Frithjof Schuon

PREOBRAENJE

OVJEKA

[ d o b r a k n j i g a ]

Frithjof Schuon (1907. - 1998.)

SADRAJ

PREDGOVO R.................................................................7

D IO PRVI: MISAO, U M JETN O ST I RAD

MISAO: SVJETLOST I R A Z V R A T......................11RAZMILJANJA O IDEOLOKOM SENTIM ENTALIZM U..............................................21UZURPACIJE RELIGIJSKOGO SJEA N JA ................................................................. 40NEM OGUI SPO J..................................................... 51UMJETNOST,NJEZINE DUNOSTI I PRAVA.......................... 59DUHOVNO ZNAENJE RADA......................... 65

D IO DRUGI: OVJEK, ISTIN A I PUT

FAKULTATIVI I MODALITETIO VJEKO VI..................................................................71AKSIOM I SOPHIAE PERENNIS......................... 78TAJANSTVO M O G U N O STI............................. 83TRO JN I RITAM D U H A .........................................85ZAGONETKA EVANELJA.................................. 89KARAKTERISTIKEVOLUN TARISTIKOG M IST IC IZ M A .........94PO PITANJU POELA R T V E .........................104DIM ENZIJE M O LITV E......................................... 114

D IO TREI: IZVADCI IZ KO RESPO N DEN CIJE

BATA........................................................................... 121ISKUENJE................................................................. 123SIG U RN O STI............................................................125O SVETO STI..............................................................127LJUBAV PREMA B O G U ....................................... 128

5

Slika ovjeka koju donosi moderna psihologija nije samo fra- gmentarna, nego i zastranjujua. U stvarnosti, biti ovjek znai biti, na neki nain, rastaknut izmeu animalnosti i boanstvenosti, ali moderna misao bila ona filozofska ili znanstvena praktino govorei, priznaje samo animalnost. Tradicionalna mudrost isprav- lja i usavrava sliku ovjeka istrajavajui na njegovoj boanstveno- sti, ali ne tako to od njega nastoji nainiti boga, nego to naprosto uzima u obzir njegovu istinsku prirodu, koja nadilazi zemaljsko, i bez koje bi ovjek bio lien razloga svoga bitisanja. Upravo je to ono to se moe nazvati, u jeziku simbolizma, preobraenjem ovjeka.

Frithjof Schuon (1907.-1998.) poznat je kao najistaknutiji izlaga- telj sophia perennis et universalis. U zadnjih pedeset godina svoga ivota napisao je preko dvadeset knjiga o metafizikim, duhovnim i etnikim temama i preko tri i po hiljade kratkih pjesama razvrstanih u dvadeset i tri razliite zbirke. Recenzije Schuonovih knjiga trajno su objavljivane u irokom spektru znanstvenih i filozofskih publi- kacija diljem svijeta; njegove radove podjednako uvaavaju i naunii duhovni autoriteti, a o njegovoj prvoj knjizi O transcendentnom jedinstvu religija, najvaniji engleski pjesnik XX stoljea, nobelovac Thomas S. Eliot je zapisao: Nisam se susreo sa impresivnijim radom u komparativnim studijama orijentalnih i okcidentalnih religija.

Ba kao i u Guenonovom sluaju, Schuonov stil pisanja, iako izvoran i poetian, bio je izrazito impersonalan po svome tonu. On je pisao kao vedantist ili platonist, a ne u ime bilo koje pojedinane religije. Njegova taka gledita bila je da, iako ovjek mora vjero- vati u pravoputnost svih velikih religija kao mnogolikih izraza jedne Istine da, ipak, mora, i zacijelo moe, slijediti i prakticirati samo jednu.

William Stoddart, pisac knjige

Prisjeanje u svijetu zaboravljanja