Ljubomir Stojanovic - Stare Srpske Povelje i Pisma, knjiga I, Beograd - Sremski Karlovci, 1929.
336
Click here to load reader
-
Upload
merlocampini -
Category
Documents
-
view
1.787 -
download
150
description
Stare srpske povelje i pisma (izdanje Ljubomira Stojanovića)Stare srpske povelje i pisma. Knjiga prva, Dubrovnik i susedi njegovi je izdanje ćirilskih spomenika Dubrovačkog arhiva koje je priredio srpski istoričar i filolog Ljubomir Stojanović. Izdanje je priređeno u dva dela. Prvi deo izdat je u Sremskim Karlovcima i Beogradu kao deo posebnih izdanja Srpske kraljevske akademije 1929. godine, a drugi deo je izdat u sastavu iste serije 1934. godine.Prema odredbama mirovnog ugovora sklopljenog u Sen Žermenu 1919. godine Austrija se obavezala da Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca preda dokumenta Dubrovačkog arhiva koja su se nalazila u Beču. Dokumenta su preneta u Beograd naredne, 1920. godine. Akti su jedno vreme zadržani u Beogradu kako bi se pripremilo njihovo izdanje. Za rad na ovom izdanju nije bio angažovan tim stručnjaka ili poseban odbor nego je ceo posao na sebe preuzeo sekretar Srpske kraljevske akademije Ljubomir Stojanović koji je i ranije izdao nekoliko zbirki srednjovekovnih spomenika, među kojima su se izdvajale zbirka starih srpskih zapisa i natpisa kao i katolog rukopisnih knjiga Narodne biblioteke u Beogradu. Godine 1927. Ljubomir Stojanović je izdao srpske rodoslove i letopise u zbirci Stari srpski rodoslovi i letopisi. Uskoro je objavio i prvi deo zbirke Stare srpske povelje i pisma koja je sadržala 619 akata. U kratkom uvodu na početku knjige Stojanović je izneo kratak plan i metodološke smernice za izdavanje ovih akata a zatim je dao pregled publikacija gde su pojedina akta već bila izdana (Pregled knjiga u kojima su ovi spomenici ranije štampani).Izdanje drugog dela zbirke Ljubomir Stojanović nije dočekao. Tokom njegovog života odštampano je 28 tabaka a poslednja dva i po uredio je Stepan Kuljbakin. Kuljbakin je dodao nekoliko dokumenata ispisima koje je sačinio Stojanović, zatim je uneo i ispravke koje je sačinio Oto Grinental i na kraju je odštampan hronološki registar za svih 109 isprava koliko je izdato u oba dela zbirke. Isprave su raspoređene prema dva kriterijuma: prvo su podeljene po narodima sa kojima su Dubrovčani saobraćali Dubrovnik i Srbi, Dubrovnik i Bugari, Dubrovnik i Arbanasi, Dubrovnik i Turci, Dubrovnik i Madžari, Dubrovnik i Rumuni, Dubrovčani među sobom i Dopune Stepana Kuljbakina, a zatim su u okviru svake od ovih celina podeljene po lčnostima. Stare srpske povelje i pisma su do sada najpotpunija zbirka dubrovačkih ćirilskih dokumenata.Registar za zbirku Stare srpske povelje i pisma izdat je u okvirima posebnih izdanja Istorijskog instituta SANU u Beogradu 1992. godine. Literatura: Stare srpske povelje i pisma (R. Mihaljčić, str. 30—31), Enciklopedija srpske istoriografije, Beograd 1997.
Transcript of Ljubomir Stojanovic - Stare Srpske Povelje i Pisma, knjiga I, Beograd - Sremski Karlovci, 1929.
