pobierz 7,1 MB

Adres redakcji:Akademia Morska w Szczecinieul. Starzyńskiego 8, 70-506 Szczecintel. 091/ 48 09 645, fax. 091/48 09 723e-mail: [email protected],[email protected]

Zespół redakcyjny:Bernard Wiśniewski – Redaktor Naczelny, ElwiraGoryczko, Marta Baranowska, Monika Jagielska,Teresa Jasiunas, Paulina MańkowskaProjekt okładki: Katarzyna Sienkiewicz, Opracowanie i skład komputerowy: Monika Jagielska

Akademickie Aktualności Morskie ISSN 1508-7786

Magazyn Informacyjny Akademii Morskiej Nakład: 350 egz.

Redakcja przyjmuje teksty wyłączniew formie elektronicznej, zastrzegasobie prawo do skracania i adiustacjitekstów oraz zmiany ich tytułów. Nie zwracamy materiałów niezamó-wionych. Autorzy publikacji zamiesz-czanych w biuletynie nie otrzymująhonorariów oraz akceptują ukazaniesię artykułów w wersji drukowanejoraz internetowej magazynu.

Szanowni Czytelnicy!

Z nadejściem wiosny – to nie primaaprilis – oddajemy do Państwa rąkdrugi tegoroczny numer AkademickichAktualności Morskich. Z zadowoleniempragnę podkreślić, że nasza propozycjawspółpracy została ze zrozumieniemprzyjęta. Zaowocowała tym, że gronoosób współtworzących znacznie się po-większyło. Efektem tego jest kilka cie-kawych artykułów, z którymi będzieciemieli Państwo okazję się zapoznać.

Poruszamy nowe tematy, którechcielibyśmy kontynuować. Pisząc o ko-łach naukowych, pragniemy przybliżyćich działalność i zadania. Aby zajrzeć w sprawy związane z ich finansowa-niem, zwróciliśmy się z pytaniami doProrektora ds. Nauczania dr. inż. Prze-mysława Rajewskiego. Pojawia się cyklspotkań z językiem angielskim, w któ-rym zamieszczać będziemy różne cie-kawe historie, zabawy i nie tylko. W numerze znajdą także Państwo za-powiedzi konferencji organizowanychprzez AM oraz informacje, w skrócie uj-mujące ważniejsze wydarzenia nauczelni.

Ponieważ jedna jaskółka nie czyniwiosny, stąd też apel do Państwa, abyprzełamać się i podjąć z czasopismemwspółpracę. Redakcja bardzo chętniebędzie wspierać każdą inicjatywę. A więc gorąco zachęcam! Dzielcie sięswoimi spostrzeżeniami, doświadcze-niami czy nawet spędzaniem miłoczasu. Wspólnie twórzmy płaszczyznęnp. poznawania własnego miejscapracy. A wiele jest nieodkrytych miejsc!Być może rozpoczniemy wędrówkę poAkademii Morskiej? Może pozwoli namto spojrzeć na uczelnię z innej perspek-tywy?

Życzę miłej lektury, pozdrawiam i czekam na Państwa maile!

Redaktor Naczelnyprof. dr hab. inż. Bernard Wiśniewski

Rozmowa z Prorektorem ds. Nauczaniadr. inż. Przemysławem Rajewskim ............................ 2–3

Młodzi w St. Petersburgu ........................................ 4–5

Doktorat po holendersku ........................................ 6–7

Przemysł wydobywczy i nawigacja ........................... 8–9

Akademia Morska – partner projektów Balc Sea Region ...................................................... 10

Rozwój radionawigacji komórkowej – cz. 1 .............. 11

Co słychać na Wydziale Mechanicznym ................... 12

Bezpieczeństwo na morzu – OSRM .......................... 13

Studenckie ABC i nie tylko ................................. 14–15

Konstanty Maciejewicz – nawigator i wychowawca .......................................................... 16

„Dar Pomorza” – 100-lecie zwodowania .................. 17

Play with English ................................................. 18–19

Od przedszkola... do akademii ........................... 20–21

Żegluj z Akademią Morską – Spotkanie z kpt. Joanną Pajkowską .................... 22–23

Pod spinakerem – IX Regaty Unity Line .............. 24–25

Czy to już koniec stoczni? ......................................... 25

Z zapisków shipspoera – Kanał Kiloński ............... 26

Zakotwiczyły w Szczecinie ....................................... 27

Akademia Morska spełniamarzenia studentów .......................................... 28–29

A szalupa płynąć musi! ............................................. 30

Zapowiedzi konferencji ...................................... 31–32

Akademickie Aktualności Morskie 2 nr 2(61) 2009

Koła naukowe

AAM: Proszę powiedzieć, jakwygląda kwes�a organizacji kółnaukowych w Akademii Mor-skiej?

Przemysław Rajewski: W chwiliobecnej na uczelni działa 8 kół nau-kowych: na Wydziale Nawigacyj-nym: METACENT i IRM; naWydziale Mechanicznym Koło Nau-kowe Badań Siłowni Okrętowych;na Wydziale Inżyniersko-Ekono-micznym Transportu jest ich 5:

KN Teraz Jakość,KN Zastosowań Informatyki,KN Inżynieria Transportu,KN Logistyki i Transportu,KN Żeglugi Śródlądowej.

AAM: To sporo. Jak zatem onedziałają – czy są określone za-sady, formy?P.R.: W pierwszej kolejności nowo

powstałe koło naukowe trzeba

zarejestrować. Opiekun występuje z pismem, w którym podaje nazwękoła, siedzibę oraz swoje dane.Powstaje statut koła, który zawieracele i sposób realizacji wyznaczonychzadań, określa preferencje członkówi ich obowiązki oraz zasady działania,w tym zarząd koła, oraz kompetencjei sposób finansowania.

AAM: Mówi Pan Rektor o fi-nansowaniu – jak zatem stu-denci zdobywają pieniądze natego typu działalność?P.R.: Finansowanie odbywa się

z trzech niezależnych źródeł. Popierwsze, jest wydzielona kwota,która została ustalona w porozu-mieniu z Samorządem Studenckim;po drugie, jest przekazywana sumaz Fundacji Rozwoju AM w Szczeci-nie; a także zbierane są doraźnie fi-nanse przez członków kół naposzczególne imprezy.

Na początku kadencji przewod-niczący koła przedstawia prelimi-narz na dany rok akademicki.Prorektor ds. Nauczania dostoso-wuje plany do realiów i środków,jakimi dysponuje, natomiast kon-kretne decyzje zapadają już w Sa-morządzie Studenckim, co pozwalana samodzielność w dysponowa-niu środkami.

AAM: Jaka dokładnie jest rolaProrektora ds. Nauczania?P.R.: Nadzoruje finansowanie

ich działalności oraz wspiera aktyw-ność, pełniąc tylko funkcję kontrol-ną. Wydatkowanie powierzonychśrodków, jak i podejmowanie de-cyzji leży już w ges�i SamorząduStudenckiego.

AAM: Muszę przyznać, że stu-denci w tych kołach bardzoprężnie działają. Co ich mobili-

Statut Akademii Morskiej w Szczecinie

§ 67 Organizacje studenckie

1. Studenci mają prawo do zrzeszania się w stowarzyszeniach i uczelnianychorganizacjach studenckich, w szczególności w kołach naukowych, artystycznych i sportowych.

Akademickie Aktualności Morskie nr 1(60) 2009 3

Koła naukowe

zuje? Czego oczekuje się od kółnaukowych w naszej uczelni?P.R.: Działalność kół naukowych

ma spełniać 2 funkcje. Przedewszystkim chodzi o związanie kół z działalnością naukową uczelni,wdrażanie studentów do prac nau-kowych i naukowo-badawczychrealizowanych w akademii, a tymsamym prezentowanie tych prac nazewnątrz oraz na innych forach.Druga funkcja polega na prezento-waniu autorów i ich prac, co wiążesię z podnoszeniem pres�żu uczelnina zewnątrz, a także z umożliwie-niem studentom zaprezentowaniasiebie na rynku pracy.

AAM: Spłynęły już wszystkiepreliminarze na 2009 r. Na coprzede wszystkim przeznaczanesą fundusze?

P.R.: W budżetach na pierw-szym miejscu wymieniane są wy-jazdy na konferencje, warsztaty,sympozja. Dla młodych ludzi jestto okazja zaprezentowania swoichosiągnięć, zapoznania z innymimiłośnikami danej dziedziny orazwymiana doświadczeniami. Orga-nizacja szkoleń dla studentów orazspotkań promujących uczelnię w szkołach średnich wiąże się z przygotowaniem folderów i an-kiet, dlatego też część środkówprzeznaczana jest na wyposażeniew sprzęt umożliwiający badania,na zakup materiałów biurowychitp. Różnorodność kół powoduje,że potrzeby są dostosowywane dorealizacji zakładanych zadań i ce-lów.

Z pewnością środki, jakimi dys-ponujemy, nie wystarczają na

wszystkie potrzeby, jednak nawią-zywanie współpracy z przed-siębiorstwami, udział w zajęciachpraktycznych pozwala na zminima-lizowanie niektórych kosztów i po-zyskanie sponsorów dofinansowa-nia z zewnątrz.

AAM: Koła naukowe to takżeaktywna promocja uczelni.P.R.: Tak, to prawda. Organizo-

wanie spotkań oraz wyjazdy pro-mujące np. żeglugę śródlądowąwśród młodzieży szkół podstawo-wych i średnich przyczyniają się dopokazania na zewnątrz tej ciekawejdziałalności studentów naszejuczelni.

AAM: Dziękuję za rozmowę. �

Rozmawiała: Elwira Goryczko

W dniach 14–18 kwietnia2008 r. w St. Petersburgu

odbyła się IX Międzynarodowa Kon-ferencja Młodych Specjalistów i Stu-dentów. Udział w niej wzięli przed-stawiciele naszej uczelni.

Żegluga śródlądowa, jak rów-nież gospodarka wodna w Polsce sądziedzinami pozostawiającymi wie-le do życzenia. Unia Europejska w śródlądowym transporcie wod-nym już dawno zauważyła potencjałprzewozów towarowych jako alter-natywę dla coraz bardziej zakorko-wanych dróg samochodowych. Teprzesłanki sprawiły, że podjęliśmyinicjatywę utworzenia Koła Nauko-wego Żeglugi Śródlądowej Akade-mii Morskiej w Szczecinie. W działal-ności koła uczestniczą studencipragnący wspierać rozwój żeglugiśródlądowej poprzez autorskie i in-nowacyjne rozwiązania.

Mimo iż KNŻŚ działa dopieroniecałe dwa lata, już teraz możemypochwalić się kilkoma sukcesami.W kwietniu 2008 roku wraz z ko-legą Jakubem Żmudzińskim uczest-niczyliśmy w IX Międzynarodowej

Konferencji Młodych Specjalistówi Studentów.

Wystąpienia nasze dotyczyłyzagadnień rozwoju żeglugi śród-lądowej w Polsce. Ponadto odby-liśmy dwutygodniowe praktyki w laboratorium hydrotechnicznymim. prof. Timanowa oraz w labora-torium modelowania ruchu stat-ków i hydrologii kadłuba statku.

Wyjazd był dla nas niesamowi-tym przeżyciem. Miasto wywarłona nas ogromne wrażenie. Szerokieulice, wiele mostów – większośćzwodzonych, przepiękne budowle i mnóstwo kanałów. Spacery brze-giem Newy pozwoliły poznać tam-tejszą architekturę i zagospo-darowanie rzeki. Nie bez kozery St.Petersburg nazywany jest WenecjąPółnocy. Miasto jest jednym z cen-trów muzealnych świata. Podczaspobytu zwiedziliśmy między in-nymi Ermitaż, który zachwycił nasnie tylko przepychem i bogactwemformy samego budynku, ale takżeilością zgromadzonych eksponatównajwiększych malarzy i rzeźbiarzycałego świata.

Zakwaterowaliśmy się, jak przy-stało na studentów w akademiku,głównie ze względu na niskiekoszty. Ale również dlatego, żechcieliśmy zobaczyć, jak mieszkająstudenci Akademii Morskiej w Rosji. Akademiki dzielą się tu nażeńskie i męskie. Przed wejściempor�er, studenci trzymający dyżurycałą dobę, każdy ubrany w mundur,wspólne sale rozrywek, cisza


Koło Naukowe Żeglugi Śródlądowej

Młodzi w St. Petersburgu

Stoją od lewej: dr H. Gorowa, prof. A. Hofman, prof. O. Beziukow, dr K. Stepanowska,

dr W. Pasewicz, J. Żmudziński, prof. I. Ariefiew, prof. W. Wawrzyniak

Model 1:10 barki P32 towarowej z napędem,

zanurzenie 3 m, szybkość 20 km/h

Autor artykułu przed wejściem do budynku Akademii Morskiej

im. Admirała Makarowa w St. Petersburgu

nocna, czas na naukę. Zasady takie,jakie u nas panowały kilkadziesiątlat temu i są nam znane jedynie z opowieści kadry profesorskiej.Jednak odnieśliśmy wrażenie, żepanujące tam warunki dobrzewpływają na poziom edukacyjnystudentów.

Laboratoria, w których odby-waliśmy praktyki, były świetnie wy-posażone. Przygotowane do prze-prowadzania przeróżnych badań,zarówno dróg wodnych, jak i sa-mych statków oraz ich wpływu naotoczenie. Od opiekunów labora-

toriów uzyskaliśmy wiele przydat-nych informacji. Najciekawszą kwe-s�ą, jakiej nas nauczono podczaspraktyk, był fakt, iż nie zawszesprawdzają się skomplikowane i nafaszerowane elektroniką bu-dowle.

Najistotniejszą częścią naszejwizyty w St. Petersburgu była kon-ferencja. Obrady odbywały się w przepięknym budynku z bogatozdobionymi salami konferencyj-nymi. W trakcie ich trwania w bu-dynku nagrywano film stylizowanyna wiek XVIII. Po korytarzach prze-chadzały się panie i panowie w przepięknych strojach z epoki.Można było poczuć klimat tych po-mieszczeń i atmosferę minionychwieków. Tylko lustra i własne odbi-cia przypominały o teraźniejszości.

W konferencji uczestniczyłowielu studentów, doktorów, profe-sorów oraz rektorzy uczelni. Spe-cjalnym gościem była Pani KonsulRP. Nie ukrywam, ranga konferencjiprzerosła nasze oczekiwania i spo-tęgowała zdenerwowanie przedprezentacją. Wystąpiłem jakodrugi. Poruszyłem temat nauczaniaprzez internet jako alternatywy dlametod tradycyjnych na przykładziekadry pływającej w żegludze

śródlądowej. Było to moje pierw-sze wystąpienie publiczne przedtakim gronem specjalistów. Udałomi się przebrnąć bez wpadki. JakubŻmudziński też zaprezentował siędobrze. Językami obowiązującymina konferencji były rosyjski i an-gielski. Obaj wybraliśmy język an-gielski.

Podczas obrad poznaliśmy stu-dentów z St. Petersburga, zaprosi-liśmy ich do udziału w konferencjach,które mamy zamiar zorganizować,i do odwiedzenia Szczecina. Zainicjo-waliśmy również rozmowy o możli-wości odbywania praktyk i wymiany z naszą uczelnią. Podczas wizyty u JMRektora Uniwersytetu KomunikacjiWodnych zostaliśmy zaproszeni dostudiowania na studiach II stopnia –magisterskich. Był to bardzo miłygest, jednak z powodu niedostatecz-nej znajomości języka rosyjskiego nieprzyjęliśmy zaproszenia.

Pobyt w St. Petersburgu okazałsię wspaniałą przygodą. Z całąpewnością mogę stwierdzić, iż jestto jedno z najciekawszych miejsc,jakie dane mi było zwiedzać. Pole-cam każdemu St. Petersburg. �

Tekst i zdjęcia:

Kasper Jędrzychowski,

prezes Koła Naukowego Żeglugi Śródlądowej


Koło Naukowe Żeglugi Śródlądowej

Model zapory z profilowanym spadkiem (wykonany ze szkła organicznego) Basen do badań kadłubów statków i ruchu statku

nośność 2500 t, dł. 99,5 m, szer. 15 m, wys. 14,3 m,

Zaczęło się od podejrzanej re-cenzji. Otworzyłem ją i onie-

miałem. Dwie strony uwag i naukowe wywody poparte rysun-kami i wzorami. Do tego dołączonyspis literatury! Po raz pierwszy ktośnapisał tak szczegółową recenzjęmojego artykułu. Recenzja po-nadto była rzeczowa.

Zacząłem poszukiwania autoratego dzieła, ale to niełatwe – re-cenzent przecież jest anonimowy.Co jednak mogą zdziałać znajo-mości, zwłaszcza z piękniejszą stro-ną organizatorów konferencji…Okazało się, że recenzentem byłPeter van Gelder, mój stary zna-jomy, specjalista od metod staty-stycznych w hydrotechnice, profe-sor z Del�. Ale żeby Peter poświę-cił kilka godzin na napisanie jakiejśmało ważnej recenzji? Niemożliwe,ten facet przecież nie wysiada z sa-molotu. Niemniej jednak napi-sałem do niego. Okazało się, żePeter zlecił napisanie recenzji swo-jemu doktorantowi. W ten właśniesposób poznałem Nguyena Quya,doktoranta z Wietnamu.

Warto wspomnieć o moim po-czątkowym dylemacie, jaki miałemprzy zwracaniu się do młodszegokolegi. W Wietnamie, podobnie jak

w Chinach, nazwisko składa się z na-zwiska właściwego, drugiego imie-nia i imienia pierwszego. Pro-blemem jest to, że nazwiskoNguyen nosi prawie 40% populacji,a więc zgodnie z tradycją wiet-namską nazywałem naszego sym-patycznego doktoranta po prostuQuy. Okazało się, że zajmuje się bar-dzo podobnym zagadnieniem domojego, a więc robieniem czegośz niczego, czyli inaczej pomna-żaniem pomiarów poprzez staty-styczne sztuczki (zwanym powa-żnie resamplingiem i metodamiMonte Carlo). Jest to piękne i bardzo motywujące zajęcie przy-pominające trochę hodowlę. Któżbowiem nie lubi dostawać czegoś zadarmo? Nasza znajomość naukowarozwijała się i zaowocowała kilkomawspólnymi artykułami. Pewnegorazu Peter zadzwonił i spytał, czy niezechciałbym zostać recenzentemQuya. Oczywiście, że chciałem. Dotakich rzeczy nie trzeba namawiać,

pierwsza recenzja doktoratu i to odrazu w Del� – największej politech-nice europejskiej!

Studia doktoranckie w Del�trwają 5 lat. Doktorant ma niewieleobowiązków poza pisaniem dokto-ratu. Uczestniczy jednak w wykładachi wykonuje pomocnicze prace narzecz katedry. Ma swój pokój, biurkoi pracuje. Dużo pracuje. Quy zostałwysłany do Del� przez rząd Wiet-namu, który wie, ile znaczy wiedzazdobyta w doskonałym ośrodkuakademickim i że jedyny posiadanyprzez Wietnam symulator ruchustatków powinien mieć dobrąopiekę naukową.

Oczywiście na obronę wpadłem w ostatniej chwili, zbyt pewny znajo-mości geografii miasta, co przełożyłosię na kluczenie, albo to Del� zmieniłosię po mojej ostatniej wizycie. Od razupo przywitaniu zostałem zabrany doprzebieralni. Obowiązkowy strój: toga,biret i szary krawat. Potem obrady ko-misji przy zamkniętych drzwiach.


My za granicą

DoktoratKomisja i Doktorant. Od lewej na dole: Prof. C. van Rhee, Dr P. van Gelder, Doktorant, Prof. J. Vrijling, Pani Beadle, od lewej na górze:Prof. H. Ligteringen, Pełnomocnik Rektora, Autor, Dr S. Nakamura, Prof. Zou Zaojian

W komisji zasiada reprezentant rek-tora, promotor (supervisor), dwóchvice-promotorów (co-supervisors)oraz trzech recenzentów (opponents).Nad ceremoniałem czuwa tzw. Beadle(Pedel), czyli ktoś w rodzaju urzędnikauczelnianego odpowiedzialnego zaprzebieg doktoratów (w Del� jest tomiła Pani). Beadle dla podkreśleniawładzy urzędu jest zaopatrzona w pięknie zdobioną laskę. Podczas na-rady w komisji ustalamy zestaw pytańdo kandydata.

Wybija godzina obrony. Wcho-dzimy gęsiego za przewodniczącymi usadawiamy się naprzeciwko sie-

bie, recenzenci i promotorzyosobno. Oddaje to charakter kry-tycznego nastawienia do siebieprzeciwnych stron obrony. Oczy-wiście w pozytywnym sensie. Powysłuchaniu 20-minutowego wy-stąpienia kandydata komisja wzięłago w krzyżowy ogień pytań. Muszędodać, że członkowie komisjisiedzą, ale wkładają biret po to,aby jak stwierdził przewodnicy,„deszcz odpowiedzi nie zmoczyłgłowy dostojnym pytającym”...

Jedno z pytań dotyczy zwykle za-gadnień ogólnych i jest z gatunkulekkich i rozśmieszających (tutajdotyczyło ruchu drogowego w Wietnamie).

Po godzinie (co do sekundy) dosali weszła Beadle i zastukała 3-krotnie laską, głośno wyma-wiając: „Hora Est”’ i tym samymnakazując zakończenie tej częściobrony. I nieważne, czy trwa dys-kusja i jakie jest jej stadium.

To piękny zwyczaj. Nie powiem,że nie przydałby się u nas. Wywo-dzi się on z przekonania, że uczenimężowie mogą tak dyskutować

w nieskończoność, więc rama cza-sowa w postaci godziny musi wy-starczyć do podjęcia decyzji.Dodam, że zachowane jest zwycza-jowe zwracanie się do siebie pod-czas zadawania pytań, pomimo iżobrona odbywa się po angielsku,(zobacz minisłownik). To z jednejstrony śmiesznie, gdy słucha się,jak wykrzywiamy sobie języki nad„chrapliwym” holenderskim, ale z drugiej kultywuje to szacunek dlahistorii i tradycji kraju.

Po zakończeniu pierwszej częściobrony, na sygnał przewod-niczącego, komisja wstaje i wycho-dzi gęsiego, zachowując, o ile tomożliwe, powagę i marsowe miny,jak zwykle po to, aby nie dawaćzbyt dużej nadziei wymaglowa-nemu kandydatowi. W osobnympokoju odbywa się dyskusja. Tu by-liśmy zgodni – doskonały doktorat,chociaż problemy z komunikacją,Quy to antytalent językowy.

Po obradach i głosowaniuwchodzimy razem, zajmującmiejsce już po jednej stronie sali.Werdykt ogłaszany jest na stojąco,

po holendersku. Przewodniczącytrzyma wielki rulon z dyplomem,który odczytuje i wręcza nowo mia-nowanemu doktorowi. Sympa-tyczne jest również odczytanieżyciorysu kandydata przez promo-tora, w którym już na wesoło po-kazana jest droga do uzyskaniastopnia Doctor of Philosophy.Droga, która przecięła się z mojąkilka lat wcześniej, po otrzymaniudziwnej recenzji …

Lucjan Gucma

MinisłownikZwroty obowiązujące

podczas obrony pracy naukowej w Holandii:

do kandydata – waarde promovenda / zdatny kandydacie

do przewodniczącego rektora – mijnheer de rector / Jego Magnificencjo

do promotora – hooggeachte promotor / szanowany promotorze

do vice-promotora – zeergeleerde promotor / uczony promotorze

do promotora, jeśli nie posiada stopnia doktora – geachte promotor / honorowy promotorze

do profesorów recenzentów – hooggeleerde opponent / najbardziej uczony recenzencie

do recenzentów ze stopniem doktora – zeergeleerde opponent / uczony recenzencie


My za granicą

po holendersku

Po obronie zasłużone gratulacje


Projekty

Szacuje się, że jest to początekekspansji eksploracyjnej pod-

morskich złóż. Setki statków ba-dawczych każdego dnia na wodachcałego świata dokonują skompli-kowanych pomiarów prowadzo-nych w celu zidentyfikowaniapotencjalnych rezerwuarów ropy i gazu.

Rozwijający się przemysł górni-czy tworzy miejsca pracy dla wieluzawodów, m.in. geologów, geofizy-ków, inżynierów górnictwa, aletakże dla osób, których zadaniemjest prowadzenie pomiarów i na-wigacji przy wykorzystaniu zło-żonych programów nawigacyjnych,gromadzenie i interpretacja róż-nego rodzaju danych pomiaro-wych, obsługa urządzeń nawiga-cyjnych i pomiarowych. Osobę o takich kwalifikacjach, a raczejosobę, która jest w stanie wykony-wać szereg wspomnianych wyżejzadań, nazywa się z angielskiego„offshore surveyor”. W firmachwydobywczych zasobów energe-tycznych dna mórz i oceanów(offshorowych) na całym świeciezawód surveyora wykonują przedewszystkim geodeci i hydrografo-wie, znacznie rzadziej geografowie,sporadycznie nawigatorzy morscy.Różnorodność wykonywanych za-dań podczas eksploracji dna mor-

skiego, w których wykorzystywanyjest wysoce specjalistyczny tech-nologicznie sprzęt, powoduje, żepraca na stanowisku surveyora jestciekawą alternatywą dla nawiga-tora morskiego, jednak wymaga odniego poszerzenia swojej wiedzy w zakresie geodezji i pomiarów hy-drograficznych.

Ogólnie zadania w przemyślewydobywczym dna morskiego,w których wykorzystywana jest na-wigacja i geodezja, podzielić mo-żna na zadania: geotechniczne,geofizyczne i pomiarowe.

Projekty geotechniczne obej-mują zakres prac związanych z oceną rodzaju, struktury i wy-trzymałości gruntu dna morskiego,na którym planuje się zbudowaćobiekt techniczny.

Podstawowym zadaniem jesttu pobieranie próbek dna mor-skiego. Częstokroć prace odby-

wają się na głębokości powyżej1000 m.

Przy wykorzystaniu sytemu na-wigacyjnego pozycjonuje się prze-twornik echosondy wielowiązkowejna punkt geodezyjny, w którym po-brana zostanie próbka dna.

W miejscu tym mierzy sięwstępną głębokość oraz głębokośćprojektową przy wykorzystaniuurządzenia CTD Probe (Conduc-vity, Temperature, Density).

Po wykonaniu pomiaru głębo-kości ustalany jest punkt referen-cyjny CRP (Central ReferencePoint), w tym przypadku jest tośrodek wieży wiertniczej (punktwiercenia). Następnie rozpoczynasię proces opuszczania wiertła nadno. Kontrolę głębokości wiertłaoraz pozycji przeprowadza się zapomocą systemu akustycznego,zazwyczaj techniką SBL (ShortBase Line). Aktualna pozycjastatku i wiertła kontrolowana jestw dedykowanym systemie nawi-gacyjnym i przekazywana do sys-temu DP (Dynamic PosioningSystem).

Projekty geofizyczne poprze-dzają prace geotechniczne i do-

Przemysł wydobywczy

Przykładowa instalacja służąca do wydobyciaropy naowej wraz ze statkiem typu FPSO(Floang Producon, Storage and Offloading)

Obecnie znaczną część podstawowychsurowców energetycznych, do których należą gaz i ropa naowa, pozyskuje się,eksploatując zasoby dna morskiego.


Projekty

i nawigacjastarczają informacji na tematukształtowania dna morskiego,głębokości, przeszkód zalegającychna dnie. W ramach tych projektówbuduje się trójwymiarowe nume-ryczne modele dna morskiegowraz z identyfikacją potencjalnychwraków i innych obiektów.

Wykorzystuje się w tym celuprzede wszystkim echosondy wielo-wiązkowe i sonary boczne. Modeledna umożliwiają podjęcie właściwejdecyzji, co do trasy przebiegu ruro-ciągu czy pozycji manifoldu.

Projekty pomiarowe zależą odrodzajów prac związanych z wyko-rzystywaniem morskich zasobównaturalnych, do których zalicza się:

− pomiary sejsmiczne,− pozycjonowanie statku, urzą-

dzeń ROV (Remote Operated Ve-hicle),

− kalibracja systemów pozycjo-nowania, żyrokompasów, syste-mów pozycjonowania akusty-cznego,

− pomiary głębokości i ukształ-towania dna morskiego,

− poszukiwanie wraków i innychobiektów zalegających na badanymakwenie,

− pobieranie próbek dna morza, − budowa instalacji technicz-

nych na dnie morskim,− układanie rurociągów i kabli

na dnie morskim,− przesuwanie, kotwiczenie

pla�orm wiertniczych,− pogłębianie akwenów,− integracja elementów sys-

temu wydobywczego,− monitoring i inwentaryzacja

funkcjonującej infrastruktury tech-nicznej,

− dostarczanie informacji me-teorologicznej.

Zawód surveyora integruje trzypodstawowe dyscypliny: geodezjęi kartografię, nawigację oraz hydro-grafię. W swojej pracy surveyorzmuszony jest wykorzystywaćróżne układy odniesienia i odwzo-rowania kartograficzne. Groma-dzone dane transformowane sąkilkukrotnie w czasie trwania pro-jektu. Podstawowym zadaniemprzed przystąpieniem do pomiarówjest kalibracja systemów nawigacyj-nych, podczas której wykorzystujesię tachimetry, teodolity, TotalSta-on, dalmierze laserowe. Nawiga-cja prowadzona jest w oparciu o system nawigacyjny, często bar-dzo złożony, umożliwiający: śledze-nie wielu obiektów nawodnych, jaki podwodnych, planowanie, projek-towanie, przeprowadzanie różnychtypów zadań pomiarowych orazgromadzenie danych zbieranychprzez urządzania hydrograficzne i systemy pozycjonowania.

W pracach offshorowych wyko-rzystuje się następujące systemy

pozycjonowania: satelitarne, aku-styczne, inercyjne.

Ze względu na wysokie wyma-gania odnośnie precyzji przeprowa-dzanych pomiarów nawodnychwykorzystuje się tylko technikiróżnicowe zapewniające dokład-ność pozycji, nie gorszą niż 30–50cm. Istotnym wyzwaniem jest nie-zawodność systemów, dlatego stan-dardem są tu przynajmniej dwaautonomiczne systemy z niezależnąścieżką uzyskiwania poprawekróżnicowych. W praktyce częstopracuje nawet 5 niezależnych syste-mów. Przykładem może tu być sys-tem wyprodukowany pod nazwąStarFix HP lub StarFix XP.

Systemy akustyczne wykorzy-stywane są do pozycjonowania podwodnego, np. pozycjonowanieurządzeń wiertniczych, urządzeńROV – system SBL, pozycjonowaniekonstrukcji, np. pla�orma Jack-Up– system LBL (Long Base Line).

Systemy inercyjne wykorzystujesię do pozycjonowania urządzeńROV jako alternatywę dla systemówakustycznych. Należy zauważyć, żewprowadzane systemy INS (InterialNavigaon System) są coraz dokład-niejsze. Wymieniane systemy pozy-cjonowania rozwijane są często w działach R&D (Research and Deve-lopment) konkretnych firm offshoro-wych i praktycznie nie funkcjonująkomercyjnie poza daną firmą.

Wydaje się, że profil kształceniaw naszej akademii idealnie odpo-wiada wymogom, jakie stawia sięprzed surveyorem i być może,część absolwentów wybierze tę in-teresującą pracę zawodową. �

Arkadiusz Tomczak


Projekty

Po sukcesie projektu Bal�c Ma-ster, uznanego za najlepszy pro-

jekt regionalny Unii Europejskiej w 2007 roku, Akademia Morska w Szczecinie przystępuje do dwóchkolejnych projektów z tzw. inicja-tywy Interreg. Są to projekty Effi-cienSea i Bal�c Master II. Oba będąrealizowane w latach 2009–2011.

Projekt EfficienSea powstał z inicjatywy administracji morskichkrajów nadbałtyckich, przedewszystkim skandynawskiej – duń-skiej, szwedzkiej i fińskiej. Całkowitybudżet projektu to ponad 8 mlneuro. Uczestniczy w nim 17 partne-rów z rejonu Morza Batyckiego orazNorwegia. Partnerem wiodącymjest Duńska Administracja Morska(Farvandsvesenet). Głównym celemprojektu jest poprawa bezpieczeń-stwa nawigacji na Bałtyku poprzezrealizację czterech głównych zadań.Są to:

1. Analiza ruchu statków naBałtyku, system AIS i metody mo-delowania ruchu jednostek;

2. E-nawigacja i zdalny pilotaż;3. Dynamiczne zarządzanie ry-

zykiem nawigacyjnym na akwenachmorskich;

4. Promocja zawodu maryna-rza i specjalny program praktyk.

Wszystkie zadania projektu sązgodne z zainteresowaniami ze-społu naukowego inżynierii ruchumorskiego, a część z nich jest w trakcie realizacji. Stawia to nasząakademię w pozycji silnego i waż-nego partnera naukowego w tymprojekcie. Należy zauważyć, że ad-

ministracje morskie innych krajównadbałtyckich wykazują dużą chęćdo wdrażania badań naukowych naakwenach morskich, co jest dodat-kowym atutem projektu i gwa-rancją, że jego efekty będązaimplementowane i mierzalne (nietylko długością zajmowanegomiejsca na półce przez wygenero-wane raporty).

Projekt Bal�c Master II jest kon-tynuacją poprzedniej edycji Bal�cMaster. W latach 2005–2007 naszaakademia uczestniczyła w projekcie,efektem było zbudowanie modelurozlewów ropopochodnych naBałtyku, który pozwala przewidziećwypadki jednostek na Morzu Bałtyc-kim oraz oszacować ich skutki.Druga edycja Bal�c Master jest na-kierowana na zwalczanie skutkówkatastrof tankowców i rozlewów ro-popochodnych. Zamierzeniem tego

projektu jest rozbudowanie naszegomodelu oraz budowa metody opty-malnej alokacji sił do zwalczania roz-lewów na wybrzeżu krajównadbałtyckich. Bal�c Master II dys-ponuje budżetem ponad 4 mlneuro. Uczestniczy w nim aż 35 part-nerów, m.in. ze Szwecji, Polski, Rosji,Danii, Finlandii, Niemiec, Łotwy i Litwy.

Doświadczenia zdobyte podczasbardzo aktywnej współpracy przyrealizacji projektu Bal�c Master napewno zaowocują w projektachEfficienSea i Bal�c Master II. Pro-jekty z tej dziedziny są niezwykletrudne w rozliczaniu, przez co mogązniechęcać potencjalnych partne-rów, ale kontakty nawiązywanepodczas ich realizacji rekompensująznakomicie wszystkie niedogod-ności. �

Lucjan Gucma

Wyniki uzyskane za pomocą modelu do oceny bezpieczeństwa nawigacyjnego zbudowanegoprzez zespół inżynierii ruchu morskiego (symulowane miejsca i wielkości rozlewów ropopo-chodnych w długim czasie dla przyjętego scenariusza ruchu jednostek)

Jeszcze parę lat temu radionawi-gacja była domeną nawigacji

morskiej i lotniczej. Wraz z rozpo-wszechnieniem systemów nawiga-cji osobistej praktycznie każdy maz nią do czynienia.

Korzystanie z niektórych tech-nik pozycjonowania komórkowegowiąże się z dodatkowymi opłatami.Warto te techniki poznać, zaś przedwyborem nawigacji postawić sobiepytania:

1. Gdzie (w jakim rejonieświata) będę potrzebować infor-macji o pozycji?

2. Jakiego rzędu dokładnościoczekuję?

3. Jak często chcę mieć aktuali-zowaną pozycję (czy wystarczającajest jednorazowa pozycja na żąda-nie, czy też wymagam ciągłości po-zycji)?

4. Jaki czas oczekiwania na po-zycję jest dla mnie do zaakcepto-wania?

5. Jakie wyposażenie w związkuz powyższym musi mieć mój tele-fon/terminal?

Zaczerpnięte informacje z kilkupublikacji prof. Chrisa Rizosa z Uni-wersytetu New South Wales w Syd-ney oraz od projektantów siecikomórkowych pozwolą znaleźć od-powiedź na tak postawione pyta-nia. Zacznijmy od podstaw.

Parametrami wykorzystywa-nymi powszechnie w telefonii ko-mórkowej do wyznaczenia liniipozycyjnych są: kąt odbioru syg-nału (kierunek, z którego sygnałdociera do anteny telefonu), czaspropagacji sygnału i siła sygnału

(odpowiadające pomiarowi od-ległości) oraz porównanie ze wzor-cem wielodrożności sygnału (wzo-rzec odbić sygnału od nieruchomejinfrastruktury lub wzorzec siły syg-nału może posłużyć wyznaczeniulinii pozycyjnych na zasadzie po-równawczej – tzw. Mul�path Pat-tern Matching).

Najbardziej popularnymi tech-nikami wyznaczenia pozycji są:triangulacja (pozycja dwuwymia-rowa oparta o znaną długość od-cinka między dwoma punktamiosnowy – stacjami bazowymi i po-miar dwóch kątów do niego przy-ległych), trilateracja (kiedy użyte sąminimum cztery pomiary odległoś-ciowe dla pozycji trójwymiarowej),mul�lateracja (pomiary różnic od-ległości od minimum trzech punk-tów osnowy – pozycjonowaniehiperboliczne) lub kombinacje tychtechnik.

Stacjami bazowymi sygnału po-miarowego (BTS – Base TransceiverSta�on) mogą być zarówno wieżeprzekaźnikowe telefonii komórko-wej (sieć komórkowa), jak i satelityGPS. Dlatego ogólnie techniki usta-lenia pozycji użytkownika można

podzielić na bazujące na sieci ko-mórkowej (network-based) lub ba-zujące na pomiarach satelitarnych(satellite based – aktualnie z sateli-tów GPS).

Inna klasyfikacja może dotyczyćmiejsca, w którym następuje fak-tyczne wyliczenie parametrów po-zycji: albo w telefonie komór-kowym, albo w centrum sieciowym(network control centre – NCC),prowadząc do rozwiązań terminalo-centrycznych (mobile terminal-user-centric), sieciocentrycznych(network-centric) lub hybrydowych.W technikach sieciocentrycznychpozycja użytkownika wyznaczanajest przez NCC i przesyłana do tele-fonu użytkownika, podczas gdy w technice terminalocentrycznejwyznaczenie pozycji następuje w te-lefonie użytkownika.

W związku z obszernością zagad-nienia w niniejszym artykule przed-stawione zostały rodzaje klasyfikacjitechnik sieci komórkowych. W kolej-nych numerach przybliżymy roz-wiązania terminalocentryczne oraztechniki sieciocentryczne i hybry-dowe. � Paweł Zalewski

Trilateracja pozycji w systemie GPS

Pozycjonowanie bazujące na sieci komórkowej

Rozwój radionawigacjikomórkowej – cz. 1


Nowinki


Co słychać ...

... na Wydziale Mechanicznym

� 13 stycznia Rada Wydziału jednomyślnie zaak-ceptowała przystąpienie Wydziału MechanicznegoAM do Zrzeszenia Bal�cNet-PlasmaTec. Jest to siećzajmująca się wprowadzaniem technologii ba-zujących na fizycznych plazmach w metaregionieobejmującym Białoruś, Danię, Estonię, Finlandię,Litwę, Łotwę, Niemcy, Norwegię, Rosję północno-zachodnią, Szwecję oraz Polskę. Uczestnictwo w stowarzyszeniu zaproponowano nam po na-wiązaniu współpracy z TZV Greifswald.

� 14 stycznia została przeprowadzona kontrola do-tycząca projektu „Opracowanie wytycznych do mo-dernizacji jednostek rybackich w aspekciezmniejszenia nakładów energetycznych i od-działywania na środowisko”, realizowanego w ra-mach SPO Rybołówstwo i Przetwórstwo Ryb2004–2006. Kontrola zakończona wynikiem pozy-tywnym została przeprowadzona przez inspektora i głównego specjalistę Biura Kontroli Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

� 28 stycznia doszło do spotkania z przedstawi-cielami firmy Woodwoord i określone zostały możli-wości i zakres obustronnej współpracy.

� 10 marca odbyło się Seminarium Naukowe, naktórym został wygłoszony referat pt.: „JET – euro-pejskie laboratorium termonuklearne. Udział Aka-demii Morskiej w badaniach syntezy termo-jądrowej”. Referat wygłosił dr Bohdan Bieg.

Rada Wydziału Mechanicznego i Senat AM za-akceptowały zatrudnienie prof. dr. hab. inż. PiotraBielawskiego na stanowisku profesora zwyczajnegona Wydziale Mechanicznym od dnia 1.03.2009 r.

� 4 lutego o godzinie 11 na Wydziale Matematyki, In-formatyki i Ekonometrii Uniwersytetu Zielonogór-skiego odbyła się publiczna obrona rozprawydoktorskiej mgr Moniki Kijewskiej. Temat pracybrzmiał: „Podziały domatyczne grafów i ich produk-tów”. Promotorem była dr hab. Maria Kwaśnik, profe-sor Politechniki Rzeszowskiej. Na recenzentów wybranizostali prof. dr hab. Mieczysław Borowiecki z Uniwer-sytetu Zielonogórskiego i prof. dr hab. Adam PawełWojda z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

Monika Kijewska ukończyła w 2001 roku studiana Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersy-

tetu Szczecińskiego. Studiowała na kierunku mate-matyka, specjalność zastosowania matematyki. Od roku 2000 pracowała w Gimnazjum nr 33 w Szczecinie oraz w Gimnazjum Towarzystwa Sa-lezjańskiego im. Św. Dominika Savio w Szczecinie.W Akademii Morskiej w Szczecinie pracuje od roku2004. Jest zatrudniona na Wydziale Mechanicznymw Instytucie Matematyki, Fizyki i Chemii.

Dyscypliną badawczą Moniki Kijewskiej jest ma-tematyka dyskretna. Zajmuje się ona wybranymiproblemami dotyczącymi dominowania w grafach,m.in. znajdowaniem największych podziałów do-matycznych grafów, zliczaniem tych podziałów,ustalaniem lub szacowaniem liczb domatycznychgrafów, rozwiązywaniem problemów typu Nor-dhausa–Gadduma. Warto dodać, że problem wy-znaczenia liczby domatycznej grafu wyrasta z obszaru sieci komputerowych.

Monika Kijewska jest autorką lub współautorką9 artykułów (w tym 3 opublikowanych w czasopis-mach zagranicznych). Brała również czynny udziałw 6 konferencjach naukowych (w tym 5 międzyna-rodowych). Jest członkiem Polskiego TowarzystwaMatematycznego.

Rada Wydziału Matematyki, Informatyki i Eko-nometrii Uniwersytetu Zielonogórskiego w dniu 4 lutego 2009 roku podjęła uchwałę o nadaniu Mo-nice Kijewskiej stopnia doktora nauk matematycz-nych.

� W lutym w Studium Doskonalenia Kadr Oficer-skich odbyły się 2 kontrole – 18 i 23 bm. Pierwsząprzeprowadził Lloyd, drugą Urząd Morski. Obie za-kończyły się wynikiem pozytywnym.

Doktor Monika Kijewska – gratulujemy!


Ośrodek Szkoleniowy Ratownictwa Morskiego

Badania przeprowadzane przezIzby Morskie w Szczecinie

i Gdyni przyczyniły się do wprowa-dzenia nowych rozwiązań konstruk-cyjnych i organizacyjnych, opraco-wane zostały bardziej rygorystyczneprzepisy. Podjęto dyskusję nt. bez-pieczeństwa pasażerów i załóg.

Duży wkład w zmiany wniosłarównież Akademia Morska w Szczecinie, która od 2000 rokurozpoczęła nabór na specjalnośćratownictwo. Młodzież przechodzibardzo wszechstronne szkolenienie tylko teoretyczne, ale i prak-tyczne. Duża liczba godzin spędza-nych w wodzie, zajęcia medyczne,symulacje akcji ratowniczych mająza zadanie przygotować młodzieżdo prowadzenia sprawnych akcjiratowniczych, zachowania „zimnejkrwi” w nieprzewidzianych, na-głych wypadkach. Budowa symula-torów, ciągłe doposażenie i uno-wocześnianie bazy laboratoryjnejto inwestycje mające zapewnić wy-sokie kwalifikacje naszym absol-wentom.

Niezmiernie ważnym elementemedukacyjnym okazały się zajęcia nasymulatorach, podczas których stu-denci uczą się manewrów, reagowa-nia w chwilach, gdy powstaniezagrożenie czy dojdzie do awarii.Mówi się, że tylko trening czyni mist-rza, a AM daje takie możliwości. Stu-denci podczas zajęć poznają tajnikipracy na statkach, zdobywają cenną

wiedzę i umiejętności bez narażaniażycia. Duża liczba praktyk morskichwyrabia w nich siłę i pokazuje, jak na-prawdę wygląda praca na morzu.Wiedza zdobyta w uczelni zapewniamłodym ludziom dobry start w życiezawodowe.

Pierwsze zajęcia praktyczne,tzw. kandydatka, odbywają się w Ośrodku Szkoleniowym Ratow-nictwa Morskiego, który posiadabardzo dobrze przygotowaną bazęszkoleniową i wyposażenie do zajęćpraktycznych. Kadra doświadczo-nych i wysoko wykwalifikowanychinstruktorów oraz wykładowcówzapewnia wysoki poziom zajęć.

Praktyka kandydacka obejmujecztery kursy podstawowe. Są to:Bezpieczeństwo własne i odpowie-dzialność wspólna; Podstawypierwszej pomocy medycznej; In-dywidualne techniki ratunkoweoraz Podstawy ochrony przeciw-pożarowej.

W OSRM prowadzone są takżespecjalistyczne szkolenia na róż-nych poziomach, szkolenia zgodnez wymaganiami kodeksu ISPS i naekspertów ADN oraz szkoleniawyższe.

Ponadto OSRM jest członkiemMiędzynarodowego Stowarzysze-nia Ośrodków Ratownictwa, dla-tego też prowadzone są tuszkolenia z zakresu ratownictwamorskiego, ochrony statku, ochro-ny przeciwpożarowej, jak również

specjalistyczne kursy dla załógzbiornikowców, chemikaliowcóworaz statków pasażerskich typu ro--ro.

Działania OSRM to także udział w projektach unijnych. W zeszłymroku podpisana została umowa narealizację szkoleń „Sternika ratun-kowej łodzi zrzutowej” w ramachProjektu „Kwalifikacje pracowni-ków perspektywą gospodarki mor-skiej” współfinansowanego z Euro-pejskiego Funduszu Społecznegooraz budżetu państwa w ramachPriorytetu 2 – Wzmocnienie roz-woju zasobów ludzkich w regio-nach Zintegrowanego ProgramuOperacyjnego Rozwoju Regional-nego.

W wyniku tej umowy zostałoprzeszkolonych 18 osób pracu-jących i zatrudnionych w gospo-darce morskiej, uzyskując certyfikatukończenia kursu: „Sternik ratunko-wej łodzi zrzutowej”. Zajęcia obej-mowały część teoretyczną i prak-tyczną, gdzie uczestnicy zaznaja-miali się z rozwojem konstrukcjiłodzi zrzutowej, jej aktualną bu-dową, wyposażeniem i obsługą. Na-tomiast w części praktycznejpoznawali obsługę łodzi na stano-wisku zrzutowym i jej zrzut, zasadyewakuacji „rannego” z łodzi, podej-mowanie „rozbitka” z wody wraz z manewrami na wodzie i podno-szeniem łodzi na stanowisko.

W kolejnych numerach naszegomagazynu postaramy się przybliżyćinne aspekty związane z bezpie-czeństwem na morzu. Te zagadnie-nia promuje nasza uczelnia, przezco pośrednio wpływa na wzrostbezpieczeństwa życia ludzkiego namorzu. � elle

Bezpieczeństwo na morzuPoczątkiem wielu zmian w kręgach morskichbyła największa katastrofa polskiej flotyhandlowej. 14 stycznia br. obchodziliśmy 16 rocznicę zatonięcia promu „Jan Heweliusz”.


D ział Spraw Morskich i Praktykoraz Biuro Karier Akademii

Morskiej w Szczecinie, w odpowiedzina wiele pytań studentów do-tyczących kontraktów, zorganizowaływ ostatnim czasie dwa spotkania.

Pierwsze odbyło się 10 grudnia2008 r. dla studentów III roku stu-diów dziennych, a 3 lutego 2009 r.dla studentów studiów niestacjo-narnych. Spotkania prowadziliprzedstawiciele Organizacji Mary-narzy Kontraktowych NSZZ Solidar-ność Paweł Pańka i TymoteuszListewnik.

Nasi goście w sposób przy-stępny przybliżyli studentomsprawy związane z podpisywaniemumów. Wskazali na co kandydacipowinni zwracać szczególną uwagę,gdy są zatrudniani przez agencjepośrednictwa pracy, jakie składnikiwynagrodzenia muszą się znajdo-wać w kontrakcie. Podkreślali, żebardzo istotne jest dokładne zapo-znanie się z układem zbiorowym,armatorskimi warunkami zatrud-nienia oraz ustawodawstwem krajubandery, pod którą mają pływać.

Studenci zaoczni z racji większejpraktyki zawodowej zadawali wię-cej pytań, albowiem z ich doświad-czenia wynika, że wiedza z tegozakresu niewątpliwie przydaje sięza każdym razem, kiedy trzebazłożyć podpis pod kontraktem. W obu spotkaniach uczestniczyłook. 100 osób.

15 stycznia 2009 r. gościliśmyfirmę Phoenocean przedstawicielaReederei Claus – Peter Offen.

Reederei Claus – Peter Offen(RCPO) jest jednym z największychna świecie armatorów kontenero-wych, który rozpoczął swoją działal-ność w 1971 roku. W chwiliobecnej posiada 90 statków zaj-mujących się przewozem kontene-rów, kolejne 30 będzie oddane w ciągu najbliższych lat.

Za pośrednictwem Phoenoceanw RCPO zatrudnionych jest około600 polskich oficerów, w tym wielunaszych absolwentów. W listopadzieubiegłego roku zostało podpisaneporozumienie z firmą Phoenoceandotyczące przyjmowania kadetów z naszej uczelni na praktyki. W wy-niku tego studenci AM mają możli-wość praktykowania na nowo-czesnych statkach handlowych, a poukończeniu akademii otrzymać pro-pozycję zatrudnienia na stanowiskuoficerskim.

Firma Phoenocean jest dobrzeznana w środowisku studenckim,dlatego w spotkaniu uczestniczyłook. 180 osób. Jak wynika z naszychinformacji, już 10 naszych studen-tów przeszło rekrutację na praktyki.

Biuro Karier

Spotkanie z Organizacją Marynarzy Kontraktowych NSZZ Solidarność dotyczące prawnychaspektów kontraktów

Studenckie ABC

Prezentacja firmy Phoenocean


W związku z sesją i obronamiprac na studiach inżynierskich BiuroKarier zorganizowało dwa warsztatydla studentów AM: „Wprowadzeniena rynek pracy” oraz „Umiejętnośćradzenia sobie ze stresem”.

Spotkanie z ostatnim rokiem stu-dentów kierunku Zarządzania i Inżynieria Produkcji dotyczyłoprzede wszystkim zagadnień związa-nych ze skutecznym szukaniempracy, dokumentami aplikacyjnymioraz możliwościami, jakie oferujerynek pracy. Studenci aktywnieuczestniczyli w zajęciach, gdyż więk-szość z nich miała już pierwsze doś-wiadczenia w poszukiwaniu zatru-dnienia. Kolejny warsztat dostarczył

uczestnikom wiedzy na temat stresu,mechanizmów i źródeł jego powsta-wania. Studenci poznali modelowereakcje ludzi podlegających działaniustresorów. Uczestnicy szkoleniauczyli się określać swoje mocne i słabe strony, co jest pomocne w ra-dzeniu sobie ze stresem, określaliczynniki znajdujące się w najbliższymotoczeniu, które działają stresogen-nie oraz nabyli wiedzę na tematróżnorodnych strategii przeciwdzia-łania negatywnym skutkom stresu.

W chwili obecnej trwają przygo-towania do II Konkursu Fotograficz-nego Biura Karier Akademii Mor-

skiej. W tym roku nasi studenci„zmierzą” się z tematem „AkademiaMorska – nie tylko morze, nie tylkodla mężczyzn”. W minionym roku nakonkurs napłynęło 66 zdjęć. Mamynadzieję, że w tym roku nadejdzieich więcej, a nasi studenci przyśląciekawe prace, które będzie możnazaprezentować na naszej uczelnii wśród pracodawców. Zdjęcia z I Konkursu Fotograficznego BiuraKarier Akademii Morskiej w Szczeci-nie pt. „Akademia Morska – po-wołanie, pasja czy pomysł na życie?”można obejrzeć w Galerii na stroniewww.biurokarier.am.szczecin.pl. �

Justyna Cejrowska

Biuro Karier

i nie tylko


Konstanty Maciejewicz

„Tak długo jak się o nim mówi, takdługo jest wśród nas”

– takimi słowami kapitan Wik-tor Czapp przywitał przybyłychuczestników środowiskowej konfe-rencji popularnonaukowej „Kon-stanty Maciejewicz, kapitankapitanów – nawigator i wycho-wawca”, która miała miejsce 28 lu-tego 2009 roku w AkademiiMorskiej w Szczecinie, a jej celembyło zaprezentowanie kandydatana patrona naszej uczelni.

Na konferencji wygłoszono re-feraty, bogato ilustrowane doku-mentami i fotografiami, m.in.: � Etos marynarski w życiu i pracykapitana K. Maciejewicza – kpt. ż.w.Jędrzej Porada, przedstawiciel AMw Szczecinie i „Bractwa Wybrzeża”;

� Rejs „Daru Pomorza” dookołaświata 13 IX 1934–03 IX 1935 poddowództwem kpt. K. Maciejewicza– kpt. ż.w. Józef Gawłowicz z AM w Szczecinie;

� Kapitan K. Maciejewicz – wy-bitny szczecinianin – mgr PiotrOwczarski, Przewodniczący Komi-tetu Społecznego „Żeglarski Szcze-cin”;

� Wspomnienia i anegdoty o kapi-tanie K. Maciejewiczu – „Macaju” –kpt. ż.w. Wiktor Czapp, PrezesSzczecińskiego Klubu KapitanówŻeglugi Wielkiej.

Na wystawie zgromadzono ory-ginalne dokumenty, dotąd nie-przedstawiane, m.in.: odznaczenia,świadectwa, legitymacje człon-kowskie, opinie itp. Taki zbiór mógł

powstać tylko dzięki nieocenio-nemu zaangażowaniu syna Kapi-tana – p. Olgierda Maciejewicza,obróbce fotograficznej kpt. ż.w.Jerzego Litwińskiego i opracowa-niom kolegów kpt. ż.j. JanuszaCharkiewicza PrzewodniczącegoKomisji Historii ZOZŻ oraz redaktora„Zeszytów Żeglarskich” JK AZS kpt.ż.j. Zenona Szostaka.

Nad bezpieczeństwem cennycheksponatów czuwał skutecznie stu-dent AM Andrzej Smacki z II rokuWydziału Nawigacyjnego.

Biuro prowadziła z wdziękiemstudentka AM Karolina Pińska z IIroku Wydz. Nawigacyjnego. Do jejzadań należało wydawanie bez-płatnych płyt CD z treścią trzech re-feratów oraz opieka nad „Listąuczestników” i „Księgą Wpisów”.

Konferencji przewodniczył kpt.ż.w. Zbigniew Sak – wychowanek K. Maciejewicza, członek Szczeciń-skiego Klubu Kapitanów ŻeglugiWielkiej, który w podsumowaniu

wyraził wielkie uznanie dla inicjato-rów konferencji i aktualności poru-szonej tematyki.

Spotkanie zaszczycił obecnościąProrektor ds. Nauczania dr inż. Prze-mysław Rajewski, który w inaugu-rującym wystąpieniu szczególniepodkreślił inicjatywę powrotu dotradycji i wzorców zawodowych,wychowawczych i dydaktycznychkpt. Maciejewicza.

Uczestnicy konferencji mieliokazję wyrazić swoją opinię w „Księdze Wpisów”. Z treści tychwpisów przebija troska o wycho-wanie morskie i entuzjazm, a nasorganizatorów przekonuje, że pla-nowane cele konferencji zostałyosiągnięte.

Na zakończenie pragnę pod-kreślić życzliwość KanclerzaAndrzeja Durajczyka i AdministracjiAM oraz pomoc i zaangażowanieKatarzyny Opalińskiej, RzecznikaPrasowego uczelni. �

Jędrzej Porada

Nawigator i wychowawca


Uroczyste symboliczne wodowanie

� g. 10.45 - zbiórka uczestników uroczys-tości na Nabrzeżu Pomorskim w Gdyni przydziobie żaglowca� g. 11.00 - powitanie uczestników i wprowadzenie do uroczystości przez Dy-rektora Centralnego Muzeum Morskiego� g. 11.10 - przekazanie prowadzenia uro-czystości komendantowi żaglowca� g. 11.15 - uroczyste symboliczne wodo-wanie na drugie stulecie wraz z odnowie-niem chrztu (zwyczajowa ceremonia przy

udziale matki chrzestnej i komendantastatku). Orkiestra wykonuje hymn morski� g. 11.20 - podniesienie bandery. Orkiestra gra hymn państwowy� g. 11.30 - przejście do miejsca obrad(żaglowiec lub aula Akademii Morskiej w Gdyni)

Sesja historyczno-okolicznościowa

� g. 11.45 - powitanie uczestników i prze-mówienie okolicznościowe DyrektoraCMM

� g. 12.00 - referat poświęcony szkolnic-twu morskiemu w początkach XX wieku� g. 12.20 - referat poświęcony historii i eksploatacji żaglowca do roku 1929� g. 12.40 - referat poświęcony historiii eksploatacji żaglowca w latach 1930-1982� g. 13.00 - referat poświęcony statkowimuzeum „Dar Pomorza”� g. 13.20 - wystąpienia gości� g. 13.45 - wręczenie dyplomów, medalii symbolicznych nagród� g. 14.00 - poczęstunek

PROGRAM OBCHODÓW 10 PAŹDZIERNIKA 2009 ROKU

„Dar Pomorza”

W dniu 12 października 1909roku w Stoczni Blohm & Voss

w Hamburgu został zwodowanyszkolny statek żaglowy, któremu na-dano imię „Prinzess Eithel Friedrich”.Żaglowiec ten, przekazany Francji w ramach rekompensat za stratywojenne, zakupiony został przez Pol-skę ze składek mieszkańców Pomo-rza. Po przebudowie w StoczniNakskov w Danii stał się z dniemchrztu, który odbył się 13 lipca 1930roku, statkiem Szkoły Morskiej i otrzymał nazwę „Dar Pomorza”.Pod polską banderą pływał do roku1981, kiedy został wycofany z eks-ploatacji i przekazany jako statek-muzeum Centralnemu MuzeumMorskiemu w Gdańsku.

W związku z przypadającą w tym roku rocznicą zwodowaniastatku Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku i Towarzystwo Przyjaciół„Daru Pomorza” postanowiły zorga-nizować uroczyste obchody jubileu-szu w dniu 10 października 2009roku. Obchody te mają obejmować:uroczyste symboliczne wodowanieżaglowca i sesję historyczno-okolicz-nościową poświęconą głównie his-torii żaglowca.

Program obchodów stanowiczęść bogatego planu prac przygoto-wawczych, przyjętego przez Cen-tralne Muzeum Morskie i To-warzystwo Przyjaciół „Daru Pomo-rza”, a obejmującego następującedziałania, które są w trakcie realiza-cji. Plan obejmuje trzy zasadniczedziały, nazwane umownie: „Sprawyogólne”, „Prace przygotowawcze” i „Współpraca ze Stocznią Bohm &Voss”.

Plan prac przygotowawczych:1. Remont żaglowca.2. Remont Nabrzeża Pomor-

skiego w miejscu postoju „Daru Po-morza”.

3. Przygotowanie publikacjiobejmujących: Album „Dar Pomo-rza”, Przewodnik po „Darze Pomo-rza” i książkę „Anatomia statku”.

4. Przygotowanie okolicznoś-ciowej wystawy poświęconej histo-rii „Daru Pomorza”.

5. Zaprojektowanie i wybicieokolicznościowego medalu.

6. Zaprojektowanie i wykona-nie symbolicznych pamiątek oraz na-gród dla szczególnie zasłużonych dla„Daru Pomorza”.

7. Wydanie znaczka poczto-wego z „Darem Pomorza” i okolicz-nościowej koperty.

8. Zorganizowanie konkursu dlamłodzieży szkół podstawowych,gimnazjów i liceów.

Współpraca ze Stocznią Bohm &Voss w Hamburgu rozpoczęła się odprzeprowadzenia rozmów na tematudziału w przygotowaniach obcho-dów poprzez: udział w Komitecie Ho-norowym i Organizacyjnym, dostar-czenie posiadanych przez stocznięmateriałów archiwalnych doty-czących żaglowca, wspólne wydaniealbumu poświęconego „Darowi Po-morza”, przekazanie nagród dla zwy-cięzców konkursu dla młodzieży orazprzygotowanie referatu dotyczącegohistorii żaglowca w latach 1909–1929. Niezależnie od powyższegoprzewiduje się udział „Daru Pomo-rza” w zlocie żaglowców w lipcu2009 roku. Statek pełniłby funkcjęcentrum zlotu, a podczas uroczystejparady żaglowców – rolę trybuny ho-norowej. �

prof. dr hab. inż.

Bolesław Mazurkiewicz

100-lecie zwodowania


Play with English

XXI wiek i nikt nawet nie pytapo co mi angielski! Skończyły sięczasy nauki języka „byle zaliczyć”,bo angielski to dziś nasz drugi językobok ojczystego, a zwłaszcza dlastudentów Akademii Morskiej. Po-zostaje więc kwes�a nie tego, czysię uczyć czy nie, ale tego, jak sięuczyć, aby szybko się nauczyć.

Rozpoczynamy więc cykl spot-kań z językiem angielskim – w końcu aktualności … Zatem jaksię uczyć – odpowiedź jest prosta:

na wesoło. Wystarczy popatrzeć nanajmłodszych – dzieci chłoną jakgąbka każde słowo, układają zda-nia, powtarzają, śpiewają, potemuczą się gramatyki … Cały procesnagle spowalnia, gdy dziecko idziedo szkoły. Dlaczego? Tu każdy z nasmógłby wymienić wiele powodów,jednak nie o to chodzi.

Idąc z postępem, bazujmy naosiągnięciach najnowszych badańi całą naszą energię skupmy nanauce języka angielskiego.

Zacznijmy od zapoznania się zeszczegółowym systemem okreś-lającym poziom biegłości języko-wej osób uczących się, co ułatwiawzajemną uznawalność certyfika-tów, dyplomów i zaświadczeń wy-dawanych przez instytucje w róż-nych krajach (czyli Common Euro-pean Framework of Refference forLanguages). Dla chętnych na po-czątek dołączamy zestaw, który bę-dzie można wykorzystać podczasnadchodzących świąt. � elle

Rozumie i potrafi stosować w praktyce wyrażenia z języka codziennego, konstruuje bardzo proste wypowiedzi.Umie przedstawić siebie lub inną osobę. Zadaje pytania związane na przykład z miejscem zamieszkania, ze zna-jomymi, stanem posiadania etc., a także potrafi odpowiedzieć na pytania tego samego typu. Porozumiewa się z innymi w prosty sposób, jeśli rozmówcy mówią wolno i wyraźnie oraz wykazują chęć współpracy.

Rozumie pojedyncze zdania oraz wyrażenia często używane i związane bezpośrednio z życiem codziennym (np.dotyczące sytuacji osobistej i rodzinnej, zakupów, najbliższego otoczenia, pracy). Potrafi się porozumieć w trak-cie wykonywania zadań prostych, codziennych, wymagających jedynie bezpośredniej wymiany informacji naznany temat. Za pomocą prostych środków umie opisać swoje wykształcenie, bezpośrednie otoczenie. Wypo-wiada się na tematy związane z niezbędnymi potrzebami.

Rozumie zasadnicze punkty rozmowy prowadzonej w nieskomplikowanym, standardowym języku, jeśli dyskusjatoczy się wokół spraw związanych z pracą, szkołą, czasem wolnym etc. Radzi sobie podczas podróży po krajach,gdzie używany jest język, którego się uczy. Potrafi wypowiedzieć się w prosty i zwięzły sposób na tematy z życiacodziennego oraz dotyczące jego zainteresowań. Umie opowiedzieć o przygodzie, jaka go spotkała, ważnymprzeżyciu osobistym albo zapamiętanym śnie, wyrazić nadzieję lub cel, a także jest w stanie przedstawić krótkieuzasadnienie lub wyjaśnienie związane z jakimś projektem lub pomysłem.

Potrafi zrozumieć zasadnicze aspekty konkretnych lub abstrakcyjnych problemów przedstawionych w specjalis-tycznych tekstach, a także dyskutować na tematy zawodowe. Porozumiewa się na tyle swobodnie i spontanicz-nie, że rozmowa z rdzennym użytkownikiem języka wolna jest od napięć zarówno w przypadku jednej, jak i drugiejstrony. Wyraża się w sposób jasny i szczegółowy na wiele tematów, potrafi wypowiadać swoje opinie, wykazującprzy tym pozytywne i negatywne strony różnych (proponowanych) decyzji.

Potrafi nie tylko zrozumieć długie i trudne teksty na różnorodne tematy, lecz także odkryć ukryte w nich podteksty.Wypowiada się spontanicznie i biegle, nie zastanawiając się zbytnio nad doborem słów. Umie skutecznie i swo-bodnie posługiwać się językiem w życiu społecznym, zawodowym lub w czasie studiów. Buduje jasne wypowie-dzi na złożone tematy. Opanował narzędzia językowe służące organizacji i wewnętrznej spójności dyskursu.

Potrafi bez wysiłku zrozumieć praktycznie wszystko, co czyta lub słyszy. Umie odtworzyć fakty i argumenty z różnych źródeł pisemnych i ustnych, streszczając je w sposób zwięzły i spójny. Wypowiada się spontanicznie,płynnie i precyzyjnie. Rozumie niuanse tekstów o złożonej tematyce.

Słuc

hacz

zaa

wan

sow

any

Słu

chac

z sa

mod

ziel

ny

S

łuch

acz

pocz

ątku

jący

A1

A2

B1

B2

C1

C2


Play with English

zając wielkanocny – the Easter Rabbit /Bunny / Hare

pisanka – painted egg

jajo w kropki – polka-dot egg

palma wielkanocna – Easter palm

koszyczek wielkanocny – Easter basket

baranek wielkanocny (z masła) – bu�er lamb

msza wielkanocna – Easter mass

bukiet bazi – bunch of the catkins

śmigus-dyngus – Easter Monday custom of dousing young women with water

post wielkanocny – Lent (the forty days' fast preceding Easter)

pościć – to fast

zmartwychwstanie Chrystusa – Resurrec�on of Christ

ukrzyżowanie – crucifying

babka drożdżowa – yeast cake

biała kiełbasa – raw sausage

Rys. Marcin Wielke

Z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych

najserdeczniejsze życzenia: dużo zdrowia i radości –

która niechaj zawsze gości, mnóstwo wiosennego słońca,

samych sukcesów w życiu prywatnym i zawodowym

oraz odpoczynku w rodzinnym gronie

Redakcja

Opracowała: Marta Baranowska

Od wielu lat w Akademii Morskiej odbywają siędni otwarte uczelni. Celem ich jest nie tylko za-

prezentowanie bazy laboratoryjnej i dotychczaso-wych osiągnięć, ale przede wszystkim bezpośrednikontakt przyszłych kandydatów z wykładowcami i stu-dentami. Młodzi ludzie mają możliwość zapoznaniasię z ofertą edukacyjną uczelni, z kierunkami, profi-lami. To dla nich świetna okazja, by zobaczyć to, conajciekawsze − nowoczesne symulatory i laboratoria,sale wykładowe na poszczególnych wydziałach, a także zdobyć garść pożytecznych informacji.

Zdecydowaną większość odwiedzających stano-wią uczniowie liceów ogólnokształcących i techników. Nie brakuje także tych, którzy decyzję o wyborze dal-szej drogi edukacji podejmą dopiero za kilkanaście lat.

27 lutego br. uczniowie dwóch szkół – podstawo-wej i licealnej – odwiedzili naszą uczelnię, aby zoba-czyć dumę akademii – symulator w Centrum InżynieriiRuchu Morskiego.

Najpierw poznali sposób jego wykorzystania, a na-stępnie mogli osobiście przekonać się, jak wyglądakierowanie statkiem na symulatorze. Nowoczesneurządzenie wywarło ogromne wrażenie na młodzieży.

Być może, ktoś z nich zechce w przyszłości obsługiwaćje na co dzień i wybierze studia na Akademii Morskiej.

W ramach programu wymiany uczniowskiej grupasiedemnastolatków z Włoch przyjechała na 4 dni doSzczecina. Wspólnie z licealistami V LO odwiedzili uczel-niane planetarium. Bardzo się wszystkim podobało, a Eleonora i Camilla pochwaliły się, że podobne widziałyna Sardynii.

Akademickie Aktualności Morskie 20

Dni otwarte

Od przedszkola

Olaf:

„Bardzo mi siępodobał symu-lator; chciałbymtu kiedyś studio-wać”.

nr 2(61) 2009

Ania:

„Najbardziej podobało mi się kierowanie statkiem”.

Patrycja:

„Wszystko mi siępodobało, a najbardziej to, że czułam się jak na prawdziwymstatku!”.

SZKOŁA PODSTAWOWA NR 61

Symulator zafascynował siedmiolatki


Dni otwarte

Włoszki – Eleonora i Camilla

Kasia i Laura

... do akademii

Bartek, lat 17:

„Uważam, że pływanie stat-kami jest ciekawe i umożli-wia realizowanie swoichpasji. W przyszłościchciałbym zostać kapita-nem. Na obozie żeglarskimw Chorwacji zrobiłem patent sternika. Ojcowie kilku moich kolegówpływają statkami i ciekawieo tym opowiadają, stąd teżmoje zainteresowaniepływaniem”.Tekst i zdjęcia:

Marta Baranowska i Paulina Mańkowska

Jowita

Symulator urzekł równieżsiedemnastolatków

„Bardzo podobał się nam symulator. Jest bardzo realistyczny

i nowoczesny”. Obie traktują tę wizytę jako ciekawostkę. Natomiast Jo-

wita poważnie myśli o studiowaniu na Akademii Morskiej, nie tylko ze

względu na pres�ż i mundur, ale też dlatego, że kilku jej znajomych tutaj

studiujących jest bardzo zadowolonych z wyboru uczelni.


Żegluj z Akademią Morską

Wostatnim dniu lutego w AM w Szczeciniemieliśmy okazję spot-

kać się z polską żeglarką, która bezzawijania do portów opłynęłaświat na jachcie Mantra 28 „Asia”.Na morzu spędziła 198 dnii 3 minuty – tyle czasu potrzebo-wała, by opłynąć glob. Na pytanie:dlaczego samotnie? Odpowiada:„Nie zastanawia się człowiek, dla-czego i po co. Takie jest marzenie i trzeba je realizować. Satysfakcja,która daje olbrzymią frajdę, totakie osobiste wyzwanie”.

Rejs rozpoczął się 24 czerwca2008 roku w Panamie, na wodachPacyfiku. Następnie wiódł przez

Cieśninę Torresa w kierunku napółnoc do Australii i dalej przezOcean Indyjski, wokół PrzylądkaDobrej Nadziei, przez Atlantyk w kierunku Panamy do PortuColon. Tu zakończyła się zaplano-wana trasa, licząca ok. 25 tysięcymil morskich.

Na dobry początek Kapitan Jo-anna Pajkowska spotkała delfiny,poczuła więc, że dobrze zaczęła,wypiła też kieliszek wina na prze-kupienie Neptuna. Pierwszy odci-nek do Wysp Galapagos pokonałaprzez 10 dni.

Podróż Oceanem Spokojnymkończyła się przejściem przez rafyw Cieśninie Torresa. Pogoda nie

rozpieszczała. Silny wiatr, wszystkoskotłowane, niesamowity hukzałamujących się fal – i wszędziepiana. Jak mówi sama żeglarka Jo-anna: „Nie było czasu na zastana-wianie, czy się boję czy nie”.

Po 18 godzinach zmagańwyłonił się inny świat – słońce i gładka woda. „Odcinek nad Au-stralią nawet pachnie inaczej”– do-daje. Bezwietrzne dni wykorzystałana czyszczenie dna łodzi, któreszybko obrastało. Atrakcją byłyzwierzęta: delfiny, żółwie orazprzepiękne wschody i zachodysłońca.

6 października 2008 r. KapitanAsia miała już za sobą połowę


Żegluj z Akademią Morską

przepłyniętego globu, czyli 180stopni!

Ocean Indyjski przywitał żeg-larkę silnymi wiatrami i dużymi fa-lami. Przez 3 tygodnie, którespędziła na oceanie, nie widziałażadnego statku – czas wszechogar-niającej pustki.

Dopływając do Afryki Południo-wej, w okolicach Durbanu, przeżyłakolizję z wielorybem! Na szczęścieani zwierzęciu, ani jachtowi nic sięnie stało, co zawdzięcza małejprędkości, z jaką pokonywała wodyoceanu.

Rejon dookoła Afryki Pani Jo-anna uznała za najtrudniejszy zewzględu na silne wiatry i huk. Nie-sprzyjające prognozy pogody zmu-siły Ją do przeczekania sztormu w Porcie Elizabeth. „To była jedynasłuszna decyzja, jaką mogłampodjąć, ponieważ celem moim byłopomyślnie ukończyć rejs – tłumaczy– ale z jachtu nie zeszłam”.

Przylądek Igielny, który leżyokoło 60 mil od Przylądka Dobrej

Nadziei, jest tak naprawdę najbar-dziej wysuniętym na południekrańcem Afryki. W rejonie tympływa bardzo dużo kutrów, któremają pierwszeństwo przed jach-tami. Dlatego starała się przemykaćswoją łodzią między kutrami tylkona świetle kotwicznym.

W okolicach Kapsztadu silnywiatr ok. 35 węzłów i duża fala,która zwaliła się na łódkę, wymu-siły, że rejs kontynuowała bliżejbrzegu. Na Atlantyku było zimno,wilgotno i wiał słaby wiatr.

Pani Kapitan już na samymwstępie powiedziała, że podczaspodróży oszczędzała wszystko: je-dzenie, wodę, energię i światło.

Święta Bożego Narodzenia spę-dziła kilkadziesiąt mil od wybrzeżyBrazylii, na Atlantyku, płynąc naTrynidad. „Święta bez choinki i Mi-kołaja, który – żartuje, śmiejąc się– nie znalazł mnie na tych morzach.Ale było ciasto!”

W sylwestra przeszła pomiędzywyspami Trynidad oraz Tobago

i wpłynęła na Morze Karaibskie.Przywitało ją czarne niebo i deszczowe chmury, które jednaknie zakłóciły pogody ducha. Prze-cież było coraz bliżej końca!

„Ostatnia noc w morzu. Wiatrsłaby, wilgotno, ale ciepło. Za paręgodzin finisz … Płynęłam dalej –mówi – jednak już ze świadomoś-cią, że zaraz po 7 miesiącachsamotnej żeglugi skończy się mojawielka przygoda”.

8 stycznia 2009 r. przecięta zos-tała linia startu i mety − południk79° 20' 19". Port Colon w Panamiei – zakończenie rejsu. To ogromnywyczyn, którego może pozazdroś-cić nie jeden wilk morski. Osobistysukces pani Joanny Pajkowskiej! Napamiątkę – tak z sentymentu – zos-tawiła sobie banderki.

Gratulując sukcesu, organiza-tor spotkania „Żegluj z AkademiąMorską” Piotr Stelmarczyk wrę-czył Pani Kapitan pamiątkowezdjęcie. �

elle

Marzeniami

warto się dzielić

z innymi, bo wtedy

zaczynają być

żywe –

to słowa kapitan Joanny Pajkowskiej,

która 8 stycznia 2009 roku

pomyślnie zakończyła swój samotny

rejs – i w ten sposób zrealizowała jesz-

cze studenckie marzenie.


Pod spinakerem

Już po raz dziewiąty odbędą się Regaty Unity Line.W dniu 14 sierpnia 2009 roku przeprowadzonyzostanie wyścig na trasie Świnoujście – Kołob-

rzeg, w dniu 15 sierpnia odbędzie się wyścig na re-dzie portu Kołobrzeg, a w dniu 16 sierpnia wyścig z Kołobrzegu do Świnoujścia.

Z roku na rok impreza gromadzi coraz więcej jach-tów i żeglarzy. Organizatorzy regat dokładają także sta-rań, aby bardzo liczna publiczność plażowa miałainformacje o oglądanym widowisku z prasy, telewizji,radia, plakatów i ulotek. W roku 2008 wystartowało81 jachtów, na nich około 400 żeglarzy, w tym 14 jach-tów z Niemiec i 1 z Danii.

Organizatorzy regat – żeglarze Jacht Klubu Akade-mickiego Związku Sportowego w Szczecinie oraz firmażeglugowa Unity Line współpracują z gospodarzaminadmorskich miejscowości.

W Kołobrzegu regaty organizacyjnie wspomagają:Zespół Szkół Morskich, który wystawia na linię startui mety statek szkolny „Pilot” oraz Ochotnicza StrażPożarna „Tryton”, która wykorzystując własną moto-rówkę, ustawia boje wyznaczające trasę wyścigów.

W Dziwnowie lotną premię organizuje miejscowyUczniowski Klub Podwodny wspólnie ze StarostwemPowiatu Kamień Pomorski. Kolejne lotne premie orga-nizują: w Międzyzdrojach – Urząd Miasta, a w Rewalu– Urząd Gminy. Mają za zadanie przybliżyć regaty pub-liczności. A że jest to sezon wczasowy i weekend, plażesą pełne wczasowych gości.

W organizacji regat w Świnoujściu uczestniczy Oś-rodek Sportu i Rekreacji „Wyspiarz”, gospodarz MarinyJachtowej oraz motorówka Komendy Miejskiej Policji.Do IX Regat zaprosiliśmy także jednostkę 8 FlotylliObrony Wybrzeża Marynarki Wojennej, która będziestatkiem Komisji Sędziowskiej.

Coraz liczniejszy udział jachtów niemieckich za-owocował też pojawieniem się niemieckiego sponsoraregat – firmy Marimus z Fuhlendorf.

W regatach od ich początku w 2001 roku uczestni-czy statek szkolno-badawczy Akademii Morskiej „Na-wigator XXI” z kpt. ż.w. Jarosławem Łopytą, który pełniw regatach funkcję statku asysty ratowniczej. Na jegopokładzie znajduje się również ekipa fotografów

i dziennikarzy, którzy przygotowują materiały dla prasy,radia i telewizji.

Regaty Unity Line są rozgrywane w podziale nakilka grup – grupa jachtów z pomiarem ORC dla jach-tów o zdecydowanie sportowym i wyczynowym cha-rakterze, grupa jachtów z pomiarem KWR, grupajachtów turystycznych bez pomiarów, wyczynowagrupa żeglarzy samotnych i grupa starych jachtów –oldmerów.

W dniu 15 sierpnia br. zaplanowano w Kołobrzeguspotkanie żeglarzy połączone z koncertem szant, do-stępne również dla publiczności. Żeglarzy gościł będziew porcie jachtowym, podobnie jak w latach ubiegłych,jego gospodarz kpt. Wojciech Dubois.

Do regat samotnych żeglarzy zaproszono równieżżeglarza JK AZS Henryka Widerę, który od maja 2006roku do października 2008 roku płynął samotnie doo-koła Europy. Zabrakło mu do okrążenia Europy tylkorejsu po rzekach Rosji.

Oficjalne wyniki zostaną ogłoszone na zakończeniuIX Regat Unity Line w dniu 29 sierpnia 2009 roku naterenie Jacht Klubu AZS w Szczecinie, ul. Przestrzen-na 9. W poprzednich latach zakończenie regat odby-wało się na promie „Polonia” w Świnoujściu, ale ilość

FOT.

PIO

TR S

TELM

ARC

ZYK

W Stoczni Szczecińskiej Nowa 7 marca br. o godz. 11.15 zwodo-

wano kontenerowiec „Fesco Vladimir”.Jest ostatnim zbudowanym w szczeciń-skiej stoczni i powstał na zamówienie ro-syjskiego armatora. Statek typu B170 ma184 m długości i 25,30 m szerokości. Za-szczytu nadania imienia jednostce do-stąpiła Barbara Włosek, kierownik kadrfirmy. „Fesco Vladimir” zdobył nagrodęKrólewskiego Stowarzyszenia Architek-tów Okrętowych (RINA), które wyróżniłogo mianem Znaczącego Statku Roku 2008(Significant Ship of the Year 2008). Do-tychczas 15 statków ze szczecińskiejstoczni otrzymało to wyróżnienie. Ten jest673. statkiem w powojennej historiiSzczecina i 45. od momentu powołaniaStoczni Szczecińskiej Nowa. Podczaswodowania protestowali stoczniowcy. 1 czerwca stocznia ma być zlikwidowana.Ucierpią na tym nie tylko firmy współpra-cujące, ale również okoliczne sklepy, w których już sprzedaż znacząco spadła.Zgodnie z decyzją Komisji Europejskiejdwie stocznie w Szczecinie i Gdyni muszązwrócić pomoc finansową otrzymaną powstąpieniu Polski do UE. �

Tekst i zdjęcia:

Marta Baranowska

Czy to już koniec?


żeglarzy startujących w regatach jest jużtak duża, iż nie mieszczą się na promie i w związku z tym zakończenie od roku2008 zostało przeniesione do JK AZS.

Po IX Regatach Unity Line planowanejest rozpoczęcie rejsu dookoła świataprzez załogę jachtu „Ulysses” z kpt. Mi-rosławem Lewińskim, uczestnikiemregat. Aktualnie stara się on o uzyskaniepoparcia sponsorów.

Wyniki regat, informacje o imprezieoraz liczne zdjęcia i artykuły prasowemożna oglądać na stronie www.regatyu-nityline.pl �

Piotr Stelmarczyk

Autor i organizator Regat Unity Line Jacht

Klub AZS w Szczecinie

Pod spinakerem

W dniu 15.12.2008 r. Jacht Klub AZS w Szczecinie otrzymał pismo z Akademii

Morskiej w Szczecinie potwierdzająceudział statku szkolno-badawczego „Na-wigator XXI" w IX Regatach Unity Line.

Dziękujemy Akademii Morskiej, a szczególnie Panu Prorektorowi do

Spraw Morskich dr. inż. kpt. ż.w. Wojcie-chowi Ślączce oraz załodze statku z jegokapitanem kpt. ż.w. Jarosławem Łopytą.

Dzięki stałemu, od początku regat w 2001 roku, udziałowi statku

w regatach, są to regaty skutecznie zabezpieczone pod względem

bezpieczeństwa żeglugi, a bezpieczeń-stwo to sprawa najważniejsza. Wielo-

krotnie załoga statku szybko i sprawnieudzieliła pomocy załogom jachtów

w trudnych sytuacjach. Ponadtomożemy na pokładzie „Nawigatora XXI"

zaokrętować sześciu fotografów i dziennikarzy,

co zapewnia znakomitą relację z regat.Serdecznie dziękuję Akademii Morskiej

za wspaniałą współpracęw organizacji Regat Unity Line.

Przesyłam pozdrowieniaPiotr Stelmarczyk JK AZS


Kanał KilońskiZ zapisków shipspo�era

Kanał Kiloński (niem. NOK) został otwarty w 1895 roku. Łączy on Morze Północne z Bałty-

kiem. Jego długość, liczona od Brunsbü�el do Ki-lonii, wynosi 98 kilometrów. Kanał ten jestnajruchliwszym sztucznym szlakiem żeglu-gowym na świecie. Rocznie przemierzago ponad 43 000 statków. Jednostki,których rozmiary przekraczają do-puszczalne normy, nie mogą skorzys-tać z tego skrótu i muszą pokonaćdystans około 280 mil morskichwokół Jutlandii.

We wrześniu 2006 roku wy-brałem się na krótką wycieczkę nadKanał Kiloński. Zatrzymałem się w Rendsburgu (NOK:60 km). W ciągu trzech dni zwiedziłem narowerze odcinek od przeprawy pro-mowej Hohenhörn (NOK:24 km) doKilonii (NOK:98 km). Jedynie w do-tarciu do Brunsbü�el (NOK:0 km)przeszkodziło mi pogorszenie siępogody. Sporo czasu zajęły samepostoje na robienie zdjęć.

Wzdłuż całego kanału po obubrzegach biegną betonowe drogiprzeznaczone dla pojazdów obsługi tech-nicznej. Z tych dróg mogą swobodnie korzy-stać spacerowicze i rowerzyści. Tworzą one

unikatową ścieżkę rowerową, której główną at-rakcją jest możliwość jazdy niemalże przy burtachprzepływających statków.

Na obu końcach kanału znajdują się śluzy, któreumożliwiają utrzymanie na całym „farwaterze”stałego poziomu wody. Jest to ważne z uwagi nadziesięć mostów przecinających kanał, pod którymimogą swobodnie przepłynąć jednostki o wysokoścido 40 metrów. W śluzach mieszczą się statki o ma-ksymalnej długości 235 m i szerokości 32,5 m. Jeśliw komorze wodnej jest wystarczająco dużomiejsca, może do niej w odpowiedniej kolejnościwpłynąć kilka statków.

Mimo dużego natężenia ruchu komunikacja ra-diowa na Kanale Kilońskim jest ograniczona do nie-zbędnego minimum. Statki idą w ściśle określonychgrupach, a ich ruch jest śledzony za pomocą sys-temu AIS. Zamiast słownych meldunków o pozycjiw eter mkną strumienie danych nadawane przezpokładowe transpondery AIS, które są obowiązko-wym wyposażeniem statków korzystających z ka-nału. Szybkość jednostek jest tak dobrana, by

największe z nich mogły bezpiecznie minąć sięna poszerzonych odcinkach kanału, których

wyznaczono dwanaście.Na kanale funkcjonuje czternaście

przepraw promowych. Korzystanie z nichjest bezpłatne. Najbardziej znany jestprom wiszący w Rendsburgu, jeden z dziewięciu tego typu na świecie.Przymocowano go linami stalowymido specjalnej suwnicy poruszającej

się pod przęsłem mostu kolejo-wego.

Trasa wzdłuż Kanału Kiloń-skiego jest bardzo popularna nietylko wśród rowerzystów, lecztakże pasjonatów fotogra-fujących statki, którzy przy-

jeżdżają tam z różnych stronświata i z pewnością nie mogą na-

rzekać na brak ciekawych ujęć. �Tekst i zdjęcia: Paweł Banyś

Kontenerowiec HALLAND pod mostem w Rendsburgu

Kontenerowiec VÄRMLAND w Grünental


Akcenty morskie w Szczecinie

Okotwicach napisano już wiele– o rodzajach, budowie,

kształtach, przeznaczeniu. Zaak-centuję tu słowo przeznaczenie,ponieważ w Szczecinie kotwicomdodano nowe znaczenie.

Dla mieszkańcówstały się pomni-kami, któreustawione zostały w różnychmiejscach miasta, a dla turystów oznakąmorskości.

Najbardziej wyekspono-wana kotwica znajduje się naplacu Tobruckim. Zajmuje onamiejsce na cokole dawnego po-mnika Sediny, który zaginął pod-czas drugiej wojny światowej(zdjęcie obok). Upamiętniałotwarcie portu wolnocłowego i nową drogę wodną. Była tonajładniejsza fontanna przedsta-wiająca wysmukłą postać młodej

kobiety z fragmentem ożaglowaniana ramieniu i prawą ręką wspartąna kotwicy łodzi, sterowanej przezMerkurego, boga handlu, i wodnebóstwa. Jest częścią historii grodu.Podkreślała związek Szczecina z handlem i morzem, była dumą

i wizytówką prężnie rozwijającegosię miasta. Wierzono, że zapew-niała mu pomyślność. Dlatego po-mnik ten dla współczesnegoSzczecina stał się symbolem do-brobytu i morskiej tożsamości.

Największy zbiór kotwic znaj-duje się w okolicach Wałów Chrob-rego. Sporą kolekcję, bo ażpiętnaście różnych kotwic możnaobejrzeć przy Muzeum Morskim.Kolejne dwie ustawione są przedgłównym gmachem Akademii Mor-

skiej, a kilka upiększa terenprzed budynkiem domu stu-denckiego AM przy ul. Sta-rzyńskiego. Jeszcze jedną

odnajdziemy w parku im. Że-romskiego przed hotelem. �

elle

Toyota Micro World Cup2008, czyli studenci naszej akademii na Mistrzostwach Świataklasy Micro 30 czerwca – 5 lipca 2008 r.

Ubiegłoroczne MistrzostwaŚwiata klasy Micro organizo-

wane były przez Polskie Stowarzy-szenie Regatowe Microclass w So-pocie. Regatowy odłam sekcji żeg-larskiej Klubu Uczelnianego AZSAkademii Morskiej w Szczecinie po-stanowił wykorzystać posiadaniejachtu klasy Micro Crusier przez stu-dentów do promocji uczelni w prze-pięknej dyscyplinie sportu, jaką jestżeglarstwo.

Załoga, która została wytypo-wana do startu w mistrzostwach,to reprezentanci akademii. Zdobylijuż trzykrotnie Mistrzostwo Szcze-cina, czterokrotnie reprezentowalibarwy uczelni na MistrzostwachPolski i wielokrotnie w PucharzePolski Jachtów Kabinowych. Zespółtworzyli: sternik – Bartosz Piot-rowski, student nawigacji na stu-diach II stopnia Wydziału Nawi-gacyjnego; szoty, spinaker – AdamPiotrowski, student Informatyki w Transporcie na studiach I stopniaWydziału Inżynieryjno-Ekonomicz-nego Transportu; balast, spinaker –Karol Krzyżanowski – uczeń liceumw Bielicach.

Do dyspozycji mieliśmy jacht w kategorii Crusier „Mikropolkę” o sławnej na całym świecie nazwie„Sprężyna”. Była to stara, wysłu-żona jednostka z dwustukilogra-mową nadwagą i żaglami, któremiały już swoje najlepsze lata zasobą. Pamiętajmy jednak, że„Sprężyna” w roku 1999 i 2000zdobyła mistrzostwo świata w ka-tegorii crusier.

W dniach 27–29 czerwca przy-gotowaliśmy jacht do startu i od-bywaliśmy treningi. Jednocześnieniektórzy z nas kończyli sesję egza-minacyjną. Otrzymane fundusze z Klubu Uczelnianego AkademiiMorskiej w Szczecinie i z FundacjiRozwoju Akademii Morskiej w Szcze-cinie pozwoliły na przygotowaniereklamy na burcie naszego jachtu.Doskonale spełniała swoją rolę.

Gdy staliśmy jachtem na lawecieprzed budynkiem Akademii Mor-skiej w Gdyni, studenci i zacieka-wieni turyści wypytywali nas o wa-runki studiowania w Szczecinie.

Na miejsce regat dotarło 45załóg z 7 państw (Polska, Rosja,Łotwa, Hiszpania, Francja, Kazach-stan, Serbia). Tytułu Mistrza Świataczwarty raz z rzędu obronił Piotr Tar-nacki z Polski. Obserwując inne jed-nostki, zdawaliśmy sobie sprawę, żeprzyjechaliśmy tu głównie po naukę,choć z postanowieniem, że damy z siebie wszystko.

W pierwszym dniu regat sę-dziowie techniczni z Francji i Nie-miec dokonali dokładnych po-miarów jachtu, żagli, masztówi całego wyposażenia jednostek.Dzień drugi to ciąg dalszy pomia-rów i jeden przedbieg, nieliczony


Sport

spełnia marzenia

Nasza załoga przed budynkiem AM w Gdyni

Akademia Morska

do klasyfikacji, lecz potrzebny doustawienia jachtów i zapoznaniasię z akwenem. Wyścig testowy za-częliśmy świetnie, bo na pierwsząboję weszliśmy w pierwszej dzie-siątce. Jednak na dalekich kursachz wiatrem waga naszej jednostkidała o sobie znać i cały wyścigskończyliśmy w drugiej dziesiątce.

Mimo że portem, gdzie stałyjachty, była Gdynia, to miejscemrozgrywania regat – Sopot, a do-kładniej akwen w pobliżu mola so-pockiego. Organizatorzy zadbali,aby regaty były widowiskiem ob-serwowanym przez bardzo wieluturystów, media, przedstawicieliwładz Sopotu. Na molo komenta-tor wyjaśniał na bieżąco zmie-niającą się sytuację na wodzie,zasady panujące w żeglarstwie i sa-mą teorię żeglowania.

Kolejne dni regat to trudne podwzględem technicznym biegi,

z pełną różnorodnością od bez-wietrza i martwej fali, do pełnegozafalowania i 5 st. w skali Beauforta(z burzą i ucieczką do przystaniwłącznie).

Gdy przestawało wiać, byliśmybez szans ze względu na wiek jed-nostki i żagli. Gdy wiatr się wzma-gał, szanse się wyrównywały,chociaż słabsze załogi nie dawałyrady z wybalastowaniem łódek.Sposób szybkiego pływania na falęi z falą był dla nas nowością jakożeglarzy regatowych, gdyż starto-waliśmy w małych jednostkach głów-nie na jeziorach i zatokach.

Rozważnie realizowaliśmy za-łożenia przedregatowe, nie spali-liśmy żadnego startu, plasowaliśmysię w granicach trzeciej dziesiątki.Czasem pokazując lwi pazur, za conas bardzo chwalono. Na przykład,podczas pierwszych halsówek naboję nr 1 znaleźliśmy się w pierw-

szej 15, a nawet wyżej. Wielu żeg-larzy podchodziło do nas i dziwiłosię, jak tak starą jednostką udajesię wyprzedzić jachty nowych kon-strukcji.

Profesjonalnie zorganizowaneregaty z międzynarodowymi ucze-stnikami nauczyły nas dużo. Bardzodziękujemy władzom Akademii i Klubu Uczelnianego AZS AM orazprzedstawicielom Fundacji Roz-woju za umożliwienie startu w presżowych regatach, jakimi sąMistrzostwa Świata klasy Micro.

W tym roku mamy już nowąkonstrukcję Micro Jumper 550Super ze stoczni Mariusza Wanda-siewicza i marzenie startu na Mist-rzostwach Świata 2009, któreorganizuje Rosja na jeziorze podMoskwą. W Pucharze Polski klasyMicro może ponownie będziemyreprezentować barwy akademii.

Przedsmak sezonu na nowejjednostce mieliśmy na grudnio-wych Regatach Barbórkowych, zaj-mując drugie miejsce wśródczołowych załóg Pucharu Polskiklasy Micro, ale o tym w następ-nym artykule. �

Tekst: Bartosz Piotrowski

Zdjęcia: Załoga „Finki” POL-62


Sport

studentów

Załoga AM podczas manewru

Rywalizacja na torze

w Szczecinie


Sport

W sobotę 13 września 2008 r.odbyły się na Odrze Regaty

Szalup Wiosłowych. Był to jeden z elementów święta MarynarkiWojennej Rzeczpospolitej, po-wołanej do życia dekretem Mar-szałka Polski Józefa Piłsudskiego 90lat temu. Do nabrzeża przy WałachChrobrego przybyło kilka okrętówwojennych naszej floty, a także„Dar Młodzieży” – szkolny żaglo-wiec gdyńskiej akademii i nasz „Na-wigator XXI”.

Do zawodów na szalupachzgłosiło się pięć załóg. Cztery re-prezentujące poszczególne okrętyoraz obsada naszej uczelni. Gdyń-ska Akademia nie wystawiła repre-zentacji, chociaż uprzednio zgłosiłaakces. Kwalifikacje do wyścigu fi-nałowego polegające na pokona-niu dystansu z nawrotem na boiwygraliśmy, płynąc na „Skrzetu-skim”.

Następnie dwie najlepszezałogi stanęły do bezpośredniej ry-walizacji i również w tym wyścigunasi studenci okazali się zwycięz-cami. Walczącym dzielnie repre-zentantom Marynarki Wojennejgrzecznie zasalutowaliśmy wiosłamii wznieśliśmy zwyczajowy, sportowyokrzyk, okazując szacunek pokona-nym rywalom.

Należy zaznaczyć, że kompleto-wanie naszej załogi było trudne z uwagi na spóźnioną informację o imprezie i okres wakacyjny. W składzie znalazło się trzechczłonków sekcji szalupowej, trzechaktualnie trenujących w szkolnejsekcji wioślarskiej, trzech absol-wentów uczelni, byłych członkówsekcji wioślarskiej oraz trener,który zajął miejsce przy sterze i mu-siał wiosłować, ponieważ nowy

student naszej szkoły (reprezentantPolski w wioślarstwie) nie poradziłsobie ze specyfiką wiosłowania naszalupie.

Anegdotycznie wyglądało teżpozyskanie do reprezentacji trzechabsolwentów. Filip Chodań, któryprzez siedem lat z dużymi sukce-sami szlakował naszą „ósemkę”,jeszcze w środę kopał ropę na plat-formie u wybrzeży Angoli. MichałKwiatkowski, były reprezentacyjnywioślarz, pływak i ergometrowiec,w sobotę na kilka godzin przed star-tem opuścił trap jakiegoś statku w Roerdamie, a Jarosław Kuś,także zasłużony dla sportu, brązowymedalista Mistrzostw Polski SzkółWyższych w wioślarstwie, wrócił dokraju w piątek po południu z grec-kiego kontraktu. Propozycję startuw zawodach przyjęli bez wahania,będąc jeszcze za granicą. A towszystko dlatego, że trener Woj-ciech Jaśkiewicz liczył na to, że AMz Gdyni wystawi zespół i w Szczeci-nie godnie ich podejmiemy.

Chociaż stało się inaczej, nieżałujemy, bo wystawienie przeznas osady w tak niedogodnym ter-minie pokazało siłę moralną ak-tualnych studentów i absol-wentów uczelni nadal związanychz nią uczuciowo.

Na regaty przybył Prorektor ds.Nauczania dr inż. Przemysław Ra-jewski, od lat zaszczycający swojąosobą wszystkie zawody wioślar-skie, i uhonorował zwycięzców gra-tulacjami oraz okazałą butląszampana, którą z ogromną satys-fakcją opróżniliśmy.

Skład osady AM w Szczecinie:Jarosław Kuś (absolwent), FilipChodań (absolwent), Michał Kwiat-kowski (absolwent), Wojciech Jaś-kiewicz (trener), Karol Jaworski(student), Mateusz Dziechciarz(student), Sebasan Wegner (stu-dent), Łukasz Krupiński (student),Sławomir Zarębski (student),Dawid Jawdyk (student), Daniel Le-wandowski sternik (student). �

Wojciech Jaśkiewicz


Konferencje

• bezpieczeństwo pracownika na stanowisku pracy;• ochrona prawna pracownika w zakładzie pracy;• ocena funkcjonowania systemów zarządzania

bezpieczeństwem na statkach i w portach;• uregulowania UE w zakresie bezpieczeństwa pracy

w transporcie morskim;• wpływ warunków morskiego środowiska pracy

na organizm ludzki;• ekologiczna ochrona środowiska morskiego

w Unii Europejskiej;• ocena jakości elementów maszyn;

• montaż i jakość montażu maszyn;• pielęgnacja cieczy roboczych i rozdzielających;• procesy zużycia elementów maszyn i urządzeń;• uszkodzenia maszyn i urządzeń;• diagnostyka maszyn i urządzeń;• technologia napraw i regeneracji elementów maszyn;• technologia remontów maszyn;• zastosowanie modeli matematycznych w eksploatacji

maszyn i urządzeń;• systemy eksploatacyjne;• kształcenie w zakresie eksploatacji maszyn i urządzeń.

VIII/V Międzynarodowa Konferencja Naukowo-Techniczna

Ochrona człowieka w środowisku pracy.Obsługiwanie maszyn i urządzeń

organizowana przez Wydział Inżynieryjno-Ekonomiczny Transportu i Wydział Mechaniczny, Instytut Technicznej Eksploatacji Siłowni Okrętowych pod patronatem JM Rektora Akademii Morskiej

w Szczecinie odbędzie się w dniach 16–20 października 2009 roku.

IV Międzynarodowa Konferencja Naukowa Inland Shipping 2009odbędzie się 9–10 lipca 2009 roku w głównym budynku Akademii Morskiej w Szczecinie

w auli im. prof. Zdzisława Łaskiego.

Tematy konferencji• żegluga śródlądowa jako element systemu transportowego; • żegluga śródlądowa jako element gospodarki wodnej; • żegluga morsko-rzeczna; • eksploatacja portów i floty śródlądowej; • zharmonizowany system informacji rzecznej na śródlądowych drogach wodnych; • uwarunkowania techniczne funkcjonowania transportu wodnego śródlądowego; • uwarunkowania prawno-organizacyjne funkcjonowania transportu wodnego śródlądowego; • uwarunkowania ekonomiczne funkcjonowania transportu wodnego śródlądowego; • uwarunkowania środowiskowe funkcjonowania transportu wodnego śródlądowego; • uwarunkowania międzynarodowe funkcjonowania transportu wodnego śródlądowego; • kształcenie kadr w transporcie wodnym śródlądowym.

Organizatorzy

Zakład Żeglugi Śródlądowej i GospodarkiWodnej, Instytut Inżynierii TransportuWydziału Inżynieryjno-EkonomicznegoTransportu Akademii Morskiej w Szczecinie oraz Miasto Szczecin

Kontakt

Akademia Morska w Szczecinie, Instytut Inżynierii Transportu (WIET)Zakład Żeglugi Śródlądowej i Gospodarki Wodnejul. Ludowa 7/8, 71-700 Szczecintel. (091) 424-4160, faks (091) 424-4169e-mail: [email protected]; hp://www.am.szczecin.pl/inlandshipping

Tematy konferencji

KontaktInstytut Inżynierii Transportu, 70-507 Szczecin, ul. Henryka Pobożnego 11, z dopiskiem „OMiU 2009”

lub e-mail: [email protected]

The 13th Marine Traffic Engineering Conference,organized by the Marine Traffic Engineering

Ins�tute of the Mari�me University of Szczecin, will take place in Radisson SAS hotel in Malmö, Sweden, 19–22 October 2009. The Conference willenable the exchange of knowledge, experiences andopinions concerning safety of naviga�on and marinetraffic engineering.

Conference topics• safety and reliability of transporta-

�on systems• safety management systems in trans-

porta�on• risk assessment in transporta�on

systems• safety of naviga�on and shipping• marine naviga�on• pilot naviga�on• ice naviga�on• marine traffic engineering• marine meteorology and weather

rou�ng• satellite-based naviga�on systems• posi�oning systems• marine cartography, hydrography

and geodesy• geoma�cs and GIS applica�ons• telema�cs in transporta�on• VTS and related issues• SAR and related issues• marine simula�on• manoeuvrability and hydrodynamics

of ships• mari�me educa�on and training• human factors in mari�me applica-

�ons

ContactIns�tute of Marine Traffic EngineeringMari�me University of SzczecinWały Chrobrego Street 1–270-500 Szczecin, Polandphone (+48) 91 48 09 378fax (0+48) 91 48 09 539e-mail: [email protected] h�p://irm.am.szczecin.plwww.mteconference.am.szczecin.pl

XIIIKonferencja Inżynierii Ruchu Morskiego,zorganizowana przez Instytut Inżynierii

Ruchu Morskiego Akademii Morskiej w Szczecinie,odbędzie się w Hotelu Radisson SAS w Malmö,Szwecja, w dniach 19–22 października 2009 r.Konferencja umożliwi wymianę wiedzy, do-świadczeń i opinii dotyczących bezpieczeństwanawigacji oraz inżynierii ruchu morskiego.

Tematy konferencji• bezpieczeństwo i niezawodność

systemów transportowych• systemy zarządzania bezpieczeń-

stwem w transporcie• ocena ryzyka w systemach trans-

portowych• bezpieczeństwo nawigacji i żeglugi• nawigacja morska• nawigacja pilotażowa• nawigacja w lodach• inżynieria ruchu morskiego• meteorologia morska i pogodowa• satelitarne systemy nawigacji • systemy pozycjonowania• morska kartografia, hydrografia

i geodezja• zastosowania geomatyki i GIS• telematyka w transporcie• VTS i związane z tym sprawy• SAR i związane z tym sprawy• symulacja morska• manewrowanie i hydrodynamika

statków• morska edukacja i szkolenie• czynnik ludzki w zastosowaniach

morskich

KontaktInstytut Inżynierii Ruchu MorskiegoAkademia Morska w Szczecinieul. Wały Chrobrego 1–270-500 Szczecintel. (+48) 91 48 09 378fax (+48) 91 48 09 539e-mail: [email protected] h�p://irm.am.szczecin.plwww.mteconference.am.szczecin.pl


Konferencje

pobierz 7,1 MB

Documents

Transcript of pobierz 7,1 MB