HOOFDREDACTIENeal PetersenGeert Jan DarwinkelEINDREDACTIEKasper DijkSENIOR WRITERJules ZaneREDACTIELennart BeishuizenPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelRob van GamerenVincent Van GenechtenEva GerritsePieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompJasper LamanMarco PostJurian UbachsKlaas­Jan ter VeenJeroen VeenstraSeb VisserFrank WielaardJoeri ZwartsCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelGijsbregt BrouwerJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika Magazineis een uitgave van PetersenMedia. Niets uit dezeuitgave mag op welke wijzedan ook worden gekopieerdzonder uitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012­2013 ­ Allerechten voorbehouden.

“You can sleep with ’black people’. You can bring them in,you can do whatever you want. The little I ask you is not topromote it on that … and not to bring them to my games.”Aldus Donald T. Sterling, eigenaar van de Los AngelesClippers.Het liefst had ik dit voorwoord geschreven over defantastische NBA playoffs. Op het moment dat ik dit aan hettikken ben, zijn zeven van de acht series nog onbeslist.Alleen Miami Heat lijkt weinig moeite te hebben met deCharlotte Bobcats.Helaas. Meneer Sterling moest zonodig alle aandacht naarzich toe trekken. Voor de langst zittende eigenaar in deNBA niet de eerste keer. In 2006 verloor hij al eens eenzaak over het verhuren van appartementen. Daarin zou hijLatino's en zwarte mensen gediscrimineerd hebben in hunzoektocht.De fout die ik zelf de laatste dagen heb gemaakt is dat ikgeprobeerd heb te begrijpen hoe het mogelijk is om zulkeuitspraken te doen. Eerder, in 2010, kreeg hij het aan destok met zijn eigen speler, Baron Davis. Gedurende degehele wedstrijd schreeuwde hij onder andere dat Davisniet fit genoeg was en waarom hij in vredesnaam nog ophet veld stond.Ik ben er inmiddels mee gestopt, omdat je je simpelweg nietkunt inleven in een ziek persoon.Gelukkig kan ik de column met een goed gevoel afsluiten.De racistische uitspraken van Sterling zijn bedroevend,maar de reacties in de NBA zijn hoopgevend. Van MichaelJordan tot president Obama, iedereen sprak zijn afschuw uitover deze uitspraken. Als Adam Silver nou ook gewoon zijntaak als baas van de NBA goed uitvoert, dan zijn we weereen stukje dichterbij een competitie waar er voor racismegeen plek is.Geniet van de playoffs en veel leesplezier,

LA Clippers­eigenaar DonaldSterling ligt onder vuur. En nietzo'n klein beetje ook. De excentriekeSterling heeft de woede van heel(basketballend) Amerika op z'n halsgehaald door tegen zijn vriendin tezeggen dat ze te veel met 'niet­blankemensen' omgaat. De vriendin vanSterling is zelf half Afro­Amerikaans, halfLatino. Volgens Sterling mag ze doen watze wil met donkere mensen, maar ze moeter niet mee te koop lopen en die mensenniet meenemen naar wedstrijden van zijnteam. Het breed uitgemeten voorval gaatzeker nog een staartjekrijgen • De kans isgroot dat MikeD'Antoni ook volgendseizoen gewoon coachis van de LA Lakers.Iedereen ging er blind vanuit dat de geplaagdeD'Antoni wel ontslagenzou worden na het dramatischeseizoen dat de Lakers zojuist achterde rug hebben. Geen van de spelerswil inhoudelijk reageren op degeruchten, maar het is algemeenbekend dat mannen als PauGasol en Kobe Bryant geengrote fans zijn van MikeD'Antoni • Michael Heisley isoverleden. Heisley is oud­eigenaar van de VancouverGrizzlies, die later deMemphis Grizzlies werden.De 77 jaar oud gewordenHeisley kocht het team toen ze nog inVancouver speelden. Later zorgde hijervoor dat het team, dat vorigseizoen nog de Conference Finals inhet Westen haalde, naar Memphiskon verhuizen. Het is niet dat deGrizzlies nu zonder eigenaar zitten –Heisley verkocht zijn team namelijk aanRobert Pera, die sinds het seizoen2012/2013 de touwtjes in handen heeft •

Troy Vincent, de nieuweoperationeel directeur van deNFL, wil in de toekomst eenaparte competitie voor jongetalenten opzetten die te vergelijkenis met de D­League in de NBA. Vincent:"Er is zoveel footballtalent om ons heen enwe moeten een platform creëren waar dittalent zich kan ontwikkelen. Devormgeving zal naar gekeken moetenworden, wordt het een soort academie ofeen aparte competitie in delente? We zullen gaan kijkenof er animo voor is" • DeJacksonville Jaguarsmoeten het komend seizoenvoor het eerst sinds lange tijdzonder Maurice Jones­Drew doen. Zijn opvolger alsrunningback is TobyGerhart, en het vertrouwen is groot bij de27­jarige ex­Viking: "Ik had al direct eenstarter kunnen zijn, maar was nu eenmaalde backup van de beste runningback inde NFL (Adrian Peterson). Dankzij dezerol is mijn lichaam echter wel fitter dandat van veel andere backs op mijnleeftijd en dus weet ik zeker dat ikmensen kan gaan verrassen inJacksonville" • De NFL heeftweer eens een rechtszaakaan de broek. Een 49ers­fandie afgelopen seizoen naar deplayoffwedstrijd tussen deSeattle Seahawks en de SanFrancisco 49ers wilde, mocht nietomdat hij in de verkeerde staatwoonde. De Seahawks en de NFLpasten namelijk een restrictie toewaardoor alleen mensen uitWashington en de omliggende staten(o.a. Idaho, Montana en Oregon)kaarten konden kopen. JohnWilliams woont echter in LasVegas. Nu eist Williams vijftigmiljoen dollar vanwege‘economisch discriminerendepraktijken’ •

De misschien wel grootsterecidivist van de NHL, MattCooke, werd wederom voorlangere tijd geschorst. De aan­valler van Minnesota Wild werdbestraft met een schorsing van zevenwedstrijden voor kneeingjegens Colorado Avalanche­verdediger Tyson Barrie.Cooke werd in 2011, in dienstvan de Penguins, al eens voortien wedstrijden en eenvolledige ronde in de playoffsgeschorst • SlachtofferTyson Barrie staat voorlangere tijd aan de kant. De verdedigermoet vier tot zes weken toekijken inverband met een knieblessure na deaanslag van Cooke • Ben Bishop werdnet als Semyon Varlamov en Tuukka Raskgenomineerd voor de Vezina Trophy enblijkt dat achteraf een half seizoen langverdiend te hebben met het doorspelenondanks gescheurde ligamenten inzijn pols. Bishop gaat aankomende weekonder het mes en zal voor aanvang van hetvolgende seizoen weer speelklaar zijn.Bishop miste de playoffs wel, door eenblessure aan zijn elleboog • TylerJohnson, Ondrej Palat (beide TampaBay Lightning) en NathanMacKinnon (Colorado Avalanche)werden genomineerd voor de CalderTrophy, de prijs voor beste rookie. Het isvoor het eerst sinds 2008 dat een ploegweer twee deelnemers genomineerd zagworden voor de Calder Trophy. Toenwerden Patrick Kane en JonathanToews (Chicago Blackhawks)genomineerd • Team USA wonhet goud op het WK U18 inLappeenranta, Finland. In definale werd Tsjechië met 5­2opzij gezet. Team Canada won,mede dankzij een uitmuntendegoalie Mason MacDonald (38saves), brons dankzij een 3­1 zegeop Zweden •

Bryce Harper (WAS),Chris Davis (BAL) enMark Trumbo (ARI)hebben zich gemeld in de ziekenboeg vanhun clubs. Harper liep een duimblessureop, Davis blesseerde zijn hamstring enTrumbo heeft een stressfractuur in zijnvoet, en daarmee lijkt de laatste het langstbuitenspel te staan • De prijs voormeest originele blessure gaat naarJean Segura. De korte stop van deBrewers liep achter Ryan Braun langs,die net met zijn bat rondzwaaide alsonderdeel van zijn warm­up routine .Segura werd op zijn hoofd geraakten moest door een flinke wondenkele wedstrijden missen •Yankees­pitcher Michael Pinedasmeerde in een wedstrijd tegen de BostonRed Sox hars op zijn nek om meer gripop de bal te krijgen. Op verzoek van RedSox­manager John Farrell controleerdende umpires de jonge starter, die vervolgenseen uitsluiting voor de kiezen kreeg. DeMLB schorste Pineda daarop voor tienwedstrijden • De als een raket gestarteJosé Abreu heeft in zijn eerstemaand in de MLB direct een recordte pakken. De eerste honkman van deChicago White Sox ging in aprilruim over de 27 binnengeslagenpunten heen, het vorigerecord voor een rookie in demaand april. Het recordstond op naam van AlbertPujols • Diezelfde Pujolsrondde inmiddels de boeivan de 500 homeruns.Tegen de WashingtonNationals sloeg Pujolsin één wedstrijdnummer 499 en 500van zijn carrière.Wellicht belangrijker:Pujols lijkt na enkeleseizoenen vol blessureleedweer op de levensgevaarlijkeslugger van weleer •

Het bericht kwam aan als een mokerslag. De man die hunoversteek zou financieren had het geld nog niet rond en tot dietijd zaten ze vast in een schimmig motelletje in de achter­buurten van Cancun. Mexico was zoveel dichter bij hetbeloofde land, maar in handen van drugssyndicaat Los Zetas isniemand dicht bij de vrijheid.Er moest een kwart miljoen dollar op tafel komen en tot dietijd werden Yasiel Puig, zijn maatje Yunior Despaigne, zijnvriendin en een priester continu bewaakt door zeker viergewapende handlangers van een van de gevaarlijkste mannenin Mexico. Zij hadden de oversteek naar het vastelandgeregeld, de baas had zelf in de boort gezeten, want een 21­jarig supertalent uit Cuba is goud waard in deze regio. Alsruilmiddel of als afhankelijke vriend, dat is ze om het even.In het motel zaten ook gezinnetjes. Vrouwen en kinderen, diedag na dag angstig hoopten dat iemand vanuit Amerika hetgeld zou overmaken om ze over de grens te krijgen. Duurde dat

allemaal te lang, dan werden ze op straatgeschopt en door de Mexicaanse overheidgedeporteerd naar Cuba. Niet alleenwaren ze dan terug bij af, hun spaargeldzou op zijn en de volwassenen verdwijnenvaak voor jaren achter de tralies. Niemandverlaat zonder toestemming het Cuba vande Castro’s.VarkensbaaiZe hadden zich urenlang een weggebaand door het natte kustgebiedaan de zuidkant van Cuba. Dit waspoging vijf. Ze waren al eens opgepaktop verdenking van pogingen totvertrek. Ze waren ooit ternauwernoodontsnapt bij een politiecontrole. Maarnu stond Yasiel er dan echt, in hetholst van de nacht, met zijn bevreem­dende vriend Yunior, zijn geliefde en diepriester.

Hoe lang ze precies in het duister stonden te wachten, wetenze niet meer zeker. Maar er kwam een moment dat ze begon­nen te geloven dat hun boot niet meer zou arriveren. De tijdvan vertrek was gekomen en gegaan zonder rumoer. Voor­zichtig pakten ze hun tassen weer op hun rug en begon devoettocht terug naar de bewoonde wereld.De priester die hen begeleidde besefte echter al vlug dat hij eengeliefd beeldje had vergeten op het strand. Eenmaal terug ophet strand sloeg de schrik hen om het hart. Er was, uren laterdan gepland, plots een boot in de verte. Rennen was te laat, ditwas hun redding of hun ondergang. Dit was de boot naar eenleven als miljonairs of het begin van jaren in een killeCubaanse cel.“Ben jij Puig? En jij Despaigne?”, vroeg een man vanaf despeedboot. Ze waren verdwaald geraakt in de duistere,verraderlijke wateren rond de Varkensbaai en opgelucht dat

hun passagiers er nog stonden. Het levenspakketje van eenkwart miljoen was ongedeerd en stapte aan boord van hunboot. Ze voeren weg van de plek die debet is aan dezeschimmige wereld van talentensmokkel.Want was er in de eerste jaren van de Koude Oorlog noghoop dat de communistische Cubanen een immigratiedealzouden sluiten met de Amerikanen, die hoop vervloog na deInvasión de Bahia de Cochinos. De invasie op de Varkensbaaiwas de mislukte inval van overgelopen Cubaanse troepenonder supervisie van de Amerikaanse overheid, maar presidentKennedy vreesde de nasleep en liet hen op de valreep stikken. Deschade was echter al geleden en het vertrouwen definitief weg.Het valt te betwijfelen of Puig en zijn gezelschap ook maar eenmoment stil hebben gestaan bij de invloed van de Varkensbaaiop hun situatie. Voor hen was dat stille zandstrand niet de plekwaar de ellende voor Cubanen met grote dromen was begon­nen. Voor hen was de locatie hetzelfde als wat het april van1961 voor de invasietroepen was; een doodstil strand, ver vande bewoonde wereld en hopelijk nog veel verder van deCubaanse overheidstroepen.

VissenZe brachten een paar dagen op zee door. Eerst omdat debrandstof van de boot per ongeluk op was en ze moestenwachten op versterking, later omdat ze door de vertragingoverdag waren aangekomen aan de kust van Mexico en zealleen ’s nachts veilig van boord konden. Ze zaten urenlangmet hengels zonder aas op de rand van het schip. Een durespeedboot met wat jonge hippe vissers zou waarschijnlijkeen stuk minder aandacht trekken.Na een paar weken op Isla Mujeres, op een steenworpafstand van feestende Amerikaanse jeugd en de rijkdommendie hen waren beloofd, is het geld van de mysterieuzePacheco er nog steeds niet. De prijs is omhoog gegaan en wiePuig nu wil halen, om straks te kunnen cashen als hij zijneerste contract tekent, moet 400.000 dollar betalen. Hetblijkt een deal die voor sommige een poosje in levensgevaarwaard is.Plots vernemen Puig en Despaigne via Skype dat ze zichklaar moeten maken voor een nachtelijk vertrek. Geenvragen stellen, geen namen noemen, maar spullen pakkenen wegwezen. Voor ze het weten zitten ze in Mexico­Stad.Iemand had valse papieren geregeld voor hun vlucht en vanbewaking was tijdens hun nachtelijke ontsnapping niets temerken geweest.De tijd drong echter. Vage bedrijven uit Florida vanCubaanse investeerders in vluchtende landgenoten haddenPuig, die in Cuba al enige tijd was doorgebroken als groottalent, al aangeboden bij clubs in de Major Leagues en hetwerd hoog tijd te cashen. Niet langer in handen van devrienden van Los Zetas, maar onder supervisie van demysterieuze El Rubio, die aan de telefoon overastronomische bedragen sprak.VervreemdBewaakt door meerdere huurlingen verblijft Puigkortstondig in de grootste stad ter wereld. Je mag Amerikaals Cubaan niet in via het water, maar kom je binnen via hetland, dan krijgen Cubanen op wonderlijke wijze binnen no­time een verblijfsvergunning. Als Nederlander ben je jarenzoet met papierwerk, maar smokkelt een louche gangster jeals kakelverse inwoner van Mexico met Cubaanse roots deAmerikaanse grens over, dan is het zo gepiept.Eenmaal in de Verenigde Staten maakt het niemand meeriets uit. Of je nu goudeerlijk was of door mensensmokkelaarsin groot gevaar werd gebracht, van het wegkapen vantalenten uit Cuba genieten de Amerikanen met volle teugen.

Zelfs nu Despaigne in de Amerikaanse media dit verhaal uit dedoeken deed. Het is onredelijk Puig te deporteren, want het iseen misdaad zonder slachtoffers, al krijgt zijn handelen inCuba misschien een bevreemdend staartje.In Cuba is niemand veilig. Het staatsapparaat doet bij vlagendenken aan de Stasi in Oost­Duitsland en wie met goedeinformatie komt, plukt daar de vruchten van. Sommigemensen verraden daarom vrienden of kennissen, al dan nietdankzij aangedikte of soms zelfs verzonnen verhalen, zodat zezelf minder gevolgd worden, omdat ook zij illegale plannenhebben.Yasiel Puig wordt nu ook verdacht van dit soort twijfelachtigepraktijken. Het wordt door Cuba aangemoedigd, maar in deVS loopt een rechtszaak tegen Puig. Corbacho Daudinot steltdat zijn zeven jaar celstraf voor poging tot mensensmokkel hetresultaat is van een afleidingsmanoeuvre door Puig en diensfamilie. Hij wil twaalf miljoen dollar van de Dodgers­outfielder.

Net als Danilo Curbelo Garcia, die een celstraf van tien jaarkreeg door toedoen van Aroldis Chapman. Chapman zei doorCurbelo te zijn benaderd met uitgebreide ontsnappings­plannen, maar besloot tegen Curbelo te getuigen. De pitchervan de Cincinnati Reds zou zelf enige tijd later uit het oog vanzijn bewakers glippen in Rotterdam, tijdens het 2009 WorldPort Tournament, en via Andorra als free agent naar deVerenigde Staten vertrekken.Curbelo wordt, net als Daudinot, vertegenwoordigd doorAvelino Gonzalez, die ook met Despaigne sprak. De advocaat

in Miami maakt zich druk over de slachtoffers van de handel inCubaans honkbaltalent, waar de latere sterren handelaren enhandlangers verraden, tot ze een plan vinden dat werkt als deaandacht voor hun mogelijke ontsnapping is verslapt.Gonzalez regelde ooit dat een ontsnapte Cubaansekayakkampioen kon uitkomen van Team USA. Het leverdehem persoonlijke aandacht op van Fidel Castro, die hemconsequent ‘dat ene advocaatje uit Miami’ noemde.GeldToch gaat de zaak om veel meer dan verraad, want alsGonzalez genoegdoening eist voor Curbelo en Daudinot, danmoet hij aantonen dat ze geen geld wilden verdienen aan desmokkel van een honkballer en dat wordt een lastig verhaal,want wie precies wat doet en hoe hij dat precies vroeg is vaagin deze schimmige onderwereld van Havana, Miami en deMexicaanse oostkust.

Los van het grote geld, loop je ook continu gevaar, want jegetuigen hebben allemaal een agenda en niemand wil een centmislopen van de percentages die worden verdeeld van heteerste salaris van de speler in kwestie. Niemand kent dierisico’s beter dan Yasiel Puig, want zelfs in het veilige Amerikaen zich rustig voorbereidend op het afgelopen seizoenachtervolgde zijn ontsnapping hem continu.Tijdens 2013 Spring Training in Arizona werd er ’s nachts opde deur geklopt. Het was een loopjongen van Los Zetas, diehem er niet bepaald vriendelijk aan herinnerde dat El Rubio en

Puig nog een rekening open hadden staan bij Tomasito, deman van de boot in de Varkensbaai. Op straat in Miami werdDespaigne, die steeds minder hoorde van de geschrokken Puig,met een volautomatisch wapen bedreigd en hoewel hij claimdegeen zeggenschap te hebben, drong hij aan bij Yasiel Puig ophet vereffenen van de rekening bij het drugssyndicaat.Bij hoog en laag beweren allerlei betrokken dat, hoe illegaalen risicovol ook, iedereen naar behoren voor zijn diensten isbetaald. Behalve Yandrys Leon, die kort na een gesprek tussenPuig en een van de vele vage zakenmensen in Miami doorzeefdmet kogels werd aangetroffen in een buitenwijk. Hij had deboot naar Mexico bestuurd en kende als een van de weinigenhet hele netwerk rond Puig.SpinnenwebNiemand weet wat precies klopt in dit verhaal.Puig heeft er baat bij te zwijgen tot derechtszaak eventueel voorkomt. Despaigneheeft door zijn vervreemding van Puig en zijncontact met advocaat Gonzalez er baat bij dathet verhaal in de media wordt uitgemeten enhij consequent kan verhalen van vrijwel nietste hebben geweten en de kartels, handelarenen zelfs de Major League­franchises spinnen

garen bij de schimmigheid van de smokkel in Cubaanshonkbaltalent.Het is een doolhof, een web van leugens, bedrog enbedreiging. Je riskeert je leven voor een droom als honkballer,of voor een stevig percentage van de eerste salarisstrook vanandermans droom. In een land vol propaganda en opportu­nisme, maar ook vol van armoede, is het risico de moeitewaard. Ook de smokkelaars zijn vaak mannen op zoek naar diehomerun, waardoor ze uit de zorgen zijn en via hun eigennetwerk eindelijk ook hun gezin uit het gesloten Cuba kunnenlaten komen.Hoe anders is dat voor Despaigne. Ooit met Puig aan tafel ineen net restaurant in Mexico­Stad, hun vrijheid vierend, maarinmiddels een man in angst, die van­uit Miami lijdzaam moet toezien hoezijn broer gevangen is genomenvoor mensensmokkel. Hij zougeld hebben aangenomenvan een bekendehonkballer om

een betaling af te leveren bij het volgende talent metontsnappingsdromen. Na de levering zou de politie hebbenaangeklopt.Van wie het verdachte geld kwam? Yasiel Puig, zo stelt Des­paigne, die aan onder meer ESPN papieren liet zien waaruitPuig’s betrokkenheid moet blijken. De veelbesproken sluggerzou woedend zijn dat Despaigne met Gonzalez heeft gesprokenover hun ontsnapping en vrezen voor zijn reputatie en hij zouDespaigne’ broer doelbewust in de val hebben laten lopen.

VergetenZelf weigeren de Dodgers en ook Puig over de hele kwestie tespreken. Zij doen alsof er geen vuiltje aan de lucht is en alsofde honkbalrevelatie van 2013 uit hetniets in Los Angeles verscheen. Hijis de nieuwe Babe Ruth, die nieuwesuperster vande MLB, wiensacties doendenken aan dealleskunners vanweleer.Maar Yasiel Puig, niet alleen alsgetalenteerde outfielder, maar ook alsCubaanse informant, mensensmokkelaar,verrader en met criminele connecties, doetdoor alle onthullingen inmiddels niet meerdenken aan weleer. Zijn verhaal is eenpijnlijke indicatie van de schrijnendesituatie in Cuba en de keiharde verborgenrealiteit waarin de rijkste honkbalclubszich zonder schroom durven temengen. Het zal menigeenbeangstigen dat uitgerekend diekeerzijde nu in de spotlight staat. •

NAAM: Chase Cameron UtleyGEBOREN: 17 december 1978 inPasadena, CaliforniaGOOIT: Rechts SLAAT: LinksBURGERLIJKE STAAT: Getrouwd metJennifer, 1 zoonPOSITIE: 2BBIJNAAM: The ManTEAM: Philadelphia PhilliesHIGH SCHOOL: Long Beach PolythenicHigh School, CaliforniaCOLLEGE: UCLA, CaliforniaDRAFT: 15e overall pick, 2000, PhilliesDRAFT CLASS: Adrian Gonzalez (1e),Adam Wainwright (29e), Joel Hanrahan(57e), Grady Sizemore (75e), Mike Morse(82e), Cliff Lee (105e), Yadier Molina(113e), Jose Bautista (599e).CONTRACT: In het eerste jaar van eentweejarig contract ter waarde van $25M.TOTAAL VERDIEND: $100 miljoenPRIJZEN: 5x All­Star (2006­2010), WorldSeries (2008), 4x Silver Slugger (2006­2010)CAREER STATS: .288 AVG., 220 homeruns, 821 RBI, .374 OBP., 865 runs en eenWAR van 59.4.STERKE PUNTEN: Indien fit, behoortChase Utley samen met Robinson Cano,Jason Kipnis en Ian Kinsler tot de elitetweede honkmannen. Utley slaat voor eenredelijk hoog gemiddelde en sloeg in zijntopjaren ook nog eens gemiddeld 30homeruns per seizoen. Voeg daarbijbovengemiddeld goede defense en je hebteen elite tweede honkman.ZWAKKE PUNTEN: Het vorige kopjeverraadde eigenlijk al een beetje. Utley heeftde laatste jaren de grootste moeite om ophet veld te blijven staan. Hij heeft sinds2009 slechts twee seizoenen meer dan 110wedstrijden gespeeld. Vorig seizoen speeldehij 131 wedstrijden en ook dit seizoen isUtley goed begonnen.HALL OF FAME: Chase Utley is een helegoede tweede honkman, maar heeft dankzijzijn blessuregevoeligheid te weinigseizoenen op hoog niveau gespeeld omstatistieken bij elkaar te spelen waarmee hijecht in aanmerking komt voor de Hall ofFame. Op 35­jarige leeftijd lijkt de kans ook

klein dat hij in de komende seizoenen nogwel in de buurt komt. Hij zal ongetwijfeldop de ballot verschijnen, maar komt net tekort voor Cooperstown.OVER HEMZELF: “Ik ben niet de meestgracieuze speler in de MLB. Al vanaf jongeleeftijd is mij geleerd dat je keihard moetwerken, op trainingen en tijdenswedstrijden. Ik zou niet eens weten hoe jehet spel op een andere manier moet spelen.Voor sommige jongens, die misschien ietsmeer puur talent hebben, kan het er ergmakkelijk uitzien, bij mij niet. Dat is nietnatuurlijk voor mij.” – Utley legt uit dat hijmisschien niet het grootste talent ooit is,maar dat hij door hard te werken erg vergekomen is. Hij wordt daarom ook vaakgebruikt als voorbeeld voor de jeugd.OVER HEM: “Op basis van zijncumulatieve statistieken moeten weconcluderen dat Utley waarschijnlijk netiets te kort komt voor de Hall of Fame,maar er is nog een klein kansje dat hij hetop basis van zijn piekjaren wel haalt. Utleywas goed in elk aspect van het spel en wasdaarom op basis van zijn WAR over zijnpiekjaren (2005­2010) na Albert Pujols debeste speler in de MLB. Op zijn positiewaren er in een vergelijkbare piekperiodeslechts vier spelers ooit beter. Utley is geen‘no­doubter’, maar maakt absoluut kans.” –ESPN SweetSpot blogger Dave Schoenfieldover Utley’s Hall of Fame kansen.SPORTAM OVER UTLEY: Het is echtheel erg zonde dat we niet langer hebbenmogen genieten van Chase Utley in zijnpiekjaren. Utley is het type speler die op elkvlak uitblinkt en is vanwege zijn grote inzeteen voorbeeld voor kinderen en volwassenendie het spelletje volgen. Hij is niet voor nietsde grote favoriet bij de fans in Philadelphia.Dat zijn blessures hem parten hebbengespeeld is dus niet alleen voor hem zonde,maar ook voor zijn fans en de gemiddeldehonkbalfan. Hij is dit seizoen gelukkig ergsterk begonnen dus wij hopen dat we ChaseUtley uit zijn glorietijd terug zullen zien. Alzijn het maar flitsen. Het wordt genieten!EINDCIJFER: 8

Het is een jaarlijks terugkerende traditie:een top‐10 draftkeuze voor de ClevelandBrowns. Als het niet zo treurig was, zou jehet een wonder kunnennoemen dat de Browns metzoveel hoge keuzes nog altijdzo onkundig zijn. De enigetastbare vooruitgang? Elke jaarweer worden de geluidensterker dat ‘dit de draft is dievan de Browns een playoffteammaakt’. De grootste constante? Elk jaarverandert er niets. Toch zou 2014 weleenswerkelijk het jaar kunnen zijn dat allesverandert.Waarom? Nou, wat dacht u van die extradraftkeuze in de eerste ronde (op plek 26)die de Browns halverwege vorig seizoenontvingen van de Colts in ruil voor 3 dollaren een rol drop, uuhhm... TrentRichardson. Dat, de extra selecties inronde drie en vier, het bemoedigende spelin het eerste deel van afgelopen seizoen,de uitermate getalenteerde defensie én desteeds serieuzer wordende mogelijkheiddat alles op 8 mei aanstaande in hetvoordeel van de Browns gaat uitpakken(zowat voor het eerst) maakt het in elkgeval een stuk waarschijnlijker.Zo is er een scenario denkbaar waarbij deBrowns met pick 4 WR Sammy Watkinsbinnenhalen en op 26 het geschenk vanhet decennium ontvangen in QB TeddyBridgewater. Een running back ergens inronde drie (keuze te over) en eencornerback tussendoor in ronde 2 enCleveland heeft weinig meer nodig. Vooralde tandem Bridgewater‐Watkins is er eenom van te watertanden. Een franchisequarterback en een onbetwiste nummer 1‐receiver toevoegen aan een offense die albeschikt over Josh Gordon en TE JordanCameron? Bring on the playoffs baby! ∙

Paul Klomp.

Browns draftAjax werd afgelopen weekend voor devierde keer op rij kampioen. In Nederlandwordt al snel gekeken naar het niveau vande andere teams, de kwaliteit van het spelen wordt stiekem toch wel weer geroependat dit het kampioenschap van de armoedeis. In Amerika zouden ze heel andersomgaan met een kampioen.Sterker nog, een team dat in de laatste 10seizoenen vijf keer kampioen werd en driekeer tweede werd, wordt in Amerika een‘dynasty’ genoemd. Daarvan heb je er in deMajor League niet eens zoveel gehad. Erzijn (volgens Wikipedia weliswaar) slechtszes franchises die ooit het label ‘dynasty’hebben mogen dragen. Sommige teams,Yankees en Athletics, kregen het stempelmeerdere malen opgedrukt.De meest recente ‘dynasty’ werd tussen1996 en 2003 met 6 AL pennants en 4titels gevormd door de New York Yankees.De Yankees zijn ook het enige team dat,net als Ajax en PSV in de Eredivisie, viermaal op rij de titel wist te pakken.Zouden we Ajax de Yankees van deEredivisie mogen noemen? Er is nog eenander team dat in haar gloriejaren leek opde Amsterdamse voetbalclub. Terwijl deAjacieden in 1971, 1972 en 1973 deEuropa Cup I won, wonnen de OaklandAthletics drie keer op rij deWorld Series. Het record voormeeste titels op een rij staat inde MLB op naam van (wieanders?) de Yankees met 5titels tussen 1949 en 1953. DeBoston Celtics (basketball) zijnmet 8 titels op rij recordhouderin de VS en de kans dat Ajaxdat gaat redden lijkt klein, maar laten weeens wat trotser zijn op unieke gebeur‐tenissen in ons eigen sportland! ∙

Seb Visser.

Vier op een rij

De populariteit van honkballers kun je aflezen aan de hoogtevan de prijzen voor memorabilia op eBay. Voor een echte doorJoe DiMaggio gesigneerde foto moet je diep in de buidel tasten.Vergeet vooral niet een 'certificate of authenticity' erbij tevragen, anders is de kans groot dat er naast de valse Rembrandteen valse Dimaggio bij je aan de muur hangt.Joe, Ted Williams, Babe Ruth, er blijvenmaar boeken over hen en over de glorietijdvan het baseball verschijnen. RobertWeintraub schrijft in “The Victory Season”over honkbal en de oorlog in de jaren1945/1946. Hij geeft geschiedenisles aande hand van de belevenissen van dehonkballers in Europa en de Pacific.In 1945 is het spelniveau in de Majorslaag, het is een Mickey Mouse­competitie.Honderden Major Leaguers krijgen geenuitstel meer en moeten voor hun nummeropkomen. De prestaties van hunplaatsvervangers kunnen de fans nietbekoren. Het publiek laat de stadions linksliggen.Wanneer de oorlog in Europa in mei 1945afgelopen is, komen meteen de knuppelsuit de zak en klinkt het 'play ball'. Hetleger organiseert een echte competitie omde verveling tegen te gaan. Er is namelijkte weinig scheepsruimte beschikbaar omalle soldaten snel terug naar huis te vervoeren.In september vinden op een enorm veld in Neurenberg, bekendvan de 'Reichsparteitage' in de Hitlertijd, een soort 'World Series'plaats tussen een in Duitsland gelegerd Amerikaans team en hun inFrankrijk gestationeerde wapenbroeders. Meer dan 50.000 solda­ten zijn getuige van de winst van de Duitse 'Overseas Invasion Ser­vice Expedition All­Stars' , met twee Negro Leaguers in het team.Het is de eerste wedstrijd op niveau van een geïntegreerd team!

In 1946 is het weer ‘back to normal’. De grote sterren zijn terugen de tribunes zitten voller dan ooit. De Cardinals verslaan deRed Sox in de World Series. Jackie Robinson wordt in Montrealklaargestoomd voor het echte werk. De laatste glorietijd van hethonkbal is begonnen.Robert Weintraub strooit met anekdotes, daardoor wordt hetboek nooit saai. Het mooiste verhaal gaat over baseballboboLarry McPhail (o.a. Dodgers en Yankees) die in de EersteWereldoorlog als piepjonge officier in Luxemburg gelegerd was.

Na de wapenstilstand was de Duitse keizer Wilhelm II naarNederland gevlucht. Dat vond McPhail maar niets, de keizermoest als oorlogsmisdadiger voor het gerecht. Hij trommeldewat soldaten op, ritselde papieren om de grens over te kunnenen ‘ging de keizer halen’. Zo stonden er in januari 1919 achtsoldaten in een kasteel in Amerongen waar Wilhelm tijdelijkonderdak had gevonden. De keizer gaf echter niet thuis en deAmerikanen maakten dat ze wegkwamen. McPhail pikte nogsnel een asbak met het monogram van Wilhelm II mee.Zo werd de loop van de geschiedenis net niet door eenhonkbalbestuurder veranderd. Wilhelm II stierf in 1941 op zijnkasteel in Doorn. McPhail kwam in de Hall of Fame. De asbakstond overal waar hij werkte op zijn bureau en is nu in het bezitvan de familie. Als de nood aan de man komt, zal hij wellicht opEbay te koop worden aangeboden, met een certificaat vanechtheid!

TEKST KEES WIJDEKOP

De eerste wedstrijd op niveau vaneen geïntegreerd team vond plaatsin het net bevrijde Europa

TITEL The Victory Season. The End of WorldWar II and the Birth of Baseball's Golden AgeAUTEUR Robert WeintraubBESTELLEN BOL.COM

Als coach moet je gillend gek worden alsje in twee seizoenen tijd slechts tien wed­strijden van je sterspeler en tevens voo­rmalig MVP van 2011 kunt genieten. Deknieblessures van Derrick Rose doorkrui­sen de ambities van Tom Thibodeau en dehele Bulls­organisatie. Vorig seizoen waseen verloren seizoen, maar dit seizoen zouhet anders worden. Rose nam lang de tijdom volledig te herstellen en de ploeg leekklaar om dit seizoen Miami van de kampi­oenstroon te stoten. Na tien wedstrijdenraakt hij wederom geblesseerd en is hetseizoen voor hem ten einde. En daarmeeook voor de Bulls zou je zeggen. Funda­mentspeler Luol Deng mag tot overmaatvan ramp voor de Bulls­fans in januari ooknog eens vertrekken naar de ClevelandCavaliers, waardoor de hoop op succes tothet vriespunt is gezakt. Hoe anders zouhet lopen.DefenseAls debuterend hoofdcoach TomThibodeau in de zomer van 2010 arriveertbij de Chicago Bulls, moet hij een eindebrengen aan de grote leegte in de

prijzenkast sinds het laatstekampioensjaar van 1998. Met een jonge,talentvolle ploeg en wat routiniers zetThibs een ijzersterk defensief team neer.In de voorgaande twaalf seizoenenbereiken de Bulls slechts één keer detweede ronde van de playoffs en in hetreguliere seizoen winnen ze nooit meerdan 49 wedstrijden. Thibodeau bewijstzich tot aan zijn eerste trainersklus aljarenlang als assistent bij onder andere deNew York Knicks, San Antonio Spurs,Houston Rockets en uiteindelijk deBoston Celtics, waarmee hij alsrechterhand van Doc Rivers in 2010 deNBA­titel pakt. Het blijkt een goede zetvan de Bulls. In zijn eerste seizoen boekt

hij meteen 62 overwinningen in hetreguliere seizoen, het beste seizoen sindsMichael Jordans laatste in Chicago. DeMiami Heat zijn vervolgens met 4­1 testerk in de Eastern Conference Finals. Hijkrijgt de titel van Coach of the Year 2011en behaalt halverwege zijn tweede seizoenals snelste coach ooit honderdoverwinningen.Dit seizoen speelt de ploeg van Thibswederom sterk basketball, ondanks hetverlies van hun superster. De statistiekenzoals de Bulls ze laten optekenen, zijnsymbool voor het spel datde coach pretendeert. DeBulls zijn, met slechts 91,8punten tegen, de bestverdedigende ploeg in deNBA. Alleen de IndianaPacers (met 92,3) en deMemphis Grizzlies (94,6)blijven enigszins in debuurt. Qua gescoordepunten staan de Bullsechter stijf onderaan, metgemiddeld slechts 93,7punten per wedstrijd, ruim

een punt achter de UtahJazz. Daarnaast hebben zehet laagste fieldgoalpercentage en in dekolommen van gemaakte driepuntersbevinden ze zich ook in de staart.Dat de Bulls zich na aan het eind van hetreguliere seizoen in de top van de EasternConference terugvonden, mag bijna eenwonder genoemd worden. Niet alleen washet Oosten enorm zwak, maar ook deBulls hervonden zich. Op 28 decemberslopen de Dallas Mavericks de Bulls met105­83 en bezorgen hen daarmee dezeventiende nederlaag van het seizoentegenover slechts elf overwinningen. Tweeweken daarvoor hebben ze free agent DJ

Augustin gecontracteerd. Hij kwam bij deToronto Raptors niet aan spelen toe en in deeerste wedstrijden bij de Rode Stieren speelthij ook maar mondjesmaat. Echter, metingang van het nieuwe jaar verandert alles.WederopstandingDe goede voornemens van Chi Townpakken goed uit. Joakim Noah brengt zijnniveau naar grote hoogte, zesde man TajGibson verdedigt en dunkt er op los, DJAugustin is een scoringsmachine, MikeDunleavy Jr. is een nuttige aanwinst en

Luol Deng is simpelweg Luol Deng, eenstofzuiger, een alleskunner. Na een weekjein het nieuwe jaar en drie opeenvolgendeoverwinningen verpatsen de Bulls LuolDeng naar de Cleveland Cavaliers in ruilvoor Andrew Bynum, waar zeonmiddellijk afscheid van nemen. Voor defans is het dan duidelijk: de hoop op eensuccesvol jaar is opgegeven en er wordtgekeken naar de komende NBA Draft, diebulkt van het talent. Noah erkent metDeng een ‘broer’ te verliezen en ook bij dezelfbenoemde kenners is het wel duidelijk:de Bulls kun je wel doorstrepen. Wellicht

dachten ook de bestuursmensen dat, maardat is buiten de talentvolle groep en coachThibodeau gerekend.Begin maart staat de teller inmiddels op34 overwinningen en 27 nederlagen, goedvoor een vijfde plek in het Oosten. Deechte sprong komt daarna. Uiteindelijkbehalen de Bulls in het reguliere seizoen48 overwinningen en 34 nederlagen, opgelijke hoogte met nummer drie TorontoRaptors. Vanwege het onderlinge resultaateindigt Windy City op plek vier ­ eenonmogelijkheid als je dat op 1 januari

2014 had voorspeld. Omdat de BrooklynNets een kleine ineenstorting kennen ophet einde, eindigen de jonge WashingtonWizards op de vijfde positie en zijndaarmee de tegenstander in de playoffs.Tijdens het reguliere seizoen blijkt al datde Wizards geen makkelijke horde zijn,aangezien ze twee van de drie onderlingeontmoetingen verliezen.Rots(en) in de brandingDe sterke tweede seizoenshelft kan gro­tendeels op het conto van Joakim Noah en

DJ Augustin geschreven worden. Deexcentrieke Noah noteert in de laatste paarmaanden liefst drie triple­doubles en laatbovendien de meeste assists noteren in demaand maart – en dat als center(!). Zijndefensieve kracht levert hem uiteindelijk ooknog de titel Defensive Player of the Year op,terwijl die titel al lang vergeven leek aan RoyHibbert van de Indiana Pacers, die juist eenenorm zwak einde van het seizoen kent.Noah scoort een geweldige statistiekenlijn:gemiddeld 12,6 punten, 11,3 rebounds, 5,4assists, 1,2 steals en 1,5 blocks tegen eenschotpercentage van 47 en 74 procent vrijeworpen.Ook aanvallend is de herborenAugustin. De 26­jarige pointguard komt tot december alanderhalf jaar lang zelden totspelen bij eerst de Indiana Pacersen nadien de Toronto Raptors enlijkt een rol in de marge van deNBA tegemoet te gaan. De Bulls innood vissen hem op en geheel in detraditie van de laatste jaren (ziekader) groeit hij in Chicago uit totspeelmaker en smaakmaker. Hetis veilig om te zeggen dat deBulls zonder hem de playoffsniet hadden gehaald.Thibodeau maakt zijn naamweer eens waar als coach dieafgewezen talenten weerkan laten ontbolsteren.EindafrekeningWat heeft dit merkwaardigejaar de Bulls gebracht?Vooral respect. Een team datvoor de tweede keer te makenkrijgt met het verlies van hun x­factor Derrick Rose en hetvertrek van fundament LuolDeng en alsnog de playoffs weette bereiken, is simpelweg eenijzersterk geheel. Hoewel deBulls de afgelopen seizoenenniet ver kwamen in de playoffs(de Conference Finals in 2011 isde top), arriveerden alle tegenstanders metlicht tot zwaar knikkende knieën in het

Hoe hij het voor elkaar krijgt is een myste‐rie, maar Tom Thibodeau is zo langza‐merhand een fenomeen in het opvissenvan uitgerangeerde point guards. Hetbegon in 2010 met CJ Watson. In 2011was Rose al veelvuldig geblesseerd endirigeerde Watson de Bulls naar de eersteplaats in de Eastern Conference, samenmet de andere stand‐in John Lucas III. Dezoon van de beroemde John Lucasspeelde nooit betekenisvolle minuten inzeven profjaren, maar groeide bij de Bullsuit tot een publiekslieveling. Zowel Watsonals Lucas maakte een lucratieve transfer inde zomer van 2012. Opnieuw presteerdeThibs het om een in verval geraakte spelertot grote hoogte te stuwen: Nate Robinson.Nate the Great was bijna eigenhandigverantwoordelijk voor het succes van deBulls in de playoffs van 2013. Ze ver‐sloegen het favoriete Nets in de eersteronde en kwamen zelfs op 1‐0 tegen deHeat. Ook Robinson tekende een vetcontract na zijn succesjaar, bij de Nuggets.Sinds december 2013 is daar DJAugustin. Op een zijspoor beland bij eerstde Pacers en daarna de Raptors. Bij deBulls noteert hij gemiddeld vijftien puntenen vijf assists voor een minimaal contract.Komende zomer zullen de teams ookvoor hem aan de deur bellen.Ondertussen is Kirk Hinrich sinds dezomer van 2012 de startendepoint guard onder Thibs. Hijblinkt vooral in degelijkheid envooral niet in flitsendeprestaties. Hij blinkt vooral uitin (defensieve) degelijkheiden vooral niet in flitsendeprestaties. Ideaal alsbackup voor Rose, maarals starter is Captain Kirkmisschien wel de zwakstein de hele NBA.

United Center. Voor mooi spel moet je erniet komen, maar het is moeilijk om nietvan het team te houden als je ze iederewedstrijd lelijk, maar o zo hartstochtelijkwerkbasketbal ziet spelen. Feyenoord­voetbal tot de tiende macht.Komende zomer staat de organisatie vooreen dilemma. Hou je deze kern intact of slaje een andere weg in? De Bulls hebben demogelijkheid om Boozer van zijn contract teontdoen middels de amnestieclausule.Hoewel hij veel kritiek krijgt, bewees hij deafgelopen vier jaar wel degelijk vanoffensieve waarde te zijn. Zijn contract terwaarde van zestien miljoen dollar per jaar isechter wat zwaar voor zijn beperktekwaliteiten. Er is offensief bloed nodig voorde Bulls. Derrick Rose keert natuurlijk weerterug komende zomer, maar de vraag is water nog van zijn spel over is na ruim tweejaar blessuredrama. Met Gibson, Noahen Butler hebben de Bulls sterkhouders.Gaan ze wellicht een poging wagen omCarmelo Anthony binnen te slepen? Hijkan de laatste schakel zijn die ditoffensief matige team nodig heeft.Daarnaast is het de vraag: watwil Thibodeau? Naast de veleloftuitingen zijn er ookkritiekpuntjes aan het adresvan de permanant hesecoach. Hij laat zijnbasisspelers (somsonnodig) veel minutenmaken, waardoor het vuurer in de playoffs wat uitlijkt en blessure­gevoeligheid een issue wordt.Toch is de Coach of the Year2011 een gewild persoon op demarkt. De New York Knickszouden een moord doen vooreen coach die er wat disciplinein krijgt. Helaas voor hentekende Thibodeau dit seizoeneen contractverlenging tot enmet 2016/2017 bij de Bulls, maardat is in de NBA geen zekerheid. Ookde Los Angeles Lakers zouden eenman als Thibs goed kunnen gebruiken.

Vooralsnog heeft hij zelf geen interesse.“Ik ben de coach van een team waar ik vanhoud”, zei hij in februari na zijncontractverlenging. “Er was voor mij nooiteen reden om andere oorden op tezoeken.”ToekomstToch zal er iets moeten gebeuren bij deBulls, wil Thibodeau zijn persoonlijkeambitie kunnen waarmaken: kampioenworden. Deze formatie mist offensievekracht om voor de titel te kunnen spelen.Het adagium offense wins games, butdefense wins championships is in hetgeval van de Bulls niet waar. Als je nietkunt scoren, kunt je ook niet winnen, zouJohan Cruijff zeggen. Samen met SteveClifford van de Charlotte Bobcats bewijstThibodeau dat je door een defensievemanier van spelen ver kunt komen, maarje hebt pure kwaliteit in het veld nodig omdaadwerkelijk om de titel te vechten. Zijnverzachtende omstandigheid is al tweeseizoenen Derrick Rose, maar het geduldraakt ooit op bij een ambitieuze coach.Helemaal als je de clubs voor het uitkiezenhebt. Het is aan de Chicago Bulls om hembinnenboord te houden met de juisteschakels. Carmelo Anthony zou zo’nschakel kunnen zijn. •

De Amerikaanse sportwereld loopt mijlenvervoor op de rest van de wereld. Dan heb ikhet niet alleen over de stadions, marketing enlive‐uitzendingen, maar ook oversporters die belangrijkemaatschappelijke rollen vervullen.Zo haalde Jason Collins vorigeweek Time Magazine als éénvan de honderd meestinvloedrijke Amerikanen. Helaashielp Clippers‐eigenaar DonaldSterling die vooruitstrevende reputatie weervakkundig om zeep.Donald Sterling is een racist. Dat is niet mijnpersoonlijke mening, de verhalen over zijnuitspattingen zijn legio. Jaren geleden werdhij al eens veroordeeld omdat hij inwonersvan de appartementengebouwen die hij bezitbij voorkeur selecteert op basis van etniciteit.Bewoners met een volgens hem ongewensteafkomst werden door Sterling weggepest.Roddelwebsite TMZ registreerde deze weekeen verbijsterend gesprek tussen Sterling enzijn grofweg vijftig jaar jongere vriendin. Hetmodel (zelf half‐latino, half‐Afro‐Amerikaans)had op Instagram een foto van zichzelf metMagic Johnson geplaatst. Sterling maakthaar duidelijk dat ze zich niet in het openbaarmoet vertonen met “zwarte mensen” en datze niet met Johnson gezien mag worden bijeen wedstrijd van de Clippers. Sterling windtzich vooral op over wat de buitenwereld zieten dat maakt zijn tirade sneu en schokkendtegelijk.Ex‐NBA‐baas David Stern heeft deuitspattingen van Sterling dertig jaar langgetolereerd. Hij is immers steenrijk en dusmachtig. Maar het is hoog tijd dat iemandSterling even goed door elkaar schudt, wantdit soort gedrag schaadt de reputatie van deAmerikaanse sport. Misschien heeft JasonCollins nog tijd over? ∙

Eva Gerritse.

Donald Sterling

NEW YORK – Mitch McCarry, de ster van het basketbalteam van deUniversity of Michigan, was geblesseerd. Dus toen iemand hem een jointjeaanbood, zei hij voor het eerst ja – een student die deed wat studenten doen.Twee weken later zat hij bij een NCAA Tournament wedstrijd op de bank. Nietmet de intentie om te spelen, maar als opkikker voor zijn ploeg. Na dewedstrijd werd hij op doping getest. Positief.Hij werd door de NCAA voor een jaar geschorst en dus meldt McGarry zichnou aan voor de NBA draft, vertelde hij Yahoo Sports. De NCAA, hetoverkoepelende orgaan dat college sport organiseert, toont nooit genade. DeNCAA kent geen begrip wanneer haar duizenden regeltjes omtrent hoeveelsporters mogen eten en drinken en doen overtreden worden, alleen maarstraf.Nu wankelt de NCAA. Het oude systeem lijkt niet meer getolereerd te worden.En dat is geen wonder. In de laatste twintig jaar werden collegesporten alsfootball en basketbal big business. Er gaan miljarden in om aantelevisierechten, sponsoring, tickets en merchandise. Er wordt geschat dat hetbasketbalteam van Duke University alleen al 30 miljoen dollar per jaar aanomzet draait.Maar de sporters zelf vangen niks. Daar wordt hard over gedebatteerd. Erbestaat nog romantiek omtrent amateurisme op het universitaire niveau. Maardat is oneerlijk als er met de verkoop van hun shirtjes grof geld verdiendwordt. Ze zitten zelfs in videospelletjes, maar krijgen daar niks voor. Da’s niethelemaal waar, zeggen de tegenstanders: ze krijgen gratis een opleiding dieover vier jaar soms ruim een kwart miljoen dollar waard is. Maar zoveel kosthet de universiteit niet om dat weg te geven, zelfs als dat de marktwaarde is.De publieke opinie lijkt in het voordeel van de sporters te kantelen. Er zijnnatuurlijk heel veel collegesporten die alleen maar verlies leiden – deovergrote meerderheid zelfs – en daar mag de universiteit best voorgecompenseerd worden door de winstgevende sporten. Maar wat eruiteindelijk overblijft, en dat is in sommige gevallen heel erg veel, moet naarde rechtmatige eigenaars. Vooral als de NCAA haar sporters wel alswerknemers behandelt, zie dopingtesten en dergelijke, maar ze als stagiairsbetaalt. Trouwens, Mark Emmert, de voorzitter van de NCAA, verdient 1,7miljoen dollar per jaar.Vrijdag stemden de footballers van Northwestern University of ze een vakbondwilden organiseren.Het begin van het einde van de NCAA is in zicht. ∙

NCAA

Winst in de Kentucky Derby. Winst inde Preakness Stakes. Winst in de BelmontStakes. Het zijn maar een paar woorden,maar het verzamelen van dit trio zeges iseen karwei dat maar elf paarden met goedgevolg hebben uitgevoerd in 138 jaar.Toch laait elk jaar de hoop op dat dewinnaar van de Derby het onmogelijkemogelijk maakt en vijf weken later metdrie grote prijzen om zijn nek staat. Endan het liefst een local hero, want Ken­tucky is knotsgek op paardenrennen en degeboortegrond van vele extreem succes­volle volbloedpaarden.Al is de kans op een Triple Crownminiem, het publiek geniet met volleteugen. 155.000 mensen komen kijkennaar de twintig paarden die één en eenkwart mijl rennen voor een plek in deeeuwigheid. Miljoenen bekijken de race opNBC, waar de discussie over wie het com­mentaar mag doen ook de krantenkoppenbeheerst. In 2013 werd er 130,5miljoen dollar aan wedden­schappen ingezet. DeDerby is vaniedereen.

DecadentDe energie tijdens de Kentucky Derby isenorm. Twintig tot in de perfectie getrain­de paarden snuivend en strampvoetend inde startboxen, met hun jockeys die veelaldromen van die ene kans, wachten op diefractie van een seconde waarin de hekjesopenklappen. De race is maar 1,25 mijllang, duurt twee minuten, maar dat zijnwel de Most Exciting Two Minutes inSport. Tactiek is belangrijk: wie eveningesloten raakt, verspilt kostbare energieen kan het vergeten. Te vroeg op kopkomen is voor veel paarden ook het beginvan het einde. Anderzijdsis er de perfectecombinatie die eenplan heeft, dat goeduitvoert en verkomt. Halver­wege de laatstebocht in positieliggen, dan doeje mee.

Of je de Kentucky Derby nu Decadent andDepraved vindt, zoals Hunter S. Thomp­son (zie kader), of niet, het wordt aan­staande zaterdag voor de 140ste keer eenfeest van adrenaline.Thompson had overigens wel een punt,want decadent is het tot zekere hoogtezeker. Op ‘Millionaire’s Row’, de speciaalingerichte tribune voor de rijken deraarde, is het dragen van passende kledingverplicht, waaronder de onvermijdelijkehoed. Net als tijdens Royal Ascot of deGrand National in Engeland is het eenfeest voor de galafreaks en is de ene hoednog belachelijker dan de andere.Churchill Downs helpt er als locatie ookaan mee. Het is er statig en heeft deuitstraling van geld, veel geld. Dekarakteristieke torentjes op detribune zijn hét symbool vande Derby en van ChurchillDowns zelf. Daar wil je nietin je spijkerbroek gezienworden als je tot bepaalderangen behoort.Toch is het overgrotedeel van het 155.000­koppige publiek meer

gericht op datgene waar het werkelijk omdraait. De sfeer proeven, paarden enjockeys toeschreeuwen en wedden­schappen afsluiten. In het deelnemersveldduiken, de paarden al een jaar voor derace observeren en peilen. Alles voor dieene zaak: de weddenschap derweddenschappen. Heel Amerika vult dekeuzes op de betting slips in voor degrootste race, en hoopt dan vooral dat degeplande winnaar niet de favoriet blijkt.Triple CrownDe winnaar van de Kentucky Derby wordtin de watten gelegd en klaargestoomdvoor de tweede etappe in de Triple Crown:de Preakness Stakes, een vlakke race vanéén en drie­zestiende mijl op Pimlico RaceCourse in Baltimore, Maryland. Vrijwelzeker start hij als favoriet na zijn zege inde Derby. Maar twijfel is er ook. Hij zalvan buitengewone klasse moeten zijn omeen kans te maken op het allerhoogste.Waarom is het zo moeilijk om de TripleCrown te winnen? In de Major LeagueBaseball werd de ban gebroken doorMiguel Cabrera van de Detroit Tigers, in2012. Cabrera sloeg in één seizoen demeeste homeruns, verzamelde de meeste

Wie Hunter S. Thompson (Fear andLoathing in Las Vegas, The Rum Diary)zegt, heeft het al snel over gonzo‐journalistiek, de stijl van verslag‐geving waarbij het onderdeel zijnvan de beschrijving de overhandheeft boven het beschouwendtoeschouwer zijn.Tijdens de Kentucky Derby van1970 vocht Thompson als jour‐nalist van een obscuur magazinetegen de deadline voor zijn repor‐tage over de grote paardenrace. Hijhad weinig materiaal om zich aanvast te grijpen, zowel voor zijnverhaal, qua geboden ondersteu‐ning als wat betreft genotsmiddelen– hij en zijn kompaan Ralph Steadman(illustrator) hadden geen drugs terbeschikking en dienden op het laatstemoment een perskaart voor de KentuckyDerby te bemachtigen. Oplossing?Sjacheren, bluffen en ellebogen gebruiken,meemaken in plaats van observeren, gaan,gaan en nog eens gaan. Het resultaat: TheKentucky Derby Is Decadent and Depraved– het verhaal dat sindsdien wordt gezien alsde geboorte van gonzojournalistiek.Redacteur Bill Cardozo van de BostonGlobe riep na het lezen uit: “This is it, this ispure Gonzo!”, waarop Thompson reageerde:“Okay, that’s what I’ll do. Gonzo.”Dat deze reportage het lezen waard is,behoeft hier geen extra toevoeging. “TheDerby, the actual race, was scheduled forlate afternoon, and as the magic hourapproached I suggested to Steadman thatwe should probably spend some time in thein eld, that boiling sea of people across thetrack from the clubhouse. He seemed a littlenervous about it, but since none of the awfulthings I’d warned him about had happenedso far ‐ no race riots, restorms or savagedrunken attacks ‐ he shrugged and said,“Right, let’s do it.”

binnengeslagen punten en haalde het hoogsteslaggemiddelde. Sinds Carl Yastrzemski in1967 wachtte Amerika op Superman. Waaromzou dit jaar Superhorse niet aan de beurtzijn?Vooral omdat het winnen van alledrie de races een combinatie vanverschillende specialiteiten behoeft.De ene baan is de andere niet, deafstanden zijn verschillend (200meter is véél voor een sprinter)en het gaat om drieindividuele momentenwaarop alles moet kloppen.Bovendien is ieder paard ismaar één jaar eendriejarige (ja, echt) endus is er maar één kansom de vette kluif binnente slepen.Stel dat een explosiefpaard de eerste tweeraces wint. Race drie isde Belmont Stakes inElmont, New York, enmet anderhalve mijl delangste van de drie. Hetkan (en zal) gebeurendat er op de Belmontineens specialisten vande langere ademopduiken. Paarden diede Derby en dePreakness niet liepen,omdat ze zich nietkwalificeerden. Probeertegen zulke ‘stayers’ maareens de Triple Crown te veiligte stellen, net nu je vijf wekeninspanning in de benen hebt.Nee, al hopen de locals in Elmontal decennialang op eenonvergetelijke climax, de oddsworden er niet beter op.2014Om de hamvraag toch maar te stellen: bevatdeze generatie driejarigen een potentiëleTriple Crown­winnaar? Het is veilig om nee te

Het beste paard dat nooit de TripleCrown won, is Man O’ War. De hengstwerd in 1920 op driejarige leeftijddoor zijn eigenaar Samuel D.Riddle nog niet rijp genoegbevonden om ‘zo vroeg in hetseizoen één‐en‐een‐kwartmijl op Churchill Downs terennen’. Bovendien haatteRiddle paardenrennen inKentucky en dus liet hijde Kentucky Derby voorwat het was. Dat ManO’ War later zowel dePreakness als deBelmont met twintiglengtes verschil enin recordtijd won,zal Riddle nog weleens hoofdpijnbezorgd hebben, alhad de TripleCrown toen nogniet het aanzien datdie nu heeft. ManO’War kwam in zijncarrière 21 keer inactie en won twintigkeer. Hij versloeg alslaatste kunstje TripleCrown‐winnaar SirBarton met speelsgemak in een matchrace. In de enige racedie hij niet won, kwameen paard met denaam Upset alseerste over definish. What’s ina name?

In 138 jaar dat alle drie de races jaarlijks plaatsvonden, wisten maar elfpaarden met hun jockeys de Triple Crown te winnen. Sinds 1978 is het nietmeer gebeurd. Ieder paard heeft een verhaal en daar gaan we hier kort op in.1919 – Sir Barton (jockey: Johnny Loftus)Het klassieke verhaal – eigenaar heeft paard, ziet het in de eerste zes races nietwinnen, doet het voor een habbekrats van de hand en dan blijkt het een Triple Crown‐winnaar. De Canadese zakenman J.K.L. Ross, die de Canadian Pacific Railwayaanlegde, lapte tienduizend dollar voor Sir Barton en won het elfvoudige.1930 – Gallant Fox (Earl Sande)De favoriet wint vaker niet dan wel in de competitieve Preakness Stakes, KentuckyDerby en Belmont Stakes, maar Gallant Fox bewees het tegendeel: hij won alle drie deraces terwijl een gokje op hem bij de wedkantoren het minste voor een dollaropleverde. Dankzij Gallant Fox (coole naam!) nam de media‐aandacht voor de TripleCrown een vlucht.1935 – Omaha (Willie "Smokey" Saunders)Een eindschot om jaloers op te zijn. Omaha kon als een dolle gas geven op de laatstehonderden meters en weigerde soms zelfs in te houden nadat hij de finishlijn allanggepasseerd was. Na zijn successen werd Omaha naar Engeland verscheept om deAscot Gold Cup te winnen, wat hem niet lukte.1937 –War Admiral (Charley Kurtsinger)Veulen van Man O’ War (zie kader elders). Neefje van Seabiscuit (inderdaad, van defilm en het boek), van wie hij met vier lengtes een match race verloor. EigenaarSamuel D. Riddle bleek geen ezel en stootte zich niet twee keer aan dezelfde steen: hijliet War Admiral meedoen aan alle drie de races en dat ging heel aardig.1941 –Whirlaway (Eddie Arcaro)De drie grote races winnen was voor Whirlaway niet genoeg. De hengst plakte er eenzege in de Travers Stakes aan vast, waarmee hij de enige driejarige met dit kwartetaan overwinningen is. Eddie Arcaro zou met de legendarische Citation later nog eenTriple Crown‐winnaar berijden.1943 – Count Fleet (Johnny Longden)Raakte kort voor de Kentucky Derby geblesseerd aan zijn been, racete toch en won.Bleef op driejarige leeftijd ongeslagen en won de Belmont met 25 lengtes verschil. Datrecord werd pas in 1973 door Secretariat naar de geschiedenisboeken verwezen. Uitzijn nageslacht kwamen grote winnaars.1946 – Assault (Warren Mehrtens)Een buitenbeentje. Terwijl de meeste winnaars gefokt zijn in Kentucky, is Assault deenige Texaanse Triple Crown‐laureaat. Volgens de overlevering een gevoelig beestjedat geluk had dat hij in een redelijk zwakke lichting van driejarigen zijn successen konboeken.1948 – Citation (Eddie Arcaro)Eigendom van Ben A. en zijn zoon Horace A. Jones van de Calumet Farm, die eerdermet Whirlaway een Triple Crown‐winnaar produceerden. Om logische redenen zijnvader en zoon Jones in de Hall of Fame opgenomen. Citation was het eerste paard dateen miljoen dollar aan prijzengeld won en wordt gezien als één van de beste paardenooit in Amerika.1973 – Secretariat (Ron Turcotte) (FOTO)De beste ooit? Velen zeggen ja. Door ESPN uitverkoren als nummer 35 van dehonderd beste atleten van de twintigste eeuw. Zijnoverwinning in de Belmont Stakes werd gewaardeerd alsde op‐één‐na beste sportprestatie, achter WiltChamberlains 100 point game. Haalde de cover vanSports Illustrated. Stond met zijn kop op een postzegel.Verwekte zeshonderd veulens.

1977 – Seattle Slew (Jean Cruguet)Het enige paard in deze elfhoofdige lijst die de Triple Crown won zonder voor die tijdeen race te verliezen. Seattle Slew was een typisch tempopaard, een koploper – zosnel mogelijk aan de leiding komen en die nooit meer afstaan. Verre familie vanSecretariat.1978 – Affirmed (Steve Cauthen)Over het duel Alydar‐Affirmed zijn boeken volgeschreven. Tien keer was het volbloedtegen volbloed en vaak besliste een neusje of een nek over winst en verlies. Alydar,product van de Calumet Farm (zie Whirlaway, Citation) moest zeven keer het onderspitdelven, zo ook in de drie belangrijkste races.

zeggen, maar laten we eens aannemen datéén van de twintig volbloeden het voorelkaar krijgt. Welke zou dat dan zijn?California Chrome van de stokoudetrainer Art Sherman is de favoriet voor deDerby als hij vandaag (woensdag) eengoed startpoortje krijgt in de loting, maarkan hij ook buiten zijn vertrouwde West­kust successen boeken? Kan Vicar’s inTrouble, die de Louisiana Derby won, dekop pakken en ze race naar zijn handzetten? Hopportunity wordt het niet, of hijzal tegen de geschiedenis in moeten gaan:de hengst liep geen enkele race als twee­

jarige en sinds 1888 heeft geen paard deDerby meer gewonnen zonder in het jaarervoor ervaring op te doen.Allemaal bespiegelingen en tot en metzaterdag zal de molen van rumoer alleenmaar harder gaan draaien. Favorietenvallen, onverwachte toppers staan op.Wat het waard is? Niet al te veel. Hetbeste wat een liefhebber kan doen is op delijst met deelnemers kijken, persoonlijkefavorieten analyseren en er zoals halfAmerika een bedragje op zetten. Datmaakt The Most Exciting Two Minutes inSport nog spannender. Zaterdag 3 mei,schakel in. •

Nog een paar weken en dan gaat het NFLcircus opnieuw op volle toeren draaien.Nee, het seizoen begint nog lang niet,maar de NFL draft staat op hetprogramma en dat is toch vaakéén van de hoogtepunten in hetjaar.De voorpret is nu al begonnen.Speculatie over welke speler alseerste gedraft wordt, welketeams een quarterback nodighebben en wie er voor gaat kiezen om eenpaar plekjes hoger of lager te draften.De filosofie bij de NFL draft verschiltontzettend veel met die bij de MLB draft. Inde MLB kiezen teams er vrijwel altijd voorom de best beschikbare speler te gaan,ongeacht de benodigdheden van het team.De reden dat teams dat doen is omdatspelers natuurlijk langer nodig hebben omte ontwikkelen tot een MLB waardig niveau.Bij de NFL gaat het om het nu: een spelerdie in deze draft wordt gekozen komtnegen van de tien keer het komendeseizoen in actie.Dat heeft het nadelige gevolg dat teamsdikwijls te veel de nadruk leggen opbenodigdheden en niet voor het bestetalent kiezen.De NFL kan hierbij leren van de MLB.Probeer iets meer naar de lange termijn tekijken en kies niet een middelmatigequarterback, omdat je (*kuch* HoustonTexans *kuch*) nou eenmaal eenquarterback nodig hebt, terwijl eentoekomstige Hall of Famer voor hetoprapen ligt.Kies eens voor de lange termijn. ∙

Lennart Beishuizen.

Bijna zeventig jaar geleden pleegdetoenmalig president Harry Truman een vangrootste misdaden tegen de menselijkheid,door atoombommen op Hiroshima enNagasaki te droppen. Maar omdat 't heteinde van de WOII betekende, degeallieerden wonnen en Truman 'dus' totde good guys behoorde, kraaide ernauwelijks 'n haan naar. Het doel heiligtimmers de middelen.Het afgelopen jaar stond niet alleenAmerika, maar heel de wereld op z'nachterste benen toen Edward Snowdenonthulde dat Barack Obama en z'n NSAbijkans iedereen afluisterden. Dat moesttoch zo maar niet kunnen! Wat eenschande!Maar nu een vrouw gesprekken met d'rvriend in het geniep blijkt te hebbenopgenomen, nota bene in z'n eigen huis, iser niemand die moord en brand schreeuwt.Zelfs over vrijheid van meningsuiting, dater doorgaans tot gek wordens toe en metde haren wordt bijgesleept, in the privacyof his own home ook nog, hoor je nu he‐le‐maal niemand.Ook dat 't hier een golddigger betreft, eenhalve eeuw jonger dan d'r lover, die wordtverdacht van verduistering, en uit is opwraak, en de tape voor harde doekoe aan'n roddelsite verkocht, da'snormaal gesproken toch ietswaarvan schande gesprokenwordt. Nu wordt er met geenwoord over gerept.Omdat Donald Sterling 'nonverbeterlijke racist blijkt, isdat misschien maar goed ook.Het doel heiligt immers de middelen. ∙

Geert Jan Darwinkel.

Heilig doel Lange termijn