ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ για δυνατούς λύτες!!!!!!!!!!!!!

Ενδιαφέροντα είναι τα αποτελέσματα της έρευνας για τα ατυχήματα των μαθητών στο σχολείο. Πόσα παιδιά είχαν κάποιο ατύχημα; Σε ποιο μέρος χτυπανε περισσότερο; Ποιες οι συχνότερες αιτίες; Ποια είναι τα σοβαρότερα χτυπήματα; Φως σε όλα αυτά τα ερωτήματα ρίχνει η μεγάλη έρευνα που πραγματοποίησε η Στ’ Τάξη.

Κύκλος συνεντεύξεων

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.

Η ναυμαχία του Ακτίου. Ο εμφύλιος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας

Κώστας Κρυστάλλης ο ποιητής από το Συρράκο

Επίσκεψη στην Κασσώπη Μια πολύ ενδιαφέρουσα περιήγηση στον αρχαιολογικό χώρο της Κασσώπης με τη βοήθεια της αρχαιολόγου Δήμητρας Δρόσου. Παραδοσιακή Συνταγή: κοτόπιτα

ΜΕΓΑΛΗ ΕΡΕΥΝΑ Ατυχήματα στο σχολείο

Τα Εκτάκια

Μια δωρεάν εφημερίδα από μαθητές για μαθητές

και όχι μόνο

Εκδότης: Στ’ τάξη του 8ου δημοτικού σχολείου Πρέβεζας

Αριθμός φύλλου: 1 Μάιος 2018

Αθλητικά:Η ιστορία του ΠΑΣ ΠΡΕΒΕΖΑ

Τεχνολογία: Subnautica Ένα παιχνίδι για μαθητές δημοτικού

Βιβλιοπαρουσίαση:

Τα μυστήρια της Πένι

Πέπερ

Συνταγές: παραδοσιακή κοτόπιτα

Τοπικά Νέα

Πλημμύρα από ποδήλατα Πλημμύρισαν από ποδήλατα οι

δρόμοι της Πρέβεζας άλλη μια

χρονιά. Οι ποδηλάτες «φώναξαν»

δυνατά με την παρουσία τους ότι

«είμαστε κι εμείς εδώ» σε μια

προσπάθεια να βελτιωθεί η

ποιότητα ζωής της πόλης.

Πολλοί μαθητές του σχολείου μας ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της «ΚΙΝΗΣΗΣ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ ΠΡΕΒΕΖΑΣ» για να συμμετάσχουν στην ποδηλατοπορεία που έγινε την Κυριακή 13/5 και διοργανώθηκε στο πλαίσιο της 11ης πανελλαδικής ποδηλατοπορείας.

Σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας

χιλιάδες ποδηλάτες έκανα αισθητή

την παρουσία τους διεκδικώντας μια

καλύτερη ποιότητα ζωής.

Επιλέγοντας το ποδήλατο για τις

μετακινήσεις σου η πόλη είναι πιο

καθαρή, πιο ανθρώπινη, πιο απλή.

Οι ποδηλάτες έστειλαν και ένα

ηχηρό μήνυμα στη δημοτική

αρχή για τη δημιουργία

ποδηλατόδρομων, που

απουσιάζουν απ’ όλο το κέντρο

της Πρέβεζας.

Ηχηρή και φέτος η απουσία

ποδηλατόδρομων από την πόλη

της Πρέβεζας

Κώστας Κρυστάλλης ο ποιητής από το Συρράκο

του μαθητή Άγγελου Τσίρα Μπεζεβέγκη (πηγή Wikipedia)

Ο Κώστας Κρουστάλλης ή Κρυστάλλης γεννήθηκε στο Συρράκο της Ηπείρου το 1868, όπου και

έζησε μέχρι τα δώδεκα. Ο πατέρας του, Δημήτρης Κρουστάλλης, ήταν έμπορος

κτηνοτροφικών προϊόντων του Συρράκου με έδρα τα Ιωάννινα σε όλη την Ήπειρο. Μητέρα

του ήταν η Ιωάννα Ψαλλίδα και είχε άλλα τέσσερα αδέλφια, ενώ ο ίδιος ήταν πρωτότοκος. Τα

στοιχειώδη γράμματα τα μαθαίνει στο μεικτό δημοτικό σχολείο του χωριού του. Το 1880

γράφτηκε στη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων. Την ίδια χρονιά η μητέρα του πεθαίνει. Φοιτά

στις τέσσερις τάξεις του Ελληνικού Σχολείου της Ζωσιμαίας και στην Α΄τάξη του Γυμνασίου,

οπότε και έμεινε επανεξεταστέος, στα 1885. Διακόπτει και αυτό σχετίζεται μάλλον με την

ασθενική του υγεία. Κατ΄άλλους βιογράφους του, ο πατέρας του τον χρησιμοποίησε

υπάλληλο στο μαγαζί του. Το 1887 δημοσίευσε το ποίημα «Αι σκιαί του Άδου», που

αναφερόταν σε επεισόδια της Επανάστασης του 1821. Εξαιτίας αυτού διώχθηκε από τις

τουρκικές αρχές και κατέφυγε στην Αθήνα (Ιανουάριος 1889), ενώ τα τουρκικά δικαστήρια

τον καταδίκασαν ερήμην σε εικοσιπενταετή εξορία στη Βαγδάτη. Στην Αθήνα άλλαξε το

οικογενειακό του όνομα σε Κρυστάλλης. Στην Αθήνα εργάστηκε αρχικά στο τυπογραφείο των

εκδόσεων «Φέξη» και παράλληλα δημοσίευε ποιήματα. Το 1891 προσλήφθηκε ως συντάκτης

στο περιοδικό «Εβδομάς» του Ιωάννη Δαμβέργη, αλλά η συνεργασία του έληξε τον ίδιο

χρόνο εξαιτίας διαφωνιών με τη διεύθυνση του περιοδικού. Έπειτα διορίστηκε ως υπάλληλος

στους σιδηροδρόμους της Πελοποννήσου. Οι δύσκολες συνθήκες ζωής του είχαν αποτέλεσμα

να προσβληθεί από φυματίωση. Μετακόμισε στην Κέρκυρα, ελπίζοντας ότι εκεί θα βελτιωθεί

η υγεία του, η οποία όμως επιδεινώθηκε και τελικά πέθανε στις 22

Απριλίου του 1894 στην Άρτα, όπου έμενε η αδερφή του.

Επισκέψεις

Αρχαία Κασσώπη Επίσκεψη στην Αρχαία Κασσώπη πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο από τους μαθητές της Ε’ και της Στ’ τάξης. Πολύτιμη ήταν η παρουσία της Αρχαιολόγου Δρόσου Δήμητρας. Του μαθητή Λορέντζο Τζιόκα (πηγή Wikipedia)

Στους λόφους του σημερινού

χωριού Καμαρίνα του Δήμου

Ζαλόγγου υπάρχουν τα

ερείπια της αρχαίας πόλης

Κασσώπης, η οποία ιδρύθηκε

από τους Κασσωπαίους, ένα

Ηπειρωτικό φύλο, κλάδο των

Θεσπρωτών και πιθανώς αργότερα

εποικίσθηκε και από εποίκους

Ηλείους και Αρκάδες. H ίδρυση της

πόλης ήταν το αποτέλεσμα ενός

συνοικισμού των διάσπαρτων

οικισμών της περιοχής. Μια

άποψη λέει ότι η πόλη κτίσθηκε

από γηγενείς Ηπειρώτες

Θεσπρωτούς με σκοπό να

προστατευθεί η εύφορη κοιλάδα –

πεδιάδα του δυτικού τμήματος

του Νομού Πρέβεζας από τις

βλέψεις των Ηλείων εποίκων.

Κάποια πρώιμα ευρήματα

υποδεικνύουν ότι πιθανόν στη

θέση της πόλης να προϋπήρχε

κάποιος μικρότερος οικισμός. Ο

καθηγητής αρχαιολογίας Σωτήριος

Δάκαρης διεξήγαγε ανασκαφές

στην Κασσώπη για λογαριασμό της

Αρχαιολογικής Εταιρείας στο

διάστημα 1952-1955, αργότερα δε

οι ανασκαφές συνεχίστηκαν από

το 1977-78 έως το 1983, με τη

συνεργασία του Πανεπιστημίου

Ιωαννίνων με το Γερμανικό

Αρχαιολογικό Ινστιτούτο του

Βερολίνου, αργότερα δε έγινε

έκδοση τόμου των ερευνών στο

Μόναχο.

Οι απόψεις για τη

χρονολογία ίδρυσης της Κασσώπης

διίστανται. Μία άποψη φέρει την

Κασσώπη να ιδρύεται στον 8ο – 7ο

αιώνα π.Χ. από Αρκάδες και

Ηλείους εποίκους και άλλη άποψη

τον 4ο αιώνα π.Χ. από

Κασσωπαίους, κλάδο των

Θεσπρωτών. Η άποψη του

Υπουργείου Πολιτισμού (Ελλάδα)

είναι ότι «η Κασσώπη,

πρωτεύουσα της Κασσωπαίας,

κτίστηκε πριν τα μέσα του 4ου αι.

π.Χ. (340 π.Χ), σε φυσικά οχυρή

θέση, σε ένα οροπέδιο με

υψόμετρο 550-650 μ., στις πλαγιές

του Ζαλόγγου, με σκοπό να

προστατεύσει από την

εκμετάλλευση των Ηλείων

αποίκων, την εύφορη πεδιάδα που

απλωνόταν νοτιότερα». Η αλήθεια

είναι κάπου ενδιάμεσα. Πιθανώς

παλιότερα, αλλά έλαβε τη μεγάλη

ανάπτυξη και αίγλη της τον 4ο

αιώνα π.Χ.. Ο Στέφανος Βυζάντιος,

συγγραφέας της εποχής του 6ου

αιώνα μ.Χ., αναφέρει την Κασσώπη

στο βιβλίο του «Εθνικά»: «Πόλις εν

Μολοσσοίς επώνυμος τη

Κασσωπαία Χώρα». Οι

περισσότεροι αρχαίοι συγγραφείς

αναφέρονται με τον ευρύτερο όρο

Κασσωπαία χώρα και όχι τόσο στην

πόλη Κασσώπη. Εξαίρεση αποτελεί

ο Διόδωρος Σικελιώτης (80-20 π.Χ.)

στο βιβλίο του «Ιστορική

Βιβλιοθήκη ΙΧ, 88» πού

αναφέρει «Κασσώπη, πόλις

με το όνομα τούτο εις τον

Ηπειρωτικόν χώρον» και ο

προαναφερθείς Στέφανος

Βυζάντιος. Η Αρχαία

Κασσώπη έλαβε μέρος τόσο

στήν εθελοντική

ομοσπονδία πόλεων

Ηπειρωτική Συμμαχία που

συνέστησε η Μυρτάλη -

Ολυμπιάδα, μητέρα του

Μεγάλου Αλεξάνδρου, όσο

και αργότερα στό πλέον

μακρόβιο Κοινό των

Ηπειρωτών. Το έτος 31 π.Χ.

με διαταγή του Οκταβιανού

οι κάτοικοι αναγκάσθηκαν

να μετακομίσουν στη νέα

πόλη της νίκης, τη Νικόπολη

Ηπείρου.

Inte

Σημαντικές ήταν οι πληροφορίες

που μοιράστηκε με τους μαθητές

και τους δασκάλους η

αρχαιολόγος Δρόσου Δήμητρα.

Περιηγήθηκε με τους μαθητές σε

όλους τους χώρους της αρχαίας

πόλης και εξήγησε το ιπποδάμειο

σύστημα ρυμοτομίας, σύμφωνα

με το οποίο χτίστηκε η πόλη. Οι

επισκέπτες ενθουσιάστηκαν με τη

θέα από το αρχαίο θέατρο που

βρίσκεται στο βορειότερο σημείο

της πόλης, όπου και

ενημερώθηκαν για τις γιορτές των

αρχαίων Κασσωπαίων.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε

ιδιαιτέρως την Ε.Φ.Α. Πρέβεζας

για τη διάθεση της αρχαιολόγου.

Διήμερη στην Αθήνα Διήμερη επίσκεψη στην Αθήνα, όπως συνηθίζεται κάθε χρόνο, πραγματοποίησαν οι μαθητές της Στ’ τάξης. Με τη συνοδεία των δασκάλων και του Διευθυντή, οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν την περιήγησή τους σε μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους, ιδρύματα και βέβαια τη Βουλή των Ελλήνων.

Βουλή των Ελλήνων

Η επίσκεψη αυτή πραγματοποιείται με αφορμή την μοναδική ευκαιρία που δίνει η Βουλή των Ελλήνων σε μαθητές σχολείων να περιηγηθούν στο εσωτερικό της. Έγινε μία ενημέρωση για το κτήριο, το οποίο ξεκίνησε να χτίζεται το 1836 και τελείωσε το 1843 για να αποτελέσει το ανάκτορο του Όθωνα και κατόπιν του Γεωργίου Α’. Μετά από δύο μεγάλες πυρκαγιές, μία το 1884 και μία το 1909, έγιναν πολλές παρεμβάσεις στο εσωτερικό του κτηρίου. Το 1922 εγκαταλείφθηκε οριστικά από τη βασιλική οικογένεια και στεγάστηκαν διάφορες υπηρεσίες υπουργείων, ο Ερυθρός Σταυρός, ιατρείο βρεφών, οικοτροφείο φοιτητών, νοσοκομείο και ορφανοτροφείο, καθώς και τα Εργαστήρια Μπενάκη. Το 1929 η κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου αποφάσισε να μεταφερθεί στο κτήριο. Έγιναν πολλές ριζικές παρεμβάσεις και ύστερα από 6 χρόνια, το 1935, στεγάστηκε για πρώτη φορά η Βουλή των Ελλήνων.

Μουσείο Ακρόπολης

Η επόμενη στάση έγινε στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Το νέο κτήριο του μουσείου άνοιξε για το κοινό στις 21 Ιουλίου 2009. Εκτίθενται περίπου 4.000 αντικείμενα σε ένα χώρο 14.000 τετραγωνικών μέτρων. Το κτήριο στηρίζεται σε υπερυψωμένους πυλώνες θεμελιωμένους ανάμεσα στις αρχαιότητες για την καλύτερη προστασία του αρχαιολογικού χώρου. Σε αρκετά σημεία, στο εσωτερικό και το εξωτερικό του κτηρίου, τα δάπεδα είναι διαφανή, επιτρέποντας την θέαση των υποκείμενων αρχαιοτήτων. Το μουσείο παρέχει ακόμη ένα αμφιθέατρο 200 θέσεων, αίθουσα εικονικής πραγματικότητας, χώρο επισήμων και αίθουσα περιοδικών εκθέσεων. Αξιοσημείωτες είναι οι διακρίσεις που έχει πάρει. Τον Μάιο του 2013 η βρετανική εφημερίδα Sunday Times κατέταξε το Μουσείο της Ακρόπολης στην 3η θέση στη σχετική λίστα με τα 50 καλύτερα Μουσεία του κόσμου. Βρέθηκε ανάμεσα στις έξι επικρατέστερες υποψηφιότητες για το βραβείο σύγχρονης αρχιτεκτονικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Mies van der Rohe». Η τελετή απονομής πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουνίου 2011 στη Βαρκελώνη. Τον Νοέμβριο του 2010 σε διαγωνισμό της Ένωσης Δημοσιογράφων Τουριστικών Συντακτών Μεγάλης Βρετανίας ψηφίσθηκε ως το Καλύτερο Μουσείο του Κόσμου. Η διεθνής καλλιτεχνική επιθεώρηση The Art Newspaper κατέταξε το μουσείο της Ακρόπολης στην 25η θέση ανάμεσα στα 100 πιο δημοφιλή μουσεία τέχνης στον κόσμο για το 2010, με 1.355.720 επισκέπτες.

Ιερός βράχος Ακρόπολης

Από το πρόγραμμα επίσκεψεων δε θα μπορούσε να λείπει και η ανάβαση στον ιερό βράχο

της Ακρόπολης. Οι μαθητές αρχικά ανέβηκαν τα σκαλιά των Προπύλαιων, της μνημειώδους εισόδου

της Ακρόπολης που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω του Πελοποννησιακού πολέμου. Κατόπιν συνάντησαν το ναό της Απτέρου Νίκης, αφιερωμένο στη Θεά Αθηνά. Θαύμασαν τις Καρυάτιδες στο

Ερέχθειο και τέλος έφτασαν στο σημαντικότερο οικοδόμημα της Ακρόπολης, τον Παρθενώνα.

Συγκεντρώνει τον θαυμασμό όλου του κόσμου αιώνες τώρα. Οι εργασίες για την ανέγερση του ολομάρμαρου αυτού ναού της Αθηνάς άρχισαν το 447 π.Χ. υπό τη διεύθυνση των αρχιτεκτόνων Ικτίνου και Καλλικράτη. Ο ναός ολοκληρώθηκε το 438 π.Χ. Ο κυρίως ναός στο εσωτερικό του χωριζόταν σε τρία μέρη· αυτό γινόταν με δύο κάθετες δωρικές κιονοστοιχίες. Το μεσαίο από τα τρία μέρη ήταν το πλατύτερο και σ' αυτό ήταν στημένο πάνω σε βάθρο το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Παρθένου Αθηνάς, το οποίο ο Φειδίας είχε ολοκληρώσει και τοποθετήσει το 438 π.Χ. στη θέση του. Οι 92 μετόπες εσωτερικά ήταν ανάγλυφες και παρίσταναν διάφορα μυθολογικά θέματα: Γιγαντομαχία, Αμαζονομαχία, Κενταυρομαχία και επεισόδια από την άλωση της Τροίας.

Πλανητάριο Το επόμενο πρωί τα παιδιά επισκέφτηκαν το Ευγενίδειο Ίδρυμα. Εισήλθαν στη θολωτή αίθουσα υψηλής τεχνολογίας και παρακολούθησαν την ψηφιακή παράσταση «Παράξενοι Κόσμοι στο Ηλιακό Σύστημα», η οποία ταξιδεύει σε ορισμένους από τους πιο «ακραίους» πλανήτες και δορυφόρους του Ηλιακού μας συστήματος.

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας Τελευταία στάση στο πολύ ενδιαφέρον μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το οποίο αποτελεί σήμερα σημαντικό κέντρο οικολογικής έρευνας και εκπαίδευσης. Τα παιδιά παρακολούθησαν εκπαιδευτικά προγράμματα του μουσείου και στη συνέχεια περιηγήθηκαν στη μόνιμη έκθεση που αποτελείται από τους χώρους της βοτανικής, θηλαστικών, εντομολογίας, υδροβιολογίας, ορνιθολογίας, ερπετολογίας, γεωλογίας και παλαιοντολογίας.

Το τρέξιμο είναι η συχνότερη αιτία ατυχημάτων.

Έρευνα: Aτυχήματα στο σχολείοΗ πλειοψηφία των

μαθητών έχει χτύπησει σε

κάποιο χώρο του σχολείου,

σύμφωνα με τα

αποτελέσματα της έρευνας

που πραγματοποίησαν τα

παιδιά της Στ’ Τάξης του

δημοτικού σχολείου μας.

Πιο συγκεκριμένα, 101 από

τους 116 μαθητές είχαν ατύχημα

κάποια στιγμή σε έναν από τους χώρους

του σχολείου. Η συχνότερη αιτία

ατυχημάτων είναι το τρέξιμο (36

μαθητές) και ακολουθούν το σπρώξιμο

(22 μαθητές), το γλίστρημα (19

μαθητές) και οι πτώσεις (17 μαθητές).

Στην τελευταία θέση έχουμε τις

συγκρούσεις σε αντικείμενα (7

μαθητές).

Το μέρος που συμβαίνουν τα περισσότερα ατυχήματα είναι φυσικά το προαύλιο ( 86 περιπτώσεις). Ακολουθούν οι σκάλες (7 περιπτώσεις) και ο διάδρομος (5 περιπτώσεις).

Οι πιο συχνές συνέπειες είναι οι γρατζουνιές (42 μαθητές) και οι ανοιχτές πληγές (41 μαθητές). Ωστόσο, δεν λείπουν και τα κατάγματα (2 μαθητές) ή το απλό πρήξιμο κάποιου άκρου (6 μαθητές).

Συνεντεύξεις

Η ζωή άλλοτε και σήμερα Ρωτήσαμε τρεις ανθρώπους για τη ζωή τους στο παρελθόν. Τα θετικά και τα αρνητικά της ζωής μια εποχή που το ηλεκτρικό ρεύμα δεν ήταν ακόμα απαραίτητο.

Συνέντευξη με τον Γιώργο Πεϊνιρτζόγλου

(της μαθήτριας Θεοδώρας Ντόντη)

Ο Κος Γιώργος γεννήθηκε και

μεγάλωσε στη Σμυρτούλα

(Νικόπολη) Πρέβεζας. Τώρα είναι

84 ετών.

Πώς ήταν η επαγγελματική ζωή

του χωριού;

Αρχικά δουλεύαμε όλοι στα

χωράφια με άλογα ή με βόδια.

Κάθε πρωί άντρες και γυναίκες

πηγαίναμε για δουλειά και

επιστρέφαμε το βράδυ. Δουλεύαμε

όλοι μαζί σε όποιο κτήμα υπήρχε

δουλειά, σήμερα στον έναν, αύριο

στον άλλο. Αργότερα πήραμε

τρακτέρ και κάποιοι άλλοι βρήκαν

δουλειά στο δημόσιο.

Πώς περνούσατε τον

ελεύθερό σας χρόνο;

Τα πρώτα χρόνια στο χωριό

τα βράδια βγαίναμε έξω

όλοι. Καθόμασταν στα

πεζούλια ή σε καρεκλάκια

και τρώγαμε ηλιόσπορο και

κουβεντιάζαμε. Οι άντρες

συνηθίζαμε να πηγαίνουμε

στο καφενείο.

Πώς ήταν η καθημερινή ζωή

στο χωριό;

Όλοι πάνω κάτω το ίδιο ήταν.

Τα σπίτια τότε ήταν λιτά και

συνήθως χαμηλά. Οι πόρτες

τότε δεν είχαν κλειδαριές.

Παλιότερα οι άνθρωποι

έπαιρναν νερό από τις δύο

κεντρικές βρύσες του χωριού.

Οι γυναίκες κουβαλούσαν στα

σπίτια τους το νερό με

στάμνες και κουβάδες.

Πώς ήταν τα χρόνια της κατοχής στο

χωριό;

Στην κατοχή οι άνθρωποι στα χωριά

ζούσαν καλύτερα από αυτούς στην πόλη,

επειδή στο χωριό είχαμε ζώα, οπότε όλο

και υπήρχε γάλα και αυγά για τα παιδιά.

Είχαμε σιτάρι, οπότε είχαμε και αλεύρι.

Και στους κήπους όλο και κάτι φυτεύαμε.

Οι συγγενείς από μεγάλες πόλεις

στέλνανε τα παιδιά τους στο χωριό για να

επιζήσουν.

Πώς ήταν τα σχολικά χρόνια;

Μέτρια. Ήμουν κάπως ανορθόγραφος και

με βάραγαν με τη βέργα. Όλες οι τάξεις

ήταν σε μια αίθουσα και είχαμε ένα

δάσκαλο. Καθόμασταν όλη τη μέρα εκεί

με εξαίρεση τα μεσημέρια που πηγαίναμε

στα σπίτια μας για να φάμε και μετά

ξαναπηγαίναμε στο σχολείο. Εκδρομές

πηγαίναμε τριγύρω στο χωριό και η πιο

μακρινή μας εκδρομή ήταν μέχρι το

Μιχαλίτσι.

Τι σας αρέσει περισσότερο στο χωριό

σας;

Μου αρέσει η ησυχία και η φύση. Που

είμαστε γνωστοί και ξέρουμε ο ένας τον

άλλον.

Τι έχει αλλάξει στο χωριό σας;

Πολλά έχουν αλλάξει. Έχουν κτιστεί

καινούριοι δρόμοι, έχει λίγη περισσότερη

φασαρία από τα αυτοκίνητα και τα

μηχανάκια.

Θα θέλατε να αλλάξει κάτι;

Όχι, δε θέλω να αλλάξει τίποτα στο χωριό

μου. Μου αρέσει όπως είναι.

Συνέντευξη με την Κα Κυργιάκη Στρατούλα

(της μαθήτριας Κωνσταντίνας Κυργιάκη)

Με τι ασχολούνταν οι κάτοικοι εκείνη την εποχή;

Σχεδόν όλοι ασχολούνταν με τα ζώα. Μετά τις ελιές, για να φτιάξουμε λάδι και αλεύρι, πηγαίναμε στα

τριγύρω χωριά, σε χωράφια. Η κάθε μέρα έβρισκε την οικογένεια με τον έναν να μαγειρεύει, τον άλλον να

πηγαίνει για να βοσκήσει και μερικές γυναίκες να μαθαίνουν τις κόρες τους αργγαλειό. Επιπλέον,

φορέματα για τις ίδιες, παντελόνια για τους άντρες και χοντρές κάλτσες για το χειμώνα.

Τι είναι αυτό που σας ενοχλεί σήμερα στον τόπο σας;

Τίποτα. Παλιά είχαμε πολλές υποχρεώσεις και παιδευόμασταν.

Πώς ταξιδεύατε;

Για να πάμε στο χωριό, το Συρράκο, χρειαζόταν ποδαρόδρομος 8 με 10 ημέρες. Όταν έβρεχε, ήταν

σίγουρα χειρότερα. Στο ένα, ή πιο σπάνια, στα δύο γαϊδουράκια που είχαμε, φορτώναμε τα πράγματα

που παίρναμε και τα μικρά που δεν μπορούσαν να περπατήσουν. Στα λίγο μεγαλύτερα παιδιά οι γονείς

έταζαν καραμέλες και γλυκά για να περπατήσουν. Μερικές φορές οι έγκυες γυναίκες γεννούσαν στο

δρόμο.

ΙΣΤΟΡΙΑ Η ναυμαχία του Ακτίου Της μαθήτριας Έλενας Ντόντη (πηγή: Wikipedia)

Η Ναυμαχία του Ακτίου (2

Σεπτεμβρίου 31 π.Χ.) ήταν ναυτική

αναμέτρηση ανάμεσα στον

Οκταβιανό από τη μια πλευρά και

τον Μάρκο Αντώνιο και το ναυτικό

της Κλεοπάτρας από την άλλη,

που έγινε στο Άκτιο, λίγο έξω από

τη σημερινή πόλη της Πρέβεζας. Η

ναυμαχία άργησε να ξεκινήσει

λόγω άπνοιας. Φαίνεται να

ξεκίνησε στις 12.00 το μεσημέρι

της 2ας Σεπτεμβρίου 31 π.Χ. με

βορειοδυτικό άνεμο και

συνεχίστηκε μέχρι αργά το

απόγευμα. Τα μικρά και ευέλικτα

πλοία του Αγρίππα άρχισαν να

εμβολίζουν το ένα μετά το άλλο τα

δυσκίνητα πλοία του Μάρκου Αντώνιου και

τα πυρπολούσαν. Το μεγαλύτερο τμήμα του

επίγειου στρατού του Μάρκου Αντώνιου

αυτομόλησε και παραδόθηκε στον Αγρίππα.

Η Κλεοπάτρα, παρατηρώντας αμέτοχη τις

εξελίξεις, πανικοβλήθηκε και αποχώρησε

από το χώρο της ναυμαχίας ξεφεύγοντας

μέσα από ένα άνοιγμα των αντιπάλων

πλοίων, αφήνοντας αβοήθητο και

τραυματισμένο τον Αντώνιο. Επικράτησε

πανικός και τελικά ο Μάρκος Αντώνιος

διέφυγε με τα απομεινάρια του στόλου του,

ακολουθώντας την Κλεοπάτρα. Οι

απώλειες της ναυμαχίας κατά τον

Πλούταρχο φαίνεται να ήταν

πενήντα πλοία του Αντώνιου και

5.000 άνδρες νεκροί (αρκετοί από

τους οποίους πνίγηκαν) μετά από

τέσσερα χρόνια, το 27 π.Χ., ο

Οκταβιανός ανακηρύχθηκε στη

Ρώμη πρώτος Princeps της

Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και

υιοθέτησε τον τίτλο Augustus

(Αύγουστος). Σε ανάμνηση της

νίκης του έχτισε στο Άκτιο

μεγαλύτερο και

μεγαλοπρεπέστερο Ναό του

Ακτίου Απόλλωνα και καθιέρωσε

να γίνονται κάθε πέντε χρόνια

(από το έτος 28 π. Χ.) τα Άκτια. Ο Οκτάβιος

επίσης έκτισε μια καινούργια πόλη, τη

Νικόπολη για να θυμίζει τη νίκη του,

απέναντι από το Άκτιο, περίπου οκτώ

χιλιόμετρα από την Πρέβεζα.

Συνέντευξη με την Κα Δωροθέα Κοτσαρίνη

(της μαθήτριας Κοτσαρίνη Σταυρούλας)

Πότε φύγατε για Γερμανία;

Το Δεκέμβρη του 1972. Έφυγα δύο μέρες μετά το γάμο μου.

Γιατί πήρατε την απόφαση να μεταναστεύσετε;

Για να είμαι με τον άντρα μου και να βρω καλύτερη δουλειά.

Πόσο καιρό μείνατε;

Έμεινα 6 μήνες και έφυγα γιατί τελείωσε η άδεια παραμονής μου.

Πώς ήταν η καθημερινή και επαγγελματική ζωή σας;

Το πρωί πήγαινα στη δουλειά και το απόγευμα βόλτα στην αγορά. Τα σαββατοκύριακα πηγαίναμε το βράδυ για ποτό.

Ποιες ήταν οι συνήθειες των ανθρώπων;

Οι άνθρωποι στη Γερμανία δεν έκαναν κάτι το ιδιαίτερο. Τις καθημερινές πήγαιναν στη δουλειά και τα σαββατοκύριακα ξεκουράζονταν. Ό,τι έκαναν αυτοί, κάναμε κι εμείς. Δούλευαν πολλές ώρες και είχαν λίγο χρόνο για διασκέδαση.

Τι σας άρεσε στην πόλη και τι όχι;

Στη Γερμανία μου άρεσαν τα πάντα. Δεν έχεις κάτι αρνητικό να πεις για αυτή.

ΙΣΤΟΡΙΑ 8ο Δημοτικό Σχολείο Πρέβεζας Ένα σχολείο με μεγάλη ιστορία Τα 84 χρόνια του διανύει φέτος το 8

ο Δημοτικό

Σχολείο Πρέβεζας και πραγματικά η ιστορία του είναι μεγάλη και πολύ ενδιαφέρουσα.

Η νομαδική ζωή των Συρρακιωτών τους ανάγκαζε να αλλάζουν συχνά εστία. Οι συνεχείς μετακινήσεις δεν άφησαν να σταθούν εμπόδιο στη μόρφωση των παιδιών τους. Έτσι, το 1934 αποφάσισαν να ιδρύσουν για τα παιδιά των «σκηνιτών» το πρώτο σχολείο που λειτούργησε σε ένα ξύλινο παράπηγμα σα μονοθέσιο, δηλαδή όλοι οι μαθητές σε μία αίθουσα με ένα δάσκαλο. Αυτό ιδρύθηκε στην περιοχή Ελαιώνα για τη χειμερινή περίοδο μόνο, εφόσον την καλοκαιρινή επέστρεφαν στην έδρα τους, το Συρράκο.

Το 1936 η μεγάλη προσέλευση μαθητών δημιούργησε την ανάγκη να χωρίστουν τρία τμήματα. Μέχρι το 1940 λειτουργούσε ως παράρτημα του Δημοτικού Σχολείου Συρράκου της Περιφέρειας Ζαγορίου Μετσόβου και ήταν ανοιχτό μόνο το χειμώνα. Τότε ήταν που έγινε ανεξάρτητο και διαχωρίστηκε σε μόνιμο μονοθέσιο (για τους καλοκαιρινούς μήνες) και μετακινούμενο διθέσιο (τους χειμερινούς μήνες).

Το 1943, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, το ξύλινο σχολείο κάηκε από τους Γερμανούς κατακτητές. Στη θέση του ανεγέρθηκε δύο χρόνια μετά ξανά ένα ξύλινο παράπηγμα. Το 1948 λειτουργούσε ως μόνιμο διθέσιο (δύο τάξεις) και υπαγόταν πια στην Εκπαιδευτική Περιφέρεια Πρέβεζας με την ονομασία Δημοτικό Σχολείο Ελαιώνα Πρέβεζας. Το σχολικό έτος 1947 – 1948 είχε 213 εγγεγραμένους μαθητές.

Το 1962 έφτασε να λειτουργεί με 4 ξεχωριστά τμήματα. Τότε ήταν που η οικογένεια Χρήστου και Καλλιόπης Μακρυγιάννη δώρισε το οικόπεδο στο οποίο ξεκίνησε η ανέγερση πέτρινου κτηρίου. Η στέγαση στο καινούριο σχολείο έγινε το 1969, όπου και έφτασε τα 5 τμήματα διδασκαλίας. Το 1988 έφτασε τα 6 τμήματα και ένα έτος μετά μετονομάστηκε σε 8

ο Δημοτικό Σχολείο Πρέβεζας. Το 1993 προστέθηκαν δύο αίθουσες διδασκαλίας. Σε αυτό το σχολείο

συγχωνεύτηκαν αργότερα και τα δημοτικά σχολεία Φλάμπουρων, Νικόπολης και Μιχαλιτσίου.

Χρήστος Ιωάν. Μακρυγιάννης Καλλιόπη Ιωάν. Μακρυγιάννη Δωρητές οικοπέδου του σχολείου εις μνήμη Ηλία Ιωάν. Μακρυγιάννη

Αθλητικά ΠΑΣ Πρέβεζα Ο ποδοσφαιρικός σύλλογος με έδρα την Πρέβεζα Των μαθητών Τάσου Λούπα, Στάθη Κίστη και Βάσσιου Βασίλη (πηγή wikipedia)

Ίδρυση

Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1963 και δημιουργήθηκε από την συγχώνευση δύο τοπικών σωματείων του νομού Πρέβεζας, την Α.Ε. Νικόπολης και την Α.Ε. Πρεβέζης.

Πρώτα χρόνια

Συμμετείχε στην Β’ εθνική 1963-64 στην θέση της Νικόπολης. Δεν κατάφερε να σταθεί και υποβιβάστηκε άμεσα στα τοπικά.Μετά από μια χρονιά στα τοπικά ανέβηκε στην νεοσύστατη Γ εθνική, όπου και παρέμεινε 2 χρόνια. Με την κατάργηση του πρωταθλήματος επέστρεψε ξανά στα τοπικά. Ακολούθησαν 2 χρόνια στα τοπικά και μετά η άνοδος στην Β εθνική λόγω αναδιάρθρωσης. Ο ΠΑΣ Πρέβεζα την σεζόν 1969-70 συμμετείχε ξανά στην Β’ εθνική αλλά υποβιβάστηκε ξανά άμεσα.

Στα τοπικά

Από το 1971 ως το 1974 συμμετείχε στα μπαράζ ανόδου αλλά χωρίς επιτυχία.Το 1977 συμμετείχε ξανά στα μπαράζ ανόδου χωρίς επιτυχία.Τελικά ανέβηκε στην νεοσύστατη Εθνική Ερασιτεχνική κατηγορία 1977-78. Ο υποβιβασμός ήταν άμεσος όπως και ο εκ νέου προβιβασμός την επόμενη χρονιά.

Στις εθνικές κατηγορίες

Τα επόμενα χρόνια αγωνίστηκε στην Γ' Εθνική και Δ' Εθνική πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Από το 1981 ανήκει στην δύναμη της ΕΠΣ Πρέβεζας-Λευκάδας και όχι στην ΕΠΣ Ηπείρου, όπως συνέβαινε ως τότε.

2012 Συγχώνευση και μετονομασία

Την περίοδο 2011-12 ο ΠΑΣ θα αγωνιζόταν στη Δ' Εθνική, αλλά αποχώρησε από το πρωτάθλημα λόγω οικονομικών προβλημάτων. Ακολούθησε συγχώνευση με την ομάδα "Αγιος Θωμάς Πρέβεζας" το 2012

]. Η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα της ΕΠΣ Πρέβεζας

Λευκάδας και συμμετείχε στο Ειδικό πρωτάθλημα του 2013 που σήμαινε την άνοδο της ομάδας στη Γ΄ Εθνική 2013-14. Στην Γ’ εθνική συμμετείχε με το όνομα "Αγιος Θωμάς Πρέβεζας". Τον Μάρτιο του 2014 έγινε επιστροφή του ονόματος σε ΠΑΣ Πρέβεζα

] και τελικά

μετά από έγκριση και της ΕΠΟ η ομάδα ονομάστηκε Π.Σ. Πρέβεζας (Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Πρέβεζας), συνέχεια του ιστορικού ΠΑΣ. Το όνομα το χρησιμοποιούσε μέχρι την σεζόν 2015-16 στα πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ Πρέβεζας - Λευκάδας που αγωνιζόταν. Στις 30 Αυγούστου 2016 μετά από έγκριση της ΕΠΟ έγινε νέα μετονομασία της ομάδας σε ΠΑΣ Πρέβεζα 2016.

Στάδιο

Ο Π.Α.Σ. Πρέβεζα αγωνίζεται στο Δημοτικό Στάδιο "Αθανασία Τσουμελέκα", το οποίο βρίσκεται στην Πρέβεζα και αποτελεί την έδρα του καθώς και άλλων σωματείων της πόλης από όλα τα αθλήματα. Το μικρό αυτό Στάδιο ονομάσθηκε έτσι, αφότου η αθλήτρια βάδην από την Πρέβεζα, Αθανασία Τσουμελέκα, έγινε χρυσή Ολυμπιονίκης στην Αθήνα το 2004. Το στάδιο έχει χωρητικότητα 1600 θέσεων. (1000 θέσεις κερκίδα δυτική, 600 θέσεις κερκίδα ανατολική).

Χρώματα - Έμβλημα

Τα χρώματα της ομάδας είναι το κίτρινο και μαύρο. Το σήμα της ομάδας έχει τον ιππόκαμπο και έχει αλλάξει ελαφρώς με τη συγχώνευση του 2012 και μετονομασία του 2014.

Κύπελλο Ελλάδος

Την καλύτερη παρουσία του στο κύπελλο Ελλάδος την έκανε την περίοδο 2007-08 φτάνοντας στους 16 της διοργάνωσης. Απέκλεισε εκτός έδρας την Αναγέννηση Γιαννιτσών (0-0,2-4 πεν),εντός την Καλαμάτα (0-0,4-2 πεν). Στην συνέχεια έχασε εντός από την Βέροια με 1-2 αλλά τελικά κατακυρώθηκε υπέρ της Πρέβεζας με 3-0. Στους 16 έπαιξε με τον Θρασύβουλο εκτός και έχασε 3-0.

Τίτλοι και διακρίσεις

Ο ΠΑΣ Πρέβεζα έχει κατακτήσει 11 φορές το Κύπελλο της Ε.Π.Σ. Πρέβεζας-Λευκάδας, ενώ έχει φτάσει και μία φορά στον τελικό του Κυπέλλου Ερασιτεχνών την περίοδο 2002-03 όπου ηττήθηκε από τον Γ.Α.Σ. Βέροια με 2-1.

Δ εθνική:2 (1996-97,2006-07)

Πρωταθλήματα ΕΠΣ Πρέβεζας Λευκάδας:2 (1994-95,2012-13)

Κύπελλα ΕΠΣ Πρέβεζας Λευκάδας:11 (1981-82,1985-86,1988-89,1992-93,1996-97,1999-00,2000-01,2001-02,2002-03,2004-05,2006-07)

Φιναλίστ κυπέλλου ΕΠΣ Πρέβεζας Λευκάδας:1 (1995-96)

Φιναλίστ supercup ΕΠΣ Πρέβεζας Λευκάδας:1 (2013)

Πρωταθλήματα ΕΠΣ Ηπείρου:7 (1967-68,1970-71,1971-72,1972-73,1973-74,1976-77,1978-79)

Κύπελλο ΕΠΣ Ηπείρου:1 (1976-77)

Φιναλίστ κυπέλλου ΕΠΣ Ηπείρου:2 (1971-72,1978-79)

Φιναλίστ κυπέλλου ερασιτεχνών Ελλάδος:1 (2002-03)

Εξαιρετική εμφάνιση πραγματοποίησε η ομάδα ποδοσφαίρου

του σχολείου μας στους σχολικούς αγώνες που έγιναν στις

21/5/2018. Αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια στα παιδιά και

στον γυμναστή Κο Ιωσήφ Τασούλη!

Προτάσεις

Videogames (του μαθητή Χρίστου Δάσκαλου)

Subnautica Ένα παιχνίδι κατάλληλο για ηλικίες άνω των 7 ετών.

Κατεβείτε στα βάθη ενός παράξενου υποθαλάσσιου κόσμου γεμάτου με εξωγήινα πλάσματα, θαύματα και απειλές. Μπορείτε να διαλέξετε από έναν πλούσιο εξοπλισμό και υποβρύχια για να εξερευνήσετε πλούσιους κοραλλιογενείς υφάλους, ηφαίστεια, συστήματα σπηλαίων και άλλα. Προσοχή όμως. Οι αποτολές κρύβουν παγίδες. Μπορείτε να επιβιώσετε;

Βιβλία (της μαθήτριας Έλενας Κυργιάκη)

Τα μυστήρια της Πένι Πέπερ

Κανένα πρόβλημα Κείμενο: Ουλρίκε Ράιλανς Εικονογράφηση: Λίζα Χενς Η Πένι Πέπερ, ένα δεκάχρονο κορίτσι που λατρεύει τους σκύλους, θέλει να γίνει ντετέκτιβ. Μια μέρα ήταν καλεσμένη στο πάρτι της χειρότερης εχθρού της, της Φλώρας. Οι γονείς της Φλώρας της πήραν για τα γενέθλιά της ένα μικρό και χαριτωμένο σκύλο, τον Τζάστιν. Την ημέρα των γενεθλίων όμως, ο σκύλος χάθηκε. Όλοι πίστευαν πως τον έκλεψε η Πένι, διότι λατρεύει τα σκυλάκια και δεν έχει δικό της. Έτσι, η Πένι μαζί με τις φίλες της αποφασίζουν να τους δείξουν πως δεν είναι αυτή η ένοχη, θα τα καταφέρουν λέτε; Ποιος έκλεψε λοιπόν τον Τζάστιν;

Ελεύθερος χρόνος

(της μαθήτριας Αναστασίας Τσούκα)

Ελεύθερος χρόνος

Ταινία (των μαθητριών Κωνσταντίνας, Ιωάννας, Έλενας, Εριφύλης, Αναστασίας)

ΟΙ ΚΟΤΕΣ ΤΟ 'ΣΚΑΣΑΝ

Animation 2000 | Έγχρ. | Διάρκεια: 85'

Αμερικανο-αγγλική ταινία, σκηνοθεσία Νικ Παρκ και Πίτερ Λoρντ

Όσο τα πουλερικά στη φάρμα της κακιάς κύριας Τουίντι ονειρεύονται μια

καλύτερη ζωή, μια έξυπνη κότα, η Τζίντζερ καταστρώνει τα σχέδιά της για να

περάσει στην απέναντι πλευρά του συρματοπλέγματος. Το ένα και μόνο

πρόβλημα είναι ότι οι κότες δεν μπορούν να πετάξουν... ή μήπως μπορούν; Οι

απόπειρές της στέφονται από αποτυχία, ώσπου τη μέρα που γνωρίζει τον Ρόκι,

έναν γλυκομίλητο Αμερικανό κόκορα, που ισχυρίζεται ότι μπορεί να μάθει στις

κότες να πετούν! Το ατρόμητο σμήνος εξαπολύει μια τελευταία παράτολμη απόπειρα απόδρασης προς την

ελευθερία!

Συνταγές (του μαθητή Λορέντζο Τζιόκα)

Πρεβεζάνικη κοτόπιτα

Όπως κάθε τόπος, έτσι και η πόλη μας έχει κάποια φαγητά που τη χαρακτηρίζουν. Επειδή πιο παλιά οι κάτοικοι της πόλης μας ασχολούνταν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, έλειπαν πολλές ώρες από το σπίτι. Έπρεπε λοιπόν να μαγειρεύουν φαγητά που μπορούσαν εύκολα να τα μεταφέρουν στη δουλειά. Έτσι, οι γυναίκες έκαναν συνεχώς πίτες από το βράδυ, ώστε το πρωί να τις πάρουν στα κτήματα. Μια από τις πίτες που συνήθιζαν να φτιάχνουν είναι η κοτόπιτα. Συνήθως την έφτιαχναν Κυριακή.

Υλικά : Αλεύρι, ρύζι, αυγά, κοτόπουλο, τυρί, λάδι, αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση

Πρώτα βράζεις και ξεκοκκαλίζεις το κοτόπουλο. Στο ζωμό που έμεινε στην κατσαρόλα ρίχνεις το ρύζι να βράσει. Αφού βρασει, ενώνεις όλα τα υπόλοιπα υλικά και φτιάχνεις το μείγμα που θα γεμίσει την κοτόπιτα. Τέλος, ανοίγεις το φύλλο, το στρώνεις στο ταψί, ρίχνεις μέσα το μείγμα, σκεπάζεις με άλλο ένα φύλλο και το ψήνεις στο φούρνο.

Αυτή η εφημερίδα αποτελεί μία προσπάθεια των μαθητών και του δασκάλου της Στ΄ τάξης του 8ου Δημοτικού Σχολείου Πρέβεζας 2017-18. Αξίζουν ιδιαίτερα συγχαρητήρια στα παιδιά, που βοήθησαν με ενθουσιασμό στη συγκέντρωση του υλικού. Την εφημερίδα μπορείτε να τη βρείτε και σε ηλεκτρονική μορφή στη διεύθυνση http://www.prevezatoday.gr/efimerida8ousxoleiou

Βάσσιος Βασίλειος, Δάσκαλος Χρίστος, Καϊάφας Βασίλειος, Κίστης Ευστάθιος, Κιτσαντάς Παναγιώτης, Κοκοτός Βασίλειος, Κοτσαρίνη Σταυρούλα, Κουμπή Σόνια, Κυργιάκη Έλενα, Κυργιάκη Κωνσταντίνα, Λάζαρη Μαρία, Λούπας Αναστάσιος, Μπεζεβέγκης – Τσίρας Άγγελος, Νατσούλης Γεράσιμος, Ντόντη Έλενα, Ντόντη Θεοδώρα, Πάσχου Ιωάννα- Δέσποινα, Πουλιάνου Εριφύλη, Σούρλας Άγγελος, Τσούκα Αναστασία, Τζιόκα Λορέντζο.