138 LIB. VI. - TRACT. II. - CAP. II. - DE CONFIRMATIONE. DUB. I. - DE MATERIA ET FORMA CONFIRMATIONIS. 139

CAPUT II.De Confirmatione.

DUBIUM I.Quid sìt, et quae ejus Materia et Forma.

161. Qua ratione Confirmatio est sacramentum. - 162. Quae sit materia remota hujussacramenti. Et an sit materia necessaria oleum olivarum et balsamum. - 163. Ansit necessaria benedictio chrismatis. Et an haec possit committi sz'mplici sacerdoti.An sit obligatio uti chrismate novo. - 164. Quae materia proxima. Et an ultra'chrismatz'onem requiratur altera manuum impositio. - 165. An unctio possit fierialz'o digz'to quam pollice manus dexterae. - 166. An, medio z·nstrumento. - 167. Deforma z'n Ecclesia latina. - 168. Quae mutationes circa formam inualident sacra­mentum. De forma Graecorum. - 169. De effectibus Confirmatz'onis.

Confìrma­tio, quid.

Mat<riaremota.

161. - e: Resp. I", Confirmatio est unctio« chrismatis, sub praescripta forma vero« borum, in fronte baptizati, ab episcopo,« qua is ex Christi institutione gratiae« augmentum et robur accipit »,

Ha ex Tridentino l, ac decreto Euge­nii IV in Instructione ad Armenos, atqueex aliis conciliis, apud Bellarminum. - Ha­betur autem in epistola 2a Dominus, Fa­biani Papae, hoc sacramentum institutumfuisse in nocte Coenae, qua Christus Domi­nus de ipso Apostolos edocuit a). Vide Sal­manto 2; item Petrocorensem b) et Contin.Tournely b), qui id probant ex traditione.

162. - « Resp. IlO. MATERIA ejus remota- essentìajfs est chrisma, confectum ex« balsamo et oleo olivarum, benedictum ab« episcopo. - Ita communiter doctores.

« Unde resolves:« Non sufficit solum balsamum, ut vo­

« luit Canus a),' nec solum oleum, ut vo­« luerunt Cajetanus, Sotus, Navarrus s ,

1 Sesso 7, de Sacram. i. g., can, 1. - Bettarm., deSacram. Confìrmat., cap. 4. - 'Tr. 3, de Confìrm., cap. l,numi 2 et 11. - Cajet~n., in 3 Part., qu, 72, art. 2. ­..')otu5, in 4, dist.7, art. 2. - Navar., Man., cap. 22, n. 8.- 3 Loc. cit., cap. 2, n. 3. - " Lib. 6. parto 1, n. 375. -

161. - a) Fabianus papa, in suaepist. 2, sicuthabetur ap. Labbe, tomo 1, col. 658, haecscribit: «In illa enim die [ultimae Coenae],Dominus ]esus, postquam coenavit cum disci­pulis suis et lavit eorum pedes....,chrisma con­ficere docuit.Ipsa enim lavatiopedum nostrumsignificat Baptismum, quando saneti chrisma­tis unctione perficitur atque confirmatur •.

b) Scilicet Petrocorensis, de Sacram. Con·firm., cap. 1, qu. 2, multis probat ex tradi­tione Confirmationem esse verum sacramen­tum. - Pariter Contino Tournely, de SacroConfirm., cap. 1, conci. 2, ex traditione pro-

Certum est oleum esse de necessitatesacramenti, ex cap. unico de sacra unct.et ex decreti Eug, IV; ut Salmant. 8 cumcommuni, et Croix 4. - Et debet esseoleum olivarum; ut docet S. Thomas 5.

Per dictum oleum enim, quod natura suapingue est et dìffìuens, significatur gratiaSpiritus Sancti, quae a Christo capite innos effunditur.

Balsamum autem certum est esse denecessitate praecepti. - An autem sitetiam de necessitate sacramenti?

Prima sententia negato Et hanc tenentJuenin 6, Contino Tournely 7; item Navar­rus, Sotus, Valentia, etc., apud Salmant. 8 ;

et merito probabilem putat Croìx cum Co­varruvias b), Dicastillo b)~ Aversa c), etc.- Probant ex cap. Pastoralis, de sacram.non iterand., ubi Innocentius III, interro­gatus de subdiacono ordinato sine ìmpo­sitione manuum, et de alio confirmato insolo oleo benedicto, sic respondit: In ta-

li 3 P., qu, 72, art. 2, ad S. - Il Institut., parto 8, disserto 3,de Confirm., qu. 2, v. Quawes 2. - 1 De Confirm., cap. 3,art. 2, conci. 2. - Navar' J Man., cap. 22, n.8. - Sotus, in 4,disto 7, art. 2. ~ Valent.) in a_m Part.,disp.5,qu.1, punct.:?­s Tr. 3, cap. Z, n. 5. - Croix, lib. 6, parto 1, n. 375.

bat Confirmationis institutionemet ritum. Detempore vero, ait institutum fuisse hoc sacra­mentum post·resurrectionem Domini.

162. - a) Aliqui auctores hanc utique sen­tentiam tribuunt MelchioriCano; nullus veroindicat locum ubi eam pronuntiavit, nee egoid usquam reperire potui.

b) Covarruvias, Variar. lz'b. 1, cap. lO,n. 4, hanc opinionem sibi pIacere ait; quametiam simpliciter tenet Dicastillus. tr. 3, deConfirm., disp. unù:., dub. 3, n. 29.

c) Aversa, quidquid dicat Croix, tenet se·cundam sententiam, quam scilicetS.Alphon-

Oleumoli·varum estde necessì­tate sacra­menti.

BaLsamumest de neces-

~~~\~ prae-

Alli ne­gane esse denecessi ratesacramen ti.

Probabi­lius affì r .maturo

libus non est alz"quid z'ferandum, sed cautesupplendum quod incaute fuerat praeter­mt'ssum. Unde (ut dicunt) balsamum nonest de necessitate sacramenti; nam aliastotum sacramentum iterari debuisset.

Secunda vero sententia, communioret probabilior, affirmat. Et hanc tenentD. Thomas d), Bellarminus e), Gonet I,Suarez 2, Petrocorensis 3, Concina 4, Holz­mann 5; et Salmant. 6 cum Palao, Lay­mann, Bonacina. Et idem docet Catechi­smus Romanus 7, ubi dicitur: Duae rescorporeae permixtae (scilicet oleum etbalsamum) Confirmatzonz's materiamprae­bent.

Probatur lO. ex decreto Eugenii IVapprobato aconcìlìo FIorentino, ubi di­ctum fuit materiam Confirmationis essechrisma confectum ex alea et balsamo.- Opponunt contra hoc decretum Tour­nely et Habert, quod cum illud forma­tum fuit, concilium jam erat solutum;ab eo enim jam discesserant episcopiGraeci cum suo imperatore, finito negotiounionis suae Ecc1esiae cum Latina. Sedrespondet Petrocorensis 8, non ideo de­siisse concilium; cum Graeci consenserintin continuationem concilii, in qua fieridebebat altera unio Armenorum. Undein hoc decreto Eugenius eumdem moremtenuit loquendi solitum in generalibusconciliis: Sacro hoc approbante Fioren-

l Man., tr. 3, de Bapt. et Confirm., cap. 12, § 2. ­2 Qu. '72, disp. 33, sect. 1, v. Dico qugrto. - 8 De Confìrm.,cap. 2, qu, 4, v. Respondetur. - , De Confirm., cap. 2,n. 14. - • De Confirm., n. 194. - e Tr. 3, cap. 2, n. 7. ­Palaus, tr.2O, punct, 2, n.3•• Laym'l lib.6, tr. S, cap. 2,n. 1. - Bonac., de Confìrm., punct, 3, n. 2. - '1 Parto 2,cap. 3, de Sacram, Contirm., n. 7. - Tourne/y, Praelect,de locis theolog., de Concil., art. 2, § De concil. Fìorent.,

sus communiorem et probabiliorem appellat:«De balsamo, ait Aversa, qu. 72, sect. 2,V. Tertio, inter theologos disputatur... Magistamen consentaneum est dicere balsamumadmixtum oleo esse vere de necessitate hujus.sacramenti.

d) S. Thomas, loc. dt., art. 2, dicit chri­sma esse materiam hujus sacramenti conve­nientem, tum ratione olei, tum ratione bal­sami. Et ad 2, haec scribit: «Convenienterhujus sacramenti materia est composita».

e) Bellarminus, de Confirm., cap.8, prop. 2,utiquescribit: «MateriaConfirmationisnonestoleum simplex, sed oleum mixtum balsamo».Inferius tamen addit: «Quaestionemesseintertheologos, utrum balsamum requiratur in chri-

#no concilz'o; et in fine sic dictum fuit:Datum Ftorentiae , in publù:a sessionesynodalt" solemnùer t'n ecclesia majort' ce­lebrata, anno Domt'ni 1439. Praeterquamquod testatur Petrocorensis hoc decretumin omnibus catholicae religionis partibusreceptum fuisse.

Probatur Z', Ex cap. Cum uenisset, unicode sacra unct., ubi Innocentius III, post­quam distinguit tria genera oleorum, nem­pe catechumenorum, infirmorum, et chri­sma, quod (ut ait) ex oleo fit et balsamo,mystù:a ratùme: per oleum em"mnùor con­scientiae dest'gnatur...; per balsamum odorfamae exprsmitur, Deinde in § Per fron­tis, eod.cap., sacramentum Confìrmationisvocat chrismattonem, non propter aliudquidem, nisi propter chrisma quod ibi adhi­betur. - Confirmatur id ex antiqua praxiEcc1esiae; nec verum esse dicit Bellar­minus f), nullum Patrum ante D. Grego­rium Magnum meminisse hujus balsamimixtionem. Nam D. Cyprianus g) longiusantea (ut refert Bellarminus) jam scripse­rat: Hodt"e t'n Ecclesia ... sacrum chrismaconfiet'tur, t'n quo mt'x:tum oleo balsamum,regiae et sacerdotaùs gloriae exprt"mt"tunz'fatem. Item refert, S. Clementem menotionem fecisse fragrantiae odoris chri­smatis.

Ad textum autem praefatumin cap.Ps­storaiis, respondetur cum Petrocorensi et

qu, 4, resp, 2, V·, Circa 1110X. - Habert, tr. de Confirm.,cap. 3, § 2. - 8 De Confìrm., cap. 3, qu, 2, V. Dices. ­Petrocor., de Confirm., cap. 3, qu, 2, v. Certe in hoc. ­Bellarminus, de Conflrm., cap. 8, propos. 2. - S. Clem.,Constitut. apostol., lib. 7, cap. 44. Inter opera dublaS. Clementis, ap. Migne, Patrol. graeco-Iadna, tomo 1,col. 1045·1046. - Petrocor, loc, cìt., cap. 2, qu, 4, v. Im­merito.

smate necessitatesacramenti,aut solum neces­sitate praecepti ». Et respondet, veteres omnesstare pro necessitate sacramenti; recentioresvero quosdam, pro necessitate tantum prae·cepti divini.

f) Be1larminusid certe innuit, citandop1uo

res Patres D. Gregorio antiquiores.g) S. Cyprianus vel,. ut ait Bellarminus,

«quicumque est auctor. libri de Cardz'nali­bus operibus Christi, inter opera S. Cyprianinon genuina. Hoc opus est Ernaldi (al. Ar­naldi) Carnotensis, Bonaevallis abbatis (anno1156); et habetur apud Migne, Patrol. lat.,tomo189, col. 1009 et seqq. Locus vero citatusreperitur in §8,de Unctz'one Chrismatis et aliissacramentz"s;Migne, loc.cit., col.1153·1154,

140 LlB. VI. - TRACT. II. - CAP. II. - DE CONFIRMATIONE.DUB. I. - DE MATERIA ET FORMA CONFIRMATIONIS. 141

In arti­culo mortìso l e u m SO~

lum adhi­beri potestsub condi­tione.

Quodcum­q ue balsa­mum suffi.­cito

Quanritasrequisita.

Holzmann, quod Pontifex, dicendo sup­plendum praetermissum, non voluit qui­dem suppleri simplicem balsami, sed to­tam chrismatis unctionem; et ideo dixitnon iterandam, quia (ut ait Glossa) nondicitur iterari, quod prt'us factum nonfuit.

Certum est autem neutram sententiamesse de fide neque certam. Hinc omninosacramentum conferendum est cum oleoet balsamo, et alias saltem dubium esset:. . 'ut recte dicunt Habert 1, Bellarmìnus h)

et Natalis Alexander 2. Et ideo datum cumsolo oleo, saltem sub conditione esset ite­randum. - E converso, quia prima sen­tentia sat est probabilis, recte dicit Croix 3

cum Gobat, quod in artieulo mortis benepoterit conferri Confirmatio sub conditioneex solo oleo, si nequeat haberi chrismaex balsamo quoque confectum: magnaenim utilitas hujus sacramenti justa essetcausa illud sub conditione ministrandijuxta dieta n. 28. '

Sufficit autem balsamum cujuscumqueregionis; ut dieunt Gonet-, Palaus 5; Croìx"cum Conìnck; et Viva 7 cum Bonacina etGobat. Modo sit in ea quantitate ut detsui odorem, quamvis non misceatur cumsingulis olei partibus. .

163. - « 2°.Etiam benedictio episcopalis« est de essentia; ut habet communis, con­« tra Cajetanum a). - Ideoque nulla dele-

Hoiemann, de Confìrm., n. 195, v. Ad 4. - Glossain cap. 'Pastoratis, de sacr., non ìterand., expos. casus. .:­'Tr. de Confirm., cap. 3, § 3, v. Et certe. - • De Confirm.,cap. l, art. 2, propos. 2, v. An vero. - 8 Lib. 6, parto 1,n. 376. - Gobat, tr.2, n. 744. - , Man., tr.3, cap. 12, § 2,v. Nec referto - 5 Tr.2O, punct, 2, nume 3, v. f.j et n. 5,ad 4. - • Loc, cit., num, 377. - Coninck, qu. 72, num. 41et 39. - , De Sacram. Confirm., qu. 3, art. l, num. 1.' •

h) Bellarminus, loc. cit.,cap.9,obj. 3, haec.dumtaxat scribit: «Neutra opinio est de fidevel contra fidem •.

163. - a) Cajetanus, in 3 Part., qu. 72art. 3, «magis rationi consentaneum» putat­non requiri de necessitate sacramenti, utchrisma ab episcopo benedicatur, sed subdit:« Nihil tamen definitive concludo ».

b)Paludanus aSalmant., tr. 3, cap.2, n.15,allegatur, ut qui asserat Ecclesiam posse inhoc dispensare; et re quidem vera Paludanus,in 4, disto 7, qu.1, art. 2, conci.2, (n. 15 et16),affirmat chrismatis consecrationem requiri denecessitate sacra~enti; subdens tamen, qu. 4,n. 34: « Forte ex d1spensatione Papae, ex chri-

« gatione sive episcopi sive Papae, simplex« sacerdos potest conficere chrisma. Co­« ninck " ».

Quaeritur: an chrisma debeat esse abepiscopo benedù:tum? - Certum est apudomnes quod de necessitate praecepti chri­sma omnino debet esse benedietum abepiscopo.

Sed dubitatur l°. An de necessitate sa­cramenti debeat benedici chrisma saltema sacerdote?

Negant Paludanus b) apud Salmant. b),

et alii apud Petrocorensem 9. - At omninoid affirmandum cum aliis. Et probatur exdecreto Clementis VIII, apud nostrum Be­nedictum XIV lO, ubi Clemens, loquens deoleo benedicto adhibendo in Extrema Un­ctione, decrevit Extremam Unctionem mi­nistratam cum oleo benedieto a sacerdotesine concessione Papae invalidam esse.Haec verba decreti: Sacram ExtremamUnctionem latinz's coikuam a sacerdotzàusgraecis, oleo ab ipsz'smet benedicto, essevalùlam C).

Dubitatur 2°. An chrisma necessariodebeat esse benedz'ctum ab episcopo?

Prima sententia communior affìrmar;et hanc tenent D. Thomas 11, Petrocoren­sis 12, Concina d) et Salmant. 18. - Idqueputant probari ex conciliis Nicaeno I e)

Romano II, et ex can. 119, dz'st. 4, de con~secrat., ubi Innocentius I sie dicit: Pre-

Bonac., de Confìrm., punct. 3, num. 1 et 6. - Gobat, Ioc,cìt., num. 745. - 8 Loc, cìt., num. 42. - 1:1 De Confìrm.,cap. 2, qu, 5. - Clem. VIII, Instruct, super RitibusItalo-Graecorum, § 3 (de die 31 Aug. 1595). - 10 De Synodo,lib, 8, cap, 1, num, 4. - 11 3 P., qu, 72, art. 3. - ra Loc.cìt., cap. 2, qu, 5. - 18 Tract, S, cap. 2, num. 18. ­Concil. Roman. II, act, 1, cap. 5; al'. Labbe, tom, l,col. 1584.

smate non consecrato... possent sani confir­mari '.

c) Verba decreti haec sunt: «Non suntcogendi presbyteri Graeci Olea sancta, prae­ter chrisma, ab episcopis latinis dioecesanisaccipere, cum hujusmodi olea ab eis in ipsaoleorum et sacramentorum exhibitione, exveteri ritu conficiantur seu benedicantur».

d) Concina, de Confirm., cap.2, n.16,se­cundam sententiam tenet.

e) Concilium Nicaenum I, Canon. arab.,cap. 69, ~~u.itur de recipiendo poenitente, quipropter hb1dmem a fide defecerat, et statuit:«Transacto autem anno, debet sacerdos be­nedicere aquam et oleum, non sic'ut benedi-

Chrismade necessi­tate prae­cepti, ab e­piscopo be­n e d i c e n ,dum.

De neces­sitate sacra­menti, sal­tem a sacer.dote benediocendum.

Ab epi­scopo neces­sano bene­dicendumjuxta alios.

Probabi­liter non be..nedicen..dumab epì­scopo.

In praxi,ab episcopoommno be­n e d Le e n­durn.

Chrismavetus, vali-d u m , s e dilJicitum.

sbyteris (seu extra episcopum, seu prae­sente episcopo bap#zant) chrismate baptt:eatos ungere licet, sed quod ab episcopofueri; consecratum ; non tamen frontemex eodem oleo signore, quod soùs debeturepiscopis , cum tradunt Spiritum Para­cletum. Idem praescribitur in decreto Eu­genii W, ubi dicitur materia confirma­tionis esse chrisma ab episcopo benedz'­ctum.

Secunda vero sententia, quam tenentTournely l; et Cajetanus, Valentia, Bar­bosa et Vietoria, apud Salmant. 2; itemcard. Gotti, Juenin f) et Drouin f), apudConcina 8, id negat; et merito (speculativeloquendo) hanc sententiam probabilem g)

putant Suarez 4, Croix 5. - Ratio, quiasieut Papa potest facultatem concederesimplici sacerdoti confirmandi (prout vi­debimus in Dub. seq., n. 170); sie etiampoterit benedietionem chrismatis ei com­mittere. Nec ullum ex allatis documentissatis evincit quod chrisma non solum denecessitate praecepti, sed etiam sacra­menti, debeat necessario esse ab episcopobenedictum.

Dixi: specuiatiue loquendo; nam inpraxi, cum res sit valde dubia, prima sen­tentia ut tutior omnino est tenenda.

«3°. Perinde est ad substantiam sa­" cramenti, sìve chrisma sit novum sive« vetus ; licet graviter peccet qui utitur« alio quam novo, id est illo anno conse­e crato. In quem finem quotannis in die« Coenae consecratur, veteri combusto ».

- [Idem communiter Salmant 6; ex can. Sz·quz's, de consecr., dt'st. 4, h)].

I Praelect. de Confirm., qu. 1, art. 3, v. Quaeres 6. ­Cajetan., in S Part., qu. 72, art. 3. - Valent." in Su'! Part.,disp. 5, qu. l, punct. 2, v. Deinde dico. - Barbosa" deOff. et Potest. episeo, allego 31, num. 14. . Vi'ctor." Sum.,

citur in Baptismo, nec ut benedicitur chrisma,sed ut oleum infirmorum», Labbe, tomo 2,col. 322.

f) ]uenin, Institut., parto 8, disserto 3, deConfirm., qu. 2, v. Quaeres 2; et Commentode Sacram., dz"Ssert. 3, qu. 2. cap.5, art. 2;Drouin, de Re sacramentaria, lz'b. 3, qu. 3,cap. 3, § 2, qu. 8, negant quamcumque be­nedictionem chrismatis esse de necessitatesacramenti.

g) Sicut etiam habent Valentia, Barbosaet Victoria.

164. - e Resp. IlIO. Materz'a proximae: est unctio in fronte, per manum episcopi«(unde etiam hoc sacramentum manus« ìmpositìo dicitur a S. Luca, Act. VIII)

« in formam crucis facta. - Quae omnia« sunt de necessitate sacramenti; ut habete: communis ».

Hie cadit agere de illa magna ac tamdisceptata Quaestione, pro qua auctoresplures libros integros ediderunt, nempe:Quqenanz sz't MATERIA adaequata, et quae­nam FORMA sacramentiConfirnzatzonz's?­Hic ideo aliquanto diutius mihi immorari

.oportet. Olim de hac quaestione in ante-cedentibus editionibus hujus operis jampertractavi a), sed nuper volui eam rur­sus ad trutinam revocare; et fateor quod,cum per quindecim fere dies desudassemperlegendo canones et scriptores, nequi­bam judicium ferre quid pro certo tenen­dum. Denique vis rationum quas in finequaestionis adducam omnem a mente meadubitationem sustulit; atque de mea senotentia certum judicium efformavi.

Plures adsunt de hac re sententiae;sed tres principaliores sunt:

Prima sententia tenet materiam essen­tialem hujus sacramenti esse manuumimpositionem illam,quae habetur in Pon­tificali Romano in principio ritus, ubi epi­scopus, antequam ad chrismatis unctionemaccedat, extendit manus versus confìr­mandos, proferens orationem: Omrupotens,sempiterne Deus, etc. Unctionem autemquae postea ab episcopo adhibetur, dicitesse materiam accidentalem, non a Christo,sed ab Ecc1esia institutam. - Ita sentìunt

nume 43.. 2 Tr. 3, cap. 2, n. 16. - Gotti" TheoI., tomo 3,tr. 6, qu. 1, dub. 3, n. lO et 12.. Il De Confirm., cap. :2,nume 16. - " Disp. 38. sect. 2, v. Tertia sententia. ­5 Lib. 6, parto 1, n. 378. - 6 Loc. cit., n. 21.

h) Salmant. dicunt id colligi ex citato ca­none,qui revera loquitur tantum de Baptismo:«Si quis de alio chrismate quam de illo novoquod proprii episcopi largitione vel conces­sione acceperit,baptizare [Id est, inquit Glossa,baptizatum ungere] tentaverit, pro temeritatisausu ipse in se suae damnationis protulissesententiam manifestatur».

164. _a)Scilicet in quinque prioribus editio­nibus; et dissertatio, qualem in praesenti le­gimus, primum inserta reperitur sextae edi­tioni, anno 1767.

Materiaproxima,

]uxta a­lios, mare­rìaesseneia­Iis, primaimpositiomanuum.

Unctio,materia ac­cidentalis,

142 LIB. VI. - TRACT. II. - CAP. II. - DE CONFIRMATIONE. DUB. I. - DE MATERIA ET FORMA CONFIRMATIONIS. 143

]uxta a­lias, mare­ria eesenria-

~~p~~ì~~et unctio.

card. Aureolus b), Sirmondus l cum Sainte­Beuve et alìis paucis, Ducuntur hi aucto­res ex ìllo textu in Act. VIIl, ubi S. Lucasenarrans missionern Petri et joannìs inSamariam, scribit: Quicum oenissent, ora­verunt pro ipsz's ut acciperent SpiritumSanctum: nondum enim zn quemquamt"llorum venerat, sed baptz'zati tantumerant zn nomzne Domzni jesu. Tunc z'm­ponebant manus super illos, et accipie­bant Spiritum Sanctum. Hinc arguunt,solam manuum impositìonem pro materiaadhibuisse Apostolos in hoc sacramento;et ideo nunc etiam hanc esse materiamessentialem tuentur. - Haec autem opi­nio, quam improbabilis sit , infra vide­bimus.

Secunda sententia dicit, materiam es­sentialem componi tam ab impositionemanuum quae fit in principio, quam inunctione quae deinde ab episcopo adhibe­turo - Hanc tenent Merbesius c), ]uenin 2,

Toumely 8 (qui saltem probabilem hancsententiam eenset), Habert 4, Genettus d),

Coneina 6, card. Gotti 6, Duhamel e) et Con­tinuator Witasse 7 (qui tamen non aperte

1 Antirrhetic. n, parto 1, cap. 4, 7 et 8. - Sa,'nte-BeU'1Je,de Confirm., disp. 3, artìc, l, propos. 1 et 2; et artico 2,propos. 6. - 53 Institut., de Confìrrn., qu, 2, concl. '1 et 2.-

. :I Praelect. tbeolog., de Confirm., qu, l, art. 3, condo ­• Theol., de Confirm.. cap. 3, § l, qu, 2, et § 2. - • DeConfìrm., cap. 2. - 8 De Confìrm., qu, 1, dnb. 2, § 2, n. 5;et § 3, n.14. - , De Sacr. Confirm., parto l, qu.2, art. 3,sect. 5 et sect. 6. - • 3 P., qu. 72, art. 2. - • Breviloq.,parto 6, cap. 8. - lO In 4, disto 7, § 7. - 11 De Sacram.,cap. 113et seqq. passim; et cap. 115, num. 5. - " In 3 P.,

b) Aureolus, in 4, disto 7., qu. l, art. unic.,dicit quidem materiam essentialem esse ta­etum, et chrisma esse tantum materiam inte­grantem. Sed per tactum quem dicit esse es·sentialem, videtur intelligere illum etiam, quinune in ehrismatione fit; dicit enim formampartialem eorrespondentem signo tactus esse:Signo te 5tgno cruds.

c) Merbesius,.de Confirm., qu. 6, opinio­nem hanc nonnisi dubitanter etobscuretuetur.

d) Genettus, de Sacro Confirm., cap. 2,qu. l, scribit materiam proximam esse unctio­nem, quam facit episcopus cum chrismate inmodum crucis super frontem confirmandi, etimpositionem manuum. Addit tamen se nonimprobare sententiam eorum,juxta quos «ma­teria et forma essentiales... sunt impositio ma­nuum episcopi et oratio quae additur huiemanuum impositioni...

e) Duhamel, Theol., Ub. 2, de Confirm.,dz"ssert.2, cap.1. conci 1 et 2, et cap. 2, pa-

hanc sententiam tuetur). Auetores hi ajuntimpositionem manuum probari ex Seri­ptura, Act. VIII, ut supra; unctionem au­tem chrismatis probari ex SS. Patribus,quorum auctoritates infra referemus.

Tertia denique sententia, communis velfere communis, quam tuemur et certissi­mam cum Bellarmino f) existimamus, te­net, materiam adaequatam et totalem Con­firmationis esse chrismatis unctionem,quae confirmandis per impositionem ma­nus episcopi adhibetur. - Hanc docentD. Thomas 8, ubi tradit quod chrismaest conveniens materia hujus sacramenti;alibi vero g) non negar, impositionem ma­nus esse quoque materiam Confirmationis,sed impositionem illam quae unctionemcomitatur. S.Bonaventura 9, Estius l0, Tho·mas Waldensis 11, Ysambert 12, Cabassu­tius 13, Beltarmìnus>, Hugo de S.Vietore 15,

Petrus Aurelius 16, S. Antoninus 17, Sua­rez 18, Silvius 19 (ubi aìt esse de fide, quodmateria sit solum h) chrisma), Gregoriusa Valentia so, ]oannes Laurentius Berti 2\Petrus Collet contino Tournely i), Sal­manto 22, Coninck S3, Filliuccius 24, Tan-

qu.72, disp, 1, art. 4, 5ecundum argum. - 18 Notit. eccle­siast., ad can, 2 coneilii Arausìcan., n. 4. - U De Confìrm.,cap. 2, i. f.; cap. 9, v. Dico tamen, _15 De Sacram., lib. 2,parto 7, cap. 2. - 16 Orthodox., parto 1, cap. 7, v. Atqueadeo, - l'l" Parto 3, tit. 14, cap. 3, v. Secundo, - 18 Disp. 33,sect, 4. - 1'6 In 3 Part., qu, 72, artico 2. - 20 In 3 Parc.,disp. 5, qu. l, punct. 1 et 2. - 21 De theolog. Disciplin.,lib. 32, cap. 4, propos. 1 et 2, et resp. ad l. - ... Tr. 3.cap. 2, n.22, 26 et 28. - " Qu. 72, n. 50 et 54. - .. Tr. 3,cap. 1, n. 19.

riter dubitativo modo et cum haesitatione lo­quitur.

f) Bellarminus, cap.8, de sua propositioneprima, quae sie sonat: «Chrisma sive unctiomateria est sacramenti Confirmationis», scri­bit: «Haec certissima est catholicis ». Sedcap. 9, interpretationem quae vult idem esseunctionem chrismatis et manus impositionem,vocat longe probabiliorem.

g) D. Thomas, lect. 1 in cap. 6 Epist. adHebraeos, v. Secundu»l, scribit: «Secundumsacramentum intrantium est in ipsa manuumimpositione. Ideo dicit Impositt"om's quoquemanuum...Una in sacramento Ordinis...Aliaest in sacramento Confirmationisad renova­tionem».

h) Silvius, loc. cit., ait: «Materiam Confir­mationis esse chrisma. Quae doctrina est fideidefinitae ». Et pro materia proxima assignatchrismationem tantum.

i) Collet, de Confirm., cap. 3, art. 1, ob}. 1,

JuxtaS. D'o c t o­rem, mate­ria adae­quata, un­etio per im­positionemmanus,

Probaturhaec se n­tentia.

ner ', Sotus s, Silvester 3, Navarrus s, To­letus 6, Roncaglia 6, Alensis 7, Scotus 8,

Gonet 9, Laymann l0, Holzmann 11, An­toine lS, Frassen 18, Petrocorensis 14, La­croix 15,' cum aliis plurimis. Item Guliel­mus Parisiensis z', Mafdonatus z' et Petrusde Marcai), apud Continuatorem Witassez',qui asserit, hanc sententiam sequi omnesthomistas et scotistas. - Accedit Cate­chismus Romanus 16, ubi docet chrismaconfectum ex oleo et balsamo esse solammateriam hujus sacramenti. Et sedulo sub­dit: Quod autem ea sz'thujus sacramentimateria, cum sancta Ecclesia et condlz'aperpetuo docuerunt, tum a S. Dtonysz'o etcomplurt'mis aliis gravt'sst'mis Patrzòustradt'tum est: zn prz'misque a Fabz'anoPon­#fice, quz'(in epist: 2, ad episcopos orient.,quae citatur can. Litteris vestris,de con­secr., disto 3) Apostoios chrismatis con­fectionem a Domino accepisse, nobisquereliquz'sse testatus est.,

Nulli dubium, ad materiam Confirma­tionis constituendam requiri impositionemmanuum; ut ex Scriptura desumitur et exPatribus, prout a Tertulliano 17, a S. Cy­priano 18, a S. Hieronymo 19, a S. Augusti­no ilO et allis. Sed neque dubitandum quodunctio chrismatis, aeque ac impositio, a

1 Tom. 4, disp.4, qu.4, dub. 1, n. :n et 29. - • In 4,disto 7, qn, unic., art. 2. - 8 v. Confirmatio~ num. 2. ­• Man., cap. 22, n.8. - • Lib.2, cap. 24, n.2. - • Tr.17,qu. 2, de COnfirm., cap. 1, qu. 3. - , Sum., parto 4, qu. 9,membro 2, art. 1, § 2. - 8 In 4, disto 7, qu. 1, nume 2. ­• Man., tr. 3. de Bapt. et Confirm., cap. 12, § 2, v. Terliadìflicultas. - lO Lib. 5, tt. 3, cap. 2, o. 4 et 5. - " DeConlirm., num. 198. - "De Confirm., n. 2. - IB Scotusacadem., tomo 11, tr.2, disp. 2, art. 1, qu.2, et conci. 3. ­" De Confirm., cap. 2, qu. 3. - IB Lib. 6, parto 1, n. 380.- 18 De Con1ìrm., nume 7. - l'l De Resurreetione carnis,cap. 8; Migne, Pattol. lat., tomo 2, col. 806. -;- IB Epist. 73,ad]ubaian., n. 9; ap.Migne, Patrol.lat., tom.3, col. 1115.-

resp. 2, satis dubitanter lpquitur, nec pIanesibi consentire videtur.

i) Continuator Witasse, loc.cit., art. 3, inprinc., tres istos auctores citat pro sententiaquae tenet materiam Confirmationis consi­stere tum in impositione manuum tum inchrismatione; et re quidem vera, si nonexpressis verbis id asserunt, at certe satisperspieue innuunt Gulielmus Parisien., deSacram. Confirm., t'. f.; Maldonatus, disp.de Confirm., qu. 2; Petrus de Marca, adcanon. 28 concil# Claromont:, V. EquùJemcertum est. - Et ibidem. Contino Witassedicit opinionem quae essentiam statuit in solaunctione chrismatis teneri a S. Thoma, Du-

Patribus pro materia designatur; itaS. Dio­nysius, S. Cyrillus Hierosolymitanus, Ter­tullianus, S. Ambrosius k), S. Cyprianus,S. Augustinus et alli, quorum auctoritatesinfra transcribemus. - Fatemur itaquead materiam Confirmationisrequiri tamunctionem quam ìmposìtionem, sed illamtantum impositionem quae ab unctioneest indistincta. Idque Bellarminus l) exipsis Patribus optime probat: Cum enz'm(ait) Patres zndifferenter dzxerznt gratzamSpirt'tus Sanefi zn hoc sacramento conferrinunc per unctz'onem, nunc per zmposz'tz'o­nem, et nunc per utrumque,' znjertur un­ctz'onem considerari semper cum z'mposz~

tz'one conjunctam. Pergit Bellarminus: CumPatres tradunt solos episcopos per ckrz'­sma dedisse Spirz'tum Sanctum, id pro­bant ex z'lkJActorum VIII, ubi legt'tur: Tuncimponebant manus, et accipiebant Spz'ri­tum Sanr.tum. Ita enim Ioquitur S. Dio­nysius 21: Consummans unctio quae divzniSpz'rt'tus t'llapsumelargz'tur. Tertullia­nus 22: Caro ungitur, ut anz'ma consecre­turo S. Cyprianus 98: Ungz' quoque necesseest..., ut accepto chrz'smate.... habere in segratzam Christt'possit. Ita etiam Innocen­tius 124, Damasus m), Leo m) et S. Augu­stinus 25.

19 Dialog. contra Luci.ferianos, nume 9; Migne, tomo 23)col. 164. - IlO De Trinit., tib.15, cap. 26, num. 46; Migne.tom.42, col. 1098.- S. Dionys. Areop., de Eccles. hierarch"cap. 4, § 11; Migne, Pattol. graeco-Iat., tomo 3, col. 483-484.- S. Cyril.,Cateches. 21, mystagog.3, num. 3; ap. Migne,Patrol. graeco·lat., tom.33, col. 1091·1092. - Tertullian.,loc.cit., et de Bapt., cap. 7; Migne, tomo2, col. 806,et tomot,col. 1206. - S. CYPN'an., epist. 70 ad ]aouar. etc., episc.Numid.; Migne, tomo 3, col. 1040.- S. August., loc. cit.­III Loc. cito - .. De Resurr. carois, loc. cito - " Epist.70ad ]anuar. etc. - .. Epist. 25, Decentio, cap. 3, num. 6,ap. Migne, tomo 20, col. 555. - Sl6 De Trlnit.,' loe. cit.,num.46.

rando, Soto, Petro de Alliaco et communitertheologis.

.k) S. Ambrosius, de Sacram., lib.3, cap.2:«Sequitur, inquit, spiritale signaculum..., quiapost fontem superest ut perfectiofiat, quandoad invocationem sacerdotis Spiritus Sanetusinfunditur •. Et, de Mysteriis, cap. 7, n. 42.­«Unde repete, quia accepisti signaculum spi­ritale '. Ap. Migne, Patrol. lat., tomo 16,col. 434 et col. 402.

I) Sequentia verba sensum quidem Bel·larmini, de Confirm., cap. 9, V. Primo igitur,et'v. Secundo idem, non vero textum ipsumexhibent.

m) Epistola 3, quae est inter apocryphas

LIB. VI. - TRACT. II. - ·CAP. II. - DE CONFIRMATIONE.DUB. I. - DE MATERIA ET FORMA CONFIRMATIONIS.

144

Hinc arguit Bellarminus quod hujus­modi probatio Patrum nullam vim habe­ret, si impositio manuum non fuisset cumunctione conjuncta, Ergo Patres, docendo 'per chrisma sacramentum conferri, idqueprobando ex impositione manuum in Actisdescripta, necessario intellexerunt Apo­stolos non aliter quam ungendo manusimposuisse, divinumque Spiritum dedisse.

Quod autem illa unica materia chris­matis, qua nunc utitur Ecclesia, sit eademquam illa qua utebantur Apostoli, patetex cap. unù:. Innoc. III, de sacra unctt"on.,§ Per frontis, ubi sic habetur: Per fron­tis chrismationem manus impositio desi­gnatur: quae alio nomine dicitur Conjir­matio; quia per eam Spiritus Sanctus adaugmentum datur et robur. Illud designa­tur, non accipiendum tamquam adum~

oratur, velfiguratur,seu signijìcatur,' sedpro signatur, assignatur, adest, sive habe­turo Hoc enim eruitur c1are ex verbis im­mediate sequentibus: Unde cum caeterasunctiones simplex sacerdos vel presbyterualeat exhibere ; hanc nonnzsi summussacerdos, id est episcopus debet conferre.Quia de soiis Apostoùs legitur (quorumvù:arit' sunt eptscopt) quod per manusimpositionem Spiritum Sanctum dabant "quemadmodum Actuum Apostolorum le­ctio manifestat: Cum audissent (inquit)Apostoli, qui erant Hierosolymis, quod re­cepisset Samaria verbum Dei, miseruntad eos Petrum et Joannem. Qui cum ve­nissent, oraverunt pro ipsis ut acciperentSpiritum Sanctum: nondum enim in quem­quam illorum venerat, sed baptizati tan­tum erant in nomine Domini Jesu. Tuncimponebant manus super illos, et acci­piebant Spiritum Sanctum: cujus adven­tus per unctionis mintsterium designatur.- Certum est quod materiae sacramento­rum, cum a Christo tantum sint institutae,

Bel/armin.. de Confirm., cap. 9, v. Secundo idem.­1 Loc. cit., cap. 9, v. Est .tam,en. -Suar.~ disp. 33, sect. 4,-

S. Damasi, ap. Migne Patrol. lat., tomo 13,col. 481 et seqq., revera desumpta est quoadsubstantiam ex can. 7 concilii Hispalensis II,anno619celebrati(Cjr. Labbe, tomo 6,col.1405).Et ibi sacerdotibus vetatl1r «chrismate bapti·?=atorum frontes signare". - Idemque dicen­dum venit de epistola S. Leonis Magni, ql1ae

mutari non possunt: ait enim Bellarrni­nus l adversus quosdam recentiores: Apo­stolos autem mutasse materiam, nescioan ttllo modo probari possit nzsi recen­tiorum auctoritate. Dicendo itaque Inno­centius, quod ideo soli episcopi va1entungere, quia soli Apostoli manus impo­nebant ; igitur impositio illa erat eademper unctionem, quae nunc est unctio perimpositionem. Sic apposite scribit PaterSuarez: Sentit ergo (Pontifex) illam manusimpositionem fuisse eamdem quae nuncest, quaeque nomine etiam chrtsmationzsseu unctionzs in fronte signijìcatur .quam esse sufficientem probat satis prae­sens Ecclesiae usus, etc. Solum hoc fa­cere episcopos nunc confirmando, quodApostoli faciebant manus imponendo.

Idque confirmatur ab alio canone ejus­dem Innocentii III in cap. 4, Quanto, deconsuet., ubi Pontifex, ad consuetudinemreprobandam quorumdam sacerdotum quiconferebant sacramenta solis episcopis re­servata, dicit: Ut est sacramentum Con­.firmationts, quod chrismando renatos solidebent episcopi per manus impositionemconferre. Nota chrismando per manus im­positionem; ergo idem est manum impo­nere quam chrismare. - Idemque habeturin epistola Michaelis Palaeologi missa adGregorium X, et relata in concilio Lugdu­nensi II. In ea epistola imperator profes­sionem fidei emittebat, illaque a Gregoriobene accepta fuit: sic ibi dicebatur: Aliudest sacramentum Confirmationis , quodper manuum i'mpositionem episcopi confe­run: chrismando renatos. - Idem confìr­matur ab Innocentio IV 2, ubi: SoliApostoii,quorum vices gerunt episcopi, per manust'mpositionem, quam Confirmatio vel fron­tis chrismatio repraesentat,Spiritum Salt­ctum tributsse leguntur. Verbum reprae·sentat idem est ac praesentem facere.

n. 4, v. Tertio. - Mich. Palaeol., epist.; ap. Labbe, tomo ]4.,

col. 509. _2 Epist.'lO, cap. 4; ap. Labbe, tomo14, col. 17.

88 inscribebatur in Maxima Bibliotheca ve·terum Patrum, tomo 7, fol. 1119,. et quaeap. Migne, Patrol. lat., tomo 54, col. 1238,et tomo 55, col. 757 et seqq., inter suppo­sititia S. Leonis opera amandatur. Haec epi­stola iisdem utitur verbis quibus utebaturepistola Damasi.

Probaturex auctori­tate Euge­nii IV.

Objectio­ni bus re ..spondetur.

Supersunt hic tria alia magni ponderismomenta, quorum unumquodque sufficitad nostram sententiam tamquam eertamprobandam.

Primum est auctoritas Eugenii IV indecreto edito in concilio Fiorentino, ipsoconcilio approbante, ad instructionem Ar­menorum, ubi sic definitum fuit: Secun­dum sacramentum est Confirmatio, cujusmateria est chrisma confectum ex oleo,quod nitorem signijìcat conscientiae, etbalsamo, quod odorem signijìcat bonaefamae, per eptscopum benedicto. Formaautem est: Signo te signo crucis, et con­firmo te chrismate salutis, in nomine Pa­tris, et Filii, et Spiritus Saneti. Ordina­rius minzster est episcopus, etcum cae­teras unctiones simplex sacerdos ualeatexhibere, hanc nonnzsi episcopus debetconferre, quia de soùs Apostolis legitur,quorum vicem tenent episcopi, quod permanus impositionem Spiritum Sanctumdabant, quemadmodum Actuum Aposto­lorum lectio mamfestat: Cum enim audis­sent (inquit) Apostoli, qui erant Hieroso­lymis, quia reeepisset Samaria verbumDei, miserunt ad eos Petrum et JoannemQui eum venissent, oraverunt pro eis utaeciperent Spiritum Sanetum: nondumenim in quemquam illorum venerat, sedbaptizati tantum erant in nomine DominiJesu. Tunc imponebant manus super illos,et aecipiebant Spiritum Sanctum. Locoautem illius manus impositiont"s, daturtn Ecclesia Confirmatio. juxta .hanc defì­nitionem Eugenii et concilii, plures aucto­res dicunt esse de fide, quod sola unctìochrismatis sit materia Confirmationis. ­Sed huie decreto tria objiciunt adver­sarii.

Opponunt l°. quod, cum Eugenius hocdeeretum edidit, jam solutum erat con­cilium. - Sed respondetur hoc non esseverum: licet enim Graeei discesserint aconcilio, remanserunt tamen Patres la~

tini; et ipsimet Graeci consensum antediscessum praebuere quod concilium per­sisteret. Praeterquam quod dicimus cumPatre Berti et communi, esse omninocerte tenendam ab omnibus sententiam

Berti, lib. 17, cap. 5. - Spondan., Annal. eccIes., adano 1439, n. 19. - Pallavk., Histor. concil. Trid., lib. 6,cap. 11, D. 12. - Nenard... in libro Sacramentor. D. Gre-

S. ALPHONSI, Opera moralia. - Tom. m.

145

quod Pontifex in suis definitionibus circafidem est per se infallibilis (ut probavì­mus in Dissertatione posita in Tract. deLegib., cap. 1, dub. 2, in fine, ex n. 110).- Caeterum nequit dici concilium exdiscessu Graecorum solutum fuisse; proutloquuntur adversarii, ex Spendano et car­dinali Pallavicino, Nam Spondanus, anno1439, expresse contrarium refert, dicens:Non una cum Graecorum discessu dtsst:patam esse... synodum Florentinam, sedporro conttnuatam cum Patribus Iatints :nec vero hoc solum anno, verum etiamtribus sequentibus. Et idem testatur Pal­lavicinus.

Opponunt ZO. quod Eugenius, assignan­do unctionem pro materia, non assignavitillam pro materiaessentiali, sed tantumpro accidentali: prout egit assignandoporrectionem instrumentorum (nulla factamentione impositionis manuum) pro ma­teria Ordinis, in quo probabilior est au­ctorum sententia, impositionem manuumesse materiam essentialem, et ìnstrumen­torum porrectionem esse tantum acci­dentalem, vel integralem, vel ad summumpartialem. - AHi respondent cum Me­nardo, quod ideo Pontifex, loquens desacramento Ordinis, non fecit mentionemimpositionis manuum, quia illa jam eratin usu apud Armenos, quibus peculiaremEcc1esiae Romanae ritum tradere volebat.- Alii respondent, ut Gamachaeus, quodimpositio jam constabat ex Scriptura, etideo omissum fuit de ea mentionem fieri.- Alii respondent Eugenium fecisse men­tionem tantum de instrumentis, quia procaeteris se remisit ad Pontificale, dicens:Prout tn Pontificaii Romano late conti­netur. - Sed melius respondet Pater Bertiquod Eugenius in Ordine designavit. in­strumenta tantum ut symbola munerumab initiandis exercendorum; in Confirmactione vero designat chrisma ut symbolumgratiae quae per sacramentum confertur:gratia autem non confertur- nisi totalismateria essentialis applicetur.

Subdo aliud responsum quod mllii for­tius videtur. - De sacramento OrdinisEugenius loquens, nullum ibi verbum fa·

gorii, nota 757, V. Nec est guod. - Gamach., de Sacram.Ordinis, cap. 4, v. Secundo probatur. - Berti, Iib. 32,cap. 4, opp. 2, in resp. ad 6.

lO

146 LIB. VI. - TRACT. II. - CAP. II. - DE CONFIRMATIONE. DUB. I. - DE MATERIA ET FORMA CONFIRMAnONIS. 147

cit de impositione manuum; unde videtur episcopis... debetur...; sicut z1t prz'mt'tzvaillam tacuisse, sed non exclusisse. - Lo- Ecclesza Spz"rt'tum Sanctum per z'mposz:quens vero de sacramento Confìrmatio- tzonem manuum dandz' soli Apostoù l'0­nis, expressam facìt mentionem tam de testatem habut"sse leguntur. Idem scripsitchrismate, quam de impositione quae ab Thomas Waldensis; qui amplius addiditApostolis in hoc sacramento adhibebatur. non esse fidelem qui vellet credere quodIdcirco, si Pontifex putasset impositionem Apostoli hoc sacramentum conferebantesse materiam ab unctione distinctam, per manus impositionem sine unctione;omnino debuisset non tantum unctìonem, en ejus verba 5: Non recte ergo colli­sed etiam imposìtìonem designare pro ma- gunt dicentes, in Confirmatione non fuisseteria, et utriusque materiae formas de- oleum unctionz"s vel chrismatis z1t primt:scribere: .alìas non recta, quia non inte- tiua Ecclesia, sed ad acceptationem SPt:gl'a, sed mutilata esset ejus doctrina; ac ritus Sanati ftasse tantum manus impo­proinde, cum Eugenius retieuerit impo- sùas. Deinde subdit: Nemo igt'tur dicatsitionem distinctam ab unctione, omnino qui vult esse fidelis, quod sacramentumdicendum quod eam excluserìt, Confirma#om"s fiebat sine unctione per

Opponunt 30• quodEugenius in decreto solam manus t'mpositt"onem a Chrz"sto et

dixit: Loco t7lz"us manus t'mpositionz"s dari Apostohs ,'. non em111 minus manum t'm­in Ecclesia Confirmationem. Ergo, juxta ponit, qui ungendo t'mpont't. - Acceditsensum Eugenii, impositio quam Apo- Petrus Aurelius, in suo Orthodoxo, editostoli adhibebant nuncmutata est in Confìr- expensis cleri Gallicani. Ibi auctor, 10­mationem, nempe (ut addunt) in chrisma- quens de sensu SS. Patrum circa mate­tìcnem. - Sed bene respondet [Contin.] riam Confirmationis, inquit: Non ent'mTournely l, afferens verba Bellarmini, (Patres) manus impositionem et chrisma­qui 2 sie ait: (Pontificem) non velle dicere tionem tn Confirmatzonis sacramento tan­chrisma esse loco tmposi'tiont"s manuum, tum conjunctas.... esse voluerunt....; sed inquasi Apostati non usi fuertnt chris- unam stngularemque actionem conclusas.mate, et nos non utamur t'mpositione ma- Quare uon dicunt praeoeri unc#onem etnus. Sed velle dicere idipsum quòd Apo- manus impositionern, sed unctionem ma­stoli faaebant cum dicebantur imponere nus l'mpositione. Et citat Bedam aliosquemanus, facere mmc episcopos, cum dz- Patres; deinde addit: Atque ht'nc factumcuntur confirmare vel chrismare: disttn- est, ut ... decretum sit chrismationem abgui'tur enz'm tn his locis, non rltus a rz'tu, episcopo pollice faciendam,. ut uno tem­sed modus loquendi a modo loquendi; pore et chrz"smate ungaturfrons, et manushoc est nomen a nomine: quod enim diee- capiti apertius l'mponatur.... Atque haecbatur olim impositio manus, nunc dicitur jam consuetudo omnibus delnceps saecu­Confirmatio. - Idque aperte Innocen- lis accepta, et perpetuo Ecclesiae usu adtius III expressit, dieens 3: Per frontl5 120S perducta est, ut non tertiae t71iuschrt"smationem manus l'mpositio designa- aetatl"S,' sed totius Ecclesiae sensus actur, quae alio nomlne dia'tur Confirma- ri'tus dicendus sz't, a quo ne prt'mt"s quùlemlio. Idemque tradidit synodus Senonensis, saeculis alienae fuisse videntur Orientisanno 1528, proferens: Tunc (Apostolorum Ecclesiae. Unde in fine ibi ait impositio­tempore) impositionz5 manuum, nunc Con- nem quae fit in principio, caeremoniamjirmationis appellatum est sacramentum. esse sacramento Confirmationis praeviam,

Idem ante Bellarminum scripsit Hugo_. qua neophyti praeparentur ad suscipien­de S. Vietore 4:Manus t'mposl'tio, quae usi- dam Spiritus Sancti gratiam. - Sed quidtato nomtne Confirmatio vocatur, qua chri- significa t illa elevatio manuum? Respon·stianus unctione Chrt5matl5 per l'mposi-. det Pater Berti 6 quod per illam caere­tionem manus ln fronte signatur, soll5 moniam episcopus se commonstrat oran-

1 De Contirm., cap. 3, art. l, obj. 4. - • De Contirm.,cap. 9, v. Dico tamen. - S Cap. Cum venisset, § 7, Perfrontis, unic. de sacra unct. - Synod. Senonen., Decreta,cap. 10, § de Sacram. Con1ìrm.; ap. Labbe, tomo19,col. 1170.

- ~ De Sacram., lib. 2, parto 7, cap. 2; ap. Migne, Patrol.lat., tomo 176,col. 459. - , De Sacram., cap. 113,n. 2. i. f.;et num. 4. - Aurelius} Orthod., parto l, cap. 7, v. Atquealleo} et v. Ex quibus. - 6 Lib. 32, cap. 6, propos. 1.

Probaturex tra d i­tione,

tem invocare Spiritum Sanctum superconfirmandos.

Alterum momentum est illa celebrisregula ab omnibus accepta S. Augustini l,ubi dicitur: Quod universa tenet Ecclesia,nec concilti's tnstt'tutum, sed semper reten­tum est, nonnisz' auctorùate Apostolicatraditum rectissime creditur. Id prius do­cuit S. Basilius 2, ubi dixit, omnino ere­denda esse dogmata et instituta quae inEcclesia praedicantur, et quae non exdoctrina scripta prodita accepimus, sedex Apostolorum. traditione in mysterio,id est in occulto, tradita nobis fuerint. ­Hinc bene arguit [Contin.] Tournely 8,

quod, cum ab ipsis primis saeculis unctioin Confirmationis sacramento usurpatasit, et deinceps semper retenta, lìcet Seri­ptura nullam de unctione mentionem fe­cisset, tenendum est ex traditione Apo­stolorum et consequenter ex institutioneChristi, quod hoc sacramentum ab initioipsis temporibus Apostolorum coeperitconferri per impositionem manuum con­junctam cum chrismatis unctione.

Quod autem semper unctio ab initiousque nunc adhibita fuerit in Ecclesia tamlatina quam graeca, constat ex traditionePatrum. - De hoc primum non leve funda­mentum habetur ex Apostolo in II. COI'. I,

21 et 22, ubi dicitur: Qui autem confir­mat nos vobiscum zn Christo, et qui unxitnos Deus: qui et signavi! nos, et deditpignus SPt"rz'tus tn cordibus nostris. Haecverba interpretantur de sacramento Con­firmationis Joannes Chrysostomus n), Ri­larius n) et Theodoretus n)J in hunc locum,ac Ambrosius 4. - Praeterea illud Nolite

1 De Bapt., lib. 4, cap. 24, n. 31 ; ap. Migne, Patrol.lat., tom.43, col. 174. - • Lib. de Spiritu Sancto, cap. 'Z7,n.66. Cfr. Migne, Patrol. graeco-Iat., tomo 32, col. 187-188._ 3 De Confirm., cap. 3, art. 1, concI. l, v. Probo 2 pars.­4 De Mysteriis, cap. 7, nuro. 42; ap. Migne, Patrol. lat.,tomo 16, col. 403. - 15 Cateches. 21, mystagog. 3, num. 3;ap. Migne, Patro). graeco·)at., tomo 33, col. 1091-1092._ 8 Quaest. et resp. ad Orthodox. qu. 137, inter operaspuria S. ]ustini. Cfr. Migne, Patrol. graeco·lat., tom.6,

n) NecS. Joannes Chrysostomus, in II. adCor., homil. 3,n. 4; nec Theodoretus ita haecverba commentantur, ut ma aperte de hocsacramento dietafuissedoceant.- Ad S. HiIa­rium quod attinet, non potui reperire quod eihic attribuitur.

o) S. Augustinus, de Trin.,lib.15, cap.26,

contristare Spiritum Sanctum Dei in quosignati estis (Ephes. IV, 30), explicat de sa­cramento Confirmationis S. Augustinus o).

Praeterea illud S. Joannis (I. Ep., Il, 27):Unctionem quam accepistis ab eo maneattn VObl5, sie explicatur a S. Cyrillo Hiero­solymitano 5: Sanetum hoc unguentumnon amplius est unguentum nudum ne­que commune postquam jam consecratumest; sed est chrisma, quod Chrt"sti et SPl:ritus Sancti, id est dtvinz'tatisejus praesen­tiam efficz't, quofrons et alii sensus (loqui­tur de ritu graeco) corporis tui symbolicetnunguntur,. et corpus equidem perungt:tur, anima vero sancto vivificoque Spiritusanctificatur.

S. Justinus 6 ait: Deinde in sacro la­uacro, quae dieta sunt symboiis peractis,post illa unguento consignamur. - Theo­philus, qui vixit anno 170,scripsit 7: Certenulla alia ex re christianorum nomen tra­ximus, quam quod d,VtnO oleo perfundt:'muro - S. Irenaeus 8: Tum autem eumquiinitiatus est opobalsarno tnungunt; hocenim unguentum, fragrantiae illius quaeomnia exsuperat, typum esse ajunt. ­Tertullianus 9: Exinde egressi de laoacro,per2lngt'mur benedictaunctione depristmadisciplina....In nobis carnaliter currit un­etio, sed spt"rz'talz'ter proficit. Nota de pri­stina disciplina P). - Cornelius Papa, apudEusebium 10: Novatusjacens in lecto,[cum]pro necessitate perfusus sit..., nec l'eliquain eo quae Baptl"smum subsequi solentsolemniter adimpleta sz'nt, nec signaculochrz"smatis cònsummatus Sl't,. unde necSpiritum Sanctum unquam potui! prome­rert: - S.Cyprianus11: Ungi quoque necesse

col. 1889.1390.-' Ad Autolycum, lib. 1, n. 12. Cfr. Migne,Patrol. graeco·lat., tomo 6, col. 1041-1042. - • Contrahaeres., lib. l, cap. 21, num. 3. Cfr. Migne, Patrol.graeco-lat., tom.7, col. 663-664.- • De Baptismo, cap. 7;ap. Migne, Patrol. lat., tomo l, col. 1206 et 1207. ­10 Historia ecclesiastica, lib. 6, cap. 43; cfr. Migne, PatroLgraeco-lat., tomo 20, col. 623·624. - 11 Epistola 70, ad]anuar. etc.; ap. Migne, Patro!. lat., tom.4, col. 408; ettomo 3, col. 1040.

loquitur utique de uncti?:r:e qua~ adhibeturin hoc sacramento, sed lbl expllcat textumAct. x, 38: «Jesum a Nazareth: quomodo un­xit eum Deus Spiritu sanc't:o ». Migne, Patrol.lat., tomo 42, col. 1093.

p) Haec verba interpretanda sunt non depristina disciplina christiana quae ad Confir-

148 LIB. VI. - TRACT. II. - CAP. II. - DE CONFIRMATIONE; DUB. I. - DE MATERIA ET FORMA CONFIRMATIONIS. 149

est eum qui baptisatus sit, ut accepto chrz:smate, ùi est unctz'one, esse unctus Dei,et habere zn se gratz'am ChrisNpossz't. ­Concilium Constantinopolitanun I,loquensde haereticis venientibus ad Ecclesiamcatholicam , sic docet l: Dantes quùiemlzoellos, et omnem haeresim anathema­tieantes , quae non sentit ut sancta Deicatholica et apostolica Ecclesia " et signa­tos sioe unctos prz'mum sancto chrismateet frontem, et oculos, et nares, et os, etaures, et eos signantes, dicz'mus signacu­lum doni Spiritus Sanctz: - S. Basilius 2:Consecramus aquamBaptismatz's etoleumunctt"onz's..., ex quzous scriptis? nonne atacita secretaque traditt'one? Ipsam porroolei inunctzonem quis sermo scripto pro­dz'tus doeuz't? - S. Ambrosius 8: Posthaec (id est post Baptisma susceptum) uti·que ascendz'sN ad sacerdotem....,. omnesenim zn regnum Dei et zn sacerdotno«ungimur grazia spiritali. - Innocen­tìus I scripsit 4: Frontem ex.... oleo sz:gnare... solis debetur episcopis, cum tra­dunt Spz'ritum Paracletwm. - S. Augu­stinus 5: Unctio spz'rz'tualz's ipse Spz'rz'tusSanctus est, cujus saeramentum est ùzunctt"one vz'szoz'tt: Et alibi 6: Ungùnur enimmodo in sacramento, et sacramento ipsopraefiguratur quzadam quod futuri su­muso - S. Leo 7 ait ad episcopos spe­ctare, chrz'smate baptzzatorum frontes sz:gnare. - S. Gregorius Magnus q) scribit:Neophytos confirmarz~ dum epzscopus Nn­eto pollice tn chrismate, faez't crucem znfronte.

Omitto autem alios innumerabiles scri­ptores, qui post saeculum V de unctione

1 Can. 7, ap. Labbe, tomo 2, col. 1129. -- • Lib. deSpiritu S., cap. 27, n.66. Cfr. Migne, Patrol. graeco·lat.,tom.32, col. 187-188. - , De Mysteriis, cap. 6, n.29 et 30;ap. Migne, Patrol. lat., tomo 16, col. 398. - , Epist. 26,Decentio, cap. 3, nUm. 6; ap. Migne, Patro!. lat., tomo 20,col. 555. - S In epist. I ]oan., tr. 3, nume 5; ap. Migne,Patrol. lat., tomo 35, col. 2000.- 6 In Psalm. 26, enarr. 2,n. 2; ap. Migne, Patrol.lat' 7 tomo 36, col. 200. - '1 Epist. 88,ad uni versos Germaniae atque· Galliae eccIesiarum epi:

mationem referaturj sed de disciplinajudaica,qua ungi oleo de cornu in sacerdotz'um 50­lebant, ut ipse TertuIlianus addito

q) S. Gregorius Magnus, Nb. Sacramentor.,n. 333 et 334, ita loquitur: «Pontifex veroveniens ad infantes..., levata manu sua supercapita omnium,dicit: Omnipotens sempiterne

chrismatis loquuntur. - Nam Duhamel "testatur quod ipse Sirmondus fatetur, inprimis tribus saeculis unctionem junctamfuisse cum impositione manus; et sic etiamusu receptum est post aetatem Innocentii Iin posterum. Additque Duhamel, in hocomnes r) cum Sirmondo consentire theo­logos.

Attenta ìgìtur ex una parte regulalaudata S. Augustini, quod omnia quaeuniversa tenet Ecelesia, nec ab aliquoconcilio instituta esse novimus, sed sem­per usu recepta in Ecelesia fuerunt, extraditione Apostolorum derivasse creden­dum est; et posito ex alia parte, quod Ec­elesia semper et ubique usum chrismatisservaverit, prout supra ostensum est: ­omnino tenere debemus hujusmodi usumdescendisse ab Apostolis, a Christo edo­ctis, utpote in re ad sacramenti materiampertinente; nam etiam Apostoli, ut beneadvertit Suarez S), habebant alligàtam po­testatem zn sacramentis znstt'tutz's a Chrz~

sto. Propterea omnino tenendum est, Apo­stolos in collatione hujus sacramenti chri·smatis unctione usos fuisse; sicut jam olimexpresse docuit Fabianus Papa 9, in epi­stola 2 ad Orientales, ubi loquens de chri·smate deque obligatione illud quotannisrenovandi, ait: Ista a sanctzs Apostolzset successorzous eorum accepzinus, vobts­que tenenda mandamus.

Cum ergo legitur Actor. VIII,quod Apo·stoli dabant Spiritum Sanctum imponendomanus; et una tantum ibi, non duplex im­positio nominatur; siquidem si ipsi sacra­mentum Confirmationis ministrabant, eaimpositio erat ab unctione indistincta.-

scopos; habetur in Maxima Biblioth. veterum Patrum,tomo 7, fol. 1119. Haec epistola videtur apocrypha, cfr.ap. Migne, Pattol. lat., tomo 54, col. 1238j et tomo 55,col. 757 et seqq., disserto 11 Quesnelli. - , De Sacram.Confirm., disserto 2, cap. 2, num, 5 et 6. - SirmondusJ

Antirrhetic. II, parto 1, cap. 4, et cap. 5, init. - 9 Epist. 2,ad episcopos orientaI. j habetur in Collectione decreta..lium Isidori Mercatoris, ap, Migne, Patro!. lat., tomo130,col. 155.

Deus...Et interrogantibus diaconibus nominasingulorum, Pontifex, tincto pollice in chri­smate, facit crucem in fronte unius j similiterper omnes singillatim •.

r) Omnes pene, ait Duhamel.s) Scilicet Suarez negat, dt'sp. 33, sect. 4,

n. 3) v. f., Apostolosomisisse unctionem pro-

Probaturex declara·tione Bene­dicti XIV.

Nec refert quod in Scriptura expressanon facta fuerit mentio unctionis. Sicutenim in Acus non fit expressa mentioBaptismi conferendi in nomine trium di­vinarum Personarum, sed tantum in no­mine Christi (Baptzzah' sunt in nomineDomini fesu, Act. XIX, 9), nec proindearguitur Apostolos baptizasse in solo no­mine Jesu; Ha, quamvis in Actis nonfiat espressa mentio unctìonis, ex tradì­tione tamen probatur Confirmatio collatafuisse per unctionem cum impositione con­juncta. Multa alia (scribit S. Hieronymus)quae per traditionem zn ecclesiis ooser­vantur, auctoritatem szoi scriptae legisusurpaverunt. - Idque conforme est do­ctrinae S. Thomae \ sic docentis: Nonerat necessaria sensibilt's materia sacra­mentalis ubz' senst'bilt'a signa miraculoseexhz'bebantur divznitus. Utebantur tamenApostolt" communz'ter chrismate tn exhi­bz'tione sacramenti, quando hujusmodt' vz:stòilt'asigna non exht'bebantur. Dkit ent'mDtonystuss : Est quaedam perfectèua ope­ratio quam duces nostri (ta est Apostolt)chrz"smatt's hostt'am nom,nant.

Atque ex bis omnibus patet quam im­probabilis sit opinio Sirmondi, qui dicitunctionem chrismatis esse tantum mate·riam accidentalem huj.us sacramenti. Rancopinionem Gregorius a Valentia censet eroroneam; Sotus autem t)) apud ipsum, putathaereticam; Pater Berti scribit quod ipsasaltem a temeritatis nota nequit excusari.- Consequenter falsa pariter est opinioDuhamel, qui ait probabile esse, quod un­ctio in Confirmatione sit tantum neces­saria necessitate praecepti, non autemsacramenti.

Tertium momentum, quo magis firma­tur nostrae sententiae certitudo, habeturex declaratione Benedicti XIV, in epi­stola encyc1ica quae incipit Ex quo prz~

mum, ad archiepiscopos et episcopos ritus

S. Furon., Dialog. adv. Luciferian., n. 8; ap. Migne,Patrol. lat., tomo ·23. col. 164. - 1 3 P., qu. 72, art. 2,ad l. -' De Eccles. bierarch., cap. 4, in praef. Cfr. Migne,Patrol. graeco·lat., tomo S, col. 471·472. - Sirmonàus,

pter suam dignitatem, «quia nihil de apo­stolica dignitate diminuit habere potesta­tem sacramentis a Christo institutis alli­g~tam •.

graeci, etc., data 1 Martii anno 1756. UhiPontifex in § 51, memorata controversiaquae agitur in Ecclesia latina inter theo­logos, an impositio manuum et unctio chri­smatis sint materia distìncta vel indistin­eta hujus sacramenti, dicit: Unteuiquelicet eam sequi Partem quae magis t'psiplacuerit. Bis verbìs significatcontrariamprimam sententìam prout tutìorem utìquèposse teneri; sed etiam amplecti possenostram sententiam ut tutam et morali­ter certam: alioquin, curo agatur Wc demateria sacramenti, docere nequissetquodliceat sequì partem quae unìcuìque pla­cuerit.

Praeterea in fine praedìctì § 51 addìt:Nemznifas est asserere tn Ecclesia graecanon adesse sacramentum Confirmationis.St' quis ent'm hanc opinionem tueretur,huk manifeste obstaret vetus onèntalisdisciplina, quam Apostolica Sedes optt'meperspectam habuit,nec unquam damnavitaut improbavt't,juxta quam t'n Graecorumritualt'bus libris nulla fit mentio de ma­nuum impositz'one,tamquam materia adae­quata aut ìnadaequata sacramenti Conjir­mationis. - Sed id quod magis urget, etomnino tutam nostram sententiam reddit,est illud quod mox deinde subdit Benedi­ctus in seq~ § 52; ubi, tradens quid tuta senotiendum sit de materia et forma sacramentiConfirmationis in Ecc1esia latina (proutibi summarium breviat), sic docet: Quotiitaque extra eontroverst'am est, hoc dica­tur: nùnirum tn Ecclesl'a latina Confir­matt"onis sacramentum conferrt~ adht'bitosacro chrtsmate, sive oleo olz'varum, bai·samo commixto et ab episcopo benedicto,ductoque stgno crucis per sacramen# mI:nistrum in fronte suscipientls, dum tiiemminister formae verba pronuntz'at. lbi igi­tur extra controversiam esse docet validesacramentum conferri cum sola chrisma­tis unctione adhibita per manum episcopi,

Antirrhetic. II, parto l, cap. 8. - Gregor. a Valent.,in S,m Part., disp. 5. qu. l, punct. 2. - Berti, Iib. 32,cap. 4, Append., i. f. - Duhamel, de Sacram. Confirm.,dissert••2, cap. 2, v. Et quwm longe.

t) .Sotus dare significat esse haereticam,dum in 4, disto 7, art. 2, dicit chrisma essemateriamhujus sacramenti; «idque in con·cilio FIorentino definitum est •.

150 LIB. VI. - TRACT. II. - CAP. II. - DE CONFIRMATIONE. DUB. I. - DE MATERIA ET FORMA CONFIRMATIONIS. 151

Uti instru­mento tollitvalorem,

De neces ..sitate sacra­menti re ..quirimr :

10~ Ut un ..etio fiat infronte.

2'.)n foroma crucis..

3". Per ma­num ipsiusepiscopi.

et unicam esse formam eam quae unctio­nem comìtatur,

Qui autem huic declarationi dogma­ticae Pontìfìcis, in hac constitutione totamEcclesiam docentis in re quae ad fidempertinet, acquiescere nollet, aliud objicerenon posset, quam Pontificem, etiam ubiEcclesiam docet, non esse infallibilem. ­Sed huic ita loquenti Pater Suarez u) etP. Bafiez u ) responderent quod ejusmodioppositio nequit a temeritate excusarì,Immo Bellarminus scribit V}, eam videriomnino erroneam et haeresi proximam.

juxta autem nostram sententiam, quodmateria totalis adaequata Confirmationisest unctio .chrìsmatis, manu episcopi pe­racta, advertendum est de essentia sacra­menti esse: l°. Ut unctio fiat z'n fronte;prout habetur ex cap. unico de sacra un­ction., et ex decreto Eugenii IV, juxta com­munem sententiam quam tenent Suarez,Coninck, Laymann et alii, cum Salmant. l.

- 2". Ut unctio fìat z'n forma crucis; juxtaS. Thomam 2, quem communiter etiam do­ctores sequuntur apud Salmant. a. - 3°.Utunctio fiat per manum z'psz'us epzscopz'minzstra1ztzs,' prout docent Suarez, Castro­palaus, Lacroix et alii, cum Salmant, '.

Haec de materia hujus sacramenti; sedobserva dicenda de ejus forma, quae adconfirmanda hic dieta valde conferunt.

Suar., disp, 23, sect, 3, v. Circa alteram . • Conénck;qu. 72, art. 3, n. 53.. ~ Laym.~ Iib, 5, tr, 3, cap. 2, i. f. ~

1 Tr. 3, cap. 2, num. 24. - 2 3 P., qu, 72, art. 4, corp.. ­S Lcc. cìt., num. 25. - Suar., 10e. cit., v. Non omittam, ­Castropal., tr, 20, punct. 3, n. 4. ~ Croix, lib. 6, parto ]1

num. 380. ~ .. Loc. cit., num, 26. - Praepos., qu, 72, art. 3,dub.B, num.26. - 5 De Confirm., qu, 3, art. l, num, 3. ­G Lib. 5, tr. 3, cap. 2, num. DJ i. f. - ': Tr. 20, punct, 3,n. 4. - 8 Disp. 33, seet. 3, i. f. - 9 De Confirm., cap. 1,qu.6•• Coninck, qu. 72, art. 3, num. 55.-. Gasp. Hurtad.,

1t) Suarez, de Ft'de, disp. 5, sect. 8, n. 8,id asserit de opinione quae negaret Pontifi­cem infallibilem esse in Sanctorum canoniza­tione.- Bai'iez vero, in 2 a 1ll2ae, qu.l, art. lO,dub. 2, V. Praeterea ter#o, temerarium ait-­assertum quod concilium generale sit supraPapam; et resp. ad 7, dicit «temerarium esse,ea quae in decretis concilii... a Summo Pon­tifice confirmati,definiuntur, negare, praeser·tim in rebus quae ad doctrinamfidei attinent •.

v) Bellarminus, de Rom. Pontif., lib. 4,cap. 2, v. Ex ht's, scribit: «Videtur omninoerronea et haeresi proxima » propositioquaedocet: «Pontificemetiam ut Pontificem, posseesse haereticum et docerehaeresim, si absque

165. - « Unde resolves:"1°.Etsi ex necessitate praecepti unctio

c fieri debeat pollice manus dexterae, va­"lida tamen esset, si fieret digito etiam" sinistrae manus; quia vere fieret per im­« positionem manus episcopalis. Ita Prae­c positus et alii" _[Cum Viva", Laymann 6,

Palao 7, Suarez 8; Renzi 9 cum Coninck etHurtado] "contra Suarez a). - Peccabitc tamen episcopus graviter contra univer­c salis Ecclesiae morem. Vide Laymann l0,

" et Escobar 11, ubi docet probabile esse 11),

"non peccare mortaliter ".Communius cum Busenbaum sentiùnt

Laymann C), Renzi 12 cum Coninck C),' itemSuarez et Reginaldus, apud Escobar 13, pec­care graviter episcopum, qui alio digitoquam pollice dexterae manus ungeret.Tum quia ageret contra rubricam et usumEcclesiae in re gravi; tum quia ad hunceffectum ungitur in consecratione episcopiejus pollex, ut ait Renzi. - Sed Escobar 14

cum Trullench, Nufìez; et Diana 15 cumDicastillo, Aversa; et Tamburinius 16, di­cunt esse probabile id non excedere cul­pam venialem. Et revera non patet omìs­sionem praedictae caeremoniaepertingeread peccatum mortale. Unde dicunt quodsi episcopus praedietum pollicem infirmumhaberet, licite posset alio digito ungere.Minime autem constat quod poUex episcopi

de Confirm., diff. 6, v. Quarto. - lO Loc. cito - 11 Tr. 7,exam. 3, n. 19 (al. cap. 4, ìnìr.), - Il! De Confìrm., cap. l,qu, 6. - Suar.J' disp. 33, sect. 3, i. f.. Regin.J' lib. 28,num, 10•• Il! Lib. 12, de Contirm., num. 111. - Renai, deConfìrm., cap. 1, qu, 6. - " Lib. 12, de Contirm., n. 112et 113. - Trutt., de Sacram., lib. 2, cap. unic., num. 7. ­Nunes} in ga.m Part., qu. 72, artico 4, dUf. 3, concl. 4. ­15 Parto 3, tr. 4, reso1. 22•• Dtcast., tr, 3, de Contirm.,dub. 12, n. 149•• Aversa, qu. 72, sect. 3, v. At FernanlÙs.- ,. Lib. 3, de Confirm., cap. l, § 2, n. 7.

generali conciliodefiniat,et de fàctoaliquandoaccidisse•.

165. - a) Suarez non recte a Busenbaumallegatur; nam scribit disp.33, sect.3, i. f.:«Quodhaec unc1:i.o fiat pollice manus dextraenon videtur ita essentiale,quin, si contingeretfieri alio digito, etiam manus sinistrae, sacra· 'mentum fàctum-teneret '.

11) Quin etiam simpliciter negat esse morotale.

c) Laymann et Coninck, locis ct't., dicuntnecessarium esse necessitatepraecepti, ut fiatunctio pollice dextro. Et qui alio digito unge·l'et, faceret, juxta Laym., «contra universalisEcc1esiae consuetudinem•.

Adhiberealium digi·tum non tol­litvalorem.

Essetmor·tale juxtaalias.

Est dumta­xat veniale.

Quantitaschrismatissuffìciens,

ad hunc finem ungitur; nam in Pontificalihabetur quod post unctiones pollicis etindicis episcopi utriusque manus, deindeambae ejus manus totae unguntur: ut pa­riter fit in unctione manuum initiandorumad presbyteratum.

166. - «2". Probabile est a) requiri ad« valorem sacramenti ut unctio fiat ab" episcopo immediate, nullo instrumento"mediante. Ita Filliuccius et Laymann,c contra quosdam; quia debet fieri per" impositionem manus. - Escobar l».

Dieunt Henriquez 11), Vivaldus 11), etc.,apud Croix 11), posse fieri Confirmationempenicillo, sive alio medio instrumento.­Sed merito hanc opinionem rejiciunt Lay­mann 2, Holzmann 8, Croix 4; et Viva 5 cumSuarez, Coninck et aliis communiter. Ratio,quia tunc deficeret immediata impositiomanus ministri, quae omnino requirìtur ;illa autem mediata impositio improprieimpositio dicitur. - Nec obstat dieere quodExtrema Unctio valide ministratur medioinstrumento; ut dicemusn.710. Nam benerespondet Holzmann, quod ibi non requi­ritur ad valorem sacramenti impositiomanus, sicut requiritur in Confirmatione.

Circa autem quantitatem chrismatis, easuffìcit et requiritur quae satis sit ad un­gendam frontem confirmandi in figuramcrucis; ut Suarez 6, et Salmant, 7 cum Pa­lao et Bonacina.

Filliuc., tr, 3, cap. 1, n. 17. - Laym., lib. 5, tr. 3,cap. 2, n. 5. - 1 Tr. 7, examen. 3, n. 19, (edit. Lugdun,

, S. cl.; al. n. 20). - • Lcc. cit., n. 5, V. f. - • De Contirm.,n. 198. - • Lib. 6, parto l, num. 380. - 'De Contirm.,qu, 3, art. 1, num. 4... Suar.} disp. 83, sect, 3, v. f. ­Coninck} qu. 72, art. S, n.54... Holam.} tec. cit., v. D,'·citur :1. - • Disp. 33, seet. S, V. Circa alteram. - , Tr. S,cap. 2, num. 291 ~ Palaus} tr.2O, punet. S, n. 5.• Bonaco1

166. - a) Quin etiam Laymann absolute,et non solum ut probabile, sic tenet.

11) Croix, lib. 6, part.l, n.380, parum fide­liter refert Henriquez et Vivaldum. - Hen­riquez enim potius videtur adhaerere senten­tiae communi,quamS.Alphonsus amplectitur;scribit enim, Nh. 3, cap. l, n. 3: « Haec unctio,licet fiat in fronte, dicitur manus impositio,quia manu et digito episcopifit '. - Vivaldusautem, de Confirmat., n.33, omnino silet dehoc quaesito. Sed allegatio videtur esse menodosa, et Henriquez ac Vivaldum afferri proFernandez de Heredia et Diana, quos allegatDicastillus, tr. 3, de Confirm., n. 151: Fer­nandez quidem absolute, Diana vero inquan·

167. - « Resp. IVO. FORMA vera et ne­«cesserìe in Ecc1esia latina' est: Sz'gnoc (ut habet Tridentinum), vel Consegno" (ut habet S. Thomas) te signa crucis, et" confirmo te chrismate salutzs, z'n nomz"ne« Patris, etc. In qua, utrum de essentia" sit ut utraque actio signandi et ungendic expresse significetur, disputant schola­" stici a). - Laymann et Filliuccius 8, Co­c nìnck ", Dìana w ».

Quatuor adsunt sententiae circa for­mam Confirmationis:

Prima est eorum qui tenent solam imopositionem manuum esse adaequatam ma­teriam hujus sacramenti; ideo dieunt for­mam esse solam orationem quae praece­dit unctionem. - Sed haec sententia estomnino falsa, prout probavimus supran.164.

Secunda sententia est eorum qui tenenttum impositionem manuum quae unctio­nem praecedit, tum unctionem ipsam, essematerias partiales; unde dicunt formamcoalescere ex dieta oratione praecedentiet ex verbis unctionem comitantibus. Etsic sentiunt juenìn 11), Natalis Alexander,Gotti et Tournely.

Tertia sententia singularis est Conti­nuatoris Tournely, nempe Petri Collet 11;ubi difficulter percipi potest, qua firmaratione hic alias doctus auctor pro unicamateria, quam ipse tuetur adesse in hoc

de Sacram., disp, 3, punct. S, n. 6. - Trid., id est Cate­chism. concil. Trld., de Contirm., num. 9. - S. Thom.,3 P., qu, 72, art. 4. - Laym., Iib, 5, tr. S, cap. 2, n. 4. ­e Tr.3, cap. l, qu. lO, n.21. - • Qu. 72, art. 4, n. 66 et 67.- 10 Parto a, tracr, 4, reso). 27. - Natal. Alexand., deConfìrm., cap. l, art. 3. - Gotti, Theol., de Sacram., tr.6,qu. l, dub. 4, § 3, n. 12. - Tournely,Praelect. de Contirm.,qu. 1, art. 4, conel. - 11 De Contirm., cap. 4, conel.

tum videtur probabilem judicare hanc sen­tentiam, eo quod contrariam tantum appellatprobabilem et tutiorem, parto 3, tr. 4, "e­sol. 28,- et ita revera habet Diana. - Fer­nandez autem, de Confirm., PaI't. 5, diff. 5,dub. unic., n. 2, V. Non autem sz'c, negatpertinere ad necessitatem sacramenti quodunctio fiat pollice dextro ve! sinistro vel alioepiscopi digito, «vel quovis alio instrumentosive conjuncto sive separato».

167. - a) Laymann dicit non satis de hocconstare; Filliuccius et Coninck dicunt essede essentia; Diana dicit verba signo et con·firmo, non improbabiliter putari essentialia.

11) ]uenin, quamvis, ut notat S.Alphonsus,

FormaCcn fi rm a­tionis.

Dlversaeopinionesde forma.

152 LIB. VI. - TRACT. II. - CAP. II. - DE CONFIRMATIONE. DUE. 1. - DE MATERIA ET FORMA eONFIRMATIONIS. 153

Sententiaauctoris :

Totalisforma suntv e r b a un­

·ctionis.

sacramento, deinde velit eam duplici formaindigere.

Quarta est sententia nostra et com­munis, quam defendunt omnes auctorescitati supra, n. 164. Eisque se associatPater Concina, qui, licet tenuerit 1 dupli­cem esse materiam hujus sacramenti, atta­men 2 sentit unam esse formam. - Dici­mus igitur quod, sicut totalis materia adae­quata Confirmationis est unctio chrismatisadhibita per manum episcopi, sic totalisforma sunt verba quaeepiscopus ungendoprofert: Stgno te signo crucis, et confirmote chrismate salutzs, in nomine Patris, etFilti~ et Spiritus Sancti. - Sic docuit S.Tho­mas c). Et sic definivit Eugenius IV cumconcilio FIorentino in decreto ad Armenos,dicens: Forma autem est: Szgno te signacrucis, et confirmo te chrismate salutzs,cum aliis verbis quae retulimus supra,citato n.164,. quibus, licet Pontifex men­tionem faciat expresse de oratione Apo­stolorum (Act. VIII), nullam tamen aliamdocet esse formam quam hanc mox supradescriptam. Hinc infertur quod Eugeniusnon solum tacuit, sed omnino exclusitomnem aliam formam praeter hanc: ali­ter non recte, quia non integre, Ecclesìamdocuisset. In hac autem forma, ut docetS. Thomas, adaequate omnia explicanturquae in hoc sacramento continentur, nem-:pe szgnum militiae Chrìsti, cui adscribun­tur confirmati, per illa verba: Signo te St~

gno crucis ; effectus sacramenti, id estgratia roborans, per illa verba: Confirmote chrismate salutts,. et causa gratiae,nempe SS. Trinitas, per illa verba : In no­mine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti. ­Accedit auctoritas Catechismi Romani,qui, instruens de hoc sacramento 3, dicit:Hanc esse hujus sacramenti veram et ab­solutam formam. Additque quod Eccle·siae catholù;ae auctoritas... non patiturnos ea de re quidquam dubitare. - Acce-

1 De Coniirm., cap. 2, n. 2 et 5. - , Cap. 3, n. 5. ­S. Thom., qu. 72, art. 4. - S De Sacram. Confirm' J n. 12,i. f. - • Tit. 20, can. 3, ap. Labbe, tomo 21, col. 899. - • De

duplicem materiam assignet, negat tamenInstit., de Confirm., qu. 3, conci. 3 et 4,verba quae unctionem comitantur esse for·mam essentialem, et contendit (conel. 1 et 2)formam essentialem esse orationem quam

dit et concilium Bituricense sub anno 1584,et anno seguenti approbatum 4, ac demuma Sixto V probatum. Ibi dictum fuit: Inadminzstratione hujus sacramenti serue­tur forma debita, et qua uti consueuù Ec­ciesia, videlicet: N. Consigno te signo cru­cis, et confirmo te ckrismate saiutis. ­His momentis ductus, Pater Coneina r,

scribit, a nostra sententia, utpote com­muni, non esse recedendum, nempe for­mam adaequatam esse tantum verba quaeunctionem comitantur.

Objiciunt adversarii illudActor. VIII:

Oraverunt pro ipszs ut acciperent Spiri·tum Sanctum... Tunc imponebant manussuper il/os, et accipiebant Spiritum San­ctum. Unde dicunt, si oratio erat formaquam Apostoli adhibebant, et nunc inunctione chrismatis nulla habetur oratio;ergo forma saltem partialis est oratio quaein principio dicitur ab episcopo dum ma­nus e1evat. - Respondet Bellarminus 6,

quod neque aliorum sacramentorum for­mae habentur expressae in Scripturis;nusquam enim (ait) scriptum est, in Ba­ptismo dicendum esse: Ego te baptizo,.quapropter inquit quod verbum Dei tra­ditum satis testatur mos universae Eccle­siae. Idem sentit S.Thomas", dieens: Multaenim servabant Apostoli in sacramento­rum collatione, quae in Scripturt's com­muniter propositts non sunt tradita. UndeDionysius 8dicit: Consummatnias invo­cationes (id est oerba quibus perficiuntursacramenta) non est justum Scripturasinterpretantibus, neque mysticum earum,aut in ipStS operatas ex Deo virtutes, exocculto ad communem adducere,. 'sed no­stra sacra traditio si'ne pompa (id est oc­culte) eas edocet.- Quapropter Pater Sua­rez d), Angelici Doctoris vestigia sequens,scribit, per verba illa: Oraverunt ut acci·perent Spiritum Sanctum, ve1 non signi­ficari formamj sed tantum praeambu1am

Confirm., cap. 3, n. 5. - • De Confirm., cap. lO, obj. 1. ­7 3 P., qu. 72, art. 4, ad 1. - S De Eccles. hierarch., cap. 7,§ IO. Cfr. Migne, Patrol. graeco·lat., tomo 3, col. 565-566.

pontifexfundit,dum manus versus confirman·dos extendit.

c) S. Thomas, 3 P., qu. 72, art. 4,itadocet,inquantum adducithanc tantummodoformam.

d) Suarez haec dicit,disp.33, sect.5, iI,

Objectio.

Respon­detur obje­ctioni.

oratìonem quam praemittebant Apostoli,ut baptizati Spiritum Sanctum reciperent,prout etiam modo fit in Eec1esia: vel di­cendum esse quod forma unctionis: Slgnote, etc., orationis nomine significatur, quiavirtualem deprecationem continet, quate­nus dtvinae virtutietpromissioniinnititur.

Nec censendum hoc gratis Suariumasseruisse: nam in Ordine Romano e), ci­tato ab Alcuino et Amalario, qui fueruntante annos 800, dicitur quod episcopusper modum Grantts pronuntiat verba: St~

gna eos, Domine, stgno crucis. Ac deindedum ungit, dicit: Ego te confirmo, in no­mine Patris, etc. - Unde ait Bellarminus 1

quod cum dìcìmus: Signo te, etc., semperstgnificamus Deum esse qui szgnat prin­cipaliter, et hominem qui signat ministe­riaiiter. Idque confirmat Bellarminus 2,

scribens: Formae sacramentorum passima Patribus dicuntur preces mysticae, licetinterdum proferantur per verbum indt:cantis: nam semper a Deo exspectaturet petitur principalts operatio.

Tanto magis hoc dici va1et, dum con­stat formam hujus sacramenti olim in un­ctione chrismatis fuisse expresse depre­catoriam; ut 1egitur apud S. Ambrosium 3,

ubi haec erat forma: Deus Pater omnt~

potens, qui te regeneraoit ex aqua et Spi­r#u Sancto, concessitque tibi peccata tua,ipse te ungat in vitam aeternam. AdditContinuator Witasse f), ex Menardo etMorino, formam usque ad nonum saecu­lum fuisse deprecativam; unde subdit:Nihil i'mpedire quominus haec formula(Signo te, etc.), licet indtcattva, invocatio etlargitto sit Spiritus Sanctt'. - Buie porrocongruit id quod scripsit S. Leo 4: Qui Ba­ptt'smum ab haereticts acceperunt..., sola

Alcuinus) de divinis Offic., cap. 19, v. De hac re; interopera supposititia Alcuini, ap. Migne, Patrol. lat., tomo 101,col. 1220.- AmaZarius, de ecclesiast. Officlis, lib. I, cap. 'ZI,i. f.; ap. Migne, Patrol. lat., tomo 105, col. 1053. - 1 De

juxta opinionem (a qua tamen ipse, sect. 4,cum S. Thoma discedit) eorum qui putantApostolos usos semper esse tum impositionemanus, tum chrisinatis unctione.

e) Romani.Ordines, X, n. 24, haec reverahabent quoad substantiam. Cfr. Migne, Pa­.trol. lat., tomo 78, col. 1017.. f) Contino Witasse, de Confirm., parto 1,qu. 3, art. 3, sect. 1, § 3, utique dicit septem

invocatione Spiritus Sancti per impositio­nem manuum confirmandi sunto Observa,sola invocatione Spiritus Sanctt~quae jamin hodierna forma habetur per illa verba:In nominePatris.etFiliz~etSpiritusSancti.

Caeterum, quidquid de priscis ritibussit circa hujus sacramenti admìnìstra­tionem, in qua plures mutationes accide­runt; dicìmus, quod si certum est unamesse materiam totalem Confirmationis,nempe chrismationem per manum epi­scopi adhibendam (ut probavimus supra,n. 164), consequenter dicendum, non du­plicem, sed unam esse formam.

Objiciunt contrarii: Sed in Confìrma­tione adsunt impositio manuum et unctiochrismatis; idcirco oratio quae praece­dit chrismationem est forma respondensimpositioni; verba autem quae posteaprofert epìscopus chrismando est formarespondens unctioni, - Sed hic jacet no­dus quaestionis, quae inter nos et adver­sarios agitur; hunc autem nodum solvereopus est. Libet adversariis supponere inhoc sacramento duplicem materiam con­currere, (vel ut supponit Petrus Collet, utsupra, Contino Tournely) adesse duplicemactionem in ipsamet materia, nempe im­positìonem et unctionem. Sed jam suprademonstratum est, ubi egimus de materia,quod impositio et unctio nec sunt duaemateriae disjunctae, nec duae actionesunius materiae; sed unica, sìngularis etindividua actio, nimirum unctio adhibitaper manum episcopi: ita ut TÒ unctio sitactio; TÒ autem per manus eptscopi nonest actio distincta, sive disjuncta, sed esttantum modus unctionis institutus a Chrì­sto, quatenus unctio a solo episcopo, etnon ab alio est peragenda.

Confirm., cap. IO.- , Loc. cit., obj. 1. - S De Sacram.,1ib. 2,cap. 7, n. 24; ap. Migne, Patrol. lat., tomo 16, col. 430. ­• Epist. 159, ad Nicetam, cap. 7; ap. Migne, Patrol. lat.,tomo54, col. 1138et 1139.- Cimt. Tourn., de Coniirm., cap. 3.

(inferius vero dicit novem) prioribus Eccle­siae saeculis formamConfirmationis fuissede·precatoriam. Deinde, ex Morino et Menardoaddit factumesse postea transitum ad formamindicativam;quodquidem Menardusht S. Gre­gol'. librum Sacramentor., a not. 331, colli­git ex duobus antiquis Mss. - Morinus vero,de Administr. Poenit., lib. 8, cap. 16, n. 6,ex Codice, .quem ad ano 1150 referto

Objectio.

Respon­detur obje·ctioni.

154 LIB. VI. - TRACT. II. - CAP. II. - DE CONFIRMATIONE. DUB. I. - DE MATERIA ET FORMA CONFIRMATIONIS. 155

Hoc est illud quod scripsit Bellarmi­nus-, ubi sapienter animadvertit quod San.cti Patres, dicendo dari Spiritum Sanctumin uno loco per impositionem, in alterodari per unctionem, apparet intellexissequod utraque res, nempe unctio et impo­sitio, eadem est, scilicet unctio imponendomanum, sive impositio manus ungendo.­Sic etiam scripsit Thomas Waldensis 2:Nemo dteat qUt' vult esse fidelss, quodsacramentum Confirmatz'onis fiebat sineunctione.... Non emm minus manum z'm­POnt't qui ungendo t'mPOnt't. - Idem ex­pressius scripsit Petrus Aurelius: Nonent'm manus z'mpost'tz'onem et chrismatio­nem (Patres).... tantum conjunctas.: essevoluerunt..., sed t'n unam singularemqueactionem conclusas ; quare non dtCuntpraebert unctz'onem et manus z'mPOSt'tt'o­nem, sed U1tctt'onem manus z'mpost'tt'one.- Et revera Innocentius III, in cap. unte.de sacra unct., id tradidit, dicendo: Perfrontis chrismationem, manus t'mpost'tzodesignatur, quae alzo nomine dzez'/ur Con­firmatz'o. Et alibi, in cap. Quanto, de con­suet., scripsit: Ut est sacramentum Con­firmationis, quod chrismando renatos sotideoent episcop« per manus z'mpost'tz'onemconferre. Dicendo igitur Pontifex chrt:'smando per z'mp0St'tz'onem manus, paten­ter docet eamdem actìonem esse chri­smare et imponere manus, dum in ipsachrismatìone impositio manus necessariocontinetur. Ipsa ent'm unctio et sz'gnatz'o,ait Bellarminus 8..., manus z'mpost'tz'o rectis­st'me dù:itur.... Unde (Marc. VII) cum po­stulassent quidam, ut Domt'nus manusz'mponeret lunattCo, t'lle td fect't,. nam dz:'gt'to tett'gt't lt'nguam et aures ejzes. - Siautem materia proxima Confirmationisuna est actio, nempe unctio per manusimpositionem, sive impositio manus un·gendo; ideo unicae actioni, seu unicaemateriae, unica pertinet forma.

1 De Confirm., cap. 9, v. Premo igitur. - 2 De Sacr.,cap. 113, n. 4. - Petrus AureI., Orthodox., parto l, cap. 7,

g) Et idem declaravit S. C. S. O. die 17Aprilis 1872, Cum enim saepe accidat in chri­smate infantium, praesertim in multitudineeorum, ut furtim aliquis immisceatur, qui ta­men praesens non fuit in prima ,manuumextensione episcopi; hinc quaesitum est: An

Praeterea certum est, per plura sae­cula, a tempore S. Thomae usque ad ae­tatem recentiorum nostram sententiamoppugnantium, omnes scriptores unanimi­ter tenuisse quod hujus sacramenti un­etio chrismatis est unica materia, et unicaforma sunt verba episcopi unctionem co­mitantia. - Atque hinc est quod epi­scopi communiter non satagunt, ut omnesconfirmandi sint praesentes in principioritus, cum minister elevans manus pro­fert orationem; nec dubitant ipsi confìr­mare eos, qui postquam primus ille ritusjam est completus accedunt g).

His omnibus accedit declaratio supraallata Benedicti XIV, in constitutione Exquo prz'mum, ad episcopos Graecos, anni1756, die 1 Martii; cujus verba hic expe­dit repetere: Quod itaque extra contro­versiam est, hoc dzeatur: Nimzrum, t'n Ec­clesia latz'na Confirmauoms sacramenuemconferri, adhzòt'to sacro chrismate, etc.,dum ùiem mt'nz'sterformae verba pronu«.tiat. Ibi igitur non fit mentio de alia ma­teria quam de unctione chrismatis permanum epìscopì; nec de alia forma quamde verbis prolatis ab episcopo dum ungit:et sic docet Pontifex extra controversiamesse quod in Ecelesia latina sacramentumConfirmationis confertur. - Si alicui haecdeelaratio non suflìcit, bene suflìcit mihìet aliis, qui constanter tenemus SummumPontificem, ubi loquitur docens Ecelesiamin re ad fìdem pertinente, nunquam erorare posse.

168. - Rinc notandum cum Salmant. 4

et communi doctorum quoad formam,substantiales esse et sacramentum inva­lidare omnes mutationes sequentes, scili­cet: l°. Si omittatur verbum Signo velConfirmo. - 2°. Si omittatur expressioSS. Trinitatis. - 3°. Si omittatur verbumTe. - 4°. Si omittantur verba St'gno cru­cz's, vel Chrz'smate salutz's.

v. Atque adeo,_. De Confirm" cap. 2, io{, - Bened. XIV,encycl. Ex quo primum, § 52,_. Tr. 3, cap. 2, a n. 33 ad 43,

dicti infantes relinquendi sint confirmati abs­que prima manuum extensione. Cg.i quaesitoS. C. respondit: • Affirmative. Curandum ta·men ut omnes confìrmandi adsint etiam pri·mae manuum impositioni». - lta habetur inCollectan. S. C. de Prop. Fide, n. 1383.

Mutationessubstantia­les in foroma.

Mutationesacciden­tales,

FormaGraecorum,valida.

Dicere autem Corroboro pro Confirmo,esset mutatio accidentalis; ut Salmant.>cum Soto, Granado et aliis. - Sicut etiamdicere Sanctijìcatt'onz's pro Salutt's ,. utS. Thomas 2, Valentia et Salmant. 3, cumaliis communiter.

Quaeritur hic: an sz't valt'da formaquam adhtòent Graeci in hoc sacramento,dicendo: St'gnaculum domo Splrt'tus San­cti, significantem, signo ìllo donari Spi­ritus Sancti munera ?

Aflìrrnant communiter doctores cumArcudio ; et sic refert Illsung apud Croix 4

deelarasse Urbanum VIII. - Unde im­probabiliter Viva 5 dubitat de validitatesacramenti cum hac forma collati , eoquod in ea deest invocatio SS. Trinita­tis; nimis enim durum est dicere quodtota Ecc1esia graeca hoc careat sacra­mento. Praeterquam quod verosimiliterdicunt Tournely a), ejus Continuator a), et]uenin a), quod apud Graecos, non minusquam apud Latinos, bene invocantur inhoc sacramento Personae SS. Trinitatis;cum tali tamen differentia, quod in Ec-

1 Tr; S,cap. 2)n. 44.· Sotus,in4, dist.7, qu, unico, art. 4,v. secundo arguitur. - Granad.) in 3 P., controv. 0, deConfìrm., tr. 1, disp. 3, n.3, -- , 3 P., qu, 72, art.a, ad 2,- Valent., disp, 5, qu, 1, punct.3, ad 2. - , 'I'r. 3, cap. 2,n. 44. - Arcud., Concordia, lib. 2, de Confirm., cap. 7. ­Itìs. tr.6, disp. 1, n, 7. ' • Lìb. 6, parto 1, n. 383. - • DeConfìrm., qu.3, art. 1, n.6. - e Sesso7, "de Sacram, i. g.,can. 9. - Eugen. Xv, decret, ad Armenos, § Quinto,

168. - Tournely, Praelect. de Confirm.,qu. 1.,art. 4, id sane insinuar, dum diciteam­dem prorsus esse quoad sensum formam inEcc1esia latina et graeca: et formam utrobi·que constare tum OI'atione quae praecedit turoverbis quae unctionem comitantur. Et uni­versim docet formamaptissimam esse; « quaeaperte explicat causam principalem..., nempeSS. Trinitatem ». - Atque haec eadem di­cenda essent de Tournelii Continuatore, nisiipse de Confirm., cap. 4, scripsisset: • Expli­citam Trinitatis roentionem non esse necessa·riam, quia deest haec in Graecorum forma».­]uenin vero [nstit., de Confirmatz'one, qu. 3,

elesia latina SS. Trinitas invocatur postunctionem, in graeca vero invocatur anotea in oratione praecedenti.

169. - Tres autem sunt EFFECTUS hujussacramenti:

l USo Character, ut ex Tridentino 6 et exdecreto Eugenii IV. - Vide Salmant. 7 etCroix ".

2us. Gratza,id est robur speciale ad prae­lianda praelia Domini. Immo, ex can. No­vz'sSt'me, de consecrat., dz'st. 5, deelaratur a)

in Confirmatione conferri gratiae SpiritusSancti plenitudinem, similem illi quamacceperunt Apostoli in die Pentecostes;ut docet Catechismus Romanus 9. - Etetiam aliquando per hoc sacramentumprima gratia confertur; ut docent S. Tho­mas 10; et Salmant. 11 cum Suarez, Palao,Laymann, Bonacina, etc. (juxta dietanum.84).

3us• Effectus est Cognatio sptrz'tualz's,eodem modo quo dictum est de Bapt.,num. 156, z'n fine. Ita ex cap. Vemens,de cogn. spir. b). - Viva 12, Salmant. 13,

Croix 14.

ecctesiasucorem, et § Secunàum saCl"amentu1Iz} ap. Labbe,tomo 18, col. 546 et seqq, - 1 Tr. 3, cap. 3, num, 2. ­• Lib. 6, parto l, n. 383. _. De Confirm., n.22. - 10 3 P ..qu, 72, art. 7, ad 2. - n Loc, cìt., n. 4. - Sua,..} disp, 84"sect. 2, v. Occurrit vero. ~ Paìases, tr... 20, punct. 6, n. 1. ­Laym.} lib. 5, tr, 3) cap. 4, num. 2. - Bonac., disp. 3, deConfirm..• punct.4, n. 7. - 19 De Confìrm., qu, 3, art. ult.,num. .1.- 10 Tr.3, cap. 4, n. 45. - " Lìb. 6, parto l, n. 402.

quaer. 3, eamdem Confirmationisformamesseasserit apud Graecoset Latinos, quia • est ora­tio per quam ConfirmationisministerSpiritumSanctum ad robur invocato Cfr. quae de ]ueninnotavimus nota b, ad n. 167.

169. - a) Scilicet, can. Novissime 5, deconsecr., disto 5, scribit Spiritum Sanctum inConfirmatione dari cum plenitudine virtutis,scientiae, perfectionis.

b) Seu rectius: Eo modoquocap.Veniens 6,de cognato spirit., cognationem sancivit prosuscipienteex sacrofonte;eodempariter modoeam stabilivit can. Nedum, de cognato spirit.,in 60 , pro patrino Confirmationis.

EffectusConfirma­tionis.

156 LIB. VI. - TRACT. II. - CAP. II. - DE CONFIRMATIONE.DUB. II. - DE MINISTRO ET SUBJECTO CONFIRMATIONIS. 157

170. An soli eplscopz' sz'nt ministri Confirmationis. - 171. An peccet gravz'ter episcopusconfirmans non suos. - 172. Et quam poenam mcurrat. - 17~. An autem possitpraesumere consensum aliorum episcoporum, - 174. Qu. 1. An confirmans et con­firmandus debeant esse jejunl. - Qu. 2. An Confirmatz'o minz'stranda sz't in ecctesia.Et an conferri possit in die feriali, et uespere. - 175. Quando teneatur episcopusc~nfirmare. - 176. Quinam valide confirmantur. - 277. An infantes. - 178. An sitlzcztum pueros confirmare sine causa. - 179. Quae disposz'tlo ad Confirmationem.­180. An licite confirmentur amentes. .

. DUBIUM II.

Quis sit Minister, et quod Subjectum.

Ministerordinariuset extraor­dinarìus.

170. - a) Viva, de Confirm., qu.3, art. 2,n. 1; Salmant., tr. 3, cap. 4, n. 7, eamdemsententiam de hoc tenent ac S. Alphonsus.Quod vero negant SaJ.mant., loc. cit., n. 18,

Nisi con­stet de con­traria epi­scopi volun­tate,

Jejuniumnon p r ae­scribitur adConfirma..rìonem,

refert S. Alphonsus; sed non loquitur adeoabsolute; et qu. 72, art. 8, n. 39, quaerensde casu quo praesumi potest ratihabitio epi­scopi proprii, scribit: «Est probabile saltem,quando non ita commode possunt hoc sacra­mentum a proprio episcopo recipere.... Tuncenim praesumendum eum consentire, ut pos­sint hoc sacramentum recipere ab alio quipossit commode conferre ».

d) De1bene, de Immunz't. eccles... cap. 11,dub. 1, sect. 2, n. 20, assertum hoc proba­bile existimat, licet ipse, num. praeced., ne·gaverit episcopumposseConfirmationemalle-nis ministrare. .

e) Henriquez, non a Croixsolum,sed etiamaPalaoetLaymann, pro hac opinione allega­tur; attamen locis ab illis auctoribus citatis,silet de praesenti casU.

porum nisi constet. - Alli vero, ut Con­eina b), Palaus lO, Laymann 11; Salmant.Pcum Tanner, Henriquez, Barbosa, Sà, etc.;ac Croix 13 cum Praeposito C), Aversa, Bur­ghaber et Delbene d), communius et pro­babilius censent epìscopis licitum esseconfirmare alienos subditos, quia semperpraesumitur (nisi aliter constet), tacitusconsensus aliorum episcoporum, qui ere­dendi sunt velle suas oves non privarihoc sacramento, cum nullumincommo­dum ex eo ipsis provenìat,

Tanto magis lìcìte poterit episcopusconfìrmare ordinandum qui affert dimìs­soriam sui Ordinarii. Quìa tunc bene prae­sumitur consensus, etiam de praesenti,proprii episcopi; ut dicunt Viva 14; Croix 15

cum Dicastillo, Henriquez e),' et Salmant.Pcum Palao, Laymann, Fagundez, etc.

114. - Quaerìtur l°. An cum mtnt'stra­tur sacramentum Confirmationis , tamconfirmases quam confirmandus debeatesse jejunus ?

Videtur affirmandum ex can. Ut je­juni et can. Ut episcopi, de consecr.,dzst. 5. Sed communiter DD. dicunt hocnon esse de praecepto, sed de consilio;unde saepe tale sacramentum conferturpost prandium, praecipue cum numerosuspopulus est confirmandus. Ita Laymann 17,

Potest. episc., alleg. SO, n. 14•• Sà, v. Confirmatio, n. 2.- 18 Lib. 6, parto 1, num. 392. ~ Aversa.. qu. 72, sect. 5J .

V. Quinto. - Burghab., centur. 3, caso97. - lO De Confirm"qu.3, art. 2, n.2. - 15 Loc. cit., n.392. - Dicast... tr.3, deConfirm., disp. unic., dub. 11, nume 130. - 16 Tr. a, cap. 4,num. 24. ~ Palaus J tr. 20, punct. 9, n. 7. ~ Laym... 1ib. &,tre 3, cap. 6, n. 2... Fagund... de 5e Praec. Ecci., lib. 3,cap. 3, n. 8. - 1'7 Loc. cit., cap. 7, n. 2, v. SepUmo.

« quia praesumitur tacìtus consensus al­« terius episcopi, cui id gratum esse cenoe setur: praesertim si consuetudine ita« receptum sit, vel a proprio aegre con­o: firmari possint, - Ita, contra Bonacina \« docent Tanner 2, Sà 3 et alli »,

172. - Quaerìtur : an episcopus possitin sua dioecesi alt'enosconfirmare?

Per se loquendo (ut ait Busenbaum)certum est non posse, idque vetitum litiesse sub gravi. - Additque Bonacina 4,

etiam sub suspensione; sed ubi habeaturhaec suspensio non indicati nec ego ìn­veni: tantum enim adest suspensio in epi­scopum, qui ordinat alienum subdìtum(ut dicemus de Ordzne,n. 760). At disparquidem est ratìo inter episcopum ordì­nantem et confirmantem: nam episcopusordinans debet probare quos ordinat ; sedconfirmans confìrmat qui accedunt. ­Deinde certum etiam est et communeapud DD., quod ubi ex consuetudine idpermìttitur, licite fieri potesti ut dicuntConcina 5; Holzmann 6, Roncaglìa 7. Ethanc esse praxim usu receptam recteajunt Palaus 8 et Croix 9.

178. - Caeterum Bonacina a) cum An­gelo a), Ledesma a), Vivaldo a), etc., sentitprobabilius esse quOd in hoc non sit prae­sumenda ratihabitio propriorum episco-

173. - a) Bonacina, loc. cit., n. 10, refertaliquos excusantes a peccato et susl?ensioneepiscopum sic confirmantem; sed, alt Bona·cina, « contrarium puto probabilius ». Et hiccitat Bartholomaeum ab Angelo, Exam. con·fessar., dialogo 3, § 62; Petrum de Ledesm~,

Summ., de Confirm., cap. 9, conel. 6; VI'valdum, de Confirm. minz'stro, n. 8 (al.n. 30),qui revera asserunt illum peccare. Deindeipse Bonacina cum Viva1do sui asserti ratio­nem sic reddit:. Quia.... non constat de vo­luntate proprii episcopi».

il) Concina, de Confirm., cap. 4, n. 18,• Spectandae circumstantiae sunt, inquit. Ali·cubi ènim usu receptum esse potest ut epi­scopus confirmet omnes accedentes ex qua·cumque dioecesi... Alibi prohibitum erit ».

c) Praepositus a Croix citatur profecto ut

1 Disp. 3, punct. 2, nume 10. - 2 Tom. 4, disp. 4, qu. 4,dub. S, n. 56. - • V. Confirmatio, n. 2. - • Loc. cito ­• De Confirm., cap. 4, n. 18. - • De Confirm., n. 209. ­, De Confirm., cap. 2, qu.1, resp. I. - , Tr. 20, punct.9.D.7, i. f. - D Lib. 6, parto 1, n. 392. - lO Tr.20, punct.9,nume 7, v. f. - 11 Lib. 5, tre 3, cap. 6, n. 2. - UI Tr.3,cap. 4, num. 25. • Tanner, tom. 4, disp. 4, qU. 4, dub. S,n. 56•• Henriq., Iib. S, cap. 6, n. 6•• Barb., de Offic. et

Ex consue­tudine lici­turo.

Alienosconfìrmare,per se Illi­citum.

Simplexsaeerdos, exdelegationeP?n.tifiCìs,msmsterez­traordina·rìus.

Episcopussibi nonsubditoscon:fìrmans.

Confirm., cap. 5, v. f., quaer. 1. - • Lib. 6, pa,.t. I, n. 386••Palaus, tr. 20, punct. 9, num. 3. - Aversa, qu. 72, sect.5,§ Terno, v. Et ex his. - , Bulla Eo quamvis tempare,§ 8•• S. Gregorius Magn., Iib. 4, epist. 26, ad Januarium;ap. Migne, Patro!. lat•• tom. 77, col. 696.- 'Lib. 6, parto 1,n. 378. - , Sesso 6, de reform., cap. 5. - • Tr. S, cap. 4,num, 26.

Concina, utroque Tourne1y; Croix 6 cumPalao, Aversa et aliis plurìbus, Idque hodienon amplius dubitandum ex bulla nostriSummiPontifieis Benedicti XIV, incipienteEo quamvis tempore, edita 4 Maji 1745,ubi 6 Pontifex indulsit, ut Cophtis sacer­dotes missionarii pro necessitate possintministrare Confìrmationem ; additque hocnon esse novum, sed usitatum a S. Gre­gorio Magno et aliìs Pontifìcibus, Refert­que Pater Zaccaria apud Croix 7, Euge­nium IV concessisse cuidam religiosoFraneiscano missionario facultatem, nonsolum confìrmandì, sed etiam chrisma con.ficiendi.

171. - « Unde resolves:« l°. Etsi episcopus graviter peccet, si

« vel in aliena dioecesi, vel sibi non subdi­"tos confirmet, sine proprii episcopi con­e sensu, saltem tacito, propter defectum«jurisdictionis l>; [Episcopus confirmansin aliena dioecesi, etiam subditos suos,incurrit suspensionem a pontificalibus ipsojure, ex Tridentino 8, et dec1aratione S. Con.gregationis apud Salmant. 9] «valida ta­«men est Confirmatio. Quia ista non«requiritur necessitate sacramenti, sed« praecepti tantum.

« 2°. Excusatur a peccato episcopus, si" ex alia dioecesi accurrentes confirmet i

cum communi, et Viva, loc. cii., est: Papamalicui non sacerdoti (aut episcopum simplicisacerdoti) confirmandi facultatem concedereposse.

110. - «Resp. I", Minister ordìnarìus va.« lidae Confìrmatìonìs est solus et omnis« epfscopus, etìam excommunicatus vel« haereticus; ex commissione autem vel« delegatione Pontificis, etiam simplex sa.« cerdos. Est communìs, Vide Fernandez,« Laymann l, Bonacina 2 lO.

Quaeritur: an Papa possù commit­tere sz'1nplicz" sacerdoti facultatem conjir­mandi?

Certum est solum episcopum esse mi.nistrum ordinarium hujus sacramenti; utsancivit Innocentius III in cap. unico desacr. unet., § Per frontis, ubi dixit: Cumcaeteras unc#ones simplex sacerdos... va­leat exhz'bere, hanc (scilicet chrismationìs)1zonnz'si summus sacerdos, ùi est episco.pus, debet conferre. - Et idem defini­vit Tridentinum 3, llbi: Si quis dixerz'tsanctae Confirmatzonis ordinarium mini­strum non esse solurn epz'scopum, sedquemvis simplicem sacerdotem, anathe.ma s#.

Dubium autem fit: art ex concessionePontifict's POSSt't simplex sacerdos con­firmare, tamquam mznz'ster extraordz:narz'us ?

Negant Viva a) ac Salmant. a) cum com.muni, ut asserunt. - Sed vera sententiaaffirmat cum S. Thoma <I, Petrocorensi,

Fernandez de Moure, Exam. theol., parto S, cap. s,§ S, n. 2 et S. - 1 Lib. 5, tr. S, cap. 6, n. I. - • Disp. S,de Confinn., qu. unic., punct. 2, num. S et 6. - • Sesso 7,de Confirni., can. S. - , S P., qu. 72, art. 11, ad 1. _Petrocor., de Confirm., cap. 4, qu. 2. - Concina, de Con.firm .. cap. 4, num. IO et 11. - Tourne/y, Praelect. deConliEm., qu. S, art. 2, conci. 2. - Contin. Tourn., de

Solus epì­scopus, mi­nisfer ordì ..narius.

158 LlB. VI. - TRACT. II. - CAP. Il. - DE CONFIRMATIONE. DUB. II. - DE MINISTRO ET SUBJECTO CONFIRMATIONIS. 159

Confìrma­tio, sub leviconferendaIn ecclesia.

Nisi adsitrationabiliscausa.

Potest con­ferri quavisdic et hora,

Palaus l, Coninck 2; Bonacina 8 cum mulotìs; Granado 4, Salmant. 5; et Escobar 6

cum Ledesma, Hurtado, etc. - Vel, utait Suarez 7, dici potest quod lex de con­ferendo hoc sacramento ante prandiumnon est usu recepta : consuetudo enim ferejam obtinuit, ut tale sacramentum postprandium conferatur.

Quaeritur 2". An Confirma#o debeatomnt"no conferri z"n ecclesia, et an dz"e fe­stivo?

Putat Nuàez 8 esse mortale confìr­mare extra ecclesiam, sicut est mortaleextra ecc1esiam solemniter baptizare j cumsit (ut ait) contra usum Ecc1esiae. - Nihilo­minus probabiliter docent Suarez 9, Bona­cina lO, Palaus 11, Barbosa 12; Escobar 18

cum Hurtado; Diana 14; et Salmant. 15 cumHenriquez et Sà, posse absque peccatogravi ministrari Confirmationem in aliquoloco decenti, etiam extra ecc1esiam. Necobstat consuetudo in contrarium; namrespondent Bonacina et Barbosa 16 nonesse credendum talem consuetudinem con­firmandi in ecc1esia obligare sub gravi. ­Unde videtur obligare saltem sublevi, nisialiqua rationabilis causa excuset, quidquiddicant PaIaus et Escobar a).

Quidquid autem sit de antiqua consue­tudine circa tempus ministrandi hoc sa-

1 Tr. 20, punet. lO, n. 4. - • Qu. 72, art. 12, n. 114. ­a Disp, 3, punct, 2, n. 13. - " In 3 Part., controv, 5, deConfirm., tr, 4, dìsp, 2, n. 11. - • Tr. 3, cap. 4, n. 33. ­• Lib, 12, n. 175.. Petr, de Ledesm., Sum., de Confirm.,cap. IO, conci. 3.• Gasp. HUl'tad., de Confìrm., diff. 14(ult.), i. f. - • Disp.37, seet. 2, v. Qual'to. - • In 3 Part.,qu, 72, art. 12, v. Secundus ritus. - 9 Loc. cìt., v. secundo.- ,. Disp, 3, punct, 2, num. 14. - 11 Tract, 20, punct, IO,num, 6. - " De Ofiie. et Potest. epise., allego 30, n. 13. ­18 Lib. 12, num. 178. - Gasp. HUl'tad., 1oc. cito - " Parto 2,tre 17, resol. 17, i. f. - 15 Tr. 3, cap. 4, n. 32.. Henriq.,lib. 3, cap. 6, num.7, i. f•• sa,v. Confil'matio, num. 1.-

174. - a) Escobar, etsi non expresse negatesse veniale, attamen satis perspicueid innuit,cum loe. ez"t., dicat posse in Ioco decenti con­ferri hoc saeramentum, «praecipuepostquam­id usus obtinuit '.

175. - a) Dicastillus a Croix affertur proratione dumtaxat suae propositionis;et reverade temporis determinatione,tr.3, de Confirm.,dt'sp. unz'c., dub. 11, n. 140, non aliud habetnisi: « Si longo tempore sacramentum Con­firmationis per se vei suffraganeum suum mi­nistrare intermitteret, mortaliter peccaret'jvel, ut dicit num. 142, si «notabiliter negli­gens sit •.

cramentum, dicunt Granado et Barbosa 17

ac Salmant. ", jam usum obtinuisse quodConfirmatio conferrì possit quocumquedie, festivo aut feriali jet quocumque tem­pore, matutino aut vespertino. - Addit­que Coninck id esse verum etiam in locisgenerali interdicto subjectis, ex cap. Re­sponso, de sento excom.

175.- «3°. Peccat graviter episcopus si« longo tempore nonconfirmet; quia subdì­e tos ingenti bono privat », - Hoc certumest apud omnes. Vide Holzmann 19, Croix 20,

Concina 21, PaIaum 22.

Episcopus tenetur autem suis expensiscircumire ad confirmandum; ut PaIaus etCroix: qui tamen excipit cum Gobat, nisisit rationabilis consuetudo expensas exi­gendì, - Hinc dicit Croix 23 cum Dica­stillo a) peccare graviter epìscopum, quiper octo vel decem annos differret cir­cumire j saltem per Ioca praecipua, utPalaus et Salmant.j-, nisi excuset moralisimpossibilitas. Si autem adsit justa causa,non peccat qui differt per tres aut pluresannoso Croix 25 cum Gobat, etc.

An peccet grauùer episcopus, non con­firmans morzòundum petentem? - Affìr­mant Bonacina b), Quintanadvenas, etc.- Sed probabiliter Croix 26 cum Esco­bar C), Lugo c), dicunt nequaquam peccare;

Bonac., disp. 3, punct, 2, n. 14. - ae De Offìc, et Potest,episc., alleg, 30, num, 13. - Palaus, tr. 20, punct. lO,D. 6. - Granad., in 3 Part.• controv. 5, de Confirm., tr. 4,disp -.2, num. S. - 11 Loc. cìt., nume 12. - 18 'I'r. 3, cap. 4, .n. 34. - Cona'nck, qu.72, art. 12, n. 114. - " De Confirm.,num. 210. - .. Lib. 6, parto l, n. 388. - " De Confirm..cap. 4, num. 18. - .. Tr. 20, punet. 9, num. 13. - Palaus,1oc. cito • Croix, Iib, 6, parto 1, num. 388•. Gobat, tr. 2,n. 752. - " Loe. cìt., n, 388. - Palaus, Ice, cito - .. Tr.3,cap. 4, n. 31. - .. Lib.6, parto l, n. 388•• Gobat, 1oc. cit.,n. 753. - Quintanadv., tr. 2, singul. 2, n. 5. - .. Lib. 6,.parto 1, n. 390.

b) Haec Bonacinae allegatio sumpta vide­tur ex Croix, sed falsa est; Bonacina enim,loe. dt., n. 2, dumtaxat dicit episcopum I;lec­care mortaliter, si in ministranda Confirma­tione notabiliter negligens sito

c) Croix adducit Escobar et Franciscumde Lugo, tamquam negantes esse mortale; etita sane docentEscobar,Ub.12, n. 208,. Lugo,de Sacram., Ub. 3, cap. 3, n. 31. Et ipseCroix addit: immo nullum peccatum esse. Etidipsumetiam innuunt auctores citati, dumscribit Franciscus de Lugo (cuiEscobar con·sentit): «Potius ad opus supererogationisquam obligationis pertinet, quod episcopus

Episcopusdiu non con­firmans le·thali t e rpeccato

Non con­fìrmare mo­ribundumpetentem,nullum pec­catum,

~uinamvalide et li­eite confir ..mentur,

Infantesex ratìona­bili causalicite confìr ..mantur.

quia excusat incommoditas et communispraxis; et adhaerent SaImant. l.

176. - « Resp. IlO. Valùle confirmantur« omnes et soli baptizati nondum confir­« matì, Ratio est: tum ex illo Act. II:« Replevz"t totam domum ,. tum ex usu ete traditione Ecclesiae; tum quia omnes« ìndìgent ejus effectu, et sunt capaces.« Lù:t"te vero confirmantur iidem qui va­« lide: dummodo constet non ponere obi­« cem, sive sacramento, sive ejus effectui.c Ratio patet ex dictis ».

177. - « Unde resolves:« l°. Etiam infantes et rationis impo­

" tes valide hoc sacramentum suscipiunt.e 2°. Etsi, quoad infantes, consultius sit

« differre usque ad rationis usum, tum« ob irreverentiam sacramenti, tum obe periculum iterationis, tum ob Ecc1esiae" usum: nihilominus, ob rationabilem cau­e sam, etiam ante iis licite datur, v. gr. si"timeatur diuturna absentia episcopi; veI« hic ad ista loca raro veniat; item, si in­« fans sit in periculo mortis (in quo quidam« dicunt debere dari); denique si sit filius« principis a). - Laymann 2, Filliuccius 8 ».

Sicque sancitum fuit in concilio V Me­dioIanensi (ut refert Pater Zaccaria apudCroix 4), nempe quod non solum ob peri­culum mortis, sed etiam ob alias causaspossent chrismari pueri.

178. - Certum est apud omnes, liciteconfirmari infantes, si justae accedant cau­sae, nempe periculum mortis, absentiaepiscopi, etc.; ut communiter admittuntcum Busenbaum, Salmant." cum Suarez,Palao, Coninck, etc.: ex D. Thoma a), ubiait pueris morituris dandum esse hoc sa­cramentum, ut majorem gloriam conse-

1 Tr. 3, cap. 3, n.25. - 2 Lib.5, tra S, cap. S, n. 2.­s Tr. 3, cap. 2, a n. 35. - Concil. Mediolanen. V. Constitut.,part.l, cap. 8, v. Alia dec.reto. - 4 Lib. 6, parto 1, n.390.- 5 Tr. 3, cap. 3, n. 16 et 17.• Suar.~ disp.35, sect. 2,v. Utraque . .. Palaus, tr. 20, punct. 7, n. 5. - Coninck,q~. 72, art. 8, n. 81. - 8 Loc. cit., num. 18.. SotUS,1 in 4,dlSt. 7, art. 8, v. Secunda propositio. - 7 Lib. 5, tr. 3,

interdum uni vel alteri moribundo ministretConfirmationem» •

177. - a) Laymann non loquitur de filioprincipis, nec de obligatione infantes mori­bundosconfirmandi.- Filliucciuspariter siletde filiis principum.

178. - a) Ex D. Thoma, qui,qu.72,art.8ad 4, morituris in universum dandum ess~

quantur. - Item licite confirmantur pueri,ubi talis viget ususj ut dicunt Salmant. 6

cum Soto; et Laymann 7 cum Vivaldo, quitestatur in Hispania confirmari infantesduorum vei trium annorum. - Praecisisautem his veI similibus causis, communeest apud omnes expedire, ut exspecteturin confirmandis usus rationis; prout di­citur in Catechismo Romano 3, ubi: Omnz:bus quùJempost Baptz"smum Confirmatio­nis sacramentum posse admz1zz"Strarz~ sedmz"nus tamen expedire hocfieri, antequampuerz' ratiom"s usum habuerz'nt. Quare sz'duodecz"mus annus exspectandus non vz:deatur, usque ad septz"nztem certe hoc sa­cramentum differre maxime convenz't.

Utrum autern sz't lù:t'tum z"nfantes anteusum ratz"onz"s confirmare?

Dicunt plures auctores, nempe Bona­cina 9, Escobar b),HoIzmann lO; Salmant.vcum Granado, nullam agnoscere culpamin episcopo qui infantes confirmaret: quiahaec erat antiqua consuetudo, et talis esthodie in Ecclesia graeca; testaturque Vi­vaIdus, in Hispaniis infantes communiterconfìrmari in aetate duorum vel triumannorum: tanto magis, ut ajunt, quia nul­libi facta videtur de hoc prohibitio. - Sedid hodie amplius dici nequit ; dum Ponti­fex Benedictus XIV, in constitutione 129Eo quamvz"s, § 6, edita anno 1745, decla­ravit, in praesentiarum non licere aliquemconfirmare ante usum rationis; his verbis:Nz"hz7omz'nus abrogato prorsus a RomanaEcclesia... hujusmodz'more, consultz"ssz"nzz'sPontificum decretis prouide cautum est,ut renatis fonte Baptz"smatz"s conferretursacramentum Conjirmatz"onz"s z'n ea solumaetate, z'n qua fideles ... z'ntellz"gerent tan-

cap 5, n. 2.• Vivald., de Confirm., § de Stlscipiente, n. lO '(edit. 1605). - • De Confirm., num. 18. - • De Confirm.•punct. 4, n. 5. - IO De Conflrm., n. 217, v. Dicitur 3. ­11 Tr.3, cap. 3, num. Z.2. - Jacob. de Granado, in 3 Part.,controv. 5, de Confirm., tr. 2, disp. 2, num. 4 et seqq. ­Vivald., Candelabr., de Confirm., § de Suscipiente, n. lO,(edit. 1605).

ait hoc saeramentum, ut majorem gloriamconsequantur. Ibidem tamen, t'n corpo et resp.ad 2, S. Doctorait etiam conferri possepueris.

b) Escobar,Ub.12,n.196: «Affirmohodie,inquit,infantibusConfirmationissacramentumreguiariter ante rationis usum... haud expe­dire '. Et consulto scribit hodz"e, ut innuat(ita Escobar) olim fuisse conveniens.

Seelusacausa, ezpe­dire ut ex­specteturusus ratio­nis.

Quin etiamomninopraecipi..turo

160 LIB. VI. - TRACT. II. - CAP. II. - DE CONFIRMATIONE.' DUD. DI. - DE CONFIRMATIONIS NECESSITATE ET CAEREMONIIS. 161

Quae Confirmationis Necessitas, et Caeremoniae.

DUBIUM m.

Juxta aliosCon,firma·tio sub gra­vi su sci ..pienda.

cap. 8, conci. 2. - • De Confirm., cap. 6, a num. 6. ­• De Confirm., cap. 9, resp. 4. - S. Anfan., parto a, tit. 14,cap. 14, § 5•• Alens., parto 4, qu. 9, membro a, artico 1,§ 2. - Silvest., 100. .cit. - Palud., in 4, disto 7, qu. l,artico 1, conci. 2. (num. 8 et 9)•. • Tract. 20, punct. 8,num. a.

«mortale. - Suarez, Laymann l, Bona­e cina 2: ubi ex alìis multis docent nu11um« esse praeceptum illud suseipiendi.

e 2". Etsi omissio ex contemptu (v. gr.«si quis id nihili faciat, aut puerile, aut«vile habeat) sit mortalìs; talis tamen« non censetur esse, cum quis ejus obla­«tam occasionem, quam postea non fa­«cile habiturus est, neglìgìt, - Ita com­e muniter, contra Silvestrum 8 et Tole­"tum'».

Magna est haec Quaestio inter docto­res: An adsit gravzS ob/t'gatto suscz'ptendt'hoc sacramentum Confirmattonis?

Prz'ma sententia affirmat: quam tenentMerbesius, Contino Tournely 5, Coneina 6jHabert 7 curo Angelo a) et Hugone'a S. Vi­ctore a); item S. Bonaventura b), S. Anto·ninus, Alensis, Silvester et Paludanus,apud Palaum8• - Dicunt praefati auctores

. obligationem hanc oriri tam ex praecepto

181. An adsit per se gravz's obligatio susciPt'endi Confirmationem, - 182. An autem peraccidens, nempe razione vitandi} l°. periculi. ZOo scandali. 3". contemptus. Et quandocontemptus interuenit, - 183. An sit gravis obligatio suscipiendt' Confirmationem.ante susceptionem primae tonsurae. - 184. Quae caeremoniae sint seruandae inConfirmatione. Et qut'd notandum: I". Q:uoad oestes episcopi. ZOo Q:uoad caeremoniasalapae et cerei. 3". Quoad locum chrismatiorus. Et an confirmandi accedere debeantjejuni. - 185. Requir#ur ett'am l°. Patrinus. ZOo Ut hic sit unus.3°. Ut si! confir­matus. - 186. Dub. 1. An peccet grav#er qui tenet non confirmatus. 2. An patrinusnon confirmatus contrahat cognationem..- 187. Requiritur etiam 4°. Ut patrinus si!diversus a patrino Baptt'smi. An monachi possint esse patrini Confirmatt'ont's. ~188. An s# obliganda fascia frons confirmandt·. - Et an sit necessaria ultima bene­dictio epz'scopi.

181. - e Resp. IO. Non est necessaria ade salutem necessitate medii, neque per se.« praeceptì, - Est communis S. Thomaee et aliorum, contra Scotum et Silvestrum.e Ratio: tum quia Ecc1esia non urget ejuse susceptionem ullis poenìs; tum quìa nece ex Scriptura, nec traditìone, neque fine«aut institutione sacramenti, tale prae­e ceptum colligitur. Et canones qui in con­« trarìum afferuntur satìs explicantur de«necessitate ad melius esse.

e Dixi: per se. Quia per aceidens ali­e quando potestesse necessaria ad salu­e tem, ex praecepto caritatis sui vel pro­«ximij vel alio, V. gr. ad cavendum scano« dalum j ve! ratione conscientiae, qua« quis valde metuit ne in tormentis defi·« ciat sine hoc sacramento.

« Unde resolves:« 1°. Negligere hoc sacramentum, se­

« eluso scandalo et contemptu, non est

S. Thom., 8 P., qu. 72, art. 1, ad a. - Scotus, in 4,disto 7, qu. 2. - Silvest., v. Confirmatio, no a. - Suar.,disp. 88, sect. I, V. Quocirca. - 1 Lib. 5, tracto a, cap. 5,

. num. 4. - • Disp. a, punct. 2, n. 2. _. V. Confirmatio,num. a. - • Lib. 2, cap. 24, num.. 2. - Morbes., Sam.,part.a, de Confirm., qu. 16, conci. - • De Confirm.,

NecessitasConfirma­tionis.

P'e r p e­tuoamentespossnntcon­firmari.

Alias con­fessio est deconsilio.

Dubius deCcnf'i r m a­tione, po­test sub con­ditione con­fìrmari,

Exsistensin mortalid e b e t. con­teri vel con­fiteri.

conditione confirmari; sed requiritur ma­jus dubium, quam pro Baptismo. - Croix 2

cum Nuàez, Gobat, etc.179. - Confirmandus autem exsistens in

mortali debet se disponere ad sacramen­tum, vel contrìtione, vel attritione una cumconfessione: secus tamen, si abesset con­scientia culpae gravis a); ut Viva 3, Sal­mant.f cum Suarez, Palao et communi. ­Confessio enim vìdetur esse de consilio,non de praecepto; ut communiter dicuntDD. apud Viva 5, et dare colligitur excan. Ut jejunz~ dist. 5} de consecr., ubi di­citur: Ut moneantur confessionem facereprius,

180. - e- 3°. Etiam perpetuo amentese: (praesertim si aliquando usum rationise: habuerint) licite confirmantur a); etsì pere: accidens nunquam sint spiritualiter pu­« gnaturi. Ita Suarez, Filliuccius, Lay­« mann 6, Coninck 7 » • ...;.. Est communecum Palao , Coninck, Bonacina, Barbosaet Salmant. 8;contra Sotum, Valentia, etc.

quaeret. - Pataus, tr. 20, punct. 6, num, 1. - 15 Loc. cìt.,n.l, v. f. - sear., disp, 35, sect, 2, v. Dicendzem:- Fili.,tr, a, cap. 5, n.IOI, v. f.; et cap. 2, n. 88. - , Lib.5, tr, a,cap. 5, n.3. - 'l Qu. 72, art. 8, n.8a. - Palaus, loc. cìt.,punct. 7, num. 8. - Coninck, loc, cito - Bonac., disp. 3,punct.4, n.6. - Barb., de Oflic. et Potest, episc., allego SO,numi 21. • S Loc. cit., nume 23. - Sotus, in 4, disto 7,art•.S, V. Enascitur. ~ Valent., in 3 Part., disp~ 5, qu. 2,punct. 2, i. f.

179. - a) be eo qui non est conscius cul­pae gravis, non loquuntur nec Viva nee Pa­laus, in reliquis vero concordant.

180.- a) Quin etiam confirmandisunt,juxtaFilI., Suar., Con., Pal. et Salmant.

1 Lib.7; cap. lO, num. 5.• Si/vius, in a Part., qu.72,artico 8.• Suar., disp. a5, sect. 2, v. Utraque, - Si/vestoMaurus, lib. 11, qu. 119, num. 4.. Roncagl., de Sacram.Confirm., cap. 2, qu, 2, resp. 1. - Juenin, Commento deSacram., disserto 3, qu.8, cap. 1, qn, l, i. f.• Gotti" Theol.,de Confirm., qu. a, dub. I, n. 6. - 2 Lib. 6, parto l', n. a9a. ­Nunes l in 3 Part" qu. 72, art. 5, concI. 3, i. f. - Gobat"tr. 2, num, 763. - 3 De Confirm., qu. 3, art. ult., n. 1.­• Tr. a, cap. a, n.27 et 28. - Suar., disp. 84, sect.2, v.8ed

c) Et ita etiam dec1aravit S. C. Cone. inuna Segobien.} die 23 April. 1774. Cfr.Pallot­tini, v. Saeramentum Confirmationis, n. 40;et Thesaur. Resolut., tomo 43, fol. 60 et seqq.

d) Apud Beneclietum XIV, nihil de hocasserto reperi.

tum t'nter se dijferre Bap#smum et Con­firmatzonem , quantum z'n natura!z' vz'tadistat generatio ab incremento.

De caetero, idem Benedictus, post plu­res annos ab hac constitutione emanata,in suo celebri Opere de Synodo scribit l

quod, licet Catechismus asserat non expe­dire ut Confirmatio ministretur puerisante septennium, attamen non prohibetne ipsis u110 casu conferatur. - Additquequod, hoc animadverso a Silvio, Suarez,Silvestro, Roncaglia, Juenin, card. Gottiet aliis, affirmant ìpsi, adhuc juxta prae­sentem disciplinam licite posse conferriConfìrmatìonem pueris etiam ante septen­nium, aliqua causa urgente, nempe si epi­scopus deberet per longum tempus a suadìoecesì abesse, aut si puer esset in periculomortis, aut ob aliam similein causam c).

Loquens autem de amentibus, ait Be­nedictus d)} omnino ipsis ministrandamesse confirmationem.

Dubitans an sìt confirmatus, potest sub

j

181. - a) Angelus non satis accurate alle-- gatur ab Habert; haec enim, V. Confirm. sa­cramentum, n. l} scribit: c Neeessarium est,ita quod contemnens ipsum suscipere morta­liter peccaret et damnaretur '. - Hugo aS. Vietore autem, de Sacram., lt'b. 2, parto7}cap. 3: c Quid autem prodest, inquit, si alapsu erigèris, nisi etiam ad standum confir­meris? Propterea, timendum est iis qui pernegligentiam amittunt episcopi praesentiam,et non suscipiunt manus impositionem, neforte propterea damnentur, quia festinare d~

S. ALPHONSl, Opera m.raUa. - Tom. m.

buerunt dum potuerunt •. Migne, Patrot lat.,tomo 176, col. 461. •

b) S. Bonaventura, in 4, dt'st. 7} art. 3,qu. 2} conci.} ait necessariam esseConfirma­tionem, c ex conditione, sci1icet pugnanti et'vincere volenti». Deinde addit: c Ex institu­tione ergo Ecc1esiae est quod nullus ab hocsacramento excipitur.. Denique bis verbiseonc1udit: c Est igitur necessariagratia Confir·mationis,nonsinequa simpliciternonsit salus,sed sin€' qua vel per sacramentumvel alias ae­cepta pugnando non pervenitur ad salutem ».

11