"Nie myśl, że książki znikną."
-
Upload
wojtek-wladyslaw -
Category
Documents
-
view
228 -
download
1
description
Transcript of "Nie myśl, że książki znikną."
2
Spis treści
Okładka. .................................................................................. Błąd! Nie zdefiniowano zakładki.
Nasza opinia ............................................................................................................................... 3
Umberto Eco Życiorys ................................................................................................................ 4
Nowele i Eseje ............................................................................................................................ 5
Książki ......................................................................................................................................... 6
Imię Róży (Il nome della rosa – 1980, wyd. polskie 1987) ................................................ 6
Wahadło Foucaulta (Il pendolo di Foucault – 1988, wyd. polskie 1993) ........................... 7
Wyspa dnia poprzedniego (L'isola del giorno prima – 1994, wyd. polskie 1995) .............. 8
Baudolino (2000, wyd. polskie 2001) .............................................................................. 9
Tajemniczy płomień królowej Loany (La misteriosa fiamma della regina Loana – 2004,
wyd. polskie 2005) ....................................................................................................... 10
Cmentarz w Pradze (Il cimitero di Praga – 2010, wyd. polskie 2011) ............................. 11
3
Nasza opinia
„Grozi nam, że cały dzisiejszy przemysł informatyczny, mnożąc informacje nie będzie
dostarczał już żadnej.”
Te słowa rzeczywiście mają w sobie sporo prawdy, jednak zastanówmy się głębiej, czy
są stuprocentowo pewne. Zadajmy więc sobie pytania: Czy w natłoku przeróżnych informacji
w niezliczonej ilości tematów będziemy umieć odnaleźć te prawdziwe, konkretne? Czy
będziemy mogli uwierzyć choć jednej z nich? To smutne, ale rzeczywiście Internet „schodzi
na psy”. Coraz więcej w nim nieprawdziwych, fałszywych wiadomości, a my ślepo ufamy
„zaufanym i sprawdzonym źródłom”. Nie zapominajmy jednak o tym, że jest to tylko i
wyłącznie nasza wina. Nie możemy zatracać się w wierze w boga XXI wieku!
Czy na pewno dobrze wykorzystujemy siłę Internetu? Większość z nas używa go
głównie do celów towarzyskich, rozrywkowych… Oczywiście, bardzo duża część osób
korzysta ze stron informacyjnych, ale przede wszystkim w poszukiwaniu różnego typu
sensacji. Internet oferuje ogromną bazę treści i faktów, lecz my nie zawsze potrafimy to
docenić. Musimy nauczyć się odpowiednio posługiwać się siecią internetową.
Chyba rzeczywiście prawdą jest, że „grozi nam, że cały dzisiejszy przemysł
informatyczny, mnożąc informacje nie będzie dostarczał już żadnej”. Nie pozostaje nam nic
innego, tylko pogodzić się z tym i stać się bardziej wyczulonym (co nie znaczy, że całkowicie
nieufnym) na prawdziwość treści zawartych w Internecie.
4
Umberto Eco
Życiorys
Dnia 5 stycznia 1932 roku, w miejscowości Alessandria we Włoszech, na świat przyszedł Umberto Eco. Zapewne jego rodzice nie zdawali sobie sprawy z tego, jak wielkim pisarzem i uczonym będzie ich syn. Jednakże mogli to zauważyć już w okresie wczesnego dzieciństwa syna, który różnił się od kolegów w swoim wieku. Interesowały go zagadnienia związane z literaturą, choć nie tak bardzo jak tworzenie własnych „dzieł”. Mały Umberto manifestował swój talent
w zeszytach. Rysował w nich komiksy. Miał też duże poczucie humoru, dlatego innym gatunkiem uprawianej przez niego w okresie szkolnym sztuki były karykatury. Zapewne obiektem ironii byli koledzy i nauczyciele. Jedno o Umberto można było
już wtedy powiedzieć – miał talent. Kiedy Eco ukończył szkołę średnią i zdał maturę, oczywiste było, iż musi rozpocząć studia. Kariera zdolnego studenta przebiegała dość szybko (uzyskanie tytułu doktora za pracę o św. Tomaszu z Akwinu) i Eco wkrótce opublikował swoje prace naukowych. Sławę przyniosły mu te dotyczące semiotyki (najważniejsze z nich np.: „Dzieło otwarte”, „Lector in fabula”) i zabawne felietony, pierwotnie publikowane w tygodniku „L’Espresso” (wydanie książkowe nosi tytuł „Zapiski na pudełku od zapałek”).
Pierwsza powieść Eco powstała w 1980 roku. „Imię róży” – opowieść o śledztwie toczącym się w murach średniowiecznego opactwa – przyniosła autorowi zasłużone uznanie krytyków i zainteresowanie czytelników z całego świata. Dzieło została zekranizowana w 1986 roku. Umberto Eco jest profesorem na uniwersytetach w Bolonii i we Florencji. Jest laureatem wielu nagród międzynarodowych m.in. Marshall McLuhan Award, Austrian State Award for European Literature. Eco został uhonorowany licznymi tytułami doktora honoris causa (do roku 2005 - 32 doktoraty), między innymi przez Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie w 1996 roku. Jego semiotyka stała się modnym kierunkiem filozofii i otwarła drogę do nowych studiów, do czego w szczególności przyczyniły się dzieła Teoria semiotyki i Rola czytelnika. Zajmuje się badaniem mechanizmów kultury masowej, którą pojmuje w kategorii faktu komunikacyjnego. Umberto Eco jest niewątpliwie jedynym w swoim rodzaju objawieniem kultury współczesnej.
Kilkanaście milionów egzemplarzy Imienia róży sprzedanych na całym świecie i głośna ekranizacja Annouda w 1986 roku to dopiero początek zawrotnej kariery pisarskiej Eco. Ten wnikliwy badacz kultury masowej i mediów sam stał się ich ulubieńcem i gwiazdą.
5
Nowele i Eseje
Pejzaż semiotyczny (1972)
Dzieło otwarte (1973)
bibliotece (1990)
Zapiski na pudełku od zapałek (1993)
Drugie zapiski na pudełku od
zapałek (1994)
Lector in fabula (1994)
Gnomy z planety Gnu (1994)
Sztuka i piękno w
średniowieczu (1994)
Diariusz najmniejszy (1995)
Sześć przechadzek po lesie fikcji (1995)
Interpretacja i nadinterpretacja (1996)
Nieobecna struktura (1996)
Semiologia życia codziennego (1996)
Superman w literaturze
masowej (1996)
Uniwersytet a mass media (1996)
Nowe środki masowego przekazu a
przyszłość książki (1996)
Sztuka i piękno w
średniowieczu (1997)
Trzecie zapiski na pudełku od
zapałek (1997)
Poetyki Joyce'a (1998)
Czytanie świata (1999)
Pięć pism moralnych (1999)
Rozmowy o końcu czasów (2000)
W poszukiwaniu języka
uniwersalnego (2002)
literaturze (2003)
Między kłamstwem a ironią (2004)
Filozofia frywolna (2004)
Historia piękna (2004)
Andrzej - małpa czy zwierze? (2005)
Rakiem. Gorąca wojna i populizm
mediów (2006)
Jak napisać pracę dyplomową.
Poradnik dla humanistów (2007)
Historia brzydoty (2007)
Szaleństwo katalogowania (2009)
Od drzewa do labiryntu (2009)
Teoria semiotyki (2009 [1976])
Wyznania młodego pisarza (2011)
Wymyślanie wrogów (2011)
6
Książki
Imię Róży (Il nome della rosa – 1980, wyd. polskie 1987)
Streszczenie: Głównymi bohaterami dzieła są trzej
mediolańczycy zainteresowani historią i hermetyzmem.
Snują oni wspólnie hipotezy na temat templariuszy i
różokrzyżowców. Wymyślają misterny plan przejęcia władzy
nad światem, jaki rzekomo od wieków próbują zrealizować
żądni zemsty spadkobiercy dziedzictwa templariuszy. Łączą
w nim logicznymi zależnościami takie postacie jak: Hiram I,
Abraham ben Szlomo Abulafia, Jacques de Molay,
legendarny Christian Rosenkreuz, Hrabia de Saint-Germain,
tytułowy Jean Bernard Léon Foucault i wiele innych.
Zgłębianie teorii spiskowych staje się dla bohaterów
powieści obsesją. Do zacierania się granic rzeczywistości
przyczyniają się także tajemnicze postacie i intrygi, na jakie
natrafiają w badanej przeszłości, jak również podczas
samych badań. Prowadzi to do wydarzeń tragiczniejszych, niż mogliby przypuszczać.
Opis : Listopad 1327 roku. Do znamienitego opactwa benedyktynów w północnych Włoszech
przybywa uczony franciszkanin, Wilhelm z Baskerville, któremu towarzyszy uczeń i sekretarz,
nowicjusz Adso z Melku. W klasztorze panuje ponury nastrój. Opat zwraca się do Wilhelma z
prośbą o pomoc w rozwikłaniu zagadki tajemniczej śmierci jednego z mnichów. Sprawa jest
nagląca, gdyż za kilka dni w opactwie ma się odbyć ważna debata teologiczna, w której
wezmą udział dostojnicy kościelni, z wielkim inkwizytorem Bernardem Gui na czele.
Tymczasem dochodzi do kolejnych morderstw. Przenikliwy Anglik orientuje się, że
wyjaśnienia mrocznego sekretu należy szukać w klasztornej bibliotece. Bogaty księgozbiór, w
którym nie brak dzieł uważanych za niebezpieczne, mieści się w salach tworzących labirynt.
Intruz może tam łatwo zabłądzić, a nawet - jak krążą słuchy - postradać zmysły. Powieść
ukazała się po raz pierwszy w 1980 roku. Jej sukces czytelniczy był wielkim zaskoczeniem dla
teoretyków i krytyków literatury. Dziś Imię róży zalicza się powszechnie do arcydzieł XX
wieku.
7
Wahadło Foucaulta (Il pendolo di Foucault – 1988, wyd. polskie 1993)
Streszczenie : Wilhelm i Adso przybywają do opactwa,
by wziąć udział w debacie na temat ubóstwa Jezusa
Chrystusa. Opat Abbon prosi Wilhelma o pomoc w
rozwiązaniu tajemnicy śmierci iluminatora Adelmusa z
Otrantu, którego znaleziono martwego u stóp opactwa.
Ślady zdają się wykluczać samobójstwo lub nieszczęśliwy
wypadek. Sytuacja komplikuje się, gdy giną kolejni mnisi.
Kolejne wydarzenia zdają się wskazywać coraz bardziej,
że wszystkim zależy na zdobyciu pewnej starożytnej
księgi, a klucz do rozwiązania zagadki kryje się w
tajemniczej bibliotece opactwa.
Opis: Niezwykła powieść profesora semiologii. Eco
napisał następną po "Imieniu Róży" wspaniałą powieść,
w której przeplatają się wątki z przeszłości i
teraźniejszości. Templariusze, Różokrzyżowcy, tajemnicze sekty - śledztwo prowadzone przez
miłośników historii, szalona podróż po Ameryce Południowej - w tej książce jest wszystko!
Wspaniała przygoda.
8
Wyspa dnia poprzedniego (L'isola del giorno prima – 1994, wyd. polskie 1995)
Streszczenie: Jej bohater o imieniu Robert - kolejno
piemoncki żołnierz, trochę libertyn, bywalec paryskich
salonów, tajny agent Mazarina, a wreszcie podróżnik-
rozbitek - dobija na koniec do opuszczonego wielkiego
żaglowca, pełnego zapasów żywności, narzędzi i dziwacznych
zbiorów. Na horyzoncie widnieje zielony brzeg wyspy. Jak się
jednak okazuje, statek nie jest pusty - Robert spotyka tam
niemieckiego jezuitę, na wpół obłąkanego filozofa przyrody,
snującego fantastyczne i pretensjonalne quasi-naukowe
spekulacje. Z pamiętnika Roberta, z jego wspomnień oraz z
dysput z jezuitą wyłania się niecodzienny obraz historii
Europy okresu baroku. Ta epoka wielkich kontrowersji
filozoficznych, międzynarodowych intryg politycznych, rywalizacji potęg europejskich w
dziedzinie wynalazków i skarbów kolonialnych oraz łupieżczych, krwawych wojen staje się
pod piórem Eco kpiną, ironią, szyderstwem z niedoskonałości, a często niedołęstwa
ludzkiego umysłu, który tak łatwo daje się sprowadzić na manowce. Stanowi także swego
rodzaju ostrzeżenie - jako że niebezpieczeństwo "barokowych" postaw intelektualnych nie
omija współczesności.
Opis: W Wyspie Dnia Poprzedniego Umberto Eco w typowy dlań sposób łączy przygodową
fabułę z dyskursem filozoficznym, nawiązując w treści i formie do takich arcydzieł jak
Podróże Guliwera czy Kandyd . Szlachcic z Piemontu, Robert de la Grive, uratowany z
katastrofy morskiej, dostaje się na opuszczony statek Daphne , zakotwiczony w pobliżu
nieznanej Wyspy. Na pokładzie i w licznych pomieszczeniach znajduje wiele tajemniczych
przyrządów oraz ptaków i roślin. Z czasem się dowiadujemy, że Robert trafił na morze jako
tajny wysłannik Mazarina i Colberta, usiłujących odkryć sekret obliczania długości
geograficznej. Dziwnym zrządzeniem losu naszemu bohaterowi również na pokładzie
Daphne przyjdzie się zajmować tą kwestią. Prawdopodobnie statek stoi w pobliżu sto
osiemdziesiątego południka, zatem na leżącej po jego drugiej stronie Wyspie wedle obliczeń
XVII-wiecznych geografów powinien być jeszcze dzień poprzedni. Nękany wspomnieniami
utraconej miłości i wizją nikczemnego brata-sobowtóra, Robert coraz zapamiętalej pragnie
dostać się na Wyspę, gdzie można ponoć ujrzeć Gołębicę Koloru Pomarańczy.
9
Baudolino (2000, wyd. polskie 2001)
Streszczenie : Akcja zaczyna się w 1204 r., w trakcie IV
wyprawy krzyżowej. W czasie gdy krzyżowcy plądrują
Konstantynopol, Baudolino ratuje życie Niketasowi
Choniatesowi, bizantyjskiemu historykowi, a następnie
opowiada mu o swym dzieciństwie, o tym, jak dostał się na
dwór cesarza, i tym, jak umierający biskup Otton powierzył
mu misję, aby wysłać Fryderyka Barbarossę na wschód do
legendarnego królestwa Księdza Jana. Opowiada także o
wielu przygodach (mniej lub bardziej związanych z
Księdzem Janem i jego królestwem). Jego opowieść kończy
się w momencie powrotu z wyprawy, której celem było
legendarne królestwo do Konstantynopola. Dopiero wtedy
pojął rzeczy, których wcześniej nie rozumiał.
Opis: Baudolino czternastoletni chłopski syn, obdarzony
bystrym umysłem i fantazją, przyprowadza pod rodzicielski
dach zabłąkanego wśród mgieł i moczarów rycerza. Nieznajomym gościem okaże się
Fryderyk Barbrarossa. Chłopak zdobywa sympatię cesarza, ten zaś zabierze go ze sobą w
świat i pokocha jak syna. Baudolino lubi opowiadać i zmyślać, przy czym jakimś cudem
wszystko, co wymyślił staje się rzeczywistością. I tak któregoś razu układa legendarny list
księdza Jana obiecuje w nim zachodniemu światu bajeczne królestwo na Wschodzie,
rządzone przez chrześcijańskiego króla. Fryderyk, wyruszając na wyprawę krzyżową, chce
także dotrzeć do cudownego królestwa. Po jego śmierci, niespodziewanej i tajemniczej,
Baudolino kontynuuje wędrówkę spotyka najdziwniejsze istoty przezywa przepiękną historię
miłosną z najosobliwszą spośród córek Ewy.
10
Tajemniczy płomień królowej Loany (La misteriosa fiamma della regina Loana – 2004, wyd.
polskie 2005)
Streszczenie : Antykwariusz z Mediolanu, Giambattista
Bodom, zwany Jambo, budzi się ze śpiączki powypadkowej.
Nie wie, kim jest, nie poznaje własnej rodziny, za to
doskonale pamięta wszystko, co przeczytał, i porozumiewa
się z otoczeniem językiem cytatów z arcydzieł światowej
literatury. Wykorzystując więc tę "papierową pamięć",
usiłuje dowiedzieć się czegokolwiek o swojej przeszłości.
Udaje się do rodzinnego domu w Solarze, gdzie odnajduje
mnóstwo starych książek, czasopism i płyt. Na ich
podstawie próbuje odtworzyć atmosferę dzieciństwa, które
przypadło na okres faszystowski. Przed oczami bohatera
pojawia się absurdalny obraz czasów Duce - kabaretowe
wręcz połączenie kultu siły i wojny z zamiłowaniem do
głupiutkiego sentymentalizmu. Faszyzm wszakże upada, a
bohater dojrzewa - i oto zarysowuje się kolejny konflikt.
Opis: Najnowsza powieść Umberto Eco, stała się wydarzeniem literackim na Zachodzie i tradycyjnie zajęła pierwsze miejsca list bestsellerów. Wytrawny antykwariusz w wyniku choroby traci pamięć osobistą (nie wie, jak się nazywa, nie poznaje rodziny) natomiast zachowuje pamięć encyklopedyczną (bez problemu recytuje fragmenty utworów literackich, fakty historyczne). Utraconej pamięci poszukuje w wiejskim domu, gdzie od lat spoczywa archiwum jego rodziny. Z fragmentów ilustrowanych gazet, podręczników szkolnych, ze znalezionych starych płyt odtwarza historię własną, a zarazem historię swojego pokolenia, którego dzieciństwo przypadło na lata faszyzmu we Włoszech. Czytelnik znajdzie w powieści ślady tych poszukiwań, w postaci licznych reprodukcji oraz cytatów z popularnych gazet ilustrowanych, komiksów, a nawet zeszytów szkolnych. Jak pisze włoska krytyka: „Eco zaskoczył nas ponownie. Jego nowa powieść nadaje się już nie tylko do czytania, ale także do oglądania i słuchania”.
11
Cmentarz w Pradze (Il cimitero di Praga – 2010, wyd. polskie 2011)
Streszczenie : Bohaterem powieści jest Simonini,
antysemita, fałszujący na zlecenie dokumenty. Jego
zleceniodawcami są zarówno osoby prywatne, jak i służby
rządowe. Jednym z najważniejszych oszustw Simoniniego
jest dokument poświęcony spotkaniu, jakie mieliby odbyć
ze sobą Żydzi na starym cmentarzu żydowskim w Pradze;
podczas tego spotkania mieliby oni ustalić plan przejęcia
władzy nad światem.
Opis: "Cmentarz w Pradze" to powieść kryminalno-
szpiegowska, której akcja rozgrywa się w XIX wieku.
Umberto Eco przedstawia w niej genezę okrytych złą sławą
tzw. Protokołów Mędrców Syjonu, które stanowiły dla
Hitlera jedno ze źródeł jego obłąkańczej idei zagłady Żydów
i były elementem nazistowskiej propagandy.
Autor podkreśla, że oprócz głównego bohatera wszystkie postacie w książce są autentyczne.
"Cmentarz w Pradze" ukazał się 30 lat po "Imieniu róży" - debiutanckiej powieści profesora
semiotyki.