Que eran? · Vangardas galegas Afán de rachar e recuperalo Galego como lingua propia de Galicia....
Transcript of Que eran? · Vangardas galegas Afán de rachar e recuperalo Galego como lingua propia de Galicia....
Que eran?
Movemento que substitue o vello polo moderno.
Aparece tamén o surrealismo Rotura co estilo anterior. As correntes do Romanticismo ,
Simbolismo , Realismo e Impresionismo xa non aparecen.
Contexto histórico
Aparecen no primeiro terzo do século XX.
Aparecen coa Primeira Guerra Mundial. Gran avance tecnolóxico. Sentimiento de destrucción ,
relacionado co desexo de establecer unha anarquía.
Vangardas galegas
Afán de rachar e recuperalo Galego como lingua propia de Galicia.
Consecuente creación de grupos : ‘Irmandades da fala’ e o grupo ‘Nós’.
Considéranse unha continuación das vangardas no mundo , pero con craracterísticas propias.
Principalmente transformaron profundamente a idea do que era a Arte e o papel do artista na sociedade.
Busca da orixinalidade de xeito obsesivo; experimentalismo, rebeldía, liberdade creativa como razón de ser.
Distinguimos distintos ismos ou
movementos
Cubismo Futurismo
Expresionismo Dadaísmo
Creacionismo Imaxinismo Ultraísmo
Surrealismo
Cubismo
caligramas
Alusións a conceptos espaciais e lineais
Ruptura da secuencia temporal lóxica
Futurismo Renovación radical: promove a exaltación
da máquina, velocidade, guerra e cidade. Dinamismo e rapidez verbal: destrución
absoluta da sintaxe. Supresión de adxectivos e adverbios. Abolición de signos de puntuación. Textos construídos con onomatopeas.
Expresionismo
Reivindicación da subxectividade.
Captala esencia espiritual da realidade.
Estética agresiva.
Dadaísmo
Demoledor, subversivo, provocador de todos os ismos: máis efémero.
Destrución total de ideas e normas.
Liberación total da creatividade, escrita azar, expresividade infantil.
Creacionismo Arte que non imite á natureza.
Búscase fascinar, non a comprensión do texto.
Incorporación do cotián.
Abolición dalgunha ornamentación.
Ironía ou burla sobre excesos retóricos anteriores.
Nos poemas: carencia da rima, nexos e signos;
configuración caprichosa.
Imaxinismo
Riqueza de imaxes, cores, ritmo.
Poesía des-sentimentalizada: rexeita emoción sentimental.
Plástica, de beleza e perfección formal.
Ultraísmo
Síntese de todas as vangardas: unificación das tendencias.
Tendencia ó anti – sentimentalismo e deshumanización da arte.
Importancia á imaxe poética e metáfora.
Innovacións na disposición do poema (breve).
Surrealismo
Rupturismo estético. Achega a escrita automática. Delirios, soños, irracional…como
material literario. Liberación das cadeas da razón: o
irracional e onírico como temas. Culminación das vangardas.
Manuel Antonio
Rianxo 1900-1930 Ideoloxía: espírito de rebeldía,
compromiso nacionalista galego e simpatía polas ideas anarquistas.
Tres etapas: de formación de ruptura vangardista de retroceso na audacia vangardista
Fermín Bouza-Brey Naceu en Ponteareas en 1901 e finou
en Santiago de Compostela en 1973.
É o iniciador-creador da escola trobadoresca.
Únicos libros literarios: Nao senlleira (1933) Seitura (publicado en Portugal no 1955)
Álvaro Cunqueiro Naceu en Mondoñedo en 1911 e morreu
no ano 1981 en Vigo. Libros:
Mar ao norde (1932) Poemas de si e non (1933) Cantiga nova que se chama ribeira (1933)
Dúas tendencias : realismo lírico da liña neotrobadoresca e popularista e a fantasía intelectual da liña vangardista e mitolóxica.
Luís Amado Carballo
Naceu en Pontevedra 1901 e morreu na mesma cidade no ano 1927.
Publicou un só libro poético en vida:
Proel (1927) e posteriormente apareceu O galo (1928).
“De catro a catro.” Este poemario do
poeta Manuel Antonio foi publicado en 1928.
Foi a súa única obra publicada en vida.
Saliéntanse as influencias de poetas como Vicente Huidobro ou Pierre Reverdy.
“De catro a catro”: estrutura. Forte influencia
Creacionista. Dezanove
poemas. Ambientado no
mar. Saliéntase a
soidade do poeta. Viaxe sen rumbo.
“Proel” Escrito por Luís
Amado Carballo en 1935.
Divídese en dúas partes.
Obra representativa do hilozoísmo en Galicia.
“Nao senlleira” e “Seitura” Publicadas en 1933 e
1955 respectivamente, escritas por Fermín Bouza brey.
Obras iniciáticas do neotrovadorismo en galicia.
“Nao senlleira” e “Seitura” Nao senlleira
¡Quén dera ser nao senlleira n-aquel mar non presentido das ja mergulladas terras!
Sen ceo, sen astros, sen vento,
sempre â toa pol-as ondas deitado no esquecimento,
nin andar nin desandar, nin ter outro coido acedo que leijarse ir pol-o mar…
¡Quén dera ser nao senlleira! Sen fito –estrela nin porto–
¡ser eu a propia ribeira!
Diante do mar de Cambados
O canistrel de méstos lumiares que na serã calada se derrama, todo luz, todo ouro, todo flama, enveja de sol-pores e de mares,
prelúdio é dos pálidos luares com que na noite a praia se
recama, em tanto a onda em paxião ama e
desama, envolveita nas névoas tutelares…
Ria de Arousa, grávida de côres,
serêa dos atlânticos amores que acarinhache a minha infância
ingela,
fai-me un recanto no argacento colo,
um sártego onde durma ao teu arrolo
no mais esquivo côm da tua orela!
“De catro a catro”: SOS
http://www.youtube.com/watch?v=UG5m7p2WE80