Roeland Berger

legt uit wat ‘Laag’ is

laagste pagina

Dinsdag 10 juli 2012 davincileiden.nl prijs 6,66 euro Jaargang 40 No. 45

Clowns aan de macht

Mishandeling als hobby zieke praktijken binnen muren dispuutshuizen - slachtoffers aan het woord: ‘Complot reikt tot aan praeses’ > pagina 7a t/m 9

> Algemeen

Praesidentiële column

Welverdomme! Alweer

schrijven. Na nog geen

half jaar bestuurlijke

verantwoordelijkheid ben

ik er al helemaal klaar

mee. Oh wacht, eerste

column, positief blijven.

Al is het maar om die

tweede viool geen toneel

te bieden. Die zit ook op

elk mogelijk moment te

linkeballen. Die vent rijdt op z’n buitenblad. Zo werkt dat

niet. Kijk, het blijft wel besturen, geen mijngangen

graven. Vroeg of laat zal hij mijn gezag toch moeten

accepteren. Dan kan je 1000 keer medebestuurslid zijn

maar nog wordt je er gewoon afgepierd hoor. Ik zit met

m’n ogen achterstevoren in m’n hoofd. Laatst ook weer

zoiets: ben ik tien minuten toiletteren, zit ik met de

zenuwen in de kak. En dan is tien minuten lang hoor, ga

maar eens tien minuten met je vingers tussen de deur

zitten. Overigens was mijn verzenuwde toiletbezoek

niet onterecht. Had die clown het gepresteerd om te

speechen op de afstudeerborrel van die rooie

bollenteler! Davinten, help me dit de kop in te drukken.

Pas dan geef ik de zaal aan jullie. Ik heb gezegd.

_____________________________________________

Leeuw los

LEIDEN. Enkele maanden geleden werd melding gedaan van een losse leeuw. Deze leeuw zit inmiddels weer vast. Op aandringen van uw bestuur bij de gemeente is Leo weer in ere hersteld.

De Leeuw is weer intact (FOTO DEJONG)

“En toen zei hij dat ik anders maar op de Nieuwe Rijn moest gaan wonen”

LEIDEN. Twee jongens lopen naar binnen bij de redactie.

Ze kijken wat schuchter en onwennig om zich heen. Na

verloop van tijd ogen ze wat ontspanner en na een paar

slokken water komen de eerste verhalen boven. Dino –

echte naam gefingeerd uit angst voor represailles – trilt

wanneer hij aan het woord is. Hij vermijdt oogcontact en

zit ineengedoken, zichtbaar bang voor de eventuele

gevolgen van zijn relaas. Dino vertelt over misstanden

binnen zijn studentenhuis aan de Breestraat. “Ik moet

altijd laten weten waar ik ben, mag geen moment voor

mij zelf hebben. Soms wordt ik opgebeld en moet ik

meteen naar huis komen. Daar wachten dan nare klusjes

op me of wordt ik verplicht tot het consumeren van

hoeveelheden alcohol die ik niet kan hebben. Als ik

dronken ben trekken ze mijn overhemd uit en laten ze

me gekke dansjes doen voor een groot publiek. Laatst

werd ik betast op een nummer van Enrique Iglesias en

niemand greep in.” Zijn lotgenoot Valentijn valt hem bij,

ook bij hem thuis, een herensociëteit tegenover het

Boerhavemuseum vinden misstanden plaats. “s’Nachts

word ik mijn bed uit gesleurd en word ik gedwongen te

frituren, alles dat niet op gaat moet ik opeten, anders

gaat mijn matras het raam uit.” Valentijn vertelt dat zijn

matras ook wel eens “uit zijn verband” gerukt wordt.

“Dat hele matras is sowieso eigenlijk walgelijk want het

zit vol met gele zweetvlekken”. Het behoorde toe aan de

vorige eigenaar. Volgens Valentijn was het een goedzak

van een vent, maar heeft zijn huis hem vetgemest en

weggepest. “Ik ben bang dat ik de volgende ben.”

___________________________________________________________ > Ingezonden stuk Waarde Davinten,

Terwijl het ‘spuut afstevent op alweer haar zesde lustrum, is

voor een selecte groep brillendragers de tijd aangebroken om

een blik in het verleden te werpen. Alle door Davinten

gemaakte sporen sinds het vorige lustrum worden grondig

geanalyseerd en in kaart gebracht, om vervolgens middels

immense hoeveelheden proza en vakkundig geschoten

beeldmateriaal een tastbaar werk uit te brengen dat zowel de

voor buitenstaander als voor de Davint zelf een accuraat en

vermakelijk beeld schept van Da Vinci tijdens en in de aanloop

van het zesde lustrum. Dat er ter ere van ons zesde lustrum een

almanak wordt uitgebracht dat jong en oud versteld zal doen

staan, mag als een feit beschouwd worden. Dat deze nog

mooier en vermakelijker zal worden dan de legendarische

> Algemeen

Onthutsende mistanden dispuutshuizen: huisjongsten zwaar mishandeld en gekleineerd

“Ik dacht dat hij

mijn Vriend was”

zegt Dino

emotioneel als

naar de persoon

achter zijn

boeman wordt

gevraagd.

De nestor en

vice-nestor uit

huis laten alles

klaarblijkelijk

maar gebeuren.

Hij geeft aan dat hij een keer geprobeerd heeft zich te

verweren maar dat werd niet gewaardeerd. “Hij was

heel boos en toen zei hij dat ik anders maar op de

Nieuwe Rijn moest gaan wonen”. De arme jongen barst

in tranen uit. Ook Valentijn heeft dergelijke

bedreigingen moeten incasseren. “Een van de jongens

uit huis ‘bruckfust’ me elke ochtend. Dan gaat hij met

zijn volle gewicht op me zitten. Toen ik er wat van zei

werd er gedreigd dat ik anders moet op moest rotten

naar de Nieuwe Rijn. Maar dat is een meisjeshuis!”

Tevergeefs probeerden we als redactie in contact te

komen met de boosdoeners. I. Vriend en J. v.d. Voet

waren niet voor commentaar bereikbaar. Uiteindelijk

kregen we de nestor van Valentijn’s huis aan de

telefoon, de heer Spierenburg:

“Ja hoor eens,

frituren is gewoon

een goed

sjaarzendieet hoor,

wie is er niet groot

mee geworden?

Verder moet hij niet

zo zeiken, als ik zeg

dat hij in de

vensterbank tussen

de gordijnen moet

gaan dansen, dan

gaat hij in de

vensterbank tussen

de gordijnen dansen, zo lastig is dat toch niet? Je laat

hem nu naar huis komen en hij neemt onderweg maar

boterkoeken mee, want ik moet Jan nog vetmesten!”

Het grote probleem is dat deze jongens nergens terecht

kunnen. Immers hun boemannen zijn eveneens

dispuutsbestuur. Ook binnen Quintus bestaat er geen

vangnet voor deze jongens. Sterker nog, op last van een

Quintuscommissie werd Dino van kroeg naar kroeg

gestuurd en moest hij overal een vervelend shotje

nemen. Voorlopig zal de hel dus nog wel aanhouden

voor deze jongens maar door de publiciteit op te zoeken

hopen ze op hulp van buitenaf.

Ken jij ook een sjaars die zwaar mishandeld of

gekleineerd wordt? Neem contact op met de redactie

middels lsdnext@gmail.com

____________________________________________________________________________________________________________________

laatste editie van een kleine vijf jaar geleden is minder

vanzelfsprekend. Het is echter wel ons streven en jij als lezer

van het LSD Next kan ons helpen ons doel te bereiken! Hoe,

vraag je je af? Het antwoord simpel en vanzelfsprekend: door

jezelf te blijven. Dat heeft in het verleden resultaten behaald

die almanak-waardig zijn en dat zal niet snel veranderen. Ga dus

door met hippe dansmoves tijdens dixo’s, ga laag op alle

mogelijk gala’s en kijk niet gek op als je een camera op je

gericht krijgt want dat kan je een gouden foto in de nieuwe

almanak opleveren. Stop ook niet met het organiseren van

vakanties, sportpoules, cantussen en barbecues, en steek net

iets meer tijd in een mooie bestuurscampagne zodat die er in

drukvorm nog even overtuigend uit ziet. Zorg dat je bij elke

activiteit aanwezig bent omdat het gaaf is om niets te missen en

kom ook niet met je hele huis te laat aankakken want voor je

het weet val je buiten de boot. Mis geen borrel of ALV, doe al je

(al dan niet studiegerelateerde) bezigheden in de UB om van de

laatste roddels op de hoogte te blijven en zegt het voort, liefst

flink aangedikt. Maar vooral: klim in de pen en lucht je hart! Het

grote aantal gastschrijvers voor deze editie van het LSD Next

geeft al aan dat iedere Davint bereidwillig en bekwaam genoeg

is om iets leuks op papier te zetten. Doe daarom je voordeel

met de komst van een nieuwe lustrumalmanak en vereeuwig

jezelf door een geniale bijdrage in te zenden! Op termijn zullen

we bij jou aankloppen met de vraag om een goed stuk te

schrijven over een bepaald onderwerp, maar natuurlijk zullen

we initiatief vanuit de leden van het dispuut enorm waarderen.

Voor een mooie en legendarische almanak kunnen jullie dus op

ons rekenen, maar evenzo rekenen wij op jullie!

Namens de almanakcommissie, Wouter Hoogenboom.

Valentijn (links) en Dino (rechts) willen niet herkenbaar in beeld uit angst voor represailles (FOTO VRIEND)

> Sport

Die EK Erlebnis

Door Bas Cavadoni - Je vraagt je misschien af: "waarom

is die titel in het Duits dan? Die waren toch ingemaakt

door Italië?" Ik kan jullie dit zeker bevestigen. Het is

echter zo dat er zekere druk wordt uitgeoefend door

mensen in bruine hemden die niet met macht om

kunnen gaan. Censuur, maar dan net iets anders.

Vol goede moed ging heel het land mee in de EK gekte,

er van verzekerd dat we deze keer die Spanjaarden in de

finale even een partijtje gek zouden maken. Op een paar

sceptici na was dit bij ons dispuut ook het geval. Toch

werd het gelijk van de sceptici, waar ik mij bij schaarde,

al snel bewezen. Onder luid gejuich van mij en veel

suizende bierflesjes, wist Denemarken al snel een

doelpunt te maken tegen het prutsende Nederland. Keer

op keer bewees de Nederlandse verdediging maar weer

hoe het niet moest. En om het er nou maar niet nog

langer in te wrijven, Nederland vloog het EK uit met 0

punten.

In de naam van mijn roots was ik natuurlijk als semi-

semi-ras-Italiaan voor Italië. La bella Italia noemt men

het ook wel. Bij het begin van elke wedstrijd zong ik

luidkeels de eerste regel van het volkslied mee. Want ja,

de rest wist ik dan weer niet. Precies zoals ik voorspeld

had, ging Italië als 2e van de poule door. De winst tegen

Engeland was natuurlijk een inkoppertje, die Engelsen

kunnen namelijk geen penalty's nemen en zoals ik altijd

zou zeggen: Buffon non lascia palla, maar dat ben ik

misschien.

De wedstrijd tegen Duitsland was van een ander kaliber.

De kansen waren niet gunstig. Toch bleef ik geloven dat

het mogelijk was. Net als Koning Arthur die de zoektocht

naar de heilige graal niet opgaf. En vruchten bleken zich

al snel af te werpen toen de Balotelli even twee

doelpunten maakte. Ian werd ziek, zwak en misselijk bij

het zien van de neger en besloot zich maar neer te

leggen bij het verlies van zijn Heimat. Vol tranen van

vreugde schoot hij echter toen Duitsland een terechte

penalty mee kreeg en de vernedering iets minder

duidelijk maakte.

Toen was het moment toch daar. Geheel volgens mijn

voorspellingen moest het befaamde Spanje verslagen

worden. Een opdracht die door het toernooi heen steeds

aannemelijker leek te worden. De illusie van winst werd

echter snel duidelijk toen de befaamde Chiellini weer

last kreeg van zijn blessure. Ook Motta moest zich aan

zijn blessure overgeven, ondanks dat hij nog maar vijf

minuten gespeeld had. Een slachtveld werd het. Ik ben

daarom van mening dat het noemen van de score geen

toegevoegde waarde heeft. En ondanks dat we die finale

niet gewonnen hebben, hoef ik in ieder geval mijn

achternaam niet te veranderen.

Balotelli laat zien waar hij vernederd werd door Supermario (FOTO DONI)

> Sport

Oudgediende nieuwe roerganger nationale elf

Na het onverwachte vertrek van Bert van Marwijk was het zoeken naar een opvolger. De KNVB verraste vriend en vijand

door aan te kloppen bij Hugo Quaak. Samen met huissjaars Robbert Plomp zal hij het Nederlands elftal naar een hoger plan

moeten tillen. De ene chagrijn voor de ander? LSD Next zocht Quaak op.

Wat maakt jullie tot de ideale technische staf van het

Nederlands elftal?

“Laatst was het wc papier op de VKK op. Iedereen in

paniek. Ik niet. Ik had de publieke opinie nog. Daar veeg

ik al jaren mijn reet mee af. Dat moet je maar net willen.

Ik acht niemand belangrijker dan het collectief. Spelers

kunnen zichzelf heel wat vinden en hun lichtingsgenoten

kleineren of commanderen maar ze moeten zich eerst

maar eens bewijzen. Op het veld moet je er staan, je

bewijzen. Het stond niet. Als iemand heeft bewezen dat

hij een gedegen organisatie op het veld neer kan zetten

ben ik het. Op de Leidse Hout stond alles op zijn plek.”

“Robbert doet graag dingen met geld en is bedreven in

de algemene dingetjes. Moet hij weten. Toen ik zei dat ik

de kar ging trekken vroeg hij me of ik een bijrijder nodig

had. Nodig? Nee, maar zo’n naïeve sjaars is natuurlijk

altijd welkom. Nee we zijn geen Bert en Cooky. Robbert

kan absoluut niet jassen.”

Om maar met de deur in huis te vallen; Kunnen Van

Persie en Huntelaar samen spelen?

“Of ze samen kunnen spelen? Niet iedereen hoeft met

elkaar door een deur te kunnen. Ik verwacht geen

vriendenteam, maar ik verwacht wel resultaat. Als Robin

en Klaas-Jan onderling problemen hebben wil ik dat niet

op het veld terug zien. Ik wil een waardig oranje zien,

brengen ze dat niet, kunnen ze hun shirt inleveren. Dan

maar geen Nederlands elftal. Heel Nederland heeft van

de soap mee kunnen genieten dus ik wil er niet te veel

woorden aan vuil maken. Huntelaar had het natuurlijk

ook niet chique gespeeld, alhoewel het natuurlijk

begrijpelijk was. Hij heeft altijd zijn waarde voor Oranje

bewezen en er is ook niet chique met hem

omgesprongen. Hij had meer krediet verdiend. Komende

wedstrijd houden ze samen het vaantje vast en daarmee

is voor mij de kous af.”

Wat moet er de komende jaren veranderen?

“We hebben goede spelers, maar te veel kakkerlakken

en achterlijke boeren. Die moeten er uit. Selecteren doe

je binnen de grachtengordel natuurlijk. Daarnaast

moeten we verjongen. De nieuwe lichtingen moeten

maar eens laten zien wat ze waard zijn. Laat mij maar

zien dat ik niet om ze heen kan. Het kan niet zo zijn dat

jongens die al zo’n zes à zeven jaar bij de selectie zitten

de kar nog moeten trekken. Het kan niet zo zijn dat die

leiding moeten geven. Volgend toernooi zijn die er niet

meer bij en dan zal je er ook moeten staan. Je kunt niet

altijd een belofte blijven. Één jaartje aanmodderen, maar

in je tweede jaar moet je verantwoordelijkheden durven

nemen. Voor de een is dat vanzelfsprekender dan voor

de ander en dat zul je terug zien aan de opstelling.”

Wat zijn de toekomstverwachtingen?

“We moeten terug naar het gevoel dat we van niemand

hoeven te verliezen. In Zuid-Afrika speelden we

natuurlijk ook bagger maar hadden we het nodige geluk.

Dat geldt ook voor de jaren daarvoor. Daar mag het niet

langer vanaf hangen. Daar laten we het ook niet langer

vanaf hangen. De voorbereiding was niet eerder zo

intens en niet eerder zo vroeg aangevangen, maar dat

moet ook. Het begint in augustus al weer, we zitten in

een zware poule met de banale lompe Duitsers uit de

hoek, de verwende arrogante Portugezen op het podium

en de latente mannenbeminnende Denen waar je toch

altijd meer last van hebt dan je zult verwachten. Eind

oktober dienen we dan tot een definitieve selectie te

komen waarmee we op trainingskamp gaan. Kortom: het

WK is begonnen!”

> Lifestyle

Werken aan het lichaam; Een gestreden

strijd of een race naar de 100? Door uw reporter ter plekke LEIDEN, VKK. We nemen u mee terug naar mei 2008. M.G. Loef vertrok vanaf de Herensociëteit en er werd druk gezocht naar een opvolger. Na een kort beraad werd in Wouter Hoogenboom een opvolger gevonden. Deze jongen paste goed binnen de VKK en zou een mooie toevoeging worden aan het huis. Dit bleek volkomen waar, samen met Juriaan op de bovenverdieping zorgde Wouter hoogst persoonlijk voor de "lekkere" dingen binnen het huis. Pakken kanjers, bakken boter, liters ijs, een eigen rekening bij de City Snack en vele kilo's later, werd het in januari 2012 tijd dat deze goede dikzak vertrok om het romantische burgerleven in te duiken. Inmiddels woonde op dat moment J. van der Voet al een jaar op de VKK en was er een ware omslag gaande. Wouter was het laatste jaar minder thuis, maar de vloek/gift van de calorieën was intussen al glansrijk overgenomen door Jan. Nu zal uw reporter niet ontkennen dat hij geniet van het feit hoe mensen hun eigen lichaam zo kunnen vernietigen en moedigt dit ook zeer aan! Het is bizar om te zien hoe Jan iedere keer thuis komt met een ontbijt van 2 croissants, een chocolade broodje, plakken kaas en een liter Optimel met extra suiker. Nu zal de oplettende lezer denken: "Waar laat je dit?". Het antwoord hierop is gelukkig heel simpel, namelijk niet. Het al oude spreekwoord luidt, Ieder pondje gaat door het mondje, en voor onze Jan is gelukkig niets minder waar. Op 11 november 2011 heeft hij namelijk voor zijn verjaardag van het huis een weegschaal gekregen. De Nestor en de Vice vonden het namelijk belangrijk dat Jan in zijn verwoede calorieënrace een personal coaching team zou krijgen. Na meerdere keren wegen en het extrapoleren van de gegevens is men tot de conclusie gekomen dat er iedere maand netjes een kilootje aan komt, met een huidige score van 96 kilo. Hier schrok onze Jan toch ook wel een beetje van en besloot dat er een tegenactie moest komen tegen de Nestor (of zichzelf?!). Dit anti-kilo plan begon met rustig eenmaal per week een paar honderd meter hardlopen. Daarnaast werd hij recalcitrant tegenover zijn huisgenoten m.b.t. het actief gevoerd worden van lekkere dingen zoals reuzenmergpijpen en kano's. Nu zult u denken, de kilo's vliegen eraf! Echter niets is minder waar, want iedere keer als Jan een bier heeft

gedronken, heeft hij honger. Gelukkig zijn de pakken koeken altijd voorhandig en een mergpijp gaat er dan altijd in waarbij Jan steevast zegt en ik citeer: "Ja hoor, het is toch wel lekker". Zoals u al kon lezen, houdt Jan wel van een bier en als hij een bier drinkt, krijgt hij automatisch ook honger. Gelukkig heeft Jan meerdere medestanders die hier hetzelfde over denken. Mede Huissjaars Robbert, die sinds zijn intrede ook "het kilootje erbij per maand dieet" heeft, en Mister Laag himself. Met deze twee jongens kan altijd gegeten worden, maar ieder heeft wel zijn eigen voorkeurs-etablissement. Ronald gaat liever naar de Down Town, waar Robert met Jan altijd in de Tony Top Kebab eindigt. Hier zijn deze twee zo vaak te vinden dat Jan Robbert heeft voorgesteld aan Tony en zij overdag netjes worden begroet met "Hé Buurman" als ze langslopen. Dit levenspatroon hield aan tot het begin van de zomervakantie. Jan voelde zich opgesloten in zijn eigen lichaam en er moest wat gebeuren. Ruim 3 weken op vakantie en vertrekken zonder iemand wat te zeggen, zodat de tas niet met lekkers volgestopt kon worden voor onderweg, was de eerste stap. De tweede stap is eigenlijk een grap. Jan is er ingeluisd en heeft zichzelf verbonden aan een contract van de Sportcity voor 'slechts' 30 euro per maand. Het is namelijk reuzehandig dit af te sluiten de week voordat je 3 weken op vakantie gaat en daarna de grootste zuipmarathon van het jaar induikt met de El-Cid, KMT, Vap en ontgroening, die dankzij het super-bestuur van onze mooie Club dit jaar maar tot half november duurt! De enige beweging die de Praeses deze tijd waarschijnlijk krijgt, is wanneer hij weer toetertje lem op het podium wild heen en weer staat te zwaaien, waar daarna uiteraard een lekker broodje wordt gehaald als verdiende beloning voor de intensieve dans work-out. Dit jaar zal wederom een race worden van kilo's. Zullen ze eraf vliegen en mogen de net nieuw aangeschafte kleren met maatje XXL allemaal weer de Zak van Max in of gaat Jan toetreden tot de club van 100 en krijgt Wouter daarmee de opvolger die hij verdient? Over een jaar kunnen we de balans opmaken, maar zolang er een bak boter in de koelkast staat, hoeft niemand zich waarschijnlijk druk te maken!

__________________________________________________________________________________

IN DE WANDELGANGEN

“Voor elke euro die Dave in de SportCity steekt met Jan, geeft Jur er twee uit aan boterkoeken. Dit is

de derde wereldoorlog!” – Robbert Plomp over de grote kilorace

“Dikke mensen zijn vaak wel heel gezellig.” – Wouter Hoogenboom over mensen met een onsje meer

> Achterhaalde politiek

Bestuursperikelen nog steeds probleem

DOOR FREEK V. HELSDINGEN. Nu het bestuur eindelijk

gewisseld is en de circusartiesten van 2010 het dispuut

in handen hebben terwijl tegelijkertijd de heerschappij

van R. Baak afgelopen is (deze heerser heeft als laatste

kunstje zichzelf nog snel uitgeroepen tot voorzitter

Groencie) zijn de zorgen nog niet voorbij!

Het bestuur is namelijk nog niet compleet. Na een

slopende avond/nacht is besloten dat Dhr. P. Wemp nog

aanblijft tot de volgende assessor gekozen is. Dit om het

relatief jonge bestuur te begeleiden (het zijn immers

allemaal nerds!). Dan rest nog de volgende vraag: wie

gaat de assessor functie overnemen? Wie zal de rots in

de branding zijn, de begeleider der clowns, de man die

jonge impulsiviteit in moet perken?

De man die het huidige bestuur zelf in gedachte had was

jonge heer D.A.A.A. de Jong. Dit werd echter niet door

iedereen positief ontvangen door gedoe met vrouwen

(Misschien moet Da Vinci de derde pijler belangrijker

maken dan het nu is, 07 lijkt nooit problemen met

vrouwen te hebben).

Één van de andere theorieën probeert ons allen wijs te

maken dat moslims hier iets mee te maken hadden en

dat ze ook spionnen binnen het dispuut hebben die

zowel Arabisch als Nederlands spreken. Dit werd als

onzin afgedaan door de h.t. Assessor met de volgende

woorden: “ziet iemand van ons er uit als een moslim!?”,

waarop iedereen hem wel gelijk moest geven. Ook de

plaats van herkomst van de vrouw in kwestie werd als

oorzaak aangewezen. Hier was echter lang niet iedereen

het mee eens, waaronder een hele 'speciale' OC-er.

Daarmee waren de problemen echter nog niet weg,

slechts minder mensen om de schuld te geven. Nu zijn er

geluiden dat D.A.A.A. niet meer verder wilt. Het

merendeel verwerpt dit en zegt dat deze jongen

'gewoon' de 4e man gaat worden in het huidige bestuur.

Een klein groepje mensen kaart een andere, hele

orthodoxe, oplossing aan.

“Gedoogsteun!” Wordt geroepen. De voordelen van

deze oplossing zijn duidelijk, volgens de voorstanders.

Met een gedoogconstructie zitten we niet het hele jaar

aan iemand vast die we al eerder zat zijn of die het zelf

eerder zat is. Ook kan er dan makkelijker een alternatief

gezocht worden zonder al te veel 'rompslomp'. Men zegt

ook: “De wissel is al geweest, moeten we dan weer naar

het binnenhof om één iemand te inaugureren?” laten we

vooral de luiheid van de doorsnee davint niet

onderschatten....

Deze voorstanders van het gedogen zijn echter

sprakeloos bij het noemen van de naam Wilders of

roepen dan dat het allemaal de schuld van

'buitenlanders' is. Ook de linkse partijen waren natuurlijk

schuldig bij het vallen en falen van de

gedoogconstructie. “De linkse hobby's deed al het

belangrijke op de achtergrond verdwijnen, zo kan een

constructie natuurlijk helemaal niks!” Op de vraag of de

tweede kamer überhaupt iets kon werd als onbelangrijk

afgedaan.

Ondanks al deze woordenwisselingen en verbale

knokpartijen zijn er echter ook positieve ontwikkelingen

die plaatsvinden. Het probleem wat heerste tijdens de

alv/blv is er niet meer. Een romantisch diner bij

kaarslicht of een kleisessie doet blijkbaar wonderen.

Heel veel wegversperringen zijn er niet meer. Ook komt

er binnenkort een nieuwe alv aan. Wie weet wat de

toekomst ons kan brengen...

________________________________________________________________________________

IN DE WANDELGANGEN “Guys just so you know, ik heb een rela XD” –Gabe op zijn jaarwhatsapp

“Het klinkt alsof hij een SOA heeft” – aldus Ian

“Het maakt me niet uit, ik wil dat de lustrumtruien veilig in een dispuutshuis liggen en niet op de

Houtstraat!” – Jan tegen Gabe

“Nee in dispuutshuizen liggen truien lekker veilig Jan!” – aldus Gabe

> Technologie

ICT-deskundige aan het woord: hoe kwaadwillenden u, uw leefomgeving en privacy

bedreigen

DOOR WILLEM TIMMERS -Toen de redactie mij vroeg een stukje

te schrijven over websites die ‘apelek’ zijn besefte ik mij dat

nu.nl hier ook prima in voorziet. Dagelijks stromen er nieuwe

berichten binnen over veelal grote bedrijven waar gegevens zijn

gelekt via het internet. Dat veel websites lek zijn is bekend,

maar wat de gebruikte termen betekenen is veel minder

bekend. Als Homo Universalis horen wij in alle zaken thuis te

zijn. Aldus bij deze een technisch kijkje in de wondere wereld

van de SQL-injection.

SQL staat voor Structured Query Language en is de taal

waarmee met een database wordt gecommuniceerd. De

meeste websites slaan hun content op in een database en

roepen die data aan middels een query (zoekopdracht) na

interactie met de bezoeker. Stel u drukt op de knop “toon

reacties” dan zou een mogelijk zeer versimpelde query kunnen

zijn:

SELECT commentaar, auteur, datum FROM table_commentaar

LIMIT 0, 30;

Deze query haalt al het commentaar op uit ‘table_commentaar’

van rij 0 tot rij 30. Op het eerste oog gebeurt hier weinig

spannends, maar het is de interactie met de gebruiker die het

spannend maakt. Het gedeelte 0, 30 is de zogenaamde range. U

kunt zich voorstellen dat een range van 0, 900000000, de

database een stuk meer aan het werk zet. Helaas voor deze

websites laten sommige applicaties de bezoeker toe om hieraan

te sleutelen. Dit ‘sleutelen’ kan gebeuren omdat regel 1 van

beveiligen niet wordt nageleefd. Te weten: vertrouw niemand.

Dit hoort zich te uiten in een meer toepasbare regel namelijk: is

de userinput gelijk aan de te verwachte input.

Nu voor een meer spannend voorbeeld Het omzeilen van

loginformulieren. Dit gaat precies hetzelfde. Ook hier wordt

namelijk de input niet gecontroleerd en dit leidt tot problemen.

Stel ik wil inloggen door middel van een (zeer versimpeld)

inlogformulier, dan zou een mogelijke query kunnen zijn:

SELECT achternaam FROM table_gebruikers WHERE gebruiker

= Henk and wachtwoord = kippen;

‘Henk’ en ‘kippen’ zijn variabelen die door de gebruiker zijn

ingevuld. Deze query zoekt dus naar een achternaam, waar de

gebruikersnaam en het wachtwoord gelijk zijn aan wat is

opgegeven. Is dat het geval, dan wordt de achternaam terug

gegeven. Dit lijkt een goede check, maar wat nu als de

gebruiker in het login formulier een paar tekens toevoegt die de

oorspronkelijk zoekopdracht aanpast. Stel hij geeft op als

gebruikersnaam: Henk en als wachtwoord: kippen’ OR 1 = 1; --

De query komt er dan zo uit te zien:

SELECT achternaam FROM table_gebruikers WHERE gebruikers

= Henk and wachtwoord = kippen OR 1 = 1;

Omdat 1 = 1 altijd waar is, worden alle achternamen uit de

tabel gebruikers teruggegeven. Veel applicaties gaan echter niet

zo gericht opzoek naar een achternaam en vullen in plaats

daarvan een * in ( SELECT * FROM ). In bovenstaande

voorbeeld, zou dat tot gevolg hebben dat alle data die in die

tabel is opgeslagen worden teruggegeven.

Het gevaar zit met name in het toelaten van waardes die je niet

verwacht. Een apostrof is zo’n waarde die het mogelijk maakt

de query uit te breiden en behoorlijke schade aan te richten

zoals het volledig verwijderen van een tabel. Een aardig

voorbeeld is de cartoon hieronder.

Moraal van het verhaal: uw gegevens zijn overgeleverd aan de

gratie van de programmeurs. Het is daarom van belang dat ook

zij worden wakker geschut voor deze aanvalsmethode. Niet

alleen met de term maar ook met de strekking daarvan. Een

mooi voorbeeld hiervan is deel 2 van de verzuimpolitie (terug te

kijken via http://zembla.vara.nl). Er schijnt zelfs een davint in de

uitzending te komen.

> één na laagste pagina

Avondvierlaagse Dag Vier – de tocht der tochten –

tochtig

De afgelopen dagen waren bijzonder. Met reeds meer

dan 30 kilometers in de benen en nog veel meer halve

Huugs achter de kiezen was vandaag de dag waar we zo

hard voor gewerkt hadden: de laatste/laagste tocht en

dan scholierenfeest!

Inmiddels hadden we een grote scala aan fans (en een

grote groep mensen die nog steeds niet geloofden dat

we daadwerkelijk de avondvierdaagse liepen) maar die

moesten we bij aanvang meteen teleurstellen: ook

vanavond liep Jan niet mee. Daarmee is Jan definitief

afgehaakt voor een medaille. Bij aankomst bij onze

favoriete korfbalvereniging werd het gemis ook direct

opgemerkt: “Weer met zijn drie? Had die schreeuwlelijk

er geen zin meer in?”. Nee dat had hij inderdaad niet.

Wij eigenlijk ook niet, want die hele inval op Quintus de

avond er voor was weer veel te laat geworden. Ook was

er van slaap weinig gekomen want Roeland en Dave

hadden weer twee huizen gebrandmerkt waar gezopen

moest gaan worden, mochten we er langs komen.

Helaas kwamen we er niet langs, want de route voerde

ons de stad uit. Door bos, wind en weer en vooral langs

het water. De kilometers moesten dit keer echt verdiend

worden. Dave was dit keer verantwoordelijk voor de

drank en had besloten – om in het thema van het

scholierenfeest te blijven – dat er naast halve Huugs ook

wel wat Breezer door de mik kon.

Weinig vestjes dit keer, weinig koeien dus het zuipen

schoot niet echt op. Omdat we geen haast hadden

werden de dobbelstenen er daarom maar te pas en te

onpas bij gehaald. Dat versnelde het proces zeker wel.

Cedric was deze avond van de flauwe grappen die op

verzoek zeker herhaald kunnen worden. Roeland wilde

vooral benadrukken wie allemaal wel niet laag was en

Dave was ontdaan na een telefoontje. Na een sollicitatie

bij de rechtswinkel had voorzitster Celine besloten dat

Dave “niet in het profiel” past. Hetgeen de hele tocht tot

vele grappen heeft geleid. Vooral de combinatie “laag”

en “past niet in het profiel” brachten Roeland tot het

uiten van juweeltjes van grappen die niet voor herhaling

vatbaar zijn.

Eigenlijk waren we best snel aangeschoten. Maar omdat

we steeds dobbelden kwamen we niet snel verder. Ik

heb eigenlijk ook geen benul meer hoe we gelopen zijn

en of die tocht ook maar enigszins iets te maken had met

de officiële route. Klaarblijkelijk hebben we wel ergens

een stempel behaald want ik heb hier een medaille

liggen…

Wat wel leuk was, was dat Jan zo nu en dan even belde

om te vragen hoe het ging. Het was natuurlijk goed

bedoeld en heel attent en misschien had die jongen dan

een andere respons verdiend dan die van Roeland:

“Dikke clown, ik naai je zusje!”. Maar in Roeland’s

defense: die kon het toen ook allemaal niet meer

helpen.

Uiteindelijk werd het toch spannend want om 22.00 uur

zou de huldiging zijn en we hadden uit betrouwbare

bronnen vernomen dat Hoogenboom klaar zou staan

met bloemen en een flesje Jäger. Maar om kwart voor

tien bevonden we ons ergens bezopen in een bos zonder

route omdat Cedric die tijdens het pissen had laten

vallen en dat ding nu doordrenkt met urine was.

Na wat zwerven herkende we de omgeving, we waren in

Voorschoten. Dat was niet de bedoeling, maar het was

ook niet onoverkomelijk. Met vrolijke passen liepen we

naar Leiden. We zouden er zo zijn geweest ware het niet

dat Cedric een emotionele dronk had. Hij biechtte op dat

hij veel liever barbestuur was geweest. Roeland

probeerde hem te troosten door te zeggen dat iedereen

wel iets liever zou hebben gehad maar dat het niet altijd

zo loopt. Dave had liever in het profiel gepast, Roeland

was liever verstaanbaar voor de medemens geweest.

Althans, we denken dat hij dat zei.

Al het goede komt tot een eind (behalve Hoog en

mevrouw Wallage hoor Hoog!) dus we kwamen aan bij

het eindpunt.. Godverdomme geen Hoog! Geen

bloemen, geef waifs, geen lekkers! Niks! De

teleurstelling was snel weg toen we onze medailles

konden ophalen. We hadden Roeland nog nooit zo

gelukkig gezien. Met een glinstering van een traan in de

hoeken van zijn ogen keek hij trots om zich heen. Cedric

lag een volleybalveldje verderop te kotsen met een grote

menigte nieuwsgierige schoolkinderen om zich heen en

Dave was aan het ruziën via de whatsapp.

Uiteindelijk deden we nog een biertje aan de bar waarop

de belangrijke hoge pief die ons een officiële

waarschuwing had gegeven op ons af kwam. Hij was

trots op ons, vond het mooi dat er ook studenten

geïnteresseerd waren en vroeg ons of we misschien

wilden helpen het populairder te krijgen onder

studenten. Cedric begon een verhaal af te steken maar

het viel de kerel vooral op dat Cedric niet meer recht kon

kijken en naar kots stonk en toen Roeland vroeg “krijgen

we dan ook vestjes?” was de kerel snel verdwenen.

Daarna gingen we pas echt laag. Bij mijn weten hebben

we niet meer gegeten maar zijn we met een paar flessen

Breezer door gegaan naar het scholierenfeest.

> Laagste pagina

Er waren veel te weinig

scholieren dus we stonden als

vanouds maar een beetje

onbeholpen bij elkaar

gegroepeerd. Toen Celine even

kort Dave wilde lenen om even te

praten, paste dit natuurlijk niet in

zijn profiel. Hetgeen een boos

slaande en stampende puber tot

gevolg had. Roeland vond het

maar laag.

Uitendelijk kregen we het voor

elkaar de Discq tot vervelens toe

Gustavo Lima te laten draaien. De

favoriet van Roeland. Toen Cedric

en ik deze bezopen ar op het

podium knal bezopen en

zielsgelukkig de meest

belachelijke pasjes zagen doen,

met enkele minderjarige

scholieren voor hem en met twee

literflessen Breezer in beide

hadden, wisten we het zeker. Dit

doen we volgend jaar weer!

Roeland Berger is een Leids rechtenstudent met een geheel eigen kijk op de maatschappij. Afkomstig uit een goed milieu maar met het voorkomen van een omhooggevallen ar manoeuvreert Roeland zich door verschillende lagen der bevolking, hetgeen hem tot nieuwe inzichten brengt. Wat is laag? Roeland licht toe: Het begon allemaal met Big Brother en Talpa. Niet alleen kon heel Nederland meegenieten van andermans sores en geproduceerde banale meuk, het werd tot norm verheven. Zo tegenwoordig ook binnen het dispuut. Een ALV is geen uitlaatklep meer, maar een afvoerputje. Dat een onbeduidende sjaars aan het meisje van de pedofiele dispuutsnarcist heeft gezeten interesseert mij niet. Het is laag om aan elkaars spullen te zitten, of dat nu meisjes of truien zijn. Dat de gemoederen zo hoog opliepen dat mensen zelfs uit commissies stapten, dispuutshuizen moesten vallen en een clinic-clown een verzoeningsgesprek moest leiden is tot in den zotte. Laag! Overigens is het altijd nog beter dat je vuile was gestolen wordt dan dat het buiten komt te hangen zoals bij het Nederlands elftal. Geen punt, geen elan, geen kans maar vooral geen team. Dat een uit de kluiten gewassen pseudo-Italiaan dan de crème de la crème van de middenmoot – de Denen – gaat zitten toejuichen gaat dan wel weer heel ver… Nog veel verder gaat het als je besluit je meisje mee te nemen wanneer we met het dispuut de match tegen onze favoriete buren kijken… Rogier is mijn praeses niet meer! Laag! Voorheen was de teloorgang op een eindronde een nationaal trauma, tegenwoordig zijn we – godszijdank – zo zeer vervreemd van die bende ruziënde miljonairs, dat het een ver van mijn bed show is. Over bedden gesproken, eveneens laag: het bed van een onschuldige puber schaamteloos kapot naaien. Foei en laag! Men is sowieso niet echt meer kieskeurig als het naaien betreft. Dave zijn speelgoed kwijt, Niels zijn speelgoed kwijt (Niels bedankt voor die Franne! Bevalt prima!). Renske er weer een speeltje bij. Lely heeft er een tand bij. Één grote incest-bende en alom copy-cat gedrag! Nee, neem dan Dorian en René; een stuk origineler qua regelen, maar toch: Laag! Trouwens, Milan zal Dorian zijn volgende wel zijn, want die neemt zijn rol als René 2.0 wel heel letterlijk. Laag! Regelen prima, maar als er iets voor je geregeld wordt: ho maar! Geen enkele Davint op de Midzomernacht: Laag! Kwestie van prioriteiten. Maar die liggen vaker verkeerd: Op maandag jaareten missen omdat je moet voetballen met Caponers? Laag! Een tentamen missen omdat je een hele nacht cocktails drinkt met “een vriendin van vroeger”? Laag! De biermeter in de subweek proberen te winnen door continue aan de bel te hangen? Laag! Overigens werd die subweek wel mooi gewonnen. Dat moeten we Jan cum suis dan wel weer nageven. De start die onze zitzak in de kilt gemaakt heeft is bemoedigend. Dat het een te zware alcoholist is die zich vóór zijn deur laten beroven, die bezopen een avondvierdaagse tussen de schoolkinderen meeloopt en niet gezond met zijn bestuur mee eet tijdens vergaderingen maar zelf een kapsalon weg beukt is dan weer wel: LAAG! In de categorie “Ik wil er geen woorden aan vuil maken, maar zeker laag!”: - Wouter Hoogenboom – Het waif van G – De emotionele afscheidstour van Pwemp – Knut een onterechte sessie geven voor een uit zijn verband gerukte matras – Willens en wetens de Praeses vetmesten: die vent is eerder dood dan gewisseld op deze manier! Ik vind het allemaal wel weer Laag! Ik zeg toedeledoki en de laagste groet!