(naar Adri Bosch / Eert God die onze vader’)

De kern van alle dingen

is stil en eindeloos.

Alleen de dingen zingen.

Ons lied is kort en broos.

En donker zingt mijn bloed,

van heimwee zwaar doorwogen.

Ik zeil langs regenbogen

Gods stilte tegemoet.

Felix Timmermans

Wat ik

gew

ild h

eb,

wat

ik g

ed

aa

n h

eb

wat

mij

ged

aan w

erd

, w

at

ik m

isdaan h

eb,.

Wat ong

eze

gd b

leef

wat

onverz

oen

dble

ef,

wat

nie

t gekend w

erd

wat

ong

eb

ruik

t ble

ef

al het

bescham

end

e n

eem

het

van m

ij

en d

at

ik d

it w

as e

n g

een a

nd

er

dit o

vers

ch

ot

van s

tof

van d

e a

ard

e:

dit w

as m

ijn lie

fde.

Hie

r ben i

k.

Draag mij, God in barmhartigheid.

Til mij op uit al mijn kleinheid.

Koester mij in barmhartigheid:

Vader, Moeder, God met ons.

Heer ontferm U over ons

Christus ontferm U over ons.

Heer ontferm U

Draag mij, God in barmhartigheid.

Til mij op uit al mijn kleinheid.

Koester mij in barmhartigheid:

Vader, Moeder, God met ons.

(Oosterhuis/Oomen)

Heer ontferm U over ons

Christus ontferm U over ons.

Heer ontferm U

Haar glimlach en haar zorgen zijn voorbij

haar lieve aandacht voor de daagse dingen

die door haar hoofd en door haar vingers gingen

en alles wat zij was voor u en mij

Wij kunnen vragen stellen, maar geen vraag

en ook geen antwoord doen de pijn vergeten

die wij tesamen om haar heengaan leden

en die zal blijven schrijnen na vandaag

In haar dappere rechtgetrokken spoor

naar Gods oneindig land laten wij lopen

haar achterna, die hoopte wat wij hopen:

zij is niet méér dan enkele stappen voor.

Anton Van Wilderode

Wat ik

gew

ild h

eb,

wat

ik g

ed

aa

n h

eb

wat

mij

ged

aan w

erd

, w

at

ik m

isdaan h

eb,.

Wat ong

eze

gd b

leef

wat

onverz

oen

dble

ef,

wat

nie

t gekend w

erd

wat

ong

eb

ruik

t ble

ef

al het

bescham

end

e n

eem

het

van m

ij

en d

at

ik d

it w

as e

n g

een a

nd

er

dit o

vers

ch

ot

van s

tof

van d

e a

ard

e:

dit w

as m

ijn lie

fde.

Hie

r ben i

k.

Draag mij, God in barmhartigheid.

Til mij op uit al mijn kleinheid.

Koester mij in barmhartigheid:

Vader, Moeder, God met ons.

Heer ontferm U over ons

Christus ontferm U over ons.

Heer ontferm U

Draag mij, God in barmhartigheid.

Til mij op uit al mijn kleinheid.

Koester mij in barmhartigheid:

Vader, Moeder, God met ons.

(Oosterhuis/Oomen)

Heer ontferm U over ons

Christus ontferm U over ons.

Heer ontferm U

Zeven maal om de aarde te gaan,

als het zou moeten op handen en voeten;

zeven maal, om die éne te groeten

die daar lachend te wachten zou staan.

Zeven maal om de aarde te gaan.

Zeven maal over de zeeën te gaan,

schraal in de kleren, wat zou het mij deren,

kon uit de dood ik die éne doen keren.

Zeven maal over de zeeën te gaan -

zeven maal, om met zijn tweeën te staan.

Ida Gerhardt

Wat ik

gew

ild h

eb,

wat

ik g

ed

aa

n h

eb

wat

mij

ged

aan w

erd

, w

at

ik m

isdaan h

eb,.

Wat ong

eze

gd b

leef

wat

onverz

oen

dble

ef,

wat

nie

t gekend w

erd

wat

ong

eb

ruik

t ble

ef

al het

bescham

end

e n

eem

het

van m

ij

en d

at

ik d

it w

as e

n g

een a

nd

er

dit o

vers

ch

ot

van s

tof

van d

e a

ard

e:

dit w

as m

ijn lie

fde.

Hie

r ben i

k.

Draag mij, God in barmhartigheid.

Til mij op uit al mijn kleinheid.

Koester mij in barmhartigheid:

Vader, Moeder, God met ons.

Heer ontferm U over ons

Christus ontferm U over ons.

Heer ontferm U

Draag mij, God in barmhartigheid.

Til mij op uit al mijn kleinheid.

Koester mij in barmhartigheid:

Vader, Moeder, God met ons.

(Oosterhuis/Oomen)

Heer ontferm U over ons

Christus ontferm U over ons.

Heer ontferm U

'k Heb voor de dood al meer dan eens

een lief gedicht geschreven

ik neem hem wel eens op m'n schoot

hij hoort zo bij het leven

ik weet hoe bang ik was als kind

wat heb ik 'm geknepen

hij was m'n vijand, nu mijn vrind

nu heb ik hem begrepen

hij heeft me zijn geheim verteld

en zo ben ik m'n angst ontgroeid

voor mij is hij een open veld

waar hemelhoog het voorjaar bloeit

Toon Hermans

Uit wolken van donker en wit

valt het licht als een dwarse regen

naar het liefelijk laaggelegen

landschap. Een leger, een recht gelid,

de kruisen en zerken van toen

met zoveel verloren namen

verenigd en eenzaam te samen

in een kortgeschoren plantsoen.

Ik loop langs het wandelpad,

ik lees wie zij vroeger waren

de korte duur van hun jaren

een datum een kerkdorp een stad.

De dood heeft hen daadlijk voltooid.

De rozen zijn rood en verwilderd

de meidoorn verliest zijn vlinders

het gras van de zomer is hooi.

Waarom, blijf ik vragen, waarom

voor wie en voor wàt, blijf ik vragen,

de wind in de beukenhagen

draait mijn woorden om en om.

De wereld doodstil als ik keer

langs de kruis-weg van het verleden.

Wij hebben gelééfd en vergeten,

wij hebben te weinig geleerd.

Anton van Wilderode

Wat ik

gew

ild h

eb,

wat

ik g

ed

aa

n h

eb

wat

mij

ged

aan w

erd

, w

at

ik m

isdaan h

eb,.

Wat ong

eze

gd b

leef

wat

onverz

oen

dble

ef,

wat

nie

t gekend w

erd

wat

ong

eb

ruik

t ble

ef

al het

bescham

end

e n

eem

het

van m

ij

en d

at

ik d

it w

as e

n g

een a

nd

er

dit o

vers

ch

ot

van s

tof

van d

e a

ard

e:

dit w

as m

ijn lie

fde.

Hie

r ben i

k.

Draag mij, God in barmhartigheid.

Til mij op uit al mijn kleinheid.

Koester mij in barmhartigheid:

Vader, Moeder, God met ons.

Heer ontferm U over ons

Christus ontferm U over ons.

Heer ontferm U

Draag mij, God in barmhartigheid.

Til mij op uit al mijn kleinheid.

Koester mij in barmhartigheid:

Vader, Moeder, God met ons.

(Oosterhuis/Oomen)

Heer ontferm U over ons

Christus ontferm U over ons.

Heer ontferm U

[Vg]

Wij geloven in een God

die zielsveel van ons mensen houdt

Geloofsbelevenis

[Al.]

Wij geloven in God

die we niet kunnen zien

maar die zichtbaar wordt

als we ons liefdevol

inzetten voor anderen.

[Vg]

Wij geloven in God,

die het lijden en geweld

niet verhindert...

[Al.]

... maar die wil

dat wij mensen die lijden ondersteunen,

en dat wij blijvend zouden zoeken

naar vrede en gerechtigheid.

[Vg]

Wij geloven in God

die ruimhartig en mild is

maar streng

voor ieder die mensen uitsluit,

wegstoot vanwege uiterlijkheden,

afkomst of geslacht.

[Al]

Wij geloven in God

die ons

een eigen verantwoordelijkheid

heeft gegeven

en die wil dat wij deze aarde

leefbaar maken voor iedereen.

Een God die mensen aanmoedigt

om het goede te doen.

[Vg]

Wij geloven dat

vanwege Jezus Christus

[Al]

Hij heeft ons voorgedaan wat echte liefde is.

Zijn Geest en Zijn persoon

leven tot op vandaag verder,

als wij hier samenkomen,

als wij troost zijn voor elkaar,

als wij durven geloven in een betere wereld

en trouw zijn aan Gods droom.

Dan is het leven sterker dan de dood,veertig-, zestig-, hondervoud.

Draag mij, God in barmhartigheid.

Til mij op uit al mijn kleinheid.

Koester mij in barmhartigheid:

Vader, Moeder, God met ons.

(Taizé)

Dood zijn is slapen

is slapen in een zoen

is sterk zijn als ‘n druppel,

en meegaan als de zon

is slapen, is slapen in een zoen.

(Herman Verbeek / Adriaan van Noord)

[Vg]

Jij, naamloze, niet te benoemen,

onuitsprekelijke God:

kracht zonder macht,

sprekende stilte,

fluistering van liefde,

onrust in onze vrede

en vrede in onze onrust,

oase en woestijn, vervulling en leegte.

Rond de tafel

[Al]

Jij, vogel die aanvliegt,

even bij ons neerstrijkt en dan weer heenvliegt:

Je laat ons naar Jou gissen,Jou hier en daar

en nu en dan vermoeden in sporen van liefde,

in mensen die goed zijn,

[Vg]

Jij, ongrijpbare, onmisbare God, steeds op uittocht,

ons vooruit naar nieuwe einders van menswording

wees zon en horizon voor ons!

[Al]

Jij, Geest van leven, drijfkracht tot niets anders

dan menselijkheid en ongelogen liefde;’Ik-zal-er-zijn’ is onze kracht, een naam om mee te leven.

[Vg]

Jij, die waait waar Je wilt, maar altijd om mensen aan mensen terug te

geven en aan jouw aarde,

om het minste onder de aandacht te brengen van het

meeste, om het zwakke

aan te bevelen bij het sterke,

[Al] om als een zwakke bries of stormenderhand

ons te bevrijden uit onze scenario’s van geweld,

uit een cultuur van ieder-voor-zich, sleur ons met Je mee,

waai ons bijeen tot mensen van vrede, tot mensen voor mensen.

(rechtstaan

)

[Vg]

Jij, Geest van leven, speurbaar, tastbaar in wat een mens

als Jezus onder ons heeft voorgeleefd: die ons voorging in

weten van elkaar, in breken voor elkaar; die brood en wijn

genomen heeft om zich met zijn vrienden toe te breken naar

een nieuwe wereld, toen hij, in de nacht...

Zo blijf Jij in ons leven aanwezig,

als stem in de leegte, die ons roept om net als

Jezus

de weg doorheen het lijden te gaan.

[Al]

Omwille van hem,

ga verder met ons,

geef ons niet op

en stuw ons in de richting

van jouw onvoltooide naam:

‘Ik zal er zijn’ .

[Vg]

Zend ons Jouw Geest, omwille van Hem,

Hij heeft het ons beloofd:

als warmte in kille momenten,

als troostende woorden in de ijzige stilte,

als Jouw liefde die ons draagt

in lege en schijnbaar zinloze

periodes van ons leven.

[Al]

Help ons om de leegte van ons bestaan

niet zomaar opvullen,

maar ze te dragen en te verdragen,

en vooral elkaar in moeilijke momenten

verder te dragen.

[Vg]

We bidden vandaag ook heel speciaal

voor onze lieve doden,

in stilte, vanuit het diepste van ons hart…

Zorg voor hen, Vader,

in afwachting van ons weerzien in Jouw huis.

[Al]

Ook voor alle grote en kleine heiligen,

willen vandaag speciaal bidden,

dat ze voor ons

een oproep en appél mogen blijven,

een open venster

op jouw koninkrijk van vrede.

(Paul Schollaert

(Stufkens Hein / de Vries Fokke)

Nu de Weg jou komt groeten

zal de wind weer waaien in je rug.

Laat Gods licht jou dragen,

warm als de zon,

als regen die je zachtjes kust.

En we zien elkaar ooit weer,

we zien elkaar ooit weer,

blijf nu maar even in de palm

van Gods hand.

An Irish Blessing (vert. Peter Biesbrouck )/ Jamar E. Moore