Rhea Bailey : Concerto

ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΑΘΗΝΑSPITI TIS KYPROU (House of Cyprus), ATHENS

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

MINISTRY OF EDUCATION AND CULTURE REPUBLIC OF CYPRUS

22.11–10.12. 2011

“ Ἐς γῆν ἐναλίαν Κύπρον, οὗ μ’ ἐθέσπισεν οἰκεῖν Ἀπόλλων”, αυτό είναι το σημείο στο οποίο στέκεται η ζωγράφος Ρέα Μπέιλυ, αλλά και ο κραδασμός που εκπέμπει το συγκεκριμένο ιστορικό και γεωγραφικό της στίγμα. Μιλάμε για ένα σταυροδρόμι πολιτισμών, που φωσφορίζει την ελληνική, και για τούτο οικουμενική, ταυτότητά του μέσα από τη ζύμωση των καιρών. Αυτή η κυκλοστροφία ωστόσο διανοίγει τις υπόγειες δια-δρομές μιας μυστικής κοσμογονίας, που σηματοδοτεί-ται από τα έργα της Κυπρίας ζωγράφου καθώς σχημα-τίζουν μια πλήρη σύνθεση φωτός και μουσικής, όπως την εκφράζει με το δικό της “κοντσέρτο ζωγραφικής”. Η μουσικότητα του χρώματος αποτυπώνει οργανικά το χαρακτήρα της Μπέιλυ, αφού η φόρμα, όπως είπε ο Καντίσκυ που ένιωθε τα χρώματα να ηχούν μουσικά, “είναι η εξωτερίκευση του εσωτερικού περιεχομένου. Όπως εγείρει κάθε ειπωμένη λέξη (δέντρο, ουρανός, άνθρωπος) μια εσωτερική δόνηση, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με κάθε εικονιστικά αναπαριστώμενο αντι-κείμενο”.

Για Ένα Κονσέρτο ΖωγραφικήςΚυριάκος ΧαραλαμπίδηςΠοιητής

“ … Sea-girt Cyprus, where Apollo has bid me live” is where the painter Rhea Bailey stands, the precise historical and geographical point from where she emits her vibration. This is a crossroads of civilisa-tions which emanates its Greek, therefore ecumeni-cal identity, through the maturing processes of time. This spiralling force, however, opens up the subter-ranean routes of a secret creation which bears the marks of the works of the Cypriot painter, works that are a complete composition of light and music as expressed in her own painting concert. The mu-sicality of colour depicts the essential character of Rhea Bailey, since form, according to Kandinsky who experienced the music of colours, “is the expression of inner content. Every word uttered- ‘tree‘ ‘sky’ ‘crea-ture’- causes an inner vibration, the same happens with every object visually represented.”What defines Rhea Bailey’s art is her inner vibration which, once expressed, forms circles in the air, imi-tating the sparrow’s spiralling flight and motion. The

About A Painting ConcertKyriakos CharalambidesPoet

[Translated from Greek by Lia Vickers]

Εκείνο που ρυθμίζει την καλλιτεχνική εργασία της Ρέας Μπέιλυ είναι ακριβώς ό,τι δονείται μέσα της και ό,τι εξερχόμενο διαγράφει κύκλους στο διάστημα, χελι-δονίσματα και φτερουγίσματα. Το πράγμα δηλώνεται στην πράξη και η πράξη προσδιορίζεται ως σύλληψη και εκτέλεση που υπόκειται στην περιρρέουσα ατμό-σφαιρα, στον κραδασμό του χώρου και στην αίσθηση ότι τούτο συντελείται μπροστά στη ζωντανή παρουσία του κοινού. Θα έλεγε κανείς ότι η κυκλική διάταξη των πολυπτύχων της ζωγράφου τρέφεται από την ανάσα ενόρκων-θεατών που καλούνται ακριβώς να αποφανθούν για την αθωότητα της τέχνης. Αυτό που ζητούν από εμάς οι συνθέσεις της Μπέιλυ είναι να προσερχόμαστε γεμάτοι φως στα όρια των ανθρωπί-νων δυνατοτήτων μας. Βρισκόμαστε μπροστά σε έργα εικαστικά των οποίων η συγχορδία μπορεί να διαπε-ράσει την πλέον πυκνή επιφάνεια και να μαλακώσει κάθε αντίσταση, αρκεί ν’ αντιληφθούμε το διαστημικό τους κάλεσμα και να συναιρεθούμε από τη δίνη της εξαρσιακής τους διατύπωσης. Οι πίνακες της Ρέας Μπέιλυ καθίστανται ενεργοί ανάλογα με εκείνον που τους παρατηρεί και τους ακούει. Η σχέση τους με τον θεατή λειτουργεί απολύτως μουσικά, και τούτο πρέπει να δηλωθεί εξαρχής. Είναι ζήτημα ευαίσθητου αφτιού, που μετατονίζει το Άπειρο στην κλίμακα της ψυχής.Εδώ θα ταίριαζε να πούμε μια παραβολή, παρμένη από το βιβλίο “Η Κινεζική θεωρία της τέχνης”. Η παραβο-λή σχετίζεται με τη συνομιλία που είχε ο Κομφούκιος, γύρω στον 5ο αιώνα π.Χ., με ένα μαθητή του. Τη δί-νουμε όπως τη μεταφράσαμε από την αγγλική έκδοση του βιβλίου:Ο Τσε Χσία είπε: “Αυτός ο στίχος [του Βιβλίου της Ποι-ήσεως] τι να σημαίνει; Λέει, ‘Πόσο νικητήρια τα χαμό-γελά της! Πόσο τα μάτια της ελκυστικά! Και το λευκό επαλείφει το δείγμα του προσώπου.’ ”Ο Κομφούκιος απάντησε: “Στην τέχνη της ζωγραφικής η λευκή σκόνη μπαίνει τελευταία.”“Μήπως εννοείτε ότι τα θεσμοθετημένα και πρωταρχι-κά πρέπει να είναι τελευταία; ”“Ω, Αχ-σιάνγκ, θέτεις εδώ ένα σημείο. Είσαι τώρα άξιος να συζητήσεις το Βιβλίο της Ποιήσεως. ”Δεν θα σταθούμε περισσότερο σ’ αυτό. Απλώς θα θέλαμε να υποβάλουμε στη δική σας ευαισθησία τη σημασία της διείσδυσης στο μυστήριο της καλλιτεχνι-κής δημιουργίας – την ίδια την ποίηση του κόσμου, που

essence of her work is manifested in action, action, in this instance, being defined as conception and performance which is subject to the influences of the ambience around, the vibration of the place, the sense that art is happening in the presence of the public.It could be said that the circular placing of the polyp-tychs is boosted by the live presence of the juror-spectators who are called upon to reach a verdict on the innocence of art. What Rhea Bailey’s composi-tions require of us is to approach them in an enlight-ened state, as far as that is humanly possible. We stand before visual art work of such harmony that it can penetrate the most dense surface, it can dampen every resistance, so long as we receive the paintings’ cosmic call and become one with them, caught in the maelstrom of their effusive messages.Rhea Bailey’s paintings are activated on sight, de-pending on who is viewing and listening to them. Their relationship with the viewer functions on a purely musical level, this has to be established from the beginning. It has to do with having a sensitive ear to transcribe the Infinite onto the scale of the soul.At this point it would be appropriate to quote a par-able taken from the book of The Chinese Theory of Art. The parable is associated with a conversation between Confucius and one of his disciples around the fifth century B.C. Tse-Hsia said, “What does this line (in the book of Poetry) mean? It says, ‘How winning her smiles! How attractive her eyes! And the white (su) makes up the pattern.’”Confucius replied, “in the art of painting, the white powder is applied last.”“Do you mean that the rituals should come last?”“Oh, Ah-shang, you have suggested a point here. You are worthy to discuss the Book of Poetry.”We will tarry no more. We would simply like to sub-mit to your sensitivity the significance of penetrating into the mystery of artistic creation, the very making of the cosmos, which is archetypally related to the mystery of Heaven and Earth. We think that her very nature allows Rhea to achieve such a penetration. Her name is her very seal. “Rhea”, the artist herself explains, “ is the personification of movement, suc-

αρχετυπικά σχετίζεται με το μυστήριο του Ουρανού και της Γης. Θαρρούμε πως από τη φύση της η Ρέα Μπέιλυ επιχειρεί με επιτυχία μια τέτοια διείσδυση. Έχει εξάλλου σφραγίδα το όνομά της. “Ρέα”, λέει η ίδια, “είναι η προσωποποίηση της κίνησης, της διαδοχής και της διάρκειας: ρέουσα, ρέω, ροή. Η Ρέα της μυθολογί-ας σχετίζεται με τον κύκλο της ζωής. Ο σύζυγος της, ο Κρόνος, κατάπινε τα παιδιά του για να μην του πάρουν την εξουσία. Όμως ο γιος του, ο Ζευς, με τη βοήθεια της μητέρας του Ρέας, σκότωσε τον Κρόνο/Χρόνο. Η Ρέα κατήργησε δηλαδή το χρόνο και έκανετο γιο της αθάνατο. Τελικά η μάνα Γη ταυτίζεται με τη ζωή”.Ας μη μας διαφεύγει άλλωστε πως η Ρέα, ως ελληνική θεά, αντιστοιχεί με την Κυβέλη, την ασιατική θεά της φύσης. Η Ρέα, όπως και ο Κρόνος (ο άντρας αλλά και αδελφός της), ήταν παιδιά του Ουρανού και της Γης. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι το μυθικό γενεαλογικό δέντρο της Ρέας Μπέιλυ έχει την αναγωγή του στο αρ-χέγονο ζευγάρι του Ουρανού και της Γης. Όμως για να έρθουμε από το μύθο στην ιστορία, οφείλουμε να το παραδεχτούμε πως η Ρέα Μπέιλυ μοιράζεται ανάμεσα στα δύο: Ουρανός και Γη τη συνθέτουν και τη διεκδι-κούν. Αυτή ως καλλιτέχνις αντλεί από το γήινο κόσμο της και τον μετασχηματίζει προς μια ουράνια πνευματι-κότητα. Εκτελεί το χρέος της, καίει θα λέγαμε το κάρμα της, προχωρεί παραπέρα, μετεξελίσσεται προς άλλους κόσμους. Η ίδια το επεξηγεί ως εξής: “Στον αγώνα εναρμόνισης των αντιθέτων, συναντάται η τρίτη ιδιότη-τα, συμβαίνει η δημιουργία. Στην αναζήτηση της ουσίας πέρα από τα φαινόμενα, ο μικρόκοσμος συναντά τον μακρόκοσμο. Στην αναζήτηση της ουσίας πέρα από τη μορφή, συμβαίνει η μετουσίωση”.Αυτή η μετουσίωση αφήνει τα σημάδια της στους πίνακες που έχουμε τώρα μπροστά μας. Είναι πίνακες εκατομμυρίων ετών, εκατομμυρίων ετών φωτός, καθώς, πίσω από αυτούς “υπάρχει μια αλυσίδα γήινων προγό-νων και επίσης ένα ουράνιο τόξο κοσμικών προγόνων”, καταπώς θα το έλεγαν κάποιοι διαλογιστές ή θεόσοφοι. Οι ίδιοι θα υπογράμμιζαν και το “αναπόφευκτο του μέλλοντος μας” και την “πολυπλοκότητα της δομής” και τη “βροντή της διαστημικής ηχούς” και τη “λεπτοφυή ενέργεια που καταργεί κάθε γραμμή μεταξύ φυσικού και μεταφυσικού” και τον «ρεαλισμό της αληθινής πραγμα-τικότητας», που δεν είναι άλλο από το σημείο “όπου τα πάντα υπάρχουν και είναι ευδιάκριτα και κατανοητά”.

cession, a lasting quality. “Rhea” comes from the Greek verb “ρεω” “to flow”, «ρεουσα» “the flowing one” ‘ροη “the flow” The mythological Rhea is associ-ated with the cycle of life. Her husband, Saturn, swal-lows his children so that they might not seize power from him. However, his son Zeus, assisted by his mother Rhea, kills Saturn/Time. Thus Rhea eliminates time and makes her son immortal. In the last analysis, Mother Earth is identified with life.Let it be noted that the goddess Rhea is the Greek counterpart of Cybele, the Asiatic goddess of nature. Both Rhea and Saturn (her husband and brother) were the children of Uranus and the Earth. So there, Rhea’s family tree stems from the primeval couple of Uranus and the Earth. But to shift from myth to history we have to admit that Rhea Bailey is the creation of both elements. Both Uranus and the Earth are her component parts. Both have claims on her. Being an artist, she draws from the Earth world and she transmutes it into a spiritual, heavenly concept. She performs her duty, she fulfils her destiny, she moves even further, she goes through successive transformations, moves towards other worlds. This is how she explains it: “ In the quest of harmonising the opposites a third quality is met; the truth, the point where microcosm and macrocosm meet, where the experience of an atom can be the experience of a universe, the experience of a human being, that of humanity. In the quest for the essence beyond form, transformation takes place.”This transmutation leaves its marks on the paintings we have in front of us. These are paintings which are millions of years old, millions of light years, as, behind them there exists a chain of earth ancestors as well as a rainbow of cosmic ancestors as some thinkers or mystics might say. They would emphasise” the in-evitability of our future”, “the complexity of structure”, “the thunder of the echo from the Universe” and the “the delicate nature of energy which dispenses with every line separating the natural and the metaphysi-cal world ‘, “the realism of true reality” which is none other than the point where everything is, where it stands clear and is easy to understand. All these are in full harmony with the painter’s metaphysical tendencies which urge her to inscribe

Όλα αυτά συναρμόζονται απόλυτα με τη μεταφυσική ροπή της ζωγράφου, που την ωθεί να γράψει δυο δεσμευτικά γι’ αυτήν συνθήματα στους τοίχους του εργαστηρίου της. Το πρώτο λέει: “ Όποιοι κι αν είναι οι ρυθμοί της εποχής, η ψυχή έχει τους δικούς της”. Το δεύτερο λέει: “Creating new worlds for future generations”. Το αγγλικό ειπώθηκε γι’ αυτήν από κάποιον άλλο, η υιοθέτησή του όμως είναι πλήρης: “Δημιουργία νέων κόσμων για τις μελλοντικές γενεές”. Η Ρέα χύνεται στη μάχη για τη σωτηρία της ζωγραφι-κής, που είναι άρρηκτα δεμένη με τον αγώνα για μια ιδανική μελλοντική πολιτεία. Η θεοσοφική αντίληψη θα το αντιμετώπιζε ως “αγώνα για την έναστρη πολ-λαπλότητα» και η χριστιανική θεολογία ως τη θέσπιση της «ουράνιας βασιλείας». Ο Διονύσιος Σολωμός το λέει, βέβαια, στη δική του ποιητική γλώσσα: «Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος”.Η μεταφυσική θεώρηση της ζωγραφικής δημιουργί-ας της Ρέας Μπέιλυ είναι αναγκαία, γιατί τα έργα της αναπτύσσονται μέσα στον μεγάλο ωκεανό της ζωής απ’ όπου εκπορεύεται και η προόραση του μέλλοντος. Μάλλον θα πρέπει να μιλάμε για την εκπόρευση του χρώματος, για την κάθαρση και τον εξαγνισμό μέσα από ένα παιχνίδι εφηρμοσμένων κοσμικών θεωρή-σεων, έτσι ώστε τα χρώματα, με τις κυκλοστροφικές εκρήξεις, τα πετάγματα και τις αναλαμπές τους, να καθίστανται αγωγοί μιας ανώτερης γνώσης. Η πνευμα-τική άτρακτος των έργων της Ρέας, αυτή θα λέγαμε η εσωτερική εκπομπή χρωμάτων, οδηγεί τον παρατηρητή πέρα από τη βαρύτητα, του προσπορίζει συμμετρία και γαλήνη και συνεπιφέρει τη χαρά. Πρόκειται δηλαδή για τέχνη απελευθερωμένη και δοξαστική. Ακόμα θα προσθέταμε ότι με αυτήν η καλλιτέχνις ανακαλύπτει το δικό της χρώμα της ψυχής, μαθαίνει να πετά με το ρυθμό, επάνω καθισμένη στο μαγικό χρωστήρα της.Ασφαλώς ένα χρώμα, όταν είναι τοποθετημένο χο-ρευτικά μέσα στον πίνακα, περιέχει χίλιες λέξεις και συναιρεί το λόγο. Δεν χρειάζεται λοιπόν να πούμε περισσότερα για να τονίσουμε πόσο λυτρωτικά είναι από μόνα τους, με την ίδια τη θέασή τους, τα ζωγραφι-κά πολύπτυχα της Ρέας. Σε μια εποχή φτιασιδωμένων, ψιμυθιωμένων πινάκων και ιδεών, εκεί όπου η κακοτε-χνία μολύνει το διάστημα, η Ρέα Μπέιλυ, ως εντεταλ-μένη δουλεύτρα της αρμονίας, ζωγραφίζει στο ύψος της καρδιάς της και σε πολλά ταμπλό τη μουσική της.

two fully committing slogans on her studio walls. The first one says “No matter what the rhythms of the present, the soul has its own rhythms. “The second one says, “Creating new worlds for future genera-tions.” This second one was once quoted about Rhea and she fully identifies with it. Rhea throws herself into the fray for the salvation of the art of painting, a struggle which is inextricably linked with the strug-gle for an ideal future state. The theosophical view would treat this as “a struggle for the multiplicity of stars’ whilst Christian theology would view it as the establishment of “The kingdom of Heaven”. The poet Dionysios Solomos expresses the same thing in his poetic language: “A beautiful, chaste world, made for angels”. Seeing Rhea’s paintings in a metaphysical light is necessary, because her works evolve inside the great ocean of life which is the source of insight into the future. We ought rather to talk about the outpouring of colour, about the cleansing and puri-fication gained through a game of applied cosmic considerations in such a way that colours, in their spiralling outbursts, their flights and flashes become channels of higher knowledge. The intellectual ve-hicle of Rhea’s works, this inner emission of colour, takes the observer beyond gravity, provides him with symmetry and brings along joy. This is the kind of art that is liberated and celebratory. We would even go further to add that with this art Rhea discovers the colour of her soul, she learns to fly to the rhythm, seated on her magical brush. Surely a colour that is made to dance inside the painting conveys one thousand words and it condenses language. No need then to say more in order to emphasise how liberat-ing, of themselves, through their very viewing, Rhea’s painting polyptychs are. At a time of artificial, heav-ily made up paintings and ideas, at a time when bad workmanship pollutes space, Rhea Bailey, appointed labourer of harmony, paints her music working at heart level and on a number of canvases. As her art evolves, it helps her evolve, it reveals to the artist her new potential. Rhea knows this well, in any case. There is no sense in recycling your work. You owe it to yourself, if you are a true artist, to move up the ladder, to evolve, there is no other way than experi-mentation and risking. In order to be a vehicle of the

Η τέχνη της εξελισσόμενη την εξελίσσει, της αποκα-λύπτει νέες δυνατότητες του εαυτού της. Άλλωστε η Ρέα το γνωρίζει καλά: Δεν αξίζει ν’ ανακυκλώνεις τη δουλειά σου. Οφείλεις, αν είσαι αληθινός καλλιτέχνης, να ανεβαίνεις την κλίμακα – και δεν υπάρχει άλλος τρόπος από τον πειραματισμό και τη διακινδύνευση. Για να γίνεις φορέας των νόμων της δημιουργίας, θα πρέπει να τολμήσεις να τους προκαλέσεις. Ωστόσο εδώ χρειάζεται προσοχή, για να μην τους επιτρέψεις να ξεχυθούν όλοι καταπάνω σου. Θα πρέπει να γνωρί-ζεις πόσο νέο κύμα θα επιτρέψεις. Με ποιο ρυθμό και ποια ένταση θα σ’ εκτοξεύσει η βουλητική ορμή σου. Η πείρα, η καλή τεχνική και η ωριμότητα θα σε βοηθή-σουν να σταθμίζεις τα πράγματα και να τα καθοδηγείς εκεί που θέλεις.Μένω λοιπόν με την αίσθηση πως η Ρέα Μπέιλυ, έχοντας εξοφλήσει τους αναγκαίους διαλογισμούς της, ολοκλήρωσε τον ψυχικό της αγωγό και τον εκλέπτυνε, έτσι ώστε να διοχετεύεται μέσω αυτού το υψηλό καλ-λιτεχνικό της πνεύμα. Το ουσιώδες είναι ότι δεν απαρ-νιέται την ύλη, αρπάζεται από αυτήν και αντλεί ιδέες και δυνατότητες του κόσμου, προχωρώντας με αιφ-νιδιασμούς. Εάν η Ρέα δεν ήταν αληθινή καλλιτέχνις, δεν θα διατύπωνε ποτέ αυτό που είπε σε παλαιότερη συνέντευξή της: “Οι ζωγραφιές μου αρχίζουν να ζουν, όταν τις παρατηρώ στη διάρκεια της μέρας σε διαφο-ρετική στιγμή του ηλιακού φωτός, ευθέως ή πλαγίως. Το ηλεκτρικό φως τις σκοτώνει. Οι ζωγραφιές έχουν το δικό τους φως που πηγάζει από μέσα”.Μη λησμονούμε συνεπώς, καθώς παρατηρούμε τα έργα της Ρέας με τη βοήθεια του τεχνητού ηλεκτρικού φωτός, πως έχουν το δικό τους φως που πηγάζει από μέσα. Αυτή είναι η τέχνη τους, η αντίστασή τους και η ομορφιά τους. Κι ακόμα, για να τελειώνουμε με λόγια της καλλιτέχνιδας, “μπορούν να σταθούν από μόνα τους, αλλ’ όταν είναι μαζί δημιουργούν μια δυναμική που δικαιώνει τη συνύπαρξή τους”. Και τη συνύπαρξή μας με αυτά, θα μπορούμε να προσθέσουμε.

laws of creation, you must dare to challenge them. However, attention is necessary at this point, so as not to allow everyone to lash out at you. You have to know how much new wave you will allow, with what rhythm and how much intensity your volition will send you off. Experience, good technique and maturity will guide you to balance things and lead them where you wish. I therefore remain under the impression that Rhea Bailey, has completed her necessary medita-tions, she has fully constructed her soul’s duct and refined it so that her high artistic spirit can be chan-nelled through it. The essence of this is that Rhea does not reject matter, rather she attaches herself to it, she draws ideas from it and sees possibilities of the world, she moves ahead full of surprises. If Rhea were not a true artist she would never have stated what she did in an earlier interview. “My paintings be-gin to live, when I observe them during the day, view-ing them at a different moment of the sun’s light, looking at them directly or from the side. Electric light kills them. The paintings have their own light which comes from inside.” This is their art, their resistance and their beauty. And to finish with the artist’s words “Although they can stand apart when together they create a force which justifies their coexistence.” And our coexistence with them, we might add.

Φως του Φεγγαριού | 2011 | Aκριλικό σε καμβά | Ø 145 εκ. Luz de Luna | 2011 | Acrylic on canvas | Ø 145 cm

Αναγέννηση | 2011 | Aκριλικό σε καμβά | Ø 180 εκ. Regeneration | 2011 | Acrylic on canvas | Ø 180 cm

Βασιλιάς | 2011 | Aκριλικό σε καμβά | Ø 162 εκ. King | 2011 | Acrylic on canvas | Ø 162 cm

Χορός των φτερών | 2011 | Aκριλικό σε καμβά | Ø 51 εκ. Dance of the feathers | 2011 | Acrylic on canvas | Ø 51 cm

Ιερός χορός | 2011 | Aκριλικό σε καμβά | Ø 145 εκ. Sacred dance | 2011 | Acrylic on canvas | Ø 145 cm

Επιστροφή στο Stonehenge | 2011 | Aκριλικό σε καμβά | Ø 127 εκ. Stonehenge revisited | 2011 | Acrylic on canvas | Ø 127 cm

Παιχνίδια στην Ατλαντίδα | 2011 | Aκριλικό σε καμβά | Ø 76 εκ. Games in Atlantis | 2011 | Acrylic on canvas | Ø 76 cm

Ανατέλλων Ήλιος | 2011 | Aκριλικό σε καμβά | Ø 65 εκ. Rising Sun | 2011 | Acrylic on canvas | Ø 65 cm

Φτερωτός Ήλιος», | 2011 | Aκριλικό σε καμβά | Ø 58 εκ. Feathered Sun | 2011 | Acrylic on canvas | Ø 58 cm

Γελαστός Ήλιος | 2011 | Aκριλικό σε καμβά | Ø 180 εκ. Laughing Sun | 2011 | Acrylic on canvas | Ø 180 cm

Ευτυχισμένη μαντάλα | 2011 | Aκριλικό σε καμβά | Ø 162 εκ. Happy mandala | 2011 | Acrylic on canvas | Ø 162 cm

Χορεύοντας με το φως | 2011 | Aκριλικό σε καμβά | Ø 127 εκ. Dancing with the light | 2011 | Acrylic on canvas | Ø 127 cm

“Αθηναϊκό ζωγραφικό κονσέρτο”22.11.2011, 20:00

“Athens painting concert”22.11.2011, 20:00

Education1964-65 Sir John Cass School of Art, London, UK1965-69 BA Honours in Art and Design, Liverpool Col-lege of Art, Liverpool, UK

Solo Exhibitions1971 Hilton Gallery, Lefkosia, Cyprus; 1974 Greek Lycee Gallery, Ammochostos, Cyprus; 1976 Acropolis Gallery, Lefkosia, Cyprus; 1976 Liverpool Academy Gallery, UK; 1977 Rathbone Gallery, Albany, New York, USA; 1978 Consulate General of the Republic of Cy-prus, New York, USA; 1978 Maliotits Cultural Centre, Boston, USA; 1978 Zygos Gallery, Lemesos, Cyprus; 1980 Gloria Gallery, Lefkosia, Cyprus; 1981 The Artist’s House Gallery, Lefkosia, Cyprus; 1983 Kyklos Gallery, Paphos, Cyprus; 1984 Ora Gallery, Lefkosia, Cyprus; 1984 Themelio Gallery, Lemesos, Cyprus; 1985 Hy-drohoos Gallery, Athens, Greece; 1985 Gloria Gallery, Lefkosia, Cyprus; 1987 Gloria Gallery, Lefkosia, Cyprus; 1988 Morphe Gallery, Lemesos, Cyprus; 1989 Apoca-lypse Gallery, Lefkosia, Cyprus;1989 Kyklos Gallery,

Rhea Bailey | Nee AthanassiadesDeputy Director General IBC Cambridge for EuropeBorn 1946 in Lefkosia, Cyprus

Σπουδές1964-65 Σχολή Καλών Τεχνών Sir John Cass, Λονδίνο.1965-69 BA Honours στις Καλές Τέχνες, Κολλέγιο Τέ-χνης, Λίβερπουλ, Αγγλία.

Ατομικές Εκθέσεις1971 Γκαλερύ Χίλτον, Λευκωσία, Κύπρος; 1974 Λύκειο Ελληνίδων Αμμοχώστου, Κύπρος; 1976 Γκαλερύ Ακρό-πολις, Λευκωσία, Κύπρος; 1976 Γκαλερύ Ακαδημίας, Λίβερπουλ, Αγγλία; 1977 Γκαλερύ Ράθμποουν, Άλμπανι, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ; 1978 Γενικό Προξενείο Κυπριακής Δημοκρατίας, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ; 1978 Πολιτιστικό Κέντρο Μαλιώτης, Βοστόνη, ΗΠΑ; 1978 Γκαλερύ Ζυγός, Λεμεσός, Κύπρος; 1980 Γκαλερύ Γκλόρια, Λευκωσία, Κύπρος; 1981 Γκαλερύ, “Το Σπίτι του Καλλιτέχνη» Λευκωσία, Κύπρος; 1983 Γκαλερύ Κύκλος, Πάφος, Κύπρος; 1984 Γκαλερύ Ώρα, Λευκωσία, Κύπρος; 1984 Γκαλερύ Θεμέλιο, Λεμε-σός, Κύπρος; 1985 Γκαλερύ Υδροχόος, Αθήνα, Ελλάδα; 1985 Γκαλερύ Γκλόρια, Λευκωσία, Κύπρος; 1987 Γκαλε-ρύ Γκλόρια, Λευκωσία, Κύπρος; 1988 Γκαλερύ Μορφή, Λεμεσός, Κύπρος; 1989 Γκαλερύ Αποκάλυψη, Λευκωσία,

Ρέα Μπέιλυ | Γένος Αθανασιάδη

Βοηθός Γενικού Διευθυντή Διεθνούς Βιογραφικού Κέντρου του Κεϊμπρίτζ για την ΕυρώπηΓεννήθηκε στη Λευκωσία το 1946.

Paphos, Cyprus; 1990 Apocalypse Gallery, Lefkosia, Cyprus; 1991 Hilton Gallery, Lefkosia, Cyprus; 1994 Apocalypse Gallery, Lefkosia, Cyprus; 1996 Joint exhibi-tion with Arafat Al-Naim, EKATE Gallery; 1997 Kyklos Gallery, Paphos, Cyprus; 1998 Hotel Melia, Madrid, Spain; 1999 Melina Mercuri Hall, Lefkosia, Cyprus; 2000 Cyprus Corner Gallery, Larnaca, Cyprus; 2001 Pantheon Gallery, Lefkosia, Cyprus; 2003 Opus 39 Gal-lery, Lefkosia, Cyprus – retrospective of drawings; 2005 Kypriaki Gonia Gallery, Larnaca, Cyprus; 2006 Tehnis Dromena Gallery, Nicosia, Cyprus; 2007 & 2008 Caste-liotissa Hall, Nicosia, Cyprus; Since December 2005 has her own permanent gallery showing different unities of her work in rotation.

Participations1979 The International Competition of Comtemporary Art, Monaco; 1980 The Paris Young Artists Biennale, France; 1989 Plain Aire, Sozopol, Bulgaria; 1993 Jordan Festival of Fine Arts; 1995 Festival des Arts Plastiques, Tonnay-Boutonne, France; 1995 Festival des Arts Plastiques, Mahares, Tunisia; 1996 Festival des Arts Plastiques, Mahares, Tunisia; 1997 Mediterranean and Black Sea Creators, Thessaloniki, Greece; 1998 Guest of the Kildreelig Project, Kerry, Ireland; 1998 Autumn Annual Palazzo Correr, Venezia, Italy; 1999 Spring An-nual Palazzo Correr, Venezia, Italy; Nord Art 2008, 2010 Germany; 2008 Plain Aire Russalka, Bulgaria; As well as other group exhibitions in France, England, Greece, Yu-goslavia, Bulgaria, Germany, Australia, Hungary, Czecho-slovakia, Rumania, China, Cuba, Kuwait, Russia, Belgium, Italy and Ireland; ABI IBC Congress on Arts and Com-munications, Lisbon 1999, Cambridge 2001, Vancouver 2002, Dublin 2004, Honolulu 2005; World Forum: Oxford 2006, Washington DC 2007, Oxford 2008, Washington DC 2009, as lecturer and art exhibitor.

Events2008 November, ‘painting concert’: painting a 200x450 cm triptych in front of an audience, Nicosia, Cyprus; 2010 ‘Concert of Music and Painting’ in collaboration with sitar player Reshma Srivastava, Skali, Aglanja, Nicosia.

Κύπρος; 1989 Γκαλερύ Κύκλος, Πάφος, Κύπρος; 1990 Γκαλερύ Αποκάλυψη, Λευκωσία, Κύπρος; 1991 Γκαλερύ Χίλτον, Λευκωσία, Κύπρος; 1994 Γκαλερύ Αποκάλυψη, Λευκωσία, Κύπρος; 1996 Κοινή έκθεση με τον Άραφατ Αλ-Ναίμ, Γκαλερύ ΕΚΑΤΕ; 1997 Γκαλερύ Κύκλος, Πάφος, Κύπρος; 1998 Ξενοδοχείο Μέλια, Μαδρίτη, Ισπανία; 1999 Αίθουσα Μελίνα Μερκούρη, Λευκωσία, Κύπρος; 2000 Γκαλερύ Κυπριακή Γωνιά, Λάρνακα, Κύπρος; 2001 Γκαλε-ρύ Πάνθεον, Λευκωσία, Κύπρος; 2003 Γκαλερύ Opus 39, Λευκωσία, Κύπρος, αναδρομική σχεδίων; 2005 Γκαλερύ Κυπριακή Γωνιά, Λάρνακα, Κύπρος; 2006 Γκαλερύ Τένχης Δρώμενα, Λευκωσία, Κύπρος; 2007 & 2008 Αίθουσα Καστελιώτισσα Λευκωσία, Κύπρος; Από το Δεκέμβρη του 2005 η Ρέα διατηρεί προσωπική γκαλερύ.

Συμμετοχές1979 Διεθνής Διαγωνισμός Σύγχρονης Τέχνης, Μονακό; 1980 Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών, Παρίσι, Γαλλία; 1989 Πλεν-ερ, Σωζόπολη, Βουλγαρία; 1993 Φεστιβάλ Καλών Τεχνών Ιορδανίας; 1995 Φεστιβάλ Καλών Τεχνών, Τονέι-Μπουτόν, Γαλλία; 1995 Φεστιβάλ Καλών Τεχνών, Μαχά-ρες, Τυνησία; 1996 Φεστιβάλ Καλών Τεχνών, Μαχάρες, Τυνησία; 1997 Δημιουργοί της Μεσογείου και Μαύρης Θάλασσας, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα; 1998 Φιλοξενούμενη του προγράμματος Κιλντρήλιγκ, Κέρρυ, Ιρλανδία; 1998 Παλάτσο Κορρέρ, Βενετία, Ιταλία; 1999 Παλάτσο Κορρέρ, Βενετία, Ιταλία; Nord Art 2008, 2010, Γερμανία; 2008 Plain Aire, Ρουσσάλκα, Βουλγαρία; Όπως και άλλες ομα-δικές εκθέσεις στη Γαλλία, Αγγλία, Ελλάδα, Γιουγκοσλα-βία, Βουλγαρία, Γερμανία, Αυστραλία, Ουγγαρία, Τσεχο-σλοβακία, Ρουμανία, Κίνα, Κούβα, Κουβέιτ, Ρωσία, Βέλγιο, Ιταλία και Ιρλανδία; Διεθνές Συνέδριο Αμερικανικού Βιο-γραφικού Ινστιτούτου και Διεθνούς Βιογραφικού Κέντρου του Κέμπριτζ: Λισαβόνα 1999, Κέμπριτζ 2001, Βανκούβερ 2002, Δουβλίνο 2004, Χαβάη 2005, Παγκόσμιο Συνέδριο Οξφόρδη 2006, Ουάσιγκτον 2007, Οξφόρδη 2008, Ουά-σινγκτον 2009, ως ομιλήτρια και εκθέτης έργων της.

Εκδηλώσεις2008 Νοέμβριος, ‘ζωγραφικό κονσέρτο’: ζωντανή ζωγραφική εργασία τρίπτυχου 200x450εκ παρουσία κοινού, Λευκωσία, Κύπρος; 2010 ‘Συναυλία Μουσικής και Ζωγραφικής‘ σε συνεργασία με την Ινδή μουσικό του Σιτάρ Ρέσμα Σριβαστάβα, Σκαλί Αγλαντζιάς, Λευκωσία.

Collections where Rhea’s work is exhibitedCyprus State Gallery, Nicosia; University of Thessalo-niki, Greece; Jules Brussner collection, Tokyo, Japan; Jor-dan National Gallery of Fine Arts, Amman; Laiki Bank, Cyprus; Hellenic Bank, Cyprus; Bank of Cyprus, Cyprus; Presidential Palace, Nicosia, Cyprus; Press Information Office, Nicosia, Cyprus; Higher Technical Institute, Ni-cosia, Cyprus and many other private and public collec-tions in Cyprus and abroad.

International Awards1973 Medal, “The Golden Nightingale” International Art Competition, Cyprus; 1974 Mention, 10th Alexandria Biennale; 1998 Grand Gold Prix for International Qual-ity, Madrid, Spain; 1999 Twentieth Century Achieve-ment Award, “Five Hundred Leaders of Influence”, American Biographical Institute, USA; 1999 Medal, “2000 Outstanding Artists and Designers of the 20th Century”, International Biographical Centre, Cambridge, UK; 2001 Medallion “Distinguished Participation” ABI IBC Congress, Cambridge, UK; “100 Top Artist - 2005” IBC Cambridge, UK; 2007 Gold Medal for Cyprus, World Forum, Washington DC; 2008 World Forum, Continental Award, Representing Europe, St Katerine’s, Oxford.

Presented inThe Greek painters, Melissa Publications, Athens, 1976; Cypriot Artists, Chr. Andreou Publications, Nicosia 1982-83; The International Who is Who for Women, Europa publications, UK; Asia/American Who’s Who – Rifaci-mento International, Delhi, India; “Women of the Year 1994” American Biographical Institute “International Cultural Diploma of Honor”, A.B.I. 1998; “The 4th edi-tion of the International Who’s Who of Professional & Business Women”, A.B.I. 1998; Internet – Art Addic-tion, Veneziana Autumn Annual 1998, 6th International Female Artists’ Art (1999-2000) ; Biography Today New Millennium Edition, New Delhi, India; “2000 Outstand-ing Scholars of the 20th Century” IBC Cambridge, UK; Outstanding People of the 21st Century, First Edition 2002 IBC Cambridge; Leading Intellectuals of The World 2002-2003, issue ABI (select 500) ; Five hundred Lead-ers of Influence, ABI, 2000, 2001, 2002, 2003; Cypriot Artists of the 3rd Millenium, Zambelas Art Ltd, Nicosia 2002; 1960 – 1974 Young Cypriot Artists at the Dawn of the Republic, The Nicosia Municipal Arts Center, 2002

Συλλογές όπου υπάρχουν έργα της ΡέαςΚρατική Πινακοθήκη Κύπρου, Λευκωσία; Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Ελλάδα; Jules Brαssner Collection, Τόκυο, Ιαπωνία; Εθνική Πινακοθήκη Ιορδανίας, Αμμάν; Λαϊκή Τράπεζα, Κύπρος; Ελληνική Τράπεζα, Κύπρος; Τράπεζα Κύπρου, Κύπρος; Προεδρικό Μέγαρο, Λευκωσία, Κύπρος; Γραφείο Τύπου και Πληροφορικών, Λευκωσία, Κύπρος; Ανώτερο Τεχνολογικό Ινστιτούτο, Λευκωσία, Κύπρος; Και πολλές άλλες ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Κύπρο και το εξωτερικό

Διεθνή Βραβεία1973 Μετάλλιο Διεθνούς Διαγωνισμού Τέχνης “Το Χρυ-σό Αηδόνι», Κύπρος; 1974 Εύφημη Μνεία, 10η Μπιενάλε Αλεξάνδρειας; 1998 Grand Gold Prix για Διεθνή Ποιότη-τα, Μαδρίτη, Ισπανία; 1999 Βραβείο Συνολικής Προσφο-ράς Εικοστού Αιώνα “Πεντακόσιοι Ηγέτες Επιρροής», ΑΒΙ, ΗΠΑ; 1999 Μετάλλιο “2000 Σημαντικοί Καλλιτέχνες και Σχεδιαστές του 20ου αιώνα», ΙBC Κέμπριτζ, ΗΒ; 2001 Μετάλλιο “Διακεκριμένη Συμμετοχή» Συνέδριο ΑΒΙ IBC, Κέμπριτζ, ΗΒ; “100 Κορυφαίοι Καλλιτέχνες – 2005» IBC Κέμπριτζ, ΗΒ; 2007 Χρυσό Μετάλλιο για την Κύπρο, Παγκόσμιο Συνέδριο, Ουάσιγκτον, ΗΠΑ; 2008 World Forum, Βραβείο Ευρωπαϊκής Ηπείρου, Οξφόρδη.

Παρουσιάζεται στις εκδόσειςΟι Έλληνες ζωγράφοι, Εκδόσεις Μέλισσα, Αθήνα 1976; Κύπριοι Καλλιτέχνες, Εκδόσεις Χρ. Ανδρέου, Λευκωσία 1982-83; Διεθνές Who’s Who για Γυναίκες, Εκδόσεις Europa, HB; Ασία, Αμερική Who’s Who – Rifacimento International, Δελχί, Ινδία; “Γυναίκες της Χρονιάς 1994» ΑΒΙ (Αμερικανικό Βιογραφικό Ινστιτούτο ); “International Cultural Diploma of Honour”, ABI 1998; 4η Έκδοση Διεθνούς “Who’s Who of Professional & Business Women » ΑΒΙ 1998; Ίντερνετ – Art Addiction, Veneziana Autumn Annual 1998, 6η Διεθνής Έκθεση Τέχνης Γυναικών Καλλιτεχνών (1999-2000); Biography Today New Millennium, Νέο Δελχί, Ινδία; “2000 Outstanding Scholars of the 20th century» IBC Κέμπριτζ, ΗΒ; Κορυ-φαίοι Διανοούμενοι του Κόσμου 2002-2003, έκδοση ΑΒΙ (επίλεκτοι 500); Πεντακόσιοι Ηγέτες Επιρροής ΑΒΙ 2000, 2001, 20002, 2003; Κύπριοι Καλλιτέχνες της Τρίτης Χιλιετηρίδας, Ζambelas Art Ltd, Λευκωσία 2002; 1960-1974 Νέοι Κύπριοι Καλλιτέχνες στην Αυγή της Δημοκρα-τίας, Δημοτικό Κέντρο Τεχνών, Λευκωσίας 2002

Some characterisations from articles on Rhea’s work“A painter of mystic symbolism” [G. Lysiotis, Eleftheria, 1974] “ …An exhibition of the mortal and the immortal… Striving to capture transitory experiences” [Joe Riley, “An artist involved with time”, Liverpool Echo, 1978] “Rhea has the key to a secret imagery” [Glyn Hughes, Cyprus Mail, 1978] “Rhea Bailey’s contemplative artist-ry inspires a time for mediation” [Julie Charles “Portrait of an Artist,” Hellenic Times, New York, 1978]“Rhea A. Bailey – an original” [Collette Ioannides Sunjet, 1981] “She transforms her experiences into “inner spaces”…”[Alexandros Xydes, Athens 1985, for her solo exhibition catalogue]“… her paintings and drawings have intellec-tual wholeness…” [Glyn Hughes, “Rhea contrives visual alchemy,” The Cyprus Weekly, 1987] “Rhea Bailey is an original” [Glyn Hughes, The Cyprus Weekly, 1989] “I see Rhea’s art like the big bang, reaching to the galaxies, expanding. Inside herself, she has exactly the same things that nature has. I know why she likes to go for a walk at night or early evening and why she always looks at the sky; she is doing art which is in contact with the big natural events.” [Dr. Arafat Al-Naim, The Cyprus Weekly, 1997] “…her move from burlap to silk has been a career move-plus. The works are most cer-tainly the art of Rhea Bailey. “I wonder if those earlier symbolic paintings could have aesthetically progressed in any other way. It is as if the more complex of her mysterious images had taken wing to fly, with great beauty, into the light.” [Glyn Hughes, The Cyprus Weekly, 1999]

“The displayed work reveals the freshness and sponta-neity of the artist, her introspection and achievement in the medium.” Of course it’s not only black-and-white, but all the tones between. You could almost say that black and white has its own colour. How perceptive of Opus 39 to have this exhibition. It demonstratesthe beginnings of a huge section of Rhea’s art. A MUST.” [Glyn Hughes, The Cyprus Weekly, 2003]“…There is a clarity in her eyes as she speaks, and something of the “energy” that often comes up in her conversation seems to reach me. “Every genuine work of art is a source of energy for those who come into

Χαρακτηρισμοί από άρθρα για τη δουλειά της Ρέας“Η ζωγράφος του μυστηριακού συμβολισμού” [Γ. Λυσιώ-της, Ελευθερία, 1974]“…Μια έκθεση του θνητού και του αθάνατου… που προσπαθεί να συλλάβει μεταβατικές εμπειρίες” [Joe Riley, “Μια καλλιτέχνης που ασχολείται με τον χρόνο» Liverpool Echo, 1978]“Η Ρέα έχει το κλειδί σε κάποιες μυστικές εικόνες” [Glyn Hughes, Cyprus Mail, 1978]“Η γνωστική καλλιτεχνικότητα της Ρέας Μπέιλυ εμπνέει διαλογισμό” [Julie Charles “Πορτρέτο ενός καλλιτέχνη” Hellenic Times, Νέα Υόρκη, 1978]“Rhea A. Bailey, η αυθεντική “ [Collette Ioannides, Sunjet, 1981]“Μετουσιώνει τις εμπειρίες της σε χώρους του εσωτερι-κού” [Αλέξανδρος Ξύδης, Αθήνα 1985, για τον κατάλογο της ατομικής της έκθεσης]“…η ζωγραφική και τα σχέδια της είναι διανοητικά ολοκληρωμένα” [Glyn Hughes, “η Ρέα πετυχαίνει οπτική αλχημεία”, The Cyprus Weekly 1987]“Η Ρέα Μπεϊλυ είναι αυθεντική” [Glyn Hughes , The Cyprus Weekly, 1989]“Βλέπω την τέχνη της Ρέας όπως το big bang που φτά-νει στους γαλαξίες, διαστέλλεται. Μέσα της έχει τα ίδια στοιχεία που έχει η φύση. Ξέρω γιατί της αρέσει να περ-πατά τη νύχτα και γιατί πάντα κοιτάει τον ουρανό. Κάνει τέχνη που είναι σ΄ επαφή με τα μεγάλα φυσικά γεγονό-τα” [Dr. Arafat Al-Naim, The Cyprus Weekly, 1997]“… η μετακίνησή της από τον καμβά στο μετάξι είναι μια θετική κίνηση στην καριέρα της. Τα έργα είναι οπωσδή-ποτε η τέχνη της Ρέας Μπέιλυ. Διερωτώμαι αν εκείνη η παλαιότερη συμβολική ζωγραφική της θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί διαφορετικά. Φαίνεται πως οι πιο σύνθετες από τις μυστήριες μορφές της βγάλανε φτερά να πετά-ξουν με περισσή ομορφιά, μέσα στο φως” [Glyn Hughes, The Cyprus Weekly 1999]“Η εκτιθέμενη δουλειά φανερώνει τη φρεσκάδα και τον αυθορμητισμό της καλλιτέχνιδας, την ενδοσκόπησή της και την επιτυχημένη χρήση του υλικού. Φυσικά δεν είναι μόνο μαύρο και άσπρο, μα είναι όλοι οι τόνοι μεταξύ τους. Θα μπορούσες να πεις πως το μαύρο και το άσπρο είναι χρώμα από μόνο του. Πόσο διορατικό από μέρους της Opus 39, να παρουσιάσει αυτή την έκθεση. Παρουσιάζει το ξεκίνημα ενός τεράστιου μέρους της τέχνης της Ρέας. Πρέπει να τη δείτε” [Glyn Hughes, The Cyprus Weekly].

“Κατά την διάρκεια της συνομιλίας μας διακρίνω μια καθαρότητα στα μάτια της, και με αγγίζει κάτι από την “ενέργεια» στην οποία συχνά αναφέρεται. “Κάθε γνήσιο έργο τέχνης είναι πηγή ενέργειας γι’ αυτούς που έρχο-νται σ’ επαφή μαζί του». Αφήνοντας το εργαστήριο της, αντιλαμβάνομαι πως σήμερα πήρα συνέντευξη όχι απλώς από ένα καλλιτέχνη, αλλά από ένα εξαίρετο ανθρώπινο πλάσμα” [Νόρα Νατζαριάν “Ζωγραφίζοντας τον κόσμο της – η τέχνη της Ρέας Μπέιλυ” Sunjet, Φθινόπωρο 2004]“…Η Ρέα έρχεται να μας υπομνήσει ότι υπάρχουν κι’ άλλες διαστάσεις, και άλλοι κόσμοι στους οποίους μπορούμε να αναφερθούμε, μεταφέροντας εκστατικά τους εαυτούς μας σ’ αυτούς τους κόσμους, το αληθι-νό ζητούμενο για τον καθένα μας. Από εκεί μπορούμε να αντλήσουμε το τελειότερο” [Δρ. Κλείτος Ιωαννίδης, εγκαίνια έκθεσης της Ρέας, Γκαλερί Τέχνης Δρώμενα, Λευκωσία 15.3.2006]“Στον αγώνα εναρμόνισης των αντιθέσεων, συναντάται η τρίτη ιδιότητα, συμβαίνει η δημιουργία. Στην αναζήτη-ση της ουσίας πέρα από τα φαινόμενα, ο μικρόκοσμος συναντά τον μακρόκοσμο. Στην αναζήτηση της ουσίας πέρα από τη μορφή συμβαίνει η μετουσίωση.” [ ΡΕΑ ]“ Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της ζωγραφικής της είναι η τόλμη με την οποία εναποθέτει στο καναβάτσο το χρώμα και η δυναμικότητα που αυτό αναπτύσσει σχη-ματικά“ [Ανδρέας Χατζηθωμάς, “Ρέα Μπέιλυ, Αυθορμη-τισμός και ενόραση μιας διαχρονικής διαίσθησης», Νέα Εποχή, πολιτιστικό περιοδικό, καλοκαίρι 2011, Λευκωσία]

contact with it. ”Leaving her studio, I realize that today I have interviewed not just an artist, but an extraor-dinary human being”. [Nora Nadjarian, “Painting her World – the Art of Rhea Bailey,” Sunjet, Autumn 2004]“…Rhea comes to remind us that there are other dimensions and other worlds to which we can refer to, transferring ourselves ecstatically to these worlds which are the real pursuit for each one of us. From there we can draw perfection.” [Dr Kleitos Ioannides, opening speech to Rhea’s exhibition, Tehnis Dromena Gallery, Nicosia, 15 March 2006]“In the quest of harmonizing the opposites a third qual-ity is met; the truth, the point where microcosm and macrocosm meet, where the experience of an atom can be the experience of a universe, the experience of a human being that of humanity. In the quest for the es-sence beyond form, transformation takes place.” [RHEA]”One of the main characteristics of her paintings is the daring with which she places colour on canvas and the dynamic that this develops schematically.” [Andreas Hadjithomas, “Rhea Bailey, spontaneity and insight of perennial intuition” Nea Epohi Cultural Magazine, 2011, Nicosia].

Rhea Bailey : Concerto

Documents

Transcript of Rhea Bailey : Concerto