komunikacja interpersonalna i społeczna

Projekt “Bliżej siebie. Trzy kultury, jedna Europa – współpraca instytucji kultury, organizacji pozarządowych i animatorów”, współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Polska − Białoruś − Ukraina 2007−2013 ze środków Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa.

komunikacja interpersonalna

i społeczna

Lublin, 4-6 kwietnia 2013 r.

Projekt “Bliżej siebie. Trzy kultury, jedna Europa – współpraca instytucji kultury, organizacji pozarządowych i animatorów”, współfinansowany przez Unię Europejską

w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Polska − Białoruś − Ukraina 2007−2013

ze środków Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa.

Wyrównywanie poziomu wiadomości między nadawcą i odbiorcą,

przekazywanie informacji (wymiana znaczeń), a także budowanie porozumienia,

łączności, współudziału, krótko mówiąc – tworzenie wspólnoty.

[Homo communicans. Wprowadzenie do teorii masowego komunikowania, Lublin 2003, M. Filipak]

Komunikacja:




dzięki któremu jednostka przekazuje i otrzymuje informacje w bezpośrednim kontakcie z inną osobą,

zachodzi nieustannie, bowiem przez cały czas swoją postawą ciała, mimiką, gestykulacją, no i wreszcie słowami przekazujemy określone informacje.

to proces psychologiczny




1.nadawca, czyli osoba, która przesyła

określoną informację;

2. odbiorca, czyli osoba, do której daną informację kierujemy;

3. kod, czyli sposób przekazu tej informacji – obraz, gest, słowo etc.

Jednak, aby można było mówić o istnieniu komunikacji muszą istnieć 3 ogniwa:




1. intrapsychiczne- czyli doświadczane wewnętrznie;2. interpersonalne- czyli dotyczące dwóch osób pozostających ze sobą w bezpośrednim kontakcie;3. grupowe- obejmującego porozumiewanie się członków grupy, zajmujących w tej strukturze określone pozycje;4. społeczne - gdzie komunikacja ma charakter interakcji między grupami lub dużymi liczebnościami osób o tożsamości anonimowej.

Komunikowanie –




Prawdopodobnie najsilniejszym narzędziem jakim dysponujemy w sytuacjach trudnych jest DOBRE SŁUCHANIE.

Beverly Cole

Aby porozumiewać się efektywnie trzeba: CZUĆ, SŁUCHAĆ I MÓWIĆ




a) Informacyjna – w procesie tym pozyskiwane są informacje niezbędne do podejmowania decyzji regulujących interakcje społeczne, osiąganie celów i temu podobneb) Motywacyjna – elementem komunikowania jest przekazywanie zachęt do osiągania różnego rodzaju celówc) Kontrolna – treści komunikowania społecznego zawierają informacje o sferze powinności obowiązkach ludzi, grup, organizacji i społeczeństw względem siebie. Określają zarazem podmiot, normy i zakres kontroli społecznej.d) Emotywna – możliwość wyrażania emocji i uczuć a tym samym zaspokajanie istotnych psychospołecznych potrzeb ludzkich.

Funkcje komunikowania:




Ze względu na liczbę uczestnikówintrapersonalnainterpersonalnagrupowamasowa/społeczna

Ze względu na kodwerbalnaniewerbalnaparawerbalna

Rodzaje komunikacji




inter – między dotyczy umiejętności dochodzenia do

kompromisów, negocjacji, tworzenia zwartej, zintegrowanej grupy i dbałości o atrakcyjność dla innych oraz empatii emocjonalnej i poznawczej.

Komunikacja interpersonalna




Proces wymiany Składają się na nią znaki i symbole Tworzy znaczenia Przebiega w interakcji Bierze w niej udział niewiele osób Opiera się na tworzeniu i wykorzystywaniu

relacji Przyczynia się do tworzenia związków

międzyludzkich Przebiega etapami

Komunikacja interpersonalna




jest związana z umiejętnościami komunikacyjnymi intra i inter członków grupy i otwartą komunikacją.

W tym kontekście komunikację można zdefiniować jako wszystkie środki, za pomocą których między członkami grupy przekazywane są informacje.

komunikacja grupowa




1. Styl pasywny - brak bezpośredniej ekspresji uczuć, myśli i życzeń;- podporządkowywanie swoich potrzeb, potrzebom innych; - nastawione na słuchanie, pomniejszają znaczenie swych wypowiedzi, trudności z proszeniem; - oczekiwanie, że inne osoby domyślą się, czego się chce;- zgadzanie się na coś nawet wtedy, gdy nie jest to na rękę;

Style komunikacji




Taka osoba: - nie wygląda na taką która mówi to, co myśli. - uczucia wyraża poprzez: :

marszczenie czoła, płacz, mamrotanie pod nosem, całkowite tłumienie, komunikację pośrednia (brak zwracania się wprost)

Sposób komunikacji:cichy, słaby i niepewny głos, pauzy, wahanie, szukanie właściwych słów, przeskakiwanie z tematu na temat, niejasności i wyrażenia typu: to znaczy; wiesz;Tendencja do ciągłego uśmiechania się.

style komunikacji – pasywny cd.




2. Styl agresywny osoba

- dobrze wyraża to, co myśli, czuje i czego chce, często dzieje się to kosztem praw i uczuć innych ludzi; - ma tendencje do poniżania innych przez sarkastyczne i rzekomo zabawne uwagi; - komunikacja polega na częstym atakowaniu innych, kierowanie pod adresem innych oskarżeń i żalu;- wyniosły styl bycia i manifestowanie siły;

style komunikacji




3. Styl asertywnyJasne wypowiedzi na temat uczuć, myśli i życzeń; osoba : - dba o poszanowanie swoich praw oraz szanuje prawa i uczucia innych; - słucha uważnie i daje innym poznać, że ich wysłuchała;- jest otwarta na negocjacje i gotowa na ustępstwa, ale

nie kosztem swoich praw i godności; - umie zaczynać i kończyć rozmowy; - skutecznie radzi sobie z krytyką – bez konieczności

uciekania się do wrogiego czy obronnego nastawienia;

style komunikacji




SŁOWO

mówienie, czytanie, pisanie

Komunikacja werbalna




nadawca → komunikat → odbiorca

Schemat i model procesu komunikowania




intra-wewnątrz umiejętności dotyczące samego siebie

rozbudzanie i pielęgnowanie poczucia własnej wartości, wiary w siebie i swoje możliwości, pozytywnej samooceny, autoprezentacji mocnych stron, przyjmowania komplementów i dbałości o swoją atrakcyjność interpersonalną, swój wizerunek, życia w zgodzie ze sobą i samorealizacji.

komunikacja intrapersonalna




1. Wyrażanie swoich uczuć i emocji (jestem zły/szczęśliwy/smutny/rozczarowany)

2. Opis faktów do których się odnosimy – opis konkretnego zachowania, które wzbudziło w nas wcześniej wymienione uczucia, bez oceny, bez etykietek, tylko konkrety.

3. Wyrażenie swoich potrzeb – czyli wyjaśnienie co w tej sytuacji spowodowało, że tak się poczuliśmy

4. Przekazanie swoich oczekiwań – czyli zwykła prośba o konkretne zachowanie w przyszłości

Komunikat „Ja” składa się z 4 składników:




Złościsz mnie / Jestem zły;Spotkanie było beznadziejne/ Jestem niezadowolona ze

spotkania;Musiałem to zrobić/ Zrobiłem to;Nie liczysz się z moimi uczuciami/ Czuję się urażona;Zachowujesz się okropnie./ Nie podoba mi się kiedy...

KOMUNIKAT TY (unikanie odpowiedzialności):

KOMUNIKAT JA (branie odpowiedzialności):




Myślę ...................................................

Czuję ...................................................

Chcę ...................................................

Trzy asertywne komunikaty Ja




1. ruchy ciała: mimika, kontakt wzrokowy, gesty, pozycja ciała, dotyk.

2. zależności przestrzenne: dystans, jaki utrzymujemy z rozmówca w czasie interakcji.

Komunikacja niewerbalna




1. Mimika twarzy stanowi źródło informacji na temat stanów emocjonalnych i postaw, takich jak sympatia czy wrogość. Naukowcy stwierdzili, że istnieje sześć głównych rodzajów mimiki odpowiadających następującym emocjom: szczęście, zdziwienie, strach, smutek, gniew, pogarda.

2. Proksemika dostarcza informacji o partnerach interakcji na podstawie przestrzennej odległości miedzy nimi, sposobu strukturyzowania i wykorzystania mikroprzestrzeni.

Niewerbalna cd. cztery rodzaje ekspresji niewerbalnej




3. Kinezjetyka analizuje postawy ciała, gesty i inne ruchy ciała. Jest to zjawisko nieuchronne. Można przestać mówić w sensie wokalnym ale nie można w ogóle wstrzymać emitowania informacji- intencjonalnie lub nieintencjonalnie ciało stale wysyła sygnały poprzez postawę, pochylenie, rozluźnienie, napięcie, gesty.

4. Parajęzyk - źródłem informacji są cechy głosu- wysokość, natężenie, tempo mówienia, wahania i inne zakłócenia płynności mowy.

Niewerbalna cd. cztery rodzaje ekspresji niewerbalnej




Wyróżnia się cztery strefy używane przez nas nieświadomie podczas interakcji z innymi ludźmi. Są to:

strefa intymna (0-45cm), strefa osobista (45-120 cm), strefa społeczna (1,2-3,6 m), strefa publiczna (3,6-6m).

Bliskość przestrzenna jest wskaźnikiem lubienia, sympatii. Im mniejszy dystans, tym bliższa relacja.

Niewerbalna cd.

Zachowanie przestrzenne

komunikacja interpersonalna i społeczna

Documents

Transcript of komunikacja interpersonalna i społeczna