Lieve Mesporianen,

Maak van 2014 een ZALIG NIEUWJAAR!!!

Ik wens U een jaar

dat zacht als zijde is,

ik wens U een jaar

dat blank en blijde is,

Ik wens U een jaar

dat ver van krank is,

een deugdelijk jaar

zo breed als 't lang is,

ik wens U een jaar

dat, als 't voorbij is,

een zalig jaar voor U en mij is.

G. Gezelle

Het repetitieweekend....

Dàt weekend van 23 en 24 november stond al maanden in het rood gemarkeerd in mijn agenda als: niet te missen!

Music Symphonic Pop Orchestra verhuisde met pak en zak weer naar Schoten om daar op de boerderij van de Vier Notelaars één en ander grondig in te studeren! Jaar na jaar wordt de hoeveelheid materiaal groter, omdat ook ons maar orkest blijft aangroeien!!!

Toch... dit jaar verliep een tikkelke anders dan anders: om te beginnen een flink zieke concertmeester, een halfzieke dirigent en een verrassend intermezzo op zaterdag... De bende verplaatste zich op zaterdagmiddag zowaar naar het fort van Hoboken om daar een filmpje op te nemen, dat als promotie gaat dienen voor het kunstenfestival voor liefhebbers, editie 2014.

Het gezegde: " De opkom is alles!" is in dit geval zeker van toepassing voor ons orkest! Onze rol in het filmpje was dan vooral: buitenkomen, opkomen, doorstromen... De kleurrijke bende, die ons achteraf kwam vervoegen vanuit andere fortdelen, wordt in een film verwerkt tot een overzicht van allerlei activiteiten. De montage van al die verschillende " takes" resulteerde in een leuk eindresultaat dat we alvast per mail konden bekijken! Benieuwd om ons Mespo uiteindelijk op het grote witte doek te zien mét Surround-geluid!

Het is weer eens wat anders, en natuurlijk een leuke vorm van promotie, maar... misschien toch een tikkelke jammer dat daardoor ons repetitietijd een flink stuk ingekort werd.

Toch werd er na het filmavontuur nog even verder gespeeld, vooraleer de spaghettipot op het vuur gezet werd...

En ziek of niet ziek: Philippe moest het "Bal van de dirigent" nog openen! Dit jaar een rustige editie, wat maakte dat zondagmorgen iedereen weer behoorlijk fit achter de pupiter zat ...

Zondagnamiddag werd afgesloten met een bezoek aan de Mini-Mesporianen, die hun allereerste toonmoment hadden o.l.v Helena Faes. Wat fijn om te zien dat ook die groep enorm evolueert! Floris zal fier zijn als hij binnenkort nog eens de kans krijgt om "zijn" startende muzikanten te horen!

Een weekend samen werken : het blijft, wat mij betreft, een deugddoende tweedaagse! Alleen al het feit dat je tussendoor wat meer tijd hebt om met de andere Mesporianen een babbelke te doen, om voor én achter de toog samen te werken, om flink wat muziek in te oefenen... Ons repetitieweekend: voor (vele) herhalingen vatbaar!!!

Eksterlaar 48

2100 Deurne

Tel: 03/322.32.08

De 10 W's van Amélie

1. Wie ben je? Amélie 2. Wat doe je? Ik typ nu op de i-pad. (ik zit in 5de leerjaar) 3. Welk instrument bespeel je? Viool 4. Waar heb je leren spelen? Op mijn 4 jaar ben ik begonnen met de Suzuki methode bij Eveline Esser. 5. Wilde je altijd dit instrument bespelen? Nee, ik wou heel veel dingen spelen (nl. trompet, drum, harp, dwarsfluit, en accordeon).

6. Wanneer ben je bij Mespo komen spelen? In september 2013 (nog maar net dus) 7. Wanneer ben je met muziek begonnen? Toen ik net vier werd. 8. Wat wil je graag bereiken met Mespo? Veel ( bv. met vrienden muziek maken, film muziek leren spelen,........, ....................) 9. Wil je nog iets kwijt? Het is echt een super leuk orkest! 10. Wie is de volgende die mag antwoorden op deze vragen? Loes.

(nvdr: vermits Loes haar vragen vorig jaar al beantwoord heeft, kies ik de laatste op het lijstje: Stefan Sikora)

Naar aanleiding van het kerstconcert nog een extra item:

Verder wil ik jullie heel erg bedanken voor het mooie concert van afgelopen vrijdag. Wij vinden het geweldig dat Amélie in dit orkest mag meespelen. Onze betrokkenheid tot Mespo moet nog een beetje groeien. Het was erg druk dit jaar omdat de andere dochter ook net vanaf september meedoet in het kinderkoor van de opera. Het werd plots erg (te) druk. We moeten nog een beetje wennen...

Maar merci alleszins! Amélie begint zich steeds beter te voelen en heeft nu ook al een paar vriendinnen. Dus dat is erg goed nieuws! mama van Amélie

ANTWERPEN (Deurne) BRUSSEL BRUGGE

Bisschoppenhoflaan 486

2100 Deurne - Belgium

Tel. +32 (0)3.325.23.00

Fax.+32 (0)3.326.32.76

E-mail: info@lemca.com

Open van Dinsdag tot Vrijdag

van 10u tot 13u - 14u tot 18u

Op Zaterdag van

10u tot 13u - 14u tot 17u

Place de l'Albertine 1-3

1000 Bruxelles - Belgique

Tel. +32 (0)2.513.61.34

Fax. +32 (0)2.512.79.08

E-mail: info@lemca.com

Open van dinsdag tot zaterdag

van 10u tot 13u en 14u tot 18u

Baron Ruzettenlaan, 445/1

8310 Brugge - Belgium

Tel. +32 (0)50.34.55.92

Fax. +32 (0)50.33.47.98

E-mail: info@lemca.com

Open van Woensdag tot Vrijdag

van 10u tot 12.30u - 14u tot 18u

Op Zaterdag van

10u tot 12.30u - 14u tot 17u

www.lemca.com

Wie zijn nog niet aan bod gekomen voor de 10 W’s???

Jan Rosier (trombone)

Andreas De Paepe (keyboard)

Helena De Paepe (saxofoon)

Wendy Van Dyck (viool)

Arthur Leyder (altsax)

Ilse Vandenbril (dwarsfluit)

Lien Winters (hobo)

Jan Vermeulen (cello)

Wendy Backeljauw (tenorsax)

Lynn De Clercq (percussie)

Sandra Wagemakers (altsax)

An Biesemans (fluit)

Valérie Van Haver( viool)

Tine Rottiers (hobo)

Veerle Dillen (klarinet)

Michiel Dillen (trompet)

Liselotte Van Eyck (viool)

An Van Eyck (viool)

José Meyvisch (klarinet)

Yannick Geurs (altsax)

Christine de Kogel (altviool)

Annemie Nelis (viool)

Marc De Mulder (altviool)

Rani De Deken (viool)

Stefan Sikora (cello)

De 10 W's van Lisa

1.Wie ben je?

Lisa Leysen, 20 jaar.

2.Wat doe je?

Ik zit nu in mijn 2de jaar Maatschappelijk werk op Karel de Grote Hogeschool. In mijn vrije tijd speel ik in de bigband van Merksem. Verder werk ik in “de Keyserfriet”, een frituur op de Keyserlei. In de weekends ga ik graag uit.

3.Welk instrument bespeel je?

Trombone

BAKKERIJ

De Vloere Pistolee

Drakenhoflaan, 41

2100 Deurne

Tel. 03/ 322.31.03

4.Waar heb je leren spelen?

Ik heb 7 jaar les gevolgd aan de muziekacademie van Brasschaat bij Carlo Mertens. Ik heb mijn klassieke opleiding dan afgerond bij Gerard Peeters.

5. Wilde je altijd dit instrument bespelen?

Oorspronkelijk wilde ik graag saxofoon spelen en dat combineren met trombone. Maar de mondstanden waren zo verschillend dat die moeilijk samen gingen. Dus is het piano en trombone geworden. Al heb ik de piano na 3 jaar achterwege gelaten.

6.Wanneer je bij Mespo komen spelen?

Ik ga nu mijn 3de jaar in.

7.Wanneer ben je met muziek begonnen?

Op mijn 7 jaar zette ik de eerste stapjes naar de muziekschool. Een jaar later kreeg ik de kans om trombone en piano te leren.

8.Wat wil je graag bereiken met Mespo?

Veel andere enthousiaste muzikanten ontmoeten. Om zo misschien ooit een eigen klein groepje op te kunnen richten.

9.Wil je nog iets kwijt?

Ik hoop dat we snel een muziekstuk krijgen waar de koperblazers ook zichzelf mogen laten horen

Ook een vervolg op de Oostenrijk reis is altijd welkom. Dat was een unieke ervaring om elkaar in gemoedelijke situaties te leren kennen en het gaf een boost voor de inzet tijdens de concerten.

10.Wie is de volgende die mag antwoorden op deze vragen?

Thomas: basgitaar

Kerstconcert te Rijkevorsel op 27 december 2013

Een uitnodiging vanuit Rijkevorsel om een kerstconcert te spelen in de Sint Willibrorduskerk, dat was weer een nieuwe uitdaging!

Al op het repetitieweekend werden de eerste partijen uitgedeeld, en bleek dat de medleys van bekende kerstdeuntjes toch niet zo evident waren als verwacht!

Desalniettemin: het werd een unieke avond, eentje om niet snel te vergeten! Een mooi concert, zo eentje met kippenvelmomenten, en samen met de Pagus Wasia Pipers zorgden we ervoor dat 550 toeschouwers genoten met een hoofdletter G!!!

De staande ovatie bij het laatste nummer, de toffe en lovende commentaren van de mensen, én het feit dat iedereen graag nog wat

langer was blijven luisteren, zijn het bewijs dat Mespo de verwachtingen zeker goed ingelost heeft!

En ere wie ere toekomt: de solo van celliste Lisa, samen met onze Philippe heeft velen ontroert!!! Het mooie arrangement van de Stille Nacht kon volkomen terecht rekenen op héél veel bijval!

Mooi ook om Philippe bij het laatste nummer te zien genieten, een beetje geëmotioneerd zelf, fier op zijn orkestleden, én op alle hard werkende medewerkers!!! Want die laatsten verzetten echt bergen!!!

Ik denk dat de meesten onder ons de dagen nadien de links naar de youtube-fragmenten gevonden hebben, en vooral nagenoten!!!

En de conclusie: ons orkest groeit! Niet alleen in aantal, maar zeker ook kwalitatief! Ondanks het gure, natte weer,was het ons kerstconcert een schot in de roos!

Pipers... meer dan alleen maar een groepje blazers

Ze produceren flink wat decibels, de pipers!

Zelfs een relatief kleine groep, zoals "Pagus Wagia Pipes & Drums" kunnen onze trommelvliezen behoorlijk laten trillen! Op zo'n momenten prijs ik me gelukkig met mijn oorstopjes, die de doedelzakmuziek en de percussiegeluiden toch wat temperen!

Maar... We mogen niet vergeten dat de doedelzakken een historische belangrijke plaats innamen in het leger!

Zonder muzikanten geen leger Muziek heeft altijd een grote rol gespeeld in legers, zo ook in het Britse leger en dus ook de Schotse regimenten. In vroegere tijden kende men geen gsm's, portofoons, radioverkeer etc. Het doorgeven van commando's, het aangeven van belangrijke dagelijkse gebeurtenissen op de kazerne, het vermaak tijdens diners en recepties was een taak van muzikanten. In het Britse leger werd, en wordt deels, deze taak verzorgd door hoornblazers, drummers en doedelzakspelers. Voor ieder commando, voor iedere gebeurtenis bestond een bepaalde tune of aantal maten. Zodra de militairen dit hoorden wisten zij de betekenis en dus ook de actie die daarop moest volgen.

De doedelzak is een wapen! De communicatie per drum en/of doedelzak ging heel ver en was ook heel belangrijk. Militairen vertrouwden op de muzikanten en deze hadden binnen het regiment een hoog aanzien. Ze waren zelfs zo belangrijk dat de vijand als belangrijk doel had om deze muzikanten snel uit te schakelen. Als je immers de muzikanten uitschakelde was de communicatie tussen legerleiding en militairen weg en was een regiment 'stuurloos'. Op het slagveld waren de drummers en hoornblazers dan ook altijd te vinden in de buurt van de legerleiding. De doedelzakspelers waren een apart verhaal. De Scottish Bagpipe is een oorlogsinstrument. Sterker, de bagpipe wordt door de militairen gezien als een wapen, en wordt ook zo erkend. De doedelzak had vooral als doel om de vijand angst in te boezemen. En dat lukte aardig. Het doordringende geluid en de soms imposante verschijning van de pipers en hun instrument had tot gevolg dat de Schotse regimenten bij vriend en vijand bekend en gevreesd werden. Er zijn verhalen bekend dat in Afrika en Azië vijandelijke legers het op het lopen zetten alleen door het feit dat bij Schotse regimenten in de voorste linie pipers mee marcheerden. In de Eerste en Tweede Wereldoorlog stonden doedelzakspelers bij de Duitsers bekend als Cyring Ladies From Hell.

Onze vrienden uit Beveren hebben gelukkig meer vredelievende bedoelingen en willen graag een muzikale traditie in ere houden!

2 groepen samen laten spelen: het kan alleen maar een meerwaarde bieden! Dat hebben we Mespo en de Piperband van Luc bewezen!

De wijnverkoop was weer een succes!!!

Hebben jullie tijdens de feestdagen ook een flesje Mespo-wijn gekraakt?

Er zijn flink wat dozen de deur uitgegaan de voorbije weken!

Heel veel dank aan alle kopers, want met de opbrengst van de actie krijgt ons orkest weer wat extra geld in kas!

Een extra dikke merci aan Lynn, die de berg bestellingen te verwerken kreeg!!! En wat een geluk: helpende handen maken het werk licht als alles klaargezet moet worden... De klas van Philippe werd ingepalmd door dozen vol heerlijke wijn!!!

Dankjewel!!!

We kunnen ze niet genoeg bedanken: de mensen die achter de schermen enorm veel werk verzetten om ons orkest ook logistiek te versterken!

De laatste zondag van 2013 werden we verrast met nieuwe, degelijke pupiters, mét verlichting en een ingenieus bedradingssysteem!

En blijkbaar was de crew al wel even in de weer, want alles stond al testensklaar te wachten!

Op zo'n momenten denk ik: WOW, ze doen het toch maar weer!!!

Hoog tijd om ook eens te publiceren hoe het er dan achter de schermen aan toe gaat. En dus: even ten rade gaan bij Greet:

Zondag 22 december 2013, was een spannend moment voor Dimi en mezelf. Doen de kabels het of doen ze het niet? Op dinsdag 17 december begint het voor ons, de bestelling is binnengekomen. En zoals we Dimi kennen, heeft hij geen zin in uitstellen. Thuis aangekomen van zijn werk zet hij zich in isolement en begint al met stopcontacten aan te sluiten op enkele meters kabel. Ik laat hem doen, terwijl ik zorg voor een lekkere maaltijd. Even pauze voor Dimi en na het eten gaat hij verder. Dan kan ik ook een beetje helpen, want het grote werk is voor Dimi. Zo gaat het ook op woensdag en donderdagavond. En dan op zaterdag namiddag doet Dimi alleen verder, dan kan ik nog een paar kerstcadeautjes gaan kopen. Om 17u op zaterdag 21 december kan ik al de kabels nog eens testen en worden deze gesorteerd. Dan op zondagmorgen vroeg uit de veren om naar de academie te rijden en alles voor te bereiden. Opstelling klaargezet, pupiters open

geplooid, lampjes uit de doosjes gehaald en op de pupiters gemonteerd en dan is het moment daar...om de kabels van stoel tot stoel te leggen en voorzichtig elk lampje in de stekker te steken.

Spannend moment: ALLES werkt!!!

Dan hét geruststellende moment: alles brandt en ... blijft branden. Al ons werk was dan toch voor niets. Nvdr: Bedankt voor al dat prachtwerk! We zullen ze koesteren, die unieke verlichting!

De laatste rechte lijn naar ons jaarconcert!

Lang nagenieten van het jaarconcert was er voor Philippe niet bij!

Ons lieflijke, romantische jaarconcert vereist nog wat arrangementen die nog in volle creatie zijn! En dus moest Philippe al direct weer aan de slag met pc- finale- potlood en papier ( veronderstel ik)...

En ook voor de bestuursleden is er nog een hele waslijst "to do's"!

Wij moeten er met zijn allen dan ook een mooi hoogtepunt van maken!!!

-op zoveel mogelijk repetities aanwezig zijn

-daar ons beste beentje voorzetten

-de timing respecteren = ruim op tijd komen, zodat Philippe stipt met de repetitie kan starten!!!

-thuis de partijen instuderen om aan de finishing touch met z'n allen te werken...

Als dàt geen goede voornemens zijn voor het nieuwe jaar???

En ondertussen : reclame maken voor onze concerten! De kaartenverkoop loopt vlotjes en het CC mag zich verheugen op welgevulde zalen!!!

Onze affiche

Hebben jullie het ook opgemerkt?

Een opmerkelijk fris en romantisch ontwerp voor onze jaarconcerten werd gemaakt door Anne Meyers! Via facebook heb ik haar een paar weken geleden een berichtje gestuurd i.vm. haar creatie... en op slag kwam er een antwoord terug:

Wat een fijne reactie Je mag gewoon Anne zeggen hoor. Dat is

gewoon mijn werk! Ik ben al 20 jaar grafisch ontwerper voor

magazines en aanverwanten. Boekjes, affiches, flyers, stickers,

illustraties, ... maken zit me in de vingers. Al van kleins af aan wilde

ik tekenen en ontwerpen. De wereld kleurrijker maken. Ik heb het

geluk gehad om na mijn studies in de kunstrichting er ook mijn

broodwinning van te kunnen maken. Vooral goed luisteren naar je

klant is heel belangrijk. En dan moet je met de juiste lettertypes,

kleuren en illustraties proberen het gevraagde resultaat te krijgen, en

liefst nog beter dan dat ze zich zouden kunnen inbeelden

Positieve liedjes helpen humeurige tieners

Tieners worstelen met hun hormonen en met hun humeur. Ze spelen ook graag luide muziek, tot wanhoop van hun ouders. Maar muziek is zalf voor ziel, ook voor humeurige tieners. Vooral als de muziek een positieve boodschap heeft, want dat kan je tiener zorgzamer en sociaal verantwoordelijker maken. Dat blijkt uit onderzoek van de Brit Tobias Greitemeyer. Zijn onderzoek komt na jaren van onderzoek over de psychologische impact van depressieve muziek en suïcidale teksten.

Pro-sociale muziek Greitemeyer testte studenten die in drie groepen werden verdeeld. Elke groep kreeg een soort muziek te horen: zogenaamde 'pro-sociale' muziek, zoals 'Help' van The Beatles of 'Heal the world' van Michael Jackson, neutrale muziek of ogenschijnlijk betekenisloze muziek. Experimenten Na het liedje liet de onderzoeker 'per ongeluk' een potje met potloden vallen. Wie net naar prosociale muziek had geluisterd, reageerde sneller en raapte maar liefst vijf keer meer potloden op als de andere groepen. De deelnemers werd ook gevraagd of ze wilden helpen met een apart onderzoeksproject. De sociale muziekgroep was drie keer zo vaak bereid om mee te werken. "Een zeer uitgesproken, significant effect. Ik had niet verwacht dat het verschil zo groot zou zijn", aldus Greitemeyer