29

Actiefgepensioneerd:watdoeteenPhilips-gepensioneerdezoalmetzijnvrijetijd?

“We’llmeetagain,don’tknowwhere,don’tknowwhen...”

InterviewmetPieterHoogstratenenJandeGoede,jazzmusiciStaat er een vleugel in een hotellobby, dan beginnen zijn handen te jeuken. Speelt dochterlief een klassiek pianostuk van Chopin, is hij tot tranen geroerd. En als zijn grote idool, de Amerikaanse tenorsaxofonist Stan Getz, nog had geleefd, zou hij bij liveoptredens vooraan staan. Pieter Hoogstraten, 68 jaar, muzikant in hart en nieren. Van jazz en klassiek tot rock-’n-roll. Muziek als ontspanning naast het jarenlange intensieve werk bij Philips. “Man, wat was het lekker om de dag van me af te spelen.”

30

Samen óf alleen. Als ik laat op de avond ‘Show me the way to go

home’ zing, is dat hét teken dat ik teveel gedronken heb, moe

ben en naar huis wil”, grapt hij. Pieter: “De optredens van Par

Vier, tijdens recepties of feestjes, sluiten we meestal af met de

klassieker van Vera Lynn ‘We’ll meet again, don’t know where,

don’t know when’. Het is een heerlijke wegblazer. Het publiek

zingt altijd mee.” De tekst ‘We’ll meet again’ sluit mooi aan bij

het verhaal van Pieter en Jan. Beide heren volgden, weliswaar

in een andere tijd, de ingenieursopleiding in Rotterdam en

Eindhoven en gingen aan de slag bij Philips. “Ik ken Jan al van

dertig jaar terug”, vertelt Pieter. “Zeven jaar geleden kwamen

we elkaar weer tegen op de golfclub. We deelden de passie voor

muziek en begonnen samen met Albert en Bert een

jazzkwartet. Er is sprake van chemie. Alle vier zijn we nogal

eigenwijs, maar dat maakt het juist zo interessant om samen

muziek te maken.”

Videorecordervandrieduizendgulden

Pieter vervolgt: “Die eigenwijsheid, of meer doortastendheid,

kwam goed van pas in de zelfstandige functies die we allen in

het verleden hebben bekleed. Ikzelf ben in 1968, na mijn

militaire dienst waar ik Luitenant Verbindingsdienst was,

gestart bij Philips Elcoma. Vervolgens ben ik doorgegroeid tot

Internationaal Marketing Manager voor videorecorders en later

televisie. Ik herinner me nog dat mensen in de rij stonden voor

een videorecorder van drieduizend gulden! Later ging ik aan de

Inmiddels is Pieter alweer acht jaar met pensioen, maar van

‘rustig aan doen’ wil hij niets weten. Thuis is hij benoemd tot

chef tuin, chef stofzuiger, chef vaatwasser en chef cakebakker,

maar de meeste vrije tijd besteedt hij aan muziekspelen.

Saxofoon, piano, accordeon of keyboard, u zegt het maar.

Samen met pianist Jan de Goede (77), bassist Albert Massier

(71) – tevens oud-Philipsmedewerkers – en drummer Bert

Gerbrandts (66) vormt saxofonist Pieter het jazzkwartet Par Vier.

Een term afkomstig uit de golfsport, een andere gedeelde hobby.

Jazzcafé

Generaties bezoekt de woning van Pieter, waar hij op dat

moment met Jan de sterren van de hemel speelt. Pieter: “Moet

je ons eens zien tijdens de repetitieavonden. Vaak lopen buren

binnen om te komen luisteren. Borreltje erbij en het is hier net

een jazzcafé. We repeteren de jazzstandards, afkomstig uit The

Great American Songbook. Er is ook ruimte voor improvisatie,

het allerleukste van muziek maken. De eerste keer dat ik live

een solo moest improviseren had ik drie dagen trillende benen.

Tegenwoordig kunnen ze me er ’s nachts voor wakker maken.

Heerlijk om daarna samen verder te jammen. We zijn perfect

op elkaar ingespeeld.”

Showmethewaytogohome

Jan: “Ik fluit veel, heb de hele dag melodietjes in mijn hoofd.

Zo ga je vanzelf improviseren. Het is geweldig om op te treden.

31

slag als Business Manager bij Philips Industrial Electronics.

De laatste jaren werkte ik als Manager New Business bij Philips

Lighting. Op 7 juli 2005, de dag dat ik 60 jaar werd, ben ik na

38,5 jaar dienstverband met pensioen gegaan. Maar nog steeds

ben ik actief en in te huren als consultant. Ik kan het werken

niet echt laten.”

Dynamisch

Ook Jan is altijd een harde werker geweest. “Ik leidde diverse

Philips-fabrieken. Ik ben zelf absoluut niet technisch, maar

coördineerde de boel. Een van de hoogtepunten van mijn

carrière is mijn betrokkenheid bij high-definition television

(hdtv). Hierbij heeft het beeldsignaal meer beeldpunten en dus

meer detail dan het traditionele televisiesignaal. Mijn team

bracht het eerste hdtv-signaal op de kabel, tijdens de

Olympische Spelen in 1992. Een prestatie die werd beloond

met een prachtige radio, die het nu nog steeds doet. Het mooie

van werken bij Philips was de vrijheid die je kreeg. Er heerste

geen schoolse negen-tot-vijf-mentaliteit.” Pieter: “Het was

dynamisch. Ik had mijn eigen toko binnen de organisatie en

kreeg kansen om op eigen initiatief nieuwe markten te

ontdekken. Ik ben van continent naar continent gereisd,

telkens op zoek naar nieuwe businessmogelijkheden.”

Komjemorgenweer?

Waar Pieter ook was, de muziek kon hij niet loslaten. “Stond

er een vleugel in de hotellobby, dan kroop ik erachter. Ik heb

honderden Japanners aan het dansen gekregen.” Jan:

“Herkenbaar! Meestal vragen ze na afloop ‘Kom je morgen

weer?’ Toen mijn vrouw en ik op kamers woonden in

Amsterdam, kocht ik voor vierhonderd gulden een piano en

leerde ik mezelf pianospelen. Van het geld dat ik daar later mee

verdiende, kocht ik meer instrumenten. Zoals een geweldige

sopraansaxofoon in een Engelse tweedehandszaak.”

“Muziekspelen is bij ons een familietraditie”, vertelt Pieter.

“Mijn opa was viool- en pianoleraar en organist van de

kathedraal in Rotterdam die in 1940 werd gebombardeerd. Als

kleine jongen droomde ik ervan om zelf een elektronisch orgel

te bouwen. Daarom ben ik de hts-opleiding gaan volgen. Het is

me gelukt om mijn eigen orgel te maken, maar later heb ik

toch maar een echte Philicorda gekocht. Ik bezit ook vier

saxofoons, waaronder de sax waarmee mijn vader na de oorlog

in Big Bands speelde tijdens de bevrijdingsfeesten.

Dat instrument is ouder dan ik.”

Bentugepensioneerdenheeftueenbijzonderehobby?

Misschien bent u dan wel de volgende die in deze

rubriek ‘Actief gepensioneerd’ centraal staat. Als u het leuk

vindt om uw activiteiten te delen met uw mede-Philips

gepensioneerden, schrijf dan een korte brief en stuur die

per post (Postbus 80040, 5600 JP Eindhoven) of per e-mail

(communicatie@philipspensioenfonds.nl) naar de afdeling

Communicatie Pensioenen van Philips Pensioenfonds.

Op www.philipspensioenfonds.nl/generaties kunt u de

verhalen nalezen van alle actief gepensioneerden die al

eerder in Generaties stonden.

“Iklustalles”

Pieter noemt zichzelf een omnivoor op muziekgebied. “Ik lust

alles. Jazz en rock-’n-roll, maar ik geniet ook van zware klassieke

muziek. Vergis je niet, als je achter Bach een swingend

drumstelletje zet heb je jazz. Bach is de meester van de

akkoordenleer, hij heeft de basis gelegd voor de huidige jazz.

Andere helden zijn de Amerikaanse jazzsaxofonisten Stan Getz

en Johnny Griffin. En niet te vergeten pianist-zanger Paolo

Conte, vooral bekend van het nummer ‘Max’. Ik ga telkens weer

naar zijn concerten. Dat is genieten. Muziek

luisteren én spelen, ik kan niet

zonder.”