İnsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.

Birisinin seni istediğin gibi sevmemesinin ,onun seni tüm benliğiyle sevmediği anlamına gelmediğini

öğrendim. 

İnsanları ne kadar düşünürsen düşün, onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.

Güven elde edebilmek için yılların gerektiğini, ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.

Kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun dünyanın, senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.

Ancak, hayatta en güzel anın, her seyden vazgeçtiğin kırgın zamanlarda seni hayata bağlayan biri olduğunu düşündüğün

an olduğunu öğrendim.

Kendini karşılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarına değil, kendinin en iyi yaptıklarını ölçü alman gerektiğini öğrendim. Olayların ve sahip olduğun eşyaların değil,

insanların daha önemli olduğunu öğrendim.

Bir arkadaşın ne kadar iyi olursa olsun seni üzebileceğini ve senin yine de onu affetmen

gerektiğini öğrendim.

Bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini asıl kendini affetmeyi öğrenmen gerektiğini

öğrendim.

Bazen kişiliğini olayların önüne koyman gerektiğini öğrendim.

İki kişinin tamamen aynı olan birşeye baktıklarında bile farklı şeyler görebildiklerini öğrendim.

Hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen kişilerin sonuçları önemsemediklerini öğrendim.

İnsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin çok zor

olduğunu öğrendim.Çünkü; En fazla önemsediğin kişilerin, senden hep uzaklaştıklarını öğrendim.

Seni doğru dürüst tanımayan kişilerin, hayatını bir kaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim. 

Gerçek dostluğun,zaman ve mekanla sınırlanamayacağını ve kalbimizde olan insanların hep yanımızda olduğunu

öğrendim.

Dostların ırmak gibi olduğunu öğrendim. Kiminin suyu az, kiminin çok... kiminde ellerin ıslanır yalnızca, kiminde

ruhun yıkanır boydan boya.

Yaşamı yaşanmaya değer yapan şeyin sevgi olduğunu ve sevdiğin kişilere "Seni seviyorum" demenin ne kadar gerekli olduğunu

öğrendim.Çünkü, doğru zamanı bekler ve "İşte şimdi tam zamanı" derseniz,

bir bakarsınız çok geç olmuş.

Ve öğrendim ki kucaklamaya kollarının yetmeyeceği bir

ağaç, bir tohumla başlar. En uzun yolculuklar bir adımla başlar. Gerçek sevgiler ise küçük bir tebessümle başlar.

birolb

ey.bi

zlan

birolb

ey.bi

zlan

d.com

d.com

İzlemeye devam …