Inzichten

in

mezelf

Inzichten

In mezelf

Sandra Witteveen

Harderwijk oktober 2014 auteur en omslag ontwerp: Sandra Witteveen

ISBN : 9789462544550 http://home.caiway.nl/~adjo77

waarom zouden we slapen als we ook kunnen ontwaken

INHOUD

1 : ANGST 2 : MIJN LEVEN BEHEERSEN 3 : DOEN WAT IK DOE 4 : ALS DE DOOD 5 : ACCEPTATIE 6 : NOOIT MEER EENZAAM 7 : LEVENSDOEL 8 : HET VERSTOPTE EN VERSTOTEN KLEINE MEISJE 9 : HET GEVECHT 10 : EEN GESLOTEN HART 11 : EMOTIES 12 : ER GAAT NIETS BOVEN DE WAARHEID 13 : LEVEN IN HET LICHT 14 : IK BEN EEN LICHTWEZEN 15 : SCHULDELOOSHEID 16 : ZIN GEVEN AAN HET BESTAAN 17 : NA HET DONKER IS ER MEER LICHT 18 : VERANDERINGEN 19 : DE PUZZEL VAN HET LEVEN 20 : IEDEREEN IS ANDERS 21 : ME VERLOSSEN VAN ILLUSIES 22 : SPIEGELEN 23 : WAT IS LEVEN 24 : ACHTER DE BARRIÈRE 25 : IK VECHT TEGEN MEZELF 26 : IK WIL GEEN SCHADUW MEER ZIJN 27 : ANDERS DAN GEWOON 28 : DENKEN, VOELEN EN WILLEN 29 : MIJN MASKER AFZETTEN 30 : ONTWAKEN UIT DE DROOM "HET LEVEN" 31 : HET LEVEN ACCEPTEREN 32 : AFSLAAN DAAR WAAR ALLE ANDEREN

RECHTDOOR GAAN 33 : IK BEN NIET DEGENE DIE DE BUITENWERELD ZIET 34 : HET AFVAL WEGGOOIEN 35 : EEN STUKJE MIJ SCHENKEN 36 : WELKOM THUIS 37 : MEZELF 38 : KRACHTEN 39 : ZENUW VOEDSEL 40 : EEN WONDER 41 : EEN KLEIN FOUTJE 42 : SAMEN IN ÉÉN LICHAAM

1 : ANGST

word ik gek of voelt het maar zo

is het dat mijn gevoelens

in de knoop zitten en zal ik me beter voelen als al die knopen eruit zijn

en wat dan

zal ik dan

mezelf kunnen zijn

maar wie is dat

en wat zullen anderen daarvan vinden

ben ik bang

dat anderen me haten als ik mezelf ben hoewel ik niet wil dat ze dat doen

maar waarom dan

die angst

wist ik het maar dan zorgde ik ervoor

dat het verdween

zodat het me niet zo wanhopig kan maken

zodat ik kan gaan

en staan waar ik maar wil

zonder me af te vragen of ik wel goed genoeg ben

dit is een gedachte

waarvan ik weet dat hij fout is

maar die gedachte is er voordat ik er erg in heb

en dan

dan ben ik bang

5 april 1996

2 : MIJN LEVEN BEHEERSEN

ik moet uitkijken

dat IK mijn leven blijf beheersen

ik ben baas van mezelf

en niemand anders

28 augustus 1996

3 : DOEN WAT IK DOE

waarom zal ik me zo gedragen

om te voldoen

aan de verwachting van anderen

als ik kan doen

wat ik zelf wil doen

14 september 1996

4 : ALS DE DOOD

als de dood, voor de dood als de dood, voor het leven

en alles daar tussen in

en toch volhouden te leven

althans als dit leven is

maar zolang ik weet denk

en voel

leef ik en ben ik als de dood voor ...

8 april 1997

5 : ACCEPTATIE

ineens begrijp ik mijn gevecht om een identiteit om net te zijn als alle anderen

om erbij te horen en om geaccepteerd te worden

ik moet inzien

dat ik helemaal niet kan zijn als alle anderen ik ben immers IK

en waar moet IK dan nog bij horen ik hoor bij mezelf en nergens anders bij

maar waarom voel ik dan

de noodzaak om door anderen geaccepteerd te worden als ik anderen en mezelf kan accepteren

dan is acceptatie door anderen toch overbodig

6 augustus 1998

6 : NOOIT MEER EENZAAM

ik voel me eenzaam als ik me realiseer dat ik alleen ben

ik voel me nog eenzamer

met vele mensen om me heen

als ik alleen ben realiseer ik dat ik nog iets bent

een levend mens

als ik met vele mensen ben realiseer ik me dat ik

als mens niet zoveel voorstel ik ga op in de menigte ik verliest mijn identiteit

ik weet niet meer wie ik ben

maar dit verlies is slechts een illusie ik ben altijd mezelf

ik ben alleen vergeten wie dat is

als ik dan op zoek ga naar mezelf en wanneer ik mezelf ontmoet zal ik nooit meer eenzaam zijn

1 september 1998

7 : LEVENSDOEL

zal mijn ware levensdoel eruit bestaan

om een lichtje te ontsteken in deze wereld

van zwart en grijs dit lijkt me prachtig

wereldje

wil je me daarbij helpen wil je me leren helpen

wil je me leren hoe ik andere mensen ontmoet en hoe ik ook hun kan helpen ook een lichtje te ontsteken (als ze dat willen tenminste)

mag ik meewerken in het plan de liefde hier te laten stromen

mag ik mensen voorstellen

aan hun eigen Zelf mag ik ze ervan overtuigen

dat de oplossing van al onze problemen

liefde is

liefde voor je Zelf liefde voor alle mensen en liefde voor al dat is

ik geloof dat ooit één zaadje

licht zal ontkiemen als dit al niet gebeurt is

of aan de gang is dit zaadje zal groeien en uitbundig bloeien

en de hele wereld overwoekeren zodat alle wezens uiteindelijk

zullen leven in licht

leven in hun eigen licht

het licht van liefde

6 september 1998

8 : HET VERSTOPTE EN VERSTOTEN KLEINE MEISJE

in mijn staat van emotioneel zijn zie ik mezelf ineens

zoals ik ooit was toen ik ongeveer negen jaar was

ineens begrijp ik hoe zij zich gevoeld heeft

zo verdrietig en eenzaam niemand die zich om haar bekommerd

niemand die haar begrijpt overgeleverd aan doodsangst

voor het eerst voel ik mededogen

voor dat kleine meisje wat een verdriet

kon ik haar maar in mijn armen sluiten troosten en vertellen dat het wel weer goed komt

tevens realiseer ik me hoe moedig ze was

ondanks alles zette ze door om te overleven wetende en gelovende

dat er ooit weer liefde in haar leven zal zijn

dat ze het heeft overleefd is al een hele prestatie maar er nu mee mogen leven en het verwerken

dat mag ik nog gaan doen tranen glijden over mijn wangen

eindelijk kan ik me bevrijden van mijn verleden

maar was dit maar alles een boek dat nu uit is

en gesloten kan worden nee, dat kleine meisje woont nog in me

ooit was ik haar maar de tijd heeft haar

verandert in mij

maar zal ik ooit kunnen accepteren dat ik haar was

of zal ik haar altijd blijven verstoppen diep in mijn geheugen

en diep in mijn hart omdat ik de pijn

van mijn kleine verstoten meisje niet wil kennen

angst dat die pijn te groot is

dat ik het niet aan kan om het te voelen

ik kies voor de gevoelloosheid wegrennend voor de waarheid

27 september 1998

9 : HET GEVECHT

ik voel me niet op mijn gemak ik moet telkens vechten

tegen een minderwaardigheidscomplex omdat ik geloof in de leugens

van deze illusoire wereld boven de waarheid van mijn hart

telkens borrelen de illusies op

ze laten me in hun geloven telkens moet ik doorzien dat het illusies zijn

ik ben niet minder dan anderen ik heb het recht te mogen bestaan

maar waarom voel ik me dan zo niet-bestaan

ik betrap de situaties er telkens op dat anderen me niet lijken te horen of te zien

omdat dit me zo'n pijn doet

wil ik me telkens weer geheel van de wereld afsluiten om nooit geen mensen

meer te zien of te spreken

dit mag nooit gebeuren ik moet ertegen vechten

waar is de sleutel van dit slot wat is de oplossing van dit probleem hoe kan ik weer in mezelf geloven

zodat ik weer vrij kan zijn zodat ik echt kan leven

18 november 1998

10 : EEN GESLOTEN HART

ik moet mijn hart durven openen ik moet de angst overwinnen

en gewoon van mensen durven houden en me geen zorgen maken

of ze me pijn zullen doen of niet

deze pijn was vroeger maar hoeft nu niet meer te bestaan

dit is iets dat ik slechts weet

maar niet echt voel

hieruit blijkt eens te meer dat ik vroeger nog niet geheel heb verwerkt

want dan had ik een diep geloof in mezelf gehad dan had ik me niets aangetrokken

van de mening van anderen

wereldje wil je me helpen om vroeger te overwinnen

zodat ik weer volledig mezelf kan zijn de IK, die zich niet bekommert

om de gedachten die anderen over me hebben de IK, die vol zelfvertrouwen alle mensen lief kan hebben

en die niet uit angst voor pijn haar hart sluit om vervolgens vol schuldgevoel

zichzelf te gaan haten

want hoe kan een mens nu leven met een hart dat gesloten is

25 december 1998

11 : EMOTIES

het beleven van vele verschillende emoties doet me inzien dat het beleven van emoties

eigenlijk heel vreemd is

onzekerheid, angst, jaloezie, vreugde, nervositeit, pijn, haast, irritatie, haat,

opwinding, spijt, stress, verdriet, boosheid, paniek, woede, geluk, teleurstelling, hysterie, agressie,

verliefdheid, vijandschap en vriendschap

ze geven me het gevoel van machteloosheid het leven gaat zoals ze gaat

en ik kan er niets aan veranderen ik kan slechts voelen wat ik voel

en het brengt me niets

alles op deze wereld lijkt me niets te brengen behalve dan dit inzicht dat niets me iets brengt

ik denk dat ik met niets

eigenlijk het gelukkigste ben het geeft me geen emoties

met niets ben ik gewoon IK

en niets dat me uit deze rol kan brengen

ik hoef niet te acteren en te doen alsof ik geen emoties voel

dan kan ik gewoon geheel mezelf zijn

maar zodra er weer mensen verschijnen zodra er emoties verschijnen

ben ik niet meer IK maar een actrice die acteert

die doet alsof er niets is alsof er geen emoties in mijn bloed stromen

al is dat altijd het geval ik kan niet zonder emoties bestaan

en zo realiseer ik me eens te meer

dat ik een slaaf ben van mijn emoties

16 maart 1999

12 : ER GAAT NIETS BOVEN DE WAARHEID

zomaar ben ik even mijn waarheid kwijt ik deed zoals ik vroeger deed

ik liet mijn zelfbeeld afhangen van anderen ik dacht dat anderen negatief over me dachten

en me haatten hierdoor begon ik mezelf te haten

alles in de wereld kleurde even weer zwart door deze illusie

ik moet mijn waarheid terugvinden

ik moet weer geloven dat ik de baas ben van mijn eigen leven

ik beslis wat er gebeurt

ik hoef niet te zijn zoals de anderen

door mezelf te zijn

sta ik in een diep contact met de waarheid zelfs als anderen me dan misschien raar vinden

of me niet geheel kunnen begrijpen

helaas zijn anderen in hun doen en laten vaak sterker dan mij

zodat ik me noodgedwongen aan hun wil onderwerp

dit onderga ik telkens weer dit lijkt een oneindige strijd

ik hoop dat ik het nu anders kan gaan doen

of althans ik ga dit proberen al zal ik hierdoor de rest van mijn leven alleen zijn

niets gaat er boven de waarheid

toch vergeet ik dit telkens weer en laat ik me door anderen leiden

en strijd ik een oneindige strijd om mijn identiteit

18 april 1999

13 : LEVEN IN HET LICHT

ik was ooit een gevangene van het duister en ik heb geluk gehad dat ik

met de hulp van het licht uit deze gevangenis ben ontsnapt

ik kan die hulp

of wat het ook moge zijn maar niet genoeg bedanken

wereldje alsjeblieft

laat alle zielen die gevangen zijn in het zwart

hetzelfde geluk hebben dat ze met behulp van de leiding van zo'n licht ook kunnen ontsnappen uit de gevangenis van

het duister

dat ze stap voor stap mogen leren om weer in het licht te geloven

en dat ze stap voor stap weer mogen inzien dat er ondanks alle negativiteit

er ook positiviteit en geluk bestaat zodat ze zichzelf ooit kunnen bevrijden

van hun verleden waarna ze kunnen leven

echt leven in het licht van de waarheid

wetende dat ondanks al dat slechte het goede keer op keer zal winnen

dat in elk mens

hoe zwart hun hart ook is er toch een stukje lichtje aanwezig is

dit lichtje moet herkent worden en groeien maar het is overal

stop met zoeken en je zult vinden

20 april 1999

14 : IK BEN EEN LICHTWEZEN

ik heb ineens inzicht in de oorzaak en de oplossing

van het probleem van het mezelf niet geheel kunnen accepteren

dit niet kunnen accepteren van mezelf

stamt voort uit het weten dat ik niet geheel de 'IK' ben

die ik werkelijk ben

hierdoor kan ik mijn leven niet geheel leven zoals IK dat in mijn hart wens

ik moet heel diep van binnen geloven

dat de ik die dit leven leid een projectie is

van de werkelijke IK die ik ben

deze werkelijke IK is een prachtig wezen van licht

(lichtwezen = energie, bewustzijn of hoger ik) deze energie

zal ik hoe dan ook liefhebben deze energie is eigenlijk pure liefde

in me zit ergens een verbinding tussen de ik die dit leven leid

en het lichtwezen IK

als ik merk dat ik mezelf de afspiegeling van het lichtwezen

niet kan accepteren

of dat mijn zelfvertrouwen wegzinkt dan moet ik op zoek gaan

naar de plek waar ik verbonden ben met dit lichtwezen IK

ik moet me voorstellen

hoe mooi het is en hoe goed ik me voel

als ik toch eens dat lichtwezen zal kunnen zijn

(hoewel ik in principe dat lichtwezen ben)

ik moet proberen me te voelen als dat lichtwezen

tevens moet ik even vergeten dat de ik

die dit leven leid slechts een schaduw daarvan is

ik moet de kracht voelen

van het zijn van zoiets moois

vervuld met vernieuwt zelfvertrouwen

en vernieuwde levensenergie kan ik het leven dan even weer aan

24 april 1999

15 : SCHULDELOOSHEID

ik mag mezelf niet beoordelen/veroordelen

ik moet in mijn eigen goedheid geloven

zelfs als het lijkt

dat niemand anders dit doet

27 april 1999

16 : ZIN GEVEN AAN HET BESTAAN

als ik andere mensen zie lijken zij allen een nuttig bestaan te hebben

en gelukkig te zijn

maar voor mij lijken de dagen grauw en grijs al schijnt buiten de zon fel

en is het warm de dagen gaan langzaam voorbij

en lijken eeuwig te duren

het lijkt of mijn zelfvertrouwen op de proef word gesteld

het is zo raar

zolang ik een volle agenda heb zolang ik maar bezig blijf

lijkt het leven heel vanzelfsprekend het gaat zijn gangetje

zonder dat ik er echt bij stil sta

maar als ik een langere tijd niets hoef te doen

gaat dat aan me knagen

dan lijk het alsof ik ineens nergens meer bij hoor

dan los ik als het ware op in het niets

dan word ik heel intens met mezelf geconfronteerd

en het gekke is

dat ik altijd meteen al mijn fouten op kan sommen

en daar word ik ook niet veel vrolijker van

het lijkt of ik dan weer zin moet geven aan het bestaan ik moet met vrolijke kleuren verf

mijn leven weer kleur gaan geven

11 juli 1999

17 : NA HET DONKER IS ER MEER LICHT

ik houd van het licht zolang als ik dat kan

en zodra ik het licht

niet meer lief kan hebben heeft dit zo zijn redenen

dan moet ik een les leren

en als ik daarvoor ben geslaagd zal ik weer van het licht kunnen houden

en na elke les

kan ik ietsje meer van het licht houden

ik ben niet langer bang

voor het donker want ik weet

dat na het donker er meer licht zal zijn

23 oktober 1999

18 : VERANDERINGEN

veranderingen andere plek en andere mensen

ik kan er niet zo goed tegen ik hecht teveel aan het oude

en ik zal ook willen hechten aan het nieuwe maar dat kost tijd

dat ik er niet voor heb

maar om IK te kunnen zijn heb ik een plekje nodig maar ik ben plekloos

en dit maakt me angstig

ik moet mezelf beheersen ik moet rustig blijven en observeren

op zoek naar een plekje een plekje voor mij alleen zodat ik me kan hechten

pas als ik mezelf heb gehecht

zal de angst verdwijnen en zal ik het nieuwe vertrouwen en als waardevol beschouwen

maar dan zal ik ook weer bang worden

om dit waardevolle nieuwe te verliezen

23 december 1999

19 : DE PUZZEL VAN HET LEVEN

leven je hebt me veel geleerd dingen waarvan ik dacht

dat ik ze nooit zou kunnen bevatten

je geeft me veel problemen en ik moet telkens vechten

om ze te overwinnen en om in leven te kunnen blijven

elk probleem is een puzzelstukje

in de puzzel van het leven hoe meer stukjes er op hun plaats liggen

hoe duidelijker het geheel wordt

25 december 1999

20 : IEDEREEN IS ANDERS

waarom zal ik mijn kostbare tijd verdoen met depressief zijn

omdat ik slechts mezelf wil kennen

en mezelf wil zijn en omdat ik dingen wil doen

die ik wil doen en dat dit andere dingen zijn

dan de anderen doen

ik moet louter accepteren dat ik anders ben (en iedereen is anders, niemand is gelijk)

maar dit lukt me nog niet zo goed

en zolang me dit niet geheel gelukt zal ik soms depressief raken

6 januari 2000

21 : ME VERLOSSEN VAN ILLUSIES

ik begrijp ineens de reden van een levensles

vaak werd ik door negativiteit getroffen en altijd liet ik deze negativiteit

mijn leven beheersen ik ging altijd mee in de negativiteit

als iemand negatief op me reageerde

reageerde ik ook negatief op die ander

als deze reeks van actie/reactie enige tijd heeft plaatsgevonden

dan heb ik het wel weer even helemaal gehad met mensen

dan vlucht ik in afstandelijkheid buitensluiting

en nog meer narigheid

ik heb nu enkele keren de moed gehad me niet te laten meevoeren de negativiteit in

ik probeerde mijn vrolijkheid te behouden ondanks gedrag van anderen dat in mijn ogen negatief was

en het werkte

ik ging me niet afsluiten en ik bleef mezelf en vol vertrouwen

ik werd niet bang en voelde me niet afgewezen

en al helemaal niet buitengesloten

als deze nieuwe tactiek even instort hoor ik mijn intuïtieve stemmetje

dat me influistert dat ik de negativiteit koos

waarna ik me nog slechter ga voelen en dat ik ook voor de positiviteit kan kiezen

en dat ik dan gewoon ik kan blijven of zelfs meer mezelf kan worden

ik weet deze nieuwe tactiek werkt

ik zie het al helemaal zitten om me eindelijk te verlossen

van al die illusies want dat waren ze allemaal

(alle gevoelens van verdriet en pijn alle gevoelens van minderwaardig zijn

en niet aardig gevonden en geaccepteerd worden door anderen)

nu ga ik nieuwe illusies kweken maar nu illusies die ik leuk vind

en die meer waar zijn

wereldje bedankt voor deze waardevolle informatie

15 januari 2000

22 : SPIEGELEN

ik ben mijn enige vijand ik kies hoe ik reageer op gebeurtenissen,

mensen en dingen om me heen en hoe ik reageer heeft weer invloed

op hoe anderen reageren op mij

maar wat was er het eerste mijn reactie op anderen

of hun reactie op mij

geen van tweeën en toch alle twee

iedereen spiegelt mij en ik spiegel iedereen

dus waar ik ook ga

en wat ik ook tegenkom en hoe anderen op mij reageren

overal kom ik mezelf tegen

want dat is wat ik overal zal vinden een spiegelbeeld

een reflectie van mezelf in een ander

dus problemen die ik in de wereld tegenkom

hebben allen hun oorsprong in mezelf

dus om problemen op te lossen hoef ik slechts op te merken welk iets

van mezelf gereflecteerd wordt en het probleem heeft gecreëerd

en na het veranderen

van mijn foute reactie op de wereld zal het probleem ook veranderen

en misschien wel verdwijnen

4 februari 2000

23 : WAT IS LEVEN

leven wat is leven

ik dacht altijd dat op deze wereld zijn

gelijk stond aan leven maar blijkbaar is er meer dan simpel aanwezig zijn dit wist ik eigenlijk ook wel

maar ik heb dit idee altijd zoveel mogelijk

genegeerd

ooit schrok de wereld me enorm af ik kon het bestaan maar niet begrijpen

dat sommige mensen zich

gedragen op manieren die ik niet kan begrijpen of ook maar accepteren

zoveel pijn en haat die zo onnodig zijn

want wat heb je aan pijn en haat niets toch

iedereen wil toch gelukkig zijn

ooit deed het leven me pijn

ik vluchtte weg van het leven in een wereld van gedachten mijn eigen kleine paradijsje

waar niets of niemand me pijn kon doen

ik vluchtte in een wereld van gegevens verzamelen

over het leven (astronomie, natuurkunde scheikunde en biologie)

en over de mens (filosofie, psychologie en parapsychologie) alles wat naar met het leven te maken had

wekte mijn interesse maar er ontbrak iets

namelijk het leven zelf

zelfs als ik alles over het leven heb gelezen

weet ik nog niet wat leven werkelijk is want de enige manier

om dat te weten is om het leven te ervaren

maar hoe moet ik leven ik zal het moeten leren

leren om te leven

13 februari 2000

24 : ACHTER DE BARRIÈRE

ik heb gevoelloosheid gekozen boven pijn en angst

tot ik ontdekte dat gevoelloosheid gelijk staat aan dood zijn

ik moet de pijn durven voelen

ik moet geloven dat ik de pijn kan overwinnen

maar eerst komt nog het gevoel angst

deze angst vertroebelt de helderheid van mijn geest

ik moet de angst doorzien en weten dat angst

slecht een barrière is die me weerhoud om echt te leven

ik hoef slechts

door die barrière heen te gaan en daarachter wacht het leven

28 februari 2000

25 : IK VECHT TEGEN MEZELF

met mijn gedachten probeer ik mijn gevoel dat me een doel geeft

te vernietigen

in plaats van dit gevoel (mijn doel)

te gebruiken en er een gevolg aan te geven

ik vecht tegen mijn gevoel

ik vecht tegen mezelf en verlies telkens

tot ik ontdek

dat ik helemaal niet hoef te vechten

1 april 2000

26 : IK WIL GEEN SCHADUW MEER ZIJN

ik ben verdrietig van kwaadheid ik ben al zolang de schaduw

van degene die ik werkelijk ben ik ben een gevangene van de schaduw

maar in me brand een vuur dat schreeuw om bevrijd te worden

ik wil niet langer een schaduw zijn

ik heb nooit een schaduw willen zijn maar ooit was het de enige manier

om te overleven

nu ben ik jarenlang een gevangene geweest

van hetgeen dat me in leven heeft kunnen houden

hetgeen dat me toen

in leven heeft kunnen houden hindert me nu om echt te kunnen leven

al dat ik wil zijn

is mezelf

ik moet uit de schaduw durven stappen en het vuur durven laten branden

in plaats van elke vorm van zelfexpressie (het tonen van mijn innerlijk vuur

in de buitenwereld) te bevriezen

dit bevriezen maakt me koud verdrietig en eenzaam en dat is niet wat ik wil

en al helemaal niet wat ik werkelijk ben

maar eigenlijk ben ik erg bang voor vuur ik ben bang dat het me zal verteren

dat het me mijn identiteit zal ontnemen dat ik zal opgaan in de eeuwige vuurzee

soms kan ik die gigantische krachten

in me voelen en dan ben ik bang

dat ik ze in negatieve zin zal gebruiken en ermee kan vernietigen

stom eigenlijk

dat ik dan zo blind ben en niet inzie

dat ik die kracht ook positief kan gebruiken om er iets moois en goeds

mee op te bouwen

30 april 2000

27 : ANDERS DAN GEWOON

de angst zegt me dat ik rustig moet doen ik mag niet opvallen

of argwaan opwekken want dan zullen de mensen me “slecht” vinden

of “anders dan normaal” (gek dus)

en dat zal me niets positiefs brengen alleen maar door hen afgewezen worden

en door hen gepijnigd worden

maar eigenlijk is de situatie nu gelijkwaardig maar nu ben ik het zelf

die mezelf pijnigt

30 april 2000

28 : DENKEN, VOELEN EN WILLEN

in me huizen 3 krachten willen, voelen en denken

het denken en het willen voeren hevig oorlog en het voelen komt hierdoor in de verdrukking

meestal voel ik

maar dan wil ik iets anders de wil zet het denken aan

en dan raak ik geïsoleerd van de waarheid

het denken limiteert mijn leven het is slechts een deel van het geheel

dus met denken alleen zal ik nooit het geheel bereiken

5 mei 2000

29 : MIJN MASKER AFZETTEN

ik kan echte vrienden hebben als ik ze mijn ware gezicht

durf te laten zien

dit kan door simpelweg het masker van de vriendelijke onderdrukking

af te zetten

het masker heb ik gemaakt toen ik onzeker was

het masker zorgde ervoor dat niemand mijn ware ik kon zien

en dus konden ze die ware ik ook geen pijn doen het enige wat ze konden raken

was het gemaakte masker

niemand kon me nog raken niet in negatieve zin

maar ook niet in positieve zin

ik was afgesloten van mezelf en raakte afgesloten van de wereld

maar nu wil ik dat veranderen

ik wil mezelf zijn en zal dus mijn masker af moeten zetten

om dit te durven doen

moet ik de oorzaak van het masker overwinnen

met zelfvertrouwen en geloof in mijn eigen kunnen

zal ik het masker afzetten

hierna zal ik mezelf kunnen zijn en echt kunnen leven

7 mei 2000

30 : ONTWAKEN UIT DE DROOM "HET LEVEN"

ik vind het zo raar om te leven

ik weet nu dat alles is opgebouwd uit dualiteit en dat het in het einde allemaal een illusie is

(zoals wakker worden uit een droom) maar wat moet ik dan met deze kennis

ik kan het niet accepteren dat ik in een illusie leef

dan leef ik als het ware voor niets of toch niet

is het dat alle mensen moeten ontwaken

uit die illusies van de dualiteit

is het zo simpel dat ik gewoon moet accepteren

dat de wereld een illusie is kan ik dan eindelijk het leven

mijn leven en mezelf accepteren

zal ik dan ook mezelf kunnen zijn want ik kan ook niet accepteren dat ik slechts een schaduw ben

van mijn werkelijke IK

ik weet zo goed hoe die werkelijke IK is

maar in deze wereld in dit lichaam

kan ik haar niet zijn

ik kan haar alleen maar herinneren ergens diep in mijn bewustzijn

vlak bij de grens waar het onbewustzijn begint

dit maakt me soms zo kwaad

moet ik ook gewoon accepteren dat dit de consequenties

van het leven zijn dat ik slechts de beschikking heb

over een klein stukje IK namelijk het ik

of is die afgescheidenheid

ook een illusie en kan ik wel geheel IK zijn

ben ik simpelweg bang om IK te zijn

ben ik bang dat die IK niet geaccepteerd wordt

bang voor de reacties van anderen

sluit ik hierom mijn IK nog op in mijn onbewustzijn zal de tijd nu langzaam aanbreken

om haar te laten gaan haar los te laten

waarna ze haar eigen leven

kan gaan leiden want dit is wat IK wil maar wil ik dit ook

6 juni 2000

31 : HET LEVEN ACCEPTEREN

langzaam probeer ik mezelf te accepteren mijn hart loost

de laatste restjes zwart en hel spoedig zal de schoonmaakbeurt geklaard zijn

dan zal het ochtend worden in mijn nu nog donkere bestaan

ik blijf nog wel een beetje bang voor het leven

ik vertrouw haar nog niet helemaal ik moet nog leren

om het leven te accepteren

ik hoopte altijd dat het leven mij zou accepteren maar het lijkt erop

dat het zo niet in elkaar zit de acceptatie moet van mij komen

ik probeer het licht

dat me nu leidt te vertrouwen met deze hulp zal ik

kunnen en durven leven

ik leef hoe bang ik er ook voor ben

hoe graag ik er voor weg wil rennen of het negeren

waarom zal ik kiezen om blind te zijn

voor het leven als ik het leven ook kan zien en ervaren

15 juni 2000

32 : AFSLAAN DAAR WAAR ALLE ANDEREN RECHTDOOR GAAN

ik ben gevangen tussen twee muren de ene muur is “het zijn zoals anderen”

de andere “het zijn van wie ik ben”

als ik ben zoals de anderen wens ik deel te zijn van een groep

om me niet afgescheiden van de groep te voelen maar als ik probeer deel te zijn van een groep

voel ik dat dit toneelspel niets uitmaakt hoe kan ik ooit zijn zoals de “groep”

als ik gewoon “ik” ben

dan kies ik ervoor om te probeer mezelf te zijn maar ik weet niet zo goed

hoe me te gedragen als mezelf

door mezelf te zijn scheid ik me af van de groep ook dit voelt vreemd ik voel alsof ik afsla

daar waar alle anderen rechtdoor gaan

24 oktober 2000

33 : IK BEN NIET DEGENE DIE DE BUITENWERELD ZIET

ik identificeerde me met mijn lichaam en dacht zodoende

dat ik mijn lichaam was een lichaam gemaakt

om met andere lichamen te communiceren en zo de eenheid te ervaren

die een afspiegeling is van de eenheid die we in God beleven

maar dan op een lager niveau als vergeestelijking van materie

in mijn jeugd heb ik het bestaan

niet goed begrepen en door uiterlijke gebeurtenissen die ik ook verkeert heb begrepen

ontstond er in me een grote chaos ik voelde me afgestoten van de rest

communicatie verliep moeilijk

ik begreep anderen niet en anderen begrepen mij niet

hiermee vergrootte het gevoel afgewezen te zijn door dit ook verkeert te interpreteren

dacht ik dat het een straf was

ik dacht dat ik het verdiende om in deze positie te verkeren

van pijn en lijden ik wenste vrede en geluk

maar dat leek onbereikbaar ver weg

nu heb ik geleerd dat ik de wereld zo zag omdat ik blind was voor de waarheid

wat ik zag gebeuren was wel echt maar uit de gebeurtenissen trok ik verkeerde conclusies

waarmee ik een illusie creëerde waarmee ik een hel creëerde

ik probeerde te leren wie ik was

door de reacties van anderen op mij maar in feite zeggen reactie van anderen

niet alleen iets over mij maar ze zeggen ook iets over degene zelf

ik heb geleerd dat ik mezelf alleen in mezelf kan vinden

dit is soms wel lastig

want gebeurtenissen laten me vaak geloven in waarheden van buitenaf

ik moet nu leren inzien

dat ik mezelf niet langer mag identificeren met de wereld buiten me

want hoe de buitenwereld me ziet is niet wie ik werkelijk ben

11 maart 2001

34 : HET AFVAL WEGGOOIEN

waarom zal ik dingen vasthouden die toch geen nut (meer) hebben

ik moet de angst dat loslaten verlies brengt

vervangen met het inzicht dat loslaten een opluchting kan zijn

het is als het legen

van een emmer gevuld met afval

18 maart 2001

35 : EEN STUKJE MIJ SCHENKEN

ik hoef geen heldin of godin te zijn

maar wereldje laat me alsjeblieft

iets voor je kunnen betekenen

laat me een deel zijn van het geheel

ik heb genoeg van het toekijken

en het niets doen wetende dat de wereld

daar weinig mee opschiet

laat me proberen je een stukje mij te schenken

5 juni 2001

36 : WELKOM THUIS

ik sta midden in een modderpoel van voelen en verlangen hij houdt me gevangen

in een materieel, aards bestaan toch zit er diep in me een lichtvonk

dat vrij zijn eigen weg wil gaan

dus begin ik aan een grote beklimming van de trap met 7 treden

1, 2, 3, 4, 5, 6

en op de zevende trede sta ik nog een stap verwijdert

van volledige vrijheid voordat ik de laatste stap zal zetten hoor ik de eeuwigheid tot me roepen

welkom thuis

9 juli 2001

37 : MEZELF

waarom zal ik wensen

om een machtige koningin te zijn

als ik kan schitteren

als mezelf

19 juli 2001

38 : KRACHTEN

boosheid, woede en agressie begint los te raken vanuit de donkere diepte borrelen

ze langzaam omhoog naar de oppervlakte eenmaal daar aangekomen bollen ze op

tot ze exploderen dan komen ze met veel energie

naar buiten schieten niets en niemand kan ze stoppen

zelfs ik niet

ze komen en gaan het is een fase van opruimen

van onderdrukte gevoelens nu ik ze niet meer zo onderdruk

nu ik meer mezelf kan zijn mezelf in vrijheid kan uiten

zien ook zij een kans om geuit te worden

elke explosie van boosheid, woede en agressie

laten me toch telkens even opschrikken ik ben zo gewend om mijn gedrag

en mijn emoties te beheersen dat zulke spontane opwellingen

me vreemd voorkomen

het is vreemd om deze boosheid woede en agressie in mijn bloed te voelen razen

een gigantische kracht die ik niet ken omdat ik hem tot nu toe altijd had onderdrukt

deze kracht heeft ook iets positiefs

ik voelde me klein, minderwaardig en machteloos tegenover andere mensen maar met deze krachten

voelende in mijn bloed en mijn lichaam voel ik me groter en machtiger

tevens schrikt het me weer af

want wat moet ik met deze krachten zal ik ze niet in een negatieve zin gebruiken

ik moet leren leven in harmonie met de krachten

ik kan veel van deze krachten leren en deze ten positieve aanwenden voor de goedheid in het bestaan

8 augustus 2001

39 : ZENUW VOEDSEL

boven mijn hoofd hangt een eeuwig bestaande wolk

en deze regent emoties in alle kleuren van de regenboog

maar wanneer houd dit ooit op

deze overvloed aan voedsel voor mijn zenuwen

vinden mijn zenuwen misschien wel aangenaam

maar ik niet

9 augustus 2001

40 : EEN WONDER

ik vind het een wonder

dat ik nog niet ben verdronken in mijn emoties

dat ik nog niet ben verteerd

door mijn verlangens

en dat ik nog niet ben geëxplodeerd van enthousiasme

ik heb ze tot nu toe

allen

heelhuids doorstaan

11 augustus 2001

41 : EEN KLEIN FOUTJE

ik heb een heel klein foutje gemaakt ik heb even iets over het hoofd gezien en wat maak ik me daar kwaad over raar dat ik het niet kan accepteren gewoon een klein menselijk foutje maar ik explodeer uiteen in woede

ik geef mezelf de schuld ik deed het fout

ik was dom en ik was stom ik ben gedegradeerd tot beneden mens zijn

maar wie zijn schuld was het werkelijk

ik mag de schuld niet aan een ander geven ik ben zelf schuldig

maar wat is mijn aandeel

ik heb gewoon een heel klein foutje gemaakt ik heb heel even iets over het hoofd gezien

maar is dat stom

ik ben ervan overtuigd dat dit zo is maar dit is een nog veel grotere fout

ik wilde weer even perfect zijn

in een wereld waarin dat nu eenmaal niet kan

ik deed teveel mijn best omdat ik koste wat koste

niet wilde falen met als resultaat dat ik juist faalde

11 september 2001

42 : SAMEN IN ÉÉN LICHAAM

wie heeft het ooit verzonnen om een ziel en een denkgeest

in een lichaam te stoppen de ziel wil zijn vrijheid kennen

en leven in vrede en geluk maar de denkgeest denkt en denkt

hij denkt zo de vrijheid de vrede en het geluk weg

in plaats van gewoon te zijn

en blij te zijn houd het denken

ons gevangen in beperking want het denken

bedenkt wel weer iets en weg is het moment van zijn

van vrijheid en van geluk

door gewoon de intuïtie te volgen en gewoon te doen wat we moeten doen

staat daar ineens weer dat denken en pats, boem, klap weten we niet meer of dat wat we willen

wel goed is en of het wel de goede manier is

of het anders kan of makkelijker misschien

minuten gaan voorbij met twijfelen

maar als we gewoon deden wat we moesten doen

dan waren we allang vrij geweest en misschien ook wel gelukkig en blij

maar nee

we denken we denken ons leven moeilijk

en als we niet uitkijken denken we het zelfs onmogelijk

wat zou het simpel zijn zonder al dat denken

12 december 2001