PODZIWIAM I PIELĘGNUJĘ

ALBUM ROŚLIN DONICZKOWYCH

Wykonali uczniowie klasy IV Szkoły Podstawowej nr 3 w Krośnie

ALOES DONICZKOWY

Aloes doniczkowy w naturalnych warunkach żyje w rejonie Afryki i Madagaskaru. Ma krzewiasty pokrój i grube, mięsiste liście o podłużnym kształcie. Obejmuje ponad 250 gatunków. Roślina ta znajduje zastosowanie w medycynie, gdyż liście mają właściwości lecznicze np. przy gojeniu ran.

Aloes doniczkowy najlepiej czuje się w ciepłych, jasnych i słonecznych pomieszczeniach o temperaturze 18-24 0C, zimą zaś najlepsza dla niego temperatura to 6-10 0C. Nie lubi wilgoci, podlewamy go tylko, gdy ziemia całkowicie przeschnie.

AMARYLIS

Roślina pochodzi z Ameryki Południowej, potoczna nazwa tej rośliny to hipeastrum. Jest to roślina cebulowa o różnych odmianach.

Ustawiamy w bardzo jasnym, ciepłym pomieszczeniu. Początkowo podlewamy oszczędnie. Gdy pojawi się biały pąk zwiększamy wilgotność podłoża . Po 4-8 tyg. z pąka ukazują się nierozwinięte, kwiaty z których tworzą się piękne kielichy .

ARAUKARIA WYNIOSŁA

Araukaria pochodzi z Australii i Nowej Kaledonii, tam osiąga wymiary dorodnego 60 metrowego drzewa. Na prostym pniu rozmieszczone są boczne gałęzie, pokryte igłami. Araukaria należy do niewielkiej ilości roślin iglastych, które można uprawiać w domu. W warunkach takich rośnie powoli, po kilku latach osiąga 1,5 – 2 metry.

Zimą idealne dla rośliny miejsce powinno być jasne, a temperatura powinna wynosić 5 – 10 0C. Latem warto wstawić kwiat do ogrodu, w zacienione miejsce i często zraszać. Araukaria potrzebuje dużo miejsca, nie lubi towarzystwa innych roślin. Latem podlewamy umiarkowanie, zimą jedynie symbolicznie. Araukaria potrzebuje nawożenia, latem raz na tydzień, zimą zaprzestajemy dokarmiania. Przesadzamy dość rzadko, raz na 3 lata w kwaśne podłoże.

CYKLAMEN PERSKI

Cyklamen to tzw. fiołek alpejski. Roślina ta jest jedną z najpopularniejszych roślin doniczkowych. Jej okres kwitnienia przypada od jesieni do końca wiosny. Większość odmian latem przechodzi okres spoczynku. Kiedy fiołek przekwitnie, nie należy go wyrzucać, bowiem może kwitnąć nam jeszcze kilka lat. Cyklamen jest rośliną wieloletnią o kolorystyce czerwonej, różowej, białej i wielobarwnej, a jego liście mają kształt serduszek.

Roślina najlepiej czuje się w chłodnym pomieszczeniu, w temperaturze 14 0C, w półcieniu i podwyższonej wilgotności powietrza. Cyklameny lubią mieć stale wilgotno, ale nie mokro.

 

DRACENA

Ten kwiat ma 2 m wysokości, choć rośnie dość wolno ( 10 -15cm rocznie) . Podłużne, zielone liście umieszczone są na długich, cienkich łodygach. Starsze rośliny mogą kwitnąć w ciągu lata i po zakwitnięciu widać kremowe kwiaty. Ich zapach jest ciężki i intensywny.

Dracenę należy podlewać 1-2 razy w tygodniu. Lubią dużo światła. Jej liście czyścimy wilgotną gąbką. Ziemię lubią gliniastą lub torfową. Przesadzić ją należy w marcu co 2-3 lata. Cięcie zbyteczne, usuwamy tylko suche liście. Roślina niezbyt trudna do uprawy.

 

GERBERA

Gerbera w naturalnych warunkach występuje na obszarach południowowschodniej Afryki oraz w tropikalnej Azji. Gerbera należy do rodziny astrowatych. Liście dość długie, równowąskie, zazwyczaj jasnozielone, pokryte od spodu drobnymi włoskami. Kwiaty osadzone pojedynczo na długich, rurkowych pędach kwiatostanowych. Kwiaty wielobarwne, zazwyczaj koloru żółtego, czerwonego, pomarańczowego lub różowego.

Stanowisko jasne, ciepłe i słoneczne. Gerber lubi wilgotność, dobrze reaguje na zraszanie. W okresie zimowym należ zmniejszyć ilość wody. W okresie intensywnego wzrostu, zalecane jest częste nawożenie.

 

KAKTUS

Środowisko naturalne kaktusów to tereny półpustynne, ale można je hodować w domu. To duże rośliny. Niektóre potrafią dorastać do 2 metrów! Mój kaktus ma 8 lat. Wygląda jak wyrastająca z ziemi kolczastą, zieloną gałąź. Mierzy 101 metrów wysokości. Ma grubą, mięsistą łodygę, pokrytą jasnymi kolcami.

Kaktusy lubią suche i słoneczne warunki. Dlatego rzadko trzeba je podlewać. Należy hodować kaktusy w dobrze nasłonecznionym miejscu.

  

MANDARYNKA

W naturalnym środowisku to wiecznie zielone krzewy lub drzewa, osiągające wysokość nawet 8 metrów. Moja mandarynka wyrosła z pestki, posadzonej 10 lat temu i ma wysokość ponad 1 metra.

Ma duże, błyszczące, ciemno-zielone liście, na gałązkach ostre kolce. Kwiaty w niewielkich pęczkach o białej koronie. Owoce smaczne, słodkie lub kwaskowate w zależności od odmiany.

Mandarynka potrzebuje dużej ilości światła dziennego. W okresie od późnej wiosny do jesieni drzewko wystawiamy na balkon. W okresie zimowym optymalna temperatura to od 5 do 12 0C. W okresie wzrostu roślina wymaga częstego i intensywnego podlewania. Jesienią zalecane jest przycięcie pędów, formując ładny pokrój naszego drzewka.

 

MONSTERA

Kwiat pocho dzi z tropikalnych lasów Meksyku, Ameryki Środkowej, Peru i Brazylii. Jest to roślina krzewiasta o liściach zielonych, czasem aksamitnych, mocno powcinanych, przybierających różne kształty. Są to rośliny jednopienne, czyli na jednym osobniku są zarówno kwiaty żeńskie, jak i męskie.

Większość gatunków stosowanych do dekoracji wnętrz, dobrze znosi warunki mieszkaniowe. Jednakże wszystkie gatunki nie tolerują bezpośredniego, intensywnego światła słonecznego. Lubią natomiast miejsca o wysokiej wilgotności powietrza. Optymalna temperatura to 20 – 25 0C latem i około 18 0C zimą. Zimą też należy zapewnić jej jak najwidniejsze stanowisko.

NOLINA ZWANA SŁONIOWĄ NOGĄ

Nolina to kwiat doniczkowy, który pochodzi z Meksyku. W swoim naturalnym otoczeniu osiąga wysokość nawet 8 m. W związku z pustynnym pochodzeniem, Nolina wytworzyła pień (zgrubiałą nasadę łodygi), w którym gromadzi wodę w okresie suszy. Powyżej zgrubienia wyrasta pęk wąskich liści. W warunkach domowych rośnie powoli, w ciągu kilku lat osiąga wysokość do 90 cm.

Miejsce uprawy powinno być słoneczne, latem roślinę można przenieść do ogrodu, gdyż lubi zarówno gorące temperatury jak i wietrzne powietrze. Zimą toleruje ok. 10 – 15 0C. Podlewamy rzadko ale obficie, zimą zaś bardzo umiarkowanie. Przesadzamy co 2–3 lata do większej (choć niewiele) doniczki.

 

PAPROĆ DONICZKOWA – NEFROLEPIS

W Polsce są bylinami, w tropikach są często drzewami, sięgającymi nawet do 10 metrów wysokości. Paprotki znalazły szerokie zastosowanie w dekoracji naszych mieszkań. Mają zwykle pierzaste liście o różnych kształtach. Wytwarzają rozłogi, które służą do rozmnażania, ale też jako dekoracja w wiszących doniczkach.

Roślina nie toleruje stanowisk silnie nasłonecznionych, należy jej zapewnić stanowisko zacienione, gdzie będzie docierało rozproszone światło. W okresie letnim wystarczy temperatura pokojowa, jednak w zimie starajmy się, aby temperatura nie spadała poniżej 15 0C. Podlewamy w okresie wzrostu bardzo intensywnie, nawet dwa razy w tygodniu, zapewniając stale wilgotne podłoże.

RÓŻA CHIŃSKA – HIBISKUS

Liście są ciemnozielone i trwałe, gładkie, błyszczące. Czasami na jednym krzewie występują liście o różnym kształcie, niejednokrotnie pozawijane i zdeformowane, co nie musi oznaczać choroby lub obecności szkodników. Roślina wymienia liście przez cały rok. Kwiaty są duże, purpurowe, czerwone lub białe, jednobarwne albo plamiste. Pojedyncze lub pełne płatki korony, pręciki połączone w rurkę. Hibiskus najchętniej kwitnie od maja do października, ale można spotkać kwiaty przez cały rok.

Róża chińska lubi stanowisko słoneczne, bardzo jasne. Do września należy podlewać obwicie i systematycznie, jesienią skąpiej, częściej spryskiwać. Jest wrażliwa na dotyk, kwiaty i pąki odpadają po dotknięciu.

SANSEWIERA

Sansewieria jest rośliną długowieczną i bardzo wytrzymałą na niekorzystne warunki: suszę, duże różnice temperatur, silne nasłonecznienie. Nie lubi tylko nadmiernego podlewania. Roślina dorasta do 100–120 cm wysokości. Długie, ostro zakończone, wzniesione liście, o 5–6 cm szerokości i zielonej barwie, wyrastają bezpośrednio z podłoża (co roku pojawiają się 2–3 nowe).

Latem podlewamy raz na 1–2 tygodnie, zimą nawet co 3 tygodnie. Roślin nie zraszamy, nie stosujemy nabłyszczaczy (liście wystarczy przecierać wilgotną szmatką). Nawozimy tylko latem, płynnym nawozem wieloskładnikowym (np. dla kaktusów). Młodsze rośliny przesadzamy co 2 lata, natomiast starsze – co 3 lata. Pamiętajmy o wsypaniu na dno doniczki 2–3 cm warstwy drenażu.

SKRZYDŁOKWIAT

Skrzydłokwiat w warunkach naturalnych występuje na obszarach tropikalnych Ameryki Środkowej i Południowej, ale uprawiane są też gatunki pochodzące z obszarów Azji. Liście ma skórzaste i połyskliwe, wyrastające na długich ogonkach. Drobne i niepozorne kwiaty, barwy białawej lub żółtawozielonej, zebrane są kolbowate kwiatostany na szczycie pędu i otulone u podstawy białą pochwą kwiatostanową.

Wymaga stanowiska wilgotnego, półcienistego, osłoniętego od bezpośredniego nasłonecznienia. Optymalna temperatura powinna znajdować się w przedziale 18º C do 21º C w okresie letnim i kilka stopni mniej w okresie spoczynku zimowego. Roślina powinna mieć stale wilgotną glebę. Skrzydłokwiat lubi zraszanie.

STORCZYK – FALENOPSIS

Roślina o wąskich, zielonych i strzelistych liściach, pomiędzy których wyrastają zgrubiałe łodygi. Na ich szczycie pojawiają się piękne kwiaty w kolorze fioletowo- liliowym, nakrapianych białymi plamkami.

Kwiat lubi miejsca nasłonecznione i bardzo wilgotne. Temperatura powinna być dość wysoka, powyżej 20º C. Podlewa się go raz w tygodniu –polega to na tym że plastikową doniczkę w której znajduje się kwiat wstawiamy do dodatkowego pojemnika z wodą, w której przebywa około godziny - w ten sposób robiąc mu kąpiel.

 

TULIPAN

Tulipan jest pięknie kwitnącą wieloletnią rośliną cebulową należącą do rodziny liliowatych. Cechą charakterystyczną dla większości odmian tulipana jest posiadanie nierozgałęzionej łodygi o długości 7 cm do 75 cm. Bezogonkowe liście są kształtu eliptycznego lub lancetowatego. Kwiaty składają się z sześciu płatków o bardzo zróżnicowanym kształcie, wielkości i kolorze. Często również słupek i pręciki są elementami bardzo ozdobnymi.

Tulipany nie są szczególnie wymagającymi roślinami. Wszelkie zabiegi pielęgnacyjne ograniczają się do tego, aby gleba nie była zbyt sucha, a także ochrony przed szkodnikami.

ZAMIOKULKAS

Roślina pochodzi z Tanzanii. Ma długie pędy z ciemnozielonymi liśćmi, w których gromadzi się woda. Rośnie wolno. Może osiągać wysokość 1 metra.

Zamiokulkas nie lubi bardzo nasłonecznionych miejsc, jednak w miejscach mocno zaciemnionych liście mogą się wydłużać i zmieniać kolor na jasnozielonych. Jest bardzo odporny na szkodniki. Roślina ta w okresie letnim potrzebuje od 20 do 30º C, a w okresie zimowym od 16 do 18 . Nie lubi zbyt obfitego podlewania , gdyż może tracić liście.

ZIELISTKA

Zielistka to jedna z najmniej wymagających roślin uprawianych. W naturalny warunkach ojczyzną jej jest Afryka Południowa. Liście wąskie osiągają długość do 45 centymetrów. Najciekawszą odmianą jest odmiana o liściach z biało-żółtym paskiem.

Zielistka potrafi przystosować się do każdych warunków termalnych jak również oświetleniowych. W okresie intensywnego wzrostu tj. od lutego do września wymaga intensywnego podlewania, w zimie natomiast ograniczamy podlewanie i jeśli jest to możliwe obniżamy o kilka stopni temperaturę uprawy.

Koniec