DISLOCIRANA NASTAVNA ŠKOLA TA

POGLED NA DJELOVANJE CIONIZMA

Student

Miralem Aščerić Mr. sci. Sabahudin Šarić

DISLOCIRANA NASTAVNA ŠKOLA TA-HA SARAJEVO

POGLED NA DJELOVANJE CIONIZMA

Student

Miralem Aščerić Mr. sci. Sabahudin Šarić

HA SARAJEVO

POGLED NA DJELOVANJE CIONIZMA

Mentor

Miralem Aščerić Mr. sci. Sabahudin Šarić

2

Sadržaj UVOD ....................................................................................................................................................... 3

Šta je cionizam ......................................................................................................................................... 3

Nastanak Cionizma .................................................................................................................................. 4

Politički cionizam ..................................................................................................................................... 6

Praktični cionizam ................................................................................................................................... 7

Religiozni cionizam .................................................................................................................................. 8

Duhovni cionizam .................................................................................................................................... 9

Medijski cionizam .................................................................................................................................. 10

Teroristički cionizam .............................................................................................................................. 11

Ciljevi cionizma ...................................................................................................................................... 14

Globalna vladavina Jevreja (Cionista) ................................................................................................ 14

Realni Cilj Cionizma ........................................................................................................................... 14

Zaključak ................................................................................................................................................ 16

3

UVOD Ovaj naučni rad predstavlja istraživanje o pitanju jevrejskog nacionalnog pokreta i ideje o velikoj

Jevrejskoj naciji koja se kao ideologija pojavila pod imenom cionizam. Na samom početku ćemo

raspraviti o tome šta je to cionizam, nakon što se upoznamo sa osnovnim podacima vodit ćemo

raspravu o tome kako je nastao cionizam koji su njegovi ogranci i šta je uloga svakog njegovog

ogranka. Na kraju ćemo se zabaviti pitanjem cilja cionizma te iz svega navedenog izvući prigodan

zaključak.

Šta je cionizam

Cionizam je nacionalni pokret Židova za utemeljenje židovske države na području drevne izraelske države, današnje područje Palestine. Židovi vjeruju da je to Obećana Zemlja koju im je Bog dodjelio i da se 1900. Godine prije Isusa (Isaa a.s.) ondje naselio Abraham (Ibrahim a.s.), praotac Židova. Blake R. Grangaard u svojoj knjizi Historija Svjetskih Religija ( orginalan naziv djela : History Of The World`s Religions) za cionizam kaže sljedeće :

„Cionizam, čiji su sljedbenici bili fanatčni i reakcionirani Jevreji, nadjačao je uvjerenja novih reformista. Balfurova deklaracija u vrijeme Prvog svjetskog rata rasvjetlila je da država Velika Britanija s odobravanjem gleda na osnivanje posebne jevrejske države u Palestini, te da priprema sva potrebna sredstva za ostvarenje ovog cilja. Balgurova deklaracija promjenila je političku situaciju kod Jevreja. U periodu od dvadeset godina hiljade Jevreja iz čitavog svijeta zaputilo se prema Palestini planirajući da, pad mandatom britanske države, za sebe tamo pripreme temelje svog novog života. Istovremeno s tim, nacistički pokret u Njemačkoj, dešavanja u Drugom svjetskom ratu, ubijanje, mučenje i stravnično zlostavljanje koje je počinjeno u centralnoj Europi ovom nesretnom narodu, stalno su povećali kod Jevreja želju za osnivanjem jedne nezavisne države i krajnji ishod toga bio je da Organizacija Ujedninjenih Nacija na zasjedanju Opće Skupštine 1947. godine donijela odluku o podjeli palestinske teritorije i odobrila da jedan dio te teritorije pripadne isključivo jevrejskom narodu. Iako je osnivanje nove države Izreal ispunilo očekivanje naroda, ali snažan otpor arapskog naroda ovoj državi još nije utihnuo, desili su se strašni događaji na istoku Mediterana i moguće je da se dese i u budućnosti“.

Iz navedenog citata se može uočiti da je zapadni svijet, prvenstveno Velika Britanija, pružila veliku pomoć cionistima da prodru na područje Palestine te da sasvim legalno izvedu agresiju i zauzmu određeno područje palestinske zemlje. Također se kao uzrokom stvaranja nove jevrejske države može smatrati i nacistički zločini o čemu ćemo govoriti podrobnije u nastavku.Glavni cilj cionizma jeste povratak u Zabranjeni Grad (Jerusalem) te zauzimanje teritorije drevnog Izraela koji se nalazio na području od rijeke Nil do rijeke Eufrata.

Nastanak Cionizma

Težnje Jevreja za povratak u Svetu Zemlju tlačiteljske Rimske vladavine koji je počeo 66. godine nove ere a završio 70. godine nove ere porazom Jevreja. Rimljani su tada izvršili genocid nad Jevrejima te u potpunosti uništili Hram u Jerusalemu. Tako su Jevreji bili prisiljeni da se rasprše po svijetu te od tada više nisu imali posebnu državu. Težnju ka povratku u Svetu Zemlju je u ideologiju formulisao Nathan Birbauma 1890. godine pod imenom Cionizam a pripadnici ovog pokreta nazvani su 1 Engleski lord Balfur je 1917. godine sastavio tzv.kojeg je poslao lordu Rotšildu kojim ga obavještava da će britanska vlada podržati obnavljanje države Izrael.2:

„Vlada Njegovog Veličanstva sa blagonaklonošću gleda na uspostavljanje nacionalne domovine židovskog naroda u Palestini i trudit će se da olakša postizanje tog cilja, s tim da se jasno razumije da se ničim neće okrnjiti građanska i vjerska prava postojećizajednica u Palestini ili prava i politički status Židova u ma kojoj drugoj zemlji“

Iako je ovaj pokret aktivan od davnina njegovo praktično djelovanje počinje poslije Drugog Svjetskog rata uspostavom Države Izrael od strane Velike Britanij

Cionizam se od svog nastanka pa sve do danas razvio u jako opsežnu ideologiju i razvijenu filozofiju. Neki ogranciji ideološkog cionizma su :

• Politički Cionizam

• Praktični Cionizam

• Sintetički Cionizam

• Revizionistički cionizam

• Religiozni Cionizam

1 http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/Zionism/zionism.html Zadnji Pregled 10. Decembar 2014.

2 http://forum.avaz.ba/showthread.php?5618

11. Decembar 2014 3 Garaudy, Roger, Slučaj Izrael, Zenica 1997.

4 http://elmundosefarad.wikidot.com/filosofija Zadnji Pregled 11

4

Karta Drevne Zemlje Izrael

Težnje Jevreja za povratak u Svetu Zemlju seže još iz vremena ustanka protiv nepravedne i tlačiteljske Rimske vladavine koji je počeo 66. godine nove ere a završio 70. godine nove ere porazom Jevreja. Rimljani su tada izvršili genocid nad Jevrejima te u potpunosti uništili Hram

su Jevreji bili prisiljeni da se rasprše po svijetu te od tada više nisu imali posebnu državu. Težnju ka povratku u Svetu Zemlju je u ideologiju formulisao Nathan Birbauma 1890. godine pod imenom Cionizam a pripadnici ovog pokreta nazvani su

ngleski lord Balfur je 1917. godine sastavio tzv. ''Balfurovu deklaraciju''kojeg je poslao lordu Rotšildu kojim ga obavještava da će britanska vlada podržati

„Vlada Njegovog Veličanstva sa blagonaklonošću gleda na uspostavljanje nacionalne domovine židovskog naroda u Palestini i trudit će se da olakša postizanje tog cilja, s tim da se jasno razumije da se ničim neće okrnjiti građanska i vjerska prava postojećizajednica u Palestini ili prava i politički status Židova u ma kojoj drugoj zemlji“

Iako je ovaj pokret aktivan od davnina njegovo praktično djelovanje počinje poslije Drugog Svjetskog rata uspostavom Države Izrael od strane Velike Britanije 14. Maja 1948. godine.

Cionizam se od svog nastanka pa sve do danas razvio u jako opsežnu ideologiju i razvijenu filozofiju. Neki ogranciji ideološkog cionizma su :4

Revizionistički cionizam

g/jsource/Zionism/zionism.html Zadnji Pregled 10. Decembar 2014.

http://forum.avaz.ba/showthread.php?5618-Balfurova-deklaracija-i-osloba%C4%91ane-Izra

Garaudy, Roger, Slučaj Izrael, Zenica 1997.

http://elmundosefarad.wikidot.com/filosofija Zadnji Pregled 11. Decembar 2014

seže još iz vremena ustanka protiv nepravedne i tlačiteljske Rimske vladavine koji je počeo 66. godine nove ere a završio 70. godine nove ere porazom Jevreja. Rimljani su tada izvršili genocid nad Jevrejima te u potpunosti uništili Hram

su Jevreji bili prisiljeni da se rasprše po svijetu te od tada više nisu imali posebnu državu. Težnju ka povratku u Svetu Zemlju je u ideologiju formulisao Nathan Birbauma 1890. godine pod imenom Cionizam a pripadnici ovog pokreta nazvani su cionisti.

''Balfurovu deklaraciju'' u formi pisma kojeg je poslao lordu Rotšildu kojim ga obavještava da će britanska vlada podržati

„Vlada Njegovog Veličanstva sa blagonaklonošću gleda na uspostavljanje nacionalne domovine židovskog naroda u Palestini i trudit će se da olakša postizanje tog cilja, s tim da se jasno razumije da se ničim neće okrnjiti građanska i vjerska prava postojećih nežidovskih zajednica u Palestini ili prava i politički status Židova u ma kojoj drugoj zemlji“ 3

Iako je ovaj pokret aktivan od davnina njegovo praktično djelovanje počinje poslije Drugog e 14. Maja 1948. godine.

Cionizam se od svog nastanka pa sve do danas razvio u jako opsežnu ideologiju i razvijenu

g/jsource/Zionism/zionism.html Zadnji Pregled 10. Decembar 2014.

Izraela Zadnji Pregled

5

• Generalni Cionizam

• Duhovni Cionizam

Svaki od navedenih dijelova cionističkog pokreta ima jako veliki uticaj na društvo u globalu. Sigurno je najizraženiji politički cionizam čije krvave rezultate možemo zorno vidjeti na karti palestinske države. Iako je navedena grana najizraženija i najočitija ne znači da su ostali oblici ove ideologije manje aktivni.

Napomena :

Važno je naglasiti da nisu svi Jevreji Cionisti, niti su svi Cionisti Jevreji. Od samog osnovanja države Izrael na Palestinskoj teritoriji javljali su se mnogobrojni protesti od strane Jevreja, koji su se borili za pravdu, istinu te su zahtjevali da se Palestini vrate granice iz 1948. godine. Protesti su često gašeni nasiljem od strane izraelske vojske ili specijalnih policijskih jedinica koje su obučene za takve zadatke. Cionisti nisu birali sredstva da ostvare svoje ciljeve, pa tako nisu prezali od povrjeđivanja, ubijanja i protjerivanja dijela vlastitog naroda koji se nije slagao sa terorističkom politikom države Izrael. Postoji mnogo snimaka na internetu koji ovo stanje zorno prikazuju. Jedan od njih prikazuje dječaka koji javno poziva na jednakost Jevreja i palestinaca, na prekid okupacija, poziva na odgovornost vladu Izraela i SAD-a i u tome ga brutalno sprječava izrealeska policija koja se odnosi prema njemu kao prema nekoj divljoj životinji. 5

Takođe postoji među vjerskim liderima Jevreja pojedinaca koji se kategorički ograđuju od pokreta cionizma te ga uveliko kritikuju. Jedan od njih kaže da je cionizam bukvalno ukrao indetitet Jevreja, te na taj način stvorio državu Izrael za koju oni smatraju da je ilegalna i u potpunosti suprotna učenju Tore koje kaže u Proročanstvu Kralja Solomona da je Jevrejima zabranjeno praviti vlastitu državu, da ne mogu imati vlastito kraljstvo te da im je Sveta Zemlja zabranjena! Uprkos svemu tome cionisti su za svoje prljave materijalističke ciljeve otuđili Judeizam od istinskih vjernika te na taj način sebi prskrbili indetitet, zastavu, religiju i sve ono što je potrebno za jednu naciju da bi bila nacija.6 Iz navedenog možemo zaključiti da su istinski Jevreji koji pripadaju Judeizmu zaista oštećeni pokretom cionizma te da im se ponovo čini nepravda. Stvoren je anti-semintizam kao odgovor na cionizam, međutim to je jako pogrešno jer se anti-semitizmom podrazumjeva mržnja prema Jevrejima, a cionisti u svojoj biti nisu Jevreji (pripadnici Judeizma kao religije) nego su Jevreji u smislu nacionalnosti.

5 How Israel Treats Anti-Zionist Jews - https://www.youtube.com/watch?v=EbolwSbowvY Zadnji pregled

31.12.14

6 Jews Against Zionism And Rothschilds https://www.youtube.com/watch?v=awCOSRg-gks Zadnji pregled

10.01.2015.

6

Politički cionizam

Theodor Herzl (ili Herzel) (2. maj 1860. - 3. juli. 1904.) je bio austrijski Jevrej, novinar, osnivač modernog političkog cionističkog pokreta. Theodor je rođen u Budimpešti, a odrastao je njemačko-židovskom vremenu koje se naziva Haskalah.

Herzl je prvi put doživio antisemitizam na univerzitetu u Beču 1882, a kasnije od 1891. kada se nalazi u Parizu kao korespondent za jedne bečke liberalne novine. Do tada je Herzl smatrao jevrejski problem socijalnim problemom, 1894. je napisao i dramu u kojoj odbacuje asimilaciju i konverziju kao rješenje problema. Nadao se da će njegov rad stvoriti diskusiju koja će dovesti do zajedničke tolerancije i poštovanja između kršćana i Jevreja.

1894. se desila Afera Dreyfus u Parizu o kojoj je Herzl pisao za svoje novine. Kapetan Alfred Dreyfus je bio francusko-jevrejski oficir francuske vojske koji je nevin osuđen za izdaju. Tada je Herzl doživio najjače antisemitsko raspoloženje kada su mase ljudi uzvikivale"Smrt Židovima!", a slučaj je doveo do ogromne antisemitske propagande u Francuskoj. To ga je ubijedilo da jedino rješenje za Židove je masovno iseljenje u zemlju koju bi oni mogli zvati svojom. Zaključio je da će antisemitizam uvijek postojati, a to asimilacija nikada neće moći riješiti. Novija istraživanja smatraju da je antisemitski demagog Karl Luegers sa svojim uspješnim antisemitskim kampanjama je imao odlučujući uticaj na Theodora Herzla.

1896. izdao je knjigu Der Judenstaat (Židovska zemlja) u kojoj piše da Jevreji mogu biti prihvaćeni od svijeta ako postanu nacija i narod, a da je jedini odgovor antisemitizmu stvaranje jevrejske zemlje. Jevrejsko pitanje je smatrao međunarodnom političkom temom, a zalagao se da židovska zemlja bude moderna država koja bi bila bazirana na idealima evropske reformacije, a ne religije.

Prije svega, suprotno vjerskom cionizmu, Herzl je u svojim shvatanjima bio radikalni agnostik i čak se žestoko suprotstavljao onima koji su judaizam definirali kao religiju. Sa stanovišta političkog cionizma, Židovi su, prije svega, "narod". Herzl, čije suštinsko zanimanje nije bilo vjerske nego političke naravi, predstavio je problem "cionizma" na radikalno nov način. Na osnovu dojma koji je, po njegovim riječima, na njega ostavila afera Dreyfus, došao je do slijedećih zaključaka:

1. Židovi, bilo gdje u svijetu i u ma kojoj državi živjeli, čine jedan jedinstven "narod". 2. Oduvijek su i svugdje bili izloženi progonu 3. Ne mogu ih asimilirati narodi medju kojima žive (istu pretpostavku izražavaju svi

antisemiti i rasisti).

Praktični zaključci, koje je Herzl, izveo iz ovih mišljenja i rješenja koja je zagovarao u smislu okončavanja postojećeg antagonizma, mogu se ukratko svesti na slijedeće:

1. Odbijanje asimilacije, koju, istina, ne podržavaju zemlje Istočne Evrope, a posebno Carska Rusija, dešava se u sve većoj mjeri na Zapadu (naročito u Francuskoj, gdje je, poslije afere Dreyfus, antisemitizam razotkrio svoje sramotno lice)

2. Stvaranje ne samo duhovnog "doma", centra iz kojeg bi se rasijavala židovska vjera i kultura, nego osnivanje "židovske države" u koju bi bili dovedeni svi Židovi svijeta. Ovdje se, u ovim kasnim godinama 19. stoljeća (koje je u Evropi stoljeće "nacionalnosti"), prepoznaje jedan od izraza tipično zapadnog nacionalizma. Ovaj nacionalizam se veoma snažno manifestirao u Njemačkoj i znatno utiče na Herzla, čovjeka njemačkog obrazovanja i shvatanja

7

3. Državu treba uspostaviti na "praznom" prostoru. Ovakva zamisao, karakteristična za kolonijalizam kao preovladavajuću pojavu tog razdoblja, značila je isključivanje bilo kakve brige o domorodačkom stanovništvu. Postavka Herzla i kasnijih vođa političkog cionizma koji su bili njegovi sljedbenici zasnivale su se na ovakvom kolonijalističkom stavu, koji će biti osnova cijelog budućeg cionističkog podhvata, a kasnije i države Izrael koja je proistekla iz njega.

Prvi cionistički kongres je održan u augustu 1897. u Baselu u Švicarskoj, a Theodor Herzl je bio izabran za prvog predsjednika. Cilj je bio ujedinjenje Jevreja u zajednički rad za stvaranje židovske države u Svetoj Zemlji. Tako je stvorena Svjetska Cionistička Organizacija (WZO), a kongres se održavao svake godine.

Tako je politički cionizam bio rođen. Herzl je koristio ostatak svoga života putujući zemljama i sastajući se s vladarima državama kako bi pridobio njihovu političku i ekonomsku podršku za stvaranje jevrejske države. Umro je već 1904. u Beču od upale pluća i iznemoglosti. Njegovi ostaci su 1949. prebačeni na jedno brdo u Jerusalemu koje je potom dobilo ime planina Herzl.Iako Herzl nije bio prvi sa snom o jevrejskoj zemlji, on je bio prvi koji je pokušao da ostvari svoj san, a pitanje židovskog naroda je podigao na međunarodni nivo.

Cionistički pokret se polako razvio u tri osnovna pravca: 1. Socijalistički cionizam (obrađivanje zemlje, kibuci), 2. religiozni cionizam (rabini, priprema za dolazak Mesije) i 3. kulturalni cionizam (židovska domovina, spiritualni i kulturni centar hebrejstva).

"Life Magazine" je proglasio Theodora Herzla kao jednim od stotinu najuticajnijih ljudi 20. vijeka. 7

Praktični cionizam

Poslije cionističkog kongresa kojeg je sazvao Herzl pojavile su se dvije struje cionizma ; praktični cionizam koji je insistirao da se odmah počne sa naseljavanjem Palestine te politički koji je smatrao da se prvo moraju pripremiti svi uslovi pa da se tek tada počne sa iseljenjem Jevreja. Sljedbenici praktičkog cionizma su bili većinom Jevreji iz Rusije. Kada je Osmansko Carstvo odbilo cionističke zahtjeve, oni se okreću Velikoj Britaniji. Ona im je 1903. ponudila zemljište u Ugandi, što su odbili. No 1908. osnovan je u Jaffi Palestinski odbor za naseljavanje, 1909. osnovan je Tel Aviv. Do 1914. u Palestinu se naselilo oko 90 000 Židova. Blauferovom deklaracijom Velika Britanija je obećala pomoć novonastaloj jevrejskoj državi te je počela izgradnja jevrejskih gradova i sela na teritoriji Palestine.

Holokaust je potaknuo Židove da nakon 1945. krenu u Palestinu, a vlade velikih sila su, pogotovo SAD-a, podržale cionizam. Kako su arapsko-židovske napetosti rasle, Velika Britanija predala je 1946. slučaj na rješavanje UN-u, koji je 1947. predložio podjelu zemlje na zasebnu židovsku i arapsku državu i međunarodni nadzor nad Jeruzalemom. Nakon isteka britanskog mandata, 14. V. 1948. proglašena je Država Izrael, a to je dovelo do I. arapsko-izraelskog rata. Izrael je tada pobijedio i prisvojio više zemlje nego što je bilo predviđeno 7 Theodor Herzl http://bs.wikipedia.org/wiki/Theodore_Herzl

8

rezolucijom UN-a, a oko 800 000 palestinskih Arapa izbjeglo je s tog prostora (poslije nazvani Palestincima). 8

Cionističke organizacije, velike koorporacije su finansirale državu Izrael te medijski propagirale da je država Izrael jedina zemlja u kojoj se Judeizam mogao ispovjedati u potpunosti te je to navelo mnoge židove širom svijeta se izvrše migraciju u novonastalu državu.

Religiozni cionizam

Cionisti su iskoristili Judeizam kako bi svoju prljavu ideologiju opravdali te je stavili u okvire Božijih želja i zakona te su na taj način pridobili mnoge pristalice među ortodoksnim Jevrejima.

„Ako postoji Biblija i Narod Biblije onda mora postojati i zemlja Biblije- zemlja sudaca i patrijaha u Jerusalemu, Hebronu, Jerihonu i njihovoj okolini“.9

Izjave slične navedenoj su bile jako aktuelne te su vođe cionističkog pokreta neprekidno koristile Bibliju kao izvor svojih argumenata. Dakle oni svoja nedjela pravdaju time da je to Božija volja to jeste da je zemlja Izrael obećana zemlja na koju Jevreji polažu pravo te nisu birali sredstva kako bi ostvarili taj cilj. Ovako poimanje i „obećanja“ i sredstva njegovog ostvarenja , uz teme o „izabranom narodu“ i Velikom Izraelu od Nila do Eufrata, čine ideološku osnovu religijsko-političkog cionizma.

U službi ostvarenja svojih ciljeva u ime „Judeizma“ cionisti su počinili mnogobrojne zločine nad arapskim muslimanima koji su življeli na području Izraela. Kada određena religijska manjina na nekoj teritoriji obavlja svoje religijske obrede i upražnjava religioznost u skladu sa vlastitom religijskom naukom i uvjerenjima koja se razlikuju ili ponekad proturiječe religijskim vrijednostima ili manifestacijama većine, zbog religijske isljučivosti i fanaticizma pojedinih krugova unutar većine javlja se motiviranost za prijenom sile i terorističkog djelovanja protiv pripadnika manjine. 10

Tako je jevrejska većina počela da uzruptira religijska prava muslimana te su izraelske obavještajne agencije organizirale mnoge terorističke napade na muslimane te ih tako sprječavali da slobodno ispolje, iskažu svoja religijska uvjerenja i stavove.

U Palestini smo svjedoci brojnih dešavanja u kojima nalazimo elemente religijski motiviranog nasilja terorizma. Kao primjer možemo navesti slučaj „Zid plača“ kojeg cionisti iz religijskih pobuda smatraju isključivo svojim i dolaze ga posjetiti i moliti ispred njega, kao jednog

8 Cionizam ; http://www.enciklopedija.hr/Natuknica.aspx?ID=11906 zadnji pregled 10.01.2015.

9 Moshe Dayan, Jerusalem Post, 10. August 1967. 10

Majeed Safataj, Cionistički terorizam, Izdavač „Mladi Muslimani“, Sarajevo 2012. str 43

9

jevrejskog svetišta, ne dozvoljavajući pristup palestinskim muslimanima. U tom cilju u više navrata su posegli za ubijanjem i terorisanjem Palestinaca. 11

Cionisti nisu samo vatrenim oružjem propagirali svoja uvjerenja, te iskrivljeni Judeizam, nego su koristeći se novcem velikih cionističkih koorporacija finansirali mnogobrojne medijske propagadne programe, mnogi filmovi su snimljeni o „muslimanskim divljacima“ koji terorišu nevine Jevreje, kršćane u zemljama zapadnog svijeta. Na taj način su stvarali atmosferu anti-islamke ideologije koja je uveliko pomogla da se svjetska svijest okrene ka podršci Izraelu i uništenju muslimana, koji su svakodnevno nazivani teroristima, barbarima, divljacima. Baš kako Herel kaže :

„ Jevrejska država koja se formira u Palestini treba biti neodvojim dijelom, odbrabenog zida Europe i Azije i jedna od utvrda civilizacije naspram barbarstva“.12

Kada se ovakve ideje plasiraju javno u svim svjetskim medijima jasno je da će veliki broj ljudi koji su kritički osakaćeni pasti na ove priče te prikloniti se ideji o takozvanoj civilizaciji, demokratiji naspram divljaštva i zlih muslimanskih barbara.

Duhovni cionizam

Ovaj duhovni cionizam doveo je do tradicionalnog židovskog hodočasća "svetoj zemlji", pa čak i ustanovljavanja duhovnih zajednica, naročito u Safedu, kad su progoni od strane "najkatoličanskijih kraljeva" Španije (nakon dugog i sretnog suživota muslimana i Židova u toj zemlji) nagnali neke pobožne ljude da odu u Palestinu kako bi mogli živjeti u skladu sa svojom vjerom. Atmosfera koja je stvorena pojavom političkog i religijskog cionizma je nagnala mnoge iskrene judeističke vjernike da dolaze u Svetu Zemlju kako bi hodočastili sveta mjesta Jerusalema i drugih obližnjih mjesta. Propaganda o Svetoj Zemlju, Velikom Izraelu te mit o Obećanoj Zemlji dovodi hiljade Jevreja svake godine u Jerusalem. Neki iz čisto religijskih i duhovnih razloga ostaju u Izraelu, ne miješajući se sa terorističkim cionistima, nego se čak ograđuju od njih i kritikuju ih. Razlozi ovih ljudi zbog kojih se doseljavaju u Plaestinu (Izrael) su donekle razumljivi sa stanovišta vjere, jer svaka vjerska zajednica ima svoja sveta mjesta koja hodočasti te ukoliko ima priliku doseljava se u blizinu takvih mjesta.

Ideologija terorističkog cionizma uveliko iskorištava vjernike te njih koristi kao još jedan argument za potvrdu svojih tvrdnji da je Izrael Božije obećanje narodu drevnog Izraela. Jabatinksy, jedan od ekstremnih cionističkih vođa obraćajući se svojim istomišljenicima piše :

„Tora i mač su nam sa neba spušteni...Samo ti hodiš putem ispravnim, a svi drugi su na putu pogrešnome. Nemoj pokušavati da za ovu istinu neki izgovor tražiš, jer on nam nije ni potreban, niti će biti ispravan. Ako jednom priznaš da je moguće da su tvoji neprijatelji u

11

Majeed Safataj, Cionistički terorizam, Izdavač „Mladi Muslimani“, Sarajevo 2012. str 44 12

Majeed Safataj, Cionistički terorizam, Izdavač „Mladi Muslimani“, Sarajevo 2012. str 25

10

pravu a ti u krivu, više nečeš moći vjerovati ni u šta na svijetu. Na svijetu ima samo jedna istina, a ona je sva tvoja“ 13

Iz navedenog citata može se jasno vidjeti da propagatori terorističkog cionizma koriste Toru kao svoj argument za korištenje mača protiv svih onih koji im se bilo kako suprostave, ne bitno bili to muslimani, kršćani ili sami Jevreji koji imaju dovoljno savjesti i znanja o Judeizmu te se suprostavljaju ovakvim idejama. Treba istaći da se ovom vjerskom cionizmu (koji je okupljao relativno male grupe vjernika) muslimani nisu nikad suprotstavljali jer se i sami smatraju potomcima Abrahama i njegove vjere. Duhovni cionizam, kojemu je stran svaki politički program o stvaranju države i bilo kakvoj vladavini Palestinom, nikad nije vodio u sukobe izmedju židovskih zajednica i arapskog stanovništva, bilo muslimanskog ili kršćanskog.

Medijski cionizam

Svima nam je jasno koliki uticaj na javno mišljenje danas imaju mass-mediji. Može se reći da

su trenutno mediji najjače oružje svake ideologije, jer je to najlakši način da se poruka prenese do

narodnih masa te da se prikaže stvarnost onako kako ta ideologija želi. Ko kontroliše medije

kontroliše i narodne mase. Cionisti su jako dobro upoznati tom činjenicom te koriste medije na

svakom koraku za implementiranje svojih ideja, misli i politike u um običnog čovjeka. Vijesti, muzika,

filmovi kojima je tema islamistički terorizam se svakodnevno plasiranju puku, koji nema baš veliku

kritičku sposobnost. Od napada na svjetski trgovački centar u New York-u 11.09. snimljeno je

nekoliko stotina filmova na temu islamskog terorizma. Iako je dokazano da iza ovog napada stoji

Mossad u saradnji sa CIA-om, i danas se plasira priča o Al-Qaed-i kao organizatoru tog napada.

Sasvim je moguće da je Al-Qaeda zaista izvršila navedeni napad ali samo kao ogranak Mossada i CIA-

e, nikako kao grupa okrenuta islamskom nauku. Današnje „islamske“ terorističke skupine nisu ništa

drugo do fikcija, i produkt izraelskih i američkih obavještajnih agencija. To je druga tema u koju

nećemo dublje ulaziti nego ćemo se samo osvrniti na to kako bi dokazali kako se mediji koriste da se

napravi opšti prezir javnosti prema muslimanima, arapima posebno, te kako bi javno mišljenje stalo

na stranu „jadnog“, „napaćenog“ Izraela koji se nalazi u raljama bijesnih muslimanskih barbara

kojima ništa ljudsko nije sveto. Takođe je stvoren termin islamist, koji označava teroristu koji u ime

Islama ubija nevine neislamske civile. U današnje vrijeme je aktuelna grupa „Islamska država“, dakle

nakon „uništenja“ Al-Qaed-e (uništenje je uvjetno rečeno prikazano predstavom smaknuća Osame

Bin-Ladena) zapadu je trebao novi neprijatelj koji nosi veo islama da bi se ta garazda prema islamu

održala. Termin „Islamska država“ je stvoren sa namjernom da se bilo šta sa islamskim predznakom u

nazivu smatralo opasnim po zajednicu i društvo. Samim time Islam postaje vjera zla, smrti, terorizma

te se time prikazuje ugroženost Jevreja i Države Izrael na prostoru sa većinskim arapskim i islamskim

stanovništvom. Time se traži pomoć svijete te se tako pravdaju mnogi zločini koji se počine nad

muslimanima Palestine.

13

Majeed Safataj, Cionistički terorizam, Izdavač „Mladi Muslimani“, Sarajevo 2012. str 26

11

Teroristički cionizam

Historijski začeci cionističkog terorizma vezani su za pojavu samog cionističkog pokreta u Europi, krajem devetnaestog stoljeća. Korijeni terora i njegovi institucijalni okviri takođe imaju već dugu tradiciju i datiraju najmanje dvadeset godina prije „Balfuove deklaracije“ i engleskog zaposjedanja Palestine.

Ovaj pokret je na početku dvadesetog stoljeća otpočeo sa svojim naprezanjima za migraciju Jevreja u Palestinu nazivajući to „Povratkom“. Riječ „Povratak“ je korištena kao opravdanje za agresiju i otimanje teritorije Palestinske države te pretvaranje iste u državu Izrael. Riječ „povratak“ ima duboko značenje i između svega označava pripadnost određenog mjesta njegovom povratniku. Da je korištena riječ „Dolazak“, „Preseljenje“ ili slično, agresija bi bila očita u očima svijeta i vjerovatno nebi prošla tako lahko.

Prva doseljenička naselja pravljena su na pažljivo planiranim mjestima koja su bila strateški važni za eventualni napad ili pobunu stanovništva na tim prostorima. Zapravo glavna uloga tih prvih jevrejskih naselja u Palestini bile su vojne utvrde, opremljene velikim arsenalom oružja koja su korištena u bezbrojnim terorističkim operacijama izraelskih specijalnih organizacija nad Palestinskim civilima i državnicima. U procesu naseljavanja Jevreja, vojne i civilne cionističke strukture djelovali su skupa, stim da je vojna struktura bila temelj ostvarenja mnogih civilnih ciljeva.

Doba Prvog svjetskog rata može se smatrati prekretnicom u procesu razvoja cionističkog terorizma. To je vrijeme u kojem se nekoliko cionističkih vođa poput Jabotinskog, Trumpaladura i Wiessmana udružuju i prave savezničke redove. Pred kraj Prvog svjetskog rata cionisti su počeli sa osnivanjem prve jevrejske vojske u Palestini. Osnivanjem prvih vojnih jedinica dolazi i do organizovanog sakupljanja oružja i organizovanja vojnih obuka vojno sposobnih jevreja na prostoru Palestine. U isto vrijeme stvorena je i špijunosko-obavještajna cionistička agencija koja je planirala i izvršavala terotističke akcije nad Palestinskim civilima i državnim službenicima.

Jevrejski vojnici i dobrovoljci iz Amerike i Engleske su od samog početka osjetili potrebu da budu među jevrejskim naseljenicima u Palestini i štite novonastala naselja. Ovi su dobrovoljci kasnije bili glavni članovi cionističkih terorističkih organizacija. Neke od tih jedinica formirane su krajem devetneastog i početkom dvadesetog stoljeća u istočnoj Europi. Njihov jedini cilj bio je napad i protjerivanje arapskog stanovništva iz njihove domovine. 14

Igal Allon, jedan od oficira teroristićke organizacije Haganah i vođe grupe Palmach u svom djelu „Osnivanje izraelske vojske“ piše : „Od1880. godine, dakle dok je zemlja (Palestina) još bila pod osmanskom vlašću i broj stanovnika (Jevreja) nije bio veći od nekoliko desetina hiljada (autor navodi 24000, ali radi se o preuveličanoj cifri i ono što se može historijski dokumentirati i dokazati mnogo je manje od ovog broja), počelo je formiranje tajnih grupa i organizacija. Ove organizacije nisu uopće bile političkog karaktera, ali su indirektno polučile i

14

Majeed Safataj, Cionistički terorizam, Izdavač „Mladi Muslimani“, Sarajevo 2012. str 32 - 33

12

nekoliko političkih učinaka. Tako su, od tog vremena nastale brojne ćelije budućih jevrejskih vojnih organizacija, koje su imale i političke orijentacije.“ 15

Iz navedenog se može zaključiti da je nastanak Izraela čista kolonijalizacija palestinske teritorije. Dakle stvorene su organizacije koje su za cilj imale eliminaciju svakog mogućeg problema koji bi se ispriječio u ostvarivanju cilja „Velikog Izraela“. Eliminacija problema podrazumjeva atentate, bombaške napade kako na palestinske državnike tako i na svakoga koji bi digao glas protiv nelegalnog okupiranja palestinske teritorije, među kojima je bilo i atentata na članove UN-a, Velikobritanskih zvaničnika i ambasadora. Naravno, ni civili nisu bili pošteđeni ove politike, te su u tim napadima bili koleteralna šteta, za koju cionistički zločinci nisu marili, niti za koje svijet nije mario. Od 1956. godine do 1992. godine cionistički teroristi su ubili 4032 arapsko-palestinskih lidera i istaknutih ličnosti :

• Palestinske javne ličnosti 7

• Palestinski azilanti i izbjeglice u kampovima 4000

• Predstavnici PLO-a izvan Palestine 17

• Arapski lideri i javne ličnosti 4

• Palestinski lideri 15

Zbog velikog broja cionističkih zločina u ovom kratkom pregledu nismo u mogućnosti da prenesemo svaki od njih, te ćemo stoga obratiti pažnju na par njih.

• 11.07.1956. izvršen je atentat na pukovnika Mustafu Hafiza, oficira egipatske sigurnosti odgovornog za operaciju otpora u pojasu Gaze. U poštanskoj pošiljci uručenoj Hafizu eksplodirala je eksplozivna naprava

• 08.07. 1972. Ghassan Kanafani, palestinski književnik i glasnogovornik Narodnog pokreta za oslobođenje Palestine ubijen je zajedno sa svojim devetnaestogodišnjim bratićem. Atentat je izvršen podmetanjem bombe u automobil.

• 03.08.1978. Ubijen Izuddin Qalaq, predstavnik PLO-a u Francuskoj

• Od 16. do 18. septembra 1982. godine izvršen je stravičan masakr nad palestinskim izbjeglicama u kampovima Sabra i Šatila. Ubijeno je više od četiri hiljade Palestinaca.

• 11.02.1984. Sayyed Ali Akbar Mohtashemipour, ambasador Islamske Republike Iran u Siriji otvorio je pismonosnu pošiljku koja je eksplodirala.

• 23.03. 1997. Ubijen Muhiyuddin Sharif, jedan od vojnih zapovjednika Hamasa

• Masakr u Beledu Shaykhu 31.12.1947. godine. Terorističke skupine Haganah napale su selo Beledu Shaykh koje danas nosi ime Tel Ghinan i tom prilikom ubile 60 osobe, većinom žene i djece.

• Masakr u Deir Yassinu 10.04.1948. godine. Napad na ovo selo izveli su tri terorističke organizacije – Stern, Haganah i Irgun. Ovo selo nalazi se zapadno od Jerusalema. Napad je izveden oko dva sata iza ponoći i ubijen je svako ko se našao na putu. Nakon toga, minirane su i srušene kuće. Nakon miniranja pripadnici Sterna i Irguna su pretresali ruševine i ubijali svakoga ko je eventualno bio preživio. U ovom napadu

15

Allon, Ys The Making of Israel`s Army, New York, 1971, str 23.

13

ubijeno je preko 360 Palestinaca, većinom djece, žena i staraca, a na ruševinama ovog sela podignuto je naselje Gival Shaul Bet.

• Masakr u Mesdžidul Aqsa 08.10.1990. godine. Prije Podne namaza nekoliko radikalnih Jevreja u svojstvu samozvanog Odbora za izgradnju Novog hrama htjeli su uspostavniti neku vrstu kamena temeljca za taj mitski Novi hram na mjestu Mesdžidul Aqsa. Domicilno stavnovništvo ih je pokušalo spriječiti u tome. Došlo je do sukoba između Jevreja koje je predvodio Gershon Salomon i oko pet hiljada palestinskih muslimana koji su došli na molitvu. Nakon toga umješale su se izraelski vojnici, ušli u džamiju i otvorili vatru na vjernike i tom prilikom ubili 21 a ranili 150 osoba, među kojima je bilo žena i djece. Uhapšeno je 270 Palestinaca.

• Potpuno uništenje centralnog objekta vodosnabdijevanja u Gazi. 14.08.1954. godine grupa cionističkih terorista uspijeva proći kroz liniju razgraničenja i stići do centralnog objekta za vodosnabdijevanje u Gazi. Pripadnici ove grupe ubili su radnike koje su zatekli na dužnosti, a onda u centralnom objektu kao i na vodovodnim cijevima i rezervoarima postavili eksploziv, da bi nakon kratkog vremena ovaj objekat bio uništen u potpunosti u ogromnoj eksploziji.

• Bombaški napadi u naseljima i prometnim ulicama – bombaški napadi jedan su od najraširenijih vidova terorističkog djelovanja izraelskog režima protiv muslimanskog naroda u regionu, posebno u Libanu, gdje su ovi napadi odnijeli mnogobrojne živote.

• Bombardiranje bolnice. Cionistički režim je nakon Junskog rata 1967. godine koristeći napalm-bombe, čija je upotreba prema međunarodnom ratnom pravu zabranjena, bombardirao bolnicu u Jerusalemu. Bolnica je u potpunosti uništena a veliki broj pacijenata je poginulo.16

• Bombardiranje škola – jedan od drastičnih primjera cionističkog terorizma svakako je bombardiranje i uništavanje škola. Borbeni avioni izraelske vojske su 12.04.1971. godine u divljačkom napadu sravnili sa zemljom osnovnu školu Bahr al-Baqr u istočnoj egipatskoj provinciji. U ovom stravičnom napadu ubijeno je više od 50 učenika, a ranjeno više stotina osoba od kojih većinom djeca do jedanaest godina starosti.17

• Bombardiranje mjesta okupljanja civila – nakon agresije izraelske vojske na južni Liban 1996. godine, civilno stanovništvo sela na jugu Libana je iz straha od bombardiranja njihovih sela 19.04.1996. godine potražilo utočište u bazi međunarodnih snaga smještenoj kod Qane. Međutim cionistički bombarderi ni tu nisu pokazali nimalo milosti, te su u bestijalnom naletu bombardirali nedužan narod. Pogunilo je 111, a ranjeno je 129 osoba, uglavnom žena, djeca i staraca.

• Terorističke operacije cionista usmjerene protiv drugih Jevreja – Obzirom da Jevreji iz okolnih arapskih zemalja nisu pokazivali preveliku skolnost ka preseljenju u Tel Aviv, 1950. godine izraelske obavještajno-špijunske organizacije su izvele bomabaške napade na jevrejska naselja i sinagoge u Iraku te tako primorale velike grupe iračkih jevreja da se isele u novonastala židovska naselja u Tel Avivu.

16

Mahmood, Moo`in Ahmad, Ibid, 244; Tantawi, Hossein, Ibid str 101. 17

Abu Zakri, Wajih, Ibid, str 168.

14

O načinu razmišljanja cionističkih terorista možda najbolje govore izjave lidera pokreta Haganah : „Kao što sam rekao, mi smo u Libanu i Siriji najviše zaokupirani pitanjem motiviranja i podsticanja mladih ljudi na iseljavanje u Palestinu. Srednjovječni i stariji Jevreji su se srodili sa svojom sudbinom i skoro pa je nemoguće potaknuti ih na napuštanje svog tradicionalnog razmišljanja i navika koje su naslijedile od prethodnih generacija da bi ih se nagovorilo da otpočnu novi život u zemlji svojih pradjedova. Za njih nema smisla razmišljati o nekom novom životu....No trebamo odbaciti tezu o tome kako su mladi Jevreji zadovoljni sadašnjim stanjem. Oni ne smiju krenuti putem svovjih roditelja i protiviti se promjeni. Mi smo, zato odlučni privući ih u Palestinu i pokazati im jedan slobodan život.....“ 18

Ciljevi cionizma

Poslije opsežne pretrage na internetu pronašli smo samo nekoliko članaka koji se bave ovom temom, te sukladno onome što smo pronašli iznijet ćemo određena mišljenja te dati odgovarajuću kritiku na svako od njih.

Globalna vladavina Jevreja (Cionista)

Na mnogim internet portalima, youtube kanalima smo naišli da ideju da je cilj Jevreja u našem slučaju cionista globalna vlast planetom Zemljom te svim njenim stanovnicima. Ovo mišljenje svoje uporište traži u cionističkim izjavama da su oni „izabrani narod“. Samim tim što zastupaju tu ideju posebnosti, izabranosti od strane Boga postoje pretenzije da vladaju što većim brojem populacije i geografskog područja. Da bi taj veliki cilj bio ostvaren bilo bi potrebno eliminisati velike civilizacije, velike sile koje se otvoreno protive cionističkoj politici kao što su Rusija i Islamska Republika Iran. Pokušaj eliminacije ovih protivnika bi zasigurno značio Treći svjetski rat koji bi bio sigurno najkrvaviji sukob od nastanka čovječanstva, jer današnja vojna tehnologija je daleko ispred tehnologije koja je bila korištena u Drugom svjetskom ratu. Ova ideja se javlja iz mnogih teorija zavjera, potojanja tajnih sekti, tajnih društava ili terminološki rečeno „vlada iz sjene“. Ovo već prelazi okvire naše teme te ćemo se stoga zadržati na dokazanim realnim ciljevima cionističke politike.

Realni Cilj Cionizma

Glavni i realni cilj cionizma jeste stvaranje države Veliki Izrael na području biblijskog Izraela koji se

nalazio na prostoru između rijeke Nil i rijeke Eufrat. Na slici ispod ćemo vidjeti širenje Izraela od 1946.

godine do 2000. godine. Karta nam prikazuje nekadašnju Palestinu koja je pružila utočište Jevrejima

koji su bježali od nacističkog noža, kako postaje Palestina u kojoj Palestinci bježe od cionističkog noža.

18

Mardor, Munya, Haganah (New York : American Library. 1964) str 34.

15

Pod okriljem cilja stvaranja „Velikog Izraela“ spadaju sljedeće stvari :

• Potpuna eliminacija domicilnog palestinskog stanovništva sa tog prostora. Palestinsko

stanovništvo predstavlja prijetnju cionistima te je nužno ukloniti svaki trag tog naroda sa

prostora „Velikog Izraela“. Novonastala država bi trebala da bude „čista“ od svega što je ne

židovsko, uključujući muslimane, kršćane i ostale vjerske i etničke skupine.

• Proširenje granica Države Izrael koliko god je to moguće. Vanjska politika Izraela je

ekspanionizam.

„Predložio bih vam da se pravoremeno vratite programu „Velike Palestine“ prije nego što

bude prekasno...Bazelski program mora sadržavati riječi Velika Palestina ili Palestina i

susjedne zemlje- sve drugo je besmislica. Ne možete dovesti deset miliona Židova u zemlju od

25.000 kvadratnih kilometara. 19 Samo načelo cionizma – preobratiti židovstvo iz religije u

naciju i državu, smatrati sve Židove svijeta pripadnicima te nacije, boriti se da se oni dovedu u

židovsku državu – neizbježno je uvuklo Izrael u niz ekspanzionističkih ratova u svrhu

zaposijedanja „životnog prostora“. Cijela historija napada i aneksija države Izrael proizašla je

iz ove nepopustljive logike političkog cionizma.

• Uspostavljanje jedne „europske sekularne države“ na azijskom tlu. Budući da je cilj cionista

stvoriti od Judaizma naciju te ukloniti njenu religijsku stranu jasno implicira da bi „Veliki

Izrael“ trebao biti jedna moderna sekularna država, po šablonu mnogih europskih država.

Ukloniti vjeru iz državnog sistema znači da se uklanjaju sve duhovne vrijednosti iz društvenog

uređenja te se tako mogu pravdati razna nedjela koja se čine u ime te nacije i države.

19

Oscar Rabinowic, A Jewish Cyprus Project, New York, 1962. str 17.

16

Zaključak

Iz svega navedenog možemo zaključiti nekoliko činjenica od kojih su neke :

1. Cionističkka država Izrael nema legitimitet – ni historijski ni pravni – na prostoru u

kojem je uspostavljenja. Nema ni moralni legimitet : njeno ponašanje, i na

unutrašnjem i na međunarodnom planu, čini je državom sličnom mnogim drugim pa

čak i gorom od onih sa kojima ima najbliže odnose, tj sa :

• Sjedninjenim Američkim Državama, od kojih, u borbi protiv Arapa, preuzima o

oponaša najgore tradicije, odnosno, načine tretiranja Indijanaca i crnaca.

• Južnoafričkom Republikom, prakticirajući njezin apartheid i arhaični kolonijalizam

• El Salvadorom, Gvatamalom i Paragvajem, koje Izrael snadbijeva oružjem i

instruktorima da bi im pomogao u teroriziranju vlastitog naroda. 20

Ma koliko cionisti pravdali legimitet postojanja države Izrael, ne mogu naći čvrste i postojane

argumente i opravdanja za svoja nedjela kako na prostoru Palestine tako i na drugim dijelovima

svijeta gdje su umješali svoje prste. Svaki izgovor bio bi samo pravdanje, a pravdanje je polovično

priznanje zločina. Zbog toga cionisti oholo odbijaju ikakve razgovore o svojoj legitimnosti te djeluju u

skladu sa svojim ciljevima ne obračajući pažnju na moralne vrijednosti, pravne odnose, ili

međunarodna prava ratovanja. Cionisti su klasični nacisti kojima je cilj istrjebiti sve nejevrejsko sa

područja Palestine i zbog toga najviše liče na europljane koji su izvršili najveći genocid nad američkim

indijancima.

2. Suštinska doktrina Izraela jeste politički cionizam – koji nije rođen iz judaističke

tradicije, ali mu ona osigurava kamuflažu i služi kao izgovor. 21

Kako smo već rekli u dijelu o Duhovnom Cionizmu, cionisti su uzeli Judaizam kao svoju masku te

djeluju pod zastavom te drevne religije. Politički, praktični i teroristički cionizam nemaju nikakve veze

sa Judaizmom, upravo suprotno, cionisti svojim djelovanjem ugrožavaju Jevreje i Judaizam

predstavljaju kroz svoju mračnu ideologiju te na taj način se stvara ne opravdani anti-semitizam.

3. Ova država (Izrael), iznikla je iz lažne ideologije i niza akata nasija i terorizma,

stvorena je na osnnovu nezakonite odluke OUN (zapadnih sila) i uz pomoć pritisaka i

korupcije. Nije preživjela zahvaljujući samo sebi, nego poput svojevremenih križarstih

država, zahvaljujući dotoku novca i oružja sa Zapada, prije svega bezuvjetnoj pomoći

SAD-a, koje je koriste kao glavni element u svojoj strategiji u odnosu na svijet, poput

klina zabodenog u Srednji Istok.22

Izrael poput pijavice crpi novac, oružje i ljudstvo iz Sjedinjenih Američkih Država, te ih koriste kao

svog zaštitnika. Upravo činjenica da ima iza svojih leđa najveću silu u svijetu (SAD) omogućava državi

Izrael oholo ponašanje prema drugim zemljama svijeta. Bez ikakvog opravdanja, bez straha Izrael čini

najgore zločine koji se mogu zamisliti i sve gledaju tako malenim i bezznačajnim da se i ne raspravlja o

tome. Bilo kakav napad na Izrael označen je kao anti-semitizam te je ta država izopčena te stavljena

pod sankcije svijetskih lidera. 20

Garaudy, Roger, Slučaj Izrael, „Mladi Muslimani“, Zenica 1997. str 169 21

Isto 22

isto

17

4. Sredstva koje Izrael koristi za ostvarenje svojih ciljeva se ne biraju, od terorističkih

napada na civile palestine, napada na Jevreje koji se ne slažu sa ideologijom

cionizma, napada na Jevreje koji se ne žele preseliti u Palestinu, nečovječno

bombardiranje javnih mjesta, bolnica, igrališta, bolnica u Gazi i mnogi drugi.