Smell of Bliss - Programmaboek

8
SMELL OF BLISS Zichtbare muziek Muziek hoort niet in een orkestbak, zoals een choreografie ook niet in een dansbak wordt uitgevoerd. Bij LeineRoebana betreden de muzikanten het toneel. Ze hebben niet alleen muzikale maar ook fysieke wisselwerking met de dansers. Hier ligt de bron van de bewegingen in het werk van LeineRoebana. Er is direct contact tussen dans en muziek. Er staat niets tussen. Geen traditie, geen conventie over de vraag welke danspasjes bij welke muziek horen. Het spreekt vanzelf dat muziek uit een box niet wordt toegelaten in deze voorstellingen. Juist omdat dat vanzelf spreekt, doen Leine en Roebana het hier en daar wel. In deze context roept dat een wonderlijke spanning op.

description

3 april 2014 gaat Smell of Bliss in première in het Chassé Theater in Breda. Violiste Liza Ferschtman gaat de confrontatie aan met de dansers van LeineRoebana. Een samenspel waarin de dans Ferschtman dwingt een nieuwe balans te vinden tussen de intensiteit van haar vioolspel, haar fysieke aanwezigheid en de stilte die de dans oproept. Naast ijkpunten uit de westerse canon (Bach, Bartók) voor viool speelt Ferschtman een stuk van de Indonesische componist Iwan Gunawan (Ghost Track).

Transcript of Smell of Bliss - Programmaboek

Page 1: Smell of Bliss - Programmaboek

SMELL OF

BLISS

Zichtbare muziekMuziek hoort niet in een orkestbak, zoals een choreografie ook niet in een

dansbak wordt uit gevoerd. Bij LeineRoebana betreden de muzikanten het

toneel. Ze hebben niet alleen muzikale maar ook fysieke wisselwerking met

de dansers. Hier ligt de bron van de be wegingen in het werk van

LeineRoebana. Er is direct contact tussen dans en muziek. Er staat niets

tussen. Geen traditie, geen conventie over de vraag welke danspasjes bij

welke muziek horen.

Het spreekt vanzelf dat muziek uit een box niet wordt toegelaten in deze

voorstellingen. Juist omdat dat vanzelf spreekt, doen Leine en Roebana

het hier en daar wel. In deze context roept dat een

wonderlijke spanning op.

Page 2: Smell of Bliss - Programmaboek

“Er zit veel meer beweging in ons dan we in het dagelijks leven toelaten.”

In Smell of Bliss is het de violiste Liza Ferschtman. ‘Normaal sluit ik mijn ogen en keer ik me naar binnen als ik speel. Je speelt in je eentje, zeker als het om stukken voor viool solo gaat, zoals in deze voorstelling. Door mijn ogen te sluiten zoek ik de concentratie in mijzelf. Zo neem ik het zwijgend luisterende publiek mee. Maar nu is er ineens communicatie met een danser, met iemand die echt reageert. Voor mij is dit een nieuw soort samenspel. Ik speel niet meer met mijn ogen dicht. Mijn spel wordt opener, gericht op de danser. In een concertzaal trek ik het publiek naar me toe; in deze voorstelling ga ik naar de danser toe. Toen we de voorstelling begonnen te maken, stond er nog niets vast. Ik dacht: waarom zo in gewikkeld? Waarom kiezen we niet gewoon een vaststaand stuk? Maar ik ontdekte dat we gezamenlijk op zoek gingen. Daaruit begon de voorstelling te groeien. Het is een verrijkende ervaring, die ik meeneem in mijn verdere carrière. Een half jaar geleden nam ik muziek van Bach op. Onlangs hoorde ik de opname terug en realiseerde ik me dat ik de af-gelopen maanden, door de samenwerking met de dansers, anders ben gaan spelen.’

IMPRESSIE UIT EEN DOORLOOP

Heather Ware danst met een apparaatje waaruit vioolklanken komen. Ze beweegt zwierig, licht. Ze koestert het apparaatje met de warmte die men aan een levend mens zou geven. En ze hanteert het als verrekijker, als projectiel. Naast elke be-weging klinkt de muziek ongenaakbaar. Dat de danseres de ruimte laat zinderen met haar gebaren doet dat donkere doosje waarin de violiste verstopt zit niets.

Geluiden brengen je in bewegingAls mensen op straat lopen, zie je niet aan hen wat het lawaai van de stad met hen doet. Sommigen vervangen die geluiden door muziek die ze via oortjes hun hoofd laten binnenkomen. Buiten henzelf kan niemand horen wat voor muziek dat is. En aan hun manier van lopen zie je niet welke emoties die muziek in hun hoofd oproept.

Emoties blijven meestal in het hoofd opgesloten. Maar ze kunnen ook door het hele lichaam gaan. Iedere klank leidt tot een emotie en iedere emotie kan een lichamelijke impuls op gang brengen. Zo worden emoties krachtiger, rijker en voor iedereen zichtbaar. Andrea Leine: ‘We laten de stroom van beweging in het dagelijks leven niet tot bloei komen. Er zit veel meer beweging in ons dan we in het dagelijks leven toelaten.’

IMPRESSIE UIT EEN DOORLOOP

Uri Eugenio beweegt op klanken van Bartók. Voordat er gewerkt werd aan Smell of Bliss, kende hij de muziek niet en lag dit soort muziek zelfs buiten zijn horizon. Het lijkt of hij er juist daardoor zo zuiver, zo verrast op reageert. De klanken vinden hun weg door al zijn spieren. Bartóks muziek breekt Uri open.

Het werken aan deze choreografie is een zoektocht. Bewegingen en klanken komen elkaar tegen, onverwacht. Door de live muziek is geen uitvoering precies gelijk aan de vorige. Met iedere bewe-ging schept Uri de voorstelling. Dat doet hij niet alleen. Hij doet dat met de muziek, met de violiste.

Liza FerschtmanDe musici die meewerken aan producties van LeineRoebana stellen zich open voor muziek als iets nieuws. Niet telkens het bekende repertoire. Niet telkens je muzi-k aliteit laten spreken en de compositie vol gevoel aan het publiek geven. Claron McFadden, Lavinia Meijer, Matthias Kadar, Iwan Gunawan en anderen begaven zich bij LeineRoebana bewust in het onbekende.

Page 3: Smell of Bliss - Programmaboek

Geen muziek waarop in het verleden veel gedanst is. Je hebt aan de ene kant de viool en het romantisch imago dat dit instrument omgeeft, en aan de andere kant de structuur, de welover wogen compositie. Je hebt gevoel en ratio in de muziek, onvoorspelbare passie en het glasheldere idee dat een muziekstuk tot een superieure schepping maakt.

In het spanningsveld tussen deze twee uit er sten zoekt LeineRoebana zijn weg. Ergens tussen die twee ligt het oorspron-kelijke, waarachtige creatieve moment.

Dansen op BachVoor Andrea verenigt de Chaconne voor solo viool van Bach structuur en emotie. Vanzelfsprekend is dat niet. Veel mensen associëren Bach alleen met constructie en afstand.

Kun je op Bach dansen? Zijn muziek heeft door de eeuwen heen de glans van het volmaakte gekregen. Alles wat er-naast komt lijkt te veel, en dus over bodig. Toch kan het: Bach horen en in beweging komen. Veel van de solo stukken die Bach voor viool schreef zijn gebaseerd op oude dansen, ook de Chaconne. Hoe kun je in de eenentwintigste eeuw de echte Bach terugvinden? Niet door te boren in de geschiedenis en er de dansen van toen bij terug te vinden. Wel door je direct door de klanken te laten raken en in beweging te laten brengen, op een waarachtige manier. Harijono Roebana: ‘Waarachtigheid bereik je niet door net-jes de structuur van de muziek te volgen. En ook niet door op Bach te parasiteren. Wat wij als eenentwintigste-eeuwers kunnen doen is ons volledig openstellen voor Bach en op zijn muziek dansen op onze moderne, expressieve manier.’

LeineRoebana ontdekte dat emoties bij Bach in overvloed aanwezig zijn, tot uitputting toe. Harijono: ‘Het is mooi een lichaam te zien pompen en zweten terwijl het al tot stilstand is gekomen.’

PaganiniDe muziek van Paganini trekt zich niets aan van zijn omgeving, is alleen op anderen gericht om te imponeren. Heeft imponeren nog iets met communicatie te maken? Paganini schittert het meest in zijn solostukken voor viool. De tonen schieten als vuurwerk de ruimte in en doven daar uit. Paganini is de componist van de eenzame hoogte, terwijl Bach zelfs in zijn solostukken meerstemmig-heid wist op te roepen. Communicatie doortrekt Bachs muziek.

Paganini nodigt uit tot snelheid, tot records breken. Iedere noot in Paganini’s muziek lijkt zijn voorganger zo snel mogelijk weg te willen duwen. In zijn eigen tijd was Paganini koploper in zijn eigen wedstrijd. Hij leed waarschijnlijk aan het syndroom van Marfan, een bindweefselziekte. Zijn handen leken op een spin met gespreide en zeer beweeg-lijke poten. Dit stelde hem tot uitzonderlijke grepen en snelheden op de viooltoets in staat. Alle andere violisten liet hij achter zich. Je zou Paganini waarschijnlijk onrecht doen door te zeggen dat hij vals speelde, maar helemaal eerlijk was het toch ook niet.

IMPRESSIE UIT EEN DOORLOOP

Liza speelt Bartók. Ze strijkt krachtig en straalt overgave uit. Af en toe gaan haar ogen toch even dicht. Het is een afsluiting, even een moment van naar binnen gericht zijn, en dan weer opengaan. Liza deelt het toneel met Tim en Uri. Ze dansen expres-sief. Met hun ledematen maken ze gebaren die, net als de muziek, tot het plafond en de uithoeken van de zaal hun effect hebben.Hun lichamen gaan totaal op in het muzikale hier en nu. Ik zie deze drie lichamen en denk aan bladmuziek, aan de strenge orde van noten en maatstrepen waarin de muziek op papier gevangen zit. Is dat inderdaad hetzelfde: de klank met al zijn gloed en beweeglijkheid, en het strenge zwart op wit beeld op het papier?

De muziek ligt niet voor de handToen LeineRoebana Smell of Bliss begon te maken lag alles open, ook de keuze van de muziek. Andrea, Harijono en Liza luisterden en probeerden muziekstukken uit. De uit eindelijke muziekkeuze lag niet voor de hand.

“KUN JE DANSEN OP BACH?”

Page 4: Smell of Bliss - Programmaboek

We hebben veel gediscussieerd en dat hielp me mijn ideeën te vormen. De samen werking inspireerde me zeer.’Gunawans werk snijdt in de voorstelling. De viooltonen en het slagwerk woelen alles overhoop. Zijn muzikale taal is nieuw voor Liza. Welke balans vindt ze tussen zijn noten en haar eigen muzikale wortels?

IMPRESSIE UIT EEN DOORLOOP

Uri beweegt in verkrampte houdingen, gebogen voorover, gestrekte arm, achter-over. Telkens laat hij zich op de grond vallen, waar hij even geknakt blijft liggen. Audrey staat er ontspannen bij en volgt hem globaal in zijn bewegingen. Ze laat zich door hem aan het wankelen brengen.

Hij werkt op haar in, zoals de muziek op hem inwerkt. De springerige muziek van Gunawan roept een jachtige sfeer op, die uitmondt in herhaalde sprongen op de plaats en uiteindelijk ontspanning en stilte.

De noodzaak van structuurNet als muziek kun je dans vastleggen en uittekenen op papier. Een lijn van punt A naar punt B en vandaar naar C, speciale tekens voor elk gebaar, voor alle lichaams-delen. Zo wordt de structuur van de dans zichtbaar. Dat is fijn. Structuur geeft houvast. Een mens vertrouwt er graag op. Maar het heeft een keerzijde. Niets is zo enerve-rend voor een danser en voor een musicus als ze de greep op de structuur kwijtraken.

Iwan GunawanDe componist Iwan Gunawan werkte mee met de voorstelling Ghost Track van Leine-Roebana. Andrea en Harijono hechtten eraan dat hij ook voor Smell of Bliss muziek zou schrijven. Hoe componeert een Javaanse componist voor een westers instrument als de viool? ‘Het was een hele uitdaging. Gewoonlijk componeer ik voor gamelan instrumenten. Met behulp van een computerprogramma heb ik de geluiden en de notatie van westerse instrumenten bestudeerd. In Indonesië was er niemand die kon spelen wat ik op grond daarvan heb gecomponeerd. In 2011 werd er voor het eerst in het westen iets van mij uitgevoerd, door het Ensemble Selisih in Duitsland. En nu dus mijn tweede werk. Ik ben heel dankbaar dat ik met Liza en de choreografen heb mogen samenwerken.

Later werd de viooltechniek geperfectio-neerd. Tegenwoordig kan iedere pro-fessionele violist met hem wedijveren en hem misschien zelfs voorbijstreven. Maar als er telkens records worden gebroken, hoe snel wordt zijn muziek dan uiteinde-lijk gespeeld? Bij welk tempo houdt het op muziek te zijn? En als we het laten spelen door een computer, zal de mens daar dan nog tegenop kunnen?

Violisten spelen Paganini niet om zijn muzikale waarde, maar om te oefenen. Toch heeft Paganini theatrale kracht en is ze heel expressief, lijfelijk en direct aansprekend. In Smell of Bliss is hij het tegenovergestelde van Bach. Je voelt de knipoog waarmee Paganini wordt gespeeld en gedanst.

IMPRESSIE UIT EEN DOORLOOP

Tim en Uri maken zoete, ontspannen be-wegingen bij verbeten virtuoze muziek. Ze hebben een niets-aan-de-hand-uitstraling. Of hebben ze de wedstrijd met de over-rompelende vloed aan muzieknoten laconiek opgegeven?

BartókBartók trok muziek uit elkaar. Op het Hongaarse platteland bestudeerde hij de volksmuziek, ontleedde nauwkeurig elk ritme en integreerde ze op een glasheldereen toch meeslepende manier in eigen composities. Net zo sloot hij met zijn sonate voor solo viool op een open brekende manier aan op Bach. Harijono: ‘Bartók vind ik muziek die je moet ontsluiten. Onze dans is vrij complex. Naast Bartóks composities moeten we oppassen dat het niet te veel wordt.’

YsaÿeOok Ysaÿe voerde de virtuositeit op de viool hoog op. Er zit iets duivels’ en agressiefs in zijn composities. Liza speelt Les Furies. ‘Het is romantische en dramatische muziek, heel heftig en lijfelijk.’ Hoe reageer je op agres-sieve muziek? Met agressieve gebarentaal of zoek je een spannende omweg?

IMPRESSIE UIT EEN DOORLOOP

Het heeft iets innigs en subtiel uitdagends zoals de danseressen hun kleine sensuele bewegingen maken bij het geweld van Ysaÿe. Ze draaien en waaien mee. Ze weer-staan de agressie, spelen ermee, houden haar onderhuids.

Page 5: Smell of Bliss - Programmaboek

Je hebt de muziek in je op genomen, je wordt erdoor meegesleept, je wordt door jezelf meegesleept, en ineens gebeurt het: de structuur ontglipt je. Je grijpt mis. Je beweging stokt. Of de structuur wordt buiten jou om verbroken. Je weet echt niet meer hoe je verder moet. Wat doe je in die ene beslissende seconde? Ophouden? Dat nooit. De voorstelling gaat door. Welke keuze maak je spontaan? Voor nadenken is geen tijd. Alles komt in dit moment samen: het belang van hou vast, de directe lichaamsimpuls op de muziek, een zuiver ogenblik, waarop wat achter de rug is niet meer telt en wat voor je ligt ongrijpbaar is. Alleen de muziek, de violiste, de dansers, de dansvloer zijn er, en jij, hier en nu, met je impuls. Dit is het moment van creativiteit, altijd ongrijpbaar, maar het is er, zomaar, nu.

Andrea: ‘We denken veel structuur nodig te hebben. Structuur spiegelt ons voor wat we ongeveer kunnen verwachten. Maar het gaat erom die structuur open

te breken. Schubert gebruikte gangbare akkoorden schema’s, maar uiteindelijk gaat het erom wat de musicus voorbij die structuur doet. Het gaat erom dat de muziek uit de juiste plek komt: bezieling. Een componist heeft ook niet het voor-opgezette plan een be paalde structuur te creëren. Het genie van de componist verbindt zich met iets hogers. Dan ont-staat structuur automatisch. Anderen zijn juist bezig met het maken van ingewikkel-de constructies, structuren, bouwwerken, zoals Bach. Bij hem krijg je het gevoel er gratis bij.’

IMPRESSIE UIT EEN DOORLIOOP

Liza speelt een adagio van Bartók. Terwijl Tim en Uri heftig dansen, scharen de danser essen zich om Liza heen. Welke kracht heerst hier: die van de beweging of die van de stil stand? De sordino dempt de vioolklanken. De dansers buigen zich naar Liza toe en raken haar aan om iets van haar roes in zich op te nemen.

“Ophouden? Dat nooit”

Uri nadert haar, legt zijn hoofd op haar schoot, wentelt zich in rust, belichaamt de muziek volledig. Dit is een van de momen-ten van stilstand in Smell of Bliss.

Stilte en StilstandStilte en stilstand hebben net zoveel betekenis als muziek en beweging. Muziek kan een danser drijven tot stil-stand. Net als muziek heeft ook bewe-ging een echo. De danser staat voor het publiek. Hij doet niets, hijgt alleen na. In deze stilstand zet de beweging die er zo even nog was, zich voort.

Maarten Baanders

Page 6: Smell of Bliss - Programmaboek

Legendarisch zijn de series waarin ze alle vioolsonates van Beethoven uitvoerde. Een belangrijke plaats in haar repertoire nemen werken voor solo viool in, met name van Bach, Ysaÿe, Bartók, Berio en Biber. Liza Ferschtman oogst veel bewondering met haar krachtige, gepassioneerde spel.

In april 2014 komt de nieuwe cd van Liza Ferschtman uit met werken van Biber, Bartók, Berio en Bach. De cd is te bestellen via www.challengerecords.com.

Choreografie/muziek

LeineRoebanaMet hun ongebruikelijke combinaties van dans en livemuziek heeft LeineRoebana nationaal én internationaal grote bekend-heid opgebouwd. In de afgelopen jaren ontwikkelde het duo een uniek be-wegings idioom. Ze maken voorstellingen die het publiek verrassen en uitdagen. Op het podium zoeken ze de confrontatie met muzikanten van wereldklasse en laten hen een actieve rol in de choreografie vervullen. Het gezelschap werd bekroond in binnen- en buitenland en speelde in Europa, de Verenigde Staten, Canada, Rusland, Afrika en Indonesië.

Liza Ferschtman Liza Ferschtman stamt uit een Russische muzikantenfamilie. Haar vader is de bekende cellist Dmitri Ferschtman, haar moeder Mila Baslawskaja is pianiste. Kort voor Liza’s geboorte verhuisde de familie vanuit de Sovjet-Unie naar Nederland. Vanaf haar vijfde kreeg Liza vioolles van Philip Hirschhorn. Haar latere leraren waren o.a. Heman Krebbers en Ida Kavafian. Liza Ferschtman behoort tot de internationale top van violisten. Ze trad als soliste op met talloze gerenommeerde orkesten en dirigenten over de hele wereld. Daarnaast ontwikkelde ze zich tot een veel zijdig kamermusicus.

Page 7: Smell of Bliss - Programmaboek

Compositie

Iwan GunawanIwan Gunawan (1974), is een van de belangrijkste hedendaagse componisten van Java.

Hij speelt gamelan sinds zijn zesde. Tijdens zijn studie aan de Universitas Pendidikan Indonesia in Bandung richtte hij zich niet alleen op zijn eigen muzikale traditie, maar ook op die van het Westen. Hij is een van de zeldzame musici die zijn wortels trouw blijft, maar ook westerse muziek professioneel uitvoert. In zijn composities gebruikt hij hedendaagse vormen en live elektronica. In 1994 richtten studenten van de Universitas Pendidikan het ensemble Kyai Fatahillah op, waarin ze gamelan combineerden met hedendaagse muziek. Dankzij projecten en concerten in binnen- en buitenland heeft de groep inmiddels een internationale reputatie opgebouwd

Dansers

Tim Persent danst sinds 1994 bij LeineRoebana. Hij volgde zijn opleiding aan de Rambert Ballet School in Londen en danste bij De Rotterdamse Dansgroep. In New York werkte hij met Ton Simons en de Brenda Daniels Dance Company, in Nederland met Krisztina de Châtel, Paul Selwyn Norton, Michael Schumacher en Roland Shankula. In 1993 ontving hij de Zilveren Theaterdansprijs, en in 2004 de Gouden Zwaan voor zijn complete oeuvre. Sinds 2005 is hij artistiek leider dans van het ITS festival.

Heather Ware danst sinds 2003 bij LeineRoebana. Ze is opgeleid in Canada (Royal Winnipeg Ballet School en Toronto Dance Theatre) en aan de Rotterdamse Dansacademie. Ze werkte met choreografen als Johnny Schoofs, Celia Grannum en Jennifer Hanna. Voor haar rol in 172 suggesties aan een lichaam van LeineRoebana kreeg ze de Zwaan voor meest indrukwekkende dansprestatie 2010.

Uri Eugenio danst sinds 2004 bij Leine-Roebana. Hij volgde zijn opleiding aan de Fontys Dansacademie in Tilburg. Hij danste bij Scapino Ballet Rotterdam, Nanine Linning en David Middendorp en nam deel aan de tvprogramma’s So you think you can dance en Dancing queen. Uri is dansdocent in jazz, ballet, moderne dans, hiphop, o.a. bij Amsterdam Dance

Centre, de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, Moves Almere en bij Fontys Dansacademie.

Luana van Eekeren is afgestudeerd aan de opleiding jazz- en musicaldans aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Ze begon in 2011 als stagiaire bij LeineRoebana en is sinds 2012 verbonden als danser aan het gezelschap.

Audrey Apers is afgestudeerd aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Ze danste bij Ederson Rodrigues Xavier, Chris DeFeyter, Project Sally en Nanine Linning. Ze begon als stagiaire in 2013 en is sinds 2014 als danser verbonden aan LeineRoebana.

Camilla Bundel studeert aan de Artez Hogeschool voor de Kunsten in Arnhem. Ze is stagiaire bij LeineRoebana.

Dramaturgisch advies, Vormgeving, Kostuums, Lichtontwerp, Repetitor

Peter Delpeut is filmmaker, schrijver en dramaturg. Van 1988 tot 1995 werkte hij bij het Filmmuseum. Hij maakt films in vele genres en schrijft reis- en filmessays. In 2011 verscheen zijn essaybundel ‘Pleidooi voor het treuzelen’. Delpeut maakte samen met Andrea Leine en Harijono Roebana de dansfilm ‘E pur si muove’ en in 2012 de filminstallatie ‘Mein junges leben hat ein end’. Sinds 2006 is hij de vaste dramaturg van LeineRoebana.

Ascon de Nijs volgde een opleiding scenografie aan de Koninklijke Academie Den Haag en is meer dan tien jaar de vaste vormgever van Club Guy & Roni. Zijn werk was verder te zien bij onder meer het Zuidelijk Toneel, Sara Kroos, Itzik Galili, en het Noord Nederlands Toneel. De ontwer-pen van De Nijs variëren van rauw en grof tot sterk gestileerd. Ascon ontwierp voor verschillende producties van LeineRoebana het toneelbeeld.

Marjon Leek is o.a. theatervormgeefster. Ze ontwierp kostuums voor onder meer Teatro Munganga, Kalebas, het Concert-gebouw, Studio Hinderik, Bencha Theater, Tropentheater, Elleboog, de Theatercom-pagnie, Mini en Maxi, het Metropole Orkest, Anoukvandijk dc en LeineRoebana. Zij ontwerpt en maakt leren tassen, was tech-niekdocente op de Gerrit Rietveld Acade-

mie en de Koninklijke Academie Den Haag en geeft les bij de Artemis Styling Acade-mie en de Meesteropleiding Coupeur.

Paul van Laak ontwerpt licht voor dans, toneel, opera, musea en gebouwen, maakt eigen lichtinstallaties en geeft les. Hij ont-wierp voor Onafhankelijk Toneel, Bonheur, Ro Theater, Carver, Toneelgroep Amsterdam, De Nederlandse Opera, de Nationale Reisopera, Piet Rogie en Club Guy & Roni. Paul maakte het lichtontwerp voor meerdere producties van LeineRoebana.

Swantje Schäuble studeerde aan de Rotterdamse Dansacademie. Na haar opleiding werkte zij met Piet Rogie, Dansgroep Krisztina de Châtel, Shusaku Takeuchi, Boukje Schweigman & Theun Mosk en Jack Gallagher/Bodies Anony-mous. Zij danste in vele producties van LeineRoebana. Aan Smell of Bliss werkt Swantje mee als repetitor.

Credits

Smell of Bliss is een choreografie van Andrea Leine en Harijono Roebana, gemaakt met en voor:

Violist Liza FerschtmanDansers Tim Persent, Heather Ware, Luana van Ekeren, Uri Eugenio, Audrey Apers, Camilla Bundel.

Speciaal voor Smell of Bliss maakte de Indonesische componist Iwan Gunawan (Ghost Track) een nieuwe compositie voor viool en electronica.

Muziek Johann Sebastian Bach, Bela Bartók, Eugène Ysaÿe, Niccolò Paganini, Iwan Gunawan.

Vormgeving Ascon de Nijs

Lichtontwerp Paul van Laak

Kostuums Marjon van Leek

Repetitor Swantje Schäuble

Dramaturgisch advies Peter Delpeut

Techniek Nico van der Vegte, Rick Hendriks,

Jeroen Smith, Tim D’Ancona (stage)

Chauffer Kees de Vries

Publieksonthaal:Een half uur voor aanvang is er een inleiding op het toneel.

Page 8: Smell of Bliss - Programmaboek

LeineRoebanaAlgemene directie Andrea Leine, Harijono Roebana

Marketing en communicatie Linda Molenaar

Chef de bureau Stéphanie den Blanken

Verkoop Nederland Bureau Berbee

Verkoop Ghost Track Anmaro Asia Arts

Administratie: ASK

Bestuur Corinne de Jonge van Ellemeet, Johan Dorrestein,

Maye Leito, Jildau Pina, Herman Lohman

Kostuumverzorging Jan Kieboom

Tekst programma en interviews Maarten Baanders

Grafische vormgeving JSB Design

Foto’s en stills: Sjaak & Nout, Martin C de Waal

Trailer Smell of Bliss: Sjaak en Nout productions

GET CLOSE TO LEINEROEBANA: WORDT VRIEND!

Ook in de toekomst wil LeineRoebana voorstellingen voor u blijven maken. Met uw hulp kan dat. U kunt LeineRoebana blijvend en periodiek steunen door lid te worden van ons vriendenprogramma: Get Close To LeineRoebana. Als vriend raakt u meer betrokken bij het gezelschap, ontmoet u dansers, musici en choreografen en wordt u uitgenodigd in onze studio. Meedoen aan ‘Get Close To’ kan al vanaf € 50,- per jaar. Of maak eenmalig een bedrag over op bank-rekening 5727620 t.n.v. Stichting Date Dans. Onze medewerkers (bij de pr-stand) informeren u graag over de mogelijkheden of kijk voor meer info op www.leineroebana.com Meld u aan voor onze nieuwsbrief en ont-vang het laatste nieuws, uitnodigingen voor de LeineRoebana Studio en leuke acties. Aanmelden kan via leineroebana.com

LeineRoebanaPostbus 595791040 LB Amsterdam020 489 38 [email protected]

LeineRoebana is huisgezelschap van het Chassé Theater Breda. Smell of Bliss is mede mogelijk gemaakt door Chassé Theater Breda, Gemeente Breda, Brabants Kenniscentrum Kunst en Cultuur, provincie Noord-Brabant, SNS REAAL Fonds en de Eduard van Beinum Stichting.

LeineRoebana ontvangt meerjarige subsidie van het Fonds Podiumkunsten en de Gemeente Amsterdam.

Met speciale dank aan ambassadeur Agus Hermawan, Restaurant Blauw, Kassing Trucking, Patrick Moonen, Mickey Hoyle, alle medewerkers van Chassé Theater Breda en de vrienden van LeineRoebana.