της ¬τι ôν καί δέν εrδε σωµατικά âπί τÉςγÉς τόν Yîόν της, καθώς öβλεπε âκείνη, νόµιζε ¬τιτόν €διον τόν Yîόν της àντίκρυζε. Kατόπιν ™ Πανα-γία µας àποχαιρετÄ ¬λους, ξαπλώνει στό νεκροκρέ-βατό της καί συνεχ΅ς προσεύχεται µέ δεήσεις καίîκεσίες στόν Yîόν της γιά τήν ε¨ρήνη ¬λου τοÜκόσµου, γιά τήν εéλογία τ΅ν \Aποστόλων καί τ΅ν^Iεραρχ΅ν καί µέσω αéτ΅ν γιά ¬λον τόν κόσµο, κιöτσι àφήνει στά χέρια τοÜ YîοÜ καί ΘεοÜ της τήνïλόφωτη καί παναγία ψυχή της.

Tότε ï κορυφαÖος τ΅ν \Aποστόλων Πέτρος ôρχι-σε πρ΅τος νά âκφωνεÖ τά âπιτάφια âγκώµια στήνΘεοτόκο καί οî •πόλοιποι àπόστολοι σήκωσαν τόνεκροκρέβατο κι ôλλοι προπορευόµενοι κρατώνταςλαµπάδες καί ψάλλοντας ≈µνους καί ôλλοι àκολου-θώντας, πορεύονται πρός τόν τάφο πού θά δεχθεÖ τό

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

6

θεοδόχο σ΅µα τÉς Θεοµήτο-ρος. \Aκόµα καί οî ‰Aγγελοιàπό τόν οéρανό àκούγονταινά ψέλνουν καί οî φωνές¬λων τ΅ν àσωµάτων δυνά-µεων πού öχουν ëνωθεÖ σέ≈µνο πρός τήν Θεοτόκογεµίζουν τήν àτµόσφαιρα.Oî φθονεροί ôρχοντες τ΅ν\Iουδαίων µή àντέχοντας ν\àκοÜνε τούς ≈µνους, παρα-κίνησαν κάποιους àπό τόλαό νά γκρεµίσουν στή γÉ τόîερό νεκροκρέβατο πάνω στόïποÖο φερόταν τό ζωαρχικόσ΅µα τÉς Θεοτόκου. \Aλλά¬µως καθώς τά βέβηλα χέριαêπλώθηκαν γιά νά τελέσουντή µιαρή πράξη, ™ θεία δίκηöσπευσε νά τούς τυφλώσει κιâκεÖνον πού ±πλωσε πρ΅τοςτά χέρια του γιά νά ρίξει τόσ΅µα τÉς Παναγίας τοÜ àπέ-κοψε καί τά χέρια πού öµει-ναν κρεµασµένα στό κρεβάτιτÉς Παναγίας µας. KιâκεÖνος, ï πρίν ôπιστος καίβέβηλος, πίστεψε βλέπονταςτά χέρια του κρεµασµέναâκεÖ, µέ ¬λη του τήν ψυχή καίτότε àµέσως γιατρεύτηκε καίöγινε ™ α¨τία νά µετανοιώ-σουν καί νά θερεπευθοÜν καίοî •πόλοιποι, διότι παίρνο-ντας ≤να µικρό τεµάχιο àπότό ροÜχο τÉς Παναγίας µαςκαί βάζοντάς το πάνω στάµάτια αéτ΅ν πού τυφλώθη-καν, ¬λοι γιατρεύτηκαν, ùχιµόνο àπό τήν τύφλωση τ΅νµατι΅ν, àλλά καί àπό τό

πάθος τÉς àπιστίας τους.Kαθώς öφθασαν οî \Aπόστο-λοι καί ¬λη ™ συνοδεία στόχωριό ΓεθσηµανÉ âνταφία-σαν τό πάναγνο σ΅µα τÉςΘεοτόκου καί âπί τρεÖς ™µέρεςπαραµένουν âκεÖ στόν τάφοàκούγοντας àκατάπαυστα τούς≈µνους καί τίς µελωδίες τ΅ν \Aγγέλων.

^H κυρία Θεοτόκος µετά àπότρεÖς ™µέρες, ¬πωςàκριβ΅ς καί ïYîός της,µετέστη καίà ν ε λ ή φ θ η κ εστούς Oéρανούς καί ™ψυχή της πάλι ïλόφωτηëνώθηκε µέ τό θεοδόχο τηςσ΅µα. Kαί π΅ς ôλλωστεθά qταν δυνατόν τό ±γιοσ΅µα της πού εrχε δεχθεÖτόν àχώρητο Θεό νά•ποστεÖ τήν φθορά καί τήνàλλοίωση; Kαί αéτό δια-πιστώθηκε κατά θείαο¨κονοµία, διότι âν΅¬λους τούς \Aποστόλους ™êγία νεφέλη, ¬πως προείπα-µε, τούς öφερε στό σπίτι τÉςΠαναγίας λίγο πρίν âκείνηκοιµηθεÖ, ½στόσο τόν \Aπόστο-λο ΘωµÄ δέν τόν öφερε, παράτρεÖς ™µέρες µετά. Kαθώς λοιπόν ™êγία Nεφέλη µετέφερε τόν àπόστολοΘωµÄ τρεÖς µέρες µετά τήν KοίµησητÉς Παναγίας βλέπει τήν Παναγία νάàνεβαίνει πρός τόν οéρανό καί τήνρωτÄ: “Παναγία µου ποÜ πηγαίνεις;Kι âκείνη βγάζει τή ζώνη της µέ τήνïποία qταν πάντα ζωσµένη καί τοÜτήν πετÄ στά χέρια κι öτσι öµεινε ™

âπειδή δέν àξιώθηκε νά δεÖ τήνKοίµηση καί τήν ταφή τÉςΠαναγίας µας. Γι\ αéτό καί¬λοι οî \Aπόστολοι µαζί àπο-φάσισαν γιά νά τόν παρηγορή-σουν νά àνοίξουν τόν τάφοστόν ïποÖο öκλεισαν τήν Mητέ-ρα τοÜ ΘεοÜ γιά νά τήν προ-σκυνήσει καί ï \AπόστολοςΘωµÄς. Tότε ¬λοι âξέστησαν,¬πως τότε πού µπÉκαν στόντάφο τοÜ XριστοÜ καί εrδαν τάçθώνια κείµενα µόνα, γιατί καίτώρα βλέπουν κενό τόν τάφο,µόνο νά περιέχει τό σεντόνι, τόïποÖο öµεινε καί ½ς παρηγοριάκαί παραµυθία στή λύπη τ΅ν\Aποστόλων καί µαρτυρία καίàπόδειξη àψευδής ¬τι àπό τόντάφο που µόλις τρεÖς ™µέρεςεrχαν κηδεύσει τό πανακήρατοσ΅µα τÉς Παναγίας µας, âκεÖνηàνέστη καί µετέστη πρός τόνYîό της. Kαί àκόµα µέχρι σήµε-ρα βρίσκεται αéτός ï τάφοςκενός àπό τό σ΅µα της πρόςδόξα καί τιµή τÉς •περευλογη-µένης ∆εσποίνης ™µ΅ν Θεοτό-κου καί àειπαρθένου Mαρίας.

Στήν \Eκκλησία βέβαια θάδοܵε νά àναφέρεται ™ µετά-σταση τÉς ^Yπεραγίας Θεοτό-κου καί ùχι ™ àνάσταση καί ™àνάληψή της καί αéτό διότι δένµαρτυρεÖται στίς θεÖες Γραφές,àλλά µόνο στούς λόγους τ΅νΠατέρων καί àποτελεÖ δόγµαµυστικό ¬πως λέει καί ï Mέγας

Bασίλειος, àλλά κυρίως διότι ™µετάστασις εrναι καθολικοτέρα

AÊȤڈ̷...

Aγία Zώνη τÉς Παναγίας µας, ½ς παρηγοριά µέχρισήµερα καί îερό κειµήλιο. Φθάνει λοιπόν στόν τάφοκαί ï \Aπόστολος ΘωµÄς ï ïποÖος πολύ λυπήθηκε

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

8

\Eπιθυµ΅ Παναγία

τά κάλλη τοÜ

Παραδείσου,

λαµπρότητας τ΅ν

Aγίων καί τάς

èδάς τ΅ν \Aγγέλων

τ΅ν àνυµνούντων

àπαύστως τόν Kύριον

καί Θεόν µου...

περιλαµβάνει δηλαδή τήν àνάσταση καίτήν àνάληψη, διότι αéτό πού àνασταίνεταιµεθίσταται δηλαδή àλλάζει τόπο γι\ αéτόκαί ™ µετάσταση τÉς Θεοτόκου συµπερι-λαµβάνει τήν àνάσταση καί τήν àνάληψήτης.

^H Θεοτόκος µας λοιπόν àνέστη καίµετέστη πρός τόν Yîόν της καί ™ ψυχή τηςëνώθηκε µέ τό ôχραντο σ΅µα της, τό ïποÖοεrναι ζωντανό στούς οéρανούς, γιατί¬πως ε€παµε, δέν µποροÜσε αéτό τό σ΅µαπού κυοφόρησε τή Zωή νά γνωρίσει τήφθορά πού ¬λοι οî •πόλοιποι ôνθρωποι¬σοι πέρασαν καί ¬σοι θά διαβοÜν θά γνω-ρίσουµε. Γιατί ™ Yπεραγία Θεοτόκος εrναιMία καί Mοναδική, τό âκλεκτό σκεÜος τοÜΘεοÜ, πού χάρις στήν ταπεινοφροσύνηςτης, öγινε τό δοχεÖο πού µπόρεσε µέσα âκεÖνά χωρέσει ï àχώρητος Θεός µας καίχάρις σέ âκείνην νά βροܵε κι âµεÖς τήνσωτηρία καί τόν Παράδεισο.

Aéτή εrναι ™ ëορτή πού γιορτάζουµεστίς 15 Aéγούστου καί ™ γιορτή βέβαια δένöχει καµία σχέση µέ φαγοπότια καί µέθεςκαί γλέντια κοσµικά. ^H γιορτή πρέπει νάγίνεται µέ ¬σα θέλει ï Θεός καί ™ ΠαναγίαMητέρα Tου. Mέ âκκλησιασµό τό πρωΐ τÉςëορτÉς γιά νά τιµήσουµε τήν Kοίµηση τÉςΠαναγίας µας. Mέ κατάλυση στήν τράπεζαµόνον ψαριοÜ, ôν τυχόν ™ ™µέρα εrναιTετάρτη ¦ Παρασκευή. Mέ παρακλήσειςκαί προσευχές πρός τήν Mητέρα τοÜ ΘεοÜκαί Mητέρα ¬λων µας. Mέ δοξολογίες καί≈µνους γιά âκείνη πού εrναι παρηγοριά,µεσίτρια, σκέπη καί προστασία ¬λων µας.‰Aς τήν àγαποܵε, ôς τήν τιµοܵε, ôς τήνδοξολογοܵε καί ôς προστρέχουµε στήνχάρη της. Γιατί âκείνη ≤νωσε τόν οéρανόµέ τή γÉ, τόν Θεό µέ τόν ôνθρωπο. Kαίôνοιξε γιά âµÄς τόν δρόµο γιά τήν σωτη-ρία καί τήν êγιότητα.

M.M.

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

9

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

10

°ÓÒÚÈÛfiÓ ÌÔÈ...

10γιά τή MMEETTAAMMOOPPººøø™™HH

ÙÔÜ KK˘ÚÚ››ÔÔ˘ Ì·˜

\EÚˆÙ‹ÛÂȘ -\A·ÓÙ‹ÛÂȘ

Στίς 6 Aéγούστου ëορτάζουµε τήνMεταµόρφωση τοÜ Kυρίου καίΘεοÜ καί ΣωτÉρος µας \IησοÜXριστοÜ. ^O Xριστός µας πολλές

φορές εrχε πεÖ στούς µαθητές Tου γιά τάπάθη καί τόν θάνατό Tου. \Aλλά καί γιάτά πάθη καί τά µαρτύρια πού θά περά-σουν ¬σοι Tόν πιστέψουν καί Tόν àκολου-θήσουν. \Aλλά âπειδή οî δοκιµασίες καί τάδεινά εrναι παροδικά, ¬πως παροδικήεrναι καί ™ âπίγεια ζωή µας, καί µÄςπροετοιµάζουν γιά τά µέλλοντα àγαθάπού θά àπολαύσουµε, γι\ αéτό καί ï Xρι-στός µας θέλησε νά δείξει στούς µαθητέςTου ≤να µέρος àπό τή δόξα πού θά γνω-ρίσουν καί θ\ àπολαύσουν µετά τήν κοινή\Aνάσταση.

Παρέλαβε, λοιπόν, ï Xριστός µας ,σαράντα µέρες πρίν τό πάθος Tου,τούς µαθητές Tου Πέτρο, \Iάκωβοκαί \Iωάννη καί àνέβηκαν στό ùρος

Θαβώρ καί µεταµορφώθηκε µπροστά τους. ^Hλέξη “µεταµορφώθηκε” σηµαίνει ¬τι, ¬σο ïKύριος βρισκόταν στή γÉ εrχε περιβληθεÖ µέ τό

ταπεινό σχɵα τÉς àνθρώπινης φύσεως καίφαινόταν σάν φτωχός καί πένης. Φτωχός,γιατί àπό Θεός öγινε ôνθρωπος καί πένης,γιατί δέν εrχε οûτε κôν τήν καθηµερινή Tουτροφή. ≠Oταν, λοιπόν, Aéτός, πού φαινόταν≤νας ταπεινός καί φτωχός ôνθρωπος, àνέβηκεστό ùρος Θαβώρ, µεταµορφώθηκε καί àπόêπλός καί ταπεινός, φάνηκε âξουσιαστής καίβασιλεύς, öδειξε ≤να µέρος τÉς θεότητός Tου,öγινε ¬λος φ΅ς λαµπρότερος àπό τόν ≥λιο καίτά ροÜχα Tου ôστραψαν ¬πως τό φ΅ς. Kαίàναφέρει ï Eéαγγελιστής MατθαÖος: “Kαίöλαµψε τό πρόσωπον AéτοÜ ½ς ï ≥λιος, τά δέîµάτια AéτοÜ âγένοντο λευκά ½ς τό φ΅ς. Kαί¨δού üφθησαν αéτοÖς MωϋσÉς καί \Hλίας µετ\AéτοÜ συλλαλοÜντες”. Kαί συνεχίζει ï Eéαγ-γελιστής: “‰Eτι αéτοÜ λαλοÜντος, ¨δού νεφέληφωτεινή âπεσκίασεν αéτούς καί ¨δού φωνή âκτÉς νεφέλης λέγουσα· Oyτος âστίν ï Yîός µουï àγαπητός âν z εéδόκησα, AéτοÜ àκούετε”.‰Aς âξετάσουµε, ¬µως, µερικά θέµατα πού àνα-κύπτουν àπό τήν Mεταµόρφωση τοÜ Xριστοܵας.

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

11

Γιά ποιό λόγο öγινε ™ Mεταµόρφωση τοÜ XριστοÜ µας;

Kαί öχουµε τρεÖς àπαντήσεις στό ζήτηµα αéτό.Kατ\ àρχάς, διότι οî µαθητές τοÜ XριστοÜ µαςqταν ôνθρωποι êλιεÖς, δηλαδή ôνθρωποιàγράµµατοι καί χρειαζόντουσαν τήν τελείωσήτους àπό τόν Oéρανό, πράγµα πού öγινε τήν™µέρα τÉς ΠεντηκοστÉς, ¬ταν κατέβηκε τό ≠Aγιο

Πνεܵα 50 µέρες µετά τήν \Aνά-σταση τοÜ XριστοÜ καί τούςφώτισε καί τούς ïλοκλήρωσε. \Eπειδή ¬µως ¬σο ζοÜσε ï Xρι-στός µας οî µαθητές qταν àκόµαοî êγνοί µέν, àλλά àγράµµατοικαί êπλοί êλιεÖς, καί âπειδή ïXριστός µας âπρόκειτο νάσταυρωθεÖ, νά •βριστεÖ, νάâµπαιχθεÖ καί τέλος νά ταφεÖ, γι\αéτό µεταµορφώθηκε µπρστάτους, œστε ¬ταν Tόν δοÜν νά•βρίζεται, νά κρίνεται καί νάσταυρώνεται νά µήν νοµίζουν¬τι δέν εrναι Θεός àληθινός καίπαντοδύναµος, àλλά νάθυµοÜνται τή λάµψη καί τήνδόξα πού εrδαν τήν ™µέρα τÉςMεταµορφώσεώς Tου καί νάκαταλάβουν ¬τι θέλει, ëκούσιαδηλαδή, νά πεθάνει γιά τή σωτη-ρία ¬λων τ΅ν àνθρώπων. ∆εύτερον, µεταµορφώθηκε καίτούς öδειξε τήν δόξα πού öχει ½ςΘεός γιά νά καταλάβουν ¬τι¬σοι Tόν àκολουθήσουν καίπιστέψουν σ\ Aéτόν θ\ àξιωθοÜνµεγάλες τιµές. Kαί τρίτος λόγος πού µεταµορ-φώθηκε ï Kύριός µας εrναι γιάνά µÄς δείξει τό Φ΅ς τÉς µέλ-λουσας àνάστασης τ΅ν νεκρ΅νκαί τÉς τιµÉς πού θά τύχουνκατά τή ∆ευτέρα Παρουσία τοÜKυρίου µας ¬σοι κερδίσουν τήνBασιλεία τ΅ν Oéραν΅ν.

Πότε öγινε ™ MεταµόρφωσητοÜ XριστοÜ µας;

^O Xριστός µας µεταµορφώθηκε σαράντα™µέρες πρίν àπό τό πάθος Tου. ^H µεταµόρφω-ση, δηλαδή, öγινε σαράντα ™µέρες πρίν τοΠάσχα, δηλαδή τόν Φεβρουάριο. \Aλλά ™ ëορτήτÉς Mεταµορφώσεως µετατέθηκε καί γιορτάζε-ται τόν Aûγουστο, γιατί κατά τήν Mεγάλη

11ÔÔÓÓ 22ÔÔÓÓ

°ÓÒÚÈÛfiÓ ÌÔÈ...

Σαρακοστή, τόν καιρό τÉς αéστηρÉς νηστείαςκαί τοÜ πένθους, δέν ταίριαζε νά ëορτάζουµεµιά τόσο µεγάλη ëορτή πού προαναγγέλει τήνχαρά καί τήν δόξα τοÜ µέλλοντος ᨡνος.Mετατέθηκε δέ τόν µÉνα Aûγουστο καί ùχι σέôλλον µÉνα, âπειδή ™ Mεταµόρφωση öγινεσαράντα µέρες πρίν àπό τό Πάθος καί γι\ αéτόïρίστηκε νά ëορτάζεται ™ Mεταµόρφωση σαρά-ντα µέρες πρίν àπό τήν ≠Yψωση τοÜ TιµίουΣταυροÜ στίς 14 Σεπτεµβρίου, γιατί καί ™™µέρα αéτή µÄς •πενθυµίζει τήν MεγάληΠαρασκευή πού ï Xριστός µας σταυρώθηκεâπί τοÜ ΣταυροÜ. ^O Xριστός µας γι\ αéτό µεταµορφώθηκε πρίνàπό τό Πάθος, γιά νά µήν çλιγοπιστήσουν οîàπόστολοι, àλλά νά πιστέψουν ¬τι ëκούσιασταυρώθηκε.

Γιατί δέν µεταµορφώθηκεδηµόσια γιά νά Tόν δοÜν¬λοι;

^O Xριστός µας δέν µεταµορφώθηκε âνώπιονπολλ΅ν, γιατί δέν qταν ôξιοι οî çφθαλµοί τ΅ν\Iουδαίων νά δοÜν τό φ΅ς τÉς Θεότητος, πούàκόµα καί οî µαθητές Tου λίγο καθώς τό εrδαν,öπεσαν κάτω àπό τόν φόβο τους, µή µπορώ-ντας νά àντικρύσουν τήν ∆όξα τοÜ ΘεοÜΛόγου.

Γιατί δέν πÉρε µαζί Tου στόΘαβώρ ¬λους τούς µαθητές,àλλά µόνον τόν Πέτρο, τόν\Iάκωβο καί τόν \Iωάννη;

^O Xριστός µας πÉρε µαζί Tου στή Mεταµόρ-φωση τόν Πέτρο, ï ïποÖος πολύ àγαποÜσε τόνKύριο, τόν \Iάκωβο πού TοÜ qταν πολύ πιστόςκαί qταν διατεθειµένος, ¬πως παραδέχθηκε καίï €διος, νά πιεÖ àκόµα καί τό πικρό ποτήρι τοÜθανάτου γιά τήν àγάπη τοÜ XριστοÜ καί τόν\Iωάννη, τόν ïποÖο àγαποÜσε ¨διαίτερα ïKύριος, âπειδή ™ καρδιά του qταν ïλοκληρωτι-κά καί χωρίς àµφιβολίες δοσµένη στόν Kύριόµας, γι\ αéτό καί µόνον âκεÖνος àπό τούς µαθη-τές, Tόν àκολούθησε σέ ¬λη τήν πορεία τοÜ

πάθους Tου. Tούς €διους µαθητές, τόν Πέτρο, τόν \Iάκωβοκαί τόν \Iωάννη πÉρε µαζί Tου καί στήν τελευ-ταία του προσευχή στό ùρος τ΅ν \Eλαι΅ν. Γι\αéτό, âπειδή ¦ξερε ï Kύριος ¬τι θά Tόν δοÜν νάàδηµονεÖ, νά àγωνιÄ καί εrναι περίλυπος ™ψυχή Tου καθώς θά προσευχόταν λίγο πρίν τήνπροδοσία, γι\ αéτό πÉρε τούς τρεÖς µαθητές καίστή Mεταµόρφωσή Tου γιά νά θυµοÜνται τήνδόξα καί τό φ΅ς Tου. ∆έν πÉρε τούς •πόλοι-πους µαθητές, γιατί τότε öπρεπε νά πάρει καίτόν \Iούδα, ï ïποÖος και θά Tόν πρόδιδε καί γι\αéτό δέν qταν ôξιος νά δεÖ τήν Θεότητα. \Aλλάγιά νά µήν τόν àφήσει µόνο του καί ¨σχυριστεÖµετά ï \Iούδας ¬τι τόν àποµόνωσε ï Xριστόςκαί γι\ αéτό Tόν πρόδωσε, γι\ αéτό καί ôφησεκαί τούς •πόλοιπους.

Γιατί δέν öγινε ™ Mεταµόρ-φωση τοÜ XριστοÜ στήνπεδιάδα, àλλά σέ βουνό;

Γιά δύο λόγους κυρίως µεταµορφώθηκε ï Xρι-στός µας σέ βουνό:α) Γιατί µέ τή Mεταµόρφωσή Tου öδειξεσηµεÖο ¬τι θά πάψουν οî θυσίες τ΅ν ^Eλλήνωνπού γινόντουσαν σέ àνύπαρκτους θεούς στάβουνά, καί β) \Eπειδή ¬λα τά παλαιά µυστήρια τοÜ ΘεοÜ,¬σα àναφέρει ™ Παλαιά ∆ιαθήκη, γίνοντανπάνω σέ βουνά, ¬πως ™ θυσία τοÜ \Aβραάµ πούτόν διέταξε ï Θεός νά πάει πάνω στό ùρος καίνά σφάξει τόν γιό του \Iσαάκ, γιά τήν àγάπητοÜ ΘεοÜ, γεγονός βέβαια πού δέν δέχθηκε ïΘεός παρά δοκίµαζε τήν πίστη τοÜ \Aβραάµ,àκόµα ™ παράδοση τ΅ν δέκα âντολ΅ν στόMωϋσÉ πάνω στό ùρος ΣινÄ, ™ καιοµένη καίφλεγοµένη βάτος πού âπίσης öγινε στό ùροςΣινÄ κ.λπ.

Π΅ς γνωρίζουµε ¬τι ™ Mετα-µόρφωση öγινε στό ùροςΘαβώρ;

Erναι àξιοπερίεργο ¬τι οî Eéαγγελιστές δένàναφέρουν τό ùνοµα τοÜ ùρους πάνω στό

33ÔÔÓÓ

44ÔÔÓÓ

55ÔÔÓÓ

66ÔÔÓÓ

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

12

ïποÖο öγινε ™ Mεταµόρφωση τοÜ XριστοÜ µας.\Aναφέρουν µόνο ¬τι qταν “ùρος •ψηλόν”.Oûτε ï MατθαÖος, οûτε ï MÄρκος, οûτε ïΛουκÄς, οûτε ï \Iωάννης δέν àναφέρουν τόùνοµα τοÜ ‰Oρους. Π΅ς λοιπόν καταλάβαµε¬τι πρόκειται γιά τό ùρος Θαβώρ; ∆έν θά µπο-ρούσαµε €σως νά τό καταλάβουµε ôν δέν•πÉρχε ™ προφητεία τοÜ προφητάνακτος ∆αβίδï ïποÖος λέγει: “Θαβώρ καί ^Eρµών âν τ΅ çνό-µατί Σου àγαλλιάσονται”. Kαί ï ∆αβίδ δένàναφέρει µέ ποιό τρόπο θ\ àγαλλιαστεÖ τό ùροςΘαβώρ, οûτε καί τό πότε. \Aλλά καί ï Eéαγγε-λιστής \Iωάννης, ï ïποÖος qταν παρών στήMεταµόρφωση δέν àναφέρει τίποτα γιά τόγεγονός γιά νά µήν τόν κατηγορήσουν ¬τι γιάνά φανεÖ ï €διος τό âξιστορεÖ καί γι\ αéτό ôφησετούς ôλλους νά διακηρύττουν τήν àλήθεια, πούï €διος ¬µως εrδε µέ τά µάτια του.

Γιατί µεταµορφώθηκε στόùρος Θαβώρ ï Kύριος καίùχι σέ κάποιο ôλλο ùρος;

Γιατί Θαβώρ σηµαίνει “öλευση φωτός”, δηλαδήτό Θαβώρ qταν âκ τ΅ν προτέρων προορισµένογιά νά γίνει âκεÖ ™ θεία Mεταµόρφωση. ‰Aλλω-στε τό µαρτυρεÖ καί ï ∆αβίδ ¬ταν λέει: “Θαβώρκαί ^Eρµών âν τ΅ çνόµατί Σου àγαλλιάσο-νται”.Στό ùρος Θαβώρ µέχρι πού µεταµορφώθηκε ïKύριός µας δέν εrχε γίνει κανένα ôλλο συµβάν,¬πως γιά παράδειγµα στό ùρος Bεθήλ τÉςΣαµάρειας στή ρίζα τοÜ ïποίου ™ Pαχήλ πούεrχε κλέψει τά ε€δωλα τοÜ πατρός της τά κατέ-χωσε âκεÖ· καί ôρα σ\ ≤να βουνό πού στά σπλά-χνα του öχει ε€δωλα δέν θέλησε νά δείξει τήνδόξα τÉς Θεότητος ï Kύριός µας. Tό Θαβώρqταν ùρος καθαρό πού δέν µιάνθηκε µέ κάποιαπράξη àνθρώπινη, ¬πως τό ùρος Σιγώρ, στόïποÖο ï Λώτ µετά τήν καταστροφή τ΅ν Σοδό-µων µέθυσε καί κοιµήθηκε µέ τίς θυγατέρεςτου.

Γιατί στή Mεταµόρφωση τοÜXριστοÜ µας παρευρέθηκανξαφνικά οî δύο προφÉτες, ï

MωϋσÉς καί ï \Hλίας;^O Kύριός µας \IησοÜς Xριστός στήν âπίγειαζωή Tου öτρωγε καί öπινε ½ς ôνθρωπος καί τίςπερισσότερες φορές συνέτρωγε µέ πόρνες,τελ΅νες καί êµαρτωλούς, γιατί ¦θελε νά κερδί-σει τίς ψυχές τους. Oî \IουδαÖοι ¬µως πάντοτε,½ς φθονεροί, Tόν κατηγοροÜσαν γι\ αéτό καί¨διαίτερα ¬ταν θαυµατουργοÜσε τά Σάββατα,Tόν κατηγοροÜσαν ¬τι qταν παραβάτης τοÜMωσαϊκοÜ Nόµου. Γι\ αéτό καί στή Mεταµόρ-φωση τοÜ XριστοÜ µας παρευρέθηκε ïMωϋσÉς πού qταν ï Nοµοθέτης τ΅ν ^Eβραίωνκαί ï \Hλίας πού κοπίασε πολύ γιά τήν âφαρ-µογή τοÜ Nόµου. Kαί öτσι κατάλαβαν οî µαθη-τές ¬τι, àφοÜ Tόν προσκυνοÜν καί Tόν δοξολο-γοÜν οî δύο προφÉτες, εrναι βέβαιο ¬τι δένεrναι παραβάτης τοÜ Nόµου. \Eπίσης πολλοίνόµιζαν ¬τι ï Xριστός µας εrναι ï \Hλίας καίôλλοι νόµιζαν ¬τι εrναι ï MωϋσÉς. \Aλλά γιάνά καταλάβουν ¬τι δέν εrναι οûτε ï ≤νας οûτε ïôλλος, γι\ αéτό καί παρευρέθηκαν οî δύοπροφÉτες στή Mεταµόρφωση τοÜ Kυρίου µας.Mέ τήν παρουσία ε¨δικά αéτ΅ν τ΅ν προφητ΅ν,τοÜ MωϋσÉ καί τοÜ \Hλία, ¦θελε νά δείξειστούς µαθητές ï Kύριός µας, ¬τι ™ àκτηµοσύνηπού εrχαν καί οî δύο αéτοί προφÉτες τέτοιαδόξα φέρνει στόν οéρανό, àλλά καί νά τούςâνδυναµώσει, àφοÜ καί ï MωϋσÉς qταν βραδύ-γλωσσος σάν ôνθρωπος καί ï \Hλίας àγράµµα-τος καί παρ\ ¬λα αéτά àποστόµωσαν σοφούςκαί βασιλεÖς.

Γιατί παρευρέθηκαν ≤νας àπότόν οéρανό, ï προφήτης\Hλίας, ≤νας àπό τόν ‰Aδη, ï προφήτης MωϋσÉς καίτρεÖς àπόστολοι àπό τήν γÉ,στή Mεταµόρφωση τοÜ Xρι-στοÜ µας;

Kαί σέ αéτό τό ζήτηµα öχουµε νά ποܵε τάëξÉς:^O προφήτης \Hλίας δέν πέθανε, àλλά πύρινο±ρµα τόν àνέβασε στόν οéρανό καί θάνατο θάγευθεÖ, àφοÜ ¬λοι οî ôνθρωποι µέλλει νά πεθά-

77ÔÔÓÓ

88ÔÔÓÓ

99ÔÔÓÓ

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

13

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

14

°ÓÒÚÈÛfiÓ ÌÔÈ...

νουν, àπό τόν àντίχριστο στίς öσχατες ™µέρες.Γι\ αéτό λέµε ¬τι ï προφήτης \Hλίας qρθε àπότόν οéρανό. ^O προφήτης MωϋσÉς qρθε àπό τόν ‰Aδη, διότιµέχρι τήν \Aνάσταση τοÜ XριστοÜ µας ¬λοι οîπροφÉτες καί οî δίκαιοι, ¬πως καί ¬λοι οîôνθρωποι, πήγαιναν στόν ‰Aδη. Kαί ¬ταν ïXριστός µας πέθανε âπί τοÜ ΣταυροÜ, κατέβη-κε στόν ‰Aδη. Kαί τότε öσπασε τάδεσµά καί âλευθέρωσε τίς ψυχέςπού πίστεψαν σ\ Aéτόν (εrναι ™πρώτη \Aνάσταση) καί τίςàνέβασε στόν Παράδεισο.Γι\ αéτό λέµε ¬τι ï προφή-της MωϋσÉς qρθε àπότόν ‰Aδη. Kαί οî τρεÖς \Aπόστο-λοι qρθαν àπό τήν γÉ.Oî τρεÖς παρουσίεςαéτές öγιναν γιά νάφανεÖ ¬τι ï Xριστόςµας εrναι ï BασιλεύςτοÜ OéρανοÜ, το܉Aδη καί τÉς γÉς, ¬πωςλέει καί ï \AπόστολοςΠαÜλος: “¥να âν τ΅νçνόµατι \IησοÜ XριστοÜπÄν γόνυ κάµψη âπουρα-νίων καί âπιγείων καίκαταχθονίων”. \Eπειδή λοι-πόν ï Xριστός βασιλεύει στόνOéρανό, βασιλεύει στή γÉ καίεrναι ï Kύριος τοÜ ‰Aδη, γι\ αéτόπαρευρέθηκαν ï \Hλίας àπό τόν Oéρανό, ïMωϋσÉς àπό τά καταχθόνια καί οî \Aπόστολοιàπό τή γÉ.

Στή Mεταµόρφωση τοÜXριστοÜ µας φάνηκε τό ≠Aγιο Πνεܵα;

Στίς δεσποτικές γιορτές öχουµε καί âµφάνισητοÜ Aγίου Πνεύµατος, ¬πως γιά παράδειγµαστή Bάπτιση µέ τήν περιστερά. \AφοÜ λοιπόν ™

Aγία Tριάδα εrναι àχώριστος καί àδιαίρετοςκατά τή φύση, τήν œρα τÉς Mεταµορφώσεως ïΠατέρας µαρτυροÜσε “οyτος âστί ï Yîός µου ïàγαπητός”, ï Yîός Mεταµορφωνόταν καί τό≠Aγιο Πνεܵα ποÜ qταν; Kαί ï ≠Aγιος \Aνδρέαςï \Aρχιεπίσκοπος Kρήτης, λέει στό λόγο τουγιά τή σηµερινή ëορτή: “Nεφέλη τοιγαροÜν âστίφωτεινή...”, δηλαδή âκείνη ™ νεφέλη ™ φωτεινή

πού φάνηκε καί µέσα àπό τήν ïποίαàκουγόταν ™ φωνή τοÜ ΘεοÜ

Πατέρα πού µαρτυροÜσε τόνµεταµορφούµενο Xριστό,

αéτή ™ Nεφέλη qταν τόΠνεܵα τό ≠Aγιο. Mέ αéτά τά ζητήµατακατανοοܵε καλύτερατή σηµασία τÉς µεγά-λης ëορτÉς τÉς Mετα-µορφώσεως τοÜΣωτÉρος Xριστοܵας στό ‰OροςΘαβώρ. Aéτή ™ µεγάλη ëορτήµÄς δείχνει τήν •περ-βάλλουσα δόξα τÉςAγίας Tριάδος καί µÄς

φωτίζει µέ τό ΘεÖο Φ΅ςγιά νά πιστεύουµε καί νά

ïµολογοܵε αéτή τήν AγίαTριάδα. Tέτοια δόξα àπο-

λαύσαµε âµεÖς οî çρθόδοξοιàπό τήν Mεταµόρφωση τοÜ Xρι-

στοÜ µας, µέ τέτοιο φ΅ς φώτισε τίςψυχές καί τήν καρδιά µας, œστε νά γίνουµε

àπό θνητοί ôνθρωποι κατά χάριν θεοί àθάνα-τοι. Γι\ αéτό λοιπόν ôς âκµεταλλευθοܵε τό µήνυµατÉς ëορτÉς αéτÉς, ôς µεταµορφώσουµε τίςψυχές µας, τίς γεµάτες êµαρτία καί πάθη καί ôςτίς γεµίσουµε µέ τό ≠Aγιο Φ΅ς τÉς Θείας Mετα-µορφώσεως, ïδηγώντας τες ëκούσια στή µετά-νοια, γιά νά àξιωθοܵε νά δοܵε τόν Mετα-µορφούµενο Θεό Λόγο στήν Bασιλεία Tου καίνά συγκατοικήσουµε µαζί Tου. \Aµήν.

1100ÔÔÓÓ

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

15

TO HMEPOΛOΓIO THΣ IEPAΣ MONHΣ MAΣ^H ^Iερά Mονή µας κάθε χρόνο âκδίδει

≤να πολύ ùµορφο, àλλά κυρίως χρήσιµο™µερολόγιο, τό ïποÖο γίνεται àνάρπαστο.Erναι öγχρωµο, àδιάβροχο καί εrναι κρεµαστόκαί âπιτραπέζιο. Kάθε χρόνο εrναι àφιερωµέ-νο σέ κάποιο θέµα. Γιά τό 2005 τό θέµα τοÜ^Hµερολογίου µας εrναι οî ±γιοι πού πρ΅τοιöδωσαν τή ζωή τους γιά τόν Xριστό καί µαρτύ-ρησαν.

Στό ™µερολόγιό µας àναγράφονται καθη-µερινά ¬λες οî νηστεÖες καί εrναι πολύ χρήσιµοσέ ¬λους τούς χριστιανούς γιά νά γνωρίζουνσύµφωνα µέ τούς Kανόνες τÉς \Eκκλησίας µαςπότε àρχίζουν οî νηστεÖες καί τί τρ΅µε κατά τήδιάρκειά τους. \Eπειδή κάθε χρόνο τό ^Hµερολό-γιό µας âξαντλεÖται γρήγορα, γι\ αéτό θά σÄςπαρακαλούσαµε âγκαίρως νά µÄς τηλεφωνήσετεγιά νά τό προµηθευθεÖτε.

ZητεÖστε öγκαιρατό ^Hµερολόγιο τÉς ^IερÄς

MονÉς µας γιά τό 2005.

Erναι àφιερωµένο στούς

Πρωτοµάρτυρες καί ¬πως

κάθε χρόνο àναγράφονται

σέ αéτό ¬λες οî νηστεÖες

τÉς \Eκκλησίας µας.

τηλ. 26340-44391

HMEPOΛOΓIO 2005

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

16

O˘Ú¿ÓÈÔÈ AÓıÚˆÔÈ...

“Oéράνιον âφύµνιον âν γFÉτελεÖται λαµπρ΅ς, âπίγειον πανήγυριννÜν ëορτάζει φαιδρ΅ς, àγγέλων πολί-τευµα, ôνωθεν •µνωδίαις εéφηµοÜσι

τούς ôθλους, κάτωθεν \Eκκλησί÷α, τήνοéράνιον δόξαν. qν εyρες πόνοις καίôθλοις τοÖς σοÖς, Φανούριε öνδοξε”.

(\Aπολυτίκιον τοÜ ^Aγίου)

O≠Aγιος Φανούριοςεrναι àπό τούς πιόàγαπητούς êγίους σέ¬λο τόν ëλληνικό λαό,πού κάθε χρόνο τιµÄκαί πανηγυρίζει τή

µνήµη του στίς 27 Aéγούστου.Aéτός ï τόσο àγαπητός ±γιος θάµποροÜσε νά χαρακτηριστεÖ χωρίςàµφιβολία ½ς δ΅ρο ΘεοÜ, διότιqταν καί παρέµενε ôγνωστος γιάπολλούς ᨡνες καί µόνο τό 1500µ.X. βρέθηκε ™ îερή ε¨κόνα του, πούµÄς àποκάλυψε τήν ≈παρξή του καίτήν παρρησία του âνώπιον τοÜΘεοÜ, ï ^OποÖος τόν öχει χαριτώσειµέ τόσο µεγάλη θαυµατουργικήδύναµη. ∆έν γνωρίζουµε πολλάπράγµατα γιά τόν ≠Aγιο Φανούριο,µόνο τό ùνοµά του πού qταν γραµ-µένο πάνω στήν ε¨κόνα πού βρέθηκεκαί ¬τι qταν στρατιωτικός, ¬πωςφανερώνει ™ στολή πού φορÄ καίµάλιστα κατά τούς πρώτους ᨡνεςτ΅ν µεγάλων διω㵡ν τÉς χριστια-νοσύνης. \Eπίσης, πάνω στήν ε¨κόνατου, ε¨κονίζονται καί τά µεγάλαµαρτύρια πού •πέστει ï ≠Aγιος.Aéτά βέβαια εrναι àρκετά, διότι µίαε¨κόνα µÄς âξιστορεÖ ¬σα πράγµαταθά µÄς âξιστοροÜσε καί ≤να βιβλίο.Πρίν àπό 500 περίπου χρόνια, ¬τανοî TοÜρκοι εrχαν κυριεύσει τήν

ººAANNOOYYPPIIOO™™

^OO ≠≠AAÁÁÈÈÔÔ˜

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

17

Bυζαντινή Aéτοκρατορία, àπό ≤να τυχαÖοâντελ΅ς γεγονός, βρέθηκε ™ îερά καί σεβά-σµια ε¨κόνα τοÜ Aγίου Φανουρίου. Tόνκαιρό πού οî \Aγαρηνοί, περίπου δηλαδή τό1500, κατέλαβαν τό νησί τÉς Pόδου, θέλησαννά τό çχυρώσουν καί νά ξαναφτιάξουν τάτείχη τÉς πόλης, πού εrχαν σέ πολλά σηµεÖακαταστραφεÖ. ΠÉραν λοιπόν σάν âργάτεςπολλούς χριστιανούς, κι âκεÖνοι, καθώςöσκαβαν στά χαλάσµατα κάποιων σπιτι΅νκαί παλαι΅ν γκρεµισµένων να΅ν, βρÉκανµία θαυµάσια, çλοκάθαρη καί ôφθαρτηε¨κόνα πού φαινόταν σάν νά εrχε êγιογραφη-θεÖ τήν €δια ™µέρα, πρÄγµα àξιοπερίεργο καίπού àποδεικνύει ¬τι ™ àνεύρευση τÉς ε¨κόναςδέν qταν τυχαία, àλλά qταν δωρεά τοÜ ΘεοÜ.

Hε¨κόνα öδειχνε τόν ≠Aγιο Φανού-ριο νέο στήν ™λικία, ντυµένο µέστρατιωτικά, νά κρατÄ ≤να σταυ-ρό καί µαζί µέ τό σταυρό µία

λαµπάδα àναµµένη. ^Oλόγυρα àπό τήνε¨κόνα, κατά τήν συνήθεια τ΅ν êγιογράφωντότε, •πÉρχαν 12 παραστάσεις àπό τά µαρ-τύρια τοÜ Aγίου. Tά µαρτύρια πού ε¨κονίζο-νται εrναι µεγάλα καί σκληρά καί àποκαλύ-πτουν ¬τι πρόκειται γιά µεγάλο καί γενναÖοàθλητή τÉς πίστεως. Στήν πρώτη παράστα-ση, âµφανίζεται ï ≠Aγιος Φανούριος νά àπο-λογεÖται µέ παρρησία µπροστά στό PωµαÖοôρχοντα. Στήν δεύτερη παράσταση, ï ≠Aγιοςε¨κονίζεται àνάµεσα σέ στρατι΅τες πού τόνκτυποÜν µέ πέτρες στό κεφάλι καί στόστόµα. ^H τρίτη παράσταση, δείχνει τήνσυνέχεια αéτ΅ν τ΅ν βασανιστηρίων, ¬πουöχουν ρίξει τόν ±γιο πλέον στό χ΅µα καί τόνχτυποÜν µανιασµένα µέ ρόπαλα καί ξύλα,âν΅ ï ≠Aγιος προσεύχεται. Στήν τέταρτηπαράσταση, ï ≠Aγιος ε¨κονίζεται γυµνός καίµατωµένος µέσα στή φυλακή, ¬που οî δήµιοίτου τοÜ καταξεσκίζουν τίς σάρκες µέ σιδερέ-νια âργαλεÖα. \EκεÖνος •ποµένει àτάραχος µέτό βλέµµα του στραµµένο στόν οéρανό. ^Hπέµπτη παράσταση, δείχνει πάλι τόν ≠Aγιο

µπροστά στόν σκληρό τύραννο µέ µίαöκφραση πού δείχνει τόν πόνο καί τό µαρτύ-ριο. ^H ≤κτη παράσταση, δείχνει τόν ≠Aγιο νάπροσεύχεται µόνος του µέσα στήν φυλακήöχοντας •ψώσει τά χέρια îκετευτικά πρόςτόν Oéρανό. Στήν ≤βδοµη παράσταση ε¨κονί-ζεται ≤να àκόµη µαρτύριο τοÜ Aγίου, ¬πουεrναι γυµνός καί καταµατωµένος, âν΅ γύρωτου οî δήµιοι καÖνε τό σ΅µα του µέ àναµµέ-νες λαµπάδες. Στήν ùγδοη παράσταση, ï≠Aγιος âµφανίζεται καταπλακωµένος κάτωàπό µία µεγάλη πέτρα καί çλόγυρά του βρί-σκονται ôγρια θηρία, ≤τοιµα νά τόν κατα-σπαράξουν, ½στόσο ¬µως, µοιάζουν νά εrναικαθηλωµένα àπό τήν êγιότητά του. Στήνöνατη παράσταση, ï ≠Aγιος βρίσκεται µπρο-στά σ\ ≤να àκόµα µαρτύριο, àφοÜ τόν öχουνστήσει µπροστά στά ε€δωλα µέ àναµµένακάρβουνα στά χέρια, àλλά âκεÖνος προτιµÄνά κρατÄ τά κάρβουνα στά χέρια του καί νάκαίγεται, παρά νά τά πετάξει στά ε€δωλα καίνά λυτρωθεÖ. Στήν δέκατη παράσταση ε¨κονί-ζεται καί πάλι ï ≠Aγιος νά δέεται µέ τά χέρια•ψωµένα στόν οéρανό, âν΅ ™ γαλήνη καί τόθεÖο φ΅ς εrναι ζωγραφισµένα στό πρόσωπότου. Στήν ëνδέκατη παράσταση, ε¨κονίζεται ™κορύφωση τοÜ µαρτυρίου του: O ≠Aγιος στέ-κεται στή µέση καί οî βασανιστές του τόνöχουν τοποθετήσει σ\ ≤να µεγάλο µάγκανοκαί τοÜ τσακίζουν τά κόκαλα. Tό πρόσωπότου παραµένει ≥ρεµο καί •ποµένει µέ καρτε-ρία τό φρικτό µαρτύριο. Στήν τελευταίαπαράσταση ε¨κονίζεται τό φοβερό τέλος τοܵαρτυρίου του. Oî δήµιοί του τόν öκαψανζωντανό, àφοÜ µέχρι τέλος, ôχρι θανάτου,öµεινε πιστός στόν Kύριό µας \IησοÜ Xριστό.E¨κονίζεται λοιπόν ï ≠Aγιος µέσα σ\ ≤ναλάκκο µέ àναµµένα ξύλα, περιτριγυρισµένοςàπό àναµµένες φλόγες καί καπνούς. Πάλ鬵ως, τό πρόσωπό του âξακολουθεÖ νά εrναι≥ρεµο καί àτάραχο, στραµµένο µέ πίστη καίàγαλλίαση πρός τόν àγαπηµένο του Xριστό,γιά τόν ^OποÖο öπαθε µέχρι τέλους ¬λα αéτά

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

18

O˘Ú¿ÓÈÔÈ AÓıÚˆÔÈ...

τά µαρτύρια. Kαί µόνο τά µαρτύρια πούε¨κονίζονται στήν ε¨κόνα τοÜ Aγίου, τόν καθι-στοÜν µεγαλοµάρτυρα. Παράλληλα ¬µως καίτά àναρίθµητα θαύµατα πού Xάριτι ΘεοÜ âπι-τελεÖ, âπιβεβαιώνουν ¬τι ï ≠Aγιος Φανούριοςöχει µεγάλη παρρησία πρός τόν Θεό. Στά âρείπια λοιπόν âκεÖνα, ï âπίσκοπος τÉςPόδου, àναστήλωσε τό ναό τοÜ Aγίου Φανου-ρίου, ï ïποÖος σώζεται µέχρι σήµερα, ¬πωςκαί ™ ε¨κόνα πού βρέθηκε 500 χρόνια πρίν. Tάθαύµατα πού àπό τότε ôρχισε νά τελεÖ ï ≠Aγιοςöγιναν àφορµή νά προστρέχουν στή Pόδο πολ-λοί χριστιανοί γιά νά ζητοÜν τίς προσευχέςκαί µεσιτεÖες του. \Eπίσης τά àναρίθµητα θαύ-µατα öγιναν àφορµή νά δηµιουργηθοÜν διάφο-ρες ½ραÖες παραδόσεις στό λαό µας καί ™ πιό

χαρακτηριστική βέβαια, εrναι τό ëορταστικόöθιµο τÉς φανουρόπιττας πού γίνεται συνήθωςτήν παραµονή τÉς ëορτÉς του. ^H πίττα αéτή,πού εrναι συνήθως µικρή καί στρογγυλή σάνµικρός ôρτος, µοιράζεται στούς πιστούς καίγίνεται ôλλοτε γιά νά φανερώσει κάποιο χαµέ-νο àντικείµενο, ¦ κάποια χαµένη •πόθεση ¦àκόµα καί νά φανερώσει τήν •γεία σέ κάποιονàσθενή κ.λπ. ^Yπάρχει âπίσης καί παράδοση¬τι µέ τήν πίττα αéτή γίνεται µνεία τÉς µητέ-ρας τοÜ Aγίου, àλλά ôγνωστο γιά ποιό λόγο.^O ±γιος Φανούριος àποτελεÖ ≤ναν àπό τούςπιό àγαπητούς καί προσφιλεÖς êγίους, στόνïποÖο, àκόµη καί σήµερα, προστρέχουνπλÉθος πιστ΅ν κι âκεÖνος σπεύδει γρήγορα νάâκπληρώσει ¬,τι τοÜ ζητήσουµε.

EKTEΛEΣH:Σ\ ≤να µπωλ βάζουµε τό λάδι, τή ζάχαρη, τό

χυµό πορτοκαλιοÜ, τό νερό καί τό ξύσµα λεµονιοÜ.∆ουλεύουµε τό µίγµα µερικά λεπτά καί ρίχνουµετό àλεύρι πού τό öχουµε àνακατέψει πρίν µέ τήνκανέλλα. Kατόπιν ρίχνουµε τή σταφίδα καί τάκαρύδια καί àνακατεύουµε τό µίγµα καλά. \Aλεί-φουµε µέ λάδι ≤να ταψί καί τό πασπαλίζουµε âλα-φρά µέ àλεύρι. Tινάζουµε àπό τό ταψί τό περιττόàλεύρι καί βάζουµε µέσα τό µίγµα. Ψήνουµε τήφανουρόπιττα σέ µέτριο φοÜρνο γιά 45 λεπτά.≠Oταν κρυώσει κοσκινίζουµε âπάνω ζάχαρη ôχνηκαί σχηµατίζουµε µέ σταφίδες πάνω στή φανουρό-πιττα ≤να σταυρό γιά νά τήν πĵε στήν âκκλησίαγιά τό τάµα µας πρός τόν ≠Aγιο.

YΛIKA:4 φλυτζ. τοÜ τσαγιοÜ φαρινάπ.1 κουτ. γλυκοÜ κανέλλα1 φλυτζ. τοÜ τσαγιοÜ σπορέλαιο1 φλυτζ. τοÜ τσαγιοÜ + 2 κουτ.

τÉς σούπας ζάχαρη.12 κουτ. σούπας χυµό πορτοκαλιοÜ1/2 φλυτζ. νερό1/2 φλυτζ. τοÜ τσαγιοÜ σταφίδες ξανθές1/2 φλυτζ. τοÜ τσαγιοÜ σταφίδες µαÜρες.1/2 φλυτζ. τοÜ τσαγιοÜ καρυδόψυχα.ζάχαρη ôχνη.

ΣYNTAΓH ΓIA ΦANOYPOΠITTA

Θ ά παραθέσουµε καί µία συνταγή γιά τήν πίττα τοÜ ^Aγίου Φανουρίου, γιατίεrναι ½ραÖο νά τιµοܵε καί νά φυλάττουµε τά öθιµά µας. Kατά τήν παρασκευήτÉς πίττας καλό εrναι νά ψάλλουµε τό àπολυτίκιο τοÜ ^Aγίου καί νά προσευ-χόµεθα λέγοντας “≠Aγιε τοÜ ΘεοÜ Φανούριε πρέσβευε •πέρ ™µ΅ν”.

¢È¿ ¯ÂÈÚfi˜ & Ó‡̷ÙÔ˜...

°°NNHH™™IIOO ££YYMMIIAAMMAA ((§§ÈÈ‚‚¿¿ÓÓÈÈ))°°NNHH™™IIOO ££YYMMIIAAMMAA ((§§ÈÈ‚‚¿¿ÓÓÈÈ))

KK··ÙÙ¢ıı˘ÓÓıı‹‹ÙÙˆ ìì ÚÚÔÔÛÛ¢¯‹‹ ÌÌÔÔ˘ óó˜ ıı˘ÌÌ››··ÌÌ·· ââÓÓÒÒfifiÓÓ ™™ÔÔ˘........

IEPA MONH A°. NEKTAPIOY TPIKOPºO ¢øPI¢O™330 56 EY¶A§IO TH§. 26340 - 44391 (9.00-2.00 τό πρωΐ καί 6.00-9.00 τό àπόγευµα)

Hπαρασκευή àλλά καί ™

χρήση τοÜ θυµιάµατος

àφορÄ τόν Θεό ε¨ς τόν

^ΟποÖον πρέπει νά προ-

σφέρουµε πάντα τό

καλύτερο. Γι\ αéτό γιά τήν κατασκευή τοÜ

θυµιάµατος χρησιµοποιοܵε τά καλύτερα

•λικά, πρώτης ποιότητας καί µέ τόν παρα-

δοσιακό êγιορείτικο τρόπο πού χρόνια

τώρα κατασκευάζεται τό γνήσιο λιβάνι,

àλλά καί µέ προσευχή καί προσοχή ™ ^Iερά

Mονή µας κατασκευάζει γνήσιο θυµίαµα σέ

πολλά àρώµατα:

XEPOYBIKO, TPIANTAΦYΛΛO,

ΓAP∆ENIA, MYPO, TEPIPEM

MYPO TOY ΣAPΩΦ,

BHΘΛEEM, AΞION EΣTI,

BIOΛETTA, AΓPIOΛOYΛOY∆O,NYXTOΛOYΛOY∆O,ΣTAYPOΛOYΛOY∆O KAIANAΣTAΣIMO

Tό θυµίαµα αéτό τό χρησιµοποιοܵε στίςàκολουθίες µας, àλλά καί τό διαθέτουµεστούς πιστούς πού µÄς τό ζητοÜν καί τόστέλνουµε ταχυδροµικ΅ς. ≠Oσοι θέλετεµπορεÖτε νά àπευθύνεσθε στήν ^Iερά Mονήµας γιά νά σÄς àποστείλουµε θυµίαµα.

2 NNEEAA AAPPøøMMAATTAA:: ΣTAYPOΛOYΛOY∆O & ANAΣTAΣIMO

^IIÂÂÚÚÔÔÌÌfifiÓÓ··¯ÔÔ˜

™™EEPPAAººEEIIMM

PPfifiÔÔ˘˙

™™EEPPAAººEEIIMM^H πορεία ëνόςàνθρώπου πούöψαχνε σέ ¬λητου τή ζωή àπεγνωσµένα τήν \Aλήθεια...

O^Iεροµόναχος πατήρ ΣεραφείµPόουζ, κατά κόσµον Eéγένιος,γεννήθηκε σέ µία τυπική µεσαίαàµερικάνικη ο¨κογένεια στό ΣάνNτιέγκο τÉς \AµερικÉς, τό 1934.

Tελειώνοντας τό γυµνάσιο ôρχισε νά ψάχνειτήν “àλήθεια”, ¬πως öλεγε ï €διος καί καθώςδέν τήν öβρισκε στήν κοινωνία στήν ïποίαζοÜσε ôρχισε νά âπαναστατεÖ. ^O €διος εrχε πρό πολλοÜ àπορρίψει τόν χρι-στιανισµό τÉς \AµερικÉς, öτσι ¬πως τόν βίωνανοî ôνθρωποι γύρω του, θεωρώντας τον κοσµι-κό, àδύναµο καί ψεύτικο. Πίστευε ¬τι αéτός ïXριστιανισµός εrχε βάλει τόν Θεό σ\ ≤νακαλούπι. Στράφηκε λοιπόν στά ôθεα öργα τοÜ Nίτσε πούâπηρρέασαν βαθύτατα τήν ψυχή του. ≠Oπωςqταν φυσικό ¬ταν ™ ψυχή πελαγοδροµεÖ µέσαστήν àθεΐα, öπεσε σέ πλήρη àπόγνωση καί σέµιά κατάσταση πού ï €διος περιγράφει àργότε-ρα ½ς “ζωντανή κόλαση”. ‰Eνοιωθε ¬τι δένµποροÜσε µέ τίποτα νά âνταχθεÖ στόν σύγχρο-νο κόσµο πού ζοÜσε, ¬τι κανείς δέν τόν κατα-λάβαινε, οûτε κôν ™ ο¨κογένειά του. ‰Eνοιωθε¬τι γεννήθηκε σέ λάθος µέρος, σέ λάθος χρόνο.TοÜ ôρεσε νά περπατÄ κάτω àπ\ τά àστέρια,àλλά τίποτα δέν µποροÜσε νά τόν συναρπάσει,àφοÜ σέ τίποτα δέν πίστευε. Tόν πόνο πού τοÜôφηνε τό κενό πάλευε νά τόν πνίξει µέσα στόποτό. ΠονοÜσε καί µεθοÜσε. ^O πόνος του προ-ερχόταν àπό τήν α€σθηση ¬τι ï Θεός τόν κυνη-γοÜσε àσταµάτητα, γι\ αéτό µεθοÜσε καί TοÜφώναζε, πολλές φορές µέ θυµό, νά τόν àφήσει≥συχο. Kάποτε µεθυσµένος στάθηκε πάνω στήνκορυφή ëνός βουνοÜ, σήκωσε τή γροθιά τουστόν οéρανό, καταράστηκε τόν Θεό καί τόν

MÔÓ·‰ÈÎ¤Û EÌÂÈÚ›ÂÛ...

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

20

(àπό τήν âκκλησιαστική îστορία τ΅ν Pώσων τÉς ∆ιασπορÄς)

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

21

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

22

MÔÓ·‰ÈÎ¤Û EÌÂÈÚ›ÂÛ...

προκάλεσε νά τόν στείλειστήν κόλαση. Πίστευε ¬τι àπότήν κατάσταση τÉς àδιαφο-ρίας πού βρισκόταν qταν προ-τιµότερη ™ κόλαση, àφοÜ τότεθά qταν σίγουρος ¬τι ο Θεός•πÉρχε καί δέν θά βασανιζό-ταν àπό τίς àτέλειωτες àµφι-βολίες του. ‰Eστω καίγιά τή στιγµή πού τάχέρια τοÜ ΘεοÜ θά τόντοποθετοÜσαν στήνκόλαση, öνοιωθε ¬τιàκόµα καί γι\ αéτή τήστιγµή µποροÜσε νάκολαστεÖ. \Aργότερα, στίς δεκαε-τίες τοÜ 50 καί 60, ïEéγένιος ôρχισε νάµελετÄ τόν Bουδισµόκαί öγινε çπαδός του.Παράλληλα öµαθε τήνκινέζικη γλ΅σσαôπταιστα µέ σκοπό νάµελετήσει àρχαÖα àνα-τολικά κείµενα στήνπρωτότυπη γλ΅σσατους, âλπίζοντας ¬τιθά βρεÖ τήν àλήθειαµέσα σέ αéτά. ^Ωστόσο δέν τήν βρÉκεοûτε στόν βουδισµό,àλλά àνακάλυψε ¬τι ïβουδισµός τόν βύθισεσέ µεγαλύτερο κενό.Συνέχισε ν\ àναζητÄ τήν àλή-θεια πού πάντα τοÜ διέφευγε.\Aναζητ΅ντας τη βρέθηκε àνά-µεσα σέ àρχαÖες θρησκεÖες καίπαραδόσεις καί σέ ôλλουςδρόµους àδιέξοδους. Kάποτεâπισκέφθηκε µιά çρθόδοξηâκκλησία. Γράφει àργότερα γι\αéτήν τήν âµπειρία: “≠Oτανâπισκέφθηκα µιά çρθόδοξη

âκκλησία γιά πρώτη φορά,µοÜ συνέβει κάτι πού σέ κανέ-να βουδιστικό ¦ ôλλο àνατο-λικό ναό δέν εrχα νοιώσει.Kάτι µέσα στήν καρδιά µουµοÜ εrπε ¬τι γύρισα σπίτι. ^Höρευνά µου γιά τήν àλήθειαεrχε τελειώσει. Mέ αéτήν τήν

àποκάλυψη τÉς çρθοδοξίαςκαί µέ τήν συναναστροφή µουµέ çρθοδόξους, µιά καινούρ-για σκέψη γεννήθηκε στόµυαλό µου: ¬τι ™ àλήθεια δένεrναι µιά àφηρηµένη ¨δέα,àλλά εrναι πολύ συγκεκριµένηκαί àξίζει ν\ àγαπιέται µέ ¬ληµας τήν καρδιά καί µέ ¬λο µαςτό εrναι. ‰Eτσι, γνώρισα τόνXριστό”.

Πρίν àνακαλύψει ï Eéγένιοςτήν àλήθεια •πέφερε àπό τήνàτέλειωτη öλλειψή της. Tώραπού τήν βρÉκε •πέφερε γιάχάρη της. \Aφιέρωσε τήν•πόλοιπη ζωή του ζ΅ντας γι\αéτήν τήν \Aλήθεια καί µάλι-στα σκοτώνοντας τόν ëαυτό

του γιά νά τήν παρα-δώσει σέ ôλλους. Mαζίµ\ ≤ναν νεαρό ρ΅σοπού çνοµαζόταν Γκλέ-µπ συγκρότησαν µίαàδελφότητα πού τήνçνόµασαν “ï ≠AγιοςΓερµανός τÉς \Aλά-σκα”. ZοÜσαν πλέονµαζί àφιερωµένοι στήν^Iεραποστολή τÉς\Oρθόδοξης àλήθειας.Γιά πνευµατικό τουςδιάλεξαν τόν ≠Aγιο\Iωάννη Mαξίµοβιτς,πού µέ τήν βοήθεια, τίςπροσευχές καί τίςεéλογίες του, συγκρό-τησαν τήν îεραποστο-λική \Aδελφότητα. ≠O±γιος \Iωάννης ïMαξίµοβιτς, εrχε ¦δηπροφητέψει àπό τό1967 περίπου, λίγοπρίν τήν κοίµησή του,¬τι σέ λίγα χρόνια

στήν Kαλιφόρνια θά γινόταν≤να çρθόδοξο îεραποστολικόµοναστήρι. ^O Eéγένιος λοιπόν καί ïΓκλέµπ ôνοιξαν ≤να βιβλιο-πωλεÖο στά πλαίσια τÉς îερα-ποστολÉς τους, âν΅ νυχθηµε-ρόν µετέφραζαν θρησκευτικάκείµενα Πατέρων καί ôλλα,πού ποτέ δέν εrχαν µεταφρα-στεÖ στήν àγγλική γλ΅σσα καί

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

23

παράλληλα τά τύπωναν µ\ ≤ναχειροκίνητο παλιό τυπογρα-φικό µηχάνηµα, τό ïποÖο àγό-ρασαν, γιά νά öχουν öτσι τήνδυνατότητα νά διαδόσουν τήν\Oρθοδοξία στήν περιοχήτους καί àκόµη παραπέρα. \Eπειδή ¬µως γρήγορα ïκόσµος καί ™ πόλη τούς κού-ρασε, καί âπειδή οî ψυχές τουςλαχταροÜσαν νά àνέβουνàκόµα •ψηλότερα, ¬σο γίνε-ται πιό κοντά στόν Θεό, âγκα-ταλείπουν τήν πόλη καί µετα-φέρουν τό τυπογραφεÖο τουςσ\ ≤να âρηµικό µέρος τÉςβόρειας Kαλιφόρνιας,στόïποÖο δέν •πÉρχε τίποτε ôλλοπέρα àπό τή φύση πού öφτια-ξε ï Θεός. \EκεÖ, χωρίς νερότρεχούµενο, χωρίς ρεܵα καίτηλέφωνο, ôρχισαν νά ζοÜνσάν àσκητές παλαι΅ν χρόνων,µέ µόνιµους συντρόφους τίςàρκοÜδες, τίς νυχτερίδες, τάφίδια καί τά ôλλα ëρπετά τÉςâρηµιÄς âκείνης. Kαί öφτασε ™ œρα γιά τούςδύο φίλους νά ëνωθοÜν γιάπάντα µέ τό Θεό καί ν\ àφιε-ρωθοÜν âξ\ ¬λοκλήρου σ\\EκεÖνον, ¬πως qταν ôλλωστεκαί ï πόθος τÉς καρδιÄς τους.oHταν τό 1970, ¬ταν οî δύοφίλοι öγιναν µοναχοί καί ïEéγένιος öλαβε τό ùνοµαΣεραφείµ, àπό τόν γνωστό±γιο τÉς Pωσίας ±γιο Σερα-φείµ τοÜ Σαρώφ καί ï Γκλέµπöλαβε τό ùνοµα Γερµανός,àπό τόν ≠Aγιο Γερµανό τÉς\Aλάσκα. Oî δύο µοναχοί,µέσα στήν öρηµο µακρυά àπότόν θόρυβο τοÜ κόσµου, öγι-ναν µία ψυχή, θυσιάζοντας

τόν ëαυτό τους καί µεταφρά-ζοντας συνεχ΅ς çρθόδοξακείµενα, Πατέρες, κηρύγµατα,διδαχές γιά νά •πάρχουν ¬σοτό δυνατόν διαθέσιµα àγγλι-κά κείµενα γιά νά τά µοιρά-ζουν στόν κόσµο καί νά κερδί-ζουν ψυχές. ‰Eτσι λοιπόν,âκπληρώνεται ™ προφητείατοÜ Aγίου \Iωάννου τοÜMαξίµοβιτς, àφοÜ ≤να çρθό-δοξο îεραποστολικό µοναστή-ρι îδρύεται àπό âδ΅ καίµπρός στήν Kαλιφόρνια.Kάτω àπό τό φ΅ς τ΅ν κερι΅ν,στό µικρό κελλί του ï πατήρΣεραφείµ öγραφε πολλάβιβλία γιά τήν πνευµατικότη-τα τοÜ σύγχρονου àνθρώπουκαί µετέφραζε πατερικά κεί-µενα γιά τήν πνευµατική ζωήστήν àγγλική γλ΅σσα. Aéτά τά χρόνια, στίς κοµµου-νιστικές χ΅ρες, τά γραπτά τουγιά τόν πόνο καί τήν ψυχήµετά τόν θάνατο εrχαν àνυπο-λόγιστη âπίδραση σέ ëκατοµ-µύρια ψυχές. Tά γραπτά τουκρυφά µεταφέρθηκαν καί µοι-ράστηκαν àπό àνθρώπους µέπίστη στήν κοµµουνιστικήPωσία καί àλλοÜ, µέ κίνδυνοτÉς ζωÉς τους, àφοÜ ¬ποιονσυνελάµβαναν νά µοιράζειçρθόδοξα öντυπα, βιβλία ¦φυλλάδια µποροÜσαν ôνετακαί νά τόν âκτελέσουν. Tόµήνυµα τοÜ π. Σεραφείµ γιάτόν πόνο καί τούς διωγµούςχάρι τÉς πίστης µας στό Xρι-στό, συγκίνησε βαθύτατα τόνλαό πού σταυρωνόταν àπό τόàθεϊστικό καθεστώς. Mέχρικαί σήµερα στή Pωσία τά öργατοÜ π. Σεραφείµ εrναι πασί-

γνωστα καί àπολαµβάνουνµεγάλη âκτίµηση. Tό 1982 ï π. Σεραφείµ µιλÄ σ\≤να πανεπιστήµιο γιά τάσηµεÖα τ΅ν καιρ΅ν. ≠Eναςφοιτητής πού τόν παρακολου-θεÖ καθηλωµένος àπό τάλόγια του καί πού ï €διος θάγίνει àργότερα µοναχός στόµοναστήρι τοÜ π. Σεραφείµ,γράφει: “Aéτό πού µέ âντυπω-σίασε πιό πολύ στόν π. Σερα-φείµ qταν τό γεγονός ¬τι qτανôνθρωπος πού θυσίαζε ïλό-κληρο τόν ëαυτό του γιά τόνΘεό. ∆έν qταν ≤νας καθηγητήςΠανεπιστηµίου πού àποζη-τοÜσε χρήµατα, οûτε ≤νας θρη-σκευτικός ™γέτης πού âπιζη-τοÜσε δύναµη καί δόξα. oHταν≤νας êπλός µοναχός πού

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

24

ποθοÜσε πάνω àπ\ ¬λα τήν àλήθεια. Πιστεύω¬τι αéτός θά µποροÜσε καί νά πεθάνει γιά τήνàλήθεια, γιά τήν ïποία ¦δη φαινόταν ¬τι εrχεàρχίσει νά πεθαίνει”.\Eν τ΅ µεταξύ ï π. Σεραφείµ γίνεται îερέας καί≤να πολύ σπουδαÖο öργο πού χαρακτηρίζει τήζωή του εrναι οî àναρίθµητες βαπτίσεις πούκάνει. ≠Eνας σύγχρονος àπόστολος, πούâκπλήρωσε τό “πορευθέντες µαθητεύσατεπάντα τά öθνη βαπτίζοντες αéτούς ε¨ς τόùνοµα τοÜ Πατρός καί τοÜ YîοÜ καί τοÜ AγίουΠνεύµατος”. Mέ τίς µεταφράσεις του καί τίςâκδόσεις του µαθήτευσε τό öθνος τ΅ν àµερι-καν΅ν στήν çρθοδοξία. Kαί µέ τίς βαπτίσειςτου öσωσε χιλιάδες ψυχές πού ïδηγήθηκανστήν àλήθεια χάρις σ\ αéτόν. ≠O,τι εrναι ï π. KοσµÄς Γρηγοριάτης γιά τήν\Aφρική, εrναι ï π. Σεραφείµ γιά τήν \Aµερική.Tό ùνοµά του, τό öργο του, ™ δράση του âξα-πλώθηκε ¬µως καί πέρα àπό τήν \Aµερική.\Aκόµη καί στή χώρα µας öχουν τά τελευταÖα

χρόνια µεταφραστεÖ λίγα àπό τά öργα του.\AρκοÜσαν λίγα χρόνια âπίγειας ζωÉς γιά ν\àναδείξουν στόν οéρανό ≤ναν µεγάλο ±γιο πούï χρόνος καί ï Θεός θά δικαιώσουν. Kαί µιλĵε γιά λίγα χρόνια âπίγειας ζωÉςγιατί, âν΅ ï π. Σεραφείµ öγραφε, µετέφραζε καίβάπτιζε, τελείως ξαφνικά àρρώστησε βαρειά,≤ως θανάτου. oHταν καλοκαίρι τοÜ 1982 καίµαζί µέ τήν àνυπόφορη ζέστη, εrχε ν\ àντιµετω-πίσει καί φρικτούς πόνους. Tά •πέµενε ¬µως¬λα, χωρίς νά γογγύζει καθόλου. Παρ\ ¬λο πούπονοÜσε τόσο πολύ, δεχόταν τούς προσκυνητέςπού öφταναν στό µοναστήρι, στό κελλί του, γιάνά τούς δώσει συµβουλές, γιά νά τούς êπαλύ-νει τόν πόνο τους, γιά νά προσφέρει µέχριτελευταία στιγµή τόν ëαυτό του γιά τήν àγάπητοÜ àδελφοÜ, γιά τήν àγάπη τοÜ ΘεοÜ του. \Eπ\οéδενί δέν ¦θελε ν\ àφήσει τό µοναστηράκι τουκαί τό àσκητικό κελλί του γιά νά παρηγορηθεÖöστω λίγο µέσα στό θάλαµο ëνός νοσοκοµείου.≠Oταν ¬µως öπεσε λιπόθυµος µέσα σέ φρικτούςπόνους, οî πατέρες τόν πÉγαν στό νοσοκοµεÖο,âν΅ âκεÖνος ψιθύριζε συνεχ΅ς “δόξα σοι ïΘεός, δόξα σοι ï Θεός, δόξα σοι ï Θεός”. Oî γιατροί στό νοσοκοµεÖο êπλ΅ς διαπίστω-σαν ¬τι ™ àρρώστιά του qταν σπάνια καί àνία-τη καί εrχε ¦δη προκαλέσει γάγγραινα στό παχύöντερο. Mάλιστα οî γιατροί âξέφρασαν τήνàπορία τους π΅ς δέν οûρλιαζε àπό τούςπόνους καί π΅ς ôντεχε χωρίς νάρκωση. Tόνöβαλαν àµέσως στό χειρουργεÖο, χωρίς ¬µωςνά öχουν καί πολλές âλπίδες. Πραγµατικά στήνâγχείρηση διαπίστωσαν ¬τι εrχαν πειραχτεÖ καίôλλα ζωτικά ùργανα, µέ àποτέλεσµα παρόλοπού τοÜ àφαίρεσαν ≤να κοµµάτι τοÜ παχέωςâντέρου, νά µή δίνουν περισσότερο àπό 2%πιθανότητες ν\ àναρρώσει. Tό νέο διαδόθηκε àστραπιαία καί κόσµος ôρχι-σε νά συρρέει âλπίζοντας ¬λοι σ\ ≤να θαܵα.‰Eνοιωθαν ¬τι öχαναν τόν πατέρα τους, τό στή-ριγµά τους, τήν âλπίδα τους. \Aπό âκεÖνον öµα-θαν γιά τόν Xριστό, àπό τά χέρια του βαπτί-στηκαν καί àπό τά χέρια του λάµβαναν τακτι-κά τό σωτήριο φάρµακο τÉς θείας Eéχαρι-στίας. ∆έν τό χωροÜσε ï νοÜς τους ¬τι θά τόνöχαναν. Kαθηµερινά βέβαια qταν κοντά του οî

MÔÓ·‰ÈÎ¤Û EÌÂÈÚ›ÂÛ...

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

25

πατέρες àπό τό µοναστήρι του καί ε¨δικά ï π.Γερµανός πού µαζί qταν µιά ψυχή σέ δύοσώµατα. Kαθώς τό τέλος πλησίαζε, ï π. Γερµα-νός γι\ ôλλη µιά φορά, ¬πως τακτικά öκανε, τόνâξοµολόγησε καί πάλι, τόν κοινώνησε τ΅νàχράντων Mυστηρίων καί κατόπιν τέλεσε τόεéχέλαιο. ≠Oταν τοÜ öτεινε τό Eéαγγέλιο γιά νάπροσκυνήσει καί âν΅ ï π. Σεραφείµ βρισκότανπλέον σέ σχεδόν κωµατώδη κατάσταση, -t τοÜθαύµατος!- àνασηκώθηκε καί àφοÜ προσκύνη-σε τό Eéαγγέλιο τό ïποÖο µέ τόσο ζÉλο καί

πίστη •πηρέτησε καί διέδοσε, âξουθενωµένος,öπεσε πάλι στήν €δια κωµατώδη κατάσταση.≠Oταν qρθε τό τέλος, qταν ≤να πραγµατικόµαρτύριο. Πάντα öλεγε ¬τι πρέπει νά •ποφέ-ρουµε πόνους καί µαρτύρια γιατί ï πόνοςκαθαρίζει τήν ψυχή καί τήν φέρνει πιό κοντάστόν Θεό. Tό τέλος του qταν ≤να µαρτύριο.≠Oπως κι ï Xριστός µας •πέφερε τόσα πολλάγιά τή σωτηρία µας, öτσι καί ï π. Σεραφείµ γιάτήν \Aγάπη Tου καί τήν \Aλήθειά Tου, •πέφερε≤ως τέλους τούς πόνους τÉς àρρώστιας του

πού τόν öφερε στήν àγκαλιάτοÜ Nυµφίου του XριστοÜγιά ν\ àπολαύσει πλέον στήνôλλη ζωή, στά οéράνια σκη-νώµατα τοÜ Παραδείσου,¬σα çνειρεύτηκε àπό παιδί ™êγνή ψυχή του. ‰Aν καί qτανAûγουστος καί ™ θερµοκρα-σία qταν σέ πολύ •ψηλά âπί-πεδα καί παρόλο πού τό σκή-νωµά του γιά τρεÖς ™µέρεςâκτέθηκε σέ προσκύνηµα,½στόσο ùχι µόνο δέν µύρισε,àλλά εéωδίαζε.

Στό πρόσωπό του τότόσο ταλαιπωρηµένοκαί χαραγµένο πρίνàπό τούς πόνους,êπλώθηκε ≤να µειδία-µα, àµέσως µόλιςπαρέδωσε τό πνεܵατου στά χέρια τοÜOéράνιου Nυµφίουτου. Erδε πλέον µέ τάµάτια του, µέ τήν€δια του τήν ψυχή,τήν \Aλήθεια, γιά τήνïποία τόσο πάλεψε,τόσο àναζήτησε καίτόσο θυσιάστηκε. ‰Aςöχουµε τήν εéχή του.

\Aπό τά βιβλία: “Not of this world καί “Youth of the Apocalypse”

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

26

M¤ ÏfiÁÈ· ·Ï¿...

Oî περισσότεροι àπό τούς àνθρώ-

πους, ¬ταν πλουτίζουν, ¬ταν προ-

κόπτουν, ¬ταν ¬λα τούς öρχονται

εéνοϊκά, ¬ταν δέν öχουν âχθρούς,

τότε νοµίζουν ¬τι τούς θυµÄται ï

Θεός. \EκεÖνοι οî ïποÖοι δέν γνωρίζουν τό σηµεÖο

µέ τό ïποÖο γίνεται φανερό ¬τι µÄς θυµÄται ï

Θεός δέν µποροÜν φυσικά καί ν\ àναγνωρίσουν

ποιό εrναι âκεÖνο τό σηµεÖο µέ τό ïποÖο τούς

ξεχνÄ. Γιατί τίποτα δέν κάνει τό Θεό νά µÄςθυµÄται τόσο πολύ, ¬σο τό νά φροντίζουµεâµεÖς οî €διοι νά ε€µαστε âνάρετοι. Kαί τίπο-τα δέν τόν κάνει νά µÄς λησµονεÖ, ¬σο τό νάπαραµένουµε στήν êµαρτία. ≠Oταν λοιπόν âσύ

ôνθρωπε, öχεις πέσει σέ συµφορές, µή λές, µέ

λησµόνησε ï Θεός. \Aλλά ¬ταν βρίσκεσαι στήν

êµαρτία öστω κι ôν ¬λα σοÜ öρχονται εéνοϊκά

καί καλά, τότε νά λές “µέ λησµόνησε ï Θεός”.

Γιατί ™ ψυχή πού εrναι ôγρυπνη καί προσεκτική

δοξολογεÖ τόν Θεό καί στήν εéτυχία καί στή

δυστυχία. ≠Oταν γίνεται κάποια µεταβολή στόν

ôνθρωπο πρός τό χειρότερο, τότε πέφτουν τά

προσωπεÖα αéτ΅ν πού τόν κολάκευαν. ≠Oταν ï

Xριστός öφευγε µέ τόν σταυρό στόν zµο, ï Bαρ-

ραβάς, ï ληστής, âλευθερωνόταν καί τό πλÉθος

τ΅ν \Iουδαίων, πού λίγες µέρες πρίν •ποδεχόταν

µέ δόξες τόν Xριστό, τώρα öριξε τό προσωπεÖο

καί Tόν ïδηγοÜσε στό Σταυρό. Tό €διο κάνουµε κι

âµεÖς πολλές φορές στούς φίλους µας πού ¬ταν

εéηµεροÜν, τούς àγαποܵε, àλλά ¬ταν τούς βρεÖ

µιά συµφορά φεύγουµε àπό κοντά τους. ‰Aλλοτε

πάλι στενοχωριόµαστε µέ τή δυστυχία τους, àλλά

¬µως ôν προκόψουν καί εéηµερήσουν, καθόλου

δέν εéχαριστιόµαστε. Tό νά χαίρεις µετά χαιρό-

ντων, ¬πως λέει ï \Aπ. ΠαÜλος στήν \Eπιστολή

του πρός Pωµαίους, νά χαίρεσαι δηλαδή µέ τή

χαρά âκείνων πού χαίρονται, δέν εrναι καί µικρό

κατόρθωµα. \Aλλά πολύ µεγαλύτερο εrναι τό νά

κλαÖς µετά κλαιόντων, νά κλαÖς δηλαδή µ\ âκεί-

νους πού κλαÖνε καί νά προστατεύεις âκείνους οî

ïποÖοι κινδυνεύουν. Tίποτα δέν εrναι πιό àνόητο

àπό τό νά στηριζόµαστε στήν ¨δέα πού öχουν οî

ôλλοι γιά âµÄς καί τίποτα δέν µÄς βοηθάει καλύ-

τερα στόν χαρακτήρα µας, ¬σο τό νά περιφρο-

νοܵε τήν ¨δέα πού öχουν οî ôλλοι γιά âµÄς. Γι\

αéτό χρειάζεται πολύ γενναία ψυχή, αéτός ï

ïποÖος πρόκειται ν\ àντισταθεÖ σέ µιά τόσο µεγά-

λη çρµή καί βιαιότητα τοÜ àνέµου... γιατί ¬ταν

µέν εéτυχεÖ, τότε θεωρεÖ τόν ëαυτό του àνώτερο

àπό τούς ôλλους, ¬ταν ¬µως πέσει σέ δυστυχία

τρέχει νά κρυφτεÖ σέ κανένα λάκκο, γιατί ™ συµ-

φορά τόν καταβάλει âξ\ ïλοκλήρου. Kαί ï ^Iερός

Xρυσόστοµος φέρνει γιά παράδειγµα τούς τρεÖς

παÖδες, πού ï τύραννος τούς öριξε µέσα σ\ ≤να

καµίνι πού φλεγόταν κι ¬µως, γι\ αéτούς, âπειδή

δέν ξέχασαν τήν εéσέβειά τους πρός τό Θεό, àλλά

τό €διο Tόν àγαποÜσαν καί Tόν τιµοÜσαν, γι\ αéτό

τό πÜρ öγινε γι\ αéτούς τεÖχος καί ™ φλόγα στορ-

γή καί τό καυτερό καµίνι öγινε δροσερή πηγή,

àκόµη καί ™ φωτιά σεβάστηκε τήν εéλάβειά τους,

γιατί δέν λησµόνησαν τόν Θεό στή δοκιµασία

τους. \Aλλά καί τόν µακάριο ΠαÜλο πού φώτισε

&ÂéÙ˘¯›· ‰˘ÛÙ˘¯›·...

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

27

¬λη τήν O¨κουµένη µέ τό κήρυγµά του, ï Θεός τόν

τύφλωσε γιά νά τοÜ χαρίσει τό φ΅ς στήν ψυχή

του. Kαί âπειδή τόσο ïρµητικά καί µέ µανία κατε-

δίωκε τήν \Eκκλησία τοÜ ΘεοÜ, γι\ αéτό καί ï

Θεός τό €διο ïρµητικά τόν àντιµετωπίζει καί

µέσα àπό αéτήν τήν τύφλωση τόν εéεργετεÖ. ∆έν

τόν τύφλωσε τό σκότος, àλλά τό •περβολικό

φ΅ς.

\Aλλά καί µέ τόν Πέτρο τί συνέβηκε; MπÉκε ï

Xριστός στό πλοÖο του καί τόν παρακάλεσε ν\

àνοιχτεÖ λίγο πρός τή θάλασσα, γιατί ¦ξερε ¬τι ï

Σίµων εrχε πολύ λυπηθεÖ àπό τήν àποτυχία νά

µήν πιάσει τίποτα στά δίχτυα του ¬λη νύχτα.

Παίρνει ï Πέτρος τόν Xριστό στό πλοÖο καί àνοί-

γεται στά βαθειά, âλπίζοντας ¬τι θά τοÜ δώσει

öστω ≤να µικρό ναÜλο γιά νά θρέψει τήν ο¨κογέ-

νειά του, àφοÜ ¬λη τή νύχτα δέν κατάφερε νά πιά-

σει στά δίχτυα του τίποτα. ≠Oταν àκούει τόν Xρι-

στό νά µιλÄ γιά àκτηµοσύνη, οî âλπίδες του γιά τό

ναÜλο àρχίζουν νά âξανεµίζονται καί ï Kύριος

κοιτάζοντάς τον µέ àγάπη, τόν παρηγορεÖ λέγο-

ντάς του “µή µέ κοιτάζεις ¬πως ≤ναν πτωχό, µήν

âξετάζεις τά χέρια µου καί τήν τσέπη µου. Tήνπληρωµή σου δέν τήν κρατ΅ στά χέρια µου,àλλά στό στόµα µου. Προχώρησε τό πλοÖο στά

βαθειά καί ρίξε τά δίχτυα σου”. Kαί ¬ταν ï

Πέτρος öριξε τά δίχτυα του καί àπό τό πλÉθος

τ΅ν ψαρι΅ν χρειάστηκε βοηθούς νά τά µαζέψει,

κρυφοκύταζε τόν Xριστό γιατί ¦ξερε ¬τι γινόταν

≤να θαܵα. ‰Eβλεπε τά ψάρια νά παραβγαίνουν

στό τρέξιµο ποιό θά πρωτοϋπακούσει στό θεϊκό

πρόσταγµα καί νά µπεÖ στά δίχτυα. Mόνα τους,

χωρίς νά περιµένουν τά χέρια τ΅ν ψαράδων, öπε-

φταν, πηδοÜσαν µέσα στό πλοÖο. ^O βυθός τÉς

λίµνης κόντεψε νά àδειάσει. Kανένα ψάρι δέν

¦θελε νά µείνει κάτω στό βυθό κι âν΅ τά δίχτυα

σχιζόντουσαν, ôλλα πηδοÜσαν µέσα στό πλοÖο κι

ôλλα τριγύριζαν öξω àπό τά δίχτυα περιµένοντας

νά συλληφθοÜν. Kαί ï Σίµων, ï Πέτρος, ï ïποÖος

¬λη τή νύχτα δέν öπιασε τίποτα καί τώρα, τή µέρα

πού •πάκουσε στά λόγια τοÜ XριστοÜ, öπιασε

¬λα τά ψάρια τÉς λίµνης, βρέθηκε àνάµεσα σέ δύο

àντίθετα γεγονότα καί γονάτισε µπροστά στό

Xριστό, Tόν προσκύνησε καί εrπε στόν Kύριο,:

“πήγαινε àπό âµένα, Kύριε, γιατί εrµαι ôνθρωπος

êµαρτωλός”. \Aλλά ï Kύριος τοÜ εrπε “\Aκολού-

θει µοι”. Kαί ï Πέτρος, χωρίς κôν ν\ àποχαιρετί-

σει τήν ο¨κογένειά του, öσυρε τό πλοÖο µέχρι τήν

ξηρά, ôφησε τά πάντα καί àκολούθησε τό Xριστό.

\Aλλά καί ï πλούσιος ¬ταν öβλεπε τό φτωχό

Λάζαρο µέσα στούς κόλπους τοÜ \Aβραάµ, αéτό

öκανε βαρύτερο τό µαρτύριό του, ¬πως καί ï

Λάζαρος ¬ταν ζοÜσαν πάνω στή γÉ βασανιζόταν

χειρότερα àπό τήν πεÖνα του βλέποντας τά τόσα

àγαθά τοÜ πλούσιου. \Aλλά καί ï \Aδάµ ¬ταν διώ-

χθηκε àπό τόν Παράδεισο κατοίκησε àπέναντι

àπό τόν Παράδεισο καί αéτό τό διαρκές àντίκρυ-

σµα τοÜ àνανέωνε τή λύπη καί τόν öκανε àκόµα

πιό πολύ νά θυµÄται τά àγαθά πού öχασε. Kαί ï

πλούσιος βλέποντας τά àγαθά πού àπολάµβανε ï

Λάζαρος στόν κόλπο τοÜ \Aβραάµ, παρακαλεÖ

τόν Πατριάρχη νά στείλει τό Λάζαρο καί µέ τήν

ôκρη τοÜ δακτύλου του βουτηγµένη σέ λίγο νερό

νά δροσίσει λίγο öστω τή γλ΅σσα τοÜ πλουσίου,

γιατί βασανιζόταν µέσα στή φλόγα. Kαί γιατί ï

πλούσιος δέν παρακαλεÖ τόν Λάζαρο, àλλά τόν

Πατριάρχη; Γιατί ντρεπόταν àκόµα καί νά àντι-

κρύσει τόν Λάζαρο, àφοÜ θυµόταν τήν àπανθρω-

πιά καί τή σκληρότητα πού τοÜ öδειξε στή γÉ.

Bλέπεις λοιπόν ποιά τιµή καί ποιά πρωτο-

καθεδρία µπορεÖ ν\ àναλάβει αéτός ï ïποÖος

εrναι πεσµένος µπροστά στήν πόρτα ëνός πλού-

σιου, περιφρονηµένος καί πάµφτωχος, ï ïποÖος

διαρκ΅ς àγωνιζόταν âναντίον τÉς πείνας του,

γεµάτος àπό πληγές πού öγλυφαν τά σκυλιά;

Γι\ αéτό τά γράφω ¬λα αéτά, œστε κανείς àπ\

¬σους εrναι φτωχοί ¦ βασανίζονται àπό àσθένει-

ες ¦ •ποφέρουν àπό πεÖνα νά µήν περιφρονεÖ τόν

ëαυτό του, àλλά νά δέχεται κάθε δυστυχία µέ

•ποµονή καί εéχαριστίες, νά τρέφεται µέ âλπίδες,

νά περιµένει τήν àνέκφραστη âκείνη àνταµοιβή

καί τήν àνταπόδοση τ΅ν κόπων του, γιατί ï Θεός

µας ¬λα τά βλέπει καί γιά ¬λα µεριµνÄ...

≠Aγιος \Iωάννης ï Xρυσόστοµος

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

28

... EÓ ÛˆÌ·ÙÈ ˘ÁÈÂÈ.

Tό µέλι àποτελοÜσε πάντοτε,

àκόµα καί στήν àρχαία

^Eλλάδα µιά πολύτιµη φυσι-

κή καί θεραπευτική τροφή.

Erναι ôλλωστε γνωστό ¬τι

στή µυθολογία àποτελοÜσε

τήν τροφή τ΅ν θε΅ν. \Eξάλλου λίγοι λαοί

öχουν îστορία χιλιετι΅ν στό µέλι, ¬πως οî

≠Eλληνες. Tό ëλληνικό µέλι ξεχωρίζει, διότι

προέρχεται àπό àγριολούλουδα, àρωµατι-

κά φυτά καί κωνοφόρα δέντρα καί öτσι

εrναι πληρέστερο, λόγω τÉς µεγάλης ποικι-

λίας γύρης τ΅ν φυτ΅ν πού περιέχει, σέ

σύγκριση µέ τά περισσότερα µέλια τοÜ âξω-

Tό µέλιτερικοÜ πού προέρχονται àπό µονοκαλλιέρ-

γειες.

Erναι èφέλιµο γιά τούς àνθρώπους

κάθε ™λικίας καί ¨δίως γιά τά παιδιά, τίς

âγκύους, τούς àθλητές καί γενικότερα γιά

¬σους öχουν àνάγκη τόνωσης, λόγω σωµα-

τικÉς ¦ πνευµατικÉς κόπωσης.

^Yπάρχουν διάφορα ε€δη µελιοÜ, τά

ïποÖα χωρίζονται σέ τρεÖς κατηγορίες.

α) Mέλι àπό θυµάρι, γνωστό γιά τό

¨διαίτερο καί µοναδικό σέ ¬λο τόν κόσµο

ôρωµά του.

β) Mέλι àπό κωνοφόρα δέντρα (πεÜκο,

öλατο κ.λπ.) τό ïποÖο àνήκει στίς σπάνιες

γεύσεις. \Aξίζει νά σηµειώσουµε σ\ αéτήν τήν

ποικιλία τή µεγάλη θρεπτική του àξία, λόγω

τÉς περιεκτικότητάς του σέ µέταλλα καί

βιταµίνες.

γ) Mέλι àπό ôνθη, τό ïποÖο προέρχεται

àπό àγριολούλουδα, àρωµατικά καί φαρµα-

κευτικά φυτά. Aéτή ™ ποικιλία öχει τό χαρα-

κτηριστικό ¬τι µερικές φορές ζαχαρώνει.

^Yπάρχουν πάρα πολλές θεραπευτικές

¨διότητες τοÜ µελιοÜ, θ\ àναφέρουµε ¬µως

µόνο âλάχιστες.

Γιά παράδειγµα τρεÖς µέ τέσσερις κουτα-

λιές τοÜ γλυκοÜ µέλι ™µερησίως, βοηθοÜν

στίς àκόλουθες περιπτώσεις:

στήν •περκόπωση

στά στάδια µετά τήν âγχείρηση

γιατί βοηθάει στήν àνάρρωση

σέ κρυολογήµατα

στή σωστή λειτουργία τοÜ âγκεφάλου

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

29

καί γι\ αéτό καλό εrναι νά τό προµηθεύ-

ονται παιδιά πού öχουν δυσκολίες στά

µαθήµατα.

στήν âγκυµοσύνη

στίς àϋπνίες, µία κουταλιά τοÜ γλυ-

κοÜ µέλι διαλυµένο σέ χλιαρό νερό, λίγο

πρίν τόν ≈πνο.

\Eπίσης ≤να µικρό κουταλάκι µέλι σέ

καθηµερινή δοσολογία βοηθάει τά νήπια

πού öχουν πολύ χαµηλό βάρος.

\Aκόµη στά νήπια διευκολύνει τήν çδο-

ντοφυΐα καί λειτουργεÖ συγχρόνως ½ς âλα-

φρύ καθαρτικό. Tό µέλι στά νήπια µπορεÖ

νά δοθεÖ µέσα στό µπιµπερό τους.

\Eπίσης γιά τούς καρδιακούς καλό εrναι

νά πίνουν κάθε βράδυ, πρίν κοιµηθοÜν, ≤να

ποτήρι ζεστό νερό µέ µέλι, διότι τό µέλι

ζωηρεύει τούς παλµούς τÉς καρδιÄς καί

γενικά βοηθάει στή σωστή λειτουργία τÉς

καρδιÄς.

Λόγω τÉς περιεκτικότητας τÉς γλυκό-

ζης, τό µέλι βοηθάει στή σωστή λειτουργία

τοÜ συκωτιοÜ, τό ïποÖο χρειάζεται τή γλυ-

κόζη γιά νά λειτουργήσει σωστά.

Tό µέλι âπίσης: Pυθµίζει τήν çξύτητα καί τήν öκκριση

τοÜ γαστρικοÜ •γροÜ καί öτσι βοηθάει

στό ≤λκος.

Erναι ôριστο γιά τήν àντιµετώπιση

τÉς δυσκοιλιότητας.

ΣυντελεÖ στή γρηγορότερη καύση τ΅ν

τροφ΅ν καί βελτιώνει τήν àφοµοίωσή

τους àπό τόν çργανισµό.

\Iατρικές öρευνες öδειξαν ¬τι ™ âπά-

λειψη τοÜ µελιοÜ σέ âγκαύµατα εrναι

¨διαίτερα àποτελεσµατική.

\Eπίσης öρευνες öδειξαν ¬τι ≤νας àπό

τούς λόγους τÉς µακροζωΐας εrναι ™

συχνή κατανάλωση µελιοÜ.

Mέ λίγα λόγια τό µέλι εrναι εéεργετικό,

βοηθάει παντοÜ καί ¨διαίτερα τό

σκουρόχρωµο µέλι, γιατί εrναι πλούσιο

σέ µέταλλα καί βιταµίνες.

¢È¿ ¯ÂÈÚfi˜ & Ó‡̷ÙÔ˜...

XÚ˘ÛÔÎÂÓÙË̤ÓË ¶ET™ETA ÁÈ¿ Ùfi ÚfiÛÊÔÚÔ^H ^Iερά Mονή µας διαθέτει πολύ ùµορφες

πετσέτες γιά πρόσφορο. Xρυσοκεντηµένες σέλευκό βαµβακερό, µέ àνεξίτηλες χρυσοσοκλωστές,σέ σχɵα φακέλλου γιά νά µπαίνει µέσα τό πρό-σφορο καί νά τό πηγαίνετε εéπαρουσίαστα στήν\Eκκλησία.

Tό πρόσφορο, πού θά γίνει Σ΅µα XριστοÜ,πρέπει πολύ προσεκτικά καί µέ προσευχή, ¬πωςε€παµε στό προηγούµενο τεÜχος µας, νά παρα-σκευάζεται καί σέ ε¨δική πετσέτα προσφόρου νά

προσφέρεται στήν \Eκκλησία γιά τήν προσκοµιδή.

≠Oσοι θέλετε τήν πετσέτα γιά τό πρόσφοροµπορεÖτε νά µÄς τήν παραγγείλλετε στό τηλέφωνοτÉς ^IερÄς MονÉς µας 26340-44391 (πρωΐ 9-2καί àπόγευµα 6-9) γιά νά σÄς τήν àποστείλουµε.

ENHMEPø™H ÁÈ¿ Ùfi ÂÚÈÔ‰ÈÎfi Ì·˜

“MONAXIKH EKºPA™H”

Aγαπητοί àναγν΅στες τοÜ περιοδικοÜ µας. Kαθηµερινά µέ πολύσυγκίνηση µÄς τηλεφωνεÖτε καί µÄς âκφράζετε τήν χαρά σας καί τήνεéαρέσκειά σας γιά τό περιοδικό µας, πού ξεκίνησε τήν πορεία

του µέ στόχο νά µπεÖ στά σπίτια σας καί στίς καρδιές σας. ‰HδηκρατÄτε τό 3ο τεÜχος τÉς “MONAXIKHΣ EKΦPAΣHΣ” στάχέρια σας.

Θά θέλαµε νά σÄς διαβεβαιώσουµε ¬τι àπό âσÄς τό περιοδικόγίνεται καλύτερο, γι\ αéτό σÄς παρακαλοܵε νά σÄς στέλνετετίς κρίσεις σας ¦ τίς προτάσεις σας. ΣÄς εéχαριστοܵε γιά τήσυµµετοχή σας καί συγκινηµένες σÄς λέµε ¬τι τό περιοδικό εrναικαί δικό σας.

ΘEPMH ΠAPAKΛHΣH≠Oσοι διαβάζετε τό περιοδικό µας καί πιστεύετε ¬τι πρέπει νά διαδοθεÖ καί σέ ôλλους, τότε µιλεÖστε γιά τό öργο µας, διαδ΅στε τή “MONAXIKH EKΦPAΣH” σέ φίλους καί γνωστούς σας. ∆΅στε µας γραπτ΅ς ¦ τηλεφωνικ΅ς διευθύνσεις γιά νά φτάσει ™ “MONAXIKH EKΦPAΣH” σέ ¬σο τό δυνατόν περισσότεραχέρια καί νά èφεληθοÜν ¬σο τό δυνατόν περισσότερες ψυχές.

Tηλ. ^IερÄς MονÉς: 26340-44391.

T¿ ‰Èο Û·Û ÏfiÁÈ·...

ΓEΩPΓIOΣ OΛYMΠIOYΛAPNAKA KYΠPOY

Eûχοµαι ïλόψυχα γιά τό περιοδικό σας,πού ξεκινÄ τήν πορεία του νά èφελήσει τούςàναγν΅στες πού θά τό διαβάσουν. Tά θέµατάτου εrναι èφέλιµα καί διδακτικά καί γεµίζουντήν ψυχή τοÜ àναγνώστη καί µÄς κάνει νά τόπεριµένουµε µέ àγωνία. ∆ιαβάζοντάς το γεµί-ζει ™ ψυχή µας καί σÄς εéχαριστοܵε γι\ αéτήσας τήν προσφορά.

KOΛYMΠIPH AIKATEPINHAMΠEΛOXΩPI BOIΩTIAΣ

Σέ µιά δύσκολη στιγµή τÉς ζωÉς µου µέβρÉκε ™ àποστολή τοÜ πρώτου περιοδικοÜσας καί qταν γιά µένα µιά äλιαχτίδα âλπίδας.ΣÄς εéχαριστ΅ γι\ αéτή τήν âπιθυµία σας νάâπικοινωνεÖτε µαζί µας. Erναι ¬,τι καλύτεροεrχα àκούσει àπό τήν âκκλησία. MοÜ θυµίζειτά πρ΅τα χρόνια ¬που ™ âκκλησία qταν κοντάστόν κόσµο καί στά προβλήµατά του, ¬πωςδιαβάζουµε στούς βίους τ΅ν êγίων. Tό öδωσακαί σέ ôλλους πιστούς φίλους καί σέ ¬λους

µας ôρεσε πάρα πολύ γιατί εrναι âποικοδοµη-τικό καί εéκολοδιάβαστο.

‰Eχω νά σÄς ζητήσω ¬ταν γράφετε γιάκάποιον ±γιο θά ¦θελα νά βάζετε καί τό àπο-λυτίκιό του.

Mέ χαρά θά περιµένω τό ëπόµενο περιοδι-κό µέ τά âπιλεγµένα καί ùµορφα θέµατα. ΣÄςεéχαριστ΅.

ZAMΠEΛHΣ NIKOΛAOΣMAPANTOXΩPI ΛEYKA∆OΣ

ΣÄν τακτικός συνδροµητής σας, µέ πολλήàγάπη öλαβα τό περιοδικό σας “Mοναχική‰Eκφραση”, τό ïποÖο àνέγνωσα µέ προσοχήκαί πολύ µέ συγκίνησε, γιατί δέν γνώριζα µέπόσο κόπο φτιάχνετετό Mοναστήρι. ΣÄςστέλνω τήν àγάπη µουκαί τίς εéχές µου σέ¬λες τίς µοναχές πούàγωνίζεσθε ùχι µόνογιά τήν ψυχή σας,àλλά καί γιά τήν ψυχήτοÜ κάθε àνθρώπου.

Ù¿ ‰Èο

Û·˜ ÏfiÁÈ·...

MÔÓ·¯ÈÎË EÎÊÚ·ÛË

IOY

ΛIO

Σ- A

YΓO

YΣT

OΣ

2004

31

°EøP°IOY ™TAYPOY §AM¶PO¶OY§OY°EøP°IOY ™TAYPOY §AM¶PO¶OY§OY

ETO™ ™Y°°PAºH™ 1978

ETO™ EM¶§OYTI™MENH™ ™Y°°PAºH™ 2001

^OO‰‰ÔÔÈÈÔÔÚÚÈÈÎÎfifi

ÛÛÙÙÔÔ‡‡˜ ^AAÁÁ››ÔÔ˘˜

TTfifiÔÔ˘˜ ÙÙááÓÓ

^IIÂÂÚÚÔÔÛÛÔÔÏχ‡Ì̈ÓÓ

Tό βιβλίο αéτό εrναι µοναδικό στό εrδος του, γιατί àποτελεÖ µιά λεπτοµερήκαί àναλυτική ξενάγηση σέ κάθε îερό χ΅ρο καί σέ κάθε προσκύνηµα, âκεÖ ¬που γεν-νήθηκε, öζησε, θαυµατούργησε, âκήρυξε, σταυρώθηκε καί àναστήθηκε ï Xριστόςµας. Kανένα ôλλο βιβλίο δέν öχει µέχρι τώρα âκδοθεÖ καί τό ïποÖο νά περιλαµβά-νει ¬λα τά µέρη πού σχετίζονται µέ τή ζωή τοÜ XριστοÜ µας, τ΅ν µαθητ΅ν Tου καίτÉς Παναγίας µας. ^H ξενάγηση στούς Aγίους Tόπους µέσα àπό τά προσεγµένακείµενα τοÜ àξιόλογου συγγραφέα Γ. Λαµπρόπουλου καί τό πλούσιο φωτογραφι-κό •λικό γίνεται µ\ ≤να τρόπο µοναδικό καί περιλαµβάνει àναφορές πού µέχρι τώραδέν öχουν àναφερθεÖ σέ ôλλα παρόµοια βιβλία.

“^O Ú˘Ûfi˜ M·ÚÁ·Ú›Ù˘”, ¬πως τιτλοφορεÖται τό µοναδικό αéτό βιβλίο θά µÄς

βοηθήσει ν\ àπολαύσουµε ≤να •πέροχο πνευµατικό ταξίδι στήν Aγία ΓÉ.

•ENA°H™H ™TA ¶PO™KYNHMATA TøN A°IøN TO¶øN

Tιµή: 6 Eéρώ

BBÈÈ‚‚ÏÏ››ÔÔ ñfi ÙfiÓ Ù›ÙÏÔ:““^OO XXÚÚ˘ÛÛfifi˜ MM··ÚÚÁÁ··ÚÚ››ÙÙˢ””

IEPA MONH A°. NEKTAPIOY TPIKOPºO ¢øPI¢O™330 56 EY¶A§IO TH§. 26340 - 44391 (9.00-2.00 τό πρωΐ καί 6.00-9.00 τό àπόγευµα)

Πέµπτη 26 Aéγούστου: 7.00 µ.µ. Mέγας Πανηγυρικός

^Eσπερινός

Παρασκευή 27 Aéγούστου: 7.30 π.µ. ‰Oρθρος καί πανηγυρική

Θεία Λειτουργία.

11.00 π.µ. Λιτάνευσις τÉς ^IερÄς

E¨κόνος τοÜ Aγίου Φανουρίου.

Παρασκευή 27 Aéγούστου: 7.00 µ.µ. ^Iερά Παράκληση τοÜ

êγίου Φανουρίου καί θά

διαβαστοÜν οî φανουρόπιττες.

ΠανήγυριςAγίου

ººAANNOOYYPPIIOOYY

Παρασκευή 27 Aéγούστου

\Αγαπητοί µας àδελφοί, στίς

27 Aéγούστου, ™µέρα ΠAPAΣKEYH

™ ^Iερά Mονή µας, πανηγυρίζει τόν

≠Aγιο Φανούριο τόν θαυµατουργό.

Παρακαλοܵε νά προσέλθετε

γιά νά τιµήσουµε ¬λοι µαζί τόν

µεγαλοµάρτυρα καί θαυµατουργό

AΓIO ΦANOYPIO.

Tό πρόγραµµα τÉς πανηγύρεως

öχει ½ς ëξÉς:

àπόγευµα

Mετά τό τέλος àπό κάθε îερή \Aκολουθία θά διαβάζονται ¬πως πάντα οî φανουρόπιττες τ΅ν πιστ΅ν.