Erkende rabauwengilden, in hedendaagseterminologie studentenverenigingen gehe-ten, die getuigenissen van hun perikelenvoor het nageslacht willen bewaren, mogenzich wenden tot het Archief van de Rug.Het archief schuilt in de kelders van het rec-toraat en verzamelt alle prullaria van studen-tenverenigingen. Zij vragen u beleefd om uwrelevante prullaria bij hen te droppen.Meer info, tel: 09/264.30.80 • In ververvlogen tijden ook wel eens de jarentachtig genoemd, dumpten deVerenigde Staten hun nucleaire prullariaop Belgisch terrein. Enkele sympathiekeknullen hebben daar nog steeds geenvrede mee genomen en organiseren op16 april (Tweede paasdag) een uitstapnaar de luchtmachtbasis Kleine Brogel.De actie gaat uit van het Forum voorVredesactie en Voor Moeder AardeBomspotting. Een uitnodiging is nietnodig, een flinke conditie wel. Meerinfo: http://www.vredesactie.ngonet.be• Wie zijn protestgehalte al even wiloefenen, kan op 27 maart alvast naar onsaller Brussel afzakken om te betogentegen de Bolognaverklaring. U moet om14.00u aan het Rogierplein zijn, wil u deboot niet missen. Meer info,http://www.student.rug.ac.be/als •Voor de helden onder u die een andereboot gemist hebben, is de tentoon-stelling Vlamingen op de Titanic, overmensen die de boot niet gemist hadden, ver-lengd tot 10 juni. Meer info, tel:09/243.97.51 • Uw stad is op zoek naarhedendaagse helden. Kent u straffe verhalenof bent u er zelf een, verwittig dan NeleGoethals. Meer info, tel: 09/269.84.80. Dehelden zelf moeten van Gentse origine zijn.• Sanseveria geeft haar eigen invulling aanhet heldendom. Op 29 maart organiseert zijin het Burgcentrum (Burgstraat 24, nabij hetGravensteen) de woord- en beeldcreatieGod en andere verhalen. Tickets en info:Free-time of lokaal 1.05 van de Blandijn. •We blijven nog even bij de pakken en de cul-tuur zitten met Documenta, het theater-tijdschrift van het Documentatiecentrum

voor Dramatische Kunst. Documenta wijdteen heel nummer aan nieuwe vormen vanmuziektheater. Meer info: 09/264.36.96 •Theater is een ernstige zaak, literatuur ook.Daarom organiseert de Open Universiteit op28 maart een lezing over de Hispano-Amerikaanse roman in de jaren zestig.Meer info, tel: 09/225.91.08 • We kunnen

er u natuurlijk attent op maken dat Boliviëcentraal staat in het Vredeshuis maar zijrichten zich op -18 jarigen. Wij maken er danook verder geen woorden aan vuil. Meerinfo, tel: 09/233.42.95 • De lente isduidelijk aangebroken. De UniversitairePlantentuin organiseert op zondag 1 april(en dit is geen grap) een Voorjaarsbeurs.Datverdient een bloemetje en een bezoekjenatuurlijk. Meer info, tel: 09/264.50.55 •Wie ook recht heeft op een bloemetje, ofrouwkrans in dit geval, is ere-hoogleraar dr.Jean Lothe. Gedenk hem in uw gebeden. •Maart roert wel degelijk zijn staart. Een blikop de berichtjes wijst uit dat de laatste weekeen waar lezingen- en debattenfestijn wordt.

Op 26 maart (om 20.00u) organiseert deVlaamse vereniging van studenten inAud. A in de plateaustraat een politiek stu-dentendebat over de Bologna-verklaring.De moderator is niemand minder danSchampers eigenste Grote Roerganger TimVan der Mensbrugghe. Meer info, tel:02/50.20.122. • Dat wordt spitsroedenlopen. En daar kunnen de kandidaten-vice-rector over meespreken. U kan en mag al uwkritische vragen op hen afvuren tijdens hetcongres waarbij de kandidaten zichvoorstellen. Wie er bij wil zijn, begeeft zich

op 28 maart naar de Aula en dit om14u00 • Naderhand kan u de spanningvan u afdansen tijdens Kutunka. Dat iseen intercultureel minifestival datplaatsvindt op de parking van de St-Pietersnieuwstraat 43. U volgt devreugdekreten maar. Het festival gaat uitvan 11.11.11-Gent en het VAK. Raarmaar waar, dit festival is geheel gratis. •In ruil voor zoveel fraais mag u wel eensuw bestje voetje voorzetten en enkeleorganisaties uit de brand helpen.Kadanz is een centrum voor jeugdwel-zijnswerk en zoekt nog steeds vrij-willigers. Meer info, tel: 09/223.02.54• Bewoners van campus De Sterre ofHome Vermeylen, die zich niet bedreigdvoelen door criminele kabouters en / ofnog niet onder het puin bedolven zijn,kunnen studenten met een handicaphelpen door lid te worden van deomkaderingsgroep, opgericht door devzw Studenten met een handicap.Meer info, tel: 09/264.72.66 •Gelukkig bestaat er ook nog betaald

engagement. De Stedelijke jeugddienst wil ubetalen zo u uw zomermaanden wil opoffe-ren om u over enkele jengelende snotters teontfermen. Meer info, tel: 09/223.45.54 •Nu we toch het thema jengelende snottersaansnijden. Vlaams Huis Roeland (KortrijksePootstraat) houdt deze week een rommelac-tie. Of zij hiermee die oude woestijnvoswillen eren of gewoon enkele leden (Roe-land Raes?) van bevriende partijen van dehand willen doen, is ons niet helemaalduidelijk. Grote schoonmaak? De lente iswaarlijk weer in ‘t land.

JJoorrggeenn BBoorrggeess((VVoooorrggeelleezzeenn ddoooorr JJvvBB))

2

Rapaille KORTEEen nieuwe lente, een nieuw geluid. De vogels leggen weliswaar pas hun

ei in mei maar wij zitten er mooi nu al mee. De paashaas en -klokken,de koekoeken voor de lekkerbek, hebben hun zware lasten bij onsgedumpt en scoren weer hoog in de populariteitspoll. Terwijl wij onzeschrijfsels uitbroeden maken zij het mooie weer in Rome. De snoodaards.

Maart. De maand waarin een aantal studentenkringen in de strijd voor het preseslintjeimmense sommen besteden aan (laster?)campagnes. En dit jaar ook de maand waarin ereen nieuwe rector werd verkozen, maar dan zonder pensenkermis. Huidig vice-rectorAndreas De Leenheer is de ster die ons de komende vier jaar door de duisternis zal lei-den.

Professor De Leenheer won de strijd na één stemronde. Tegenkandidaat van dienst wasde decaan van de Faculteit Geneeskunde, Professor Paul Van Cauwenberge. De Leenheerbehaalde met iets meer dan zestig procent van de stemmen het dubbele van Van Cauwen-berge. Die zag in dat de strijd verloren was en gaf op. Omdat er geen tweederde meerder-heid behaald was, volgde er nog een tweede stemronde “als formaliteit”.

Het spijt ons dat Van Cauwenberge niet de nieuwe rector wordt. Maar het zou ons even-zeer gespeten hebben als De Leenheer niet tot rector verkozen zou zijn. Beide kandida-ten kwamen over als gemoedelijke mensen die heel goed weten waarmee ze bezig zijn.De Leenheer had zijn ervaring als vice-rector en grote dossierkennis als duidelijkstetroeven. Van Cauwenberge moest het vooral hebben van zijn diplomatische talent enneus voor public relations. Dat was ook duidelijk op de speeches vlak voor de stemming.De Leenheer stak van wal met enkele concrete ideeën in een duidelijk gestructureerdbetoog. Van Cauwenberge vestigde de aandacht op het menselijke aspect van de univer-siteit. Blijkbaar kwamen de ambitieuze plannen van De Leenheer beter over bij hetkiespubliek. Tenminste bij dat deel dat nog geen duidelijke keuze had gemaakt - volgenssommigen zo’n twintig procent van de kiezers.

Nu is het afwachten of De Leenheer er wel in zal slagen zijn plannen te realiseren tijdenszijn vier jaar durende mandaat. Eén van de zeven punten van het actieplan is het ver-sterken van de uitstraling van de universiteit. Het ombouwen van de hoogste verdiepin-gen van de Boekentoren tot een ontmoetingscentrum is één van de projecten waar device-rector nu al mee bezig is. Maar velen betwijfelen of het wel mogelijk is: de lift is teklein. En ik denk dat een brandtrap aan de gevel van de Boekentoren niet ideaal is alsoplossing.

Een ander punt is de idee voor een overlegplatform tussen rectoraat en studenten om destudenteninspraak te vergroten. Een heel mooi idee. Maar delicaat. Want welke studen-ten neem je daarvoor? De studenten uit de faculteitsraden, die De Leenheer meeverkozen hebben? Of de studenten die iedere dag hun kloten afdraaien in Studenthuis DeBrug om hun vereniging toch maar in werking te houden? De zaak ligt heel gevoelig.Beide zijdes hebben dan ook hun belangen: de Gentse Studentenraad (GSR), die de fa-cultaire studentenraden overkoepelt, heeft als doel iedere student te vertegenwoordigen.De verenigingen die ressorteren onder de Dienst Studentenactiviteiten (DSA) staan danweer allemaal heel dicht bij een specifieke groep studenten en blijven zich inzettenondanks een gebrek aan een ruime en stevige huisvesting en de grote moeite om het jaardoor te komen met de door de RUG verstrekte subsidies. Beiden moeten voldoendevertegenwoordigd worden in het overlegplatform.

Maar dat zijn zorgen voor later. Ik wil toekomstig rector De Leenheer nu uit naam van devoltallige redactie feliciteren. Ik wens hem veel succes en een niet te hectisch mandaattoe. Ik hoop dat Bologna, een sporadische bezetting van het rectoraat en af en toe eenseen kritisch artikeltje in een of ander Gents studentenblad hem niet te veel kopzorgenzullen bezorgen. In de loop van het academiejaar werd deze pagina vooral gebruikt omeen bepaalde persoon weg te wensen maar nu is het anders: Professor De Leenheer,welkom op de rectortroon!

3

inhoudSCHAMPER 26 MAART ‘01

NUMMER 3922Kort3Edito 4Geneeskunde6Onteigening Ledeganck7DRUG8Masterplan9Stookplaats10-13Rectorverkiezingen14Lezersbrief 15Rookbeleid16Bologna18Wetenschap19Lezersbrieven20Cultuur22Toneel / Film23KK24Agenda

WWeellkkoomm AAnnddrreeaass

Tim Van der Mensbrugghe

Nieuw curriculum lijdt onder kinderziekten

4

Zowel de eerste als de tweede kandidatuurgeneeskunde en tandheelkunde zitten al inhet nieuwe curriculum. De leerstof isonderverdeeld in blokken en lijnen. Lijnenlopen door in het hele academiejaar, deblokken bestaan uit twee of drie vakken enduren slechts enkele weken. Er wordt ge-examineerd per blok en per lijn, niet pervak. De Universiteit Gent is daarmee eenvoortrekker op het gebied van onderwijsin-novatie. Maar de perfectie is nog veraf. In detweede kandidatuur, het zogeheten proef-konijnenjaar, staan de studenten onderenorme druk en zien sommigen het door detalloze ‘kinderziektes’ niet meer zitten. Eenoverzicht.

Enkele maanden geleden nam de Blokcom-missievoorzitter (een coördinator die allesin goede banen moet leiden) van Blok 1,Jacques De Reuck, ontslag. Schamperlegde enkele studenten - die helaas anoniemwensen te blijven - op de rooster. “Als eind-veranwoordelijke voor een blok, moet eenBlokcommissievoorzitter ervoor zorgen dater een deftig blokboek is, dat er voorbeeld-vragen voor het examen zijn en dat de exa-menvragen van de verschillende lesgeversop elkaar zijn afgestemd. De Reuck heeft ereen zootje van gemaakt: het blokboek kwamer weken nadat het blok was afgelopen, erwaren geen deftige voorbeeldvragen, en delessen en lesgevers waren totaal niet voor-bereid, laat staan op elkaar afgestemd.”

Toen wij de De Reuck om een reactie vroe-gen, kregen we als antwoord dat hij “de dis-cussie liever binnenskamers hield”. U vraagt,wij draaien.

Professor Jan De Maeseneer, voorzittervan de Opleidingscommissie Geneeskundeen bezieler van het Nieuw Curriculum: “Bijde start van het eerste blok is er ontzettendveel fout gelopen. Ondanks de pogingen totsnel bijsturen, hebben we dit onvoldoendekunnen remediëren. De decaan (Paul Van

Cauwenberge - nvdr) heeft mij na hetontslag van Professor De Reuck gevraagdom de heroriëntatie van het blok ‘Zenuw-stelsel en Zintuigen’ te begeleiden. Nog voorhet volgende academiejaar start, zal erwellicht een nieuwe blokcommissievoorzit-ter worden aangeduid.”

De Maeseneer benadrukt dat de betrokke-nen bij dit blok, ook de blokcom-missievoorzitter, ongetwijfeld hun besthebben gedaan om te zoeken naar een haal-bare formule. Hij geeft toe dat er enkeleorganisatorische knelpunten waren, onderandere omdat er een groot aantal lesgeversbij dit blok was betrokken.

EEeenn wweeeekkDe studenten uit de tweede kandidatuur kla-gen ook over de semesterexamens. Van de92 studenten zijn er 14 die twee C’s hebben.Voor het eerste blok zijn er 19 studentenmet een C, voor het tweede blok zijn dat er29. Een mooie score voor een jaar dat al eentoelatingsproef doorstaan heeft, dat vorigacademiejaar ook al als proefkonijnfungeerde maar er zich toen doorspartelde.Maar de studenten hebben reden om te kla-gen. Hun blokperiode werd met een weekingekort. Boosdoener van dienst is de titu-laris (iemand die naast de blokcom-missievoorzitter verantwoordelijk is vooreen blok) en lesgever Cardio- en Ademha-lingsfysiologie van het blok ‘Cardiovasculairstelsel, Ademhaling, Nier en urinewegen’,Jaak Weyne.”

Een student: “Professor Weyne stelde Pro-fessor De Maeseneer voor de keuze: ofwelzou hij een week meer krijgen om les tegeven, ofwel gaf hij geen les. Daarom werdonze blokperiode met een week ingekort,begon de Verpleeghulpstage een weekvroeger, en zo ook het tweede semester.”De studenten stelden voor om hun weekrust of één van de twee weken stage op tegeven, maar De Maeseneer wou daar niet

van weten. “Hadden we die week meergehad, dan zouden de resultaten erwaarschijnlijk toch heel wat anders hebbenuitgezien Nu moesten we anatomie en nogeen vijftal andere vakken op tien dagenblokken, terwijl men vroeger tien dagen hadvoor anatomie alleen.”

Als we Weyne de situatie voorleggen,repliceert die dat dat onze informatie nietalleen de waarheid vertekent maar er eigen-lijk volledig niet mee strookt. Een anderewaarheid heeft hij niet klaar voor ons.

De Maeseneer zegt de blokperiode in detoekomst niet meer te zullen inkorten: “Datwas wellicht niet de juiste beslissing. Maarde Verpleeghulpstage met een week inkor-ten zou evenmin een goede beslissinggeweest zijn. De studenten hebben zelfaangegeven dat ze in de tweede week stagenog veel zaken hebben geleerd. Het pro-bleem is steeds dat het blijkbaar moeilijk isvoor professoren om binnen hun disciplinede kernboodschappen goed aan te duiden.De verleiding is vrij groot om dezelfdehoeveelheid stof op kortere termijn te zienen voor wat men zelf niet kan doceren teverwijzen naar zelfstudie. Dat is echter nietde bedoeling. Naarmate men meer geïnte-greert, moet men ook meer selecteren enmeer accenten leggen in de stof.”

”Wat de resultaten betreft: de slaagcijferszijn niet zo slecht. Er zijn 14 studenten dieeen C hebben voor de beide opleidingson-derdelen, en hiervan zijn 8 personen meteen langere studiecarrière Blijkbaar is hetvoor de studenten die vorig jaar in de oudetweede kandidatuur zaten moeilijk om zichin te passen in het onderwijsconcept van denieuwe tweede kandidatuur.”

BBeessttuuuurrssccoolllleeggeeHet inkorten van de blokperiode kan welnog een staartje krijgen. Volgens het regle-ment ‘De structuur van een academiejaar’moeten er vier weken ‘voorbereiding opexamens, eerste examenperiode van heteerste semester’ zijn (Artikel 2: indeling vaneen academiejaar). De studenten hebbeneen week voorbereiding op de examensminder gehad. De stage begon op 5 februari

Ongezonde geneeskunde

BBegin vorig academiejaar werd het Nieuw Curriculum geïmplementeerdin de opleidingen geneeskunde en tandheelkunde van de RUG. Het

systeem beoogt een grotere integratie van de leerstof om zo de ‘vijf ster-ren’-arts van de eenentwintigste eeuw te vormen. Maar het systeem ram-melt nog een beetje.

De voltooiing van de nieuwe home aan deSterre nadert haar einde. En ja hoor, langleve de democratie! Want de studentenmogen voorstellen indienen voor de naamvan de nieuwste telg onder de homes. Devoorstellen worden dan op de sociale raadbesproken en de beste wint. Het is eens watanders, nietwaar.

De eerste homes zijn genoemd naar ledenvan de koninklijke familie (Fabiola, Franklin,Boudewijn, Bill, Astrid). De volgende gene-ratie kreeg de naam van wetenschappers op

zijn voorgevel geplakt (Vermeylen, Hey-mans, Gobelijn). Maar voor de nieuwe homestaat de keuze volledig vrij. De naam maggeïnspireerd zijn op locatiebenamingen, ere-doctoraten, verdienstelijke personen op vlakvan diverse terreinen (mountainbikers,baanrenners, nobelprijswinnaars, culturelefiguren, inzet voor de mens- ofmenselijkheid),

Een studentenvertegenwoordiger kwam deredactie al om de oren slaan met namen alsHome Willems, de Millennium Home en

andere post-moderne vondsten. Wij dachtenaan gedrochten als Home Run, Run Home,Home Als-ik-in-mijn-bed-wiebel-wiebelt-de-home-mee en dergelijke meer.

U kunt uw ongetwijfeld bijzonder inge-nieuze ideeën naar sora@student.rug.ac.besturen.

2001. Dat was de feitelijke start van hettweede semester. Maar de andere facultei-ten met een semestersysteem startten ‘hun’tweede semester volgens de reglementairestructuur op 12 februari. Eén week later. Inartikel 6 (Afwijkingen in de structuur vaneen academiejaar) van het reglement staater: “Afwijkingen in de structuur van eenacademiejaar kunnen uitsluitend wordentoegestaan door het bestuurscollege opgemotiveerd verzoek van een faculteitsraaden na advies van het bureau van de onder-wijsraad. Het bestuurscollege bepaalt expli-ciet de geldigheidsduur van de toegestaneafwijkingen.” De beslissingen om de blokpe-riode met een week in te korten en hettweede semester een week vroeger te latenbeginnen, is niet goedgekeurd door hetBestuurscollege van de RUG. En dat magniet.

Door alle problemen vragen veel studentenzich af of hun studiemethode nu verkeerd isof het systeem. “Als men zoveel leerstof opéén examendag wil ondervragen, zou demanier van examineren daar toch tenminsteaan aangepast moeten zijn door bijvoor-beeld minder details en feitenkennis te toet-sen. Na het instuderen van een blok hebbenwe meestal wel een globaal overzicht overde leerstof maar kunnen we moeilijk ant-woorden op de detailvragen. Het valt ook ophoe iedereen in ons jaar doodmoe is. Sinds1 oktober hebben we geen moment rustgekend, en die constante stress begint nuenorm door te wegen. Velen zijn echt gede-motiveerd, of hebben het gevoel dit tempogeen jaar langer vol te houden. Het wordttijd dat er eens wat aandacht wordt besteed

aan de psychische belas-ting voor ons proefkonij-nenjaar.”

De Maeseneer: “Weproberen voortdurendde vinger aan de pols tehouden bij de studentenvan de tweede kandida-tuur. Regelmatige zijn erfocusgroepgesprekken,waarbij een twaalftal stu-denten worden uitgen-odigd om gedurendefeedback te geven overde opleiding. Zo komenwe heel veel te weten.Veel van de kritiek van destudenten treft niet hetconcept, maar wel depraktische en organisatorische implemen-tatie.”

”We realiseren ons dat het eerste jaar vanhet nieuwe curriculum, de huidige tweedekandidatuur, steeds een zwaar jaar zal blij-ven: de studenten worden geconfronteerdmet het onbekende, en dat geldt evenzeervoor de docenten. We doen er echter allesaan om de druk zoveel mogelijk te beperkenen er wordt bij de evaluatie rekening meegehouden dat het hier gaat om een nieuwjaar van een grondig gerenoveerd curricu-lum. Wat betreft het management, werd ereen structuur uitgebouwd met een centraleCurriculum Manager, Corine Heyse, eneen netwerk van onderwijsondersteunendeATP-leden (Assisterend Technisch Personeel- nvdr) in de verschillende vakgroepen.

Deze ATP-leden worden regelmatigsamengebracht en geïnformeerd over degang van zaken in het nieuw curriculum.Hierdoor zullen heel wat organisatorischeproblemen in de toekomst voorkomen wor-den. In de eerste kandidatuur geneeskundeen tandheelkunde loopt het nieuwe curricu-lum nu probleemloos. Dat is een geruststel-lende vaststelling.”

Een studente van de tweede kandidatuurheeft nog vertrouwen: “Niettegenstaandeons geklaag moet het nieuwe curriculumzeker niet afgeschaft worden, enkel watmeer begrip voor ons, arme studentjes, zouwel welkom zijn.”

5

Van der Mens-brugghe

Van der Mens-brugghe

Home Schamper

In 1959 waren de kandidatuurstudentenWetenschappen zo talrijk geworden datonze Alma Mater de toelating kreeg om eennieuw gebouw op te trekken in de Lede-ganckstraat. Toendertijd was de Ledeganckal lang geen onbebouwde ruigte meer. Hetnieuwe complex verrees op de terreinennaast de Plantentuin en naast het klein kas-teeltje van het Botanisch Instituut dat in1966 werd afgebroken. De toen nognationale Belgische overheid keurde een Bij-zonder Plan van Aanleg (BPA) goed dat deUniversiteit de mogelijkheid gaf om grotedelen van de wijk te onteigenen. Het BPAnummer 61 werd bij Koninklijk Besluitgoedgekeurd in 1961.

Een groepje studenten komt met de fiets deLedeganckstraat ingereden. Ze parkerenhun fiets op de speciaal daarvoor aan-gelegde fietsstrook die de volledige breedtevan het complex inneemt en haasten zichnaar binnen.

De Universiteit Gent heeft verscheideneeigenaars moeten onteigenen om de ge-plande gebouwen te kunnen neerzetten.Toch zijn grote delen van de geplandeonteigeningen nooit doorgegaan. In deKraaistraat bijvoorbeeld konden nog twaalfwoningen onteigend worden, in de Lede-ganckstraat één. Maar de RUG ging nooitover tot onteigening. Het BPA 61 vervalt bin-nen enkele maanden, namelijk in mei 2001.De universiteit kan echter een aanvraag in-dienen om dit BPA te laten verlengen. Ookzonder BPA is het echter nog altijd mogelijkom te onteigenen.

Professor X rijdt van de snelweg de Gentsering op en draait de Zwijnaardsesteenwegin. In de Ledeganckstraat rijdt hij lang-

zaam verder, op zoek naar parkeerruimte.Het zit hem niet mee. Voor de tweede keeral deze week vindt hij geen enkele vrijeparkeerplaats. Hij vloekt binnensmonds.

In de Kraaistraat ligt nog steeds een groteparking waar de bewoners hun auto’sstallen. Al gedurende vijfentwintig jaar speeltde universiteit een kat-en-muisspelletje. Vol-gens het BPA heeft de RUG de mogelijkheidom deze parking te onteigenen, maar deuniversiteit gaf echter nooit veel blijk vaninteresse in deze gronden. Meer zelfs, in eenbrief van 12 oktober 1976 schrijft de DienstGebouwen onder leiding van ir. arch. M.Hoffman over onteigeningen ten algemenenutte in de Ledeganckstraat en in de Kraai-straat: “Met deze heb ik de eer U mede tedelen dat het Vast Bureau der R.U.G. in haarzitting van 24.9.’76 beslist heeft dat de Rijks-universiteit te Gent definitief afziet van hier-boven vermelde onteigening.” De bewonershaalden opgelucht adem en meenden temogen besluiten dat de zaak gesloten was.

De aula zit vol studenten. In afwachtingvan de komst van professor X onderhoudenzij elkaar met grappen en verhalen.Vooraan is een technicus bezig met deinstallatie van een overheadprojector. Hetis al tien minuten over twee uur.

Enkele maanden geleden, op 9 januari 2001om precies te zijn, brengt de Bouwcom-missie een nieuw advies uit: “Uit het adviesvan de Bouwcommissie blijkt dat de univer-siteit niet van plan is om haar onteigenings-plannen op te bergen. Integendeel,momenteel wordt de procedure opgestartom te onderhandelen met betrekking tothet realiseren van parkings op een aanpa-lend terrein bij de universitaire gebouwen

van de Ledeganck.” Ondertekend, AndreasDe Leenheer.

Professor X rijdt nogmaals traag door deLedeganckstraat, ook deze keer zonderparkeerresultaat. Hij toetert geïrriteerdnaar de studenten die voor de wielen vanzijn grijze Peugeot fietsen en draait rechtsde Zwijnaardsesteenweg op.

Mevrouw Dominique Defrance, secreta-resse van de Bouwcommissie heeft de briefuit 1976 niet gelezen, maar wil toch eenreactie geven. “De omstandigheden zijn invergelijking met 1976 grondig veranderd. Deuniversiteit telt veel meer studenten en veelmeer personeel. Dat brengt groeiendebehoeften met zich mee. In de buurt van deLedeganck is er een nijpend parkeertekort.Met de aankoop van de parking in de Kraai-straat zou de RUG het parkeerprobleemgedeeltelijk kunnen opvangen. Bovendien isdeze parking geschikt om bijkomendenooduitgangen voor het Ledeganckgebouwte realiseren. De RUG zal in de eerste plaatsproberen om de parking te verwerven viaeen akkoord met de eigenaar. Als dat onmo-gelijk blijkt, dan kan de universiteit overgaantot onteigening.” Maar heeft de brief uit1976 dan geen enkele waarde? “Ik zou debrief moeten zien, maar in principe was ir.Hoffman als hoofd van de Dienst Gebouwenniet bevoegd om een beslissing te nemenover het al dan niet uitvoeren van dezeonteigening. Het kan ook zijn dat in de briefenkel sprake is van een ‘voorlopige’ opber-ging van de onteigeningsplannen, dat is eengebruikelijke formulering. Ik zeg het echternogmaals, ik zou de brief eerst eens moetenzien.”

X ziet plots een plaatsje vrij en stopt vrijbruusk. De chauffeur achter hem kan nietmeer op tijds remmen en raakt deachterkant van de grijze Peugeot. X beuktmet zijn vuisten op het stuur en stapt uit.Het is dan twintig minuten over twee. In deaula van de Ledeganck trekken de studen-ten opnieuw hun jas aan en verlatenschoorvoetend het gebouw.

6

Onteigening blijft mogelijk

TT.. VVaann ddee VVeellddee

IIn een brief uit 1976 beloofde de universiteit dat ze een parkeerterreinin de Kraaistraat niet zou onteigenen. Ondertussen zijn de omstandighe-

den veranderd, en zal de onteigening misschien toch worden aangevraagd.

”Ingenieur Hoffman was niet bevoegd”

“Al gedurende 25 jaar speelt de universiteit een kat-en-muisspelletje”

7Advertentie

De afdeling zal in opdracht van de univer-siteit en privé-partners geneesmiddelenon-derzoek uitvoeren volgens strikte kwaliteit-snormen. DRUG is een zelf-ondersteunendeafdeling van het Universitair ZiekenhuisGent (UZ). Het bevindt zich op de vijfdeverdieping van het hospitaal en kan gebruikmaken van de andere faciliteiten van hetziekenhuis. De unit kan overnachtingbieden aan twaalf proefpersonen.

Voor het onderzoek zoekt men gezondemannen en vrouwen tussen de 18 en 55 jaar.Een vereiste is dat men niet meer dan tiensigaretten per dag rookt. Er wordt van desubjecten eveneens verwacht dat ze geenmedicijnen nemen, behalve de anticoncep-tiepil dan.

SSttuu ddeenntteennDe meeste onderzoeken zijn opgedeeld inperiodes. Per periode zal men meestal vra-

gen een volledige dag op de unit aanwezig tezijn. Daarnaast moeten de subjecten eenaantal keren terugkomen naar de afdeling.Voorafgaand aan elk onderzoek krijgen deproefpersonen alle nodige informatie. Zokan men beslissen of men al dan niet aan hetonderzoek wil deelnemen. Eveneens krijgende proefpersonen voor elk onderzoek eenuitgebreide medische keuring.

Het interessantste aan DRUG voor studen-ten is misschien wel de vergoeding die menontvangt voor het deelnemen aan eenonderzoek. De hoogte van de vergoeding isafhankelijk van de studie. Heel gemakkelijkdus: u heeft geld nodig, u stapt naar het UZ,blijft daar een dag liggen, overgelaten aan degoodwill van de mensen van de afdeling, uoverleeft (hopelijk) het onderzoek, ubegeeft zich naar een of ander etablisse-ment, geeft al uw geld uit aan behoorlijkalcoholische dranken, u glibbert enkele

uren later uw trap op, stuikt naar beneden,doet een niet zo min nekletsel op en uwordt naar het UZ gevoerd. Weer naar af.Geef toe, onderhoudend is het wel. Scham-per wenst u veel plezier.

Voor meer informatie: schrijven naar Uni-versitair Ziekenhuis Gent, D.R.U.G. 5k4, DePintelaan 185, 9000 Gent; bel naar09/240.56.65 (van maandag tot en met vrij-dag van 8.30u tot 17u); fax naar09/240.56.50 en mail naar drug@uzgent.be. Have fun.

DDrruugg nneeeeddss ssttuuddeennttssNNiieeuuwwee UUnniitt oopp UUZZ

WWoensdag 14 maart 2001 werd de Afdeling voor Geneesmiddelenon-derzoek officieel geopend. De Drug Research Unit Ghent, zoals de

afdeling officieel heet, wil bijdragen tot de ontwikkeling van nieuwe enbetere geneesmiddelen.

TTééVVéé DDMM

8

Een meesterlijk plan?

In 1999 besliste de Universiteit Gent de uni-versitaire sites aan de Sint-Pietersnieuw-straat volledig te hertekenen. Het ‘Master-plan’ strekt zich uit van de Vooruit tot aanhet Sint-Pietersplein, en omvat onder meerhet rectoraat, de krotten in de Sint-Pieters-nieuwstraat, De Brug, het technicum, deEconomie en de gebouwen aan de Twee-kerkenstraat (zie ook Schamper 370). Deuitbreiding van de Faculteit Economie enBedrijfskunde aan de Tweekerkenstraatwerd reeds in het najaar van 2000 gestart.

SStteeeennwweerrkkVoor het stuk tussen het rectoraat, resto DeBrug en het technicum werd een architec-tuurwedstrijd uitgeschreven. Negentienstudiebureaus stelden zich kandidaat, waar-van er drie hun plannen in detail mochtenuitwerken. Maandag 12 maart 2001 maaktede jury officieel bekend wie van de drie deuitvoering van het project kreegtoegewezen. Het ontwerp van het BrugseBeel-De Geyter kwam als laureaat uit deuniversitaire bus.

Naast het gebouw van De Brug komt eenextra aanbouw die zal aansluiten bij de resto.Het rectoraat krijgt een bovenbouw vantwee verdiepingen op het inkompaviljoenen een extra stukje nieuwbouw langs dezijkant van de Vooruit. Momenteel is daarnog een parkeerruimte. Om het toch al

schrijnende tekort aan parkeerruimte op tevangen wordt de huidige parking van hetrectoraat sterk uitgebreid, met zo’n drieondergrondse verdiepingen tot aan de Sint-Pietersnieuwstraat. Ook de parking voor hetTechnicum verhuist naar die nieuwe par-keerkelder. In de plaats komt een ‘studen-tenplein’, waar duizenden studenten perdag moeten circuleren en rondhangen.

BBeettoonnbbllookkHet meest in het oog springend is echter denieuwbouw die in de plaats zal komen vande huidige krotten tussen het rectoraat enhet technicum. Het wordt één groot mono-volume dat zich uitstrekt van waar nu devlaggenmasten van het rectoraat staan totvoor de hoofdingang van het technicum. Indat blok zullen diverse kantoren en diensteneen stek kunnen vinden, en komt er ookeen groot ondergronds auditorium van 600plaatsen. Als u ooit al in een versgemorstecolavlek op de trappen van een auditoriumhebt moeten zitten, begrijpt u wel dat zo’nauditorium geen overbodige luxe is.

De ingangen tot het monovolume bevindenzich aan de zijkanten van het gebouw, langshet studentenplein en langs de oprit voorhet rectoraat. Aan de straatkant komt erniets. Of het gebouw zo wel esthetisch ver-antwoord zal zijn, dat blijft nog maar devraag. De architectentaal uit het ontwerp

doet ons alvast het ergste vermoeden: “Hetis radicaal én sereen, stoer én fragiel, opval-lend én terughoudend. De gedurfde li-neariteit en horizontaliteit contrasteren zeereffectief met de straathelling waarlangs hetgebouw een kloeke sokkel opwerpt. Eensokkel van robuust beton waarbij demogelijke indruk van ontoegankelijkheidweerlegd wordt door de speelsheid en detransparantie die het gevolg zijn van plas-tisch-sensuele openingen.” We weten nietwat ù ervan maakt, maar volgens ons komter dus een grote betonnen wand metbrokstukken en gaten in. Of dit een verbe-tering zal zijn tegenover de huidige krottenvalt af te wachten. Wij kruisen alvast onzevingers.

TTee ffuuttuurriissttiisscchhNu hoor ik u allen in koor zingen: “Wie zaldat betàààlen?” En terecht, want het budgetvan de RUG is beperkt, en na aftrek van allenutteloze uitgaven zelfs heel erg beperkt.Twee jaar geleden stelde Andreas DeLeenheer, toen nog vice-rector, voor om debouwprojecten van de Universiteit tebekostigen met vastgoedfinanciering (dit iseen lening over twintig jaar) en metopbrengsten uit overhead (overhead is hetdoor de RUG afgeroomde deeltje van deinkomsten van proffen uit dienstverlening).“Maar dat blijkt nu allemaal niet nodig,”aldus De Leenheer. “We hebben eeninvesteringsplan voor de hele Universiteitopgesteld van 12,7 miljard frank. Het mas-terplan zit daarin vervat. Dat bedrag hebbenwe volledig bijeengeraapt binnen het eigenvermogen van de RUG. Er komt in eersteinstantie geen financiering door de overheidaan te pas, en ook de overhead en vastgoed-

HHet komt er toch nog van. Misschien zelfs nog vòòr u uw einddiplomahaalt. De krotten in de Sint-Pieternieuwstraat worden afgebroken en

er komt een multifunctionele nieuwbouw in de plaats. Tot onze grotevreugde blijkt het een voortzetting te worden van de veertig jaar oude tra-ditie aan de RUG om een ode te brengen aan het beton in al haar kilheiden lelijkheid. Er zijn nog vaste waarden aan onze Alma Mater!

Masterplan St.-Pietersnieuwstraat krijgt vorm

“Volgens ons komt er dus een grote betonnen wand met brokstukken en gaten in.”

financiering hebben we niet nodig.”

De Leenheer ziet de vordering van het pro-ject positief in: “De nieuwbouw in de Sint-Pietersnieuwstraat heeft een zeer grote pri-oriteit. Ikzelf hoop dat de werken in de loopvan 2002 kunnen beginnen, en ik vermoeddat de bouwwerken zelf op zo’n twee jaargeklaard kunnen zijn. Veel hangt er natuur-lijk van af of de werken in verschillendefaseringen worden uitgevoerd, dan wel of

alle bouwwerken in één keer zullen wordenafgewerkt.”

En wat vindt De Leenheer nu zelf van hetontwerp? “Ik vind het een nogal futuristischontwerp. Stilistisch gezien breekt hetbehoorlijk met de gevels van de Vooruit, hetrectoraat, het technicum en De Brug. Mijnpersoonlijke voorkeur ging eigenlijk uit naareen ander ontwerp, maar dat heeft het nietgehaald. Maar we moeten nu eenmaal het

oordeel van de juryleden volgen, waarinmensen zitten die bouwtechnisch of kunst-zinnig veel meer gespecialiseerd zijn dan ik.Om te weten hoe het er uiteindelijk zaluitzien moeten we wachten tot het bouw-werk er effectief staat.”

De vroegere stookplaats, daar draait het om.Het gebouw ligt goed weggestoken achterde gevels van de Sint-Pietersnieuwstraat,maar als je langs de Muinkkaai struint, kan jehet zien liggen tussen de Faculteit Economieen het Technicum. Jarenlang heeft hetgezorgd voor de verwarming van de univer-siteitsgebouwen in de buurt, maar dat is nuindustrieel verleden geworden. Er staan nogenkele stookketels, maar die zullen verdwij-nen. De enige restanten die zullen herin-

neren aan de vroegere functie zijn eenschoorsteen, een turbine en enkele kolen-trechters. Dit gebeurt overigens op aanvraagvan de industriële monumentenzorg. Zo isde schoorsteen een eenzame getuige van devroegere industriële activiteit in de buurtvan de Blandijnberg.

PPll aann nn eennDat grote gebouw zou dus kunnen omge-

toverd worden tot nieuw studentenhuis. Hetis mogelijk, dat is althans bewezen door pro-fessor Firmin Mees en ingenieur architectJo Verstraete van het laboratorium voorarchitectuurontwerp en bouwpraktijk. Zehebben zich aan het werk gezet en eeneerste grondig discussieontwerp gemaakt.Het resultaat is tamelijk indrukwekkend: hetindustriële gebouw behoudt een groot deelvan zijn eigenheid maar wordt een multi-functionele studententempel, met zowatalles erop en eraan. Een podiumzaal, eencafetaria, een computerruimte, genoeg ver-gaderzalen om meer dan een samenzweringte beramen, en zelfs een spacy tentoon-stellingsruimte.De eigenlijke invulling zal, als het project erkomt, een zaak worden van de studentenv-erenigingen. Het bestuurscollege heeft alzijn zegen gegeven over het voorstel van dearchitecten, maar had toch enkeleopmerkingen, zoals de plaatsing van eenextra lift, zodat de mindervalide medemensvlot naar binnen kan. Ook de betrokken stu-dentenverenigingen hebben al een eerstekeer hun opmerkingen mogen formuleren.Op 18 april moet de Sociale Raad zich nogbuigen over het dossier. Een goedkeuringdaar zou een volgende stap zijn in de goederichting.

AAddmmiinniissttrraattiieeWat wel problemen kan geven, is de admi-nistratie. Hierboven kon u al lezen dat erenkele elementen moesten blijven van dedienst monumentenzorg, maar bijvoorbeeld

stedenbouw en de milieuadministratiemoeten ook hun zegen geven. Al hetpaperassenwerk zou minstens een jaar inbeslag nemen, en pas daarna kan er gestartworden met de opmaak van het eigenlijketechnische dossier. Daarin moet omstandigalles worden opgesomd en uitgelegd, wantdat vormt de basis voor de openbareaanbesteding.De raming van de kostprijs van de renovatievan de stookplaats, zonder meubilair, zou

voorlopig op een 120 miljoen liggen. Dat isnatuurlijk een voorzichtig cijfer, dat onsechter nogal irreëel lijkt. De prijs voor derenovatie van resto De Brug bedroeg al zo’n180 miljoen, al was die natuurlijk vol asbestgepropt. Hoe groot de investering ookmoge zijn, het is duidelijk dat dit een pres-tigeproject kan worden waaraan de andereuniversiteiten een poepje zullen kunnenruiken.Meer info op:http://arch.rug.ac.be/ab/intro.html

9

WWoorrddtt ssttooookkppllaaaattss ssttuuddeenntteenntteemmppeell??

TToomm DDee PPaaeeppee

PPrroojjeecctt iiss vveeeellbbeelloovveenndd

MMDDGG

VVorig academiejaar hadden de studentenverenigingen er genoeg van: detoestand van het studentenhuis De Brug liet zo te wensen over, dat ze

het rectoraat gingen bezetten. Vooral het plaatsgebrek was een probleem,en ook de veiligheid liet sterk te wensen over. De actie had resultaat, wantnu ligt er een kanjer van een parel van een voorstel op tafel, waar menigeuniversiteit met jaloerse ogen naar zal lonken.

Welgeteld 515 mensen zijn stemgerechtigdop de rectorverkiezingen. 413 specimenkwamen opdagen. Een mooi aanwezigheids-quorum. Op de vice-rector- en rec-torverkiezingen zijn alle stemgerechtigdenleden van een faculteitsraad. De studentenhebben een vierde van de stemmen. Deandere komen van het ZAP (ZelfstandigAcademische Personeel) en het AAP (Assis-terend Academisch Personeel). Dit jaar waser een bijzonder hoge opkomst voor de rec-torverkiezingen - de vice-rectorverkiezingenzijn voor mei. 73 procent van destemgerechtigde studenten heeft zijn stemuitgebracht. Daar kunnen we alleen maartevreden mee zijn.

Om de stemgerechtigde studenten voor tebereiden organiseerde de Gentse Studen-tenRaad (GSR) een congres waar beide kan-didaten-rector zich voorstelden en waarophet publiek hen het vuur aan de schenenkon leggen. Dat moest de studenten in staatstellen een goed onderbouwde keuze temaken. De GSR organiseert ook naar aanlei-ding van de vice-rectorverkiezigen een con-gres. Elke student is welkom om kennis temaken met de kandidaten. Uiteraard is hetniet verboden hen enkele kritische vragenvoor te schotelen.

Wie die kandidaten zijn, is nog niet met ze-kerheid bekend. De decaan van de FaculteitEconomie en Bedrijfskunde, Marc De Cler-cq, wordt getipt. Ook duivel-doet-al-en-alles-alleen annex expert voor de mo-dernisering van het openbaar bestuur viaInformatie- en Communicatietechnologie inhet kabinet van de Minister van Ambtenaren-zaken en Modernisering van de OpenbareBesturen, Luc Van Den Bossche, annexdiensthoofd van het Academisch Rekencen-trum (ARC) annex decaan van de FaculteitPsychologie en Pedagogische Wetenschap-pen, Geert De Soete, zou het vice-rec-torschap wel zien zitten.

Paul Van Cauwenberge, de verliezer op derectorverkiezingen, heeft al aangekondigdzich niet kandidaat te stellen voor vice-rec-tor. “Er zal nog heel veel water door deSchelde vloeien vooraleer ik mij kandidaatstel voor het ambt van vice-rector. Ik kan mijniet van de indruk ontdoen dat ik in de wegzou lopen. Ik ben niet polemisch ingestelden ben trouwens zeer gelukkig in mijn huidi-ge functie van decaan van één van onze

meest dynamische faculteiten.”

Op de volgende pagina’s kunt u een inter-view lezen met Professor Van Cauwenbergeen met toekomstig rector De Leenheer. Alsu er echt niet genoeg van krijgt, kom danook naar het congres van de GSR om de kan-didaten voor vice-rector en hun programmabeter te leren kennen.

Het vice-rectorcongres van de GSR vindtplaats op woensdag 28 maart 2001 om14.00u in de Aula in de Volderstraat.

VVaann ddeerr MMeennssbbrruugggghhee

10

NNiieeuuwwee sstteerrrreenn aaaann hheett uunniivveerrssiittaaiirree fifirrmm aamm ee nn tt

OOp dinsdag 13 maart 2001 is er een nieuwe rector voor de RUG verkozen.Huidig vice-rector Andreas De Leenheer zal de volgende vier jaar aan het

hoofd staan van de RUG. De decaan van de Faculteit Geneeskunde en Gezond-heidswetenschappen, Paul Van Cauwenberge, beet in het zand. Op deverkiezingen mochten ook de studenten hun stem uitbrengen.

Advertentie

11

Paul Van Cauwenberge (51) is arts, zingendeprof (zie Schamper 381) en decaan van deFaculteit Geneeskunde. Sinds 1978 is hij -met onderbreking - lid van de Raad vanBestuur van de RUG. Dinsdag 13 maart 2001was hij één van de kandidaten voor het man-daat van rector, dat vier jaar duurt. Huidigvice-rector Andreas De Leenheer was zijnrivaal. Het was de laatste die uit de buskwam als overwinnaar. Maar het leven gaatdoor voor Van Cauwenberge. “Ik ben nogsteeds wat onder de indruk van de uitslagvan de verkiezingen, alhoewel ik dat zoweinig mogelijk toon naar buiten toe. Ikdenk dat, na al wat ik de laatste twee dagenheb meegemaakt en gehoord, ik mij bestvolledig concentreer op mijn functie alsdecaan van mijn geliefde faculteit. Het deedmij echt een groot genoegen dat meer dannegentig procent van onze faculteit kwamstemmen en dat ze mij na de voor mijnegatieve uitslag kwamen aanmoedigen metde woorden dat ze met gemengde gevoe-lens voor mij hadden gestemd: ze gundenme het rectoraat, maar waren blij dat ik nudecaan kon blijven. Ik heb de verwachtingenvan het kiezerskorps waarschijnlijk verkeerdingeschat en heb het strikt technische teweinig benadrukt in de verschillendespeeches die ik rond de verkiezingen hebgehouden. Ik was vooral ontgoocheld overmijn verlies tegenover mijn ouders enkinderen, mijn hevigste supporters. Mijnechtgenote is waarschijnlijk minder ontevre-den omdat ik wat minder uit huis zal zijn danals ik rector zou zijn geworden.”

SCHAMPER: Wat vindt u de voornaamsteeigenschappen voor een rector?Paul Van Cauwenberge: “Er is geen ideaalprofiel. Ik heb zes rectoren van de RUG ge-kend en allen hadden ze een andere per-soonlijkheid. Men moet op het juistemoment het juiste profiel hebben. Sommi-gen functioneren goed als crisis-manager,anderen doen het schitterend als deinstelling op kruissnelheid loopt. Ik ben vanhet diplomatische type dat zich graag

omringt met uitstekende adviseurs met eenspecifieke bagage, zodat ik de zaken kanbepleiten en bemiddelen op de diverseniveaus - van het individuele personeelslidtot het ministriële kabinet. Over enkele aan-gelegenheden heb ik een uitgesproken visiemaar veelal vind ik dat ik niet het recht hebom mijn opinie door te drukken. Ik benijdsoms collega’s die over alles hun eigenopinie hebben en die ook willen door-drukken, maar later vind ik toch dat dat nietecht hoeft. Uiteindelijk is het de commonsense en de meerderheid die het haalt.”

”Ik heb in alles steeds getracht demenselijke factor te laten primeren. Dat isvolgens mij het enige wat werkelijk telt indeze jachtige maatschappij. Uiteraard is hettechnische aspect in een organisatie als deRUG belangrijk en onontbeerlijk, maar ikben ervan overtuigd dat beiden hand inhand kunnen gaan. Het vergt uiteraard zeerveel energie van de verantwoordelijken. Ikheb de grootste bewondering voor onze rec-tor, Jacques Willems, die één van de meestintegere en humane personen is die ik inmijn leven ontmoet heb. Daarnaast heeft hijook een heel grote dossierkennis. Waar-schijnlijk heeft hij me onbewust geïn-

spireerd me kandidaat te stellen voor rec-tor.”

SCHAMPER: Vindt u dat er voldoendeinspraak is van de studenten in het beleidvan de universiteit of zou u die nog hebbenwillen uitbreiden?Van Cauwenberge: “De kwantitatieve re-presentatie binnen de diverse organen -zoals opleidingscommissie, faculteitsraden,raad van bestuur - vind ik wel voldoende.Toch zou ik voorstellen dat als de voltalligestudentenvertegenwoordiging of de verte-genwoordiging van een andere geleding ineen bepaalde commissie of raad niet ak-koord gaat met een bepaalde beslissing, debeslissing uitgesteld wordt en dat verderebesprekingen gebeuren vooraleer er in eenvolgende vergadering een definitievebeslissing wordt genomen. De universitairewereld heeft bij ons nog steeds een conser-vatieve reflex, met te veel bureaucratie. Ditkan zeker niet veranderen binnen één rec-torale termijn, maar we kunnen er toch aanbeginnen werken.”

SCHAMPER: Zijn er punten in het beleidvan Professor De Leenheer waarbij uduidelijk een verschillende koers hadwillen varen?Van Cauwenberge: “Hier kan ik echt nietop antwoorden omdat ik niet weet wat hetbeleid van de rector-elect is. Op deverkiezingen moest ik de zaal verlaten bij detoelichting van Professor De Leenheer. Uitde kranten heb ik vernomen dat hij dediverse plannen die hij in het laatste jaar vanzijn vice-rectoraat heeft geïntroduceerd,voorgesteld heeft en dat die nu zullen wor-den gerealiseerd. Ik denk dat we beiden het-zelfde willen voor onze universiteit, maar datde manier waarop we het voorstellen, en deinvalshoek, verschillen. We hebben nu een-maal niet dezelfde persoonlijkheid. Datbetekent echter niet dat André De Leenheeren ik niet goed overweg kunnen metmekaar. We kennen elkaar al dertig jaar enhebben het steeds goed met elkaar kunnenvinden. Ik wens hem welgemeend een uit-stekend rectoraat toe.”

Foto: W.Woussen

IIss PPvvCC uuiittggeezzoonnggeenn??VVaann CCaauuwweennbbeerrggee nniieett bbiitttteerr ggeesstteemmdd

JJe hebt winnaars. En je hebt, wel, niet-winnaars. In de strijd om de rec-torszetel nam Professor Paul Van Cauwenberge de rol van niet-winnaar

op zich. De man deed het met waardigheid. Schamper vroeg hem daags nade uitslag om een reactie over de rectorverkiezingen.

TT éé VV éé DD MM

fi

De universitaire wereld heeft nogsteeds een conservatieve reflex.

12

D e n i e u w e r e c t o r”Het is niet verstandig om zelfzeker te zijn”

Al vier jaar is Andreas De Leenheer detrouwe partner in crime van huidig rectorJacques Willems. Willems is, na twee man-daten aan het hoofd van de UniversiteitGent, binnen enkele maanden rector-af. Metpijn in het hart zullen we afscheid nemenvan de rector met de hoogste aaibaarheids-factor sinds jaren. Rector Willems kreeg jam-mer genoeg niet de kans om in het laatstejaar van zijn achtjarig bewind zachtjes uit tebollen. Rara wiens schuld dat was. Maar nu isalles weer rustig. En de opvolging is verze-kerd. Schamper deed de test.

SCHAMPER: Vier jaar geleden werd uverkozen tot vice-rector. Nu bent uverkozen tot rector. Was de functie van rec-tor van bij het begin één van uw ambities ofkwam dat idee maar later?Andreas De Leenheer: “Neen. Ik denk dathet fout is om ambities te koesteren die veelgroter zijn dan je mogelijkheden. Rectorworden was helemaal mijn ambitie niet. Alsvice-rector wou ik vier jaar geleden hetonderzoeksbeleid van de RUG te managen.Vanaf de creatie van de Onderzoeksraad tot

vier jaar geleden, ben ik er steeds bijbetrokken geweest en heb ik gezien hoealles geëvolueerd is. Telkens wanneer erverkiezingen waren, heeft men mijafgevaardigd vanuit de Faculteit van de Far-maceutische Wetenschappen.”

”De huidige rector wou enkele bevoegd-heidsverdelingen en heeft mij explicietgevraagd om voorzitter te worden van deBouwcommissie. Ik zag dat in het begin nietecht zitten - de rector was burgerlijk inge-nieur en ik dacht dat dat meer in de lijn vaneen burgerlijk ingenieur lag. Maar ik heb datdan toch op mij genomen en ik denk dat datgoed loopt, gezien bijvoorbeeld hetinvesteringsplan dat daaruit gerijpt is. Uit deervaring met de dossiers van de Bouwcom-missie heb ik geleerd wat de uitdaging voorde RUG is in de komende jaren. Bij gebrekaan overheidsmiddelen voor de investe-ringskredieten heeft men zeer lang prak-tisch niet geïnvesteerd in gebouwen aanonze universiteit. Die gebouwen moetenworden gerenoveerd of hersteld. Er komenook nieuwe activiteiten bij en er is een

explosie van het studentenaantal. Datveroorzaakt eveneens een expansie van hetpersoneel. En daar heb je vierkante metersvoor nodig. Men kan nog steeds niet zonderbibliotheken, seminarieruimtes, leszalen oflaboratoria. Nu hebben we een investerings-plan voor de komende tien jaar van 12,7 mil-jard frank. Het onderzoeksbeleid en deBouwcommissie zijn de twee kerntaken dieik op mij nam om dat vice-rectoraat inhoudte geven.”

SCHAMPER: Op de rectorverkiezingen gaf ueen zelfzekere indruk en leek u minderzenuwachtig dan uw tegenkandidaat, Pro-fessor Paul Van Cauwenberge. Uw speechook had een duidelijkere structuur. Denktu dat de speech bij veel mensen de doorslagheeft gegeven?De Leenheer: “Dat weet ik niet. Ik wil tegen-spreken dat ik zelfzeker was. Het is niet ver-standig om zelfzeker te zijn bij een verkie-zing. Ik wist dat ik een aantal realisatiesachter mij had, ik wist dat ik er op konbogen dat ik ingewerkt was in de prob-lematieken van de universiteit. Iemand dieniet de kans heeft gekregen om vice-rectorte zijn, moet zich de eerste twee jareninwerken. Er is niet alleen het interne aspectvan een universiteit maar ook nog de relatietegenover de andere universiteiten, de poli-tieke wereld en de beleidsinstanties. Je moetleren wat de gevoeligheden zijn, hoe allesfunctioneert. Dat is een ervaring die je maarkan opbouwen als je erin zit. Anderzijds isdat een onvoldoende reden om zich zelfzek-er te voelen. Ik wou zeker die indruk nietgeven. Als ik beheerst overkwam, was datmisschien omdat ik al meer meegemaaktheb in mijn leven. Maar dat mag je niet inter-preteren als een vorm van zelfzekerheid.”

VVeerrssnniippppeerrddSCHAMPER: Denkt u dat de ideologischeovertuiging van de kandidaten ook een rolspeelt in de verkiezingen?De Leenheer: “Neen, ik denk het niet. Aanonze universiteit heerst wel het pluralisme.Bijgevolg behoort het tot de tradities dat detwee ideologieën vertegenwoordigd zijn aande top van de universiteit. Dat is niet decre-taal verankerd, niemand is daartoe verplicht

DDinsdag 13 maart 2001. Een dag des Heren. En de dag van vice-rectorAndreas De Leenheer. Die dag werd de man verkozen tot rector van

de RUG. Zijn tegenkandidaat in de titanenstrijd om de universitaire machtwas Professor Paul Van Cauwenberge, decaan van de FaculteitGeneeskunde en Gezondheidswetenschappen.

“Iemand die niet de kans heeft gekregen om vice-rector te zijn, moet zich deeerste twee jaar inwerken.”

maar ik stel vast dat dat tot nu toe altijd uit-gekomen is. Dat is een ongeschreven wet. Ikweet niet hoeveel van de stemgerechtigdenzich daardoor laten leiden. Het is eenalternerend systeem dat ik altijd in zijn plooiheb zien vallen aan de universiteit.”

”Verkiezingen houden zeer veel elementenin. Waarom een individu al dan niet voor joukiest, hangt ook niet alleen af van wat je ver-wezenlijkt hebt. Over verkiezingen kun jezeer veel speculeren, maar je moet steedswachten tot wanneer de cijfers bekend zijn.Pas dan kun je zeggen wat de mening van dekiesgerechtigden is en dat is het enige wattelt.”

SCHAMPER: U heeft al gezegd dat u de uit-straling van de universiteit wil versterkenen professionaliseren. Hoe ziet u dat juist?De Leenheer: “Daar is binnen de universi-taire gemeenschap een zeer grote vraagnaar. Als we een pr-functie invullen, moetenwe daar inhoud en kracht aan geven. Wemoeten op de voorgrond treden met bood-schappen waar de mensen toch voor eenstuk door geïmponeerd zijn. Dat moet het

uitgangspunt zijn. We mogen nietoverkomen als een versnipperd landschap.De bedoeling van de pr is de instelling uit-straling te geven en niet de persoon die deboodschap brengt en zich identificeert metde universiteit. Daar moet een duidelijkonderscheid in gemaakt worden.”

SCHAMPER: U sprak al over een overleg-platform om de inspraak van de studentente vergroten omdat ze daar zelf ook omvragen. Nochtans was er vorig academie-jaar een bijzonder lage opkomst voor deverkiezingen van de studentenvertegen-woordigers. Is dat te wijten aan een ver-minderd engagement?De Leenheer: “Ik durf dat niet zeggen.Stemplicht voor de 23.500 studenten zie ikniet echt zitten. Het zou een overdrevenreactie zijn om iemand te dwingen aan dieverkiezingen deel te nemen. Maar als de stu-denten warm kunnen gemaakt worden omzich te engageren en een stem uit te bren-gen, dan moeten we van de nieuwe techni-sche mogelijkheden gebruik maken. Ik hebmij laten vertellen dat daar via PC-klassenconcrete oplossingen voor bestaan.”

”Het engagement van de studenten kunnenwe ook vergroten door een soort overleg-platfom. Ik weet nog niet exact hoe - ik moetdaar eerst met de studenten over praten.Van alle faculteiten moeten er een aantalvertegenwoordigers zijn die periodiek hunwensen, opmerkingen en kritieken for-muleren aan het nieuwe team van rector envice-rector. Ik wil daar iets concreets meedoen. Ik zal met de komende vice-rectormoeten bediscussiëren wie we daar zulleninbrengen: de verkozen studenten uit defaculteitsraden of zijn er andere groeperin-gen van studenten? Daarover is nog geenuitstle. Maar het moet een forum zijn datover de elf faculteiten loopt.”

SCHAMPER: Minister van onderwijs Mar-leen Vanderpoorten denkt eraan Bolognaal in oktober 2002 te implementeren. U zietdat ook zitten.De Leenheer: “Als men over imple-menteren spreekt, bedoelt men de eersteconcrete lijnen die men zal uittekenen. Maar

ik geloof niet dat in 2002 plots de hele uni-versiteit met al zijn opleidingsprogramma’szal weten waar ze aan toe is. Ik verwacht weldat er dan een eerste aanzet gegeven zalworden en dat mogelijke plannen gestaltezullen krijgen. Er zijn adviezen geformuleerdop het niveau van de VLIR (VlaamsInteruniversitaire Raad - nvdr) en deVLHORA (Vlaamse Hogeschool Raad -nvdr) en die moeten in overeenstemminggebracht worden. De minister van onderwijszal daaruit een resultaat te voorschijn bren-gen dat geïmplementeerd zal worden doorde universiteiten en de hogescholen.”

”Het zal een lang proces worden dat uitein-delijk veel verder zal gaan dan de heden-daagse schoorvoetende wijzigingen. Als jeeen veranderingsstrategie wil doorvoeren,ontwikkel je nu eenmaal veel weerstand. Dieweerstanden eroderen na verloop van tijd,mensen passen zich aan en beginnen meerovertuigd te geraken en zien dan de grotekansen die in een vernieuwingsmodel aan-wezig zijn.”

SCHAMPER: U bent er niet voor om adjec-tieven aan de titel bachelor toe te voegen.Vele universiteiten denken daar andersover omdat zij een te grote vervaging vanhet onderscheid tussen universiteit enhogeschool vrezen.De Leenheer: “Oh, ook onze eigen univer-siteit. Ik sta daar een beetje alleen in. Menwil dat het onderscheid tussen universiteiten hogeschool zich ook vertaalt in de titu-latuur. In sommige landen geeft mentrouwens een heel andere betekenis aan determ ‘hogeschool’. Zo ontstaat er tussen deverschillende landen begripsverwarring overde titulatuur. Het onderscheid dat gemaaktwordt tussen academic bachelor en profes-sional bachelor lijkt dus nogal overbodig. Alsje naar een concept gaat van bachelor enmaster, dan kan je daar niet zomaar dieadjectieven aan toevoegen.

Foto’s: W.Woussen

13

u w e r e c t o rdig om zelfzeker te zijn”

Van der Mens-brugghe

(met dank aanWoussen)

14

Lezersgrieven

Lezersgrieven en -brieven zijn altijd welkom. Naamloos en politieke pro-paganda is voer voor de prullenbak. Omwille van technische redenen kan

de redactie beslissen de lezersbrief niet te plaatsen of in te korten. Opgrondig gemotiveerd verzoek laten we de naam van de auteur weg.

Beste Schamper,

Ik herken alle moeilijkheden die CharlotteDe Backer ondervonden heeft (zie Scham-per 389, nvdr.). Ik ben momenteel 30 jaar envoltijds student 1ste lic. moraal. Ik begonterug te studeren uit ontevredenheid metmijn toenmalige betrekking. Ik verkochtmijn inboedel, mijn wagen en huurde eenkot in Gent. Daarmee had ik genoeg geldgespaard om één jaar van te leven. Tochbedroeg het inschrijvingsgeld 18.500 fr., ikhad te veel verdiend het voorgaande jaar.Dat ik op dat moment al moest overlevenzonder inkomen telde niet mee.De sociale gevolgen bleven niet uit. Ik werd6 maanden geschorst van de RVA, wegensvrijwillige werkverlating. Na die periodekreeg ik nog altijd geen steun omdat ik nietvoltijds beschikbaar was voor de arbeids-markt. Als ik zou stoppen met studeren zouik meteen 32.000 fr. per maand krijgen.Ik ging dan maar naar het Gentse OCMW.Die konden mij pas een gesprek toestaannadat ik gedomicilieerd was in Gent. In hetstadhuis meldden ze me dat een studen-tenkamer niet aanzien werd als officiëlewoonplaats. Bij het politiebureau toondenze meer begrip, de wijkagent heeft mij erk-end als zijnde daar wonende. Toch duurdehet nog 3 maanden voor ik effectief eennieuwe identiteitskaart kreeg. Eindelijk naarhet OCMW. Ze stelden een onderzoek in datna 30 dagen nog altijd niet was afgerond.Meermaals bood ik mij aan, maar mijn soci-aal assistent was steeds in vergadering, ziek,in verlof, had geen tijd…Uiteindelijk sprak ik een advocaat aan. Dieman had reeds een beginnende praktijk,maar kluste nog wat pro deo bij. Hij beves-tigde mijn gelijk en beloofde zo spoedigmogelijk de zaak aanhangig te maken bij dearbeidsrechtbank. Maanden verstreken,niets gebeurde er. Via mijn vakbond kwamik te weten dat de arbeidsrechtbank niet opde hoogte werd gebracht van mijn zaak, enmijnheer de advocaat was spoorloos ver-dwenen. Tijdens mijn examenperiode kreegik eindelijk een brief van het OCMW dat mijn

verzoek werd afgewezen. Reden onbekend.Ik kon nog gehoord worden tijdens eenalgemene OCMW-vergadering, maar konvooraf mijn dossier niet inkijken. Resultaat:een definitief ‘njet’.Toen tijdens de verkiezingen van mei 1999een socialistische verkiezingsfolder mij“recht op onderwijs voor iedereen”beloofde, vond ik dat het toppunt vancynisme. Hulpverleningsinstellingen erken-nen het recht op gelijke kansen niet. Inte-gendeel, ze zeiden me botweg dat ik mijnmiserie zelf had gezocht: “Je had je ‘vastwerk’ maar niet moeten opgeven.”U kunt zich de examenstress voorstellen. Despaarrekening op bijna nul, en de noodzaakom in eerste zittijd te slagen om mijn zomervrij te houden voor een studentenjob.Medestudenten begrijpen soms niet waaromik zo ‘gestressed’ ben. Wel, ik heb geentweede kans, ik moet slagen. Mama en papabetalen de rekening niet, de overheid ookniet, ondanks de mooie beloftes.Uiteindelijk heeft Cupido me gered. Tijdensmijn eerste jaar leerde ik mijn huidigevriendin kennen en zij verschaft mij nu eendak boven mijn hoofd en leent mij het geldvoor mijn studies. Dit jaar heb ik wel rechtop een studiebeurs, maar die wordt pas infebruari gestort. De beurs is ontoereikendom alles te betalen. Bijklussen is mogelijk,maar niet te veel, anders zakt mijn beursdrastisch. In het ‘zwart’ werken zou de besteoplossing zijn, maar dan kan je werkgever jegeld achterhouden. In mijn tweede kan hebik wel een voorschot op mijn studiebeursgekregen, maar wegens financiële moei-lijkheden was ik niet bij machte die terug tebetalen. Een studielening leek ook eenoptie, maar daar stellen zich weer andereproblemen: de Sociale Dienst van de RUGverstrekt pas een lening nadat de financiëlemogelijkheden van mijn vriendin uitgeputzijn. Ze veronderstellen dat zij financiëleonderhoudsplicht is verontschuldigd, netalsof wij gehuwd zijn. Stel je voor, omdat ikeen vriendin heb die me wil helpen, krijg ikgeen andere steun meer! Om mij een kansin mijn studies te geven, moet mijn vriendin

zichzelf tekort doen op financieel vlak maarook op kleine dagdagelijkse handelingen: ‘savonds geen tv kijken, niet te langdurigvrienden ontvangen, de geplande reisannuleren… allemaal om mijn studies tebetalen.Onlangs passeerde ik tijdens een manifesta-tie tegen Roeland Raes voorbij het rectoraat,met in mijn tas een paper onder meer overde ‘holocaust’. Ik besloot die verder af tewerken in de bibliotheek in plaats van meete betogen. Ik vroeg mij af of mijn medestu-denten ook zouden betogen voor het rec-toraat indien ik zou gebuisd zijn, of dat zeeen collecte zouden houden om mijn bisjaarte financieren. Ik denk het niet.Mijn ontberingen zullen mij voor de rest vanmijn leven bijblijven. Nooit zal ik nogdenken dat clochards, migranten, anarchis-ten, punkers, krakers, drugsverslaafden,prostituees ‘het zelf gezocht hebben’. Nie-mand kiest daarvoor. Zij kunnen op mijnsympathie en mildheid rekenen. Maar ommij in te zetten voor de rechten van de‘ander’ moet ik zelf eerst de nodige‘attesten’ behalen.

Cedric Lequy, 1e lic. Moraalwetenschappen

P.S. : rekeningnummer voor de gulleschenkers : 001-2055365-11

Studeren als je al werkt

RechtzettingDoor een fout van de lay-outploeg werd deze car-toon de nek omgedraaid. Aangezien de tekenaardreigde met de layout hetzelfde te doen, volgthier de verbeterde versie.

In Schamper 382 (van 3 maart 2000) sprakprofessor Leopold de Thibault deBoesinghe, hoofd van de arbeidsge-neeskundige dienst van de RUG, noghoopvol over de mogelijke samenwerkingmet studenten om tot een functionerendrookbeleid aan de RUG te komen. Hoe staathet daar nu mee?

de Thibault: “Het Koninklijk Besluit tot hetverbieden van roken geldt “in openbareplaatsen en lokalen”. Ons eerste probleem iswelke plaatsen en lokalen daar alle-maal onder vallen. Men heeft afge-sproken dat leslokalen en auditoriabeschouwd worden als openbareplaatsen, waar bijgevolg niet gerooktmag worden; burelen zijn geen open-bare plaatsen, voorzover ze niet metanderen gedeeld worden. Het groot-ste deel van de universiteit is dusopenbaar. De hele universiteitrookvrij maken is echter onhaalbaar,een alternatief is het inrichten vanspeciaal met pictogrammen gesig-naliseerde rookruimtes, met eenabsoluut minimum aan infrastructuurEen asbak en een afzuiginstallatie vol-staan, het is niet de bedoeling omvooroorloogse rokerssalons in terichten. Deze ruimtes bestaan al in verschil-lende faculteiten, er werden asbakkengeplaatst aan de ingangen om sigaretten tedoven alvorens binnen te gaan in de audito-ria. Verschillende faculteiten reageerdenechter negatief op het verzoek om rokers-lokalen in te richten, veel faculteiten hebbenimmers al te kampen met een tekort aanonderwijslokalen en zijn niet bereid om nogeen lokaal op te offeren als rooklokaal terwi-jl men daarvoor evengoed de traphal kangebruiken. Er werd bovendien voorgesteldom in de bureaus een rokerspauze in telassen, één in de voormiddag en één in denamiddag, wat natuurlijk alleen mogelijk isals er al een plaats is om te roken. Men kanmoeilijk het personeel en de studentendwingen om in weer en wind buiten te gaan

roken, vooral als men hiervoor van debovenste verdieping van de Ledeganck naarbeneden moet.”

”Een belangrijke kwestie is ook welke hou-ding er tegenover rokers moet aangenomenworden. Het repressief optreden tegenrokers, zoals al eens door bepaalde portiersgeprobeerd is, is praktisch gezien moeilijkhaalbaar. In bepaalde bedrijven wordt rokengesanctioneerd, in een universiteit is dit niethaalbaar om twee redenen. Ten eerste is het

niet duidelijk welke sancties men zoudenkunnen opleggen, je kan een student moei-lijk buizen omdat hij zich niet wil voegennaar een rookreglement. Bovendien ligt hetvoor de hand dat bij een dergelijke sanc-tionering niet iedereen op dezelfde manierzal behandeld worden Een kettingrokendeprof zal zijn dagelijkse twee pakjes door nie-mand ontzegd worden, en al helemaal nietdoor de studenten die bij hem examenkomen afleggen. Ook anti-tabaksvoorlich-ting heeft niet veel zin, de schadelijke gevol-gen van het roken zijn bekend, men weetdat het ongezond is, maar zal het daaromniet laten. De problematiek is eigenlijk hoemen kan genieten van tabak, zonderdaarmee anderen te storen. Roken kan,zowel als niet-roken, immers als een indi-

viduele vrijheid beschouwd worden. Hetenige dat wij dus van de rokers zowel als vande niet-rokers kunnen vragen is gezond ver-stand en solidariteit te tonen. In auditoriawordt dus niet gerookt, zelfs niet in depauzes. Rond de auditoria, bijvoorbeeld inde traphal, kan er ruimte voorzien wordenom te roken, hoewel dit strikt genomen eenopenbare plaats is. Eventueel kan men,zoals in horeca-zaken, een afzuigsysteeminstalleren. Hier kan sensibilisering wel nut-tig zijn: affiches die rokers tot beleefdheidaansporen zijn gemakkelijk aan te kopen bijverschillende organisaties, de universiteitkan hiervoor samenwerken met Stad Gent.Ook een studentenwerkgroep zoudergelijke affiches kunnen ontwerpen enverspreiden en daarvoor gesubsidieerd wor-

den.”

SCHAMPER: Zijn er al studentenbetrokken bij het rookbeleid?de Thibault: “Er is vorig jaar inSchamper al een oproep geweestaan studenten die wilden mee-werken aan het rookbeleid van deRUG. Daar is weinig reactie opgekomen. De samenwerking metde studenten verloopt niet hele-maal zoals verhoopt. Dat is vooreen deel te wijten aan het feit dathet met studenten niet mogelijk isom langetermijnmaatregelen uit tewerken, aangezien de meesten, integenstelling tot het personeel,maar een beperkte tijd aan de uni-

versiteit verblijven. Studenten zijn dus nogsteeds welkom in de werkgroep, zowelrokers als niet rokers. Het is immers niet debedoeling om een rookverbod of een anti-rookbeleid uit te werken; het gaat weldegelijk om een rookbeleid. Wij hebbenbehoefte aan een dialoog en niet aan eenmonoloog van anti-rokers.”

Studenten die met professor de Thibaultwillen meewerken in de werkgroep rook-beleid aan de RUG, kunnen hem contac-teren opleopold.dethibaultdeboesinghe@rug.ac.beof op het nummer 09/240.30.50.

15

Rookbeleid aan de RUG (bis)Als de rook om je hoofd is verdwenen

Wouter Woussen

UUwist het misschien nog niet, maar het is (bij koninklijk besluit) ver-boden te roken in de openbare gebouwen en lokalen van de RUG

(behalve in speciaal daartoe voorziene ruimtes). Dit wist u misschien welal: in de praktijk wordt dit verbod nogal eens overtreden en wat die spe-ciale ruimtes betreft,... welke ruimtes?

Het werd tijd dat Vanderpoorten iets vanzich liet horen. De universiteiten en hoge-scholen waren al veel langer aan het brein-stormen over de gevolgen van Bologna.Bijgevolg kunnen de onderwijsinstellingenniet snel genoeg beginnen aan de praktischeuitwerking van de hervorming, maar daar-voor hebben ze een decretaal kader nodig.En dan moet je bij de minister zijn.

VVDDPP sspprreeeekkttIn het Vlaamse onderwijslandschap is er eengroot probleem, met name het verschiltussen de opleidingen aan hogescholen enuniversiteiten, zowel in de duur als in dedoelstellingen. Vanderpoorten heeft echterenkele criteria gevonden om het onder-scheid te maken die ook in het toekomstige,eengemaakte Europese onderwijslandschaphanteerbaar zullen zijn. Voor universiteitenstaat het verrichten van grensverleggendonderzoek en het daarop gebaseerde onder-wijs centraal, en is het arbeidsperspectiefminder belangrijk. Terwijl van de hoge-scholen wordt verwacht dat zij de vragenvanuit de arbeidsmarkt, en bij uitbreiding desamenleving naar hooggekwalificeerde, pro-

fessioneel opgeleide personen van zeernabij opvolgen.

TTwweeeelleeddiigghheeiiddMet deze woorden bevestigt de minister watze al eerder had laten uitschijnen: hetVlaamse onderwijslandschap wordt nietgelijkgeschakeld, maar blijft tweeledig.Automatisch stelt zich dan het probleem vande titulatuur, een probleem dat duidelijk deverschillen in de Vlaamse onderwijswereldweergeeft. De hogescholen schrijven dat ergeen onderscheid mag worden gemaaktinzake de titulatuur. Bachelor is bachelor, enmaster is master. Daar waar de universitei-ten liever een term toevoegen om het ver-schil duidelijk te maken. Vanderpoortendribbelt het probleem: ze spreekt van “ba-chelors, opgeleid met nadruk op het arbei-dsmarktperspectief” en “bachelors, opgeleidmet nadruk op het onderzoeksperspectief”.De eerste categorie moet in de eerste plaatsprofessioneel inzetbaar zijn, aldus de minis-ter, waar de tweede categorie geroepenmoet zijn om een mastergraad te ambiëren.

Toch vindt de minister dat de beide onder-wijstypes meer in elkaar moeten haken doorervoor te zorgen dat professioneel gerichtebachelors (dus studenten van de hoge-scholen) vlot kunnen doorstromen richtingmasters. Ze denkt hierbij aan een systeemvan aanvullende studies, maar ook erken-ning van de al bereikte beroepservaring. Eenaparte rol is weggelegd voor dehogeschoolopleidingen van twee cycli (dievier of vijf jaar duren). Zij vallen uit het hier-boven getekende plaatje, maar volgens Van-derpoorten is het duidelijk dat die opleidin-gen dichter bij de universiteiten aansluiten.Meteen nodigt ze de VLIR en de VLHORA uitom samen aan tafel te gaan zitten om eengemeenschappelijk voorstel te proberen for-muleren.

EE uu rr oo pp aaMaar centraal in de Bolognaverklaring staatEuropa, en daar sloot Vanderpoorten meeaf. Ze stelt vast dat Vlaamse afgestudeerdenzeer honkvast zijn in vergelijking metDuitse, Franse of Italiaanse afgestudeerdendie er niet voor terugdeinzen 400 kilometerte verhuizen voor hun beroep. Ze voegt erwel aan toe: in eigen land. Al eensgeprobeerd in België 400 kilometer te ver-huizen? Zo’n schokkende vaststelling is dieVlaamse honkvastheid dan nu ook weerniet. Maar volgens Vanderpoorten kan datbeter.

KKeeuurrmm eerrkkDat de Vlaamse universiteiten stand zullenhouden in de Europese onderwijsruimte,daar twijfelt Vanderpoorten niet aan. Hier isimmers al een traditie van visitaties, dat zijnexterne evaluaties door docenten uit hetbuitenland. Na tien jaar toepassing zijn ditjaar alle basisopleidingen een eerste maaldoorgelicht. Aan de hogescholen bestaat datsysteem nog niet, maar er wordt aan ge-werkt.

Maar de visitaties zijn niet genoeg. De minis-ter vindt dat ze moeten worden aangevuldmet een geschikte accrediteringsstructuur,een soort van beoordelingsysteem van deopleidingen. Een voorwaarde is wel dat hetgebeurt door internationale deskundigen,want Vlaanderen is gewoon te klein om zelfzoiets onafhankelijk genoeg te organiseren.Een belangrijke bedoeling van het systeem ishet verbeteren van de kwaliteit van de oplei-dingen. Hetzelfde idee leeft ook in Neder-land. Vanderpoorten belooft wel dat er geenrangschikking zal opgesteld worden als uit-loper van de accrediteringen. Hier stelt zichhet probleem van de openbaarheid van diebeoordelingen. Zeker als je weet dat inVlaanderen de financiering van de univer-siteiten moet herbekeken worden. Vander-poorten zegt immers dat de kwaliteitsbe-oordeling daarbij een belangrijke rol moetspelen. Dat dit de in Vlaanderen tamelijkvrije toegang tot het onderwijs in hetgedrang kan brengen, hoeft geen betoog.De studenten moeten waakzaam blijven.

VVaannddeerrppoooorrtteenn sspprreeeekkttAAll llaannggeerr,, mmaaaarr nnuu ppaass oovveerr BBoollooggnnaa

IIedereen die al maandenlang ‘s nachts wakker ligt van de Bolognaver-klaring en al haar gevolgen, had vrijdag 9 maart met rood aangekruist in

haar of zijn agenda. Op die dag ging Vlaams minister van Onderwijs Mar-leen Vanderpoorten voor het eerst speechen over de Bolognaverklaring.Dat gebeurde op een congres van de VVS (Vlaamse Vereniging van Studen-ten) in Antwerpen. Vermits wij deze zijde van de Schelde verkiezen, namenwij gewoon de tekst van de toespraak door.

TToomm DDee PPaaeeppee

16

Het Vlaams onderwijslandschap blijfttweeledig.

Advertentie

Allereerst moet je op zoek gaan naar alco-hol. Dat heeft elke student staan, zou je zodenken, maar de wetenschap heeft straf spulnodig: met een volumepercentage van min-der dan 80% kom je er niet. Sommige sterkedranken zijn geschikt, maar het eenvoudigsten goedkoopst is gewone brandspiritus diein fondue- of gourmet-toestellen gebruiktwordt. Als je methanol gebruikt, zorg dandat je werkruimte goed verlucht is wantmethanoldampen zijn giftig. De alcoholbewaar je een paar uur in de diepvries(–18°C), en ondertussen reageer je jegewapend met een vork eens goed af op eengeschilde kiwi. Hij moet vermorzeld, gepleten geprakt worden. De bedoeling is hetweefsel en de cellen kapot te maken.

Om zeepEenmaal die klus geklaard, is het tijd om eencruciaal mengseltje te brouwen. Breng zo’n100 ml zo zuiver mogelijk water aan dekook (misschien kan je het gedemine-raliseerd water van je ouders stoomstrijkijz-er gebruiken), kap er een half koffielepeltjezout bij en twee tot drie koffielepeltjesgewoon afwasmiddel (geen geconcen-treerd). Dat laatste moet dienen om decelmembranen en kernmembranen letterlijkom zeep te helpen: afwasmiddel is ontvet-tend en biologische membranen bestaan –jawel – voor het grootste deel uit een soortvetmoleculen! Het zout moet de eiwitten inde cel ‘complexeren’, zodat het DNA erstraks makkelijker van kan worden geschei-den. Dit mengseltje breng je samen met dekiwimoes in een kom en laat je af en toeroerend even inwerken. Omdat nu ookbepaalde enzymen uit de kiwicellen aan deslag gaan om de eiwitten die zich rond hetDNA bevinden af te breken, zet je hetmengsel best op een warme plaats. Wie wilkan het met ‘au bain marie’ proberen. Zorghierbij wel dat de temperatuur niet boven dezestig graden stijgt, anders zou er wel eensmeer kapot kunnen gaan dan de bedoelingis.

Na een kwartier tot een half uur (afhankelijkvan de temperatuur) giet je de brij door eenpapieren koffiefilter. Een deel van hetbekomen filtraat breng je over in een hoog,smal glas, een champagneglas bijvoor-beeld, tot het voor ongeveer een vijfdegevuld is. Nu moet je de koude alcohol heelvoorzichtig bij het filtraat gieten, zodat delagen zich niet kunnen mengen (heelbelang-rijk). Je kan dit doen door het glasschuin te houden en heel voorzichtig langsde rand te gieten, of je kan het over de bollekant van een lepel gieten, of de vloeistoflangs een staafje het glas inleiden. Nu is hetwachten geblazen. Na vijf minuutjes worden

de eerste DNA-sporen zichtbaar, na een halfuurtje drijft een kluwen slijmerig wit spinselop de grenslaag. Je hebt nu het genetischmateriaal van je kiwi voor ogen. Ga in jeeuforie zeker niet van je cocktail drinken enwas alles achteraf zorgvuldig af. Methanol enafwasmiddel zijn allesbehalve geschikt voorconsumptie. Als je honger hebt, eet dan derest van je kiwi op.

Bronnen: Deze proef is één van de experi-menten die bezoekers op de tentoonstelling‘Eet es genetisch’ van de VIB kunnen uitvoe-ren (meer info op www.vib.be of in vorigeSchamper), en werd door Peter Raeymae-kers in huis-, tuin- en keukenversiebeschreven in Natuur & Techniek.

18

Kiwi-cocktail met vers DNA (NIET drinken!)

GGeen kookrubriek in deze Schamper, maar wel een recept. Wie zinheeft in een experimentje kan deze week samen met ons een heuse

DNA-extractie uitvoeren. Wat je nodig hebt is een kiwi en wat huis-, tuin-en keukengereedschap. Als je slaagt zal de aanschouwing van een heusdraadje erfelijk materiaal jouw deel zijn.

KO

KE

N

ME

T

EI

NS

TE

IN

DD DD WW

Advertentie

19

Waarde schamperredactie,

Misschien kan ik jullie naar aanleiding vanhet artikel ‘Help! Wij sterven uit!’ voor éénaflevering als gastredacteur uit de noodhelpen. Er moet mij namelijk iets van hethart.Wat heeft mij dan zo verontwaardigd dat ikin mijn pen kruip? Wel, u heeft mijn gezaagte danken aan volgende passage uit hetedito: “Nog voor de decreetwijziging in hetVlaams parlement erdoor gekomen is, heeftRaes de juiste dingen gezegd om met zijnVlaams-nationalistische klokkenspel buitende Senaat en de Raad te vliegen.”Dag in, dag uit moeten democratischenationalisten opboksen tegen de hard-nekkige vooroordelen met betrekking totnationalisme en dit dankzij (sic) het Blok.Nationalisme op zich mag niet gede-moniseerd worden, nationalisme is hetopkomen voor zelfbeschikkingsrecht vanzijn volk (en dit kan heel ruim gezien wor-den) en is dus in se een democratische enemancipatorische beweging. Anders wordthet natuurlijk als men een bepaalde(extreem-rechtse) invulling geeft aan hetbegrip ‘nationalisme’, een begrip dat niet als

rechts of links kan bestempeld worden.Racisme, fascisme, negationisme, ... hebbenmet andere woorden niets te maken metVlaams-nationalisme. Het bewijs hiervan kunje vinden door ietsje verder te kijken danons kleine Vlaanderland.Hoe komt het toch, dat er zo’n sympathie isvoor de Noord-Ierse (Some mother’s son),de Schotse (Braveheart), de Baskische vrij-heidsdrang, maar men zijn neus optrektvoor het Vlaams-nationalisme ? Dat zijn ookallemaal nationalistische bewegingen, alleenhebben zij één groot voordeel: zij hebbengeen smet van een extreem-rechtse beweg-ing op zich kleven.Ik zou dus vragen dat men voorzichtig is bijde keuze van zijn woorden en men niet dooréén zinnetje een hele beweging in hetzelfdeverdomhoekje drumt en de vooroordelennogmaals versterkt. Het kan dan wel zijn datRaes een Vlaams-nationalistisch klokkenspelheeft, maar het is dan alleszins wel veelbekrompener dan het mijne.

Met vriendelijke groeten,

Nick MoutonPreses VNSU

Reactie van de redactie1. De zin over Raes’ Vlaams-nationalisti-sche klokkenspel dat buiten de Senaat ende Raad vliegt, zegt niets over het Vlaams-nationalisme. Op geen enkele manier kandeze zin geïnterpreteerd worden als spotmet het Vlaams-nationalisme. Het is hetklokkenspel dat bespot wordt en dat is nueenmaal Vlaams-nationalistisch. Dit is eensimpele taalkundige kwestie: in de con-structies zegt het adjectief, ‘Vlaams-natio-nalistische’, iets over het substantief,‘klokkenspel’. Et ça y est.2. Sinds wanneer wordt Vlaanderen onderde voet gelopen door protestantse Waalsesoldaten? Sinds wanneer heeft de modaleVlaming sympathie voor een bende bom-menleggende linkse separatisten? Misschientoch maar iets voorzichtiger zijn in jevergelijkingen?3. Leve België.

Met vriendelijke groeten,

Tim Van der MensbruggheVoorzitter Kernredactie Schamper

Reactie op het interview met Vermeulen

Beste redactie,

Vermeulen ís een racist, maar...1. hij is niet alleen: héél veel Vlamingendoen op hun gemak dezelfde racistische uit-spraken, alleen...2. is er nog nauwelijks iemand die die po-pulistische uitspraken als dusdanig herkent!Het hele discours is zó genormaliseerd datniemand er nog van opkijkt. Dat een VlaamsBlok-militant zulke ‘platte’ woorden in zijnmond neemt, tja... maar toch niet iemanddie zich professor noemt!Enkel als je met een zeer kritische ingesteld-heid Vermeulens lessen volgt, kan je tussende uitvergrote uitzonderingen, die hij zeertheatraal brengt, wel interessante informatieontwaren. (Ik volgde ooit twee keuzevakkenbij hem.) In mijn ogen alvast een manier vanlesgeven een professor onwaardig, wantweinig professioneel en een bijdrage aanbovengenoemde normalisering.Om terug te komen op het artikel: de para-graaf over de Fransen en Britten in Noord-Afrika en het Midden-Oosten in de jaren ‘20-

’30. Volgens mij is Vermeulen zelf blijvensteken in het kolonialistische gedachtegoed(waarbij het ‘geleerd racisme’ nooit ver wegis). Of is het tegenwoordig normaal dat jeaangeeft hoe goed de Westerse mogendhe-den hun “hoogstaande beschaving” hebbenproberen door te geven, maar er “spijtiggenoeg” niet in geslaagd zijn? Vergeten wedan dat het imperialisme vooral gepaardging met het onderdrukken en leegzuigenvan de overzeese gebieden en hun bewo-ners ten behoeve van onze ‘verrijking’?! Totop vandaag houden Frankrijk, Groot-Brit-tanië, Amerika en de rest die ongelijkheid instand en werken een autonome ontwikke-ling van de regio tegen. Van de mensen diezich bewust worden van die voortdurendeonderdrukking en amper een toekomstper-spectief hebben, kan je dus maar moeilijk‘dankbaarheid’ verwachten!Dat doet me aanbelanden bij de term ‘fun-damentalisme’. Dat betekent gewoon‘geloven volgens de fundamentele principesvan een godsdienst’, niet meer, niet minder.In de huidige sfeer echter, ondersteunddoor de media, wordt het begrip gebruiktom politieke groeperingen, strijdend - al dan

niet met geweld - tegen deze of gene‘onrechtvaardigheid’, waarvan de politiekeelite haar project in bepaalde islamitischetermen heeft gearticuleerd, aan te duiden.Ergens tussen die twee ligt de interpretatiedie Vermeulen eraan geeft.Ten slotte nog deze aanvulling : ‘traditiona-lisme’ duidt op het teruggrijpen naar hoevroeger werd gehandeld. In die zin was hetwoord wat mis gekozen in het artikel. DeIslam had in den beginne immers geenreligieus sterk establishment en menmoedigde vrije interpretatie aan. Het zon-der-zich-vragen-te-stellen geloven, lijkt mijveeleer overgenomen van de katholieken,en later in de tijd, waardoor het onder ‘mo-dernisme’ zou vallen.Bij ‘seculier’ wil ik de kanttekening makendat de scheiding van kerk en staat in hetWesten in theorie wel het geval kan zijn,maar de praktijk daar ver van staat (cf. Bush,CVP, ...). Cultuur en religie zijn nu eenmaalsterk verweven, laten we dat maar niet uithet oog verliezen!

Tiene Holvoet1e lic. Internationale Betrekkingen

Lezersgrieven

Koen Margodt, verbonden aan de vak-groep wijsbegeerte en moraalwetenschap-pen, onderzocht het hele zoogebeuren enpende zijn bevindingen neer in The WelfareArk. Suggestions for a renewed policy inzoos. Margodt bekijkt in de eerste plaats hoehet met het welzijn van de dieren gesteld is.Dat dieren bewuste wezens zijn en dusfysiek en psychisch kunnen lijden, wordtnogmaals duidelijk gemaakt. Onnodig,meenden wij, tot bleek dat Tessa Ver-meiren, directrice Weekend Knack, in eenedito van dat blad zonder enige kennis vanzaken sprak over ‘vermeend bomen- endierenleed’. Margodt toont daarentegen opovertuigende en wetenschappelijke wijze

aan dat dieren wel degelijk kunnen lijden endat het niet volstaat ze een warm hok en voldoende voedsel te geven om hun welzijnte verzekeren.

De zoo betoogt dat hij verschillende takente vervullen heeft, gaande van educatie tothet beschermen van bedreigde diersoorten.Margodt neemt deze zaken onder de loepen plaatst er enkele kritische kanttekenin-gen bij. Zoos vervullen inderdaad belang-rijke functies maar moeten beseffen datdeze in de eerste plaats de dieren dienen.Beestjes kijken is leuk maar niet ten kostevan alles. Margodt geeft enkele nuttigewenken voor een toekomstig zoobeleid zon-

der daarbij de realiteit uit het oog te ver-liezen.

Wie herinnert zich nog de beruchte Lim-burgse Zwartberg Zoo? Die leek sterk op eenstrafkamp voor dieren en lokte in de inter-nationale pers zware kritieken uit. Margodtnam de moeite om met eigenaars van ver-schillende dierentuinen te praten en toontaan dat het hart vaak op de juiste, maar deportefeuille en de kennis op de verkeerdeplaats zitten. Deze serene en kritische blikop de Zwartberg Zoo is typerend voor hethele boek. Voor leerkrachten die klasjesbegeleiden op uitstapjes naar de zoo is ditverplichte lectuur. Wij raden het iederedierenliefhebber aan.

Koen Margodt (2000) The Welfare Ark. Sug-gestions for a renewed policy in zoos. Vub-press. Studenten kunnen het aankopenaan een verminderd tarief (30%). Meerinfo, Anja Demeulenaere, tel: 09/264.39.84.

20

Luka: een zwaluw maakt noggeen zomer

The welfare Ark

JJBB

Deze air van ‘Alles is fijn in Frankrijk’ maaktzich ook van ons meester als we de albumsvan Luka lezen. Al zes afleveringen slagenMezzomo en Lapière erin ons te doendromen van la douce France. Van deProvençe worden we meegesleurd naar deAlpen en als die dan ook op zijn, komen weterecht aan de Côte d’Azur. Er zijn slechtereplaatsen op de wereld. In het laatste albumraakt onze held, Luka, verstrikt in de nettenvan de mysterieuze Dos. Bendes, moorden,afrekeningen en de Russische maffia, ze zijnallemaal stipt op het appèl; maar gelukkigslaagt onze favoriete student criminologie er

telkens in z’n hachje te redden. Daaren-boven loopt hij en passant de meest adem-benemende schoonheden tegen het lijf dietraditioneel gekleed gaan in op de rand vande zedenschennis balancerende korterokjes. Is dit het gemiddelde leven van destudenten criminologie?

Een verhaal dus met allemaal sexy, mooiemensen; sexy, mooie locaties en sexy, mooiebelevenissen… wat moet een mens nogmeer hebben? Wij weten het niet. Néé, echtniet. Perfectie bestaat niet, maar dat is tochallemaal niet zo’n noodzaak. De tekeningen

konden inderdaad wat minder slordig zijn,de verhaaltjes inderdaad wat realistischer,de benen inderdaad wat minder lang en devrouwen inderdaad wat minder gewillig.Maar dan zitten we terug in de realiteit, endaar hebben we deze strip toch niet voor uit-gezocht. Wat hebben we aan realisme? Datzien we elke dag. Realisme is passé, leve deschijnwerkelijkheid! De schijn en het klater-goud, daar dromen we van. Dromen waarwe op kunnen teren, personages dichtgenoeg om er ons mee te identificeren maartoch hoog genoeg om ze nooit te kunnenbereiken. Als je als scenarist ooit zoiets hebtgecreëerd dan ben je er. Dan heb je de racegewonnen en mag je voor ons part de restvan je leven crap maken. Luka laat ons evendromen en we zijn er Mezzomo en Lapièredankbaar voor. Reality sucks! Vive la France!

Mezzomo & Lapière. Luka, Eén zwaluwmaakt nog geen zomer. (nieuw album) Spotlight, Uitgeverij Dupuis

MMochten we ooit eens een filmprijsje winnen, dan zou dat in Cannesof Deauville mogen zijn. De protserige beau-monde van deze wereld

houdt zich periodiek op in LA, Berlijn, Venetië of Gent; maar diegenen dieecht gevoel hebben voor savoir vivre weten wel beter. Stijl, allure en klassevind je langs de autoroute nationale sept.. Want alles is mooi in het landvan Pineau Valenciennes, Pinot de Charentes en Pino de Rue Sesam. Dewereld krijgt plots een duur en luxueus tintje, Rosé d’Anjou wordt opeenseen best genietbaar wijntje, Camembert met aardbeien niet eens zo’ngekke combinatie en zelfs Jaques Chirac lijkt soms een wel heel erggeschikte peer.

DDe Antwerpse Zoo, wie heeft hem nog niet bezocht ? De iets oudere le-zers onder u herinneren zich vast wel de grappige dolfijnenshows of

de bijwijlen erg kooiachtige behuizing van de grotere katten. Tijden enzeden veranderen echter, net als het publiek. Populair wetenschappelijkewerken bewezen dat veel dieren stereotiep gedrag vertoonden tengevolgevan te krappe behuizing. De zoo trok hieruit zijn lessen en vergrootte dekooien. Probleem opgelost. Of toch niet ?

SS ii mm

BBOO

EEKK

SSTT

RRII

PP

21

De Moor met de Groene Ogen

We hebben in onze inleiding een beetjeoverdreven. Natuurlijk is geen van Shake-speares stukken echt moeilijk en Othello alzeker niet. Dat is net een belangrijke factorvan Shakespeares kracht. Het moeilijke vaneen hedendaagse Shakespeare-opvoeringligt echter bij de acteurs en bij de scenarist.Bij de acteurs omdat het enorm gevaarlijk isom een Shakespearestuk te wurgen dooroveracting. Bij de scenarist omdat de oor-spronkelijke tekst briljant is, maar nu nognauwelijks uitvoerbaar. De poetic dictiondie Shakespeare gebruikt, staat echt haaksop wat wij verstaan onder hedendaagstoneel.

DDee AAcctteeuurrssTot spijt van andere pretendenten zoals hetToneelhuis en Compagnie De Koe, spelende beste acteurs van Vlaanderen waarschijn-lijk bij het KNT, zoals deze voorstelling mooi

illustreert. Vooral Othello, gespeeld doorDaan Hugaert, is ronduit indrukwekkend.Ook rond de klip der overacting wordtkundig gevaren. Zo wordt de slechterik inShakespeare-opvoeringen vaak eenloensende, stoom briesende karikatuur dieongenadig het hele stuk in de vernielingspeelt. Mathias Sercu speelt echter eenovertuigende, menselijke Iago, de baddievan dit stuk. Ook in de bijrollen valt geenenkele acteur uit de toon; allemaal pure pro-fessionals die hun vak verstaan en zich zelfskostelijk amuseren in deze voorstelling.

HHeett SScceennaarriioo”Ay, there’s the rub!” zou Will hier zelf overzeggen. Het is natuurlijk geen gemakkelijkeopgave: Shakespeares prachtige dichterlijketaal, doorspekt met weelderige uitweidin-gen, rijmen met de vlotte spreektaal die eenhedendaags theaterpubliek verwacht. Maar

hier koos men voor een oplossing die opzijn minst halfslachtig is: men behield deuitweidingen en liet de acteurs desondankseen spreektempo aanhouden. En door deware woordenvloed die de acteurs moetenverwerken, doen de scènes soms meer aanSlim Shady denken dan aan Will Shake-speare. Dit had echt wel beter gekund.

De EpiloogGoede acteurs, die een goed toneelstukbrengen, een speciale jongerenkorting éneen knappe hoofdrolspeelster die volkomengratuit haar borsten laat zien. Wat hebt unog meer nodig om eindelijk eens naar hettoneel te gaan? Zoals Shakespeare zelf aleens schreef in een olijke bui: “All theworld’s a stage and all the men and womenmerely players.” Kom kijken en overtuiguzelf.

Reservering: 09/2250101 of www.ntg.be,onder de 26: 300 frank (250 bij onlinereservering).

SShakespeare is weer hip in Vlaanderen. Met Hamlet op tv, Titus Andron-icus in de cinema en herwerkingen van As You Like It en King Lear op

de podia lijkt de bard uit Stratford-upon-Avon terug van nooit helemaalweg. Het NTG was wel héél ambitieus door een van Wills moeilijkstestukken een oplapbeurt te geven: Othello.

Othello

JJ ee ff VV BB

PPaannaammaarreennkkoo zziieett zzee vvlliieeggeenn

In de inkomhal van het S.M.A.K. hangt een reeksportretfoto’s van Panamarenko (°1940, Antwer-pen). Het haar op zijn hoofd symboliseert zo’nbeetje wat er in dat hoofd zit: de drang naar devier windstreken. Naast de Vlaamse SideshowBob maakt dat hem ook de incarnatie van Pro-fessor Gobelijn. Hij erkent namelijk in de natuurniet zijn meerdere, alleen zijn leermeester. Hijschroeft vogels figuurlijk uit elkaar en experi-menteert, berekent en schetst tot zijn versiesvan een vliegende bol de lucht in gaan. Of totzijn duikboten en - pakken een mens kunnendoen ademen onder water. De vliegmachineszijn toch de meest populaire - want meestfascinerende - werken. In elk werk neemt hij denatuur en haar wetten en krachten als uit-gangspunt en als tegenspeelster, daagt haar uit,

overwint haar. Soms.

KKuunnsstteennaaaarr,, kkuunnssttnnaattuuuurrBij mijn bezoekje was het museum despeelplaats van drie kleuterklasjes geworden.Leg maar eens uit aan die kolonie vierjarigen dater niet gespeeld mag worden: dat die machinesecht kunnen vliegen, maar dat ze niet aan depropellertjes, de motortjes of de vleugels mogenkomen omdat dat speelgoed kunst is. Je kunt zeevengoed loslaten met elk tienduizend frank opde Halfvastenfoor en zeggen dat ze dat geldbeter op hun spaarboekje zetten. Om maar tezeggen: Panamarenko bootst de natuur na, endat maakt hem een kunstenaar en en zijn kunst‘kunstnatuur’. Kunst hoort in een museum.Maar niet volgens mij en de kleuters.

De machines van Panamarenko staan daarimmers zo’n beetje vernederd een kunstwerk tewezen. Dat valt vooral op in de hal achteraan:daar staat een halfronde loopbrug opgesteld omvan bovenuit enkele spaceshipachtige construc-ties te bestuderen. Nu is er aan die bovenkantvrij weinig te zien èn zijn de machines imposan-ter als ze net in de lucht zouden hangen. Ze zijnin de eerste plaats gemaakt om functioneel tezijn, en daarvoor hebben ze water of lucht enaandrijvingsenergie nodig. Op zijn minst zoueen bevattelijke uitleg en een visualisering vande werking interessant geweest zijn om bezoe-kers eindelijk de kans te geven een modernkunstwerk te vatten. De persoonlijke schetsenvan de kunstenaar zijn mij in ieder geval nog al-tijd te technisch en te verwarrend.

Maar ik zwijg al. Ga gewoon kijken. Je moet erooit toch een keer zijn geweest en dit is de ide-ale uitvlucht

IIedereen kent Leonardo da Vinci. Veel mensen kennen Jules Verne. Min-der mensen kennen Panamarenko. Toch kan deze laatste wat de andere

twee nooit effectief konden: vliegen. Dei verworvenheid zorgt ervoor dat erin het S.M.A.K. eindelijk een tentoonstelling te zien is die een breder pu-bliek kan aantrekken, en niet alleen funky kunstwetenschappers en deKAV-op-uitstap.

SS oo fifiee

TTOO

NNEE

EELL

CCUU

LLTT

UUUU

RR

Waarschijnlijk ligt er meer voldoening in hetlaatste. Er is weinig klatergoud aan verbon-den maar de oprechte waardering voor watje brengt is wellicht veel eerlijker. En dat‘eerlijk’ is by the way een geschikte term omop de muziek van Sioen te plakken. Sioen isde 21-jarige student marketing uit hetGentse die we op dinsdag 6 maart aan hetwerk zagen in cultuurcafé De Grote Avon-den. Hij opende daar een litterair-muzikalecyclus in vijf delen. Alleen achter z’n pianobracht hij een zestal nummers voor eenbeperkt publiek van geïnteresseerden. Alle-maal Engelstalige luisterliederen zonder pre-

tentie. Geen hoogdravendheid of elitairequatch, gewoon de mens en zijn muziek.Door de niet zo geweldige akoestiek ontgingde tekst ons soms een beetje, maar een paarliedjes raakten toch meteen de juiste snaar.Zo kon het mooie openingsnummer ‘Six-teen Ladies’ ons meteen overtuigen enbetekende het - terecht - als bisnummeraangevraagde ‘I just want to be your friend’daar niet meer dan een bevestiging van.Door goed pianospel begeleide nummersmet een flinke lap tekst, het is misschiengeen spek voor ieders bek, maar de vraag isook of dat noodzaak is. Grijze een-

heidsworst die iedereen net genoeg smaaktom het door te slikken, is iets waar we delaatste tijd te veel van op ons bord krijgen.

Probeer deze mens dus eens een keer. Hijverdient wel degelijk ontdekt te worden.Oké, de muziek die hij maakt is (nog) niethelemaal perfect. Z’n stijl van muziek issoms wat vormeloos en sommige van z’nnummers zouden sterker zijn met eenduidelijker structuur (Wild wild west), maarga zelf maar eens kijken als het je wat lijkt.Wie weet ben je verkocht en word jij morgende zestiende fan die stipt op alle optredensvan Sioen de liedjes meelipt. De veroveringvan de wereld kan beginnen! Check alvasthet internet op www.sioen.net. Alle num-mers zijn downloadbaar.

Wat onze appreciatie van de film betreft,kunnen we kort zijn: deze film is de moeitevan het bekijken niet waard. Teneinde jullieeen bioscoopticket van 6,5 euro tebesparen, verklapt Schamper hier exclusiefde slotscène:

Paul Krendler, de officier van justitie dieStarlings carrière dwarsboomt, wordt ge-dwongen zijn eigen hersenen op te eten.Agent Starling zit gedrogeerd mee aan tafel,maar eet niet mee. Ze slaagt erin de politiete bellen en Hannibal Lecter vast te ketenen,

maar hij ontsnapt door zijn eigen hand af tehakken (Hannibal kust Clarice).

Een gefrustreerde Jodie Foster fan

22

Sioen: Nu al aan de top MMUZIEKK

SS ii mm

Hannibal the sequel FFILMM

Bij frituur Jean-Jacques Annaud zijn we indat geval aan het juiste adres. De niet viesvan commerciële toegevingen zijndeAmerikaanse Fransoos leverde met ‘Enemyat the gates’ alweer een film af volgens zijngekende recept. Europese themata over-goten met/verdronken in een saus van theAmerican way. Een recept dat mooie en toe-gankelijke cinema zou moeten kunnen pro-duceren ware het niet dat Jay-Jay er maarniet in slaagt om z’n films echt emotioneel ofaangrijpend te maken. Dit oud zeer dat devorige Annaud films zoals ‘L’Amant’ of‘Seven Years in Tibet’ al kwelde, is jammergenoeg ook in zijn laatste aanwezig, al is hetdan enkel als een vervelende achtergrond-hoofdpijn. De film is minder koel danvroeger werk (remember het afscheid van

Brad Pitt in Seven years in Tibet) en dat is tedanken aan het acteerwerk van de sterren-cast. De immer fantastische Jude Law eneen erg Duitse Ed Harris leveren puikeprestaties af die de film op een – voorAnnaud althans - hoger niveau tillen.

Waar strompelt de Jean-Jacques-machinedan deze keer over? Wel, het beleg van Sta-lingrad, waar alles zich afspeelt, staatgeboekstaafd als een van de meest ver-schrikkelijke en bloederigste veldslagenooit. Naar schatting 1,1 miljoen soldatencrepeerden er in de vrieskou tussen de rat-ten. Deze weerzinwekkende menselijketragedie, komt echter veel te weinig naarboven in Enemy at the gates. Na een paarschokkende openingsminuten, Thin Red

Line of Saving Private Ryan waardig, loodstJay-Jay ons naar een persoonlijke vete eneen liefdeshistorie waarin de waanzin van deoorlog slechts een bijrolletje speelt.

Dit is dus een typische Annaud film met alz’n kwaliteiten en – al is het deze keer min-der erg - tekortkomingen. Sommigen zullendeze film waarschijnlijk onder het mom vanAmerikaanse commercialiteit totaal degrond in boren, maar dan ga je voorbij aande moeilijke opdracht waar deze fijne Frans-man telkens voor staat: het zoeken naar deperfecte balans tussen Europese subtiliteiten Amerikaanse toegankelijkheid. Hij heltnog steeds teveel over naar de transatlantis-che kant, maar hij komt dichter. Blijvenproberen dus Jay-Jay, want zoals MonikaLewinsky terwijl ze haar lippen aflikte zei:‘Daar zat meer in’.Enemy at the gates, nu in de Decascoop.

Enemy at the Gates: een pak bombastFFILMM

WWanneer ben je er eigenlijk? Wanneer komt dat punt dat je als artiestje top bereikt hebt? Is het als je Micha Mara collega mag noemen? Of

ben je als artiest op je absolute hoogtepunt als je vijftien trouwe fans al jenummers kunnen meefluisteren en telkens na je optreden diep geroerd denacht in trekken?

Als we een eens een goed pak frieten eten dan hebben we daar graag eenflinke klodder bombast bij. Tartaar mag ook, maar er gaat in feite nietsboven een lekker vettige klodder gezwollenheid. In het geval van een pakfrieten is er maar genoeg pathos als er teveel van is. Hoe vettiger, hoe pret-tiger.

SS ii mm

Schamper is het kritische en onafhankelijkestudentenblad van de Universteit Gent. DeRedactie bestaat uit vrijwilligers en komt

elke dinsdag samen om 19u op het volgendeadres:

Schamperredactie - Studentenhuis DeBrug

St-Pietersnieuwstraat 459000 Gent

09/264.70.87schamper@student.rug.ac.be

Rek.nr.: 890-0144049-35

Lezersbrieven zijn welkom, liefst op dis-kette. Naamloos is prullenmand. Vermeldook studierichting, jaar en contactadres.Op grondig gemotiveerd verzoek latenwij uw naam weg. Lezersbrieven dienenbetrekking te hebben op de studenten-problematiek en de RUG in het algemeenof artikels in Schamper in het bijzonder.De redactie behoudt het recht voor omingezonden stukken verkort weer tegeven, of om technische reden niet teplaatsen.

Oplage:4500 exemplaren op gerecycleerd papier,

gratis verspreid in alle faculteiten, resto’sen homes van de RUG

Verantwoordelijke uitgever:Tim Van der Mensbrugghe

St-Pietersnieuwstraat 45, 9000 GentDrukkerij:

Druk in de Weer c.v. Forelstraat 35

9000 Gent

Redactie:Hoofdredacteur

KernredactieCoördinator

Tom De PaepeAdvertentiesAndy CobbautEindredactie

Jurgen Boel, David De Wolf, Rudy van Doe-selaar, Joke Vrijders, Jef Van Baelen, Tom

De Paepe, Wouter WoussenRedactie

Meyrem Almaçi, Jurgen ‘kinkhoest’ Boel,Andy ‘anorexia’ Cobbaut, Bart Cosyns, Niels

‘mond- en klauwzeer’ De Decker, GrietDefloor, Maarten ‘elefantiasis’ De Gendt,

Tom ‘tering’ De Paepe, Simon ‘Kreutzfeld-Jacob’ Desmet, David ‘verkoudheid’ De

Wolf, Vincent ‘Ghonnoroea’ Janssens, LieveLaurens, Stijn Segers, Kristel Van Audenae-ren, Jef Van Baelen, Tim ‘bipolaire affec-tiestoornis’ Van der Mensbrugghe, Tom Vande Velde, Rudy ‘builenpest’ van Doeselaar,

Elke ‘hemofilie-A’ Van Royen, Jan ‘rodehond’ Vermeulen, Joke Vrijders, Sofie

‘hypochondria’ Willems, Wouter ‘Gilles dela Tourette’ Woussen

VormgevingPapieren versie: Tom De Paepe,

Jan VermeulenInternetversie: Jan Vermeulen

Cover: Tim Van der MensbruggheCartoons

Maarten De Gendt, Patrick HochstenbachFoto’s

Vincent Janssens, Wouter WoussenSchamper op internet

www.schamper.rug.ac.be

23

CC oo ll oo ff oo nnkkrriinnggeenn eennkkoonnvveenntteenn

AAAAGGEENNDDAAAA

Volledige agenda is te vinden op:http://www.student.rug.ac.be

MMAA AANNDDAAGG2266 MMAAAARRTT

DDIINNSS DDAAGG2277 MMAAAARRTT

WWOOEENNSSDDAAGG2288 MMAAAARRTT

DDOONNDDEERRDDAAGG2299 MMAAAARRTT

MMAAAANNDDAAGG 1166 AAPPRRIILL

WWOOEENNSSDDAAGG1188 AAPPRRIILL

DDOONNDDEERRDDAAGG1199 AAPPRRIILL

SK Verkiezingscantus, 20u, de SalamanderVLK Proffen en porrenmatchVG VG-café, 20u, Het Salon - Casa RosaVVN VVN-kwis, 20u, Den Teugel

AW Uitstap naar Noord-Frankrijk, Middeleeuwse Archeologie

VVN Van geneeskunde naar geneeskunde, Aud. E, Plateau

Studentenfanfare Diacantus, 20u, De SalamanderRomania Zwanenzangcantus

MLB Congo Binnenste Buiten, Ludo Martens, 19u30, Aud. B, Blandijn

11.11.11 Kutunka mini-festival in openlucht, 19u30, Parking naast het Technicum

VLK Paasrock met de Mens, FeestzaalLombrosiana Zwanenzang en ontgroening schachten, 20u,Père TotalGFK Playbackshow, 22u, TwieooALS Nationale studentenbetoging tegen Bolog

naverklaring

WINA Fuif + Rockrally, ‘t KuipkeVTK Show en receptie, CocteauVEK EST-fuif, VooruitGermania Fuif, RectorGFK Volleybal, 22u

GFK Ontgroeningscantus, 20u

Zeus Cursus ‘Gevorderd webdesign met PHPVLK DroppingVDK Zwanenzang

VLK Paviljoenfuif, Paviljoen

AGENDACULTUUR•Maandag 26 maartLes piliers de cabaret

21u, TrefpuntDefou en Verfaille

12u30, BijlokeHerfst, hedendaagse dans

20u, Vooruit

•Dinsdag 27 maartTrouble in Paradise

20u, Film PlateauLiterair en Muzikale avon

den, Verhalen van nu en vroeger, 21u,De grote avond

Het crypte koor van de King’s School, 15u,St.-Baafsplein

Fool for love, 20u, ArcaSlub, 20u, Vooruit

•Woensdag 28 maartKimiz, 20u, TinnenpotHosarch, 15u, De Ko-

pergieterijCelibaat: Première, 20uBulderende berg, 15u,

zaal achter de bibliotheek

De Drumleraar, 20u30, Nieuwpoorttheater

Jazz, 20u, BackstageNiet alle Marokkanen zijn

dieven, 20u30 Nieuwpoorttheater

Othello, 20u, NTGYuskin, de horlogemaker,

14u30 Huis van Alijn

•Donderdag 29 maartRobocop, 20u, Film

PlateauLuke Bral, Folk punk,

20u, Ham 59The overjoy rehabilitation

centre, 21u, De centrale

Kamermuziek festival, 20u30, De rode Pomp

Me Jane, 20u, Theater Tinnepot

•Vrijdag 30 maartManke stien, 19u30, Cen

trum Selekest

Pompen of verzuipen, 20u30, DVG

Respect, De Fabriek

•Zaterdag 31 maartPop life, a celebration of

pop culture, 22u, Vooruit

Fluxus, 15u, FnacWereldse Stemmen, 20u,

Vooruit

•Zondag 1 aprilBreakdance festival, 17-

24u, TolhuisCreatief figuurbesnijden

14-17u, St.Pieters-nieuwstraat 45

Tristan en Isolde, 15u, Vlaamse Opera

Zonzo, 15u, De Koper-gieterij

•Maandag 2 aprilParis, Texas, 20u, KNS

•Dinsdag 3 aprilSimon Nalator, 20u,Vooruit

•Woensdag 4 aprilDe ruyver, 20u, Theater

TinnenpotKoorcyclus, 20u, SMAKBeregoed, beresterk,

14u30, Zaal achter de bibliotheek

•Donderdag 5 aprilIn Den Beginne, 20u,

Vooruit

•Vrijdag 6 aprilMorpheus, 23u, VooruitWoyzeck

20u, Tinnenpot

Dan Van Severen, YahelBartana, Caermerskloos-

ter, tot 15/4

Panamarenko, SMAK, tot3/6

Rui Chafes, SMAK, tot 8/4

Pillegift en Engelen-brood: overgangsritue-

len van geboorte totdood, Huis van Alijn, tot

13/6

Alles over Kabouters,Hortus Michel Thiery, tot

30/6

Feestkledij Verplicht,MIAT, tot 27/4

100 jaar vormgeving inVlaanderen, Museum

voor Sierkunst en Vorm-geving, tot 8/4

150 jaar landmeetkundeen cartografie, Museumvoor de geschiedenis vande Wetenschappen, tot

31/6

Eet es genetisch, Sint-Pietersabdij, tot 3/6

De Vlamingen op deTitanic, Sint-Pietersabdij,

tot 1/4

De lichtende ruimte,Centrum voor jonge kunst,

tot 1/4

Piet Verhoye, Colp-artGallery, tot 31/3

Schamper geeft vijf vrijkaarten weg voor elk concertvan Logos (www.logosfoundation.org).

Schrijf ons een kaartje op het bekende adres.