1

Zondag 24 mei: 7de zondag van PasenEen laatste keer lezen we in deze periode uit de afscheidsrede van Johannes. In de tekst van deze zondag richt Jezus zich niet zozeer tot zijn leerlingen, maar bidt Hij tot zijn (en onze) Vader. Hoewel het misschien een wat lastig gebed is, onthou ik er vandaag vooral uit dat Jezus hier voor ons bidt. Hij vertrouwt ons toe aan God: ‘zij behoren u toe’ zegt Hij tot tweemaal. Dat is, als je er over nadenkt, best bijzonder. Wij behoren toe aan God! Door Jezus te volgen, worden we een beetje van God zelf.

Maar het is geen eigendomskwestie. Toebehoren in deze context wijst duidelijk op een meer intieme relatie. Tegelijk is dit evangelie, en de hele Blijde Boodschap, ook een oproep om alles wat ons toebehoort, ook aan God te geven, en Hem zo ‘te verheerlijken’. In die zin is het misschien wel bijna een mystieke tekst die we deze zondag mogen horen, die ons iets wil vertellen over de intieme relatie tussen de God, Jezus en onszelf – en daarom misschien ook niet zo makkelijk. Laten we dit weekend, in verbondenheid met elkaar, in elk geval proberen tijd te maken voor deze relatie. Dit document wil je daar alvast mee op weg helpen.

1. De lezingen van deze zondag2. De overweging bij de lezingen van

Valerie Kabergs uit Kerk&Leven3. Overweging van diaken Ludo4. Om te bidden (voorbede,

aanroeping en gebed)5. Een herschreven versie van het

evangelie om met kinderen te lezen

6. Met kinderen aan de slag7. Muziek en beeld bij deze zondag

Je gebruikt wat je zelf wil. Je kan een kaarsje aandoen, een kruisteken maken, een Onzevader bidden of misschien zelfs een lied zingen. Veel meer ideeën om thuis te doen kan je ook vinden op www.bisdomhasselt.be/pastoraaldigitaal.

2

1. De lezingen van de zesde paaszondag

EERSTE LEZING: handelingen der apostelen 1, 12-14

Nadat Jezus ten hemel was opgenomen, keerden de apostelen van de Olijfberg naar Jeruzalem terug. Deze berg ligt dichtbij Jeruzalem op sabbatsafstand. Daar aangekomen, gingen zij naar de bovenzaal waar ze verblijf hielden: Petrus en Johannes, Jakobus en Andreas, Filippus en Tomas, Bartolomeüs en Matteüs, Jakobus, zoon van Alfeüs, Simon de IJveraar en Judas, de broer van Jakobus. Zij allen bleven eensgezind volharden in gebed samen met de vrouwen, met Maria, de moeder van Jezus, en met zijn broeders.

TWEEDE LEZING: eerste brief van Petrus 4, 13-16

Dierbaren,

Verheugt u in de mate dat gij deel hebt aan het lijden van Christus; dan zult gij juichen van blijdschap, wanneer zijn heerlijkheid zich openbaart. Prijst u gelukkig, als men u hoont om de naam van Christus: het is een teken dat de Geest der heerlijkheid, die de Geest van God is, op u rust. Zorgt dat niemand van u te lijden heeft als moordenaar of dief of boosdoener of aanbrenger. Maar wie als christen lijdt, moet zich niet schamen, maar God eren met die naam.

EVANGELIE: Johannes 17, 1-11a

In die tijd sloeg Jezus zijn ogen ten hemel en zei: „Vader, het uur is gekomen. Verheerlijk uw Zoon, opdat de Zoon U verheerlijke. Gij hebt Hem immers macht gegeven over alle mensen om eeuwig leven te schenken aan allen die Gij Hem gegeven hebt. En dit is het eeuwig leven, dat zij U kennen, de enige ware God en Hem die Gij hebt gezonden, Jezus Christus.”

„Ik heb U op aarde verheerlijkt door het werk te volbrengen dat Gij Mij hebt opgedragen te doen. Gij, Vader, verheerlijk Mij thans bij Uzelf en geeft Mij de heerlijkheid, die Ik bij U had eer de wereld bestond.”

„Ik heb uw Naam geopenbaard aan de mensen die Gij Mij uit de wereld gegeven hebt. U behoorden ze toe; Mij hebt Gij ze gegeven en zij hebben uw woord onderhouden. Nu weten zij dat al wat Gij Mij gegeven hebt van U komt. Want de boodschap die Gij Mij hebt meegedeeld, heb Ik hun meegedeeld, en zij hebben ze aangenomen en naar waarheid erkend dat Ik van U ben uitgegaan, en zij hebben geloofd dat Gij Mij hebt gezonden.”

„Ik bid voor hen. Niet voor de wereld bid Ik, maar voor hen die Gij Mij gegeven hebt, omdat zij U toebehoren. Al het mijne is van U en het uwe is van Mij. Zo ben Ik in hen verheerlijkt. Ik blijf niet langer in de wereld, zij echter blijven in de wereld, terwijl Ik naar U toe kom.”

3

2. De overweging van Valerie Kabergs uit Kerk&Leven

Terwijl ik naar u toe kom

In deze liturgische periode na Hemelvaart en in afwachting van Pinksteren leven we in een bijzondere tussentijd. Het zijn jaarlijkse momenten van extra besef dat Jezus zelf niet meer op aarde verblijft, maar ons wel een Helper heeft geschonken en telkens opnieuw schenkt die aldoor bij ons is. Terwijl Jezus naar zijn Vader gaat, komt de Geest naar ons toe. Ultiem zijn we als mensen dus – zelfs al is de afwezigheid van Jezus intens voelbaar – nooit helemaal losgekoppeld van het goddelijke dat Jezus met zijn Vader verbindt.

In het zondagsevangelie komt meermaals het woord ‘verheerlijking’ voor. Voor ons geen alledaagse term, die bijgevolg afstandelijkheid of bevreemding kan oproepen. Nochtans drukt het woord een bijzonder intiem gebeuren uit. Het proces van verheerlijking heeft immers te maken met God die dichtbij de mens komt, of met de mens die dichtbij God nadert. Op die manier kan Johannes schrijven dat Jezus de Vader verheerlijkte op aarde omdat Jezus in alles wat Hij zei en deed, optrad vanuit verbondenheid met de Vader. Omgekeerd hoopt Jezus door de Vader verheerlijkt te worden in zijn lijden en sterven. Het is kenmerkend voor het Johannesevangelie dat Jezus op het moment van zijn sterven God helemaal niet ervaart als afwezig. Integendeel, net op dat moment is God het dichtst bij zijn Zoon, aldus Johannes. Het lijden en sterven van Jezus vallen in dit evangelie als het ware samen met Jezus’ verrijzenis en hemelvaart, waarvan dat laatste het opnieuw fysiek dicht bij elkaar zijn van Vader en Zoon centraal stelt. Jezus bidt niet voor zichzelf aan de vooravond van zijn arrestatie, maar voor hen die in Hem geloven en voor de beproeving staan om hun geloof niet te laten wankelen door wat er spoedig met Hem zal gebeuren. Of nog, Jezus bidt voor u en mij op de momenten dat we Hem veraf voelen onder invloed van sterke verlieservaringen of wereldse krachten die Gods bestaan in twijfel trekken, opdat we opnieuw zouden beseffen dat er een Helper naar ons toe komt.

De verhaallijn in de eerste lezing speelt zich duidelijk zichtbaar af tussen Hemelvaart en Pinksteren. In afwachting van de komst van de Geest verzamelen de eerste leerlingen zich alvast dicht bij elkaar. Onder hen bevinden zich de elf apostelen, een groepje vrouwen en familie van Jezus — Maria en Jezus’ „broeders”. Net zoals Jezus in het evangelie bidt tot God in afwachting van het dicht bij elkaar zijn, bidden de eerste leerlingen – dicht bij elkaar – in afwachting van de Geest. Wat het precieze voorwerp van hun gebed is, weten we niet. In elk geval weten ze zich verbonden met Jezus en zijn Vader, wellicht op de plek waar ze enige tijd geleden ook een afscheidsmaaltijd met Jezus hielden. De voorbije gebeurtenissen hebben hen getekend. Niet enkel Jezus is afwezig in de bovenzaal, ook Judas ontbreekt. Toch zal datzelfde Jeruzalem van afscheid in intieme kring ook de plek zijn waar alles opnieuw begint dankzij de eensgezindheid en volharding van een kleine kern en in de kracht van de beloofde Geest.

In de tijd van de auteur van de Eerste Petrusbrief lijkt de belofte van de Geest ver weg. De toegesproken christenen krijgen het moeilijk om „eensgezind volhardend” dicht bij elkaar en bij Jezus te blijven. Haast letterlijk immers worden ze uitgedaagd te delen in Jezus’ lijden. Meer dan ooit voelen die slachtoffers zich ver verwijderd van Jezus, net door en te midden van hun lijden. In lijn met de evangelist Johannes probeert de schrijver van deze brief hen te bemoedigen door het lijden niet te beleven als een verwijdering van Christus, maar net als een uitermate dichtbij Jezus zijn. Net zozeer als Jezus, zo stelt de auteur perspectief in het vooruitzicht, zullen ze vanuit die beleving mogen delen in de goddelijke nabijheid die Jezus met zijn Vader heeft gedeeld. Waar het voor de wereld lijkt alsof lijden elk bestaan

4

van God ontkracht, weten zij die in de Geest leven dat God net het meest nabij is wanneer mensen lijden.

Als wij God willen verheerlijken, worden we bijgevolg en terzelfder tijd uitgedaagd elkaar te verheerlijken. Niet noodzakelijk door elkaar te overladen met complimenten of Facebooklikes, maar door nabij te zijn wanneer de ander lijdt en naar hem of haar toe te gaan wanneer je dat zelf misschien het minst graag doet.

3. Overweging van diaken Ludo

Liefdevolle verbondenheid

In de negen dagen tussen Hemelvaart en Pinksteren bidden we om de gave van de H. Geest. De Geest van God die ons voortstuwt met zachte krachten. Een bron van goede machten. Hij geeft ons moed om door te gaan en doet mensen elkaar weer verstaan.

Hemelvaart: een feest van hoop

Hemelvaart tracht ons duidelijk te maken waar Jezus is, waar Hij nu is. Jezus is nu bij de Vader, in de schepping en bij de mensen. Hij is er om ons met Hem mee te laten verrijzen. Hij wil dat wij deelgenoot worden aan wat de Vader met Hem deed. Jezus Christus vervult de kerk met de volheid die Hij van de Vader ontving. Hij wil ons tot Zijn lichaam maken.

De hemelvaart van de Heer is een feest van hoop. Hoop op wat God in ons tot stand wil brengen. Door naar Jezus te kijken krijgen wij zicht op wat wij mogen hopen. Niet alleen in het hiernamaals, maar ook in ons leven nu. Jezus zegt: “Gaat en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in de Naam van de vader en de Zoon en de H. Geest, en leert hen te onderhouden alles wat Ik u bevolen heb.” Wij mogen ons laten grijpen door Gods liefde die verrijzen doet. Wij mogen ons verbonden voelen met Vader, Zoon en H. Geest en met elkaar. Hemelvaart is meer een komen dan een gaan. Jezus komt niet alleen helemaal in God, maar wil ook helemaal komen in ons. Nu is het aan ons om God te verheerlijken.

Het meest zinvolle dat we als christenen kunnen aanbrengen in de samenleving is het getuigenis van een gelovig leven, m.a.w. zo echt mogelijk christen zijn, door lief te hebben zoals Jezus, dienstbaar, dankbaar en vol vertrouwen om al het goede dat reeds leeft in het hart van de anderen; barmhartig zijn vanuit het besef van onze eigen zwakheid. Hij wil ons daarin voorgaan en ons helpen, elke dag!

Een Blijde Boodschap

Op de zevende Paaszondag lezen we in het evangelie een gebed dat Jezus uitspreekt tijdens het ‘laatste Avondmaal’. Het is heel duidelijk ‘Blijde Boodschap’ voor ons allen. Zelfs als lijden en dood ermee gemoeid zijn, blijft Jezus mateloos de Vader en de mensen liefhebben. Jezus openbaart zijn Vader en wekt liefde tot Hem op door Zijn getuigenis: “De Vader heeft u lief!”. Heel vertrouwelijk gaat Hij met zijn Vader om, Hij kan alleen de wil van de Vader doen. Jezus roept ons op naar zijn Woord te luisteren en het te onderhouden. Voor Jezus is bidden geen inspanning, maar een vertrouwelijke ontmoeting met zijn Vader.

“Al het Mijne is van U en het Uwe is van Mij.” Met deze woorden verklaart Jezus zich als Zoon van God. Jezus’ leven is een leven als God, Hij staat op de hoogte van de Vader. Hij staat niet naast God of aan Zijn zijde, Hij is God. Heel duidelijk drukt het evangelie van vandaag de mateloze liefde van Jezus uit, zowel

5

voor de Vader als voor de mensen. Het is vanuit deze mateloze liefde dat hij ons de H. Geest schenkt zodat ook wij in vreugde en liefde getuigen kunnen zijn van Zijn oneindige goedheid.

Verbonden

Samen met Jezus bidden we vandaag voor hen die in de stilte en de donkerte van de nacht rust noch slaap vinden. Hun gedachten verwijlen bij een overleden dierbare of bij de zieke partner… We bidden voor hen die plotseling hun werk verloren, voor het koppel dat elkaar niet meer vindt, zij zoeken rust. De Heer blijft met Zijn genadevolle liefde met ons meegaan. We bidden voor alle mensen die het in deze tijd moeilijk hebben, dat ze Gods liefde mogen ontdekken in de liefdevolle zorgen van de medemens.

Diaken Ludo Zeegers

6

4. Om te bidden

Voorbede

Stellen wij ons open voor de komst van de Heilige Geest, en bidden wij:(Wie wil kan telkens antwoorden met een Taizérefrein, biddend om de Geest, bv. Veni Creator https://www.youtube.com/watch?v=h6LfZz7Tb44)

Bidden wij om de Heilige Geest: dat Hij ons en alle leerlingen van Jezusde Vader leert kennen, dank zij Jezus, zijn Zoon,opdat wij barmhartig zouden zijn zoals God.Laten we bidden.

Voor de christengemeenschappen die een minderheid vormen daar waar zij wonen:dat zij een profetisch teken geven van verzoening, rechtvaardigheid en vredein navolging van Jezus.Laten we bidden.

Voor allen die gebukt gaan onder lijden of verdriet: dat ze steun en kracht vinden om vol te houden en nieuw perspectief te zoeken voor hun leven.Laten we bidden.

Voor onszelf, voor allen die aansluiten bij onze geloofsgemeenschap:dat wij onze vreugde vinden in het doen wat God wil.Laten we bidden.

Vader, schenk uw Geest aan wie zich ervoor opent. Geef dat ook wij uw goede Geest toelaten in ons leven en werken, elke dag opnieuw. Door Christus, onze Broeder en Heer.

7

Aanroeping

God van alle leven,zend uw Geest om allen te troostendie zich machteloos en eenzaam voelen.

Schepper van het licht,zend uw Geest om hoop te brengenaan mensen voor wie de toekomst duister is.

Stem die ons roept,zend uw Geest over alle gedooptenen vuur hen aan tot dienstbaarheid.

Schenker van vrede,zend uw Geest om rust te brengenwaar mensen leven in ruzie en conflict.

Barmhartige liefde,zend uw Geest om vergeving te schenkenaan allen die gevangen zitten in schuld en kwaad.

God, onze Redder,zend uw Geest, de trouwe Helper,om allen bij te staan die ernstig ziek zijn,en om hen te sterkendie rouwen om iemand die gestorven is.

8

Gebed (Jana Binon)

Heer,Zijn we wat van de radicaliteitVan de eerste christenen kwijt?Zijn we te lauw geworden?Te zoutloos?

Er is toch niet veel dat we kunnen doen…Wat kunnen wij nu in onze bubbel beginnen?We hebben elk ons eigen kruisEn is dat al niet meer dan genoeg?

Spreken over U,Dat is toch niet sociaal wenselijk?En zelfs voor christenenMisschien zeggen we wel iets dat verkeerd aankomtOf is onze troost te snel, ons spreken voorbarigDan beter maar zwijgen

En kunnen we wat doen?als verpleegkundige of dokter wellichtMaar hier al de boel rechthouden thuisVraagt al het bovenmenselijkeGemeenschap als christenenAls we niet samenkomen? Kan dat dan?Moet dat? Wat is dat eigenlijk, gemeenschap?Modderen we niet wat christelijk aan?Klopt dat eigenlijk wel?

Heer,Geef ons de Geest, Uw Heilige Geest,Die niet alleen U bewoonde,Maar ook de leerlingen die in Uw spoorLeefden, vertelden, handelden, baden,Met moed, met wijsheid, maar ookmet een zekere radicaliteit

Laat ons hart weer vurig kloppenIn tijden die geen excuses verdragenLaat Uw stem helder door ons klinkenEn geef ons de moedU werkelijk handen en voeten te gevenHier en nuZonder uitstel

Amen

9

5. Kortere versie van het evangelie (kindermaat)

Deze tekst en ook de suggesties onder 6. Komen van www.kinderwoorddienst.nl, meer achtergrond en info kan je eveneens op dezelfde website vinden, zeker de moeite van een bezoekje waard.

Jezus werd stil. Hij keek naar boven, naar de hemel. Jezus ging bidden tot zijn Vader in de hemel. Hij bad: ”Vader, niet lang meer zal Ik op aarde zijn. Snel zal Ik naar U toe komen. Vader, verheerlijk Mij. Geef Mij kracht om alles aan te kunnen wat er gaat gebeuren. Dan zal Ik U verheerlijken en Uw woord vertellen aan alle mensen. Vader, het gaat niet om wat Ik wil. Het gaat om uw wil! Dat is het belangrijkste.Het werk dat Ik hier op aarde doe, is het werk dat U van Mij gevraagd heeft. De mensen die in Mij geloven, weten nu dat U Onze Vader bent en dat Ik uw Zoon ben. De mensen geloven nu, dat Ik hier ben, omdat U dat van Mij vraagt. Alles wat van Mij is, is ook van U. Vader, Ik bid voor al deze mensen; voor mijn vrienden. Als Ik er niet meer ben, wilt U dan goed voor hen zorgen?”

10

6. Met kinderen aan de slag

Gesprek

Bidden

In dit Evangelie bidt Jezus.

- Tot wie?- Hoe bidt Hij?- Waarvoor bidt Hij?- Bid jij soms ook? Hoe? Waarvoor?

Eventueel liedje “met mijn handen samen”: https://www.youtube.com/watch?v=uP7G-w54WnE

Samen bidden

Gebed

Vader in de hemel,Jezus heeft ons heel vaak voorgedaanhoe je kan bidden.Door zijn gebed had Hij een goed contact U,zijn hemelse Vader.Wij biddendat ook wij goed contact houden met Udoor de dingen die wij meemaken,en de zorgen en blijdschap die wij hebbente delen met U.Zend ons uw heilige Geest om ons daarbij te helpendat vragen wij U met de woorden die Jezus ons leerde:

Onze Vader, die in de hemel zijt,uw naam worde geheiligd,uw rijk kome,uw wil geschiedeop aarde zoals in de hemel.Geef ons heden ons dagelijks brooden vergeef ons onze schulden,zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren,en breng ons niet in beproevingmaar verlos ons van het kwade.Want van U is het koninkrijken de kracht en de heerlijkheidin eeuwigheid. Amen

11

Opdracht: gebedskubus maken

- Druk de afbeelding van de kubus hiernaast af, beeldvullend op A4 (zie ook aan het einde van dit document), en als je dat hebt op wat dikker papier.

- Schrijf op elk vlakje een gebedje. Bijvoorbeeld het Onze Vader, het Wees Gegroet, een gebedje voor zieke mensen, een gebedje voor ..... (dat mag je per keer zelf invullen), een gebed voor alle familieleden, een gebedje voor je vrienden en vriendinnen, een gebedje voor een persoonlijke wens. Of wat je zelf maar kunt bedenken om op de kubus te schrijven.

- Knip de kubus dan langs de buitenranden uit. Vouw hem over de stippellijnen in elkaar en plak de flapjes aan de binnenkant vast.

Elke keer als je wilt bidden, bijvoorbeeld aan tafel, aan het begin van de dag of voor het slapengaan, mag je gooien om te bepalen wat jullie samen zullen bidden.

12

7. Op weg naar Pinksteren in muziek en kunst

Muziek: Een aanbiddingslied van Sela: https://www.sela.nl/liederen/3/kom-heilige-geest.html

Kom heilige Geest

Heilige Geest van God,adem in ons midden,dan zullen wij aanbiddende Vader en de Zoon.

Kom, o Heilige Geest,wij wachten op U.Vervul ons met uw kracht,Heil’ge Geest kom nu.

Beeld: Byzantijns icoon van biddende Jezus

13