1

॥ नारायणकवचम ् ॥

राजोवाच । यया गपु्तः सहस्राक्षः सवाहान्रिपसुनै्रनकान ् । क्रीडन्रिव न्रवन्रनर्जजत्य न्रिलोक्या बभुजु ेन्रियम ् ॥ १॥

भगवसं्तन्ममाख्यान्रह वम म नारायणात्मकम ् । यथाऽऽततान्रयनः शिनू ् यने गपु्तोऽजयन्मधृ े॥ २॥

िीशकु उवाच । वतृः परुोन्रहतस्त्वाष्ट्रो महने्द्रायानपुचृ्छत े। नारायणाख्य ंवमा मह तन्रिहकैमनाः शृण ु॥ ३॥

न्रवश्वरूप उवाच । धौतान्रिपान्रणराचम्य सपन्रवि उिङ्मखुः । कृतस्वाङ्गकरन्यासो मन्त्राभ्ा ंवाग्यतः शनु्रचः ॥ ४॥

नारायणमय ंवम म सिह्यदे्भय आगत े। पाियोजा मननुोरूवोरुिरे हृद्यथोरन्रस ॥ ५॥

मखु ेन्रशरस्यानपुरू्व्ा मिोङ्कारािीन्रन न्रवन्यसते ् । ॐ नमो नारायणायने्रत न्रवपय मयमथान्रप वा ॥ ६॥

करन्यास ंततः कुया मद्द्वािशाक्षरन्रवद्यया । प्रणवान्रियकारान्तमङ्गलु्यङ्गषु्ठपव मस ु॥ ७॥

2

न्यसदृे्धिय ओङ्कारं न्रवकारमन ुमधू मन्रन । षकारं त ुभ्रवुोम मध्य ेणकारं न्रशखया न्रिशते ् ॥ ८॥

वकेारं निेयोय ुमञ्ज्यािकारं सवमसन्रिष ु। मकारमस्त्रमनु्रिश्य मन्त्रमरू्जतभ मवदे्बधुः ॥ ९॥

सन्रवसग ंफडन्त ंतत ् सवमन्रिक्ष ुन्रवन्रनर्जिशते ् । ॐ न्रवष्णव ेनम इन्रत ॥ १०॥

आत्मान ंपरम ंध्यायदे्ध्यये ंषट्शन्रिन्रभय ुमतम ् । न्रवद्यातजेस्तपोमरू्जतन्रमम ंमन्त्रमिुाहरते ् ॥ ११॥

ॐ हन्ररर्जविध्यान्मम सवमरक्षा ंन्यस्तान्रिपद्मः पतगने्द्रपषृ्ठ े। िरान्ररचमा मन्रसगिषेचुाप पाशान्दधानोऽष्टगणुोऽष्टबाहः ॥ १२॥

जलेष ुमा ंरक्षत ुमत्स्यमरू्जत-या मिोगणभे्ो वरुणस्य पाशात ् । स्थलेष ुमायावटुवामनोऽर्व्ात ् न्रिन्रवक्रमः खऽेवत ुन्रवश्वरूपः ॥ १३॥

दुगषे्वटर्व्ान्रजमखुान्रिष ुप्रभःु पायािसृसहोऽसरुयथूपान्ररः । न्रवमञु्चतो यस्य महाट्टहास ंन्रिशो न्रवनदेुन्यमपतशं्च गभा मः ॥ १४॥

रक्षत्वसौ माध्वन्रन यज्ञकल्पः स्विषं्ट्रयोिीतधरो वराहः । रामोऽन्रिकूटेष्वथ न्रवप्रवास ेसलक्ष्मणोऽर्व्ाद्भरताग्रजोऽस्मान ् ॥ १५॥

मामगु्रधमा मिन्रखलात्प्रमािा-िारायणः पात ुनरश्च हासात ् । ित्तस्त्वयोगािथ योगनाथः पायाद्गणुशेः कन्रपलः कममबिात ् ॥ १६॥

3

सनतु्कमारोऽवत ुकामिवेाद्धयशीषा म मा ंपन्रथ िवेहलेनात ् । िवेर्जषवय मः परुुषाच मनान्तरात ् कूमो हन्ररमां न्रनरयािशषेात ् ॥ १७॥

धन्वन्तन्ररभ मगवान्पात्वपथ्या-द्द्वन्द्वाद्भयादृषभो न्रनर्जजतात्मा । यज्ञश्च लोकािवताञ्जनान्ताद्बलो गणात्क्रोधवशािहीन्द्रः ॥ १८॥

द्वपैायनो भगवानप्रबोधाद्बदु्धस्त ुपाखण्डगणप्रमािात ् । कन्रकः कलेः कालमलात्प्रपात ुधमा मवनायोरुकृतावतारः ॥ १९॥

मा ंकेशवो गिया प्रातरर्व्ाद्गोन्रवन्द आसङ्गवमात्तवणेःु । नारायणः प्राह्ण उिात्तशन्रिम मध्यन्रन्दन ेन्रवष्णरुरीन्द्रपान्रणः ॥ २०॥

िवेोऽपराह्ण ेमधहुोग्रधन्वा साय ंन्रिधामावत ुमाधवो माम ् । िोष ेहृषीकेश उताध मराि ेन्रनशीथ एकोऽवत ुपद्मनाभः ॥ २१॥

िीवत्सधामापरराि ईशः प्रत्यषु ईशोऽन्रसधरो जनाि मनः । िामोिरोऽर्व्ािनसुन्ध्य ंप्रभात ेन्रवश्वशे्वरो भगवान ् कालमरू्जतः ॥ २२॥

चकं्र यगुान्तानलन्रतग्मनने्रमभ्रमत्समन्ताद्भगवत्प्रयिुम ् । िन्दन्रग्ध िन्दग्ध्यन्ररसनै्यमाशकुक्ष ंयथा वातसखो हताशः ॥ २३॥

गिऽेशन्रनस्पशमनन्रवसु्फन्रलङे्ग न्रनन्रिन्रण्ि न्रनन्रिण्यन्रजतन्रप्रयान्रस । कूष्माण्डवनैायकयक्षरक्षो भतूग्रहाशं्चणू मय चणू मयारीन ् ॥ २४॥

त्व ंयातधुानप्रमथप्रतेमात-ृन्रपशाचन्रवप्रग्रहघोरदृष्टीन ् । िरने्द्र न्रविावय कृष्णपनू्ररतो भीमस्वनोऽरहेृ।ि मयान्रन कम्पयन ् ॥ २५॥

4

त्व ंन्रतग्मधारान्रसवरान्ररसनै्य-मीशप्रयिुो मम न्रिन्रि न्रिन्रि । चक्षूनं्रष चम मञ्छतचन्द्र िािय न्रद्वषामघोना ंहर पापचक्षषुाम ् ॥ २६॥

यिो भय ंग्रहभे्ोऽभतेू्कतभु्ो नभृ् एव च । सरीसपृभे्ो िनं्रष्ट्रभ्ो भतूभे्ोंऽहोभ् वा ॥ २७ ॥

सवा मण्यतेान्रन भगविामरूपास्त्रकीत मनात ् । प्रयान्त ुसङ्क्षय ंसद्यो य ेनः ियेःप्रतीपकाः ॥ २८॥

गरुडो भगवान ् स्तोिस्तोभश्िन्दोमयः प्रभःु । रक्षत्वशषेकृचे्छ्रभ्ो न्रवष्वक्सनेः स्वनामन्रभः ॥ २९ ॥

सवा मपद्भ्यो हरनेा ममरूपयानायधुान्रन नः । बदु्धीन्रन्द्रयमनःप्राणान्पान्त ुपाष मिभषूणाः ॥ ३०॥

यथा न्रह भगवानवे वस्ततुः सिसच्च यत ् । सत्यनेानने नः सव ेयान्त ुनाशमपुिवाः ॥ ३१॥

यथकैात्म्यानभुावाना ंन्रवकल्परन्रहतः स्वयम ् । भषूणायधुन्रलङ्गाख्या धत्त ेशिीः स्वमायया ॥ ३२॥

तनेवै सत्यमानने सवमज्ञो भगवान ् हन्ररः । पात ुसववः स्वरूपनै मः सिा सवमि सवमगः ॥ ३३॥

न्रवन्रिक्ष ुन्रिक्षधू्व ममधः समन्ता-िन्तब मन्रहभ मगवािारससहः । प्रहापयलंोकभय ंस्वनने स्वतजेसा ग्रस्तसमस्ततजेाः ॥ ३४॥

5

मघवन्रििमाख्यात ंवम म नारायणात्मकम ् । न्रवजषे्यस्यञ्जसा यने िनं्रशतोऽसरुयथूपान ् ॥ ३५॥

एतद्धारयमाणस्त ुय ंय ंपश्यन्रत चक्षषुा । पिा वा ससं्पशृते्सद्यः साध्वसात्स न्रवमचु्यत े॥ ३६॥

न कुतन्रश्चद्भय ंतस्य न्रवद्या ंधारयतो भवते ् । राजिस्यगु्रहान्रिभ्ो र्व्ाघ्रान्रिभ्श्च कर्जहन्रचत ् ॥ ३७॥

इमा ंन्रवद्या ंपरुा कन्रश्चत्कौन्रशको धारयन ् न्रद्वजः । योगधारणया स्वाङं्ग जहौ स मरुधन्वन्रन ॥ ३८॥

तस्योपन्रर न्रवमानने गिवमपन्रतरकेिा । ययौ न्रचिरथः स्त्रीन्रभवृ मतो यि न्रद्वजक्षयः ॥ ३९ ॥

गगनान्न्यपतत्सद्यः सन्रवमानो ह्यवान्रक्षराः । स वालन्रखल्यवचनािस्थीन्यािाय न्रवन्रस्मतः । प्रास्य प्राचीसरस्वत्या ंस्नात्वा धाम स्वमन्वगात ् ॥ ४०॥

िीशकु उवाच । य इि ंशृणयुात्काले यो धारयन्रत चादृतः । त ंनमस्यन्रन्त भतूान्रन मचु्यत ेसवमतो भयात ् ॥ ४१॥

एता ंन्रवद्यामन्रधगतो न्रवश्वरूपाच्छतक्रतःु । िलैोक्यलक्ष्मीं बभुजु ेन्रवन्रनर्जजत्य मधृऽेसरुान ् ॥ ४२॥

॥ इन्रत िीमद्भागवतमहापरुाण ेपारमहंस्या ंसनं्रहताया ंषष्ठस्कि ेनारायणवम मकथन ंनामाष्टमोऽध्यायः ॥