Paul Verlaine 1844- 1896

Βιογραφία

Γεννήθηκε στη Μετζ της Γαλλίας και ανατράφηκε σε άνετο οικογενειακό περιβάλλον. Την περίοδο 1851-61 ολοκλήρωσε τις σπουδές του, φοιτώντας αρχικά στο ίδρυμα Landry και κατόπιν στο λύκειο Bonaparte του Παρισιού. Το 1862 απέκτησε το baccalauréat, με διάκριση στη μετάφραση από τα λατινικά και για ένα χρονικό διάστημα εργάστηκε ως υπάλληλος σε ασφαλιστική εταιρεία και στο δημαρχείο του Παρισιού.

Η ενασχόλησή του με την ποίηση είχε ξεκινήσει νωρίτερα και έγινε πιο συστηματική λόγω της συναναστροφής του με τους λογοτεχνικούς κύκλους της πόλης. Ο Βερλαίν ήρθε σε επαφή με την ομάδα των Παρνασιστών και άλλους σύγχρονους ποιητές, ενώ ποιήματά του άρχισαν να δημοσιεύονται στις περιοδικές εκδόσεις τους. Το ποίημα Mr. Prudhomme υπήρξε το πρώτο που δημοσιεύτηκε το 1863. Τρία χρόνια αργότερα δημοσιεύτηκε και η πρώτη του ποιητική συλλογή

με τίτλο  Poèmes saturniens ,που θεωρείται πως διαπνέεται από τα συναισθήματά του για την εξαδέλφη του Ελίζα, με την οποία ήταν ερωτευμένος. Τον Αύγουστο του 1870 παντρεύτηκε τη δεκαεξάχρονη Ματίλντ Μοτέ.

Κατά την περίοδο της Παρισινής Κομμούνας, ανέλαβε διευθυντικά καθήκοντα στο γραφείο τύπου της Κομμούνας και πιθανώς ο φόβος των αντιποίνων της Τρίτης Δημοκρατίας αποτέλεσαν έναν από τους λόγους της ύστερης μποέμ στάσης ζωής του.

Το Σεπτέμβριο του 1871 χρονολογείται η γνωριμία του με τον Αρτύρ Ρεμπό, γεγονός που επέδρασε καταλυτικά στη ζωή του. Περιπλανήθηκε μαζί του στη βόρειο Γαλλία και στο Βέλγιο, εγκαταλείποντας την γυναίκα και τον γιό του.

Στο Λονδίνο όπου εγκαταστάθηκαν, ο Βερλαίν ολοκλήρωσε τη συλλογή Romances sans paroles που διακρίνεται για την μουσικότητα της αλλά και από τους πειραματισμούς του Βερλαίν.

Η έντονη σχέση του Βερλαίν με τον Ρεμπό έληξε προσωρινά το 1873, όταν δηλ. ο πρώτος τραυμάτισε τον σύντροφό του σε κατάσταση μέθης. Για την πράξη του, καταδικάστηκε σε διετή φυλάκιση, κατά τη διάρκεια της οποίας εκδόθηκε η ποιητική συλλογή Romances sans paroles ( 1874 ) από τον Edmond Lepelletier.

Ο Βερλαίν αφέθηκε ελεύθερος τον Ιανουάριο του 1875, έχοντας ασπαστεί τον Ρωμαιοκαθολικισμό. Το επόμενο διάστημα, μετά από μία ανεπιτυχή προσπάθεια επανασύνδεσης με τον Ρεμπό όταν τον επισκέφτηκε στην Στουτγκάρδη, εγκαταστάθηκε σε διάφορες πόλεις της Αγγλίας, όπου και εργάστηκε ως δάσκαλος γαλλικών και σχεδίου, ενώ παράλληλα κέρδισε την αναγνώριση σπουδαίων Άγγλων λογοτεχνών, όπως του Άλφρεντ Τένισον. Επέστρεψε στη Γαλλία το 1877 και τον Οκτώβριο του 1880 εδόθηκε η συλλογή Sagesse, μεποιήματα που γράφτηκα την περίοδο 1873-78 και συνέβαλαν στην καθιέρωσή του.

Ο θάνατος του αγαπημένου του μαθητή, Λουσιέν Λετινουά ( 1883) καθώς και εκείνος της μητέρας του ( 1886), σε συνδυασμό με τις αποτυχημένες απόπειρές του να συμφιλιωθεί με την σύζυγό του, συνέβαλαν στην επιστροφή του στον έκλυτο βίο του παρελθόντος.

Εργογραφία

Poèmes saturniens (1866) Les Amies (1867) Fêtes galantes (1869) La Bonne Chanson (1870) Romances sans paroles (1874) Sagesse (1880) Jadis et naguère (1884) Amour (1888) Parallèlement (1889) Dédicaces (1890) Femmes (1890) Après trois ans (1865)

Εργογραφία

Ποίηση Poèmes saturniens (1866) Les Amies (1867) Fêtes galantes (1869) La Bonne Chanson (1870) Romances sans

paroles (1874) Sagesse (1880) Jadis et naguère (1884) Amour (1888) Parallèlement (1889) Dédicaces (1890) Femmes (1890) Après trois ans (1865)

Πεζογραφία Les Poètes

maudits (1884) Louise Leclercq (1886) Les mémoires d'un

veuf (1886) Mes hôpitaux (1891) Mes prisons (1893) Quinze jours en

Hollande (1893) Confessions (1895)

Μεταφρασμένο Εργο του.

()-- Μπα! Και η μοίρα μας έγινε πεζή.

Αν θέλετε, πεθαίνουμε μαζί;-- Σπάνια η πρόταση, ορισμένως.

-- Ωραίο το σπάνιο. Λοιπόν εμπρός.Ο τόπος θαυμάσιος και ο καιρός.

-- Χι! χι! χι! Απογοητευμένος!-- Ίσως. Αλλά προπάντων εραστής

άψογος. Ανέκαθεν ιδεαλιστής.Να πεθάνουμε τώρα ελάτε.

-- Περσότερο ειρωνεύεστε, θαρρώ,παρά όσο κάνετε τον τρυφερό.

Πάψετε, κύριε, αν αγαπάτε.Έτσι το βράδυ κείνο απάνω στηχλόη, και στ' άνθη απάνω καθιστοί,

δυο περίεργοι ερωτευμένοιαναβάλανε τέτοιο ζηλευτόθάνατο, κι απομείνανε γι' αυτό-- χι! χι! χι! -- καταγοητευμένοι.

Paul Verlain

Autumn Song

Les sanglots longsDes violonsDe l'automneBlessent mon cœurD'une langueurMonotone.

Tout suffocantEt blême, quandSonne l'heure.Je me souviensDes jours anciens,Et je pleure...

Et je m'en vaisAu vent mauvaisQui m'emporteDe çà, de là,Pareil à laFeuille morte... 

Paul Verlaine

With long sobsthe violin-throbsof autumn woundmy heart with languorousand montonoussound.

Choking and paleWhen I mind the talethe hours keep,my memory straysdown other daysand I weep;

and I let me gowhere ill winds blownow here, now there,harried and sped,even as a deadleaf, anywhere.

Clair De Lune ( ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟ)

Your soul is as a moonlit landscape fair, Peopled with maskers delicate and dim, That play on lutes and dance and have an air Of being sad in their fantastic trim. 

The while they celebrate in minor strain Triumphant love, effective enterprise, They have an air of knowing all is vain,- And through the quiet moonlight their songs rise, 

The melancholy moonlight, sweet and lone, That makes to dream the birds upon the tree, And in their polished basins of white stone The fountains tall to sob with ecstasy. 

Paul Verlaine

Τεχνοτροπία

Ο Βερλαίν χαρακτηρίζεται ως ένας καθαρά λυρικός ποιητής που σημάδεψε μία μετάβαση από το ρομαντισμό στο κίνημα του συμβολισμού, και διακρίνεται για το μουσικό αποτέλεσμα της γραφής του, μέσα από τη χρήση αρκετών μυστικών της γαλλικής προσωδίας, όπως τις παρηχήσεις, τις συνηχήσεις και τους ανισοσύλλαβους στίχους. Παρά το γεγονός πως το έργο του επέδρασε καταλυτικά στη διαμόρφωση του συμβολισμού, ο ίδιος αργότερα τον αποκήρυξε, καθώς το κίνημα απέκλινε ακόμα περισσότερο από τις παραδοσιακές ποιητικές φόρμες, ενώ ο Βερλαίν υποστήριζε την αναγκαιότητα ορισμένων, όπως για παράδειγμα της ομοιοκαταληξίας του στίχου.

Σπάνιο χειρόγραφο.