1

Załącznik nr 1 do zarządzenia nr 32/ 2015 Dyrektora Szkoły Podstawowej nr 58

im Melchiora Wańkowicza w Łodzi

z dnia 13 listopada 2015 r.

SZKOŁA PODSTAWOWA NR 58 im. Melchiora Wańkowicza

ul. Młynarska 42/46 91 – 838 Łódź

tel./fax. 42 655 – 34 – 50, e – mail: sp58-lodz@wp.pl

PROCEDURY DOSTOSOWANIA WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

DO INDYWIDUALNYCH POTRZEB ROZWOJOWYCH I EDUKACYJNYCH

ORAZ MOŻLIWOŚCI PSYCHOFIZYCZNYCH UCZNIA

I ETAP EDUKACYJNY

KLASY I – III

2

Podstawa prawna :

Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), Rozporządzenie MEN z dnia 10 czerwca 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania

uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych (Dz. U. z dnia 18 czerwca 2015 r. poz.843),

Rozporządzenie MEN z dnia 24 lipca 2015 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży

niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. z dnia 7 sierpnia 2015 r. poz.

1113),

Rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach ( Dz. U. z dnia 7 maja 2013 r. poz. 532).

Wprowadzenie: W pracy z dzieckiem z trudnościami w uczeniu się najbardziej skuteczne jest nauczanie polisensoryczne, czyli jednoczesne zaangażowanie wielu

zmysłów – słuchu, wzroku i kinestezji.

W trosce o prawidłowy rozwój sfery emocjonalno – społecznej należy ucznia często wzmacniać, tworzyć atmosferę życzliwości

i bezpieczeństwa, dbać o prawidłowe relacje z rówieśnikami. Na każdej lekcji należy dać uczniowi szansę odniesienia choćby małego sukcesu,

nagradzać nawet za niewielkie efekty. Pracę należy opierać na mocnych stronach dziecka.

Dobrze jest posadzić dziecko blisko nauczyciela, dzięki temu zwiększy się jego koncentracja uwagi, ograniczeniu ulegnie ilość bodźców

rozpraszających, wzrośnie bezpośrednia kontrola nauczyciela, bliskość tablicy pozwoli zmniejszyć ilość błędów przy przepisywaniu.

3

Definicje: Dostosowanie wymagań edukacyjnych – specyficzna organizacja i przebieg procesu kształcenia w tym: dobór zasad nauczania, metod

kształcenia, form pracy, treści kształcenia, środków dydaktycznych, sposobów oceniania i sprawdzania wiedzy i umiejętności z uwzględnieniem potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia,

specyficzne trudności w uczeniu się to trudności w uczeniu się odnoszące się do uczniów w normie intelektualnej, którzy mają trudności w przyswajaniu treści nauczania, wynikające ze specyfiki ich funkcjonowania percepcyjno – motorycznego i poznawczego, nieuwarunkowane schorzeniami neurologicznymi,

dziecko szczególnie ( wybitnie) uzdolnione – uczeń, o IQ bardzo wysokim, powyżej 130 punktów, szybko uczy się, ma obszerną wiedzę,

wykazuje wczesną dojrzałość intelektualną i ponadprzeciętne osiągnięcia w jakiejś dziedzinie, dysfazja - oznacza częściową utratę mowy spowodowaną uszkodzeniem struktur korowych odpowiedzialnych za czynności nadawczo –

odbiorcze,

uczniowie niepełnosprawni – uczniowie niesłyszący, słabosłyszący, niewidomi, słabowidzący, z niepełnosprawnością ruchową , w tym

z afazją, z upośledzeniem umysłowym, z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera i z niepełnosprawnościami sprzężonymi,

uczniowie niedostosowani społecznie – dzieci, u których na skutek zaburzeń wewnętrznych lub niekorzystnych warunków środowiskowych

występują utrwalone ( powtarzające się) zaburzenia zachowania,

uczniowie zagrożeni niedostosowaniem społecznym – dzieci wychowujące się w warunkach niekorzystnych dla rozwoju psychospołecznego,

na który negatywny wpływ wywierają pewne środowiska wychowawcze, a także u których obserwowane niepokojące objawy zaburzeń

występują sporadycznie.

4

I. UCZEŃ Z ZABURZENIAMI PERCEPCJI SŁUCHOWEJ:

OBJAWY ZABURZEŃ SPOSÓB POSTĘPOWANIA Z UCZNIEM

- zgodnie z zaleceniami określonymi w opinii poradni psychologiczno - pedagogicznej

Zgodnie z diagnozą szkolną:

- kłopoty z wypowiadaniem dłuższych i bardziej złożonych wyrazów, - kłopoty z zapamiętaniem wierszyków i piosenek, - problemy z analizą i syntezą głosek w wyrazie, - trudności z różnicowaniem głosek zbliżonych fonetycznie, - męczenie się przy słuchaniu dłuższych opowiadań, - mały zasób słownictwa, - trudności w rozumowaniu, wnioskowaniu i syntezowaniu na materiale werbalnym, - prymitywna konstrukcja zdań, - trudności z nauką języków obcych, - kłopoty z zapamiętaniem i wypełnieniem więcej niż jednego polecenia w tym samym czasie, - męczenie się przy czytaniu dłuższych tekstów, - przejęzyczenia przy czytaniu, - trudności z intonacją głośno czytanego tekstu, - problemy z zapamiętaniem tabliczki mnożenia, dat, chronologii, - zlepki liter, - opuszczanie końcówek, - gubienie liter, - przestawianie szyku dyktowanych wyrazów, - łączenie wyrazów, - problemy z przenoszeniem wyrazów, - kłopoty z zapisem dwuznaków i zmiękczeń, - łączenie przyimków z rzeczownikami, - wolne tempo pisania, - problemy z pisaniem ze słuchu,

- sprawdzać rozumienie złożonych poleceń słownych i pisemnych, stosować pytania naprowadzające, - wydłużać czas na pamięciowe uczenie się wierszy, ciągów słownych, nowych słów, - nie wymagać, by uczeń czytał głośno przy klasie nowy tekst, wskazywać wybrane fragmenty dłuższych tekstów do opracowania w domu i na nich sprawdzać technikę czytania, - nie oceniać intonacji czytanych treści, - dawać więcej czasu na czytanie tekstów, poleceń, instrukcji, szczególnie podczas samodzielnej pracy lub sprawdzianów, w miarę potrzeby pomagać w ich odczytaniu, - nie oceniać rozumienia treści przeczytanego przez dziecko tekstu, lecz stosować historyjki obrazkowe, ilustracje, omawianie treści - nie obniżać oceny za przekręcanie nowych słów lub za problemy z wypowiadaniem słów dłuższych, - zwrócić uwagę na trudności w zapamiętywaniu pojęć abstrakcyjnych, - w pisaniu ze słuchu stosować ocenę opisową ukierunkowującą na sposób poprawiania błędów, - w pisaniu ze słuchu przy ocenianiu należy brać pod uwagę trudności z zapisem głosek dźwiękopodobnych oraz trudności w analizie zdań na wyrazy, wyrazów na sylaby i głoski, - pisanie ze słuchu można zastąpić pisaniem z pamięci, - częściej oceniać prace pisemne w formie testów z wariantami do wyboru, - przy ocenie prac pisemnych nie uwzględniać błędów wynikających z faktu zaburzonej percepcji słuchowej,

5

- naukę tabliczki mnożenia, definicji , reguł, wzorów rozłożyć w czasie, często przypominać i utrwalać, - w trakcie rozwiązywania zadań tekstowych sprawdzać, czy uczeń przeczytał treść zadania i czy prawidłowo ją zrozumiał, w razie potrzeby udzielać dodatkowych wskazówek, - stosować ćwiczenia usprawniające percepcję słuchową.

II. UCZEŃ Z ZABURZENIAMI PERCEPCJI WZROKOWEJ:

OBJAWY ZABURZEŃ SPOSÓB POSTĘPOWANIA Z UCZNIEM

- zgodnie z zaleceniami określonymi w opinii poradni psychologiczno - pedagogicznej Zgodnie z diagnozą szkolną: - problemy z wyróżnianiem elementów z całości, a także z ich syntetyzowaniem w całość, - trudności z wyodrębnianiem szczegółów różniących dwa obrazki oraz odróżnianiem podobnych kształtów np. figur geometrycznych, liter m-n, n-u, w-m, l-t-ł, lub identycznych, lecz inaczej położonych w przestrzeni np. liter p-b-d-g, - mieszanie struktur graficznych np. dom-dam, - przestawianie liter, sylab, wyrazów i opuszczanie drobnych znaków graficznych i interpunkcyjnych np. w ą, ę, - zapominanie niektórych dużych liter np. H, N, - niewłaściwe rozplanowanie graficzne wyrazów w stosunku do strony zeszytu, - nieodpowiedni wybór linijek, nie mieszczenie się w liniaturze, - mylenie kierunku zapisu ( pismo lustrzane), - problemy z przepisywaniem z tablicy, - problemy z pisaniem z pamięci i ze słuchu, - wolne tempo czytania, - niechęć do czytania, głównie głośnego, - gubienie się w tekście ,

- nie wymagać czytania na głos w obecności klasy, jeśli uczeń odczuwa dyskomfort, - nie krytykować ucznia, jego brzydkiego pisma, powolnego tempa pracy, niezręcznych ruchów, - nie oceniać zeszytów od strony graficznej, - nie omawiać błędów wobec całej klasy, - dostosowywać sprawdziany do możliwości dziecka; test z lukami, test wyboru, wydłużony czas, - kontrolować stopień zrozumienia samodzielnie przeczytanych przez ucznia poleceń, szczególnie podczas sprawdzianów, - przygotowywać pomoce do lekcji, aby obrazowo przedstawić to, czego uczeń nie może sobie wyobrazić, - wydłużyć czas na opanowanie nowego materiału, - nie oceniać staranności rysunków, rysowania figur geometrycznych, - uwzględniać trudności związane z myleniem znaków działań, przestawianiem cyfr, - oceniać tok rozumowania, nawet gdyby ostateczny wynik zadania był błędny ( co wynikać może z pomyłek rachunkowych), - oceniać przygotowanie ucznia do zajęć, jego zaangażowanie,

6

- czytanie na pamięć, zgadywanie wyrazów, - przekręcanie końcówek, - słabe rozumienie czytanego tekstu, - duża męczliwość, - rysunki ubogie, niestaranne, - trudności z odczytywaniem mapy, - problemy z rzucaniem do celu i chwytaniem.

- dawać więcej czasu na prace pisemne lub zmniejszyć ilość zadań ( poleceń ) do wykonania w przewidzianym dla całej klasy czasie, - sprawdzać, czy uczeń skończył notatkę z lekcji , w razie potrzeby skracać wielkość notatek, - przypadku trudności z odczytaniem pracy odpytać ucznia ustnie, - pozwalać na wykonywanie prac na komputerze, - ograniczać czytanie obszernych lektur do rozdziałów istotnych ze względu na omawianą tematykę, akceptować korzystanie z nagrań fonicznych, w wyjątkowych przypadkach z ekranizacji, jako uzupełnienia samodzielnie przeczytanych rozdziałów, - stosować ćwiczenia usprawniające percepcję wzrokową.

III. UCZEŃ Z ZABURZENIAMI ORIENTACJI PRZESTRZENNEJ I LATERALIZACJI:

OBJAWY ZABURZEŃ SPOSÓB POSTĘPOWANIA Z UCZNIEM

- zgodnie z zaleceniami określonymi w opinii poradni psychologiczno - pedagogicznej Zgodnie z diagnozą szkolną: - trudności w określaniu osi i schematu ciała (prawa/ lewa strona), - obniżone tempo pracy, - obniżona aktywność ruchowa, - kłopoty z precyzją ruchu, - brak płynności ruchu, niezręczność, - obniżony poziom graficzny wykonywanych prac , - obniżony poziom sprawności manualnej, - słaba koordynacja rąk , - nadmierne napięci mięśni ręki, - wzmożona męczliwość rąk, - słaba koordynacja uwagi na ruchu, - słaba pamięć motoryczna, - nadwrażliwość emocjonalna, - słaba orientacja przestrzenna,

- przy ocenie prac pisemnych uwzględnić możliwość występowania błędów graficznych, tj. mylenie kształtu liter lub brak drobnych elementów liter, także mylenie znaków graficznych różniących się położeniem w stosunku do osi pionowej (p - g, d -b) i poziomej (w-m, u-n, b-p, d-g), - nie oceniać graficznej strony pisma, - zadania klasowe oceniać pod względem merytorycznym, a nie graficznym, - gdy dziecko ma trudności z zapisem wyrazów lub liczb w słupkach i tabelach, to należy oceniać poprawność toku rozumowania i właściwy wynik, a nie poprawność zapisu, - przy ocenie zadań i prac pisemnych należy uwzględnić możliwość mylenia znaków (+,-,*,:) lub gubienie nawiasów w trakcie rozwiązywania zadań, uwzględniać trudności w zapisie do tabelek,

7

- trudności w rozumieniu i posługiwaniu się pojęciami czasowo- przestrzennymi, - mylenie liter, wyrazów podobnych graficznie, - czytanie wspak, - wolne tempo czytania.

- w związku ze słabą orientacją w schemacie własnego ciała nie strofować za brak orientacji, dać dziecku czas do namysłu, - wprowadzać ćwiczenia doskonalące orientację w schemacie własnego ciała, - w związku z trudnościami w orientacji na mapie i w kierunkach świat odpytywać ustnie, lecz nie wymagać pokazywania na mapie, dawać uczniowi czas do namysłu i delikatnie naprowadzać, - uwzględnić trudności z orientacją w terenie, z zapamiętywaniem tras, - nie oceniać trudności z odczytywaniem wykresów, - nie oceniać niewłaściwego rozplanowania rysunku lub dysproporcji elementów rysunku, także stosunków przestrzennych, - przed wykonaniem prac plastycznych należy z uczniem omówić kolejność wykonywania poszczególnych elementów rysunku, np., co ma być większe a co mniejsze, można stosować makiety, np. z gliny, plasteliny lub obrazy plastyczne, - oceniać pomysłowość rysunku, chęci i przygotowanie do przedmiotu, w ocenie brać pod uwagę opis ustny jako uzupełnienie treści rysunku.

IV. UCZEŃ Z ZABURZENIAMI MOTORYKI I SPRAWNOŚCI MANUALNEJ:

OBJAWY ZABURZEŃ SPOSÓB POSTĘPOWANIA Z UCZNIEM

- zgodnie z zaleceniami określonymi w opinii poradni psychologiczno - pedagogicznej Zgodnie z diagnozą szkolną: Trudności: - w wykonywaniu kontrolowanych ruchów rąk i palców, - w posługiwaniu się przedmiotami codziennego użytku, - w chwytaniu przedmiotów jedną ręką, - z koordynacją ruchów palców, dłoni i przedramienia, - z skoordynowanym używaniem obu rąk, - z szybkością ruchów rąk,

- dostosować ćwiczenia do możliwości dziecka, - chwalić za każdą próbę podjęcia działania, - pomagać w wykonywaniu ćwiczeń, - na lekcjach wychowania fizycznego można przydzielić drugiego ucznia, który będzie czuwał nad poprawnością wykonywanych ćwiczeń, - oceniać przygotowanie ucznia do zajęć, jego zaangażowanie i chęć

8

- z wykonywaniem zadań plastycznych, - mała precyzja ruchów dłoni i palców, - wolne tempo wykonywania czynności, - rysunki prymitywne (przeważają linie proste brak falistych) - trudność w majsterkowaniu, szyciu, wycinaniu, lepieniu, kreśleniu, malowaniu, - pismo brzydkie od strony graficznej (litery za małe, nie równe, za duże, drżące) - brak powiązania liter , - za małe bądź za duże odstępny między literami, - duża męczliwość ręki, - pismo mało czytelne, - niski poziom graficzny prac, - kłopoty w korzystaniu własnych notatek, - kłopoty w wykonywaniu modeli wykresów.

działania, - nie krytykować ucznia, jego brzydkiego pisma, powolnego tempa pracy, niezręczności ruchów, - wskazane jest akceptowanie pisma drukowanego, pisma na komputerze, zwłaszcza prac obszernych (wypracowań, referatów), - nie należy również oceniać estetyki pisma, np. w zeszytach. Jeśli pismo dziecka jest trudne do odczytania, można zamienić pracę pisemną na wypowiedź ustną, - w pisaniu dyktand stosować wyrazy z lukami ortograficznymi, - oceniać wkład pracy ucznia a nie stronę estetyczną prac plastycznych, - służyć pomocą przy sporządzaniu wykresów i rysunków geometrycznych lub przygotowywać je dla ucznia, - notatki z lekcji powinny być krótkie lub przygotowywane przez Nauczyciela, - można stosować tablety, małe komputery do pisania, - wydłużyć czas pracy, - stosować ćwiczenia usprawniające.

V. UCZEŃ Z ZABURZENIAMI RÓWNOWAGI PROCESÓW NERWOWYCH:

(zespół hiperkinetyczny – ADHD) OBJAWY ZABURZEŃ SPOSÓB POSTĘPOWANIA Z UCZNIEM

- zgodnie z zaleceniami określonymi w opinii poradni psychologiczno - pedagogicznej

Zgodnie z diagnozą szkolną: - koncentracja na krótko, - brak dostosowania się do regulaminu szkoły - nieuważne słuchanie, - nieuważanie na lekcji, - łatwa dekoncentracja, - popełnianie dużej ilości błędów z nieuwagi ,

- zachować spokój i rozsądek, - być cierpliwym, - nie pobudzać niepożądanych zachowań, - posadzić ucznia w pierwszej ławce w środkowym rzędzie, - obok można posadzić osobę spokojną i zrównoważoną, - stworzyć dziecku uporządkowany świat – plan pracy, porządek na

9

- niestosowanie się do instrukcji, - nieumiejętność skupienia się na jednej czynności, - nieodrabianie prac domowych, - niekończenie rozpoczętego zadania, - zapominanie przyborów szkolnych i książek, - niezapisywanie wszystkiego co podano na lekcjach, - gubienie lub zapominanie rzeczy , - ciągły bałagan, - niedokładne przepisywanie z tablicy, - zbytnia wrażliwość na dźwięki, bodźce płynące z otoczenia, - niespokojne siedzenie na lekcji (ciągle manipulują przedmiotami, wymachują nogami, wiercą się, otwierają i zamykają książki, rozglądają się, kręcą, ciągle zmieniają pozycję), - wychodzenie z ławki i chodzenie po klasie, - wychodzenie kilkakrotne do toalety, - na przerwach bieganie, hałasowanie, - nadmierna gadatliwość, - zbyt wolny proces hamowania, - częste wtrącanie się do rozmowy, - nieplanowanie swoich działań, - nieprzewidywanie konsekwencji działania, - nieumiejętność czekania na swoją kolej, - łatwe zniechęcanie się, denerwowanie, - nieumiejętność działania w grupie, - częste popadanie w konflikty z rówieśnikami, - gwałtowne wyrażanie swoich emocji ( krzyczenie, złoszczenie się, płacz).

ławce itp., - „nie wyrywać” ucznia do odpowiedzi, - wyraźnie zaakcentować początek każdej działalności np. uwaga, zaczynamy pisać, - wydawać krótkie polecenia, nawiązać kontakt wzrokowy, mówić nieco stłumionym głosem, prosić o powtórzenie polecenia, - często podchodzić i sprawdzać, czy uczeń pracuje, czy wie, co ma robić, - dostosować zadanie powierzone dziecku do jego aktualnych możliwości, - dzielić pracę na małe odcinki, wprowadzać przerwy, - nieznane do tej pory dziecku zadania lub o wyższym poziomie trudności zademonstrować, wykonując czynności z krótkim i jasnym komentarzem, - czas zadania dostosować do indywidualnych możliwości, - podkreślać na tablicy na kolorowo i zaznaczać podczas wypowiedzi sygnałem uwaga ważne treści, - zauważać i doceniać każdy wysiłek dziecka, - wykorzystać zasoby energii dziecka na rzecz klasy i szkoły, - skłaniać do uczestnictwa w zorganizowanych zajęciach ruchowych, - nie dopuszczać do zbyt żywiołowych i chaotycznych zabaw, - w sytuacjach konfliktowych odroczyć rozwiązanie problemu do chwili wyciszenia i wygaśnięcia emocji, - należy natychmiast interweniować, gdy dziecko jest agresywne, - stosować jasny i zrozumiały dla dziecka system reguł rządzących życiem klasy i szkoły, - współpracować z rodzicami.

10

VI. UCZEŃ Z ZAHAMOWANIAMI PSYCHORUCHOWYMI:

OBJAWY ZABURZEŃ SPOSÓB POSTĘPOWANIA Z UCZNIEM

- zgodnie z zaleceniami określonymi w opinii poradni psychologiczno - pedagogicznej Zgodnie z diagnozą szkolną: - trudności w nawiązywaniu kontaktu słownego, - brak wiary we własne możliwości, - nadmierna wrażliwość, - niepewność, stany lękowe, - skrytość, - wycofanie, - nieufność, - zwolnione reakcje psychoruchowe, - zaburzenia łaknienia, - jąkanie, zacinanie, - bierność, apatia.

-„Dostrzec te dzieci" - ich problemy mogą umknąć uwadze, ponieważ są " grzeczne", niekłopotliwe, nie utrudniają pracy nauczycielowi, - pobudzać do działania, - pomagać, zachęcać i mobilizować je do wykonywania prostych, dających sukces czynności, - stwarzać ciepłą i spokojną atmosferę, - tworzyć klimat zaufania i poczucia bezpieczeństwa, - aranżować sytuacje społeczne pozwalające dziecku na gromadzenie dobrych doświadczeń i realne przeżycie sukcesu, - zajęcia zaczynać od pracy odtwórczej, przechodząc do zadań twórczych, bardziej samodzielnych.

VII. UCZEŃ Z ZABURZENIAMI ROZWOJU EMOCJONALNO – SPOŁECZNEGO:

OBJAWY ZABURZEŃ SPOSÓB POSTĘPOWANIA Z UCZNIEM

- zgodnie z zaleceniami określonymi w opinii poradni psychologiczno - pedagogicznej Zgodnie z diagnozą szkolną: - nadmierna gadatliwość, - niezdolność usiedzenia w jednym miejscu, - częste wtrącanie się do rozmowy, - przypadkowe, nieumyślne niszczenie rzeczy,

- posadzić ucznia blisko nauczyciela, najlepiej samego, - wskazówki, instrukcje, wyjaśnienia formułować jasno, zwięźle, w prostych słowach, - uczeń musi powtarzać polecenia swoimi słowami,

11

- brak umiejętności zaplanowania swoich działań, - niepokój w obrębie miejsca siedzenia, - trudności z respektowaniem zasad nakazów i poleceń, - trudności ze skupieniem się na wykonywaniu jednej czynności, - bardzo łatwe rozpraszanie się pod wpływem zewnętrznych, nawet słabych bodźców, - brak umiejętności pracy nad jednym zadaniem, - trudności w wykonywaniu złożonych poleceń, - gubienie i zapominanie rzeczy, - nadmierna zdolność do wyrażania gwałtownych emocji.

- określić czas na wykonanie zadania, - należy sprawdzić wykonanie zadania, - kierować informację zwrotną do ucznia, - stosować niewerbalne sygnały kierujące uwagę ucznia na zadanie np. wskazać palcem miejsce w zeszycie, - dzielić zadania na etapy, organizować przerwy w pracy, - zminimalizować zbędne bodźce, - organizować aktywność np. wysyłać po kredę, - mówić spokojnie, unikać nadmiaru emocji, - uczyć na różne sposoby wykorzystując wszystkie możliwości poznawcze dziecka, - chwalić za poprawne wykonanie zadania, - krytykować zły sposób rozwiązania, a nie dziecko, - omawiać zaistniałe wydarzenia, szukać innych rozwiązań, - być konsekwentnym, - przyzwyczajać i wdrażać dziecko do finalizowania każdego rozpoczętego zadania, - współpracować z rodzicami.

VIII. UCZEŃ ZDOLNY:

CECHY UCZNIA ZDOLNEGO SPOSÓB POSTĘPOWANIA Z UCZNIEM

- zgodnie z zaleceniami określonymi w opinii poradni psychologiczno - pedagogicznej Zgodnie z diagnozą szkolną: - swobodne posługiwanie się językiem ojczystym, - poszerzać i wzbogacać treści na obowiązkowych zajęciach edukacyjnych,

12

- bogate słownictwo, - zdolność logicznego myślenia, - wyobraźnia i kreatywność, - zdolność łączenia pojęć i pomysłów, - zdolność kwestionowania pojęć i pomysłów, - ciekawość i zamiłowanie do zadawania pytań, - umiejętność biegłego czytania, - duża wiedza ogólna, - znakomita pamięć, - umiejętność rozwiązywania problemów, - zdolności interpersonalne, - sprawność fizyczna, - szybkie przyswajanie wiedzy, - zdolność koncentracji na konkretnych problemach, - zdolności muzyczne, - zdolności obserwacji, - umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji, - dojrzałość w prezentowaniu wyników pracy, - kłopotliwe dla nauczycieli zachowanie, szczególnie w chwilach znudzenia lub sfrustrowania.

- w testach sprawdzających, pracach klasowych i domowych – obowiązkowo zamieszczać zadania na szóstkę , - zlecać przygotowanie przez ucznia zadań/ ciekawostek po przeczytaniu odpowiedniej literatury, - zachęcać do korzystania z różnych źródeł informacji ( własnych obserwacji, badań, doświadczeń, tekstów, map, tabel, fotografii, filmów, prezentacji, technologii informacyjno – komunikacyjnej), - zaproponować prowadzenie uczniowi fragmentów lekcji , - angażować uzdolnionych uczniów w zajęcia pozalekcyjne, - poszerzać zainteresowania i umiejętności ucznia poprzez udział w przedsięwzięciach szkolnych i pozaszkolnych, - przygotować ucznia do udziału w konkursach/ zawodach sportowych, - promować ucznia i jego osiągnięcia na terenie szkoły i poza nią, - stosować krótkie, kilkuminutowe rozmowy nauczyciela z uczniem, kończące się sformułowaniem problemu, a potem rozwiązaniem go, - zachęcać do czytania fachowych czasopism, - zwiększać wymagania, co do ścisłości i precyzji wypowiedzi, - organizować konkursy w rozwiązywaniu zadań trudniejszych, - zlecać pomoc uczniom słabszym, - wymagać postawy taktownej i kulturalnej.

IX. UCZEŃ ZAGROŻONY NIEDOSTOSOWANIEM SPOŁECZNYM:

CECHY UCZNIA SPOSÓB POSTĘPOWANIA Z UCZNIEM

- zgodnie z zaleceniami określonymi w opinii poradni psychologiczno - pedagogicznej

Zgodnie z diagnozą szkolną: - nieposłuszeństwo ( niespełnianie i przeciwstawianie się poleceniom i wymaganiom nauczyciela),

- być spokojnym, opanowanym oraz stanowczym w trudnych sytuacjach wychowawczych,

13

- publiczne, nieobyczajne komentowanie wypowiedzi dorosłych i rówieśników, - złośliwość i agresja słowna w stosunku do dorosłych i rówieśników, - agresja fizyczna w stosunku do rówieśników, - lenistwo –brak zainteresowania nauką, niechęć do jakiegokolwiek wysiłku, brak zeszytów, książek, przyborów szkolnych i potrzebnych na zajęcia materiałów, - kłamstwa, - wagary, ucieczki z pojedynczych zajęć, - pesymistyczne nastawienie do rzeczywistości, - zaburzenia koncentracji, - nadruchliwość, - nonszalancja – niewłaściwa postawa wobec dorosłych, zapominanie o obowiązkach, niedotrzymywanie słowa, - lękliwość, - nierespektowanie zasad i norm szkolnych oraz zasad współżycia społecznego, - kradzieże, dewastacje mienia, - demonstrowanie swojej siły i wrogości, - szybkie i niepożądane społecznie zaspokajanie swoich zachcianek, - brak sukcesów edukacyjnych.

- odizolować ucznia od grupy, - przekonywać – rozmawiać indywidualnie z uczniem i z klasą, - doradzać – indywidualnie rozmawiać z uczniem i jego rodzicami, - zaplanować pomoc psychologiczno – pedagogiczną dla ucznia i rodziców, - prowadzić zajęcia profilaktyczno – terapeutyczne z klasą, - prowadzić z uczniem indywidualne i grupowe zajęcia socjoterapeutyczne, - dostrzegać i publicznie nagradzać pozytywne zmiany, - założyć zeszyt do korespondencji z rodzicami i kuratorami rodziny – systematycznie i starannie opisywać zachowania, - stale współpracować z rodzicami, - zapewnić pomoc psychologiczną dla rodziców, - utrzymywać stały kontakt z kuratorem rodziny/ asystentem rodziny/ innym pracownikiem MOPS – u – rozmawiać , korespondować,

- organizować zajęcia sportowe i rekreacyjne, - przydzielać role i funkcje, - zaproponować pozaszkolną opiekę Świetlicy Środowiskowej lub Terapeutycznej.

X. UCZEŃ PRZEWLEKLE CHORY:

Według wskazań lekarza.

XI. UCZEŃ NIEPEŁNOSPRAWNY:

Zgodnie z zaleceniami określonymi w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego. Dostosowanie wymagań edukacyjnych zawarte w Indywidualnym Programie Edukacyjno – Terapeutycznym.