श्री याभदाव स्लाभीकृत श्री भनाचे श्रोक

॥ जम जम यघलुीय वभथथ ॥

गणाधीळ जो ईळ वलाां गणुाांचा ॥ भुऱायांब आयांब तो ननगुथणाचा । नभूां ळायदा भूऱ चत्लाय लाचा । गभूां ऩांथ आनांत मा याघलाचा ॥१॥

भना वज्जना बक्ततऩांथेंचच जालें । तयी श्रीशयी ऩावलजेतो स्लबालें ॥ जनीां नन ांद्म ते वलथ वोडूनन द्मालें । जनीां लांद्म ते वलथबालें कयालें ॥२॥

प्रबाते भनीां याभ चचांतीत जाला । ऩढेु लखैयी याभ आधीां लदाला ॥ वदाचाय शा थोय वोडूां नमे तो । जनीां तोचच तो भानली धन्म शोतो ॥३॥

भना लावना दषु्ट काभा न मे ये । भना वलथथा ऩाऩफदु्धी नको ये ॥ भना धभथता नीनत वोडूां नको शो । भना अांतयी वाय लीचाय याशो ॥४॥

भना ऩाऩवांकल्ऩ वोडूनी द्माला । भना वत्मवांकल्ऩ जीलीां धयाला ॥ भना कल्ऩना ते नको लीऴमाची । वलकाये धडे शो जनी वलथ ची ची ॥५॥

नको ये भना क्रोध शा खेदकायी । नको ये भना काभ नानावलकायी ॥ नको ये भना रोब शा अांचगकारां । नको ये भना भत्वर दांब बार ॥६॥

भना शे्रष्ठ धारयष्ट जीली धयाले । भना फोरणे नीच वोळीत जाले ॥ स्लमे वलथदा नम्र लाचे लदाले । भना वलथ रोकाांसव ये नीललालें ॥७॥

देशे त्माचगताां कीती भागें उयाली । भना वज्जना शेचच क्रीमा धयाली ॥ भना चांदनाचेऩरय त्लाां झझजले । ऩयी अांतयी वज्जना नीललालें ॥८॥

नको ये भना द्रव्म तें ऩढूढराांचे । अनत स्लाथथफदु्धी न ये ऩाऩ वाांचे ॥ घडे बोगणें ऩाऩ तें कभथ खोटे । न शोताां भनावारयखे दु् ख भोठें ॥९॥

वदा वलथदा प्रीती याभीां धयाली । दखुाची स्लमे वाांडड जीलीां कयाली ॥ देशेदु् ख तें वूख भानीत जालें । वललेकें वदा स्लस्लरऩी बयालें ॥१०॥

जनी वलथ वूखी अवा कोण आशे । वलचाये भना तूांचच ळोधूनन ऩाशे ॥ भना त्लाांचच ये ऩलूथवांचचत केरे । तमावारयखें बोगणें प्राप्त झारें ॥११॥

भना भानवीां दु् ख आणूां नको ये । भना वलथथा ळोक चचांता नको ये ॥ वललेकें देशेफवुद्ध वोडूनी द्माली । वलदेशीऩणें भुक्तत बोगीत जाली ॥१२॥

भना वाांग ऩाां यालणा काम झारे । अकस्भात तें याज्म वल ैफडुारे ॥ म्शणोनी कुडी लावना वाांडड ां लेगीां । फऱे रागरा काऱ शा ऩाढठरागीां ॥१३॥

क्जला कभथमोगें जनीां जन्भ झारा । ऩयी ळेलटीां काऱभूखी ननभारा ॥ भशाथोय ते भतृ्मऩुांथेचच गेरे । ककतीएक ते जन्भरे आझण भेरे ॥१४॥

भना ऩाशता वत्म शे भतृ्मबुूभी । क्जताां फोरती वलथशी जील भी भी ॥ चचयांजील शे वलथशी भाननताती । अकस्भात वाांडूननमा वलथ जानत ॥१५॥

भये एक त्माचा दजुा ळोक लाशे । अकस्भात तोशी ऩढुें जात आशे ॥ ऩयेुना जनीां रोब ये षोब त्मातें । म्शणोनी जनीां भागतुे जन्भ घेतें ॥१६॥

भनी भानल व्मथथ चच ांता लशातें । अकस्भात शोणाय शोऊनी जातें ॥ घडे बोगणें वलथशी कभथमोगे । भतीभांद ते खेद भानी वलमोगे ॥१७॥

भना याघलेंलीण आळा नको ये । भना भानलाची नको कीती तूां ये ॥ जमा लझणथती लेद ळास्रे ऩयुाणें । तमा लझणथताां वलथशी श्र्राघ्मलाणें ॥१८॥

भना वलथथा वत्म वोडूां नको ये । भना वलथथा सभथ्म भाांडूां नको ये ॥ भना वत्म तें वत्म लाचे लदाले । भना सभथ्म तें सभथ्म वोडूनन द्माले ॥१९॥

फशू ढशांऩटुी शोइजे भामऩोटीां । नको ये भना मातना तेचच भोठी ॥ ननयोधें ऩचे कोंडडरे गबथलावीां । अधोभूख ये दु् ख त्मा फाऱकावी ॥२०॥

भना लावना चूकलीां मेयझाया । भना लावना वाांडड ये द्रव्मदाया ॥ भना काभना थोय शे गबथलावीां । भना वज्जना बेटलीां याघलावी ॥२१॥

भना वज्जना शीत भाझें कयालें । यघनूामका दृढ चचत्तीां धयालें ॥ भशायाज तो स्लाभी लामवूुताचा । जना उद्धयी नाथ रोकरमाचा ॥२२॥

न फोरे भना याघलालीण काांशीां । जनीां लाउगें फोरताां वौख्म नाशीां ॥ घडीनें घडी काऱ आमषु्म नेतो । देशाांती तुरा कोण वोडूां ऩशातो ? ॥२३॥

यघनूामकालीण लामा सळणालें । जनाांवारयखें व्मथथ काां लोवणालें ॥ वदावलथदा नाभ लाचे लवों दे । अशांता भनी ऩावऩणी ते नवों दे ॥२४॥

भना लीट भानूां नके फोरण्माचा । ऩढुें भागतुा याभ जोडेर कैचा ॥ वुखाची घडी रोटता वूख आशे । ऩढुें वलथ जाईर काांशीां न याशे ॥२५॥

देशेयषणाकायणें मत्न केरा । ऩयी ळेलटी काऱ घेलोनन गेरा ॥ कयीां ये भना बक्तत मा याघलाची । ऩढुें अांतयी वोडड ां चच ांता बलाची ॥२६॥

बलाच्मा बमें काम बीतोव रांडी । धयीां ये भना धीय धाकासव वाांडीां ॥ यघनुामकावारयखा स्लासभ ळीयीां । नऩेुषी कदा कोऩल्मा दांडधायी ॥२७॥

ढदनानाथ शा याभ कोदांडधायी । ऩढुें देखता काऱ ऩोटी थयायी ॥ भना लातम नेभस्त शें वत्म भानीां । नऩेुषी कदा याभ दावासबभानी ॥२८॥

ऩदीां याघलाचे वदा ब्रीद गाजे । फऱे बततयीऩसूळयीां काांबफ लाजे ॥ ऩयुी लाढशरी वलथ जेणें वलभानी । नऩेुषी कदा याभ दावासबभानी ॥२९॥

वभथाथचचमा वेलका लक्र ऩाशे । अवा वलथ बूभांडऱी कोण आशे ॥ जमाची सररा लझणथती रोक तीन्शी । नऩेुषी कदा याभ दावासबभानी ॥३०॥

भशावांकटीां वोडडरे देल जेणें । प्रताऩें फऱे आगऱा वलथ गणूें ॥ जमातें स्भये ळैरजा ळूरऩाणी । नऩेुषी कदा याभ दावासबभानी ॥३१॥

अशल्मा सळऱा याघलें भुतत केरी । ऩदीां रागताां ढदव्म शोऊनन गेरी ॥ जमा लझणथताां ळीणरी लेदलाणी । नऩेुषी कदा याभ दावासबभानी ॥३२॥

लवे भेरुभाांदाय शें वकृ्ष्टरीऱा । ळळी वूमथ तायाांगणें भेघभाऱा ॥ चचयांजील केरे जनीां दाव दोन्शी । नऩेुषी कदा याभ दावासबभानी ॥३३॥

उऩेषा कदा याभरऩी अवेना ॥ क्जला भानला ननश्र्चमो तो लवेना ॥ सळयीां बाय लाशेन फोरे ऩयुाणीां । नऩेुषी कदा याभ दावासबभानी ॥३४॥

अवे शो जमा अांतयी बाल जैवा ॥ लवे शो तमा अांतयी देल तैवा ॥ अनन्मासव यषीतवे चाऩऩाणी । नऩेुषी कदा याभ दावासबभानी ॥३५॥

वदा वलथदा देल वन्नीध आशे । कृऩाऱूऩणें अल्ऩ धरयष्ट ऩाशे ॥ वुखानांद आनांद कैलल्मदानी । नऩेुषी कदा याभ दावासबभानी ॥३६॥

वदा चक्रलाकासव भातांड जैवा । उडी घासरतो वांकटीां स्लासभ तैवा ॥ शयीबक्ततचा घाल गाजे ननळाणीां । नऩेुषी कदा याभ दावासबभानी ॥३७॥

भना प्राथथना तूजरा एक आशे । यघयूाज थतकीत शोऊन ऩाशे ॥ अलसा कदा शो मदथी न कीजे । भना वज्जना याघलीां लक्स्त कीजे ॥३८॥

जमा लझणथती लेदळास्रें ऩयुाणे । जमाचेनन मोगें वभाधान फाणे ॥ तमाराचग ां शे वलथ चाांचल्म दीजे । भना वज्जना याघलीां लक्स्त कीजे ॥३९॥

भना ऩावलजे वलथशी वूख जेथें । अती आदयें ठेवलजे रष तेथें ॥ वललेकें कुडी कल्ऩना ऩारटीांजे । भना वज्जना याघलीां लक्स्त कीजे ॥४०॥

फशू ढशांडता वौख्म शोणाय नाशीां । सळणाले ऩयी नातुडे शीत काांशीां ॥ वलचायें फयें अांतया फोधलीांजे । भना वज्जना याघलीां लक्स्त कीजे ॥४१॥

फशूताांऩयी शेंचच आता धयालें । यघनूामका आऩरुेंवें कयालें ॥ ढदनानाथ शें तोडयी ब्रीद गाजे । भना वज्जना याघलीां लक्स्त कीजे ॥४२॥

भना वज्जना एक जीलीां धयाले । जनी आऩरुें शीत तूलाां कयालें ॥ यघनूामकालीण फोरों नको शो । वदा भानवीां तो ननजध्माव याशो ॥४३॥

भना ये जनी भौनभुद्रा धयाली । कथा आदयें याघलाची कयाली ॥ नवे याभ ते धाभ वोडूनी द्मालें । वुखाराचग ां आयण्म वेलीत जालें ॥४४॥

जमाचेनन वांगें वभाधान बांगे । अशांता अकस्भात मेऊनन रागे ॥ तमे वांगतीची जनीां कोण गोडी । क्जमे वांगतीनें भती याभ वोडी ॥४५॥

भना जे घडी याघलालीण गेरी । जनीां आऩरुी ते तुलाां शानन केरी ॥ यघनूामकालीण तो ळीण आशे । जगीां दष तो रष रालनून ऩाशे ॥४६॥

भनीां रोचनीां श्रीशयी तोचच ऩाशे । जनीां जाणता बतत शोऊनन याशे ॥ गणुीां प्रीनत याखे क्रभू वाधनाचा । जगीां धन्म तो दाव वलोत्तभाचा ॥४७॥

वदा देलकाजीां झझजे देश ज्माचा । वदा याभनाभें लदे ननत्म लाचा ॥ स्लधभेंचच चारे वदा उत्तभाचा । जगीां धन्म तो दाव वलोत्तभाचा ॥४८॥

वदा फोरण्मावारयखें चारताशे । अनेकीां वदा एक देलासव ऩाशे ॥ वगणूीां बजे रेळ नाशीां भ्रभाचा । जगीां धन्म तो दाव वलोत्तभाचा ॥४९॥

नवे अांतयी काभ नानावलकायी । उदावीन जो ताऩवी ब्रह्भचायी ॥ ननलारा भनीां रेळ नाशीां तभाचा । जगीां धन्म तो दाव वलोत्तभाचा ॥५०॥

भदें भत्वयें वाांडडरा स्लाथथफदु्धी । प्रऩांचीक नाशीां जमातें उऩाधी ॥ वदा फोरणें नम्र लाचा वुलाचा । जगीां धन्म तो दाव वलोत्तभाचा ॥५१॥

क्रभी लेऱ जो तत्लचचांतानलुादें । न सरांऩे कदा दांबलादे वललादें ॥ कयी वूखवांलाद जो ऊगभाचा । जगीां धन्म तो दाव वलोत्तभाचा ॥५२॥

वदा आजथली प्रीम जो वलथरोकीां । वदावलथदा वत्मलादी वललेकी ॥ न फोरे कदा सभथ्म लाचा बरलाचा । जगीां धन्म तो दाव वलोत्तभाचा ॥५३॥

वदा वेवल आयण्म तारुण्मकाऱी । सभऱेना कदा कल्ऩनेचेनन भेऱीां ॥ चऱेना भनीां ननश्चमो दृढ ज्माचा । जगीां धन्म तो दाव वलोत्तभाचा ॥५४॥

नवे भानवीां नष्ट आळा दयुाळा । लवे अांतयी पे्रभऩाळा वऩऩाळा ॥ ऋणी देल शे बक्ततबालो जमाचा । जगीां धन्म तो दाव वलोत्तभाचा ॥५५॥

ढदनाचा दमाऱू भनाचा भलाऱू । स्नेशाऱू कृऩाऱू जगीां दावऩाऱू ॥ तमा अांतयी क्रोध वांताऩ कैं चा । जगीां धन्म तो दाव वलोत्तभाचा ॥५६॥

जगीां शोइजे धन्म मा याभनाभें । कक्रमा बक्तत ऊऩावना ननत्म नेभें ॥ उदावीनता तत्लताां वाय आशे । वदा वलथदा भोकऱी लतृ्ती याशे ॥५७॥

नको लावना लीऴमी लकृ्त्तरऩें । ऩदाथी जडे काभना ऩलूथऩाऩें ॥ वदा याभ ननष्काभ चचांतीत जाला । भना कल्ऩनारेळ तोशी नवाला ॥५८॥

भना कल्ऩना कक्ल्ऩताां कल्ऩकोटी । नव्शे ये नव्शे वलथथा याभबेटी ॥ भनीां काभना याभ नाशीां जमारा । अती आदये प्रीती नाशीां तमारा ॥५९॥

भना याभ कल्ऩतर काभधेन ू। ननधी वाय चचांताभणी काम लानूां ॥ जमाचेनन मोगें घडे वलथ वत्ता । तमा वाम्मता कामवी कोण आताां ॥६०॥

उबा कल्ऩलषृातऱीां दु् ख लाशे । तमा अांतयी वलथदा तेंचच याशे ॥ जनीां वज्जनीां लाद शा लाढलाला । ऩढुें भागतुा ळोक जीलीां धयाला ॥६१॥

ननजध्माव तो वलथ तूटोनन गेरा । फऱें अांतयी ळोक वांताऩ ठेरा ॥ वुखानांद आनांद बेदें फडुारा । भना ननश्चमो वलथ खेदें उडारा ॥६२॥

घयी काभधेन ूऩढुें ताक भागे । शयीफोध वाांडूनन लीलाद रागे ॥ कयी वाय चचांताभणी काचखांडें । तमा भागता देत आशे उदांडें ॥६३॥

अती भूढ त्म दृढ फदु्धी अवेना । अती काभ त्मा याभ चचत्तीां लवेना ॥ अती रोब त्म षोब शोईर जाणा । अती लीऴमी वलथदा दैन्मलाणा ॥६४॥

नको दैन्मलाणे क्जणे बक्ततऊणे । अती भूखथ त्मा वलथदा दु् ख दणेू ॥ धयी ये भना आदयें प्रीती याभीां । नको लावना शेभधाभीां वलयाभीां ॥६५॥

नव्शे वाय वांवाय शा घोय आशे । भना वज्जना वत्म ळोधूनन ऩाशे ॥ जनी लीऴ खाताां ऩढुें वूख कैचें । कयीां ये भना ध्मान मा याघलाचे ॥६६॥

घनश्माभ शा याभ रालण्मरऩी । भशाधीय गांबीय ऩणूथप्रताऩी ॥ कयी वांकटीां वेलकाांचा कुडाला । प्रबाते भनीां याभ चचांतीत जाला ॥६७॥

फऱें आगऱा याभ कोदांडधायी । भशाकाऱ वलक्राऱ तोशी थयायी ॥ ऩढुें भानला ककां कया कोण केला । प्रबाते भनीां याभ चचांतीत जाला ॥६८॥

वुखानांदकायी ननलायी बमातें । जनीां बक्ततबाले बजाले तमातें ॥ वललेकें त्मजाला अनाचाय शेला । प्रबाते भनीां याभ चचांतीत जाला ॥६९॥

वदा याभनाभें लदा ऩणूथकाभें । कदा फाचधजेना ऩदा ननत्म नेभें ॥ भदारस्म शा वलथ वोडोनन द्माला । प्रबाते भनीां याभ चचांतीत जाला ॥७०॥

जमाचेनन नाभें भशादोऴ जाती । जमाचेनन नाभें गती ऩावलजेती ॥ जमाचेनन नाभें घडे ऩणु्म ठेला । प्रबाते भनीां याभ चचांतीत जाला ॥७१॥

न लेचें कदा ग्रांचथचें अथथ काांशी । भुखें नाभ उच्चायीताां कष्ट नाशीां ॥ भशाघोय वांवायळर ूक्जणाला । प्रबाते भनीां याभ चचांतीत जाला ॥७२॥

देशेदांडनेचे भशादु् ख आशे । भशादु् ख तें नाभ घेताां न याशे ॥ वदाळील चचांतीतवे देलदेला । प्रबाते भनीां याभ चचांतीत जाला ॥७३॥

फशुताांऩयी वांकटे वाधनाचीां । व्रते दान उद्माऩनें तीां धनाचीां ॥ ढदनाचा दमाऱू भनीां आठलाला । प्रबाते भनीां याभ चचांतीत जाला ॥७४॥

वभस्ताांभधें वाय वाचाय आशे । कऱेना तयी वलथ ळोधून ऩाशें ॥ क्जला वांळमो लाउगा तो त्मजाला । प्रबाते भनीां याभ चचांतीत जाला ॥७५॥

नव्शे कभथ ना धभथ ना मोग काांशी । नव्शे बोग ना त्माग ना वाांग ऩाशीां ॥ म्शणे दाव वलश्लाव नाभीां धयाला । प्रबाते भनीां याभ चचांतीत जाला ॥७६॥

कयी काभ ननष्काभ मा याघलाचें । कयी रऩ स्लरऩ वलाां क्जलाांचें ॥ कयी छांद ननद्थलांद्ल शे गणू गाताां । शयीकीतथनीां लकृ्त्तवलश्लाव शोताां ॥७७॥

अशो ज्मा नया याभवलश्लाव नाशीां । तमा ऩाभया फाचधजे वलथ काांशीां ॥ भशायाज तो स्लासभ कैलल्मदाता । लथृा लाशणें देशवांवायचच ांता ॥७८॥

भना ऩालना बालना याघलाची । धयी अांतयीां वोडड ां चच ांता बलाची ॥ बलाचच क्जला भानला बूसर ठेरी । नवे लस्तुची धायणा व्मथथ गेरी ॥७९॥

धया श्रीधया त्मा शयाअांतयातें । तया दसु्तया त्मा ऩया वागयातें ॥ वया लीवया त्मा बया दबुथयाते । कया नीकया त्मा खया भत्वयातें ॥८०॥

भना भत्वयें नाभ वाांडूां नको शो । अती आदयें शा ननजध्माव याशो ॥ वभस्ताांभधें नाभ शें वाय आशे । दजुी तूऱणा तूऱताांशी न वाशे ॥८१॥

फशु नाभ मा याभनाभीां तुऱेना । अबाग्मा नया ऩाभया शें कऱेना ॥ वलऴा औऴध घेतरें ऩालथतीळें । क्जला भानला ककां कया कोण ऩवेू ॥८२॥

जेणें जासऱरा काभ तो याभ ध्मातो । उभेवीां अती आदयें गणू गातो ॥ फशुज ्सान लयैाग्म वाभथ्मथ जेथें । ऩयी अांतयी नाभवलश्लाव तेथें ॥८३॥

वलठोनें सळयीां लाढशरा देलयाणा । तमा अांतयीां ध्माव ये त्मासव नेणा ॥ ननलारा स्लमें ताऩवी चांद्रभौऱी । क्जला वोडली याभ शा अांतकाऱीां ॥८४॥

बजा याभ वलश्राभ मोगेश्लयाचा । जऩ ूनेसभरा नेभ गौयीशयाचा ॥ स्लमें नीलली ताऩवी चांद्रभौऱी । तुम्शाां वोडली याभ शा अांतकाऱीां ॥८५॥

भुखीां याभ वलश्राभ तेथेंचच आशे । वदानांद आनांद वेलनून याशे ॥ तमालीण तो ळीण वांदेशकायी । ननजधाभ शें नाभ ळोकाऩशायी ॥८६॥

भुखीां याभ त्मा काभ फाांधू ळकेना । गणुें इष्ट धारयष्ट त्माचे चुकेना ॥ शयीबतत तो ळतत काभाव भायी । जगीां धन्म तो भारुती ब्रह्भचायी ॥८७॥

फशू चाांगरे नाभ मा याघलाचें । अती वाक्जयें स्लल्ऩ वोऩें पुकाचें ॥ कयी भूऱ ननभूथऱ घेताां बलाचें । ढदनाां भानलाां शेंचच कैलल्म वाचें ॥८८॥

जनीां बोजनीां नाभ लाचें लदालें । अती आदयें गद्मघोऴें म्शणालें ॥ शयीचच ांतनें अन्न जेलीत जालें । तयी श्रीशयी ऩावलजे तो स्लबालें ॥८९॥

न मे याभ लाणी तमा थोय शाणी । जनीां व्मथथ प्राणी तमा नाभ काणी ॥ शयीनाभ शें लेदळास्ीां ऩयुाणीां । फशू आगऱे फोसररी व्मावलाणी ॥९०॥

नको लीट भानूां यघनूामकाचा । अती आदयें फोसरजे याभ लाचा ॥ न लेंचे भुखी वाांऩडे ये पुकाचा । कयीां घोऴ त्मा जानकीलल्रबाचा ॥९१॥

अती आदयें वलथशी नाभघोऴें । चगयीकां दयीां जाइजे दरूय दोऴें ॥ शयी नतष्ठतू तोऴरा नाभतोऴें । वलळेऴें शया भानवीां याभऩीवें ॥९२॥

जगीां ऩाशताां देल शा अन्नदाता । तमा रागरी त्लताां वाय चचांता ॥ तमाचे भुखीां नाभ घेताां पुकाचें । भना वाांग ऩाां ये तुझे काम लेंचे ॥९३॥

नतन्शी रोक जाऱू ळके कोऩ मेताां । ननलारा शर तो भुखें नाभ घेताां ॥ जऩे आदयें ऩालथती वलश्लभाता । म्शणोनी म्शणा तेंचच शें नाभ आता ॥९४॥

अजाभेऱ ऩाऩी लदे ऩरुकाभें । तमा भुक्तत नायामणाचेनन नाभें ॥ ळुकाकायणें कुां टणी याभ लाणी । भुखें फोरताां ख्मानत जारी ऩयुाणीां ॥९५॥

भशाबतत प्रल्शाद शा दैत्मकूऱीां । जऩे याभनाभालऱी ननत्म काऱीां ॥ वऩता ऩाऩरऩी तमा देखलेना । जनीां दैत्म तो नाभ भूखें म्शणेना ॥९६॥

भुखी नाभ नाशीां तमा भुक्तत कैची । अशांतागणेु मातना ते पुकाची ॥ ऩढुें अांत मेईर तो दैन्मलाणा । म्शणोनी म्शणा ये म्शणा देलयाणा ॥९७॥

शयीनाभ नेभस्त ऩाऴाण तायी । फशू तारयरे भानलदेशधायी ॥ तमा याभनाभीां वदा जो वलकल्ऩी । लदेना कदा जील तो ऩाऩरऩी ॥९८॥

जगीां धन्म लायाणवी ऩणु्मयाळी । तमेभाक्ज जाताां गती ऩलूथजाांवी ॥ भुखें याभनाभालऱी ननत्मकाऱीां । क्जला शीत वाांगे वदा चांद्रभौऱी ॥९९॥

मथावाांग ये कभथ तेंशी घडेना । घडे धभथ तों ऩणु्म गाठीां ऩडेना ॥ दमा ऩाशताां वलथ बूतीां अवेना । पुकाचें भुखीां नाभ तेंशी लवेना ॥१००॥

जमा नालडे नाभ त्मा मभ जाची । वलकल्ऩें उठे तकथ त्मा नकथ ची ची ॥ म्शणोनी अती आदयें नाभ घ्मालें । भुखें फोरताां दोऴ जाती स्लबालें ॥१०१॥

अती रीनता वलथबालें स्लबालें । जना वज्जनाराचग ां वांतोऴलालें ॥ देशे कायणीां वलथ रालीत जालें । वगणूीां अती आदयेंवीां बजालें ॥१०२॥

शयीकीतथनें प्रीती याभीां धयाली । देशेफवुद्ध नीरुऩणीां लीवयाली ॥ ऩयद्रव्म आणीक काांता ऩयाली । मदथी भना वाांडड जीलीां कयाली ॥१०३॥

कक्रमेलीण नानाऩयी फोसरजेतें । ऩयी चचत्त दशु्चीत तें राजलीतें ॥ भना कल्ऩना धीट वैयाट धाांले । तमा भानला देल कैवेनन ऩाले ॥१०४॥

वललेके कक्रमा आऩरुी ऩारटाली । अती आदयें ळुद्ध क्रीमा धयाली ॥ जनीां फोरण्मावारयखें चार फाऩा । भना कल्ऩना वोडड ां वांवायताऩा ॥१०५॥

फयी स्नानवांध्मा कयी एकननष्ठा । वललेकें भना आलयी स्थानभ्रष्टा ॥ दमा वलथबूतीां जमा भानलारा । वदा पे्रभऱू बक्ततबालें ननलारा ॥१०६॥

भना कोऩआयोऩणा ते नवाली । भना फवुद्ध शे वाधुवांगीां लवाली ॥ भना नष्ट चाांडाऱ तो वांग त्मागीां । भना शोई ये भोषबागीां वलबागी ॥१०७॥

भना वलथदा वज्जनाचेनन मोगें । कक्रमा ऩारटे बक्ततबालाथथ रागे ॥ कक्रमेलीण लाचाऱता ते ननलायीां । तुटे लाद वांलाद तो शीतकायी ॥१०८॥

जनीां लादलेलाद वोडूनन द्माला । जनीां वूखवांलाद वूखें कयाला ॥ जगीां तोचच तो ळोकवांताऩशायी । तुटे लाद वांलाद तो शीतकायी ॥१०९॥

तुटे लाद वांलाद त्मातें म्शणालें । वललेकें अशांबाल माते क्जणालें ॥ अशांतागणेु लाद नाना वलकायी । तुटे लाद वांलाद तो शीतकायी ॥११०॥

ढशताकायणें फोरणें वत्म आशे । ढशताकायणें वलथ ळोधूनन ऩाशे ॥ ढशताकायणें फांड ऩाखाांड लायी । तुटे लाद वांलाद तो शीतकायी ॥१११॥

जनीां वाांगताां ऐकताां जन्भ गेरा । ऩयी लादलेलाद तैवाचच ठेरा ॥ उठे वांळमो लाद शा दांबधायी । तुटे लाद वांलाद तो शीतकायी ॥११२॥

जनीां शीत ऩांडीत वाांडीत गेरे । अशांतागणुें ब्रह्भयाषव जारे ॥ तमाशूनन व्मतु्ऩन्न तो कोण आशे । भना वलथ जाणील वाांडूनन याशें ॥११३॥

पुकाचें भुखीां फोरताां काम लेंचे । ढदवेंदीव अभ्मांतयीां गलथ वाांचे ॥ कक्रमेलीण लाचाऱता व्मथथ आशे । वलचायें तुझा तूांचच ळोधूनन ऩाशें ॥११४॥

तुटे लाद वांलाद तेथें कयाला । वललेकें अशांबाल शा ऩारटाला ॥ जनीां फोरण्मावारयखें आचयालें । कक्रमाऩारटें बक्ततऩांथेचच जालें ॥११५॥

फशू श्रावऩताां कष्टरा अांफऋऴी । तमाचें स्लमें श्रीशयी जन्भ वोळी ॥ ढदरा षीयसवांधू तमा ऊऩभानीां । नऩेुषी कदा देल बततासबभानी ॥११६॥

धुर रेंकरां फाऩडुें दैन्मलाणें । कृऩा बाककताां दीधरी बेढट जेणें ॥ चचयांजील तायाांगणीां पे्रभखाणी । नऩेुषी कदा देल बततासबभानी ॥११७॥

गजेंद्र ूभशावांकटीां लाव ऩाशे । तमाकायणें श्रीशयी धाांलताशे ॥ उडी घातरी जाशरा जीलदानी । नऩेुषी कदा देल बततासबभानी ॥११८॥

अजाभेऱ ऩाऩी तमा अांत आरा । कृऩाऱूऩणें तो जनीां भुतत केरा ॥ अनाथासव आधाय शा चक्रऩाणी । नऩेुषी कदा देल बततासबभानी ॥११९॥

वलधीकायणें जाशरा भत्स्म लेगीां । धयी कूभथरऩें धया ऩषृ्ठबागी ॥ जना यषणाकायणें नीच मोनी । नऩेुषी कदा देल बततासबभानी ॥१२०॥

भशाबतत प्रल्शाद शा कष्टलीरा । म्शणोनी तमाकायणें सवांश जारा ॥ न मे ज्लाऱ लीळाऱ वांनीध कोणी । नऩेुषी कदा देल बततासबभानी ॥१२१॥

कृऩा बाककता जाशरा लज्रऩाणी । तमाकायणें लाभन ूचक्रऩाणी ॥ द्वलजाांकायणें बागथल ूचाऩऩाणी । नऩेुषी कदा देल बततासबभानी ॥१२२॥

अशल्मेवतीराचग ां आयण्मऩांथें । कुडाला ऩढुें देल फांदीां तमातें ॥ फऱें वोडडताां घाल घारी ननळाणीां । नऩेुषी कदा याभ दावासबभानी ॥१२३॥

तमे द्रौऩदीकायणे रागलेगें । त्लयें धाांलतो वलथ वाांडूनन भागें ॥ कऱीराचग ां जारा अवे फौद्ध भौनी । नऩेुषी कदा देल बततासबभानी ॥१२४॥

अनाथाां ढदनाांकायणे जन्भताशे । करांकी ऩढुें देल शोणाय आशे ॥ जमा लझणथताां ळीणरी लेदलाणी नऩेुषी कदा देल बततासबभानी ॥१२५॥

जनाकायणें देल रीरालतायी । फशुताांऩयी आदये लेऴधायी ॥ तमा नेणती ते जन ऩाऩरऩी । दयुात्भे भशानष्ट चाांडाऱ ऩाऩी ॥१२६॥

जगीां धन्म तो याभवूखें ननलारा । कथा ऐकताां वलथ तल्रीन झारा ॥ देशेबालना याभफोधें उडारी । भनोलावना याभरऩीां फडुारी ॥१२७॥

भना लावना लावुदेलीां लवों दे । भना काभना काभवांगीां नवों दे ॥ भना कल्ऩना लाउगी ते न कीजे । भना वज्जना वज्जनीां लक्स्त कीजे ॥१२८॥

गतीकायणें वांगती वज्जनाची । भती ऩारटें वूभती दजुथनाची ॥ यतीनानमकेचा ऩती नष्ट आशे । म्शणोनी भनाऽतीत शोऊनन याशें ॥१२९॥

भना अल्ऩ वांकल्ऩ तोशी नवाला । वदा वत्मवांकल्ऩ चचत्ती लवाला ॥ जनीां जल्ऩ लीकल्ऩ तोशी त्मजाला । यभाकाांत एकाांतकाऱीां बजाला ॥१३०॥

बजामा जनीां ऩाशताां याभ एकू । कयीां फाण एकू भुखीां ळब्द एकू ॥ कक्रमा ऩाशताां उद्धये वलथ रोकू । धया जानकीनामकाचा वललेकू ॥१३१॥

वलचारनन फोरे वललांचूनन चारे । तमाचेनन वांतप्त तेशी ननलारे ॥ फयें ळोधल्मालीण फोरों नको शो । जनीां चारणे ळुद्ध नेभस्त याशो ॥१३२॥

शयीबतत लीयतत वलसानयावी । जेणे भानवीां स्थावऩरें ननश्चमावी ॥ तमा दळथनें स्ऩळथनें ऩणु्म जोडे । तमा बाऴणें नष्ट वांदेश भोडे ॥१३३॥

नवे गलथ आांगीां वदा लीतयागी । षभा ळाांनत बोगी दमादष मोगी ॥ नवे रोब ना षोब ना दैन्मलाणा । इांशीां रषणीां जाझणजे मोगीयाणा ॥१३४॥

धयीां ये भना वांगती वज्जनाची । जेणें लकृ्त्त शे ऩारटे दजुथनाची ॥ फऱें बाल वद्फवुद्ध वन्भागथ रागे । भशाकू्रय तो काऱ वलक्राऱ बांगे ॥१३५॥

बमे व्मावऩरें वलथ ब्रह्भाांड आशे । बमातीत तें वांत आनांत ऩाशें ॥ जमा ऩाशताां द्लतै काांशीां ढदवेना । बम भानवीां वलथथाशी अवेना ॥१३६॥

क्जलाां शे्रष्ठ ते स्ऩष्ट वाांगोनन गेरे । ऩयी जील असान तैवेचच ठेरे ॥ देशेफवुद्धचें कभथ खोटें टऱेना । जुनें ठेलणें भीऩणें आकऱेना ॥१३७॥

भ्रभें नाडऱे वलत्त तें गपु्त जारें । क्जला जन्भदारयद्र्म ठाकूनन आरें ॥ देशेफवुद्धचा ननश्चमो ज्मा टऱेना । जुनें ठेलणें भीऩणें आकऱेना ॥१३८॥

ऩढुें ऩाशताां वलथशीां कोंदरेंवे । अबाग्माव शें दृश्म ऩाऴाण बावे ॥ अबालें कदा ऩणु्म गाांठीां ऩडेना । जुनें ठेलणें भीऩणें आकऱेना ॥१३९॥

जमाचें तमा चूकरें प्राप्त नाशी । गणुें गोवलरें जाशरें दु् ख देशीां ॥ गणुालेगऱी लकृ्त्त तेशी लऱेना । जुनें ठेलणें भीऩणें आकऱेना ॥१४०॥

म्शणे दाव वामाव त्माचे कयाले । जनीां जाणता ऩाम त्माचे धयाले ॥ गरु-अांजनेंलीण तें आकऱेना । जुनें ठेलणें भीऩणें तें कऱेना ॥१४१॥

कऱेना कऱेना कऱेना ढऱेना । ढऱे नाढऱे वांळमोशी ढऱेना ॥ गऱेना गऱेना अशांता गऱेना । फऱें आकऱेना सभऱेना सभऱेना ॥१४२॥

अवलद्मागणुें भानला ऊभजेना । भ्रभें चूकरें शीत तें आकऱेना ॥ ऩयीषेवलणें फाांचधरें दृढ नाणें । ऩयी वत्म सभथ्मा अवें कोण जाणे ॥१४३॥

जगीां ऩाशताां वाच तें काम आशे । अती आदयें वत्म ळोधूनन ऩाशें ॥ ऩढुें ऩाशताां ऩाशताां देल जोडे । भ्रभ भ्राांनत असान शें वलथ भोडे ॥१४४॥

वदा लीऴमो चचांनतताां जील जारा । अशांबाल असान जन्भाव आरा ॥ वललेकें वदा स्लस्लरऩीां बयालें । क्जला ऊगभीां जन्भ नाशीां स्लबालें ॥१४५॥

ढदवें रोचनीां तें नवे कल्ऩकोडी । अकस्भात आकायरें काऱ भोडी ॥ ऩढुें वलथ जाईर काांशीां न याशे । भना वांत आनांत ळोधूनन ऩाशें ॥१४६॥

पुटेना तुटेना चऱेना ढऱेना । वदा वांचरें भीऩणें तें कऱेना ॥ तमा एकरऩासव दजूें न वाशे । भना वांत आनांत ळोधूनन ऩाशें ॥१४७॥

ननयाकाय आधाय ब्रह्भाढदकाांचा । जमा वाांगता ळीणरी देललाचा ॥ वललेकें तदाकाय शोऊनन याशें । भना वांत आनांत ळोधूनन ऩाशें ॥१४८॥

जगीां ऩाशताां चभथचषीां न रषे । जगीां ऩाशताां सानचषीां नयषे ॥ जगीां ऩाशताां ऩाशणें जात आशे । भना वांत आनांत ळोधूनन ऩाशें ॥१४९॥

नवे ऩीत नवे श्लेत ना श्माभ काांशीां । नवे व्मतत अव्मतत ना नीऱ नाशीां ॥ म्शणे दाव वलश्लावताां भुक्तत राशे । भना वांत आनांत ळोधूनन ऩाशें ॥१५०॥

खये ळोचधताां ळोचधताां ळोचधताशे । भना फोचधताां फोचधताां फोचधताशे ॥ ऩयी वलथशी वज्जनाचेनन मोगें । फया ननश्चमो ऩावलजे वानयुागें ॥१५१॥

फशूताां ऩयी कूवयी तत्लझाडा । ऩयी अांतयीां ऩाढशजे तो ननलाडा ॥ भना वाय वाचाय तें लेगऴें ये । वभस्ताांभधे एक तें आगऱें ये ॥१५२॥

नव्शे वऩ ांडसानें नव्शे तत्लसानें । वभाधान काांशी नव्शे तानभानें ॥ नव्शे मोगमागें नव्शे बोगत्मागें । वभाधान तें वज्जनाचेनन मोगें ॥१५३॥

भशालातम तत्लाढदकें ऩांचचकणें । खुणे ऩावलजे वांतवांगे वललणें ॥ द्वलतीमेसव वांकेत जो दावलजेतो । तमा वाांडुनी चांद्रभा बावलजेतो ॥१५४॥

ढदवेना जनीां तेंचच ळोधूनन ऩाशे । फयें ऩाशताां गजू तेथेंचच आशे ॥ कयीां घेउां जाताां कदा आडऱेना । जनीां वलथ कोंदाटरें तें कऱेना ॥१५५॥

म्शणे जाणता तो जनीां भूखथ ऩाशे । अतकाथसव तकी अवा कोण आशे ॥ जनीां भीऩणें ऩाशताां ऩाशलेना । तमा रक्षषताां लेगऱें याशलेना ॥१५६॥

फशू ळास्र धुांडाऱताां लाड आशे । जमा ननश्चमो मेक तोशी न वाशे ॥ भती बाांडती ळास्रफोधें वलयोधें । गती खुांटती सानफोधें प्रफोधें ॥१५७॥

श्रुती न्माम भीभाांवकें तकथ ळास्रें । स्भतृी लेद लेदाांतलातमें वलचचरें ॥ स्लमें ळेऴ भौनालरा स्थीय याशे । भना वलथ जाणील वाांडून ऩाशें ॥१५८॥

जेणें भक्षषका बक्षषरी जाझणलेची । तमा बोजनाची रुची प्राप्त कैं ची ॥ अशांबाल ज्मा भानवीांचा वलयेना । तमा सान शें अन्न ऩोटीां क्जयेना ॥१५९॥

नको ये भना लाद शा खेदकायी । नको ये भना बेद नाना वलकायी ॥ नको ये भना सळकऊां ऩढूढराांवी । अशांबाल जो याढशरा तूजऩावीां ॥१६०॥

अशांतागणेु वलथशी दु् ख शोतें । भुखें फोसररें सान तें व्मथथ जातें ॥ वुखी याशताां वलथशी वूख आशे । अशांता तुझी तूांचच ळोधूनन ऩाशें ॥१६१॥

अशांतागणुें नीनत वाांडड वललेकी । अनीतीफऱें श्राघ्मता वलथ रोकीां ॥ ऩयी अांतयीां वलथशी वाष मेते । प्रभाणाांतयें फवुद्ध वाांडूनन जाते ॥१६२॥

देशेफवुद्धचा ननश्चमो दृढ झारा । देशातीत तें शीत वाांडीत गेरा ॥ देशेफवुद्ध ते आत्भफवुद्ध कयाली । वदा वांगती वज्जनाची धयाली ॥१६३॥

भनें कक्ल्ऩरा लीऴमो वोडलाला । भनें देल ननगूथण तो लोऱखाला ॥ भनें कक्ल्ऩता कल्ऩना ते वयाली । वदा वांगती वज्जनाची धयाली ॥१६४॥

देशादीक प्रऩांच शा चचांनतमेरा । ऩयी अांतयी रोब ननश्चीत ठेरा ॥ शयीचच ांतनें भुक्ततकाांता लयाली । वदा वांगती वज्जनाची धयाली ॥१६५॥

अशांकाय वलस्तायरा मा देशाचा । क्स्रमाऩरुसभराढदकें भोश त्माांचा ॥ फऱें भ्राांनत शे जन्भचचांता शयाली । वदा वांगती वज्जनाची धयाली ॥१६६॥

फया ननश्चमो ळाश्लताचा कयाला । म्शणे दाव वांदेश तो लीवयाला ॥ घडीनें घडी वाथथकाची कयाली । वदा वांगती वज्जनाची धयाली ॥१६७॥

कयी लकृ्त्त जो वांत तो वांत जाणा । दयुाळागणुें जो नव्शे दैन्मलाणा ॥ उऩाधी देशेफवुद्धतें लाढलीते । ऩयी वज्जना केवल ां फाधूां ळके ते ॥१६८॥

नवे अांत आनांत वांताां ऩवुाला । अशांकाय वलस्ताय शा नीयवाला ॥ गणुेंलीण ननगूथण तो आठलाला । देशेफवुद्धचा आठलो नाठलाला ॥१६९॥

देशेफवुद्ध शे सानफोधें त्मजाली । वललेकें तमे लस्तुची बेट घ्माली ॥ तदाकाय शे लकृ्त्त नाशी स्लबालें । म्शणोनी वदा तेंचच ळोधीत जालें ॥१७०॥

अवे वाय वाचाय तें चोरयरेंवे । इशीां रोचनीां ऩाशताां दृश्म बावे ॥ ननयाबाव ननगूथण तें आकऱेना । अशांतागणेु कक्ल्ऩताांशी कऱेना ॥१७१॥

स्पुये लीऴमी कल्ऩना ते अवलद्मा । स्पुये ब्रह्भ ये जाण भामा वुवलद्मा ॥ भुऱीां कल्ऩना दों रुऩें तेचच जारी । वललेकें तयी स्लस्लरऩीां सभऱारी ॥१७२॥

स्लरुऩीां उदेरा अशांकाय याशो । तेणें वलथ आच्छाढदरें व्मोभ ऩाशो ॥ ढदळा ऩाशताां ते ननळा लाढताशे । वललेकें वलचायें वललांचूनन ऩाशें ॥१७३॥

जमा चषुनें रक्षषताां रषलेना । बला बक्षषताां यक्षषताां यषलेना ॥ षमातीत तो अषमी भोष देतो । दमादष तो वाक्षषनें ऩष घेतो ॥१७४॥

वलधी ननसभथता रीशीतो वलथ बाऱीां । ऩयी रीशीतो कोण त्माचे कऩाऱीां ॥ शर जासऱतो रोक वांशायकाऱीां । ऩयी ळेलटीां ळांकया कोण जाऱी ॥१७५॥

जगीां द्लादळाढदत्म ते रुद्र अक्रा । अवांख्मात वांख्मा कयी कोण ळक्रा ॥ जगीां देल धुांडासऱताां आढऱेना । जनीां भुख्म तो कोण कैवा कऱेना ॥१७६॥

तुटेना पुटेना कदा देलयाणा । चऱेना कऱेना कदा दैन्मलाणा ॥ कऱेना लऱेना कदा रोचनावी । लवेना ढदवेना जनीां भीऩणावी ॥१७७॥

जमा भानरा देल तो ऩकू्जताशे । ऩयी देल ळोधूनन कोणी न ऩाशे ॥ जगीां ऩाशताां देल कोट्मानकुोटी । जमा भानरी बक्तत जे तेचच भोठी ॥१७८॥

नतन्शी रोक जेथून ननभाथण जारे । तमा देलयामासव कोणी न फोरे ॥ जगीां थोयरा देल तो चोयरावे । गरुलीण तो वलथथाशी न दीवे ॥१७९॥

गरु ऩाशताां ऩाशताां रष कोटी । फशूवार भांरालऱी ळक्तत भोठी ॥ भनीां काभना चेटकें धातभाता । जनीां व्मथथ ये तो नव्शे भुक्ततदाता ॥१८०॥

नव्शे चेटकी चाऱकू द्रव्मबोंद ू। नव्शे नन ांदकू भत्वर बक्ततभांद ू॥ नव्शे उन्भतू लेवनी वांगफाधू । जगीां साननमा तोचच वाधू अवाधू ॥१८१॥

नव्शे लाउगी चाशुटी काभ ऩोटीां । कक्रमेलीण लाचाऱता तेचच भोठी ॥ भुखीां फोरल्मावारयखें चारताशे । भना वद्गरुु तोचच ळोधूनन ऩाशें ॥१८२॥

जनीां बतत सानी वललेकी वलयागी । कृऩाऱू भनस्ली षभालांत मोगी ॥ प्रबू दष व्मतु्ऩन्न चातुमथ जाणे । तमाचेनन मोगें वभाधान फाणे ॥१८३॥

नव्शे तेंचच जारें नवे तेंचच आरें । कऱों रागरें वज्जनाचेनन फोरें ॥ अननलाथच्म तें लाच्म लाचे लदालें । भना वांत आनांत ळोधीत जालें ॥१८४॥

रऩालें अती आदयें याभरुऩीां । बमातीत ननश्चीत मे स्लस्लरऩीां ॥ कदा तो जनीां ऩाशताांशी ढदवेना । वदा ऐतम तो सबन्नबालें लवेना ॥१८५॥

वदा वलथदा याभ वन्नीध आशे । भना वज्जना वत्म ळोधून ऩाशें ॥ अखांडीत बेटी यघयूाजमोग ू। भना वाांडड ां ये भीऩणाचा वलमोग ू॥१८६॥

बुतें वऩ ांडब्रह्भाांड शें ऐतम आशे । ऩयी वलथशी स्लस्लरऩी न ऩाशे ॥ भना बावरें वलथ काांशीां ऩशालें । ऩरय वांग वोडूनन वूखी यशालें ॥१८७॥

देशेबान शें सानळस्रें खुडालें । वलदेशीऩणें बक्ततभागेंचच जालें ॥ वलयततीफऱें नन ांद्म वलैं त्मजालें । ऩरय वांग वोडूनन वूखी यशालें ॥१८८॥

भशी ननसभथरी देल तो ओऱखाला । जमा ऩाशताां भोष तत्काऱ जीला ॥ तमा ननगुथणाराचग ां गणूीां ऩशालें । ऩरय वांग वोडूनन वूखी यशालें ॥१८९॥

नव्शे कामथकताथ नव्शे वकृ्ष्टबताथ । ऩयेशूनन ऩताथ न सरांऩे वललताथ ॥ तमा ननवलथकल्ऩासव कल्ऩीत जालें । ऩरय वांग वोडूनन वूखी यशालें ॥१९०॥

देशेफवुद्धचा ननश्चमो ज्मा ढऱेना । तमा सान कल्ऩाांतकाऱीां कऱेना ॥ ऩयब्रह्भ तें भीऩणें आकऱेना । भनीां ळून्म असान शें भालऱेना ॥१९१॥

भना ना कऱे ना ढऱे रऩ ज्माचें । दजेुलीण तें ध्मान वलोत्तभाचें ॥ तमा खूण ते शीन दृष्टाांत ऩाशें । तेथें वांग नन्वांग दोनी न वाशें ॥१९२॥

नव्शे जाणता नेणता देलयाणा । न मे लझणथताां लेदळास्राां ऩयुाणाां ॥ नव्शे दृश्म अदृश्म वाषी तमाचा । श्रुती नेणती नेणती अांत त्माचा ॥१९३॥

लवे हृदमीां देल तो कोण कैवा । ऩवेु आदयें वाधकू प्रश्न ऐवा ॥ देशें टाककताां देल कोठें यशातो । ऩयी भागतुी ठाल कोठें ऩशातो ॥१९४॥

लवे हृदमीां देल तो जाण ऐवा । नबाचेऩयी व्माऩकू जाण तैवा ॥ वदा वांचरा मेत ना जात काांशीां । तमालीण कोठें रयता ठाल नाशीां ॥१९५॥

नबीां लालये जो अणूयेणु काांशीां । रयता ठाल मा याघलेंलीण नाशीां ॥ तमा ऩाशताां ऩाशताां तेंचच जारें । तेथें रष आरष वल ैफडुारें ॥१९६॥

नबावारयखें रऩ मा याघलाचे । भनी चचांनतताां भूऱ तूटे बलाचें ॥ तमा ऩाशताां देशफदु्धी उयेना । वदा वलथदा आतथ ऩोटीां ऩयेुना ॥१९७॥

नबें व्मावऩरें वलथ वषृ्टीव आशे । यघनूामका ऊऩभा ते न वाशे ॥ दजेुलीण तो तोचच ां तो शा स्लबालें । तमा व्माऩकू व्मथथ कैं वे म्शणालें ॥१९८॥

अती जीणथ वलस्तीणथ तें रऩ आशे । तेथें तकथ वांऩकथ तोशी न वाशे ॥ अती गढू तें दृढ तत्काऱ वोऩें । दजेुलीण जे खूण स्लाभीप्रताऩें ॥१९९॥

कऱे आकऱे रऩ तें सान शोताां । तेथें आटरी वलथवाषी-अलस्था ॥ भना उन्भनी ळब्द कुां ठीत याशे । तो ये तोचच तो याभ वलथर ऩाशें ॥२००॥

कदा ओऱखीभाजीां दजूें ढदवेना । भनीां भानवीां द्लतै काांशी लवेना ॥ फशूताां ढदवाां आऩरुी बेढट झारी । वलदेशीऩणें वलथ कामा ननलारी ॥२०१॥

भना गजू ये तूज शें प्राप्त जारें । ऩयी अांतयीां ऩाढशजे मत्न केरे ॥ वदा श्रलणें ऩावलजे ननश्चमावी । धयीां वज्जनी वांगती धन्म शोवी ॥२०२॥

भना वलथशी वांग वोडूनन द्माला । अती आदयें वज्जनाचा धयाला ॥ जमाचेनन वांगे भशादु् ख बांगे । जनीां वाधनेंलीण वन्भागथ रागे ॥२०३॥

भना वांग शा वलथ वांगाांव तोडी । भना वांग शा भोष तत्काऱ जोडी ॥ भना वांग शा वाधकाां ळीघ्र वोडी । भना वांग शा द्लतै नन्ळेऴ भोडी ॥२०४॥

भनाचीां ळतें ऐकताां दोऴ जाती । भतीभांद ते वाधना मोग्म शोती ॥ चढे सान लयैाग्म वाभथ्मथ अांगी । म्शणे दाव वलश्लावताां भुक्तत बोगी ॥२०५॥

॥ जम जम यघलुीय वभथथ ॥