Investeren in de toekomst

AxionContinu 1

Agenda 2009 en verder

in de toekomst

Investeren in talent2

Agenda 2009 en verder

in de toekomst

4 Investeren in de toekomst

Inhoud

. . . in talent 27

9 . . . in cliëntAxionContinu stelt het welbevinden en de gezondheid van haar cliënten centraal en wil dat zij zich bij ons thuisvoelen. Daarom investeren wij voortdurend in zorg, welzijn en een prettige leefomgeving.

AxionContinu is trots op haar medewerkers en vrijwil-ligers, biedt hen een veilige en zinvolle werkomgeving

en investeert in hun ontwikkeling met een uitgebreid aanbod van cursussen, trainingen en workshops.

AxionContinu 5

. . . in innovatie

. . . in samenwerking63

45Goede zorg leveren en een prettige leef- en werkomgeving bieden betekent ook investeren in

innovatie. AxionContinu investeert volop in nieuwe vormen van zorg, technieken en gebouwen.

AxionContinu investeert in samen-werking met andere organisaties, van gemeenten tot welzijnsinstellingen, van gezondsheidsinstellingen tot woningcorporaties. We geven zo vorm aan het idee: ‘samen staan we sterker’.

Afspraak

Zorgkantoor

maken!


Investeren

‘Investeren in de toekomst’ heet dit jaarverslag van Axion-Continu over 2009. Een toepasselijke titel, want wij investe-ren in de toekomst van onze cliënten en onze medewerkers, in de vernieuwing van de zorg en in onze gebouwen. Dat hebben we de afgelopen jaren gedaan, dat deden we in 2009 en dat zullen we ook in de toekomst blijven doen.

Maar op deze plaats wil ik in het bijzonder aandacht vragen voor onze medewerkers. Want zij zijn ons echte ‘kapitaal’ waarmee we onze andere investeringen kunnen realiseren. Daarom luisteren we naar wat hen bezig houdt en zoeken we samen met hen naar manieren om onze gezamenlijke ambities waar te kunnen maken.

Na de zomer ben ik begonnen met zo-genaamde lunchgesprekken. Op iedere locatie heb ik met

groepen medewerkers geluncht en openhartig met hen gesproken over hun wensen en ideeën. Ik was vooral benieuwd naar waar onze medewerkers trots op zijn. Sluit de werkelijkheid nog aan op dat waarvoor ze destijds in de zorg zijn gaan werken? Hebben ze nog dezelfde idealen of zijn ze teleurgesteld?

De gesprekken hebben mij enorm geïnspireerd. Want als me één ding - opnieuw - duidelijk is geworden, is het dat de medewerkers van Axion-Continu zeer gemotiveerd zijn. Ze houden van hun werk en gaan door het vuur voor onze bewoners en cliënten. Die bewoners en cliënten, maar ook

Vraag voor de lunch-

bijeenkomst: heeft u

nog dezelfde idealen

als toen u in het vak

begon?

AxionContinu 7

de collega’s, maken het werk in de zorg nu juist zo leuk, afwisselend en bevredigend.

Uiteraard lopen ze in hun werk ook tegen allerlei zaken aan die beter kunnen. Daarover hebben we open en constructief van gedachten ge-wisseld. Met de vele ideeën en suggesties voor verbeteringen die ik heb gehoord, gaan we samen verder aan de slag!

2009 was in veel opzichten een goed jaar. We hebben veel geïnvesteerd in het verbeteren van de zorg en de dienstverlening en ook financieel realiseerden we een mooi resultaat. De feestelijke opening van de Drie Ringen in augustus op de heetste dag van het jaar was een hoogtepunt.

In dit jaarverslag, dat we in de vorm van een agenda hebben gegoten, laten we zien wat we hebben gedaan in 2009. Ik realiseer mij dat het een beeld op hoofdlijnen is en dat we lang niet ieders inzet en betrokkenheid kunnen noemen. Daarom hecht ik er aan om op deze plaats alle medewerkers en vrijwilligers te bedanken voor hun fantastische en onmisbare bijdrage aan een in alle opzichten zeer positief 2009.

Lex RoseboomRaad van Bestuur AxionContinu

AxionContinu 9

in cliënt


Regiomanager Henriet Groenendijk wil bruisende huizen

“We halen de buitenwereld binnen”

AxionContinu 11

“Het is belangrijk dat de bewoners door het hele huis kunnen bewegen en overal mogen komen. Dat geeft ze een gevoel van vrijheid en is goed voor de onderlinge contacten. Daarom vinden activiteiten overal in het huis plaats”, zegt Henriet in haar kantoor in verpleeghuis Albert van Konings-bruggen. Ook Tolsteeg en de thuiszorg in het zuidelijke deel van de stad vallen onder haar verantwoordelijkheid. Drie jaar geleden sloeg Henriet een nieuwe weg in met het verenigings-leven in ‘haar’ verpleeg- en verzorgingshuizen. “We zijn door de ogen van de bewoners gaan kijken en hebben het activiteitenaanbod gebaseerd op hun wensen. Het resultaat is dat we nu veel meer kleinschalige activiteiten aanbieden.”Het aanbod aan activiteiten is enorm en vari-eert van muziekclubjes – je schijnt daar tegen-woordig zelfs The Rolling Stones te kunnen horen – en een wandelclub tot een yogagroep, een natuurvereniging, een ‘nieuws van dag-club’ of een ‘filosofisch café’. Intussen doen ook ‘gouwe ouwen’ als sjoelen, bingo en gym het nog altijd goed. “In september openen we het verenigingsjaar met een feestelijke dag.”

VrijwilligersHoewel ook medewerkers anders worden ingezet om de vele activiteiten mogelijk te maken, kan het verenigingsleven alleen floreren door de inzet van vrijwilligers en stagiaires. “Er zijn weken dat we honderd jongeren over de vloer hebben voor een maatschappelijke stage. Op andere locaties

Voor haar kantoor spelen rolstoelers koersbal. In de ‘mediterrane huiskamer’ zit een praatgroep met allochtone bewoners. En in de gangen hangen uitvergrote strofen uit gedichten. Dit is wat regiomanager Zuid Henriet Groenendijk (51) bedoelt met ‘bruisende huizen’.

“Je schijnt daar

tegenwoordig zelfs

The Rolling Stones

te kunnen horen”

12 Investeren in cliënt

zijn ze daar wel eens huiverig voor, maar hier werkt het goed. De jongeren gaan uit wandelen met de rolstoelers van de wandelvereniging of helpen bij de bingo. Ze krijgen opdrachten mee en moeten bijvoorbeeld achterha-len welke beroepen onze bewoners hebben gehad. Dat helpt de interactie op gang. Onze bewoners kijken hun ogen uit met al die afgezakte spijker-broeken en blote buiken.”Later vandaag gaat Henriet naar een buurtbijeenkomst met veertig Turkse vrouwen om te vertellen over haar huizen. “Integreren met de omgeving gaat niet vanzelf. Ik moet er stevig aan trekken.” Soms moet ze teleurstel-lingen slikken. De nabij gelegen basisschool zag niets in de vraag van Henriet om hun toneelvoorstellingen ook op te voeren voor de bewoners. En ook bij de gemeente vangt ze soms bot. “Ambtenaren hebben de neiging verpleeghuisbewoners over het hoofd te zien.” Maar laatst is ze er toch in geslaagd de gemeente te betrekken bij het opzetten van een laagdrempelige fitnessruimte voor bewoners en buurtbewoners.

AxionContinu 13

VoordeelHet betrekken van groepen van buiten bij de leefwereld van de bewoners levert voor beide partijen voordeel op, zegt Henriet. “Het mes snijdt aan twee kanten. Wij willen de buitenwereld binnenhalen en de deuren zo veel mogelijk open zetten. Dat is goed voor de bewoners en de sfeer in onze huizen. En de buitenwereld kan op zijn beurt bij ons ervaring opdoen.” Zo hebben langdurig werklozen uit Hoograven een binnentuin opgeknapt en geeft een flamencogroep als tegenprestatie voor het gebruik van een oefenruimte geregeld dansvoorstellingen. Studenten van de Hogeschool voor de Kunsten hebben muurschilderingen gemaakt en in Tolsteeg een ‘interactief raam’ ontworpen. Bewoners kunnen onder meer kiezen voor uitzicht op een zwerver die door stad scharrelt of vogeltjes in een tuin.

Niet alle initiatieven worden met enthou-siasme ontvangen door de bewoners, de medewerkers of de bezoekers. Dat de muren in het oude deel van Albert van Koningsbrug-gen hardroze werden geverfd kon niet ieders waardering wegdragen. Helemaal niet erg, vindt Henriet. “Ze praten erover en dan heeft het ook zijn functie. Het brengt leven de brouwerij.”Bij de ingang van Albert van Koningsbruggen is het een zoete inval. Be-woners gaan naar buiten om een sigaretje te roken of met hun bezoek een ommetje te maken. Familieleden lopen naar binnen met een bosje bloe-men of een tijdschrift in hun handen. Soms komt er een hond mee naar binnen, aangelijnd. “Waarom zou dat niet mogen?” vraagt Henriet. “We zijn een levende gemeenschap. En al zijn er in een verpleeghuis natuurlijk regelmatig sterfgevallen, je moet het niet somberder maken dan nodig is.”

“Ze praten erover

en dan heeft het

ook zijn functie.

Het brengt leven de

brouwerij”

Jobje Zoomers, bewoner verpleeghuis Albert van Koningsbruggen

“Tafels en stoelen praten niet terug”

Sinds ongeveer een jaar woont mevrouw Jobje Zoomers (82) in verpleeghuis Albert van Koningsbruggen. Ze weet het niet precies meer. “Er is zo veel gebeurd afgelopen jaar.”

Het begon ermee dat ze haar linkerbeen lelijk bezeerde bij het betreden van een bus. Ze kwam in het ziekenhuis terecht en belandde in een rolstoel. Helemaal genezen zal haar been niet meer, zodat ze ook niet terug kon naar haar huis in Zeist, waar ze vijfenvijftig jaar woonde. “Het wordt nu leeggehaald en verkocht.”

Oorspronkelijk komt ze uit Scheveningen – haar moeder liep nog in kleder-dracht. Haar man kreeg een baan bij de gemeente Zeist en zij volgde hem. Hij wilde niet dat ze ging werken, maar toen haar twee dochters naar school gingen hield ze het niet langer uit thuis te zitten. “Tafels en stoelen praten niet terug.” Wel was ze er altijd als haar kinderen uit school kwamen. “Met een pot thee, dat had ik zo geleerd van mijn moeder.”

Ze heeft het naar haar zin in het verpleeghuis. “Ik mopper weleens, maar het bevalt me hier goed. Ik slaap lekker veel”, zegt ze lachend. “Als je wilt kun je de hele dag bezig zijn. Ik heb laatst nog meegedaan aan kookles.” Het liefst is ze aan het handwerken. Als ik vraag of ik haar ergens naar toe moet brengen, schudt ze haar hoofd. “Laat me maar even lekker alleen op mijn kamer.”


AxionContinu 15


ACCoRDEonCLub bAkCLub bEAutysALon bIjbELkRIng bIngo

bLoEmsChIkVEREnIgIng boEkVEREnIgIng bRIDgECLub CLub jong En ouD CommunICAtIEVEREnIgIng

CREAtIEVECLub DARtsVEREnIgIng fILmCLub fILosofIsCh CAfé fLoRACLub fotoCLub

gEspREk RonD gELoof En LEVEn gEspREksgRoEp AChtER hEt nIEuws gymCLub hAnDwERkCLub

hobbyVEREnIgIng huIskAmERCLub IntERnEtCAfE kAARtEnmAAkVEREnIgIng kEgELVEREnIgIng

kLAssIEkE muzIEk CLub kLAVERjAsCLub koERsbALCLub kookVEREnIgIng LuIstEREn nAAR muzIEk

LunChCLub mAnICuRECLub mAnnEnCLub muzIEkCLub nAtuuRVEREnIgIng pooLVEREnIgIng

RoLLAtoRDAnsEn RummICubCLub sChILDERCLub sjoELVEREnIgIng soos spELmIDDAg

VLotbRuggEn VoLksDAnsVEREnIgIng VooRLEEsVEREnIgIng VRIjDAg musEumDAg

wAnDELVEREnIgIng wII-CLub yogAVEREnIgIng zAngCLub zwEmVEREnIgIng

AxionContinu 17

ACCoRDEonCLub bAkCLub bEAutysALon bIjbELkRIng bIngo

bLoEmsChIkVEREnIgIng boEkVEREnIgIng bRIDgECLub CLub jong En ouD CommunICAtIEVEREnIgIng

CREAtIEVECLub DARtsVEREnIgIng fILmCLub fILosofIsCh CAfé fLoRACLub fotoCLub

gEspREk RonD gELoof En LEVEn gEspREksgRoEp AChtER hEt nIEuws gymCLub hAnDwERkCLub

hobbyVEREnIgIng huIskAmERCLub IntERnEtCAfE kAARtEnmAAkVEREnIgIng kEgELVEREnIgIng

kLAssIEkE muzIEk CLub kLAVERjAsCLub koERsbALCLub kookVEREnIgIng LuIstEREn nAAR muzIEk

LunChCLub mAnICuRECLub mAnnEnCLub muzIEkCLub nAtuuRVEREnIgIng pooLVEREnIgIng

RoLLAtoRDAnsEn RummICubCLub sChILDERCLub sjoELVEREnIgIng soos spELmIDDAg

VLotbRuggEn VoLksDAnsVEREnIgIng VooRLEEsVEREnIgIng VRIjDAg musEumDAg

wAnDELVEREnIgIng wII-CLub yogAVEREnIgIng zAngCLub zwEmVEREnIgIng

51x in clubverbandNiemand hoeft zich bij ons te vervelen.

Binnen AxionContinu zijn maar liefst 51 verschillende clubs

en verenigingen actief. Van de bridgevereniging tot het

zangkoor, van het filosofisch café tot de filmclub:

voor elk wat wils!

AxionContinu 19

Het zonnetje schijnt in de binnentuin van De Componist, een modern appartementencomplex uit 2008 in Leidsche Rijn. Michiel van Schaffelaar poseert er voor de foto. “Zonde van die foto!” wordt van een van de terrasjes geroepen. Michiel kan er hartelijk om lachen.“De huiselijkheid staat hier centraal,” licht hij toe. “Wij leveren het bed en hebben de keuken en de huiskamer ingericht. De rest van de spullen heb-ben de bewoners meegenomen. Niet ieder meubelstuk past natuurlijk in het interieur. Maar dat geeft niet. Het is belangrijk dat bewoners én personeel zich hier thuisvoelen.”

Even wennenDe verzorgenden zijn onderdeel van de gemeenschap. Voor sommigen is dat even wennen. “De medewerkers moeten de balans vinden tussen zorg geven en de bewoners bezighouden. Ik heb weleens mensen aan mijn bureau gehad die zeiden: ‘geef me alsjeblieft wat te doen!’ Dan hadden ze

Michiel van Schaffelaar, zorgmanager De Componist

“We staan volop in het buurtleven”

De Componist in Leidsche Rijn bestaat uit vijf woon-eenheden voor kleinschalige psychogeriatrische zorg. In iedere eenheid leven zes mensen. Ze hebben een eigen kamer en een gemeenschappelijke huiskamer. “Het is belangrijk dat bewoners én personeel zich thuisvoelen”, zegt Michiel van Schaffelaar (33) van AxionContinu.


om twaalf uur de cliënten verzorgd en alle huishoudelijke klussen gedaan en daarna wisten ze het even niet meer. Kleinschalig wonen vraagt net even wat anders van de verzorgenden. De dagbesteding is ook hun zorg. Het vergt soms enige aanpassing, maar ik hoor steeds vaker van mijn mensen dat dit is wat ze altijd al hadden willen doen. De krant lezen met bewoners, naar buiten gaan als de zon schijnt.”Michiel ziet op zijn locatie zeer betrok-ken medewerkers. “Ze zien de bewoners als hún bewoners. Laatst hadden we een uitje naar de dierentuin in Amersfoort. Dat was mogelijk doordat familie-leden extra geld betaalden. Maar ook doordat medewerkers als vrijwilliger meegingen.”

ContactenIn het gebouw is een activiteitencentrum van welzijnsorganisatie Boogh, met een mooie ruimte waar de bewoners gebruik van mogen maken. Om de hoek een supermarkt en een basisschool, het park voor de deur. “We hebben het gevoel dat we volop in het buurtleven staan.” Michiel hoopt wel dat de andere bewoners van het appartementencomplex – allemaal 55-plussers – zich wat actiever als vrijwilliger gaan opstellen. Maar dat laat nog even op zich wachten. “We hebben wel goede contacten met de bewonersvereniging. De binnentuin is gemeenschappelijk en op de jaarlijkse barbecue ontbreken we niet.”Binnenkort krijgt locatie De Componist een zesde wooneenheid. Daarmee stijgt het aantal bewoners naar 36.

“Onze medewerkers

zien de bewoners als

hún bewoners”

21AxionContinu

Verpleeg- en verzorgingshuizen (AWBZ)

1.287 cliënten intramuraal217 cliënten dagactiviteiten355 cliënten extramuraal 1.334 plaatsen231.410 verzorgingsdagen235.916 verpleegdagen49.221 dagdelen dagactiviteiten

Huishoudelijke zorg (WMO)314 cliënten30.651 uur zorgverlening

Onze cliënten in 2009

23AxionContinu

3.000x naar het museumEens in de veertien dagen naar het museum. Voor veel bewoners van de verzorgings- en verpleeghuizen van AxionContinu is dat vaste prik. Bijna 3.000 van hen bezochten in 2009 in het kader van het Vrijdag-MuseumProject een Utrechts museum. Het VrijdagMuseumProject is een samenwerkingsverband van de Utrechtse musea, AxionContinu en de Van Barenstichting, die beoogt ouderen in contact te brengen met musea.

AxionContinu 25

Lekker etenIn 2009 zijn er binnen AxionContinu

682 maaltijden per dag geserveerd.

Dat zijn er in totaal 249.112 stuks.

24.893 kg aardappels

71.000 stuks fruit

37.339 kg groente

40.000 liter soep

18.669 liter jus

AxionContinu 27

in talent

AxionContinu 29

Robin van Kempen (20) is zo’n talent. Sinds een jaar werkt ze op de leerafdeling van De Bijnkershoek, waar Taletta praktijkopleider is. “Ik wist van jongsafaan dat ik in de zorg wilde werken,” vertelt Robin. “Waarom? Dat wordt me vaak gevraagd. Ik weet het niet. In mijn omgeving zijn geen mensen die in de zorg werken. Maar ik weet wel dat ik het geweldig werk vind. Het is helemaal mijn ding!”In de zorg zijn het de kleine dingen die het ‘m doen, zegt Robin. “Ik hou ervan om met oude mensen om te gaan. Ik wil ze graag een leuke tijd be-zorgen. Het geeft me een enorme voldoening als ik iets kan betekenen voor de bewoners. Ik weet dat ik niet rijk word met dit werk, maar ik word er wel ontzettend gelukkig van.”Robin is een van de acht leerlingen en vijf stagiaires die werkzaam zijn op de leerafdeling van De Bijnkershoek. Leerlingen volgen een ‘werkend-leren’ traject, stagiaires zijn scholieren die een MBO-opleiding volgen met stages in de praktijk. De leerafdeling, die de zevende, achtste en negende etage

Leerafdeling De Bijnkershoek stelt kwaliteit zorg en leren centraal

“Zorg is een mooi vak dat voldoening geeft”

Met haar jarenlange ervaring ziet praktijkopleider Taletta Hazekamp (55) snel of een leerling aanleg heeft voor de zorg. “Praktische zorg verlenen kan iedereen leren. Veel belangrijker is: heeft iemand feeling met de doelgroep? Hoe bejegent hij of zij de mensen? Een echt talent herken ik zo. Die gaat voor het welbevinden van onze bewoners.”


van het woonzorgcentrum beslaat, bestaat sinds februari 2009 en is een succes. Taletta: “Voorheen waren leerlingen werkzaam in het woonzorgcentrum en werden ze toegewezen aan een werkbegeleider die daar niet altijd voor had gekozen. Er was vaak onvoldoende tijd en aandacht voor de leerling. Op de leerafdeling kunnen we de leerlingen wel de aandacht geven die ze nodig hebben. Dat is het grote verschil met vroeger: het leren staat hier centraal.”

AffiniteitAlle gediplomeerden op de afdeling hebben gekozen voor de leerafdeling en hebben affiniteit met het begeleiden. Belangrijk is verder dat praktijk-opleider Taletta beter zicht heeft op het leerproces. “Ik zit er hier bovenop en zie met eigen ogen hoe een leerling functioneert. Ik kan leerlingen aansturen en begeleiden en sta open voor vragen. Minstens drie dagdelen per week ben ik aanwezig. Ik probeer dan ook altijd bij de start van de dag te zijn, als de werkafspraken worden gemaakt en de leerlingen kunnen aangeven wat ze die dag willen leren.”Taletta is ook degene die beoordeelt of de leerlingen aan de kwalificaties voldoen en verder kunnen met hun opleiding. “Ik bewaak de kwaliteit van de praktijkopleiding. Dus soms moet ik ook streng zijn. Maar ik geloof niet dat de leerlingen bang voor me zijn: ik ben wel streng, maar ook recht-vaardig. Wij proberen een veilig leerklimaat te creëren, waarin de leerling zich kan ontwikkelen. Ik sta naast de leerling en corrigeer, ondersteun en stimuleer waar nodig. En omdat ik zelf ook uit de zorg kom, ken ik het klappen van de zweep en vertrouwen de leerlingen mij.”

teamworkMaar, benadrukt Taletta, ze doet het als praktijkopleider zeker niet alleen. “Afdelingsmanager Geke Louwrier heeft ook een grote inbreng. En de overige negen leden van het team van de leerafdeling zijn stuk voor stuk zeer betrokken en gemotiveerd. Het is echt teamwork. We houden elkaar lekker scherp.”

AxionContinu 31

Op de drie etages van de leerafdeling wonen zowel somatische als licht dementerende bewoners. Daarmee wordt een belangrijk deel van het type bewoners gedekt waarmee de leerlingen later te maken krijgen. Taletta: “Graag zouden we de leerafdeling uitbreiden met welzijn en revaliderende bewoners, zodat leerlingen daar ook ervaring mee kunnen opdoen. Het is belangrijk dat leerlingen de ruimte krijgen om te leren en om, binnen zekere grenzen, fouten te kunnen maken en te oefenen.”

VeiligheidBelangrijk uitgangpunt van de leerafdeling: het opleiden van leerlin-gen mag nooit ten koste gaan van de veiligheid of het welzijn van de bewoners. Taletta: “Maar dat is ook niet aan de orde. De veiligheid is op de leerafdeling juist beter gewaarborgd, omdat een leerling altijd een be-geleider heeft. Er is dus veel meer toezicht, want leerlingen worden nooit aan hun lot overgelaten. Niemand mag iets zelfstandig doen voordat ik de leerling als bevoegd en bekwaam heb beoordeeld. Dat betekent ook dat de kwaliteit van de zorg beter is gewaarborgd.”Inmiddels hebben ook andere vestigingen van AxionContinu een leerafde-ling of zijn ze bezig met het opzetten ervan. Taletta adviseert daarbij en deelt haar ervaringen met collega’s. Nadelen zijn er eigenlijk niet aan een leerafdeling, vindt ze. “Maar het succes ervan staat of valt met de beschik-baarheid van voldoende leerlingen. We moeten dus veel tijd en energie steken in werving. Tot dusver hebben we gelukkig voldoende nieuwe instroom.”

VerpleegkundigeLeerling Robin heeft inmiddels haar tweejarige MBO-opleiding tot hel-pende op niveau 2 afgerond. In één jaar. Nu gaat ze verder met niveau 3. Haar ambitie is om ooit verpleegkundige te worden. “En dat gaat me luk-ken ook. Ik ben supergemotiveerd. Als mensen horen dat ik in de zorg zit, zeggen ze vaak bewonderend: je hebt een zwaar beroep. Maar zo ervaar ik het helemaal niet. Ik heb een mooi vak, dat me veel voldoening geeft. Daar ben ik trots op en daar wil ik verder in.”


Alle medewerkers van AxionContinu gaan geregeld

‘op herhaling’ om vaardigheden bij te houden en kennis te nemen

van nieuwe ontwikkelingen. Praktijkoefeningen en theorie

wisselen elkaar daarbij af.

AxionContinu 33

AxionContinu 35

Miranda Heijgen, afdelingsmanager Isselwaerde

“Met TOP neem ik even tijd voor mezelf”

“Ik ga niet aan dat bed blijven,” wist Miranda Heijgen (38) al toen ze jaren geleden als leerling begon in de zorg. Carrière maken wilde ze. En ze volgde talloze opleidingen, cursussen en trainingen. Sinds 2001 is ze afdelingsmanager in Isselwaerde. “Hier ben ik op mijn plek.”

Regelen, daar houdt Miranda van. Verantwoordelijkheid nemen en ervoor zorgen dat alles op rolletjes loopt. In haar werk, thuis, maar bijvoorbeeld ook als voorzitter was van Scouting IJsselstein. “Dat zit nu eenmaal in me. Het is ook een valkuil, hoor. Als het niet gaat zoals ik wil, heb ik snel de neiging om te zeggen: ik doe het zelf wel.”Maar Miranda kan die neiging tegenwoordig aardig onderdrukken, mede dankzij de cursussen en trainingen die ze in het kader van het Talent Ont-wikkel Programma (TOP) de afgelopen jaren volgde. “Elk jaar volg ik er wel drie of vier,” zegt ze. “Ik werk vier dagen per week en heb thuis een gezin met drie kleine kinderen. Met TOP neem ik even tijd voor mezelf.”


Het is fijn om tijdens een TOP-dag collega’s uit andere vestigingen te ontmoeten, vindt ze. “Iedereen loopt vaak tegen dezelfde dingen aan. Dat is leerzaam. TOP geeft je goede handvatten om je werk beter te doen.”

zelfreflectieZo ging haar laatste TOP-dag over de verschillende menstypes in een organisatie. Sommigen zijn erg dynamisch, zoals Miranda zelf, anderen statischer. “Als je dat eenmaal doorhebt, kun je er rekening mee houden, bijvoorbeeld in je benadering van medewerkers. Het is een stukje zelf-reflectie: hoe benader ik anderen en hoe rea-geren ze daarop? Ik moet binnenkort nieuwe teams samenstellen. Nu weet ik dat ik moet kijken naar welke types ik in een team bij elkaar zet, zodat een goede mix ontstaat.”Zo leert ze elke keer weer wat over haar vak. “Maar leidinggeven leer je toch vooral in de praktijk. Ik kijk altijd goed hoe anderen het doen. Die mensen neem ik doelbewust als voorbeeld.”Als afdelingsmanager van Isselwaerde zit ze op haar plek. “Ik ga echt nooit een dag met tegenzin naar mijn werk.” En met de nieuwbouw heeft ze voorlopig de handen vol. “Er gebeurt zoveel, het is heel intensief.” Ooit, als haar kinderen groter zijn, wil ze misschien een keer in een grote instelling

in Utrecht werken. Liever nog zou ze, als Isselwaerde na de nieuwbouw op orde is, iets met projecten gaan doen. “Dingen op poten zetten, zorgen dat het loopt en het daarna goed overdragen – dat lijkt me wel wat. Maar nu nog even niet.”

Let op: bij het samen-

stellen van de nieuwe

teams rekening houden

met menstypes.

“TOP geeft je

goede handvatten

om je werk

beter te doen”

37AxionContinu

TOP

In 2009 namen 68 medewerkers deel aan TOP. AxionContinu is in 2007 gestart met dit Talent Ontwikkel Programma om de professionaliteit van het midden-kader te verhogen.

Het programma kent een door-lopend karakter met cursussen over leidinggeven en dienstbaar leiderschap, omgaan met weer-stand, feedback geven, finan-ciën, etc. Naast leidinggevenden kunnen ook niet-leidinggevenden auditie doen om een ‘wildcard’ te winnen voor TOP.

AxionContinu 39

520x nieuwIn 2009 kwamen 520 medewerkers nieuw in dienst bij

AxionContinu. Voor ze echt aan de slag gingen, volgden ze eerst

een tweedaagse introductiecursus. Daar leerden ze onder meer

wat wij verstaan onder gastvrijheid. Na een maand werken

kwamen ze nog een keertje terug om hun ervaringen te delen.

1.905 medewerkers1.024 fte383 afroepkrachten

162 leerlingen 150 stagiaires1.600 maatschappelijke stagiaires

191 cursussen en trainingen667 uur scholing34 verschillende cursussen en trainingen1.038.000 euro investeringen in opleidingen


Gedrevenheid bracht Alexandra TOP-plaats

“Ik wil meer voor de organisatie en mezelf”

AxionContinu 41

Alexandra is zo’n type dat door het leven stuitert; altijd boordevol positieve energie en ideeën. Dat komt erg goed van pas in haar functie als coördina-tor welzijn van De Wartburg en de Drie Ringen. Ze is verantwoordelijk voor het werven en begeleiden van vrijwilligers en de organisatie van de grote activiteiten. “Ik ben een soort eenmanszaakje binnen een groot bedrijf. Dat maakt het een geweldige baan, heel veelzijdig,” zegt ze, hoogzwanger van haar tweede kind. En ze heeft grote plannen: welzijn de plaats in de organisatie geven die het volgens haar verdient. “De nadruk binnen AxionContinu ligt nog vaak op zorg. Logisch natuurlijk. Maar het is ook belangrijk dat bewo-ners zich thuis voelen. Welzijn speelt daarin een grote rol. Zorg en welzijn gaan in mijn visie hand in hand. Ik wil de brug slaan tussen die twee.”Alexandra volgde een MBO-opleiding tot activiteitenbegeleidster en zette vanaf 2005 samen het collega Hetty Vader het welzijnsprogramma in De Schutse in Lopik op poten. Daarna werkte ze als coördinator welzijn in ‘t Huis aan de Vecht tot ze begin februari 2010 aantrad in dezelfde functie bij De Wartburg en de Drie Ringen. Haar taak: de discipline welzijn versterken en verankeren in deze twee instellingen.

Alexandra Maris (26) zag haar kans en greep hem. Haar enthousiasme en gedrevenheid leverden haar een ‘wildcard’ op voor TOP, het Talent Ontwikkel Programma van AxionContinu. “Ik wil meer voor de organisatie en mezelf.”

“Zorg en welzijn gaan

in mijn visie hand in

hand. Ik wil de brug

slaan tussen die twee”


ontwikkelingIntussen werkt ze ook aan haar eigen ontwikkeling. Als niet-leidinggeven-de kwam ze eigenlijk niet in aanmerking voor een TOP-plaats. Maar sinds 2007 krijgen niet-leidinggevenden de mogelijkheid om via een presentatie voor het managementteam een ‘wildcard’ te bemachtigen voor TOP. Naar aanleiding van haar presentatie over haar visie op de rol van welzijn bin-nen AxionContinu werd Alexandra uitgenodigd voor TOP-lite, een aange-paste versie van TOP voor eerste medewerkers in de organisatie. “Maar dat gaf me nog niet de uitdaging waar ik naar zocht. In overleg kreeg ik toch toegang tot het volwaardige TOP-programma.”

Ze is er trots op. “Ik maak er geen geheim van dat ik meer wil. Voor de organisatie, maar ook voor mezelf. Ik heb geen uitgestippeld carrièrepad, maar ik wil te zijner tijd wel leiding geven. En ik zou best een HBO-opleiding willen volgen.”Intussen heeft ze al veel geleerd van diverse TOP-trainingen. Vooral de workshop ‘vitaliteit zit ook in jou’ vond ze inspirerend. “Als coördinator welzijn

fungeer je als bliksemafleider. Je doet het nooit voor iedereen goed. Ik pro-beerde de kritiek, hoe onterecht vaak ook, altijd van me af te laten glijden. Nu heb ik geleerd die kritiek juist in me op te nemen. Ik mág best kwaad en gefrustreerd zijn, als ik dat op enig moment ook maar uit. Dan levert het me juist meer energie op.”

Wildcard In 2009 heeft Janneke Steentjes, medewerker welzijn in Albert van Koningsbruggen een wildcard gewonnen met een voorstel om crea-tieve therapie in te zetten in de zorgen dienstverlening aan onze cliënten. Nadat zij in Albert van Koningsbruggen hiermee successen geboekt heeft, is zij bezig om deze therapievorm organisatiebreed bekend te maken.

Morgen presentatie

voor het MT maken

Leerling van het jaar 2009 Daniëlla Kristhof:

“In de zorg kunje je blijven

ontwikkelen”

AxionContinu 45

in innovatie

AxionContinu 47

AxionContinu klaar voor Elektronisch Zorgdossier

“Welbevinden van cliënt staat centraal”

Na twee geslaagde proefprojecten heeft AxionContinu besloten het Elektronisch Zorgdossier op alle afdelingen in te voeren. In het zorgdossier wordt alle informatie over een cliënt verzameld.

Hoewel alle informatie? Verpleeghuisarts Elly Woudstra (44), die als lid van de stuurgroep Zorgdossier nauw betrokken is bij de invoering, vertelt dat goed is gekeken naar wat werkelijk van belang is. “Je kunt wel alles in het zorgdossier willen stoppen, maar het draait om het welbevinden van de cliënt.”Bij de inventarisatie van de papieren dossiers kwam de stuurgroep meer dan zestig formulieren tegen. Elly: “Dat was er erg veel. Bovendien bleek dat op verschillende locaties gegevens verschillend werden vastgelegd.”Daar moest nodig de stofkam doorheen. “De vraag waar we voor stonden was: hoe kan de zorgvisie het best worden gewaarborgd in het elektronisch dossier? AxionContinu vindt het welzijn en de gezondheid van de bewo-ners het belangrijkst. Dat lijkt voor de hand te liggen, maar het betekent bijvoorbeeld dat we kiezen voor een benadering die minder medisch is. Wij willen ook graag weten hoe iemand zijn of haar kamer vindt, want dat bepaalt misschien nog wel meer of mensen zich thuis voelen.”

48 Investeren in innovatie

zorgplanCentraal in het Elektronisch Zorgdossier staat het zorgplan. Daarin staan de aandachtspunten en de doelen die met de cliënt worden afgesproken. “Je moet het zien als een soort contract. De cliënt geeft aan wat hij van ons verlangt. Wij proberen daar zo veel mogelijk aan tegemoet te komen. Dat kan per cliënt verschillen. Een bewoner van een zorgafdeling heeft andere verlangens dan iemand op een psychogeriatrische afdeling. Toch blijkt ook die vaak goed te kunnen aangeven wat hij wil. Bijvoorbeeld de wens om elke dag lekker lang uit te slapen.”Bij het opzetten van het Zorgdossier wordt de bewoner eerst zo goed mogelijk in beeld gebracht. “We maken een profiel aan de hand van vaste aandachtspunten. We borduren voort op een methodiek die is ontwikkeld door Actiz, de koepelorganisatie van zorg-instellingen.”Het dossier is ingedeeld in vier do-meinen: wonen en welzijn, lichame-lijke conditie, geestelijke gesteldheid en participatie. “In dat laatste domein komen vragen aan de orde als: wat wilt u nog doen met uw leven? Hoe geef u het zin? Maar er staat bijvoorbeeld ook in hoe iemand aangesproken wil worden. De ene bewoner is directeur geweest en wordt liever formeel benaderd, de ander was marktkoopman en houdt van joviaal. Een verkeerde bejegening kan behoorlijk gaan irriteren.”

praktijkUiteraard wordt de informatie in het Elektronisch Zorgdossier voortdurend bijgewerkt en uitgebreid. Een bijstelling van de medicatie, een bijzondere gebeurtenis op de afdeling, een bezoek aan de fysiotherapeut, een extern rapport van een medisch specialist: het moet allemaal een plekje vinden. “We moeten er voor waken dat die informatie niet oeverloos wordt. We

Aan mevrouw De Vries

vragen hoe het met haar

gaat na het onverwachte

overlijden van haar man.

AxionContinu 49

hebben het nu redelijk strak opgezet, de praktijk zal uitwijzen of het werkbaar is.”Het Elektronisch Zorgdossier wordt in fasen ingevoerd. “Het gaat per afdeling. De zorgmedewerkers en behandelaars krijgen eerst een uitge-breide scholing over hoe het programma werkt en hoe je de informatie het beste kunt invoeren. Onderschat ook het werk niet dat eraan vastzit. De informatie van de cliëntenadministratie wordt gekoppeld aan het nieuwe systeem, maar veel gegevens uit de huidige mappen zullen met de hand moeten worden ingevoerd.”Tegenover de enorme inspanning van het invoeren van het Elektronisch Zorgdossier moeten wel grote voordelen staan. “Afgezien van het feit dat we de neuzen allemaal weer dezelfde kant opzetten, is de grootste winst gelegen in de continuïteit van de informatie. Als een behandelaar of een verzorger weggaat, kan de opvolger veel eenvoudiger de patiëntengegevens achterhalen. De uitwisseling van informatie moet ook soepeler gaan, dat is prettig als je veel samenwerkt met andere disciplines zo als bij Axion-Continu.”Maar Elly wil wel benadrukken dat het Elektronisch Zorgdossier – hoe goed het ook werkt – een hulpmiddel blijft. “Persoonlijk overleg tussen behandelaars, verzorgden en bewoners zal altijd de basis blijven van goede zorg. Daar kan geen computer iets aan veranderen.”

“Persoonlijk overleg tussen behandelaars,

verzorgden en bewoners zal altijd de basis

blijven van goede zorg. Daar kan geen

computer iets aan veranderen”


Jannie van Os, afdelingsmanager Isselwaerde

“Alle informatie bij de hand”Op de afdeling Joseph van verpleeghuis Isselwaerde in IJsselstein werken ze al meer dan een jaar met het Elektronisch Zorgdos-sier. “Het bevalt uitstekend,” vertelt afdelingsmanager Jannie van Os (50). “De overgang van papier naar elektronisch is soepel verlopen.” Isselwaerde was een van de proefprojecten bij AxionContinu.

AxionContinu 51

De medewerkers zijn goed voorbereid op de komst van het Elektronisch Zorgdossier, vertelt Jannie. “Niet iedereen was gewend met computers om te gaan. Daarom kregen alle medewerkers computerles. Daarna was er een cursus voor het dossier zelf, afgestemd op de gebruikers. Sommigen hoeven het alleen te kunnen lezen, anderen moeten ook gegevens kunnen invoeren.” Het lastigst was het omzetten van de papieren gegevens naar de computer. “Voor die klus zijn mensen van buiten ingehuurd. Maar zij konden niet goed inschatten wat wel en niet van belang is.” Inmiddels zijn de dossiers op orde.

Een van de grootste voordelen van het Elektronisch Zorgdossier is dat de zorgverlener alle informatie van een cliënt bij de hand heeft, zegt Jannie. “Je kunt heel gemakkelijk iets opzoeken. En we hoeven geen artsen meer na te bellen, omdat we hun handschrift niet kunnen lezen. Alles is meteen leesbaar.”Inhoudelijk is er met de komst van het Elektronisch Zorgdossier niet eens zo veel veranderd, zegt Jannie. “Wij werkten al met een indeling in domeinen. Dubbele invoering van gegevens komt niet voor. Ook is besloten dat we alleen rapporte-ren als dat nodig is. GB’tjes - Geen Bijzonderheden - laten we weg.” De agenda’s van de bewoners staan nu nog op papier, maar wor-den straks ook elektronisch. Bij Isselwaerde gaan ze binnenkort weer op cursus om zich te laten bijspijkeren op de nieuwe ontwikkelingen. Helemaal papierloos wordt het overigens niet in het verpleeghuis. “Voor als er een computerstoring is of de stroom uitvalt, hebben we van alle bewoners een printdossier, met daarin de belangrijkste gegevens, zoals telefoonnummers van contactpersonen en recepten van de arts.”

“We hoeven geen artsen

meer na te bellen,

omdat we hun handschrift

niet kunnen lezen. Alles is

meteen leesbaar”


Slopen en bouwen in zorginstelling is als puzzelen

‘Organische’ nieuwbouw voor De Wartburg

AxionContinu 53

Ruby is bij AxionContinu onder meer verantwoordelijk voor de sloop en nieuwbouw van De Wartburg. De oostvleugel van het verzorgingshuis ging eind 2009 tegen de vlakte, omdat het gebouw niet meer aan de eisen van deze tijd voldeed. “Niet alleen bouwkundig en technisch was het gebouw verouderd, ook de kamers waren met een oppervlakte van circa 25 vierkante meter veel te klein naar de huidige maatstaven.”Maar voor in september 2009 de sloopkogel voor de eerste keer kon slingeren, moesten eerst de ongeveer zestig bewoners verhuizen. Geen gemakkelijke opgave voor de organisatie. En al helemaal niet makkelijk voor de bewoners, die gehecht waren aan De Wartburg. Begin april verhuisden de meeste bewoners naar de Drie Ringen, een nieuw complex in Leidsche Rijn dat AxionContinu deelt met Stichting Reinaerde, die er verstandelijk gehandicapte ouderen huisvest. AxionContinu huurt een groot deel van het prestigieuze pand – een ontwerp van Mex Architecten uit De Bilt – van woningcorporatie Bo-Ex.

Loggia“Sommige bewoners zagen op tegen de verhuizing. Maar ze realiseerden zich al snel hoe mooi de Drie Ringen is,” vertelt Ruby. “Het gebouw is licht en past goed in de omgeving. De driekamerappartementen hebben een prachtige loggia en zijn met een oppervlakte van ongeveer 70 vier-kante meter lekker ruim. Bovendien is het een toekomstgericht gebouw,

Puzzelen. Projectleider bouw Ruby Schipper (35) is er goed in geworden sinds ze bij AxionContinu werkt. “Sloop en nieuwbouw is complex bij een zorginstelling. Voor je een gebouw kunt slopen, moet je eerst de bewoners elders onder dak brengen. Dat is vaak een hele puzzel.”


dat is voorzien van en voorbereid op de installatie van geavanceerde technische systemen, waarmee we straks bijvoorbeeld zorg op afstand kunnen verlenen.”Met de bewoners elders onder dak, kan de nieuwbouw van De Wartburg beginnen. Het hoofdgebouw belooft een prestigieus hoogstandje te worden, opgetrokken volgens de principes van het organisch bouwen. De architecten Albert en Van Huut – bekend van onder andere het gebouw van de Gasunie in Groningen – ontwierpen een ‘glooiend’ gebouw van in totaal zeven woonlagen, waarin bijna geen rechte muur voorkomt. In het oog springt ook de 21 meter hoge, glazen entree. “Het wordt een sieraad in de gebouwenportefeuille van AxionContinu,” weet Ruby zeker. De vleugel schermt het woon- en zorg-complex af van het nabijgelegen 24 Oktoberplein en creëert een intieme en op de wijk gerichte binnenruimte. De 74 twee- en driekamerapparte-

“De nieuwe Wartburg

wordt een sieraad in

de gebouwenportefeuille

van AxionContinu”

AxionContinu 55

menten variëren in grootte van 65 tot 80 vierkante meter. Ook komt er een kleinschalige woongroep voor dementerenden. Voor eind 2010 moet de eerste paal de grond in, waarna de nieuwbouw ruim een jaar later kan worden opgeleverd.

kwaliteitDe oude Wartburg wordt vervolgens gerenoveerd. De vervallen witte villa krijgt een bestemming als zorghotel, kantoorgebouw voor ondersteunende diensten, dagopvang en wijkservicepunt.

De Wartburg dateert uit 1942 en is geen monument, maar AxionContinu wil het gebouw graag in goede staat brengen. Ruby is daar blij mee: “De houding tegenover gebouwen verandert. Uit kostenoogpunt werd vroeger soms gekozen voor praktische overwegingen. Nu realiseren we ons steeds meer hoe belangrijk de kwaliteit van een gebouw is voor de bewoners en de medewerkers. En we zijn bereid daar in te investeren. Voor een project-leider bouw is dat natuurlijk een geweldige ontwikkeling.”

AxionContinu 57

Investeren in nieuwe locaties in 2009:

De Wartburg:12 weken slooptijd10.000.000 kg slooppuin

De Drie Ringen:64 weken bouwtijd8.500 m2 nieuwe vloeren6 km gordijnstoffering90 WC’s

AxionContinu 59

Net als tientallen andere bewoners moest mevrouw Nagtegaal in 2009 weg uit De Wartburg. Het verouderde verzorgingshuis werd gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw. Ze kwam terecht in het gloednieuwe complex de Drie Ringen in Leidsche Rijn. In het begin was het wel wennen, vertelt ze. “De Wartburg was ouderwets en klein, maar ook knus en gezellig. Ik kende er iedereen. En weet je dat ik er als meisje van 17 nog heb gewerkt? Het was toen een onderdeel van het militair hospitaal, waar de dames van officieren werden verpleegd.”Maar mevrouw Nagtegaal heeft haar draai gevonden in de Drie Ringen. Ze is vooral te spreken over het mooie uitzicht en haar grote woning met balkon. “Ik ben een echte Utrechtse,” vertelt ze. “Ik ben geboren in de Bokkenbuurt en heb altijd in Ondiep gewoond. Ik heb een grote familie, bij elkaar wel dertig man. Die kan ik hier tenminste ontvangen. Laatst was ik jarig, toen waren ze er allemaal. Gezellig hoor.”

Verhuizing pakt goed uit

Mevrouw Nagtegaal helemaal thuis in de Drie Ringen

In haar ruime tweekamerappartement (“mét grote berging”) in de Drie Ringen zetelt mevrouw Nagtegaal (82) als een vorstin. “Een prachtige woning, lekker ruim,” zegt ze tevreden. Bij haar vertrek uit De Wartburg heeft ze zich al lang neergelegd.


Een nadeeltje heeft het grote appartement wel: “Ik ben slecht ter been en moet nu meer lopen dan in De Wartburg. Daar had ik een klein kamertje en was ik zo aan de overkant.”

gehechtEerst Verzorgende Dorine de Kroon (50) hoort het aan met een grote glimlach. Ook zij was gehecht aan De Wartburg, waar ze maar liefst 22 jaar heeft gewerkt. “Ik het begin vond ik het zelf ook best moeilijk,” zegt ze. “Maar de Drie Ringen is nieuw, licht, ruim, schoon en voorzien van alle faciliteiten. We hebben een leuk team onder leiding van een enthousiaste nieuwe leidinggevende.” Toch weet Dorine nog niet of ze, als de nieuwbouw van De Wartburg klaar is, in de Drie Ringen blijft werken. “Ik ben natuurlijk benieuwd naar de nieuwe Wartburg. Maar of ik terugga, hangt helemaal af van de functie die ik krijg aangeboden.”

AxionContinu 61

De medewerkers van de Drie Ringen doen er intussen alles aan om het de bewoners naar de zin te maken en zich thuis te laten voelen. Elke dag is er wel wat te doen. Voor wie dat wil natuurlijk, want niets is verplicht. Mevrouw Nagtegaal doet niet mee aan de activiteiten. “Ik heb er geen zin meer in,” zegt ze. “Mensen zie ik toch genoeg. Mijn dochter woont vlakbij en komt vaak langs. Ik heb aanloop zat.” Als ze wil, kan ze straks terug naar De Wartburg. Alle bewoners die moes-ten verhuizen hebben die keuze. Maar mevrouw Nagtegaal moet er niet aan denken. “Joh, ik zit hier prima. Laat mij maar lekker genieten van mijn appartementje.”

“ Laat mij maar lekker genieten

van mijn appartementje”

63AxionContinu

in samenwerking

AxionContinu werkt samen met vele organisaties en instellin-gen. ActiZ landelijke brancheorganisatie • Alzheimer Nederland • ATA (Amsterdamse Thuiszorg Alarmering) • Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) in Utrecht • Diakonessenhuis • Evangelisch Lutherse Gemeente Utrecht • GG&GD • Gemeente IJsselstein, Utrecht, Lopik en Nieuwegein • Inspectie voor de Gezondheidzorg • IVVU (Vereniging van Instellingen Verzorging en Verple-ging in Utrecht • Kerkenraden Gemeente IJsselstein • NUZO (Netwerk Utrecht Zorg voor Ouderen) • Ouderenadviesraad Utrecht • Patiënten, consumenten en ouderen organisaties, waaronder Stichting Cliënt Belang Utrecht, COSBO stad Utrecht, ANBO en zelfzorgorganisaties van allochtonen • Regionaal Opleidingscentrum (ROC)Midden Nederland en ROC ASA • Stichting Rhijnhuy-sen en alle daaraan verbonden samenwerkingspartners • SIGRA, Randste-delijk platform zorginstellingen grote steden • UMC Utrecht en St. Antonius ziekenhuis • VGZ Stichtingen Reinaerde en Amerpoort • Welzijnsorganisaties Pulse, Portes, Cumulus en Doenja • Woningbouwcorporaties Bo-Ex, Profides, Mitros, Woonzorg Nederland, GroenrandWonen, SSH en Portaal • Zorgkantoor Utrecht • Zorgverzekeraars en banken

Met de gemeente IJsselstein, bijvoorbeeld, wordt in samenhang met de herstruc-turering van de binnenstad van IJsselstein gewerkt aan het nieuwbouwplan van verpleeghuis Isselwaerde, met daar deels onder een nieuwe gemeentelijke parkeergarage.

In 2009 heeft het nieuwe woonzorgcentrum de Drie Ringen haar deuren geopend. Dit is een samenwerkingsproject tussen woningcorporatie Mitros, AxionContinu en zorgorganisatie Reinaerde.

In samenwerking met het UMC Utrecht en het Revalidatiecentrum De Hoog-straat is AxionContinu gestart met een speciale revalidatie-afdeling in Albert van Koningsbruggen voor slachtoffers van een herseninfarct (CVA).


Beknopte resultatenrekening 2009

Wettelijk budget € 78.350.000

Overige bedrijfsopbrengsten € 6.557.000

Totale opbrengsten € 84.907.114

Lasten € 77.735.384

Resultaat € 4.558.945

AxionContinu 65

Aantal medewerkers 1905

Aantal vrijwilligers 915

Verzuim 6,5%

Verloop 17%


ColofonUitgaveAxionContinu

CoordinatieMaaike Hoogland

Concept, tekst en vormgevingBLADEN&CO

FotografieRoel van der AaAxionContinuWillem de BruijnWillem MesJohan NebbelingLouis Nouws

DrukTen Brink

AxionContinuPostbus 22513500 GG Utrecht030 - 282 22 [email protected]

AxionContinu 67

Investeren in de toekomst

Documents

Transcript of Investeren in de toekomst