Okres mistyczno- religijny ÞlozoÞi...
Transcript of Okres mistyczno- religijny ÞlozoÞi...
Filon z Aleksandrii (10 przed Ch.- 40 po Ch.)
Platońskie Jedno (ἕν) = Bóg Starego Testamentu
Logos
Aniołowie i demony
świat materialny
świat ponadzmysłowy
LudzieZwierzęta RoślinyMateria nieożywiona
Doskonały rozum jakomiejsce doskonałych idei.
Bóg
Plutarch z Cheronei(50-125 po Chr.)
n Plutarch był Medioplatonikiem, który przeciwstawiał się Epikurejskiemu materializmowi.
n Największą sławę przyniosły mu Żywoty i Żywoty równoległe (Bíoi Parálleloi)
n Żywoty równoległe opisują życie słynnych postaci zestawianych ze sobą w parze Grek - Rzymianin (np. Tezeusz-Romulus) (było 23 pary)
n Każde przedstawienie równoległych żywotów kończyło się porównaniem obu postaci.
n Nie chodzi o dokładność historyczną, ale o to jaki wpływ (dobry albo zły) omawiana postać wywarła na życie innych ludzi.
n Pochodzi z Egiptu, kształci się przede wszystkim u Ammoniusza Sakkasa
n W 241 wyprawia się z cesarzem Gordianem przeciwko Persom i wraca do Rzymu.
n Pisze 54 traktaty, które jego uczeń Porfiriusz układa w 6 ksiąg po 9 traktatów - Enneady
Plotyn (204-269 po Chr)
Plotyn (204-269 po Chr)
Jedno (ἕν)
Intelekt (νοῦς)
Dusza (ψυχή)
Świat zmysłowy
Dusza JednościDusza Światadusze ludzkie
Proces pochodzenia(ἐκπόρευσις, processio)
Jedno(ἕν)
Intelekt(νοῦς)
Dusza(ψυχή)
MyślącosobiejednostajesięnieokreślonąDiadą(ἕν-ἕν)
byt(τόὄν)życie(βίος)pojmowanie(νοήσις)
Intelektwyłaniazsiebieduszę
Duszatworzyświatmaterialny
Światmaterialny
Pochodzenie i powrót
Jednoustanawiasiebiejakotworzące
DiadastajesięintelektemzwracającsiędoJednegowkontemplacji
PowracającdoJednegowkontemplacjiDuszastajesię:DusząJednościDusząświataDuszamiludzkimi
Materianiemawsobieżyciawięcnaniejkończysiępochodzenie
Koniec filozofii pogańskiej
wschodni(teurgiczny)
zachodni(metafizyczny)
Porfiriusz (232-305)-autor Izagoge (wstęp doKategorii Arystotelesa)
Szkoła syryjska – Jamblich (245-325)Szkoła ateńska – Proklos (412-485)
529 – zamknięcie szkoły neoplatońskiej w Atenach- koniec filozofii pogańskiej
neoplatonizm
Inne rzeczy i w większej liczbie zostały wypowiedziane przez Plotyna, Plutarcha i Numeniosa i przez wszystkich innych, którzy byli z ich sekty. Jest oczywiste, że ci filozofowie, którzy żyli przed objawieniem się naszego Pana, wmieszali w swoje dzieła wiele nieporadnych fragmentów teologii chrześcijańskiej. Na przykład chcąc rozwinąć myśl Platona, Plotyn i Numeniusz powiedzieli, że Platon przyjął istnienie trzech rzeczy ponadczasowych i wiecznych, Dobra, Intelektu i Duszy Wszystkiego. On dał imię Dobra temu, kogo my nazywamy Ojcem, imię Intelektu temu, którego my określamy pod imieniem Syna i Logosu, a imię Duszy – mocy, która daje życie i ożywia wszystko i którą słowa Pisma nazywają Duchem Świętym.
Teodoret z Cyru (ok. 386/393-ok.457/466 po Chr.)
Leczenie chorób greckich II, 82 – 85 tł. aut.(Graecarum affectionum curatio)