juni 2015

2

BESTUUR Voorzitter ; Femmy Lieben tel; 0566-653862

femmylieben@gmail.com Secretaris; Caroline Zeeuw van der Laan-Beers

tel: 06-33051667

rvdedragt@gmail.com

Penningmeester; Jan Hoeksema

Tel:0512-530928

jan.hoeksema@planet.nl IBAN ; NL 75 RBRB 0982021348

t.n.v penningmeester RV ‘De Dragt’

te Drachten

Commissaris Materiaal Ria vd Leden tel.0512- 522330

Commissaris Roeien; Beginnende roeiers Jansje v,d Sloot tel.0512-519004

Gevorderde roeiers Els Houwink tel. 0512-530928 Coördinator activiteiten Caroline Zeeuw van der Laan-Beers

Redactie nieuwsbrief Margien Donker margien.donker@chello.nl Webmaster Nynke Venema: nynkev@hotmail.com.

Instuifmomenten ; Maandag 09.00 uur, contact persoon; Ed Bakker tel; 06-25543978

Dinsdag 19.30 uur,

Woensdag; 09.30 uur , contact persoon; Margreet ten Hof ; 0512-521715

Donderdag 19.30 uur, vanaf mei 19.30 uur

Vrijdag; 09.00 uur , contact persoon; Margien Donker; 0512-549750

13.30 uur , contact persoon; Margreet ten Hof ; 0512-521715

Zaterdag; 09.15 uur , contact persoon; Els Houwink ; 0512-530928

ROEIVERENIGING DE DRAGT

opgericht op 20 juli 1981

www.dedragt.nl

3

Van de schraag

Van de schraag, Afgelopen woensdag kwam het bestuur bij elkaar voor een “gewone” vergadering en bij het bespreken van de notulen, ontdekten we dat we een maand geleden nog geen eens verhuisd waren. Wat is er een hoop gebeurd in die maand. We zijn verhuisd en ingericht en iedereen roeit alsof we al jaren op de plek op het Gaastereiland zitten. Het is af en toe zoeken naar een boot en soms gaan de riemen er verkeerd in, omdat de boot andersom ligt. Maar niemand moppert, want wat zitten we op een prachtige plek en wat hebben we het goed voor elkaar. Dit is mogelijk gemaakt door de leden die enorm veel werk verzet hebben. Het pinksterweekend is gebruikt om te verhuizen en iedereen droeg zijn of haar steentje bij: sjouwen, slijpen, vegen, boten over roeien, koffie verzorgen, opruimen, enz., enz. Daarnaast gingen mensen door in overleg met de gemeente, met de kanovereniging, met de verzekering, met Vekam en met Bloemhof. De oplevering van de oude loods is naar alle tevredenheid verlopen en dankzij de hulp van Bloemhof hebben we het allemaal gered. Met de gemeente gaan de gesprekken over de opstal en het erfrecht. We krijgen het niet voor elkaar om zekerheid te krijgen over de grond over 30 jaar en we moeten er vertrouwen in hebben dat het allemaal goed komt. Daar willen we komende vrijdag de leden over informeren. Na de verhuizing is een groep roeiers uit Purmerend 3 dagen bij ons te gast geweest en ze vonden dat we het mooiste roeiwater van Nederland hebben. We zijn bij hen uitgenodigd om de mooie Ringvaart te komen roeien. Ed en Willem zijn op vakantie en als ze terug komen gaan ze de instructieruimte en de wc bouwen. De verlichting gaat dan ook aangelegd worden met behulp van Kees Zwaan. Dan zitten we helemaal luxe. Iemand heeft zich al gemeld om bardiensten te draaien. We hebben een mooie kar voor het Beukertje, zodat die ook gehaald kan worden. Elke week gebeurt er wat.

4

Afgelopen zaterdag waren er 11 mensen van Philips voor een roeiclinic. Het was hun personeelsuitje en we hebben er met hulp van Ditte, Jansje, Andrea, Esther, Jan en Els een gezellige middag van gemaakt. Misschien zitten er een paar nieuwe leden bij en in ieder geval komen onze posters bij Philips te hangen en staat het verslag in hun nieuwsblad. De burgemeester is wezen kijken en is rondgeleid door Els. Zondag zijn 5 dames naar Leeuwarden geroeid om de van Dijkbeker op te halen. Het regende een beetje, maar gelukkig konden we de beker in de auto mee geven, want terug gingen er 2 andere roeiers mee. Wetterwille heeft ons ontvangen met soep en koffie en ze hebben beloofd volgend jaar de beker weer op te halen. Ondertussen hebben Jansje en Teatske het enorm druk met introductie en instructie. We hebben er al 10 nieuwe leden bij. Zaterdag open middag en vrijdagavond vergadering en een borrel om even bij te praten. Met elkaar allemaal positieve ontwikkelingen en een vereniging die groeit en bloeit. Van de voorzitter, Femmy Lieben

Van de redaktie

Een oplettende lezer is het misschien opgevallen, de naam van ons krantje is aangepast aan de hedendaagse tijd. Doordat echte nieuwtjes tegenwoordig met de mail gaan vond ik de naam nieuwsbrief niet meer passen bij de inhoud van het krantje . Met de lange weg naar de nieuwe loods zijn we bewust geworden hoe belangrijk zo’n loods voor onze vereniging is.

Met” roei up loads “een Friese naam die refereert aan de loods waar na het roeien de verhalen los komen. Aan een loods/ gids op het water met de informatieve stukjes en de Engelse “ up loads “ aan de digitale weg die de verhalen maken van computer naar computer, en dat jullie maar veel verhalen zullen up loaden naar margien.donker@chello.nl !

Veel leesplezier, groetjes Margien

5

We zijn over!

“We zijn over! De oude loods is nu echt leeg.

Alle stellingen zijn in de nieuwe loods geplaatst en alle boten hebben

daar een plekje gevonden.

Fantastisch resultaat. En nogmaals allen die hieraan meegewerkt

hebben: bedankt!” Aldus de melding van Ed per e-mail op zondagavond 24 mei 2015 rond 6 uur. De

donderdagavond daarvoor begon het. Daarna de vrijdagavond en toen de hele

zaterdag. Ruim dertig namen stonden op het lijstje dat de BoCo (bouwcommissie)

rondstuurde, velen daarvan twee of drie keer. Enkele bikkels zelfs vier keer. En

dan waren er ook nog die helemaal niet op het lijstje stonden en toch kwamen

opdagen om eveneens de handen uit de mouwen staken.

Het resultaat mag er zijn. Alles is over. Ging het allemaal rimpelloos? Nee,

natuurlijk niet. Daar was de eerste avond meteen al de tegenslag van het vlot,

waarvan een oude klacht, een loszittend hoekscharnier, nu een ‘show stopper’ leek

te worden. Na een voorzichtige overtocht van de oude plek naar de nieuwe, achter

de boot van Jan, werd bij de nieuwe ligplaats aangelegd. De wallekant is daar 15

cm hoger dan op de oude plek, dus er ontstaat een extra afstapje, maar ook een wat

minder steil liggend schuin gedeelte. Kijken of we er aan kunnen wennen.

Eventueel later aanpassen.

Het vlot wordt door

Jan naar de nieuwe

ligplaats gesleept.

6

De volgende avond, vrijdag de 23

e, werd het hoekscharnier van het meest zuidelijk

gelegen vlot van een nieuwe bout voorzien en was de zaak gefikst, ook al rest er

nog wat nawerk aan en bij het vlot. In snel tempo werd er begonnen met overvaren.

In het water… uit het water. Tijdelijk op bokjes, desnoods op een paar kussens, hoe

dan ook, de grotere boten waren de vrijdagavond al naar de ‘overkant’. En het liep

eigenlijk allemaal als vanzelf. Die avond vonden al die overgevaren boten al een

tijdelijk plekje in de nieuwe loods.

En dat ging de zaterdag gewoon door. Intussen werden de stellingen gedemonteerd

en overgebracht. Maar daar wachtte een tweede ‘handicap’. Onverwacht bleek de

vloer van de nieuwe loods iets hoger te liggen dan gepland, waardoor de staanders

van de stellingen enige centimeters te lang bleken. Dat vergde extra werk. Maar in

de loop van zaterdag verliep ook dat verder van een leien dakje. En dat allemaal

door de vele, vele handen die het werk daarmee licht maakten. En voorzitter

Femmy maakte van de gelegenheid gebruik om de obligatiecertificaten uit te

reiken. Eén en al efficiency, roeivereniging De Dragt.

Intussen waren nog enkele ‘achterblijvers’ bezig met het strippen van de oude

loods. Alles wat los en (schroef)vast zat moest verwijderd en verzameld. De zolder

van de kantine(bedekt met rattenkeuteltjes…) moest leeg, de lierinstallatie

verwijderd, de riemenrekken, alle kasten en kastjes, losse bedrading. De

vlaggenmast niet te vergeten. En nog veel meer.

Zondagavond kon ‘Chef BoCo’ Ed melden dat de oude loods echt leeg was.

En intussen was de inrichting van de nieuwe loods in volle gang. We kregen de

foto’s per e-mail thuis gestuurd. Al met al een prachtige prestatie!

Ab Mollema

Zo zag het er zaterdagmiddag nog uit.. ‘volle loods’.

7

En zondagmiddag was dit het beeld.

Dauwroeien Het stond ook dit jaar op het programma, dauwroeien . Met een heel vroeg tijdstip in de ochtend en dit jaar een melding dat we ons eigen ontbijt mee moesten nemen hadden zich 10 roeiers zich opgeven. Femmy had het goed uitgezocht en we moesten ons om 6 uur verzamelen om de zon te zien opkomen tijdens het roeien…….. Ja, en daar zat het niet mee. Je bent dan vroeg je bed uit en bereid er maar het beste van te maken maar denkende aan die mooie ochtenden die we met dauwroeien hebben gehad begaven wij ons in een grauwe trieste wereld. Het Grietmansrak was de eind bestemming van de heen weg. Daar waar we met de lente tocht nog heerlijk in het zonnetje hadden gestaan was nu een troosteloze wereld waar geen plaats was voor een paar roeibootjes. De steigers lagen vol, dus de terug weg werd al vroeg weer ingezet. Gelukkig was er bij de haven van de Veenhoop genoeg plek voor ons zodat we de koffie daar aan de wal konden drinken. Ondanks de belofte dat er geen ontbijt zou zijn kregen we toch dikke stukken suikerbrood bij de koffie die Femmy ter plekke druk aan het smeren was. Heerlijk! Voor iedereen die er

8

niet bij was geef je volgend jaar zeker op want het slechte weer hebben we dit jaar gehad dus komende jaren wordt het weer fantastisch !!!

9

10

Onlangs werd ik met de neus op de feiten

gedrukt; er is een niveau in het roeien, dat

ik nooit zal bereiken.

Op woensdagmiddag krijgen we

instructie van Els.

Deze keer stuurde ze in de Haai en het

waaide behoorlijk hard.

Opeens zat het stuurtouw compleet in de

knoop, onder de boot door etc.; niet los te krijgen!

Els is echter voor geen kleintje vervaard en ging op de punt liggen,

om de boel weer in orde te maken. Tijdens deze manoeuvre was er

geen moment van onbalans.

Toen haar pogingen geen resultaat hadden, liet ze ons met behulp van

commando’s aanleggen bij een inham. Daar kon ze uitstappen en

toen was het gauw gefikst.

In dezelfde week zagen we ook een staaltje van Jan zijn kunnen.

De Strânljip zette af van het vlot en direct zat het stuurtouw in de

knoop.

Door de ( alweer ) harde wind raakten we tussen de palen vlakbij het

vlot.

Jan ( in De Sanding) gaf zijn dames een paar commando’s ,zodat de

boot dicht genoeg bij ons stuurtouw kwam.

Daarna maakte hij het los en liet weer van ons af roeien.

Ook tijdens deze manoeuvre was er geen moment van onzekerheid of

bijna-botsing.

Jan wist precies, wat hij moest doen.

Zelf voel ik me soms teruggesmeten naar het niveau van een angstige

beginner, sinds we alweer een poosje geleden omgingen met De

Sanding. Als het hard waait, vind ik De Strânljip een wiebelboot en

wisselen op het water is dan opeens spannend. Aanleggen bij een

“moeilijke” steiger voelt vreemd ..

Gelukkig zijn er ook alweer genoeg momenten, dat het alleen maar

genieten is; ik kom wel weer terug op mijn oude niveau.

11

Maar het gemak en het zelfvertrouwen , waarmee Jan en Els

ingrijpen in een onzekere situatie, zal ik nooit verwerven; dat is mij

allang duidelijk!

Teatske

Skiffweek 2015

Vol enthousiasme meldde ik mij aan voor de skiffweek die plaats vond

tussen 15 en 19 juni 2015. Bij de oproep voor de skiffweek stond

nadrukkelijk vermeld dat deze week ook geschikt was voor nieuwe leden

met nog maar weinig roei-ervaring.

Maandagavond 15 juni, vijf dagen na het behalen van mijn roeiproef, zat ik

voor het eerst in een skiff. Dat was even wennen. Vijf minuten voor ik

instapte zag ik 'medebeginneling' Nienke kopje onder gaan en ook zag ik

Ab worstelen om uit een rietkraag te geraken. Dat alles maakte mij

enigszins onzeker. Het gevoel van onzekerheid werd nog versterkt toen ik

eenmaal op het roeibankje had plaatsgenomen. Gelukkig had mijn coach

Ria er wel vertrouwen in en dat liet ze merken ook. Al molentjes draaiend

en heupwiegend sloeg ik mij door de eerste minuten heen. Daarna, aan het

touw, de eerste voorzichtige slagen.

De term 'veilig boord' had ik al in de mijn oren geknoopt doordat ik eerst

een half uur de kunst vanaf de kant had kunnen afkijken. Bedankt Ab, Iris

en Nienke! Tijdens het roeien was er geen tijd om na te denken, omdat ik

alle aandacht bij de uitvoering van de roeitechniek van het skiffen moest

houden. Toen ik maandagavond rond half tien echter naar huis reed en ik in

gedachten 'veilig boord' vergeleek met de bamboedragers van een

Indonesische vlerkprauw, drong het principe goed tot mij door. Hier had ik

de tweede dag profijt van.

Dinsdagavond was het zonnig en er was weinig wind, een heerlijke avond

op het water. Ria's enthousiasme bleek een goede stimulans te zijn. Het

aantal kruisjes op mijn lijstje groeide gestaag. Ik kon al volledig oprijden en

met twee riemen strijken, ook kwam er al wat vaart in de skiff.

12

Vlak voor het eind van de tweede les verloor ik echter mijn

bedachtzaamheid. Ik keek achterom naar het vlot en hield mijn handen niet

bij elkaar.......kopje onder in de plomp. Gelukkig kon ik van de nood een

deugd maken en ik probeerde weer op de skiff te klimmen. Dit lukte

gedeeltelijk, ik zat al op de skiff, maar het lukte niet om op het roeibankje te

gaan zitten. Geen kruisje dus, alleen een stip in het hokje.

Woensdag, waren we met een heel klein groepje. Alleen Ab en ik roeiden

vertwijfeld rond in de regen, terwijl Teatske gehuld in een poncho op het

vlot stond te coachen. Onbewuste angst na het omslaan van de vorige avond

zorgde ervoor dat ik verkrampt roeide met te korte slagen, wat de skiff heel

13

instabiel maakte. Tijdens het roeien kon ik er niet goed achter komen wat ik

verkeerd deed, ook nu realiseerde ik mij dat pas toen ik in de auto terug

reed naar huis.

Donderdagavond om half acht stonden Teatske en Emma als coaches voor

Ab en mij klaar. Nu was het niet de regen, maar de wind die ons parten

speelde. Het roeien ging me gelukkig weer beter af. De slagen goed

afmaken bleek inderdaad het middel om de skiff beter in balans te houden.

Op de laatste avond ontdekte ik dat leren skiffen voor mij ook een goede

levensles is (geweest). Ik als altijd snel en impulsief handelende persoon,

moest nu rustig, bedachtzaam en weloverwogen te werk gaan. Helaas voor

Nynke en Iris moest hun derde skiffles om half negen wegens te harde wind

worden afgelast. Gelukkig hadden zij vrijdag nog een laatste kans.

Alles aan de skiffweek was tot in de puntjes georganiseerd. Jan en Els

kwamen met koffie en thee naar het vlot. Ook lagen de hele week de skiffs

bij hen in de tuin. Hun garage kon worden gebruikt om je om te kleden als

je een nat pak had gehaald. Heel erg bedankt hiervoor!

14

Verder wil de coaches van de skiffweek heel hartelijk bedanken. De

coaches steken zoveel tijd in de roeivereniging. Als nieuw lid van de club

verbaas je je daar steeds weer over.

Vanaf het begin van mijn aanmelding in maart 2015 heb ik mij heel erg

welkom gevoeld bij roeivereniging De Dragt. Dit is vooral te danken aan

mijn enthousiaste coaches Teatske en Andrea, maar ook aan de 'gewone'

leden die je tijdens de instuiven direct hartelijk in de groep opnemen. Ik

hoop nog heel veel jaren met veel plezier lid te blijven van roeivereniging

'De Dragt'.

Klaske

15

VERSLAG ROEICLINIC PERSONEEL PHILIPS, Na aankomst en een kopje koffie kregen we uitleg over het roeien, de verschillende boten en de techniek. Dit werd voorgedaan op een fitness roeimachine. Hierna werd het tijd om in de benen te komen en werd de eerste boot naar het water gedragen, de spanen gemonteerd en kon de eerste groep aan boord. Linker voet op het plankje, instappen en rechtervoet op de voeten steun, zitten gaan en de linkervoet bijplaatsen. De houders voor de roeispanen vast en daar ging de eerste groep. In totaal zijn er vier boten vertrokken, alleen met 1 of 2 personen van de roeivereniging aan boord. Al snel kwamen we erachter dat het toch wat anders is als de fitness machine. De handen heb je niet naast elkaar maar de linker boven de rechter wat het wat lastig maakt de spanen netjes boven water weer in de ruststand te krijgen en dan is er nog zoiets als timing. Focus op de spaan van de aangever en proberen zo synchroon mogelijk de slag door het water te volgen. Ben je te laat dan zitten de spanen over elkaar en is het een slag wachten en opnieuw het tempo proberen te volgen. Veel van de omgeving heb ik niet gezien, maar de spaan van de aangever was wit met blauwe vlakken op de uiteinden en een rood pompebled in het midden. We kregen steeds keurige aanwijzingen en hadden een leuke sfeer aan boord. Ik denk dat we meer hebben gelachen als synchroon geroeid. Na een uurtje was het weer aanleggen en de boten weer terug leggen in de stelling, na ze netjes afgespoten en drooggewreven te hebben. Hierna een korte evaluatie onder het genot van een schipperbitter. Al met al een leuke ervaring die voor herhaling vatbaar is.

16

De van Dijk-beker

staat eindelijk weer

in Drachten!!

Deze beker stond al bijna twee jaar lang bij de roeivereniging de

Wetterwille in Leeuwarden te wachten om eindelijk eens opgehaald te

worden door de roeiers uit Drachten. Dit

roeitochtje stond al heel lang in onze planning, maar óf door het weer óf

door te weinig deelnemers ging het steeds niet door. Maar nu is het er

eindelijk van gekomen, op zondag 21 juni (de langste dag én vaderdag!).

Het was nog even puzzelen voor de mensen die graag een enkele reis

wilden roeien en afhankelijk daarvan welke boten we mee zouden nemen.

Na veel ge-app en gebel over en weer tot laat in de avond ervoor, was het

voor de meesten van ons nog een verrassing wie wel of niet zouden komen

opdagen. Uiteindelijk stonden we met z’n vijven op het vlot en konden we

vertrekken met één C4. In Leeuwarden zouden twee personen gewisseld

gaan worden. De lucht was dreigend, maar het was droog en nog een beetje

frisjes. Maar we hadden kannen vol lekkere koffie met bovendien heerlijke

koekjes in onze mand, dus laat de dag maar beginnen. Een eenzame visser,

die in de vroege ochtend van de rust dacht te genieten op ons vlot, trok zich

al wijselijk wat verder terug. Hij heeft het allemaal eens gade geslagen en

dacht er zo het zijne van. Ik verbeelde me enige opluchting op zijn gezicht

te zien toen wij eindelijk weg roeiden van ons vlot. We hadden de wind in

de rug, dus we roeiden heerlijk richting Leeuwarden. Maar de dreigende

lucht bleef niet alleen dreigend, we werden uiteindelijk ook nat! Het begon

als een mieser-regen, maar in Warten werd het echt een flinke bui! We

besloten om onder de brug een bakje koffie te drinken met een heerlijke

koek. Het was er wel winderig en in je natte plunje voelt dat wel heel koud

aan Femmy zag al weer licht aan de horizon, dus we besloten snel weer

verder te gaan. Maar wat een water stond er in de boot! We kwamen tot de

ontdekking dat we zonder hoosblikken en sponsen op pad zijn gegaan. Een

pikhaak was ook wel erg handig geweest bij het aanleggen. Maar we zijn

vlak voor vertrek zo bezig geweest met wie er nu wel of niet mee zouden

gaan roeien naar Leeuwarden, dat we deze essentiële voorwerpen gewoon

vergeten zijn. Na een klein kwartier werd het inderdaad weer droog. Even

later roeiden we al door de buitenwijken van Leeuwarden. Alle bruggen die

17

we passeerden pasten zich aan de breedte van onze boot aan. Ontzettend

goed geregeld daar!! Van veraf zijn ze te smal, maar als je dichterbij komt

zijn ze precies op maat ! Super !! En alle huizen hebben we goed kunnen

bekijken en bekritiseerd. Nog even het van Harinxmakanaal oversteken en

rechtsom de Froskepôlle, dan zijn we gearriveerd. En ja hoor….het begint

weer te plenzen! Zo mogelijk nog harder dan in Warten. In Leeuwarden

werd nog volop geroeid dus het was druk aan het vlot. We konden onze

boot daar niet laten liggen. Zo snel als we eruit waren, zo snel zaten we er

ook weer in. “Wat doen jullie nou?” riepen ze. “De boot verplaatsen.” Dat

leek ons de makkelijkste manier. We lagen heel mooi langs het gras, maar

waar knopen we onze landvasten aan vast? We zijn onze haken ook

vergeten mee te nemen. Niet echt slim bezig dus. Maar gelukkig heeft de

Wetterwille alles voor handen en daar hebben we ook dankbaar gebruik van

gemaakt. Inmiddels waren Wiebe met de kinderen en Emma ook

gearriveerd in Leeuwarden om Pietrix en Anke af te lossen. Maar eerst

moesten we die van Dijk-beker nog in onze handen zien te krijgen, eerder

gaan we niet weg. En dat is gelukt. Onder het genot van verse koffie en een

kop soep werd de beker officieel overhandigd.

18

Na weer wat opgedroogd en opgewarmd te zijn moesten we maar weer eens

op huis aan gaan. Maar eerst moest er nog gehoosd worden. Er stond

behoorlijk wat water in de boot! Om 12.45 uur konden we dan toch weer

vertrekken, uitgezwaaid door Anke, Pietrix en de meiden en de mensen van

de Wetterwille.

We moesten nu meer tegen de wind in en dat voelde wel wat frisser aan. De

stukken in de luwte was wél aangenaam. De terugreis verliep heel

voorspoedig. Het bleef zowaar de hele reis droog. Het ging zo lekker dat we

zelfs de koffiepauze hebben overgeslagen.

Voor drieën waren wij weer bij onze loods. Iedereen was blij weer zo op

tijd thuis te zijn met het oog op vaderdag wat nog in meerdere families

gevierd moest worden.

Nu maar hopen dat de Wetterwille niet weer binnen een paar maanden de

beker weer op komen halen! De beker mag gerust een jaartje of twee in

onze prijzenkast staan! (Waar is onze prijzenkast eigenlijk?)

De koeriersdienst.

(Femmy, Anke, Emma, Margien, Wiebe, Pietrix en Esther)

Verenigings Shirt

Zijn er nog mensen die een club

shirt willen bestellen?

Ik heb weer even navraag gedaan naar

de huidige prijzen bij Roeigoed.

*Korte mouw - Supplex met rits,

Custom € 48,34 .

*Lange mouw met rits/supplex/Branchia

(Karapiro model) € 50,95.

Het lange mouwen shirt is uitgegaan

van een winddichte rug, ( branchia).

Mocht je interesse hebben mail dan je

naam , maat en shirt lang of kort naar

margien.donker@chello.nl. Als er genoeg mensen zich

aanmelden kan ik een bestelling de deur uit doen. Mocht

je voorkeur uitgaan naar een ander shirt kijk dan even

op de site van Roeigoed bij de clubtenues ik kan dan

altijd informeren naar de mogelijkheden hiervan.

19

Zaterdag 27 juni

Open Dag

Zaterdag 27 juni was het

dan eindelijk zover: wij

konden samen met de

Kanovereniging de deuren

van de loods openen voor

Drachten e.o. Gelukkig

werkte het weer mee, lekker

zonnetje en wat wind. Toen

ik aankwam waren Ria en

Frans al druk doende met

vlaggetjes stoelen enz. Ik kreeg meteen een grote zak met oranje

vlaggetjes in handen om bij de weg op te hangen, gelukkig kwam

Wiebe, want voor mij waren de bomen en de brandnetels echt te

hoog. Toen we terug kwamen waren er al meer mensen actief. De

skries lag al buiten en toen de pers kwam moest zij te water en met

Ria als stuur hebben we een stukje gevaren voor de foto’s, daarna

met de fotograaf naast Ria op het stuurbankje nog een serie foto’s

gemaakt.

Toen was het de beurt aan de aanwezigen: vooral de kanoërs hebben

er veel gebruik van gemaakt en constateerden unaniem dat roeien

toch wel oefening vergt, maar met wat uitleg van de stuurvrouw ging

het meestal prima. Ook van ons zijn er een paar in een kano gestapt.

De catering was goed verzorgd en verder hebben we bij elkaar

gebuurd en uitleg aan de belangstellenden in de loods gegeven. Het

was al met al een geslaagde middag waarbij vooral in het begin van

de middag regelmatig mensen langs kwamen.

Jansje

20