ெமெமௗௗனன ெமெமாாழழிி

பாகம் -1

“ஓம் சாய் நேமா நமாஹ்,ஸ்ரீ சாய் நேமா நமாஹ்,ெஜய் ெஜய் சாய் நேமா நமாஹ்,சத்குரு சாய் நேமா நமாஹ்”

சாய்பாபாவின் நாமாவளி பின்னணியில் ஓடிக் ெகாண்டிருக்க, ேகாயம்புத்தூாின் முக்கியமானஇடங்களுள் ஒன்றான ராமநாதபுரத்தில் அைமந்திருக்கும் புகழ் ெபற்ற தனியார் மருத்துவமைனஒன்றின் பல் மருத்துவப்பாிவில், ஏற்கனேவ சுத்தம் ெசய்யப்பட்ட தன் உபகரணங்கைள அன்ைறயதினத்தின் ேவைலக்காக மணீ்டும் சுத்தம் ெசய்து ெகாண்டிருந்தான் வளர்ந்து வரும் இளம் பல்மருத்துவன் விஜய்ஆனந்த்.

பின்னணியில் ஒலித்த நாமாவளி எப்ேபாைதயும் ேபால மனதின் அைலப்புருதைல குைறத்துஅன்ைறக்கும் ெபரும் நிம்மதிையக் ெகாடுத்தது. இரண்டு மாதங்களாக இந்த அைலப்புருதல் சற்ேறமட்டுப்பட்டிருந்தாலும் ெநஞ்சிலிருந்து மைறயேவ மாட்ேடன் என்கிறேத என்ற எண்ணம் ேதான்றியதுவிஜய்க்கு.

இந்த ேயாசைனகள், தடுமாற்றங்கள் அைனத்ைதயும் தற்சமயத்திற்கு ஒத்தி ைவக்கும் ெபாருட்டு கதவுதட்டப்பட்டது. அவனது அனுமதியின் ெபயாில் உள்ேள நுைழந்த நர்ஸ், அவைனப் பார்க்கவந்திருக்கும் ேநாயாளிகளின் ெபயர்கைளக் ெகாண்ட குறிப்ைபக் ெகாடுத்த ைகேயாடுமுதலாமனவைர வரச் ெசால்லலாம் என்ற அனுமதிேயாடு விைடப்ெபற்று ெசன்றாள்.

ஐந்தாவது நிமிடம் உள்ேள நுைழந்த ேமன்ைம ெபற்ற ேநாயாளி ஆறுவயது மதிக்கத் தக்க ஒருகுழந்ைத.

தன் தாயின் கால்களுக்குள் ஒட்டி ஒட்டி ஒளிந்து ெகாண்டு வந்த குழந்ைதையயும், அதன் தாையயும்ஒரு ெமன் புன்னைகேயாடு வரேவற்றவன் தன் எதிேர இருந்த இருக்ைககளில் அவர்கைள அமரச்ெசான்னான்.

ெபாறுைமயாக அேத சமயம் ெதளிவான ேகள்விகைளத் ெதாடுத்து, அவர்களிடமிருந்து என்னபிரச்ைன என்பைதக் கிரகித்துக் ெகாண்டவன் குழந்ைதக்குச் அதிகச் சளியால் பல் வலி ஏற்பட்டுஇருப்பைதயும், அதன் விைளவாக காதிலும் வலி ஏற்பட்டு இருப்பைதயும் அறிந்து ெகாண்டதும்ெமல்ல ெமல்ல அந்தக் குழந்ைதையத் தன்பால் திருப்பி பல் மருத்துவம் ெசய்வதற்ெகன்றுவடிவைமக்கப்பட்ட இருக்ைகக்கு அைழத்துச் ெசன்றான்

“குட்டி ேபர் என்ன?” என்று அவர்கள் வந்ததிலிருந்து ேகட்டுக் ெகாண்டிருக்கும் அேத ேகள்விையதிரும்பவும் ேகட்டவாேற அவைள இருக்ைகயில் சாய்த்து தமர்த்திவிட்டு, இருக்ைகயின் மகுடம்ேபாலிருந்த விளக்ைக அவள் முகத்தில் அடிக்கச் ெசய்தான்.

“ம்மா” என்று கண்ணரீும் கம்பைலயுமாக துடித்த அந்த சிறு குழந்ைதக்கு விைளயாடெவன ஒருேமஜிக் பிளாக்ைக ெகாடுத்தவன் அவளிடம் ேபசுவைதயும் நிறுத்தவில்ைல.

“சரண்யா” என்று தன் அழுைகயின் ஊேட அறிமுகப்படுத்திக் ெகாண்ட அந்தக் குழந்ைதயின் பிடித்தவிைளயாட்டு, உணவு, கார்ட்டூன் என்று எல்லாவற்ைறயும் அவன் அறிந்து ெகாண்ட விதத்தில்அவைன நம்பித் தன் வாையக் ெகாடுத்த அந்தக் குழந்ைத “பூச்சாண்டி” என்ற நாமத்திலிருந்துஅவைன விடுவித்து “டாக்டர் அங்கிள்” என்ற நாமத்ைத மனமுவந்து சூட்டினாள்!

குழந்ைதக்கான சிகிச்ைசைய அவன் முடித்தப்ேபாது “ெராம்பப் ெபாறுைம சார் உங்களுக்கு” என்றுசிலாகித்த அதன் தாயார் வந்தேபாது முகத்தில் ேதக்கி ைவத்திருந்த கவைலைய இப்ேபாதுெதாைலத்திருந்தார்.

ஒரு புன்னைகேயாடு அந்தப் பாராட்ைடப் ெபற்று ெகாண்ட விஜய் இன்று இரவும், அடுத்த நாளும்ெகாடுக்க ேவண்டிய மாத்திைரகைள எழுதிக் ெகாடுத்துவிட்டு அடுத்த நாள் ஏழு மணிக்கு மணீ்டும்வருமாறு கூறினான்.

கர்ம சிரத்ைதயாக அைதக் ேகட்டுக் ெகாண்ட தாயார் அவன் பீஸ் என்று ெசான்னத் ெதாைகையவிடபத்து மடங்கு ேமல் கூட ெகாடுத்திருப்பார். அந்த அளவிற்கு குழந்ைதயின் அழுைகயும், அனத்தலும்குைறந்திருந்தது.

ேபாகும் ேபாது “உங்களுக்கு குழந்ைதங்க இருக்காங்களா சார்?” என்று ெதாடங்கிவிட்டு அவன்முகத்தில் சிாிப்புமில்லாத கவைலயுமில்லாத துைடத்ெதடுக்கப்பட்ட பாவைனையக் கண்டதும், “தப்பாநிைனக்காதஙீ்க. நஙீ்க சரண்யா கிட்ட ேபசினைத வச்சுக் ேகட்கிேறன்” என்றார் ஆர்வத்ைதஅடக்கமுடியாமல்.

“ஹ்ம்ம்….” என்ற ஒரு நிமிட பலத்த ேயாசைனக்குப் பின்னர் “இருக்காங்க” என்றவைனவிேநாதமாகப் பார்த்துவிட்டுச் ெசன்றார் அந்தப் ெபண்மணி.

அவர் ெகாடுத்த பணத்ைத வாங்கி வலது ைக உள்ேள ைவக்க, இடது ைக அடுத்த ேநாயாளிக்கானவரைவ உறுதி ெசய்யும் ெபாருட்டு மணிைய அடித்தது. அலுப்பு சலிப்பின்றி அவனது பணிெதாடர்ந்து ெகாண்டிருக்க, அன்ைறய தினத்தின் பத்தாவது ேநாயாளிக்கு பல் சுத்தம் ெசய்துெகாண்டிருக்கும் ேபாது பாக்ெகட்டின் உள்ளிருந்த ைகப்ேபசி துடித்தது.

“ஒரு நிமிஷம்” என்று இருக்ைகயில் அமர்ந்திருந்த ேநாயாளியிடம் அனுமதி ெபற்றுவிட்டு அதில்மிளிர்ந்த எண்ைணப் பார்த்தவனின் கண்கள் சந்ேதாஷத்ைதயும் அேத சமயம் ேலசான கவைலையயும்காட்டியது.

“என்னடா” என்றவன் அந்தப் பக்கம் என்ன ெசான்னார்கேளா

“நான் வர ேலட் ஆகும் கண்ணா. இட்லியும் உனக்குப் பிடித்த புதினாச்சட்னியும் ெசஞ்சுவச்சிருக்ேகன். சகீ்கிரம் சாப்பிட்டுட்டு சகீ்கிரம் தூங்கிடு ஓேகடா?” என்ற வாக்கியத்ைத முடித்தப்பின்னரும் அந்தப் பக்கமிருந்து சத்தேம வரவில்ைல.

அந்தப் பக்கமிருக்கும் நபருக்கு ேகாபேமா என்று மனம் குதூகலித்து வருந்தினாலும் இருக்ைகயில்அமர்ந்திருந்த ேநாயாளியும் அவரது வலியுேம முற்று முதலாகப்பட “நான் ேகஸ் முடுச்சதும்கூப்புடுேறன்” என்று மனமின்றி அைழப்ைபத் துண்டித்தான்.

ேநாயாளிகளின் வருைக ஒன்பதைர மணிக்கு ேமல் தான் முடிந்தது என்றால் விஜய்க்கு அதற்கு ேமலும்சில ேவைலகள் இருந்தன. ஒரு முதியவருக்குப் பல் ெசட் கட்டுவதற்காக எடுத்து ைவத்திருந்தஅளைவ, ெடன்டல் ேலபிற்கு ெகாடுக்கும் நிைலக்குக் ெகாண்டுவர ேவைல ெசய்துெகாண்டிருந்தவனின் ைகப்ேபசி மணீ்டும் சிணுங்கியது.

பல் ெசட்டின் மாடல் ெசய்யும் ேபாது பத்து வினாடிகள் கூட கவனம் சிதறினாலும் எடுத்த அளவுவீணாகிவிடும் என்பதால் சிணுங்கிய ைகப்ேபசிைய அவன் சமாதானப்படுத்தேவ இல்ைல. முழுகவனத்ைதயும் ெசலுத்தி ேவைலைய முடித்தவன் முன்னர் சிணுங்கிய ைகப்ேபசி ேகாபித்துக்ெகாள்ளாவிட்டாலும் அதற்கு அைழப்பு விடுத்த தந்ைத இந்ேநரம் ெகாம்ேபறி மூக்கனாய்மாறியிருப்பார் என்பைத உணர்ந்தவன் குன்னூாில் இருக்கும் தன் வீட்டிற்கு அைழத்தான்.

இரண்ேட நிமிடத்தில் ெதாைலப்ேபசியின் “ட்ாிங் ட்ாிங்” என்ற சத்தம் நின்று “ஹேலா” என்ற தன்தாய் துளசியின் சற்ேற உள்ேள ேபான குரல் ேகட்டதும் “அம்மா, எப்படி இருக்கஙீ்க?” என்றான்மகன்.

அதன் பின்னர் ேகள்விகள் வாிைசயாய் அங்கிருந்து வர, முதல் ேகள்விக்கு “நாங்க நல்லாஇருக்ேகாம்” என்ற பதில் வந்தது,

அடுத்ததற்கு “ஹ்ம்ம்… இன்னும் கிளினிக்ல தான் இருக்ேகன்” என்ற பதில் ெசன்ற ேவகத்தில் அடுத்தேகள்வி வந்தேதா என்னேவா, “இல்ல இல்ல, இேதா கிளம்பிட்ேடன். சாப்பாடு ெசஞ்சு வச்சுட்டுத்தான் வந்திருக்ேகன்” என்ற பதில் அவசர அவசரமாக ேபானது. அடுத்த ேகள்வியின் நளீம் அதிகமாய்இருந்தேதா இல்ைல ெசால்லப் ேபாகும் பதிைல அம்மா எப்படி எடுத்துக் ெகாள்வாேளா என்றேயாசைனயில் ேதாய்ந்தேதா “இந்த வாரம் நான் மட்டும் ஊருக்கு வேரன்” என்றான் விஜய்.

அதன் பின்னர் அங்ேக ேகள்விக்குப் பஞ்சமாய் ேபாய் விட ஒரு கனத்த ெமௗனம் நிலவியது.

அைமதிைய விஜய்ேய கைலத்து “அம்மா, ெகாஞ்சம் புாிஞ்சுக்ேகாங்க” என்றான் இைறஞ்சுதலாக.அவன் அந்த வாக்கியத்ைத முடித்த அந்த ெநாடி ெதாைலப்ேபசி ேவகமாய் ைகமாறியது விஜய்க்குபுாிந்தது. “என்னடா, இங்க எப்ப வருகிறாய்?” என்று தந்ைத வீரராகவன் கர்ஜித்தது அடுத்தஅைறயில் இருந்த தைலைம மருத்துவருக்ேக ேகட்டது என்றால் விஜயின் காதுகைளப் பிளந்தது.

“சனிக்கிழைம காைலயில ஏழு மணி வாக்கில கிளம்பிேறன்பா. ஒன்பது மணிக்கு முன்னாடி அங்கஇருப்ேபன்” என்று அவன் பயண விபரம் ெதாிவித்ததும்

“ஏன் ெவள்ளிக்கிழைம ராத்திாிேய வர ேவண்டியது தாேன? அங்க என்ன ெவட்டி முறிக்கிறாய்?கிளினிக் முடிந்த ைகேயாடு ராமநாதபுறத்திேலேய பஸ் ஏறுவது தாேன?” என்றார் வீரராகவன்.

“மாமா சனிக்காைலயில ேசரன்ல தான் வருவாங்க. அவங்க வீட்டுக்கு வந்ததும் தான் கிளம்ப முடியும்”என்றதும் தாயிடம் தான் மட்டும் வருகிேறன் என்ற விஷயத்ைதக் கூறிய ேபாது நிலவிய அைமதிக்குசற்றும் ெபாருந்தாத வைகயில் இப்ேபாது தந்ைத அவைன வார்த்ைதகளால் கடித்துக் குதறினார். அந்தவார்த்ைதகள் குத்தடீ்டிகளாய் மாறி அவன் ெநஞ்சத்தில் இருந்த புண்ைணக் கிளறிவிட்டு ரத்தம் வடியெசய்தது.

ஒரு நிைலக்கு ேமல் அவரது வார்த்ைதகள் ஏற்படுத்திய வலிைய ெபாறுக்கமுடியாமல் “ப்ளஸீ் பா”என்று அவன் ெகஞ்ச, அவனது ெபரும் ெதால்ைலயாய் இருந்த ெதாைலப்ேபசி ைகமாறி “அம்மாநாைளக்குப் ேபசுேறன் விஜய். இப்ேபா வீட்டுக்குக் கிளம்பு. ஏற்கனேவ ெராம்ப ேலட் ஆகிடுச்சு.ைவக்கிேறன்” என்று கத்தாித்தாற்ேபால் ேபசிவிட்டு ைவத்தார் அவனின் தாயார் துளசி.

துளசி என்ற ெபயருக்கு ஏற்ப மனதில் தூய எண்ணங்களும், ெசால்லிலும் ெசயலும் மற்றவைரபுண்படுத்தாத பண்பும் நிைறந்த தாைய எண்ணியதும் அவர் மடியில் தைல ைவத்துப் படுத்துக்ெகாள்ளேவண்டும் என்ற எண்ணம் கட்டுகடங்காமல் ெபருகியது.

சனிக் கிழைம கிளினிக் ேவைல முடித்துவிட்டு வந்ததும் அம்மா ைகயால் உணைவப் பிைசந்துசாப்பிட்டுவிட்டு அப்படிேய அவள் மடியில் படுத்து உறங்கிவிடேவண்டும் என்று நடக்காமல் ேபாகப்ேபாகும் ஒன்ைற மனதில் குறித்துக் ெகாண்ேட தன் அைறைய விட்டு ெவளிேய வந்தான்.

அந்த தனியார் மருத்துவமைனயின் வரேவற்பில் இருந்த நர்ஸிடம் அைறைய சுத்தம் ெசய்துைவக்குமாறு கூறியவன் ேமலும் சில ேவைலகைள அவர்களுக்குப் பணித்துவிட்டு, அடுத்த நாளின்சிகிச்ைசக்காக முன் பதிவு ெசய்திருந்ேதார் பட்டியைல வாங்கிக் ெகாண்டு மருத்துவர்களுக்கானபார்கிங்கில் நிறுத்திைவக்கப் பட்டிருந்த தன் ஹேீரா ேஹாண்டா பாஷைன ேநாக்கிச் ெசன்றான்.

அதில் சாவிைய நுைழத்து, சாைலயில் அைத ேகாயம்புத்தூாின் சாைலகளில் ெசலுத்திய ேபாது, மனம்குன்னூாின் சாைலகளில் பயணித்து அவைன வீட்டிற்கு அைழத்துச் ெசன்றது.

தாயிடம் ெசன்ற எண்ணங்கள் முைறேய தந்ைதயிடம் ேபாய் முட்டி நின்றன. இரண்டு மாதங்கள்முன்பு வைர அவைன அவர் கடுைமயாக திட்டியேத இல்ைல.

குன்னூர் அருேக உள்ள ஒரு மைலவாழ் கிராமத்ைத ெசாந்த ஊராக ெகாண்ட வீரராகவன்-துளசிதம்பதியருக்கு ஒற்ைற பிள்ைளயாய் பிறந்த விஜய்ஆனந்த் தாயின் ெசல்லமாய் இருந்தான் என்றால்தந்ைதைய தன் படிப்பின் மூலமாக ெபருைமப்படுத்தினான்.

அதிகப் படிப்பறிவில்லாத அந்த கிராமத்தில் மருத்துவப்படிப்பு (பல் மருத்துவேம என்றாலும்வீரரகாவனுக்கு அதில் ெபருைம தான்!) முடித்த தன் மகன் அவருக்குப் ெபாிய ஹேீராவாகத் தான்ெதாிந்தான்.

அதிலும் படிப்பிற்காகவும் வீட்டிற்காகவும் வாங்கிய கடைன அைடப்பதற்காக வார நாட்களில்ேவைலக்குச் ெசல்வேதாடு நிறுத்திவிடாமல் வார இறுதியில் தங்கள் கிராமத்திற்கு வந்து இலவசமாய்மருத்துவம் ெசய்வதில் அவருக்கு ெநஞ்சம் ெகாள்ளா ெபருைம தான்!

இலவச சிகிச்ைசேயாடு நிறுத்திக் ெகாள்ளாமல் தனக்குத் ெதாிந்த மற்ற மருத்துவர்கைளயும் மாதம் ஒருமுைற அைழத்து வந்து மகன் நடத்தும் மருத்துவ முகாம்களிலும், விழிப்புணர்வு ைமயங்களிலும்அவேர நிைறய முைற பங்கு ெகாண்டு, மகன் ெசால்லும் கருத்துக்கைள எளிேயாருக்கு விளங்கும் படிஅவர்கள் பாைஷயில் எடுத்துைரத்திருக்கிறார்

எல்லாவற்ைறயும் விட அவனது அைமதி அவைர வியக்க ைவத்திருக்கிறது. தாட்பூட் என்றிருக்கும்தன்னுக்கு எதிர்மாறாய் எந்தெவாரு ெசயலிலும் நிதானம் ெபாறுைம என்றிருப்பவன் தாயின் ேநர்வாாிசு என்று அதற்கும் ெபருைமபட்டவர் தான் ராகவன்.

படபடப்ைப ெவளிக்காட்டி, மனம் ேநாகடிக்கும் வார்த்ைதகைள ேயாசைனயின்றி ெவளியிடாமல் ஒருஅழுத்தமான பார்ைவேயாேடா அல்லது ஒற்ைறயாய் இருந்தாலும் கூர்ைமயாய் ெவளிேயறிஎதிராளியின் ேகாபத்ைதத் தூண்டாமல் குன்றைல அதிகப்படுத்தும் சாமர்த்தியத்ைத வாய் விட்ேடவியந்திருக்கிறார்.

அந்த வியப்பின் விைளவாய் “இப்படி அைமதியாேவ இருக்கிேயடா. உன்கிட்ட ைவத்தியம் பார்க்கவர ஆளுங்க கிட்டயாவது ேபசுவியா? ேபசினா தாேன அவங்களுக்கு என்ன பிரச்ைனன்னு புாியும்?”என்று தனக்கு எழுந்த சந்ேதகத்ைத அவன் முதுகைல பல் மருத்துவம் படிக்கும் ேபாது ேகட்டவருக்குஅப்ேபாது ஒரு புன்சிாிப்ேப பதிலாக வந்தது.

அந்த புன்சிாிப்பின் பின்னால் ஒளிந்திருக்கும் ரகசியத்ைத அவர் அவனது ேவைலையக் கண்ெகாண்டுபார்த்தேபாது வார்த்ைதயின்றிேய புாிந்துெகாண்டார். தனக்குத் ேதைவயான விவரங்கைளஎந்தவிதமான முரட்டு ேநாயாளியிடமிருந்து கூட வாங்கிவிடும் தன்ைம அவனுக்கு இருந்தது என்பைதஉணர்ந்தவர் மைனவியிடம் ெசன்று “உன் பிள்ைள ேலசா சிாிச்சு, மிதமா நாலு வார்த்ைத ேபசினாகாட்டுக் கத்தலா கத்துற ஆள் கூட அடங்கிடுறான். அேத நான் ெபருசா சிாிச்சு அவைன என்ன தான்தாஜா பண்ணலும் ம்ஹூம்ம்ம்….” என்று அலுத்துக் ெகாள்வது ேபால சிாித்தைதயும், அதற்குத் தான்“நஙீ்க ெசஞ்ச தாஜாேவாட லட்சணம் அப்படி இருந்திருக்கும். என் ைபயன்கிட்ட பாடம் படிங்க”

என்று அவைர வாாியைதயும் முகம் ெஜாலிக்க துளசி ெசான்னைத இன்னும் அவன் மறக்கேவஇல்ைல.

தன்னிடம் இல்லாவிட்டாலும் பிறாிடம் ெவளிப்பைடயாய் அவைனக் ெகாண்டாடிய தந்ைதக்குஎதிர்மாறாய் தாய் அவனது ெவற்றிகைள முகர்ந்தாலும் அப்ேபாைதக்கு ஓாிரு வார்த்ைதகைளெசால்லிவிட்டு இன்னும் அவன் ெசய்ய ேவண்டியது நிைறய இருக்கிறது என்ற அறிவுைரேயாடுநிறுத்திக் ெகாண்டுவிடுவார்.

அதுவும் கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாய் மகனின் ேவதைனைய தனதாய் எடுத்துக் ெகாண்ட அந்தத் தாய்அவனுக்கு ேமலாய் துடித்துப் ேபாய் இருக்கிறார் என்று கூறினால் மிைகயாகாது.

ஆனால் அவன் மனைத அாித்த ேவதைனயின் சாயைலக் கூட உணராத வீரராகவன் இரண்டுமாதத்திற்கு முன்னர் அதற்கு அவன் ஒரு தரீ்வு கண்ட ேபாது ெவகுண்ெடழுந்துவிட்டார். அந்தநாளிலிருந்து விஜய் என்ன ெசய்தாலும் குற்றம் என்றவர் அவைன வார்த்ைதகளால் சுட ஆரம்பித்தார்.அவைனச் ெசான்னால் கூட பரவாயில்ைல… ஆனால் அவேரா…..

இன்ைறக்கு அவர் ேபசிய ேபச்சுகைள மனம் திரும்ப சுைவக்க எத்தனித்த ேபாது ெவகுவாக முயன்றுஅதிலிருந்து ெவளி வந்தவன் ஏேதா நியாபகம் வந்தவனாக வழியில் இருக்கும் ATM ஒன்றில் இறங்கிேவண்டிய பணம் எடுத்துக் ெகாண்டு வீட்டின் திைசயில் உடல் மட்டுமல்லாது மனதின் பயணத்ைதயும்துவக்கினான்.

இனிய நிைனவுகள் பாதியும் துக்கங்கள் மதீியுமாய், விஜய் துடியலூாில் இருக்கும் தன் வீட்டிற்குவந்தைடய அைர மணி ேநரம் பிடித்தது.

வீட்ைட அைடந்ததும் ெவளிக்கதைவத் திறந்துெகாண்டு உள்ேள நுைழந்தவன் என்ன ேவகத்தில்ைபக்ைக ஒட்டிக்ெகாண்டு வந்தாேனா அேத ேவகத்தில் அைத விட்டு இறங்கி, அந்த அவசரத்திலும்அைத ஒழுங்காக பூட்டிவிட்டு திறந்த ெவளிக்கதைவ கவனமாக சாற்றி, பூட்டு ேபாட்டான்.

வீட்டின் கதவுகைளத் தன் சாவிையக் ெகாண்டு திறந்தவன் உள்ேள நுைழந்த ேபாது பளிெசன்றெவளிச்சம் ெவளியில் தவழ்ந்த இரைவ உள்ேள பகலாக்கிக் ெகாண்டிருந்தன. விளக்குகளின்ெவளிச்சம் ேபாதாது என்று ெதாைலக்காட்சியும் தன் பங்கு ெவளிச்சத்ைதக் ெகாடுத்து, கூட பாடல்ஒன்ைறயும் பாிசாக ெகாடுத்தது. இைவெயல்லாம் கண்ணில் பட்டாலும் மனதில் பதியாமல் ேபாகெமல்ல ேசாபாவில் சுருண்டு படுத்திருந்த ஜவீனிடம் ெசன்றான்.

உள்ளம் உருக அவனது ைககளின் ெதாடுைகயில் “ஆஆஆ” என்ற அலறல் ேகட்டது!

*****************************************

பாகம்-2

“ஆஆஆ” என்று வந்த அலறல் தன்ைன பாதிக்கேவ இல்ைல என்பது ேபால, “கண்ணம்மா, விஜய்டாகுட்டு” என்று ெகஞ்சிக் ெகாஞ்சி படுத்திருந்த வினயாவின் கன்னங்கைளத் தட்டியவன், இன்னமும்அவள் முகத்தில் அரண்ட பாவைனையக் கண்டதும் “நான் தான்டா, மாடில ரூம்ல ேபாய்படுத்துக்கலாம். எழுந்திரு” என்று அவள் ைகப் பற்றி எழுப்ப முயன்றான்.

ெமாட்டாய் இருந்த விழிகைள மலர்த்தி விஜய் தான் என்று கண்டுெகாண்டவள் “ம்ம்ம்ம். தூக்கம்”என்ற சிறு முனங்களுடன் மணீ்டும் ேசாபாவிற்குள் முடங்கினாள்.

“ச்சு, ெசான்னாக் ேகட்கணும். ேமல ேபாய் ெபட்ல படுத்துக்கலாம்” என்று தன் முயற்சிைய விஜய்ெதாடரவும் சற்று ேநரத்தில் தன் வழிக்கு வந்தவைள இடுப்பில் ைக ேபாட்டவாேற ேதாளில் சாய்த்துக்ெகாண்டு, மாடிப்படி ஏறியவனின் கழுத்ைத அவளது ைககள் ேலசாக வைளக்கவும், ஒரு ெநாடிக்கும்குைறவாக ெநஞ்சம் தடுமாறியவன், சட்ெடன நிதானித்து “ெராம்பத் தூக்கமா? சாப்பிட்டீங்க தாேனவினு ேமடம்?” என்றான் சிறு சிாிப்புடன்.

தூக்கத்தின் ஊேடேய “ம்ம்ம் சாப்பிட்ேடன்” என்றவள் சட்ெடன “ம்ஹூம்ம்ம், சாப்பிடல” என்றாள்தைலைய மறுப்பாக அைசத்து.

“என்னமா, சாப்பிடுன்னு ெசால்லிட்டுத் தாேன ேபாேனன். ப்ச்… சாி இரு… நான் ேபாய் தட்டுலேபாட்டு எடுத்துட்டு வேரன்” என்று வருந்தியவாேற அவேளாடு மணீ்டும் கழீிறங்கினான்.

“உங்களுக்கும் ேசர்த்து எடுத்துட்டு வாங்க விஜி” என்று அந்தத் தூக்கக் கலக்கத்திலும் அவள் கூற,அதற்கு ஒரு சிறு தைல அைசப்ைபேய விஜய் பதிலாகக் ெகாடுத்ததும், சைமயலைறைய ஒட்டி இருந்தசாப்பாட்டு அைற வைர ெசன்றவள் “ஹ்ம்ம், நாம ேசாபால உட்கார்ந்து சாப்பிடாலாம் விஜி”என்றுவிட்டு அவன் ைககளிலிருந்து நழுவி ெதாைலக்காட்சி முன்னர் அமர்ந்தாள்.

ஒரு புன்னைகயுடேன தான் மாைல கிளினிக் ெசல்வதற்கு முன்னர் ெசய்து ைவத்துவிட்டுப் ேபானஉணைவயும் தண்ணைீரயும் தட்டு மற்றும் டம்பளாின் துைணேயாடு எடுத்துக் ெகாண்டு ெசன்றான்விஜய்ஆனந்த்.

அவன் அருேக அமர்ந்ததும் அவைன ஒட்டி அமர்ந்து ெகாண்டவள் அவன் ேதாளில் தைல சாய்த்துக்ெகாண்டாள். “ஏன்டா சாப்பிடாம இருந்தஙீ்க?” என்ற ேகள்விேயாடு முதல் வாய் உணைவ ஊட்ட,“ப்ச், எனக்குத் தனியா சாப்பிட ஒரு மாதிாி இருந்துச்சு” என்றவளின் கன்னங்களில் ஒரு ெமல்லியவருடல் நடத்தினான் விஜய். மயிலிறகு ேபான்ற அந்த வருடல் காதலிலா? பாசத்திலா?

அத்தைன ேநரம் உயிருடன் இருந்த ெதாைலக்காட்சிக்குத் தற்காலிக மரணம் நிகழ்ந்திருப்பைதக்கண்ட விஜய், “டிவி பார்க்கைலயா வினு? நான் கூட ந ீடிவி பார்க்கத்தான் ேசாபாவுக்கு வந்ேதன்னுநிைனச்ேசன்” என்றான் இடது ைகயால் ெதாைலக்காட்சிைய உயிர் ெபற ெசய்து ெகாண்ேட.

“நஙீ்க தான் இருக்கஙீ்கேள” என்ற மூன்று வார்த்ைதகளில் பலவிதமான அர்த்தங்கள்ெபாதிந்திருந்தாலும் அன்னப்பறைவப் ேபால வினயா அவைன மிஸ் பண்ணி இருக்கிறாள் என்றஅர்த்தத்ைத மட்டுேம விஜய் எடுத்துக் ெகாண்டான்.

இரண்டு இட்லிகைள மறு ேபச்சின்றி அவன் ெகாடுக்க ெகாடுக்க உண்டவள் அதன் பின்னர்“எனக்ேக ெகாடுத்துட்டு இருக்கஙீ்க? நஙீ்களும் நடு நடுல சாப்பிடுங்க” என்று அவனுக்குஅறிவுறுத்தினாள். ஒருவழியாக மூன்று இட்லிகைள அவைளக் ெகஞ்சிக் ெகாஞ்சி (மிஞ்சி,மிரட்டெவல்லாம் நம்ம ஹேீராக்குத் ெதாியாததால் அந்த ஆயுதங்கைள அவர் பயன்படுத்தவில்ைல)அவளது வயிற்றுக்குள் அைடத்தவன் “ேமல ேபாய் படு வினு. நான் பால் கலந்து எடுத்துட்டு வேரன்”என்றுவிட்டு சாப்பிட்ட பாத்திரங்கைள எடுத்துக் ெகாண்டு சைமயலைற ேநாக்கிச் ெசன்றான்.

கேீழ ஒரு வரேவற்பைற, சைமயலைற, அைத ஒட்டிேய சாப்பாட்டு அைற என்றிருந்த இருதள(duplex) வீட்டில் மாடியில் ஒரு கூடமும், இரு அைறகளும், அவற்றுள் ஒன்றில் பால்கனியும்இருந்தன.

அவனது ெசாற்படி ேசாபாவில் இருந்து எழுந்தவள் ெதாைலக்காட்சிக்கு சிறு ஓய்ைவக் ெகாடுத்தேதாடுநில்லாமல் பிரகாசமாய் மின்னிக் ெகாண்டிருந்த விளக்குகைள ெவளிேய கனிந்திருந்த இரவிற்குஏதுவாக அைணத்துவிட்டு, “கதவு பூட்டிடீங்களா விஜி?” என்று ேகட்டு அவனது பதிலில் திருப்திெபற்ற பின்னேர மாடிேயறிச் ெசன்றாள்.

அவளுக்கு “ஹான் பூட்டிட்ேடன் வினுமா” என்ற பதிைலக் ெகாடுக்கும் ேபாேத தான் வருவதற்குமுன்னர் அவளிருந்த நிைல மனதில் ஓடி மைறந்தது. “ெபாறுப்பு இருக்கத் தான் ெசய்கிறது,இருந்தாலும் ஓாிரு சமயம் அவளது ேசாம்ேபறித் தனம் அைத மிஞ்சி விடுகிறேதா? ேசாம்ேபறித்தனமா? வினுவிற்கா? ஹ்ம்ம்… ஒருேவைள அவள் ெசால்லாமல் விட்டது ேபால தனியாக இருட்டில்இருக்க பயமாக இருந்தேதா? இந்த பயம் எப்ேபாது ேபாகுேமா? ” என்று ஒரு ெபருமூச்ைச அவன்ெவளிேயற்றி முடித்தப்ேபாது, அந்த மூச்சின் சூட்டிற்ேகற்ப பாலும் சூடாகி இருந்தது.

அவன் அைறக்குள் நுைழந்தேபாது கட்டிலில் ேபார்ைவக்குள் முடங்கி இருந்தாள் வினயா. “வினு,இந்தா” என்று அவளிடம் ஒரு கண்ணாடி டம்ப்ளைர ெகாடுத்தவன் அவள் ெசாட்டுவிடாமல் அைதக்குடிப்பைத ஒரு கனிேவாடு பார்த்துக் ெகாண்டிருந்தான்.

பாைல அருந்தி முடித்ததும் இடது புறங்ைகயால் வாையத் துைடத்தவள் படுக்க எத்தனிக்கேவ,ேவகமாக அவைளப் படுக்க விடாமல் தடுத்தவன் “முதல ேபாய் ைநட் டிரஸ் ேபாட்டுக்ேகா. அதுக்குஅப்புறமா பல் விளக்கிட்டுத் தான் படுக்கணும்” என்று அவைள நிமிர்த்தினான்.

“ம்ம்ம், நஙீ்க தாேன ேபாய் படுத்துக்ேகான்னு ெசான்னஙீ்க, இப்ேபா ேபச்ைச மாத்துறஙீ்க” என்றுசிணுங்கேலாடு கட்டிைல விட்டு இறங்கியவள், கால்கைள சிறு பிள்ைள ேபால் உைதத்தேதாடுநில்லாமல் அவைன ஒரு அடி ைவக்கவும் ெசய்தாள்.

அடித்தாலும் உைதத்தாலும் என் காாியம் தான் எனக்கு முக்கியம் என்பது ேபால் வினயாவிற்கு இரவுஉைட ஒன்ைற அவளது அலமாாியில் இருந்து எடுத்துக் ெகாடுத்தவன், அவள் மாற்றியதும் பிரஷில்ேபஸ்ட் ைவத்து நடீ்டி, அவள் பல் துலக்கியதுேம அவள் தைல அந்தப் பஞ்சு ெமத்ைதயில் சாயஅனுமதித்தான்.

தனது ேபார்ைவக்குள் ெசன்றவள், விஜய் அைறைய விட்டு ெவளிேயற முற்படவும் “விஜி, என்கூடேவ படுத்துேகாங்கேளன் ப்ளஸீ். ேநத்திக்கு ைநட் திடீர்னு முழிப்பு வந்து உங்கைளத் ேதடிவந்தப்ப ஊஞ்சல முட்டிக்கிட்ேடன். ப்ளஸீ்” என்று காரண காாியம் விளக்கி ேகாாிக்ைகையமுன்ைவக்கவும் சற்று தயங்கியவன், “சாி வினுமா, நான் ேபாய் குளிச்சு, டிரஸ் மாத்திட்டு படுக்கவேரன்” என்று விட்டு தன் அைறக்குள் ெசன்றான்.

இந்த இரண்டு மாதங்களில் வினயா இப்படி ேகட்பது இது தான் முதல் முைற என்பதற்காகசந்ேதாஷப்படுவதா? தாங்கள் இருவைரயும் எந்த நிைலைமயில் ைவத்ததற்கு இைறவைனப்பழிப்பதா? இதற்கு ேமல் வாழ்க்ைக எந்த திைசயில் ெசல்லுேமா என்று ேயாசிப்பதா? என்றுவிஜய்க்குப் புாியவில்ைல.

வாழும் இந்த ெநாடிேய நிஜம்! நிகழ்ந்து முடிந்த பிற்காலத்ைதயும், நிகழப் ேபாகும் முற்காலத்ைதயும்எண்ணி மனம் ேநாவைதவிட, நிகழ்ந்து ெகாண்டிருக்கும் இந்த ெநாடிைய நன்றாக, மனதிற்குநிைறவாக வாழலாம் என்ற முடிேவாடு உைட மாற்றி அவன் வினயா உறங்கிக் ெகாண்டிருந்தஅைறக்குள் ெசன்றேபாது, முகத்தில் எந்த ஒரு களங்கமுமின்றி ஒரு குழந்ைத ேபால் படுத்திருந்தவைளெநஞ்ேசாடு அைணத்துத் தாலாட்ட ேவண்டும் என்ற ஆவல் ஊற்றாய் ெபருகியது. எழுந்த ஆைசையஅவன் அடக்க, ஆண்டவேனா அன்ேற அந்த ஆைசைய நிைறேவற்றி ைவத்தான்!!

அவள் அருகில் படுத்தவன் ெமல்ல ெமல்ல தன்னிடம் ஒண்டியவளின் முதுைக வருடிக் ெகாடுத்தவாேறசற்று எழுந்து சாய்ந்தமர்ந்திருந்தான். தன் ேமல் பட்ட அவளது ேமனி ெகாடுத்த நிம்மதிேயா அவன்கண்களில் என்ைறக்குமில்லா திருநாளாய் இன்று சகீ்கிரேம தூக்கம் குடிெகாண்ட ேபாது வினு அவன்மார்பில் சாய்ந்து ெகாண்டாள்.

ெநஞ்சத்தின் ஆைசைய நிைறேவற்றும் வைகயில் அந்த சந்தர்ப்பம் அைமய அவள் ெநஞ்ேசாடுஅைணத்து ெநற்றியில் முத்தமிட்டவன் சற்று ேநரத்தில் மணீ்டும் தூங்கிப் ேபானான்!

வழக்கமான ஐந்தைர மணி துயில் எழுதல் மாறி, முதல் நாள் கிைடத்த சிறு நிம்மதியில் அடுத்த நாள்காைல ஆறு மணிக்கு விழித்த விஜய்ஆனந்த் எப்ெபாழுதும் ேபால வினயாவின் ெநற்றியில் இதழ்ஒற்றிவிட்ேட அந்த நாைளத் துவக்கினான்.

காைல ேநர ஜாக்கிங் முடித்துவிட்டு ேகாயம்புத்தூாின் அதிகாைல குளிருக்கு ஏற்றபடி கடுங்காப்பிஒன்ைறக் கலந்து குடித்தவன் அன்ைறய நாளிதைழ அலசியபின்னர் மதிய உணவிற்ெகன ைரஸ்குக்காில் சாதம் ைவத்த ைகேயாடு, வினுவிற்குப் பிடித்த உருைளக்கிழங்கு வறுவைல ெசய்துவிட்டுேமேல ெசன்றான்.

வினயா படுத்திருந்த அைறக்குள் அதாவது அவன் அைறயாக முன்பிருந்து, இரண்டு மாதங்களாகவினயாவின் அைறயாகயிருந்து, ேநற்றிரவு இருவரது அைறயாக மாறிய அந்த அைறக்குள் நுைழந்து“வினு எழுந்திரு, காேலஜ் கிளம்ப ேலட் ஆகிடும்” என்று ஆரம்பித்து “ந ீஇப்ப எழுந்து வரல, நான்காேலஜ்ல ட்ராப் பண்ண மாட்ேடன். ந ீதான் பஸ் பிடிச்சுப் ேபாகணும்” என்ற அறிவிப்ைப சத்தமின்றிேகாபமின்றி நிறுத்தி நிதானமாக அவன் கூறியதும் வாாிச் சுருட்டி எழுந்து ெகாண்டாள் வினயா.

எழுந்தவளுக்கு காைல வணக்கம் ெசால்லி, அவைளக் குளிக்க ஏறகட்டிய பின்னர், அவன்ேவைலக்குக் கிளம்பச் ெசன்றேபாது புத்தம்புது மலைரப் ேபால ெவளிேய வந்த வினயாைவக்கண்டவனுக்கு உள்ளம் தடம் புரண்டது. தடம் புரண்ட ெநஞ்சம் எந்த விதமான ேசதாரத்ைதயும்ஏற்படுத்தும் முன்னர் சுதாாித்து அப்ேபாைதக்கு ஏதுவான தண்டவாளத்தில் ெநஞ்செமனும் ரயிைலபயணிக்க விட்டான் விஜய்ஆனந்த்.

அவைனத் தடுமாற ைவத்த அேத மலர் அவைன வருந்தவும் ைவத்தது. ெவளித்ேதாற்றத்தில் புதுமலராய் காட்சியளித்தாலும் மனதால் இந்தப் புது மலர் இன்னும் தன்னகுள்ேளேய ஒடுங்கிக் ெகாண்டு

ெமாட்டகாேவ இருக்கப் பார்க்கிறேத? விாிந்து மனம் வீசினால் சந்ேதாஷப் படும் ெநஞ்சங்கள் நிைறயஇருக்கும் ேபாது… அந்தக் காலம் கனிய காத்திருப்பைதக் காட்டிலும் அதற்கான முயற்சிகைளமைறமுகேவனும் எடுக்க ேவண்டும் என்ற அவனது குறிக்ேகாைள இப்ேபாது ஒரு முைற நிைனவுகூர்ந்தான் விஜய்ஆனந்த்.

காதில் ஒற்ைற கல் ைவத்த சின்னத் ேதாடு, கழுத்தில் ஒரு ெசயின், இடது ைகயில் கடிகாரம், வலதுைகயில் மந்திாித்து கட்டிய ஒரு கருப்பு கயிறு என்று இவற்ைறத் தவிர மிதமான நலீ வண்ணத்தில் ஒருகாட்டன் சல்வார் என்று வானுலக ேதவைத ேபால் கிளம்பிய வினயாவின் வசகீரத்தில் ஒன்றும்குைறயிருக்கவில்ைல. என்ன தான் முகம் கைலயாக இருந்தாலும் அைத மின்னச் ெசய்வது கண்களில்இருக்கும் ஒளியல்லவா? அதற்குப் பதிலாக அங்ேக வலியிருந்தது தான் விஜைய இப்படி நிைனக்கைவத்தேதா? யாமறிேயன் பராபரேம!

இருவரும் உணவு ேமைடக்கு ஒன்றாக ெசன்று காைல உணவாக பிரட்ைடயும் முட்ைடஆம்ேலட்ைடயும் சாப்பிட்டேபாது ெமௗனேம அங்ேக ெமாழியானது. ஒவ்ெவாரு வாய் பிரட்டுக்கும்வினயா ஒரு வாய் தண்ணி குடிக்கேவ “என்னடா, பிரட் ஓவர் ேடாஸ்ட் ஆகிடுச்சா? ேவற ேபாட்டுத்தரட்டுமா?” என்று வினவினான் விஜய்.

“இல்ல இல்ல ேவண்டாம்” என்று அவசரமாக மறுத்தவள் ஒன்றும் ெசால்லாமல் ைவத்திருந்த இரண்டுபிரட் துண்டுகைள அைர மணி ேநரம் உண்டாள்.

அவள் முதல் துண்டின் பாதிைய முடித்தப் ேபாேத தனது உணைவ முடித்திருந்த விஜய் இருவருக்கும்மதிய உணைவ பாக் ெசய்ய ஆரம்பித்தான்.

தனக்கு தயிர் சாதமும், வினு தயிர் உண்ணமாட்டாள் என்பதால் தாய் ெசய்து ைவத்துவிட்டுப் ேபானதக்காளி ெதாக்ைக கலந்து தக்காளி சாதமும் கிளறிய விஜய் சைமயலில் புலி என்று நஙீ்கள்நிைனத்தால் மிகவும் தவறு.

வினு இந்த வீட்டுக்கு வரும் வைர காைல, மதிய உணவுகைள, தான் ேவைல ெசய்யும் P.S.GInstitute of Medical Sciences and Research வளாகத்தில் அைமந்திருக்கும் காண்டீனில் முடித்துக்ெகாள்பவன், இரவு உணைவ ஏதாவது ேஹாட்டலிேலா அல்லது ெமஸ்ஸிேலா முடித்துக் ெகாள்வான்.

ஆனால் இப்ேபாேதா ெவளி உணவுகைள விரும்பும் வினுவிற்காக தான் அவன் சைமப்பேத!குழப்பமாக இருக்கிறதா? ெவளி உணவுகைள விரும்பினாலும் யாரது துைணயுமில்லாமல் அவள்தனியாக ெசன்று வாங்கேவ மாட்டாள் எனும் ேபாது எங்ேக சாப்பிடுவது? இந்த காரணத்திற்காகதான் தன்னால் முடிந்த அளவு அவளுக்குப் பிடித்தைத ெசய்து ெகாடுத்துக் ெகாண்டிருக்கிறான்.

துளசி ெசால்லி ைவத்துவிட்டுப் ேபானதன் விைளவாக அருகிலிருக்கும் ஒரு ெமஸ்ஸில் ஒருவாரத்திற்குத் ேதைவயான இட்லி மாவு அைரத்துக் ெகாடுத்தனர் என்பதால் விஜய்க்கு இரவு சைமயல்கடினமாக இருந்ததில்ைல.

தனக்குத் ெதாிந்த வைகயில் ஆம்ெலட்டும், மதியத்திற்கு ஒரு காயும் ெசய்வதற்குள்ேள தாைய பத்துமுைறேயனும் வியந்து தள்ளும் விஜய் சைமயல் ெசய்வதற்காக அலுத்துக் ெகாண்டேதா வருந்தியேதாஇல்ைல. வினுவின் நலனுக்காக ெசய்யும் ஒரு ெசயலுக்கு அவன் எப்படி வருந்துவான்? அதுவும்அவளது சந்ேதாஷேம தன் வாழ்க்ைக இன்றிருக்கும் அவனா? உலகம் மாற்றி சுற்றெதாடங்கிவிடாது?!

தன் ேவைலைய அவன் முடித்த ேபாது கூட வினயா அவளது உணைவ முடித்திருக்கவில்ைல.“கஷ்டமா இருந்தா வச்சிடு கண்ணம்மா, வழியில ஏதாவது ேஹாட்டல் சாப்பிட்டு ேபாகலாம்” என்றுஅறிவுறுத்தியதும் “ம்ஹூம், தட்டில ைவச்சைத சாப்பிடாம ெகடுத்தா அண்ணி திட்டுவாங்க. இேதாமுடிச்சுட்ேடன்” என்றவள் ேவகேவகமாக பிரட்ைட வாய்க்குள் அ ைட த்துக் ெகாண்டாள்.

“நாைளக்கு ெமஸ்ல இருந்து சாப்பாடு வந்துடும்டா வினு, திங்கட்கிழைமல இருந்து உனக்கு ேவறடிபன் பண்ணித் தேரன். அப்படி இல்ைலனா ெகாஞ்சம் சகீ்கிரம் கிளம்பி இரண்டு ேபரும் ெவளிேயசாப்பிட்டுப் ேபாகலாம். ஓேக?” என்றான் அவள் மனமறிந்தவன் ேபால.

“ேவணாம் விஜி, இதுேவ ேபாதும். இதுக்ேக உங்கைள ெராம்ப கஷ்டப்படுத்துேறேனான்னு கில்டியாஇருக்கு” என்று ெசான்னேபாது அவளது கண்களில் இருந்த வலி மைறந்து அங்ேக கண்ணரீ் நிரம்பிவழிந்தது.

“ச்ேச ச்ேச, என்னடா வினு இது?” என்று ெசய்து ெகாண்டிருந்த ேவைலைய விட்டுவிட்டு அவளருகில்விஜய் வரவும், ைககைள அவன் இடுப்ைபச் சுற்றி படரவிட்டு அவனது வயிற்றில் முகம் புைதத்தவள்அவனது சட்ைடைய ஈரமாக்கினாள். கண்கள் அதுபாடு கண்ணைீர சுரக்க, உதடுகள் தன் பங்காக“ேதங்க்ஸ் விஜி” என்ற வார்த்ைதகைள சுரந்துெகாண்ேட இருந்தன.

“அழக்கூடாதுடா வினு, ப்ளஸீ் விஜய்க்காக. ந ீஅழுதா எனக்கு ெராம்ப ெராம்ப கஷ்டமா இருக்குடா”,“நான் தான் கண்ணம்மா உனக்கு ேதங்க்ஸ் ெசால்லணும்” என்று அவளது முதுைக வருடிக்ெகாடுத்தவாேற அவன் சமாதானப்படுத்தியேபாதும் அவளது அழுைக குைறய பத்து நிமிடமானது.

ஒருவாராக அவளது அழுைக குைறந்ததும் ஒரு டம்பளர் தண்ணைீரக் ெகாடுத்து அவைள ஒருநிைலக்குக் ெகாண்டு வந்தவன் “கிளம்பலாமா வினு? காேலஜ் ேலட் ஆகிடுச்ேச” என்று அவைளதுாிதப்படுத்தி வீட்டிலிருந்து கிளம்பினான்.

அவைள “PSGR Krishnammal College for Women” வளாகத்தில் இறக்கிவிட்டவன் ஐந்ேத நிமிடதூரத்தில் இருக்கும் தன் ேவைல இடத்திற்குச் ெசன்றான்.

வினு படிக்கும் B.Sc Bio-Technology ேகார்ஸ் ஒன்றும் குைறவில்ைல என்றாலும் என்ன மாதிாிநிைலயில் இருக்கேவண்டியவள், அவளது மனநிைலயின் விைளவாக இந்தப் படிப்ைப படிக்கிறாள்என்று எப்ேபாதும் ேபால் இன்ைறக்கும் எண்ணாமல் இருக்கவில்ைல விஜய்!

அதன் பிறகு அன்ைறய நாள் ஒரு சாதாரண நாளாக கழிய, மாைல வினுைவ வீட்டில் விட்டுவிட்டுகிளினிக் ெசன்றான் விஜய் ஆனந்த்.

மறுநாள் காைல ேசரனில் வந்திறங்கிய வினுவின் தந்ைத ைவரவைன ரயில் நிைலயம் ெசன்றுஅைழத்து வந்தவன், தந்ைதயும் மகளும் நடத்திய பாச மைழயில் நைனந்து விட்டு குன்னூர் கிளம்பிச்ெசன்றான்.

“துளசிம்மாைவக் ேகட்டதா ெசால்லுங்க. என்கிட்ேட ேபான்ல ேபசச் ெசால்றஙீ்களா?” என்று ேகட்டவினயாவின் கண்களில் வாட்டமிருந்தைத கண்ட விஜய்க்கு வாழ்வு மலரும் காலம் ெவகு ெதாைலவில்இல்ைல என்பது மட்டும் மிகத் ெதளிவாக புாிந்தது.

இந்த இரண்டு மாதங்களாக எல்லா வாரமும் தன்னுடேன அைழத்துச் ெசன்ற வினுைவ இந்த வாரம்பிாிந்து ெசல்வது என்பது விஜய்க்கும் கஷ்டமாகேவ இருந்தது. ஆனால் தந்ைத கூறும் சுடு ெசாற்களில்தான் ெவந்தாலும் பரவாயில்ைல, வினு ேநாகக் கூடாது என்ற எண்ணத்தில் விஜய் தனியாகக் கிளம்ப,அவைன ஒேர நாளில் வரைவத்தது ைவரவன் ெசய்த ைகப்ேபசி அைழப்பு.

நள்ளிரைவ தாண்டி ஒரு மணி அளவில் விஜயின் ைகப்ேபசிக்கு அைழத்த ைவரவன் “விஜய், நான்மாமா ேபசுேறன். வினு எழுந்து உட்கார்ந்து எைதேயா ெவறிச்சுப் பார்த்துட்ேட இருக்கா? ேகட்டாஒண்ணுேம ெசால்லமாட்ேடன்ன்றா. உன்னால வரமுடியுமா? உனக்கு முக்கியமான ேவைல இருந்தாஉமாக்கு ஃேபான் பண்ணி அடுத்த பிைளட்ல வரச்ெசால்ேறன். எனக்கு ெராம்பேவ பயமா இருக்கு”என்றார் பதட்டமாக.

“இல்ல மாமா. உமாைவத் ெதாந்தரவு ெசய்யேவண்டாம். நாேன வேரன். இன்னும் இரண்டு மணிேநரத்தில் வரப்பார்க்கிேறன்.” என்ற விஜய் தாைய மட்டும் எழுப்பி விஷயத்ைதக் கூறிவிட்டுேகாயம்புத்தூர் விைரந்தான்!

*************************************************************

பாகம்-3

அதிகாைல மூன்று மூன்றைர மணியளவில் ேகாயம்புத்தூைர அைடந்த விஜய் ஆனந்த், ெவளிக்ேகட்ைடத் திறக்கும் முன்னேர வீட்டின் கதைவத் திறந்து ெகாண்டு ைவரவன் ெவளிேயவந்துவிட்டார்.

அவரது பதற்றத்தின் அளவு அவரது கலங்கிய கண்களில் ெதாிய “என்னாச்சு மாமா? இவ்வளவுபதட்டப்படாதஙீ்க. உங்க உடம்புக்கு நல்லதில்ல” என்று ஆதரவாக அவரது ைககைளப் பிடித்து

ைதாியம் அளித்தவாேற உள்ேள நடந்தவனின் ேதாளில் சாய்ந்து ெகாண்டு சிறு பிள்ைள ேபால்மறுகினார் ைவரவன்.

“ேபசேவ மாட்ேடங்கறாேள விஜய்” என அவரது ேவதைனைய அவன் ேமல் ஏற்றி ைவத்தேதாடுஇல்லாமல் உள்ளுக்குள் உைடந்து ெகாண்டிருந்தவைன ேமலும் கலவரப்படுத்தினார்.

ைவரவேனாடு ஏற ேவண்டியிருந்ததால் ெமதுவாக படிேயறிய விஜய்ஆனந்த் தன்னால் மட்டும்முடிந்திருந்தால் பறந்ேதனும் வினுைவ அைடந்திருப்பான். மாடிைய அைடந்ததும் அங்கிருந்தஊஞ்சலில் வினயாைவத் ேதடிய விஜயின் கண்கைள ஏமாற்றத்தில் ஆழ்த்தி, ெமன்ேமலும் பதற்றத்ைதஅதிகாிக்கும் ெபாருட்டு ஹாலின் ஒரு மூைலயில் முடங்கி இருந்தாள் வினயா.

“வினுமா” என்ற அைழப்புடன் ெநருங்கியவைன “விஜி” என்ற கூவலுடன் ஒேர தாவலில் அைணத்துக்ெகாண்டவள் அவன் ேமல் சாிந்து கதறத் ெதாடங்கினாள்.

“என்னம்மா, என்னடா” என்ற ேகள்விகேளா “வினு ப்ளஸீ்டா அழக்கூடாது”, “வினு இங்க பாரு, விஜிபாரு”, “என் கண்ணம்மா இல்ல, குட்டு ப்ளஸீ்டா” என்ற விதவிதமான ேதற்றேலா அவளது கதறைலநிறுத்தேவ இல்ைல.

அம்பு பட்ட மானாய் அவளது தவிப்பும், வற்றாத நதி ேபால் ெபாழிந்த கண்ணரீும் நிற்கப்ேபாவதில்ைல என்று ஒரு மணிேநரம் தாண்டிய பின்னேர உணர்ந்த விஜயும் ைவரவனும் கஷ்டப்பட்டுஒரு தூக்க மாத்திைர ஒன்ைற புகட்டி, வலுக்கட்டாயமாக அவைள உறக்கத்தில் ஆழ்த்தினர்

விஜயின் மடியிேலேய படுத்து உறங்கியவளின் தைலைய வருடிக் ெகாடுத்த ைவரவன் “அவைளஉள்ேள படுக்க வச்சுட்டு நயீும் ெகாஞ்ச ேநரம் தூங்கு விஜய்” என்றார் கண்ணரீ் வழிய

“அவ தான் சின்னக் குழந்ைத மாதிாி புாியாம அழறான்னா நஙீ்களும் என்ன மாமா?” என்று அவைரத்ேதற்றியவன் வினுைவக் ைககளில் ஏந்திக் ெகாண்டு உள்ேள ெசன்றான்.

பத்து நிமிடத்தில் ெவளிேய வந்தவன் விடியைல ெவறித்துக் ெகாண்டு ைவரவன் நிற்கவும் “திடீர்ன்னுஎன்னாச்சு மாமா? நான் காைலயில கிளம்பும்ேபாது கூட நல்லாத் தாேன இருந்தா” என்றான்கவைலயுடன்.

“ெதாியல விஜய், ைநட் டிபன் சாப்பிட்டு ரூம்க்குப் படுக்க ேபானவ தான். ஒரு அைர ேநரம் கழிச்சு“அப்பா”ன்னு கதறிட்டு வந்தவ அந்த வார்த்ைதக்கு அப்புறம் ேபசினது ந ீவந்தப்ப தான்” என்றார்ைவரவன் அவனுக்கிருந்த கவைலயில் ஒரு சதவீதம் கூட குைறயாமல்.

“ேஹா” என்ற ஒற்ைற வார்த்ைதயில் அவர் கூறியைத உள்வாங்கியவனுக்கு வினு அப்படி எைதக்கண்டு அரண்டு ேபாய் இருக்கிறாள் என்று ெதள்ளத்ெதளிவாகப் புாிந்தது. அைத கண்களால் பார்த்துஉறுதி ெசய்து ெகாண்டு, தன்ைனத் தாேன திட்டிக் ெகாள்ளலாம் என்று முடிவு ெசய்தவனாய் தனதுஅைற ேநாக்கிச் ெசன்றான்.

அன்று அவனுக்குத் தன்ைனத் தாேன திட்டும் ேயாகம் இருப்பைத உறுதி ெசய்வதுேபால தைரயில்சிதறிக் கிடந்தது பவித்ராவின் புைகப்படம்!!

ெசன்ைன, மந்தெவளி ஏாியாவில் அைமந்துள்ள அடுக்குமாடி குடியிருப்பு ஒன்றில் காைல ேநரப்பரபரப்பில் மிதந்து ெகாண்டிருந்தாள் உமா.

கணவன் தனேசகரனுக்குப் பிடித்த உணவான பூாி மற்றும் உருைளக்கிழங்ைக தயார் ெசய்துெகாண்டிருந்தவளின் மனம் சற்று படபடப்புடேன இருந்தது. இன்ைறக்கு ஏேதா விபாதீமாக நடக்கப்ேபாகிறது என்ற அபாயமணி மனதின் மூைளயின் அடித்துக் ெகாண்ேட இருந்தது.

ஆனால் இன்னும் நடக்கேவ இல்லாத ஒன்றிற்கு வருத்தப்படுவதற்கு பதிலாக இப்ேபாைதக்குஇருக்கும் ேவைலைய ஒழுங்காக ெசய்யலாம் என்று எண்ணியவள் பூாி மாைவ ஒழுங்காக பிைசவதுதான் அந்த ெநாடியின் முக்கிய ேவைல ேபால் அதில் மூழ்கினாள்.

அதன் பின்னர் மதிய உணைவத் தயாாிப்பது, அைத ேவைலக்குச் ெசல்லும் கணவனுக்குக் கட்டிக்ைவப்பது என்று ேநரம் கழிந்தது.

தனா குளித்து, உைடமாற்றி உணவு ேமைசக்கு வர எப்படியும் அைர மணி ேநரமாகும் என்றுகணக்கிட்டவள், பூாிைய இப்ேபாேத ேபாடலாமா? இல்ல சாப்பிடும் ேபாது சூடாக ேபாட்டுக்ெகாள்ளலாமா? என்ற எண்ணியவாேற, பூாி மாைவ உருண்ைடகளாக உருட்டிக் ெகாண்டிருக்க,தன்னியல்பாய் வினயாவின் நியாபகம் ெநஞ்ைச நிைறத்தது.

அவளுக்கும் பூாி என்றால் மிகவும் பிடித்தம். ஆனால் பிடித்த அந்த உணைவேய அவள் விரும்பிச்சாப்பிட்டாள் என்றால் இல்ைல என்று தான் ெசால்லேவண்டும் என்று அவைளச் சுற்றி சுற்றிேய வந்தஎண்ணங்களின் முடிவில் அவளிடம் ேபசேவண்டும் என்ற ஆைச வந்து நின்றது.

“ஹ்ம்ம்… இப்ேபா காேலஜ் கிளம்பி இருப்பாேள… சாயங்காலம் கிளினிக் கிளம்பிறதுக்கு முன்னாடிஅவகிட்ட ேபசணும்” என்ற எண்ணத்தின் முடிவில் கூட வினயாவின் முகம் கண்ைணவிட்டுமைறயவில்ைல உமாவிற்கு. அவளது இன்ைறய வாழ்வின் ஆரம்பேம வினயா அல்லவா!!

அந்த மூன்று படுக்ைகயைற ெகாண்ட வீட்டில் தனக்ெகன்று இருந்த அைறயினுள் நுைழந்து காைலேநர ேவைலயால் உடம்பில் ஒட்டிக் ெகாண்டிருந்த வியர்ைவைய குளித்து அகற்றிய ைகேயாடு,அன்ைறக்கு அணிய ேவண்டிய உைடையத் ேதர்வு ெசய்யும் ெபாருட்டு துணி அலமாாிையதிறந்தவளின் கண்கள் தனாவிற்குப் பிடித்த கத்திாிப்பூ வண்ணத்திலிருந்த ேசைலையக் ைகயில் எடுத்துெநஞ்ேசாடு அைணத்துக் ெகாண்டாள்.

இன்றாவது கணவன் தன்னிடம் இயல்பாக ேபசுவானா? ேபசேவண்டாம் கண்ெகாண்டு தன்ைனப்பார்த்தால் கூட ேபாதுேம… அைதேயனும் ெசய்வானா? என்று மனம் ஏங்கியது.

அந்த ஏக்கம் இரு ெபாிய நரீ் மணிகைள கன்னங்களில் உருட்டிவிட, ஒரு முைற கூட அனுபவிக்காமல்இருந்திருந்தால் கூட ெபாிதாக பாதிப்ெபன்று ஒன்று இருந்திருக்காேதா? அவனது பார்ைவ, அன்பு,காதல், ேநசம் எல்லாவற்ைறயும் ஒரு காலத்தில் தனதாய் அனுபவித்தவள் என்பதால் தான் இந்தஏக்கம் வந்தேதா? என்று மனம் ெநாந்த மறு ெநாடி, அவளது அந்த ெசயல் அவளுக்ேகநியாயமற்றதாகபட்டத்தின் காரணத்தால் கண்ைணத் துைடத்துக் ெகாண்டு ேசைலைய அணிந்துெவளிேய வந்தாள்.

அவள் ெவளிேய வந்த சமயம் உமாவின் கணவன் தனேசகரன் ேசாபாவில் அமர்ந்து ஷூ அணிந்துெகாண்டிருந்தான். அந்த வீட்டில் ஷூ அணிந்து ெகாண்டு பூைஜயைறக்குச் ெசல்லக் கூடாது என்பதுேபால உணவு ேமைசக்ேகா, சைமயலைறக்ேகா ெசல்லக் கூடாது என்பது ஏட்டில் எழுதப்படாதசட்டம் என்பதால் அவன் அன்ைறய காைல உணைவத் தவிர்க்கிறாேனா என்ற எண்ணம் வலுப்ெபற“தனா, டிபன் ெரடியா இருக்கு. சாப்பிட வாங்க” என்று கடைம மைனவியாய் அைழப்பு விடுத்தாள்.

“ேவண்டாம்”, “எனக்குப் பசியில்ைல”, “இன்ைனக்கு நான் ஆபீஸ்ல சாப்பிட்டுக்கிேறன்” என்றுஏதாவது ஒன்ைற தனா ெசால்லியிருந்தால் கூட உமா மனம் குளிர்ந்திருப்பாள். அவேனா அங்கு அவள்ஒரு உயிருள்ள ஜவீனாய் நின்றிருக்கிறாள் என்பைதக் கூட மதிக்கவில்ைல என்ற ேபாது அவள்ேபசியைத காதிேலேய ேபாட்டுக் ெகாள்ளாதவன் ேபால தன் ேலப்டாப் பாக்கில் எைதேயா ேதடிக்ெகாண்டிருந்தான்.

உமாவிற்கும் அவன் அைழத்தவுடன் வந்துவிடுவான் என்ற நம்பிக்ைகயில்ைல என்றாலும் சற்றுநிமிர்ந்ேதனும் தன்ைனப் பார்ப்பான் என்று எண்ணியவளின் நிைனப்பில் இன்ைறக்கும் மண்விழுந்தது. பயின்றிருந்த தியானத்தின் உதவிேயாடு சுரந்த கண்ணைீரயும், துடித்த உதடுகைளயும்மட்டுமில்லாமல் அரற்றிய மனைதயும் அடக்கியவள் “சாப்பிட வாங்க தனா” என்றாள் மணீ்டும்ஒருமுைற.

அப்ேபாதும் அவனிடமிருந்து எந்த ஒரு பதிலும் வராமல் ேபாகேவ “ேவண்டாம்ன்னு ஆவது வாையத்திறந்து ெசால்லுங்க ” என்று அவைளயும் மறீி குரல் மன்றாடியது.

ஒரு காலத்தில் அவள் முகம் வாடினாேல உள்ளம் பதறியவன் இப்ேபாது அவைளத் திரும்பிக் கூடபாராமல் வாசல் ேநாக்கி விைரயவும் அவனிடம் ஓடியவள் அவனது வழிைய மறித்துக் ெகாண்டுநின்றதுமில்லாமல் “ஏன் தனா? ஏன் தனா இப்படி ெசய்றஙீ்க? என்ைன உங்க மைனவியா ஏத்துக்கேவண்டாம் ஒரு சக மனுஷியா மதிக்கக் கூடாதா?” என்று அவனது சட்ைடையப் பிடித்துஉலுக்கினாள்.

“என்ைன ஏன் தனா இப்படி ெகால்லாம ெகால்றஙீ்க? என்ைன உயிர் ேபாற வைர அடிச்சாலாவதுஉங்க ேகாபம் ெகாஞ்சமாவது குைறயும்ன்னா அைதயாவது ெசய்ங்க தனா, இப்படி ேபசாம இருந்து

என்ைன அணு அணுவா ெகால்றைத விட அது எவ்வளேவா ேமல்” என்று சட்ைடையப் பிடித்தக்ைகேயாடு அவன் ேமேல விழுந்து அவள் அழவும், நிதானமாக அவைளத் தன்னிடமிருந்து பிாித்ததனேசகரன், சட்ைடைய சாி ெசய்து ெகாண்டு ெவளிேயறினான்.

தன் கதறல் கூட அவைன அைசக்காமல் ேபானதில் இத்தைன ஆண்டுகளாக தான் ெகாண்டிருந்தநம்பிக்ைக சற்ேற ஆட்டம் கண்டது ேபால் உணர்ந்தாள் உமா. எப்ேபாதும் நடக்கும் விஷயம் தான்என்றாலும் இன்ைறக்கு விலகல் சற்ேற தூக்கலாக இருந்தேதா என்ற எண்ணம் எழுந்தது. இன்றுஅவர்கள் மட்டும் தாேன வீட்டில் இருக்கிறார்கள்? அவைன தட்டிக் ேகட்க ஆளில்லாமல் ஆட்டம்ஓவராக ேபாய் விலகல் தூக்கலாக ேபாய்விட்டேதா? என்று ேதான்றி, அது தான் காரணம் என்றமுடிவுக்கு உமாைவ வரைவத்தது.

வீட்டினுள் இருந்த உமாவின் மனநிைலக்கு சமமான மனநிைலயுடேன இருந்தான் வீட்ைட விட்டுெவளிேயறிய தனேசகரன். ைபக்கில் தன் பயணத்தின் அவன் ெதாடர்ந்த ேபாதும் “அவைல நிைனத்துஉரைல இடித்த கைதயாக யாேரா ெசய்த தப்பிற்காக உமாைவ ேவதைனப் படுத்துக்கிேறாேமா?”என்ற உறுத்தல் ெதாடர்ந்து அவன் ெநஞ்ைச அாித்துக் ெகாண்ேட இருந்தது.

வீட்டிேலா தனாவின் அலட்சியம் தன்ைன மிகவும் பாதித்தாலும் எல்லா நாைளயும் ேபால இன்றும்அைத ஒதுக்கியவள் காைல உணைவயும் அதனுடேன ஒதுக்கிவிட்டு தான் ேவைல ெசய்யும் “சதீாபதிமருத்துவமைன”ைய அைடந்தாள். ஆறு மாதங்களுக்கு முன்னர் அந்த மருத்துவமைனயின் தைலைமமகப்ேபறு மருத்துவாின் கழீ் துைண மருத்துவராக ேசர்ந்து தன் மருத்துவ ேசைவைய இனிேத ெசய்துெகாண்டிருக்கும் இளம் மகப்ேபறு மருத்துவர் தான் உமாேதவி தனேசகரன்!

தாயாகப் ேபாகும் ெபண்களும், தாயாகத் துடிக்கும் ெபண்களுமாய் அங்ேக குழுமி இருக்க தைலைமமருத்துவைர சந்திக்கும் முன்னர் முதற்கட்ட பாிேசாதைனகைள ெசய்யும் ெபாறுப்பிலிருந்த உமாவிற்குேநரம் இறக்ைகக் கட்டிக் ெகாண்டு பறந்தது.

அவளின் ேவைல ேநரத்தின் ஊேட வந்த பத்துக்கும் ேமற்பட்ட ைகப்ேபசி அைழப்புகைள எடுக்கமுடியாமல் ேபானதின் விைளவாக காைலயில் அடித்த அபாய மணி “நங் நங்” என்று பலமாக அடிக்கஆரம்பித்தது.

சாியாக ஒரு மணிக்கு ெவளிேநாயாளிகள் அைனவரும் ெசன்று விட, அன்ைறய தினத்தின்ஆரம்பத்தில் அடித்த அபாய மணிைய அடக்க பரபரப்புடன் ைகப்ேபசிைய ைபயிலிருந்து எடுத்தவள்அைழப்பு விடுத்திருந்த விஜயின் எண்ணிற்கு அைழத்தாள்.

முதல் ாிங்ேகேலேய அைழப்ைப உயிர் ெபற ெசய்த விஜய் ஆனந்த் “ேவைலயா இருக்கியா உமா?சாாிம்மா” என்றான் முதல் வார்த்ைதயாக.

“இல்ல இல்ல. இப்ப தான் முடிஞ்சது. என்ன விஷயம் விஜய்? வினுக்கு என்ன?” என்று உடனடியாகவிஷயத்திற்கு வந்தாள்.

அவளது ேநரடியான ேகள்விக்கு சுற்றி வைளத்துக் கூட பதில் ெசால்ல முடியாமல் தவித்த விஜய்“அது… அது வந்து… பவித்ராேவாட ஃேபாட்ேடாைவ வினு பார்த்துட்டா… அதனால” என்றவாக்கியத்தில் பவித்ராவிற்கு வந்த வார்த்ைதகள் எைதயும் உமா காதிேலேய வாங்கவில்ைல.

“ஹய்ேயா என்ன விஜய்? எத்தைன தடைவ… ஹய்ேயா எத்தைன தடைவ உங்ககிட்ட படுச்சு படுச்சுெசான்ேனன்” என்று அவளது நிதானத்ைதயும் மறீி குரல் உயர்ந்து, உடேன தாழ்ந்தும் ேபாய்உைடப்பில் முடிந்தது.

**************************************************

பாகம் 4

முப்பது நாட்களுக்குப் பின்னர்… (உமா-விஜய் ெதாைலப்ேபசி ேபச்சு வார்த்ைத நடந்த நாளுக்கும்இன்ைறக்கும் இைடயில் என்ன நடந்தது என்பது பகுதி, பகுதியாக உங்களின் வாசிப்பிற்குைவக்கப்படும்)

ேசரன் விைரவு ரயிலில் ெசன்ைனக்குப் பயணமானான் விஜய்ஆனந்த். ெசன்ற மாதத்தின் இரு வாரஇறுதிகைள ெசன்ைனயிலும், மற்ற இரண்ைட குன்னூாிலும் கழித்தவன் இந்த முைற வாரநாட்களிேலேய ெசன்ைன ெசல்கிறான். இந்த வார நாள் பயணத்தின் தூண்டுேகால் ெசன்ைன ஸ்ரீராமச்சந்திரா ெடன்டல் காேலஜ் வளாகத்தில் நடக்கும் இந்திய அளவிலான பல் மருத்துவர்கள்மாநாடு. அது ெவறும் தூண்டுேகால் மட்டும் தான்.

அங்கு ெசன்றால் ேவண்டாத பல பைழய நிைனவுகள் அவைன நிைலகுைலய ெசய்யும் தான்என்றாலும் வினுைவப் பார்ப்பது அவனுக்கு மிக அத்தியாவசியமாக பட்டதால் இந்தப் பயணம்இப்ேபாது நிகழ்கிறது.

அந்த மாதத்தின் முதல் இரு வாரஇறுதிகைள வினயாைவ காணும் ஆவலில் ெசன்ைனக்குப்பயணமானவன், உடன் ேவைல பார்க்கும் நண்பர் ஒருவைர குன்னூருக்கு அனுப்பிைவத்தான்.மூன்றாவது வாரம் அவனது வருைகைய தடுத்த ெபருைம உமாவிற்குப் ேபாய் ேசர்ந்தது என்றால்அதற்கு அடுத்த வாரமும் தனக்குக் கிைடத்த ெபருைமைய உாிய முைறயில் உமாேவ தக்க ைவத்துக்ெகாண்டாள்.

விஜயின் சமாதானேமா, வாதாடேலா அவைள இம்மியும் அைசக்கவில்ைல என்ற ேபாதிலும்“என்னால் வினுைவப் பார்க்காம இருக்கமுடியல உமா. ஒரு நாள் மட்டும் வந்துட்டுப் ேபாயடுேரேன?”என்று ெவட்கத்ைத விட்டு விஜய் ெகஞ்சிய ேபாது கூட தன் பிடியிலிருந்து அவள் இறங்கவில்ைல.

“இரண்டு வாரம் கூட பார்க்காம இருக்கமுடியதாக்கும்? ெராம்பத் தான். நான் ெசால்ற வைரக்கும் நீஇங்க வரக் கூடாது. மறீி வந்ேத மகேன என் ைகயால சாப்பாடு ேபாட்டுத் தான் உன்ைனஅனுப்புேவன்” என்று ெசல்லமாக மிரட்டி அவன் வரவிற்குத் தைடப் ேபாட்டவள்,

இரண்டு நாட்கள் முன்னதாக விஜய் ஃேபான் ெசய்து மாநாட்டிற்கு வருவதாக கூறிய ேபாது ஒருநமட்டுச் சிாிப்ைப உதிர்த்த ைகேயாடு “நாேன எல்லார்கிட்டயும் ெசால்லிக்கிேறன். ந ீஎப்ப வர?எத்தைன நாள் இருப்ப? குன்னூர் ேபாக ஆள் ஏற்பாடு பண்ணிட்டியா?” என்று ேபச்ைசயும்மாற்றிவிட்டாள்.

அதிகாைல ஐந்தைர மணிக்குச் ெசன்ைன ெசன்ட்ரல் ரயில் நிைலயத்தில் இறங்கியவன் ஆட்ேடாபிடித்து மந்தெவளிக்குச் ெசன்றான்.

தனேசகரனின் வீடு அைமந்திருக்கும் வளாகத்தினுள் நுைழந்த விஜய் ஆட்ேடாைவ விட்டு இறங்கும்ேபாேத கண்கள் மூன்றாவது மாடி பால்கனிக்குச் ெசன்றது. ைககள் தாமாக பாக்ெகட்டிலிருந்தபணத்ைத எடுத்துக் ெகாடுக்க, கண்கள் அங்ேகேய நிைலத்திருந்தது. அவன் கண்ணுக்கு விருந்துேமேலறி வந்தால் தான் கிைடக்கும் என்பது ேபால பால்கனியில் ேநற்று துைவத்துப் ேபாட்ட துணிகூட காயவில்ைல.

தான் வருகிேறன் என்று ெதாிந்த இருவாரங்களின் சனிக்கிழைமயிலும் வினுவின் தாிசனம் ெபற்று,அவைளக் கண்களால் வருடி அவள் நலத்ைத அறிந்து, ெமௗனத்ைத ெமாழியாக்கி அவளிடம் ேபசியபின்னர், இத்தைன நாட்கள் பார்க்காத ஏக்கத்ைத இரண்டு இரண்டு படிகளாக தாவி ஏறி வீட்ைடஅைடயும் ேபாது வினு மணீ்டும் அவளது ேபாய் இருப்பாள்.

கூட்டிற்குள் ெசன்றேபாதிலும் அந்த அன்னப்பறைவத் தன்னிடம் சரணைடயும் என்ற நம்பிக்ைகையவிஜய் வளர்த்தான் என்றால் அதற்கு காரணம் வினுவின் கண்கள் ேபசிய ெமௗனெமாழி தான்!

ஐந்து நாட்கள் பார்க்காமல் இருந்தேத யுகம் யுகமாகத் ெதாிய, வீட்டின் ஒவ்ெவாரு இடத்திலும்வினுைவ நிறுத்திைவத்து பார்ப்பதும், உட்ெகாண்ட ஒவ்ெவாரு பருக்ைகயிலும் வினுவின் முகம்வடிவாக ஒளிர, உணவிற்கு வலிக்காமல் உணைவ உட்ெகாள்ளும் வினுைவ அழைக ெநஞ்சத்தில்நிரப்புவதுமாக இருந்த விஜய்க்கு இரண்டு வார பிாிவு உயிைர உருக்கி அதற்குள் அவனது உயிைரத்ேதடியது.

பத்து நாள் பிாிைவக் கூட தாங்கமுடியாத நிைலயிலா தான் இருக்கிேறாம்? அவளுக்கும் இப்படிஇருக்குமா? கண்டிப்பாக இருக்கும். ேசாகம் என்றாலும், சிாிப்பு என்றாலும் அைத ெவள்ளந்தியாகமுகத்தில் காட்டிவிடும் வினு, இந்தப் பிாிைவயும் அவள் முகத்தில் ஏக்கமாய் முன்னேர காட்டியவள்இப்ேபாதும் கண்களின் வழியாக தனக்கு உணர்த்துவாள், வாய் விட்டுச் ெசால்லத் தான்முடியவில்ைல.

அவள் ெசால்லாவிட்டாலும் அவளது அன்ைபத் தான் புாிந்து ெகாண்ேடாம் என்பைத அந்த குழந்ைதஉள்ள குமாிக்குப் புாிய ைவத்துவிட ேவண்டும் என்று குழப்பங்கள் ெதளிந்த மனநிைலயில், ெநஞ்சின்சந்ேதாசம் முகத்தில் பிரதிப்பலிக்க மாடிேயறி ெசன்றான் விஜய்.

அைழப்பு மணிைய அடித்து விட்டு கதவு திறப்பதற்காக காத்திருந்த விஜயின் ெநஞ்சம் காத்திருத்தல்முடியும் சந்ேதாஷத்தில் ஒரு இருபது வயது இைளஞனின் பரபரப்ேபாடு நின்றிருந்தான்.

அவனது பரபரப்ைப இனிேத முடித்து ைவக்கும் ெபாருட்டு கதவு திறந்தது. அதன் பின்ேன நின்றிருந்ததனேசகரன் “வா விஜய்” என்று முகம் வசிகிக்க வரேவற்றேபாது அந்த நாளின் முதல் இன்பஅதிர்ச்சிைய விஜய் சந்தித்தான்.

இத்தைன தினத்தில் தன்னிடம் தனா முகம் ெகாடுத்து ேபசியேத இல்ல எனும்ேபாது “வா விஜய்”என்று வாயார அைழத்தது மட்டுமில்லாமல் அைத மனதால் உணர்ந்தும் வரேவற்றான் என்றுஎண்ணிய தருணம் என்ன மாயம் நிகழ்ந்திருக்கும் என்ற ேயாசைனயின் விைளவால் ஆச்சிாியம்மாறாத முகத்ேதாடு விஜய் நின்றிருக்க,

அவனுக்கு எதனால் ஆச்சிாியம் என்று புாிந்து ெகாண்டு தனேசகரன் “என்ன விஜய்? உள்ள வா. நான்தான்… நாேன தான் உன்ைன வரேவற்கிேறன்” என்று என்றுமில்லா புன்னைகயுடன் அவன் ேதாளில்ைகப்ேபாட்டு அைழத்துச் ெசன்றான்.

சைமயலைறயிலிருந்து ெவளிப்பட்ட உமாவிற்குேம இது அதிசயமாய் இருந்தேபாதும், “வா விஜய்.ெஜர்னி எப்படி இருந்தது? முகம் கழுவிட்டு வா. காபி ேபாட்டுத் தேரன்” என்று வீட்டரசியாய்உபசாித்தாள்.

“ஹ்ம்ம் ேதங்க்ஸ் உமா” என்றவனின் கண்கள் வீட்ைடச் சுற்றி சுற்றி வரவும் “உங்க ேதவைத அவங்கஅப்பா கூட ேயாகா கிளாஸ் ேபாய் இருக்காங்க சார். முதல முகத்ைதக் கழுவிட்டு வா ேமன்” என்றுதனா உல்லாசமாக கூறவும் ஏற்கனேவ அதிர்ச்சியில் இருந்த விஜய் அங்ேகேய மயக்கம் ேபாட்டுவிழுந்திருப்பான். ஆனால் ேயாகா ெசய்துவிட்டு வர ேதவைதைய காண ேவண்டி மயக்கத்ைதக்கட்டுப்படுத்தி காத்திருத்தைல நடீ்டித்தான்.

“நான் ஜாக்கிங் ேபாயிட்டு வேரன். வந்ததும் ேபசலாம்” என்று அவன் மயக்கத்திலிருந்து காதலுக்குஇடம் மாறிய தருணத்தில் ெசால்லிவிட்டு தனா ெசல்லவும், சைமயலைறக்கு விைரந்தான் விஜய்.

“ேஹ என்ன உமா? தனாக்கு என்ன ஆச்சு? ெரண்டு வாரம் முன்னாடிக் கூட நல்லாத் தாேனஇருந்தான்” என்று ெநஞ்சின் படபடப்ைப குரலின் பரபரப்ைப மாற்றி அவன் ேகட்கவும்

“ெராம்ப ெகாழுப்புடா உனக்கு. உன்ைனப் ேபாய் எல்லாரும் ெபாறுைம, வாய் ேபசத் ெதாியாதுன்னுெசால்றாங்கேள, ஊைம குசும்பன்டா ந.ீ என் புருஷைனக் குைற ெசால்ற??” என்று குரல் உயர்த்திஅவைன உமா அடக்கியேபாது அதில் ேகாபத்ைத விட துள்ளலும் நிைறவுேம நிைறந்திருந்தது.

“நிஜமாவா உமா? உன்கிட்ட நல்லாப் ேபசுறானா? எனக்கு எவ்வளவு சந்ேதாஷமா இருக்குத்ெதாியுமா?…….ேஹ இல்ைலயா ஏன்? என்கிட்ட நல்லாத் தாேன ேபசினான்?……. ேஹ என்னடா”என்று குதூகலத்தில் ஆரம்பித்து, உமாவின் ேதாள் குலுக்கலிலும், உதட்டுப் பிதுக்கலிலும்கவைலயுற்று, தன்ைன மறீி அவள் கண்களில் கண்ணரீ் சுரக்கேவ முடிக்கும் ேபாது பதற்றமுற்றான்விஜய் ஆனந்த்.

“இன்னும் என் ேமல இருக்க ெவறுப்பு ேபாகல ேபால விஜய். எப்பத் தான் ேபாகுேமா ெதாியல?ப்ச்…. இப்படிெயல்லாம் இருக்கும் ெதாிஞ்சு தாேன கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்ேடன். அப்புறம்வருத்தப்பட்டு, அழுது என்ன பிரேயாஜனம் ெசால்லு? உன்ேமல இருந்த ேகாபம், ஒதுக்கம் எல்லாம்குைறஞ்சு உன்கிட்ட சகஜமா ேபசுற தனாைவ பார்க்க எனக்கு எவ்வளவு சந்ேதாஷமா இருக்குத்ெதாியுமா? ேபாற்றி பாதுக்காக ேவண்டிய ஒரு உறைவ இப்படி அவமானப்படுத்துறாேரன்னு நான்ெராம்ப கவைலப்பட்ேடன். இப்ேபா மனசு நிைறவா இருக்கு” என்று தன் மனதில் உள்ளைத தங்குதைடயின்றி தன் நண்பனிடம் ெகாட்டினாள் உமா.

அவளது ேவதைனையப் ேபாக்கும் வழி ெதாியாமல் அவைளத் ேதாேளாடு அைணத்து, “உன்ேனாடெபாறுைமக்கும், பாசத்துக்கும், காதலுக்கும் கண்டிப்பா எதிெராலி இருக்கும் உமா. அைத ெவட்கத்ைதவிட்டு ெவளிய ெசால்லத் தான் தனாவால முடியல” என்று ேதாழைம அைணப்ைப இறுக்கி, ஆறுதல்அளித்தான் விஜய்.

“ஹ்ம்ம் ெசால்லும் ேபாது ெசால்லட்டும். அதுக்காக கவைலப் பட்டு இருக்க சந்ேதாஷமானசூழைலயும் ெகடுக்கேவண்டாம்” என்று தன் பிரச்சைனைய ஒரு ெபாருட்டாய் கூட மதிக்காமல்நண்பனுக்காக சந்ேதாஷப்பட்ட அந்த நல்ல உள்ளத்திற்கு வாழ்வு இனிக்க ேவண்டுேம என்று விஜய்இைறவைன ேவண்டினான்.

“என்ேமல இருந்த ேகாபம் மட்டும் எப்படி ேபாச்சு?” என்று தன் நணீ்ட ேநர சந்ேதகத்ைத மணீ்டும்விஜய் முன்ைவக்கவும் “முதல ேபாய் முகம் கழுவிட்டு வா. ெசால்ேறன்” என்று அவைனசைமயலைறைய விட்டுக் கிளப்பினாள் உமா.

“ஒன்பது மணிக்கு நான் SRMCல இருக்கணும் உமா. ேசா ஒேரடியா குளிச்சுட்டு வந்துடுேறன்”என்றவைன நிறுத்தி,

“வினுகிட்ட SRMC ேபாேறன்ன்னு ெசால்லாேத விஜய்” என்றாள் உமா சிறு கலக்கத்துடன். அவள்ைகையப் பிடித்து அழுத்திக் ெகாடுத்தவன் “எனக்குத் ெதாியாதா உமா? நான் பார்த்துக்கிேறன். ஒருஃபிாிண்ட்ைட பார்க்கப் ேபாேறன்னு ெசால்ேறன்” என்று விட்டு வினுவின் அைறக்குள் நுைழயப்ேபானவன் “இங்க குளிச்சு ெரடி ஆகிட்டுமா உமா?” என்று அனுமதி ேகட்டான்.

“என்ன ேகள்வி இது? இந்த வீட்டில எனக்கு எவ்வளவு உாிைம இருக்ேகா அதுக்கு சமமா, ஏன்ஜாஸ்தியாேவ உனக்கு இருக்கு. என்ைனப் ேபாய் எல்லாத்ைதயும் ேகட்டுக்கிட்டு?” என்ற எதிர்ேகள்விைய முன்ைவத்தாள் உமா.

“ஒரு ேகள்வி ேகட்டா அதுக்குப் பதில் ெசால்லு. அைத ெசால்லாம எதிர் ேகள்வி ேகட்கிற? இதுக்குப்பயந்து தான் தனா உன்கிட்ட ேபசுறதில்லன்னு நிைனக்கிறன்” என்று ெமதுவான குரலில் ஏற்றஇரக்கமில்லாமல், அடக்கிய சிாிப்புடன் விஜய் தன் ேகலிைய முன்ைவக்கவும், இடுப்பில் ைக ைவத்துஅவைன முைறத்தாள் உமா. ஐந்து விநாடி நடீித்த இந்த நட்பார்ந்த முைறப்பு சட்ெடன கலந்தஇருவாின் சிாிப்புடன் முடிந்தது!

குளித்து, கருப்பு நிற பான்ட்டுடன் வான் நலீத்தில் ெவள்ைள நிற கட்டங்கள் நிைறந்த முழுக்ைகசட்ைட அணிந்து ெவளிேய வந்தவைனக் ைகயில் காபியுடன் எதிர்ெகாண்டாள் உமா.

“ேஹ, எனக்குத் தைலேய ெவடிச்சிடும் ேபாலிருக்கு. ெசால்லு உமா, இந்த இரண்டு வாரத்தில என்னநடந்தது?” என்று அவைளத் துருவினான் விஜய்.

“என்ன நடந்துச்சா?” என்று அவள் ேயாசிக்ைகயிேலேய, ஏேதா விஷமம் இருப்பைத உணர்ந்து, “ஆடுநடந்துச்சு, மாடு நடந்துச்சு, ஏன் நான் கூட தான் நடந்ேதன், நயீும் தான் நடந்திருப்ேப? அப்படின்னுகடிச்ச இன்ைனக்கு ைநட் என் ைகயால தான் உனக்கு சாப்பாடு” என்று நண்பர்களுடன் ேசர்ந்தால்இயல்பாகேவ வரும் துள்ளல் குரலில் ெதானிக்க உமாைவ எச்சாித்தான் விஜய்.

அதற்கும் ஒரு சிாிப்பைல எழுந்து அடங்கியதும், “ந ீஇந்த கடி ேஜாக் ெசால்லைலனாலும் நான்உன்ைன இன்ைனக்கு ைநட் சைமக்கத் தான் ெசால்லி இருப்ேபன்” என்று புதிர் ேபாட்டவள்,

“தனா ெசய்றது தப்பு தான், அதுக்காக அவனுக்கு இவ்வளவு ெபாிய தண்டைனயா? அவனுக்ேகதண்டைன என்றாலும் என் வினு என்ன பாவம் பண்ணா? ெகாஞ்ச நாள் அட்லீஸ்ட் நல்ல சாப்பாடுசாப்பிடட்டுேம?” என்று சிாிப்ைப ெவளிக்காட்டாமல் அவன் வருத்தப்படவும்

நண்பனின் ேகலியில் வியப்புற்று, “ேஹ விஜய், உன்ைன ெராம்ப நாளா ஒன்னு ேகட்கணும்ன்னுநிைனச்ேசன்? உன் ேவைல இடத்தில, ஊர்-ல எல்லாம் உன்ைனப் பத்தி விசாாிச்சா “விஜய்யா?ெராம்ப ெபாறுைம. அதிர்ந்து ேபசேவ மாட்டார். ஒரு வார்த்ைத அவர் கிட்ட இருந்து வாங்க நாமபத்து வார்த்ைத ேபசணும்”ன்னு ெசால்றாங்க, ெவளி ஆளுங்க கிட்ட ெராம்ப ேபசமாட்டியா விஜய்?”என்று தனது ெநடுநாள் ேகள்விக்கு இன்ைறக்காவது பதில் கிைடக்கும் என்ற எதிர்பார்ப்புடன் அைதமுன்ைவத்தாள் உமா.

ஆனால் அவளது எதிர்பார்ப்ைப ெபாய்யாக்கி, எப்ேபாதும் ேபால ஒரு புன்னைகையேய உதிர்த்தான்விஜய். அவள் தன் ஏமாற்றத்ைத ெவளிப்பைடயாக காட்டவும், “என்ேனாட அைலவாிைசலஇருக்கவங்க கிட்ட நானும் நல்லா ேபசுேவன் உமா” என்றான் அேத புன்னைகயுடன்.

“ஓேக, ஓேக, எதுவா இருந்தாலும் இன்ைனக்கு ந ீதான் சைமக்கிற. அதுல எந்த மாற்றமுமில்ல” என்றுஅறிவித்தாள் உமா.

“என்னாச்சு உனக்கு? நிஜமாவா?” என்று அவன் புாியாமல் பார்க்கவும்,

“பின்ேன, வினு அந்த புகழ் புகழ்றா உன் சைமயைலப் பத்தி” என்று ஆரம்பித்தவள்

“”விஜி அன்ைனக்கு எனக்கு உருைளக் கிழங்கு ஃப்ைர பண்ணிக் ெகாடுத்தாங்க, சூப்பர்ரா இருந்துச்சு.இதுல காரேம இல்ல” அப்படின்னு ேபான வாரம் நான் பண்ண உருைளக்கிழங்கு வறுவல்லஆரம்பிச்சு, “விஜிகிட்ட ேகட்டு புதினா துைவயல் பண்ணுங்க அண்ணி” என்று என்ைன நச்சாிச்சு,பிரட் ேபாட கூட எனக்குத் ெதாியலன்னு முத்திைர குத்திட்டாங்க ேமடம்” என்று உமா ெசால்லெசால்ல “நம்மேளாட ஓட்ைட சைமயைலயா இந்தப் புகழ் புகழ்ந்திருக்கா?” என்ற வியப்பு விஜய்க்குேமேலாங்கியது.

“சாப்பிட்டில மட்டுமில்ல, எல்லாத்திைலயும் விஜி, விஜி, ஒேர விஜி புராணம் தான்” என்று அவள்கூறக் கூற தன் காதுகைளேய விஜயால் நம்ப முடியவில்ைல.

“ேமடத்துக்கு ஒரு வாரம் கூட உன்ைனப் பார்க்காம இருக்க முடியல, ஆனா பாரு அைத எங்ககிட்டெவளிப்பைடயா காட்டவும் தயக்கம்” என்று அவள் கூற ஆரம்பித்த ேபாது, அவள் ெசால்லாமல்இவர்களுக்கு எப்படி விஷயம் ெதாிந்தது என்று பரபரப்பாக இருந்தது விஜய்க்கு.

“அவேள வந்து ெசான்னாளா உமா?” என்று முகம் பிரகாசிக்க அவன் ேகட்கவும்

“ஹ்ம்ம், எங்க எல்லாருக்கும் அவ முகத்தில இருந்த எதிர்பார்ப்பு, ஏமாற்றம் எல்லாம் புாிஞ்சு தான்இருந்தது. ஆனா நாங்களா ேபாய் ேகட்டா திரும்ப பைழய பல்லவிைய பாடி தன்ேனாட கூட்டுக்குள்ளேபாய்டுவா, அவளா ெசால்ற வைரக்கும் ஒன்னும் ேபசேவண்டாம்ன்னு நிர்மலாவும் ெசான்னாங்க.ேசா ேபசாம இருந்ேதாம். ேமடம் நாேள நாள்ல என்கிட்ட வந்து ஒட்டி ஒட்டி உட்கார்ந்துகிட்டு, “விஜிஎப்ப வருவாங்க அண்ணி?” என்று பாிதாபமா ேகட்டா பார்க்கணும், ந ீஇருந்திருந்தா அப்படிேயசக்கைரப் பாகா உருகிப் ேபாய் இருப்ேபடா விஜய்” என்றாள் உமா சிாிப்புடன்

“ச்சு கிண்டல் பண்ணாேத உமா, ந ீஎன்ன ெசான்ேன? அதுக்கு அவ என்ன ெசான்னா? என்ேனாடெமாைபல்க்கு அவைளக் கூப்பிட ெசால்லி இருக்கலாம் இல்ல? என்ைனயும் அைதயும் இைதயும்ெசால்லி ேபசக் கூடாதுன்னு ெசால்லிட்ேட” என்று அவனது நிதானத்ைதயும் மறீி அவன்படபடக்கவும் ெமல்லிய சிாிப்புடன் அமர்ந்திருந்தாள் உமா.

“ப்ச், என்ன சிாிப்பு? என்ன நடந்துச்சு ெசால்லு உமா?” என்றவைன ேமலும் ேசாதிக்க விரும்பாமல்

” நானும் அதுக்கு “எனக்குத் ெதாியாேத வினுமா? ந ீேவணும்ன்னா விஜய்க்கு ஃேபான் பண்ணிேகட்கிறியா?”ன்னு ேகட்கத் தான் ெசஞ்ேசன். டபக்குன்னு உள்ள ேபாய்ட்டாங்க ேமடம். அப்புறம்ெரண்டு நாள் யார்கிட்டயும் ேபசாம இருந்தாங்க. அடுத்து தனாகிட்ட ேபாய் “அண்ணா, நான்ேகாயம்புத்தூர் ேபாகட்டுமா?” ன்னு ேகள்வி” என்று அங்கு வந்தும் ஒரு தைட ேபாட்டாள் உமா.

“நிஜமா உமா? ஹய்ேயா என்னால நம்பேவ முடியல” என்று வியப்பின் உச்சிக்ேக ெசன்றான் விஜய்.

“ெராம்ப பறக்காதடா” என்று அவைன அடக்கிவிட்டு, “தனா ஏன்னு ேகட்டதுக்கு காேலஜ்ேபாகணும், கிளாஸ் மிஸ் ஆகிடும்ன்னு ஒேர மழுப்பல். இெதல்லாம் ெதாிஞ்சு தாேன அங்க இருந்துவந்தா?” என்று உமா அங்கலாய்க்கவும் விஜய் பறந்தான்.

“கைடசியா தனா ஒரு ெபாிய குண்ைட ேபாட்டதும் தான் ேமடம் அரண்டு, மிரண்டு ேபாய் ெவளியவந்தாங்க” என்று அவன் எதிர்பார்ப்ைபத் தூண்டிவிட்டவள்

“”உனக்கு விஜய் கூட இருக்க கஷ்டமா இருந்துச்சுன்னா, அங்க டிசி வாங்கிடலாம் வினு. ெசன்ைனலஇருக்க ஏதாவது ஒரு காேலஜ்ல அண்ணா ேசர்த்து விடுேறன்ன்னு ெசான்ன நிமிஷம் வினு முகத்ைதப்பார்க்கணுேம” என்று உமா விவாிக்கவும் வினுவின் முகத்ைத உடேன காண ேவண்டும் ேபாலேதான்றியது விஜய்க்கு.

ஏக்கமும், எதிர்பார்ப்பும் பன்மடங்காய் ெபருக, உமாவின் விவாிப்பிற்காக அவன் அமர்ந்திருக்கவும்உமா எழுந்துவிட்டாள். எழுந்தவள் அவன் அருந்தி முடித்த காபி கப்ைப எடுத்துக் ெகாண்டுசைமயலைற ேநாக்கிச் ெசல்லவும்

“ேஹ மிச்சத்ைதயும் ெசால்லிட்டு ேபா உமா, வினு என்ன ெசான்னா?” என்று அவன் அவள்பின்ேனாடு ெசன்ற தருணம் கதவு திறக்கும் சத்தம் ேகட்டது.

*********************************************************

பாகம் 5

திறந்த கதவின் வழிேய உள்ேள நுைழந்த ைவரவைனப் பின்ெதாடர்ந்த வினயாைவக் கண்டதும்விஜயின் நைட சட்ெடன நின்று அவனது மூச்ைசயும் பல வினாடிகள் நிறுத்தி, அவைன விழிகைளவிாிக்க ைவத்தது.

இேத ெசயல்கள் அச்சுப் பிசகாமல் வினயாவும் ெசய்யேவ கண்கள் கனிந்து, மனதில் ேதக்கிைவத்திருந்த காதைல வார்த்ைதயின்றி கண்கள் வழியாக வழிய விட்டான் விஜய் ஆனந்த்.

காதல் ெமாழி ேபசிய கண்களுக்கு விருந்தாகிய வினயா, ெநடுநாட்களாக முடிந்தவைரத் தனக்குள்ளும்,ெகாஞ்சமாய் ெவளிேயயும் ெவளிக்காட்டியிருந்த ஏக்கத்ைத விாிந்த கண்களாலும், சிவந்தகன்னங்களாலும், சட்ெடன மலர்ந்த உதடுகளாலும் அழகாகேவ ெவளியிட்டாள்.

சுழன்று ெகாண்டிருந்த உலகத்தினுள் இருக்கப் பிடிக்காமல், தங்களுக்ெகன ஒரு தனி உலகம்அைமத்து, அங்ேக தங்கள் இருவைர மட்டுேம உயிர் உள்ள ஜவீன்களாய் பைடத்து, ெமௗனத்தின்மூலமாக உறைவப் பலபடுத்தி, கண்களாேலேய காதல் காவியம் தடீ்டிக் ெகாண்டிருந்த விஜய் மற்றும்வினயாைவ “அந்த உலகத்திேல ெராம்ப ேநரம் இருந்தா மூச்சு முட்டிடும். இறங்கி வாங்க மக்களா?”என்று உள்ளுக்குள் நிைனத்தாலும் அைத வார்த்ைதயால் ெவளியிடாமல் “வினுமா, வீட்டுக்குவந்தவங்கைள வாங்கன்னு ெசால்லணும்ன்னு ெசால்லி இருக்ேகனா இல்ைலயா?” என்று வினயாைவஅதட்டும் சாக்கில் விஜைய நிைனவுக்கு இழுத்து வந்தாள் உமா.

அேத சமயம், ைவரவனும் “வா விஜய், இப்படி இருக்க?” என்று அவைன வரேவற்று, நலம்விசாாித்தார்.

“நல்லா இருக்ேகன் மாமா, நஙீ்க எப்படி இருக்கஙீ்க? ேயாகா கிளாஸ் எப்படிப் ேபாச்சு?” என்றுஅவருடன் உறவாடிய விஜைய “வாங்க விஜய்…. விஜி” என இரு ெபரும் வார்த்ைதகைளக் கூறிவரேவற்க வினயாவிற்கு முழுதாக ஐந்து நிமிடங்கள் பிடித்தது.

ஹால் ேசாபாவில் அமர்ந்து ைவரவனுடன் ேபச ஆரம்பித்த விஜைய கண்களால் பின்ெதாடர்ந்தவினயா, சிறிது தயக்கத்திற்குப் பின்னர் அவன் அருகில் ெசன்று அமர்ந்தாள்.

ஊாில் அவனது ெபற்ேறார் பற்றிய விசாரைணையத் ெதாடர்ந்து “உடம்பு கச கசன்னு இருக்கு, நான்ேபாய் குளிச்சுட்டு வந்துடுேறன்” என்று விட்டு ைவரவன் எழவும், உமா ைகயில் பானத்துடன் வரவும்சாியாக இருந்தது.

விஜைய ஒட்டி ஒட்டி அமர்ந்திருந்தவைள கண்ணில் சிாிப்புடன் பார்த்துவிட்டு கண்ணாேலேயநண்பைனக் ேகலிெசய்து, அவன் முகத்தில் குடிெகாண்டிருந்த ெபருைமையப் பார்த்து ெமலிதாய்சிறிது, வார்த்ைதயற்ற அவனது ெசல்லக் கண்டிப்ைபப் ெபற்று ெகாண்டபின்னர் “வினு, பூஸ்ட்எடுத்துக்ேகா” என்று அவளிடம் நடீ்டியவள், “இன்ெனாரு காபி ேவணுமாடா விஜய்? இல்ைல பூஸ்ட்குடிக்கிறியா?” என்று அவனிடம் பவ்யமாக ேகட்டவைள ஒரு விரல் காட்டி மிரட்டினான் விஜய்ஆனந்த்.

“ேதங்க்ஸ் அண்ணி, நஙீ்க காபி குடுச்சுடீங்களா விஜி? விஜிக்கு பூஸ்ட் எல்லாம் பிடிக்காது. ப்ளாக்காபி தான் பிடிக்கும்” என்று வினுவின் அறிவிப்பில் உமாவின் புருவங்கள் உயர்ந்து தைல குளித்ததால்ஆடிக் ெகாண்டிருந்த கூந்தல் சுருள்கைள ெதாட்டுவந்தன.

“அப்படிங்களா ேமடம், ெகாடுத்துட்டா ேபாச்சு. நஙீ்க ேபாடுறஙீ்களா?” என்று உமா வினவியதும்,“எனக்குப் ேபாடத் ெதாியாேத!” என்று பாிதாபமாய் பார்த்த வினயாைவ விட்டுக் கண்ைண அகற்றமுடியவில்ைல விஜயால்.

“எனக்கு ேவண்டாம்டா” என்று அவளுக்கு சமாதனம் ெசான்னவைனப் பார்த்து உமா சிாித்துக்ெகாண்டிருக்க, தன்ைனேய பார்த்தபடி வாயிலில் நின்றிருந்த தனேசகரன் பாவம் கவனிக்காமல்விட்டுவிட்டாள்.

வினயா, விஜைய ஒட்டி அமர்ந்திருந்த விதத்ைதக் கண்டதில் மனதிலிருந்த ஒரு சதவீதம் சந்ேதகமும்விம் ேபாடாமேலேய காணாமல் ேபாய் விட, நிம்மதியும் நிைறவும் மகிழ்வுேம ெநஞ்சில் நிைறந்திருக்கஅவர்கைளேய பார்த்துக் ெகாண்டிருந்தவன் உமாவின் சிாிப்பில் சற்று தடுமாறி ேபானான். ஆனால்அந்தத் தடுமாற்றம் தன் மனமற்றைதப் பிறருக்குக் காட்டும் கண்ணாடியாய் அைமந்துவிடக் கூடாேதஎன்று அைத தூக்கில் ேபாட்டு இறுக மூடினான்.

உள்ளுணர்வு உறுத்த நிமிர்ந்து வாயிைலப் பார்த்த உமாவின் கண்களில் அவனது உணர்ச்சி துைடத்தமுகேம பட்டு அவைள வாட ைவத்தது. வாடிய முகம் மலர்ந்த இரு உள்ளங்கைள வாடைவத்துவிடுேமா என்று எண்ணத்தில் சட்ெடன முகத்ைத சாி ெசய்துெகாண்டாள் உமா.

காைல உணைவத் தயாாிக்கெவன்று உமா சைமயலைறக்குள் ெசன்றுவிட, தனாவும் சத்தமின்றி தன்அைறக்குள் நுைழந்து ெகாண்டான்.

ெமௗனமாய் கழிந்த பத்து நிமிடங்களில் வினுவின் தைல விஜயின் ேதாளில் பாந்தமாய் சாய்ந்திருந்ததுஎன்றால், விஜயின் கரங்கள் அவைளத் ேதாேளாடு ேசர்த்தைணத்திருக்க, கன்னங்கேளா அவளதுஉச்சியில் ெபாருந்தி இருந்தது.

“ெவளிய ேபாறஙீ்களா விஜி?” என்று தன் ேகள்விைய, இல்ைல இல்ைல ஏமாற்றத்ைத ேகள்வியாய்ெவளியிட்டாள் வினயா.

“ஆமா கண்ணம்மா, ஒரு ஃபிாிண்ட்ைட பார்க்கப் ேபாேறண்டா” என்ற விஜயின் பதிலில் அவள் தன்ஏமாற்றத்ைதக் கூட்டினாள் என்றால் அது தான் இல்ைல.

மாறாக “நானும் வரட்டுமா?” என்று ேகட்டு அவைனத் திணறடித்தாள்.

“ஹ்ம்ம், நான் முதல அவைரப் ேபாய் பார்த்துட்டு வந்துடுேறன். அப்புறமா உன்ைன ெவளியகூட்டிட்டுப் ேபாகட்டுமா?” என்றதும் உடேன எழுந்துவிட்டாள் வினயா

எழுந்தவளின் ைகையப் பிடித்து “ேடய் என்னடா” என உருகியவனின் ைககைளத் தன் ைகயிலிருந்துதள்ளியவள் தன் அைறக்குள் ெசன்றாள். பின்ேனாடு ெசன்றவன் “ெசன்ைன தண்ணி நிைறய மாயம்ெசஞ்சிருக்கு ேபாலேவ, வினுக்குக் ேகாபெமல்லாம் வருது” என்று வியந்தவாேற ஜன்னல் அருகில்நின்றிருந்த வினுைவ ெநருங்கி நின்றான்.

“என்ன கண்ணம்மா? ேகாபமா? நான் ெவளிய ேபாயிட்டு சகீ்கிரேம வந்துடுேறன். ஈவினிங் பீச்ேபாயிட்டு ேஹாட்டல்ல சாப்பிட்டு வரலாம் ஓேக வினு?” என்று அவைளத் தாஜா ெசய்ய முயன்றான்.

அப்ேபாதும் பதிலின்றி ேபாகேவ குனிந்திருந்த அவளது முகத்ைத நிமிர்த்தியவன், அவளது கண்களின்பளபளப்பில் பதறிப் ேபாய் “ச்சு என்னடா இப்ப எதுக்கு அழுைக? எல்லாத்துக்கும் அழக்கூடாது.உனக்குக் ேகாபமா இருந்தா “உங்களுக்கு என்ைனவிட உங்க ஃபிாிண்ட் தான் முக்கியமா”அப்படின்னு சண்ைட ேபாடு. அைத விட்டுட்டு எதுக்கு எடுத்தாலும் இது என்ன அழுைக?” என்றுேலசாக தன் கண்டிப்ைப அவன் புகட்டவும் “எனக்குக் ேகாபமில்ல” என்றாள் வினு ெமதுவாக.

ெபருகி வழிந்த கண்ணைீர துைடத்தவாேற “பின்ன என்னடா?” என்று அவன் உருகிக் கைரயவும்ெமௗனமாய் நின்றிருந்தாள் வினயா.

சற்று ேநரம் ெசன்ற பின்னர் “நஙீ்க… நஙீ்க… நஙீ்க என்ைன மிஸ் பண்ணேவ இல்ைலயா?” என்றுஅந்ேதாப் பாிதாபமாய் ேகட்டவளிடம் காணும் இடெமல்லாம் நேீய நிைறந்திருந்தாய் என் சஹிேய!அதவும் பத்தாது என்று கனவிலும் வந்து என் தூக்கத்ைதக் ெகாள்ைள ெகாண்டாய் என்று காதல்வசனம் ேபசத் ேதாணாமல் “வினு என்ைன மிஸ் பண்ணஙீ்களா?” என்று எதிர் ேகள்வி ேகட்டான்விஜய்ஆனந்த்.

பதிலின்றி, அவன் மார்பில் தைல சாய்த்தவைள இறுக அைணத்துக்ெகாண்டு தன் ஏக்கத்ைதஅரவைணப்பால் ெவளியிட்டான் விஜய்.

அவனுக்குள் நுைழந்து அவனுள்ேள இருந்து ெகாள்ள விரும்பியவள் ேபால தன் முகத்ைத அவன்மார்பினுள் ேராஜாவாய் புைதத்துக் ெகாண்டாள். அந்த முள்ளில்லா ேராஜாவின் விைதகள் தன்மனதில் ஏற்கனேவ ஆழ புைதந்திருப்பைத உணர்த்துபவன் ேபால, வினுவின் ேராஜா முகத்தில் தன்இதழ்கைள முதன்முைறயாக வலம்வர விட்டான்.

அவன் முத்தமிடெவன்று தன் மார்பிலிருந்து அவளது முகத்ைதப் பிாித்த அைர வினாடி ேநரத்ைதக்கூட தாங்க முடியாதவள் ேபால முகத்ைத மணீ்டும் அவன் மார்பிற்குள் புைதத்துக் ெகாண்டாள்வினயா.

எத்தைன ேநரம் இந்தப் புைதையலும், நிமிர்த்தலும், உளாவலும் ெதாடர்ந்தேதா இருவருேம அறியர்!உமாவின் காைல உணவிற்கான அறிவிப்பும், கதவு தட்டப்பட்ட ஒலியும் இருவைரயும் நிைனவுக்குஇழுத்துவந்து ெவளிேய நடக்க ைவத்தது.

தன் ைகக்குள் அவளது ைககைள அடக்கி, வாயில் ேநாக்கி நடந்த விஜயின் பிடியிலிருந்து தன்ைனவிடுவித்துக் ெகாள்ள முயன்ற வினயா அவனது பிடியின் அழுத்தத்ைதக் கண்டு ைககளால் அைதவிடுவிப்பது கடினம் என்று உணர்ந்து, “விஜி, நான் குளிக்கணும்” என்றாள் ெமதுவாக.

“வீட்டில தாேன இருக்கப் ேபாற? சாப்பிட்டு அப்புறம் குளி கண்ணம்மா” என்றவைன விேநாதமாய்பார்த்தவள் “நானும் உங்க கூட வருேவன்” என்றாள் அறிவுப்பு ேபால.

அவளது அந்த அறிவிப்பில் விஜயின் ெநஞ்சம் படபடெவன அடித்துக் ெகாண்டது. “வினுைவ SRMCக்கா? கடவுேள? இப்ேபா தான் ெகாஞ்சம் சாியாகி இருக்கிறாள். மறுபடியும் அவைள அங்ேகஅைழத்துச் ெசன்று புதிவிதமாக ேவதைனைய கிளப்பிவிட்டு அவைளயும் ேநாகடித்து, தன்ைனயும்வருத்திக் ெகாள்வதா?” என்று விஜய் தயங்கிக் ெகாண்டிருக்கும் ேபாேத

“ஏன் கூட்டிட்டு ேபாக மாட்டீங்க?” என்று அவைன ேநராய் பார்த்துக் ேகட்டவளுக்கு என்ன பதில்ெசால்வது என்று ேயாசித்தவன் “சாிடா, நான் யாைரயும் பார்க்க ெவளிய ேபாகல. உன்ைன மட்டும்கூட்டிட்டு ேபாேறன். ஓேக?” என்றான் சமாதானமாக.

“அப்ேபா நஙீ்க பார்க்கப் ேபாற ஆள் ேகாபப்பட மாட்டாரா?? அவருக்கு என்ன பதில் ெசால்வீங்க?உங்கைள ெராம்பத் திட்டுவாரா?” என்று தன் சிறு மூைளைய கசக்கி அவள் ேகள்வி ேகட்கவும்விஜய்க்கு சிாிப்புத் தான் வந்தது.

“ஹ்ம்ம் திட்டத் தான் ெசய்வார்? என்ன ெசய்யலாம்? என் வினுமா அவேளாட இருக்கணும்ன்னு அடம்பண்றாேள? அவேளாட அடத்ைத ரசிக்கிறைத விட எனக்கு ேவெறன்ன ேவைல இருக்கமுடியும்?அதனால அவர் திட்டுறைத ேகட்டுக்க ேவண்டியது தான்” என்று சிறு சிாிப்புடன் விஜய் உைரக்கவும்முகத்தில் ெவட்கம், ெபருமிதம், சிாிப்பு எல்லாவற்ைறயும் ேசர்த்துக் காண்பித்தாள் வினயா.

“சாி ேபாய் குளிச்சுட்டு வாடா, ேயாகா ெசஞ்சது பசி ேவற வந்திருக்கும். சகீ்கிரம் ேபா” என்றுஅவைளக் குளியலைற பக்கம் அவன் திருப்பவும்

“இல்ல, நான் அப்புறேம குளிக்கிேறன். நஙீ்க உங்க ஃபிாிண்ட்ைட பார்த்துட்டு வாங்க. அப்புறமாநாம ெவளிய ேபாகலாம். இல்ைலனா? இல்ைலனா?….” என்று அவள் இழுக்கவும்

“ஹ்ம்ம் இல்ைலனா? நானும் வரட்டுமா விஜின்னு திரும்ப ஆரம்பிக்கக் கூடாது?” என்று விஜய் ஒருவிரல் ெகாண்டு அவள் கன்னத்ைத வருடவும்

“இல்ல, அது… நாம எப்ேபா ேகாயம்புத்தூர் ேபாேறாம்?” என்றாள் வினயா.

அவன் வந்து ெசன்ற இரண்டு வாரங்களிலும் அவைனக் கண்ெகாண்டு ேநராய் பார்ப்பேதஅாிெதன்றிருந்த வினயா, இன்ைறக்கு அவளாகேவ தன் மனைத திறந்து காட்டியதில் உலகத்ைதவிைலயின்றி ெவன்றிருந்த விஜய் ஆனந்த், அவள் ஊருக்குச் ெசல்லலாமா என்று ேகட்டதும் விைலேபசாமல் தன் வசமாகி இருந்த உலகத்தின் சக்கரவர்த்திையப் ேபால் உணர்ந்தான்!

“எப்ேபா ேபாகலாம்? நாைளக்குப் ேபாகலாமா?” என்று விஜய் ேகட்க, “இன்ைனக்ேக ேபாகலாமா?”என்று ேகட்டு அவைன மூச்சுத் திணற ைவத்தாள் வினயா.

தைலைய ஒரு புறமாக சாித்து, கண்ைண சுருக்கி, ெகஞ்சுவது ேபால பார்த்த வினயாைவ இழுத்துத்தன் ேமல் ேபாட்டவன் மறு ைகயால் கதைவ அைடத்தான்.

“என்னாச்சு வினுக்கு? திடீர்ன்னு விஜய் ேமல் கருைண பார்ைவெயல்லாம் வீசுறஙீ்க?” என்று அவன்வினவவும்

“கருைணப் பார்ைவயில்ல” என்றாள் வினயா குரலில் ெகாஞ்சல் துள்ளி விைளயாட.

“அப்புறம் காதல் பார்ைவன்னு ெசால்றஙீ்களா?” என்று அவன் ேகட்ட வினாடி

“அப்படித் தான் ேபால!” என்று சிட்டுக் குருவியாய் தைல சாித்துக் கூறிவிட்டு, குருவியின்லாவகத்ேதாடு அவன் ைகயிலிருந்து நழுவி அைறைய விட்டு ெவளிேயறினாள் வினு.

முகம் ெகாள்ளாச்சிாிப்புடன் ெவளிேய வந்தவைனப் பார்த்து தனாவிற்கு சிாிப்பாக இருந்தது.“சாப்பிடலாமா விஜய்? இல்ல மனசு நிைறஞ்சதில் வயிறு பசிக்கைலயா?” என்றான் விாிந்தபுன்னைகயுடன்.

“ஹ்ம்ம் சாப்பிடலாம். மனசுக்கு இதமா இருக்கத் தான் ெசய்யுது. ஆனா முழு சந்ேதாஷம்ன்னு ெசால்லமுடியாது” என்றான் விஜய், உமாவின் பார்ைவைய ெசலுத்தி மடீ்டப்பின்னர்.

“ம்ம்ம்” என்ற ஒற்ைற வார்த்ைத, இல்ைல இல்ைல, ஒற்ைற முனங்கேளாடு அைத உள்வாங்கிக்ெகாண்டவன் உணவு ேமைடக்குச் ெசன்றான்.

வினுவின் அருேக விஜய் அமர, ைவரவனின் அருேக தனேசகரன் அமர்ந்தான். உமா தன் ைகயால்இனிப்ைப அைனவருக்கும் பாிமாறிக் ெகாண்ேட வர, அவள் தனாவின் அருேக வருவதற்குள் தன்தட்டில் இட்லிைய அவனாகேவ எடுத்துப் ேபாட்டுக் ெகாண்டு உண்ண ஆரம்பித்தான் தனேசகரன்.

உமாவின் முகம் சட்ெடன கூம்பிவிட, அைதப் ெபாறுக்காத இரு ஜவீன்களில் ஒன்றான ைவரவன் சார்“அவ தான் பாிமாறிட்டு வர்றா இல்ல. அப்புறம் என்ன அவசரம்? நிதானமா, பாிமாறும் நபைர மதிச்சுசாப்பிடப் பழகுன்னு உனக்கு எத்தைன தடைவ ெசால்றது?” என்று கடிந்து ெகாள்ள, உமாவின் முகம்ெவளுத்து விட்டது.

அவள் ெவளுத்த முகத்ைதக் கண்ட விஜய் ேமலும் ேபசாமல் வாைய மூடிக் ெகாள்ள, இவர்கள்எதிர்பார்த்தது ேபாலில்லாமல் தனா ேகாபமாக கத்தவில்ைல என்பேத அதிசயம் என்றால், அவன் “சாிஇப்ப ைவக்கச் ெசால்லுங்க. அதுக்கு எதுக்கு கத்துறஙீ்க?” என்று அைமதியாக ேபசியேத அந்தநாளின் எட்டாவதுஅதிசயமானது.

“அண்ணா ெசால்றாங்க இல்ல, ைவங்க அண்ணி” என்று வினுவும் இத்தைன ேநரம் குலாப் ஜாமுன்ேமல் காட்டிய பிாியத்ைத அண்ணன் ேமல் காட்டினாள்.

குளிர்ந்த மனதுடன் தனாவிற்கும் தன் ைகயால் பாிமாறியவள், “எப்படி இருக்கு வினுமா? விஜி…”என்று ஆரம்பித்தவள் வினுவின் முகம் ேபான ேபாக்ைகப் பார்த்து “ஹய்ேயா ெதாியாமெசால்லிட்ேடன் விஜய்… விஜய்… விஜய். ேபாதுமா?” என்று சமாதானப்படுத்திவிட்டு “விஜய்ெசய்றதுக்கு ெகாஞ்சமாவது நிகரா இருக்கா? இல்ல ெராம்ப ேமாசமா? பக்கத்தில கூட நிக்கமுடியாதாக்கும்?” என்று ேகலியாக வினவினாள்.

“விஜி இெதல்லாம் வீட்டில ெசய்ய மாட்டாங்க. கைடயிேலேய கிைடக்கும் ேபாது எதுக்கு வீட்டிலெசய்யணும்? கிருஷ்ணா ஸ்வீட்ஸ்ல கிைடக்கும். நாங்க அடுத்த ைடம் வரும்ேபாது வாங்கிட்டுவேராம். என்ன விஜி? ஓேகவா அண்ணி?” என்று நணீ்ட வாக்கியத்ைத வினயா ேபசி முடித்தப்ேபாது, அங்கிருந்த நால்வரும் ெவவ்ேவறு மனநிைலயில் இருந்தேபாதிலும் அதில் சந்ேதாசம்கண்டிப்பாக இருந்தது.

விஜயிடமும், உமாவிடமும் ேகட்கப் பட்ட ேகள்விக்கு “கிருஷ்ணா ஸ்வீட்ஸ் எங்க ஊர்ல கூட இருக்குேமடம்” என்று தனா பதில் அளிக்கவும்,

“அப்ேபா, நேீய அண்ணிக்கு வாங்கிக் ெகாடு” என்று தரீ்ப்பு கூறினாள் வினயா.

“ெகாடுத்துட்டா ேபாச்சு” என்று அவைனயும் அறியாமல் வாயிலிருந்து வார்த்ைதைய ெவளிேயற்றியதனேசகரைன அைனவருேம வியப்புடன் பார்த்தனர். (வினு தவிர) உமாவிற்கு கண்களில் கண்ணேீரநிைறந்துவிட்டது!

காைல முதல் நிைறய இன்ப அதிர்ச்சிகைளயும், இன்ப அதிர்வுகைளயும் சந்தித்திருந்த அந்தக்குடும்பத்திற்கு தனாவின் இந்த வார்த்ைதகள் அழகிய பூ வானமாய் ெவடுத்து, வாழ்க்ைகையவண்ணமயமாய் மாற்றியேதாடு நில்லாமல் ஒளிமிக்க எதிர்காலத்ைதக் கண் முன்னால் காட்டியது!!

விஜய் அவர்கள் ஊருக்குச் ெசல்வைத அறிவிப்பதற்குள் “நான் விஜி கூட ஊருக்குப் ேபாேறன் அப்பா”என்று அைத ெவளியிட்டாள் வினயா.

“ேஹா” என்று நிைறய கூக்குரல்கள் ேகட்க, “என்னடா திடீர்னு” என்றான் தனா ேவண்டுெமன்ேற,

“பாவமில்ல விஜி, கல்யாணம் பண்ணின பிறகும் எத்தைன நாள் தான் தனியா இருப்பார்?”என்றவளின் அந்த ெசய்தி, வாயிலிருந்த குலாப் ஜாமுைன விட பன்மடங்கு இனிப்பாய் இருந்தது.

************************************************************

பாகம் 6

காைல உணவு முடிந்ததும் ெவளிேய ெசல்லத் தயாரான விஜயிடம் “இப்ப வருவீங்க?”, “ெராம்பேநரம் ஆகுமா?”, “மதியம் சாப்பிட வாஙீ்களா?”, “நாம எப்ப கிளம்புேறாம்?” என்று விதவிதமாய்ேகள்விகைள வீசி அவனது ஒேர பதிலான “சகீ்கிரம் வந்துடுேறன் கண்ணம்மா”ைவ வாங்கிக்ெகாண்டிருந்தவைளக் ைகப் பிடித்து உள்ேள அைழத்துச் ெசன்றவன்,

“இப்ேபா நான் ேபாகட்டுமா ேவண்டாமா? என்ன ெசால்ல வர?” எனச் சின்னச் சிாிப்புடன் வினவவும்

“இல்ல இல்ல ேபாயிட்டு வாங்க. அப்புறம் உங்க ஃபாிண்ட் ேகாவிச்சுப்பார் இல்ைலயா?” என்றுஎன்னேவா தனக்கு அவன் ேபாவதில் ஒன்றுமில்ைல என்பது ேபால் விட்ேடறியாக காண்பித்துக்ெகாண்டவைள அைணத்து விடுவித்த விஜய்ஆனந்த், SRMC க்குக் கிளம்பியேபாது தனேசகரன்அவனது வண்டியில் விஜைய அங்ேக இறக்கி விடுவதாகக் கூறினான்.

இருவருமாக கேீழ இறங்கி, வாகனங்கள் நிறுத்தி ைவக்கும் இடத்திற்குச் ெசன்றேபாதும், தனாவின்ைபக்கில் பயணமானேபாதும் மனதில் ஒரு சிறு சஞ்சலம் இருந்து ெகாண்ேட இருந்தது.

கிண்டி ரயில்ேவ ஸ்ேடஷைன ெநருங்கியேபாது, சுற்றுப்புற வாகன இைரச்சலுக்கு நடுவிலும்இருவருக்கும் இைடேய நிலவிய அைமதிைய முதலில் விஜய்ஆனந்ேத கைளத்தான்.

“உங்களுக்கு ஆபீஸ்ல கார் ெகாடுத்திருக்கிறதா மாமா ெசான்னாங்கேள தனா? வினு வந்ததால அைதஎடுக்கிறதில்ைலயா?” என்று ேகள்விையயும் அவேன ேகட்டு, பதிலுக்காக தனா சிரமப்படுவைதவிரும்பாவதவன் ேபால ஒரு ஆப்ஷைனயும் ெகாடுத்தான்!

“ஹ்ம்ம் ஆமா விஜய், அவ ேகாயம்புத்தூர்ல இருந்து வந்த நிைலக்கு ரூைம விட்டு ெவளியவருவாளான்ேன எனக்குப் பயமாகிடுச்சு. அப்படி இருக்கும் ேபாது காைர ேவற நிறுத்தி ைவச்சுஅவைள இன்னும் உள்ள உள்ள ேபாக ைவக்கேவண்டாம்ன்னு ேதானுச்சு” என்று உள்ேள ேபானகுரலில் தனா பதில் ெசால்லவும்,

“நானும் ெராம்பேவ பயந்து ேபாயிட்ேடன். அந்த ேபாேடாைவப் பார்த்துட்டு அவ கதுறுன கதறல்இருக்ேக… எனக்கு உயிேர ேபாய்டுச்சு” என்று கூறியவனின் குரல் இந்த ேநரத்திைலயும் உைடந்துேபாய் இருந்தது.

“ஹ்ம்ம்… வினு இவ்வளவு சகீ்கிரம் அைத விட்டு ெவளிேய வந்திருக்கா அப்படின்னா அது உன் ேமலவச்ச காதலால தான். உன்ைன விட்டுட்டு அவளால இருக்க முடியல. அந்தப் பிாிவு தான் அவைளத்ெதளிய வச்சிருக்குன்னு நிைனக்கிறன்” என்றவன் ஒரு சிறு இைடெவளிக்குப் பிறகு,

“மூணு வருஷமா வாழ்க்ைகயில பட்ட அடிகள் என்ைன யாைரயும் ேலசுல நம்ப விடல விஜய்.உன்கிட்ட இதுவைரக்கும் நான் முகம் ெகாடுத்துக் கூட ேபசினதில்ல. எல்லாத்துக்குேம வினு ேமலநான் வச்சிருந்த பாசம் தான் காரணம். அவ வாழ்க்ைக எப்படி இருக்குேமா? இனிேமலாவது அவநல்லா இருக்கணுேம என்ற கவைல தான். ஆனா, ஒரு அண்ணனா எனக்கு இருந்த கவைலைய நீபுாிஞ்சுப்ேபன்னு நிைனக்கிறன்” என்று தான் இத்தைன நாட்கள் வினுவின் வாழ்ைவ எண்ணிவிஜயிடம் ேபசாமல் இருந்தைத சுட்டிக் காட்டி தனா வருத்தப்படவும், அவன் ேதாைள அழுத்திக்ெகாடுத்து தான் அவனது நிைலையப் புாிந்து ெகாண்டைத விஜய் ெதாிவித்தான்.

“நஙீ்க வினுைவப் பத்திக் கவைலப்படேவண்டாம். உங்க மனத்திருப்திக்காக ெவளிப்பைடயாகேவெசால்ேறன், வினுைவ நான் மனப் பூர்மவமா விரும்புேறன், அவைளப் பற்றின கவைலையவிட்டுவிட்டு உங்கைளயும் ெகாஞ்சம் பாருங்க தனா” என்றான் விஜய்.

“ஹ்ம்ம்” என்று அப்ேபாதும் ஒற்ைற வார்த்ைதேயாடு அவன் முடிக்கவும் “uma is a gem of aperson தனா, என்ைன விட உங்களுக்கு அவைளப் பத்தி நல்லாேவ ெதாியும். நஙீ்களும் அவளும்எவ்வளவு சந்ேதாஷமா இருந்தஙீ்கன்னு கண் கூட பார்த்தவன் நான். அப்படி இருந்தவங்க இப்படிவிேராதி மாதிாி இருக்கிறைத பார்த்தா மனசுக்கு ெராம்ப கஷ்டமா இருக்கு தனா… வினுேவாடவாழ்ைகைய மனசில வச்சுக்கிட்டு நஙீ்க இப்படி இருக்கஙீ்கன்னா, நான் முன்னாடிேய ெசான்ன மாதிாிவினுைவப் பத்தின கவைலைய விட்டுடுங்க ப்ளஸீ்” என்றான் வாகன இைரச்சைலயும் மறீி, காதுவழியாக தனாவின் மனதிற்குள் நுைழய முயன்று.

“சாி விஜய்” என்று அைரகுைறயாக ேவணும் அவனது சம்மதத்ைத வாங்கிய திருப்திைய விஜய்அைடந்த ேபாது, தனாவின் வண்டி ெசன்ைன வணிக வளாகத்ைத அருகில் ெசன்று ெகாண்டிருந்தது.

மியாட் மருத்துவமைன பாலத்ைதக் கடந்த தனேசகரன் என்ன நிைனத்தாேனா? அங்கிருந்தெபட்ேரால் பங்கில் வண்டிைய நிறுத்தி “ந…ீ இங்க இருந்து ஆட்ேடால ேபாய்டுறயீா? எனக்கு…எனக்கு… ஒரு மாதிாி இருக்கு” என்று சட்ெடன கலங்கிய விழிகளுடன் அவன் முைறயிடவும், “என்னதனா இது? நஙீ்கேள மறக்கைலன்னா வினு எப்படி மாறுவா?” என்று விஜயும் தன் பங்கிற்குவருத்தப்பட்டான்.

தனேசகரைனத் திருப்பி அனுப்பிவிட்டு ஆட்ேடா ஏறி ேபாரூர் ெசன்றேபாது “ெசால்லப் ேபானாதனாைவ விட எனக்குத் தான் அந்த காேலஜ்குள்ள ேபாறது ரண ேவதைன. அப்படியிருக்கும் ேபாதுஇந்தப் பயணம் ேதைவ தானா” என்று ஆயிரத்தி எட்டாவது முைறயாக விஜய் ஆனந்ைத ேயாசிக்கைவத்தது.

ஆனால் ேவைல பார்க்கும் இடத்தில் மாநாட்டிற்குச் ெசல்வதாகக் கூறிவிட்டு அங்ேக ெசல்லவில்ைலஎன்றால் அங்கு வந்திருக்கும் தன் துைறயில் தைலவாிடம் வசமாக மாட்டிக் ெகாள்ேவாேம என்றசிந்தைனயும், தன் நண்பனுடன் ேசர்ந்து “osseointegration” என்ற தைலப்பில் தான் ெசய்திருந்தஆய்வு ெபாது கலந்தாய்வுக்கு எடுத்துக் ெகாள்ளப்பட்டுள்ளதும் இரு ெபரும் காரணங்களாய் அைமந்துஅவைன SRMC க்குக் ெகாண்டு ேசர்த்தது.

கல்லூாிக்குள் காலடி எடுத்து ைவத்தவைன அவன் கால்கள் தானாகேவ அங்கிருந்த ைவத்தஸீ்வரன்ேகாவிலுக்கு இழுத்துச் ெசன்றது.

அங்கு ெசன்று ைவத்தஸீ்வரன் என்ற நாமத்ைதச் சூடி அருள் பாலித்துக் ெகாண்டிருக்கும் உலகாளும்சிவைன ைக கூப்பி வணங்கி, வாய் தானாக “ெதன்னாடுைடய சிவேன ேபாற்றி, என்னாட்டவர்க்கும்இைறவா ேபாற்றி” என்ற ஸ்ேலாகத்ைத முணுமுணுத்தப் ேபாதும், முதன்முதலாக பவித்ராைவ அேதஇடத்தில் கண்டது தான் மனைத நிைறத்தது.

தான் முதன்முதலாக பவித்ராைவக் கண்ட ெநாடி அவன் மனதில் அழியாத சித்திரமாய் பதிந்து,அவளது நிைனவுகளும் அைசவுகளும் மனதிலிருந்து விஸ்வரூபம் எடுத்துக் கிளம்பின.

அன்ெறாரு நாள் தான் இேத இடத்தில் நின்று இைறவைன ேவண்டி முடித்துக் கண்ைணத்திறந்தேபாது, எதிாில் ஒரு கண்ைண இறுக முடி, மறு கண்ைண பாதி திறந்து பக்கத்தில் நின்றிருந்தைவரவனின் ைகயிலிருந்த அர்ச்சைனத் தட்டு ேமல் தன் பார்ைவைய ஓடவிட்டக் கணமும், அந்தக்கண்களில் டன் கணக்கில் வழிந்த குறும்பும், அதில் ெதாிந்த ஆர்வமும் இன்றும் விஜயின் உதடுகளில்புன்னைகைய வரவைழத்தது.

அடுத்த அைர நிமிடத்தில் “பாப்பா, ஆரத்திைய எடுத்துக் கண்ணுல ஒத்திக்ேகா” என்று ைவரவனின்அதட்டலில் அவர் ெசாற்படி ெசய்தவளின் முகத்தில் சட்ெடன குடிெகாண்ட எாிச்சலும் இப்ேபாதுவிஜய்க்கு நிைனவு வந்தது.

விபூதி பிரசாதம் வாங்கிக் ெகாண்டு இருவரும் கிளம்பியேபாது “அப்பா, என்ைனப் பாப்பான்னுகூப்பிடாதஙீ்கன்னு எத்தைன தடைவ ெசால்றது. நான் என்ன விரல் சூப்புற பாப்பாவா? சாி, சாிஅர்ச்சைன பண்ண கல்கண்ைடத் தாங்க. நாம வச்சைதெயல்லாம் அப்படிேய திரும்பக்ெகாடுத்துட்டார் ஐயர். ெராம்ப நல்லவரா இருக்கார் இல்லப்பா?. நம்ம வீட்டுப் பக்கத்தில இருக்கபிள்ைளயார் ேகாவில் ஐயர்ன்னா ெகாஞ்சமாத் தான் தருவார். அதுவும் நான் ேபானா ேவணும்ேனதரமாட்டார்ப்பா” என்று அவர் ைகக்குள் ைகைய நுைழத்துக் ெகாண்டு ெசல்லம் ெகாஞ்சிெசன்றவைள இன்னும் மனதிலிருந்து அகற்ற முடியவில்ைல விஜயால்.

“உனக்குப் பாப்பா பிறந்தா கூட ந ீஎனக்குப் பாப்பா தான்டா பவிக்குட்டி” என்று ைவரவன்ெகாஞ்சியதும்,

அதற்குப் பதிலாய், ெபாது இடம் என்று கூட பாராமல் பவித்ரா அவர் கன்னத்தில் பதித்த முத்தமும்“ஆமாப்பா, எதுக்கு படுச்சுக்கிட்டு? ேபசாம ஒரு நல்லவனா பார்த்து எனக்குக் கல்யாணம் ெசஞ்சுவச்சுடுங்க. என் பாப்பாைவயும் ெகாஞ்சிக்கிட்டு அேத சமயம் என்ைனயும் ெகாஞ்சலாம்” என்று கண்சிமிட்டிக் கூறியவைள அவர் தைலயில் அடித்ததும்,

“நஙீ்களும் இந்த தச்சு மூலமா ஒரு ேபரன் ேபத்திையப் பார்க்கலாம்ன்னு எத்தைன நாள் தான்காத்திருப்பீங்க? நானா ஒரு வழி ெசான்னா அதுக்குப் ேபாய் என்ைனக் ெகாட்டுறஙீ்க?” என்றுபவித்ரா அவாிடம் வம்பு வளர்த்ததும் நிைனவில் அச்சரம் பிசகாமல் நின்றது.

அந்த முதல் பார்ைவயிலும், குறும்பிலும், அவளுக்கும் அவள் தந்ைதக்கும் நடுவில் நிலவியபாசத்திலும் பவித்ரா அழுத்தமாய் தன் மனதில் பதிந்துவிட்டாேலா என்று நான்கு வருடங்கள் கழித்துவிஜய்க்கு சந்ேதகம் வந்தது.

அவளிடமிருந்த ஏேதா ஒன்றில் ஈர்க்கப்பட்டு, ெவள்ளிக் கிழைமயில் மட்டும் ேகாவிலுக்குச் ெசல்லும்பழக்கம் ெகாண்ட தான் தினமும் ெசன்று சாமி தாிசனத்ேதாடு அவளது குறும்ைபயும் தாிசித்துவிட்டுவந்ேதாேம… அப்ேபாெதல்லாம் வராத சந்ேதகம் இப்ேபாது என்ன? என்று தைலைய உலுக்கிக்ெகாண்டு மாநாடு நடந்த இடத்திற்குச் ெசன்றான்.

ேபாகும் வழியாவும் ெபாது கலந்தாய்வில் ேபச ேவண்டிய விஷயங்கள் நிைனவில் நின்றேதாஇல்ைலேயா பவித்ராவிடம் தான் ேபசத் துடித்தக் காலங்களும், ஒரு வழியாகேவா, இல்ைல இருவழியாகேவா தங்களுக்குள் வளர்ந்த காதலும் மனதில் கபடி விைளயாடிக் ெகாண்டிருந்தன.

அவன் எடுத்து ைவத்த ஒவ்ெவாரு அடியிலும் பவித்ரா நிைறந்திருக்க, ைபக் ஸ்டாண்டில்,காண்டீனில், ைலப்ராியில், ஆடிட்ேடாாியத்தில் என்று அவள் வலம் வந்த இடங்கைளத் தானும்கால்களால் கடந்து, கண்களால் வலம் வந்து, மனதிலிருந்த காதைலப் புதுப்பித்துக் ெகாண்டிருந்தவிஜைய அவன் நண்பன் ராகுலின் குரல் கைலத்தது “ேடய் விஜய், என்னடா பகல் கனவா? சகீ்கிரம்வா… presentation ஐ ஒரு ைடம் என்ேனாட ேலப்டாப்ல ஓட்டிப் பார்த்துடலாம்” என்று அவன் ைகப்பிடித்து உள்ேள அைழத்துச் ெசன்றான்.

“பகல் கனவா? ஹ்ம்ம்… அப்படித் தான் ேபால… நிைனவாவதற்குள்ேள கைளந்து ேபாக இருந்தகனவல்லவா? கைளந்து ேபானது நிைனவாகுமா? இல்ைல கனவின் சித்திரமாகேவ இருக்குமா?”என்று மனதிற்குள் ஒரு ெபரும் ேபாராட்டத்ைத நடத்தி, அதில் எப்ேபாதும் ேபால் ேதால்விையத்தழுவியதும், ஒரு ெநடிய மூச்ைச ெவளிேயற்றிவிட்டு மாநாடு நடந்த அரங்கிற்குச் ெசன்றான் விஜய்.

வந்திருப்ேபாருக்கான பதிேவட்டில் தன் ெபயைரப் பதிவு ெசய்து ெகாண்டு, அவர்கள் ெகாடுத்தஅனுமதி அட்ைடைய ெபற்றவன், ேநேர தான் ேவைல பார்க்கும் கல்லூாியில் இருந்து வந்திருந்ததனது துைறத்தைலவைரப் ேபாய் பார்த்துவிட்டு, தான் படித்தத் துைறயான பல் கட்டும் பிாிவின்தைலவைரயும் ேபாய் பார்த்து விட்டு அவாிடம் சற்று ேநரம் ேபசிக் ெகாண்டிருந்துவிட்டு வந்தான்.

அவாிடம் ேபசும் ேபாது கூட, அவர் ேமல் தான் ைவத்திருந்த பயம் கலந்த மாியாைதைய பவியும்உமாவும் ேசர்ந்து ெசய்யும் கிண்டல்கேள ெபருமளவு அவன் ெநஞ்சில் நிைலத்திருந்தது.

பத்பநாபன் என்ற ெபயர் ெகாண்ட அவைரக் கண்டால் அவர்களது துைறயில் எல்லாருக்குேம குைலநடுங்கிவிடும்.

விஜய் ெசய்யும் பல்ெசட்டுகளின் ேநர்த்தியிலும், படிப்பின் ேமல் அவன் காட்டிய ஆர்வத்திலும்,அவனது ேசைவ மனப்பான்ைமயிலும் கவரப்பட்டு அவரது ெசல்லப் பிள்ைளயாய் இருந்தேபாதும்விஜய்க்கு பத்பநாபன் சார் என்றால் இன்னமும் மாியாைத தான் என்றால்,

படிக்கும் காலத்தில் பவி ெசால்வது ேபால “தூக்கத்தில கூட “பத்து சார் வராங்க விஜய்” அப்படின்னுெசான்னா… எஸ் பாஸ் அப்படின்னு வாாி சுருட்டி எழுந்துடுவீங்க ேபால” என்ற நிைல தான்.

பவியின் நிைனவுகளில் சஞ்சாித்துக் ெகாண்ேட, ெபாது கலந்தாய்வில் கலந்து ெகாண்ட ேபாதும்அவர்களது ேபப்பர் அன்ைறய தினத்தின் இரண்டாவது இடத்ைதப் ெபற்றது.

பாிசு அறிவித்தப் பிறகு, விஜைய உலுக்கிய ராகுல் “என்னடா ஆச்சு உனக்கு? அவங்க ேகட்ட கைடசிேகள்விக்கு இன்னும் கன்வின்சிங்கா பதில் ெசால்லியிருந்தா நமக்குத் தான் ஃபிரஸ்ட் பிேளஸ்கிைடச்சிருக்கும். எனக்குத் தான் சட்டுன்னு நியாபகம் வரைலன்னா, எல்லா விவரத்ைதயும் விரல்நுனில வச்சிருக்க உனக்கு என்ன வந்துச்சு?” என்று எாிந்து விழுந்தான்.

“ஹான்… ஒன்னுமில்லடா… அது வந்து… சாாிடா ராகுல்” என்று ெநடுங்கனவில் இருந்து விழித்தவன்ேபால விஜய் தடுமாறவும்

” ேஹ விஜய், ஆர் யு ஆல் ைரட்? என்கிட்ேட ேபாய் எதுக்குடா சாாி எல்லாம் ெசால்ற?… ஜஸ்ட்இன்னும் நல்லாப் பண்ணி இருக்கலாேமன்னு ஒரு ஆதங்கத்தில ெசால்லிட்ேடன். சாி அைத விடு.எதாவது பிரச்சைனயா? வினயாவுக்கு உடம்பு ஏதும் சாியில்ைலயா? உடம்பு முடியல. அவங்கஅண்ணா வீட்டில இருக்காங்கன்னு ெசான்னிேய. இப்ேபா உடம்பு எப்படி இருக்கு? ” என்றுஅக்கைறயாய் விசாாித்தான் ராகுல்.

“ச்ேச ச்ேச, அெதல்லாமில்ல. அவ நல்லா இருக்கா. இன்ைனக்ேக அவைளக் கூட்டிட்டு ஊருக்குப்ேபாகலாம்ன்னு பார்க்கிேறன். ஆனா டிக்ெகட் இன்னும் எடுக்கைல. அது தான் என்னெசய்யலாம்ன்னு ேயாசைனயா இருக்கு” என்று முைறயாக ேபச்ைச மாற்றினான் விஜய்ஆனந்த்.

“ேஹ, வீக் எண்டுல தாேன ேபாேறன்ன்னு ெசான்ேன? இப்ேபா என்ன திடீர்ன்னு இன்ைனக்ேகேபாேறன்னு ெசால்ற?” என்று வினவியவனிடம்

“இன்ைனக்ேக ேபானா வினு ெரண்டு நாள் காேலஜ் ேபாவா. அதனால தான்” என்று பாதிஉண்ைமயும், பாதி ெபாய்யுமாய் வினுவின் அடத்ைத மைறத்துக் கூறினான் விஜய்.

“வாரநாள் தாேனடா, கண்டிப்பா கிைடக்கும். அப்படி இல்ைலனா தட்கல்ல புக் பண்ணிடு” என்றுஅறிவுறுத்திவிட்டு அவைனச் சாப்பிட அைழத்துச் ெசன்றான் ராகுல்.

உணவு முடிந்ததும் நடந்த பாிசளிப்பு விழாவில் கலந்துெகாண்ட விஜய் அைதயும் முடித்துக் ெகாண்டுேநராக ெசன்ட்ரல் ரயில் நிைலயம் ெசன்று அன்ைறய பயணத்திற்கான பயணச் சடீ்டுகைளவாங்கினான்.

சாதாரண முைறயில் பயணச் சடீ்டுகள் அைனத்தும் நிரம்பிவிட்டிருந்தைமயால் தட்கல் முைறயில்,அப்ேபாதும் குளிர் சாதனப்ெபட்டியில் கிைடத்த பயணச் சடீ்ைட வாங்கிக் ெகாண்டு வீடு ெசன்றான்விஜய்.

வீடு வந்து ேசர்ந்து, வினயாவின் ெபட்டிைய அடுக்கி, உமா வினுவிற்ெகன வாங்கி ைவத்திருந்தபாிசுகைளயும், சல்வார்கைளயும் தனி ெபட்டியில் அடுக்கி, இரவு உணைவ முடித்துக் ெகாண்டுவீட்ைட விட்டுக் கிளம்பும் வைர எந்தப் பிரச்ைனயும் வரவில்ைல.

“நம்மள விட்டுட்டுப் ேபாேறாம்ன்ற வருத்தம் துளி கூட இல்லாம ஒேர குஜால்ஸா கிளம்பிட்டாபாருங்கப்பா” என்று தனாவின் வியப்ைப வினு சட்டம் ெசய்தது ேபால கூட ெதாியவில்ைல என்றேபாதில்,

“இன்ைனக்கு விஜைய சைமயல் ெசய்ய ைவக்கலாம்ன்னு பார்த்தா முடியைலேய” என்ற உமாவின்ஐம்பது சதவீதம் வருத்தத்ைதயும் வினு சட்டம் ெசய்யாமல் இருந்தாள் என்றால் அது தான் இல்ைல.

மாறாக, “ஹான்… விஜி பாவம். நாைளக்கு ேவைலக்கு ேவற ேபாகணும். இன்ைனக்கு எல்லாருக்கும்சைமச்சுட்டு, அேதாட ட்ராவல் ேவற பண்ணினா ெராம்ப அசதி ஆகிடும்” என்று வாிந்து கட்டிக்ெகாண்டு வந்துவிட்டாள்.

“அேடங்கப்பா” என்ற வியப்பின் ஊேடேய அவர்கைள வழி அனுப்பிைவத்த மற்ற மூவருக்கும் இந்தவழி அனுப்புதலும், சந்ேதாஷமும் குறுகிய காலத்திேலேய கைளந்து ேபாய் விடும் என்றுெதாியவில்ைல!

கூட வருகிேறன் என்று கூறிய தனாைவ நிறுத்திவிட்டு, வினுைவ அைழத்துக் ெகாண்டு ஆட்ேடாவில்ெசன்ட்ரல் ரயில் நிைலயம் பயணமான விஜைய பயணத்தின் ஆரம்பித்தில் இடது ைகைய அவனதுெதாைடயில் பட்டும் படாமல் ைவத்திருந்த வினயா, ராயப்ேபட்ைட சிக்னைல அைடயும் ேநரத்தில்அவைன மிகவும் ஒட்டி அமர்ந்து தன் ஒரு ைகைய அவனது ைககளுக்குள் நுைழத்துக் ெகாண்டாள்என்றால், ெசன்ட்ரல் ரயில் நிைலயத்ைத அவர்கள் அைடந்த ேபாது விஜயின் சட்ைடைய அவளதுைககள் இறுக இறுக பற்றி இருக்க, அவளது தைல அவனது ேதாளில் மிக மிக அழுத்தமாய்புைதந்திருந்தது.

அவளது நிைல புாிந்தவன் ேபால, ஆட்ேடாவிற்குப் பணத்ைதக் ெகாடுத்துவிட்டு ஒரு ைகயில்அவைளயும் மறுைகயில் ெபாருள்கைளயும் பற்றிக் ெகாண்டு ேசரன் விைரவு ரயில் ேநாக்கிச்ெசன்றான்.

இருக்ைகப் பார்த்து அவைள அமர ைவத்தவன், அவளுக்குப் பால் வாங்கெவன கிளம்பினான்.

“ேவணாம் விஜி. நஙீ்க என்ைன விட்டுப் ேபாகாதஙீ்க” என்று சட்ைட ைகையப் பிடித்து தடுத்தவைள,

“சகீ்கிரம் வந்துடுேறன் வினுமா, உனக்குப் பால் குடிக்கைலன்னா தூக்கம் வராது. ைநட் தூங்காமஇருந்தா நாைளக்கு கிளாஸ் கவனிக்க முடியாதுடா கண்ணம்மா” என்று ெகஞ்சிசமாதானப்படுத்திவிட்டு கழீிறங்கி ெசன்றான்.

விஜய் ஆனந்த் பால் வாங்கிக் ெகாண்டு அவர்கள் இருக்ைக இருக்கும் ெபட்டிைய ேநாக்கி விைரந்தேபாது, வினு கண்களில் மிரட்சியுடனும், ேதடுதலுடனும் வண்டியிலிருந்து இறங்கிக் ெகாண்டிருந்தாள்!

**************************************************

பாகம் 7

வினயாவின் கண்களில் ெதாிந்த பீதிையக் கண்டு உள்ளம் பதறி அவைள மின்னல் ேவகத்தில்ெநருங்கினான் விஜய்.

அவன் தன் அருகில் வந்தைதக் கூட கவனிக்காமல் ெவறி ெகாண்டவள் ேபால் அவைன விட்டுத்திமிறிய வினயாைவத் தடுத்து “வினுமா என்னடா? எங்க ேபாற?” என்று அவைளத் தன் புறம் திருப்பமுயன்றான்.

“நான் அண்ணி கிட்ட ேபாேறன். நஙீ்க ேவண்டாம். உங்களுக்கு நான் ேவண்டாம். எனக்குேவண்டாம். ேவண்டாம்” என்று சம்பந்தம் சம்பந்தமில்லாமல் அவள் ேபத்தவும் கதி கலங்கி ேபானவிஜய்க்கு அவளது புலம்பலும், திமிறலும் ேவதைனையக் ெகாடுத்தது என்றால், சுற்றியிருந்ேதார்பார்த்த பார்ைவ சங்கடத்ைத ஏற்றியது.

“ஷ் வினயா, என்னாச்சு?” என்று ைகயிலிருந்த பால் கப்ைப குப்ைபக் கூைடயில் தூக்கிெயாிந்தவன்,அவைள இரு ைககளாலும் உலுக்கினான்.

“நான் ேபாேறன். என்ைன விடுங்க” என்று கத்தியவைள

சுற்றி நின்ேறாாின் ஆர்வமிக்க விழிகைளயும், சிலர் அவர்கைள ெநருங்குவைதயும் கண்டவன் “ஷ்கத்தாேத! ரயில்ேவ ஸ்ேடஷன்ல இருந்துட்டு என்ன இது?” என்று குரைல அவைனயும் அறியாமல்உயர்த்தி அவைள கட்டுக்குள் ெகாண்டு வர முயன்றான்.

“ஹான்… என்ைன விடுங்க… என்ைன விடுங்க… ” என்று அவள் மணீ்டும் கண்களில் கண்ணரீுடனும்,அேத அளவு குரலில் பிடிவாதத்துடனும் ெகஞ்சேவ அவைள வலுக்கட்டாயமாக இழுத்துக் ெகாண்டுரயிலுக்குள் ஏறினான்.

அவன் ைகயிலிருந்து தன்ைன விடுவித்துக் ெகாள்ள வினயா பிரம்ம பிரயத்தனப் பட்ட ேபாதும்,உள்ளத்தால் அவளிடம் ெநக்குருகி ேபாயிருந்தவனின் பிடி இரும்பாய் தான் இருந்தது.

“நான் வரமாட்ேடன். நான் அங்க வரமாட்ேடன். ஐேயா ேவணாம், ேவணாேம ப்ளஸீ்.. என்ைனவிடுங்க… ” என்று அவள் கதறிய கதறைல மதிக்காமல் இருக்கமுடியவில்ைல விஜயால்.

உள்ளம் உருக, “என்னடா கண்ணம்மா? ஏன் இப்படி பண்ற? எல்லாரும் பார்க்கிறாங்கடா. ெகாஞ்சம்அைமதியா இேரன்டா” என்று அவைளத் தன் வசம் இழுத்து ேதாளில் சாய்த்துக்ெகாள்ள முயன்றான்.

“இல்ல நான் அங்க வரமாட்ேடன்”, “ஹய்ேயா ேவணாம் விஜி, ேவணாேம… ஹய்ேயா” என்றுபின்னால் அவள் நகர, விஜயின் முன்னால் வந்து நின்றவைனக் கண்டதும் அவளது கதறலுக்கானகாரணத்ைத ெவகு துல்லியமாக உணர்ந்தான் விஜய்.

“இவனா? கடவுேள! என்ைன ஏன் இப்படி ேசாதிக்கிறாய்? இப்ேபாது தான் ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சம் என்ேமலிருக்கும் காதைல உணர்ந்து ெகாண்டிருக்கிறாள் என்று எண்ணினால்… ஹய்ேயா இப்ேபாதுஎன்ன ெசய்வது?” என்று மனம் படபடெவன அடித்துக் ெகாண்டது.

“ேஹ விஜய் நயீா?” என்று எதிாிலிருந்தவன் ேபச ஆரம்பித்தப் ேபாேத வினயா துடிக்கஆரம்பித்திருந்தாள்.

“வினுமா, வினு, வினு” என்று விஜய் பதற பதற அவள் மயங்கிச் சாிந்தாள்.

“உன் மைனவியா? என்னாச்சு?” என்று அவன் புருவம் உயர்த்திய ேபாது “ேதவ்” என்று உள்ளிருந்துஒரு குரல் வர, விஜயும் வினுவும் அவனுக்கு முக்கியமற்றவர்களாக மாறிப் ேபாயினர்.

விஜய்க்கும் அவனது தாிசனம் உலகத்தின் மிக மட்டமான ஒன்றாக ேதான்ற வினுவின் நலேனெபாிதாகப் பட்டது. அதற்குள் இரண்டு ேபர் வினயாவின் நிைலையக் கண்டு உதவிக்கு வந்திருந்தனர்.

துாிதமாக ெசயல்பட்டு, அவைள அருகிலிருந்து காத்திருப்ேபார் இருக்ைகயில் அமர்த்தியவன்தனாவின் ைகப்ேபசிைய அைழத்தான் “தனா, விஜய் ேபசுேறன். வினு மயக்கமாகிட்டா. நான்அவைளக் கூட்டிட்டு நிர்மலாேவாட ஹாஸ்பிடல்லுக்குப் ேபாேறன். நஙீ்க உமாைவக் கூட்டிட்டுஅங்ேக வந்துடுங்க. உமாைவத் தான் ேதடுறா” என்று தனாவின் “ஹய்ேயா என்னாச்சு?” என்றுபதறைல சட்ைட ெசய்யாமல், தந்தி ெமாழியில் அவனுக்கு ேவகமாக அறிவுைர பிறப்பித்தவன் ஒருகால் டாக்ஸி வரவைழத்து வினுைவ அதில் ஏற்றி நிர்மலாவின் மருத்துவமைன அைமத்திருக்கும்ஆழ்வார்ேபட்ைட பகுதிக்குச் ெசன்றான்.

கால் டாக்ஸியில் ெசல்லும் வழியாவும், தன் ேதாள் மதீு சாய்ந்திருந்தவைள வருடிக் ெகாண்ேடவந்தவனின் கண்களில் ெசால்ெலாண்ணா ேவதைன குடிெகாண்டது. என்ன மாதிாி ஆரம்பித்தப்பயணம் எப்படி முடிந்து விட்டது? இதுவைர தன்னிடம் அவள் காட்டிய ெநருக்கம் கானல் நரீாய்மாறிவிடும் ஆபாயம் அவனுக்குப் புாிந்தது!

நடுவில் ேலசாக கண் விழித்த வினயா, சுற்றும் முற்றும் ஒரு முைற கண்ைணச் சுழற்றியவள் விஜையஅருகில் கண்டதும் முகத்தில் வலி பரவ, “நான் ேவண்டாம் விஜி உங்களுக்கு, இங்க இருந்துேபாய்டுங்க. என்னால முடியல… ஹய்ேயா ேவணாம் விஜி… ேபாய்டுங்க… ேபாய்டுங்க” என்றுமணீ்டும் கதறத் ெதாடங்கினாள்.

“வினுமா, நான் எங்ேகயும் ேபாகப் ேபாறதில. உன் கூட தான், வாழ்க்ைக முழுசும் உன் கூட தான்இருக்கப் ேபாேறன். அதனால இப்படி உளறுவைத நிறுத்திட்டு அைமதியா வா!” என்று குரலில்என்ைறக்குமில்லாத அழுத்தத்ைதக் ெகாண்டு வந்தவன் அவைளத் தரீ்க்கமாய் ஒரு பார்ைவ பார்த்தான்.

அதில் வினயா என்ன கண்டாேளா அரண்ட பார்ைவயும், ேவதைனயில் சுருண்ட முகமும் சற்ேறெதளிய, ஆனால் உடேன அதுவும் கசங்க அவன் ேதாளிலிருந்து விலகி டாக்ஸி சடீ்டில் தைலசாய்த்துக்ெகாண்டாள்.

அவளது அந்த ெசயல் விஜைய நன்றாகேவ பாதித்தது என்பைத அவனது முகத்ைத ஒரு வினாடிக்கும்ேமல் கூர்ந்து பார்த்திருந்தால் வினயாவிற்குப் புாிந்திருக்கும். அவள் புாிந்து ெகாண்டு தான் காாியம்ஆகேவண்டும் என்று காத்திருந்தால் ேவைலக்கு ஆகாது என்று எண்ணியவன் ேபால அவைளஇழுத்துத் ேதாள் மதீு சாய்த்துக் ெகாண்டவன் அவள் திமிறியைத தன் பலத்ைதக் கூட்டித்தடுத்தான்.

மனதில் நடந்த ேபாராட்டங்கள் அவைளயும் மறீி உடைல ேசார்வைடய ெசய்தேதா என்னேவாவினுைவ மணீ்டும் மயக்கெமனும் ெமௗனம் ஆட்ெகாண்டது.

“என்னடா கண்ணம்மா, மாசம் ஒரு முைற என்ைன இப்படி பயமுருத்துறிேய… ஹ்ம்ம்… ேபானமாசமும் இேத மாதிாி தான் கதறித் துடுச்சு, என்ைனப் பார்த்து விலகி விலகிப் ேபாய் உமா கிட்டேபாகணும்ன்னு அடம் பண்ணி இங்க வந்த. இப்ப ஏேதா ஒரு மாதிாி சாியாகிட்டன்னு நிைனச்சா,திரும்ப இப்படி விலகிப் ேபாறிேய? ந ீவிலகிப் ேபாறதில் ஏற்படுற வலிைய விட, ந ீதுடிக்கிறைதஎன்னால பார்க்க முடியைலேய வினுமா? இதுக்கு என்ன தான் தரீ்வு?” என்று மனதில் ஆயிரம்ஆயிரம் ேகள்விகளும், அவற்றுக்கு பதில் ெசால்ல முடியாமல் ேபான வருத்தமும் விஜைய ஆழ்ந்தெமௗனதிற்குத் தள்ளியது.

விைட ெதாியவில்ைல என்பதற்காக ேகள்விகைள ஒதுக்கவும் முடியவில்ைல.

என்ன விதமான பிரச்ைன என்றாலும் அைத ஒதுக்கி ைவப்பதால் அது தரீ்ந்து விடாது, மனதில்திடத்ேதாடும், நம்பிக்ைகேயாடும் அைத எதிர்ெகாண்டால் பிரச்சைனக்கான தரீ்வு தானாகேவ வரும்என்று முழுைமயாக நம்பும் விஜயால் பிரச்சைனைய தனா மற்றும் உமாவின் ெபாறுப்பில்விட்டுவிட்டு, தான் தனியாக உருகி மருகுவைத மட்டும் ெசய்துெகாண்டு பிரச்சைனையத் தரீ்க்காமல்ஒரு ைகயாலாகதனத்துடன் இருக்க மனம் இடம் ெகாடுக்கவில்ைல.

என்ன பிரச்ைன என்றாலும் அவைளத் தன்னுடன் அைழத்துச் ெசன்றுவிட ேவண்டும் என்ற உறுதிையஅவன் எடுத்து முடித்தப் ேபாது, அவர்களது கல்லூாி ேதாழி நிர்மலாவின் மருத்துவமைன வந்திருந்தது.

விஜய் கதைவத் திறந்த ேபாேத கலங்கிய முகத்துடன் தனேசகரனும், கலங்கிய விழிகளுடன் உமாவும்அவர்கைள ேநாக்கி ஓடி வந்தனர்.

விஜய் வினுைவக் ைககளில் ஏந்திக் ெகாள்ள, உமா “என்ன விஜய்? ேபாகும் ேபாது சந்ேதாஷமாதாேன ேபானஙீ்க? நமக்கு மட்டும் ஏன் தான் இந்த ேவதைனேயா” என்று தன் நிதானத்ைதயும் மறீிபுலம்பிக் ெகாண்ேட அவனுடன் உள்ேள நடந்தாள்.ேநாயாளிகைள பார்க்கும் ேநரம் முடிந்திருந்தாலும் வினயாவின் உடல் நிைல காரணமாகவீட்டிலிருந்து அடித்துப் பிடித்து வந்திருந்த நிர்மலா, என்ைறக்கும் மில்லாமல் இன்று உமாவின் முகம்மிகவும் கலவரம் அைடந்திருப்பைதக் கண்டு “என்ன உமா? நேீய இப்படி இருந்தா அங்கிள், தனாஎல்லாரும் என்ன ெசய்வாங்க?” என்று தன் பங்கிற்கு அவைள அடக்கிவிட்டு வினயாவின்சிகிச்ைசையத் ெதாடங்கினாள்.

அதுவைர ஒன்றும் ேபசாமல் இருந்த விஜைய மட்டும் அைறயில் இருக்கச் ெசால்லிவிட்டு உமாைவெவளிேயற்றினாள் நிர்மலா.

விஜயிடம் நடந்த அைனத்ைதயும் ேகட்டு, பிரச்சைனயின் மூலக் காரணத்ைத உள்வாங்கிய நிர்மலாஒரு மனநல மருத்துவர்.

“she is so fragile விஜய். கண்ணாடி பாத்திரத்ைதக் ைகயாள்வது மாதிாி ெராம்பப் பக்குவமாைகயாளனும்” என்று அறிவிறுத்தியவளிடம் பதில் ஏதும் ெசால்லாமல் வினுைவேய தவீிரமானசிந்தைனயுடன் பார்த்துக் ெகாண்டிருந்தான் விஜய்.

“அவளுக்கு உடம்புக்கு ஒண்ணுமில்ைல இல்ல?” என்று ேகட்டவைன விேநாதமாய் பார்த்த நிர்மலா,“உடம்புக்கு ஒன்னும்மில்ல. ஆனா அவேளாட மனசு…” என்று அவள் ேமேல ெதாடரும் முன்னர்

“மனைச நான் பார்த்துக்கிேறன். அவ இப்ப ட்ராவல் ெசய்யலாமில்ல? அதுல ஒன்னும் பிரச்ைனஇல்ைலேய” என்றான் இன்னமும் வினுவின் ேமல் பதித்திருந்த பார்ைவைய திருப்பாமல்.

“ேஹ, எங்க கூட்டிட்டு ேபாகப் ேபாற? her condition is not that convincing vijay. she mightturn violent sometimes” என்று நிர்மலா பதற.

“அெதல்லாம் மாட்டா. அவ யார்கிட்ட ஒழுங்கா இருப்பாேளா அவங்கைள வச்சு நான்பார்த்துக்கிேறன்” என்று அவன் ெசால்லிக் ெகாண்டு இருக்கும் ேபாேத கதைவத் தட்டிக் ெகாண்டுஉமா உள்ேள நுைழந்துவிட்டாள்.

“என்ன பிரச்ைன? யாராவது ஏதாவது ெசால்லுகேளன்? எனக்கு மனசு கிடந்து அடிச்சுக்குது” என்றுவினுவின் அருகில் ெசன்று அவைள வருடிக் ெகாடுத்தவாேற உமா வினவவும்,

“ட்ெரயின்ல ேதேவந்திரைன பார்த்துட்டா” என்ற மூன்ேற வார்த்ைதகளில் உமாவின் முகத்தில்மூவாயிரம் வாட்ஸ்க்கும் அதிகமான மின்சாரம் பாய்ந்தது ேபாலிருந்தது. ரத்தெமன சிவந்த முகம்அவளது ேகாபத்தின் அளைவ வார்த்ைதயின்றி ெவளிக்காட்டியது.

“அந்த நாயா? அவன் என்ன ெசய்றான் ெசன்ைனல?” என்று கண்ணியம் குைறந்த வார்த்ைதகைளஉதிர்கிேறாம் என்ற வருத்தம் துளி கூட இல்லாமல் உமா ேபசிய ேபாது தனாவும், ைவரவனும்உள்ேள நுைழந்து ெகாண்டிருந்தனர்.

உமா உதிர்த்த வார்த்ைதகளிலிருந்து யாெரன்று கண்டு ெகாண்டவன் ேபால “யாரு ேதவ்வா?” எனதனேசகரன் வினவியதும் தளர்ந்திருந்த ைவரவன் அதிர்ந்து ேபாக, உமா மிரண்டு ேபானாள்.

ெவண்ைண ெமதுெமதுவாகத் திரண்டு வரும்ேபாது, யாேரா ஒரு ெபாிய தடிையக் ெகாண்டுபாைனைய சுக்கு நூறாக உைடத்து ேபாலிருந்தது உமாவிற்கு.

அப்ேபாது வினு ேலசாக அைசயேவ, அவள் மதீு திரும்பிய கவனம் தன்ைன ெபரும் சுயநலவாதியாககாட்ட உமா சட்ெடன கண்கைள அழுந்தத் துைடத்துக் ெகாண்டாள். அப்படித் துைடத்ததில்விழிகளில் திரண்ட கண்ணரீ் விழிைய விட்டு மட்டும் ெசன்றேத தவிர, ெநஞ்சில் சூழ்ந்த ேகாபேமா,வருத்தேமா, பயேமா ஒரு சதவீதம் கூட குைறயவில்ைல எனும்ேபாது அைவ ெசல்ல வாய்ப்ேபஇல்லாமல் ேபானது!

“ஆமா, ேதவ் தான். இந்தியா வந்திருக்கான் ேபால” என்று தனாவிற்குப் பதிலளித்த விஜய்,மற்றவர்கைள அைறயில் விட்டுவிட்டு ெவளிேய ெசன்று, தன் ைகப்ேபசிைய எடுத்து தாயிடம்ேபசிவிட்டு பத்து நிமிடத்தில் உள்ேள வந்தான்.

அப்ேபாது, “தூக்கத்திற்கு ஊசி ேபாட்டிருக்ேகன். காைலயில வைரக்கும் என்ேனாட கவனிப்பிேலேயஇருக்கட்டும். மார்னிங் வீட்டுக்குக் கூட்டிட்டு ேபாகலாம்.” என்று அைறயிலிருந்தவர்களிடம்ெதாிவித்த நிர்மலா, வினயாவின் அருகில் ெசன்று அமர்ந்தாள்.

“நான் அவளுக்கு ைநட் துைணக்கு இருக்ேகன். ட்ரக்ஸ் ெகாடுத்துட்ட தாேன? ந ீகிளம்பு நிர்மலா”என்று அவளிடம் கூறிய விஜய், “அம்மா வராங்க மாமா, நாங்க ெரண்டு ெபரும் வினுைவ நாைளக்குஊருக்குக் கூட்டிட்டுப் ேபாேறாம். அங்க வச்சு என்னானாலும் நான் face பண்ணிக்கிேறன்” என்றான்அழுத்தமாக.

“உனக்குப் ைபத்தியம் தான் பிடிச்சிருக்கு” என்று தனா எாிச்சலுடன் அறிவிக்க,

“அந்த படத்ைதப் பார்த்துட்டு அவ அழுத அழுைகைய பார்த்துட்டுமா விஜய் இப்படி ேபசுற?” என்றுைவரவன் வியக்க,

“ேவண்டாம் விஜய். அவ ெராம்ப ெசன்சிடிவ். பயப்படுவா விஜய்” என்று உமா மன்றாடினாள்.

“அவைள இப்படிப் ெபாத்தி ெபாத்தி வச்சுத் தான், பார்த்ததுக்ெகல்லாம் மனைச வருத்திக்கிறா.எைதயும் ஒரு ைதாியத்ேதாடு பார்க்கேவ மாட்ேடன்றா. அதுக்கு ஒேர தரீ்வு நான் அவைளக்கூட்டிட்டுப் ேபாறது தான்னு நான் நிைனக்கிறன். இதுல எந்த விதமான மாற்றமுமில்ைல” என்றுதனாவின் முகத்ைத ேநராக பார்த்து, நிதானமாக ேபசியவைன

“ேஹ, ந ீஎன்ைன நிைனச்சிட்டு இருக்ேக? ந ீபாட்டுக்குப் ேபசிட்ேட ேபாற? அவ ஓரளவுக்கு சுயமாசிந்திச்சு, தன்ேனாட ேவைலகைள ெசஞ்சுக்கிறான்னா அது உமாவால தான். அைத முதலெதாிஞ்சுக்ேகா” என்று மருத்துவமைன என்றும் பாராமல் குரெலடுத்துக் கத்தினான்.

“தனா ப்ளஸீ்” என்று உமா ெகஞ்ச,

“ேசகர், வாைய மூடு” என்று ைவரவன் தன் தளர்ந்த குரைல நிமிர்த்தி மகைனக் கண்டித்தார்.

“நான் ைவைய மூடணுமா? என்னப்பா ேபசுறஙீ்க நஙீ்க? அவன் என்னேமா நமக்ெகல்லாம் வினு ேமலஅக்கைற இல்லாத மாதிாி ேபசுறான். ெரண்டு மாசமா தாேன இப்படி உருகிக் கைரயுறான். அதுக்குமுன்னாடி எங்க இருந்தார் இந்த சார்? ெபருசா ேபச வந்துட்டான்” என்று தனா தன் ஆதங்கத்ைதக்ேகாபமாக ெவளியிட்டான்.

“நான் அவைள என் கூட அைழச்சுட்டுப் ேபாேறன்னு தான் ெசான்ேனன். நஙீ்க அவைள நல்லாப்பார்த்துக்கைல என்ேறா அவ ேமல உங்களுக்கு அக்கைற இல்ைலெயன்ேறா நான் ெசால்லல” என்றுெமது குரலில் என்றாலும் தன் கருத்ைதத் ெதளிவாகேவ முன் ைவத்தான்.

“அவைள ந ீகூட்டிட்டுப் ேபாக நான் விடமாட்ேடன்.” என்று தனாவும் அழுத்தம் திருத்தமாகக் கூற,

“அவைளக் கூட்டிட்டுப் ேபாக எனக்கு எல்லாவிதமான உாிைமயுமிருக்கு தனா” என்று விஜயின்ெபாறுைமயில் தன் வாய் வைர நணீ்டிருந்த ேகாபம் ைககளுக்குத் தாவ விஜயின் சட்ைடையப்பிடித்தவன் “என்னடா உாிைம, அவேளாட இந்த நிைலைமக்கு நயீும் ஒரு காரணம், அது நியாபகம்இருக்கா இல்ைலயா?” என்று அடிக்கக் ைக ஓங்கிய வினாடி, ைவரவன் அவன் ைககைளப் பிடித்துவிலக்க

“ஸ்டாப் இட் தனா” என்ற குரல் ஓங்கி ஒலித்தது.

*************************************************

பாகம் 8

“எத்தைன நாள் தான் இந்த வார்த்ைதைய ெசால்லி எல்லாைரயும் வாட்டுவீங்க? நாங்க பண்ணினதுமன்னிக்க முடியாத தப்பா தனா? எங்களுக்ேக ெதாியாம நடந்த ஒன்னு. அதுக்காக நாங்க ெரண்டுெபரும் வருத்தப்படாத நாேள இல்ைல ெதாியுமா?. ேவற என்ன பண்ணனும்ன்னு ெசால்றஙீ்க?” என்றுஉயர்ந்த குரலில் ஆரம்பித்து, ைககைள ஏந்தினார் ேபால் ைவத்துக் ெகஞ்சியது உமாேவ தான்!

“தப்பா? அது மன்னிக்க முடியாத பாவம்! இன்னும் அது உங்களுக்குப் புாியைலயா?” என்று ஈனப்பிறவிையப் பார்ப்பது ேபால தனேசகரன் பார்க்கவும் உமா கூனிக் குறுகிப் ேபானாள்.

“பாம்பு மாதிாி அவைளக் ெகாத்திப் பிடுங்குவைத நிறுத்து தனா. வினுவுக்காக வீட்ைடத் தூக்கிஎறிஞ்சுட்டு வந்தவடா அவ. இன்னும் அவ என்ன ெசய்யணும்ன்னு நிைனக்கிற ந?ீ ைச” என்று தன்ஆத்திரத்ைத மகன் ேமல் காட்டியவருக்கு, அவன் அவனது தங்ைகயின் மதீு ைவத்திருக்கும் பாசமும்புாிந்தது.

அவள் மதீிருக்கும் அளவு கடந்த பாசம் தாேன தான் காதலித்தப் ெபண்ைணக் கூட ஒதுக்கி ைவக்கைவத்திருக்கிறது. அப்படியிருக்கும் ேபாது அந்தப் பாசத்திற்குப் பாிசாக அவைன வாட்டுவதாகேவபட்டது இந்தப் ேபச்சு.

அதனால் சில ெநாடிகள் கண் மூடி அந்தக் ேகாபத்ைதக் கட்டுக்குள் ெகாண்டுவந்தவர், “நடந்துமுடிந்தைத நடக்க இருப்பேதாடு கலக்கமா ெதளிவான ஒரு முடிவுக்கு வரலாம்” என்று எப்ேபாதும்ேபால் சமாதானத்திற்கு வந்தார் ைவரவன்.

விஜயின் புறம் திரும்பி, “ந ீகூட்டிட்டுப் ேபாக ேவண்டாம்ன்னு நாங்க ெசால்லல விஜய். எங்கைளவிட உனக்குத் தான் அவ ேமல நிைறய உாிைம இருக்கு. ஆனா அவ இருக்கிற மன நிைல தான்…”என்று ைவரவன்இழுக்கவும்

“எனக்கு இருக்கும் உாிைமைய நிைல நாட்டுறதுக்காக நான் அவைளக் கூட்டிட்டுப் ேபாகைல மாமா.ெசால்லப்ேபானா, இன்னும் அவ எனக்கு சட்டப்படி மைனவி ஆகைல. தனா ெசால்ற மாதிாி எனக்குஉாிைம இல்ைலதான். ஆனா…” என்று அவன் ெதாடங்கும்ேபாேத

“சாலாவின் தாலிச் சங்கிலி எப்ேபா உன் ைகயால் அவள் கழுத்தில் ேபாடப்பட்டேதா, அந்த நிமிஷேமஎங்க எல்லாைரயும்விட ந ீஅவைள ெநருங்கிட்ட விஜய். அதனால உாிைம பத்தி நாம

ேபசேவண்டாம்…” என்று ைவரவன் தன் வலது ைகைய உயர்த்தி அவைன அந்தப் ேபச்ைச விடுமாறுஅறிவுறுத்தினார்.

“சாி மாமா, அவ சில விஷயங்கைள எதிர்ெகாண்டா உைடஞ்சு ேபாய்டுறா என்பதற்காக அைத நாமதவிர்த்துட்ேட இருக்க முடியாதில்ைலயா? நம்ைமயும் மறீி அது நடக்கும் ேபாது ெராம்பத் துடிச்சுப்ேபாறா… ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமா நிதர்சனத்ைத நிஜமாக எதிர்ெகாள்ளும் ைதாியத்ைத அவளுக்குக்ெகாடுக்கணும் மாமா. சும்மா பயப்படுறா, அழறான்னு நிைனச்சுட்டு அவைளப் ெபாத்திப் ெபாத்திப்பாதுகாத்து ெராம்ப உள்ள ேபாய்ட்டா மாமா. அதனால தான் என்ேனாட அவைளக் கூட்டிட்டுப்ேபாேறன்ன்னு ெசால்ேறன். வினுைவக் ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமா இந்த நிைலைமயில இருந்து மாற்றிபைழய துள்ளைல அவகிட்ட ெகாண்டு வரேவண்டியது என் ெபாறுப்பு மாமா. நம்புங்க” என்று அவர்ைகையப் பிடித்து அவன் உறுதியான குரலில் ேபசவும் ைவரவனின் கண்களில் ஏக்கம் படர்ந்துகண்ணரீ் சூழ்ந்தது.

ஆனால் தனாேவா, தந்ைதயின் உடலைசவிளிருந்ேத அவர் வினயாைவ விஜயுடன் அனுப்ப முடிவுெசய்துவிட்டார் என்று ேதான்றிய நிமிடத்தில் “அவைள ஒேரடியா உருக்குைலக்கணும்ன்னு முடிவுபண்ணிட்டீங்க. நடத்துங்க. அவளுக்கு மட்டும் எதாவது ஆச்சு, மகேன உன்ைனக் ெகால்லாமவிடமாட்ேடன் ெதாிஞ்சுக்ேகா. அவனுக்கு சப்ேபார்ட் பண்ற எல்லாருக்கும் ேசர்த்துத் தான்ெசால்ேறன்” என வார்த்ைதகைள அள்ளிக் ெகாட்டியேதாடு நில்லாமல் உமாைவ மட்டுமில்லாமல் தன்தந்ைதையயும் உறுதி விழித்தவன், தங்ைகயின் அருகில் ெசன்று அவள் கூந்தைல ஒதுக்கிவிட்டு,“அம்மு, அம்முக்குட்டி” என்ற பாசம் கலந்த அைழப்ைப உதடுகள் பாட்டுக்கு உதிர்க்க, அவள்ெநற்றியில் இதழ் பதித்தப் ேபாது, அந்த எாிமைலயின் மனதிலிருந்த ஈரம் கண்ணரீாய் அவள்கன்னத்தில் விழுந்தது.

தங்ைகயின் கன்னத்தில் பதித்த உதடுகளால் சுடு ெசாற்கைள உதிர்க்கேவண்டாம்என்ெறண்ணினாேனா என்னேவா அந்த அைறயில் கூடியிருந்த யாைரயும் கண்ெகாண்டு பார்க்காமல்விடுவிடுெவன ெவளிேய ெசன்றுவிட்டான் தனேசகரன்.

“நஙீ்க அவேராட கிளம்புங்க மாமா, நான் வினு கூட இருக்ேகன். மறக்காம மாத்திைர சாப்பிட்டுப்படுங்க.” என்று உமா தன் மாமனாைர வீட்டிற்குக் கிளப்ப, விஜய் அவைளேய வீட்டிற்குத்துரத்தினான்.

“நயீும் கிளம்பு உமா, நான் அவைளப் பார்த்துக்கிேறன். அம்மா நாைளக்குக் காைலயில, ஒரு பத்துமணி வாக்கில வருவாங்கன்னு நிைனக்கிேறன் உமா. உன்னால வர முடியுமா?” என்று அவைளப்ேபாகச் ெசால்லி, வரச்ெசான்னான்.

“இல்ல விஜய் நான் இருக்ேகன். அங்க ேபானாலும் வினுைவ நிைனச்சுத் தூக்கம் வரப் ேபாறதில.அவைளப் பார்த்துக்கிட்டு இங்கயாவது இருக்ேகன். ப்ளஸீ். திரும்பத் திரும்ப என்ைனத் துரத்தாேத”என்று சலித்தக் குரலில் ெமாழிந்துவிட்டு வினுவின் அருகிலிருந்த இருக்ைகயில் ெசன்றுஅமர்ந்துெகாண்டாள்.

தயங்கி நின்ற ைவரவைன “நாங்க பார்த்துக்கிேறாம் மாமா. ராத்திாி கண் முழிச்சா உங்க உடம்புக்குஆகாது. நஙீ்க வீட்டுக்குக் கிளம்புங்க. நான் உங்கைள வீட்டில விட்டுட்டு திரும்ப வேரன்” என்றுஅவைர ெவளிேய அைழத்து வந்தவன் தனாைவக் கண்டதும் சற்ேற அதிசயித்தான்.

இருந்த ேகாபத்தில் கண் மண் ெதாியாமல் வண்டிைய எடுத்துக் ெகாண்டு பறந்திருப்பான்என்ெறண்ணினால் இவன் இங்கு ைகையக் கட்டிக் ெகாண்டு ெவளிேய ெவறித்தவாறு நிற்கிறாேன!என்று அவன் எண்ணிக் ெகாண்டிருக்கும் ேபாேத “நான் அவேனாட வீட்டுக்குப் ேபாேறன் விஜய், நீஉள்ள ேபா” என்றுவிட்டு மகைன நாடி ெசன்றார் ைவரவன்.

ைவரவைன அனுப்பி ைவத்துவிட்டு விஜய் உள்ேள நுைழந்த சமயம், உறங்கிக் ெகாண்டிருந்தவினயாவின் விரல்கைள ெமன்ைமயாக வருடிக் ெகாண்டிருந்த உமாைவக் கண்டு உள்ளம் உருகியது.

அந்த அைறயிலிருந்த மற்ெறாரு நாற்காலியில் அவன் அமர, அங்கு சற்று ேநரம் அசாத்திய அைமதிநிலவியது. அந்த சற்று ேநரம் ஒரு மணி ேநரமாக நடீித்தப்ேபாது கூட அவர்கள் அமர்ந்திருந்தநிைலயிேலா, எண்ணிக்ெகாண்டிருந்த விஷயத்திேலா மாற்றேமதும் நிகழ்ந்திருக்கவில்ைல.

சட்ெடன அைமதிையக் கைலத்த உமா “ஏன் விஜய்? என்ேமல உனக்கு நம்பிக்ைகயில்ைலயா? நான்வினுைவ நல்லாப் பார்த்துக்க மாட்ேடன்ன்னு நிைனக்கிறியா?” என்று வலிக்க அடி வாங்கியகுழந்ைதையப் ேபால் ேகட்கவும்

“ச்ேச ச்ேச, உன்ைன நம்பைலனா கிட்டத்தட்ட பத்து வருஷமா நமக்கு நடுல இருக்க நட்புக்ேகஅசிங்கம் உமா. மூணு வருஷமா உன் வாழ்க்ைகையப் பத்தி நிைனக்காம அவளுக்காகேவவாழ்ந்துட்ேட. இனிேமலாவாது உன்ைனயும் ந ீபார்க்கணும்கறதும் நான் எடுத்து இந்த முடிவுக்குகாரணம். என்ைனக் ெகாஞ்சம் புாிஞ்சுக்ேகா உமா. அம்மாக்கு அப்புறம் ந ீதான் என்ைன நல்லாத்ெதாிஞ்சுவச்சிருக்ேகன்னு நான் நிைனச்சிட்டு இருக்ேகன். ந ீஎன்னடா என்றால் உன்ைன நான் நம்பலஅப்படி இப்படின்னு என்ைனக் குற்றவாளி ஆக்கிற?” என்று விஜய் ெநாந்து ெகாள்ள,

“என் வாழ்க்ைகையப் பார்க்கிறதா? ஹ்ம்ம்… வினுவும், நயீும் நல்லா இருந்தா எனக்குப் ேபாதும்விஜய். மாமாேவாட வார்த்ைதக்காகவும், வினுேவாட நிைலைமக்காகவும் தான் இங்க இருக்ேகன்.வினுேவாட வாழ்க்ைக ஒரு சரீா ேபாக ஆரம்பிச்சதும் மாமாகிட்ட ேபசி, ஏதாவது ெவளியூர்ேபாய்டலாமான்னு இருக்ேகன் விஜய். இன்ைனக்குப் ேபசின மாதிாி சுடு ெசாற்கள் கூடபரவாயில்ைல விஜய். தனாேவாட அைமதி என்ைனக் ெகால்லுது. மரத்துப் ேபான மனசு தான்என்றாலும் வலிக்குேத!” என்று தாயாய் இருந்து ஒரு குழந்ைதைய பார்த்துக் ெகாண்டவள்குழந்ைதயாய் மாறி மருகினாள்.

அவைள என்ன ெசால்லித் ேதற்றுவது என்று ெதாியாமல் “எல்லாம் சாியாகிடும் உமா. எதுவாஇருந்தாலும் என்கிட்ேட ெசால்லாம எந்த முடிவும் எடுக்க மாட்ேடன்னு சத்தியம் பண்ணிக் ெகாடு”என்று அவளுக்கு நண்பனாய் ஆறுதலளித்தேதாடு நிற்காமல் அவள் நலம் விரும்பியாய் அவளிடம் ஒருஉறுதிைய ேவண்டினான்.

“ஹ்ம்ம்” என்று தன் ைகைய அவன் ைகயினுள் ைவத்து சுரத்ேத இல்லாமல் சத்யம் என்ற ெபயாில் தன்சம்மதத்ைதக் கூறினாள்.

நண்பர்கள் இருவரும் தங்கள் குழந்ைதயாய் மாறிப் ேபான வினயாைவப் பற்றிய கவைலயில் அதன்பின்னர் அதிகம் ேபசிக் ெகாள்ளவில்ைல. உமா கண்ணசந்த ேபாதும் சாி, அவள் கண் விழித்திருந்தேபாதும் சாி கண்களில் தூக்கத்திற்கு இடம் ெகாடுக்காமல் வினயாவின் அைசவிற்காகவும்,விழிப்பிற்காகவும் காத்திருந்தான் விஜய்ஆனந்த்.

விடிகாைலயில் கண்விழித்த வினயா மணீ்டும் தன் அரண்ட ேதாற்றத்ைதேய பூசிக் ெகாள்ள உமாவின்தாிசனம் அங்ேக மிகமுக்கியமான ஒன்றாகப் பட்டது.

“அண்ணி, அண்ணி” என்று உமாவின் ெநருக்கத்ைத துைணயாகக் ெகாண்டிருந்தவைள விஜயின்கரங்களின் தணீ்டுதல் கூட ெபரும் கலக்கத்ைத உண்டு பண்ணி, “நஙீ்க ேபாய்டுங்க….நஙீ்கேபாய்டுங்க….” என்று உளற ைவத்தது.

ஆனால் இந்த சலுைககள் அைனத்தும் துளசி அம்மா வரும்வைர தான் நடீித்தது என்பதுஅப்ேபாைதக்கு வினயாவின் ெகட்டக்காலமாகப் பட்டாலும், ெதாைல ேநாக்குப் பார்ைவயில்பார்த்தப்ேபாது ெபரும் நன்ைமையத் தாங்கி இருந்தது.ஆனால் தூரத்திலிருக்கும் பச்ைசைய விட அருேக இருக்கும் சிவப்பிற்கு ஈர்ப்பு அதிகம் என்பது ேபாலவினயாவிற்குத் தன் சலுைககைள யாேரா பிடிங்கிக் ெகாண்டது ேபால முகம் வாடிப் ேபானது.

சலுைக அளிக்க மறுக்கப் பட்டதில் உமாவிற்கும் வருத்தம் தான் என்றாலும் அவளுக்கு சிவப்ைப விடபச்ைசயின் ேமல் பிடித்தம் அதிகம் இருந்ததால் அன்ைறய நிஜம் முகத்ைத வாடாமல் பார்த்துக்ெகாண்டாள்.

அப்படிெயன்ன நடந்தது என்றால், துளசி அம்மா குன்னூாில் இருந்து காாில் வந்திறங்கிய பத்துமணிக்கு, வினயாவின் முகம் உமாவின் வயிற்றுக்குள் புைதந்திருக்க, வந்த ேவகத்தில் மருமகைளநிமிர்த்தியவர் “வினயா, துளசிம்மா வந்திருக்ேகன், வந்தவைள வாங்கன்னு கூட ேகட்காம உங்கஅண்ணி வயித்துக்குள்ள என்ன புைதயல் இருக்குன்னு அைதத் ேதடிக்கிட்டு இருக்க?” என்றுேகட்டதிேலேய அவரது குரல் ஓங்கியிருந்தது.

“ஹான்” என்று திறந்த வாய் மூடாமல் உமாவின் முகத்ைதயும் துளசி அம்மாவின் முகத்ைதயும்பார்த்தவள் மணீ்டும் உமாவின் ைககைள இறுகப் பிடித்துக் ெகாண்டாள்.

“என்ைனப் பார்த்து என்ன பயம் உனக்கு? உமாைவ முதல விடு. அவ ேவைலக்குப்ேபாகேவண்டாமா? ம்ம்?” என்ற ேகள்விைய முன் ைவத்தவாேற அவைள உமாவிடமிருந்து விடுவித்து“ம்ம், எழுந்திரு. ேபாய் முகம் கழுவிட்டு வா” என்று வினயாைவக் கட்டிைல விட்டும் கிளப்பினார்.

அவர் விரட்டிய விரட்டலில் விஜேய “அம்மா, அவளுக்கு உடம்பு ெகாஞ்சம் முடியலமா, நிர்மலா வந்துஒரு தடைவப் பார்த்துடட்டும். அப்புறமா…” என இழுக்கவும்

“அெதல்லாம் அவ ெசய்வா, இல்ல வினு? ேபாடா ேபாய் முகம் கழுவிட்டு வா.” என்று அவைளஅனுப்பியவர் பின்ேனாடு ெசன்ற உமாைவ “என்னமா ேவைலக்கு ேநரமாகுதில்ல? வினு அப்பாக்குடிபன், சாப்பாடு எல்லாம் ெசய்யணும் தாேன, ந ீகிளம்பு. நானும் விஜயும் நான் வந்த காாிேலேயவினுைவ ேகாயம்புத்தூர் கூட்டிட்டுப் ேபாகப் ேபாேறாம்” என்று அடுத்து ெசய்யப் ேபாகும்ேவைலகைள ெசான்னேதாடு நிற்காமல் உமாைவயும் வீட்டிற்குப் ேபாகச் ெசான்னார்.

“அதும்மா, மாமா காைலயிேலேய வந்துட்டு ெகாஞ்ச ேநரம் முன்ன தான் வீட்டுக்குப் ேபானாங்க.இன்ைனக்கு ெவளிய சாப்பிட்டுக்கிேறன்ன்னு…” என்று அவளது வாக்கியம் முடிவதற்குள்ளாகேவபழக்கூைடயுடன் உள்ேள நுைழந்த ைவரவன் “வாங்க சம்மந்தி அம்மா” என்று துளசிையவரேவற்றார்.

“எப்படி இருக்கஙீ்க அண்ணா? ெராம்ப ஓய்ஞ்சு ேபாயிருக்கஙீ்கேள!” என்று அவரது வரேவற்ைபஏற்றுக் ெகாண்டு அவரது நலத்ைத விசாாித்தார் துளசி.

“ஹ்ம்ம், இருக்ேகன்மா” என்றவர் “சம்மந்தி எப்படி இருக்கார்? அவர் வரைலயா?” என்று வீரராகவன்வந்திருக்க மாட்டார் என்று ெதாிந்திருந்தும் ஒரு எதிர்பார்ப்பில் ேகட்டவர் துளசியின் முகம் ேபானேபாக்ைகப் பார்த்து நிராைசயில் வாடியிருந்த முகத்ைத ேமலும் வாட்டத்திற்கு உள்ளாக்கினார்.

“அவைர விடுங்க. அவைர இப்ேபாைதக்கு மாத்த முடியாது. அவர் மாறுவதால ெபருசா நன்ைமஒண்ணுேம இல்ைல. வினு நல்லாகி விஜயும் அவளும் விஜயும் சந்ேதாஷமா இருக்கிறது தான்இப்ேபாைதக்கு முக்கியமான விஷயம். அைத முதல பார்க்கலாம்” என்று தன் கணவர் வராதைத ஒருெபாிய விஷயமாகேவ நிைனக்காமல் மகனின் நல்வாழ்ைவ முன்ைவத்து அைத ஒதுக்கியவர்மற்றவர்களும் அைதப் ெபாிய விஷயமாக எண்ணி மனம் வாடாமல் பார்த்துக் ெகாண்டார்.

மருமகைளத் தன் ஆைணகளின் ெபயரால் ேவறு எைதயும் ேயாசிக்கவிடாமல் ெசய்தவர் அவள் தன்மகைனக் கண்டு ஒடுங்குவைதக் கண்டாலும், அந்த ஒதுக்கத்ைத இப்ேபாைதக்கு ெவறும்வார்த்ைதகளால் ேபாக்க முடியாது என்றறிந்தவர் ேபால அந்த விஷயத்ைத ேமற்ெகாண்டு கிளறாமல்விட்டார்.

நிர்மலா வந்து ஒரு முைற வினயாைவப் பாிேசாதித்தப் பின்னர், முதல் நாள் விஜயும் வினயாவும்எடுத்துச் ெசல்லவிருந்த ெபாருட்கைள, தாயார் வந்த காாில் ஏற்றிக் ெகாண்டிருந்தான் விஜய் ஆனந்த்.

உமாவும், ைவரவனும் துளசி அம்மாைவ வீட்டிற்கு அைழக்க, அவேரா இப்ேபாது வீட்டிற்கு வந்தால்வினயாைவ அங்கிருந்து கிளப்புவது ெபரும்பாடாக ேபாய்விடும் என்பேதாடு இப்ேபாது கிளம்பினால்தான் இரேவனும் ேகாயம்புத்தூர் ெசல்லமுடியும் என்று கூறி அவர்களது அைழப்ைப அடுத்த முைறக்குஒத்தி ைவத்தார்.

வினயா அனுமதிக்கப் பட்டிருந்த அைறயிலிருந்து நிர்மலா ெவளிப்பட்டு, வினயாவின் உடல்நிைலயில்எந்தவிதமான பிரச்சைனயுமில்ைல. ஆனால் மனதில் ேநற்று இரவு குடிக் ெகாண்ட கலக்கமும்,ேகாபமும், பயமும் அவைள ஒரு நிைலயில் இருக்கைவக்காது என்று ெசால்லிக் ெகாண்டிருக்கும்ேபாது, அைதக் ேகட்க விஜையயும் உமாைவயும் விட்டுவிட்டு வினயாைவ நாடிச் ெசன்ற துளசி,“நம்ம வீட்டுக்குப் ேபாகலாமா வினு? கார் ெரடியா இருக்கு. கிளம்பு” என்று சிறு குழந்ைதையஊருக்குக் கிளம்பச் ெசய்வது ேபால அவளிடம் ேபசினார்.

“ேவணாம் துளசிம்மா, நான்… நான்… ேநத்திக்கு அந்த ேதவ்…. ேவணாேம… நஙீ்க விஜிைய மட்டும்கூட்டிட்டுப் ேபாங்க… நான் ேவணாம்… நான் அண்ணி கூடேவ இருக்ேகன்… எனக்குப் பயமாஇருக்கு… எனக்குப் பிடிக்கல” என்று உதிர்த்த ஒவ்ெவாரு வார்த்ைதக்கும் சம்பந்தில்லாமல் ேபசியவள்(ஒருேவைள அவளுக்கு அதில் சம்பந்தம் ெதாிந்தேதா?) கட்டிைல விட்டு இறங்க ஒரு சிறு முயற்சிகூட எடுக்காமல், ேமலும் ேமலும் பின்னைடந்தாள்.

“யாைரக் கூட்டிட்டுப் ேபாகணும், யாைர விட்டுட்டுப் ேபாகணும்ன்னு எனக்குத் ெதாியும். ந ீேபசாமஎன்ேனாட கிளம்பி வா” என்று அவள் ைகையப் பிடித்து அைழத்தவர் அவள் அழ ஆரம்பிக்கவும்,அவளின் முகத்ைதத் தன் பால் திருப்பி

“வினுமா, இங்க பாரு. அம்மாைவப் பாருடா” என்று ெமன்ைமயாக அைழத்து, “நயீும் நானும் மட்டும்தான்டா ேபாேறாம். விஜைய நம்ம கூட வரேவண்டாம்ன்னு ெசால்லிடலாம். அவைன ட்ைரன்ல வரச்ெசால்லிடுேறன். சாியா?” என்றார் ெமதுவாக.

“ட்ைரன் ேவணாம், ேதவ் இருப்பான்.” என்று அவள் மணீ்டும் அரண்ட பார்ைவைய விைல ேபசிவாங்கிக் ெகாள்ளவும்

“சாி, சாி, ட்ைரன் ேவண்டாம். பஸ்ல வரட்டுமா?” என்று ேகட்டு அவள் தைலைய ஆட்டி சம்மதம்ெதாிவித்து, உடேன “ஹான், நான் அண்ணி கூடேவ இருக்ேகன். அங்க வரல. விஜய்க்கு நான்ேவண்டாம் துளசிம்மா” என்றாள் கண்களில் மணீ்டும் திரண்டு கண்ணரீுடன்.

“அவனுக்கு ந ீதான் ேவணுமாம். எத்தைனேயா வருஷமா தவமிருக்கான்” என மனதிற்குள் ேதான்றியவார்த்ைதகள் ஒலி ெபரும் முன்னர், மூைள ேவறு ஒன்ைற முக்கியமான விஷயமாக அறிவுறுத்த,

“அண்ணி கூடேவ இருந்தா அவ ேவைலக்குப் ேபாகேவண்டாமா? நயீும் தான் எத்தைன நாள் காேலஜ்ேபாகாம இருப்ப? ஏற்கனேவ ஒரு மாசம் ஆகிடுச்சு இல்ைலயா. இனிேமலாவது ஒழுங்கா காேலஜ்ேபாய், பட்டம் வாங்குற வழிையப் பார்க்க ேவண்டாமா வினுமா?” என்று அவர் ேகள்வி ேகட்டப்ேபாதும்,

“எனக்கு அண்ணி கூட இருந்தா தான் அைத மறக்க முடியுது. இல்ைலன்னா ஒேர கனவு கனவாவருது” என்று பாவம் ேபால் கூறியவைள ெநஞ்ேசாடு அைணத்துக் ெகாண்ட துளசி “இனிேமல்துளசிம்மா உன் கூட இருக்ேகன். உன் அண்ணி மாதிாிேய உன்ைனப் பார்த்துக்கிேறன். சாியா?”என்ற அவரது சமாதானமும் அவைள நகர்த்தவில்ைல என்பது அவளது ெதளியாத முகத்திலிருந்ேதெதாிந்தது.

“சாி, உனக்கும் ேவண்டாம் எனக்கும் ேவண்டாம். என்ேனாட ஒரு ஒரு மாசம்… ஒேர மாசம் இருந்துபார்க்கிறியா? உனக்குப் பிடிச்சா அங்க இருக்கலாம். இல்ைலனா உன் அண்ணிக்கிட்ட வந்துடலாம்.ஹ்ம்ம் என்ன ெசால்ற?” என்று கைடசியாக ஒரு ேபரத்திற்கு இறங்கினார் துளசி வீரராகவன்.

இந்தப் ேபரத்திற்குப் படியாமல் இருக்கமுடியாது என்று வினயாவிற்குப் பட்டேதா என்னேவாசன்னமான ஒரு தைலயாட்டைல பதிலாக அவள் அளிக்க, மணீ்டும் மருமகளின் மனம் மாறுமுன்னர்அவைள அைழத்துக் ெகாண்டு ேவகமாக மருத்துவமைனையக் காலி ெசய்தார் மாமியார்.

ெவளிேய நின்றிருந்த அைனவாிடமும் விைடெபற்று அவர்கள் காாில் ஏறவும், விஜய் காாின் முன்இருக்ைகயில் அமர்ந்து அவர்களுக்குக் ைக ஆட்டினான்.

விஜய் அவர்களுடன் காாில் வருவதில் முதல் அதிர்ச்சிைய அைடந்த வினயா, துளசிம்மாவின்முகத்ைதப் பத்து முைறேயனும் பார்த்து, தான் நிைனத்தைதக் ேகட்காமேலேய ெபரம்பூர் வரும்வைரக்கடத்தினாள். அவரும் அவள் வாயிலிருந்ேத வரட்டும் என்று அைமதி காத்தார் என்றால் விஜய் தன்அைமதியான குணத்ைத எந்தக் காரணத்தினாேலா மணீ்டும் அமலுக்குக் ெகாண்டுவந்தான்.

ஒரு நிைலக்கு ேமல் தன் மனதிலிருக்கும் ேகள்விைய ேகட்காமல் இருக்க வினயாவின் இயற்ைககுணம் ைக ெகாடுக்கவில்ைல ேபாலும். அதனால், “துளசிம்மா, விஜி நம்ம கூட வராங்க?” என்றாள்ேகள்வியாக.

“ஆமா வினயா, விஜய் நம்ம கூட தான் வரான்” என்று என்னேவா அவளுக்குத் ெதாியாதைதஅறிவிப்பது ேபால அவர் பதிலளிக்கவும்

“நஙீ்க… நஙீ்க… விஜி பஸ்ல தாேன…” என்று முடிக்காமல் அவைரக் குற்ற வாளிக் கூண்டில்ஏற்றினாள் வினயா.

“ஒேர ஊருக்குப் ேபாேறாம். அதுவும் ஒேர வீட்டுக்கு. ஒேர ேநரத்தில. அப்புறம் எதுக்கு பஸ்க்குதனியா காசு ெகாடுத்துக்கிட்டு? அதனால் தான் விஜய் நம்ம கூட வரான்.” என்றார் சாதாரணம்ேபால.

“அப்புறம் எதுக்கு நஙீ்க… அப்படி… அப்படி ெசான்னஙீ்க?” என்று மணீ்டும் குற்றம் சாட்டியவைள

“அந்த ேபரம் ந ீஎல்லா நாளும் என் கூட தங்குறதுக்கு ஒத்துக்கிறதுக்காக வச்சது. ந ீதான் ஒரு மாசம்மட்டும் தான் என் கூட இருப்ேபன்ன்னு ெசால்லிட்ட இல்ைலயா? அதனால அெதல்லாம்ரத்தாயிடுச்சு” என்று அவர் கூறவும் விஜயின் முகத்தில் ெமல்லிய ேகாெடன சிாிப்பு படர்ந்து,வினுைவ அம்மாவின் உதவிேயாடு ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமாக சாி ெசய்துவிடலாம் என்ற நம்பிக்ைகவந்தது!

***************************************************

பாகம் 9

பதிேனாரு மணி அளவில் ெசன்ைனைய விட்டுக் கிளம்பிய விஜய் ஆனந்த் குடும்பத்தினர் மதியஉணவுக்ெகன ேசலம் மாநகாில் வண்டிைய நிறுத்திய ேபாது விஜயின் தாயும் தாரமும் ஆழ்ந்தஉறக்கத்தில் இருந்தனர்.

சடீ்டில் தைல சாய்த்து, கண் மூடியிருந்த தாைய ெமல்ல ேதாளில் தட்டி எழுப்பிய விஜய்க்கு,மாமியாாின் மடி ேமல் தைல சாய்த்து, கார் சடீ்டில் படுக்கும் விதத்தில் கால்கைளக் குறுக்கிக் ெகாண்டுபடுத்திருந்த வினயாைவ முகத்தில் புன்னைகேயாடு பார்த்துக் ெகாண்டிருப்பேத நன்றாக இருந்ததுேபாலும்.

மருமகைளக் கண்காளால் வருடிக் ெகாண்டிருந்த மகனிடம் “அம்மாைவ எழுப்பிய ேநரம்ெபாண்டாட்டிைய எழுப்புவதற்கு நல்லதாக படவில்ைலயா சார்?” என்று சிாிப்புடன் வினவினார்துளசி.

“ச்சு அம்மா, முழுச்சுற ேபாறாமா” என்று வாயில் விரல் ைவத்து அம்மாைவ எச்சாித்த விஜயின்முகத்தில் கண்டிப்பாக எச்சிாிக்ைக இருக்கவில்ைல! மாறாக அடக்கிய சிாிப்பும், அடுத்து விழப்ேபாகும்ஒரு ெசல்ல அடிக்கான எதிர்பார்ப்பும் தான் அதில் நிைறந்திருந்தது.

மகனின் பாவைனயில் இருந்து அர்த்தத்ைத உணர்ந்து ெகாண்ட துளசி அவனது எதிர்பார்ப்ைபஇனிேத நிைறேவற்றிைவத்தார்.

கனமான பல பிரச்சைனகள் இருந்த ேபாதும் அைத இலகுவாகவும் நிதானத்துடனும் ைகயாளும்ைதாியத்ைத மகனுக்குப் பாலுடன் ேசர்த்துப் புகட்டிய துளசியும், அைத ஒழுங்காக மனதில் கிரகித்தவிஜயும் சூழ்நிைலைய ெபாறுைமயுடனும், அேத சமயம் வினயாவின் மனைத பாதிக்காத விதத்திலும்ைகயாள முடிவு ெசய்தைமயால் இந்த மாதிாி ேபச்சுகள் அதற்கு முன்ேனாடியாய் இருந்தன.

ஆனால் இப்ேபாது அவளது பயத்ைத முன் கூட்டிேய உணர்ந்தவன் ேபால் “உங்கைள சாப்பிடஎழுப்பிய ேநரம் நல்ல ேநரமா ெகட்ட ேநரமான்னு எனக்குத் ெதாியாது. ஆனா நான் உங்க மருமகைளஎழுப்பிேனன்ன்னு ைவங்க அது கண்டிப்பா எனக்குக் ெகட்ட ேநரம் தான். அதனால நஙீ்கேள அவைளஎழுப்புங்கமா” என்றுவிட்டு காைர விட்டு இறங்க எத்தனித்தான் விஜய்.

அவனது எண்ணம் புாிந்தாலும், அைத மாற்றும் ேநரமும் காலமும் இன்னும் கூடி வரவில்ைல என்றுஎண்ணிய துளசி, மறு ேபச்சின்றி வினுவின் துயிைலக் கைளத்தார்.

தூக்கமும், பசியும் ேசர்ந்த மயக்கத்தில் துளசிேயாடு உணவகத்தின் உள்ேள ெசன்ற வினயாேவாஅவர்கைளப் பின்ெதாடர்ந்த விஜையப் பார்க்கேவ இல்ைல.

உள்ேள ெசன்று நால்வர் அமரும் ேமைஜயில் ஒரு புறம் ெபண்கள் இருவரும் அமர, அவர்கைளப்பார்த்த மாதிாி அமர்ந்தான் விஜய் ஆனந்த். தாய்க்கும் தனக்கும் உணைவ ஆர்டர் ெசய்துவிட்டுவினுைவ அவளது விருப்பத்திற்காக நிமிர்ந்து பார்த்தப் ேபாதுதான் அவள் துளசியின் ைககைளஇறுகப் பற்றிக் ெகாண்டு அவைர ெநருங்கி அமர்ந்திருப்பது கண்ணில் பட்டு மனதில் வலிைய உண்டுபண்ணியது.

அைத முயன்று மைறத்துக் ெகாண்டு “வினுமா, உனக்கு என்ன ேவணும்? சாதம் சாப்பிடுறியா? இல்லசப்பாத்தி ேவணுமா?” என்று விஜய் வினவவும்

அவன் ெகட்ட ேகள்விக்குப் பதில் ெசால்லாமல் துளசியிடம் திரும்பிய “துளசிமா, எனக்குப் பசிக்கல,நாம இங்க இருந்து ேபாகலாமா?” என்றாள்.

“ஹ்ம்ம்…விஜய்க்குப் பசிக்குதாம். அவன்கிட்ட ேகேளன்” என்று துளசி மகனிடம் அந்தக் ேகள்விையத்திருப்பிவிட்டு ேவடிக்ைகப் பார்த்தார்.

“ம்” என்று முனங்கியவள் “எனக்கு சப்பாத்தி. ஒன்னு” என்றாள் தைரையப் பார்த்துக் ெகாண்டு.

“ஒன்னு பத்தாது வினுமா, ெரண்டு சாப்பிடு” என்று தன்னிடம் ேபசாதவளிடம் விஜய் ெகஞ்சிக்ெகாண்டிருக்க

“ெரண்டு சப்பாத்தி ெகாண்டு வாப்பா” என்று ேபரைர அனுப்பி ைவத்தார் துளசி.

அவைரக் ேகள்விேயாடில்லாமல் குற்றத்ேதாடு வினயா எதிர்ெகாள்ளவும்

“ந ீஎன்ன LKG படிக்கிற பாப்பாவா? எல்லாம் உன் புருஷன் ெகாடுக்கிற ெசல்லம். ேவற என்னெசால்றது? இனிேமல் நான் ெசால்றைத மாதிாி தான் சாப்பிடனும், நடந்துக்கணும் சாியா?” என்றுஒரு அதட்டல் ேபாட்டார்.

வினுவின் முகம் சட்ெடன வாடி அதில் ேகாபம் சூழ்ந்தைத விஜய் ஒரு சின்ன வருத்ததுடன் பார்த்துக்ெகாண்டிருக்க, அவன் பார்ைவக்கு விருந்தாக துளசிைய விட்டு ஒரு அடி நகர்ந்து தனியாக அமர்ந்துெகாண்டாள் வினயா.

ஏேதா ேபச விஜய் வாய் திறக்கும் முன்னர் அவைனக் கண்களால் அடக்கிய துளசியும் அைமதிகாத்தார். சற்று ேநரத்தில் வந்த உணைவ யார் முகத்ைதயும் பாராமல் ெமதுவாக என்றாலும் அைதமிச்சம் ைவக்காமல் உண்டு முடித்த வினயாைவ வீட்டிற்கு அைழத்துச் ெசன்ற துளசி, பல சமயம்மகைன வருத்தப் படைவத்து, வினயாைவக் ேகாபப் படைவத்து ஒரு ெபரும் விைளயாட்ைடசாமர்த்தியமாக நடத்த ஆரம்பித்தார்!

அடுத்து வந்த வார இறுதியில் விஜய் மட்டும் குன்னூர் ெசன்று வர, அதுவைர வினுைவக் கல்லூாிெசல்வதற்கு வற்புறுத்தவில்ைல துளசி. அதற்காக அவைள வீட்டில் இருக்கவிடவும் இல்ைல.

“இன்ைனக்கு ெவள்ளிக் கிழைம. ேகானியம்மன் ேகாவிலுக்குப் ேபாய்ட்டு வரலாம், வா”,“உமா ெகாடுத்துவிட்ட சுடிதார் துணிையத் ைதக்கக் ெகாடுத்துட்டு வருேவாமா? ஆர்.எஸ் புரத்திலஒரு நல்ல ைடலர் இருக்காங்களாம்”,“எனக்குப் பல் ஒேர வலியா இருக்கு. விஜய்க்கிட்ட ேபாய் பல் சுத்தம் பண்ணிட்டு என்னனுபார்த்துட்டு வரலாம்ன்னு இருக்ேகன். எனக்குத் துைணயா நயீும் வாியா?” என்று பலவாறாகஅவைளக் கூடக் கூட்டிக் ெகாண்டு ேகாயம்புத்தூைர வலம் வந்தார் துளசி.

தான் தயங்கி, மயங்கி, சில ேநரம் கண்ணாீின் ஊேட ெகஞ்சிய ேபாது கூட துளசி மசிவதாக இல்ைலஎனத் ெதாிந்து ெகாண்ட வினுவும் மூன்றாவது தடைவக்கு ேமல் ஒன்றும் ெசால்லாமல் அவருடன்கிளம்பும் காாியத்ைதப் பார்க்கலனாள்.

விஜய்க்ேகா, அங்கு வந்த இரண்டு மாதத்தில் கல்லூாிையத் தவிர ேவறு எந்த இடத்திற்கும் வினயாவந்தேத இல்ைல என்ற நிைலயில், இப்ேபாது அவள் தாயுடன் ேசர்ந்து ெவளயுலைகப் பார்ப்பது ஒருபுறம் நிம்மதிைய அளித்தப் ேபாதும், மறுபக்கம் என்ைறக்கு இவள் முறுக்கிக் ெகாண்டு ஊருக்குப்ெபட்டிையக் கட்டுவாேளா என்று கலக்கமாகவும் இருந்தது! இருக்காதா பின்ேன தனாவின்(ெசால்)அடிைய யார் வாங்குவது! தனாவின் வார்த்ைத ஒரு புறம் இருந்தாலும் அவனாேலேயவினயாவின் பிாிைவத் தாங்க முடியாது என்ற நிைலயும் அவைன சற்ேற கலங்கடித்தது!

அங்ேக ெசன்ைனயிேலா வினுவின் மருத்துவமைன வாசமும், தனா உதிர்த்த ெசாற்களின் தாக்கமும்என்று மனைத ேமலுேமலும் வாட்டிக் ெகாண்டிருந்த உமாவிற்கு வாழ்க்ைகயில் ெபரும் ெவறுைம குடிெகாண்டது!

தான் விைளயாட்டாய் கூறிய ஒரு வார்த்ைத, ஒரு நல்ல ெபண்ணின் வாழ்க்ைகைய ேகள்விக்குறியாக்கி, தன் காதைல சுக்கு நூறாய் தகர்த்து, தன் குடும்பத்தின் மதீு தான் ைவத்திருந்த ஒரு

நூலிைழ ஒட்டுதைலயும் அறுத்து, என்ன என்ன மாய வருத்தங்கைள நிகழ்த்தி விட்டது என்ெறண்ணியேபாது ெநஞ்சம் ெவடித்துவிடும் ேபாலிருந்தது!

அதற்குப் பிரயசித்தமாய் ஆயிரம் ஆண்டுகள், ஏன் ஆயிரமாயிரம் ெஜன்மங்கள் வினுைவப் பார்த்துக்ெகாண்டாலும் அந்தப் பாவத்ைதக் கழுவ முடியாது என்று ேதான்றிய வினாடி, தனேசகரன் கூறிய“தப்பா? அது பாவம்!” என்ற வார்த்ைதகளுக்கு முழு அர்த்தம் புாிந்தது!

வினுவும் இல்லாத வீட்டில் நைட பிணமாய் அைலந்து ெகாண்டிருந்த உமாைவ ேவளாேவைளக்குஉண்ண ைவத்து, அவள் கவனத்ைத அவளது ெதாழிலின் ேமல் திருப்பச் ெசய்து, தனக்கு உண்ணப்பிடிக்கவில்ைல என்றாலும் சாப்பிடெவன அவைள அைதயும் இைதயும் ெசய்யச் ெசால்லிக் ெகாண்டு,காைலயில் ேயாகா வகுப்பிற்கு அைழத்துச் ெசன்று என அவள் மனம் தனிைமயில் உழலாமல்பார்த்துக் ெகாண்டார் ைவரவன்.

அவளது வருத்தப் பட்டியைல அதிகமாக்கும் ெபாருட்டு துபாய்யிலிருந்து சனிக்கிழைம காைல வந்ததுஒரு ஃேபான் கால்!

ஹாலில் அமர்ந்து அன்ைறய தினசாியில் தன் தைலைய விட்டிருந்த தனேசகரன் ெதாைலப்ேபசிையஎடுத்துப் ேபசியதும் “அப்பா, ஃேபான்” என்றுவிட்டு மணீ்டும் தன் தைலைய தினசாிக்குத் தாைரவார்த்தான்.

அவர் எடுத்து, மறுமுைனயில் ேபசியவர்களின் ேபச்ைசக் ேகட்டதும் “உமா, உனக்கு ஃேபான் மா”என்று மருமகைளக் கூப்பிட்டார்.

அத்ேதாடு விட்டுவிடாமல் “ஏன்டா, அப்பா ஃேபான் என்று கூப்பிடிற வாயால உமா ஃேபான்னுெசான்னா ந ீஎன்ன ெரண்டு கிேலா குைறஞ்சு ேபாயிடுவியா?” என்று மகனிடம் சண்ைடக்கு நின்றார்.

“இல்ல பத்து பதினஞ்சு கிேலா குைறஞ்சுடுேவன்” என்று தினசாியிலிருந்து கண்ைண எடுக்காமேலபதில் கூறிய மகைனக் கழுத்ைத ெநாிக்கும் அளவுக்குக் ேகாபம் வந்தது ைவரவனுக்கு! ஆனால்மருமகளின் முகத்திற்காக தன்ைன அடக்கிக் ெகாண்டு உள்ேள ெசன்ற ைவரவன் உமாவின்கண்களில் வழிந்த கண்ணைீர கவனிக்கத் தவறினார்.

கண்ணரீ் ஆறாய் ஓட “ம்மா, ம்மா” என்று சற்று ேநரம் தடுமாறியவள், “எப்படி இருக்கஙீ்கம்மா?”என்றாள் ஒருவாராக தன்ைனச் சுதாாித்துக் ெகாண்டு.

“நான் நல்லா இருக்ேகன். இந்த நம்பர் எப்படிம்மா கிைடச்சது? அப்பா நல்லா இருக்காங்களா?இன்னமும் என்ேமல ேகாபமாத் தான் இருக்காங்களா?” என்று ேகள்விகைள அடுக்கினாள்.

அவள் கைடசியாக ேகட்ட ேகள்விகள் அந்தப் பக்கம் ெபரும் ேகவைல உண்டு பண்ணியிருக்க, ஐந்துநிமிடத்திற்கும் ேமலாக “என்னாச்சுமா? என்னம்மா? எங்க இருந்து ேபசுறஙீ்க? இந்தியாவந்திருக்கஙீ்களா?” என்று தனக்குத் ெதாிந்த அளவில் அந்த அழுைகக்கான காரணத்ைத ஊகிக்கமுயன்றவள்

“அப்பாக்கு என்னம்மா? அப்பா நல்லா இருக்காங்க தாேன? உடம்பு ஏதும் சாியில்ைலயா? ஹய்ேயாஏதாவது ெசால்லுங்க… அழுதுட்ேட இருந்தா எனக்கு ெராம்ப பயமா இருக்கு” என்று பதறினாள்.

தன் தந்ைதக்கு உடம்பு சாியில்ைல என்று அந்தப் பக்கமிருந்த தன் தாயார் கூறியதில் மனதிலிருந்தேகாபத்ைதெயல்லாம் பாசெமனும் பாசி மைறத்துவிட அவருக்கு ஆறுதல் கூறி, தான் வருவதாகவாக்குக் ெகாடுத்து ஃேபாைன ைவத்தாள் உமா.

மைனவி அழ ஆரம்பித்தப் ேபாதும் கண்கைள தினசாியிலிருந்து நிமிர்த்தாமல், காதுகைள மட்டும்அவள் ேபசும் விஷயத்திற்குக் ெகாடுத்து தன் வரட்டுக் ெகௗரவத்ைதக் காத்துக் ெகாண்டிருந்ததனேசகரன், ெதாைலப்ேபசிைய அதன் தாங்கியில் ைவத்துவிட்டு ேசாபாவில் சாிந்து அழத்ெதாடங்கிய உமாைவக் கண்டு அரண்டு ேபானான்.

தான் பார்த்துப் பழகிய இத்தைன ஆண்டுகளில் உமாைவ இந்த அளவு உைடந்து ேபாய் அவன்பார்த்தேத இல்ைல எனலாம்… ஹ்ம்ம் இல்ைல… இல்ைல… ஒரு முைற, இதற்கு முன்னர் ஒேர ஒருமுைற அவள் கதறி துடித்து அவன் கண்டிருக்கிறான். ஆனால் அந்த சமயத்தில் அவளது

ேவதைனையப் ேபாக்காமல், ஏன் அவளது அழுைகைய ஒரு ெபாருட்டாகக் கூட மதிக்காமல் தான்இருந்ததும் இப்ேபாது நிைனவு வந்து அவைன முகம் இறுக ைவத்தது.

முகம் இறுக சற்று ேநரம் அமர்ந்திருந்தவனின் மனைத அவளது அழுைக பிைசந்தேதா என்னேவா,சிறு தயக்கத்திற்குப் பின்னர் அவளது ைககைளப் பிடித்துக் ெகாண்டு “ேதவி” என்றான் ெமதுவாக.

அவனது அந்த அைழப்பில் கண்ணில் வழிந்து ெகாண்டிருந்த கண்ணரீ் சட்ெடன நின்று விட,கண்கைள அகல விாித்து அவைனப் பார்த்தாள் உமா!

எத்தைன நாட்கள், எத்தைன மாதங்கள், எத்தைன ஆண்டுகள் இந்த அைழப்பிற்காக அவள் ஏங்கிஇருக்கிறாள்! அவன் மட்டுேம, அவனுக்கு மட்டுேம ெசாந்தமான தன்ைன அவன் மட்டுேம அைழக்கும்அந்தப் ெபயாில் இழந்து விட்ட அைனத்தும் திரும்பத் தனக்குக் கிைடத்தது ேபாலிருந்தது உமாவிற்கு!

முதல் முைற அவன் இப்படி அைழத்தப்ேபாதும் ெநஞ்சம் காதலின் சுவாசத்தில் பூாித்துப் ேபானதுஎன்றால், இத்தைன ஆண்டுகள் கழித்து அவனது “ேதவி” என்ற அைழப்பு, ெவளிேய காட்டமுடியாமல் அைண ேமல் அைண கட்டி மனதினுள்ேளேய இருந்த காதைல ெவடுத்துக் கிளம்பைவத்தது.

காதல் ெவளி வந்த ேவகத்தில் தனேசகரைன ெநருங்கி “தனா” என்ற கூவேலாடு அவன் மார்பில் முகம்புைதத்தாள் உமா!

அவள் அழுைகக் குைறயும் வைர முதுைக வருடிக் ெகாண்டிருந்த தனேசகரன் “உங்க அப்பாக்குஉடம்பு சாியில்ைலயா?” என்றான் ெமதுவாக.

“ஆமா, ஸ்ட்ேராக்ன்னு அம்மா… பிைழக்கிறது ெராம்பக் கஷ்டம்… அம்மா ெராம்ப அழறாங்க…எனக்கு அப்பாைவப் பார்க்கணும்” என்று அவள் கூறவும்

“எங்க?” என்றான் தனேசகரன், “துபாய்ல, நான் ேபாகவா தனா? நஙீ்களும் வாங்க தனா” என்றுஉமா அப்ேபாைதய ெநருக்கத்ைத மனதில் ைவத்துக் ெகாண்டு ேகட்கவும், அவைளத் தன்னிடமிருந்துவிலக்கியவன் ேசாபாவிலிருந்து எழுந்தான்.

“என்கிட்ேட இதுக்ெகல்லாம் ேகட்கணும்ன்னு இல்ைல. ந ீதாராளமா ேபாயிட்டு வா” என்றுகூறியவனின் குரலில் சட்ெடன விலகல் ெதாிந்தது!

அந்த விலகைல உணர்ந்து ெகாள்ளாமல் “நம்ம ெரண்டு ேபைரயும் ஒன்னாப் பார்த்தா…” என்று அவள்ெசால்லிக் ெகாண்டிருக்கும் ேபாேத

“உன் அப்பாக்கு சாியாகிடுமா? ஆனா அங்க வந்து உன் அண்ணைன நான் பார்த்தால் அவனுக்குஸ்ட்ேராக் வராமேல உயிர் ேபாய்டும். பரவாயில்ைலயா?” என்று பல்ைலக் கடித்து வார்த்ைதகைளத்துப்பி விட்டு தன் அைறக்குள் புகுந்து ெகாண்டான்.

அவன் ெசன்ற திைசையேய நிராைசயுடன் ெவறித்துக் ெகாண்டிருந்த உமாைவ, பத்து நிமிடத்தில்ெவளிவந்த ைவரவனின் ேவக நைடயும் “அப்பாக்கு உடம்பு சாியில்ைலயாமா? ேசகர் ெசான்னான்,அவன் ஆபீஸ்ல இருக்க ட்ராவல் அெஜன்சில டிக்ெகட் ெசால்லி இருக்கானாம். ந ீஉடேன கிளம்புமா”என்ற பதட்டமான ேபச்சும் நிகழ்வுக்கு ெகாண்டு வந்தன.

கண்கைளத் துைடத்துக் ெகாண்டு, உடம்பு முடியாமல் துபாய் மருத்துவமைன ஒன்றில் இருக்கும் தன்தந்ைதைய பார்க்கக் கிளம்பினாள் உமா. கிளம்பும் முன்னர் விஜய்க்கு அைழத்து விவரம்ெதாிவித்தவள், அங்கிருக்கும் நிைலைமைய உடனுக்குடன் கூறுவதாக வாக்களித்து விைட ெபற்றாள்!

உமாவின் வருத்தமும், அவளது பயணமும் மனைத சஞ்சலத்தில் ஆழ்த்தி இருக்க, குன்னூர் கிளம்பியவிஜய்க்கு அவனது பயணத்தால் வினயாவின் முகம் சுண்டக்காய் மாதிாி சுருங்கிப் ேபாய் இருப்பைதக்கவனிக்க முடியவில்ைல என்றால் அவனது கவனிப்புத் தனக்கு இல்லாமல் ேபானதில் வினயாவின்சுண்டக்காய் முகம் ேமலும் சுருங்கி கடுகானைதயும் அவன் மனதில் நிைறக்கவில்ைல.

ஆனால் விஜய்க்கு மாறாக, துளசி இைவ அைனத்ைதயும் கவனித்தேதாடு நிற்காமல் மனைதநிைறத்தும் ெகாண்டார்!!

இரண்டு தினங்களில் திரும்ப வந்த விஜய், திங்கள் காைல தன் வழக்கமான ஜாக்கிங், தினசாி,அம்மாவிற்கு சைமயலில் உதவி என்று எல்லாவற்ைறயும் முடித்துவிட்டு ேவைலக்குத் தயாராகித் தான்சமபீ காலமாக உபேயாகிக்கும் அைறயிலிருந்து ெவளிேய வந்த ேபாது, கல்லூாிக்குச் ெசல்லத்தாயாராகி ஹாலில் அமர்ந்திருந்த வினயாைவக் கண்டு உள்ளுக்குள் சிாித்துக் ெகாண்டான். அவள்அவன் முகத்ைத ெநாடிக்ெகாரு முைற நிமிர்ந்து பார்த்தது ேவறு சிாிப்ைப விாிவு படுத்தியது!

அவள் கல்லூாிக்குப் ேபாவைதப் பற்றி ஒன்றுேம ேகட்காமல் தாய் ெசய்து ைவத்திருந்தெபாங்கைலயும் சாம்பாைரயும் கருமேம கண்ணாய் அவன் உண்ண, வினயா தான் சற்று தவித்துப்ேபானாள்.

உணவு முடிந்ததும் “நான் ேபாயிட்டு வேரன்மா. என்கிட்ேட ஒரு ெசட் சாவி இருக்கு. நஙீ்க எங்ேகயும்ெவளிய ேபாறதா இருந்தாலும் எனக்காக சகீ்கிரம் வரேவண்டாம். நான் பார்த்துக்கிேறன்” என்றுதாயிடம் விைடெபற்றவன், “ைப வினு” என்று மைனவியிடம் அவன் கிளம்புவைத அறிவுறுத்தினான்.

“நான்… நானும் காேலஜ் ேபாேறன்” என்று அவனிடம் கூறியவள், அவன் “அப்படியா சாி. பார்த்துப்ேபாய்ட்டு வா” என்று முடிக்கவும், ைதாியத்ைதக் கூட்டி “எப்ேபாதும் ேபால என்ைனக் காேலஜ்லஇறக்கி விடுங்க. ப்ளஸீ் விஜ்…விஜய்” என்று ெகஞ்சினாள்.

“ப்ளஸீ்….ப்ளஸீ் என்ன? எனக்குச் சாியா காதுல விழல” என்று அவன் காைதத் ேதய்த்துவிடவும்

“ப்ளஸீ் விஜய்… விஜ்…விஜி” என்று திக்கித் திணறி அவனிடம் தன்ைன ெவளிக்காட்டி முடித்தாள்அவனது மைனவி!

விஜயும், வினுவும் ஒரு விதமான சந்ேதாஷத்தில் தங்கைள ஆழ்த்திக் ெகாண்டிருக்க, அைதக்ெகடுக்கும் எண்ணத்திேலா இல்ைல ேவறு நல்ல எண்ணத்திேலா துளசி இைடப்புகுந்து “தாரைகஅத்ைத இருக்காங்க இல்ல விஜய், அவேளாட ெபாண்ணு முழுகாம இருக்களாம். ேநத்திக்குப்ேபசினேபாது உன் அத்ைத ெசான்னாங்க. பாவம், மசக்ைகயால ெராம்பக் கஷ்டப்படறா ேபாலிருக்கு.அவ வாய்க்கு ருசியாய் ஏதாவது ெசஞ்சு ெகாடுத்துட்டு வர முடியுமா அண்ணின்னு என்ைனக் ேகட்டா.அதனால இன்ைனக்கு அங்க ேபாகலாமான்னு பார்க்கிேறன்” எனப் ேபச ஆரம்பிக்க,

அதுவைர அவர் ேபசியதில் தங்களுக்கு இந்தவித பதிப்புமில்லாததால் ேபசாமல் இருந்தவர்கள்ெதாடர்ந்து அவர் ேபசிய “அவ வீடு கூட வினு காேலஜ் பக்கம் தான். வினுவும் காேலஜ் ேபாறதாலநாேன அவைளக் கூட்டிட்டுப் ேபாேறன். ந ீகிளம்பு” என்று நளீமாக ேபசி அவர்களதுசந்ெதாஷதிற்குத் தற்காலிகத் தைடயிட்டார் என்றால்

“ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமா பழகிகிட்டா தாேன ெதாடர்ந்து பஸ்ல ேபாயிட்டு வரமுடியும். எத்தைன நாள்தான் நயீும் அவளுக்கு டிைரவர் ேவைல பார்ப்ப?” என்று வந்த அடுத்தத் தாக்குதலில் இருவரும் ஒருஒரு விதத்தில் தடுமாறிப் ேபாயினர்.

***********************************************

பாகம் 10

தனக்கு விஜய் டிைரவர் ேவைலப் பார்க்கிறான் என்று மாமியாாின் வாய் ெமாழியாக ேகட்டவினயாவிற்கு சுரு சுருெவன ேகாபம் தைலக்ேகறி விட்டது.

“என் புருஷன் எனக்கு டிைரவர் ேவைலப் பார்க்கிறார். உங்களுக்கு என்ன? நான் விஜி கூட தான்ேபாேவன். உங்க கூட வரமுடியாது” என்று துளசியின் முகத்திற்கு ேநராக வார்த்ைதகைளத்துப்பிவிட்டு, அதற்ெகன்று துளியும் வருந்தாமல் அவைர ேநராகப் பார்த்துக் ெகாண்டிருந்தாள் வினயா,அடுத்துப் படப் ேபாகும் குத்ைத அறியாமல்!

“ஹ்ம்ம் அவன் உன் புருஷன்னு உனக்கு நிைனவிருந்தா சாிம்மா” என்று உதட்ைடப் பிதுக்கி, துளசிேதாைளக் குலுக்கவும் வினயாவின் ேநர்பார்ைவ சற்ேற குழம்பி, பின்னர் தாழ்ந்தது.

வினயா ேபசியது தாைய வருத்தி இருக்குேமா? இரண்டு மாதங்களுக்கு முன்னர் வினயாைவப்பார்த்துவிட்டு அவன் தாைய அைழத்து விஷயத்ைதக் கூறியதும், “அவளுக்குக் கல்யாணம் ஆகிடுச்சா?அப்படி இல்ைலனா நான் எப்ேபா ெபாண்ணு ேகட்டு வரட்டும்?” என்று முதல் வாக்கியத்திேலேய தன்

சம்மதத்ைதத் ெதாிவித்தத் தாைய இப்படி ேபசிவிட்டாேள என்று மனம் வருந்திய ேபாது, தாயார்இைத எப்படி எடுத்துக் ெகாண்டாேரா என்று அவாின் முகத்ைதேய பார்த்துக்ெகாண்டிருந்தான் விஜய்.

வினயாேவாடு பதிலுக்குப் பதில் வார்த்ைத விைளயாட்டு நடத்திக் ெகாண்டிருந்த துளசிக்ேகாவருத்தத்தின் சாயல் துளியும் இருக்கவில்ைல. கண்களில் சந்ேதாஷக் கறீ்று ஒன்று தான் மாறாமல்மின்னிக் ெகாண்டிருந்தது!

அவரது வார்த்ைதயிலும், பாவைனயிலும் வினயாவிற்கு என்ன விளங்கியேதா சட்ெடன ஓடிச் ெசன்றுஅவைரக் கட்டிக் ெகாண்டவள் “சாாி துசிமா, சாாி, சாாி” என்று கண்ணரீ் உகுக்க ஆரம்பித்தாள்.

“எதுக்கு எடுத்தாலும் அழக் கூடாதுன்னு துசிம்மா ெசான்ேனன் இல்ைலயா? நான் ெசால்றைதக்ேகட்கைலன்னா உன் புருஷன் உனக்கு இன்ைனக்கு டிைரவர் ேவைலப் பார்க்கமாட்டான்” என்றுதுளசி சிாிப்புடன் அறிவிக்கவும்,

“அழைல துசிம்மா, ஆனா விஜி கூட ேபாறதுக்காக அழுைகைய நிறுத்தல. நான் உங்க கூடேவவேரன்” என்று கண்ணைீர ஒரு ைகயால் வழித்துவிட்டு அவள் மாமியாாிடம் ெசல்லம் ெகாஞ்சியைதஒரு சிாிப்புடன் பார்த்துக் ெகாண்டிருந்த விஜய் “கைடசில ெரண்டு ேபருமா ேசர்ந்து ஒரு பல்டாக்டைர ஆட்ேடாகாரன் ேரஞ்சுக்கு ஆக்கிட்டீங்க. மிக்க மகிழ்ச்சி” என்று தன் சந்ேதாஷத்ைத ேபாலிவருத்தமாய் ெவளியடவும் அங்ேக ஒரு சிாிப்பைல எழுந்து அடங்கியது.

“துசிம்மா கூட ேபாேறன்” என்று வினயாவும், “விஜய் கூட கிளம்பு” என்று துளசியும் மாறி மாறிேபசிக் ெகாண்டிருக்க “சாி நஙீ்க ெரண்டு ெபரும் ேபசி ஒரு முடிவுக்கு வாங்க, நான் கிளம்புேறன்”என்று விஜய் நகர்ந்ததும் தான் தங்கள் வாக்குவாதத்ைத நிறுத்தினர் இரு ெபண்களும்.

“நான் காேலஜ் ேபாகைல துசிம்மா” என்று ஒேரடியாக முறுக்கிக் ெகாண்டு ேசாபாவில் ேபாய் வினயாபடுத்துக் ெகாள்ளவும், “அடி ேகட்குதா உனக்கு? ஒழுங்கு மாியாைதயாய் எழுந்து காேலஜ் ேபா. ஒருமாசம் காேலஜ் ேபாகாம ஜாலியா இருந்தது பத்தைலயாக்கும். ஹ்ம்ம் சகீ்கிரம். அவன் ெவயிட்பண்றான் பாரு, கிளம்பு, கிளம்பு. சாயங்காலம் நாம ெரண்டு ெபரும் ேசைல கைடக்குப் ேபாகலாம்”என்று அவைள அரட்டி, உருட்டி, ஆைச காட்டி. கயிறு கட்டி காேலஜ் அனுப்பி ைவத்தார்.

கூடுதல் சந்ேதாசம் இல்ைலெயன்றாலும், கூடுதலாய் வருத்தம் கலக்காமல் இருந்தைமயால் அடுத்துவந்த தினங்கள் விஜய் ஆனந்த் குடும்பத்திற்கு சலனமின்றிேய கழிந்தன.

இங்ேக நடக்காமல் ேபான வருத்தங்கள் யாவும் துபாய்யில் நடக்க, தந்ைதையப் பார்க்கப் ேபான உமாமிகவும் ஓய்ந்து ேபானாள்.

கிட்டத்தட்ட ஒரு வாரப் ேபாராட்டத்திற்குப் பின்னர் உயிர் பிைழத்த தந்ைதயின் ெவறுப்புப்பார்ைவையயும், “ஏன் வந்தாய்?” என்ற ேகள்விையயும் ெபற்றுக் ெகாண்டு, கழுத்ைதப் பிடித்துெவளிேய தள்ளாத குைறயாக தைமயனும் தந்ைதயும் அவைளத் துரத்தியதில் தன்மானம் எகிறிக்குதிக்க புகுந்த வீட்டிற்கு விமானம் ஏறினாள் உமாேதவி!

நணீ்ட நாட்களுக்குப் பின்னர் தாைய சந்திருந்தாலும் முன்ேன இல்லாமல் ேபாயிருந்த பாசப்பிைணப்பு இப்ேபாதும் இல்லாமல் ேபானதால் தந்ைத ேபசிய வார்த்ைதகளின் வலியில் பாசம்மைறந்து, ேராஷம் பிறந்து அவைளப் புகுந்த நாட்டிற்குப் பறக்க ைவத்தது.

விமானத்தில் ஏறி அமர்ந்து இந்தியா ேநாக்கித் தன் பயணத்ைத அவள் துவக்கிய ேபாது அவளதுநிைனவைலகளின் பயணம் ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்னாிலிருந்து ஆரம்பமானது.

ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் ராமச்சந்திரா மருத்துவக் கல்லூாியில் NRI ேகாட்டாவில் இடம்கிைடத்து, இல்ைல வாங்கி என்று ெசால்லேவண்டுேமா? துபாயில் இருந்து ெசன்ைன கிளம்பி வந்தநாள் இன்னும் பசுைமயாக நிைனவில் நின்றது உமாவிற்கு. தனக்கு விருப்பமான மகப்ேபறுமருத்துவம் படிக்க இடம் கிைடத்ததில் உலகத்தின் உச்ச சந்ேதாஷத்திலிருந்த உமாவிற்கு வீட்ைடப்பிாிந்து வருகிேறாம் என்ற வருத்தம் துளியும் இருக்கவில்ைலேய என்ற வியப்பும் கூடேவ அதற்கானகாரணமும் மனதில் ேதான்றி நிைலத்தன.

பின்ேன, வீட்ைடப் பிாிந்து ெசல்லும் ேபாது வருத்தப்படேவண்டும் என்றால் பிாிந்து ெசல்லும்உறவுகள் ேமல் அவளுக்குப் பாசமும், பிைணப்பும் இருக்கேவண்டும் அல்லவா? பணமும், பணத்தால்கிைடக்கும் நண்பர்களின் புகழ் மாைலயும், உறவுகளின் மத்தியில் ெவளிநாட்டில் இருப்பதால்

கிைடக்கும் வறட்டு மாியாைதயும், ெவளிநாட்டு ேமாகமும் உமாவின் தந்ைத ெஜகநாதைனமட்டுமில்லாமல் தாய் சுபத்ராைவயும் அந்த மாய வைலயில் விழச் ெசய்திருந்தது என்பது ஒருகசப்பான உண்ைம எனும் ேபாது அைத சிறு வயதிேலேய ஜரீணித்தவளால் இப்ேபாதும் அப்படிேயஎண்ண முடிந்தேதா!.

ஒரு ஆண்டு மூத்தவன் என்பதால் அண்ணனாகித் ெதாைலத்த ேதேவந்திரனுக்கும் தந்ைதயின் வீண்பகட்டும், பணத்தால் ஏற்பட்டிருந்த திமிறும் ெதனாவட்டும் இருந்ததால், அவனிடமும் பாசத்ைதேயாஅன்ைபேயா எதிர்ப்பார்க்க முடியாமல் ேபான ெகாடுைம ைய மட்டுமல்லாமல், அதன் பின் அவன்ேசர்க்ைகைய எண்ணி அவன் திருந்தி இருக்கலாேமா என்ற எண்ணத்தில் தான் ஏேதா ேபசப் ேபாகஅது எங்ேகேயா ெசன்று முடிந்த விதத்ைதயும் எண்ணி இப்ேபாதும் ெநஞ்சம் விம்மி ெவடித்து,அவைள ேவதைனைய சுமக்க ைவத்தது.

தான் கல்லூாியில் அடி எடுத்து ைவக்கும் வைர உயிருடனிருந்த தந்ைத வழி பாட்டி காேவாி, இன்னும்சிறிது காலம் இருந்திருக்கலாேமா என்ற எண்ணமும், அவர் இறந்த ேபாது இந்த பறந்து விாிந்தபிரபஞ்சத்தில் தான் தனித்து விடப்பட்ட துரதர்ஷடத்ைதயும் ெநாந்தபடி இருந்தவளுக்கு ஒேரயடியாகதுரதிஷ்டம் என்றும் ெசால்லமுடியாேத? உனக்கு எத்தைன நல்ல உள்ளங்கள் நண்பர்களாககிைடத்தனர்? அது உன் நல்ல ேநரமில்ைலயா? என்ற மனசாட்சியின் குட்டில் மனம் சற்ேறெதளிந்தது!

பிறந்த வீடு சாியில்ைல என்றால் என்ன? புகுந்த வீட்டில் ஒரு ெபண்ணிற்கு நிம்மதி இருந்தால்பத்தாதா? அக்கைறயும் அன்பும் நிைறந்த மாமனார், தாய் ஸ்தானத்தில் தன்ைன ைவத்து “அண்ணி”என்ற அைழப்பில் “அம்மா” என்ற உருகைலக் ெகாண்டு வரும் நாத்தனார், தன் மனதிற்குப் பிடித்தக்கணவன். ஹ்ம்ம் தன் மனதிற்குப் பிடித்தவன் தான்… ஆனால் அவனக்குத் தான் தன்ைன மன்னிக்கமுடியவில்ைல… என்று ஏேதேதா எண்ணங்களின் நடுவில் தன் காதல் மலர்ந்த கைத ெநஞ்சில் மணீ்டும்மலர்ந்தது உமாவிற்கு!

மணீ்டும் தனது ஐந்து ஆண்டு முந்ைதய பயணத்ைத நிைனவு கூர்ந்த உமாவிற்கு என்னகாரணமாகேவா தந்ைத தன் கூட ெசன்ைன வந்தது நியாபகம் வந்தது என்றால் தாய் வராததுஏக்கத்ைத உண்டு பண்ணியது. ராமச்சந்திரா மருத்துவக் கல்லூாியில் இடம் வாங்கியைதப் ெபரும்ெபருைமயாக எண்ணி, மற்றவாிடம் பீற்றிக் ெகாண்டிருந்த தாய்க்கு அவரது ெநருங்கிய ேதாழியின்பிறந்தநாள் விழா(!) மகளின் பிாிைவேய முக்கியமற்றதாக மாற்றி ேபானது நிஜம்!

தந்ைத வந்ததற்கு முக்கியமான காரணம் ேதவும் அவளுடன் கல்லூாி ேசர்ந்தது தான் காரணமாகஇருக்குேமா? என்று இப்ேபாது எண்ணி, “ஆம், அப்படித் தான்” என்ற முடிவுக்கும் வந்தாள் உமா.

எப்ேபாதுேம ேதவ் என்றால் தனி பிாியம் ைவத்திருந்த ெஜகநாதனுக்கு அவன் MBBS படிப்பில் ஒருஆண்டு பின் தங்கியது கூட ெபாிய விஷயமாகப் படவில்ைல.

ெசால்லப்ேபானால் ஆண் பிள்ைள என்றால் அப்படி இப்படி தான் இருக்கும்(!), நம்மிடம் இல்லாதபணமா, அவன் சம்பாதித்து தான் நாம் சாப்பிடேவண்டும் என்று இல்லாத ேபாது அவன் எத்தைனஆண்டு ேவண்டுமானாலும் படிக்கட்டுேம! என்ன ெபாிய விஷயம்? என்று அவனுக்காக அவர்ேபசியது நிைனவில் வந்து, இந்த கண் மூடித் தனமான அன்பினால் தான் உமா ெசய்த காாியத்ைதஇன்று வைர அவர் மறக்க, மன்னிக்கவில்ைலேயா? என்றும் ேதான்றியது.

இந்த கண்மூடித் தனமான அன்பிற்கு ஒரு நாள் வலிக்க அடிவாங்கப் ேபாகிறார் என்று உமா கறுவியேபாது வானுலக ேதவைதகள் “சுபஸ்ய சகீ்கிரம்” என்று ஆசிர்வதித்தனேரா(!) ெபாறுத்திருந்துகாண்க!

இளங்கைல படிப்பு முடிந்து ஒரு வருடம் துபாய் மருத்துவமைன ஒன்றில் பணிபுாிந்து ெகாண்டிருந்தஉமாவிற்கு ராமச்சந்திராவில் இடம் கிைடத்ததும், தானும் அங்ேக படிப்ேபன் என்று ேகாணச் ேசட்ைடஅடித்து அங்ேக எலும்பு முறிவு பிாிவில் ஒரு இடத்ைத தந்ைதயின் ெசல்வாக்கால் வாங்கி, அைதநிரப்ப தங்ைக, தந்ைத சகிதம் ெசன்ைன வந்த ேதவ்ைவ ஒேர வளாகத்தில் இருந்த ேபாதும் உமாகாண்பைதத் தவிர்த்து வந்தாள் எனலாம்.

தவிர்த்தாள் என்பைத விட அவளுக்கு ேதவ்ைவப் பற்றி எண்ணி, எாிச்சல் அைடவைத விடநண்பர்களுடன் இருப்பது பிடித்திருந்தது என்பது தான் சாியாக இருக்கும்.

அவளது ெபாிய நண்பர்கள் வட்டத்தில் அவளுக்கு ெநருங்கிய நட்பு என்று ெசால்லக் கூடிய இடத்தில்இருந்தவர்கள் அவளுடன் இளம் மருத்துவப் படிப்ைப முடித்த நிர்மலாவும், அேத கல்லூாியில் பல்மருத்துவம் படித்துக் ெகாண்டிருந்த விஜயுேம ஆவர்.

நண்பர்கள் நலம் விரும்பிகள் என்ற ெசால்லுக்கு ஏற்றபடி இருந்த-இருக்கும் இருவைரயும் அவள்நிைனக்காத நாேள இல்ைல எனும்படி அவளது வாழ்க்ைகயில் இன்று வைர ஒரு ெபரும்பாதிப்ைபஏற்படுத்தி இருந்தனர் இருவரும்.

உமா தனது ேமற்படிப்ைப ராமச்சந்திராவில் ெதாடர்ந்து ெகாண்டிருந்த ேபாது, நிர்மலா அவர்கள்MBBS படித்த அண்ணாமைல பல்கைல கழகத்திேலேய தனது psychiatrist படிப்ைபப் படித்துக்ெகாண்டிருந்தாள்.

ெசன்ைனயில் வீட்ைட ைவத்துக் ெகாண்டு சிதம்பரத்தில் தன் ேமற்படிப்ைபப் படித்துக் ெகாண்டிருந்தநிர்மலாைவக் காண உமா ெசன்ற ேபாது தான் தனாைவச் சந்தித்தேத!

முதல் நாள் அவர்கள் வீட்டிற்குச் ெசன்றது அப்படிேய படமாக ஓடியது உமாவின் மனெமனும்திைரயில்!

அன்ேபாடு உபசாித்த நிர்மலாவின் தாய்க்கு வீட்ைட ஒழுங்கு ெசய்வதில் மதியம் வைர உதவி ெசய்தேதாழிகள் இருவைரயும் “பதினஞ்சு நாள் கழிச்சுப் பார்த்திருக்கஙீ்க, காக்கா கத்தினதில இருந்துதண்ணி குடிச்சது வைரக்கும் ேபசிக்க ெநைறய விஷயமிருக்கும். ேபாய் ேபசிட்டு இருங்கம்மா.சாப்பாடு ெரடி ஆனதும் கூப்பிடுேறன்” என்று கூறி அனுப்பி ைவத்தவர் அவர்கள் இருவரும்வளவளதத்ைத ஒரு சிாிப்புடன் பார்த்திருந்தார்.

மதிய உணவு முடிந்து, மாைல படத்திற்குப் ேபாகிேறாம் என்று அவர்கள் அறிவித்தப் ேபாது “ஹ்ம்ம்படத்துக்கா? நாைளக்குப் ேபாகக் கூடாதா? பக்கத்துக்கு வீட்டில ெகாலு வச்சிருக்காங்க நிம்மி. அந்தவீட்டுப் ெபாண்ணு வந்து அைழச்சுட்டுப் ேபாச்சு. ேநத்திக்கு எனக்குப் ேபாக முடியாத நாளா ேபாச்சா.அதனால ேபாக முடியல. பாவம் இன்ைனக்குக் ேகாலம் ேபாட ெவளிய ேபானப்ப அந்தப் பவிெபாண்ணு “ஏன் ஆன்ட்டி வரலன்னு” பாிதாபமா ேகட்டுச்சு. பாவம்… இன்ைனக்கும் என்னால ேபாகமுடியாது. நயீும் உமாவும் ேபாயிட்டு வாங்கேளன்.. எனக்காக” என்று தன் விருப்பைத முன்ைவத்தநிர்மலாவின் தாய் கற்பகத்ைத நிர்மலா மறுத்துப் ேபசும் முன்னர் “சாிம்மா ேபாயிட்டு வேராம்” என்றுமுடித்தாள் உமா.

முைறத்த ேதாழியிடம் “ேஹ இப்ப என்ன? உங்க தைலவர் ரஜினி படத்ைத நாைளக்குப் பார்த்தஅவேராட குடிேயா, நம்மேளாட குடிேயா முழுகிப் ேபாய்டாது. அம்மா ெசால்றைத தான் ெகாஞ்சம்ேகட்கலாேம? அவங்களால முடியைலன்னு தாேன ெசால்றாங்க” என்று ேதாழிைய சமாதனத்திற்குஉள்ளாக்கி, கற்பகத்ைத சந்ேதாஷத்திற்கு உள்ளாக்கியவளின் கன்னத்ைத வழித்துத் திருஷ்டி கழித்தார்கற்பகம்.

அவருக்கு அழகான ஒரு சிாிப்ைபப் பாிசாக ெகாடுத்தவள் ஏேதா நியாபகம் வந்தவளாக “என்னஆன்ட்டி? ெபாண்ணு வந்து ெகாலுவுக்கு அைழச்சான்னு ெசால்றஙீ்க? ெபாியவங்க யாருமில்ைலயா?”என்று ஒரு ஆர்வத்தில் வினவினாள்.

“அப்படித் தான் ேபால. இப்ப தாேன வந்திருக்ேகாம். எனக்கும் சாியாத் ெதாியல” என்று உதட்ைடப்பிதுக்கியவர் “ஆனா ெபாண்ணு ெராம்ப துறு துறு. வந்த அஞ்சாவது நிமிஷம் என்ேனாட ஜாதகம்மட்டுமில்ைல என் பாட்டி ஜாதகம் வைரக்கும் துருவி விஷயம் வாங்கிட்டா! நான் தான் ேபக்கு மாதிாிஅவ ெசால்றைதேய ஆன்னு பார்த்துட்டு இருந்துட்டு அவைளப் பத்தி ஒண்ணுேம ேகட்காமவிட்டுட்ேடன்” என்று உபாித் தகவல் ஒன்ைறயும் உமாவிற்கு விட்டுச் ெசன்றார்.

மாைல பக்கத்துக்கு வீட்டு ெகாலுவிற்கு ேதாழிகள் இருவரும் ெசன்ற ேபாது. கற்பகம் பவித்ரா பற்றிகூறிய ஒெராரு வார்த்ைதயும் நிஜம் என்பது ஒரு சதவீத ஐயம் கூட இல்லாமல் விளங்கியதுஇருவருக்கும்!

அவர்கள் இருவரும் உள்ேள நுைழந்த ேபாது “வாங்கம்மா” என்று ெபாதுவான வரேவற்ைப ைவரவன்முன்ைவக்க, அைத ஒரு சிாிப்புடன் ெபற்று ெகாண்டு ேதாழிகள் வீட்டினுள் ெசன்ற ேபாது “பாப்பா,வந்திருக்கவங்கைள பாரும்மா” என்ற ைவரவனின் குரல் அவர்கைளயும் தாவிச் ெசன்று சைமயல்கட்ைட எட்டியது ேபால ஒரு இளம் நங்ைக ெவளிப்பட்டாள்.

ெநற்றியில் இருந்து ேவர்ைவ முத்துகள் அவளது அழகிய பளிங்கு முகத்திற்கு காீிடம் ேபால்இருந்தேதா என்ற எண்ணம் உமாவிற்குத் ேதான்றிய வினாடி,”அது எப்படி ெபாறுப்பும் குறும்பும்சாிசமமாய் இவளது கண்களில் ெதாிகறது?” என்ற வியப்ைப அவளது மருத்துவ மூைளயின் ஓரத்தில்ஆழ்த்தியது.

அந்த வியப்பிலிருந்து அவள் மளீும் முன்னர் “வாங்க வாங்க, நஙீ்க நிர்மலா அக்கா தாேன? கற்பகம்ஆன்ட்டிேயாட ெபாண்ணு? கெரக்ட்?” என்று நிர்மலாவிடமும், “நஙீ்க அவங்க ஃபிாிண்ட் உமா?துபாய்ல இருந்து வந்திருக்கஙீ்க. ராமச்சந்திரால MS படிக்கிறஙீ்க கெரக்ட்?” என்று உமாவிடமும்அவள் விசாாித்தப் ேபாது ேதாழிகள் இருவரும் கற்பகம் கூறிய வார்த்ைதகைள ஒருங்ேக நிைனவுகூர்ந்து ஒருவைர ஒருவர் பார்த்துக் ெகாண்டனர்.

“ம்ம்ம் ஆமா” என்ற உமாவின் பதிலில் “பவி இஸ் ஆல்ேவஸ் ைரட் யு ஸீ” என்று இல்லாத காலைரத்தூக்கிவிட்டுக் ெகாண்டு கண்ணடித்தாள் அந்த வீட்டின் மகாராணி பவித்ரா ைவரவன்.

“எங்கைளப் பத்தி எங்கைள விட உனக்குத் தான் நிைறய ெதாியுது” என அவைள நிர்மலா கிண்டல்ெசய்ய “உன் ேபைரத் தவிர ஒண்ணுேம ெதாியாம இருக்க எங்கைள உன் அளவுக்கு இல்ைலனாலும்ெகாஞ்சம் அறிவாளி ஆக்கலாம் இல்ைலயா?” என்று உமா அவள் பாணியிேலேய விஷயம் வாங்கமுற்பட்டாள்.

“கண்டிப்பா, இந்த நல்லைதக் கூடவா நான் ெசய்யமாட்ேடன். நான் ெராம்பபபபபபபபப நல்லவஉமாக்கா” என்று கண்கைள உருட்டியவளின் கவனம் ேவகமாக அவர்களிடமிருந்து அடுப்பிலிருந்தகுக்கர் மதீு ெசன்றது.

“ஒேர நிமிஷம் வந்துடுேறன். நஙீ்க ெகாலு ெபாம்ைம எல்லாம் பாருங்க. நான் சுண்டைல தாளிச்சுக்ெகாட்டிட்டு நிேவதியத்துக்கு எடுத்துட்டு வேரன் ” என்று அவர்கைளத் திைச திருப்பி விட்டு சிட்டாகசைமயல் கட்டுக்குள் ெசன்றாள் பவித்ரா.

அவள் ேபாகும் திைசையேய ஒரு வினாடிக்கும் ேமலாக பார்த்திருந்த உமா, “ேஹ நிம்மி, நீபார்த்துட்டு இரு. நான் இேதா வந்திடுேறன்” என்ற அறிவிப்புடன் பவித்ராவின் உதவிக்குச்ெசன்றாள்.

ெசல்ல, அங்ேக அடுப்பில் கடாைய ஏற்றி எண்ெணய் ஊற்றிக் ெகாண்டிருந்த பவித்ரா இவைளக்கண்டதும் “என்ன இங்க வந்துட்டீங்க? எனக்கு ெஹல்ப் பண்ணவா? இெதல்லாம் ெபாிய விஷயேமஇல்ைல. நாேன பார்த்துக்கிேறன்” என்றாள் ெபாிய மனுஷி ேபால.

இத்தைன ஆண்டுகள் ஆனா பின்னரும் சமயலைறயில் உப்பிற்கும், சனீிக்கும் வித்தியாசம் ெதாியாமல்தான் இருக்க, இந்தச் சின்னப் ெபண் சக்கைரப் ெபாங்கல் ைவப்பைதயும், சுண்டல் ெசய்வைதயும்ெபாிய விஷயம் இல்ைல என்கிறாேள என்று உமாவின் வியப்புப் பட்டியல் நணீ்டு ெகாண்ேடேபானது.

தான் சக்கைரப் ெபாங்கல் என்ெறண்ணிய ஒன்ைற அவளிடம் காட்டி “சக்கைரப் ெபாங்கலா? உனக்குஇெதல்லாம் ெசய்யத் ெதாியுமா? நான் ேவணும்னா அதுக்கு ெநய்ல முந்திாி வறுத்துப் ேபாடட்டுமா?”என்று ேகட்டு அவள் கடகட ெவன சிாித்த அழைக உள்வாங்கிக் ெகாண்ட உமா, “ஏன் சிாிக்கிற? அதுசக்கைரப் ெபாங்கல் இல்ைலயா?” என்று பாிதாபமாக ேகட்கவும்

” இது சக்கைரப் ெபாங்கல் இல்ல. இதுக்குப் ேபர் ஒக்காைர. பாசிப் பருப்புல ெசய்றது. தச்சுக்குெராம்பப் பிடிக்கும். அதனால அம்பாள்கிட்ட இன்ைனக்கு உனக்கு இது தான் நிேவதனம். உனக்குப்பிடிக்கைலன்னா நேீய உன் பக்தன் மனைச மாத்தி வச்சுடு. என்னால அவேனாட ேபாராடமுடியலன்னு ெசால்லிட்ேடன்” என்று விளக்கத்தில் ஆரம்பித்து, தான் கடவுளிடம் முன்ைவத்தேவண்டுதலில் வந்து நின்றாள் பவித்ரா.

“எங்க ஆரம்பித்து எங்க வந்துட்டா?” என்று மணீ்டும் ஒரு முைற புருவத்ைதத் தூக்கிய உமாவிற்குஅன்ைறய வியப்பின் பட்டியல் நணீ்டு ெகாண்ேட ேபாய் தான் இப்படிப்பட்ட ஒரு குடும்பத்தில்பிறக்கவில்ைலேய என்ற ஏக்கத்தில் அவைளத் தள்ளியது அப்பட்டமான உண்ைம

அதன் பின்னர் சுண்டல் தாளிக்க அவள் எடுத்துக் ெகாண்ட ேநரமும், வருேவாருக்கு ெகாடுப்பதற்காகேபப்பர் கப்களில் சுண்டைலயும், ஒக்காைரையயும் எடுத்து ைவத்த நிமிடங்களும் தச்சு என்றுபவித்ராவால் ெசல்லமாய்(!) அைழக்கப் பட்ட தனேசகரைன பற்றிேய ேபச்சு சுழன்றது.

ேநற்று அவன் தனக்கு வாங்கித் தந்த காலணியிலிருந்து ெதாடங்கி, அண்ணனுக்கும் தந்ைதக்கும்நடக்கும் சண்ைடகளுக்குள் புகுந்து, அவன் பிறந்தநாளுக்குத் தான் ெசய்த கல்கண்டு ெபாங்கல் வைரவளவளத்து முடித்தாள் பவித்ரா.

அதன் நடுேவ தனேசகரன்-பவித்ரா இருவரது தாயும், ைவரவனின் தர்மபத்தினியுமான விசாலாக்ஷிமூன்று வருடங்களுக்கு முன்னர் சிறுநரீகம் ேவைல ெசய்யாமல் ேபானதன் விைளவாக அவர்கைளவிட்டு இைறவனடி ேசர்ந்தார் என்ற ெசய்திைய ேகட்டு உமா வருந்த, பவித்ராவின் கண்களில்ெகாேடன நரீ் ேகார்த்து, அைத அவள் கண்கைள அகல விாித்துக் கட்டுக்குள் ெகாண்டு வந்ததுஇன்னமும் பவித்ரா என்ற இளம் ெபண் ேமல் உமாவின் பிாியத்ைதக் கூட்டியது.

உமா-பவித்ரா ேபச்சு ேபச்சாய் இருக்க, ேவைலகள் மளமள ெவன நடந்து முடிந்து அம்பாளின்முன்னர் அன்ைறய பதார்த்தங்கள் ைவக்கப் பட்டதும், பூைஜ ெசய்ய ைவரவைன பவித்ரா அைழத்தப்ேபாது “பாப்பா, ேபாய் முகம் கழுவி, ேவற டிரஸ் ேபாட்டுட்டு வாடா, அண்ணன் வந்தா முகம்சுளிப்பான்” என்று கூறி, அவளது ெசல்லச் சிணுங்கைலயும் “ஆமா ஆமா, அவன் சும்மா இருந்தாேலமுகம் சுருங்கிப் ேபாய் தான் இருக்கும். நான் இப்படி இருந்தா அவ்வளவு தான்… உங்கைள மாதிாிஆகிடும்” என்ற வம்புப் ேபச்ைசயும் ெபற்றுக் ெகாண்டு அவைள உள்ேள அனுப்பிைவத்தவர்அங்கிருந்த மற்றவர்களிடம் “ெரண்டு நிமிஷத்தில வந்துடுவா, உங்கைளக் காக்க ைவக்கிறதுக்காகஎன்ைன மன்னிக்கணும்” என்றார் பணிவுடன்.

அதற்கு உமா பதில் ெசால்லும் முன்னர் “பரவாயில்ைல சார். இந்தச் சின்ன வயசில என்ன ெபாறுப்பாஇருக்கு உங்க ெபாண்ணு? அது வரக் காத்திருக்கலாம்ங்க” என்று ஒரு ெபண்மணி கூற, மற்ெறாருவர்“ஹ்ம்ம், ெகாலு ெபாம்ைம அடுக்கினதிேலேய என்ன ஒரு ேநர்த்தி? இன்ைனக்குக் கண்டிப்பா சுத்திப்ேபாடுங்க சார்” என்றார்.

அவர் கூறியதும் தான் உமாவின் கண்களில் ெகாலு படியில் பவித்ரா ெசய்திருந்த விந்ைதகளுக்குச்ெசன்றது. ஒரு படியில் சதீா கல்யாண ைவபவத்ைத பயபக்திேயாடு அடுக்கி இருந்தாள் என்றாள்அடுத்ததில் மரீாவின் காதைல ெபாம்ைமயில் உயிர் ெபறச் ெசய்திருந்தாள்.

முதல் இரண்டு படிகளில் அவளது கடவுள் பக்தி ெவளிப்பட, அடுத்து வந்த இரண்டில்ைவக்கப்படிருந்த ரயில் ேமைடயிலும், மருத்துவமைனயிலும் அவளது கவனிப்புத் திறன்ெவளிப்பட்டது. அடுத்தைவகளில் ெபாம்ைமகளால் இல்லாமல் பூக்களால் விதவிதமான ேகாலங்கள்இட்டு நிரப்பி இருந்தவளின் ெபாறுைமயின்ைம கைடசி படியில் முைறயாக அடுக்கப்படாதெபாம்ைமகளில் ெதாிந்து உமாைவ அைத சாி ெசய்யத் தூண்டியது.

அவள் அைத முைறயாக எடுத்து ைவத்துக் ெகாண்டிருந்த ேபாது பவித்ரா அழகிய இளம் மஞ்சளில்ெவள்ைளப் பூக்கள் இைழேயாடிய லாங் ஸ்கிர்ட்டும், அரக்கு நிற ேமல்சட்ைடயும் அணிந்து,கைீரக்கட்டுக் கூந்தைல விாித்துவிட்டு நடுவில் ஒரு சிறு கிளிப் ேபாட்டுக் ெகாண்டு ெவளிேயவந்தாள்.

அப்ேபாது அவளது தைமயனும் வாசல் வழி வீட்டினுள் நுைழகிறான் என்பைத அறிவிப்பது ேபால“எவ்வளவு ேநரம்டா? பாவம் பாப்பாவா எல்லாம் ெசஞ்சுட்டு இருந்தது. ேவர்த்து விறுவிறுத்துப்ேபாச்சுது அவளுக்கு. ெகாஞ்சம் முன்னாடி வந்து அவளுக்கு ஏதாவது உதவி ெசய்யக் கூடாது?” என்றைவரவனின் திட்டுக் காைதப் பிளந்தது.

“உள்ள நுைழயும் ேபாேத சண்ைடைய ஆரம்பிக்காதஙீ்க ைவரவன். அப்படிப் ெபாண்ணு ேமல பாசம்ெபாங்கி வழிஞ்சா நஙீ்க ேபாய் சுண்டல் ெசய்றது தாேன? அவைள எதுக்கு ெசய்ய விடுறஙீ்க?” என்றுபதிலுக்குப் பதில் மல்லுக் கட்டிக் ெகாண்டிருந்தான் தனேசகரன்.

யாேரா எவேரா என்ன ேபசினாேரா என்றிருந்த உமா, “ேஹ பத்து, கைடசி படில நான் ைவச்சைதஏன் மத்தின? நான் எைதப் பண்ணினாலும் அைத நூறு குைற ெசால்லி மாத்திக்கிட்ேட இருக்கனுமாஉனக்கு? வர வர உன்ேனாட அட்டூழியம் தாங்க முடியல” என்று அவன் ெபாாியத் ெதாடங்கவும்சங்கடத்தில் ெநளிந்து “ஆஹா, அந்தப் ெபாறுைமயின் சிகரம் இவர் தானாக்கும். பாவம் பவிையப்ேபாய் தப்பா நிைனசுட்ேடாேம” என்று மனதிற்குள் ெமௗனமாக சிாித்தாள்.

**************************************************

பாகம் 11

தனாவின் ேபச்சில் ெநளிந்த உமா, இடுப்பில் ைகைவத்து அவைன முைறத்துக் ெகாண்டிருந்தபவித்ராவின் அருகில் ெசன்று, அவள் ைகப் பிடித்து தன் புறம் இழுத்து “பவி, சாாிடா! கைடசி படிெபாம்ைமெயல்லாம் ெகாஞ்சம் கைலஞ்ச மாதிாி இருந்ததா? ந ீதான் அவசரத்தில கவனிக்காமவிட்டுட்ட ேபாலன்னு நிைனச்சு நான் பாட்டுக்கு அடுக்கிட்ேடன். உங்க அண்ணன் அடுக்கியது என்றுெதாியாம… சாாி பவி…” என்றாள் சிறு சங்கடத்துடன்.

“ேஹா, பரவாயில்ைல உமாக்கா. அவன் எப்ேபாதுேம அப்படித் தான். ஆனா பாருங்க, எனக்குஅவன்கிட்ட பிடிச்சது எது ெதாியுமா? அவன் எல்லாத்துக்கும் என்கிட்ேட சண்ைட ேபாடறது தான்!தச்சு அண்ட் பத்து ேசர்ந்தா ஒேர ரணகளம் தான் ேபாங்க” என்று அவளிடம் முகம் மலரக் கூறியபவித்ரா, அண்ணைன ேநாக்கிச் சண்ைட இட ெசன்றாள்.

ஏேதா நிைனத்தவள் ேபால் சட்ெடன திரும்பி, உமாைவ ேநாக்கி வந்த பவித்ரா “இப்படி சண்ைடேபாடறதால அவைனத் தப்பா நிைனக்காதஙீ்க. பாசக்கார பய புள்ள” என்றாள் கண்கைளச் சிமிட்டி.

அவளது பாவைனயில் உமா பக்ெகன சிாித்துவிட்டு, உடேன ைகயால் வாைய மூடிக்ெகாண்டாள்.இவர்களது இந்த உைரயாடல் தனேசகரனின் ைமக்ேராஸ்ேகாப் ைவத்துக் கூட கண்டுபிடிக்கசிரமமாய் இருந்த ெபாறுைமைய ஒேரடியாக துணி ெகாண்டு துைடக்க, “நான் எவ்வளவு அழகாஅடுக்கி வச்சிருந்ேதன்? அைத ஏன் கைளச்ச எருைமமாடு?” என்ற ேகள்வியுடன் தங்ைகயின் தைலயில்ஒரு ெகாட்டு ைவத்தான் பவித்ராவின் அண்ணனாகிப் ேபான ெபாிய எருைமமாடு.

“ஹய்ேயா உமாக்கா உங்கைள எருைமமாடு ெசால்றான் பாருங்க, உங்க அப்பாகிட்டயும்,அண்ணாகிட்டயும் ெசால்லி நாலு அடியாள் அனுப்பி இவைன நல்லா சாத்த ெசால்லுங்க. என் சார்பா,ஓவரா ேபசுற இந்த வாய் ேமேலேய ெரண்டு அடி ேபாட ெசால்றஙீ்களா?. ப்ளஸீ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்”என்று பவித்ரா ெகஞ்சுகிேறன் என்ற பாவைனயில் கண்களுக்குள் குறும்ைப அடக்கி, வாய்க்குள்சிாிப்ைபக் கட்டுப்படுத்தி, அடக்கிய சிாிப்பினால் சிவந்த முகத்ைத மற்றவாின் ரசைனக்குவிருந்தாக்கினாள்.

“ஹய்ேயா, இப்படி ேபாட்டுக் ெகாடுத்து விட்டாேள?” என்ற சங்கடத்தில் உமாவும், “ஆஹா, இந்தேவைல ெசய்தது நம்ம கூட பிறந்த ஜந்து இல்ைலயா? இவங்களா?” என்ற கண்டுபிடிப்பில்தனேசகரனும் ஒரு நிமிடம் தைல குனிந்து, மறு நிமிடம் ேவறு புறம் பார்ைவையத் திருப்பி, அதன்பின்னர் ேநர்ேகாட்டில் சந்தித்தனர்.

“சாாி” என்று இருவரும் ஒேர சமயத்தில் ெசால்ல, “சாி சாி பரவாயில்ைல. பிைழச்சுப் ேபாங்க” என்றுைககைள ஆட்டி, தைலைய அைசத்து அவர்கைள சமாதானப்படுத்தியது பவித்ராேவ தான்!

“அடிங்க ராஸ்கல்” என்று அவைளத் துரத்திக் ெகாண்டு தனா ஓட, அைத சிாிப்புடன் பார்த்திருந்தாள்உமா.

“ஷ், வீட்டிற்கு விருந்தாளிகள் வந்திருக்கும் ேபாது கூட உங்களால சண்ைட ேபாடாம இருக்கமுடியாதா? பாப்பா வாடா, வந்து எல்லாருக்கும் பிரசாதம், குங்குமம் எல்லாம் எடுத்துக் ெகாடு” என்றுமகைளப் ெபரும் திட்டுகள் இன்றி அைழத்தவர், “அவ தான் சின்னப் பிள்ைள. ந ீஒரு ெபாியகம்ெபனியில் ேவைலயில இருக்கிறவன் மாதிாியா நடந்துக்கிற? ெகாஞ்சம் கூட ெபாறுப்பு, கூச்சம்ஒன்னும் இல்லாம” என்று மகைனப் ெபரும் திட்டுகளின் நடுேவ சண்ைடக்கு இழுத்தார் ைவரவன்.

“அப்பா, எங்கைளச் ெசால்லிட்டு நஙீ்க என்ன சின்னப் ைபயன், ேகாலி விைளயாட்டுல ேதாத்துப்ேபான கணக்கா நிக்கிறஙீ்க?” என்று கூறிய பவித்ரா, தமயனுடன் ஒரு ைஹ-ைப ெகாடுத்துக்ெகாண்டாள்.

“உங்களுக்கு நடுல வந்தா இது தான் நடக்கும் என்று ெதாிஞ்சிருந்தும் வந்ேதன் பாரு, என்ைனச்ெசால்லணும்” என்று சலித்துக் ெகாண்டாலும் அதில் ெபருமிதேம நிைறந்திருந்தது என்பது பவித்ரா,தனேசகரன் இருவருக்கும் மட்டும் புாிந்ததில் ஆச்சிாியம் ஏதுமில்ைல என்றாலும் உமாவிற்கும்அவர்களது பாசமும் பிைணப்பும் புாிந்தது தான் அங்ேக ஒரு கூடல் நடக்கக் காரணமாய் இருந்தது!

அதன் பின் தந்ைத ெசால் மிக்க மந்திரமில்ைல என்ற வாக்கியத்திற்கு ஏற்ப பூைஜ நடத்தி,உமாைவயும், நிர்மலாைவயும் ஒரு பாட்டுப் பாடைவத்து, வந்திருந்த அைனவருக்கும் பிரசாதம்ெகாடுத்தவள், அவர்கள் கிளம்பியேபாது ெகாலுவிற்கு வந்ததற்காகப் ெபாியவர்களுக்கு குங்குமம்

ெவற்றிைல பாக்கு அடங்கிய ைபயும், குழந்ைதகளுக்கு அவர்கள் உபேயாகிக்கும் ெபன்சில், ேபனா,ஸ்ேகல் என்றைவ அடங்கிய அழகிய ேவைலப்பாடைமந்த டப்பாைவயும் ெகாடுத்தாள்.

வந்திருந்தவர்களுள் ஒரு வயதான ெபண்மணி “நன்னா இருடிம்மா. எப்ேபாதும் இேதசந்ேதாஷத்ேதாடு, மற்றவர்கைளயும் சந்ேதாஷப்படுத்திக் ெகாண்டு இருக்கணும்” என்று மனதாரவாழ்த்திவிட்டுச் ெசன்றார்.

அவர் வாயில் புறம் நகர்ந்ததும், தைமயைனப் பார்த்து “எப்படி?” என்று கண்களால் ேகள்வி ேகட்டு,ஒற்ைற புருவத்ைத உயர்த்திய பவித்ராவிற்கு விைட இப்ேபாது உமா மற்றும் நிர்மலாவிடமிருந்து“சூப்பர்” என்ற வார்த்ைதயின் மூலமாக வந்தது.

ஒரு சிறு ெவட்கம் தன்ைனச் சூழ, ஓடிச் ெசன்று அண்ணனின் ேதாள் வைளவுக்குள் நின்று ெகாண்டு“பாரு தச்சு, என்ைனக் கிண்டல் பண்றாங்க” என்று ெசல்லப் பூைனக் குட்டியாய் அவனிடம்ெகாஞ்சினாள்.

“அச்ேசா பாப்பா, ெகாஞ்சுது” என்று உமா ேமலும் கிண்டல் ெசய்ய,

“ச்சு என் ெசல்லக் குட்டிப்பிசாைச யாரும் கிண்டல் பண்ணாதஙீ்கப்பா” என்ற தனேசகரனின் பார்ைவ,முகத்தில் மலர்ந்த சிாிப்புடன் காைல ேவைல ெசம்பருத்தி மலராய் இதழ் விாித்து, அதில் நடுவில்இருக்கும் ஒற்ைற இதழாய் நாக்ைக ெவளிேய நடீ்டி பவிைய வம்பு ெசய்து ெகாண்டிருந்த உமாவின்ேமல் வினாடிக்கும் ேமலாக பட்டு மணீ்டது.

அப்ேபாது வீட்டிலிருந்து ெதாைலப்ேபசி தான் இருப்பைத நிரூபிக்கும் வண்ணம் குரெலடுத்துகத்தியதில், பவித்ரா அதனிடம் ஓட, எங்ேக நடந்து ெகாண்டிருந்த பார்ைவ பாிமாறல் ெசவ்வேனெதாடர்ந்தது.

ெதாைலப்ேபசிைய எடுத்து காதில் ைவத்த பவித்ரா, “ேஹ வினு, எப்படி இருக்க? இன்ைனக்கு ஏன்ெகாலுக்கு வரல? அப்புறம் எதுக்குடி ஸ்கூல்-ல மண்ைடைய மண்ைடைய ஆட்டி வேரன்னுெசான்ேன? சாியான இவ டி ந…ீ” என்று ெபாாிய ஆரம்பித்து, நடுேவ பள்ளி கைத ேபசி, “சாி, சாிெராம்பக் ெகஞ்சாத, நாைளக்கு வா. என்ேனாட ெரகார்ட் ேநாட்ைட மறக்காம எடுத்துட்டு வா…பாட்டனி ேநாட்ல அந்த hibiscus படம் எனக்கும் வைரஞ்சுடு ஓேக?” என்று விட்டு ேபச்ைச முடித்தப்ேபாது உமாவும், நிர்மலாவும் அவளிடம் விைட ெபறுவதற்காக காத்திருந்தனர்.

“சாாிக்கா” என்ற ெசால்ேலாடு அவர்களிடம் ஓடிவந்தவைள அைணத்து விைட ெபற்ற உமாைவநாைளயும் வர ேவண்டும் என்ற கட்டைளேயாடு அனுப்பி ைவத்தாள் பவித்ரா. அதன் பின்னர் அந்தவீட்ைட விட்டு ெவளிேயற மனமில்லாமல், அந்த மனநிைலக்காக தன்ைன வியந்தபடி நிர்மலாவுடன்அவள் வீடு ேநாக்கிச் ெசன்ற உமாவிற்குத் தனேசகரனின் பார்ைவேய கண்கைள நிைறத்துக்கனவானது.

பவித்ரா வீட்டிேலா இரவு உணவிற்ெகன தனேசகரன் தங்ைக ெசய்த ஒக்காைரையேய முழு உணவாகஉண்டு, தந்ைதயிடம் அதற்கு உண்டான திட்ைட திறம்பட வாங்கிக் ெகாண்டான் என்பது அடுத்துநாள் பவித்ராவின் வாய் ெமாழியாக ெதாிந்தது.

அது மட்டுமா ெதாிந்தது… “உமாக்கா, உங்ககிட்ட ஒரு விஷயம் ேபசணும். ேநத்திக்கு தச்சு…ச்ேச ச்ேசஅண்ணா…” என்று கண்ைண உருட்டி, ஏேதா ெபாிய விஷயத்ைதச் ெசால்லப் ேபாவது ேபாலபாவைன ெசய்தவள், சட்ெடன “நான் வினு வீட்டுக்குப் ேபாகணும். வந்து ெசால்ேறன்” என்றுசிட்டாக பறந்துவிட்டாள்.

“ேஹ ேஹ, இைத ெசால்லாமலாவது இருந்திருக்கலாம் இல்ைலயா? சாியான வாலு” என்றுெசல்லமாய் ைவத உமாவுக்கு தனேசகரன் என்ன ேபசியிருப்பான் என்ேற எண்ணம் ேபாய்ெகாண்டிருந்தது.

ஒரு கட்டத்தில் “ைச இவைள நம்ப முடியாது. தச்சு… ச்ேச ச்ேச நானும் தச்சு… பிச்சுன்னு ெசால்லஆரம்பிச்சுட்ேடேன? அண்ணன் ேநத்திக்கு உட்கார்ந்து சாப்பிட்டார், நின்னு சாப்பிட்டார்ன்னு கைதெசால்லுவா…” என்று

புன்னைகத்துக் ெகாண்ட உமாவிற்குப் பவித்ரா எப்ேபாது திரும்புவாேளா என்றிருந்தது.

ெரண்டு மணி ேநரத்திற்கு ேமல் நடீித்த அந்த காத்திருப்ைப தாங்க முடியாமல் “நிம்மி, நான் பவிவீட்டுக்குப் ேபாய் அவளுக்கு ஏதாவது உதவி ேதைவப்பட்டா ெசஞ்சு ெகாடுக்கட்டுமா? பாவம் ஒருஆளா எல்லா ேவைலயும் ெசய்றா இல்ைலயா..அது தான்… ம்ம்.. நயீும் வர்றயீா?” என்றாள் உமா,ேதாழியின் கண்ைண ேநேர பாராமல்.

உமாவின் தடுமாற்றத்ைத உணர்ந்த நிர்மலாேவா, தைல சாித்து ேதாழிைய குறுகுறுெவன பார்க்கவும்“ேஹ என்னடி அப்படி பார்க்கிற?” என்றாள் உமா சிறு கூச்சத்துடன்.

“இல்ல, ந ீபவிைய மட்டும் தான் பார்க்கப்ேபாறியா… இல்ல அங்க ேவற…அ” என்று அவள்இழுக்கவும்

“ஹான்… அப்படிெயல்லாம் இல்ைல… நான் அவங்க அண்ணைன ஒன்னும் பார்க்கப் ேபாகல…அவளுக்கு உதவிக்குத் தான்…” என்றாள் உமா சட்ெடன.

“ேஹ, நான் அவங்க அப்பாைவப் பார்க்கப் ேபாறியா அப்படின்னு ேகட்டா, ந ீஎன்ன அவங்கஅண்ணைன இழுக்கிற? என்னடி ேமட்டர்? உண்டதும் உறக்கம், கண்டதும் காதல்ன்னு என்ைனைரமிங் டயலாக் ேபச ைவப்ப ேபாலிருக்ேக?” என்றாள் ேகலியாக

“ச்சி ச்சி, அெதல்லாம் ஒண்ணுமில்ல. உன்கிட்ட விளக்க முடியாது. நான் ேபாேறன். ந ீவரதுன்னாவா” என்றவள் ேதாழியின் “விளக்க முடியாதா? இல்ைல உனக்ேக விளங்கைலயா?” என்றஆராய்தைல காதிேலேய ேபாட்டுக் ெகாள்ளாமல் பவித்ராவின் வீட்ைட அைடந்து, அைழப்பு மணிையஅழுத்தினாள்.

கதைவ தனேசகரன் திறக்கேவ, அவனிடம் என்ன ேபசுவது என்று ெதாியாமல் உமா தடுமாற, அைதஉணர்ந்தவன் ேபால் “உள்ள வாங்க உமா” என்றான் அவன்.

அவள் உள்ேள நுைழந்து கண்கைள வீட்ைடச் சுத்தி சுழல விடவும், “பவி அவ ஃப்ாிண்ட் வீட்டுக்குப்ேபாயிருக்கா. அப்பா தூங்குறாங்க.” என்றான் அவளது கருவிழிகளின் சுழைல கட்டுக்குள் ெகாண்டுவந்து, அவற்ைறத் தன் புறம் திருப்பி அதில் தான் சிக்கிக் ெகாள்ளும் விருப்பத்துடன்.

அவன் ேவைலக்குச் ெசன்ற இத்தைன ஆண்டுகளில், ஏன் படிக்கும் காலத்தில் கூட காதல் என்றஉணர்வு அவனுக்கு எழுந்ததில்ைல. அதற்காக ெபண்களிடம் ஆண்களுக்கு இயல்பாக ஏற்படும் ஈர்ப்புகூட இருந்ததில்ைல என்று ெசால்ல அவனுக்கும் இஷ்டமுமில்ைல. ஒரு சக மனிதனாக தன் வாழ்வில்ஏேதா ஒரு சந்தர்பத்தில் சந்தித்த ஓாிரு ெபண்கைள ஒரு முைறக்கு ேமல் திரும்பிப்பார்த்திருக்கிறான்,கூடேவ “என்ன அழகு” என்று வியந்திருக்கிறான் தான். ஆனால் ஒரு ெபண்ைணக்கூட “இவள் நமக்கு மைனவியாய் வந்தால் பவிையயும், அப்பாைவயும் ஒரு தாய் ேபால் பார்த்துக்ெகாள்வாள் அல்லவா?” என்ற ாதீியில் ேயாசித்தேத இல்ல.

இப்ேபாதும் உமாைவப் பார்த்த நிமிடத்தில் இவள் என் தங்ைகைய அவள் தங்ைக ேபாலல்லாமல்மகள் ேபால் பாவிப்பாள் ேபாலேவ என்ற எண்ணம் ஏன் வந்தது? என்று அவனுக்குத் ெதாியவில்ைல.அவன் அப்படி எண்ணுவதற்கு ஏதுவாக ெபாிய விஷயங்கள் ஏதும் நடந்திராவிட்டாலும் அவனின்மனம் உமாவின் அருகாைமைய வாழ்நாள் முழுதும் ேவண்டி, அதற்கு ஈடுகட்ட நிைறய காரணங்கைளமாைலயாக ெதாடுக்க ஆரம்பித்தது.

ஒேர இரவில், அவளது ஒேர பார்ைவயில் தான் இத்தைன தூரம் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிேறாேம என்றவியப்பும், அவளின் மனதில் என்ன உள்ளேதா என்ற கவைலயுமாக சற்று அடக்கிேய வாசித்தான்அந்த இளம் கணினி ெபாறியாளன்.

அவன் தன் நிைனவுகளில் உழன்று ேபசாமலிருக்க, “ேஹா, அப்ேபா நான் அப்புறமா வரட்டுமா?”என்று வினவி, “ஹய்ேயா ேபாகச் ெசால்லிவிடுவாேனா” என்று தவித்த மனத்ைதக் கட்டுப்படுத்தி,வாயில் ேநாக்கி நடக்க ஆரம்பித்தாள் உமா.

“ஹ்ம்ம்… பவி வர ேநரம் தான். ெகாஞ்ச ேநரம் ெவயிட் பண்ணுங்கேளன்” என்றவன் அவளது வியந்தமுகத்ைதப் பார்த்ததும், “உங்களுக்கு ேவற ேவைலயிருந்தா பாருங்க. அவ வந்ததும் அங்க வரச்ெசால்ேறன்” என்றான் அவசரமாக.

“ேவைல ஒண்ணுமில்ைல. பவிக்கு சைமயலில் உதவி பண்ணலாம்ன்னு வந்ேதன்” என்றாள் உமாவிளக்கமாக அேத சமயம் வியப்ைப மைறத்துக் ெகாண்டு.

“ஹ்ம்ம் தினமும் சைமக்கிறதுக்கு வள்ளியம்மா பாட்டி வருவாங்க. ேநத்திக்கு அவங்களுக்கு உடம்புசாியில்லாததால தான் பவி எல்லாம் ெசய்யேவண்டியதா ேபாச்சு. இன்ைனக்கு மதியத்துக்கு ேமலவந்து ெகாலு பிரசாதம் ெசஞ்சு தரதா அவங்க ேபரன்கிட்ட ெசால்லி அனுப்பி இருக்காங்க. அதனாலஉங்களுக்கு ஒன்னும் ெபருசா ேவைல இருக்காது” என்றான் தனேசகரன் நளீமாக.

“ேஹா, அப்ேபா உனக்கு இங்க ேவைல ஒண்ணுமில்ைல. ந ீேபாகலாம்ன்னு ெசால்றஙீ்க அப்படித்தாேன?” என்று தைல சாித்து உமா வினவிய ேபாது, பறந்த மனைத அைண ெகாண்டு தடுக்கஅரும்பாடுபட்டான் தனேசகரன்.

“நான் அப்படிச் ெசால்லைலேய!” என்றேதாடு நிறுத்திய தனேசகரன் “என்ன சாப்பிடுறஙீ்க? காரட்ஜூஸ் , நரீ் ேமார் ெரண்டும் இருக்கு. எது தரட்டும்?” என்றான் உபசாிக்கும் எண்ணத்தில்.

“ஹ்ம்ம் ெகாஞ்சமா காரட் ஜூஸ்” என்ற உமாைவ விேநாதமாய் பார்த்துவிட்டு உள்ேள ெசன்றவன்,ெவள்ைள நிறத்தில் கருப்பு நிற ஓவியம் வைரந்த கிளாஸ்சில் அவள் ேகட்ட காரட் ஜூைச நிரப்பிஎடுத்துவந்து அவளிடம் நடீ்டினான்.

“ேதங்க்ஸ்” என்ற ெசால்ேலாடு அைத வாங்கியவளின் இளம் சிவப்பு வண்ண உதடுகள் அந்த தண்ணரீ்குவைளயின் மதீு படர்ந்த ேபாது, ஒரு மலர் வண்டினுள் இருந்து அமுதம் உறுஞ்சுவது ேபாலிருந்ததுதனேசகரனுக்கு.

அவனது பார்ைவ தன் ேமலிருப்பைத உணர்ந்த உமா குவைளைய அவன் புறம் நடீ்டி, “ேவணுமா?”என்றாள்.

“ஹான்” என்று அவன் வியக்க, “இல்ல இல்ல, ஜூஸ் ேவணும்ன்னா எடுத்துக்க ேவண்டியது தாேன?நான் குடிக்கிறைத ஏன் பார்க்கிறஙீ்கன்னு ேகட்ேடன்” என்றாள் உமா சிறு சிாிப்புடன்.

“ஐேயா, இந்த ெகாடுைமையயா? ேவண்டாம் சாமி. எவனாவது காரட்ைடப் ேபாய் ஜூஸ் ேபாட்டுக்குடிப்பானா? ெகாடுைம ெகாடுைம” என்று அவன் முகத்ைதச் சுளித்துத் ேதாைளக் குலுக்கவும்

“அப்புறம் ஏன் ஜூஸ் ேபாட்டு வச்சிருக்கஙீ்க? என்ைன மாதிாி ேவண்டாத விருந்தாளி யாராவதுவந்தா அவங்ககிட்ட ெகாடுப்பதற்கா?” என்று உமா மடக்கினாள்.

“அப்புறம் நஙீ்க ஒன்னும் ேவண்டாத விருந்தாளியில்ல” என்று ஒரு கிசுகிசுப்பான குரலில்உைரத்துவிட்டு,

“நான் எங்க ேபாட்ேடன்? எங்க வீட்டுக் குட்டிப்பிசாசு தான் ேபாட்டு வச்சிருக்கு. யாேரா காரட்சாப்பிட்டா முடி வளரும்ன்னு ெசான்னாங்க ேபாலிருக்கு. அதிலிருந்து ஒரு வாரத்திற்கு நாலு கிேலாகாரட்ைட ஜூஸ் ேபாட்ேட காலி ெசய்றா… ” என தனேசகரன் தன் தங்ைகயின் புராணம் பாடிக்ெகாண்டிருந்தேபாது பவித்ரா வீட்டினுள் நுைழந்தாள்.

வந்தவள் தனா ேபசியதற்காக வம்பு வளர்க்காமல் “ஹாய் உமாக்கா, வாங்க வாங்க. ெரண்டு நிமிஷம்முகம் கழுவிட்டு வந்துடுேறன்” என்று தன் அைர ேநாக்கி நடக்கவும் தனேசகரனுக்குத் தங்ைகயின்அைமதி வியப்பாக இருக்க, உமாவிற்கு “என்ன ஆகிற்று இவளுக்கு? தனா ேபசியதற்குப் பதிலுக்குப்பதில் திருப்பிக் ெகாடுக்காமல் ெசல்கிறாேள? முகம் ேவறு வாடித் ெதாிந்தேத?” என்ற எண்ணங்கள்ேவகமாக ஓடி, அவளது கால்கைளயும் அேத ேவகத்தில் இயக்கி பவித்ராவிடம் கூட்டிச் ெசன்றது.

“பவி என்னாச்சு? ஏன் ஒரு மாதிாி இருக்க? எங்ேகயும் விழுந்துட்டியா? அடி ஏதும் பட்டு விட்டதா?”என்று வாய் பாடு ேகள்விகைள உதிர்த்துக் ெகாண்டிருக்க, அணிந்திருந்த ஸ்கிர்ட்ைட ஒரு மாதிாிபிடித்திருந்த பவித்ராைவ பார்ைவயால் துளாவினாள் உமா.

“ஒண்ணுமில்ல உமாக்கா” என்ற சமாளித்தப் ேபாதும் “ஆஹா, கண்டுப் பிடிச்சுட்டாங்கேள” என்றபள்ளி ெசல்லும் சிறுமியின் மாட்டிக்ெகாண்ட பாவைன பவித்ராவிடம் ெதாிந்தது.

பவித்ராவின் ைகைய விளக்கி, வழிந்து ெகாண்டிருந்த ரத்தத்தின் மூலமாக ஏேதா காயம் என்றறிந்துெகாண்ட உமா, உமாவின் ைககளில் ரத்தத்தின் கைற ெதாிந்ததும் “என்ன குட்டிமா” என ஓடிவந்ததனேசகரைனக் ைக காட்டி நிறுத்திவிட்டு, அவைள அைறயினுள் அைழத்துச் ெசன்று “எங்க விழுந்த?”என்றாள் காயத்தின் மூலத்ைத அறியும் ெபாருட்டு.

“வினு வீட்டில இருந்து வர வழியில…. ஆஆ… வலிக்குது…புதுசா ஒரு ஐஸ்கிாமீ் கைட திறந்துஇருக்காங்க. தச்சுேவாட அங்க ேபாகணும்ன்னு நிைனச்சு, அந்தக் கைடயில என்னெவல்லாம்இருக்குன்னு ேவடிக்ைக பார்த்துட்ேட வந்ேதனா… ஹா வலிக்குது உமாக்கா” என்று தான் விழுந்துவாாியத்தின் வீர தரீ சாித்திரத்ைத அவள் விவாித்துக் ெகாண்ேட இருக்கும் ேபாது, உமா அவளதுகாயத்ைத சுத்தம் ெசய்து முடித்திருந்தாள்.

“உமாக்கா, உமாக்கா, அண்ணாகிட்ட ெசால்லாதஙீ்க ப்ளஸீ். நான் விழுந்ேதன்னு ெதாிஞ்சா இப்ேபாெகாடுக்கிற ைசக்கிைளயும் பிடுங்கி வச்சுப்பான். என்ேனாட கிளாஸ் ேமட்ஸ் எல்லாரும் வண்டிவச்சிருக்காங்க ெதாியுமா? என்கிட்ேட மட்டும் தான் இல்ல, ைலெசன்ஸ் வாங்காம வண்டிேயல்லாம்கிைடயாதுன்னு வாங்கித் தரமாட்ேடன்றாங்க… நஙீ்கேள ெசால்லுங்க எல்லாரும் ைலெசன்ஸ்வச்சுக்கிட்டா வண்டி எடுக்கிறாங்க?” என்று தன் ஆதங்கத்ைத ெவளியிட்டவள் அண்ணனிடம்ெசால்லக் கூடாது என்றும் ஆைணயிட்டாள்.

“ஹ்ம்ம்… ெரண்டு நிமிஷம் ெபாறு. நான் ேபாய் நிம்மி வீட்ல இருந்து டாக்டர் கிட் எடுத்துட்டு வேரன்”என்றவள் பவித்ராைவ அவள் அைறயிேலேய விட்டுவிட்டு ெவளிேய விைரந்தாள்.

அவள் மருத்துவ உபகாரணங்கேளாடு உள்ேள நுைழந்த ேபாது “ஆன்னு ேவடிக்ைகப் பார்த்துட்ேடவந்தியாக்கும்? இனிேமல் ைசக்கிள் கூட கிைடயாது. ைசக்கிள்ல ேபாகும் ேபாேத இந்த லட்சணம்,இதுல ஸ்கூட்டி ேவற ேவணுமாம் இந்த அம்மாவுக்கு!” என்று தங்ைகைய அர்ச்சித்துக்ெகாண்டிருந்தான் தனேசகரன்.

தன்னிடம் ெசால்லாேத என்று ெசால்லிவிட்டு இவேள ெசான்னாள் ேபால என்ற எண்ணத்துடன்உள்ேள நுைழந்த உமாவிற்குப் பவித்ரா தனேசகரனின் மடியில் தைல ைவத்துப் படுத்திருந்த காட்சிவிருந்தானது.

அதன் பின்னர் உமா அவளது காயத்துக்கு மருந்திட்ட ேநரம் முழுதும் தனேசகரனின் ைககள்தங்ைகயின் கூந்தைல வருடிக் ெகாண்ேட இருந்தது.

இருவரும் என்ன தான் சண்ைடயிட்டாலும் அவர்களுக்கு நடுவில் நிலவிய பாசத்ைத ஒரு துளி கூடவிடாமல் உணரமுடிந்தது உமாவால்.

மருந்திட்ட ேநரமும் சாி, அதன் பின்னர் அவளுக்கு உண்ணக் ெகாடுத்து, மருந்து மாத்திைர சாியாகஎடுத்துக் ெகாடுத்து, அைத உண்பதற்கு அவள் படுத்திய பாைட அழகாய் சமாளித்து, வலியால்சுருண்டவைள படுக்ைகயில் படுக்கைவத்து, தாலாட்டாத குைறயாக அவைள உறங்க ைவத்துெவளிேயவந்த உமாைவக் கண்டதும் “இவள் என் தங்ைகைய அவள் தங்ைக ேபாலல்லாமல்மகளாகேவ கண்டிப்பாக பாவிப்பாள்” என்ற எண்ணம் அழுத்தமாக தனேசகரனின் மனதில் விழுந்தது!

*******************************************************

பாகம் 12

முதன் முதலாய் தன் கணவைன சந்தித்தைதயும், அதன் பின்னர் இரு வார இைடெவளியில் இருவாின்காதல் பாிமாறப்பட்டைதயும் நிைனவு கூர்ந்த உமா, அவைள மணம் புாிந்து ெகாள்வதாக தனேசகரன்கூறி, அதற்கு அவள் சாிெயன்றதும் “உன் ேமல் எனக்குக் காதல் வந்தது உன் அழகாலும்,நடத்ைதயாலும் தான் என்றாலும், இன்ெனாரு முக்கியமான காரணமும் இருக்கிறது. ஆனால் நான்அைத ெசால்வதால் “இவன் என்னடா, நமக்காக நம்ைம காதலிக்காமல், குடும்பத்ைத முன்னிறுத்திகாதலித்ேதன் என்கிறாேன”ன்னு ந ீஎண்ணிவிடக் கூடாது” என்ற அவனது பீடிைகயும் நிைனவுவந்தது.

அவன் ெசால்லவருவைத புாிந்து ெகாண்டவள் ேபால “பவிைய என் ெபாண்ணு மாதிாிபார்த்துக்கிேறன் தனா” என்று பட்ெடன அவனது சங்கடத்ைத தரீ்த்து ைவத்தத் தனது ைககைளஅவன் ைககளுக்குள் எடுத்துக் ெகாண்டு “ேதங்க்ஸ் உமா. ந ீஇைத எப்படி எடுத்துப்பிேயான்னுெராம்ப கவைலயா இருந்தது. ஆனா இைத ெசால்லாம என்ேனாட காதைல உன்கிட்ட பகிர்ந்துக்கவும்மனசு வரல” என்று குரல் நடுங்க கூறியவன்,

“அம்மா இறந்தேபாது, அவ ெராம்பச் சின்னப் ெபாண்ணு உமா. அதுவைரக்கும் எங்கெரண்டுேபருக்கும் எல்லாத்துக்கும் அம்மா ேவணும். என்னதான் ெபண் குழந்ைதகள் அப்பாேவாடஒட்டுதல் என்று ெசான்னாலும், எனக்கும் சாி பவிக்கும் சாி எங்க வீட்ல அம்மா தான்”

“கிட்டத்தட்ட ஆறு மாசம் அம்மா இல்ைல என்பைதேய அவளால தாங்கிக்க முடியல. அந்த வயசிலஅவளுக்கு அந்த இழப்பு ெராம்பேவ பூதாகரமா ெதாிஞ்சது ேபால. ேபச்ேச குைறஞ்சு ேபாய்,அம்மாேவாட ரூம்ல, அம்மாேவாட ேசைலைய விாிச்சு அதுல படுத்துக்கிட்டு… ைச ெகாடுைம…என்ைனவிட அப்பா ெராம்ப ஆடிப் ேபாய்ட்டாங்க.” என்று அவன் கூறிய ேபாது நடுங்கிய குரல்ஆடிப் ேபாய் இருந்தது.

அவர்கள் அனுபவித்த வலிைய அன்ைறக்குத் தனதாக்கிக் ெகாண்ட உமா, தனேசகரனின்ைககளுக்குள் இருந்த தன் ைகயால் அவனைத அழுத்திக் ெகாடுத்தாள்.

அந்த ெதாடுைக ஆயிரம் சமாதானங்கள் கூறியேதா என்னேவா உள்ளிருந்த ைகைய இன்னமும் இறுகபற்றினான் தனேசகரன். அந்த இறுக்கத்ைத இப்ேபாதும் மனம் குளிர அனுபவிப்பள் ேபால ைகையஅழுந்த ேதய்த்துவிட்டுக் ெகாண்ட உமாவின் மனதில் அதன் பின்னர் அவன் ேபசிய வார்த்ைதகள் ஓடிமைறந்து பவித்ரா ேமல் அவன் ைவத்திருந்த அன்ைப ெபாிதாக படம் பிடித்துக் காட்டியது.

“அந்த வருஷம் படிப்பும் பாதில நின்னு ேபாய்… she is one year lagging behind….இந்த வருஷம் காேலஜ் ேபாயிருக்க ேவண்டியவ…” என்று அவன் வருத்தப்பட்டதும், “அப்புறம் எப்படிசாி பண்ணினஙீ்க? நான் ெகாலுக்கு வந்திருக்கும் ேபாது உங்க அம்மா பத்தி அவளாேவெசான்னாேள? ெசால்லிட்டு சகீ்கிரேம அவேள அவைள சாி பண்ணிக்கிட்டா” என்று தனக்குத்ெதாிந்தைத அவனிடம் பகிர்ந்துெகாண்டாள்.

“ஹ்ம்ம்… அம்மா இருந்தேபாது பவிகிட்ட நான் சாியா ேபசினது கூட கிைடயாது. எனக்கு, எனக்குமட்டுேம கிைடச்சிட்டு இருந்த கவனிப்ைப, பாசத்ைத பறிச்சுக்கிட்டா அப்படின்னு நாேனலூசுத்தனமா கற்பைன பண்ணிக்கிட்டு எப்ேபா பார்த்தாலும் அவ கூட அடி தடி சண்ைட தான்.அம்மா எங்கைள விட்டுப் ேபானதுக்கு அப்புறம் எல்லாம் மாறிப் ேபாச்சு. பவிேயாட நிைலையப்பார்த்து அப்பாவால அழுக மட்டும் தான் முடிஞ்சது. அவைள எப்படி மாத்துறதுன்னு புாியல. நான்தான் அவகிட்ட ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமா ேபசி, அவளுக்குப் பிடிச்சைத ெசஞ்சு ெகாடுத்து, ஒரு ஃபிாிண்ட்மாதிாி அவேளாட விருப்பு ெவறுப்பு ெதாிஞ்சு எல்லாம் ெசஞ்சு, அம்மா இல்லாத உலகத்திலநாங்களும் இருக்ேகாம்ன்னு புாிய ைவச்சு, ெராம்பக் கஷ்டப் பட்டு ெவளிய ெகாண்டு வந்ேதன்”என்று ேவதைன நிைறந்த குரலில் அவன் ெசால்லிக் ெகாண்ேட ேபாக,

“அவ தான் இப்ேபா சாியாகிட்டா இல்ல? கவைலப்படாதஙீ்க தனா. நான் பார்த்துக்கிேறன்” என்றுஉமா ெசால்லி முடித்தப் ேபாது

“ேதங்க்ஸ். ஹ்ம்ம் இப்ேபா நல்லாேவ சாியாகிட்டா… என்ைனேய டிாில் வாங்கிடுவா சில சமயம்.எப்பவும் இேத சந்ேதாஷத்ேதாட அவ இருக்கணும் உமா. அப்படியிருந்தா ஒரு அண்ணனா என்பைதவிட ஒரு அம்மா ஸ்தானத்தில இருந்து ெராம்ப சந்ேதாஷப்படுேவன்” என்று தனா கூறி முடித்தப்ேபாது, அவனுக்குள் இருக்கும் பாசம் அவளுக்கு ெராம்பப் பிடித்திருந்தது. தங்ைக ேமல் இத்தைனபாசம் ைவத்திருப்பவன் பாசத்திற்காக ஏங்கி நிற்கும் தன்ைனயும் நன்றாகேவ பார்த்துக் ெகாள்வான்என்று அவள் மனம் நிைறந்த ேபாது,

“ேஹ, என்ைனப் பத்திேய… அதுவும் பவிையப் பத்திேய ேபசிட்டு இருக்ேகன் பாரு. உன் அப்பா-அம்மா துபாய் இருக்காங்க. உன் அண்ணா SRMC ல படிக்கிறான்னு மட்டும் தான் எனக்குத் ெதாியும்.அதுவும் நம்ம குட்டிப் பிசாசு உபயம் தான். உன்ைனப் பத்தி ெசால்லு” என்று அவள் வீடு பற்றிேகட்டுத் ெதாிந்துெகாண்டான்.

அவளது ஏக்கம் புாிய, அவைளத் ேதாேளாடு ேசர்த்தைணத்து “நாங்க இருக்ேகாம். இனிேமல்எதுக்காகவும் ந ீஏங்க நான் விடமாட்ேடன் ேதவி” என்று அவன் உணர்ச்சி ேவகத்தில்ெசால்லிமுடித்தப் ேபாது உமாவின் கண்ணரீ் படர்ந்த கண்கள் அவனது ேதாள் வைளவில் இடம் ேதடி,அவனது சட்ைடைய ஈரமாக்கி இருந்தன.

“ேதவி, என்ைனப் பாரு. அழக்கூடாது டா ப்ளஸீ்” என்று தனேசகரன் தன்ைனக் ெகாஞ்சி மிஞ்சி,இயல்பிற்குக் ெகாண்டுவந்தது இன்றும் பசுைமயாய் நிைனவில் நின்று, அந்த பசுைமேய ெநஞ்ைசக்குத்தியும் கிழித்தது.

எத்தைன அன்பு, என்ன ஒரு புாிதல், அழகான காதல், நிைறவான குடும்பம் என்றிருந்த வாழ்வில்இன்று ேதவி என்ற அைழப்பில்லா விட்டாலும் பரவாயில்ைல, உமாவிற்குக் கூட பஞ்சமாகிப்ேபானேத

தனேசகரன் இந்த மூன்று வருடத்தில் ேநருக்கு ேநராய் உமாைவ ேநாக்கிய தருணங்கள் அவைளக்குத்திக் கிழிக்கெவன்று மட்டுேம இருந்தன என்பேதாடு அவனும் அவைள வருத்துவதில் இன்பம்காணவில்ைல. ெசால்லப் ேபானால் தாய் ஸ்தானத்தில் தங்ைகையப் பார்த்துக் ெகாள்ேவன் என்றுகூறியவனிடமிருந்து ேவறு எைத எதிர்பார்க்க முடியும்? இந்த அளவிற்கு, அவைள மணம் புாிந்துெகாள்ளும் அளவிற்ேகனும் அவன் ஒத்துக் ெகாண்டு, ஒேர வீட்டில் அவைளப் பார்த்துக் ெகாண்டுஇருப்பேத அதிசயம் தான்!

காதல் மலர்ந்த காலத்ைதயும், அப்ேபாது தனேசகரன் தன் ேமல் ெபாழிந்த அன்ைபயும் எண்ணிஎண்ணி மகிழ்ந்து, அது சூன்யம் ஆனதில் தன் தவிற்காக மணீ்டும் ெநாந்து, தனேசகரனின்இறுக்கமான அைணப்பிற்காக உமா ஏங்கத் ெதாடங்கியேபாது அவளது விமானம் ெசன்ைனமண்ைண அைணத்து, அவளது ஏக்கத்திற்கு அைணயிட்டது.

விமானத்ைத விட்டிறங்கி, பாிேசாதைனகளுக்கு உள்ளாகி உமா ெவளிேய வந்தேபாது மணி இரவுபத்ைத ெநருங்கி இருந்தது. டாக்ஸி பிடித்து தனியாக வீட்டிற்குச் ெசல்லேவண்டுேம என்றஎண்ணத்துடன் ெவளிேய வந்த உமாைவப் ெபரும் ஆச்சிாியத்திற்கு உள்ளாக்கியது தனேசகரனின்வரவு!

உமா ஆச்சிாியத்தில் திைளத்த அேத ேவைளயில் வினயாவும் விஜய்ஆனந்ைத ெபரும் வியப்பில்ஆழ்த்தி இருந்தாள்! விஜயின் ெபருத்த வியப்பிற்குக் காரணம் வினயா சைமயலைறயில் நின்று துளசிஅம்மாவிடம் சைமயல் பயின்று ெகாண்டிருந்தது தான்!

அடுப்பு பக்கத்தில் நின்று ேதாைச வார்த்துக் ெகாண்டிருந்த வினயாைவ விட்டுவிட்டு, மிக்சியில் சட்னிஅைரத்துக் ெகாண்டிருந்த துளசியிடம் ெசன்றவன், அவர் காதருகில் குனிந்து “என்னாச்சும்மா, வினுஎன்ன பண்றா கிட்சன்ல?” என்றான் மைனவியிடேம பார்ைவையப்பதித்து.

“கிட்சன்ல என்னடா ெசய்வாங்க? சைமயல் தான். வரவர உன் ெபாண்டாட்டிேயாட ேசர்ந்துஉனக்கும் மூைள மங்கிப் ேபாச்சு” என்று துளசியும் அவன் காதில் விைளயாட்டாய் ெசான்னதுஅவைன வருத்தியது.

“அம்மா ப்ளஸீ். நஙீ்களும் அப்பா மாதிாிேய ேபசுறஙீ்கேள!” என்றவன் சட்ெடன சைமயலைறையவிட்டு ெவளிேய ெசன்றுவிட்டான்.

“விஜய் கண்ணா, நான் அந்த அர்த்தத்தில் ெசால்லவில்ைல கண்ணா” என்று துளசி மகனின்வருத்தமான குரல் ெபாறுக்கமுடியாமல் ெசால்ல, வருத்தத்ைதப் ேபாக்கும் உந்துதல் குரைல உயர்த்திவினயாைவத் திரும்பிப் பார்க்க ைவத்தது.

“என்ன ெசான்னஙீ்க துசிம்மா? விஜி வந்துட்டாங்களா?” என்றவளிடம் முதல் ேகள்விைய விடுத்து“ம்ம்ம் விஜய் கிளினிக்ல இருந்து வந்தாச்சு. அவைனச் சாப்பிட வரச்ெசால்லு. ேபா” என்று மருமகைளஅனுப்பி ைவத்தார்.

“சாிம்மா” என்று வாயில் புறம் திரும்பியவள் “துசிம்மா, ேதாைச நல்லா வந்திருக்கா? ஒழுங்கா ஊத்திஇருக்ேகனா? ெபாடிெயல்லாம் ேபாட்டு சூப்பர்ரா ஊத்தி இருக்ேகன் ெதாியுமா?” என்று தன்ேவைலைய அவாிடம் காண்பித்து உறுதி ெசய்து ெகாண்ேட ெவளிேய ெசன்றாள்.

ெவளிேய வந்தவளின் கண்களில் ேசாபாவில் அமர்ந்து உயிர் ெதாைலத்த ெதாைலக்காட்சிையெவறித்துக் ெகாண்டிருந்த விஜய் கண்ணில் பட்டான். அவனருகில் ெசன்றவள் “விஜி, சாப்பிடலாமா?இன்ைனக்கு நாேன ேதாைச வார்த்ேதன்” என்றாள் அவன் முகத்ைதப் பார்த்துக் ெகாண்ேட.

அவள் ஒரு பாராட்டுக்குக் காத்திருப்பது புாிய “நேீய பண்ணியா? குட், குட்” என்று சிறு பிள்ைளையஊக்குவிப்பது ேபால் அவைளத் தட்டிக் ெகாடுத்தவன், “ஒரு நிமிஷம் என் பக்கத்தில உட்காேரன்”என்று அவள் ைகபிடித்து அருேகஅமர்த்தினான்.

“என்ன திடீர்னு சைமயல் எல்லாம் ெசய்ற? யாராவது எதாவது ெசான்னாங்களா?” என்றான் அவள்கண்களுக்குள் விழுந்த முடி கற்ைறைய ஒதுக்கிவிட்டவாேற.

“ம்ஹூம் இல்ைல” என்று அவளது பதிலிேலேய ஏேதா இருப்பது விஜய்க்குப் புாிந்தது.

“இன்ைனக்கு சாயங்காலம் எங்க ேபானஙீ்கடா?” என்று விசாரைணைய ேவறு புறத்திலிருந்துதுவக்கிய கணவனின் சாதூர்யம் புாியாமல்

“பூர்ணிமா அக்கா வீட்டுக்கு” என்றவளின் குரல் ெவளிேய வரேவ தடுமாறியது.

“நான் அவங்க வீட்டில பிரச்ைன ஒன்னும் ெசய்யல. சமத்தா தான் இருந்ேதன்” என்று முகத்ைத ஒருமாதிாி ைவத்துக் ெகாண்டு வினயா பதில் ெசால்லவும் தான் தான் வாய் விட்டுப் ேபசியது விஜய்க்குஉைரத்தது.

அவனது தவறு உைரத்த வினாடியில் வினுவின் குழந்ைத தனமும் “சமத்தா தான் இருந்ேதன்” என்றஅவளின் சுணக்கமும் ெநஞ்ைச ெமன்ைமயாக்கியது.

ஆனால் அங்ேக என்ன நடந்தது என்றறிந்து ெகாள்ள மனம் துடித்தது விஜய்க்கு. இதயத்தின் துடிப்ைபவினயா ேகட்காத வண்ணம் அடக்கியவன் “அங்க யாரு இருந்தாங்க?” என்று மணீ்டும் தன்விசாரைணையத் துவக்கினான். அவனுக்கு அங்ேக தன் அத்ைத தாரைக இருந்திருப்பாேரா, அவர்ஏதும் ெசால்லப் ேபாய் வினு அரண்டுவிட்டாேளா என்று பயமாக இருந்தது.

“பூர்ணிமா அக்கா, அவங்க அத்ைத… அப்புறம் நாங்க கிளம்பும் ேபாது தாரைக சித்தி வந்தாங்க”என்று அவளது விவரத்தில் “கிழிஞ்சது, வினுைவ அங்ேக கூட்டிட்டு ேபான அம்மாைவ ெசால்லணும்”என்று இப்ேபாது கவனத்துடன் மனதிற்குள் ெசால்லிக் ெகாண்டான் விஜய்.

அதற்குள் துளசியின் குரல் சைமயலைறயிலிருந்து ஓங்கி ஒலித்து அவர்கள் இருவைரயும் உணவுஉண்ண அைழத்தது.

“உனக்கு ஒரு வாரத்திற்குத் ேதாைச தான் விஜய்” என்ற துளசிைய விேநாதமாய் பார்த்த வினயாவின்மதீு பார்ைவைய ைவத்துக்ெகாண்ேட “ஏன்மா” என்று ேகள்வி ேகட்ட மகனிடம் பதில் ெசால்லஆரம்பித்தார் துளசி.

“ஒரு ேவைளக்குத் ேதாைச ஊத்துன்னு ெசான்னா, அந்த பத்திரத்தில இருந்த மாவு எல்லாத்ைதயும்ேதாைசயா வார்த்து வச்சிருக்கா. அந்த ேதாைச எல்லாத்ைதயும் நயீும் அவளும் தான் சாப்பிட்டு காலிபண்ணனும். என்னால காஞ்சு ேபான ேதாைச எல்லாம் சாப்பிட முடியாதுப்பா” என்று துளசி தனதுவழக்கமான ேதால் குலுக்கைல விருந்தாக்கவும் பாிதாபமாய் முழிப்பது வினயாவின் முைறயானது.

“அழகா ரவுண்டா வந்துட்ேட இருந்துச்சா… நான் பாட்டுக்கு…” என்று வினயா இழுக்கவும், “ச்சு, என்வினு ேபபிைய கிண்டல் பண்ணாதஙீ்கம்மா. பாிதாபமா முழிக்கிறா பாருங்க” என்று வினயாைவேதாேளாடு ேசர்த்தைணத்தான் விஜய் ஆனந்த்.

“ஹுக்கும்” என்று துளசி சந்ேதாஷமாய் தன் முகத்ைதத் ேதாளில் எடுத்துக் ெகாண்ட ேபாதும்வினயாவிற்கு மனசாரவில்ைல.

“இவ்வளவு ேதாைசயும் என்ன துசிம்மா ெசய்றது?” என்று இன்னமும் பாிதாப முகம் மாறாமல்மருமகள் வினவவும் மாமியாருக்கு உருகி விட்டது.

“நாைளக்கு ெபாடி ேதாைச உப்புமா ெசஞ்சுக்கலாம் வினும்மா, காைலக்கும் மதியத்துக்கும் விஜய்க்குஅைதேய ெகாடுத்துவிட்டுடலாமா?” என்று அவர் ஒரு வழிையக் கூறவும் அைத கப்ெபன்றுபிடித்துக்ெகாண்டவள்

“ஹ்ம்ம் சாி” என்று ேவகமாக மண்ைடைய ஆட்டினாள்.

“அடிங்க, உனக்காக நான் சப்ேபார்ட் பண்ணினா எனக்ேக காஞ்சு ேபான ேதாைசயா?” என்று விஜய்வினயாவின் காைதப் பிடித்துத் திருகவும்

“வலிக்குது விஜி…” என்று அவனிடமிருந்து விைடெபற்றவள் “துசிம்மா தாேன ஐடியா ெகாடுத்தாங்க,நான் சாின்னு மட்டும் தான் ெசான்ேனன். அவங்கைளயும் காைதப் பிடித்துத் திருகுங்க” என்று தாையமகனிடம் மாட்டிவிட்டு ேவடிக்ைகப் பார்த்தவள் ெவள்ளிச் சதங்ைகைய சிாித்தாள்.

அவளது சிாிப்ைபக் கண்ணுக்குள் நிைறத்துக் ெகாண்ட துளசியின் கண்களில் கண்ணரீ் எட்டிப்பார்க்கவும் விஜய் பதறிப் ேபானான். ஆனால் வினயா முன்னிைலயில் அைதயும் ேகட்க முடியாமல்“சாி சாி, எனக்குப் பசிக்குது சாப்பிடலாமாம்மா?” என்று ேகட்டு வினயாைவ ைகப்பற்றி உணவுேமைஜயில் அமரைவத்தான்.

உணவின் ேபாது வினயா அன்று கல்லூாியில் நடந்தைவ பற்றி ெசால்லவும் அதில் கவனம் ெசன்றது.ஆனால் விஜயின் மனதில் பூர்ணிமா வீட்டில் நடந்தைவ பற்றியும், அதன் பின்னர் வினுசைமயலைறயில் நின்ற மாயத்ைதப் பற்றியுேம எண்ணங்கள் ஓடிக் ெகாண்டிருந்ததால் அவளதுேபச்ைச ெபரும் முயற்சிக்குப் பின்னர் காதில் வாங்கி மனதில் பதித்து வாயால் பதில் கூறினான்.

விஜயின் கவனம் அதிலிருக்க, துளசிேயா மகனின் வருத்தத்ைதயும், வினயாவின் கள்ளம் கபடமற்றசிாிப்ைபயும், இன்று அவைளத் தன் உறவுகள் நடத்திய முைறையயுேம எண்ணிக் ெகாண்டுதற்ேபாைதய கவனத்ைதத் ெதாைலத்தார்.

உணவு முடிந்து வினயா உறங்கச் ெசன்ற பின்னர் தாயும் மகனும் பால்கனியில் அமர்ந்து அன்று வராதநிலைவயும், எப்ேபாதும் இருக்கும் நட்சத்திரங்கைளயும் பார்த்துக் ெகாண்ேட ெமௗனமாய் இருந்தனர்.

முன்ேனாடியாய் நின்று ெமௗனத்ைத கைளத்த துளசி “விஜய் கண்ணா, அப்ேபா நான் ஏேதாநியாபகத்தில் ேயாசிக்காம ேபசிட்ேடன், தப்பா எடுத்துக்காதபா” என்று ெகஞ்சும் குரலில் தன்மன்னிப்ைப ேவண்டினார்.

“ஹய்ேயா என்னம்மா நஙீ்க? அப்பா ேவற சாயங்காலம் ேபான் பண்ணி ஒேர திட்டு… அதுல ெநாந்துேபாய் வீட்டுக்கு வந்தா நஙீ்களும் அப்பா மாதிாிேய ேபசினஙீ்களா… அது தான் ெகாஞ்சம்கஷ்டமாகிடுச்சு. ேவற ஒண்ணுமில்லமா” என்று விஜயின் சமாதானம் ஒரு கவைலைய மட்டுபடுத்திமற்ெறான்ைற ேமேல எடுத்துவந்தது.

“அப்பா என்ன ெசான்னாங்க கண்ணா? ெராம்பத் திட்டிட்டாங்களா?” என்றவர் எழுந்து வந்து மகனின்தைலையக் ேகாதிக் ெகாடுத்தார்.

“ஹ்ம்ம்… அப்பா திட்டுறது புதுசா என்ன? வினுைவ நான் கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்ட நாளிலிருந்துநடக்கிறது தாேன?” என்று மகன் தன்ைனத் ேதற்றுவது ேபால அவைனேய ேதற்றிக் ெகாள்ளவும்துளசியின் தாயுள்ளம் பனித்தது.

“என்ைனத் திட்டினா கூட பரவாயில்ைலமா, வினுைவ ெராம்பத் திட்டுறாங்க. அது தான் ெராம்பமனைச வருத்துறது. இப்ேபா நஙீ்க ேவற இங்க வந்துட்டீங்களா, அதுக்கும் வினுைவேய குற்றவாளிஆக்கி என்ைன வைதக்கிறாங்க” என்றவனின் மனதில் தந்ைத ேபசிய வார்த்ைதகேள ஓடிக்ெகாண்டிருந்தன.

“நான் நிைனக்கிேறன்… நஙீ்க இல்லாம அங்க ெராம்பக் கஷ்டப்படுறார் ேபால. அந்த ேகாபெமல்லாம்வினு ேமல திரும்புது. நான் வினுைவப் பார்த்துக்கிேறன்ம்மா, நஙீ்க குன்னூர் கிளம்புறஙீ்களா?” என்றவிஜய் தாய் தன்ைனத் தவறாக எண்ணி விடுவாேரா என்ற பயத்ைத முகத்தில் தாங்கி, என்ைனப்புாிந்துெகாள்வீர்கள் தாேன என்ற ேகாாிக்ைகையயும் கூடேவ ைவத்து அவைர ஏறிட்டான்.

“நானும் அப்படித் தான் கண்ணா நிைனச்ேசன். ஆனா வினு மாறிட்டு வர இந்த ேநரத்தில அவைளத்தனியா விட்டுட்டுப் ேபாறது சாியில்ைலன்னு ேதாணுது. ேமலும் அவ கிட்ட ஒரு மாசம் ைடம் ேகட்டு,ெகஞ்சிக் கூத்தாடி கூட்டிட்டு வந்துட்டு, இப்ேபா நடுல ேபானா இன்ெனாரு தடைவ நம்ம ேமலநம்பிக்ைக ைவக்கமாட்டா கண்ணா… அது தான் தயங்குகிேறன்” என்று துளசி மகனின் ேயாசைனையஆதாாிக்கவும் தாயின் பாசத்ைத எண்ணிப் ெபருைமயாய் தான் இருந்தது. ஆனால் தந்ைதயின்திட்டுக்குத் தாய் ஆளாக ேநாிடுேம என்ற எண்ணம் அவனது ெபருைமைய அளித்து ேவதைனையநிரப்பியது.

“உங்க அப்பாைவ அப்புறம் பார்த்துக்கலாம். அவரு பாடு கத்தட்டும். உங்க அத்ைத ேவறஇன்ைனக்கு இன்னும் ெகாஞ்சம் ஏத்தி விட்டிருப்பா, அதுல மனுஷன் எண்ைணல விழுந்த மனீ்துண்டா ெபாாிஞ்சு தள்ளி இருப்பார். அவரா உணருவார்… அவரு உணர்வதுக்கு முன்னாடிஅவருக்குப் பயந்து நாம எதாவது ெசஞ்சா, ஆஹா, நமக்குப் பயப்படுறாங்க… இன்னும் ெகாஞ்சம்ஏதாவது ெசய்யலாம்ன்னு இருக்கிற ேகாபம் ஊட்டி மைல உச்சி வைரக்கும் ஏறிக்கும். அதனாலவிட்டுடு” என்று மகனுக்கு அறிவுறுத்தினார் துளசி.

“ஆனாலும் அப்பா பாவம்மா” என்று சிறு புன்னைகயுடன் அைத ஒதுக்கியவன் அத்ைதைய எடுத்துக்ெகாண்டான்.

“அத்ைத என்னம்மா ெசான்னாங்க? வினு முகேம சாியில்ைலேய? சைமக்கத் ெதாியலன்னுெசான்னாங்களா? அது தான் வினு இன்ைனக்கு கிட்சன்ல நின்னாளா?” என்று தான் ஊகித்தவற்ைறவாிைசயாய் ேகட்டான்.

தாய் பதில் ெசால்ல ஆரம்பிக்கும் முன்னர் “நஙீ்க ஏன்ம்மா அவைள அங்ேக கூட்டிட்டு ேபானஙீ்க?”என்று தன் முதல் சந்ேதகத்ைத கைடசியாய் முன் ைவத்தேதாடு நில்லாமல் முதல் பதிைல அதற்குஎதிர்பார்த்தான்.

“யாேரா, தனேசகரன்கிட்ட வினுைவப் ெபாத்திப் ெபாத்தி வச்சு தான் அவ ெதாட்டதுக்ெகல்லாம்பயப்படுறா. அவைள மாத்தணும், நான் மாத்துகிேறன்… சாி பண்ேறன் அப்படின்னு வீர வசனம்ேபசிட்டு வந்தாங்க… அது ந ீஇல்ைலயா விஜய்?” என்று துளசி திவீரமாக வினவவும்

“அட என்னம்மா” என்று சலித்துக் ெகாள்வது விஜயின் முைறயானது.

“சாி சாி, அங்க அவைளக் கூட்டிட்டு ேபானஙீ்க சாி. அங்க என்ன நடந்ததுன்னு ெசால்லுங்கேளன்”என்று அவன் தான் கைடசியாய் ேகட்டக் ேகள்விைய மறந்துவிட்டுப் ேபசவும் துளசிக்குச் சிாிப்புவந்தது. ஆனால் ெசால்லப் ேபாகும் விஷயம் சிாிப்ைப வரவைழக்காது என்ெறண்ணியவர் முகத்ைதசாி ெசய்து ெகாண்டு

ஒரு வாரம் முந்திேய பூரணிையப் ேபாய்ப் பார்த்திருக்கணும். அந்த ேவைல இந்த ேவைலன்னு ேபாகமுடியாம ேபாச்சா… உங்க அத்ைதக்குப் ெபாறுக்கல… காைலயில ேபான் பண்ணி ஒேர புலம்பல்.ஆத்திர அவசரத்திற்கு ஒரு உதவி கூட பண்ணாம ந ீஎன்ன ேகாயம்புத்தூர்ல ெவட்டி முறிக்கிற அப்படிஇப்படின்னு… இவங்க வாய்ல இருக்கிறதுக்கு ஒரு நைட ேபாய் அவைளப் பார்த்துட்டுவந்துடலாம்ன்னு கிளம்பினான். வினு தான் அதிசயமா நானும் வரட்டுமான்னு ேகட்டா… சாின்னுேபானா… அங்க பூரணி மாமியார் இவைள ஒேர விசாரைண…” என்று துளசி ஆரம்பித்தப் ேபாேத

“எைதப் பத்திம்மா?” என்று குறுக்ேக புகுந்தான் விஜய்.

“ேவற எைதப்பத்தி? உனக்கும் அவளுக்கும் இருக்கிற ெநருக்கத்ைதப் பத்தித் தான். “என் மகன்கல்யாணம் நடந்த அேத சமயத்தில தான் உங்களுக்கும் கல்யாணம் நடந்தது. என் மருமகஉண்டாகிட்டா… ந ீஎப்ேபா நல்லா ேசதி ெசால்லப் ேபாற…” “ஒரு மாசம் ேவற உன் அண்ணன்வீட்டில ேபாய் இருந்தியாம்… என்ன ேசதி…” அது இதுன்னு புள்ைளைய ஒேர ேகள்வி… பாவம்.நானும் எவ்வளேவா நடுல ேபாய் பார்த்ேதன்…” என்று துளசி ெசால்லிக் ெகாண்ேட ேபாக

“இதுக்குத் தான்ம்மா, அவைள ஏன் அங்க கூட்டிட்டுப் ேபானஙீ்கன்னு ேகட்ேடன்…கல்யாணமாகிமூேண மாசத்தில கருத்தாிக்கணுமாமா… ஏன் மூேண மாசத்திேல ஏன் குழந்ைத பிறக்கைலன்னு ேகட்கேவண்டியது தாேன? ஏன்மா ஏன்மா, இவங்க எல்லாம் இப்படி இருக்காங்க?” என்று விஜயின் குரலில்நிதானம் குைறவைதக் கண்ட துளசி

“விஜய்… ெபாறுைம ெபாறுைம… ேபசுறவங்க ேபசிட்ேட தான் இருப்பாங்க… நமக்கு சாின்னுபடறைத மட்டும் எடுத்துக்கனுேம தவிர அவங்க ெசால்ற எல்லாத்ைதயும் மனசில ேபாட்டு குழப்பி,அதுக்கு பதில் ெசால்லத் துடிக்கக் கூடாது” என்று மகனின் ேதாைள அழுத்திக்ெகாடுத்தவர்

“பூரணி மாமியார் ேபசின ேபாெதல்லாம் அழகா சிாிச்சு மழுப்பிட்டா உன் ெபாண்டாட்டி.. ஆனாகிளம்பப் ேபாகும் ேபாது தாரைக வந்தாளா… அவ ேகட்ட ேகள்வில தான் ெகாஞ்சம் தடுமாறிேபாய்ட்டா” என்ற துளசி

மகன் அதற்காக காத்திருப்பது புாிய “என் ெபாண்ணு கல்யாணம் பண்ணி வந்த இடத்தில புருஷன்,மாமியார், மாமனார், வீடு என்று எல்லாத்ைதயும் எப்படி பார்த்துக்கிறா ெதாியுமா? ந ீஎன்னடானாஉன் மாமியாைர ேவைலக்காாி மாதிாி சைமயல் பண்ணித் தரச் ெசால்லி நல்லா உட்கார்ந்துசாப்பிடுறியாேமன்னு சகட்டு ேமனிக்கு அவைளக் ேகள்வி ேகட்க ஆரம்பிச்சவ என்ைனயும் ேசர்த்துசாியான திட்டு” என அங்ேக நடந்ததன் சுருக்கத்ைத ெசால்லியவர் ஒரு சிறு இைடெவளி விட்டுமணீ்டும்ெதாடர்ந்தார்.

“நிைலைம ெராம்ப ேமாசமாவதற்கு முன்னாடி நான் வினுைவ அைழச்சிட்டு வந்துட்ேடன். வீட்டுக்குவந்து நான் பண்றது தப்பா துசிம்மா…ன்னு ஒேர புலம்பல். அவைள சமாதனம் ெசய்யேவ ெராம்பேநரம் ஆனது. ஹ்ம்ம் இப்பேவ வாய் புளிச்சேதா மாங்கா புளிச்சேதான்னு ேபசுறவங்க… வினுைவப்பத்தி முழுசா ெதாிஞ்சா என்ன ெசால்வாங்கேளான்னு ேவற ஒரு மாதிாி ஆகிடுச்சு கண்ணா”" எனமுடித்தப் ேபாது விஜய் ெமௗனத்ைதத் தனது ெமாழியாக்கியிருந்தான்.

*******************************************************

பாகம் 13

அடுத்து வந்த நாட்களில் விஜயின் மனதில் ஆயிரம் ஆயிரம் ேயாசைனகள் ஓடிக் ெகாண்ேட இருக்க,அைதெயல்லாம் கண்டு ெகாள்ளாத வினயாவும் துளசியும் அவர்கள் உலகத்தில் சந்ேதாஷமாகேவெதன்பட்டனர்.

துளசியின் வருைகக்கு முன்னர் தனக்குள்ேள சுருண்டிருந்த வினயா ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமாக கூண்ைடவிட்டு ெவளிேய வர ஆரம்பித்திருந்தாள். இன்னமும் தனிேய ெவளிய ெசல்ல பயப்படுகிறாள் தான்…ஆனால் முன்னர் ேபால விஜேயாேடா, துளசிேயாேடா ெவளிேய ெசல்வதற்குத் தயங்குவதில்ல.கல்லூாியில் நடக்கும் சம்பவங்கைள வாய் விட்டு மற்றவேராடு பகிர்ந்து ெகாள்கிறாள். தனக்குத்ேதைவப்பட்டைத தயக்கமின்றி விஜயிடம் ேகட்டுப் ெபற்றுக் ெகாள்கிறாள்.

பூரணி வீட்டிற்குச் ெசன்று வந்ததிலிருந்து சாதாரண மனிதர்கள் ேபாலில்லாமல் தான் ேவறுபட்டுஇருப்பது அவளுக்கு உைரத்துக் ெகாண்ேட இருந்ததால் தன்னால் முடிந்த முயற்சி எடுத்து, துளசிக்குசைமயலில் உதவி, விஜயுடன் நைட பயிற்சி, துளசி ேசர்த்துவிட்ட நடன வகுப்பு, அவைளேபாகிேறன் என்று கூறிய கிளாஸ் ெபயிண்ட்டிங் வகுப்பு என அவைள எப்ேபாதும் ஒரு ேவைலயில்ஈடுபடுத்திக் ெகாண்டாள்.

ஹ்ம்ம் ஆனால் இன்னும் அந்தப் பைழய துள்ளல்… துடுக்கு… அழகிய கண் சிமிட்டல் எதுவும் மணீ்டுவந்தபாடில்ைல… துளசியின் உந்துதலால் மனம் திறந்து சில விஷயங்கைள அவள் ேபசினாலும்நிைறய ேவதைனகைள உள்ளுக்குள் அடக்கி ைவக்கிறாள் என்ேற விஜய்க்குத் ேதான்றியது.

அவளது எண்ணங்கைள எப்ேபாது தைடயின்றி யாாிடமாவது பகிர்ந்து ெகாள்கிறாேளா அப்ேபாதுதான் அவள் முழுதாய் குணமாவாள் என்ற அவனது எண்ணம் ேமல்ேமலும் வளர்ந்து ெகாண்ேடேபாக, அதற்கு உதவி புாியும் எண்ணத்தில் வீரராகவன் காய்ச்சலில் விழுந்தார்.

உடம்பு நன்றாக இருக்கும் ேபாேத துளசியின் துைணையயும், வாய்க்கு ருசியான சைமயைலயும்எதிர்பார்ப்பவர் இப்ேபாது உடல் தளர்ந்த ேவைளயில் மைனவியின் கவனிப்ைப முழுவதுமாகேவண்டினார். அவேர விஜயின் வீட்டு எண்ணிற்கு அைழத்து “அம்மாைவ ஒரு வாரம் இங்கவந்துட்டுப் ேபாகச் ெசால்லு விஜய்” என்று குரல் கம்ம, குைறந்த ேகாபத்ேதாடு ேகட்டப் ேபாதுவிஜய்க்கும் சாி துளசிக்கும் சாி அவைர இந்த நிைலயில் ெசாந்தங்களின் கவனிப்பில் விட்டுைவக்கமனம் வரவில்ைல.

வினயாவிடம் ஒேர வாரத்தில் வந்துவிடுவதாக கூறி துளசி கிளம்ப, உடம்பு முடியாமல் இருக்கும்தந்ைதையப் பார்க்க எண்ணிய விஜய் வினுைவ எண்ணித் தயங்கினான். தயங்கிய மகைனத் தட்டிக்ெகாடுத்து “அப்பாக்கு சாதாரண காய்ச்சலா தான் இருக்கும் கண்ணா, தூசியால ஒேர ஒரு தும்மல்ேபாட்டிருப்பார். அந்த ஒரு தும்மைல அவேர ெபருசுப்படுத்தி காய்ச்சலாக்கிட்டார் ேபால, நான்பார்த்துக்கிேறன். ந ீவினு கூட இரு” என்று துளசியின் அறிவுறுத்தலின் ெபயாில் விஜய் ஆனந்த் தங்கிவிட முடிவு ெசய்தான்.

துளசி கிளம்பிச் ெசன்ற ஒேர நாளில் அவைரத் ேதடத் ெதாடங்கிவிட்டாள் வினயா. என்னதான் அவர்விரட்டிக் ெகாண்ேட இருந்தாலும் அவாின் கண்டிப்பில் தான் அழகாய் ெபாருந்திக் ெகாள்வதுஅவளுக்ேக புாிந்தேதா என்னேவா அவளது விழிகளில் எைதேயா ெதாைலத்த உணர்வு தற்காலிகமாகெதாைலந்து ேபாய் எைதேயா ேதடும் உணர்வு குடிெகாண்டது.அவளது உணர்ைவ அச்சரம் பிசகாமல் உணர்ந்தவன் ேபால தன் ெவளி ேவைலகைளக் குைறத்துக்ெகாண்டு அவளுடன் அதிக ேநரம் ெசலவு ெசய்ய முடிவு ெசய்தான் விஜய்ஆனந்த்.

அந்த முடிவின் பலனாக கிளினிக்ைக வழக்கமாக வரும் ஒரு consultant -இடம் விட்டுவிட்டுவீட்டிற்குக் கிளம்பிச் ெசல்லும் வழியில் அவனது ைகப்ேபசியின் அைழப்பில் வண்டிைய ஓரமாக

நிறுத்தினான். உமாவின் ைகப்ேபசி என்று ெதாிந்ததும் அவசரமாக எடுத்துக் காதில் ைவத்தவன்“என்ன உமா, இந்த ேநரத்தில? அப்பா நல்லா இருக்காங்க தாேன? ஊர்ல இருந்து ஏதும் ஃேபான்வந்ததா?” என்றான்.

அவனுக்கு இந்த மாைல ேநரத்தில், அதுவும் ேவைல பார்க்கும் ஹாஸ்பிடலில் ெவளி ேநாயாளிகைளப்பார்க்கும் ேநரத்தில் ஃேபான் ெசய்கிறாேள என்றிருந்தது. முக்கியமான விஷயமாக இல்லாவிட்டால்தான் கிளினிக்கில் இருக்கும் ேவைளயில் தன்ைன அைழக்க மாட்டாேள என்ற எண்ணமும் அவைனஏேதா ெபாிய விஷயம் என்று எண்ண ைவத்தது.

அவனது ேகள்வியில் “அப்பா… ஹ்ம்ம் அவர் எப்படி இருக்காேரா ெதாியல… அம்மாக்கு ஃேபான்பண்ணனும்…. ஆனா…. ஆனா…” என்று உமா தடுமாறவும்,

“என்னம்மா, என்னாச்சு? தனா எதாவது திட்டிட்டானா?” என்று விஜய் கனிவுடன் வினவினான்

“ந ீநியூஸ் பார்த்தியா விஜய்?” என்றவளின் குரலில் இருந்தது சந்ேதாஷமா துக்கமா என்றுெதாியவில்ைல.

“இல்லம்மா, பார்க்கைலேய!” என்ற ேபாேத விஜய்க்கு ஏேதா விபாதீம் என மனதில் மணி அடிக்கஆரம்பித்துவிட்டது,

“ேதக்கடியில் அஞ்சு டாக்டர்ஸ் ேபான ேபாட் கவுந்து, மூணு ேபரு ஸ்ேபாட்ேலேய அவுட்”என்றவளின் குரல் உணர்ச்சிகள் துைடத்து ெவறுைமயாய் இருந்தது.

“ேஹா, நம்ம கூட படிச்சவங்க யாராவதா? ேதவ் துபாய்ல தாேன இருக்கான்!” என்று விஜய்வருத்தப்பட்ட அேத ேநரத்தில், உமாவின் ெவற்று குரைல அறிய முற்பட்டான்.

“சன் நியூஸ்ல உயிேராட இருக்கிறவங்க ேபர் பிளாஷ் டிஸ்ப்ேளயில் வரல. ேதேவந்திரன் ெஜகநாதன்,நவீன் குருபாதம், ஸ்டீபன் ராபர்ட் இந்த மூணு ேபரும் வருது. எனக்கு… இைதப் பார்த்தா அவங்கதான் என்பைதத் தவிர ேவறு எந்த முடிவுக்கும் வரமுடியைல” என்ற கூறிய ேபாது அவளது குரல் கல்ேபால் இறுகி இருந்தது என்றால் விஜயின் முகம் பாைறயாய் கனத்திருந்தது.

“உமா” என்று இறுகிய பாைறைய உைடத்து விஜய் ெவளிேய வந்தேபாது அவன் குரல் கம்மி,ேதாழியின் அண்ணனுக்காக சிறுது இரங்கல் ெதாிவிக்கும் பாவைனயில் இருந்தது. அதுவும் சிறிதுதான்….

“நாம ேதக்கடி ேபாய் பார்த்துட்டு வரலாமா?” என்று ேகட்டப்ேபாது அது ேதாழிக்காக அவளதுபாசத்ைத மனதில் ெகாண்டு ேகட்கப் பட்ட ேகள்வி என்று புாிந்தது. இதுேவ ேதவ் உமாவின்அண்ணனாக இல்லாமல் ேபாயிருந்தால்… அந்த நிமிடம் கடவுள் கண்டிப்பாக இருக்கிறார் என்பைதஎண்ணி மகிழ்ந்திருப்பான். ஆம், மகிழ்ந்திருப்பான்.

“ஹ்ம்ம் ேதைவயில்ைல. எனக்கு என்ன வருத்தம்ன்னா நிேலஷ் பிைழச்சுட்டானாம்” என்ற உமாைவஎண்ணி வியக்காமல் இருக்கமுடியவில்ைல விஜயால்.

“ேஹ என்னடா உமா இது? ஒரு டாக்டர்ரா இருந்துட்டு இப்படிப் ேபசக் கூடாது உமா. என்னஇருந்தாலும் ஒரு உயிர்” என்று விஜய் அவனது மனித ேநயத்ைதப் பைறசாற்ற

“ஒரு உயிாின் மதிப்பு ெதாியாது இன்ெனாரு உயிர் இருந்து ஒரு புண்ணியமுமில்ைல. இத்தைன நாள்இவங்க எல்லாரும் உயிேராட இருந்தேத என்னால ெபாறுக்க முடியல. என்னால மட்டும்முடிஞ்சிருந்தா நடு ேராட்ல நிற்க ைவச்சு சுட்டுக் ெகாண்டிருப்ேபன்…. ச்ேச ச்ேச சுடக் கூடாது, ெபாியகல்லா தைலயில எடுத்துப் ேபாட்டு சாகடுச்சு இருக்கணும்… ” என்று உமா தன் ஆதங்கத்ைதக்ேகாபமாய் ெவளியிடவும்

“அப்ேபா என்ைனயும் சுட்டிருக்கணும் உமா” என்று விஜய் கூறிய ேபாது அங்ேக சாத்திய அைமதிநிலவியது.

“நான் வினுைவக் கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்ேடன் என்பதற்காக மட்டும் நான் நல்லவன் என்றுஇல்ைலேய… நான் மட்டும் அன்று ஒழுங்காக இருந்திருந்தால்….” என்று விஜய் வருந்த,

“உன் ேமல ஒரு தப்புமில்ைல” என்று அழுத்திச் ெசான்னாள் உமா.

விஜய்க்கும் “இருந்திருந்தால்”கைளப் பற்றி ேபசும் தருணம் இதுவல்ல என்று ேதான்றியேதா, “உமா,என்னவா இருந்தாலும் ேதவ் உன் அண்ணன். உங்க அப்பாக்கு உடம்பு சாியில்லாத இந்த ேநரத்திலநாம தான் அங்க நின்னு எல்லாம் பார்க்கணும். நான் ெசன்ைன வந்து உன்ைனக் கூட்டிட்டுேபாகட்டுமா?”

“இல்ல, இல்ல, ந ீவர ேவண்டாம். ேபாலீஸ் ஸ்ேடஷன், விசாரைண அது இதுன்னு அைலயேவண்டியிருக்கும். நான் எல்லா ேவைலயும் முடிச்சிட்டு உன்ைன காண்டாக்ட் பண்ேறன். ந ீவா”என்று விஜய் ேவகமாக திட்டம் தடீ்ட,

“எனக்கு ேபாலீஸ் ஸ்ேடஷன் ஒன்னும் புதுசில்ல. என்னால வரமுடியும். ஆனா எனக்கு வரப்பிடிக்கல” என்று உமாவின் ெவறுப்பு ெவறியாய் மாறி எதிேர இருக்கும் நபைர பார்ைவயால் கடித்துக்குதறும் அளவுக்கு இருந்தது.

“உமா, ப்ளஸீ் ெபாறுைம. ேதேவாட தங்ைகயா ேவண்டாம், ஒரு சக மனுஷியா வருத்தப்படு உமா.அட்லீஸ்ட் அைமதியா இரு. இந்த ேநரத்தில உங்க அம்மா-அப்பாக்கு ந ீதான் ஆறுதலா இருக்கணும்”என்றவன் அவள் ஒன்றும் ெசால்லாமல் அைமதி காக்கவும்,

“தனா, மாமா எல்லாருக்கும் ெதாியுமா? ெதாியாதில்ைலயா? ந ீெசால்லேவண்டாம். நாேனெசால்லிடுேறன். ந ீேபசாம வீட்ேலேய இரு. அம்மாக்கு ஃேபான் பண்ணி பக்குவமா விஷயத்ைதெசால்லு. அவங்க தாங்க மட்டாங்கன்னா, ஃபாிண்ட்ஸ் யார்கிட்டயாவது ஃேபான் பண்ணிவிஷயத்ைத ெசால்லி, உங்க அம்மாகிட்ட ெசால்லச்ெசால்லு. இப்ேபாத் தான் உங்க அப்பாக்குஸ்ட்ேராக் ேவற வந்தது, அவர் கிட்ட ெபாறுைமயா தான் ெசால்லணும் சாியா? உன் ேவகத்ைதயும்ேகாபத்ைதயும் அங்க காண்பிக்காத, எனக்காக ப்ளஸீ்” என்று நளீமாக, அேத சமயம் அழுத்தமாக,அவள் தான் கூறிய ஒெராரு வார்த்ைதயின் அர்த்தத்ைதயும் உள்வாங்கும் ெபாருட்டு நளீமாய்ேபசிமுடித்தான் விஜய் ஆனந்த்.

“அவன் ஆடின ஆட்டத்துக்கு இது ேதைவ தான். அவனுக்கு சப்ேபார்ட் பண்ண அப்பாக்கும் இந்தஅடி அவசியம் தான்” என்று ெகாரூரமாய் ெமாழிந்துவிட்டு உமா ைகப்ேபசிைய ைவக்கவும் விஜய்ஆழ்ந்த மூச்சு ஒன்ைற எடுத்துவிட்டு அடுத்து ெசய்ய ேவண்டியவற்ைற அணிவகுத்தான்.

விஜயிடம் தான் பார்த்த ெசய்திைய பகிர்ந்து ெகாண்ட உமாவிற்கு, தன் எண்ணங்கள் மிக ெகாடூரமாய்பட்ட அேத சமயம் நியமானதாகவும் பட்டது. அந்த எண்ணங்கேள ெகாடூரம் என்றால் மூன்று வருடம்முன்னால் இேத ேதவ் மதீு தான் ெகாடுத்த புகாைர என்ன ெசால்வது? அவள் ெகாடுத்த அந்தப் புகார்தான் அவளது பிறந்த வீட்டுடன் இருந்த நூலிைழ பந்தத்ைதயும் அறுத்தது என்றேபாதும் உமா அதற்குசற்றும் கவைலப்படவில்ைல!

தன் குடும்பத்ைத விட்டுத் தான் பிாிந்த வருத்தத்ைத விட, அழகான குருவிக் கூடாய் இருந்த குடும்பம்அறுந்து ேபானதில் தன் கவைலையத் ெதாைலத்தவள் இப்ேபாதும் அந்த அருந்த குருவிக் கூட்ைடகட்ட முயன்று, அதில் ேதாற்று ெகாண்டிருப்பதால் அண்ணன் இறந்ததற்குத் துளியும் வருத்தம்ெகாள்ளாமல் தன் ேவைலகைள கவனிக்கலானாள்.

நண்பன் ெசான்னைத ஒரு விதத்திலாவது காப்பாற்றுேவாம் என்று எண்ணினாேலா எண்ணேவாேவைலப் பார்க்கும் மருத்துவமைனக்கு அைழத்துத் தான் வராதைதயும், தன்ைனப் பார்க்கெவனவந்திருக்கும் சிலரது சிகிச்ைசைய நாைளக்கும், அதற்கு மறுநாளுக்கும் ஒத்திைவத்துவிட்டு வீட்டுேவைலையப் பார்க்கச் ெசன்றாள்.

விஜயின் மூலம் விஷயம் ேகள்விப்பட்டு ெவளிேய ெசன்றிருந்த ைவரவன் பதறியடித்து வீட்டிற்குவந்தார். வந்தவர் மருமகள் சலனேம இல்லாமல் இரவு உணைவத் தாயாாிக்கும் ேவைலயில்ஈடுப்பட்டிருப்பைதக் கண்டவர் “ந ீதுபாய் கிளம்ப டிக்ெகட் ஏற்பாடு பண்ணச் ெசால்லுட்டுமா உமா?”என்றார் வருத்தம் நிரம்பிய குரலில்.

“ஹ்ம்ம் இல்ல மாமா, இப்ேபா தாேன ேபாயிட்டு வந்ேதன். நான் ேபாகைல” என்று சாதாரணமாய்ஏேதா விடுமுைறைய மறுப்பவள் ேபால் அவள் கூறவும் “என்ன ேகாபம் என்றாலும், அைதஇறந்தவர்கள் ேமல் காட்டக்கூடாது உமா. இறந்த உன் அண்ணனுக்காக இல்ைல என்றாலும், அப்பாஅம்மாக்காக ேபாயிட்டு வாமா” என்று ைவரவன் அறிவுறுத்திக் ெகாண்டிருக்கும் ேபாது தனேசகரன்என்னெவன்று வைரயறுக்க முடியாத உணர்ச்சிேயாடு வீட்டிற்கு நுைழந்தான்.

தனேசகரன் வந்தைதக் கவனிக்காத உமா, “அவேனாட கூட பிறந்த பாவத்துக்கு நான்அனுபவிச்செதல்லாம் ேபாதும் மாமா. நாேன அவன் ெசத்து ஒ ழிஞ்சாேனன்னு ெராம்பசந்ேதாஷப்படுேறன். நஙீ்க அந்த சந்ேதாஷத்ைதக் ெகடுக்காதஙீ்க” என்றாள் முகம் ஆத்திரத்தில்ெஜாலிக்க,

அவள் ேபசிய வார்த்ைதகள் அவனுக்குள் ஒரு புது வித உணர்ச்சிைய கிளப்பிவிட்டது! அண்ணன்மைறவில் கூட சந்ேதாசம் அைடகிறாள் என்றால் அவளுள் நடக்கும் உணர்வு ேபாராட்டத்ைததுல்லியமாய் உணர முடிந்தது தனெசகரனால்.

ேநராக மைனவியிடம் வந்தவன் “உமா, நான் ேதக்கடி ேபாேறன். நயீும் என்ேனாட வா” என்றான்.நிைறய நாட்களுக்குப் பின்னர் அவன் தானாக வந்து ேபசியது மனைத நகர்த்தினாலும் உமாவின்மனது ஏேனா அங்ேக ேபாக மறுத்தது. “நான் வரல” என்றாள் சுருக்கமாக.

“ெசால்றது ேகளு உமா. கிளம்பு. விஜய் ேகாயம்புத்தூர்ல இருந்து கிளம்பிட்டான். நாமளும் இப்ேபாகிளம்பினா தான் காைலயில அட்லீஸ்ட் ேபாக முடியும்” என்றவன் அவள் துபாய் ேபாகஎண்ணுவாேளா என நிைனத்து, “ஹ்ம்ம் ந ீேதக்கடி வாயீா? இல்ல துபாய் ேபாகலாம்ன்னுஇருக்கியா?” என்றான் ேகள்வியாக.

“நான் எங்ேகயும் ேபாகல. இங்க, என்ேனாட வீட்டில தான் இருப்ேபன்” என்றாள் உமா மகாஅழுத்தத்துடன்.

“உன் வீடு எங்ேகயும் ஓடிப் ேபாய்டாது. இப்ேபா ந ீஎங்க இருக்கணுேமா, அங்க இரு. உனக்கு அதுெதாியல அப்படின்னா, நான் ெசால்றபடி ேகளு” என்றான் தனேசகரனும் அவளுக்கு ேமல்அழுத்தத்துடன்.

ஒன்றும் ெசால்லாமல், ெசால்லத் ேதான்றாமல் உமா அமர்ந்திருக்கவும், ஒரு வினாடி தயக்கத்திற்குப்பின்னர் அவளருேக வந்த அவளது கணவன் அவளது தைலைய வருடி “ந ீஇருக்க நிைலைம நீெசால்லாமேல எனக்குப் புாியுது” என்பது ேபால் அவைளப் பார்த்தான்.

அதன் பின்னர் வார்ைதயாடாமல் கணவன் ெசால்ைலக் கைடப்பிடித்தாள் மைனவி. ேதக்கடி ெசன்றுஅங்ேக தண்ணாீில் ஊறிப் ேபாயிருந்த உடைலக் கண்டேபாது அவைளயும் மறீி கூட பிறந்த பாசம்கண்ணரீ் உகுக்க ைவத்தது. தாயும், தந்ைதயும் விஷயம் ேகள்விப்பட்டு இந்தியா விைரந்துவந்தேபாது, அழுது கைரந்த தாையத் ேதற்றியவள், தந்ைத இருந்த புறம் தைலைவத்துக் கூடபடுக்கவில்ைல. அவர்கள் அழுத ேபாது அவ்வப்ேபாது மனம் இரங்கினாலும் பவித்ராவின் நிைனவுமணீ்டும் அைத கடினமாக்கியது!

கணவைரப் பார்த்துக்ெகாள்ளச் ெசன்ற துளசி அம்மாைவ அவசர நிைல என்பதால் குன்னூாிலிருந்துவரைவத்து, வினுைவ அவரது கவனிப்பில் விட்டுவிட்டுப் ேபான விஜய், உமாவின் ெபற்ேறார்மட்டுமில்லாமல் மற்றவர்களின் உறவுகளும் வந்துவிடேவ அங்கிருந்து கிளம்பினான்.

துளசி கூறியது ேபால, ஒரு தும்மைல காய்ச்சல் அளவுக்குப் ெபருசாக்காமல் நிஜமான காய்ச்சைலயும்,உடல் வலிையயுேம வீர ராகவன் வரவைழத்து இருந்ததாலும் விஜய் விைரவாக வீடு திரும்பேவண்டியிருந்தது.

மதிய ேநரத்தில் ேகாயம்புத்தூர் திரும்பிய விஜய் ஆனந்த், வீட்டிலிருந்த துளசியிடம் விவரம் ெசால்லி,அவைர அைழத்துச் ெசன்று குன்னூர் ெசல்லும் ேபருந்தில் ஏற்றிவிட்டுவிட்டு வினயாவின்கல்லூாிக்குச் ெசன்றான்.

கல்லூாிக்குத் தன்ைன அைழக்க வந்தவனிடம் இறந்தவர்களின் குடும்பத்ைதப் பற்றியும், அவர்கள்ேதறிவிட்டார்களா என்றும் விசாரைண நடத்திய வினயாவிற்கு உாிய பதில் கூறிய விஜய் ஆனந்திற்கு“யார் இறந்தார்கள் என்று ெதாிந்தால் இவள் என்ன ெசய்வாள்?உமாைவப் ேபால்சந்ெதாஷப்படுவாேளா?” என்ற எண்ணம் உதித்து, அது ைபத்தியக்காரத்தனம் என்றும் ேதான்றியது.

அன்று பணிக்குச் ெசல்லாததால் சகீ்கிரேம உணைவ முடித்துக் ெகாண்டு ேமேல வந்தவர்கள்வினுவின் ஆைசப்படி ஹாலில் மாட்டியிருந்த ஊஞ்சலில் அமர்ந்தனர். அவன் மடியில் தைலைவத்துஅவள் படுத்துக் ெகாள்ள, அவளது ஸ்பாிசம் தன்னுள் சூழ்ந்திருந்த வருத்தெமனும் வைலையஅறுப்பைத விஜயால் உணரமுடிந்தது.

அவனது வருடலில் வினயா உறங்கிவிட, பவித்ராவின் உருவத்ைத உடேன பார்க்கேவண்டும் ேபால்விஜய்க்குப் ெபரும் ஆவல் எழுந்தது!!

**********************************************

பாகம் 14

மடியில் படுத்திருந்த வினயாவின் தூக்கம் கைலயாத வண்ணம் ெமதுவாக எழுந்த விஜய் ஆனந்த்,அவளது தைலைய பூெவனத் தாங்கி ஊஞ்சலில் படுக்க ைவத்தான். அவள் ேலசாக அைசயவும்,“குட்டிம்மா, ெரண்டு நிமிஷம் வந்துடுேறன். ந ீஉள்ள ேபாய் படுத்துக்கிறியா?” என்றான் அவளதுமுகத்ைத வருடி.

அவன் ைகையத் தட்டிவிட்டவள் “ம்ம்” என்ற சிறு முனங்களுடன் மணீ்டும் ஊஞ்சலில் ஒண்டினாள்.அவளது பூவிதழ் ெநற்றியில், அந்தப் பூவிதழ் பிய்ந்து விடாத வண்ணம் ஒரு முத்தத்ைதப் பதித்தவன்அைறக்குச் ெசன்று தன் ெபாருட்கள் இருக்கும் அலமாாிையத் திறந்தான்.

வினயா பவித்ராவின் உருவத்ைதப் பார்த்தப்பின்னர் துடித்தத் துடிப்ைபயும், அதற்குப் பின்னர்உமாைவப் பார்த்தாேல ஆச்சு என்று அடம் பிடித்து உமாவிடம் ெசன்றைதயும் பார்த்த விஜய் ஆனந்த்,தான் முதல் முதலாய் காதல் ெகாண்டவளின் புைகப்படத்ைத யாரது கண்களிலும் படாத வண்ணம்அலமாாியின் உள்ளைற ஒன்றில் அழகிய ெவண் நிற உைறயினுள் ைவத்து பத்திரப்படுத்திஇருந்தான். மனதினுள் இருந்தவளின் உருவத்ைத கண்ணுக்குள் நிைறக்க உைறயினுள்ெபாதிந்திருந்திருந்த புைகப்படத்ைத அதற்கு வலிக்காத வண்ணம் ெவளிேய எடுத்தான்.

ஒரு ைகயால் கண்ணுக்குள் விழ இருந்த முடிக்கற்ைறைய ஒரு நளினத்துடன் ஒதுக்கியவளின்கண்களில் நிச்சயம் அைமதி இருக்கவில்ைல. அள்ள அள்ள குைறயாமல் குறும்பு தான் அந்த அழகியமல்லிைக ெமாட்டு கண்களுக்குள் இருந்தது. அதில் புகுந்து ெகாண்ட வண்டாய் இரு கரு விழிகளும்ஒன்ைற ஒன்ைற பார்த்திருக்க, முகத்தில் அப்பட்டமான தில்லுமுல்லு தனம் தாண்டவமாட எடுக்கப்பட்ட அந்த படத்ைத ஒரு ெமன்னைகயுடன் பார்த்தவன், ஒரு விரைல அவளது கண்கள் இரண்டிற்கும்இைடேய இருந்த பகுதி யில் ைவத்து,

“அழகான முயல் குட்டி” என்று அவளது கண்கைள வருடினான்.

அந்த படத்ைதக் ைகயில் எடுத்துக் ெகாண்டு வினயா படுத்திருந்த ஊஞ்சலுக்குச் ெசன்று மணீ்டும்அவைள மடியில் அள்ளிப் ேபாட்டுக் ெகாண்டு படத்ைத சட்ைடப் ைபயினுள் ேபாட்டவன் ெமல்லியகுரலில் ேபச ஆரம்பித்தான்.ஒரு ைகயால் கண்ணுக்குள் விழ இருந்த முடிக்கற்ைறைய ஒரு நளினத்துடன் ஒதுக்கியவளின்கண்களில் நிச்சயம் அைமதி இருக்கவில்ைல. அள்ள அள்ள குைறயாமல் குறும்பு தான் அந்த அழகியமல்லிைக ெமாட்டு கண்களுக்குள் இருந்தது. அதில் புகுந்து ெகாண்ட வண்டாய் இரு கரு விழிகளும்ஒன்ைற ஒன்ைற பார்த்திருக்க, முகத்தில் அப்பட்டமான தில்லுமுல்லு தனம் தாண்டவமாட எடுக்கப்பட்ட அந்த படத்ைத ஒரு ெமன்னைகயுடன் பார்த்தவன், ஒரு விரைல அவளது கண்கள் இரண்டிற்கும்இைடேய இருந்த பகுதி யில் ைவத்து,

“அழகான முயல் குட்டி” என்று அவளது கண்கைள வருடினான்.

ஒரு ைகயால் கண்ணுக்குள் விழ இருந்த முடிக்கற்ைறைய ஒரு நளினத்துடன் ஒதுக்கியவளின்கண்களில் நிச்சயம் அைமதி இருக்கவில்ைல. அள்ள அள்ள குைறயாமல் குறும்பு தான் அந்த அழகியமல்லிைக ெமாட்டு கண்களுக்குள் இருந்தது. அதில் புகுந்து ெகாண்ட வண்டாய் இரு கரு விழிகளும்ஒன்ைற ஒன்ைற பார்த்திருக்க, முகத்தில் அப்பட்டமான தில்லுமுல்லு தனம் தாண்டவமாட எடுக்கப்பட்ட அந்த படத்ைத ஒரு ெமன்னைகயுடன் பார்த்தவன், ஒரு விரைல அவளது கண்கள் இரண்டிற்கும்இைடேய இருந்த பகுதி யில் ைவத்து,

“அழகான முயல் குட்டி” என்று அவளது கண்கைள வருடினான்.

அந்த படத்ைதக் ைகயில் எடுத்துக் ெகாண்டு வினயா படுத்திருந்த ஊஞ்சலுக்குச் ெசன்று மணீ்டும்அவைள மடியில் அள்ளிப் ேபாட்டுக் ெகாண்டு படத்ைத சட்ைடப் ைபயினுள் ேபாட்டவன் ெமல்லியகுரலில் ேபச ஆரம்பித்தான்.

மடியில் படுத்திருந்த மங்ைகயிடம் உைரயாடினானா? அல்லது ெமல்லிய கதர் சட்ைடப் ைபையவாயிலாகக் ெகாண்டு அவனது மனைதத் ெதாட்ட நங்ைகயிடம் நவின்றானா? எதுவாக இருந்தாலும்அவன் மனதில் நஙீ்கா இடம் ெபற்று, அவைனக் காதெலனும் அமுதத்ைத அருந்த ைவத்த ஒருெபாக்கிஷத்திடம் ேபசிக் ெகாண்டிருந்தான் என்பது மட்டும் நிஜம்!

“கண்ணம்மா, உங்ககிட்ட ஒரு விஷயம் ெசால்லணும். ஆனா நான் அைத ெசால்லும் ேபாது ந ீஎப்படிஎடுத்துப்ேப? அழுவிேயா? இல்ல உமா மாதிாி வருத்தத்ைத மைறச்சு சந்ேதாஷப்படுவியா? ஹ்ம்ம்இல்ல அவங்க ெசய்த காாியத்திற்கு இது முன்னாடிேய நடந்திருக்கணும்ன்னு கறுவுவியா? தப்புபண்ணது பண்ணிட்டாங்க, அதனால நான் பாதிக்கப்பட்டது நிஜம், இப்ேபா அவங்க இறந்ததாலஅவங்க பண்ண தப்பு சாியாகிடுமான்னு வாதாடுவியா? அவங்க இருந்தா எனக்ெகன்ன, இல்ைலன்னாஎனக்ெகன்னன்னு விட்ேடறியா இருப்பியா? ஹ்ம்ம் எனக்குத் ெதாியைலேய? உன்ைன நான் இன்னும்சாியா புாிஞ்சுக்கைல ேபால!” என்று ெமது குரலில் தன் மனதில் இருப்பவளிடம் ேபசிக்ெகாண்ேடேபானவன், அவனது ேபச்சு சத்தத்தில் துயில் ேலசாக கைளந்து அவனது மடிைய விட்டு நழுவியவினயாைவ ேவகமாக பற்றி ஒழுங்காக படுக்க ைவத்துக் ெகாண்டு மணீ்டும் ெதாடர்ந்தான்.

“ஹ்ம்ம்… உன்ைனப் புாிஞ்சுக்க எனக்கு எங்க அவகாசம் இருந்தது? உன்ைன நான் காதலிக்கிேறன்என்பைதேய ெராம்ப நாள் கழிச்சு தான் நாேன உணர்ந்ேதன்… அைத நான் உன்கிட்டெசால்றதுக்குள்ள என்ன என்னேமா நடந்து, உன் முகத்ைதேய நிமிர்ந்து பார்க்க முடியாதகாாியெமல்லாம் ெசஞ்சு…. ைச… எனக்ேக என்ைனப் பார்த்தா ெவறுப்பா இருக்கும்…” என்றவன் ஒருசிறு இைடெவளி விட்டு, மடியில் இருந்த வினயாவின் கன்னத்ைத ெமதுவாக வருடி தன் ேமெலழுந்தெவறுப்ைப அவள் ேமெலழுந்த விருப்பால் சமன் ெசய்தான்.

“விஷயத்திற்கு வரலாம் கண்ணா, ேதவ், நவீன், ஸ்டீவன் எல்லாரும் ஒேர ேநரத்தில் ஒேர மாதிாிஇறந்து ேபாய்ட்டாங்க. ஒரு மருத்துவனா எனக்கு ஒரு உயிர் ேபாறதில் வருத்தம் தான் என்றாலும்,அது ஒரு ெபர்ெசன்ட்க்கும் கம்மி. வருத்தப்பட்ட அேத நிமிஷம், என் கண்ணம்மாக்கு கடவுள் நியாயம்ெசஞ்சுட்டார்ன்னு ெராம்பேவ சந்ேதாஷப்பட்ேடன் ெதாியுமாடா? ந ீபட்ட ேவதைனக்கு அவங்களுக்குஇந்த சாவு ெராம்பச் சின்ன தண்டைனேயான்னு படுது, ந ீதுடிச்ச துடிப்பில பாதியாவது அவங்கபட்டிருக்க ேவண்டாம்?…” என்று தன் குமுறைல அவளிடம் இறக்கிைவத்தான்.

“நிேலஷ் மட்டும் உயிேராட இருக்கான். முகத்தில் மூன்று சாைவப் பார்த்த பீதி இன்னும் அப்படிேயஇருக்கு. என்ன தான் அவனும் ஒரு டாக்டர் என்றாலும், உயிர் நண்பர்கள் தன் கண் முன்ேன உயிர்நபீ்பைதப் பார்ப்பது ெகாடுைம தாேன? அந்தக் ெகாடுைம கூட அனுபவிக்கவில்ைல என்றால் எப்படி?உன் அண்ணி என்னடாெவன்றால் அவன் இன்னும் சாகவில்ைலேய என்று வருத்தப்படுகிறாள்!அவள் வருத்தப்படுவதிலும் நியாயம் இருக்கத் தான் ெசய்கிறது இல்ைலயாடா…” என உமாவின்எண்ணப் ேபாக்ைக தன் உயிரானவளிடம் பகிர்ந்து ெகாண்டவன்.

அவள் அதற்கு என்ன ெசால்வாள் என்ெறண்ணியதும் அைதயும் அவளிடேம ேகட்டான், “அவன்உயிேராடு இருப்பதற்கு ந ீஎன்னடா கண்ணா ெசால்வ? அவன் ஏன் சாகைலன்னு என்ைனக் ேகள்விேகட்பியா?”

ெதாடர்ந்து அவர்கள் ேமல் தனக்கிருந்த ெவறுப்ைப அவளிடம் உணர்த்திவிடும் ேவகத்தில் “எனக்குமட்டும் சக்தியும், அதிகாரமும், துைணயும் இருந்திருந்தால் மூன்று வருஷம் அவர்கள் யாருேமஉயிேராடு இருந்திருக்க மாட்டாங்க…” என்று அவளிடம் விஷயத்ைதப் பகிர்ந்து ெகாண்ேடேபானவன்,

“ம்ம்… ஆனா நான் அப்படி ெசஞ்சிருந்தா இந்த குட்டிப்பட்டுைவ நான் எப்படி கல்யாணம்ெசஞ்சிருப்ேபன்? அது முடிஞ்சிருக்காது இல்ைலயா? ேசா எல்லாம் நன்ைமக்ேக” என்றுதன்னுக்குள்ேள ேபசிக் ெகாண்டான்.

குட்டிப்பட்டு என்று மைனவிையக் ெகாஞ்சியவன், மணீ்டும் குனிந்து “என் ெசல்லப்பட்டுக்குட்டி”என்ற ெகாஞ்சேலாடு, ெவள்ளிக் கிண்ணமாய் இருந்த அவளது ெவண்பட்டுக் கன்னத்தில் ஒரு முத்தம்பதித்தான். “ந ீதூங்கும் ேபாது ெகாடுத்தா தான் உண்டு… எழுந்தா தான் எப்ேபா என்ைன ேபாங்கெசால்வ, எப்ேபா ஒழுங்கா ேபசுவன்னு எனக்ேக ெதாிய மாட்ேடன்ேத… ேசா திஸ் இஸ் தி ஒன்லி குட்ைடம் ேபார் ம”ீ என்றான் ஒரு ெமல்லிய முறுவேலாடு.

அவன் ேமேல ேபச ஆரம்பிக்கும் முன்னர் தூக்கம் முழுைமயாக கைளந்து எழுந்து உட்கார்ந்துெகாண்டாள் வினயா. அவள் எழ எத்தனித்தப் ேபாேத சுதாாித்த விஜய் ஆனந்த், தனிச்ைசயாக இடதுைகயால் சட்ைடப்ைபைய அழுந்த மூடினான்.

தூக்கம் கைலந்ததால் முகத்ைதச் சுளித்துக் ெகாண்ேட எழுந்தவள், தைரையத் ெதாட்டிருந்த கால்கள்இரண்ைடயும் ஊஞ்சல் ேமேல எடுத்து ைவத்து சம்மனிட்டு அமர்ந்துெகாண்டாள். அவளது அந்தெசயலால் தடுமாறிய ஊஞ்சைல சட்ெடன பிடித்து நிறுத்தி, இருவரும் ஒரு ேசர தைரயில் விழுவைதத்தவிர்த்த அவளது கணவன் “என்ன கண்ணா, ஏன் எழுந்துட்ேட? எழுந்ததும் இல்லாம, நடு ராத்திாிலெரண்டு ேபைரயும் கழீ விழ வச்சிருப்ப ேபாைலேய” என்றான் சிாிப்பும் பாிவுமாக.“ஹ்ம்ம்… ஆமா நஙீ்க ெநாய் ெநாய்ன்னு ேபசிட்ேட இருந்தா நான் எப்படித் தூங்குறது? ஒேரdisturbance -ஆ இருந்தது. நான் முழிச்சிட்டு இருக்கும் ேபாது ேபச ேவண்டியது தாேன? தூங்கினஅப்புறம் ஏன் ேபசுறஙீ்க?” என படபட பட்டாசாய் ெபாாிந்தது அவனது ெசல்லப்பட்டுக் குட்டி.

“ஆமா, அப்படிேய ேகட்டுட்டாளும்” என்று அவள் மூக்ைகப் பிடித்து ஆட்டியவனின் ைகையப்பட்ெடன தட்டிவிட்டாள் வினயா.

“என்ன ேபசினஙீ்க? எனக்கு சாியாேவ ேகட்கல… நல்லத் தூக்கம்” என்று கண்கள் இரண்ைடயும்ேதய்த்து விட்டுக் ெகாண்டு அவன் ேபசியது புாியாமல் அவள் வினவவும், “ெராம்ப நல்லது” என்றுஅவைளக் கிண்டல் ெசய்வது ேபால் தானும் நிம்மதி அைடந்தான்.

“என்ன நல்லது?” என அவள் மணீ்டும் துறுவ, “ஒண்ணுமில்லடா” என்று எைதயும் ெசால்லாமேலமழுப்ப முயன்றான்.

“இல்ல,ஏேதா இருக்கு. என்ன ேபசினஙீ்க?” என்று அவள் தன் பிடியிேலேய நிற்க, அவைளஅதிலிருந்து இறக்கும் வண்ணம் “ேபசலடா, பாடிேனன்” என்றான் ேவறு விதத்தில் சமாளித்துவிடஎண்ணி.

“ைஹ ைஹ ெபாய்” என்று கண் சிமிட்டி, அவன் ெசான்னைதப் ெபாய் என்று கூறியவள் அவனதுபார்ைவயில் “நிஜமாவா?” என்றாள் ெவள்ைளயாக.

“நூறு ெபர்ெசன்ட்” என அழகாய் ஒரு ெபாய் நாடகத்ைத அரங்ேகற்றினான் விஜய் ஆனந்த்.

“திரும்ப பாடுறஙீ்களா? கைலஞ்ச தூக்கம் திரும்ப வருதா பார்க்கலாம்” என்று கூறி மணீ்டும் அவன்மடியில் தைல சாய்த்துப் படுத்துக் ெகாண்டவைள, படுக்க விடாமல் தடுத்து

“எனக்கும் தூக்கம் வருது. உள்ள ேபாய் படுத்துக்ேகா வா” எனக் கூறி அவைள உள்ளைறக்குஅைழத்துச் ெசன்று படுக்ைகயில் படுக்க ைவத்தான்.

கட்டிலில் முடங்கியவள் அருேக அமர்ந்து அவள் உறங்கும் வைரப் பார்த்திருந்தவன், ஐந்ேதநிமிடத்தில் அவள் மணீ்டும் அவளுக்குப் பிடித்த உறக்கத்ைதத் தழுவ, அவள் உறங்குவதற்காகஅைணக்கப் பட்டிருந்த இரவு விளக்ைக மணீ்டும் ேபாட்டுவிட்டு, ெமதுவாக கதைவ மூடிக் ெகாண்டுெவளிேயவந்தான்.

அவள் உறங்கியைத உறுதி ெசய்து ெகாண்டு ெவளிேய வந்த விஜய், அவளிடம் கூறியது ேபாலதன்னைறக்குச் ெசன்று தூங்காமல் பால்கனி கதைவத் திறந்து ெகாண்டு ெவளிேய வந்தான்.

ஹாலில் இருந்து பால்கனி ெசல்லும் வாசலில் அமர்ந்தவன் பால்கனியில் கால் நடீ்டி, ைககைளப்பின்னாடி ஊன்றி தைலையப் பின்ேன சாய்த்துக் ெகாண்டு உள்ளிருந்து தனது முயல் குட்டிஉருண்ைடக் கண்களால் அவைனப் பார்த்துச் சிாித்துக் ெகாண்டிருந்த பவித்ராவின் புைகப்படத்ைதெவளிேய எடுக்காமல் வலது ைகயால் மணீ்டும் ெநஞ்ேசாடு அைணத்துக் ெகாண்டான்.

“எனக்கு மனசு ெராம்ப நிம்மதியா இருக்குடா. உனக்கு ஒரு நதீி கிைடச்ச ஒரு ெபாிய நிம்மதி…இன்னும் அது முழுசா கிைடக்கைல என்றாலும் இந்த மாதிாி உலகத்தில் நடப்பது ெராம்பஅாிதில்ைலயா?” என்று தன் மனநிம்மதிைய ெமௗனத்ைத ெமாழியாக்கி அவளிடம் மனதால்உைரயாடிக் ெகாண்டிருந்தவன்,

“உன் ேபர் ேபாலேவ ந ீஎப்ேபாதும் பவித்ரா தான்டா” என ெநஞ்சம் நிைறந்த அன்ேபாடும்,பாிேவாடும், அவள் ேவதைனைய உடேன துைடத்து விடும் ேவகத்ேதாடும் ெசால்லி முடித்தான்.

ெபாிய நல்லது நடந்த நிம்மதியில் அன்று விஜய்க்கு நன்றாகேவ உறக்கம் கண்கைளச் சுற்றியது!

அவனது நிம்மதிையக் கூட்டுவது ேபால அடுத்த நாள் கிளாஸ் ெபயிண்ட்டிங் வகுப்பு முடிந்துதனக்காக ெவளிேய வண்டியுடன் காத்திருந்த விஜயுடன் வண்டியில் அமர்ந்தவள், அவன்ேகட்கமாேலேய அன்று வகுப்பில் தான் வைரந்த பாட்ேடர்ன் பற்றி, அதற்குத் தான் உபேயாகித்தவண்ணக் கலைவ பற்றி, அந்த வண்ணங்களில் தனக்கு மிகவும் பிடித்த இளம் சிவப்பு நிறம் தான்வைரந்த ெசர்ாி பழத்திற்கு என்ன அழகாய் ெபாருந்தியது என்பது பற்றி என வாய் ஓயாமல் ேபசிக்ெகாண்ேட வந்தாள்.

ஆர்.எஸ் புரத்திலிருந்த அவளது வகுப்பிலிருந்து தன் ேபச்ைசத் துவக்கியவள், விஜய் ஆனந்த் அவனது“ம்ம்… அப்படியா?”, “குட்-டா வினு”, “இது மட்டும் தான் வரஞ்சியா” என்ற வாக்கியங்கைளேய மாறிமாறிக் ேகட்டுக் ெகாண்ேட வந்ததன் விைளவாக, சாய்பாபா காலனிைய ெநருங்கும் ேபாது “ப்ச்,ேபாங்க விஜி, துசிம்மா இருந்திருந்தா என்ைன எப்படிெயல்லாம் என்கேரஜ் பண்ணுவாங்க ெதாியுமா.நஙீ்க சும்மா அப்படியா அப்படியா ேகட்கிறஙீ்க” என்று பட்ெடன ேபச்ைச நிறுத்தி,

அவைன ேநாக்கித் திரும்பியிருந்த கழுத்ைதத் திருப்பிகிேறன் ேபர்வழி என்று தன் ஏமாற்றத்ைததிரும்பதில் காண்பிக்க, ஏமாற்றம் பலமாக இருந்ததாேலா என்னேவா அவள் திரும்பிய ேவகத்தில்விஜயின் ஹேீரா ேஹாண்டா பாஷன் ஒரு ெபரும் ஆட்டம் கண்டு, விஜய் வண்டியின் ேமல்ைவத்திருந்த பிடிைய சற்ேற தளர்த்தியது.

அந்த சிறு தடுமாற்றம் ஒரு ெபாிய விபத்ைத ஏற்படுத்தும் முன்னர் விஜய் சுதாாிக்க முைனய, அதற்குள்வினயா வண்டியிலிருந்து தவறி விழுந்து, விஜயும் வண்டியுடன் அவள் ேமல் சாிந்தான்.

ெபாிய வாகனங்கள் ஏதும் வராமல் ேபானதாலும், வினயா ேபசுவைதக் ேகட்கெவன்று வழக்கத்ைதவிட குைறந்த ேவகத்தில் வந்ததாலும் ெபாிய அடி ஏதும் இருக்கவில்ைல என்பைத தன் ேமல் விழுந்தவிஜைய ஒரு ைகயால் வினயா தள்ளியதில் உணர்ந்து ெகாண்டான் விஜய் ஆனந்த்.

இருக்கும் நிைலயுணர்ந்து விஜய் முதலில் எழுந்து வண்டிையயும் நிமிர்த்த, சுளித்த முகத்துடன் கேீழஅமர்ந்திருந்தாள் வினயா. “தார் ேராடு பஞ்சு ெமத்ைத மாதிாி சுகமா இருக்கா? எழுந்திரு முதல” என்றுவிஜய் ஆனந்த் விழுந்த கடுப்பில் அதட்டவும் சுளித்த முகத்தில் உதட்ைடயும் சுளித்துக் ெகாண்டுஎழுந்தாள் வினயா. அவனது ேகாபத்தில் மூக்கு விைடக்க கண்ணரீ் எட்டிப் பார்த்தது.

வண்டிைய ஓரமாக நிறுத்திவிட்டு அவளருேக வந்தவன், அவைள ேவகமாக ஆராய்ந்தான். ைகமுட்டியில், கன்னத்தில், உள்ளங்ைகயில், முட்டிக் காலில் என்று சில பல சிராய்ப்புகள் இருந்தாலும்,கன்னத்தில் பட்டக் காயத்ைத வருடி வருடி ரத்தம் வருகிறதா என்று பார்த்திருந்த வினயா ேமல்சட்ெடன ேகாபம் வந்தது.

“வண்டில ேபாகும் ேபாது ஆடாேத ஆடாேதன்னு எத்தைன தடைவ ெசால்லியிருக்ேகன். எப்ேபாபார்த்தாலும் சின்னக் குழந்ைத மாதிாி… ைச…” எனத் தன் ேகாபத்ைத அவன் ெவளியிட்ட ேபாதுமுன்னர் எட்டிப் பார்த்த கண்ணரீ் இப்ேபாது குபுக்ெகன ெவளிேய விழுந்தது வினயாவிற்கு

“ெகாஞ்சமும் ெசால்ற ேபச்ைசக் ேகட்கறேத கிைடயாது! ஹ்ம்ம் நட, ஹாஸ்பிடல் ேபாய் மருந்துேபாட்டுட்டு வீட்டுக்குப் ேபாகலாம்” என்றேதாடு வண்டியில் ஏறி அைத உயிர் ெபறச் ெசய்தான்.

வினயா ஏதும் ேபசாமல் ெமௗனக் கண்ணரீ் வடித்துக் ெகாண்டு அந்த இடத்திேலேய நிற்க, “வினயா,ேமலும் ேமலும் என் ேகாபத்ைதக் கிளறாேத! ஒழுங்கா ஏறு” என்றான் அழுத்தத்துடன்.

இத்தைன நாள் அவனது பாிைவயும், அளவு மறீிய கனிைவயுேம பார்த்திருந்த வினயாவிற்கு இந்தக்ேகாபம் புதிது! ஆனால் இப்ேபாது கண்ட ேகாபத்ைத மறீவும் ைதாியமின்றி ெமதுவாக வண்டிையேநாக்கிச் ெசன்றவள் அவைன நிமிர்ந்தும் பாராமல் வண்டியில் ஏறி அமர்ந்தாள்.

அருகிலிருந்த மருத்துவமைன ஒன்றிற்குச் ெசன்றவன், வினயாைவ மருத்துவர் பாிேசாதித்து மருந்திடும்வைர தனக்குத் ெதளிவு ஏற்படும் வண்ணம் மருத்துவ ெமாழியில் அவாிடம் அவள் உடல் நிைலையப்பற்றி விசாாித்துக் ெகாண்டான்.

தைலயில் ஏதும் அடியில்ைல என்று மருத்துவர் கூறிய பின்னர் ெரண்டு மூன்று முைற அவாிடம்ஸ்ேகன் ஏதும் ெசய்ய ேவண்டுமா? ேவறு ஏதும் உள்காயம் இருக்கிறதா எனக் ேகட்டு தனக்குத்திருப்தி ஏற்பட்டப் பின்னேர அங்கிருந்து கிளம்பி, வீடு ேநாக்கிச் ெசன்றான்.

வீட்ைட அைடந்ததும், அவைன முந்திக் ெகாண்டு ெவளி வாசல் கதவருேக ெசன்றவள் அவன் ைகயில்சாவி இருப்பைத உணர்ந்து தயங்கி நின்றாள். விழுந்ததிலிருந்து தன்னிடம் ஒரு வார்த்ைத கூடேபசாமல் வரும் மைனவிைய பார்த்துக் ெகாண்ேட கதைவத் திறந்த விஜையத் தள்ளிக் ெகாண்டுஉள்ேள ெசன்றவள், அவன் ைகயிலிருந்த சாவிக் ெகாத்ைத பறிக்க மறக்கவில்ைல.

வந்த சிாிப்ைப அடக்கிக் ெகாண்டு, எழாத ேகாபத்ைத விடாது காண்பிக்க முடியாமல் அவைளத்ெதாடர்ந்தவனின் கண்களில் ேவகேவகமாக வினயா ெதாைலப்ேபசியில் யாைரேயா அைழப்பதுெதாிந்தது.

அந்தப் பக்கம் அவள் எதிர்பார்த்த நபர் வரும் வைர ெதாைலப்ேபசியின் அருேக இருந்த ெபாம்ைமயின்கண்கைளத் ேதாண்டிக் ெகாண்டிருந்தவள், மறுமுைன உயிர் ெபற்றதன் அைடயாளமாக “துசிம்மா,எப்ேபா வருவீங்க?” என்றாள்.

ெசன்ைனக்கு அைழத்திருப்பாேளா என்ற எண்ணத்தில் அவள் அமர்ந்திருந்த ேசாபாவிற்கு எதிர்ேசாபாவில் அமர்ந்து அவைளேய பார்த்துக் ெகாண்டிருந்த விஜய் ஆனந்தின் அடக்கிய சிாிப்புவிாிந்தது.

“ம்ம்… ஆமா சகீ்கிரம் வாங்க. விஜி என்ைன ெராம்பத் திட்டுறாங்க. அவங்கேளாட இருக்க முடியாது”என்று அடுத்த வாக்கியம் சட்ெடன விழுந்தது.

“ஹான்… நான் ஒன்னும் பண்ணல. எனக்கு அடிெயல்லாம் பட்டிருக்கு. கன்னத்தில, ைகல எல்லாம்காயம். இப்படி இருக்கும் ேபாது நான் தப்பு பண்ண மாதிாி ெசால்றஙீ்க?” என்று அவள் ேவகமாகதன்ைன நியாயப்படுத்திய ேபாது தாயார் “அவன் ேகாபப்படற மாதிாி ந ீஎன்ன ெசஞ்ச” என்றுேகட்டிருப்பார் என ஊகித்தான் விஜய் ஆனந்த்.

“ஹ்ம்ம் டாக்டர்கிட்ட காட்டியாச்சு. நஙீ்க வாஙீ்களா இல்ைலயா? இல்ைலன்னா நான் அண்ணிவீட்டிற்கு ேபாேறன்” என்று குரலில் ெபரும் பிடிவாதம் இருந்தது.

“மாமாக்கு எப்ேபா சாியாகும்?” என்று அடுத்தக் ேகள்வியில், தாயார் தந்ைதையக் காரணம் காட்டிமறுத்தது விஜய்க்கு விளங்கியது.

“அது வைரக்கும் ெசன்ைனல ேபாய் இருக்ேகன்” என்று வினயா ெதாைலப்ேபசி அருகிலிருந்தெபாம்ைமையத் தூக்கி எாிந்து தன் ேகாபத்ைத ெவளியிட்டாள். விழுந்த ெபாம்ைமைய எடுத்த விஜய்ஆனந்த் அைத உாிய இடத்தில் ைவத்துவிட்டு ெதாைலப்ேபசிையக் ைகயிலிருந்து இழுத்தான்.

“நான் ேபசிட்டு இருக்ேகன் இல்ல” என்று அவள் கத்த “ஷ்” என்று அவைள அடக்கியேதாடுதாயாேராடு ேபச ஆரம்பித்தான்.

“பயப்பட ஒண்ணுமில்ைலம்மா, வண்டில ஒழுங்கா உட்காராம ஆடிட்ேட வந்தா இப்படித் தான் ஆகும்.ெசால்றைத ேகட்டாத் தாேன” என்று தாயாாிடம் ேபசிக் ெகாண்ேட மைனவிைய ஏறிட்டான்.

“ம்ம்..ம்ம்ம்… ேலசா சிராய்ப்பு இருக்கு. மருந்து ேபாட்டிருக்காங்க. உங்க மருமக ஒழுங்கா மருந்ைதசாப்பிட்டாேள சாியாகிடும்” என்று அவாிடம் பதில் ெசான்னவன்

“அப்பா எப்படி இருக்காங்க? காய்ச்சல் குறஞ்சதா? ெதாண்ைட கட்டியிருக்ேகா ? காைலயில உப்புத்தண்ணி ெகாப்பளிக்க ெசால்லுங்க” என்றவன் துளசி வினயாைவப் பற்றி விசாாிக்கவும்,

“நான் இவைளப் பார்த்துக்கிேறன்”

“…..”

“அெதல்லாம் இருப்பா. ெசன்ைனக்ெகல்லாம் அனுப்ப மாட்ேடன். காேலஜ் ேபாக ேவண்டாம்? இவநிைனச்ச ேநரத்திற்கு லீவ் எடுத்துட்டு இருந்தா காேலஜ்ல டி.சி ெகாடுத்து அனுப்பிடுவாங்க” என்றுஎழுந்து ேபான மைனவிைய ைகப்பிடித்து தன் ைககளுக்குள் ைவத்துக் ெகாண்டான்.

ஒரு வாரம் முறுக்கிக் ெகாண்டு அவனிடம் ேபசமால் இருந்தவைளப் பார்க்கப் பார்க்க விஜய்க்குசிாிப்பாகத் தான் இருந்தது.

இவர்களது ஊடலிலும், கூடலிலும் வந்து மாட்டிக் ெகாள்ள மனமின்றி தன் கணவனுடன் ஊடலும்,கூடலும் நடத்திக் ெகாண்டு துளசி அம்மா சந்ேதாஷமாக குன்னூாில் தங்கிவிட இரு வாரம்பறந்ேதாடியது.

ெசன்ைனயில் தைமயைனப் பறிெகாடுத்த உணர்வு ெகாஞ்சமுமில்லாமல் சலனமின்றி நடமாடிக்ெகாண்டிருந்த உமாவின் ேகாபத்ைதக் கிளறிவிடெவன அந்த வார இறுதியில் நிேலஷ் அவர்கள்வீட்டுப் படிேயறினான்.

ஹாலில் அமர்ந்து தினசாியில் மூழ்கியிருந்த தனேசகரன், உமா கதைவத் திறந்த பின்னர் ஒருவார்த்ைத கூட பதில் கூறாமல் இருப்பைதக் கண்டு தைலைய நிமிர்த்த உமாவின் ெமௗனத்திற்கும்அதற்கு ேமலாக அதிர்ச்சிக்கும் காரணம் புாிந்தது.

ஜிவு ஜிெவன ேகாபத் தணல் முகத்தில் பறக்க, ைகயிலிருந்த தினசாிைய வீசிவிட்டு உமா அருகில்வந்த தனேசகரன் “என்ைனக் ெகாைலகாரன் ஆக்காேத. மாியாைதயா ெவளிய ேபா” என்றுஏறக்குைறய கர்ஜித்தான்.

அவன் கர்ஜைனைய ெதாடர்ந்து “ெவளிய ேபா. எங்கைளப் ேபச வச்சு உன்ைன நேீயஅவமனப்படுத்திக்காேத” என்று உமா வார்த்ைதகைள ெமன்று துப்ப, இைதெயல்லாம்எதிர்பார்த்தவன் ேபால ேநேர இருவாின் கால்களிலும் நளீமாக விழுந்தான் நிேலஷ்!

இருவரும் பதறி விலகினாலும் முகத்திலிருந்த எாிச்சல் மாறேவயில்ைல. “ேஹ எழுந்திரு, கேீழ விழுந்துதைரைய அழுக்காகாேத” என்று உமா தன் எாிச்சைல ெவளியிட, கண்ணரீ் வழிய எழுந்தவன் “நான்பண்ணத் தப்புக்கு பிராயசித்தம் ெசய்ய வந்திருக்ேகன் உமா. ப்ளஸீ் தயவு ெசஞ்சு என்ைன விரட்டாேதப்ளஸீ்” என உமாவிடம் ேபச ஆரம்பித்தவன் அவள் முகத்ைதத் திருப்பிக் ெகாள்ளவும்,

“உங்கைளக் ெகஞ்சி ேகட்டுக்கிேறன் தனேசகரன். நான் ெசால்றைத தயவு ெசஞ்சு ேகளுங்க” எனஅவள் கணவனிடம் ெகஞ்சினான், தான் ெசால்ல வந்த அடுத்த வாக்கியத்ைதக் கூறினால் கண்டிப்பாகதன்ைன உள்ேள விடுவார்கள் என நிைனத்து, “பவித்ரா எவ்வளவு ேவதைன பட்டிருப்பான்னுஇப்ேபா புாியுது. அந்த ேவதைனக்குப் பிராயசித்தமா பவித்ராைவ எனக்குக் கல்யாணம் பண்ணிக்ெகாடுங்கன்னு ேகட்க வந்திருக்ேகன்” என்றான்!

****************************************************

பாகம் 15

“என்னது பவிையக் கல்யாணம் பண்ணிக்கிறியா? அவளுக்கு… ” எனத் தனேசகரன் தன்அதிர்ச்சியிலிருந்து ெவளி வந்து நிேலஷ்க்குப் பதில் ெசால்ல ஆரம்பிக்கவும், உமா அவனது ைகையப்பிடித்து அழுத்தி அவன் ேமேல ேபசும் முன்னர் தடுத்தாள்.

“என்ன திடீர் ஞாேனாதயம்? ேதக்கடி ஏாிக்கு நடுல ஏேதனும் ேபாதி மரம் சட்டுன்னு முைளச்சுஉனக்குப் புத்தி ெசான்னேதா?” என்று உமா நக்கலாக வினவவும் நிேலஷின் முகம் கசங்கியது.

“அவங்க மூணு ெபரும் மூச்சுக் காத்துக்காக திணறி திணறி….” என்று இப்ேபாதும் அவர்கள்இறந்தைதக் கண் முன் கண்டவன் ேபால் வார்த்ைத வராமல் திணறினான் நிேலஷ்.

“அவங்க இறக்கும் ேபாது எனக்கிருந்த மரண பயம், மூணு மரணங்கைளப் பார்த்த பாதிப்பு எல்லாமும்என்ைன மாத்திடுச்சு உமா” என்றவன் உமாவின் இகழ்ந்த சிாிப்ைபக் காணவும் “நிஜம் உமா.அவங்கேளாட ஒெராரு கதறலிலும் எனக்குப் பவித்ராேவாட முகம் தான் வந்து ேபானது. இப்ேபாதும்என்னால நிம்மதியா ெரண்டு நிமிஷம் கூட கண் மூட முடியல உமா. பயமா இருக்கு” என அவன்நிைலைய அவன் விளக்கிக் ெகாண்ேட ேபாகவும், உமாவின் ைகப்பிடியில் இருந்த தனாவின் ைககள்இரும்ெபன இறுகிப் ேபாயின.

அந்த இறுக்கத்ைத உணர்ந்த உமாவிற்கு அவனது ேகாபத்தின் ஆழம் புாிந்தது. நிேலஷின் மதீுெவறுப்பிருந்தாலும், தனேசகரன் அவைன அடிக்கப் ேபாய், ெபாிய தகராறு ஏதும் நிகழ்ந்து விடக்கூடாது என பயந்தவள், பிரச்சைனயின்றி நிேலைஷ எப்படி ெவளிேயற்றுவது என்று நிைனத்துக்ெகாண்டிருக்ைகயில் ைவரவன் தன் ேயாகாப் பயிற்சி முடிந்து மாடிேயறிக் ெகாண்டிருந்தது கண்ணில்பட்டு, அவைள நிம்மதியைடயச் ெசய்தது.

“மாமா” என்று அவைரக் கூவி அைழத்தவள், நிேலஷின் கவனம் பின்னாடி வந்த ெபாியவாின் ேமல்திரும்பிய அேத ேநரத்தில் “இவன் நிேலஷ்” என்றாள் அவசரமாக. அவளுக்கு மாமனார் அவனிடம்நன்றாக ேபசிவிடக் கூடாேத என்று படபடப்பு. அவளது அறிமுகத்திற்குத் ேதைவேய இல்ைல என்பதுேபால ைவரவனின் முகம் இருண்டு ேபானது.

நிேலஷ் அவாிடம் ேபச ஆரம்பிக்கும் முன்னர் “நான் அவனிடம் ேபசி அனுப்புேறன்… நஙீ்க…” எனஒரு அர்த்தமுள்ள பார்ைவைய மாமனாாிடம் வீசினாள்.

தான் ேபச எத்தனித்த எல்லா சமயங்களிலும் உமாவின் பிடியிலிருந்த தன் ைகயில் ஒரு அழுத்தம்ெகாடுக்கப்பட்டு “ப்ளஸீ் ேபசாேத” என்ற இைறஞ்சல் அதில் நிைறந்திருந்ததால் பல்ைலக் கடித்து,நிேலஷின் வரைவயும், அவனது வார்த்ைதகைளயும் ெபாறுத்துக் ெகாண்டிருந்த தனேசகரன்,இப்ேபாது தந்ைத வந்ததும் அவர் உடல் நிைலக்கு ஏதும் பாதிப்பு ஏற்பட்டு விடுேமா என சற்ேறகலங்கிப் ேபானான்.

அவன் கலங்கிய வினாடிையயும், உமாவின் பார்ைவையயும் சாியாகப் புாிந்து ெகாண்ட ைவரவன்,“நயீும் அவேனாட ேபச ேவண்டாம் உமாம்மா, ெரண்டு ெபரும் உள்ள வாங்க. கண்ட நாேயாட என்னேபச்சு?” என்று தன் பங்கிற்கு எாிச்சைல உமிழ்ந்து விட்டு, மகனின் ேதாைளத் ெதாட்டு உள்ேளெசல்லும் வழியில் திருப்பினார்.

“சார் ப்ளஸீ். நான் பவித்ராைவக் கல்யாணம் பண்ணிக்க விரும்புேறன் ” என்று நிேலஷ் தன்ெவட்கத்ைத விட்டு அவர் காலிலும் நளீ விழ, “ச்சி எழுந்திரு” என ஒேர உதறலில் அவைனஉதறிவிட்டு உள்ேள ெசல்லத் திரும்பியவர் “ந ீஇப்ேபா ெவளிேய ேபாகல, ேபாலீஸ்க்குப் ேபான்பண்ணி கம்ப்ைளன்ட் பண்ணிடுேவன்” என்றார் குரல் நடுங்க. என்னதான் காலால் அவைன உதறித்தள்ளினாலும், அவன் கூறிய வார்த்ைதகளால் அவரது உள்ளம் உதறியது ெவளிேய ெதாிந்தது.

“மாமா, நஙீ்க உள்ள ேபாங்க. நான் ேபசிக்கிேறன் ப்ளஸீ்” என்று மாமனாாிடம் இைறஞ்சியவள்“தனா, ப்ளஸீ்” என ெவளிப்பைடயாகேவ தன் ெகஞ்சைல க் கணவனிடம் ெவளியிட்டாள்.

தந்ைதயின் உடல் நடுங்குவைதயும், அவர் கண்களில் ெசால்லண்ணா வலி ெதன்பட்டதிலும் சுதாாித்ததனேசகரன் தந்ைதயுடன் உள்ேள நடந்தான்.

அவன் ெகஞ்சைல மதிக்காமல் இருவரும் உள்ேள ெசன்றதில் ேசார்ந்து ேபான நிேலஷ் “என்னாலமுடியல உமா. இந்த மரண பயம் என்ைன ெராம்ப ஆடிப்பைடக்குது. கண்ைண மூடினா யாேரா வந்துஎன்ைனக் ெகால்ற மாதிாி… ேதவ்… ஸ்டீவ் எல்லாரும் ெசத்த மாதிாி நானும் ெசத்துடுேவேனான்னுஒேர பயமா இருக்கு. ப்ளஸீ்” என்று மணீ்டும் தன் கதறைல முன் ைவத்தான்.

“ச்ேச… இப்ேபா கூட ந ீஉன் சுயநலத்ைத தான் காண்பிக்கிற இல்ைலயா? உன்ேனாட நிம்மதியானதூக்கத்திற்கும், வாழ்க்ைகக்கும் தரீ்வு பவிையக் கல்யாணம் பண்ணிக்கிறதுன்னு ந ீநிைனக்கிறியாநிேலஷ்? பவித்ரா மாதிாி ஒரு ெபாண்ணுக்கு நயீா? அவ மனசுக்கு ெராம்ப நல்லவனா, அவளுக்குஏற்ற மாதிாி புனிதமானவனா ஒருத்தன் வந்துட்டான்… அவைளத் தங்கத் தட்டில் ைவத்து தாங்குறான்ெதாிஞ்சுக்ேகா” என்று கத்திக் ெகாண்ேட ேபானவள், நிறுத்தி ஓர் ஆழ் மூச்ெசடுத்து அவைள சமன்ெசய்து ெகாண்டு, “நயீும் உன் காரணமும்… ைச எனக்கு நிைனக்கேவ அருெவறுப்பா இருக்கு… முதலெவளிய ேபா” என்றாள் உமா ேகாபத்தில் குரல் நடுங்க.

உமா கூறிய கைடசி வாக்கியத்தில் பவித்ராவின் வாழ்க்ைக பற்றிய ஏேதா ஒன்று விளங்கி இங்ேகஅவனின் பிராயசித்தம் ேதைவயில்ைல என்பைத உணர்த்த, ேமலும் யாரும் எந்த விதத்திலும் இளகப்ேபாவதில்ைல எனத் ெதாிந்த பின்னர் ெதாங்கிய தைலயுடன் ெவளிேயறிய நிேலைஷ ஒரு ெவற்றிபுன்னைகயுடன் பார்த்திருந்த உமா கதைவ அவன் முதுகில் அைறந்து சாற்றிவிட்டு உள்ேளநுைழந்தாள்.

அவைன ெவளிேயற்றிவிட்டு உள்ேள நுைழந்த உமாவின் கண்களில் ைவரவன் ேசார்வாக ேசாபாவில்சாய்ந்திருப்பதும், அவர் அருேக அமர்ந்து ைகப்ேபசியில் ஏேதா ெசய்து ெகாண்டிருந்த தனேசகரனும்பட்டனர்.

அவர்களது ேவைலயில் தைலயிடாமல் ெமௗனமாக உள்ேள ெசன்று ஒரு ேகாப்ைபயில் ேகப்ைபக்கஞ்சியும், மற்ெறான்றில் சூடாக காப்பியும் கலந்து எடுத்து வந்தவள் மாமனாாின் ேதாள் ெதாட்டுஅவைர எழுப்பி, ேகப்ைபக் கஞ்சிைய அவாிடம் நடீ்டினாள்.

மறு வார்த்ைதயின்றி அவர் அைத எடுத்துக் ெகாள்ள, தனேசகரன் தானாகேவ உமாவின் ெகாண்டுவந்த காபி கப்ைப எடுத்துக் ெகாண்டு, ைகப்ேபசியின் மறுமுைன உயிர் ெபற காத்திருந்தான்.

மறுமுைனயில் விஜயின் குரல் ேகட்கவும் “நான்… நான் தனா ேபசுேறன். வினு கிட்ட ேபசணும்”என்றான் சிறு தடுமாற்றத்துடன்.

“ஹேலா தனா, எப்படி இருக்கஙீ்க?” என்று தன் விசாரைணைய முதலில் முன் ைவத்துவிட்டு “ம்ம்ம்நல்லா இருக்ேகன். வினுைவ….” என்ற ைமத்துனனின் பதிைலப் ெபற்ற பின்னர் “ஒரு நிமிஷம்வினுைவக் கூப்பிடுேறன்” என்றவன் “வினும்மா, உன் அண்ணாகிட்ட இருந்து ஃேபான். சகீ்கிரம் வா”என்று மைனவிைய அைழத்தான்.

கணவனின் ைகயிலிருந்து ஃேபாைனப் பிடுங்கிக் ெகாண்டவள் “ஹேலா அண்ணா, எப்படிஇருக்கஙீ்க?” என்று தன் முைறக்கு விசாாித்தேபாதும் தனேசகரனின் முகம் இருண்டு தான் ேபானது.அவனது இருண்ட முகத்திற்கு வினயாவின் அைழப்ேப காரணம் என்று உணர்ந்த உமாவிற்குகணவைனப் பார்க்க பாிதாபமாக கூட இருந்தது.

அவன் பவித்ரா ேமல் ைவத்திருந்த பாசத்திற்கு, இந்த அைழப்ைபக் ேகட்கும் ேபாது அவன் மனதுஎவ்வளவு ேநாகும் என்று ெதாிந்ததால், ஒன்றும் ெசால்லாமல் கண் மூடிப் படுத்திருந்த ைவரவனின்தைலைய அழுந்த ேதய்த்துவிட்டுக் ெகாண்டிருந்தாள் மகளான மருமகள்.

“நல்லா இருக்ேகன் கண்ணம்மா, ந ீஎப்படி இருக்ேக? ெசமஸ்டர் அடுத்த வாரத்தில் முடியுதுஇல்ைலயா? இங்க வாியா? அப்பாக்கும், எனக்கும் உன்ைனப் பார்க்கணும் ேபாலிருக்குடா” என்றான்தழுதழுத்த குரைல ெவளிேய காட்டாமல்.

“ஹ்ம்ம்…. அது… அது வந்து… நான் துசிம்மா பார்க்க குன்னூர் ேபாேறேன! இப்ப என்ன ெசய்றது?”என்று தடுமாறி, பின்னர் அவேள ஒரு வழி கண்டவளாக “நஙீ்க ேவணும்னா இங்க வாஙீ்களா”என்றாள் அவனது அருைம தங்ைக.

“ேஹா, குன்னூர் ேபாறியா!” என்றேதாடு தனேசகரன் தன் ேபச்ைச முடிக்க, அவனது ஏமாற்றம்வினயாைவ ெவகுவாக பாதித்தது ேபாலும்.

“ஹ்ம்ம் ேகாபமா அண்ணா?” என்ற தங்ைகயின் உள்ேள ேபான குரைலக் ேகட்ட தனேசகரனுக்குஅவள் வருந்துவது பிடிக்கவில்ைல என்பது ேபால “ச்ேச ச்ேச, வினு ேமல ேகாபப்பட என்னால எப்படிமுடியும்?” என்றான் ேவகமாக.

“நான் துசிம்மா கிட்ட ெசால்லிட்டு, லீவ்-ல பாதி நாள் ெசன்ைன வேரன். சாியா?” என அவனுக்குசமாதனம் ெசான்னவள், “அப்பாகிட்ட தாஙீ்களா?” என்றாள் சிறு சங்ேகாஜத்துடன்.

“இேதா” என்ற தனேசகரன், தந்ைதயின் மனம் எந்த நிைலயில் இருக்கும் என்பைத அறிந்தவன் ேபாலைகப்ேபசியின் வாைய ைகயால் மைறத்துக் ெகாண்டு “அப்பா, வினு ேபசுறா, எேமாஷனல் ஆகாமநிதானமா ேபசுங்க. அப்புறம் வினுகிட்ட ேபசுேறாம் என்பைத மறக்காதஙீ்க” என்றான் “வினு”வில்அழுத்தம் ெகாடுத்து.

வினு தன்னிடம் ெதாைலப்ேபசிைய ெகாடுக்கச் ெசான்ன ேபாேத கண்கள் பளபளக்க எழுந்துஅமர்ந்திருந்த ைவரவன் “ஹ்ம்ம் சாி கண்ணா” என்ற வார்த்ைதேயாடு அவசரமாக மகனிடமிருந்துைகப்ேபசிைய வாங்கி, “பாப்பா” என்ற அைழப்பில் குரல் தடுமாறி, உள்ளம் உைடந்து மைட திறந்தெவள்ளமாய் கண்ணரீ் ெசாாிந்தது.

“என்னாச்சுப்பா? அப்பா… அப்பா” என்று வினயா அங்ேக பதற, இங்ேக தனேசகரன் பதறிப்ேபானான்.

“அப்பா, ாிலாக்ஸ்” என்று அவரது ெநஞ்ைச நவீிக் ெகாடுத்தான் தனேசகரன்.

“அப்பா, ஏன் அழறஙீ்க? நான் லீவ் ஃபுல்லா அங்ேகேய வேரன்” என்று வினயாவும் அந்தப் பக்கம்அழ ஆரம்பிக்க, விஜய் தடுமாறிப் ேபானான்.

மகள் குரலில் கண்ணாீின் சாயல் முழுைமயாக ெதாியவும் “பாப்பா, அழாேதடா கண்ணம்மா. அப்பாஅழல. நயீும் அழாேதடா” என்று தன் துன்பம் மறந்து அவைளத் ேதற்றினார் ைவரவன்.

“உன் குரைலக் ேகட்கணும் ேபாலிருந்ததுடா பாப்பா, அது தான் அண்ணாைவ ஃேபான் ேபாடச்ெசான்ேனன். ந ீகுன்னூர் ேபா கண்ணா, நடுல அப்பா வந்து உன்ைனப் பார்க்கிேறன்” என்றுமகளுக்கு சமாதனம் ெசால்லிவிட்டு அவர் ஃேபாைன ைவத்தப்ேபாது நடுவில் நின்றிருந்த அவரதுகண்ணரீ் மணீ்டும் கைர புரண்டு ஓடியது.

“என்னப்பா” என்ற தனேசகரனின் குரலிலும் கண்ணாீின் சாயல் ெதாிய, ஆதரவாய் மகனின் ேதாளில்சாய்ந்த அந்த முதியவர் “இந்த கடன்காரன் ஏன்டா இப்ப வந்தான். உள்ளிருக்க ேவதைனையமணீ்டும் கிளறிவிட்ட மாதிாி ஆகிடுச்ேச… பவிக்குட்டி நம்மைள விட்டு மனசால விலகிப் ேபாய், சித்தம்தடுமாறி ேபானைத திரும்ப நியாபகப்படுத்திட்டுப் ேபாயிட்டாேன பாவி… இந்த லட்சணத்திலஇவனுக்கு நம்ம ெபாண்ைண கல்யாணம் பண்ணிக் ெகாடுக்கிறதாம்… விஜய்…” என்று அவரதுபுலம்பல் நணீ்டு ெகாண்ேட ேபாக உமா அவரது மாத்திைரைய எடுத்துக் ெகாண்டு ஓடி வந்தாள்.

சிறு குழந்ைதக்குப் புகட்டுவது ேபால அவருக்கு மருந்து மாத்திைரையக் ெகாடுத்த தனேசகரன்,அவைரத் தன் ேமல் சாய்த்து முதுைக வருடிக் ெகாடுத்தான்.

“அவன் வந்து ேகட்டதால் எதுவும் நடக்கப் ேபாறதில்ைலப்பா. ஏற்கனேவ கல்யாணமானவைளயாராவது திரும்பக் கல்யாணம் பண்ணிக் ெகாடுப்பாங்களா? அவன் ெதாியாம ேகட்டுட்டான்பா.அைத மறந்துடுங்க” என்று மணீ்டும் சிறு குழந்ைதக்கு இருக்கும் நிைலைய எடுத்துைரப்பது ேபாலஅவன் ேபசவும் “ம்ம்”, “ம்ம்” என்று மட்டும் ெசால்லிக் ெகாண்டிருந்த ைவரவன்

“என்ேனாட குழந்ைத நல்லா இருந்தா ேபாதும் ேசகரா, இவன் ேபாய் ேவெறந்த பிரச்ைனயும்ெசய்யமாட்டான் தாேன? இப்ேபா தான் கண்ணா அவ ெகாஞ்சமா மாறிட்ேட வர்றா” என்று மணீ்டும்எழுந்த பயத்துடன் அவர் உடல் நடுங்க

“ச்ேச ச்ேச, கண்டைதயும் ேயாசிக்காதஙீ்கபா. அப்படி நடக்க விஜய் விட மாட்டான். நானும்விடமாட்ேடன்” என்று உறுதிேயாடு கூறிய மகனின் இறுகிய முகம் அைத நடத்திக் காட்டுேவன் என்றபிடிவாதத்ைத உைரத்தது.

அதன் பின்னர் அவரது ஆழ் மனதின் புலம்பல் ஓங்கி ஒலித்துக் ெகாண்ேட இருந்தைமயால் உமாவும்தனாவும் வீட்டிேலேய இருந்து அவைரக் கவனிப்பதில் ஈடுப்பட்டனர்.

அங்ேகேயா தந்ைதயிடம் ேபசிவிட்டு அழுது கைரந்த முகத்துடன் இருந்த வினயாைவ ேதாளில்சாய்த்து, ெமல்ல ெமல்ல அவளது அழுைகைய நிறுத்தி, என்ன விஷயம் என்று ேகட்ட விஜயிடம்“ஹ்ம்ம், அப்பா அழுதாங்க. அதனால நானும் அழுேதன்” என்று ேதம்பியவைளப் பார்த்து சிாிக்கத்ேதான்றிய மனைத கஷட்டப்பட்டு அடக்கினான் விஜய் ஆனந்த்.

“ஆமா, ந ீதுசிம்மாைவப் பார்க்க குன்னூர் ேபாறியா? என்கிட்ேட ெசால்லேவ இல்ைல” என்று விஜய்வினவவும்

“ஹ்ம்ம் ஆமா, துசிம்மா தான் அங்க வரச் ெசான்னாங்க. எனக்கும் அவங்கைளப் பார்க்கணும்ேபாலிருக்கா அதான் ேபாேறன்” என என்னேவா அவனிடம் அவன் வீட்டிற்குப் ேபாவைதச்ெசால்லேவண்டிய அவசியம் தனக்கில்ைல என்பது ேபால் அவள் ேபசவும் விஜயின் புருவங்கள் உச்சிேமடு வைர உயர்ந்து ேபானது.

“ஓேஹா, நயீும் உங்க அம்மாவும் முடிெவடுத்தா ஆச்சா? என்ைன ஒரு வார்த்ைத ேகட்கேவண்டாமா?” என்று அவன் ேகள்வி ேகட்க,

“நான் துசிம்மாைவப் பார்க்கப் ேபாேறன். அதுக்கு உங்ககிட்ட எதுக்கு ேகட்கணும்?” என்று நானிலும்துசிம்மாவிலும் அழுத்தம் ெகாடுத்து அவைன எதிர் ேகள்வி ேகட்டாள் அவன் மைனவி.

“ெராம்பப் ேபசுற ந”ீ என்று அவள் முதுகில் இரண்டு அடி ைவத்தவனுக்கு இவள் எப்ேபாதுகுழந்ைதயாவாள், எப்ேபாது குமாியாகிறாள் என்பது இன்னமும் விளாங்கா பாடமாகேவ இருந்தது.

“சாி, ெபாிய ேமடத்ைதப் பார்க்க சின்ன ேமடம் எப்ேபா ேபாறஙீ்க?” என விஜய் வினவ,

“சின்ன ேமடத்ைத நஙீ்க தான் குன்னூர் ெகாண்டு ேபாய் விடப் ேபாறஙீ்க. உங்களுக்குத் ெதாியாதா?”என கிளுக்கிச் சிாித்தாள் வினயா.

“அடிங்க” என்றவனின் ைககள் ேமலும் இரண்டு ெசல்ல அடிகைள ைவத்தன.

“ஹான்… அப்புறம் நான் மட்டும் எப்படி தனியா ேபாேவன்… எனக்குப் பயமா இருக்காதா?” என்றுகண்ைண விாித்து அவன் ைககைளக் கட்டிப் ேபாட்டாள் அவன் காதல் மைனவி.

“சாி, சாி. ேபாய் படி ேபா. ெசமஸ்டர் ஒழுங்கா பண்ணினா தான் குன்னூர் ேபாேறாம்” என்றுஅவைள விரட்டியதில், தன் மனதில் எழுந்த தாப உணர்வுகைளயும் விரட்ட முயன்றான் விஜய்.

“ெவவ்ேவ” என்று அவனிடம் அழகு காட்டியவள் சட்ெடன, “அப்பா ஏன் அழுதாங்க விஜி? இப்ேபாஅழாம இருப்பாங்களா? திரும்ப ேபசுேவாமா?” என்றாள் சிறு கலக்கத்துடன்.

விஜயின் மனதிலும் ைவரவனின் கண்ணரீ் ஒரு குழப்பத்ைத ஏற்படுத்தி இருக்க, அதன் காரணம்ெதாியாமல் வினயாைவ அவாிடம் ேபச ைவப்பது உசிதமில்ைல என்ெறண்ணியதால் “உன்ைனெரண்டு மாசமா பார்க்கைல இல்ைலயாடா, அது தான் கலங்கிப் ேபாயிருப்பாங்க. லீவ்ல ெகாஞ்சநாள் ெசன்ைன ேபாய் இருந்துட்டு வந்தா சாியாகிடும். ந ீஅைதப் பத்தி கவைலப்படாம படி” என்றுஅவைள அனுப்பி ைவத்தவனின் மனதில் வினயா இல்லாத ேவைளயில் உமாவிடம்ேபசேவண்டியைவ ஓடி மைறந்தன.

சில மணி ேநரம் கழித்து வினயா அன்ைறய கிளாஸ் ெபயிண்ட்டிங் வகுப்பிற்குப் ேபாேயஆேவன்என்று அடம் பிடித்துப் ேபானதால் தனித்து விடப்பட்ட விஜய், உமாவிற்கு அைழத்து ைவரவனின்உடல்நிைல அறிந்தான்.

அவர் மருந்தின் ேவகத்தில் உறங்குவைத அறிந்து ெகாண்டவன், அவரது அரற்றலுக்குக் காரணம்ேகட்க, நிேலஷின் வரவும் அவன் ைவத்த பிராயச்சித்தக் ேகாாிக்ைகயும் அவனிடம் பகிறப்பட்டது.

“ேஹா, காேலஜ்ல வளர்த்துக்கிட்ட லூசுதனத்ைத அவன் இன்னும் விடவில்ைல ேபால. யாரு என்னநிைலைமல இருக்காங்க என்பைதப் பார்க்கிறேத கிைடயாது… தன்ேனாட நிம்மதியும் சந்ேதாஷமும்தான் முற்று முத லா முக்கியம்” என்று பல்ைலக் கடித்தவனுக்கு பவித்ராைவப் ெபண் ேகட்டு அவன்வந்தது ெபாிய உவப்பான ெசய்தியாகப் படவில்ைல. பின்ேன அவனது மைனவிைய ஒருவன் ெபண்ேகட்டு வந்தால் எந்த கணவனுக்குத் தான் ஆத்திரம் வராது! அவள் எந்த நிைலயில் இருந்தாலும்!

அன்று முழுவதும் ஒேர திட்டமிடலும், அடுத்த என்ன நடக்கும், அைத எப்படி சமாளிக்கலாம் என்றநிைனப்பிலுேம இருந்தவைன வினயாவும் ெபாிதாக கைலக்கவில்ைல. தன் கிளாஸ் உண்டு, புத்தகம்உண்டு, துளசியிடம் அடிக்கும் அரட்ைட உண்டு என்றிருந்தவைள உண்ணும் ேநரம் தவிர விஜயும்ெநருங்கவில்ைல.

அவளது ேதர்வுகள் முடியும் வைர எந்த பிரச்ைனயும் வராததில் விஜயும் தனேசகரனும் நிம்மதியைடயவிஜய் வினயாைவ அைழத்துக் ெகாண்டு குன்னூர் ெசல்லும் நாளும் வந்தது.

வினயா குன்னூர் ெசல்கிறாள் என்று ெதாிந்த ேபாது எல்லாருக்குேம வீர ராகவைன நிைனத்துப்பயமாகத் தான் இருந்தது. வினயாவின் பிறந்தவீட்டினர் அைத பற்றி ஏதும் ேகட்கவில்ைலஎன்றாலும், விஜய் தாயிடம் ெபரும் விவாதம் ஒன்ைற நடத்தினான்.

வினயா ேமலிருக்கும் ெவறுப்பு தன் ேமல் ேகாபமாய் ெவளியிடும் தந்ைத அவைளக் கண்டால்கடித்துக் குதறி விடுவார் என விஜய் வாதாட,

“உங்க அப்பாக்கிட்ட வினயா பற்றி எல்லாம் ெசால்லிட்ேடன்” என்று ஒரு ெபாிய குண்ைடெமதுவாகப் ேபாட்டார் அவனது தாயார்.

“அம்மா” என அவன் அலறிய அலறலில் பக்கத்து அைறயில் உறங்கிக் ெகாண்டிருந்த வினயா, “நான்முழிச்சிட்டு இருக்கும் ேபாது ேபசேவ ேபசாதஙீ்க. எப்ேபா பார்த்தாலும் ைபத்தியம் மாதிாி தனியாஉங்களுக்குள்ைளேய ேபசிக்ேகாங்க” என்று உறக்கம் முழித்து சத்தம் ேபாடவும், தாயார் ேபாட்டகுண்டின் பாதிப்ைப ஒதுக்கி, வாய் விட்டுச் சிாித்தான் விஜய்.

“உன்ைனேய ைபத்தியம் ஆக்கிட்டா ேபால உன் ெபாண்டாட்டி” என்று துளசியும் வார,

“அம்மா, இது டூ மச்” என்று ெமன்ைமயாகேவ அவாிடம் குைறபட்டான் விஜய்.

அவைளத் தட்டிக் ெகாடுத்து, தான் தனியாகப் ேபசவில்ைல, வரும் பயணத்ைதப் பற்றி அம்மாவிடம்ேபசுகிேறன் என்று கூறி உறங்கச் ெசய்துவிட்டு மணீ்டும் தாயிடம் “அப்பாகிட்ட ெசான்னஙீ்களா?அவர் பாட்டுக்கு ஊர் ஃபுல்லா டாமாரம் அடிக்கப் ேபாறார்மா. தாரைக அத்ைதக்குத் ெதாிஞ்சாஅவ்வளவு தான். சன் நியூஸ் வைரக்கும் ேபாய்டும்” என்று கூறியவனின் குரலில் கலக்கம் இருந்தது.

“வினு தாங்கமாட்டாம்மா” எனக் கூடச் ேசர்த்துக் ெகாண்ட மகனிடம்

“ந ீநிைனக்கிற மாதிாி இல்ல விஜய். வினு பத்தி ெதாிஞ்சதும் ெராம்ப உைடஞ்சு ேபாய்ட்டார். அந்தப்ெபாண்ைண என்ன வார்த்ைதெயல்லாம் ேபசியிருக்ேகன். அவைளப் ைபத்தியம் கிறுக்குன்னுேபசினது மட்டுமில்லாம நம்ம ைபயைனயும் இல்ைலயா ஏசியிருக்ேகன்ன்னு ஒேர புலம்பல். விஜய்க்குஅப்பான்னு ெசால்லிக்க எனக்கு ெராம்பப் ெபருைமயா இருக்குன்னு ேவற ஒேர சிலாகிப்பு” என்றுகணவர் கூறிய வார்த்ைதகைள மகனிடம் பகிர்ந்தார் அவனது தாயார்

“ஹய்ேயா, இது தானம்மா, அப்பா ெபருைமயா நிைனச்சு எல்லார்க்கிட்ைடயும் ெசான்னா என்னம்மாெசய்றது?” என்று அதற்கும் வருந்தினான் மகன்.

“ச்ேச, அைத ெசால்றதால அவேராட மருமகளுக்குத் தான் பிரச்ைன என்ற ேபாது கண்டிப்பா ெசால்லமாட்டார்டா. இருந்தாலும் நானும் ஒரு தடைவ ெசால்லிைவக்கிேறன்” என்று மகனின் பயத்ைததானும் அைடத்து, அதற்கு ஒரு தரீ்வும் கண்டார் துளசி.

சற்று ேநரம் அைமதியில் கழிய, “அப்பாகிட்ட நாம முதைலேய ெசால்லியிருக்கணும் கண்ணா.இத்தைன நாள் ஒரு பிரச்சைனைய சுமந்து ெகாண்ேட இருந்திருக்க ேவண்டியதில்ைல. நான் தான்அவர் உன் கல்யாணத்ைத முற்ேபாக்கு சிந்தைனேயாட எடுத்துப்பாேரா இல்ைலேயான்னு ெகாஞ்சம்குழம்பிப் ேபாயிட்ேடன். அவர் அைத எதிர்க்கிேறன் ேபர்வழி என்று வினயாைவப் பற்றி ஊர் முழுசும்ெசால்லிட்டா என்ன ெசய்றதுன்னு தடுமாறிட்ேடன்” என்று முன்னர் கணவாிடம் ெசால்லேவண்டாம்என்று தான் ெசான்னதற்கான காரணத்ைத மணீ்டும் கூறினார்.

“ஹ்ம்ம் சாிம்மா” என்று அைர மனேதாடு ேபசிவிட்டு ைவத்த விஜய்க்கு தன் கலக்கத்திற்கு அவசியேமஇல்ைல என்பது குன்னூர் ெசன்ற பின்னர் தான் ெதாிந்தது.

ேதர்வு முடிந்த அன்று, விஜயும் வினயாவும் இரவு ேபருந்தில் குன்னூர் ெசல்வதாக இருக்க, கிளினிக்முடிந்து வீடு திரும்பிய விஜைய, துணியால் சுற்றப்பட்ட இரு ெபாிய கண்ணாடி ஓவியங்கேளாடுவரேவற்றாள் வினயா.

அவற்ைற ேபருந்தில் எடுத்துச் ெசல்ல முடியாது என்று விஜய் வாதிட, அைவ வந்தால் தான் தானும்வருேவன் என வாதிட்டாள் வினயா. அவன் எவ்வளவு எடுத்துக் கூறியும் அவற்ைற இங்ேகேய விட்டுவர சம்மதிக்காதேதாடு, அைதப் பிாித்துக் காண்பிக்கவும் மாட்ேடன் எனப் பிடிவாதம் பிடித்தவைள,ேவறு வழியின்றி, கண்ணாடி ஓவியங்களின் துைணேயாடு அைழத்துக் ெகாண்டு தன் பிறந்தமண்ணுக்குப் ேபருந்து ஏறினான் விஜய்.

ேபாகும் வழியாவும் ெகாட்டக் ெகாட்ட முழித்துக் ெகாண்டு, தன் குஞ்சுகைள அைட காக்கும்ேகாழிையப் ேபால் அவள் அந்த ஓவியங்கைள அைட காக்க, ஆச்சிாியமாக அவள் ஏறிட்ட விஜய்ஒன்றும் ேபசாமல் பயணித்தான்.

வீடு வந்து ேசர்ந்து, வாசலிேலேய காத்திருந்த துளசிையயும் வீரரகாவைனயும் கண்டதும் ேவகமாகஓடிச் ெசன்று துளசிையக் கட்டிக் ெகாண்டவள் “உங்கைள நான் ெராம்ப மிஸ் பண்ணிேனன்ெதாியுமா” எனக் குைறப்பட்டாள்.

மாமியாாிடம் ெசல்லம் ெகாஞ்சியவள் மாமனாாிடம் ஒன்றும் ேபசவில்ைலேய என்று ேதான்றியதுேபால “நல்லா இருக்கஙீ்களா மாமா? காய்ச்சல் சாி ஆகிடுச்சா?” என்று ெபாிய மனுஷியாய்விசாாித்தும் ெகாண்டாள்.

ைபயனின் ைகயிலிருந்து துணி சுற்றியிருந்த ஓவியங்கைள வாங்கியவாேற “நல்லா இருக்ேகன்ராஜாத்தி. ந ீபாடீ்ைச எப்படி பண்ணி இருக்ேக?” என்று வீர ராகவன் சார் விசாாித்தப் ேபாதுதுளசியும், விஜயும் வாய் பிளந்து நின்றிருந்தனர் என்றால், வினயா தான் வைரந்த ஓவியத்ைதஅவருக்குப் பாிசாக ெகாடுத்தப் ேபாது அவரது வாய் பிளந்திருக்க, மற்ற இருவரும் வயிறு வலிக்கச்சிாித்துக் ெகாண்டிருந்தனர்.

அவர்களுக்குச் சிாிப்பு வர ைவத்த ஓவியம் கழீ் கண்டவாறு அைமக்கப் பட்டிருந்தது.

வீரராகவனின் முகம் ஓரளவு தத்ரூபமாய் வந்திருக்க, அவரது ெபாிய மைீசயின் நுனிையப் பிடித்துஅதில் ெதாங்கிக் ெகாண்டிருந்தது விஜயின் சாயலில் இருந்த குட்டி ஓவியம்!!

**********************************************************

பாகம் 16