Smaakboeket

Zomer 2015

Glimmende limousines, vingervlugge tablets en ipods, comfortabele woningen en permanente bereikbaarheid, los van alle privacy, zijn accessoires die we vandaag moeilijk terzijde kunnen schuiven. Wij

zijn immers doodverwend en verwachten dat bij de minste vingerknip al onze wensen zich realiseren.

De Caverne du Pont d’Arc in het Franse departement Ardèche, een perfecte remake grot, geeft ons een perfect beeld van het comfort

dat de Europeanen, 36.000 jaar terug, ten dele viel.

Boeiend , leerrijk en misschien een aansporing om toch heel even maar bij ons huidig comfort stil te staan.

Dichter bij ons in de tijd, is de noeste arbeid van de minderbroeders in de regio Setubal, in de Portugese Sado vlakte. Zij toverden de

wijnranken die eeuwen voordien door Grieken en Feniciërs werden geïmporteerd, om tot geestrijke en lekkere wijnen.

De noeste arbeid van de landbouwers en tuinbouwers en de eindeloze passie van de wijnbouwers, manifesteert zich nog

dagelijks in een uiteenlopend aanbod van culinaire specialiteiten. Met enkele binnen- en buitenlandse proevertjes, sluiten we ons

zomeraanbod af.

Mijmerend over verleden, heden en toekomst, kunnen we enkel concluderen ‘hoop doet leven’. Veel leesgenot.

Restaurants

Restaurant Spiga d’Oro – Hever – 25-jarig jubileum

De opening van restaurant Spiga d’Oro in 1990 was voor Franco di Taranto een stap in het onbekende. Het opzet, de klanten een gevarieerd palet van Italiaanse regionale specialiteiten aanbieden en hen vertrouwd maken met de charmes en eigenheden van de Italiaanse cultuur, was nochtans beloftevol. Vandaag is Franco een meer dan tevreden man die met een enorme passie nog steeds nieuwe aroma’s, uitzonderlijke smaakcombinaties en lekkere wijnen aan zijn assortiment toevoegt.

Met de naamgeving voor zijn restaurant greep Franco terug naar het winkeltje dat zijn ouders destijds op Sicilië uitbaatten, winkeltje waar ze er erg typische en regionale producten aan hun klanten aanboden. Nadat ze naar België emigreerden, openden ze einde de 60-er jaren een restaurant in Mechelen met typische Siciliaanse gerechten. Franco vertoonde aanvankelijk vooral interesse voor de wijnen maar de zuivere kookkunst zat hem niet echt in het bloed. Tijdens zijn veelvuldige contacten met Italiaanse wijnboeren ontdekte hij tal van nieuwigheden, totaal onbekend in België. De waakvlam van culinaire passie sloeg aan bij een van deze trips en hij besloot om ook een koksopleiding te volgen. Meteen een paleisrevolutie, hij sloot een tijdlang de deuren en stond bij de heropstart van zijn restaurant zelf aan het fornuis met een totaal vernieuwde menukaart. Meer dan twee decennia later, blikt hij met tevredenheid terug op dit initiatief. Hij bouwde zijn restaurant aanvankelijk met de hulp van echtgenote Aline en later ook de zonen Gianluca en Silvia uit tot een gewaardeerde sfeervolle en authentieke Italiaanse pleisterplaats. In de hotelschool van Verona vond hij o.m. Giovani Bruno terug die in het Brusselse het sterrenrestuarant Sensa Nome uitbaat.

Ter gelegenheid van de 20ste verjaardag kreeg het interieur een frisse, fleurige noot mee waardoor het restaurant van nog meer uitstraling en privacy geniet. De tafelschikking werd lichtjes aangepast met extra ruimte tussen de tafels en de inrichting van enkele gezellige intieme hoekjes. De tafels blijven even mooi gedekt met keurig tafellinnen en mooi bestek, zodat de klant er zich onmiddellijk thuisvoelt. Spiga d’Oro ofte gouden korenaar als symbool van de vruchtbare Italiaanse vlakten met unieke voedzame producten, tekent voor Italiaanse gastvrijheid ten voeten uit. Ondertussen heeft Spiga d’Oro tijdens een groot gala waarop enkele honderden genodigden aanwezig waren, 25 kaarsjes uitgeblazen, maar de horecaproblemen terzijde schuiven en rustig rentenieren is voor deze gedreven Italiaanse kok niet weggelegd, integendeel. Na al die jaren blijven zijn troeven het aanbieden van innoverende en hedendaagse variaties op de menukaart, rekening houdende met de seizoenen maar ook met het marktaanbod.

Franco is lekker traag, een verrassend element, hoewel. Hij is immers een fervent voorstander van slow food, synoniem van ‘genieten van eten’. Het slowfood concept werd in 1989 in Parijs opgestart door chef Carlo Petrini en moest een antwoord bieden op de wereld oprukkende fastfood-cultuur. Slow zet zich onvoorwaar-delijk in voor lekker, puur en eerlijk eten met respect voor de natuurlijke herkomst en kwaliteit van de basisproducten. Het is een streven dat respect opbrengt voor de producten zodat de consument in de ingrediënten, eens ze op het bord worden gedrapeerd, hun identiteit terugvindt.

De ouderlijke traditie volgend heeft Gianluca zich volledig op de horeca gefocust en bouwde hij een quasi uniek imperium op van Italiaanse wijnkennis. Dit edel concept dat Spiga d’Oro via Gianluca aan zijn klanten meegeeft bleef ook in hogere wijnkringen niet onopgemerkt. Nadat hij eerst in sterrenrestaurant ’t Zilte van Vicky Geuens terechtkwam, maakte hij ondertussen de overstap naar The Jane van Sergio Herman. Franco’s dochter Selina loopt momenteel school in Coloma Mechelen, ook zij wil haar opleiding afronden met een wijncursus. Anne Sophie, Gianluca’s echtgenote heeft zich ondertussen in Spiga d’Oro ontpopt tot een attente en zelfzekere gastvrouw die samen met Franco het rijke Italiaanse aureool van lekkere producten en sublieme wijnen uitstraalt.

Nieuw in het aanbod is Spiga Casa catering waarbij chef Franco of chef Ruben van Sandvoet bij de gasten thuis de Italiaanse topgastronomie serveert. De chefs verblijden u met een authentiek 5-gangenmenu boordevol culinair lekkers waarbij elk gerecht, aan tafel, door de chef van de nodige commentaar wordt voorzien. www.spigacasa.be

Spiga d’Oro – Leuvensesteenweg 43 – 3191 Hever-Boortmeerbeek – maandag en dinsdag gesloten - Tel 015- 52 05 35 – www.spigadoro.be

Le Sanglier des Ardennes – Durbuy

Dit hotel-restaurant in Durbuy, een der kleinste Europese steden, is sinds mensengeheugens een onbetwistbare culinaire parel. Weinig verwonderlijk gezien dit enseigne sinds maar liefst 65 jaar borg staat voor intens culinair genot dat stoelt op een geraffineerde keuken en uitgelezen lokale terroirproducten.

De familie Caerdinael is er actief sinds de oprichting en toch ontketende huidig zaakvoerder meesterkok Frédéric Caerdinael onlangs een figuurlijke mini-revolutie door gans de exploitatie een volledige renovatie mee te geven. Stamgasten hoeven echter niet

het ergste te vrezen. Authenticiteit en sfeer van het traditionele huis bleven bewaard maar door enkele aanpassingen biedt Le Sanglier een hedendaagse uitstraling, die ongetwijfeld ook de fijnproever van morgen kan verleiden.

De locatie van de ‘nieuwe’ Sanglier in de schaduw van het middeleeuws kasteel van Durbuy aan de oevers van de Ourthe, blijft ongewijzigd, meer dan ooit is en blijft het een oase van rust en culinair genot. De receptie van het hotel en de bar vormen een intiem rustpunt opgevrolijkt door heel wat foto’s en hedendaagse sculpturen, hoge barstoelen en aangename fauteuils. Een moderne glazen wijnkast biedt de bezoeker een blik op het wijnaanbod tijdens de

maaltijden en licht meteen een tipje van de sluier op van de meer dan 15.000 flessen en 500 referenties die in de echte wijnkelder op degustatie wachten. De Armagnacbar geeft een overzicht van een unieke collectie waarvan enkele uitzonderlijke exemplaren, een collectie die het eeuwfeest 1900 tot 2000 volledig in beeld brengt. Het sfeervolle en neo-barokke salon, waar fijnproevers kunnen genieten van een uitzonderlijke collectie geestrijke en alcoholische dranken, maar eveneens van een goede sigaar, vormt een leuke aanvulling.

Het hotel omvat verder 25 kamers, 14 traditionele en 11 moderne kamers met zicht op het stadje, de Ourthe of het park Topiaire, en een panoramische suite met jacuzzi. Er zijn eveneens 8 grote en moduleerbare vergaderzalen en ruime terrassen. Door de verbouwingen en aanpassingen is er evenzeer ruimte vrijgekomen voor de inrichting van een eigen spa. In deze aangename ruimte werd een wellness centrum en schoonheidsinstituut ingeplant die zowel toegankelijk is voor de hotelgasten als voor niet-residentiële gebruikers.

Op culinair vlak biedt Le Sanglier des Ardennes twee mogelijkheden. Vooreerst is er Brasserie Fred die een traditionele democratische brasseriekeuken suggereert met eigen kaart en een 3-gangenmenu aan 25 Euro. Brasserie Fred bestaat uit een moderne lichtovergoten ruimte met zicht op het park en een neo-rustieke zaal die de authenticiteit van het huis uitstraalt. Ook het ruime buitenterras aan de straatzijde maakt deel uit van brasserie Fred.

Anderzijds is er het gastronomisch restaurant dat eveneens uit twee ruimtes bestaat, een ruime en luchtige ruimte met grote tafels en een meer romantische, duidelijk cosy zaal met uitzicht op het kasteel en de Ourthe. Hier

tekent Frédéric Caerdinael doelbewust een gastronomische keuken uit die gebaseerd is op regionale kwalitatieve producten, afwisselend en soms gelijktijdig met een vleugje creativiteit, modernisme en respect voor de familiale tradities. Tijdens de herfst staat het wild absoluut centraal, facet dat het huis zijn onuitwisbare reputatie heeft bezorgd. In het gastronomisch restaurant zijn verschillende menusuggesties voorhanden, Clin d’Oeil, gastronomisch of degustatiemenu met variabele prijzen van 40 tot 75 euro, plus wijnassortiment gespreid over 3 tot 6-gangen. Hartenbrekers die nagenoeg permanent worden aangeboden zijn forel bleu, ossenstaat braisé met Saint Amour, een rode wijn uit het stadje waarmee Durbuy is verbroederd en everzwijn met peper garnituur.

Le Sanglier des Ardennes – rue Comte d’Ursel 14 – 6940 Durbuy – private parking. Tel 086- 21 32 62 – www.sanglier-des-ardennes.be

Au Grand Forestier – Watermaal-Bosvoorde

Het is er mooi en lekker. Een gedroomde plek in het groen voor het tweede restaurant van Albert-Jean en Frédéric Niels, de gelukkige eigenaars van de Vieux Saint Martin op de Zavel in Brussel. Aan het fornuis, chef Pascal Goblet, met als motto ‘alles vers en huisgemaakt’. Lokale producten vers van de Belgische telers, niets voorverpakt of diepvries.

De ruimte werd ontworpen door architecte Anne-Catherine Lalmand in samenwerking met de designer Alain Berteau. Met de werken van moderne en hedendaagse kunstenaars (Swennen, Reunhoud, Dotremont, Mortier en Mesens.) En zo gebeurt het dat een bijgebouw van een van mooiste middeleeuwse jachtdomeinen vandaag een ware place to be wordt, gevestigd in een typisch huis uit het begin van de twintigste eeuw in Bosvoorde.

De horecatraditie van de familie Niels gaat terug tot het begin van de 20ste eeuw. Joseph Niels zoon van een landbouwersfamilie in het Pajottenland beslist om de verlieslatende exploitatie achter zich te laten en trekt naar England waar hij werk vindt in het Savoy in London. Op 25-jarige leeftijd keert hij terug naar België en wordt directeur van de Taverne Royale in de Koningsgalerij. In 1926 richt hij op de Emiel Jacqmainlaan het restaurant Canterbury op en creëert de “filet américain”. Tijdens de wereldtentoonstelling van 1935 in Brussel heeft hij zelfs een eigen gastronomisch paviljoen.

Wanneer hij in 1940 verongelukt nemen zijn zonen Albert en Georges het beheer over, in 1948 stichtten ze Nielvins en beheren restaurant La

Couronne op de Grote Markt van Brussel. Als oprichters van het restaurant Claridge in Buenos Aires waarvan ze 2 jaar eigenaars zijn, worden ze gevraagd om het restaurant van het Argentijns paviljoen tijdens de wereldtentoonstelling van 1958 te beheren. Na de expo stapt Georges uit de horeca. Albert gaat verder met zijn 3 zonen en ze openen achtereenvolgens le Vieux Saint Martin, la Marie Joseph en Le Duc d’Arenberg. In 2011 beslissen Philippe en Albert-Jean om elk hun eigen weg te gaan en neemt Albert-Jean samen met zijn zoon Frédéric de volledige uitbating van Le Vieux Saint Martin voor hun rekening. In de maand mei 2015 openen ze de brasserie-restaurant Au Grand Forestier.

Dit etablissement werd sinds 1985 onder de naam ‘le Bol dAir’ uitgebaat door de familie Duflot. Aanvankelijk werden er enkel eenvoudige gerechten geserveerd maar op vraag van de klanten werd het aanbod ruimer. Le Bol d’Air groeide uit tot een volwaardig restaurant, maar bij het overlijden van zijn vader besliste Laurent zijn handelsfonds van de hand te doen. Na de overname in 2013 lieten Albert-Jean en Frédéric een aantal renovaties en aanpassingen uitvoeren olv architecte Anne-Catherine Lalmand in samenwerking met designer Alain Berieau. Hierbij werd

heel wat aandacht besteed aan het interieur, het meubilair en de globale uitstraling met de opening van een spetterend restaurant in mei 2015.

De naamgeving van het restaurant loopt samen met de straat waarin het is gevestigd. Beide verwijzen hiermee naar Henri I, hertog van Brabant, die bij zijn huwelijk in 1269 met Marguerite de Boulogne, beloofde om voor voldoende inkomsten te zorgen. Jachtpartijen in het Zoniënwoud, indertijd meer dan 10.000 ha groot, waren een geliefkoosd tijdverdrijf van de hertogen. Het huis van de ‘woudmeester- grand forestier’ werd hierbij een centraal punt. Hier verbleef het personeel en werden meer dan 100 jachthonden opgeleid. Volgens de overlevering rust het statige herenhuis, thans restaurant met pachtige veranda en groot terras¸ trouwens op de fundamenten van het oorspronkelijke jachthuis. Verrassend hoe de geschiedenis soms elementen samenbrengt en zorgt voor beloftevolle horeca-uitbatingen.

Au Grand Forestier – Woudmeesterlaan 2 – 1170 Watermaal-Bosvoorde – non stop keuken van 12 tot 23 uur – zondag gesloten - Tel 02 672 57 79 – www.augrandforestier.be

Restaurant Tzikis – Keerbergen

Sinds juli 2012 verwelkomt de familie Tzikis zijn gasten in een warme, mediterrane gastvrijheid in restaurant Tzikis in Keerbergen. Kenmerkend voor het restaurant is het rustgevend kader dat voluit de kans biedt om te proeven en te genieten van de authentieke Griekse gerechten. Een unieke ervaring met een gegarandeerd ‘vakantie-gevoel’. De vier broers Christopher, gerant,

Dimitri chef-kok, Nicolas en Anthony creëerden een typisch en leuk restaurant met prachtig terras.

In de ouzeri Tzikis kan men terecht voor heerlijke Griekse specialiteiten, grills & mezzes waarbij olijfolie steeds een primair bestanddeel is. ‘Ouzeri’ ofwel het Grieks voor ‘taverne’ is de plaats waar een glaasje op het terras gedronken wordt, vergezeld van de mezzes en men een ietsje uitgebreider kan eten…

Het interieur werd sober en toch stijlvol gehouden met typisch Griekse ornamenten waarbij vooral naar een efficiëntie indeling, opstelling en aangepast meubilair werd gekeken. Luxe is uit den boze gezien de broers vooral met hun authentieke en kwalitatieve gerechten willen scoren. De tafels worden stijlvol gedekt met de nodige specerijen terwijl de makkelijk zittende stoelen een leuke uitnodiging vormen om volop van de echte Griekse specialiteiten te genieten.

‘Mezzedes’ ofwel ‘voorgerechtjes’ zijn het visitekaartje van de Griekse keuken. Redenen te over waarom restaurant Tzikis ze volop in de kijker plaatst. Het volledig assortiment is aanwezig, in deze voorgerechten wordt immers het complete pallet van vlees, vis, groenten en melkproducten verwerkt. Bovendien kunnen ze variëren van geraffineerde eenvoud tot overheerlijke creativiteit en kunnen warm of koud worden gegeten. Chef kok Dimitri serveert in het ‘mezze-assortiment van de chef’ enkele persoonlijke aroma’s waardoor ze een uniek smaakpalet ontwikkelen. De door hem speciaal geselecteerde ingrediënten wil hij evenwel niet kwijt.

Mezzes vormen vaak een voorproefje van het hoofdgerecht. In de klassieke oudheid berustte de kunst van het eten namelijk op de vier zuilen die ook nu nog kenmerkend zijn voor de Griekse keuken: verse ingrediënten, vitamines, eenvoud en afwisseling. De Griekse keuken roept herinneringen op aan warme zomeravonden, aan het zachte kabbelen van de zee, aan de bedwelmende geur van de Middellandse zee. Ook in de overgang van voorgerecht naar hoofdge-recht, respecteert restaurant Tzikis deze tradi-tionele Griekse cultuur.

De mensen van het Middellands zeegebied eten niet alleen om te overleven, het is ook een sociale bezigheid. Behalve de typische eetgewoonten houden Grieken er ook strenge eetverboden op na en leven volgens de regels van de orthodoxe kerk gedurende de periode van Pasen, een grote Griekse viering, waar lam

traditioneel aan het spit wordt bereid. Specialiteiten tussen de hoofdgerechten zijn de omelet moussaka: een traditioneel ovengerecht op basis van lamsgehakt, de giouvetsi: een authentiek stoofpotje met Griekse pasta en de pastitsio macarone gegratineerd op Griekse wijze. Ook lam in uiteenlopende bereidingen blijft een uitgesproken voltreffer. Bovendien biedt restaurant Tzikis een aantal menu’s die de gasten onderdompelen in een authentieke Griekse sfeer, sfeer die tegelijk de warmte en gemoedelijkheid van de Griekse bevolking uitstraalt.

Restaurant Tzikis – Mechelsebaan 68 – 3140 Keerbergen – gesloten op zaterdagmiddag en dinsdag - Tel 015- 52 72 20 – www.tzikis.be

La Villa du Hautsart - Mélin

In het hart van het Waalse Mélin, één van de mooiste dorpjes van Wallonië, heeft OlivierWilbers twintig jaar geleden een stukje paradijs en de prachtige villa overgenomen. Verfijning en authenticiteit maken het restaurant tot een topper in de Waalse gastronomie

De prachtige villa ligt in een groen kader, is volledig omringd door velden en beschikt over een grote private parking. Het interieur is met smaak en elegantie ingericht. Chef Olivier Wilbers heeft er steeds naar gestreefd om kwaliteit in zowel het onthaal als het comfort te laten primeren. Het hoofdgebouw is volledig opgetrokken uit steen van Gobertange en omgeven door een groene en rustige tuin, die het mogelijk maakt om op mooie dagen, in de tuin, te genieten van uitzonderlijke momenten.

Voor hij zijn eigen restaurant opende, begon Olivier Wilbers op dertienjarige leeftijd onder aan de ladder: van de afwas, via het schillen van de groenten, tot het uitvoeren van kleine klusjes in een restaurant, ondertussen liep hij school in het Saint Michel College. Deze ervaringen deden in hem de passie voor het koken oplaaien en op 16-jarige leeftijd startte hij Hotelschoolstudies in Cardinal Mercier. Hij werkte o.m. in de keukens van de Villa Créole in Rixensart als chef, vooraleer hij iets meer dan 21 jaar geleden de Villa du Hautsart overnam. In 1997 nam hij de leiding over van de Club Royal des Officiers des Guides in Brussel, dat uitsluitend werkte voor evenementen, en gedurende enkele jaren deed hij ook het beheer van verschillende Tables d’Upignac. Zich opnieuw concentreren op zijn restaurant en zijn traiteursactiviteiten bleek de juiste beslissing, vandaag kan hij bogen op een zeer mooie 14/20 in de Gault&Millau-gids.

Zijn professioneel parcours leidde hem langs verschillende gastronomische organisaties zoals de Maîtres-cuisiniers, Euro-toques en de Chaîne des Rôtisseurs. Steeds op zoek naar nieuwe ontdekkingen, heeft de chef ook tijd geïnvesteerd in de wedstrijd «L’Etoile de la cuisine belge» waar hij sinds drie jaar verantwoordelijk is voor Waals-Brabant.

Gastronomie voor iedereen: Als kapitein van dit schip heeft hij zich omringd door een robuust en efficiënt team, waaronder een sterk duo getalenteerde chefs: Frédéric Picot staat reeds meerdere jaren aan het fornuis van de Villa. Bertrand Noël vervoegde het team in mei 2015. De kaart straalt de verfijnde Franse keuken uit. De gerechten bestaan uit voornamelijk zelf gekweekte seizoenproducten. Lokale klassieke streekgerechten worden op een luchtige en eigentijdse manier herwerkt: Mechelse asperges, gegrilde tonijn, hele baars met een jus van citroen, tijm of lamskroon met dragonsaus, Piétrain varkensvlees of eend van de boerderij met zelf gekweekte groenten. De kaart draait voornamelijk rond de alomgeprezen menu's, die door de vaste klanten wordt

geapprecieerd omwille van de zeer goede prijs-kwaliteitsverhouding, met prijzen tussen de €35 en de €60.

Naast het gastronomische restaurant, beschikt de Villa du Hautsart over een grote feestzaal voor huwelijken, evenementen, seminaries en andere feestelijkheden. Een cateringservice aan-huis en gerechten-om-mee-te-nemen behoren eveneens tot de mogelijkheden.

LA VILLA DU HAUT SART – Rue de Hussompont, 30 – 1370 Melin - Tel 010/81 40 10 - www.lavilladuhautsart.com

Restaurant Bowery – 1030 Brussel

Smets Premium Store Brussels is een plaats die is uitgegroeid tot een 'must' in Brussel, waar mode, design, kunst en gastronomie worden gecombineerd met passie. Restaurant Bowery maakt deel uit van het concept van Smets Premium Store Brussels waarvan de reputatie al goed ingeburgerd is. Het complex is gelegen op de Leuvensesteenweg 650, in de buurt van het Meiserplein en de Ring. De jonge Belgische chef Maxime Maziers, in dienst sinds 1 september 2014, gaat in deze bijzondere omgeving enthousiast te werk. Hij heeft een passie voor mooie producten en bereidt verfijnde en creatieve gerechten in lijn met het totaal concept.

Maxime is zijn carrière begonnen in de provincie Namen. Na de Hotelschool ging hij bij Spud's (Sofitel Brussels Europe) aan de slag. Deze job leek hem op dat moment de meeste mogelijkheden te bieden: een samenwerking met een Franse chef-kok Alain Senderens en chef-kok Aurelien Poirot (eerste sous-chef van het Parijse Palace Le Meurice -

drie Michelin sterren), was een geweldige kans. Deze chefs gaven hem de smaak van de ware verfijnde keuken en van perfectie, door hun indrukwekkende carrières in gerenommeerde huizen. Dankzij hen, kreeg hij de kans om Monsieur Paul Bocuse te ontmoeten.

Daarna nam hij gedurende een jaar de directie van het restaurant Bruneau te Ganshoren op zich en vormde een

goede basis. Maxime wilde ook ontdekken wat het is om in de keuken van een zeer goede traiteur te werken. Daarom werkte hij een jaar lang bij Jean-Michel Lauriers, waar hij mooie evenementen beleefde zoals een modeshow van Sonia Rykiel in Parijs, diverse prestigieuze trouwpartijen, diners bij het Koninklijk Paleis of de organisatie van zakendiners bij leiders van Belgische bedrijven. Samen met Seppe Nobels, de voormalige sous-chef van Wout Bru (2 Michelin in Zuid Frankrijk), tegenwoordig Graanmarkt 13 in Antwerpen, samen deden ze het zomerseizoen in Frankrijk. Wout Bru gaf hem de onvoorwaardelijke liefde voor lokale producten mee. Bij zijn terugkeer in België kon hij als sous-chef aan de slag bij Bruneau.

Zijn job als chef van Browery gaf hem een nieuw enthousiasme. Het restaurant Bowery en SMETS Concept Store stralen veel energie uit en Maxime wil zich in deze prachtige omgeving volop uitleven. Hij wil een culinaire visie aanbrengen die parallel loopt in harmonie met de inrichting en die deel uitmaakt van deze tijd. Een keuken waar het product naar voren wordt gebracht, product dat versterkt wordt door een zoektocht naar vrijwillige eenvoud, als resultaat van een precisiewerk. Het samenkomen van smaken, en geuren zonder zich erin te verdwalen. Ook in de keuken, minder is meer. ...

Bowery is een heel bijzondere plek om te gaan tafelen in Brussel, een plek waar een passie voor kunst, mode, design en gastronomie wordt gecombineerd. Het ‘signature’ gerecht van de chef is tong gevuld met grijze garnalen, groene erwtjes purée en een emulsie van bisque. Als Belgisch lievelingsgerecht opteert hij voor hopscheuten, gegratineerd witloof en snijbietentaart.

BOWERY - Leuvensesteenweg 650 - 1030 Brussel – gratis overdekte parking. Lunch: maandag tot vrijdag: 12.00 - 14.30, zaterdag 12.30 tot 15.30. Voorgerecht- hoofdgerecht of hoofdgerecht-dessert aan € 28, 3-gangeformule €33. Voor elk van de gerechten zijn er twee keuzemogelijkheden. Diner : woensdag tot zaterdag: 19.00 - 22.00. Ontdekkingsmenu €45- Art & fashion in the plate menu 4-gangen €52 en het menu Saveurs & terroirs € 75. T. +32 (0)2 325 12 90 - INFO@BOWERY.BE

Dish – Okegem:

Met de opening van restaurant Dish van Barbara Van den Noortgate is het Pajottenland een leuk en exclusief restaurantrijker. ‘Stations’chef Barbara besliste immers om in het voormalige stationsgebouw een restaurant in te richten met een kwaliteitsvolle keuken waarbij respect voor het product, de seizoenen de streek centraal staat. Toen de spoorlijn Aalst-Geraardsbergen opende kreeg Okegem niet meteen een station mee het eerste voorlopige gebouwtje werd pas in 1869 opgetrokken, pas in 1895 bouwde men het definitieve station, gebouw dat nog steeds bestaat. In 1993 onthief de NMBS het gebouw van haar loketfunctie, gebouw dat in 2007 ingrijpend werd gerestaureerd. Als eigendom van de stad werd het in concessie gegeven aan een brouwer die het voorbestemde als café. Omdat er

geen uitbater werd gevonden stond het station uiteindelijk gedurende zes jaar leeg. In 2013 tekende de brouwer een concessieovereenkomst met Barbara Van den Noortgate en werd de bestemming gewijzigd van café naar restaurant. Na enkele maanden van noeste arbeid van conceptontwikkeling, aanpassing en plaatsing van het meubilair en de professionele keuken, schilderen en decoreren kon restaurant Dish in september 2013 de deuren openen. Merkwaardig hierbij is de transformatie van de vroegere wachtzaal voor reizigers 2de klas, omgevormd tot een aanlokkelijk zaaltje voor familiefeesten of andere gezelschappen dat tevens tot speelruimte voor kinderen kan worden herschapen.

Stijlvol en toch sober van inrichting biedt Dish een absolute verademing en vormt het en schrille tegenstelling met de drukte die soms in restaurants wordt weergevonden. Licht en ruimte, absolute privacy en lekkere bereidingen zorgen voor een eerlijke verwennerij. Barbara is laureate van de Ceria hotelschool en rondde haar opleiding sommelier af.

Barbara koos voor een moderne keuken met een creatieve twist en zoveel mogelijk de nadruk op hoogkwalitatieve streekproducten. Zij vertrekt van een Franse keuken maar met oosterse en Zuiderse toetsen. Belangrijk hierbij is het feit dat ze bij elke creatie vertrekt vanuit haar persoonlijke smaak met lichte gerechten als resultaat, waarbij het gebruik van room en boter maximaal worden herleid en de pure smaak van de ingrediënten primeert. Ze koos met opzet voor een artisanale benadering en vindt voldoening in de lokale producten, het brood komt van een lokale bakker, de patés en foie-gras worden ambachtelijk gemaakt.

Barbara wil met haar verfijnde gerechten het restaurant profileren als bistronomie, de gezelligheid en uitstraling van een bistro met gastronomische gerechten. Vooral de speciale combinaties en smaken met vaak een oosterse kruiding zorgt voor verrassingen. De kaart

bevat ook tal van vegetarische gerechten en voor de ‘gastronomen van de toekomst’ zijn alle gerechten beschikbaar in halve porties, dit met de bedoeling hen van jongsaf de rijkdommen van de keuken bij te brengen. Lunchen kan reeds vanaf 23 euro voor een voor- en hoofdgerecht. A la carte kan u eten voor om en bij de 20 euro voor een voorgerecht, hoofdgerechten kosten om en bij de 25 euro. Een 3-gangenmenu kost 39 euro, viergangen kost 49 euro, bovendien is ook een kaassupplement mogelijk.

De kwalitatieve suggestiewijnen kosten tussen de 5.5 en 8.5 euro per glas, voor een fles betaalt men tussen de 23 en 39 euro. De huischampagne, een Grand Cru uit Ambonnay kost 54 euro, een millésime 65.

Restaurant Dish – Jan Ockeghemstraat 2 -9400 Okegem – gesloten op zon-, maandag, dinsdagavond en zaterdagmiddag. Tel 054- 50 30 33 – www.restaurant-dish.be

Restaurant De Gouden Muts – Zoerle-Parwijs

Zowat een kwarteeuw geleden opende restaurant de Gouden Muts de deuren in Aarschot. Met het nieuwe restaurant wou meesterkok Geert Ieven samen met zijn echtgenote Ingrid in deze voorpost van het Brabantse Hageland een culinaire pleisterplaats in het leven roepen. Opzet dat hij ontegensprekelijk concrete vorm en gestalte wist te geven.

Toen Geert en Ingrid na 14 jaar uitbating, beslisten om horizonten buiten de horeca te ontdekken, aarzelden de broers Rudy en Ralph Van den Seylberg geen moment om de traditionele Frans-Belgische keuken onder hun hoede te nemen. Met hun jeugdig enthousiasme wilden ze de culinaire draagkracht van dit restaurant verder uitbouwen, maar tevens de keuken een persoonlijke toets meegeven. Hotitem bij uitstek bleef de absolute versheid van de kwaliteitsproducten waarbij een dagelijkse aanvoer gewoonweg een must is.

Gastronomie was en is in de familie Van Den Seylberg een gewaardeerd en gedreven onderwerp. Moeder Veronique, oud-leerlinge Ceria-Coovi, bracht haar zonen op een subtiele wijze het gevoel voor een degelijke keuken bij. Toen eerst Rudy en nadien ook Ralph beslisten een hotelopleiding in Elishout te willen volgen, keek dan ook niemand ver-wonderd op. Rudy ondertussen afgestu-deerd, vervolledigde zijn opleiding in het SIMA in Aarschot. Nadien liep hij o.m. stage in De Belle Epoque-Leuven, Château St Paul, Arenberg en ‘t Kempisch Pallet en werd hij meteen de centrale figuur in de keuken. Zijn jongere broer Ralph volgde een extra lange opleiding patissier aangezien het duo in hun restaurant uitzonderlijke producten wil aanbieden met het certificaat ‘huisgemaakt’.

Creativiteit en jeugdig vakmanschap waren terug te vinden in tal van bereidingen. Rudy aarzelt geen ogenblik om soms verrassende benamingen aan zijn suggestieve menu’s mee te geven. Een ‘schrikkeljaarmenu’ siert trouwens zelden een kaart. De kaart varieert bovendien op het ritme van de seizoen al wil Rudy zijn gasten alvast een extraatje meegeven. Hij opteert voor primeurgroenten waarvan het seizoen nog moet openbloeien. Dit betekent meteen een dubbel risico, enerzijds ligt de kostprijs van deze primeurs net iets hoger dan normaal, terwijl anderzijds de kans reëel aanwezig is dat deze groenten nog ‘net niet’ de volle smaak in zich dragen. De subtiele smaakaroma’s vereisen dan ook een permanente waakzaamheid van de chef.

Net zoals in tal van andere restaurants kreeg ook De Gouden Muts te maken met barsten in het harmonieus samengaan van diverse basiselementen. Voor Rudy het moment om op zoek te gaan naar een nieuwe locatie en een nieuwe start. Het restaurant sloot de deuren in Aarschot en heropende zopas de deuren in Zoerle Parwijs. Rudy is na het afhaken van zijn broer Ralph, eigenaar en chef van het nieuwe restaurant. Het interieur in Zoerle Parwijs, opgevrolijkt door enkele moderne kunstwerken, is sober en zeer stijlvol en creëert de nodige intimiteit en brengt rust. Evi Soeters, Rudy’s echtgenote, vult in eerste instantie als gastvrouw, de culinaire verwachtingen van de gasten met de nodige elegantie in. De tafels worden met klasse aangekleed met gesteven servetten, mooie licht eigele tafelkleden met zilveren bestek en prachtig porselein en kleine, kleurrijke designgarnituren.

De figuurlijk derde jeugd van restaurant De Gouden Muts wordt door Rudy op keurige manier ingevuld. Net zoals in Aarschot, geen overladen kaart met talloze suggesties, maar wel een leuk menu, verkrijgbaar in diverse varianten, waardoor de chef zijn aandacht meer dan ooit kan toespitsen op verse en kwalitatieve producten die bij voorkeur een sterk regionaal en seizoengebonden accent meekrijgen.

De Gouden Muts – Gevaertlaan 64 – 2260 Westerlo (Zoerle Parwijs) – gesloten op dinsdag, woensdag en zaterdagmiddag - Tel 016-56 26 08 – www.degoudenmuts.be

Vinobelga Bistro – Rillaar:

Het Hageland, een rechthoekig gebied tussen Aarschot, Diest, Tienen en Leuven, strekt zich uit over het oostelijk deel van Vlaams Brabant op enkele tientallen kilometers van Brussel.

Al in de middeleeuwen is het Hageland een wijnstreek met grote faam, door diverse oorzaken, zoals een kleine ijstijd, ziektes, oorlogen e.a. verdwijnt de wijnteelt volledig uit deze streek. Het is wijlen senator Jos Daems, die in de jaren 70 de wijntraditie een nieuw leven inblaast. De eerste Hagelander maakt Jos in de kleine kelder van zijn woning, kelder die nu als museum is ingericht. Vinobelga is letterlijk de wieg van de

Hagelandse wijnen en van de vernieuwde Belgisch wijnbouw in haar geheel. In 1977 wordt het Hageland de eerste Belgische wijnregio die een gecontroleerde oorsprongsbenaming meekrijgt, vandaag kennen we 4 wijnregio’s met een gecertificeerde benaming: Hageland, Haspengouw, Heuvelland en Côtes de Sambre et Meuse.

Sinds februari 2015 werd het domein dat tot dusver hoofdzakelijk op workshops en seminaries en vanzelfsprekend op wijnbouw was afgestemd, uitgebreid met een Bistro die geopend is van zondag tot en met woensdag. Gastvrouw Rita Janssens zorgt vanaf 11 uur voor een lokaal getinte keuken met seizoenproducten. De overige dagen blijft het wijndomein net als in het verleden specifiek afgestemd op feesten, evenementen, workshops en wijntoerisme. Het is vooral als evenementencentrum een perfecte locatie voor workshops temidden de wijngaarden dat Vinobelga-Bistro naam heeft gemaakt.

De groeiende vraag van een aantal deelnemers aan diverse seminaries en workshops om ook individueel van de keuken van Rita te genieten die aan de oorsprong ligt van de dubbele activiteiten. Echtgenoot Marc, actief in de wijnbotteling, vindt tussen de verschillende

oogsten in, voldoende tijd om de zaalactiviteiten naar zich toe te trekken. De eetzaal is met frisse witte tinten en grote ramen bijzonder licht en luchtig, zwaar houten tafels bieden erg veel plaats en vormen een rustieke aanvulling op het globale decor. Makkelijk zittende stoelen laten je ongetwijfeld dagdromen van regionale specialiteiten die op unieke manier worden gecombineerd met huisgemaakte wijnen en dito bubbels.

Het samenvloeien van deze elementen zorgt ervoor dat de gast hier volop kan genieten van de specialiteiten die quasi alle beschikbaar zijn in een formule voorgerecht en formule hoofdgerecht, specialiteiten die trouwens een ideale foodpairing vormen met Belgische wijnen, hetzij uit eigen regio, hetzij uit een van de andere Belgische wijnregio’s. Dit

betekent anderzijds dat de kaart eerder beperkt is qua aanbod waarbij Rita overduidelijk het accent legt op dagverse ingrediënten met een onberispelijke kwaliteit.

Vinobelga Bistro – Diestsesteenweg 272 – 3202 Rillaar - Tel 0496- 28 15 40 – www.vinobelga-bistro.be

Restaurant La Frairie - Perwez

Genesteld in het Brabantse platteland, is Laurent Martin er samen met zijn echtgenote Nathalie in geslaagd om deze prachtige boerderij om te toveren tot een geraffineerd decor met rustieke toetsen en te combineren met een innoverende kaart die perfect overeenstemt met zijn gastronomisch humeur. Ruim 17 jaar geleden nam hij samen met zijn echtgenote de voormalige rasperij van de Bergense suikerraffinaderij in gebruik. Doorheen verschillende herinrichtingen, transformaties en uitbreidingen werd het geheel omgevormd tot een waar toevluchtsoord voor nieuwsgierige gastronomen.

Laurent volgde de hotelschool in St Gislain en na zijn ervaring naast verschillende topchefs van bekende huizen zoals La Maison du Cygne, den Bijgaarde, Trèfle à Quatre maar ook bij Villa d’Este als sterrenchef, opende hij met zijn vrouw Nathalie, La Frairie. Het restaurant

biedt een sfeervol decor met ruimte voor lichtinval, een open keuken, diverse kunstwerken en keurig gedekte tafels waarbij de blauwgrijze ondertafeldoeken afgewisseld met hagelwitte en crèmekleurige bovennappen worden afgewerkt, een geheel dat feilloos wordt aangevuld met makkelijk zittende fauteuilstoelen. Voor liefhebbers van de buitenlucht is er een leuk en zonnig terras dat uitzicht biedt over de natuurlijke rijkdommen van de omliggende velden.

Laurent heeft zich gedurende de afgelopen jaren gestaag naar de top gewerkt en laat zich opmerken door een keuken die dicht bij het basisproduct staat, zonder artificiële toevoegingen, minutieus bewerkt met een continue zorg voor detail en vernieuwing. Door de open keuken geniet de verwende fijnproever van een blik op de intense en noeste arbeid die de keukenstaf kenmerkt. Een uiteenlopend assortiment bereidingen en een ruime kaart zijn het resultaat van hun inzet. Subtiele en geraffineerde smaakcombinaties zorgen voor aangename verrassingen. Laurent verwacht van zijn leveranciers een parallellopende passie en betrachting om enkel topproducten aan te leveren. Onder hen o.m. de boerderij van Frocourtop (verse eieren en melk), het tuinbouwcentrum van Gembloux (groenten) en Michel Van Tricht die bekend staat voor zijn excellente kazen. En dit omdat een verfijnde selectie van “echte” kazen aan het einde van de maaltijd één van de bijzonderheden is van dit huis.

Tussen de verschillende menu’s vindt men de Express Frairie terug (‘s middags met voorgerecht – hoofdgerecht - koffie&snuisterijen aan 32€/pers), de Equilibre (’s avonds met 3-gangen aan 45€/pers, 5-gangen aan 65€/pers), de Vertige (7gangen aan 90€/pers) en de Epicurien –na reservatie (3gangen aperitief en wijn inbegrepen aan 65€/pers. Dit laatste elke woensdag-, donderdag en vrijdagavond).

Restaurant La Frairie – Avenue de la Roseraie 9 – 1360 Perwez – Gesloten op zondag, maandag en dinsdag – private parking – open van 12 tot 14 en van 19 tot 21 uur - Tel 081 – 65 82 30 – www.lafrairie.be

Kasteel Engelenburg - Brummen

Kasteel Engelenburg in het Nederlandse Brummen biedt vele mogelijkheden om een etentje, romantisch weekend, verjaardag, trouwdag of jubileum op gastronomische wijze te vieren. In meerdere stijlvolle salons worden zowel een kleine

intieme lunch, een gezellige high tea, een stijlvolle receptie of een gastronomisch diner verzorgd. Tevens beschikt het kasteel over 41 hotelkamers en suites.

De geschiedenis van het landgoed Engelenburg gaat zeker terug tot de 8ste eeuw. In de kelder van het huidige kasteel werden eiken palen en funderingen uit deze periode teruggevonden. Meerdere eige-aars drukten hun stempel op de ontwikkeling van het domein dat in 1828 conform de Engelse landschapsstijl werd ingericht. In 1910 wordt de

commissaris van de Koningin voor Gelderland eigenaar van Groot Engelenburg en laat aan weerszijden van de oprijlaan een tuin aanleggen naar een ontwerp van de beroemde tuinarchitect L. Springer. Na de oorlog komt het landgoed in handen van de Twentsche Bank (later ABN) en wordt een vakantieoord voor de werknemers.

Midden jaren 70 verliest het landgoed haar functie en staat het

kasteel lange tijd leeg. Na jaren van verval wordt het in 1987 een hotel restaurant. Een nieuw verhaal waarbij Kasteel Engelenburg het eerste luik vormt van een veelvoudig jubileum. Het kasteel bestaat als hotel-restaurant immers niet alleen 25 jaar, maar ook de eigenaars-uitbaters Johan en Carin Agricola startten 25 jaar geleden hun carrière als hotelmanagers, terwijl sommelier Jurgen Luppens, 25 jaar geleden in Kasteel Engelenburg in dienst kwam. Om het klavertje vier en het magische getal 100 rond te maken is er de golfclub die sinds 25 jaar een onderkomen vindt in het kasteel. Een veelvoud van jubilea dat alleszins het kwalitatieve karakter van dit kasteel, lid van de keten Relais & Châteaux, centraal stelt.

De 19de eeuwse serre of de Vip serre is misschien wel de mooiste plek van Nederland om een lunch of diner te organiseren. Ze biedt een prachtig uitzicht over het landgoed, tropische planten en fraai gedekte tafels. Voor de overkoepeling van de serre ging de architect indertijd te rade in de Koninklijke serres in Brussel zodat men hier een leuk stukje Belgische nostalgie weervindt. Chef-kok Maurice Kersten verrast u graag met zowel klassieke als modernere en spannende culinaire creaties. Keuken en restaurant worden door Michelin met drie rode bestekjes beoordeeld als bijzonder aangenaam. U kunt kiezen uit een mooie lunch van 2 of meerdere gerechten, maar ook een brunchbuffet is een prachtige invulling van een feestelijk samenzijn.

Van begin tot eind waant u zich in vervlogen tijden en baadt u zich in luxe, dankzij foutloos gedekte tafels die genieten van halflange tafelrokken, gesteven servetten met zilveren ringen, zilveren bestek, fleurig bloempje, amuses van niveau, de goed gecontroleerde bediening en het sprookjesachtige uitzicht. De ochtendzon staat centraal op de ingang van het kasteel, maar de avondzon beroert op romantische wijze de serre. De weerspiegeling van de ondergaande

zon in de slotgracht zorgt voor een unieke belevenis. Chef-kok Maurice kookt met de beste ingrediënten, prachtige gerechten met een mooie klassiek georiënteerde kaart met internationale hedendaagse accenten. Om uw culinaire belevenis compleet te maken heeft Kasteel Engelenburg zich gespecialiseerd in Zuid-Afrikaanse wijnen. In de wijnkelder vindt u een keur aan gerenommeerde wijnen van verrassende wijngebieden.

Dineren onder sterren in het 19e eeuwse serre restaurant is genieten van het beste van twee werelden: eerlijke Hollandse ingrediënten zijn de basis van de klassieke Franse keuken met hedendaagse internationale invloeden. De sommelier schenkt het glas vol en neemt u mee naar de beroemde Zuid-Afrikaanse wijnhuizen als Boschendal, Vergelegen of Klein Constantie. U daalt al naar het verleden. Het kaarslicht raakt de walsende wijn. U sluit de ogen, steekt de neus in het glas en ruikt het volle boeket, ietwat hout, fruit en een vleugje chocolade. Ooit proefde baron Schimmelpennick van der Oye in deze middeleeuwse wijnkelder zijn wijn voor de export aan de Baltische staten, vandaag heft u het glas. Culinair genieten krijgt trouwens extra allures gezien chef Maurice zijn 10-jarig jubileum viert in Kasteel Engelenburg.

Kasteel Engelenburg heeft 41 hotelkamers en suites welke zijn gelegen in het Koetshuis, de Orangerie en het Kaapse Huis. Er is geen één kamer gelijk, maar elke kamer heeft een hedendaags comfort zoals een luxe badkamer, airconditioning, minibar en koffie- en theefaciliteiten. De kamers zijn ingericht met prachtige stoffen, antieke meubelen en koloniale en Zuid Afrikaanse accenten.

Kasteel Engelenburg – Eerbeekseweg 6 – 6974 LB Brummen – lid Relais & Châteaux - Tel 31 – 575 – 56 99 99 – www.engelenburg.com

La Cristallerie - Luxemburg

Restaurant La Cristallerie is een onderdeel van het prachtige hotel Place d’Armes, gelegen aan de gelijknamige plaats, hartje Luxemburg stad. Net als de rest van het gebouw getuigt de inrichting van het restaurant, op de eerste verdieping, van een brede, kunstzinnige kijk op de hedendaagse samenleving waarbij Art Deco, design en gastronomie, hand in hand gaan.

Het restaurant breekt alleszins de toegankelijkheid tot het hotel open, aangezien de klanten naast de lobby via enkele leuke gerenoveerde salons, het restaurant betreden. Het zicht op de Place d’Armes is subliem maar heel wat prettiger is de aanblik van het interieur. Het restaurant strekt zich immers uit over twee historische zalen met gesculpteerde plafonds met goudinleg, zalen die worden afgesloten met deuren met gekleurde glassculpturen. De tafels

worden getooid met elegante en gesteven tafelrokken, prettig zilveren bestek, prachtige borden en aangepast glaswerk. Ze staan op voldoende afstand van mekaar zodat de privacy gewaarborgd blijft en krijgen een keurig en kleurig bloemstuk als extra garnituur. Een van de zalen geniet bovendien van een prachtig en kunstig glasraam, volledig Art Déco, wat het globale plaatje des te aantrekkelijker maakt. Stoelen en tafelfauteuils hebben een medaillonrug en verwijzen naar de Franse klassieke invloeden, genietend van alle facetten van dit prachtige decor zou je haast vergeten dat de gastronomie eigenlijk de reden van je bezoek is.

Sinds enkele maanden staat Fabrice SALVADOR aan het hoofd van de keuken in Le Place d'Armes. Deze geboren Toulousenaar en fervent reiziger volgde eerst een opleiding bij Les Jardins de l'Opéra in zijn geboortestad voor hij aan de slag ging bij Maison

Troisgros in Roanne, Les Trois Marches van Gérard Vié en Les Prés d’Eugénie van Michel Guérard. Hij behaalde zijn eerste ster in 2003, na een jaar in de keukens van Hôtel Lancaster in Parijs. In 2008 besloot hij voor eigen rekening te gaan werken en opende hij zijn restaurant Influences des Saveurs in Esch-sur-Alzette, waar hij al na een jaar werd bekroond door de Rode Gids van Michelin. Na twee jaar als chef-kok in restaurant Manon in Moskou staat hij vandaag aan het roer van het gastronomische restaurant La Cristallerie en Le Plëss.

De smaakvolle en authentieke keuken die vakkundig wordt aangestuurd door Fabrice SALVADOR, neemt zijn gasten mee op een reis door de seizoenen met dagverse gerechten waarbij keer op keer de smaak primeert. Hij gaat persoonlijk langs bij kleine producenten en maakt er een erezaak van om ultraverse producten te selecteren. Dat levert een menu op met de oogst van seizoensgroenten of gegrilde foie gras uit Chalosse met een bouillon van hooi uit La Crau en

gestoofde soissonsbonen met miso. Hij serveert o.m. erg lekkere Palamós-gamba's uit het vuistje met pijlinktvis, gambacarpaccio met sudachi en een anemonenbeignet of gambarisotto met rijst van zeven jaar oud, saffraan en espuma van schaaldieren. Vleesliefhebbers kunnen zich laten verleiden door Spaans wagyurundvlees met een rijping van veertig dagen, bereid als een tartaar, Kansas-spareribs met een slaatje van groene mango of een authentieke gegrilde entrecote met gefrituurde agria-aardappel en huisgemaakte Thaise ketchup.

De kaart biedt uitgebreide keuzemogelijkheden, maar tintelt tegelijkertijd de smaakpapillen met een aantal suggestieve menu’s. Het seizoenmenu, 75€ plus 25€ voor het standaard wijnarrangement, en het degustatiemenu, 95€ plus 40€ voor de wijnen, introduceren op aangepaste wijze het unieke truffelmenu, dat ongetwijfeld de liefhebbers van deze lekkernij aanspreekt. Zowel bij het seizoenmenu als bij het 8-gangen degustatiemenu, brengt sommelier Olivier Schanne enige variatie in het wijnarrangement, los van het standaard wijnarrangement, kan de klant kiezen voor leuke wijnen die per glas worden geserveerd een combinatie voor 2 glazen kost 21€, deze van 6 glazen 57€. Vanzelfsprekend is ook een wijnkaart met meerdere vooraanstaande wijnen uit Luxemburg, Duitsland en Franse wijnregio’s ter beschikking.

La Cristallerie c/o Hotel Place d’Armes – Place d’Armes 18 – L 1136 Luxembourg - Tel 352-274727 – www.hotel-leplacedarmes.com - Gesloten op zaterdagmiddag, zondag en maandag

Hostellerie La Briqueterie – Vinay Champagne

La Briqueterie in Vinay temidden uitgestrekte wijn-gaarden situeert zich langsheen de toeristische ‘champagne-route’ en maakt als vijfsterren-residentie deel uit van de hotelelite van de Champagnestreek.

De hostellerie ligt in een park van ruim 3 hectaren en vormt een oase van rust en detente. Kamers, suites en salons laten je volop

genieten en geven uitzicht op een prachtige tuin met rozenperken en majestueuze bomen. Het restaurant met open haard baat in een luxe van warme, rode en okerkleurige tinten terwijl de keurig gedekte tafels het plaatje vervolledigen. Zetels in Louis XV-stijl vormen een introductie tot de levenskunst à la française die uitvloeit in een spa, overdekt zwembad, hammam en toegang heeft tot het wellnesscentrum.

De geschiedenis van La Briqueterie start met een coup de coeur van de heer Chevrier, architect van Chaumières de France, die deze oude steenbakkerij op de oevers van de Marne ontdekt. Hij beslist om de oude gebouwen waarin ondertussen een champagnehuis was gevestigd, te vernieuwen en aan te passen en bouwt er meteen een hotel bij. Het geheel krijgt in 2004 met de komst van de nieuwe eigenaar Mevr. Alix Philippon, een nieuwe impuls. Gecharmeerd door de mogelijkheden van deze exploitatie en het potentieel dat er wordt aangeboden, zorgt ze voor een aanpassing en renovatie van alle lokalen. Ze geeft de decoratie een authentieke uitstraling, warm en geraffineerd. Om aan de wensen van de hedendaagse reiziger tegemoet te komen realiseert ze een spa ‘Belles de détente’ met zwembad, jacuzzi, sauna, hammam, rustzaal en verzorgingscentrum. Dankzij deze vernieuwingen wordt La Briqueterie in 2006 lid van de keten Relais & Châteaux, in 2007 krijgt het restaurant een Michelinster en sinds juli 2012 pronkt het hotel met een 5-sterren kwaliteitslabel, waardoor het tot de top 3 van de hotels van de Champagneregio behoort.

Chef Michaël Nizzero, is laureaat van de Brusselse hotelschool Ceria. Na zijn studies gaat hij aan de slag bij o.m. Jean Pierre Bruneau, trekt naar Dubai waar hij werkt in het beste en meest bekende visrestaurant van het Emiraat, Pisces. Hier wordt hij ontdekt door Michel Roux, een Britse 3-sterrenchef die hem als souschef tewerkstelt in restaurant Waterside Inn, eveneens 3 Michelinsterren. Wanneer hij de kans krijgt om als chef in La Briqueterie aan de

slag te gaan aarzelt hij geen ogenblik. Enerzijds omdat werken in Frankrijk voor hem een soort levensdroom is, zijn vader was jarenlang actief in de keuken en zaal van het Brusselse Amigohotel, maar anderzijds omdat hij in La Briqueterie de kans krijgt om een eigen status op te bouwen. Michaël, een jonge 30-er, zorgt voor een lichte, precieze keuken die inventief is en steunt op de dagverse ingrediënten uit de regio die hem dankzij hun diversiteit toelaten een persoonlijke toets aan de bereidingen mee te

geven. In La Briqueterie krijgt hij voor de desserts en zoetigheden assistentie van Arnaud Lascarmontier, een erg jonge en talentvolle meester-patissier. Naast een succulent aanbod à la carte bereidingen, biedt het restaurant evenzeer enkele leuke menusuggesties. Het menu ‘gourmet’ is een onbetwistbare aanrader.

Hostellerie La Briqueterie – 4 route de Sézanne – 51530 Vinay – Epernay

Tel 33 3 2659 99 99 – www.labriqueterie.fr

L’Atelier – Saint-Malo

Ronddwalen in Saint Malo is verzeild raken in smalle straatjes en steegjes, het ontdekken van architecturale pareltjes en kennismaken met de lokale bevolking. Ondanks de enorme toeristische aantrekkingskracht is een groot deel van de autochtone bevolking de stad trouw gebleven en kleurt ze nog steeds het hedendaags karakter.

Tijdens een van onze zwerftochten kwamen we in de rue de La Hers terecht waar achter een zonnig terrasje met slechts 4 tafeltjes, alle bezet, restaurant L’Atelier ontdekte. Geen schreeuwerige of fel gekleurde uithangborden maar wel een authentiek buitendecor met grote ramen waarachter nog een aantal tafeltjes schuilgingen. Sfeervol en aantrekkelijk, erg gezellig en uitnodigend. Kortom een lokroep waaraan je moeilijk kan weerstaan een geheel dat ahw uit de zuiderse Provence was weggeplukt en langsheen het Kanaal werd neergepoot.

Eens binnen vielen we opnieuw van de ene in de andere verrassing. ’n Vriendelijk onthaal werd aangevuld door een uitzonderlijk interieur, op het eerste zicht misschien ’n ietsje rommelig maar al snel bleek achter de opbouw een leuk verhaal en een immense passie voor lekker eten en uitmuntende wijnen verborgen te zitten. Het is en blijft voor chef Christophe Dabout die een tijdlang actief was in de regio Parijs, een absolute opdracht om zijn gasten maximaal te verwennen door ze keurig bereide gastronomische gerechten te serveren.

Aan het plafond en muren hangen een massa oude menu’s en wijnaffiches, terwijl keurig gedekte houten tafeltjes, kunstig in mekaar geknutseld met kleurige attributen worden getooid. Het inlegtafelblad doet terugdenken aan de tafeltjes die je in het centrum van Lyon terugvindt in de bistros des mères. Het geheel wordt aangevuld met erg makkelijk zittende fauteuilstoelen.

L’Atelier dat 6 jaar geleden de deuren opende, heeft geen

klassieke gedrukte kaart. Gans het assortiment van bereidingen worden via grote krijtborden aan de muur gepresenteerd en is zeer duidelijk beperkt. Doelbewust aldus chef Christophe, hij serveert enkel dagverse ingrediënten, facet dat hem geen enkel probleem bezorgt, in Saint Malo is er als vissershaven immers vol-doende aanbod aan vis en zeevruchten. Ook qua vlees en groenten kan men dagelijks zijn voorraad opslaan al vraagt dit wel enig extra werk voor de chef en moet men zijn leveranciers nauwkeurig selecteren.

Restaurant L’Atelier – 18 rue de la Herse – 35400 Saint-Malo - Open van dinsdag tot zondag tijdens het seizoen, buiten seizoen ook gesloten op zondag – chef Christophe Dabout organiseert ook culinaire workshops - Tel 33 2 23 18 34 55 – www.restaurant-l-atelier.fr

Les 7 Mers – Saint-Malo

Dit restaurant dat een onderkomen vond in een nieuw hotel op de zeedijk van Saint Malo is een absolute blikvanger die meerdere aantrekkingspunten onder één enkel dak huisvest. Vooreerst zijn er de prachtige kamers, tal van vergadermogelijkheden en natuurlijk het restaurant. Ongetwijfeld een meer dan welluidende naam in een stad die ooit het

zenuwcentrum was van zeerovers en ontdekkingsreizigers, beide importeerden tal van vreemde gebruiken en gewoontes maar eveneens ongekende kruiden, specerijen en ingrediënten, die vandaag een absolute rijkdom vormen.

Jacques Cartier, Robert Surcouf en Chateaubriand zijn slechts enkele van de vele bekende Fransen die Saint Malo ooit binnen zijn muren kende. Hotel Le Nouveau Monde geeft met een hedendaagse stijl, opgevrolijkt door diverse uitheemse details, vorm en gestalte aan de tijd van weleer, toen de Compagnie des Indes en de Route du Café, de stad naam en faam bezorgden. Het hotel herbergt 83 kamers, restaurant, bar, maar ook een

zwembad, spa, hammam en solarium waardoor een verblijf erg aangenaam wordt met een stevige uitbouw van de relatie wellness en exotisme. In de kamers een duidelijke link naar ontdekkingen, verre bestemmingen, een ongeknutselde levenskunst met edele materialen en zachte toetsen zoals olijfgroen, azuurblauw, lichtgrijs of safarigeel op de achtergrond, tinten die tegelijk rust brengen en de ontdekkingsdrang aanwakkeren.

Restaurant Les 7 Mers heeft een spetterend zeezicht, wild schuimende golven, roodbruine zonsondergangen en dobberende bootjes symboliseren ahw de aanvoer van dagverse ingrediënten, zilte zouterige zeetoetsen en de ongrijpbare veelvoud van bereidingen. Het keukenteam olv chef Stephane Haissant brengt de

ingrediënten samen in een verrukkelijk en creatief aanbod waarin smaken, aroma’s en decoratieve accenten samenvloeien in begeesterende bereidingen. Chef Stephane Haissant is afkomstig uit Ille-et-Villaine en was een tijdlang actief in het Parijse sterrenrestaurant Le Tour d’Argent. In Les 7 Mers herneemt Stephane een aantal topbereidingen maar wil ze naast een eigen signatuur ook een bruisend en ondeugend tintje meegeven.

Het restaurant op de eerste verdieping biedt een adembenemend zicht op de zee, soms een rimpeloos uitgestrekt oppervlak, meer dan eens wildbruisend, uitdagend en woest. Mooi gedekte en decoratieve tafeltjes zorgen voor de nodige privacy, het personeel stijlvol aangekleed, toch attent zonder enige vorm van opdringerigheid zorgt voor een aangepaste

bediening. Opsplitsbaar in twee zalen biedt het restaurant bovendien de kans om eventuele grotere gezelschappen een eigen ruimte mee te geven zonder de overige gasten te moeten storen. Kortom een perfecte locatie om nieuwe horizonten te ontdekken. Les 7 Mers biedt de klassieke Franse gastronomie keuken op zijn best, met een vleugje romantisme en subtiele exotische accenten. Naast de à la carte bereidingen, heeft de gast eveneens de keuze uit een

aantal menuformules: menu déjeuner 32€ (in 2 gangen 25€), menu Balade 45€, menu Grand Large 58€ en het degustatiemenu aan 89€.

Les 7 Mers – Hotel Le Nouveau Monde – 64 Chaussée de Sillon – 35400 Saint Malo

Tel 33 2 99 40 40 00 – www.lenouveaumonde.fr

Wijnen:

Festival Iberico do Vinho

In 2013 werd het 1ste Iberico wijnfestival in Setubal ingericht met het accent op de vermaarde Moscatelwijnen. Met een 2de editie is het de bedoeling dit festival dat voortaan om de 2 jaar wordt georganiseerd als regionaal bindmiddel voor te gebruiken maar vooral om de Moscatel een grotere Europese uitstraling mee te geven en in het kielzog van de wijn, ook de regionale producten een bredere internationale afzetmarkt te bezorgen.

De Griekse wijngod Baco of Bacchus fungeert als centrale figuur om de passies voor wijn uit te dragen, maar is tegelijk aldus burgemeester Mevr. Maria das Dores Meira het culturele erfgoed dat onlosmakelijk bij het verleden van de stad en de regio thuishoort. Het wijnfestival schaart eveneens de andere Griekse god Plinius achter zijn ideeën met de wetenschap dat witte wijnen volgens de spreuk 'in vino veritas’ onmogelijk hun ware aard kunnen verbergen. Het festival vormt aldus de burgemeester ook een belangrijke toeristische

troef maar is vooral economisch erg belangrijk. De wijnproductie als groeiende factor in de regio, brengt financiële ondersteuning voor een aantal projecten, zorgt voor werkgelegenheid en plaats de toeristische troeven van de regio in een nieuw daglicht. De wijn geteeld in een ecologisch en natuurlijk verantwoorde omgeving genereert business en zorgt voor een betere levensstandaard.

Het Iberico festival weliswaar nog ietwat kleinschalig kon rekenen op een 40-tal wijnproducenten zowel uit de onmiddellijke omgeving, uit Alentejo en het Spaanse Extramadura. Bovendien verruimden een aantal authentieke lokale producten de culinaire impact van het festival. Moscatelwijnen kunnen op een lange geschiedenis bogen met raakpunten in de Griekse geschiedenis. Historisch is bewezen dat de Britse koning Richard II een groot liefhebber was van deze wijn die inderdaad onder uiteenlopende benamingen werd geproduceerd. Net voor de 1ste wereldoorlog, 1907/1908, krijgt de wijn zijn definitieve benaming en kan de verovering van de fijnproevers beginnen. Het is en blijft merkwaardig dat Moscatel wereldwijd wijnliefhebbers van zijn kwaliteit kan overtuigen, maar dat de export tegelijk eerder beperkt blijft. De regionale bevolking consumeert echter des te meer Moscatel.

In de Do Setubal vinden we 4 classificaties terug: branco: minstens 67% witte druiven, roxo: minstens 67% rode druiven, Moscatel de Setubal: minstens 85% witte druiven, Moscatel de Setubal roxo: minstens 85% rode druiven. Ondanks enkele minuscule verschillen in de productie en vinificatie vinden we in de Do Setubal en Roxo duidelijke kenmerken terug. De branco heeft een stevige gele tot lichte amberkleur en zorgt voor een stevig aroma van honig, gemengd met lychee, perzik en dadels en laat af en toe zelfs een vleugje citrus optekenen. In de mond komen accenten van hazelnoot en kers tot ontwikkeling gepaard met een lichte aciditeit. De roxo heeft een stoere donkere topas en amberkleur en biedt rijke aroma’s van kers, citrusvruchten en is behoorlijk complex. In de mond krijgen we een geconcentreerde sweetness, zoetigheid die in het middenpalet oude honig mengt met kersen en een leuke cherry jam ontwikkelt. Subtiele minerale toetsen zorgen voor een bijzonder aangename afdronk.

Moscatel de Setubal

De precieze afkomst noch het begin van de wijnteelt op het Portugese schiereiland Setubal kon nog niet worden achterhaald maar Feniciërs en Grieken hebben bij hun veroveringen rond de middellandse zee ongetwijfeld bijgedragen tot de export van de wijnbouw en specifiek in de delta van de Sado.

De naam Mosca- tel de Setu-bal werd wereld- beroemd in de 14de eeuw wanneer de Britse vorst Richard II regelmatig wijnen liet overvaren om er bij de an- dere koningshuizen mee te pron-ken. De Muscat- druif werd zowel gebruikt voor de Moscatel de Setubal als voor de Moscatel Roxo. On-danks de export naar England en duidelijke ver- wijzingen naar een produc- tie in de 13de eeuw, werd de regio pas in 1907/1908 officieel erkend en moet de wijn sindsdien aan bepaalde normen beantwoorden. Samen met de porto, Madeira en Carcavelos is de Moscatel de Setubal vandaag een van de vier pijlers van de Portugese wijnproductie.

De wijnproductie in de regio Setubal, zowat 9400 ha, kan worden opgesplitst in de DO Setubal met Moscatel en Moscatel Roxo; DO Palmela met witte, rosé en rode wijnen, schuimwijnen en geestrijke wijnen; IG Setubal Peninsula en de regionale wijnen van peninsula de Setubal: witte, rosé en rode wijnen maar ook schuimwijnen en geestrijke wijnen. Zij krijgen alle een oorsprongscertificaat, kwaliteitslabel en een authenticiteitsgarantie van het CVRS. Do Setubal bevat minstens 85% Moscateldruif, de witte variëteit wordt op 472 ha geteeld, 38% van alle witte variëteiten van de regio, Moscatel Roxo, neemt slechts 32 ha in beslag, amper 0.7% van alle rode wijnen.

Do Palmela bevat minder dan 80% van de Setubal druif maar ook Fernão Pires, Arinto. De rode Palmela heeft minder dan 85% Castelão, de assemblage wordt o.m. aangevuld met Aragonês en Trincadeira. Voor de IGP de Setubal worden regionale maar ook internationale druivenrassen gebruikt zoals Cabernet Sauvignon, Syrah, Merlot, Chardonnay en Sauvignon.

De regio wordt gekenmerkt door twee specifieke terroirs, enerzijds de heuvelzone en anderzijds de vlakten van het Sado bassin. De terroirs van de bergen van Arrabida, São Luis, Rasca en hun uitlopers in Palmela, Barris, San Francisco en Azeitão liggen op 100 tot 500 m hoogte op overwegend klei en kalksteenformaties in de ondergrond, zij krijgen een eerder Atlantisch klimaat mee. De wijngaarden in de vlakte van Palmela en Pegões, 30 tot 100 m hoogte, hebben restanten van het Plioceen van Pegões met zanderige bovenlagen en worden door een continentaal klimaat overheerst.

Do Setubal kent vier onderverdelingen Roxo, rode druiven met minimum 67% Moscatel Roxo, Branco met witte druiven en 67% Moscatel de Setubal, Moscatel de Setubal, minimum 85% van de druiven en Moscatel Roxo of Roxo, minimum 85% van de druiven. De Superiors zijn wijnen van specifieke ouderdommen, 5, 10, 20, 30 en 40 jaar rijping.

De Moscatel de Setubal Branco biedt in het glas een mooie gele kleur die overheerst maar amberkleurige toetsen manifesteren zich duidelijk. In de neus een grote concentratie van rijke aromatische componenten waarbij boomschors en bloemende citrussen, honig, linde, roos, lychee, peer, dadels en rozijnen zich manifesteren. In de mond een leuke aciditeit die zich bij de oudere wijnen mengt met een mooie zoete toets, afdronk met heerlijke aroma’s van amandelen en hazelnoten.

De kleur van de Moscatel Roxo gaat van licht roze tot donker topaas en amber bij het ouderen en zorgt voor leuke extra kleurschitteringen. In de neus aanvankelijk accenten van citrus en bloemen, overgaand in kersen- en vijgenconfituur, maar ook een kruidig boeket en vijgen aanboort. De geestrijke wijn heeft mooie gedroogde en complexe aroma’s. De aciditeit zorgt in de mond voor een evenwichtig geconcentreerde balans tussen tannines en zoetigheid met accenten van oude honig. Bij de afdronk ontwikkelen zich aroma’s van gedroogde vijgen, kersenconfituur, frisse kersen en delicate mineralen. Een subtiel accent van een rijk notenassortiment zorgt voor een leuke eindtoets.

Op de proeftafel:

Alambre: Moscatel de Setubal 2010: geel tot amberkleurig met leuke fruitige accenten van dadels.

Malo Tajo Moscatel de Setubal 2009: stevig amberkleurig met mooie afdronk waarbij pittige en subtiele aroma’s van honig en hazelnoot zich ontwikkelen.

Alambre Moscatel de Setubal 2005: goudgele brandy 16% alc vol, in de neus fijne toetsen van lychee, de aciditeit in de mond geeft enkele rokerige accenten vrij wat zorgt voor een leuke en

vooral elegante afdronk.

Lobobox 2009 Moscatel Roxo: 17% alc vol, in de neus opvallende aroma’s van fruitige kers en subtiele toetsen van citrus, die in de mond overgaan in een stevige karaktervolle wijn in rijke aroma’s van rood fruit.

Moscatel Franca de Fonseca 2005 Roxo: In de neus een mooie evenwichtige florale balans met accenten van oude honig. In de mond een volwaardige zoete wijn, ook succulente aroma’s van rijp rood fruit in perfect evenwicht met de aciditeit. Een lekkere en erg rijkelijke wijn.

Casa Agricola Assis Lobo

Het wijnhuis Casa Agricola Assis Lobo werd pas in mei 2002 opgericht hoewel de wijnbouw sinds generaties een vaste familietraditie is. Bedoeling was om vanuit vennootschapsrecht een betere financiële background te krijgen waardoor een aantal projecten konden worden gerealiseerd. Een succesvolle operatie gezien men door de aankoop van enkele extra percelen een domein van 60 ha kon uitbouwen. Nagenoeg alle percelen hebben een zanderig terroir met kleine hoeveelheid steenfossielen en genieten van een mediterraan klimaat met behoorlijke lange droge periodes.

Door deze transformatie is het mogelijk om voor kwalitatieve trossen te zorgen door een aangepaste infrastructuur van de wijngaarden maar evenzeer door een zorgvuldige selectie van de trossen. Sinds mensengeheugenis staat de familie achter kwalitatieve wijnen. Door de aankoop van exter- ne druiven zoals vroeger het geval was, kon men niet altijd de meest ideale druiven aankopen. De nieu- we realisatie biedt de mogelijk- heid om voor het aanmaken van wijnen uitsluitend druiven van eigen teelt te gebruiken waardoor men én selectief én kwa-litatief, keuzes kan maken en de productie volledig onder controle staat. De wijngaarden liggen in de regio Palmela met percelen in Lau, Fonte da Barreira, Poceirão en Fernando Po.

Het zenuwcentrum ligt trouwens in het historische centrum van Palmela waar de wijnen minstens 5 maand in oude betonnen cuves een specifieke rijping meekrijgen. De betonnen cuves werden meer dan eens afgeschilderd als oubollig en uit de tijd. Nochtans bewijzen ze nog steeds hun nut en geven de most en het rijpende druivensap een onweerstaanbare frisheid. Tijdens de hete zomerperiodes warmen ze slechts langzaam op, terwijl ze tijdens de koudere periode amper afkoelen, duidelijke positieve accenten. Het nieuwe vinificatie accent ligt in Fernando Po in een van de beste en edelste wijngaarden van Palmela. Voor de rode wijnen, ruim 95% van de productie worden volgende druivenrassen aangesproken: Trincadeiro, Aragones, Syrah, Touriga Nacional, Cabernet sauvignon, Tinta Minda, Alicante Bouschet en Moscatel Roxo. Voor de 5% witte wijnen kiest men voor Fernão

Pires, Chardonnay, Arinto, Verdelho en Moscatel de Setubal.

Op de proeftafel:

Lobo selecção regional 2010, 13.5% alc vol- 50% Syrah en 50% Touriga Nacional. Een mooie dieprode granaatkleur zorgt in de neus voor toetsen van blackberries, aalbes en munt. In de mond extra accent van violet en bloemen, mooie kruidige toasttoetsen. Volronde tannines geven een mooie structuur met uitgesproken karakter. Is bij 16-18° C een mooie gezel bij rood vlees en romige kazen.

Lobo Mau reserve DO Palmela 2010 – 14% alc vol – assemblage 85% Castelão en 15% Touriga Nacional van ranken tussen 15 en 40 jaar. De intense kleur in het glas, transformeert in de neus tot kruidige accenten met complexe aroma’s. Zachte afdronk waarbij karakter en ronde tannines zich aanmelden. Leuke gezel bij rood vlees en wild en dit geserveerd tussen 16-18°C.

Lobo red 2012- 13% alc vol – regionale wijn – assemblage van Castelão, Aragones, Touriga Nacional en Trincadeira waarvan de percentages elk jaar wijzigen. Sterk geconcentreerde wijn met intense rode kleur die in de neus accenten geeft van violet en rode bessen. Geserveerd bij 19°C een perfecte wijn bij vlees- en wildbereidingen maar tevens bij stevige geurige kazen.

Lobo Roxo 2008 – 17°c alc vol – 500 ml. Een 100% Moscatel de Setubal Roxo van druiven uit de familie Moscat Petit grain. Geteeld op het schiereiland Setubal met mooie goudkleurige accenten. Biedt in de neus mooie toetsen van venkel, rozijnen en vijgen. Ook in de mond behoudt deze wijn de aangename accenten en zorgt hij voor een leuke frisheid. Perfect als aperitief bij 8°C, maar is even leuk bij traditionele desserten zoals chocolade bij een temperatuur van 16° C.

www.assislobowines.com

Quinta da Serralheira

Producent van de gamma’s Nocturno en Damascenowijnen. De Nocturno tinto red MMXIV is een assemblage van Touriga Nacional, Syrah en Castelão met een jaarlijkse productie van ruim 27.000 flessen, 14.5 % alc vol. De druiven worden na een machinale oogst die vooral ‘s nachts plaatsvindt om de frisheid optimaal te behouden, gefermen-teerd onder gecontroleerde tem-peratuur met rijping op cuves. De oogst 2013 werd gebotteld begin juni 2014.

In het Nocturnogamma vinden we ook een Moscatelwijn terug met een frisse en pittige jeugdigheid. De betrachting om over te schakelen op bio is bijzonder moeilijk gezien slechts een beperkt aantal productenten meewerkt en de percelen steeds de invloed van niet bio-wijngaarden moeten ondergaan. De druiven van het Nocturno gamma worden ’s nachts machinaal geplukt waardoor ze fris blijven vermits de dauw hen ahw nog op het vel hangt en in optimale conditie naar de chai kunnen worden getransporteerd.

Op de proeftafel:

De nachtelijke pluk geeft de druiven voor de Nocturno wit 2013, 13% alc. vol, naast de frisse toets vooral een eigen stijl en karakter mee. Voor de aanmaak van de Nocturno wit worden druiven van Moscatel Graudo, Fernão Pires en Arinto gebruikt die worden geteeld op een zanderige ondergrond die geniet van het mediterraan klimaat. Na enkele maanden rijping in inox vaten krijgen we in het glas een gele kleur die in de neus aroma’s van witte bloemen aanwijst. In de mond een

quasi halfvolle body die op het middenpalet toetsen van witte bloemen prijsgeeft en zorgt voor een frisse afdronk.

De Nucturno red 2012, 14% alc. vol, is een blend van Touriga Nacional, Castelão en Cabernet Sauvignon waarvan de percentages jaar na jaar lichtjes verschillen. Deze wijn die voornamelijk op stalen tanks werd gerijpt geeft in het glas een mooie dieprode kleur. In de neus ontplooien zich in eerste instantie accenten van volrijp fruit, nadien komen ook aroma’s van framboos, bosbes en zwart fruit vrij. In de mond krijgen we een mooie volronde body met leuk karakter wat zorgt voor een eerder krachtige, maar toch aangenaam lange afdronk.

De Damasceno Branco wit 2014, 13.5 % alc vol is een assemblage van Fernão Pires, Chardonnay en Verdelho druiven, 7000 flessen. Deze wijn met lange fermentatie tussen 12-14°C rijpt 2 maand op lies met batonnage en krijgt nadien een eindrijping van minimaal 3 maand op Franse eik; gebotteld in juni 2014. De wijn heeft een stevige lichtgele kleur met aroma’s van wit fruit in de neus, bij de afdronk krijgen we leuke toetsen van perzik en abrikoos.

De Damasceno Tinto red 2014, 14% alc vol, met een productie van 13.500 flessen is een assemblage van Cabernet Sauvignon, Merlot en Syrah Hij krijgt een eerste prefermentatie op lage temperatuur gedurende 48 uur, en fermenteert nadien onder gecontroleerde temperatuur van 28° C waar bij hij minstens 6 maand rijpt op Franse eik, gebotteld in juni 2014. In de neus geeft de Damaseno Tinto red een complex aroma vrij dat als het ware de stevige rode kleur in het glas bevestigt. In de mond gaan deze aroma’s over in een gestructureerd kader van rijp rood fruit met behoorlijk lange afdronk. Hij is een leuke compagnon bij roodvlees, wild en zachte kazen.

De Damasceno Reservo Tinto red 2010 is ongetwijfeld het paradepaadje van de Quinta da Serralheira. Een assemblage van 60% Touriga Nacional en 40% Syrah, 14% alc vol die 48 uur macereerde op lage temperatuur en fermenteerde onder gecontroleerde temperatuur. Een eindrijping van 12 maand op Franse eik geeft hem een uitgesproken eigen karakter mee. Deze Damesceno geeft in de neus aangename aroma’s van rijp rood fruit die in de mond het middelpalet volop aanspreken. Ook hier krijgen we mooie accenten van o.m. braambes, lichte toetsen van kreupelhout en zeer delicate houttoetsen. Stevigheid en karakter komen tot ontwikkeling in een lange en aangename afdronk. Ideale partner bij prosciutto, kruidige en gegrilde rode vleesbereidingen en een voltreffer bij diverse chocoladedesserten. www.quintadaserralheira.com

Lima Fortuna

Het wijnhuis Lima Fortuna werd in 2012 opgericht door Sofia Lima Fortuna met de hulp van haar vader en grootvader, beide actief in de productie van wijnen en likeuren. Een eerste project was de heropstart van de productie van de Arrabida likeur volgens aloude recepten. Dit recept van de Arrabida is een van de goed bewaarde geheimen van de monnniken van Arrabida. Vast staat dat de flora van de gelijknamige bergen in de regio Quinta do Anjo een basisbestanddeel vormt van de pittige en aangename likeur.

Deze digestieve likeur werd naar alle waarschijnlijkheid voor het eerst geproduceerd in de 16de eeuw enkele jaren na de oprichting van het klooster Nossa Senhora da Arrabida in 1542. Toen de Portugese koning Predo IV in 1834 een decreet uitvaardigde waarbij alle religieuze orden werden

opgeheven en hun kloosters en kerken, net als de andere bezittingen moesten verlaten, beslisten enkele minderbroeders die een onderkomen vonden bij rijke families om van hieruit hun likeur verder aan te maken. Toen deze broeders, tevens de brouwers van de likeur, zich terugtrokken in een klooster in Spanje, erfde de familie waar ze verbleven ook het recept en de benaming.

We schrijven 1950 wanneer Emideo Fortuna uit Quinta do Anjo verneemt dat het recept van de Arrabida te koop wordt aangeboden, als lid van een traditionele wijnbouwersfamilie aarzelt hij geen ogenblik. Naast het recept verkrijgt hij de rest van de erfenis van de minderbroeders, enkele oude flessen en de rijpingsvaten waarin de Arrabida werd gemaakt, vaten die trouwens nog steeds in gebruik zijn. Nog hetzelfde jaar laat hij de drank en de benaming “Arrabida - secret of Arrabida’s monks” registreren. De familie Fortuna produceerde op dat ogenblik ook andere likeuren en soft drinks op ambachtelijke wijze maar moest midden de 80-er jaren de productie industrialiseren waardoor de Arrabida enigszins in verval kwam. Emidio’s zoon Duarte van kleinsaf opgegroeid in de productie van wijnen en likeuren erfde de passie en de knowhow en is thans brouwer van dienst.

De nieuwe Lima Fortuna vond een onderkomen in een oud olijfoliepershuis uit de 17de eeuw, opgericht door de minderbroeders van Santiago onder de auspiciën van het Palmela kasteel en werd in 2012 gerestaureerd. Dit alles zorgt ervoor dat de productie vandaag de dag nog steeds volgens de oude ambachtelijke wijze gebeurt en dat de wijn meerdere jaren kan rijpen in ondergrondse reservoirs. De productie van Lima Fortuna slpitst zich op in de Bibabagaço, Conheço-Fe de Ginjeira en de Arrabida.

Op de proeftafel:

Ginjeira: Aangemaakt op basis van wilde kersen, variëteit Serra do Louro. Indertijd werden ze handgeplukt en in fruitkisten naar Lissabon gebracht. Vandaag is het een fruitige veelzijdige likeur 10% alc. vol. In het glas een mooie lichtroze kleur die in de neus een fris kersenaroma ontwikkelt. Na een maturatie op alcohol, rijpen de kersen gedurende minstens 10 maand waardoor ze bij de afdronk een fris en zoet, maar aangenaam aroma aanbieden.

Bicabagaço: Onbetwistbaar de brandy bij uitstek voor de Portugezen die

perfect past bij de koffie met 25% alc vol. Het koffie-extract manifesteert zich in de neus en mond waar het vooral het middenpalet aangenaam verrast.

Arrabida: Beschikbaar is een witte en een rode variëtiet, beide hebben 33% alc vol. De rode Arrabida heeft een mooie kleur, de ingrediënten rijpen 3 tot 5 jaar in houten vaten en zorgen voor een veelheid van kruidige en fruitige aroma’s; hij is bijzonder lekker en onbetwistbare hulp bij de spijsvertering.

De witte Arrabida wordt aangemaakt op basis van een zeer selectieve oogst en geeft rijk en delicate toetsen. Hij toont in de neus een opmerkelijke frisheid. Pittige accenten en zoete toetsen wisselen af in het middenpalet en vloeien uit in een aangenaam lange afdronk. Meer dan begrijpelijk dat de minderbroeders het recept van deze heerlijke drank geheim wilden houden. www.limafortuna.com

Malo Tojo:

Het wijnhuis Malo Tojo baat 2 wijngaarden uit samen ruim 100 ha groot, beide zijn gelegen in de regio Peninsula de Setubal, nl Quinta de Catralvos in Azeitão en Monte da Charca in Pegões. De druiven uit de wijngaarden van Quinta de Catralvos worden vooral aangewend voor de aanmaak van witte wijnen. De nabijheid van de heuvels van Serra da Arrabida zorgt ervoor dat de wijngaarden beschermd blijven tegen de Atlantische invloeden maar toch genieten van frisse zomernachten waardoor de aciditeit van de druiven gunstig wordtt beïnvloed.

In de wijngaarden van Monte da Charca wor-den uitsluitend druiven geteeld die in aanmer-king komen voor de pro-ductie van rode wijnen, deze wijngaarden in de Alentejo regio genieten van een hogere zomer-temperatuur waardoor de druiven meer suikers bevatten en een betere kleurmaturatie meekrij-gen, facetten die als ideaal worden be-schouwd voor de aan-maak van de Portugese

rode wijnen.

Sinds de oprichting van Malo Tojo worden de verschillende productiefazen en teelt nauwkeurig gemonitord. Dit met de bedoeling te zorgen voor erg kwalitatieve wijnen met nauwgezette opvolging gedurende de ganse teelt. Gelijktijdig werd een beleidsprogramma uitgewerkt dat zorg draagt voor een natuurlijke bescherming, de gebruikte technieken en producten lopen parallel met een duurzame en ecologisch verantwoorde productie. Rekening houdende met het duurzaam beheer, pikt het wijnhuis eveneens in op het oenotoerisme. Boven de wijnkelders werden enkele prachtige kamers ingericht waar belangstellenden terechtkunnen voor een leuk verblijf. Hier kan men niet alleen kennismaken met de lokale wijnproductie maar eveneens een prachtige regio ontdekken. Voor de gasten staan een aangepast restaurant ter beschikking dat eveneens bij diverse evenementen en vergaderingen een passend antwoord biedt.

De belangrijkste labels van het huis zijn de Malo Platinum, rood en wit, de Malo Tojo, rood, rosé en wit en de Malo Moscatel (Do Setubal), met de Malo bubbling wordt een extra assortiment met fijne en parelende bubbels aangeboden. Bij de oogst die grotendeels machinaal en ‘s nachts plaatsvindt om de frisheid van de druiven optimaal te bewaren, worden de druiven ras per ras gevinifieerd. Bij de rijping worden diverse sappen en assemblages op eik gerijpt, sommige in nieuwe vaten, andere in 2de of 3de jaarsvaten. Een lange rijping zorgt ervoor dat aroma’s en houttoetsen perfect samenvloeien om

fijne hoogstaande wijnen te produceren. Om het eigen accent van de Malo Tojo wijnen te versterken worden er bovendien naast de Franse eik ook een aantal vaten van Amerikaanse eik in het globale rijpingsproces ingevoerd. www.malotojo.com

Op de proeftafel:

Malo Tojo Branco: Blend van Arinto en Moscatel met 13% lc vol. In het glas een bleke citruskleurige wijn die in de neus minerale toetsen oproept met vrij duidelijke citrusgeur, maar vrij snel ook tropische vruchten op de voorgrond plaatst. In de mond krijgen we een frisse volle wijn met aangename zuurtegraad en zorgt de Moscatel voor een aangename zachtheid. Geserveerd bij 8 tot 10° C een mooie en frisse aperitief- en terrasswijn die zich evenmin laat pramen bij gegrild vlees en visbereidingen.

Malo Tojo Lisa: Een speciaal assortiment met een Amerikaans vleugje op basis van de Moscateldruif, 12.5% alc vol. In de neus krijgen we intense, fleurige accenten met toetsen van citrus en accenten van tropisch fruit zoals ananas en mango. In de mond een leuke evenwichtige structuur waarbij de exotische vruchten voor enige zoetheid zorgen, ’n duidelijke verwijzing naar de muscatdruif. Partner als aperitiefwijn maar geeft in combinatie met gegrild

vlees, vis en zelfs zeevruchten enkele leuke en aangename accenten.

Malo Tojo tinto red, reserva 2009: Blend van Castelão, Touriga Nacional en Aragonese, alc vol 14.5%. deze robijnkleurige wijn ontwikkelt in de neus toetsen van rode vruchten, eucalyptus en vanille. In de mond een zachte afdronk maar toch met duidelijke structuur en mooi karakter. Serveertemperatuur 16-18° C. Ideaal bij allerhande soorten rood vlees, vleesschotels of zachte kazen.

Malo Tojo Moscatel: De helder gele kleur in het glas, geeft in de neus complexe aroma’s met toetsen van witte bloe-men, honing en gedroog-de vruchten. Zachte a-fdronk met leuke toetsen en mooie elegantie, geba-lanceerd en complex op het einde. Bezit een lang-durig bewaarpotentieel. De Malo Tojo Moscatel is zowel geschikt als aperitief, maar tevens een leuke compagnon als dessertwijn bij diverse zoete bereidingen.

CULINAIRE PROEVERTJES

Novo Dez – Setubal

Restaurant Novo Dez ligt langsheen de centrale parkas van Setubal en trekt mede door zijn moderne look en luxueuze veranda die het brede trottoir nagenoeg volledig inpalmt, heel wat aandacht. De aangebouwde veranda op zich is reeds een buitenbeentje in de aaneengesloten huizenrij. Het restaurant opende op deze locatie zowat 15 jaar geleden de deuren en biedt een 70-tal zitplaatsen in het traditionele restaurant en ruim 120 zitplaatsen in de veranda, deze laatste geniet duidelijk de voorkeur van het talrijke publiek en de lokale bevolking. Aanschuiven om een plaatsje te bemachtigen is blijkbaar een geliefkoosde sport, liever dan in de figuurlijke achterbouw te moeten eten. Novo Dez is mede

dankzij de ruime vensterpartijen een restaurant waar men naartoe gaat om te zien en vooral om gezien te worden – en ook een heel klein beetje om te eten. Hier tref je immers niet alleen de plaatselijke verantwoordelijken maar ook heel wat beau monde uit de Portugese hoofdstad Lissabon, amper een uurtje rijden, ontvlucht de stad om hier het mooie weer te maken. Dit alles maakt dat er permanent met tafels en stoelen wordt geschoven gezien men er liefst met familie en vrienden langsloopt. De organisatie van het restaurant is een puinhoop, rommelig en zeer luidruchtig. Een extra storend element zijn de vele tv-schermen met verschillende programma’s die de aandacht opeisen, aspect waarmee de lokale bevolking en ook de Lisbonners blijkbaar zijn mee opgegroeid.

Op de kaart een ruim assortiment zeevruchten en vis naast diverse tapasbereidingen. De dagelijkse aanvoer van verse vis zorgt bovendien voor een selectie lokale bereidingen die eigen aroma’s en smaakaccenten meekrijgen en net hierdoor de aantrekkingskracht van het restaurant vergroten. Hoewel vlees eerder een bijrol vervult in het restaurant worden toch een aantal bereidingen aangeboden. Ook het wijnassortiment is behoorlijk uitgebreid met voornamelijk Portugese wijnen en diverse Spaanse variaties, de kaart vermeldt slechts enkele – behoorlijk dure – Franse wijnen.

Bij onze degustatie kregen we een aaneenschakeling van calamares en inktvis, scampi’s, sardientjes, vissoep en bacaljau, de Portugese kabeljauw. Ook enkele andere vissoorten passeerden de revue, meestal badend in overvloedige sauzen waardoor naar ons gevoel de smaakpatronen volledig verdwenen. Globaal een overaanbod van bereidingen met weinig finesse waarbij je met heel veel inspanning her en der toch een leuk ziltig smaakaccentje ontdekt.

Novo Dez is en blijft echter een restaurant dat je bij een bezoek aan Setubal moeilijk links kan laten liggen, restaurant waarbij fijne bereidingen eerder zeldzaam zijn. Wanneer je het met z’n tweetjes bezoekt mag je qua intimiteit en gezelligheid geen al te hoge verwachtingen koesteren, je gewoon op z’n Portugees gedragen is veruit de meest aangewezen benadering.

Novo Dez – Avenida Luisa Todli 422 -426 – 2900 455 Setubal - Tel 351 - 265 525 212 – dagelijks geopend van 12 tot 24 uur

Tasca du Soce – Setubal

Inventiviteit en creativiteit zijn typische eigenschappen die je in culinaire middens tegen het lijf loopt, maar ook als meetingorganiser moet je soms je creativiteit de vrije looplaten. Wanneer je bovendien geconfronteerd wordt met een licht rebelerend gezelschap omdat opnieuw een restaurant uit het voorgeschreven programma afhaakt, kom je wel eens onder druk te staan. Door een samenloop van diverse omstandigheden verzeilden we niet in het geplande Casa do Mar restaurant aan de jachthaven van Setubal, maar wel in een piepklein restaurant Tasca du Soce, enkele straten verderop. Gelegen op de eerste verdieping boven een winkelpand, eerder een huiskamer dan wel restaurant waarbij de tapkast perfect in de muurdecoraties was ingewerkt. Piepklein en toch best gezellig en sfeervol, met vlotte bediening, jeudig personeel en toch alert.

Taalbarrières werden reeds na enkele minuten gesloopt waardoor de maaltijd in perfecte sfeer verliep. Bij het huisaperitief een overvloedig aanbod van olijven,

sardientjes al dan niet geroosterd en meerdere notensoorten. Een ruim assortiment wijnen, reserva’s 2011 voor de rode wijnen en 2013 voor de frisse, regionale en Alentejo witte wijnen. De kaart voorziet geen typisch menu zoals in onze gastronomische regio’s, maar maakt melding van een uitgebreid gamma tapa’s dat je erg makkelijk kan uitbreiden.

Chef Bernardo startte onze degustatie met een mimosa-ei, een persoonlijke variatie op klassieke bereidingen waarbij je smaakaccenten meteen op de proef worden gesteld. In een aanvullend gamma kregen we o.m. roullade van kaas en hesp, plakjes eendenlever, filet van geit, scampi’s met duivelssausje, meerdere soorten lokale saucissen. Sommige kaassoorten waren mooi in kubusjes gesneden, sommige eerder brut gebroken, al dan niet op ’n toastje of met fruitig toemaatje. Een tapasbar die varieert naargelang de gemoedsgesteltenis van de chef, de creativiteit van het moment en de dagverse aanvoer. Bij dit overweldigend aanbod stel je je toch de vraag waar de chef al deze gerechten opslaat in het huiskamerrestaurant waar de keuken qua grootte perfect parallel loopt met het restaurant, kortom een super mini-formaat.

Als top of the bill bij de diverse soorten zeevruchten toverde Bernardo ook zeeheften/messen op het bord. Keurig bereid, behielden ze hun zilte accenten die mede door karig bedeelde druppels looksaus zich, over-vloedig manifesteerden. Super geslaagd.

Tosca du Soce – rua Joao der Deus 5B – 2900 412 Setubal - Tel 351 934 708 697

TRYP hotel Oriente Lisboa

Onverwachte stakingen van het boordpersoneel en inzonderheid van de piloten van TAP zorgden voor een uitloper tijdens onze Portugese trip waardoor we in het Tryp hotel Oriente Lisboa belandden. Bij dergelijke occasionele stops moet je proberen om van de nood een deugd te maken, gelukkig beschikte het hotel over een op zich niet al te aantrekkelijk restaurant, maar na een dagje ronddwarrelen op de luchthaven relativeer je beslist je eisen.

En toch werden we verrast, én door een attente en vriendelijke service én door de mooie decoratieve maar vooral smaakvolle bereidingen. Nauwelijks plaatsgenomen, kregen we brood en water geserveerd evenals olijfolie, olijven, brokjes schapenkaas en een proevertje, nog voor we enige bestelling plaatsten. Het proevertje, een mooie tartaar van zalm en sardientjes, opgevrolijkt door kleurige en ragfijne slierten van rode en gele pepers, liet alvast het beste vermoeden.

Als voorgerecht opteerden we voor een carpaccio van Sint Jacobsvruchten en als hoofdgerecht voor een Noorse kabeljauw. Onze carpaccio bleek heerlijk fris, mooi ziltig en kreeg als extra decoratieve en leuk gevulde groene paprika, een ruime schare kappertjes en romige tapenade van olijven met een leuk sausje. Smaakvol en decoratief.

Bernardo en Aniceto, chefs van dienst, zorgden eveneens voor een super decoratief hoofdgerecht. Het mooi witte visvlees werd keurig gedrapeerd met rode ajuin en fijne worteltjes, krokant gebakken jonge aardappeltjes en takjes crest. Een super romig en honigzacht mosterdsausje gold als complementaire smaaktoets. Een heerlijke bereiding die de smaakpapillen volledig begeesterde en het minder aantrekkelijke decor van het restaurant volledig op de achtergrond drong. Als toemaatje een frisse en fruitige Monte Velho Alentejo, 13.5% alc. 2014. Een behoorlijk jonge wijn die onze maaltijd nochtans een leuk accentje bezorgde. www.tryphotels.com

Toerisme

La Caverne du Pont d’Arc

Vrijdag 25 april 2015 is onbetwistbaar een memorabele dag in de geschiedenis van het moderne Frankrijk. Als absolute nieuwkomer die een tipje van de sluier van 36.000 jaar geschiedenis oplicht, verwelkomde La Caverne du Pont d’Arc immers zijn eerste bezoekers.

Deze ‘caverne’ is een meesterwerk van moderne technologie en een zeer getrouwe weergave op schaal 1/1 van de Grotte Chauvet in het departement Ardèche. De belangrijk-heid van deze waarheidsgetrouwe kopie op wetenschappelijk en cultureel vlak wordt trouwens gemeten aan het feit dat de Franse president Hollande himself, enkele dagen voor de officiële opening het complex bezocht. Belangrijk eveneens omdat de exploitanten de dagen voor de opening alle toeristische actoren, zoals brasseries, restaurants, B&B, chambres d’hôtes, hotels, reisbureau, … uit de wijde omgeving een gratis bezoek aanboden.

Vrij spoedig na de ontdekking van de ingang van de grot Chauvet en een eerste onderzoek van speleologen kwamen de rijkdommen van levensgewoonten van de lokale bevolking uit vervlogen eeuwen aan het licht. De eerste bevindingen wezen op een bewoonde grot van minstens 25.000 jaar geleden, maar al spoedig kon met precieze zekerheid worden gesteld dat deze bewoonde grot van minstens 36.000 jaar oud is. Bij de volgende bezoeken werden prachtige muurtekeningen ontdekt en konden preciezere gegevens over de levenswijze worden genoteerd. Tegelijk bleek dat een mogelijk openstellen voor het grote publiek onherstelbare schade zou aanrichten. Na heel wat palabers werd beslist om op het plateau van Vallon du Pont d’Arc, site Razal, temidden van een park van 29 ha, een kopie van de ruim 8500 m² grote grot neer te potten en alle details onder te brengen op een oppervlakte van 3000m². Het project kon worden gerealiseerd door middel van scenografische technieken, 3D producties en zorgvuldige schetsen en tekeningen. Net als de grot zelf biedt het nieuwe gebouw 10 observatieplateaus waar men tekeningen, levensgewoonten, stalagmieten, maar ook paleontologische en geologische uitdagingen terugvindt.

Door het gebruik van de meest moderne technieken worden de bezoekers geprojecteerd in een leefwereld van 36.000 jaar terug en krijgt men een perfect overzicht over het leven van destijds. Aansluitend bij de Caverne is er het ‘ontdekkingscentrum’ waar bezoekers kennismaken met de fauna, flora en mensheid uit het paleolithisch tijdperk. Na een introductiefilm vinden de bezoekers een boeiende permanente driedelige tentoonstelling: levenswijzen van onze voorouders, de Ardèche 30.000 jaar terug en de kunstvormen in de oudheid.

In de Caverne worden meertalige begeleide bezoeken, o.m. in het Nederlands, georganiseerd. Kleine groepen, maximaal 20 personen worden elke 4 à 5 minuten in de zaal toegelaten zodat men op elk plateau voldoende tijd heeft om een degelijk toelichting te verschaffen waardoor deze prehistorische ontdekkingen volledig naar waarde kunnen worden ingeschat. De Caverne kan maximaal 3000 bezoekers per dag verwerken zodat men aanstuurt op voorafgaande reservatie ook voor individuele bezoekers. De samenwerking met lokale toeristische actoren moet deze reservaties trouwens vergemakkelijken. In

het domein zijn alle voorzieningen voorhanden waardoor eventuele wachttijden kunnen worden ingekort maar het project is dermate divers dat men het eveneens kan bezoeken zonder de grot aan te doen. Bovendien kunnen hier diverse manifestaties en events worden geïntegreerd.

La Caverne du Pont d’Arc – Montée du Razal – 07150 Vallon du Pont d’Arc

Tel 33 4 75 94 39 40 – www.cavernedupontdarc.fr – www.ardeche-guide.com

Ardèche Route touristique

Een bezoek aan La Caverne du Pont d’Arc met aansluitende overnachting in de Prehistoric Lodge is pas echt volledig wanneer men op zoek gaat naar de echte grot of de Grotte Chauvet.

Vertrekkend van op de parking van de natuurlijke boogvormige rots van de Pont d’Arc in het gezelschap van een van de natuurgidsen van het Syndicat de gestion du Gorges d’Ardèche krijgt men een stevige klimpartij voorgeschoteld, soms doorheen het kreupelhout, soms langs smalle bergpaadjes. In ruil krijgt men spetterende vergezichten, panoramische ontdekkingen en maakt men kennis met de lokale flora en begroeiingen. De ingang van de grot Chauvet is mede door diverse beveiligingen en meerdere apparatuur die er is aangebracht nauwelijks het bezoeken waard. De klimtocht en de unieke ontdekkingen onderweg zijn het des te meer. Dit buitenbeentje is meteen het startpunt voor een ontdekking van de Pont d’Arc, een natuurlijke rotsformatie die door erosie en uitspoelingen veroorzaakt door de rivier Ardèche. Bovendien biedt deze onherberg-zame boog aan een basis een prettig en druk bezocht zandstrand maar door de vele stroomversnellingen met amper enige diepgang, evenzeer een extra moeilijk traject voor de vele kajakkers.

De parking is eveneens het startpunt voor een trip door de Gorges d’Ardèche, een toeristische route van een kleine 50 kilometers langsheen de spetterende canyons van de Ardèche met talloze halteplaatsen waar men de natuurpracht volop kan bewonderen maar tevens zicht krijgt op de sterke en zwakke plekken van de calcaire rotsformaties. Deze gorges zijn sinds 1980 erkend als natuurpark

en krijgen elk jaar meer dan 1.2 miljoen bezoekers te verwerken waardoor ze zich profileren als een van de meest bezochte natuurparken van de regio Rhône-Alpes. www.gorgesdelardeche.fr

De route touristique neemt geen ganse dag in beslag, maar de resterende tijd kan makkelijk worden opgevuld door een bezoek aan het lavendelmuseum, tevens een ideale rustpauze om de natuurpracht aan te vullen met geuren en kleuren zodat je de ochtendlijke tocht langsheen de sites van de Gorges optimaal kan absorberen. Het lavendelmuseum dompelt je onder in een wereld van kruiden en aroma’s, kortom de typische couleur locale. Niemand weet precies te achterhalen hoe de lavendel in de Ardèche is terechtgekomen en het is pas sinds 1920 dat men op het plateau van Gras echt met de teelt van de plant is begonnen. Perfectie van de teelt en uitbreiding met een eigen distillerie gaan terug tot de laatste decennia van vorige eeuw. Vandaag zorgt een minutieus opgebouwd laboratorium voor een veelvoud van aroma’s en ontelbare toepassingen van een plant die zorgt voor boeiende purpuren valleien. www.ardechelavandes.com

Jouw dag kan je perfect afronden met een bezoekje aan enkele karakteristieke dorpjes. Labeaume geniet van een geaccidenteerd reliëf, nauwe doorgangen kronkelende paadjes en eeuwenoude

falaises. Het jaarlijks muziekfestival temidden het water trekt vele duizenden bezoekers. Indrukwek-kende rotsformaties weerkaatsen op unieke wijze de golvende klanten terwijl het lichtspel de beleving op sublieme wijze afrondt. Net als Labeaume telt ook het al even indrukwekkend Balazuc amper een 50-tal permanente inwoners. Ook hier kronkelende straatjes en opmerkelijke reflecties. Ondanks het luttele aantal vaste inwoners groeien deze dorpjes van zodra de zon haar intrede maakt tot een wervelende mierennest.

Ongetwijfeld stoot je tijdens je ontdekkingstochten op een plaatselijke markt. Deze oude, typische en authentieke markten zijn een mengelmoes van producten, kleding, erg lekkere regionale producten, antieken brocante bieden een breed spectrum van geuren en kleuren en vormen een onvervalste rustpauze tijdens de trip. Bovenaan het lijstje van typische markten staat de Marché de Joyeuse. Moderniteit en oudheid zijn in de Ardèche sterk met elkaar verweven. Het departement bezit nochtans geen doorlopende autostrade en is al evenmin begunstig door een of andere belangrijke spoorlijn. Toch loopt de TGV rakelings langsheen de departementale grenzen en is de bereikbaarheid vanuit Brussel met de TGV naar Valence optimaal wanneer je een wagen wil huren.

De voorbije decennia bezat de Ardèche wel een spoorlijn die zich langsheen de Gorges van de rivier Doux worstelde. De aanleg van deze spoorlijn tussen 1886 en 1891 verliep niet van een leien dakje gezien meerdere overspanningen en tunnels moesten worden aangelegd, ze was vooral bedoeld voor het vervoer van ertsen en basismaterialen. Vandaag de dag kan men op deze monorail een spetterende uitstap maken met een stoomtrein. De locomotief nr 403 van 200 ton dateert uit 1903 en werd na een grondige renovatie opnieuw in dienst gesteld. Belangstellenden hebben de keuze uit diverse trajecten, Le Train de Gorges

verbindt Tournon Saint-Jean met Colombier le Vieux, een traject van 1h15, Le Mastrou verbindt Tournon Saint-Jean met Lamastre en maakt een daguitstap, terwijl Le Train du Marché dezelfde route rijdt maar enkel op marktdagen in Lamastre wordt ingezet. www.trainardeche.fr

Zij die de passie voor stoomtreinen voor een meer actieve beleving willen ruilen of de ervaring willen aanvullen vinden op een ander deel van het voormalig traject tussen La Voulle-sur-Rhône en Saint-Agrève een mooi aangelegd fietspad. Dit traject werd tot in 1968 uitgebaat maar kan nu in een afdaling of klim worden gereden en biedt een leuke kennismaking met de vallei van de Eyrieux met meerdere vervallen wolfabrieken. Deze route La Dolce Via kan eveneens met huurfietsen worden afgelegd. www.dolce-via.com en www.eyrieuxsport.fr

Wie de Ardèche bezoekt kan moeilijk de archeologische site van Alba la Roumaine en een bezoek aan het MuséAl links laten liggen. De archeologische site toont de belangrijkheid van deze regio in Romeinse tijden en laat de bezoekers kennismaken met de oude stad en een prachtige villa. De hoofdstraat bulkte destijds van winkeltjes en tempels terwijl het oude theater het decor vormde voor volksspelen en allerlei opvoeringen. In het MuséAl worden de lokale vondsten uit het Gallo-romeinse

tijdperk aangevuld me interactieve bornes en pedagogische ateliers. Samen vormen ze een leuke en leerrijke aanvulling op de natuurpracht van het departement. www.ardeche.fr/213-museal-musee-archeologique-d-alba.com en www.ardeche-guide.com

Ardèche culinair – enkele proevertjes

Prehistoric Lodge

Een pleisterplaats in een authentiek natuurlijk decor aan de boorden van de Ardèche op amper een figuurlijke boogscheut van de Pont d’Arc. In een spetterend decor werd een hotel met enkele kamers en een achttal lodges ingeplant. Corinne en Romain Helly hebben hun exploitatie tot een oase van rust en ontdekking uitgebouwd. De kamers hebben elk een eigen karakter en sfeer en bieden de gasten een verzorgde hospitality. Avontuurlijker maar nog charmanter zijn ongetwijfeld de lodges in zeildoek. Hier heb je de keuze uit een 2-persoonlodge, een familielodge voor 4 personen of een private lodge met buitenjaccuzzi. Op en top cosy zijn deze lodges een onbetwistbare parel voor de vermoeide en verwende stadsmens maar bieden ook ervaren reizigers een bron van ontspanning. Compleet uitgerust met al het mogelijke sanitair, verwarming, terras en zelfs televisie geniet je hier volop van de rust van een ongerepte natuur. Extra

pluspunt zijn de rotswanden aan de overzijde van de rivier die ’s avonds een deugddoende warmte uitstralen en het terras verwarmen.

Bovendien biedt de Prehistic lodge een leuk zandstrand waar je volop van de zon kan genieten en je meteen doet inzien wat de spreuk ‘leven zoals God in Frankrijk’ te bieden heeft. Meer actieve bezoekers kunnen eveneens kajakken huren voor een afdaling van de rivier of deelnemen aan een van de vele andere activiteiten die in het hotel worden georganiseerd, sommige worden zelfs door meerdere hotels samen georganiseerd, hoe dan ook er is de stellige zekerheid dat je je hier ondanks de figuurlijke afzondering, nooit gaat vervelen.

Romain is eveneens de bezige bij in het huisrestaurant La Chamane. Erg stijlvol ingericht met zware lederen fauteuils krijg je hier een degelijke regionale keuken aangeboden. Hedendaagse gasten kunnen ook aan hoge tafels met barstoelen terecht. Het restaurant is in principe enkel ’s avonds geopend en rekent, gezien het beperkt aantal plaatsen, op voorafgaande reservatie. De reservatie is aldus Romain eveneens ingegeven door het feit dat hij opteert voor verse ingrediënten die perfect

aansluiten bij het opzet van de ganse exploitatie. Een uitgebreid en erg gevarieerd ontbijtbuffet biedt alle garanties op een geslaagde daguitstap en bezorgt de gasten voldoende vitaminen om de geplande activiteiten zorgeloos te verwerken. Het restaurant zorgt eveneens voor ‘paniers gourmands’ die de activiteiten ondersteunen, deze ‘paniers’ houden bovendien rekening met de aard van de geplande activiteiten. Een onbetwiste aanrader voor al wie deze regio beter wil leren kennen. www.ardeche-guide.com

Lodge du Pont d’Arc – Route du Pont d’Arc – 07180 Vallon Pont d’Arc -Tel 33 4 75 87 24 42 – www.prehistoric-lodge.com

Les Mûrets - Chandolas

Dit hotel-restaurant is ondergebracht in een oude hoeve en molen uit de late 18de eeuw die een aantal jaren geleden werd gerenoveerd. Gelegen temidden een park van 3 ha en omringd door wijngaarden wordt het alleszins een leuke halteplaats op je ontdekking door Frankrijk. De huidige exploitanten Anne-Catherine en Dominique Rignanese hebben de vernieuwingen verder gezet, zorgden voor de nodige aanpassingen van de hotelinfrastructuur, waardoor de exploitatie 3 torens in de Logis-classificatie verwierf.

Door deze aanpassingen etaleert Les Mûrets een harmonieus en elegant samenspel van traditie en moderniteit. Het hotel biedt niet alleen prachtige ruime kamers maar zorgt voor een vleugje wellness met buitenzwembad en aangepaste verzorgingsinfrastructuur. De uitbreidingen van de oorspronkelijke infrastructuur maken het geheel ook toegankelijk voor rolstoelgebruikers. De eigenaars plannen nog enkele extra kamers rekening houdende met de forse groeiende belangstelling. Tussen de Cévennes en de garrigue op amper twee stappen van de Gorges d’Ardèche krijgt men de kans om diverse creatieve excursies te plannen, tegelijk genietend van alle rijkdommen van de regio.

Chef Dominique die hotelschool liep in de Jura, was o.m. actief bij de Accorgroep vooraleer het koppel zich in de Ardèche vestigde. Eerder per toeval ontdekten ze dat het domein te koop kwam zodat ze het na de aanpassingen in1995 voor het grote publiek konden openstellen. Behoudens de keuken en de eetzaal beschikt Dominique over een terras om zijn creaties te presenteren. Neusje van de zalm is evenwel de schitterende binnenkoer die geniet van de schaduw van een indrukwekkende moerbeiboom om de gasten, tijdens de zwoele zomer- en herfstavonden volop van de terroir van Chandolas te laten genieten. De keuken van Dominique biedt overduidelijk regionale karaktertrekken en wordt aangeboden in verschillende meu’s waarbij aroma’s en delicate smaakakkoorden centraal staan. Dit alles resulteert in boeiende composities met aantrekkelijke decoratieve presentaties. Blikvanger hierbij is ongetwijfeld het menu ‘mes sélections du terroir ofte goûter l’ Ardèche’ €25.50. Dit is een uitgebreid 4-gangenmenu met 3 suggesties voorgerecht, 2

suggesties hoofdgerecht, 2 suggesties nagerecht en dessert. Het menu ‘petit gourmand voorgerecht, hoofdgerecht, kaas en dessert worden aan €34 aangeboden, terwijl het menu ‘gourmand’, 2 voorgerechten uit 3 suggesties, hoofdgerecht 2 suggesties, kaas en dessert amper €42 kost. Fijnproevers vinden hier ongetwijfeld hun gading temeer daar de gerechten uit de diverse menu’s onderling wisselbaar zijn, zo niet, blijven er de diverse suggesties van de à la carte kaart.

Auberge Les Mûrets – 07230 Chandolas

Tel 33 4 75 39 08 32 – www.aubergelesmurets.com

Auberge La Farigoule

Deze auberge in het dorpje Bidon is een van de ‘Bistrot du pays’, een vereniging die een aantal bistrots telt, verspreid over gans Frankrijk. Het lidmaatschap van de vereniging voorziet evenwel een aantal strikte maatregelen. De bistrot moet zich situeren in een dorpje van minder dan 2000 inwoners, een van de laatste handelszaken zijn van het dorp en moet het ganse jaar geopend zijn. Het is bovendien een infopunt voor reizigers dat aan de lokale bevolking ook andere niet meer voorhanden zijn diensten (bakkerij, beenhouwerij, tabak, kranten, specerijen, …) aanbiedt maar moet per jaar ook minstens 3 feestelijke of culturele activiteiten organiseren. Op culinair vlak moeten regionale producten en specialiteiten worden aangeboden en gepromoot. Dat deze producten ook in de diverse bereidingen aan bod komen is een natuurlijke evidentie.

Auberge La Farigoule van Guy en Brigitte Demarché in Bidon is een erg typische exploitatie die volledig beantwoordt aan de normen. De naam van het dorpje op amper 3 km van de Gorges de l’Ardèche, zou volgens sommigen verwijzen naar een reservoir toen destijds herders met hun kuddes hier aan de waterputten kwamen drinken. Anderen beweren dat de naam verwijst naar een invloedrijke en adellijke familie uit de 13de eeuw, nl de familie Balazuc die in het Latijn als Baladuno wordt omschreven. Hoe dan ook, het dorpje telt vandaag nauwelijks 200 inwoners en het liet in 1962 een exodus van 24 inwoners noteren, gelukkig stijgt het aantal inwoners nu jaarlijks met enkele nieuwe dorpelingen.

Auberge La Farigoule bestaat 15 jaar en zorgt voor een eenvoudige keuken rijkelijk overladen met geuren en lokale aroma’s op basis van lokale producten. In de winter kunnen de gasten terecht bij het open haardvuur, eens de zon schijnt is vooral het terras in trek. Bij de opening in 1998 leek de keuken ietwat avantgardistisch met duidelijke accenten uit grootmoeders tjd met bijzonder lokale toetsen. Guy en Brigitte zijn er erg fier op dat hun ingrediënten een erg lage ecologische voetafdruk hebben gezien alle producten uit een straal van amper 80 km afkomstig zijn. Bovendien hebben de producenten ook inspraak in de bereidingen en zijn suggesties welkom, toch blijft het uiteindelijk Brigitte die het laatste oordeel velt. Op deze manier wordt het culturele en culinair erfgoed van de Ardèche in leven gehouden en heeft elk gerecht, elk ingrediënt een eigen verhaaltje voor de bezoekers in petto.

Brigitte bereidde in 1998 een hotelproject voor toen de auberge te koop kwam en dreigde getransformeerd te worden in een woonproject. Zij schoof haar project terzijde en renoveerde de auberge, gaf de keuken opnieuw de nodige diepgang en lanceerde een assortiment traditionele aroma’s. Brigitte wil haar passie delen in schitterende huisgemaakte gerechten die zowel voor- als nadelen hebben en heel wat werk vragen, bij dit alles primeert evenwel de smaak en de authenticiteit.

Op de kaart, verborgen in een handig krantje dat ook het nut van de bistrot du pays en de belangrijkste kenmerken van de regio omvat, vinden we diverse menu’s terug tussen 16 en 22€. Het lokale aperitief is een Castarou, €2.5, een rode wijn die aangelengd wordt met siroop van kastanjes. De bistrot assiette, €13, is een caillette met paté, galantine van couenne, sla en kaas uit de Ardèche terwijl het bistrotmenu €27 bestaat uit een charcuterie maison, hoevevarken Coste Cigale met berghonig en kastanjes en afgerond wordt met een hoevekaas van geit. Tussen de verschillende menu’s is een wisselwerking van voorgerecht en dessert mogelijk terwijl het huis in de periode januari-maart zich specialiseert in truffelbereidingen met als uitschieters een omelet met truffel en truffelpuree, een brie met truffel en een ijscrème met La Rabassière truffel.

Auberge de la Farigoule – Le Village - 07700 Bidon - www.auberge-lafarigoule.com -

tel 33 4 75 04 02 60

Maison Joffran - Berzème

De B&B in Berzème is in vele opzichten anders dan de anderen. De grondvesten van deze voormalige herenwoning die een zelfstandig woonblok vormde bij een grote boerderij dateren uit 1870, maar zijn nog steeds een soliede basis voor de ganse structuur. Gelegen naast de oude hoeve, kochten Jacques en François dit pand aan in 2011, zorgden voor een herinrichting en renovatie en openden de B&B in september 2013.

Dat Parijzenaars in deze afgelegen maar schitterende natuurlijke site verzeilen is enkel te begrijpen wanneer we rekening

houden met de burn out van Jacques, ex-commercieel directeur bij een internationaal bedrijf. Ook de afkomst van François wiens grootvader brouwer was in Bachten de Kube en zijn drang naar landelijke vrijheid spelen hierbij een rol. De banden met de natuur en zijn Belgisch verleden heeft hij nooit volledig doorgeknipt gezien hij als vertegenwoordiger van een firma die karton vervaardigde, jarenlang België doorkruiste op weg naar het administratieve centrum in Turnhout. In het hartje van de Coiron een vrij woeste regio met schitterende natuurpracht in de Ardèche, gestoeld op basaltachtige ondergrond zorgen ze in hun B&B voor een welgemeend onthaal waarbij de gasten zich onmiddellijk thuisvoelen. De B&B heeft slechts 4 kamers die elk een eigen karakter in uiteenlopende windstreken in de kijker stellen. Boordevol schitterende decoraties gemengd met hun passie voor authenticiteit worden de gasten hier ondergedompeld in de geschiedenis van weleer. Een ruime bibliotheek biedt soelaas op het terras bij een gezellig drankje, maar ook bij het knetterende haardvuur en zorgt voor een onuitputtelijke elegantie.

Gasten worden niet alleen verwend in hun accommodatie, maar ook in de keuken zorgen Jacques en François voor eenvoudige, maar erg smaakvolle bereidingen af en toe gekruid met grootmoeders bevindingen. Overnachten in deze B&B is ontspannen in een oase van rust, meteen de uitgelezen gelegenheid om anekdotes uit de vergeethoek te halen en een nieuwe toekomst te bieden. Als introductie op het avondmaal serveerde François een Chardonnay brut d’Ardèche. Een schuimwijn 100% chardonnaydruif blanc de blanc brut, 12% alc volume, geproduceerd door de Vignerons Ardechois. Bij een blindproeverij kwoteert iede-reen deze sprankelende schuimwijn met zeer fijne bubbels die behoorlijk lang in het glas dartel ronddwarrelen als een van de betere champagnes. Jammer dat deze bubbels erg weinig bekendheid meedragen.

Maison Joffran – La Borie de Chancolant – 07580 Berzème - Tel 33 4 75 39 22 21- www.maison-joffran.com

Domaine de Chalvéches – Faugères

De deugddoende lentezon is voor het Domaine de Chalvéches in Faugères, elk jaar opnieuw de aanzet voor nieuwe ontdekkingen waarbij de gasten bij elk bezoek op een attente en gepersonaliseerde service kunnen rekenen.

Gelegen op de uitlopers van de Cévennes van de Ardèche nabij een regionaal natuurpark, bieden de 10 lodges, alle zuidgericht, met hun houten buitenzijde een natuurlijke aanvulling met de omgeving en baden ze in een hemelsblauw decor. Gasten kunnen kiezen uit de traditionele lodge, de familielodge of VIP-lodge met binnenjacuzzi, terwijl de junior suite specifiek werd afgestemd op personen met beperkte mobiliteit. In alle lodges vinden de gasten een lcd-tv, koffiezet, peignoirs, safe, minibar en een steamer voor het geval ze zelf iets willen bereiden. Het comfort van de gasten wordt verhoogd door twee aaneensluitende zwembaden, een ruim zonneterras, bar, haardvuur tijdens de winter en de Tour des sens. In deze 19de eeuwse toren die angstvallig zijn initiële bestemming verborgen houdt werden de hammam, de sauna en jacuzzi ondergebracht en kan men tevens van diverse massages genieten. Mede door de luxueuze inrichting en het ruime dienstaanbod, maar tevens door zijn unieke ligging in een spetterend natuurlijk decor, werd het Domaine de Chalvéches vrijwel onmiddellijk na de opening weerhouden als lid van de Châteaux & Hôtels collection.

De regio Faugères geniet van een aantal mediterrane invloeden en biedt nagenoeg het ganse jaar een aangenaam klimaat. Afhankelijk van het seizoen daagt hier een ochtendnevel op die de gouden kleurtoetsen van de herfst glans en luister meegeeft. Een periode voor uitgebreide wandelingen en zoektochten naar paddenstoelen. De zachte winters met behoorlijk wat zon zijn het moment om onder

een warm deken van de verkwikkende zonnestralen te genieten. De zomerzon biedt aanlokkelijke wandelingen nadat men op het terras van lokale confituren en honig en een leuk ontbijt heeft genoten. Na de middag vormt het zwembad en het zonneterras de aangewezen oase voor een ontspannende rustpauze.

Aroma’s en lokale geuren brengen je in vervoering van de eigen keuken maar vormen eveneens de introductie voor de ontdekking van restaurant Likoké van Piet Huysentruyt. Merkwaardig dat men hier net als elders in de Ardèche trouwens, niet over afstanden praat maar wel over reistijden. Tussen het Domaine de Chalvèches en

restaurant Likoké liggen een kleine 30 minuten, begrijpelijk gezien men over kronkelende wegeltjes moet. Beide exploitaties vormen trouwens een figuurlijke samenwerkende vennootschap en sturen klanten naar elkaar. Voor hen die wel de tocht naar Likoké aandurven maar opzien tegen een nachtelijke terugkeer vinden de exploitanten van het Domaine de Chalvèches beslist een oplossing.

De rijkelijk ingerichte bar van het Domaine wordt aangevuld door een stijlvol restaurant. Hier hebben de gasten de keuze uit tal van à la carte suggesties naast de menu van het Domaine, voorgerecht, hoofdgerecht en dessert aan €30 of het ontdekkingsmenu voorgerecht, hoofdgerecht, kaas en dessert aan €45.

Domaine de Chalvèches – lieu-di Chalvèches – 07230 Faugères - Tel 33 4 75 35 76 16 – www.domaine-chalveches.fr

Le Carré d’Aléthius – Charmes-sur-Rhône

Dit sterrenrestaurant van Olivier Samin in Charmes-sur-Rhône biedt een leuke patio en aangenaam restaurant. Het interieur zorgt door zijn felle kleurcontrasten voor een culinaire shock en maakt je onbewust attent op de creatieve en geraffineerde bereidingen van deze jonge chef. Olivier kwam na zijn opleiding terecht in de keuken van Anne-Sophie Pic in Valence, 3 Michelinsterren en 5 rode bestekken, en was er gedurende 7 jaar actief als second.

Ondertussen ging hij zijn eigen weg en werd onlangs beloond met een eerste

Michelinster. Meer dan terecht aangezien hij als een van de meest bekwame chefs van zijn generatie wordt aanzien. Voor de naamgeving van zijn hotel-restaurant ging hij te rade in de oudheid en kwam terecht bij Alethius, een vooraanstaand burger die volgens de overleveringen beloond werd voor zijn prestaties als keizerlijk soldaat en het tot raadsheer en senator schopte. Hij zou in de regio Lyon actief zijn geweest hoewel zijn sarcofaag in Charmes werd ontdekt. Als eerbetoon staat de sarcofaag trouwens opgesteld onder het dubbele trapcomplex dat naar de ingang van het stadhuis van Charmes leidt.

De kaart van het restaurant vormt een ruime wandeling door het klassieke Franse smaakdecor maar besteedt evenzeer aandacht aan minder gekende regionale specialiteiten. Gezien keuzes binnen dit perspectief niet altijd makkelijk zijn zorgt Olivier tevens voor een aantal suggestieve themamenu’s: La Tentation/de verleiding kost €20 en omvat een voorgerecht-hoofdgerecht of hoofdge-recht-dessert, met wijn €25. Het volledige menu kost €26. Menu Le Carré, een selectie van topproducten in voorgerecht, hoofd-gerecht en dessert kost €48 terwijl de gastronomische topper, het menu Alethius 89€ kost; met wijn €128. Dagsuggesties en marktspecialiteiten worden gebundeld in het menu ‘a portée de sa main’ en kost €70.

Restaurant Le Carré d’Aléthius beschikt eveneens over enkele kamers die recent werden gerenoveerd. Het was aldus Stéphanie, Oliviers echtgenote, nodig om het comfort van deze kamers aan te passen aan de moderne vereisten en ze een sterkere persoonlijkheid mee te geven. Op deze manier sluiten ze trouwens beter aan bij het culinaire concept en versmelten de verwachtingen van de gasten in een feilloze harmonie tussen restaurant en kamers. De nieuwe inrichting biedt de mogelijkheid om het zonlicht in de kamers te optimaliseren en beter te ventileren. Opmerkelijk dat het comfort van de gasten soms domineert op een op zich meer efficiënte inrichting. De renovatie is alleszins meer dan geslaagd, hier geen al te fel kleurenpalet maar eerder sobere tinten waardoor kamers en restaurant harmonieus in elkaar overvloeien.

Le Carré d’Aléthius – 4 rue Paul Bertois – 07800 Charmes-sur-Rhône - Tel 33 4 75 78 30 52 – www.lecaredalethius.com

Wijnontdekking - Domaine Salel

Een recent wijnbedrijf dat globaal een 10-tal hectaren wijngaarden in exploitatie heeft met percelen in diverse gemeenten en diverse wijnrassen. Opgericht in 2008 nadat Benoit Salel besliste om op eigen benen te staan, nadat hij een tijdlang werkte voor Pierre Gaillard in Malleval.

Zowel Benoit als zijn echtgenote Elise kregen hun opleiding in andere sectoren hoewel hun voorouders, weliswaar slechts deeltijds in de wijnteelt actief waren. Benoit voelde echter een onweerstaanbare drang voor de wijnteelt en behaalde een BTS VO in Macon en een DNO in Montpellier. Hun terugkeer naar de oude familiale roots van de Ardèche in 2008 betekende een stap in het ongewisse. Hun eerste uitdaging was de overname van enkele voormalige familiale wijngaarden om ze een nieuwe toekomst mee te geven. Het Domaine Salel bestaat uit kleine percelen die naast het vele extra werk een grotere diversiteit met zich brengen maar dat betekent tevens dat de percelen met kleinere machines of

zelfs volledig manueel moeten worden bewerkt. Hun passie voor de wijnbouw overwon deze hinderpalen en resulteerde in een verzorgde teelt met aandacht voor een verantwoorde wijnteelt. Het rendement van de meeste percelen blijft tussen 30 en 35 hl/ha beperkt ondanks het feit dat de aanplanting soms tot 9000 stronken per ha oploopt. De sterke reliëfverschillen van sommige percelen noodzaken anderzijds een volledig manuele interventie zowel bij het bewerken van de percelen als bij de oogst. Dit aspect betekent aldus Benoit dat men de oogst perfect kan opvolgen waardoor de druiven in optimale conditie worden geoogst. Mede door de verscheidenheid van de wijnrassen kan de oogst over meerdere weken worden gespreid zodat suikergehalte en aciditeit zich reeds maximaal op stok kunnen ontwikkelen. De globale productie van Domaine Salel bedraagt momenteel zowat 30.000 flessen per jaar maar moet de komende jaren lichtjes stijgen.

Het jonge koppel heeft bovendien belangrijke toekomstplannen en wil een nieuwe wijnkelder bouwen temidden de wijngaarden. Hierdoor kan o.m. heel wat tijd worden gewonnen bij het transport van de geoogste druiven, tijd die nuttig kan worden besteed aan de opvolging van de vinificaties en maceraties.

Op de proeftafel: witte wijnen

Piqueperle 2013: Grenache noirdruif geteeld op granietachtige gronden met directe persing en fermentatie in inox bij lage temperatuur 16-19°C om de fruitigheid en frisheid te bewaren. Door middel van fijne lies bekomt men meer complexiteit en een langere bewaarperiode. Rijping gedurende 5 maand in inox met snelle botteling voor het behoud van de frisheid en fruitigheid.

Galinette 2013: een melange van Viognier/Roussanne en Vermentino op granietgronden geteeld op zowat 400m hoogte. Manuele pluk van de druiven die een perfect aromatische en fenologische maturiteit hebben. Alcoholische en malolactische fermentatie in cuve,16-19°C, gedurende 6 maand gerijpt op fijne lies met batonnage.

Que sa quo!: een domein van 1 ha in Sanilhac, een 100% Viognierwijn van ranken van minstens 28 jaar oud. Deze wijngaard was een van de eerste percelen Viognier in de Cévennes. De lichte ondergrond geeft een laag rendement maar biedt de kans om het aromatische potentieel te optimaliseren. Manuele oogst met alcoholische en malolactische fermentatie in barriques waardoor zich mooie harmonieuze aroma’s kunnen ontwikkelen. Rijping van minstens 9 maand op eik met batonnage die de structuur duidelijk verrijkt. Biedt in het glas een mooie stevige witte kleur met lichtgouden schitteringen, in de neus komen fijne aroma’s van venkel, boter en hazelnoot tot ontplooiing, aroma’s die in de mond samenvloeien in een mooie complexe structuur en aangename afdronk.

Imagin’aire: domein van amper 0.5 ha in Faugères met 100% Roussanne geteeld op een hoogte van 450 m met 9000 stronken per hectare. Deze zuidoost gerichte wijngaard met erg geaccidenteerde gronden laten enkel een manuele bewerking toe. De verwerking en vinificatie gebeurt quasi identiek met de Que sa qou. Hier zorgt de rijping van 9 maand op eik voor een harmonieuze wijn die in de neus krachtige aroma’s laten openbloeien. In de mond krijgen we een rijk palet van wit fruit en bloemen maar ook lichte zoete tonen van noot. De frisheid en fruitigheid die deze wijn in het middenpalet aantoont zorgt voor een leuke afdronk. Door zijn stevigheid en complexiteit biedt de Imagin’aire een bewaarpotentieel van 6 tot 8 jaar.

Op de proeftafel: rode wijnen  

De jonge wijnbouwers zorgen voor een assortiment rode wijnen met al even ongebruikelijke namen als Jeux Interdis, Mescladis, Terfol en Le Temps qui reste. Bij de zoete wijnen is vooral de Grenuyls een blikvanger met een overduidelijke hint naar de Banuylswijnen uit de Roussillon-Languedoc. Voor

deze Grenuyls beschikken Elise en Benoit over een perceel van amper 02.ha in de gemeente Sanilhac. Deze wijn een 100% Grenache noir is afkomstig van druivenranken die op lichte gresgronden met restanten van graniet meer dan 60 jaar terug werden aangeplant. De oogst gebeurt manueel in bakken van20 kg met nauwkeurige selectie in de wijngaard, na de pluk van de geselecteerde druiven is er een volledige egrappages van de andere trossen.

De traditionele vinificatie wordt gevolgd door een alcoholische fermentatie bij 28°c met dagelijks 3 pigeages en remontages. Door toevoeging van wijnalcohol van 96.4% volume na 2/3 van de fermentatie wordt het gistingsproces afgeremd en

krijgt men een verrijkte wijn met behoud van de natuurlijke druivensuikers. Maceratie en pigeages nemen 15 dagen in beslag waarna de rijping 12 tot 18 maand duurt. Het resultaat is een heerlijke zoete wijn van 16% alc. vol. met toetsen van vers fruit en zwarte bes.

Jeux Interdits – 100% Syrah 14% alc. Geteeld op zuidgerichte schistrijke gronden op 450m hoogte en aanplantingen van 9500 stronken per ha. De manuele oogst in bakken van 20 kg beoogt een optimale phenologische maturatie waardoor de oogst vrij laat kan gebeuren. De traditionele vinificatie gebeurt

na een koude prefermentatie 5 à 10°C gedurende 4 à 5 dagen om optimale kleurverdeling in de most te bekomen. Na de alcoholische fermentatie bij 23°C volgt de maturatie op 28 à 30°C gedurende 2 à 3 weken. De malolactische fermentatie vindt plaats in de barriques waardoor bij de eindrijping kracht en elegantie feilloos in mekaar overvloeien. Jeux Interdits is in het glas een granaatkleurige wijn die in de neus fruitige aroma’s gekoppeld aan een onverwachte frisheid laat openbloeien. In de mond accenten van zwarte kers, fijn kreupelhout en karakter met subtiele terroirtoetsen die voor een lange en elegante afdronk zorgen. Een wijn die jong kan worden gedronken maar ook na een bewaarperiode van 10 jaar krachtig en elegant uit de hoek komt.

Mescladis is een melange van 90% Gamay en 10% Grenache geteeld op stokken van respectievelijk 30 jaar voor de Gamay en meer dan 50 jaar voor de Grenache noir. Beide sappen rijpen apart gedurende minimaal 12 maand op nieuw eiken vaten, na hun aparte rijping wordt de assemblage slechts enige tijd voor de botteling gerealiseerd.

Trefol is een melange van 55% Merlot, 25% Syrah en 20% Grenache noir, deze laatste eveneens afkomstig van wijnstokken van meer dan 50 jaar oud. Een manuele oogst met volledig aparte vinificatie voor de 3 sappen. Het is pas na de rijping op eik gedurende 13 maand dat de assemblage plaatsvindt enkele weken voor de botteling.

Le Temps qui reste 2012 – 100% chatusdruif is afkomstig uit de gemeente Montreal. Dit druivenras is door de crisis van de phylloxera volledig in de vergeethoek verzeild. Slechts enkele wijnbouwers hebben het aangedurfd om toch een aantal stronken te bewaren en zorgen nu voornieuwe aanplantingen van dit meer dan 100 jaar oude druivenras. De manuele oogst gebeurt in kisten van 20 kg met een eerste selectie bij de pluk met totale egrappage van de overige trossen. De trossen krijgen een traditionele vinificatie met alcoholische fermentatie en warme eindmaceratie. De sappen rijpen nadien gedurende 18 maand op Franse eik. In het glas krijgen we een mooie granaatkleurige wijn die in de neus een krachtig aroma van rijp rood fruit ontwikkelt. In de mond ontluiken aangenaam zachte tannines en biedt de wijn een kernachtig geconcentreerd karakter op het middenpalet, een samenspel van toetsen die zorgen voor een lange en elegante afdronk. De wijnen van het Domaine Salel worden in België geïmporteerd door Eddy Dandrimont, chef van het restaurant De la Vigne à l’assiette in Brussel, Eddy werd in 1995 laureaat van de wedstrijd ‘eerste sommelier van België’. domainesalel@free.fr

Meer culinaire, toeristische en wijninformatie, aangevuld met actuele MICE en lifestyle items op www.tasted4you.be

Eindredactie Ted van Erps – redactie en fotografie René & Mimi

In het herfstnummer, naast de vaste culinaire rubrieken en diverse wijnontdekkingen o.m. het Nederlandse mossel- en oesterseizoen 2015, Motel One Londen en Amsterdam, Les Thermes Marins de Saint-Malo, Terhills Maasmechelen en de mooiste Solares van Noord Portugal.