POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA - wimii.pcz.pl · Analiza matematyczna i równania różniczkowe 30 30...

POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKAWydział Inżynierii Mechanicznej i InformatykiKierunek:MBM+MTR+ENE+IBSpecjalność:Bez specjalności

Cykl: 2017/2018LTyp: StacjonarneRodzaj: I stopniaRok: ISemestr: II

Karta opisu przedmiotu

Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Analiza matematyczna i równania różniczkowe30 30 0 0 0 TAK 0

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami analizy matematycznej dotyczącymi funkcji wielu zmiennych i metodami teorii równań

różniczkowych zwyczajnych i cząstkowych a także elementami statystyki opisowej.

Nabycie przez studentów umiejętności obliczania i zastosowania pochodnych cząstkowych, całek podwójnych, a także rozwiązywania równań

różniczkowych zwyczajnych.

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

Wiedza z zakresu analizy matematycznej funkcji jednej zmiennej.

Umiejętność rozwiązywania zadań z analizy matematycznej funkcji jednej.

Treści programowe - Wykład

Równania różniczkowe drugiego i wyższych rzędów o stałych współczynnikach. Układy równań różniczkowych zwyczajnych o stałych

współczynnikach. Równania różniczkowe o zmiennych współczynnikach – równanie Eulera.

Funkcje dwóch zmiennych rzeczywistych. Pochodne cząstkowe. Różniczka funkcji. Ekstrema funkcji dwóch zmiennych.

Funkcje uwikłane. Ekstrema funkcji uwikłanych.

Całki podwójne. Obszar normalny, obszar regularny. Zamiana zmiennych w całce podwójnej, współrzędne biegunowe. Zastosowanie całek

podwójnych.

Równania o pochodnych cząstkowych rzędu pierwszego, równania liniowe i quasi-liniowe. Klasyfikacja równań liniowych rzędu drugiego.

Postać kanoniczna.

Przykłady równań i układów równań różniczkowych zwyczajnych i cząstkowych występujących w zagadnieniach technicznych.

Elementy statystyki matematycznej.

2017/2018L -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE+IB

Data wygenerowania dokumentu: 2018-10-03 strona: 1 z 2

Treści programowe - Ćwiczenia

Rozwiązywanie równań i układów jednorodnych i niejednorodnych równań różniczkowych o stałych współczynnikach. Rozwiązywanie

równania Eulera.

Obliczanie pochodnych cząstkowych. Wyznaczanie ekstremów funkcji dwóch zmiennych. Wyznaczanie ekstremów funkcji uwikłanej.

Kolokwium 1.

Opisywanie obszaru normalnego, obszaru regularnego. Zamiana zmiennych w całce podwójnej, współrzędne biegunowe. Obliczanie całek

podwójnych i ich zastosowanie.

Równania o pochodnych cząstkowych rzędu pierwszego, równania liniowe i quasi-liniowe. Klasyfikacja równań liniowych rzędu drugiego.

Postać kanoniczna.

Elementy statystyki opisowej.

Kolokwium 2.

LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA

1. Gewert M., Skoczylas, Wstęp do analizy i algebry, Teoria, przykłady, zadania; GiS, Wrocław, 2014

2. Gewert M., Skoczylas Z., Analiza matematyczna 2, Definicje, twierdzenia, wzory; Przykłady i zadania GiS, Wrocław, 2016

3. Gewert M., Skoczylas Z., Równania różniczkowe zwyczajne. Teoria, przykłady, zadania , GiS, Wrocław, 2016

4. Grzymkowski R., Matematyka, zadania i odpowiedzi, Wyd. Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego, Gliwice,2002

5. Berman G.N., Zbiór zadań z analizy matematycznej, Wyd. Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego, Gliwice

6. Banaś I., Wędrychowicz S., Zbiór zadań z analizy matematycznej, WNT, Warszawa.

7. Krysicki W., Włodarski L., Analiza matematyczna w zadaniach. Cz. 2. PWN, Warszawa.

8. Bąk I., Markowicz I., Mojsiewicz M., Wawrzyniak K., Statystyka w zadaniach cz. II, Wydawnictwa Naukowo – Techniczne, Warszawa 2006

9. Krysicki W., Bartos., Dyczka W., Królikowska K., Wasilewski M., Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna w zadaniach,

Statystyka matematyczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Elektrotechnika i elektronika30 0 30 0 0 NIE 5

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z metodami i sposobami analizy wybranych obwodów elektrycznych prądu stałego i przemiennego.

Zapoznanie studentów z podstawami teorii półprzewodników.

Zapoznanie studentów w podstawowym zakresie z własnościami elementarnych układów elektronicznych znajdujących zastosowanie w

technice i ich praktycznej realizacji


Wiedza z zakresu fizyki na poziomie szkoły średniej

Wiedza z zakresu analizy matematycznej z uwzględnieniem rachunku różniczkowego i operatorowego.

Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań.

Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji.

Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie.

Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.


W1 - Pojęcia podstawowe obwodów elektrycznych. Podstawowe prawa obwodów elektrycznych prądu stałego.

W 2 – Podzespoły bierne i ich łączenie. Moc i energia prądu stałego.

W 3 – Źródła napięcia i prądu stałego. Metody rozwiązywania obwodów prądu stałego.

W 4 – Analiza stanów przejściowych w obwodach prądu stałego.

W 5 – Obwody prądu przemiennego. Metody analizy obwodów w stanie ustalonym przy wymuszeniu sinusoidalnym.

W 6 – Moc i energia w obwodach RLC przy przebiegach sinusoidalnych. Kompensacja mocy biernej.

W 7 – Obwody ze sprzężeniami magnetycznymi. Źródła napięcia i prądu przemiennego.

W 8 – Układy prądu przemiennego trójfazowego.

W 9 – Transformatory jedno i trójfazowe.



W 10 – Właściwości półprzewodników, złącze p-n, dioda półprzewodnikowa. Stabilizatory napięcia.

W 11 – Wzmacnicze - podstawowe pojęcia. Właściwości statyczne i dynamiczne wzmacniaczy. Sprzężenie zwrotne.

W 12 - Podstawowe układy pracy wzmacniaczy operacyjnych: odwracający i nieodwracający.

W 13 - Podstawowe układy pracy wzmacniaczy operacyjnych: układ różniczkujący i całkujący.

W 14 - Generatory przebiegów harmonicznych i prostokątnych.

W 15 – Układy nieliniowe ze wzmacniaczami operacyjnymi (komparator i ogranicznik napięcia).

Treści programowe - Laboratoria

L01- Wykonywanie i szacowanie dokładności pomiarów podstawowych wielkości elektrycznych.

L02- Weryfikacja podstawowych praw obwodów elektrycznych prądu stałego.

L03- Pomiary mocy w obwodach prądu przemiennego.

L04- Pomiary rezystywności własnej przewodników.

L05- Charakterystyki prądowo napięciowe elementów liniowych i nieliniowych.

L06 - Badanie układów RC.

L07 - Badanie układów RL.

L08 - Badanie transformatora jednofazowego.

L09 - Pomiary parametrów sieci trójfazowej.

L10 - Wyznaczanie charakterystyk statycznych diody półprzewodnikowej.

L11 - Badanie układów tranzystorowych - wzmacniacz tranzystorowy.

L12 - Wzmacniacz operacyjny w podstawowych układach pracy – nieodwracający i odwracający.

L13 - Wzmacniacz operacyjny w podstawowych układach pracy – całkujący i różniczkujący.

L14 - Generatory drgań harmonicznych i prostokątnych ze wzmacniaczami operacyjnymi.

L15 - Wzmacniacze operacyjne w układach nieliniowych - komparatory napięcia i ograniczniki napięcia.


Baranowski J.:, Nosal Z.: Układy elektroniczne cz. I, Układy analogowe liniowe. WNT, Warszawa 1998.

Bolkowski S.: Elektrotechnika teoretyczna, T 1 i 2. Warszawa, WNT 1998.

Doległo M, Podstawy elektrotechniki i elektroniki, WKiŁ, Warszawa

Hemprowicz P., Kiełsznia R., Piłatowicz A., Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków, WNT, Warszawa 2013

Majerowska Z., Majerowski A., Elektrotechnika ogólna w zadaniach, PWN 1999

Piątek Z., Kubit J., Pasko M.: Elektrotechnika ogólna cz. 3. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 1999.

Pióro B., Pióro M.: Podstawy elektroniki cz. 1 i 2. WSiP. Warszawa 1999.

Nuhrmann D.: Elektronika łatwiejsza niż przypuszczasz - technika cyfrowa. WKŁ 1986.

Praca zbiorowa: Podstawy elektroniki. Laboratorium, skrypt P.Cz. 2002.

Szabatin J., Osowski J.: Podstawy teorii obwodów t. I, II i III. WNT, Warszawa 1996.

Tietze U., Schenk Ch.: Układy półprzewodnikowe. WNT Warszawa 1996.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Mechanika30 30 0 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

Uzyskanie przez studentów wiedzy teoretycznej z zakresu mechaniki ogólnej.

Nabycie przez studentów umiejętności stosowania wiedzy teoretycznej do rozwiązywania zadań.

Nabycie przez studentów umiejętności analizy otrzymanych rozwiązań.


Wiedza z zakresu matematyki wyższej, ze szczególnym uwzględnieniem algebry wektorów oraz podstawowe wiadomości z analizy

matematycznej.

Wiedza z zakresu fizyki, rozumie podstawowe zjawiska występujące w mechanice.


Umiejętność korzystania ze źródeł literatury, w tym z internetowych baz wiedzy.



Wiadomości wstępne o mechanice. Zakres przedmiotu. Prawa Newtona. Podstawowe pojęcia i aksjomaty statyki. Stopnie swobody. Więzy i

reakcje więzów. Sposoby realizacji więzów.

Siła jako wektor liniowy. Moment siły względem punktu i prostej.

Para sił. Redukcja ogólnego przestrzennego układu sił.

Analityczne warunki równowagi dowolnego przestrzennego układu sił. Metody analityczne w statyce układów płaskich.

Układy płaskie zbieżne, dowolne i złożone.

Kratownice płaskie. Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą analitycznego równoważenia węzłów.

Tarcie. Równowaga sił z uwzględnieniem sił tarcia. Tarcie posuwiste i toczne.

Przestrzenny układ sił równoległych.

Metody wyznaczania środków ciężkości linii, figur płaskich i brył. Twierdzenie Pappusa-Guldina.



Kinematyka punktu materialnego. Opis matematyczny ruchu punktu. Tor, prędkość i przyspieszenie punktu.

Niektóre szczególne przypadki ruchu punktu. Ruch prostoliniowy, ruch harmoniczny prosty, ruch po okręgu.

Ruch złożony punktu. Prędkość i przyspieszenie w ruchu złożonym punktu.

Dynamika punktu materialnego. Równania różniczkowe ruchu punktu materialnego. Pojecie siły bezwładności. Zasada d’Alemberta.

Pęd i kręt punktu materialnego. Praca i moc. Energia potencjalna i kinetyczna punktu. Zasada zachowania energii kinetycznej i pracy. Prawo

zachowania energii mechanicznej.


Podstawowe wiadomości z rachunku wektorowego. Rzut wektora w kartezjańskim układzie współrzędnych. Sumowanie i mnożenie wektorów.

Równowaga zbieżnego układu sił. Zastosowanie twierdzenia o równowadze trzech sił.

Moment siły względem punktu i osi. Układ sił równoległych. Twierdzenie Varignona.

Obciążenie ciągłe. Zadania płaskiego dowolnego układu sił: wyznaczanie reakcji w belkach i ramach.

Równowaga płaskich, złożonych układów sił.

Kratownice płaskie, zastosowanie analitycznej metody równowagi węzłów.

Równowaga płaskiego układu sił z uwzględnieniem tarcia.

Równowaga przestrzennego dowolnego układu sił.

Wyznaczanie środków ciężkości ciał jednorodnych: linii, powierzchni, brył.

Tor, prędkość i przyspieszenie punktu materialnego.

Wyznaczanie równań ruchu i toru oraz prędkości i przyspieszeń dla zadanego schematu kinematycznego.

Ruch złożony punktu. Przyspieszenie Coriolisa.

Całkowanie równań różniczkowych ruchu punktu materialnego.

Zasada d’Alemberta.

Zasady zachowania pędu i krętu, energii kinetycznej i pracy.


Skalmierski B.: Mechanika, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej 2002 (t. 1 i 2).

Misiak J.: Mechanika techniczna, PWN Warszawa 1999 (t. I i II).

Leyko J.: Mechanika ogólna, PWN Warszawa 2006 (t. 1 i 2).

Niezgodziński T. : Mechanika ogólna, PWN Warszawa 2006.

Buczkowski R., Banaszek A.: Mechanika ogólna w ujęciu wektorowym i tensorowym. Statyka, przykłady i zadania. WNT Warszawa, 2006.

Beer F.P., Russell Johnston E. : Vector Mechanics for Engineers. McGraw-Hill Publishing Company, 2004.

Misiak J.: Zadania z mechaniki ogólnej, część I, Statyka, WNT, Warszawa 2009.

Misiak J.: Zadania z mechaniki ogólnej, część II, Kinematyka, WNT, Warszawa 2009.

Nizioł J.: Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa 2009.

Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, pod red. Leyko J., Szmelter J., t. 1 Statyka, PWN Warszawa 1978.

Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, pod red. Leyko J., Szmelter J., t. 2 Kinematyka i dynamika, PWN Warszawa 1978.

Giergiel J., Głuch L., Łopata A.: Zbiór zadań z mechaniki, metodyka rozwiązań, AGH Kraków 2001.

Mieszczerski I.W.: Zbiór zadań z mechaniki, PWN, Warszawa 1971.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Technologie informatyczne30 0 30 0 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z metodami i technikami informacyjnymi, systemami informatycznymi i podstawami działania sieci komputerowych.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie posługiwania się systemami operacyjnymi, tworzenia systemów

informatycznych oraz metod wyszukiwania informacji w sieciach informatycznych.


1. Podstawy obsługi systemów komputerowych.

2. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań.

3. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu komputerów i urządzeń sieciowych.

4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej oraz Internetu.

5. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie.

6. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.


Istota informatyki: definicje i pojęcia podstawowe. Historia rozwoju systemów informatycznych.

Cyfrowe reprezentacje danych. Systemy liczbowe stosowane w informatyce.

Architektura systemów komputerowych.

Systemy operacyjne – podstawowe zagadnienia. Rodzaje systemów operacyjnych, budowa i zadania systemów oper., interfejs użytkownika.

Komunikacja cyfrowa, systemy klient-serwer. Metody wyszukiwania informacji w bazach danych lokalnych i globalnych.

Model ISO/OSI jako podstawa budowy protokołów komunikacyjnych.

Wstęp do sieci komputerowych – podział, architektura, rodziny protokołów sieciowych, media transmisyjne, topologie.

Protokół TCP/IP. Wersje, zasady adresacji, protokół TCP/IP a model ISO/OSI.

Podstawy programowania – rodzaje języków z podziałem na strukturalne i obiektowe, zintegrowane środowiska programistyczne.

Podstawowe pojęcia i struktury programistyczne: zmienne, stałe, tablice, rekordy, obiekty, pętle, instrukcje warunkowe i obsługa błędów.



Technologie bazodanowe jako podstawa technologii informacyjnych. Rodzaje baz danych, podstawy języka SQL.

Podstawy tworzenia bazodanowej aplikacji klient-serwer z wykorzystaniem mechanizmów zintegrowanych środowisk programistycznych.


Układ dwójkowy, ósemkowy, dziesiętny i szesnastkowy. Podstawowe działania, zamiana liczb między systemami, algebra Boole’a.

Architektura systemów komputerowych. Budowa płyt głównych i kart graficznych z uwzględnieniem technik wspomagania obliczeń,

urządzenia I/O. Wyszukiwani e informacji w sieci Internet i globalnych systemach bazodanowych.

Systemy operacyjne. Podstawy pracy w środowisku Windows i Linux. Graficzny i tekstowy interfejs użytkownika.

Bitmapowe i wektorowe programy graficzne.

Zaawansowane funkcje zintegrowanych systemów biurowych. Listy, spisy, odnośniki i programowanie w edytorach tekstu. Obliczenia

matematyczne z użyciem Solvera w arkuszach kalkulacyjnych.

Systemy bazodanowe klient-serwer na przykładzie środowiska MySQL.

Typy danych, tworzenie struktury bazodanowej, manipulacje danymi, wyszukiwanie informacji. Język SQL DDL, SQL DML, SQL DCL.

Podstawy programowania w zintegrowanych środowiskach programistycznych.

Projekt aplikacji inżynierskiej.


Biernat J.: Ćwiczenia z… Delphi 7. Mikom. Warszawa 2005.

Ciccarelli P., Faulkner C.: Sieci. Podstawy. Mikom. Warszawa 2007.

Cantu M.: Delphi 7. Mikom. Warszawa 2004.

Cisco Systems: Akademia Sieci Cisco, Pierwszy rok nauki. Mikom. Warszawa 2002.

DuBois P.: MySQL. Mikom. Warszawa 2000.

Grover C., Moore E: Office 2007 PL. Nieoficjalny podręcznik. Helion. Gliwice 2007.

Madeja L.: Ćwiczenia z systemu Linux, Podstawy obsługi systemu. Mikom. Warszawa 1999.

Pelikant A.: Bazy danych. Pierwsze starcie. Helion. Gliwice 2010.

Snarska A.: Ćwiczenia z… Delphi 3.0, 4.0, 5.0. Mikom. Warszawa 2000.

Sterna W.: Delphi od podstaw. Mikom. Warszawa 2004.

Sterna W.: Delphi. 10 praktycznych programów. Mikom. Warszawa 2005.

Stutz M.: Linux. Książka kucharska. Mikom. Warszawa 2002.

Walkenbach J.: Excel 2007 PL. Biblia. Helion. Gliwice 2007.

Wrotek W.: Po prostu CorelDRAW X4 PL. Helion. Gliwice 2008.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Technologie wytwarzania30 0 30 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z nowoczesnymi technologiami wytwarzania.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru technologii wytwarzania i wyznaczenia podstawowych

parametrów.


1. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa.

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń technologicznych.


4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej.




W 1 – Wprowadzenie do teorii przetwórstwa tworzyw sztucznych

W 2 – Podstawy wytłaczania jednoślimakowego tworzyw sztucznych

W 3 – Wytłaczanie wieloślimakowe tworzyw sztucznych

W 4 – Wprowadzenie do technologii wtryskiwania tworzyw sztucznych

W 5 – Prasowanie, termoformowanie i walcowanie tworzyw sztucznych

W 6 – Obróbka ubytkowa tworzyw sztucznych

W 7 – Metalizowanie wyrobów polimerowych

W 8 – niekonwencjonalne technologie przetwórstwa tworzyw sztucznych

W 9 – Klasyfikacja procesów obróbki plastycznej

W 10 – Mechanizm odkształceń plastycznych



W 11 – Materiały stosowane w obróbce plastycznej

W 12 – Zjawiska towarzyszące procesom kształtowania plastycznego.

W 13 – Czynniki wpływające na przebieg procesów plastycznego kształtowania

W 14 – Wpływ procesu na własności wyrobów kształtowanych plastycznie

W 15 – Zalety oraz wady wyrobów kształtowanych w procesach obróbki plastycznej

W 16 – Klasyfikacja procesów obróbki skrawaniem

W 17,18 – Zjawiska towarzyszące procesowi skrawania

W 19 – Warunki skrawania. Technologiczne i geometryczne parametry skrawania

W 20, 21 – Elementy budowy narzędzi skrawających

W 22 – Materiały narzędziowe

W 23 – Procesy spawalnicze i ich zastosowania w przemyśle

W 24,25 – Metody spawania w wytwarzaniu konstrukcji

W 26,27– Rodzaje zgrzewania metali i niemetali

W 28 – Procesy cięcia termicznego

W 29 – Procesy pokrewne spawaniu: lutowanie, napawania i natryskiwanie cieplne

W 30 – Jakość konstrukcji spajanych


L 1 – Technologia wytłaczania klasycznego tworzyw sztucznych

L 2 – Określanie wybranych właściwości mechanicznych wytłoczyn

L 3 – Określanie wybranych właściwości termicznych wytłoczyn

L 4 – Technologia wtryskiwania tworzyw sztucznych

L 5 – Określanie wybranych właściwości termicznych wyprasek

L 6 – Określanie wybranych właściwości mechanicznych wyprasek

L 7 – Technologia prasowania tworzyw sztucznych

L 8 – Określanie wybranych właściwości detali prasowanych

L 9 – Badanie własności mechanicznych materiałów do obróbki plastycznej

L 10 – Badanie własności technologicznych blach i drutów

L 11,12 – Wyznaczanie współczynników anizotropii blach

L 13 – Wyznaczanie krzywej umocnienia materiału

L 14 – Wyznaczanie kąta sprężynowania przy gięciu

L 15 – Badanie jakości wyrobów tłoczonych

L16,17 – Charakterystyka toczenia. Budowa i klasyfikacja narzędzi tokarskich, zastosowanie. Parametry technologiczne. Podstawowe

operacje tokarskie

L18,19 – Charakterystyka procesu wiercenia, rozwiercania i pogłębiania. Parametry technologiczne. Budowa i klasyfikacja narzędzi

wiertarskich

L 20,21 – Charakterystyka frezowania. Odmiany frezowania i parametry technologiczne. Narzędzia frezarskie i zastosowanie

L 22 – Charakterystyka procesu szlifowania. Odmiany szlifowania. Parametry technologiczne

L 23,24 – Spawanie łukowe elektryczne

L 25,26 – Zgrzewanie rezystancyjne i tarciowe

L 27,28 – Spawanie gazowe i cięcie termiczne

L 29,30 – Procesy pokrewne spawaniu


1. Sikora R.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydawnictwo Edukacyjne Żak, Warszawa 1993.

2. Sikora R.: Podstawy przetwórstwa tworzyw wielkocząsteczkowych. Politechnika Lubelska, Lublin 1992.

3. Smorawiński A.: Technologia wtrysku. WNT, Warszawa 1989.



4. Koszkul J.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych (ćw. labor.). Politechnika Częstochowska, Częstochowa 1994.

5. Hylla I.: Tworzywa sztuczne–własności–przetwórstwo–zastosowanie, Wyd. P.Śl., 1999.

6. Sińczak J.: Podstawy procesów przeróbki plastycznej, Wydawnictwo Naukowe AKAPIT, Kraków, 2010

7. Skubisz P., Sińczak J., Bednarek S., Łukaszek-Sołek A.: Technologie kucia matrycowego, Wydawnictwo ARBOR FP, Kraków, 2010

8. Kajzer S., Kozik R., Wusatowski R.: Wybrane zagadnienia z procesów obróbki plastycznej metali. Projektowanie technologii, Wyd.

Politechniki Śląskiej, Gliwice, 1997

9. Wasiunyk P.: Kucie matrycowe, WNT, Warszawa, 1975



POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKAWydział Inżynierii Mechanicznej i InformatykiKierunek:MBM+MTR+ENESpecjalność:Bez specjalności

Cykl: 2017/2018LTyp: StacjonarneRodzaj: I stopniaRok: IISemestr: IV


Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Automatyka15 0 30 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z metodami opisu własności dynamicznych podstawowych elementów automatyki w układach regulacji automatycznej.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru parametrów i projektowania układów regulacji automatycznej.


1. Wiedza z zakresu matematyki, rachunek różniczkowy, liczby zespolone.


3. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu urządzeń elektrycznych.

4. Umiejętność łączenia prostych obwodów elektrycznych.





Pojęcia podstawowe: sygnał, element automatyki, układ regulacji.

Podstawy rachunku operatorowego: transformata prosta i odwrotna.

Transmitancja operatorowa.

Charakterystyki skokowe liniowych elementów automatyki.

Transmitancja widmowa.

Charakterystyki częstotliwościowe liniowych elementów automatyki.

Połączenia funkcjonalne między elementami: połączenie szeregowe, równoległe, sprzężenie zwrotne.

Algorytmy regulatorów: P, I, PI, PD, PID.

Charakterystyki skokowe i częstotliwościowe regulatorów.

2017/2018L -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE


Stabilność układu regulacji, błąd regulacji.

Ogólny warunek stabilności. Metoda bezpośrednia oceny stabilności URA.

Kryterium Rutha-Hurwitza oceny stabilności.

Kryterium Nyquista oceny stabilności.

Podstawy sterowania cyfrowego.

Układy sterowania cyfrowego


Badanie układu dwupołożeniowej regulacji temperatury.

Charakterystyki czasowe liniowych członów automatyki – człon proporcjonalny, inercyjny I rzędu, różniczkujący

Charakterystyki czasowe liniowych członów automatyki – człon oscylacyjny

Charakterystyki częstotliwościowe liniowych elementów automatyki – człon proporcjonalny, inercyjny I rzędu, różniczkujący

Charakterystyki częstotliwościowe liniowych elementów automatyki – człon oscylacyjny

Podstawy modelowania układów automatyki w środowisku Matlab&Simulink

Modelowanie regulatorów P, I, PI i PD, charakterystyki odpowiedzi regulatorów na wymuszenie skokowe.

Modelowanie URA a regulatorami prostymi i złożonymi.

Modelowanie regulatora PID. Dobór nastaw regulatora metodą Zieglera-Nicholsa.

Modelowanie regulatora PID. Dobór nastaw regulatora na podstawie charakterystyki obiektu

Modelowanie układu regulacji automatycznej. Dobór parametrów pracy.

Podstawy programowania układu sterowania cyfrowego.

Programowanie sterownika PLC.

Wykorzystanie sterownika PLC do sterowania wybranym procesem.

Badanie układu sterowania i regulacji prędkości obrotowej.


Brzózka J.: Ćwiczenia z automatyki w Matlabie i Simulinku. MIKOM, Warszawa 1997.

Brzózka J.: Regulatory cyfrowe w automatyce. MIKOM, Warszawa 2002.

Cupiał K. i inni: Laboratorium automatyki – Skrypt Politechniki Częstochowskiej, 1991.

Węgrzyn S.: Podstawy automatyki. PWN 1980.

Żelazny M.: Podstawy automatyki. PWN 1986.

Philippe De Laminat, Yves Thomas: Automatyka – Układy liniowe. WNT, 1983.

Greblicki W.: Podstawy automatyki. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2006.

Kaczorek T.: Teoria układów regulacji automatycznej. WNT, Warszawa 1974.

Kaczorek T.: Teoria sterowania i systemów. PWN, Warszawa 1996.

Pełczewski P.: Teoria sterowania. WNT, Warszawa 1980.

Brzózka J.: Regulatory i układy automatyki. MIKOM, Warszawa 2004.

Dębowski A.: Automatyka. Podstawy teorii. WNT, 2008.

Kwiatkowski W.: Wprowadzenie do automatyki. BEL 2010.

2017/2018L -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE





Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Podstawy konstrukcji maszyn30 30 0 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu budowy, sposobu przenoszenia obciążeń i projektowania elementów maszyn, w tym

połączeń, łożyskowania i zespołów przekazywania napędu.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności obliczania elementów maszyn oraz prostych podzespołów maszyn i urządzeń.


1. Wiedza z zakresu zapisu konstrukcji.

2. Znajomość mechaniki i wytrzymałości materiałów w podstawowym inżynierskim zakresie.

3. Umiejętność obsługi komputera.

4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetowych baz wiedzy.



W1 – Zasady projektowania, normalizacja.

W2 – Wytrzymałość zmęczeniowa, wyboczenie sprężyste, zagadnienia kontaktowe.

W3 – Połączenia gwintowe, normalizacja gwintów, śruba jako maszyna robocza, zasady obliczania śrub, gwinty napędowe, przekładnie

śrubowe.

W4 – Połączenia kształtowe: kołkowe, sworzniowe, wpustowe, czopowe, rozwiązania konstrukcyjne i zasady obliczania.

W5 – Połączenia nierozłączne: spawane, zgrzewane, lutowane, klejowe, zasady projektowania i obliczania.

W6 – Połączenia tarciowe: wciskowe, zaciskowe, rozprężno-zaciskowe, rozwiązania konstrukcyjne i zasady obliczania.

W7 – Elementy sprężyste: sprężyny metalowe i elastomerowe.

W8 – Podstawy tribologii, łożyska ślizgowe, rozwiązania konstrukcyjne i zasady obliczania.

W9 – Łożyskowania toczne, rozwiązania konstrukcyjne, zasady doboru łożysk, smarowanie, uszczelnienia.

W10 – Wały i osie, zasady projektowania.

2017/2018L -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE


W11 – Sprzęgła mechaniczne i hamulce, rozwiązania konstrukcyjne, zasady projektowania i obliczania.

W12 – Przekładnie zębate: geometria przekładni walcowych, korekcja zazębienia, obliczenia wytrzymałościowe.

W13 – Przekładnie zębate stożkowe: geometria i obliczenia wytrzymałościowe.

W14 – Przekładnie zębate ślimakowe: geometria i obliczenia wytrzymałościowe.

W15 – Przekładnie pasowe: przekładnie asynchoniczne i synchroniczne, konstrukcja i obliczanie.


C1 – Tolerancje i pasowania w projektowaniu elementów maszyn.

C2 – Wytrzymałość zmęczeniowa, wykresy zmęczeniowe, rzeczywisty współczynnik bezpieczeństwa.

C3 – Obliczanie połączeń śrubowych, I przypadek obciążenia śrub, śruby złączne i napędowe, połączenia z napięciem wstępnym, połączenia

poprzeczne.

C4 – Obliczanie połączeń kształtowych: połączenia kołkowe, sworzniowe, wpustowe, wielowypustowe.

C5 – Obliczanie połączeń spawanych.

C6 – Obliczanie połączeń wciskowych, dobór połączeń rozprężnych.

C7 – Obliczanie sprężyn śrubowych, dobór sprężyn z katalogu.

C8 – Obliczanie łożysk ślizgowych.

C9 – Obliczanie i dobór łożysk tocznych.

C10 – Obliczanie i projektowanie postaci wałów maszynowych.

C11 – Obliczanie podstawowych rodzajów sprzęgieł mechanicznych.

C12 – Obliczenia geometrii przekładni zębatych, korekcja uzębienia, korekcja zazębienia, elementy obliczeń wytrzymałościowych

C13 – Obliczanie przekładni zębatych stożkowych

C14 – Obliczanie przekładni ślimakowych.

C15 – Obliczanie i dobór przekładni pasowych.


1. Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Połączenia, sprężyny, wały i osie. Pod red. E. Mazanka. WNT, Warszawa 2012.

2. Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Łożyska, sprzęgła i hamulce, przekładnie mechaniczne. Pod red. E. Mazanka. WNT,

Warszawa 2012.

3. Podstawy konstrukcji maszyn. Pod redakcją B. Branowskiego. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2007.

4. Podstawy konstrukcji maszyn. Pod redakcją Z. Osińskiego. PWN, Warszawa 2002.

5. L. Kurmaz, O. Kurmaz: Projektowanie węzłów i części maszyn. Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2011.

2017/2018L -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE


POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKAWydział Inżynierii Mechanicznej i InformatykiKierunek:Mechanika i budowa maszynSpecjalność:Bez specjalności



Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

CAD0 0 30 0 0 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu możliwości komputerowego wspomagania projektowania z wykorzystaniem nowoczesnych

narzędzi programowych.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności modelowania elementów maszyn i ich zespołów w programie Inventor.

C3. Nabycie umiejętności symulacji współdziałania elementów zespołów programu Inventor.


1. Wiedza z zakresu zapisu konstrukcji

2. Znajomość zasad projektowania w zakresie podstaw konstrukcji maszyn, znajomość systemu norm elementów maszyn.






L 1 – Interfejs i środowisko programu Inventor.

L 2 – Szkice: podstawy tworzenia, linie konstrukcyjne, więzy, parametryzacja, operacje edycyjne.

L 3 – Kształtowanie części – wyciąganie, obrót, podstawowe polecenia edycji części.

L 4 – Kształtowanie części – wyciąganie złożone, przeciąganie, otwory, zwoje

L 5 – Kształtowanie części – zawansowane sposoby edycji, szyk, zaokrąglenia, szkice 3D.

L 6 – Zespoły proste i złożone – wiązania w zespołach.

L 7 – Wykorzystanie bibliotek części znormalizowanych, połączenia śrubowe.

L 8 – Edycja zespołów, kopiowanie elementów, szyk, lustro.

L 9 – Modelowanie symulacji ruchu mechanizmów.

2017/2018L -> S -> I st. -> Mechanika i budowa maszyn


L 10 – Modelowanie montażu i demontażu mechanizmów.


1. Stasiak F.: Zbiór ćwiczeń Autodesk Inventor 11. Wydawnictwo ExpertBooks, Łódź 2007.

2. Cekus D., Kania L.: Modelowanie elementów i zespołów maszyn w programach grafiki inżynierskiej. Częstochowa 2009.

3. Kania L.: Podstawy programu AutoCAD – modelowanie 3D. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2007.

4. Noga B., Kosma Z., Parczewski J.: Inventor. Pierwsze Kroki. Helion., Gliwice 2009






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Inżynieria wytwarzania15 0 45 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z praktycznymi technikami wytwarzania i zasadami opracowania projektowania procesów technologicznych.

C2. Zapoznanie z regułami realizacji typowych procesów technologicznych wybranych klas wyrobów.

C3. Nabycie przez studentów podstawowej wiedzy w zakresie doboru narzędzi i oprzyrządowania stosowanych w wybranych procesach

technologicznych.


1. Znajomość podstawowych zasad użytkowania maszyn i urządzeń technologicznych.

2. Podstawowa wiedza z zakresu podstaw technik wytwarzania oraz materiałoznawstwa.

3. Znajomość zasad tworzenia i analizy dokumentacji technicznej, rysunków złożeniowych i wykonawczych części maszyn.

4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji techniczno-ruchowej obrabiarek (DTR).

5. Umiejętność samodzielnego poszerzania wiedzy.



W 1 – Proces produkcyjny i proces technologiczny – wiadomości podstawowe. Dane wyjściowe do projektowania procesu technologicznego.

W 2 – Dokumentacja procesu technologicznego . Struktura normy czasu operacji.

W 3 – Technologiczność konstrukcji (przykłady). Rodzaje półfabrykatów – ich zastosowanie.

W 4 – Przecinanie materiału w procesie przygotowania surówek do dalszej obróbki. Metody prostowania materiału (przygotówek).

Nakiełkowanie.

W 5 – Dobór naddatków na obróbkę z uwzględnieniem niezbędnej liczby operacji. Jakość technologiczna wyrobów, właściwości warstwy

wierzchniej.

W 6 – Bazy obróbkowe i ich podział.

W 7 – Typizacja procesów technologicznych i jej znaczenie. Procesy technologiczne części klasy wałek.



W 8 – Procesy technologiczne części klasy tuleja i tarcza. Procesy technologiczne części klasy korpus. Obróbka otworów sprzężonych.

W 9, 10 – Procesy technologiczne obróbki kół zębatych walcowych (metody kształtowe i obwiedniowe).

W 11 – Metody obróbki wykańczającej kół zębatych walcowych.

W 12 – Metody wykonywania gwintów.

W 13 – Obróbka ścierna, materiały narzędziowe stosowane w obróbce ściernej. Szlifowanie wałków, otworów i powierzchni płaskich.

W 14 – Obróbka ścierna bardzo dokładna: gładzenie, dogładzanie oscylacyjne, docieranie i polerowanie. Obróbka powierzchniowa

nagniataniem.

W 15 – Projektowanie procesów technologicznych przy zastosowaniu systemów CAD/CAM.


L 1, 2 – Dane wejściowe do projektowania procesów technologicznych. Zasady doboru narzędzi i parametrów technologicznych. Zasady

normowania czasów wykonania.

L 3, 4 – Komputeryzacja doboru narzędzi i parametrów technologicznych obróbki z wykorzystaniem programów komputerowych.

L 5, 6 – Dobór i przygotowanie półfabrykatów. Naddatki obróbkowe i ich dobór.

L 7, 8 – Proces technologiczny części klasy wałek. Operacje kształtowania zewnętrznych powierzchni walcowych. Zasady opracowania

procesów technologicznych.

L 9, 10 – Proces technologiczny części typu tuleja i tarcza w różnych typach produkcji. Technologia obróbki otworów

L 11, 12 – Metody kształtowania gwintów.

L 13, 14 – Technologie obróbek powierzchniowych wykańczających.

L 15, 16 – Technologia wykonania kół zębatych-metody kształtowe i obwiedniowe.

L 17, 18 – Technologia wykonania otworów o dokładnym rozstawie osi.

L 19, 20 – Bazowanie w procesie obróbki. Przyrządy i uchwytu obróbkowe i ich dobór.

L 21, 22, 23, 24 – Opracowanie procesu technologicznego na obrabiarkę sterowaną numerycznie.

L 25, 26 – Komputerowo wspomagane programowanie obrabiarek sterowanych numerycznie z wykorzystaniem wybranych programów

CAD/CAM.

L 27, 28 – Miejsce i zadania robotów w procesie technologicznym.

L 29, 30 – Analiza dokładności wykonania wyrobów z wykorzystaniem współczesnego sprzętu pomiarowego.

L 31, 32, 33 – Procesy cięcia i wykrawania na nożycach i prasach.

L 34, 35 – Procesy wytłaczania i przetłaczania wytłoczek cylindrycznych.

L 36, 37 – Proces walcowania blach. Kalibracja prętów.

L 38, 39 – Proces wyciskania współbieżnego i przeciwbieżnego prętów

L 40, 41 – Operacje procesu kucia swobodnego. Kucie matrycowe

L 42, 43 – Walcowanie kuźnicze prętów. Proces technologiczny ciągnienia drutów.

L 44, 45 – Wytwarzanie wyrobów typu tuleja z proszków metali.


1. Erbel S., Kuczyński K., Marciniak Z.: Obróbka plastyczna. PWN, Warszawa 1981

2. Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT. Warszawa 2003.

3. Feld M.: Projektowanie i automatyzacja procesów technologicznych części maszyn. WNT. Warszawa 1994.

4. Feld M.: Technologia budowy maszyn. PWN. Warszawa 1993.

5. Marciniak M., Skalski k.: Obróbka plastyczna i spawalnictwo. Polit. Warsz. Warszawa 1979

6. Mazurkiewicz A., Kocur L.: Obróbka plastyczna – laboratorium. Radom 2006

7. Morawiecki m., Sadok L., Wosiek E.: Przeróbka plastyczna. Podstawy teoretyczne. Wydawnictwo „Śląsk” Katowice 1986

8. Romanowski W.P.: Poradnik obróbki plastycznej na zimno. Wyd. Naukowo Techniczne, Warszawa 1976

9. Sobolewski Z. i inni: Projektowanie technologii maszyn. Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2002

10. Żebrowski H.: Techniki wytwarzania, obróbka wiórowa, ścierna, erozyjna. Wyd. Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 2004






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Mechanika płynów30 30 15 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z metodami opisu statyki, kinematyki i dynamiki płynów idealnych i rzeczywistych.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie obliczania prostych instalacji hydrostatycznych i przepływowych.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności pomiarów podstawowych parametrów przepływów.


1. Wiedza z zakresu mechaniki – prawa dynamiki

2. Wiedza z zakresu matematyki, rachunek różniczkowy, całkowy, podstawy algebry wektorów

3. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu przyrządów pomiarowych i stanowisk dydaktycznych


5. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie

6. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań


Podstawowe pojęcia mechaniki płynów, mechanika ciała stałego a mechanika płynów, struktura molekularna płynów, płyn jako ośrodek

ciągły, siły działające na element płynu, siły masowe, siły powierzchniowe, podsumowanie – modele płynów

Ciśnienie w płynie jako wielkość skalarna, równanie równowagi dla nieruchomego płynu, warunki bezwirowości dla sił masowych, opis

równowagi płynu nieruchomego w polu sił grawitacyjnych

Wnioski z analizy równania równowagi hydrostatycznej, równowaga cieczy w naczyniach połączonych, poziom odniesienia przy pomiarze

ciśnienia, ciśnienie atmosferyczne, prawo Pascala, napór hydrostatyczny i równowaga ciał pływających, napór cieczy na powierzchnie płaskie

poziome

Napór cieczy na powierzchnie płaskie dowolnie zorientowane, napór cieczy na powierzchnie o dowolnym kształcie, napór na ciała zanurzone

w cieczy, równowaga ciał pływających

Metody opisu ruchu płynu, metoda Lagrange’a opisu ruchu płynu, Eulerowski opis ruchu płynu, związki między opisem Lagrange’a i Eulera,



trajektorie, linie i powierzchnie prądu, tor elementu płynu, linia prądu, rurka prądu i włókno prądu

Warunek ciągłości przepływu, opis pola prędkości płynu, równanie ruchu płynu idealnego – równanie Eulera, metodyka rozwiązywania

równania Eulera, opis ruchu płynu idealnego i wybrane zastosowania, równanie Bernoulliego dla ruchu ustalonego płynu idealnego wzdłuż

linii prądu, metodyka rozwiązywania równania Bernoulliego i jego interpretacja, pomiar prędkości przepływu – sondy ciśnieniowe

Równanie Bernoulliego dla płynów lepkich, przemiany energii w płynie lepkim, straty wywołane tarciem płynu, straty lokalne, interpretacja

przemian energii w przepływie płynu rzeczywistego

Wybrane zagadnienia obliczania rurociągów, przepływy przez przewody o niekołowym przekroju poprzecznym, iteracyjna metoda obliczania

przepływu przez rurociągi, obliczenia przepływu płynu lepkiego przez przewody długie, dobór właściwej średnicy rurociągu dla osiągnięcia

zadanego wydatku, obliczanie przepływu przez przewody rozgałęzione

Równanie ruchu płynu lepkiego – równanie Navier-Stokesa, przykład rozwiązania równania N-S, prawo Hagena-Poiseuille’a, ruch laminarny i

turbulentny, doświadczenie Reynoldsa, rozkład prędkości w poprzecznym przekroju rury w przepływie turbulentnym

Kryteria podobieństwa przepływów, klasyfikacja kryteriów podobieństwa, bezwymiarowe równanie ruchu, sens fizyczny liczb podobieństwa


Podstawowe własności fizyczne płynów.

Równowaga cieczy w naczyniach połączonych.

Prawo Pascala.

Wyznaczanie sił naporu hydrostatycznego płynu na powierzchnie płaskie i zakrzywione.

Kinematyka przepływów.

Równanie Bernoulliego dla przepływów płynów doskonałych.

Zasada zmiany pędu w mechanice płynów.

Równanie Bernoulliego dla przepływów płynów rzeczywistych.

Analityczne rozwiązania równań ruchu.


Pomiar podstawowych wielkości w ustalonym przepływie jednowymiarowym metodami ciśnieniowymi.

Opływ walca kołowego.

Określenie współczynnika oporu ciała o kształcie opływowym i nieopływowym.

Wyznaczenie współczynnika Coriolisa.

Sprawność działania dyfuzora osiowo-symetrycznego.

Pomiar charakterystycznych wielkości wypływu cieczy ze zbiornika.

Wyznaczanie reakcji strumienia cieczy na płaską pytkę.

Wyznaczanie krytycznej liczby Reynoldsa dla przewodów o kołowym przekroju poprzecznym.

Straty energii przy przepływie przez rurociąg.

Wyznaczanie charakterystyk przepływu cieczy przez przelewy.

Weryfikacja paradoksu Stevina.

Wyznaczanie siły naporu i środka naporu na powierzchnie płaskie dowolnie zorientowane.

Wyznaczanie wysokości metacentrycznej ciała pływającego.

Pomiar prędkości przepływu cieczy w rurociągu metodą ciśnieniową, ciśnienie hydrostatyczne słupa cieczy, weryfikacja prawa Boyle’a-

Mariotte’a.


Drobniak S.: Mechanika płynów – wprowadzenie. TEMPUS PROJECT, Wydawnictwo PCz., 2002.

Duckworth R. A.: Mechanika Płynów, WNT, 1983

Puzyrewski R., Sawicki J.: Podstawy mechaniki płynów i hydrauliki, PWN, 1998

Kazimierski Z.: Podstawy mechaniki płynów i metod komputerowej symulacji przepływów, Wyd. Pol. Łódzkiej, 2004



Tuliszka E.: Mechanika płynów, PWN 1980

Tarnogrodzki A.: Dynamika Gazów, WKŁ, 2003

Zbiór zadań z mechaniki płynów. Wydawnictwo PCz., Częstochowa 2006.

Laboratorium mechaniki płynów. Wydawnictwo PCz., Częstochowa 2006.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Praktyka zawodowa0 0 0 0 0 NIE 6

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z problematyką konstruowania, produkcji lub napraw urządzeń mechanicznych, zapoznanie ze strukturą

organizacyjną zakładu pracy, stosowanymi metodami pracy oraz środkami wytwarzania.


Ma podstawową wiedzę z zakresu budowy i działania urządzeń mechanicznych i elektrycznych.

Zna podstawowe zasady bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące w zakładach usługowych i produkcyjnych.


Lewandowski J., Skołud B., Plinta D.: Organizacja systemów produkcyjnych. PWE. Warszawa 2014

Gawlik J., Plichta J., Świć A.: Procesy produkcyjne. PWE. Warszawa 2014






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Wytrzymałość materiałów II15 30 0 0 0 TAK 2

CEL PRZEDMIOTU

Nabycie przez studentów z wiedzy teoretycznej z wytrzymałości materiałów II

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie rozwiązywania zadań z wytrzymałości materiałów

Nabycie przez studentów umiejętności analizy otrzymanych rozwiązań


1. Wiedza z zakresu mechaniki (statyki).

2. Wiedza z zakresu wytrzymałości materiałów I.

3. Wiedza z zakresu analizy matematycznej.

4. Umiejętność korzystania ze źródeł literatury i zasobów internetowych, w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej



Hipotezy wytężeniowe

Złożone przypadki wytrzymałości pręta.

Układy liniowo-sprężyste. Energia sprężysta układów Clapeyrona. Energetyczne metody wyznaczania przemieszczeń układów prętowych.

Twierdzenie Castigliano. Metoda Maxwella-Mohra

Układy statycznie niewyznaczalne, analiza układów. Zasada minimum energii sprężystej Menabrei-Castigliano

Stateczność pręta prostego. Wyboczenie w zakresie sprężystym

Wyboczenie w zakresie sprężysto-plastycznym. Praktyczna metoda projektowania prętów ściskanych osiowo.


Zadania z zakresu wytrzymałości złożonej. Zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem



Mimośrodowe rozciąganie lub ściskanie

Równoczesne zginanie i skręcanie pręta o przekroju poprzecznym kołowym

Energetyczne metody wyznaczania przemieszczeń układów prętowych. Twierdzenie Castigliano. Metoda Maxwella-Mohra

Układy statycznie niewyznaczalne. Zastosowanie do rozwiązania metody energetycznej Menabre’a-Castigliano

Obliczenia wytrzymałościowe na wyboczenie. Wyboczenie w zakresie sprężystym, wyboczenie w zakresie sprężysto-plastycznym

Praktyczna metoda obliczania prętów ściskanych osiowo


1. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów t. 1 i 2. WNT, Warszawa,2007.

2. Niezgodziński M., Niezgodziński T,: Wytrzymałość materiałów. PWN, Warszawa, 2009.

3. Magnucki K., Szyc W.: Wytrzymałość materiałów w zadaniach. PWN, Warszawa-Poznań, 1987.

4. Rżysko J.: Statyka i wytrzymałość materiałów. PWN, Warszawa,1981.

5. Willems N.,Easley J. Rolfe,:Strenght of matrials. McGraw-Hill Comp.1981.

6. Bijak-Żochowski M., Jaworski A.,Krzesiński G., Zagrajek T.: Mechanika materiałów i konstrukcji. Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2006.

7. Banasiak M., Grossman K., Trombski M.: Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów. PWN, Warszawa, 1992.

8. Rajfert T.,Rżysko J.: Zbiór zadań ze statyki i wytrzymałości materiałów. PWN, Warszawa, 1974.

9. Grabowski J., Iwanczewska A.: Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów. Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2006.



POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKAWydział Inżynierii Mechanicznej i InformatykiKierunek:Mechanika i budowa maszynSpecjalność:Spawalnictwo

Cykl: 2017/2018LTyp: StacjonarneRodzaj: I stopniaRok: IIISemestr: VI


Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Bhp w spawalnictwie0 0 0 0 15 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z ogólną wiedzą na temat skali wpływu zagrożeń na stanowiskach spawalniczych na zdrowie człowieka.

Zapoznanie studentów z zagrożeniami występującymi w procesach spawania i lutowania gazowego.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności z podstawowych metod ratowania człowieka w obliczu zagrożenia.

Zapoznanie studentów z zagrożeniami występującymi na stanowiskach produkcyjnych.

Uzyskanie współczesnej wiedzy z systemów zabezpieczeń na stanowiskach spawalniczych.

Zapoznanie się z aktualnymi podstawami prawnymi ochrony pracy.


Wiedza z zakresu materiałoznawstwa.

Wiedza z zakresu technik spawalniczych.

Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej.



Zna budowę urządzeń wykorzystywanych w procesach spawalniczych.

Treści programowe - Seminarium

Charakterystyka podstawowych zagrożeń występujących w procesach spawalniczych.

Emisja zanieczyszczeń na stanowiskach spawalniczych i skutki ich oddziaływania.

Systemy oczyszczania powietrza na stanowiskach spawalniczych.

Odzież i osprzęt ochronny na stanowiskach spawalniczych.

Promieniowanie świetlne – systemy zabezpieczeń przed ich oddziaływaniem.

Oddziaływanie cieplne na organizm człowieka i zabezpieczenia przed ich skutkami.



Zagrożenia porażenia prądem na stanowiskach spawalniczych i systemy zabezpieczeń.

Oddziaływanie pól elektromagnetycznych na organizm ludzki i systemy zabezpieczeń.

Zagrożenia promieniowaniem X i systemy zabezpieczeń.

Bezpieczna obsługa instalacji gazowych.

Hałas na stanowiskach produkcyjnych – źródła emisji, skutki oddziaływania i sposoby ich eliminacji.

Zagrożenia i sposoby ich eliminacji w procesach spawania i lutowania gazowego.

Zagrożenia i sposoby ich eliminacji w procesach cięcia tlenowego i plazmowego.

Zagrożenia występujące w zautomatyzowanych procesach spawalniczych i systemy zabezpieczeń.

Podstawowe zasady ratowania człowieka w obliczu zagrożenia zdrowia i życia.


Praca zbiorowa, redakcja naukowa Koradecka D., Nauka o pracy – bezpieczeństwo, higiena, ergonomia, wyd. CIOP Warszawa 2000r.

Matyczak W., Gromiec J.P., Zasady oceny narażenia spawaczy na dymy i gazy, wyd. Instytut Medycyny Pracy im. J. Nofera, Łódź 2008r.

Poradnik Inżyniera Spawalnictwo, Tom I ,WNT Warszawa 2008 .

Matusiak J., Procesy spawania metali jako źródeł zagrożeń pyłami i gazami w środowisku pracy. Materiały z seminarium. Wydawnictwo

Instytutu Spawalnictwa, Gliwice 2005.

PN-EN 689:2002 , Powietrze na stanowiskach pracy – Wytyczne oceny narażenia inhalacyjnego na czynniki chemiczne przez porównanie z

wartościami dopuszczalnymi i strategia pomiarowa.

PN-EN 169:2003 , Ochrona indywidualna oczu – Filtry spawalnicze i filtry dla technik pokrewnych.

Ustawa z nia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy ( tekst jednolity Dz. U. z 1998 nr 21 poz. 94 z późn. Zm.).

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych cz. 9.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Komputerowe wspomaganie procesów spawalniczych15 0 15 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z metodami komputerowego wspomagania wytwarzania.

C2. Zapoznanie studentów z podstawami projektowania połączeń spawanych.

C3. Zapoznanie studentów ze specjalistycznym oprogramowaniem komputerowym do wspomagania wytwarzania.

C4. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności obsługi oprogramowania typu Excel i CAD.


1. Wiedza z zakresu konstrukcji spawanych.

2. Umiejętność obsługi komputera na poziomie średnio zaawansowanym.

3. Umiejętność rozwiązywania prostych problemów związanych z konstrukcją połączeń spawanych.






W 1 – Podstawy techniki cyfrowej.

W 2 – Zastosowanie elementów techniki cyfrowej w procesach spawalniczych.

W 3 – Spawalnicze bazy danych.

W 4,5 – Zasady tworzenia elektronicznej dokumentacji uprawnień personelu spawalniczego.

W 6,7 – Zasady tworzenia elektronicznej dokumentacji nadzoru sprzętu spawalniczego.

W 8,9 – Zasady tworzenia elektronicznej dokumentacji instrukcji technologicznych WPS.

W 10,11 – Zasady tworzenia elektronicznej dokumentacji kontroli jakości prac spawalniczych.



W 12,13 – Podstawy projektowania teowych połączeń spawanych w programie typu CAD.

W 14,15 – Podstawy projektowania doczołowych połączeń spawanych w programie typu CAD.


L 1,2 – Wprowadzenie do obsługi oprogramowania typu Excel i CAD.

L 3,4 – Tworzenie elektronicznej dokumentacji uprawnień personelu spawalniczego.

L 5,6 – Tworzenie elektronicznej dokumentacji nadzoru sprzętu spawalniczego.

L 7,8 – Tworzenie elektronicznej dokumentacji instrukcji technologicznych WPS.

L 9,10 – Tworzenie elektronicznej dokumentacji kontroli jakości prac spawalniczych.

L 11,12 – Projektowanie teowych połączeń spawanych.

L 13,14 – Projektowanie doczołowych połączeń spawanych.

L 15 – Nadzór nad elektronicznymi dokumentacjami.


1. Tarnowski W.: Podstawy projektowania technicznego. WNT, Warszawa 1997.

2. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I i II, WNT Warszawa 2003, 2007.

3. M. Jakubiec, K. Lesiński: Technologia konstrukcji spawanych. WNT, Warszawa 1990.

4. K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane: połączenia. WNT, Warszawa 2003.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Materiałoznawstwo i obróbka cieplna w spawalnictwie30 15 30 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z różnymi grupami materiałów używanych do spawania oraz ich właściwościami

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności oceny spawalności wybranych metali i ich stopów oraz ryzyka wystąpienia pęknięć

jak i ich zapobieganiu

C3. Zapoznanie studentów ze zmianami jakie zachodzą w SWC i ich konsekwencjami oraz metodami kształtowania wielkości i właściwości

SWC.



2. Wiedza z zakresu podstawowych technik spawalniczych.











1. K. Ferenc: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2007

2. E. Tasak: Spawalność stali. Wydaw. Fotobit, Kraków 2002

3. E.Tasak: Metalurgia spawania.Wydaw. JAK, Kraków 2008.

4. J. Brózda: Stale konstrukcyjne i ich spawalność. Instytut Spawalnictwa, Gliwice 2007

5. K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane:połączenia. WNT, Warszawa 2003

6. J.Pilarczyk: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005

7. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I, WNT Warszawa 2003






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Mechanizacja procesów spawalniczych15 0 30 0 0 TAK 0

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z rodzajem oprzyrządowania i urządzeniami do mechanizacji procesów spawania. C2. Nabycie przez studentów

praktycznych umiejętności w konstruowaniu stanowisk zmechanizowanych do prac spawalniczych. C3. Nabycie umiejętności wyznaczania

parametrów technologicznych w procesie spawania zmechanizowanego.


1. Wiedza z zakresu projektowania konstrukcji. 2. Wiedza z zakresu budowy i obsługi urządzeń spawalniczych 3. Wiedza z zakresu

podstawowych technik spawalniczych. 4. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań. 5.

Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej. 6. Umiejętności pracy samodzielnej i w

grupie. 7. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.


W 1,2 – Pojęcia mechanizacji, analiza struktury procesu technologicznego spawania i realizowanych funkcji W 3,4 – Poziomy mechanizacji i

analiza ich struktury, wyposażenia i zadań W 5,6 – Charakterystyka urządzeń do mechanizacji prac spawalniczych W 7,8,9 – Schematy

obliczeń przy doborze parametrów spawania zmechanizowanego spoin czołowych i pachwinowych W 10,11 – Charakterystyka stanowisk do

zmechanizowanego spawania wzdłużnego W 12,13 – Charakterystyka stanowisk do zmechanizowanego spawania obwodowego W 14,15 –

Analiza efektywności stosowania stanowisk zmechanizowanych


L 1,2 – Przegląd i obsługa urządzeń i systemów sterowania źródłami prądu spawania L 3,4 – Badania warunków zmechanizowanego spawania

metodą MAG złączy doczołowych L 5,6 – Analiza geometrii złącza doczołowego spawanego metodą MAG w warunkach zmechanizowanych L

7,8 – Badania warunków zmechanizowanego spawania metodą MAG złączy teowych L 9,10 – Analiza geometrii złącza teowego spawanego

metodą MAG w warunkach zmechanizowanych L 11,12 – Badania warunków zmechanizowanego napawania łukiem krytym L 13,14 – Analiza



geometrii napoin wykonywanych łukiem krytym L 15 – Przegląd metod badań stosowanych na stanowiskach zmechanizowanych


1. E. Dobaj: Maszyny i urządzenia spawalnicze. WNT, Warszawa 1994, 1998 2. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I i II,

WNT Warszawa 2003, 2007 3. M. Jakubiec, K. Lesiński: Technologia konstrukcji spawanych. WNT, Warszawa 1990 4. J. Dziubiński, A. Kimpel:

Napawanie i natryskiwanie cieplne. WNT, Warszawa 1985 5. K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane: połączenia. WNT, Warszawa 2003 6.

Prospekty i instrukcje obsługi urządzeń spawalniczych i mechanizujących producentów i dystrybutorów






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Praca przejściowa0 0 0 45 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie podstawowych umiejętności projektowania wyrobów spajanych.

C2. Tworzenie właściwych dokumentacji technologicznych wraz z przygotowaniem do uznania tych technologii.


1. Mechanika i wytrzymałość materiałów.

2. Podstawowa znajomość programów inżynierskich do projektowania.

3. Znajomość norm PN-EN ISO.

4. Znajomość technologii spawania.

5. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa w zakresie materiałów do spawania.



Treści programowe - Projekt

P 1 – Zagadnienia technologiczności.

P 2 – Projektowanie i konstruowanie wyrobów.

P 3 – Technologiczne warunki przygotowania wyrobów.

P 4 – Tworzenie dokumentacji konstrukcyjno-technologicznej.

P 5 – Wymagania dotyczące technologii wytwarzania.

P 6 – Wymagania odnośnie kontroli i warunków uznania.

P 7 – Podstawy warunków wytwarzania i doboru maszyn i oprzyrządowania.

P 8 – Opracowywanie schematów linii produkcyjnych.




1. K. Ferenc: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2007.

2. E. Tasak: Spawalność stali. Wydaw. Fotobit, Kraków 2002.

3. E.Tasak: Metalurgia spawania. Wydaw. JAK, Kraków 2008.

4. J. Brózda: Stale konstrukcyjne i ich spawalność. Instytut Spawalnictwa, Gliwice 2007.

5. K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane i połączenia. WNT, Warszawa 2003.

6. J. Pilarczyk: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005.

7. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I, WNT Warszawa 2003.


9. S. Butnicki: Spawalność i kruchość stali. WNT, Warszawa 1989.

10. I. Knap., A. Służalec: Metaloznawstwo spawalnicze. Pol. Częstochowska, 1980.

11. J. Dziubiński, A. Kimpel: Napawanie i natryskiwanie cieplne. WNT, Warszawa 1985.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Procesy pokrewne spawaniu15 0 30 0 0 TAK 0

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z różnymi grupami materiałów stosowanymi do łączenia wybranymi procesami pokrewnymi spawaniu

Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami i technologią dla wybranych procesów pokrewnych spawaniu

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności dla wybranych procesów pokrewnych spawaniu przy realizacji konstrukcji inżynierskich

Uzyskanie współczesnej wiedzy inżynierskiej z zakresu procesów pokrewnych spawaniu oraz poszerzenie wiedzy w dziedzinie robotyzacji


Wiedza z zakresu materiałoznawstwa.

Wiedza z zakresu podstawowych technik spawalniczych

Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań





Charakterystyka procesów pokrewnych spawaniu.

Zastosowanie technologii procesów pokrewnych spawaniu.

Charakterystyka procesu zgrzewania rezystancyjnego.

Technologie zgrzewania rezystancyjnego blach.

Technologie zgrzewania rezystancyjnego prętów, wałków i rur.

Charakterystyka procesu lutowania.

Materiały dodatkowe stosowane w technologii lutowania.

Technologia lutowania miękkiego.



Technologia lutowania twardego i wysokotemperaturowego.

Technologia klejenia metali i ich stopów.

Technologia spajania tworzyw sztucznych.

Wybrane zagadnienia łączenia materiałów kompozytowych.


Wprowadzenie do zagadnień zgrzewania. Szkolenie bhp.

Analiza technologii zgrzewania rezystancyjnego blach.

Analiza technologii zgrzewania rezystancyjnego prętów, wałków i rur.

Badanie wpływu topników na zwilżalność powierzchni.

Lutowanie miękkie wybranych materiałów.

Lutowanie twarde wybranych materiałów.

Analiza technologii klejenia metali i ich stopów.

Analiza technologii spajania tworzyw sztucznych.

Analiza technologii spajania materiałów kompozytowych.


K. Ferenc: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2007

E. Tasak: Spawalność stali. Wydaw. Fotobit, Kraków 2002

E.Tasak: Metalurgia spawania.Wydaw. JAK, Kraków 2008.

J. Brózda: Stale konstrukcyjne i ich spawalność. Instytut Spawalnictwa, Gliwice 2007

K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane:połączenia. WNT, Warszawa 2003

J.Pilarczyk: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005

Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom II, WNT Warszawa 2003






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Przepisy i dokumentacja prac spawalniczych15 0 0 0 15 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z najczęściej spotykanymi w praktyce spawalniczej przepisami oraz sposobami dokumentowania prac

spawalniczych. C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w stosowaniu przepisów oraz dokumentowania prac spawalniczych.


1. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa. 2. Wiedza z zakresu technologii spawalniczych. 3. Umiejętność praktycznego posługiwania się

przepisami oraz dokumentacją spawalniczą. 4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji

technicznej. 5. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie. 6. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.


W 1 – Podstawowe przepisy i normy spawalnicze W 2 – Podstawy tworzenia planów spawania W 3,4 – Zestawienie i omówienie norm

dotyczących kwalifikowania spawaczy, personelu nadzoru spawalniczego oraz personelu kontroli i badań W 5, 6 – Organizacja kontroli prac

spawalniczych W 7, 8 – Kolejność spawania elementów ze względu na technologiczność konstrukcji oraz występujące naprężenia i

odkształcenia spawalnicze W 9-14 - Tworzenie technologicznych planów spawania oraz planów kontroli i badań W 15 - Utrzymywanie zapisów

powstałych w wyniku technologicznych planów spawania oraz planów kontroli i badań


S 1-15 - Praktyczne przykłady zastosowania przepisów i dokumentacji spawalniczej


1. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I. WNT Warszawa 2003 2. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom

II. WNT Warszawa 2005 3. E.Tasak: Metalurgia spawania.Wydaw. JAK, Kraków 2008. 4. J. Brózda: Stale konstrukcyjne i ich spawalność.

Instytut Spawalnictwa, Gliwice 2007 5. K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane:połączenia. WNT, Warszawa 2003 6. J.Pilarczyk:



Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005 7. A. Klimpel: Spawanie, zgrzewanie i cięcie metali. WNT Warszawa 1999 8. M. Jakubiec, K. Lesiński:

Technologia konstrukcji spawanych. WNT, Warszawa 1990. 9. S. Butnicki: Spawalność i kruchość stali. WNT, Warszawa 1989. 10. K. Ferenc:

Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2007 11. E. Tasak: Spawalność stali. Wydaw. Fotobit, Kraków 2002






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Teoria procesów spawalniczych30 15 0 0 0 TAK 4

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z zjawiskami zachodzącymi w spawalniczym łuku elektrycznym oraz podstawami fizyczno-chemicznymi procesów

spajania.

Zapoznanie studentów z budową złącza spawanego oraz zjawiskami towarzyszącymi przepływowi ciepła podczas procesów spajania.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności klasyfikacji jak i kalkulacji naprężeń i odkształceń spawalniczych oraz nabycie wiedzy na

temat metod ich minimalizacji.









Wiadomości podstawowe - klasyfikacja i rodzaje procesów spawalniczych.

Rodzaje źródeł ciepła wykorzystywanych w spawalnictwie.

Charakterystyka spawalniczego łuku elektrycznego i zjawisk w nim zachodzących.

Podstawowe zagadnienia związane z przepływem ciepła.

Cykle cieplne spawania.

Budowa złącza spawanego.

Pojęcie spawalności oraz metody jej oceny.

Powstawanie oraz rozkład naprężeń w złączu spawanym.



Charakterystyka odkształceń spawalniczych.

Rodzaje oraz przyczyny powstawania pęknięć w złączach spawanych.

Fizyko-chemiczne podstawy procesu lutowania.

Podstawy teoretyczne najczęściej wykorzystywanych metod zgrzewania.


Obliczanie wartości charakterystycznych cyklu cieplnego spawania.

Analiza zmian zachodzących w strefie wpływu ciepła w wyniku działania pola temperatur.

Ocena skłonności stali do tworzenia pęknięć.

Analityczne metody oceny spawalności.

Kalkulacja wielkości naprężeń i odkształceń w złączach spawanych.


1. J. Węgrzyn: Fizyka i metalurgia spawania. Wyd. Pol. Śląska, Gliwice 1990.

2. E. Tasak: Spawalność stali. Wydaw. Fotobit, Kraków 2002.

3. E.Tasak: Metalurgia spawania.Wydaw. JAK, Kraków 2008.

4. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I, WNT Warszawa 2003.




POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKAWydział Inżynierii Mechanicznej i InformatykiKierunek:Mechanika i budowa maszynSpecjalność:Automatyzacja procesów wytwarzania i robotyka



Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Badanie jakości i systemy metrologiczne II0 0 0 30 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z metodami i technikami umożliwiającymi analizę zagadnień jakości w projektowaniu, wytwarzaniu i eksploatacji

wyrobów.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie badania i zarządzania jakością.


1. Znajomość podstaw organizacji i zarządzania,

2. Znajomość podstaw procesów technologicznych

3. Znajomość podstaw statystyki.






Jakość – filozofia, podstawowe pojęcia i definicje - historia i teraźniejszość

Koncepcje zarządzania jakością według uznanych autorytetów

Normy ISO serii 9000 - geneza powstania, nowelizacje, zasady zarządzania jakością

Zintegrowany System Zarządzania w oparciu o normy ISO 9001, ISO 14001 oraz PN-EN 18001 - dyskusja

Statystyczne metody kontroli jakości

Statystyczna kontrola procesu – karty kontrolne Shewharta

Karty kontrolne cech mierzalnych

Karty kontrolne dla cech ocenianych alternatywnie

Karty kontrolne x̅ i R



Analiza sygnałów karty kontrolnej x̅-R

Karty kontrolne typu p oraz np

Karty kontrolne typu CUSUM oraz MA

Badanie normalności rozkładu metodą Pearson’a

Badanie normalności rozkładu metodą Kołmogorow’a

Burza mózgów jako narzędzie doskonalenia jakości


Wasilewski L.: Podstawy zarządzania jakością, Wyd. Wyż. Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania, Warszawa 1998.

Hamrol A., Mantura Wł.: Zarządzanie jakością. Teoria i praktyka. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2011.

Hamrol A., Zarządzanie jakością z przykładami. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2008.

Jazdon A.: Doskonalenie zarządzania jakością, OWOP, Bydgoszcz 2001.

Greber T.: Statystyczne sterowanie procesami - doskonalenie jakości z pakietem STATISTICA, StatSoft Polska, Kraków 2000

Thompson J.R., Koronacki J., Nieckuła J.: Techniki zarządzania jakością od Shewharta do metody Six Sigma, Wydawnictwo EXIT, 2005

Kindlarski E.: Kontrola i sterowanie jakością, Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1993.

Bank J.: Zarządzanie przez jakość, Wyd. Gebethner & Ska, Warszawa 1996.

Elektroniczny Podręcznik Statystyczny, http://www.StatSoft.pl/textbook/stathome.html






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Hydraulika, pneumatyka i systemy automatyzacji produkcji30 0 30 15 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z budową i zastosowaniem elementów układów hydraulicznych i pneumatycznych.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie sterowania tymi układami.

C3. Zdobycie przez studentów wiedzy niezbędnej do projektowania systemów automatyzacji produkcji.


1. Wiedza z zakresu podstaw budowy maszyn i mechaniki płynów

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń technologicznych

3. Umiejętność doboru metod pomiarowych i wykonywania pomiarów wielkości mechanicznych

4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej

5. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań

6. Umiejętności pracy samodzielnej i w zespole

7. Umiejętność prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych opracowań


W 1 – Budowa i zasada działania napędu hydraulicznego i pneumatycznego.

W 2 – Zalety i wady, porównanie napędów hydraulicznych i pneumatycznych z innymi rodzajami napędów.

W 3 – Wymagania stawiane czynnikom roboczym w układzie hydraulicznym i pneumatycznym, ich właściwości.

W 4 – Przepływ laminarny i turbulentny , liniowe i miejscowe straty ciśnienia.

W 5 – Przepływy szczelinowe.

W 6 – Obliczenia przecieków szczelinowych w wybranych elementach hydraulicznych.

W 7 – Generatory energii w układach hydraulicznych i pneumatycznych: pompy i sprężarki.

W 8 – Elementy wykonawcze: siłowniki i silniki.



W 9 – Zawory sterujące ciśnieniem

W 10 – Zawory sterujące kierunkiem przepływu

W 11 – Sterowanie i regulacja objętościowa i dławieniowa

W 12 – Charakterystyka modułowego systemu produkcji.

W 13 – Konfigurowanie modułowego systemu produkcji.

W 14 – Projektowanie systemów automatyzacji produkcji z wykorzystaniem elementów hydraulicznych.

W 15 – Projektowanie systemów automatyzacji produkcji z wykorzystaniem elementów pneumatycznych.


L 1 – Budowa i działanie zasilacza hydraulicznego.

L 2 – . Analiza stru Analiza strukturalna stanowiska hydraulicznego i jego możliwości badawcze.

L 3 – Badanie pompy wyporowej typu PTOZ-25R.

L 4 – Budowa i zasada działania pomp i silników hydraulicznych.

L 5 – Budowa i instalowanie filtrów hydraulicznych.

L 6 – Przewody i złącza, konstrukcja i przeznaczenie.

L 7 – Zawory ze szczególnym uwzględnieniem rozdzielacza suwakowego.

L 8 – Określanie charakterystyki statycznej zaworu przelewowego.

L 9 – Elementy hydrauliczne sterujące przepływem, badanie zaworu dławiącego.

L 10 – Sterowanie prędkością ruchu odbiornika.

L 11 – Konfigurowanie podstawowych struktur układów pneumatycznych.

L 12 – Podstawy programowania sterownika PLC.

L 13 – Podstawy programowania panelu HMI.

L 14 – Sterowanie siłownikiem pneumatycznym za pomocą sterownika PLC.

L 15 – Sterowanie urządzeniami na stanowisku pneumatycznym za pomocą sterownika PLC.


P 1,2 – Konfiguracja i budowa układów mechanicznych urządzeń w aspekcie dalszego ich wyposażenia w układ sterowania.

P3 – Analiza istniejących rozwiązań z uwzględnieniem wybranej techniki sterowania układu

P4 – Opracowanie wytycznych i założeń konstrukcyjnych do projektu

P 5,6 – Konfiguracja i budowa układów pneumatycznych i hydraulicznych. Obliczenia analityczne układu.

P 7,8 – Wykorzystanie oprogramowania specjalistycznego do procesu modelowania pneumatycznego układu wykonawczego napędu 2

P9 – Wykorzystanie oprogramowania specjalistycznego do procesu modelowania hydraulicznego układu wykonawczego napędu 1

P 10,11 – Projekt układu sterowania dla wybranych układów wykonawczych napędów elektropneumatycznych i elektrohydraulicznych 2

P 12,13 – Programowanie sterownika PLC w zastosowanie sterowania siłownikiem pneumatycznym 2

P 14 – Aplikacja komunikacji układu sterowania urządzenia z operatorem 1

P15 – Opracowanie modelu symulacji dla zaprojektowanego układu. 1


1. Stryczek S.: Napęd hydrostatyczny. WNT, Warszawa 1984.

2. Osiecki A.: Hydrostatyczny napęd maszyn. WNT, Warszawa 1998.

3. Tomasiak E.: Napędy i sterowania hydrauliczne i pneumatyczne. Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2001.

4. Balawejder A., Barski J., Bieńkowski A., Dziewulski W., Głuchowski E., Lamentowicz R., Niegoda J.: Napędy hydrauliczne, ćwiczenia

laboratoryjne. Wyd. Pol. Gdańskiej, Gdańsk 1983.

5. Niegoda J., Pomierski W.: Sterowanie pneumatyczne, ćwiczenia laboratoryjne. Wyd. Pol. Gdańskiej, Gdańsk 1998.

6. Pr. zbiorowa pod red. Świdra J.: Sterowanie i automatyzacja procesów technologicznych i układów mechatronicznych. Wyd. Pol. Śląskiej,

Gliwice 2008.



7. Szenajch W.: Napęd i sterowanie pneumatyczne.WNT, Warszawa 1994.

8. Kwaśniewski J.: Sterowniki PLC w praktyce inżynierskiej. Wyd. BTC, Legionowo 2010.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Maszyny i systemy narzędziowe w obróbce plastycznej II15 0 0 30 0 TAK 0

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z budową i cechami konstrukcyjnymi maszyn technologicznych do obróbki plastycznej.

C2. Nabycie przez studentów wiedzy w zakresie doboru i konstrukcji systemów narzędziowych stosowanych w procesach obróbki plastycznej.



2. Wiedza z zakresu podstaw technik wytwarzania oraz materiałoznawstwa.

3. Umiejętność tworzenia dokumentacji technicznej, rysunków złożeniowych i wykonawczych części maszyn zgodnie z zasadami rysunku

technicznego.


5. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji techniczno-ruchowej (DTR).





W 1 – Klasyfikacja i ogólna charakterystyka maszyn do obróbki plastycznej.

W 2 – Młoty – podział i charakterystyka podstawowych zespołów. Budowa i cechy konstrukcyjne, zastosowanie i eksploatacja.

W 3 – Prasy hydrauliczne – podział i charakterystyka podstawowych zespołów. Budowa i cechy konstrukcyjne, przegląd mechanizmów

roboczych, zastosowanie i eksploatacja.

W 4 – Maszyny korbowe – podział i charakterystyka działania. Budowa i cechy konstrukcyjne mechanizmów pras mechanicznych,

zastosowanie, eksploatacja i regeneracja głównych zespołów.

W 5 – Kuźniarki- podział i charakterystyka podstawowych zespołów. Budowa i cechy konstrukcyjne, zastosowanie i eksploatacja, regeneracja

głównych zespołów.



W 6 – Kowarki- podział i charakterystyka podstawowych zespołów. Budowa i cechy konstrukcyjne, zastosowanie i eksploatacja, regeneracja


W 7 – Maszyny rotacyjne – podział i charakterystyka działania. Budowa i cechy konstrukcyjne. Walcarki kuźnicze, walcarki do walcowania kół

zębatych i pierścieni.

W 8 – Urządzenia i mechanizmy dodatkowe w maszynach do obróbki plastycznej. Urządzenia służące bezpieczeństwu pracy, urządzenia do

mechanizacji i automatyzacji czynności głównych i pomocniczych.

W 9 – Klasyfikacja i charakterystyka systemów narzędziowych w obróbce plastycznej. Konstrukcyjne oraz technologiczne zespoły i części

tłoczników, elementy prowadzące i ustalające materiał, dociskacze, spychacze i wyrzutniki.

W 10 – Konstrukcja narzędzi i oprzyrządowania technologicznego do spęczania i wydłużania kuźniczego.

W 11 – Konstrukcja wykrojów otwartych i zamkniętych oraz matryc do kucia na młotach.

W 12 – Konstrukcja wykrojów i matryc do kucia na prasach korbowych i śrubowych.

W 13 – Konstrukcja matryc i oprzyrządowania technologicznego dla procesów wyciskania.

W 14 – Konstrukcja narzędzi kuźniczych do kucia na kuźniarkach i kowarkach.

W 15 – Konstrukcja narzędzi i oprzyrządowania technologicznego dla procesów walcowania kuźniczego.


P 1,2,3,4 – Metody wytwarzania elementów konstrukcyjnych. Kryteria wyboru optymalnej techniki wytwarzania. Dobór maszyn

technologicznych i narzędzi.

P 5,6,7,8 – Zasady konstrukcji części maszyn i urządzeń. Technologiczność konstrukcji.

P 9,10,11,12 – Określenie założeń funkcjonalnych i użytkowych projektowanego urządzenia, maszyny do obróbki plastycznej.

P 13,14,15,16 – Podstawowe cechy konstrukcyjne wybranego urządzenia, maszyny do obróbki plastycznej.

P 17,18,19,20 – Zasady ergonomii w projektowaniu struktury przestrzennej urządzenia.

P 21,22,23,24 – Opracowanie procesu technologicznego i jego struktury. Karty technologiczne oraz kolejność ich opracowania; rodzaje

półfabrykatów i warunki ich doboru.

P 25 - Przyjęcie rodzaju materiału przeznaczonego do wykonania poszczególnych elementów projektowanego urządzenia.

P 26 – Technologiczność konstrukcji oraz dobór operacji kształtowania poszczególnych części i podzespołów projektowanego urządzenia.

P 27 - Dobór naddatków na obróbkę wykańczającą.

P 28,29,30 – Sporządzenie rysunku złożeniowego urządzenia. Rysunki wykonawcze projektowanych elementów urządzenia, maszyny do

obróbki plastycznej.


1. Erbel S. i in.: Obróbka plastyczna na zimno, PWN, Warszawa, 1975

2. Erbel S. i in.: Technologia obróbki plastycznej. Laboratorium, OWPW, 2003

3. Augustyn J., Śledziewski E.: Technologiczność konstrukcji stalowych, Arkady, 1981.

4. Cichosza P.: Techniki wytwarzania. Obróbka ubytkowa. Laboratorium, wyd. Politechnika Wrocławska, 2002






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Obrabiarki CNC i ich programowanie II0 0 15 0 0 NIE 1

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z zasadami programowania obrabiarek CNC.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności programowania i narządzania obrabiarek CNC.


1. Wiedza z zakresu obróbki skrawania, narzędzi skrawających oraz projektowania procesów technologicznych.

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu obrabiarek CNC.





L 1,2. Programowanie z wykorzystaniem cykli obróbkowych – tokarka CNC.

L 3,4. Programowanie z wykorzystaniem cykli obróbkowych – frezarka CNC.

L 5. Narządzanie i obsługa tokarki CNC w trybach pracy diagnostyki i symulacji programów obróbki.

L 6. Narządzanie i obsługa frezarki CNC w trybach pracy diagnostyki i symulacji programów obróbki.

L7-10. Programowanie z wykorzystaniem cykli konturowych – na przykładzie programowania tokarki CNC

L11-14. Programowanie z wykorzystaniem cykli konturowych – na przykładzie programowania frezarki CNC

L15. Programowanie obróbki wykańczającej z wykorzystaniem cykli obróbkowych – tokarka CNC


Honczarenko J.: Obrabiarki sterowane numerycznie, WNT, Warszawa, 2008.

Kosmol J. i inni: Programowanie obrabiarek sterowanych numerycznie, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2007.



Grzesik W. i inni: Programowanie obrabiarek NC/CNC, WNT, Warszawa, 2006.

Nikiel G.: Programowanie obrabiarek CNC na przykładzie układu sterowania Sinumerik 810D/840D, Wyd. Akademii Techniczno-

Humanistycznej, Bielsko-Biała, 2004.

Habrat W.: Operator obrabiarek sterowanych numerycznie, Wydawnictwo KaBe, Krosno, 2003.

Kosmol J.: Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem, WNT, Warszawa, 2000.

Kosmol J.: Serwonapędy obrabiarek sterowanych numerycznie, WNT, Warszawa, 1998.

Pritschow: Technika sterowania obrabiarkami i robotami przemysłowymi, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1995.

Instrukcje programowania i obsługi obrabiarek CNC.

Dokumentacja frezarki CBKO FYS 16NM i tokarki CBKO OSA 20 L.

Dokumentacja symulatora MTS dla toczenia i frezowania CNC.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Obróbka ubytkowa, narzędzia i oprzyrządowanie technologiczne II0 0 0 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z budową i zasadami konstrukcją oprzyrządowania technologicznego.

C2. Uzyskanie wiedzy dotyczącej wykorzystania najnowocześniejszych systemów informatycznych wykorzystywanych do projektowania

pomocy technologicznych.

C3. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności pozwalających na samodzielne projektowanie oprzyrządowania technologicznego.


1. Wiedza z zakresu obróbki skrawaniem, narzędzi skrawających oraz projektowania procesów technologicznych.

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn, urządzeń i oprzyrządowania technologicznego.

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej, z katalogów narzędzi i oprzyrządowania

technologicznego.




1. Feld M.: Uchwyty obróbkowe. WNT, Warszawa 2002.

2. Błaszkowski K i inni: Zasady projektowania oprzyrządowania technologicznego. PWN, Warszawa 1981.

3. Dobrzański T.: Uchwyty obróbkowe, poradnik konstruktora. WNT, Warszawa 1977.

4. Pastwa K. Wieczorkowski K.: Materiały pomocnicze do projektowania uchwytów i przyrządów. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej 1977.

5. Mermon W. i inni: Zasady konstrukcji przyrządów, uchwytów i sprawdzianów specjalnych. WNT, Warszawa 1975.

6. Samek A.: Projektowanie oprzyrządowania technologicznego. PWN, Warszawa-Kraków 1976.

7. Instrukcje do omawianego oprogramowania.

8. Katalogi i strony Internetowe dotyczące oprzyrządowania technologicznego.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Podstawy modelowania procesów wytwarzania15 0 30 0 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie studentom podstawowej wiedzy z zakresu modelowania i symulacji komputerowej.

C2. Przekazanie studentom wiedzy na temat podstaw metody elementów skończonych.

C3. Zapoznanie studentów z możliwościami stosowania metody elementów skończonych w modelowaniu procesów wytwarzania.

C4. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie przygotowania i realizacji symulacji komputerowej wybranego procesu

technologicznego.


1. Znajomość zagadnień z zakresu algebry, mechaniki, wytrzymałości materiałów i inżynierii wytwarzania.

2. Podstawowe umiejętności w obsłudze komputerów.



Model. Modelowanie, etapy modelowania. Modelowanie fizyczne. Modelowanie matematyczne.

Rozwiązanie przybliżone. Kryterium optymalizacyjne. Metoda reszt ważonych. Metoda Galerkina.

Metoda elementów skończonych. Rys historyczny. Zastosowania. Podstawowe pojęcia stosowane w metodzie elementów skończonych (MES).

Algorytm obliczeń w MES.

Podstawowe twierdzenia matematyczne stosowane w MES. Algebra macierzy i wektorów w MES.

Podział obszaru na elementy skończone. Elementy 1-D, 2-D, 3-D. Element typu sprężyna. Macierz sztywności elementu.

Element prętowy. Funkcja kształtu.

Belkowy element skończony.

Płaski stan naprężenia i odkształcenia. Macierz odkształcenia. Macierz sprężystości. Energia odkształcenia.

Płaski element skończony. Element trójkątny. Trójkąt Pascala. Wielomian Lagrange’a. Współrzędne naturalne.

Element czworokątny. Elementy izoparametryczne.



Rozwiązywanie układów równań algebraicznych liniowych.

Zbieżność rozwiązania w MES. Błędy dyskretyzacji w modelach komputerowych.

Symulacja ustalonych procesów cieplnych.

Symulacja nieustalonych procesów cieplnych.


System do obliczeń metodą elementów skończonych ADINA. Moduły obliczeniowe. Definiowanie problemu. Etapy obliczeń. Interfejs graficzny.

Definiowanie geometrii. Układ współrzędnych. Punkty. Linie. Powierzchnie. Bryły.

Definiowanie warunków brzegowych i początkowych. Wprowadzanie obciążeń. Definiowanie modelu materiału.

Definiowanie elementów i grup elementów. Generowanie siatki elementów.

Realizacja obliczeń. Wizualizacja wyników. Izolinie. Wykresy.

Formułowanie założeń do modelu wybranego procesu technologicznego -- wystąpienia studentów.

Symulacja zginania belki.

Płaski stan naprężenia. Tarcza z otworem poddana rozciąganiu. Wpływ rodzaju elementu i siatki elementów na dokładność obliczeń.

Modelowanie kontaktu dwóch ciał.

Zagadnienie osiowosymetryczne. Wyznaczanie ustalonego pola temperatury w ciele stałym. Naprężenia cieplne.

Zastosowanie programu ADINA do modelowania wybranego procesu wytwarzania.


1. Zienkiewicz O.C.: Metoda elementów skończonych, Arkady, Warszawa 1972.

2. Erbel S., Kuczyński K., Marciniak Z.: Obróbka plastyczna metali, PWN, Warszawa 1986.

3. Szmelter J.: Metody komputerowe w mechanice, PWN, Warszawa 1980.

4. Zdanowicz R.: Modelowanie I symulacja procesów wytwarzania, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2007.

5. Bathe K.J.: Finite Element Procedures, Prentice Hall 1996, Upper Sadle River, New Jersey 07458.

6. ADINA Theory and Modeling Guide, ADINA R & D, Inc.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS


CEL PRZEDMIOTU

C1. Zastosowanie wiedzy nabytej w trakcie studiowania przedmiotów podstawowych, kierunkowych i specjalności do rozwiązywania

zagadnień związanych z technologią wykonania oraz konstrukcją maszyn i urządzeń w formie projektu o charakterze konstrukcyjnym lub

technologicznym.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności wykorzystania podstawowych profesjonalnych programów wspomagających projektowanie.


1. Wiedza w zakresie mechaniki, rodzaju i wytrzymałości materiałów konstrukcyjnych i narzędziowych.

2. Wiedza w zakresie podstawowych rodzajów i możliwości technologicznych obrabiarek i narzędzi, doboru warunków obróbki.

3. Znajomość podstaw projektowania procesów technologicznych typowych części maszynowych oraz podstaw konstruowania części

maszynowej, narzędzi, przyrządów, itp.

4. Umiejętność korzystania norm, katalogów, dokumentacji techniczno-ruchowych, itp.


1. Wiedza w zakresie mechaniki, rodzaju i wytrzymałości materiałów konstrukcyjnych i narzędziowych.

2. Wiedza w zakresie podstawowych rodzajów i możliwości technologicznych obrabiarek i narzędzi, doboru warunków obróbki.

3. Znajomość podstaw projektowania procesów technologicznych typowych części maszynowych oraz podstaw konstruowania części

maszynowej, narzędzi, przyrządów, itp.

4. Umiejętność korzystania norm, katalogów, dokumentacji techniczno-ruchowych, itp.


Feld M.: Projektowanie i automatyzacja procesów technologicznych części maszyn. PWN Warszawa, 1994

Feld M.: Projektowanie procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT, W–wa 2000.



J. Kosmol: Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem. WNT, Warszawa, 2000.

Instrukcje programowania i obsługi maszyn numerycznych.

Katalogi narzędziowe firm produkujących narzędzia.

Praca zbiorowa red. Kosmol J.: Techniki wytwarzania – Obróbka wiórowa i ścierna. OWPŚ, Gliwice 2002.

Mikulczyński T.: Automatyzacja procesów produkcyjnych. WNT, Warszawa 2006

Honczarenko J.: Elastyczne systemy wytwarzania. Obrabiarki i systemy obróbkowe. WNT, Warszawa 2000

Winkler T. „Komputerowy zapis konstrukcji”. WNT Warszawa 1997.

Weiss Z. i inni „Projektowanie technologii maszyn w systemach CAD/CAM” Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej 1996.

J. Barczyk, A. Rydzewski „Konstrukcja, sterowanie i badanie chwytaków z napędem elektrycznym” Pr. Zb. Pod red. C. Zielińskiego i T

Zielińskiego. Warszawa, Oficyna Wyd. PW 1997

Morecki A., Knapczyk J. (red.): Podstawy robotyki, WNT, Warszawa 1999

Feld M.: Uchwyty obróbkowe. WNT Warszawa 2002.

Praca zbiorowa pod red. A. Moreckiego „Podstawy robotyki – Teoria i elementy manipulatorów i robotów” WNT Warszawa 1999.

Miecielica M., Wiśniewski W. „Komputerowe wspomaganie projektowania procesów technologicznych w praktyce”. Wydawnictwo „Mikom”

Warszawa 2005.

Przybylski L. „Strategia doboru warunków skrawania współczesnymi narzędziami” Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej. Kraków 1999.

Przybylski W., Deja M. „Komputerowo wspomagane wytwarzanie maszyn podstawy i zastosowanie”. WNT Warszawa 2007.

Grzesik W., Niesłony P., Bartoszuk M. „Programowanie obrabiarek NC/CNC”. WNT Warszawa 2006.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Projektowanie procesów obróbki plastycznej I15 0 0 0 15 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

C1. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru i projektowania

C2. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu podstaw organizacji procesów wytwarzania.


1. Podstawowe wiadomości z zakresu materiałoznawstwa.

2. Wiadomości z zakresu technik wytwarzania wyrobów otrzymywanych na drodze obróbki plastycznej.


4. Umiejętności pracy samodzielnej.



W 1 - Klasyfikacja obiektów produkcyjnych. Ogólny podział materiałów.

W 2 - Ogólny podział metod wytwarzania oraz metod i operacji obróbki plastycznej.

W 3, 4 – Wycinanie. Naddatki. Wyznaczanie środka ciężkości wykroju. Zasady konstruowania części wycinanych.

W 5 – Kształtowanie plastyczne zginaniem – zasady technologicznego konstruowania wyrobów.

W 6 – Technologiczność konstrukcji części z blachy wytwarzanych metodami obróbki plastycznej na zimno.

W 7 – Kucie półswobodne i matrycowe. Naddatki. Siła i praca kucia, liczba uderzeń.

W 8 – Wyciskanie. Zasady konstrukcji wyprasek.

W 9 – Technologia walcowania blach. Układy walcowni. Materiał wsadowy – obliczanie wsadu.

W 10 – Technologia ciągnienia. Obliczenia mocy i wydajności ciągarek.

W 11 – Formy organizacji procesów obróbki plastycznej.

W 12 – Ekonomiczny wybór wariantu – opłacalność produkcji



W 13 – Optymalizacja procesów obróbki plastycznej

W 14 – Procesy pomocnicze

W 15 – Zagrożenia w procesach obróbki plastycznej


S 1– Technologiczność konstrukcji wyrobów wykrawanych. Konstrukcja wykrojników. Ocena wariantów w ramach tej samej technologii.

S 2 – Technologiczność konstrukcji wyrobów giętych. Klasyfikacja metod i operacji.

S 3– Technologiczność konstrukcji wyrobów tłoczonych. Projektowanie procesów.

S 4 – Maszyny i urządzenia w procesach tłoczenia – metody doboru – eksploatacja. Automatyzacja i mechanizacja pracy w tłoczni

S 5 – Organizacja linii produkcyjnej w tłoczni

S 6 – Urządzenia w procesach kucia – eksploatacja wyposażenia produkcyjnego.

S 7 – Organizacja kuźni przemysłowych.

S 8 – Procesy zamykające operacje kucia.

S 9 – Organizacja produkcji w walcowni i ciągarni.

S 10 - Specjalne metody kształtowania.

S 11 – Operacje pomocnicze w procesach obróbki plastycznej. Oczyszczanie, grzanie, fosforanowanie, odtłuszczanie itp.)

S 12 - Smarowanie przy obróbce plastycznej. Wskaźnik zużycia smarów.

S 13 - Wady wyrobów uzyskanych w procesach obróbki plastycznej – metody kontroli

S 14 - Zagadnienia ekonomiczne w obróbce plastycznej. Wykorzystanie materiału.

S 15 - Zagadnienia BHP w procesach obróbki plastycznej



2. Romanowski W.P.: Tłoczenie na zimno, WNT, Warszawa, 1971


4. Kajzer S., Kozik R., Wusatowski R.: Wybrane zagadnienia z procesów obróbki plastycznej metali.

5. Czarnecki R.: Przyrządy do obróbki plastycznej. Tłoczniki, Wyd. Polit. Częst., Częstochowa, 1996

6.Golatowski T.: Projektowanie procesów tłoczenia i tłoczników. Wybrane zagadnienia, Wyd. Polit.

7.Ashby M. F.: Dobór materiałów w projektowaniu inżynierskim, WNT, Warszawa, 1997

8.Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn, WNT,

9. Wyrzykowski J.W., Pleszakow E., Sieniawski J.: Odkształcanie i pękanie metali, WNT, Warszawa,



POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKAWydział Inżynierii Mechanicznej i InformatykiKierunek:Mechanika i budowa maszynSpecjalność:Przetwórstwo tworzyw polimerowych



Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Komputerowe wspomaganie procesów przetwórstwa15 0 60 0 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z metodami komputerowego wspomagania procesów przetwórstwa polimerów.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie obsługi specjalistycznych programów komputerowych do projektowania i

symulacji procesów przetwórstwa polimerów.

Zapoznanie studentów z możliwościami specjalistycznych programów komputerowych do projektowania narzędzi przetwórczych.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie konstrukcji narzędzi przetwórczych.


Wiedza z zakresu przetwórstwa tworzyw polimerowych.

Umiejętność obsługi komputera na poziomie średnio zaawansowanym.

Umiejętność rozwiązywania prostych problemów związanych z konstrukcją wyprasek wtryskowych.






W 1,2,3 – Wykorzystanie metody elementów skończonych do modelowania procesów przetwórstwa tworzyw polimerowych.

W 4,5 – Stosowanie warunków brzegowych i początkowych.

W 6 – Dane materiałowe wykorzystywane w modelowaniu.

W 7,8 – Interpretacja wyników modelowania komputerowego.

W 9 – Zasady optymalizacji procesów przetwórstwa z wykorzystaniem metod komputerowych – systemy eksperckie.

W 10,11,12 – Podstawy komputerowego projektowania narzędzi do przetwórstwa.

W 13 – Wykorzystanie elementów znormalizowanych do projektowania.



W 14 – Praca współbieżna i aplikacje rozproszone w projektowaniu.

W 15 – Wykorzystanie sieci Internet w komputerowym wspomaganiu przetwórstwa.


L 1-4 – Wprowadzenie do modelowania powierzchniowego.

L 5-12 – Sposoby budowania siatki MES.

L 13-20 – Zasady stosowania warunków brzegowych i początkowych.

L 21-24 – Wprowadzanie danych materiałowych do programu symulacyjnego.

L 25-32 – Modelowanie przepływu tworzyw w procesach przetwórstwa z wykorzystaniem programów Autodesk Moldflow Insight oraz

Moldex3D.

L 33-36 – Modelowanie chłodzenia narzędzi przetwórczych.

L 37-40 – Modelowanie skurczu przetwórczego.

L 41-44 – Interpretacja wyników obliczeń.

L 45-48 – Optymalizacja warunków przetwórstwa.

L 49-52 – Wprowadzenie do projektowania narzędzi przetwórczych na przykładzie formy wtryskowej.

L 53-56 – Definiowanie płaszczyzny podziału formy; projektowanie stempla i matrycy formy.

L-57-60 – Komputerowe metody kontroli poprawności konstrukcji formy wtryskowej.


Tarnowski W.: Podstawy projektowania technicznego. WNT, Warszawa 1997

Zienkiewicz O.C: Metoda elementów skończonych. Arkady, Warszawa 1972

Jóźwiak D.: NX projektowanie form wtryskowych, Wrocław 2014

Krzysztof Wilczyński. Reologia w przetwórstwie tworzyw sztucznych. WNT Warszawa 2004

Zawistowski H.: Technologiczność wyprasek wtryskowych. wyd. Plastech, Warszawa 2009

Zawistowski H., Frenkler D.: Konstrukcja form wtryskowych. WNT Warszawa 1971.

Zawistowski H., Zięba Sz.: Ustawianie procesu wtrysku. wyd. Plastech, Warszawa 1995.

Autodesk Moldflow Insight. Design and Concept. Empimeth Consult. Lublin 2010.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Komputerowe wspomaganie projektowania narzędzi

przetwórczych I15 0 30 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

1. Zapoznanie studentów z zasadami projektowania narzędzi do przetwórstwa tworzyw polimerowych za pomocą programów typu CAD oraz z

podstawami wspomaganego komputerowo projektowania obróbki narzędzi CAM.

2. Wykonanie przez każdego studenta, w ramach laboratoryjnych ćwiczeń komputerowych oraz pracy w domu, projektu dwóch narzędzi

przetwórczych - formy wtryskowej i głowicy wytłaczarskiej, zapewniającego wytworzenie zadanego wyrobu z tworzywa polimerowego. W

ramach projektu studenci wykonują dokumentację konstrukcyjną w formie modelu


1. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, chemii ogólnej i chemii fizycznej.

2. Wiedza z zakresu różnych technologii przetwórstwa tworzyw polimerowych.

3. Znajomość podstaw budowy narzędzi przetwórczych z różnych technologii przetwórstwa.

4. Znajomość zasad technologiczności konstrukcji wyrobów z tworzyw, szczególnie - wyprasek wtryskowych i wyrobów wytłaczanych w

sposób ciągły.

5. Wiedza ogólna o metodach obróbki skrawaniem i erozyjnej, stosowanej przy wytwarzaniu narzędzi przetwórczych.

6. Znajomość zasad bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku komputerowym.

7. Umiejętność pracy w programach komputerowych typu CAD (np. TopSolid, Siemens NX , Autodesk Inventor, SolidWorks itp.)


9. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji w formie papierowej i elektronicznej i dokumentacji technicznej.



1-2 – Dobór narzędzia i technologii do wykonania zadanego wyrobu z tworzywa. Dobór odpowiedniego programu CAD i jego modułu pod

kątem możliwości zaprojektowania narzędzia.

3-4 – Wypraski wtryskowe - tworzenie linii podziału formy w oparciu o kształt wyrobu



5-6 – Tworzenie powierzchni podziału formy i podział elementu formującego na stempel i matrycę.

7 – Korzystanie z bazy danych programów CAD w utworzeniu korpusu formy.

8 – Funkcje programów CAD usprawniające projektowanie wypychaczy, tulei wtryskowych, kanał

9-10 – Konstruowanie układów doprowadzenia tworzywa do gniazd formy oraz układów chłodzenia formy.

11 – Zastosowanie programów typu CAM do projektowania obróbki narzędzi

12-14– Projektowanie głowicy wytłaczarskiej

15 – Tworzenie dokumentacji konstrukcyjnej narzędzia - rysunek płaski i lista materiałowa


1 – Analiza kształtu technologicznego zadanego wyrobu - wypraski. Analiza możliwości wykonania wyrobu technologią wtryskiwania oraz

ewentualna zmiana konstrukcji wyrobu. Dobór narzędzia. Szkic koncepcyjny narzędzia.

2-3 – Wykonanie modelu 3-wymiarowego wyrobu w programie CAD.

4– Projektowanie w programie CAD - tworzenie linii podziału formy w oparciu o kształt wypraski.

5 – Tworzenie powierzchni podziału formy.

6 – Podział elementu formującego na stempel i matrycę.

7 – Utworzenie korpusu formy w programie CAD.

8-9 – Zaprojektowanie układu doprowadzenia tworzywa do gniazda.

10-12 – Zaprojektowanie układu chłodzenia

13-14 – Zaprojektowanie elementów ruchomych formy oraz tulei wtryskowej.

15-17 – Tworzenie dokumentacji konstrukcyjnej formy

18 – Analiza kształtu technologicznego zadanego wyrobu - wytłoczyny. Analiza możliwości wykonania wyrobu technologią wytaczania oraz

ewentualna zmiana konstrukcji wyrobu. Dobór narzędzia. Szkic koncepcyjny narzędzia.

19-25 – Projektowanie głowicy wytłaczarskiej w programie CAD.

26-27 – Tworzenie dokumentacji konstrukcyjnej głowicy wytłaczarskiej.

28-30 – Ćwiczenia z zakresu wspomaganego komputerowo projektowania obróbki narzędzi przetwórczych (CAM).


1. Sikora R.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, WE, Warszawa, 1993.

2. Przetwórstwo tworzyw sztucznych, Praca zbiorowa pod redakcją K. Wilczyńskiego, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,

Warszawa 2000.

3. Smorawiński, Technologia wtrysku, WNT Warszawa 1984.

4. Zawistowski H., Zięba S., Ustawianie procesu wtrysku, Wydawnictwo Poradników i Książek Technicznych PLASTECH, Warszawa 1999.

5. Przetwórstwo tworzyw polimerowych. Podstawy logiczne, formalne i terminologiczne, Praca zbiorowa pod red. R. Sikory, Wydawnictwo

Uczelniane Politechniki Lubelskiej, Lublin 2006.

6. Zawistowski H., Frenkler D.: Konstrukcja form wtryskowych do tworzyw termoplastycznych, WNT, Warszawa 1984.

7. Frenkler D., Zawistowski H.: Gorące kanały w formach wtryskowych, PLASTECH.

8. Osswald T.A., Baur E., Brinkmann S., Oberbach K., Schmachtenberg E.: International Plastics Handbook, Hanser Publishers, Munich 2006.

9. Menges G., Michaeli W., Mohren P.: How to Make Injection Moulds, Hanser Publishers, Munich 2001.

10. Stoeckhert, K. Menning, G.: Mould-Making Handbook, Hanser Publishers, Munich 1998.

11. Beaumont J.P.: Runner and Gating Design Handbook. Tools for Successful Injection Moulding, Hanser, Munich, Cincinnati, 2004.

12. Michaeli W.: Extrusion dies for plastics and rubber: design and engineering computations, Carl Hanser Verlag, Munich, 2003.

13. Stasiek J.: Wytłaczanie tworzyw polimerowych: zagadnienia wybrane. Wydaw. Uczelniane Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego,

Bydgoszcz 2007.

14. Rauwendaal C.: Understanding Extrusion. 2nd Edition, Hanser Publishers, Munich, Hanser Publications, Cincinnati, 2010.

15. Engineering Polymers. Part and Mold Design. Thermoplastics. A design Guide. Covestro.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Maszyny i urządzenia do przetwórstwa30 0 30 0 0 TAK 5

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu budowy maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw polimerowych.

C2. Zapoznanie studentów z nowoczesnymi urządzeniami peryferyjnymi stosowanymi w przetwórstwie


1. Znajomość podstaw fizyki, chemii, termodynamiki, mechaniki i materiałoznawstwa.

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń.

3. Znajomość z podstaw przetwórstwa tworzyw sztucznych

4. Znajomość układów napędowych maszyn i urządzeń


6. Umiejętności pracy samodzielnej oraz w grupie.


W 1,2 – Podział i funkcje maszyn do przetwórstwa tworzyw sztucznych

W 3 - 6 – Wtryskarki – budowa i odmiany konstrukcyjne

W 7 - 10 – Wytłaczarki – budowa i odmiany

W 11,12 - Maszyny i urządzenia do wytłaczania i rozdmuchiwania

W 13,14 – Budowa układów uplastyczniających wtryskarek i wytłaczarek

W 15,16 – Układy narzędziowe wtryskarek i wytłaczarek

W 17. 18 – Układy napędowe oraz układy sterowania i regulacji

W 19, 20 – Konstrukcja pras i ich odmiany

W 21 - 24 – Maszyny i urządzenia do spawania, zgrzewania tworzyw polimerowych

W 25,26 – Urządzenia do mieszania, suszenia, rozdrabniania tworzyw



W 27 - 30 – Maszyny do nanoszenia powłok z tworzyw


L 1, 2 – Wstęp do budowy maszyn przetwórczych

L 3 - 6 – Charakterystyka podstawowych zespołów maszyn przetwórczych

L 7 - 10 – Wtryskarki – budowa i użytkowanie, odmiany

L 11,12 – Odmiany konstrukcyjne układów zamykania formy

L 13 - 16 – Wytłaczarki – budowa i użytkowanie, odmiany konstrukcyjne

L 17 - 20 – Uruchomienie i ustawienie procesu wtryskiwania

L 21, 22 – Dobór maszyny do procesu wytwarzania - praca z katalogami maszyn

L 23 - 26 – Zasady doboru obsługi wyposażenia dodatkowego wydziałów przetwórczych

L 27,28 - Urządzenia do nanoszenia powłok z tworzyw

L 29, 30 - Przykład projektowania formy za pomocą komputera w systemie CAD/CAM


1. Johannaber F.: Wtryskarki. Plastech. Warszawa 2000.

2. Sikora R.: Przetwórstwo tworzyw wielocząsteczkowych. Wydawnictwo Edukacyjne. Warszawa 1989.

3. Sikora R.: Maszyny i urządzenia do przetwórstwa tworzyw wielocząsteczkowych. Ćwiczenia laboratoryjne. Wydawnictwo uczelniane

Politechniki Lubelskiej. Lublin 2001.

4. Zawistowski H, Zięba Sz.: Ustawianie procesu wtrysku, PLASTECH, Warszawa 1995r.

5. Zawistowski H.: Użytkowanie i konserwacja wtryskarek, PLASTECH, Warszawa 2004r.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Mechanizacja i automatyzacja w przetwórstwie II0 0 30 0 0 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z aspektami mechanizacji i automatyzacji w procesach przetwórstwa tworzyw polimerowych

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności projektowania i prowadzenia procesu przetwórstwa z wykorzystaniem mechanizacji i

automatyzacji


1. Wiedza z zakresu mechaniki, automatyki, przetwórstwa tworzyw i fizyki

2. Znajomość podstawowych technologii przetwórstwa tworzyw polimerowych





L 1-4 – Automatyzacja systemów wytwarzania z wykorzystaniem elementów pneumatycznych i elektropneumatycznych

L 5-8 – Modelowanie i projektowanie układów automatyzacji

L 9-12 – Zespoły pomiarowe i napędowe manipulatorów na przykładzie robotów Irb-6 i Fanuc S-420

L 13-16 – Budowa systemu sterowania i możliwości technologiczne na przykładzie robota przemysłowego Fanuc s-420

L 17-20 - Automatyzacja produkcji średnioseryjnej na przykładzie tokarki sterowanej numerycznie

L 21,22 – Możliwości technologiczne oraz programowanie frezarki sterowanej komputerowo

L 23,24 – Sprawdzenie poprawności opracowanego programu technologicznego przez wykonanie wybranej części

L 25,26 – Automatyzacja wtryskarek

L 27,28 - Automatyzacja wytłaczarek

L 29,30 - Automatyzacja pras hydraulicznych




Sikora R.: Maszyny i urządzenia do przetwórstwa tworzyw wielkocząsteczkowych. Ćwiczenia laboratoryjne. Wyd. Uczelniane Politechniki

Lubelskiej, Lublin 2001

Sikora R.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, Wyd. edukacyjne Zofii Dobkowskiej. Warszawa 1993

Przetwórstwo tworzyw polimerowych. Podstawy logiczne, formalne i terminologiczne, Praca zbiorowa pod red. R. Sikory, Wydawnictwo

Uczelniane Politechniki Lubelskiej, Lublin 2006

Zawistowski H., Studium przetwórstwa tworzyw sztucznych. TS-4. Wtrysk tworzyw termoplastycznych. Przygotowanie tworzyw,

automatyzacja procesu, planowanie wydziału wtrysku. Wydawnictwo Poradników i Książek Technicznych PLASTECH, Warszawa

Holnicki A., Sterowanie maszyn technologicznych: ćwiczenia, Warszawa, Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, 1979






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS


CEL PRZEDMIOTU

Uzyskanie umiejętności w zakresie projektowania wytworów z tworzyw sztucznych, narzędzi przetwórczych, maszyn lub urządzeń

technologicznych


1. Wiedza z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów

2. Wiedza z zakresu technologii budowy maszyn

3. Wiedza z zakresu tworzyw sztucznych i ich przetwórstwa


5. Umiejętności pracy samodzielnej



Szkicowy projekt procesu technologicznego wytwarzania wypraski, narzędzia, maszyny lub urządzenia

Projekt procesu technologicznego wytwarzania wypraski, narzędzia, maszyny lub urządzenia wraz z niezbędnymi obliczeniami

Rysunki zestawieniowe i rysunki elementów oraz ich opis


1. K. Błaszkowski, M. Feld i inni: Zasady projektowania oprzyrządowania technologicznego. PWN, Warszawa 1981

2. R. Sikora: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydawnictwo Edukacyjne Żak, Warszawa 1993

3. H. Zawistowski, D. Frenkler: Konstrukcja form wtryskowych do tworzyw termoplastycznych. WNT, Warszawa 1989

4. W. Bucksch, H. Briefs: Formy do prasowania tworzyw termoutwardzalnych. PWT, Warszawa 1958

5. J. Koszkul, O. Suberlak: Podstawy fizykochemii i właściwości polimerów. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2004



6. H. Zawistowski, D. Frenhler: Formy wtryskowe. Plastech, Warszawa 2007

7. M.H. Lawry: I-DEAS MS Student Guide. SDRC, Milford 1998






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Recykling tworzyw30 0 15 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z metodami i technologiami odzysku tworzyw polimerowych.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności projektowania i prowadzenia procesu przetwórstwa z wykorzystaniem materiałów

wtórnych oraz umiejętność przeprowadzania przetwórstwa w sposób umożliwiający recykling.


Wiedza z zakresu materiałoznawstwa, materiałów polimerowych i metod ich przetwórstwa, fizyki i chemii.

Znajomość podstawowych technologii przetwórstwa tworzyw polimerowych.





W 1,2 – Bilans łańcucha przemian polimerów.

W 3,4 – Kompostowanie tworzyw.

W 5,6 – Odzysk energetyczny.

W 7,8 – Recykling surowcowy.

W 9,10 – Recykling materiałowy.

W 11-15 – Maszyny i urządzenia stosowane w procesie recyklingu.

W 16-19 - Składowanie odpadów.

W 20-24 Sortowanie i identyfikacja odpadów.

W 25-27 – Rozdrabnianie odpadów.

W 28 – Mycie i suszenie odpadów.

W 29 – Odzysk poliolefin i PET.



W 30 - Recykling tworzyw trudnych: gumy i tworzyw porowatych.


L 1,2 – Identyfikacja i sortowanie odpadów z tworzyw.

L 3,4 – Rozdrabnianie tworzyw z wykorzystaniem mielenia wolnoobrotowego i szybkoobrotowego.

L 5,6 – Właściwości przetwórcze tworzyw wtórnych.

L 7,8 – Wytwarzanie wyprasek wtryskowych z tworzyw wtórnych.

L 9,10 Właściwości wyprasek z tworzyw wtórnych.

L 11,12 – Struktura wyprasek z tworzyw wtórnych.

L 13,14 – Linia technologiczna do recyklingu butelek.

L 15 – Recykling folii.


Kijeński J., Błędzki A. K., Jeziórska R.: Odzysk i recykling materiałów polimerowych, PWN, 2011.

Sikora R.:, Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, Wyd. edukacyjne Zofii Dobkowskiej. Warszawa 1993



Flizikowski J.: Rozdrabnianie tworzyw sztucznych, Wydaw. Akademii Techniczno-Rolniczej, 1998.

Błędzki A. K.: Recykling materiałów polimerowych: praca zbiorowa (Tworzywa Sztuczne) Warszawa : Wydaw. Nauk.-Techn., 1997.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Technologia przetwórstwa polimerów II0 0 30 0 0 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z technologiami przetwórstwa polimerów i tworzyw polimerowych.

C2. Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami oceny przetwarzalności tworzyw.

C3. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru podstawowych warunków procesu technologicznego.


1. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, chemii ogólnej i chemii fizycznej oraz z zakresu tworzyw polimerowych i ich przetwórstwa.

2. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa w zakresie tworzyw polimerowych.







L 1-2 – Wyznaczanie wskaźnika szybkości płynięcia tworzyw termoplastycznych

L 3-4 – Wyznaczanie plastyczności prasowniczej metodą Raschiga - Krahla.

L 5-6 – Badanie przetwarzalności metodą gniazda spiralnego.

L 7-8 – Wyznaczanie optymalnego czasu fazy wtrysku w procesie wtryskiwania.

L 9-10 – Wyznaczanie optymalnego czasu docisku w procesie wtryskiwania.

L 11-12 – Badanie wpływu temperatury formy na strukturę wyprasek wtryskowych.

L 13-14 – Badanie naprężeń własnych w wypraskach wtryskowych metodą elastooptyczną.

L 15-16 – Ustawianie parametrów procesu wytłaczania jednoślimakowego.



L 17-18 – Parametry procesu wytłaczania z rozdmuchiwaniem w formie.

L 19-20 – Dobór warunków procesu prasowania tworzyw termoutwardzalnych.

L 21-22 – Technologiczność konstrukcji narzędzia oraz parametry procesu formowania podciśnieniowego.

L 23-24 – Wykonywanie form silikonowych – technologiczność modelu i narzędzia.

L 25-26 – Odlewanie żywicy epoksydowej do form silikonowych.

L 27-28 – Nanoszenie powłok metodą fluidyzacji. Spawanie płyt i zgrzewanie folii

L 29-30 – Eliminowanie wad wyprasek wtryskowych poprzez odpowiedni dobór warunków wtryskiwania.


1. Sikora R.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, WE, Warszawa, 1993


Warszawa 2000.

3. Sikora R.: Podstawy przetwórstwa tworzyw wielkocząsteczkowych, Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej, Lublin 1993.

4. Koszkul J.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Ćwiczenia laboratoryjne (skrypt). Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej,

Częstochowa 1992.



6. Broniewski T., Kapko J., Płaczek W., Thomalla J.: Metody badania i ocena właściwości tworzyw sztucznych, WNT, Warszawa 2000.

7. Bociąga E.: Specjalne metody wtryskiwania tworzyw polimerowych, WNT, Warszawa 2008.


9. Tadmor Z., Gogos C.G.: Principles of Polymer Processing, John Wiley & Sons, New York, Brisbane, Chichester, Toronto, 1979. 10.

Rauwendaal C.: Understanding Extrusion. 2nd Edition, Hanser Publishers, Munich, Hanser Publications, Cincinnati, 2010.




Cykl: 2017/2018ZTyp: StacjonarneRodzaj: I stopniaRok: ISemestr: I


Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Algebra liniowa i geometria analityczna30 30 0 0 0 NIE 5

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawami algebry liniowej i wieloliniowej oraz elementami geometrii analitycznej w przestrzeni.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności rozwiązywania zadań typowych dla algebry oraz geometrii analitycznej spotykanych w praktyce

inżynierskiej.


1. Wiedza z zakresu matematyki na poziomie szkoły średniej.

2. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji, w szczególności z podręczników oraz zbiorów zadań.

3. Umiejętność pracy samodzielnej oraz w grupie.


W 1, 2, 3 – Podstawowe struktury algebraiczne - grupa, ciało. Liczby rzeczywiste i zespolone – podstawowe definicje. Postać algebraiczna i

sprzężenie liczby zespolonej. Postać trygonometryczna i wykładnicza liczby zespolonej. Działania na liczbach zespolonych.

W 4, 5 – Macierze i wyznaczniki – podstawowe określenia. Działania na macierzach. Własności działań na macierzach. Reguły obliczania

wyznaczników stopnia 2-go, 3-go i wyższych. Własności wyznaczników.

W 6, 7 – Macierz odwrotna. Równania macierzowe. Rząd macierzy.

W 8, 9, 10 – Układy równań liniowych. Układy Cramera. Metoda eliminacji Gaussa. Twierdzenie Kroneckera-Capellego. Przestrzeń liniowa –

baza i wymiar przestrzeni liniowej. Podprzestrzeń liniowa przestrzeni liniowej. Wartości własne i wektory własne macierzy.

W 11, 12, 13 – Wektory – podstawowe określenia. Działania na wektorach i ich własności. Iloczyny skalarny, wektorowy i mieszany wektorów

oraz ich własności.

W 14, 15 – Płaszczyzna i prosta w R3. Wzajemne położenia punktów, prostych i płaszczyzn w R3. Test zaliczeniowy z wykładu.

2017/2018Z -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE+IB



C 1, 2, 3 – Postać algebraiczna, trygonometryczna i wykładnicza liczby zespolonej. Wykonywanie działań na liczbach zespolonych w postaci

algebraicznej i trygonometrycznej.

C 4, 5 – Kolokwium I. Działania na macierzach. Rozwiązywanie prostych równań macierzowych. Obliczanie wyznaczników macierzy z

wykorzystaniem reguły Sarrusa, twierdzenia Laplace’a oraz własności wyznaczników.

C 7, 8 – Wyznaczanie macierzy odwrotnej. Rozwiązywanie równań macierzowych z wykorzystaniem macierzy odwrotnej. Wyznaczanie rzędu

macierzy. Kolokwium II.

C 8, 9, 10 – Rozwiązywanie układów równań liniowych z zastosowaniem wzorów Cramera, metody eliminacji Gaussa i twierdzenia Kroneckera-

Capellego. Wyznaczanie wartości i wektorów własnych macierzy.

C 11, 12 – Kolokwium III. Wektory i ich własności. Wykonywanie działań na wektorach. Obliczanie iloczynów skalarnego, wektorowego i

mieszanego wektorów.

C 13, 14, 15 – Wyznaczanie równań płaszczyzny i prostej w R3 oraz badanie ich wzajemnego położenia. Kolokwium IV.


1. T. Jurlewicz, Z. Skoczylas: „Algebra liniowa 1. Definicje, twierdzenia, wzory”, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2000.

2. T. Jurlewicz, Z. Skoczylas: „Algebra liniowa 1. Przykłady i zadania”, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2000.

3. S. Przybyło, A. Szlachtowski, „Algebra i wielowymiarowa geometria analityczna w zadaniach”, WNT, Warszawa 1994.

4. A. Mostowski, M. Stark, „Elementy algebry wyższej”, PWN, Warszawa 1975.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Analiza matematyczna30 30 0 0 0 TAK 0

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami analizy matematycznej dotyczącymi funkcji jednej zmiennej.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności obliczania granic, pochodnych i całek, a także badania funkcji jednej zmiennej oraz rozwiązywania

równań różniczkowych zwyczajnych rzędu pierwszego.


1. Wiedza z zakresu matematyki na poziomie liceum ogólnokształcącego.

2. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania prostych zadań.


W 1 – Funkcje elementarne i ich własności.

W 2 – Ciągi liczb rzeczywistych. Granice ciągów.

W 3,4 – Granice i ciągłość funkcji jednej zmiennej.

W 5,6 – Różniczkowalność funkcji. Pochodne funkcji. Pochodne wyższych rzędów. Wzór Taylora.

W 7,8,9 – Twierdzenie de L’Hospitala. Elementy badania przebiegu zmienności funkcji.

W 10,11 – Całka nieoznaczona.

W 12,13 – Całka oznaczona. Zastosowanie całki oznaczonej.

W 14,15 – Pojęcie równania różniczkowego zwyczajnego i jego rozwiązań ogólnego i szczególnego. Równanie o zmiennych rozdzielonych.

Równanie jednorodne względem x, y. Równanie liniowe pierwszego rzędu, równanie Bernoullego.


C 1 Badanie własności funkcji.

C 2,3 – Obliczanie granic ciągów liczb rzeczywistych.



C 4,5 – Wyznaczanie granic i badanie ciągłości funkcji jednej zmiennej.

C 6,7 – Kolokwium I. Obliczanie pochodnych funkcji. Interpretacja i zastosowania pochodnej rzędu pierwszego i drugiego.

C 8,9 – Elementy przebiegu zmienności funkcji.

C 10,11,12 – Kolokwium II. Obliczanie całki nieoznaczonej.

C 13 – Zastosowanie całki oznaczonej.

C 14, 15 – Kolokwium III. Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych rzędu pierwszego.


1. Gewert M., Skoczylas Z. Analiza matematyczna 1, Definicje, twierdzenia, wzory; Przykłady i zadania, GiS, Wrocław 2007

2. Żakowski W., Decewicz G. Matematyka. Cz. 1. WNT, Warszawa, 1994.

3. Krysicki W., Włodarski L. Analiza matematyczna w zadaniach. Część 1 i 2. PWN, Warszawa, 2001.

4. Grzymkowski R., Matematyka, zadania i odpowiedzi, Wydawnictwo Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego, Gliwice 2002






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

BHP15 0 0 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z praktycznymi aspektami planowania i wdrażania Systemów Zarządzania Środowiskowego oraz

Bezpieczeństwem i Higieną Pracy w organizacji,

C2. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie projektowania Systemów Zarządzania Środowiskowego oraz Bezpieczeństwem i

Higieną Pracy.






W 1,2 – Normalizacja systemów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy.

W 3 – Wymagania i akty prawne dotyczące SZBiHP.

P 4,5 – Charakterystyka norm serii PN-N-18000.

P 6,7 – Elementy systemu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy.

P 8,9 – Ocena czynników niebezpiecznych, uciążliwych i szkodliwych.

P 10,11 – Zarządzanie ryzykiem zawodowym.

P 12,13 – Wdrażanie i funkcjonowanie SZBiHP. Dokumentacja SZBiHP.

P 14 – Identyfikacja i ocena zagrożeń na stanowisku pracy. Metody oceny.

P 15 – Polityka bhp w firmie.




1. Karczewski J., Zarządzanie Bezpieczeństwem Pracy. Ocena Ryzyka Zawodowego. WEKA Sp. z.o.o. Warszawa 2002.

2. Karczewski J.T.: System zarządzania bezpieczeństwem pracy, ODiDK, Gdańsk 2000

3. Normy serii PN-N-18000

4. Tyrała P., Zarządzanie bezpieczeństwem, Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 2000.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Ekologia i ochrona środowiska0 0 0 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU








Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Grafika inżynierska15 0 0 45 0 NIE 5

CEL PRZEDMIOTU

Opanowanie sposobu odczytywania i zapisu (wymiarowania) kształtu geometrycznego i konstrukcji elementów przestrzennych, części i

zespołów urządzeń mechanicznych.

Zaznajomienie się z zasadami rysowania części i zespołów maszyn zgodnie z normami dotyczącymi rysunku technicznego oraz stosowania

uproszczeń rysunkowych.

Nauka odczytywania i zapisu schematów złożonych układów technicznych.

Nabycie praktycznych umiejętności rysowania elementów maszyn i ich zespołów w programie AutoCAD.


1. Wiedza z zakresu graficznego zapisu konstrukcji.

2. Umiejętność stosowania przyrządów kreślarskich i przyrządów pomiarowych.






Zasady rzutowania Monge’a. Teoretyczne podstawy metody rzutowania prostokątnego pierwszego kąta. Elementy przestrzeni. Praktyczne

wykorzystanie metody rzutowania prostokątnego, rzutowanie na 2 i 3 rzutnie oraz 6 rzutni.

Przedstawienie aksonometryczne (izometria, dimetrie) stosowane w graficznym zapisie konstrukcji. Perspektywa.

Podstawy rysunku technicznego, normalizacja, arkusze i ich obramowanie, pismo, tabliczki, rodzaje i zastosowanie linii, podziałki.

Teoretyczne podstawy powstawania widoków i przekrojów brył płasko ściennych i brył obrotowych.

Rzuty pomocnicze stosowane w odwzorowywaniu graficznym konstrukcji, rzutowanie na dowolną liczbę rzutni.

Wyznaczanie zarysów, przekrojów i kładów części i ich oznaczanie. Zasady wymiarowania elementów maszynowych. Tolerowanie wymiarów,



chropowatość, pasowania, odchyłki kształtu i położenia.

Zasady uproszczeń i rysowania połączeń kształtowych (gwinty, wpusty), połączeń spawanych, lutowanych i klejonych, kół zębatych, łożysk

oraz innych elementów.

Zasady tworzenia i odczytywania schematów: kinematycznych, elektrycznych i hydraulicznych.

Rodzaje krzywych stożkowych. Przekrój stożka – elipsa, hiperbola, parabola.

Przekrój ostrosłupa stojącego na rzutni poziomej, przeciętego jedną płaszczyzną. Rozwinięcie powierzchni bocznej. Kład odcinka.


Interfejs i środowisko programu AutoCAD: podstawowe elementy rysunkowe, tworzenie warstw, tryby współrzędnych, tryb lokalizacji, linie

konstrukcyjne, operacje edycyjne.

AutoCAD: polecenia edycyjne, metody optymalizacji rysowania, rysunki prototypowe.

AutoCAD: polecenia edycyjne, metody optymalizacji rysowania, rysunki wykonawcze.

Wykonanie 6 rzutów elementu z wykorzystaniem metody rzutowania prostokątnego pierwszego kąta (metoda europejska). Wykonanie 3

rzutów prostokątnych bryły.

Rysunek elementu płasko ściennego z otworami. Zastosowanie przekroju stopniowego, wymiarowanie. Rysunek kostki wielopłaszczyznowej.

Rysunek elementu obrotowego typu „tuleja” z wykorzystaniem półwidoku i półprzekroju, wymiarowanie tulei, oznaczenie stanu powierzchni,

tolerowanie symbolowe jednego z wymiarów z podaniem wielkości odchyłek.

Rysunek wykonawczy wału maszynowego z wykorzystaniem przekrojów w kładzie przesuniętym, wymiarowanie wału, oznaczenie

chropowatości, tolerowanie wybranych wymiarów, naniesienie odchyłek kształtu i położenia.

Wykonanie przekroju stożka – elipsa. Przekrój stożka - hiperbola/parabola.

Wykonanie przekroju ostrosłupa stojącego na rzutni poziomej, przeciętego jedną płaszczyzną. Rozwinięcie powierzchni bocznej.

Wykonanie rysunku wykonawczego dźwigni odlewanej/spawanej, rzuty, przekroje, wymiarowanie, tolerancje i chropowatości.

Wykonanie rysunku zestawieniowego połączenia śrubowego (2/5 śrub) / połączenia mieszanego (spawanego, śrubowego, nitowego i ze

sworzniem), oznaczenie części składowych, wykonanie rysunków nieznormalizowanych części. Wykonanie rysunku schematu

kinematycznego napędu mechanicznego.

AutoCAD: Wykonywanie rysunków części maszynowych i zespołów części.

AutoCAD, podstawowe i zaawansowane narzędzia modelowania przestrzennego: wykonanie rysunków elementów, części i zespołów

mechanicznych, modelowanie 2D/3D.


Zbiór polskich norm PN-EN ISO ...

Jankowski W.: Geometria wykreślna, PWN, Warszawa 1975.

Dobrzański T.: Rysunek techniczny Maszynowy, WNT, Warszawa 2002.

Praca zbiorowa: Rysunek techniczny w AutoCADzie, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa, 2002.

Bieliński A.: Geometria wykreślna, Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2005.

Kania L.: Podstawy programu AutoCAD-modelowanie 2D, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa, 2007.

Kania L.: Podstawy programu AutoCAD – modelowanie 3D. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2007.

Cekus D., Kania L.: Modelowanie elementów i zespołów maszyn w programach grafiki inżynierskiej. Częstochowa 2009.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Materiałoznawstwo30 0 30 0 0 NIE 7

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawami nauki o materiałach metalowych: budową, własnościami, wytwarzaniem oraz zastosowaniem.

C2. Nabycie praktycznych umiejętności przez studentów posługiwaniem się układami równowagi fazowej, przygotowywanie zgładów

metalograficznych.

C3. Nabycie wiedzy i umiejętności przez studentów z zakresu przeprowadzania badań z podstaw wytrzymałości materiałów oraz

interpretowania wyników.

C4. Przekazanie studentom podstawowej wiedzy o właściwościach i zastosowaniu różnych materiałów niemetalowych.

C5. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie badań materiałów niemetalowych.


1. Wiedza z zakresu chemii i fizyki.





6. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, chemii ogólnej oraz podstawowych technik wytwarzania

7. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu urządzeń badawczych.

8. Umiejętność doboru metod pomiarowych i wykonywania pomiarów.


Wstęp do metaloznawstwa

Budowa układów równowagi - układ Fe-Fe3C

Podział stopów żelaza, ich klasyfikacja i oznaczanie

Metody wytwarzania i obróbki metali i ich stopów



Stale niestopowe ogólnego przeznaczenia

Stale konstrukcyjne drobnoziarniste

Stale nierdzewne

Stale do pracy w podwyższonej temperaturze

Stale narzędziowe niestopowe i stopowe

Żeliwo i staliwo

Aluminium i jego stopy

Miedź i jej stopy

Tytan i jego stopy

Materiały niemetalowe, ich zastosowania i rodzaje

Technologia wytwarzania, właściwości i zastosowanie materiałów ceramicznych

Technologia wytwarzania, właściwości i zastosowanie szkła

Technologia wytwarzania, właściwości i zastosowanie drewna

Właściwości i zastosowanie skóry, tkanin i papieru

Charakterystyka ważniejszych tworzyw polimerowych

Materiały uszczelniające

Kleje, materiały elektroizolacyjne


Budowa układu żelazo-węgiel . Praktyczne posługiwanie się układem

Preparatyka zgładów metalograficznych oraz badania makroskopowe

Obserwacja mikroskopowa zgładów metalograficznych

Rozpoznawanie oznaczeń metali i ich stopówi wg aktualnych norm

Badanie właściwości stali konstrukcyjnych, stopowych i żeliw

Badanie właściwości stopów żelaza po obróbce cieplnej

Badanie właściwości stopów metali nieżelaznych

Identyfikacja tworzyw polimerowych.

Badanie właściwości mechanicznych tworzyw polimerowych: twardość, udarność, wytrzymałość na zginanie

Badanie właściwości mechanicznych tworzyw polimerowych: wytrzymałość na rozciąganie, moduł Younga

Badanie właściwości cieplnych tworzyw polimerowych: odporność cieplna według Vicata, temperatura ugięcia HDT

Badanie gęstości

Technologia otrzymywania szkła

Technologia otrzymywania materiałów ceramicznych

Badanie właściwości drewna


1. L. A. Dobrzański, Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. Wyd. WNT, Warszawa 2006

2. L. A. Dobrzański, Metalowe materiały inżynierskie, Wyd. WNT, Warszawa 2004

3. L. A. Dobrzański, Metaloznawstwo opisowe stopów metali nieżelaznych, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2008

4. M. F. Ashby, Dobór materiałów w projektowaniu inżynierskim, Wyd. WNT, Warszawa 1998

5. R. Sikora: Tworzywa wielkocząsteczkowe. Rodzaje, właściwości i struktura. Politechnika Lubelska, 1991.

6. J. Koszkul: Polipropylen i jego kompozyty. Politechnika Częstochowska, 1997.

7. E. Bociąga: Materiały niemetalowe. Politechnika Częstochowska, 2013.

8. J. Koszkul: Materiały polimerowe. Politechnika Częstochowska, 1999.

9. D. Żuchowska: Polimery konstrukcyjne. WNT Warszawa 1995






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Ochrona własności intelektualnej15 0 0 0 0 NIE 1

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawowymi aktami o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawie własności przemysłowej oraz

odpowiedzialnością za bezprawne korzystanie z przedmiotów będących pod ochroną.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności definiowania utworów jako przedmiotów ochrony oraz korzystania z nich w różnych obszarach

twórczości i polach eksploatacji.


Znajomość podstawowych zagadnień społecznych i prawnych.


W 1 – Własność, własność intelektualna – podstawowe pojęcia.

W 2 – Własność intelektualna – zarys historyczny.

W 3 – Podstawy prawne własności intelektualnej.

W 4 – Przedmiot prawa autorskiego.

W 5 – Podmiot prawa autorskiego.

W 6 – Prawa pokrewne.

W 7 – Okolice prawa autorskiego.

W 8 – Prawo własności przemysłowej. Wynalazek. Patent.

W 9 – Prawo własności przemysłowej. Wzór użytkowy. Wzór przemysłowy. Znak towarowy.

W 10 – Prawo własności przemysłowej. Oznaczenia geograficzne. Topografie układów scalonych.

W 11, 12 – Transfer technologii. Metody. Licencja. B+R.

W 13, 14 – Ochrona własności intelektualnej w Internecie.

W 15 – Ochrona własności intelektualnej w działalności szkoły wyższej. Dozwolony użytek. Plagiat.




1. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.1994.24.83)

2. Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej ( Dz.U. z 2003.119.117)

3. Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz.U.2001.128.1402)

4. Hetman J.: Podstawy prawa własności intelektualnej. Biblioteka Analiz, Warszawa, 2010.

5. Michniewicz G.: Ochrona własności intelektualnej. Wyd. C.H. BECK, 2012.

6. Dereń A. M.: Własność intelektualna i przemysłowa. Oficyna Wydawnicza PWSN, Nysa 2007.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Repetytorium z matematyki0 18 0 0 0 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

C1. Powtórzenie wybranych zagadnień matematyki z zakresu podstawy programowej szkoły ponadgimnazjalnej oraz jej uzupełnienie

wybranymi elementami zakresu rozszerzonego.


1. Wiedza z zakresu matematyki na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej.

2. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania prostych zadań.


C1, C2. Liczby i ich zbiory. Pierwiastki i potęgi. Wzory skróconego mnożenia. Wyrażenia algebraiczne.

C3. Funkcja liniowa i jej własności. Równania i nierówności liniowe.

C4. Funkcja kwadratowa i jej własności. Równania i nierówności kwadratowe.

C5. Wielomiany i funkcja wielomianowa.

C6, C7. Funkcje wykładnicza i logarytmiczna. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne.

C8, C9. Funkcje trygonometryczne dowolnego kąta. Równania i nierówności trygonometryczne. Twierdzenia sinusów i cosinusów.

C10. Funkcje odwrotne do funkcji trygonometrycznych.

C11. Funkcje zadane parametrycznie.

C12, C13. Geometria analityczna na płaszczyźnie: wektory swobodne i zaczepione, działania na wektorach, rzutowanie wektorów.

Zastosowanie rachunku wektorowego.

C14, C15. Elementy kombinatoryki i rachunku prawdopodobieństwa.


1. Gdowski B., Pluciński E., Zbiór zadań z matematyki dla kandydatów na wyższe uczelnie, WNT, Warszawa



2. Jurczyszyn P., Wesołowski M., Zbiór zadań przygotowujących do matury, Nowa Era, Warszawa

3. Cewe A., Nahorska H., Pancer I., Tablice matematyczne, Wydawnictwo Podkowa




Cykl: 2017/2018ZTyp: StacjonarneRodzaj: I stopniaRok: IISemestr: III


Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Metrologia i systemy pomiarowe15 0 30 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie podstawowej wiedzy z dziedziny metrologii i systemów pomiarowych.

C2. Nabycie umiejętności stosowania aparatury pomiarowej oraz opracowania wyników pomiarów.


1. Wiedza z zakresu fizyki, podstaw elektroniki, rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej.

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń elektrycznych.






W 1-2 – Pojęcia wstępne: pomiar, metody pomiarowe, błędy pomiarowe, opracowanie wyników pomiarów.

W 3-4 – Właściwości statyczne i dynamiczne przetworników pomiarowych.

W 5-7 – Pomiary wybranych wielkości elektrycznych.

W 8-9 – Przetworniki pomiarowe: rezystancyjne, pojemnościowe, indukcyjne, piezoelektryczne, fotoelektryczne i termoelektryczne.

W 10-11 – Pomiary wybranych wielkości nieelektrycznych.

W 12-13 – Etapy przetwarzania analogowo-cyfrowego: próbkowanie, kwantowanie, kodowanie.

W 14-15 – System zbierania danych. Wzmacniacze pomiarowe, filtry, układ próbkująco- pamiętający, multiplekser, przetwornik A/C.


L 1,2 – Pomiary bezpośrednie – błędy graniczne przyrządów pomiarowych.

2017/2018Z -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE


L 3,4 – Pomiary pośrednie.

L 5,6 – Wyznaczanie błędów systematycznych

L 7,8 – Charakterystyki statyczne przetworników pomiarowych.

L 9,10 – Właściwości dynamiczne przetworników pomiarowych.

L 11,12 – Zastosowanie współczesnego oscyloskopu w miernictwie.

L 13,14 – Pomiary tensometryczne.

L 15,16 – Pomiary akustyczne.

L 17,18 – Zasady dopasowania przetworników pomiarowych.

L 19,20 – Wyznaczenie błędów przesunięcia, wzmocnienia, nieliniowości przetwornika C/A

L 21,22 – Błędy kwantyzacji, zakres dynamiki przetwornika A/C.

L 23,24 – Zasady prawidłowego próbkowania sygnałów.

L 25,26 – Pomiar współczynnika zniekształceń harmonicznych.

L 27,30 – Pomiar drgań układu mechanicznego.


1. Tumański S.: Technika pomiarowa, WNT, Warszawa 2006

2. Praca zbiorowa pod red. P. H. Sydenham’a: Podręcznik metrologii. WKŁ, Warszawa 1988

3. Praca zbiorowa: Miernictwo i systemy pomiarowe. Laboratorium, skrypt P.Cz, Częstochowa 2004

4. R.G. Lyons: Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania sygnałów. WKŁ, Warszawa 1999

5. Marcyniuk, E. Piasecki i inni: Podstawy metrologii elektrycznej. WNT, Warszawa 1984

6. Taylor J.R.: Wstęp do analizy błędu pomiarowego. PWN, Warszawa 1995

7. Chwaleba M., Poniński, A. Siedlecki: Metrologia elektryczna. WNT, Warszawa 1991

2017/2018Z -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE





Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Metrologia techniczna15 0 30 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Student zdobywa wiedzę z zakresu metrologii technicznej wielkości geometrycznych.

C2. Student zdobywa umiejętności stosowania technik pomiarowych do kontroli jakości.

C3. Student zdobywa umiejętności posługiwania się sprzętem pomiarowym służącym do pomiarów wielkości geometrycznych.



2. Potrafi wykonywać działania matematyczne do rozwiązywania postawionych zadań.

3. Potrafi wykorzystywać z różne źródła informacji w tym z instrukcje i dokumentację techniczną oraz normy.

4. Potrafi obsługiwać komputer osobisty.

5. Potrafi budować algorytmy postępowania prowadzące do rozwiązań prostych zagadnień inżynierskich.

6. Umie pracować samodzielnie i w grupie.

7. Potrafi dokonać prawidłowej interpretacji własnych działań.


W 1 – Metrologia i jej podział. Błędy pomiarów.

W 2 – Układ tolerancji i pasowań ISO.

W 3 – Wymiarowanie i tolerowanie wektorowe.

W 4 – Łańcuchy wymiarowe .

W 5 – Niepewność pomiaru i sterowanie statystyczne procesem produkcji.

W 6 – Wzorce długości i kąta.

W 7 – Pomiary wałków, otworów, wymiarów mieszanych i pośrednich.

W 8 – Pomiary kątów i stożków.

2017/2018Z -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE


W 9 – Pomiary odchyłek geometrycznych.

W 10 – Pomiary gwintów.

W 11 – Pomiary kół zębatych.

W 12 – Chropowatość i falistość powierzchni.

W 13 – Współrzędnościowe maszyny pomiarowe.

W 14 – Metody statystyczne w zapewnieniu jakości.

W 15 – Komputerowo wspomagane tolerowanie i sprawdzanie.


Pomiary wymiarów liniowych (charakterystyka wymiarów, obliczanie odchyłek granicznych, tolerancji i wymiarów granicznych, dobór

przyrządów suwmiarkowych i pomiary wymiarów liniowych).

Pomiary różnicowe wymiarów zewnętrznych z wykorzystaniem czujników. Sprawdzanie dokładności wymiaru tolerowanego.

Pomiary odchyłek kształtu z wykorzystaniem długościomierzy Abbego.

Pomiary zarysów złożonych na mikroskopach warsztatowych.

Pomiary kątów i krzywek przy użyciu podziałowej głowicy optycznej.

Pomiary pochyleń i stożków (metody pośrednie z wykorzystaniem wałeczków i kulek pomiarowych, pomiar kąta przy użyciu liniału

sinusowego).

Pomiary gwintów mikroskopem warsztatowym.

Pomiary gwintów metodami stykowymi.

Pomiary grubości zębów kół zębatych walcowych.

Pomiary pośrednie kół zębatych walcowych.

Wykorzystanie do pomiarów końcowych wzorców długości i kąta

Pomiary chropowatości i falistości powierzchni.

Pomiary kształtu i błędów kształtu wyrobów.

Podstawy pomiarów na współrzędnościowej maszynie pomiarowej.

Statystyczne opracowanie wyników pomiarów.


1. Adamczak S., Makieła W.: Podstawy metrologii i inżynieria jakości dla mechaników. Ćwiczenia praktyczne. WNT, Warszawa 2010.

2. Adamczak S., Makieła W.: Metrologia w budowie maszyn. WNT, Warszawa 2007.

3. Adamczak S., Sendera E.: Ćwiczenia laboratoryjne z podstaw metrologii. Wydawn. Polit. Świętokrzyskiej, Kielce 1996.

4. Białas S.: Metrologia techniczna z podstawami tolerowania wielkości geometrycznych dla mechaników. OWPW, Warszawa 1999.

5. Humienny Z. i inni: Specyfikacje geometrii wyrobów. Wykład dla uczelni technicznych. OWPW, Warszawa 2001.

6. Jakubiec W., Malinowski J.: Metrologia wielkości geometrycznych. WNT, Warszawa 2004.

7. Jakubiec W., Malinowski J.: Tolerancje i pasowania w budowie maszyn. WSiP, Warszawa 1998.

8. Jakubiec W., Malinowski J.: Laboratorium metrologii wielkości geometrycznych. Skrypt Polit. Łódzkiej, Łódź 1997.

9. Krawczuk E.: Narzędzia do pomiaru długości i kąta. WNT, Warszawa 1977.

10. Malinowski J.: Pasowania i pomiary. WSiP, Warszawa 1993.

11. Meller E., Meller A.: Laboratorium metrologii warsztatowej. Wyd. Polit. Gdańskiej, Gdańsk 1998.

12. Praca zbiorowa pod redakcją Nowickiego B. i Zawory J.: Metrologia wielkości geometrycznych.

2017/2018Z -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE





Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Organizacja i zarządzanie15 15 0 0 0 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

C1. Wprowadzenie studentów w problematykę współczesnych organizacji i zarządzania nimi, z podkreśleniem społecznego, ekonomicznego i

kulturowego kontekstu.

C2. Przekazanie studentom wiedzy na temat procesu zarządzania oraz zasad i funkcji zarządzania.

C3. Zapoznanie studentów z koncepcjami i metodami zarządzania organizacjami.


1. Znajomość podstawowych zagadnień społeczno-gospodarczych.



W 1 – Organizacja, zarządzanie - podstawowe pojęcia i definicje. Proces zarządzania.

W 2 – Ewolucja teorii organizacji i zarządzania. Nurty i szkoły w nauce organizacji i zarządzaniu.

W 3 – Planowanie. Proces planowania. Rodzaje planów. Podejmowanie decyzji.

W 4 – Zarządzanie strategiczne. Etapy procesu zarządzania strategicznego. Cykl życia produktu.

W 5 – Organizowanie. Kształtowanie struktur organizacyjnych. Statyczne zasady projektowania organizacji.

W 6 – Organizowanie. Sytuacyjne podejście do projektowania organizacji. Zarządzanie zmianą.

W 7 – Podstawy zarządzania zasobami ludzkimi Geneza. Cele i zakres. Planowanie zasobów ludzkich.

W 8 – Motywowanie. Teorie motywowania. System nagradzania.

W 9 – Przywództwo. Style przywództwa. Wpływ. Władza. Zachowania polityczne w organizacjach.

W 10 – Jednostka i grupa w procesie pracy.

W 11 – Kontrolowanie w organizacjach. Formy i etapy kontroli.

W 12 – Zarządzanie jakością. TQM. Normy ISO.

W 13 – Technika. Postęp techniczny. Innowacje.

2017/2018Z -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE


W 14, 15 – Współczesne wyzwania zarządzania.


C 1, 2 – Otoczenie organizacji. Struktura otoczenia. Analiza otoczenia konkurencyjnego.

C 3, 4 – Globalny kontekst zarządzania.

C 5 – Etyczny i społeczny kontekst zarządzania. Etyka w miejscu pracy.

C 6, 7 – Narzędzia zarządzania służące do planowania i podejmowania decyzji - I

C 8, 9 – Narzędzia zarządzania służące do planowania i podejmowania decyzji - II

C 10, 11 – Narzędzia zarządzania służące do planowania i podejmowania decyzji - III

C 12, 13 – Podstawy analizy finansowej organizacji. Bilans.

C 14 – Kultura organizacyjna. Zarządzanie kulturową różnorodnością w organizacjach.

C 15 – Komunikowanie się w organizacjach. Formy komunikacji. Zarządzanie komunikowaniem.


1. Griffin R.W.: Podstawy zarządzania organizacjami, PWN, Warszawa 2007.

2. Armstrong M.: Zarządzanie zasobami ludzkimi, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2003.

3. Strużycki M. (red.): Podstawy zarządzania przedsiębiorstwem, Oficyna Wyd. SGH, Warszawa 2004.

4. Wasilewski L.: Podstawy zarządzania jakością, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania, Warszawa 1998.

5. Drucker P.F.: Zarządzanie w XXI wieku, Muza S.A., Warszawa 2000.

6. Kodeks Pracy, Kodeks Cywilny, Kodeks Spółek Handlowych i inne akty prawne

7. Czasopisma: „Przegląd organizacji”, „Zarządzanie na świecie”.

2017/2018Z -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE





Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Rysunek techniczny0 30 0 0 0 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

Opanowanie sposobu odczytywania i zapisu (wymiarowania) kształtu geometrycznego i konstrukcji elementów przestrzennych, części i

zespołów urządzeń mechanicznych.

Zaznajomienie się z zasadami rysowania części i zespołów maszyn zgodnie z normami dotyczącymi rysunku technicznego oraz stosowania

uproszczeń rysunkowych.

Nauka odczytywania i zapisu schematów złożonych układów technicznych.

Nabycie praktycznych umiejętności rysowania elementów maszyn i ich zespołów w pakiecie AutoCAD.


1. Wiedza z zakresu graficznego zapisu konstrukcji.

2. Umiejętność stosowania przyrządów kreślarskich i przyrządów pomiarowych.






Modelowanie części maszyn w środowisku pakietu AutoCAD 2D. Zasady sporządzania dokumentacji technicznej.

Modelowanie części maszyn w środowisku pakietu AutoCAD 2D. Zaawansowane polecenia edycyjne.

Modelowanie części maszyn w środowisku pakietu AutoCAD 2. Zaawansowane metody optymalizacji rysowania. Drukowanie rysunków.

Analiza kształtów obiektu na podstawie zestawów jego rzutów głównych. Wykonanie rysunków obiektu w przedstawieniu aksonometrycznym.

Praktyczne zasady określania struktury geometrycznej powierzchni (chropowatość). Rodzaje obróbki części i stosowane oznaczenia.

Praktyczne zasady podawania tolerancji wymiarowych oraz zastosowanie rodzajów pasowań elementów. Podawanie odchyłek kształtu i

położenia.

2017/2018Z -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE


Rysowanie połączeń gwintowych. Wykonanie rysunku złożeniowego i rysunków wykonawczych.

Odczytywanie dokumentacji technicznej: określenie funkcji i rodzaju pracy urządzenia/zespołu mechanicznego oraz rodzaju (kształtu)

połączeń pomiędzy elementami współpracującymi.

Odczytywanie dokumentacji technicznej: wykonanie rysunków wskazanych części z zadanego rysunku złożeniowego zespołu mechanicznego.

Odczytywanie dokumentacji technicznej: wykonanie rysunków wskazanych detali z zadanego rysunku złożeniowego zespołu mechanicznego.

Wykonanie rysunków 2D i 3D.

Analiza i wykonanie rysunku schematu kinematycznego napędu mechanicznego, identyfikacja składowych elementów zadanego łańcucha

kinematycznego.

Modelowanie części maszyn w środowisku oprogramowania inżynierskiego 3D. Wykonywanie rysunków części maszynowych.

Modelowanie części maszyn w środowisku oprogramowania inżynierskiego 3D. Wykonywanie rysunków zespołów części.


Zbiór polskich norm PN-EN ISO ...

Jankowski W.: Geometria wykreślna, PWN, Warszawa 1975.

Dobrzański T.: Rysunek techniczny Maszynowy, WNT, Warszawa 2002.

Praca zbiorowa: Rysunek techniczny w AutoCADzie, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa, 2002.

Bieliński A.: Geometria wykreślna, Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2005.

Kania L.: Podstawy programu AutoCAD-modelowanie 2D, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa, 2007.

Kania L.: Podstawy programu AutoCAD – modelowanie 3D. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2007.

Cekus D., Kania L.: Modelowanie elementów i zespołów maszyn w programach grafiki inżynierskiej. Częstochowa 2009.

2017/2018Z -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE





Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Wytrzymałość materiałów30 120 75 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą teoretyczną z wytrzymałości materiałów.

Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie wyznaczania naprężeń i przemieszczeń elementów konstrukcji (prętów).

Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami pomiarów własności mechanicznych materiałów (metali).


Wiedza z zakresu mechaniki (statyki).

Wiedza z zakresu analizy matematycznej.


Umiejętność korzystania ze źródeł literatury i zasobów internetowych, w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej.




Cel i zakres wytrzymałości materiałów, modele konstrukcji. Charakterystyka obciążeń mechanicznych. Siły wewnętrzne. Naprężenia.

Związki różniczkowe pomiędzy siłami wewnętrznymi i obciążeniami. Funkcje i wykresy sił wewnętrznych w prętach prostych. Całkowe

warunki równowagi.

Momenty bezwładności i momenty dewiacji figur płaskich (definicje i pojęcia podstawowe). Twierdzenie Steinera, osie główne i główne

momenty bezwładności

Analiza płaskiego stanu naprężenia.

Przemieszczenia, odkształcenia ciała. Związki fizyczne, uogólnione prawo Hooke’a.

Naprężenia w pryzmatycznych prętach prostych. Naprężenia normalne od obciążeń mechanicznych.

Skręcanie prętów o przekroju kołowym.

Naprężenia styczne przy zginaniu. Wzór Żurawskiego.

2017/2018Z -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE


Wytężenie materiału. Elementy wytrzymałości złożonej pręta.

Przemieszczenia prętów. Warunki brzegowe. Metoda parametrów początkowych (metoda Clebscha).

Układy statycznie niewyznaczalne (zastosowanie metody Clebscha).


Siły wewnętrzne w prętach − funkcje i wykresy sił wewnętrznych.

Momenty bezwładności i momenty dewiacji figur płaskich. Twierdzenie Steinera. Główne centralne momenty bezwładności i główne centralne

osie bezwładności.

Analiza płaskiego stanu naprężenia, naprężenia główne, koło Mohra.

Naprężenia normalne w pryzmatycznych prętach prostych. Rozciąganie (ściskanie) osiowe pręta, zginanie pręta.

Projektowanie prętów rozciąganych, ściskanych i zginanych.

Skręcanie prętów o przekroju kołowym. Wykresy momentów skręcających, naprężenia. Projektowanie prętów skręcanych.

Naprężenia styczne w prętach zginanych. Wzór Żurawskiego.

Złożone przypadki wytrzymałości pręta prostego.

Przemieszczenia prętów. Równanie różniczkowe osi ugiętej belki. Zastosowanie metody Clebscha.

Układy statycznie niewyznaczalne (zastosowanie do rozwiązania metody Clebscha).


Statyczna próba rozciągania metali.

Statyczna próba ściskania.

Tensometria oporowa. Wyznaczanie naprężeń w prętach kratownicy.

Pomiary twardości –metodą Brinella i za pomocą młotka Poldi.

Pomiary twardości – metodą Rockwella i Vickersa.

Próba zginania.

Próba udarności.


Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów t. 1 i 2. WNT, Warszawa,2007.

Niezgodziński M., Niezgodziński T,: Wytrzymałość materiałów. PWN, Warszawa, 2009.

Rżysko J.: Statyka i wytrzymałość materiałów. PWN, Warszawa,1981.

Willems N., Easley J. Rolfe,:Strenght of matrials. McGraw-Hill Comp.1981.

Bijak-Żochowski M., Jaworski A.,Krzesiński G., Zagrajek T.: Mechanika materiałów i konstrukcji. Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2006.

Magnucki K., Szyc W.: Wytrzymałość materiałów w zadaniach. PWN, Warszawa-Poznań, 1987.

Banasiak M., Grossman K., Trombski M.: Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów. PWN, Warszawa, 1998.

Rajfert T.,Rżysko J.: Zbiór zadań ze statyki i wytrzymałości materiałów. PWN, Warszawa, 1979.

Grabowski J., Iwanczewska A.: Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów. Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2006.

Bachmacz W., Werner K.: Wytrzymałość materiałów. (studium doświadczalne). Wydawnictwo PCz, Częstochowa 2002.

2017/2018Z -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE



Cykl: 2017/2018ZTyp: StacjonarneRodzaj: I stopniaRok: IIISemestr: V


Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Metody numeryczne0 0 0 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU



2017/2018Z -> S -> I st. -> MBM+MTR+ENE





Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Ekologia i ochrona środowiska0 0 0 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU



2017/2018Z -> S -> I st. -> Mechanika i budowa maszyn





Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Maszyny i urządzenia technologiczne15 0 30 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z budową i cechami konstrukcyjnymi maszyn i urządzeń technologicznych stosowanych w przetw. polimerów, obr.

plastycznej, spaw. oraz w obr. skrawaniem.

C2. Nabycie przez studentów wiedzy w zakresie doboru maszyn i urządzeń do konkretnych procesów technologicznych.




technicznego.







W 1 – Klasyfikacja maszyn i urządzeń do przetwórstwa materiałów polimerowych

W 2, 3 – Maszyn i urządzenia do przetwórstwa materiałów polimerowych - budowa

W 4 – Ogólna charakterystyka i podział maszyn do obróbki plastycznej.

W 5 – Budowa młotów. Cechy konstrukcyjne oraz zastosowania.

W 6 – Prasy hydrauliczne i charakterystyka podstawowych podzespołów. Budowa i cechy konstrukcyjne.

W 7 – Charakterystyka działania maszyn korbowych. Budowa oraz cechy konstrukcyjne mechanizmów pras mechanicznych.

W 8 – Charakterystyka Urządzenia do spawania elektrodami otulonymi. Zagrożenia występujące na stanowisku.

W 9 – Budowa urządzeń do spawania elektrodami topliwymi w osłonach gazowych.



W 10 – Budowa urządzeń do spawania elektrodami nietopliwymi.

W 11 – Charakterystyka urządzeń wykorzystywanych w procesach zgrzewania oporowego.

W 12 – Obrabiarki i ich podział ze względu na przeznaczenie i cechy technologiczne.

W 13 – Tokarki - odmiany konstrukcyjne i ich przeznaczenie.

W 14 – Frezarki - odmiany konstrukcyjne i ich przeznaczenie

W 15 – Wiertarki wytaczarki, szlifierki - odmiany konstrukcyjne i ich przeznaczenie.


L 1, 2 – Wprowadzenie do budowy i zastosowania maszyn i urządzeń do przetwórstwa materiałów polimerowych

L 3, 4, 5, 6 – Opis podstawowych podzespołów maszyn oraz urządzeń przetwórczych

L 7 – Wtryskarki, wytłaczarki – podstawowa charakterystyka urządzeń

L 8 – Budowa i sprawdzenie dokładności wykonania prasy mimośrodowej.

L 9 – Ideowy schemat strukturalny głównego łańcucha kinematycznego maszyn korbowych. Analiza wybranych rozwiązań konstrukcyjnych.

L 10 – Wyznaczanie dopuszczalnego obciążenia pras mimośrodowych.

L 11 – Budowa i zasada działania nożyc gilotynowych – obliczanie sprawności.

L 12 – Wyznaczanie maksymalnego nacisku prasy hydraulicznej.

L 13 – Wyznaczanie sprężystych odkształceń prasy hydraulicznej. Pomiar odkształceń korpusu pras wysięgowych.

L 14 – Obliczanie i sprawdzanie bezpieczników pras mechanicznych, analiza ich konstrukcji i zastosowania.

L 15 – Badanie stanu jakości i dokładności wykonania głównych elementów tłocznika.

L 16 – Budowa urządzeń do spawania elektrodami otulonymi MMA.

L 17, 18 – Budowa urządzeń do spawania metodą MIG/MAG , podajniki i osprzęt.

L 17, 18 – Budowa urządzeń do spawania metodą MIG/MAG , podajniki i osprzęt.

L 19, 20 – Budowa urządzeń do spawania metodą TIG, palniki, elektrody.

L 21 – Budowa urządzeń do cięcia termicznego

L 22 – Budowa urządzeń wykorzystywanych w procesach zgrzewania.

L 23 – Zasady bezpieczeństwa pracy na obrabiarkach skrawających.

L 24, 25, 26 – Podstawy budowy oraz możliwości technologiczne tokarek uniwersalnych, rewolwerowych i sterowanych numerycznie.

Narządzanie i pokaz pracy

L27, 28, 29 - Podstawy budowy oraz możliwości technologiczne frezarek uniwersalnych i sterowanych numerycznie. Narządzanie i pokaz

pracy

L 30 – Pokaz możliwości technologicznych wiertarek. Pokaz możliwości technologicznych szlifierek


1. Johannaber F.: Wtryskarki. Plastech. Warszawa 2000.

2. Sikora R.: Maszyny i urządzenia do przetwórstwa tworzyw wielocząsteczkowych. Ćwiczenia laboratoryjne. Wydawnictwo uczelniane

Politechniki Lubelskiej. Lublin 2001.

3. Zawistowski H, Zięba Sz.: Ustawianie procesu wtrysku, PLASTECH, Warszawa 1995r.

4. E. Olszewski: Maszyny do obróbki plastycznej. Wyd. Politechnika Częstochowska 1991

5. R. Czarnecki: Technologie obróbki bezwiórowej. Tłocznictwo. Wyd. Politechnika Częstochowska 1991

6. Marciniak Z.: Konstrukcja tłoczników, Wyd. Ośrodek Techniczny A. Marciniak Sp. Z o.o., Warszawa, 2002.

7. E. Dobaj: Maszyny i urządzenia spawalnicze. WNT, Warszawa 1994

8. R. Kensik: Eksploatacja urządzeń spawalniczych. Część I: Źródła spawalnicze. Wyd. Politechniki Częstochowskie, Częstochowa 1995

9. J.Pilarczyk: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005


11. Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT. Warszawa 2003.

12. Dudik K. Poradnik tokarza, WNT, Warszawa

13. Górski E. Poradnik frezera, WNT, Warszawa



14. Górski E. Obróbka skrawaniem, WSiP, Warszawa






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Mechanika II15 30 0 0 0 TAK 4

CEL PRZEDMIOTU

Nabycie przez studentów umiejętności analizy otrzymanych rozwiązań

Nabycie przez studentów umiejętności formułowania i rozwiązywania kinematycznych i dynamicznych równań ruchu bryły sztywnej oraz

umiejętności stosowania podstawowych praw i zasad (zachowania pędu, krętu i energii mechanicznej) oraz metod energetycznych do analizy

ruchu ciała sztywnego.

Zapoznanie studentów z zagadnieniami kinematyki i dynamiki bryły sztywnej w ujęciu mechaniki wektorowej


Wiedza z zakresu matematyki, w szczególności algebry wektorów, trygonometrii, podstawowe twierdzenia dotyczące geometrii figur płaskich

i brył, wiadomości z analizy matematycznej (różniczkowanie, analiza zmienności funkcji, całkowanie).

Wiedza w zakresie kinematyki i dynamiki punktu materialnego w ujęciu mechaniki wektorowej

Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań

Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetu

Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie

Umiejętności prawidłowej interpretacji wyników obliczeń


Wstęp do kinematyki i dynamiki bryły sztywnej. Zakres materiału

Ruch postępowy i obrotowy bryły sztywnej

Wyznaczanie prędkości i przyspieszeń w ruchu postępowym i obrotowym ciała sztywnego

Ruch płaski bryły sztywnej

Chwilowy środek obrotu. Wyznaczanie prędkości w ruchu płaskim bryły

Wyznaczanie przyspieszeń w ruchu płaskim bryły

Masowe momenty bezwładności – podstawowe określenia i związki



Twierdzenie Steinera. Elipsoida bezwładności

Równania ruchu bryły sztywnej

Ruch płaski bryły. Metody energetyczne w dynamice ruchu płaskiego bryły. Twierdzenie Koeniga

Kręt bryły sztywnej w ruchu ogólnym

Reakcje dynamiczne w ruchu obrotowym dookoła stałej osi

Zderzenia brył


Powtórzenie materiału z kinematyki i dynamiki punktu materialnego

Ruch postępowy i obrotowy bryły sztywnej. Wyznaczanie prędkości i przyspieszeń w ruchu postępowym i obrotowym bryły sztywnej

Ruch płaski bryły sztywnej. Wyznaczanie prędkości w ruchu płaskim bryły z wykorzystaniem metody chwilowego środka obrotu

Ruch płaski bryły sztywnej. Wyznaczanie przyspieszeń w ruchu płaskim bryły

Masowe momenty bezwładności

Masowe momenty bezwładności. Twierdzenie Steinera

Kręt bryły sztywnej

Ruchy obrotowy i płaski bryły

Zastosowanie metod energetycznych w dynamice ruchu płaskiego bryły

Reakcje dynamiczne w ruchu obrotowym dookoła stałej osi

Zderzenia brył


B.Skalmierski: Mechanika, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej 2002 (t. 1 i 2).

J.Misiak: Mechanika techniczna, PWN Warszawa 1999 (t. II).

T.Niezgodziński: Mechanika ogólna, PWN Warszawa 2006

H.Głowacki: Mechanika techniczna. Dynamika. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej Warszawa, 2001

Nizioł J., Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa 2009

Misiak J., Zadania z mechaniki ogólnej, część III, Dynamika, WNT, Warszawa 2009






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Termodynamika techniczna15 15 30 0 0 TAK 5

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wielkościami fizycznymi, jednostkami miar stosowanymi w termodynamice technicznej, prawami termodynamiki

oraz zjawiskami cieplnymi

C2. Nabycie przez studentów umiejętności posługiwania się jednostkami miary oraz za-stosowania termodynamiki technicznej w przykładach.

C3. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności pomiaru wielkości fizycznych stosowanych w termodynamice technicznej.


1. Znajomość podstaw fizyki, chemii i matematyki.

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu urządzeń oraz aparatury pomiarowej.

3. Umiejętność wykonywania działań matematycznych w celu rozwiązywania postawionych zadań.

4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji, a także odczytywania danych z wykresów i tablic.

5. Umiejętność pracy samodzielnej oraz w grupie.

6. Umiejętność interpretacji oraz prezentacji własnych działań.


W 1 - Podstawowe pojęcia, wielkości fizyczne i jednostki miar stosowane w termodynamice technicznej.

W 2 - Zasada zachowania ilości substancji.

W 3,4 - Pierwsza zasada termodynamiki, bilans energii, energia układu, energia wewnętrzna, entalpia, sposoby doprowadzania i

wyprowadzania energii, ciepło doprowadzone do układu, energia doprowadzona ze strugą płynu, praca mechaniczna.

W 5 - Termiczne równanie stanu gazów doskonałych.

W 6,7,8 - Przemiany charakterystyczne gazów doskonałych, izoterma, izobara, izochora, izentropa, politropa.

W 9 - Entropia, układ Belpaire’a, obiegi termodynamiczne.

W 10 - Druga zasada termodynamiki, obieg Carnota, matematyczne ujęcie drugiej zasady termodynamiki, pojęcie egzergii.

W 11,12 - Przemiany fazowe substancji jednorodnych, stany skupienia, izobaryczny proces parowania, para nasycona, para przegrzana,



układy: p-V, T-s i i-s.

W 13 - Gazy wilgotne, termiczne równanie stanu gazu wilgotnego, wykres i-X powietrza wilgotnego, przemiany powietrza wilgotnego.

W 14 - Podstawowe wiadomości dotyczące podziału paliw i procesu ich spalania.

W 15 - Podstawowe wiadomości dotyczące sposobów przekazywania ciepła, przewodzenie ciepła, wnikanie ciepła, przenikanie ciepła,

konwekcja, wymiana ciepła przez promieniowanie.


C 1 - Przeliczanie jednostek miar wielkości cieplnych.

C 2 - Bilans substancji w przykładach.

C 3 - Zastosowanie pierwszej zasady termodynamiki.

C 4 - Obliczanie pracy bezwzględnej, technicznej i użytecznej.

C 5 - Zastosowania termicznego równania stanu gazów.

C 6,7 - Analiza przemian gazów doskonałych.

C 8 - Obliczanie ciepła doprowadzonego do układu.

C 9,10 - Obliczanie obiegów termodynamicznych. Zastosowanie drugiej zasady termodynamiki.

C 11,12 - Para nasycona i przegrzana w zadaniach.

C 13 - Wyznaczanie składu gazu wilgotnego. Obliczanie ilości skroplonej wody. Obliczanie gęstości gazu wilgotnego, stałej gazowej i oraz

stopnia zawilżenia gazu parą wodną.

C 14 - Stechiometryczne obliczenia procesu spalania paliw.

C 15 - Zastosowanie sposobów przekazywania ciepła w przykładach.


L 1 - Błędy pomiarów. Opracowywanie wyników pomiarów.

L 2,3 – Pomiar ciśnienia: wyznaczanie zredukowanego ciśnienia barometrycznego; sprawdzanie wskazań wakuometru i manometru na

stanowiskach kontrolnych.

L 4,5 - Pomiar temperatury: oznaczanie wskazań termometru rozszerzalnościowego; sprawdzanie wskazań termometrów w punktach 0C i

100C; pomiar spadku temperatury wody w naczyniu; wyznaczanie charakterystyki termoelementu.

L 6,7 - Zastosowanie promieniowania cieplnego do pomiaru temperatury: wykorzystanie pirometrów do bezstykowego pomiaru temperatury.

L 8,9 – Pomiar gęstości ciała stałego jednorodnego, materiału sypkiego i wody.

L 10,11 - Pomiar strumienia masy powietrza przepływającego przez zwężkę pomiarową typu kryza; wyznaczanie strumienia objętości płynu.

L 12,13 – Pomiar pojemności cieplnej właściwej: wyznaczanie ilości ciepła potrzebnego do ogrzania substancji stałej, ciekłej i gazowej w

znanym zakresie zmiany temperatury.

L 14,15 - Pomiar wilgotności powietrza: oznaczenie wilgotności względnej w oparciu o wskazania higrometru i psychrometru.


1. Pastucha L., Mielczarek E.: Podstawy termodynamiki technicznej. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 1998.

2. Szargut J.: Termodynamika techniczna. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2005.

3. Szargut J., Guzik A., Górniak H.: Zadania z termodynamiki technicznej. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2001.

4. Ochęduszko S., Szargut J., Górniak H., Guzik A., Wilk S.: Zbiór zadań z termodynamiki technicznej. Państwowe Wydawnictwo Naukowe,

Warszawa 1970.

5. Gajewski W. (red.): Laboratorium z termodynamiki i wymiany ciepła. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2005.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

CAM0 0 30 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

1. Zapoznanie studentów z możliwościami wykorzystania technik komputerowych do opracowania dokumentacji technologicznej.

2. Zapoznanie studentów z możliwościami technologicznymi systemów CAM.

3. Nabycie przez studentów umiejętności opracowania procesu technologicznego z zastosowaniem systemów CAD/CAM.




3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej, z katalogów narzędzi.




L 1-4 – Modelowanie geometrii części w systemach CAD i CAD/CAM w przestrzeni z wykorzystaniem modułów powierzchniowych i bryłowych.

L 5-8 – Tworzenie złożeń i analiza kinematyczna pracy urządzeń technologicznych z wykorzystaniem systemów CAD.

L 9-12 – Wykorzystanie systemów CAD w przygotowaniu dokumentacji technologicznej.

L 13-16 – Możliwości technologiczne systemów CAM w zakresie programowania maszyn sterowanych komputerowo.

L 17-20 – Opracowanie planu i symulacji obróbki na tokarkę CNC z wykorzystaniem CAD/CAM.

L 21-24 – Opracowanie planu i symulacji obróbki na frezarkę CNC z wykorzystaniem CAD/CAM.

L 25-28 – Opracowanie i wykonanie procesu technologicznego obróbki na obrabiarkach sterowanych numerycznie.

L 29,30 – Wykorzystanie systemów CAD/CAM do tworzenia programów na obrabiarkę CNC.




Chlebus E. „Techniki komputerowe CAx w inżynierii produkcji”. WNT Warszawa 2000.


Feld M. „Projektowanie i automatyzacja procesów technologicznych części maszyn”. WNT Warszawa 1994.

Augustyn K. „EdgeCAM – Komputerowe wspomaganie wytwarzania”. Wydawnictwo „Helion” Gliwice 2007.

Honczarenko J. „Elastyczna automatyzacja wytwarzania – obrabiarki i systemy obróbkowe”. WNT Warszawa 2000.

Praca zbiorowa „Podstawy obróbki CNC, Programowanie obrabiarek CNC – toczenie, frezowanie” Tom 1-3. Wydawnictwo REA s.j. Warszawa

1999.


Warszawa 2005.

Przybylski W., Deja M. „Komputerowo wspomagane wytwarzanie maszyn podstawy i zastosowanie”. WNT Warszawa 2007.

Grzesik W., Niesłony P., Bartoszuk M. „Programowanie obrabiarek NC/CNC”. WNT Warszawa 2006. Instrukcje do omawianego oprogramowania






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Metody numeryczne0 0 0 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU








Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Podstawy konstrukcji maszyn II1 0 0 2 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie przez studentów poszerzonej wiedzy z zakresu budowy, sposobu przenoszenia obciążeń i projektowania elementów maszyn, w

tym łożyskowania i zespołów przekazywania napędu.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności identyfikowania obciążenia i obliczania elementów maszyn oraz samodzielnego

projektowania zespołów maszyn i urządzeń.


1. Wiedza z zakresu zapisu konstrukcji.

2. Znajomość mechaniki i wytrzymałości materiałów w podstawowym inżynierskim zakresie.

3. Znajomość podstaw projektowania elementów maszyn.





W1 – Zagadnienia kontaktowe - strefa styku brył niepłaskich.

W2 – Wały i osie, obliczenia ugięcia, drgania wałów, wyważanie.

W3 – Elementy sprężyste: resory.

W4 – Łożyska toczne specjalne.

W5 – Łożyskowania toczne, eksploatacja, smarowanie, uszczelnienia.

W6 – Przekładnie zębate walcowe: problemy konstrukcyjne, smarowanie, zagadnienia dynamiki, optymalizacja przekładni.

W7 – Elementy rurociągów.

W8 – Przekładnie obiegowe: obliczenia kinematyczne i zasady projektowania.

W9 – Przekładnie łańcuchowe.



W10 – Przekładnie cierne.


P1 – Projekt 3: układ napędowy – założenia zadania projektowego.

P2 – Projekt 3: koncepcja rozwiązania zadania projektowego.

P3 – Projekt 3: wstępne obliczenia wytrzymałościowe przekładni zębatej.

P4 – Projekt 3: obliczenia wytrzymałościowe pozostałych elementów układu i finalne rozwiązanie zadania.

P5 – Projekt 3: wykonanie rysunku zestawieniowego.

P6 – Projekt 3: wykonanie rysunków wykonawczych wybranych detali.


1. Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Połączenia, sprężyny, wały i osie. Pod red. E. Mazanka. WNT, Warszawa 2012.

2. Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Łożyska, sprzęgła i hamulce, przekładnie mechaniczne. Pod red. E. Mazanka. WNT,

Warszawa 2012.

3. Podstawy konstrukcji maszyn. Pod redakcją B. Branowskiego. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2007.

4. Podstawy konstrukcji maszyn. Pod redakcją Z. Osińskiego. PWN, Warszawa 2002.

5. L. Kurmaz, O. Kurmaz: Projektowanie węzłów i części maszyn. Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2011.

6. Z. Osiński, J. Wróbel: Teoria konstrukcji. PWN, Warszawa 1995.

7. A. Dziama, M. Michniewicz, A. Niedźwiedzki: Przekładnie zębate. PWN, 1995.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Robotyka15 0 90 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami robotyki

Nabycie przez studentów wiedzy na temat budowy robotów

Zdobycie przez studentów podstawowej wiedzy na temat programowania i zastosowania robotów


Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń technologicznych

Wiedza z zakresu podstaw teorii mechanizmów

Podstawowe umiejętności w zakresie rachunku różniczkowego i macierzowego

Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej

Umiejętność obsługi komputera osobistego

Umiejętność budowy algorytmów postępowania prowadzących do rozwiązania prostych zagadnień inżynierskich



Rys historyczny rozwoju robotyki, zakres i problematyka badawcza robotyki

Klasyfikacja i struktura robotów

Chwytaki i narzędzia technologiczne robota

Kinematyka robotów

Dynamika robotów

Zadanie planowania trajektorii manipulatora

Sterowanie PTP, MP i CP

Napędy manipulatorów



Mechanizmy przekazywania ruchu

Czujniki i układy sensoryczne

Programowanie robotów

Języki programowania robotów

Wybrane zagadnienia implementacyjne: roboty przemysłowe i roboty mobilne, manipulatory rehabilitacyjne i maszyny kroczące

Sztuczna inteligencja robotów

Zagadnienia mikrorobotyki


Bezpieczeństwo pracy na zrobotyzowanym stanowisku pracy

Budowa robota Irb-6

Zespoły pomiarowe i napędowe robotów i manipulatorów na przykładzie robota Irb-6 oraz Fanuc s-420

Programowanie robotów przemysłowych na przykładzie robota Irb-6 oraz Fanuc S-420

Chwytaki robotów przemysłowych, aplikacje i napęd

Właściwości programowania off Line, on line – idea i zastosowanie, wybrane języki programowania

Budowa systemu sterowania i możliwości programowe robota przemysłowego Fanuc S 420 F

Struktura i elementy składowe języka programowania KAREL robota przemysłowego Fanuc S-420 F

Programowanie robota przemysłowego Fanuc S-420 F – funkcje edycji i modyfikacji programu

Badanie powtarzalności pozycjonowania robota na przykładzie robota Irb-6 oraz Fanuc s-420


Kost G. G. : Programowanie robotów przemysłowych. WPŚ, Gliwice 2000

Dokumentacja GE Fanuc Robotics Operations Manual v. 2.22

Barczyk J.: Laboratorium podstaw robotyki. Skrypt Politechniki Warszawskiej 1994

Craig J. J.: Wprowadzenie do robotyki – mechanika i sterowanie. WNT, Warszawa 1995

Kost G.: Programowanie robotów przemysłowych. Skrypt Politechniki Śląskiej, Gliwice 1996






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Konstrukcje spawane30 30 0 0 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie podstawowych umiejętności w projektowaniu konstrukcji spawanych, C2. Nabycie umiejętności w obliczaniu połączeń

spawanych w konstrukcjach,

C3 Tworzenie dokumentacji projektowych, konstrukcyjnych i technologicznych.


1. Mechanika i wytrzymałość materiałów. 2. Podstawowa znajomość programów inżynierskich do projektowania.3. Znajomość norm PN-EN

ISO.

4. Znajomość technologii spawania. 5. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa w zakresie materiałów do spawania.




W 1,2 – Charakterystyka konstrukcji spajanych. W 3,4 – Tworzywa stosowane na konstrukcje spajane. W 5,6 – Spawalność metali i metody

oceny odporności na pękanie.

W 7,8 – Elementy projektowania procesu spawania konstrukcji stalowych. W 9,10 – Naprężenia i odkształcenia w konstrukcjach spawanych.

W 11-14 – Projektowanie konstrukcji spawanych obciążanych statycznie. W 15-18 – Projektowanie konstrukcji spawanych obciążanych

dynamicznie.

W 19-22 – Projektowanie konstrukcji spawanych obciążanych cieplno-mechanicznie. W 23,24 – Technologiczność połączeń spawanych.

W 25-28 – Obliczanie złączy spajanych występujących w różnych typach konstrukcji. W 29,30 – Racjonalne stosowanie materiałów w

konstrukcjach.




C 1,2 – Projektowanie i konstruowanie teowych złączy spawanych. C 3-6 – Wymiarowanie teowych złączy spawanych.

C 7,8 - Projektowanie i konstruowanie doczołowych złączy spawanych. C 9-12 – Wymiarowanie doczołowych złączy spawanych.

C 13-16 – Projektowanie słupów i belek. C 17-20 – Projektowanie dźwigarów kratownicowych.C 21-24 – Projektowanie zbiorników walcowych i

kulistych.

C 25-28 – Projektowanie konstrukcji aluminiowych. C 29,30 – Warunki eksploatacji konstrukcji spawanych.


1. K. Ferenc: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2007 2. E. Tasak: Spawalność stali. Wydaw. Fotobit, Kraków 2008

3. E.Tasak: Metalurgia spawania. Wydaw. JAK, Kraków 2008. 4. J. Brózda: Stale konstrukcyjne i ich spawalność. Instytut Spawalnictwa, Gliwice

2007

5. K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane i połączenia. WNT, Warszawa 2003 6. J. Pilarczyk: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005

7. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I, WNT Warszawa 2003 8. M. Jakubiec, K. Lesiński: Technologia konstrukcji

spawanych. WNT, Warszawa 1990.

9. S. Butnicki: Spawalność i kruchość stali. WNT, Warszawa 1989. 10. I. Knap., A. Służalec: Metaloznawstwo spawalnicze. Pol. Częstochowska,

1980.

11. J. Dziubiński, A. Kimpel: Napawanie i natryskiwanie cieplne. WNT, Warszawa 1985 12. M. Żubrykowicz: Konstrukcje spawane. WsiP,

Warszawa, 1977

13. J. Ziółko, G. Orlik: Montaż konstrukcji stalowych. Arkady, Warszawa, 1980

14. M. Jakubiec, K. Lesiński, H. Czajkowski: Technologia konstrukcji spawanych. WNT, Warszawa, 1987

15. J. Augustyn, E. Śledziewski: Technologiczność konstrukcji stalowych. Arkady, Warszawa, 1981






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Normowanie prac spawalniczych15 15 0 0 0 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z różnymi metodami normowania w procesach spajania i cięcia metali, C2. Nabycie przez studentów praktycznych

umiejętności obliczania czasów głównych, pomocniczych i innych w procesach spawalniczych, C3. Nabycie przez studentów praktycznych

umiejętności tworzenia dokumentacji technologicznej zawierającej czasy wykonania operacji i normy zużycia materiałów


1. Wiedza z zakresu matematyki na poziomie średnim 2. Wiedza z zakresu technologii, spawania, zgrzewania, lutowania, nakładania

cieplnego, cięcia i kontroli procesów spawalniczych. 3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z informatorów, instrukcji i

dokumentacji technicznej. 4. Obsługa komputera w zakresie podstawowym. 5. Znajomość normy PN-EN-ISO w przedmiotowym zakresie. 6.

Wiedza z zakresu sposobów organizacji, mechanizacji, automatyzacji i robotyzacji produkcji.


W 1, W2 – Zasady organizacji prac spawalniczych W 3, W4 – Podstawy normowania prac spawalniczych W5, W6 – Technologiczna norma

czasu w spawalnictwie W7, W8, W9 – Sposoby programowania i pomiaru czasu produkcji W10, W11 – Dokumentacje technologiczne i

kontrolne W12,W13 – Wskaźniki wpływające na ekonomikę spawania W14,W15 – Charakterystyka kosztów spawalniczych


C1,C2 – Obliczanie objętości i masy spoin C3, C4 – Obliczanie bezpośrednich kosztów spawania C5, C6 – Obliczanie zużycia materiałów i

czasu przy cięciu C7, C8 – Obliczanie zużycia energii elektrycznej C9, C10 – Obliczanie kosztów urządzeń, remontów i powierzchni

produkcyjnej C11, C12 – Obliczanie bezpośrednich kosztów zgrzewania C13, C14, C15 -Obliczanie kosztów lutowania


1. Praca zbiorowa: Poradnik inżyniera – Spawalnictwo, Warszawa WNT T1/2003 i T2/2005 2. Normatywy spawania metodą MAG stali



niskowęglowych i niskostopowych. Instytut Spawalnictwa – Gliwice 2006 3. Normatywy spawania metodą MAG stali wysokostopowych.

Instytut Spawalnictwa – Gliwice 2007 4. Normatywy spawania łukiem …. Instytut Spawalnictwa – Gliwice 1984 5. Normatywy spawani

elektrodą ……. Instytut Spawalnictwa. Gliwice 1974 6. Normy PN-EN-ISO dot. technologii spawalniczych






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Technologia spawania30 0 30 0 0 TAK 0

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z metodami spawania z różnych grup materiałów na konstrukcje spawane. C2. Nabycie przez studentów

praktycznych umiejętności oceny spawalności oraz doboru materiałów podstawowych i dodatkowych dla poszczególnych metod spajania. C3.

Zapoznanie studentów z rodzajami złączy, spoin i pozycjami spawania wg PN-EN.


1. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa. 2. Wiedza z zakresu podstawowych technik spawalniczych. 3. Umiejętność korzystania z różnych

źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej. 4. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie. 5. Umiejętności prawidłowej

interpretacji i prezentacji własnych działań.


W 1 – Klasyfikacja procesów spajania i pokrewnych wg PN-EN 4063 W 2,3 – Rodzaje spoin, złączy, symbole, oznaczenia W 4,5 –

Charakterystyka norm EN 287, EN 9606, EN 15614 W 6 – Spawalność metali i ich stopów W 7, 8, 9 – Technologie spawania stali

niestopowych, stopowych, platerowanych W 10 – Technologie spawania staliwa i żeliwa W 11, 12 – Technologie spawania aluminium, miedzi i

ich stopów W 13, 14 – Wybrane zagadnienia technologiczne W 15 – Cięcie termiczne


L 1, – Szkolenie bhp i omówienie zakresu i zasad prowadzenia ćwiczeń laboratoryjnych L 2,3 – Technologie spawania stali konstrukcyjnych

niestopowych metodami 311, 111, 121, 135, 136, 141 L 4,5 – Technologie spawania stali nisko i wysokostopowych L 6,7 – Cięcie termiczne

metali L 8 – Technologie spawania aluminium i jego stopów L 9 – Technologie spawania miedzi i jego stopów L 10 – Technologie spawania

tytanu i jego stopów L 11 – Technologia spawania żeliwa L 12,13 – Technologia spawania staliwa L 14 – Technologia spawania niklu i jego

stopów L 15 – Napawanie i natryskiwanie cieplne




1. K. Ferenc: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2007 2. J. Brózda: Stale konstrukcyjne i ich spawalność. Instytut Spawalnictwa, Gliwice 2007 3.

J.Pilarczyk: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005 4. R. Pasierb: Spawanie żarowytrzymałych stali chromowo-molibdenowo-wanadowych, WNT,

Warszawa 1982 5. E. Tasak: Spawalność Stali, FOTOBIT, Kraków 2002 6. A. Klimpel: Napawanie i natryskiwanie cieplne, WNT, Warszawa 2000

7. B. Pierożek, J. Lassociński , Spawanie łukowe stali w osłonach gazowych, WNT, Warszawa 1987 8. K. Śniegom: Spawanie stali odpornych na

korozję, WNT, Warszawa 1968 9. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I, WNT Warszawa 2003 10. A. Kimpel: Technologie

spawania. WNT, Warszawa 2005






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Urządzenia i osprzęt spawalniczy30 0 15 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z różnymi rodzajami urządzeń spawalniczych oraz osprzętu. C2. Nabycie przez studentów praktycznych

umiejętności obsługi urządzeń do spawania łukowego i zgrzewarek oporowych. C3. Zapoznanie studentów ze sposobami sterowania

głównymi parametrami procesu spawania łukowego i zgrzewania oporowego.


1. Podstawowa wiedza z zakresu elektrotechniki i elektroniki. 2. Wiedza z zakresu podstawowych technik spawalniczych. 3. Umiejętność

wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań. 4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym

z instrukcji i dokumentacji technicznej. 5. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie. 6. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji

własnych działań.


W 1,2,3 –Urządzenia do spawania elektrodami otulonymi MMA: Łuk spawalniczy/Stabilność statyczna układu spawalniczego/Zasilacze

spawalnicze-opis ogólny/Zasilacze spawalnicze MMA/Zagrożenie porażeniem prądem elektrycznym W 4,5,6 –Urządzenia do spawania pod

topnikiem SAW: Urządzenie technologiczne i jego zespoły/Urządzenie energetyczne/Zasady sterowania W 7,8,9 –Urządzenia do spawania w

osłonie gazów ochronnych MIG/MAG: Zasilacze do spawania standardowego/Zasilacze do spawania impulsowego/Sterowanie

synergiczne/Przenoszenie materiału w łuku/Podajnik drutu elektrodowego/Głowica spawalnicza do spawania

zautomatyzowanego/Palnik/Przewód kompaktowy W 10,11,12 –Urządzenie do spawania w osłonie gazów ochronnych TIG: Zasilacze

spawalnicze/Elektrody nietopliwe/Palniki. Zgrzewarki oporowe punktowe, liniowe, garbowe. W 13,14 –Urządzenia do spawania laserowego:

Generacja promieniowania laserowego/Rezonatory/Lasery gazowe/Lasery na ciele stałym/Lasery diodowe/Optyka laserowa W 15 –

Urządzenia do spawania elektronowego: Działo elektronowe/Komory robocze/Spawarki próżniowe/Spawarki bezpróżniowe




L 1 – Badania charakterystyk statycznych źródeł transformatorowych. L 2 –Sposoby regulacji prądu spawania w transformatorach

spawalniczych – wpływ zmiany liczby zwojów uzwojenia pierwotnego i położenia bocznika magnetycznego na zewnętrzne charakterystyki

statyczne. L 3 – Badania parametrów znamionowych zasilacza - współczynnik mocy łuku, napięcie stanu jałowego, napięcie robocze łuku,

stopień ochrony IP.. L 4 – Badania charakterystyk statycznych źródeł prostownikowych prądowych. L 5,6 – Analiza pracy źródeł

prostownikowych. Regulacja prądu spawania w źródłach diodowych i tyrystorowych. Układy pomocnicze – Force Arc, Hot Start, Anti Sticking,

Hot Weld. L 7 – Badania charakterystyk statycznych źródeł przemiennikowych do spawania ręcznego. L 8,9 – Analiza pracy źródeł

przemiennikowych taktowanych po stronie pierwotnej i wtórnej. Wpływ częstotliwości taktowania na transformator mocy i stabilność

parametrów wyjściowych. L 10– Analiza układów automatycznej regulacji długości łuku w urządzeniach do spawania łukiem krytym: rodzaje

zasilaczy łuku, systemy podawania drutu elektrodowego, zasobniki proszku, budowa i systemy przesuwu głowicy spawalniczej. L 11 –

Badania charakterystyk statycznych źródeł napięciowych prostownikowych L 12,13 – Badania szybkości stapiania drutów elektrodowych

Budowa urządzenia do spawania w osłonach gazu metodą MIG/MAG – rodzaje podajników drutu elektrodowego, uchwyt spawalniczy, zasilacz

łuku; analiza samoregulacji łuku, wyznaczenie charakterystyk statycznych zewnętrznych zasilaczy L 14 – Analiza pracy zgrzewarek

oporowych punktowych i liniowych. L15– Pomiary i ocena parametrów energetycznych zgrzewarek punktowych.


1. E. Dobaj: Maszyny i urządzenia spawalnicze. WNT, Warszawa 1994 2. R. Kensik: Eksploatacja urządzeń spawalniczych. Część I: Źródła

spawalnicze. Wyd. Politechniki Częstochowskie, Częstochowa 1995 3. E. Musiał: Zagrożenia pochodzące od urządzeń elektrycznych. Wyd.

Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1992 4. J.Pilarczyk: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005 5. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera.

Spawalnictwo – tom I, WNT Warszawa 2003 6. Czasopisma (wybrane pozycje): Biuletyn Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach, Przegląd

Spawalnictwa, Schweissen und Schneiden, Welding Journall, Avtomatićeskaja Svarka, Normy:PN, EN, VDE i DVS.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Badanie jakości i systemy metrologiczne I2 0 2 0 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wiedzą z zakresu współczesnej metrologii realizowanej przy zastosowaniu współczesnego sprzętu

komputerowego.

C2. Uzyskanie wiedzy z zakresu podstaw działania i obsługi współczesnego sprzętu pomiarowego, w szczególności współrzędnościowych

maszyn pomiarowych i sprzętu do pomiaru parametrów stereometrii warstwy wierzchniej.

C3. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie podstaw programowania współczesnych współrzędnościowych maszyn

pomiarowych

C4. Uzyskanie wiedzy na temat systemu badań jakości wyrobów oraz wymagań stawianych wyrobom technicznym.

C5. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru metod oceny jakości wyrobów technicznych.


1. Znajomość podstawowych zagadnień z zakresu metrologii.

2. Znajomość podstaw obsługi komputera.

3. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń pomiarowych.


5. Podstawowe wiadomości z zakresu materiałoznawstwa.

6. Podstawowe wiadomości z zakresu fizyki ciała stałego.

7. Wiadomości z zakresu metod wytwarzania wyrobów technicznych.

8. Umiejętność doboru metod pomiarowych i wykonywania pomiarów wielkości mechanicznych.







W1 Współczesna metrologia i jej podział. Błędy pomiarów. Klasyfikacja współczesnych przyrządów pomiarowych.

W2 Współrzędnościowa technika pomiarowa.

W3,W4 Współrzędnościowe maszyny pomiarowe, podział, budowa i zasady działania.

W5 Podstawowe procedury pomiarowe. Metrologia długości i kąta.

W6 Przegląd typowych pakietów oprogramowania pomiarowego.

W7 Opis matematyczny procedur pomiarowych. Elementy skojarzone.

W8 Komputeryzacja pomiarów długości i kątów, wymiarów przestrzennie złożonych, wymiarów pośrednich.

W9 Metody analityczne i kompleksowe. Ustalanie baz pomiarowych. Konfiguracje modelowe.

W10 Pomiary błędów kształtu realizowane przy wykorzystaniu współrzędnościowej techniki pomiarowej.

W11 Typowe błędy komputerowych technik pomiarowych, wyznaczanie błędów działania WMP.

W12 Rodzaje jakości wyrobów, pojęcie jakości technologicznej i użytkowej wyrobów.

W13 Inżynieria jakości - błędy wykonania wyrobów: błędy kształtu, położenia i wykonania powierzchni i ich pomiary.

W14,15 Inżynieria warstwy wierzchniej – komputerowo wspomagane pomiary chropowatości, stereometrii i właściwości fizycznych warstwy

wierzchniej.

W16 Przemysłowe systemy wykrywania wad.

W17 System kontroli jakości wyrobów w UE.

W18,19 Zapewnienie jakości wyrobów w procesach odlewniczych. Klasyfikacja wad wyrobów odlewanych.

W20,21 Zapewnienie jakości wyrobów w procesach kucia. Wymagania jakościowe.

W22 Wymagania dotyczące jakości wykonania stawiane odkuwkom. Wady wyrobów kutych.

W23,24 Wymagania jakościowe stawiane wytłoczkom.

W25 Wady wyrobów tłoczonych i metody ich wykrywania.

W26 Zapewnienie jakości w procesach wytwarzania wyrobów z proszków spiekanych.

W27 Wady wyrobów spiekanych.

W28 Zapewnienie jakości wyrobów w procesach walcowania.

W29 Wady wyrobów walcowanych.

W30 Organizacja kontroli jakości w wybranych przedsiębiorstwach produkcyjnych, przykłady.


L1 Współrzędnościowa maszyna pomiarowa, zasada działania, budowa, podstawy jej obsługi i programowania.

L2 Wprowadzenie do współrzędnościowej techniki pomiarowej. Demonstracja typowych pakietów oprogramowania pomiarowego.

L3 Programowanie współrzędnościowej maszyny pomiarowej – praca na komputerowym symulatorze przebiegu pomiaru.

L4,L5 Opracowanie, przygotowanie i praktyczne przeniesienie na maszynę pomiarową planu pomiaru wybranego detalu.

L6,L7 Pomiary wielkości geometrycznych na WMP.

L8 Pomiary błędów kształtu realizowane przy wykorzystaniu współrzędnościowej maszyny pomiarowej.

L9,L10 Zastosowanie oprogramowania CAD/CAM/CAQ do komputerowej obróbki wyników pomiarów. Zastosowanie metod numerycznych do

analizy wyników pomiarów otrzymanych z wykorzystaniem współrzędnościowej techniki pomiarowej.

L11 Komputerowo wspomagana kontrola jakości realizacji procesu technologicznego. Komputeryzacja laboratoryjnych technik pomiarowych.

L12,L13 System pomiarowy umożliwiający kompleksowy pomiar chropowatości stereometrii warstwy wierzchniej w układzie 2D i 3D oraz

kompleksowy pomiar kształtu i parametrów konturu analizowanych przedmiotów.

L14,L15 System pomiarowy umożliwiający kompleksowy pomiar kształtu powierzchni walcowych wraz z możliwością wyznaczenia

trójwymiarowych wykresów odchyłek kształtu zmieniających się na długości przedmiotów walcowych.

L16,L17 Badanie i ocena wad wyrobów odlewanych.

L18,L19 Badanie i ocena wad wyrobów kutych.

L20,L21 Badanie i ocena wad wytłoczek.

L22,L23 Badanie i ocena wad wyrobów z proszków spiekanych.

L24,L25 Badania defektoskopowe w wykrywaniu i ocenie wad wyrobów walcowanych oraz wyrobów kutych.



L26 Metody wykrywania wad powierzchniowych wyrobów.

L27,L28 Badanie wybranych wad szyb zespolonych.

L29,L30 Organizacja kontroli jakości w wybranym przedsiębiorstwie przemysłowym – ćwiczenia wyjazdowe.


1. Barzykowski J.: Współczesna metrologia. Zagadnienia wybrane. WNT Warszawa 2004.

2. Ratajczyk E.: Współrzędnościowa technika pomiarowa. Maszyny i roboty pomiarowe. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.

Warszawa 1994.

3. Ratajczyk E.: Współrzędnościowa technika pomiarowa. Maszyny i roboty pomiarowe. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.

Warszawa 2005.

4. Jakubiec W., Malinowski J.: Metrologia wielkości geometrycznych. WNT Warszawa 2004.

5. Humienny Z. i inni: Specyfikacje geometrii wyrobów (GPS). WNT Warszawa 2004. Barzykowski J. i inni: Współczesna metrologia.

Zagadnienia wybrane. WNT Warszawa 2004.

6. Górecka R., Polański Z. Metrologia warstwy wierzchniej WNT, Warszawa 1983

7. Adamczak S.: Pomiary geometryczne powierzchni, zarysy kształtu, falistość i chropowatość. WNT Warszawa 2008.

8. Nowicki B. Struktura geometryczna. Chropowatość i falistość powierzchni. WNT, Warszawa 1991.

9. Wieczorowski M., Cellary A., Chajda J.: Przewodnik po pomiarach nierówności powierzchni, czyli o chropowatości i nie tylko. Wydawnictwo

Politechniki Poznańskiej. Poznań 2003.

10. Oczoś K, Liubimov V. Struktura geometryczna powierzchni. Wydawnictwo Politechniki Rzeszowskiej. Rzeszów 2003.

11. Pawlus K. Topografia powierzchni pomiar, analiza oddziaływanie. Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej. Rzeszów 2005.

12. Dobrzański L.: Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach, PWN, Warszawa, 1999.

13. Lewińska-Romicka A. Badania nienieszczące. Podstawy defektoskopii.W-wa, WNT 2001.

14. Lewińska-Romicka A.: Defektoskopia Wiroprądowa .Poradnik, Wyd. GAMMA - 1997 r.

15. Hepner H., Stroppe H.: Magnetyczne i indukcyjne badania metali, Wyd. Śląsk - 1971 r.

16. Pawłowski Z.: Badania Nieniszczące – Poradnik, SIiTMP ODK SIMP Warszawa - 1984 r..

17. D. Senczyk, Wybrane metody badania materiałów, Wyd. Politechniki Poznańskiej – 1988.

18. Tabor A., Zając A.: Zarządzanie jakością. Tom IV. Metody oceny jakości wyrobów technicznych. Wyd. Politechniki Krakowskiej 2000 r.

19. Wasiunyk P., Jarocki J.: Kuźnictwo i prasownictwo, WSiP 1987.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Maszyny i systemy narzędziowe w obróbce plastycznej I15 0 15 0 0 TAK 0

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z budową i cechami konstrukcyjnymi maszyn technologicznych do obróbki plastycznej.

C2. Nabycie przez studentów wiedzy w zakresie doboru i konstrukcji systemów narzędziowych stosowanych w procesach obróbki plastycznej.



2. Wiedza z zakresu podstaw technik wytwarzania oraz materiałoznawstwa.


technicznego.







W 1 – Klasyfikacja i ogólna charakterystyka maszyn do obróbki plastycznej.

W 2 – Młoty – podział i charakterystyka podstawowych zespołów. Budowa i cechy konstrukcyjne, zastosowanie i eksploatacja.

W 3 – Prasy hydrauliczne – podział i charakterystyka podstawowych zespołów. Budowa i cechy konstrukcyjne, przegląd mechanizmów

roboczych, zastosowanie i eksploatacja.

W 4 – Maszyny korbowe – podział i charakterystyka działania. Budowa i cechy konstrukcyjne mechanizmów pras mechanicznych,

zastosowanie, eksploatacja i regeneracja głównych zespołów.

W 5 – Kuźniarki- podział i charakterystyka podstawowych zespołów. Budowa i cechy konstrukcyjne, zastosowanie i eksploatacja, regeneracja




W 6 – Kowarki- podział i charakterystyka podstawowych zespołów. Budowa i cechy konstrukcyjne, zastosowanie i eksploatacja, regeneracja


W 7 – Maszyny rotacyjne – podział i charakterystyka działania. Budowa i cechy konstrukcyjne. Walcarki kuźnicze, walcarki do walcowania kół

zębatych i pierścieni.

W 8 – Urządzenia i mechanizmy dodatkowe w maszynach do obróbki plastycznej. Urządzenia służące bezpieczeństwu pracy, urządzenia do

mechanizacji i automatyzacji czynności głównych i pomocniczych.

W 9 – Klasyfikacja i charakterystyka systemów narzędziowych w obróbce plastycznej. Konstrukcyjne oraz technologiczne zespoły i części

tłoczników, elementy prowadzące i ustalające materiał, dociskacze, spychacze i wyrzutniki.

W 10 – Konstrukcja narzędzi i oprzyrządowania technologicznego do spęczania i wydłużania kuźniczego.

W 11 – Konstrukcja wykrojów otwartych i zamkniętych oraz matryc do kucia na młotach.

W 12 – Konstrukcja wykrojów i matryc do kucia na prasach korbowych i śrubowych.

W 13 – Konstrukcja matryc i oprzyrządowania technologicznego dla procesów wyciskania.

W 14 – Konstrukcja narzędzi kuźniczych do kucia na kuźniarkach i kowarkach.

W 15 – Konstrukcja narzędzi i oprzyrządowania technologicznego dla procesów walcowania kuźniczego.


L 1 – Budowa i sprawdzenie dokładności wykonania prasy mimośrodowej.

L 2 – Ideowy schemat strukturalny głównego łańcucha kinematycznego maszyn korbowych.

L 3 – Wyznaczanie dopuszczalnego obciążenia pras mimośrodowych.

L 4 – Budowa i zasada działania nożyc gilotynowych – obliczanie sprawności.

L 5 – Wyznaczanie maksymalnego nacisku prasy hydraulicznej.

L 6 – Wyznaczanie sprężystych odkształceń prasy hydraulicznej. Pomiar odkształceń korpusu pras wysięgowych.

L 7 – Obliczanie i sprawdzanie bezpieczników pras mechanicznych, analiza ich konstrukcji i zastosowania.

L 8 – Badanie stanu jakości i dokładności wykonania głównych elementów tłocznika.

L 9 – Dobór pras i badanie ustawiania tłoczników.

L 10 – Badanie wpływu luzu i tolerancji wykonania stempli i matryc na proces tłoczenia.

L 11 – Badanie konstrukcji systemów narzędziowych do spęczania i wydłużania kuźniczego.

L 12 – Badanie konstrukcji i dokładności wykonania wykrojów matryc kuźniczych na młoty.

L 13 – Analiza materiałów konstrukcyjnych stosowanych do budowy tłoczników i matryc kuźniczych.

L 14 – Badanie wpływu głównych parametrów matrycy i stempla na wielkość siły przy wyciskaniu.

L 15 – Badanie konstrukcji systemów narzędziowych do wzdłużnego walcowania kuźniczego.


1. E. Olszewski: Maszyny do obróbki plastycznej. Wyd. Politechnika Częstochowska 1991

2. R. Czarnecki: Technologie obróbki bezwiórowej. Tłocznictwo. Wyd. Politechnika Częstochowska 1991

3. Hejmej S.: Maszyny do obróbki plastycznej na zimno, Wydawnictwo WSI, Zielona Góra 1983.

4. Erbel S. i in.: Technologia obróbki plastycznej. Laboratorium, OWPW, 2003






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Obrabiarki CNC i ich programowanie I30 0 15 0 0 TAK 7

CEL PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie wiedzy z zakresu podstaw budowy i sterowania obrabiarek CNC.

C2. Zapoznanie studentów z zasadami programowania obrabiarek CNC.

C3. Nabycie przez studentów umiejętności programowania obrabiarek CNC.



2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu obrabiarek CNC.





W 1 – Obrabiarki CNC – zasady bezpiecznej obsługi 2h

W 2 – Idea sterowania numerycznego 2 h

W 3 – Sterowanie NC, CNC, DNC 2h

W 4 – Budowa i rozwiązania konstrukcyjne obrabiarek sterowanych numerycznie 2h

W 5 – Napędy główne obrabiarek CNC. 2h

W 6 – Napędy ruchu posuwowego obrabiarek CNC. 2h

W 7 – Układy pomiarowo-kontrolne w obrabiarkach CNC. 2 h

W 8 – Podstawy sterowania numerycznego obrabiarek CNC. 2 h

W 9 - Sterowniki logiczne PLC i interpolatory cyfrowe w układach sterowania maszyn 2 h

W 10 – Sterowanie komputerowe CNC. 2 h



W 11 – Układy współrzędnych i punkty charakterystyczne obrabiarek CNC. 2h

W 12 – Podstawy programowania ręcznego obrabiarek CNC. 2h

W 13 – Programowanie dialogowe obrabiarek CNC 2 h

W 14 – Zblokowane funkcje programowania w kodzie ISO 2 h

W 15 – Programowanie w kodzie ISO – obróbka tokarska i frezarska 2h


L 1 – Zasady bezpieczeństwa pracy na obrabiarkach CNC 1h

L 2 – Rozwiązania konstrukcyjne i budowa tokarek CNC 1h

L 3 – Rozwiązania konstrukcyjne i budowa frezarek CNC 1h

L 4 - Obsługa panelów sterowania i operacje ekranu 1h

L 5 - Obsługa magazynów narzędziowych. 1h

L 6 – Możliwości technologiczne i podstawy programowania tokarek CNC 1h

L 7 - Możliwości technologiczne i podstawy programowania frezarek CNC 1h

L 8 – Obsługa i programowanie tokarki CNC w wybranych trybach pracy 1h

L 9 - Obsługa i programowanie frezarki CNC w wybranych trybach pracy 1h

L 10-12 – Programowanie tokarki CNC z wykorzystaniem programu MTS 3h

L 13-15 - Programowanie frezarki CNC z wykorzystaniem programu MTS 3h


1. Honczarenko J.: Obrabiarki sterowane numerycznie, WNT, Warszawa, 2008.

2. Kosmol J. i inni: Programowanie obrabiarek sterowanych numerycznie, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2007.

3. Nikiel G.: Programowanie obrabiarek CNC na przykładzie układu sterowania Sinumerik 810D/840D, Wyd. Akademii Techniczno-

Humanistycznej, Bielsko-Biała, 2004.

4. Habrat W.: Operator obrabiarek sterowanych numerycznie, Wydawnictwo KaBe, Krosno, 2003.

5. Grzesik W. i inni: Programowanie obrabiarek NC/CNC, WNT, Warszawa, 2006.

6. Kosmol J.: Serwonapędy obrabiarek sterowanych numerycznie, WNT, Warszawa, 1998.

7. Pritschow: Technika sterowania obrabiarkami i robotami przemysłowymi, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1995.

8. Dokumentacja symulatora MTS dla toczenia i frezowania CNC.

9. Instrukcje programowania i obsługi obrabiarek CNC.

10. Dokumentacja frezarki CBKO FYS 16NM i tokarki CBKO OSA 20 L.

11. Kosmol J.: Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem, WNT, Warszawa, 2000.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Obróbka ubytkowa, narzędzia i oprzyrządowanie technologiczne I30 0 30 0 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów ze zjawiskami fizycznymi towarzyszącymi procesowi skrawania.

C2. Zapoznanie studentów z budową i konstrukcją narzędzi skrawających.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie doboru narzędzi i płytek wieloostrzowych oraz parametrów obróbki skrawaniem do

procesu technologicznego.


1. Wiedza z zakresu obróbki skrawaniem, narzędzi skrawających oraz projektowania procesów technologicznych.






W 1,2– Podstawy obróbki skrawaniem. Nowoczesne materiały narzędziowe. 2 godz.

W 3,4 – Kinematyka skrawania, geometria ostrza w różnych układach odniesienia. 2 godz.

W 5 – Siły działające na ostrze. 1 godz.

W 6 – Ciepło i temperatura skrawania. 1 godz.

W 7 – Zużycie i trwałość ostrza. 1 godz.

W 8 – Jakość powierzchni obrobionej w warstwie wierzchniej. 1 godz.

W 9 – Działanie zjawisk fizycznych towarzyszących procesowi skrawania. 1 godz.

W 10 – Wydajność obróbki. 1 godz.

W 11 – Toczenie gwintów i narzędzia. 1 godz.

W 12 – Narzędzia do przecinania i toczenia rowków. 1 godz.



W 13 – Narzędzia frezarskie. 1 godz.

W 14 – Narzędzia wiertarskie. 2 godz.

W 15 – Narzędzia wytaczarskie. 1 godz.

W 16 – Narzędzia wielozadaniowe. 1 godz.

W 17 – Systemy oznaczania i doboru płytek skrawających. 1 godz.

W 18,19 – Dobór parametrów skrawania do procesu obróbki. 2 godz.

W 20 – Pomiar i kontrola narzędzi skrawających. 1 godz.

W 21 – Systemy narzędzi zespolonych. 1 godz.

W 22 – Elementy systemów narzędziowych. 1 godz.

W 23 – Narzędzia do obróbki kół zębatych. 1 godz.

W 24 – Narzędzia w zrobotyzowanych gniazdach roboczych. 1 godz.

W 25 – Systemy mocowania i wymiany narzędzi. 1 godz.

W 26,27 - Szlifowanie. 2 godz.

W 28,29 - Obróbka wykańczająca. 2 godz.

W 30 – Urządzenia do odprowadzania wiórów. 1 godz.


L 1 – Geometria narzędzi tokarskich. 2 godz.

L 2,3 – Wpływ parametrów skrawania na kształt wióra. 4 godz.

L 4,5 – Badanie chropowatości powierzchni po obróbce toczeniem. 4 godz.

L 6,7 – Technologia nacinania gwintów. 4 godz.

L 8,9 – Podstawowe operacje frezowania. 4 godz.

L 10,11 – Obróbka obwiedniowa kół zębatych. 4 godz.

L 12,13 – Technologia wykonania ślimaka i ślimacznicy. 4 godz.

L 14,15 – Szlifowanie, materiały ścierne. 4 godz.


1. Błaszkowski K i inni: Zasady projektowania oprzyrządowania technologicznego. PWN, Warszawa 1981.

2. Cichosz P.: Narzędzia skrawające. WNT, Warszawa 2006.

3. Darlewski J., Medner B.: Narzędzia skrawające w zautomatyzowanej produkcji. WNT, Warszawa 1991.

4. Dmochowski J.: Podstawy obróbki skrawaniem. PWN, Warszawa 1978.

5. Górski E.: Poradnik narzędziowca. WNT, Warszawa 1980.

6. Grzesik W.: Podstawy skrawania materiałów konstrukcyjnych. WNT, Warszawa 2000.

7. Kosmol J.: Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 1991.

8. Kunstetter S.: Podstawy konstrukcji narzędzi skrawających. WNT, Warszawa 1980.

9. Praca zbiorowa red. Kosmol J.: Techniki wytwarzania – Obróbka wiórowa i ścierna. OWPŚ, Gliwice 2002.

10. Poradnik firmy Sandvik Coromant: Poradnik obróbki skrawaniem 2010.

11. Poradnik Techniczny firmy SECO.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Mechanizacja i automatyzacja w przetwórstwie I0 0 0 0 0 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

. Zapoznanie studentów z aspektami mechanizacji i automatyzacji w procesach przetwórstwa tworzyw polimerowych

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności projektowania i prowadzenia procesu przetwórstwa z wykorzystaniem mechanizacji i

automatyzacji.


1. Wiedza z zakresu mechaniki, automatyki, przetwórstwa tworzyw i fizyki.

Znajomość podstawowych technologii przetwórstwa tworzyw polimerowych.





1. Sikora R.: Maszyny i urządzenia do przetwórstwa tworzyw wielkocząsteczkowych. Ćwiczenia laboratoryjne. Wyd. Uczelniane Politechniki

Lubelskiej, Lublin 2001.

Sikora R.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, Wyd. edukacyjne Zofii Dobkowskiej. Warszawa 1993


Uczelniane Politechniki Lubelskiej, Lublin 2006.

Zawistowski H., Studium przetwórstwa tworzyw sztucznych. TS-4. Wtrysk tworzyw termoplastycznych. Przygotowanie tworzyw,

automatyzacja procesu, planowanie wydziału wtrysku. Wydawnictwo Poradników i Książek Technicznych PLASTECH, Warszawa.

Holnicki A., Sterowanie maszyn technologicznych: ćwiczenia, Warszawa, Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, 1979.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Narzędzia do przetwórstwa I30 0 15 0 0 TAK 4

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu budowy i projektowania narzędzi do przetwórstwa tworzyw polimerowych

wykorzystywanych w różnych technologiach ich przetwórstwa.

C2. Zapoznanie studentów z urządzeniami peryferyjnymi stosowanymi w przetwórstwie tworzyw.


1. Znajomość podstaw fizyki, chemii, termodynamiki, mechaniki i materiałoznawstwa.

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń.

3. Znajomość podstawowych układów przeniesienia napędu w maszynach

4. Znajomość układów napędowych maszyn i urządzeń

5. Znajomość technologii obróbki metali


7. Umiejętności pracy samodzielnej oraz w grupie.

8. Umiejętności prawidłowej interpretacji wyników badań oraz prezentacji własnych działań.


W 1,2 – Podział narzędzi do przetwórstwa

W 2,4 – Zasady technologiczności wyprasek

W 5-8 – Zasady projektowania form wtryskowych i podstawowe obliczenia

W 9,10 - Technologie wytwarzania narzędzi do przetwórstwa tworzyw

W 11-14 – Przegląd typowych konstrukcji form wtryskowych

W 15,16 – Regulacja temperatury formy wtryskowej

W 17-20 – Układy wlewowe i wypychania wyprasek

W 21,22 – Napęd płyt, normalizacja i materiały stosowane na formy



W 23,24 – Konstrukcja form do prasowania i odlewania

W 25-28 – Budowa typowych głowic do wytłaczania profili, rur, kabli i płyt

W 29,30 – Budowa narzędzi do rozdmuchiwania


L 1 – Wstęp do projektowania wyprasek

L 2,3, – Konstrukcja gniazda formującego: stemple i matryce, obliczenia wytrzymałościowe, obliczenia wymiarów gniazda

L 4,5 – Zasady projektowania układów wlewowych formy

L 6,7,8 – Projektowanie formy wtryskowej do wytwarzania kubka

L 9,10,11 – Praca z katalogami normaliów do form wtryskowych STRACK, HASCO

L 12 – Projektowanie formy prasowniczej - przetłocznej

L 13,14 - Projektowanie głowicy wytłaczarskiej do produkcji rur oraz kształtownika

L 15 - Przykład projektowania formy za pomocą komputera w systemie CAD/CAM


1. R. Sikora: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydawnictwo Edukacyjne Żak, Warszawa 1993.

2.H. Zawistowski, D. Frenkler: Konstrukcja form wtryskowych do tworzyw termoplastycznych. WNT, Warszawa 1989.

3. K. Wróbel, J. Łuczaj: Wytłaczanie tworzyw sztucznych. PWN, Warszawa 1961.

4. W. Bucksch, H. Briefs: Formy do prasowania tworzyw termoutwardzalnych. PWT, Warszawa 1958.

5. G. Kieca-Saide, J. Kaniewski: Katalog rozwiązań konstrukcyjnych form. Fabryka Form Metalowych „Formet” Bydgoszcz 1991.

6. J. Koszkul: Formy do rozdmuchiwania wyrobów z termoplastycznych tworzyw sztucznych. Mechanik nr 1, 1972.

7. Materiały konferencyjne: Formy do przetwórstwa tworzyw sztucznych na artykuły powszechnego użytku. SIMP, Częstochowa 1973, 1976.

8. Materiały konferencyjne: Postęp w przetwórstwie tworzyw utwardzalnych. Politechnika Częstochowska SIMP, 1994.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Podstawy teoretyczne przetwórstwa18 0 0 0 0 TAK 3

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z istotą i celem przetwórstwa.

C2. Nabycie przez studentów wiedzy dotyczącej podstaw cieplnych i reologicznych przetwórstwa.

C3. Zapoznanie studentów z zachowaniem się tworzyw polimerowych w narzędziach roboczych podczas przetwórstwa.

C4. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności oceny wpływu układu roboczego na wady wyrobów z tworzyw polimerowych.

C5. Zapoznanie studentów z niedoskonałościami przetwórstwa.


1. Wiedza z zakresu matematyki w tym rachunku różniczkowego.

2. Wiedza z zakresu podstawowych materiałów polimerowych.

3. Wiedza z zakresu mechaniki płynów.

4. Wiedza z zakresu parametrów powierzchni.





W 1,2 – Wprowadzenie do przetwórstwa, istota i cel przetwórstwa

W 3,4 – Graficzna i fizykochemiczna interpretacja przemian stanów

W 5,6 – Przenoszenie pędu, ciepła i masy, zasady teorii podobieństw

W 7,8 – Podstawy cieplne: ustalone przenoszenie ciepła, nieustalone przewodzenie ciepła

W 9,10 – Cieplne równanie stanu i zależności termodynamiczne

W 11,12 – Nagrzewanie pośrednie i bezpośrednie



W 13,14 – Ochładzanie, przenoszenie masy i ciepła

W 15,16 – Podstawy wymiany ciepła w narzędziach do przetwórstwa

W 17,18 – Podstawy reologiczne: odkształcenie postaciowe i modele reologiczne


1. R. Sikora: Podstawy przetwórstwa tworzyw wielkocząsteczkowych. Politechnika Lubelska, 1992

2. R. Sikora: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. PWN, Warszawa 1987

3. J. Koszkul: Wpływ technologii przetwórstwa i obróbki cieplnej na jakość warstwy wierzchniej oraz niektóre właściwości konstrukcyjnych

tworzyw termoplastycznych. ZNPCz, Mechanik nr 19, Częstochowa 1984

4. K. Wilczyński: Reologia w przetwórstwie tworzyw sztucznych. WNT, Warszawa 2003

5. Praca zbiorowa pod red. R. Sikory: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Ćwiczenia laboratoryjne. Politechnika Lubelska, 1997

6. Praca zbiorowa pod red. R. Sikory: Tworzywa polimerowe. Ćwiczenia laboratoryjne. Politechnika Lubelska, 2002

7. Praca zbiorowa pod red. R. Sikory: Przetwórstwo tworzyw polimerowych. Podstawy logiczne, formalne i terminologiczne. Politechnika

Lubelska, 2006






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Projektowanie wyrobów z tworzyw polimerowych15 0 0 15 0 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z zasadami projektowania wyrobów z tworzyw polimerowych, zwłaszcza wyprasek wtryskowych, butelek

formowanych wytłaczaniem z rozdmuchiwaniem wyrobów termoformowanych i profili wytłaczanych.

C2. Zdobycie przez studentów umiejętności wykorzystywania funkcji programów typu CAD pomocnych w projektowaniu charakterystycznych

elementów wyrobów z tworzyw polimerowych.

C3. Wykonanie przez każdego studenta projektu wybranego wyrobu z tworzywa polimerowego wytwarzanego określoną technologią.

Dopuszcza się możliwość pracy dwóch studentów nad jednym projektem – ze względu na ograniczoną liczbę stanowisk komputerowych w sali

(10 stanowisk), która jest często mniejsza niż liczebność grupy ćwiczeniowej. W ramach projektu studenci wykonują model w programie CAD

oraz dokumentację konstrukcyjną (płaską) również w programie CAD. Na zakończenie zajęć studenci składają raport w formie na papierze

obejmujący oraz opis działań projektowych: analizę technologiczności wyrobu, dobór odpowiedniego materiału, analizę tolerancji i pasowań

wymiarów a także rysunek wykonanego wyrobu, w szczególności rysunek konstrukcyjny itd. Oprócz wersji na papierze studenci składają

projekt w formie elektronicznej, wraz z załączonym plikiem CAD modelu wyrobu.


1. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, chemii ogólnej i chemii fizycznej.

2. Wiedza z zakresu różnych technologii przetwórstwa tworzyw polimerowych.

3. Znajomość zasad bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku komputerowym.

4. Umiejętność pracy w programach komputerowych typu CAD (np. TopSolid, NX, Autodesk Inventor)








1- 3 – Elementy charakterystyczne kształtu wyrobów z tworzyw polimerowych. Technologiczność konstrukcji wyrobów z tworzyw.

4-5 – Wykorzystanie funkcji programów CAD do projektowania wyrobów z tworzyw.

6 – Wymagania odnośnie materiałów na wyroby z tworzyw.

7-8 – Skurcz przetwórczy. Określanie tolerancji wymiaru i kształtu wyrobów.

9-13 – Wytyczne do projektowania: otwory, żebra wzmacniające, słupki łączące, zatrzaski, gwinty, zawiasy, zapraski, dobór grubości ścianki i

kąta pochylenia ścianek wyprasek i żeber

14-15 – Zasady tworzenia dokumentacji konstrukcyjnej wyrobów z tworzyw.


P 1-2 – Analiza technologiczność konstrukcji wyrobu (np. orientacja wyrobu w formie, prowadzenie linii podziału formy, miejsce

doprowadzenia tworzywa do gniazda formy, możliwość występowania śladów po procesie wytwarzania, grubość ścianki, możliwość

wykonania wyrobu określoną technologią) .

P 3-5 – Wykorzystanie specjalnych funkcji programów CAD do projektowania wyrobów z tworzyw (pochylenia ścianek, otwory, żebra

wzmacniające, słupki łączące, zatrzaski, gwinty, projektowanie wyrobów pustych typu butelka).

P 6 – Dobór materiału do wyrobu.

P 7-8 – Analiza wymiarów – tolerancje wymiarów i kształtu, pasowania.

P 9-13 – Wykonanie modelu wyrobu zgodnie z ustalonymi założeniami.

P 14-15 – Tworzenie dokumentacji konstrukcyjnej wyrobu


1. Sikora R.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, WE, Warszawa, 1993.


Warszawa 2000.

3. Smorawiński, Technologia wtrysku, WNT Warszawa 1984.

4. Zawistowski H., Zięba S., Ustawianie procesu wtrysku, Wydawnictwo Poradników i Książek Technicznych PLASTECH, Warszawa 1999.



6. Zawistowski H., Studium przetwórstwa tworzyw sztucznych. TS-4. Wtrysk tworzyw termoplastycznych. Przygotowanie tworzyw,

automatyzacja procesu, planowanie wydziału wtrysku. Wydawnictwo Poradników i Książek Technicznych PLASTECH, Warszawa.

7. Malloy R.: Plastic Part Design for Injection Molding. An Introduction, Hanser 2010.

8. Beall G., Throne J.: Hollow Plastic Parts. Design and Manufacture, Hanser, Munich, Cincinnati 2004.



11. Gebhardt A., Hötter J.S., Additive Manufacuring. 3D Printing for Prototyping and Manufacturing, Hanser Publishers, Munich 2016.

12. Rosato D.V., Rosato A.V., DiMattia D.P.: Blow Molding Handbook, Hanser Publishers, Munich 2004.

13. Engineering Polymers. Part and Mold Design. Thermoplastics. A design Guide. Covestro.

14. Engineering plastics – The Manual. Ensinger.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Technologia przetwórstwa polimerów I30 0 0 0 0 TAK 5

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z technologiami przetwórstwa polimerów i tworzyw polimerowych.

Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami oceny przetwarzalności tworzyw.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru podstawowych warunków procesu technologicznego.


1. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, chemii ogólnej i chemii fizycznej oraz z zakresu tworzyw polimerowych i ich przetwórstwa.

2. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa w zakresie tworzyw polimerowych.







W 1-2 – Pojęcie i ocena przetwarzalności, lepkościowe i reometryczne wskaźniki przetwarzalności. Podstawy plastometrii i bezpośrednie

wskaźniki przetwarzalności.

W 3-4 – Podstawy procesu uplastyczniania tworzyw. Zarys teorii układu jednoślimakowego. Uplastycznianie bezślimakowe i mieszane.

W 5-6 – Wtryskiwanie: parametry procesu – temperatura wtryskiwania, temperatura formy, ciśnienie, czas. Regulacja, sterowanie i

optymalizacja procesu wtryskiwania.

W 7-8 – Zachowanie się tworzywa w formie w czasie wtryskiwania. Wpływ różnych czynników na skurcz wtryskowy i naprężenia własne.

W 9-10 – Technologiczność konstrukcji wytworów wtryskowych.

W 11-12 – Specjalne metody wtryskiwania.

W 13-14 – Wytłaczanie: jedno- i wieloślimakowe.



W 15-16 – Wytłaczanie z rozdmuchiwaniem.

W 17-18 – Prasowanie tworzyw utwardzalnych

W 19-20 – Formowanie podciśnieniowe folii z tworzyw polimerowych

W 21-22 – Wykonywanie form silikonowych oraz odlewanie do nich żywicy epoksydowej

W 23-24 – Nanoszenie powłok. Metalizowanie wytworów z tworzyw.

W 25-26 – Spawanie i zgrzewanie tworzyw.

W 27-28 – Podstawy doboru warunków przetwórstwa.

W 29-30 – Jakość wytworów z tworzyw, błędy i anomalie.


1. Sikora R.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, WE, Warszawa, 1993


Warszawa 2000.

3. Sikora R.: Podstawy przetwórstwa tworzyw wielkocząsteczkowych, Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej, Lublin 1993.

4. Koszkul J.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Ćwiczenia laboratoryjne (skrypt). Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej,

Częstochowa 1992.



6. Broniewski T., Kapko J., Płaczek W., Thomalla J.: Metody badania i ocena właściwości tworzyw sztucznych, WNT, Warszawa 2000.

7. Bociąga E.: Specjalne metody wtryskiwania tworzyw polimerowych, WNT, Warszawa 2008.


9. Tadmor Z., Gogos C.G.: Principles of Polymer Processing, John Wiley & Sons, New York, Brisbane, Chichester, Toronto, 1979.







Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Tworzywa polimerowe30 0 15 0 0 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

Przekazanie studentom podstawowej wiedzy o właściwościach i zastosowaniu różnych tworzyw polimerowych.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie badań materiałów polimerowych



2. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, chemii ogólnej oraz podstawowych technik wytwarzania.

3. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu urządzeń badawczych.

4. Umiejętność doboru metod pomiarowych i wykonywania pomiarów.





W 1,2 – Zarys rozwoju materiałów polimerowych i podstawowe pojęcia.

W 3,4 – Składniki dodatkowe materiałów polimerowych i ich charakterystyka. Podział składników dodatkowych: napełniacze i środki

pomocnicze

W 5-8 – Kompozyty polimerowe: materiały polimerowe z napełniaczami proszkowymi, włóknistymi i laminaty.

W 9-12 – Mieszaniny i roztwory polimerów

W 13,14 – Wpływ budowy chemicznej na właściwości materiałów polimerowych

W 15-22 – Wpływ struktury na właściwości materiałów polimerowych: stan krystaliczny, mechanizm krystalizacji oraz czynniki wpływające na

zdolność materiałów polimerowych do krystalizacji. Równanie Avramiego. Teoria nukleacji Hoffmana.

W 23-26 – Lepkosprężystość materiałów polimerowych: właściwości lepkosprężyste, modele ciała lepkoprężystego, odkształcenia materiałów

polimerowych, moduł relaksacji naprężeń, podatność na pełzanie.



W 27-30 – Właściwości dynamiczne: metoda DMTA, ocena właściwości dynamicznych, zależność modułu sztywności od temperatury.


L 1 – Wyznaczenie chłonności wody materiałów polimerowych.

L 2-4 – Badanie właściwości dynamicznych metodą DMTA.

L 5-6 – Badania struktury nadcząsteczkowej wybranych materiałów polimerowych.

L 7-9 – Badanie właściwości termicznych metodą DSC.

L 10-11 – Wyznaczanie cech wytrzymałościowych tworzyw warstwowych (laminatów).

L 12-13 – Wpływ obróbki cieplnej na właściwości mechaniczne wybranych materiałów polimerowych.

L 14-15 – Porównanie niektórych właściwości materiałów polimerowych z właściwościami metali.


1. R. Sikora: Tworzywa wielkocząsteczkowe. Rodzaje, właściwości i struktura. Politechnika Lubelska, 1991.

2. J. Koszkul: Polipropylen i jego kompozyty. Politechnika Częstochowska, 1997.

3. . E. Bociąga: Materiały niemetalowe. Politechnika Częstochowska, 2013.

4. J. Koszkul: Materiały polimerowe. Politechnika Częstochowska, 1999.

5. D. Żuchowska: Polimery konstrukcyjne. WNT Warszawa 1995Sikora R.: Tworzywa wielkocząsteczkowe. Rodzaje, właściwości i struktura.

Politechnika Lubelska, Lublin 1991.



POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKAWydział Inżynierii Mechanicznej i InformatykiKierunek:Mechanika i budowa maszynSpecjalność:Inżynieria samochodowa

Cykl: 2017/2018ZTyp: StacjonarneRodzaj: I stopniaRok: IVSemestr: VII


Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Aerodynamika pojazdów30 0 30 0 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

Przekazanie studentom wiedzy na temat aerodynamiki pojazdów.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie pomiarów i obliczeń związanych z energią wiatru i jego oddziaływania na

pojazdy.


1. Znajomość podstaw z fizyki i matematyki

2. Znajomość podstawowego kursu mechaniki oraz mechaniki płynów

3. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu urządzeń badawczych

4. Umiejętność doboru metod pomiarowych i wykonywania pomiarów





Wprowadzenie. Zasadnicze zadania oraz interdyscyplinarne powiązania aerodynamiki. Pojęcia podstawowe kinematyki i dynamiki płynów

Struktura atmosferycznej warstwy przyziemnej, profile średniej prędkości wiatru

Siły i momenty działające na pojazd oraz ich wpływ na ekonomiczność, własności dynamiczne pojazdów

Pole prędkości w otoczeniu pojazdów i obiektów naziemnych oraz dynamika obciążeń wiatrowych tych elementów

Aerodynamika samochodów osobowych i użytkowych

Aerodynamika pojazdów szynowych, motocykli oraz samochodów wyścigowych

Sposoby poprawy aerodynamiki pojazdów. Pojazdy prototypowe

Aerodynamika wewnątrz pojazdów oraz hałas

Metody badań aerodynamicznych pojazdów. Kryteria podobieństwa. Badania w tunelach aerodynamicznych. Badania numeryczne



Wybrane przykłady badań modelowych dotyczących aerodynamiki pojazdów


Badania modelowe struktury wiatru w atmosferycznej warstwie przyziemnej: profile prędkości średniej oraz profile składowej fluktuacyjnej

prędkości

Pomiary pola prędkości przy opływie modelu pojazdu: profile prędkości średniej oraz profile składowej fluktuacyjnej prędkości

Badania wizualizacyjne w tunelu aerodynamicznym opływu modeli pojazdów

Pomiar sił i aerodynamicznych współczynników opływu pojazdów w polu wiatrowym przy użyciu wagi aerodynamicznej

Analiza wiatrowych obciążeń aerodynamicznych na przykładzie opływu modelu pojazdu użytkowego. Sposoby poprawy jego parametrów

aerodynamicznych

Pomiar i analiza porównawcza sił i aerodynamicznych współczynników opływu na przykładzie modeli pojazdów w różnych sytuacjach

drogowych

Numeryczne modelowanie struktury wiatru w atmosferycznej warstwie przyziemnej – profile prędkości średniej i składowej fluktuacyjnej

prędkości

Numeryczne modelowanie opływu pojedynczego pojazdu - geometria, zagęszczenie siatki, warunki brzegowe, parametry przepływu

Numeryczne modelowanie opływu pojedynczego pojazdu - analiza rozkładów pól prędkości i ciśnień na powierzchni oraz w jego otoczeniu

Numeryczne modelowanie opływu pojedynczego pojazdu - analiza linii prądu przy napływie powietrza z przodu samochodu oraz przy

obecności wiatru bocznego


1. Piechna J.: Podstawy aerodynamiki pojazdów. WKiŁ, Warszawa 2011

2. Flaga A.: Inżynieria wiatrowa. Podstawy i zastosowania, Arkady, Warszawa 2008

3. Hucho W. H.: Aerodynamika samochodu: od mechaniki przepływu do budowy pojazdu. WKiŁ, Warszawa 1988

4. Burka E. Nałęcz T.: Mechanika płynów w przykładach. PWN, Warszawa 1994

5. Orzechowski Z.: Prywer J.: Zarzycki R.: Mechanika płynów w inżynierii środowiska, WNT Warszawa 1997






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Diagnostyka silnika i samochodu15 0 15 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

Uzyskanie podstawowej wiedzy na temat diagnostyki silników i samochodów

Zapoznanie studentów z metodami i sposobami diagnostyki samochodu z silnikiem spali-nowym z zapłonem iskrowym i samoczynnym


1. Wiedza z zakresu elektrotechniki i elektroniki

2. Wiedza z zakresu budowy silników spalinowych

3. Wiedza z zakresu podstaw automatyki i teorii sterowania

4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji




Wiadomości wstępne o systemach diagnostyki w silnikach samochodach

Diagnostyka homologacyjna, serwisowa i kontrolna

Akty prawne regulujące badania diagnostyczne

Diagnostyka OBD silnika

Diagnostyka OBD samochodu

Diagnostyka układów zasilania silnika

Diagnostyka układu oczyszczania spalin

Ocena stanu nadwozi samochodowego, diagnozowanie stanu opon, oświetlenia

Akty prawne regulujące badania diagnostyczne

Wpływ stanu technicznego pojazdu na trwałość, bezpieczeństwo ruchu i ochronę śro-dowiska



Sprzęt diagnostyczny

Badania układu hamulcowego, kierowniczego, jezdnego i amortyzatorów

Monitorowanie hałasu emitowanego przez pojazd

Diagnostyka układów elektrycznych samochodu

Kierunki rozwoju systemów diagnostycznych


Przepisy prawne w kontroli technicznej pojazdów według zaleceń dyrektyw UE

Urządzenia pomiarowe i diagnostyczne

Diagnostyka OBD elementów samochodu

Diagnostyka OBD silnika ZI

Diagnostyka OBD silnika ZS

Badanie katalizatora spalin

Diagnostyka układu wtryskowego

Pomiar drgań silnika i samochodu

Pomiar hałasu emitowanego przez samochód

Badania kontrolne składu spalin pojazdów w eksploatacji


1. Bocheński C., Janiszewski T.: Diagnostyka silników wysokoprężnych. WKŁ, Warszawa 1996

2. Herner A., Riehl H. J.: Elektrotechnika i elektronika w pojazdach samochodowych. WKŁ, Warszawa 2003.

3. Informatory techniczne Bosch. WKŁ, Warszawa

4. Janiszewski T. Mavarantzas S.: Elektroniczne układy wtryskowe silników wysokoprężnych. WKŁ, Warszawa 2001

5. Rokosch U.: Układy oczyszczania spalin i pokładowe systemy diagnostyczne samochodów OBD. WKiŁ, Warszawa 2007

6. Ocioszyński L.: Zespoły elektryczne i elektroniczne w samochodzie. WNT 1999

7. Wendeker M.: Sterowanie zapłonem w silniku samochodowym. LTN, Lublin 1999

8. Wendeker M.: Sterowanie wtryskiem benzyny w silniku samochodowym. LTN, Lublin 1999.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Oddziaływanie motoryzacji na środowisko30 0 15 0 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z zagadnieniami oddziaływania motoryzacji na środowisko naturalne


1. Wiedza z zakresu budowy i działania silników tłokowych

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy podczas badań silników tłokowych

3. Umiejętność doboru metod pomiarowych i wykonywania pomiarów parametrów pracy silnika tłokowego

4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji



Charakterystyka zagrożeń środowiska naturalnego powodowanych przez silniki spalinowe - tlenki azotu, tlenek węgla, węglowodory, cząstki

stałe, tlenki siarki, aldehydy, ołów, pozostałe związki i inne zagrożenia - płyny eksploatacyjne, hałas, drgania

Analiza aktualnych i przewidywanych przepisów dotyczących emisji spalin

Metody pomiaru związków toksycznych (analizatory: NDIR, FTIR, FID, CLD, PMD, elektrochemiczne, chromatografia gazowa, pomiar

zadymienia spalin

Normy i metody badań emisji związków toksycznych, badania na hamowni podwoziowej (rodzaje testów), badania na hamowni silnikowej,

testy parowania, pomiary zużycia paliwa (emisja CO2), badania silników o innych zastosowaniach

Szczegółowe przepisy toksyczności spalin (normy europejskie, amerykańskie (federalne i kalifornijskie, japońskie)

Oczyszczanie spalin

Napędy niekonwencjonalne (paliwa alternatywne, ogniwa paliwowe, pojazdy elektryczne, napędy hybrydowe).

Recykling pojazdów samochodowych i system recyklingu pojazdów w Polsce

Recykling poszczególnych rodzajów materiałów i zespołów stosowanych w budowie samochodów

Skutki wypadków drogowych i przewozu materiałów niebezpiecznych



Zagadnienia związane z hałasem i drganiami wytwarzanymi przez pojazdy


Budowa pięciogazowego analizatora diagnostycznego. Zasady wzorcowania i kalibracji. Pomiary toksyczności spalin na biegu jałowym.

Przeprowadzenie pełnego testu diagnostycznego silnika spalinowego

Badanie efektywności działania katalizatora trójdrożnego z wykorzystaniem analizatora spalin – wyznaczanie współczynników konwersji

(wizualizacja przebiegów napięcia z sond lambda umieszczonych przed i za katalizatorem).

Budowa miernika poziomu dźwięku SON-50 wyposażonego w kalibrator akustyczny KA10. Pomiar poziomu hałasu motoryzacyjnego

Budowa i badanie ogniwa paliwowego PEM (charakterystyka napięciowo-prądowa i krzywa mocy ogniwa paliwowego)

Zapoznanie z pracą stacji monitorującej skażenie środowiska na jednym ze skrzyżowań w Częstochowie


1. Merkisz J.: Ekologiczne problemy silników spalinowych. T1. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej. Poznań 1998.

2. Merkisz J.: Ekologiczne problemy silników spalinowych. T2. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej. Poznań 1999

3. Bielaczyc P., Merkisz J., Pielecha J.: Stan cieplny silnika spalinowego a emisja związków toksycznych. Wydawnictwo Politechniki

Poznańskiej. Poznań 2001.

4. Chłopek Z.: Ochrona środowiska naturalnego. WKŁ. Warszawa 2002.

5. Merkisz J., Pielecha I.: Alternatywne paliwa i układy napędowe pojazdów. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej. Poznań 2004

6. Merkisz J., Piekarski W., Słowik T.: Motoryzacyjne zanieczyszczenie środowiska. Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Lublinie. Lublin 2005

7. Merkisz J., Pielecha I.: Alternatywne napędy pojazdów. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej. Poznań 2006.

8. Merkisz J., Mazurek St.: Pokładowe systemy diagnostyczne pojazdów samochodowych. WKŁ. Warszawa 2004.

9. Merkisz J., Pielecha J., Radzimirski S.: Pragmatyczne podstawy ochrony powietrza atmosferycznego w transporcie drogowym. Wydawnictwo

Politechniki Poznańskiej. Poznań 2009

10. Osiński J., Żach P.: Wybrane zagadnienia recyklingu samochodów. WKŁ. Warszawa 2006.

11. Merkisz-Guranowska A.: Aspekty recyklingu w Polsce. Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji. Poznań-Radom 2005.

12. Praca zbiorowa pod redakcją Sawwy R. Recykling samochodów. Ekologia, prawo, praktyka, perspektywy. PIAP, Warszawa 2001.

13. Bielaczyc P., Szczotka A., Woodburn J.: An overview of particulate matter emissions from modern light duty vehicles. Combustion Engines

2/2013 (153). PTNSS Bielsko-Biała 2013.

14. Bielaczyc P., Szczotka A., Pajdowski P., Woodburn J.: Development of automotive emissions testing equipment and test methods in

response to legislative, technical and commercial requirements. Combustion Engines 1/2013 (152). PTNSS Bielsko-Biała 2013.

15. Merkisz J., Pielecha J., Radzimirski S.: New Trends in Emission Control in the European Union. Springer Tracts on Transportation and

Traffic, Vol. 4. Springer International Publishing Switzerland 2014.

16. Kalmbach S., Schmölling J.: Technische Anleitung zur Reinhaltung der Luft - TA Luft. TA Luft mit Erläuterungen. Erich Schmidt Verlag

GmbH & Co., Berlin 2004.

17. Fuel Cell. Operation Instructions. Junior Basic. h-tec. Wasserstoff-Energie-Systeme GmbH. Luebeck.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Seminarium dyplomowe0 0 0 0 15 NIE 1

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie z metodologią planowania, prowadzenia i opracowania eksperymentu.

C2. Nabycie podstawowych umiejętności z zakresu pisania i redagowania pracy dyplomowej.


1. Wiedza z matematyki stosowanej, termodynamiki i wymiany ciepła, mechaniki płynów, metrologii.

2. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji.




S1-15 – Metody badań doświadczalnych. Wybrane zagadnienia teorii pomiarów. Planowanie eksperymentu. Opracowanie wyników

eksperymentalnych. Modelowanie matematyczne procesów cieplno-przepływowych w maszynach i urządzeniach energetycznych.

Wykorzystanie techniki komputerowej w planowaniu i opracowaniu eksperymentu.


1. Brandt S.: Analiza danych. Metody statystyczne i obliczeniowe. WN PWN, Warszawa 2002.

2. Chmielniak T.: Technologie energetyczne. WNT, Warszawa 2008.

3. Elsner J.W., Drobniak S.: Metrologia turbulencji przepływów. Ossolineum, Wrocław 1995.

4. Janiczek R.: Teoria pomiaru. Skrypt Politechniki Częstochowskiej 29. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 1998.

5. Korzyński M.: Metodyka eksperymentu. Planowanie, realizacja i statystyczne opracowanie wyników eksperymentów technologicznych.

WNT, Warszawa 2006.

6. Nowak R.J.: Statystyka dla fizyków. WNT, Warszawa 2002.



7. Piotrowski J.: Podstawy miernictwa. WNT, Warszawa 2002.

8. Popov S. O.: Metody numeryczne i optymalizacja. Wyd. Pol. Szczecińskiej, Szczecin 1999.

9. Rajczyk J., Rajczyk M., Respondek Z.: Wytyczne do przygotowania prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich na Wydziale

Budownictwa Politechniki Częstochowskiej. Wydawnictwa Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2004.

10. Skubis T.: Opracowanie wyników pomiarów. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2003.

11. Stadnicki J.: Teoria i praktyka rozwiązywania zadań optymalizacji z przykładami zastosowań technicznych. WNT, Warszawa 2006.

12. Wisłocki K.: Zasady pisania artykułów i opracowań naukowych. Combustion Engines, No. 4/2008 9135), s. 54- 60.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Transport samochodowy0 0 0 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU








Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Kontrola jakości materiałów i wyrobów15 0 30 0 0 NIE 5

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentówz metodami kontroli materiałów i wyrobów z tworzyw polimerowych

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności kontroli materiałów

Nabycie przez studentówpraktycznych umiejętności kontroli wyrobów z tworzyw polimerowych


1. Wiedza z zakresu właściwości fizyko-chemicznych materiałów polimerowych

2. Wiedza z zakresu podstawowych technologii przetwórstwa polimerów

3. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań





W 1,2–Pojęcie jakości i kontroli jakości w świetle norm ISO serii 9000

W 3,4 – Wymagania według przepisów prawa , Dyrektyw UE i norm zharmonizowanych stawianych wyrobom z tworzyw polimerowych

W 5,6 – Badania i kontrola właściwości tworzyw polimerowych w procesach przygotowawczych do przetwórstwa

W 7,8– Kontrola wyrobów z tworzyw polimerowych otrzymywanych metoda wtryskiwania

W 9,10–Kontrola wyrobów z tworzyw polimerowych otrzymywanych metodą wytłaczania

W 11,12–Kontrola właściwości mechanicznych wyrobów z tworzyw polimerowych

W 13,14 – Kontrola palności, barwy, i struktury wyrobów z tworzyw polimerowych

W 15–Kontrola masy i wymiarów geometrycznych wyrobów




L 1-3– Kontrola wilgotności tworzywa

L 4-7– Kontrola masy wyprasek w zależności od nastaw i parametrów wtryskiwania

L8-12– Kontrola wytrzymałości na rozciąganie wyprasek w zależności od nastaw i parametrów wtryskiwania

L13-17– Ocena właściwości tłumienia wyprasek metodą DMTA

L18-21– Kontrola stopnia krystaliczności tworzywa wyprasek w zależności od nastaw i parametrów wtryskiwania

L22,23– Kontrola skurczu wyprasek w zależności od nastaw i parametrów wtryskiwania

L24,25 – Ocena barwy i połysku wyprasek

L26-30– Kontrola materiałów polimerowych stosowanych do wytłaczania


1. T. Broniewski:, Metody badań właściwości tworzyw sztucznych, WNT. Warszawa 2000

2. A. Hamrol:, Zarządzanie jakością. Teoria i praktyka, PWN. Warszawa 2002

3. R.Sikora:, Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, Wyd. edukacyjne Zofii Dobkowskiej. Warszawa 1993

4. Normy ISO 9000 i 9001

5. Norma PN-EN ISO 6721-1 Oznaczanie dynamicznych właściwości mechanicznych. Zasady ogólne.

6. Norma PN-EN ISO 11357-1 Tworzywa sztuczne. Różnicowa kalorymetria skaningowa DSC. Zasady ogólne

7. Instrukcje do ćwiczeń






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Monitorowanie procesów spawalniczych15 0 15 0 15 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z różnymi systemami do monitorowania procesów spawania oraz ich właściwościami.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności analizy zebranych danych uzyskanych z systemów monitorowania.

C3. Zapoznanie studentów z praktycznym zastosowaniem poszczególnych systemów pomiarowych i monitorowania.


1. Wiedza z zakresu procesów cieplnych.


3. Wiedza z zakresu analizy danych.






W 1 – Cele i zadania systemów monitorowania procesów spawalniczych. W 2 – Podstawowe wielkości charakteryzujące procesy spawalnicze.

W 3,4 – Budowa i obsługa systemów monitorowania. W 5-7 – Badanie i analiza charakterystyk przetworników pomiarowych (potencjometr,

termopara i tensometr). W 8-11 – Monitorowanie i analiza parametrów łuku elektrycznego w metodach spawania. W 12-14 – Badania

rozkładu pola temperatury przy nagrzewaniu spawalniczymi źródłami ciepła W 15 – Zastosowanie systemów monitorowania w procesach

spawalniczych.


L 1,2 – Opis wielkości charakterystycznych, obróbka i analiza danych, wizualizacja wyników. L 3,4 - Charakterystyka systemów pomiarowych i



monitorujących stosowanych w procesach spawalniczych. L 5,6 – Badanie i charakterystyka przetworników pomiarowych typu. potencjometr,

termopara. L 7-10 – Monitorowanie pól temperatury przy zastosowaniu różnych źródeł nagrzewania. L 11-14 – Monitorowanie parametrów

spawalniczego łuku elektrycznego. L 15 – Zbieranie i przetwarzanie danych w spawalniczych systemach pomiarowych.


S 1 - Charakterystyka wielkości pomiarowych stosowanych w procesach spawalniczych. S 2 – Mierniki i schematy pomiarowe stosowane w

procesach spawalniczych S 3,4- Systemy pomiarowe i monitorujące stosowane w instalacjach gazowych. S 5,6 – Systemy sterowania i

monitorowania stosowane w urządzeniach do cięcia gazowego, plazmowego i laserowego. S 7,8 – Podstawowe systemy pomiarowe

stosowane do kontroli parametrów w procesach spawania łukowego. S 9,10 – Systemy monitorowania stosowane do kontroli parametrów w

procesach spawania łukowego. S 11,12 – Systemy kontroli i monitorowania parametrów w procesach zgrzewania rezystancyjnego i

kondensatorowego. S 13,14 – Systemy kontroli i monitorowania parametrów w procesach zgrzewania tarciowego i nagrzewania

indukcyjnego. S 15 – Systemy kontroli i monitorowania parametrów w procesach nagrzewania i obróbki cieplnej złączy spawanych.


1. M. Rusek, J. Pasierbiński: Elementy i układy elektroniczne. WNT, Warszawa 1997. 2. B. Heimann i in.: Mechatronika. PWN, Warszawa 2001.

3. R. Plaza, E. Wróbel: Systemy czasu rzeczywistego. WNT, Warszawa 1988. 4. P. Gałka, P. Gałka: Podstawy programowania mikrokontrolera

8051. MIKOM, Warszawa 2002. 5. T. Kaczorek: Teoria sterowania i systemów. PWN, Warszawa 2002. 6. Instrukcja pakietu programowego

SNAP-MASTER. 7. Instrukcje spawalniczych bez danych.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Praca dyplomowa inżynierska0 0 0 0 0 TAK 15

CEL PRZEDMIOTU

1. Podstawowym celem pracy dyplomowej jest sprawdzenie wiedzy i umiejętności studenta nabytych w czasie realizacji programu studiów


1. Posiadanie wiedzy i umiejętności, umożliwiającego skuteczne realizowanie zadań związanych z pracą dyplomową.



2. E.Tasak, A. Ziewiec: Metalurgia spawania. Wydaw. JAK, Kraków 2009.


4. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I, II, Wydawnictwo Naukowe PWN 2017

5. K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane Połączenia. Wydawnictwo Naukowe PWN 2018






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Projektowanie procesów spawalniczych15 0 0 45 0 NIE 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie podstawowych umiejętności w kształtowaniu węzłów konstrukcyjnych z połączeniami spajanymi.

C2. Nabycie umiejętności w wymiarowaniu spajanych węzłów konstrukcyjnych.

C3 Tworzenie dokumentacji projektowych, konstrukcyjnych i technologicznych.


1. Mechanika i wytrzymałość materiałów.

2. Podstawowa znajomość programów inżynierskich do projektowania.

3. Znajomość norm PN-EN ISO.

4. Znajomość technologii spawania.

5. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa w zakresie materiałów do spawania.




Podstawowe zależności w systemach wymiarowania

Kształtowanie połączeń w węzłach konstrukcyjnych obciążanych statycznie

Schematy obliczeniowe połączeń węzłów konstrukcyjnych obciążanych statycznie

Technologiczne warunki przygotowania elementów konstrukcyjnych

Wymagania dotyczące technologii wytwarzania

Tworzenie dokumentacji konstrukcyjno-technologicznej

Wymagania dotyczące urządzeń i oprzyrządowania produkcyjnego

Plan i zakres kontroli i warunków uznania




Projektowanie i konstruowanie połączeń spajanych

Wymiarowanie połączeń spajanych węzłów konstrukcyjnych obciążanych statycznie

Zagadnienia technologiczności

Technologiczne warunki przygotowania wyrobów

Dokumentacja konstrukcyjno-technologiczna

Dokumentacja technologii wytwarzania

Dobór urządzeń i oprzyrządowania

Dokumentacja kontroli i warunków uznania



2. E. Tasak: Spawalność stali. Wydaw. Fotobit, Kraków 2002

3. E.Tasak: Metalurgia spawania. Wydaw. JAK, Kraków 2008.


5. K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane i połączenia. WNT, Warszawa 2003

6. J. Pilarczyk: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005




10. I. Knap., A. Służalec: Metaloznawstwo spawalnicze. Pol. Częstochowska, 1980.

11. J. Dziubiński, A. Kimpel: Napawanie i natryskiwanie cieplne. WNT, Warszawa 1985

12. M. Żubrykowicz: Konstrukcje spawane. WsiP, Warszawa, 1977

13. J. Ziółko, G. Orlik: Montaż konstrukcji stalowych. Arkady, Warszawa, 1980

14. M. Jakubiec, K. Lesiński, H. Czajkowski: Technologia konstrukcji spawanych. WNT, Warszawa, 1987

15. J. Augustyn, E. Śledziewski: Technologiczność konstrukcji stalowych. Arkady, Warszawa, 1981






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS


CEL PRZEDMIOTU

C1. Podsumowanie zdobytych w czasie studiów wiadomości z technologii spajania. C2. Podsumowanie wiedzy zakresu teorii procesów

spawalniczych. C3. Podsumowanie wiedzy z zakresu komputerowego wspomagania i monitorowania prac spawalniczych. C4. Podsumowanie

wiadomości z zakresu zagrożeń występujących na stanowiskach spawalniczych. C5. Podsumowanie wiedzy z zakresu kontroli jakości

materiałów i wyrobów.


1. Znajomość podstaw spawalnictwa, zagadnień cieplnych i metalurgicznych oraz metaloznawstwa. 2. Znajomość przepisów BHP

dotyczących procesów technologicznych w spawalnictwie. 3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym WPS i WPQR. 4.

Znajomość podstawowych własności stali i metali nieżelaznych. 5. Znajomość budowy i działania urządzeń stosowanych w spawalnictwie. 6.

Umiejętność kontroli jakości materiałów i wyrobów. 7. Znajomość podstaw komputerowego monitorowania prac spawalniczych. 8.

Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie.



1. Frenck K., Ferenc J.: Projektowanie konstrukcji spawanych, Warszawa WNT 2006 wyd.III 2. Klimpel A. : technologie zgrzewania metali i

tworzyw termoplastycznych, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej 1999 3. Praca zbiorowa: Poradnik inżyniera – spawalnictwo, Warszawa WNT

TI,T2/2003 4. Normy PN-EN-ISO dotyczące projektowania i technologii konstrukcji spajanych 5. Siwek B. : Połączenia spawane, zgrzewane,

lutowane i klejone, Wydawnictwo politechniki Gdańskiej 2002 6. Ferenc K.: Spawalnictwo, Warszawa WNT 2007 7. Łomozik M., Zeman M.,

Lassociński J.: Badania niszczące połączeń spajanych wg wymagań PN (mechaniczne i metalograficzne). Instytut Spawalnictwa. Gliwice 1996

8. Klimpel A., Szymański A.: Kontrola jakości w spawalnictwie. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej. Gliwice 1998. 9. Czuchryj J., Stachurski M.:

Badania nieniszczące w spawalnictwie. Charakterystyka badań i zakres ich stosowania. Instytut Spawalnictwa. Gliwice 2002.



POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKAWydział Inżynierii Mechanicznej i InformatykiKierunek:Mechanika i budowa maszynSpecjalność:Komputerowe projektowanie maszyn i urządzeń



Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Analiza modalna15 0 15 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie studentom wiedzy z zakresu podstawowych pojęć eksperymentalnej analizy modalnej.

C2. Uzyskanie wiedzy z zakresu planowania i przeprowadzenia eksperymentalnej analizy modalnej.

C3. Zapoznanie z elementami systemu akwizycji danych drganiowych, wzbudnikami i czujnikami drgań mechanicznych.

C4. Nabycie umiejętności w zakresie planowania i przeprowadzenia eksperymentalnej analizy modalnej.


1. Wiedza z zakresu mechaniki i podstaw konstrukcji maszyn.

2. Wiedza z zakresu drgań mechanicznych.






W 1,2 – Analiza modalna jako narzędzie analizy i syntezy złożonych konstrukcji mechanicznych

W 3,4 – Podstawowe definicje i założenia eksperymentalnej analizy modalnej

W 5,6 – Metody estymacji parametrów modalnych

W 7,8 – Eksperyment w analizie modalnej

W 9,10 – Identyfikacja modeli układów mechanicznych

W 11 – Weryfikacja modeli modalnych układów mechanicznych

W 12,13 – Modyfikacja dynamiczna własności konstrukcji

W 14,15 – Zastosowania eksperymentalnej analizy modalnej




L 1,2 – Narzędzia badawcze w eksperymentalnej analizie modalnej

L 3,4 – Analiza modalna układu o jednym stopniu swobody

L 5,6,7 – Analiza modalna układu o ciągłym rozkładzie parametrów, przygotowanie i przeprowadzenie badań

L 8,9,10 – Badania drgań płyty – porównanie teorii i doświadczenia

L 11,12,13 – Analiza modalna złożonych konstrukcji mechanicznych

L 14,15 – Detekcja uszkodzeń konstrukcji z zastosowaniem analizy modalnej


1. Uhl Tadeusz, Komputerowo wspomagana identyfikacja modeli konstrukcji mechanicznych, WNT, Warszawa, 1997.

2. Uhl Tadeusz, Lisowski Wojciech, Praktyczne problemy analizy modalnej konstrukcji, Wydawnictwo AGO, Kraków, 1996.

3. Technical Documentation, Multichannel Analysis System, Bruel & Kjaer, 1992.

4. Giergiel Józef, Drgania mechaniczne, AGH, Kraków, 2000.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Drgania i stateczność układów sprężystych1 0 1 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z drganiami mechanicznymi układów tłumionych lub nietłumionych o skończonej liczbie stopni swobody oraz

układów ciągłych.

C2. Zapoznanie studentów z kryteriami utraty stateczności

C3. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie wyznaczania obciążenia krytycznego oraz częstości i postaci drgań układów drgających.


1. Wiedza z zakresu matematyki i fizyki.






W 1 – Drgania swobodne wahadła z ruchomym punktem zaczepienia (teoria nieliniowa dużych przemieszczeń, teoria nieliniowa

umiarkowanie dużych przemieszczeń, teoria liniowa).

W 2 – Drgania swobodne układu zbudowanego z dwóch wahadeł matematycznych.

W 3,4 – Drgania wymuszone i swobodne wirnika jako układu o dwóch stopniach swobody.

W 5 – Tłumiony dynamiczny eliminator drgań.

W 6 – Drgania swobodne kratownicy Milesa – rozwiązanie za pomocą metody małego parametru.

W 7 – Stateczność i drgania swobodne dwuprętowej ramy (układ dyskretny o jednym stopniu swobody).

W 8 – Dyskretyzacja belki Bernoulliego-Eulera z centralnie zamocowaną masą – zagadnienie geometrycznie nieliniowe.

W 9,10 – Drgania swobodne belki Bernoulliego-Eulera z centralnie zamocowana masą (energia kinetyczna dla symetrycznej i niesymetrycznej

postaci drgań, energia potencjalna, zasada Hamiltona, rozwiązanie, warunek ortogonalności funkcji własnych).



W 11,12 – Dyskretyzacja kolumny wspornikowej (układ ciągły) do układu o jednym stopniu swobody.

W 13,14 – Wpływ sił podłużnych na drgania swobodne kolumny.

W 15 – Udar masowy pręta (rozwiązanie za pomocą fali biegnącej).


L 1,2 – Podwójne wahadło matematyczne – częstości drgań własnych (rozwiązanie równań ruchu przy uwzględnieniu teorii liniowej i

nieliniowej dużych przemieszczeń).

L 3,4 – Wyznaczenie częstości drgań swobodnych wirnika (układ o dwóch stopniach swobody), drgania wymuszone dla różnych wartości

masy niewyważenia i miejsca jego usytuowania.

L 5,6 – Kratownica Misesa – statyczne i kinetyczne kryterium stateczności.

L 7,8 – Stateczność i drgania dwuprętowej ramy (teoria liniowa, teoria nieliniowa – rozwiązanie za pomocą reguły nieoznaczonego czynnika

Lagrange’a i metody rekurencyjnej).

L 9,10 – Wyznaczenie częstości i postaci drgań giętych belki Bernoulliego-Eulera z centralnie zamocowaną masą w przypadku symetrycznej i

asymetrycznej postaci drgań.

L 11,12 – Wpływ sił podłużnych na drgania poprzeczne kolumny wspornikowej, wyznaczenie częstości drgań własnych oraz postaci drgań

przy różnych warunkach normalizacyjnych.

L 13,14 – Dyskretyzacja kolumny wspornikowej (układu ciągłego) do układu o jednych stopniu swobody – wyznaczenie masy zredukowanej i

sztywności zastępczej.

L 15 – Obciążenie udarowe sprężystego układu o masie rozłożonej w sposób ciągły.


1. Tomski L., Podgórska – Brzdękiewicz I., Szmidla J., Uzny S.: Drgania i stateczność układów dyskretnych. Wydawnictwo Politechniki

Częstochowskiej, Częstochowa 2006.

2. Tomski L., Przybylski J., Posiadała B., Kukla S., Sochacki W., , Szmidla J., Podgórska-Brzdękiewicz I., Uzny S., : Drgania i stateczność

układów smukłych, praca zbiorowa wykonana pod kierunkiem naukowym i redakcją L. Tomskiego. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne,

Fundacja „Książka Naukowo-Techniczna”, WNT Warszawa 2004.

3. Tomski L., Przybylski J., Szmidla J., Kasprzycki A., Podgórska-Brzdękiewicz I., Uzny S., : Drgania swobodne i stateczność obiektów smukłych

jako układów liniowych lub nieliniowych, praca zbiorowa wykonana pod kierunkiem naukowym i redakcją L. Tomskiego. Wydawnictwa

Naukowo-Techniczne, Fundacja „Książka Naukowo-Techniczna”, WNT Warszawa 2007.

4. Tomski L., Posiadała B., Przybylski J.: Drgania mechaniczne. Modelowanie i badania. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, 1991.

5. Osiński Z.: Teoria drgań. PWN, Warszawa.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Komputerowe projektowanie procesów technologicznych0 0 0 30 0 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z komputerowym modelowaniem procesów technologicznych.

Nabycie przez studentów umiejętności modelowania numerycznego wybranych problemów technologicznych przy wykorzystaniu

profesjonalnego oprogramowania inżynierskiego


Wiedza z zakresu podstaw technologii i mechaniki ciała odkształcalnego.

Umiejętność posługiwania się oprogramowaniem inżynierskim dostępnym w laboratorium komputerowym.

Znajomość zaawansowanych metod numerycznych, takich jak MRS i MES.

Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji oprogramowania.




Sformułowanie zadań, dla poszczególnych studentów, związanych z symulacją numeryczną zjawisk cieplnych i mechanicznych.

Budowa modelu obliczeniowego, w tym wykonanie geometrii rozważanego obszaru, przypisanie własności materiałowych, określenie

warunków brzegowych, początkowych i obciążeń. Podział geometrii na elementy skończone przy wykorzystaniu preprocesora pakietu

SolidWorks lub Abaqus/CAE

Wybór solvera w zależności od modelowanych zjawisk fizycznych i określenie parametrów rozwiązania zadania.

Przeprowadzenie obliczeń testujących, analiza wyników i modyfikacje modelu.

Wykonanie ostatecznych obliczeń numerycznych.

Wykorzystanie postprocesora pakietu SolidWorks lub Abaqus/CAE do przedstawienia wyników symulacji w postaci graficznej.

Opracowanie sprawozdania z realizacji projektu.




Majchrzak E., Mochnacki B., Metody numeryczne. podstawy teoretyczne, aspekty praktyczne i algorytmy. Wyd. Politechniki Śląskiej, wyd. II,

1996.

Rusiński E., Metoda elementów skończonych, WKiŁ, Warszawa 1994.

Abaqus analysis user’s manual. SIMULIA, Dassault System 2007.

Wait R., Mitchell A.R., Finite element analysis and applications, Wiley, Chichester, 1985.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Mechanika materiałów15 0 30 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

Przekazanie wiedzy w zakresie podstaw mechaniki materiałów.

Nabycie umiejętności wyznaczenia wskaźników wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych potrzebnych przy projektowaniu części

maszyn.

Nabycie przez studentów umiejętności modelowania numerycznego wybranych problemów mechaniki materiałów przy wykorzystaniu

oprogramowania inżynierskiego.


Wiedza z zakresu matematyki, fizyki i podstaw metod numerycznych.

Podstawowa wiedza z mechaniki i wytrzymałości materiałów. Znajomość podstaw materiałoznawstwa i inżynierii materiałowej.

Umiejętność posługiwania się oprogramowaniem inżynierskim dostępnym w laboratorium komputerowym.



Umiejętności interpretacji i prezentacji własnych działań.


Własności mechaniczne materiałów, izotropia i anizotropia materiałów.

Struktura ciał, ciała polikrystaliczne.

Badania własności mechanicznych, metody wyznaczania naprężeń i odkształceń.

Metody elastooptyczne badania stanu naprężenia.

Zjawisko pełzania – teoria ośrodków lepkosprężystych.

Pełzanie materiałów przy jednoosiowym stanie naprężenia. Modele mechaniczne odkształcanego ciała.

Materiały z pamięcią kształtu.

Ciała liniowo i nieliniowo sprężyste oraz plastyczne.



Elementy termodynamiki i mechaniki ośrodków ciągłych. Zasada zachowania energii i klasyczne modele ośrodków.

Mechanika pękania - zagadnienie szczeliny.

Zjawisko zmęczenia. Modele powstawania mikropęknięć zmęczeniowych.

Powstawanie i rozwój pęknięć zmęczeniowych. Obciążenia i naprężenia zmęczeniowe.

Zniszczenie - złom ciała polikrystalicznego.

Wpływ niektórych czynników na wytrzymałość zmęczeniową. Wpływ działania karbu na rozkład naprężeń, działanie karbu w warunkach

obciążeń stałych i zmiennych.


Wyznaczanie podstawowych własności wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych.

Elastooptyczna metoda badania stanu naprężenia.

Określenie wpływu obciążeń cieplnych materiału na jego własności mechaniczne. Badania dylatometryczne.

Metody przyspieszone wyznaczania wytrzymałości zmęczeniowej.

Modelowanie numeryczne przemieszczeń osi pręta poddanego obciążeniom mechanicznym.

Symulacja numeryczna odkształceń i naprężeń elementów poddanych obciążeniom termicznym.

Określanie wpływu stanu obciążenia elementu konstrukcyjnego na jego stan naprężenia.

Analiza stanu naprężenia przestrzennych układów prętowych.

Modelowanie numeryczne układów obciążonych w zakresie sprężysto-plastycznym z zastosowaniem krzywych naprężenie-odkształcenie.


Bąk R., Burczyński T., Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego. WNT, Warszawa 2001.

Bachmacz W., Werner K., Wytrzymałość materiałów - studium doświadczalne. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2002.

Gawęcki A., Mechanika materiałów i konstrukcji prętowych. Wyd.Pol.Pozn., Poznań 2003.

Dobrzański L.A., Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe. Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. WNT, Warszawa 2006.

Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów. WNT, Warszawa 1999.

Herman J., Rafalski Z., Wybrane techniki wytwarzania wyrobów metalowych. Wydawnictwa Pol. Śląskiej, Gliwice 2004.

Hyla I., Sleziona J., Kompozyty. Elementy mechaniki i projektowania, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2004.

Rusiński, E., Metoda Elementów Skończonych. System COSMOS/M. WKŁ, Warszawa 1994..

Skarbka W., Mazurek A., Podstawy modelowania i zapisu konstrukcji. Helion 2005.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Praca dyplomowa inżynierska0 0 0 0 0 NIE 15

CEL PRZEDMIOTU

Praca dyplomowa inżynierska powinna mieć charakter praktyczny (badawczy lub projektowy). Treść pracy powinna być związana z

kierunkiem Mechanika i Budowa Maszyn, w której wykorzystano wiedzę zdobytą w czasie trwania studiów. Pracę dyplomową student

wykonuje pod kierunkiem promotora, z którym ustala cel i zakres pracy oraz sposób jej realizacji. Student ma prawo do zaproponowania

własnego tematu pracy dyplomowej w ramach kończonego kierunku studiów, uwzględniającego jego zainteresowania naukowe i zawodowe.


Znajomość zagadnień poruszanych na zajęciach w czasie toku studiów.


Wskazana przez promotora, zależnie od tematu pracy.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS


CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z wiedzą na temat przeprowadzenia i organizacji badań.

Nabycie przez studentów umiejętności opracowania edytorskiego pracy dyplomowej.


Wiedza z zakresu treści podstawowych i kierunkowych zdobyta w ramach przedmiotów prowadzonych na kierunku mechanika i budowa

maszyn.


Podstawowe etapy realizacji pracy inżynierskiej.

Podstawowe elementy składowe związane z formą pracy dyplomowej: wprowadzenie, cel i zakres pracy, przegląd literatury, zasadnicze

rozdziały pracy, uwagi końcowe i wnioski.

Elementy uzupełniające w pracy dyplomowej: streszczenie, zestawienie literatury, ważniejszych oznaczeń, dodatki.

Wytyczenie zadań do wykonania referatów w ramach tematyki prac dyplomowych.

Podstawowe elementy składowe referatu prezentującego zawartość zadanego do realizacji zadania.

Prezentacja zadanych do realizacji referatów oraz dyskusja formy i treści prezentowanych referatów.


Bielec, E.: Podręcznik pisania prac albo technika pisania po polsku. Kraków: uczeln. EJB, 2000.

Borcz, L.: Vademecum pracy dyplomowej. Bytom, 2001.

Opoka, E.: Uwagi o pisaniu i redagowaniu prac dyplomowych na studiach technicznych. Gliwice: Wydaw. Uczel. Śląskiej, 2001.

Żółtowski, B.: Seminarium dyplomowe. Bydgoszcz: Wydaw. uczelni. Akademii Tech.-Roln., 1997.

Galon Z.: Grapher, Podręcznik użytkownika. Suplement, Gambit, 2011.



Galon Z.: Surfer, Podręcznik użytkownika. Suplement, Gambit, 2011.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Teoria maszyn i mechanizmów15 0 30 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

Poznanie różnych mechanizmów i ich struktury, funkcji i przeznaczenia w projektowaniu maszyn. Obliczanie ruchliwości mechanizmów.

Poznanie i praktyczne stosowanie podstawowych metod analizy kinematycznej, kineostatycznej i dynamicznej oraz zasad wyrównoważania.


1. Znajomość zagadnień fizyki i mechaniki, w zakresie kinematyki i dynamiki.






Pojęcia podstawowe TMM, elementy mechanizmów, człony kinematyczne, zespoły, klasyfikacja par kinematycznych.

Przegląd rodzajów mechanizmów, Obliczanie ruchliwości mechanizmów, równanie strukturalne, pozorne stopnie ruchliwości, więzy bierne.

Zastosowanie metod graficznych, do analizy kinematycznej: wyznaczanie położeń, prędkości i przyspieszeń par kinematycznych i członów

mechanizmów.

Zastosowanie metod analitycznych i numerycznych do analizy kinematycznej i dynamicznej: wyznaczanie położeń, prędkości i przyspieszeń

par kinematycznych i członów mechanizmów różnych klas.

Analiza czworoboku przegubowego. Warunki Grashofa.

Konstrukcja i zastosowanie mechanizmów prostowodowych, przystankowych i realizujących zadany ruch.

Rodzaje i analiza mechanizmów krzywkowych oraz stosowanie mechanizmów zastępczych.

Zagadnienia kineostatyki mechanizmów.

Modelowanie i analiza wybranych układów rzeczywistych.



Zasady wyrównoważania członów mechanizmów.


Analiza strukturalna i kinematyczna mechanizmów z zastosowaniem oprogramowania komputerowego

Zastosowanie programów komputerowych do modelowania mechanizmów

Analiza kinematyczna mechanizmu krzywkowego

Analiza położeń i trajektorii par kinematycznych mechanizmów płaskich

Pomiar sprawności śruby

Pomiar współczynnika tarcia

Wyznaczanie momentu bezwładności brył różnymi metodami

Wyrównoważanie statyczne mas (wyrównoważanie członu sztywnego w ruchu obrotowym)

Wyrównoważanie dynamiczne mas (wyrównoważanie wału i wirnika)


Artobolewski J. J., Teoria mechanizmów i maszyn, Moskwa, 1988.

Felis J., Jaworowski H., Cieślik J., Teoria maszyn i mechanizmów, Analiza mechanizmów, cz. I, Kraków, 2008.

Felis J., Jaworowski H., Teoria maszyn i mechanizmów, Przykłady i zadania, cz. II, Kraków, 2007.

Gronowicz A., Miller S., Twaróg W., Teoria maszyn i mechanizmów, Zestaw problemów analizy i projektowania, P. Wr., Wrocław, 2000.

Kożewnikow S. N., Teoria mechanizmów i maszyn, MON, Warszawa, 1956.

Mathcad PLUS 5.0, Podręcznik użytkownika, ABB Poland, Kraków, 1994.

Miller S., Teoria maszyn i mechanizmów - Analiza układów kinematycznych, Politechnika Wrocławska, Wrocław, 1996.

Młynarski T., Listwan A., Pazderski E., Teoria mechanizmów i maszyn, cz. 1, 3, Politechnika Krakowska, Kraków, 1997.

Morecki A., Knapczyk J., Kędzior K., Teoria mechanizmów i manipulatorów, Podstawy i przykłady zastosowań w praktyce, WNT, Warszawa,

2002.

Siemieniako F., Teoria maszyn i mechanizmów z zadaniami, Politechnika Białostocka, Białystok, 1993.

Skalmierski B., Mechanika, PWN, Warszawa, 1994.

Skalmierski B., Mechanika, cz.1, Podstawy mechaniki klasycznej, Wydawnictwo P. Cz., Częstochowa, 1998.

Materiały konferencyjne Ogólnopolskich i Międzynarodowych Konferencji Naukowo-Dydaktycznych Teorii Maszyn i Mechanizmów, 1996-2016.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Analiza wymiarowa15 15 0 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

Student zdobywa wiedzę z zakresu analizy wymiarowej.

Student zdobywa umiejętności z zakresu statystycznej kontroli jakości.

Student zdobywa umiejętności doboru tolerancji i pasowań części maszyn.



2. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji, w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej oraz norm.

3. Umiejętność obsługi komputera osobistego.

4. Umiejętność budowy algorytmów postępowania prowadzących do rozwiązań prostych zagadnień inżynierskich.


6. Umiejętności prawidłowej interpretacji własnych działań.


W 1, 2 – Dobór i obliczanie tolerancji.

W 3, 4 – Łańcuchy wymiarowe i arytmetyka tolerancji.

W 5, 6 – Dobór i obliczanie pasowań.

W 7, 8 – Zamienność części.

W 9, 10 – Rachunek błędów pomiarów.

W 11, 12 – Korelacja i regresja zmiennych.

W 13, 14 – Rozkłady prawdopodobieństw odchyłek losowych.

W 15 – Odchyłki kształtu i położenia.




C 1, 2 – Dobór i obliczanie tolerancji.

C 3, 4 – Łańcuchy wymiarowe i arytmetyka tolerancji.

C 5, 6 – Dobór i obliczanie pasowań.

C 7, 8 – Zamienność części.

C 9, 10 – Rachunek błędów pomiarów.

C 11, 12 – Korelacja i regresja zmiennych.

C 13, 14 – Rozkłady prawdopodobieństw odchyłek losowych.

C 15 – Odchyłki kształtu i położenia.


1. Adamczak S., Makieła W.: Podstawy metrologii i inżynieria jakości dla mechaników. Ćwiczenia praktyczne. WNT, Warszawa 2010.

2. Adamczak S., Makieła W.: Metrologia w budowie maszyn. WNT, Warszawa 2007

3. Białas S.: Metrologia techniczna z podstawami tolerowania wielkości geometrycznych dla mechaników. OWPW, Warszawa 1999.

4. Humienny Z. i inni: Specyfikacje geometrii wyrobów. Wykład dla uczelni technicznych. OWPW, Warszawa 2001.

5. Jakubiec W., Malinowski J.: Metrologia wielkości geometrycznych. WNT, Warszawa 2004.

6. Jakubiec W., Malinowski J.: Tolerancje i pasowania w budowie maszyn. WSiP, Warszawa 1998.

7. Malinowski J.: Pasowania i pomiary. WSiP, Warszawa 1993.

8. Praca zbiorowa pod redakcją Nowickiego B. i Zawory J.: Metrologia wielkości geometrycznych. Ćwiczenia laboratoryjne. OWPW, Warszawa

2001.

9. Praca zbiorowa: Poradnik metrologa warsztatowego. WNT, Warszawa 1973.

10. Ratajczak E.: Współrzędnościowa technika pomiarowa. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005

11. Sadowski A., Miernik E., Sobol J.: Metrologia długości i kąta. WNT, Warszawa 1978.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Aplikacja robotów30 0 15 15 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z budową chwytaków i narzędzi robotów

Nabycie przez studentów umiejętności doboru i projektowania chwytaków

Zapoznanie studentów z zastosowaniem robotów w różnych obszarach wytwarzania

Zapoznanie studentów z systemami programowania robotów i nabycie przez nich umiejętności programowania robotów


Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń technologicznych

Wiedza z zakresu podstaw teorii mechanizmów

Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej



Zadania, kwalifikacja i charakterystyka urządzeń chwytających

Wybór typu chwytaka dla danej klasy obiektów manipulacji, budowa chwytaków mechanicznych

Układy napędowe, przeniesienia napędu i układy wykonawcze chwytaków

Projektowanie mechanizmów chwytaków, przykłady obliczeń

Układy wymiany narzędzi – uchwyty i magazynki narzędzi

Narzędzia robotów

Rozwiązania konstrukcyjne chwytaków i narzędzi dla robotów obsługujących podstawowe procesy technologiczne

Przykłady zastosowania robotów w różnych dziedzinach techniki

Systemy programowania robotów i metody programowania

Programatory mechaniczne, programowanie sekwencyjne i samouczące



Komputerowe programowanie robotów off-line, programowanie tekstowe

Języki programowania off-line robotów: programowanie logiki działania robota, programowanie ruchu, sensorowanie i systemy wizyjne

Język AL i inne języki programowania robotów

Tworzenie i testowanie programu źródłowego

Sprzężenie z układami CAD


Bezpieczeństwo pracy z robotami

Możliwości manipulacyjne robota Irb-6

Zespoły pomiarowe i napędowe robota Irb-6

Programowanie zadań manipulacyjnych na przykładzie robota Irb-6

Możliwości manipulacyjne robota Fanuc S-420 F

Zespoły pomiarowe i napędowe robota Fanuc S-420 F

Programowanie zadań manipulacyjnych na przykładzie robota Fanuc S-420 F


Analiza mechanizmów napędowych zastosowanych w robotach będących w Instytucie z ukierunkowaniem na nowe rozwiązania

konstrukcyjne części chwytowej

Analiza konstrukcji narzędzi do określonych zadań wykonywanych przez robot typ IRb 6 oraz FANUC

Założenia konstrukcyjne dla poszczególnych tematów

Projekt chwytaków przeznaczonych do określonych zadań obsługi obróbki, montażu, lub kontroli wymiarów

Wykonanie dokumentacji konstrukcyjnej – rysunek zestawieniowy i wybrane części

Analiza organizacji pracy robota z określonym zaprojektowanym chwytakiem


Barczyk J., Rydzewski A.: Konstrukcja, sterowanie i badanie chwytaków z napędem elektrycznym Pr. Zb. Pod red. C. Zielińskiego i T

Zielińskiego. Warszawa, Oficyna Wyd. PW 1997

Honczarenko J.: Roboty przemysłowe – elementy i zastosowanie. WNT Warszawa 1996

Kosmol J.: Serwonapędy obrabiarek sterowanych numerycznie. WNT Warszawa 1998

Morecki A., Knapczyk J. (red.): Podstawy robotyki, WNT, Warszawa 1999

Zdanowicz R.: Podstawy robotyki, WPol.Śl., Gliwice 2000

Kost G.: Programowanie robotów przemysłowych, WPol.Śl., Gliwice 1996






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Praca dyplomowa inżynierska0 0 0 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

Podstawowym celem pracy dyplomowej jest sprawdzenie wiedzy i umiejętności studenta nabytych w czasie realizacji programu studiów.


Posiadanie zasobu wiedzy i umiejętności, umożliwiającego skuteczne realizowanie zadań związanych z pracą dyplomową.


Honczarenko Jerzy, Zygmunt Małgorzata, Poradnik dyplomanta, Wydaw. Uczeln. PS, Szczecin, 2000






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Projektowanie procesów obróbki plastycznej II0 0 0 45 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru i projektowania


1. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa i organizacji procesów wytwarzania.



4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z norm i dokumentacji technicznych.




P 1, 2, 3 – Analiza założeń projektowych, technologiczność tłoczonych i kutych przedmiotów, nowoczesność wyrobu, baza danych

wyjściowych.

P 4, 5, 6 – Metodyka projektowania i zasady opracowywania procesów technologicznych obróbki plastycznej.

P 7, 8. 9 – Analiza techniczno-ekonomiczna wyboru technologii wykonania, wytyczne projektowania optymalnych procesów obróbki

plastycznej.

P 10, 11, 12 – Systemy CAD/CAM w projektowaniu procesów technologicznych obróbki plastycznej, komputerowe metody projektowania

procesów technologicznych.

P 13, 14, 15 – Opracowanie dokumentacji technologicznej procesów obróbki plastycznej, dobór maszyn i urządzeń technologicznych.

P 16, 17, 18 – Projektowanie procesów technologicznych tłoczenia wyrobów cylindrycznych, opracowanie dokumentacji technologicznej.

P 19, 20, 21 – Projektowanie procesów technologicznych tłoczenia wyrobów prostokątnych, opracowanie dokumentacji technologicznej.

P 22, 23, 24 – Projektowanie procesów technologicznych z wykorzystaniem specjalnych metod tłoczenia, opracowanie dokumentacji

technologicznej.



P 25, 26, 27 – Projektowanie procesów technologicznych wykonania odkuwek swobodnych, opracowanie dokumentacji technologicznej.

P 28, 29, 30 – Projektowanie procesów technologicznych wykonania odkuwek półswobodnie kutych, opracowanie dokumentacji

technologicznej.

P 31, 32,33 – Projektowanie technologii kształtowania odkuwek matrycowych dla motoryzacji i przemysłu budowy maszyn na młotach,

opracowanie dokumentacji technologicznej.

P 34, 35, 36 – Projektowanie technologii kształtowania odkuwek matrycowych dla motoryzacji i przemysłu budowy maszyn na prasach

korbowych, opracowanie dokumentacji technologicznej.

P 37, 38, 39 – Projektowanie operacji zamykających proces kucia matrycowego na młotach i prasach, opracowanie dokumentacji

technologicznej.

P 40, 41, 42 – Projektowanie technologii kształtowania odkuwek matrycowych dla motoryzacji i przemysłu budowy maszyn na kuźniarkach,

opracowanie dokumentacji technologicznej.

P 43, 44, 45 – Projektowanie technologii walcowania wzdłużnego przedkuwek do kucia matrycowego na walcarkach kuźniczych, opracowanie

dokumentacji technologicznej.



2. Romanowski W.P.: Tłoczenie na zimno, WNT, Warszawa, 1971


4. Kajzer S., Kozik R., Wusatowski R.: Wybrane zagadnienia z procesów obróbki plastycznej metali. Projektowanie technologii, Wyd. Pol.

Śląskiej, Gliwice, 1997

5. Czarnecki R.: Przyrządy do obróbki plastycznej. Tłoczniki, Wyd. Polit. Częst., Częstochowa, 1996

6.Golatowski T.: Projektowanie procesów tłoczenia i tłoczników. Wybrane zagadnienia, Wyd. Polit. Warszawskiej, Warszawa, 1991

7.Ashby M. F.: Dobór materiałów w projektowaniu inżynierskim, WNT, Warszawa 1997

8.Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn, WNT, Warszawa 2000

9. Wyrzykowski J.W., Pleszakow E., Sieniawski J.: Odkształcanie i pękanie metali, WNT, Warszawa, 1999

10. Nowacki J.: Spiekane metale i kompozyty z osnową metaliczną, WNT, W-wa, 2005






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS


CEL PRZEDMIOTU

C1. Nabycie przez studentów umiejętności przygotowania i redagowania pracy dyplomowej inżynierskiej.

C2. Zapoznanie studentów z zasadami korzystania ze źródeł informacji i podstawami ochrony własności intelektualnej.

C3. Przygotowanie studentów do egzaminu dyplomowego i obrony pracy dyplomowej.


1. Wiedza właściwa dla tematyki realizowanej pracy dyplomowej inżynierskiej.



S 1 – Praca dyplomowa. Wymagania formalne. Relacje promotor-dyplomant.

S 2 – Prezentacja tematów i zakresów prac dyplomowych inżynierskich przez dyplomantów.

S 3 – Etapy tworzenia pracy dyplomowej. Struktura pracy dyplomowej.

S 4 – Źródła informacji naukowej. Selekcja. Opracowywanie literatury. Bibliografia.

S 5 – Ochrona własności intelektualnej. Prawo autorskie i prawa pokrewne. Plagiat. Odpowiedzialność cywilna i karna.

S 6 – Zasady edycji pracy dyplomowej. Zasady gramatyczne. Formatowanie tekstu. Słownictwo. Estetyka pracy dyplomowej.

S 7 – Opracowywanie danych. Tabele. Wykresy. Rysunki.

S 8, 9, 10, 11 – Omówienie zagadnień właściwych dla kierunku studiów i specjalności będących przedmiotem egzaminu dyplomowego

inżynierskiego.

S 12 – Ocena stopnia zaawansowania prac dyplomowych.

S 13 – Prezentacja multimedialna. Zasady przygotowania i realizacji prezentacji.

S 14 – Planowanie wystąpienia. Wygląd zewnętrzny. Wypowiedź. Komunikacja niewerbalna.

S 15 – Egzamin dyplomowy. Charakterystyka i przebieg. Obrona pracy dyplomowej.




1. Lindsay D.: Dobre rady dla piszących teksty naukowe. Oficyna Wydaw. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1995.

2. Kozłowski R.: Praktyczny sposób pisania prac dyplomowych: z wykorzystaniem programu komputerowego i Internetu. Oficyna Wolters

Kluwer Polska, Warszawa 2009

3. Wosik E. (red.): Raport o zasadach poszanowania autorstwa w pracach dyplomowych oraz doktorskich w instytucjach akademickich i

naukowych, Monografie Fundacji Rektorów Polskich, Warszawa 2005.

4. Wolański A.: Edycja tekstów. Praktyczny poradnik, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2008.

5. http://itlaw.computerworld.pl/index.php/2008/09/12/nasze-top-five-prawo-cytatu-w-internecie/

6. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych, PAN, Warszawa 2001.

7. Rawa T., Metodyka wykonywania inżynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie,

Olsztyn 1999.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Zaawansowane programowanie CAM0 0 30 0 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

1. Zapoznanie studentów z możliwościami wykorzystania technik komputerowych do opracowania dokumentacji technologicznej.

2. Zapoznanie studentów z możliwościami technologicznymi systemów CAM.

3. Nabycie przez studentów umiejętności opracowania procesu technologicznego z zastosowaniem systemów CAD/CAM.








L 1,2 – Możliwości wykorzystania technik komputerowych CAx w inżynierii produkcji.

L 3,4 – Komputerowo wspomagane programowanie obrabiarek sterowanych numerycznie. Sposoby programowania obrabiarek sterowanych

numerycznie.

L 5,6 – Zasady doboru parametrów obróbki w komputerowo wspomaganym projektowaniu procesów technologicznych. Bazy danych dla

zautomatyzowanego projektowania procesów technologicznych.

L 7,8 – Wykorzystanie systemów CAD w przygotowaniu dokumentacji technologicznej.

L 9,10 – Możliwości technologiczne systemów CATIA w zakresie programowania maszyn sterowanych komputerowo.

L 11-14 – Możliwości technologiczne systemów EdgeCAM w zakresie programowania maszyn sterowanych komputerowo.

L 15-18 – Opracowanie planu i symulacji obróbki na tokarkę CNC sterowaną w 4-osiach z wykorzystaniem CAD/CAM.

L 19-22 – Opracowanie planu i symulacji obróbki na frezarkę CNC sterowaną w 5-osiach z wykorzystaniem CAD/CAM.

L 23-26 – Opracowanie i wykonanie procesu technologicznego obróbki na obrabiarkach sterowanych numerycznie.



L 27-30 – Wykorzystanie systemów CAD/CAM do tworzenia programów na obrabiarkę CNC.


Praca zbiorowa „Podstawy projektowania procesów i systemów produkcyjnych”. Zeszyty Naukowe Politechniki Krakowskiej – seria Monografie

150 Kraków 1993.

Chlebus E. „Techniki komputerowe CAx w inżynierii produkcji”. WNT Warszawa 2000.


Feld M. „Projektowanie i automatyzacja procesów technologicznych części maszyn”. WNT Warszawa 1994.

Augustyn K. „EdgeCAM – Komputerowe wspomaganie wytwarzania”. Wydawnictwo „Helion” Gliwice 2007.

Honczarenko J. „Elastyczna automatyzacja wytwarzania – obrabiarki i systemy obróbkowe”. WNT Warszawa 2000.

Miecielica M., Kaszkiel G. Komputerowe wspomaganie wytwarzania CAM” Wydawnictwo „Mikom” Warszawa 1999.


Warszawa 2005.

Praca zbiorowa „Podstawy obróbki CNC, Programowanie obrabiarek CNC – toczenie, frezowanie” Tom 1-3. Wydawnictwo REA s.j. Warszawa

1999.

Przybylski L. „Strategia doboru warunków skrawania współczesnymi narzędziami” Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej. Kraków 1999.

Grzesik W., Niesłony P., Bartoszuk M. „Programowanie obrabiarek NC/CNC”. WNT Warszawa 2006. Instrukcje do omawianego

oprogramowania.



POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA - wimii.pcz.pl · Analiza matematyczna i równania różniczkowe 30 30...

Documents

Transcript of POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA - wimii.pcz.pl · Analiza matematyczna i równania różniczkowe 30 30...