Koordynacja robót budowlanych, dostęp do infrastruktury … · 2019. 10. 18. · outsourcing)....

Szkolenie dla przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego (JST), przedsiębiorców lub organizacji

zrzeszających przedsiębiorców

AKADEMIA INWESTYCJI SZEROKOPASMOWYCH

Sposób dystrybuowania: Egzemplarz bezpłatny

Materiał opracowany przez firmę Audytel S.A.

Koordynacja robót budowlanych, dostęp do infrastruktury technicznej oraz Punkt Informacyjny ds. Telekomunikacji (PIT)

Wprowadzenie

Przedmiot szkolenia

• Szkolenia tematyczne z zakresu obsługi inwestycyjnej projektów szerokopasmowych dla przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego (JST) i przedsiębiorców telekomunikacyjnych.

Cele szkolenia

• Uświadomienie uczestnikom wpływu inwestycji w sieci szerokopasmowe na rozwój społeczności lokalnych oraz pobudzanie wzrostu gospodarczego.

• Edukacja uczestników szkolenia w zakresie usprawnienia procesów związanych z wydawaniem decyzji, pozwoleń, opinii, uzgodnień i innych działań podmiotów publicznych towarzyszących inwestycjom w sieci szerokopasmowe oraz rozwiązań wprowadzonych do polskiego porządku prawnego ustawą z dnia 9 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw, a także aktów wykonawczych.

Sprawy organizacyjne

• Ramy czasowe, przerwy

• Zasady prowadzenia szkolenia

• Zadawanie pytań

2

INFORMACJE DLA UCZESTNIKÓW

Szkolenie jest finansowane ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa w ramach

projektu Redukcja kosztów budowy sieci szerokopasmowych - etap II oraz z budżetu państwa.

Uprzejmie prosimy o złożenie przez wszystkich uczestników szkolenia podpisów

na listach obecności oraz o wypełnienie ankiet szkolenia.

Do uzyskania certyfikatu niezbędne jest złożenie podpisu na liście obecności oraz oddanie wypełnionej ankiety ewaluacyjnej szkolenia.

Przy opracowaniu przykładów zamieszczonych w prezentacji wykorzystano

rzeczywiste uwarunkowania i rozstrzygnięcia z rynku telekomunikacyjnego.

3

Zakres tematyczny szkolenia

4

Znaczenie społeczno-gospodarcze inwestycji w sieci szerokopasmowe, ze szczególnym uwzględnieniem korzyści dla jednostek samorządu terytorialnego.

Nowelizacja wprowadzona ustawą z dnia 9 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych: informacje ogólne, cel nowelizacji, nowe instytucje i procedury, nowe obowiązki jednostek samorządu terytorialnego.

Źródła pozyskiwania przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego informacji o infrastrukturze technicznej – Punkt informacyjny ds. telekomunikacji, obowiązki operatorów sieci na podstawie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych.

Uzyskiwanie dostępu do infrastruktury technicznej i nieruchomości przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych na drodze cywilnej i administracyjnej – obowiązki na podstawie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych: operatorów sieci, właścicieli, użytkowników wieczystych i zarządców nieruchomości i budynków, a także podmiotów, które wykorzystały środki publiczne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Koordynacja robót budowlanych oraz budowa sieci szerokopasmowych po nowelizacji Megaustawy. Modelowe rozwiązania i rekomendacje dotyczące koordynacji robót budowlanych, na podstawie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych.

2

1

3

4

5

Rola cyfryzacji

Cyfryzacja jest jednym z kluczowych obszarów Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju

* Booz & Company, „Maximising the impact of Digitalisation” (Maksymalne zwiększenie wpływu cyfryzacji), 2012 r. (dane cytowane w Akcie o jednolitym rynku II, COM (2012) 573, z października 2012 r.)

5

Umożliwia skuteczne zastosowanie przez przedsiębiorstwa elastycznych modeli biznesowych (np. outsourcing).

Likwiduje wykluczenie cyfrowe, geograficzne i socjalne.

Wspiera wzrost kwalifikacji pracowników, co wpływa na zwiększenie stopy zatrudnienia, m.in. poprzez zwiększenie liczby osób aktywnych zawodowo.

Wspiera wzrost kwalifikacji pracowników,

co wpływa na zwiększenie stopy zatrudnienia, m.in.

poprzez zwiększenie liczby osób aktywnych

zawodowo.

Wspiera wyrównanie szans ludności

z obszarów miejskich i wiejskich

Umożliwia korzystanie z elektronicznej

administracji państwowej

– zwiększenie ilości usług e-administracji

Umożliwia skuteczne zastosowanie przez

przedsiębiorstwa elastycznych modeli

biznesowych (np. outsourcing).

Umożliwia dostęp do telemedycyny (e-medycyny).

Likwiduje wykluczenie

cyfrowe, geograficzne

i socjalne

Wpływa na wzrost wartości niektórych rynków (np. reklamy

online) oraz powstawanie nowych branż,

w obszarach takich jak inteligentne miasta. inteligentne pomiary czy

logistyka.

Wzrost nasycenia rynku łączami szerokopasmowymi o 10% może przynieść roczny wzrost PKB rzędu 1–1,5%, a także wzrost wydajności pracy o 1,5%.*

Podstawowe pojęcia

6

Sieć szerokopasmowa

sieć telekomunikacyjna, służącą do zapewnienia szerokopasmowego dostępu do Internetu. Dostęp określa się jako szerokopasmowy, jeżeli wydajność łącza nie jest czynnikiem ograniczającym możliwość uruchomienia aplikacji dostępnych w sieci

– elastyczna definicja sieci.

W praktyce wydawania decyzji przez Komisję Europejską dotyczących pomocy publicznej dla sieci szerokopasmowych rozróżnia się:

sieć szerokopasmowa podstawowa

sieć osiągająca przepływność łącza min. 2 Mb/s do użytkownika

końcowego

sieć szerokopasmowa następnej generacji (tzw. Next Generation Access, NGA) lub

inaczej szybka sieć telekomunikacyjna,

sieć osiągająca przepływność łącza do użytkownika

końcowego 30Mb/s i więcej

sieć szerokopasmowa o bardzo dużej

przepustowości (tzw. ultra-fast broadband)

sieć składająca się w całości z elementów

światłowodowych (co najmniej do punktu

dystrybucyjnego)*

Podstawowe pojęcia

7

Sieci NGA mają przynajmniej następujące cechy*:

dostarczają w sposób niezawodny usługi o bardzo dużej szybkości przypadającej na abonenta, za pośrednictwem światłowodowego łącza dosyłowego (lub z wykorzystaniem równoważnej technologii), które znajduje się na tyle blisko lokalu użytkownika, aby gwarantować rzeczywistą bardzo wysoką szybkość transmisji;

umożliwiają świadczenie szeregu zaawansowanych usług cyfrowych, w tym usług konwergentnych opartych wyłącznie o protokół IP;

zapewniają znacznie wyższe szybkości przesyłania (w porównaniu z podstawowymi sieciami szerokopasmowymi).

Na obecnym etapie rozwoju rynku i technologii sieci NGA to*:

sieci światłowodowe (FTTx**, np. w technologii GPON);

zaawansowane unowocześnione miedziane (skrętka/kabel czteroparowy, kabel współosiowy/koncentryczny) sieci kablowe (np. w technologii DOCSIS 3.0 lub VDSL 2.0);

zaawansowane bezprzewodowe sieci dostępowe zapewniające w sposób niezawodny wysokie szybkości przypadające na abonenta (FWA***, np. w technologii 5G FWA lub nomadyczne LTA-A).

* Źródło: Rozporządzenie Komisji (UE) NR 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.6.2014 r., dalej „GBER”).

** ang. fibre to the home (FTTH), fibre to the building (FTTB), fibre to the cabinet (FTTC), fibre to the node (FTTN).

*** ang. Fixed Wireless Access.

Podstawowe pojęcia

8

Sieć szerokopasmowa o bardzo dużej przepustowości - oznacza sieć, która:

w całości składa się z elementów światłowodowych, co najmniej na odcinku do punktu dystrybucji w miejscu świadczenia usługi,

albo sieć łączności elektronicznej, która jest w stanie zapewnić w typowych warunkach panujących w czasie największego natężenia ruchu podobną wydajność sieci pod względem: przepustowości łącza służącego do nadawania w kierunku od urządzenia końcowego do stacji bazowej i w kierunku odwrotnym, odporności, parametrów związanych z błędami oraz opóźnienia i jego zmienności; wydajność sieci można uznać za podobną bez względu na to, czy doświadczenia użytkownika końcowego różnią się w zależności od z natury różnych cech charakterystycznych nośnika danych, za pomocą którego sieć ostatecznie łączy się z punktem zakończenia sieci.

Źródło: Komunikat Komisji Europejskiej z 14 września 2016 r. „Łączność dla konkurencyjnego jednolitego rynku cyfrowego: w kierunku europejskiego społeczeństwa gigabitowego”

Aktualny stan rozwoju Internetu szerokopasmowego w Polsce, a cele EAC do 2020 r.

9

Regularne korzystanie z Internetu deklaruje 72% Polaków, czyli ok. 28 mln osób1 oraz 78% gospodarstw domowych posiada szerokopasmowe łącze do Internetu2 .

Ale blisko 18% polskich gospodarstw domowych wciąż nie posiada komputera2.

W 2017 r. ponad 18,1 % polskich gospodarstw domowych było wciąż pozbawionych dostępu do Internetu, tj. o 1,5% mniej niż w 2016 r.2.

Z usług e‐administracji w 2017 r. korzystało 31% osób w wieku 16‐74 lat2.

Według danych UKE3 na koniec 2017 r. w Polsce świadczono około 7,1 mln usług stacjonarnego dostępu do Internetu oraz 7,4 mln usług dostępu mobilnego.

Na koniec 2017 r. 86,8% gospodarstw domowych w Polsce znajdowało się w zasięgu podstawowego stacjonarnego dostępu do internetu szerokopasmowego. Plasuje to Polskę na ostatnim miejscu w całej UE4.

Średnie inwestycje w budowę sieci szerokopasmowych w Polsce wynosiły 1 140 mln zł rocznie

w latach 2012-20155.

1 Źródło: Raport „Digital in 2017: Global Overview”, We Are Social i Hootsuite, styczeń 2017 r. 2 Źródło: Raport „Społeczeństwo informacyjne w Polsce w 2017 r.”, GUS, październik 2017 r. 3 Źródło: „Raport o stanie rynku telekomunikacyjnego w Polsce w 2017”, UKE, czerwiec 2018 r. 4 Źródło: Digital Scoreboard, Komisja Europejska 5 Źródło: „Analiza rynku telekomunikacyjnego w obszarze inwestycji MŚP w sieci szerokopasmowe”, Audytel, 2016 r.

Cele Europejskiej Agendy Cyfrowej:

Państwa członkowskie UE zobowiązały się do osiągnięcia celów zapisanych w EAC. Cele te obejmują:

• zapewnienie wszystkim Europejczykom dostępu do podstawowego szerokopasmowego Internetu do 2013 r. – ZREALIZOWANE (komunikat Komisji Europejskiej z 17.10.2013 r.);

• zapewnienie powszechnego dostępu do Internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s do końca 2020 roku oraz doprowadzenie do wykorzystania usług dostępu o przepustowości co najmniej 100 Mb/s przez 50% gospodarstw domowych do końca 2020 roku.

Braki w pokryciu infrastrukturą umożliwiającą świadczenie usług o przepustowości co najmniej 30 Mb/s (% gospodarstw domowych w danej gminie)

Aktualny stan rozwoju Internetu szerokopasmowego w Polsce, a cele EAC do 2020 r.

10

Źródło: „Analiza uwarunkowań w procesie aktualizacji Narodowego Planu Szerokopasmowego”, InfoStrategia i GWW, 2018 - na podstawie danych z Systemu Informacyjnego o Infrastrukturze Szerokopasmowej (SIIS).

Aktualny stan rozwoju Internetu szerokopasmowego w Polsce, a wytyczne Komisji Europejskiej z 2016 r.

1. Cel pośredni na 2020 rok:

Zapewnienie łączności 5G, jako w pełni rozwiniętej usługi komercyjnej, w co najmniej jednym głównym mieście w każdym z państw członkowskich, w związku z wprowadzeniem sieci 5G na rynek w 2018 roku.

2. Cel strategiczny na 2025 rok:

Gigabitowy dostęp do internetu dla wszystkich miejsc stanowiących główną siłę napędową rozwoju społeczno-gospodarczego (szkoły, węzły transportowe, główne miejsca świadczenia usług publicznych, a także przedsiębiorstwa prowadzące intensywną działalności w internecie).


Niezakłócony dostęp do sieci 5G na wszystkich obszarach miejskich i na wszystkich głównych szlakach komunikacyjnych.


Wszystkie gospodarstwa domowe w Europie, zarówno na obszarach wiejskich, jak i miejskich, będą miały dostęp do internetu o przepustowości łącza „w dół” wynoszącej co najmniej 100 Mb/s, z możliwością modernizacji do przepustowości mierzonej w gigabitach..

Źródło: Komunikat Komisji Europejskiej z 14 września 2016 r. „Łączność dla konkurencyjnego jednolitego rynku cyfrowego: w kierunku europejskiego społeczeństwa gigabitowego”

11

Polska musi podążać w kierunku europejskiego społeczeństwa gigabitowego

WiFi4EU

12

Źródło: https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/wifi4eu-bezplatne-wi-fi-dla-europejczykow

Komisja Europejska zamierza propagować bezpłatny dostęp do bezprzewodowego

Internetu dla mieszkańców Europy i turystów w przestrzeniach

publicznych – takich jak: parki, place, budynki publiczne, biblioteki,

ośrodki zdrowia i muzea w całej Europie

– za pośrednictwem programu WiFi4EU.

Budżet programu WiFi4EU na lata 2017–2019 wynosi

120 mln euro. Ze środków programu sfinansowana zostanie

instalacja najnowocześniejszego

sprzętu Wi-Fi w ośrodkach życia społecznego.

Kto może wziąć udział w programie? Urzędy lokalne (gminy lub stowarzyszenia gmin):

które chcą udostępnić bezprzewodowy dostęp do sieci na obszarach, gdzie podobna oferta publiczna lub prywatna jeszcze nie istnieje,

które potrzebują pieniędzy na sprzęt oraz instalację i mogą przez kilka lat zapewniać bezpłatny dostęp do internetu swojej społeczności,

jeden kupon dla jednej gminy – przyznawany na zasadzie kolejności zgłoszeń na pokrycie do 100 proc. kosztów projektu.

https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/wifi4eu-bezplatne-wi-fi-dla-europejczykow















Stopień pokrycia terenów wiejskich i miejskich zasięgami stacjonarnymi o przepustowości poniżej 30 Mb/s, od 30 Mb/s do 100 Mb/s oraz 100 Mb/s i więcej

Aktualny stan rozwoju Internetu szerokopasmowego w Polsce – statystyki

13

Źródło: „Analiza uwarunkowań w procesie aktualizacji Narodowego Planu Szerokopasmowego”, InfoStrategia i GWW, 2018 - na podstawie danych z SIIS

20,1%

1,2% 0,5% 0,4% 0,3% 0,2%

46,4%

34,6% 29,3%

19,9% 22,8% 24,4%

19,5%

34,9%

24,9%

21,3% 18,2%

26,8%

14,0%

29,3%

45,3%

58,3% 58,7% 48,6%

0%

10%

20%

30%

40%

50%

60%

70%

80%

90%

100%

wieś poniżej 20tys.

20-100tys.

100-200tys.

200-500tys.

miastapowyżej500 tys.

>=100 Mb/s

30-100 Mb/s

< 30 Mb/s

Brak zasięgu

Pokrycie kraju infrastrukturą światłowodową – statystyki

14

Źródło: „Raport o stanie rynku telekomunikacyjnego w Polsce w 2017”, UKE, czerwiec 2018.

W ramach inwentaryzacji prowadzonej przez Prezesa UKE, zobligowane do tego podmioty sprawozdały w całym kraju 154 665 węzłów światłowodowych. Wzrost o 21% [2017 vs. 2016].

Najmniejsza liczba węzłów światłowodowych w stosunku do węzłów kablowych występuje w województwach nieposiadających Regionalnych Sieci Szerokopasmowych (RSS).

Skuteczne narzędzia cyfryzacji Program Operacyjny Polska Cyfrowa (PO PC)

15

Około 39% obywateli naszego kraju żyje na obszarach, gdzie gęstość zaludnienia jest niższa, niż 100 osób na km2. W takich warunkach prywatne inwestycje telekomunikacyjne są nieopłacalne, a w zależności od obszaru koszt podłączenia 1 gospodarstwa domowego może wynosić nawet ponad 10 000 zł.

Program Operacyjny Polska Cyfrowa (PO PC) realizowany jest aby zapewnić wszystkim Polakom dostęp do szybkiego internetu (co najmniej 30 Mb/s). W ramach I osi programu budowane są sieci dostępowe na obszarach, gdzie bez wsparcia publicznego żaden przedsiębiorca nie wybudowałby infrastruktury.

Na realizację PO PC w zakresie sieci szerokopasmowych przeznaczono ponad 1 mld EUR, lecz są to środki niewystarczające. Zgodnie z Narodowym Planem Szerokopasmowym, aby zrealizować wyznaczone cele, potrzebne jest, w zależności od zastosowanej technologii, od 27,95 do 43,10 mld zł. Dlatego też niezbędne są inwestycje ze środków własnych przedsiębiorców telekomunikacyjnych, ale do tego potrzeba przyjaznego otoczenia administracyjno-prawnego oraz zachęt inwestycyjnych.

Aby jednak w pełni wykorzystać potencjał rozwiązań opartych na sieciach szerokopasmowych, konieczna jest współpraca wszystkich uczestników procesu inwestycyjnego. Ważne więc, byśmy umieli z tej szansy skorzystać – dzięki współpracy i zrozumieniu wspólnego interesu, jakim jest rozwój całego kraju i każdej lokalnej wspólnoty.

Źródło: Broszura „Megaustawa i redukcja kosztów budowy sieci szerokopasmowych”, Ministerstwo Cyfryzacji, 2017 r.

PO PC – dotacje i instrumenty zwrotne

16

Po trzech konkursach Działania 1.1 „Wyeliminowanie terytorialnych różnic w możliwości dostępu do szerokopasmowego internetu o wysokich przepustowościach” w ramach I osi priorytetowej PO PC, zadeklarowanych do objęcia zasięgiem sieci zostało prawie 2 mln gospodarstw domowych, co stanowi ponad 270% celu założonego w Programie Operacyjnym.

Łączne alokacja na całe Działanie wynosiła prawie 6 mld zł.

Dodatkowo w projektach wyłonionych do dofinansowania, zadeklarowano podłączenie do sieci szerokopasmowej 6 634 punktów adresowych, gdzie funkcjonuje łącznie 9 723 placówek edukacyjnych.

W wyniku przeprowadzonej oceny ex-ante PO PC, z I osi wydzielono około 1 mld zł z przeznaczeniem na wdrażanie zwrotnych instrumentów finansowych. Operatorem tych funduszy - na podstawie umowy z CPPC - jest BGK, jako podmiot pełniący funkcję menadżera funduszu funduszy. Podstawowym adresatem instrumentów finansowych są operatorzy z segmentu małych i średnich firm. Fundusz zaczął działanie w połowie 2017 roku. Całkowita kwota przeznaczona na realizację projektu wynosi 1 175,9 mln zł, w tym 996,2 mln zł z funduszy unijnych.

Preferencyjne pożyczki będą mogły wynosić od 20 tys. do 10 mln zł i będą udzielane nawet na 15 lat, z maksymalnym okresem karencji do 30 miesięcy, z przeznaczeniem na pasywne i aktywne elementy sieci (jak również na pozyskanie abonentów) w ramach jednego projektu inwestycyjnego w obrębie białych plam telekomunikacyjnych (warunkowo także w szarych i czarnych plamach).

Przykładowe produkty na bazie tego programu oferuje Towarzystwo Inwestycji Społeczno-Ekonomicznych oraz Alior Bank: • Pożyczka szerokopasmowa inwestycyjna – kredyt do 10 mln zł na 15 lat, do 30 miesięcy

karencji. • Pożyczka szerokopasmowa płynnościowa – kredyt do 1 mln zł na 5 lat.

Projekt OSE polega na stworzeniu do 2020 r. sieci dostępu do Internetu dla 30,5 tys. szkół o przepustowości co najmniej 100/100 Mb/s, wraz z usługami bezpieczeństwa oraz dostarczanie szkołom treści edukacyjnych i wsparcie szkół w procesie kształcenia umiejętności cyfrowych.

Według ustawy o OSE, szkoły nie będą płacić za usługę dostępu do Internetu.

Koszty wdrożenia OSE szacowane są na 320 mln zł (środki te zostaną pozyskane z PO PC), zaś jej funkcjonowania (w tym zakupu usług od operatorów telekomunikacyjnych w celu świadczenia szkołom bezpłatnych usług dostępu do Internetu) - ponad 1,3 mld zł w perspektywie 10 lat (od 2022 roku ok. 164 mln zł rocznie) i zostaną sfinansowane z budżetu państwa.

Główne cele OSE:

• Cywilizacyjna zmiana w sposobie kształcenia uczniów poprzez przejście z edukacji analogowej (książki) na edukację cyfrową (korzystanie z treści udostępnionych w Internecie).

• Wprowadzenie nowych form kształcenia oraz nowych programów nauczania kompetencji i umiejętności cyfrowych (np. powszechna nauka programowania).

• Wyrównanie szans edukacyjnych wszystkich uczniów w Polsce, w szczególności zamieszkujących tereny o niskiej gęstości zaludnienia i uczących się w szkołach o małej liczbie uczniów.

OSE będzie siecią wirtualną opartą na istniejącej infrastrukturze szerokopasmowej (wybudowanej w całości ze środków komercyjnych, jak i przy udziale dofinansowania ze środków publicznych, w szczególności Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa).

Za uruchomienie i funkcjonowanie sieci odpowiedzialny będzie Operator OSE (NASK). Operator OSE będzie odpowiedzialny za dostarczenie szkołom usługi dostępu do internetu wraz z usługą bezpieczeństwa sieciowego i teleinformatycznego.

Więcej informacji dostępnych jest na stronie Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej: http://ose.gov.pl

Ogólnopolska Sieć Edukacyjna (OSE)

17

http://ose.gov.pl/

Sieć 5G – główne założenia

5G to standard sieci komórkowej nowej generacji. Nie oznacza on konkretnych rozwiązań - sugeruje tak naprawdę nadchodzące zmiany i postęp technologiczny, który przeniesie standardy telekomunikacyjne na nowy, wyższy ''piąty'' poziom.

Podstawowe założenia sieci 5G to:

Szybkość - transmisja danych z przepustowością ponad 1 Gb/s (chwilowo nawet do 100 Gb/s).

Niezawodność – łączność nowej generacji ma być odporna na zakłócenia i dużą ilość jednoczesnych połączeń.

Brak opóźnień – transmisja danych z opóźnieniami rzędu 1 ms.

Poprawiony zasięg – lepsze pokrycie niż dla LTE.

Wydajność – dłuższy czas pracy na baterii.

Internet rzeczy – możliwość wymiany informacji między urządzaniami (energetyka, transport, zdrowie).

Główne dokumenty strategiczne :

Deklaracja ministerialna „UE dla 5G” podpisana w Tallinie.

Komunikat Komisji Europejskiej „Łączność dla konkurencyjnego jednolitego rynku cyfrowego: w kierunku europejskiego społeczeństwa gigabitowego”.

Porozumienie na rzecz Strategii “5G dla Polski” (sygnatariusze: operatorzy, dostawcy infrastruktury, sprzętu i rozwiązań w zakresie telekomunikacji, instytucje BiR, izby gospodarcze, uczelnie techniczne – w planach także przedstawiciele JST).

„5G for Europe Action Plan” oraz strategia Jednolitego Rynku Cyfrowego dla Europy w zakresie 5G

Strategia „Plan dla 5G w Polsce” przygotowywana przez Ministerstwo Cyfryzacji.

Zmniejszenie wykluczenia cyfrowego

Projekty typu „smart” w tym inteligentne miasta

Nowe gałęzie biznesu w gospodarce bazującej na wiedzy

Szybszy Internet na większym obszarze

Wspieranie rozwoju rozwiązań z gałęzi „internetu rzeczy”

18

Architektura sieci 5G wraz z możliwymi usługami

Źródło: „Strategia 5G dla Polski”, Ministerstwo Cyfryzacji, styczeń 2018.

Główne zmiana w stosunku do poprzednich generacji:

bardzo „gęsta” sieć radiowa (mikro- i piko-komórki), bazująca na światłowodach,

dedykowana obsługi bardzo wielu urządzeń jednocześnie, w tym np. autonomicznych pojazdów.

19

„Plan dla 5G w Polsce”

Porozumienie na rzecz Strategii “5G dla Polski”

Sieć 5G – harmonogram działań

2020

2017/19

VII 2017

VI 2017

2015

2012

Pierwsze testy technologii 5G

na świecie Pierwsze komercyjne

instalacje w UE, w tym w Polsce

Ogłoszenie wizji 5G w UE, pierwsze

projekty finasowanie przez UE

Deklaracja ministerialna „UE dla 5G” podpisana w

Tallinie

Testy technologii 5G

w Polsce i EU

2015 2016

„5G for Europe Action Plan” oraz

„Connectivity for a European Gigabit

Society”

2018

20

Korzyści społeczno-gospodarcze związane z rozwojem sieci szerokopasmowych dla jednostek samorządu terytorialnego

Źródło: „Raport końcowy z badania dotyczącego wpływu rozwoju Internetu szerokopasmowego na społeczeństwo i gospodarkę w Polsce w ramach Projektu systemowego – działania na rzecz rozwoju szerokopasmowego dostępu do Internetu”, Ministerstwo Cyfryzacji, luty 2016 r., http://mc.bip.gov.pl/fobjects/download/98188/raport_z_badan_koncowy_scalony_fin-pdf.html

21

Możliwość realizacji globalnych powiązań (stymulowanie powiązań gospodarczych pomiędzy samorządami itp.).

Zaspokojenie potrzeb informacyjnych i poznawczych społeczeństwa, promowanie regionu w Internecie.

Wzrost znaczenia społecznego, gospodarczego, politycznego i kulturalnego JST z uwagi na rozbudowaną infrastrukturę telekomunikacyjną.

Wizerunek Wzrost znaczenia społecznego, gospodarczego, politycznego i kulturalnego JST z uwagi na rozbudowaną infrastrukturę telekomunikacyjną

Informacja Zaspokojenie potrzeb informacyjnych i poznawczych społeczeństwa, promowanie regionu w Internecie

Rynek pracy Tworzenie miejsc pracy na terenie danej JST, które powstaną m.in. dzięki rozbudowie infrastruktury telekomunikacyjnej

Obywatele E- administracja jest przyjazna dla obywatela

Budżet Korzyści budżetowe związane z nowymi inwestycjami gospodarczymi

Stymulacja Możliwość realizacji globalnych powiązań (stymulowanie powiązań gospodarczych pomiędzy samorządami itp.)

http://mc.bip.gov.pl/fobjects/download/98188/raport_z_badan_koncowy_scalony_fin-pdf.html



Korzyści społeczno-gospodarcze związane z rozwojem sieci szerokopasmowych dla jednostek samorządu terytorialnego

Główne wnioski z raportu przygotowanego na zlecenie Ministerstwa Cyfryzacji

Źródło: „Raport końcowy z badania dotyczącego wpływu rozwoju Internetu szerokopasmowego na społeczeństwo i gospodarkę w Polsce w ramach Projektu systemowego – działania na rzecz rozwoju szerokopasmowego dostępu do Internetu”, Ministerstwo Cyfryzacji, luty 2016 r.

22

Dzięki przyspieszonej cyfryzacji budżet państwa mógłby zaoszczędzić rocznie ok. 3 mld zł.

Aktywizacja

Osoby korzystające z Internetu prowadzą

aktywniejsze życie społeczne i kulturalne, niż osoby

niekorzystające. Prawie dwa razy częściej angażują się na rzecz działalności lokalnej.

Oszczędności Dzięki przyspieszonej

cyfryzacji budżet państwa mógłby zaoszczędzić rocznie ok. 3 mld zł.

Biznes Obserwuje się silną korelację

pomiędzy wzrostem korzystania z Internetu, a zwiększeniem liczby

firm działających na danych obszarze, jak również liczby

pracowników i przychodów z działalności.

Przychody W przypadku wpływów

podatkowych, dzięki internetowi do 2014 r. dodatkowe korzyści budżetowe wyniosły 3 mld zł, a do 2023 r. wzrosną do 20 mld zł.

1

3

2

4


23






2

1

3

4

5

Cel nowelizacji Megaustawy

24

ŹRÓDŁA REGULACJI:

Omawiane regulacje zostały wprowadzone nowelą ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, która w głównej mierze implementuje dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2014/61/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie środków mających na celu zmniejszenie kosztów realizacji szybkich sieci łączności elektronicznej (Dz. Urz. UE L 155 z 23.05.2014, str. 1), zwanej dalej „dyrektywą w sprawie redukcji kosztów” lub „dyrektywą 2014/61/UE”

Rozwiązania prawne zaproponowane w ww. ustawie mają na celu eliminację:

nieefektywnych rozwiązań stosowanych w procesie budowy sieci szerokopasmowych, związanych z wykorzystaniem istniejącej infrastruktury pasywnej (np. kanałów kablowych, studzienek, szafek, słupów, masztów, anten), należącej do przedsiębiorców telekomunikacyjnych i tzw. przedsiębiorstw użyteczności publicznej (energetycznych, wodociągowo-kanalizacyjnych, kolejowych, itd.);

uciążliwych procedur administracyjnych odnośnie procesu budowlanego w zakresie realizacji sieci szerokopasmowych;

przeszkód i problemów dotyczących koordynacji robót inżynieryjno-budowlanych, dotyczących budowy infrastruktury technicznej, w tym telekomunikacyjnej.

Wszystkie ww. niekorzystne zjawiska powodują wzrost kosztów realizacji sieci szerokopasmowych, zwłaszcza na obszarach wiejskich, stanowiąc istotną barierę finansową dla podmiotów chcących tam prowadzić swoje inwestycje.


Rozwiązania prawne przyjęte w ww. ustawie, w tym w rozdziale 2a, mają na celu :

zwiększenie efektywności wykorzystania istniejącej infrastruktury oraz zmniejszenie przeszkód utrudniających wykonywanie robót budowlanych z nią związanych, poprzez osiągnięcie efektu synergii w realizowanych robotach budowlanych;

stworzenie odpowiednich warunków, aby optymalnie wykorzystać ponad 1 mld euro środków unijnych dostępnych w Programie Operacyjnym Polska Cyfrowa, przeznaczonych głównie na budowę infrastruktury sieci dostępowych;

obniżenie kosztów procesu inwestycyjno-budowlanego dla infrastruktury telekomunikacyjnej, w szczególności na etapie przygotowania inwestycji, co jest realizacją celów wskazanych w Europejskiej Agendzie Cyfrowej (dalej EAC), a mianowicie do 2020 r. zapewnienia szerokopasmowego dostępu do Internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s dla 100% obywateli UE oraz dostępu do Internetu o przepustowości co najmniej 100 Mb/s dla 50% europejskich gospodarstw domowych;

wykonanie zalecenia wynikającego z raportu NIK pt.: „Postępowania administracyjne związane z budową i funkcjonowaniem stacji bazowych telefonii komórkowej” z 30 października 2015 r.

25


26

Wybrane definicje

Operator sieci przedsiębiorca telekomunikacyjny lub podmiot wykonujący zadania z zakresu użyteczności publicznej, w tym jednostka samorządu terytorialnego.

Podmiot wykonujący zadania z zakresu

użyteczności publicznej

osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której przepisy szczególne przyznają zdolność prawną, zapewniającą infrastrukturę techniczną na potrzeby:

a) wytwarzania, przesyłania lub dystrybucji gazu, energii elektrycznej lub ciepła,

b) zapewnienia oświetlenia miejsc publicznych i dróg,

c) zaopatrzenia ludności w wodę, gromadzenia, przesyłania, oczyszczania lub odprowadzania ścieków, ogrzewania, systemów odwodnienia, w tym ciągów drenażowych,

d) transportu, w tym linii kolejowych, dróg, portów i lotnisk.

Szybka sieć telekomunikacyjna

sieć telekomunikacyjna zdolna do dostarczania usług szerokopasmowego dostępu do Internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s.


27

Wybrane definicje

Infrastruktura techniczna

każdy element infrastruktury lub sieci, który może służyć do umieszczenia w nim lub na nim elementów infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej, nie stając się jednocześnie aktywnym elementem tej sieci telekomunikacyjnej, taki jak: rurociągi, kanalizacja, maszty, kanały, komory, studzienki, szafki, budynki i wejścia do budynków, instalacje antenowe, wieże i słupy, z wyłączeniem:

a) kabli, w tym włókien światłowodowych,

b) elementów sieci wykorzystywanych do zaopatrzenia w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi,

c) kanałów technologicznych.

Infrastruktura krytyczna infrastruktura krytyczna w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz.U. z 2013 r. poz. 1166, z 2015 r. poz. 1485 oraz z 2016 r. poz. 266, 904 i 1250).

Punkt styku miejsce, w którym możliwe jest połączenie publicznej sieci telekomunikacyjnej z instalacją telekomunikacyjną budynku.

Koordynacja robót budowlanych

Najważniejsze instytucje wprowadzone nowelizacją Megaustawy

28

Utworzenie Punktu Informacyjnego ds. telekomunikacji (PIT)

Obowiązek udostępniania informacji o infrastrukturze technicznej przedsiębiorcom telekomunikacyjnym

Dostęp do infrastruktury technicznej operatorów sieci, w celu realizacji szybkiej sieci telekomunikacyjnej

Dostęp do infrastruktury technicznej innych przedsiębiorców telekomunikacyjnych

Umowy o koordynacje robót budowlanych

Decyzje organów

Obowiązki operatorów sieci w zakresie udostępniania

informacji o infrastrukturze technicznej

Zasady udostępniania przedsiębiorcom

telekomunikacyjnym infrastruktury technicznej

Nowe otoczenie regulacyjne – nadchodzące zmiany dla jednostek samorządu terytorialnego

29

USTAWA Z DNIA 10 MAJA 2018 R. O ZMIANIE USTAWY PRAWO TELEKOMUNIKACYJNE ORAZ NIEKTÓRYCH INNYCH USTAW (Dz.U.

z 2018 r. poz. 1118) – wejdzie w życie 12 grudnia 2018 r.

Przyczyny nowelizacji Megaustawy: Analiza dotychczasowej praktyki Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w zakresie prowadzenia

postępowań administracyjnych dotyczących wydawania zgód na świadczenie przez jednostki samorządu terytorialnego (dalej „JST”) usługi dostępu do Internetu bez pobierania opłat lub w zamian za opłatę niższą niż cena rynkowa.

Inicjatywa UE dotycząca rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) z dnia 25 października 2017 r. zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 131/2013 i (UE) nr 283/2014 w odniesieniu do propagowania łączności internetowej w społecznościach lokalnych (Dz. Urz. UE L 286 z 1.11.2017, str. 1 - dalej „WiFi4EU”).

Wypełnienie jednego z celów strategicznych postawionych przez Komisję Europejską do 2025 r., jakim jest wyposażenie w gigabitowe łącza internetowe miejsc, gdzie są świadczone usługi publiczne, takich jak placówki administracji publicznej, biblioteki i szpitale.

Najważniejsze zmiany: rezygnacja z wydawania w formie decyzji zgody na świadczenie przez JST usługi dostępu do Internetu bez

pobierania opłat lub w zamian za opłatę niższą niż cena rynkowa oraz ustalenia minimalnej prędkości transmisji danych tej usługi świadczonej przez publicznie dostępne punkty dostępu do Internetu w akcie normatywnym rangi rozporządzenia;

rozszerzenie zakresu informacji dotyczącej prowadzonej działalności, którą JST przekazuje Prezesowi UKE (lokalizacja publicznie dostępnych punktów dostępu do Internetu oraz obszar, na którym jest świadczona usługa za pomocą tych punktów).

planowane jest też wydanie rozporządzenia wykonawczego ws. minimalnej przepustowści hotspotów

udostępnianych przez JST.

Fazy postępowania inwestycyjnego a nowelizacja Megaustawy

30

Faza planowania zamierzenia

Faza lokalizacyjna

Faza pozyskania prawa do

infrastruktury

Faza budowlana

Faza odbioru i przekazania do

eksploatacji

Faza środowiskowa

Pozyskanie informacji o istniejącej

infrastrukturze technicznej z PIT

Pozyskanie informacji o istniejącej

infrastrukturze od operatora sieci*

*gdy brak informacji w PIT

Wniosek do operatora sieci

o inspekcję infrastruktury

Wniosek o zawarcie

z operatorem sieci umowy o dostęp do

infrastruktury technicznej

Uzyskanie prawa do drogi

Uzyskanie prawa dostępu do infrastruktury i nieruchomości

podmiotów niebędących przedsiębiorcami

telekomunikacyjnymi (art. 30 i 33)

ALBO

Indywidualny proces

budowlany Koordynacja

robót budowlanych


31






2

1

3

4

5

Pozyskiwanie informacji o infrastrukturze technicznej

32

Źródła pozyskiwania przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego informacji o infrastrukturze technicznej

Punkt Informacyjny ds. telekomunikacji

(PIT) - operatorzy sieci mają obowiązek przekazywać

informacje Prezesowi UKE

Podstawa prawna: art. 29b

Megaustawy

Podstawa prawna: art. 25a

Megaustawy

w razie braku informacji

w PIT

Operatorzy istniejących sieci

bezpośrednio

Obowiązek udostępniania przez operatora sieci informacji o istniejącej infrastrukturze i planowanych inwestycjach

33

Informacje, uzyskane w trybie art. 29b i 25a Megaustawy, a także w wyniku inspekcji infrastruktury technicznej operatora sieci, mogą być wykorzystane wyłącznie do celów związanych z uzyskaniem dostępu do infrastruktury technicznej i realizacji szybkiej sieci telekomunikacyjnej, a przedsiębiorca telekomunikacyjny, któremu zostały one udostępnione, jest obowiązany do podejmowania niezbędnych środków w celu zachowania ich poufności.

Obowiązek udzielenia informacji i udostępnienia infrastruktury do inspekcji, nie dotyczy infrastruktury technicznej, w tym infrastruktury krytycznej, której wykorzystanie do celów szybkich sieci telekomunikacyjnych jest niemożliwe ze względu na bezpieczeństwo i integralność infrastruktury technicznej, zdrowie publiczne, obronność, bezpieczeństwo państwa lub bezpieczeństwo i porządek publiczny.

Udostępnianie Prezesowi UKE informacji o istniejącej infrastrukturze i planowanych inwestycjach

34

Prowadzony jest przez Prezesa UKE w formie strony internetowej, pod adresem pit.uke.gov.pl.

Dane w PIT udostępniane są nieodpłatnie.

PIT nie prowadzi doradztwa w indywidualnych sprawach.

Nowelizacja z 2016 r. dała podstawę do utworzenia w dniu 1 stycznia 2017 r. Punktu Informacyjnego ds. Telekomunikacji

Cele PIT:

zapewnienie jak najsprawniejszego planowania i realizacji szybkich sieci telekomunikacyjnych;

ułatwienie efektywnego wykorzystania infrastruktury technicznej odpowiedniej dla celów budowy tych sieci, poprzez zapewnienie dostępu do informacji użytecznych z punktu widzenia przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.

Źródło: Broszura „Megaustawa i redukcja kosztów budowy sieci szerokopasmowych”, Ministerstwo Cyfryzacji, 2017 r.


PIT www.pit.uke.gov.pl


35


dotyczące procedur i formalności wymaganych przed

rozpoczęciem robót budowlanych dotyczących infrastruktury telekomunikacyjnej, w trakcie ich wykonywania oraz do ich zakończenia i rozpoczęcia użytkowania tej infrastruktury, a także o zwolnieniach z obowiązku ich uzyskania lub dokonania;

o usługach i infrastrukturze zebrane w ramach inwentaryzacji przeprowadzanej corocznie przez Prezesa UKE;

o istniejącej infrastrukturze technicznej, innej niż infrastruktura objęta inwentaryzacją, a także o kanałach technologicznych;

o planach inwestycyjnych w zakresie wykonywanych lub planowanych robót budowlanych, finansowanych w całości lub w części ze środków publicznych, dotyczących infrastruktury technicznej lub kanałów technologicznych;

o stronach internetowych, na których zostały zamieszczone ramowe warunki dostępu do infrastruktury technicznej i nieruchomości (oferty ramowe) na cele związane z realizacją szybkich sieci telekomunikacyjnych;

o obowiązujących stawkach za zajęcie pasa drogowego.

Docelowo w PIT gromadzone i udostępniane będą następujące informacje (art. 29b ust. 1 Megaustawy):

Zakres informacji udostępnianych w Punkcie Informacyjnym ds. Telekomunikacji

PIT


36

Źródło: „Megaustawa i redukcja kosztów budowy sieci szerokopasmowych” Broszura Ministerstwa Cyfryzacji

Przekazywanie informacji do Punktu Informacyjnego ds. Telekomunikacji


PIT


37

może przekazać informacje do PIT, co zwolni go z obowiązku udzielania ich na indywidualne żądanie przedsiębiorców telekomunikacyjnych;

informacje powinny być zgodne ze stanem faktycznym i aktualizowane corocznie w terminie do dnia 31 marca według stanu na dzień 31 grudnia poprzedniego roku;

zakres przekazywanych informacji – informacje dotyczące:

istniejącej infrastruktury technicznej oraz kanałów technologicznych, określające:

a) ich lokalizację i przebieg,

b) rodzaj i aktualny stan oraz sposób użytkowania,

c) dane kontaktowe w sprawach dostępu;

planów inwestycyjnych w zakresie wykonywanych lub planowanych robót budowlanych, finansowanych w całości lub w części ze środków publicznych, dotyczących infrastruktury technicznej lub kanałów technologicznych, określające:

a) lokalizację i rodzaj robót,

b) element infrastruktury technicznej lub kanału technologicznego, którego roboty dotyczą,

c) przewidywaną datę rozpoczęcia robót i czas ich trwania,

d) dane kontaktowe w sprawach koordynacji robót budowlanych.



Operator sieci

PIT


38

Obligatoryjnie przekazuje do PIT informacje:

o kanałach technologicznych – w terminie do 30 dni od dnia zakończenia budowy kanału technologicznego;

o planowanej budowie kanału technologicznego – najpóźniej na 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, o pozwoleniu na budowę albo dniem zgłoszenia przebudowy dróg, o których mowa w ust. 6 pkt 2;

o infrastrukturze technicznej umieszczanej w pasie drogowym

– w terminie 30 dni od dnia wydania zezwolenia na jej lokalizację lub na zajęcie pasa drogowego.



PIT

Zarządca drogi publicznej


39

obligatoryjnie przekazuje do PIT i aktualizuje co 6 miesięcy dane z centralnego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

obligatoryjnie przekazuje do PIT informacje o stawkach opłat za zajęcie pasa drogowego w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie uchwały organu stanowiącego JST (zmiany uchwały) w tej sprawie.

przekazują Prezesowi UKE, odpowiednio z wojewódzkiego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz z powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w szczególności z geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, informacje o infrastrukturze technicznej, które nie znajdują się w centralnym zasobie geodezyjnym i kartograficznym.

wyłącznie na wniosek Prezesa UKE;

przekazanie informacji dotyczy wyłącznie informacji dostępnych w postaci elektronicznej.

W tym samym trybie następuje przekazanie informacji przez podmioty zarządzające terenem zamkniętym.



PIT

Główny Geodeta Kraju

Wójt, Burmistrz, Prezydent Miasta

Marszałek województwa lub starosta*

*prezydent miasta na prawach powiatu


40

Odmowa przekazania

informacji do PIT

W/w podmioty mogą odmówić przekazania informacji do PIT wyłącznie z uwagi na:

bezpieczeństwo i integralność infrastruktury technicznej;

zdrowie publiczne;

obronność;

bezpieczeństwo państwa;

bezpieczeństwo i porządek publiczny. WAŻNE:

Odmowa przekazania nie może dotyczyć informacji o stawkach opłaty za zajęcie pasa drogowego.

W przypadku gdy informacje te stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, przy ich przekazaniu należy poinformować o tym Prezesa UKE.

Aktualizacja informacji

Obowiązek przekazania informacji do PIT obejmuje również ich aktualizację w przypadku zaistnienia zmian.



Dla usprawnienia procesu przekazywania danych system teleinformatyczny PIT umożliwia bezpośrednie wprowadzenie informacji do bazy danych oraz ich aktualizowanie przez stronę internetową PIT, a także identyfikację podmiotu wprowadzającego informacje.

PIT


41

Zasady wykorzystania informacji

Podmioty uprawnione

Informacje udostępnione przez PIT mogą być wykorzystane wyłącznie zgodnie z ich przeznaczeniem i podlegają obowiązkowi zachowania poufności przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych, którym zostały udostępnione.

Nie można odmówić udostępnienia informacji o: istniejącej infrastrukturze technicznej innej niż infrastruktura

telekomunikacyjna oraz o kanałach technologicznych w zakresie obejmującym:

a) ich lokalizację i przebieg, b) rodzaj i aktualny stan oraz sposób użytkowania, c) dane kontaktowe w sprawach dostępu;

o planach inwestycyjnych w zakresie wykonywanych lub planowanych robót budowlanych, finansowanych w całości lub w części ze środków publicznych, dotyczących infrastruktury technicznej lub kanałów technologicznych, określających:

a) lokalizację i rodzaj robót, b) element infrastruktury technicznej lub kanału

technologicznego, którego roboty dotyczą, c) przewidywaną datę rozpoczęcia robót i czas ich trwania, d) dane kontaktowe w sprawach koordynacji robót budowlanych;

ze względu na zastrzeżenie tajemnicy przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorcy telekomunikacyjni.



PIT


42

Do informacji o planach inwestycyjnych w zakresie wykonywanych lub planowanych robót budowlanych, finansowanych w całości lub w części ze środków publicznych, dotyczących infrastruktury technicznej lub kanałów technologicznych, określających:

a) lokalizację i rodzaj robót,

b) element infrastruktury technicznej lub kanału technologicznego, którego roboty dotyczą,

c) przewidywaną datę rozpoczęcia robót i czas ich trwania,

d) dane kontaktowe w sprawach koordynacji robót budowlanych;

w zakresie infrastruktury technicznej przedsiębiorców telekomunikacyjnych stosuje się odpowiednio przepis art. 9 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne.

Przedsiębiorca telekomunikacyjny może zastrzec informacje, dokumenty lub ich części zawierające tajemnicę przedsiębiorstwa, dostarczane na żądanie Prezesa UKE lub na podstawie przepisów ustawy.

Prezes UKE może uchylić zastrzeżenie w drodze decyzji, jeżeli uzna, że dane te są niezbędne.

Zasady wykorzystania

informacji



PIT


43

PIT 2.0

Cele aktualizacji Punktu Informacyjnego ds. telekomunikacji:

poprawa ergonomii - łatwiejsze przekazywanie informacji i ich pobieranie;

wprowadzenie usług sieciowych pozwalających podmiotom zasilającym do przygotowania wymaganych danych, co pozwoli zobowiązanym podmiotom na sprawniejsze przekazywanie informacji do systemu i wyeliminuje ich ewentualne koszty z tym związane;

analityczne usługi sieciowe wspierające procesy wstępnego planowania lokalizacji inwestycji telekomunikacyjnych oraz szacowania niektórych kosztów utrzymania wybudowanej infrastruktury.

Źródło: http://ictprofessional.pl/pit-ma-zyskać-nowa-jakosc-po-generalnym-remoncie/


44






2

1

3

4

5

Uzyskiwanie dostępu do infrastruktury

45

W celu realizacji inwestycji, przedsiębiorca telekomunikacyjny

może uzyskać dostęp do:

nieruchomości, budynku i punktu styku

– od podmiotu niebędącego przedsiębiorcą

telekomunikacyjnym


– od operatora sieci

infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej

– od podmiotu, który wykorzystał środki publiczne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia

2009 r. o finansach publicznych

Infrastruktury technicznej lub nieruchomości, budynku i punktu styku

- od podmiotów wskazanych w art. 35a Megaustawy

Odmowa operatora sieci zawarcia umowy

o dostępie

Uzyskiwanie dostępu do infrastruktury technicznej operatora sieci

46

Uzyskanie informacji o infrastrukturze

technicznej z PIT lub od operatora sieci (dobrowolnie lub

przymusowo)

Wniosek do operatora sieci o umożliwienie dokonania inspekcji

określonych elementów


Dokonanie inspekcji elementów

infrastruktury technicznej w miejscu, w którym się znajduje

Negocjacje przedsiębiorcy telekomunikacyjnego

i operatora sieci ws. zawarcia umowy o dostęp do

infrastruktury

Zawarcie umowy o dostępie pomiędzy

przedsiębiorcą telekomunikacyjnym,

a operatorem sieci

Przekazanie tekstu umowy o dostępie

Prezesowi UKE

Wniosek przedsiębiorcy telekomunikacyjnego

o wydanie przez Prezesa UKE decyzji zastępującej umowę z operatorem sieci

Wydanie przez Prezesa UKE decyzji o dostępie

do infrastruktury technicznej operatora

sieci

Dostęp do infrastruktury

technicznej operatora sieci

Wniosek do operatora sieci o zawarcie umowy o dostęp do


Uzyskiwanie dostępu do infrastruktury technicznej operatora sieci 1. Udostępnienie informacji nt. infrastruktury technicznej

47

Operator sieci ma obowiązek udostępnienia informacji o istniejące infrastrukturze technicznej, obejmujących:

lokalizację, w tym przebieg infrastruktury technicznej;

charakterystykę i aktualny sposób użytkowania infrastruktury technicznej;

dane kontaktowe operatora sieci w sprawach dostępu do infrastruktury technicznej.

Przedsiębiorca telekomunikacyjny ma prawo złożyć wniosek do operatora sieci o udostępnienie informacji

nt. infrastruktury technicznej

TERMIN: niezwłocznie – nie później niż 30 dni od

dnia otrzymania

wniosku

CEL: uzyskanie

dostępu do infrastruktury

technicznej

POSTAWA PRAWNA: art. 25a

Megaustawy


48

Operator sieci może odmówić udostępnienia informacji w zakresie,

w jakim są one dostępne za pośrednictwem Punktu informacyjnego ds. Telekomunikacji.

Operator sieci może odmówić ujawnienia informacji o swojej infrastrukturze technicznej,

jeżeli jest to niezbędne

Odmowa przekazania informacji

o infrastrukturze musi być:

sporządzona na piśmie;

szczegółowo uzasadniona.

- Termin: 30 dni od dnia

otrzymania wniosku

Bezpieczeństwo i integralność infrastruktury technicznej

Zdrowie publiczne

Obronność państwa

Bezpieczeństwo

i porządek publiczny

Bezpieczeństwo

państwa

Ochronę tajemnicy

przedsiębiorstwa z wyjątkiem

przypadków z art. 29 ust. 6b

Ze względu na:


49

W przypadku sporu przedsiębiorcy telekomunikacyjnego i operatora sieci co do udostępnienia informacji

Spór rozstrzyga Prezes UKE

w drodze decyzji administracyjnej

niezwłocznie – nie później niż

w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku przez

stronę

zobowiązuje operatora sieci do udostępnienia informacji

albo

oddala wniosek

kierując się niedyskryminującymi

i proporcjonalnymi kryteriami

W przypadku stron sporu będących przedsiębiorstwami energetycznymi lub przedsiębiorstwami kolejowymi, decyzja wydawana jest w uzgodnieniu odpowiednio:

z Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki;

Prezesem Urzędu Transportu Kolejowego.

Niezajęcie stanowiska przez odpowiedni organ w terminie 30 dni jest równoznaczne z uzgodnieniem projektu decyzji.

Uzyskiwanie dostępu do infrastruktury technicznej operatora sieci 2. Inspekcja infrastruktury technicznej

50

WNIOSEK przedsiębiorcy telekomunikacyjnego o umożliwienie inspekcji powinien:

być sporządzony na piśmie lub w formie dokumentu elektronicznego;

określać elementy infrastruktury telekomunikacyjnej związane z planowaną realizacją szybkiej sieci telekomunikacyjnej.

Po uzyskaniu przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego z PIT lub od operatora sieci informacji o infrastrukturze technicznej, może on złożyć

wniosek do operatora sieci o dokonanie inspekcji określonych elementów infrastruktury technicznej, w miejscu w którym ona się znajduje, w celu

zbadania jej stanu (art. 25b ust. 2 Megaustawy).

W przypadku odmowy operatora sieci, przed Prezesem UKE toczy się analogiczna procedura jak w przypadku odmowy udzielenia informacji o infrastrukturze. (art.

25a ust 6-8 stosowane odpowiednio)

Operator sieci jest zobowiązany uwzględnić wniosek niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia

złożenia wniosku

Operator sieci może nie wyrazić zgody na inspekcję z tych samych powodów, z których może nie wyrazić zgody na

udostępnienie informacji o infrastrukturze (względy bezpieczeństwa i integralności infrastruktury technicznej, zdrowie publiczne,

obronność, bezpieczeństwo państwa, bezpieczeństwo i porządek publiczny; ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa)

Odmowa musi być sporządzona na piśmie w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku

przez operatora sieci i szczegółowo uzasadniona.

Zobowiązanie operatora sieci do umożliwienia dokonania inspekcji

Oddalenie wniosku

Uzyskiwanie dostępu do infrastruktury technicznej operatora sieci 3. Zawarcie umowy o dostępie

51

WNIOSEK przedsiębiorcy telekomunikacyjnego powinien:

- określać infrastrukturę szybkiej sieci telekomunikacyjnej, planowaną do realizacji;

- zawierać wstępny harmonogram realizacji inwestycji.

W reakcji na wniosek przedsiębiorcy

telekomunikacyjnego, operator sieci ma obowiązek

prowadzić negocjacje w sprawie zawarcia umowy o dostęp do infrastruktury

technicznej.

Operator sieci może zawrzeć umowę o dostępie

z przedsiębiorcą telekomunikacyjnym

albo

odmówić dostępu do infrastruktury technicznej.

Po przeprowadzeniu inspekcji, przedsiębiorca

telekomunikacyjny (jeżeli wciąż chce uzyskać dostęp do

infrastruktury technicznej operatora sieci), musi złożyć wniosek o zawarcie umowy

o dostępie.

UWAGA ! Przeprowadzenie inspekcji nie jest

elementem koniecznym – można złożyć wniosek

o zawarcie umowy o dostępie bez jej przeprowadzania.

Uzyskiwanie dostępu do infrastruktury technicznej operatora sieci 3. Zawarcie umowy o dostępie

52

Umowa o dostępie do infrastruktury technicznej powinna:

być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności;

zawierać:

warunki dostępu do infrastruktury technicznej, w tym w szczególności warunki techniczne i eksploatacyjne;

warunki finansowe współpracy – zasadą jest odpłatność dostępu do infrastruktury technicznej (art. 17 ust. 2 Megaustawy), jednak strony mogą umówić się inaczej.

Strony zobowiązane są przekazać Prezesowi UKE treść umowy w terminie 14 dni od dnia jej podpisania.

Umowa jest jawna. Prezes UKE może wyrazić zgodę na utajnienie

niektórych postanowień umowy – nie mogą być to postanowienia w zakresie rozliczeń z tytułu dostępu do infrastruktury technicznej.

Na wniosek zainteresowanego

podmiotu, Prezes UKE nieodpłatnie udostępnia przekazane mu umowy

o dostępie.

Uzyskiwanie dostępu do infrastruktury technicznej operatora sieci 3. Odmowa zawarcia umowy o dostępie

53

Zgodnie z art. 19 ust. 4 Megaustawy, Operator sieci może odmówić przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu dostępu do infrastruktury technicznej, jeżeli:

1) umieszczenie elementów sieci telekomunikacyjnej w infrastrukturze technicznej objętej wnioskiem nie jest możliwe ze względów technicznych;

2) nie ma dostępnej przestrzeni do umieszczenia elementów sieci telekomunikacyjnej, z uwzględnieniem przyszłego zapotrzebowania operatora sieci na miejsce w infrastrukturze technicznej objętej wnioskiem, co wynika z przedstawionego przez operatora sieci harmonogramu planowanej do realizacji inwestycji obejmującej pozostałe miejsce w infrastrukturze technicznej;

3) nie jest możliwe wykorzystanie infrastruktury technicznej ze względu na bezpieczeństwo publiczne, zdrowie publiczne, integralność i bezpieczeństwo sieci, w szczególności infrastruktury krytycznej;

4) planowane usługi telekomunikacyjne mogą spowodować poważne zakłócenia w świadczeniu innych usług za pośrednictwem tej samej infrastruktury technicznej;

5) zapewnia przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu inny niż określony we wniosku, skuteczny dostęp do infrastruktury technicznej, który:

a) spełnia potrzeby przedsiębiorcy telekomunikacyjnego w zakresie zapewnienia szybkich sieci telekomunikacyjnych,

b) jest oferowany na warunkach niezakłócających uczciwej konkurencji.

Operator sieci jest obowiązany przedstawić wnioskodawcy na piśmie szczegółowe uzasadnione przyczyny odmowy dostępu do infrastruktury technicznej nie później niż w terminie 60 dni

od dnia otrzymania wniosku.

Uzyskiwanie dostępu do infrastruktury technicznej operatora sieci 4. Decyzja Prezesa UKE zastępująca umowę o dostępie

54

Uzyskanie decyzji Prezesa UKE w miejsce umowy z operatorem sieci

Zgodnie z art. 21 ustawy o wspieraniu rozwoju usługi i sieci telekomunikacyjnych, w przypadku:

niepodjęcia negocjacji w sprawie zawarcia umowy o dostępie do infrastruktury technicznej przez operatora sieci;

odmowy udzielenia tego dostępu lub

nie zawarcia umowy o dostępie do infrastruktury technicznej w terminie 60 dni od dnia złożenia przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego wniosku o taki dostęp;

każda ze stron może zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej.

Do wniosku do Prezesa UKE o wydanie decyzji w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej dołącza się projekt umowy o dostępie do infrastruktury technicznej, z zaznaczeniem tych części umowy, co do których strony nie doszły do porozumienia.

Strony są obowiązane przedłożyć Prezesowi UKE, na jego żądanie, w terminie 14 dni, swoje stanowiska wobec rozbieżności oraz dokumenty niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

Uzyskiwanie dostępu do infrastruktury technicznej operatora sieci 4. Decyzja Prezesa UKE zastępująca umowę o dostępie

55

Decyzja Prezesa UKE

Prezes UKE wydając decyzję, która zastępuje umowę o dostępie z operatorem sieci, bierze po uwagę:

w każdym przypadku - konieczność zapewnienia niedyskryminacyjnych i proporcjonalnych warunków dostępu;

w przypadku dostępu do infrastruktury technicznej operatorów sieci będących przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi - aby opłaty z tego tytułu umożliwiały zwrot poniesionych przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego kosztów oraz bierze pod uwagę wpływ dostępu do infrastruktury technicznej na plan biznesowy tego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, w szczególności na realizowane przez niego inwestycje dotyczące szybkich sieci telekomunikacyjnych;

w przypadku dostępu do infrastruktury technicznej operatorów sieci będących podmiotami wykonującymi zadania z zakresu użyteczności publicznej – aby opłaty z tytułu dostępu do infrastruktury technicznej podmiotu wykonującego zadania z zakresu użyteczności publicznej umożliwiały zwrot części kosztów, które ponosi ten podmiot w związku z utrzymaniem tej infrastruktury.

Decyzję w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej wydaje się w uzgodnieniu z:

1) Prezesem URE – w odniesieniu do przedsiębiorstw energetycznych;

2) Prezesem UTK – w odniesieniu do przedsiębiorstw zapewniających infrastrukturę techniczną na potrzeby transportu kolejowego.


Operator sieci, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o wszczęciu postępowania o wydanie decyzji w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej, przedstawia Prezesowi UKE uzasadnienie wysokości opłat z tytułu dostępu do infrastruktury technicznej, w których uwzględni ww. kryteria.

TERMIN NA WYDANIE DECYZJI:

60 DNI OD DNIA ZŁOŻENIA WNIOSKU

Uzyskiwanie dostępu do infrastruktury operatora sieci Decyzja Prezesa UKE* – ramowe warunki dostępu do infrastruktury

56

Prezes UKE wzywa operatora sieci do

przedstawienia informacji w sprawie warunków

zapewnienia dostępu do infrastruktury technicznej

Operator sieci przestawia przedmiotowe informacje

Prezes UKE wydaje decyzję określającą

ramowe warunki zapewnienia dostępu do infrastruktury technicznej

Operator sieci jest zobowiązany do zawierania

umów o dostępie do infrastruktury, na

warunkach nie gorszych, niż określone w decyzji

Prezesa UKE

Operator sieci zamieszcza na swojej stronie

internetowej aktualne warunki zapewnienia

dostępu do infrastruktury

Przy wydawaniu decyzji Prezes UKE kieruje się kryterium konieczności zapewnienia niedyskryminacyjnych i proporcjonalnych warunków dostępu.

Prezes UKE bierze ponadto pod uwagę:

aby opłaty z tytułu korzystania z infrastruktury technicznej umożliwiały zwrot kosztów poniesionych przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego udzielającego dostępu do infrastruktury;

wpływ dostępu do infrastruktury technicznej na plan biznesowy tego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego udzielającego dostępu do infrastruktury, w szczególności na realizowane przez niego inwestycje dotyczące szybkich sieci telekomunikacyjnych.

Decyzję w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej wydaje się w uzgodnieniu z:

1) Prezesem URE - w odniesieniu do przedsiębiorstw energetycznych;

2) Prezesem UTK - w odniesieniu do przedsiębiorstw zapewniających infrastrukturę techniczną na potrzeby transportu kolejowego.

⁎ Niezajęcie stanowiska przez odpowiedni organ w terminie 30 dni jest równoznaczne z uzgodnieniem projektu decyzji.

Operator sieci, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o wszczęciu postępowania o wydanie decyzji w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej, przedstawia Prezesowi UKE uzasadnienie wysokości opłat z tytułu dostępu do infrastruktury technicznej, w których uwzględni ww. kryteria.

57

PRZYKŁAD NR 1 Decyzja UKE – ramowe warunki dostępu do infrastruktury

technicznej

Źródło :

https://bip.uke.gov.pl/decyzje/dostep-do-infrastruktury/decyzja-prezesa-uke-dla-orange-polska-s-a-dotyczaca-kanalizacji-kablowej-oraz-kanalizacji-telekomunikacyjnej-budynku,3.html


































58

Źródło: https://bip.uke.gov.pl/decyzje/dostep-do-infrastruktury/decyzja-prezesa-uke-dla-orange-polska-s-a-dotyczaca-kanalizacji-kablowej-oraz-kanalizacji-telekomunikacyjnej-budynku,3.html

Z Załącznika nr 2 do Decyzji – ramowe postanowienia w zakresie opłat:


































Obowiązek podmiotu, który wykorzystał środki publiczne, zapewnienia dostępu do infrastruktury i sieci telekomunikacyjnej

Podmioty zobowiązane

59

Podmiot, który wykorzystał środki publiczne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych do:

budowy, przebudowy lub remontu infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej;

nabycia praw do infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej.

Podmiot, który nabył prawa do infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej wybudowanej, przebudowanej lub wyremonotanej przy wykorzystaniu środków publicznych.

Obowiązek

zapewnienie dostępu do infrastruktury lub sieci przedsiębiorcom

telekomunikacyjnym, jeżeli obowiązek ten wynika z przepisów prawa, decyzji, umów lub innych aktów, na podstawie których

nastąpiło finansowanie ze środków publicznych tej budowy, przebudowy, tego

remontu lub nabycia praw.

Warunki dostępu, w tym techniczne, eksploatacyjne i finansowe warunki współpracy, strony ustalają w umowie o dostępie do infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej, zawartej na piśmie pod rygorem nieważności. Artykuł 27 Megaustawy

Obowiązek podmiotu, który wykorzystał środki publiczne, zapewnienia dostępu do infrastruktury i sieci telekomunikacyjnej

60

• Podmiot jest obowiązany prowadzić negocjacje w sprawie zawarcia umowy o dostępie do infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej, na wniosek przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.

• Dostęp jest odpłatny, chyba że strony umowy postanowią inaczej.

• W przypadku niepodjęcia negocjacji w sprawie zawarcia umowy o dostępie, odmowy udzielenia tego dostępu lub niezawarcia umowy o dostępie w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku w tej sprawie każda ze stron może zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie dostępu do infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej.

• Prezes UKE wydaje decyzję w sprawie dostępu, w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie, biorąc pod uwagę w szczególności:

konieczność zapewnienia niedyskryminacyjnych i proporcjonalnych warunków dostępu;

zasady zapewnienia dostępu określone w przepisach prawa, decyzjach, umowach lub innych aktach, na podstawie których nastąpiło finansowanie ze środków publicznych budowy, przebudowy lub remontu infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej, lub nabycia praw do nich.

• Do dostępu stosuje się odpowiednio przepisy działu I rozdziału 3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne oraz przepisy art. 18 ust. 1-3 i 6-8, art. 19 ust. 1 i 2, art. 21 ust. 2 i 2a, art. 22 ust. 8 oraz art. 24 niniejszej ustawy.

• Do zmiany umowy o dostępie przepisy ust. 2-7 art. 27 oraz art. 24a ust. 2 stosuje się odpowiednio.

• Prezes UKE może z urzędu, w drodze decyzji, zmienić treść umowy o dostępie lub zobowiązać strony umowy do jej zmiany, w przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia ochrony interesów użytkowników końcowych, zmianą zapotrzebowania na usługi, zmianą sytuacji rynkowej lub potrzebą wykonania obowiązku zapewnienia dostępu wynikającego z przepisów prawa, decyzji, umów lub innych aktów, na podstawie których nastąpiło finansowanie ze środków publicznych budowy, przebudowy, remontu infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej lub nabycia praw do nich.

Uzyskiwanie dostępu do infrastruktury od podmiotu niebędącego przedsiębiorcą telekomunikacyjnym

61

Obowiązki podmiotów niebędących przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi w zakresie inwestycji telekomunikacyjnych

Podstawa prawna:

art. 30 i 33 Megaustawy

Udzielenie przedsiębiorcy

telekomunikacyjnemu informacji związanych

z infrastrukturą telekomunikacyjną.

Umożliwienie umieszczenia na

nieruchomości obiektów i urządzeń infrastruktury

telekomunikacyjnej w celu niezwiązanym

z zapewnieniem telekomunikacji

w budynku znajdującym się na tej nieruchomości.

Zapewnienie przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu

dostępu do nieruchomości, w tym do budynku oraz

punktu styku.

1. Obowiązek udzielenia informacji przez podmiot niebędący przedsiębiorcą telekomunikacyjnym – art. 30 ust. 1e Megaustawy

Podmioty obowiązane do udzielenia przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu na

jego żądanie informacji o:

danych kontaktowych właściciela kabla telekomunikacyjnego, instalacji telekomunikacyjnej budynku i przyłącza telekomunikacyjnego;

podmiotach korzystających z punktu styku;

innych przedsiębiorcach telekomunikacyjnych korzystających z kabla telekomunikacyjnego, instalacji telekomunikacyjnej budynku lub przyłącza telekomunikacyjnego;

numerze księgi wieczystej nieruchomości;

osobach lub podmiotach uprawnionych do zawarcia umowy w sprawie dostępu wraz z ich adresami do doręczeń.

62

Właściciel

Użytkownik wieczysty

Zarządca nieruchomości

Termin: 14 dni od dnia

otrzymania wniosku

W/W PODMIOTY SĄ ZOBOWIĄZANE ZAPEWNIĆ DOSTĘP DO :

NIERUCHOMOŚCI BUDYNKÓW PUNKTU STYKU

63

PODMIOTY ZOBOWIĄZANE:

• właściciel,

• użytkownik wieczysty nieruchomości,

• zarządca nieruchomości,

niebędący przedsiębiorcą telekomunikacyjnym

2. Obowiązek zapewnienia dostępu przez podmiot niebędący przedsiębiorcą telekomunikacyjnym - art. 30 ust. 1 Megaustawy

64

Art. 184 uchylony ustawą z dnia 13.06.2013 r. (Dz.U. z 2013 r., poz. 829), która weszła w życie 1.01.2014 r.

Aktualną definicję „Zarządcy nieruchomości” zawiera art. 184a UGN (obowiązuje od 1.09.2017 r.)

Zarządca nieruchomości to przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą z zakresu zarządzania

nieruchomościami.

Zarządzanie nieruchomością polega na podejmowaniu decyzji i dokonywaniu czynności mających na celu zapewnienie racjonalnej gospodarki nieruchomością, a w szczególności:

1) właściwej gospodarki ekonomiczno-finansowej nieruchomości;

2) bezpieczeństwa użytkowania i właściwej eksploatacji nieruchomości;

3) właściwej gospodarki energetycznej w rozumieniu przepisów prawa energetycznego;

4) bieżące administrowanie nieruchomością;

5) utrzymanie nieruchomości w stanie niepogorszonym zgodnie z jej przeznaczeniem;

6) uzasadnione inwestowanie w nieruchomość.


DOSTĘP w celu zapewnienia

telekomunikacji w tym budynku

zapewnienie możliwości wykorzystywania istniejącego przyłącza telekomunikacyjnego lub istniejącej instalacji telekomunikacyjnej budynku, jeżeli powielenie takiej infrastruktury byłoby ekonomicznie nieopłacalne lub technicznie niemożliwe

umożliwienie doprowadzenia przyłącza telekomunikacyjnego aż do punktu styku umożliwienie wykonania instalacji telekomunikacyjnej budynku,

jeżeli:

a) nie istnieje instalacja telekomunikacyjna budynku przystosowana do dostarczania usług szerokopasmowego dostępu do Internetu o przepustowości, co najmniej 30 Mb/s lub

b) istniejąca instalacja telekomunikacyjna budynku przystosowana do dostarczania usług szerokopasmowego dostępu do Internetu o przepustowości, co najmniej 30 Mb/s nie jest dostępna lub nie odpowiada zapotrzebowaniu przedsiębiorcy telekomunikacyjnego

umożliwienie korzystania z punktu styku

umożliwienie odtworzenia przyłącza telekomunikacyjnego lub wykonaniu instalacji telekomunikacyjnej budynku które uległy likwidacji, zniszczeniu, uszkodzeniu lub wymagają modernizacji lub przebudowy

65


PODMIOTY ZOBOWIĄZANE : właściciele infrastruktury znajdującej się na nieruchomości bądź budynku (właściciel kabla

telekomunikacyjnego, instalacji telekomunikacyjnej budynku lub przyłącza telekomunikacyjnego) niebędący przedsiębiorcą telekomunikacyjnym

ZOBOWIĄZANI SĄ ZAPEWNIĆ DOSTĘP DO :

Przyłącza telekomunikacyjnego,

Instalacji telekomunikacyjnej budynku,

całości lub części kabla, w tym w szczególności włókna światłowodowego

jeżeli doprowadzenie przyłącza telekomunikacyjnego, wykonanie instalacji telekomunikacyjnej budynku, doprowadzenie kolejnego kabla telekomunikacyjnego do budynku lub umieszczenie takiego kabla

w istniejącej kanalizacji kablowej byłoby ekonomicznie nieopłacalne lub technicznie niemożliwe

66


2. Proces uzyskiwania dostępu do infrastruktury podmiotu niebędącego przedsiębiorcą telekomunikacyjnym

* Wersja graficzna procedury prezentowana na stronie internetowej Punktu Informacyjnego ds. Telekomunikacji prowadzonej przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z siedzibą przy ul. Giełdowej 7/9, 01-211 Warszawa. https://pit.uke.gov.pl/procedury/-/asset_publisher/TO9anzHSdvlI/content/2_%C5%9ARO Autorzy: r.pr. Bartłomiej Naróg oraz mgr inż. Piotr Zychowicz

67

https://pit.uke.gov.pl/procedury/-/asset_publisher/TO9anzHSdvlI/content/2_%C5%9ARO



2. Proces uzyskiwania dostępu do infrastruktury podmiotu niebędącego przedsiębiorcą telekomunikacyjnym

68

Termin zawarcia umowy: 30 dni od dnia wystąpienia z wnioskiem.

Zawarcie umowy stanowi czynność zwykłego zarządu.

Dostęp jest nieodpłatny.

W przypadku uzyskania dostępu, przedsiębiorca telekomunikacyjny ponosi koszty:

- związane z udostępnieniem nieruchomości w celu wykorzystywania istniejącego przyłącza telekomunikacyjnego lub istniejącej instalacji telekomunikacyjnej budynku albo doprowadzenia do budynku przyłącza telekomunikacyjnego lub wykonania instalacji telekomunikacyjnej budynku, w tym przywrócenia stanu pierwotnego;

- utrzymania udostępnionego przyłącza telekomunikacyjnego, instalacji telekomunikacyjnej budynku lub całości lub części kabla telekomunikacyjnego.

Umowa lub ostateczna decyzja Prezesa UKE, stanowią podstawę do dokonania wpisu w księdze wieczystej.

Umowa oraz decyzja w sprawie dostępu są wiążące dla następców prawnych właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości objętej tą umową lub decyzją oraz innych podmiotów władających tą nieruchomością.

Do procesu uzyskiwania dostępu

do infrastruktury podmiotu

niebędącego przedsiębiorcą

telekomunikacyjnym odpowiednio stosuje

się przepisy: art. 19 ust. 2

i 20-24a Megaustawy

W zakresie dostępu do nieruchomości, budynków, punktów styku:

Jeżeli przedsiębiorca telekomunikacyjny uzyskał dostęp w drodze decyzji Prezesa UKE, a przywrócenie nieruchomości do stanu poprzedniego jest niemożliwe albo powoduje nadmierne trudności lub koszty, właściwy starosta wydaje decyzję o odszkodowaniu (stosując odpowiednio art. 128 ust. 4 i 129 ust. 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Prezes UKE wydaje decyzję o dostępie, także wówczas, jeżeli dla istniejącej instalacji telekomunikacyjnej budynku lub istniejącego przyłącza telekomunikacyjnego warunki dostępu nie są określone w umowie pomiędzy przedsiębiorcą telekomunikacyjnym, a podmiotem niebędącym przedsiębiorcą telekomunikacyjnym lub umowa taka wygasła.

69

PRZYKŁAD NR 3 Decyzja UKE zastępująca umowę o dostępie do nieruchomości

Źródło:https://bip.uke.gov.pl/konsultacje-i-wyniki-konsultacji/konsultacje-projektu-decyzji-dla-matcom-marcin-sebastian-ziolek,273.html

https://bip.uke.gov.pl/konsultacje-i-wyniki-konsultacji/konsultacje-projektu-decyzji-dla-matcom-marcin-sebastian-ziolek,273.html






















Zgodnie z art. 33 ust.1 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, właściciel, użytkownik wieczysty nieruchomości lub zarządca nieruchomości, niebędący przedsiębiorcą telekomunikacyjnym, jest obowiązany umożliwić operatorom, podmiotom, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5 i 8 ustawy prawo telekomunikacyjne, oraz jednostkom samorządu terytorialnego wykonującym działalność, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, umieszczenie na nieruchomości obiektów i urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej, w celu niezwiązanym z zapewnieniem telekomunikacji w budynku znajdującym się na tej nieruchomości, w szczególności instalowanie urządzeń telekomunikacyjnych, przeprowadzanie linii kablowych pod nieruchomością, na niej lub nad nią, umieszczanie tabliczek informacyjnych o urządzeniach, a także ich eksploatację i konserwację, jeżeli nie uniemożliwia to racjonalnego korzystania z nieruchomości, w szczególności nie prowadzi do istotnego zmniejszenia wartości nieruchomości.

Korzystanie z nieruchomości jest odpłatne, chyba, że strony postanowią inaczej.

Warunki korzystania z nieruchomości ustala się w umowie, która zawierana jest na piśmie, w terminie 30 dni od dnia wystąpienia przez operatora z wnioskiem o jej zawarcie.

Umowa stanowi podstawę do dokonania wpisu w księdze wieczystej.

Jeżeli w tym terminie nie zostanie zawarta umowa, stosuje się odpowiednio przepisy art. 124 i art. 124a ustawy o gospodarce nieruchomościami – decyzja właściwego starosty.

3. Obowiązek umożliwienia umieszczenia na nieruchomości obiektów i urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej – art. 33 Megaustawy

70

3. Proces uzyskiwania możliwości umieszczenia na nieruchomości obiektów i urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej

* Wersja graficzna procedury prezentowana na stronie internetowej Punktu Informacyjnego ds. Telekomunikacji prowadzonej przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z siedzibą przy ul. Giełdowej 7/9, 01-211 Warszawa. https://pit.uke.gov.pl/procedury/-/asset_publisher/TO9anzHSdvlI/content/2_%C5%9ARO Autorzy: r.pr. Bartłomiej Naróg oraz mgr inż. Piotr Zychowicz

71




Zgodnie z treścią art. 124 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, może ograniczyć, w drodze decyzji, sposób korzystania z nieruchomości, przez udzielenie zezwolenia na zakładanie i przeprowadzenie na nieruchomości ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji, a także innych podziemnych, naziemnych lub nadziemnych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń, jeżeli właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości nie wyraża na to zgody. Ograniczenie to następuje zgodnie z planem miejscowym, a w przypadku braku planu, zgodnie z decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego (art. 124 ust.1 ustawy o gospodarce nieruchomościami). W zakresie urządzeń łączności publicznej decyzję w sprawie zezwolenia wydaje się w uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Decyzja ta może być również wydana w przypadku braku planu miejscowego lub gdy decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego nie jest wymagana (art. 124 ust.1b ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Wystąpienie do starosty winno nastąpić w przypadku bezskuteczności przeprowadzenia rokowań.

Rokowania przeprowadza osoba lub jednostka organizacyjna zamierzająca wystąpić z wnioskiem o zezwolenie.

Do wniosku należy dołączyć dokumenty z przeprowadzonych rokowań (art.124 ust.3 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Udokumentowanie takiej okoliczności jest możliwe, np. poprzez zawarcie w ostatnim piśmie kierowanym do właściciela, użytkownika wieczystego nieruchomości lub zarządcy nieruchomości informacji, iż propozycja operatora telekomunikacyjnego jest ostateczna i kończy negocjacje stron.

W postępowaniu z art. 124 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, mamy do czynienia z dwiema stronami - właścicielem i podmiotem ubiegającym się o dostęp do nieruchomości, a zatem chodzi o zawarcie między stronami stosownej umowy.

Wyrażenie bowiem zgody przez właściciela, w sprawie wejścia na teren, zastępuje pozwolenie, o którym mowa w art. 124 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Jeżeli zatem, mimo prowadzonych rokowań, nie doszło do umowy, to tym samym właściciel nie wyraził zgody na wykonywanie prac (wyrok NSA z dnia 5 października 2006 r., I OSK 1307/05, LEX nr 281429).

3. Decyzja starosty zastępująca umowę - art. 33 Megaustawy

72

3. Decyzja starosty zastępująca umowę - art. 33 Megaustawy

73

PRZYKŁAD NR 4 Możliwość legalizacji istniejącej infrastruktury na podstawie art. 33 Megaustawy

Ważna zmiana linii orzeczniczej

W sprawie, która skończyła się w NSA korzystnym orzeczeniem, przedsiębiorca telekomunikacyjny wniósł do starosty o wydanie decyzji ograniczającej korzystanie z nieruchomości jednego z nadleśnictw. Ograniczenie korzystania z nieruchomości miało polegać na obowiązku znoszenia przez nadleśnictwo faktu istnienia elementów sieci telekomunikacyjnej (konkretnie przyłączy) oraz umożliwienia przedsiębiorcy eksploatacji i konserwacji sieci w przyszłości. Konieczność zwrócenia się do starosty z wnioskiem o wydanie decyzji wynikła z faktu, że umowa dzierżawy, na podstawie której wybudowano sieć wygasła, a nowa nie została zawarta. Nadleśnictwo odmówiło zawarcia umowy dzierżawy, która umożliwiałaby dalsze korzystanie z nieruchomości i eksploatację sieci oraz uznało, że przedsiębiorca może zalegalizować przyłącza w drodze sądowej, ustanawiając służebność przesyłu.

Istotą zaistniałego sporu ze starostą było to, czy organ ten może zalegalizować sieć, gdy ta już istnieje, ale jej właściciel z jakichś przyczyn utracił tytuł prawny do korzystania z nieruchomości (np. tak jak w omawianym przypadku- umowa dzierżawy wygasła). Do tej pory dominował pogląd, że art. 33 Megaustawy, z uwagi na fakt, iż odsyła do przepisów wywłaszczeniowych z ustawy o gospodarce nieruchomościami może mieć zastosowanie tylko do przyszłych, niezrealizowanych jeszcze inwestycji celu publicznego. Innymi słowy, można było na ich podstawie uzyskać decyzję zezwalająca na budowę sieci w przyszłości, ale nie można było takiej sieci zalegalizować, nawet jak ta pełniła już cel publiczny (dostarczanie telekomunikacji).

Naczelny Sąd Administracyjny przesądził, iż nie ma przeszkód by na podstawie art. 33 Megaustawy legalizować sieci istniejące, w przypadkach utraty tytułu prawnego do korzystania z nieruchomości. Sąd wyjaśnił, że art. 33 Megaustawy nie reguluje jedynie sposobu ograniczenia korzystania z nieruchomości do etapu poprzedzającego inwestycję, ale wyraźnie reguluje fazę powykonawczą (prawo do eksploatacji i konserwacji). Możliwości legalizowania sieci nie wyłącza również stosowanie odpowiednio przepisów wywłaszczeniowych.

Źródło: http://okablowani.pl/legalizacja-sieci-telekomunikacyjnej-w-trybie-art-33-megaustawy-wazny-wyrok-nsa/ Zobacz: I OSK 966/17 – wyrok NSA

http://okablowani.pl/legalizacja-sieci-telekomunikacyjnej-w-trybie-art-33-megaustawy-wazny-wyrok-nsa/





















Obowiązek przedstawienia informacji w sprawie warunków zapewnienia dostępu do nieruchomości (art. 35a Megaustawy)

Podmioty zobowiązane do udzielenia informacji o:

warunkach zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i 3, lub umieszczania na nieruchomości obiektów i urządzeń, o których mowa w art. 33 ust. 1. Podmiot zobowiązany powinien przekazać informacje w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwana;

adresach stron internetowych podmiotów zobowiązanych do udzielenia dostępu. Informacje przekazywane będą w terminie 7 dni od dnia zamieszczenia na stronach www warunków zapewnienia dostępu. Właściciel, użytkownik wieczysty

lub zarządca co najmniej 10 budynków mieszkalnych

wielorodzinnych, zamieszkania zbiorowego lub użyteczności

publicznej

Zgodnie z art. 39b ustawy o lasach z dnia 28 września 1991 r., nadleśniczy określa warunki zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz umieszczania na nieruchomości obiektów i urządzeń, o którym mowa w art. 33 ust. 1 tej ustawy, z uwzględnieniem zasad gospodarki leśnej, a następnie przekazuje informację w tym zakresie dyrektorowi regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych.

Nadleśniczy Lasów Państwowych

Podmiot, który zarządza terenem

zamkniętym

74

Prezes Krajowego Zasobu Nieruchomości

Ramowe warunki dostępu do nieruchomości

i budynków (art. 35a Megaustawy) .

Decyzja administracyjna Prezesa UKE o ramowych warunkach dostępu

Decyzja administracyjna

Warunki zapewnienia przedsiębiorcom telekomunikacyjnym dostępu do nieruchomości, w tym do budynku (art. 30 ust. 1 i 3 Megaustawy).

Warunki umieszczania na nieruchomości obiektów i urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej, w tym wysokość opłat (art. 33 Megaustawy).

nadleśniczy Lasów Państwowych, Prezes Krajowego Zasobu Nieruchomości

podmiot, który zarządza terenem zamkniętym,

właściciel, użytkownik wieczysty lub zarządca co najmniej 10 budynków mieszkalnych wielorodzinnych, zamieszkania zbiorowego lub użyteczności publicznej.

Obowiązek zawierania umów w sprawie dostępu na warunkach nie gorszych niż określone w decyzji.

75

Prezes UKE wzywa Adresatów do przedstawienia informacji o warunkach dostępu, jakie

w praktyce oferują przedsiębiorcom

telekomunikacyjnym.

Procedura wydania decyzji wszczynana jest po bezskutecznym upływie 30 dni na przedstawienie informacji lub po uznaniu, że oferowane warunki są

dyskryminujące i nie zapewniają skutecznej konkurencji.


76




Uzyskiwanie dostępu do infrastruktury technicznej i nieruchomości przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych na drodze cywilnej i administracyjnej – obowiązki na podstawie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych: operatorów sieci, właścicieli i zarządców nieruchomości i budynków, a także podmiotów, które wykorzystały środki publiczne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.


2

1

3

4

5

Ogólne informacje o koordynacji robót

77

Dlaczego koordynacja?

• Koordynacja jest jednym z założeń dyrektywy kosztowej.

• Realizacja szybkich sieci łączności wymaga istotnych inwestycji.

• Szacuje się że niejednokrotnie 60% kosztów to koszty robót budowlanych (ziemnych bądź inżynierii lądowej).

• Koordynacja prowadzi do zmniejszenia kosztów inwestycji.

• Koordynacja przyniesie istotne oszczędności dla operatorów telekomunikacyjnych.

• Korzyści dla zarządców dróg (zajęcie pasa związane jest z dwoma, ale skoordynowanymi inwestycjami).

• Krótsze niedogodności dla użytkowników dróg.

• Korzyści społeczne, gospodarcze i środowiskowe.

• Efekt synergii pomiędzy sieciami, związany z wydatkowaniem środków unijnych operatora sieci i przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.

• Usunięcie nieefektywności związanych z procesem inwestycyjnym.

Jakie ryzyka koordynacji?

• Przeniesienie na operatora sieci dodatkowych kosztów np. związanych z opóźnieniami.

• Opóźnienia operatora sieci związane z wykonaniem robót określonych zamówieniem publicznym, bądź w umowie o finansowanie projektu.

• Ryzyka operatora sieci i przedsiębiorcy telekomunikacyjnego związane z nadzorem nad wykonaniem robót, bądź warunkami BHP w trakcie prac.

Rozwiązania!

• Ustanowienie odpowiedniego zabezpieczenia terminowości realizacji prac operatora sieci oraz przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.

• Uwzględnianie wniosków przedsiębiorcy telekomunikacyjnego złożonych terminowo.

• Ustanowienie odpowiedniego nadzoru nad wykonanymi robotami.

• Nałożenie obowiązków adekwatnych do skomplikowania koordynowanych projektów.

Pierwszym z takich elementów było nałożone przez ustawodawcę na zarządcę drogi przepisem art. 20 ust. 1 pkt. 7 ustawy o drogach publicznych zadanie „koordynacja robót w pasie drogowym”.

Ustawa o drogach

publicznych Drugim rozwiązaniem była występująca w przepisie art. 28b ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne instytucja narad koordynacyjnych organizowanych przez starostę.

Ustawa prawo geodezyjne i

kartograficzne

Rozwiązania prawne związane z koordynacją robót

Przed nowelizacją Megaustawy występowały elementy które dotykały kwestii koordynacji robót.

78

ustawa z dnia 9 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw

Koordynacja robót budowlanych w pasach drogowych – ustawa o drogach publicznych

Określone w przepisach ustawy zadania zarządcy dróg związane z koordynacją robót, pozwalały jedynie na podejmowanie bieżących działań koordynacyjnych i nie były rozwiązaniami systemowymi, mogącymi doprowadzić w perspektywie do długofalowych oszczędności, bądź spowodować ograniczenie utrudnień w korzystaniu z dróg (np. paraliż komunikacyjny miasta spowodowany nakładającymi się remontami różnych infrastruktur technicznych w pasie drogowym).

Brak rozwiązań systemowych prowadził do sytuacji, w której zarządca drogi

i gestorzy sieci podziemnych nie posiadali pełnej informacji o wzajemnych

zamierzeniach inwestycyjnych, czy remontowych, co uniemożliwiało im

racjonalne planowanie własnych działań.

Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami, narada koordynacyjna służy przede wszystkim uzgodnieniu usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu na obszarach miast oraz w pasach drogowych na terenie istniejącej lub projektowanej zwartej zabudowy obszarów wiejskich, a w niewielkim zakresie koordynacji robót budowlanych.

79

Koordynacja robót budowlanych – ustawa o geodezji i kartografii

Obecnie zgodnie z nowym art. 28b ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, sytuowanie projektowanych sieci uzbrojenia terenu, ale tylko na obszarach miast oraz w pasach drogowych na terenie istniejącej lub projektowanej zwartej zabudowy obszarów wiejskich, koordynuje się na naradach koordynacyjnych organizowanych przez starostę.

Zgodnie z art. 28b ust. 2 obowiązek uzgadniania usytuowania nie dotyczy przyłączy oraz sieci uzbrojenia terenu sytuowanych wyłącznie w granicach działki budowlanej.

Jednak na wniosek inwestora lub projektanta sieci uzbrojenia terenu, podmiotu władającego siecią uzbrojenia terenu lub wójta (burmistrza, prezydenta miasta), uzasadniony w szczególności potrzebą wyeliminowania zagrożeń wynikających z możliwej kolizji między sytuowanymi na tym samym terenie sieciami uzbrojenia terenu, przedmiotem narady koordynacyjnej może być sytuowanie projektowanych sieci uzbrojenia terenu na obszarach innych niż wymienione w art. 28 ust. 1 ustawy lub sytuowanie przyłączy.

Opłatę za uzgodnienie usytuowania projektowanej sieci uzbrojenia terenu, oblicza się zgodnie z Tabelą nr 16 pkt. 6 załącznika do ustawy i pobiera przed dokonaniem czynności uzgodnienia (obecnie 150 zł/sieć i 105 zł/przyłącza).

Przepisy ustawy Pgik nie określają okresu ważności ustaleń narady koordynacyjnej. Należy przyjąć, że jeżeli nie nastąpiły zmiany w okolicznościach faktycznych i prawnych, jakie istniały w dniu narady koordynacyjnej, jej ustalenia są wiążące do chwili uzyskania pozwolenia na budowę lub zgody budowlanej na skutek zgłoszenia budowy tej sieci.

Ustawa nie przewiduje procedur odwoławczych.

80


1. Po otrzymaniu od inwestora lub projektanta wniosku o skoordynowanie usytuowania projektowanej sieci uzbrojenia terenu wraz z propozycją tego usytuowania przedstawioną na planie sytuacyjnym sporządzonym na kopii aktualnej mapy zasadniczej lub kopii aktualnej mapy do celów projektowych poświadczonej za zgodność z oryginałem przez projektanta, starosta wyznacza sposób, termin i miejsce przeprowadzenia narady koordynacyjnej, o czym zawiadamia: wnioskodawców, podmioty władające sieciami uzbrojenia terenu, właściwych wójtów (burmistrzów i prezydentów miast) oraz inne podmioty, które mogą być zainteresowane rezultatami narady koordynacyjnej.

2. Termin narady koordynacyjnej starosta wyznacza na dzień przypadający nie później niż po upływie 14 dni od dnia złożenia wniosku.

3. W przypadku gdy plan sytuacyjny, będący załącznikiem do wniosku o skoordynowanie, ma postać nieelektroniczną, doręcza się go staroście w co najmniej dwóch egzemplarzach.

4. Wraz z zawiadomieniem o naradzie koordynacyjnej starosta przekazuje kopię planu sytuacyjnego, o którym mowa w ust. 3, albo, w przypadku braku technicznych możliwości sporządzenia tej kopii, informację o miejscu i terminie zapoznania się z planem sytuacyjnym.

5. Naradzie koordynacyjnej przewodniczy starosta lub osoba przez niego upoważniona.

6. Narada koordynacyjna może być przeprowadzona za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną.

Procedura narady koordynacyjnej:

81


7. Rezultaty narady koordynacyjnej utrwala się w protokole zawierającym:

1) określenie sposobu przeprowadzenia narady, jej termin i miejsce oraz znak sprawy zgodny z instrukcją kancelaryjną;

2) opis przedmiotu narady;

3) imię i nazwisko oraz inne dane identyfikujące wnioskodawcę;

4) imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe przewodniczącego;

5) imiona i nazwiska uczestników oraz oznaczenie podmiotów, które te osoby reprezentują, lub informację o przyczynach uczestnictwa danej osoby w naradzie;

6) stanowiska uczestników narady;

7) wnioski o koordynację robót budowlanych, o których mowa w art. 36a ust. 3 pkt 5 lit. b ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych – o ile zostały złożone;

8) informacje o podmiotach zawiadomionych o naradzie, które w niej nie uczestniczyły;

9) podpisy uczestników narady.

8. Odpisy protokołu narady koordynacyjnej wydaje się wnioskodawcy w dniu jej zakończenia, a innym podmiotom zawiadomionym o naradzie – w terminie 3 dni od dnia złożenia żądania w tej sprawie.

9. Nieobecność na naradzie koordynacyjnej podmiotu należycie zawiadomionego o jej miejscu i terminie nie stanowi przeszkody do jej przeprowadzenia. Przyjmuje się, że podmiot ten nie składa zastrzeżeń do usytuowania projektowanej sieci uzbrojenia terenu przedstawionego w planie sytuacyjnym.

Procedura narady koordynacyjnej – ciąg dalszy:

82


Procedura narady koordynacyjnej – ciąg dalszy:

10. W przypadku gdy na naradzie koordynacyjnej jej uczestnicy uzgodnią zmiany w usytuowaniu projektowanej sieci uzbrojenia terenu w stosunku do usytuowania przedstawionego na planie sytuacyjnym, starosta, w terminie 7 dni od dnia przeprowadzenia narady, zawiadamia podmioty, o których mowa w ust. 1, o jej ustaleniach.

11. Zmiany, uznaje się za uzgodnione, jeżeli zawiadomione o nich podmioty nie zgłoszą zastrzeżeń w terminie 7 dni od dnia otrzymania zawiadomienia w tej sprawie. Zastrzeżenia zgłoszone w tym terminie staroście i wnioskodawcy mogą podlegać rozpatrzeniu na dodatkowej naradzie koordynacyjnej, o ile wnioskodawca wystąpi o jej przeprowadzenie. Za przeprowadzenie tej narady nie pobiera się opłaty.

12. Na dokumentacji projektowej będącej przedmiotem narady koordynacyjnej zamieszcza się adnotację zawierającą informację, iż ta dokumentacja była przedmiotem narady koordynacyjnej.

13. Adnotację sporządza przewodniczący narady, potwierdzając ją swoim podpisem.

14. Adnotację sporządza się w dniu zakończenia narady. Jeżeli przewodniczący narady nie sporządzi adnotacji w dniu jej zakończenia, adnotację na dokumentacji projektowej zamieszcza projektant.

15. Przepisów powyższych nie stosuje się do projektowanych sieci uzbrojenia terenu sytuowanych w całości lub w przeważającej części w granicach terenu zamkniętego. O usytuowaniu takich sieci lub ich części położonych w granicach terenu zamkniętego decyduje projektant w uzgodnieniu z podmiotem, który zarządza terenem zamkniętym.

83

Koordynacja robót budowlanych na podstawie przepisów Megaustawy

84

współdziałaniu operatora sieci z przedsiębiorcą telekomunikacyjnym w celu umożliwienia wykonywania przez tego przedsiębiorcę robót budowlanych dotyczących szybkiej sieci telekomunikacyjnej w tym samym czasie i w tym samym miejscu, w szczególności w tym samym budynku lub we wspólnym wykopie, co roboty budowlane wykonywane przez operatora sieci

Koordynacja robót budowlanych polega na:

zaprojektowaniu i wykonaniu przez operatora sieci infrastruktury technicznej, w szczególności kanalizacji kablowej, szafy kablowej, punktu styku lub antenowej konstrukcji wsporczej, uwzględniającej potrzeby przedsiębiorcy telekomunikacyjnego dotyczące realizacji elementów szybkiej sieci telekomunikacyjnej, jeżeli powielenie tej infrastruktury przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego jest technicznie niemożliwe lub ekonomicznie nieopłacalne

Droga do koordynacji robót budowlanych – art. 36a – 36h Megaustawy

85

Uwzględnienie wniosku przez operatora sieci

Wydanie przez właściwego

starostę decyzji o koordynacji robót

Wniosek przedsiębiorcy telekomunikacyjnego

o wydanie przez właściwego starostę decyzji zastępującej

umowę z operatorem sieci

Odmowa operatora sieci zawarcia

umowy o koordynację robót

budowlanych

Negocjacje i zawarcie umowy

o koordynację robót budowlanych

Uzyskanie informacji o planowanych lub

wykonywanych robotach z PIT lub od operatora sieci

(dobrowolnie lub przymusowo)

Wniosek do operatora sieci o zawarcie umowy

o koordynację robót

Przekazanie tekstu umowy

o koordynację robót budowlanych

Prezesowi UKE

Droga do koordynacji robót budowlanych – art. 36a – 36h Megaustawy

Zgodnie z art. 36 g ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych obowiązek uwzględnienia wniosku o koordynację robót budowlanych, o którym mowa w art. 36a ust. 3, lub obowiązek udostępnienia informacji, o którym mowa w art. 36e ust. 1, może nie dotyczyć:

infrastruktury technicznej, której wykorzystanie do celów szybkich sieci

telekomunikacyjnych jest niemożliwe ze względu na bezpieczeństwo i integralność infrastruktury technicznej, zdrowie publiczne, obronność, bezpieczeństwo państwa, bezpieczeństwo i porządek publiczny;

robót budowlanych o nieznacznej wartości.

86

Rodzaje infrastruktury technicznej lub robót budowlanych nieobjęte obowiązkiem uwzględnienia wniosku o koordynację robót budowlanych

lub obowiązkiem udostępnienia informacji :

Minister właściwy do spraw informatyzacji w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa oraz ministrem właściwym do spraw energii może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaj infrastruktury technicznej lub robót budowlanych, o których mowa powyżej, kierując się koniecznością zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa oraz ciągłości funkcjonowania infrastruktury technicznej, a także rozmiarem, czasem trwania i wartością robót budowlanych – aktualnie brak przedmiotowego rozporządzenia.

Droga do koordynacji robót budowlanych 1. uzyskanie informacji z PIT lub od operatora sieci

87

Operator sieci ma obowiązek udostępnienia informacji o planowanych w okresie najbliższych 6 miesięcy lub aktualnie wykonywanych robotach budowlanych dotyczących infrastruktury technicznej, finansowanych w całości lub w części ze środków publicznych, w zakresie:

lokalizacji i rodzaju robót;

elementu infrastruktury technicznej, którego roboty dotyczą;

przewidywanej daty rozpoczęcia robót i czasu ich trwania;

danych kontaktowych operatora sieci w sprawach koordynacji robót budowlanych.

Przedsiębiorca komunikacyjny ma prawo złożyć wniosek do operatora sieci o udostępnienie informacji nt. planowanych i wykonywanych robót budowlanych

TERMIN: niezwłocznie – nie później niż 14 dni od

dnia otrzymania

wniosku

CEL:

umożliwienie ubiegania się

o koordynację

robót POSTAWA

PRAWNA:

art. 36e

Megaustawy

Przedsiębiorca telekomunikacyjny powinien sprawdzić czy w PIT nie ma potrzebnych mu informacji

NIE


88

Operator sieci może odmówić udostępnienia informacji w zakresie,

w jakim są one dostępne za pośrednictwem Punktu informacyjnego ds.

Telekomunikacji lub na stronie internetowej operatora sieci

Operator sieci może odmówić ujawnienia informacji o planowanych lub wykonywanych

robotach, jeżeli jest to niezbędne.

Odmowa przekazania informacji

o infrastrukturze musi być:

sporządzona na piśmie;

szczegółowo uzasadniona.

- Termin: 30 dni od dnia otrzymania wniosku

Bezpieczeństwo i integralność infrastruktury technicznej

Zdrowie publiczne

Obronność państwa

Bezpieczeństwo

i porządek publiczny

Bezpieczeństwo

państwa

Ochronę tajemnicy

przedsiębiorstwaz wyjątkiem art. 29

ust. 6 b

Ze względu na:


89

W przypadku sporu przedsiębiorcy telekomunikacyjnego i operatora sieci co do udostępnienia informacji

Spór rozstrzyga właściwy starosta*

w drodze decyzji administracyjnej

niezwłocznie – nie później niż w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku przez stronę

zobowiązuje operatora sieci do udostępnienia informacji

albo

oddala wniosek

kierując się niedyskryminującymi

i proporcjonalnymi kryteriami

*Spory w sprawach, dotyczących obiektów i robót budowlanych,

o których mowa w art. 82 ust. 3 ustawy Prawo

budowlane, rozstrzyga właściwy wojewoda

Droga do koordynacji robót budowlanych 2. wniosek o zawarcie umowy o koordynację robót

90

WNIOSEK przedsiębiorcy

telekomunikacyjnego o koordynację robót

budowlanych

Odmowa uwzględnienia wniosku

Uwzględnienie wniosku Negocjacje i zawarcie

umowy

Wniosek i decyzja starosty

Droga do koordynacji robót budowlanych 3. uwzględnienie wniosku i zawarcie umowy o koordynację robót

91

Operator sieci uwzględnia wniosek o koordynację robót jeżeli:

1) został złożony w celu budowy lub wykonywania innych robót budowlanych dotyczących elementów szybkiej sieci telekomunikacyjnej;

2) jego uwzględnienie nie spowoduje poniesienia przez operatora sieci dodatkowych kosztów dotyczących planowanych przez niego robót budowlanych, w tym kosztów spowodowanych opóźnieniami tych robót;

3) zapewnienie koordynacji robót budowlanych nie spowoduje opóźnienia uniemożliwiającego zakończenie inwestycji realizowanej przez operatora sieci w terminie określonym w umowie o dofinansowaniu lub umowie w sprawie zamówienia publicznego;

4) jego uwzględnienie nie utrudni wykonywania kontroli nad robotami budowlanymi objętymi koordynacją;

5) został złożony: a)nie później niż na 30 dni przed dniem złożenia wniosku o pozwolenie na budowę lub zgłoszenia, o którym

mowa w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, b)na naradzie koordynacyjnej, o której mowa w art. 28b ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo

geodezyjne i kartograficzne, w odniesieniu do robót budowlanych niewymagających pozwolenia na budowę lub zgłoszenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane;

6) przedsiębiorca telekomunikacyjny uzyskał decyzję, o której mowa w art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych - w przypadku robót budowlanych prowadzonych w pasie drogowym dróg publicznych.

Warunek, o którym mowa w pkt. 2), uważa się za spełniony również wówczas, gdy w umowie o koordynacji robót budowlanych wnioskodawca zobowiązał się pokryć dodatkowe koszty ponoszone przez operatora sieci, oferując zabezpieczenie wykonania tego zobowiązania, o którym mowa w art. 148 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych.

Droga do koordynacji robót budowlanych 3. uwzględnienie wniosku i zawarcie umowy o koordynację robót

92

W umowie o koordynację robót budowlanych ustala się w szczególności

kwestie dotyczące:

udostępniania posiadanych informacji niezbędnych do przygotowania dokumentacji projektowej;

dostępu do nieruchomości w celu umieszczenia i eksploatacji infrastruktury telekomunikacyjnej, z wyłączeniem jej umieszczania w pasie drogowym dróg publicznych;

warunków technicznych i eksploatacyjnych w zakresie realizowania na tym samym terenie budowy robót budowlanych dotyczących infrastruktury technicznej i infrastruktury telekomunikacyjnej;

harmonogramu prac każdej ze stron oraz zasad zapewnienia dostępu do budowy;

wyznaczenia koordynatora inspektorów nadzoru inwestorskiego, jeżeli jest wymagany;

zabezpieczenia terenu budowy;

pokrycia i zabezpieczenia dodatkowych kosztów ponoszonych przez operatora sieci.

Umowę zawiera się na piśmie pod rygorem nieważności;

Informacje uzyskane w związku z negocjacjami mogą być wykorzystane wyłącznie zgodnie z ich przeznaczeniem i podlegają obowiązkowi zachowania poufności;

Strony zobowiązane są przekazać Prezesowi UKE treść umowy w terminie 14 dni od dnia jej podpisania;

Umowa jest jawna;

Prezes UKE może wyrazić zgodę na utajnienie niektórych postanowień umowy – nie mogą być to postanowienia w zakresie rozliczeń z tytułu dostępu do infrastruktury technicznej.

Na wniosek zainteresowanego podmiotu, Prezes UKE

nieodpłatnie udostępnia przekazane mu umowy

o koordynacji robót.

Prace polegające na współdziałaniu operatora sieci z przedsiębiorcą telekomunikacyjnym w celu umożliwienia wykonywania przez tego przedsiębiorcę robót budowlanych dotyczących szybkiej sieci telekomunikacyjnej w tym samym czasie i w tym samym miejscu, w szczególności w tym samym budynku lub we wspólnym wykopie, co roboty budowlane wykonywane przez operatora sieci.

Przedmiot Umowy, zostanie wykonany zgodnie z harmonogramem ustalonym przez strony w następujący sposób, np.:

przyjętym w terminie 21 dni od dnia zakończenia przez strony procedur pozyskania prawomocnych/ostatecznych pozwoleń na budowę, bądź zgłoszeń (a dodatkowo np. każda ze stron może odstąpić od umowy w przypadku opóźnienia w uzyskaniu decyzji o …)

przyjętym w terminie 30 dni od dnia zawarcia przez Zamawiającego umowy o wykonanie sieci z wykonawcą wyłonionym w trybie ustawy prawo zamówień publicznych,

przyjęty przez strony harmonogram będzie załącznikiem do wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie robót w pasie drogowym.

Kara umowna i możliwość odstąpienia od umowy, np.:

W przypadku opóźnienia danej Strony w wykonywaniu zobowiązań w stosunku do terminów określonych w harmonogramie, każda ze stron zapłaci drugiej stronie karę umowną w wysokości …, za każdy dzień opóźnienia.

Jeżeli opóźnienie w realizacji harmonogramu przez daną stronę przekroczy … dni, druga strona ma prawo odstąpić od Umowy w terminie 7 dni, a strona dopuszczająca się opóźnienia zobowiązana będzie do zapłaty kary umownej w wysokości …

Kary umowne nie wykluczają dochodzenia odszkodowania na zasadach ogólnych, jeżeli wysokość naliczonej kary umownej nie pokryje wyrządzonej szkody.

PRZYKŁAD NR 5 Zabezpieczenie umowne operatora sieci i przedsiębiorcy telekomunikacyjnego – propozycje zapisów umowy

0

Prace polegające na zaprojektowaniu i wykonaniu przez operatora sieci infrastruktury technicznej, w szczególności kanalizacji kablowej, szafy kablowej, punktu styku lub antenowej konstrukcji wsporczej, uwzględniającej potrzeby przedsiębiorcy telekomunikacyjnego dotyczące realizacji elementów szybkiej sieci telekomunikacyjnej, jeżeli powielenie tej infrastruktury przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego jest technicznie niemożliwe lub ekonomicznie nieopłacalne.

Przedmiot Umowy, zostanie wykonany w terminie do …

Kara umowna i możliwość odstąpienia od umowy, np.:

W przypadku opóźnienia Operatora sieci w wykonywaniu zobowiązań w stosunku do terminów określonych w umowie, Operator sieci zapłaci drugiej stronie karę umowną w wysokości …, za każdy dzień opóźnienia.

Jeżeli opóźnienie w realizacji przedmiotu umowy przekroczy … dni, przedsiębiorca telekomunikacyjny ma prawo odstąpić od Umowy w terminie 7 dni, a operator sieci dopuszczający się opóźnienia zobowiązany będzie do zapłaty kary umownej w wysokości …

Kary umowne nie wykluczają dochodzenia odszkodowania na zasadach ogólnych, jeżeli wysokość naliczonej kary umownej nie pokryje wyrządzonej szkody.

PRZYKŁAD NR 5 Zabezpieczenie umowne operatora sieci i przedsiębiorcy telekomunikacyjnego – propozycje zapisów umowy c.d.


Strony ustalają następujący podział kosztów związanych z realizacją Przedmiotu Umowy…, ewentualnie

Przedsiębiorca telekomunikacyjny ponosi koszty realizacji sieci telekomunikacyjnej w wykopie Operatora sieci. Koszty te obejmują w szczególności koszty nabycia, wytworzenia, wykonania, jak również wynagrodzenia, opłaty, odszkodowania i wszelkie inne płatności dotyczące m.in.:

prac projektowych,

zakupu wszelkich materiałów, wyrobów budowlanych i urządzeń koniecznych do realizacji Przedmiotu Umowy,

obsługi geodezyjnej budowy,

robót budowlanych w wysokości … / do wysokości …,

pozyskania praw do ...,

pozyskania wszelkich decyzji, pozwoleń, uzgodnień bądź zezwoleń administracyjnych, w tym opłat za zajęcie pasa drogowego na czas realizacji inwestycji,

przygotowania odbioru,

udzielonej gwarancji i rękojmi za wady, ubezpieczeń i zabezpieczenia należytego wykonania Umowy,

utrzymania zasobów technicznych i osobowych niezbędnych do ewentualnego prowadzenia robót utrzymaniowych i eksploatacyjnych,

wykonania wszelkich ciążących na Operatorze Sieci obowiązków, jakie wynikają z przepisów prawa,

kosztów demontażu oraz utylizacji odpadów wytworzonych przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego w trakcie robót (np. niewykorzystanych krótkich odcinków kabla światłowodowego).

PRZYKŁAD NR 6

Zabezpieczenie umowne operatora sieci i przedsiębiorcy telekomunikacyjnego – propozycje zapisów umowy


Operator sieci zobowiązany jest wykonać następujący elementy infrastruktury technicznej … oraz przenieść za wynagrodzeniem w kwocie … własność tejże infrastruktury na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego w terminie do …

Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest zobowiązany do ustanowienia zabezpieczenia i doręczenia dowodu jego ustanowienia Operatorowi sieci przed zawarciem Umowy. Zabezpieczenie wnoszone w pieniądzu Przedsiębiorca telekomunikacyjny wpłaci przelewem na rachunek bankowy wskazany przez Operatora sieci.

PRZYKŁAD NR 6

Zabezpieczenie umowne operatora sieci i przedsiębiorcy telekomunikacyjnego – propozycje zapisów umowy c.d.


W zakresie objętym budową Operator sieci zobowiązany jest przygotować dokumentację projektową (obejmującą projekt budowlany i projekt wykonawczy dla całego zamierzenia, choćby dany zakres robót nie wymagał pozwolenia na budowę), spełniającą wymagania Przedsiębiorcy telekomunikacyjnego opisane w innych postanowieniach umowy i przepisach prawa.

Dokumentacja projektowa podlega akceptacji Przedsiębiorcy telekomunikacyjnego w zakresie objętym realizacją / budową infrastruktury / zamierzenia. Operator sieci zobowiązany jest zrealizować zamierzenie w sposób z nią zgodny.

Przedsiębiorca telekomunikacyjny zobowiązany jest uczestniczyć w wyznaczonym odbiorze, radach budowy i naradach koordynacyjnych, niezwłocznie zgłaszać Operatorowi sieci wszelkie istotne kwestie i zagadnienia związane z realizacja zamierzenia, w tym w szczególności grożące lub mogące grozić nie zachowaniem przez Operatora sieci terminu wykonania zamierzenia.

Operator sieci zobowiązany jest przedłożyć Przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu przedmiar robót i wykaz materiałów podstawowych.

Na żądanie Przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, jeszcze przed odbiorem zamierzenia, Operator sieci zobowiązany jest zapewnić mu dostęp do każdego elementu infrastruktury zamierzenia.

Wykonawca ponosi pełną odpowiedzialność za to, by stosowane do realizacji Przedmiotu Umowy wyroby budowlane, materiały oraz użyte technologie były zgodne z wymaganiami Przedsiębiorcy telekomunikacyjnego określonymi w Umowie.

Operator sieci zobowiązany jest przeprowadzić bądź uzyskać wszelkie badania specjalistyczne dotyczące użytych wyrobów budowlanych, materiałów, stosowanych technologii, sposobu wykonania prac budowlanych i montażowych, zgodnie z wymaganiami określonymi w Umowie.

PRZYKŁAD NR 7



Strony/Operator sieci obowiązane są do zorganizowania i prowadzenia procesu budowy, z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia wynikających z przepisów prawa, a w szczególności opracowanie dokumentacji (w tym projektu), objęcie zadań kierownika budowy, opracowanie planu i zasad ochrony zdrowia i bezpieczeństwa, wykonanie robót budowlanych, przez osoby dysponujące odpowiednimi kwalifikacjami zawodowymi. Strony/Operator zobowiązuje się by na żądanie właściwego organu administracyjnego zapewnić sprawowanie przez projektanta nadzoru autorskiego w zakresie określonym w art. 20 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo budowlane. Strony/Operator ponoszą odpowiedzialność za szkody wynikłe na terenie budowy aż do dnia odbioru.


PRZYKŁAD NR 8


99

Droga do koordynacji robót budowlanych 3. Odmowa operatora sieci uwzględnienia wniosku o koordynację robót

Operator sieci może odmówić uwzględnienia wniosku o koordynację robót jeżeli:

jest to niezbędne ze względu na bezpieczeństwo publiczne, zdrowie publiczne lub integralność i bezpieczeństwo sieci, w szczególności infrastruktury krytycznej;

planowane usługi telekomunikacyjne mogą spowodować poważne zakłócenia w świadczeniu innych usług za pośrednictwem infrastruktury technicznej objętej koordynacją robót budowlanych;

zaoferuje przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu skuteczny dostęp do infrastruktury technicznej, w szczególności polegający na współkorzystaniu z włókna światłowodowego lub dostępie do niego, który:

spełnia potrzeby przedsiębiorcy telekomunikacyjnego w zakresie zapewnienia szybkich sieci telekomunikacyjnych,

jest ekonomicznie opłacalny w porównaniu z kosztami zapewniania koordynacji robót budowlanych w zakresie proponowanym we wniosku o koordynację robót budowlanych i na warunkach w nim proponowanych.

Operator sieci jest obowiązany przedstawić wnioskodawcy na piśmie szczegółowe uzasadnione przyczyny odmowy dostępu do infrastruktury technicznej nie

później niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku.

Droga do koordynacji robót budowlanych 4. Wniosek do starosty o wydanie decyzji zastępującej umowę

100

Uzyskanie decyzji starosty w miejsce umowy z operatorem sieci

Zgodnie z art. 36c ustawy o wspieraniu rozwoju usługi i sieci telekomunikacyjnych, w przypadku:

niepodjęcia negocjacji w sprawie zawarcia umowy o koordynacji robót budowlanych przez operatora sieci;

odmowy uwzględnienia wniosku w tej sprawie;

nie zawarcia umowy o koordynacji w terminie 30 dni od dnia złożenia przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego wniosku o taki dostęp.

każda ze stron może zwrócić się do starosty właściwego ze względu na miejsce wykonywania robót budowlanych o wydanie decyzji ws. koordynacji robót.

Do wniosku do właściwego starosty o wydanie decyzji w sprawie koordynacji robót dołącza się projekt umowy o koordynacji robót, z zaznaczeniem tych części umowy, co do których strony nie doszły do porozumienia.

Strony są obowiązane przedłożyć staroście, na jego żądanie, w terminie 14 dni, swoje stanowiska wobec rozbieżności oraz dokumenty niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

Decyzje w sprawach, dotyczących obiektów i robót budowlanych,

o których mowa w art. 82 ust. 3 ustawy Prawo budowlane, wydaje

właściwy wojewoda

Droga do koordynacji robót budowlanych 4. Decyzja starosty zastępująca umowę

101

Decyzja właściwego starosty

Starosta wydając decyzję, która zastępuje umowę o koordynacji robót, bierze po uwagę:

konieczność zapewnienia niedyskryminacyjnych i proporcjonalnych warunków koordynacji robót budowlanych, z uwzględnieniem celu, jakiemu ta koordynacja ma służyć;

obowiązki nałożone na operatora sieci w przepisach prawa lub decyzjach;

potrzebę minimalizowania negatywnych skutków koordynacji robót budowlanych dla inwestycji wykonywanej przez operatora sieci;

praktyczną możliwość wdrożenia rozwiązań dotyczących technicznych i ekonomicznych aspektów koordynacji, jak i mogących stanowić rozwiązania alternatywne;

interes publiczny, w tym zapewnienie bezpieczeństwa publicznego oraz ochronę środowiska;

wymagania, o których mowa w art. 26 Megaustawy.

Operator sieci, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o wszczęciu postępowania o wydanie decyzji w sprawie koordynacji robót, przedstawia właściwemu staroście uzasadnienie wysokości opłat z tytułu koordynacji robót, w których uwzględni ww. kryteria.

TERMIN NA WYDANIE DECYZJI: 60 DNI OD DNIA ZŁOŻENIA WNIOSKU

Decyzję w sprawie koordynacji robót wydaje się w uzgodnieniu z:

1) Prezesem URE

- w odniesieniu do przedsiębiorstw energetycznych;

2) Prezesem UTK - w odniesieniu do

przedsiębiorstw zapewniających infrastrukturę techniczną na potrzeby transportu kolejowego.


Koordynacja robót w umowach budowlanych

o generalne wykonawstwo

Koordynacja prowadzona przez operatora sieci lub łącznie przez operatora sieci i przedsiębiorcę telekomunikacyjnego w umowach o roboty budowlane opartych o kodeks cywilny.

o wykonawstwo częściowe o podwykonawstwo

Jedna umowa z generalnym wykonawcą (firma budowlana) na realizację całości prac.

Umowa zawarta jest w formie pisemnej. Zakłada się, że na wykonawcy spoczywa obowiązek realizacji wszystkich prac ujętych w projekcie.

Realizację prac koordynuje wykonawca. Zła koordynacja prac rodzi odpowiedzialność po stronie generalnego wykonawcy. Podwykonawca może uwolnić się od odpowiedzialności za niewłaściwą realizację prac, jeżeli wykaże że powstały one w wyniku złej koordynacji.

Konsorcja wykonawców określają odrębną umową zasady wzajemnej odpowiedzialności oraz zasady koordynacji prac na budowie.

Umowa pomiędzy operatorem sieci a przedsiębiorcą telekomunikacyjnym

Kilka umów na realizację prac obejmujących części robót.

Umowy zawierane są w formie pisemnej. Prace najczęściej są realizowane po sobie np. ziemne, budowlane, montażowe.

Brak wykonawcy wymusza ewentualny obowiązek koordynacji robót. W takim modelu realizacji robót istnieją ryzyka niszczenia prac już wykonanych lub poprawek wykonanych prac.

Zarówno generalny wykonawca jak i częściowy wykonawca może zawrzeć umowę o powierzenie prac podwykonawcy.

Na powierzenie prac podwykonawcy wymagana jest zgoda operatora sieci.

102

Umowa operatora sieci i projektanta

Umowa pomiędzy operatorem sieci a przedsiębiorcą telekomunikacyjnym

w tym samym czasie i w tym samym miejscu

zaprojektowaniu i wykonaniu przez operatora sieci infrastruktury technicznej

Umowa operatora sieci

Umowa przedsiębiorcy telekomunikacyjnego

Umowa operatora sieci i projektanta

Umowa przedsiębiorcy telekomunikacyjnego i projektanta

Umowa operatora sieci

Koordynacja robót w umowach budowlanych zawieranych przez operatora sieci w trybie Pzp

103

Jak przenieść te obowiązki do umów zawartych w trybach ustawy prawo zamówień publicznych?

Zgodnie z art. 36d Megaustawy, Operator sieci zawiera umowy o projektowaniu

i wykonywaniu robót budowlanych dotyczących infrastruktury technicznej,

uwzględniając obowiązki w zakresie koordynacji robót budowlanych:

współdziałanie

Zgodnie z art. 36d Megaustawy, Operator sieci zawiera umowy o projektowaniu i wykonywaniu robót budowlanych dotyczących infrastruktury technicznej, uwzględniając obowiązki w zakresie

koordynacji robót budowlanych:

Zaprojektowanie i wykonanie


104

Szczególny przypadek koordynacji dotyczy operatora sieci, posiadającego status zamawiającego w rozumieniu ustawy prawo zamówień publicznych. W takim przypadku zamawiający winien uprzednio dopuścić w ogłoszeniu oraz wzorze umowy o wykonanie zamówienia publicznego możliwość zmiany umowy jeżeli zmiany te wynikają z obowiązków operatora sieci dotyczących koordynacji.

Uwaga! Zmiana umowy o udzielenie zamówienia publicznego polegająca na zmianie zakresu przedmiotu zamówienia poprzez zwiększenie zakresu robót jest niedopuszczalna. Taka zmiana może być uznana za zmianę w stosunku do postanowień zawartych w SIWZ i odpowiadającej im złożonej przez wykonawcę oferty, na podstawie której dokonany został wybór wykonawcy.

Model, w którym Operator sieci będzie realizował swoje zamierzenie, determinował będzie późniejsze obowiązki o koordynację.

Zmiany takie mogą być podyktowane następującymi okolicznościami:

nowymi obowiązkami wykonawcy wynikającymi z koordynacji robót,

koniecznością uzupełnienia zespołu projektowego o specjalistów z branży telekomunikacyjnej,

koniecznością zastosowania innej technologii wykonania robót.

zastosowaniem odpowiednich kodów CPV,

opóźnienia spowodowane koordynacją robót nie powinny rodzić kar po stronie wykonawcy realizującego zamierzenie operatora sieci.


105

- „Do obowiązków Zamawiającego należy sprawowanie nadzoru inwestorskiego i koordynacja robót branżowych, a także koordynacja wszelkich innych robót i prac wpływających lub mogących wpłynąć na realizację przedmiotu Umowy w sposób umożliwiający jego prawidłowe, terminowe wykonanie przez Wykonawcę, w szczególności koordynacja robót prowadzonych na podstawie skutecznie złożonych wniosków o zapewnienie koordynacji”.

- „Do obowiązków Wykonawcy należy pełnienie funkcji koordynacyjnych w stosunku do robót wykonywanych przez podwykonawców oraz dalszych podwykonawców.”

W modelu w którym koordynuje Zamawiający (zamawiający zawarł kilka umów o wykonawstwo częściowe):

W modelu w którym koordynuje Wykonawca będący jednocześnie Generalnym Wykonawcą:

- „Wykonawca przyjmuje w ramach niniejszej umowy, wykonywanie obowiązków Generalnego Wykonawcy dla wszelkich robót budowlanych nie objętych niniejszą umową poprzez koordynację robót wszystkich wykonawców, wyznaczenie kierownika budowy oraz koordynację robót prowadzonych na podstawie skutecznie złożonych wniosków o zapewnienie koordynacji.”

Przykładowe postanowienie umowy (SIWZ) – obowiązki wykonawcy i zamawiającego – „obowiązek współdziałania”

106

Przykładowe ogłoszenie o udzielenie zamówienia publicznego z serwisu TED na prace projektowe – „obowiązek zaprojektowania i wykonania”

Zamawiający winien w ogłoszeniu zastrzec możliwość wystąpienia

wniosków o koordynacje, co daje

możliwość zmiany umowy w zakresie

zakresu prac i terminu.

PRZYKŁAD NR 9 Przykładowe ogłoszenie o udzielenie zamówienia publicznego z serwisu TED na prace projektowe – „obowiązek zaprojektowania i wykonania”.

107

Przykładowe postanowienie SIWZ, zmiana umowy o zamówienie publiczne – roboty budowlane – „obowiązek zaprojektowania i wykonania”

1. Zmiany treści Umowy mogą być dokonywane wyłącznie w formie aneksu podpisanego przez obie Strony, pod rygorem nieważności w zakresie:

1) zmiany terminu wykonania Umowy (skrócenie/wydłużenie) lub terminów płatności z uwagi na wstrzymanie/przerwanie wykonania Przedmiotu Umowy z przyczyn zależnych od Zamawiającego, będących następstwem zaistnienia siły wyższej – w zakresie dostosowania Umowy do tych zmian;

2) zmiany sposobu wykonania części Przedmiotu Umowy uzasadnionej przyczynami leżącymi po stronie Zamawiającego lub wynikających z obowiązków Zamawiającego dotyczących koordynacji prowadzonej na podstawie skutecznie złożonych wniosków o jej zastosowanie;

3) wystąpienie zmian powszechnie obowiązujących przepisów prawa w zakresie mającym wpływ na realizację Umowy - w zakresie dostosowania postanowień Umowy do zmiany przepisów prawa;

4) wystąpienie siły wyższej (Siła wyższa - zdarzenie lub połączenie zdarzeń obiektywnie niezależnych od Stron, które zasadniczo i istotnie utrudniają wykonywanie części lub całości zobowiązań wynikających z Umowy, których Strony nie mogły przewidzieć i którym nie mogły zapobiec ani ich przezwyciężyć i im przeciwdziałać poprzez działanie z należytą starannością ogólnie przewidzianą dla cywilnoprawnych stosunków zobowiązaniowych) - w zakresie dostosowania Umowy do tych zmian;

ds

PRZYKŁAD NR 10 Przykładowe ogłoszenie o udzielenie zamówienia publicznego z serwisu TED na prace projektowe – „obowiązek zaprojektowania

i wykonania”.

108

5) zmiany terminu realizacji Przedmiotu Umowy i sposobu jego realizacji, w przypadku:

a) wystąpienia zmiany powszechnie obowiązujących przepisów prawa w zakresie mającym wpływ na realizację Przedmiotu Umowy,

b) wprowadzenia z inicjatywy Zamawiającego lub Wykonawcy nowych rozwiązań technologicznych, które pojawiły się na rynku, o ile zmiany takie są korzystne dla Zamawiającego,

c) konieczności wprowadzenia nowych rozwiązań technologicznych, z uwagi na wycofanie z rynku starych rozwiązań technologicznych,

d) wdrożenia obowiązków Zamawiającego dotyczących koordynacji robót wynikających ze skutecznie złożonych wniosków o jej zastosowanie,

6) zmiany uzasadnione okolicznościami, o których mowa w art. 357¹ Kodeksu cywilnego;

7) zmniejszenia zakresu realizacji Przedmiotu Umowy, w przypadku wystąpienia zmiany okoliczności powodującej, że: a) realizacja części Przedmiotu Umowy nie leży w interesie publicznym, czego nie można było przewidzieć w chwili zawierania Umowy b) realizacja części Przedmiotu Umowy nie jest zasadna na skutek zmiany lub planowanej zmiany powszechnie obowiązujących przepisów prawa, lub c) realizacja części Przedmiotu Umowy nie jest możliwa, z przyczyn nieleżących po stronie Zamawiającego i Wykonawcy, przy odpowiednim zmniejszeniu wynagrodzenia należnego Wykonawcy.

8) zmiany terminu wykonania Przedmiotu Umowy w przypadku:

a) wprowadzenia przez Zamawiającego zmiany sposobu realizacji Umowy, przez co niemożliwe jest dotrzymanie terminu,

b) wstrzymania przez Zamawiającego realizacji Przedmiotu Umowy, nie wynikającego z winy Wykonawcy,

c) wyrażenia zgody przez Zamawiającego na skrócenie terminu realizacji Przedmiotu Umowy,

2. Wszelkie zmiany, o których mowa w ust. 1 nie mogą spowodować zwiększenia całkowitej wartości wynagrodzenia brutto.

ds

PRZYKŁAD NR 10 Przykładowe ogłoszenie o udzielenie zamówienia publicznego z serwisu TED na prace projektowe – „obowiązek zaprojektowania

i wykonania” c.d.

109

z

PRZYKŁAD NR 11 Załącznik nr 2 - wytyczne dotyczące realizacji inwestycji – inwestor Międzynarodowy Port Lotniczy im. Jana Pawła II Kraków - Balice

Źródło:

http://www.krakowairport.pl/data/upload/articles_download/2403/20161024/Za%C5%82acznik%20nr%202%20do%20SIWZ+zaplecze.pdf

110

Przykład: Łódzka trasa W-Z

Konieczność przebudowy całości podziemnej infrastruktury przebiegającej w Łodzi w kierunku północ/południe na odcinku od ul. Gdańskiej do ul. Kilińskiego (odc. ok. 1 km – 5 skrzyżowań).

Skoordynowanie prac związanych z:

Budową elementów konstrukcji:

ściany szczelinowe tunelu,

płyty skrzyżowań.

W zakresie teletechniki przebudowa sieci ponad 25 operatorów telekomunikacyjnych

tunel

Rozbudowa i modernizacja trasy tramwaju w relacji

wschód - zachód

INWESTOR: Miasto Łódź – Zarząd Dróg i Transportu.

GENERALNY WYKONAWCA: Przedsiębiorstwo robót mostowych – MOSTY ŁÓDŹ

Konieczność umieszczenia w płytach skrzyżowań wszystkich przebudowywanych sieci.

Konieczność koordynacji w zakresie projektowania i wykonawstwa - etapowanie robót. W niektórych przypadkach konieczność powtórnej przebudowy.

Konieczność utrzymania ruchu samochodowego w obrębie przebudowywanych skrzyżowań.

111

Przykład: Łódzka trasa W-Z

112

Przykład: Dworzec Łódź-Fabryczna

ŁÓDŹ WIDZEW

ŁÓDŹ FABRYCZNA

113

ZADANIE LOT B-1 Przebudowa stacji Łódź Widzew i części szlaku Łódź Widzew – Łódź Fabryczna od km 2,250 do 7,200 wraz z urządzeniami srk i telekomunikacji

dla całego odcinka Łódź Fabryczna – Łódź Widzew

ZADANIE LOT B-2 odcinek Łódź Widzew Łódź Fabryczna ze stacją Łódź Fabryczna oraz budową części podziemnej

dworca Łódź Fabryczna przeznaczonej dla odprawy i przyjęć pociągów oraz obsługi

podróżnych…

INWESTOR PKP PLK S.A.

INWESTOR PKP PLK S.A. w porozumieniu

z MIASTEM ŁÓDŹ oraz PKP S.A.

INŻYNIER KONTRAKTU SAFEGE/SUEZ

GENERALNY WYKONAWCA TRAKCJA PRKiI

GENERALNY WYKONAWCA Konsorcjum firm: TORPOL, ASTALDI, PBDiM i

INTERCOR

PRZYKŁAD NR 12 Koordynacja robót – dworzec Łódź-Fabryczna

114

Przykład: Dworzec Łódź-Fabryczna

Dworzec Łódź Fabryczna

LOT B-1 całość prac

Dworzec autobusowy/parkingi LOT B-2 całość prac

Tunel dojazdowy Przystanek Niciarniana

Stacja Łódź Widzew

LOT B-2 LOT B-1 SRK, teletechnika

LOT B-2: całość prac poza: LOT B-1: SRK, teletechnika

Dworzec Łódź Fabryczna

LOT B-2: całość prac poza: LOT B-1: SRK, teletechnika

LOT B-2: całość prac

LOT B-2: całość prac

Dworzec autobusowy

Parkingi

Systemy zaprojektowane i wykonane przez LOT B1 na dworcu Łódź Fabryczna:

115

PRZYKŁAD NR 13 Koordynacja robót – dworzec Łódź-Fabryczna

System Sterowania Ruchem Kolejowym

Systemy i sieci teletechniczne:

Kable telekomunikacyjne i urządzenia teletransmisyjne dla potrzeb PKP,

Urządzenia łączności ruchowej SLK,

Radiołączność (GSM, PKP, służby),

Systemy alarmowania pożaru (SAP/SSP),

Systemy gaszenia,

Dźwiękowy system ostrzegawczy (DSO)/nagłośnienie,

System Informacji Podróżnych,

System Interkomowy (telefony alarmowe),

Kontrola Dostępu i Systemu Włamania i Napadu (SWiN),

Urządzenia telewizji użytkowej TVU (CCTV).

Koordynacja robót

116

Najważniejsze elementy warunków technicznych:

Określenie punktów: początkowego i końcowego kablowej linii światłowodowej, kanalizacji kablowej lub kanału technologicznego.

Wstępne określenie trasy przebiegu planowanej infrastruktury telekomunikacyjnej.

Określenie miejsc wzdłuż trasy linii kablowej, w których w przyszłości może wystąpić potrzeba wykonania odgałęzienia sieci lub przyłącza (dodatkowe studnie, zasobniki, mufy kablowe, zapasy kabli).

Określenie potrzeb transmisyjnych dla projektowanej sieci telekomunikacyjnej.

Określenie rodzaju urządzeń aktywnych instalowanych w sieci, w tym urządzeń końcowych (abonenckich).

Dobór pojemności i typu kabla światłowodowego z uwzględnieniem standardów transmisyjnych włókien światłowodowych, a także standardów złącz światłowodowych.

Określenie ilości rur (mikrorur) w rurociągu kablowym (mikrokanalizacji) dla poszczególnych odcinków trasowych.

Określenie potrzeby stosowania kabla sygnalizacyjno-lokalizacyjnego.

Określenie oznaczenia elementów infrastruktury telekomunikacyjnej dla potrzeb paszportyzacji.

Udostępnienie posiadanych informacji niezbędnych do przygotowania dokumentacji projektowej – warunki techniczne

Koordynacja robót

117

Najważniejsze elementy umowy związane z dostępem do nieruchomości:

Przedsiębiorca telekomunikacyjny oraz operator sieci powinni w umowie uregulować zasady zapewnienia dostępu do nieruchomości - oznacza to, że każda ze stron umowy dla realizacji swojej inwestycji, winna zapewnić sobie prawo drogi w postaci: zakupu nieruchomości, najmu, dzierżawy, ustanowienia służebności, bądź pozyskania tzw. administracyjnej służebności.

W przypadku, gdy operator sieci dysponuje prawami do nieruchomości, które umożliwiają ich rozporządzeniem - powinien ustanowić je także na rzecz przedsiębiorcy telekomunikacyjnego. Ustanowienie takiego prawa może nastąpić zarówno odpłatnie jak i nieodpłatnie.

Należy zwrócić uwagę by uprawnienie do dostępu do nieruchomości, obejmowało także prawo późniejszego wejścia na nieruchomość, celem np. usunięcia awarii.

Dostęp do nieruchomości w przypadku realizacji inwestycji usytuowanych w pasach drogowych, realizowany jest w oparciu o przepisy ustawy o drogach publicznych:

Przedsiębiorca telekomunikacyjny zobowiązany jest pozyskać decyzję o której mowa w art. 39 ust. 3 ustawy o drogach publicznych przed wystąpieniem z wnioskiem o koordynację. W umowie o koordynację robót można wyznaczyć pełnomocnika do występowania do zarządcy drogi o wydanie decyzji o zajęcie pasa drogowego na czas prowadzenia robót, o której mowa w art. 40 ust. 2 pkt.1. Natomiast decyzję zarządcy drogi o umieszczeniu w pasie drogowym urządzeń swojej infrastruktury, o której mowa w art. 40 ust. 2 pkt., przedsiębiorca telekomunikacyjny powinien uzyskać niezależnie od takiej decyzji uzyskanej przez operatora sieci.

Zapewnienie dostępu do nieruchomości w celu umieszczenia i eksploatacji infrastruktury telekomunikacyjnych (nie dotyczy dróg publicznych).

Koordynacja robót

118

Oprócz określonych na etapie projektowania przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego oraz operatora sieci warunków technicznych, niezbędnych do przygotowania dokumentacji projektowej, należy także określić warunki eksploatacyjne:

Ustalenie warunków eksploatacyjnych

Strony winny ustalić zakres i sposób wykonywania prac, takich jak:

okresowe przeglądy, konserwacje,

prace modernizacyjne,

przebudowy.

Sposób prowadzenia wzajemnej komunikacji – punkty styku:

przekazywania informacji w sytuacjach awaryjnych,

wzajemnego powiadamiania o wykonywanych robotach,

zgłaszania potrzeby prowadzania robót pod nadzorem przedstawiciela drugiej strony.

Koordynacja robót

119

Ustalenie harmonogramu prac

Metoda kolejnego wykonania

Metoda równoległego

wykonania

Metoda pracy równomiernej

zapoznanie się z warunkami realizacji obydwu projektów,

przygotowanie projektu dla

wspólnej realizacji budowy i organizacji placu budowy,

określenie potrzeb

materiałowych i sprzętowych,

zapewnienie ekip wykonawczych zgodnie z technologią realizacji obydwu projektów,

harmonogram realizacji robót

i dostaw materiałów,

zapewnienie bezpieczeństwa prowadzonych robót,

organizacja prac dotyczących

odbiorów robót.

Koordynacja robót

120

Zabezpieczenie terenu budowy

Metoda kolejnego wykonania

Metoda równoległego

wykonania Zabezpieczenie terenu budowy

powinno:

dotyczyć każdej koordynowanej infrastruktury i wynikać z przepisów odrębnych, np. wygrodzenie, oświetlenie

wynikać z zatwierdzonego przez zarządcę drogi projektu organizacji ruchu

uwzględniać odrębne technologie robót, np. szalowanie wykopów

współgrać z harmonogramem robót

Jednym z podstawowych obowiązków inspektora nadzoru inwestorskiego jest dbanie o prawidłowe wykonywanie robót budowlanych. Jego udział w procesie budowlanym jest swoistym zastępstwem inwestora wykonywanym przez osobę o odpowiednich kwalifikacjach, wiedzy i doświadczeniu. Ma to zapewnić możliwość faktycznej kontroli zgodności wykonywanych robót budowlanych z projektem, przepisami i zasadami wiedzy technicznej.

Koordynacja robót

Przedsiębiorca telekomunikacyjny i Operator sieci mogą ustanowić na budowie branżowych inspektorów nadzoru inwestorskiego oraz powierzyć jednemu z nich zadanie koordynacji robót na budowie, lub

Operator sieci może ustanowić na budowie inspektora nadzoru inwestorskiego oraz powierzyć mu zadania koordynacji całości robót.

Zgodnie z treścią art. 25 ustawy prawo budowlane, do podstawowych obowiązków inspektora nadzoru inwestorskiego należy:

1) reprezentowanie inwestora na budowie przez sprawowanie kontroli zgodności jej realizacji z projektem i pozwoleniem na budowę, przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej;

2) sprawdzanie jakości wykonywanych robót i wbudowanych wyrobów budowlanych, a w szczególności zapobieganie zastosowaniu wyrobów budowlanych wadliwych i niedopuszczonych do stosowania w budownictwie;

3) sprawdzanie i odbiór robót budowlanych ulegających zakryciu lub zanikających, uczestniczenie w próbach i odbiorach technicznych instalacji, urządzeń technicznych i przewodów kominowych oraz przygotowanie i udział w czynnościach odbioru gotowych obiektów budowlanych i przekazywanie ich do użytkowania;

4) potwierdzanie faktycznie wykonanych robót oraz usunięcia wad, a także, na żądanie inwestora, kontrolowanie rozliczeń budowy.

121

1) Operator sieci wyznacza Pana/Panią XYZ do pełnienia obowiązków Inspektora nadzoru inwestorskiego. 2) Do koordynowania i zarządzania realizacją budowy w imieniu Operatora sieci, Operator sieci wyznacza

Inspektora nadzoru inwestorskiego, o którym mowa w ust.1. (w umowie można przewiedzieć różne poziomy realizacji koordynacji np.

- dla prac skomplikowanych może być wyznaczony dodatkowo koordynator inspektorów nadzoru inwestorskiego, - w przypadku realizacji budowy opartej o wzory FIDIC możliwe jest powołanie zespołu zarządzającego inwestycją

3) Inspektor nadzoru inwestorskiego jest upoważniony do bieżącej koordynacji robót realizowanych na podstawie Umowy; kontroli jakości robót, ich wykonania zgodnie z określonym przez strony harmonogramem, do odbiorów robót oraz jest odpowiedzialny za kontrolę obmiarów robót i pełni funkcje inspektora nadzoru inwestorskiego w rozumieniu PrBud

4) Inspektor nadzoru inwestorskiego wypełnia swoje obowiązki wydając polecenia i akceptacje, które są obowiązujące dla Przedsiębiorcy Telekomunikacyjnego, Wykonawcy, Podwykonawcy. Przedsiębiorca telekomunikacyjny ma prawo zgłosić Operatorowi na piśmie w terminie 3 dni kalendarzowych ewentualnych uwag do przywołanych poleceń i akceptacji. Zastrzeżenia wraz z ze stanowiskiem Inspektora do zastrzeżeń, będą podlegały rozstrzygnięciu przez Operatora sieci.

5) Polecenia Inspektora nadzoru inwestorskiego powodujące konieczność zmiany Dokumentacji projektowej lub wykonania zwiększonej w stosunku do projektu budowlanego ilości robót przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego których wartość przekracza kwotę …… wymagają zgody przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, z wyjątkiem czynności i poleceń związanych z bezpieczeństwem i higieną pracy, zabezpieczeniem mienia i ochroną ppoż.

6) Operator sieci zastrzega sobie prawo do zmiany osoby pełniącej funkcję Inspektora nadzoru inwestorskiego o czym zobowiązany jest poinformować pisemnie przedsiębiorcę telekomunikacyjnego.

7) Zmiana, osoby pełniącej funkcję Inspektora nadzoru inwestorskiego nie stanowi zmiany Umowy. 8) Inspektor nadzoru inwestorskiego jest uprawniony do zwoływania narad koordynacyjnych z udziałem

przedstawicieli przedsiębiorcy telekomunikacyjnego (jeżeli są ustanowieni) inspektorów nadzoru oraz innych zaproszonych osób. Ustala się następującą częstotliwość narad koordynacyjnych:. ……

9) Celem narad koordynacyjnych jest omawianie lub wyjaśnianie bieżących spraw dotyczących wykonania i zaawansowania robót, w szczególności dotyczących postępu prac albo nieprawidłowości w wykonywaniu robót lub zagrożenia terminowego wykonania Umowy.

10)………… są zobowiązani uczestniczyć w naradach koordynacyjnych. 11)Inspektor nadzoru inwestorskiego informuje z ....................- dniowym wyprzedzeniem uczestników narady koordynacyjnej 12)o terminie i miejscu narady, prowadzi naradę i zapewnia jej protokołowanie, a kopie protokołu lub ustaleń dostarcza

wszystkim osobom zaproszonym na naradę. Ustalenie narady koordynacyjnej uważa się za wiążące dla przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.

122

PRZYKŁAD NR 14 Przykładowe postanowienia umowy o powierzenie obowiązków Inspektora nadzoru inwestorskiego

Koordynacja robót

123

Modelowy podział kosztów operator sieci / przedsiębiorca telekomunikacyjny

Koszty ponoszone przez strony możemy podzielić na:

niezależne od faktu wspólnej realizacji robót;

infrastruktura własna i urządzenia niezwiązane z drugim podmiotem,

własny inspektor nadzoru inwestorskiego.

zależne od faktu wspólnej realizacji robót – zwiększające koszty;

koszty koordynacji robót,

koszty eksploatacji.

zależne od faktu wspólnej realizacji robót – zmniejszające koszty;

roboty ziemne,

odtworzenie nawierzchni.

Modelowy podział kosztów pomiędzy operatorem sieci a przedsiębiorcą telekomunikacyjnym może np. uwzględniać:

partycypację przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego w 50% kosztów koordynacji robót,

partycypację przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego w kosztach robót ziemnych i odtworzenia nawierzchni w kwocie równej 50% wartość takich robót wykonywanych przez niego bez koordynacji.

Koordynacja robót

124

Współpraca międzybranżowa

Szczególnie dużo zależności występuje w przypadku koordynacji robót przez przedsiębiorstwa z różnych branż, w zakresie:

wielobranżowego projektowania, często z uwzględnieniem etapowania robót;

uwzględnienia harmonogramu wykonania robót wynikających z różnych technologii wykonania prac;

powołania kierownika budowy oraz kierowników robót w danych specjalnościach;

powołania inspektorów nadzoru inwestorskiego oddzielnie dla każdej branży i/lub podmiotu;

konieczności koordynacji robót w zakresie wielu branż – zasadność powołania inżyniera kontraktu;

kwestii BHP i ppoż.;

koordynacji czynności geodezyjnych (oddzielnie dla każdej branży).

125

Przykład rozwiązania prawnego dotyczący zmiany układu sieci uzbrojenia terenu i pasie drogowym w obrębie nowego hotelu, biurowca i obiektu handlowego.

Na potrzeby projektu uporządkowano sieci uzbrojenia ternu na terenie nieruchomości oraz pasie drogowym przylegającym do nieruchomości.

Wszystkie sieci uzbrojenia znajdujące się na nieruchomości oraz przebiegające w pasie drogowym przeprojektowano i umieszczono w wykonanym kanale technologicznym o podbudowie żelbetonowej.

W projekcie występował nadzór inwestorski, wykonywany przez profesjonalną firmę zewnętrzną.

Firma zewnętrzna zapewniła czterech inspektorów nadzoru inwestorskiego w branżach: budowlanej (wykonanie kanału), elektrycznej (przeniesienie do kanału sieci elektrycznej), sanitarnej (przeniesienie do kanału sieci sanitarnej) i telekomunikacyjnej (przeniesienie do kanału sieci telekomunikacyjnej) oraz koordynatora nadzoru inwestorskiego.

Koordynator nadzoru inwestorskiego był zobowiązany do nadzorowania budowy w pewnych odstępach czasu, tak aby nadzór był ciągły, skuteczny, niepowodujący (ewentualnych) przestojów w robotach, ustalono cotygodniową, minimum 1 bytność na budowie koordynatora zespołu inspektorów nadzoru inwestorskiego oraz w razie bieżącej potrzeby inspektorów nadzoru innych branż.

Akceptacja do wypłaty wynagrodzenia należnego wykonawcy robót odbywała się na podstawie zatwierdzenie protokołu częściowego odbioru robót podpisami inspektorów nadzoru inwestorskiego, o specjalności odpowiadającej rodzajowi (branży) odbieranych robót.

PRZYKŁAD NR 15

Przykład rozwiązania prawnego koordynacji robót w pasie drogowym

Budowa infrastruktury telekomunikacyjnej – proces budowlany

PROCEDURA ŚRODOWISKOWA

Czy inwestycja wymaga uzyskania decyzji środowiskowej?

126

tak

nie

Decyzja środowiskowa

PROCEDURA LOKALIZACYJNA

Czy na terenie planowanej inwestycji obowiązuje MPZP?

nie

Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego

PROCEDURA BUDOWLANA

Czy dla inwestycji konieczne jest uzyskanie decyzji lokalizacyjnej?

UZYSKANIE TYTUŁU PRAWNEGO DO

NIERUCHOMOŚCI

tak Lokalizacja na zasadach określonych w MPZP

Pozwolenie na budowę

tak

Decyzja WZ nie

Czy inwestycja wymaga pozwolenia na budowę?

REALIZACJA

Zgłoszenie tak nie

Budowa infrastruktury telekomunikacyjnej - Procedura środowiskowa

127

PROCEDURA ŚRODOWISKOWA

WNIOSEK

Przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko

Przedsięwzięcie mogące potencjalnie znacząco oddziałujące na środowisko

OCENA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO

WNIOSEK

OCENA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO

POSTANOWIENIE

RAPORT ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO

BRAK POTRZEBY PRZEPROWADZANIA OCENY ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO

RAPORT ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO

DECYZJA O

ŚRODOWISKOWYCH UWARUNKOWANIACH

DECYZJA O ŚRODOWISKOWYCH UWARUNKOWANIACH

Czy inwestycja wymaga uzyskania decyzji środowiskowej?

tak

nie

Decyzja środowiskowa

Powyższe procedury związane z zachowaniem w toku realizacji inwestycji telekomunikacyjnych, wymogów dotyczących ochrony środowiska, w tym obszarów Natura 2000, omówione zostaną podczas osobnego dnia szkoleniowego Akademii

Inwestycji Szerokopasmowych. Serdecznie zapraszamy! !

Procedura środowiskowa a koordynacja robót budowlanych

128

!

W przypadku koordynacji robót budowlanych, należy rozważyć – w zależności od przyjętego modelu koordynacji - czy którekolwiek z zamierzeń podlegających

koordynacji bądź też czy wspólnie realizowana inwestycja wymaga uzyskania decyzji środowiskowej.

Koordynacja robót budowlanych stanowi szansę na usprawnienie procesu uzyskiwania decyzji środowiskowej, wymaga to jednak odpowiednio wczesnego

rozpoczęcia wspólnego planowania inwestycji.

Korzyści wynikające z koordynacji na etapie procedury środowiskowej:

Wystąpienie o jedną decyzję środowiskową dla połączonych przedsięwzięć (w przypadku koordynacji polegającej na zaprojektowaniu i wybudowaniu) – uproszczenie i przyśpieszenie procesu oraz ograniczenie kosztów;

Możliwość skorzystania z doświadczenia i wiedzy innego podmiotu;

Chronologicznie decyzja środowiskowa w procesie inwestycyjnym uzyskiwana jest najwcześniej, dlatego też, w przypadku decyzji o koordynacji robót budowlanych, polegającej na wykonywaniu robót w tym samym miejscu i w tym samym czasie, podejmowanej na dalszym etapie procesu inwestycyjnego, warto zweryfikować, czy dla koordynowanych przedsięwzięć uzyskano decyzję środowiskową – o ile jest ona wymagana.

Budowa infrastruktury telekomunikacyjnej - Procedura lokalizacyjna

129


Czy na terenie planowanej inwestycji obowiązuje MPZP?

nie


Czy dla inwestycji konieczne jest uzyskanie decyzji lokalizacyjnej?

tak Lokalizacja na zasadach określonych w MPZP

tak

Decyzja WZ nie

Infrastruktura telekomunikacyjna korzysta z szerokiego zwolnienia z obowiązku lokalizowania, wynikającego z art. 47 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (infrastruktura o nieznacznym oddziaływaniu) bądź art. 50 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tj. roboty polegające na remoncie, montażu lub przebudowie, jeżeli nie powodują zmiany sposobu zagospodarowania terenu i użytkowania obiektu budowlanego oraz nie zmieniają jego formy architektonicznej, a także nie są zaliczone do przedsięwzięć wymagających przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska, albo niewymagające pozwolenia na budowę).

Budowa infrastruktury telekomunikacyjnej - Procedura lokalizacyjna

130

Jednakże, zgodnie z art.50 ust. 2a) ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, budowa sieci (w tym sieci telekomunikacyjnych), o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 19a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, wymaga (pomimo trybu zgłoszenia) uzyskania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego – przepis wszedł w życie z dniem 28.06.2015r.

Zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą sądów administracyjnych, inwestycja celu publicznego nie musi być realizowana przez podmioty publiczne oraz z wykorzystaniem funduszy publicznych.

Inwestycje takie identyfikuje się bowiem poprzez cel, jaki mają osiągnąć, a więc w tym przypadku łączność publiczną. Inwestycje takie zaspokajają zapotrzebowanie ludności na usługi telekomunikacyjne (usługi głosowe, Internetu, bądź telewizji i radia naziemnego) (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18.05.2016 rok sygn. I OSK 1444/15, wyroki NSA z dnia 4 kwietnia 2013 r. sygn. akt I OSK 102/13 i z dnia 26 września 2013 r. sygn. akt I OSK 831/13).

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami – celem publicznym jest budowa obiektów i urządzeń łączności publicznej.

łączność publiczna - infrastruktura telekomunikacyjna służącą zapewnieniu publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych w rozumieniu przepisów Prawa telekomunikacyjnego.

Publicznie dostępna usługa telekomunikacyjna - usługa telekomunikacyjna dostępną dla ogółu użytkowników.

CEL

PU

BLI

CZN

Y

Art. 46 Megaustawy a miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

131

Miejscowy plan zagospodarowaniu przestrzennego jest aktem prawa miejscowego (art. 14 ust. 8 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym), w którym to zgodnie z przepisem artykułu 4 ust. 1 ustawy następuje: „ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu”.

W planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym uwzględnia się zwłaszcza m.in. potrzeby w zakresie rozwoju infrastruktury technicznej, w szczególności sieci szerokopasmowych. (Art. 1 ust. 2 pkt 10 ustawy)

Tym samym określenie zasad budowy infrastruktury telekomunikacyjnej, jako inwestycji celu publicznego winno nastąpić już w planie miejscowym.

Świadczą o tym również postanowienia § 4 pkt. 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wskazujące, że plan winien zawierać:

określenie układu komunikacyjnego i sieci infrastruktury technicznej wraz z ich parametrami oraz klasyfikacją ulic i innych szlaków komunikacyjnych,

określenie warunków powiązań układu komunikacyjnego i sieci infrastruktury technicznej z układem zewnętrznym,

wskaźniki w zakresie komunikacji i sieci infrastruktury technicznej, w szczególności ilość miejsc parkingowych w stosunku do ilości mieszkań lub ilości zatrudnionych albo powierzchni obiektów usługowych i produkcyjnych.


MIEJSCOWY PLAN ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO


132

Na etapie analizy planu miejscowego przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych, pojawiają się różnego rodzaju wątpliwości, związane z dopuszczalnością realizacji inwestycji telekomunikacyjnej. Wątpliwości te możemy podzielić na dwie grupy:

Analizy treści planu nie należy

przeprowadzać wyłącznie na podstawie wypisu pobranego dla konkretnej działki.

Często ustalenia dotyczące zasad lokalizowania infrastruktury technicznej,

w tym telekomunikacyjnej, umiejscowione są w przepisach ogólnych bądź w rozdziale dedykowanym infrastrukturze technicznej.

Pierwsza dotyczy sytuacji, w której plan zagospodarowania przestrzennego zabrania realizacji inwestycji. Wówczas przedsiębiorca telekomunikacyjny, bądź Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej mogą skorzystać z instytucji zaskarżenia takiego postanowienia planu miejscowego. Ustawodawca przepisem art. 48 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, przyznał przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu możliwość, zaskarżenia uchwały w sprawie planu miejscowego, w zakresie przyjętych w planie rozwiązań, które ograniczają, bądź uniemożliwiają lokalizowanie inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej. Wskazany powyżej przepis stanowi gwarancję przestrzegania przez prawodawcę lokalnego (radę gminy) zakazów, o których stanowi art. 46 ust. 1 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych. W przepisie tym zawarta jest prawna podstawa legitymacji skargowej dla przedsiębiorców telekomunikacyjnych, umożliwiająca im skuteczne wnoszenie skargi do sądu administracyjnego, przy zastrzeżeniu dokonanym przez ustawodawcę, że ich interes prawny mieści się w zakresie telekomunikacji.

Druga związana jest z sytuacją tzw. „planu milczącego”, a więc braku wyraźnych postanowień planu, regulujących kwestię budowy infrastruktury telekomunikacyjnej. Wówczas należy skorzystać z reguły interpretacyjnej, określonej przepisem art. 46 ust. 2 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych.


133

ART. 46 ust. 1 i 2 MEGAUSTAWY

1. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zwany dalej „planem miejscowym”, nie może ustanawiać zakazów, a przyjmowane w nim rozwiązania nie mogą uniemożliwiać lokalizowania inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, jeżeli taka inwestycja jest zgodna z przepisami odrębnymi.

2. Jeżeli lokalizacja inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej nie jest umieszczona w planie miejscowym, dopuszcza się jej lokalizowanie, jeżeli nie jest to sprzeczne z określonym w planie przeznaczeniem terenu ani nie narusza ustanowionych w planie zakazów lub ograniczeń. Przeznaczenie terenu na cele zabudowy wielorodzinnej, rolnicze, leśne, usługowe lub produkcyjne nie jest sprzeczne z lokalizacją inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, a przeznaczenie terenu na cele zabudowy jednorodzinnej nie jest sprzeczne z lokalizacją infrastruktury telekomunikacyjnej o nieznacznym oddziaływaniu.

Przepis art. 46 i art. 48 stosuje się także do planów miejscowych obowiązujących w dniu wejścia w życie ustawy.


134

ART. 46 MEGAUSTAWY

Przykład nr 16

Ratio legis powołanego przepisu art. 46 ust. 2 Megaustawy jest zatem prawo do zabudowy inwestycji w zakresie łączności publicznej, chyba że jej realizacja naruszałaby zakazy lub ograniczenia ustanowione w planie. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego przy wykładni postanowień miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (MPZP) z 1998 r. znaczenie ma okoliczność, że plan ten został uchwalony przed wejściem w życie Megaustawy. Proces wykładni postanowień tego planu musi uwzględniać intencje ustawodawcy ograniczające w jakimś sensie władztwo planistyczne gminy – poprzez ustanowienie swoistej reguły interpretacyjnej wskazującej na prawo do lokalizacji infrastruktury telekomunikacyjnej. Jak wynika z przytoczonych postanowień ustawy, regułą jest możliwość zabudowy infrastrukturą telekomunikacyjną, natomiast wyjątkiem ograniczenia lub zakazy ustanowione w tym planie. Zgodnie z regułą excepciones non sunt extendae należy przyjąć, że wyjątki od prawa do zabudowy telekomunikacyjnej muszą być interpretowane ściśle. Zatem zakazy lub ograniczenia wyrażone w MPZP muszą odnosić się wprost do tego rodzaju zabudowy. Zdaniem NSA wyrażony w § 6 ust. 8 pkt 2 MPZP z 1998 r. zakaz zabudowy powyżej 9 m nie odnosi się do lokalizacji infrastruktury telekomunikacyjnej. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 września 2015 r., II OSK 44/14


135

Przykład nr 17

Obszar, na którym położona jest działka nr (...), obr. S., objęty jest ustaleniami uchwały Rady Gminy z dnia 22 lipca 2003 r. Nr XI/65/2003 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w miejscowościach Ł., S. i S. gm. W MPZP). Zgodnie z tym planem działka nr (...) objęta jest kartą terenu o symbolu 11.25.ER, dla którego, według § 6 ust. 2 pkt 1 ppkt 1.1 MPZP ustalono jako funkcję dominującą – rolnictwo ze wskazaniem, że teren nie jest przeznaczony pod zainwestowanie inne niż rolnicze. Zgodnie zaś z § 6 ust. 2 pkt 1 ppkt 1.3 MPZP na terenie tym dopuszcza się lokalizację systemów infrastruktury technicznej. Z kolei zgodnie z § 9 ust. 25 pkt 4 ppkt 4.1 MPZP dla terenu elementarnego 11.25.ER ustalono - w zakresie ustaleń form zabudowy – maksymalną wysokość zabudowy (w rozumieniu planu) na 8,5 m, przy czym stosownie do przyjętej w planie definicji przez wysokość zabudowy należy rozumieć: "wysokość obiektu budowlanego jest to różnica pomiędzy średnią rzędną poziomu terenu po stronie ulicy (placu), dojazdu na działkę a rzędną poziomu najwyższego stałego elementu tego obiektu (z wyłączeniem komina)" (§ 4 pkt 24 MPZP). Nadto na terenie elementarnym 11.25.ER wprowadzono zakaz lokalizacji zabudowy zagrodowej (w rozumieniu planu) poza terenem wydzielenia wewnętrznego oznaczonego na rysunku planu jako 1.1. (§ 9 ust. 25 pkt 1 ppkt 1.1 MPZP), wprowadzając jednocześnie szczegółowe wymogi dotyczące dachów zabudowy (§ 9 ust. 25 pkt 4 ppkt 4.2 MPZP).

Mając na uwadze wyżej przytoczone zapisy planu miejscowego sąd miał jednocześnie na względzie, że z art. 46 ust. 1 Megaustawy wynika po pierwsze, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie może ustanawiać zakazów lokalizowania inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, po drugie, że przyjmowane w planie miejscowym rozwiązania nie mogą uniemożliwiać lokalizowania inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, jeżeli taka inwestycja jest zgodna z przepisami prawa. Zgodnie z tymi zasadami musi być wykładany następny przepis, mianowicie art. 46 ust. 2 powołanej ustawy. Z tego przepisu z kolei wynika szczególna sankcja w razie nieumieszczenia w planie miejscowym lokalizacji inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej. (…)


136

Przepisy te bardzo wyraźnie są związane z celem Megaustawy, mianowicie zapewnieniem rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych. Ten cel też musi być uwzględniany przy wykładni art. 46 ust. 2 powołanej ustawy. Zatem trzeba przyjąć, że szczególna sankcja przewidziana w art. 46 ust. 2 Megaustawy zachodzi także wtedy, gdy w planie miejscowym, co prawda umieszczono lokalizację inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, ale w taki sposób, że w istocie, przy wykorzystaniu mechanizmu określonego w tym przepisie, sprowadzałoby się to uniemożliwienia lokalizowania tego rodzaju inwestycji i tym samym uniemożliwiałoby rozwój usług i sieci telekomunikacyjnych (por. wyrok NSA z dnia 29 grudnia 2015 r., sygn. akt II OSK 1020/14, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.gov.pl).

Co do zasady plan przyjmuje maksymalną wysokość zabudowy do 8,5 m, wyjątkowo tylko dla terenu elementarnego 11.32.UU dopuszcza wysokość zabudowy do 12 m. Natomiast wysokość projektowanej stacji bazowej telefonii komórkowej z wieżą kratową przewidziana została na 55,95 m n.p.t. W istocie zatem przy zastosowanej przez organ interpretacji zapisów planu lokalizacja projektowanej inwestycji nie jest możliwa na całym terenie jego obowiązywania, a więc również na terenie ER (z ograniczoną zabudową zagrodową), co zdaniem sądu jawi się jako oczywisty absurd sprowadzający się w rzeczywistości do faktycznego zakazu lokalizacji przedmiotowego przedsięwzięcia.

Taka interpretacja zapisów przedmiotowego planu narusza art. 46 Megaustawy i w konsekwencji prowadzi do błędnego ustalenia o niezgodności projektowanej inwestycji z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a tym samym błędnego zastosowania art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane. W świetle art. 46 ust. 1 i 2 Megaustawy ustalenia obowiązującego planu miejscowego muszą być wykładane tak, aby usuwać zakazy i przeszkody w lokalizowaniu inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 czerwca 2018 r., II SA/Gd 284/18

Art. 46 ust. 3 Megaustawy a decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego

137

INFRASTRUKTURA TELEKOMUNIKACYJNA

O NIEZNACZNYM ODDZIAŁYWANIU

Najczęstsze przypadki realizacji infrastruktury telekomunikacyjnej, wymagającej uzyskania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, dotyczą realizacji infrastruktury wymagającej jednocześnie pozwolenia na budowę bądź realizacji infrastruktury, wobec której obowiązek taki wynika wprost z przepisu prawa. Pozyskania decyzji lokalizacyjnej wymaga tym samym realizacja:

- masztu telekomunikacyjnego wolnostojącego,

- wieży telekomunikacyjnej wolnostojącej,

- infrastruktury, która wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, bądź przeprowadzenia oceny oddziaływania na obszar Natura 2000 (np. przejście kanalizacji przez obszar Natura 2000),

- infrastruktury telekomunikacyjnej w ramach odstępstw od przepisów techniczno-budowlanych,

- infrastruktury telekomunikacyjnej przy obiekcie wpisanym do rejestru zabytków,

- sieci telekomunikacyjnej, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt. 19a ustawy prawo budowlane.

kanalizacja kablowa, linia kablowa podziemna, instalacja radiokomunikacyjna wraz z konstrukcją wsporczą do wysokości 5 m, szafy i słupki telekomunikacyjne oraz inne podobne urządzenia i obiekty, a także związany z nimi osprzęt i urządzenia zasilające, jeżeli nie są zaliczone do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko lub nie stanowią przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na obszary Natura 2000.

ART. 46 ust. 3 MEGAUSTAWY

3. W przypadku braku planu miejscowego lokalizację inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej innej niż infrastruktura telekomunikacyjna o nieznacznym oddziaływaniu ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, na warunkach określonych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Art. 46 Megaustawy a inwestycje na gruntach rolnych i leśnych

138

Inwestycja celu publicznego jest lokalizowana na podstawie planu miejscowego, a w przypadku jego braku - w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Warunek, o którym mowa w art. 61 ust. 1 pkt 4, stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem art. 61 ust. 2a.

Teren nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia na cele nierolne lub nieleśne.

Powołując się na nowy stan prawny obowiązujący po wejściu w życie Megaustawy, w tym art. 46, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 24.05.2017, sygn. akt II SA/RZ 336/17 stanął na stanowisku, iż: „Brak sprzeczności pomiędzy rolnym i leśnym przeznaczeniem terenu a zamiarem lokalizacji inwestycji z zakresu łączności publicznej, przesądza w istocie o braku konieczności uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia.”

Zgodnie z ustawą o ochronie gruntów rolnych i leśnych, zmiana przeznaczenia gruntu na cele nierolne lub nieleśne może nastąpić wyłącznie w miejscowym planie

zagospodarowania przestrzennego. Brak spełnienia warunku z art. 61 ust. 1 pkt 4 stanowił częstą podstawą decyzji odmawiających ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji telekomunikacyjnych planowanych na gruntach rolnych (użytki I-III) i leśnych.

Art. 46 Megaustawy a inwestycje na gruntach rolnych i leśnych

139

Cytowany wcześniej wyrok WSA w Rzeszowie realizował wytyczne Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 14 grudnia 2016 r., II OSK 734/15 (CBOSA), uznał, że sformułowanie w art. 50 ust. 1 Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym o "odpowiednim" stosowaniu przepisu art. 61 ust. 1 pkt 4 tej ustawy nie może przesądzać o bezpośrednim, czy automatycznym zastosowaniu wskazanej regulacji (dotyczącej decyzji o warunkach zabudowy) do decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Podkreślono bardzo jednoznacznie, że przy rozważaniu "odpowiedniego" stosowania przepisu art. 61 ust. 1 pkt 4 przy ustalaniu lokalizacji inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej nie można pominąć regulacji przewidzianej w art. 46 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych. Regulacja tego przepisu zawiera swoiste reguły interpretacyjne, które należy wziąć pod uwagę przy uchwalaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (art. 46 ust. 1) oraz interpretacji zapisów planów miejscowych obowiązujących w dniu wejścia w życie tej ustawy (art. 75) w zakresie możliwości lokalizowania inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej. W ust. 2 art. 46 Megaustawy stwierdzono, że przeznaczenie terenu na cele rolnicze (...) nie jest sprzeczne z lokalizacją inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej.

Wyżej przytoczone orzeczenia zapoczątkowały nową linię orzeczniczą – patrz np.: wyrok WSA w Łodzi z 19.10.2017 sygn. II SA/Łd 571/17 , wyrok WSA w Szczecinie z 19.10.2017 sygn. II SA/Sz 935/17 , wyrok WSA w Gdańsku z 31.01.2018 sygn. II SA/Gd 780/17 , wyroki WSA w Olsztynie z 13.02.2018 sygn. II SA/Ol 25/18 oraz II SA/Ol 11/18, wyroki WSA w Gdańsku z 14.03.2018 sygn. II SA/Gd 843/17 oraz z 15.03.2018 sygn. 835/17 , wyrok WSA w Poznaniu z 16.05.2018 sygn. IV SA/Po 217/18.


140

WNIOSEK POSTĘPOWANIE ROZPOZNAWCZE

SPORZĄDZENIE PROJEKTU DECYZJI

UZGODNIENIA

WNIOSEK

Wniosek o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego powinien zawierać:

określenie granic terenu objętego wnioskiem, przedstawionych na kopii mapy zasadniczej lub, w przypadku jej braku, na kopii mapy katastralnej, przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, obejmujących teren, którego wniosek dotyczy, i obszaru, na który ta inwestycja będzie oddziaływać, w skali 1:500 lub 1:1000, a w stosunku do inwestycji liniowych również w skali 1:2000;

charakterystykę inwestycji, obejmującą:

określenie zapotrzebowania na wodę, energię oraz sposobu odprowadzania lub oczyszczania ścieków, a także innych potrzeb w zakresie infrastruktury technicznej, a w razie potrzeby również sposobu unieszkodliwiania odpadów,

określenie planowanego sposobu zagospodarowania terenu oraz charakterystyki zabudowy i zagospodarowania terenu, w tym przeznaczenia i gabarytów projektowanych obiektów budowlanych oraz powierzchni terenu podlegającej przekształceniu, przedstawione w formie opisowej i graficznej,

określenie charakterystycznych parametrów technicznych inwestycji oraz dane charakteryzujące jej wpływ na środowisko.

DECYZJA O USTALENIU LOKALIZACJI INWESTYCJI

CELU PUBLICZNEGO

Nie można uzależnić wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego od zobowiązania się wnioskodawcy do spełnienia

nieprzewidzianych odrębnymi przepisami świadczeń lub warunków.


141

POSTĘPOWANIE ROZPOZNAWCZE

Właściwy organ w postępowaniu związanym z wydaniem decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dokonuje analizy:

1) warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy, wynikających z przepisów odrębnych;

2) stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym przewiduje się realizację inwestycji.

Przykład nr 18

W odróżnieniu od zamierzeń, objętych obowiązkiem uzyskania warunków zabudowy, z samej swojej istoty inwestycja celu publicznego nie może być ograniczona istniejącym stanem zagospodarowania i zabudowy danego obszaru, zawsze bądź prawie zawsze będzie od takiego stanu znacząco odbiegać. Skoro ustawodawca nie przewidział, jak ma to miejsce w odniesieniu do warunków zabudowy i wynika w tym zakresie z przepisów wykonawczych, aby dopuszczalne parametry obiektów inwestycji celu publicznego odpowiadały średnim wartościom, występującym na danym terenie, najwyraźniej dopuścił, aby obiekty o charakterze celu publicznego odbiegały od tych wartości. Skoro tak, to warunek kontynuacji i dostosowania charakteru zabudowy nie został w ustawie zastrzeżony, co czyni niedopuszczalnymi próby wprowadzenia go za pomocą rozszerzającej interpretacji klauzul generalnych, takich jak ład przestrzenny. Z samej technicznej istoty urządzenia, jakim jest stacja bazowa telefonii komórkowej, wyposażonej w anteny nadawcze i odbiorcze wynika konieczność wykonania jej na odpowiednio wysokim maszcie, który musi znacząco przewyższać istniejącą zabudowę. Wyrok WSA w Łodzi z 16.04.2010 sygn. II SA/Łd 268/09


142

SPORZĄDZENIE PROJEKTU DECYZJI

Sporządzenie projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego powierza się osobie, o której mowa w art. 5, albo osobie wpisanej na listę izby samorządu zawodowego architektów posiadającej uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w specjalności architektonicznej albo uprawnienia budowlane do projektowania i kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności architektonicznej.

Decyzje o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wydaje się po uzgodnieniu m.in. z:

2) wojewódzkim konserwatorem zabytków - w odniesieniu do obszarów i obiektów objętych formami ochrony zabytków, o których mowa w art. 7 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz ujętych w gminnej ewidencji zabytków;

6) organami właściwymi w sprawach ochrony gruntów rolnych i leśnych oraz melioracji wodnych - w odniesieniu do gruntów wykorzystywanych na cele rolne i leśne w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami;

7) dyrektorem parku narodowego - w odniesieniu do obszarów położonych w granicach parku i jego otuliny;

8) regionalnym dyrektorem ochrony środowiska - w odniesieniu do innych niż wymienione w pkt 7 obszarów objętych ochroną na podstawie przepisów o ochronie przyrody;

9) właściwym zarządcą drogi - w odniesieniu do obszarów przyległych do pasa drogowego.

UZGODNIENIA


143

„Nadanie uzgodnieniu prawnej formy postanowienia, na które przysługuje zażalenie i skarga do sądu administracyjnego, i które może być przedmiotem weryfikacji w trybach nadzwyczajnych, powoduje, że choć postępowanie uzgodnieniowe ma charakter akcesoryjny i jest częścią szeroko rozumianego postępowania w sprawie głównej, to jego wynik jest wiążący dla organu prowadzącego postępowanie główne. Ewentualna weryfikacja postanowień uzgodnieniowych nie może być więc dokonywana przez organ prowadzący postępowanie główne. W przypadku braku możliwości wniesienia zażalenia, wzruszenie takich postanowień może nastąpić w trybach nadzwyczajnych. Dopóki zatem postanowienie uzgodnieniowe nie zostanie w odpowiednim trybie wyeliminowane z obrotu prawnego i w jego miejsce nie zostanie podjęte inne, organ prowadzący postępowanie ma obowiązek uwzględnić je, rozstrzygając sprawę.” Wyrok NSA z 16.05.2017 sygn. II OSK 2307/15 Oznacza to, iż negatywne postanowienie organu uzgadniającego (np. konserwatora zabytków) można zaskarżyć wyłącznie zażaleniem (w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia). Niewniesienie zażalenia skutkuje tym, iż negatywne postanowienie uzgodnieniowe będzie wiążące dla organu prowadzącego postępowanie o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego, a inwestor nie będzie mógł kwestionować go w odwołaniu.

Przykład nr 19

UZGODNIENIA

Uzgodnień, o których mowa w ust. 4, dokonuje się w trybie art. 106 KPA, z tym że zażalenie przysługuje wyłącznie inwestorowi. W przypadku niezajęcia stanowiska przez organ uzgadniający w terminie 2 tygodni od dnia doręczenia wystąpienia o uzgodnienie - uzgodnienie uważa się za dokonane.


144

Za inwestycję celu publicznego może być jednak uważane tylko takie zamierzenie, które jest technicznie konieczne do realizacji celu publicznego, nie zaś takie, które ma wykonaniu wskazanego celu jedynie sprzyjać. Koniecznym zatem elementem inwestycji w zakresie łączności publicznej – prócz budowy wieży antenowej, lokalizacji kontenera u podnóża wieży, ogrodzenia i utwardzenia terenu stacji oraz budowy przyłącza energetycznego – jest montaż anten nadawczo – odbiorczych łączność tę zapewniających. Tylko inwestycja w takim kształcie stanowi o realizacji celu publicznego. (vide: wyrok NSA z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie II OSK 1506/06). W przypadku decyzji dokonującej lokalizacji stacji bazowej telefonii komórkowej nie jest wystarczające określenie rodzaju inwestycji przez wskazanie, iż ma być zrealizowana wieża antenowa (…). Konieczne jest także wskazanie o dopuszczeniu montażu anten nadawczo – odbiorczych, które zapewniają łączność publiczną i w którym to elemencie decyzji lokalizacyjnej skupia się istota zgody na lokalizację inwestycji celu publicznego (vide: wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2010 r. w sprawie II OSK 1342/09 oraz WSA w Łodzi z dnia 19 czerwca 2009 r. w sprawie II SA/ŁD 186/09. Wyrok WSA w Łodzi z 28.04.2015 sygn. II SA.Łd 228/15

DECYZJA O USTALENIU

LOKALIZACJI INWESTYCJI

CELU PUBLICZNEGO

Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego określa: 1) rodzaj inwestycji; 2) warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy

wynikające z przepisów odrębnych, a w szczególności w zakresie: a) warunków i wymagań ochrony i kształtowania ładu przestrzennego, b) ochrony środowiska i zdrowia ludzi oraz dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz

dóbr kultury współczesnej, c) obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji, d) wymagań dotyczących ochrony interesów osób trzecich, e) ochrony obiektów budowlanych na terenach górniczych; 3) linie rozgraniczające teren inwestycji, wyznaczone na mapie w odpowiedniej skali,

z zastrzeżeniem art. 52 ust. 2 pkt 1.

Przykład nr 20


145

DECYZJA O USTALENIU LOKALIZACJI INWESTYCJI

CELU PUBLICZNEGO

W przypadku niewydania przez właściwy organ decyzji w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego w terminie 65 dni od dnia złożenia wniosku o wydanie takiej decyzji, organ wyższego stopnia (wojewoda) wymierza temu organowi, w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie, karę pieniężną w wysokości 500 zł za każdy dzień zwłoki.

Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wiąże organ wydający decyzję o pozwoleniu na budowę.

Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego jest decyzją związaną co oznacza, iż nie można odmówić ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, jeżeli zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi. Sprzeczność z ładem przestrzennym nie może stanowić wyłącznej podstawy odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Przykład nr 21

Żaden przepis nie uzależnia lokalizacji inwestycji celu publicznego od zgody właściciela nieruchomości, przez którą taka inwestycja będzie przebiegać. Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego nie wkracza bowiem w sferę wykonywania praw przysługujących do nieruchomości, poza warunkami, które wynikają wprost z przepisów prawa powszechnie obowiązującego. Ograniczenie korzystania z nieruchomości, czy zmiana wartości nieruchomości związane z konsekwencjami wydania takiej decyzji umożliwiają żądanie odszkodowania lub wykupienia nieruchomości. Nie stanowią one jednak przesłanki do wydania decyzji odmownej. Decyzja ta ani po stronie inwestora ani po stronie właściciela nieruchomości nie skutkuje rozszerzeniem, czy też ograniczeniem praw i obowiązków związanych z prawem własności nieruchomości. Wyrok WSA w Krakowie z 22.03.2018 r., sygn. II SA.Kr 185/18

Procedura lokalizacyjna a koordynacja robót budowlanych

146

!

W przypadku rozważania możliwości koordynacji robót budowlanych, na etapie uzyskiwania decyzji lokalizacyjnej, należy zweryfikować:

W przypadku koordynacji polegającej na zaprojektowaniu i wybudowaniu infrastruktury telekomunikacyjnej przez operatora sieci w ramach realizowanej przez niego inwestycji, warto zwrócić uwagę, iż konieczność uzyskania decyzji lokalizacyjnej należy oceniać dla całego przedsięwzięcia.

2. W razie braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – czy podlegające koordynacji przedsięwzięcia wymagają uzyskania decyzji lokalizacyjnej. Należy pamiętać, że infrastruktura telekomunikacyjna korzysta z szeregu zwolnień z obowiązku uzyskania decyzji lokalizacyjnej.

1. Czy dla terenu planowanej inwestycji obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz czy podlegające koordynacji inwestycje są z nim zgodne.

Uprawnienia cywilnoprawne Uprawnienia administracyjne

Prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane

Do uprawnień cywilnoprawnych regulowanych przepisami ustawy kodeks cywilny, które umożliwiają umieszczenie na nieruchomości obiektów i urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej, zaliczamy m.in.:

prawa rzeczowe w postaci: własności, użytkowania wieczystego,

ograniczone prawa rzeczowe: służebność przesyłu, użytkowanie,

prawa obligacyjne w postaci: najmu lub dzierżawy, w tym umowy dostępu wynikające z art. 30 ust 1 i 3 bądź art. 33 ust. 1 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych.

umowy najmu lub dzierżawy kanału technologicznego, przy czym sposób udostępniania kanałów technologicznych w drodze w/w umów został utrzymany jedynie w stosunku do spółki, o której mowa w art. 19 ust. 3, która pełni funkcję zarządcy autostrady płatnej, oraz drogowej spółki specjalnego przeznaczenia, która pełni funkcję zarządcy drogi, przy czym opłaty za udostępnianie kanału technologicznego nie mogą przekroczyć stawek określonych w art. 39 ust. 7 i ustawy o drogach publicznych.

Do uprawnień administracyjnych umożliwiających umieszczenie na nieruchomości obiektów i urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej, zaliczyć możemy m.in.:

decyzję lokalizacyjną, wynikającą z art. 39 ust. 3 ustawy o drogach publicznych,

zezwolenie na zakładanie urządzeń przesyłowych, wynikające z art. 124 ustawy o gospodarce nieruchomościami, tzw. służebność administracyjna,

decyzje Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej o zapewnieniu dostępu do nieruchomości, wydawane na podstawie art. 21 ust. 2 w związku z art. 30 ust. 5 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych.

decyzję o udostępnieniu kanału technologicznego, wydaną przez zarządcę drogi na zasadach określonych w znowelizowanym art. 39 ust. 7–7k ustawy o drogach publicznych, który stanowi istotną modyfikację zasad udostępniania kanałów technologicznych oraz określania opłat za dostęp do nich.

Prawo do drogi na potrzeby inwestycji telekomunikacyjnych - sposoby dojścia do prawa: administracyjne oraz cywilne

147


WAŻNE: Stosownie do orzecznictwa sądów administracyjnych, ostateczna decyzja zezwalająca na zajęcie nieruchomości, wydana na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, jest traktowana, jako szczególnego rodzaju prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, stanowiące o spełnieniu przez inwestora wymogu określonego w przepisie art. 32 ust. 4 pkt 2 i art. 33 ust. 2 pkt 2 ustawy [5] prawo budowlane, pomimo zachowania prawa własności przez właściciela/właścicieli (por. wyroki: NSA z dnia 25 lipca 2001 r. sygn. akt II SA/Gd 186/01, WSA w Warszawie z dnia 14 lipca 2009 r. sygn. akt VII SA/Wa 36/09, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych dostępna pod adresem: orzeczenia.nsa.gov.pl). W orzecznictwie zauważa się także, iż tego rodzaju decyzja służy temu, by bez konieczności odebrania własności dotychczasowym podmiotom tych praw, uzyskać tytuł prawny do władania nieruchomością na cele budowlane po to, by wybudować określone ciągi, obiekty, urządzenia infrastruktury technicznej, które po ich wybudowaniu pozostaną na nieruchomości, jako odrębny od gruntu przedmiot własności.

148

PRZYKŁAD NR 22 Charakter decyzji zezwalającej na zajęcie nieruchomości


Zgodnie z art. 3 pkt 11 ustawy prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, należy przez to rozumieć tytuł prawny wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego albo stosunku zobowiązaniowego, przewidującego uprawnienia do wykonywania robót budowlanych.

Zgoda właściciela nieruchomości, który upoważnia inwestora do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, powinna być sformułowana wyraźnie, na tyle jednoznacznie, by nie pozostawiała żadnych wątpliwości, nie może być jedynie dorozumiana. Ze złożonego przez właściciela lub współwłaścicieli nieruchomości oświadczenia woli, powinno wynikać, że wyraża on zgodę na wybudowanie określonego obiektu budowlanego, czy zrealizowanie określonych robót budowlanych na swej działce.

W przypadku, w którym nieruchomość stanowi własność kilku osób, należy przedstawić organowi architektoniczno-budowlanemu zgody wszystkich współwłaścicieli nieruchomości (patrz, np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 stycznia 2008 r., sygn. II OSK 1791/06).

149

Budowa infrastruktury telekomunikacyjnej – Procedura budowlana

150

PROCEDURA BUDOWLANA

Pozwolenie na budowę

Czy dla inwestycja wymaga pozwolenia na budowę?

REALIZACJA

Zgłoszenie tak nie

Roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29-31.

Artykuł 29 ustawy prawo budowlane, zawiera katalog budów oraz robót budowlanych niewymagających uzyskania pozwolenia na budowę.

Katalog ten stanowi listę wyjątków od zasady ogólnej.

Katalog ten ma charakter zamknięty, w związku z czym nie może być interpretowany rozszerzająco.

Niektóre roboty budowlane niewymagające pozwolenia na budowę, wymagają zgłoszenia organowi administracji architektoniczno-budowlanej (art. 30 ust. 1).

Inwestor zamiast dokonania zgłoszenia dotyczącego robót budowlanych, o których mowa w art. 30 ust. 1, może wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę.


151

Zgłoszenia organowi administracji architektoniczno-budowlanej wymaga (Art. 30 ust. 1 ustawy Pb) m.in.:

1) budowa, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 19a, 20b;

1a) budowa, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 20 – z zastrzeżeniem art. 29a;

2b) wykonywanie przebudowy obiektów, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 19a, 20b;

3) ppkt b) budowa urządzeń o wysokości powyżej 3 m na obiektach budowlanych.

Pozwolenia na budowę nie wymaga budowa (Art. 29 ust. 1 ustawy Pb) m.in.:

7) wolno stojących kabin telefonicznych, szaf i słupków telekomunikacyjnych;

19a) sieci m.in. telekomunikacyjnych (ale wymagają wykonania projektu budowlanego !);

20) przyłączy telekomunikacyjnych;

20a) telekomunikacyjnych linii kablowych;

20b) kanalizacji kablowej;

27) instalacji m.in. telekomunikacyjnych wewnątrz użytkowanego budynku.

Pozwolenia na budowę nie wymaga wykonywanie robót budowlanych (Art. 29 ust. 2 ustawy Pb) polegających m.in. na:

1a) przebudowie obiektów, o których mowa w ust.1;

1c) remoncie lub przebudowie urządzeń budowlanych (np. przyłączy);

12a) budowie kanałów technologicznych;

15) instalowaniu urządzeń, w tym antenowych konstrukcji wsporczych i instalacji radiokomunikacyjnych, na obiektach budowlanych.

Art. 29a - Budowa przyłączy, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 20, wymaga sporządzenia planu sytuacyjnego na kopii aktualnej mapy zasadniczej lub mapy jednostkowej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Do budowy, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy prawa energetycznego albo o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli inwestor dokonał zgłoszenia, o którym mowa w art. 30.


152

W konsekwencji NIE wymaga zgłoszenia:

wykonywanie robót budowlanych polegających na instalowaniu urządzeń w tym antenowych konstrukcji wsporczych i instalacji radiokomunikacyjnych o wysokości do 3 m na obiektach budowlanych,

Budowa i przebudowa przyłączy (w przypadku skorzystania z art. 29a ustawy Pb),

budowa i przebudowa linii kablowych,

budowa i przebudowa instalacji wewnątrzbudynkowych (o ile nie prowadzą do zmiany sposobu ich użytkowania),

remont infrastruktury telekomunikacyjnej,

instalowanie kabli telekomunikacyjnych w kanalizacji kablowej.

Jednakże, pomimo szerokiego katalogu zwolnień od obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę, dla szeregu procesów inwestycyjnych w infrastrukturę telekomunikacyjną uzyskanie takiej decyzji będzie nieodzowne:

realizacji budów, które nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w przepisie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy prawo budowlane,

wszelkich przedsięwzięć, które wymagają przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, oraz przedsięwzięć wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na obszar Natura 2000, zgodnie z art. 59 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko,

wykonania infrastruktury telekomunikacyjnej w ramach odstępstw od przepisów techniczno-budowlanych,

wykonywania robót budowlanych, o których mowa w art. 29 ust. 1 i 2 ustawy prawo budowlane, przy obiekcie budowlanym wpisanym do rejestru zabytków.


153

Starosta a w miastach na prawach powiatu prezydent tego miasta (wyjątki od tej zasady ogólnej przewiduje art. 82 ust. 3 i 4 ustawy prawo budowlane).

ORGAN

PROCEDURA BUDOWLANA

STRONY

Wnioskodawca (inwestor)

właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu.

Obszar oddziaływania obiektu - teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowlanego na podstawie przepisów odrębnych, wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zagospodarowaniu, w tym zabudowy, tego terenu.

DECYZJA O ZATWIERDZENIU PROJEKTU BUDOWLANEGO I UDZIELENIU POZWOLENIA NA BUDOWĘ

Dla określenia obszaru oddziaływania inwestycji i na tej podstawie ustalanego przymiotu strony niezbędne jest zatem uwzględnienie nakazów i zakazów wynikających z przepisów odrębnych, indywidualnych cech samego obiektu budowlanego, jego przeznaczenia oraz sposobu zagospodarowania terenu i zakresu planowanych robót budowlanych. Tym samym tylko ograniczenia w zagospodarowaniu nieruchomości, wynikające z konkretnego przepisu prawa, dają podstawę do uczestnictwa w charakterze strony w postępowaniu administracyjnym dotyczącym pozwolenia na budowę. Natomiast ograniczenia, które nie są wynikiem istnienia przepisów prawnych, nie dają podstawy do uznania danego podmiotu za stronę postępowania w tego typu sprawie. wyrok WSA w Poznaniu z 9.11.2017 r., sygn. akt II SA/Po 496/17


154

Przepisy § 11 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i § 314 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1422) stanowią podstawę do określenia obszaru oddziaływania obiektu budowlanego w rozumieniu art. 3 pkt 20 Prawa budowlanego w przypadku budowy obiektu budowlanego, który sam emituje pola elektromagnetyczne lub w którym ma się znaleźć urządzenie emitujące takie pola. (…) Nawet jeżeli szkodliwie promieniowanie elektromagnetyczne znajduje się na wysokości, na której w określonym czasie zabudowa jest niedopuszczalna ze względów prawnych (ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego), to występuje ograniczenie w zagospodarowaniu na wypadek zmiany tego stanu prawnego. Jest to też ograniczenie realne gdy z uwagi na uwarunkowania faktyczne, występuje na wysokości z reguły dostępnej dla budownictwa. Nie można mylić oceny ograniczenia zagospodarowania nieruchomości w celu ustalenia, czy określony podmiot jest stroną postępowania w sprawie pozwolenia na budowę, od oceny oddziaływania, które powoduje, że projektowana inwestycja byłaby niedopuszczalna z uwagi na niezgodność z prawem. Wyrok NSA z 31.08.2017 r., sygn. II OSK 3048/15

Przykład nr 23

Budynek z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi nie może być wzniesiony na obszarach stref, w których występuje przekroczenie dopuszczalnego poziomu oddziaływania pola

elektromagnetycznego, określonego w przepisach odrębnych dotyczących ochrony przed oddziaływaniem pól elektromagnetycznych.

§ 314 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie


155

złożył wniosek w tej sprawie w okresie ważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;

złożył oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto:

Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z 25.04.2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego

Do wniosku o pozwolenie na budowę należy dołączyć m.in. cztery egzemplarze projektu budowlanego wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami wymaganymi przepisami szczególnymi oraz zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7, aktualnym na dzień opracowania projektu;

§ 13a Informacja o obszarze oddziaływania obiektu zawiera:

1) wskazanie przepisów prawa, w oparciu o które dokonano określenia obszaru oddziaływania obiektu;

2) zasięg obszaru oddziaływania obiektu przedstawiony w formie opisowej lub graficznej albo informację, że obszar oddziaływania obiektu mieści się w całości na działce lub działkach, na których został zaprojektowany.


156

WNIOSEK

BADANIE

FORMALNE

WEZWANIE W

TRYBIE ART. 64 § 2 KPA

UZUPEŁNIENIE

WNIOSKU

BADANIE

MERYTORYCZNE

Przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę organ sprawdza:

zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i innymi aktami prawa miejscowego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach;

zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi;

kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, oraz zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7;

wykonanie - w przypadku obowiązku sprawdzenia projektu, o którym mowa w art. 20 ust. 2, także sprawdzenie projektu - przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane i legitymującą się aktualnym na dzień opracowania projektu - lub jego sprawdzenia - zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7;

spełnienie wymagań określonych w art. 60 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. o Krajowym Zasobie Nieruchomości - w przypadku inwestycji na nieruchomości wchodzącej w skład Zasobu Nieruchomości, o którym mowa w tej ustawie, oddanej w użytkowanie wieczyste lub sprzedanej w trybie określonym w art. 53 ust. 1 lub 2 tej ustawy, przeznaczonej na wynajem o czynszu najmu określonym zgodnie z przepisami rozdziału 7 tej ustawy.

Uzgodnienie z konserwatorem zabytków

157

Art. 39 ustawy Prawo budowlane: Prowadzenie robót budowlanych przy obiekcie budowlanym wpisanym do rejestru zabytków lub na obszarze wpisanym do rejestru zabytków wymaga, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, uzyskania pozwolenia na prowadzenie tych robót, wydanego przez właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków.

W stosunku do obiektów budowlanych oraz obszarów niewpisanych do rejestru zabytków, a ujętych w gminnej ewidencji zabytków, pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego wydaje organ administracji architektoniczno-budowlanej w uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków.

11) podejmowanie innych działań, które mogłyby prowadzić do naruszenia substancji lub zmiany wyglądu zabytku wpisanego do rejestru.

Pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków wymaga m.in. (art. 36 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami):

1) prowadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru, w tym prac polegających na usunięciu drzewa lub krzewu z nieruchomości lub jej części będącej wpisanym do rejestru parkiem, ogrodem lub inną formą zaprojektowanej zieleni,

9) zmiana przeznaczenia zabytku wpisanego do rejestru lub sposobu korzystania z tego zabytku,

2) wykonywanie robót budowlanych w otoczeniu zabytku,

10) umieszczanie na zabytku wpisanym do rejestru: urządzeń technicznych,


158

Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 22 czerwca 2017 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, prac restauratorskich i badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków albo na Listę Skarbów Dziedzictwa oraz robót budowlanych, badań architektonicznych i innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków, a także badań archeologicznych i poszukiwań zabytków - Dz.U. 2017 poz. 1265.

§ 4 rozporządzenia:

1. Wniosek o wydanie pozwolenia na prowadzenie robót budowlanych zawiera:

1) imię, nazwisko i adres lub nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy,

2) wskazanie zabytku, z uwzględnieniem miejsca jego położenia,

3) wskazanie przewidywanego terminu rozpoczęcia i zakończenia robót budowlanych,

4) imię, nazwisko i adres osoby kierującej robotami budowlanymi i osoby wykonującej nadzór inwestorski albo oświadczenie, że osoby te zostaną wyłonione w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, z zastosowaniem kryterium spełniania wymagań, o których mowa w art. 37c ustawy.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) projekt budowlany albo część projektu budowlanego w zakresie niezbędnym do oceny wpływu planowanych robót budowlanych na zabytek,

2) dokumenty potwierdzające spełnianie przez osobę:

a) kierującą robotami budowlanymi – wymagań do kierowania tymi robotami,

b) wykonującą nadzór inwestorski – wymagań do wykonywania nadzoru inwestorskiego – w przypadku gdy osoby te nie będą wyłaniane w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego,

3) dokument potwierdzający posiadanie przez wnioskodawcę tytułu prawnego do korzystania z zabytku, uprawniającego do występowania z tym wnioskiem, albo oświadczenie wnioskodawcy o posiadaniu tego tytułu.


159

Do wniosku o wydanie pozwolenia na prowadzenie robót budowlanych na obszarze wpisanego do rejestru zabytków historycznego układu urbanistycznego, historycznego układu ruralistycznego albo historycznego zespołu budowlanego nie stosuje się przepisu ust. 1 pkt 4 oraz ust. 2 pkt 2, chyba że roboty budowlane mają być prowadzone przy zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków, wchodzącym w skład tych układów albo tego zespołu.

Wniosek o wydanie pozwolenia na wykonywanie robót budowlanych w otoczeniu zabytku zawiera:


2) wskazanie miejsca planowanych robót budowlanych w otoczeniu zabytku.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) program robót budowlanych w otoczeniu zabytku,

2) dokument potwierdzający posiadanie przez wnioskodawcę tytułu prawnego do korzystania z nieruchomości, uprawniającego do występowania z tym wnioskiem, albo oświadczenie wnioskodawcy o posiadaniu tego tytułu.


160

1.Wniosek o wydanie pozwolenia na umieszczenie na zabytku wpisanym do rejestru zabytków urządzeń technicznych zawiera:


2) wskazanie zabytku, z uwzględnieniem miejsca jego położenia,

3) wskazanie przewidywanego terminu rozpoczęcia i zakończenia umieszczenia na zabytku urządzeń technicznych,

4) wskazanie przewidywanego terminu usunięcia z zabytku urządzeń technicznych.

2.Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) projekt umieszczenia na zabytku wpisanym do rejestru zabytków urządzeń technicznych,

2) dokument potwierdzający posiadanie przez wnioskodawcę tytułu prawnego do korzystania z tego zabytku, uprawniającego do występowania z tym wnioskiem, albo oświadczenie wnioskodawcy o posiadaniu tego tytułu.

WAŻNE Osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna

występująca z wnioskiem o pozwolenie na prowadzenie robót

budowlanych przy zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru jest obowiązana

zapewnić kierowanie tymi robotami oraz wykonywanie nadzoru inwestorskiego przez

osoby spełniające wymagania, o których mowa w art. 37c.

(at. 36 ust. 2 ustawy o ochronie zabytków)

Robotami budowlanymi kieruje albo nadzór inwestorski wykonuje, przy zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru osoba, która posiada uprawnienia budowlane określone przepisami Prawa budowlanego oraz która przez co najmniej 18 miesięcy brała udział w robotach budowlanych prowadzonych przy zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru lub inwentarza muzeum będącego instytucją kultury. (art. 37c ustawy o ochronie zabytków)

Pozwolenia wodnoprawne

161

Nadzory wodne, wykonują następujące zadania Wód Polskich:

1) prowadzą sprawy wymagające wydania decyzji dotyczących warunków wykonania urządzeń wodnych wymagających zgłoszenia (urządzeniami wodnymi w rozumieniu ustawy są także linie telekomunikacyjne prowadzone przez wody powierzchniowe),

2) prowadzą sprawy dotyczące zgłoszeń wodnoprawnych,

3) przyjmują wnioski o wydanie zgód wodnoprawnych oraz innych decyzji przewidzianych w ustawie.

Organem właściwym jest:

1) dyrektora zarządu zlewni Wód Polskich w sprawach pozwoleń wodnoprawnych,

2) kierownik nadzoru wodnego Wód Polskich w sprawach zgłoszeń wodnoprawnych.

Zgoda wodnoprawna udzielana jest przez:

2) przyjęcie zgłoszenia wodnoprawnego

1) wydanie pozwolenia wodnoprawnego

3) wydanie oceny wodnoprawnej


162

Pozwolenie wodnoprawne Art. 389 ust. 9 i 10 u.p.w.

Śródlądowymi wodami płynącymi są wody w:

1) ciekach naturalnych oraz źródłach, z których te cieki biorą początek,

2) jeziorach oraz innych naturalnych zbiornikach wodnych o ciągłym albo okresowym naturalnym dopływie lub odpływie wód powierzchniowych,

3) sztucznych zbiornikach wodnych usytuowanych na wodach płynących,

4) kanałach.

prowadzenie przez wody powierzchniowe płynące w granicach linii brzegu oraz przez wały przeciwpowodziowe obiektów mostowych, rurociągów, przewodów w rurociągach osłonowych lub przepustów

prowadzenie przez śródlądowe drogi wodne oraz przez wały przeciwpowodziowe napowietrznych linii energetycznych i telekomunikacyjnych

prowadzenie przez wody inne niż śródlądowe drogi wodne napowietrznych linii energetycznych i telekomunikacyjnych

Zgłoszenie Art. 394 ust. 1 pkt 3 u.p.w.

Śródlądowe drogi wodne - śródlądowe wody powierzchniowe, na których, z uwagi na warunki hydrologiczne oraz istniejące urządzenia wodne, możliwy jest przewóz osób i towarów statkami żeglugi śródlądowej.


163

Pozwolenie wodnoprawne Art. 389 pkt. 9 i 10 u.p.w.

Za udzielenie zgód wodnoprawnych ponosi się opłatę:

za przyjęcie zgłoszenia wodnoprawnego opłata wynosi 87 zł,

za wydanie pozwolenia wodnoprawnego opłata wynosi 217 zł,

za wydanie oceny wodnoprawnej opłata wynosi 868 zł.

Pozwolenie wodnoprawne wydaje się w drodze decyzji na czas określony, nie dłuższy niż 30 lat, liczony od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.

Pozwolenia wodnoprawne wydaje się na podstawie operatu wodnoprawnego oraz zgromadzonych w toku postępowania dowodów, dokumentów i informacji.

Stroną postępowania w sprawach dotyczących pozwoleń wodnoprawnych jest wnioskodawca oraz podmioty, na które będzie oddziaływać zamierzone korzystanie z wód, lub podmioty znajdujące się w zasięgu oddziaływania planowanych do wykonania urządzeń wodnych.

Do wykonywania czynności, robót lub urządzeń wodnych podlegających obowiązkowi zgłoszenia wodnoprawnego można przystąpić, jeżeli w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia organ właściwy w sprawach zgłoszeń wodnoprawnych nie wniesie, w drodze decyzji, sprzeciwu i nie później niż po upływie 3 lat od określonego w zgłoszeniu terminu ich rozpoczęcia.

Zgłoszenie Art. 394 ust. 1 pkt 3 u.p.w.

Decyzja o pozwoleniu na budowę

164

W treści postanowienia nakładającego obowiązek usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości organ zobowiązany jest ściśle wszystkie nieprawidłowości określić i wymienić.

Konieczność ścisłego uzależnienia przyjmowanej oceny o zgodności z prawem powyższej decyzji od stwierdzenia spełniania przez postanowienie organu nie tylko formalnych, ale również materialnych warunków jego poprawności wynika z faktu, że postanowienie nakładając obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, o którym mowa w art. 35 ust. 3 ustawy prawo budowlane, jest postanowieniem niezaskarżalnym, wobec czego inwestorowi, jako stronie postępowania nie przysługują żadne środki prawne pozwalające przeciwdziałać wydaniu przez organ wadliwego rozstrzygnięcia procesowego. (…)”, a dalej: „Powołany wyżej przepis posługuje się, bowiem sformułowaniem odnoszącym się do usunięcia "wskazanych nieprawidłowości", co oznacza, że nieprawidłowości w przedstawionej dokumentacji powinny zostać nie tylko ustalone przez organ, ale również "wskazane" osobie zainteresowanej w znaczeniu ich ujawnienia i poinformowania o nich inwestora.

Przewidziana w art. 35 ust. 3 ustawy – Prawo budowlane sankcja w postaci wydania decyzji o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę, może zostać zatem uznana za zastosowaną prawidłowo w sprawie, tylko pod warunkiem pozytywnej weryfikacji poprawności nałożenia postanowieniem obowiązków nie tylko w warstwie merytorycznej (poprawność ustalenia naruszeń), ale również i formalnej (precyzyjne wymienienie nieprawidłowości w postanowieniu oraz ustalenie terminu, w którym adresat nałożonego obowiązku ma realną możliwość jego wykonania).

W razie stwierdzenia nieprawidłowości, organ wzywa do ich usunięcia.

Stosownie do postanowień art. 35 ust. 4-5 ustawy prawo budowlane, w przypadku spełnienia wszystkich wymagań, organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu

na budowę.

Decyzja o pozwoleniu na budowę

165

W przypadku stwierdzenia przez organ, że w sprawie nie zostały dochowane przesłanki z art. 35 ust. 1, a także art. 32 ust. 4 ustawy prawo budowlane (bądź zachodzi przesłanka z art. 35 ust. 5 ustawy prawo budowlane), obowiązkiem organu jest wydanie decyzji odmownej.

W razie jednak spełnienia wymagań określonych w art. 35 ust. 1 oraz w art. 32 ust. 4 ustawy prawo budowlane, właściwy organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, o czym stanowi art. 35 ust. 4 ustawy prawo budowlane.

W orzecznictwie wskazuje się, iż użyty zwrot "organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę" oznacza, że organ administracji architektoniczno-budowlanej, w razie spełnienia tych przesłanek, jest związany powyższymi przepisami i ma obowiązek podjąć rozstrzygnięcie, zgodne z żądaniem wnioskodawcy. Dopiero brak którejkolwiek z przesłanek wymienionych w art. 32 ustawy prawo budowlane, uniemożliwia wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę (zobacz Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 czerwca 2016 roku sygn. IV SA/Po 235/16).

Decyzja winna zawierać elementy opisane przepisami art. 107 ustawy kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 36 ust. 1 ustawy prawo budowlane.

W przypadku uzyskania decyzji negatywnej, nie ma przeszkód do ponownego złożenia

wniosku wolnego od wad, celem uzyskania pozwolenia budowlanego.

DECYZJA

Zakończenie procesu budowlanego

166

Na podstawie art. 22 pkt 8 ustawy Prawo budowlane, do podstawowych obowiązków kierownika budowy należy przygotowanie dokumentacji powykonawczej obiektu

budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 14 ustawy Prawo budowlane przez dokumentację powykonawczą rozumie się dokumentację budowy z naniesionymi zmianami dokonanymi w toku wykonywania robót oraz geodezyjnymi pomiarami powykonawczymi.

Przewody podziemne i elementy podziemne budowli należy poddać pomiarowi powykonawczemu po ułożeniu w wykopie, ale przed ich przykryciem (zasypaniem).

Wykonawcą geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej jest geodeta posiadający uprawnienia do wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii.

Dokumentacja geodezyjno-kartograficzna, sporządzona w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej, powinna zawierać dane umożliwiające wniesienie zmian na mapę zasadniczą, do ewidencji gruntów i budynków (EGiB) oraz do ewidencji sieci uzbrojenia terenu (GESUT).

Inwestor otrzymuje potwierdzoną kopię wybranych materiałów przekazanych do powiatowego ośrodka geodezji i kartografii (zazwyczaj kopie szkiców inwentaryzacyjnych oraz kopię mapy zasadniczej z uwidocznionymi obiektami budowlanymi podlegającymi inwentaryzacji).

Szkice lub mapy z przeprowadzonej inwentaryzacji powykonawczej muszą zawierać informacje o zgodności usytuowania budowli względem ich projektowanej lokalizacji.

W przypadku geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej masztów, wież lub słupów, wykonuje się także pomiary pionowości konstrukcji wsporczych, w celu wykrycia odchylenia od pionowego i prostoliniowego przebiegu osi budowli.

GEODEZYJNA INWENTARYZACJA POWYKONAWCZA


167

Zawiadomienie o zakończeniu budowy

Do użytkowania obiektu budowlanego, co do którego wymagane jest uzyskanie pozwolenia na budowę, można przystąpić po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji. W art. 55 ustawy prawo budowlane, ustawodawca określił te przypadki, w których przed przystąpieniem do użytkowania, niezbędne jest uzyskanie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie.

Obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowanie (zgłoszenia zakończenia budowy) spoczywa na inwestorze.

Z momentem oddania obiektu do użytkowania, wobec inwestora powstaje obowiązek przekazania dokumentacji budowy i wynika on z treści przepisu art. 60 ustawy prawo budowlane.


168

Decyzja o pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego

Skompletowany wniosek inwestor przedkłada powiatowemu inspektorowi nadzoru budowlanego. Do wniosku dołącza się dokumenty wymagane przepisem art. 57 ust. 1 ustawy prawo budowlane, t.j.:

oryginał dziennika budowy,

oświadczenie kierownika budowy:

a) o zgodności wykonania obiektu budowlanego z projektem budowlanym lub warunkami pozwolenia na budowę oraz przepisami,

b) o doprowadzeniu do należytego stanu i porządku terenu budowy, a także - w razie korzystania - drogi, ulicy, sąsiedniej nieruchomości, budynku lub lokalu,

oświadczenie o właściwym zagospodarowaniu terenów przyległych, jeżeli eksploatacja wybudowanego obiektu jest uzależniona od ich odpowiedniego zagospodarowania,

protokoły badań i sprawdzeń,

dokumentację geodezyjną, zawierającą wyniki geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej oraz informację o zgodności usytuowania obiektu budowlanego z projektem zagospodarowania działki lub terenu lub odstępstwach od tego projektu, sporządzoną przez osobę wykonującą samodzielne funkcje w dziedzinie geodezji i kartografii oraz posiadającą odpowiednie uprawnienia zawodowe,

potwierdzenie, zgodnie z odrębnymi przepisami, odbioru wykonanych przyłączy.

Dodatkowo do wniosku należy dołączyć dowód uiszczenia opłaty.

Sam obiekt budowlany powinien być w takim stanie, by mógł zostać przeprowadzony jego odbiór i można byłoby przekazać go do normalnej eksploatacji i użytkowania.

W przypadku wątpliwości, co do możliwości przeprowadzenia odbioru obiektu budowlanego, pomocne może być sięgnięcie do zapisów dziennika budowy, którego wpisy jednoznacznie powinny przesądzać, że obiekt jest gotowy do użytkowania.

Procedura budowlana a koordynacja robót budowlanych

169

!

Koordynacja polegająca na wykonywaniu robót w tym samym

miejscu i czasie

Koordynacja robót budowlanych pozwala na usprawnienie i przyśpieszenie procesu budowlanego, wymaga to jednak efektywnej współpracy stron i przygotowania inwestycji z odpowiednim wyprzedzeniem.

Konieczność uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę oceniamy osobno dla każdego przedsięwzięcia.

Inwestorami są przedsiębiorca(y) telekomunikacyjny(i) i operator sieci – każdy w odniesieniu do własnej inwestycji.

Możliwość usprawnienia procesu inwestycyjnego poprzez ustalenie wspólnego kierownika budowy (inspektora nadzoru).

Możliwość ograniczenia kosztów robót poprzez jednoczesne wykonywanie prac, w szczególności we wspólnym wykopie.

Konieczność uzyskania pozwolenia na budowę oceniamy dla wspólnego przedsięwzięcia.

Inwestorem – na gruncie postępowania administracyjnego – jest operator sieci (musi dysponować nieruchomością na cele budowlane dla całego przedsięwzięcia) – ważne aby pamiętać o konieczności uregulowania tytułu prawnego do nieruchomości, w której zlokalizowana jest infrastruktura telekomunikacyjna po zakończeniu inwestycji.

Możliwość usprawnienia procesu inwestycyjnego oraz obniżenia kosztów.

Koordynacja polegająca na zaprojektowaniu i wykonaniu

infrastruktury telekomunikacyjnej przez operatora sieci

Koordynacja robót budowlanych i budowa sieci - podsumowanie

170

!

Koordynacja robót budowlanych jest szansą na:

Aby w pełni wykorzystać szanse i korzyści wynikające z koordynacji robót budowlanych konieczne są jednak:

Uproszczenie procesu inwestycyjnego

Przyśpieszenie realizacji inwestycji telekomunikacyjnych

Obniżenie kosztów budowy sieci

Wzrost świadomości (wiedzy) w zakresie możliwości,

postępowania i potencjalnych szans wynikających z koordynacji robót

budowlanych w organach administracji publicznej, ale również

u przedsiębiorców telekomunikacyjnych i operatorów

sieci

Dostępność informacji o planach

inwestycyjnych z odpowiednim wyprzedzeniem

Efektywne ustalenie

zasad wzajemnej współpracy

Świadomość ewentualnych

zagrożeń i skuteczne

metody ograniczania

ryzyka

Pełne nazwy aktów prawnych powołane w toku szkolenia

171

USTAWY: - [1] ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 1960 nr

30 poz. 168 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 1257], - [2] ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. 1994 nr 89 poz. 414 ze zm.)

[tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 1202], - [3] ustawa z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych

(Dz.U. 2010 nr 106 poz. 675 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 2062], - [4] ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U.

2003 nr 80 poz. 717 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 1073], - [5] ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. 1997 nr 115 poz.

741 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 121], - [6] ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego

ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. 2008 nr 199 poz. 1227 ze zm.) (dalej również "ustawa środowiskowa") [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 1405],

- [7] ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. 1985 nr 14 poz. 60 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 2222],

- [8] ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. 2001 nr 62 poz. 627 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 799],

- [9] ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz gminach uzdrowiskowych (Dz.U. 2005 nr 167 poz. 1399 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 1056],

- [10] ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. 2003 nr 162 poz. 1568 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 2187],

- [11] ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. 1991 nr 101 poz. 444 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 788],

- [12] ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. 1995 nr 16 poz. 78 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 1161],

- [13] ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz.U. 2017 poz. 1566 ze zm.), - [14] ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. 2011 nr 163 poz.

981 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 2126], - [15] ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. 2003 nr 86 poz. 789 ze

zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 2117], - [16] ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. 2004 nr 92 poz. 880 ze

zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 1614], - [17] ustawa z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. 1985 nr 12

poz. 49 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 1261], - [18] ustawa z dnia z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. 1990 nr 16 poz. 95

ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 994], - [19] ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(Dz.U. 2002 nr 153 poz. 1270 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 1302], - [20] ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych

aktów prawnych (Dz.U. 2000 nr 62 poz. 718 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 1523] ,

- [21] ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. 2006 nr 225 poz. 1635 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 1044],

- [22] ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. 2001 nr 112 poz. 1198 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 1330],

- [23] ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. 2018 poz. 992), - [24] ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady

(Dz.U. 1999 nr 41 poz. 412 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2015 poz. 2120],

- [25] ustawa z dnia z 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. 2007 nr 89 poz. 589 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 623],

- [26] ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. 1974 nr 24 poz. 141 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 917],

- [27] ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. 1989 nr 30 poz. 163 ze zm.) zmieniona ustawą z dnia 5 czerwca 2014 o zmianie ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. 2014 poz. 897) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 2101],

- [28] ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 1191],

- [29] ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe (Dz.U. 2001 nr 3 poz. 18 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 792],

- [30] ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. 1996 nr 132 poz. 622 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 1454],

- [31] ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U. 2001 nr 72 poz. 747 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 1152],

- [32] ustawa z dnia 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe (Dz.U. 2012 poz. 1529 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 1481],

- [33] ustawa z dnia 21 października 2016 r. o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz.U. 2016 poz. 1920 ze zm.),

- [34] ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz.U. 2009 nr 19 poz. 100 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 1834],

- [35] ustawa z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. 1991 nr 32 poz. 131 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 2205],

- [36] ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2015 poz. 443),

- [37] ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 1025],

- [38] ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 nr 54 poz. 535 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 1221],

- [39] ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa (Dz.U. 2001 nr 5 poz. 42 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2016 poz. 1725],

- [40] ustawa z dnia 12 stycznia 2007 r. o drogowych spółkach specjalnego przeznaczenia (Dz.U. 2007 nr 23 poz. 136 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 2093],

- [41] ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. 2004 nr 171 poz. 1800 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2017 poz. 1907],

- [42] ustawa z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz.U. 2016 poz. 1579 ze zm.),

- [43] ustawa z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz. U. 2003 nr 64 poz. 592 ze zm.) [tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 1405]

- Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (wersja skonsolidowana: Dz. Urz. UE 2016 C 202, s.1)

Pełne nazwy aktów prawnych powołane w toku szkolenia

172

ROZPORZĄDZENIA: - [1] rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie oznaczeń i

nazewnictwa stosowanych w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz w decyzji o warunkach zabudowy (Dz.U. 2003 nr 164 poz. 1589),

- [2] rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 października 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać telekomunikacyjne obiekty budowlane i ich usytuowanie (Dz.U. 2005 nr 219 poz. 1864 ze zm.),

- [3] rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. 2003 nr 164 poz. 1587),

- [4] rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz.U. 2003 nr 47 poz. 401),

- [5] rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (Dz.U. 2003 nr 120 poz. 1126),

- [6] rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 czerwca 2003 r. w sprawie sposobu zgłaszania oraz oznakowania przeszkód lotniczych (Dz.U. 2003 nr 130 poz. 1193 ze zm.),

- [7] rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 czerwca 2003 r. w sprawie warunków, jakie powinny spełniać obiekty budowlane oraz naturalne w otoczeniu lotniska (Dz.U. 2003 nr 130 poz. 1192 ze zm.),

- [8] rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 roku w sprawie rozbiórek obiektów budowlanych wykonywanych metodą wybuchową (Dz.U. 2003 nr 120 poz. 1135),

- [9] rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 19 listopada 2001 r w sprawie rodzajów obiektów budowlanych, przy których realizacji jest wymagane ustanowienie inspektora nadzoru inwestorskiego (Dz.U. 2001 nr 138 poz. 1554),

- [10] rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie wzoru protokołu obowiązkowej kontroli (Dz.U. 2003 nr 132 poz. 1231),

- [11] rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie wzoru i sposobu prowadzenia ewidencji rozpoczynanych i oddawanych do użytkowania obiektów budowlanych (Dz.U. 2003 nr 120 poz. 1130),

- [12] rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 16.01.2002 r. w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących autostrad płatnych (Dz.U. 2002 nr 12 poz. 116 ze zm.),

- [13] rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2011 r. w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (Dz.U. 2011 nr 148 poz. 886 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2014 poz. 1608],

- [14] rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 24 sierpnia 2016 r. w sprawie wzorów: wniosku o pozwolenie na budowę lub rozbiórkę, zgłoszenia budowy i przebudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego, oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, oraz decyzji o pozwoleniu na budowę lub rozbiórkę (Dz.U. 2016 poz. 1493),

- [15] rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 11 września 2014 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz.U. 2014 poz. 1278),

- [16] rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. 1999 nr 43 poz. 430 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2016 poz. 124],

- [17] rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty

inżynierskie i ich usytuowanie (Dz.U. 2000 nr 63 poz. 735 ze zm), - [18] rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25

kwietnia 2012 roku w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz.U. 2012 poz. 462 ze zm.),

- [19] rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 lutego 1995 r. w sprawie rodzaju i zakresu opracowań geodezyjno-kartograficznych oraz czynności geodezyjnych obowiązujących w budownictwie (Dz.U. 1995 nr 25 poz. 133),

- [20] rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. 2010 nr 213 poz. 1397 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2016 poz. 71],

- [21] rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 listopada 2010 r. w sprawie obiektów i robót budowlanych, w sprawach których organem pierwszej instancji jest wojewoda (Dz.U. 2010 nr 235 poz. 1539),

- [22] rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 2004 r. w sprawie określenia warunków udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego (Dz.U. 2004 nr 140 poz. 1481 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2016 poz. 1264],

- [23] rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów (Dz.U. 2003 nr 192 poz. 1883),

- [24] rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie zgłoszenia instalacji wytwarzających pola elektromagnetyczne (Dz.U. 2010 nr 130 poz. 879),

- [25] rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia (Dz.U. 2010 nr 130 poz. 880 ze zm.),

- [26] rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. 1997 nr 129 poz. 844 ze zm.) [tekst jednolity: Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650 ze zm.],

- [27] rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 2 sierpnia 2018 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, prac restauratorskich i badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków albo na listę skarbów dziedzictwa oraz robót budowlanych, badań architektonicznych i innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków, a także badań archeologicznych i poszukiwań zabytków (Dz.U. 2018 poz. 1609),

- [28] rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 21 kwietnia 2015 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać kanały technologiczne (Dz. U. 2015 poz. 680),

- [29] rozporządzenie Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego (Dz.U. 2016 poz. 957).

Dziękujemy za uwagę!

173

Ministerstwo Cyfryzacji

ul. Królewska 27

00-060 Warszawa

Autor opracowania:

Audytel S.A.

ul. ks. I. Skorupki 5, 00-546 Warszawa

tel.: 22 537 5050, fax: 22 537 5051

e-mail: [email protected] web : http://www.audytel.pl

W przypadku pytań związanych z tematem szkolenia prosimy o kontakt: [email protected]

Wraz z pytaniami prosimy o złożenie oświadczenia o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych o następującej treści: „Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w zakresie: imię i nazwisko, adres zamieszkania, miejsce pracy, numer telefonu, adres e-mail,

w celu udzielenia odpowiedzi.

W przypadku pytań związanych z Megaustawą prosimy o kontakt: [email protected]

mailto:[email protected]

http://www.audytel.pl/



Koordynacja robót budowlanych, dostęp do infrastruktury … · 2019. 10. 18. · outsourcing)....

Documents

Transcript of Koordynacja robót budowlanych, dostęp do infrastruktury … · 2019. 10. 18. · outsourcing)....