MODULE DESCRIPTION - wimii.pcz.pl · EK 4 – potrafi stosować zasadę d’Alemberta i zasadę...

Module title:

ANALYTICAL MECHANICS

Field of study:

Mechanics

Type of study:

Full-time

Course code: B4_05w

Course characteristics:

Supplementary

Level of studies:

third degree

Year: II

Semester: IV

Type of classes:

Lecture

Hours per week:

1Lec

No of ECTS credits:

1

MODULE DESCRIPTION

TARGETS

T1. Provide a mathematically sophisticated reformulation of Newtonian mechanics and build

up a good foundation in analytical mechanics.

T2. Learn how to set up Lagrangian equations and obtain the equations of motion in

generalized coordinates.

T3. Provide an introduction to the Hamiltonian formulation of dynamics.

T4. To acquire capabilities to perform analysis of the classic mechanical phenomena.

T5. Solve variety of problems analytically and systematically with confidence.

PREREQUISITES & ADDITIONAL REQUIREMENTS

R1. Fundamentals of Newtonian mechanics, basic knowledge of differential calculus,

R2. Fundamentals of vector algebra and dynamics.

R3. Capability of using source literature.

R4. Capability of individual work and collaboration in a group.

R5. Analysis and presentation of results.

LEARNING OUTCOMES (EFFECTS OF EDUCATION)

EF1. Knowledge on how to manipulate vectors fluently, including use of scalar and vector

products and time-differentiation thereof.

EF2. Knowledge on constraints, generalized coordinates, velocities and accelerations.

EF3. Knowledge on calculus of variations and the concept of virtual displacement.

EF4. Knowledge on how to derive and apply Lagrange's equations.

EF5. Knowledge on the constrained Lagrangian dynamics and the concept of Lagrange

multipliers.

EF6. Knowledge on dissipative systems and the idea of Rayleigh dissipation function.

2

MODULE CONTENT

LECTURE hours

L1-2 - Introduction to analytical mechanics. Vectors and their products (revision).

Time-derivatives of vectors and their products. Work and kinetic energy. 2

L3-5 - Classification of constraints. Generalized coordinates, velocities and

accelerations. Configuration space and its transformation. Virtual displacement. 3

L6-8 - Ideal constraints. Virtual work principle. A particle sliding without friction on a

rotating ellipse. 3

L9-10 - D’Alembert’s principle. Hamilton’s principle. 2

L11-13 - Lagrange’s equations. Equations of motion of holonomic systems with one

and two degrees of freedom. 3

L14-15 - Nonholonomic systems. Lagrange multipliers. 2

TEACHING TOOLS

lecture with the use of multimedia presentations

FORM OF ASSESSMENT ( F – FORMING, P – SUMMARISING)

F1. – assessment of the activity during lectures

P1. – assessment of the ability to solve the questions posed - graded credit

STUDENT WORKLOAD

activity hours

contact hours with teachers

reading

individual solution of problems

15Lec →15h

5 h

10 h

total 30 h

No of ECTS credits 1

SOURCE LITERATURE

1. Fasano A., Marmi S.: Notes on Analytical Mechanics. Oxford University Press, 2006

2. Chaichian M., Merches I., Tureanu A.: Mechanics: An Intensive Course. Springer-Verlag,

Berlin Heidelberg, 2012

3. Fowles G. R., Cassiday G. L.: Analytical Mechanics. Cengage Learning, 7 edition, 2004

4. Meirovitch L.: Analytical Methods in Vibrations, Macmillan Company New York, 1967,

reprinted by Pearson Education POD 1997

5. Tőrők J.: Analytical Mechanics. John Wiley & Sons Inc., New York, 2000

6. Gutowski R.: Mechanika analityczna, PWN Warszawa, 1971 (in Polish)

3

TEACHERS

Module coordinator and teacher: prof. Jacek Przybylski - [email protected]

MATRIX OF LEARNING OUTCOMES

Effect of

education

Effect reference

to the effects of

the whole

program (PEK)

Aims of the

course

Content of the

program Didactic tools

Form of

assessment

EK1

K_W01, K_W02,

K_W05

K_U10, K_U11,

K_U15, K_U17,

K_U19

T1- T5 L1-15 1 F1

P1

EK2

K_W01, K_W02,

K_W05

K_U10, K_U11,

K_U15, K_U17,

K_U19

T1- T5 L4-8 1 F1

P1

EK3

K_W01, K_W02,

K_W05

K_U10, K_U11,

K_U15, K_U17,

K_U19

T1- T5 L2-3 1 F1

P1

EK4

K_W01, K_W02,

K_W05

K_U10, K_U11,

K_U15, K_U17,

K_U19

T1- T5 L9 1 F1

P1

EK5

K_W01, K_W02,

K_W05

K_U10, K_U11,

K_U15, K_U17,

K_U19

T1- T5 L10-13 1 F1

P1

EK6

K_W01, K_W02,

K_W05

K_U10, K_U11,

K_U15, K_U17,

K_U19

T1- T5 L14-15 1 F1

P1

ADDITIONAL NOTES

Links to the course teaching materials can be found on the http://wimii.pcz.czest.pl/ website.

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

I. KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z zagadnieniami dynamiki punktu materialnego i układu punktów

materialnych oraz dynamiki ciała sztywnego i odkształcalnego w ujęciu mechaniki

analitycznej.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności formułowania i rozwiązywania zagadnień

dynamicznych oraz umiejętności stosowania podstawowych praw i zasad oraz metod

mechaniki analitycznej do analizy ruchu punktów materialnych, ciała sztywnego i

odkształcalnego.

C3. Nabycie przez studentów umiejętności analizy otrzymanych rozwiązań.

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

1. Wiedza z zakresu matematyki, w szczególności algebry wektorów, trygonometrii,

podstawowe twierdzenia dotyczące geometrii figur płaskich i brył, wiadomości z analizy

matematycznej (różniczkowanie, analiza zmienności funkcji, całkowanie).

2. Wiedza w zakresie statyki, kinematyki i dynamiki punktu materialnego oraz kinematyki i

dynamiki ruchu płaskiego ciała sztywnego w ujęciu mechaniki wektorowej.

3. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań.

4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetu.

5. Umiejętności pracy samodzielnej i w zespole.

6. Umiejętności prawidłowej interpretacji wyników obliczeń.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu dynamiki analitycznej,

EK 2 – potrafi formułować zagadnienia statyczne przy zastosowaniu zasady prac

przygotowanych i je rozwiązywać,

EK 3 - potrafi klasyfikować więzy, określać liczbę i typ współrzędnych uogólnionych,

EK 4 – potrafi stosować zasadę d’Alemberta i zasadę Hamiltona do rozwiązywania zadań

dynamiki punktu materialnego, bryły sztywnej i ciała odkształcalnego,

EK 5 – potrafi formułować rozwiązania zagadnień dynamicznych przy zastosowaniu równań

Lagrange’a II rodzaju,

Nazwa przedmiotu:

ANALYTICAL MECHANICS

Mechanika Analityczna

Kierunki:

Mechanika

Forma studiów:

stacjonarne

Kod przedmiotu: B4_05w

Rodzaj przedmiotu:

Przedmiot fakultatywny Poziom przedmiotu:

III stopnia Rok: II Semestr: IV

Rodzaj zajęć:

wykład Liczba godzin/tydzień:

1W Liczba punktów:

1 ECTS

2

EK 6 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu funkcji rozproszenia Rayleigha, którą potrafi

zastosować w zagadnieniach drgań układów ciągłych z tłumieniem.

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – WYKŁADY Liczba godzin

W 1 – Wstęp do mechaniki analitycznej. Praca i energia. Energia odkształcenia

sprężystego.

1

W 2 – 3 Klasyfikacja więzów. 2

W 4 - 5 – Współrzędne, prędkości i przyspieszenia uogólnione. Przestrzeń konfiguracyjna i

jej transformacja. 2

W 6 – Przesunięcie przygotowane. Więzy idealne. 1

W 7- 8 - Zasada prac przygotowanych. 2

W 9 – Zasada d'Alemberta. Zasada Hamiltona. 1

W 10 - Równania Lagrange'a II rodzaju. 2

W 11-12 - Ruch układów holonomicznych o jednym, dwóch i większej liczbie stopni

swobody. 1

W 13 - Układy nieholonomiczne. Równania Lagrange'a z nieoznaczonymi mnożnikami. 1

W 14-15 – Układy dyssypacyjne. 2

NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE

1. – wykład z wykorzystaniem sprzętu audiowizualnego

3

SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)

F1. – ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych

F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas zajęć dydaktycznych

F3. – ocena aktywności podczas zajęć

P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji

uzyskanych wyników – zaliczenie na ocenę

OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA

Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności

Godziny kontaktowe z prowadzącym

Konsultacje

Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do wykładów,

Przygotowanie do zaliczenia

15W → 15h

5 h

5 h

5 h

Suma ∑∑∑∑ 30 h

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU

1 ECTS

LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA

1. R. Gutowski: Mechanika analityczna, PWN Warszawa 1971

2. E. Jarzębowska: Mechanika analityczna. Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej 2003

3. L. Meirovitch: Analytical Methods in Vibrations, Macmillan Company New York 1967, reprinted by

Pearson Education POD 1997

4. J. Nejmark, N. Fufajew: Dynamika układów nieholonomicznych, PWN Warszawa 1971

5. B.Skalmierski: Mechanika, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej 2002 (t. 3)

6. W. Szcześniak: Mechanika klasyczna, analityczna i Mathematica w zadaniach i przykładach

obliczeniowych, Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2003

7. J. Tőrők: Analytical Mechanics, John Wiley & Sons, Inc., New York 2000

8. K. Whittaker: Dynamika analityczna, PWN Warszawa 1959

9. H. Wojewoda: Mechanika analityczna dla wyższych uczelni technicznych, Oficyna Wydawnicza Poli-

techniki Wrocławskiej 1999

4

PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)

1. Dr hab. inż. Jacek Przybylski, prof. PCz. [email protected]

2 Dr hab. inż. Wojciech Sochacki, prof. PCz. [email protected]

3. Dr hab. inż. Janusz Szmidla, prof. PCz. [email protected]

MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

Efekt kształcenia

Odniesienie danego efektu do efektów

zdefiniowanych dla całego programu

(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe

Narzędzia dydaktyczne

Sposób oceny

EK1

K_W01, K_W02,

K_W05

K_U10, K_U11,

K_U15, K_U17,

K_U19

C1- C3 W1-15 1 F1-3

P1

EK2

K_W01, K_W02,

K_W05

K_U10, K_U11,

K_U15, K_U17,

K_U19

C1- C3 W4-8 1 F1-3

P1

EK3

K_W01, K_W02,

K_W05

K_U10, K_U11,

K_U15, K_U17,

K_U19

C1- C3 W2-3 1 F1-3

P1

EK4

K_W01, K_W02,

K_W05

K_U10, K_U11,

K_U15, K_U17,

K_U19

C1- C3 W9 1 F1-3

P1

EK5

K_W01, K_W02,

K_W05

K_U10, K_U11,

K_U15, K_U17,

K_U19

C1- C3 W10-13 1 F1-3

P1

EK6

K_W01, K_W02,

K_W05

K_U10, K_U11,

K_U15, K_U17,

K_U19

C1- C3 W14-15 1 F1-3

P1

5

II. FORMY OCENY – SZCZEGÓŁY

Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów

kształcenia na studiach III stopnia.

III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

1. Wszelkie informacje dla studentów III stopnia kierunku Mechanika oraz Budowa i eksploatacja

maszyn wraz z:

- programem studiów,

- harmonogramem odbywania zajęć

znajdują się na stronie internetowej Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Informatyki:

http://wimii.pcz.czest.pl/

2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć z danego

przedmiotu oraz na tabliczce przy pokoju prowadzącego zajęcia.

Nazwa przedmiotu:

Etyka zawodu nauczyciela akademickiego i uczonego

Professional ethics for teachers and scientists

Dyscyplina: Mechanika

Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: B1_01s

Rodzaj przedmiotu: Przedmiot fakultatywny

Poziom przedmiotu: III stopnia

Rok: I Semestr: I

Rodzaj zajęć: seminarium

Liczba godzin/tydzień: 1S

Liczba punktów: 2 ECTS


I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami etyki nauczyciela akademickiego i etyki pracy twórczej.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności dyskutowania w obrębie tematów dotyczących nauk ścisłych, w szczególności w odniesieniu do zagadnień technicznych.


1. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji, w tym z podręczników oraz witryn internetowych instytucji naukowych.

2. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – potrafi wykorzystać wiedzę dotyczącą metodyki badań naukowych,

EK 2 – zna uwarunkowania prawne i etyczne dotyczące działalności naukowej,

EK 3 - ma wiedzę dotyczącą nowoczesnych technik i metod prowadzenia zajęć dydaktycznych.

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – SEMINARIUM Liczba

godzin

S 1 – Elementy wiedzy o języku jako narzędziu pracy uczonego. 1

S 2 - Zdania i sądy. 1

S 3 – Forma wypowiedzi, trudności w poprawnej realizacji wypowiedzi. 1

S 4 – Błędy w słownym przekazywaniu myśli. 1

S 5 – Rozumowanie: uznawanie i uzasadnianie, błędy w rozumowaniu. 1

S 6 – Argumentacja. 1

S 7 – Erystyka – sztuka prowadzenia sporów, reguły erystyczne. 1

S 8 – Własność intelektualna, plagiat, stan prawny w Polsce i na świecie. 1

S 9 – Dobre obyczaje w nauce. 1

S 10 – Pracownik naukowy jako twórca. 1

S 11 – Pracownik naukowy jako nauczyciel. 1

S 12 – Pracownik naukowy jako kierownik. 1

S 13 – Pracownik naukowy jako opiniodawca. 1

S 14 – Pracownik naukowy jako ekspert. 1

S 15 – Przykłady nierzetelności w pracy naukowe. 1

suma 15


1. – seminarium z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 2. – streszczenia tematów do przygotowania i prezentacji


F1 – ocena przygotowania do seminarium F2– ocena umiejętności zastosowania zdobytej wiedzy teoretycznej F3 – ocena aktywności podczas zajęć P1 – zaliczenie na ocenę (prezentacja zadanego tematu)


Forma aktywno ści Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywno ści


Godziny konsultacji z prowadzącym

Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do seminariów,

15 h

5 h

30 h

wykonanie zadań domowych


10 h

Suma 60 h

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 2 ECTS

LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA

1. PAN Komitet Etyki w Nauce, Dobre Obyczaje w Nauce Zbiór zasad i wytycznych. PAN Warszawa

2001

2. T. Kotarbiński, Elementy teorii poznania, logiki i metodologii nauk. PWN, Warszawa 1986

3. Artykuły dostępne w Internecie. Przykładowe adresy są udostępniane na 1-szych zajęciach

PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)

Zbigniew Doma ński, [email protected]


Efekt kształcenia

Odniesienie danego efektu

do efektów zdefiniowanych

dla całego programu

(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W06, K_K01, K_K06

C1, C2 S1-S15 1, 2 F1-F3,P

EK2 K_02, K_K03 C1, C2 S1-S15 1, 2 F1-F3,P EK3 K_K03, K_K04 C1, C2 S1-S15 1, 2 F1-F3,P

II. FORMY OCENY

Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.


1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jes t studentom III stopnia podczas

pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie

www.wimii.pcz.pl


I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Kształcenie i rozwijanie sprawności językowych , niezbędnych do czynnego uczestnictwa w

środowisku naukowym oraz innych środowiskach.

C2. Poznanie niezbędnego słownictwa ogólnotechnicznego i specjalistycznego związanego z

kierunkiem studiów.

C3. Nabycie przez doktorantów wiedzy i umiejętności interkulturowych.


1. Znajomość języka co najmniej na poziomie biegłości B1 według Europejskiego Systemu Opisu

Kształcenia Językowego Rady Europy.

2. Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie.

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w języku obcym.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – Doktorant potrafi porozumieć się przy użyciu różnych technik w środowisku akademickim i zawodowym,

pozwalającym mu na czynne uczestnictwo w życiu tych środowisk.

EK 2 – Doktorant posługuje się kluczowym słownictwem, charakterystycznym dla języka naukowego i

środowiska pracy.

EK 3 – Doktorant posiada w stopniu podstawowym sprawność pisania prac pisemnych o charakterze

akademickim w dziedzinie związanej z przedmiotem studiów.

EK 4 – Doktorant czyta ze zrozumieniem tekst naukowy będący przedmiotem studiów.

EK 5 – Doktorant posługuje się słownictwem specjalistycznym ze swojej dziedziny.

TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć – Seminarium (S)

Treść zajęć Liczba

godzin

S1 autoprezentacja, dane personalne, ścieżka zawodowa, zainteresowania 2

S2 podróże służbowe i przyjmowanie partnerów zagranicznych 2

S3 Powtórzenie czasów teraźniejszych 2

S4 Język akademicki : charakterystyka i specyfika języka akademickiego

(Key nouns/verbs in Academic English) 2

S5 Język akademicki : charakterystyka i specyfika języka akademickiego 2

Nazwa przedmiotu:

JĘZYK OBCY (Język Angielski)

Kierunek: Mechanika

Forma studiów:

Stacjonarne

Kod przedmiotu: A4_04s

Rodzaj przedmiotu:

Przedmiot obowiązkowy Poziom przedmiotu:

III stopnia Rok: II Semestr: IV

Rodzaj zajęć:

Seminarium Liczba godzin/tydzień:

2S Liczba punktów:

2 ECTS

(Key adjectives/adverbs in Academic English)

S6 Praca z tekstem specjalistycznym 2

S7 - Język akademicki: charakterystyka języka akademickiego (2): podstawowe części mowy i ich

złożenia

(Nouns, verbs, adjectives and the words they combine with)

2

S8 - Język akademicki: charakterystyka języka akademickiego (3): podstawowe części mowy i ich

złożenia

(Nouns, verbs, adjectives and the words they combine with)

2

S9 Powtórzenie materiału. Test osiągnięć 2

S10 Powtórzenie czasów przeszłych 2

S11 Umiejętność prezentacji; zwroty charakterystyczne dla języka prezentacji, prezentacja na

zadany temat 2

S12 Opis i interpretacja danych liczbowych, wykresów i diagramów 2

S13 Praca z tekstem specjalistycznym. 2

S14 Sposoby wyrażania przyszłości 2

S15 Powtórzenie materiału - kolokwium zaliczeniowe 2


1. – podręczniki do języka ogólnego i specjalistycznego

2. – ćwiczenia z zastosowaniem środków audiowizualnych

3. – prezentacje multimedialne

4. – Internet

5. – słowniki specjalistyczne i słowniki on-line

6. – plansze, plakaty, mapy, itp.




F3. – ocena za test osiągnięć

F4. – ocena za prezentację.

P1. – ocena za test zaliczeniowy

* warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich powyższych elementów.

OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA



Praca własna studenta

Przygotowanie do ćwiczeń

30 h

15 h

15 h

Suma ∑∑∑∑ 60 h


2 ECTS

LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. C. Thaine, M. Hewings: Cambridge Academic English CUP 2012

2. M. Ibbotson: ‘Cambridge English for Engineering’ CUP 2008

3. S. M. McCarthy, F. O’Dell: Academic Vocabulary in Use CUP 2008

4. D. Bonamy: Technical English 2,3 Pearson Longman 2008

5. K. Harding, L. Taylor: ‘International Express’ OUP 2005

6. M. Ibbotson: Engineering, Technical English for Professionals CUP 2009

7. M. McCarthy, F. O’Dell: Academic Vocabulary in Use CUP 2008

8. V. Hollet, J. Sydes: ‘Tech Talk’ OUP 2011

9. I. Williams: ’English for Science and Engineering’ Thomson LTD 2001

10. A. Krukiewicz-Gacek, A. Trzaska: English for Mathematics, AGH, Krakow 2010


12. E. J. Williams: ‘Presentations in English’ Macmillan 2008

13. S. Remarcha Esteras, E. Marco Fabra: professional English in Use – ICT, CUP 2007

14, H. Sanchez, A. Frias i inni: English for Professional Success, Thomson LTD 2006

15. M. Ibbotson: Engineering, Technical English for Professionals, CUP 2009

16. Ch. Lloyd, J.A. Frazier : Career Paths, Engineering; Express Publishing, 2011

17. D. Gawryła: ‘Mechanical Engineering’; SPNJO PK, Kraków 2008

18. J. Maciejewska: Information Technology for students of technical Studies; Wyd. PG, 2012

19. N. Briger, A. Pohl: Technical English Vocabulary and Grammar, Summertown Publishing 2002

20.V.Evans, L. Edwards: Upstream Advanced; Express Publishing 2005


Będkowska Wioletta [email protected]

Christine Frank-Szarecka [email protected]

Danecka Bożena [email protected]

Dziurkowska Joanna [email protected]

Engelking Małgosia [email protected]

Gałkowski Marian [email protected]

Imiołczyk Dorota [email protected]

Janik Barbara [email protected]

Marszałek Beata [email protected]

Mishchil Izabela [email protected]

Nitkiewicz Monika [email protected]

Nowak Barbara [email protected]

Pabjańczyk Joanna [email protected]

Sobańska Zofia [email protected]

Wcisło Anna [email protected]

Załęcka Jadwiga [email protected]

Załęcki Przemysław [email protected]


Efekt kształcenia

Odniesienie danego efektu do

efektów zdefiniowanych

dla całego programu (PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_U02, K_U04, C1, C2, C3 S 1-15 1, 2,4,5 F1, F2, F3, F4, P1,

K_U06, K_K01

EK2 K_U02, K_U04,

K_U06, K_K01 C1,C2, C3 S 1-15 1,2,3,4,5,6 F1, F2, F3, F4, P1,

EK3 K_U02 , K_U04,

K_U06, K_K01 C1, C2, C3 S 3-8, 10,12-14 1,2,4,5

F1

EK4 K_U06, K_K01 C1, C2, C3 S 4-8, 12,13 1,4,5 F3, P1

EK5 K_U02 ,K_U04,

K_U06, , K_K01 C1, C2 S 4-8, 10-14 1,4,5 F1, F2, F3, F4, P1,


Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5

EK 1

Doktorant potrafi

porozumieć się przy

użyciu różnych

technik w środowisku

akademickim i

zawodowym,

pozwalającym mu na

czynne uczestnictwo

w życiu tych

środowisk.

Doktorant nie

potrafi

porozumieć się w

języku angielskim

w środowisku

akademickim i

zawodowym,

pozwalającym mu

na czynne

uczestnictwo w

tych

środowiskach

Potrafi stosować

proste wypowiedzi

pozwalające mu

uczestniczyć w

ograniczonym

zakresie w życiu

uczelni lub

środowisku pracy

Potrafi

porozumiewać się

w rutynowych

sytuacjach w

środowisku

akademickim i

środowisku pracy

Potrafi płynnie i

spontanicznie

wypowiadać się przy

użyciu różnych

technik, co pozwala

mu na pełne

uczestnictwo w obu

środowiskach

EK2

Doktorant posługuje

się kluczowym

słownictwem,

charakterystycznym

dla języka naukowego

i środowiska pracy.

Doktorant uzyskał

wynik z testu

poniżej 60%;

Nie potrafi

prawidłowo

stosować

słownictwa w

wypowiedziach

ustnych i

pisemnych

Uzyskał wynik z

testu w przedziale

60-76%;

Potrafi

zastosować typowe

słownictwo

charakterystyczne

dla języka obu

środowisk, lecz

popełnia przy tym

liczne błędy

Uzyskał wynik z

testu w przedziale

77-92%;

Posługuje się

językiem

akademickim/śr.

pracy w sposób

prawidłowy, lecz

okazjonalnie

popełnia przy tym

błędy

Uzyskał wynik z testu

w przedziale 93-100%;

Płynnie i precyzyjnie

potrafi operować

słownictwem

akademickim i śr.

pracy

EK3

Doktorant posiada w

stopniu

podstawowym

sprawność pisania

prac pisemnych o

charakterze

akademickim w

dziedzinie związanej z

przedmiotem

studiów.

Doktorant nie

potrafi

sformułować

prostych tekstów

o charakterze

akademickim.

Potrafi w sposób

komunikatywny,

lecz w bardzo

ograniczonym

zakresie

sformułować

proste teksty o

charakterze

akademickim

Potrafi w sposób

komunikatywny

wypowiadać się w

formie pisemnej,

lecz okazjonalnie

popełnia przy tym

błędy.

Potrafi swobodnie i

kreatywnie

wypowiadać się

pisemnie , z

zachowaniem

wszelkich standardów

obowiązujących

w języku akademickim

EK 4

Doktorant czyta ze

zrozumieniem tekst

naukowy będący

Doktorant nie

rozumie tekstu,

który czyta.

Uzyskał wynik z

Rozumie jedynie

fragmenty tekstu,

który czyta, ma

trudności z jego

Rozumie znaczenie

głównych wątków

tekstu i potrafi je

zinterpretować.

Rozumie wszystko co

przeczyta, również

szczegóły. Potrafi

bezbłędnie

przedmiotem

studiów. testu

obejmującego

sprawność

czytania poniżej

60%

interpretacją.

Uzyskał wynik z

testu

obejmującego

sprawność czytania

w przedziale 60-

76%

Uzyskał wynik z

testu obejmującego


w przedziale 77-

92%

interpretować

własnymi słowami

przeczytany tekst.


obejmującego


w przedziale 93-100% EK 5 Doktorant posługuje

się słownictwem

specjalistycznym ze

swojej dziedziny.

Doktorant uzyskał

wynik z testu na

słownictwo

poniżej 60%; Nie

zna

podstawowych

pojęć związanych

ze swoją

dziedziną.

Uzyskał wynik z

testu w przedziale

60-76%;

Zna w

ograniczonym

zakresie

słownictwo

specjalistyczne ze

swojej dziedziny.

Uzyskał wynik z

testu w przedziale

77-92%;

Dobrze posługuje

się słownictwem

specjalistycznym.



Potrafi bezbłędnie

posługiwać się

terminologią

specjalistyczną.


1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na stronie

internetowej Studium Języków Obcych P. Cz. – www.sjo.pcz.pl

1. Zajęcia z języków obcych odbywają się w Studium Języków Obcych P. Cz, ul Dąbrowskiego 69 II p.

2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć z

języka obcego a także jest zamieszczona na stronie internetowej SJO- www.sjo.pcz.pl

1/4


I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

C.1. Kształcenie i rozwijanie podstawowych sprawności językowych (rozumienia, mówienia, czytania, pisania), niezbędnych do funkcjonowania w międzynarodowym środowisku nauki oraz w innych środowiskach.

C.2. Posługiwanie się językiem specjalistycznym związanym z kierunkiem studiów.

C.3. Nabycie przez doktorantów wiedzy i umiejętności interkulturowych

WYMAGANIA WST ĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJ ĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

1. Znajomość języka niemieckiego co najmniej na poziomie biegłości B1 według Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy

2. Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w języku obcym

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – seminarium Liczba godzin

S01 -Autoprezentacja, dane personalne, zainteresowania. Formularze meldunkowe, dokumenty tożsamości

2

S02 -Edukacja i ścieżka zawodowa doktoranta. CV wg standardów europejskich. Zdania czasowe ze spójnikami „wenn” i „als”

2

S03 -Oferty pracy w prasie niemieckiej i Internecie. Omówienie warunków pracy i wymagań pracodawcy

2

S04 -Podróże służbowe, przyjmowanie partnerów zagranicznych. Przedstawienie programu pobytu delegacji zagranicznej w przedsiębiorstwie/na uczelni

2

S05 - Wybór materiałów i przygotowanie prezentacji macierzystej firmy lub uczelni 2

Nazwa przedmiotu:

JĘZYK OBCY (Język Niemiecki)

Kierunek:

Mechanika

Forma studiów:

Stacjonarne


Rodzaj przedmiotu:

Przedmiot obowiązkowy

Poziom przedmiotu:

III stopnia Rok: II

Semestr: IV

Rodzaj zajęć:

Seminarium

Liczba godzin/tydzień:

2S

Liczba punktów:

2 ECTS

2/4

S06 - Przedstawienie prezentacji na forum grupy 2

S07 - Targi przemysłowe w Niemczech, Austrii i Szwajcarii 2

S08 –Opis i interpretacja danych liczbowych, wykresów i diagramów 2

S09 - Instrukcje obsługi niezbędnych urządzeń technicznych. Użycie czasowników modalnych do wyrażania poleceń, nakazów i zakazów

2

S10 - Praca z tekstem specjalistycznym. Samochód hybrydowy 2

S11 - Praca z tekstem specjalistycznym. Niemieckie marki samochodów –opis parametrów, porównania

2

S12 - Praca z tekstem specjalistycznym. Kolej magnetyczna 2

S13 – Omówienie najważniejszych zagadnień wybranych tekstów specjalistycznych 2

S14 - Kolokwium zaliczeniowe 2

S15 - Rozmowy podczas przerwy w pracy; plany urlopowe. Ewaluacja 2

NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. – podręczniki do języka ogólnego i specjalistycznego 2. – ćwiczenia z zastosowaniem środków audiowizualnych 3. – prezentacje multimedialne 4. – Internet 5. – słowniki specjalistyczne i słowniki on-line 6. – plansze, plakaty, mapy

SPOSOBY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA) F1 – aktywność na zajęciach F2 – prezentacja F3 – samodzielne tłumaczenie tekstu specjalistycznego P1 – kolokwium OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA


Godziny kontaktowe z prowadzącym Przygotowanie do seminarium Kolokwium Praca własna doktoranta zgodna z tematyką zajęć

30 h 15 h 5 h 10 h

Suma ∑∑∑∑ 60 h SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 2 ECTS

3/4


1.Guzik D.:Wissenschaft im Alltag-Textsammlung&Übungen, SPNJO Politechnika Krakowska, Kraków, 2010

2.Guzik D.: Alles digital… Moderne Themen im Deutschunterricht, Politechnika Krakowska, Kraków, 2002 3. Wyszyński J.: Sehen, Hören, Verstehen –Ćwiczenia do materiałów audiowizualnych, Wyd. Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2008 4. Bosch G., Dahmen K.: Schritte international im Beruf, Hueber Verlag, Ismaning, 2010 5. Guenat G., Hartmann P.: Deutsch für das Berufsleben B1, E. Klett Sprachen GmbH, 2010 6. Eismann V.: Erfolgreich bei Präsentationen, Cornelsen Verlag, Berlin 2006 7. http://news.feed-reader.net/18773-maschinenbau.html http://www.wigos.de/wirtschaftsnews/maschinenbau.html

8. Słownik naukowo-techniczny ; Wydawnictwa Techniczne, Warszawa, 2002 9. Wielki Słownik niemiecko-polski/polsko-niemiecki PONS; Wyd. LektorKlett, 2003 10. Corbbeil J.-C., Archambault A., Słownik obrazkowy polsko-niemiecki, Wyd.LektorKlett, Poznań 2007

KOORDYNATOR PRZEDMIOTU ( IMI Ę, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)

mgr Zofia Sobańska; [email protected]

OSOBY PROWADZĄCE PRZEDMIOT ( IMI Ę, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)

1.dr Maria Grabara; [email protected] 2.mgr Henryk Juszczak; [email protected] 3.mgr Urszula Tarkiewicz; [email protected] 4.mgr Janusz Wyszyński; [email protected]

Kierunkowe efekty

kształcenia Cele

przedmiotu Treści

programowe Narzędzia

dydaktyczne Sposób oceny

K_U02 potrafi pracować indywidualnie, a także w zespole międzynarodowym

C1, C2, C3 S01-S15 1-6 F1, F2

K_U04 potrafi biegle porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku naukowym i innych środowiskach, także w języku angielskim lub innym języku uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w dyscyplinie mechanika/budowa i

C1, C2 S01-S15 3, 4, 6 F1, F2, F3, P1

4/4

eksploatacja maszyn/informatyka K_U06 potrafi dokumentować wyniki prac badawczych oraz tworzyć opracowania mające charakter prac naukowych, także w języku angielskim lub innym języku uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w dyscyplinie mechanika /budowa i eksploatacja maszyn/informatyka

C1, C2

S05, S08-S13

1, 3, 6

F2, F3, P1

K_K01 rozumie i odczuwa potrzebę ciągłego dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych, a zwłaszcza śledzenia najnowszych osiągnięć w dziedzinie mechanika, /budowa i eksploatacja maszyn/informatyka

C1, C2, C3 S05-S13 1-6 F1, F2, F3, P1

K_K07 rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu informacji o osiągnięciach nauki techniki oraz potrafi przekazywać takie informacje w sposób powszechnie zrozumiały, potrafi również przytoczyć właściwe argumenty w dyskusjach i debatach publicznych

C1, C2, C3 S05-S13 1, 3, 4, 5, 6 F1, F2, F3

II. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na tablicy ogłoszeń oraz na

stronie internetowej Studium Języków Obcych www.sjo.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć oraz

umieszczana jest na stronie internetowej Studium Języków Obcych www.sjo.pcz.pl 3. Informacje na temat warunków zaliczania zajęć zostaną przekazane doktorantom podczas

pierwszych zajęć


I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Kształcenie i rozwijanie sprawności językowych , niezbędnych do czynnego uczestnictwa w

środowisku naukowym oraz innych środowiskach.

C2. Poznanie niezbędnego słownictwa ogólnotechnicznego i specjalistycznego związanego z

kierunkiem studiów.

C3. Nabycie przez doktorantów wiedzy i umiejętności interkulturowych.


1. Znajomość języka co najmniej na poziomie biegłości B1 według Europejskiego Systemu Opisu

Kształcenia Językowego Rady Europy.

2. Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie.

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w języku obcym.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – Doktorant potrafi porozumieć się przy użyciu różnych technik w środowisku akademickim i zawodowym,

pozwalającym mu na czynne uczestnictwo w życiu tych środowisk.

EK 2 – Doktorant posługuje się kluczowym słownictwem, charakterystycznym dla języka naukowego i

środowiska pracy.

EK 3 – Doktorant posiada w stopniu podstawowym sprawność pisania prac pisemnych o charakterze

akademickim w dziedzinie związanej z przedmiotem studiów.

EK 4 – Doktorant czyta ze zrozumieniem tekst naukowy będący przedmiotem studiów.

EK 5 – Doktorant posługuje się słownictwem specjalistycznym ze swojej dziedziny.

TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć – Seminarium (S)

Treść zajęć Liczba

godzin

S1 - Język akademicki – korzystanie ze źródeł, prezentowanie faktów, dowodów i danych

(Sources+ Facts, evidence and data) 2

S2 Rozmowy telefoniczne służbowe i prywatne 2

S3 Język akademicki – analiza wyników badań, opisywanie celów badań naukowych

Analysis of results, research and study aims 2

S4 Podróże służbowe i przyjmowanie partnerów zagranicznych

2

Nazwa przedmiotu:

JĘZYK OBCY (Język Angielski)

Kierunek: Mechanika

Forma studiów:

Stacjonarne


Rodzaj przedmiotu:

Przedmiot obowiązkowy Poziom przedmiotu:

Studia III stopnia Rok: III Semestr: V

Rodzaj zajęć:

Seminarium Liczba godzin/tydzień:

2SE Liczba punktów:

3 ECTS

S5 korespondencja służbowa (e-maile, listy formalne)

2

S 6 Strona bierna 2

S 7 Praca z tekstem specjalistycznym 2

S 8 Test osiągnięć; Stopniowanie przymiotników/ użyteczne zwroty przy porównywaniu i

różnicowaniu.

2

S 9 Organizacja uczelni: funkcje akademickie , nazwy budynków, opis działalności naukowej I/II okres

warunkowy 2

S 10 Język akademicki – sposób opisywania metod badawczych

Describing research methods 2

S 11 Język matematyki, działania matematyczne 2

S 12 Praca z tekstem specjalistycznym 2

S 13 Język akademicki – prezentacja argumentacji; wyrażenia ułatwiające prawidłową organizację,

układ i kompozycję artykułu naukowego

(Presenting an argument, organizing your writing)

2

S 14 Język akademicki – sposób opisywania metod badawczych

Describing research methods

2

S 15 Nawyk i umiejętność uczenia się. Kolokwium zaliczeniowe 2


1. – podręczniki do języka ogólnego i specjalistycznego

2. – ćwiczenia z zastosowaniem środków audiowizualnych

3. – prezentacje multimedialne

4. – Internet

5. – słowniki specjalistyczne i słowniki on-line

6. – plansze, plakaty, mapy, itp.




F3. – ocena za test osiągnięć

F4. – ocena za prezentację.

P1. – ocena za test zaliczeniowy

P2. – ocena z egzaminu

* warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich powyższych elementów.




Praca własna studenta

Przygotowanie do ćwiczeń

Przygotowanie do egzaminu

30 h

15 h

15 h

30 h

Suma ∑∑∑∑ 90 h


LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. C. Thaine, M. Hewings: Cambridge Academic English CUP 2012


3. S. M. McCarthy, F. O’Dell: Academic Vocabulary in Use CUP 2008

4. D. Bonamy: Technical English 2,3 Pearson Longman 2008

5. K. Harding, L. Taylor: ‘International Express’ OUP 2005

6. M. Ibbotson: Engineering, Technical English for Professionals CUP 2009

7. M. McCarthy, F. O’Dell: Academic Vocabulary in Use CUP 2008

8. V. Hollet, J. Sydes: ‘Tech Talk’ OUP 2011

9. I. Williams: ’English for Science and Engineering’ Thomson LTD 2001

10. A. Krukiewicz-Gacek, A. Trzaska: English for Mathematics, AGH, Krakow 2010


12. E. J. Williams: ‘Presentations in English’ Macmillan 2008

13. S. Remarcha Esteras, E. Marco Fabra: professional English in Use – ICT, CUP 2007

14, H. Sanchez, A. Frias I inni: English for Professional Success, Thomson LTD 2006

15. M. Ibbotson: Engineering, Technical English for Professionals, CUP 2009

16. Ch. Lloyd, J.A. Frazier : Career Paths, Engineering; Express Publishing, 2011

17. D. Gawryła: ‘Mechanical Engineering’; SPNJO PK, Kraków 2008

18. J. Maciejewska: Information Technology for students of technical Studies; Wyd. PG, 2012

19. N. Briger, A. Pohl: Technical English Vocabulary and Grammar, Summertown Publishing 2002

20.V.Evans, L. Edwards: Upstream Advanced; Express Publishing 2005

21. V. Evans: Successful Writing; Express Publishing 2000


Będkowska Wioletta [email protected]

Christine Frank-Szarecka [email protected]

Danecka Bożena [email protected]

Dziurkowska Joanna [email protected]

Engelking Małgosia [email protected]

Gałkowski Marian [email protected]

Imiołczyk Dorota [email protected]

Janik Barbara [email protected]

Marszałek Beata [email protected]

Mishchil Izabela [email protected]

Nitkiewicz Monika [email protected]

Nowak Barbara [email protected]

Pabjańczyk Joanna [email protected]

Sobańska Zofia [email protected]

Wcisło Anna [email protected]

Załęcka Jadwiga [email protected]

Załęcki Przemysław [email protected]


Efekt kształcenia


efektów

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

zdefiniowanych dla całego

programu (PEK)

EK1 K_U02, K_U04,

K_U06, K_K01 C1, C2, C3 S1-15 1, 2,4,5 F1, F2, F3, F4, P1,

EK2 K_U02, K_U04,

K_U06, K_K01 C1,C2, C3 S1-15 1,2,3,4,5,6

F1, F2, F3, F4,

P1,P2

EK3 K_U02 , K_U04,

K_U06, K_K01 C1, C2, C3 S 1, 3-8, 10-14 1,2,4,5

F1

EK4 K_U06, K_K01 C1, C2, C3 S 7, 11, 12 1,4,5 F3, P1, P2

EK5 K_U02 ,K_U04,

K_U06, , K_K01 C1, C2 S 1-15 1,4,5

F1, F2, F3, F4, P1,

P2



EK 1

Doktorant potrafi

porozumieć się przy

użyciu różnych

technik w środowisku

akademickim i

zawodowym,

pozwalającym mu na

czynne uczestnictwo

w życiu tych

środowisk.

Doktorant nie

potrafi

porozumieć się w

języku angielskim

w środowisku

akademickim i

zawodowym,

pozwalającym mu

na czynne

uczestnictwo w

tych

środowiskach

Potrafi stosować

proste wypowiedzi

pozwalające mu

uczestniczyć w

ograniczonym

zakresie w życiu

uczelni lub

środowisku pracy

Potrafi

porozumiewać się

w rutynowych

sytuacjach w

środowisku

akademickim i

środowisku pracy

Potrafi płynnie i

spontanicznie

wypowiadać się przy

użyciu różnych

technik, co pozwala

mu na pełne

uczestnictwo w obu

środowiskach

EK2

Doktorant posługuje

się kluczowym

słownictwem,

charakterystycznym

dla języka naukowego

i środowiska pracy

Doktorant uzyskał

wynik z testu

poniżej 60%;

Nie potrafi

prawidłowo

stosować

słownictwa w

wypowiedziach

ustnych i

pisemnych

Uzyskał wynik z

testu w przedziale

60-76%;

Potrafi

zastosować typowe

słownictwo

charakterystyczne

dla języka

akademickiego,

lecz popełnia przy

tym liczne błędy.

Uzyskał wynik z

testu w przedziale

77-92%;

Posługuje się

językiem

akademickim w

sposób prawidłowy,

lecz okazjonalnie

popełnia przy tym

błędy



Płynnie i precyzyjnie

potrafi operować

słownictwem

akademickim

EK3

Doktorant posiada w

stopniu

podstawowym

sprawność pisania

prac pisemnych o

charakterze

akademickim w

dziedzinie związanej z

przedmiotem

studiów.

Doktorant nie

potrafi

sformułować

prostych tekstów

o charakterze

akademickim.

Potrafi w sposób

komunikatywny,

lecz w bardzo

ograniczonym

zakresie

sformułować

proste teksty o

charakterze

akademickim

Potrafi w sposób

komunikatywny

wypowiadać się w

formie pisemnej,

lecz okazjonalnie

popełnia przy tym

błędy.

Potrafi swobodnie i

kreatywnie

wypowiadać się

pisemnie , z

zachowaniem

wszelkich standardów

obowiązujących

w języku akademickim

EK 4 Doktorant nie Rozumie jedynie Rozumie znaczenie Rozumie wszystko co

Doktorant czyta ze

zrozumieniem tekst

naukowy będący

przedmiotem

studiów.

rozumie tekstu,

który czyta.

Uzyskał wynik z

testu

obejmującego

sprawność

czytania poniżej

60%

fragmenty tekstu,

który czyta, ma

trudności z jego

interpretacją.

Uzyskał wynik z

testu

obejmującego


w przedziale 60-

76%

głównych wątków

tekstu i potrafi je

zinterpretować.

Uzyskał wynik z

testu obejmującego


w przedziale 77-

92%

przeczyta, również

szczegóły. Potrafi

bezbłędnie

interpretować

własnymi słowami

przeczytany tekst.


obejmującego


w przedziale 93-100% EK 5 Doktorant posługuje

się słownictwem

specjalistycznym ze

swojej dziedziny.

Uzyskał wynik z

testu na

słownictwo

poniżej 60%; Nie

zna

podstawowych

pojęć związanych

ze swoją

dziedziną.

Uzyskał wynik z

testu w przedziale

60-76%;

Zna w

ograniczonym

zakresie

słownictwo

specjalistyczne ze

swojej dziedziny.

Uzyskał wynik z

testu w przedziale

77-92%;

Dobrze posługuje

się słownictwem

specjalistycznym.



Potrafi bezbłędnie

posługiwać się

terminologią

specjalistyczną.


1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na stronie

internetowej Studium Języków Obcych P. Cz. – www.sjo.pcz.pl

1. Zajęcia z języków obcych odbywają się w Studium Języków Obcych P. Cz, ul Dąbrowskiego 69 II p.

2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć z

języka obcego a także jest zamieszczona na stronie internetowej SJO- www.sjo.pcz.pl

1/4


I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

C.1. Kształcenie i rozwijanie podstawowych sprawności językowych (rozumienia, mówienia, czytania, pisania), niezbędnych do funkcjonowania w międzynarodowym środowisku nauki oraz w innych środowiskach.

C.2. Posługiwanie się językiem specjalistycznym związanym z kierunkiem studiów.

C.3. Nabycie przez doktorantów wiedzy i umiejętności interkulturowych

WYMAGANIA WST ĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJ ĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

1. Znajomość języka niemieckiego co najmniej na poziomie biegłości B1 według Europejskiego

Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy

2. Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w języku obcym

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – seminarium Liczba godzin

S01 - Tematyka dysertacji; sporządzenie notatek na podstawie przygotowanej pracy

2

S02 - Przedstawienie najważniejszych zagadnień pracy doktorskiej na forum grupy, dyskusja

2

S03 -Praca z tekstem specjalistycznym. Omówienie struktur gramatycznych typowych dla języka specjalistycznego

2

S04- Praca z tekstem specjalistycznym. Monitor ciekłokrystaliczny 2

S05 - Praca z tekstem specjalistycznym. Monitor dotykowy 2

S06 - Przedstawienie najważniejszych zagadnień zawartych w tłumaczonym tekstach na forum grupy; porównania

2

Nazwa przedmiotu: JĘZYK OBCY (J ęzyk Niemiecki)

Kierunek: Mechanika

Forma studiów: Stacjonarne


Rodzaj przedmiotu: Przedmiot obowiązkowy

Poziom przedmiotu: Studia III stopnia

Rok: III Semestr: V

Rodzaj zajęć: Seminarium

Liczba godzin/tydzień: 2SE


2/4

S07 -Telefony komórkowe, tendencje rozwojowe 2

S08 - Świat komputerów; nowe modele komputerów na rynku sprzedaży; porównanie ofert 2

S09 - Wirtualna giełda; karty chipowe zamiast portfela; ich budowa i zasada działania 2

S10 - Praca z wybranym tekstem specjalistycznym 2

S11 -Prezentacja zagadnień zawartych w przetłumaczonym tekście 2

S12 -Bezpieczeństwo w miejscu pracy; obowiązujące przepisy 2

S13 -Eksploatacja i obsługa maszyn i urządzeń przemysłowych; instrukcje 2

S14- Przygotowanie do egzaminu 2

S15- Ewaluacja 2

NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. – podręczniki do języka ogólnego i specjalistycznego 2. – ćwiczenia z zastosowaniem środków audiowizualnych 3. – prezentacje multimedialne 4. – Internet 5. – słowniki specjalistyczne i słowniki on-line 6. – plansze, plakaty, mapy

SPOSOBY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA) F1 – aktywność na zajęciach F2 – prezentacja F3 – samodzielne tłumaczenie tekstu specjalistycznego P1 – kolokwium P2 - egzamin OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA

Forma aktywności Średnia liczba godzin

na zrealizowanie aktywności

Godziny kontaktowe z prowadzącym Przygotowanie do seminarium Praca własna doktoranta zgodna z tematyką zajęć Tłumaczenie tekstu specjalistycznego Kolokwium Przygotowanie do egzaminu

35 h 15 h 15 h 10 h 5 h 10 h

Suma ∑∑∑∑ 90 h SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 3

ECTS LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA

3/4

1.Guzik D.:Wissenschaft im Alltag-Textsammlung&Übungen, SPNJO Politechnika Krakowska, Kraków, 2010

2.Guzik D.: Alles digital… Moderne Themen im Deutschunterricht, Politechnika Krakowska, Kraków, 2002 3. Wyszyński J.: Sehen, Hören, Verstehen –Ćwiczenia do materiałów audiowizualnych, Wyd. Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2008 4. Bosch G., Dahmen K.: Schritte international im Beruf, Hueber Verlag, Ismaning, 2010 5. Guenat G., Hartmann P.: Deutsch für das Berufsleben B1, E. Klett Sprachen GmbH, 2010 6. Eismann V.: Erfolgreich bei Präsentationen, Cornelsen Verlag, Berlin 2006 7. http://news.feed-reader.net/18773-maschinenbau.html http://www.wigos.de/wirtschaftsnews/maschinenbau.html http://fun-texte.net/computer.html http://fun-texte.net/wie%20computer%20funktionieren.html

8. Słownik naukowo-techniczny ; Wydawnictwa Techniczne, Warszawa, 2002 9. Wielki Słownik niemiecko-polski/polsko-niemiecki PONS; Wyd. LektorKlett, 2003 10. Corbbeil J.-C., Archambault A., Słownik obrazkowy polsko-niemiecki, Wyd.LektorKlett, Poznań 2007

KOORDYNATOR PRZEDMIOTU ( IMI Ę, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)

mgr Zofia Sobańska; [email protected]

OSOBY PROWADZĄCE PRZEDMIOT ( IMI Ę, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)

1.dr Maria Grabara; [email protected] 2.mgr Henryk Juszczak; [email protected] 3.mgr Urszula Tarkiewicz; [email protected] 4.mgr Janusz Wyszyński; [email protected]


Kierunkowe efekty kształcenia

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

K_U02 potrafi pracować indywidualnie, a także w zespole międzynarodowym

C1, C2, C3 S01-S15 1-6 F1, F2

K_U04 potrafi biegle porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku naukowym i innych środowiskach, także w języku angielskim lub

C1, C2 S01-S15 3, 4, 6 F1, F2, F3, P1,P2

4/4

innym języku uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w dyscyplinie mechanika/budowa i eksploatacja maszyn/informatyka K_U06 potrafi dokumentować wyniki prac badawczych oraz tworzyć opracowania mające charakter prac naukowych, także w języku angielskim lub innym języku uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w dyscyplinie mechanika /budowa i eksploatacja maszyn/informatyka

C1, C2

S01-S13

1, 3, 6

F2, F3, P1,P2

K_K01 rozumie i odczuwa potrzebę ciągłego dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych, a zwłaszcza śledzenia najnowszych osiągnięć w dziedzinie mechanika, /budowa i eksploatacja maszyn/informatyka

C1, C2, C3

S01-S14

1-6 F1, F2, F3, P1,P2

K_K07 rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu informacji o osiągnięciach nauki techniki oraz potrafi przekazywać takie informacje w sposób powszechnie zrozumiały, potrafi również przytoczyć właściwe argumenty w dyskusjach i debatach publicznych

C1, C2, C3

S01-S13

1, 3, 4, 5, 6 F1, F2, F3, P1,P2

II. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na tablicy

ogłoszeń oraz na stronie internetowej: www.sjo.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć

oraz umieszczana jest na stronie internetowej Studium Języków Obcych www.sjo.pcz.pl 3. Informacje na temat warunków zaliczania zajęć zostaną przekazane doktorantom podczas

pierwszych zajęć


I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie studentom wiedzy o właściwościach i zastosowaniu różnych materiałów niemetalowych oraz wiedzy z zakresu metalowych materiałów konstrukcyjnych, sposobu ich eksploatacji, zużycia oraz możliwości regeneracji.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie analizy wyników badań właściwości materiałów konstrukcyjnych.


1. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa.

2. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, chemii ogólnej oraz podstawowych technik wytwarzania.

3. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu urządzeń badawczych.

4. Umiejętność doboru metod pomiarowych i wykonywania pomiarów.

5. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej.


7. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu metod i technik wytwarzania.

EK 2 – zna tendencje i kierunki rozwoju w zakresie wytwarzania i stosowania różnych materiałów.

EK 3 – jest zdolny zaproponować rodzaj materiału oraz właściwie wybrać metodę wytwarzania różnych wyrobów.

EK 4 – potrafi przeprowadzić badania właściwości materiałów.

EK 5 – potrafi przeprowadzić analizę wyników badań właściwości materiałów.

EK 6 – zna techniki kształtowania własności materiałów.

Nazwa przedmiotu:

MATERIAŁY KONSTRUKCYJNE

CONSTRUCTION MATERIALS


Forma studiów: stacjonarne


Rodzaj przedmiotu:

Przedmiot fakultatywny Poziom kwalifikacji:

III stopnia Rok: III Semestr: V

Rodzaj zajęć:

Wykład Liczba godzin/tydzień:

1W Liczba punktów:

1 ECTS

2

TREŚCI PROGRAMOWE


W 1,2 – Zarys rozwoju materiałów metalowych i niemetalowych, podstawowe pojęcia. Przegląd materiałów metalowych i niemetalowych najczęściej wykorzystywanych w

technice

2

W 3,4 –Znaczenie i wykorzystanie stali konstrukcyjnych drobnoziarnistych w technice 2

W 5,6 - Rodzaje, właściwości i zastosowanie stali stopowych 2

W 7,8 – Charakterystyka wybranych metali nieżelaznych i ich stopów 2

W 9,10– Właściwości i zastosowanie podstawowych polimerów konstrukcyjnych 2

W 11,12 – Konstrukcyjne polimery wysokotemperaturowe i ich właściwości 2

W 13-15 – Charakterystyka kompozytowych polimerów konstrukcyjnych. Kompozyty na bazie tworzyw utwardzalnych i termoplastycznych. Kompozyty z napełniaczami proszkowymi, włóknistymi i płatowymi.

3


1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych

2. – pokaz metod badawczych

3. – instrukcje do wykonania badań


P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji uzyskanych wyników – zaliczenie na ocenę

P2. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA



Zapoznanie się ze wskazaną literaturą

Konsultacje

15W → 15 h

10 h

5 h

Suma ∑∑∑∑ 30 h


1 ECTS


1. Ashby M.F.: Dobór materiałów w projektowaniu inżynierskim. WNT, Warszawa 1998.

2. Boczkowska A., Kapuściński J., Lindemann Z., Witemberg-Perzyk D.: Kompozyty. Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003.

3. Ciszewski A., Radomski T., Szummer A.: Materiałoznawstwo. Pol. Warszawska, Warszawa 2003.

4. Dobrzański L.A.: Materiały konstrukcyjne. WNT, Warszawa 2003.

5. D. Żuchowska: Polimery konstrukcyjne. WNT Warszawa 1995Sikora R.: Tworzywa wielkocząsteczkowe. Rodzaje, właściwości i struktura. Politechnika Lubelska, Lublin 1991.Sikora R.:

3

Tworzywa wielkocząsteczkowe. Rodzaje, właściwości i struktura. Politechnika Lubelska, Lublin 1991.

6. L. A. Dobrzański, Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. Wyd. WNT, Warszawa 2006

7. L. A. Dobrzański, Metaloznawstwo opisowe stopów metali nieżelaznych, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2008


1. Prof. dr hab. inż. Elżbieta Bociąga, [email protected]


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W02 C1 W3-15 1 P1 P2

EK2 K_W02, K_W03 C1 W1-2 1 P1 P2

EK3 – EK6 K_W05, K_U08 C1,C2 W1-15

1-3

P1 P2

II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Wszelkie informacje dla studentów kierunku Mechanika i Budowa Maszyn dostępne są na tablicy

informacyjnej oraz stronie internetowej kierunku Mechanika i Budowa Maszyn: http://wimii.pcz.czest.pl/index.php/oferta/3stopnia/mechanika.html

2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć z danego przedmiotu.

Nazwa przedmiotu:

Metodyka i metodologia bada ń naukowych

Methodology of the scientific research



Kod przedmiotu: B2_04s



Rok: I Semestr: II





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami z zakresu metodyki i metodologi badań naukowych

C2. Nabycie umiejętności formułowania i weryfikacji teorii naukowych

C3. Nabycie umiejętności organizacji warsztatu pracy i badań naukowych




3. Podstawowa wiedza z zakresu logiki.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – Zna podstawową terminologię z zakresu przedmiotu

EK 2 – Potrafi zorganizować badania naukowe

EK 3 – Potrafi przedstawić i zweryfikować teorie naukowe

EK 4 – Jest świadom zasad etycznych obowiązujących w świecie nauki

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zaj ęć – Seminarium Liczba godzin

S1 – Metodologia podstawowe pojęcia i definicje 1

S2, S3 – Metody badań naukowych 2

S4 – Zakres i charakter prac naukowych 1

S5, S6 – Formy prac naukowych 2

S7, S8 – Tworzenie i weryfikacja teorii naukowych 2

S9 – Organizacja działalności badawczej 1

S10, S11 - Warsztat pracy naukowca 2

S12, S13 – Przygotowanie i prowadzenie badań doświadczalnych 2

S14, S15 – Etyka badań naukowych 2

suma 15


1. Prezentacja multimedialna

2. Dyskusja

3. Dodatkowe materiały umieszczone na stronie


F1 Ocena aktywności podczas zajęć.

F2 Ocena przygotowania do zajęć dydaktycznych.

P1 Ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem seminarium – zaliczenie na ocenę seminarium.



Godziny kontaktowe z prowadzącym Godziny konsultacji z prowadzącym

Przygotowanie do seminariów Przygotowanie do zaliczenia

15 h 5 h

7,5 h 2,5 h

Suma ∑30 h



1 Dwiliński L., Podstawy naukowych bada, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2007

2 Jadacki J.J., Spór o granice poznania. Prolegomena do epistemologii, PWN Warszawa 1985

3 Pabis S., Motodologia i metody nauk empirycznych, PWN Warszawa 1985

4 Pytkowski W., Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN Warszawa 1985


Prof. dr hab. in ż. Norbert Sczygiol, [email protected]


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK 1

K_W04, K_W05, K_W09 K_U01

K_K01

C1 S1 - S3 F1, F2

P1 1 - 3

EK 2

K_W05, K_W09

K_U01, K_U02, K_U03, K_U09, K_U14, K_U18,

K_U20

K_K06

C3 S2 - S6

S9 - S13

F1, F2

P1 1 - 3

EK 3

K_W09

K_U01, K_U11, K_U13, K_U19,

K_U20

C2 S7, S8 F1, F2

P1 1 - 3

EK 4

K_W09 K_U01

K_K04 C1, C3 S14, S15

F1, F2 P1

1 - 3

II. FORMY OCENY



1.1.1.1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas

pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2.2.2.2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą się na stronie

www.wimii.pcz.pl

Nazwa przedmiotu:



Dyscyplina: Budowa i Eksploatacja Maszyn





Rok: I Semestr: II





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU








EFEKTY KSZTAŁCENIA





TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zaj ęć – Seminarium / Wykład Liczba godzin










suma 15



2. Dyskusja










15 h 5 h

7,5 h 2,50 h

Suma ∑30 h










Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK 1

K_W04, K_W05, K_W09 K_U01

K_K01

C1 S1 - S3 F1, F2

P1 1 - 3

EK 2

K_W05, K_W09

K_U01, K_U02, K_U03, K_U09, K_U14, K_U18,

K_U20

K_K06

C3 S2 - S6

S9 - S13

F1, F2

P1 1 - 3

EK 3

K_W09

K_U01, K_U11, K_U13, K_U19,

K_U20

C2 S7, S8 F1, F2

P1 1 - 3

EK 4

K_W09 K_U01

K_K04 C1, C3 S14, S15

F1, F2 P1

1 - 3

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl

Nazwa przedmiotu:



Dyscyplina: Informatyka





Rok: I Semestr: II





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU








EFEKTY KSZTAŁCENIA





TREŚCI PROGRAMOWE











suma 15



2. Dyskusja










15 h 5 h

7,5 h 2,5 h

Suma ∑30 h










Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK 1

K_W04, K_W05, K_W09 K_U01

K_K01

C1 S1 - S3 F1, F2

P1 1 - 3

EK 2

K_W05, K_W09

K_U01, K_U02, K_U03, K_U09, K_U14, K_U18,

K_U20

K_K06

C3 S2 - S6

S9 - S13

F1, F2

P1 1 - 3

EK 3

K_W09

K_U01, K_U11, K_U13, K_U19,

K_U20

C2 S7, S8 F1, F2

P1 1 - 3

EK 4

K_W09 K_U01

K_K04 C1, C3 S14, S15

F1, F2 P1

1 - 3

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl

Nazwa przedmiotu:








Rok: II Semestr: III





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studenta z rodzajami prac naukowych

C2. Zapoznanie studenta z zasadami oceny prac naukowych oraz naukowców

C3. Zapoznanie studenta z nowoczesnymi metodami badawczymi





4. Podstawowa znajomość pojęć z zakresu metodologi i metodyki badan naukowych

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – Potrafi wykorzystać nowoczesne metody badawcze w pracy

EK 2 – Potrafi przedstawić wyniki swoich badań w postaci prac naukowych

EK 3 – Zna zasady recenzji i oceny prac naukowych

EK 4 – Potrafi interpretować wyniki swoich prac badawczych

TREŚCI PROGRAMOWE


S1, S2 – Zasady tworzenia symulacji komputerowych 2

S3 - S5 – Wnioskowanie statystyczne 3

S6, S7 – Zasady przygotowania publikacji naukowych 2

S8, S9 – Zasady tworzenia i redakcji prac doktorskich 2

S10, S11 – Interpretacja i prezentacja wyników badań naukowych 2

S12, S13 – Kryteria oceniania działalności naukowej 2

S14, S15 – Recenzowanie prac naukowych 2

suma 15



2. Dyskusja





P1 Ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem seminarium – egzamin




Godziny konsultacji z prowadzącym Egzamin

Zapoznanie się ze wskazaną literaturą Przygotowanie do seminariów


15 h

5 h 3 h

32,5 h 7,5 h

27 h

Suma ∑90 h










Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK 1

K_W04, K_W05, K_W09

K_U09

C3 S1 - S5 F1, F2

P1 1 - 3

EK 2

K_W04, K_W05, K_W09

K_U01, K_U04, K_U06, K_U07,

K_U13, K_U14

C1, C2 S6 - S9 F1, F2

P1 1 - 3

EK 3

K_W04, K_W05, K_W09 K_U16

K_K01, K_K04

C2 S12 - S15 F1, F2

P1 1 - 3

EK 4

K_W04, K_W05, K_W09

K_U09

C1, C2 S10, S11 F1, F2

P1 1 - 3

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl

Nazwa przedmiotu:



Dyscyplina: Budowa i Eksploatacja Maszyn










I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU









EFEKTY KSZTAŁCENIA





TREŚCI PROGRAMOWE









suma 15



2. Dyskusja












15 h

5 h 3 h

32,5 h 7,5 h

27 h

Suma ∑90 h










Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK 1

K_W04, K_W05, K_W09

K_U09

C3 S1 - S5 F1, F2

P1 1 - 3

EK 2

K_W04, K_W05, K_W09

K_U01, K_U04, K_U06, K_U07,

K_U13, K_U14

C1, C2 S6 - S9 F1, F2

P1 1 - 3

EK 3

K_W04, K_W05, K_W09 K_U16

K_K01, K_K04

C2 S12 - S15 F1, F2

P1 1 - 3

EK 4

K_W04, K_W05, K_W09

K_U09

C1, C2 S10, S11 F1, F2

P1 1 - 3

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl

Nazwa przedmiotu:



Dyscyplina: Informatyka










I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU









EFEKTY KSZTAŁCENIA





TREŚCI PROGRAMOWE









suma 15



2. Dyskusja












15 h

5 h 3 h

32,5 h 7,5 h

27 h

Suma ∑90 h










Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK 1

K_W04, K_W05, K_W09

K_U09

C3 S1 - S5 F1, F2

P1 1 - 3

EK 2

K_W04, K_W05, K_W09

K_U01, K_U04, K_U06, K_U07,

K_U13, K_U14

C1, C2 S6 - S9 F1, F2

P1 1 - 3

EK 3

K_W04, K_W05, K_W09 K_U16

K_K01, K_K04

C2 S12 - S15 F1, F2

P1 1 - 3

EK 4

K_W04, K_W05, K_W09

K_U09

C1, C2 S10, S11 F1, F2

P1 1 - 3

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl


I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z nowoczesnymi metodami i technikami w prowadzeniu zajęć dydaktycznych.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie przygotowania i prowadzenia zajęć w oparciu o nowoczesne technologie informacyjno-komunikacyjne.

C3. Zapoznanie studentów z wybranymi narzędziami wspomagającymi pracę nauczyciela. C4. Zapoznanie studentów narzędziami i metodyką nauczania na odległość.


1. Znajomość obsługi komputera w stopniu dobrym. Od słuchaczy oczekuje się sprawnego i bezproblemowego poruszania się w sieci Internet, sprawne wyszukiwanie informacji, zasobów, znajomość zasad bezpiecznego i legalnego korzystania ze źródeł internetowych, obsługi pakietu biurowego, prostych operacji na plikach graficznych, dźwiękowych i wideo.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK1. Zna i potrafi zastosować nowoczesne technik i metody prowadzenia zajęć dydaktycznych,

EK2. potrafi skutecznie przekazywać swoją wiedzę i umiejętności różnym grupom odbiorców lub w inny sposób wnosić wkład do kształcenia specjalistów,

EK3. potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do prowadzenia prac badawczych w obszarze nauk technicznych,

EK4. potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii),

EK5. rozumie i odczuwa potrzebę ciągłego dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych, a zwłaszcza śledzenia najnowszych osiągnięć związanych z budową i eksploatacją maszyn

EK6. rozumie i odczuwa potrzebę zaangażowania w kształcenie specjalistów w dziedzinie budowa i eksploatacja maszyn oraz innych działań prowadzących do rozwoju społeczeństwa opartego na wiedzy

EK7. rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu informacji o osiągnięciach nauki i techniki i potrafi przekazać takie informacje w sposób powszechnie zrozumiały, potrafi przytoczyć właściwe argumenty w dyskusjach i debatach publicznych,

EK8. ma świadomość potrzeby kształcenia przez całe życie w tym z uwzględnieniem metod kształcenia na odległość,

Nazwa przedmiotu: Nowoczesne techniki i metody prowadzenia zajęć dydaktycznych

Emerging technologies in modern education

Kierunek: Mechanika

Forma studiów stacjonarne


Rodzaj przedmiotu:


III stopnia Rok: I Semestr: I

Rodzaj zajęć:


1WE Liczba punktów:

3 ECTS

2

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – wykład online Liczba godzin

W1. Narzędzia i techniki wspierające pracę dydaktyczną – Społecznościowe zakładki - Delicious.

1

W2. Narzędzia i techniki wspierające pracę dydaktyczną – Praca grupowa – Wiki.

1

W3. Narzędzia i techniki wspierające pracę dydaktyczną – Blog w pracy edukatora.

1

W4. Narzędzia i techniki wspierające pracę dydaktyczną – aplikacje Google Apps.

1

W5. Urządzenia mobilne w edukacji – m-learning 1 W6. Urządzenia mobilne w edukacji – m-learning 1 W7. Narzędzia i techniki wspierające pracę dydaktyczną – ankiety i

kwestionariusze online. 1

W8. Alternatywne narzędzia do prezentacji - Prezi. 1 W9. Alternatywne narzędzia do prezentacji - Sliderocket. 1 W10. Narzędzia do wideokonferencji - WiZiQ. 1 W11. Narzędzia do wideokonferencji – przegląd rozwiązań. 1 W12. Nowoczesne tendencje w dydaktyce – e-learning. 1 W13. Nowoczesne tendencje w dydaktyce – e-learning – zapoznanie z

platformą. 1

W14. Nowoczesne tendencje w dydaktyce – e-learning – narzędzia do autoringu.

1

W15. Prezentacja rozwiązań słuchaczy. 1 NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE

1. Zajęcia z wykorzystaniem metod i narzędzi do kształcenia online

2. praca metodą projektu, praca grupowa, zespołowa

3. instrukcje multimedialne do wykonania ćwiczeń

4. prezentacje multimedialne

5. komputer z dostępem do Internetu, kamera, słuchawki.


F1. – ocena z zadań projektowych sprawdzających umiejętności wykorzystania nabytej wiedzy w praktyce*)

F2. – oceny z testów i quizów sprawdzających wiedzę*)

F3. – aktywność na zajęciach

P1. – wypadkowa ocen uzyskanych w trakcie semestru

*) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń, OBCIĄŻENIE PRACĄ DOKTORANTA



Zadania realizowane online

Konsultacje z prowadzącym

Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do zajęć,

wykonanie pracy końcowej

15P→ 15h

45 h

5 h

3

25 h

Suma 90 h


3 ECTS


1. Problemy nowoczesnej edukacji, red. Majkiewicz A., Walasek T.A.: Podstawy

zarządzania jakością, Wyd. Wyż. Szkoły Lingwistycznej, Częstochowa 2011. 2. Prawo mediów, red. Barta J., Markiewicz R., Matlak A., Wyd. Prawnicze

LexisNexis, Warszawa 2008 3. Hyla M., Przewodnik po e-learningu, Wolters Kluwer, Kraków 2008. 4. E-mentor


1. dr inż. Tomasz Walasek, [email protected]


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W11 C1-C4 W1-W15 1 - 7

F1 F2 F3 P1

EK2 – EK4 K_U05 K_U07 K_U13

C1-C4 W1-P15 1 - 7

F1 F2 F3 P1

EK5-EK8 K_K01 K_K06 K_K07

C1-C4 W1-P15 1 - 7 P1

4

II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY

Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

1. Wszelkie informacje dla studentów omawianego przedmiotu wraz z:

- programem przedmiotu,

- prezentacjami do zajęć,

- instrukcjami do ćwiczeń laboratoryjnych,

- harmonogramem odbywania zajęć dostępne są na platformie do nauczania online Wydziały Inżynierii Mechanicznej i Informatyki

http://e-learning.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć z danego

przedmiotu.


I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie doktorantów z obowiązującymi aktami o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawie własności przemysłowej oraz odpowiedzialnością za bezprawne korzystanie z przedmiotów będących pod ochroną.

C2. Nabycie przez doktorantów umiejętności definiowania utworów jako przedmiotów ochrony oraz korzystania z nich w różnych obszarach twórczości i polach eksploatacji.


1. Znajomość zagadnień społecznych i zawodowych oraz ogólnych uregulowań

prawnych.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – posiada wiedzę i rozumie zasady prawnej ochrony dóbr niematerialnych, zna zasady poszanowania autorstwa i współautorstwa w działalności związanej z realizacją różnego rodzaju prac twórczych w tym między innymi prac dyplomowych,

EK 2 – potrafi posługiwać się pojęciami z zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych w tym organizacji zbiorowego zarządzania, Urzędu Patentowego i instytucji działających na terenie Unii Europejskiej,

EK 3 – posiada wiedzę z przepisów i umiejętności zastosowania procedury postępowania przy rejestracji wynalazków,

Nazwa przedmiotu:

PRAWO AUTORSKIE I OCHRONA PATENTOWA

Copyrights and patent protection


Forma studiów: stacjonarne


Rodzaj przedmiotu:


III stopnia Rok: I Semestr: II

Rodzaj zajęć:


1W Liczba punktów:

1 ECTS

2

TREŚCI PROGRAMOWE


W 1 – Prawo autorskie jako kategoria własności intelektualnej 1

W 2 – Autorskie prawa osobiste, majątkowe i ich treść 1

W 3 – Przedmiot prawa autorskiego w działalności wyższych uczelni (plagiat) 2

W 4 – Ochrona praw autorskich i praw pokrewnych 1

W 5 – Własność przemysłowa – podstawy prawne, pojęcie wynalazku i ich rodzaje 1

W 6 – Patentu – jego treść i zakres 2

W 7 – Patent europejski 1

W 8 – Wzory przemysłowe i użytkowe 1

W 9 – Ochrona wzorów przemysłowych 1

W 10 – Znak towarowy, usługowy, topografia układów scalonych– natura prawna, funkcje zdolność rejestrowa

1

W 11 – Transfer technologii 1

W 12 – Domeny internetowe 1

W 13 – Orzecznictwo 1




F1. – obecność na zajęciach seminaryjnych - aktywność

P2. – ocena opanowania materiału będącego przedmiotem wykładu – pisemny test





Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do

seminariów, wykonanie zadań domowych

15W → 15h

5h

10h

Suma ∑∑∑∑ 30 h


1 ECTS

3


1. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.1994.24.83)

2. Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej ( Dz.U. z 2003.119.117)

3. Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz.U.2001.128.1402)

4. Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U.z 2003.153.1503). 5. Cieciura M.: Wybrane problemy społeczne i zawodowe informatyki. Wyd. VIZJA PRESSIT, Sp. z o. o., Warszawa, 2009

6. Hetman J.: Podstawy prawa własności intelektualnej. Warszawa, 2008

7. Michniewicz G.: Ochrona własności intelektualnej. Wyd. C.H. BECK, 2010

8. Dereń A. M.: Własność intelektualna i przemysłowa. Oficyna Wydawnicza PWSN, Nysa 2007

9. Kotarba W.: Ochrona wiedzy w Polsce. Wyd. Orgmasz, Warszawa 2005

10. Prawo wynalazcze a twórczość techniczna. Praca zbiorowa pod red. W. Kotarby

11. Kotarba W.: Ochrona własności przemysłowej w gospodarce polskiej w dostosowaniu do wymogów Unii Europejskiej i Światowej Organizacji Handlu, Warszawa 2000

12. Nowicka A.: Prawno-autorska i patentowa ochrona programów komputerowych, W-wa 1995

13. Sas K., Woźniak J.: Przewodnik z Zakresu Własności Intelektualnej. Publikacja opracowana na podstawie projektu „Chroń swoją wiedzę – wsparcie ochrony własności intelektualnej przedsiębiorców Polski Wschodniej”, Rzeszów, 2011


dr inż. Włodzimierz Baranowski baranowski @ipp.pcz.pl


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W07, KW_08, KW_09, K_K03

C1, C2 W1-5, W12-13, 1 P1, P2

EK2, EK3 K_U12, K_U13

K_K03 C1, C2 W6-13 1 P2, F1

4


Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.

Nazwa przedmiotu:

Seminarium doktoranckie

Doctoral seminary



Kod przedmiotu: A2_06s -A7_06s

Rodzaj przedmiotu: Przedmiot obowi ązkowy


Rok: I - IV Semestr: II - VII


Liczba godzin/tydzień: 1S (na każdym semestrze)

Liczba punktów: 1 ECTS (na każdym semestrze)


I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z problematyką związaną z realizowaną pracą doktorską

C2. Poszerzenie wiedzy z zakresu studiowanej dyscypliny naukowej

C3. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności korzystania z komputerowych technik

edycji tekstu, obliczeń matematycznych oraz graficznej prezentacji wyników badań


1. Wiedza na II poziomie kształcenia w danej dyscyplinie

2. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji

3. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie

4. Umiejętności posługiwania się środkami opracowania i wizualizacji wyników badań

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – potrafi wyszukiwać w dostępnych źródłach (podręczniki, czasopisma specjalistyczne i

naukowe, Internet) informacje na temat związany z realizowaną pracą dysertacyjną,

EK 2 – potrafi analizować wyniki badań innych autorów

EK 3 – potrafi interpretować fakty, zasady, teorie i praktykę z określonej dziedziny,

EK 4 – posiada zdolności do stosowania wiedzy i rozwiązywania problemów,

EK 5 – posiada umiejętności analizowania, dokonywania syntez i oceniania,

EK 6 – potrafi rozwiązywać problemy naukowe, porównywać uzyskane wyniki badań z wynikami

innych badaczy, porządkować uzyskane wyniki oraz dokonywać ich syntezy i oceniania.

EK 7 – potrafi weryfikować uzyskane wyniki badań i je interpretować,

EK 8 – zna zasady etyki w zakresie poszanowania praw autorskich i aktywnie uczestniczy w

dyskusji i procesie oceniania prac innych doktorantów,

EK 9 - wykazuje zdolność do autonomicznego i odpowiedzialnego wykonywania powierzonych

zadań, gotowość do uczenia się przez całe życie, sprawność komunikowania się,

umiejętność współdziałania z innymi w roli członka lub lidera zespołu,

EK 10 - potrafi pracować samodzielnie, jak również wykazuje kreatywność w pracy zespołowej.

TREŚCI PROGRAMOWE


S 1 – Zapoznanie się z wiedzą na zaawansowanym poziomie w dziedzinie nauk

technicznych i dyscyplinie, w ramach której jest realizowana praca doktorska. Studia

literaturowe prowadzące do postawienia problemu naukowego i sformułowania tezy

rozprawy doktorskiej.

15

S 2 – Zapoznanie się z głównymi trendami w studiowanej dyscyplinie. Zagadnienia te

obejmują poznanie trendów w : technice, technologii, projektowaniu.

15

S 3 – Najnowsze teorie i metody badawcze . Wyprowadzenie autorskich metod

naukowych we wstępnej postaci.

15

S 4 – Zdobycie wiedzy na temat kierunków rozwoju nowoczesnych metod badawczych w

obszarze nauk technicznych ze szczególnym uwzględnieniem realizowanych dyscyplin.

Budowa warsztatu badawczego w oparciu o analizy istniejących w literaturze rozwiązań

(pod pojęciem warsztatu rozumiane są tutaj metody, algorytmy i stanowiska badawcze).

15

S 5 – Poznanie pozatechnicznych uwarunkowań działalności naukowej i prezentacji

wyników badań. Weryfikacja i modyfikacja metod naukowych wraz z publikacją

cząstkowych rezultatów.

15

S 6 – Opracowanie wyników badań pod kątem tezy i celów rozprawy doktorskiej 15

suma 90


1. – prezentacje multimedialne.


F1. – ocena przygotowania do seminarium


P1. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas prezentacji

P2. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych zadań – zaliczenie na ocenę


Forma aktywno ści

Średnia liczba godzin na zrealizowanie

aktywno ści (6 semestrów)



90 h

60 h

Przygotowanie do seminariów 30 h

Suma ∑180 h


LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA 1. Literatura zwi ązana z realizowan ą pracą doktorsk ą. 2. Literatura dotycz ąca studiowanej dyscypliny.


Opiekunowie naukowi i promotorzy doktorantów.


Efekt kształcenia


do efektów obszarowych

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1-EK8

K_W03, 04, K_U01, K_U02, K_U05, K_U12, K_U15, K_U16

C1,C2 S1, S2, S3, S4, 1 F1, F2, P1, P2

EK9, EK10 K_K05, K_K06,

K_K07 C3 S5, S6 1 F1, P1, P2

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl

Nazwa przedmiotu:

Modelowanie przepływów turbulentnych

Turbulence modeling


Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: B5_10w



Rok: III Semestr: V

Rodzaj zajęć: wykład

Liczba godzin/tydzień: 1W



I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawami fizyki przepływów turbulentnych oraz matematycznego

modelowania przepływów turbulentnych.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie doboru modeli turbulencji w praktycznych

zastosowaniach inżynierskich.


1. Wiedza z zakresu matematyki i fizyki na poziomie studiów II stopnia

2. Wiedza z zakresu mechaniki płynów na poziomie studiów II stopnia

3. Umiejętność posługiwania się rachunkiem różniczkowym i całkowym

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – posiada wiedzę na temat opisu procesów losowych,

EK 2 – zna mechanizmy transportu energii w przepływach turbulentnych,

EK 3 – zna hipotezę Reynoldsa, reguły uśredniania, koncepcję zamknięcia układu równań ruchu,

ograniczenia klasycznego modelowania turbulencji,

EK 4 – zna charakterystykę podstawowych modeli turbulencji: algebraicznych, modeli jedno- i

dwurównaniowych, modeli transportu naprężeń Reynoldsa oraz zakres ich zastosowań

EK 5 – zna podstawy teoretyczne metody symulacji wielkich wirów oraz podstawowe modele

podsiatkowe, zna podstawy teoretyczne metody DNS,

EK 6 – zna ograniczenia klasycznego modelowania turbulencji, potrafi wybrać model turbulencji

w poszczególnych zastosowaniach inżynierskich,

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zaj ęć – Wykład Liczba godzin

W1 – Turbulencja jako proces losowy. Pojęcie wirowości, mechanizm powstawania

turbulentnych wirów i ich rola w procesie transportu energii.

1

W2 – Hipoteza Reynoldsa, reguły uśredniania, 1 W3 – Usrednianie równań zachowania, równania Reynoldsa 1 W4 – Tensor naprężeń Reynoldsa, hipoteza Boussinesqa 1 W5,6 – Hipoteza drogi mieszania – analogia z dyfuzją molekularną; inne modele

zerorównaniowe i ich charakterystyka

2

W7,8 – Wielostrefowy model turbulentnej warstwy przyściennej, problematyka

modelowania turbulencji w przepływach przyściennych.

2

W9,10 – równanie transportu energii, mechanizm transportu energii w przepływie turbulentnym, jedno i dwurównaniowe modele turbulencji

2

W11,12 –. Modele równań transportu naprężeń Reynoldsa, klasyfikacja modeli RANS 2

W13,14 – Metoda Symulacji Wielkich Wirów (LES-Large Eddy Simulation) – koncepcja

filtracji równań Naviera-Stokes’a, podstawowe modele podsiatkowe, chaos układów dynamicznych, wrażliwość na warunki początkowe, metoda DNS

2

W15 – Zalecenia dotyczące możliwości wykorzystania określonych modeli turbulencji w

zastosowaniach inżynierskich

1

suma 15


1. Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych


F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena opanowania materiału będącego przedmiotem wykładu - pisemny test






Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu w formie testu

15 h

5 h

5 h

5 h

Suma ∑30 h



1. Pope S.B.: Turbulent Flows. Cambridge Univ. Press, 2000

2. Hinze J.O.: Turbulence. McGraw-Hill, New York, 1975

3. Lesieur M.: Turbulence in Fluids, Kluwer Academic Publisher, 1990

4. Elsner J.W.: Turbulencja przepływów, PWN, Warszawa, 1987

5. Geurts B., Elements of Direct and Large Eddy Simulation, Edwards, 2003

6. Lesieur M., Metais O., Comte P., Large Eddy Simulation of Turbulence, Cambridge University

Press,2005

7. Sagaut P.: Large Eddy Simulation for Incompressible Flows, Springer 2002

8. ERCOFTAC Best Practice Guidelines for Industrial CFD, 2000


prof. dr hab. in ż. Stanisław Drobniak, [email protected]


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01, K_W02

C1 W1 1 F1, P1

EK2 K_W01, K_W02

C1 W1, W9, W10 1 F1, P1

EK3 K_W01, K_W02

C1 W2-W4 1 F1, P1

EK4 K_W01, K_W02,

C1, C2 W5-W12 1 F1, P1

EK5 K_W01, K_W02,

C1, C2 W13-W14 1 F1, P1

EK6 K_U10 C1, C2 W15 1 F1, P1

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl

1

Module title:

TURBULENCE MODELLING

Field of study:

Mechanics

Type of study:

Full-time Course code: B5_10w

Course characteristics:

Supplementary

Level of studies:

third degree

Year: II

Semester: V

Type of classes:

Lecture

Hours per week:

1Lec

No of ECTS credits:

1

MODULE DESCRIPTION

TARGETS

T1. Provide basic understanding of transport processes in turbulent flows.

T2. Provide ability to select turbulence models.

T3. Provide knowledge on simulations of free and wall bounded flows.

PREREQUISITES & ADDITIONAL REQUIREMENTS

R1. Fundamentals of mechanics, thermodynamics and fluid mechanics.

R2. Statistics, first and second order moments.

R3. Capability of using source literature.

LEARNING OUTCOMES

LO1. Knowledge on mathematical description of turbulence.

LO2. Knowledge on turbulence models and their limitations.

2

MODULE CONTENT

LECTURE hours

L 1-6 - Energy losses in laminar and turbulent flows, laminar and turbulent diffusion,

Reynolds decomposition of velocity field, vortex stretching and energy cascade,

energy spectrum in turbulent flows, turbulence as stationary and ergodic statistical

process, averaging rules for stochastic process.

6

L 7-10 - Reynolds averaging of continuity and Navier-Stokes equations, Reynolds

stresses. 4

L 11-15 - Reynolds stress tensor, reduction of number of unknown stresses,

Boussinesq's concept of eddy viscosity, Reynolds analogy for molecular and turbulent

momentum transfer, Prandtl’s analysis of turbulent boundary layer, idea of mixing

length

5

L 16-17 - Algebraic stress models, comparative analysis of Prandtl’s and Karman

hypotheses, idea of algebraic turbulence models. 2

L 18-19 - Van Driest and Clauser improvements of mixing length concept,

intermittency concept, modern algebraic turbulence models. 2

L 20-21 - Turbulence kinetic energy transport equation, energy transfer between

mean and fluctuating motion. 2

L 22-24 - One- and two-equation turbulence models, idea of hybrid turbulence

models. 3

L 25-26 - Limitations of one and two equation turbulence models, stress transport

models. 2

L 27-30 - Navier-Stokes equations as chaotic system, Direct Numerical Simulation

(DNS) and Large Eddy Simulation (LES) of turbulent flows. 4

LABORATORY hours

not applicable 0

TEACHING TOOLS

1 - lecture with the use of multimedia presentations, lecture notes provided

FORM OF ASSESSMENT ( F – FORMING, P – SUMMARISING)- uzupełnić

F1. – assessment of the activity during lectures

P1. – assessment of the ability to solve the questions posed - graded credit

STUDENT WORKLOAD

activity hours

contact hours with teachers

reading

individual solution of problems

15Lec →15h

5 h

10 h

total 30 h

No of ECTS credits 1

3

SOURCE LITERATURE

1. Pope S.B.: Turbulent Flows. Cambridge Univ. Press, 2000

2. Hinze J.O.: Turbulence. McGraw-Hill, New York, 1975

3. Lesieur M.: Turbulence in Fluids, Kluwer Academic Publisher, 1990

4. Ferziger J.H., Peric M.: Computational Methods for Fluid Dynamics, Springer, 2002

5. Wilcox D.C.: Turbulence Modeling for CFD

6. Geurts B., Elements of Direct and Large Eddy Simulation, Edwards, 2003

7. Lesieurs M., Metais O., Compte P., Large Eddy Simulation of Turbulence, Cambridge University

Press, 2005

8. Sagaut P.: Large Eddy Simulation for Incompressible Flows, Springer, 2002

TEACHERS

module coordinator: prof. Stanisław Drobniak - [email protected]

academic teachers:

- prof. Stanisław Drobniak - [email protected]

Nazwa przedmiotu:

WYBRANE ZAGADNIENIA MECHANIKI ANALITYCZNEJ, DRGAŃ I STATECZNOŚCI KONSTRUKCJI MECHANICZNYCH

(Drgania mechaniczne)

Selected problems of analytical mechanics, vibrations and stability of mechanical structures

(Mechanical Vibrations)

Dyscyplina:

Mechanika




Rok: III Semestr: V





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wybranymi zagadnieniami z zakresu modelowania drgań mechanicznych układów tłumionych i nietłumionych o skończonej liczbie stopni swobody oraz układów ciągłych.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie wyznaczania częstości i postaci drgań układów drgających.

C3. Nabycie przez studentów umiejętności formułowania zagadnień brzegowych dotyczących drgań własnych z wykorzystaniem wariacyjnej zasady Hamiltona.


1. Znajomość zagadnień z zakresu matematyki i fizyki.

2. Znajomość zagadnień z zakresu mechaniki analitycznej


4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – student potrafi zbudować model matematyczny drgań wybranych układów mechanicznych,

EK 2 – potrafi wyznaczyć częstość drgań własnych nietłumionych i tłumionych układów mechanicznych

EK 3 – potrafi wyznaczyć postacie drgań własnych nietłumionych i tłumionych układów mechanicznych,

EK 4 − potrafi formułować zagadnienia drgań własnych układów sprężystych przy wykorzystaniu wariacyjnej zasady Hamiltona

EK 5 – student potrafi dokonać analizy wpływu parametrów układu na jego drgania i stateczność dynamiczną.

TREŚCI PROGRAMOWE


W 1, 2 – Wybrane zagadnienia drgań układów mechanicznych o skończonej liczbie stopni swobody.

2

W 3 − Wariacyjna zasada Hamiltona przy formułowaniu zagadnień brzegowych drgań własnych ciągłych układów sprężystych

1

W 4, 5 – Wybrane zagadnienia drgań układów ciągłych. 2

W 6,7 – Modelowanie drgań własnych układu ciągłego zbudowanego z materiału lepko-sprężystego.

2

W 8,9 – Zagadnienie brzegowe drgań własnych układu ciągłego przy uwzględnieniu tłumienia zewnętrznego.

2

W 10,11 − Analiza stateczności dynamicznej ustrojów prętowych. 2

W 12,13 – Warunek ortogonalności funkcji własnych. 2

W 14,15 – Wybrane zagadnienia eksperymentalnej analizy modalnej 2


1. −−−− wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych

2. − aparatura badawcza do przeprowadzenia eksperymentalnej analizy modalnej





P1. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu – zaliczenie





Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do wykładów,

15h

5 h

10 h

wykonanie zadań domowych

Suma ∑∑∑∑30 h



1. Tomski L., Podgórska – Brzdękiewicz I., Szmidla J., Uzny S.: Drgania i stateczność układów

dyskretnych. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2006.

2. Tomski L., Posiadała B., Przybylski J.: Drgania mechaniczne. Modelowanie i badania. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, 1991.

3. Osiński Z.: Teoria drgań. PWN, Warszawa.

4. Piszczek Z. K., Walczak J.: Drgania w budowie maszyn. PWN, Warszawa.

5. Gutkowski R., Świetlicki W.A.: Dynamika i drgania układów mechanicznych. PWN, Warszawa.


dr hab. inż. Wojciech Sochacki prof. PCz. [email protected]

dr hab. inż. Sebastian Uzny prof. PCz. [email protected]


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10,

K_U19 C1, C2 W1-15 1, 2

F1-3 P1

EK2 K_W01, K_W02, K_W05, K_U15

C1,C2 W1-15 1, 2 F1-3 P1

EK3 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10,

K_U15 C1,C2 W13-15 1, 2

F1-3 P1

EK4 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10, K_U11, K_U15

C3 W3 1, 2 F1-3 P1

EK5 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10, K_U15, K_U17

C1,C2 W10-15 1, 2 F1-3 P1

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl


I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z drganiami mechanicznymi smukłych układów tłumionych lub nietłumionych.

C2. Zapoznanie studentów z zagadnieniami stateczności konstrukcji

C3. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie wyznaczania częstości i postaci drgań smukłych układów drgających.

C4. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie wyznaczania obciążenia krytycznego na podstawie kinetycznego i statycznego kryterium stateczności


1. Znajomość zagadnień z zakresu matematyki i fizyki,

2. Znajomość zagadnień z zakresu mechaniki analitycznej oraz drgań układów mechanicznych,

3. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań,

4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej,

5. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie,

6. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu drgań mechanicznych, układów smukłych,

EK 2 – potrafi wyznaczyć częstość drgań własnych nietłumionych i tłumionych smukłych układów sprężystych,

EK 3 – potrafi wyznaczyć postacie drgań własnych nietłumionych i tłumionych smukłych układów sprężystych,

EK 4 potrafi wyznaczyć siłę krytyczną na podstawie odpowiedniego kryterium stateczności

Nazwa przedmiotu:

WYBRANE ZAGADNIENIA MECHANIKI ANALITYCZNEJ, DRGAŃ I STATECZNOŚCI KONSTRUKCJI MECHANICZNYCH

(cz. III Stateczność układów mechanicznych)

Chosen problems of analytical mechanics, vibrations and stability of mechanical constructions

(Part III Stability of mechanical systems)



Kod przedmiotu: B6-05w

Rodzaj przedmiotu:

Przedmiot obieralny Dyscyplina: Mechanika

Poziom przedmiotu:

III stopnia Rok: III Semestr: VI

Rodzaj zajęć:


1WE Liczba punktów:

2 ECTS

2

EK 5 – ma ogólną wiedzę na temat wpływu parametrów układu smukłego na jego stateczność i drgania,

3

TREŚCI PROGRAMOWE


W 1,2 – Stateczność kolumn. Obciążenie uogólnione. Warunek konserwatywności obciążenia uogólnionego.

2

W 3,4 – Obciążenie swoiste. Schematy konstrukcyjne realizujące obciążenie swoiste w przypadku głowic zbudowanych z elementów liniowych lub kołowych. Energia mechaniczna układów.

2

W 5,6 – Sformułowanie i rozwiązanie zagadnienia brzegowego kolumn w przypadku obciążenia uogólnionego z siłą skierowaną do bieguna dodatniego i ujemnego (w przypadku sztywnych i sprężystych węzłów oraz w przypadku dwóch wariantów konstrukcyjnych).

2

W 7,8 – Sformułowanie i rozwiązanie zagadnienia brzegowego kolumn w przypadku obciążenia z siłą śledzącą skierowaną do bieguna dodatniego i ujemnego (w przypadku sztywnych i sprężystych węzłów oraz w przypadku dwóch wariantów konstrukcyjnych).

2

W 9,10 – Sformułowanie i rozwiązanie zagadnienia brzegowego kolumn poddanych obciążeniu niekonserwatywnemu Becka i Reuta z uwzględnieniem dodatkowych elementów w postaci sprężyn translacyjnych i rotacyjnych

2

W 11,12 – Wybrane problemy optymalizacji konstrukcji przy uwzględnieniu zagadnienia brzegowego drgań własnych

2

W 13 – Metoda małego parametru w aspekcie stateczności i drgań układów geometrycznie nieliniowych (prostoliniowa postać równowagi statycznej)

1

W 14,15 – Metoda małego parametru w aspekcie stateczności i drgań układów geometrycznie nieliniowych ( krzywoliniowa postać równowagi statycznej)

2


1. wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych

2. stanowiska do badań eksperymentalnych oraz aparatura pomiarowa

3. sprzęt komputerowy oraz oprogramowanie komputerowe

4





P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji uzyskanych wyników – zaliczenie na ocenę*

P2. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu - egzamin

*) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych,





Przygotowanie do zajęć dydaktycznych


Obecność na egzaminie

Obecność na konsultacjach

15W 15h

8 h

6 h

10 h

4 h

7 h

Suma 50 h


2 ECTS

Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego

1 ECTS


1. Tomski L., Podgórska – Brzdękiewicz I., Szmidla J., Uzny S.: Drgania i stateczność układów dyskretnych. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2006.

2. Tomski L., Posiadała B., Przybylski J.: Drgania mechaniczne. Modelowanie i badania. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, 1991.

3. Osiński Z.: Teoria drgań. PWN, Warszawa.

4. Piszczek Z. K., Walczak J.: Drgania w budowie maszyn. PWN, Warszawa.

5. Gutkowski R., Świetlicki W.A.: Dynamika i drgania układów mechanicznych. PWN, Warszawa.


1. Dr hab. inż. Janusz Szmidla, prof. PCz. [email protected]

mailto:[email protected]

5

MATRYCA REALIZACJI I WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1

K_W01, K_W02, K_W05

K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19

C1, C4 W1-15 1- 3 F1-3 P1,2

EK2

K_W01, K_W02, K_W05

K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19

C1, C4 W1-15 1-3 F1-3 P1,2

EK3

K_W01, K_W02, K_W05

K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19

C1, C3 W1-15 1-3 F1-3 P1,2

EK4

K_W01, K_W02, K_W05

K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19

C2, C4 W1-15 1-3 F1-3 P1,2

EK5

K_W01, K_W02, K_W05

K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19

C1-C4 W1-15 1-3 F1-3 P1,2

6


Efekty kształcenia


EK1, EK2, EK3, EK4, EK5 Student opanował wiedzę z zakresu drgań mechanicznych i stateczności układów sprężystych

Student nie potrafi wyznaczyć równań opisujących ruch drgający oraz nie potrafi wyznaczyć częstości, postaci drgań układów mechanicznych oraz siły krytycznej układów smukłych

Student częściowo opanował wiedzę z zakresu drgań i stateczności układów sprężystych

Student opanował wiedzę z zakresu drgań mechanicznych, potrafi wybrać właściwą metodę służącą do wyznaczenia częstości i postaci drgań mechanicznych. Student potrafi również wyznaczyć siłę krytyczną smukłych układów sprężystych

Student bardzo dobrze opanował wiedzę z zakresu materiału objętego programem nauczania, samodzielnie zdobywa i poszerza wiedzę przy użyciu różnych źródeł

III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Wszelkie informacje dla studentów specjalności Komputerowe projektowanie maszyn i urządzeń

wraz z:

- programem studiów,

- prezentacjami do zajęć,

- instrukcjami do ćwiczeń laboratoryjnych,

- harmonogramem odbywania zajęć dostępne są na tablicy informacyjnej oraz na stronie internetowej

Instytutu Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn: www.IMiPKM.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć danego

z przedmiotu.

http://www.inzynieria.wimii.pcz.pl/

Nazwa przedmiotu:

Wybrane zagadnienia mechaniki o środków ci ągłych

Selected problems of continuum mechanics





Rok: II Semestr: IV





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą wybranych zagadnień mechaniki ośrodków

ciągłych

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności z zakresu posługiwania się zapisem wskaźnikowym oraz rachunkiem tensorowym


1. Umiejętność wykonywania działań matematycznych z zakresu rachunku wektorowego.

2. Wiedza z zakresu podstaw geometrii różniczkowej

3. Wiedza z zakresu podstaw analizy funkcjonalnej

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – Potrafi posługiwać się zapisem wskaźnikowym

EK 2 – Zna podstawy algebry i analizy tensorowej

EK 3 – Zna podstawowe zasady mechaniki ośrodków ciągłych

EK 4 – Potrafi się posługiwać rachunkiem tensorowym

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zaj ęć –Wykład Liczba godzin

W1 – Współrzędne ortokartezjańskie. Tensory kartezjańskie. Podstawowe operacje w zapisie wskaźnikowym. Analiza tensorowa

3

W2 – Współrzędne ukośnokątne. Baza i kobaza układu współrzędnych. Współrzędne kontrawariantne i współrzędne kowariantne wektorów

1

W3 – Tensory metryczne. Iloczyn skalarny wektorów. Podnoszenie i obniżanie wskaźnika 1 W4 – Transformacja wektorów bazy kontrawariantnej i bazy kowariantnej 1 W5 – Transformacja tensorów kowariantnych, kontrawariantnych i tensorów mieszanych.

Algebra tensorów 1

W6 – Współrzędne krzywoliniowe ortogonalne. Baza i kobaza układu, tensory metryczne 1 W7 – Transformacja tensorów w układach krzywoliniowych 1 W8 – Analiza tensorowa w przestrzeni Euklidesa. Funkcje tensorowe 1 W9 – Pochodna zwyczajna, pochodna cząstkowa, pochodna absolutna funkcji

tensorowych 2

W10 – Symbole Christoffela I i II rodzaju 1 W11 – Pochodna kowariantna tensorów kowariantnych i tensorów kontrawariantnych 1 W12 – Współrzędne fizyczne tensorów kowariantnych i tensorów kontrawariantnych 1

suma 15


1. Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 2. Materiały drukowane z przykładowymi rozwiązaniami


F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów P2 - ocena opanowania materiału będącego przedmiotem wykładu - pisemny test







15h

3 h

6 h

6 h

Suma ∑30 h



1 Karaśkiewicz E., Zarys teorii wektorów i tensorów. PWN, Warszawa 1971.

2 Ostrowska-Maciejewska J., Podstawy mechaniki ośrodków ciągłych. PWN, Warszawa 1982.

3 Radziszewski K., Wstęp do współczesnej geometrii różniczkowej. PWN, Warszawa 1973.

4 Gołąb E., Rachunek tensorowy. PWN, Warszawa 1966.

5 . Ostrowska-Maciejewska J., Podstawy i zastosowania rachunku tensorowego, Prace IPPT,

Warszawa 2007.


prof. dr hab. in ż. Adam Bokota, [email protected]


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_U04, K_U10

C2 W1-W12 1, 2 F1, P1, P2

EK2 K_W01, K_W02

C1 W1-W12 1, 2 F1, P2

EK3 K_W01, K_W02

C1 W1 1 F1, P2

EK4 K_U04, K_U10

C2 W1-W12 1, 2 F1, P1, P2

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl

Nazwa przedmiotu:

Wybrane zagadnienia mechaniki o środków ci ągłych

Selected problems of continuum mechanics





Rok: III Semestr: V





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą wybranych zagadnień mechaniki ośrodków

ciągłych

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności z zakresu posługiwania się modelami matematycznymi mechaniki ośrodków ciągłych


1. Wiedza z zakresu mechaniki teoretycznej

2. Wiedza z zakresu mechaniki analitycznej

3. Umiejętność posługiwania się rachunkami różniczkowym i całkowym

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – Zna zagadnienia teorii sprężystości

EK 2 – Zna podstawowe zagadnienia z zakresu termosprężystości i mechaniki płynów

EK 3 – Zna podstawy teorii plastyczności

EK 4 - Potrafi identyfikować modele matematyczne mechaniki ośrodków ciągłych

TREŚCI PROGRAMOWE


W1 – Konfiguracja ciała. Wektor przemieszczenia. Opisy Lagrange'a i Eulera 1 W2 – Pochodna materialna wielkości tensorowych we współrzędnych Lagrange'a i Eulera 1 W3 – Kinematyka. Tensory gradientów przemieszczenia. Tensory odkształceń

skończonych. Tensor odkształceń Cauchy'ego. 1

W4 – Wektor naprężenia i tensor naprężenia Cachy'ego. Niezmienniki tensorów naprężenia i odkształcenia. Rozkład tensora naprężenia na część izotropową i dewiatorową

1

W5 – Globalne i lokalne równania równowagi w ośrodku ciągłym 1 W6 – Związki konstytutywne naprężenia - odkształcenia oraz odkształcenia - naprężenia,

uwzględnienie obciążeń cieplnych. Przemieszczeniowe równania równowagi 1

W7 – Tensory naprężenia Pioli Kirchhoffa 1 W8 – Zasady zachowania: masy, pędu i krętu 1 W9 – Zasada zachowania energii 1 W10 – Zagadnienie naprężeń cieplnych, zagadnienie termosprężystości 1 W11 – Płyny, równania Naviera-Stokesa 1 W12 – Podstawy teorii plastyczności. Prawo plastycznego płynięcia. Warunki

plastyczności Hubera-Misesa oraz Treski 1

W13 – Stowarzyszone prawo płynięcia plastycznego. Odkształcenia plastyczne. Skalarny mnożnik plastyczności

1

W14 – Izotropowe i anizotropowe (kinematyczne) umacnianie się materiału 1 W15 – Elementy lepkoplastyczności 1

suma 15











15h

3 h

6 h

6 h

Suma ∑30 h



1 Bednarski T., Mechanika plastycznego płynięcia w zarysie. PWN, Warszawa 1995.

2 Derski W., Zarys mechaniki ośrodków ciągłych. PWN, Warszawa 1975.

3 Gabryszewski Z., Gronostajski J., Mechanika procesów obróbki plastycznej. PWN, Warszawa

1991.

4 Nowacki W., Termosprężystość. PWN, Ossolineum 1972.

5 Ostrowska-Maciejewska J., Podstawy mechaniki ośrodków ciągłych. PWN, Warszawa 1982.

6 Perzyna P., Termodynamika materiałów niesprężystych. PWN. Warszawa 1978.

7 Rymarz Cz., Mechanika ośrodków ciągłych. PWN, Warszawa 1993.

8 Konderla P., Konspekt wykładu nt.Mechanika ośrodków ciągłych, Pol. Wrocławska 2007

9 Kreja I., Mechanika ośrodków ciągłych, CURE, Gdańsk, 2003.




Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01, K_W02

C1 W1-W8 1 F1, P1

EK2 K_W01, K_W02

C1 W9-W11 1 F1, P1

EK3 K_W01, K_W02

C1 W12-W15 1 F1, P1

EK4 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10

C1, C2 W1-W15 1 F1, P1

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl

Nazwa przedmiotu:

Wybrane zagadnienia modelowania i oblicze ń inżynierskich

Chosen problems of engineer modeling and numerical analysis





Rok: III Semestr: V





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z zagadnieniami modelowania i prowadzenia badań w odniesieniu do

obiektów mechanicznych przy użyciu metody elementów skończonych z zastosowaniem

pakietu COSMOS/M jako reprezentanta grupy programów obliczeniowych MES

C2. Opanowanie obsługi dostępnych w Instytucie pakietów COSMOS/M

C3. Przygotowanie do samodzielnego rozwiązywania podobnych zagadnień.


1. Znajomość zagadnień z zakresu mechaniki technicznej, wytrzymałości materiałów i teorii

drgań.

2. Podstawowa znajomość metody elementów skończonych.

3. Podstawowa wiedza z zakresu obsługi komputera.

4. Umiejętność obsługi komputera.

5. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu komputerów.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – zna metodykę formułowania i rozwiązywania zagadnień statyki i drgań własnych prostych

elementów maszyn za pomocą metody elementów skończonych przy użyciu pakietu

COSMOS/M

EK 2 – potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę wytrzymałościową i drgań własnych modeli

elementów maszyn o zadanej geometrii

EK 3 – potrafi opracować wnioski o znaczeniu konstrukcyjnym i eksploatacyjnym na podstawie

wyników analizy wytrzymałościowej i drgań własnych modeli elementów maszyn

EK 4 – ma świadomość ważności właściwego konstruowania maszyn, z punktu widzenia ich

wytrzymałości i niezawodności działania, dla podnoszenia komfortu życia społeczeństwa

EK 5 –ma umiejętność współpracy w małym zespole

TREŚCI PROGRAMOWE


W 1 – Literatura przedmiotu i podstawowe moduły systemu COSMOS/M 1

W 2,3 – Biblioteka elementów skończonych i podstawowe etapy budowy modelu MES za

pomocą pakietu COSMOS/M – model geometryczny z uwzględnieniem rodzaju

elementów, podział na elementy obszarów geometrycznych dla odpowiednio dobranych

grup elementów, realizacja warunków brzegowych (i początkowych)

2

W 4,5 – Możliwości modyfikacji wybranych struktur np. konturów w celu dopasowania

żądanej liczby elementów. Rodzaje i sposoby realizacji w programie warunków

brzegowych. Rodzaje analiz prowadzonych za pomocą pakietu oraz omówienie

wybranych elementów z biblioteki.

2

W 6 - 9 – Realizacja równoległa ze studentami obliczeń w zakresie analizy statyki i drgań

własnych w odniesieniu do modeli wybranych elementów maszyn, prowadzenie obliczeń,

analiza wyników: rysunki, tablice, animacje.

4

W 10, 11 – Sposoby modelowania układów mechanicznych – dobór rodzajów elementów

skończonych wraz z ich parametrami, parametryzacja modelu obiektu, podział na

elementy, w tym modyfikacje modelu

2

W 12, 13 - Modelowanie geometrii i integracja systemów CAD. Zagadnienia związane z

podziałem na elementy oraz współpracy różnych rodzajów elementów. Sposoby realizacji

podziału na elementy, menu MESHING.

2

W 14, 15 – Wybrane przykłady realizacji zadań inżynierskich za pomocą pakietów MES. 2


1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych oraz komputera z odpowiednim

oprogramowaniem, w tym pakietem COSMOS/M

2. – przykładowe formy opracowania sprawozdań z wykonania ćwiczenia z zakresu przewidzianego

do realizacji zadania praktycznego


F1. – ocena realizacji zadania ilustrującego procedurę formułowania zagadnienia, jego

rozwiązywania i prowadzenia analizy wyników przy użyciu pakietów MES na przykładzie pakietu

COSMOS/M.

F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania zadanego zadania


P1. – ocena realizacji i sprawozdań z wykonania zadania komputerowego – zaliczenia na oceny *

P2. – ocena wiedzy i umiejętności nabytych w czasie zajęć – realizacja samodzielna zadania

sprawdzającego stopień opanowania metodyki formułowania i rozwiązywania zagadnień statyki

i drgań własnych prostych elementów maszyn za pomocą metody elementów skończonych przy

użyciu pakietu COSMOS/M – zaliczenie na ocenę*

*) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen z wykonanego zadania oraz realizacji zadania

sprawdzającego





Przygotowanie do zajęć

Wykonanie sprawozdań z realizacji zadanego zadania

15W→15h

→5 h

→5 h

→5 h

Suma ∑∑∑∑→30 h


1 ECTS


1. Osiński Z.: Teoria drgań, PWN, Warszawa, 1980.

2. Piszczek K., Walczak J.: Drgania w budowie maszyn, PWN, Warszawa, 1982.

3. Rusiński E.: Metoda elementów skończonych. System COSMOS/M., Wydawnictwa Komunikacji i Łączności,

Warszawa, 1994.

4. Skalmierski B.: Mechanika, PWN, Warszawa, 1994.

5. Posiadała B. (red.), Kukla S., Przybylski J., Sochacki W., Tomski L.: Modelowanie i badania zjawisk

dynamicznych wysięgników teleskopowych i żurawi samojezdnych, WNT, Warszawa, 2000.

6. Posiadała B. (red.), Geisler T., Policiński J., Sochacki W.: Rysunek techniczny w AutoCADzie, Wydawnictwo

Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa, 2002.

7. Posiadała B. (red.), Cekus D., Geisler T., Kukla S., Przybylski J., Sochacki W., Wilczak R.: Modelowanie,

identyfikacja modeli i badania dynamiki żurawi samojezdnych, WNT, Fundacja Książka Naukowo-

Techniczna, Warszawa, 2005.

8. Posiadała B. Modelowanie i analiza drgań ciągło-dyskretnych układów mechanicznych. Zastosowanie

formalizmu mnożników Lagrange’a, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Seria Monografie nr 136,

2007.


1. prof. dr hab. inż. Bogdan Posiadała [email protected]


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01, K_W02,

K_W05 C1,C2,C3 W1-15 1, 2 P1,P2

EK2 K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19 C1,C2,C3 W1-15 1,2

F1-F3

P2

EK3 K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19 C1,C2,C3 W1-15 1, 2

F1-F3

P1

EK4 K_K01 C1,C2,C3 W1-15 1, 2 F1-F3

P1

EK5 K_K01 C1,C2 L1-15 2 F1-F3

P1

II. FORMY OCENY

Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

1. Wszelkie informacje dla studentów kierunku są umieszczane na stronie Wydziału

www.wimii.pcz.pl oraz na stronach podanych studentom podczas pierwszych zajęć z danego

przedmiotu.


przedmiotu.

Nazwa przedmiotu:

Wybrane zagadnienia modelowania i oblicze ń inżynierskich

Chosen problems of engineer modeling and numerical analysis





Rok: III Semestr: VI





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z problemami budowy modeli fizycznych i matematycznych,

identyfikacją parametrów modeli oraz metodami formułowania i rozwiązywania zagadnień

w odniesieniu do wybranych obiektów rzeczywistych.

C2. Rozszerzanie wiedzy z zakresu metod obliczeń oraz obsługi dostępnych pakietów

obliczeniowych lub graficznych

C3. Przygotowanie do samodzielnego rozwiązywania podobnych zagadnień.


1. Znajomość zagadnień z zakresu mechaniki technicznej i teorii drgań.

2. Podstawowa znajomość metody elementów skończonych oraz pakietu COSMOS/M

3. Podstawowa wiedza z zakresu obsługi komputera.

4. Umiejętność obsługi komputera.

5. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu komputerów.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – zna metodykę formułowania i rozwiązywania zagadnień budowy modeli fizycznych

i matematycznych, identyfikacją parametrów modeli w odniesieniu do wybranych

obiektów rzeczywistych, w tym elementów maszyn

EK 2 – potrafi samodzielnie opracować model obliczeniowy i przeprowadzić analizę drgań

własnych ciągło-dyskretnych modeli elementów maszyn o zadanej geometrii

EK 3 – potrafi opracować wnioski o znaczeniu konstrukcyjnym i eksploatacyjnym na podstawie

wyników analizy drgań własnych modeli elementów maszyn

EK 4 – ma świadomość ważności właściwego konstruowania maszyn, z punktu widzenia ich

właściwości dynamicznych, dla podnoszenia komfortu życia społeczeństwa

EK 5 –ma umiejętność współpracy w małym zespole

TREŚCI PROGRAMOWE


W 1 – Literatura przedmiotu. Ogólne zasady tworzenia modeli zastępczych o jednym,

dwóch lub więcej stopniach swobody.

1

W 2,3 – Zagadnienia związane z modelowaniem dynamiki elementów, podzespołów

i zespołów maszyn. Modele dynamiczne o strukturze odpowiedniej do: modelu ciągłego

– model obliczeniowy ramy oraz ciągło-dyskretnego – model obliczeniowy ramy

z oscylatorem.

2

W 4,5 – Modele dynamiczne o strukturze odpowiedniej do modelu dyskretnego, modelu

ciągłego lub dyskretno-ciągłego. Wyznaczenie parametrów zastępczych mas i sztywności. 2

W 6,7 – Rozwiązywanie zagadnień drgań układów dyskretnych za pomocą programu

Phaser - ilustracja odpowiedzi układów na zadane wymuszenia. 2

W 8 - 11 - Zagadnienia drgań swobodnych układów złożonych z prętów lub belek

w połączeniu z dodatkowymi elementami dyskretnymi z zastosowaniem metody

mnożników Lagrange’a.

4

W 12 – 15 Zagadnienia modelowania kinematyki i dynamiki układów mechanicznych na

przykładzie wybranych maszyn roboczych: żuraw samojezdny z ładunkiem, żuraw leśny z

ładunkiem.

4


1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych oraz komputera z odpowiednim

oprogramowaniem, w tym pakietem COSMOS/M i PHASEREM

2. – przykładowe formy opracowania sprawozdań z wykonania ćwiczenia z zakresu przewidzianego

do realizacji zadania praktycznego


F1. – ocena realizacji zadania ilustrującego procedurę formułowania zagadnienia, jego

rozwiązywania i prowadzenia analizy wyników przy użyciu pakietów MES na przykładzie pakietu

COSMOS/M.

F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania zadanego zadania


P1. – ocena realizacji i sprawozdań z wykonania zadania komputerowego – zaliczenia na oceny *

P2. – ocena wiedzy i umiejętności nabytych w czasie zajęć – realizacja samodzielna zadania

sprawdzającego stopień opanowania metodyki formułowania i rozwiązywania zagadnień statyki

i drgań własnych prostych elementów maszyn za pomocą metody elementów skończonych przy

użyciu pakietu COSMOS/M – zaliczenie na ocenę*

*) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen z wykonanego zadania oraz realizacji zadania

sprawdzającego





Przygotowanie do zajęć

Wykonanie sprawozdań z realizacji zadanego zadania

15W→15h

→5 h

→5 h

→5 h

Suma ∑∑∑∑→30 h


1 ECTS


1. Osiński Z.: Teoria drgań, PWN, Warszawa, 1980.

2. Piszczek K., Walczak J.: Drgania w budowie maszyn, PWN, Warszawa, 1982.

3. Marciniak A., Gregulec D, Kaczmarek J.: Basic numerical procedures in Turbo Pascal for Your PC,

Wydawnictwo Nakom, Poznań, 1991.

4. Kruszewski J., Wittbrodt E.: Drgania układów mechanicznych w ujęciu komputerowym, t.1: Zagadnienia

liniowe, WNT, Warszawa, 1992.

5. Kruszewski J., Wittbrodt E., Walczyk Z.: Drgania układów mechanicznych w ujęciu komputerowym, t.2:

Zagadnienia wybrane, WNT, Warszawa, 1993.

6. Skalmierski B.: Mechanika, PWN, Warszawa, 1994.

7. Rusiński E.: Metoda elementów skończonych. System COSMOS/M., Wydawnictwa Komunikacji i Łączności,

Warszawa, 1994.

8. COSMOS/M - Finite element analysis system, version 1.75, Structural Research & Analysis Corporation,

1995.

9. Posiadała B. (red.), Kukla S., Przybylski J., Sochacki W., Tomski L.: Modelowanie i badania zjawisk

dynamicznych wysięgników teleskopowych i żurawi samojezdnych, WNT, Warszawa, 2000.

10. Posiadała B. (red.), Cekus D., Geisler T., Kukla S., Przybylski J., Sochacki W., Wilczak R.: Modelowanie,

identyfikacja modeli i badania dynamiki żurawi samojezdnych, WNT, Fundacja Książka Naukowo-

Techniczna, Warszawa, 2005.

11. Posiadała B. Modelowanie i analiza drgań ciągło-dyskretnych układów mechanicznych. Zastosowanie

formalizmu mnożników Lagrange’a, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Seria Monografie nr 136,

2007.


1. prof. dr hab. inż. Bogdan Posiadała [email protected]


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01, K_W02,

K_W05 C1,C2,C3 W1-15 1, 2 P1,P2

EK2 K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19 C1,C2,C3 W1-15 1,2

F1-F3

P2

EK3 K_U10, K_U11, K_U15, K_U17,

K_U19 C1,C2,C3 W1-15 1, 2

F1-F3

P1

EK4 K_K01 C1,C2,C3 W1-15 1, 2 F1-F3

P1

EK5 K_K01 C1,C2 L1-15 2 F1-F3

P1

II. FORMY OCENY

Na pierwszych zajęciach prowadzący przestawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia

na studiach III stopnia.


1. Wszelkie informacje dla studentów kierunku są umieszczane na stronie Wydziału

www.wimii.pcz.pl oraz na stronach podanych studentom podczas pierwszych zajęć z danego

przedmiotu.


przedmiotu.

Nazwa przedmiotu:

Wybrane zagadnienia termodynamiki statystycznej i w ymiany ciepła

Selected problems of statistical thermodynamics and heat transfer





Rok: III Semestr: V





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą wybranych zagadnień termodynamiki

statystycznej i wymiany ciepła

C2. Nabycie przez studentów umiejętności z zakresu statystycznej interpretacji podstawowych wielkości i praw termodynamiki oraz z teorii wymiany ciepła


1. Wiedza z zakresu matematyki i fizyki

2. Wiedza z zakresu termodynamiki technicznej

3. Umiejętność posługiwania się rachunkiem różniczkowym i całkowym

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – Posiada wiedzę teoretyczną z zakresu termodynamiki fenomenologicznej i statystycznej

EK 2 – Zna podstawowe rozkłady cząstek i ich zastosowanie

EK 3 – Zna podstawy teorii wymiany ciepła

EK 4 – Potrafi określić sposoby wymiany ciepła w rozpatrywanych procesach i wyznaczyć strumień ciepła

TREŚCI PROGRAMOWE


W1 – Pojęcia podstawowe. Równanie gazu rzeczywistego w ujęciu statystycznym. 1 W2 – Rozkład prędkości Maxwella. Częstotliwość zderzeń cząstek. Ruchy Browna.

Zasada ekwipartycji energii. 1

W3 – Statystyczna interpretacja entropii, entropia informacyjna. Zasada maksymalizacji 1

entropii informacyjnej i jej zastosowanie. W4 – Rozkłady cząstek w mechanice kwantowej: rozkłady kanoniczne, statystyki. 1 W5,6 – Zasady przepływu ciepła. Ustalone i nieustalone przewodzenie ciepła. Prawo

Fouriera. 2

W7 – Wnikanie i przenikanie ciepła. Prawo Newtona i Pecleta. 1 W8 – Konwekcja swobodna. Mechanizm powstawania konwekcji, równania konwekcji swobodnej.

1

W9,10 – Konwekcja wymuszona. Przekazywanie ciepła podczas wymuszonego przepływu płynu w kanale i podczas opływu ciał.

2

W11,12 – Przekazywanie ciepła przez promieniowanie. Prawa: Plancka, Stefana-Boltzmanna, Wiena, Lamberta i Kirchoffa.

2

W13,14 – Wymiana ciepła podczas zmiany stanu skupienia cieczy. Wrzenie z konwekcją swobodną i wymuszoną w obiekcie otwartym i zamkniętym. Kondensacja kroplowa i błonkowa.

2

W15 – Wymienniki ciepła. Rozkład temperatury w wymiennikach współprądowych i przeciwprądowych. Rozkład temperatury w skraplaczu i parowniku.

1

suma 15











15 h

5 h

5 h

5 h

Suma ∑30 h



1 Buchowski H., Elementy termodynamiki statystycznej, WNT, Warszawa 1998.

2 Bzowski J., Zbiór zadań z termodynamiki statystycznej, Wyd. PW, Warszawa 2005.

3 Hołyst R., Poniewierski A., Ciach A., Termodynamika, WNT, Warszawa 2005.

4 Wrzesiński Z., Termodynamika, Wyd. PW, Warszawa 2008.

5 Kalinowski E., Przekazywanie ciepła i wymienniki, Wyd. PWr, Wrocław 1999.

6 Madejski J., Teoria wymiany ciepła, PWN, Warszawa 1998.

7 Pastucha L., Otwinowski H., Podstawy przekazywania ciepła. Wyd. PCz, Częstochowa 1999.

8 Wiśniewski S., Wiśniewski T.S., Wymiana ciepła, WNT, Warszawa 2012.


prof. dr hab. in ż. Henryk Otwinowski, [email protected]


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01, K_W02

C1 W1-W8 1 F1, P1

EK2 K_W01, K_W02

C1 W9-W11 1 F1, P1

EK3 K_W01, K_W02

C1 W12-W15 1 F1, P1

EK4 K_W01, K_W02, K_W05, K_U10

C1, C2 W1-W15 1 F1, P1

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl

Nazwa przedmiotu:

Wybrane zagadnienia z matematyki

Selected chapters of mathematics


Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: A1_01w



Rok: I Semestr: I





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie doktorantów z metodami teorji systemów i sieci obsługi masowej markowskich.

C2. Nabycie przez doktorantów umiejętności zastosowania systemów i sieci obsługi markowskich przy modelowaniu systemów komputerowych, produkcyjnych i innych.


1. Wiedza z zakresu analizy matematycznej I, II i III.

2. Wiedza z zakresu rachunku prawdopodobieństwa.

3. Wiedza z zakresu równań różniczkowych.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – zna wiedzę teoretyczną z zakresu teorji obsługi maasowej,

EK 2 – zna wiedzę na temat zastosowań metod badania systemów i sieci obsługi masowej markowskich.

TREŚCI PROGRAMOWE


W 1 – Właściwości rozkładu wykładniczego. Wejściowy strumień zgłoszeń. Strumień naiprostszy. Czas obsługi.

2

W 2 – Klasyfikacja systemów obsługi. Wzory Little’a. 2 W 3 – Procesy Markowa i łańcuchy Markowa. Procesy narodzin i śmierci, ich

zastosowanie. 2

W 4 – Ogólny przegląd systemów markowskich. System obsługi M/M/n/m. 2 W 5 – Systemy obsługi M/M/n, M/M/∞. Metoda faz Erlanga. 2 W 6 – System obsługi M/G/1. Metoda włożonych łancuchów Markowa. 2 W 7 – Metoda zmiennej dodatkowej. Czas oczekiwnia i czas przebywania. 2 W 8 – Systemy obsługi M/G/1/m, GI/M/∞.. 2

W 9,10 – Zastosowanie systemów obsługi masowej w systemach komputerowych i produkcyjnych.

4

W 11, 12 – Sieci Jacksona w trybie stacjonarnym. Stacjonarne prawdopodobieństwa stanów i charakterystyki średnie.

4

W 13, 14 – Markowskie sieci w trybie przechodnim. 4 W 15 – Zastosowanie sieci obsługi do badania modeli sieci komputerowych i

produkcyjnych. 2

suma 30




F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów – zaliczenie na ocenę




Konsultacje



30 h

5 h

15 h

10 h

Suma 60 h



B. Filipowich , Modelowanie i analza sieci kolejkowych, Wydawnictwa AGH, Kraków 1997 M.Matalytski, E. Koluzaeva, Analysis and optimization of queueing networks, LAP LAMBERT Academic Pablishing, Saarbruecken,2011 O. Tikhonenko, Metody probabilistyczne analizy systemów informacyjnych, Akademicka Oficyna WydawniczaEXIT, Warszawa, 2006


1. prof. dr hab. Michał Matałycki, m.matalytski@gma il.com


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01 K_W02 K_W05

C1, C2 W1-15 1 F1 P1

EK2

K_W01 K_W05

K_U10, K_U11, K_U15

C1, C2 W7,8,13-15 1 F1 P1

II. FORMY OCENY




1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na stronie internetowej:

www.wimii.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć z

danego przedmiotu oraz umieszczona jest na stronie internetowej Instytutu Matematyki: www.im.pcz.pl

Nazwa przedmiotu:

Wybrane zagadnienia z matematyki

Selected chapters of mathematics





Rok: I Semestr: II


Liczba godzin/tydzień: 2WE



I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie doktorantów z metodami teorji sieci obsługi masowej dowolnych.

C2. Nabycie przez doktorantów umiejętności zastosowania sieci obsługi dowolnych przy modelowaniu systemśów komputerowych, produkcyjnych i innych.


1. Wiedza z zakresu analizy matematycznej I, II i III.

2. Wiedza z zakresu rachunku prawdopodobieństwa.

3. Wiedza z zakresu równań różniczkowych.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – zna wiedzę teoretyczną z zakresu teorji sieci obsługi masowej dowolnych.

EK 2 – zna wiedzę na temat zastosowań metod badania dowolnych sieci obsługi masowej róznych typów.

TREŚCI PROGRAMOWE


W 1,2 –Sieci obsługi masowej ze zgłoszeniami różnych typów. 4 W 3,4 – Sieci z wieloma klasami zgłoszeń różnych typów. 4 W 5,6 – Sieci z centralnym systemem. Znalezienie stacjonarnego rozkładu zgłoszeń. 4 W 7,8 – Analiza asymptotyczna i optymalizacja sieci markowskiej i jej zastosowania. 4 W 9,10 – Metody rekurencyjne dla sieci z wieloliniowymi systemami obsługi. 4 W 11,12 – Układy równań różnicowo-różniczkowych dla dochodów oczekiwanych w HM-sieci i ich rozwiązania.

4

W 13, 14 – Analiza dochodów gdy dochody od przejść między stanami sieci są zmiennymi losowymi.

4

W 15 – Zastosowania HM-sieci przy prognozowaniu dochodów sieci produkczjnych. 2

suma 30




F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów – egzamin




Konsultacje



30h

5 h

30 h

25 h

Suma 90 h



1. B. Filipowich , Modelowanie i analza sieci kolejkowych, Wydawnictwa AGH, Kraków 1997 2. M.Matalytski, E. Koluzaeva, Analysis and optimization of queueing networks, LAP LAMBERT Academic Pablishing, Saarbruecken,2011 3. O. Tikhonenko, Metody probabilistyczne analizy systemów informacyjnych, Akademicka Oficyna WydawniczaEXIT, Warszawa, 2006


1. prof. dr hab. Michał Matałycki, m.matalytski@gma il.com


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01 K_W02 K_W05

C1, C2 W1-15 1 F1 P1

EK2

K_W01 K_W05

K_U10, K_U11, K_U19

C1, C2 W7–10, 15 1 F1 P1

II. FORMY OCENY




1. Wszelkie informacje dla doktorantów na temat planu zajęć dostępne są na stronie internetowej:

www.wimii.pcz.pl 2. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest doktorantom podczas pierwszych zajęć z

danego przedmiotu oraz umieszczona jest na stronie internetowej Instytutu Matematyki: www.im.pcz.pl

Nazwa przedmiotu:

Wybrane zagadnienia z metod numerycznych

Selected problems of numerical methods










I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami numerycznymi dotyczącymi

rozwiązywania problemów z zakresu algebry, analizy matematycznej, analizy wyników

doświadczeń, modelowania numerycznego.


1. Wiedza i umiejętności z zakresu rachunku wektorowego

2. Umiejętność posługiwania się rachunkami różniczkowym i całkowym

3. Umiejętność odczytywania algorytmów w formie graficznej i pseudokodzie

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – posiada podstawową wiedzę teoretyczną dotyczącą metod numerycznych,

EK 2 – potrafi ocenić jakość wybranej metody numerycznej

EK 3 - posiada wiedzę dotyczącą dokładnych i przybliżonych metod rozwiązywania układów

równań,

EK 4 - potrafi rozwiązać zagadnienie brzegowo-początkowe wybraną metodą numeryczną

TREŚCI PROGRAMOWE


W1 – Mnożenie macierzy. Odwracanie macierzy 1 W2 – Interpolacja. Aproksymacja 2 W3 – Metody rozwiązywania układów równań liniowych 1 W4 – Metody rozwiązywania równań nieliniowych 1 W5 – Wartości własne i wektory własne macierzy 1 W6 – Całkowanie numeryczne. Kwadratury Gaussa, kubatury Gaussa 1

W7 – Przybliżone metody rozwiązywania zagadnień początkowo-brzegowych 1 W8 – Zagadnienia ustalonej i nieustalonej dyfuzji 1 W9 – Rozwiązywania zagadnień ustalonej i nieustalonej dyfuzji metodą różnic

skończonych. Zagadnienia 1D, 2D i 3D. 2

W10 – Rozwiązywania zagadnień ustalonej i nieustalonej dyfuzji metodą elementów skończonych. Zagadnienia 1D, 2D i 3D.

2

W11 – Rozwiązywania zagadnień ustalonej i nieustalonej dyfuzji metodą elementów brzegowych. Zagadnienia 1D, 2D i 3D.

2

suma 15


1. Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 2. Materiały drukowane z przykładowymi rozwiązaniami


F1. – ocena aktywności podczas zajęć P1 - ocena opanowania materiału będącego przedmiotem wykładu - pisemny test







15h

3 h

6 h

6 h

Suma ∑30 h



1 Majchrzak E., Mochnacki B., Metody numeryczne. Podstawy teoretyczne, aspekty praktyczne i

algorytmy. Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 1998.

2 Fortuna Z., Macukow B., Wąsowski J., Metody numeryczne. WNT, Warszawa 2003.

3 Dryja M., Jankowscy J i M.: Przegląd metod i algorytmów numerycznych. Część 2. PWN,

Warszawa 1982.

4 Kleiber M.(red), Komputerowe metody mechaniki ciał stałych. PWN, Warszawa 1995.

5 Ralston A., Wstęp do analizy numerycznej. PWN, Warszawa 1983.

6 Majchrzak E., Metoda elementów brzegowych w przepływie ciepła. Seria monografie, Nr 76, Wyd.

Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2001.

7 Wait R., Mitchell A.R., Finite element analysis and applications, Wiley, Chichester, 1985.

8 Burczyński T.: Metoda elementów brzegowych w mechanice. WNT, Warszawa 1995.

9 Wrobel L.C., Brebia C.A.: Boundary elements in thermal problems, in Numerical method in heat

transfer, J. Wiley, London, 1981.

10 Zienkiewicz O.C., Taylor R.L., The finite element method, vol. 1,2,3, Fifth edition, Butterworth-

Heinemann, 2000.




Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01, K_W05

C1 W1-W11 1, 2 F1, P1

EK2 K_W01, K_W05, K_U10

C1 W1-W11 1, 2 F1, P1

EK3 K_W01, K_W05

C1 W3-W4 1, 2 F1, P1

EK4 K_W01, K_W05, K_U10

C1 W9-W11 1, 2 F1, P1

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl


I. KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie przez doktorantów podstawowej wiedzy na temat obowiązujących w Polsce rozwiązań prawnych dotyczących ochrony środowiska.

C2. Przekazanie ogólnej wiedzy na temat zagrożeń dla środowiska naturalnego ze strony przemysłu, energetyki i gospodarki komunalnej.

C3. Próba uwrażliwienia doktorantów na problemy związane z użytkowaniem i ochroną środowiska naturalnego.


Znajomość podstaw fizykochemii, mechaniki i termodynamiki.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK1 – Doktorant posiada ogólną wiedzę na temat polskich aktów prawnych dotyczących ochrony środowiska,

EK2 – wie, co to są zanieczyszczenia środowiska i potrafi dokonać ich klasyfikacji,

EK3 – zna podstawowe problemy związane ze składowaniem i utylizacją odpadów przemysłowych i komunalnych,

EK4 – potrafi scharakteryzować zagrożenia dla środowiska ze strony procesów spalania paliw organicznych,

EK5 – posiada podstawową wiedzę na temat wpływu katastrof przemysłowych, katastrof tankowców, platform wiertniczych itd. na środowisko.

TREŚCI PROGRAMOWE


W1,2 – Wybrane zagadnienia ustawy Prawo ochrony środowiska oraz aktualnej polityki ekologicznej państwa

2

W3 – Źródła i rodzaje zanieczyszczeń – definicje, klasyfikacja. 1

Nazwa przedmiotu:

WYBRANE ZAGADNIENIA Z ZAKRESU OCHRONY ŚRODOWISKA

Selected problems of environmental protection


Forma studiów:

Stacjonarne Kod przedmiotu: A3_03w

Rodzaj przedmiotu:


Poziom kwalifikacji

III stopnia Rok: II Semestr: III

Rodzaj zajęć:

Wykład Liczba godzin/tydzień:

1W Liczba punktów:

1 ECTS

2

W4,5 – Sposób postępowania ze stałymi odpadami przemysłowymi i komunalnymi.

2

W6,7 – Ścieki przemysłowe i komunalne; oczyszczalnie ścieków. 2

W8,9 – Wpływ procesów spalania paliw organicznych na środowisko: powiązania energo-ekologiczne.

2

W10 – Zanieczyszczenia motoryzacyjne. 1

W11 – Zmiany klimatu: fakty i mity. 1

W12,13 – Awarie i katastrofy przemysłowe, transportowe itd. 2

W14,15 – Bezpieczeństwo elektrowni jądrowych. 2



2. – materiały wykładowe udostępniane studentom.


P1. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu – zaliczenie na ocenę



Godziny kontaktowe z prowadzącym Godziny konsultacji z prowadzącym Przygotowanie do testu zaliczeniowego

15W → 15 h 5 h 10 h

Suma ∑∑∑∑ 30 h


1 ECTS


1. Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R.: Ekologia. Krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2005

2. Praca zbiorowa pod redakcją A. Kurnatowskiej: EKOLOGIA. Jej związki z różnymi dziedzinami wiedzy. PWN, Warszawa-Łódź, 1999

3. Rutkowski J.D.: Źródła zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego. Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1993

4. Kucowski J., Laudyn D.: Energetyka a ochrona środowiska. WNT, Warszawa 1994

5. Mierzwiński A.: 1000 słów o ekologii i ochronie środowiska. Wyd. Bellona, Warszawa 1991

6. Ustawa Prawo ochrony środowiska. www.mos.gov.pl

7. Ekspertyza nt. ochrony środowiska na potrzeby aktualizacji Strategii Rozwoju Kraju 2007-2015. Opracowanie: CDM Sp. z o.o., Warszawa 2010 www.mrr.gov.pl/rozwoj_regionalny/polityka_rozwoju/srk/ekspertyzy_aktualizacja_sr

3

k__1010/strony/ekspertyzy_srk_.aspx

8. strony internetowe Ministerstwa Środowiska, Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Państwowej Inspekcji Pracy itd.


dr inż. Elżbieta Moryń-Kucharczyk [email protected]


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W06 K_U12 K_K02

C1 W 1-2 1,2 P1

EK2 K_W06 K_U12 K_K02

C2, C3 W 3 1,2 P1

EK3 K_W06 K_U12 K_K02

C2, C3 W 4-7 1,2 P1

EK4 K_W06 K_U12 K_K02

C2, C3 W 8-11 1,2 P1

EK5 K_W06 K_U12 K_K02

C2, C3 W 12-15 1,2 P1

II. FORMY OCENY

Na pierwszych zajęciach prowadzący przedstawia skalę ocen i sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach III stopnia.

II. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas pierwszych zajęć.

2. Informacje o harmonogramie odbywania zajęć dostępne są na stronie internetowej WIMiI: www.wimii.pcz.pl

Nazwa przedmiotu:

Zaawansowane metody projektowania maszyn

Advanced methods of machine design





Rok: II Semestr: IV





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu zawansowanych metod projektowania, w szczególności dotyczącej szeroko pojętej optymalizacji.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności sterowania procesem projektowania z wykorzystaniem nowoczesnych technik, szczególnie w zakresie technik projektowania optymalnego.


1. Wiedza z zakresu podstaw projektowania i zapisu konstrukcji.

2. Wiedza z zakresu matematyki na poziomie studiów I i II stopnia w obszarze nauk technicznych.

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetowych baz wiedzy.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – zna zasady projektowania maszyn i urządzeń mechanicznych i miejsce optymalizacji i polioptymalizacji w procesie projektowania,

EK 2 – zna zasady budowy modelu matematycznego konstrukcji,

EK 3 – zna deterministyczne metody i algorytmy optymalizacji stosowane w projektowaniu,

EK 4 – potrafi zdefiniować model matematyczny zadania projektowego,

EK 5 – potrafi zastosować wybraną metodę optymalizacji do zadania projektowego.

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – Wykład Liczba godzin

W1 – Zasady projektowania, optymalizacja w procesie projektowania,

polioptymalizacja jako platforma porządku, korzyści z jej zastosowania.

1

W2 – Odwrotne zadanie projektowania, polioptymalizacja jako metoda

rozwiązywania zadań odwrotnych.

1

W3 – Pierwotne, nadrzędne i zadaniowe kryteria projektowania. 1

W4 – Projektowanie racjonalne - zadanie optymalizacji i jego elementy, zmienne

decyzyjne i kryteria.

1

W5 – Warunki ograniczające w projektowaniu - zadanie optymalizacji i jego elementy,

ograniczenia i ich rodzaje.

1

W6 – Klasyfikacja zadań projektowania, rodzaje zadań optymalizacji. Klasyczne

zadanie optymalizacji.

1

W7 – Przestrzeń sterowań i przestrzeń jakości w projektowaniu. 1

W8,9 – Wielokryterialność w projektowaniu. Podstawowe metody rozwiązywania

zadania polioptymalizacji.

2

W10 – Metody i algorytmy optymalizacji, podstawy matematyczne. 1

W11,12 – Metody i algorytmy optymalizacji, optymalizacja kierunkowa. 2

W13,14 – Metody i algorytmy optymalizacji, metody deterministyczne. 2

W15 – Metody i algorytmy optymalizacji, metody deterministyczne, zadanie

optymalizacji z ograniczeniami.

1

suma 15


1. – cykl prezentacji komputerowych do wszystkich tematów wykładów

2. – prezentacje zadań projektowania i zadań optymalizacji – prezentacja bezpośrednia

3. – programy komputerowe wykorzystane w prezentacjach bezpośrednich

SPOSOBY OCENY (F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)


P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów – zaliczenie na ocenę






15 h

3 h

12 h

Suma ∑∑∑∑ 30 h



1. W. Tarnowski: Optymalizacja i polioptymalizacja w technice. Wydawnictwo Politechniki Koszalińskiej.

Koszalin 2011.

2. W. Tarnowski: Podstawy projektowania technicznego. WNT, Warszawa 1997.

3. Podstawy konstrukcji maszyn. Pod redakcją Z. Osińskiego. PWN, Warszawa 2002.

4. Z. Osiński, J. Wróbel: Teoria konstrukcji. PWN, Warszawa 1995.

5. A. Dziama, Metodyka konstruowania maszyn. PWN, Warszawa 1985.

6. W. Findeisen, J. Szymanowski, A. Wierzbicki: Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji. PWN,

Warszawa 1977.

7. K. Amborski: Podstawy metod optymalizacji. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa

2009.


Prof. dr hab. inż. Ludwik Kania, [email protected]


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W02 C1 W1 - 4, 7 1, 2 F1

EK2 K_W01 K_W02 C1 W4 - 6, 8 1, 2 F1

EK3 K_W01 K_W02 K_W05

C1 W10 - 15 1, 2 F1

EK4 K_U10 K_U11 K_U15

C2 W5, 8, 9 1, 2, 3 F1

P1

EK5 K_U17 K_U19 C2 W10 - 15 1, 2, 3

F1

P1

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl .

Nazwa przedmiotu:

Zaawansowane metody projektowania maszyn

Advanced methods of machine design





Rok: III Semestr: V





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu zawansowanych metod projektowania, w szczególności dotyczącej szeroko pojętej optymalizacji.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności sterowania procesem projektowania z wykorzystaniem nowoczesnych technik, szczególnie w zakresie technik projektowania optymalnego.


1. Wiedza z zakresu matematyki na poziomie studiów I i II stopnia w obszarze nauk technicznych.

2. Wiedza z zakresu podstaw optymalizacji.

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetowych baz wiedzy.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – zna statystyczne metody i algorytmy optymalizacji stosowane w projektowaniu,

EK 2 – zna podstawy algorytmów genetycznych i ewolucyjnych i możliwości ich wykorzystania w projektowaniu,

EK 3 – potrafi zdefiniować model matematyczny zadania projektowego z wykorzystaniem metod genetycznych,

EK 4 – potrafi wybrać odpowiednią metodę optymalizacji w celu uzyskania najlepszego rozwiązania projektowego.

TREŚCI PROGRAMOWE


W1,2 – Metody i algorytmy optymalizacji, statystyczne metody optymalizacji. 2

W3 – Analiza możliwości klasycznych metod optymalizacji. 1

W4,5 – Metody i algorytmy optymalizacji, klasyczne metody genetyczne. 2

W6,7 – Metody i algorytmy optymalizacji, zaawansowane metody genetyczne. 2

W8 – Etapowość w procesie projektowania. 1

W9 – Dekompozycja w projektowaniu i optymalizacji. 1

W10 – Projektowanie z uwzględnieniem kryteriów rozmytych, optymalizacja „miękka”. 1

W11 – Wykorzystanie narzędzi numerycznych w optymalnym projektowaniu. 1

W12-15 – Wybrane przykłady projektowania optymalnego, formułowanie zadania

projektowania, analiza zbiorów rozwiązań polioptymalnych.

4

suma 15


1. – cykl prezentacji komputerowych do wszystkich tematów wykładów

2. – prezentacje zadań projektowania i zadań optymalizacji – prezentacja bezpośrednia

3. – programy komputerowe wykorzystane w prezentacjach bezpośrednich



P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów – zaliczenie na ocenę






15 h

3 h

12 h

Suma ∑∑∑∑ 30 h


LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA 1. W. Tarnowski: Optymalizacja i polioptymalizacja w technice. Wydawnictwo Politechniki Koszalińskiej.

Koszalin 2011.

2. W. Tarnowski: Podstawy projektowania technicznego. WNT, Warszawa 1997.

3. Z. Osiński, J. Wróbel: Teoria konstrukcji. PWN, Warszawa 1995.

4. W. Findeisen, J. Szymanowski, A. Wierzbicki: Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji. PWN,

Warszawa 1977.

5. K. Amborski: Podstawy metod optymalizacji. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa

2009.

6. J. Pieczara: Algorytmy genetyczne w mechanice konstrukcji. Wydawnictwo AGH, Kraków 2004.

7. J. Arabas: Wykłady z algorytmów ewolucyjnych. WNT, Warszawa 2004.

8. D. E. Goldberg: Algorytmy genetyczne i ich zastosowania, WNT, Warszawa 1995.


Prof. dr hab. inż. Ludwik Kania, [email protected]


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W01 K_W02 K_W05

C1 W1 - 3, 8, 9 1, 2 F1

EK2 K_W01 K_W02 K_W05

C1 W4 - 7,10 1, 2 F1

EK3 K_U10 K_U11 K_U15

C2 W11 - 15 1, 2, 3 F1

P1

EK4 K_U17 K_U19 C2 W12 - 15 1, 2, 3

F1

P1

II. FORMY OCENY




pierwszych zaj ęć z danego przedmiotu. 2. Informacje o harmonogramie odbywania zaj ęć znajduj ą na stronie

www.wimii.pcz.pl .

Nazwa przedmiotu:

Zarządzanie projektami

Project management


Forma studiów: Stacjonarne Kod przedmiotu: A2_05s



Rok: I Semestr: II





I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą zarządzania projektami

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności z elementów zarządzania projektami



2. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji

3. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie

4. Umiejętności prawidłowej interpretacji treści zadań.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – posiada wiedzę teoretyczną z zakresu zarządzenia projektami,

EK 2 – zna metody kontrolowania harmonogramu,

EK 3 – potrafi stworzyć diagram sieciowy,

EK 4 – potrafi stworzyć diagram kamieni milowych,

EK 5 – zna podstawowe zagadnienia dotyczące ryzyka w projekcie,

EK 6 – potrafi wykonać analizę realizacji projektu metodą wartości wypracowanej,

TREŚCI PROGRAMOWE


S 1 – Charakterystyka zarządzania projektami 1

S 2 – Podstawowe elementy organizacyjne projektu 1

S 3 – Fazy projektu 1

S 4 – Komunikacja w projekcie 1

S 5 – Cele projektu 1

S 6 – Sukces projektu 1

S 7, S8 – Etapy i cykl życia projektu 2

S 9 - Zarządzanie jakością w projekcie 1

S10, S11 –Harmonogram projektu - tworzenie i kontrola 2

S 12, S13 –Kontrola kosztów w projekcie 2

S 14, S15 –Zarządzenie ryzykiem w projekcie 2

suma 15



2. – instrukcje do wykonania ćwiczeń.



F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania ćwiczeń








Przygotowanie do seminariów

Wykonanie zadań domowych

15h

1 h

6 h

6 h

2 h

Suma ∑30 h


LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJ ĄCA 1 J. Davidson Frame, Zarządzanie projektami w organizacjach, WIG PRESS 2003

2 Carl L. Pritchard, Zarządzanie ryzykiem w projektach. Teoria i praktyka, WIG PRESS 2002

3 Rudd McGary ,Robert K. Wysocki, Efektywne zarządzanie projektami, Helion 2005

4 NCB National Competence Baseline, Polskie Wytyczne Kompetencji IPMA®, wersja 3.0

5 Przekład: Paweł Dąbrowski, A Guide to the Project Management Body of Knowledge, Fourth

Edition, Project Management Institute, Inc./ Management Training& Development Center

2009

6 Trocki M., B. Grucza, K. Ogonek ,Zarządzanie Projektami, PWE Polskie Wydawnictwo

Ekonomiczne 2009


dr inż. Adam Kulawik [email protected]


Efekt kształcenia




(PEK)

Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W07 C1 S1, S2, S4, S5,

S6 1 F1, F3

EK2 K_W07 C1 S3, S7,S8 1 F1, F3

EK3 K_W07 C1 S5, S9 1 F1, F3

EK4 K_W07,K_U14 C1 S10,S11 1 F1, F3

II. FORMY OCENY





www.wimii.pcz.pl


I KARTA PRZEDMIOTU

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą zarządzania projektami.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności z elementów zarządzania projektami.



2. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji.


4. Umiejętności prawidłowej interpretacji treści zadań.

EFEKTY KSZTAŁCENIA

EK 1 – potrafi prawidłowo scharakteryzować zespół projektowy i zna jego struktury organizacyjne,

EK 2 – zna i potrafi stosować różne formy komunikacji,

EK 3 – zna i potrafi stosować różne techniki i style kierowania zespołem projektowym,

EK 4 – potrafi motywować zespół projektowy i rozwiązywać konflikty w zespole,

EK 5 – zna zasady aplikowania oraz finansowania projektów,

EK 6 – zna modele komercjalizacji wyników badań oraz sposoby ochrony własności intelektualnej.

Nazwa przedmiotu:

Zarządzanie projektami

Project management


Forma studiów:

Stacjonarne Kod przedmiotu: A3_05s

Rodzaj przedmiotu:


Poziom przedmiotu:

III stopnia

Rok: II

Semestr: III

Rodzaj zajęć:

seminarium

Liczba godzin/tydzień:

1S

Liczba punktów:

1 ECTS

2

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – Seminarium Liczba godzin

S 1 – Charakterystyka grup i zespołu projektowego 1

S 2, S 3 – Komunikacja w zespole projektowym 2

S 4 – Kierowanie zespołem projektowym 1

S 5, S 6 – Motywacja w zespole projektowym 2

S 7 – Zarządzanie konfliktem w zespole 1

S 8 – Zasady finansowania projektów - fundusze strukturalne 1

S 9, S10 – Środki z funduszy strukturalnych - aplikowanie i rozliczanie 2

S 11 – Zasady finansowania projektów - fundusze krajowe i Programy Ramowe 1

S12, S13 – Środki z funduszy krajowych i Programów Ramowych - aplikowanie i rozliczanie

2

S 14 – Projekty badawcze - komercjalizacja wyników 1

S15 – Ochrona własności intelektualnej 1

suma 15



2. – instrukcje do wykonania ćwiczeń.

3



F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania ćwiczeń







Zapoznanie się ze wskazaną literaturą, przygotowanie do

seminariów, wykonanie zadań domowych

15h

5 h

10 h

Suma 30 h



1. Pawlak Marek: Zarządzanie projektami, PWN, 2011

2. Michał Trocki, Bartosz Grucza, Krzysztof Ogonek: Zarządzanie Projektami, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2009

3. Krajewska-Bińczyk Elżbieta, Masłyk-Musiał Ewa, Rakowska Anna: Zarządzanie dla inżynierów, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2012

4. Michał Trocki: Nowoczesne zarządzanie projektami, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2012

5. Janusz Barta, Ryszard Markiewicz: Prawo autorskie i prawa pokrewne, Wolters Kluwer Polska – LEX, 2011

6. E. Nowińska, U. Promińska, M. du Vall: Prawo własności przemysłowej, LexisNexis Polska Sp. z o.o., Warszawa 2011

7. Lis Anna, Wirkus Marek: Zarządzanie projektami badawczo-rozwojowymi, DIFIN, 2012


1. dr inż. Arkadiusz Kociszewski [email protected]

4


Efekt kształcenia




Cele przedmiotu

Treści programowe


Sposób oceny

EK1 K_W07 C1 S1 1, 2 F1-3 P1

EK2 K_U02 K_U04 K_K04

C1 S2-3 1, 2 F1-3 P1

EK3 K_U03 K_K04 K_K03

C1 C2

S4 1, 2 F1-3 P1

EK4 K_U03 K_K04

C1 C2

S5-7 1, 2 F1-3 P1

EK5 K_W10 K_U14

C1 S8-13 1, 2 F1-3 P1

EK6 K_U20 K_K05

C1 S14-15 1, 2 F1-3 P1

5

II. FORMY OCENY



1. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom III stopnia podczas pierwszych zajęć z danego przedmiotu.

2. Informacje o harmonogramie odbywania zajęć znajdują się na stronie www.wimii.pcz.pl

MODULE DESCRIPTION - wimii.pcz.pl · EK 4 – potrafi stosować zasadę d’Alemberta i zasadę...

Documents

Transcript of MODULE DESCRIPTION - wimii.pcz.pl · EK 4 – potrafi stosować zasadę d’Alemberta i zasadę...