PassatempoXp 19

No: 19Alabilirsiniz / Your Complimentary Copy

Kasım / November

- N0: 19 - K

asım / Novem

ber 2012

.20.000$

UÇAK İLE ULAŞIM, 5 GÜN 4 GECE KIBRIS GİRNE’DE VUNI PALACE HOTEL’DE KONAKLAMA

BU FIRSAT

KAÇMAZBU FIRSAT

KAÇMAZBU FIRSAT

KAÇMAZBU FIRSAT

KAÇMAZBU FIRSAT

KAÇMAZYERİNİZİ GEÇ KALMADAN

AYIRTMAK İÇİN BİZİ ARAYIN

550

5 GÜN4 GECE

“Sınırlı Sayıda”

18

YÖNETİM / MANAGEMENT:

CYXP Aviation Ltd. Genel Müdürü v e Pegasus Havayolları Kıbrıs TemsilcisiCYXP Aviation Ltd. General Manager and Pegasus Airlines Cyprus RepresentativeM. Zeki Ziya [email protected]

Pegasus Havayolları Kıbrıs Merkez OfisiPegasus Airlines Cyprus Main OfficeHasane Ilgaz Sokak, 11 B, Köşklüçiftlik, LefkoşaTel.: (+90) 392 228 73 11Fax: (+90) 392 227 22 90

YAYIN YÖNETİM / PUBLICATION MANAGEMENT

Genel Yayın Yönetmeni / Publishing DirectorCan [email protected]

İsviç İletişim Hizmetleri Ltd.Şht. M. Russo Cad. Dinler Apt. No: 4, Küçük Kaymaklı, LefkoşaTel: (+90) 533 826 00 85 (+90) 533 880 00 [email protected]

YAPIM / PRODUCTION

Yazı İşleri Müdürü / Managing EditorGürkan Uluç[email protected]

Röportaj / InterviewStella [email protected]

Art Direktör / Art DirectorHalil [email protected]

Fotoğraf / PhotographyHarun UçarHamid Zakeri Hanjani

Çeviri / TranslationVIRTUOSO Ç[email protected]

Kapak / CoverOlkan Ergüler

Muhasebe / AccountingGökmen Kılıçoğ[email protected] 880 00 09 Websitewww.passatempoXP.com

REKLAM PAZARLAMA / ADVERTISING & MARKETING

Halkla İlişkiler, Reklam ve Pazarlama Müdürü / PR, Advertising & Marketing ManagerMünise Alibeyoğ[email protected]@isviciletisim.com

BASKI-CİLT / PRINTING-BINDING

Görsel Dizayn Ofset MatbaacılıkAtatür Bulvarı, Deposite İş Merkezi, A5 Blok Kat:4, No: 405 İkitelli OSB,Başakşehir, İstanbulTel.: 0212 671 91 00Fax: 0212 671 91 90 www.gdofset.com

Tüm hakları saklıdır. Yazılı izin olmadan içeriğin bir bölümünün ya da tümünün yeniden yayınlanması kesinlikle yasaktır.All right reserved. Reproduction in part or in whole without written permission is strictly prohibited.

İÇİNDEKİLER / CONTENTS

19. Passatempo’dan / From Passatempo

22. Portre / Portrait

30. Gezi / Travel

42. Kıbrıs Efsaneleri / Cyprus Myths

46. Spor / Sport

56. Doğa / Nature

60. Yol Notları / Road Notes

76. Yaşam / Life

82. Kıbrıs Mutfağı / Cyprus Cuisine

88. Gündüz & Gece / Day & Night

100. Gurme / Gourmet

110. Bulmaca / Puzzle

52. Hayvanlar Alemi / Animal Life

19

PASSATEMPO’DAN / FROM PASSATEMPO

Bazıları yağmuru sevmeyebilir. Kıb-rıs’ta ise yaz sonu yağmurlarını sevmeyen yok gibidir. Modern zamanların çoktan unutturduğu toprak kokusunu, yağmur yağar-

ken hala içinize çekebildiğiniz ender ülkeler-dendir memleketimiz. Kıbrıs’ta yağmur yağdı mı dört mevsim çiçek açan bitkiler adeta coşar ve toprak kokusuna, mesela yasemin kokusu-nun karıştığı enfes parfümler yayılır etrafa. Bir sokaktaki yasemin, diğer bir sokaktaki nergis, bir başkasındaki sümbül kokusu öyle büyük bir hoşnutluk bırakır ki sizde; o anda yürümeyi bırakıp, bir köşede daha da ıslanmak pahasına oturmayı bile aklınızdan geçirebilirsiniz.

Yağmur, çağlar boyunca bereketin sembolü ola-gelmiştir. Kıbrıs’ın kültürel tarihinde de yüzyıllar-dır masallarda, öykülerde ve şiirlerde yağmurdan hasretle söz edilir. Kıbrıslı Türk şair Fikret Demi-rağ’ın “Bir Sabah Sevgiyle Uyandır Beni” başlıklı şiirindeki gibi, ‘güneşi ve baharı yağdırır’ Kıbrıs’ta yağmur…

Sözü iki sene önce kaybettiğimiz, şiirleri 15 dile çevrilmiş şair Fikret Demirağ’ı bir kez daha anarak ve bahse konu olan şiiri ile bitirelim isterseniz…

Bir Sabah Sevgiyle Uyandır Beni

Acımın alnından öperek uyandır bir sabah beni

dışarıda güneşi ve baharı yağarken yağmur.

Yüreğimde bir müzikle uyandır beni

tüy parmaklarını ağrıyan yerlerimde gezdir.

Saçlarımdan zamanı geçirerek uyandır bir sabah.

Sen günün şiiri ol, ben şarkını besteleyeyim.

Sen narin bir nar fidanı gibi salın rüzgârda

ben yanında yaralı bir dize gibi durayım.

Aşk ve şiirle barışan bir dünyaya uyandır bir sabah beni.

Some people may not like the rain. But in Cyprus, it’s like everyone loves the rain that pours at the end of each summer season. Our country is one of the rare places in the world that

you can still smell the earth when it rains. Modern times have made us forget this smell long ago. When it rains in Cyprus, everblooming plants exu-berate and mesmerizing perfumes surround you when the smell of earth mixes with, say, jasmine. The smell of daffodils, jasmine, jacinth each on a different street, give such a pleasure that you may even think of leaving everything and want to just sit down, right there, right then, even though you know you may get soaked by the rain.

The rain has, for centuries, been a symbol of plenteousness. It is also spoken of with longing in many stories, poems and myths in Cyprus’ cultur-al history for centuries. Like Turkish Cypriot poet Fikret Demirağ said in his poem, ‘the rain pours down sunshine and spring’ in Cyprus...

Let us use this opportunity to memorialize Fikret Demirağ, whom we lost two years ago and whose poems have been translated into 15 languages, while we enjoy his poem...

Wake Me Up With Love One Morning

Wake me up, kissing my pain one morning

while outside, the rain pours down sunshine and spring.

Wake me up with a tune in my heart

Fondle your fingers of feather on my aches.

Wake me up passing time through my hair one morning.

You’ll be the poem of the day, I’ll make you a song.

You’ll sway like a fragile willow with the breeze

I’ll stand by you like a wounded line of a poem.

One morning, wake me up to a world embracing love and poetry.

Can Sarvan

“Güneşi ve baharı yağdıran” Kıbrıs yağmurları…

It is raining sunshine and spring in Cyprus…

22

PORTRE / PORTRAIT

Can Sarvan

ErdemOskar

Kuzey Kıbrıs’ın Turizm Duayeni:The Tourism Doyen in North Cyprus:

Erdem Oskar’la Oscar Şirketler Grubu’nun

gelişimini konuştuk

Birçok yatırımı, mal ve mülkü Güney Kıbrıs’ta kalmasına karşın umutsuzluğa kapılmadan ailesi ile birlikte Kuzey Kıbrıs’ta yepyeni bir dünya kuran Erdem Oskar yılların turizm du-ayeni...

Bugün Oscar Resort Hotel, Vuni Palace Hotel, Bellapais Monastery Village Hotel, Kantara Palace’dan oluşan 4 otelin sahibi olan Oscar Şirketler Grubu’nda ayrıca Oscar Car Rental, Patina Restoran, Şölen Su ve ortak olduğu Northern Travel şirketleri de var.

Tarihsel anektodlardan sinemaya, turizm yatırımlarından, su arıtma tesislerine kadar pek çok konuda sohbet ettiğimiz Erdem Oskar, Kuzey Kıbrıs’ın cennet gibi bir ada olduğuna dikkati çekiyor ve ülkemizin eşsiz doğasına daha fazla değer vermemiz gerektiğini vurguluyor...

22

23

The Tourism Doyen in North Cyprus:

23

Oscar Group of Companies

gelişimini konuştuk

Even though most of his investments, properties and possessions were left in South Cyprus, Er-dem Oskar , the tourism doyen of years, never lost hope and built a new life in North Cyprus with his family.

Oscar Group of Companies, the owner of four hotels, namely, Oscar Resort Hotel, Vuni Palace Hotel, Bellapais Monastery Village Hotel and Kantara Palace, also owns Oscar Car Rental, Patina Restaurant, Şölen Su and is a partner of the company Northern Travel .

We talked about the growth of

with Erdem Oskar

Erdem Oskar, with whom we talked about many different issues from historical anecdotes to cinema, from tourism investments to water distillation premises, says North-ern Cyprus is a corner of heaven and emphasizes that we should value our heavenly nature more...

24

İş hayatına nasıl başladınız?1958’de İngiliz Üsler Bölgesi’nde işimi kurdum. Gerçi bu tarihten öncesinde de iş hayatında birçok iş yapmıştım. 1955 yılında sinema kurdum örneğin. O za-manlar Kıbrıs Türk tarafında kışlık sine-ma yoktu. Lefkoşa’daki meşhur Zafer Sineması’nın kışlık bölümü bile bizim Evdim’deki Yıldız Sineması’ndan 2 sene sonra kuruldu. Evdim’deki sinema için elektrik dahi yoktu o yıllarda. Jenara-törle çalıştırırdık sinemayı. Limasol’dan, Baf’tan insanlar film izlemeye bizim sine-maya gelirdi.

Hangi filmler izlenirdi o zamanlar?Ayhan Işık filmlerine rağbet çoktu. Ayhan Işık’ın “Kanun Namına”, “Şimal Yıldızı” gibi filmlerini haftalarca gösterirdik. İngilizce film-lerde rağbet kovboy filmlerineydi. Üsler’den İngilizler hafta sonlarında bu filmleri izlem-eye gelirdi. 1958 yılı benim için bir dönüm noktası oldu. Evlendim ve Üsler Bölgesi’nde rent a car ve şoför okulu işini başlattım. Bir araçla işe başladık. 1958’den 1974’e dek orada operasyonlarımız devam etti.

İki toplum arasındaki çatışma yıllarında süreç sizi nasıl etkiledi?Biz Üsler Bölgesi’nde olduğumuz için çatışmalar bizi etkilemedi. Ama 1959’da firmanın ismini değiştirmeye mecbur olduk. Benim asıl soyisimim Oskar’dan önce Os-man idi. Ve “Osman Car Hire Service” olarak açmıştık şirketi. Küçük ama çok iş yapan bir ofisimiz vardı.

İsim Türkçe olduğu için çatışma yıllarında bize ziyan verilirdi. Arabaları çizerler, araçlarımızın plastik bölüm-lerini kırarlardı. Bu zararları ne sigorta kapsıyordu, ne de müşteriden talep ede-bilirdik. Yabancı bir isim düşündük.

Osman’ın o ve s harflerini aldık, yanına “car”ı ekledik ve “Os-Car” ismi ortaya çıktı. Os-Car ismine geçince araçlara verilen zarar ve ziyan ortadan kalktı. Os-Car’ın Türk firması olduğu isminden anlaşılamıyordu çünkü. Zamanla ardaki çizgiyi kaldırdık ve bugünkü “Oscar” ismi ortaya çıktı. Oradan kazandığımız paralarla bağlara yatırım yaptık. 1974 Harekatı sırasında elimizde 77 tane arabamız vardı. Biz sadece 17 aracımızı kuzeye geçirebildik. Diğerleri güneyde kaldı. Buraya geldikten sonra gene aynı isimle Oscar olarak şirketimizi kurduk ve soyadı olarak da Oskar’ı aldık.

“Sinemayı jenaratörleçalıştırırdık”

“Türk ismi Osman’ı bırakıp Oscar ismini almak zorunda kaldık”

24

“We had to give up the Turkish name ‘Osman’ and use ‘Oscar’ instead”

“We would operate the cinema with a generator”

How did you enter the business world? I founded my business in 1958 at the British Sovereign Area. Albeit, I had been active in the business world before that date as well. In 1955, for instance, I opened a cinema. There wasn’t a cinema used during the win-ter months in Turkish Cypriot side until then. Even the part of the famous Zafer Cinema in Nicosia, used during winter months was opened two years after our Yıldız Cinema in Evdim. We didn’t even have power for the cinema in Evdim back then. We would oper-ate it with a generator. People would come all the way from Limassol and Paphos to Nicosia to our cinema.

Which movies were showing back then? Movies starring Ayhan Işık were on demand. We would show some of Ayhan Işık’s mov-ies such as “Kanun Namına” (In the name of Law”), “Şimal Yıldızı” (“Northern Star”) for weeks. Western movies were on demand in movies in English. The English would come from the sovereign areas on the weekends to watch these movies. 1958 was a turning point for me. I got married and opened a driving school and rent a car business in the sovereign area. We started with one car. We continued our conducts there from 1958 to 1974.

How did the period, during which there was scrimmage between the two com-munities, affect your business? Because we were at the British Sovereign Ar-eas, the war did not affect us. But in 1959 we had to change the company’s name. My sur-name was in fact ‘Osman’, before it was ‘Os-kar’ and we had opened the company under the name ‘Osman Car Hire Service”.

Then an office was small but busy. Just be-cause the name was Turkish, we would be sub-ject to attacks, during the years of scrimmage. They would scratch the cars or break their plas-tic parts. These damages were neither covered by insurance, nor could we demand it from the customers. We were thinking about a foreign name.

We took the first two letters of ‘Osman’- O and S and we added “car” at the end and had “Os-Car”. When we changed our name to Os-Car, the damages rendered on the cars ceased. Because it wasn’t apparent from the name Os-Car that it was a Turkish company. In time, we got rid of the hyphen and the name “Oscar” was born. With the money we earned from there, we invested in vineyards. During the 1974 operation, we had 77 cars, but we could only get 17 of them to the northern side. We had to leave the rest in south. After we came here, we founded a company under the same name , Oscar, and we took Oskar as our sur-name.

2525

262626

Malları Güney’de kalınca Kuzey’de sıfır-dan başladı

Kuzey’e geçtikten sonra ticari hayatınız nasıl şekillendi?Kuzey’e geçtikten sonra araba kiralama işinden çıktık ve İngiltere’den mal getire-rek ticarete atıldık. Ticaret iyi gitti ve ka-zandığımız parayı son kuruşuna kadar ya-tırıma harcadık. Güney’de 1.000 dönüm arazimiz, 200 dönüm bağımız, yağ fabri-kası ve un değirmenimiz, 2 dozer ve 3-4 tane traktörümüz, bir sinemamız ve ben-zin istasyonumuz vardı. Taşınır, taşınmaz tüm mallarımız Güney’de kaldı. Kuzey’de bunun karşılığını alamadık ne yazık ki. Orada “bağ kralı” olarak tanınırdık. Bağ-ları sulamak için borularla sulama sistemi de kurmuştuk ancak tüm yaptıklarımız Güney’de kaldı.

Otel yatırımına ne zaman girdiniz?1984’te otel yatırımına başladık. 1987’de yalnızca 15 oda açabilmiştik. 30 yatak-la açtık. Hedefimiz 300 yataktı. Bugün 1200-1500 arasında yatak sayısına ulaş-mış durumdayız. Hedefimize ulaşmakla kalmadık, onun çok üzerine çıktık. Bugün, Oscar Şirketler Grubu 3 otelden oluşuyor. Oscar Resort Hotel, Vuni Palace Hotel, Bellapais Monastery Village Hotel. Bu üç otelin yanında şu anda dördüncü otelimiz Kantara Palace da yapılıyor. Yeni yapılan otelimiz Golden Tulip Hotel and Casino’ya kiralanmıştır ve yakında hizmete açıla-caktır. Grubumuz 4 otel, Oscar rent a car, Patina Restorant, Şölen Su şirketlerinden oluşuyor ve Northern Travel’da da ortak-lığımız var. Şunu vurgulamak isterim: Su arıtma başta olmak üzere turizm sektö-ründe birçok yeniliği ilk bizim grubumuz yapmıştır. Bunun gururunu yaşıyorum. Kuzey Kıbrıs’ta ilk kez biz deniz suyundan kullanma suyu üretmeyi başardık. Yüksek basınçla denizden aldığımız suyu tatlı su ve tuzlu su olarak ikiye ayırıyoruz. Tatlı suyu kullanıma hazır hale getirip, tuzlu suyu denize geri gönderiyoruz. Bu neden-le otellerimizde banyolardan akan su son derece sağlıklıdır. Bizim kullandığımız su içinde kireç yoktur, cildinize ve saçınıza zarar verecek hiçbir madde yoktur. Bizim deniz suyundan arıtarak kullandığımız su şehir suyundan çok daha sağlıklıdır.

“1987’de 15 oda ile başladık. Bugün 1500 yatak kapasitesindeyiz”

26

272727

When all his property was left in south, he had to start from scratch in north

After you came to north, how did your busi-ness life shape? After we came to north, we gave up the car rental business and started trade by im-porting goods from England. The business went well and we invested all the money we earned. In south, we had 1.000 donoums of land, 200 donoums of vine, an oil plant, a flour mill, 2 dozers and 3-4 tractors, a cinema and a petrol station. All our movable and im-movable properties were left in South. Un-fortunately, we couldn’t get the equivalent of these properties in north. There, in south, we went by the name “king of vines”. We in-stalled an irrigation system with pipes for the vines too, but all we did was left in South.

When did you invest in hotel industry? We started investing in the hotel industry in 1984. In 1987, we only had 15 rooms. We started with 30 beds. We were aim-ing at 300 beds. Today, our bed capacity is between 1200 and 1500. Not only did we reach our goal, we went beyond it. Today,

Oscar Group of Companies is composed of 3 hotels; Oscar Resort Hotel, Vuni Palace Ho-tel, Bellapais Monastery Village Hotel. Be-sides these three hotels, we have one more, under construction at the moment; Kantara Palace. The newly constructed hotel is hired out to Golden Tulip Hotel and Casino and it will start operating soon. Our group is com-posed of 4 hotels, Oscar Rent-a-Car, Patina Restaurant and Şölen Su and we are part-ners in Northern Travel.

I’d like to emphasize that in the tourism sector, many innovations were brought by our group, water distillation being the first. I am very proud of this. We are the first establishment who managed to get fresh water from sea water. We separate the fresh water from salty water under high pressure, we process the fresh water to get drinking water and we send the saltwater back to the sea. So in our hotels, the tap water is very healthy. It includes no lime, or any other substance that will damage your hair or skin. This water we get from distill-ing the sea water, is much healthier than the tap water in cities.

Bugün 1500 yatak kapasitesindeyiz”

“We started with 15 rooms in 1987. Today we have a total bed amount of 1500”

27

28

Otellerinize daha çok hangi ülkelerden turist geliyor?Hollanda, İngiltere, Almanya, İtalya, Fran-sa’dan çok turist geliyor. Bu sezon kış ay-larında Alman ve Fransız müşterilerimiz yoğunlukta. Doluluk oranımız gayet iyi. Geçen seneden bu yana sürekli doluyuz.

Kuzey Kıbrıs’ta turizmin gelişimine dair neler söylemek istersiniz?Cennet gibi bir adada yaşıyoruz ancak insanı-mız bu cennetin değerini bilmiyor. Turistlerle iyi iletişim kuruyoruz ama kendi ülkemize ye-terli derecede kıymet vermiyoruz. Ülkemizi değerini bilmemiz gerektiğini düşünüyorum.

From which countries do you get most tour-ists in your hotels?” Holland, England, Germany, Italy, France. In the current season, we mostly have guests from Germany and France; our occupancy rate is quite high. Since last year, we have are constantly full.

What would you like to say about the devel-opment of tourism in North Cyprus? We live on a heavenly piece of land, however, we do not appreciate it. We do communicate well with the tourists, but we do not value our country enough. I believe that we really should value and appreciate our country better.

“North Cyprus is a piece of heaven,

“Kuzey Kıbrıs cennet gibi bir ada,

we should appreciate it”

değerini bilmeliyiz”

28

29

“Kuzey Kıbrıs cennet gibi bir ada,

30

&GEZİ / TRAVEL

30

Limanı

Girne Kalesi S.Mehmet ve& ve&G

oogle arama motoruna “Girne” ya da “Kyrenia” diye yazdığınızda ve “görsel-ler” diye de tıkladığınız anda, en çok karşınıza çıkan fotoğraf, Girne Kalesi ve yanındaki limandır…

Belki de Kuzey Kıbrıs’ın “marka” görüntüsüdür bu iki-li…

Girne Kalesi, adından da anlaşılacağı gibi; Kıbrıs’ın Girne kasabasındadır… Kesinlikle bu kentin en belirgin sembolüdür ve en değerli yapısıdır…

Yaklaşık 1400 yıl önce Bizanslılar kalenin ilk temelle-rini atmıştır… İddialara göre Bizanslıların kaleyi inşa sebepleri, Arap - İslam akınlarına karşı kasabayı koru-maktır…

7’inci yüzyıldaki inşasından belki de 500 yıl sonra, bu kez Lüzinyanlar döneminde, bazı yapısal değişiklikle-re uğramıştır.

Kale önceleri ok atışlarına karşı düşünülmüş. Lüzin-yanlar, Bizans’tan kalanları geliştirirken, savunma şeklini, ok saldırısına göre belirlemiş.Ancak birkaç yüz yıl sonra 1489 yılından itibaren Ve-nedikliler, olası Osmanlı toplarına karşı yeniden inşaya girişmişlerdir.

The Kyrenia Castle

Belki de Kuzey Kıbrıs’ın “marka” görüntüsüdür bu ikili… 30

& Limanı31

If you were to conduct a Google search on the words “Girne” and “Kyrenia” and were to then click on the images tab, the most common pictures to come up are the Kyrenia Castle and the surrounding har-bour...

It could even be said that this duo is the “brand” logo of Cyprus...

The Kyrenia Castle, as its name foretells, resides in the town of Kyrenia, Cyprus... It is most definitely this town’s most prominent symbol and it’s most treasured structure...

Approximately 1400 years ago the Byzantines laid the first foundations of the castle... According to claims made the Byzantines built the castle to protect the town from the Arab – Islam raids...

During the Lousignan reign, quite possibly 500 years afters is resurrection in the 7th Century, the castle went through some structural changes.

The castle was first considered for protection against arrow attacks. As the Lousignans developed what was left from the Byzantines, they determined their form of defence according to possible attacks by arrows.

Kyrenia Harbour

The Kyrenia Castle

It could even be said that this duo is the “brand” logo of Northern Cyprus...

3232

Bizanslılar, Lüzinyanlar, Venedikliler, Os-manlılar ve İngilizler tarafından kullanılan kale, günümüzde yat limanı olarak kullanı-lan yanındaki muhteşem tarihi değerle bir-likte, paha bi,çilmez bir turizm noktasıdır.

Kale ve yanındaki liman, Akdeniz’in haa kullanılan en eski kalesi ve limanıdır…

Kuzey Kıbrıs’a ilişkin en tanınmış görüntü, bu ikilinin görüntüsüdür.

Denizden çekilen her fotoğrafta, dalgakı-ran ve deniz fenerleri, Beşparmak Dağları, bu dağlar üzerindeki St. Hilarion Kalesi ve

Kuzeybatı ve güneydoğu kulelerini ekle-yen Venedikliler, bu kaleyi hiç savaşmadan Osmanlılara teslim etmiştir.

Venedikliler, Lefkoşa’daki Osmanlı zafe-rinden sonra, kaleyi direniş göstermeden 1570 yılında Osmanlılara devretmiştir.

Kalenin içinde 1100’lü yıllarda yapıldığı sa-nılan bir Bizans kilisesi (St. George Kilisesi) yer alır.

1570 yılında Kıbrıs’ın Osmanlılar tarafından fethi sırasında şehit düşen Osmanlı Amirali Cezayirli Sadık Paşa’nın mezarı bugünkü girişin hemen yanındadır.

Bir günde gezilemeyecek kadar ilginç ve inanılmaz öykülerle – efsanelerle zengin-leşmiş bir “kültür mirasıdır” Girne Kalesi.

Batık Gemi Müzesi, Kuzey Kıbrıs’a gelen herkesin mutlaka görmesi gereken bir me-kandır ve bu kale bünyesindedir… Kale’de çeşitli çalışmalarla tarihsel tipleme ve mekân canlandırmaları yaratılmış ve bazı bölümler çekici hale getirilmiştir. Tartışmasız bir şekilde, yanındaki limanla birlikte Girne’nin sembolü olan Kale aynı zamanda Kıbrıs’taki en görkemli yapılar-dan biridir.

Kale bugünkü biçimine ulaşıncaya değin pekçok değişiklik geçirmiştir.

32

3333

However a couple of centuries later, in 1498 under the rule of the Venetians, the castle was once again reconstructed against cannonball attacks from the Ottomans.

The Venetians, who added the North-western and the South-eastern towers, yielded the castle to the Ottomans without ever having to fight.

After the Ottoman victory in Nicosia, the Ve-netians ceded the castle without a fight to the Ottomans in 1570.

There is a church (the St. George Church) in the castle that is believed to have been built in the 1100’s by the Byzantines.

The grave of the Ottoman Admiral Cezayirli Sadık Pasha, who died during the Ottoman conquest in 1570, lies right by the castle’s en-trance.

The Kyrenia Castle is a “cultural heritage site” filled with so many interesting and unbeliev-able stories - legends that only one day of ex-ploring would be insufficient.

The Batık Gemi (Shipwreck) Museum, which resides within the castle, is a place that should be seen by anyone visiting North Cyprus...

With the various historical typecasting and resurrection of certain areas, some parts of the castle have been made more attractive.

Unquestionably, with the port by its side, the castle is not only the symbol of Kyrenia but is also one of the most magnificent structures in Cyprus. The castle underwent numerous changes until it reached its present day form.

Once used by the Byzantines, Lousignans, Ve-netians, Ottomans and the British, the castle, alongside the magnificent historical site which is now used as a boat harbour, is a priceless point of tourism. The castle and the harbour next to it, is still one of the oldest castles and ports to be used today...

North Cyprus is best known by the image of this wonderful pairing.

In every photograph taken from the sea, the jetties and lighthouses, the Five Finger Moun-tains, St. Hilarion Castle situated above the mountains and the minaret of the mosque that appears behind the harbour create a magnificent backdrop.

33

34

limanın hemen arkasında minaresi görü-nen cami, muhteşem bir fon oluşturur.

Limanı çevreleyen ve orjinal biçimleri pek fazla bozulmadan kalmış çeşitli yapılar, günümüzde cafe, bar, restoran olarak hiz-met veriyor ve son dönemlerde kalitelerin-de ciddi artış olduğu da gözden kaçmıyor.

Devlet yöneticileri de son dönemlerde li-mana gereken ilgiyi göstermeye başladı.

Girne Kalesi, kasabanın savunmasında tek başına bir fonksiyona sahip değildir. Eski surların yıkıldığı da bilinir…

Kasabayı çeviren surlardan günümüze bir tek “The Round Tower” olarak bilinen kule kalmıştır.

Söz konusu yapı, kasabanın savunmasını güçlendiren Lüzinyanlar tarafından 1300 yılı civarında inşa edilmiştir.

Around the harbour, certain structures that have not lost their original form are used to-day as cafes, bars, restaurants and have shown a great increase in the quality of their services during recent times.

Government heads have also started to pay the necessary attention due to the harbour.

The sole responsibility of protecting the town was not only down to The Kyrenia Castle. It is a known fact that the old city walls were demolished...

From the city walls that used to surround the town only the tower named “The Round Tower” is left.

The aforementioned structure was built by the Lousignans who strengthened the town’s defence around the 1300s.

353535

36

Venedikliler de, orijinalde Bizans dönemi-ne dayanan bu savunma sistemini geniş-letmiştir. Ada Osmanlıların eline geçtikten sonra surlar önemini yitirmiş ve kasaba surların dışına doğru genişlemiştir.

Görülebilecek durumda olan diğer kule Bandabuliya’dan limana inen sokak üze-rinde, sonuncusu ise Girne Marinası’nın güneybatı köşesinde yer alır.

Kuzey Kıbrıs’ta yolunuzun Girne’ye düşe-ceği kesindir… Girne’ye geldiğiniz zaman, kalesini ve limanını es geçmeyeceğinizden eminiz… Mutlaka zaman ayırın diyoruz…

The Venetians also developed a defence system that originated from the Byzantine era. Once the island was taken over by the Ottomans the city walls lost their impor-tance and the town spread out further past the city walls.

Another tower that can be seen is along the road that leads from Bandabuliya to the harbour, and the last one is situated in the Southeast corner of the Kyrenia Marina.

It is certain that while you are visiting Cy-prus you will pass through Kyrenia... We are confident that when you do visit Kyre-nia you will not miss the chance to explore its castle and port... We definitely recom-mend you take the time to do so…

36

38

KÜLTÜR / CULTURE

38

KUZEY KIBRIS’TA

PUL KÜLTÜRÜPUL KOLEKSİYONCULUĞU

VE

Posta pullarının ve posta pullarıyla ilgili her türlü nesnenin biriktirilme-sine genel anlamıyla pul koleksiyonculuğu (Filateli) diyoruz. Pul ko-leksiyonculuğunun tarihteki başlangıç yeri İngiltere; tarihi ise 1840’lı yıllardır. Bu dönemde Penny Black denilen pulun üzerine Kraliçe

Victoria’nın resmi basılmıştır.

Kuzey Kıbrıs’ta pul ve pul koleksiyonculuğu

Kıbrıs’ın posta tarihi, Venedik Dönemi’ne ka-dar dayanmaktadır. Ancak, Ada’da bilinen anlamda postacılık ilk kez 1872 senesinde gerçekleştirilmiştir. Bu tarihte ilk mektup Kıb-rıs’tan İstanbul’a gönderilmiştir.

1871 yılında Osmanlı İdaresi, Lefkoşa’da bir posta merkezi açmıştır. Bu dönemde, üzerine Osmanlıca ‘Kıbrıs’ yazılı olan Osmanlı pulları kullanılmıştır. Osmanlı Posta İdaresi, Ada’nın 1878’de İngilizlere kiralanmasıyla kapatıldı. İngilizler, 1878 yılında Larnaka’da bir posta şu-besi açtı. Kısa bir süre sonra Ada’nın diğer ilçe-lerinde de posta şubeleri açıldı. Bu dönemde Ada’da, İngiltere’de kullanılan pulların aynısı kullanılmaktaydı. 1881 yılında ise ilk defa üze-rinde ‘Cyprus’ yazılı olan pullar kullanıldı.

1928 yılına kadar Kıbrıs pullarının üzerinde kraliçenin ve kralların portreleri vardı. 1928 tarihinde ise Kıbrıs’tan manzaralar gösteren bir pul serisi basıldı. 1960 yılında Kıbrıs Cum-huriyeti kuruldu. Bu dönemde Kıbrıs pullarının üzerinde Türkçe, Rumca ve İngilizce olarak ‘Kıbrıs’ yazısı bulunmaktadır.

1964 yılında ise Ada’daki Türkler, Kıbrıs Türk Postaları’nı kurdu. Posta Dairesi Müdürlüğü 1964 yılından bu yana hizmetlerini sürdür-mektedir. 1983 tarihinden itibarense basılan pulların üzerinde ‘Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuri-yeti’ ibaresi vardır.

Günümüzde KKTC, siyasi olarak tanınmasa da, yabancı ülkelere gönderilen mektuplar-da; KKTC pulları, farklı ülkelere gitmekte ve bu pullarla dolaylı da olsa KKTC’nin tanı-tımı yapılmaktadır. Bu açıdan bakıldığında pulların Kuzey Kıbrıs açısından önemi bü-yüktür. Gerek yurt dışında gerekse Türki-ye’deki pul kataloglarında Kıbrıs pulları da ayrıntılı bir biçimde fiyatlandırılmıştır. KKTC Posta Dairesi Müdürlüğü’nde, KK-TC’nin pul tasarımlarını gerçekleştiren önemli iki sanatçıdan, Hüseyin Billur ve Görel Korol Sönmezer’den, Kuzey Kıbrıs pulları ile ilgili ayrıntılı bilgi aldık. Başarılı ikili, yıllardan beridir pul tasarımı yaptıkları gibi, çizim şeklinde olan pulları da büyük bir sabırla kendileri çizmektedir. Ada’da pek fazla bilinmeyen bu pul sanatçılarımız bize pullarla ilgili ilginç bilgiler verdi. Keyif-le okumanızı dileriz.

Gürkan Uluçhan

3939

STAMPS AND PHILATELYIN NORTH CYPRUSThe collection of postal stamps and all kinds of things

related with stamps is broadly called philately (stamp collection). The origins of philately go back to the

1840s, in England. Back then, the picture of Queen Victo-ria was printed on the stamp called Penny Black.

Stamps and philately in North Cyprus

The history of post in Cyprus goes all the way back to the Venetian Era. However, postal ser-vices, as we know it today, started in 1872, on the island. In that year, the first letter was sent from Cyprus to Istanbul via post.

In 1871, the Ottoman authorities opened a post office in Nicosia. Ottoman stamps that had the word ‘Cyprus’ printed on them in the Ottoman language were used. Ottoman Posts were closed down in 1878, when the Island was rented out to the British. British authorities opened a post office in Larnaca in 1878. Within a short while, there were branch-

es in other cities of the island as well. During that period, the stamps used on the island were the same as those used in Britain. 1881, ‘Cyprus’ printed stamps were used for the first time.

Until the year 1928, the queen’s and the king’s pictures were printed on the stamps of Cyprus. In 1928, however, a series of stamps with sceneries from Cyprus were printed. In 1960 Cyprus Republic was founded. The stamps of that era bear the word Cyprus in Turkish, Greek and English.

In 1964, the Turks on the island founded Cy-prus Turkish Postal Services. The directorate

of Cyprus Turkish Postal Services has been in operation since 1964. The stamps printed as of 1983 bear the words ‘Turkish Republic of Northern Cyprus’. Nowadays, even though Turkish Republic of Northern Cyprus is not rec-ognised internationally, TRNC stamps travel to various countries on letters sent to foreign countries and these stamps promote the country, although indirectly. From this point of view, stamps are very important for North-ern Cyprus. Cyprus’ stamps have taken their place in stamp catalogues, both in Turkey and abroad, priced in detail.

We gather some detailed information on stamps of Northern Cyprus from two impor-tant artists, Huseyin Billur and Görel Korol Sönmezer, who design the stamps at TRNC Postal Services Headquarters. The successful team of two, have not only been designing stamps for years but they actually draw the stamps that are in the form of drawings rather than prints. These stamp artists, who are not known by the majority of the population in the island, gave us some very valuable informa-tion about stamps. We hope you enjoy...

4040

Kuzey Kıbrıs’ta posta pulu basımında izle-nen usül nedir?Her yıl pul konuları seçilir, daha sonra çıkarılan emisyon programı uygulanır. 2012 yılında KKTC’nin pul emisyon programında çıkarılan/çıkarılacak olan pullar şöylece belirlenmişti:1- Kıbrıs Türk toplumuna hizmet edenler2- Avrupa3- İngiltere Kraliçesi II. Elizabeth’in Taç Gi-yme Töreni’nin 60.yılı4- Avrupa Futbol Şampiyonası5- Olimpiyat Oyunları6- Eski Otobüsler ve Motosikletler (Bu seri, 22 Kasım 2012 tarihinde çıkacaktır).

KKTC pulu, tedavüle sürülmesinden itibar-en 365 gün tedavülde kalır; 365 gün sonra ise tedavülden kalkar.

Bir yıllıktan daha eski olan pulları Posta Dairesi Müdürlüğü’nden edinmek müm-kün müdür?Pul, 365 gün sonra piysadan kalkar. Eski pulları, bu işin ticaretini yapan filatelis-tlerden bulmak mümkündür. Bizde 1 yıllıktan daha eski olan pullar maalesef yok-tur.

Genelde Kıbrıs, özelde ise KKTC pullarına yabancı ülkelerdeki koleksiyonculardan ilgi var mı?Kuzey Kıbrıs pullarına özellikle yabancı ülkelerden çok büyük ilgi vardır. Yurt dışından gelen koleksiyoncular bize geler-ek pullarımızdan oldukça fazla sayıda alırlar. Bir pul piyasada ne kadar az varsa o kadar fazla değerlidir. O nedenle kata-loglara baktığımız zaman KKTC pullarının diğer ülkelerin pullarına göre daha değerli olduklarını görüyoruz. Çünkü KKTC,küçük bir ülke olduğu için pulların tirajı azdır. Pul topluyorsanız, KKTC pullarını toplamak bu anlamda mantıklıdır. Konu seçimimiz de her kesime hitap eder. Bu da şüphesiz pul-lara olan ilgiyi artırır.

Hatalı basılan pullar daha fazla mı değerlidir?Hatalı basılan pullar değerlidir. Bizde, yanlış veya hatalı basılan pullar, muayene kurulun-ca imha edilir. Eski zamanlarda gözden ka-çan hatalı pullarımız olmuştu. Bu gibi pullar, çok nadir olduklarından değerlidirler. Şunu da belirtmekte fayda var ki; bütün ülkeler hatalı pulları imha yoluna gider. Çünkü, tedavülde olan hatalı bir pulun, devletin prestijine zarar verdiği düşünülmektedir.

Her ülkenin piyasasında mutlaka hatalı pul vardır ama bunların piyasaya çıkmasını engellemek devletler açısından önemlidir. Posta Dairesi Müdürlüğü’nün koleksi-yoncular için hazırladığı özel albümler var mı?Her yıl, postane nezdinde, yıllık pul al-bümleri hazırlanır. Bu albümler 1 yılda çıkan tüm pulları barındırır. Koleksiyon-cular için çok güzeldir. 2011 yılına ait al-büm maalesef kalmadı. Kasım ayından sonra, yani yılın son pulu çıktıktan son-ra, albüm şeklinde 2012 pulları satışa sunulacaktır. Ancak, almak isteyenler fa-zla beklemeden bu albümleri edinmeli-dir. Çünkü sunulan bu albümler, çok kısa bir sürede satılır.

40

41

What is the procedure followed in North Cy-prus regarding printing postal stamps? Each year, first of all themes are chosen for stamps, than, these go under the emission pro-gram. For instance, in the year 2012 the stamps printed/to be printed under the emission pro-gram of TRNC, were as follows: 1- Those who served the Turkish Cypriot Com-munity 2- Europe3- The 60th anniversary of the Coronation of Queen Elizabeth the 2nd of England 4- European Football Championship 5- Olympic Games 6- Ancient Buses and Motorbikes (This series will be printed on 22 November 2012)

TRNC stamps are valid for 365 days following the date they were printed. At the end of the 365 days, they expire.

Is it possible to obtain stamps older than one year from the Postal Services Headquarters? Stamps are recalled from the market after 365 days. It is possible to find old stamps from phi-latelists, who are engaged with this trade. Un-fortunately, here, we do not have stamps older than one year.

Do collectors from foreign countries show interest in stamps of Cyprus and especially TRNC? There is a great deal of interest towards the stamps of North Cyprus especially from foreign countries. Collectors from abroad come here and purchase a large number of our stamps. The less common a stamp is on the market, the more valuable it is. For that reason, when you look at the catalogues, you can see that TRNC stamps are more valuable than other countries’ stamps. As TRNC is a small country, the circula-tion of its stamps is low. If you are a stamp col-lector, it is logical in that sense to collect TRNC stamps. Our theme selections suit every groups’ interest and this, of course, makes them more attractive.

Are misprinted stamps more valuable? Misprinted stamps are valuable. Here, mis-printed stamps are destroyed by the examina-tion board. In the old times, we did have some misprinted stamps that went unnoticed. Such stamps are very rare, thus very valuable. It is important to emphasize that all countries destroy misprinted stamps. Because it is con-sidered that a misprinted stamp in usage dam-ages the prestige of the country. There are mis-printed stamps in every county’s market but it is important for governments to the all what’s in their power to prevent this. Are there special albums prepared by Postal Services Department for collectors?Each year, annual stamp albums are prepared by the post office. These albums include all the stamps printed within that year. Collectors love these. The album of 2011 is unfortunately sold out. After November, when the last stamp of the year is printed, the 2012 album will be pre-pared and put up for sale. But, those who wish to buy one of these should not postpone their purchase because they sell out in quite a short time.

41

Efsaneye göre, çok eski zamanlarda bir derviş, Larnada’daki Hala Sultan Türbe-si’ni ziyaret etmek için Kıbrıs’a gelmiş. Kavurucu yaz sıcağına rağmen derviş, saatler, hatta günler boyunca türbeyi

ziyaret etmek amacıyla az gitmiş uz gitmiş Larna-ka’yı düz gitmiş.

Açlıktan ve susuzluktan bitap düşen derviş, çok güzel bir üzüm bağı görmüş, buraya giderek üzüm bağının sahibi olan yaşlı ve cimri bir kadından Al-lah rızası için bir salkım üzüm istemiş; kadın, der-vişin gözlerinin içine baka baka yalan söylemiş:

“Görmüyor musun? Bu yıl kurak geçti. Asmalar üzüm vermedi, sana verecek üzümüm yok benim” demiş.

Yaşlı derviş, binlerce dönümlük verimli bağa bak-mış, sonra kadına beddua etmiş; “İnşallah dediğin olur da verimsizliğini uzaklardan geçenler bile gö-rür” demiş.

Yürümeyi sürdüren dervişin yorgunluktan, açlık-tan ve susuzluktan dizlerinin bağı çözülmüş. Elin-deki çatallı değneği yere çakmış ve Hala Sultan Türbesi’ne varamadan son nefesini vermiş. Bunun üzerine cimri kadının bağı bir anda tuzla buz ol-muş, yaşlı kadın ve onun üzüm bağı tuz gölüne dünüşmüş. Dervişin, ölmeden önce yere çaktığı çatallı değnek ise yeşermiş, dallanıp budaklanmış ve harnup ağacına dönüşmüş.

Kıbrıs’taki yaşlılar, sürekli olarak yokluktan bah-seden cimri insanları şu sözlerle telkin ederler:

“Yok deme, şükret, aksi taktirde Tuz Gölü’ndeki kocakarı gibi yok olun.”

As the myth goes, a very long time ago, a dervish came to Cyprus to visit the Hala Sultan Tomb in Larnaca. In spite of the scorching summer heat, he walked and walked for hours, even for days to get

to Larnaca, to visit the tomb.

The dervish, exhausted from hunger and thirst, saw a very beautiful vineyard, and went up to the old and stingy lady, who was the owner of the vineyard, and asked for a bunch of grapes for God’s sake. The lady lied through her teeth and said:

“Can’t you see? It has been a dry year. The vines have no grapes, I don’t have any to give to you”.

The old dervish, looked at the thousand-acre fer-tile vineyard and cursed the woman; “I hope what you’ve just said comes true and even those who pass from afar see the infertility”.

The dervish kept on walking and eventually his knees gave away because of exhaustion, hunger and thirst. His forked crook drove in the ground and before he could reach the Tomb of Hala Sul-tan, he drew his last breath. Upon that, the stingy woman’s vineyard suddenly fell apart and the woman, with her vineyard turned into a salt lake. The dervish’s forked crook, driven into the ground before he died, rooted and branched out and be-came a carob tree.

The elderly in Cyprus advise those close fisted people, who complain of poverty all the time, with these words:

“Don’t say there aren’t any. Be thankful, or else you’ll be like that old lady at the Salt Lake.”

42

Larnaka’daki The myth about the Salt Lake in Larnaca

Kıbrıs Efsaneleri / Myths of Cyprus İlüstrasyon / Illustration: Sevcan Çerkez

Tuz Gölü’nedair efsane

44

Alina, Kuzey Kıbrıs’ta hindiye verilen isimdir. Ge-rek sesi, gerekse görüntüsü ile son derece ilginç bir hayvan olan alinanın tarihine bakıldığında, bu hayvanın Aztekler tarafından evcilleştirildiği ve İspanyollar tarafından da Avrupa’ya getirildiği

görülür.

Kuzey Kıbrıs’ta da pek çok ülkede olduğu gibi, yeni yıl ge-cesinin vazgeçilmez ana yemeklerinden olan hindi eti, iyi pişirildiği zaman lezzetli olduğu gibi sağlık açısından da son derece yararlıdır.

Ada halkı, kendisi hakkında fazlaca övünen, böbürlenen kimselere ‘alina gibi gabarır’ yakıştırmasını yapmaktadır.

Bir görüşe göre, alinanın İngilizce’deki adı (turkey), gezgin-lerin, alinaya benzeyen Türk Horozu (Beçtavuğu)’nu alinay-la karıştırmaları sonucunda ortaya çıkmıştır.

Alina, is the name given to the animal ‘turkey’ in Northern Cyprus. When we look at the history of alina, which is a very interesting animal both with its voice and its looks, it is known that it was first domesticated by Aztecs and they were

brought to Europe by the Spanish.

As in many other countries, turkey is an indispensable main dish on New Year’s Eve in North Cyprus too; when cooked well, turkey meat is not only delicious but quite healthy as well.

For conceited people who bloviate, islanders use the say-ing ‘puffing up like an alina’.

Some allege that, alina’s name in English language ‘tur-key’ came to being when wanderers mistook Guinea, an-other animal that looks like alina, for turkey.

Kıbrıs Ağzı / Cypriot Dialect

FReezoNE ÇOK YAKINDA BURADA!

Seçtiğiniz Özgür Paket, Aylık Paket ise OZGUR GENC AYLIK; yıllık paket ise OZGUR GENC YILLIK yazıp 8484’e mesaj göndererek abone olabilirsiniz. Daha fazla bilgi için www.kktctelsim.com’u ziyaret edebilirsiniz.

Seçtiğiniz Özgür Paket, Aylık Paket ise OZGUR GENC AYLIK; yıllık paket ise OZGUR GENC YILLIK yazıp 8484’e mesaj göndererek abone olabilirsiniz. Daha fazla bilgi için www.kktctelsim.com’u ziyaret edebilirsiniz.44

ALİNA

Phew! Still have another year to go...

44

45

FReezoNE ÇOK YAKINDA BURADA!



46

SPOR / SPORT

ZUMBAAmerika’nın bir numaralı egzersiz programı

The number one workout programme in America!

Gürkan Uluçhan

Zumba Nedir?Zumba, Kuzey Kıbrıs’ta özellikle son yıllarda çok moda olan bir dans/egzersizdir. Zumba, kıvrak Latin müziği eşliğide ve Latin dans adımlarıyla ellerin, kolların, kalçaların kıv-rıldığı ve seansların dans havasında geçtiği bir egzersiz programıdır.

Zumba, esasında salt bayanlara yönelik bir eg-zersiz değildir ve özellikle yurt dışında erkekler tarafından da çokça rağbet görmektedir. Buna karşın Adamızda özellikle bayanlar Zumba ile formunu korumakta ve/veya eğlenceli bir bi-çimde kilo vermektedir. Seansı 1 saat kadar sü-ren bu egzersiz programında her seansta 700-1200 arasında kalori yakmak mümkündür.

Ateşli Latin müziklerini egzotik dans ritimleri ve dinamik egzersiz hareketleri ile birleştirerek fit ve zinde bir görünüm sağlayan Zumba, spor yapmayı sizin için adeta bir partiye dönüştürü-yor. Zumba ile kalori yakmak ve kasları esnet-mek artık her zamankinden çok daha kolay ve eğlenceli. Adamızdaki Zumba eğitmenlerinden Bilgen Arık ile Zumba’yı konuştuk.

What is Zumba? Zumba is a type of dance/exercise that has been very popular in North Cyprus especially in the recent years. It is accompanied with Latin music and is composed of a series of hand, arm and hip movements with Latin dance steps; sessions ac-tually feel like dance classes.

In fact, Zumba, is not only for women and it is quite popular among men, especially in other countries. Nonetheless, in our country, mostly women are losing weight and/or keeping fit with this entertaining exercise programme. Each ses-sion lasts about an hour and it is possible to burn between 700-1200 calories each session.

Zumba combines hot Latin music, exotic dance rhythms and dynamic exercise moves and cre-ates a fine and fit look, with sessions performed in a way that make you feel at a Latin party. With Zumba, it is easier and more amusing than ever to burn calories and to stretch your muscles. We talked about Zumba with Bilgen Arik, one of the Zumba instructors on the island.

Amerika’nın bir numaralı egzersiz programıThe number one workout programme in America!

47

48

How did Zumba develop? One day, in the year 1990, Columbian dancer and aerobics-step instructor Beto (Alberto) Perez, who was also the dance instructor of world famous stars like Shakira and Jennifer Lopez, realized he had forgotten the music CD he usually used, when he came to class. Instead of that one, he used the salsa and meringue pieces he had prepared for himself. Perez saw that his students went crazy and enjoyed themselves very much during the session. Perez, called this exercised “Zumba which means bumbling and moving like a bee in Columbian language. The famous instruc-tor brought Zumba to USA, which has been a trademark since 2003. At first Zumba became popular in Miami and Los Angeles, where La-tinos mostly reside. Later, it was chosen the number one exercise programme in America. Currently, it is being used by 3 million people in 35 countries in the world. For many people, Zumba has become a lifestyle. It should be em-phasized that Zumba is an exercise programme that should absolutely be performed under the instruction of a professional trainer.

Zumba nasıl ortaya çıktı?Kolombiyalı dansçı ve aerobik-step eğitme-ni Beto (Alberto) Perez, ki kendisi Shakira ve Jennifer Lopez gibi starların dans eğitmenli-ğini de yapmıştı, 1990 yılında bir gün sınıfına geldiğinde her zaman kullandığı müzik cd’sini getirmeyi unuttuğunu fark etti. Her zaman kullandığı müziğin yerine kendisi için hazırla-dığı salsa ve merengue müziklerini kullandı. Perez, seans sırasında öğrencilerinin adeta deliye döndüğünü ve çok keyif aldığını fark etti. Perez, buna Kolombiya dilinde arı gibi vızıldamak veya hızlı hareket anlamına gelen “Zumba” adını koydu. Ünlü eğitmen, 2003 yılından itibaren tescilli marka halini alan Zumba’yı ABD’ye taşıdı. Önceleri Zumba, Latin kökenlilerin yoğun yaşandığı Miami ve Los Angeles’da taraftar buldu. Daha sonra ise Amerika’da bir numaralı egzersiz programı seçildi. Şu anda dünyada 35 ülkede, 3 milyon insan tarafından uygulanmakta. Pek çok in-san için Zumba artık bir yaşam biçimi haline geldi. Önemle belirtmeliyiz ki Zumba, kesin-likle profesyonel bir eğitmen eşliğinde yapıl-ması gereken bir egzersizdir.

48

4949

What are the different types of Zumba? According to the music and the moves, Zum-ba has styles such as Salsa, Meringue, Cum-bia and Reggaeton. Below are some other sorts of Zumba:

Zumba Fitness: The most popular and most widespread type of Zumba.

Zumba Toning: The style in which toning ex-ercises are prevalent.

Aqua Zumba: The style performed in a pool.

Zumba Tomic: The style especially designed for children between 4 and 12.

Zumba Gold: The style especially designed for those above middle age.

What are the benefits of Zumba? It is the easiest way to let off steam. With Zumba, you can burn the largest amount of calories in the shortest time. Zumba is an extremely entertaining dance-exercise. Therefore, time passes by so quickly when you are doing Zumba. If you do Zumba regularly, and eat a balanced diet, you can lose weight rapidly. You become fit with Zumba.

Zumba çeşitleri nelerdir?Zumba’nın, yapılırken dinlenen müziğe ve hareketlere göre Salsa, Merengue, Cumbia, Reggaeton gibi türleri vardır. Zumba’nın aşağı-daki çeşitleri de mevcuttur.

Zumba Fitness: En yaygın ve bilinen Zumba çeşididir.

Zumba Toning: İçerisinde yoğunlukla sıkılaştır-ma hareketlerinin bulunduğu Zumba çeşididir.

Aqua Zumba: Havuzda yapılan Zumbadır.

Zumba Tomic: 4-12 yaş arasındaki çocuklar için özel olarak tasarlanmış Zumbadır.

Zumba Gold: Orta yaşın üzerindekilere yönelik Zumba çeşididir.

Zumbanın faydaları nelerdir?Stresi atmanın en kolay yoludur. En kısa sürede en fazla kaloriyi Zumba ile ya-kabilirsiniz.Zumba, son derece eğlenceli bir dans-egzer-sizdir. Dolayısıyla Zumba yaparken zamanın nasıl geçtiğini anlamazsınız. Düzenli olarak Zumba yaparsanız, dengeli de beslenirseniz, fark etmeden hızlı bir biçimde kilo verirsiniz.Zumba ile vücudunuzu forma sokarsınız.

5050

Here, the lower and upper parts of the body and the waistline work altogether causing balanced weight loss in the body.

Burada vücudun üst kısmı, alt kısmı, bel bölgesi çalıştığından verdiğiniz kilolar, vücudun gene-linde ve dengeli bir biçimde olur. Vücuttaki tüm kasları harekete geçirir, daha zinde ve enerjik ol-manızı sağlar.

Zumba, grup egzersizi olduğundan motivasyo-nu artırır ve psikolojik olarak ta kendinizi rahatla-mış hissedersiniz.Kasları güçlendirir, kondisyonu artırır. Koordinasyonu geliştirir, dayanıklılığı arttı-rır ve beyindeki endorfin salımını uyarır.

Zumba ne sıklıkta yapılmalıdır?Haftada 2- 3 kez yapılmalıdır.

Zumba yapan ünlüler kimlerdir?Vivica A. Fox, Jennifer Lopez, Kristie Alley, Jor-din Sparks, Vanessa Williams, Eva Longoria ve Madonna.

Passatempo ekibi olarak bu egzersizi de-nemek isteyenlere Zumba ve eğlence dolu günler dileriz.

All the muscles in the body work out, and this makes you energetic, fit and active. As it is a group exercise, it boosts motivation and psy-chologically you feel relieved. It strengthens the muscles, improves condition. Helps im-prove coordination and endurance and trig-gers the endorphin emission in the brain.

How often should Zumba be performed? 2 to 3 times a week.

Who are some of the celebrities that do Zumba? Vivica A. Fox, Jennifer Lopez, Kristie Alley, Jor-din Sparks, Vanessa Williams, Eva Longoria and Madonna.

As the Passatempo team, for those who would like to try, we wish amusing mo-ments with Zumba.

505050

Here, the lower and upper parts of the body and the waistline work altogether causing balanced weight loss in the body.

Burada vücudun üst kısmı, alt kısmı, bel bölgesi çalıştığından verdiğiniz kilolar, vücudun gene-linde ve dengeli bir biçimde olur. Vücuttaki tüm kasları harekete geçirir, daha zinde ve enerjik ol-manızı sağlar.

Zumba, grup egzersizi olduğundan motivasyo-nu artırır ve psikolojik olarak ta kendinizi rahatla-mış hissedersiniz.Kasları güçlendirir, kondisyonu artırır. Koordinasyonu geliştirir, dayanıklılığı arttı-rır ve beyindeki endorfin salımını uyarır.

Zumba ne sıklıkta yapılmalıdır?Haftada 2- 3 kez yapılmalıdır.

Zumba yapan ünlüler kimlerdir?Vivica A. Fox, Jennifer Lopez, Kristie Alley, Jor-Vivica A. Fox, Jennifer Lopez, Kristie Alley, Jor-Vivica A. Fox, Jennifer Lopez, Kristie Alley, Jordin Sparks, Vanessa Williams, Eva Longoria ve Madonna.

Passatempo ekibi olarak bu egzersizi de-nemek isteyenlere Zumba ve eğlence dolu günler dileriz.

All the muscles in the body work out, and this makes you energetic, fit and active. As it is a group exercise, it boosts motivation and psy-group exercise, it boosts motivation and psy-group exercise, it boosts motivation and psychologically you feel relieved. It strengthens the muscles, improves condition. Helps im-prove coordination and endurance and trig-gers the endorphin emission in the brain.

How often should Zumba be performed? 2 to 3 times a week.

Who are some of the celebrities that do Zumba? Vivica A. Fox, Jennifer Lopez, Kristie Alley, Jor-Vivica A. Fox, Jennifer Lopez, Kristie Alley, Jor-Vivica A. Fox, Jennifer Lopez, Kristie Alley, Jordin Sparks, Vanessa Williams, Eva Longoria and Madonna.

As the Passatempo team, for those who would like to try, we wish amusing mo-ments with Zumba.

51

121019_roaming 2012 dergi 220x285.pdf 2 19.10.2012 13:42

52

An essential for Cypriots: The Quail

HAYVANLAR ALEMİ / ANIMAL KINGDOM

Kıbrıs’ın vazgeçilmezi:

Gürkan Uluçhan

This month’s guest of the ‘Ani-mal Kingdom’ is the quail; the most popular game animal on the island. ‘Quail’ is the com-mon name of the small bre-

ed Coturnix, Anurophasis, Perdicula, Ophrysia bird species of the Phasiani-dae family.

It is small and chunky and it feeds on seeds and some small insects. It flies short distances but fast. The quail is brown in colour and its back is covered in freckles. It is about 15 cm in length. It incubates 2-3 times a year and lays 7-15 eggs each time. They hide in the bush to protect themselves from pre-dators.

BıldırcınBıldırcınBıldırcınBıldırcınBıldırcınBıldırcınH

ayvanlar Alemi’nin bu ayki konuğu, Ada’daki avcılıkta en fazla rağbet gören kuşlardan biri olan bıldırcın. Bıldırcın, sü-lüngiller (Phasianidae) famil-

yasının Coturnix, Anurophasis, Perdicula, Ophrysia cinsinden küçük yapılı kuş türlerini ortak adıdır.

Küçük ve tıknaz bir yapıda olan bıldırcın, tohumlarla ve bazı küçük böcek türleriyle beslenir. Uçuşları kısa ve hızlıdır. Bıldırcın, kahverengi olup, vücudunun üst kısmı yoğun biçimde beneklerle kaplıdır. Boyu ise ortala-ma 15 cm. civarındadır. Yılda 2-3 defa kuluç-kaya yatan bıldırcın, her defasında 7-15 arası yumurta yumurtlar. Bıldırcınlar, düşmanla-rından korunmak için çalılıkların arasına giz-lenir.

Gürkan Uluçhan

53

Kıbrıs’ın vazgeçilmezi:

Quail eggs and meat are very delicious. In Cyprus, quails are both bred in coops and also hunted during the hunting period. Coop quails are generally thinner than those hunted, so they are more popular on the island.

Quail eggs are small and spotty. Especi-ally recently, these eggs are being sold in markets as well. The mezze houses in the country popularly offer pickled quail eggs and grilled quails. But the quail is such a cute and lovable animal that, once you see it alive, you may not be able to eat it.

Interesting facts about the quail:

• The protein in the yolk of quail eggs is the only protein equivalent to that in hu-man breast milk. It is proven that quail eggs support the immune system. Still, overconsumption may be harmful, espe-cially to those with kidney problems.

• Dreaming of quails is interpreted in abundance and fertility.

Bıldırcının yumurtası ve eti son derece lezzetlidir. Ada’da bıldırcn, kümeslerde beslendiği gibi avlanma zamanlarında avcılar tarafından avlanmaktadır. Kafes bıldırcınları, av bıldırcınlarına göre genel-likle daha zayıf olurlar, bu nedenle avla-nan bıldırcınlar Ada’da daha fazla rağbet görmektedir.

Bıldırcın yumurtası, küçük ve beneklidir. Özellikle son zamanlarda bu yumurtalar marketlerde satılmaya başlanmıştır. Bıl-dırcın ızgarası ve bıldırcın yumurtası tur-şusu Ada’daki meyhanelerin vazgeçilmez mezelerindendir. Ancak bıldırcın o kadar sevimli bir hayvandır ki, bir kez onu canlı halde gördükten sonra, yemekten vazge-çebilirsiniz.

Bıldırcın hakkında ilginç bilgiler

• Bıldırcın yumurtasının sarısında bulu-nan protein, anne sütündeki proteine eş değerdeki tek proteindir. Ayrıca bıldırcın yumurtasının bağışıklık sistemini güç-lendirdiği de saptanmıştır. Yine de fazla tüketilmesi, özellikle böbrek hastalarına zararlı olabilir.

• Rüyada bıldırcın görmek ise bolluk, be-reket olarak yorumlanmaktadır.

Gürkan Uluçhan

DOĞA / NATURE

KAKTÜSLER ADASI CYPRUS, THE ISLAND OF CACTI

56

Katküs, Kuzey Kıbrıs’ta olduk-ça sevilen bir bitkidir. Ada’daki bahçeli evlerin bahçelerinde kocaman kaktüsler tüm gör-kemleriyle yıllar yılı yaşarlar.

Üstelik bizden ciddi bir talepleri olmaksı-zın... Apartman dairelerinde ve evlerimizin içinde ise minik, renkli ve sevimli olanları odamızı renklendirir.

Cactus is a popular plant in North Cyprus. In the yards of houses with gardens, huge cacti live gloriously for years.

Without requesting much in return... In flats and within our houses, small, colourful and cute ones enliven our interiors.

56

Gürkan Uluçhan

57

Kaktüs adı Yunanca’da “dikenli bitki” anlamı-na gelen “kaktos” kelimesinden gelmektedir. Genel bir tanım olarak kaktüs, gövdeleri etli ve yaprakları da diken şeklinde olan çiçekli bitkilere verilen genel addır.

Kaktüslerin anavatanı Amerika kıtası ve ci-varındaki adalar olup, en çok kaktüs türüne Meksika’da rastlanmaktadır. Kaktüslerin 2000’i aşkın türü vardır.

Kaktüsler çok su istemeyen bitkilerdendir. Bu nedenle de çöllerde ve sıcak iklimlerin etkisi altındaki bölgelerde rahatlıkla yetişirler. Ku-zey Kıbrıs ise bir kaktüsün yetişmesi için ideal doğa koşullarını barındırmaktadır. Kaktüsler hem ilginç biçimleri, hem de parlak renkli çi-çekleri için dünyanın pek çok yerinde yaygın biçimde süs bitkisi olarak yetiştirilir.

Dikenlerinden dolayı, çocuklardan ve evcil hayvanlardan uzak ve bol ışık gören yerlerde yetiştirilmesinde yarar vardır. Boyutları da bi-çimleri kadar değişken olan bu bitkilerin bazı-sı bir parmak, bazısı da bir ağaç büyüklüğün-dedir. Dev kaktüsü adı verilen kaktüs çeşidi 10-15 metreye kadar uzayabilmektedir.

Kaktüsler, yağışın hemen hemen yok dene-cek kadar az olduğu ortamlara uyum sağla-yabilmek için, öbür bitkilerden çok farklı bir evrimleşme geçirmiştir. Gövdelerinin dışı, sertleşip kalınlaşarak ve sert bir katmanla kaplanarak su geçirmez bir yapıya dönüşmüş, içi de ya tümüyle boşalarak ve süngersi bir özellik kazanarak su tutabilir hale gelmiştir.

The name ‘cactus’ comes from the Greek word ‘kaktos’ which means ‘thorny plant’. As a general definition, the cactus is a flowery plant with fleshy trunks and spiny leaves.

The homeland of cacti is the continent of America and the islands around it; and it is most commonly seen in Mexico. The cactus has over 2000 different kinds.

The cactus does not want much water. Hence, they grow easily in deserts and in regions with hot climates. North Cyprus possesses the ideal natural habitat for cacti to grow. The cactus is commonly bred and grown as an ornamental plant all over the world owing to its interesting shape and bright, colourful flowers.

It is a good idea to grow it away from chil-dren and pets to protect them from its spines and at a spot where it gets lots of sunshine. Their sizes are as variable as their shapes; some as small as a pinkie, some are as large as a tree. The kind that can grow to be 10-15 meters tall, is called the Giant Cactus.

Cacti have gone under a unique evolution, different from other plants, to adapt to habitats where rainfall is almost nonexist-ent. The outmost layer of its trunk thickened and became water proof; the inside, on the other hand, became spongy and capable of holding large amounts of water within.

57

Gürkan Uluçhan

5858

Kökleri ise derinlerdeki suya ulaşabilmek için iyice uzamıştır. Kaktüsler, az da olsa, yağışlı dönemlerde toprağın derinlikle-rinden aldıkları suyu kurak mevsimlerde kullanmak üzere gövdelerinde birikti-rirler. Bu gövdeler yalnızca su deposu olarak görev yapmaz, ayrıca besin de üretirler.

Adamızda oldukça sık karşımıza çıkan bazı kaktüs çeşitleri şunlardır:

BABUTSA (Dikenli Kaktüs İnciri-Hint İnciri-Kaynanadili): Özellikle Mesarya bölgesinde, doğal yaşamın bir sonucu olarak kendiliğinden yetişen Babutsa, meyvesi ile Ada halkının vazgeçilmezleri arasındadır.

AGAVE AMERICANA “MARGINATA”: Yapraklarının kenarlarında sarı şeritler bulunur ve bu yapraklar oldukça sert ve batıcıdır. Bahçe dekorasyonlarında sıkça kullanılır ve oldukça dayanıklıdır.

ECHINOCACTUS GRUSONII: Bu kaktüs-ler, sarı renkli dikenlere sahip olup, olduk-ça dayanıklıdırlar.

FROCACTUS ELEKTROCANTHUS: Bu bitkiler, top şeklinde olup batıcı ama fazla sık olmayan dikenlere sahiptir.

Kaktüs hakkında ilginç bilgiler* Kaktüs bitkisindeki dikenlerin, evrim ge-çirmiş yapraklar olduğu savunulmaktadır. Bu dikenler sayesinde, kaktüsün etrafın-daki hava tabakası korunur ve böylece bit-kiden su kaybı azalır.

* Kaktüslerin radyasyonu emici özellikleri olduğundan bahsedilmekteyse de, bizleri zararlı ışınlardan korudukları bilimsel ola-rak kanıtlanmamıştır. Yine de ne olur ne olmaz diye bilgisayarınızın yanına minik bir kaktüs koymanızı tavsiye ederiz.

* Kaktüsün bazı cinsleri (Mavi Agave Kak-tüsü) tekila yapımında kullanılmaktadır.

58

59

The roots grew pretty long in order to reach the underground water sources. The cactus holds and preserves the water that accu-mulates underground from the little rain that falls, and uses it throughout seasons without any precipitation. The trunk does not function only as a water-storage but they produce nutrients as well.

These are some of the most frequently seen cactus kinds on the island:

BABUTSA (Indian Fig – Prickly Pear – No-pal): Babutsa, grows especially in the Me-sarya region as a result of natural life. Its fruit is very favoured among islanders.

AGAVE AMERICANA “MARGINATA”: There are yellow lines around its leaves and its leaves are very tough and they prick when contacted. They are used in garden decorations and they are quite long lasting.

ECHINOCACTUS GRUSONII: These have yellow spines and they are very resistant.

FROCACTUS ELEKTROCANTHUS: These plants are ball-shaped and they have scat-tered prickly spines.

Interesting facts about cacti * It is suggested that the spines on the cac-tus plant are in fact evolved leaves. Owing to these spines the air layer around the plant is preserved reducing the loss of water from within the body of the plant.

* Even though it is alleged that cacti have radiation absorbing features, it is not sci-entifically proven that they protect us from harmful rays. Still we would suggest that you put a small cactus by your computer just in case.

* Some kinds of cacti (Blue Agave Cactus) are used for the making of tequila.

60

YOL NOTLARI / ROAD NOTES

ARNAVUTLUK’TAN KOSOVA’YA

Arnavutluk’a gideceğimi i lk duyduğumda içimi tanım-layamadığım bir heyecan kaplamıştı. Çevremde daha önceden giden de

yoktu, oraları anlatan da. Seya-hat Tiran’dan başlayacaktı, dağla-rı aşarak Kukes, sonra farklı dağ-lardan yine Tiran’da sonlanacaktı. Kosova sınırındaki Prizren biraz da rüzgarın akışına göre eklense de, bu rüzgarın seyahate apayrı bir ke-yif kattığı da bir gerçek.

Yazı ve Fotoğraflar : Cem SarvanWriting & Photography by Cem Sarvan [email protected]

Tiran’dayım. Gündüzleri çoğunlukla gençler yol-larda. Avrupalı olmakla, eskiyi yaşatmak arasın-da kalmış bir yapı hemen görülüyor. Caddeler geniş, eskiyi anlatan anıtlar özenle saklanmış, akşamüstüyle beraber şehrin her bölümünde ayrı bir hayat başlıyor. Güneş etkisini biraz yitirin-ce şehrin ana meydanındaki parkta yaşlılar top-lanmaya başlıyor. Oturup çevreyi seyredenler, seyyar satıcılar ya da getirdiği malları satanlar, hararetle tartışan yaşlı adamlar, çimlerin üstün-de çocuklarını torunlarını koşuşturanlar, parkta günü kapatan sevgililer... Farklı bir hüznü yaşasa-nız da, burada akşamüstü böyledir.

61

ARNAVUTLUK’TAN KOSOVA’YA

İNSAN MANZARALARI

PORTRAITS OF PEOPLE FROM ALBANIA TO KOSOVO

When I first heard that I would be visiting Albania I was overcome with an excite-ment which I find hard to explain. There had been no-

body I knew who had visited Albania, nor told me about it. The journey would start in Tirana, then crossing the mountains to Kukës, finally crossing different mountains we would com-plete our journey in Tirana. Although Prizren, a city by the border of Kosovo, was included in the journey due to a change of wind, it would be fair to say that this wind added a completely different pleasure to the journey. I am in Tirana. During the day the streets are mostly filled with youths. Immediately

visible is a structure stuck between staying true to the past and becoming a part of Eu-rope. The streets are wide, monuments that hold a torch to the past have been carefully preserved, and as night falls different lives begin to stir in parts of the city. As the heat of the sun wanes, the elderly begin to con-verge at the park located in the main square of the city. People gazing at their surround-ings, street hawkers or people trying to sell goods they have brought with them, old men engaged in fiery debates, people running around with their children or grandchildren on the grass, lovers ending their day at the park... Even though you feel a different kind of sorrow, this is what dusk is like here.

61

İNSAN MANZARALARI

PORTRAITS OF PEOPLE FROM ALBANIA TO KOSOVO

61

6262626262

Onların bakışına göre ben kimim aca-ba? Elinde makina oraları, onları fo-toğraflayan bir turist mi yoksa orada yaşayan biri mi? Rahatsız ettiğim anlar mutlaka oluyordur. Çoğu kez onlarla konuşmaya çabalamam da bu neden-ledir. Eski bir motorsikletin arkasında büyük bir hazla tartışan üç yaşlının yanlarına kadar gidiyorum, görmüyor-lar beni. Bir ara başlarını çevirdiklerin-de motosikletle ilgilendiğimi görüp de-vam ediyorlar sohbetlerine. Fotoğraf öyküleri bunlar, her biri içinde hüzün ve yaşam barındıran... Birçok görüntü beni İstanbul, Eminönü’nün arka so-kaklarına götürüyor, postane cadde-sindeki telefoncular, döner satıcıları, sokaklarda gölgede serinlemeye çalı-şanlar...

Bu ülkede neden bu kadar çok Merce-des var? Almanya’dan ikinci elleri 5.500 Avro, ülkeye girdikten sonra da yıllık 300 Dolar vergisiyle ve tabii ki birçok çalıntı arabayla pazara hakim olmuş. 20 yıllık bile olsa havasından geçilmi-yor.

Bakışlardaki belirsizlik, hüzün etki-liyor. Yaşlılardaki bu hüzünlü hava, gençlerde farklı, onlar daha çok güzel giyinme ve eğlence peşinde. Bunu des-tekleyen pek çok yer açılmış Tiran’da. Uzun yıllar sosyalizm ile yönetilen ve temel birçok noktada gereksinimleri karşılanan ama değişen dünyaya ayak uydurmak zorunda bırakılan halkta ka-pitalizmin albenili ürünleri birçok insa-nı cezbetmeye başlamış. Ülke, Güney Amerika ile Türki Cumhuriyetler ara-sında bir yerde izlenimi veriyor. Bazı sokaklarda dolaşırken aklıma Küba görüntüleri gelirken, aralarda duydu-ğum pek de yabancı olmadığım Türkçe kökenli sözcükler beni coğrafyanın bir başka yanına çekiyor.

Artan enerji darboğazı, Tiran’da bile elektrik kesintisini günde 5 saate çı-karmış, içerilerde ve dağlık bölgelerde daha da ciddi boyutlarda. Avrupa’nın ve Amerika’nın gözü tüm ülkenin üs-tünde akbaba misali dolaşıyor.

Her ne kadar bütün bunlar Arnavut-luk’un kalkınması için gerekli şeyler gibi söylense de, uluslararası şirketle-rin pençelerinin bazen çok rahat kanat-tığını unutmamalı. Tiran’ın ortasındaki “Welcome Mr. President Bush” yazısı hala çıkartılmamış. Haberlerden ha-tırlıyorum da; Bush, Tiran’a geldiğinde halkla selamlaşırken hızlı bir manev-rayla kolundaki saati korumasının ce-bine koyup da kolunu yeniden kaldır-dığında, saatin olmadığını görenler bir hırsızlık olayıyla karşı karşıya oldukla-rını düşünerek panik olmuşlardı.

6363

In their eyes, I wonder who I am. A man taking pictures of this place - of them - or somebody who lives here. I am sure there are times when I make them uncomfortable. That’s why I more often than not try and talk to them. I approach three old men, seated behind an old motorbike, lost in the joy of debating with one another, they don’t see me. At some point they turn to look at me noticing my interest in the motorbike, then promptly return to their conversation. The stories of the photographs are exactly this, each one of them filled with sorrow and life... A number of images take me back to the back streets of Eminönü in Istanbul; telephone selling stalls, Donner kebab snack bars lined up along the street that leads to the post office and people using the shadows of the street to cool down...

Why are there so many Mercedes in this country? With second hand ones being brought in from Germany for 5.500 Euro, the yearly 300 dollar tax after entering the coun-try and of course the many stolen vehicles, Mercedes dominate the market. Even if the car is twenty years old, the owners still swell with pride.

The look of uncertainty and sorrow af-fects you. While the air of sorrow is pun-gent among the elderly, the younger generation are different, paying more attention to hip clothes and entertain-ment. There are a number of places that make this possible in Tirana. The public, who for many years have been governed under a socialist regime and in many as-pects have had their needs fulfilled are now forced to conform to the ever chang-ing world, and many have given into the alluring products of capitalism. The country denotes a stand between South America and the Turkic Republics. While some of the streets I roam remind me of Cuba, words that are familiar to me and are of Turkish origin, draw me to different regions on the map.

The increasing scarcity of energy has even affected the power cuts in Tirana, lasting for five hours a day, with even more dire circumstances in the inner city and mountainous areas. Like vultures circling above, Europe and America are keeping a close eye on the country. How-

ever much it might be conveyed that this is what is needed to develop Albania, one must not forget that the claws of in-ternational companies can leave gaping wounds. The sign saying “Welcome Mr. President Bush” still hangs in the cen-tre of Tirana. I remember from the news, when Bush had visited Tirana, as he greeted the public, in one swift manoeu-vre he dropped his watch into his body-guard’s jacket pocket, and when he once again lifted his arm, people who saw that the watch was missing, in a surge of panic, thought a theft had taken place.

6464

Biraz ileride Ethem Bey Camii içindeyim. Bir yaşlı duadayken, diğeri oturmuş huzur arıyor. Bir süre oturup, mimari benzerlik-leri karşılaştırıyorum. Ufak caminin orta-sında yere yatıp fotoğraf çekerken beni çeken diğer turistlerle göz göze gelip, gülüşüyoruz. Gerçekten insanın çok fazla konuşması gerekmiyor galiba.

Köşede bir kahvede kadınlı erkekli otur-muş çay ve kahve içenler yapı olarak Türk, içerik olarak Avrupalı bir görünümdeler. Bu ülke şimdilik bunu iyi çözmüş görü-nüyor, coğrafi olarak da gerisine düşmez zaten.

Yollar öğle öncesi renkli... Masaların üs-tünde sadece boş bira bardaklarının kal-dığı köhne bir birahane ve içindekilerin pervasız sohbeti, kitap satıcısının dizdiği kitaplar ve Fransız tarzı bir pastanenin içi benimde hızlı hızlı içlerinden geçtiğim mekanlar.

Rotamız Kukes. Tiran’ın kuzeydoğu-sunda 200 km uzaklıkta ama yolun du-rumuna göre 7 saata kadar sürebilen bir mesafe. Sürüyor da. Eğer bir yol sadece virajlı yapılmak istense ancak bu kadar olurmuş. Bitmek bilmiyor, yüzlerce viraj geçiliyor. Zaman zaman bembeyaz açmış erik ağaçlarının dolu olduğu köylerden geçiyoruz ama kesin-likle bu yolun en önemli izleri trafik ve terör sonucu yollarda ölen insanlar için yapılmış anıtlar, mezarlar. Birkaç baraj gölü ve hidroelektrik santralı geçtikten sonra Kukes’e yaklaşıyoruz.

Kukes kendisini çevreleyen dağların ara-sına başını gömmüş yorgun biri gibi. Biraz Ege kasabası, biraz Orta Anadolu geliyor aklıma. Plansız bir yapılaşma, her çeşitten ev bina var, aralara her yere bilardo salonu serpiştirilmiş. Sokaklar-daki birçok kafe henüz karanlığa geç-memiş şehirde dolmaya başlamış. Da-ğınık bir trafik ve yine her yerde olduğu gibi değişmeyen bir gerçek, Mercedes. Yenisi, eskisi, antikası ama Mercedes. Çocuklar dar yollarda ev aralarında ya-kan top oynuyorlar, bir anne çocuğunu çağırıyor balkonda asılı çamaşırların arasından eğilerek. Kukes sırtını daya-dığı dağların görkemli görüntüsü ak-lıma Ağrı’yı getiriyor. Doğubeyazıt’ın hiçbir özelliği olmayan görüntüsünün üstüne nasıl da bir güneş gibi doğar o ulu Ağrı Dağı. Burası da böyle, tepeler-de kar hala var, aralardan eridikçe akan sulara dönüşmüş, güneş batacak ama gökyüzünün maviliği içinde parıldıyor en tepeler.

64

6565

A little further up ahead, I am now in the Ethem Bey Mosque. As an elder is lost in prayer, the other is in search of peace. For a while I sit and compare the architectur-al similarities. As I lie in the middle of the small mosque and take pictures, our eyes meet with the tourists taking pictures of me and we share a smile. I think, maybe one doesn’t really need to talk that much.

Men and women sitting in a corner of a cafe, drinking tea and coffee, physically look like the Turks yet act like Europeans. For the time being, this country seems to have this figured out, and geographically cannot go backwards anyway.

Before the afternoon the streets are vi-brant... An old beer house with empty cups strewn along its tables filled with the genial chatter of its inhabitants, a line of books lined up by a book seller and a patisserie reminiscent of French cafes are places that I too breeze through.

Our route turns to Kukës. A place at a 200km distance from Tirana, yet de-pending on the situation of the roads can sometimes take up to seven hours to reach. And it does take that long. If a road was meant to be constructed of bends alone, this is exactly what it would be like. It seems as if the road is never

going to end while we pass hundreds of bends before us. From time to time we pass villages filled with blossoming plum trees, however it would be safe to say this road leaves its mark with the graves and monuments for those who lost their lives on this road due to traffic accidents and acts of terrorism. We reach Kukës after we pass a few dams and a hydroelectric power plant.

Kukës is like a tired person who has bur-ied his head among the mountains that surround him. It brings to mind the es-sence of a little Aegean town - a little of Middle Anatolia. There is no visible plan to its structuring, houses and buildings of all kinds are completed with billiard saloons sprinkled among them. Many of the cafes that line the street have started to fill up in the city that yet has to fall into darkness. Disorderly traffic and, as it is everywhere else, a never changing reality, the Mercedes. The new, the old and the antiques – but still a Mercedes. Between the narrow roads among the houses children play dodge ball, while a mother calls down to her child through the load of laundry hung out to dry on the balcony. The magnificent view of the mountains that stand against Kukës re-minds me of Ağrı. Towering over the town of Doğubeyazıt, normally a simple image, Mount Ararat rises over the city like a ris-ing sun. This place is also like that, there is still snow on the hills, parts where it has melted look like flowing waters that glisten in the blue of the sky as the sun begins to set.

6666

Kalacağımız yer America Oteli, roman kurgusu gibi. Oda ikinci katta ama balko-nundan dışarı çıkıp başka bir odaya geçili-yor. Şanslıyım, dağa cepheden bakan tek oda belki de, şimdiden sabahı merak edi-yorum. Aşağıda rakı içiyoruz, ismi rakı da kendisi daha çok İtalyanların grappası ve nedense çay ya da kahveyle servis ediliyor. Olsun böyle de güzel...

Kukes’in sınırında Kosova var ve Kosova içinde de en yakın şehir halen nüfusunun önemli bir kısmının Türkçe konuştuğu Prizren. Şehirde dolaşırken televizyonlar-da Türkiye’nin kanalları, çay evleri, ince belli çay bardakları, kahveciler, köfteciler, Türkçe yazılmış ilanlar ve bilgiler her yerde görülüyor. Pidelerini açıp satmaya çalışan Süheyla ve eşiyle tanışıyorum. Hemen yanıbaşlarındaki mahalle yıllarca süren ça-tışmalardan sonra “girilmez” barikatlarıyla kapatılmış; onlar pide yapmaya devam ediyorlar. Sohbeti fotoğraf çekimiyle biti-rirken, vizörümden gördüğüm iki yüzdeki hüzün benimle beraber yolculuğu sürdü-rüyorlar. Prizren sokakları neşeli, akşamla-rı tıklım tıklım, birahaneleri keyifli sohbet-lerle dolu.

Kukes’ten Tiran’a dağın diğer tarafından gi-dilirse; konaklayabileceğiniz ilk şehir Puke. Yaz akşamlarında neredeyse açıkhava sine-malarının yer alabileceği kadar bizim Ana-dolu illerine benzeyen, insanların sokaklara doluştuğu ve ilk izlenim olarak insanı sıcak-lığıyla, samimiyetiyle içine alan bir yer. Tabii ki güzel kebabı ve baklavayı da yedikten sonra gözünüzü istediğiniz her yerde aça-bilirsiniz. Ve orada konaklıyorum geceleyin. Yol boyunca beni yalnız bırakmayan dağlar, güneş batarken adeta Arnavutluk bayrağı-na dönüşüyorlar. Kapkara dağlar ve kırmızı gökyüzü havada uçan kartallarla bayraktaki gibi “Kartallar Ülkesi (Shqiperia)” isminin nereden geldiğini anlatmaya çalışırcasına poz veriyorlar.

Tiran’a dönüşte dağları aşınca Arnavutluk ile Karadağ’ı birbirine bağlayan Balkanların en büyük gölü Şkodra’yı görmeden olmaz. Pembeden turuncuya, kırmızıdan akşam ka-ranlığına geçişte, bayrak renkleri olan kırmı-zı ve siyahın doğada nasıl oluştuğuna tanık olursunuz. Akşamın pembe hüznünde eve dönen balıkçılar, sınırları zorlayan dağlarla birleşince seyrine doyum olmayan bir man-zarayla baş başa kalırsınız.

66

676767

The place in which we will be staying, the Amer-ica Hotel it seems is conjured out of a novel. The room is on the second floor yet one can reach the other room by stepping out onto the balcony. I’m lucky, this is perhaps the only room overlooking the mountain front and even from now I am wondering about the morning. We drink our rakı downstairs, we call it rakı yet it is more reminis-cent of the Italian’s Grappa and for some reason is served with tea or coffee. Still, this is tasty too.

At the border of Kukës lies Kosovo and the near-est city from there is Prizren, where a large part of the population still speak Turkish. As one roams the city, all over, one comes across televisions broadcasting Turkish channels, tea houses, tea cups made of glass, coffee houses, meatball stands, notices and information written in Turk-ish. I meet Süheyla and her husband who are rolling out their flat breads in preparation to sell them. The neighbourhood right next to them, af-ter years of conflict, has been cordoned off with a “no entry” sign, while they, continue to make their flat breads. As our conversation comes to an end with a picture, the sorrow in their eyes that I see in my view finder continues with me on my journey. The streets of Prizren are joyful, jammed in the evenings and their beer houses are full of chatter.

If you take the road on the other side of the mountain from Kukës to Tiran, the first city you come to is Puke. It is place which looks like our Anatolian provinces yet could also be an area for an open air cinema during the summer nights, a place where people fill the streets and which, at first glance captivates you with its warmth and geniality. Of course once you have had tasty kebabs and pavlova you could just about sleep anywhere. And that’s where I rest that evening. At night, as the sun sets, the mountains that have accompanied me throughout the journey, virtually turn into the Albanian flag. It seems as if, just like the flag, the eagles flying in the crim-son sky and the soot black mountains are posing so as to demonstrate why Albania is called “The Land of Eagles” (Shqiperia).

On the return journey to Tirana, as we pass the mountains, to not stop and see Shkodra, the big-gest lake that ties Albania to the Balkans would not be a sin. From pink to orange, then from red to the blackness of the night, you witness how black and red, colours of the flag, are formed in nature. As the view of the mountains that push at the boundaries merge with the sight of the fishermen returning home in the pink sorrow of the evening, you are left at one with a scene you could look at forever.

6868

Now, ahead of us is the straight road to Ti-rana. Along the way, one should not miss the opportunity to visit the Adriatic shore-line and markets in Lezha and Lac. It is most probable that you will come across pensioners and children along the beach-es of the choppy waters of the Adriatic. However, the more touristic areas have fallen prey to cement, they have a typical dirty look of Mediterranean shorelines full of parasols; we immediately leave.

Albanian is different from other European languages, it predominantly consists of words originating from Latin and differ-ent letters. The e with an accent, gi, dh, ll, mj, rr, sh, th, zh and xh are letters I haven’t seen before, hence their alphabet is made up of 36 letters. Pronunciation is difficult too. It seems like Chinese while one is reading it. While “hello” is one of

the easiest words in any language, it’s not the case here. The conversation that starts with “Pershendetje” (some of the e’s have accents while the others have diereses), continues with “faleminderit” (thanks) and ends with “mireupafshim” (goodbye). The effects of history and the union of cultures can be seen in some of the words that have found a place in this language. Hat, sugar, beans, borek (flaky pastry), rice, stew, pickles, soup and pasta are some of the common words with our language.

The Albanian currency Lek, is at an ex-change rate of 1€ = 125 Lek. For example a coffee costs approximately 60 Lek, a main course 400 Lek, good quality wine 1.200 Lek, a litre of petrol 120 Lek and minimum wage is around 6.500 Lek. For us visitors from abroad, life is cheap.

I have been to this country three times. Every time I have returned home, I have imagined the people I will meet, the pic-tures I will take, the stories I will listen to on my next trip to Albania and I have never been disappointed. No matter what, people are the foremost elements that form a country. Am I not always saying that in Europe people are becom-ing so much more individualised that coming together with one another is down to a rendezvous scheduled awhile back. As one is able to see the shortcom-ings of the old regime, one is also able to see the positive effects that have lived on until today. People are at a point be-tween modernisation and living in the past.

Hardships are common, scarcities are in abundance and the shortcomings are what the whole world has been effected by; technology. Is it absolutely necessary that this technology rapidly sweeps over the nation? I do not think so. In a world where all countries have been equipped with technology, I would still prefer a country that has not fully completed its technological evolution and where warmth among its people is still evident. Maybe, in the future, Albania will con-tinue to be one of those rare countries.

Mireupafshim Shqiperia... (Goodbye Albania)

Kukes’ten Tiran’a dağın diğer tarafından gidilirse; konaklayabileceğiniz ilk şehir Puke. Yaz akşamlarında neredeyse açık-hava sinemalarının yer alabileceği kadar bizim Anadolu illerine benzeyen, insan-ların sokaklara doluştuğu ve ilk izlenim olarak insanı sıcaklığıyla, samimiyetiyle içine alan bir yer. Tabii ki güzel kebabı ve baklavayı da yedikten sonra gözünüzü is-tediğiniz her yerde açabilirsiniz. Ve orada konaklıyorum geceleyin. Yol boyunca beni yalnız bırakmayan dağlar, güneş batarken adeta Arnavutluk bayrağına dönüşüyorlar. Kapkara dağlar ve kırmızı gökyüzü havada uçan kartallarla bayraktaki gibi “Kartallar Ülkesi (Shqiperia)” isminin nereden geldi-ğini anlatmaya çalışırcasına poz veriyorlar.

Tiran’a dönüşte dağları aşınca Arnavutluk ile Karadağ’ı birbirine bağlayan Balkanların en büyük gölü Şkodra’yı görmeden olmaz. Pembeden turuncuya, kırmızıdan akşam karanlığına geçişte, bayrak renkleri olan kırmızı ve siyahın doğada nasıl oluştuğuna tanık olursunuz. Akşamın pembe hüznün-de eve dönen balıkçılar, sınırları zorlayan dağlarla birleşince seyrine doyum olma-yan bir manzarayla baş başa kalırsınız.

Artık önünüzde dümdüz bir Tiran yolu var. Yol üstünde Lezha ve Laç şehirlerinde Adriyatik kıyısını, şehrin pazarını kaçırma-malı. Sahilde Adriyatik’in çırpıntılı suların-da emeklilerle çocukları görmek çok ola-ğandır. Ancak turistik kesimde biraz daha betona yenik düşmüş, bol şemsiyeli tipik kirli Akdeniz görüntüsü var ki; buralardan hemen kaçıyoruz. Arnavutça diğer Avrupa dillerinden farklı, Latince kökeni ağır basıyor, değişik harfle-ri var. Üstü çizgili e, gi, dh, ll, mj, rr, sh, th, zh, xh daha önceden görmediğim harfler, bu nedenle de abeceleri 36. Okunuşları da kolay değil. Okurken Çince gibi geliyor insana. Her dilde merhaba, en kolay söz-cüklerden biriyken burada pek kolay de-ğil. “Pershendetje” (bazı e’lerin üstü çizgili bazılarının iki noktalı olarak) ile başlayan sohbet, “faleminderit” (teşekkür) ve “mi-reupafshim” (hoşçakal) ile bitiyor. Kültür-lerin birlikteliği ve tarihin etkisi dilin bu ya-pısı içinde yerleşmiş olan bazı sözcüklerle kendini gösteriyor. Şapka, şeker, fasulye, börek, pilav, türlü, turşu, çorba, makarna ortak sözcüklerimizden bazıları.

Arnavutluk para birimi Leke (bilinir haliyle lek) 1€ = 125 Leke karşılığında. Örneğin bir kahve 60 Leke, ana yemek 400 Leke, kaliteli şarap 1.200 Leke, bir litre benzin 120 Leke, asgari ücret 6.500 Leke civarında. Hayat bi-zim gibi dışarıdan gelenler için ucuz.

Bu ülkeye üç kez geldim. Her dönüşte yeni bir Arnavutluk seyahatimde karşılaşacağım insanların, çekeceğim fotoğrafların, dinle-yeceğim hayat öykülerinin karşıma çıka-cağını düşledim ve yanılmadım. Ne olursa olsun ülkeyi oluşturan unsurların başında insan geliyor. Hep demez miyiz Avrupa’da insanlar gittikçe o kadar bireyselleşiyor ki, bir arada olabilmek bile uzun zaman önce planlanmış randevulara bağlı. Arnavutluk’ta eski rejimin eksilerini görmek kadar gü-nümüze taşınan artılarıyla da karşılaşmak mümkün. İnsanlar modernleşmeyle, geri kalmış arasında bir noktada. Zorlukları fazla, darboğazları çok, eksikleri ise zaten bütün dünyayı etkisi altına alan teknoloji. Peki bu teknolojinin hızla ülkeye girmesi ve bütün ülkeyi sarıp sarmalaması çok mu acil? Bence değil. Bütün ülkeler teknolojiyle donanmış iken ben hala insan sıcağının geçerli olduğu ve tam teknolojik gelişmeyi tamamlayama-mış bir ülkeyi tercih ederim. Belki de Arna-vutluk ileride böyle kalabilmiş ender ülkeler-den biri olacak.

Mireupafshim Shqiperia... (Hoşçakal Arnavutluk)

68

70

SANAT / ART

Gürkan Uluçhan

70

Kıbrıs’ın uluslararası alanda tanınan en büyük ressamlarından biri: EMİN

ÇİZENELSanatla yoğrulmuş yıllar… Yurt içi ve yurt dışında onlar-ca sergi… Acıların, s e v i n ç l e r i n ,

duygusallığın, gerçeğin tu-vallerden bizlere yansıması… İşte Emin Çizenel!

Sanatınızı nasıl tanımlarsınız?Aniden ortaya çıkacak bir tanımlama değil tabii ki. Bunun bir süreci var. Sanat okurken dünya sanatıyla o kadar çok karşı karşıya kalıyor ve aynı zamanda o atölye-hoca geleneği içinde başka sanatçılarla da tanışıyorsunuz ki, kendi kişiliğinizi bulmak için cebelleşiyorsunuz. Yani sert bir eğitimdir sanat eğitimi. Herkes birbiri içinde didişiyor. O yaratıcı zekânın merkez olduğu bir şey yapıyorsunuz. Dolayısıyla o günlerden bu güne bütün o etkilerden sıyrılıyorsunuz ve kendinizle baş başa kalıyorsunuz.

1974 yılında savaşa geldim buraya. Genç bir ressam adayı, daha resimlerime imza atmıyorum, korkuyorum, elim titriyor. Buraya geldim ve bir insanın bin yılda edineceği te-crübeyi yaşadım yedi ayda. O günleri silmek istiyor muyum, evet istiyorum. Diğer taraftan yakıp kavuran ve baharatımı arttıran ve res-mime kanallar açan bir süreçtir o yedi ay. Ben resimlerimi aslında bu coğrafyanın atmos-ferinden, rüzgârından dolduruyorum. Ama sanat evrensel bir işleyiş biçimidir. Dolayısıyla ben sadece Kıbrıs’ta yaşayarak profesyonel bir hissediş içinde hiç olmadım. Ama buradan beslenerek insan gibi durmaya çalıştım ve benim resmim böyle bir dil oldu.

Ana başlıklarla çalışıyorsunuz genelde…Ana başlıklarla çalışıyorum; her ana başlık, burasını ve beni açıklayan bir projedir. 1974 yılı aşırı figürasyon dönemimdi. Sonra figür benim resimlerimden aldı başını git-ti. Bu durumun ne olduğunu aslında tam olarak bilmiyorum. Belki de ben çok sufi bir kanala geçiyordum. Birdenbire doğayı fark etmeye başladım. Belki de bu bir kaçıştı, ya da doğayla iyileşmekti… O dönem makilerin binbir çeşidine ‘zoom’ la bakan bir sufi dönemimdi. Yani bir metrekarede yedi çeşit kokuyu hissedebiliyorsunuz ve resimlerim böyle bir atardamardan hayat buluyor.

Bir eseri yaparken en mutlu olduğunuz an hangisidir?Ben aslında eser değil iş diyorum. Bu şu değildir; ilham geliyor ve yapıyorsunuz…

“Yaptığım bir resimden ayrılırken bedenimden bir parça gidiyor gibi…”

Hayır! Ben bu duruma “happy hell” (mutlu cehennem) diyorum. Bütün o entelektüel birikiminizle, bir de o sizin yüreğinizin çapıyla şekillenen o işi kendinize beğendirmek zorundasınız öncelikle. Bu da o kadar kolay bir şey değil. Lime lime oluyorsunuz, kafanızı bazen uzunca bir süre toplayamıyorsunuz bile. Dolayısıyla orda en çarpıcı şey ne-dir diye sorarsanız sizin dışa vurduğunuz, görmek istediğiniz imaj o imgeler dizesi… Bu bir şiir aslında. Siz onun içine giriyor-sunuz. O artık kanıyla canıyla sizsiniz. Çünkü sizi ifade ediyor, o sizin dilinizdir. Orada bir dil kullanıyorsunuz, o görsel bir biçime dönüşüyor. O süreç çok farklı oluyor. Ben senede 50 resim yapıyorsam bunların 35 ini göstermiyorum mesela. O kadar zorlu bir iş ki bu. İşte o iki sözcük bu duyguları iyi açıklıyor… Mutlu cehennem. O anlar bir yerde kendinizle yaptığınız

70

Stella Aciman

7171

One of Cyprus’ internationally best known artists Emin Çizenel!

ÇİZENEL

Years shaped full of art... Tens of exhi-bitions around the world... The reflec-tion of pain, joy,

sentiments, truth through the toile... This is Emin Çizenel!

“Yaptığım bir resimden ayrılırken bedenimden bir parça gidiyor gibi…” “When I drift apart from one of my pictures, I feel like I lose a part of my soul...”

How would you define your art? Of course, this isn’t something that would come up right away. It is a process. While studying art, you encounter world art so intensely and at the same time, meet so many other artists under the workshop-instructor tradition that, you have to work hard to find your own identity. Art education is difficult. Everyone squabbles with each other. You do something, in the centre of which, exists creative intellect. So from that day until date, you break away from all those influ-ences and you are left with yourself.

In 1974, I came here into the war. I was a young artist candidate, I wasn’t even able to sign my paintings, my hand was shak-ing. I came here and I had the experience a man could have in a thousand years, in only seven months. Would I like to erase those days? Yes, I would. Nonetheless, those sev-en months is a time that ravaged and spiced me up and channelled my painting. In fact I fill me pictures with the atmosphere and the breeze of this land. But art is a universal way of reflecting. So I was never in a professional feeling just by living in Cyprus. But nourished from here, I tried to stand as a person and this is the kind of language my painting has turned into.

Generally, you work on main subjects... Yes, I work on main subjects; each main subject is a project that renders me and this

land. The year 1974 was my over-figuration pe-riod. Later, figures walked away from my paint-ings. I actually do not exactly know how that happened but suddenly I started perceiving the nature. Maybe this was a way of getaway, or healing with nature... That period was a time I looked at the thousand kinds of maquis with a ‘zoom’, like a sufi. You can perceive seven differ-ent smells in a single meter square and my pic-tures spring to life with the power they get from such an artery.

71

72

hesaplaşmadır. Bu o kadar manyakça bir şey ki. Sonra sizden çıkıyor, bir dolaşıma girmeye başlıyor. Araya koleksiyon-cu, galerici, “dealer” giriyor. Büyük bir endüstri… Ben profesyonel bir adamım; böyle bir dolaşıma girdiği zaman artık çok farklı bir mezradasınızdır.

Resme son fırça darbesini vurduktan sonra neler hissedersiniz?Bu her iş dalı için geçerlidir. Yani siz bir makale yazdığınız zaman o makalenin içeriği beyninizde geçenleri yüzde yüz yansıtıyor mu? Yine de sizin o yaratıcı zekânız onu orada bırakır ve başka bir şeye geçer. Dolayısıyla hiçbir şey sizin kafanızda ilk tasarladığınızın yüzde yüzü ile bağdaşmıyor. Ama bu o kadar entere-san bir nokta ki; yaşadığım duyguların bir miktarı bana o resimle ilgili ipucu veriyor. Tam o noktada resmin önünde sigara ve bir duble içki içmenin zevkini size anlata-mam. En büyük zevk ise; (tabii bu benim kendi egomla ilgili) resmi anlayan birisi-yle o anı paylaşmak. Her bir gözün onun üstünde dolaşıyor olması çok önemli. Yalnız üretilen bir ürünü yalnızlığa terk et-mek çok kötü bir şeydir.

Resimden ayrılma anında neler hissedi-yorsunuz?En vahim durum o an işte… Bedenin-den bir parça gidiyor gibi. İnanın bana, o yaşadığınız süreçteki duygu yoğunluğu, o resimle sabitleniyor ve birisine gidiyor.

Resimden hiç anlamayan birisi gelip sadece mobilyalarına uygun olduğu için resminizi almaya kalkarsa ne hisseder-siniz? Resmin tarihsel geçmişini en azından kuş bakışı bile görmediyseniz, bakmadıysanız zaten anlamak olası değil. İnsanların ‘bu işten ben anlamıyorum, ne anlatıyor bu?’ demesini anlayabiliyorum ama gelişmiş ve entelektüel bir insanın sanatı okuyabilmesi gerektiğine inanıyorum. Klasik müzik konusunda da bu böyle… Resim sanatının dönemlerini bilmeden Picasso’yu bilmeniz mümkün değil. Ke-nan Evren gibi şunu dersiniz; ‘bunu ben de yaparım!’

Peki, sizden resim almak isteyen ama resimden anlamayan çok zengin biri geldi, ne yaparsınız? İstanbul’un en iyi galerilerinden biri için yeni bir proje üzerinde çalışıyordum. Galeri sahibi de buradaydı. İstanbul’a gidecek resimleri paketlerken bir telefon geldi. Telefondaki kişi ‘size kısa bir ziyaret yapmak istiyorum’ dedi ve biraz sonra atölyeme geldi. Çok sessiz bir adamdı, resimlere baktı ve ‘bunu, bunu, bunu alıyorum’ dedi. Denktaş da öyleydi, sezg-ileri çok kuvvetliydi. Adama ‘siz serginin neredeyse bütün omurgasını aldınız’ ded-im. Çek defterine yazdığı meblağı görünce ‘işte bunun karşılığı budur’ sözünü size hatırlatıyor. ‘Siz sergiyi yapın ben sonra resimleri aldırırım’ dedi ve gitti. Sergiyi yaptım, o resimlerle ilgilenen başka insan-lar da oldu ama resimler o adamındı artık. Sonra o resimleri aldı gitti. Üç ay sonra o adamdan bana bir telefon geldi ve bana şu sözleri söyledi. ‘Emin bey, sizinle bir şeyi paylaşmak istiyorum. Ben dışarıda yaptığım bütün iş görüşmelerimde, in-sanlar bana sanat koleksiyonlarını gösterir ve hava atarlardı. O sanat eserlerini sey-rederken iyi şaraplar içerdik. Onlar bana geldiklerinde ben onları, goblenli, el işlemeli bir ofiste ağırlardım. O yüzden size geldim ve bu resimleri aldım. Ben de şimdi onlar gibiyim artık. Ben de on-lara hava atıyorum ve çok etkileniyorlar’ dedi. İşte hikâye Türkiye’de böyle başladı. Türkiye’de Adanalı milyoner Bedri Baykam

alırken Bedri Baykam’ı bilmiyordu. Ben İstanbul’da okurken Akademi, Türkiye’nin batıya yönelen yüzüydü. O zamanlar iki galeri vardı. Adalet Cimcoz ve Resim Sanat Galerisi. Şimdi lüks galeriler var. İstanbul şu anda, Güney’deki Rum sanatçıların da bildikleri bir yer oldu. Bana,’bir galeri ayarla, senin tanıdıkların var sergi açalım’ diyorlar. Çağdaş resim yeni genç sanatçılar yaratıyor, hem de yaşatıyor. Diyelim ki siz 15 sene önce bir resim aldınız ve elinizden çıkarmak istiyorsanız, aldığınız fiyatın çok çok üzerinde bir fiyatla satabiliyorsunuz. Bu bir market oldu artık. Dünyadaki bütün müzayede şirketleri İstanbul’da şirket aç-maya başladı.

Resimlerinizle insanlara mesaj veriyor mu-sunuz? Sanat dalının her artisti o sanat dalının içinde kendini ifade eden bir biçim bulur. Resim, beni en doğru ifade eden bir sanat dalı. Bu sizin dünyayı algılamanızla da çok ilgili bir şey ve sizin dünyayla olan kontağınız bu yolla ol-maya başlıyor. Yani bütün insanlara resimle bir şeyler söylüyorsunuz. İnsanlığın bütün sorunlarını onlarla beraber yaşarken, dert ederken bu dil sizin en anarşist diliniz oluyor. En çarpıcı, en hırpalayan, en eleştiren diliniz oluyor.

En çok hangi sanatsal dönemden etkilendi-niz?Ben Uzakdoğu Sanatı, Erken Rönesans Döne-mi ve Mezopotamya Sanatından çok etkilendim.

“Savaş yıllarının ilk yedi ayında mumlar yakarak resim yapardım, çünkü elektrik yoktu.”

7373

What is your happiest moment within the process of creating a piece? I actually call this work. This doesn’t mean this though; you get inspired and you do it... No! I call this “happy hell”. First of all you, yourself have to like that work that you cre-ate with all your intellectual build up and shape with your heart. This isn’t as easy as it seems. You fall apart, sometimes you can-not get your head together for a long time. So if you ask what the most striking thing is there, it is that series and lines of images you externalize and want to see... This is like poetry. You enter into it. It becomes to be you with all that it is. Because it expresses you, it is you language. You use a language there, and it takes a visual form. That is a very different process. For instance, if I draw 50 pictures a year, 35 of them, I don’t show. This is such an uphill task. Those two words explain these emotions so well... “Happy hell”. Thos moments are, in a way, your inner reckoning. This is so crazy. Then, it gets out of your hands, it starts circling. Comes in between the two of you collectors, curators, dealers... It is a wide industry. I am a professional; when it enters this kind of circulation, you are in a whole different hamlet.

What do you feel after the last brush-stroke? This is true for all fields of business. Like, when you write an article, does the content of that article always reflect what is on your mind one hundred percent? Still, your cre-ative intellect leaves it there and moves on to something else. So nothing completely matches what you had in your mind in the first place. But this is so interesting; part of the feelings I experience give me clues re-garding that picture. I cannot express the pleasure I take when I light a cigarette and sip on my drink looking at that picture at that exact moment. The biggest pleasure of all is (this, of course is to do with my own ego) sharing that moment with someone who knows about paintings. It is very im-portant that each and every eye present, gazes on that picture. It is a very harsh thing to abandon a product all by itself.

What do you feel at the moment of seper-ation from the picture? That is the most desperate moment... Its like losing a part of your physical self... Be-lieve me, the intensity of emotions at that moment gets fixated on that picture and goes to somebody.

How would you feel if someone, who has no idea about art, comes to buy one of your paintings just because it suits their furniture? If you haven’t looked at the historical past of art, at least from a bird’s view, it isn’t possible to understand it anyways. I understand it when someone says “I do not know about this; what does this drawing say?” but I believe that a developed and intellectual person should be able to read art. This is true for classical music as well. It is not possible to know about Picasso unless you know the phases of the art of paint-ing. Then, you say, like Kenan Evren did, “I could do that too!”

So if a very wealthy person, who knows nothing about the art of painting, comes to buy one of your pieces, what do you do? I was working on a new project for one of the best galleries of Istanbul. The owner of the gal-lery was also here. While I was packing the pic-tures that were to go to Istanbul, I had a phone call. The person on the line said “I would like to pay you a short visit” and he came to my work-shop after a short while. He was a very quiet man, he looked at the pictures and said “I am buying this, this and this”. Mr. Denktash was also like that, he had good instincts. I said to the man “you just bought the whole spine of the exhibition”. When I saw the amount he wrote on the cheque, I remember feeling “this is what they are worth”. “I will have them picked up af-ter the exhibition” he said and left. We opened the exhibition and there were other people who were interested in those pictures, but those were now his. Later, he picked them up. Three months later, I had a phone call from that man and he said to me “Emin Bey, I would like to share all about it with you. When I went abroad for business meetings, people would show me their art collections and show off. While look-ing at those pieces of art, we would drink good wines.

When they came to me though, I had to host them in an office with gobelin tapestry and hand crafts. That is why I came to you. Now I am like them. I show off too, and I impress them.” That is how the story started in Tur-key. When millionaire Bedri Baykam of Ad-ana bought them, Turkey didn’t know Bedri Baykam. While I was studying in Turkey, the Academy was Turkey’s front facing the west. Back then, there were only two galleries. Adalet Cimcoz and Resim Sanat Galerisi. Now there are luxurious galleries. Istanbul is now known by even the artists in Southern Cyprus. They say to me “arrange a gallery, you have contacts, lets open an exhibition.” Modern art fathers new, young artists and it makes them survive. Lets say you bought a picture 15 years ago and now you want to sell it out, you can actually sell it for a price much higher than that you bought it for. This is now a mar-ket. Many auction companies in the world are opening branches in Istanbul now.

Do you convey messages to people through your pictures? Each artist in a field of art, finds a form within that field of art, with which he or she express-es himself/herself. Painting is a field of art, which expresses my best. This has a lot to do with your perception of the world and this be-comes the way you contact the world. So you tell something to the whole world with paint-ings. While experiencing and suffering from all of the problems of humanity, this language becomes your most anarchist language. Your most striking, roughest and most critical lan-guage.

Which artistic period are you mostly influ-enced from? I was influenced by the Art of the Fareast, Early Renaissance Period and the Art of Meso-potamia.

“Savaş yıllarının ilk yedi ayında mumlar yakarak resim yapardım, çünkü elektrik yoktu.”

“During the first seven months of the war, I would draw under candle light because we had no power”

7474

Eserlerinizde bu dönemlerle ilgili figürler var mı?Size sözünü ettiğim savaş yıllarının dra-matik olan ilk yedi ayında mumlar yakarak resim yapardım, çünkü elektrik yoktu. Tüm gün görev yapardım. Her tarafta ölüler vardı. Esir kamplarından geliyordu. Bir göç-men rehabilitasyonu projesi içerisindey-dim ve gece resim yapıyordum. Çok yaralı resimlerdi onlar. İstemeden de olsa Frans Bacon’dan bir şeyler vardı. Sonra kendi acılarımla baş başa kalınca çok şey değişti…

Türkiye’nin çeşitli şehirlerinde bulund-unuz. Bir sanatçı gözüyle baktığınızda en çok etkilendiğiniz şehir hangisi?Antakya! Antakya’da dünyanın tüm ırklarının duygusunu buldum. Yani o din-lerin bir arada olması, dinlerin ne kadar etkin olduğunu hatta siyasallaşarak ca-nice bir duruma geçeceğini de orada gördüm. Ama orada barış içinde bir şehir de gördüm. Oranın eski halini hatırlarım… O Anadolu’nun içinden çıkmış kök boyalar, çivitler… Demirciler çarşısı, etli ekmekler çok etkiledi beni. Ama İstanbul da beni her zaman çok etkilemiştir. İstanbul’un Levanten halini de iyi bilirim. Beyoğlu’nda Old Spice sürerek dolaşırken; o zarif, şık kadınların oturduğu kafelerde, pastanel-erde, gittikleri sinemalarda bulundum. O halinin yanı sıra çok magandalaşmış halini de biliyorum. İstanbul’un şimdi kendini nasıl kurtarmaya çalıştığını da görüyorum. Ama Anadolu’nun kendi kültürünü çok iyi özümsemiş, özgün türküsünü hala söyley-en, bu arada modern dünyayı da algılamış insanını seviyorum. Mesela Antep modern bir şehir oldu. Ama Antep aynı zamanda o türküyü hala söylüyor.

Size, ‘Emin Bey bana bir Türkiye portesi yapın’ desem… Baharatı çok, acılı ama uçan, Anka Kuşu gibi küllerinden yeniden doğmaya çalışan bir Türkiye portresi yapardım.

Peki, Bir Kıbrıs portresi istesem…Kıbrıs’ın resmini Stockholm’ da çizmiştim. Orada yaptığım büyük bir projede bir masal yazdım ve bu masalı görselleştirdim. 1968 yılında İsveç Barış Gücü askerleri Kıbrıs’a gelmişti. Yine bu İsveçlilerin geçmişte, Kıbrıs’ta arkeolojik kazılar yaparak binlerce “terracota asker” heykel-lerini İsveç’e götürüp Mediterranean Museum’da sergilendiklerini biliyordum.

Nobel Barış Ödülü alan o birliğin künyel-erini, ölenlerini, kalanlarını araştırdım ve onları bu masalda Kıbrıs’a çağırdım… Yeni bir görev için. Aynı zamanda Stockholm müzesindeki, o milattan önceki asker heykellerini de göreve çağırdım. Ve bun-lar geldiler, sıralanarak Kıbrıs’a selam ver-diler. Kıbrıs’ı alıp yavaş yavaş Akdeniz’den çıkarıp, İngiliz üslerinin bütün atom silahlarını Malta Ada’sına bıraktıktan sonra Cebelitarık Boğazı’nı geçerek okya-nusun belirsiz bir yerine konumluyorlar ve Kıbrıs problemi bitiyor. “Barış Ödülü Antikaları” projesiydi bu. Ben Kıbrıs’ı bu masalla düşünmeye başladım artık. Yani bu coğrafyada bu haliyle kaldığı sürece hiçbir şey bitmeyecek.

Are there figures from these periods in your work?During the most dramatic seven months of the war I told you about, I would draw under candle light, because we had no power. I would work all day. There were dead bodies everywhere. They came from would come from prisoner camps. I was a part of a rehabilitation project for immigrants and I could only paint at night. Those were wounded pictures. Even though I didn’t want that, there are traces of Frans Ba-con in them. When I was left alone with my own pain, many things chanced...

You have been to various cities in Turkey. From the viewpoint of an artist, which city is most impressive?” Antakya! In Antakya I discovered the feelings of all the races of the world. There, I saw how different regions could be together and could turn into a brutal war because of politics. At the same time, there, I saw a peaceful city. I re-member how it was back in the old days. Those root paints and shades of indigo from the heart of Anatolia. The Blacksmiths’ Bazaar and the quick bread with ground meat really impressed me. But I have always been influenced and impressed by Istanbul as well. I I know about Levantine Istanbul as well. I walked along Beyoğlu, wearing Old Spice and went to the cafes, patisseries and cinemas those elegant stylish women went to. Besides that face of Is-tanbul, I saw it when crowded by hicks as well. And I know how Istanbul is trying to save itself now. But I love the Anatolian people who have

absorbed their own culture, singing authentic songs of their own but aware of the modern world as well. Antep, for instance has become a modern city. But it still sings those folk songs.

If I were to ask of you ‘Emin Bey, draw me a picture of Turkey’... I would paint a spicy painting of Turkey where it could fly, like the Phoenix, trying to rise from its own ashes...

How about a painting of Cyprus? I painted a portrait of Cyprus when I was in Stockholm. In the extensive project I did there, I wrote a story and then visualized it. In 1968 the Sweden Peace Force soldiers came to Cyprus. I know that the Swedish had come to Cyprus before to do some archaeological excavations, and that they took thousands of “terracotta soldiers” back to Switzerland and exhibited them in the Mediterranean Museum. I stud-ies the identities of the members of that team, who got the Nobel Peace Prize, those who died and those who survived and in my story I invited them over to Cyprus... For a new task. At the same time I invited those ancient soldier statues that were in Stockholm museum. And they came. They saluted Cyprus, standing side by side. They take the island of Cyprus from where it is located in the Mediterranean now, they drop all the nuclear weapons of the Brit-ish Sovereign Forces on the island to Malta on their way, they cross the Gibraltar and leave the island on the ocean somewhere. This of course brings the Cyprus conflict to an end. This was a project called “Peace Prize Antiquities”. From then on, this story is what I think of when I think of Cyprus. If it stays on this land, just the way it is, nothing is going to come to an end.

“Türkiye’de beni en çok etkileyen şehir Antakya’dır”

“Antakya is the city in Turkey that impresses me most”

76

Stella Aciman

YAŞAM / LIFE

A DAY IN YESILIRMAKYEŞİLIRMAK’TA BİR GÜN

76

Kuzey Kıbrıs’ın en batı ucunda yer alan Yeşilırmak; (eski adıyla Limnidi)bereketli topraklarının yanı sıra tari-hi, mavi denizi, girintili çıkıntılı kıyı-ları ve balık restoranları ile ünlü bir

köydür. Yeşilırmak’ın yerleşim alanı, büyüklü küçüklü 30 adet tepenin kuşatmasındadır. Eski tarihlerde buralara kurulan gözlem kuleleri sa-yesinde korsan saldırıları önceden belirlenir ve gerekli önlemler anında alınırdı. Nitekim yakın tarihteki toplumlararası çatışmalar sırasında da, köyün savunulması açısından bu 30 strate-jik tepe önemli rol oynar... O nedenle burası, Türk savunmasının, direnme yılları boyunca çökmediği yurt köşelerinden biri olmuştur. Özellikle çileğin, muzun, bademin, cevizin, kolokasın hası burada yetişir... Son derece ça-lışkan, üretken ve yaratıcı olan Yeşilırmaklılar, ekmeğini taştan çıkaran insanlar... Toprağa bağlılıkları da çok ünlüdür. En pahalı taşınmaz mallar buradadır. Çünkü Yeşilırmak insanı, ya-bancıya toprağını kolay kolay satmaz...

Yörenin dış yatırımlara kucak açmaması da bu yüzdendir... Bilinçli bir tutum... Ve bu tutum sayesinde yörenin doğası dokunulmamış ha-lini koruyabilmekte, yeşili betona teslim et-memektedir... Yeşilırmak; tepelerinde koşan Muflonları (Kıbrıs’a özgü dağ keçisi), tertemiz plajı ve muhteşem güzelliği ile her şeyden önce nem oranı oldukça düşük havası ve müt-hiş doğası ile insanın ömrüne ömür katar.

Güneşli, ılık bir sonbahar günü sahilde güne-şin hafif yakıcılığından faydalanmak isterseniz Yeşilırmak’ın sahiline gidin derim. Parıldayan denizin dalgalarını dinleyerek, iyot kokusu-nu içinize çekerek, birbirinden güzel balıkçı restoranlarından birinde kahvaltınızı yapın ve köpüklü kahvenizi için. Hatta denize bile gire-bilirsiniz.

Yeşilırmak (called Limnidi in the olden days); situated on the furthest western point of North Cyprus, aside from its productive land, it is a villi-

age famous for its history, blue sea, its indented rocks and fish restaurants. Ye-silirmak’s settlement is circled around 30 large and small hills. In the past, due to the observation towers that were built, attacks from pirates where scouted be-forehand and the necessary precautions were taken. As a matter of fact, these 30 hills played a strategic role in the prote-ction of the village during the civil war that took place in the recent past... It is for this reason that this corner of the country has been one of the places never to be surrendered by the Turkish defen-ce forces. This is where you will find the best strawberries, bananas, almonds, walnuts and dasheen...

The hard working, productive and creative people of Yeşilırmak are no strangers to toil and labour. They are also famous for their emotional ties to their land. The most expensive immo-vable properties are here. Because the people of Yesilirmak do not easily sell their land to strangers...

This is the reason the district does not welcome foreign investment... A conscious stand to take... And it is for this reason that this area has been able to keep its natural habitat untou-ched, where greenery has not been traded for concrete... Yeşilırmak’s be-auty is evident with its moufflons (a type of mountain goat specific to Cyp-rus) that roam the hills, pristine bea-ch and magnificent beauty but above all with its low humidity weather and exquisite nature and is a place which adds years to your life .

777777

Petra Tou Limnitis-Limnitis Kayası Yeşilırmak’ın tam karşısındaki minik ada, yö-renin önemli sembollerinden biri... İstanbul Boğazı’nda, ünlü Kız Kulesi’nin bulunduğu adacığın bir minyatürü adeta ama üzerinde kule falan yok tabii ki... Çıplak bir kaya par-çası... Özellikle gün doğumunda ve batımın-da “Yeşilırmak Adacığı”, “Yeşilırmak Taşı” ve “Yeşilırmak Kayası” gibi adlar taşıyan bu kaya parçasının seyrine doyum olmaz. Kıyı-dan adacığa usta yüzücülerin refakati olma-dan başarıyla yüzebilen gençler, yörede artık yüzmeyi öğrenebilmiş sayılırlar...

Eskiden gelme bir anlayış. Yöreyi ziya-ret edenlerin adacığa sandalla çıkarma yapması, zevkli bir alışkanlıktır. Kayalığa çıkanlar ya da yanaşanlar, oranın insan-lardan kaçan yaban güvercinlerinin barı-nağı olduğunu görürler. Eskiden köylüler adacığa beslenmeye bıraktıkları keçilerin etinden, otantik Kıbrıs pastırması olan ve özgün bir meze türü sayılan tuzlanmış “samarella”nın en nefis türlerini üretirler-di. Kuşların adasıdır şimdi Petra… Afro-dit’in kutsal kuşlarının!

Öğlen oldu, mideler mırıldanmaya başla-dı. Haydi arabamıza binelim, gözlerimiz yeşilin değişik tonlarını izlerken köyün yukarısına doğru gidelim.

If you would like to go to the beach on a bright, warm autumn day and catch the mild rays of the sun, I suggest you visit the shores of Yesilirmak. Listen to the sound of the glistening waves, breathe in the smell of iodine as you sit at one of fish restau-rants, each more beautiful than the other, and have your breakfast and foamy Turkish coffee. In fact, you can even take a dip in the sea.

Petra Tou Limnitis-Limnitis RockThe tiny island right opposite Yeşilırmak is an important symbol of the district... It is very nearly a replica of the tiny islet on which the Maiden Tower sits on the Istanbul, Bosphorus strait, but of course this island has no tower... It is a bare piece of rock... This island, refered to as “The Yeşilırmak Islet”, “The Yeşilırmak Stone” and “The Yeşilırmak Rock” is a sight to be seen, especially during sunrise and sun-set. In this region, youngsters who are able to swim unaided from the shore to the islet are considered to have learnt how to swim...

An old sensibility. It is an enjoyable custom for visitors to board rowing boats and call at the islet. People who climb the rock or draw up alongside the islet soon realise that it is a cove for wood pigeons. In times gone by, the villagers who would leave their goats to gra-ze at this islet, would make the most delicious “samarella” (beef jerky), an authentic Cypriot type of pastrami and an unique type of meze dish. Petra is now an island that belongs to the birds... Aphrodite’s sacred birds!

The afternoon has arrived and stomachs have begun to rumble. Come lets climb into our cars and as we take in the different sha-des of green make our way to the top of the village.

77

78

Erson Hoca’nın Organik Çiftliği-PladeliaPirgo yolu üzerinde, Pladelia olarak bili-nen bölgede, tepe üzerinde, 1996 yılında Kuzey Kıbrıs’ın ilk organik çiftliği olarak kuruldu.

Yeşilırmaklı öğretmen ve çiftçi Erson Eki-ci, eşi Nursel Ekici ile birlikte en büyük hayalleri olan bu çiftliği yarattı. Ancak Erson Ekici geçtiğimiz mart ayında ani bir rahatsızlık sonucu yaşama veda ettik-ten sonra, Nursel Ekici görevi tek başına devraldı. İkisi öğretmen, biri bilgisayar uzmanı üç çocuklarının ve diğer aile ya-kınlarının da desteğiyle çiftliği çalıştır-maya başladı.

Sözü kendisine bırakalım; “Burası, 40 dö-nüm arazi içerisine kurulmuş, tamamen organik tarım yapılan, elektriği de solar olarak kendi kendine üreten, bir çevre dostu dinlenme yeri, çiftliktir. Kayısı, erik, şeftali, nektarin, armut, ayva, elma, yenidünya, nar, kiraz, portakal, mandali-na her şey var. Eşim ve benim hayalimiz-di. Çocuklarımızı yerleştirdikten sonra kendi hayalimize geçtik. Çocuklar oku-du, evlendi, yerleşti… Erson Bey emekli oluncaya kadar organik bir çiftlik yarata-caktık.

Misafirlerimiz, her türlü meyve ve seb-zeyi gelip görebilecek, tadabilecekti. Erson Hoca’nın Organik Çiftliği Pladelia adını verdik… Beş yatak odalı bir tesis kurduk. Restoranımız var… 300 tonluk sulama havuzumuzu da etrafına oturula-bilecek bir şekilde düzenledik. Bir buçuk kilometrelik yürüyüş parkurumuz; kuş gözlem evimiz bulunuyor… Misafirimiz bahçelerimizden dilediği meyveleri top-layabilir. Burada başka yerde göreme-yeceği, kekliği, tavşanı, hatta muflon ve kartalı dahi görebilir… Burası stresten, gürültüden uzaklaşmanın adresidir… Di-leyen bir kaç kilometre ötede Pirgo Rum köyü var oraya gider, gezer gelir, dileyen Yeşilırmak köyüne iner, deniz kenarına gider…” Eee, bu kadar güzel bir yerde öğle yemeği yememek olmaz, değil mi?

78

7979

Erson Hoca’s Organik Farm -PladeliaIt is North Cyprus’ first organic farm, es-tablished in 1996, along the Pirgo road, upon a hill, in the area known as Plade-lia. Erson Ekici, a teacher and farmer from Yesilirmak, alongside his wife Nursel Ekici’s realised his biggest dream when he founded this farm. However, last year when Erson Ekici died from a sudden health problem, Nursel Ekici singlehand-edly took over control of the farm. With the help of her three children, two of whom are teachers and one a computer engineer, and other close family friends she started running the farm.

Let us hear the story from her: “This is a place where, within 40 acres of land only organic farming takes place, its electric is generated from solar energy and is an environment friendly recreation ground, a farm. We have everything; apricots, plums, peaches, pears, quinces, loquats, pomegranates, cherries, oranges and tangerines. It was my husband’s and my dream. Once our children left home we re-alised our dream. The kids finished school, got married, moved... We were going to build an organic farm by the time Erson was retired.

Our visitors were going to be able to come and see, taste all kinds of fruits and veg-etables. We named it Erson Hoca’s Organic Farm Pladelia... We created a five bed roomed facility. We have a restaurant... we designed it so that our 300 tonne watering pool encircles it. We have a one and a half kilometre walking path and a birdwatching house... Our visitors are free to pick which-ever fruits they like from our garden. Here they might across partridges, rabbits, even moufflon and eagles they won’t see any-where else... This is the address to come to get away from any noise and stress... If they like they can visit the Pirgo Rum vil-lage just a few kilometres away or they can go down to Yesilirmak, to the shore...” Well, it would be a crime not to have lunch in such a beautiful place as this, no?

79

8080

run!

Asmaaltı RestoranAkşam uykusuna geçmeye hazırlanan de-nize karşı, sessizliğin içinde hoş bir akşam yemeği… Menü; Lağos balığı, salata ve çeşit çeşit mezelerle bezenmiş muhte-şem bir sofra. Müzik… Denizin mırıltısı… Dertler, tasalar bir tarafa, güzel bir günün son saatleri… Keyfini çıkarın derim!

Organik meyveleri ağaçlardan koparmak, henüz kokusu üzerinde, suyu içindeyken taze taze yemek ne güzel bir keyiftir değil mi? Biraz da sanatın kollarına atılalım mı?

Kıbrıs’ın Ahşap Yüzleri-İsmail Işılsoy Yeşilırmak Köyü’nün girişinde; bahçesin-de yetiştirdiği mandalina, portakal, kayısı, ceviz ağaçlarının yanı sıra ortanca, lavan-ta, kekik, cemile ve biberiyelerden tüten baş döndürücü kokuların arasında karısı ve oğluyla yaşıyor Ankara Gazi Üniversitesi, Resim ve Heykel Bölümü mezunu İsmail Işılsoy. İngiltere’de drama ve heykel sana-tıyla yoğrularak geçen uzun yıllar sonrası Ada’ya dönüş… Ada’ya, tarihine ve insanla-rına olan tutkusunu, doğanın ona sunduğu atık ağaçları, sanatçı duyarlılığı ve bilgisiy-le incecik dokuyor, Kıbrıs’ın Ahşap Yüzleri olarak bizlere sunuyor. Doğanın akarsuda şekil verdiği ağaçları kullanarak onları bir sanat eseri haline dönüştüren İ. Işılsoy “bir taraf biraz deli ve duygusal.

O yüzden ağaçla aramda bir ilişki kurul-malı” diyor ve “ağacın kendini vermesi, doğanın onun üzerinde bir şeyler yapma-sı lazım” diyerek devam ediyor. O güzel bahçede ağaç maskları izlerken İ.Işılsoy’un kendi elleriyle yaptığı likörlerin tadına bak-mayı sakın unutmayın.

Tarihi Asma AğacıGün akşama kavuşurken yine sahile inin ve Asmalı Plaj mevkiine, 1947 yılında Hasan Hayrebet tarafında ekilen, Guinness Rekor-lar Kitabı’na girmiş olan tarihi asma ağacını görmeyi unutmayın. Bu asma 85cm. kalın-lığındaki heybetli gövdesi ve her yıl vermiş olduğu yaklaşık 3 tonluk üzümle rekorlar kitabına girmeye hak kazanmıştır.

Taze balık ve bir kadeh rakı… Haydi buyu-

8181

It is such a pleasure to eat fruit straight from the tree, fresh and succulent, while they still have that smell about them, is it not? Shall we now take a dive into some art?

Cyprus’ Wooden Faces - İsmail IşılsoyA graduate from Ankara Gazi University with a BA in Painting and Sculpture, İsmail Işılsoy with his wife and son, aside from the dizzying smells of hydrangea, lav-ender, thyme and bougainvillea lives among the tan-gerine, orange, apricot and walnut trees he grows. He returned to the island after many years of being in em-bedded in the drama and sculpture arts in England... With his passion for the island, it’s history and people, and with an artists sensitivity and knowledge, he finely weaves the remnant trees left to him by nature and presents them to us as Cyprus’ Wooden Faces.

Using trees sculpted by running waters and turning them into works of art I. Işılsoy says “one side is a little crazy and emotional. That’s why a relationship be-tween myself and the tree needs to be established” and goes on to say “the tree needs to surrender itself, nature needs to take its course”.

As you sit in that garden and take in the masks made from trees, do not forget to try some of I. Isilsoy’s homemade liquer.

The Historical Vine TreeAs day transforms into night, once again make your way down to the shore, to Asmalı beach and visit the historical vine tree, entered into the Guiness Book of Records and planted there by Hasan Hayrebet in 1947. Displaying an impres-sive 85cm circumference trunk and with an an-nual grape harvest of 300 tonnes, this tree has earned its right in the book of records.

Fresh fish and a glass of rakı (Turkish alcoholic aniseed drink)... Come and sit!

Asmaaltı Restaurant Across from the sea as it prepares to say good night, surrounded by stillness, a pleasant even-ing meal. The menu: a magnificent table deco-rated with Grouper fish, salad and different sorts of meze. Music...The hum of the sea... With all your worries put aside, the last hours of a pleas-ant day... Make the most of it, I say!

References: Ahmet Tolgay, (Petra Kayası)-“Dere Tepe Kıbrıs”.Serhat İncirli, Kıbrıs Newspaper, piece titled “Cennet İçinde Cennet” (Heaven in Heaven).

Kaynakça: Ahmet Tolgay, (Petra Kayası)-“Dere Tepe Kıbrıs”.Serhat İncirli, Kıbrıs Gazetesi,“Cennet İçinde Cennet” başlıklı yazısı.

Ada’da kış soğuklarının yavaş yavaş kendi-ni hissettirmeye başladığı günler yaşıyo-ruz. Özellikle serin akşamüstlerinde veya gecenin geç saatlerinde içinizin ısınmaya mı ihtiyacı var? İşte Kıbrıs usulü tarhana

çorbası tam size göre bir lezzet.

Malzemeler

7-8 tane Kıbrıs tarhanası 8 bardak su 1 tane tavuk suyu tableti 6 dilim hellim peyniri 3 çorba kaşığı sıvı yağTuzNane (tercihen)Kırmızı pul biber (tercihen)

Hazırlanışı

Tarhanaları derin bir tencereye koyun. Üzerine 8 bar-dak suyu ilave edip, 15-20 dakika kadar dinlendirin. Daha sonra tavuk suyu tabletini de ilave ederek ten-cereyi ocağa oturtun ve bunu hafif ateşte arada ka-rıştırarak kaynamaya bırakın. Ayrı bir yerde küp şek-linde kestiğiniz hellimi sıvı yağda kızartın. Hellimler pembeleştikten sonra bunları kaynayan çorbaya ek-leyip, biraz daha kaynamaya bırakın. Dilerseniz kuru nane veya kırmızı pul biber de ilave edebilirsiniz.

Afiyet olsun! Tarif: Reyhan Uluçhan

On the island we are experiencing days whe-re the winter chills are slowly beginning to make themselves felt. Do you especially need something to keep you warm late at night or on a cool afternoon? Then the

Cypriot style tarhana soup is just what you need!

Ingredients

7-8 dried cracked wheat and yogurt (tarhana) clusters8 glasses of water 1 chicken stock6 slices of hellim3 tablespoons of sunflower oilSaltDried mint (optional)Red chili pepper (optional)

Instructions

Put the tarhana in a deep pot. Add the 8 glasses of water and leave to soak for 15 to 20 minutes. Then add the chicken stock and set the pot on the stove, bring to the boil on low heat, stirring occasionally. On another gas ring fry the diced hellim in the sunf-lower oil. Once the hellim has turned a pinkish color add this to the soup and leave to boil a little longer. If you like, you may add the dried mint and red chili pepper.

Bon appetite! Recipe By: Reyhan Uluçhan

KIBRIS MUTFAĞI / CYPRUS CUISINE

Tarhana ÇorbasıTarhana ÇorbasıTarhana ÇorbasıKıbrıs Usulü

Gürkan Uluçhan

CYPRIOT STYLE TARHANA SOUP

82

84

CyprusXp Group’tan / From CyprusXp Group

Yeni of is iniz bulunduğu yer ve konforuyla çok dikkat çekic i . Mağusa’daki yeni mekanınız s ize ne tür avan-taj lar sağladı?

Benim CyprusXp Mağusa Bölge Müdürü ola-rak görevlendirilmemle birlikte CyprusXp Group’un ve Pegasus Havayolları’nın bü-tün hizmetlerini müşterilerimize sunmaya başladık. Mağusa’nın neredeyse en güzel ofisini yönetmekle gurur duyduğumu söyle-mek isterim. Mağusa’daki yeni ofisimiz yeri ve dizaynı ile çok beğeniliyor. Böyle bir ofisi Mağusa’ya taşımaktan dolayı çok mutluyuz. Mağusa ve Karpaz bölgelerinin potansiye-lini burada yakaladığımızı düşünüyorum. Öncelikli olarak, yeni ofisimizle birlikte öğ-rencilere çok daka kolay ulaşıyoruz. Bizim personelimiz üniversite mezunu, kalifiye çalışanlardan oluşuyor. Burada bilet satış dışında otel ve konaklama için de hizmet veriyoruz. Tatil turları ve grup turları ile in-sanların eğlenebileceği kültür gezileri, gemi turları düzenliyoruz. Hem iç piyasa için hem dış piyasaya turlar düzenliyoruz. Hem KK-TC’deki oteller hem de yurt dışındaki oteller ile bağlantılarımız olduğu için bu çalışmaları sorunsuz halledebiliyoruz.

CyprusXp Travel’ın Mağusa ofisi ne zaman açıldı?21 Aralık 2010’da CyprusXp Group’da göreve başladım. Yeni ofisimizi de 1 Haziran 2012’de yeni binasına taşıdık.

CyprusXp Travel’ın sunduğu hizmetleri na-sıl sıralarsınız?Bütün Ada genelinde bilet satış öncelikli hiz-metimiz. Tabii ki, biz Pegasus Havayolları’nın Kıbrıs Temsilciliği olduğumuz için önceliği-miz Pegasus Havayolları’nın biletlerini sat-mak. Bunun yanında CyprusXp Group olarak kargo taşımacılığı yapmak, kiralık araba hiz-metleri sunmak gibi diğer faaliyetlerimiz var.

“Önceliğimiz Pegasus Havayolları biletlerini satmak.

Ardından kargo taşımacılığı ve kiralık araba faaliyetlerimiz geliyor”

84

Mağusa Müdürü Yalçın Yiğittürk, CyprusXp Travel’in Mağusa’daki yeni ofisinin yeri ve dizaynı ile dikkat çektiğini vurguladı ve Pegasus Havayolları’nın Kıbrıs’taki pazar payını artırdığını kaydetti

CyprusXp Group’a bağlı CyprusXp Travel’in

85

Your new office has been drawing a lot of attention with its location and convenience. What kind of advantages has the new premises brought to you?

With my appointment as the CyprusXp Fama-gusta Region Manager we started to offer all the services available to our customers, both by CyprusXp Group and Pegasus Airlines. I would like to say that I take great pride in running one of the nicest offices in Famagusta. The location and design of our new offices in Famagusta are extremely popular. We are very happy to have relocated such an office to Famagusta. I think we have managed to capture the po-tential of the Famagusta and Karpaz regions here. Firstly, with the relocation of our new offices we have found it easier to reach out to students. Our staff consists of qualified work-ers and university graduates. Here, other than ticket sales, we also offer services for hotels and accommodation. We organise group and holiday tours where people are able to have fun cultural tours and boat trips. We organise tours for both the domestic and foreign markets. As we have relations with the hotels abroad and the ones in TRNC our work runs smoothly.

When was CyprusXp Travel’s Famagusta of-fice opened? I started work at CyprusXp in December 2010. We then moved our office to its new building on the 1st of June 2012.

“Our first priority is to sell Pega-sus Airline tickets. This is followed by freight transfers and rent-a-car

services”

How would you line up the services offered by CyprusXp Travel?All across the island, our main priority is to sell tickets. Obviously, as we are the Pegasus Airline representatives in Cyprus, our first priority is to sell Pegasus Airline tickets. Alongside this service, operating as the CyprusXp Group we also offer cargo transfers and car rental services.

85

Famagusta region manager Yalcin Yiğittürk draws attention to the fact that with its new design, the new office of CyprusXp in Famagusta is generating interest and that Pegasus Airlines have increased their take in the market share in Cyprus

A part of the CyprusXp Group, CyprusXp Travel’s

8686

Daha önce de havacılık sektöründeydi-niz değil mi?21 senelik bir geçmiş bu. 21 sene boyunca bilet kestiğim için bugün tüm Ada gene-linde Pegasus Havayolları için bilet kesi-yor olmaktan tarifsiz memnuniyet duyu-yorum. Bu anlamda CyprusXp Group’un adına yaraşır şekilde çalışıyor olmaktan gurur duyduğumu bir kez daha vurgula-mak isterim.

“Başarımızın en büyük nedeni Genel Müdürümüz Zeki Ziya ve ekibinin

profesyonelliğidir”

Kıbrıs Türk Hava Yolları’nın kapanma süreci piyasayı nasıl etkiledi?Kıbrıs Türk Hava Yolları’nın kapanmasına üzülmeyen tek bir KKTC yurttaşı bula-mazsınız. Ben eski milli hava yolunda ça-lışmış biri olarak tüm bu süreçte iki kere üzüldüm ancak şu anda pastanın en bü-yük payını Pegasus ailesi olarak Kıbrıs’ta biz alıyoruz. Bu başarının altındaki en bü-yük neden, Genel Müdürümüz Zeki Ziya ve ekibinin profesyonelliğidir. Havacılık-ta KKTC’nin tek profesyonel idarecisinin Zeki Ziya olduğu zaten gayet iyi biliniyor.

“Yeni destinasyonlar da başlayacak”

Toplum nezdinde de Pegasus Havayol-ları’nın prestiji artıyor sanırım...Elbette. Halkımızın Pegasus Havayolla-rı’na belirgin bir duyarlılığı var. Pegasus Havayolları olarak Gaziantep, Hatay, Adana gibi destinasyonlara en çok uçan havayoluyuz.

Uçuşlara yeni destinasyonlar eklenecek mi?CyprusXp Group Genel Müdürü Zeki Ziya son derece yeniliğe açık bir idarecidir. Yeni noktalara uçuşlarımızın sayısı artarak de-vam edecektir. Bu yenilikler nedeniyledir ki, bize neredeyse her gün bir yurttaşımız istihdam edilmek için başvuruda bulunu-yor. Şirketimizin profesyonel yöneticileri sayesinde istihdamlar konusunda ilerle-me vizyonu olan, işinde başarılı olmakla kalmayıp şirketimize kazanç getiren kali-fiye elemanlara açık bir şirketiz.

8787

You used to be involved in aviation servic-es before this too, were you not?This is a 21 year past we are talking about. As I have been selling tickets for 21 years I now take immense pleasure in issuing tickets for Pegasus Airlines across the whole of the is-land. In this sense, I would like to emphasize once again that I am proud to be working in a way that is worthy of the CyprusXp Group.

“The secret to our success is our General Manager Zeki Ziya and our

team’s utmost professionalism”

How did the period during the closing down of Cyprus Turkish Airlines effect the market?You cannot find one TRNC citizen who was not upset by the closing down of Cyprus Turk-ish Airlines. As an old employee of our national airline I was doubly saddened, however, at the moment as the Pegasus family we are taking the largest piece of the pie of the Cyprus mar-ket. The main reason behind this success is our General Manager Zeki Ziya and our team’s ut-most professionalism. It is a well known fact that Zeki Ziya is the only professional man-ager in the aviation sector in TRNC.

“New destinations are on the way”

It seems as if Pegasus Airlines is also gain-ing more prestige in the eyes of the public...Of course. Our community have a distinct awareness of Pegasus Airlines. As Pegasus Airlines we are the airline that makes the most frequent flights to destinations such as Ga-ziantep, Hatay and Adana.

Are new destinations going to be added to existing flights?CyprusXp Group’s General Manager Zeki Ziya is an administrator who is extremely open to new ideas. The number of new destinations added to our existing flights will steadily contin-ue. It is for this reason that nearly everyday we are approached by citizens looking for employ-ment. Thanks to our company’s professional administrators, we are a company open to em-ploying qualified workers who have vision, who are not only successful in their job but who also bring additional gains to the company.

87

GECE & GÜNDÜZ / DAY & NIGHT

Miss Globe International 2012’de

Brezilya Güzeli

Miss Brazil became

Birinci Oldu

88

Dünyanın en prestijli güzel-lik yarışmaları arasında yer alan Miss Globe Internati-onal 2012’de 41 farklı ülke-nin güzelleri arasından tacı

Brezilyalı Jakelyn de Silva Oliviera giydi.

Pasha Casino sponsorluğunda Golden Tulip Lefkoşa Hotel & Casino ana spon-sorluğunda bu yıl 88.’ncisi düzenlenen Miss Globe International’da 41 ülkenin güzelleri yarıştı. Güzellerin Eurovision yarışmalarının benzeri jüri oylamasıy-la belirlendiği yarışma Havuzbaşı’nın muhteşem atmosferinde yapıldı. Ol-dukça kalabalık izleyici kitlesi önünde yer alan Miss Globe International’in jü-risinde Türkiye’den birçok ünlü ismi yer aldı.

Pasha Group Yönetim Kurulu Başkanı Vedat Erbaş, Cosmopolitan Dergisi Ge-nel Yayın Yönetmeni Özlem Kotan, Tv. Programcısı Mesut Yar, Show Tv Genel Müdür Yardımcısı Ender Bölükbaşı, Mo-dacı Barbaros Şansal, Modacı Berrin Akyüz, Royal Estetik Yönetim Kurulu Başkanı Dr. Cem Çıtlak öne çıkan jüri üyeleriydi.

Miss Globe International 2012, Golden Tulip Lefkoşa Hotel’de Yapıldı

Miss Globe International 2012, took place in Nicosia Golden Tulip HotelInternational 2012Miss Globe

17 Kasım / 17th NovemberCumartesi / Saturday EBRU GÜNDEŞ Konseri / Concert

01 Aralik / 1st DecemberCumartesi / SaturdayFUNDA ARAR Konseri / Concert

15 Aralik / 15th DecemberCumartesi / SaturdayVOLKAN KONAK Konseri / Concert

89

Birinci Oldu

89

Dominika Opplova, who entered this year’s Miss Peace International on behalf on Czech Republic, came first in the contest

In Miss Globe International 2012, one of the most prestigious beauty con-tests of the world, Brazilian contes-tant Jakelyn de Silva Oliviera came first among 41 other contestants

from different countries.

The 88th Miss Globe International, orga-nised under the sponsorships of Pasha Casino and Nicosia Golden Tulip Hotel & Casino, hosted the beauty queens of 41 different countries. The voting was made via a system like the one used in Euro-vision song contests and the show took place at the Poolside, in a magnifiscent atmosphere. Many famous names from Turkey were in the jury board of Miss Globe International, where a large crowd was present as audience.

Chairman of Pasha Group Board of Di-rectors Vedat Erbaş, Editor-in-Chief of Cosmopolitan Magazine Özlem Kotan, TV Producer Mesut Yar, Show TV Deputy General Manager Ender Bölükbaşı, Fas-hion Designer Barbaros Şansal, Fashion Designer Berrin Akyüz, Chairman of the Board of Directors of Royal Aesthetics Dr. Cem Çıtlak were some of the juries that shone through.

SERDAR ORTAÇ RENK KATTI

Şenol İpek ve sanatçı Nez’in sunduğu yarış-ma, Serdar Ortaç’ın dans grubuyla sundu-ğu nefis parçalarla renklendi. Ortaç’ı hem güzeller hem de seyirci ayakta alkışlarken ödül alan güzeller ve ülkeleri şöyle sıralan-dı:

1. Jakelyn de Silva Oliviera (Brezilya)2. Daira Malak Housa (Beyaz Rusya)3. Anara Temirtassova (Kazakistan)

“Miss Cosmopolitan”: Anzhelika Liakh (Ukrayna) “Miss Dream Girl”: Luz Quezada (Dominik Cumhuriyeti)“Best National Costume”: Sonya Eklandia (Gine-Bissau Cumhuriyeti)“Miss Cinema”: Derya Aral (Türkiye)

SERDAR ORTAÇ LIVENED UP THE ORGANISATION The contest was hosted by Şenol İpek and singer Nez and it was enlivened by the won-derful songs Serdar Ortaç sand in accom-pany of his dance group. Both the contes-tants and the audience warmly applauded Serdar Ortaç. And these contestants were granted their crowns:

1. Jakelyn de Silva Oliviera (Brazil)2. Daira Malak Housa (Belarus) 3. Anara Temirtassova (Kazakhstan)

“Miss Cosmopolitan”: Anzhelika Liakh (Uk-rain) “Miss Dream Girl”: Luz Quezada (Domini-can Republic) “Best National Costume”: Sonya Eklandia (Gine-Bissau Republic) “Miss Cinema”: Derya Aral (Turkey)

International 2012

89


90

Hayata bir fotoğraf karesi sonsuzluğundan bakabilmekLooking at life through the eternity of a photo frame

It is difficult to lead a life in Istanbul; Istanbul’s traffic, whether, heat, humidity weary you. Life is expensive there, it is quite meaningless considering the fact that all you do is go to work and back home, repeating the same routine every single day; people would go to any

lengths to get away. When you live in Istanbul, you don’t see the Bosporus, neither any other beauty therein. Many things are said regarding Istanbul, but it is a fact that there is no security of life there, you never know what is expecting you around the corner...

Hold on one second; let’s take a deep breath... These can be true for any place on earth somehow, at some point. Noth-ing changes the fact that it is wonderful to live in Istanbul; in the lucid beauty that it has been for thousand of years. Even if you are alone, the synergy of the city is so fulfilling that, the day is never long enough to do all you want to do, and you don’t even need money for some of them...

In Istanbul, there is a group of people who has been doing all these with great pleasure for seven years now; actu-ally this group is one of the many others. But this group is what I want to talk about for now. Among them there are sociologists, engineers, businessmen, economists, bankers, architects, lawyers and people of other various occupations; more than a hundred people, some of whom are METU alumni, some are not. This group got together as members of a Photography Club under the framework of Istanbul METU Alumni Association.

The activities that started with informal speeches by photography masters from within and outside the association, slide presentations, and basic photog-raphy courses, are now continuing with various pho-tography excursions and projects. The group, whose friendships are becoming stronger and stronger, not just because their common interest in photography,

Istanbul’da yaşamak zordur, İstanbul’un trafiği, havası, sıcağı, nemi insanı bezdi-rir. Hayat pahalıdır, işten eve evden işe hayat pek bir anlamsız geçer, insanlar kaçmak için her yolu dener, içinde yaşa-

yınca ne Boğaz ne de güzellikler görülür. Yok şöyledir yok böyledir, can güvenliği yoktur, nereden ne geleceği belli olmaz...

Bir dakika bir dakika soluklanalım kısa bir süre....Bunlarla her yerde her şekilde karşıla-şılabilir. Ne olursa olsun hiçbir şey İstanbul’da yaşamak güzeldir gerçeğini değiştiremez, hem de binlerce yıldan bu yana gelen duru bir güzellik içinde. Tek başına bile olunsa şehrin sinerjisi insana öylesine yeter ki, gün içine ya-pacakları sığdırmak zordur, üstelik her zaman para da gerekmez bunları yapmak için...

İşte bütün bunları yedi senedir keyifle yerine getiren bir grup var İstanbul’da, aslında bir-çok gruptan biri tabii ki. Ama konumuz bu grup şimdilik... İçlerinde sosyolog, mühendis, işletmeci, ekonomist, bankacı, mimar, avu-kat gibi çok geniş bir yelpazede iş güç sahibi olan; ister ODTÜ mezunu olsun ister olmasın yüzü aşkın kişinin oluşturduğu bu topluluk, İstanbul ODTÜ Mezunları Derneği çatısı altın-daki Fotoğraf Kulübü.

Dernek içinden ve dışından fotoğraf ustaları-nın katıldığı söyleşilerle, dia gösterileriyle ve temel fotoğrafçılık kurslarıyla başlayan bu et-kinlikler, çeşitli fotoğraf gezileri ve projelerle devam etmektedir. Sadece fotoğraf çevresin-de kalmayıp, hayata yaklaşımları nedeniy-le dostlukları da her geçen gün perçinleşen

Orta Doğu Teknik Üniversitesi mezunlarının oluşturduğu İstanbul ODTÜ Mezunları Derneği Fotoğraf Kulübü Üyesi Cem Sarvan’dan Kıbrıs’taki ODTÜ mezunlarına Çağrı

90

9191

but as a result of their compatible approaches to-wards life, has become a well-known establish-ment in the world of photography with its mem-bers engagement with this activity besides their professional life. Many projects which have been ongoing for years are now reaching out in Ankara and Istanbul with exhibitions, with slight presen-tations in different venues, speeches with masters and the unknown stars of this world. The Photog-raphy Festivals that are being organised annu-ally for the last five years have now become tra-ditional. The calendars printed each year as a joint product of the group, not only exhilarate time for us, but provide minor financial support for METU students in need who receive scholarships from the association.

They are a group of people who enjoy Istanbul, who live Istanbul in the mornings, who try new dining venues and take pictures on special occa-sions at night. Little sleep, all day long wolks, the heat or the cold do not affect the group, whose activities started with the project called “Bospo-rus is Four Seasons” and made it all the way to the point they are today with other projects such as Eminönü-Kapalıçarşı-Hanlar, Arboretum, Tango Festival, Adalar (Islands), Sözcüklerle İstanbul (Is-tanbul by Words), Mario Benedetti – Sözcükten Görsele (From Words to Images), O An (That Mo-ment), İlk Işık (First Light), Mekan ve Bellek (Place and Memory), Kadının Adı Yok Olmasın (Women Be Heard), Nostalgia. The excursions organised in various places in Turkey and the exhibitions that followed those have become activities that consis-tently energise the internal dynamics of the group.

Maybe one day you catch us on the streets in Kyre-nia or Nicosia...

You will find some of the pictures the group has taken for different projects in our magazine. Enjoy...

grup, her şeyden öte profesyonel yaşam-larının dışında yaptıkları bu uğraşa amatör yaklaşımlarıyla fotoğraf dünyasının da ya-kından tanıdığı bir oluşum haline gelmiştir. Yıllardır sürdürülen birçok proje meyve-sini vererek, İstanbul ve Ankara’da açılan sergilerden farklı mekanlarda yapılan dia gösterilerine, ustalarla ve bu dünyanın bi-linmeyen yıldızlarıyla yaptıkları söyleşilerle fotoğraf dünyasında adını duyurmaktadır. Son beş yıldır sürdürülen Fotoğraf Şenlik-leri artık gelenekselleşmiştir. Yine her sene grubun ortak bir ürünü şeklinde bastırılan takvimler sadece bizlere zamanı keyiflen-dirmekle kalmayıp, beraberinde ODTÜ’de okuyan ve maddi zorlukları nedeniyle der-nek tarafından burs verilen öğrencilere mi-nik katkılar sağlamaktadır.

Onlar İstanbul’un tadını çıkartan, sabahı-nı yaşayan, yeme mekanlarını deneyen, gecelerindeki özel etkinliklerinde yılma-dan fotoğraf çeken bir grup. Az uyku, gün boyu yürüyüş, sıcak soğuk gibi faktörlerin etkilemediği grubun Dört Mevsim Boğaz projesiyle başlayan çalışmaları, Eminönü-Kapalıçarşı-Hanlar, Arboretum, Tango Fes-tivali, Adalar, Sözcüklerle İstanbul, Mario Benedetti – Sözcükten Görsele, O An, İlk Işık, Mekan ve Bellek, Kadının Adı Yok Ol-masın, Nostalji projeleriyle bugünlere gel-di. Türkiye’nin birçok yerine yapılan ortak geziler ve sonrasındaki gösteriler grubun iç dinamiğini sürekli canlı tutan birer etkinlik halini almıştır.

Bakarsınız bir gün Girne veya Lefkoşa sokaklarında da bizleri görürsünüz...

Sayfalarımızda grubun değişik projelerde çek-tiği fotoğraflardan bir demet bulacaksınız. İyi seyirler....

Call for the METU alumni members in Cyprus by Cem Sarvan, member of the Photography Club of Istanbul METU Alumni Association, composed of Middle East Technical University

Alumni Members

Cem Sarvan Maden Mühendisiİstanbul ODTÜ Mezunları DerneğiFotoğraf Kulübü Ü[email protected]

Cem Sarvan Mining Engineer Member of the Photography Club Istanbul METU Alumni [email protected]

92

EXHILARATED CRATOS PREMIUMKENAN DOĞULU


92

Almahara Kış Almahara Winter Season Opening

93

Almahara Kış G

irne’nin zirvesinde bulunan ve eğlence hayatının nabzı-nı tutan Club Almahara yeni sezona 6 Ekim Cumartesi ge-cesi adına yakışır görkemli bir

açılış organizasyonu ile başladı.

Almahara, bu sezon gerçekleştireceği or-ganizasyonlar, incelikli dekorasyonu ve dev avizesiyle gecelerin saklayamadığı tek yer olmaya odaklanıyor.

Müziğin ritmiyle hayat bulmak isteyen, coş-mak isteyen, eğlenceye doyamayan herke-sin bu kış Almahara’da olması amaçlanıyor.

Almahara ailesi, Barış Gören ve DJ Uğur Atay gibi daimi DJ’lerle sezon boyunca ko-nuklarını ağırlamayı hedefliyor.

At the peak of Kyrenian night life Club Almahara wished greetings to the new winter season. The winter grand opening took place on Saturday night, 6th of Octo-

ber with a glorious organisation.

Almahara is focused on remaining a one-of-a kind venue through its innovative events, refined, stylish interior design and its iconic chandelier...

This winter season, Almahara attempts to cater to those in search of soaring musical rhythm and prestigious entertainment.

The Almahara family includes Barış Gören and DJ Uğur Atay which will aim to entertain its audience throughout the season.

93

Sezonunu Açtı

94

CRATOS PREMIUM’DA

REFLEX TOOK CRATOS PREMIUM

BY STORM

RUSSIAN NIGHT AT CAGE CLUB CAGE CLUB’TA RUSSIAN NIGHT

Ada’nın en beğenilen eğlence merkez-

lerinden Port Cratos dünya yıldızla-

rından Rusya’nın sevilen müzik gru-

bu Refleks’i ağırladı.

Konser öncesinde DJ Barış Gönen’in

muhteşem şarkılarıyla coşan müzikseverler,

daha sonra birbirinden güzel iki bayan solistten

oluşan Refleks ile dans etti.

Türkiye’nin, KKTC’nin ve Rusya’nın önde gelen iş

insanlarının da katıldığı konserde, Rus konuklar

şarkılara hep bir ağızdan eşlik etti.

Port Cratos, which is one of the most

popular entertainment venues of the

island, hosted the world famous Rus-

sian music band Reflex.

Guests exuberated with the pieces by

DJ Barış Gören before the concert and danced to

the music by Reflex, which is composed of two,

elegant and beautiful female singers.

In the audience, there were business people from

Turkey, TRNC and Russia and Russian Guests

sang along with the musicians.

Konser sonrası Cage Club’ta en sevilen Rus dans

grubu Premiera ve Rus DJ Albert müzikseverleri

sabahın ilk ışıklarına kadar eğlendirdi.

At the after-party following the concert, the popu-

lar Russian Dance Group Premiere and Russian DJ

Albert entertained the crowd until the early hours.


REFLEKS RÜZGARI

At the after-party following the concert, the popu-

lar Russian Dance Group Premiere and Russian DJ

Albert entertained the crowd until the early hours.

94

9595

KOSTÜMLERİYLE BÜYÜLEDİLER

THEIR COSTUMES WERE MESMERIZING

Konsere muhteşem sarı ve siyah kostümlerle

çıkan İrina Tyurina (Nelson) ve Elena Torgono-

va dansları ve şarkılarıyla izleyenleri büyüledi.

Konser sırasında Refleks, ‘’Aşk her şeydir, ha-

yatta tek mutluluk aşkla olandır’’ diyerek aşka

olan duygularını konuklarla paylaştı.

2 saat sahnede kalan grup, ‘’Burada olmak-

tan çok mutluyuz, her şey için çok teşekkür

ederiz. Kuzey Kıbrıs’a ve Port Cratos’a tekrar

gelmek istiyoruz’’ diyerek, alkışlar eşliğinde

konserlerini sonlandırdı.

Irina Tyurina (Nelson) and Elena Torgonova, which wore

fabulous yellow & black costumes for the concert, were

mesmerizing with their dance and songs. During the

concert, Reflex shouted out their feelings, saying “Love

is everything, happiness only comes with love” and sha-

red their motto with the audience.

The group’s concert lasted for 2 hours and at the end of

the concert, they said “We are very happy to be here,

thank you very much for everything. We would love to

come back to north Cyprus and to Port Cratos” and left

the concert in accompany of a strong applaud.

95

KOSTÜMLERİYLE BÜYÜLEDİLERKOSTÜMLERİYLE BÜYÜLEDİLER

THEIR COSTUMES WERE MESMERIZINGIrina Tyurina (Nelson) and Elena Torgonova, which wore

fabulous yellow & black costumes for the concert, were

mesmerizing with their dance and songs. During the

concert, Reflex shouted out their feelings, saying “Love

is everything, happiness only comes with love” and sha-

red their motto with the audience.

The group’s concert lasted for 2 hours and at the end of

the concert, they said “We are very happy to be here,

thank you very much for everything. We would love to

come back to north Cyprus and to Port Cratos” and left

the concert in accompany of a strong applaud.

95959595

96

Gloria Jean’s Coffees KKTC, uluslararası şampiyonada birinci oldu

Osmanlı temalı içecek “HareminGizemi”, KKTC ve Avrupa’ya “Uluslararası Barista Şampiyonluğu”nu kazandırdı.Gloria Jean’s Coffees (GJC) KKTC, kurulduğu günden beri GJC’nin uluslararası standartla-rına mükemmel düzeyde bağlılığı ve üstün hizmet performansı nedeniyle, Hindistan’da düzenlenen Uluslararası Barista Şampiyo-nası’nda tüm Avrupa’yı temsil etmek üzere, GJC’nin Avustralya’daki merkezi tarafından özel olarak davet edildi ve şampiyonluk ka-zanarak herkesi gururlandırdı.

Gloria Jean’s Coffees’in (GJC) 12 – 18 Ekim tarihleri arasında Hindistan’da düzenlenen uluslararası bayi toplantısına, Kaner Şirket-ler Grubu’nu temsilen Kaner Şirketler Grubu Yönetim Kurulu Üyesi Güliz Kaner, Gloria Jean’s Coffees KKTC Halkla İlişkiler Sorum-lusu Eda Akdeniz ve Kalite Kontrol ve Eğitim Müdürü Tahir Taşlı katıldı. GJC 2012 Ulusla-rarası Barista Şampiyonası öncesinde GJC KKTC ekibinin yoğun olarak sürdürdükleri çalışmalar, hem KKTC, hem de Avrupa’ya oldukça anlamlı bir ödül kazandırmış oldu.

GJC Bayi Toplantısı kapsamında 15 Ekim’de gerçekleşen Uluslararası Barista Şampiyo-nası’nda GJC KKTC ve Avrupa’yı temsil eden Tahir Taşlı, Asya kıtasını temsilen Malezya, Hindistan, Amerika ve Avustralya barista-larına karşı yarıştı. Hindistan’ın Jaipur ken-tinde 17 Ekim’de düzenlenen ödül töreninde birincilik alan Tahir Taşlı’ya ödülünü Gloria Jean’s Coffees Yönetim Kurulu Başkanı Nabi Saleh ve eşi Angela Saleh verdi.

The Ottoman themed drink called “The Mystery of the Harem” brought TRNC and Europe the “International Barista Cham-pion” award. Due to its flawless commitment to the interna-tional standards of Gloria Jean’s Coffees (GJC) and its superior service performance, GJC TRNC, was especially invited by the headquar-ters of GJC in Australia to represent Europe in the International Barista Championship held in India and became the champion making everyone proud.

Member of the Board of Directors Güliz Kaner, TRNC Gloria Jean’s Coffees, Head of Public Re-lations Eda Akdeniz and Quality Control and Training Manager Tahir Taşlı were present at the organisation held between the 12th and 18th of October in India, on behalf of Kaner Group of Companies. The intensive work car-ried on by the GJC TRNC team prior to the GJC International Barista Championship 2012, brought a very significant prize to TRNC as well as Europe.

At the International Barista Championship held on 15th October within the framework of GJC Dealers’ Meeting, Tahir Taşlı represented TRNC and Europe and contested against bar-istas from Malaysia, who represented Asia be-sides India, America and Australia. The award ceremony, where Tahir Taşlı was granted his award by the President of Gloria Jean’s Cof-fees Board of Directors Nabi Saleh and his wife Angela Saleh, was held in Jaipur, India on 17th of October.

Gloria Jean’s Coffees tarafından Hindistan’da düzenlenen Uluslararası Barista Şampiyonası’na (International Barista

Championship) özel davet alan Tahir Taşlı, hem KKTC Gloria Jean’s Coffees, hem de tüm Avrupa adına yarışarak şampiyon oldu.

Tahir Taşlı, who was invited to the International Barista Championship, organised by Gloria Jean’s Coffees in India, joined the competition on be-

half of TRNC Gloria Jean’s Coffees and Europe, and was crowned champion.


9797

Osmanlı temalı içecek “Haremin Gize-mi”, KKTC ve Avrupa’ya “Uluslararası Barista Şampiyonluğu”nu kazandırdı

Tahir Taşlı’nın GJC Uluslararası Barista Şam-piyonası kurallarına göre hazırladığı 4 es-presso, 4 latte ve 4 “signature drink”; yani kendi imzasını taşıyan içecek dahil olmak üzere toplam 12 içecek, hem hazırlama tek-niği, hem de sunumdan tam puan aldı. Taş-lı’nın kendi imzasını taşıyan Osmanlı temalı içeceği “Haremin Gizemi” herkes tarafından çok beğenildi. “Haremin Gizemi” isimli içe-ceğin ikramı öncesinde, sunum konseptine uygun olarak jüri üyelerine fes giydiren ve tesbih veren Tahir Taşlı, sempatik ve rahat tavırları ile de büyük beğeni topladı. Yarışma kuralı olarak verilen 15 dakikalık süre hakkı-nın tamamını kullanmaya gerek duymadan 12 dakikada içeceklerini hazırlayan Tahir Taşlı bu süre içinde çalışma barının ve maki-nesinin temizliğini yapmaya da fırsat buldu.

GJC KKTC’den yarışmaya katılan, aynı za-manda Avrupa’yı da temsil eden Tahir Taş-lı’nın şampiyonluğu dolayısı ile GJC Avrupa Pazar Geliştirme Müdürü Maria Hamill de tüm dünyadaki Gloria Jean’s Coffees bayi-lerine e-posta göndererek GJC Kuzey Kıb-rıs’tan Tahir Taşlı’nın başarısını kutladı.

The Ottoman Themed drink “Mystery of the Harem” brought TRNC and Europe the “Inter-national Barista Championship” award.

The twelve drinks composed of four es-pressos, four lattes and four signature drinks prepared by Tahir Taşlı according to the rules of GJC International Barista Championship got full points on prepa-ration techniques as well as presenta-tion. Taşlı’s own Ottoman themed sig-nature drink “Mystery of the Harem” was enjoyed by everyone. Before he presented his drink “Mystery of the Har-em” Tahir Taşlı gave the jury fezzes and rosaries to complete the concept. He was appreciated by everyone with his likeable and easeful attitude. Although given fifteen minutes, Tahir Taşlı pre-pared all his drinks in twelve minutes and used the time to clean up the bar and the coffee machines he worked with.

GJC European Market Development Manager Maria Hamill congratulated Tahir Taşlı, who joined the competition from TRNC and also represented Europe, in an e mail sent to all Gloria Jean’s Cof-fees dealers around the world.

97

Gloria Jean’s Coffees TRNC came first at theinternational championship

97

GURME / GOURMET

Bakalım başarılı bir restoran açabilmek için gerçekten neye ihtiyacımız var?

Ahmet Esenyel

A RESTAURANT IS…

100

Bu ay size yeni bir café, resto-ran, bar, birahane, meyhane, kulüp veya herhangi başka bir mekânı nasıl açacağınıza ve başarılı olabileceğinize dair

bir ipucu vereceğim.

Bu hiç de kolay bir iş değil ve gerçek-ten çok çalışmanızı gerektiriyor fakat başarının hazzı tüm yorgunluğunuzu alır götürür ve bu duygudan daha tat-min edici bir duygu yoktur.

Her geçen gün teknolojinin hayatımı-za daha fazla yön verdiği bir dünyada, restoranlar en basit insani ihtiyacı kar-şılarlar; başkalarıyla sosyal bir ortamda bir araya gelmek. Bir restoran sahibi-nin sanatı, kişisel hizmetlerinin sundu-ğu lüksü, lezzetli yemekleri ve şahane içkileri misafirlerine tattırmaktır.

100

BİR RESTORAN...Dünya istatistiklerine göre kanıtlan-mış olan, kendimce de çok inandığım bir şey var ki, o da popülasyonun ne-redeyse yüzde 90’nı hayatlarında bir kere olsun kendilerine ait bir cafe, restoran, meyhane, cay veya kahve evleri, bar, birahane ve kulüp sahibi olma ve orayı isletme hayali kurmuş-tur. Böyle durumlarda bahse girerim ki, bu tür hayaller dışarıda yemek yerken iyi bir deneyiminin getirdiği benzersiz esenlik duygusundan doğ-muştur.

Bir restoranın sağladığı eksiksiz de-neyimi insanlara yaşatmanın getir-diği son derece tatmin edici bir şeyi vardır; bir çatı altında misafirperver-liği, rahatı, beslemeyi, şenliği, arka-daşlığı ve eğlenceyi bir araya getir-mek gibi.

100100

101

Let`s see what we really need ın order to open a successful restaurant?

A RESTAURANT IS… A DREAM COME TRUEGERÇEKLEŞEN BİR RÜYADIR

This month I will give you some hints on opening and successfully running a new café, restaurant, bar, pub, tavern, club or any other kind

of venue.

It is not as easy as it seems and needs a damn hard work; however, success takes all the fatigue away and there is nothing more satisfying than that feeling.

In a world increasingly driven by technology, restaurants offer the fulfilment of the most basic human need; to meet with others socially. The fine art of a restaurateur is to provide the luxury of personal service and a choice of delicious food and beautiful drinks.

It has been proven by world statistics and I have a great belief that almost 90 percent of the population have at one time or another entertained the notion of owning and running their own café, restaurant, tavern, cof-fee or tea shop, bar, pub and club. In most cases, I am prepared to bet, those dreams have been inspired by the unique sense of well-being that comes from a really good experience of eating out.

There is something enormously sat-isfying about providing people with the total experience a restaurant can bring, combining hospitality, com-fort, sustenance, conviviality, com-panionship and entertainment under one roof.

101

102102

Konum Yeni bir restoranı açmanın ilk adımı doğru konumu bulmaktır. Eğer siz de kendi cafe ya da restoranınızı açmanın hayalini kuruyorsa-nız, bu rüyayla doğru konumu bulmak el ele giden bir iş olması mümkün. Bu, şehir mer-kezinde bir kokteyl barı, deniz kenarında bir balık restoranı ya da kırsal kesimde yerel bir birahane olabilir. Bu çağrıştırmaların hepsi konuma bağlı olan önemi gösteriyor... Ola-ğanüstü manzaralar, tarihi değeri veya yerel özellikler taşıyan bir binanın hepsi biraz sihir yaratabilir.

İlk başta araştırılacak üç şey konum, konum ve konum olmalı. Ancak önemli mevkiler hiç de ucuz olmuyor. Çok az restoran açıldığı ilk günden itibaren dolu oluyor ve açılış senesi boyunca çok zahmetli bir öğrenme eğrisin-den geçerler. En son yapmak isteyeceğiniz şey zaten stresli durumunuza en yüksek seviyeden kira ödemek gibi ek bir durumu yaratmak. Benim için, her şey potansiyele bağlıdır. Bir mevkinin potansiyelini analiz et-mek, ticari güç ve zayıflıklarını dengelemek bir restoranın kurulması ve büyümesinin en önemli noktalarıdır. Gerekli olan dikkatli planlama ve girişimcilik vizyonunun denge-lenmesidir.

AlanBir mimar ya da iç mimara verebileceği-niz en komplike ve zorlu talimat, restoran tasarımıdır. Restoranınızın nasıl olmasını istediğinize dair aklınızda net bir resim ola-bilir fakat altyapı, tesisat veya demirbaşların detaylı planlamaları yapılmadan önce çeşitli yan gereksinimleri ve malzemelerin yerleşti-rilmesi gibi karışık lojistiklerin düşünülmesi gerekir. Dürüst olmak gerekirse, en pahalı olan şeyler hiç aklımıza gelmeyenlerdir; düz-gün havalandırma, ısıtma ve soğutma, sağ-lık, güvenlik ve yangın yönetmelikleri ve göz ardı edilen ışıklandırma, su, gaz ve elektrik gibi şeyler. Ancak bu altyapı yerleştirildikten sonra restoranın donanımıyla ilgili fikirleri-nizle eğlenmeye başlayabilirsiniz.

Alanı nasıl böleceğinize dair kararların veril-mesi gerekir, barı nerede konumlandıracağı-nız, zeminlerde düzeyin değişip değişmeye-ceği, farklı manzaraların nasıl şekilleneceği gibi. O zaman bile alanın pratik bir bakış açı-sıyla nasıl kullanılması gerektiğini düşün-mek çok önemli, sadece müşterilerle dolu olmasından ziyade mutfakta aşçıların ve restoranda garsonların da olacağı hesaba katılmalı.

Yiyecek & İçecekRestoranınız için dünyadaki en iyi konumu bu-labilir, mükemmel bir şekilde içini tasarlayıp, mutfağı en iyi şekilde donatabilir ve sonrasında en özenli personeli işe alabilirsiniz fakat yemek tatsız ise bu çalışmaların tümü anlamsız olur. Müşteriler için asıl önemli olan tabaklarında ne olduğudur. Zevk almadıkları bir yemek için para ödemek bir insanın tekrarlamak isteme-yeceği bir deneyimdir. Bir restoranı başarılı ya-pan tek şey iyi yemeklerinin olması olmayabilir ama tarifin en önemli noktasıdır.

Yemekte önemli olan tattır. Başarılı bir restora-nın en önemli yönlerden biri kullanılan malze-melerin kalitesidir. Her iyi aşçı kullandığı mal-zemelerinin kalitesinin ve tadının olabildiğince iyi ve taze olması için inanılmaz bir çaba gös-terir. Malzemeler yüksek kalitedeyse, müşte-rilerin, yiyebilecekleri en iyi yemeği yiyebilme olasılıkları yüksektir.

Bir restoranı açmayı düşünürken ne tür ye-mekler servis edeceğinize dair karar vermek önemlidir. Her zaman piyasada olan bir eksi-ği arayın, başka bir restoranın zaten başarıyla servis ettiği bir yemek türünü kopyalamayın, kendi menünüzle öncü olmak değecektir. Kendi spesiyalitenizi araştırın ya da şefinizin tutku duyduğu ve yapmakta deneyimli olduğu türü arayın.

Yemek için yapılan harcamalar bir restora-nın ya batmasına ya da çıkmasına sebep olan öğelerden biridir. İdare, maaşlar, kira, elektrik, gaz, su, ısıtma, reklam, mobilyaların yenileriy-le değişmesi, çamaşır ve diğer öğelerin, net ka-zancın brüt kara en yakın rakamda olması için kontrol edilmesi gerekir.

102

Bakalım başarılı bir restoran açabilmek için gerçekten neye ihtiyacımız var?

103103103

LocationFinding the right location is the first step to opening a new restaurant. If you fondly dream of opening your own café or restaurant, it may be that the location goes hand in hand with your dream. This may be a cocktail bar in the city centre, a fish bar by the seaside, or a local pub in a country side. These associations all show the importance that is attached to location… Ex-ceptional views, a building with history or local character can all help create a bit of magic.

Location, location & location are the first three things to look for. However prime sites do not come cheaply. Very few restaurants are full from day one and almost all will go through a painful learning curve during the opening year. The last thing you want is to add to the stress by paying a premium in rent. For me, it is all about poten-tial. Analyzing the potential of a site and balanc-ing its commercial strengths and weaknesses is the most important point on which a restaurant founders and flourishes. What is required is a balance of careful planning and entrepreneurial vision.

SpaceRestaurant design is one of the most complex and challenging briefs that you can give an architect or interior designer. You may have a clear idea of how the restaurant should look but before any detailed planning of the infra-structure, fittings or fixtures it is necessary to address the complicated logistics of accom-modating the various utilities and supplies. To be honest, it is many of the things you don’t see that are the most expensive to deal with; proper ventilation, heating and cooling, health, safety and fire regulations, and all those things that are taken for granted such as lighting, water, gas and electricity. It is only once this infrastructure is in place that you can begin to have fun with your ideas for the front of house fit-out.

Decisions need to be made about how you will divide the space, where you might put the bar, whether there will be changes of level, what

the different views will be like. Even then, it is essential at the same time to consider how the space will be used from a practical perspective when it`s filled not only with customers but also with cooks in the kitchen and waiters in the restaurant.

Food & DrinkYou may find the most wonderful location in the world for your restaurant, you can design the interior and equip the kitchen to perfection and then employ the most attentive staff but if the food is not tasteful, the entire exercise is meaningless. For customers, the bottom line is what`s on the plate. Paying for a meal that one has not enjoyed is an experience most people are reluctant to repeat. Good food is not all that makes a successful restaurant but it`s the most important part of the recipe.

In food, the taste is the thing. One of the most important aspects of a successful restaurant is the quality of the ingredients. All good chefs go to great lengths to ensure that the quality and flavor of the ingredients they use are as good and fresh as they can possibly be. If the ingredients are of a high quality, customers are much more likely to get the best possible meal.

When you are considering opening a restau-rant, it is important to decide on the type of food you expect to serve. Always look for a gap in the market, do not just copy the food that some other restaurant is successfully serving, it is worth being pioneering with your own menu. Look for your own specialty or something that your chef is passionate about and experienced in cooking.

Food costs are an element that can make or break a restaurant. The expenses such as administration, wages, rent, electricity, gas, water, heat, advertising, furniture replace-ment, laundry and other things need to be controlled so that the net profit ends up as close to the gross profit as possible.

Let`s see what we really need to open a successful restaurant?

104

Eninde sonunda iyi bir restoran, menüsü ka-dar şarap listesi açısından da değerlendirilir. Burgonya ve Bordo, Avrupa ve Yeni Dünya, ucuz ve pahalı gibi, şarapların arasındaki doğ-ru dengeyi bulmak önemlidir. Şarap menüleri çoğunlukla restorana gelmesi beklenen müş-teri kitlelerine göre karar verilmelidir.

ServisRestoran personeli işletmenin ön yüzüdür ve başarılı bir restoranın en önemli parçalarından biridirler. İyi hizmet bir anda sihirle olmuyor; çalışanlar her zaman iyi eğitilmeli ve sürekli bilgilendirilmeleri gerekiyor. Yaptıkları konu-sunda kendilerinden emin olmalıdırlar, yöne-time güvenmeliler ve çalışma arkadaşlarının rollerini anlamalılar. Aynı zamanda stres al-tında çalışabilmeliler. Mükemmeliyeti yakala-mak için yoğun bir restoranın iyi zamanlama, yaratıcı akıllara ve takım çalışmasına ihtiyacı vardır.

Yemek ve restoranlara her zaman gerekli say-gının gösterildiği Fransa gibi bazı ülkelerde, bir restoranda çalışmak eskiden beri saygın bir meslek olmuştur. Yakın zamana kadar di-ğer yerlerde ise geçici bir iş olarak algılanmış-tır. Neyse ki zamanlar değişti ve bu günlerde restoran işi cazibeli ve tatminkâr bir meslek olmuştur. Ancak hiçbir zaman unutmayın ki bu iş inanılmaz zordur. İyi personel her zaman prim yapacak bir şeydir, o yüzden restoran sahiplerine tavsiyem çalışanlarını restoranın günlük işleyişinde ve uzun dönem kariyerle-rinde sürekli alakalı, ilgili tutmak ve onları ge-liştiren durumları sunmalarıdır.

DetaylarDetaylar asla önemsiz değildir, özellikle söz konusu restoranlar olunca. Bir dereceye ka-dar müşteriler izleyici gibidir; sunumun her noktasını fark ederler ve tersi kanıtlanana dek her şeyin mükemmel olması beklentisi içeri-sindedirler. Detaylar biraz eğlenebilmek için bir fırsattır ve detaya önem vermek bir yere gerçekten değer verildiğine dair bir belirtidir. Benim için, kendi işini yönetmenin zevklerin-den biri, menülerdeki yazı yüzünden kullandı-ğınız peçetelerin kalitesine kadar her detayı ele alabilmenizdir. Detay devam eden bir süreçtir.

Tabela ve GrafiklerMüşteriler için restoran tabela ve grafikleri, onlarda kapıdan içeri adım atmadan önce beklenti oluşturur. Eski moda, modern, tren-di, süslü, basit grafiklere olan yaklaşım bir restoran veya barın tonunu belirlemek için çok şey yapar. Renk de, yazı yüzü gibi bir rol oynar. Farklı restoranlar belirli türde müşteri kitlesi çekmeye çalışırlar ve restoranın kim-liği, genç ya da yaşlı, erkek veya kadın ya da daha karmaşık bir karışım olsun, belirli müş-terilere hitap etmelidir.

İşletmeBir restoranın planlanması ve tasarımı sü-recin sadece başlangıcıdır; asıl eğlence ka-pılarınızı para veren müşterilere açtığınız anda başlar. Ve de açılış gecesinde sona ermez. Her gün, her gece, her hafta inanıl-maz karmaşık bir olay serisi gerçekleşir; çiğ malzemeler teslim edilir, bunlar isteğe göre hazırlanıp pişirilirler; yemekler uyum içinde sunulur, servisler alınır ve tabaklar temiz-lenir, diğer yemekler getirilir; şarap ve su bardakları yenileriyle değiştirilir, hesaplar kontrol altında tutulur ve her şeyden öte her aşamada ters giden bir şeyin olması müm-kündür. Eğer ağızdan ağza yayılan iyi söy-lentiler en iyi reklamsa bunun tam tersi de doğrudur. Kötü bir izlenimin bırakıldığı bir restoranın saygınlığını geri kazanması, bir işletmenin günlük işlerinin yürütülmesindeki kaygılarla baş etmesinden daha zordur.

Ödülleri ise mükemmeldir. İçtenlikle söyle-yebilirim ki kendi restoranınıza adım atma-nın heyecanı ve insanların eğlendiğine şahit olmanın verdiği hazzı hayatta çok az zevkle eş tutulabilirsiniz. Ve eminim ki kendim ve çoğu diğer restoran sektöründe yer alanlar için işimizi değerli kılan budur.

Bir restoran... İlk buluşmanız, mum ışığında iki kişilik bir yemek, duyuların şenliği, olası-lıkların sonsuz olduğu bir sahne, trajik bir aşk hikayesinin son bulması ya da rüyalarınızın gerçekleşmesidir!

Gelecek ay görüşmek üzere, gülümseten günler sizin olsun.

104

105

A good restaurant is inevitably judged as much by its wine list as by the menu. Achieving the right balance of wines is important between Burgundies and Bordeaux, between European and New World wines between inexpensive and costly. The wine list should be based largely upon the type of cus-tomers the restaurant expects to attract.

ServiceRestaurant staff is the human face of the business and they are one of the most crucial parts of a suc-cessful restaurant. Good service does not happen by magic; staff always needs to be well-trained, continuously briefed. They need to feel confident about what they are doing, trust their manage-ment and understand the roles of their colleagues. They also need to be able to work under pressure. A busy restaurant needs good timing, creative mind and team work in order for perfection.

In some countries like France, where food and res-taurants have always been treated with respect, working in a restaurant has long been a reputable occupation. Elsewhere, it has until recently been viewed as a temporary job. Fortunately times have changed and the restaurant business is, these days, seen as a glamorous and rewarding career. However, never forget that this business is incred-ibly hard work. Good staff will always make a premium so my suggestion to restaurant owners and managers are to holding on to them by keep-ing them involved, interested and challenged in the everyday running of the restaurant and in their long-term career.

DetailsDetail is never insignificant, especially when it comes to restaurants. To some extent, the custom-ers are like audiences and they notice every point of presentation and an expectation until proved otherwise that everything will be perfect. Detail is an opportunity to have some fun and attention to detail is a good indication that a place is truly cared for.For me, one of the pleasures of running your own business is that you can address every detail, down to the typeface on the menus and the quality of the tissues.Detail is an ongoing process.

Signs & GraphicsRestaurant signs and graphics create expec-tations even before the customers entered through the door. Old-fashioned, modern, trendy, fancy, simple-the approach of the graphics will do much to set the tone for the restaurant or bar. Colour, too, plays a part, as does the typography. Different restau-rants aim to attract types of customers and the identity should speak to the particular market whether it`s young or old, male or fe-male or a more complicated mix.

Up & RunningPlanning and designing a restaurant is just the start of the process; the real fun begins when you open your doors to paying custom-ers. Neither does it stop at the opening night. Day after day, night after night, week after week, an amazingly complicated ballet of events takes place; raw ingredients are de-livered, prepared and cooked to order; meals are served in harmony, plates are cleared and cleaned, the next course is brought out; wine and waiter glasses are renewed, bills are kept in check, moreover, at every single stage there is the potential for something to go wrong. If good word of mouth is the best recommendation that you can get, then the reverse holds equally true. Recovering a restaurant`s reputation after a disappoint-ing experience is even harder work than the daily worries of running the business.

The rewards, however, are great. I can hon-estly say that there can be few pleasures to equal the thrill of walking into one`s own res-taurant and experiencing that buzz of people having a good time. That for me and I am sure for most others involved in the restau-rant industry, is what makes it worthwhile.

A restaurant is… Your first date, a candlelit dinner for two, a celebration of the senses, a stage set on which everything happens, the conclusion to a tragic love affair or a dream come true!

Until next month, keep smiling!

105

106

Filmin Adı: Solaris Yönetmen: Andrei Tarkovsky Oyuncular: Natalya Bondarchuk, Donatas Banionis, Nikolai Grinko Yapım Yılı: 1972

Türü: Bilimkurgu

Konu: Doktor Kris Kelvin, gönderilen bilim insanlarının geri dönmediği Solaris gezegenine gider. Burada olup bitenleri anlamaya çalışan doktor, kısa bir süre sonra gezegenin sırrını anlayacak ve kendi içinde büyük bir vicdan muhasebesi yaşa-yacaktır.

Bu filmi izlemeniz için 5 neden

1- Dünya sinema tarihinde, en iyi yönetmenlerden biri olarak kabul edilen Tarkovsky’nin en önemli filmlerinden birini izlemek için.2- Filmdeki müthiş görsellik için.3- 2002 senesinde usta yönetmen Steven Soderbergh’in yeni-den çektiği bu filmin orjinal başyapıtını izlemek için. 4- Filmdeki olağanüstü kurgu için. 5- Filmdeki usta oyuncular için.

Film Name: Solaris

Director: Andrei Tarkovsky

Cast: Natalya Bondarchuk, Donatas Banionis, Nikolai Grinko

Year of Production: 1972

Genre: Sci-Fi Storyline: Doctor Kris Kelvin goes to the planet called ‘Sola-ris’, from which the scientists, who travelled there, never came back. Trying to figure out what had happened, in a short while the doctor will discover the secrets of this planet and find him-self searching his own heart.

5 reasons why you should watch this movie

1- To watch one of the most important movies of Tarkovsky who is considered to be one of the best directors of all time. 2- For fantastic visual effects. 3- To watch the original version of the masterpiece movie, which director Steven Soderbergh reinterpreted in 2002.4- For its outstanding scenario. 5- For great actors and actresses.

Gürkan Uluçhan

PASSATEMPO DVD

107

Film Name: Resident Evil 5

Director: Paul W.S Anderson

Cast: Milla Jovovich, Michelle Rodriguez, Sienna Guilorry

Year of Production: 2012

Genre: Sci-Fi, Horror

Storyline: Created by Umbrella Company, a virus is turning the world’s population into flesh eating zombies. The last hope for human race, Alice (Milla Jovovich), wakes up at Umbrella’s top secret operation facility and here she faces her own dark, unknown past. Hunting responsibles ofthis out-break, Alice finds herself in a long world-wide journey.

5 reasons why you should watch this movie

1- To watch the movie of a legendary video-game2- To watch Milla Jovovich , irreplaceable female actress of ac-tion scenes.3- To watch a big budget, 3D , sci-fi & horror movie.

4- For supporting actresses Michelle Rodriguez and Sienna Guilorry.5- To find out how the legend of ‘Resident Evil’ ends.

PASSATEMPO VİZYON

Filmin Adı: Resident Evil 5 / İntikam

Yönetmen: Paul W.S Anderson

Oyuncular: Milla Jovovich, Michelle Rodriguez, Sienna Guilorry

Yapım Yılı: 2012

Türü: Bilimkurgu - korku

Konu: Umbrella Şirketi’nin yarattığı virüs, dünya nüfusunu, et yiyen zombiler haline dönüştürmektedir. İnsan ırkının son umudu Alice (Milla Jovovich), Umbrella’nın gizli operasyonlar tesisinde uyanır ve bu tesiste kendi gizli geçmişinin perdesiyle yüzleşir. Salgından sorumlu olanları av-lamaya devam eden Alice, kendini uzun bir dünya yolculuğun-da bulur.

Bu filmi izlemeniz için 5 neden

1-Efsanevi bilgisayar oyununun son filmini izlemek için. 2- Aksiyon rollerinin vazgeçilmez kadın oyuncusu Milla Jovo-vich için.3- Yüksek bütçeli, üç boyutlu bir bilimkurgu – korku filmi izle-meniz için.4- Yardımcı kadın oyuncular Michelle Rodriguez ve Sienna Gu-ilorry için.5- Resident Evil efsanesinin nasıl sona ereceğini öğrenmek için.

107

1- Bir sepette 5 elma vardır. Bu elmaları 5 küçük kıza öyle paylaştırınki, her kızın bir elması olsun ve sepette bir elma kalsın.

2- Elinizde, zaman ayarlayıcı olarak sadece 2 tane kum saati vardır.Bunlardan biri 7 dakikalık, diğeri de 11 dakikalıktır.

Yapmayı düşündüğünüz deney, tam 15 dakika sürmektedir. Eğer zamanıuzatırsanız veya kısaltırsanız deneyde istediğiniz verimi alamayacaksınız.Bu iki kum saatini kullanarak bu deneyin zaman ayarlamasını nasılyaparsınız?

3- Dört adet 1 kullanarak yazılabilecek en büyük sayıyı nedir?

4- Adamın biri, karşısında bulunan resme bakarak 2 cümle sarf eder: 1. Benim, ne erkek, ne de kız kardeşim var. 2. Bu resimdeki adamın babası, benim babamın oğludur. Bu durumda acaba resimdeki adam kimdir?

Cevaplar1-Kızlardan birine elmayı sepetle beraber verin.

2- İki kum saatini aynı anda başlatırsınız. 7 dakikalık kum saatiboşaldığı anda, 11 dakikalık kum saatinde 4 dakikalık kum kalmıştır. 7 dakikalık boşaldığı anda deneye başlarsınız.11 dakikalık kum saati boşalınca, siz deneye başlayalı 4 dakika olmuştur. 11 dakikalık kum saatini yeniden ters çevirirseniz bu saatin süresi bittiği anda 15 dakikalık deney süreniz (4+11 =15) tamamlanmış olur.

3- Sanıldığı üzere, bu sayı 1111 değildir. Bu sayı 11 üzeri 11’dir.

4- Adam, kendi resmine bakmaktadır.

MANTIK SORULARIGürkan Uluçhan

AKIL SORULARI / MENTAL PUZZLES

MEGAMIND

108108

109

LOGIC PUZZLES

1- There are 5 apples in a basket. Share these apples among 5 little girls in such a way that, each girl has an apple and there is an apple left in the basket.

2- You only have 2 sandglasses as timers. One of them is a 7-minute hourglass, the other is an 11-minute hourglass.

The experiment you are planning to conduct takes exactly 15 minutes. If you shorten or lengthen the time, you will not be able to get the effect you desire. How are you going to time your experiment using these two sandglasses?

3- What is the largest number you can write with four 1s?

4- A man utters 2 sentences looking at the picture in front of him: 1. I have neither a brother not a sister. 2. The father of the man in the picture is my father’s son. Whose picture is he looking at?

Answers1- To one of the girls, give the apple in the basket.

2- Start the two hourglasses at the same time. When the 7-minute hourglass is empty, there are still four minutes in the other one. Start the experiment when the 7-minute hourglass is empty. When the 11-minute hourglass is empty, you will have been four minutes into the experiment. If you turn the 11-minute hourglass once again, when it is empty, it will be 15 minutes, (4+11=15) which is the time you set for the experiment.

3- Contrary to general assumption, it is not 1111. It is 11 to the power of 11.

4- The man is looking at his own picture.

MEGAMIND

109

110

SUDOKU2

44

4

46

6

6 88

3 6

6

59

9

9

9

9 1

67

7

1

1

2

2

58

5

5

77

4

2

2

22

7

7

77

9

9

9

9

1

1

66

66

6

6

44

4

4

8

8

3

33

3

3

33

5

55

5

1 6

66

66

55

1

11

1

11

9

9

9

9

4

4

44

2

22

2

3

3

3

3

8

88

8

8

7

7

7

4 1

1

11

1

11

11

1

7

77

77

77

77

55

5

55

5

55

5

33

3

3

3

33

3

3 44

4

4

44

44

4

22

2

22

2

22

2

99

99

9

99

9

9

66

6

66

66

66

BULMACA / PUZZLE

11

1

9

99

9

99

55

5

5

5

2

2

2

2

2

1

44

4

4

4

8

82

2

3

4

7

7

3

33

3

33

23

88

8

88

8

88

8

55

5

5

55

55

56

6

6

66

66

66

3

3

33

33

3

33

11

1

1

11

11

1

4

4

4

4

4

4

4

44

22

2

22

22

2

2

8

88

8

8

88

88

7

7

7

77

77

7

7

9

99

9

99

9

9

9

55

5

55

55

55

3

3

3

3

3

3

33

3

77

7

77

77

77

6

66

66

6

6

6

6

11

1

1

11

1

11

9

9

9

9

9

99

9

9

22

2

22

22

22

8

88

8

8

88

88

4

4

44

4

4

4

4

4

22

22

2

22

22

1

11

11

11

11

55

5

5

55

5

5

5 8

8

88

88

8

88

4

4

44

4

44

44

9

9

9

99

9

9

99

6

66

66

6

66

6

7

7

7

77

7

7

77

3

3

3

33

3

3

3

3

KKTC Ekonomi Bakanlığı: 0392-22-86838

KKTC Tarım ve Orman Bakanlığı: 0392-22-83594

KKTC Çevre ve Doğal Kaynaklar Bakanlığı: 0392-61-12000

Lefkoşa- Turizm Bakanlığı Danışma Bürosu: 0392-22-89629

Lefkoşa Belediyesi: 0392-22-85221

Lefkoşa Derviş Paşa Müzesi: 0392-22-73569

Lefkoşa Kütüphane ve Taş Eserleri Müzesi: 0392-22-84349

Lefkoşa Lüzinyan Evi: 0392-22-71285

Lefkoşa Mevlevi Tekke Müzesi: 0392-22-71283

Lefkoşa Polis: 0392-22-83311

Lefkoşa Devlet Hastanesi: 0392-22-85441

Lefkoşa Yakın Doğu Ünv. Hastanesi Acil Servis 0392-153

Lefkoşa Elektrik Arıza: 0392-22-75557

Lefkoşa Galeria Cinema: 0392-22-77030

Lefkoşa Mısırlızade Sineması: 0392-22-89698

Lefkoşa Lemar Cineplex: 0392-22-35395

Gazimağusa Turizm Danışma Bürosu: 0392-36-62864

Gazimağusa Belediyesi: 0392-36-64556

Gazimağusa Canbulat Müzesi: 0392-36-65498

Gazimağusa St.Barnabas Müzesi: 0392-36-48331

Gazimağusa Yeni İskele İkon Müzesi: 0392-37-12933

Gazimağusa Devlet Hastanesi: 0392-36-48986

Gazimağusa Elektrik Arıza: 0392-36-65514

Gazimağusa Galeria Sinema: 0392-36-51270

Girne Belediyesi: 0392-81-51884

Girne Barış ve Özgürlük Müzesi: 0392-82-18616

Girne Bellapais Manastırı: 0392-81-57540

Girne Güzel Sanatlar Müzesi: 0392-81-52287

Girne Kalesi ve Müzeleri: 0392-81-52142

Girne Halk Sanatları Müzesi: 0392-81-57688

Girne Galleria Sinema: 0392-81-59433

Girne Lemar Cineplex: 0392-82-23399

Güzelyurt Belediyesi: 0392-71-42018

Güzelyurt Müzesi: 0392-71-42202

Girne Akçiçek Hastanesi: 0392-81-52266

Sağlık Sorunları: 0392- 112

Yangın: 0392- 199

Orman Yangını: 0392- 177

TRNC Ministry of Economy:

TRNC Ministry of Agriculture and Forestry:

TRNC Ministry of the Environment and Natural Resources:

Nicosia – Ministry of Tourism Information Office:

Nicosia Municipality:

Nicosia Dervish Pasha Museum:

Nicosia Library and Lapidary Museum:

Nicosia Lusignan House:

Nicosia Mevlevi Dervish Lodge:

Nicosia Police Station:

Nicosia State Hospital:

Nicosia Near East Univ. Hospital Emergency Service

Nicosia Electricity Repairs:

Galleria Cinema:

Nicosia Mısırlızade Cinema:

Nicosia Lemar Cineplex:

Famagusta Tourism Information Office:

Famagusta Municipality:

Famagusta Canbulat Museum:

Famagusta St. Barnabas Museum:

Famagusta-İskele Icon Museum:

Famagusta State Hospital:

Famagusta Electricity Repairs:

Famagusta Galleria Cinema:

Kyrenia Municipality:

Kyrenia Peace and Freedom Museum:

Kyrenia Bellapais Abbey:

Kyrenia Fine Arts Museum:

Kyrenia Castle and Museum:

Kyrenia Folk Art Museum:

Kyrenia Galleria Cinema:

Kyrenia Lemar Cineplex:

Omorphou Municipality:

Omorphou Museum:

Kyrenia Akçiçek State Hospital:

Health Problems:

Fire:

Forest Fires:

0392-22-83594

0392-22-83594

0392-61-12000

0392-22-89629

0392-22-85221

0392-22-73569

0392-22-84349

0392-22-71285

0392-22-71283

0392-22-83311

0392-22-85441

0392-153

0392-22-75557

0392-22-77030

0392-22-89698

0392-22-35395

0392-36-62864

0392-36-64556

0392-36-65498

0392-36-48331

0392-37-12933

0392-36-48986

0392-36-65514

0392-36-51270

0392-81-51884

0392-82-18616

0392-81-57540

0392-81-52287

0392-81-52142

0392-81-57688

0392-81-59433

0392-82-23399

0392-71-42018

0392-71-42202

0392-81-52266

0392-112

0392-199

0392-177

KKTC’yi ziyaret edenler için önemli numaralar

Important telephone numbersfor visitors to the TRNC

ACİL NUMARALAR / EMERGENCY NUMBERS

111

SALAMİS HOTEL & CASINO - MAĞUSA / KKTC0392 378 96 70 - 0533 870 75 42/45

www.salam iscasino.net

3 KasımRecep Aktuğ

24 Kasımİntizar 05

33 826 0085

PassatempoXp 19

Documents

Transcript of PassatempoXp 19