Nr 50

November 2017

Hepatotransplant-Gent vzw

Maatschappelijke zetel: Sint-Laurentiuslaan 9/002, 9041 Oostakker

Tel.: 09/251 23 81 E-mail: hepato.gent@telenet.be

Dagelijks bestuur

Voorzitter: Eddy Coene Ondervoorzitter: Carina Bloeyaert 052/44 70 75 09/227 13 49 eddy.coene@gmail.com carinabl@yahoo.uk.com

Secretaris: Roger Moeskops Penningmeester: Marc Van Duyvenboden 09/251 23 81 059/50 05 08 roger.moeskops@telenet.be maertens.martine@skynet.be

Bestuursleden

Jacqueline Vergote Yves Vandamme 09/224 09 23 0494/21 70 21 jacquelinevergote@hotmail.com yvdju@telenet.be

Irma Blommaert 0477/41 65 16 irmajeanpierre@gmail.com

I N H O U D

HEPATOTRANSPLANT - GENT v.z.w. Tel: 09 251 23 81 E-mail: hepato.gent@telenet.be

15e jaargang - nummer 50 - November 2017

Redactie : Eddy Coene

Ons Krantje 50° nummer 2

Eurotransplant 50 jaar 3

Moeder schenkt baarmoeder aan dochter 6

Feestnamiddag 1 oktober 2017 7

Orgaandonaties van jong meisje zorgen voor record in de UK

10

Het immuunsysteem van astronauten 11

UZ Gent neemt handhygiënescanner in gebruik 14

Praathoek 2018 15

Zach kon niet stoppen met drinken 16

1

Bij de oprichting van onze zelfhulpgroep in 2002, werd er beslist dat

we een eigen tijdschrift voor onze leden zouden uitgeven. Sneller ge-

zegd dan gedaan want niemand van de bestuursleden had daar enige

ervaring mee. Met computerprogramma’s was men indertijd nog niet

zo erg vertrouwd, een word-document opmaken was voor velen het

maximum.

Marc Deprettere, onze toenmalige

penningmeester, kon daar al mee

overweg. Voor het drukwerk had de

secretaris Antoon Willemijns een op-

lossing, hij zorgde ook voor de ver-

zending.

Van 2002 tot in 2005 gaven we

maar 2 krantjes per jaar uit, meer nieuws en artikelen hadden we niet.

We hadden ons voorgenomen dat we met ons tijdschrift degelijke

informatie zouden brengen voor onze leden; nieuws over de activitei-

ten van onze vereniging en vooral artikelen over orgaantransplantatie

en orgaandonatie.

Na het overlijden van Marc in 2003 nam ik de redactie over. Van

2006 tot 2010 konden we 3 krantjes per jaar uitgeven en vanaf 2011

werden er dat 4. We hadden uiteindelijk een driemaandelijks tijd-

schrift.

Vanaf mei 2010 konden we er eveneens een pdf-kleurenversie van

opmaken, naast de gedrukte zwart-wit uitgave. Die sturen we sinds-

dien via e-mail, zonder extra kosten dus, ook aan heel wat niet-leden.

Hierdoor bereiken we een grote groep medewerkers van het UZ Gent,

andere patiëntenverenigingen, diverse organisaties en overheidsdien-

sten in verband met gezondheid.

Roger Moeskops, verantwoordelijk uitgever

Ons Krantje nummer 50

2

Iedere kandidaat transplantatiepatiënt in de landen die hun mede-

werking verlenen aan Eurotransplant, beseft misschien niet altijd ten

volle hoe belangrijk en hoe verreikend de rol is van deze organisatie.

In het Engels spreekt men van “mediator”, een bemiddelaar tussen de

orgaandonor en de ontvanger van een orgaan, maar dat is wat te be-

scheiden. Ze beslist over de toekenning van de organen die in die

landen voor transplantatie ter beschikking komen aan de gepaste ont-

vangers en organiseert het transport ervan naar de transplantatiecen-

tra.

Een paar cijfers en een blik op de kaart hieronder maken dat al wat

duidelijker. Binnen de deelnemende landen wonen 135 miljoen men-

sen. Eind 2016 stonden er 14.533 patiënten op een wachtlijst voor

transplantatie en werden er dat jaar 8.428 organen getransplanteerd.

België - Duitsland -

Hongarije - Luxemburg -

Kroatië - Nederland -

Oostenrijk - Slovenië

3

Door dit grote bevolkingsaantal is de mogelijkheid tot het uitwisselen

van organen tussen de verschillende landen een belangrijke troef.

Frankrijk bijvoorbeeld, dat geen groot samenwerkingsverband met

andere landen heeft, telt “maar” 66,9 miljoen inwoners.

Eurotransplant werd in 1967 in Leiden in Nederland opgericht en

viert op 5 oktober dit jaar zijn 50-jarig bestaan.

In de jaren “60” van de vorige eeuw bepaalden de chirurgen in elk

van de transplantatiecentra zelf de beste overeenstemming voor een

orgaantransplantatie tussen donor en ontvanger. Ze deden dit vooral

op basis van de bloedgroep.

In Leiden kwam professor Jon van Rood tot de

bevinding dat voor een niertransplantatie de HLA- of

weefsel-typering van de donor zoveel mogelijk

moet overeenkomen met die van de ontvanger om

afstoting van het transplantaat te voorkomen.

Maar het was zeer moeilijk om die gepaste “match”

te vinden omdat het aantal geschikte donororganen

ten opzichte van de wachtende patiënten te klein

was.

Dit bracht van Rood er toe om Eurotransplant op te richten. Twaalf

transplantatiecentra uit drie landen traden toe op vrijwillige basis en

stuurden de gegevens van hun patiënten en donoren door naar Euro-

transplant dat die met de best passende weefseltypering uitkoos. Dit

leidde tot een enorme verbetering van de levensduur van de getrans-

planteerde nieren.

In de jaren 70 van de vorige eeuw startte Eurotransplant met het

toewijzen van donorlevers. Een paar jaren later ook het hart en de

pancreas en in 1988 de longen.

Eind 1970 werkten 68 transplantatiecentra mee uit 6 landen: België,

Luxemburg, Nederland, Oostenrijk, West-Duitsland en Zwitserland.

Dat laatste trok zich terug uit de organisatie in 1991. Oost-Duitsland

volgde in 1991, Slovenië in 1999, Kroatië in 2004 en Hongarije in

2013.

4

Sinds 1967 ontvingen meer dan 161.000 patiënten een orgaan via

Eurotransplant. Een overzicht van het aantal getransplanteerde orga-

nen: Nieren: 117.677 Levers: 37.013 Hart: 20.263 Longen: 11.057

Pancreas: 6.693.

Eurotransplant Jubileum Congres 2017

Het 50-jarig bestaan werd gevierd tijdens het jaarlijks congres dat

doorging van 4 tot 6 oktober 2017.

Zijne majesteit Willem-Alexander vereer-

de het jubileum met zijn aanwezigheid.

Hij ontving het eerste exemplaar van het

jubileumboek “Together on a live saving

mission”.

Het geeft de 50 jaar van samenwerking

weer, de internationale uitwisseling van

organen, de vernieuwing en het onder-

zoek bij Eurotransplant. Het beschrijft de

tocht van donor naar ontvanger en de 50-

jarige tocht van de organisatie zelf.

Bestellen kan via e-mail naar:

communication@eurotransplant.org

Prijs: 20 € per exemplaar.

5

In India heeft begin dit jaar een 43-jarige vrouw haar baarmoeder

aan haar 21-jarige dochter gedoneerd die zonder baarmoeder gebo-

ren werd. Het gaat om de eerste baarmoedertransplantatie in India,

en de dertigste wereldwijd.

Een dergelijke transplantatie is ingewikkeld omdat er meerdere

aders moeten verbonden worden en die zijn miniem en erg kort.

Het duurt nog minstens een jaar voor de dochter kan proberen

zwanger te worden via IVF. Voor de operatie werden haar eigen eicel-

len geoogst, bevrucht en ingevroren.

Baarmoedertransplantaties zijn zeldzaam en de kansen op succes

klein. Wereldwijd zijn nog maar 6 kinderen geboren na een baarmoe-

dertransplantatie, waarvan twee bij dezelfde moeder.

In ons land zijn voor zover bekend nog geen baarmoedertransplan-

taties uitgevoerd. In het UZ Gent worden de mogelijkheden daartoe al

enige tijd onderzocht.

Het uitgebreide transplantatieteam van dr. Shailesh Puntambekar

Moeder schenkt baarmoeder aan dochter

6

De weg naar de Salons Roskam te Merelbeke lag dit jaar voor een

aantal deelnemers bezaaid met omwegen die ook de GPS het noor-

den deed verliezen. Maar uiteindelijk kwam iedereen goed terecht.

Eddy Coene, onze voorzitter, kon met enige vertraging

het startsein voor de feestnamiddag geven. Hij scha-

kelde een versnelling hoger door onmiddellijk de micro

door te geven aan Roger Moeskops die hij als medeop-

richter van Hepatotransplant-Gent het best geplaatst

vond om een beeld te schetsen van de start en de

groei van onze patiëntenvereniging.

Het ontstaan van een zelfhulpgroep voor levertransplantatiepatiën-

ten in het UZ Gent was eigenlijk geen toeval vertelde Roger. De ver-

eniging Hepatotransplant werd al in 1985 opgericht door levertrans-

plantatiepatiënten van het Saint-Luc Universitair Ziekenhuis te Wolu-

we. Door de komst van professor de Hemptinne naar het UZ Gent in

1991 gingen enkele van zijn “Brusselse” patiënten zich ook in Gent

inzetten voor hun lotgenoten. Ze begonnen vooral de pas getrans-

planteerden te bezoeken en naargelang er in Gent meer levertrans-

plantaties gedaan werden, groeide het aantal leden en de groep van

actieve medewerkers.

Door die groei werd in 2002 beslist de vereniging op te splitsen in

Hepatotransplant Bruxelles-Brussel en Hepatotransplant-Gent.

Onze werking is in de loop van jaren niet wezenlijk

veranderd. Het belangrijkst blijven de wekelijkse patiëntenbezoeken,

de Praathoek bijeenkomsten, Ons Krantje en onze jaarlijkse Feestna-

middag. We blijven er van overtuigd dat het persoonlijk contact tussen

Feestnamiddag 1 oktober 2017

7

lotgenoten de beste vorm van ondersteuning is voor mensen die een

orgaantransplantatie kregen of op een transplantatie wachten.

Tijd dan voor de traditionele groepsfoto. Met enkele “smile” en

“cheese” aanmoedigingen van de fotograaf alleen nog blije gezich-

ten. In de loop van de namiddag waren de foto’s er al en kregen de

leden die mee naar huis.

Terug aan tafel stond de koffie met

gebak al te wachten. Dit jaar konden

onze milde schenkers van de bakke-

rij “De nieuwe brug” uit Harelbeke

ook aanwezig zijn.

Een glunderende Bart Vanlerberghe

mocht de dames van de familie

Claerbout in de bloemen zetten.

We zijn erg gelukkig dat we op onze jaarlijkse bijeenkomst telkens

weer een medewerker van het UZ Gent mogen verwelkomen die ons

over een onderwerp uit onze transplantatiewereld wat meer details

komt vertellen.

Dit jaar was het dokter Aude Vanlander

die met haar prachtige uiteenzetting over

“Littekenbreuk na transplantatie” ons

heel wat wijzer heeft gemaakt. Zeer ve-

len onder ons krijgen hiermee te maken

een tijd na de transplantatie. Het kan erg

hinderlijk en zelf pijnlijk worden. Gelukkig

kan een dergelijke breuk snel hersteld

worden. Dokter Vanlander vertelde ons

hoe de breuk ontstaat en hoe die wordt

“weggewerkt”. Een samenvatting van

haar toespraak wordt in het volgend krantje opgenomen.

We hebben de gewoonte om op onze feestnamiddag geen uitge-

breide maaltijd te serveren en ons te beperken tot het aanbieden van

een gevarieerde koude schotel. De tafelgenoten kunnen elkaar dan

8

ook wat beter leren kennen en het onderwerp van de dag is natuurlijk

eenieders belevenissen met die levertransplantatie.

De klassieke afsluiter van de namiddag is de quiz. Eddy was dit jaar

de quizmaster en hij vond dat er moeilijke vragen bij waren, hij had ze

trouwens niet zelf opgesteld.

De tafel van “De Bosmaaiers” triomfeerde, met 10 goede antwoor-

den op 15.

De winnaars werden getrakteerd op een

passende tournée générale, een cocktail

voor levergetransplanteerden.

Iedereen werd bij het naar huis gaan

nog verrast met een bloemetje.

Afspraak volgend jaar op

zondag 7 oktober

9

Orgaandonaties van jong meisje

zorgen voor record in de UK

Theoretisch kan een orgaandonor 8 organen afstaan, maar dat komt

uiterst zelden voor. In de landen die met Eurotransplant samenwer-

ken kon er in 2016 bij 25% van de donoren slechts 1 orgaan gebruikt

worden, meestal de lever en bij 75% meerdere organen. Voor landen

die ook organen van donoren bij hartstilstand gebruiken, moet er on-

derscheid gemaakt worden tussen het aantal bij hersendood >< hart-

stilstand. In België in 2016 gemiddeld 3,1 >< 2,7 organen.

In de UK heeft men veel minder dono-

ren en resulteert een gemiddelde or-

gaandonatie in zo’n 2,6 transplantaties.

Heel bijzondere waren hier dan ook de

donaties door een 13-jarig meisje uit En-

geland, die in 2012 overleed aan een

herseninfarct.

Haar organen redden in het totaal acht mensen, een prachtig ver-

haal in de wereld van het orgaandonorschap. Onder de acht gelukki-

gen bevonden zich vijf kinderen. Zij kunnen dankzij Jemima

Layzell (foto hierboven) weer verder met hun nog jonge levens. Jemi-

ma doneerde onder meer haar gezonde hart, longen, nieren en lever.

De ouders van het gestorven Engelse meisje gaven aan dat „ze erg

trots zou zijn geweest op haar nalatenschap.” Ze omschreven haar

dochter als een slim en creatief meisje.

De NHS Blood and Transplant, een organisatie die deel uitmaakt

van het Britse Department of Health, gaf aan dat er nooit eerder in de

UK een donor is geweest die zoveel mensen heeft geholpen.

In België was er in 2005 de donatie van 8 organen bij het overlijden

van Darina, een meisje van nog geen 5 jaar. Haar hart, longen, nie-

ren, lever, alvleesklier en een stuk darm konden voor transplantatie

gebruikt worden.

10

Als er in het Tv-nieuws beelden

getoond worden van de landing van

een Russische Soyuz ruimtevaart-

capsule, dan ziet men dat de be-

manningsleden in een speciale ze-

tel moeten weggedragen worden.

Ze kunnen niet zelfstandig staan of

gaan. Op de foto hiernaast wordt de

Amerikaanse NASA astronaute

Peggy Whitson geholpen.

De reden is dat ze lange tijd in een toestand van gewichtloosheid

verkeerd hebben. De Apollo vluchten naar de maan duurden iets

meer dan een week en hadden geen effect op de gezondheidstoe-

stand van de astronauten.

Maar na een langdurig verblijf in de ruimte, zoals in het Russische

MIR en het huidige internationale ISS ruimtestation, stelde men na

een verblijf van 3 maanden of langer, wel wat vervelende effecten

vast. Het ontbreken van de aardse zwaartekracht heeft als gevolg dat

spieren en botten niet belast worden. Hoe leuk het rondzweven in de

ruimte mag lijken, de gevolgen zijn niet zo prettig.

Dat een langdurig verblijf problemen zou ge-

ven wisten de Russen al snel nadat hun kosmo-

nauten in het MIR 1 ruimtestation (1986-2001)

records verpulverden. Valeri Polyakov verbleef

er 437 dagen en 8 uur! Ze verloren niet alleen

spiermassa maar men vond ook dat ze aan bot-

ontkalking gingen lijden.

De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA

ging zijn astronauten onder de röntgenscanner

leggen en ontdekte dat hun botten zelfs een jaar

na hun terugkeer op aarde nog niet terug de oude waarde hadden.

Het immuunsysteem van astronauten

11

Vooral de heupen hebben te lijden onder de

botontkalking.

Om het verlies aan spiermassa tegen te

gaan ontwikkelde NASA verschillende toe-

stellen. Bekend is de “treadmill”, een loop-

band waar de astronaut op vastgehouden

wordt en dagelijks een twee uur moet lopen.

Onder de mat zit het aandrijfmechanisme en

dat heeft al dikwijls voor problemen gezorgd,

het moet regelmatig hersteld of vervangen

worden.

Hieronder de Amerikaanse Peggy Whitson,

een pittige dame die al drie missies naar het internationale ISS station

deed, twee keer zelfs als gezagvoerder. Hier zien we haar zwevend in

de “Cupola”, de observatiekoepel van het ISS. Ze maakte al verschil-

lende ruimteuitstappen, op 8 mei dit jaar de 200e door een beman-

ningslid van het ISS. Ze vertoefde in het totaal 666 dagen in het ISS.

Eens buiten het station wordt de astronaut meer blootgesteld aan

stralingsgevaar vooral “ruimtewind” afkomstig van de zon. Het mag-

netisch veld van de aarde op de hoogte waar het ISS zich bevindt,

een 400-425 km boven de aarde, vormt een beschermend schild.

Maar bij zonne uitbarstingen, die regelmatig voorkomen, blijft men

best binnen. Het ruimtepak biedt wat bescherming maar toch krijgen

de astronauten een hogere stralingsdosis op de huid, de ogen en

bloedvormende organen. In de zakken van het pak zitten er badges

die de straling detecteren.

12

Hier een astronaut bij een

van de activiteiten, meestal

onderhoud of het vervangen

van onderdelen aan de buiten-

kant. Bijvoorbeeld aan de

scharnieren van de zonnepa-

nelen die het station van elek-

triciteit voorzien. Ze volgen de

stand van de zon en draaien

dus mee.

Tijdens de eerste dagen van hun verblijf in gewichtloze toestand,

hebben de meeste astronauten last van de “ruimteziekte”, een vorm

van misselijkheid die wel overgaat. Maar hoe reageert hun immuun-

systeem? Bij een verkoudheid voelen wij ons, hier op aarde, dikwijls

een beetje duizelig en bij een griepaanval wordt ons immuunsysteem

verstoord. Ook een verandering van voeding of te weinig slaap, kan

dit verstoren. Maar wat voor gevolg heeft dat voor astronauten?

Wij als orgaangetransplanteerden nemen medicatie om ons sys-

teem te onderdrukken en dat maakt ons gevoeliger voor allerlei infec-

ties. Voor astronauten is infectie een nachtmerrie, vooral op nog lan-

gere ruimtereizen die men in de toekomst denkt te maken.

De ruimtevaartorganisatie NASA bestudeerde de verandering in het

bloedplasma van 28 astronauten tijdens en na hun verblijf in het ISS.

Men mat vooral de concentratie van cytokines (boodschapperstoffen

van het immuunsysteem). Er werd al vastgesteld dat de verdeling van

immuuncellen in het bloed tijdens de vlucht weinig verandert. Maar

men vond ook dat sommige celfuncties trager gingen verlopen of on-

derdrukt werden en andere vertoonden een hogere activiteit.

Men denkt dat extra maatregelen nodig zullen zijn: betere bescher-

ming tegen stralingen, voedingssupplementen, medicatie enz. Het

onderzoek van het immuunsysteem bij astronauten kan ook voor on-

ze gezondheid in het algemeen nuttig zijn, zo kunnen wijzigingen in

ons immuunsysteem een aanduiding zijn van nakende ziektes.

13

Als eerste ziekenhuis in België heeft het UZ Gent de innovatie-

ve Semmelweis-handhygiënescanner (hand-in-scan) in gebruik

genomen. Zorgverleners kunnen daarmee testen welke zones

van de handen onvoldoende

gedesinfecteerd zijn. "Een goe-

de handhygiëne is cruciaal om

zorginfecties te voorkomen",

zegt Pascal De Waegemaeker

van het Team Infectiepreventie.

"Handhygiëne is dan ook een

topprioriteit in het UZ Gent."

Handen vormen de belangrijkste

overdrachtsweg van micro-organismen. Het is daarom erg belangrijk

dat zorgverleners de handen stelselmatig grondig desinfecteren.

De Semmelweis-handscanner toont hen nu of ze dat ook doeltref-

fend doen: de handen worden in het toestel gescand en al na een

paar seconden wordt op een scherm met kleurschakeringen aangege-

ven welke zones er onvoldoende gedesinfecteerd zijn. Je ziet ook dui-

delijk hoeveel procent van je

handen schoon zijn.

Infectiepreventie topprioriteit.

Ook verschillende kwaliteitsau-

dits voor ziekenhuizen focussen

sterk op infectiepreventie, waar-

onder het Vlaams indicatoren-

project, de jaarlijkse nationale

campagne handhygiëne en de

NIAZ 3.0 Qmentum-audit die

het UZ Gent recent met glans

doorliep.

UZ Gent neemt handhygiënescanner in gebruik

14

Pascal De Waegemaeker: "Onze mooie score die we daarbij voor

handhygiëne kregen, toont dat we er in het UZ Gent al langer gron-

dig werk van maken.

En we blijven verder inzetten op infectiepreventie. De Semmelweis

-scanner zal elke twee weken naar een andere afdeling in het zie-

kenhuis verhuizen, als bewustmakingscampagne voor infectiepre-

ventie. Het toestel registreert alle resultaten, zodat we de handhygi-

ëne in het hele ziekenhuis kunnen monitoren, de handhygiënetech-

niek verder kunnen verbeteren en onze zorgverleners zich perma-

nent kunnen bijscholen "

D E P R A AT H O E K

De ideale plaats van samenkomst voor de

levertransplantatiepatiënten

Cafetaria UZ Gent K12 Gelijkvloers

In de komende maanden afspraak op:

Vrijdag 8 december 2017

Dinsdag 9 januari 2018 Vrijdag 2 februari 2018

Dinsdag 13 maart 2018 Vrijdag 6 april 2018

15

Een verstokte alcoholicus? Hoegenaamd niet! Zach Tierney uit het

Britse Stockport is een zesjarige jongen.

De ouders van Zach wisten niet wat er aan de hand was met hun

zoontje. Zach had altijd dorst, stond ’s nachts op om te kunnen blijven

drinken en groeide niet zoals normale jongens van zijn leeftijd.

Tijdens een bezoek aan het ziekenhuis kwam de waarheid aan het

licht.

“We vonden hem in het midden van de nacht in de badkamer, terwijl

hij water aan het drinken was”, legt zijn mama Michelle (36) uit aan

Manchester Evening News. “Ik ben zelf verpleegster en voelde dat er

iets mis was. Hij

was altijd dorstig.”

Na een uitgebreid

onderzoek in het

ziekenhuis, ontdek-

ten artsen eind

2016 dat Zach aan

renale dysplasie

lijdt, een nierziekte

waardoor zijn nieren vergelijkbaar zijn met die van een 80-jarige.

“Het is een enge ziekte, want je ziet het pas als het al te laat is.

Maar Zach is een moedige jongen en hij praat open over zijn nieren,

alsof het twee mensjes zijn die in zijn lichaam leven. Hij is dapper en

houdt de moed erin, en hij wil echt weten wat er met hem in de toe-

komst gaat gebeuren.”

Zach zal nog voor zijn puberteit aan de dialyse moeten of een trans-

plantatie moeten ondergaan. Voorlopig kan hij - mits een strikt dieet -

nog een relatief normaal leven leiden, maar eens zijn nierfunctie on-

der de 20% valt, zal hij het veel moeilijker krijgen.

Zach kon niet stoppen met drinken

16

Lidmaatschap Hepatotransplant-Gent vzw 2018

Beste leden en sympathisanten

Ook in 2018 zetten we ons beste beentje voor om iedereen die

met een levertransplantatie geconfronteerd wordt onze steun te bie-

den. Als lid van onze vereniging helpen we jou graag verder. Boven-

dien wordt je niet alleen beter geïnformeerd, je krijgt talrijke mogelijk-

heden om gelijkgezinden te ontmoeten.

Zoals gebruikelijk sturen wij u hierbij het overschrijvingsformulier

voor de hernieuwing van uw lidmaatschap, dat 16 € (zestien) be-

draagt voor 2018 .

Indien u ons als steunend lid extra wilt steunen, dan bedraagt

het lidgeld 20 €.

Voor diegenen die vanaf 1 oktober dit jaar lid werden, geldt nog

steeds de regel dat ze automatisch lid blijven voor 2018.

Onderaan het formulier, bij lidmaatschap, uw naam als getrans-

planteerde vermelden a.u.b.

Het Hepato-team wenst u en uw familie nog prettige eindejaars-

feesten en een gezond en voorspoedig 2018.

Heel genegen,

Carina, Jacqueline, Irma, Roger, Marc, Yves, Luc, Jean-

Pierre, Bart, Daniël en Eddy.

Gelukkig Nieuwjaar 2018