Kjo pritje.

Anijet ikin nji e nga nji,

Humbasin ne detin blu , here here edhe pak gri,

Iken bashke me to edhe koha , me shpejtesi,

Dhe prinderit e mire serish ne te tyren vetmi.

Ikin femijet large, shume large nga vendi I lindjes,

Si zogjte kur shtegtojne , folera ngado ndertojne.

Ikin edhe vijne , atje ndertojne shtepine,

Ketu lene boshllekun, mallin dhe nostalgjine.

Anijet serish ikin, ashtu nji e nga nji,

Ne detin e trazuar here blu apo pak gri.

****************

Kur dy zemra.

Kur dy zemra bashkohen,

Edhe qielli lumturohet,

Kur mes tyre ka dashuri,

Eshte vertete nje mbrekulli.

Kur dy njerez mire kuptohen,

Kane arsye , dhe llogjike,

Hapin udhe dhe tolerohen,

Nuk ka nate por vetem dite.

Kur dy zemra lumturohen

Edhe bota embelsohet,

Dashuria eshte vec mbret,

Vlere e saj do t’rroje perjete.

Ne duam.

E duam ajrin e paster,

E duam natyren e blerte,

I duam lendinat me lule,

E duam cdo gje te sinqerte.

I duam lulet dhe zogjte,

Fluturat bardhoshe

Dhe liqenet kalteroshe,

E duam paqen dhe lumturine,

Ne duam te shijojme femijrine.

Ato jane DASHURI.

Me shume respekt per femren ,

Per qenien me te brishte,

Ajo qe ta ngrohe zemren ,

Ajo eshte vetem drite.

Me shume ta respektojme,

Ta duam , ta kuptojme,

Ajo eshte vazhdimsi,

Ajo eshte jetgjatsi.

Pa femren sdo kish bote,

As qiell dhe as toke,

Do kishte vetem nate,

Do bente vec acar.

Femra eshte e ardhmja,

Ajo duhet kuptuar,

Femra kjo e brishta,

Me shpirtin mjaltezuar,

Grate dhe nenat tona,

Ti duam fort, shume forte ,

Ato sakrifikuan,

Dhe kane vullnet te forte.

Me shume respekt per femren ,

Per nenat , motrat tona,

Ato jane embelsi,

Ato jane DASHURI.