İdris Akmetin - img.antoloji.com fileİdris Akmetin. - kültür ve sanat Ağla Çocuk Hava buz...

İdris Akmetin- şiirler -

Yayın Tarihi:

11.09.2017

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerineaittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyetiyasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Budoküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veyatemsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılmasıkopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu vetaraf değildir.

https://www.antoloji.com

www.Antoloji.Com - kültür ve sanat

A hu Zar

Hor görme garibiOnun da ak saçlıBir anası vardır,Belki bir sevdiğiBirde yolunu gözleyenSürme gözlü balası vardırNeden ağlar, neden sızlarBilen yok, soran yokGaribin çilesi yoksullukBülbülün ki ah u zardır.

İdris Akmetin



Adam

Adam olana bir fincan kahve yeter,Olmayan, ne yapsan domuzdan beter

İdris Akmetin



Ağla Çocuk

Hava buz keser her zemherideYoksulluk, her adım diz boyuGök kusar en acı ağusunu,Ne soba var evde yanacakNe bir tas çorba kaynayacakNe bir dilim ekmek teknede.

Ürkek bakışlı çocuk büzülürBir köşede, gözleri iki çeşmeDudağında soğuğun morluğu,Karnında açlığın sancılı gurultusuAvazı ortalığı yakıp yıkacakSöyleyin beyler bana söyleyinBurada insanlığın ederi kaç.

Beşikte bebek, sokakta çocukEvde kadın, dalda kuş ağlarGözlerden akan damlaBuz tutan yanakları yakar.Amansız çığlıklar içindeSuskunluğum boğulurYüreğim buruk, gözlerim yaşlı,Hıçkırıklara boğulurZifiri karanlığın sessizliğiÇaresiz hıçkırıklarla bozulur.

Ağlamak, ağlayan yüreklerleÇığlıkları, duymayan kulaklaraDuyurmak.Çıkıp en yüksek tepelerdenHaykırmak,Ruhumun derinliklerineGirdaplar açan ızdırapları saçarakBütün acıları içimden atmak.

Sefalete, zulme, ölüme,Topa, tüfeğe, kılıcaHain pusuya, kanlı savaşaCana kıyan kurşunaMeydan okumak.

Katilleri, hainleri, zalimleriYerin dibine gömmekGüc yettiğince haykırmakDönüp, dönüp yüzlerine tükürmek.

Zulümlerini, vahşilikleriniÇirkefliklerini, iğrençliklerini



Yüzlerine haykırmak.

Açlığa mahkum bebeğeHor görülen, itilen, kakılan sebiyeSebepsiz, zamansız gideneYok yere ölene, ezileneAğlamak.

Kalemsiz, deftersiz çocuğaÇaresiz babaya, kirletilen kadınaGözyaşını görmeyen gözeÇığlıkları duymayan kulağaZalime boyun eğene, zulme sessiz kalanaVolkanları sustururcasına ağlamak.

Hıçkırıklarında boğulma, ağla çocukBelki çığlığını bir duyan olurTaş erir yüreklerdeMerhamet doğurur.

Uyanacaksa insanlık ağlamaya değerDuyulmamışsa sesinAğlaman kaç para eder.

Acını gömme yüreğine, ağla çocukAvazın belki duvarları yıkarBir insani yürek duyarBir bakarsın insanlık uyanır,Belki bir el uzanır.

İdris Akmetin



Ah!

Ah! bir çözülebilse dillerin bağıBir kez kırılsa usun çelik kabıGör bak o zaman nasıl ışıl ışılAydınlanır insanlığın üstüneÇöreklenen yazgının zifiri karanlığı

Bir bir dillense, dilin ucundaKilitlenen tutsak sözcükler,Çözebilse gırtlakta boğum boğumDizilen akla ziyan kör düğümlerNasıl parlayacak o zamanBeyinlerin bakir melekeleri,Nasıl bahar çiçekleri gibi açacakİnsanın özgürlük pencereleriNasıl içten içte söylenecekKardeşlik, sevgi türküleri.

Ah! Bir korkuları yenebilse insanDillendirebilse zihindeki hakikatıAsırlardır zincirleri paslanan,Gerçekleri söyleyebilseKorkuların altında saklanan,Nasılda bitecek o günİnsanlığın barışa hasretiİnsanın insana asereti.

Unutulmasa Adem ile Havva'danBütün beşerin kardeş olduğuBozabilse düşmanlık tohumlarıEken şeytanın pis oyununu,İşte o zaman bitecekİnsanın insana zulmüBozulacak binlerce yıldırSüren kulun kula kulluğu.

Kırılacak pırangalar, zincirlerBitecek efsaneler, hurefelerÖzgürleşecek zihinlerBozamayacak kardeşliğimiziNe garbın kılıcı ne iblisin hilesi.

İdris Akmetin



Akşam

Akşam oldu karardı yine havaYalnızız işte sen orda ben burdaGözlerim yaşlı kalbim yastaİçim titredi birden yoksa üşüdün mü?

Akşam olunca herkes çekilir evineUnutur eş dost kalırız biz bizeNe gülüşün duyulur ne hıçkırığınYoksa gücenip küstün mü?

Değiştiremedim kaderi yetmedi gücümSen bir gün öldün ben her günKatığım gözyaşım oldu, ekmeğim hüzünBir ışık doğdu içime yoksa güldün mü?

Hiç isyan etmedin ettin şükürHayat dur durak bilmez yürürTanrım vermiş dedin buna da şükürBir hançer yüreğimde yoksa hüznün mü?

Kış geldi yorgan oldu üstünde karGeldi geçti kaç kış,kaç baharNe ağlayanım ne soranım varDünyadan ben de oldum bi-zarBilemedik yaşadık mı öldük mü?

İdris Akmetin



Allah ‘ın Emri

İnsan dediğin insana kıymazİnsana kıyan insan olamazİçinde ölüm, kan olan ne varsaAsla Allahın kelamı olamaz

Hak kitabın emridir kiAllah’ın yarattığı canıAllah’tan başkası alamazİnanan odur ki zulüm etmez,Aldatmaz, insana kıyamaz.

İdris Akmetin



Ananın Feryadı

’Vatan toprağı kutsaldırCan verilir, tek çakıl taşı verilmez’Yazıldı yıllarca, ülkemin kıraç yamaçlarınaBen de siper edesin bedenini yurdunaDiye gönderdim asker ocağına.Körpecik kınalı ellereVatanı koru diye silah verdilerVatan için ölürsen şehitKalırsan gazisin,Şehitler ölmezVatan bölünmez dediler.Yıllarca bu teselliyle avundukMeğer şehitlerde ölürmüşVatan da bölünürmüşKara bahtlı oğul.Meğer zenginsen canın sağ olsun,Fakirsen vatan sağ olsun muş,Bunu duymak bize ölümden beterKanınız yerde kalmaz diyeYıllardır umutlandımMeğer umutlarda boşmuş,Oğul vaatlerde kofmuş.

Sen öyle cansız yatarkenToprağın kara bağrındaGözümden her gün kanlı yaşlar akarkenVatana kurşun atanlar meğerKahraman bile olurmuş oğulMehmetciğe kurşun sıkanlarAnalarına sarılırkenBen aha bu soğuk mezar taşınaÜmitsizce sarılır oldumUmudumda tükendi, takatımdaAllah kabul eder mi?Bunu oğulUğruna evladımı verdiğimVatanımın düştüğü bu hale miYanayım, yitirdiğim evladıma mıBuna ana yüreği dayanır mıOğul dayanır mı, dayanır mı?

İdris Akmetin



Anaya Doyulmazki

Her akşam güzel bir kızHeyecanla çalar kapıyıDudaklarında bir şarkıEvim evim güzel evimSeni ne çok özledimGüler yüzlü, zeytin gözlüBir peri bir melek sanki.

Sokulur sıcacık koynunaAnnem annem güzel annemHep benimle ol ne olurBu dünyayı sensiz neyleyimHep yüreğinde aynı gaygıBir daha görmeyecek sanki.

Göz yaşıyla ıslatır saçlarınıTarar parmaklarının arasındaBir öpücük kondorur yanağınaBir daha, bir daha, birdahaSarılır boynuna, koklar teniniDoyamaz, anaya doyulmaz ki

Bir ayrılık korkusu doğar içineGüveni kalmamış sanki yarınınaBir ağrı saplanır küçücük yüreğineÖper doyasıya basarak bağrınaBulutlar çözülür birden gözlerindeDoyamaz, anaya doyulmaz ki

İdris Akmetin



Anne

Meçhul bir yolcuyken hayat yolundaSeninle buluştum bir gecenin ufkundaCanından can verdin nefesinden nefesBesledin,büyüttün beni sıcacık koynundaSeninle can buldum, seninle ben ben oldum anne

Gözlerimi açtığımda karşımda ilk sen vardınNasıl sıcak, nasıl müşfikti ana kucağınBaşımı ilk sen okşadın, gözlerinde sevginSebebli sebebsiz ağladıkça, can can derdinSütünün hakkı ödenemez, sen helal et anne

Ağlardın hüzünlensem gülerdin gülümsesemBir gün bir yerler takılıp da birazcık geciksemNasılda beklerdin beni bütün gece uykusuzYüreğinde evlat sevgisi hep coşkulu hep sonsuzSenin gibi yolumu gözleyen ki yok anne

Çocuktuk biraz haşeri biraz yaramazÇocukluk bu işte ne dur dan ne sustan anlamazSense anneydin yine de üzmeye, kırmaya kıyamazŞimdilerde bebeğine işkence edenler bile var anne

Ailem, çocuğım, arkadaşım olsa daNe kadar çok sayıda dostum olsa daSen olmayınca ben yine yalnızım anneHiç kimse senim kadar dost olamıyor ki anne

Yorgun düşerdin bizim için çalışıp didinmektenNasırlı ellerin, çatlak çatlak parmaklarınYüreğimin her köşesinde capcanlı hatıralarınUnutulmaz ki bize onca fedekarlılarınSenin kadar fedekar olan yok ki anne

Göresin ki dünyada nasıl analar varÜç kuruşa evladını ele, umursuzca satanlarDoğurduğu bebeği göz kırpmadan sokağa atanlarCennet annelerin ayağının altında ammaCehennemin dibini hak edenler de varCenneti senin kadar hak eden yok ki anne

Her sabah şafakta üşenmeden kalkardınSoğuk sularda abdest alır secdeye varırdınÖnce halka sonra bize ver AllahımDiye dua eder, gözyaşlarınla yakarırdınSenin kadar güzel dua eden yok ki anne

Kim bilir her gece kaç kere örterdin üstümüHaberim bile olmazdı o kadar sessizdinEsirgemezdin kimseden doğru sözünüİp gibi düzlerdin eğrisini büğrüsünüDaha bebekken alırdık bir bir öğüdünü



Şimdilerde öğüt veren de alan da yok ki anne

Sarardın kollarını her gün boynumaÖyle sıcak öyle candan öyle müşfikHayrandım hep şefkatına, merhametineAyrılık girse de araya ayrılır mı hiç etle kemikGözden uzak olsan da gönülden uzak değilsin anne

Ben gurbetteyken güne gün eklerdinGözlerin yollarda hep sabırla beklerdinSon kuruşunu bile uğruma sererdinSenden başka karşılıksız veren yok ki anne

Ne zaman bu can senden ayrı kalsaYüreğim burkulur sarışını özlerimSen olmayınca güneş bir dahaÖyle sıcak doğmuyor ki anneSen gidince nedense hep üşüyorumYüreğim hiç ısınmıyor ki anne

Kime bir umutla sarılsam sen diyeYapraksız, çiçeksiz kuru dal gibi kaldıSende ana kokusu ana ruhu vardıSen gidince bize yalnız hasretin kaldıSenden daha güzel güleni yok anne

Kime yasladımsa sırtımı boşa geldiBulunur mu hiç seninki gibi dost eliAkar göz yaşlarım karışır gönül seliSenden başka gözyaşı dökenim yok anne

Kıymetini ancak evladım olunca anladımBir nefes kadar yakınken zamanı ziyanladımPişmanım her gün, her gece sensizliğe yandımSenin kadar kimse yanmıyor ki anne

Gör ki nasıl betbahtım, nasıl perişanSenden gayri derdimi anlayan yok anneHep sen vardın yanımda, öksüz kalıncaAnnesiz nasıl yaşar bilemiyor insanKimse senin yerini dolduramıyor anneSensiz yaşamanın tadı olmuyor anne

Ruhunun evi şimdi çiçekten bir bahçeSığdıramıyorum seni ne yere ne göğeHerkesin annesi kendisine anneSenin gibi olamaz annede olsa hiç kimseKeşke bütün anneler senin gibi olsa anne

Muradımı alamadım yumuşacık dizlerindenTezden mahrum kaldım sıcacık göğsündenSensizliğin acısını anlamıyor hiç kimse



Sevdiklerim bir bir kayıp gidiyor elimdenGücüm yok durduramıyorum ki anne

Kökü yüreğimde dalları beynimdeAzgın birer ayrıkotu sensiz dertlerimHasret benim, hüzün benim kimin derdineKapkaranlık, dipsiz bir kuyuda gövdemSonsuz ufuklarda seni arar gözlerim anne

Dünyamda seni sığdıracak yer bulamadım anneSana yakışacak başka ad bulamadım anneMekanın cennet, ruhun şad olsun anneHakkını ben ödeyemedim, ödeyememKusurlarımı hoşgör, hakkını helal et annem

-Bütün eli öpülesi annelere

İdris Akmetin



Annem

Sen gidince anladım hayat bağımınNasıl kökünden koptuğunuSen olmayınca anladım anneNasıl can evimden vurulduğumu

Yüreğim yandı derinden yıkıldı ümitlerBir bir karardı geceye döndü günlerGelenler elbet bir gün gider dedilerKendi evime sensiz sığamıyorum ki anne

Sen öğrettin bana helalı, haramıSenden öğrendim hakkı, kelamıSeninle geçen her güzel anıÇok özledim çook anne

Her sabah güneşten önce uyanışınıBaşucumda oğul, oğul diye çağırışınıGülüşünü, surat asıp kaş çatışınıSevgiyle kucaklayışını özledim anne

İyiyi kötüyü, güzeli, çirkini öğreten sendinSakın ha harama uzanmak yok dedinSen ilk kitabım, sihirli bir şiirimdinSenden güzel şiir görmedim ki anne

Sensiz yaşamak zor bu dünyada istesemdeÖlenle ölünmez diyorlar yaradılış böyleİstensede can tatlı vaz geçilemiyorSenden gayri canını verenim yok anne

Ahhh! nasılda buram, buram tütüyorBurnumda tek sığınağım, baba ocağımBir tas aşın, içten sarışın, sevgiyle bakışınNe yana baksam peşimde korkularım, kaygılarımNiye bizi yüz üstü bırakıp uzaklara gittin anne

Sensizliğe ağladım gece gündüz yoruldumHasretinle yana yana yoğruldumBulanıp bulanıp öğüdünle duruldumMekanın cennet olsun anne

Birden dünyam karardı sen gidinceHasretin yakar yüreğimi derinden, sinsiceYıkıldı ümitlerim dünde kaldı umutlarımÜmitlerim daraldıkça daraldı şimdi ipince



Işığa bir yol bulamıyorum, yoruldum anne

Sonu yok başı yok anlamı yokSensiz böyle öksüz yaşamanınHayat sonsuz boşlukta salınan bir beşikBense bir köşede bir heykelim el kolu kesikSensiz ben olmamın anlamı olmuyor anne

Her gece rüyalarımda seni görüyorumAlnın hep başını eksiltmediğin seccadendeYıldızlar gibi parlıyor sonsuz sevgiler yüreğindeAy gibi bir nur parlıyor güzel yüzündeSesini, sevişin,i koklayışını çok özledim anne

Sıcacık ana kucağını çok özledimDönersin belki diye çok bekledimSen dönmeyince çok ağladımSensiz gülmenin bile tadı olmuyor ki anne

Kime sorsam seni cevapsız kaldıYoksun diye bu hayatın tadı kalmadıKavuşmamız yakın şurda ne kaldıFiganımı duyan yok, nasıl sabredeyimCandan sarışını ana kokunu, çok özledim anneÇok özledim çooook anne

İdris Akmetin



Arkadaş

Arkadaş!İnsansan insanlığını,Yiğitsen yiğitliğini bilGöz yumma zalimin zulmüneMertce karşısına dikilKalkan ol insaniyeteCesaret fazilettir korkaklık değilDik tut başını, eğileceksen sevgiyeİnsan gibi insan olana eğilZalime, zulme,vahşete değil

İdris Akmetin



Aşık Olmak

Neden görünce seniKalbim delice çarparSığmaz can kafesineÇırpınır kanadı kırık kuş gibi.

Nefesim düğümlenir boğazımdaDuyunca ipek sesiniSımsıcak bir duyguSarar tüm bedenimiDöner başım, titrer ellerimKalbim yerinden fırlayacak gibi.

Buğulu gözlerineTakılınca gözlerimÇözülür bağı dizleriminSanki düşeceğim oracıktaDuruverecek her an yüreğim.

Unuturum senden gayrı dünyayıHayallere dalarım.Yeşerir sevgi tomurcukları ,Solan umutlarımınYeniden doğacakmış gibi.

Bir bitmez arzu olur yüreğimdeSonsuza dek bakmakBeni benden alan gözlerineÖlesiye sesini duymakTenini tenimde, nefesini nefesimde.

Sevgini hep kalbimde duymakGece gündüz ismini sayıklamak Hiç usanmadan yıllarcaOkşamak saçlarını doyasıyaTüm zamanları durdurarak.

Canımdan can vermekNefesimden nefesBir bedende iki can gibiBence bu işteSana aşık olmakFerhatla ŞirinKeremle Aslı gibi

İdris Akmetin



Ayaz Bebek

Bir kıtlık arefesinde Peygamber; ’Komşusu açken, tok yatan bizden değildir’ demişti.

Bir soğuk kış gecesinde Soğuktan titreyen Ayaz bebeğe ölüm Camı kırık pencereden geldi.

Kimine göre bu Kaderin bir tecellisi. Kimine göre hayatın fıtratı Kimine göre gerçeğiydi.

Kellli, felli adamlar doldu doluştu, Küf kokulu, kerpiç evde pozlar verildi, Ahkamlar kesildi, timsah gözyaşaları döküldü Aslında Ayaz bebek kimsenin umrunda değildi Bu cesetten nemalanma merasimiydi.

Kimileri vah,vah dedi Kimileri tüh tüü.. Adeletin nerde kahpe dünya Kavanoz dübrü Kim derki ölen Ayaz bebekti.

Artık ayaz bebek toprağın altında Ebediyen suskundu Annesi camları kırık odasında Gözyaşları soluk yanaklarını yakarken Tir tir titriyordu Peygamberin ümmeti Leziz sofralarında yine göbeklerini kaşıyordu.

KEŞKE MÜSLÜMAN MAHALLESİNDE SALYANGOZ SATILMAZ DENECEĞİNE; ''MÜSLÜMAN MAHALLESİNDE SEFİLLİKTEN ÖLÜNMEZ ''DENSEYDİ.

İdris Akmetin



Aydınlık

Kimi mektepsiz, Güneş kadar aydınlık,Kimi mektepli, zifiri geceden karanlık.

Kimi insan değil, belki insan müsvettesiKimi insan değil, sanırsın insan ötesi.

İdris Akmetin



Ayna

Ayna söyle sendeki ben miyimGerçek miyim,hayal miSaçlarıma çöreklenmiş ak bulutlarYüzümde argın, yorgun kıvrımlarSöyle o ben miyim gerçek mi hayal mi

Seninle yıllarca olduk arkadaşEn yakın dost en sadık sırdaşHele maziden birkaç resim açSöyle o ben miyim gerçek mi hayal mi

Ne çabuk geçti yıllar farkında değilimGünde kaç kez karşına geçerdimBen saçlarımı tarardım sen tarardınAğlasam ağlar, gülsem gülerdinEn sadık dostum hep sendinSöyle o ben miyim gerçek mi hayal mi

Beraber dertleşir beraber gülerdikBen bir adım gelsem sende gelirdinBen sırtımı dönsem sende dönerdinNe zaman elimi uzatsam hep el verdinSöyle o ben miyim gerçek mi hayal mi

İçtenlikle söyledin hep yüzümeSaklamadın çirkinliğimi, güzelliğimiBir sen bildin bir ben en saklı mahremimiSen misin ben mi ikizim miSöyle o ben miyim gerçek mi hayal mi

Açık gizli göz göze gelirdikŞakalaşıp gülüşür oynaşırdıkBazen de dertleşip ağlaşırdıkNeden kaşlar çatık mihrab yıkıkSöyle o ben miyim gerçek mi hayal mi

İlk tanıştığımızda bir yabancıydınBeni bana sen tanıştırdınHiç saklanıp kıvırmadınKusurlarımı hep yüzüme vurdunSen gerçek bir dostsunSöyle o ben miyim gerçek mi hayal mi

Bir zamanlar ikimizde çok gençtikYüzümüz hep parlak hep cilalıSen süt kaymak bense yağız bir delikanlıGünde kaç kez yüzleştikSöyle o ben miyim gerçek mi haya lmi

Şimdilerde kapını çalmaya korkar oldumYüzüne bir daha bakamaz oldum



Hep ağlayan hiç gülmeyen oldumSöyle o ben miyim gerçek mi hayal mi

Hep sessizsin hiç konuşmazsınBen bağırsam çağırsam yinede susarsınEn sadık en ketum arkadaşsınGördüklerini hiç kimseyle paylaşmadınSöyle o ben miyim gerçek mi hayal mi

Sırlarımı kendinden bile sakındınBen gidince kapıları kapattınGördüğünü karımla bile paylaşmadınSöyle o ben miyim gerçek mi hayal mi

Susma yetmedi mi yıllardır suskunluğunHaykır artık yüzüme ihtiyarlığımıBen miyim karşında mecnun bulduğunSaklama ne olur benden perperişanlığımıSöyle o ben miyim gerçek mi hayal mi

Dobra dobraydın olmadın hiç kaypakAvunurduk karşılıklı ağlaşarakKurtuluşum senden kaçmakSöyle o ben miyim gerçek mi hayal mi

Gönül yorgun el ihtiyar bel ihtiyarNe çıkar etsemde durmadan intizarNe kapıyı çalan var ne arayan ne soranUnuttu gitti, dost bildğim dostlarVarsa sadakat bir tek sende varSöyle o ben miyim gerçek mi hayal mi

Ya cebimde ya duvarda hep vardınBeraber yaşadık beraber yaşlandıkAnadan ayrıldım babadan ayrıldımSenden hiç ayrı kalmadıkSöyle o ben miyim gerçek mi hayal mi

Seninle paylaştım en olmaz hayallerimiEn gizli sevdalarımı,umutlarımıŞahidiydin hep günahlarımın sevaplarımınUmutsuz ve yorgun günleriminSöyle o ben miyim gerçek mi hayal mi

İdris Akmetin



Babam Öldü Anne

Gözü yaşlı bir çocuk kapanmışAy yıldızlı tabuta ağlıyorGitme baba gitme ne olurDiye feryat figan ediyor,Yıkılmış hayalleri yüreği param parçaBir çocuk karışmış köz, köz yaşlarıDarmadağın saçlarına.

Ansızın göğü bir kara duman sardıKaç masum yüreği yaktıBir kız ağlıyorSaçları alev olmuş, gözleri volkanKan üstüne kan, her yanFiganı yeri göğü yakıyorGitme baba gitme ne olurGidip bizi yetim bırakmaAnnem kardeşlerim ne yapacakBen ne yaparım sensizKim üşüyen ellerimi kış soğuğundaAvuçlarında ısıtacak.

Kim beni bekleyecekOkul kapısında akşamlarıZemheri soğuğunda titreyerekKim okul yolunda elimden tutacakSen gidince böyle ansızınGöz yaşlarımı şimdi kim silecek.

Gitme baba gitme ne olurSen gidersen eğerKardeşlerimi kim sevecekKim annemin elinden tutacakKim bize ekmek getirecek.Bize kim dostluk öyküleri anlatacakKim kardeşlik türküsü çığıracakAnne,babam öldüYarın bize hayat duracakDünya duracak.

Bir çocuk kapanmışAl bayraklı tabutaFeryat figan ediyorBu benim babamBabam öldüOnu ölürken gördüm anneBen beklerken okul kapısındaTam beni kucaklayacakkenHain bir bomba patladı birdenAldı babamı bizdenBabam öldü anne.

Ona koşamadım yanklarından öpüp



Boynuna sarılamadım anneSon kez doyasıya öpemedim anne.Biliyorum artık onu hiç göremeyeceğimElimden birdaha hiç tutmayacakYanaklarımdan öpmeycekBaşımı okşamayacak anne.Oysa çocuklar için ne çokHayaller anlatırdıGözü pek yüreği korkusuzMangal gibi yüreği vardı.

Ansızın bir bomba PatladıOnlarca yürek yaktıAmca götürmeyin ne olurO benim babamOnun yapacağı daha çok şey vardıOnsuz ben ne yaparımonsuz nasıl yaşarım.Bir hain elBabamın benden nasıl da aldıBenim babam öldü anneHayallerim ümitlerimÖksüz kaldı anne.Göz yaşları sel olmuş akıyorBir çocuk kapanmış mezaraFerhat figanı ortalığı yakıyor.Babamı gömmeyin toprağaO benim babamOnu götürmeyin ne olur benden ırağa.

Keşke beni sarsalardıAk kefene,al bayrağaBahşetselerdi küçük bedenimi kara toprağaKardeşlerim öksüz kalmasaydı.Allah’ın taktiri bu kızımDedi Hoca titreyen sesiyle.Bir şey gelmez ki elimizdenBabanı Allah aldı bizdenOnu bizden çok sevdiSenden bile.

Başını eğdi umutsuzca gözü yaşlı kızSolgun,umutsuz, çaresizHıçkırıkları düğümlenerekNe olur onu incitmeyinO hiç kimseyi incitmediKürt, Türk, ÇerkezHepimiz kardeşizBu ülke hepimizinKavgaya ne gerek derdi.O bunu hiç hak etmemiştiO bütün çocukları çok severdi.



Sen bunu hak etmemiştin baba,İnsan olan insana yapmaz ki bu zulmüKimse hak etmez böylesine haince ölümüNe olur incitmeyin usulca örtün üstünüSen rahat uyu baba tasalanmaHainleri sevindirmeyeceğimAsla ayırt etmeyeceğim Çerkezi, Kürtü,TürküSeni alsalarda benden tutacağım verdiğim sözüAcıları gömeceğim içime ama şehitlerimin amenetiBu eşsiz vatanı asla asla böldürmeyeceğim.

İdris Akmetin



Bana Bir Masal Anlat

Had bir masal anlat banaİçinde dostluk, kardeşlik, sevgi olsunYemyeşil ovalardaEl ele koşan çocuklarAnneler, babaları, kardeşleri olsun.

Küskünlükler, dargınlıklar olmasınDünyanın her bir yerindenArkadaşları, dostlarıDudaklarında sevgi tomurcuklarıGözleri ışıl ışıl mutluluk dolsun.

Gözleri öyle hüzünlü bakmasınBoyunları bükük olmasınBen gözyaşlarını sevmiyorum babaBen gülen çocukları seviyorumÇocuklar ağlamasın baba.

Çocuklar renk renk olsunEllerindeki balonlar gibiSiyah, beyaz, sarışın, esmerKimi zeytin tanesi, kimi bal damlasıKimi pamuk şeker.Ben sıkılıyorum hep aynı renktenFarklı olmak ne kadar güzelmiş meğerHer bir ayrı bir canHer biri bir cihana değer.

El ele versinler, gülsün dudaklarıİp atlayıp top oynasın, doyasıya koşsunlarKayacak da kaysınlar tahterevalliye binsinlerBirdir bir, saklambaç, evcilik oynasınlarAma savaşçılık bilmesinler babaBen savaşları hiç sevmiyorumSavaşlarda çocuklar ölüyorBabalar ölünceAnneler çok üzülüyor baba biliyor musunÇocuklar ölmesin anneler üzülmesinBen hüznü sevmiyorum baba.

Bana bir masal anlat babaİçinde gülen çocuklar olsunEllerinde renk renk çiçekler,Kalem, kitap, defterlerAma tabanca, tüfek, süngü olmasınBen savaşları hiç sevmiyorum babaAnalar babalar çocuklar ölmesin.

Birde güvercin olsun masalında ağzında zeytin dalıHer akşama pencereme konsunAma kanadı kırk olmasınBen acıları sevmiyorum baba



Göğün maviliklerine uçsunHer günün sabahı.

Özgürce gökyüzüne kanat çırpsınBeni de alsın kanatlarınaDağ tepe gezdirsinSevgimi götürsün bütünDünya çocuklarına.

Birde annem olsun içinde babaAma ağlamasın ne olur, gülsünO ağlayınca ben dayanamıyorumKabuslar bırakmıyor ardımıKendi hıckırıklarıma uyanıyorumBir bakıyorum annem yok yanımdaÇok üzülüyorum baba çokOnu çok özlüyorum.

Nasılda göz kapaklarıma bir ağırlık çöktüYine gözlerim umutla kapanıyorSen öpünce baba.Yüreğimden nasılda korkular sökülüyorÇok güzel rüyalar görüyorumHiç ağlamıyorum, göklerde uçuyorumGüvercinler gibi bulutların üstünde yükseliyor,Bazen küçük bir serçe olup süzülüyorumBazen uçan kaz oluyorum bazen de kumruYemyeşil ormanlar masmavi denizler göruyorumVazgeçilmez oluyor o zaman gözlerimde uyku.

Annemide görüyorum hem oradaO da ağlamıyor gülüyor banaSarılıyor okşuyor alıyor kucağınaSanki hiç ölmemiş gibi baba.Sen öpünceÇok farklı oluyor dünya banaRüyalarım, yarınlarım hep bambaşkaHer akşam çocuklarını öpsün babalarMutlu olsun, ağlamasınlarHep gülsün çocuklar baba.

İdris Akmetin



Başkadır Her Şarkının Öyküsü

İçli bir şarkının notaları dolaşırKalpten dudaklaraDudaklardan sayfalaraBazen yağmur damlacılarıdırŞarkılardan arta kalanKavisler çizerek yakarAkıp yanaklarımdaBazen içli bir şiirle dillenirDizilerek sayfalaraBazen yorgun ve umutsuz bir cümleYanlızlığın ateşidir alevlenen içimdeBazen umutsuz bir kaç kelimeSeviyorum ama sevilmiyorumSevgi dolu bir bakışlaKısa ömürlü bir hazdırŞekillenen yanaklarımdaSonra yine hayatınÜmitsiz bir öyküsü gibiDizilir şarkının notaları yaBaşkadır her şarkının öyküsüBazen çözülür kara kara bulutlarBazen günlük güneşlik bir dünya

3.04.1975

İdris Akmetin



Başlar Eğilir

Annelerin önünde bütün başlar eğilirAnne var ki ona Cennet bile az gelirDervan döndü insanlık öldü ne yazıkÖyle anne var ki yeri cehennemin dibidir

İdris Akmetin



Bayrağım

Tarihin eşsiz sayfalarına hep, şan olan bayrakKınalı kuzuların kanıyla al al olan, al bayrakDost yüreğine sevinç, düşmana korku salan bayrakBen ölürüm o ölür uğruna, bin Mehmet yeniden doğarSen yeter ki yurdumun semalarında ebedi dalgalan.

Dalgalanmadığın yerde ne özgürlük olur ne şeref ne şanAkacaksa aksın,son damlasına kadar damarlarımdaki kanYeter ki sen öyle mağmun öyle mahzun durma bayrağımYurdumun engin semalarında gururla, şanla ebedi dalgalan.

Tek bir nefes kalmasa da yurdumda, umutsuzluğa kapılma sakınMutlaka kırılır sana kalkan hain eller, kalmaz yerde tek bir ahınUmutlar bağlanmışsa da, türkülerle kınalanırken körpe avuçlarımDüşecekse düşsün vatanımın bağrına, al renginle süslensin naşımYeter ki sen mavi göklerde bütün ihtişamınla ilelebed dalgalan

Özgürlüğün mühürüdür yurdumun göğsüne düşen her damla kanKırılacağı gün yakındır hain ellerin, bayrağıma hayasızca uzananÖzgürlüğünden mahrum etmesin ulusumu, alsın canımı yaradanOlsun cansız da olsa naçiz bedenim yurdumun serhatına kalkanYeter ki bayrağım sen yurdumun ufkunda sürurla, coşkuyla dalgalan

Asırlardır nice civanlar can verdi sakınmadan ay, yıldızın uğrunaSen dalgalanmazsan göz diker düşman, toprağıma, namusumaHer gün binlerce Mehmetcik kınalanır, ant içer ölmek için yolunaYeter ki sen vakurla, gururla yudumun üstünde ilelebed dalgalan.

İdris Akmetin



Belkide Terk Ederim

Dursa bütün zamanlar hiç bitmese bu son gecemizEl ele,göz göze sarmaş dolaş hasret kokan bedenimizYıllar geçsede böyle koyun koyuna yinede bitmez özlemimUçurur yıldızlara beni,sevinç çığlıkların canıma can katarRenk gelir, neşe gelir bahara döner hazana dönen günlerim

Yüzünde donunca tebesümlerin,solar gönül bahçemin gülleriSolar güneşim,ayım düşünce üstüne ayrılık hüznünün gölgesiVirane olur bana fani dünyanın köşkleri,hanları, saraylarıCan suyudur sevdamın gülüşün, sonbaharında yeşeren ömrümünZiyanı sayarım ömrümün, darılıp bana gülmediğin anları

Bu Dünyada bana işkencedir azda olsa her dargın bakışınNazda olsa takılıp gururun yeline benden köşe bucak kaçışınBoşa geçmiş sayarım seni tanımadan geçen o çorak yıllarımıGözlerin anlatır gözlerime coşkusunu yüreğinde ki sevdanınAnlatmaya cesaret edemediğini, nasıl beklediğini yollarımı

Seninle yeşerir her günün sabahı sonbaharımın selvileriSensiz geçen her günüme her anıma acır, için için kahrederimSeni göremediğim gün kilit vurulur sevinçlerime kederlenirimNasıl dayanırım ben bu hasrete, başlayacaksa yine ayrılık günleriSensiz çöl olur gönül bahçem, yasa boğulur senden uzak yüreğimHasretle beklerim yolunu, yine gelmezsen terk-i diyar ederim.

1979/Aralık

İdris Akmetin



Ben Aydınlığı Severim

Çoğu gün fırtınalarla uyanırımBeynimin derinliklerinden esenEsip esip umutlarımıParam parça eden.Bir yalnızlık tutsağıyım çoğu geceTükenen umutlarımın,Kaybolan derinliklerinde karanlıklarınArayıp arayıpta kendiniKendinde bulamayanGizemli sessizliğinde kainatın.

Ne denli sessizBitmeyen gecelerin zifiri karanlıklarıBu gece yine,Nasılda çekilmez oluyor olmazsaKaranlıkları yırtan baykuş çığlıklarıSımsıcacık avuçlarımda elinKarşımda gülümseyen hayelin.

Bu gece neden ısısız böyleNe ötüşen gece kuşlarıNe ezanlar bıçak saplarKaranlığın göğsüneNe de tenimi okşayan nefesinDeğer yüzümeÖldüm mü,öldük mü ne.Her tarafta sessizlikHer tarafta kasvetBitmiyor bir türlüBu hüsran bu hasret.

Gecenin ıssız karanlığıÇökünce yüreğime derindenPeşimde hep bitmek bilmeyen karabasanlarUmutlarım uçar gider elimden.Bozsun artık suskunluğunu geceninDallarda ötüşen kuşlarBir bir açsın dallarındaRenk renk tomurcuklarDüşsün yine geceme hayelinDoğsun artık güneşAydınlatsın karanlıklarIsınsın üşüyen yüreğim.Aydınlansın karanlıklarda gizliKirli kirli oyunlarBitsin artık bu kâbusGeçmek bilmeyen gecelerTelaşlı, kaygılı,uykusuz.

Ne zaman biter bu zifiriKaranlık geceler,Ne zaman gönlüme



Bir umut ışığı düşer,Ferahlar kor olan yüreğimBir seher yeli eser,Kim demiş karanlıklarBin ayıbı örter.Alın alın karanlıklar sizin olsunBen aydınlığı severimGeceler sizin olsunGündüzler benim

23.08.1979

İdris Akmetin



Ben Türkoğlu Türküm

Ben Türkoğlu TürkümOrhondan Viyanaya zaferlerle yürüdüm,Ötekende doğdum, Altaylarda otak kurdum Kafkaslarda, Kaşkarda seslenir kahramanlık türküm.

Binlerce yıl Asyadan Anadolu ‘ya at koşturdumAdeleti hakim kıldım, Hürriyeti andım.Üç kıtaya yaydım sevgiyi, hoşgörüyü,Türklüğün şanını tarihe yazdım.

Siper ettim göğsümü yurdumaZafer çığlıklarıyla irkilirken yer ve gökNice uzak kentlere ismimi verdim, nice dağlara rengimiHer karışına nakış nakış işledim desenimiYedi düvele kazdım mertliğimi, yiğitliğimi.

Namertler, çakallarını salsada üstümeKim demiş boyun eğerim kine, husumete,Diz çökmem dört başlıda olsa düşmanaElim kalkmasa da kız, kızan, kadına.

Ben Türk oğlu TürkümTürkçe düşünür, Türkçe yazar, Türkçe konuşurum.Türkçedir masallarım, Dede Korkut’tan Oğuz Kağana destanlarım,Kulağımda çınlar anamın Türkçe ninnileriTürkçedir ilk ve son oyunlarım.

Türkçedir alın yazgım, rüyalarımTürkçe el açarım yaradanaTürkçedir en içten dualarımTürkçe türkü çığırım, Türkçe beşik sallarım.

Türkçedir toylarım, düğünlerim,Çalgılarım, manilerim, ağıtlarımTürkçe ezgiler dökülür sazımın telindenMazluma eğilse de, zalime dik durur başım.

Kız kızan otağımda tadar özgürlüğü,Aman vermem zalimin zulmüne.Kılıcım keskinsede bayrağıma göz dikeneHalel gelmez hiçbir masumun tek telineKim görmüş yiğidin namertten ürktüğünüDünyaya değişmem ben Türklüğümü.

İdris Akmetin



Beni Benden Alan

Kâh engin denizlerden bakar gözlerinKâh ormanların yeşilindenBazen bal damlası,Bazen kurulu bir oktur gözlerinBazen zeytin karası.Behey ceylan gözlüBeni benden alan büyüGözlerinde ki renkten değil bellikiBakışlarının derinliğindenBir bakış ki gözlerimi gözlerine mıhlarYüreğim koparır yerinden,Beynimde şimşekler çakarAkar gözlerinden gözlerime sevda nehirleriCoşar gönlüm bendini yıkarBir sevda türküsü dökülür dudaklarımdanYüreğimi derinden yakar.

1978

İdris Akmetin



Benle Sen

Ben ve sen eleleUçsak karadan beyazaBeyazdan yeşileBir çift güvercinBir çift kumruKanat çırpsakGöklerin maviliklerineSevgiyi aşkı yazsakKötülüklerinNefretinKinin üstüne

Yarışsak beyaz maviMor kelebeklerleUçarak pembe kırmızıSarı çiçeklereBen ve sen el eleBostan kursak gönüllereGüzelliği eksekÇirkinliklerinİsyanınKüskünlüğün üstüne

Bir çift kelebek olsakBir çift uğur böceğiDamla damla yağmurKar olsak tepelerin üstüneAydınlığı eksekKaranlıklarınYokluğunSefaletin üstüne

İdris Akmetin



Beşer Şaşar

Düşmez kalkmaz bir Allahİnsan dediğin beşer, şaşarBazen şeytan çalar yüreğimiUnutturur bana beni.Şeytanlığına uyarımNefsime yenilir aklım,Bendini aşarÇamura batar, kire bulanırımBakmışsın derin mi derinBir balçık çukurundayım.Battıkça ruhum bunalır,Elim ayağıma,Dilim damağıma dolanır.Koşsam koşamamKaçsam kaçıp, kurtulamam.Bedenim çamurda, ruhumBulutlarda kalırUzatırım elimiKurtuluş kementine ulaşamamRuhum darlanır,Bir anlık gaflettenBedenim elim yüzüm kire boyanır.Aynaya baksam,Kendimi bulamam.Mosmor olur yüzüm utanırım,Dünyam yıkılır ruhum kararır,Kurtar diye yalvarır yüreğim.Ulu Tanrım!Temizle elimi, yüzümü, bedenimiOlsun yeşil vadilerde akanPınarlar kadar pak mı pak,Al kirlenen ruhumu bendenBir ruh ver ki yeniden,Annemin sütü kadar ak mı ak.Keşke olsa bu bedbahtlığım bir rüyaEtme beni ne kendimeNe beşere rezil, rüsvaYakacaksan cehenneminde yak

İdris Akmetin



Bırakın Beni Bana

Bırakın beni bana bugünDertlerimle baş başa kalacağımTutunduğum son umutlarımıHayallerimde yaşatacağım.Bir dert aldı beni bendenSöyleyemem, söylememYüreğimde saklayacağım.Koyun önüme bütün defterleriDizin saf saf kalemleriSatır, satır kederlerimi yazacağım.Bırakın beni dertlerimle baş başaKendimle ağlaşacağım.Bir savaş var ki bugün içimdeSığmıyor içim içimeKendimle hesaplaşacağım.Ne de çabuk bittiAzı kaldı çoğu gittiDurun durun sizCanı gönülden sarıldığımDostlar zahmet etmeyinKirlenmesin ellerinizBen kendi mezarımıKendim kazacağım.Silin göz yaşlarınızıIslanmasın yanaklarınızBen kendime, kendim ağlayacağım.Söndürün bütün ışıklarıYıldızları,Güneşi,AyıKendi ateşimle yancağım.Örtsün üstümü zifiri karanlıklarKimse bilmesin gönlüm hepten tarumarBakın siz keyfinize dostlarBen kendi dertelerimleBaşbaşa kalacağım.

İdris Akmetin



Bir Allah

Kimi çaput bağlarKuru ağaç dalına,Kimi yüz sürer umutlaMezar taşına.Kutsal sayıp ümit bağlarBi-çare naaşa.Benzeri ortağı yokturŞirk koşulmaz haşa.Medet umulmaz der,Cansız bedenden Resul AllahMümindir elbet kim derseLailahe İllallahTek bir ilah,Tek bir kutsal bildimÖyle de bilirimTek bir Allah.

İdris Akmetin



Bir Gülüşün

Dudaklarında tomurcuklanınca sıcacık gülüşlerinKurumaya yüz tutan çimenleri yeşerir gönlümünYanağımdan süzülen, mutluluk damlalarıdır gözleriminIsınır buz tutan yüreğim, yeniden bir heyecan sarar sen gülünceBir hoş sıcaklık yayılır damarlarıma, gül yüzlüm seni görünce

Günün yorgunluyla sonlanan akşamları bir gülüşünDağıtır başımda toplanan tüm kara bulutları.Yelken açar sonsuz enginlere, sevinç çığlıklarıKuruyan kökünde yeniden canlanan umutlarımın.Yüreğinin derinliklerinden gelen tatlı bir süzüşünTek bağı olur umuda bağlayan tekdüze yaşamımın

Bakışların ışık olur kabus dolu bitmeyen zifiri gecelerimeDüşlerim gülümser bana ay gülümser, yıldız gülümserKabuslar gider rüyalarımdan, tüm melekler yeryüzüne inerBakınca gözlerime gözlerin, bir ümit ışığı doğar yüreğimeDağılır uğursuz kara bulutlar, başımda sevincin serinliği eser

Anlam katar anlamsız yaşamıma tek bir gülüşünKöz köz yaralarımı soğutur, kurutur göz yaşlarımıIsıtır üşüyen yüreğimi, renk katar karanlık gecelerimeSoğuk kış günlerimin zemherisinde başlatır yeniden baharımıMor güller açar içimde yaşam sevincimi yeşertir sıcacık bir gülüşün.

İdris Akmetin



Bir Varsın Bir yoksun

Gönül bin bir hevesle kanat çırpsa da umudaYeşerip dal budak salsa da otağınaHerşeyde olduğu gibi, eskir zamanYenik düşer yorgunluğaKopar ansızın inceldiği yerdenEcel konar can kafesineDüğümlenir dilin, mil çekilir gözlerineKopar bir bir can tellerin.

Karşında ağlaşsa da bir keç seveninDokunmak istersin dokunamazsınKonuşmak istersin konuşamazsınGörmek istersin olup biteni, telaşlaAçıkta olsa göğe dikili gözlerin, göremezsin,Sevemezsin, ağlayamazsın, kırıp döküpÇığlık atıp haykıramazsın.

Kapatır kepenklerini bir elKundaklanırsın anadan üryanSığdırırlar bir ömrü tahta sandığaYolculuk başlar sonsuzluğaÜç beş dost omuzunda.

Gerisi ah vah, dedikodu,vak vakÖrtülür üstüne kara toprakDökülür belki üç beş gözyaşıÇok geçmez, unutulursunBir varsın bir yoksun.

Belki ruhun kanat çırpar maviliklereBelki kızgın kayalıklarda sürünür.Bilemem ne gelen var, ne gören ne şahit olan‘’İyiysen kanat çırparsın göklere’'Derdi rahmetli babam.

’'Beşer şaşar, şaşanı da hoşgörMahşerde dikilir karşına her amelin’' derdiHer fırsatta, yüreği cefayla yoğrulan anam.Ona da anası söylemişti sanırımOna da, onun anası,Bilemem, ne göreni var, ne tanığı.

İçimde gizemli bir ses dillenir,’'Bütün bu güzellikler boşuna mı?Bu ağaç, bu çiçek, bu deniz, bu gökyüzüElbet her eserin vardır bir ustasıBir söyleyeni ilk ve son sözüKim yakar bir kandil gibi başımda duranBu Güneşi, Ayı, sayısız yıldızıYa bu bedene verilen canVe tarihin sayfalarında unutulan kan



Sorulur elbet bir gün herşeyin hesabı.''

Sanma Güneş söner, Ay küser, Dünya dönmezYürekte açılan yaralar dinmez.Matemler de unutulur, ölenle ölünmezYine mehtap aydınlatır geceleri,Güneş yeniden gülümser her sabah,Mecrasında akar yine ırmaklarKayaları hırsla döver hırçın dalgalarKartallar yarışır yüksek tepelerdeMaviliklerde süzülür martılarAğaçlar çiçek açar, koşuşur dallarında kuşlarDurmaz hayat sen gittin diyeDünya yine bildiği gibi dönerKalsada mecelsiz, argın gorgunBir eksik bir fazla ne fark ederHer şey yerli yerindeBir tek sen yoksun.

İdris Akmetin



Biri Kırmızı Biri Sarı

Hani umutla dolu Baharda bir gün İki gül verdinBir senDedinAnneciğim biri ben

Kaç yıl oldu güzelimBizi bırakıp boynu bükük,Bu dünyayı terkedeliNe bir tek gülVerenim varNe bir öpücükBebeğimSen terk edip de bizi gideli.

Seni ne çok özledik Bir bile bilsen,Ne yapsak nere gitsekAklımızda,fikrimizde hep sen. Bak onlarında boynu bükük Bizim gibi Yanıbaşında hüzün açmış Karçiçekleri Sakın sakın sen ağlama Canım birtanem çiçeğimAğlayıp yüreğimi dağlama

Ben varım her gün hep Yanı başında. Elimde iki gül Biri kırmızı biri sarı Biri sen biri ben bebeğim.

Güler sanır herkesBakarak duduklarımaBen se o günü bekliyorum halaSandığındaki geliniği giyeceğinElinde iki gülBiri sen anneciğimBiri ben diyeceğin.

Biliyorum artık bir daha Dönmeyeceksin O sonsuz yolculukdan Ne bir gül ne bir çiçek Vermeyeceksin Koparıp dalından.

Bu gün ben geldim bebeğim Ağlama sen yeter ki gül Biri kırmızı biri sarı



Elimde iki gül Biri sensin güzelim, Biri ben.

Dün babanla sana geldikAçmış renk renk çiçeklerBir yanında Menekşe Öte yanda Papatya gelincikOturup mezar taşınaAğlaşıp dertleştik.Sonra laleler dikdikBiri kırmızı bir beyazİki de gülBiri sen güzelim biri benBak ben hep yanı başındayım Sen yeter ki ağlama hep gül.

İdris Akmetin



Bizim Çocuklarımız

Okul yolunda bir kaç çocukGözleri yaşlı,elleri üşümüşYarı aç yarı tokIsısız yollara düşmüşKora dönmüş al yanaklarıMor mor kenetli dudakları

Sabahın köründe bir telaş bir koşuşAyağında yamalı papuçBiri kaytanlı biri kaytansızTabanları yırtıkYolu kah iniş,kah yokuşOmuzda bez çantaİçinde bir kalemle bir defterBir kaç kitap, biraz ekmekBir parçada katıkBir, üç sonra beşKarışır esmeri sarışını kumralıYanakları üşümüş kirpikler karlıYürekleri sevgi dolu, umut doluAnadolu çocukları

Umut dolu çantalar, yürekler sevgiBilmezler kini nefreti,Onların alınları açık pak yürekleriTertemiz elleriOnlar Yurdumun geleceği.

Okulun bir köşesinde,Her öğlen vaktiBir ağacın altında,Yada bir duvar gölgesindeBoşalıyor çantalar,Ortak sofra kuruluyorPaylaşılıyor katıklarBir insani yürekAnadolunun ortasında.Elleriyle yoğruluyor

Umutlar paylaşılıyorSevinçler,kederler,acılarOyunlar paylaşılıyorDefterler,kalemler,kitaplarEkmekler, sular paylaşılıyorEllerde ay yıldızlı bayraklarAnadolunun ortasındaBir millet yeniden yükseliyor

Kimimiz Türk,Kimimiz Abaz,ÇerkezizKimimiz kırmanç Zaza, Kürtüz



Yok ayrılığımızTek bayrak tek vatan ülkümüzEl ele kol kolaSünni,şafi, alevisiAynı ağacın dalları hepisiKardeşsiz, yoldaşızİnsanız en önemlisi.

Umut dolu çantalar, yürekler sevgiBilmezler kini nefretiOnların alınları açık pak yürekleriTertemiz elleriOnlar İnsanlığın geleceği

Sevsinler hep birbirlerini,Sımsıkı tutsun kenetlensinBarış yolunda elleri.Bilmesinler kini nefretiÖlmeyi öldürmeyiSarı esmer kumralıZengin, fakir, kızı,oğlanıOnlar barış bayrağımızOnlar bizim hazinemizOnlar bizim çocuklarımız

Umut dolu çantalar, yürekler sevgiBilmezler kini nefretiOnların alınları açık pak yürekleriTertemiz elleriOnlar İnsanlığın geleceği

1989 Erzincan

İdris Akmetin



Boşu Boşuna

Yüreğinde tutmamışsa insani mayaOkuduğun, yazdığın boşu boşuna,Bihabersen sevgiden, merhamettenŞefkat, hoşgörü, insaniyettenTuttuğun, kıldığın hep boşu boşuna

İbadetten maksat insan olmaktırHak yoluna gönülden nefer olmaktır,Can almak değil, cana can olmaktırAyrı gayri değil, bir bütün olmaktırOlamazsan yorulduğun, boşu boşuna

İdris Akmetin



Bu Vatan,bu Bayrak Bizim

Kolay vatan olmadı bize bu topraklarTükenmez acıyla ömür tüketti analar, babalarKimi evlatsız kaldı, kimi kolsuz, kimi gözsüzPes etmedi, yıllarca acıyı yüreğine gömdüAnadolu'nun bağrında binlerce yoksul ve öksüz.Kimi yurdun bağrında ebedi nefer, nefessiz, ölümsüz.

Bu vatan uğrunda can verenlerin,Bu bayrak rengini kanından verenlerindir.

Binlerce yıl şehit kanıyla sulandıBu dağ, bu taş, bu toprakNere baksan siper etmiş körpe bedenini uğrunaGururla yatıyor bağrında, bakEzelden beri göklerde dalgalandıDüşmedi hiç bu şanlı bayrakEbede kadar da dalgalanacakBu bayrak kanıyla süsleyenlerin,Bu vatan uğrunda ölenlerindir.

El ele verdi düşman,Oyunlar kurar, planlar yaparNifak tohumları eke eke, surda gedikler açarTürklüğe, bayrağa sövmek (bre soysuz) hangi vicdana sığarHer gün şehit, her gün gözyaşıAnaların feryadı yürek dağlarBu vatan şehidine gözyaşı dökenlerindir.

Ezelden beri bizim, ebede kadar bizim olacakBir kez düşmedi düşmeyecek bu sancakSatılmış düşmana bir kaç hainUnutmuş aslını, açmış düşmana kucakMehmetciğin süngüsünden kaçar köşe bucakBu bayrak, gözünü kırpmadan uğruna can verenleridir

Sen ölmezsen ben ölmezsem, o ölmezseOlurmu hiç bu topraklar bize vatanVatan uğruna bir değilFeda olsun binlerce can.Bu uğurda şehit olduKafkaslarda, ÇanakkaledeBinlerce kefensiz (y)atanUyan gaflet uygusundan artık uyanBu vatan hainlere inatCan vermeye gidenlerindir.

Bağrına taş basar kalsada her gece uykusuzKınalar kuzusunu vurur yola coşkulu, korkusuzBu vatan, bu bayrak bizim namusumuz



Git ya şehit ol ya gazi diyenlerindir.

Yer ağlar, gök ağlar, analar ağlarŞehitlerin kemikleri kabrinde sızlarBirileri oturmuş sırça köşküneHainlere methiyeler yazar.Boşuna mı sanırsın (be melun) bunca akan kanlarBu vatan eşini dul, bebeğini yetim bırakıpUğruna can verenlerinKorkaklara, hainlere inatElleri kınalı asker ocağınaDavulla zurnayla gidenlerindir.

Sırtında bebeği, omuzunda mermiCepheden cepheye koşanCan verdikçe bu uğurda binlerce canla çoşanBağrına basıp şehidiniVatan sağ olsun diyenlerindir.Köşe bucak saklananlara inatBir evladım daha varUğruna feda olsun diyenlerindir.

Düşman yatmış pusuyaUyan sakın düşme bu tuzağaHainler içinde, bakma çok uzağaElbet can verilir namus, bayrak uğrunaBayrak, uğruna can verenlerindir.

Şehitlerin emaneti bize bu eşsiz vatanVatan aşkıdır yüreklerde kor olup yananCanım, cananım herşeyim uğruna olsun fedamBir evladım şehit diğerleri gelir sıradanBen de hazırım uğrunda ölmeye diyenlerindir.

Mehmedin kanıyla oldu kırmızıSolmayacak parlayacak hep ay, yıldızıAnası, babası, oğlu, kızıKapıp baltayı, süngüyü, kılıcıAslan gibi kükreyerekKarlı dağları düşmana dar edenlerindir.

Bu toprak olsa olsaHainlere mezar olurBir Mehmetcik şehit olsaAnalar bin Mehmet doğururBu vatan için can verecek



Daha çok Mehmetler bulunurBu vatan, Mehmedim feda olsun diyenlerin,Bu Bayrak uğruna can verenlerindir.

İdris Akmetin



Can Benim

Sular neden böyle hırçınKayaları döver çılgın dalgalarıÖfken kime, kime bu kininSen mi yarattın koca dağlarıAyı, Güneşi sayısız yıldızları.

Bu saraylar, köşkler senin,Seninse bağlar bostanlarBunca görkemli şatolarGüneş benim ay benimYıldız benim can benim

Bilesin ne şah ne padişahsınOkyanusların kuytusundaSürüklenen bir çakıl taşısınBir tutam et bir yığın kemikBaştan ayağa bütün servetin

İdris Akmetin



Cehennem

Bir cana kıymak sa eğer diyetiİnci köşklerin, firdevs bahçelerin,Altında, sütten mis kokulu ırmakların,Cennet sizin olsun, Cehennem benim.

Bir anayı ağlatmaksa bedeliBir çocuğu öksüz bırakmakZümrüt süslerin, altın tepsideBitmez, tükenmez nimetlerin.Varsın Cennet sizin olsun,Kor ateşi benim, Cehennemin.

İdris Akmetin



Çiçeğim

Büyüdün sanma bakıp boyuna daha küçücüksün çiçeğimDüşünde pembe hayaller, başında kavak yelleri eserDaha sen,sen olamadın ki taze tomurcuksun güzelimZaman su misali akıp gidiyor büyürsün acele etme, yeter

Açan her çiçeğe türlü türlü arılar konar, böcekler konarSanma aradıkları bir tek sensin,onlar bal arar şerbet ararBaşında toplanılan her çiçek kendini çiçeklerin şahı sanarSalma kendini her konana gelen alacağını alır terkeder gider

Sen benim hayatımın gayesisin,gülüsün, çiçeğisinEn zor anlarda bile hep gülümseyen meleğimsinİnce fikirli, bebek yüzlüm, yufka yüreklim, son beşiğimsinBakmaya doyamam, incitmeye kıyamam göz bebeğimsinTelaşlanma her esen rüzgara, kara,borana hepsi gelir geçer

İdris Akmetin



Çocuk

Küçük bir çocuktu oHem öksüz hem yetimKulaksız Mehmedin oğluKimsesiz,dost canlısı çocukSaçları kıvır kıvırGözleri boncuk boncuk.Bir elinde boya sandığıBir elinde kırık fırçasıEli yüzü boyalıMavi gözlü,utangaçKirpikleri nemli,yüreği pek,Gözü tokAyağında papuç,Cebinde meteliği yok.Asla kimseye minnet etmezBaşı dik,gururluEğilmez,bükülmezOnurlu çocuk.Siftah yapamadığıSoğuk bir kış günüÇok acıkmıştı karnıArkadaşına uyduSıcak bir somon alıp kaçtıHemen oracıkta yakalandıCelseler yapıldıMaddeler sayıldıSuçlu bulundu,Kollarına kelepçe vuruldu.Mapushanede gün saydıArtık o da nefret ve kin doluyduOysa daha dünDoğan her çocuk gibiUmut ve sevgi doluydu.Umitleri hayalleri vardıBir somon çalmanınSuç olduğunu bile bilmiyordu,Ne sığınacak babası anasıNede gidecek bir yeri yoktu.Kömürlüğünde gecelediğiAmcasıda suçlu diye kovmuştu.Çoğu gün köprü altlarındaSokaklarda kaldıBir gün alnındaki damgayı söküpOnurlu yaşayabileceğini umuyordu.Gücü yetmedi,söküp atamadıBiri tutsa elimden diyorduBiri tutsa şu dağları nasıl deviririmNasıl tepeleri düze çeviririmNasıl koşarak çıkarım merdivenlerdemBir aslan gibi gükrerimTutmadı hiç kimse elindenBir hataydı, bir çocukluktu



Yapmam bir daha dediysede anlatamadıAnlamadı kimse dilinden.Oysa her gece geleceğe dairNe güzel hayaller kuruyorduYıllarca itildi kakıldıSabıretti,asla yılmadıMasumluğunu biliyorduÇok gayret ettiÇalıştı didindiSonunda oda bir usta olduÇırakları, komşuları ona ustaDiyordu bazıları ise; hala suçluİtilmese hiç suçlu olur muyduTutulsa elinden doktor, mühendis,Savcı, hakim yada polisBelki de öğretmen olurdu.

İdris Akmetin



Çocukça

Seni her gördüğümde Ürkek bir serçe gibi titrerdiKüçücük yüreğim can kafesimdeBaşka göz başka çehre bilmezdiSenin gözlerindi aradığım, tüm yüzlerde .

Yalnız seni düşlerdim uykularımda Yalnız senin sesin çınlardı kulaklarımda Seninle uyur seninle kalkardım Sendin benim yaşam kaynağım

Öyle delicesine sevdim ben seni Duygularım, heyecanım hep çocukca.

Elin elime değse yüreğim yerinden kopardı Her bakışınla gönlümden yeni çiçekler açardıErirdi yüreğimde Güneşin tatlı sıcaklığı Hiçbir şey düşünmezdim sevgiden başka Arzularım, heyecanım hep çocukça.

Benim için aşk yalnız ve yalnız sendin Arzularım, ekmeğim, suyum, aşımdın Sevincim, hüznüm, umudum, heyecanım Kabusum, kaygım , korkum Karanlığım, aydınlığım, ışığım Olmazsa olmazım, yaşam sevincimVelhasıl her şeyimdin.

Benim için aşk gözlerine bakmaktıEllerine dokunmak, saçlarının koklamaktıÖyle çocukça sevdim ben seni Hayallerim, tutkularım hep çocukça.

Gözlerin bakıp, elini tutmaktanUsulca saçlarına dokundurmaktan Başka hiç bir tutkum olmazdıÖyle çocukça sevdim ben seni.

Her gün bir demet kır çiçeğiyleHasretle yolunu beklerdimEn saf gülüşünle alır koklardınZihnimin derinliklerinde halaUnutulmayan bu en mesut anım.

Öylesine masum sevgiydi benimki Çıkarsız, art niyetsiz şehvetsiz



Kendimden bile sakınırdım seni Kurban olmasın diye sevgim arzularıma Dedim ya öyle saf ve temiz duygularla , Çocukça sevdim ben seni.

Nasıl hızla geçti çocukluğumuzBirbirimizi kollarken heyecanla, hoşcaKaçamaklı bakışlar, dokunuşlar, gülüşlerleFilizlenirdi geleceğe dair umudumuz Hayaller, rüyalar saf ve temiz oldukça, Keşke bütün sevgiler hep öyle kalsa Çıkarsız, saf ve çocukça.

İdris Akmetin



Çocuklarla Çocuklar İçin Dünya Yenidan Kurulmalı

Ekmeyin küçücük beyinlereKini nefretiKazmayın taze yüreklereHırsı öfkeyiTertemiz kalsınKörpe yüreklerÇiçekler gibi renk renkHep taze hep özgürFışkırsın yüreklerdeSevgi filizleriTaptaze ve gür.

Onların defterlerinde sevgi sözcükleriKitaplarında umut ve barışYüreklerinde savaşsız bir dünya olmalıOnlarla onlar içinBu dünya yeniden kurulmalı

Onlar bilmesinler kırıp dökmeyiÖlümü öldürmeyiKıymayı bilmesinler canlaraBilmesinlerDüşmanlığı,çalmayıEle ele versinlerHer ırktan her renktenYürüsünler ufuklaraKurtarsınlar zalimlerden dünyayı.

Ekin sevgi tohumlarını yüreklereDerinliklerinde yeşersinlerDurmasın büyüsünlerÖğretmeyin acıyı hüznüNefreti kini hiç bilmesinler

Kalemleri sevgiyi yazmalıGözleri sevgiyi okumalıGözlerinde yaş değilUmut ışıkları parlamalıSolmadan hep dudaklarındaGülücükler yeniden doğmalıOnlar birer çiçekRenk renk açmalı

Onların defterlerinde sevgi sözcükleriKitaplarında aşk ve barışYüreklerinde savaşsız bir dünya olmalıOnlarla onlar içinBu dünya yeniden kurulmalı

Dost kalsın hepsi asırlar boyuOnlarla yeşerir belkiTükenen insanlık umudu



Yok aslında farklarıBeyazı,sarışını,zencisiBudist, ateist,Hıristiyan, MüslümanHepsi çocuk hepsi insanİnsanı insan olduğu için sevmekİnsan olabilmektirİnsanlığın kurtuluş yolu

Ekin sevgi tohumlarını yüreklereDerinliklerinde yeşersinlerDurmasın büyüsünlerÖğretmeyin acıyı hüznüNefreti kini hiç bilmesinler

Düşmanlıkları öğretmeyinBırakın öyle kalsınlarHep dost hep kardeşDalları gibi bir gülünBirbirlerine yaslansınlar.El ele çocuklarSevgiler kucak kucakİnatla barışa yürüsünBütün çocuklar mutlu olacakAnalar babalar hep gülecekOnlar dünyayı yönettiği gün

Onların defterlerinde sevgi sözcükleriKitaplarında umut ve barışYüreklerinde savaşsız bir dünya olmalıOnlarla onlar içinBu dünya yeniden kurulmalı

İdris Akmetin



Çok Özledim Annem

Her gece odamda ılık soluğunuBastığın toprağı yürüdüğün yoluKoynunda dertsiz tasasız uykuyuAna bakışını ana kokunuÇok özledim annem

Hani baharda kuzular yayılırdıKoyunlar kaç kez sağılırdıSonra kuzular anasına emzirilirdiBeni kuzu gibi sevişiniÇok özledim anne

Saklasamda hüznümü sezişiniÇocuklaşıp nazlanmamı çekişiniBaba olsamda bir çocuk gibiÜşenmeden üzerime titreyişiniÇok özledim anne

El açıp Allaha içtenlikle yalvarışınıÖnce halka içindede bizeSağlık ver diye yakarışınıGurbet dönüşü içten sarılışınıÇok özledim annem

Daha dün kısa şortlu çocuktukDertlerin ne başında ne sonunda yoktukKimi gün aç kimi gün toktukYinede her zaman çok mutluydukO günleri çok özledim annem

Bir zaman odamızın döşemesi hasırdıBir kilim bir soba birde sedir vardıDemliğinde çayın, tencerende yemeğin hep hazırdıYağmur yağar damlar tıp tıp damlardıDamlaların başımıza düşmesini özledim annem

Her gün yanan isli tandır başınıMübarek kokulu ekmek yapışınıSofradan eksik olmayan anıklı aşınıKovayı salıp gözeden su alışınıÇok özledim annem

Sabah gün doğmadan kalkışınıSobayı alelacele yakışınıKulpta kaynayan demli çayınıGagalaya sürdüğün balınla tereyağını



Çok özledim annem

Ağaç dalında usanmadan yayık yayışınıKoyunları özenle bir bir sağışınıBulgur pilavın üstünde turşu,çarşırınıPestili bezinden şireyi duttan ayırışınıÇok özledim annem

Bezi serip pestili özenle yayışınıKazan kazan pekmez kaynatışınıKaynadıkça ocağa odun atışınıkollarını açıp canın gibi sarışınıÇok özledim annem

Poportlu cevizini, kara eriğiniSoğuk ayranını, çılçıl peyniriniCevizli, çikirtli, pestiliniKömeni,basmacığını,pekmeziniÇok özledim annem

Cevizli keteni otlu çöreğiniKişniş maydanozlu lavaş ekmeğiniPeynirli teryağlı hıngeliniMaydanozlu peynirli su böreğiniÇok özledim annem

Kollarının altında geçen günlerimiBütün sevgileri saçan gözleriniCana can katan tatlı sözleriniKuş tüyünden yumuşak dizleriniÇok özledim annnem

Akşamların ishâk kuşunun ötüşünüSahahları taraklı kuşun sekişiniMerdaneni oklavanı egişiniTahta teşide yün eğirişiniÇok özledim annem

Ağacını taşını toprağınıAyın doğuşu, güneşin batışınıKuşlarının ötüşünü güzellerinin bakışınıBen memleketimi çok özledim annem

Doğduğumuzda sütün kadar paktıkHep öyle kalacağız sandıkBüyüdük sokaklara katıldıkSüründük yuvarlandık kirlendikSütün kadar ak olmayı çok özledim annem



İdris Akmetin



Davası

Onurlu insan olur mu hiç, kula kulDoğruluktur elbet hakka giden tek yolNe ölüm tasası ne cennet ne cehennemYeter ki sen yaradan sığın, dosdoğru ol.

Adi bir ilkellik, senlik benlik kavgasıEtnik köken, mezhep, fırka farfarasıYaratılmışların en şereflisi insan kiHakka hürmet, mahluka hizmet davası

İdris Akmetin



Değer

Gün doğar her sabah penceremeBörtü böcek güne merhaba derGülümser beyaz, pembe çiçeklerDaldan dala koşuşur kırlangıçDere boyu şakırdar bülbüller.

Gök mavi, dağ taş yeşil,Seher vakti coşar gönülDikenleri olsa da sevgiliGülü koklamak ne güzel.

Her sabah güneş yeri göğü ısıtırBahar yağmuru toprağı göğertirDağlar,ağaçlar canlanır, sürer filizGeceyi mehtap süsler semayı yıldız

Ne güzel baharın ılığı, kışın soğuğuZümrütten köşk tilkiye ağaç kovuğuİnişleri, çıkışları, olsa da ey sevgiliİyisi kötüsüyle, bak hayat ne güzel.

Dervişe bir lokma, bir hırkaSevene bir tutam sevgi yeterSamanlık seyran olur derler,Sevilmeye değer bütün yüzler.

Her yüz sevgiye gülümser,Umutsuz da olsa ürkek yüreklerBilsen paylaşmak ne güzeldirAcıda olsa, sonunda ölümBu hayat inan yaşamaya değer.

İdris Akmetin



Demedim mi?

Ben sana demedim miİnsan oğlu çiğ süt emmişGüvenme demedim mi?Ser ver ama sır vermeElin ağzı çuval değilBüzemezsin demedim mi?Yüzüne her güleniDost belleme demedim mi?Büyük sözü dinleAyağın taşa değerCanın yanar demedim mi?Kalbine vuruyor acısıŞimdi beğendi mi?

İdris Akmetin



Derdi

O ki, ''mümin, insanların elinden ve dilinden emin olduğu kimsedir'’ diyen sonPeygamberdi,Kulun kula yaptığı zulmü, vahşeti, ihaneti görse; tövbe benim ümmetim bu değil derdi.

İdris Akmetin



Dilber

Ahu gözlü şehla dilberAl yanaklı kalem kaşlıGül dudaklı, serkeş dilberBaldan petek miydiDoğup büyüdüğün yer.

Gülme öyle cilveli cilveliGüldükçe yanaklanır allanırKonuşma öyle tatlı tatlıKonuştukça dudakların ballanırBakma öyle içten ne olurBu bakışa can mı dayanır.

Kıvır kıvır siyah saçlarınSal göğsüme birkez dilberAç narin narin kollarınSar boynuma birkez dilberÇok üşüdüm bu geceAl koynuna ısıt birkez dilber.

Dilberin esrik esrik bakar gözleriCana can katar yepelek dilleriKarlı dağın sıcak bağrı göğüsleriOğul peteğinden akan baldır sözleriAk gerdanına can mı dayanır dilberin

Dilber gülden mi devşirdin yanaklarınTomurcuklanır gülende gamzelerinYürek yakar tez öldürür cilvelerinPeriden mi huriden mi kız her yerinSenden olmayana gönül mü bağlanırAhu gözlü, şeyla bakışlı dilberim

12.07.1975

İdris Akmetin



Dünya Ölüyor

Tökezliyor mavi gezegen yılgınlığa düşmedenArgın yorgunda olsa koşuyor ölüme dört nalaKuş ölmüş,böcek ölmüş kimin umurundaBiz hala pay kapma peşindeyizBu benim bu senin diye didişmekteyizBatacak yakında gemi ne pay kalacak nede biz

Her gün kuruyor göller,küçülüyor nehirlerGaz bulutlarından görülmüyor,kasabalar,köylerBiz kazanma sevdasında,hep bana rab bana yarışındayızBugün varsak da kimbilir yarın varmıyız

İçtiğimiz zehir,soluduğumuz zehirKalmadı ne göl ne nehirBu insana zulum değilde nedir

Ne kendimizden utanırız ne çocuklarımızdanOnlara ne bırakacağız sudan,topraktan,havadanHeryer göz yaşı,heryer kan, heryer zindanNe farkımız kaldı didişen hayvanlardan

Çocuklarımızın yüzüne nasıl bakacağızKeyif çattık hor kullandık israf ettikBize kalandan onlara ne kaldı geriyeToprağa,suya, havaya ihanet ettikAltında nasıl rahat yatacağız

İçtiğimiz zehir soluduğumuz zehirKalmadı ne göl ne nehirBu insana zulum değilde nedir

İdris Akmetin



Dünya Senin

Deliksiz uyuyabiliyorsanGecelerin ıssız koynundaToprak olsa da evinOttan yatak, taştan yastığınTertemiz pınar gibi kaynıyorsaYüreğinde sevginGömülüyse korkuların kaygılarınDibsiz kuyularaKabuslar görmüyorGamsız tasasız yatabiliyorsanSevdiklerin araya duvar örmüyorSevgini paylaşabiliyorsanGülümseyerek GüneşeÇok şükür bugünde sabah olduDiyebiliyorsanÇimenlerde yürüyebiliyorsanKoşabiliyorsan özgürceKonuşabiliyorsan çiçeklerleSerçelerle, güvercinlerleBir şarkı mırıldanabiliyorsanVarsın başkalarının olsun köşkler saraylarYer senin gök seninDünya senin.

Ciğerlerine çekebiliyorsan mis havayıKoklayarak çiçekleri, güllerOhhh! çekebiiyorsanGülümseyebiliyorsan çocuklaraGülümsüyorlarsa dostlarınTadabiliyorsan acıyı tatlıyıBin bir lezzetiOrmanlarda seninDağ senin, bağ seninDünya senin

Gökyüzü masmavi,Toprak yemyeşil bakŞarkı söylüyor kuşlar dalındaRüzgar çalıyor inceden bir kemanHayelinde sevgilin dansediyorsanMasallardaki köşk sana,Tabiatta her mekan.

Durmuş saatler akmıyor zamanZaman seninMavi gök, mavi denizYemyeşil ormanlarRenk renk çiçekler seninYaylalar senin ovalar seninDünya seninGünler çabucak gelir geçerDünya malı dünyada kalır



Sağlık senin, nefes seninKoşan ayaklar senin, bakan gözler seninŞarkı söyleyen dil, yazan elSeven yürek seninYer senin, gök senin, deniz seninDünya senin

1979

İdris Akmetin



El Kızı

Bizim köyün kavaklarıUzar uzar da giderBağlanma el kızınaGün olur terk eder de giderEl kızı bağ isterBağında dikensiz gül isterDalında bülbül olmazsanBoynu bükük bırakır gider.Bizim köyün kızlarıGöz eder kaş ederİlk sözü baldan da beter‘’Bir yatağımız bir tenceremizAzıcık katığımızİki tabakla iki de kaşığımızOlsun yeter ‘’.Çok geçmedenAyağı tutarsa yerGününü zindan balını zehir ederKöşk ister saray isterBalın üstünde yağ isterElde var niye bizde yokKimden ne eksiğim var ki derOlmazsa evini başına yıkar gider

İdris Akmetin



Erciyesin Başı Karlı

Erciyes’in başı karlıİçimin közü harlıÖter bülbül bitmez ahıSöyle gönül söyleNasıl unutayım benBahtı kara nazlı yarı

Eteğinde üzüm bağlarıYere değer dallarıErir karlar akar sularıSöyle gönül söyleHep böyle mi dirBurada akşamları

Erciyes’in başında karDert düştü cana ağladı yarNe arayanım ne soranım varAğla gönül ağlaDüştüm gurbet ellereTutunacak ne ağacım ne dalım var

Kış geçer gelir baharKader vurdu oldum tarumarSusmaz gönül gözler ağlarAğla gönül ağlaNasıl unutayım kiYıllar geçse de gönül o yarı arar

İdris Akmetin



Eremedim

Saçlarının bağını çözemedimÇözemedim ki benŞehla gözlerinin rengineDoyamadım doyamadım ki benYüreğimi serinleten gülüşüne,İnce derin süzüşüneSıcacık öpüşüne doyamadımDoyamadım ki benAşk masalları anlatırdı gözlerin gözlerimeYüreğimi yakardı inci tanesi sözlerinYeterdi bana tenimde sıcacık nefesinNe çabuk geçti yıllarHala aşkının sırrına eremedimEremedim ki ben

1978

İdris Akmetin



Evlat

Evlat vardır sırtında gaf dağını aşırırEvlat vardır düz yolda yolunu şaşırttırırKimi kanat olur göklerde uçururKimi sırtında dağı gibi kamburdur

Allahım verecekse hayırlı evlat versinKimseye evlat cefası,evlat acısı çektirmesinAlacaksa tezden emanetini alsın bendenEvlat da olsa kimseye muhtaç ettirmesin.

İdris Akmetin



Gitme

Gitme sevgili bu geceBir çay demleyelim en koyusundanOturup kuytu köşemize, belini kıralım muhabbetinBir sen anlat bir benDüşler kuralım, dilekler tutalım en kralındanSoğutalım ateşini hasretin.

Gidip, başbaşa koyma beni yalnızlığımlaUmutsuzluk çarmığına gerilir ruhumGidersen sen, hasret rüzgarına kapılırMecelsiz kalır, kırılır kanadım kolum.

Gitme sevgili, gitmeGidip cehenemi doldurma yüreğimeKaderine terk edilmiş, metruk ağaç kovuğu gibiBırakma beni yalnızlığın gölgesinde,Dökme sevda çığlıklarımı elimeYüzüme vurma çaresizliğimi.

Sen gidersen gönlüm kızgın çöllere döner,Hasret, bir damla suyaAlırsan sevda yüklü hayallerimi elimdenHayat kanadı kırık bir kuşa dönerÇöllerde, mecelsiz kanat çırpmaya.

Gitme sokul düşlerime ayazlardayım, üşüyorum,Tut ellerimden tut, dipsiz kuyulara düşüyorum.

Bilmezmisin sevgiliSensiz geceler hicran kokar,Hasret boynumda bir zehirli çıngırakAyıkla yüreğimdeki sevda kırıntılarınıYoksa öldürecek bu kara sevda beni.

Madem para etmiyor yalvarıp, yakarışlarım,Diz çöküp, bağrımı yırtarcasına dövünmelerim.Git o zaman izini söküp yüreğimden,Arkana bakmadan git.Gittiğin yerde topla mavi düşleriniBırak kanasın yüreğim,Bırak, bırak ben öleyim.

Canıma tak etti artık, diz çöküp önünde gitme demiyorum,Yeterki sen mutlu ol, umrundamı yavaş yavaş ölüyormuşum.

Çekip giderim bende, bu diyardanAlsın ecelimden tezTanrım, diyesim gelirDiyemem ki, sevdamdan utanırımHem ne yaparım ben, sen olmadan.

Git, çarpıp kapıyı yüzüme de yine git,Umrundamı sanki hasretine sarılıp gün be gün ölüşüm.



Git de anılarının mavi sularında eğlendir umursamaz gönlünü,Cehenneme dönse de sensiz yaşadığım her günüm.Git, git, git artık git.Git de pembe düşlerinde eğlensin gönlünCehenneme dönse de sensiz her günüm.

İdris Akmetin



Gönlüm

Ah!Ahu gözlümTutuldu cemalineBu garip gönlümÖmrün son baharın daBilmem bilemem kiYeter miBu aşkı tatmayaKalan ömrümKara gözlüAl yanaklıAy yüzlüm

İdris Akmetin



Gör Hele

Analık babalık unutulur olduAnalar sokağa atar doğurduğunuBabalar inkar eder baba olduğunuAna belli değil baba belli değilGör hele ne hale geldik anam gör hele

Çalan belli satan belli kollayan belliNe tutan var ne yakalayan öteden beriYakanızda olacak mazlumun iki eliDost belli değil düşman belli değilGör hele ne hale geldik anama gör hele

Dünyanın hali değişti insan değiştiKız belli değil oğlan belli değilKulak boynuzu çoktan geçtiKarı belli değil koca belli değilGör hele ne hale geldik anam gör hele

Yoruldu dünya geleceğimiz belli değilHava kirlendi,su kirlendi, insan kirlendiNeye el atsan ne odluğu belli değilTürlü türlü hainler, dönekler türediVatansever belli değil hain belli değilGör hele ne hale geldik anam gör hele

Tekkeyi giyer duayla başınaYer beğenmez geçer safın başınaGözü onun bunun namusundaBöyle Müslüman düşman başınaMümin belli değil kafir belli değil.Gör hele ne hale geldik anam gör hele

İdris Akmetin



Gör Hele Anam

Gör hele anam biz ne güne kaldıkHer selam vereni nasılda dost sandıkGülen yüze tatlı söze aldanıp kandıkDoğruyu unuttuk yalana dadandıkGöre hele halimizi anam gör hele

Mum ararken hep güneşi unuttukYalancı masallarla kanıp uyutuldukYıllarca efsanelerle inanıp kandırıldıkGerçekle yalanı ayırmadan bir tuttukGöre hele halimizi anam gör hele

Ne küçüğü seven var ne büyüğü sayanNe öğüt verene var ne öğüdü alanParmakla gösterilir oldu dürüst kalanMertlik, yiğitlik, insanlık oldu yalanGör hele ne hale geldik anam gör hele

Bilmiyorum ki bırakıp nereye gitsekÜçü beşi geçmez gerçek dostu saysakNice insanlar gördüm birbirinden kaypakŞahin bilirdim ben meğer çoğu çaylakGör hele ne hale geldik anam gör hele

İffetsizlik namussuzluk çağdaşlık olduMedeniyet,çağdaşlık dediler iffet bozulduDünkü kediler aslan,aslanlar kedi olduBabasız evlatlar türedi ne soyu belli ne sopuGör hele ne hale geldik anam gör hele

Kimileri ekmek parası diye etini pazarlarKimi güya politikacı işi gücü yalan, dolanlarBir bakmışsın altında jeepler, jeguralarManşetlerde,haberlerde hergün hep onlarGör hele ne hale geldik anam gör hele

Kimi insandan saklanır çarçaf çarçafKimi azmış ne merhamet var ne insafKimi anadan üryan,kimi kafadan çatlakUtanma yok, arlanma yok, sıkılma yokGör hele ne hale geldik anama gör hele

Din diye hurefeleri pazarlarlar sahte softalarGözünü para bürümüş ıslah olmaz azarlarDin iman diye üç beş kuruş paraya taparlarAldanmışlık ihanetin yeni adı, gel de inanGör hele ne hale geldik anam gör hele



İdris Akmetin



Göresim Geldi

Nazlı yar, bugün göresim geldiAl yanaklardan öpesim geldiGördüm hayalin, sandım senBir havalandı ki yüreğim görsenEl edesim, koşup sarılasım geldi.

Yıllardır beklerim ben bu anıTükettin inan damarımda kanıSandım yar karşımda dururBir elinde ok, bir elinde yayıKalbimi ortasında vurur.

Yar seni göresim geldiHasretine dayanamam gayriÖlesim geldi

Al al olmuş tozpembe yanaklarBir hal olmuş bugün sana yarNasıl sıcak nasıl davetkarGonca gonca gül dudaklarSar kollarını bu boynuma sarKoynuna giresim geldi

Yar seni göresim geldiHasretine dayanamam gayriÖlesim geldi

İdris Akmetin



Günahım

Ben bir garip, Tanrı aşığıyımNe boş teranelere var, eyvallahımNe süslü, püslü tanrıçalara ihtiyacım.Kimin haddin imanımı tartmakTanrımla benim aramda işteTüm sevabım, günahım.

İdris Akmetin



Güz

Sarartı düşünce yapraklaraHüzün düşer gönlümeYüreğimin üstüne bir ürperdi konarGün çarçabuk iner tepelereGeceler uzadıkça uzar.Dallar soyunur uykuya bir birAnadan üryan çırılçıplakHepten diken hepten dal budak.Öksüz kalır uçlarında kırlangıç yuvalarıKumrular üşüşür dal aralarınaKuytu bir köşe arar serçelerGüvenli bir sığınak,Nasılda örterdi tüm çirkinlikleriOysa daha dün üç beş yaprakGizlerdi bağrında yavru çığlıkları,Taslanma ağacım şurada ne kaldıCanlanır dalların yine gelince baharGiyinir zümrüt yeşili fıstanları.Dallarında hışırdanır yapraklarBir bayram havası tutturur kuşlarDallarında cıvıldaşarakKoşuşturur bir aşağı bir yukarıRenk renk uğur böceklerPürtalaş karıncalar.

İdris Akmetin



Hadi Bana Birşeyler Söyle Çocuk

Hadi bana bir şeyler söyle çocukİçinde yanlız güzellikler olsunÖyle boş öyle mahsun bakama yüzümeHadi bana bir şeyler söyle çocukİçinde duyguların gizemi olsun

Bana masallar anlat,şarkılar söyleŞarkılarında sevgiler, sevdalarMasallarında dostluk,kardeşlik olsunHadi bana bir şarkı söyle çocukİçinde sevgileri yeşertecek,Yaşama tutturacak nameler olsun

Hadi bana bir şeyler anlat çocukİçinde özlemler kavuşmalar olsunFeryatlar, kavgalar, savaşlarGözyaşı zulümler,ölümler, olmasınBaşında sonunda barış olsunHadi bana masallar anlat çocukİçinde ayrılıklar ve hüzünler olmasınHer satırında yeşersin umutlarBaşında sonunda yalnız sevgiHer satırında sevinç olsun

İdris Akmetin



Hasret

Akşam olup da güneş saklanıncaSarp dağların ardınaKeskin bir rüzgar eserTepelerden üstüme üstümeKaranlık kat kat yüklenirUzayan gölgelerin üstüneDerin bir hüzün doğarHasret büyüten yüreğime.

Ölesiye yorgun ölesiye bitkinBir hal çöker üstümeGözlerim o an seni ararEllerim ellerini, tenim nefesini.

Sonbahar rüzgarının kopardığıYaprak misali sürüklenip dururkenİmkansız hülyaların peşinde,Sana tutkun çaresiz yüreğimÖlesiye durgun, ölesiye mahsunZehir olur senssiz geçen günlerim.

Hasret yüklü bu can seni ararEllerim ellerini, nefesim nefesiniTatlı anıların kalıntılarıyla oyalanırkenEn kötü günlerine hasret beraberliğimizin.

İdris Akmetin



Helal Et Yar

Günler bir bir tükendi yok insafi zamanınBitmez derdi hayatın, biterse yenisi başlarAyrılık vakti geldi çattı gayri,yaram hep sızlarÇekilmez oldu derdi artık fani dünyanınNe zaman bitecek kahrı daha çok mu var

Gelince bir araya açılır diller dökülür sözlerBelki bugün belki yarın Azrail kapıyı çalarAğlarsa bir anam bir kardeş birde yar ağlarÜç günde unutur dost sandığın yaban ellerYakarsa ateş bir tek düştüğü yeri yakar

Geldi vakit kalmadı dermanı yaralarımınGeçti yarım asır göz açıp kapayıncaya kadarNe yazım kaldı ne baharım, kışa döndü anlarHelal et hakkını yar, umudu yok yarınlarınGeride kim bilir kaç ay, kaç gün daha var

İdris Akmetin



Her

Her gece, ölümle yaşamın keşiştiği andırHer yeni gün,Tanrının yeni bir armağanıdır

İdris Akmetin



Her Şarkının Öyküsü Başkadır

İçli bir şarkının notaları dolaşırKalpten dudaklaraDudaklardan sayfalaraBazen yağmur damlacılarıdırŞarkılardan arta kalanKavisler çizerek yakarAkıp yanaklarımdaBazen içli bir şiirle dillenirDizilerek sayfalaraBazen yorgun ve umutsuz bir cümleYanlızlığın ateşidir alevlenen içimdeBazen umutsuz bir kaç kelimeSeviyorum ama sevilmiyorumSevgi dolu bir bakışlaKısa ömürlü bir hazdırŞekillenen yanaklarımdaSonra yine hayatınÜmitsiz bir öyküsü gibiDizilir şarkının notaları yaBaşkadır her şarkının öyküsüBazen çözülür kara kara bulutlarBazen günlük güneşlik bir dünya

İdris Akmetin



Heşey Boş Herşey Nafile

Sanma ki bir daha yeşerirKuruyan sevgi tomurcuklarıBaharda filizlenen dal gibiÖmrün sonbaharında.Geldi de geçti artıkBahar zamanıYanmış kavrulmuşTomurcukları incecik dallarında.

Direnecek ne gücüm kaldıNe ömrüm,Kaderi değiştirmekseMuradınDeğil elbet bu elimdeKader bu böyle akıyorİstesem de istemesem de.

Samanlık seyran olurDerler ya,İki gönül bir oluncaHayallerimi süsledi buÖmrüm boyunca.Ama ne gönüllerimiz birNe samanlıklar seyran olduAşkın üstüne benlik doğunca.

Sanırdım düzelir bütün dargınlıklarHa bugün ha yarın derkenGeldik yine baharın sonuna,Bugüne kadar dinmedi yaDinmez hiç ümidim yokBir daha bu fırtına.

Ne dalları fiflizlenirNe bir gül açar.Ne bir yaprakları yeşerir,Nede bir mevsimlik deOlsa kısa bir bahar.

Ne sevgi dolu bir yürekÇarpar benim için,Ne bir sevgili alır kollarına,Belki bir bülbül figan ederKonup kuru dallarıma.Belki hikayesi mazide kalmışVefakar bir kadınUmutsuzca bir gül dikerMezar taşıma.

Ömür nede çabuk geçti böyleZaman dönmüyor ki bir daha



İstesen de geriyeHerşey çok geç her şey nafileGömüldü maziye bütün aşklar sevgilerBir daha açmazki gönül bağındaSolan ne güller ne çiçeklerAğlamak üzülmek boşHer şey boş her şey nafile.

17.04.1979

İdris Akmetin



Hüzün

Hüzün düştü bugün, gönlüme yineÇözülmez dertlerim,düğüm düğümOldum yad ellerde deli divaneYıkıldı ümitlerim, derliyim hüzünlüyümHeryer karanlık heryer virane

Kara bulutlar toplandı başımaZehir kattı felek yine aşımaAteş düştü canıma,cananımaKötü haber var can yoldaşımaHüzünlüyüm kederliyim ben bugün

Kar yağdı bağıma, dondu menekşelerHicran damlaları doldu yüreğimeBoğazımda düğümlendi kelimelerKilit vuruldu sanki dilimeKarıştı gözyaşları birbirineHüzünlüyüm kederliyim ben bugün

Günlere umut bağladımÇoğu gün durmadan ağladımElemler biter elbet bir günGüneş bize de doğar sandımAh! yine ben yanıldımHüzünlüyüm kederliyim ben bugün

Boncuk boncuk yaş dolu gözlerinKesildi hıçkırığını duyunca nefesimHep bize mi zulümünSon umutlarımda soldu kaldı neyimKahpe felek yine peşimizdesinO ağlasa ben ölürümHüzünlüyüm kederliyim ben bugün

Nasıl söylerim sana KarçiçeğimGülmeyecek mi hiç senin yüreğinAlıp başımı nerelere gideyimAman vermez ki felekBir günde biz gülelimHüzünlüyüm kederliyim ben bugün

Hep buna da şükür dersinAllah beterini vermesinSuçu neydi hiç mi gülmesinYa rab sen büyüksün,yücesinÇaresi yokmu dertleriminHüzünlüyüm kederliyim ben bugün

Gülemem durmaz ağlarımGörmesinler diye yaşlarımı saklarımAkşam sabah bir umut ya rab



Diye yalvarır yakarırımUmut denizinden bir damladaBize ne olur AllahımHüzünlüyüm kederliyim ben bugün

Boynunu bükme KarçiçeğiminGöz yaşlarına dayanamaz yüreğimİste benden, canımdan can vereyimBoyunlarını bükme ne olurGüne hasret gülleriminHüzünlüyüm kederliyim ben bugün

Ne çare oldu yakarışım, dualarımNe yeşerdi solgun umutlarımUzadıkça uzadı bitmedi yollarımHastane kapısında yine,Kırıldı elim, ayağım, kollarımBize de bir medet ne olur TanrımHüzünlüyüm kederliyim ben bugün

Şimdi yine akşam olacakKaranlıklar üstümüze çökecekKötü haber çabuk duyulurKarçiçeğimin boynu bükülecekBülbüller hıçkırıklara boğulacakLaleler, sümbüller, güller küsecekHüzünlüyüm kederliyim ben bugün

Ahh! Durdurabilsem zamanıAkşamlar hiç olmazsaKaranlıklarla baş başaÖyle boynu bükük kalmasamİçimde kalsa bu sır hiç duyulmasaRüya olsa uyanmasamSabah akşam yalvarsam yakarsamBu derdin bir çaresi olsaİçten bir gülüşünü görsem ben birgün

İdris Akmetin



Hüzün Damlaları 1

Hüzün damlaları akarken her akşam gül dudaklarınaGelincikler boyun büker gül pembesi yanaklarındaYıllardır bağrına taş basıp yas tuttuğun ben olsam daSen ağlama can kuşum solarsın, yüreğimi dağlarsın

Gülücükler tomurcuklanınca dudaklarındaKelebekler uçuşur kar beyazı omuzlarındaNadide bir çiçek, bir gülsün sonbaharımdaSen ağlama cansuyum kurursun, yüreğimi yakarsın

Geç vakitte hıçkırıkların yağmura rüzgara karışırNe fark eder artık bana mevsim kışmış baharmışCan nidası diyar diyar koca koca dağları aşmışSen ağlama cancağızım solarsın, can bağımı bozarsın

İdris Akmetin



Hüzün Damlaları 2

Hüzün rüzgarları eser sensiz her gece can ocağımaSanma ki unutturur seni bana, sensiz geçen zamanAhu gözlerine bir tutku ile başlamışken gönül sevdamSen gidince hem öksüz kalırım hem yetim son baharımda

Bir damla düşse yanağına can evimden vurulurumZemheri ayazı düşer o an can ağacımın yaprağınaAzad etme istemem ben gönül evinin kuluyumSensiz hem öksüzüm hem yetim gönül bağında

Çarçabuk geçti bitmez sandığın ömrün tasalı yıllarıAdımlarken kah sevinç, kah keder dolu çileli yollarıHer damlası bir bıçak yarası oldu yorgun yüreğimdeÖmrümden ömür çalan, kor ateşi hüzün damlaları

İdris Akmetin



İki Can

Bir serhat şehrinin göbeğindeUmutların yeşereceği yerdeBir kan gölü yayılmışDüşmüş yere iki canEtrafı dumanla sarılmışKan revan içinde İki fidanUzanmış öyle sessiz yatıyorBirinin adı Ferhat,diğeri RıdvanYurdun iki ucunda analar ağlıyorFeryatları yeri göğü yakıyor.

Hain bir bombaylaSoldu iki canBiri Lice diğeri Ankara’dan

Düştükçe yiğitler kanlar üstüneÇöktü bulutlar yurdun üstüneYer kara gök karaNerdesin uyanArtık AnkaraNeden bu kin neden bu vahşetHükmedeceksen hükmetDaha kaç kardeş kardeşi vuracakBu kanlar ne zaman duracak.

Sarmışlar cesedini al bayrak süsünNeden konuşmuyorsun oğulYoksa küsmüsünAh ellerim tutsa, tutsam eliniSusmasan konuşsanSon kez de olsa sesiniDuysam yüzümde nefesini.

Analar sarılmış kefenineEdiyor feryat figanÖlmesin artık çocuklarOnlar daha gencecik fidan.

Aldılar seni omuzlara oğulDediler anne metin olBinlerce avaz karıştı avazaGözyaşları içinde koydular bir mezaraSen bir can verdin ben her gün oğulBir hain bomba aldı seni bendenAyrılırmıydı hiç can bedendenGözyaşı dinermi ayrılınca sendenSen bir can verdin ben her gün oğul.

Hani okuyacak, doktorMühendis yada öğretmen olacaktınEvimize ekmek getirecek torunlar verecektinSen bir can verdin ben her gün oğul.



Hain elinde bir bomba seni benden aldıSen yoksun oğul ben neyleyeyim bu canıYüreğimi ateşler dağladıDediler feryat etme sabırlı olDayanırmı yürek gelde ağlamaYıkıldı ocağım yüreğim param parçaKırıldı kanadım kolumSen bir can verdin ben her gün oğul.

Kurup pusuyu beyinlere zehir ektilerKardeşi kardeşe düşman ettilerHainler bir olduHaritalarla vatanı böldüler

Canlar düştükçe kanlar üstüneÇöktü bulutlar yurdun üstüneYer kara gök karaNerdesin uyanArtık AnkaraAteş düştü yüreklereDaha kaç kardeş kardeşi vuracakBu kanlar ne zaman duracakKana susamış, satılmış hainlerEbedi susturulacak.

İdris Akmetin



İki Yüz

Herkesin sakladığı gizliden gizliye,İkinci biri yüzü vardır kızım,Dostun bilme,her güleni yüzüneGörmedikçe içindeki ikinci yüzü kızım.

Çıkar vardır her dostlukta inersen derinineKarşılıksız bir tek anne baba sever kızım,Saadetine bir ömür verir,gülüşüne hazineKarşılığında zehirde versen içer kızım.

İdris Akmetin



İnsan

Tanrının yer yüzündeki halifesidir insanMadem lütfeyledi Adem'e bunu Azîm-üş ŞânAdem'e düşen buna layık olabilmektirNefsinin yaptırdıklarını bir bir saysanBelki gece gündüz ağlaman gerekirYalvarıp Tanrıya günahlarına af dilesenKim bilir kimlerden helallık istemen gerekir

İdris Akmetin



İnsan

Geçiniz asil masil ayaklarını geçiniz, asıl olan insan olmaktırİnsanı insan yapan yürekteki şefkattır, merhamettir, vicdandır

İdris Akmetin



İnsan Olan

Hiç insan olan insana zulüm eder miKuluna zulüm edeni Tanrı af eder miMazlumun gözünden yaşlar aktıkçaZalimin yüzü iki cihanda güler mi

İdris Akmetin



İnsana Zulüm

Tanrının buyruğuna elbet boynumuz kıldan incedir,Lakin insana zulüm aslaTanrının emri değildir.Tanrının buyruğu şefkat, hoşgörü, sevgidirİnsana zulmü, gözyaşını, ölümü, reva görenlerinEmeli ise taht kavgasından başka birşey değildir.

İdris Akmetin



İslam

’İslâm, güzel ahlâktır,, demişti MuhammedVah halimize ki edep hayanın zerresi yok,Kimi zulüm içinde, kimi vahşet, kimi ihanetNerde o ümmet ki, komşusu açken yatamaz tokKimi zevki sefa içinde kimi diz boyu sefalet.

İdris Akmetin



İstemem

Dost hayata renk, yaralarıma merhem,Dostsuz bir hayat ebedi olsa istemem.

Bunca açlık, sefalet, zulüm varken insanlık var diyemem,İnsanlığın olmadığı yeryüzünde insan olmak istemem.

Ne yetim hakkı, ne bir kul hakkı yemek istememBenden çıkmasa çocuğumdan çıkar dirhem dirhem

Bu kuluna önce sağlık ver, akıl ver TanrımOnsuz Karunun hazinesi de olsa istemem

İdris Akmetin



İsterim

Öyle bir Dünya olsunİsterim kiNe aldanan ne aldatanOlmasın kimse birbirine düşmanGözler acı ve ızdırapDudaklar ağlamaklı değilHer yürekte mutlulukHer göz sevinçle dolsunUnutulsun kötülüklerUnutulsun savaş kan ve ölümSilinsin yeryüzünden çirkinliklerYenilsin bütün kötülüklerKalmasın açlık ve zulümBarış, Mutluluk ve güzellikHayat yolumuz olsun

İdris Akmetin



İsyan

Kiminde bin bir zevki safaKimi atla gider kimi yayaHak mı bu kula görülen cefaGünahkar kılma ya Rab haşaYaradana bugün isyanım var

Yok mu haznende ki veresinGüneş senin yıldız senin yer seninVermezse mabud mahmut neylesinYerde gökte her yerdesinMuradım sağlık, esirgemeyesinnYaradana bugün isyanım var

Üç beş arşın yolun sonuNe çare ne umud varKuşanır dünyanın yükünüOlur bu dünyada bi-çarevarBiter mi hiç bu ayrılığın hüznüBugün Tanrıma isynanım var

İnsan doğarken ağlar ölürken ağlarDertten ızdıraptan başka ne varGelenler elbet bir gün giderlerDurdurun dünyayı inecek varKokmaz artık ne güller ne çiçeklerBugün yaradana isyanım var

Akıl dumura uğrar, tutulur dillerÇizilir garibin kaderi, solar yüzlerBuraya kadarmış söylenecek sözlerDaldım yine derinlere vurgun yemişimYaradana bugün isyanım var

Çaresizin derdine derman mı yokDerman bulmaya ferman mı yokNasıl anlatır ki derdimi hakkaKonuşmaya gücü, mecalı yokYaradana bugün isyanım var

Yaradana olmaz isyan haşaMüstahak mı bin engebe binbir temaşaGünaha olmadı bizde hiç tamahZikireylerim ismini akşam sabahYaradan bugün sitemim var

İdris Akmetin



İt İtliğiyle

İt itliğiyle, kuş kuşluğuyla yavrusunu besler büyütürCanını siper eder kurda, kuşa asla yem etmezİnsan var ki yaşamının keyfini zevkini sürdürürDoğurduğu sebi ne yer ne içer aklına gelmez

Bazıları öğüdünü yuvada almış boştur ne söylesekAnadır elbet cennet ayaklarının altında olan kadınLakin doğurmak yetmez esas olan eğitip, büyütmekBesleyip büyütmeden doğuran olsan da ana olamazsınSülbümdendir demekle asla baba olamazsın

İdris Akmetin



Kadın Varki

Kadın var ak günü karartırKadın var kara günü ağartırKadın var ki kralı uşağa uşak yaparKadın var uşağı krala kral yapar

Kadın var başta zümrütten taçtırGönül bahçesinde güldür zambaktırKadın var ki yalnızlıkların ilacıDar günün yoldaşı, her derdin ortağıKadın var ki ayakta kördüğüm bağdır

İdris Akmetin



Kara Gözlerini

Bir sonbahar akşamı tutuldum aşk ateşineBir güneş gibi doğdun o gün üşüyen yüreğimeHer yerde senin bakışını aradım senin sıcaklığınıBaşkası girmedi o günden beri mahruk gönlüme

Bir sen efsunlu gözlerinle sevdanı kalbime işledinO gün, bir genç kız edasıyla işler gibi danteli.Bir dost sıcaklığı görmeyen ruhuma yerleştinBir ışık demeti gibi süzülerek gönlümden içeri

Dağ erir, taş erir sevda yüklü bakışlarındanBir tutku ki bitmez ahu gözlerine benimkiBir farkı yok Keremle Ferhat'ı yakan sevdadanNe benden eser kaldı ne gururumdanSana rastladığım o anlamlı günümden beri

Nasıl canda kurşunun izi kalırsa ebediKalbime öyle kazıldı amansız bakışlarınSenden önce kalbime destursuz girenlerinOkunur mu senden sonra oracıkta hiç asamesi

Kalbim küçük bir serçe gibi ürperdi tutkudanÖzenle yaratmış gözünü, kaşını ulu yaradanDaha dün koşarken tay gibi her güzel ardındanBakmaz tanımaz oldu gönlüm hiç bir güzeli

Söyle hangi can sevdi seni benim kadar içtenHangi gönülde serilip taht kurdun böyle senBir tek benim dünyada,seni ölümüne sevenIşık yapan bir ömür kendine, o kara gözlerini

İdris Akmetin



Kardeşce

Ey Güneşin oğlu,rüzgarın kızı,Kime bu kinin, bu öfken kime?Acımasızca uçurduğunBaşlar önüne düşünce,Başın erdi mi göğe.Söndü mü haset ateşin,Soldu mu ihtirasın, kırıldı mı kör inadın,Nasıl da anlamsızca canavarlaştınBoyunlarda şakırdarken kılıçların.

Hiç, o taş yüreğin sızlamadı mı?Top gülleleri körpe yüreklerde patlarken,Nasılda görkemli saraylarda arsızca yankılandıO gün, şimarık kahkahalarınİnsanlık bir köşede boynu bükük ağlarken.

Nasıl rahat uyudun geceleriUmursamadan çaresiz dul kadınları,Boynu bükük öksüzleri.Sana mı bırakır sandın DünyayıBedenini balçıktan yaratıpRuhundan üfleyen Ulu Tanrı.

Bu denli ihtiraslanacakBu denli delirecek ne varŞu üç günlük alemde,Bak işte geçip gidiverdi ömürGöz açıp kapayıncaya kadar.

Namlusunda barut, kılıcında kanDağarcığında ne keder ne gamÖlümü unutup, insanlıktan çıkanBedbaht, sefil, arsız adamBu hırsın kime, kime bu öfkenTanrının bahşettiği nimetiKardeşce paylaşmak varken.

İdris Akmetin



Kartaldı

Bir zamanlar ne yaman kartaldıBakmadan dönüp bir kere arkasınaKibirle zirvelerde kanat çırpardıÇarçabuk geçti yıllar, tezden kartaldıO şimdi sürünürken yerlerdeÜstünde özgürce kanat çırpanlaraKolu, kanadı kırık baka kaldı

İdris Akmetin



Kaşık

Adam gibi adam olan; her kuyruğun peşine takılmazEsir olup nefsine; el alemin tabağına kaşık sallamaz

İdris Akmetin



Keşke

Acemiliğime rastladı dünyaya gelişimNe pişmanlığım bitiyor ne keşkelerim,Yeni bir ömür bahşetse keşke TanrımZiyan olmasa can pahası tecrübelerim.

Bir utangaçlığın tutsaklığında kavrulduHer gördüğüne şaşkın çocukluğum,Acemi bir tay gibi hırçınlığında boğulduGüzelden güzele vurgun gençliğim.Bilemedim paha biçilmezliğini ömrünUykularımın karabasanı şimdi keşkelerim

İdris Akmetin



Kim

Denizleri uçurup semalarda bulut yapanYağmur, kar edip toprağa düşüren kim?

Yıldızları tek tek gök kubeye dizenİpsiz, sapsız, kanatsız gezdiren kim?

Güneşi,ayı,yıldızı dengede tutanKibritsiz, yakıtsız yakan kim?

Balçığı, toprağı suyla karıştıranRuhundan üfüren kim?

Günleri aylara,ayları mevsimlere bağlayanGündüzü geceye,geceyi gündüze döndüren kim?

Her şafak ta Güneşi doğuranAkşamları sessiz sedasız saklayan kim?

Yağmuru kar, karı buz yapan,Buzun altında balığı ısıtan kim?

Dağı, taşı, baharda yeşile,Kışın beyaza boyayan kim?

Ateş küreyi denizlerle söndüren?Toprak serip çeşit çeşit çiçek açtıran kim?

Ateş üstüne dağları diken,nehirleri salan,İçinden buz gibi sular akıtan kim?

Atom çekirdeğine sonsuz enerjiyi,Yıldızlara döndürecek gücü veren kim?

Rahimde soluksuz dokuz ay besleten,Günü geldiğinde nefes verip doğurtan kim?

Çöllerin ortasında Nili kaynatan,Coşturup denize akıtan kim?

Tavuğu yumurtaya, çınarı tohuma,Koca fili su damlasına sığdıran kim?

Kuşları kuşlarla, böcekleri böceklerle,insanları insanlarla konuşturan kim?

Arıya altıgen küfeler yaptıran,Küfeye balı doldurtan kim?

Kuşu yumurtanın üstünde tutan,Kurda, kuşa evlat şefkatı veren kim?



Kuşun kemiğine hava doldurup uçurtan,Balığı denizlerin altında yüzdüren kim?

Ateş küresini havayla kundaklayan,Onu kundağıyla gezdiren kim?

Soluğumu göğüs kafesine sığdıran,Aklımı kafatasına gizleyen kim?

Türlü türlü meyvelere aynı topraktan,Türlü türlü tatlar,kokular veren kim?

İnsanın atası maymunsa,Maymunu maymun yapan kim?

Maymunun atası x ise x i x yapan kim?Maymunu maymun yapan tabiatsa,Tabiatı tabiat yapan kim?

Var olan her şeyin, bir var edeni vardırVarı var edeni, var eden kim?

Her sonun sonunda sonsuz olan bir şey vardır,Sonsuzluğun sonunda da bir son vardır,Sonsuzu sonsuz, sonları son yapan,Sonsuzluğu sonlardıran kim?

Kimleri kim yapan kim?Kimleri kim yapan kimi, kim yapan kim?

İşte burda dumura uğrar zihnim,Bir kalın duvar örülmüş ki hakikatla düşümeBu duvarı ören kim?

Aklıma mukeyet ol ya RabBeni böyle deli deli düşündüren kim?

İdris Akmetin



Kime Ne

Kime ne, kimin, neye inandığıKimin neye, kime,nasıl taptığıCümle mahlukat yapmadıAsırlardır insanın insana yaptığını

Asil olan insan gibi insan olmaktırHer türlü zulme karşı dimdik durmaktırİnancı, rengi,fikri ne olursa olsunŞefkatli, merhametli, höş görülü olmaktır.

İdris Akmetin



Kimi

İnsan bu sanırsın bir yığın et bir yığın kemikAçsan baksan dilim dilim, ilmek ilmekKendi aleminde ne düşündüğü ne yaptığı görünür mü?Tanrıdan başka kimin haddine ki gerçeği bilmekDüşündüğü gibi yaşar, yaşadığı gibi düşünür mü?

Kimi alnı secdede şeytanın dümenine girerKimi toyda alemde Tanrıyı zikir ederKimi köşkle sarayla yetinmez yaradana isyan ederKimi bir kuru ekmek bir soğana bin şükür der

Af eder yaradan elbet, yeterki kalmasın kul hakkıİnsan bu düşünen varlık,uymaz birbirine her anıKimi öyle kimi böyle dese de gerçeği bilen bir tek TanrıBaşka kim bilebilir ki son nefeste hangi amelle öldüğünü?

İdris Akmetin



Küçücük Bir Ev

Bir yaprak daha düşer her akşamGönül ağacındanAkşamın hüznü dolar içimeGözlerimde toplanır bütün bulutlarSıcak bir nehir karışırHasret dolu hicran seline.Sana ölesiye tutkun gözlerimBaktığı her yüzde seni ararKızgın bir volkanın kucağındaParamparça bir kalpHep hasretinle yanar

Gözlerimden hiç eksilmiyor bakGöz yaşlarım çağlar yanaklarımdaGel yeter ki yakacaksan yine yakYalnızım yine bu akşamNe sen varsın kollarımdaNe öpücüğün,ne tatlı gülücüğünYalnız ve yalnız isminSana hasret duduklarımda

Bu ayrılık sankiHiç bitmeyecek güzelimTek tesellimSeninle dolu hayallerimÇiçeklerle bezeli küçücük bir evİçinde senle ben birde aşkımızSürse sonsuza dekAyrılmazsa birleşen ellerimizBitse artık bitmeyen hasretimiz,Niçin, nedenlerimizÇiçeklerle bezeli küçücük bir evİçinde sen ben birde büyük aşkımız

26.06.1978

İdris Akmetin



Küçük Kız

Her akşam sarılır annesineÜrkek küçük kızDudakları titrer, gözleri nemliOkşar saçlarınıÖper yanaklarındanHer an kaybecedek gibi.

Sokulur kollarınaTutar ellerindenYanaklarına götürürUyanıp ta rüyadanBir daha hiç görmeyecek gibi.

Sığınarak sıcacık kucağınaDalar ela gözleri uykuyaRıhtıma sığınan sal gibi.Uyandıkça hep gözleri gözlerindeNinniler ister, yatmış dizlerineHiç doymayacak gibi

Öper, öper elleriniSokularak göğsüneOkşar sıcacık teniniSanki bir daha dönmeyecekKayan bir yıldız gibi.

Kızarmış yanaklarıIslak ıslak gözleriÜşümüş zahirBuz gibi elleriÇise düşmüş gül gibi.

Gezer dolaşır aklında oYine gözleri gözlerindeHayelinde o yüreğinde oKalbi, çarpar hepKanadı kırık kuş gibi

İdris Akmetin



Küskünmüsün

Söyle gönül neden suskunsun öyleDargın mı yoksa küskün müsünTek bir laf etmez oldun günlerceYoksa dut yemiş bülbül müsün

Yar gideli geçmez oldu günlerGülmez oldu yıllardır yüzünGelenler elbet bir gün giderlerYoksa can evinden sürgün müsün

Bahtı karalım gideli yaslı hep yüzünBeni can evimde vurdu bu hüznünÇırpınır kuş gibi yüreğin titrer ellerinKar altında boynu bükük gül müsün

İdris Akmetin



Mehmedim

Bir şafak vakti hantepede hain pusu kurulduMehmedim nöbette kalleşce sırtından vurulduBüründü albayrağa, asker sivil selam durduKız,kızan,milletce gözyaşı dökdü bugün

Ateş düştü hasret dolu,yorgun yüreklereEvlat acısı kanlı hançer anaların göğsündeMehmetcikler uğurlandı bir bir omuzlar üstündeDört bir yanda göz yaşları sele döndü bugün

Ne suçu vardı garib Mehmedimin;Vatanını canı pahasına korumaktan başkaBre soysuz bu hainlik yanına kalır sanmaKınalı kuzular şehit al bayrak uğruna ammaHesabı fitil fitil burnundan getirilir bir gün

Vatan uğruna şehit düştü mehmedimYavuklusu dul kaldı, bebesi yetimAna kuzularına nasıl kıydı hain ellerinO hain elleri kıran olur elbet bir gün

Çıkamaz mehmedimin karşısına, kahpece tuzak kurarKim demiş insan diye haşa, canavar bunlarBeyni zehirlenmiş,vicdansız, satılmış soysuzlarSevgiden, merhametten, insanlıktan ne anlarUslanır ancak Mehmetciğin balyozu tepesine indiği gün

Vatanımın her karışında Mehmedimin kanı varKafkaslarda, Çanakkale de nice canlar gururla yatarYurdumun üstünde çöreklendi yine figanlar, ağıtlarUğruna ölmezsen vatanı ederler üç günde tarumarYeter! Ulusum,silkinde kendine dön artık bu gün

Susma artık yiğidim gün susma günü değildirGün durma, merhamet etme günü değildirBu hainler acınacak mahluk hiç değildirSen kıymazsan, kıyarlar mehmedine her gün

Kutsallaştı mehmedimin kanıyla yurdumun her karış toprağıUnutulmaz unutamayız serhatında binlerce kefensiz yatanıSarılmış bedenler albayrağa ebediyete gider anlı, şanlıHainin namert çemberi sardı ulusumun afakınıSen kırmazsan, acımaz ulusumu boğarlar bir gün

İnsanoğlu insan olan ana kuzularına kıymazŞerefi, namusu olan mehmetciğe kurşun sıkmazHainlerin ihanetleri elbet yanlarına kar kalmazKalk artık ayağa ulusum, sürünmek sana yakışmazUyan artık gaflet uykusundan, hainlere dur de bugün

İdris Akmetin



Memleketim

Açınca çiçekler Baharda olur Nazlı bir gelin Bembeyaz gelinlik içinde Köylerin bahçelerin Açar kırda,bayırda Kırmızı,sarı,beyaz Gelincik,lale güllerin

Kışın pamuk giyinir Yazın zümrüt yeşili dağların Bir cennet sanki Mor sümbüllü bağların Kırlarında seker kınalı kekliklerin Dünya da var mı ki Eşin benzerin.

Eteklerinden aras akar Goncaların yürek yakar Her sabah öter bülbüllerin Binbir şevkile Konmuş dalına güllerin Kazık kayada bir elin Biri Aladağ eteğinde Nede alımlı gelinliğin Benim güzel memeleketim

Yazda bağları barlanır Sararır yaprakları Güz gelince nurlanır Benim memleketim Yakar yıllarca Yüreğimi hasretin Benim cennet Memeleketim

Rahmettir akan eteğinden Bal akar peteğinden Gelip geçen tadar Pestili,kömesi,cevizinden. Canlara can katar Baharın güzün yazın Diller destan Elma,armut,kirazın Hele dutun, eriğin,kayısın Kış gelende kar yağar Olur Pamuk prenses Benim memleketim

İdris Akmetin



Ne Zaman

Ne zaman ayrılıkdan söz etsenSoğuk rüzgarlar eser içimde,Buz keser damarlarımda kanımZemheri karı yağar yüreğimin tepeciğineDenize düşen yılana sarılır misaliBir tutunacak dal ararım.Ne zaman yanımda olmazsan sen,Ne zaman kapıyı çekip gitsenArdına bile bakmadanTutunup hırs rüzgarınaYakarışlarıma aldırmadan,Yüreğime keskin bir sancı girerYer yarılır, şimşekler başıma düşerSolar umutlarım, kararır günlerimBedenim kuru bir dala dönerYapraksız, dalsız,çiçeksizÖlü bir kuş yatar göğsümdeFersiz, nefessiz.

İdris Akmetin



Ne Güzel

Soğuk bir kış günündeZemheri kapıdan vızıldanırkenÜstüne üstüne duvarlarınaToprak damlı odamın,Başında nar tutmuş sobanınDemli bir çay yudumlamakNe güzelAğrısız sızısız,dertsiz gamsızSıcak bir yorgana sarılmakKorkusuz telaşsızDeliksiz,kabussuz uyumakNe güzelHer sabah güneşle uyanmakBir dost eline sarılmakDost sıcaklığını teninde duymakBir tatlı buse ile şimarmakNe güzelTertemiz havayıCiğerlerini yırtarcasına solumakSoğuk bir pınardan kana kana su içmekGöğün mavisi, çimenlerin yeşiliGüneşin sıcağıKarın soğuğuNe güzelÇalışıp didinip yorulmakAlın teriyle kazanıpEmeğinin hakkını almakNe güzelŞiir yazmak, kitap okumakSevmek, sevilmekNe güzelKoklamak baharda çiçekleri, gülleriÇimenlerde soluksuz koşmakHissetmek elemleri, kederleriSevinçlerle sevinmekDertlerle dertlenmek ne güzel.Kuş cıvıltısı, arı vızıltısıUmuda çırpan kanat sesiNe güzel.Bir düşene el uzatmakBir çocuğun başını okşamakNe güzelBir kenara atıp kederleri,Umutla yaşamakNe güzel çocuğumNe güzelİnsan olmakİnsanlarla el eleOmuz omuza yaşamakElemleri, kederleriDertleri,sevinçleriBir dilim ekmeği



Paylaşmak ne güzel

İdris Akmetin



Ne Güzel Ya Rab

Aralayıp gönül penceresiniHak dergahına varmakNe güzel ya Rab ne güzelAtıp cismim gömleğiniErenlerden olmakNe güzel ya Rab ne güzel

İlminle yanıp tutuşmakAşk şerbetin yudumlamakUnutup dünya alemiRuh-i alemine dalmakNe güzel ya Rab ne güzel

Adelet, sevgi,şefkat, güzellikHoşgörü,merhamet,dürüstlükBenliğim unutup,sıfatınla bezenmekNe güzel ya Rab ne güzel

Karanfil,gül senden almış kokusunuHz Mevlana,Derviş Yunus HuyunuArı nasiplenmiş sırrınıLeyla ile mecnun, Keremle aslı aşkınıYokluğu unutup varlığınla bezenmekNe güzel ya Rab ne güzel

Dağ taş diz çökmüşZikreder ismini; ağaçlar,kuşlarAşkınla yanar Güneş, ay, yıldızlarPir sultan, Bektaşı,Veysel KaraniAşkınla maşuklarAşkın ile yanmak ne güzel ya Rab ne güzel

Atsam cismim gömleğiniErsem erenlerineMeramım yokNe cennet ne hurilerineBu kul bir sırrına erebilseNe güzel olur ya Rab ne güzel

Bu sevdadır beni yakar kavururAşkınla meşkle yoğururZihnim mest olur cismim yoğrulurCismim azleyle ya RabRuhum senle yâd olurSeninle yâd olmak ne güzel ya Rab ne güzel

Garib bir derviş misaliAşkınla zikreyler, dolanırımİsminle yanar, ilminle parlarımLeylasına hasret mecnun timsaliGece,gündüz yoldaşınımHer yerde sen varsın buna inanırım



Aşkınla yanmak ne güzel ya Rab ne güzel

İdris Akmetin



Neden

Neden ümitler solgun bugünUmutsuzluk kervanı yol alır yineGiden dönmez, dönen bilinmezBütün yollar gider meçhuleBir garip gider sessiz, sedasızTahta kafes içinde.Boyunlar bükük, gözler yaşlıBir yıkılış,bir hüzün her ses deGöğe direk dayamış ağıtlarAltında yalnız ve yalnız benBirde kader ortağım içimdeki ses senSanki ömrüm bitecek bu son nefeste.Ne geceler biterNe yumak yumak dertlerYer yarıldı da içine mi girdiDertlere çareler,Neden nedenYıkık dökükParamparça bütün ümitler.Hani her gecenin bir sabahı vardıUmutlar yeniden doğarHer şey yeniden başlardıNeden bitmezBu ıssız,uzun geceler.Nerde yanı başımda yanan isli lambaMasamdaki son mum nerde?Neden her yan böyle karardı,Yıldızlar nerde haniYa sabah yıldızı her günÖyle başımda asılıykenBugün nerde kaldı.Her gün sakınmadan penceremden girenMehtap bu gece ortalarda yokYoksa o damı beni yarı yolda bıraktıKim katran geceleriniBöylesine üstüme saldı.Her sabah doğmayı unutmayanGüneşi kim çaldıHani çıkmayan canda umutZalimin zulmü varsaSevenin Allah’ı vardıBumu yoksa söyleyecek son sözümNeden bütün yollar kördüğümBaşlar neden eğikBoyunlar bükük gözler yaşlıNeden solgun bütün güllerYıkık dökük bütün ümitlerYoksa bumu habercisi ölümün

İdris Akmetin



Nefsim

Nefsim ah! NefsimBeni benden çalanŞeytanın arka bacağıKör olası, nankör nefsim.Boşa debelenme, boşa ümitlenmeYerlerde sürense de cesedimBu el, bu dil asla olmaz esirin.Sus, sus nefsim sus!Başıma musallat kesilme, Pusuna düşer de olursam esirin Yerim olur mu hiç altında üstünde yerin. Ne itikat kalır, ne iman Ölür içimdeki insan

İdris Akmetin



Nerde

İnsan yaradılışın merkezindeki kutsal varlıkHeryerde ızdırab, heryerde ölüm, nerde insanlık.

Diz boyu sefalet, dinmeyen gözyaşı, oluk oluk kanNerde komşusu açken uyutmayan o kutsal iman.

Binlerce yıl geçti insanlıkta bir arpa boyu yol alamadıkYıllarca masallarla, efsanelerle, hurefelerle oyalandık.

Bırakmışız hayat gemisini kaderin merhametineSalmışız yelkenlerini şansın amansız yeline

Nerde halife kılınmış insan, nerde irade, nerde akılYa Rab! kılacaksan insanlığa adeleti, ilmi, aklı hakim kıl

İdris Akmetin



Neye Yarar

İster Hiristiyan olİster Yahudiİstersen Müslümanİster, Putperest, Budist, AtaistYa da ŞamanNeye yararOlmadıktan sonraİnsan gibi İnsan.

İster zengin ol ister fakirİster tarikata, dergahaİster ihrama, çarşafa girİster bin kere hacca varBin kere umreye, değil birNefsini yenemeyip oldun ise esirTuttuğun, kıldığın neye yarar.

Sanırmısın kalır Dünya sanaKalmayan Sultan SüleymanaSevince,kedere ortak olmazHakir görür, kem bakar isen insanaİnsanlığın neye yarar.

Lütfedip bir yetime el vermezsenKaldırmazsan bir mazlumu düştüğü yerdenBi habersen sevgiden, dertten, elemdenDoğandan, ölenden, gelenden, gidendenDostluğun neye yarar .

Yarın gireceğin kabri görmez isenHor görür insanı sevmez isenDost, arkadaş, komşu bilmez isenGününü gün ederNe ölüye ne düğüne varmaz isenİnsan olman neye yarar.

İnsan dediğin sanma etle kemikAldanma kaşına, gözüneRuhtur varsa içinde güzellikToprak olur karışır hepsiGeriye kalan, şefkat, hoşgörü, iyilikBuda sende yoksaİnsanlığın neye yarar

23.10.1975

İdris Akmetin



O Bir İnsandı

Küçük köyün küçük evindeKüçük bir oda vardıYaşlı bir hastaTahta sedirinde yıllardırHasta yatardıAna evlat sabah akşamOna bakdıTakatı tükenmiştiAma azda olsa umudu vardıSon gece yaraları çok azdıAcısı çok ilacı azdıYetişemedi doktoraDünyası karardıBir eşi bir oğluBir de kızı vardıBaba toprakla buluştuAna dul,Çocuklar öksüz kaldıİhtiyardı,güçsüzdüAyağı sakat bir gözü körBeli iki büklümdüKulağı sağırdıAma sevgi dolu yüreğiSıcacık bakışı vardıÖlümüne kadın ağladıOğul ağladı kız ağladıKırk gün kırk geceYas bağlandıÇünküO bir babaydıO bir insandı.Emekleri vardıSevapları günahlarıİyi kötü anılarıGücü olmasa daEşe dosta düşmana karşıEn azından bir gölgesi vardıNihayetinde o bir babaydıO bir insandı

İdris Akmetin



O Hepimizin

Ne zaman bir mehmetcikToprağa düşseYüreğimize kor ateş düşerAl bayraklar asılırHüzünlü pencerelereTanımasak da görmesek deAcıları yüreğimizde hançer olurBakılmaz dili, rengi, kimliği neSolar umutlar,Dallarında yaprakları kurur,Geçmek bilmez zamanSaatler durur.Dertli bir bozlak tutturur ozanTitrer eller, titrer dudaklarGöz yaşları sel olur.Anaların feryadı ile inler göklerHer yan gözyaşı her yan figanHuzur bulmaz yüreklerYerde kaldıkça bu kutsal kanYediğimiz içtiğimiz haramGecemiz gündüzümüz yas doluO Hasan dayının, Fatma teyzeninDeğil artık hepimizinTürk ulusunun oğlu.

İdris Akmetin



O ki

O ki adeleti, hoşgörüyü,şefkat ve sevgiyiHakim kılmak için gelen son Peygamberdi,Görse insana yapılan zulmü, vahşeti, ihanetiTövbeler olsun benim dinim bu değil derdi.

İdris Akmetin



Ok Kırılsın Yay Pussun

Bir bir dizdi gökyüzüne yıldızlarıSonsuzluğa serptti herbirini,TanrıVe derin denizlerle soğuttu ateş küreyiÇiçeklerle süsledi, renklerle bezettiNehirlerle, yemişlerle donattıHavayla kundakladı yer kabuğunuAdemi sonra Havvayı yarattıYaşayın, yaşatın, çoğalın dediOysa nefsi çabuk esir aldı onuHabil’le verdi nefsine ilk kurbanını.

Bitmedi hiç Kahrolası kör savaşKâh din uğruna kâh mezhepBazen bir tutam ot,.bir kap aşBazen toprak, ganimet, bazen hasetBazen küçücük incir çekirdeğini bileDoldurmayan şeytani sebepYada nefsin zehiri hamaset.

Sevin, sevilin, çoğalın, yayılın arzaYiyin, için,paylaşın şükür edin demişti yaDönün artık yüzünüzü TanrıyaYırtın artık ölüm planlarınıGizlediğiniz kara defterleriniziSokun koynunuza kirli elleriniziÖldürün senliği benliği; birliğe koyulunÖldürün egolarınızı, nefsinizi öldürünVahşi duygulardan kurtulunHepimize yetecek yer varAltında mavi göğün.

Sussun artık,yaradan aşkına sussunÖlüm kusan demir namlularYiğidin bağrına saplananOk kırılsın, yay pussun.

Dönün arkanızı kin kusan tariheBir tarafta sevinç çığlıklarıBir tarafta gözyaşlarıAcı,vahşet, ölüm, kara bir lekeKanla gelen her zaferin üstünde.

Akmasın insan kanı zinharKan, gözyaşı, zulüm unutulsunÇocuklar sevgiye, barışa koşsunAnalar ağlamasın hep gülsünYapılacak güzel, çok şeyler varDipsiz kuyulara gömülsün,Artık kılıçlar, süngüler, kalkanlar.



Sussun toplar, tüfekler sussunOk kırılsın, yay pussunBebekler umuda, barışa doğsunİnsanlık açlığı, sefaleti,acıyıAnalar gözyaşını unutsun.

İdris Akmetin



On Sekizinde

Bir güzele gönül verdim on sekizindeBurnu havada gözü yüksekteFarkedip beni görmedi bileKaş ettim göz ettim söz attımDönüp bir kez bakmadı bile

Bir köşede rastladım açtım gönlümüSen çocuksun daha deyip güldüDinlemedi yarıda kesti sözümüYok sende gönlüm dedi gitti

Ne güzel yüzün var insanı deli ederNe yaman gözlerin var sinemi deler geçerAşkın ufkuna dalmış gözlerin nere giderSensiz olmaz çaresi bu aşkın mezara giderGel çarem ol dedim, olmaz dedi gitti

Bir baktı beni benden aldıBir güldü içimi çıra gibi yaktıHiç olmazsa kulun yap beniDedim,sırtını döndü gitti

Yorgunum bu akşam al beni koynunaÜşüyorum bak sar kollarını boynumaSeni bu kadar sevecek gelmez bir daha dünyayaDedim,dudak büktü gitti

Güneşi baş ucuna kandil yapsamYıldızları birer birer başına taç yapsamAyı kırpıp kırpıp yakana süs yapsamBeni yine sevmezmisin güzelDedim,burun kıvırdı gitti

Beni benden alan güzelAteşinde yakan güzelDerdimin ilacı güzelŞifam olsun bir buse verDedim,cık etti gitti

Diz çöküp önünde eğilsemHer gün demet demet çiçeklerleKapına gelsemAğlasam sızlasam yalvarsamSevgilim olmazmısın yineDedim,yok dedi gitti



Bir sabah indi pınaraBir beyaz atlı geldi yanınaŞimdi dedi bekleyemem yarınaKoştu sarıldı yiğidin boynunaTerkisine atladı gitti

Bütün güzellikleri aldın gittinAşk ateşini kalbime saldın gittinGözlerini gözlerimde bıraktın gittinHiç insafın yok mu güzelBeni mecnun ettin gittin

7.06.1976

İdris Akmetin



Öğretmen

Bir ülke ki mollarıZevk sefa içindeÖğretmenleri sefaletHiç muvaffak olur muOrda medeniyet

İdris Akmetin



Ölüm

ÖLÜM

Ah sevenleri sevdiklerinden ayıran ölümSen beklerken yıllarca sabırla son duraktaRahat olmak mümkün mü bu karanlık yoldaDizilir günahlar sevaplar ayrı ayrı saftaSevenler sevdiklerine ağıt yakar o gün

Açılmış Allah’a dua eder ellerÜç beş dost gözyaşıyla gömerlerGelenler elbet bir gün giderlerBilmem var mıydım yok muydumBir tek kuşlar başımda şarkı söylerler

Üstümde birkaç odunla birazda otÖrt çabucak üstümü toprak örtAl beni sıcacık kucağında saklaBir gün dua bir gün yas sonra mevlütTezden kavuştur beni ilelebet hakka

Ne hırslar var artık ne köşkler ne saraylarServetim üç metre bez birde daracık mezarNe bugünün telaşı var artık ne yarınınNe geçim derdi kaldı nede gelecek kaygım

Miras kavgasına düşer peşinden oğullar kızlarÇok geçmeden tutulur barlar çalınır sazlarDün beydin oldum ceset hayatın oyunu buSanma unutulmazsın yasın tutulur bir ömür boyu

İdris Akmetin



Ömür

Ömür insanoğlunun en büyük hazinesidirHer batan güneşle azalır, azaldıkça kıymetlenir;

İster kırk, ister yüz yıl yaşa; geçen bir gün gibidir,Kimi paşa olur kimi uşak; mutlu olan acep kimdir?

İdris Akmetin



Örümcek

Nasıl anlasın ki o kafa, hakikatı,Beynini sarmışsa örümcek ağı.

Ne eğri anlamlı ona ne de doğru,Tanrının değil, olmuş kulun kulu.

Ne ilme önem verir ne bilime değerYaradana değil faniye secde eder.

İdris Akmetin



Ötesi

Ne malın faydası var, ne evladın ne mülkünAmeldir senle gelen,tartılır iyiliğin kötülüğünUmmadık bir anda geçince perdenin ötesineBir rüyadır bir hayal yediğin, içtiğin, gördüğün

İdris Akmetin



Özgürlük

Göğün öksüz kuşlarıKanat çırpar semayaUçar, uçar; uçsuz, bucaksızPembe sevince,Gök mavi, deniz maviUfuk kızıl, hayat ipince.Ne sınır tanır,Ne kimlik, ne pasaportNe tapu ne zartzurt.Dolaşır bütün dünyayıKırlangıç, leylek, turna, angut.Özgürdür bütün kuşlarÜlkeleri aşar, dağları tepeleriGürül, gürül ırmaklarıEsil esil rüzgarLapa lapa kar.

İdris Akmetin



Pak

İstediler doğdukBeslediler büyüdükÖğretiler yürüdükKoştuk oynadıkİnandık, inandırıldıkBazen inandıkİnanmamış gibi yaptıkBazen inanmadıkİnanmış gibi yaptıkBelki haklıydıkBelki yanıldık, belki yanıltıldıkBelki haksızdılar belki yanıldılarBildiklerini doğru sandılarHer öğretileni doğru sandıkKandırıldık, kandırdıkEğildik büküldükSürüklendik kirlendikDoğdumuzda annemizinSütü kadar paktıkDöndük arkamıza baktıkKendimizi bile tanıyamadıkOysa hep öyle pakKalacağız sanmıştıkArındık, yıkandıkKendimizi bulamadık

İdris Akmetin



Papucum

Bu gece papucum damdaydıDudu kızı anasının koynundaydı

İdris Akmetin



Parça,Parça Umutlar

Hep derler ya Her karanlığın ardı aydınlıktır diye Döndüm dolaştım yıllarca Ölümle yaşam arasında Bu ince çizgide.

Ürktüm hiç bitmeyen gecelerden, Geçerken ıssız karanlılkarın zifirindeSessiz mezarlıklara özendim, Bazen cansız taşlara, Ölüm kurtuluş mu ne Bu ızdırab hüsran dolu Hayat yükünden.

Çırpındıkça kaderin eğrelti dehlizlerindeÇatallandı yazım alın çizgilerimde İnatla direnirken buz kesen fırtınalara, Kabus dolu bitmeyen uzun gecelerde Umut bağladım hep yarınlara. Belki aydınlanır bir gün Katran kokan gecelerim Meydan okudum bütün engellere Yıkarım geçerim sandım Kapılmam dedim kaderin seline.

Hani nerde yüreğimin kenarında Tomurcuklanan o körpe ümitler, Yıkık,dökük paramparça Dünden kalan acemi umutlar Değişmiyor ne kadar zorlasan da Kör olası kader. Gömüldü maziye Tutkular,aşklar,sevgiler Hayaldi ilk bakıştaki tutku İlk dokunuştaki heyacan Unutuldu birer birer Hani nerde sevda ile tutuşan O sevgili Gülperi,karçiçeği Can dostu, eller nerede Ben mezarda değilim Mezarlıklar benim içimde

1985

İdris Akmetin



Pişman Olurda Dönersen

Eğer pişman olurda dönersen bana bir günSakın bıraktığın viranelerde arama beniYırtıp kuytularda sakladığın resimlerdeyimYanmaz oldu aşk ateşin küle döndü közünHeba olan sevgi güllerinin küllerindeyim.

Yaktım bütün resimlerini, süsülü mektuplarınıAht ettim artık yoksun diye ağlamayacağımZihnimden söküp attım ismini de, resmini deSeni hatırlatan ne varsa simsiyaha boyayacağım

Yok sayacağım seninle yaşadığım her günümüBütün sevgi sözlerini bir bir defterimden sileceğimBoşuna ümitlenme asla ama asla izin vermeyeceğimYüreğimi yeniden sızlatmana bir köşesinden giripZehirli sarmaşık gibi heba etmene kalan ömrümü. 1978

İdris Akmetin



Pulun

Varsa pulunHerkes kulunNe dağ,ne tepeDümdüz yolun

İdris Akmetin



Sallama

.............................................Sallama öyle salamaSallayıp itleri peşine takmaKaparlar,sonra sızlanıp ağlama

İdris Akmetin



Sana Hasret

Kalbim duracak sankiSevdiğim düşündükçeBuluşacağımız o anıEllerinden sımsıkıTutacağımNefesimde nefesininSıcaklığını duyacağım.

Geleceğin gün yaklaştıkçaHasretin yüreğimde depreşirAnılar tazelenir bir birGüzel siman hep karşımda dururMahsun,hüzünlü birazda mağrurO kadar derin o kadar mahsun kiSevda dolu bakışlarınHer dem sevdamı yeniden doğurur.

Yeniden filizlenir her geceSana susayan dallarıYarım kalan sevdamızınHep yaşar gibiyim buluşmamızıSon gün altında,sevgi çınarımızın.

Hep sevda şarkılarını çalar yüreğimHasret dolu aşkımızınBinlerce defada okşasam saçlarınıBinlerce defa öpsem, dudaklarınıYinede kalbimin derinliklerinde duyacağımSana senin aşkına hasret kalanDuygularımın doğum sancılarını.

Yıllar geçse aşkımızın üstündenYıllarca kavuşmazsa ellerimizAk ak saçlar düşse şakaklarımdanYine ilk günkü heyecanı duyacağımEllerim sımsıcak ellerindenSana hasret dudaklarım dudaklarından

2.09.1976

İdris Akmetin



Savaş

Taşı yardı, toprağı kazdıTohum ekti, ekin biçtiSu kardı, ev yaptıAteş yaktı, ekmek yaptıManalar yükledi çizgilereMağara duvarlarındaTarih yazdı.Yenemedi kör nefsiniNe yazık kiHelak oldu bütün nesli.Oysa savaşı yapanda oyduBarışı yapanda,Cehenneme çevirdiBulunca barutuSavaşmasa insanDünya cennet olurdu

İdris Akmetin



Sayki

Sayki yaşayacağın son gün bugünSon kez uyanacaksın bir türlü erken kakmayı beceremediğinDerin uykundanGüneş son kez doğacak pencerene,Yaprakların sihirli hışırtısını, kuşların içli cıvıltılarını son kez duyacaksın.Son kez dokunacaksın sevdiklerine.Kokulu çayını son kez içecek, son kez giyeceksin çizgili mintanınıKaç kez şikayetlendiğin papucunu.Kaç kez yamalattığını pantolununun, düğmelerini son kez düğmeleyeceksinGöklerin maviliği son kez dolduracak gözlerinin sonsuz derinlikleriniKuşların dansını son kez izleyeceksin ,martıları kıskanacaksın denizlerin enginlerindeSon kez dostlarını selamlayacak, sarılacak, koklayacaksınSenin için son kez akşam olacak bu gün.Sen geceleri sevmesendeSu gibi akacak zaman çarçabuk çökecek karanlıkSon kez vedalaşacaksın dostlarınlaArtık bir hayal olacak senin için gün aydınlığıPırıl pırıl ışığın altında son kez oturacaksınSon kez basmadan lambanın düğmesineYıldızları göz kırpışlarını son kez izleyeceksinKüçücük evinin küçücük penceresindenŞehrin parlayan ışıklarına gülümseyeceksinAyı bir başka türlü izleyeceksin bulutlarla yarışırkenSon kez sarılacaksın sevdiğineTenini son kez koklayacakSon kez nefesini nefesine katacaksınSon kelimelerini konuşacak,Son kez iyi geceler diyeceksinSon kez rüyalara dalacaksınSenin için o gün son perde olacak.Yaşamının son oyununu oynama zamanı geldi diyecek bir uğursuz sesYarın çok geç olacak senin için, bir daha bu sahneye hiç ama hiç çıkmayacaksınKeşke bir günüm daha olsaydı, soğukta üşüsemYağmur ıslatsa tenimi, güneş yaksaAyağımda yine o tabanımı vuran ayakkabın ve annemin özensiz yamaladığıPantolun olsa, yürüyemesem de, konuşamasam daBir gün daha bakabilseydim bu güzel dünyayaNasıl kendimce doyasıya yaşardım, ziyan etmeden her dakikasınıKeşke yeni bir günüm daha olsa, son kez bir kere daha nefes alabilsemTanrım son bir gün daha ver bana, son bir gün daha diye dua edeceksinYaşayamadıklarımı yaşayacağım tek bir günAma her son gün daha çabucak geçecekHer defasında bir son kez daha özlemin olacakHiç doymayacaksın bu hayata hiçHep bir kez, bir kez daha diyeceksinSon gün son kez kapanacak gözlerinSon kez nefes alacaksın, nefesini göğsünde tüketerekKalp atışlarınla birlikte hayat senin için duracakİstesen de artık kimseye gülümseyemeceksinKimselere selam veremeyeceksinKimseyi sevemeyecek, öpemeyecek, koklayamayacaksın.Sayki senin için son gün bugün, sana yarın yok artık



Oynayabileceğin son perde sahnede, başrolde senKucakla sevdiklerini, dilediğini sev, gülümseÖyle oyna ki son rolün hiç unutulmasınAlkışlar yeri göğü inletsinKulaklarda hep alkışlar çınlasınİsmin sahnede hep yaşasınÖyle yaşa ki gününüYaşanmamış ne varsa güzelYarına kalmasınKötü olan ne varsa seninle anılmasın

İdris Akmetin



Seni Arar

Akşam olup gün batıncaYüksek dağların ardındaBir hüzün doğar içimeÖyle yorgun öyle bitkinBit haslet çöker üstümeÖyle umutsuz öyle yılgın.

Akşam olup karanlıklar çökünceGözlerim seni ararEllerim sıcak elleriniKar yağar sanki içimeSoğuk rüzgarlar üfürülür,Can damarlarımaEllerim titrer yüreğim üşür.

Üşür sensiz bedenimSıcaklığını özlerSana hasret tenim.Akşam olup gözlerimi kapayıncaKopar yüreğimden bir parçaKaybederim sanki senden gayri her şeyiSen yanımda olmayınca.

Hayallere dalarYorgun düşen gözlerimDudaklarımda sanki sıcacık nefesin,Kulaklarımda çınlar sesin.Öylesine durgun öylesine mahsunRuhum bedenim her yerdeHep seni arar.

Dolaşır dururum her akşamHırçın dalgalarıın yıllarca dövdüğüYosun tutmuş yaşlı kayalıklarıDenizlere dizgin vuranİhtiyar rıhtımlarıEl ele tutuşupDiz dize oturduğumuzHer gün buluşupGöz göze yürüdüğümüzDaracık,ıssız kuytu yolları

Ne sen varsın şimdiNe hayalin ne gülüşünNe mağrur bakışın ne yürüyüşünYüreğim, gözlerim hep seni ararBu hasret bitmezBitmez bu özlem ölene kadar-----------When night falls and day fadesA sorrow rises in meSo tired, so worn



A yearning comes down on meWhen night falls and darkness descendsMy eyes look for youMy hands (look) for your handsAs if the snowBlows cold winds inside meInto my veinsMy hands shake, my heart gets cold

Without you my body is coldMy skin yearns for youMisses your warmthWhen night falls and I close my eyesA piece breaks from my heartAs if, except for you, I loseMy everythingWhen you're not beside me

My tired eyesPlunge into dreamsAs if your warm breath is on my lipsYour voice echoes in my earsSo calm, so dolefulMy soul, my body,Always looks for you everywhere

I wander around every nightThose mossy, old rocks that waves beat every dayThose narrow, desolate, secluded pathsWhere we joined our hands and sat on each other's kneesWhere we met every day and walked eye-to-eye

Neither you are here nownor your dream, nor your smilenor your proud gaze, nor your walkMy heart, my eyes always look for youThis yearning never endsThis longing doesn't end until death

İdris Akmetin



Seni Arar Gözlerim

Her gece gül cemalin rüyalarımdaUykudan yeni uyanmış gözlerin mağmurTatlı tebessümün hep dudaklarındaCanlanır hayalin yüreğimi derinden vurur

İpek saçların yayılmış omuzlarındaSiyah kirpiklerin kaşlarına vururBir güzel serpilmiş sabah uykusundaKarşımda taze bir gonca gül durur

Sığmaz sayfalara benim sana hasretimElimde her akşam, gönderdiğin mektuplarBirde resimin, baktıkça sevdan yüreğime akarSığmaz göğüs kafesime bu sabah, yüreğimÇıkar kafesinden aya,güneşe, yıldıza, çarpar

Özlemler toplandı başımda, bulut bulutEllerimde naif elin, yanımda sen yoksunEl oymandan mendiline sarda gönder mektubunuYağmur koksun sevdan koksun sen koksun

Seni arar gözlerim her sabah uyandığımdaSarışından, gülüşünden, senden yoksunBir can bir yürek neyse, sen benim için osunDolanıp dolanıp bir bir odalarda aranırımHer köşede her yerde hep sen durursun.

Bırak inadı gel ki bu hasret bitsin sevgiliYıkık yüreğimin hasret koru, ebedi sönsünGel ki sevdamız yeniden öyle filizilensinkiAşka susamış yürekler sevda nedir görsün.

01.03.1979

İdris Akmetin



Seninle

Deniz yosunu gözlerin sonsuz bir semaydı,Duygularımın kıpırdayışını ilk onda tattım.Ömrümün ilk sayfasında senin ışığın vardı,Şimdi sensiz kızgın bir çöl gibi susuz kaldım.

Beni ilk heyecanlandıran o hülyalı bakışlarındı,Ruhumun derinliklerine dermansız yaralar açardı,Sen gitsen de yaktığın sevda ateşi hiç sönmedi,O tatlı hülyadan gönlümde sancılı bir anı kaldı.

Başımı döndüren rüyalarımdan şimdi bir eser kalmadı,Artık ne semanın maviliği ne çimenlerin yeşili anlamlı,Sensiz her şey anlamsız her şey boş bir hülya şimdi,Oysa sevgili seninle yaşamın ne büyük anlamı vardı.

İdris Akmetin



Sensiz

Sensiz ne gecelerinTadı varNe gündüzlerinNe ağlamanınNe gülmeninSensizNe yaşamanın anlamı varNe de ölmenin

İdris Akmetin



Sensiz Olmuyor

Sensiz olmuyor birtanemNe renk renk güllerNe allı morlu çiçeklerAnlamlı şimdiNe gökyüzünün maviliğiNe denizlerin büyülü dalgalarıNede nere gitsem çalanSevda şarkıları.Ne ağlayan ne gülen dudaklarAnlamlı bendeNe gece boyu göz kırpan yıldızlarNe her gece mavi sulardaDoyasıya yıkanan mehtapNe de sayfalarında gizemler saklıŞiir dolu bir kitap.Tek renk her şeyBenim için şimdilerdeSen yoksunNe baştan çıkaran gülüşlerinNe umut dolu bakışlarınNe o kışkırtan cilvelerinNe öldüren nazın,Baharın bile anlamı kalmadıKendine özgü güzellikleri yokNe kışın ne de yazınSensiz güzelimSanki göğsümün üstündeBuzdan bir dünya daha varYüreğimi üstündeDiz boyu karKızgın yaz güneşi bile ısıtmıyor.Ne gülümseyen bebeklerNe hayat dolu çocuklarHiçbir şeyYüreğime can katmıyorSenin kadarSensiz hiç bir şey olmuyorSensiz yaşanmıyor ki güzelimSensiz yaşamınTadı olmuyor inan

4.09.1979

İdris Akmetin



Sensizliğin

Bırakıp gittin beni yineYalnızlığımla baş başaAldırmadan bir kerecikNe akan göz yaşlarımaNe umut dolu sözlerime.Kaybolunca ılık nefesinKaranlıklarının derinliklerindeBitmeyen zifiri gecelerin,Ölüm çanları sanırımRuhumun, ıssız kuytularındaÜrpererek duyduğuIssız gizeminde sessizliğin.Kesilir takadı bedeniminYüreğimin derinliklerindeAlazlanır alevleri ceheneminGözlerime haram eder uykuyuHer gece karabasanı sensizliğin.

İdris Akmetin



Söndürün Bütün Işıkları

Söndürün bütün ışıklarıİndirin gökten GüneşiAyı yıldızlarıKendimden saklanacağımZulmü, açlığı, sefaleti,gözyaşınıHüznü, ızdırabı,asırlardır sürenAcımasız kör savaşıDipsiz bir kuyuya atacağımSusturun acıları anımsatanBütün türküleri bütün şarkılarıDertlerimle baş başa kalacağımDurdurun dünyayıDurdurun bütün mevsimleriYorulmak bilmeyen yelkovanı, akrebiKapatın perdeleri, pencereleriKilitleyin bütün kapılarıKendimle dertleşipKendimle ağlaşacağımBir bir dökeceğimSevaplarımı,günahlarımıNefsimle hesaplaşacağımHakları,suçlarıYalanları, doğrularıHayalları,hakikatlarıAyıklayacağımZulme, ölüme,kanaTavır koyacağımBütün zalimleri,zulümleriAcıları, hüzünleri toplayacağımBir bir köküne kibrit çakacağımÖyle bir dünya kuracağımkiAcısız kedersiz dertsizSavaşsız,silahsızÖlümsüz yalansız, dolansız,Hani hayaller de var yaBazen düş olur ısıtır gönülleriBazen uykularda kalan bir rüyaAdamların adam gibi adamKadınların kadın gibi kadınÇocukların çocuk gibi yaşadığıBir dünyaGöz yaşının, açlığınSefaletin,zulmünUnutulduğuTopun,tüfeğinKılıcın,silahınGömüldüğüİnsanların insanca yaşadığıTospembe bir dünya.

İdris Akmetin



Şahım, Padişahım

Ne çirkinliğine küs, ne güzelliğine kibirlenGerçekte olan ne sensin, ne o ne de benAsıl olan gördüğüm değil, içindeki senDüşmeye görsün sonunda kara toprağaKaç gün dayanır ihtişamlıda olsa masken

Behey sefil, behey bedbaht adamKime ne fayda dünya zenginliğindenHepsi hayal ,hepsi boş ne gördüysenSonun kapkara toprak, işte bir tutamKazık çakacağınımı sandın, fani dünyayaAldanıp şahım, Padişahım, kralım dediysen.

İdris Akmetin



Şaşalı da Olsa Makberin

Ne anlamı kaldı ki şimdi yediklerinin, içtiklerininBezenip süslenip, bin bir şafkla gezip gördüklerininNihayet anadan üryansın, toprağın kucağındaBak bakabilirsen doydu mu şimdi aç gözlerin

Ne bir eserin yoksa geride kalan, ne dua edeninDerya deniz yığsan da, ne peşinden koşup geleninYoksa ne hayırla yad edenin, ne rahmet okuyanınSanır mısın göğe erer başın şaşalı olsa makberin

İnsan o ki dünyada dostu, gönüldaşı çok olaBahşetseler cihanı, ne nefsine esir ne kul ola kulaDoyura fakir fukarayı; kız, kızana ilim irfan okutaGayri ne üstünde yerin olur ne altında toprağınNe kadar şaşalı da olsa köşkün, sarayın, mabedin

İdris Akmetin



Şıssst

Şıssst kendine gel kendineKendini ağa bey, halkı köle mi görürsünBakıyorumda kepçeyle yatinmez oldun gayriDeveyi hamuduyla götürürsünHalka hizmet hakka hizmetti haniYer yer doymak bilmezsin,yemezsen hasetinden ölürsünDilerim mevlamdan sürüm sürüm sürünürsün.E mi?

Şııssst sözüm sana, bön bön bakma öyleKanıp sığındığın koca gölgeyeKendini adam sanırsın hemi!Sen açıkgöz alem kör gözKendini akıllı alemi aptal sanırsın değil mi?Yer yer doymak bilmez yedikçe azarsınDilerim cehennemin dibinde cayır cayır yanarsınEy mi?

İdris Akmetin



Şükür

DüşünüyorumEl ele dolaştığımızO mesut akşamlarıGözlerinde hiç bitmeyenHasret,arzu dolu bakışlarıHer akşam yeniden okuduğumKitaplar arasına sıkışmışSevda dolu satırlarıDüşünüyorum.Sonra bir hüzün doluyor içimeAnlamsız, sebebsiz çatışmalarıÇocuksu küskünlükleri,dargınlıklarıSebebini hala amadığım ayrılıklarıDünü, bugünü, yarınıDüşünüyorum.Bazen pınar olup...DüşünüyorumEl ele dolaştığımızO mesut akşamlarıGözlerinde hiç bitmeyenHasret,arzu dolu bakışlarıHer akşam yeniden okuduğumKitaplar arasına sıkışmışSevda dolu satırlarıDüşünüyorum.Sonra bir hüzün doluyor içimeAnlamsız, sebebsiz çatışmalarıÇocuksu küskünlükleri,dargınlıklarıSebebini hala amadığım ayrılıklarıDünü, bugünü, yarınıDüşünüyorum.Bazen pınar olup akıyorGözlerine hasret gözlerimRuhumun derinliklerinden esenDuygu seline kapılarakBazen gül olup açıyorAşkına susuyan gönlümBaharla gelenUmut katarına kanarakBazen acizliğin ateşiyleYanarım için içinBazen isyan ederim yaradanaYaratıldığım için.AğlıyorumBitercesine tükenircesineMazimi çiziyorumÜmidi yitikBoynu bükük duygularımlaTüm ümitsizlikleri döküyorumYanaklarımda kor olanGöz yaşlarımlaSonra bir ferahlık doğuyor içimeAlay ediyorum perişanlığımla



Etrafımda gülümseyenGüzelliği görüyorumÇirkinliklerdeki gizemiRuhumda açılan penceredenGerçek dostluğu sevgiyi tadıyorumGüzel maskeli çirkinleriGerçek güzellikleri görüyorumÇirkinliklerde gizliAydınlanır karanlık dünyamda içimErir yüreğimdeki gurur ve kinŞükürediyorum TanrıyaYaratıldığım için

14.08.1976

İdris Akmetin



Tahterevalli

Mahkumuyken bir ucundaOkyanusun ortasında,Asılı altın kafesin;Cansiperane bekleyenimOlsun isterdim hep,Öteki ucunda tahterevallinin

İdris Akmetin



Taştan Bir Heykel oldum

Tamda yudumlayacakken sevdanın ilk deminiYüz üstü bıraktın beni bir akşam üstü,terk edip gittinBen bin bir hayalle bırakmazken yıllardır peşiniAcımadan her fırsatta yollarıma cefalar,ezalar serdin

Güller serdim yollarına,taç yaptım başına çiçekleriKıymetini bilemedin gülüm, güvenip güzelliğineBen aşkımdan deli divane olup dağ,taş ararken seniSen bulutlarda gezer oldun kapılıp kibirinin yeline

Bir umutsuz aşk uğruna bir ömür geçip gittiTaş bağlasaydı da yüreğim hiç sevmeseydimTam da tadacakken aşkın tatlı şerbetiniEyvah! ömrümün ahir zamanına geldim.

Neydi o haşarı çocukluğum,uçarı gençliğim neydiÖmrümün en güzel yıllarını hayala boşa verdimTamda anlamışken hayatın kıymet-i hakikiyesiniZiyan ettim tadımlık ömrümü, biçilen kışına geldim

Nede uzun gelmişti ömür, bakarak önümdeki yıllaraÇarçabuk geçti gitti yıllarım, ufukta, işte sonumTam içecekken aşkın badesini yudum yudumTaktın yine çelmeni son anda, upuzun serildim yollara

İncindi gönlüm, kırıldı kalbim islah olmaz artık, paramparçaPeşinden koşmaktan bitkin düştüm yar, gayri yoruldumUmutsuz aşkımın hazin hikayesi yazıldı son sayfalaraYıkıldı dimdikken mihrabım, bin bir derde düçar oldum

Geçti ömrün baharı artık ne bir gül ne bir çiçek açar beklemeYeşermez artık gönül ağacımın dalları kalmadı hiç umudumPişman olup da, boşuna kapımda yalvarıp sakın af dilemeSöküp attım yüreğimi can kafesinden, taştan bir heykel oldum

İdris Akmetin



Tende Hayal Kalır

Boğazda akşamları demli bir çayBazen bir ömre bedeldirBir ömür ki bir günBin yıla bedeldirGönül susar yine aşkınaDert yanar hep sızlanırHer an bir sevinçBir ızdırab yüreğime yayılırÖmür biter gün olurÇekilen bin cefaBir bedende kalırBir ömür ki bir anda bu canTende hayal kalır

İdris Akmetin



Tezden

Umut doluyken yorgun her geceninTan yerinde ağarırken sabah Neden diller suskun bugün Ürkek bütün bakışlarOmuzlar çökük Hüzün dolu gözler gülüm.

Yuvamı kurdu tüm acılar Yüreğinin köhne dehlizlerine Hançer yarasımıdır silinmiyen İzi acıların gergefinde tökezleyen.

Sonbahara dönmüş benzin Kirpiklerinde bitmeyen nem Yoksa yine ağlıyor musun Yol uzun ve karanlık Yamaçlar dik ve kayalık, Yükün, bitmeyen yoksulluk, Tanrıya var, kula yok kulluk Unutuyormusun.

Yalnız değilsin, unutma Uzun,karanlık bu yolda Bütün gelincikler kol kola Sular yorgun vadilerde Hep görmüyormusun Ormanlar gibi el ele Beraberiz bu kutsal yolda.

İnişi yok hep yokuştayız Aydınlığı yok sanma Şimdilik karanlıktayız Pes etmek yok, yılmak yok Az kaldı aydınlığa Son gecenin şafağındayız.

Neden sağımızda, solumuzda Önümüzde, arkamızda Yılgın bakışlar, Yollar dikenli ve kayalar keskin Işıklar solgun, omuzlar yorgun Bir başka karanlık Bu akşam bütün sokaklar.

Kasvet dolu, hüzün dolu Umut doluyken dün Uzadıkça uzuyor yollar Sancılı bütün kavşaklar. Umutsuzlanma, bakıp engelllere Elbet çözülecek Bütün kördüğümler Gülüm



Elbet hançerlenecek geceler Göğsünden Yırtılacak karanlıklar.

Şafak düşmeden yol almalı Yürümeli değil koşmalı Eğilmek yok,yarın yok Bugünden. Yollar adımlandıkça kısalırFikirler paylaşıldıkça çoğalır Bak ışık gözüktü şimdiden Başlamak yolun yarısıdır Durmak yok Yorulmak yok tırsmak yok Elbet daha güzel olacak Yarınlar bugünden.

Umutlar solmadan Tekneler dolmalı Kaybedilecek zaman kalmadı Tezden varmalı tezden Yarın yok bugünden.

Her karanlığın ardı aydınlıktır illahIşık yeniden doğdu ülkemin ufkunaHaydi dostlar ya Allah, ya bismillahÖzgürlüğe, sevgiye, adelet fora...

İyiyle kötünün, yaşamla ölümünSavaşla barışın, geceyle gündüzün, Dönülmez kavşağındayız Ölmek var dönmek yok gülüm Artık yolun sonundayız Yarınlarda elbet hep aydınlıktayız...

Vira kaptan, vira bismillahSevgiye,özgürlüğe, aydınlığaVira.

İdris Akmetin



Türkün

Gür ve buruk bir sesYükselir Kafkaslardan ArallardanBir özgürlük rüzgarı eserEsil esil AltaylardanKahramanlık türküleriYiğit nameleriDuyulur semalarımızdanYas yok bayramdır bize mukadderse ölümYetti artık Türke reva görülen bu zulümAkacaksa aksın bütün kan damarlarımızdan

Sen yeryüzünün adeletisinSen insanlığın bükülmez bileğiZalimlerin korkulu rüyasısınMazlumların iyilik meleği

Albayrak yeryüzündeGökbayrak gökyüzündeViyana’dan Çin seddineYüreklerde özgürlük aşkıYanar kor olur gönüllerdeTürk’ü olur ağıt olurYanık yanık destanDalga dalga Türkü dillerde

Kafkasların yılmaz cengaveri,Altayların, yenilmez gücüSende canlandı,seninle şanlandıAnadolunun çorak yüzü,Türkmen,Tatar, Uygur,Kazak,KırkızıÇelik bilekli şahin gözlü.Kırım, Azarbeycan KerküklümSeninle dolu seninle coşkuluVatan aşkıyla yanan göğsümYıldıza var aya var güneşe varSana yok asla ölüm.

Umutsuzlanma sakınBozkırların kahraman eriÖzgürlük senin ebedi hakkınAltaylardan koşan kahraman Türk’ünElbet bitecek bir gün çilesiUzanacak omuzlarınaTanrının güçlü eliUyanacağız hep baraberKalmayacağız ya ilalebetBu gaflet uykusundaŞaklayacak hain yüzlerde elbetTürkün çelik sillesi

Gerçek olacak



Rüyaların bir günYine Türk’ün sesi duyulacakViyana kapılarındaAl Bayrak hep dalgalanacakTürkistan ovalarındaTuna’dan AltaylaraAltaylardan, KafkaslaraDillerde senin öykülerinSenin destanların okunacakSenin Türkülerin

Hiçbir çocuk,hiçbir insanKalmayacak Dünyada sefilNe gözyaşı kalacak ne hezayanİnmedi inmeyecek göklerde albayrakMinarelerde ezanAğlamayacak çocuklarAğlamayacak analar, babalarHer yerde Türkün adeleti kefilHep özgür hep gururlu minarelerKalmayacak ne korku ne kederOlmayacak dünyada tek Türk zelilİsteyene şanlı tarihim şahitİsteyene tarihteki adeletin delil

Bitmedi asırlardır ne hasretin ne çilenKıramadın basiret bağınıBir türlü bileklerindenElbet bitecek,Bitecek birliğe hasreti Türk’ünYine senin destanların söylenecekSenin adeletin dillerdeHep senin kahramanlık türkün.

Sen yeryüzünün adeletisinSen insanlığın bükülmez bileğiZalimlerin korkulu rüyasısınMazlumların kurtuluş meleği

İdris Akmetin



Umudu Yitirdiğin Zaman

Umudu yitirdiğin zamanGündüzlerin gece olurGecelerin bitmeyen kâbusNe Güneş doğar artıkSenin için ne ay,ne yıldızBütün ırmaklar simsiyah akarGöller susuzdur, toprak çorakKurur denizler, ırmaklarNe gök yüzü mavidir artıkNe deniz,Ne kuşlar öterNe bülbül şarkı söyler.Boş bir rüyadır hayat tatsız, renksizHep matemdir bütün şarkılarGökte amansız şimşekler çakarKayıp kayıp düşer üstüne üstüneBirer birer yitik yıldızlar

Umudu yitirdiğin zamanYer kayar ayaklarının altındanGök kubbe çöker omuzlarınaGeceler git gide zifirileşirGüneş cüceleştikce cüceleşirBuz tutar yüreğinde öksüz duygularAnılar beynine çivilenirAyakların gövdene asılı kukladırO gün,nere baksanBasacak yer bulamazsınEllerin avereTutunmak isterin bir dalaTutunamzsın.Bitmeyen katran gecelerdeŞafağın hasreti çekilir gözlerindeToplar dövülür şakaklarınaTaştan bir duvar örülürMutlu ve umutlu günlerine.

Umutların bittiği günBütün sokaklar birer çıkmaz sokakYüreğin öyle ürkek öyle korkakYürüdükçe uzar yollarBitmez, tükenmezSen peşinde koştukçaUmutlar kaçar sendenBir türlü yakalayamazsın.

Hayat durmuştur artıkRüzgarlar her yönden kızıl eserAlevler yalar yüzünüGökyüzünde bütün ateşlerBöğrüne kurşun gibi yağarMevsimlerse hep kıştır



Bitmeyen bir kızıl sonbaharKayıplara karışır yazla bahar

Artık ne duaların faydalıNe diz çöküp yalvarmanBütün saatlerin dili tutulurAkrepler yelkovana çakılı.Geçmek bilmez bir türlü zamanO gün ayın karardığıGüneşin donduğu gündürO gün bülbülün güleGülün toprağa küstüğüSevinçlerin hıçkırığa döndüğü gündür.

O gün yerin yarık yarık yarıldığıUmutların çığlıklarında boğuldu gündürBütün yaprakların sarardığıHüzün damlalarının yanaklarındanYakarak aktığı gündürGökyüzünde bulutlar kararır o günHer taraf simsiyah her taraf karanlıkDurur dibsiz kuyularda zamanAteş damlalarıdır artıkYağmur diye başına ok gibi yağanO günün umutların yitirildiği gündürFırtınaların tüm umutları süpürdüğüŞimşeklerin dilim dilim yırttığı göğüArzuların, isteklerin,heveslerin bittiğiMavi sevinçlerin,pembe düşlerin öldüğü...

İdris Akmetin



Umut

Koskoca bir ömür uçup gitmişti işteBir ulvi umudun peşinde koşarken,Zulmün, ihanetin, kulluğunKavganın, savaşın, kılıcın, tüfeğin, topunOlmadığı bir dünya özlemininKanatlarında çırpınıp dururken.

Bir gece ansızın son dönemecineGirmişti bile ömür, su gibi akanZihninin uzak bir köşesinde tek umuduUzakta olsa onun olmadığı bir anGerçekleşirmiydi acep uçuk hayelleriKimbilir belki bir gün, belkide de hiçbir zaman.

Sadece hayalde kalacaktı belkiBir ömür büyüttğü özlemleri,Bitmedikçe nefsine esaretiBitmez insanın insana ihaneti.

İdris Akmetin



Umutsuz Bir Kuş

Düşünebilir misin sevdiğim,Birlikte mutlulukla sensizliğimiDüşünebilir misin sensiz beniÖmrün sevenceklerinde.Bilmelisin hep sen varsınSenin sıcaklığın senin güzelliğinYaşamın her mevsiminde.Bir mahkumluğum var şimdiYüreğimin yapa yanlızlığındaMahpus gönlüm, mahpus duygularımDilinde bir tek sevgi sözcüğüne.Çaremi susmak hazin perişanlığımaUnutulmuş gönlüm şimdi umutsuz bir kuşSana hasret,senden uzak gençliğimde.

13.05.1979

İdris Akmetin



Unuttun

Unutmam demiştin haniGidip te uzaklaraÜç beş günde unuttunVerdiğim kırmızı gülüYapayanlız yaşadığımız günüUnuttunSon gecemizde verdiğin sözüYarım kalan son öpücüğüUnuttunSeni ne çok sevdiğimiNasıl çok özlediğimiUnuttunNasılda bencilNasılda vefasızsınÇar çabuk unuttunGizlediğimiz aşkımızıYaptığımız yeminleriBiribirimize ahtımızıGider gitmezUnuttunSırtımı döner dönezBaşkasını bulur bulmazUnutunBeklemem içinDöktüğün diliEttirdiğin yeminiGelmişi geçmişiHepsini unuttun

28.09.1978

İdris Akmetin



Utanırım

Nerde gözleri yaşlı mahzun bir anne görsemBir köşede boynu bükük, günlerce ağlamışKüsmüş dünyaya yüreği evlat acısıyla dağlanmışKahr ediyorum kadere onunla ağlıyorum.

Nerde bir dilim ekmeğe muhtaçBir çocuk görsem eli yüzü kirli, gözleri yaşlıBurkulur yüreğimin can duvarları,İsyanı diner mi yüreğimin, eğilip elini öpsemDuygularıma gem vuramıyor yine ağlıyorum.

Nerde ele muhtaç bir insan görsemRengi sararmış gözleri çukurlaşmış,Bakışları ürkek muhtaçlığından utanmış.Nerde boynu bükü bir çocuk,Bir kaleme, bir papuça muhtaç kalmış,Yada bir kadın tutunmak için yaşamaÇalışmış çabalamış yorulmuşAvuç avuç vermek istiyorum veremiyorumAcizliğime yanıyor utanıyorum.

Yer yarılsa da girsem diyor yüreğimYüzlerindeki çaresizliği saplanıyor içimeUnutmak istesem de unutamıyorumGözlerindeki mahçupluk çekiyor beniUtancımdan dönüp bakamıyorum.Hesap soruyor yüreğim nefsimeOnlarsız yaşadıklarıma bakıyorum,Kızarıyor yüzüm, dönüp aynaya bakamıyorumBu nasıl adelet bu nasıl vican bu nasıl insaniyetİsyan ediyor aklım beynim her bir uzvumUzanamayan elimden, insanlığımdan utanıyorum.

Nerde bir adam görsem donmuş yüreğiSevgiyiyi muhabbeti şişelerde aramışKalan ömrünü meyhanelere sarhoşluğa adamışSokaklarda kalmış sokaklarda sabahlamışÇekip alasım gelir oradan çekip alamıyorumÇaresiz kalır elim, çaresizliğime kahırlanıyorum.

Nerde bir kadın görsem horlanmış hırpalanmışKüsmüş kaderine talihsizliğine ölesiye bağlanmışNerde bir baba görsem ömrünü vermiş itilmiş kalkılmışNerde bir bebek duysam, anne sıcağına hasretKucaklanmamış, sokağın bir köşesine atılmışNe oldu bize, bu nasıl insanlık diye isyan ediyor aklımEğiliyor başım, insan olmaktan utanıyorum

Nerde taşlaşmış bir yürek görsemAnadan babadan evlattan sevgisini esirgemişNefsine esir olmuş İnsanlıktan nasiplenmemişKoparıp yüreğimden bütün sevgileri



Veresim gelir yüreğine, veremiyorumHer seferinde yapamadıklarıma hayıflanıyorKendimden, acizliğimden utanıyorum.

Nerde gözü yaşlı bir çocuk resmi görsemGöksünde şarapnel parçaları, yüzü kanlıOnun için imkansız bir hayal olmuşYatakta uyku, oyun parkları, okul sıralarıSusmuş para baronları, insanlığını unutmuşBelli ki çoktan patlamış ar damarları,Tutamıyorum gözyaşlarımı yine ağlıyorumÇaresizliğimden, insanlığımdan utanıyorum.

İdris Akmetin



Veda Zamanı

Gelince veda zamanıAyrılma vaktidir artıkAnadan,babadan, yardanFayda yoktur artıkNe paradan, ne maldanYardan,evlatdanKapanır amel defteriKesilince rızkıİmkanı yok çalmanınBir dakika zamandan.

Gidende bilir gözyaşlarınınEbedi sürmeyeceğini,Gönderende bilirGidilen yerden dönülmeyeceğini.Ne köşkler çaredir ne saraylarNe gözyaşları ne ağıtlarYetmişte olsa doksandaÖlümler hep tezdirAğada olsan paşadaGötüreceğin üç metre bezdir

İdris Akmetin



Ya O Gözlerin

Dün yine seni gördümMavi pancurlu pencerendeSizin sokağa düştü o gün yolumGözlerini düşleyip gezerkenUmutsuz ve yorgunBir dem ümit beklerken.

Yalan diyemezsin bellikiSeninde kalbin çarpıyorduBir gül gibi kızardı tenin.Bir şeyler söylediSanki gözlerime gözlerin,Sevgiden, aşktan, sevdadan yanaBeni bitiren son satırlarınHala taptazeyken son mektubunda.Yüreğim o gün nasıl ağlamıştıBir bilebilsenDolaşıp yorgun argınBütün sokaklarda.

Yinede kanmamıştı sözlerineNedense sen dolu yüreğimiBir umut saklanmıştıYüreğimin ıssız kıyılarındaSözlerin mi yalandıÜmit veren gözlerin mi.Bir ışık yakalamıştım o günSevda dolu bakışlarındaİstesen de alamamıştınO gün gözlerimdenBeni benden alan gözlerini.

Kimbilir hangi rüzgarlar esiyorduYüreğinin derinliklerinde bilmediğimDuygularını sakladınSaklandı duduklarında sevgi sözlerinAma ya o gözlerinAnlatamadığın sözlerini gizlediğin.

6.04.1977

İdris Akmetin



Yakın

İster manastırda olİster cami, sinagogda İster Zaviye, tekkedeİster cem, ister secdedeİnandığın kadar yakınsın Rabbine

İdris Akmetin



Yanar

Gecenin ıssız karanlığındaYüreğim, hüzün yumağıElimde eski bir resminHatıralar yırtık bir sayfadaBir kaç ta şiirinKederliyim dertliyim.Oturmuşum bir dere kenarınaSevgi aşk hasret çağlayanBir elimde MendilinSenden tek hatıra kalanSeni düşünüyorumSenin gözleriniGözlerindeki sevgiyi özlüyorumKadeh, kadeh senin hasretiniSenin nefesiniYudumluyorumBir hasret ki çöktü içimeDurmaz kanar yaramYıllar geçse de aşk ateşimKor hala, küllenmediDurmaz yanar yüreğim.

12.07.1978

İdris Akmetin



Yangın

Her yangın kıvılcımla başlarKıvılcımı söndüremeyenlerEr geç kızgın alevindeYanmaya mahkumdurlar

İdris Akmetin



Yanmışım,Yakmışım

Bir umut beslemiştim yüreğimdeAldanıp o efsunlu bakışlarınaGünlerce hayeller kurmuştumÖzlem dolu şiirler karalamıştımÖdev defterimin boş sayfalarına

Nasıl bir tutkuydu o deliceBitmezdi uykusuz geçen gecelerNerde o sevgi, o bakışlar nerdeMeğer nasılda aldanıp kanmışımTutku dolu sevda akan gözlere.

Aldanmışlığım paslı bir hançerDinmez acısı yüreğimi delerGerçeği saklayan meğerDudakların değil gözlerinmişGözlerin ki bir ömre değer.

Gözlerinden akan sevda değilYazık ki kuru bir yalanmışAldanmışım da düşmüşümToyluğumda umutsuz bir aşkaBir ömür yanmışım, yakmışım

1978 Kasım

İdris Akmetin



Yaşlı

Gün yok ki öksüz kalmasın çocuklarAnneler dul, babalar oğulsuzBir kara bulut ki çöktü üstümüzeSızlar yürekler, olsa da korkusuz.

Günlerdir gözler yaşlı hepten?Yüzler solgun bakışlar umutsuzYürekler kan ağlıyor, umutlar solgunSanki ateş yağıyor üstümüze gökten,Ölüm mü yoksa acıdan kurtuluşumuz?

Ates düştüğü yeri yakar derlerEl ağlarsa üç beş gün, analar bir ömür ağlarAcı ağaların, beylerin dilinde hamasetGaribanin yüreğinde kan olur akar.

Nasıl solmasın yüzlerKınalı kuzular toprağa düşerkenHer gün birer birer.Nasıl gülsün bu gözlerAnalar, babalar yastaGelinler dul, yavrular öksüzMemleketim kan ağlarken,Baştan başa.

Nasıl gülsün yüzler, nasıl?Bittiği yerde sözlerin.Gözler ahh, kan çanagi gözlerBugün hepden yaşlıKadın, erkek, çocukGenç yaşlı

İdris Akmetin



Yosma

Erkekler her gördüğüne çözmeseydi uçkurunuKüçücük yosmalar beyhude fahişe olurmuydu?

İdris Akmetin



Zehirden Acı

O gün onarılmaz bir yara açtı yüreğimdeKılıçtan keskin, zehirden acı son sözlerin,Bakışlarınla aydınlanırken zifiri karanlığıUykusuz geçen uzun zemheri gecelerinin.

Göğsüne yaslanıp uyumak bende bir tutkuyduDinlendirirdi ruhumu oysa, ipek tenine dokunmakGözlerimde uzun, yorgun günlerin derin uykusuÇözülmeyen dertlerim olsa da yumak, yumak.

Yüreğimde bir hançer hala ahu gözlerinViraneye döndü sensiz geçen günlerimNe olurdu bir kerecik tutsan ellerimdenGam yemem gayri yanı başında ölsem.

Öksüzüm şimdi ömrümün son perdesinde bakNe acı sensiz kalıp böyle, soğuk düşlere sarılmak,Hiçbir şey tat vermiyor, senden gayri şu dünyadaNe bir güzele meyletmek ne düş kurup dolaşmak.

Ne olurdu sanki, sevgimin hatırına merhamete gelseydinGururunu ayaklarının altına alıp, bir kez bana dönseydinŞükür ederdim inan ki kırk gün kırk gece yüce TanrımaGam yemezdim elin elimde, gözüm gözünde ölseydim.

İdris Akmetin



Zıkkımlan

Ne vicdan kaldı, ne din, ne imanZıkkımlanacağın kadar zıkkımlan

İdris Akmetin



Zukkumlan

Ne insaf var ne merhamet ne vicdanUçuk kaçık vaatler, süslü püslü laflarİnmez oldun gali halkın ezik sırtındanAlın terine ne gerek ye, iç yat, uzanZukkumlanacağın kadar zukkumlan.

‘’Aldatan sizi, Allah ile aldatmasın’’ dese de kuranNe din ne iman, iki ayak üstüne yalan üstüne yalanGötürenler yalanlar üstüne gemileri yürütsünEy masum halkım sen yat uyu, yalanlarla oyalan.

İdris Akmetin


İdris Akmetin - img.antoloji.com fileİdris Akmetin. - kültür ve sanat Ağla Çocuk Hava buz...

Documents

Transcript of İdris Akmetin - img.antoloji.com fileİdris Akmetin. - kültür ve sanat Ağla Çocuk Hava buz...