Free kinige patrika december 2013 anil atluri

2

డిసెంఫరు 2013

3

కినిగె త్రిఔ డిసెంఫరు 2013 patrika.kinige.com

కినిగె త్రిఔ సెంచిఔ: డిసెంఫరు 2013 ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?m=201312 ©Author.

What can you do with this document?

Read it!

Store this PDF on your device.

Share the link with your friends

Share this PDF with your friends via personal communication (e.g. email)

Take printouts for personal use

What is not allowed by Owner of this document?

Editing the document. No page to be removed or added.

Distributing to public (instead kindly share the link to Kinige given above)

http://patrika.kinige.com/

http://patrika.kinige.com/?m=201312

4 మెందుభట ........................................................................................................... 5

―గెంజకి జీవశ్కిి ఉెంటే అది ఎఔకడ డేసిన పోదు‖ ~ శ్రీయభణ .......................................... 7

జీడికి యజు ఎవరు? ................................................................................................ 19

కాశీబటలతో పునః ఔయచాఱనెం: ‗కాఱెం ఔథలు‘ ............................................................ 32

చావు నెెంతో జీవితనిి తడిమ ‗ర‘ ......................................................................... 41

ఫటసారీ నీ దరి పేరు సఱయరు . . . ........................................................................ 50

సఱగా.. ఆనెంద డోఱగా... ...................................................................................... 54

శిలువ మోసిన యచయిత .......................................................................................... 77

ఆశిెంచిన ప్రయోజనెం సిదిధెంజేసుకుని పుసిఔెం: వెండెడ్ హార్ట్ .................................... 108

యయఴీణ ........................................................................................................... 116

నయమనిి ఆశ్రయిషి.. .......................................................................................... 121

నీరెండ ............................................................................................................... 130

బుక్ రిలీజ్ ఇెంటర్వ్వూ: భధుయెంతఔెం నరెంద్ర .......................................................... 134

ఖభయెం వైపు ఖభననీి ఆసావదిెంచఖలగతే: ‗ఆమ స్ర్ట డెంలో అదుుతెం‘ ......................... 143

బుచిిఫబు యచనలోల ఔనిపెంచే 'జీవనఔల' .................................................................. 151

యచన ఔల - వి.ఎస్. నయీల్ .............................................................................. 158

ఫెంధనఱ సవబవానిి చిత్రిెంచే ‗షవచఛ‘ ................................................................... 169

ఆవిరి ................................................................................................................. 175

బ్లల అప్ .............................................................................................................. 179

నిద్ర యవడెం లదు ................................................................................................ 198

సాహితీ మచిట్లల................................................................................................. 206

నిి తి పుసికాలు ............................................................................................. 210

5


మెందుభట

భెంచి యచనలి అెందిదాభనీ, పుసికాఱ భెంచీ చెడడలు భట్లలడుకుెందభనీ ఈ త్రిఔ మొదలుపెడుతునిెం. సమీీలు, ఔథలు, అనువాదలు, ఇెంటర్వ్వూలు, ఔవితలు, మ్యయజెంగ్సస, ధయవాహిఔలూ ఇెందులో దినుసులు. ఇఴ ఉెంట్లమని గరి గీషి చాలా ఫమటే మిగలపోవచుి. అలా మిగలపోమమని ఎత్తి చూఖలగే యచనఱకూ సాదయహావనెం. కినిగె విషమెంలో ఎపుుడూ తయఖఔ నితయెం పెరుగుతూనే ఉని మీ ఆదయణ ఈ త్రిఔ విషమెంలో కూడ కోరుతునిెం. ఈ త్రిఔ గురిెంచి మీ అభిప్రామనిి వాయకయఱ ర్వ్ెంలో ెంచుకోవాలసెందిగా భనవి.

ఈ నెఱ సెంచిఔలో అెంశాలు: ఔనఔ ప్రసాదు ఔథ: జీడికి యజు ఎవరు? శ్రీవలీల యధిఔ ఔథ: సఱగా… ఆనెంద డోఱగా… మెహర్ట ఔథ: యయఴీణ బివివి ప్రసాద్ ఔవిత: నీరెండ బఖవెంతెం ఔవిత: ఫటసారీ నీ దరి పేరు సఱయరు శ్రీయభణతో మఖామఖి భధుయెంతఔెం నరెంద్రతో మఖామఖి పూరిిభ తమిిరడిడ హిెందీ నుెంచి అనువదిెంచిన వయెంఖయ యచన: నయమనిి ఆశ్రయిషి. సినిభ వెనుఔ ఔథ శీరిషఔన వెెంఔట్ సిదధరడిడ అనువాదెం: బ్లల అప్ సావత్త కుభరి ఫెండలమ్యడి మ్యయజెంగ్స: ఆవిరి పుసిఔ సమీీలు: ఱరిి ఇెంద్రాణి ‗ర‘ కాశీబటల ఴణుగోల్ ‗కాఱెం ఔథలు‘ అయినెంపూడి శ్రీఱక్ష్మి ‗మోనోలాగ్స ఆఫ్ ఎ వెండెడ్ హార్్ట‘ ఒలాా ‗షవచఛ‘

6 భధుయెంతఔెం నరెంద్ర ‗ఆమ స్ర్ట డెంలో అదుుతెం‘ యచన ఔల పేరిట వి.ఎస్. నయీల్ ఇెంటర్వ్వూ అనువాదెం యమదుయాెం విజమఱక్ష్మి బుచిిఫబుపై వాయసెం త్రిపుయ అసెంఔలత ఔథ: ‗నిద్ర యవడెం లదు‘ కాపకపై రిచమ వాయసెం: ‗శిలువ మోసిన యచయిత‘ ఇెంకా ఔవితవనువాదఱపోటీ, తి పుసికాఱపై చిరు సమీీలు, సాహితీ మచిట్లల.

— ఈ : http://patrika.kinige.com/?p=170

http://patrika.kinige.com/?p=170

7


―గెంజకి జీవశ్కిి ఉెంటే అది ఎఔకడ డేసిన పోదు‖ ~ శ్రీయభణ

8 శ్రీయభణతో మఖామఖి: ―గెంజకి జీవశ్కిి ఉెంటే అది ఎఔకడ డేసిన పోదు‖ నియవహణ: మెహర్ట తొల ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=58 ©Author.


Read it!










9


―గెంజకి జీవశ్కిి ఉెంటే అది ఎఔకడ డేసిన పోదు‖ ~ శ్రీయభణ శ్రీయభణ గారి భటలు వినడెం అనేది ఆమన యచనలు చదవటెం ఔని భినిమైన అనుభూత్తని ఔలగసుిెంది. ఆమన యసిన కాఱమ నో ఔథనో చదువుతునిపుుడు భన ఠనెం నిపుణుడైన సాయథి ఆధవయయెంలో ఖతుకులలని రోడుడపై నిెందిగా సాగపోతునిట్ల్ ఉెంట్లెంది. శ్రీయభణ గారి భటలు విెంట్లనిపుడు భత్రెం, జడి వానలో దట్మైన అడవి నట్నడిన దరి తపుపోయినట్్ల ఉెంట్లెంది. కానీ మీకు ―పలాన చోటకి వెళ్లలలీ‖ అని ట్్ెంపు ఏమీ లఔపోతే, ఈ అడవిలో దరి తపుపోవడెం అనేది, రోడుడపై త్తనిగా సాగపోవటెం ఔని కూడ, చాలా ఫగుెంట్లెంది. భట్లలడుతూ ఆమన చేష శాఖా చెంక్రభణలు కోకసారి అసలు విషమెం ఔని రుచిగా ఉెంట్లయి. ఇెంటర్వ్వూ చేసుినిపుడు ఔటే అనిపెంచిెంది, ప్రశ్ిలు తమరు చేసుకుని ఆమనిి అడఖడెం కాదు, ఆమన భట్లలడిన తయవత తదనుగుణెంగా ప్రశ్ిలు తమరు చేసుకుెంటే ఫగుెండేదీ అని. కానీ భట్లలడట్లనికి అసఱెంటూ ఏదో ఔ మిష కావాల కాఫట్,్ ఈ ప్రశ్ిలు అెందుకు భత్రెం ఉయోఖడడయి. ~ మెహర్ట కథలు రాయాలనన ప్రేయణ ఎలా కలిగింది?

నది ఔ కాఱమిసు్గా ట్రైన్ అయిన మైెండ్. చానిలల దకా ఔథలు యమఱని కోరిఔ లదు. కోకసారి పెదా ఔథలుగా యమలసన థీమస కూడ కుదిెంచి కాఱమస లో వాడేషవాణిి. అలా కయియిపోయవి. ఔథలు యమఱనిపెంచట్లనికి న ల్లలటూరి నేథయెం ప్రధన కాయణెం. నకు అఔకడి భనుషుఱని, వాలల భధయ అనుఫెంధఱని చాలా ఇష్ెం. నేను ఎపుుడూ చెపూిెంట్లను, ఔ భహానఖయనిి అయథెం చేసుకోవాఱెంటే ది - దిసను రోజులు చాలు, కానీ ఔ ల్లలటూరిి అయథెం చేసుకోవాఱెంటే ఒ త్తకేళ్ళు అఔకడ ఖడిపతే తు సాధయెం కాదు. ఆ వాతవయణనీి, ఆ భనుషులీి, వాళ్ళల ఏ సెందయునికి ఎలా సుెందిసాియనేదనీి, ట్ల్కోవటెం ఔష్ెం. ఎెంత చిని ల్లలటూరైతే అెంత ఔష్ెం. కానీ ఔ నఖయెంలో ఫైవ సా్ర్ట హోటలూ, ఎయిర్ట పోర్వ్్ ఇలాెంట్ వయవసథలి తీసుకునిభనుకోెండీ… ఫైవ సా్ర్ట హోటలోల ఔకసారి దిగతే చాలు, వాలు పల్స భయయదలూ, ―హౌ ఈజ్ యువర్ట డే సర్ట‖ అని అడఖటెం, భనెం ఇెంతని ట్ప్ ఇవవడెం… ఇవనీి అఱవాటైపోతయి. అలాగే ఎయిర్ట పోర్ుకు ఒ నలుగైదుసారుల వెళితే చాలు, బ్లరిడెంగ్స స్ ఎఔకడ తీసుకోవాలీ, లోలకెళితే ఎయిర్ట హోస్స్ లు భనని ఎలా రిసీవ చేసుకుెంట్లర్వ్... ఇలాెంట్ మెకానిజాలు సులువుగానే అయథమైపోతయి. కానీ ల్లలటూరిలో ప్రత్త రోజూ ఔ అనుబవమ. అఔకడ ఒ బిడడపుట్్న సెందడే, ఒ గేదె ఈనిన సెందడే. పెలుెంటే సెందడి, చావెంటే సెందడి.

అెందుకే నేను కాళీటిెం యభయవుగారి ―చావు‖ అనే ఔథని పుుకోలను. ఊళ్ళు చనిపోతే ఔట్ట్లు ఔరువమయయి అని యశాడమన. నకు ఇపుుడు అయవయయళ్ళు, నినిగాఔ మొని కూడ భ ఊరు వెళిు వచాిను. ల్లలటూళ్ళల అలాెంట్ రిసిథత్త ఎపుుడూ యదు. అఔకడ ఫత్తకునిెంత వయకూ భనిషి తన కుట్లెంఫెంలో ఔ సభ్యయడు, అతను ఔట్ట్లా భరిన తయవత అది మొతిెం ఊరికి సెంఫెంధిెంచిన సభసయ. శ్వదహనెం అయయదకా ఊళ్ళు పొయియ వెఱఖట్లనికి లదు. ఊరి పెదోా భరొఔరో వచిి ―ఏెంట్ ఫబూ రిసిథత్త, డబుులునిమ‖ అని అడుగుతరు. అపుుడిఔ షిహితులూ శ్త్రువులూ అని ఉెండరు. యవణుణిి చెంకా యమడు విభీషణునితో, ―వెళ్ళల మీ అనిమయ ఔయికాెండ సక్రభెంగా జరిగేట్ల్ చూడు‖ అెంట్లడు. ―నుఴవన ఇలా అెంటెంది‖ అని అడిగతే, ―ప్రాణమనిెంత వయకూ పేచీ

10

గానీ, శ్వెంతో నకు తగాద ఏమిటీ‖ అెంట్లడు. ల్లలటూరివాలు భనసులోల ఇవనీి ఉెండఔపోవచుి గానీ, వాలలలో ఔ ఆచాయెంగా ఇెంకిపోమయి. ఎవరిఔని ఏదని ఔష్ెం వషి వెళ్లిరు. మకయెంగా చావు విషమెంలో దిభెందీ వచిి నిఱఫడతరు. ―పోయినవాడు పోగా నకు వీలలెంత ఉనిర్వ్‖ అనే బవన ఆ వెనఔ మిగలపోయిన వాలలలో ఔలుగుతుెంది.

అలాగే ―పలాన వాలల ఇల్లలఔకడ‖ అని నఖయవాసిని అడిగతే ఔక నిమషెం కూడ ఆలోచిెంచడు, తెలషి తెలుసెంట్లడు, లపోతే తెలీదెంట్లడు. ల్లలటూలలలో అలాకాకదు. భనలి వెెంటేసుకెళ్లిడు, తెలీఔపోతే, నకు తెలీదుగానీ పలాన వాడికి తెలుసని అఔకడికి తీసుకెళ్లిడు. దరి పొడుగున (భన సిటీ నుెంచి వెళిలన వాలలకు కాసి చికాగాా అనిపెంచిన) బ్లల్లడు కూపీ లాగుతడు, ―అఫుయిగారు మీరఔకణిిెంచి వసుినిరు, ఎెందుసుినిరు, పలానవాడితో మీకెలా రిచమెం‖ ఇవనీి అడుగుతడు. అలాఖని ఇెందులో పెదా కుతూహఱమ్య ఉెండదూ, ఇదేమీ spying కాదు. వాలులో భనిషి తతివమ అెంత. ఆ చిరునభ దొరికే దకా భన కోసెం నన అవసాథ డతడు. They are made like that. సెందులూ గెందుఱతో త్తఔభఔగా ఉెండే ల్లలటూరి వీధులాలగే, అఔకడి భనుషుఱ భనసులు కూడ సెంకిలష్మైన వైరుధయఱతో ఉెంట్లయి. వారు ఎపుుడు ఎలా సుెందిసాిరో తెలమదు. ఆసకిిఔయెంగా ఉెంట్లరు. సునిితెంగా కూడ ఉెంట్లరు. ఇది నేను చూసిన ప్రెంచెం, నకు తెలసిన జీవితెం. ఈ వాతవయణనిి ఔథలోల ట్ల్కోవాఱని తనే న చేత ఔథలు యయిెంచిెంది.

మీరు కాలమ్ రామడిం మొదలుపెడితే, మొదటి వాకయిం నించి చివరి వాకయిం దాకా కొటివిేతలు లేకిండా రాసుకింటూ పోతారు. భరి మీ కథా యచన ఇింత సాఫీగా సాగుతిందా?

కాఱమ విషమెం ఴరు, ఆ మ్యణిలుగు రోజులోల జరుగుతుని ఏ ట్లపక్ తీసుకుెంటే యకిి ఔట్్ెంచఖఱమో భనకు మెందే తెలుసుిెంది. ఏ రోజుకారోజు పొదాునేి పేర్ట చదువుకుని ఆఫీసుకి వచేిటుట్కి ఆదయెంతఱతో సహా ఏెం యమలో అెంత భనసులో సిదధెంగా ఉెంట్లెంది. ఏలల తయఫడి సాధన వఱల ెంత వసుిెంది. ఆ రెండు మ్యడు పేజీఱ రిమిత్త దఖాయ డుతుెండగానే భనసులో ఔ closure వచేిసుిెంది.

కానీ ఔథకు అలాెంట్ రిమితులవీ ఉెండవు ఔద. ఎనిి పేజీలైన ఉెండొచుి. ―మిథునెం‖ ఔథ ఐతే చాలా ఎకుకవ పేజీలు యశాను. ఔ ది పేజీఱ దకా అనవసయెం అనిపెంచి తీషశాను. ఔథ పూరిి చేమట్లనికి నకు దదపు ఏడది ట్్ెంది.

‘మిథునిం’ కథలో జింటక నిజ జీవితింలో ప్రేయణ ఎవయన్నన ఉన్ననరా?

భ బ్రాహిణ అగ్రహాయెంలో భవమయ అతిమయ వయైనన వాళ్ళల ెంతభెంది ఉనిరు. పుట్్న చోటే భట్్లో ఔలసి పోవాఱనిది వాలు తతివెం. వాలలలో తొమిిదేసి భెంది పఱలలునివాళ్ళల కూడ ఉనిరు. ఆ పఱలలు కఔకళ్ళల జీతెంలోెంచి మభై తీసి ఇెంట్కి ెంపెంచిన ఇఔకడ వీలల జీవితెం సుకెంగా ఖడిచిపోయది. వీళ్ళల కూడ కరుిలు పెదా పెట్ల్కోకుెండ కావాలసనవనీి ఇెంట్లోనే ెండిెంచుకునేవారు. పఱలలు ెంపెంచిన దెంటల ెంత ఔకకు తీసి దచేవారు. భళీు ఆ పఱలలు ెండఖఱకు వచిినపుడు త్తరిగ వాలుకే కరుిపెటే్వారు. ఆ పఱలఱ

11


ఉదోయగాలు కూడ ఇుట్ ఉదోయగాలాల కాదు. ఏ రైలవలోనో, ఏ సక్రటేరిమటలనో, లద ఏ టీచరుగానో ని చేస్తి, ఏడదికి ఔ నెఱ రోజులు సఱవు పెట్ల్కుని ఇెంట్కి యఖలగే వీలు ఔలగ ఉెండేవాళ్ళల.

ఆ దెంతుఱ జీవితలు అలా ఊళ్ళలనే సాఫీగా సాగపోయవి. చఔకగా ఴలకి త్తనేవారు, ఇన్ సకూయరిటీ లదు, అెంతో ఇెంతో పొఱెం ఉెండేది, ఱఔరిెంచే భనుషులుెండేవాళ్ళు, ―నమన నకీ ని కావాల్రా‖ అెంటే చేసిపెటే్ భలాెంట్ పఱలలుెండేవాళ్ళల. ఎఱకిిసిటీ కూడ ఎరుఖరు, ఏదో స్తరుయడు ఉెండగానే ఔబురుల చెపుుకుెంటూ అనిలు త్తనేషవాళ్ళల. కాఱహనికి పుసికాలుెండేవి, అవి కూడ పెదా పెదా లైబ్రరీలెం కాదు, బయతమో యభమణమో ఉెంటే చాలు, అవి అయిపోగానే భళీల వాట్నే మొదట్లిెంచీ చదువుకుెంటూ ఉెండేవాళ్ళల… ఇది గు జీవితెం అెంట్లయ అెంటే… భరి గు జీవితమ ఔద! డెఫుయి ఎనభై ఏళ్ళల హాయిగా బీపీ షుఖరుల లకుెండ ఖడిప వెళిపోమరు. కోలోుయిెంది ఏమెంది? ప్రేభ పొెందరు, ఇచాిరు. నకు ఇలాెంట్ జీవితలోలనే చాలా ఱఖజరీ ఉెందనిపసుిెంది. ―నకిెంతఔని ఏెం కావాల‖ అనుకునివాడిఔని కోటీశ్వరుడు లడు.

ఈ అెంతరిెంచిపోయిన వయవసథని చూపెంచఖఱఖడెం వఱలనే ―మిథునెం‖ అెంత ఆదయణ పొెందఖలగెంది. ―సాభజఔ సుృహ‖ లదనిరు ెందరు. నిజమ, పెట్్లఱని నేను అనుకోలదు కూడ.

రామటానికి కషిడిన కథ?

ఔష్డితే భెంచి ఔథ వచేిసుిెందని హామీ ఏెం లదు. కానీ న ఔథలోల నకు దఖారిగా తెలమకుెండ యసినవి గానీ, మెందసుి ఆలోచన లకుెండ యసినవి గానీ ఏెం లవు. భఱతీ చెందూర్ట గారు ―ఫెంగారు మరుగు‖ ఔథ చదివి, ―ఏవమయ ఎెంత కాఱెం ట్్ెంది‖ అని అడిగారు. ఏడది ట్్ెందనిను. ―అనుకునినమయ, మెం ఔథలు యషవాలలెం ఔథలు చదిఴటపుుడు ఎఔకడని ఔ వాఔయెం తీషమఖఱభ అని దృషి్తో చదువుతెం, అలా తీషమఖలగెంది ఏెం దొయఔలదు నకు‖ అనిరు.

ఆ ఔథ యసినపుడు నేను కారుడ మఔకఱ మీద యసుకునిను. మ్యడేసి వాకాయలు టే్ తెఱలకాగతెం మఔకఱవి. ట్్ఴసి యసుకోవడనికి కిెంద ఇెంకాసి ఖాళీ ఉెండేది. కే విషమనిి చెపేు మ్యడేసి వాకాయలి ఇలా ఴరవరు కారుడఱ మీద యసుకుని వాట్ని రీఅసెంబుల్ చేసుకుెంటూ పోయవాణిి. ఔట్, రెండు, మ్యడు అెంటూ వాట్కి నెెంఫరుల కేట్లయిెంచడెం, ఆ వయస కుదయటేలదనిపెంచినపుుడు మ్యడోది తీసుకెళిల అఔకడ పైన ఴషి ఎలా ఉెంట్లెందో చూడటెం, అనవసయమైన మఔకలు ఔకకి తీషమడెం... ఇలా చేషవాణిి. దీని వఱల కీలన్ గా చదువుకోవడనికి వీలుెండేది.

అలాగే నేను ఔథఱకి పలట్ల వెతుకోకవడమ్య, ఇది ఇట్లల ఉెంటే ఫగుెంట్లెంద, అట్లల ఉెంటే ఫగుెంట్లెంద ఆలోచిెంచడమ్య… ఇఴమీ ఉెండవు. ఇది ఇట్లల ఉెందెంటే ఇట్లల ఉెంది, అెంతే. ―ఫెంగారు మరుగు‖ ఔథ తీసుకుెంటే, అది పస్్ పెయసన్… న ఔథ… న జీవితెంలో బఖెం. అట్లలెంటపుడు అది అట్లల జరిగెందెంటే జరిగెంది అెంతే.

―మిథునెం‖ ఔథ మగెంపుని ―అదేెంటెండీ.. అట్లల యశారు‖ అనివాళ్ళలనిరు. న వయకూ నేను అలాగే ఉెంట్లెందనుకునిను. ఆవిడ అెంట్లెంది ఔద చివరోల, ―నేను మెందు పోయుెంటే ఇవనీి ఆమనకు ఎవరు చేసిపెడతర్వ్‖ అని. నిజానికి ప్రేభ ఉెంటే అెంతే. ఆడవాళ్ళల అలాగే అనుకుెంట్లరు. ఎెందుఔెంటే భగాడు తనది

12

కాని ఇెంటల – అది డుకు ఇఱలయిన, కూతురు ఇఱలయిన – ఖడ దట్ వెంట్ెంటలకి అెంత చొయవగా వెలలలడు. ఆడది వెళ్ళిెంది, పెదారిఔెంగా వెంట్లుల చఔకబెడుతుెంది. భగాడు అరుగు మీద కూచోవాలసెందే. పెడితే త్తనల, లపోతే లదు, ―అభియీ నకు అనిెం పెటల్దేెం‖ అని నోరు తెరిచి అడఖలడు. ఇది తెలసిన వాళ్లలవరైన పుుకుెంట్లరు. అయితే, ఫమటడరు. నేను ఫమటడి యశానెంతే.

మీ యచనలోో మీరే గురితించక, ఎవరైన్న చెప్పనపుడు ‘అవునినజమే కదా’ అనిప్పించిన విషయాలేవైన్న ఉన్ననయా?

ఔథఱ వెనఔ నేను డిన శ్రభ ఔథలో ఔనడఔపోయిన, గురిిెంచిన ఠకులునిరు. నేను మొని అమెరికా వెళిలనపుడు కామన ―మిథునెం‖ ఔథ గురిెంచి భట్లలడుతూ, అెందులో భళీల ఇయవై నలుగు ఔథలునిమనిరు. కావాఱెంటే చెినని మొదట్ వాకాయలు నిి చదివి, ―ఇదిగో ఇఔకడికో ఔథ అయిపోయిెంది, భళీల ఇెంకో ఔథ మొదలైెంది, ఇలా ఆవృతలు ఆవృతలుగా ఇనిి ఔథలుెండటెం మ్యలానేి దీనిి భళీల భళీల చదువుతునిెం‖ అనిరు.

మిథునిం ఫీటు రిపీటు చేమగలమో లేదో అనన ఒత్తతడి మీరు ఇపుడు రాసుతనన, రామబోయే యచనల మీద ఉింటిందా?

ెంత ఉెంట్లెంది. ―భనకూ ెంతభెంది ఠకులునిర్వ్, యసిెంది ఫగోలఔపొతే, ఈమన ఇది యమఔపోతే ఏమైెందీ అనుకుెంట్లరు ఔద‖ అని లోఱ ఉెంట్లెంది. కానీ ఔనీసెం నవయకూ సెంతృపి లకుెండ నేను ఏ ఔథ మొదలుపెట్ను. అలా ఔసారి ఔథ భన భనసులోకి వచాికా, దనికి ర్వ్ెం ఏయుడడకా, ఇఔ యమకుెండ ఉెండలని సిథత్త ఔట్ వసుిెంది, ఔ ఫరువులాగా ఉెంట్లెంది లోఱ, అపుుడిఔ దనిి వదిలెంచుకోవాలీ అనుకుెంట్లెం. అపుుడిఔ అది ఎలా ఉెంటే అలా ఉెంట్లెంది.

మిథునిం కథక తనికెళ్ో బయణి సినీ అనవాదింపై మీ అభిప్రామిం ఏమిటి?

నకు నచిిెంది. ఉనిది ఉనిట్ల్ తీషి ఆ ఔథ ఖెంట ఔని ఎకుకవ యదు. కాఫట్్ పెెంచఔ తులదు. న ఔథకి ఔ texture ఉెంట్లెంది, నిడివి పెెంచిన అది పోకుెండ పెెంచాల. ఆమన ననుి అడిగారు, కూడ ఉెండి చేమభని. కానీ నేను చెును: ―అదెంత కాపీనభెండీ, భన ఔథ భనకేదో ఫెంగాయభనిపసుిెంది, దనికి కాసి పేరొచాికా భరీను, కాఫట్్ నేనొషి ఔథ చెడిపోతుెంది. మీఔ అభిప్రామెం ఉెంట్లెంది, దనిి కాదని మీర్వ్ వెలలలరు, మీర్వ్ యచయితే కాఫట్్, మీరు తీమదలుికునిట్ల్ తీమెండీ‖ అని వదిలశాను. ఔథని పెెంచటెం అనిది ెంత ఔభరిషమల్ వమబిలటీ కోసెం చేశారు. అెందుకే ఎనోి కోట్లల పెట్్ తీసిన సినిభలు ఇలా వచిి అలా వెళిపోతుని సభమెంలో, కోట్ ర్వ్మఱతో తీసిన సినిభ ఒ త్తఔ మపెఫై కేెంద్రాలోల జెన్యయన్ గా మభై రోజులు ఆడిెంది, దని డబుులు దనిచాియి, ఫగుెందనియెంత. అది చాలు నకు.

13


మీ పాత్రలోో మీక బాగా ఇషిమైన పాత్ర?

―ధనఱక్ష్మి‖ ఔథలో ధనఱక్ష్మి త్రెంటే ఇష్ెం. ఆమె ఔలుతెం కాదు, నేను చూశాను ఆ అభియిని. చాలా చిని వమసులోనే పెలలవటెం, ఆసిెంత పోగట్ల్కుని దహారలల బయితో రోడుడన డటెం… ఇది చాలా పెదా వితుి, ఇెంఔలలయితే బెదిరిపోయ రిసిథత్త. కానీ ఆమె చిని వాయయెం పెట్ల్కుని, బయికి ధైయయమిచిి, కాపుయెం ఏభవకుెండ ―నదేెం లదు అెంత ఆమనే‖ అెంటూ అతని అహానిి తృపి రుస్తి… చదువ సెంధయ లఔపోయిన వాయయభివృదిధకి భరకట్ెంగ్స ట్టకిిక్స అనీి వాడుతూ… అలా నెట్్లచిిెంది. అలాెంట్వాలలెంటే నకు చాలా ఇష్ెం, గౌయవెం, అడిిరషన్.

మీరు రాసిన ఏకైక నవల ‘ప్రేభలోకీ’ గురిించి చెిండి?

ఆెంధ్రజ్యయత్తలో ని చేసుినిపుడు పుయణెంగారు ఆ నవఱ యమభని ప్రోతసహిెంచారు. ―మీరు యమెండి, ఔకసార అెంత ఇవవనఔకరలదు ఔద, ఇఔకడే ఉెంట్లరు కాఫట్్ వాయెం వాయెం యస్తిపొెండి‖ అనిరు. సర అని మొదలుపెట్్లను. కానీ మెందుగా ఔ విసిృతమైన ప్రణళిఔ లకుెండ మొదలుపెట్డెం వఱన, అదేదో కాఱమ లాగా వాయెం వాయెం యమటెంగా అయిపోయిెంది. శైల వఱన ఏదో రీడబిలటీ వషి వచిి ఉెంట్లెంది గానీ, అదేెం గు నవఱ అెంట్లనికి లదు. నకు పెదాగా సెంతృపినివవలదు.

భళో్ల ఎిందుక రామలేదు నవల?

యమఱనే ఉెంది గానీ, దనికి ఎకుకవ సభమెం కావాల. అలాగే ఇత్తవృతిెం ఏది తీసుకోవాలీ అని మీభెంస కూడ ెంత ఉెంది. కానీ నిజానికి న ఔథలు కూడ నవఱలాలగే విసాియమైన కాఱపు కానవస్ మీద సాగుతయి. మిథునెం, ఫెంగారుమరుగు, ధనఱక్ష్మి, షోడనయుడు ఇవనీి ఎనోి ఏలల ఔథని కులిెంగా ఇమడుికునిఴ. కానీ ఎుట్కైన నవఱ యమఱనే ఉెంది, యసాిను.

మీక బాగా నచిిన యచయితలు?

త తయెంలో శ్రీద సుబ్రహిణయ శాస్త్రి గారి యచనఱెంటే చాలా ఇష్ెం. ―వడల గెంజలు‖ గానీ, ―గులాబీ అతిరు‖ గానీ… ఇుట్కీ ఆమన పుసిఔెం ఎపుుడు ఔెంటడిన తెరిచి చదవాఱనిపసుిెంది. గు వచనెం ఆమనది. ―అభిఱఔకఱ దఖాయ నేరుికునిను న బషను‖ అెంట్లడు. మొదటల యసిన ఔథలు వదిలషి, తయవత వచిిన వాట్లో ఈ వాడుఔ బష పునదిగా ఔ అదుుతమైన శైలని ట్ల్కునిడమన.

న మెందు తయెంలోకి వషి… మలలపూడి వెెంఔట యభణ గారు. అుట్ దకా ఔథలు చాలాభెంది ల్లలఱ నేథయెంలోనే యషవాళ్ళల. ఔథలి అయునైజ్ చేసి, ఆఔలీ, నిరుదోయఖెం వెంట్ ఇత్తవృతిఱ మీద యశాడమన. ఆమన వాఔయ నియిణెం, ఔష్ట్లి కూడ నవువతూ చెుఖఱఖటెం… నకు నచుితయి.

14 తయవత యవిశాస్త్రిగారు. ఆమన భనుషులి ఫగా ట్ల్కోఖఱడు. కానీ యన్రాన్య శిఱుెం ఆమనిి

డమినేట్ చేసిెందనిపసుిెంది. ఆమన ఏెం చెుదలుికునిడని దనిఔెంటే, ఆమన బల తభష్టగా చెుడే అని దని మీదకే దృషి్ వెళిలపోతుెంది. ప్రతీ వాఔయెంలోన్య అఱెంకాయలు, చభతకయలూ గుపుెంచేసరికి చిని ఔథ కూడ చాలా విసిృతమైపోయి, చివరికి చదవటెం అనేది ఔ శ్రభగా భరిపోతుెంది. ఈ ఔక విషమెంలో తు, ఆమనెంటే నకు చాలా అభిభనెం.

వీళ్తోో పాటు, తెలుగు వచనిం గురిించి చెప్పటపుడు మీరు తయచూ దువ్వూరి వేింకటయభణ శాస్త్రి, ఎస్వూ భుజింగరామశయమ, దేవులలిో కృషణశాస్త్రి, ఇింద్రగింటి హనభచ్ఛాస్త్రి, చెళ్ళప్పళ్ళ వేింకటశాస్త్రి గాయో ప్పరు ోకూడా ప్రసాతవిస్తత ఉింటారు. వీరిలో మీక నచిిిందేమిటి…

ఉదహయణకి, మీరు భ్యజెంఖయమశ్యి గారి వచనెం చదివితే… అది ఔ చిఔర్వ్ుయ రిభలెం… అెంతే! ఇెంకోటేమిటెంటే, ఆమన త్తనిగా భనతోనే భట్లలడుతునిట్ల్ ఉెంట్లెంది. ―భలవిఔ దలు నకిష్ెం…‖ అని మొదలుపెడతడు. ఇఔ అఔకడితో ఆలెం.

పైగా వీలలెందర్వ్ రడియోకి ఎకుకవగా యసినవాళ్ళల. (ఔృషిశాస్త్రిగారైతే అనీి రడియోకే యశారు.) దెంతో ఆ భట్లలడుతునిట్ల్ెండే శైల వీలలకి ఉెంట్లెంది. వీళ్లలవర్వ్ అనవసయెంగా పెదా భటలు ఴమరు. అవసయమైన చోటే వాడతరు. ―బష మీద అధికాయెం‖ అెంటే శ్ఫాలు తెలమటెం కాదు, శ్ఫాలు ఎఔకడ వాడల, ఎఔకడ వాడకూడదూ అనేది తెలమటెం.

దీనికి ఔ ఉదహయణ చెిను. సినిభలోల ని చేష రోజులోల భ సినిభలు చాలా వాట్కి కె.వి. భహదేవన్ గారు సెంగీత దయశకుడు. భతో చనువుగా ఉెండేవారు. టఱ రికారిడెంగ్స జరిగేటపుడు ఆమన ట్రూపులో ఔతను ఫురి చిుఱ ఆకాయెంలో మెటల్ తో చేసి ఉెండే వాయిదయలి రెండు చేతులోలన్య ట్ల్కుని అపుుడపుుడూ ఆడిసుిెండేవాడు. ఆ రోజులోల కాలీషట్లకు న్యట మభై ర్వ్మలు. అతను టకి రెండు సారుల వాట్ని ఇలా ఆడిెంచి న్యటమభై జేబులో ఴసుకుని వెళిలపోయవాడు. ఆ రోజులోల న్యటమభై అెంటే భటలు కాదు. నేను ఇది చూసీ చూసీ... కెవి భహదేవన్ తో సయదగా, ―భభ, నేన్య రెండు ఫురి కామలు నుకుకెంట్లను. నకూ ఇవవచుి ఔద. ఆ భత్రెం నేన్య ఆడిెంచఖఱను‖ అనిను. ఆమన నవివ, ―రయ్, ఆమన లాాట్ల అమయరు. ఆమనకి ఎపుుడు వాయిెంచాలో భత్రమ కాదు, ఎపుుడు వాయిెంచకూడదో కూడ తెలుసు, ఆ మిఖత అపుుడు ైనల్లెంట్లగా ఉెండటెం తెలసినెందుకు ఇసుినిెం ఆమనకి డబుులు, నీకు తెలుసున, తెలీదు ఔద‖ అనిరు. అలాగా… శ్ఫాెం మీద సాధికాయత ఉెండటెం అెంటే పెదా పెదా భటలు ఔెంఔర్రాలలలాగా విసయటెం కాదు. అలాెంట్ వాలల వచనెం చదవలెం భనెం. భట డెనిసటీ తెలసుెండల, తూచి ఴమల. ఇవనీి తెలసిన వాళ్ళు దువవరి, చెలుపలు వీలలెంత. పైగా ఆ శైల. భనలి వాలలతో ఔలపేసుకుని చెపుిెంట్లరు. ఇదెంత వాళ్ళు ప్రమతిెం మీద చేషది కాదు. ఔ వాఔయెం యసి ఆగ, చదువుకుని, ఇది భన శైలలో లదని దిదాుకుెంటూ పోతే వచేిది కాదు. వాలలకు సవబవరీతయ వచేిసుిెందనిపసుిెంది.

15


ముళ్పోూడి ప్రభావిం మీపై ఏ విషమింలోనైన్న ఉిందా? లదు. అసలు ఆమన జీవితెం, ఫమలారిన సాథనెం, చేరుకుని ఖభయెం ఇవనీి పూరిిగా ఴరు. ఆమన చూసిన

ఔష్మ్య సుకమ్య రెండూ నేను చూడలదు. లమి అనేది ఎయఖను, అట్లల అని పెదా రిచెస్ కూడ ఏెం లవు. భ నని టీచరు, ల్లలటూళ్ళల కాసి పొఱెం అదీ ఉెండేది. చిని కుట్లెంఫెం, చదువులోనైన ఎెందులోనైన నేను కోరుకునిది చేష షవచఛ ఉెండేది. అట్లలెంట్ జీవితెం నుెంచి వచిినవాణిి. ఔ పూట అనిెం లపోతే ఏభవుతుెందో నకు తెలమదు. అెందుకే నేను వాట్ గురిెంచి యమను కూడ యమను. లని విషమలు గోలరిఫై చేసుకుని చెపుుకోవడెం నకు ఇష్ెం లదు.

నెండూరి యమోిహనయవు గారు నేను పేయడీఱవీ యసుిని తిలోల, ―జాగ్రతిెండీ, మీదెంటూ ఔ శైల ఉెంది దనిి కోలోువదాు. ఔ యచయితను ఇమిటేట్ చేమటెం వాలలకు గౌయవెం కానీ మీకు కాదు‖ అని దే దే చెపేువారు. న శైల ఏమిటెంటే (న ఫఱహీనత అని కూడ అనుకోవచుి), ఏదని ెంచెెం చెపేుటుట్కి ఫిఱసాఫిఔల్ ధోయణి వచేిసుిెంది. నలుగైదు వాకాయఱకి ఔ ఴదెంతెం వాఔయెం వచేిసుిెంది. నకు దని మీదుని వాయమోహెం కాయణెం కావచుి. అది నిహిలజెం కాదు, ఔ తత్తివఔ ధోయణి, అెంతే.

శైల విషమెంలో కూడ మలలపూడీ నేన్య భినిమ. నకు చిని వాకాయలు యమటెం అఱవాట్ల. అలాగే ఉభనఱ మీద ఆమనకునిెంత మోజు నకు లదు. ఆమన ఔ సెందయునికి ఐదరు ఉభనలు ఴషి గానీ ఊరుకోరు. అలాెంట్వి చదువుకుని ఆనెందిసాిను గానీ, నేను వాడను.

ఎవరితోనూ ించుకోని ముళ్పోూడి జ్ఞాకిం ఏదైన్న చెిండి.

యభణ గారికీ భకూ ప్రమణఱెంటే ఇష్ెం. ఆమన ఏెం తోచఔపోతే యజభెండ్రి వెళ్లాెం, గోదవరి చూదాెం అనేవారు. నిలఔపోయిన సర. ఇఔ ని ఉెంటే సర సరి. ఎఔకడికి వెళిలన విభనఱ ఔెంటే రైలు ఫ్రిపర్ట చేషవాలలెం. విభనమైతే రెండు ఖెంటలోల దిగపోతెం. రైలైతే భట్లలడుకుెంటూ వెళ్లలచుి ఔద అని. భ అఱవాటేెంటెంటే - నేన్య, యభణ గార్వ్, ఫపు గార్వ్ వెళ్ళిెంటే ఇెంకో అయట్కెకట్్ల ని నలుగు బెరుిఱ పస్్ కాలస్ కూపే బుక్ చేసుకునేవాలలెం, ఔబురుల చెపుుకుెంటూ వెళలవాలలెం. అలాగే ఔసారి నేన్య యభణగార్వ్ వెళ్ళినిెం. భద్రాసులో హైదయఫద్ ఎక్స ప్రెస్ ఎకికతే యత్రి తొమిిదినియకి ెంగోలు ష్షన్ వచేిది. ఆ రోజు ెంగోలు వచేిసరికి భ భోజనలు అయిపోమయి. భమ్యలుగా యభణగారు ఎఔకడికి వెళిలన, మెం ఉనిది ఇదారు మగుార అయిన, భోజనెం భత్రెం ఇెంకో ఔరిదారికి సరిడ తీసుచేివారు. అనిెం లని వాళ్లలవయని వషి వాలుకి పెట్్లఱని.

ఆమన ఫిలాసఫీ ఏెంటెంటే, అనిెం ఎపుుడూ వృథ కాదు, ―భనెం త్తెంట్లెం, ఎవరిఔని పెడతెం, రషి క్షులు త్తెంట్లయి, చీభలు త్తెంట్లయి…‖ ఇట్లల ఉెండేది. ఇెంకోటేెంటెంటే… ఆమన చినిపుుడు అనుబవిెంచిన లమి వఱల కాబ్లలు, ఆమనకెపుుడూ అనిెం చాలా ఔనడల, సాెంఫరు చాలా ఔనడల, అనీి చాలా చాలా చూడల. ఆఫీసుకి కేరజ తెపుెంచినపుుడు కూడ, త్తనేవాళ్ళల నలుగురుెంటే అయడజను భెందికి తెపుెంచేవారు. సినిభ షూట్ెంగులోల ఆమన మిఖతఴవీ ట్్ెంచుకునేవారు కాదు. ―భోజనెం తెచాియ, ట్ఫినుల ఫగా పెట్్లయ,

16

వాలలకు నన్ వెజటేరిమన్ పెట్్లలసెందే‖ ఇట్లల. ెంతభెంది అనేవాళ్ళల, ―వాళ్ళల ఇెంట్ దఖాయ నన్ వెజ్ త్తనటెం లదు ఔదెండి, భరి ఇఔకడెెందుకూ‖ అని. ―వాళ్ళల ఇెంట్ దఖాయ త్తనఔపోవచుి, కానీ అఔకడ ప్రేభభినఱతో వడిడెంచి పెటే్ బరోయ చెల్లలలో అకోక ఉెంట్లరు, ఇఔకడ ఉెండరు ఔద‖ అనేవాయమన. ెందరు తమ డడ ఔష్ెం అెందరి మీద రుదాఱనుకుెంట్లరు. ెందరు భనెం డడ ఔష్ెం ఇెంకోళ్ళల డకూడదూ అనుకుెంట్లరు. యభణ గారు రెండో జాత్త. ఎవయని భోజన సభమెంలో ఴషెం కోసెం వషి, ―ఫబూ మెందు కాళ్లల చేతులూ ఔడుకుకని భతో టూ అనిెం త్తను. నీకు ఴషెం ప్రసుితెం ఇవవలను. అనిెం కావాఱెంటే పెడతను. త్తని వెళ్ళల. వెళుటపుడు ఇదిగో ఫసుసలో వెళ్ళల‖ అెంటూ దిర్వ్మలు చేత్తలో పెట్్ ెంపేవారు.

సర - ెంగోలు చేర సరికి యత్రి దయిెంది. పలట్ పెంపై ఔ బిచిఖతెి – చెంఔలో చిని పలాలడునిడు, ఆమె చేయి ట్ల్కుని ఒ మ్యణిలాలల పలాలడునిడు – ―అమయ అభి‖ అని త్తరుగుతూ వచిిెంది. ఇపుుడు ఏసీ వచాికా కిట్కీలు అదాఱతో మ్యషసుినిరు గానీ, అుటల పస్్ కాలష ఔద. అడడెంగా చువవలుెండేవి. ఆ అభియి అరుస్ిెంది. ఈమనేమో లోఱ కూరుినిరు. మిగలన భోజనెం ఆమెకి ఇవావఱని. అట్ల త్తరిగ వెళిల ఇవావఱెంటే మ్యడు నలుగు కూపేలు దట్లల, అయిన అఔకడ డోర్టస లాక్ చేసి ఉెంట్లయి. ఇఔ ఎలా ఇవావలో తెలమఔ, ఆమన సీ్లు కేరజీ గనెిలు విడదీసి ―తీస్క తీస్క‖ అెంటూ ఆ అభియికి ఇచేిశారు. విడిగా ఏవో సీవటూ హాటూ పేకెట్లల ఉెంటే అవి కూడ ఇచేిసి, చివరికి కేరజ్ సట్ చేష ఔడీడ తో సహా ఇచేిశారు. ఆ అభియి దణిలు పెడుతూ ఆ మ్యడు గనెిలూ సరాుకుని వెళిపోయిెంది. అఔకడ నేనేెం భట్లలడలదు. హైదయఫదు వెళిలన తయవత భయిట్ పొదాుని ట్ఫిన్ చేసుినిపుడు, ―మీరు చేసిన ని ఫగానే ఉెంది కానీెండి.. తయవత ఏెం జరిగుెంట్లెందో తెలుసా,‖ అనిను. ఏెం జరిగుెంట్లెందీ అనిరు. ―గేట్ల దఖాయ పోలీసాడు ఔనిపసాిడు. ఏెం దొెంఖమెండ ఎఔకడ కాజేశావని వాడు లాకుకని ఉెంట్లడు కేరజ‖ అనిను. ఆమన అపుుడేెం భట్లలడలదు. ట్ఫిన్ అమయకా, ―ఎెందుకు యభణగారు న మైెండ్ డు చేశారు‖ అనిరు. నేను అని తయవత ఆమనకి కూడ అదే అనిపెంచి ఉెంట్లెంది. చాలా రోజులు ఆ ఊహ ఆమనిి హాెంట్ చేసిెంది. నేను అలా అనకుెండ ఉెండలసెందే అనుకునిను తయవత.

యచయిత మీద వమసు ప్రభావిం ఉింటుిందా? మీ విషమింలో చెిండి?

అదేమీ ఉెండదు. విశ్వనథ, ఆరుద్ర, మలలపూడి అెందర్వ్ చివరి దకా యస్తినే ఉనిరు. శైల ఎఔకడికీ పోదు. కానీ ఇత్తవృతిఱ విషమెంలో అప్ డేట్ అవుతునియ, లఔ మొదలుపెట్్న చోటే చత్తకిఱడడయ అనిదే ప్రశ్ి. కాలానిి ఫట్్ భయని నైజెం ెందరికి ఉెంట్లెంది. భట్లలడితే, ―భ రోజులోల…‖ అని మొదలుపెడతరు. మ్యడొెందలలల క్రితెం కూడ ఇలాగే భట్లలడి ఉెంట్లరు, ―ఈ యువత ఇలా ఉెంటే ఈ దేశ్ెం ఎట్లపోతుెంది, ఈ ప్రెంచెం ఏమైపోతుెందీ‖ అని. ఏమైపోయిెంది? అది ఎట అట్ల పోతూనే ఉెంట్లెంది. వెళిలపోతుని రైలుని ఔదఱకుెండ చూస్తి కూరుినిట్ల్ వాళ్ళల భత్రెం ఉని చోటే మిగలపోతరు.

17


అసితతూ వాదాల గురిించి? వాదలు యవటెం ఔరక్ే. మైనరిటీలు వాలల సభసయఱ గురిెంచి యసుకోవాల. కానీ అెందర్వ్ అనీి

యమఱనటెం, నిరాశిెంచటెం సఫబు కాదు. యచయితకు షవచఛ ఇవావల. వాడెపుుడో ఔట్ యసాిడు, సాభజఔ సుృహతోనో, అది లకుెండనో. అెంతే తు, వియసెం వాలలలాగా, ఇదే యచన, ఇలాగే యమల అని చిఱకమయ కేసి తగలెంచేమకూడదు.

వాదఱ గురిెంచి భట్లలడుతునిెం కాఫట్్ ఔట్ చెుల. న ఔథ ―మిథునెం‖ ఆ ఏడది వాసిరడిడ నవీన్, పనేని శివశ్ెంఔర్ట ఱ ―ఔథ‖ సెంఔఱనెంలో యలదు. ఆ యట్ సెంఔఱననికి జెంఱ చౌదరిగారు మెందు భట యస్తి, ―మిథునెం ఈ సెంఔఱనెంలో చేయఔపోవటెం వఱల మిథుననికి నష్ెం లదు గానీ, ఈ సెంఔఱననికి వెలత్తగానే ఉెంట్లెంది‖ అని యశారు. ఈ భధయ తన సబఱకు అమెరికా వెళిలనపుడు నతో ఫట్ల వాసిరడిడ నవీన్ గారు కూడ వచాిరు. అఔకడ చికాగోలో ఔ తెలుగు మీట్ెంగ్స లో ఆమన భట్లలడుతూ, ―ఆ ఏట్ సెంఔఱనెంలో మిథునెం ఔథ చేయినెందుకు శ్రీయభణ గారికీ, జెంఱ చౌదరి గారికీ ఈనడు సబమకెంగా ీభణ చెపుినిను. అుటల జరిగన నిజమమిటెంటే – పెళిల అనేది భ్రభ, అది అఔకరలదు అనే ఔ ఫెమినిసు్ వాదనిి కూఱగటడ్నికి ఈమన లన్డ గా ఈ ఔథ యశాడని అనుకునిెం. ఆ వాదనికి విఘాతెం ఔలుెంచట్లనికి, మరజ్ అనే ఇన్ సి్టూయషన్ ని అప్ హోల్డ చేస్తి యసిన ఈ ఔథని ఴమదానుకునిెం‖ అని పెదాభనసుతో పుుకునిరు. నేను ఔటే అనుకుెంట్ల, గెంజకి జీవశ్కిి ఉెంటే అది ఎఔకడ డేసిన పోదు.

ఇది సింజీవదేవ్ శతజమింత్త సింవతసయిం. ఆమన గురిించీ, ఆమనతో మీక చ్ఛలా అనఫింధిం ఉింది కదా. ించుకింటారా.

న పయిట్వ ఇమర్టస లో, ఆ ఇయవై - త్తకేలల భధయ వమసులో నపై ఆమన ప్రబవెం చాలా ఉెంది. ఒ ఐదేళ్ళల ఆమన వెెంటే త్తరిగాను నేను. ఆమన ఎఔకడకు వెళిలన కూడ వెళలవాణిి. ―నువువ ఔకన లపోతే ననెివర్వ్ గురుిట్డెం లదమయ‖ అనిడొఔసారి సయదగా.

కోరుకునిట్ల్ జీవితెం ఖడఖలగారు. ట్లట్ల బియలఱకైన అదెంత సులువుగా సాధయభవుతుెందనుకోను. ఇష్మైతే భట్లలడేవారు. ఇష్మైతే యషవారు. వచేిపోయవాలలతో, ఆత్తథయఱతో… వాళిలలుల ఎపుుడూ సెందడి సెందడిగా ఉెండేది. దీీ ట్్ యమఱనుకుని భనిషి కాదు. నకు పుసికాఱఔకరలదు, అచుిఱఔకరలదు, పుసిఔ సబఱఔకరలదు, దిశ్రీఱఔకరలదు… నేను ఉతియలు యసుకుెంట్లను చాలు అనుకుని భనిషి.

ఏ యచయితనైన అెంచన ఴమఱెంటే అతని సభకాలీన రిసిథతులి కూడ రిఖణనలోకి తీసుకోవాల. సెంజీవదేవ మకి్వ గా ఉని సభమెంలో భన యస్త్రుెం అెంతట్ల దేశ్బకీి, సెంగ సెంసకయణ అలుమకుని ఉనియి. ఔఔక ―ఎలుతయెంత మసి ఏరు నెభరసిెంది‖ అెంటూ నెండూరి సుఫుయవు ―ఎెంకిటలు‖ వినిపసుినిరు, భరోఔక ―అవిసి పువువలు రెండు అెందకునియి నకు తుెంచిన సిఖలోన తురిమి పోదువుగాని, యవోయి ఫెంగారుభభ‖ అెంటూ నఔలల వెెంఔటయతిెం ―ఫెంగారుభభ‖ టలు ఔడుతునిరు; ఔఔక ―ెండవోదోయఖ విజమలు‖, ―ఖయోఖాయనెం‖ లాెంట్ నటకాఱకు జనెం బ్రహియథెం డుతునిరు; ఆ నటకాలోల

18

నట్లలు ఒ డివి సుఫుయవు గాయని, ఒ షణుిఔ ఆెంజనేయులు గాయని, పూసట్ నయసిెంహమ్యరిి గాయని… ఇవాల సినిభ వాలలకునిెంత గాలభరు; ఔఔక త్రిఔలి ―ప్రబ్లధిెంచిరి‖, ―అభిబషిెంచిరి‖ లాెంట్ త బష నుెంచి ఫమటడేస్తి ఔృష్టిత్రిఔ లో భటూిరు ఔృష్టియవు, ఆెంధ్రప్రబలో నయల వెెంఔటేశ్వయయవు బషకు ఔ తి యవడి తెసుినిరు.

మైయి ఐదేలల వమసుని సెంజీవదేవ చుటూ్త అలుమకుని వాతవయణెం ఇది. ఇలాెంట్ సభమెంలో ఆమన ఈసథట్క్స వైపు దృషి్భళిలెంచారు. ఇపుుడు అనొచుి ెందరు ―ఆమన దెంతపు సౌధలోలెంచి ఎగరిపోయ ెంఖలీి, తెయచా డవలీి చూస్తి కూరుినిడూ‖ అని. కాని నిజానికి ఈసథట్క్స ని ఎవవర్వ్ వదిలపెట్లదు. చఱెం ―భహాప్రసాథన‖నికి యోఖయతత్రెం యస్తి, ―సెంధయను చూశావా అెంటే ఎవయ సెంధయ అెంటే నేనేెం చెున్య‖ అెంట్లడు, భరి భహాప్రసాథనెంలో ఈసథట్క్ రిపరనుస ఎెందుకు ఇచాిడూ? ఈసథట్క్స అనగానే అదేదో వెనెిఱ గురిెంచీ, ఫుయకుఱ గురిెంచీ అనుకోవఔకయల. శ్రీశ్రీ ―న ఊల కేదయ గౌల‖ అనిడెెందుకూ, ఏ పఔ్రీ ైనయనో అనెెందుకు అనలదు, అఔకడ యఖెం పేరు ఎెందుకుపెట్డెం? త్తఱక్ ―న అీయలు వెనెిలోల ఆడుకునే అెందమైన ఆడపఱలలు‖ అనిడు. అెంత అెందెంగానే యశాడు. అదేవీ తపుు కాదు. ఎవర్వ్ వాలలని సాభజఔ సుృహ లదని వెలఴమలదు. మీ మాటలోో శింకరుని ప్రసాతవన తయచూ వసుతింది. ఆమన తతతవిం మీక ఇషమిా?

ఆ భధయ ఔసారి ఔ మీట్ెంగ్స లో ఇదే ప్రశ్ి అడిగారు, ―మీరు శ్ెంఔరుని భమవాదనిి ఎెందుకు నమితర్వ్‖ అని. నేను త్తరిగ రెండే ప్రశ్ిలు అడిగాను. ―సతయెం యభలెంఖయజు జైలు కెెందుకు వెళ్లుడు, వైయెస్ యజవకయ రడిడ దిసను నిమష్టలోలఎట్ చచిిపోమడూ‖ అని. ఆమన హలకాప్ర్ట ఎకుకతూ ―వచాికా భట్లలడుకుెందెం బ్రదర్ట‖ అని ఎకిక ఉెంట్లడు, కాని తయవత లడు. ఇెంకోఔక అనిి కోట్లల ఉని యభలెంఖయజుకి జైలోల ఎెందుకు కూరోివాలస వచిిెంది? ఏెం తకుకవైెంది, ఏది ఆమనిి నేయనికి ప్రేరపెంచిెంది? వీట్కి శ్ెంఔరుని భమవాదమ సభధనెం చెపుిెంది.

నువువ చూసుినిదెంత భమ అనడెం, ఇది కాదు ఴర రిమలటీ ఉనిదనడెం… నకు తెలుసు… అది భ్రభలో పెట్డెం అని. ఎవడైన ―న కాలలలో మళ్ళల దిగుతునియియ‖ అెంటే ―అది భ్రభయ‖ అెంటే ఎట్లలగా, ఒ ఔక వాడు కాలుకు చెపుులలఔ చసుిెంటే! కానీ ఎెందుకో అలా అనుకోవడెం జీవితనిి తేలఔ రుసుిెంది. అెంతకుమిెంచి ఏెం లదు. మీ తరాూత్త కథా సింపుటి ఎపుడు రాబోతోింది?

న తయవత్త ఔథ సెంపుట్ ―సిెంహాచఱెం సెంపెెంఖ‖ ఫహుశా వచేి ఏడది వసుిెంది. ఇెందులో ది ఔథలుెంట్లయి. దీెంతో ట్ల నవి ఇెంకో ఇయవైకి పైగా పుసికాలు యబ్లతునియి. ఇుట్కీ ననుి ―మిథునెం‖, ―పేయడీ‖ఱ యచయితగానే గురిిెంచే రిసిథత్త ఉెంది. ఇవి విడుదఱమయకా ఆ మద్ర పోతుెందనే అనుకుెంట్లనిను.

* ఈ : http://patrika.kinige.com/?p=58


19


జీడికి యజు ఎవరు?

ఔనఔ ప్రసాద్

20 ఔథ: జీడికి యజు ఎవరు? యచన: ఔనఔ ప్రసాద్ ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=255 ©Author.


Read it!











21


జీడికి యజు ఎవరు? ఇెంఔ ట్టెంత రిజల్సససాిమనగాను. అఱలెంత దూయని ట్ల్లు ఔలసిపోయ చుఔక మీద ఊగూగే ఆవిరుల రపుకుెంటూ ఎర్రట్టెండ. ఇెంత పసర్వ్ గాలలదు, ఆకైన అలాలడడెంలదు. బొగుాఱ కుులు, ఐయనోర్ట కుుఱని దట్లకోని ఎదయ చూెందినెంత మయ తోమిన ఖళ్లసా లాఖ మెరుసుిని ట్ల్ఱ డౌనెంట గేెంగమనుల తొమయకుెండనే కిలట్క్ ఔడఔడ, కిలట్క్ ఔడఔడభని జారిపోతునిది భ ట్రాలీ. ఎఔకడ పట్ భనిషి ఐపు లడు. త్రాగే నీరు లాయి మెందయ మెడకామ పఔక మెందుకీ వెనకీక ఔదులుిెంటే ఖళ్లసా ఎత్తిపోసుకుని తువావఱతో విసురుకుెంటూ బొగుా జెటీఱ్ మస్త్రీ కామన చూపులోచిి వెనకిక దట్పోయడు. జేగురు యెంగు ఇన చెఔకఱ ఫెనిసెంఖవతలుిెండి బూరుగు చెట్్ల రైలవ యెంగు ఆకులూ భిలూ చుట్్లకుని ఇవతఱ లట్ పయెం మీదికి దిగ వెంగపోయి ఇలా...గుానిది. ఆకు, కామ, రభియిన అలాలడకుెండ ఒ ఔదఱకుెండ మెదఱకుెండను. గుడడ గడుగు కిెంద ఇన ఫదాఱ బెెంచీ మీద భమని పెదెాెంఔట్రావు గారు, ైనడుదిగపోయి చినెిెంఔట్రావు గారు, గేెంగమనుల ఫిట్య కూచోగా మిగఱి ఈరిఔ మఔకలోనే ఔక పర్ర ఆనుమీద కూచోని నీను. దట్పోతుని గూడుస లట్ పయనీి, బొగుాఱ కుులీి, ఐయనోరు కుులీి, నఱలట్ బొగుా నేఱ భధయన అదాెంలాఖ మెరుసుిని బుయద ఫెందలోన ఆకాశానికి మోయల్లత్తి నిరివకాయెంగా నిఱఫడి గేదెలి చూసుకుెంటూ న బుర్రలోన ఔక తఱెంపూ లదు. పీటీడఫలాయ గారు ఎయిట్ నైన్ అపుులోన యపుెంచుకుని పేరు చుట్ సఖెం చదివి చెభట చేత్తలో తడీగా నలుగుతున్యిసు తు ఇెంకూసు లదు.

బొగుా జటీ్ఱ లట్ పయెం చివాయి తేఖఱ మసిలాయాి జెంగడి మెందయ ఫెండపెంచి బైనఔలర్టస తీసిభినిరు పెదెాెంఔట్రావుగారు. ట్రాలీ తోష గేెంగమనిలదారు, మెందయ పీటీడఫలాయ గారి కాలుకాడ మెట్ల్మీద కూచుని కీమన్య మగుార్వ్ చెెంగున మెటలెంగ మీదగెాెంతీసి, ఎర్ర తఱగాలు ఇపు భళీు బిగెంచి ఔట్్లకుెంట్లిరు. చినెిెంఔట్రావుగారు టర్నిట్స, చిెంకుసలు, ట్రేకీలు ఫిష పేలటల బెంకిెంగులు చూసుకుెంటూ ట్రేకికటూ అటూ ఔఱదిరుగుతుెంటే గేెంగమనోలన వొగసినమన ఇన యడుడతోట్ ఫిష పేలట్స చుట్్ల ఔెంఔయని పొడిచి చూసుినిడు. పెదెాెంఔట్రావుగారు ట్ల్లు చూపుఔెందినెంతమయ బైనఔలర్టస తో చూసి 'ఇెంఔ వెలాాెం దెం ' డనిట్్ల సెంజఞ చేషరు. గేెంగమనుల, కీమన్య అపుుమీదికి మగురాు కుడఫలుకుకని తొమయడఱకి యడీ అవుతుెంటే ఔటఔెం కిష్మ్యరిి

22

గాయలావిడి హాడవుడిగా రిగెట్్లకోనొచిి కేరజీ వైరుబుట్ చినెిెంఔట్రావుగారి కాలు దుకుక బెెంచీకిెందకి సరీాసి 'సాిను' అనిట్్లగా నవీవష ఏెం భట్లడకుెండ ఫెనిసెంఖవతఱ ఖనేిరు చెట్టలనకాఱ కోయ్ర్టస దుకెకళిపోయిెంది. చినెిెంఔట్రావుగారు ఆవిడి కేరజీ బుట్ సయాడనిఔని ఎత్తిన కాళ్ళు ఇరుగాా భళీు ఔర్ర నేఱ చెఔకఱమీద కూరుిని గేెంగమనలకి తఖఱకుెండ ఎత్తి పెట్్లకుని బెెంచీ మీద ఇటూ అటూ సరుకాునిడు. పెదెాెంఔట్రావుగారు చెభటలో తడిసిన తెఱలటపీ ఱఫురు తడుతో గెడడనిి గోకుకని రుభఱతో మొహెం తుడుచుకుని నిదాయపుకోలఔ అవసథ డుతునిరు. ట్రాలీలోన మొతిెం ఏడుగరిమీ అలాగే జ్యగుతునిమ. న ఎదురుగా బెెంచీ చివాయకి చినిరివఱస ఒయీసీ భయషలెంగ్స మరోడో ఫిట్య సఖెం బెెంచీ అెంచునీ సఖెం గాలోలనీ కూరుిని జ్యగుతునిడు. ఆమన ఔకని తిగా జాయినయిన ెండవోఱ ఎనెిభిర్ట కుర్రోడు తెఱలచొకాక ఖాకీ పేెంట్ల మీదకి చెభట్లల ధయలు ధయలు కారిపోతుెంటే నోరఱలబెట్్లకోని కుదుపు కుదుపుకీ ఉలకికడిపోయి ల్లగసినపుుడలాల ట్రేక్ ని ఐయనోర్ట జెటీ్లి అనభిఔెంగా విచిత్రెంగా చూసుకుెంట్లనిడు. పెదెాెంఔట్రావు గారు ఎెండ మొహమీిద డీటపుుడలాల మొహెం గడుగు నీళ్ళుకి లాకుకని కాళ్ళు ఇెంెంచెెం నిఖడదనీిసి గుడడ గడుగు లోటకి మొహెం వెనకిక ఴలాడేసుకుని PTWI అని కుట్న్ చొకాకమీదనుెండే గుెండీలపున బొజజని ఉెండుెండి తడుమకుెంటూ భఖనుిగా జ్యగుతునిరు. చినెిెంఔట్రావుగారు అట్లైనడు త్తరిగ కూరుిని ఆమన చెెం, కామ బుఖ,ా ఎతుి నుి ఔనిపసుినిది. ఏమీ కాయణెం లకుెంట్లనే ఎపుుడూ నవువమొకెం ఴసుకోని కిళీు చాయఱ ఎతుిలుమీదన పైపెదఁవు విురుికోని చిదివలాసెంగాను. ఉెండుెండి ఇన చెఔకఫఱలఱ నేఱ ఫదాఱ భజజలోనుెండి ట్రేక్ ఇనసుీన్ చేసుినిట్్లఖ వెంగ చూసి భళీు ఔళ్ళు మ్యసుసకోని. ఒయీసీ ఫిట్య ఔలు చివాయలనుెండీ నేను ఎట్లదుకోక చూసుినిెంత షపూ నదుకుక చూసి, నేన్య ఆడివైపు త్తరిగీసరికి చూపు అట్ల త్తపుుకునిట్్లఖ, ఔళ్ళు సఖెం మ్యసుకునిట్్లగా. బెెంచీ వెనకిక వాలపోయి ఎటూ చూణిట్ల్ఖ చేత్తలో కేరజీ ట్్లకోని ఏమీ చూణిట్ల్గునిడు గాని. తీయ నేన్య అతన్ దుకుక చూససరికి ఈభట్ల తన భను తనే ఎెండకి ఴలపోతుని డేయ గుడడ గడుగు ఔపుు మ్యఱలోలకి చూసుకుెంట్లిడు. కావాఱని. అెంత భెండిపోతుని ఎెండ ధనరు భళీు బొగుఱా కుులు ఐయనోరు కుుఱ మీద ఉెండుెండి ఖెంధఔెం కుుఱ మీద ఇన ధూళీ అట్లు ఔట్్న మెటలెంగ నేఱఱ మీద డీ ఈడిి డుతుెంటే ఈ నిపుుఱ ఫెండీ మీద ఔళ్ళు తెరిచి కుదురుగా కూరోిడెం ఎవరివలాల కాడెం

23


లదు. నేన్య సఖెం ఔళ్ళు మ్యసుకునే కూచునిను. గేెంగమనుల ఇెందఔ అపెుకికెంచీషఔ ఇెంఔ గుభడగెడడ బ్రిడీజ వరుకూ సుభరొఔ మైలు దూయెం ఎకుకఴమీ తొమయఔకలలదు. పెదెాెంఔట్రావుగారు నిదాటల ఉనిట్్లగే ఉెండీ ఎఔకడని సీుడు తకుకవైన భరీ ఎకుకవైపోయిన ఉట్లట్్క్ే గెంతు సవరిెంచుకుని దగుాతరు 'ఉగుమా .. ఉమి....హుగుెాం...' అని 'ఎెందుఔర్రా? అెంత్తది..!' అనిట్్లఖ. ఈ ఎెండ దెఫుకి టకుకపెటీస్ి అదీ లదు.

ఉనిట్్లెండి ట్రాలీ గుడడ గడుగు అెంచు మీదన తెఱలట్ సీతకోఔచిఱఔట్ వచిి వాలెంది. ఉనికాడునిది ఉనిటే్ ఉెండి టకాభని లచిపోయి యరరపిని ఈ ఖజమీిద ఆ ఖజమీిద వాల లచి భళీు చొిచిి గుడడ గడుగు అెంచుఱ నలఔఱమీదికే ఏెంట పెద ా పైలిన్ లాఖ సపీగా ఎగురుకుెంట్లిది. ట్రాలీ దనిభననిది కిలెంగ్స కిట్కాటక్ కిట్కాటక్. గుఫగుఫ ఉడఔపోసుిని ఎెండకి ఉఔకకి తట్్లకోలఔ ఫెండిమీద ప్రతీవోడూ ఎఔకడికెళ్ళినిమో ఏెం నిమీదునిమో ధయష లనట్్లగా నోళ్ళు సఖెం సఖెం తెరుచుకుని ఖాళీ ఔలులో తెఱలగాను, భఖనుిగా తెలగేసీ లకుెండ నిదాటలన్య లకుెండ. సీతకోఔచిఱకిక అపుుడే ట్రాలీ మీద ఇల్సలదిల ఒ వెంద ఖజాలన చీిసుెంట్లదని దీఴ లకుెండ బెెంచీ ఖజాఱ మీద ఇన ఫదీాఱ నేఱ ఫ్రేమఱ మీద చెఔకఱ పట్ గోడ ఖజాఱ మీద గడుగు ఇన యట మీదన ఇలాగెళిు కూచోని అఱలఱలఱలఱలభని అలాగెగరి లచీ భళీు ఆటలు. అది ట్రాలీని దఱకుెండ గరికీలు డుతుెంటే దని తోవనే ఔనిపెట్్లకోని చూసుకుెంట్లెంటే నకు సీతకోఔ చిఱఔ తెఱలగాను, దని చుటూ్ ఎెండ ఴడి పొఖెంచులు నఱల నఱలగాను అది ఎగరిన తోవ రిెంగురిెంగులుగా చిచిగాన్య భతఫలాలఖాన పచిిగీతలాలగునిది నిదాయ ఔలుమెందు.

కూరుినిది కూరోికుెండ భళీు టకాభని ల్లగసి గడుగు లోల ఔపుు గుడయెం మీదివరుకూ వెళిు గుదుకాుని ఇెంకెటూ పోలఔ ట్ఔకడిపోయి వెనకచిి, భళీు అదెంత భరిిపోయి ట్్లదఱగా గుడయెం సమీదకే వెళీు వెనకా మెందూ అవుతునిది. వాల కూరోిడనికి ఎఔకడ జాగా దొయఔక చివరికి చొిచిి గడుగు ఇన యటకి S.C.R అని యసుని రైలవ అీయఱ బ్లరుడమీదికి దిగెంది. అడడ గీతఱకీ నిలువు గీతఱకీ భధయ స్నిసల్ ఖాళీఱతోని నఱలగా నిఖనిఖలాడుతుని తి పెయిెంట్ అీయఱమీద దని తెఱలట్ రఔకలు భరీ ట్ట్చిినట్్ల చాలా మచిటగా ఉనియి. అెంతలాఖ త్తరిగ త్తరిగ ఇెంఔలసిపోయి రష్ తీసుకుెందున అనిట్్లఖ ఆ

24

నఱలీయఱమీదే ఇెంత ల్లఔకని ఇటూ అటూ ఔదఱకుెంట్ల మెదఱకుెంట్ల ఖమిన కూచోనునిది. ట్రాలీ దనిభననది చిని చిని కుదుపులోిట్ జారిపోతునిది. నిదాయమొహాలు చెఁవట్లల ఆరీ ఆయకా నిదారొలచీి యకా బెెంచీఱ మీద, ఫదీాలిఱ మీద ఔమీిఱమీద ఎఔకడ ఆను దొరికితే అఔకడ ఆనుకోని ఈగఱడిపోయునిరు. న బుర్రెంఔ ఖా...ళీగా ఉనిది, ఔలు మెందు బుగా తుులు అలుకుకని దట్పోతుెంటే దేన్యస్త లకుెండను.

జాఁ...భిని నిభనుగా జారుతునిది ట్రాలీ. "ఒరి గుెంట్లిడఱయ్....!!" అని లైన్ మన్ కేఔతోట్ ఉలకికడి తల్లత్తి చూషను, నిట్లరుగైపోయి. ఎదురుగా ఔ చిని కుర్రోడు కుడివైపు కేబిన్ ైనడు సిగులాని మొఔకలు జలలడు మొఔకలు రలుల దుబుులి దట్లకుని కోయభెండఱ ఫబులాఖ ట్లఱ్దుకుక రిగెట్్లకోనొచెిసినడు. భదుకుక ట్రాలీ దుకుక చూణ్ఫిన చూస్కకుెండ ఆడి సతుివెంత కూడదీసుకుని ట్ల్లు బగా దట్టదాభని. రలుల దుబుుఱ మీెంచి ఎగరాుకోని ట్ల్ఱ ఔెంఔయ మెటలెంగ మీదిచీిషడు. గేెంగమన్ గారు గాెంగాబయ అయిపోయి 'వొఱ! వోరగుయ వోయ గుెంటిెంబిడకేయ్...' అని రెండు చేతులోినీ బ్రేకు యడుడ మీదికి లాకుకనిడు. గేెంగమనుల తొమయకుెండనే సయభని జారుతునిదలాల ఇెంఔ ఔయకు్గా ఆ గుెంటణిి గుదీసాి ఔద భనెం ఆగుదభనిట్్లఖ కీచుభని మెటలెంగ గెంతుకుతోట్ రవిటిఔకలాఖ అరుచుకుెంటూ ఆఖడనికి పీెండ్రిెంచుకునిది ట్రాలీ. ఇెంఔ ఏెంచెమయడనికీ వఱలకాకుెంట అవకూడని ఆలసయెం అయిపోయిెంది. ఇెంకిలాఖ గుెంటడు మెందయ జాలీ కిెందన డి భరి ఔనిపెంచకుెండ పోయడూ, ధడభని పెదా చపుుడు చేసుకుెంటూ కీచు కేఔలాపీసి నలుఖడుగులు మెందుకే సిల అపుుడగెంది మెండ ట్రాలీ. గేెంగమన్యల కీమను ఔెంగారుగా లైనుమీదిగాెెంతీషరు. యెనకాల చినెిెంఔట్రావుగారు, ఫిట్య. నేన్య యెనెిభిర్ట ఆత్రెంగా ల్లగసి నిలుినిమ. ట్రాలీ కిెందనుెండి ఒఁ... వోఁ... వోఁ... భనీసి ఏడుెందుకునిడు...గుెంటడు ఫత్తకీషడు!! నకు అమిిమయ అనిపెంచిెంది. గుెంటడిమీదని కాదు. పోనీ భనకీ, భన ఫెండీకేమి కాలదుయ దదా అనీసి సపీ అయినట్్లఖ.

బెెంచీ మీదనుెండీ అెంఖలసి అట్ల జాలీ ైనడు గెెంతీసి ట్రాలీ కిెందన వాడు ఎఔకడ ట్కుకనిడోనని ఎవరిఔెందిన ఔనిలోలెంచి వాలుమ. అపుుడే ఆ కుర్రోడి గావుకేఔలు విని ట్ల్ఱకిట్లిెండీ అట్లిెండీ సొమిఱకాపు గుెంటలు, ఫెందఱ కాడి చాఔఱభిలు జనలు

25


మ్యగుతునిరు ట్రాలీ చుటూ్ను. గేెంగమనుల 'ఉమ మ ' భని ట్రాలీ ని గాలోలకెత్తి ట్్లకుెంటే పెదెాెంఔట్రావుగారు ఔెంగారుగా చూసుిెంటే ఫిట్య జాలీ మెషుష ఎత్తిట్్లకుని ట్రాలీ కిెందికి దూరి గుెంటణిి ెంట్ రఔకతోని ట్్లకోని ఎత్తి ఫమట్కి లాగ పీటీడఫలాయ గారి సీటలన తఱఖడ మీద కూచోబెటే్డు. ెంట్మీచొికాక లదు, నిఔకయ వెనఔది సఖెం చిరిగపోయి జాలీకి చిఔకడిపోయిెంది. గుఔక త్తపుుకోకుెండ ఏడుసుిని పఱలణిి ఎలాగూరుకోబెట్ల్లో తెలీఔ ఫిట్య వాణిి భళీు ఎత్తిట్్లకోని, పెదెాెంఔట్రావుగారి ఔక సీటలన తను కూచుని,వాణిి తనొళ్ళు కూచోబెట్్లకోని ఊరుకోయ ఊరుకో అనిట్లఖ నోట్మీద ఴలతో ఉషష... భెంట్లెంటే వాడు ఇెంకా చిెంచుకోని ఏడుికుెంటూ ళ్ళుెంచి గెెంతీమఱని రుెంజుకుెంట్లనిడు. పెదా బుర్ర, చిెంపరి ఉెంఖయఱ జుతూి ఔదిల కిెందడుతుెంటే వెనఔ జాలీకి ట్కుకకుని చిరిగన నిఔకరోలెంచి ఊసు పర్రలు ఔనిపెంచుకుెంటూ ఫిట్య ళ్ళు ఒఁ వోఁ వోవఁ...భని.

"స్తసరుకోయ....లదభి ఊరుకోరోఱమొిసిస?!" అని చినెిెంఔట్రావుగారు వాడి భ్యజాలు నడిడమీద, బుర్రమీద యసి ఊరుకోబెడుతునిడు. పెదెాెంఔట్రావుగారొచిి ఆదుయాగా వాడి ెంట్మీద దెఫులమైన తగలయమోనని రీీ చేసుిెంటే వినమెంగా ఔకకి తపుుకుని "పడికిల బిగెంచుసకునిడు ఫబూ! ఆడి గుపుటల ఏట్లనిదో చూడవై...!" అని ఫిట్రుకి ెంచెెం ఫత్తభఱిటూ్ ెంచెెం పెతినలు ఔలప చెపుినిడు. పెదెాెంఔట్రావు గారు ఆ భటలు వినుెండీ వినిటే్ 'ఏదీ మెందు ఇట్ల త్తపుు సరిగాా చూదెం...' అనిట్్ల ైనఖలు చేసుకుెంటూ ఆ గుెంటడి లులాల ట్రేకినసుీన. ఫిట్య ఎగరగరి గెంజుకోని ఏడుసుిని గుెంటడిి ఫఱవెంతెంగా తన ళ్ళునే అట్ిెంచిట్ల త్తపుతే వాడు అెందరు జనెం తనచుటూ ్ మ్యగుెండటెం చూసి బజారైపోయి బొటఔనేలు నోటల పెట్్లకుని, తన మీదికే వెంగ చూసుిని పెదెాెంఔట్రావు గారిి బెదురుగా చూసుినిడు. "ఏదియ ఏది చెయయదియ...?" అని వాడు ఏడుసుిని ఖాతరు లనటే ్పెదెాెంఔట్రావుగారు వాణిి ఔళ్ళు చేతులోి ఇపీు, ఈ రకాక ఆ రకాక ఎతీి, మెడకోళ్ళు, భ్యజాలు, బొజజ, కాళ్ళు అనీి కఔకటీ ఎత్తి ఔదిలెంచి తృపిగా తలాడిెంచుకుెంటూ చివరికి పడికిల మ్యసుని చెయియ గాలోలకెత్తి నిఱబెట్ ్"సుఫుయెంగునిడు గుెంటడు. ఎఔకడ ఔ దెఫులదు, ఔ యకుక లదు! ఔ గీయని గీరుకోలదు...!" అని నభిలనట్్లఖ పొెంగపోతనట్్లగా, భళీు బుగాీ ఔలుెంటీిళ్లు చారిఔలు ఔటీ్సుని వాడి బుఖాలు ెంట్చేతోి పుణికి నొకీకసి ఇెంఔ గాల కోసెం ఫెండి దిగపోయరు.

26

చినెిెంఔట్రావుగారు ఆమన ఖాళీ చేసిన చోటల నిఱఫడి ఫిట్రిి భళీు "చూడభి చూడవై! సమిెంఖ చూడెండ్రా ...!" అని వాడి పడికిల ఇపీుభని గాెం గాబరైపోతునిడు. 'మ్యయిరోఖఁవో ఏటనభి?! ఎవలాిలూకోనివై గుెంటడు...?' అని పెదా గేెంగమను గారు. ఫిట్య వోణి ిరుెంజుకోకుెండ నొకికటీ్ వాడి పడికిల ఔకఴలూ ఇుఱనీసి ఎెంత గెంజుకుెంట్లని దుాగాఔ దానీసి బెదురుగడుడలాఖ ఆడేడుపులు ఆడేను.

చాఔలు మసిలావిడ ఎర్రకూజాలోన భెంచినీళ్ళు తెచిి ఫిట్రదురుగా ఎత్తిట్్లకుని తగెంచుతవా లద? అనిట్్లఖ నిఱఫడడది, కుెంఔెం మకుక ఔమీిఱ మీదకి జారుకుెంటూను. "జాలీ హుకుకఱకి నిఔకయ తగులుకుని గాలోలకిసిరీసిెందెండి. ఫత్తకీషడు గుఁణిడుకు! ఆయుషుషనిది అదుష్భెంతుడు...!" అని చిరిగన నిఔకరు పీలఔలు జాలీ నుెండి ఔకటీ ఊడబీకి అెందరికీ చూపసుినిడు గేెంగమను. 'అదుష్ఁవా భరీ అదుష్ఁవా..?' అని ప్రశ్ి లాఖడిగెంది చాఔలాలవిడి అెందరిదుకూకని. చిని నవువ మొహాలు పెట్్లకుని వాడి ఏడుపునే చోదయెం చూస్తి ఎవర్వ్ ఏెం భట్లడలదు. ఎనెిభిరు ఇెంత హడవిడిలోన్య సీటలెంచైన లవకుెండ ఆ కుర్రాడి గుపుటలకే చూసుినిడు. నకు చెభటలు ట్డెం ఆగెంది. అెందరు జనలోలన్య, ఎెండ మీద ఇపుుడు ఉెండుెండి గాలకి గుడడ గడుగు ఊగుతునిది. గుెంటడు భెంచినీలు ఖళ్లసు ఔరిచిట్్లకుని ఖటఖట్ల తగుతుెంటే ఇదే సెందనీసి ఫిట్య వాడి గుపుట్ మీద చెయయషి చిట్లభని గాలసిసిరీసి చివాయ నీళ్ళు 'తుఫ్ై...'భని వెంగ ఇడూడయెం చూసుిని చాఔఱల పెదావిడి మీదికుమీిసి బుర్ర ఫిట్య గుెండెఱమీదికి గుభీ గుభీ గుదుకాుెంటూ భళీు యఖెం ఎతుికునిడు. చాఔలావిడి మరిసిపోయి గాజుఱ మీద మోచేతుఱ మీద నీలు తుురుల చీయకి తుడుచుకుెంటూను మదులాాడుతునిట్్లఖ 'అదుాష్ఁవా భరీ అదుాష్ఁవా..? సియెంజీవ సతయుషుష దీయాయుషుష భయకెండయుషోష..?!' అనిది భళీుని.

"ఎవఱ కుర్రాడివియ నువవ? నీ పేరటభి... వోయ ఇెందయ! ఇెంద...?!" అని తన చేత్తలోన్య ఏదో మ్యసునిట్్లఖ ఉట్లట్్్కే ఏీన్ చేసుకుెంటూ చినెిెంఔట్రావు గారు. ఫిట్యగారు ఏడుసుిని కుర్రాణిిెంఔ ఏెం చేసీ సెంఫళిెంచుకోలననిట్్ల కాళ్ళు నిఖడదనీిసి సరుకాుని "ఎెంచేెండీ ఇలాఖాన? ఎవలాిలూకో ఔనుకోకెండి బగ?" అని బైట పెదెాెంఔట్రావు గారికేసి ఫత్తభలుినిట్్ల. "ఆఱమొిసిెందుెండెండి! అదుగో దుయాతలల గుడెనకాఱ ..." అని తుుల్లనఔ తట్తోపుఱ వెనఔ

27


పేటకేసి చూపెంచేడు చాఔఱల కుర్రాడు. అుట్వయకు పడిగుదులాు గుదుాతూ ఏడుసుిని గుెంటడు వాలుమ్యిసు వినగానే ఫిట్య వొళ్ళుెంచి తపుెంచుకుని ల్లగసళిుపోవాఱని నడిడ కావిడిఫదలాాఖ వెంచీసి రుెంజుకుెంట్లనడు. ఫిట్యగారు ఉక్రోషెంగా వాడి భ్యజాలు నడీడ బిఖాట్్ ట్్లకుెంటే ఇెందఔట్లిెండి పుకికటల ట్్లకుని నీళ్ళు ఉమిి తీసి 'ఫూ...'భని తుురుల ఊసుకుెంటూను. చట్ఱ మీద గుదీసాి యకీకసి వోవ..వోవ...భని అఱలడతఱలడ. వాడు చేతులు యకీకకుెండ తపుెంచుకుెంటూ 'ఱలకోయెస్ కికాయపు గుెంటడు!' అని ఔనిిెంత గుడిడెంత చేసి వాడి యకుకఱకీ గుదుఱాకీ అెందకుెండ దూయని పెట్్ డిసిట్్లకుని ళ్ళు ఔరుసుకుెంట్లనిడు ఫిట్య.

పెదెాెంఔట్రావుగారు కాఱరు చుట్్ల రుభఱ దులుికుని ప్రసనిెంగా కాకలు ట్రాలీ మెట్్ల మీదేసి రెండోది నేఱమీదనిెంచి దుయాతలల గుడివైపు నుెండి తయల్ససుిని జననిి అరిచెయియ ఔలుకి అడడెం పెట్్లకుని చూసుినివాడలాల ఇటీపు త్తరిగ "ఒస్తరుకోయ వోఁయ! అద మీమమొిసిెంది! ఎెందుకు ... ఫకీక కోమ?" అని ఫిట్య బుర్ర మీెంచి కుర్రాడి మీదికి వెంగ బుగా, చెభట, ఔనీిళ్ళు మకుని వాడి బుఖఱా మీద తడుతెంటే. ఫిటి మీద అెంత రుెంజుకునివోడలాల పెదెాెంఔట్రావుగాయనీసరికి వాడు భళీు బొటఔనేలు నోటల పెట్్ గుడుసుకుెంటూ ఆమనకేష బితియ చూపులు చూసుకుెంటూ కాభప్ అయిపోయడు. ఆమన ఇెంకోసారి వాడి బొజజ కిెంద మీద ఔకట్టమఔలి నొకిక ఆసికాలుగా చూసుిెంటే ఇెంఔ ఏెం గెంజుకోకుెండను. ఆమన ఆ నొకుకతుని చెయియ ఉనిట్్లెండి ఔెంగారుగా వెనకిక లాకుకని నలఔ వెనకిక భడత పెట్్లకుని "అడడడేడ! ఉష్టష ఈడి పెెంకితనమ?! ఎెంత కోివితేని తపుు! అవుట్టఫసడెల్లలసాివుయ?" అని తడిచెయియ గాలోలకెత్తి. చుటూ ్మ్యగన జనెం ఆ పఱలడి అమొిసుినిదని అట్ల చూసుినివాలులాల ఇట్ల కుర్రాడి ఴపు త్తరిగ చూసుిెంటే పీటీడఫలాయ గారు "ఔట్కెలీలషడెండీ ...చిచీి!" అని మరిపెెంగా ఫిట్రు ళ్ళుకి చూపస్తి ప్రఔట్షి అెందర్వ్ గలులభనిరు. ఫిట్రు ఉడుకుమోతినెంగా చొకాక కిెందన, ళ్ళు వాడు కూచునిెంత మయ ఫెంట్ల తడి తడిగా తగులుిెంటే ఉడుకుమోతినెంగా అసమయెంగా తన ఫట్ఱకేసీ ఆ గుెంటడికేసీ మిర్ర మిరి చూసుిెంటే అెందర్వ్ ఇకిలెంచి భళీు నవువతుెంటేను.

"ఇెందెండీ! నవొఔకడికేనేట్ ఈడి షవ ...? పీటీడఫలాయ గారు. ట్రాలీ మీ రైలవవోలా! ఇెందెండి యర్రా..?!" అని పెదెాెంఔట్రావుగారీి గేెంగమనలకేసీ ఏెం చెమయలో తోచనట్్ల వాడిి ఎత్తిట్్లకుని చూసుిెంటే పెదెాెంఔట్రావుగారు "ఒసొఱలకోవై! చెంట్ పఱలడుచి. ఫకీటల నీళ్రపుెంతను

28

ఔడిగదుాగాని! చిని పసరు అవుట్లకెలి ఏట్లనిది, పెదా ఖెండెం తపుెంది!" అని అనునయిసుిెంటే చినెిెంఔట్రావుగారు "అవున్రైటేని!" అని ఇఖట్లనికి నవువతునివోడలాల అటీపు త్తరిగీసి జెెండ మెట్్ల మీెంచి గాళ్ళుకి తేలుతూ మెడకోళ్ళు నికికెంచుకోని "అదిగో వొసిెంది తలల!" అనిడు పెడసయెంగాను. రలులదుబుులు రెండు చేతులోి విడదీసుకుెంటూ "త్రినద? త్రినద యవ..?" అని శోఔనిలు పెడబొఫులు పెట్్లకుెంటూ మెటలెంగ ఎకిక ట్ల్లు దట్లకోని రిగెట్్లకోనొసిెంది ఆమడభనిషి. అటీపూ ఇటీపూ చాఔలోఱభిలు, సొమిఱకాపు కుర్రాలు సెంఫళిెంచుకుెంటూ సామనికి రిగెడుతుెంటే. ట్రాలీ దగాయ డగానే గెంతు ఇెంఔ పెఖఱిట్్ల 'ఫెండికిెందెలాఖ డిపోయవుయ నీను సచిిపోయనే...' అని నెత్తి మీద చేతులు పెటీస్ి కూఱఫడిపోయి. అభి గెంతు విని త్రినద ఫిట్య వొళ్ళుెంచి గెెంతబ్లతుెంటే తనే భరిడభిలాఖ భళీు ల్లగసొచిి జనలి ఇటూ అటూ తోసుకుెంటూ ఊగపోతూ ట్రాలీలోనచీిసి వాడి రఔక ట్్లకుని గాలోలకి లప రెండో చేతోిట్ మొట్్కామలు మొట్్లకుెంటూ "దొెంఖ వెదవ! మష్ివెదవ! యెయెందుకుయ...? యెయెంధుఔఱఖ ససినవుయ...?? త్తనీసొకాకడ తొెంగోలకా? పోగాఱమ్య...!" అని యగాలు పెట్్లకుెంటూను. ఏడుికుెంటూ ళ్ళు గటఔ్రుచుకుని 'యెెందుఔఱఖ? యెయెందుఔఱగా...? ససథనవు? ససథనఴమీ..? థినిగుెండేలకా...?' అని త్తట్్లకో దెఫు దెఫుకో త్తటూ్ చెళ్ చెళ్ళుభనిపెంచీసి. ఇెంఔ లచి నిఱఫడదభనుకుని ఫిట్య లవకుెండ కూచుెండిపోయి గుెంటడి రఔక దఱకుెండ "నీకేట్ పచేిటభి? కుర్రోడిఔకనిపెట్్లకోకుెంట ట్రేకీఱ కాడొదిలీడెం నీతిు ఆడి తు? పఱలణ్ణిగీసాి ఎఔకడికెలపోనవు తలల పెతినఱకి?" అని ఆవిడి దెఫులు తఖలివవకుెండ చెమయడడెం పెట్్ త్రినదని భళీు తనొళ్ళుకే తీసుకునిడు. ఆవిడి ట్రాలీ మెట్్ల మీద చినెిెంఔట్రావుగారు ఖాళీ చేసిన జాగాలో కూఱఫడిెందలాల ెంచెెం తతియడి తభయిెంచుకుని 'న పఱలడు న ఇష్ెం భజజలోనుివెవవ 'యనిట్్ల ఫిట్రిి తపుెంచుకుెంటూ వాణిి తనొళుకే లాకుకనిది భళీు.

చినెిెంఔట్రావు గాయవిడికి త్రినద చెయియ చూపస్తి "చేత్తలట్లనిదో చూడు, చెయియ బిఖఫటీష్డూ?" అెంట్లనిడు. గేెంగమనుల అపుుడే ఎఔకడి జనఱిఔకడ చెదయగడుతునిరు. పెదెాెంఔట్రావుగారు తైనతు పెయినెెంట్ ఴ ఇనసుీన్ కి ఫమలార మెందు సదుాకునీటట్్లగే బొజజమీెంచి జారుతుని బెలు్ ఇలాఖలాఖ త్తపుుకోని సరుకాుని, టపీ ఱఫురు తడు తుడిచి

29


బిగెంచుకుని దెండి దెండనీసి గేెంగమనలకి ైనఖలు చేసుకుెంటూ ట్రాలీ దుకుక నడుసుినిరు. మెటలెంగ మీద కూచుని గేెంగమనుల ఎర్ర తఱగాలపు ఫెంటలఔెంట్లకుని బుగాీ ఖడిడయఔలూ విదిలెంచుకుెంటూ తఱగాలు భళీు చుట్్లకుెంటూ డూటీకి ల్లగుసుినిరు. జనలు ట్రేకీ కిెందికి దిగపోయి ెంచెెం దూయెం నుెండే భళీు నలమీదికి పోబ్లతూనే ఇెంకా నిఱఫడీ ఇటేపే చూసుిెంటే మమ ట్రాలీ లోకి భళీు ఎవరి జాగాఱెంట వాలుమ్య సదుాకుెంట్లెంటేను. త్రినదని చెంఔనేసుకుని వాలుభి ఇపుుడిెంఔ ఫిట్యకీ, పెదెాెంఔట్రావుగారికీ చినెిెంఔట్రావుగారికీ భరిి భరిి దెండలు పెడుతుెంటే వాడు ఔ చేతోి బొటఔనఴలు చీకుతూనే రెండో చెయియ పడికిల ఇపు వాలుభికి చూపెంచేడు. వాలుభి వాడి గుపటలది తీసి చూసి కోెంగా నవువతుెంటే చీమిడి మకుక ఎఖబీసుకుెంటూ వెకికళ్ళు పెట్్లకుెంటూ భ్యజమీిద మెడకామ ఴలాడేసుకోని అభి గుెండెలి అతుికోని కాభప్ అయిపోయడు. వాలుభి వాడి గుపుటలెంచి తీసిన భఁవిడికామ జీడిని చినెిెంఔట్రావు గారికి చోదయెంగా ఎతెిత్తి చూపెంచుకుెంటూ "జీడితోట్ గోడలమీద యసినవా భలీల? ఆ యెలుభెంతోడూ నువవనీ...? గారుడగారు యయొదూా యషవెంటే యతుిరుల కేబీనెలటీ్సి తళ్లఁఴసతిననిడ? అనిడ లద! ఎెందుచేివ ఇట్ల దుకుక ...? ట్లల్ాాట్లకోని యవదూ,ా రైల్ససాిదీ అనీసనిన లద? గోడఱ మీద యయొదానీసనిన లద...?!" అని మదుాలు మదుాలు చేసుిెంటే వాడు తన తపుు తెలసుెండీ 'అదే నకిష్ెం!' అనిట్్లగు మదుాలు గునుసుకుెంటూ వాలుభి బుర్రని ఫఱవెంతెంగా ఇెందఔ ట్రాల కిెంద డడనికి మెందు తను రిగెట్్లకుెంటూ వచిిన దుకుక రైలవ కేబిన్ గోడఱ కేసి చూపసుినిడు.

ఫిట్య గారు ఫట్లు ఉచికి తడిసిన చోటల ఫకిటలెంచి నీళ్ళు పోసుకుని, తడిసిపోయిన చొకాకని ఇపీుషడు. గేెంగ్స మనుల తెచిిన ఫకిటలన చొకాక జాడిెంచి బిర్రుగా పెండుకుెంటూ ఆ నీళు ఇనిి మొకెం మీద గుెండెఱమీద జలులకుని ఆ చొకాకతోనే తుడుచుకునిడు. చెభటలు ట్న్ ెంట్మీద, మెడలు, ఔెండలు, నడుమీిద కిెందన తడిసిన ఫెంట్ల మీద ఇనీిసి నీళ్ళు జలులకుని తుికోనొచిి కూచునిడు. చొకాక పెండుకుెంట్లెంటే ని చేషిసొచేిఔ ఔడిగన నఱలట్ మొహెం తెఱలదౌడు తేరి షదతీరిపోయి ఏదో ఖర్రాలాఖ సపీ అయిపోయి నవువతునిడు ఫిటి గారు. ఇెందఔట్ వరుకు ఎెండ ధటీకి భఖనుిగా నిదాయమొహాలోిట్ ఴలపోతుని పేసిెంజయలెందర్వ్ ఇపుుడు నవువమొహాలోిట్ ఇష్ెంగా బెెంచీ మీద ఫదీఱా నేఱ మీద సరుకాునిరు. గేెంగమనుల ట్రాలీ

30

పుషిషెంగుకి యడీ అవుతుెంటే పెదెాెంఔట్రావుగారు త్రినద వాలుభిని 'కూచో కూచొ ... అఔకడ మెందుకి దిగపోదువు గాని ' కూచోభనిరు. నకు శ్నివాయమ ది ఖెంటలు నిదాయ తీసి ల్లగసొచిి మొహెం ఔడుకుకని టీ తగీసొచిినోడికునిట్్లఖ భెంచి మెలుకువగా ఉష్టరుగా ఉనిది. ట్రేకు డౌనోల ట్రాలీ జారిపోతుెంటే త్రినద వాలుభి భ్యజెం మీెంచి నదుకూక ఫిట్య దుకూక ఎనెిభిర్ట దుకూక గుడడ గడుగు గోపుయెం లోకీ మిడుకూ మిడుకూ చూసినిడు, ఴలు చీకుకెంటూ గుడలతోనే దొెంఖ నవువలు నవువకుెంటూని.

ఫెండి వెంద రెండువొెందఱ ఖజాలు జారి ఇెంఔ కేబిను దట్లతునిభనగా ఆఁవిడి విట సరుాకోని గేెంగమను తోట్ "అనిమయ ఇఔకడేని! ఇలాగాపమయెండి..." అనిది. ఆవిడి త్రినదనెతుికుని ఖఫ ఖఫ మెటలెంగ మీెంచి ట్రేకీ దటీసి కేబినవతఱ ఔలలువైపు భట్్ తోవలోలకి దిగపోబ్లతునిది. త్రినద ఎతుికుని చెంఔ జర్రున జారిపోయి అట్ల ఆలెంట్ తోవ వైపు కాకుెండ ఇట్ల కేబిను గోడఱవైపు ఆఱభిని చెయియ ట్్లకోని లాకెకళ్ళతుెంటే కేబిన్ నీడలో గేదలి నిఱబెట్్ యలు మీద కూచుని సొమిఱకాపు గుెంటలదరాు చోదయెంగా లచి నిెంచునిరు. పెదెాెంఔట్రావుగారు మెళ్ళుని బైనఔలర్టస తీసి కేబిన్ దుకుక చూసి కూడఫలుకుకెంటూ చదువుతూ ఖఱఫడి నవువతునిరు. ఏెంట్ ఏెంటని ఆతృతగా చూసుిెంటే నకు బైనఔలరిసచీిసి బొజజ మీదికి ల్లగసి ఔదిలీలాఖ 'అహహహాహ అమోిడిమభి..! అహహ..అహహ...!' అనీసి. చెకుకడ్రాయి గోడ కిెందన తిగా సునిలసిన అెంచు మఔక మీద అడడదిడడెంగా భఁవిడికామ జీడి తోట్ యసిన యతలు - సయకుచి యెంగు అీయఱతోని ఔ తీర్వ్ త్తమ్యి లకుెండ వెంఔయ ట్ెంఔయ గాను:

జడికి యజు ఎవారు? జడికి యజు త్రినద అని. గుెంట్లివొడుకు నిజజెంగానే జీడికి యజాలాఖ చిరిగనిిఔకరోలెంచి ఊసుపర్రలు

ఔనిపెంచుకుెంటూ చేతులు రెండూ భఔకఱమీదేసుకోని వాలుభికి ఆ యతలు చూపెంసుినిడు. ట్రాలీ నెభిదిమీద జారిపోయి ట్రేకు భలుపు త్తరిగపోయి గుభడగెడడ కేబిను దిా దీాఖ తుమిిఔ తుులు, తట్ తోపుల్లనకిక భమమైపోయిెంది. ఇెందఔఱలాల నిదయా మొహాలసుకుని జ్యగుతునోిఱెందర్వ్ ఇపుుడు ఉష్టరుష్టరుగా ఔబుయలడుకుెంట్లిరు. పెదెాెంఔట్రావు గారు బిలాస్ పూర్ట లైనోల గూడుసలు గుదీాసుకోకుెండ సిఖిలుల తపుెంచి ఎలాగాపెంచేడో చెపుిెంటే

31


చినెిెంఔట్రావు గారు అవును రైటేను అనీసి. ఎనెిభిర్ట కి ఫిట్య చేతులిపుుకోని ట్రైనేకిసడెెంటల గురిెంచి చెపుిెంటే గేెంగమనుల నవువమొహాలసుకోని వినుకుెంటూను.

నకూ గాలాడుతునిట్్లఖ చెభటలారిపోయి ఫనీనోలెంచి ఫులుల. చఱలగా కులాసాగాని. ఉనిట్్లెండి ఇెందఔట్ సీతకోఔచిఱఔ జాఞఔమొచిి చూసుకుెంటే నఱలీయఱమీద

కూచునిదయి ఎట్టగరిపోయిెందో, ఎఔకడ అవుళుదు.

* (జానీస్ ఔధకుడు నయోఆ షిగా ఔధ An Incident ఆధయెంగా)

ఈ : http://patrika.kinige.com/?p=255


32

కాశీబటలతో పునః ఔయచాఱనెం: ‗కాఱెం ఔథలు‘

మెహర్ట

33


పుస్తక స్మీక్ష: కాశీబటలతో పునఃఔయచాఱనెం: ‗కాఱెం ఔథలు‘ యచన: - మెహర్ట తొల ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=26 ©Author.


Read it!










34

కాశీబటలతో పునఃఔయచాఱనెం: ‗కాఱెం ఔథలు‘

―నేన్య చీఔట్‖ నవఱ ఆెంధ్రప్రబలో ధయవాహిఔెంగా ప్రచురితెం అవుతునిపుుడు నేను కాశీబటల పేరు మొదట్సారి అచుిలో చూశాను. అుట్ న దిసనేలల బుర్రకి ఆ యచన అెంతగా అయథెం కాలదు. తయవతెపుుడో డిగ్రీ పూయియిన తిలోల సావత్త భసత్రిఔ అనుఫెంధ నవఱగా వచిిన ―దిఖెంతెం‖ ఠకునిగా నకో ఔనువిపుు. అది ఎఱలకాఱెం నిఔయెంగా నిలచే ఔనువిపుుఱకు ఆసాకయమెండే వమసు కాఔపోవచుి. కానీ రిధీ, విసిృతులోల రిమితమైన ఆధునిఔ తెలుగు సాహితయెంపై ఒ భదిరి అవగాహన యవట్లనికి ఆ భత్రెం వమసు చాఱనే ఇుట్కీ అనుకుెంట్లను. అుటల నేను ఒ కేకమో... పేజీలు చఔచకా త్తపుెంచేసి, పూరిి చేశాకా భనసులో ఏ భత్రెం నిఱవని పుఱర్ట సాహితయనిి రీమల్లలఔకన హయయిెంచుకుెంట్లనిను; భరోఔక మథో సాథయిని అప్ గ్రేడ్ చేసుకోవాఱనే కే ఔక చవఔఫరు కాయణెంతో కాలసిక్ సాహితయెంగా పఱవఫడే (చఱెం, బుచిిఫబు, గోపీచెంద్, త్తఱక్, మలలపూడి...) యచనలి ట్్లఫట్ ్చదువుకుెంటూ వసుినిను. అలాెంటపుుడు కాశీబటలను చదవటెం – ఆమన ―నేన్య చీఔట్‖కి మెందు భట యస్తి ఔవి వశెంద్ర అెంట్లడే అలా – న ఠన ప్రెంచెంలో ఔ బౌదిధఔ భూఔెంనేి సృషి్ెంచిెంది.

అలాెంట్ శైలీ, ఇత్తవృతిమ్య, దృఔుథలు నేను అదివయకూ ఎఔకడ చూడనివి. అుట్ న ఠన ప్రెంచెంలో ననుి ఆ సాథయిలో ఆఔట్్లకుని యచయితల్లవర్వ్ లరు. అసలు ఈ భనిషి కూడ నతో టూ సభకాలీనెంగా భూమీిద ఫతుకుతునిడ అనిపెంచేది. ఇెందఔ చెపున రెండు నవఱలోి టూ, అతని యచనఱనీి ఏవి తయసడితే అవి చదిఴశాను. అెంటే ఎనోి లవు, ―తన‖, ―భెంచుపూవు‖, ―తెయవని తలుపులు‖ మొదలైన నవఱలూ, ―కాశీబటల ఴణుగోల్ ఔథలు‖, ―ఘోష‖ అనే రెండు ఔథ సెంపుట్లలూ.

కానీ నకు తవయలోనే ఔ ఇఫుెంది ఎదురైెంది. ఏ భత్రెం సొెంత గెంతుఔలని వాలల పుసికాలు వయసగా ఎనిి చదివిన చదివిెందే చదువుతునిభనే బవన ఔఱఖఔపోవచుి, ఎెందుఔెంటే వాలల పుసికాలు ఔలగెంచే ప్రబవెం తకుకవ కావటెంతో, వాలల రెండో పుసిఔెం

35


చదిఴసరికే మొదట్ పుసిఔెం తలూకు ఠననుభూత్త ఆవిరైపోయి ఉెంట్లెంది. కానీ కాశీబటలకే ప్రతేయఔమైన ఆ శైల ప్రబవెం నుెంచి అెంత తొెందయగా ఫమటడటెం ఔష్ెం. దెంతో భరుసట్ నవఱకి వచేిసరికి ఖత నవఱ ఔఱఖజేసిన ప్రబవానిి మిెంచిెందేదో ఆశిెంచడెం, అది అఔకడ అెందఔపోవడెంతో నియశ్ చెెందటెం… ఇలా ప్రతీ రెండో నవఱకీ కాశీబటల ఱచఫడి పోసాగాడు. ఆమనిి ఆమనే దే దే కాపీ ట్ల్కుెంట్లనిడని బవన ఔఱఖసాగెంది. ఔ ఠకునిగా నేను చాలా తవయగా saturation point (సెంతృి సిథత్త) కి చేరుకునిను.

చైతనయ స్రవెంత్త శైల బుచిిఫబు, వడెడయ చెండీదస్, అెంశ్మయ నవీన్ వగైయ చాలాభెంది యచయితలు వాడరు. కానీ వాలల చేతులోల అది ఒ అరువుతెచుికుని యయి సరుకుగానే మిగలపోయిెంది. కానీ సెంసకృతెంధ్రెంఖల బషలోల భెంచి టూ్, దఖారి రిచమమ్య ఉని కాశీబటల చేత్తలో అది ఔవితవ సాథయిని అెందుకుెంది. దనిి పూరిిగా చైతనయ స్రవెంత్త శైల అని అనలెం, it‖s like an elliptical soliloquy (గణిగే సవఖతెం). దని ప్రేయణ ఎఔకణిిెంచి వచిిన, ఆమన దనిి తనదే అనిపెంచేట్్లగా సొెంతెం చేసుకోఖలగాడు. అయితే కోకసారి పెద ాఇనిసరషన్ లని తవులోల కూడ దనిి, ఫహుశా కేవఱెం అది తన భరుక శైల అని కాయణన, వాడుతూ పోవటెంతో, యన్రాన్య ఔ తెచిిపెట్్లకునితనెం ఔనిపెంచసాగెంది. చివయకు తన ఇత్తవృతిఱ టల ఆమనకుని బవోదేవఖబరితమైన అనుఫెంధెంలోని నిజాయితీని కూడ ఈ శైల కాయణెంగా శ్ెంకిెంచాలసన రిసిథత్త. ఆమన ఎెంత సనిిహితమైన ఔథను ఎెంత నిజాయితీగా చెపుిని, ఈ అరిగపోయిన శైల ఠకునిగా నకూ, ఆ ఔథకూ భధయ – ఆవల దృశాయనిి వెంఔయ చేసి చూపెంచే నొకుకఱ గాజుతెయలా – అడుడడటెం మొదలైెంది.

ఆమన ఇత్తవృతిలు కూడ యన్రాన్య చాలా రిమితమైన జీవితనుబవపు రిధిలోనే తనుికులాడుతునిమని అనిపెంచిెంది. చెపున ఔథలి త్తయగేసి భయగేసి భళీల భళీల చెపుినిడనిపెంచిెంది. ఉదహయణకు ఔ మ్యసని ఇలా చెపుుకోవచుి: నిి త్రలుెంట్లయి, ఆ త్రఱనిిెంట్ భధయ సాభజఔ వయాఱఔతీతమైన సుహృదువ వాతవయణెం ఉెంట్లెంది, త్రఱనీి తభ తభ వయకిిఖత జీవితలోల ఏవో క్రైసిస్ ని ఎదురొకెంటూ ఉెంట్లయి, ఔథ నేరట్ చేష మకయ త్ర సబయసభజపు బద్రజీవితెం నుెంచి అడదడ దూకి అయచఔ చీఔట్ జీవితపు అగాథలోలకి షికారళిల వస్తిెంట్లెంది, ఉనిట్్లెండి ఔథలో ఏదో ఔ త్ర చనిపోతుెంది, మిఖత త్రఱనీి

36

maudlin sentimentalityని ప్రదరిశస్తి గుెంపుగా దఖాయగా జరుగుతయి, వాలల వాలల క్రైసిస్ లు యచయిత ఫఱవెంతెం మీద ఎలాగో ఔ లకిక వసాియి…. ఇదే ఇత్తవృతినిి నేను ఔ నలుగైదు యచనలోల చూపెంచఖఱను. అలాగే ఈ త్రలు చాలాసారుల యచయిత తలూకు మథసుసను ఏ మొహభటెం లకుెండ అరువు తెచుికుెంట్లయి. ఔ ఉదహయణ: ―నేన్య చీఔట్‖ నవలోల ఴశ్య గౌరీభనోహరి కాపక, అమన్ యెండులి చదువుతుెంది. ―ఏెం ఴశ్యలు కాపకని చదవకూడద?‖ అనొచుి. ఆ సాహితయెం చదవఖలగన అభియి ఆ సిథత్తలో ఉెండే కయి భన సభజెంలో ఎపుుడూ లదనే అనుకుెంట్లను. యచయిత తన యచనఱకు నిజ జీవిత వాసివిఔతను ప్రభణెంగా తీసుకోనెంతవయకూ ఎనిి అసెంబవ ఔఱునలైన చేమవచుి, అతని ఇష్ెం. కానీ దనిి ప్రభణెంగా తీసుకునికా కూడ ఇలాెంట్ నటకీమతను జ్యడిషి, ఆ కాఱునిఔ ప్రెంచాలు తభ verisimilitude (విశ్వసనీమత)ను కోలోుతయి.

ఆమన యచనలోల ఔనిపెంచే దృఔుథెంతో కూడ నకు ఇఫుెంది మొదలైెంది. సెంగెం అెంగీఔరిెంచని వయకిి చీఔట్ కోణఱ టల morbid interest విసిగెంచసాగెంది. ఆతిశ్రమ చెయసాఱలో చికుకకుపోయిన చాలాభెంది అయచఔ వయకుిలోల సెంగపు ఔట్్లఫటలపై నిభలా వెళిల దడి చేమఱనే ప్రగాఢ వాెంఛ ఉెంట్లెంది. ఈ అడఱసెంట్ రబెలమన్ (కుర్రతనపు త్తరుఫట్ల ధోయణి) కాశీబటల ఔథనమకులోల ఎకుకవ ఔనిపసుిెంది. ఆమన త్రలు చుటూ్ ప్రెంచానిి శ్త్రువుగా తభ ఎదుట నిలుపుకుెంట్లయి. దనుిెంచి తభని తమ వెలఴసుకోవడెం దవయ, ఴరుడటెం దవయ తభ వయకిితవఱకు గురిిెంపును సెందిెంచుకుెంట్లయి. వమసు అెంకె భర క్రభెంలో చాలాభెంది ఈ దశ్లోలెంచి ప్రమణిసాిరు. ఫహుశా నేను అలాెంట్ దశ్లోల ఉెండగా కాశీబటల ననుి ఆఔట్్లకునిడేమో. చాలాభెంది ఈ దశ్ను దట్ మెందుకు సాగపోతరు. దనిి ప్రెంచెంతో లౌఔయెంగా యజీడటెం అనెండి, అెంతఔని రిణిత (లద అదిగాఔ ఴర) సతయమదో గ్రహిెంపుకు యవటెం అనెండి... కాయణెం ఏదైన కావచుి. మొతినికి కాశీబటల అనే ష్షన్ లో కాషగన న ఫెండి భళీల మెందుకు ఔదిలపోయిెంది.

ఇలా నెభిదిగా కాశీబటల నకు దూయమైపోతుెండగా – ఇెంత ఉపోదాతనీి దట్ ఇపుుడు అసలు విషమనికి వషి – ―కాఱెం ఔథలు‖ నకు భళీల ఆమనిి తిగా రిచమెం చేశాయి.

37


―కాఱెం ఔథలు‖ మొతిెం 68 వాయసాఱ సెంఔఱనెం. దదపు అనీి రెండేసి పేజీఱ వాయసాల. ఇవి తొలగా ఎఔకడ ప్రచురితభమయయో ఆ వివయలు ఎఔకడ ఇవవలదు (ఇచుిెంటే ఫగుెండేది). కానీ వాయసాఱలో అడదడ వచేి ప్రసాివనలి ఫట్ ్ఇవనీి దదపు దేలల క్రితెం ఏవో త్రిఔలోల (నిి విపుఱలో) ధయవాహిఔెంగా వచాిమని తెలుస్ిెంది. అెంటే నేను ఇెందఔట్ిెంచీ ఏ యచనలి ఉదేాశిెంచి అనిి ఫియయదులు లవనెతినో, అవి యసుిని కాఱెంలోనే ఆమన ఈ వాయసాలూ యశారు. భరి ఇవి తిగా, ఴరగా ఎెందుకునియి? కాశీబటల ఈ వాయసాఱ కోసెం తనది కాని మసుగేదని ఴసుకునిడ? లఔ సదరు కాఱునిఔ యచనలోలని నేరటరల కేవఱెం fictional మసుగులై ఉెండి, ఇఔకడ ఔనిపెంచేదే ఆమన అసలు మకభ? లఔ – ఆమన తన నేరటయలకీ తనకూ పెద ా దూయెం ఏెం లదని అెంటూెంట్లడు ఖనుఔ – ఆమనకుని ఫహుమఖాలోల రెండూ బఖమన?

ఇఔకడ కాశీబటల భరుక శైల భత్రమ కాదు, కాశీబటల భరుక ప్రాెంచిఔ దృఔుథెం కూడ లదు. ప్రెంచెం టల యగలపోతూ, దని మెందు తన వైమకిిఔ వైవిధయనిి జసి్ఫై చేసుకోవాఱనే పెెంకితనెంతో ఴయినఱకఱ అగా ఊసుిని దుెందుడుకు డ్రాఖన్ ఇఔకడ లదు. దనికి ఫదులు, ప్రెంచెంతో సాభయసయమైన డెంఫడిఔ చేసుకుని వాతసఱయపు ఔలలతో అలౌకిఔెంగా ఖడిడ నెభరసుిని ఆవు ఔనిపసుిెంది. ఎలాగూ పోలఔ కోసెం ఆవు దకా వచాిెం కాఫట్్, ెండొఔచో అఱలరిగా చెెంఖనలాడే దూడ కూడ ఔనిపసుిెందని చెపేుసుకోవచుి. ఉదహయణకి ‗వైమకిిఔ యుదధలు‘ అనే వాయసెంలో ఠకుఱతో సయదగా భట్లలడే ఈ గెంతు ఖభనిెంచెండి:

‗ఎవరో వసాియని ఏమో చేసాియని ఎదురు చూసి మోసపోకుభ నిజెం భయచి నిదుయపోకుభ‘ అని ఒ సినీ ఔవి హచిరిెంచి, రయ్ భమ్యలు భనిషీ! ఈ యుదధెం నీది, నీ యుదధెం

నుఴవ చేమల… ల పోయడు, పోయటెం లఔపోతే ఫతుకుఫెండి సాఖదు అనెిుడు. అదే విషమెం భన గీత కూడ చెపుెంది.

38 ఏ గీత? మీ కికెంటభియి పొడవాట్ చెవి లోలాకులూ.. పొట్్ జుతూి, యెంటూ షర్్వ్

ఴసుకుని ఎమి ఇెంగీలషు చదివి ఎలమెెంటరీ స్తకలోల తెలుగు ఠాలు చెబుతుెందే ఆ పలాల? అనడఔకెండి.. ఆ గీత కాదు.. బఖవదీతాెండీ (అబ్లు వీడు భళీల యిెంకో సెంసకృత శోలఔెంతో భనేిడిపెంచేసాిడ్రా ఫబ్ల అనుకుెంట్లనియ? ఔయకే్ ఏడవెండి)

ఆతి సెంమభ యోఖెంలో ఈ శోలఔెం చూడెండి – ‗ఉదధరదతి నతినెం నతినభవసాదయత్ ఆతెఫివ హాయతినో ఫనుధయతెఫివ రిపుయతివః‘ అెంటే, ―నయిన! నినుి నువువ ఉదధరిెంచుకో, నినుి నువువ అధోఖత్త లిసుకోకూ.. నీకు

నీఴ ఫెంధువివ, నీకు నీఴ శ్త్రువు కూడన్య తెలసిెంద‖ అని... అెంటే శాసాాలూ, దేమళ్లల, సామలోళ్లల, గుర్వ్గార్వ్ల ఎెందరుని... చూపుడు ఴలోి అదో అదే నీ దరి అని అన్యిపుతర తు నినుి మోసుకెలలరు... ఆ దరెంఫడ నడిచి ఛావలసెంది నుఴవ. అని ఔద! స్... అెందువఱన... ఇసిలయ... కాఫట్్ భన భన జీవిత యుదధలు భనమ చేసునవల్లను.

ఇలాెంట్ గెంతు ―నేన్య చీఔట్‖ యచయిత నుెంచి న వయకూ అన్యహయెం. ఈ వాయసాఱనీి ఆమనకు జీవితెంలో తయసడిన వయకుిఱ, అనుబవాఱ నెభరుఴతలు. ఇవి త్రిఔలో ఫీచర్ట గా విడివిడిగా వచిినపుడు పెదా ఆసకిి రప ఉెండవు. కానీ వీటనిిెంట్నీ ఇలా ఔలప చదువుకోవటెం ఫగుెంది. నేను చాలాభెంది యచయితఱ దఖాయ ఔట్ ఖభనిెంచాను. భమ్యలు కాఱునిఔ యచనఱ విషమెంలో వాలల శైల ఎలా ఉని, సొెంత జీవితెం గురిెంచి యషటపుుడు భత్రెం వాలల వచనెం అనిి పెట్్లడు అఱెంకాయలీి వదిలసుకుెంట్లెంది. వాకాయలు అడుడయకుెండ అదృశ్యమైపోతయి. చెుదలుికుని/ చూదలుికుని విషమెం స్తట్గా సవచఛెంగా భన మెందు సాక్షాతకరిసుిెంది. ఈ పుసిఔెంలో వచనెం అలాెంట్దే. అలాగే ఇలాెంట్ సిెంహావలోఔనలోల సహజెంగా ఉెండే సభధనడే ధోయణి, అనీి దట్ వచేిశాకా ఉెండే సిథమితెం... ఇవి వచననికి ఔ నిెందితననిి ఇసాియి. అెందుకే, మెందుభటలో జఖనిథశ్యి ‗ఴణుగోల్ వచనెం వయషెంలా నను తడిపేసిెంది.. చలలా వణికిెంచేసిెంది.. ఎెండలా భెండిెంచేసిెంది‘ అెంట్లెంటే, ఐతే ఆమన ఎఫెకు ్కోసెం ఏదో సెంఫెంధెం లనిదైన భట్లలడుతూెండి ఉెండల, లద భ ఇదారిలో ఔరు ఈ పుసిఔెం

39


చదవఔపోయైన ఉెండల, అనిపెంచిెంది. దీనికి భరో మెందు భట యసిన వాడ్రేవు వీయఱక్ష్మీదేవి భత్రెం పుసిఔ సాయనిి అఱవోఔగా ట్్లకునిరు.

ఈ వాయసాలోల కాశీబటల తన చుటూ్ ఉని ప్రెంచానిి ఆరిిగా, దమగా, కుతూహఱెంగా ఎలా సీవఔరిసాిరో ఔనిపసుిెంది. ఇఔకడ ఆమన తెచిి కుుగా పోసిన ప్రెంచెంతో పోలషి ఆమన కాఱునిఔ యచనలోలని ప్రెంచెం, ఇెందకే చెపునట్్ల, చాలా రిమిత వఱమెంలో తనుికులాడుకుెంట్లనిట్్ల అనిపసుిెంది. తనతో ప్రతయీ సెంఫెంధెం ఉని వయకుిలి గురుి చేసుకునిెంత దఖారితనెంతోనే, తన జీవిత ట్లల్ి అలా తకుతూ పోయ జీవితలి కూడ (భహబూబ్ నఖర్ట నుెంచి వఱస వచేి కూలీజననీి, ఆసుత్రిలో తయసడిన ఔ మసల పేషెంట్లనీ, భనసిఔ విఔలాెంగుడైన బిడడ కోసెం అెందరీి వదులుకు వచిిన తలలనీ) యభరిశసాిడు. ఔెందుకూరి యమష ఫబు సాిప్ ష్టటలలా ఉెంట్లయివి. ఇెంకా చినితనపు జాఞకాలు, దేశాటనపు జాఞకాలూ, ఔలసిన అపుర్వ్ వయకుిలిెంచి నేరుికుని ఠాలూ... ఇలా వాయసాఱ వసుివుఱకు రిమిత్త ఏెం లదు. ఆమన విసిృత ఠనెం చాలా వాయసాఱకు మసానికి జీడిపుు సామెంలా నికి వసుిెంది.

కాశీబటల నవఱలోల ఔనిపెంచే ఫియయదుఱనీి సెంగెంతో అససలు ఔతుి ఔఱవని ఔ ఉలపఔట్ట ్నుెంచి వసుినిట్్ల అనిపషి, ఈ వాయసాలోల చెదురుభదురుగా వినిపెంచే ఫియయదుఱనీి రుక బెెంచీఱ మీద కూరుిని తోట్ రిటైరుడ షిహితులోి వాపోయ ఔ పెదమాన నుెంచి వసుినిట్్ల ఉెంట్లయి. ఈ పెదమాన ఈ భధయ చదువులు భరీ వాయయలైపోవడనిి గురిెంచీ, భనవసెంఫెంధలు ఱిఫడట్లనిి గురిెంచీ, భమవత్త పుట్్న రోజుకి అెంత కరుి పెటడ్నిి గురిెంచీ కూడ వాపోతూ ఔనిపసాిడు.

ప్రతీ వాయసానికీ చివయ బ్లల్డ పెంట్లలో నిి వాకాయలు జత చేసి ఉనియి. ఇవి ఎపుుడో యసిన ఈ వాయసాలోలని విషమఱపై ఇపుుడు జత చేసిన కులి వాయఖాయనలు. ఫహుశా పుసిఔెం విడుదఱకు మెందు యచయిత ప్రూఫులు చూసుినిపుడు, యసినవి కాబ్లలు. నిి ఫగా అత్తకినట్్ల సరిపోమయి. భరినిి అుట్ వాయసెంలో అసభగ్రెంగా మిగలపోయిన జీవిత గాథఱకు సరైన మకాియిెంపునిచాియి. నిి భత్రెం భెంచి వాయసానికి అనవసయమైన మొకుకఫడి తోఔలాల ఉనియి (తఱత్ మొహమ్యద్ ని మొదట్సారి వినిపుడు పొెందిన అనుభూత్త గురిెంచి యసిన

40

వాయసెం చివయ ఈ పోసు్ స్క్కిపు్: ‗మెంత్రిఔతవెం భనలోని సునిితతవనిి ఔయకుగా చెరిపేసుిని నేట్ జీవన నేథయెంలో, భెంచి సెంగీత సాహితయఱ అవసయెం ఎెంతైన ఉెంది.‘ ఇలాెంట్వి వాయసెం ఔలగెంచే అనుభూత్తకి తిగా ఏెం జతచేమవు, platitudinous గా అనిపసాియి). ‗పోగేకో‘ అని వాయసెంతో మొదలుని ఉని చివరి నలుగు వాయసాలోల డీటీపీ ఆరటరుల ఫహుశా దస్తిరీ అయథెం గాఔ వదిలసిన ఖాళీలు సరిదిదాఫడఔ అలాగే ఔనిపసుినియి.

మొతినికి, కాశీబటలని ఇుట్దకా విడవకుెండ వెెంట వసుిని ఠకుఱకు ఇెందులో తి కాశీబటల ఔనిపసాిడు. అసలామనుి చదవకుెండ కేవఱెం విని, జడిసి దూయెంగా ఉెండే ఠకుఱకు కాసి ధైయయెం చేమదఖా కాశీబటల ఔనిపసాిడు.

~ మెహర్ట ప్రాపి: ఈ-బుక్ - కినిగెలో ; వెఱ: 108/- ప్రెంట్ల పుసిఔెం: Navodaya Publishers Karl Marx Road, Vijayawada. Ph: 0866 - 2573500 Navodaya Publishers Opp: Arya Samaj Mandir, Badi Chowdi, Hyderabad Sahiti Mitrulu, Vijayawada. Ph: 94906 34849 Spoorthi Publications, 2/1, Brodiepet, Guntur. Ph: 92468 30320 వెఱ: 120/-



41


చావు నెెంతో జీవితనిి తడిమ ‗ర‘

~ మెహర్ట

42 పుసిఔ సమీీ: చావు నెెంతో జీవితనిి తడిమ ‗ర‘ యచన: మెహర్ట ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=553 ©Author.


Read it!









http://patrika.kinige.com/?p=553%20

43


చావు నెెంతో జీవితనిి తడిమ ―ర‖ ఱరిి ఇెంద్రాణి నవలఔ ‗ర‘ విడుదఱ ఈ ఏడది తెలుగు యచన ప్రెంచెంలో ఔ ైనల్లెంట్ ఈవెెంట్ల. ఈ భధయ నిి పుసికాలు చేసుిని చపుుణిి ఫట్ ్ చూషి దీని ైనల్లనేస దీని మొదట్ ప్రతేయఔత అనుకోవాల. ఇుట్దకా ఔవితవమ వినిపెంచిన ఇెంద్రాణి ఈ పుసిఔెంతో మొదట్సారి వచనెం యమడెం దీని భరో ప్రతేయఔత. ఫిీన్ కీ, నన్-ఫిీన్ కీ భధయ దూయనిి చేరిపేష ఔ తి ర్వ్ెం కోసెం ఆమె ప్రమతిెం దీనికుని ఇెంకో ప్రతేయఔత. అనిిెంట్ఔని మకయెంగా, ‗ఔఱునతిఔ సిృత్త యచన‘ (fictionalised memoir) అనదఖా ఈ యచనలో, ఆమె భన అెందరి పమిలీ ఫొటలోలన్య సన నిఱఫడడ ఎనోి భసఔఫరిన సపమ మఖాలి సజీవెంగా భన మెందుకు తెసాిరు; భన చేతన చేజారుికుని ఎనోి జాఞకాఱకు భళీల జీవెం పోసాిరు.

పుసిఔెం ైనజుని ఫట్్ దీనిి నవలఔ అనిట్్లనిరు. నిజానికి ఇది ఏ దధత్తకీ విధేమెంగా సాఖదు. యచన మొదటల ఔథకుయలు (నేరటర్ట) రోజూలాగే నఖయెంలో తన ఉదోయగానికి ఫసుసలో వెళ్ళిెంది. చుటూ్ నఖయవాతవయణెం ఆమెను ఉకికరిబికికరిగా చుట్్లమడుతుెంది. ఇెంతలో ట్రాఫిక్ లో చికుకకుని నెభిదిగా వెళ్ళిని ఫసుస రోడుడ ఔకనుని శ్ిశాననిి సమీపసుిెంది.

‗గోడ అవతఱ కాఱఖయుెంలో ఔలసిపోయిన తెండ్రులు, తలులలు, అఔకలు, చెల్లలళ్ళు, అనిలు, తమిళ్ళు, పెదాననిలు, ఫఫయిలు, తతమయలు, ననభిలు, అభిభిలు… వాలు ఫెంధువులు వాలుకై యఔయకాఱ ఆఔృతులోల ఔట్్ెంచిన సభధులోల అసిథెంజయలై, భూభత నిశ్శఫా సెంగీతనిి విెంటూ వెఱలకిలా డుకుని ఉనిరు.‘ శ్ిశాననిి చూడగానే నేరటర్ట లో ఏదో ఆఔసిిఔ త్తరుగుఫట్ల మొదఱవుతుెంది. ఆమె

‗ఇనపెట్ట్ లోెంచి కోడిపెట్లా‘ ఫసుసలోెంచి ఫమట్కి దూకి రోడుడ ఔకన ఉని శ్ిశానెంలోకి వెళ్ళతుెంది. దని నిశ్శఫాెం ఆమెను సాదయెంగా ఆహావనిసుిెంది. అఔకడి భర్రచెట్్ల కిెంద కూరుిెంట్లెంది. ననిని చినిపుుడు తతమయ భర్ర ఊడఱతో ఫదటెం ఆమెకు గురుికు వసుిెంది. ఆమె ఖతెంలో బఖసుథలైన చాలాభెంది ఇపుుడు లరు. ఆమె తెండ్రి, తతమయ, కుతూహఱెం, భధవ భభమయ, భభి, అభిభి అెందర్వ్ ఇఔకడిలాగే ఎఔకడో భట్ ్పొయఱ కిెంద బూడిదగా ఔలసిపోమరు.

44 ఈ సనిిఴశ్ెం యచనలోని అనిి బగాఱకూ సెంధనఔయిగా ని చేసుిెంది. ఇఔకడితో భన

మెందు జాఞకాఱ వినయసానికి తెయ లసుిెంది. ఆమె ఇలా శ్ిశాన నిశ్శఫాెంలో కూరుిని వయిభనెంలో తన చుటూ్ ఉని దృశాయలూ, గటనలూ ఔలగెంచే ప్రేరణఱతో ఖతెంలోకి జారుకుెంట్లెంది. తన కుట్లెంఫనీి, తన ఫలాయనీి, వాట్ చుటూ్ మసురుకునే సిృతులీి, అవి కేవఱెం సిృతులు భత్రమనని నిఔకచిిగా తెలపే ఔట్లవైన వయిభననీి… అనిిెంట్నీ తలుచుకుెంట్లెంది. ఈ నెభరుఴత క్రభెంలో భన జీవితెంలోనో, జీవితపు రిధులోలనో ఎపుుడో తచాిడి ఇపుుడు ఖత్తెంచిన వయకిితవలూ, సభసిపోయిన సనిిఴశాలూ త్తరిగ యఔిప్రసాయెంతో, వయిభన సెంచఱనెంతో వచిి భన మెందు నిఱఫడతయి:

― ‗ఔెందిపుు‘, ‗ఆవాలు‘, ‗ధనిమలు‘, ‗మెెంతులు‘, ‗కాయపొుడి‘, ‗ెంచదయ‘, ‗ఎెండుమియకామలు‘.. అని వెంట్ెంటల డఫుఱ మీద కోక దినుసు పేరు, పెండి పేరు, పొడి పేరు, చిడి పేరు వెంఔయ ట్ెంఔయ అీయఱతో యసిపెటేద్ి [అభిభి]. భధయహిెం ఎెండఴల అభివి, తనవి త చీయఱనీి ఔలప అభి, అభిభి బొెంతలు కుటేవ్ారు. ‗అ‘, ‗ఆ‘, ‗ఇ‘, ‗ఈ‘.. ఱను జెంత్తఔలుగా చేసి త్తనడనికి పెటేద్ి. అవెెంత రుచిగా ఉెండేవెంటే సునీలు నేను ఔలసి తెలుఖీయఱనీి ఎఖఫడి త్తనేషవాలుెం. అభిభి, నేన్య ఔలసి భెంచాఱకుని నవారు తీసి ఉత్తకి భళీు భెంచాఱకు అలలవాలుెం. అభిభి పొట్ వినమకుడి పొటల్ాగా ఉెండేది. నేను, అభిభి చఱలని ఴసవి కాఱెం యత్రి ఆరుఫమట భెంచెం ఴసుకు డుకుని నీత్రాఱను చూసుినిపుుడు బ్లరిలెంచిన కుెండలా ఉెండేది. అభిభి పొట్ను ఊపుతుెంటే నీళ్ళు నిెంపన గాల బుడఖను ఊపుతునిట్్లగా అనిపెంచేది. అభిభి అయవై యలు వమసునిపుుడు చనిపోయిెంది. కాటయక్్ ఆరషన్ చేయిెంచుకుని ఔలుతో. ఆమె ఆరషను జరిగన ఆసుత్రి భ ఇెంట్కి దఖాయలోనే ఉెండేది. ఆ ఆసుత్రి నిెండ చెటేల. అభిభి ఔకతే రోగ. అది బ్రిటీషు వాలుచే ఔట్ఫడిన వెంద ఏలు నట్ ఆసుత్రి. ఔపుుడు అనేఔభెంది రోగుఱతోను, వైదుయఱతోను కిటకిటలాడిన ఆసుత్రి. ఇపుుడు తేనె తీషసిన తేనె తుట్టల్ాగా ఉెంట్లెంది. కానీ రికారుడలోల భత్రెం అనేఔభెంది రోగుఱకి వైదయ షవలు అెందిసుినిట్్ల చూప బ్రిటన్ నుెండి బ్లల్లడనిి నిధులు షఔరిసుిని తేనెటీఖలు ఆసుత్రి చుటూ్ త్తరుగుతుెంట్లయి. అపుుడపుుడు వాళ్ళు నేరుికుెంది

45


భరిిపోకుెండ ఔెంట్ తుడుపుచయయగా ఔెంట్ వైదయ శిబియలు నియవహిెంచేవారు. ఆసుత్రి ఆవయణలో ఎర్రయత్తతో ఔట్ఫడడ ఒ అెందమైన చరిి ఉెండేది. దని మైకు సట్్ల, గోపుయపు ఖెంట ఎపుుడూ బీద దొెంఖఱ చేతులోలకి వెళ్ళతుెండేవి. ఒ రోజు సామెంత్రెం ఆ నియినుషయమైన ఆసుత్రిలో, చరిి తలుపులు మ్యసి ఉని ఴల అభిభి ఔెంట్ ఆరషను జరిగెంది. ఆరషను అయియ అభిభి ఔనుి ఫగుడడ నిి రోజుఱకు తతమయ తదిానెం రోజున భోజనెం చేస్తి ఱడూడ నోటల ఉెండగానే తెరిచిన నోరు తెరిచినట్్లగానే చనిపోయిెంది అభిభి. శ్వానిి ఇెంట్ ఫమట చెట్్ల కిెంద పెట్లర్ు. అభిభి పొట్ ఫెండయయిలా అనిపెంచిెంది. అది ఇెంఔ ఊపన ఊఖదు. శ్వానిి తీసికెళిుెందకా ఔ ఆకుచిని మ చెట్్ల పైనేి కూరుిని ఉెంది. అఔకడికి వచిిన వాయెంత ఈ విషమనిి విెంతగా చెపుుకునిరు.‖ ఈ పుసిఔెంలో ఇలా వివయెంగా చిత్రిెంచిన ప్రతీ త్రా చివయకు చనిపోయదే. చనిపోవటమ

వాలు ఎెంపఔకు అయహత. ఈ పుసిఔెం మెందు భటలో యచయిత ‗ఇెందులోని త్రలు వాట్ సవర్వ్ సవబవాలు అెంత ఔలుతెం. చావు ఔకటే నిజెం‘ అెంట్లరు. కానీ నకు భత్రెం చావు ఔ నెెం భత్రమ అనిపెంచిెంది. పుసిఔెం చావు అనే నిపుుఱ గుెండెం తొకుకదభనే ఫమలారిన భనకు స్కేవి భత్రెం కాష్పు సఖలు కాదు, కాఱపు కాలు కిెంద నలుగుతుని సిృతుఱ పూఱ రిభళ్లలు. ఇెందులో ఫఱయెం చూశాను, ఔ కుట్లెంఫ చరిత్ర చూశాను, తెలుగువాడిగా న ఐడెెంట్టీని ఈ చాలా దఖయాగా గురుిట్ల్ను (తీయథలు, టైప్ ఇన్ సిట్ూయటూల, ఫడి పఱలఱ కోసెం ఴష సినిభలు, ఆెంట్టనిలు, దూయదయశన్ లో ఇెందియగాెంధీ). తెండ్రి భయణెం తయవత ఈ పుసిఔెం యమఱని ఆలోచన ఔలగెందని యచయిత మెందు భటలో చెపుుకునిరు. కానీ ఇఔకడ భయణెం ఇత్తవృతిెం కాదు, తనకు ఎడమైపోయిన ఖతనిి పునయారిశెంచుకోవట్లనికి భయణెం ఔ సెందయుెం భత్రమ. నేరటర్ట వయిభనెంలోని తనకీ, ఫఱయెంలోని తనకీ భధయ తెండ్రి భయణెం వఱల ఏయుడిన గోత్తని దటడనికి ఴసుకుని వెంతెనే ఈ పుసిఔెం. భరి పైన ‗త్రలు వాట్ సవర్వ్ సవబవాలు అెంత ఔలుతెం‘ అని భట సెంఖతేమిట్? ఈ ష్ట్టిెంట్ల ఔ ఠకునిగా న లోల తయకెంతో పొసఖలదు. అది యచయిత తన వయకిిఖత జీవితెం చుటూ్ ఏయురుచుకోవాఱనుకుని ఔెంచె భత్రమ అనిపెంచిెంది.

46 ఈ నవలఔలో ఔలుతభని సుష్ెంగా తెలసిపోయది దీని నియిణమ. అలాగే ఈ యచనకి

ఎఔకడైన దిష్ి చుఔక చూపెంచాలస వచిిన ఈ నియిణెం వైపే ఴల్లత్తి చూపెంచాల. శ్ిశానెంలో కూరుిని నేరటర్ట అఔకడ ఏదో దృశాయనిి రికిెంచడెం, వాట్ ఆధయెంగా ఏదో ఖత జాఞఔెం రఖడెం, భళీు వయిభనెంలోకి యవడెం, భళీు అఔకడ ఏదో ఖభనిెంచడెం, భళీు ఖతెం… ఇలా ఱెంకెలు ఴసుకుెంటూ సాగుతుెంది ఔథనెం. కానీ ఈ ఱెంకెలు అనిిసార్వ్ల సహజెంగా అభయలదు. అెంటే, శ్ిశానెంలో పెరిగన పచిి మొఔకలి చూస్తి తన ఊళ్ళు బుదిధభెందయెం ఖఱ కుర్రాణిి గురుి తెచుికోవడెం, అఔకడ గాలకి ఎగురుతుని తన నీఱెం యెంగు చీయని చూసి తన కికెంట్ శ్రావణి ఏడిినపుడు ఆమె మకెం దలి యెంగుని గురుి తెచుికోవడెం, అఔకడ తఱపోట్ల యగానే ఫఱయెంలో తనకు మొదట్సారి తఱపోట్ల వచిిన సెందయునిి గురుి తెచుికోవడెం… భనిషి జాఞఔెం ని చేష తీరు ఇలా ఉెండదనిపెంచిెంది. భధయలో ఎెంతో వాసివెంగా ఔనిపెంచే నన్-ఫిీన్ కీ, దనిి మోమట్లనికి సృషి్ెంఫడిన ఈ పకుి ఫిీనల్ నియిణనికీ పొతుి కుదయలదు. ఫిీన్, నన్-ఫిీనలను గురుి దొయకుకెండ ఔలపేమఱనే ప్రమతిెం ఫగుెంది, కానీ అది సభగ్రెంగా ఇెంకా పూరిి కాలదనిపెంచిెంది. * ఔథని నిఱబెట్్న నియిణెం అెంత కాఱునిఔమ ఐన, దని ఆతి భత్రెం ఎెంతో వాసివెంగా తోసుిెంది. ఖతనిి అీయలోల పునరిిరిిెంచే ప్రమతిలు చాలాభెంది చేసాిరు. కానీ జీవిెంచే క్రభెంలో వాలలతో వాలలకు ఎఔకడో రిచమెం తెగపోవడెం వఱలనో ఏమో, ఆ పునరిియిణలోల ఔలీి జొయఫడిపోతుెంది. సయవజనమోదనిి దృష్ిలో ఉెంచుకుని తభ అనుబవాఱ గాఢతను లుచనో చిఔకనో చేసాిరు. సాహితీయెంయలో ఫలాయనుబవాలుగా ఏవైతే చెలాభణీలో ఉనియో వాట్కి సవఱుమైన ఴరియషనలను భత్రమ ఫమటపెటే్ెందుకు సాహసిసాిరు.

చాలాభెంది యషవాలలకి తభది యచయిత హోద అనీ, దనికి నిి భయయదలునిమనీ; తభ వెనఔ ఔ సాహితయ సెంప్రదమమెందనీ, దనికి అెంగీకాయనెంగీకాయలు నిి ఉనిమనీ; తభ చుటూ్ సభకాలీన సాహితయెం ఉెందనీ, అఔకడ చెలాభణీ అయయవీ అవనివీ నిి ధోయణులునిమనీ; తభ మెందు ఠకులునియనీ, వారికి ఏవో ఇష్ట్యిష్ట్లుెంట్లమనీ... ఈ సుృహ అత్తగా ఉెంట్లెంది. అనుబవాఱన్య అనుభూతుఱన్య సవచఛెంగా ఫమటకు యనివవకుెండ,

47


ఇవి సాహితయ సెంప్రదమనికి నపుుతమ అనీ, సభకాలీన సాహితయెం మెచుితుెంద అనీ, ‗ఠకులు‘ అనే అసివయసి అమ్యయి సమ్యహపు చైతనయపుటదాెం మీద వాట్ ప్రత్తబిెంఫలు ఎబెుట్్లగా ఉెండవు ఔద అనీ... ఇలాెంట్ సెంశ్మపు తెయఱ వెనఔ జెంకుతుెంట్లరు. ఈ ప్రబవాఱనీి కాగతెంపై వారి ప్రదయశనను నిరాశిసాియి.

కానీ ఈ యచనలో నకు అది ఔనిపెంచలదు. యచయిత తన అనుబవాఱను ఎఔకడ regularize చేమఱని గానీ, వాట్లోెంచి నిఖట్్లకు profundity పెండఱని గానీ ఆశిెంచలదు. చావు అనే ఫరువైన విషమెం గురిెంచి భట్లలడుతూనే, ఔ చోట చీభలు భనుషుఱలోకానిి ఎలా చూసాిమనే – చూట్లన్ికి అఱుెంగా తోచే – ఊహ గురిెంచీ యసాిరు. తన ఔవితఱతో టూ, "వాన వాన వెలులవాయ - కికెంటడి పెళ్లలెంపోయ"లాెంట్ చినిుట్ ఔట్్లడు టలీి ఉటెంకిసాిరు:

―కిరీట్లలు పెట్్లకుని, ట్్లెంచెలు ఔట్్లకుని ఆకాశ్ెంలో జెంటలు జెంటలుగా ఎగరివెళ్ళతుెండే దేవత పురుషులు, ‗ఈ ప్రశ్ికు సభధనెం తెలసి కూడ చెుఔపోమవో నీ తఱ వెయియ వఔకలౌతుెంది‘ (వఔకఱెంటే తెంబూఱెంలో ఴసుకునే వఔకఱనుకుని అుటల చాలా ఏళ్ళు) అెంటూ ఎపుుడూ బెదిరిెంచే భతళ్ళడు, ఔత్తి ట్్లకుని యహసయ సొయెంఖ భయాఱలో దరిలో ఔనిపెంచిన ప్రత్త యీసుడిని మఔకలు చేస్తి మెందుకు సాగే యజకుభరుడు ఇలా ఎెంతోభెందిని ఔలుస్తి, వాలుతో ట్ల ఎగురుతూ, నడుస్తి, భట్లలడుతూ, నవువతూ, కోకసారి అరుస్తి ఉెండేదనిి. నిళ్ళు బ్రహి గురిెంచి, నిళ్ళు శివుడి గురిెంచి, దోభలు కుడుతుని ల్లఔక చెమయకుెండ, వీలైనెంత షపు మకుక మ్యసుకుని, నిఱఫడఖలగనెంత షపు ెంట్ కాల మీద నిఱఫడి ఔఠినమైన తసుస (తససెంటే ఔళ్ళు మ్యసుకుని ఏకాగ్రతతో ‗ఒెం‘ అని ధయనిెంచడెం) కూడ చేసాను చాలా రోజులు, ఎెండకాఱెం సఱవలోల. చెందభభ ఔథలోల ఊర్వ్రికే ప్రతయీమైపోయ దేవుళ్ళు నకు భత్ెం ఔకసారి కూడ ఔనిపెంచలదు, తసుస సభమనిి ట్్లదఱతో పెెంచుతూ పోయిన. భరుగుజుజగా భరిపోయి టమోట చెట్్ల భికి వుమయఱ ఴసుకుని ఊగాఱని అనిపెంచేది. భళీు అపుుడు టమోట ఔట్ నెత్తి మీద డితే దని కిెంద నజుజ నజుజ అయిపోతను ఔద అని బమెం ఴషది.‖

48 పై పేయలో లెంఖయమైన అభదెం కూడ ఔనిపసుిెంది. అెంటే వాకాయలోల సయవనభఱ దఖాయ

తు అది యసుినిది ఔ స్త్రీ అని ట్్ెంచే గురుిలు ఎఔకడ లవు. ఫలాయనికి స్త్రీలెంఖెం పులలెంగాఱని భదలుెండవు, నిజమ. కానీ ఈ యచయిత విషమెంలో ఇది ఫలాయనికే రిమితెం కాదనిపసుిెంది. చాలాభెంది స్త్రీ యచయితలు తభ ఫిమల్ ఐడెెంట్టీని యచనలోల వదులుకోలరు. ఇలాెంట్ సిృత్త యచనలోల అదిెంకా ఔష్ెం. ఇఔకడ నేను చెులుికుని బవెం అమ్యయి వయకీిఔయణఱ ఎయలో చికుకకుపోకుెండ, నిి సుష్మైన ప్రాత్తనిధయ దలు వరుసగా విసురుతను... "బవుఔతవెం", "ఫపూ బొభి", "మెంగట మగుాలు", "యధ ఔృషుిలు", "నేత చీయలు", "శ్రీవారికి ప్రేభలక - భనసా తుళిలడకే", "వానజలుల - భట్్ వాసన", "ధనుయిసెం"... ఇలా స్త్రీ యచయితలు ప్రెంచానిి అెందమైన ఆడతనపు కోణెంలోెంచే చూడట్లనికి ఇష్డతరు. (శిలాలోలత రవతీ దేవి, ఆర్ట. వసుెంధయదేవి లాెంట్ ెంతభెంది మినహాయిెంపులూ ఉనిరు.) కానీ ఈ నవలఔలో అలా స్త్రీతవపు గురిిెంపుకు అలయి చేసుినితనెం ఎఔకడ లదు. ఉదహయణకు నవలఔ మొదటల ఫసుసలోెంచి నఖయపు యదీా వరిిసుినిపుడు నేరటర్ట తనకు తెయలుగా వసుిని దగుానీ, గెంతులోకి ఉబికిన కళిుని, దనిి ఎఔకడ ఉమెిమయఱని మీభెంసనీ దేనీి – విఔృతతవఱకు దూయెంగా ఉెండే స్త్రీ సహజమైన సౌకుభయయెంతో – దట్లకుపోదు. అెంటే అలాెంట్ విఔృత వివయఱ జ్యలకి నిససెంకోచెంగా వెలుటెం భత్రమ నేను చెపుిని లైెంగఔ అభదనికి ఋజువా? అది భత్రమ కాదు, ప్రెంచెం మెందు ఔక భనిషి అని గురిిెంపుతో భత్రమ నిఱఫడటెం గురిెంచి భట్లలడుతునిను. ఇదే నవలఔలో ఉటెంకిెంచిన ఔ ఔవిత దీనికి ఉదహయణ:

బొరుగు మిఠాయి నమలుతూ అరిగపోయిన జ్యళ్ళు ఈడుికుెంటూ మఔలు తోలుకుపోతోెంది ఒ పఱల

గుడడమ్య తఱకిెంద పెట్్లకుని డుఫడడ భెండెంలోెంచి ఫవిరి ఖడడెం సనయసి తతవమొఔట్ ఎతుికుెంట్లనిడు

చిెంతచెట్్ల రిచిన నీడ కిెంద

49


తేఖఱ బుట్ ఔకన పెట్్లని నోరు తెరిచి నిద్రపోతోెంది ఒ అవవ

సాలీడు లసుఱలలన సభధి మీద నిఱఫడిన దిసమొఱ వాడొఔడు హహహహహహ అని కేఔలు ఴసుినిడు

ఊళ్ళుకి దరటెంటూ వీలులోల ఎవరిని అడగాలా అని త్తఔభఔ డిపోతూ నిఱఫడిపోమను. ఈ నవలఔలో భరో వివషమమిటెంటే ఇెందులో ప్రత్త అధయమనికి మెందు (వాట్ని

అధయమఱ ఔని mnemonic vignettes అెంటే సరిపోతుెందేమో) కోక ఔవితను epigraph లాగా ఇచాిరు. ఇవి పుసికానికి కేక్ మీద క్రెంలా నిసుినియి. * ఔవితవెంతో పోలినపుడు, వచనెంలో ఇఔ అీయెం కూడ భయినవసయెం లదూ అనఖలగేెంత ఔట్్లదిట్మైన రిపూయితను సాధిెంచడెం ఔష్ెం. వచనెం రిపూయిత లని ఔల. దని జ్యలకి యవాఱెంటే అరిపూయితలి ధైయయెంగా ఓదఱదలి చేవ ఉెండల. అది లని వాలుకు అెందులో సౌఔయయెం ఉెండదు. ఇెంద్రాణి తెయ వెనుఔ ఏెం ట్లల డడరో తెలమదు గానీ, తెయ మెందైతే ఏ అసౌఔయయమ్య ఔనడనీమలదు. ఆమె వచనెం అహమ్య అట్హాసమ్య లకుెండ, మెరుగులూ భయయదలూ ట్్ెంచుకోకుెండ సాగుతుెంది. ఈ నవలఔ పేరు ‗ర‘ని ఈ రనెస్ కి కూడ వరిిెంజేయొచుి. ఇది వచనెం అనే నిమట్్లకు భత్రమ సెంఫెంధిెంచిన ఱీణెం భత్రమ కాదేమో, ఈ ఎచుిఱకుపోనితనెం ఆ నిమట్్ల వాడేవాలు లోన్య సవబవసిదధెంగా ఉెండలమో.

~ మెహర్ట ప్రాపి: ఈ-బుక్: కినిగెలో వెఱ: 90/-


http://kinige.com/kbook.php?id=1492&name=BanDiraa


50

ఫటసారీ నీ దరి పేరు సఱయరు . . .

~ బఖవెంతెం

51


ఔవిత: ఫటసారీ నీ దరి పేరు సఱయరు . . . యచన: బఖవెంతెం తొల ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=574 ©Author.


Read it!










52 ఫటసారీ నీ దరి పేరు సఱయరు . . .

ఈ యత్రిని చెంద్రునిలోకి ెంపు . . . నీ ఔఱని దరుఱ వెనుఔ వెళిలపోయిన తోటఱ నీడలోి నిెంపు . . . నిద్ర లవగానే నినిట్ నీ యత్రి పేరమిటని ఎవరైన అడిగతే అెంతరిీెం అని చెపుు . . . . . . ఈ ఉదమనిి స్తరుయని మొదట్ కియణెం మెందు ఊరగెంచు . . . నీ దినచయయను క్షి ఎగరిపోమఔ ఊగుతోని ఆకు నుెండి ప్రాయెంభిెంచు . . . దరోల ఎవరైన నీ ఊరమిటని అడిగతే వెలుగునీడ అని చెపుు . . .

. . . ఈ భధయహాినిి రడియో త ట చివయ

53


కునుకు తీయిెంచు . . . మిగలన ప్రమణనిి కాకి మల్సకలుపు నుెండి ఔదిలెంచు . . . తి ఊరి పొలమయలోల ఎదురైన ఎవరైన ఎఔకడి నుెండి వసుినివని అడిగతే ట చివయ మొదలైన ఫట దఖారి నుెండి అని చెపుు . . . . . . ఈ సామెంత్రానిి నీ నీడలోకి అనువదిెంచు . . . నీ నీడని ఔవితవెంలోకి ఆహావనిెంచు . . . ఈ ఔవితకు శీరిషకేమిటని తోట్ ఫటసారుల్లవరైన అడిగతే ―జీవితేచఛ‖ అని యత్రిలోకి చూస్తి జవాబు చెపుు . . .

(మిత్రుడు ఫదయల అజయ్ ప్రసాద్ కి) ~ బఖవెంతెం



54

సఱగా.. ఆనెంద డోఱగా...

~ ట్. శ్రీవలీల యధిఔ

55


ఔథ: సఱగా.. ఆనెంద డోఱగా... యచన: ట్. శ్రీవలీల యధిఔ ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=544 ©Author.


Read it!










56

సఱగా.. ఆనెంద డోఱగా... ―అలలబిలలగా పెనఴసుకుని ఱతలూ తీఖఱతో అఖభయెంగా ఔనిపస్ిెంది ఆ ప్రదేశ్ెం. నేఱెంత యలడిన ఎెండుట్లకులు.. ఖలో, యత్రో తెలమని అసుష్మైన వెలుతురు. అయిన తనకి దరి సుసుష్ెంగా తెలసినటేల చఔ చకా నడిచి పోతూ వుెంది తను.

ఔఴల దరిలో ఏ ప్రభదమైన వుని అది ఱమగా డుతుని తన అడుగుఱకి అడడెం యదనీ.. అదే ఱమతో ప్రఔకకి తపుుకుెంట్లెందనీ తెలసినదనిలా సాగపోతోెంది.

అఱలెంత దూయెంలో ఏమిటది! చెటల భధయ.. వరుసగా సథెంబఱతో ఒ భెండెం. చినిద! పెదాదనలా! ఔళ్ళు చూడఖలగనెంత! భనసు ట్ఖలగనెంత! ఔ అడుగు.. భరో అడుగు.. వెనుఔ లీఱగా ఔనిపెంచిన తలుపులు.. వాట్ వెనుఔ భరిెంత లీఱగా తోచిన సీతయభ ఱీమణుఱ విగ్రహాలు.. వారి చిరునవువలు.. వరుసగా మ్యడు మెరుపులు.. భరుీణెం ఔళ్ళు మిరుమిట్లల గలపే కాెంతులు.. ఖణఖణభెంటూ ఖెంటఱ మ్రోతలు...‖

ఉలకిక డి ఔళ్ళు తెరిచిెంది ధనయ. ఏదో ఫస్ సాప్్ లో ఆగ వుెంది ఫస్. ఫస్ ఫమట్ల లోలా కూడ లైట్లల వెలుగుతునియి. యణగణ ధవనులు. ష్టల్ ఔసారి సరుాకుని, చలకి మడుచుకుెంటూ టైెం చూసిెంది ధనయ. రెండయిెంది.

ఇెంఔ మ్యడుఖెంటఱ ప్రమణెం. తెఱలవాయఔ మెందే తనని ఖభయెం చేరుసుిెంది ఫస్. మెఱకువ వచేిసరికి ఔలుమెందు ఔదలాడిన దృశ్యెం భళీు భనసులో మెదిలెంది. ఇపుడే కాదు, ఇదివయకు చాలాసారుల వచిిెంది ఆ ఔఱ ధనయకి. ―ఆ యభఱమెంతో తనకేభని అనుఫెంధెం వుెంద! అలాెంట్ది ఎపుడయిన చూసిెంద

తను! ఇదివయకు చాలా తయచుగా వచేిది ఈ ఔఱ. ఈ భధయ నిళ్ళుగా యవడెం లదు. కానీ ఇదివయకుకీ, ఇుట్కీ ఏదో తేడ వుెంది... ఏమిటది!‖

ధనయ ఆలోచిస్తిెండగానే ఫస్ లో లైట్లల ఆరిపోమయి. ఫస్ భళీు ఫమలారిెంది. ఔళ్ళు మ్యసుకునేెందుకు ప్రమత్తిసుిెంటే హట్లతుిగా ధనయకి సుురిెంచిెంది. ఈ సారి ఔఱలో తను.. తను పూరిిగా నృతయఱెంఔయణలో వుెంది!

57


***

ధనయ ఔసారి టైెం చూసుకుని లాప్ ట్లప్ మ్యషసిెంది. సీటల నుెంచి లచి సెంజయ్ కాబిన్ వైపు నడిచిెంది. అట్ల త్తరిగ నిలుచుని వునిడు సెంజయ్.. రెండు చేతులూ ెంట్ జేబులలోల పెట్్లకుని ఎదురుగా వుని అదాెంలో నుెంచి ఆకాశానిి చూస్తి..

అతని భ్యజాలూ..నడుమ్య.. గాలకి ఎగురుతూని జుటూ్.. శ్రదధగా చెకికన శిఱుెంలా వునిడు.

ఔక ీణెం ఔళ్ళు త్తపుుకోలనట్లల చూసి చినిగా తలుపు మీద తట్్ెంది ధనయ. వెనుత్తరిగ చూసి నవావడు సెంజయ్. ‗హాయ్‘ అనిడు.

‗ఏెంటలా శూనయెంలోకి చూస్తి నిలుినివ!‘ అతని చిరునవువ తనలో ఔలగెంచిన పుఱకిెంతని దచుకుెంటూ అఱలరిగా అడిగెంది ధనయ.

‗ఫైల్ కాపీ చేసుినిను.‘ లాప్ ట్లప్ లోనుెంచి పెన్ డ్రైవ ఴరు చేసి ‗వెళ్లాభ!‘ అనిడు. ఇదార్వ్ ఫమట్కి వచాిరు. కారు ఆఫీస్ గేట్ దటేస్తిెండగా ‗ఎట్ల!‘ అనిడు సెంజయ్. ‗నిని వెళిున చోట్కే. విషమెం పూరిిగా భట్లలడుకోవాలగా!‘ అెంది ధనయ ెంచెెం

ఖెంభీయెంగా. కారు వాళ్ళు తయచూ వెళు రసా్రెంట్ లో ప్రఴశిెంచిెంది. అెందమైన ప్రదేశ్ెం అది.... చఔకట్

పూఱ మొఔకఱ భధయలో ఆహాలదఔయెంగా వుని వాతవయణెం.. అనిి టేబుల్స దఖాయ యఔయకాఱ జెంటలు.. ఫగా దూయెంగా వుని టేబిల్ దఖాయకి వెళిు కూరుినిరిదార్వ్. చిరు చీఔట్లల

మసురుతునియి. ‗ఏెం భట్లలడల ధనయ!‘ అనునమెంగా అడిగాడు సెంజయ్. ‗నిని నేనని భటఱకి

నువువ నొచుికునివు ఔదూ!‘ ‗లదు సెంజయ్, నొచుికోవడెం కాదు.‘ తఱ అడడెంగా ఊపుతూ చెపుెంది ధనయ. ‗నేన్య

ఆలోచిసుినిను.‘

58 రెండు చేతులూ టేబిల్ మీద ఆనిెంచి ఏదో వివరిెంచబ్లతునిట్లలగా మెందుకి వెంగాడు

సెంజయ్. అదే సభమెంలో ఔకసారి చురుగాా తఱ ఎత్తి చాలా షట్లిెంచీ ఎలా అడగాలో తెలీఔ

యిఫుెంది డుతుని ప్రశ్ిని తెగెంచి అడిగనట్లలగా అడిగెంది ధనయ. ‗నువు ననుి డన్స భనేమభనడనికి కాయణెం... నీ బయయ నలుగురి మెందూ నటయెం

చేమడెం ఫగుెండదనీ .. అది అవభనఔయభనీ అనుకోవడెం వఱన కాదు ఔద!‘ సెంజయ్ ఔక ీణెం తదేఔెంగా ధనయ ఔలులోలకి చూశాడు. ఆమె చేత్తని తన రెండు చేతులోలకీ

తీసుకుని ‗కాదు.. నిజెంగా కాదు.‘ అనిడు నిజాయితీ అెంత గెంతులో ధవనిెంచేలా. ధనయ మొహెం విురిెంది. ‗నకు తెలుసు.‘ అెంది తను కూడ అతని చేయి ట్్లకుెంటూ.

‗అయిన అడిగాను, ీమిెంచు.‘ అెంది. ‗లదు, భెంచి ని చేశావు. భనిదాయెం ఴరు కాదు ధనయ! ీమిెంచభని అడఖకు. నువు

నలో ఔ బగానివి అనుకుని, నకు నేనే ఆ ప్రశ్ి ఴసుకునిట్లలగా.. నకు నిజెంగా ఔలగన ఔ సెందేహానిి నీ దఖాయ ఫమటపెట్ల్నెంతే.

‗నువు చినిుట్నుెంచీ చాలా శ్రదధగా డన్స నేరుికునివు. నకు తెలుసు.. నటయెం చేమడభెంటే నీకెెంత యిష్మో అది నీకెెంతట్ ఆనెందనిిసుిెందో నువువ చెువు. అయితే అెంతే శ్రదధగా చదువుకునివు. ఇెంజనీర్ట వి అమయవు. ఇెంత భెంచి ఆయానైజేషన్ లో జాబ్ సెందిెంచావు. ఇపుడు ఇఔ ఈ రెండిెంట్లోన్య మెందుకి వెలుడెం నీకు ఔష్భవుతుెందేమోననిపెంచిెంది నకు. రపు భనెం పెళిు చేసుకుెంటే, ఫధయతలు పెరిగతే భరిెంత సియిన్ కి గుయవుతఴమోననిపెంచిెంది. అెందుకే అనిను.. పోనీ ఇఔ డన్స వదిలమకూడదూ! అని. అెంతే.‘

ఆమె రెండు అయచేతుఱనీ తన చెెంఱకి ఆనిెంచుకుెంటూ చెుడు సెంజయ్. ‗నువు దీని గురిెంచి ఇెంతగా వర్రీ అవాలసెందేమీ లదు ధనయ! దీనికీ భన పెళిుకీ ఏ సెంఫెంధమ్య లదు.

‗ఏనైన చేషటపుడు ఈ ని నేను ఎెందుకు చేసుినిను? అని ప్రత్తసారీ ఆలోచిెంచుకుెంట్లను నేను. నువవ, నేన్య ఔటే అనుకునిఔ నీ గురిెంచీ అలాగే ఆలోచిెంచాను.

59


కానీ నకు సభధనెం సుష్ెంగా తెలీలదు. నటయెం విషమెంలో నువువ కాసి ఆనెందెం కోసెం ఎకుకవ శ్రభ డుతునివా! అసఱది నిజెంగా ఆనెందమన! ఆనెందభని నువువ అనుకుెంట్లనివా! - అది అయథెం కాఔ నినుి అడిగాను, అెంతే.‘ వివరిసుినిట్లలగా చెుడు సెంజయ్.

‗వర్రీ అవడెం లదు సెంజయ్.‘ చినిగా నిటూర్ుస్తి చెపుెంది ధనయ. ‗నువు అడిగే వయకూ దీని గురిెంచి నేనెపుడూ ఆలోచిెంచలదు. కానీ నువు అడిగాఔ నకూ అఴ ప్రశ్ిలు వచాియి. ―నకు నటయమెెందుకు? నటయెం నకేమిసుిెంది?‖ అనిప్రశ్ిఱకి నకూ సభధనలు సుష్ెంగా తెలమలదు.‘ చెెంకి చేయి చేరిి సాలోచనగా సెంజయ్ వైపు చూస్తి చెపుెంది ధనయ.

―నలుగు రోజుఱ క్రితెం పుట్్న ప్రశ్ిలూ.. ఆ ప్రశ్ిఱకి సభధననిి అనేవషిస్తి ఒ తి ప్రదేశానికి తన ఈ ప్రమణెం! ఎెంత చిత్రెంగా వుెంది!‖ ఔదలపోతుని ఫస్ లో నుెంచి ఫమట్ చీఔట్నీ, వెనెిఱనీ ఖభనిస్తి చినిగా నవువకుెంది ధనయ.

*** తెఱ తెఱవారుతూెండగా ఆ చిని వరోల ఫస్ దిగెంది ధనయ. ఫయగ్స లో నుెంచి అడ్రస్ వ్రాసుకుని పేర్ట తీసి ఔసారి చూసుకుెంది. మెఱలగా నడవసాగెంది.

అతయెంత అధునతనెంగా వుని దుసుిలూ.. కరీదైన ఫయగూ.. ఆ అెందమైన అభియి రిక్షా వదాెంటూ చఔచకా నడిచి పోతుెంటే ెంత ఆశ్ియయెంగా చూస్తిెండి పోమరు అఔకడి జనెం. దూయెంగా ఫలఔఱ ఠశాఱ అని బ్లరుడ ఔనఫడగానే... ‗అభిమయ! మడెం చెపునటేల వచేిశాను.‘ అనుకుెంది ధనయ సెంతోషెంగా.

భరో నలుఖడుగులు ఴషి.. నలుగు రోడల కూడల లో ఆెంజనేమసావమి విగ్రహెం. అఔకడ కుడి ప్రఔకకి త్తరిగ ఆ వీధి చివరిదకా నడిషి అఔకడ ఆ యిలుల.

―ఇెంట్ వైపుకి త్తరిగ నిలుచుెంటే మడెం చెపునటేల ఇెంట్కి వెనుఔ వైపు దూయెంగా ెంచెెం ఎతుిలో గుడి ఔనిపస్ిెంది. ఴణుగోఱసావమి గుడి అట!‖ అదే తనకి కావఱసిన యిలుల అని అయథభయిెంది ధనయకి.

60 ఇెంట్కీ గేట్ కీ భధయనుని ఖాళీ సథఱెంలో ఖనేిరు, రిజాతెం, భెందయెం, నెందివయధనెం..

యఔయకాఱ పూఱ చెట్లల... వాట్ వెనుఔ చిని యిలుల. భళీు ఇెంట్కి వెనుఔ వైపు పెయటలన్య ఇలాగే మొఔకలూ, కూయగామఱ దులూ వునిట్లలనియి. వరుసగా వుని నలుగు గుభిఱలోనుెంచి వెనుఔ గుభినికి ఎదురుగా వుని తుఱసి కోట ఔనిపస్ిెంది.

ధనయ గేట్ల తెరుచుకుని మెఱలగా లోలకి అడుగుపెడుతూెండగా ఔనఫడిెంది ఆమె. ఔ తడు తీసుకుని వెనుఔ గుభిెంలో నుెంచి వడివడిగా పెయటల ఔ మ్యఱగా పెట్ ్వుని రోలు వైపు వెళ్లి.

ఆ రోట్ దఖాయ ఔక ీణెం ఆగ ‗ఔృష్ట‘ి అెంది ఆవిడ. ఆ తయవత వెంగ ఆ తడుని చుటూ ్త్తపు మడులు ఴమసాగెంది.

ధనయ అవాఔకయినట్లలగా నిఱఫడిపోయిెంది. ‗ఏెం చేస్ిెందవిడ! ఏెం చూస్ిెంది తను!‘ ఔక ీణెం అయధెం కాలదు. ―ఔృషుిడిని రోట్కి ఔటే్స్ిెంద!‖ తను ఎనోి సారుల అభినయిెంచిన మశోద ఔృషి నట్లయనిి ప్రతయీెంగా చూసుినిట్లలగా వుెంది ధనయకి. ఆమె నడఔ.. ఆ తీరు.. అవును.. ఆమె మశోదే. అదిగో అఔకడ.. అఔకడ నిలుచునిది ఫఱఔృషుిడే. ఔ ీణెం ఔకా నవువతూ.. అెంతలోనే బిఔక మొహెం పెడుతూ.. వదభాి, వదాభి అని బ్రత్తభలాడుతూ.. దొెంఖ ఏడుపులు ఏడుస్తి.

గుడిలోనుెంచి గెంట్లనదెం వినఫడడెంతో ఉలకికడిెంది ధనయ. అపుడే ఖభనిెంచిెంది ఆవిడ ధనయని. ‗ఎవయభి!‘ అెంది మెఱలగా లచి నిలుచుెంటూ.

ఆ ప్రశ్ికి సభధనెం చెుకుెండ ‗ఏెం చేసుినిరు మీరు!‘ అెంది ధనయ. అెంటూెండగానే ఖభనిెంచిెంది. అఔకడ ఫఱఔృషుడిు లడు. ఆవిడ మశోద కాదు. రోలు

ప్రఔకగా వుని చిని మొఔక ఔకకి వెంగపోతే దనిని నిట్లరుగా నిఱబెట్్ తడుతో ఔడుతుని ఆవిడ.. ఆవిడ.. రుకిిణి గారు!

సుృహలోకి వచిినట్లలగా చూసి ఆవిడకి నభసకరిెంచిెంది ధనయ. ఫయగ్స లో నుెంచి ఉతియెం తీసి యిచిిెంది ‗దీ మడెం ెంయెండీ.‘ అెంటూ.

ఆవిడ హాయిగా నవివ ఆ ఉతియెం అెందుకుెంటూ ‗లోలకి యభి!‘ అనిరు.

61


ధనయ మొహెం ఔడుకుకని వచేిసరికి ఉతియెం చదివినట్లలనిరు ఆవిడ. వెంట ఖదిలో శ్ఫనాిి ఫట్్ కాఫీ పెడుతునియని గ్రహిెంచిెంది ధనయ. ఆప్రఔకనే పూజ ఖదిలో కూరుిని జెం చేసుకుెంటూని ఆవిడ బయినీ అపుుడే ఖభనిెంచిెంది.

―దీ మడెం వమష వుెంట్లెంది ఫహుశా ఈవిడకి. మడెం ఎపుుడూ పూరిి మఔప్ లో ఉెంట్లరు. ఈవిడకి మఔప్ లదు కానీ మిఖత అఱెంకాయభెంత దదపుగా అలాగే వుెంది. పుు, పూలు, చేత్తనిెండ గాజులు.. తలతలలాడే మకుకపుడఔ.. పెదా బొట్్ల.‖

ఆవిడ చుటూ్.. ఆ యిెంట్ నిెండ ఏదో దివయతవెం.. తను ఏ ప్రశ్ిఱకి సభధనెం కోసెం వచిిెందో అవనీి భరిిపోయిెంది ధనయ. సాినెం..

భోజనెం.. నుఱనీి ఏదో మైఔెంలో వునిట్లలగా పూరిి చేసిెంది. అనిెం త్తనగానే ఆఖకుెండ ఆవులసుిెంటే ‗కాషపు డుకుెంట్లవా!‘ అనియవిడ.

ధనయ నిద్ర లచేసరికి వాకిటల బిఱబిలాలడుతూ అభియిలు. రుకిిణి గారు ధనయకి కాఫీ యిచిి వాలుకి ఠెం చెపేుెందుకు కూరుినిరు.

ధితి.. ధిమిత.. ధిమిత కిటతఔ.. తళ్లెంగు తఔధిమి.. తఔ తథిగణతోెం.. పఱలఱకి నటయెం నేరుుతుని రుకిిణి గారినే చూస్తి రెండు రోజుఱ క్రితెం తను దీ మడెం

దఖారికి వెలుడనిి గురుి చేసుకుెంది ధనయ. ఆరోజు ధనయ వెళుసరికి యిలాగే కాలస్ జరుగుతోెంది అఔకడ. అది సాధయణమైన

నట్లయఱమెం కాదు. ప్రెంచ ప్రఖాయత్త వుెంది దనికి. దీ తన జీవితభెంత నట్లయనికే అెంకితెం చేసిన వయకిి. దిశ్రీ లాెంట్ పుయసాకయనిి పొెందిన నటయ ఔళ్లకారిణి. ఫగా చినితనెం నుెంచీ అఔకడ నట్లయనిి అబయసిెంచిన విదయరిధనిగా, దీ మడెం ప్రమ శిషుయయలగా ధనయ అఔకడి టీచయలెందరికీ రిచమమ. అెందరినీ చిరునవువతో ఱఔరిస్తి నేరుగా దీ ఆఫీస్ ర్వ్ెం లోకి వెళిుెంది ధనయ.

ధనయని ఎెంతగానో ప్రోతసహిసాిరు ఆవిడ. ‗అెందయలగా కాదు నువువ. నటయెం భనకు.‘ అని దే దే చెిరు.

ధనయని చూస్తినే నవివ ‗కూరోి‘ అనిరు.

62 కూరుిెంటూనే స్తట్గా అడిగెంది ధనయ. ‗నటయెం భనిషికి ఏెం యిసుిెంది మడెం! అసలు

ఏ ఔల అయిన భనిషికి ఏెం యిసుిెందెంట్లరు?‘ ‗నేను న జీవితెంలో పొెందినవి అనీి నటయెం తోనే పొెందను ధనయ!‘ నిెందిగా

చెపుెంది దీ. అవును. ధనయకి తెలుసు. ఆవిడ ఎనోి ఇెంటర్వ్వూఱలో చెపున విషమమ అది. ధనయ ఎనోి

సారుల శ్రదధగా వినిదే. కానీ అది చాఱడెం లదు ఆమెకి. ‗అది కాదు మడెం! నేను నట్లయనిి వదిలపెటక్ుెండ

సాధన చేషి ఏెం సాధిసాినెంట్లరు? మీలాగా దిశ్రీ అవుతన ఔనట్కి?‘ ‗తుకుెండ అవుతవు‘ అనిరు ఆవిడ. ‗అెంతఔని ఎకుకఴ సాధిసాివు నువువ. నీకా శ్కిి

వుెంది.‘ అనిరు. ధనయ యిఫుెందిగా ఔదులుతుెంటే ‗ఏెంట్ ధనయ నీ సభసయ!‘ అనునమెంగా అడిగారు

ఆవిడ. ‗సభసయ కాదు మడెం.‘ ధనయ టూకీగా తనకీ, సెంజయ్ కీ జరిగన సెంబషణ చెపుెంది.

‗సెంజయ్ అడిగాఔ నకూ ఆ ప్రశ్ికి సభధనెం సుష్ెంగా తెలమదని అయధభయిెంది మడెం. డయన్స చాలా యిసుిెంది. డబుు, కీరిి, .. భనలి యిష్డే, గౌయవిెంచే భనుషులు.. యిలా చాలా యిసుిెంది. అయితే వాట్లో నకేెం కావాఱనుకుెంట్లనినో నకు తెలమడెం లదు. అవనీి న ఉదోయఖమ్య యిసుిెంది. నేను శ్రదధ పెడితే అెందులోన్య చాలా పై సాథయి కి వెలుఖఱను. అలాెంటపుడు...‘

‗కానీ ఇది ఴరు ఔద ధనయ!‘ ధనయ భటఱని భధయలో ఆపుతూ అెంది దీ. ‗డయన్స నీకిచేి అనెందెం ఴరు ఔద!‘

‗అవును మడెం! డయన్స చేసుిెంటే నకు ఫగుెంట్లెంది. చాలా ఆనెందెంగా వుెంట్లెంది. కానీ ఆ ఆనెందెం నేను సృషి్ెంచుకుెంట్లనిద! లఔ నటయెం నకు సృషి్ెంచి యిస్ిెంద! నేను సృషి్ెంచుకుెంట్లనిదయితే దనిని నేను ఏ నిలో నయిన సృషి్ెంచుకోవచుి ఔద! న వుదోయఖెం లోన్య, ఖృహిణిగా న ఫధయతఱలోన్య కూడ ఆ ఆనెందనిి పొెందవచుి ఔద!‘

63


దీ ఔక ీణెం ఆలోచిసుినిట్లలగా వుెండిపోయిెంది. ‗న ఉదేాశ్యెం ప్రకాయెం మిఖత వాట్లోల ఆనెందనిి పొెందేెందుకు కూడ డయన్స హల్ు చేసుిెంది ధనయ! నటయెం ఏకాగ్రతని పెెంచుతుెంది. నకైతే నటయెం చేషటపుడు ఇెంకే సభసయలూ, ఫధలూ గురుి యవు.‘ అెంది.

‗అదే మడెం... ఆ సిథత్త.. ఏ సభసయలూ, ఫధలూ భనలి తఔని సిథత్త.. భరో ఆలోచన భనకి యని సిథత్త.. దనిని ఔలలు భత్రమ యివవఖఱవా! భమ్యలు నులు యివవలవా!

‗సెంజయ్ నిని ఆప్రశ్ి అడిగనపుడే నకు సుురిెంచిెంచిెంది.. ఏ ఔలలూ యఔపోయిన చాలా ఏకాగ్రతతో వుెండేవారు భనకి ఔనిపస్తినే వుెంట్లరు. వాళ్ళు ఏ ని చేసుిని చాలా అెందెంగా, నైస్ గా అనిపసుిెంది. ఔ మీట్ెంగ్స కి యవడెం.. కూరోివడెం.. లవడెం.. పెనుి ఫయగులో నుెంచి తీమడెం.. పెట్డెం.. ఔ విషమనిి వివరిెంచడెం.. అత్త చిని ని నుెంచి పెద ాని దకా.. అనీి చాలా నైస్ గా చేసుినియనిపసుిెంది. ఈ నిని ఇెంత ఫగా చేమచాి.. ఇెంత సిెంపుల్ గా చేమచాి అనిపసుిెంది. భనమెెంతో కాెంపలకేట్ అనుకుని విషమనిి వాళ్ళు అఱవోఔగా.. అవలీఱగా..‘ ధనయ ఎలా చెులో అయధెం కానట్లల తడుమకుెంట్లెంటే..

‗ఔ సఱగా చేసాిరు.‘ దీ నవువతూ పూరిి చేసిెంది. ‗ఔరక్్ మడెం.. ఔరక్్. నకు ఆ భట యలదు.‘ అెంది ధనయ. ‗ఫహుశా దనేి ఔళ్లతిఔత అెంట్లరమో!‘ సాలోచనగా అెంది దీ. ీణెం తయవత కురీిలో వెనకిక వాలుతూ భళీు తనే అెంది. ‗ఔళ్లతిఔత అని దెం

సరైనదో కాదో నకు తెలమదు కానీ నువువ చెపేుది నకు అయధభయిెంది ధనయ. కాలరిటీ ఆఫ్ మైెండ్. ప్రత్త విషమమ్య కిలమర్ట గా తెలసినవాళ్ళు.. మైెండ్ లో అసుష్త, ఔెంఫూయసన్య లని వాళ్ళు చేష నిని చూసుినిపుడు భనకి అలా అనిపసుిెంది. అయితే అలాెంట్ సుష్త ఆ వయకిిలో ఉెంట్లెంద.. లఔ ఆ ని వాలలకి ఆ శ్కిిని యిసుిెంద అని ఔద నీ ప్రశ్ి!‘

ధనయ తఱ వపెంది. ‗ెందరికి సవతహాగా వుెండవచుి. కానీ ప్రమత్తిెంచి అఱవయచుకోవాఱనుకుెంటే భత్రెం

నకు తెలసినెంత వయకూ నటయమ్య, సెంగీతమ్య ఆ శ్కిిని యిసాియి. ఎెందుఔెంటే సెంగీత నట్లయఱ మ్యఱెం ఴదఱలో వుెంది. ఴదెం అెంటే.. అది అపౌరుశమెం. అెంటే ఎవరో అలోచిెంచి

64

వ్రాసినది కాదు. బఖవెంతుని నిశావసమ.. ఇెంకా చెుఱెంటే బఖవెంతుని ప్రాణమ ఴదెం. ఔనుఔ ఆలోచనకి అతీతమైన సిథత్తకి వెలుడనికి అవి ఉయోఖడతయి. ఏ ని చేసుినిపుడు అది భత్రమ భన ధయసలో వుెండడెం.. మిఖతఴవీ భనసులోకి యఔపోవడెం.. అదే ఆనెందనికి కీఱఔెం.

‗నభట్లకు నకు అది నటయెంలో దొరికిెంది. నటయెం చేసుిని సభమెంలో న భనసులో నటయెం తు భరమీ వుెండదు ధనయ! వుెండకూడదు. వుెండఔపోతేనే రైీన్ సాధయభవుతుెంది. అపుుడే ఆ ఔలలో ఔ ఉనిత సాథననిి చేయడెం జరుగుతుెంది.‘

అయధభయినట్లలగా తఱ వపెంది ధనయ. ‗థయెంకూయ మడెం. వెళ్లుసాిను‘ లచి నిలుిెంటూ చెపుెంది.

‗భెంచిదభి.. వెళిుయ.‘ ఆవిడ కూడ నవువతూ చెురు. తలుపు వైపు నడవబ్లతూ ఔక ీణెం ఆగెంది ధనయ. ‗మీరు చెపుెంది నిజెం మడెం. మీరు

ఎెంతో ఴఖెంగా నరిిసుినిపుుడు కూడ.. మీ అభినమమ్య, అడుగులూ రైక్్ గా వుెంట్లయి.. బసుయ భ్యజఫఱ యణశూయ... నరీజన భనస చోయ.. భహ మరు సభన ధీయ.. అెంటూ ఴఖెంగా ట సాగుతూెంటే అెంత ఴఖెంగాన్య విభిని బవాలు అఱవోఔగా భన మొహెంలో లకినపుడు.. ఆఴఖెం.. ఆ నేరుు.. ఆ రైీన్ సాధిెంచినపుడు.. ఆలోచనఱఔతీతమైన ఔ ఆనెందభమ సిథత్త భనకి ఔలుగుతుెంది. అదే నటయెం భనకి యిచేి.. నటయెం నుెంచి భనెం పొెందఖలగే గు ప్రయోజనెం. అెంతేఔద మడెం!‘

ధనయ ఆ భట చెపూి ఉెంటే దీ మొహెంలో ఖఫఖఫ యెంగులు భయయి. ‗ధనయ, ఆగు.‘ అెంది ఔెంగారుగా.

తలుపు తీసుకుని ఫమటకు అడుగు పెట్ బ్లతుని ధనయ ఆశ్ియయెంగా వెనకిక త్తరిగెంది. ‗నీకు ఔ ని చెిను. చేసాివా!‘ ‗ఏెంట్ మడెం!‘ ‗నినుి ఔరి దఖారికి ెంపుతను. వెళిు ఆమెని ఔఱవాల.‘ ‗ఎవరిి మడెం! ఎెందుకు?‘ ధనయ ఆశ్ియయెంగా అడిగెంది.

65


‗చెిను. కూరోి‘ పేర్వ్, పెన్యి చేత్తలోకి తీసుకుెంటూ చెపుెంది దీ. ల్లటర్ట వ్రాసి ధనయ చేత్తలో పెడుతూ ‗ఫహుశా నేను నీకు యిచిిెంది పూరిి సభధనెం కాదు

ధనయ! ఔసారి వెళిు ఈవిడని ఔలువు నువువ!‘ అెంది. ఆలోచనఱలోనుెంచి తెురిలల రుకిిణి వైపు చూసిెంది ధనయ. ఔక ీణెం ఆవిడ మొహెంలోకే

తదేఔెంగా చూసి ఆ తయవత పఱలఱవైపు త్తరిగెంది. అెంతే. మయఫరిపోయిెంది. అఔకడ.. అఔకడ.. పఱలఱతోటూ ఫఱఔృషుిడు నటయెం

చేసుినిడు. రుకిిణి గారు చిరునవువతో వాడి వైపే చుస్తి తఱ వపుతునిరు. ధనయ నివెవయపోయి

చూస్తిెండగా ఠెం పూయియిెంది. పఱలఱెందర్వ్ వెళిుపోమరు. క్రిెంద కూరుిని వుని రుకిిణి గారు మెఱలగా పైకి లసుినిరు

‗ఔృష్ట‘ి అెంటూ. ధనయ భళీు ఉలకికడిెంది. ఎదురుగా ఫఱఔృషుిడు ఔనిపసుినిడు. ఆమె చేత్తలోనుెంచి

నట్్లవాెంఖెం తళ్లలు, చిడత, ఔర్రా అెందుకుని ఆమె ప్రఔకనే బుడిబుడి నడఔఱతో నడుసుినిడు. రుగెత్తినట్లలగా అట్ల నడిచిెంది ధనయ. దఖాయగా వెళిు చూషి.. ఔృషుిడు లడు. రుకిిణి గార

వాట్ని అఔకడ వుని అఱభయ లో పెట్్ వెంటఖదిలోకి వెళ్ళినిరు! ఆ యత్రి భోజనఱమయఔ మెఱలగా వాకిటలకి నడిచి దీ కి ఫోన్ చేసిెంది ధనయ. ‗చెపుు ధనయ!‘ ‗మడెం! నేను రుకిిణి గారిని ఔలశాను. నకేమీ చెులదీవిడ ఇెంతవయకూ. ఏెం చేమను?

రపు ప్రొదుాన ఫమలారి వచేిమన!‘ ‗ఏెం అఔకడ ఫలద నీకు! రుకిిణి గారు నచిలద!‘ చిరునవువతో అడిగెంది దీ, రుకిిణి

గారు అని భటని వత్తి లుకుతూ. ‗అయోయ! ఫగోఔ పోవడభ! ఎెంత ఫగుెందో చెులను. ఎుట్కీ ఇఔకడే

ఉెండిపోవాఱనిపస్ిెంది. రుకిిణి గాయయితే.. రుకిిణి గాయయితే..‘ భటలు యనట్లలగా ఆగపోయిెంది ధనయ.

66 ‗అయధభయిెందిల‘ దీ నవివెంది. ‗భరిెంకేెం! వుెండు రెండు రోజులు.‘ ‗అది కాదు మడెం! మీరు ఆవిడకి ఏెం వ్రాశారు ఉతియెంలో! నేనెెందుకు వచాినో మీరు

వ్రాశాయ! నేను చెులా! నకు ఆమెతో ఏెం భట్లలడలో, ఎలా మొదలు పెట్ల్లో తెలమడెం లదు.‘

‗నుఴవెం భట్లలడకు. రెండు రోజుఱలో నేన్య వసాినఔకడికి. అుట్వయకూ వుెండు. ఇదాయెం ఔలసి వచేిదాెం.‘

‗మీరొసాియ..!‘ ఆశ్ియయెంగా అడిగెంది ధనయ. ‗రెండ్రోజులు నేనేెం చేమను మడెం ఇఔకడ!‘ ‗ఏెం చేమదుా. రుకిిణి తో వుెండు. ఆవిడ ఏభని నేరిుతే నేరుికో.‘ ‗ఏభని అెంటే! డనస!‘ ‗ఏెం నేరిుతే అది.‘ దీ నవివ ఫోన్ పెటేస్ిెంది. ధనయ మెఱలగా లోలకి నడిచిెంది. అఔకడ ఆమన భెంచెం మీద డుకుని వునిరు. ప్రఔకనే

నేఱ మీద చా రుచుకుని రుకిిణి గారు డుకుని ఉనిరు. ఆవిడ సనిగా బఖవత దయలు డుతూెంటే.. ఆమన ఔళ్ళు మ్యసుకుని విెంట్లనిరు.

ధనయని చూడగానే ‗నువు లోల ఖదిలో డుకోభి!‘ అనిరు రుకిిణి గారు. ధనయ మెఱలగా భధయ ఖదిలోకి వచిి తన కోసెం రుకిిణి గారు ఴసి ఉెంచిన భెంచెం మీద

కూరుిెంది. మెందు ఖదిలోనుెంచి భధుయెంగా వినిపసుిని ఆవిడ గెంతు విెంటూ నిద్రలోకి జారుకుెంది.

***

తెఱతెఱవారుతూెండగానే మెఱకువ వచిిెంది ధనయకి. ఒయగా ఴసి వుని తలుపుఱ లోనుెంచి మెందు ఖదిలో వాలి వుని భెంచెం ఔనిపెంచిెంది.

వాలుకి నిద్రాబెంఖెం కాకూడదని మెఱలగా లచి శ్ఫాెం యకుెండ వెనుఔవైపు వెంటఖదిలోకి నడిచిెంది.

67


నిశ్శఫాెంగా పెయటలకి వెళిు మొహెం ఔడుకుకెంది. ఇెంకా పూరిిగా స్తరుయడు ఉదయిెంచలదు. ఆ చిరువెలుతురునీ, చఱలదననీి ఆసావదిస్తి మెఱలగా ఇెంట్ మెందు వైపుకి యబ్లయిన ధనయ అలాగే నిఱఫడిపోయిెంది.

అఔకడ.. ెంచెెందూయెంలో రుకిిణి గారు ఫవిలో నుెంచి నీళ్ళు తోడుతునిరు. అఱసట.. అఱవాట.. ఆనెందమో అయధెంకాని గెంతుతో భధయ భధయ ‗ఔృష్టి!‘ అెంట్లనిరు.

ఆప్రఔకనే.. ఆప్రఔకనే.. ఫవి ఖట్్ల మీద కూరుిని.. రెండు కాళ్లు ఆడిస్తి.. ఫఱఔృషుిడు .. ఆవిడతో ఔబుయలడుతునిడు!

ఆ దృశ్యెం ెంత అఱవాటయిన దనిలా చిరునవువతో చూసిెంది ధనయ. మెఱలగా ఆవిడ దఖారికి నడిచి చేత్తలోనుెంచి చేద అెందుకుెంటూ ‗నేను తోడనెండీ!‘ అెంది.

‗అపుడే లచావా!‘ అనిరు ఆవిడ వెనకిక త్తరిగ నవువతూ. ‗క్రొతి చోట్ల ఔద! నిద్ర ట్లద!

‗అదేెం కాదెండీ.‘ అెంది ధనయ చినిగా నవువతూ. ‗ రోజూ ఇదే టైెం కి లసాిను నేను.‘ ధనయ చీయ పైకి దోపుకుని నీళ్ళు తోడి వాకిటల మగుా ఴసుిెంటే.. ‗ఫగా చదువుకుని

పఱలవెంటే యిలాట్వనీి యఴమోననుకునిను.‘ అనిరు రుకిిణి గారు మరిపెెంగా చూస్తి. ‗చదువు సభయధతని పెెంచాల గానీ తగాెంచకూడదు ఔదెండీ.‘ అెంది ధనయ. రుకిిణి పకుకన నవివ ధనయ చుబుకానిి పుణుకుతూ ‗ఫగా చెువు.‘ అెంది. ఆవిడ వెంట ఖదిలోకి వెళ్ళిెంటే ఆవిడ వెనుకే లోలకి వెళ్లి.. ‗నకు..నకు.. మీరదైన

నేరిుతే నేరుికోభనిరు ననుి దీ మడెం.‘ అెంది ధనయ. ఖఱఖలా నవావరు రుకిిణి గారు. ‗అలాగేల‘ అనిరు. నవగానే ఴణుగోఱ సావమి గుడికి తీసుకు వెళ్లురు. దయశనెం చేసుకుని మెటల మీద

కూరుినిరిదార్వ్. ‗ఎెంత ఫగుెందెండీ ఈ గుడి!‘ అెంది ధనయ యవశ్ెంగా చూస్తి. గుడికి యెంగులూ.. నేఱ మీద మగులాూ ఴస్తిెండట్లనిి ధనయ ఆసకిిగా ఖభనిస్తిెంటే

‗ఎలులెండి ెండఖ ఔద.. ఔృష్టిష్మి ఫగా చేసాిరిఔకడ. ఎఔకడెఔకడి నుెంచో వసాిరు జనెం. దీ

68

కూడ వసుిెంది ప్రత్త సెంవతసయమ్య. భ పఱలలు చేష నటయెం చూడట్లనికి.‘ అెంటూ వివరిెంచిెందవిడ.

‗అవున!‘ అెంది ధనయ ఆశ్ియయెంగా. ‗నేను కూడ చేమచాి!‘ బెరుకుగా అడిగెంది. ‗చేమఱనిపస్ిెంది.. సావమి మెందు‘

రుకిిణిగారు ధనయ బుఖ ా మీద చినిగా తట్ల్రు. ‗ఎెందుకు చేమయదూ! తుకుెండ చేమచుి.‘

‗భరి.. భరి.. మీరు నకేమైన నేరుుతయ ఈ రెండురోజుఱలో!‘ ఆవిడ చినిగా నవువతూ పైకి లచారు. ‗ద, వెళ్లాెం.‘ అనిరు.

*** ఆరోజూ.. ఆ భయిడూ.. అనుీణమ్య ఆవిడని ఖభనిస్తి ఉెండి పోయిెంది ధనయ.

―ఆవిడ దినచయయ.. పూజ.. త్త షవ.. ఏది చూసుిెంటే అది.. ప్రతీదీ ఔ నటయెం లా వునియి. ఔళ్ళు త్తపుుకోలని ప్రదయశనలా వునియి. దీ మడెం అనిట్లల అెంత ఔ సఱ గా వునియి.‖

అెంతఔని మకయెంగా యిఔకడికి వచిినుట్నుెంచీ తనకి ఔలుగుతుని భ్రభలు భరిెంత చిత్రెంగా వునియి ధనయకి.

రుకిిణి గారి ప్రఔకనే సద ఫఱఔృషుిడు నడుసుినిట్లలగా అనిపస్ిెంది. ఆవిడ ఔృష్ట ిఅనిపుుడలాల ఫఱఔృషుడిి ర్వ్పు సుష్ెంగా ఔలు మెందు ఔనిపస్ిెంది. ఆవిడ కాఫీ ఔలుపుతూ ెంచెెం ఎతుిలో వుని ెంచదయ డఫు కోసెం చేయి చాస్తి ‗ఔృష్ట‘ి అెంటే.. అది అఱవోఔగా ఆవిడ చేత్తకి అెందినట్లల అనిపసుిెంది. కాదు.. కాదు.. ప్రఔకన ఖట్్ల మీద నిలుచుని ఫఱఔృషుిడు దనిి ఆమె చేత్తకి అెందిెంచినటలనిపసుిెంది. భజజఖ చిలుకుతుెంటే ఆవిడ భ్యజాలు ట్్లకుని అతను వగుతునిట్లల తోసుిెంది.

బయికి భోజనెం వడిడసుిెంటే.. అమె ెంగు ట్్లకుని ఆమె తో టే అటూ యిటూ నడుసుినిట్లల ఔనిపసుిెంది.

69


ఆవిడ తనకి నటయెం నేరుుతుెంటే.. ఆవిడ ప్రఔకనే కూరుిని ఆవిడతో టూ అతను కూడ తన నట్లయనిి నిశితెంగా చూసుినిటేల వుెంది!!

రెండో రోజు యత్రి నిద్రకి ఉక్రమిెంచబ్లతూెండగా సెంజయ్ దఖాయ నుెంచి ఫోన్. ఖఫఖఫ వాకిటలకి నడిచిెంది ధనయ. ‗ఏెంట్? ఏభయిపోమవు రెండు రోజుఱనుెంచీ? ఔ ఫోన్ లదు. మెషజ్ లదు. నేను చేషి

జవాబు లదు!‘ ‗సారీ సెంజయ్. భధయహిభెంత ఫోన్ చార్టజ లో లదు. ఇపుుడే చార్టజ చేశాను. నీ మెషజ్

చూశాను. డుకునేలోఱ చేదాెంల అనుకునిను, ఈ లోఱ నుఴవ చేశావు.‘ ‗ఏెంచేసుినివు ఆ ల్లలటూరోల అెంత బిజీగా!‘ ‗డన్స నేరుికుెంట్లని.‘ అఱలరిగా చెపుెంది ధనయ. ‗రపు సామెంత్రెం ప్రోగ్రెం వుెంది!‘ ‗ప్రోగ్రభ! అఔకడ!‘ సెంజయ్ ఆశ్ియయెంగా అడిగాడు. ‗ఊ. వసాివా!‘ భరిెంత అఱలరిగా అడిగెంది ధనయ. ‗దీ మడెం కూడ వసుినిరు.‘ ‗చాలల.. మకూక మొహెం తెలీని వాళిుెంట్కి నువెవళిుెందే ఎకుకవ. నేను కూడ వచిి వాలు

నెత్తి మీద ఎఔకన!‘ సెంజయ్ చిరుకోెంగా అనిడు. ‗వాలు నెత్తి మీద ఎఔకడెం ఎెందుకు? పొదుానేి ఏ దిెంట్కో ఫమలారు నీ కారోల.

సామెంత్రానికి ఇఔకడికి వసాివు. డన్స అయిపోగానే భళీు యత్రికి ఫమలారి వెళిుపోవచుి. నేన్య నీతో వచేిసాిను.‘

సెంజయ్ భట్లలడలదు. ‗పీలజ్ సెంజయ్, యవ! అలా ఫవుెంట్లెంది ఔద! ఇఫుెందేెం వుెంది చెపుు. రపెలాగూ

ఆదివాయెం. సఱఴ ఔద!‘ ‗సర, చూసాిను.‘ ‗చూసాిను కాదు. య. అనిట్లల ఒ ని చేమయదూ.. దీ మడెం కూడ రపు పొదుాన

ఫమలారుతునిరు. ఆవిడిి కూడ నీతో ట్ల తీసుచేిమయదూ! భళీు ఇదార్వ్ విడివిడిగా యవడెం ఎెందుకు?‘

70 ‗ఆలోచిసాిల.‘ ‗ఆలోచిసాిను కాదు. నువు వసుినివు. అెంతే. దీ మడెం నెంఫర్ట ఎస్.ఎెం.ఎస్. చేసుిని.

ఆవిడతో భట్లలడు.‘ ఫోన్ ఔట్ చేస్తి చెపుెంది ధనయ. ***

‗ఫగా లట్ అయిపోయిెంది ఔద! ప్రోగ్రెం టైెం కి అెందుకోఖఱభెంట్లయ! ఈ వయషెం యిెంత యిఫుెంది పెడుతుెందనుకోలదు.‘ డ్రైవ చేస్తిని సెంజయ్ ెంచెెం ఔెంగారు ధవనిెంచే గెంతుతో అడిగాడు.

‗చూదాెం. ఇెంఔ ఇపుడు చేమఖలగెందేమీ లదు ఔద! ఎుట్కి వెలుఖలగతే అుట్కే వెళ్లాెం.‘ నిెందిగా చెపుెంది ప్రఔకనే కూరుిని దీ.

‗మీరు ధనయని ఇెంత ప్రతేయఔెంగా ఈ భరుమ్యఱకి ఎవరి దఖారికి ెంరో చూడఱని నకూ కుతూహఱెంగా అనిపెంచిెంది. అెందుకే ధనయ చెుగానే ఫమలారి వచేిశాను.‘ సెంజయ్ నవువతూ చెుడు.

దీ కూడ నవివెంది. ‗ఆమె పేరు రుకిిణి. ఇదాయెం కే గురువు వదా నటయెం అబయసిెంచాెం.‘

సెంజయ్ ఆసకిిగా చూడటెం ఖభనిెంచి దీ నసాగెంచిెంది. ‗ఎనిమిదేళ్ళు ఔలసి నేరుికునిెం. ఇదాయెం పోట్లపోటీగా చేషవాలుెం. శ్రదధలో కానీ సాధనలో కానీ ఇదాయెం సభనెంగానే వుెండేవాలుెం. భ భధయ పోటీ వుెండేది కానీ ఈయషూస్తమలు వుెండేవి కావు. ఆ పోటీ అయిన చూషవాలు దృష్ిలోనే. భ భనసులోల లదు. ఇదాయెం ఔలష ప్రదయశనలస్తిెండేవాలుెం. ఔసారి ఔ పోటీకి ఇదాయెం ఔలష వెళ్లుెం.

ఇదాయమ్య ఔృషుడిికి సెంఫెంధిెంచిన టనే అభినయిెంచాెం. నయమనిరితలు చాలాషపు తయజనబయజనలు డడఔ పలతలు చెురు. నకు ప్రధభ ఫహుభత్త. దనికి దివతీమ ఫహుభత్త.‘

‗ఒ‘ అనిడు సెంజయ్ ెంత ఆశ్ియయెంగా, ెంత ఆనెందెంగా. ‗అది భనసులో ఏభనుకుెందో నకు తెలీలదు. నకు భత్రెం ఔ ప్రఔకన ఆనెందెంగా

వుని భరొఔ ప్రఔకన ఫధగా అనిపెంచిెంది. త్తరిగ వచేిటపుడు దనికి నట్రిక్ చెపేుశాను. ‗నేను

71


నటయెం చేసుినిపుడు ప్రత్త ీణమ్య ఔృషుడిిని ఊహిెంచుకునినే! ఔృషుడిి వయినలు ఔట్టఔటీ వినిపసుిెంటే అలాగే అతని ర్వ్ఱని న ఔలు మెందు ఊహిెంచుకుని. శాెంతెంగా, మోహనెంగా, బమెంఔయెంగా.. అలా యఔయకాలుగా. ఫహుశా అెందుకే నకు పస్్ ప్రైజ్ వచిిెందేమో!‘ అనిను.

అది నవివెంది. ‗అవున! నేనలా వహిెంచుకోలదే!‘ అెంది. ‗చూశావా భరి! అెందుకే! లఔపోతే నీ నట్లయనికి భత్రెం ఏెం తకుకవ! ఈసారి నుెంచి

నువువ కూడ ఆ ని చేషి సరిపోతుెంది.‘ అని నేను సమదయిెంచబ్లతుెండగా అెంది అది. ‗నేను వహిెంచుకోలదు. నకు అలా ఔనిపస్తినే వునిడు ఔృషుిడు.. ఎలా పలుసుిెంటే అలా.. ఎలా కీరిిసుిెంటే అలా.. ఆ ర్వ్ెంలో‘ అెంది.

సెంజయ్ దిగ్రుిభగా చూశాడు అ భటఱకి. దీ ఔలులోల సనిట్ నీట్ తెయ మెరిసిెంది. ప్రఔకకి త్తరిగ సెంజయ్ వైపు చూస్తి నవివెంది. ‗నటయెం నకిచిినవి దనికి యివవలదు. దనికి యిచిినవి నకు యివవలదు. మొని ధనయ

న దఖారికి వచిి భట్లలడినపుడు ఈ సెంగటన గురొిచిిెంది నకు. ధనయకి నేను సఖెం సభధనమ చెుననిపెంచిెంది. మిఖతది రుకిిణి దఖాయ దొరుకుతుెందనిపెంచిెంది. అెందుకే తనని అఔకడికి ెంను.‘

సెంజయ్ అలాగే అప్రత్తభ్యడై చూసుిెంటే తఱ వెనకిక వాలి ఔళ్ళు మ్యసుకుెంటూ చెపుెంది దీ. ‗నేను ఔలలో రిపూయిత కోసెం సాధన చేశాను. చాలావయకూ సాధిెంచాను. నటయెం చేషటపుడు నకు నటయెం తు భరమీ వుెండదు. కానీ.. రుకిిణికి.. రుకిిణికి.. ఆ నటయెం కూడ వుెండదు. ఫహుశా.. తను నరిిసుినినని సుృహ కూడ వుెండదు. ఆ సిథత్తని నేను ఊహిెంచఖలుగుతునిను. కానీ ఈ జనిలో సాధిెంచలఔపోమను.‘

*** ఆరోజే ఔృష్టిష్మి. రుకిిణి గారు పూఱతో దేవుడి భెందియనిి చఔకగా అఱెంఔరిసుిెంటే చూస్తి కూరుిెంది ధనయ. ఆవిడ బయి ెంచెెం దూయెంలో గుభిెం దఖాయగా కురీిలో కూరుిని ఏదో చదువుకుెంట్లనిరు. ఔ ఔెంట్తో రుకిిణి గారి పూజా కాయయక్రభనీి ఖభనిసుినిరు.

72 ఔనకాెంఫయఱతో అెందెంగా ఔట్్న ఔ పెదా భలా, భరో చిని భలా ధనయ చేతులోల

పెట్ల్యవిడ. ధనయ లచి యివతలకి వచిిెంది. రెండు చేతులూ నడుమ మీద పెట్్లకుని చిరునవువతో

చూసుిని ఔృషుడిి మెడలో ఔ భఱ ఴసి భరో భఱ జడలో తురుమకుెంటూ వెనుదిరిగ చూషి, ఆవిడ సనిగా ఏదో డుతూ తఱ వపుతుెండడెం ఔనిపెంచిెంది. భళీు అదే భ్రభ.. రెండు చేతులూ ఆవిడ మెడ చుటూ్ ఴసి ఆవిడ వీపు మీద డి చినిి ఔృషిమయ వగుతునిటూల.. తన చిట్ ్చేతుఱతో ఆవిడ ఖడడెం ట్్లకుని భయమగా ఏదో అడుగుతుెంటే.. ఆవిడ చిరునవువతో తఱ అడడెంగా వపుతునిటూల..

భరిెంత సుష్ెంగా.. ఔళ్లుదుట నిజెంగా జరుగుతునిట్లలగా ఔనిపస్ిెంది. ఔ వివశ్తవెం తనని చుటే్మగా ఔకసారిగా నేఱమీద చత్తకిఱ ఫడిపోయిెంది ధనయ..

ఆమన కురీికి దఖాయగా. ఆమన ఉలకిట్లగా చూశారు. ఆమె తఱ మీద చేయి ఴస్తి ‗అభియీ!‘ అనిరు

దిాగా వణికే గెంతుతో. ధనయ తల్లత్తి చూసిెంది. మొహభెంత చిరు చెభటలు ఔమికునియి. ఔలులోలెంచి నీళ్ళు

కారుతునియి. ఆమన ఆశ్ియయెంగా చూసుిెంటే ఖదదామైన గెంతుతో ‗నకు.. నకు ఎలాగో వుెందెండీ.‘

అెంది. ‗అభిని చూసినపుుడలాల నకు ఆమె ప్రఔకన ఫఱఔృషుిడు సుషె్ంగా ఔనిపసుినిడు. ఇఔకడికి వచిినుట్నుెంచీ అదే భ్రభ.‘

అుట్వయకూ ెంచెెం ఔెంగారుగా ఆమెనే చూసుిని ఆమన నఴవశారు. ‗అద...!‘ అనిరు.

ఆమె తఱ మీద మీద నుెంచి చేయి తీషస్తి.. ఔ మసిమసి నవువతో కురీిలో దిగాా వెనకిక సరుకాుని ‗అది నీ భ్రభ కాదు.. ఆవిడ భమ.‘ అనిరు.

ధనయ ఆశ్ియయెంగా చూసిెంది. ‗అెంటే.. అెంటే.. మీకూకడ ఔనఫడతడ ఔృషుిడు ఆవిడ ప్రఔకన!‘ అెంది ఉదివఖిెంగా.

73


‗ఔృషుిడ.. ఆ.. ఔనఫడతడు... ఆవిడ ెంగుకు ఔట్్లకు త్తరుగుతుని ఱీణఱనిిట్కీ ఒ ర్వ్ెం యిషి అది ఔృషుిడేగా భరి!‘ అనిరు భరిెంత విశాఱెంగా నవువతూ.

ధనయ ఔలుమెందు ఏదో మెరుపు మెరిసినటలయిెంది. ‗అెంటే!?‘ ‗ధయిెం.. ప్రశాెంత చితిెం.. సతయెం.. జాఞనెం.. ఆనెందెం..‘ కఔక భటనీ విడదీసి

వివరిసుినిట్లలగా లకారు ఆమన. ఆ అదుుతనిి అవగాహన చేసుకునేెందుకు ప్రమత్తిస్తి రెండు ీణలు అలాగే

శిలాప్రత్తభలా వుెండిపోయిెంది ధనయ. ఆ తయవత సిథమితడి.. తగాన హృదమ ఴఖెంతో ‗అవును‘ అెంది.

ీణెం తయవత భళీు ‗నిజమ‘ అనుకుెంది చిరునవువ మెరిష పెదవుఱతో. తల్లత్తి భరోసారి తనిమెంగా ఆవిడవైపు చూస్తి ‗ఎలా సాధిెంచాయెండీ అభి యిది!‘

అెంది తనలో తనే అనుకుెంట్లనిట్లలగా. ‗ఏమెందభి! ఔసారి ఆనెందభెంటే ఏమిట తెలశాఔ యిఔ దనిి వదిలపెటక్ుెంద

ట్్లకుెంది. అెంతే. సిెంపుల్.‘ ఆమన గుెంబనగా నవావరు. ―అెంతేన! అెంత సిెంపులా!‖ ధనయ ఆశ్ియయెంగా అనుకుెంది. ‗అయితే భరి అది అెందరికీ

ఎెందుకు సాధయెం కావడెం లదెండీ?‘ ఆమన నవువని చూసి ెంచెెం ఉడుకుకనిట్లలగా అడిగెంది. ‗ఆ యహసయమ ఔదభి నువువ యిపుుడు తెలుసుకోవఱసిెంది!‘ ఖెంభీయెంగా అనిరు

ఆమన. ధనయ ఔళ్ళు విురుికుని చూసిెంది. ‗ఆనెందెం అెంటే ఏమిట గురుిటే్ అవకాశ్ెం నీకు నీ ఔల యిచిిెంది. దనిని

నిఱబెట్్లకునే చాతుయయెం.. పెెంచుకునే సాభయధూెం నీ జీవనశైల యివావల.‘ ―అది నకు సాధయమన.. నేను సాధిెంచఖఱన!‖ అనిట్లల చూసుిని ధనయ భనసుని అయధెం

చేసుకునిట్లలగా చెుయమన. ‗అలౌకికానెందనిి అెందుకోవడెం ఔ ఎతుి.. దనిని ఔల దవయ భరొఔరికి అెందివవఖఱఖడెం ఔ ఎతుి. భనసు, బుదిధ, దేహెం - కఔకరికి కఔకట్

74

ప్రత్తఫెంధఔెం కావచుి. కానీ నువు రెండూ చేమఖఱవు. ఆ సెంసాకయమ్య, ర్వ్మ్య, ఔళ్ల నైపుణయమ్య - అనీి ఉనియి నీకు. ఇెంకా పెెంచుకోఖఱ శ్కీి ఉెంది. ఔనుఔ నువువ ఇహమ్య, యమ్య కూడ సాధిెంచఖఱవు.‘

ఆమన సనిట్ గెంతుతో మెఱలగా, బుజజగసుినిట్లలగా చెపూిెంటే రుకిిణి గారు చిరునవువతో వచిి ఆమన ప్రఔకన నిఱఫడడరు. ‗నటయెంతో ధనమ్య, కీరీి సెందిెంచుకోవచుి. సభజ్యదధయణ చేమచుి. ఆతోిదధయణ చేసుకోవచుి.‘ అనిరు.

వాళిుదారినీ చూసుిెంటే ధనయ గుెండెలోల ఆనెందెం పొెంగెంది. ఔక ఉదుట్లన లచి యిదారి దఱకూ బకిిగా నభసకరిెంచిెంది.

*** హడవుడిగా కారు ఆప ఴఖెంగా గుడి వైపు నడిచారు దీ, సెంజయ్.

‗ప్రోగ్రెం అయిపోయిెందేమో! వెళిుపోయుెంట్లయ వీళ్ళు!‘ సెంజయ్ ప్రశ్ికి జవాబు చెులనట్లల చూసిెంది దీ.

సరిగాా వాళ్ళు గుడిలో అడుగు పెడుతూెండగా వినిపెంచిెంది.. రుకిిణి గారి శిషుయయలుచే ఆనట్ కాయయక్రభెంలోని ఆకరి అెంశ్ెం ప్రదరిశెంఫడుతుెందని ప్రఔటన.

వెనువెెంటనే అయిదుగురు అభియిలు భెండెం లోకి ప్రఴశిెంచారు. అట్ల యిదార్వ్.. యిట్ల యిదార్వ్.. భధయలో ధనయ…

అది చూసి, ఉని చోటనే ప్రత్తభలాల ఆగపోమరు దీ, సెంజయ్. నటయెం మొదఱయిెంది. అయిదుగురు గోపఔలు.. ఆడుతూ డుతూ ఱనులోకి దిగారు. కిఱకిఱనవువఱతో

జఱకాలాడుతునిరు. అెంతలో ఎఔకడి నుెంచో మయళీయవెం. అదిగో ఔృషుిడు! అయోయ వాళ్ళు చూడర ఆ

అఱలరివాడిని!... వాలు దుసుిఱనీి దచేసుిని ెంట్టవాడిని!... అదీ..ఇపుుడు వెతుకుకెంట్లనిరు.. ఔృషుడిి కోసెం కాదు..! వాలు దుసుిఱ కోసెం..!! ఔెంగారు డుతునిరు.. కాళిెందీ తీయభెంత ఔఱమ త్తరుగుతునిరు…

75


అదిగో.. భళీు మయళీనదెం.. ఈసారి భరిెంత సుష్ెంగా.. గాలలో తేల.. అనిి దికుకలా క్రమిి.. అెందరి హృదమఱన్య అఱవోఔగా నిమిరి..

అదిఖదిగో నఱలనమయ.. ఔనిపెంచాడు.. ఇపుుడు ఔనిపెంచాడు.. అనిి ఔలుకీ కేసారి... ఆఖభనుతుడు ఆ మమనవిహారి..! ఉలకికడడరు గోపఔలు.. సిగుాతో తభని తమ నీలులో దచుకునిరు.. మొదట

భయయదగా బ్రత్తభలాడరు.. అ తయవత ‗యెండి, ఇలా వచిి మీదుసుిలు మీరు తీసుకోెండి‘ అని ఆ ఆఔతయిని చూసి మెట్ఔలు వియచారు.. ఆ అఘాయితయనికి బుఖాలు నొకుకకునిరు…

‗పోనీ చేతుల్లత్తి నకోసారి నభసకరిెంచెండ‘ని చిలప వాడిని చూసి నవువకునిరు.. ‗నీకా, నభసాకయభ!‘ అెంటూ నొసలు విరిచారు..

కానీ.. కానీ తులదు. చివరికి పెట్ల్రు ఒ నభసాకయెం విసురుగా... కిెంత దురుసుగా. అలా కుదయదనిడు ఆ గనుడు. ఇెంకేెం చేసాిరు! అలా ఎెంతషపుెంట్లరు! ఆనెందభనే అమసాకెంతెం అెంత ఫఱెంగా

లాగేసుిెంటే, ఎెందుకూ నికి యని అహానిి ఎెంతషని మోసాిరు!... మయళీయవెం వినఫడిన మొదట్ ీణమ ఎగరి ఖెంతులమడెం మొదలు పెట్న్ హృదమఱని ఎెంత షని వడిసిడతరు!! అశ్కుిలై వదిలశారు.

అెంతే. అెందరి భనసులూ రఔకల్సచిిన పటల్ాల ఎగయయి. ఫెంధఱనీి తెెంచుకుని వెళిు అతని దఱమీద వాలాయి. అయిదు జతఱ చేతులూ అనీి భయచి పైకి లచాయి..!!!

అపుుడు.. ఆ ీణెం.. ఆ అయిదుగుర కాదు.. అఔకడుని ఆఫఱగోఱమ్య గోపఔల అమయరు. అదివతీమమైన ఆనెందనిి అయీణమ అయితేనేెం... ట్్లకునిరు!

వెలగపోతుని మొహెంతో ఔఱలో నడుసుిని దనిలా.. సెంజయ్ వైపు అడుగులు ఴస్ిెంది ధనయ. ఆరోజు ఆమె అెందుకుని అనుబవానిి ఆమె నోరు తెరిచి చెునఔకయలదు.. మనిగ వచిిన ఆనెందయివానిి వరిిెంచనఔకయలదు. ఆ ఉధృత్త సెంజయ్ ఊహకీ, భనసుకీ కూడ సుష్ెంగా అెందుతోెంది. ఇట్ల అతని హృదమమ్య దదపుగా అదే సాథయి యవశ్ెంలో.. ఆనెందెంఫయనిి తచిిన వివశ్తవెంలో వుెంది.

76 ఆమె సెంజయ్ దఖారికి వచిి ఏదో చెుబ్లతుెండగా.. ఔకసారిగా వెనుఔ నుెంచి వచిిన

పఱలలు ఆమె చేయి ట్్లకుని లాగేశారు ‗అకాక, అభి అెందరినీ దయశననికి యభిెంట్లనిరు, యెండి‘ అెంటూ. ఔ కెయటెం ఉవెవతుిగా వచిి డుడన వుని భనిషిని లోలకి లాగేసినటూల, వాళ్ళు ధనయని లాగేమడమ్య.. ఆ జన ప్రవాహెంలో ఆమె అలా అలా మెందుకు ట్్లకు వెళిుపోవడమ్య ీణెంలో జరిగపోమయి. అయనిమిషెం తయవత తెురిలల సెంజయ్ కూడ మెందుకి ఔదిలాడు. ధనయ వెనకిక త్తరిగ ఔెంగారుగా చూస్ిెంది. అతనిి యభిెంటూ చేయి వపుతోెంది.

జననిి తపుెంచుకుెంటూ సెంజయ్ మెందుకు వెళ్లుఱని ప్రమత్తిస్తిని దీా..అఱలెంత దూయెంలో యిెంకా యిెంకా మెందుకు సాగపోతోెంది ధనయ. చివరికి ఎలాగైతేనేెం అతను ఆమెని చేరుకునిడు. అత్తప్రమెంతెం మీద ఆమె చేయి అెంది పుచుికునిడు.

తన ప్రమతిెం లకుెండ మెందుకు వెళిుపోతుని ధనయ అతను ఔకసారిగా అలా ఆడెంతో ఆ విసురుకి తూలడబ్లయి, కుడిచేయి అతని హృదమెం మీద ఆనిెంచి నిఱదొకుకకుెంది. ఆ చేయిని అలాగే తన చేత్తతో ట్్లకుని ఆమె ఔలులోలకి చూసిన సెంజమతో మెరిష ఔలుతో చెపుెంది ‗నకు అయధభయిెంది సెంజయ్.. నటయెం నకేమిసుిెందో!‘.

సెంజయ్ నవావడు. ‗నకూ అయధభయిెంది.. నటయెం నకేమిసుిెందో!‘ అనిడు. ధనయ పకుకన నవివెంది. ఔకసారిగా వాలలపై అక్షిెంతఱ జలుల కురిసిెంది. తుళిుడి చూసిన

వాళిలదారికీ ఆశీయవదిసుిని అయికుడూ... ఆ వెనుఔనుెంచి చిరునవువలు చిెందిసుిని ఴణుగోలుడూ కేసారి ఔనఫడడరు.

— ఈ యచనపై సుెందిెంచెండి: http://patrika.kinige.com/?p=544


77


శిలువ మోసిన యచయిత ~ మెహర్ట

78 కాపక రిచమెం: శిలువ మోసిన యచయిత యచన: - మెహర్ట తొల ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=151 ©Author.


Read it!










79


శిలువ మోసిన యచయిత ‗నేను సాహితయెం తు భరమీ కాను.‛ — ‗సాహితయెం దవయనే జీవితనిి ట్్లకుని ఴలాడుతునిను. దనిి కోలోుతే అెంత

కోలోుయినటే.్‛ — ‗యచన చావు ఔని గాఢమైన నిద్రలాెంట్ది. శ్వాలి వాట్ సభధులోలెంచి లాఖనటే్,

యత్రుళ్ళల నన్యి న డెసుక నుెంచి లాఖలరు.‛ — ‗నేను సాహితయనికి ఔనడని గలుసుఱ దవయ ఔట్ఴ్మఫడడను, ఎవయని దఖాయషి న

గలుసులు మట్్లకుెంట్లనిరమో అని అరుసాిను.‛ — ‗నకు తఖా జీవన శైల ఏమిటెంటే, నేను ఔ విశాఱమైన సలాలర్ట లో ఔ భరుమ్యఱ

ఖదిలో దీెం మెందు న యతసాభగ్రి పెట్్లకుని కూరుిెంట్లను. భోజనెం తెచేివాళ్ళల కూడ న దఖాయకు యరు, న ఖదికి చాలా దూయెంగా సలాలర్ట అవతఱ ఎఔకడో ఉని గుభిెం దఖాయ పెడతరు. ఈ సలాలర్ట ఖదుఱ గూెండ ఆ భోజనెం దకా నడిచి వెలలటమ న ఏకైఔ వాయమభెం. తయవత భళీు యతఫఱల దఖాయకు వెళిపోతను, తపీగా త్తెంట్లను, భళ్లల యమటెం మొదలుపెడతను. ఎలా యసాిననుకునివ! ఎెంతెెంతట్ లోతులోలెంచి తవివ తీసాిననుకునివ! అదీ శ్రభ లకుెండ! ఎెందుఔెంటే తీీణమైన ఏకాగ్రత శ్రభ తెలమనీమదు.‛

* * * ఏమిటీ గెంతు? ఈ భనిషి సాహితయనికి ఇెంతగా ఎెందుకు ఫెంధీ అయిపోమడు? సాహితయనికీ జీవితనికీ ఇెంత ఖట్్ ఱెంకె ఎలా ఴసుకునిడు? ఇలాెంట్వాడు సృషి్ెంచిన సాహితయెం ఎలాెంట్ది?

80 ఎవరైన సాహితయెం టల ఇెంత అెంకితబవెం ప్రదరిశెంచాయెంటే, ఫహుశా వాళ్ళు తభ

యచనఱ దవయ ఏదో ఫృహతియమైన భెంచికో భరుుకో ట్లడుతూెండి ఉెంట్లయనీ, వారి ఆదయశెం అెంత ఫృహతియమైెంది కాఫటే్ జీవితెం మొతినిి సాహితయనికి అెంకితెం చేమఖలగేెంత ధైయయెం చేమఖలగాయనీ అనుకునేవాలుెందర్వ్... ఔల సవర్వ్తతివలు ఎరుఖనివాళు. కాపకలో భరీ అెంత ఫడయి లదు. అతను సాహితయనికి యభయథెం దని వెలుఱ వెతుకోకలదు. సాహితయనికి అతను అనవయిెంచుకుని యభయథెం – ఆతిత్తశ్మ ఔళ్లకారుఱ దృకోకణెం నుెంచి చూషి – చాలా ఫడుగుది. ఔ ఉతియెంలో ఇలా యశాడు: ‚చేయఴమలనిదనిి చేయఴమఱని ప్రమత్తిసాిను, వివరిెంచలనిదనిి వివరిెంచాఱనుకుెంట్లను, న భజాజఖతమైనదీ నేను భత్రమ అనుభూత్తెంచఖలగేదీ ఏమిట అది చెుఱనుకుెంట్లను.‛

అతను ఔలానిి ట్్లకుని తనకు తెలమని వఱమలోలకి వెలులదు. తన లోల వఱమలోలనే త్తరిగాడు. కానీ ఆ ఔఱెం తకిడికి అతని లోల వఱమలోల పుట్్న ప్రఔెంనఱతో టూ ఆధునిఔ భనవుని మౌలఔ సవబవమదో అనుఔెంపెంచిెంది. అెందుకే అతని సాహితయెం ఇయవయోయ శ్తఫాపు సెందిఖధ భనవుని భనఃచైతనయనికి ప్రాత్తనిధయెం వహిెంచఖలగెంది. ‚డెంటే, శక్ సిుమర్ట , గెథెఱకూ వారి వారి కాలాఱకూ ఎలాెంట్ సెంఫెంధెం ఉెందో, కాపకకూ భన కాలానికీ అలాెంట్ సెంఫెంధమ ఉెంది‛ అెంట్లడు ఔవి డబూలూహచ్ ఆడెన్. కాపక యచనఱకు ఈ గుణెం ఎలా అబిుెందో తెలుసుకోవాఱెంటే అతని జీవితెం గురిెంచి కులిెంగానైన తెలుసుకోవాల.

జని నఱభై యలలకే జీవితెం చాలెంచిన కాపక 1883 జూలై 3 న జయినీలో యూదుఱ కుట్లెంఫెంలో పుట్ల్డు. తెండ్రి హయిన్ ఔ పనీస ట్ల్ నడిపేవాడు. వయకిిగా కాపక ఎదుగుదఱపై హయిన్ చాలా ప్రత్తకూఱ ప్రబవానిి చూపెంచాడు. కాపక తన తెండ్రి నుెంచి ప్రేభన్య, తన వయకిితవనికి పుుదఱన్య జీవితెంతెం ఆశిస్తినే ఉనిడు. చినిపుుడు తెండ్రితో టూ సివమిిెంగ్స పూల్ కు వెళిున సెందయునిి పెదమాయకా ఇలా గురుి చేసుకునిడు: ‚భనమిదాయెం కే సాినఱ ఔలో దుసుిలు విడిచే వాలుెం. ఔఔక నేనేమో ఫఔకగా, నీయసెంగా, తేలఔగా ఉెండేవాణిి. ఇెంకో ఔక నువువ, ఫఱెంగా, పొడవుగా, విశాఱెంగా ఉెండేవాడివి. ఆ చినిి ఔలో కూడ నకు నేను ఒ

81


పేఱవమైన నమ్యనలా అనిపెంచేవాణి,ి నీ ఔకడి దృషి్లోనే కాదు, మొతిెం ప్రెంచెం దృషి్లో, ఎెందుఔెంటే నుఴవ నఔనిిెంట్కీ ఱభనెం.‛

తెండ్రి హయిన్ సవమెంఔృషితో నిరుపేద సిథత్త నుెంచి పైకి ఎదిగాడు. చూట్లన్ికి ధృఢెంగా ఔఠినెంగా ఔనడేవాడు, సెందనే ప్రధనభనే భధయతయఖత్త భనసితవెం, ఔఴల లోల్లఔకడని అనుయఖెం ఉని దనిి వయఔిెం చేమటెం నమోషీగా బవిెంచే భనిషి. ఆమన కాపక నుెంచి తన లాెంట్ ఫఱమైన వయకిితవనేి ఆశిెంచాడు. కానీ కాపక పూరిిగా భిని ధృవెం. సునిితసుిడు, సిఖారి, అయుకుడు, ఆధయడే భనసితవెం ఔఱవాడు. తెండ్రి ఈ గుణలి ఎత్తి చూపెంచి కాపకని సెందు దొరికినపుుడలాల కిెంచరిచే వాడు.

తలల జూలీకి డుకుపై చాలా ప్రేభ ఉెంది, కానీ బయిెంటే అెంతకుమిెంచిన హీరో వరిషప్ ఉెంది. దెంతో బయికీ డుకీక భధయ ఏ గయషణ తల్లత్తిన ఆమె బయి ీమ వహిెంచేది. కాపకకు శైశ్వెంలో తలలదెండ్రుఱ సాెంఖతయెం చాలా తకుకవ ఱభిెంచిెంది. వాళిుదరా్వ్ కాపకను ఆమఱ చేతులోల వదిల పనీస ట్్ల వాయయెం చూసుకోవట్లనికి వెళిపోయవారు. (ఆ రోజులోల పఱలలు ఆమఱ సెంయీణలో పెయఖటభనిది భమ్యలు విషమమ.) కాపకకు మగురాు చెల్లలళ్ళు. ఎలల, వలల, ఒటల అనే ఈ మగురాిలోన్య చిని చెలల ఒటల అెంటే కాపకకు చాలా ఇష్ెం. ఆమె ధైయయమ్య, షవచాఛ కాెంక్షా ఖఱ యువత్తగా ఎదిగెంది. పెదయాయ దీా ఆ ఇెంటల అనిమయ ీెం వహిెంచేది ఆ పఱల ఔకతే.

కాపక స్తకలు చదువు పూయిమయకా, దేలు వమసులో (1893లో) జయిన్ జభిజమెంలో చేయడు. తయవత్త ఎనిమిదేళ్లు ఇఔకడే చదివాడు. కాపక తనఔెంటూ ఔ వయకిితవనిి కూరుికునిది ఇఔకడే. యచయిత కావాఱని ఆశ్ ఇుటలనే ఫఱడిెంది. అపుుడపుడూ నటకాలు యసి ఇెంటల చెల్లలలుతో ఔలసి ఆడేవాడు. విరీతెంగా చదిఴవాడు కూడ. కౌభయెంలోనే గెథె, కీలస్్, నీశ, సిునోజా, డరివన్ ఱను చదువుకునిడు. మకయెంగా నీశ ప్రబవెం ఎకుకవగా ఉెండేది. కాఱునిఔ సాహితయెం ఔని, యచయితఱ ఆతిఔథఱ పైన, ఉతియఱపైన ఎకుకవ ఆసకిి చూపెంచేవాడు. ఔ మిత్రునికి ఇయవయయలలపుుడు యసిన ఉతియెంలో ఇలా అెంట్లడు: ‚భనలి గామరిచి, తూట్లల పొడిచే పుసికాల భనెం చదవాల. భన తఱ మీద మొట్్ నిద్ర లఔపోతే ఎెందుకిఔ పుసికాలు చదవటెం? ఆనెందెం కోసభ! అసలు పుసికాలు లఔపోయిన భనెం

82

ఆనెందెంగానే ఉెండఖఱెం, ఆనెందపెటే ్ పుసికాలు భనమ చిట్కెలో యమఖఱెం. నిజమైన పుసికాలు ఴరు. అవి ఔ వితుిలా, భనఔని ఎకుకవగా భనెం ప్రేమిెంచిన వారి చావులా, అెందరికీ దూయెంగా అడవులోలకి వెల ఴమఫడటెంలా, ఔ ఆతిహతయలా భనలి ఔదిలెంచాల. భనలో ఖడడఔట్్లకుపోయిన సమద్రాఱకి పుసిఔెం ఔ గడడలపెట్ల్ కావాల.‛ అతని సునిితతవెంపై పుసికాలు నిజెంగా అలాెంట్ ప్రబవానేి చూపెంచేవి.

దెానిమిదేలు వమసులో (1901లో) జభిజమెం నుెంచి ఫమటడి జయిన్ యూనివరిశటీలో చేయడు. అుట్కే భనసిఔెంగా యమటమ తన డెసి్నీ అని నియిమనికి వచేిశాడు. కానీ, లౌకిఔ ప్రెంచెంలో ఏెం చేమఱని దనిపై ఒ నియిమనికి యలదు. అెందుకే యూనివరిశటీలో చేరిన తిలోల ఏ సబెజకు్లు ఎెంపఔ చేసుకోవాలో తెలమఔ తడఫడడడు. ఔ మిత్రుడు చేయడని తన్య కెమిసీిలో చేయడు. కానీ చివయకు అఔకడ కుదురుకోలఔ నయమశాస్త్రెం వైపు భళ్లుడు. అదీ సొెంత ఆసకిితో కాదు, దనికైతే ఉదోయగావకాశాలు ఎకుకవని తెండ్రి పోరు డలఔ.

ఈ యూనివరిశటీలో చదువుతుెండగానే అతనికి భక్స బ్రాడ్ అనే తోట్ యూదు యువకునితో రిచమమైెంది. వీరిదార్వ్ జీవితెంతెం సనిిహిత మిత్రులుగా నసాగారు. భక్స బ్రాడ్ కూడ యచయితే. కాపక యచన వాయసెంఖెంలో ఇతని త్ర చాలా మకయమైెంది. సీవమశ్ెంఔ వఱల మొదలు పెట్్న యచనలి పూరిిచేమకుెండనే చిెంపేష మిత్రుణిి, యమభెంటూ దే దే మెందుకు తోశాడు, అవి ప్రచురితభయయలా శ్రదధ తీసుకునిడు.

కాపకను ప్రేభ ఔని మెందు సకేస ఱఔరిెంచిెంది. ఇయవయయలు వమసులో ఇెంట్ మెందుని ఔ ష్టపులోని షల్స ఖర్టల తో అెంతకుమెందు ఏ సనిహమ్య అట్లతయవత ఏ నసాగెంపూ లని అనుబవభది. సకుస టల కాపక ఆజనిెంతెం దెఫవధీబవెంతోనే ఉనిడు. ఔ ఔక కాెంీ ఉసిగలుుతుని, శ్రీయ రిధి దట్ పైకి ఎఖయలని సకుస సవబవెం అతణిి కుెంఖదీషది. ‚ఇదరాు ఔలసుని నికి బరిెంచాలసన శిీ సెంభోఖెం‛ అని ఔ చోట యసుకునిడు. అయిన స్త్రీ సాెంఖతయనికి లోట్ల లదు. సవతహాగా మితబషీ బిడిమసుిడే గానీ, ఆయడుగుఱ ఎతూి, ఔట్్డేషఔళ్లు, వమసెంత పెరిగన దెనాిమిదేలు కుర్రాడిలానే ఔనిపెంచే ర్వ్మ్య... ఈ ఱీణఱ కాయణెంగా అభియిలి ఆఔట్్లకునే దెందలో ఎపుుడూ పెదగాా వెనఔడలదు. తొలరోజులోల ఴశ్యఱ దఖాయకూ తయచూ వెళువాడు. కాపక యచనలోలని ఆడ త్రలోల అతని సాభజఔ

83


వయానికి చెెందిన స్త్రీఱ ఔని, ఈ ఴశ్యఱ జాడల ఎకుకవ ఔనిపసాియి; వాట్లో ఴశాయ సహజమైన చొయవా, జాణతనమ్య ఎకుకవ.

ఇయవైమ్యడేలు వమసులో (1906లో) నయమశాస్త్ర ట్బద్రునిగా యూనివరిశటీ నుెంచి ఫమట్ ప్రెంచెంలో అడుగుపెట్ల్డు. తయవత, అుట్ నయమ విదయ నిమభఱ ప్రకాయెం, ఏడది ట్ల కోరు్ గుభసాిగా ని చేశాడు. ఆ తయవత ఔ ఇట్లలమన్ భీభ సెంసథలో ఉదోయగగా చేయడు. కానీ దిఖెంటఱ నితో యడిెంచేసుిెంటే యసుకోవట్లనికి వీలుచిఔకఔపోవడెంతో, అఔకడ ఎెంతోకాఱెం ని చేమలఔపోమడు.

ఆ భరుసట్ ఏడదే (1908), ఇయవై అయిదేలు కాపక ‘కారిిఔ ప్రభద భీభ సెంసథ’లో గుభసాిగా చేయడు. ఇదే అతను చివరి దకా చేసిన ఉదోయఖెం. భరో దేలు ట్ల, అెంటే మపెఫై నలుగేలు వమసులో తనకు ీమ వాయధి ఉెందని తెలషదకా, ఇఔకడే ని చేశాడు. అతని ఉదోయఖ జీవితభెంత సాఫీగానే సాగెంది. కాపక ఉతియలోలన్య, డైరీలోలన్య ఆఫీసు ని మీద చాలా అయిష్త వయఔిెం చేసాిడు, అది తన యచన సభమనిి త్తనేస్ిెందని వాపోతడు, కానీ ఆఫీసులో భత్రెం అతను చాలా నిభెంతుడిగా పేరు తెచుికునిడు, లుభరుల ప్రమోషనుల పొెందడు. ఆ సెంసథ అతణిి ఎెంత విలువైన ఉదోయగగా గురిిెంచో చెుట్లనికి ఔ ఉదహయణ చాలు: ీమ వాయధి ఉెందని కయయమయకా అతను దవీవియభణ ఇపుెంచభని ఆఫీసును కోయడు. కానీ అతణి ివదులుకోవటెం ఇష్ెం లఔ, కోలుకునిఔనే వచిి చేయభని సఱవు ఇచిిెంది. ఆరోఖయెం సహఔరిెంచఔ కాపక తయవత్త అయిదేళ్లు ఆ సఱవు పొడిగస్తినే ఉనిడు. అయిన అతనికి జీతెం భత్రెం అెందుతూనే ఉెంది. ఇఔ రెండేలలలో చనిపోతడనగా కాపకయ వాలును ఫఱవెంతెంగా పుెంచి ఫమటకు వచాిడు.

ఇదెంత తయవత్త సెంఖత్త. ఈ ఆఫీసులో చేయటెంతోనే, కాపక యచన జీవితెం కూడ మొదలైెంది. చదువు పూయియిెంది, ఔ సిథయమై ఉదోయఖెం దకికెంది, దెంతో యచన తు ఴర పెద ాఏెంబిషనేలవీ లని కాపక, త్తనిగా ఆ వాయసెంఖెంలో మనిగపోమడు. ఈ ఆఫీసు ని ఴలలు కూడ అతనికి అనుకూఱెంగా ఉెండేవి. ఉదమెం ఎనిమిదిెంట్కి మొదలై భధయహిెం రెండునియకు పూయియిపోయది. ఇెంట్కి వచిి భోెం చేసి యత్రి ఏడిెంట్ దకా నిద్రపోయవాడు. సామెంత్రెం కాషలా నఖయ వీధుఱభిట్ల నడిచేవాడు, లదెంటే మిత్రుఱతో ఖడిపేవాడు. యత్రి దమయకా ఇలుల

84

చేరవాడు. అపుుడిఔ యచయిత అవతయెం దలివాడు. తన ఖదిలో డెసుక మెందు కూరుిని యమటెం మొదలుపెటేవ్ాడు. అయథయత్రి ెంట్ఖెంట్ల, రెండిెంట్ వయకూ యషవాడు. వెలులవలా వస్ిెందనిపషి కోకసారి తెలాలర దకా యస్తినే ఉెండేవాడు.

జీవితనిి ఇలా సాహితయనికే అెంకితెం చేసుకోవటభనే విషమెంలో కాపకకు హీరోలు లఔపోలదు. వారిలో ఫ్రెంచి యచయిత పలబె (Flaubert) మఖ్యయడు. కాపక అతణిి తన నలుగురు యఔి సహోదరులోల (blood brothers) ఔడిగా బవిెంచేవాడు (మిఖత మగుార్వ్: ఫైదోర్ట దస్ియెవ సీక, హన్రిక్ వోన్ కీలస్్, ఫ్రెంజ్ గ్రిల్ యజర్ట). పలబె నవఱ ‚సెంట్మెెంటల్ ఎడుయకేషన్‛ గురిెంచి కాపక ఔ ఉతియెంలో ఇలా యశాడు: ‚ఆ పుసికానిి ఇష్డినెంతగా భళ్లు ఔళిుదరాు వయకుిలి భత్రమ ఇష్డడను; దనిి ఎపుుడు ఎఔకడ తీసిన తుళిుడి పూరిిగా నిభఖిమైపోతను, నేను ఆ యచయితకు భనసిఔ పుత్రుణ్ణమిో అనిపసుిెంది, కానీ కాసి ఫఱహీనమైన ఎబెుట్యిన పుత్రుణి.ి‛ కాపక తన ఉతియలోల గానీ, డైరీలోల గానీ ఎఔకడ ఈ సాథయిలో ఏ పుసిఔెం గురిెంచీ యమలదు. పలబె కూడ జీవితెం మొతిెం సాహితయభమెం చేసుకునిడు. నిజానికి ఈ అరుదైన జాత్తకి అతణ్ణి ఆదిపురుషునిగా చెపుుకోవచుి. పెళిు చేసుకోకుెండ, క్రాయిసట్ అనే చిని ల్లలటూళ్ళు సిథయడిపోయి, కేవఱెం యతకే అెంకితమైపోయిన అతణిి, ఆ చుట్్లఔకఱ వాలుెంత క్రాయిసట్ సనయసి అని పలచేవాయట. కానీ పలబెకు కాపకకు ఔ తేడ ఉెంది. పలబె సాహితయెం కోసెం సనయసెం భత్రమ తీసుకునిడు. కానీ కాపక సాహితయనికి ఫెంధితుడై చికికపోమడు. అది విన జీవితెం లదు. దీనిి నిర్వ్పెంచే సెంగటన ఈ కాఱెంలోనే జరిగెంది.

కాపక ఫవ (చెల్లలల బయి) తనకు అెందిన ఔటిెంతో ఔ ఆసుసా్స్ పఔ్రీ పెట్ల్ఱనుకునిడు. అెందులో కాపకను బఖసావమిగా తీసుకోవాఱనుకునిడు. కాపక కూడ మొదటల ఉతసహెం చూపెంచాడు. తెండ్రి దృషి్లో తను సభరుథడైన డుకుగా నిలచేెందుకు ఇదో అవకాశ్భని బవిెంచాడు. సవమెంగా ెంత డబుు కూడ పెట్్లఫడిగా పెట్ల్డు. కానీ దని తలూకు యతవయవహాయలోల లా్సనలస యవటెం, నిలో ెంత తన్య భ్యజాన మోమలస యవటెం – వీట్ వఱల అతను యసుకోవడనికి భత్రమ అటే్పెట్్లకుని సభమెంలో ెంత కోతడిెంది. యమలఔపోతునినే అని ఆెందోలన ఫదాఱవట్లనికి ఎెంతో కాఱెం ట్లదు. కాపక ఫవ ఔసారి రెండు వాయఱ ట్ల ఎఔకడికో వెళ్లలడు. దెంతో కాపకయ పఔ్రీకి వెళిల అఔకడి

85


నులు చూసుకోవాలసన రిసిథత్త ఎదురైెంది. కాపక ఇఔ బరిెంచలఔపోమదు. వెలలనని మొయయిెంచాడు. ఇెంటల త్తిడి మొదలైెంది. తెండ్రి అఱవాటైన భెందలెంపుఱతో డుకుని మట్డిెంచసాగాడు. దీనికి మిఖత కుట్లెంఫ సభ్యయలూ తోడమయరు. చివరికి ఎపుుడూ అనిమయ ీెం వహిెంచే చెల్లలలు ఒటల కూడ అతనికి ఎదురు త్తరిగెంది. ఈ రిసిథతులోలనే ఔ రోజు కాపక తన పై అెంతసుి ఖదిలో కిట్కీ అదానికి తఱ ఆనిెంచి, కిెందకు తదేఔెంగా చూస్తి, దూకేదాభ అని ఆలోచిెంచాడు. ‚కానీ చచిిపోవటెంతో పోలషి ఫత్తకి ఉెండటమ న యతకు తకుకవ అడుడ వసుిెంది‛ అని వాపోతూ మిత్రుడు బ్రాడ్ కు ఉతియెం యశాడు. బ్రాడ్ ఔెంగారుడి, కాపక తలలకి యహసయెంగా ఉతియెం యసి రిసిథత్త వివరిెంచాడు. పఔ్రీకి వెళిల నులు చూసుభినిెందుకు డుకు చావు దకా ఆలోచిసుినిడని తెలసి తలల బెెంబల్లత్తిపోయిెంది. అతణిి ఆ ని ఫధయతలుిెంచి పూరిిగా తపుెంచిెంది. కానీ తెండ్రి దృషి్లో అతను భరిెంత నికియనివాడిగా మిగలాడు.

సాహితయెం చుటూ ్ఇెంతగా జీవితనిి అలలసుకుని, కాపక దనిి ఔ కెరీర్ట గానో, గురిిెంపు తెచేి వాయసెంఖెం గానో ఎపుుడూ బవిెంచలదు. జీవితెంతో ఱెంకె నిలపే ఏకైఔ ఆసయగా సాహితయనిి చూశాడు. ఆ దిశ్గా అతని మనెం తపుెంచలని నుదుట్ యతలా సాగపోయిెంది. ఈ కాఱెంలోనే తన డైరిలో ఇలా యసుకునిడు: ‚న అసిితవెం ట్ల్లసన భయాెం యచనే అనిది ఔకసారి న అెంతరిియిణెంలో కయరైపోగానే, నలో సయవశ్కుిలూ అటే దూకాయి. దెంతో అుట్దకా సకుసకూ, త్తెండికీ, తగుడుకూ, తతివ విఴచనకూ, అనిిెంట్ ఔని మకయెంగా సెంగీతనికీ కేట్లయిెంచిన శ్కుిఱనీి ఖాళీ అయిపోమయి. నేను ఆ విషమలోల తుపుుట్్పోమను. కానీ ఇది తుదు. ఎెందుఔెంటే, న శ్కుిఱనీి ఏఔమైన అది ఎెంత ఫఱహీనమైన కూడిఔ అెంటే, అవనీి ఔక తట్పై నడిషి తు న యచనకు ఔనీసెం సఖమైన సామెం చేమఖఱవు. ఇపుుడిఔ న అభివృదిధ సెంపూయిెం, తయఖెం చేమట్లనికి ఇెంకేెం మిఖలలదు; ఈ సెంకిలష్మైన అభరిఔలోెంచి న ఆఫీసు ని ఔకటీ తీసి ఔకన పెడితే చాలు, నేను న అసలైన జీవితనిి ప్రాయెంభిెంచఖఱను; అపుుడిఔ, న యచన వాయసెంఖపు పురోఖత్తతో టూ, న మకెం కూడ సహజమైన తీరులో మసలదవుతుెంది.‛

86 భక్స బ్రాడ్ లా భరిెందరు యచయితలు కూడ మిత్రులు కావటెంతో, చుటూ ్

అనుకూఱమైన వాతవయణెం కూడ ఏయుడినట్యిెంది. ఈ కాఱెంలో యసిన చిని చిని సకచ్ లు ఔ మిత్రుడు నడిపే త్రిఔలో వచాియి. తయవత ఇఴ ‚మెడిటేషన్స‛ పేరుతో పుసిఔెంగా అచిమయయి. ఇదే కాపక మొదట్ పుసిఔెం. కాపక జీవిత కాఱెంలో అచియిన పుసికాలు చాలా తకుకవ. అనీి ఔలపతే ఏడు సనిట్ పుసికాలు తేఱతయి. వీట్లో ఎనిమిది పెదా ఔథలునియి, మఫెఫై చిని సకచ్ ఱ లాెంట్వి ఉనియి. ఈ సభమెంలోనే (1910) కాపక డైరీ కూడ యమటెం మొదలుపెట్ల్డు. ఇెందులో రోజుఱ గురిెంచి యసుకోవటమ గాఔ, రైట్ెంగ్స ఎఔసయసయిజులాలెంట్వి కూడ యసుకునిడు. ఈ అఱవాట్ల చివరిదకా పోగట్్లకోలదు.

ఇెంటల వాతవయణెం భత్రెం అతణిి ఎెంతో ెంత నలబిల చేస్తినే ఉెండేది. చిరు అలకిడికి కూడ ఇఫుెంది డే అతని వినికిడిపై ఇెంటలని సాెంసారిఔమైన చపుుళువో నియెంతయెం దడి చేస్తినే ఉెండేవి. యమటెం తనకెెంత మకయభనేది ఇెంటల ఎవర్వ్ ట్్ెంచుకోఔపోవటెం అతణిి ఇఫుెంది పెటేద్ి. తెండ్రి హయిన్ అయితే ట్్ెంచుకోఔపోవటెం భట అట్లెంచి, దేవషిెంచేవాడు కూడ. డుకు గౌయవప్రదమైన ఉదోయఖెం చేస్తి ఏదో మిగలన సభమనేి యమట్లనికి వాడుకుెంట్లని, అది ఆమనకు నచేిది కాదు. ఆమన కాపక యచన వాయసెంగానేి కాదు, దెంతో సెంఫెంధెం ఉని కాపక మిత్రులి కూడ సహిెంచలఔపోయవాడు. వాళ్లువవరు ఇెంట్కి వచిిన సరైన ఆదయెం ఱభిెంచేది కాదు. తెండ్రి దేవషిెంచే దీా కాపక భరిెంతగా సాహితయెంలోకి కుెంచిెంచుకుపోయవాడు. కానీ చివయకు అఔకడ యషది కూడ తెండ్రి గురిెంచే. జీవిత చయభెంఔెంలో తెండ్రిని ఉదేాశిెంచి యసిన (కానీ ఆమనకు ఇవవకుెండ వదిలసిన) ఔ ఉతియెంలో: ‚న యతఱనీి నీ గురిెంచే; నీ గుెండెఱ మీద డి వెలుఖకుకకోలని ఆక్రోశానేి అఔకడ వెలుఖకుకకునిను. అదెంత నీకు నేను ఉదేశా్పూయవఔెంగా, తతసయెం చేస్తి లుకుతుని వీడోకలు లాెంట్ది,‘ అెంట్లడు.

తన ఫఱహీన సవబవానిి అలుసుగా తీసుకుని భనుషులు తను సృషిె్ంచుకుని – సాహితయనికి భత్రమ రిమితమైన – వఱమెంలోకి చొయఫడవచుినని బమెం కాపకలో ప్రఴశిెంచట్లనికి ఈ ఇెంట్ వాతవయణమ కాయణెం. ఇదే అతనిలో కుట్లెంఫ జీవితెం టల వియకిి ఔఱఖజేసిెంది, పెళిు టల బమనిి పెెంచిెంది. అలాఖని ెంటరితనమ్య బరిెంచలఔపోయవాడు. అపుడే అతని జీవితెంలోకి ఫెలస్ అనే అభియి ప్రఴశిెంచిెంది. ఇఔ యచనకు తునిసరైన

87


ెంటరితననికీ - తోడు కోసెం ఆయట్లనికీ భధయ ఐదేలుట్ల సాఖబ్లయ బరీ సెంగ్రభనికి తెయ లచిెంది.

బమెం 1912 ఆఖసు్ 14న, ఇయవై తొమిిదేలు కాపక, ఒ సామెంత్రెం తన మిత్రుడు భక్స బ్రాడ్ ఇెంట్కి ఒ విెందుకు వెళ్లుడు. అఔకడ ఫెలస్ ను తొలసారి చూశాడు. తొల చూపు ప్రేభ అనట్లనికి లదు, కానీ ఆమె టల ఆఔరిషతుడమయడు. వాయెం తయవత డైరీలో ఆమె గురిెంచి మొదట్ ఎెంట్రీ యసుకునిడు, నెఱ తయవత ఆమెకు మొదట్ ఉతియెం యశాడు.

ఈ ఉతియెం యసిన రెండు రోజుఱకే, కాపక జీవితెంలో అెంతఔని మకయమైన సెంగటన జరిగెంది. మెందు దని గురిెంచి చెపుుకోవాల. సపె్ెంఫరు 22 యత్రి మొదలై 23 తెలాలర వయకూ కూరుిని, ‗ద జడిజమెెంట్‛ అనే ఔథ యశాడు. ‚న యతఱనీి నీ గురిెంచే‛ అని కాపక తన తెండ్రిని ఉదేాశిెంచి అని భటఱకు ఈ యచనే తొల సాీూెం. ఈ ఔథలో, ఔ తెండ్రి డుకు మీద అన్యహయమైన ఆరోణలు చేసాిడు, చివరోల ఎెందులోనని దూకి చావభెంట్లడు, డుకు ఆ తీరుును భరుభట్లడకుెండ అెంగీఔరిెంచి బ్రిడిజ మీెంచి నదిలోకి దూకి చనిపోతడు. సాహితయనికే జీవితనిి అెంకితెం చేసుకోవటెం టల అతనిలో ఇెంకా ఏమైన అనుభనలుెంటే, ఈ ఔథతో అవనీి తీరిపోమయి. ఈ ఔథ యసిన వెెంటనే డైరీలో ఇలా యసుకునిడు: ‚ ‘ది జడ్జ మెెంట్’ అనే ఔథను కే సిట్్ెంగులో యత్రి దిెంట్ నుెంచి ఉదమెం ఆరిెంట్ భధయలో యసాను. అదేనిగా కూరోివటెం వఱల న కాళ్ళు ఫగా త్తమిిరకికపోయి వాట్ని డెసుక కిెంద నుెంచి ఫమటకు తీమటమ ఔష్మైెంది. బమెంఔయమైన అఱసట్ల, ఆనెందమ్యను. ఏదో నీట్ మీద జారుతునిెంత తేలగాా ఔథ ఔళ్లుదుటే ఎదిగెంది. యత్రి ఎనోిసారుల న వీపు నిట్లరు చేసుకునిను. ఎలా అెంత చెువచోి, ఎలా అనిి విెంత ఔఱునఱ కోసమ్య ఔ గు జావఱ సిదధెంగా ఉెంట్లెందో, ఎలా అవి అెందులో డి ఆహుతవుతూ త్తరిగ ప్రబవిసుిెంట్లయో అనుభూత్త చెెందను. కిట్కీ ఫమట ఆకాశ్ెంలో నీలభ చేరిెంది. ఏదో ఫెండి దొరులకుెంటూ పోయిెంది. ఎవరో ఇదరాు వెంతెన దట్లతునిరు. రెండిెంట్కి ఖడిమయెం వైపు ఆకరుసారి చూశాను. నిభనిషి వయెండలో అడుగు పెటే్సరికి, నేను చివరి వాఔయెం యసుినిను. లైట్లరుమటెం, ఉదమపు వెలుగు. న గుెండె చుటూ ్

88

సనిని భెంట. అయథయత్రి దట్లకా భమమైన అఱసట. నిలువున వణికిపోతూ చెల్లలలు ఖదిలోకి ప్రఴశిెంచటెం. అెంతఔని మెందు, నిభనిషి మెందే ళ్ళు విరుచుకుెంటూ, ―ఇుట్దకా యస్తినే ఉనిను’ అని చెుటెం. అపుుడే ఴసినట్్ల చెకుకచెదయని ఔక... యషి ఇలాగే యమల, ఇదే సుష్తతో, దేహానీి ఆతినీ ఏ తొడుగుఱ వెనఔ భరుగుచేమకుెండ యమల.‛

కాపక ఎలాెంట్ యచననుబవానిి భనసులో పెట్్లకుని, అది సాధయమనని గుడిడగానమితూ, ఇనిళ్లు సాహితయనిి ట్్లదఱగా ట్్లకునిడో, అలాెంట్ యచననుబవెం నిజెంగా సాధయమనని ఈ యత్రితో అతనికి తేలపోయిెంది. భనసిఔెంగా అతని యచన జీవితెం ఈ యత్రే మొదలైెందని చెుల. ఇదే ఊపులో కాపక యసి ఉెంటే, ఆమన యచనఱ జాబిత ఇపుుడు ఱబయభవుతుని దనిఔని రెండిెంతలు ఉెండేదే. కానీ కాపకకు చివరి దకా అయథెం కానిదేమిటెంటే, సాహితయెం భత్రమ భనిషి జీవితనికి సెంపూయిత చేకూయిలదు. భనిషి సహజాతలోల తోడు కోసెం ఆయటెం కూడ ఔట్, అది తీయనపుుడు ెంటరితనెం నలపేసుిెంది. భరీ సునిితమైన కాపకను – నీశను చదివి, దేవుడు చనిపోమడనిది జీరిిెంచుకుని, ఆధునిఔ భనవుని అసిితవెం జనితోనే అనథ అని నమిిన కాపకను – ఈ ెంటరితనెం భరిెంత దట్ెంగా ఔమికుెంది. అదే ఆమనుి ఫెలస్ వైపు భళులా చేసిెంది. యచనలు చేమలసన ఎనోి విలువైన యత్రుఱను ఆమన ఫెలస్ కు ఉతియలు యమటెంలో ఖడిపేశాడు. తన కాఱునిఔ యచనఱ ైనజుని మిెంచి పోయటెంత లఖా సాహితయెం సృషి్ెంచాడు.

ఫెలస్ బెరిలన్ లో ఉెండేది. డికే్ట్ెంగ్స మెషీన్ లు తమరు చేష ఔెంపెనీలో ఎగజకుయట్వ సక్రటరీగా ని చేషది. భన హీరోయిన్ ఒరియెెంట్టడ్ సినిభలోల అఔక త్ర ఴసిన ఔథనయిఔకు ఎనిి ఔష్ట్లుెంట్లయో అనీి ఫెలస్ కూ ఉనియి. ఉదోయఖెం చేస్తి కుట్లెంఫ ఫధయత మోమలస యవటెం, ఫధయత లని తెండ్రి, అడడదరులు ట్్న తమిడూ, పెళిు కాకుెండ తఱలయిన చెలాలయీ...

89


ఇలాఖ. ఆమె పకాక భధయతయఖత్త (బూరుజవా) భనసితవెం ఉని భమ్యలు అభియి. ధైయయసుియలు, సహనశీల, ఔలవిడి భనిషి, సెంప్రదమఫదుధయలు. ఆమె కాపక నుెంచి కోరుకునిదలాల ఔ బయిని.

కానీ కాపక ఆమె నుెంచి ఆశిెంచిెంది ఴరు. తనకు ఎపుుడూ పొతుికుదయని ప్రెంచానికి ఆమెను ప్రత్తనిధిగా చూశాడు. ఆమెతో సాభయసయమైన సాహచయయెం సాధయమైతే, అది ప్రెంచెంతోన్య ఱభిెంచినటే్ అనుకునిడు. కానీ ఇది జయగాఱెంటే, ఔట్: కాపకకు సాహితయెం టల ఉని తీవ్రమైన అెంకితబవానిి ఆమె అయథెం చేసుకోవాల. రెండు: కాపక సాహితయనిి కూడ అయథెం చేసుకోవాల. కాపక ఉతియఱ దవయ ఈ ఫృహత్రుిమతిెం మొదలుపెట్ల్డు. కానీ సవబవరీతయ ఆమెలో ఆ రెండు ఱీణలూ లవు. సాహితయెం టల అతనికుని షన్ ను ఔ భమ్యలు హాబీగా భత్రమ అయథెం చేసుకుెంది. ఆమెకు సెంఫెంధిెంచినెంత వయకూ, కాపక ఔ యచయిత అవటెం కాఔపోవటెం అనిది, తభ ఫెంధెంతో నిమితిమని విషమమ కాదు. ఇది కాపకకు తొెందరోలనే అయథమైెంది.

ఆ ఏడది చివరోలనే విడుదలైన తన పుసిఔెం ‘మెడిటేషన్స’ను ఆమెకు చదవభని ెంపెంచాడు. ఆమె నచిలదని చెపు ఉని, అయథెం కాలదని చెపు ఉని అయథెం చేసుకునేవాడే. కానీ ఆమె చూపెంచిన నియసఔితను భత్రెం పుుకోలఔపోమడు. కాపకకు ఈ ఫెంధెం టల బమలు మొదఱమయయి. తనను సాహితయనికి దూయెం చేష సాధయణ ఖృహసుథ జీవితెం అతనికి ఎట్ ్రిసిథతులోలన్య వదుా. అయిన ఆమె నుెంచి దూయెం జయఖలఔపోమడు. ఇలా ఎటూ తెఖని ఊగసలాటతో తనను ఫధపెట్్లకోవడమ కాదు, ఆమెన్య విరీతెంగా ఫధపెట్ల్డు. ఆఔయషణ విఔయషణలూ కే ఫఱెంతో అతనిపై ని చేసి వణికిెంచాయి. ఆమె టల అబెససివ గా భరిపోమడు. కోకసారి నెఱకు మభై పైగా ఉతియలు యసిన సెందయులునియి. వీళీుదారి ఫెంధెం దదపుగా ఉతియఱ మీదే సాగెంది. ఐదేలు అనుఫెంధెంలో వాళ్ళు మఖామఖీ ఔలుసుకునిది చాలా తకుకవ. ఇెంతజేసి ప్రాగ్స నుెంచి బెరిలన్ నఖయనికి రైలు ప్రమణెం కేవఱెం ఏడుఖెంటల. అయిన కాపక ఔదిలవాడు కాదు. ఆమె యభిని ఫఱవెంతపెట్్న, తను యసుకునే సభమెం డవుతుెందని సాకుతో వాయిద ఴషవాడు, కానీ నిజానికి ఆ సభమనిి కూడ ఆమెకు ఉతియలు యమటెంలోనే ఖడిపేషవాడు. ఆ ఉతియఱ వెనఔ ఉనిది ఔటే ఱీూెం. తనకూ సాహితయనికీ

90

భధయనుని అవినబవ సెంఫెంధెం ఎెంత ఖట్్దో ఆమె అయథెం చేసుకోవాల, అెంగీఔరిెంచాల. అెంతేకాదు, తనలోని బమఱన్య, దిగులలన్య, చెడున్య, సునిితతవనీి అనిిెంట్నీ ఆమె మెందు నఖిెంగా ఫమట పెట్ల్డు. ఈ ఉతియఱనీి చదివితే భనకు అెందులో ప్రేభ కాదు ఔనిపెంచేది, తన ఉనికికై కాపక చేసుకుెంట్లని అపీులు ఔనిపసుిెంది. ఆ అపీులు ఆమె మెందు కూడ కాదు. ప్రెంచెం మెందు. ప్రెంచానికి ఆమె కేవఱెం ఔ ప్రత్తనిధి అెంతే.

ప్రసుితెం కాపక ఉతియలు భనకు మిగలాయి కానీ, ఆమె ఉతియలవీ మిఖలలదు. కాఫట్,్ ఆమె వైపు ఔథేమిటనిది సుష్ెంగా తెలమదు. కానీ కాపక ఉతియలోలనే నిి చోటల ఆమె వెయషన్ కూడ చూచామగా బ్లధడుతుెంది. ఆమె అతని ఆతిదూషణలీి, సాహితయభనే తన ెంట్సిెంబెం మడ చొయఫట్లకు గుయవుతుెందేమో అని బమలీి, నియధయమైన ఆరోఖయ శ్ెంఔలీి, వీటనిిెంట్నీ చాలా ఒరుుగా బరిెంచిెంది. తన దధత్తలో సమదయిెంచట్లనికి కూడ ప్రమత్తిెంచిెంది: ‚భరీ అెంత వివలషణ నికి యదు, ననుి గుడిడగా నమిమయదూ‛, ‗నీ అెంత సుష్ెంగా చూడఖఱ భనిషిని ెంటరితనెం భరిెంత డిప్రెస్ చేసుిెంది‛, ‗అలా ఫమట్ ప్రెంచానికి బొత్తిగా దూయెంగా ఉెండిపోకూడదు‛; ఇలాెంట్ వాకాయలు కాపక భళీు తన జవాబులోల కోట్ చేమటెం వఱల ఫమటడడయి. కాపక తన నిద్రలమఱ గురిెంచీ, తఱపోటల గురిెంచీ దే దే యసుిెంటే, అలా ఉని శ్కిినెంత యమట్లనికే కరుిపెట్వదనాి నచిచెుట్లనికి ప్రమత్తిెంచేది. ఆమె నుెంచి ఈ తయహా భటలు వచిినపుడలాల, ఆమె తన యచన వాయసెంఖెం జ్యలకి వసుిెందనిెంత గాబయ డిపోయవాడు. ఎుట్లాగే భెందలసుిని ధోయణిలో యచన తనకు ఎెంత మకయభనిది యషవాడు: ‚నకు చేతనైన ఆ ఔక ని పైన న శ్కుిఱనీి కరుి పెట్కూడద? అలా చేమఔపోతే న ఔని మ్యరుుడెవడూ ఉెండడు! న యతలు ఎెందుకూ నికియనిఴ కావచుి; అలాెంటపుుడిఔ నేన్య ఎెందుకూ నికియని వాణ్ణి. అలాఖని ఈ విషమెంలో ననుి నేను మినహాయిెంచుకుెంటే, ననుి నేను చెంపుకునిటే.్‛ చివయకు పెళిు టల బమలి కూడ నిససెంకోచెంగానే యశాడు. తనను తను ఔ సాభజకునిగా (స్షల్ ఆనిభల్), కుట్లెంబీకునిగా (పమిలీ భన్), అనిిెంట్ఔని మకయెంగా సెంబషణ చతురునిగా (కానవరసషనలసు్) ఊహిెంచుకోలఔపోయవాడు. చివయకు తలలదెండ్రుఱ డఖాదిలో భెంచెం మీద నైట్ డ్రసుసలు దిాఔగా పేరిి ఉెండే దృశాయనిి కూడ బరిెంచలఔపోయవాడు. కుట్లెంఫ జీవితనికి ప్రతీఔగా ఔనిపెంచేదేదైన అతణిి అెంతగా వెఖట్ల

91


రిది. ఫెలస్ కు ఈ అత్త సునిితతవెం అయథభయయది కాదు; ఔసారి భక్స బ్రాడ్ బెరిలన్ వషి అతణి ిఔలసి తన గోడు వెలుబ్లసుకుెంది. బ్రాడ్ తన మిత్రుని తయపున భట్లలడి ఆమెకు సరాి చెుట్లనికి ప్రమత్తిెంచాడు. ‚అతని అత్తసునిితతవనిి మీరు కాసి బరిెంచాల. ఆ ీణన తన మ్యడ్ ఎలా ఉెందో అలాగే సుెందిసాిడు. అనిి విషమలోల అబొసలూయట్ న్య అల్మట్ న్య భత్రమ ఆశిెంచే వయకిి, ఎనిట్కీ యజీ డడు.‛

వాళిుదారికీ రిచమమైన తొలనెఱలోల, ఈ ఫెంధెం ఇెంకా ఇెంత ఖెందయగోలెంలో డఔ మెందు, అది కాపకకు సృజనతిఔెంగా చాలా ఫలానిిచిిెంది. కాఫటే్ ‚ద జడిజమెెంట్ల‛ ఔథ యసిన తయవత్త నెఱలోనే తన అసెంపూయి నవలాత్రమెంలో మొదట్దైన ‚తపుపోయిన భనిషి‛ (దీనికి తయవత బ్రాడ్ పెట్న్ పేరు ‚అమెరికా‛) యమటెం మొదలుపెట్,్ మొదట్ అధయమెం ‚ద స్్ఔర్ట‛ పూరిి చేశాడు. ఆ తయవత్త నెఱలోనే తన ప్రసిదధ నవలఔ ‚మెటభయైసిస్‛ పూరిి చేశాడు. తెండ్రితో అతని అనుఫెంధపు నీడలు ఈ మ్యడు యచనఱ మీద డడయి..

కాపక యచనఱనీి అెంతే. అవనీి అతని జీవితనుబవాఱ నుెంచి ఎదిగనఴ అయిన, వాట్లో ఆ జాడలి సిఖట్డెం చాలా ఔష్ెం. సీతకోఔలో దని గెంఖళి అెంశ్ను ఎెంతభత్రెం చూడఖఱమో, ఆమన యచనలోల ఆమన జీవితనీి అెంతే చూడఖఱెం. అది పూరిిగా ర్వ్ెంతయెం పొెందఔనే యచనలోలకి వచిిెంది. అయితే కాపక మెందుని యచయితలూ అదే ఔద చేసిెంది? ఎవరైన జీవిత రిధి నుెంచే ఔద యచనలి సృషిె్ంచేది? భరి కాపక వాలు ఔని ఏ విధెంగా భినిెం?

వాలుెందరి విషమెంలోన్య ఈ ర్వ్ెంతయక్రిమకు పూయవమెండే జీవితనికీ, తయవత పుట్్న యచనకూ ెంతైన పోలఔ చూపెంచవచుి. ఎెందుఔెంటే జీవితెం ఎలాెంట్ రిమలటీలో నడుసుిెందో దనేి యచనకు కూడ భూమిఔగా సీవఔరిెంచారు. కాపక భత్రెం తన జీవితనుబవాలి యచనగా భరిటపుుడు రిమలటీని భూమిఔగా సీవఔరిెంచలదు, వాట్ని రిమలటీతో ఏ భత్రెం సెంఫెంధెం లని ర్వ్ెంలోకి భయిడు; ఔఱలోలకి ర్వ్ెంతయెం చెెందిెంచాడు, ఇెంకా సుష్ెంగా చెుఱెంటే, పీడఔఱలోలకి.

కాపక యచనప్రక్రిమ భన ఔఱఱ నియిణనిి పలో అవుతుెంది. భన ఔఱలోల ఔ ధోయణి ఉెంట్లెంది. వాట్లో ఔనడే దృశాయఱకూ, వాట్వఱల ఔలగే బవాఱకూ పొెంతన ఉెండదు. ఔనడే

92

దృశాయఱతో ఏ భత్రెం సెంఫెంధెంలని బవాలవో ఔలుగుతయి. ఔఱలో భనెం చెందభభని చూసి కూడ బమడవచుి. భరి వాసివజీవితెంలో ఆహాలదకాయఔమైన చెందభభ ఔఱలో బమకాయఔమెలా అయిెంది? అెంటే, నిజానికి కాలదు. ఔఱలో భనకు బమెం ఔలగేది చెందభభ ‘వఱల’ కాదు, భనలో ఆల్రెడీ ఉని బమమ చెందభభ మీదకూ ప్రసరిెంచి దనిి కూడ బమవహెం చేసుిెంది, అదే సాథనెంలో భర ఇతయ అప్రభదఔయ (benign) దృశాయలుని కూడ – స్తయయసిభమెం, చెట్్ల మీద కాకులు, దఖయాగా ఎగర విభనెం – అలాెంట్ బమమ ఔఱఖవచుి. అెంటే, ఔఱ ఔ బవెంతో మొదఱవుతుెంది, ఇఔ తయవత ఔఱలో ఏ దృశ్యెం వచిి డిన, అది ఆ పూయవనిశిిత బవానేి ప్రఔట్సుిెంది. కాఫట్్, ఆ చెందభభ ఔఱకు సెంఫెంధిెంచినెంత వయకూ దృశ్యెం వఱల బమెం కాదు, బమెం వఱల దృశ్యెం. ఇఔకడ బమెం ప్రేరపత బవెం కాదు, ప్రేరఔ బవెం. దీనిి ఔక బమెం అనే బవానికే కాదు; ఆహాలదెం, కాభెం, ఉదేవఖెం, జుగుస ఇలా ఏ బవానికైన వరిిెంజేమవచుి. కానీ కాపక జీవితనిి ప్రధనెంగా నిరాశిెంచిన ఏకైఔ బవెం బమెం: తెండ్రి టల బమెం, ఆరోఖయెం టల బమెం, సకుసవల్ ఇెంట్భసీ టల బమెం, పెళిు టల బమెం, చివయకు సాహితయెం టల కూడ బమమ. ఔచోటైతే ‚the very impossibility of living‘ గురిెంచి కూడ యసాిడు. కాపక ఉతియలోల ఎకుకవసారుల ఔనిుెంచే దెం బమెం (angst).

కాపక కూడ తతూుయవ యచయితలాల జీవితనుబవాలిెంచే సృషి్ెంచాడు నిజమ. కానీ జీవితనుబవాలి మథతథెంగా తీసుకోలదు, అవి తనలో ఔలగెంచిన బవాలి భత్రెం తీసుకునిడు. ఆ బవానిి తనలో నిెంపుకుని, ఆ బవెం పూనినవాడై, ఆ బవెంతో భమఔమై... ఔఱెం ఔదిడు. ఇఔ అతను యసిెంది ఏదైన ఆ బవెం భత్రెం ఆ సృషి్ అెంతట్ల ఔ యదయశఔపు పొయలా రుచుకుని ఉెంట్లెంది. ఠకుని భనసు ఆ బవానిి అనుభూత్త చెెందుతుెంది, కానీ అతని బుదిధకి భత్రెం ఆ బవానికీ, యచనలోని వివయఱకూ తరికఔమైన సెంఫెంధమమిట అెందదు. అచిెంగా ఔఱలోలలాగానే. కానీ ఎెంతైన పుసిఔెం అనేది ఔ కాెంక్రట్ల వాసివెం. అెందులో వాయఔయణనుగుణమైన వాకాయలూ, వరిితమైన సనిిఴశాలూ ఔ తరికఔమైన క్రభనీి, మెటీరిమల్ ఉనికినీ ఔలగ ఉెంట్లయి. పైగా కాపక భమ్యలు రిమలసు్ యచయితఱ ఔని అతయెంత సుష్ెంగా తన కాఱునిఔ ప్రెంచాలి తీరిిదిదుాతడు. దెంతో అవి తరికఔెంగా

93


అతయెంత సుష్ెంగా ఉెంటూనే, వాట్ అయథెం భత్రెం ఔఱలోలలా అలకేసినట్్ల ఉెంట్లెంది. ఈ కాెంబినేషన్ ఠకులి చిత్రమైన ఆఔయషణతో ఔట్్డేసుిెంది. వారికి కాపకను చదవడెం మెఱకువలో ఉెండి ఔఱఖెంట్లనిట్్లగా తోసుిెంది. అెందుకే ఈ యచనలి సుష్మైన ఔఱలు (lucid dreams) అనవచుి. ఈ కాయణెం చేతనే, కాపక యచనలి ఆతిఔథతికాలుగా రిఖణిెంచి వాట్ విలువని ల్లఔకఖట్లెం. కాపక జీవితనిి పూరిిగా ల్లఔకలోెంచి మినహాయిెంచిన కూడ, అతని యచనలు విెంత సౌెందయయెంతో, సొెంత సతయెంతో, సెంపూయి సవతెంత్రతతో భనుితయి.

దీనికి ‚మెటభయైసిస్‛ నవలఔ ఉదహయణ. ‚గ్రెఖర్ట జభజ ఔ ఉదమెం ఔఱత ఔఱలిెంచి నిద్ర లచే సరికి, తన భెంచెంపై తను ఔ పెదా కీటఔెంగా భరిపోయి ఉెండట్లనిి చూసుకునిడు‛ అనే వాఔయెంతో మొదఱవుతుెందీ ఔథ. ఇఔ అఔకణిిెంచి గ్రెఖర్ట జమ జా ఈ తి ర్వ్ెంలో తన రోజువారీ జీవితెం ఖడిపేెందుకు ఉదుయకుిడవట్లనీి, అెందులో ఎదుయయయ ఇఫుెందులీి భీత్త గలపే సుష్తతో చూపసుిెంది. కాపక జీవిెంచి ఉెండగా ప్రచురితమైన యచనఱనిిెంట్లోకీ ఇదే ఎకుకవ ప్రసిదిధ పొెందిెంది. ఈ యచనతో సాహితయెంలో మోడరిిటీ ఆయెంబమైెందట్లరు. ఈ యచన మొదట్ వాఔయెంలో ఔనిపెంచే సృజనతిఔ ధైయయెం ఎెందరో యచయితలి ప్రేరపెంచిెంది. ఎెందరో అుట్దకా తభ కాలును ఔట్్ డేసిన వాసివిఔత శ్ృెంకలాలి తొఱగెంచుకుని, తభ అెంతరోలకాలి సావపిఔ క్షాఱపై సృజనకాశ్ెంలోకి షవచఛగా ఎఖయఴశారు. కాగతెం మీద ఏదైన సాధయమననే ఎరుఔ వఱల ఔలగన షవచాఛ బవభది.

ప్రమక సాునిష యచయిత గాబ్రియెల్ గారిసమ భరకజ్ తనపై మెటభయైసిస్ ప్రబవానిి ఇలా చెిడు: ‚న దిసడేలుపుడు ‘మెటభయైసిస్’ చదివాకా అనిపెంచిెంది, నేను యచయితను కాఖఱనని. ఆ యచనలో గ్రెఖర్ట జమ జా ఔ ఉదమెం నిద్ర లచి బరీ కీటఔెంగా భరిపోమడనిది చదివాకా, నలో నేను అనుకునిను, ―ఇలా యష వీలుెందని నకు తెలీదే, ఉనిట్యితే, నేను కచిితెంగా ఔఱెం ట్లల్సెందే.’ ‛ భరకజ్ ప్రసిదధ యచన ‚న్ హెండ్రడ్ ఇమర్టస ఆఫ్ సొలటూయడ్‛లో వాసివిఔత నుెంచి విమకిి పొెందిన ఇలాెంట్ షవచేఛ ఔనిపసుిెంది. దీనేి భజక్ రిమలజెం అనిరు.

1912 - 1913 కాఱెంలో కాపకను పూనిన ఈ సృజనఴశ్ెం ఇెంకెనిి యయిెంచేదో. కానీ అతనే తవువకుని ఊబి క్రమపీ అతణిి లోనికి లాకోకసాగెంది. ఫెలస్ తనను అయథెం చేసుకునే భనిషి

94

కాదని కాపకకు అయథమైన, ఎెందుకో ఆమెకు భరిెంత చేరువ కాకుెండ నిగ్రహిెంచుకోలఔపోమడు. దీనికి కాపకలోనే ఉని భరో అెంశ్ కాయణెం. నిజానికి సాహితయెం తన జీవితనికి ట్్లభి అెంటూ ఎెంతగా తనకు తను చెపుుకుని, సృజనకు అనివాయయమైన ెంటరితనెం తనను చుట్్లమట్్నపుడు భత్రెం, కాపక సాహితయనిి ఔ శాెంగాన్య బవిెంచేవాడు. ప్రెంచపు అభమఔ సెంయెంబెంలో బఖెం కాకుెండ సాహితయెం తనను ట్ ్ఫెంధిసుినిట్్ల బవిెంచేవాడు. ప్రెంచెంలోకి రిపోవాఱని చూషవాడు. ఇఔకడే ప్రెంచానికి ప్రత్తనిధిగా తనే ప్రత్తష్ిెంచుకుని ఫెలస్ అనే మ్యరిి అతనికి శ్యణయమైెంది. ‚ఆమె లకుెండ ఫతఔలను, అలాఖని ఆమెతోన్య ఫతఔలను‛ అనే సిథత్తకి వచేిశాడు. వెర్ిగో ఉని వాడు ఇఔ చషి చచాినుల అనే ఏ తెగెంపుతో ఫెంగీజెంప్ కి సిదధడతడో, అలాెంట్ తెగెంపుతో, పెళిు చేసుభిని కూడ అడిగేశాడు. 1913 జులైలో ఎెంగేజెిెంట్ల కూడ అయిపోయిెంది. భరుసట్ ఏడది మ నెఱలో పెళిు నిశ్ిమమైెంది. ఇెంత చేసి ఇుట్దకా వాళిురువుర్వ్ ఔలసిెందీ, మఖామఖీ భట్లలడుకునిదీ ఔక రోజు భత్రమ.

పెళిుకి తలైతే ఊడు గానీ, తీయ అది దఖాయ డే దీా కాపకలో బమెం పెయఖసాగెంది. తన డైరీలో పెళిు యయవసానెంగా వచేి సానుకూఱతలీి, ప్రత్తకూఱతలీి జాబితగా యసుకునిడు. ప్రత్తకూఱతల ఎకుకవ ఫరువు తూగామని ఴర చెునఔకరలదు. అుట్దకా అెంత ఫగానే ఉెందని నమిిన ఫెలస్ కు కూడ, నెభిదిగా కాపక ఊగసలాట తలూకు పొడ తఖఱడెం మొదలైెంది. దని విశ్వర్వ్ెం ఎలాెంట్దో ఆమెకు తెలసి వచిిెంది భత్రెం, ఆమె తెండ్రికి కాపక యసిన ఔ ఉతియెం చదివాఔనే. సెంప్రదమెం ప్రకాయెం కూతురి చేయి కోరుతూ తెండ్రికి యమలసన ఉతియెం ఔట్ కాపక యసి ెండు. ఈ ఉతియెంలో కాపక నిజాయితీతో టూ, అతని మొెండితనెం కూడ వయఔిభవుతుెంది. భక్స బ్రాడ్ తన మిత్రుడి గురిెంచి చెపుతూ, అతను ‚అనిి విషమలోల అబొసలూయట్ న్య అల్మట్ న్య ఆశిెంచే వయకిి‛ అని ఎెందుఔనిడో ఇఔకడ బ్లధడుతుెంది. కాపకకు సెంఫెంధిెంచినెంతవయకూ, సాహితయెం తనకు ఎెంత మకయభనిది ఫెలస్ కు భత్రమ అయథభయితే చాఱదు, ఆమె కుట్లెంఫెం మొతినికీ అయథభవావల; వాళ్ళు కూడ అతణీ,ి అతని జీవన శైలనీ అెంగీఔరిెంచాల. ఇలాెంట్ ఉతియనిి ప్రెంచెంలో ఏ ప్రేమికుడూ ప్రేమసి చేయి అడుగుతూ ఆమె తెండ్రికి యసి ఉెండడు. అెందులో ఔ బఖెం ఇలా సాగుతుెంది: ‚మీకు మీ కూతురు గురిెంచి

95


తెలుసు: ఆమె చలాకీగా, ఆరోఖయెంగా, ధీభగా ఉెండే అభియి; అలాెంట్ వాళ్ళు చలాకీగా, ఆరోఖయెంగా, ధీభగా ఉెండే వాలుతో ఔలసి జీవిెంచాల. మీకు న గురిెంచి పెదగాా తెలీదు, ఇుట్కే న గురిెంచి మీ కూతురుకు 500 ఱకు పైగా ఉతియలోల చెపుెందెంత భళీు చెులను. కానీ ఔక విషమెం దృష్ిలో పెట్్లకోెండి చాలు: న అసిితవభెంత సాహితయెం వైపే వెళ్ళిెంది; మైయయలు వమసు దకా నేను ఎఔకడ తుకుెండ ఈ తోవనే అనుసరిెంచాను, దీనిి వదిలమలస వషి నేను జీవిెంచటెం భనేసాిను. నేను ఎలాెంట్ వాణయిిన, ఎలాెంట్ వాణి ి కాఔపోయిన, అెంత దీని చఱఴ. నేను మఔిసరి భనిషిని, ఎవరితోన్య ఔఱవను, ఖెంట్ల మకెం పెట్్లకుని ఉెంట్లను, సావయథరుణి,ి ఆరోఖయెం టల నితయ శ్ెంకితుణిి, పైగా నిజెంగానే పెదా ఆరోఖయవెంతుణిి కాదు. నేను న కుట్లెంఫెంతో ఔలసి ఉెంట్లను, వాళ్ళు చాలా ఆయమత చూపెంచే భనుషులు, అయిన వాలలతో నేను ఔ అరిచితుడి ఔని అధవనిెంగా ప్రవరిిసాిను. ఖత నేిలులో నేను న తలలతో ది భటఱఔని ఎకుకవ భట్లలడి ఉెండను, తెండ్రితో తునిసరి ఱఔరిెంపులి దట్ వెలును. న పెలుయిన చెల్లలలుతోన్య, ఫవగాయలతోన్య అససల భట్లలడను, అలాఖని వాలు టల వయత్తరఔత ఏెం లదు. నకు కుట్లెంఫ జీవితెం అఱవాట్ల లదు. భరి ఆరోఖయఔయమైన వయకిితవెం ఔలగ, ఆనెందఔయమైన వైవాహిఔ జీవితెం యసిపెట్ ్ఉని మీ కూతురు, ఇలాెంట్ భనిషితో జీవిెంచాలా? అతను ఆమెను ప్రేమిసుినిెంత భత్రాన, తన తుని సరి వాయసెంఖెం కాయణెంగా తన సభమనిెంత కే ఖదిలో ఖడిపే అలాెంట్ భనిషితో టూ ఆమె కూడ ఔ సనయసి తయహా జీవితెం ఖడలా?‘ ఈ ఉతియెం మొదట ఫెలస్ ను చేరిెంది. ఆమెకు ఈ ధోయణి అఱవాటే. అెందుకే దనిి తెండ్రికి ఇవవలదు. మ్యడో వయకిి ఎవరైన ఔఱఖజేసుకుెంటే ఈ అయోభమెం కాసి చఔకఫడుతుెందేమో అని ఆశ్తో, ఆఫీసులో తన లీగ్స ఐన గ్రెట్ట బ్లలచ్ అనే అభియిని కాపక దఖాయకు భధయవరిిగా ెంపెంచిెంది. ఇదార్వ్ ఔలసి భట్లలడరు. తయవత కాపక గ్రెట్టకు కూడ ఉతియలు యమటెం ప్రాయెంభిెంచాడు. ఈ ఉతియలోల అతను ఫెలస్ తో పెళిు టల తనకుని బమఱ గురిెంచి – సవమన ఫెలస్ కి యసినటే్ – ఉనిదునిట్్ల యశాడు. గ్రెట్ట ఈ ఉతియలి తీసుకెళిు ఫెలస్ కు చూపెంచిెంది. నిజానికి ఈ ఉతియఱ దవయ ఫెలస్ కు తిగా ఫమటడిెందేమీ లదు. కానీ ఈ బమలి ఇలా తన షిహితుయలతో కూడ ెంచుకోవటెం బరిెంచలఔపోయిెంది. ఒ ఔక అతను పెళిు తయవత ఉెండట్లనికి ప్రాగ్స టణ్ెంలో ఇళ్ళు వెతుకుతూ కూడ, భనసులో ఇలాెంట్

96

అనుభనలు పెట్్లకోవట్లనిి సహిెంచలఔపోయిెంది. అయితే గ్రెట్ట వెనుిపోట్ల పొడిచిెందని తెలమని కాపక, నిి రోజుఱ తయవత, 1914 జూలై 11న, ఫెలస్ ను ఔఱవట్లనికి బెరిలన్ వెళిు ఔ హోటలోల దిగాడు. ఉనిట్్లెండి ఫెలస్, గ్రెట్ట, ఆమె చెల్లలలూ ఔలసి అతణిి హోటలోల మట్డిెంచారు. ఈ సెంగటనకు కాపక తయవత తన డైరీలో ‘ట్రిబుయనల్ ఎట్ ద హోటల్’ (హోటలోల విచాయణ సెంగెం) అని పేరుపెట్లడ్ు. అఔకడ జరిగెంది నిజెంగా విచాయణ లాెంట్దే. కాపక గ్రెట్టకు యసిన ఉతియల ప్రోసికూయషన్ డకుయమెెంట్లలగా నిచాియి. ఫెలస్ వాట్ని ట్్లకుని, అెందులో మెందే అెండర్ట లైన్ చేసిన వాకాయలి పైకి చదివిెంది. అెందర్వ్ అతనిపై వయత్తరఔ ఆరోణలు చేశారు. ఎెంగేజెిెంట్ల కేనిసల్ అయిెంది. ఈ విచాయణ యయెంతెం కాపక భత్రెం ఔక మఔక కూడ భట్లలడలదు. అతనికి తన దోషెం ఏమిట సుష్ెంగా తెలమలదు, కానీ దోష్టనిి భత్రెం అెంగీఔరిెంచాడు. అచిెం జ్యసఫ్ కె లాగానే! కాపక ప్రసిదధ నవఱ ‚ద ట్రమల్‛ లో మకయత్ర జ్యసఫ్ కె. ఈ సెంగటన జరిగన తయవత్త నెఱలోనే కాపక ఆ నవఱ యమటెం ప్రాయెంభిెంచాడు. ఇెందులో జ్యసఫ్ కె ఔ ఉదమన నిద్ర లచి చూషసరికి, ఔక ఖదిలో అతణిి అరసు్ చేమట్లనికి ఇదరాు కాలాదరులు ఎదురుచూస్తిెంట్లరు. అఔకణుిెంచి నవఱ చివరి దకా, అతనికి తన నేయమమిట తెలమదు, కానీ కోరు్ఱ చుటూ్ లామయల చుటూ్ త్తరుగుతూెంట్లడు, చివయకు తెలమని నేయనికి శిీను కూడ అెంగీఔరిసాిడు.

ఫెలస్ నుెంచి తతకలఔెంగా విమకిి చెెంది, భళీు తన ెంటరి జీవితెంలోకి వచిిడిన కాపక, ఈ ‚ట్రమల్‛ నవఱ యమటెంలో నిభఖిమైపోమడు. ఈ నవఱ కోసెం ఆఫీసు నుెంచి రెండు వాయఱ సఱవు కూడ తీసుకునిడు. భళీు రెండేలు క్రితెం ‚ద జడిజమెెంట్‛ ఔథ యసిన రోజులు గురుికు వచాియి. అపుుడెంత సృజనఴశ్ెం భత్రెం ఇపుుడు లదు: ‚రెండేలు క్రితెంలా ఇపుుడు నేను న యచనతో పూరిిగా ఔుఫడి కాడఫడి లను, కానీ న శూనయమైన, మొహెంమొతేి, పచిి బ్రహిచారి జీవితనికి ఔనీసెం ఏదో ఔ సాయథఔత ఉెంది. పూరిిగా శూనయెంలోకి చూస్తి కూరోికుెండ, భరోభరు నతో నేను సెంబషణ నసాగెంచుకోఖలుగుతునిను.‛ ఇది కాపక యచన జీవితెంలో రెండో ఉచఛ దశ్. ఈ దశ్లోనే ‚ట్రమల్‛ నవఱతో టూ, రెండేలు క్రితెం మొదలుపెట్న్ ‚తపుపోయిన భనిషి‛ (అమెరికా) నవఱను కూడ పూరిి చేశాడు (అెంటే

97


ఇపుుడుని అసెంపూయి సిథత్తకి తెచిి వదిలశాడు). ‚ఇన్ ద పీనల్ కాఱనీ‛, ‗విలజ్ స్తకల్ భస్ర్ట‛ అనే భరో రెండు పెదా ఔథలి కూడ యశాడు.

ఔ ఔక మొదట్ ప్రెంచ యుదధెం మొదలైెంది. కానీ కాపకకు సభకాలీన యజకీమ రిసిథతుఱ టల పెదాగా ఆసకిి ఉెండేది కాదు. కాపక యచనలు ఎపుుడూ అతని అెంతరోలఔపు వెలుగునీడలి ట్్ెంచుకునియ తు, ఫమట్ ప్రెంచెం వైపు చూపు సారిెంచిెంది లదు. ెంతభెంది అతని నిి యచనలు తయవత్త నజీ దుయఖతఱకు జ్యసయెం చెుమనీ (‚ఇన్ ద పీనల్ కాఱనీ‛), బూయయక్రసీ లోని అవినీత్తని ఎెండఖట్లమ్నీ (‚ద ట్రమల్‛) అెంట్లరు. కానీ మొదట్ ప్రెంచ యుదధెం మొదఱవుతుెంటే అతను తన డైరీలో యసుకుని ఔ ఎెంట్రీ అలాెంట్ వాదనలి వెకికరిసుిెంది: ‚జయినీ యష్టయ మీద యుదధెం ప్రఔట్ెంచిెంది. భధయహిెం ఈత ట్ల్ను‛.

ట్రయిల్ నవలా యచన ెంతకాఱెం ఫనే సాగెంది గానీ, తయవత ఇఔ మెందుకు ఔదఱఔ ఎఔకడిదఔకడే నిలచిపోయిెంది. ెంటరితనెం భళీు అతణిి ఔమికోసాగెంది. అతనికి భళీు ప్రెంచెం కావాలస వచిిెంది. భళీు ఫెలస్ కు ఉతియలు యమటెం ప్రాయెంభిెంచాడు. తభ ఎెంగేజెిెంట్ల పెళిు దకా యలఔపోవట్లనికి కాయణెం ఆమ అనిడు. ఆమె తనకూ తన యచనకూ ఖఱ సెంఫెంధనిి ఎపుుడూ భనస్తైరిిగా అయథెం చేసుకోలదనీ, అయథెం చేసుకుని అెంగీఔరిెంచలదనీ అనిడు: ‚న యచనకు గాఢ మైత్రీ నీతోనే, ఫదధ శ్త్రుతవమ్య నీతోనే, అెందుకే, అది నినుి ఎెంతగా ఇష్డిెందో, తనను తను కాడుకోవాలసన రిసిథత్త వచేిసరికి అెంతగాన్య వయత్తరకిెంచిెంది‛ అని యశాడు. ఫెలస్ యచనకూ అతనికీ ఖఱ సెంఫెంధనిి పూరిిగా ఎపుుడూ అెంగీఔరిెంచ లదనిది నిజమ. ఆమె దనిి తనకో సవత్తలా చూసిెంది. అెందువలల కాపక ఎపుుడూ ఆమెను రెండు చేతులా తన జీవితెంలోకి ఆహావనిెంచలఔపోమడు. అలాఖని పూరిిగా కాదనన్య లఔపోమడు. కాపకకు రిసిథత్త అతని ఉతియఱ దవయ భనకు తెలసిెందే, కానీ ఫెలస్ ఏ కాయణఱ వఱల అతనితో భళీు సయోధయకు సిదధమైెందో తెలమదు. ఏదేమైన ఆమె వైపు నుెంచి కూడ భళీు ఉతియలు మొదఱమయయి. ఈసారి అడదడ ఔలుసుకోవటెం కూడ మొదలుపెట్లర్ు. 1916 లో భరియెన్ ఫద్ లో ఔ హోటలోల ఒ ది రోజులు ఔలసి కూడ ఖడిరు. ఆ రోజులోల తన డైరీలో ఇలా యసుకునిడు: ‚ఫెలస్ తో ఔలసి జీవిెంచటెం అసాధయెం; అసలు ఎవరితోనైన ఔలసి జీవిెంచటెం అసాధయమ; నేను ఫధడేది దనికి కాదు; నకు ెంటరిగా ఫతఔఖఱఖటెం కూడ

98

అసాధయభవటమ పెదా ఫధ‛. కానీ ఈ లోల గాబయను ఫమటకు ప్రదరిశెంచకుెండ మఔపోతు గాెంభీయయెంతో మెందుకెళిపోమడు. పలతెంగా, భయలా రెండేలుకు 1917 జూలైలో కాపక ఫెలసీఱ రెండో ఎెంగేజెిెంట్ల జరిగెంది. ఎెంజేగెిెంట్ల పెంీను కూడ జరిగెంది. కానీ ఈ సారి అతని లోల బమఱకు విధి ఔ తరుణోమనిి మెందు తెచిి నిఱబెట్్ెంది.

విడుదఱ 1917 ఆఖసు్ 9 యత్రి, మపెఫై నలుగేలు కాపక, విరీతెంగా యఔిెం ఔకుకకునిడు. డఔ్రుల దనిి ీమ వాయధిగా నియథరిెంచారు. అుటల అది ప్రాణెంతఔ వాయధి. కాపక వెెంటనే ఫెలస్ తో ఎెంగేజెిెంట్ల కానిసల్ చేసుకునిడు. ఈ వాయధిని పెళిుతో తను సాగెంచిన ఐదేలు పోయట్లనికి విధి నిరాశిెంచిన మగెంపు బవిెంచాడు. చానిలు తయవత ఇెంకో ప్రేమసి (మిల్లన)కు యసిన ఉతియెంలో, ఫెలస్ తో ఔఴల పెళిు జరిగన అది ఎకుకవకాఱెం నసాగేది కాదెంటూ ఇలా తీయినిెంచాడు: ‚అలా సాగుతుెందని సవమన నేనే ఆమెతో నభిఫలకిన, అపుుడపుుడూ ఆమెను చాలా తీవ్రెంగా ప్రేమిెంచిన, పెళిు ఔని మకయమైెంది ఴర ఏదీ లదని నకు తెలసిన, అది ఎకుకవ కాఱెం సాగేది కాదు. దదపు ఐదేళ్ళు ఆమెపై దడి చేశాను (పోనీ, నపై నేనే చేసుకునిను) – కానీ అదృష్వశాతూి ఆమె చాలా ట్ష్మైనది, ప్రషయన్ - జూయయిష మిశ్రభెం, దృఢమైన త్తరుగులని మిశ్రభెం. కానీ నేనెంత ఫఱవెంతుణిి కాదు, పైపెచుి ఆమె ఫధ భత్రమ డేది, నేను దడీ చేషవాణిి ఫధ డేవాణిి.‛

ీమ అని తేలన తయవత ఎెంగేజెిెంట్ల కానిసల్ చేసుకోవటెంతో టూ, ఆఫీసు నుెంచి సఱవు కూడ తీసుకునిడు. ఈ సఱవును దవీ వియభణ దకా పొడిగస్తినే ఉనిడు. అుటల అతని చిని చెలల ఒటల తెండ్రిని వయత్తరకిెంచి (కాపక ఎనిడూ చేమలని ధైయయెంతో) ఫమటకు వచిి ఔ చిని ల్లలటూరు ‘జార్వ్’లో వయవసామ హత్రానిి నుకుకని ని చేస్ిెంది. కాపక ప్రాగ్స ట్ణనిి వదిల చెలల దఖయాకు వెళిపోమడు. ఔ ఎనిమిది నెఱలు అఔకడే ఖడిడు. దరిమిలా ఔ సెందయుెంలో తను జీవితెంలో అతయెంత ఆనెందెంగా ఖడిపెంది ఈ ఎనిమిది నెఱల అని చెుడు. ఆ ల్లలటూరిలో, తతవఴతి కీర్టక గార్టడ ను చదువుతూ, చుట్్లఔకఱ వనలోల త్తరుగుతూ, ఊరి రైతు జనెంతో భసలుకుెంటూ కాఱెం ఖడిడు. యచన టల ఇదివయఔెంతట్ తీవ్రమైన నిఫదధత

99


లఔపోయిన, యస్తినే ఉనిడు. ‚జాకాల్స అెండ్ అయబ్స‛, ‗ఔెంట్రీ డఔ్ర్ట‛ లాెంట్ యచనలు చేసిెంది ఈ కాఱెంలోనే. ‚నకు ఇుట్కీ ఆనెందెం దొరికేది ప్రెంచానిి [యచన దవయ] సవచఛమైన, నిజమైన, సిథయమైన సిథత్తకి లప నిఱబెట్ఖలగనపుడే‛ అని డైరీలో యసుకునిడు.

ీమ నియథయణ అమయకా కాపక ఎకుకవ సభమెం ఴరవరు ప్రాెంతలోలని శ్నటరిమమస లో ఖడటెం ప్రాయెంభిెంచాడు. ఇలాెంట్ ఔ శ్నటరిమమ లోనే రిచమమైన ఇయవైయడేలు జూలీ వోరిజెక్ తో ప్రేభలో డడడు. ఆమె చెపుులు తమరు చేష చయికారుఱ కుట్లెంఫనికి చెెందిన అభియి. సయదగా భట్లలడుతుెంది. భక్స బ్రాడ్ కు యసిన ఔ ఉతియెంలో ఆమె సభీెంలో ఖత ఐదేలలలో ఎనిడూ లనెంతగా నవావనని యసుకునిడు కాపక. అెంతేకాదు, ఫెలస్ తో వివాహానిి యదుా చేసుకోవట్లనికి అతను కాయణెంగా చూపెంచిన తన ీమ వాయధి, ఇపుడు జూలీతో పెళిు ప్రత్తదన చేమట్లనికి భత్రెం అడుడ యలదు. (ఫెలస్ అనే అబెసషన్ నుెంచి ఫమటడట్లనికి వాయధిని కాపక ఔ వెంఔలా వాడుకునిడనట్లనికి ఇదే ఋజువు.) కానీ అతని ఇెంటల వయత్తరఔత వచిిెంది. భెంచి కుట్లెంఫనికి చెెందిన అభియి ఫెలస్ ను వదిలసి, ఈ అఱగా పఱలను చేసుకోవటమమిటని తెండ్రి భెండిడడడు. ‚ఆ పఱల ఫగా ఏరి ఎెంపఔ చేసుకుని యవికేదో తొడుకుకని ఉెంట్లెంది – ఇఔకడ ప్రాగ్స లో యూదు అభియిఱెంత అెందుకు తు ఇెంకెెందుకూ నికి యరు, దెంతో నుఴవమో పెళిుకి తమరైపోమవు – అెంతఔని ఇెంకేదైన చేమచిని తట్లద? నీఔెంత బెరుగాా వుెంటే చెపుు, నేనే నినుి న వెెంట తీసుకెళ్లిను,‘ అెంటూ ఆమెను పెళిు చేసుకోవటెం ఔెంటే ఴశ్య దఖాయకెళిు కుత్త తీరుికోవటెం నమభనే అయథెం వచేిలా భట్లలడడు. తలలదెండ్రుఱ వయత్తరఔత వఱల కాపక చివయకు ఈ పెళిు ఆలోచన భనేశాడు. ఈ విషమెంలో తెండ్రి ప్రవరిిెంచిన తీరుకో, లఔ, ఇఔ భృతుయవు గుభిెం దఖార ఎదురుచూస్ిెంది కాఫట్్, అయయగా మిగలన ల్లఔకలు తేలిసుకోవాఱనో తెలమదు గానీ, ఈ సభమెంలోనే కాపక తెండ్రికి ఔ పెద ాఉతియెం యశాడు. ఫహుశా ఏ డుకూ ఏ తెండ్రికీ యసి ఉెండనెంతగా వెందపేజీఱకు పైగా ఉని ఈ ఉతియనిి, తెండ్రికి ెంపే ధైయయెం భత్రెం చేమలఔపోమడు. భయణనెంతయెం ఇది ‚ల్లటర్ట టూ పదర్ట‛ పేరిట ప్రచురితమైెంది.

100 ఎకుకవగా శ్నటరిమలోల ఉెంటూ, అడదడ చిని చిని ఔథ ర్వ్మైన యచనలు

చేస్తి ఖడుపుతుని ఈ కాఱెంలోనే భరో మకయమైన ప్రేభనుబవెం అతని చెెంతకు వచిిెంది. 1920 జనవరిలో వియెని నుెంచి మిల్లన జెసెంకా అనే ఇయవైనలుగేలల వివాహిత కాపకకు ఉతియెం యసిెంది. ఉతియెంలో కాపక యచన ‚ద స్్ఔర్ట‛ను చెక్ బషలోకి అనువదిెంచట్లనికి అనుభత్త కోరిెంది. ఆ విధెంగా కాపక జీవితెంలో భరో ఉతియఱ ప్రేభ మొదలైెంది. కానీ ఇది మొదట్ ప్రేభెంత గుడిడదీ, అవఔతవఔదీ కాదు. మిల్లన ఫెలస్ లా కాదు. ఆమె కాపకకు మధోయెంగా తగన జ్యడీ. సవమెంగా యచనశ్కిి ఉని వయకిి. పైగా అతణిి సెంపూయిెంగా అయథెం చేసుకుెంది. ఔళ్లకారునిగానే కాదు, వయకిిగాన్య అతణిి అతని సభకాలీనుఱ ఔని, మిత్రుఱ ఔని కూడ చఔకగా అెంచన ఴసిెంది. భక్స బ్రాడ్ కు యసిన ఒ ఉతియెంలో: ‚అతణిి అెందర్వ్ అబ్ నయిల్ అెంట్లరు గానీ, అదే అతనిలో సుగుణెం. అతనితో ఇదివయకూ ఉని స్త్రీఱెందర్వ్

భమ్యలు స్త్రీలు, భరోలా జీవిెంచటెం చేతకానివాళ్ళు. న దృషి్లో భనమ రోఖగ్రసుిఱెం; అతనొఔకడే ఆరోఖయవెంతుడు, అతను భత్రమ సరిగా చూడఖఱవాడూ, సరిగా అనుభూత్తెంచఖఱ వాడు, అతను భత్రమ సవచఛమైన వాడు. అతను జీవితనిి నియఔరిెంచేవాడు కాదు; అతను నియఔరిెంచేదలాల ఇలాెంట్ జీవితనిి. నేనే అతని చెెంత చేరి ఉెండఖలగతే, నతో చాలా సెంతోషెంగా ఉెండేవాడు‛ అని యసిెంది. కానీ ఆమెకు ఆ వీలలఔపోయిెంది. దీనికి ఔ కాయణెం ఆమె వివాహెం. ఆమె బయితో ఆమెకు చాలా సభసయలుని, అతణిి వదిలయలని ఔ అనిశిిత

ప్రేభ కూడ ఉెంది. ఇెంకోకాయణెం, కాపకతో జీవితభెంటే ఔ సనయసి తయహా జీవితెం అవుతుెందని ఆమెకు తెలుసు. జీవితెం టల ఎనోి ఆకాెంీఱతో, విభిని ఆసకుిఱతో ఉని ఈ అభియి దీనికి సిదధెం కాలఔపోయిెంది. ఇదార్వ్ మొదటల ఔట్రెండు సారుల ఔలుసుకునిరు, సకుస అనుబవెం కూడ అయిెంది. కానీ కాపక తన ఈ చివరి రోజులోల సహజెంగానే చెెంతనుెండే తోడు

101


కోరుకునిడు. పైపెచుి మిల్లన ఫగా బవోదేవగాలుని అభియి. ఆరోఖయయెంగా అెంతఔెంతకూ క్షీణిసుిని కాపక ఈ ఉదేవఖపూరితమైన అనుఫెంధనిి బరిెంచలఔపోమడు. ఔ దశ్లో ఇఔ తనకు ఉతియలు యమవదనాి అల్మటెం ఇచేిశాడు. మిల్లన హతశుయలైెంది. కానీ ఇది తుదనీ, తభది ఎటూ చేయని ఫెంధభనీ ఆమెకూ తెలుసు. తయవత అడదడ అతణి ిఔలుసుకునేది గానీ, ఆ ఫెంధెం క్రమపీ వీగపోయిెంది.

1922లో కాపక భరో నవలా ప్రమతిెం చేశాడు. ఇది అతని అసెంపూయి నవలాత్రమెంలో చివరిదైన ‚ద కాసల్‛. కాపక నవఱలు అసెంపూయిెం అనిది అతని ఠకుఱకు ఎనిడూ ఇఫుెంది కాలదు. ఔయఔెంగా అవి ఆదయెంతఱతో నిమితిెం లని యచనలు. వాట్కి నడకే మకయెం, ఎఔకడ మొదలైెందీ, ఎఔకడ మగసిెందీ అనిది కాదు. ‚ద కాసల్‛ కూడ అెంతే. ఔ భెంచు కురుసుిని యత్రి ‘కె’ అనే వయకిి ఔ గ్రభెంలోకి ప్రఴశిసాిడు. అతనికి అఔకడ లాెండుసరవమరుగా వచిి చేయభని ఔబురొసుిెంది. ఆ గ్రభనికి భధయలో ఉని ఎతియిన కోట ఆ గ్రభనిి లసుిెంది. అఔకణిిెంచే తనకు ఔబురొచిిెందని కె అనుకుెంట్లడు. కానీ ఆ కోట ఉదోయగులు అలాెంట్ ఔబురమీ తమ ెంలదెంట్లరు. చివరిదకా ‘కె’ లాెండు సరవమరుగా తన ఉనికికో అయథనిి సెందిెంచేెందుకు కోట చుటూ్ త్తరుగుతూ ప్రమతిెం చేస్తినే ఉెంట్లడు. చివయకు ఈ ప్రమతిమ అతని ఉనికికి అయథెంగా మిగులుతుెంది.

‗ల్లటర్ట టూ పదర్ట‛, ‗ద ట్రమల్‛ యచనఱ తయవత ఇఔ కాపకను తెండ్రీ-డుకూ, దోషమ్య-శిీ లాెంట్ ఇత్తవృతిలు వెెంట్లడటెం భనేశాయి. అతని తయవత్త యచనలోలని ఇత్తవృతిఱ ధోయణి భరిెంది. సొెంత బమఱ నుెంచి ఫమటడడడు. ఆధునిఔ భనవునిగా తనకు సెంక్రమిెంచిన బమలి ఇత్తవృతిెంగా తీసుకుని యమసాగాడు. భనిషికీ-భృతుయవుకూ, భనిషికీ-సృషి్ఔయికూ, భనిషికీ-అతణి ిఆవరిెంచిన నియామపూరిత విశావనికి ఖఱ సెంఫెంధలు ఈ దశ్లో అతని ఇత్తవృతిలు. ప్రమక అరజెంట్న యచయిత బ్లరహస్, ‗దేవునితోన్య, గ్రహిెం శ్ఔయెం కాని అతని సృషి్తోన్య భనిషికుని నైత్తఔ సెంఫెంధమ కాపక యచనఱ ఇత్తవృతిెం‛ అనిది ఈ దశ్లోని యచనఱ గురిెంచే. వీట్లో ‚ద కాసల్‛, ‗ద గ్రేట్ వాల్ ఆఫ్ చైన‛, ‗ద ఫర్రో‛ మకయమైనవి. ఈ కాఱెంలో యసిన భరినిి యచనఱ ఇత్తవృతిలు ఔళ్లకారునికీ-అతని ఔలకీ, ఔళ్లకారునికీ-అతని

102

రిసయఱకూ ఖఱ సెంఫెంధనిి చరిిసాియి: ‚పస్్ సారో‛, ‗హెంఖర్ట ఆర్ిస్్‛, ‗జ్యసిఫీన్ ద సిెంఖర్ట, ఆర్ట ద మౌస్ ఫోక్‛ వీట్లో మకయమైనవి. ఈ చివరి ఔథే అతను చివయగా యసిెంది.

ఎవరైన కాపక గురిెంచి యమటెం మొదలుపెట్ల్యెంటే, అతను తన యచనఱనిిెంట్నీ భయణనెంతయెం కాలిమభనిడని సెంఖత్త ప్రసాివిెంచకుెండ మగెంచరు. కాపక ఈ నిని మిత్రుడు భక్స బ్రాడ్ కు అుగెంచాడు. అతనికి ఉదేాశిెంచిన ఔ చీటీలో ఇలా యశాడు: ‚న యచనఱనిిెంట్లోన్య ఎెంచదగనవి ఇఴ: ‘ద జడిజమెెంట్’, ―ద స్ఔ్ర్ట’, ―మెటభయైసిస్’, ―ఇన్ ద పీనల్ కాఱనీ’, ―ఎ ఔెంట్రీ డఔ్ర్ట’, ఇవిగాఔ ఔ చిని ఔథైన ‘హెంఖర్ట ఆర్ిస్్’. ఈ ఐదు పుసికాలీి, ఈ చిని ఔథన్య ఎెంచదగనవీ అెంట్లనినెంటే దనయథెం వాట్ని భయలా ప్రచురిెంచి తయవత్త తయఱకు అెందివవభని కాదు; అసలు అవి మొతిెంగా తుడిచిపెట్్లకుపోయ వీలుెంటే నకు అెంతకు మిెంచి కావాలసెందేమీ లదు. కానీ అవెంటూ ఎలాగూ ఉనియి ఖనుఔ, ఎవయని వాట్ని దఖాయ ఉెంచుకోదలషి ఉెంచుకోవచుి. మిఖత అనీి – లకలూ, నోట్లబుకూస, యతప్రతులూ, అడదడ త్రిఔలోల ప్రచురితమైన యచనలూ అనీి – మినహాయిెంపులవీ లకుెండ కాలిమల.‛ కానీ భక్స బ్రాడ్ ఈ ని చేమలదు. ఈ చీటీలో ప్రసాివిెంచిన వాట్తో టూ, ఎనిి ఱబయమైతే అనిి యచనలూ ప్రచురితభయయలా శ్రదధ తీసుకునిడు. తనే వాట్కి సెందకునిగా కూడ భయడు. అసెంపూయి నవఱలోల అధయమలి ఔ వరుసలో కూయిడు, నిిెంట్కి ఆఔయషణీమభనుకుని పేరుల పెట్ల్డు. ప్రాణ షిహితుని ఆకరు కోరిఔ టల తను చూపెంచిన ఈ అవిధేమతకు భక్స బ్రాడ్ ఎపుుడూ చిెంత్తెంచలదు, సాహితీ ప్రెంచమ్య అతణి ిఎనిడూ తపుు ట్లదు. తను ఈ కోరిఔను ట్ెంచడని సెంఖత్త కాపకకు కూడ మెందే తెలుసని బ్రాడ్ అనిడు. ఈ ఆకరు కోరిఔ నుెంచి ఎెంతోభెంది అనేఔయకాఱ తతుయయలు తీశారు. కానీ యచయిత బ్లరహస్ ఔ ఇెంటర్వ్యవలో వెఱలడిెంచిన అభిప్రామెం సరైనదనిపసుిెంది: ‚అతను బ్రాడ్ ని కాలిమభని అడిగాడు నిజమ. కానీ బ్రాడ్ అలా చేమడని అతనికీ తెలుసు. ఆ యచనఱనీి అసభగ్రమైనవని కాపకకు తెలుసు, అది తనకి తెలుసని సెంఖత్త లోకానికి కూడ తెలమఱని అలా యశాడు, అతను అవి కూడ ప్రచురితభవావఱనే అనుకునిడు; తన గు కావాయనిి మిత్రుడికి వదిలసి, దనిి ధవెంసెం చేమభనిడు. అలా జయఖదని ఇదారికీ తెలుసు. ఎెంతైన వాళిుదార్వ్ మిత్రులు.‛

103


దీనికి కాపక భటలోలనే ఇెంకో ఋజువు కూడ ఉెంది. దదపు దేలల క్రితెం 1912లో, ఇెంకా భృతుయవు జాడ ఏదీ ఔనుచూపు మయలో లని ఇయవై తొమిిదేలల ప్రామెంలోనే, ఏదో బవిషయతుి తెలసిన వాడిలా, భక్స బ్రాడ్ కు ఔ ఉతియెంలో ఇలా యశాడు: ‚భన యచనలోల అసభగ్రెంగా ఉని వాట్ని ఇఔ అలాగే వదిలష వెసులుఫట్ల ఉెండేది భనెం భృతుయశ్మయ మీద ఉనిపుడు భత్రమ.‛ తనకు ఇపుుడ వెలుసుఫట్ల ఉెందని కాపకకు తెలుసు. కానీ, బ్లరహస్ చెపునట్్ల, తన తకికన యచనఱతో పోలషి, ఈ యచనలు కాసి అసభగ్రమైనఴ అనిది తనకు తెలుసుని సెంఖత్త అెందరికీ తెలమఱని, ఈ తెలవైన చీటీ జత చేశాడు. అయితే, తను సభగ్రభని అనుకుని యచనఱఔని (ఔక మెటభయైసిస్ ను మినహాయిషి), ఈ అసభగ్ర యచనఱతోనే కాపకకు ఎకుకవ పేరు వచిిెంది.

కాపక 1922 జూలైలో తన ఆఫీసు ‘కారిిఔ ప్రభద భీభ సెంసథ’ నుెంచి పెంఛనుతో పూరిిగా దవీవియభణ పొెందడు. ఇెంటల తకుకవా, శ్నటరిమలోల ఎకుకవగా రోజులు ఖడసాగాడు. వాయధి అెంతఔెంతకూ మదురుతూ వచిిెంది. కానీ, విధి అలలఔలోని చివరి మెలఔలాగా, అతని జీవితెంలో ఏకైఔ ఆనెందఔయ ప్రేభనుబవెం ఈ సభమెంలో అతనికి ఎదురుడిెంది.

1923 జూలైలో ఔ సమద్రతీయ రిసారు్లో షదతీయట్లనికి వెళిున కాపకకు అఔకడ త్తకేలల డోయ డైభెంట్ రిచమమైెంది. ఆమె ఔలునిెండ సవతెంత్రపు ఔఱఱతో ఇలుల వదిల రిపోయిన అభియి. ప్రసుితెం బెరిలన్ లో ఔ అనథశ్రభెంలో కిెండర్ట గారడన్ టీచరుగా ని చేస్తి జీవితనిి తేలఔగా సయదగా ఖడిపేస్ిెంది. ఇదారి భధయ సానిిహితయెం తవయతవయగా పెరిగపోయిెంది.

కాపక ఇుట్దకా తన తలలదెండ్రులి విడిచి, ప్రాగ్స ట్ణనిి దట్, ఫమటకు వచిి ఫత్తకే ధైయయెం చేమలని వాడలాల, ఇపుడు డోయతో ఔలసి ఫతఔట్లనికి బెరిలన్ నఖయనికి వచేిశాడు. ఇదార్వ్ కే చిని పలట్ లో సహజీవనెం ప్రాయెంభిెంచారు. ఇపుుడిఔ కాపకలో సాహితయనికీ - స్త్రీ తోడుకూ భధయ గయషణ లదు. ఔపుుడు ఫెలస్ అతను యసుిెండగా చూడఱని ఉెందని యషి, యషటపుుడు ెంటరితనెం మకయభనీ, ఔకన ఎవరుని యమలననీ చాెంతడు ల్లఔిరు దెంచినవాడలాల,

104

ఇపుుడు తను యసుకుెంట్లని ఖదిలోనే డోయ కుట్్లని చేసుకుెంట్లని ఇఫుెందిడని సిథత్తకి వచాిడు.

మొదటల అతను తన మీద సాహితయనికి చాలా అజభయిషీ ఇచేిసుకునిడు. దని ప్రతీ డిభెండ్ నీ సలయి చేమట్లనికి ప్రమత్తిెంచాడు, చేశాడు కూడ. కానీ అతణిి అెంతగా తన అధీనెంలోకి తెచుికుని సాహితయెం, సెందు దొరికినపుడలాల అతనిపై దడి చేష ెంటరితననిిెంచీ, బమలిెంచీ, అతణిి కాడుకోలఔపోయిెంది. చావు ఔ కయరైన సతయెంగా ఔనుచూపుమయలోకి వచిి నిఱఫడడకా భత్రమ, సాహితయెం తనను అనిిెంట్ నుెంచీ కాడలదని కాపకకు అయథమైెంది. ఔ పూరిి జీవితనిి ెంట్ చేతోి సాయథఔెం చేమఖలగేెంతట్ శ్కిి యచన వాయసెంగానికి లదని తెలుసుకునిడు. భనిషి సహజాతలోల ఔటైన తోడు కోసెం ఆయటెం తీయఔపోతే అతను చావును రెండు చేతులా సెంతృపిగా ఎనిట్కీ ఆహావనిెంచలడని గ్రహిెంచాడు. దెంతో సాహితయెం నుెంచి అతనికి ఎటక్ేఱకు విడుదఱ ఱభిెంచినటయ్ిెంది.

డోయ కూడ అతని ఖత ప్రేమసుఱెందరి ఔని భినిమైెంది. ఫెలస్ కాపక నుెంచి ఔ బయిను కోరుకుెంది, మిల్లన అతణిిెంచి ఔ మధోయమైన సాెంఖతయనిి కోరుకుెంది, కానీ డోయ అతణిిెంచి అచిెంగా ఔ ప్రేమికుణిి భత్రమ కోరుకుెంది. అెంతే కాదు, సాహితయనిి అతని భరో ప్రేమసిగా, తన సవత్తగా, చాలా తేలఔగా అెంగీఔరిెంచిెంది. అెంగీఔరిెంచటెం కూడ కాదు, అతనిలో సాహితయెంశ్ ఔట్ ఉెందని ఖభనిెంపుకు కూడ యనెంతగా ప్రేమిెంచిెంది. దీనికి ఋజుఴెంటెంటే, అతను ‚ట్రమల్‛ అనే నవల్సఔట్ యశాడని అది ప్రచురితభయయదకా ఆమెకు తెలమదు. She loved him to that level of distraction: ‗కాపకతో ఔలసి ఉనిెంత కాఱమ్య నేను చూడఖలగెంది అతణీ ి నన్యి భత్రమ. నకు అతను తపుెంచి అతనికి చెెందిన తకికనవనీి సెంఫెంధెం లనివీ, రిహాసాసుదమైనవీను. అతని యచన వాయసెంఖెం గురిెంచి ననిడిగతే ఎకుకవలో

105


ఎకుకవ అది అెంత మకయెం కాదని చెిను.‛ అెంతే కాదు, కాపక తదనెంతయెం ఆమె కాపక గురిెంచి చెపుెంది చూషి, భనకు తెలసిన కాపక ఈ కాపక ఔరన అనిపసుిెంది. కాపక ఎపుుడూ సయదగానే ఉెండేవాడనీ, నవవని సభమలు అరుదనీ చెపుెందమె.

కానీ, ఎటక్ేఱకు దకికన ఈ ప్రేభకు విధి కేట్లయిెంచిన నిడివి దెండు నెఱలు భత్రమ. ఈ కాసి సభమెం కూడ వాళ్ళు అనేఔ డిదుడుకుఱ భధయ ఖడిరు. ఔఔక కాపక ఆరోఖయెం క్షీణిస్ిెంది, భరోఔక ప్రెంచవాయిెంగా పెచిరిలలన ఆరిథఔ సెంక్షోబెం ఈ జెంటనీ పీడిెంచిెంది. ధయలు పెయఖటెంతో కాపక పెంఛను ఇదారికీ సరిపోయది కాదు. చివయకు హోటలోల భోజనెం చేమటభనిది అరుదైన సెందయుఱకు భత్రమ రిమితమైన ఱఖజరీగా భరిపోయిెంది. తి సెంవతసయెం రోజైతే, కియసనయిల్ లఔ, ఇదార్వ్ వొవతుిఱ మీద వెంట వెండుకునిరు. అదెాలు చెలలెంచలఔ దే దే ఇళ్ళు భయలస వచేిది. కానీ ఈ త్తిడులు పూరిిగా కాపక మీద డకుెండ డోయ అతణిి కాచుకునేది. అెందుకే, ఫహియెంఖెంగా రిసిథతులు ఎెంత ఖడుడగా ఉని, అతను అతయెంత ప్రశాెంతెంగా జీవిెంచిెంది ఈ కాఱెంలోనే. బెరిలన్ లో కాపక ఇెంట్కి చుట్ెంచూపుగా వచిిన భక్స బ్రాడ్, అఔకడి సనిిఴశానిి ఇలా గురుి చేసుకునిడు: ‚నఔఔకడ సెంతోషయవెం ఎదురైెంది. న మిత్రుణిి ఎట్కేఱకు ఉలాలసెంగా చూశాను; అతని శారీయఔ ఆరోఖయెం భరిెంత దిఖజారిెందనిది నిజమ. కానీ అుట్కైతే అదేభెంత ప్రభదఔయెం కూడ కాదనిపెంచిెంది. న మిత్రుడు సరైన దరిలో డడడు, తన జీవితపు చివరి ఏడదిలో జీవితబఖసావమితో ఆనెందెంగా ఉనిడు.‛

కానీ అపుుడపుుడూ భూతలు చుట్్లమటేవ్ి. ‘భూతఱ’నిది కాపక తన బమఱనిిెంట్కీ ఔలప పెట్్లకుని పేరు. ఈ తీవ్రత అధిఔమైన ఔ సెందయుెంలో, ఆ భూతలిెంచి విమకిి పొెందఱెంటే తను యసినవి కాలిమటమ ఏకైఔ భయాభని చెపు, డోయ చేత తన యచనలు నిిెంట్ని కాలుెంచేశాడు.

భృతుయవుతో కాపక భటీ ఏభెంత ప్రశాెంతెంగా సాఖలదు. శారీయఔ ఫధ అధిఔమైెంది. ఆసుత్రిలో చేయఔ తులదు. జీవితెంతెం భదయెం జ్యలకి పోని కాపక, ఫధ బరిెంచలఔ వైను ది ాదిా డోసులు తఖటెం మొదలుపెట్ల్డు. చివయకు ఇన్ ఫెీన్ కి గెంతు వాచిపోయిెంది. భట్లలడే వీలలఔ చీటీఱ దవయ సెంబషిెంచేవాడు. ఉశ్భనెం కోసెం నయలోలకి ఆఱకహాలక్ ఇెంజీనుల ఇచేివారు. 1924 జూన్ 4 న ఫధ తీవ్రమైపోయిెంది. ఆ సామెంత్రెం డోయ ఫమట్ నుెంచి

106

పూఱను తీసుకువషి, అలాెంట్ సిథత్తలో కూడ, అెందరీి ఆశ్ియయరుస్తి, అత్త ఔష్ెం మీద పైకి లచి పూఱ వాసన చూశాడు. అతను భట్లలడిన చివరి భటలు, డఔ్రుతో: ‚పొలాలోల లలీలలు తీసుకుయెండి, కానీ ఇెంజీన్ భత్రెం వదుా.‛ కాపక అెంతయక్రిమలోల డోయ సృహతపు కూఱఫడిపోయిెంది. కాపక తెండ్రికి ఈ ప్రదయశన నచిలదు. కానీ మిఖత కుట్లెంఫెం డోయను ఫగానే ఆదరిెంచిెంది. ఆమ కాపక బయయ అనిట్్ల అతని యచనఱ యమలీ్ఱను ఆమెకే అెందే ఏయుట్ల చేసిెంది.

కాపక చనిపోయిన మ్యడు రోజుఱకు, ఔ త్రిఔలో, అతని గురిెంచి త ప్రేమసి మిల్లన యసిన నివాళి ప్రచురితమైెంది. కాపకను ఆమె ఎెంత లోతుగా అయథెం చేసుకుెందో ఈ నివాళి చెపుిెంది. అెందులో ఔ బఖెం: ‚అతను సిఖారి, బమసుిడు, సునిితభనసుకడు, భెంచివాడు, కానీ అతను యసిన పుసికాలు భత్రెం క్రూయమైనవీ, ఫధపెటేవ్ీను. అతను ప్రెంచానిి అదృశ్య భూతఱతో నిెండినది గాన్య, అవి ఎఱలపుడూ నిససహామభనవుఱపై విరుచుకుడి, వారిని నశ్నెం చేమట్లనికి ప్రమత్తిసుినిట్్లగాన్య చూశాడు. అతను నిశిత దృష్ిఖఱవాడు; జీవిెంచలనెంత విజుఞడూ, పోయడలనెంత ఫఱహీనుడూను. కానీ ఇది సవచఛమైన భనుషుఱకు ఉెండే ఫఱహీనత; బమఱకూ, అయథఱకూ, నియామకూ, అసతయఱకూ ఎదురలలలని ఫఱహీనత. వారు తభ ఫఱహీనతలి మొదటే పేుసుకుని, ల్సెంగపోయి, తదవయ విజేతల సిగుాడేలా చేసాిరు. అతను తోట్ భనుషులి అయథెం చేసుకుని తీరు ెంటరిగా జీవిెంచే వాలుకి భత్రమ సాధయెం, అలాెంట్ వాలు గ్రహణ ఎెంత సునిితెంగా శ్ృత్త చేమఫడి ఉెంట్లెందెంటే, ీణభత్ర బెంగభఱ వినయసానిి ఫట్్ వారు అవతల భనిషిని ఆమ్యలాగ్రెం చదిఴమఖఱరు. ప్రెంచెం గురిెంచి అతని జాఞనెం విసాియమైనదీ లోతైనదీను, అసలు అతనే ఔ విసాియమైన లోతైన ప్రెంచెం.‛

అయితే విధి కాపక జీవితనిి తవయగా మగెంచి భెంచి నే చేసిెందని చెుల. తన అెంతరోలఔపు నీడలి తట్్లకోలనెంత సునిితమైన కాపక, తదనెంతయ కాఱెంలో చుటూ్ చిఔకఫడిన నజీ దుయఖతఱ చీఔటలను అసలు బరిెంచలఔపోయవాడు. ఆ మతనలి అతని ఔెంటడకుెండ భృతుయవు సరైన సభమెంలో ఔళ్ళు మ్యషసిెంది. కానీ అతని కుట్లెంఫెం భత్రెం తపుెంచుకోలఔపోయిెంది. అతని చెల్లలళ్లు ఇతయ ఫెంధువుఱెంత కానసన్ ట్రేషన్ కాెంపులోల చనిపోమరు. మిల్లన జెసెంకా కూడ అఔకడే చనిపోయిెంది. డోయ డమభెంట్

107


తపుెంచుకోఖలగెంది. భక్స బ్రాడ్ కూడ చివరి ీణలోల తపుెంచుకునిడు. తన పేరు సాహితీ చరిత్రలో శాశ్వతెం చేమబ్లయ కాపక యచనలుని స్తట్ కేసు తీసుకుని, 1939లో, ఇఔ నజీలు చుట్్లమటేస్ుినియనగా, ప్రాగ్స వదిల ఱసీిన రిపోమడు.

కాపక డైరీలో ఔ భట ఉెంట్లెంది: ‚రిమిత వఱమెం సవచఛమైనది‛ (Limited circle is pure), అలాగే ఇెంకో చోట ఇలా యసాిడు: ‚జీవిత ప్రాయెంబెంలో చేమలసన మకయమైన ని: నీ జీవిత ఔీూను అెంతఔెంతకూ కుదిెంచుకుెంటూ యవాల, అెంతేకాదు అడదడ నువువ ఆ ఔీూకు వెలుల ఎఔకడని దకుకెండిపోమఴమో తనిఖీ చేసుకుెంటూ ఉెండల.‛ ఈ రెండు వాకాయలు కే బవానిి వయకీిఔరిసాియి. జీవిత రిధిని కుదిెంచుకోవటెం గురిెంచి. కాపక తన వఱమనిి అెంతఔెంతకూ కుదిెంచుకుెంటూ వచాిడు. జీవిెంచే క్రభెంలో జీవితనికి అదనెంగా అనవసయెంగా వచిి అెంట్లకునే ప్రతీ అఱుతవలీి నిర్వ్ిలెంచుకుెంటూ వచాిడు. చివరికి ఒ సవచఛమైన వఱమెం మిగలెంది. అది ఆధునిఔ భనవాళిఔెంతట్కీ ప్రాత్తనిధయెం వహిెంచఖలగేెంత సవచఛమైనది. ఆ వఱమనిి విశ్వనిమభఱ వఱమెంతో పోలి సరిచూశాడు, తేలన అసెంఖతఱకు బమడడడు, ఫధడడడు, ఆధునిఔ భనవుని తయపున శిలువ మోశాడు.

- మెహర్ట ఈ యచనపై సుెందిెంచెండి: http://patrika.kinige.com/?p=540


108 ఆశిెంచిన ప్రయోజనెం సిదిధెంజేసుకుని పుసిఔెం: వెండెడ్ హార్ట్

~ లూలరి స్భశ్ెంఔర్ట

109


సమీీ: ఆశిెంచిన ప్రయోజనెం సిదిధెంజేసుకుని పుసిఔెం - వెండెడ్ హార్్ట యచన: లూలరి స్భశ్ెంఔర్ట ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=516 ©Author.


Read it!











110

ఆశిెంచిన ప్రయోజనెం సిదిధెంజేసుకుని పుసిఔెం - వెండెడ్ హార్ట ్ఔవితవెం ఎనోి యకాలు. తన భనసులోని బవాఱను ఇతరుఱతో ెంచుకోడనికి ఔవి/ఔవయిత్రి చేష ప్రమతిెం ఔవితవెం. ఆ బవాలు ఆనెందనివి కావచుి, దుఃఖానికి కావచుి, ఆెందోలనవి కావచుి, ఉదేవగానికి కావచుి, బమఱవి కావచుి, ఉతసహానివి కావచుి, ఉలాలసానివి కావచుి. ప్రతీ యచనకి ఔ నిరాిష్ ప్రయోజనెం ఉనిటేల ఔ ఱీూెం కోసెం యష ఔవితవనికి ఔ ప్రయోజనెం ఉెంట్లెంది.

అట్లవెంట్ కోవకే చెెందినది శ్రీభత్త అయినెంపూడి శ్రీఱక్ష్మి గారి "మోనోలాగ్స ఆఫ్ ఎ వెండెడ్ హార్్ట". పుసిఔెం శీరిషఔ ఆెంఖలెంలో ఉని, ఔవితవెం భత్రెం చఔకని తెలుగులో సాగపోతుెంది. ఇత్తవృతిెం, ఔవితవసుివు సాయవజనీనమైనది. శీరిషఔ స్తచిసుినిట్లలగానే, ఈ దీయాఔవితకి వసుివు గామడడ హృదమెం. ఈ గామడడెం అనేది భటఱ వఱల కాకుెండ, కానసర్ట వఱల. అెంటే బ్రెస్్ కానసర్ట గురిెంచని భట.

ఈభధయ కాఱెంలో వచిిన వచన ఔవితవెంలో అనుభూత్త ప్రధనమైనవి కాకుెండ, ఒ ఆరోఖయ సభసయని ఔవితవసుివుగా ఎెంచుకుని ఔవి బవాఱని ఠకుఱకు హృదమఱకు హతుికునేలా చెుడెంలో విజమెం సాధిెంచిన నిిపుసికాఱలో "మోనోలాగ్స ఆఫ్ ఎ వెండెడ్ హార్్ట" కూడ ఔట్.

సాధయణెంగా భహిళ్ల సభసయఱపై వచేి ఔవితవెం జెెండర్ట కీ, ఖృహ హిెంసఱకీ చెెందినదై ఉెంట్లెంది. తభపై జరుగుతుని అతయచాయఱకు, అఘాయితయఱకు వయత్తరఔెంగా తోట్ భహిలఱను జాఖృతెం చేమడనికి ఈ ఔవితవెం ఉయోఖడుతోెంది. అయితే బ్రెస్్ కానసర్ట సభసయపై భహిలఱను జాఖృతెం చేష ఉదేశా్ెంతో వెలువడిన తొల తెలుగు దీయా ఔవిత "మోనోలాగ్స ఆఫ్ ఎ వెండెడ్ హార్్ట".

ఇెండిమన్ జయిల్ ఆఫ్ కానసర్ట, సెంపుట్ 46, సెంచిఔ 1 ప్రకాయెం, ఖత దశాఫాెంలో బయతదేశ్ెంలో భహిలఱను సరివఔల్ కానసర్ట ట్్ పీడిెంచగా, ఈ దశాఫాెంలో బ్రెస్్ కానసర్ట విజృెంభిెంచిెంది. రిశ్రామికీఔయణ, నఖరీఔయణ విరీతెంగా జరిగ, పౌరుఱ జీవనశైలుఱలో

111


తితి భరుులు చోట్ల చేసుకుెంట్లనియి. ఇవి బ్రెస్్ కానసర్ట తవరితఖత్తన విసిరిెంచేెందుకు దోహదెం చేసుినియి. అనేఔ కాయణఱ వఱల దేశ్ెంలో భమోగ్రఫీ నియవహిెంచడెం ఔష్భని, బ్రెస్్ కానసర్ట పై అవగాహన ఔలుెంచి, తొల దశ్లోనే నివాయణ చయయలు చేట్ల్ఱని నిపుణులు స్తచిసుినిరు.

బ్రెస్్ కానసర్ట పై అవగాహన ఔలుెంచడెంలో తన వెంతు త్రగా, దీయా ఔవిత యచిెంచి, ప్రచురిెంచారు అయినెంపూడి శ్రీఱక్ష్మి. ఈ ప్రమతిెం ఎెందుకు చేశారో, ఆవిడ భటలోలనే తెలుసుకుెందెం. "ఎెంతోభెంది వాయధిగ్రసుిలి చూశాను. అనుబవాలి వినిను. ఖత 15 సెంవతసయలుగా నేన్య బ్రెస్్ ఫైబ్రినయిడ్స ఫధితుయఱనే - నేను హసుటల్ కి వెళ్ళిని ప్రత్తసారి న వాళ్లుెంత ఆయటెంగా, బమెంగా వుెంట్లరో నకు ఫగా తెలుస. చివరికి అయథభయియెంది ఔకటే - భన ధైయయమ భనలి బ్రత్తకిసుిెంది. భృతుయవుతో పోయట్లనికి కావలసెంది భెందులు కాదు మకయెంగా కావలసెంది భనోధైయయమ. జీవితెంలో ఏదీ వట్్గా యదు, ఔక వాయధులు తు అనే వారు ఎెందరో వునిరు. కానీ వాయధి భత్రెం అవగాహన లమితోనే ఎకుకవ బమపెడుిెంది అని నేను ఖట్్గా నమితను. కాయనసర్ట టల కాసి అవగాహన పెెంచుకుెంటే చాలు - భనకిఔ ఔఱవయలుెండవు - ఔనీిలు కుట్లెంఫలుెండవు - ధైయయెంగా మెందుకు ఔదఱఖలాతే నడవడమమిట్ ఏఔెంగా రుగుల పెట్ట్చుి."

కానసర్ట ని రిచమెం చేస్తి, "సునమీ తెలుస/భూఔెంెం తెలుస/గ్రహ శ్ఔలాలు తెలుస/అణు విస్ైటనెం తెలుస/కానీ-/ఔణ విస్ైటనెం భత్రెం/తిదే ఔద!" అెంట్లరు. "భహా సెంక్షోబనికి/భహా వితేి అఔకరలదు/ఔక ఔణెం ఔనెిర్ర చాలు", "భూగోలభెంత ఎగోనీకి/భహాసాఖయమ అఔకరలదు/రుదట్న ఔక ఔనీిట్ చుఔకచాలు" - అని చెుడెంలో కానసర్ట ఔణెం సృషి్ెంచే ఔలోలలానిి సమద్రెంలో సునమీతో పోలాిరు.

ఒ బయయగా, తలలగా, కుట్లెంఫెంలో అెందరి అవసయలు తీరి భహిలగా నిరివయభెంగా నిచేస్తి, అఱసిపోతూ, గుెండెలోల ఫధ ఔలానపుుడు ఏదో ఔెండయెం టే్సిెందిల అనుకుని, యత్రి బయి తడిమినపుుడు ఔలగే నొపు ఒ నిజానిి తెలమజేసుిెంది అెంట్లరు. "మఘాఱ ఔఱబ్లతగా ఉెండలసన/ ఎద ఎతుిఱ మెతిదనెం/గనీబవిెంచిన శిలాజమై ఔఱవయపెడుతుెంది" అని వాపోతరు. వాయధి ఔఫళిెంచే దశ్లోల ఇది మొదట్ది.

112 బయి పఱలలు కాకుెండ, యయి వారి మెందు హృదమనిి విులసవసుిెంది అెంట్లరు

రీీఱ కోసెం డఔ్ర్ట వదాకి వెళిునపుుడు. రీీఱ తయవత తను "ఒ నిెండైన ప్రస్క్కిషన్ ఫైల్ నవుతను/ ఴరవరు ట్టసుఱ్ లాఫరటరీనవుతను" అని అెంట్లరు ఔవయిత్రి. తదురి వాయధి రెండో దశ్లోకి అడుగుపెడుతుెంది.

కుట్లెంఫ సభ్యయఱలో ఎవరికి ఏ జబుు చేసిన ఆెందోలన చెెంది, వారి ఆరోఖయెం కోసెం తఱలడిలల భహిల, తన సొెంత ఆరోఖయెం విషమెంలో నియలీూెం చూపుతుెందని అెంట్లరు ఔవయిత్రి. "నకేమైన నేను భత్రెం/ జెండూఫమ తో సరిపెట్్లకుెంట్లను/ రపు చూదాెంల.... అనే/ వాయిదభెంత్రానిి జపెంచి/తుఱసి ఆకుని నోటల డేసాిను." అని అెంట్లరు. కానీ చివరికి రీీలు చేయిెంచుకోవాలసవసుిెంది. "ఒ మఔకని ఫమపీస చేదాభెంటే/భనకేెం అవుతుెంది?/ I'm Rock Steady అనుకుెంట్లను./''లైట్ లలో మర్ట '' అని/ట్టస్్ ఱకి రడీ అవుతను" అెంట్లరు. ఫెంధుమిత్రుఱ విషమఱలో జట్వ థిెంకిెంగ్స అఱవాటైపోయి, రిపోర్్ట ఱలో కూడ జట్ఴ వసుిెందని - "నిలువెలాల వర్ట ఆఫ్ జట్వ థిెంకిెంగ్స /ఇెంకిపోయిెంది ఔద-/రిపోర్్ట లో కూడ జట్ఴ - వసుిెంది/జట్వ - జట్వ /భలగేినీస జట్వ " అని అెంట్లరు. ఇఔకడిిెంచి మ్యడో దశ్లోకి ప్రమణెం.

"రిపోర్్ట ఱనిిెంటల తఱదూరిిన డఔ్ర్ట / శాెంత్త వచనఱ భధయ /ఆటెంఫెంబ్ ని పేలుసుిెంది". దెంతో తనిపుడు ఔకరితో కాదు, ఇదారితో కాపుయెం చేసుినిననే సతయెం నెభిదిగా 'అయథెం' అవుతుెంది. "ఆమన ఔరు/న గుెండెఱపైని యచపుెండు భరొఔరు." అెంట్లరు శ్రీఱక్ష్మి. తయవత ఇెంకేమెంది, కానసర్ట ఆసుత్రిలో అడిిట్ అవడమ. "అఔకడ-/ ఖడడ ఔట్్న ప్రత్త హృదమెం/నీకేెం కాదని బరోసా వాఔయెం కోసెం నిరీక్షిసుిెంది/" అని అనడెంలోనే వాయధిగ్రసుిఱ గుెండెభెంటని తెలమజెిరు ఔవయిత్రి.

ఔకసారిగా ఖతెంలోకి వెళిు లెండల గురిెంచి, అవి తన శ్రీయెం పెరిగ, తనకి తి ర్వ్పుని, తి ఐడెెంట్టీనీ ఇచిిన వైననిి; తన బయికి అభయతవనిి, పఱలఱకి ఱధయని అెందిెంచిన తీరుని కోక వాఔయెంలో అదుుతెంగా చెపున ఔవయిత్రి, చనుదవమెం గురిెంచి ఇలా అెంట్లరు - "న గుెండె వైకుెంఠానికి/ఇరువైపులా-/యీణగా నిలుచుని/జమ విజయులు ఔద....!". భళీు వయిభనెంలోకి వచిి వైదయ రీీలు, చికితస తనను ఒ గనీ పగ్స లా భరిసామని

113


ఫధ డతరు. తయవత కానసర్ట ఔణలు విరీతెంగా పెరిగపోడెంతో, సయజరీ చేసి వక్షోజాఱని తొఱగెంచాలసవసుిెంది. ఆ క్రభెంలో ఆ స్త్రీ ఴదనని చదువుతుెంటే ఔనుిలు చెభిగలులతయి.

"అడిగతే కాని అభియిన పెటద్ెంట్లరు./కాయనసర్ట - అభిఱఖనిమభి/నేనేది

అడఖకుెండనే/తన ఔణఱను/నలో పుట్లు పుట్లుగా పెెంచిెంది." "న ఉటపమని/న నుెంచి దూయెం చేష/అనివాయయ నిఖెం సకెసస్

అయియెంది/మ్యతలు డుతుని న ఔెంట్ ఱకి/న నిెండు చెంద్రుళ్ళు/న జమవిజయులు/సీల్్ పేలట్ లో/యఔిపు మదాలుగా/లీ....ఈ....ఈ....ఈ....ఈ....ఱగా/ గుెండెపెరికి ఴసిన గాలడియటర్ట లా/ నలో నేను జా....ఆ....ఆ....ఆ....ఆ....లగా".

ఫఱయెంలో గులాబీ యెంగు రిఫునలను ఫగా ఇష్డినెందుకేమో, ఇపుుడు పెంక్ రిఫున్ న తి సహచరి అయిెందని వాపోతరు ఔవయిత్రి. అయితే దైనయెంతో ధైయయెం కోలోుకుెండ - "చెంద్రులును కోలోువటభెంటే/నిశీధి చీఔట్ కాదని/తి స్తరోయదమభని తెలసొచిిెంది/అెందుకే/పెంక్ రిఫున్ తో/నలాెంట్ కోట్లలది స్త్రీఱ గుెండెలోల/జీవనేచిను నిెంట్లనికి/నేను ఔదెం తొకాకను" అని అెంట్లరు. నియశ్ని, నిసుృహని యద్రోలుతూ, "ఈ యచపుెండుని/దేహ సెంసకృత్తలోని తి ెండుఖగా ఆహావనిదాెం/ఉరోజ యహితయదశ్ని/ఇనిళ్లు స్త్రీతవెం పేరిట/ఴసిన సెంకెలు నుెండి విమకిిగా బవిదాెం/జీవన పుసిఔెంలో/తి ఠెంలా చదువుకుెందెం/ ఈ సినతీత దిశ్ని/ భహిళ్ల ప్రసాథనెంలో/ నవయుగోదమెం అని చాట్ చెపుదెం" అెంటూ ప్రేయణ ఔలసాాిరు. "న ప్రమ సహోదరీ,/య..../ఇుట్లిెంచీ/'షీ'గా కాకుెండ/భని'షి'గా జీవిదాెం....." అెంటూ న్యతనోతసహెం ఔలగసాిరు.

ఈ దీయా ఔవితను చదువుతునిపుుడు ఔలగన ఫధ మగెంపు చేిసరికి, ధైయయెంగా భరుతుెంది. ఔవయిత్రి ఉదేాశ్ెం నెయఴరిెందని అనిపసుిెంది.

114 ఔవితవ ప్రయోజనెంలో 'చికితస' గురిెంచిన 'విచికితస' చేస్తి అధయమనెం చేసుిని క్రభెంలో,

పొయెట్రీ థెయపీకి ఈ క్రిెంది ఱీణలు, ఱక్షాయలుెంట్లమని నియధరిెంచుకునిట్లలగా మెందుభట యసిన భమిడి హరిఔృషి అెంట్లరు:

1. వాయధి గురిెంచిన అవగాహన ఔలుెంచడెం (Awareness Creation) 2. అపోహలు తొఱగెంచడెం (Clearance of misconceptions) 3. వాయధిని అెంగీఔరిెంచఖలగే భనసిఔ సెంసిదధత (Mental Preparation) 4. వాయధిని ఎదురోకఖలగే సఫథయయనిివవడెం (Confidence Building Measures) 5. వాయధి నమెంకావడెం (Cure from Disease) 6. వాయధితో ైనతెం గౌయవెంగా బ్రతఔఖలగే ఆశావాదనిి దుగఱుడెం (Living with

Disease with honour and Respect) ఈ ఱక్షాయఱ వెలుగులో చూషి, అయినెంపూడి శ్రీఱక్ష్మి యసిన ఈ దీయఔావిత న్యట్కి

న్యరుళ్ళు సకెసస్ అయిెందనడెంలో తనకెలాెంట్ డౌట్ లదని, ఔవితవనిి చికితస సాథయికి తీసికెళు దిశ్లో ఈ ''వెండెడ్ హార్్ట '' దీయాఔవిత తెలుగులో నిజాయితీతో కూడిన విశుదధమైన ప్రమతిభని కూడ తను గెంట్లధెంగా చెుఖఱనని ఆమన అనిరు.

ఈ పుసిఔెం చదివిన వాళ్ళు ఆమన అభిప్రామెంతో ఏకీబవిెంచఔ తుదు. భెంచి యచన దవయ చఔకని ఆశ్మనిి సాధిెంజేసుకునిెందుకు అయినెంపూడి శ్రీఱక్ష్మి గారికి అభినెందనలు. తుఔ చదవాలసన భెంచి పుసిఔెం "వెండెడ్ హార్్ట".

~ లూలరి స్భ శ్ెంఔర్ట

115


ప్రాపి: B. Nageswara Rao, Flat No: 103, Durga Apartments, Durganagar Colony, Somajiguda, Hyderabad. & Vishalandhra Book House Prajashakthi Book House Navodaya Book House, Hyd. ఈబుక్: కినిగెలో

ఈ యచనపై సుెందిెంచెండి: http://patrika.kinige.com/?p=516

http://kinige.com/kbook.php?id=2313&name=Monologue+of+a+Wounded+Heart


116

యయఴీణ


117


ఔథ: యయఴీణ యచన: మెహర్ట ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=508 ©Author.


Read it!











118

యయఴీణ డినిరు అమయఔ లవిెంగ్స ర్వ్మలో కూరుిని ఆ ఇెంట్వాలలతో ఔబుయలలో డడడు. యగాా వాచీ వెంఔ చూసుకునేవయకూ అెంత టైభయిెందని తెలమనే లదు. ఇెంకా ఆఱసయమైతే వెనకిక ఆటలు దొయఔటెం ఔష్ెం. అెందుఔనే ఔబుయల ఉయవడి తగుమాకెం ట్న్పుడు తన వైపు నుెంచి పెెంచే ప్రమతిెం చేమలదు. మోకాలలపై అయచేతులోి చరుచుకుని చిుఱ చుటూ్ నిమరుకునిడు. అపుుడే గురొిచిినట్్ల, ఈసారి జనెంత్తఔెంగా వాచీ వైపు చూసుకునిడు. బయయని ఒసారి తఱెంకిస్తి సెంప్రదిెంచాడు. ఇఔ ఫమలాయతభెంటూ ఇదరా్వ్ పైకి లచారు. వీడోకలు కూడ అతని అెంచనఱకు మిెంచిన సెందడితోనే జరిగెంది. అతని బయయకు ఇెంట్లవిడ బొటూ్ జాకెటూ ్పెట్్ెంది (ఇటే్ వయసలు ఔలపేసుకునే ఆడలల తీరుని భఖవాళిలదార్వ్ చిలపగా వెటఔరిెంచారు). ‗డ్రాప్ చేసాి ఉెండెం‘డెంటూ ఇెంట్లమన కారు తళ్లలు వెతఔబ్లమడు. ఆ ఆపర్ట అెంగీఔరిెంచఔపోవటమ భయయద అని తెలసిన అతను ‗అమయయోయ బలవార అదేెం వద‘ానిడు. ఇెంట్లలదీ ఫమట్ గేట్ల దకా వచిి సాఖనెంపెంది. బయయబయిలదార్వ్ వాలలకి చేతులూపుతూ రోడుడ మీదకు నడిచారు. అదృష్వశాతూి సెంటరోల ఉని కే ఔక ఆట ఔదఱబ్లతునిదే వీలలని చూసి ఆగెంది.

బ్లసి రోడల మీద ఆట సాఫీగా సాగపోతోెంది. ఎడపెడ చఱలట్గాల తగులుతోెంది. బయయ బ్లళ్లగా అతని భ్యజెం మీద తఱ వాలి తన వెంతు ఆనెందనిి పేుసుకుెంది. అతను భత్రెం గుెంబనెంగా ఉనిడు. దనిది వట్్ పైపై ఆనెందెం, తనలా లోతు తెలసిెంది కాదు. ఏ వయవహాయెం మీద సిటీ వచాిడో దనికి సామడటమ కాకుెండ, ఆ ఇెంట్లమన తనను సాదయెంగా డినిరుకి పఱవటెం, వాలల అెంతసుథకు తూగేవాళ్ళల కాఔపోయిన ఆ తేడ చూపెంచకుెండ తభతో ఎెంతో ఆయమెంగా భసలుకోవటెం అతనికి నచిిెంది. అతనిలోని సెంతృపికి చుటూ్ రిసయలూ సుెందిసుినిట్్లనియి. ట్రాఫిక్ ఱిఫడటెంతో స్డిమెం సీిట్ లైట్లల నిఱఔడైన నీడలి భత్రమ మిగులుికునియి, షల్స ఫయ్స ష్టపు షట్రుల దిెంచుతునిరు, ఔ లలఫెండివాడు సెందన ల్లఔకబెట్్లకుెంట్లనిడు, ెందరు బిచిగాళ్ళల పీలఔఱ దుుట్లల మీదికి లాకుకెంటూ పుట్ త్ ఱపై మనఖదీసుకుెంట్లనిరు… ట్ణెం ఫడలఔగా ఆవలస్ిెంది. అతనికి ఈ యత్రి అచిెంగా

119


అభరిెందనిపెంచిెంది. కాషట్ తయవత, బయయబయిలదార్వ్ టణ్ెంలో విడిది చేసిన చుట్ల్లెంట్కి మెందు ఆట ఆగెంది.

కిెందకు దిగుతూ రుస కోసెం వెనఔ జేబులో చేయి పెట్్ అఔకడ ఏమీ తఖఱఔపోవటెంతో ఔెంగారుగా తడుమకునిడు. మిఖత జేబులు కూడ చూడభెంట్లని బయయని ‗నువువెండఴ‘ అని అదిలస్తి మిఖత జేబులు చూసుకునిడు. వెెంటనే గురొిచిిెంది, ఇెందఔ డినిరు తయవత్త ఔబుయలలో ఏదో విజట్ెంగ్స కారుడ ఇవవట్లనికి రుస ఫమటకు తీశాడు! అతని మకెం తెఱలబ్లయిెంది. భళీల వెనకిక వెలలటభని ఊహ ళ్ళల గటఔ్రుచుకునేలా చేసిెంది. రుసపోతే పోయిెంది, కానీ అెంత రిపూయిెంగా మగసిన సభఴశానికి ఇలా ఔ నేఱఫరు నసాగెంపును జత చేస్తి అఔకడికి వెళ్లలఱెంటే మకెం చెఱలలదు. కానీ వెెంటనే గురొిచిిెంది, రపు ఊరళ్లలలసన రైలు ట్కెట్్ల ఆ రుసలోనే ఉెంది. వెలలఔ తుదు. బయయని ఇెంటలకి ెంప, ఆ ఆటవాణ్ణి యన్యపోన్య భట్లలడుకుని ఫమలాయడు.

ఎదురుకానుని సనిిఴశానీి, ప్రవరిిెంచాలసన విధనీి అనిి ఴరియషన్స తోన్య ఉతకెంఠగా అలులకుెంటూ వెళ్లలడు. తలుపు తెరిచిన ఇెంట్లమన ఆశ్ియయెంగా మకెం పెట్ల్డు, ఇెంట్లలదీ రుస కోసెం హెంగాభగా వెత్తకారు, దొరికిెందనిి ఛలోకుిఱతో తీసుచిి అతని చేత్తలో పెట్ల్రు. వాళ్ళల భళీల ఫమట్ గేట్ల దగా వచిి సాఖనెంపుతరమో అని (సాఖనెంరమో అని కూడ), అతను హడవుడిగా ఇెంట్ గుభిెం దఖార వీడోకలు తీసుకుని ఫమలాయడు.

ఈ అనవసయపు భరు ప్రమణెం మొతినీి ఔఱలోలా దటేసి, ఇెందఔట్ సెంతృపిని అవిచిఛనిెంగా నసాగెంచాఱని ఉెంది. కానీ ఆట భళీల అఴ బ్లసి రోడల గుెండ వాసివపు అత్తక్రమిెంచలని నిడివిని ట్స్తి సాగుతోెంది. అఴ స్డిమెం వెలుగు నీడలు. రోడుడపై ెంపెలట్లల గాలవాట్లకి ఫదధఔెంగా ఔదులుతునియి. ఒ ఆవు డివైడర్ట మీద రిచిన నకిలీ ఖడిడని వాసన చూస్ిెంది. మనిసలటీ వాళ్ళల నికిలోకి దిగేమెందు బీడీలు కాలుికుెంట్లనిరు. అతనికి అసహనెంగా అనిపెంచిెంది. అసలమిట్ది? భళీల ఇలా ప్రమణెం చేమలస యవటెంలో ప్రయోజనెం ఏమిట్? అయధయత్రి, డకేసిన ప్రెంచపు వీపు వెనఔ సాగుతోని ఈ పునరుకిి వఱల లాబెం ఏమిట్? – అెంటూ మొదలైన ప్రశ్ిలు – ఇఔకడ ప్రతీదనికీ ఒ దధతీ యభయథమ్య ఉెంట్లమనుకోవటెం భ్రమన? ఇదో పచిి వాడి ఆటేన? – దకా సాగాయి. కానీ ఆట ఇెంట్

120

దఖాయ ఆగేసరికి, ఫహుశా ఇెందఔ ఆనెందెం ఎఔకడ తెగెందో భళీల అఔకడికే యవటెం మ్యలానేమో, అతను ఈ ప్రశ్ిలి భరిిపోమడు, పునరుకిిని భనసులోెంచి చెరిపేశాడు. ఆటవాడికి మొతిెం న్యట మభై ఇచిి వెళిలపోమడు.

ఆటవాడు నోటలను మదుపాెట్్లకుని కాబినెట్ లో కుకుకకునిడు. ఎవలియిన ఏభయిచుి గానీ, రపు ఎెంఔటేసు గాణిి తపుెంచుకోటెం అెంటే ఔష్మ. ఫర్టి డే అని తెలీగానే పీఔ పుచుికుని భరీ రీ్ ఏదియ అని దొబుుతడు. ఔనీసెం దేవికాలో బియయనీ ఐన ఇపుెంచఔపోతే ఎదవ నయగోఱ. అసల బయలయీ తఖలలదీ రోజు ఎలాయ ఫబూ అనుకునిడు. కానీ తకుకవ డిెందనుకుని వెంద ఖబఱి బల దొరికేసిెంది. కికుకయడుడ జపుున లాగ దడదడళ్లలడుిని ఆటని ఇెంట్కి పోనిచాిడు.



121


నయమనిి ఆశ్రయిషి..

~ హరిశ్ెంఔర్ట యసయి (అనువాదెం: పూరిిభ తమిిరడిడ)

122 అనువాద యచన: నయమనిి ఆశ్రయిషి (వయెంఖయ ఔథనెం)

యచయిత: హరిశ్ెంఔర్ట యసయి (అనువాదెం: పూర్ణిమ తమ్మిర్డె్డి) ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=473 ©Author.


Read it!










123


హరిశ్ెంఔర్ట యసయి (1924-1995) హిెంది సాహితయ జఖతుిలో వయెంఖయహాసయ

యచయితగా సుప్రసిదిధ చెెందినవారు. కేెంద్రసాహితయ ఎకాడెమీ అవారుడ గ్రహీత. అఱత్త దఱతో, నియడెంఫయ శైలలో నసాగే వీరి యచనలు సభజెంలో పేరుకుపోయిన కుళ్ళలను ఔలుకు ఔట్న్ట్్ల చూపసాియి. ఉరితఱెంలో హసయెం ఉబికినట్్ల ఔనిపెంచిన, వీరి యచనలోల అెంతరీలనెంగా ఔనిపెంచేది సభజెం టల ఫధయత. ‗షికామత్ మఝె భీ హై‘ అనే వీరి వాయసాఱ సెంపుట్ నుెండి ‗నయయ్ కా దయవజా‘ వాయసానికి తెలుఖనువాదెం ఇది.

నయమనిి ఆశ్రయిషి.. సామెతలోల చెపునట్్ల ఏెం జయఖటెంలదు ఈ భధయ.

సామెతఱ ప్రకాయెం - అఫదధనికునిమసుగును తొఱగషి నిజెం నఖిెంగా ఔనిపసుిెంది. అఫదధనిఔని నిజానికి సిగాెకుకవ.

ఇపుుడు నయమెం తలుపు తట్లఔ్ ఈ సామెతఱకు విరుదధమైనవి ఔనుగనిను. ెంతభెంది పేదవాలలపై అఫదధపు కేసు ఫనయిెంచఫడిెంది. మమ వాలు తయపున నయమసాథనెం తలుపులు తట్లమ్. నయమెం తలుపు దఖార డూయటీ మీద కూరుిెంట్లెందనీ, ఇలా తలుపు తట్గానే అలా నయమదయశనెం అవుతుెందనీ అనుకునిమ. ఎెంతషట్కి తలుపు తెరుచుకోఔపోయసరికి ఆెందోలన మొదలైయియెంది. ఏభయియెంది? నయమెం ‗సిక్ లీవ‘ గానీ తీసునిపోలదు ఖద? అసల, మసలతనెం కావటెంతో తయచూ జబుు డే అవకాశ్ెం ఎకుకవ.

చివరికి మమ తలుపులు ఫదాలుగట్్లని లోలకి ప్రఴశిెంచామ. అెంత ఖాళీగా ఉెంది. ఫత్రెం తలుపు నెడితే, ఔడు నఖిెంగా సాినెం చేస్తి ఔనిపెంచాడు.

మెం అడిగాెం - నువువ నయమనివి ఔదూ? తవయగా ఫట్లు ఴసుకో. నీతో భట్లలడల. అతను అనిడు - నేను నయమనిి కాదు, అనయమనిి. నఖిెంగానే ఉెంట్లను.

అనయమనికి సిగేాెంట్: నయమనికి ఔవఱ స్దరుడిని. కేలాెంట్ మొహెం. జనలు అతడనుని ననుి ఔలుసుిెంట్లరు.

మెం అడిగాెం - ఇదారి భధయ ఏదో ఔ తేడ అయిన ఉెండల!

124

అతను అనిడు - ఆ, ఉెంది. చూడు, నకు మెఱల. ఎట చూసుినినని నువువ అనుకుెంట్లవ, కానీ నేను నినేి చూసుినిను. భ స్దరుడు నయమెం ెంట్ ఔనుివాడు. ఔవైపే చూసాిడు. ఇపుుడు వాడికి చెవుడు కూడ వచిిెంది.

మెం అడిగాెం - భరి తలుపు ట్్నపుుడు ఎవరు తీసాిరు? అతడు అనిడు - నేనే తెరుసాిను. అదే ఔద భజా. జనలు ననుి నయమభనుకుెంట్లరు. మెం అడిగాెం - మీరిదార్వ్ ఎవరి పఱలలు? అతడు అనిడు - ‗ఎవిడెన్స ఆక్్‘ భ నని. ‗ఇెండిమన్ పీనల్ కోడ్‘ భ అభి. మెం అడిగాెం - మమ నయమనిి ఔఱవాల. అతనేడీ? అతననిడు - ఇపుుడే పెయట్ గుభిెం నుెంచి పోలీస్ ష్షన్ కు వెళ్లుడు. వచేిసుిెండచుి. ఏెం ఫబూ, కలీల్ జబ్రాన్ అవవడనికి ప్రమత్తిసుినివా? లదు. నయమసాథనపు గుట్్ల యట్్ల

చేసుినిను. నయమెం తలుపు తటే్వాళ్లలయ, మీరమో మెందు గుభిెం తలుపు తడుతుెంట్లరు, అదేమో పెయట్ గుభిెం గూెండ పోలీసుఱ ఆజఞలు ట్ెంచడనికి వెళిుపోతుెంది. నయమనికి చెవుడు. తలుపు టే్ది కూడ వినిపెంచదు. తలుపు ట్గానే తెరిచే ఆ మెఱలఔనుి వయకిి అనయమెం. తలుపు ట్్నెంత భత్రాన దొరికేది అనయమమ. తలుపు ఫదాలుగడితే గానీ నయమెం దొయఔదు.

ఏెం ఫబూ, ఇపుుడు నఔసలైట్ల అవుదభని ప్రమత్తిసుినివా? లదు. ఇది పెదా ప్రమత్తిెంచకుెండనే వచిి అెంట్లకునే బిరుదు. ఈ భధయ నేను ఔ త్రిఔలో, పోలీసులు హాస్ల్ లో చొయఫడి అభమకులైన విదయరుథఱను ఎెందుకు ట్ల్యని యషి, నేను నఔసలైట్ ఐపోమననే గుసగుసలు వినఫడడయి. నలులలు కుట్్న అది నఔసలైటల నే అనిపస్ిెందిపుుడు. పఱలవాడు ఱకోసెం ఏడిిన తెండ్రి వాడి తలలతో అెంట్లడు - ‗లు టీ్మకు. వాడికి ఆఔలీ లదు డూ లదు. నఔసలస్యి ఔలోలఱెం సృషి్సుినిడు.‘

ఉనిట్్లెండి సతయపు గుట్్ల కూడ యట్యిపోతూెంట్లెంది. దేవునిపై ప్రభణెం చేసి నయమసాథనలోల ఎనిి అఫదధలు చెిరో అనిి దేవుని వీపు వెనుఔ అయిన చెురు. నరుడు ఔరుడుఖట్్పోయి నయమణుని మెందే అఫదధలు చెుట్లనికి అఱవాట్ల డిపోమడు. ధయిెం భెంచివాలుని పరికివాలు గాన్య, చెడడవాలుని ధైయయసుిలుగాన్య చేసుిెంది. అసతయెం దిాట్

125


విత్రత సామెంతో సతయపు బెరుి ఆక్రమిెంచేసుిెంది. ఆ సామెం ఖెంగాభత కావచుి, జెంధయపోుగు కావచుి, ధయిమ కావచుి, లఔ ఈశ్వరుడే కావచుి.

ఇపుుడిఔకడ సాీూెం ఇచేిెందుకు బ్లనులో నిెంచుని వయకిి బఖవెంతుణిి సాక్షిగా చేషసుకునిడు - ప్రభూ, య, నేను నీ మెందు అఫదధభడఱని ఉఫలాటడుతునిను. వాడు చదువ, సెంసాకయెం, అెందెంఖఱ వాడు. పోలీసుఱకు ఇలాెంట్ దొెంఖ సాక్షి దొరికాడెంటే పోలీస్ లైన్ లో హనుభెంతుని మెందు ఫురికామలు గులుతయి. హనుభెంతునిది భరో విెంత. ఆమనకు ఎనోి పేరుల - ―శ్త్రు వినశ్ఔ హనుభన్‖, ―సెంఔట మోచన హనుభన్‖, ―పోలీసు భహావీర్ట‖. పూనలో ఴశ్యవాడలోల ఉని హనుభెంతుని పేరు - ‗వఖలాడి భరుత్త‘. బయతీయుడు ఒ అదుుతెం. అతగాడి దఖాయ వఖలాడి భరుతీ ఉనిడు, నపుెంసకుఱ భసీదూ ఉెంది. సర, భనెం భట్లలడుకుెంట్లనిది హనుభెంతుని గురిెంచి కాదు, దొెంఖ సాక్షి గురిెంచి. వాణి ి వెెంటబెట్్లకుని ఇుట్దకా ఇనసుఔర్ు తను దొెంఖ సాక్షాయనికి ట్్లచిిెంది సాక్షాతూి సతయహరిశ్ిెంద్రుణ్ణి అనిెంత దయుెంగా వయెండ అెంత త్తరిగాడు.

నిజాయితీరునిగా ఔనిపెంచట్లనికి ఆ సాక్షి పూరిి ప్రమతిెం చేసుినిడు. అఫదధనిి దధత్తగా చెబితే చాలు, దనేి నిజభనుకుెంట్లరు. వాడు గుెండెఱ నిెండ ఆతివిశావసానిి నిెంపుకుని చుటూ ్చూసుినిడు. ఆతివిశావస పూరితమైన అఫదధెం నిజభనిపెంచుకుెంట్లెంది. నభిఔెంగా చెుని నిజెం కూడ అఫదధమైపోతుెంది. నిజెంలా ఔనిపెంచట్లనికి అఫదధనికి ―మఔప్‖ కూడ కావాల. వాడు మొహానికి స్ి పౌడర్ట పూసుకునిడు. భెంచి స్తట్ల తొడుకుకనిడు. అసలు నిజెం అెంటే ఏమిట్? భెంచి ఫట్లసుకుని అఫదధెం.

వాడి మొహెం కేసి చూశాను. పెదలు ఫగా గలునియి. ళ్ళల ఫమటకు ఔనిపెంచడనికి తొెందయడుతూ ఉనియి. అఫదధఱకోరుదీ, వాగుడుకామదీ నోరు ఇలానే తమయవుతుెంది. అఫదాఱకోరులోల భళ్లల రెండు యకాలు: మితబషి, ల్సడల్సడవాగేవాడు. మితబషి రిణత్త చెెందిన అఫదధఱకోరు. అతను ఔట్రెండు వాకాయఱలో అఫదధనిి సరాసాిడు. ల్సడల్సడవాగేవాడు భత్రెం ఇెంకా తన అఫదధెం అతఔలదని అనుకుెంట్లడు. అెందుఔని భరో ది భటలు ల్సడల్సడ వాగేసాిడు. ఈ దెఫుకి దవడలు సాగపోతయి. వీడి దవడలు కూడ అలానే సాగపోయునియి.

126

వీడి నోరు అఫదధఱ చీమతో ఉబిున ఔణిత్తలా ఉెంది. కాసి పొడిషి చాలు చీభెంత ఫమటకు పొరిలపోతుెంది.

వాడు ఇపుుడు దగా గెంతును సవరిెంచుకునిడు. జేబు రుభలుతో నోరు తుడుచుకునిడు. చూసుిెంటే, సాీూెం ఇవవడనికి వచిిన వాడిలా లడు, నయమపు కూతురిని పెళ్లుడడనికి వచిిన పెళిుడుకులా ఉనిడు.

ప్రభ్యతవ వకీలు అడిగన ప్రశ్ిల అడిగాడు. అతగాడు చెపున సభధనల చెుడు. పలాన వయకిి భృతుణిి లాఠీతో డుతుెండగా అతను చూశాడు.

అతనికి లాఠీని చూపెంచారు. ఏదో త మిత్రుణిి గురుిట్్నట్్ల గురుిట్ల్డు దనిి. అతనికి ఔ యయి మఔక చూపెంచారు. అతను దనిి కూడ గురుిటే్శాడు - అదే యయి,

అఔకడ డి ఉని యయి. నేను ఔకనే కూరుిని వకీలు దోసుితో అనిను - ఏయ, ఇదేెంట్? వీడు యయిని ఎలా

గురుిట్ఖఱడు? అతననిడు - ఖమినుెండు, ఎవిడెన్స ఆక్్ ప్రకాయెం అది సఫబ! సాక్షికి యఔిెం ఔలసిన భట్న్ి చూపెంచారు. అతను భట్న్ి కూడ గురుిటేశ్ాడు. నేను వకీలు దోసుితో అనిను - ఇది భరీ విడూడయెం. వీడు భట్్ని కూడ గురుిటే్సుినిడు.

అతననిడు - భట్లలడకు. ఎవిడెన్స ఆక్్! నకేభనిపెంచిెందెంటే - ఇపుుడు వకీలు ఇతనికి గాజు సీసాలో ఫెంధిెంచిన ఈఖను

చూపసాిడు. అడుగుతడు - ఈ ఈఖను గురుిట్ఖఱవా నువువ? సాక్షి అెంట్లడు - ఇది అదే ఈఖ, ట్లలట సభమెంలో అఔకడ చఔకరుల ట్్న ఈఖ . నేను గురుిటేశ్ాను. దీని మొహెం భ అభిలా ఉెంది.

అెంత ఎవిడెన్స ఆక్్ భహతయెం! హరిశ్ిెంద్రుడు తన ఔఱలో ఎవరికైతే దనెం ఇచాిడో ఆ బ్రాహిణుడే ఖనఔ ఆసుిఱ సావధీనెం

విషమెంలో కోరు్కెకాకలస వషి, అపుుడు అతను కూడ ఇదారు మగురాు ప్రతయీ సాక్షుఱను తీసుచిి నిఱబెట్్ ఉెండేవాడు. అపుుడు వాలలనేవారు - భ మెందే ఈ విప్రునికి హరిశ్ిెంద్ర

127


భహాయజు దనెం ఇచాిరు. వకీలు అడిగేవాడు - ఆ సభమెంలో మీరు ఎఔకడ ఉనిరు? వాళ్ళు చెపుుెండేవారు - మెం కూడ యజావారి ఔఱలోనే ఉనిమ.

డిఫెనుస నయమవాది ―క్రాస్ ఎగాజమినేషన్‖ చేమడనికి లచి నుెంచునిడు. ఇది దడపుట్్ెంచే విషమెం. ఔసారి నన్యి ఖడఖడలాడిెంచాడు. అపుుడు నేను చెపూినిది నిజమ, అయిన వకీలు రెండు నిమిష్టలోల ఆ నిజానికి చెభటలు ట్్ెంచాడు.

సాక్షి సనిదధభమయడు. నోరు తుడుచుకునిడు. ఊపరిత్తతుిలోల ఆకిసజన్ నిెంపుకునిడు. వకీలు అడిగాడు - సెంగటన సథఱెం నుెండి నువెవెంత దూయెంలో ఉనివు? అతడు ఇెంకా నోరు తెయవకుెండనే వకీలు భళీల అనిడు - తొెందరమీ లదు.

ఆలోచిెంచుని చెపుు. ―ఆలోచిెంచుని చెపుు‖ - ఈ స్తచన సాక్షిని ఔెంగారుపెడుతుెంది. అతడికి తను

అనుకునిెంత తేలఔ వయవహాయెం కాదిది అని తెలుసుిెంది. ప్రశ్ి ఔష్మైనది. ఆలోచిెంచాల. అతడు ఇెందఔ ప్రభ్యతవ వకీలుకు తను దడుగుఱ దూయెంలో ఉనిడని చెుడు. ఇపుుడు ఆలోచిెంచుని చెుడు – ది - దిసను అడుగుఱ దూయెం. వకీలు – అలాగా, దడుగుఱ దూయెంలో ఉనివా? సాక్షి – అదే, దిసను - ఇయవై అడుగుఱ దూయెం. వకీలు – అయితే దిసను - ఇయవై అడుగుఱ దూయెంలో ఉనినెంట్లవ. సాక్షి – ఆ, ఇయవై - ఇయవై అయిదు అడుగుఱ దూయెం అనుకోెండి. మ్యడు ప్రశ్ిలోల అతడు దిసను అడుగుఱ దూయెం జరిగపోమడు. ఔఴల వకీలు ప్రశ్ిలు

అడుగుతూనే ఉెండుెంటే, అతడు సెంగటన సథలానికి ఐదు మైలు దూయనికి వెళిుపోయవాడు. కానీ అతనికి భత్రెం సెంఫయెంగానే ఉెంది, వకీలుని ‗ఔన్యైూజ్‘ చేసినెందుకు.

– నువువ సెంగటనసథలానికి ఎనిి ఖెంటఱకు చేరుకునివ? – తొెందరమీ లదు. ఆలోచిెంచుని చెపుు. – ెంట్ఖెంటనియ - రెండు. – అలాగా, ెంట్ఖెంటనియ - రెండు ఖెంటఱకు వచాిఴెం.

128 – అవును, అదే రెండూ - రెండునియ ఖెంటఱ భధయ. – హో, రెండూ - రెండునియ ఖెంటఱ భధయ చేయవనిభట. – అదే, రెండునియ - మ్యడు ఖెంటఱనుకోెండి. – భృతుని వమసుస ఎెంత? – ఇయవై ఐదు - మపెఫై ఏళ్ళు. – అలాగా, ఇయవై ఐదు - మపెఫై ఏలువాడ! – అవును, మపెఫై- మపెఫై ఐదు ఏలువాడు. – అెంటే అతడి వమసుస మపెఫై - మపెఫై ఐదు ఏళ్ళు ఉెండచినిభట. – అదే, ఔ మపెఫై ఐదు - నఱభై ఏళ్ళు అయుయెండచుి. నిి రోజుఱ ట్ల నేనీ సాక్షాయఱ ఆటను చూస్తినే ఉనిను. నకు భత్తపోయిెంది. ఫమట

ఎెంత వెత్తకిన నిజాయితీ ఖఱ భనిషీ ఔకడూ దొయఔడు, కానీ నయమసాథనలోల భత్రెం ఇెంతభెంది నిజాయితీరులు ఏయ మ్యఱలోలెంచి వచిి పోఖవుతునిరో అయథెం కాలదు. అఫదధెం చెుడనికి అనిిెంట్ ఔని సుయక్షితమైన చోట్ల నయమసాథనెం. ఇఔకడ యీణ కోసెం దేవుడూ, నయమమ్యరిి హాజయవుతూ ఉెంట్లరు.

న వకీలు-దోసుి అనిడు - ఇదెంత చట్రిధిలోనే జరుగుతుెంది. ఔఴల నయమమ్యరిి సాక్షిని నమిితే, ఉరిశిీ. నభిఔపోతే, విడుదఱ.

ఉనిది ఔకడే సాక్షి, కానీ అతని వలల ఔ వయకిికి ఉరి ఐన డవచుి, లద విడుదలైన కావచుి. అదే సాీూెం ఆధయెంగా ఆ వయకిిని ఔ నయమమ్యరిి ఉరిశిీకు అరుహడుగా బవిెంచవచుి, అతణ్ణి ఇెంఔ నయమమ్యరిి నిరోాషిగా బవిెంచవచుి.

నేను వకీలు దోసుితో అనిను - భనిషికుని ఈ నయమవయవసథను మెంత్రెం ఎకుకవ రోజులు సహిెంచదు. ఏదోరోజున ఇఔకడ నయమసాథనెం ఫదులు ఔ పెదా ఔెంపూయటర్ట ఉెంట్లెంది. అెందులో మీ నయమవాదుఱనీ, సాక్షుఱనీ, నయమమ్యరిిని అెందరిని ఔలప ఴసాిరు. ఔెంపూయటర్ట నడిచి, మీలో ఔరి తోలుమీద నియిమెం మద్రితమై ఫమటకు వసుిెంది.

129


అనయమెంగా కేసులో ఇరికిెంచఫడడ ఈ మగురాు నలుగురు వయకుిలూ రోడుడ ఔకన మరుకాకఱవ అవతఱ గుడిసలు ఴసుకుని ఫతుకుతునిరు. వీళ్ళల ఉరిఔెంబెం పై ఴలాడట్లనికి కరుి కూడ చేశారు – వకీలలను నిమమిెంచుకునిరు, పోలీసుఱకు డబుు త్తనిపెంచారు.

అెంతే కాదు, ఇఔకడ యసు తన శిలువను తనే తమరుచేసుకుెంట్లనిడు, లద ఉరిఔెంబెం మీద ఴలాడుతునిడు. యసుకి తన కాలు మీద తనే మకులు ట్ల్కోఔ తుని రిసిథత్త ఔలుసుినిరు. ఆమన అెంట్లనిడు - తెండ్రీ, వీలుని ఎట్్రిసిథతులోల ీమిెంచకు. ఎెందుఔెంటే, ఈ వెధవఱకి, వాళుెం భట్లలడుతునిరో వాలుకి తెలుసు.

*



130

నీరెండ

~ బివివి ప్రసాద్

131


ఔవిత: నీరెండ యచన: బివివి ప్రసాద్ తొల ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=462 ©Author.


Read it!










132 నీరెండ

1 భనసుస నిెండ చికాకుఱతో భరొఔ ఉదమెంలోకి మలునిను తపూు, పుుఱ తీరుులూ వాట్ వెనకాఱ నిఱఫడి న ఖయవమో, నిఖయవ ఖయవమో తనఔెంటూ ఉనికి ఉనిెందుకు చేసుెంట్లని ెండుగా తేనెతుట్ట్ ఔదిలనట్లల ఔటే ఆలోచనఱ రొదలో, ఉనిట్లలెండి ఇెంట్గోడ మీద ప్రశాెంతెంగా రుచుని నీరెండ ననుి ఆఔరిషెంచిెంది సి నవువలాెంట్ నీరెండ న చీకాకుఱ ధూళినెంత తుడిచి ననొిఔ శుభ్రమైన అదానిి చేసిెంది కాషపు భనిషిలా ఎెందుకు పుట్లన్ు, ఈ నీరెండలా పుట్ ్నీట్లోని ప్రత్తబిెంఫెంలాెంట్, నీట్మీది గాల ఱఔరిెంపులాెంట్ ఫహులుచని ీణలు నిి ఖడిప భమమైతే సరిపోద 2 ఏ యుగాఱనట్దీ ఈ నీరెండ స్క్రటీసు మకెం మీద, బుదుధని చిరునవువ మీద భూమిని సెందరిశెంచిన ఴఱ జాఞనులు అభమఔెంగా, దమగా చేసిన ప్రవచనఱ మీద తేలుతూ వచిిన నీరెండే ఔద ఇది

133


ప్రత్త ఉదమమ్య ఱఔరిసుిని భనలోల గాఢెంధకాయనిి యవెంతైన ఔదిలెంచలఔపోయిన నీరెండ ఔద ఇది 3 భళీు ఆలోచనలు, భళీు ఫియయదులు భళీు వాట్వెనుఔ ఖెంతులస్తి చీఔట్ రిచే యహసయెంలో తనివితీయ షవచఛని అనుబవిసుిని కే ఔ అహెం మలుల ఈ తీరుుల్లపుుడు మగెంచాల, ఈ ఫరువెలా దిెంపుకోవాల ఇపుుడు చేరిన ఈ నీరెండని చూసిన ఖయవెం దనిని దఱలోకి ెంపుెంట్లని ఖయవెం ఎుట్కి చెయగాల దలమీ లని వట్్ నఖిమైన నీరెండని ఎలా తకాల ీణెంలో నీరెండగా మెరిసి ఎలా భమెం కావాల, భమమెలా కావాల ___



134

బుక్ రిలీజ్ ఇెంటర్వ్వూ: భధుయెంతఔెం నరెంద్ర

135


బుక్ రిలీజ్ ఇెంటర్వ్వూ: భధుయెంతఔెం నరెంద్రతో నియవహణ: మెహర్ట తొల ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=447 ©Author.


Read it!










136

బుక్ రిలీజ్ ఇెంటర్వ్వూ: భధుయెంతఔెం నరెంద్రతో

భధుయెంతఔెం నరెంద్ర యసిన నవఱ "ఆమ స్ర్ట డెంలో అదుుతెం" ఇటీవఱ విడుదలైన సెందయుెంగా ఆమనతో ఈ ఇెంటర్వ్వూ.

మీ ఇదివయకటి యచనలతో పోలిస్తత ఎించుకనన వసుతవు యింగా, చెప్పన తీరు యింగా "ఆమ్ సిర డాింలో అదుుతిం" ఏయకింగా భిననమైింది?

యీ ప్రశ్ికు ఠకుడే సరైన సభధనెం చెుఖఱడనుకుెంట్లను. ఔథవసుివు కోసెం, నిఖట్లక్ుని, వెతఔడెం నకిష్ెం వుెండదు. సాుెంటేనిమస్ గా జీవిెంచడమ యిష్ెం. అయితే ―అనుబవాలు‖ జరిగపోయిన తయవత, నిి విషమలు భనలి వెెంట్లడుతయి. వాట్ని ఔథలుగా భఱచడనికే ప్రమత్తిసాిను. వొఔసారి యసిన దధత్తలో, రీత్తలో భరోసారి యమడెంలో నకు ఆసకిి ఔఱఖడెం లదు. యెఔకడో, యదో వొఔ తిదనమో, ప్రయోఖమో సవాలు చేసినపుుడే యమడనికి మొగుాతను. యసి మగెంచాఔ, ఆ సవాలును సరిగాానే యెదురొకనిభని నభిఔెం ఔలగనపుుడే రిల్ల్ వుెంట్లెంది. యిది న గడవ. తీయ, చివయకు తమరైన ఔథ, నేను యసిన మనుట్ ఔథఱకు భినిెంగా వుెందో లదో, నియియిెంచాలసన నయమనిరితలు ఠకుల! ఈ నవల చదివేటపుడు విమాన్నశ్రయాల వాతావయణిం చుటిూ వచిి రుచుకింటుింది. దీనిన రామటిం మీక ఎలాింటి అనబవిం?

య యచన చేసుినిపుుడైన, a writer has to live (with it). సృజన చేసుిని సభమెంలో, భనెం జీవిసుిని ప్రెంచెం నుెంచీ, ఆ యచన జరుగుతుని సథలానికీ, కాలానికీ, ప్రదేశానికీ, యకామ ప్రఴశ్ెంలా ఫదిలీ జరిగాకే, యమడెం సాధయభవుతుెంది.

యీ నవఱ యసిన నిి నెఱఱ సభమెంలో, భనసిఔెంగా నేన విభనశ్రమెంలో వునిటే్! ఆ త్రఱతో ఫటూ వాలల సుక దుఃఖాఱన్య నేన్య అనుబవిెంచే వుెంట్లను. వొఔ జీవితెంలో ఔనీసెం నెిెండు జీవితలు జీవిెంచాఱని వుెంది అెంట్లడో ఔవి. యచయిత తను యష ప్రత్త యచనతోన్య, వొఔ జీవితెం జీవిెంచే వుెంట్లడనిది న అనుబవెం.

137


పెదదగా న్నటకీమత లేకిండా, దాదాపు ఒకేలాింటి వాతావయణింలో జరిగే నవల రామటిం కషిభనిప్పించలేదా?

స్తథఱెంగా చూసి, జీవితెంలో నటకీమత వుెండదని అనుకుెంట్లెం. కానీ అది నిజెంగాదు. జీవితెంలో వునిెంత నటకీమతే, యీ నవఱలో గూడ బ్లల్లడెంత వుెంది. అయితే ఆ నటకీమత ―నటకీమత‖ అనిపెంచేటెంత ఫఱెంగా ఔనఫడలదెంటే, ఆ భటను నేనొఔ కితబుగానే బవిసాిను. పుసతకిం చివయన మీరు రాసిన ‚బయత వాకయిం‛లో ఈ నవల రామటానికి ప్రేరేప్పించిన సింఘటనలిన ప్రసాతవిించ్ఛరు. అవి ఆరేళ్ో క్రితిం జరిగాయి. ఇన్ననళ్ో తరాూత ఈ నవల రాయాలని ఎిందుకనిప్పించిింది?

2006లో జరిగన అనువెం, నవఱగా ఠకుఱ దఖారికి 2013లో గానీ యలదు. నిజమ! వొఔసారి వెనుదిరిగ చూసుకుెంటే, ెంత కాఱ వయవధి తయవతే, నేను యచన ర్వ్ెంలో సుెందిసుినినని అనిపస్ిెంది. యిలా వయవధి తీసుకోవడెం వఱల బవతీవ్రత (emotional) లకుెండ, నిరోిహతవెం (detachment)తో సుెందిెంచడెం సాధయభవుతుెందనుకుెంట్లను.

అయితే భౌత్తఔ సభమనికీ, భనసిఔ సభమనికీ పొెంతన వుెండదు. 2006లో ఆ ప్రమణెం చేసి వచిిన తయవత, నకు ఆ అనుబవపు అనేఔ అనుసెంగఔమైన అెంశాఱపైన – వుదహయణకు భతతీవ్రవాదెం, భతఱపుట్్లఔ, ప్రవఔిఱ జీవితలు, విభనశ్రమలోల బద్రత, తీవ్రవాద కాయయఔలాలు, తీవ్రవాదుఱ సాథవయలు, వాలల సవబవాలూ నభికాలూ – మొదలైన అనేఔమైన అెంశాఱపైన ఆశ్కిి ఔలగెంది. యిదెంత చదివి, రిశోధకుడిలాగా, నిమభఫదధెంగా, వివయలు షఔరిెంచుకునినని చెులను గానీ, చాలాయకాలుగా యీ విషమఱను గురిెంచి తెలుసుకోడనికి ప్రమత్తిెంచానని భత్రెం చెుఖఱను. యీ నిలో పుసికాఱతో ఫటూ నకు యిెంటరిట్ యెెంతో వుఔరిెంచిెంది. యిెంటరిట్ లఔపోతే చాలా విషమలు తెలషఴ గావు. యిలా యీ విషమఱనెంత తెలుసుకోడనికి చాలాకాఱెం ట్్ెంది.

ఆ తయవతే నవఱ యమడనికి పూనుకునిను. నవఱ యసుినిపుుడు భళీల ఆ ప్రమణభెంత – భనసిఔ కాఱభనెంలో – చేశాను.

ఆ సింఘటనల టో అటి మీ దృకోోణానికీ, ఇటి మీ దృకోోణానికీ భధయ మారులేభన్నన వచ్ఛియా?

138 యదయిన జరుగుతునిపుుడు, యదయిన తి విషమెం వినిపుుడు, వెెంటనే దని టల

వొఔ నియిమనికి యవడమెెందుకో నకు చేతగాదు. నలో ―doubting tom‖ ఱీణలు, hamlet లో వుెండే వగసలాట వునిట్్ల నఔనుభనెం.

ెంత సభమెం ఖడిచాఔ, కావఱసినెంత అవగాహన ఔలగన తయవతే, య విషమెం పైనయిన conviction వస్ిెంది.

సతయభనేది యెపుుడూ రిపూయిెంగా దొయఔదనీ, అది సాక్షిఔమననీ, న నభిఔెం. నభిఔభనిదనిి యెెంత మయకు నభిమో అెంత వయకే చెుఱనీ, సభధనలు దొయఔని సెందేహాఱను అలా సెందేహాలుగా వుెంచేమడమ నయమభనీ అనుకుెంట్లను. నవల వాసతవానికి భరీ దూయిం జరిగనటుి అనిప్పించలేదు. కథకని లాగే మీరూ మెకిసకోక ఏదో సెమిన్నర మీద వెళో్లయన్ననరు. మీతో పాటూ అఖిలేశూర అన్న హిందీ యచయిత కూడా వచ్ఛియన్ననరు. చదివేవాళ్ోకి వెింటన్న ఆమన్న దభమపాల్ చోప్రా పాత్రక ప్రేయణేమో అనిప్పసుతింది. ఏభింటారు? (ఈ భధయ హాన్సస ఇిండియాలో మీరు రాసిన ఒక ఆరిికలోో ఒక ఫొట ప్రచురిించ్ఛరు. అిందులో ఉన్ననమన ఆహాయయిం దభమపాల్ చోప్రా న్న తలప్పించిింది.)

నవఱలోని వాతవయణమ్య, సెంగటనలూ అెంత వాసివమ! దభిల్ చోప్రా, ఔథకుడూ, మిగలన అనిి త్రలూ ఔలుతల! అయితే ఆ త్రఱనిిెంట్కీ జీవితెంలో prototypes వునియి. లదెంటే తెలసిన నలుగురైదుగురు వయకుిలోలెంచీ భిని సవబవాలి తీసుకుని, ఔలప, వొఔ తి త్రను ర్వ్పొెందిెంచడెం జరిగవుెండవచుి. అపుుడది ఔలుత త్రే అయిన, వాసివిఔతకు దూయెం గాదు ఖద!

Hans India లో వచిిన వాయసానిి అెంత శ్రదధగా ఖభనిెంచినెందుకు మెందుగా మీకు ఔృతజఞతలు. ర్వ్ెం, ఆహాయయెం వయకూ చూషి దభిల్ చోప్రాకూ, హిెందీఔవి మిత్రుడు అఖిలష కూ పోలఔలుెండడెం నిజమ! అయితే ఆ పోలఔ అెంతవయకే! నవఱఔెంత మ్యఱమైన ప్రత్తదన కోసెం తమరైన త్ర దభిల్ చోప్రా. ఆ త్ర మ్యలాలు చరిత్రలో వునియి. అెంతఔెంటే యెకుకవగా వాచయెం చేషి, ఠకుని ఆశ్కిిని ఱచఫరిచే తపుు చేసినట్వుతుెంది. దభమపాల్ చోప్రాలో భతతీవ్రవాదానికి మూలాలు చూప్పించే ప్రమతనిం చేశారు. చివరో్ల అతన తనక కలిగన జ్ఞానోదయానిన (అదుుతానిన) ఆచయణలో పెటిడానికి ప్రత్తపాదిించే దధతలనీన న్నటి తీవ్రవాదుల

139


భావజ్ఞలాన్నన స్తచిసాతయి. కథకడు ఇదింతా చూసుతింటాడు గానీ, బాహటింగా ఏ వాయఖ్యయన్నలూ చేమడు. యచయితగా మీరు వాయఖ్యయన్నలు చేమటిం బాగోదు నిజమే. కానీ మీ కథకని చేత (న్నరేటర చేత) కూడా ఆ నిగ్రహానిన ఎిందుక పాటిింజేశారు?

యచయిత వాయఖాయనలు చేమలదు. నిజమ! కానీ ఔథకుడు – గుర్రపుర్నతు – తటసథెంగా లడు. నవఱ చివరి పేజీలోల అతను – ‗అతను చెబుతుని యభధయిమమో గుదే! కానీ దనిి అనుసరిెంజేమడనికి యితను భళీల హిెంసాభయానేి యెనుికుెంట్లనిడు… రెండు మ్యడేలలలో యితడికి ఴఱభెంది శిషుయలు దొయఔవచుి. యీమనగారి బ్లధనలి అభలులో పెట్డెం కోసెం, వాలలెందర్వ్ ఔతుిలు ట్్లకుని యుదధెంలోకి దిగతే యవవుతుెంది? నకు వెనుిలో చలజవయెం పుడుతునిట్్లెంది. బమెంతో చెభటలుపోమసాగాయి‘ – అెంట్లడు (95 - 96 పేజీలు).

అయితే యిలా గుర్రపుర్నతు సుెందిెంచిన తయవత, అతగాడి హిెందూ - మసిలెం వాయసతవెం గురిెంచిన సెంఖత్త వెఱలడయినపుుడు, ఠకుడి దృష్ి వెెంటనే రెండవ అెంశ్ెం పైకి భయలుతోెందని నకిపుుడు, మీ ప్రశ్ి విని తయవత, అనిపస్ిెంది. ధభమపాల్ చోప్రా ప్రత్తపాదిించే దధతలనీన ప్రసుతత ఇసాోమిక్ తీవ్రవాదుల దధతలేన గురుత తెసాతయి. భరి ఆ పాత్రని హిందువుగా చేమటానికి ప్రతేయక కాయణిం ఏమైన్న ఉిందా - అటువైపూ అలాింటి అత్తవాదిం ఉిండొచనిి చెటానికా, ఆ పాత్రని ముసిోిం చేస్తత పుసతకిం వివాదాసదిం కావొచిన్న?

యీ ప్రశ్ికు సభధనెంగా, పై జవాబును పొడిగషి సరిపోతుెంది. చూడడనికి మసిలెంలా ఔనఫడుతుని చోప్రాతో ప్రమణెం చేమడనికే గుర్రపుర్నతు బమడడడు. గుర్రపుర్నతు ―మసిలెం‖ అని తెలశాకా చోప్రా భత్రెం బమడకుెండ యెలాగుెండఖఱడు? పుట్్లఔతో మసిలమైన వయకిిని, విభనశ్రమ వుదోయగులు, తీవ్రవాదిగా అనుభనిెంచటెంలో ఆశ్ియయమమెంది? తీవ్రవాదపు ప్రబవెం యెెంత తీవ్రెంగా వుెందెంటే, యిపుుడు అెందర్వ్, నీడలి చూసి, భ్రభలి ప్రేరపెంచుకుని, హడలపోతునిరు.

భతెం అనేది వొఔ సమ్యహపు నభిఔెంగా భయడెంతోనే, యితయ భతఱపైన దేవషెం, అసహనెం చెఱరగుతునియి. భతెం లకుెండ భనిషి జీవిెంచలడని చరిత్ర చెబుతోెంది. ‗యషయను ప్రజలు నసిికులైతే, అపుుడు నసిిఔతవనేి వాళ్ళు భతెంగా భరుికుెంట్లరు‘ – అెంట్లడు

140

డస్ివిసీక. యభత అసహనెం భతఱనిిెంట్లోన్య వుెంది. భతతీవ్రవాదెం య వొఔక భతనికీ రిమితెం గాదు. యిది అనిి భతలోలన్య, యదో ఔ నిషుత్తిలో, వుెండనే వుెంది.

భతెం, దని పుట్్లఔ, సవబవెం, దని ఆవశ్యఔత, దని రిమితులు – యీ అెంశాఱ పైన open mindతో చరిిెంచఖలగే అవకాశ్మిపుుడుెంద? కథకనికి గుర్రపు రౌత అన్న చిత్రమైన ప్పరు పెటిడానికి కాయణమేమిటనన కతూహలిం కలిగింది?

యమఱసీభలో దూదేకుఱవాలునే కుఱెం వుెంది. వాళ్ళు హిెందూ, మసిలెం సెంప్రదమలు రెండూ, ెంత ెంత అనుసరిసాిరు. పీయల ెండఖ చేసాిరు. ఖత తయెంలోనయితే ఆడవాళ్ళల బొట్లల గూడ పెట్్లకునేవాళ్ళు. నఱలపూసఱదెండను భెంఖలస్తత్రెంలా ధరిెంచేవాళ్ళల. మభై సెంవతసయఱక్రితెం వయకూ ెందరు తభ సర్ిఫికెటలలో ―హిెందూ - దూదేకుఱ‖ అనే యసుకునేవాళ్ళు. అయితే హిెందూభతెం చాలా rigid అయిన భతెం కాఫట్,్ వాలును దఖాయకు చేరుికోలదు. అెందుకు వాళ్ళు క్రభెంగా మసిలెంఱకు దఖారై, యిపుుడు ―మసిలెం - దూదేకుఱ‖ అని తేలిసుకునిరు. వీలల పేరుల గూడ ెంతవయకూ హిెందువుఱ పేయలలాగే వుెంట్లయి. వుద: రడెడు, దసిగరి. భ ప్రాెంతెంలో ెందరు ―గుర్రపు ర్నతు‖ అనే గ్రభదేవతను లుసాిరు. తభ పఱలఱకాపేరు పెట్్లకుెంట్లరు.

అలా రెండు భతఱ నేథయమెండే త్ర కావడెం చేతే, ఆ త్రకు, ఆ పేరు. నేను హైస్తకలోల చదువుకునే రోజులోల, ఆ పేరుతో వొఔ సహాధయయి వుెండేవాడు. మీ శైలికి ఉమానిం పెదద ఫలిం అనిప్పించిింది....

యసుినిపుుడు ఔథ మెందుగా నకు దృశ్యభనభయయలా యసుకోవడెం నకిష్ెం. అపుుడు నేను వాడుతుని పోలఔఱను ―ఉభనలు‖ అనవచుినని మీ ప్రశ్ిను చూశాకే నఔయథభయిెంది. ఆ పోలఔలు ఔథనెంలో సాఫీగా ఔఱసిపోయలా వుెంటేనే ఔథనెం సాఫీగా సాగుతుెంది.

శైల చయిెంలాెంట్ది. సహజెంగా వచేిది. కథా యచయితగాన్న ఎకోవ గురితింపు పిందిన మీక ఇది ఎనోన నవల?

యిది నేను యసిన అయిదవ నవఱ. మొదట్ నవలఔ – ఇరుకు ఖదులు – 76 లో యసిెంది. ఫగా కుర్రచేష్నిపసుిెందిపుుడు.

141


రెండవది – భృఖతృషి – పెదా ఔథగా కూడ చూడవచుి. మ్యడూ, నలుగూ నవఱలు (భూచక్రెం, ెండ కిెంద తూిరు) రెండు దిన త్రిఔలోల

రెండేలల క్రితెం సీరిమలులగా వచాియి. ఫహుశా వాట్కి వొఔ ఠకుడు గూడ లడు. యిెంకో వాయెం, ది రోజులోల విజమవాడ, అఱఔనెంద ప్రచుయణఱ దవయ అవి

పుసిఔర్వ్ెంలో యబ్లతునియి. యష మెందూ, యసుినిపుుడూ యచయిత భనసిఔెంగా చేసుకునే సనిహాలు ఔథకీ,

నవఱకీ ఴరవరుగా ఉెంట్లమెంట్లయ? మీ విషమెంలో ఎలా ఉెంట్లెంది? నవఱ యమడనికి చాలా సభమెం కావాల. ఔథ యమఱెంటే ఆ ఔథతో ఔ నెలైన

జీవిెంచాల. నవఱయితే ఆ ని నెఱఱ తయఫడి జయగాల. అెంత వెసులుఫట్ల వుెందని నభికాెం దొరికినపుుడే నవఱ యమడనికి పూనుకుెంట్లెం. నవలలు తకోవ రామటానికి కాయణిం అదేన్న?

వుదోయఖెం. నవఱ యమడనికి కావలసినెంత సభమనిి కేట్లయిెంచడెం వుదోయఖ జీవితెంలో సాధయణెంగా జయఖని ని. అయితే వుధయయుఱకు ఴసవి సఱవులుెండడెం ెంత అవకాశానిి ఔలగసుిెంది. ఈ నవలతో మీరు చేసిన ప్రయాణిం యచయితగా, వయకితగా మీకేిం న్నరిింది?

యచన చేసుినిపుుడు, యదో వొఔ యసామనిఔ చయయ జరిగ, యచయితలో యదో వొఔ భరుు యఔపోతే, ఆ యచన అసిితవనికేెం ప్రయోజనమనిట్్ల? యచనతో ఫటూ ప్రమణెం చేసిన ఠకుడికేది నేరిుెందో, దనేి నకూ నేరిుెంది. ఈ పుసతక యచనలో ఎదురైన సవాళ్లోమైన్న?

జీవితమిచిిన అనుబవెంలో సాయవకాలఔమ్య, సాయవజనీనమైన అెంశానిి గురిిెంచినపుుడే యచనకు బీజెం డుతుెంది. ఆ నజూకైన అెంశానిి విసుష్ెంగాన్య, ఔళ్లతిఔెంగాన్య వినిరిిెంచడభనిదే సవాలు. యీ నిలో నేను సపలీఔృతుడనమయనో లదో సహృదయులైన ఠకుల చెుల.

142

భధురాింతకిం రాజ్ఞరాిం గారి అబాాయిగా ఫహుశా ఇటికే చ్ఛలాసారుో మీ ముిందు తచ్ఛిడిన ప్రశనతో ఈ ఇింటరూూూ ముగసాతన: సాహతయిం అనవింశికిం కాగలదా?

నేను భరో యిెంటల పుట్్ వుెంటే యచనలు చేషవాడిన అని అడిగతే చేషవాడినని చెుఖలగే అవకాశ్ెం లదు. భ నని తు భర యితయ యచయితనయిన, భ ననిలా తన పఱలలి తభకిష్ెం వచిిన రీత్తలో యెదిగే వాతవయణనిి ఔలుెంచఖఱయ? – అని అడిగతే లదనే అెంట్లను. మీ ప్రశ్ికు సభధనెం పై రెండు సభధనఱ భధేయ వుెంది.

* ఈ యచనపై సుెందిెంచెండి: http://patrika.kinige.com/?p=447


143


ఖభయెం వైపు ఖభననీి ఆసావదిెంచఖలగతే: ‗ఆమ స్ర్ట డెంలో అదుుతెం‘


144 సమీీ: ఖభయెం వైపు ఖభననీి ఆసావదిెంచఖలగతే: ‗ఆమ స్ర్ట డెంలో అదుుతెం‘ యచన: మెహర్ట ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=429 ©Author.


Read it!











145


ఖభయెం వైపు ఖభననీి ఆసావదిెంచఖలగతే: ‗ఆమ సర్్ట డెంలో అదుుతెం‘

ఇెంతకుమెందు భధుయెంతఔెం నరెంద్ర ఔథలు నిి అఔకడఔకడ చదివాను. కానీ ఔథఱ వఱల యచయితతో ఔఱఖని సానిిహితయెం నవఱతో ఔలుగుతుెందేమో (నవఱ చదవట్లనికి టే్ సభమెం ఎకుకవ కావటెం భత్రమ దీనికి కాయణభని అనుకోబుదేమాటెం లదు). ‗ఆమ స్ర్ట డెంలో అదుుతెం‘ నవఱ చదివినపుుడు భధుయెంతఔెం నరెంద్రని మొదట్సారి చదివినట్్ల, దఖాయగా తెలుసుకునిటూ్ అనిపెంచిెంది. ఈ నవఱ నవయ వీకీలలో ధయవాహిఔగా వచిిెంది. కానీ అలా మఔకలు మఔకలుగా చదువుకోవట్లనికి దీనికి నుదు. ఇలా ఏఔమొతిెంగా చదువుకోవట్లనికే ఫగుెంట్లెంది.

ఔథకుడికి మెకిసకోలో ఔ సమినర్ట కి యభిని పలుపొసుిెంది. ఇెండిమ నుెంచి భరో వయకిి కూడ ఆ సమినర్ట కు హాజయవుతునిడని తెలుసుకుని, అతనితో టూ అదే పలయిట్ లో తనకు ట్కెట్ ఏయుట్ల చేమభని తన ట్రావెలెంగ్స ఏజెంట్లతో చెిడు. కానీ ఏదో ఔనెసషను వసుిెందని చెపు ట్రావెలెంగ్స ఏజెంట్ల ఇదారికీ జాయిెంట్ ట్కెట్ ఏయుట్ల చేసాిడు. సదరు సహ ప్రమణికుణి ిఢిలీల విభనశ్రమెంలో ఔలుసాిడు యచయిత. అతని పేరు దభిల్ చోప్రా. అతను కూడ తనలాగే ఏదో యూనివరిశటీలో ప్రొఫెసయని బవిసాిడు ఔథకుడు. కానీ అతని ఊహఱకు భినిెంగా దభిల్ చోప్రా ఔ వాయరి. తను ఇెంతకుమెందు చదువుకుని చదువును భరిిపోకుెండ ఇలా సమినయలకు వెళిల వసుిెంట్లడు. దేశ్ెం దట్ వెలలటెం భత్రెం ఇదే మొదట్ సారి.

దభిల్ ప్రవయిన చిత్రెంగా ఉెంట్లెంది. చిర్రెత్తిెంచేదిగా కూడ ఉెంట్లెంది. ఢిలీల విభనశ్రమెంలో తను తగుతుని నీలల ఫట్ల్ కిెందడటెంతో మొదలు, అతనిలో విెంత భరుు వసుిెంది. ఇలా నీళ్ళు కిెందడటభనిది తనకు పై నుెంచి అెందిన సెంకేతెంగా బవిసాిడు. ఆమ స్ర్ట డెంలో ఏదో అదుుతెం జయఖబ్లతోెంది అని దే దే అెంటూెంట్లడు.

వీళిుదార్వ్ ఎగువ ప్రమణెంలో ఆరుఖెంటఱ టూ, త్తరుగు ప్రమణెంలో ఇయవై రెండు ఖెంటఱ టూ ఆమ స్ర్ట డెం ఎయిరోురు్లో తునిసరిగా ఴచి ఉెండలస వసుిెంది. అమెరికాపై తీవ్రవాదుఱ దడి తయవత వైభనిఔ బద్రతవయవసథలోల అత్త జాగ్రతి పెరుగుతుెంది. ఆ

146

విభనశ్రమెంలో నిి రోజుఱ క్రితమ ెందరు ఆసిమనలని తీవ్రవాదుఱని అనుభనెంతో అదుపులోకి తీసుకుెంట్లరు. ఒఔక అసల విభనశ్రమభెంత ఇలాెంట్ ఉద్రిఔి వాతవయణెం అలుమకుని ఉెంటే, దభిల్ చోప్రా తనకేవో భనవాతీత శ్కుిలునిమనీ దైవిఔ సెందేశాఱెందుతునిమనీ విెంతగా ప్రవరిిస్తిెంట్లడు. అతని వఱల (అతనితో తనకుని జాయిెంట్ ట్కెట్ కాయణెంగా) తనెఔకడ చికుకలోల డతనో అనే బమెంతో ఔథకుడు ఆమ స్ర్ట డెం విభనశ్రమెంలో ఆ నిరీీణ సభమభెంత ఎలా ఖడిడనిదే ఈ నవఱలో ప్రధన ఔథ. ఇఔ దభిల్ జయఖనునిదని ఫఱలగుదిా చెపుిని ఆ అదుుతెం ఏమిట్ల అని కుతూహఱెం ఠకునికి ఎయ ఴసి నవఱను చివరి దకా ఆకుెండ చదివిెంచేలా చేసుిెంది.

భతతీవ్రవాదెం వఱల భనుషుఱ భధయ, భతఱ భధయ, జాతుఱ భధయ, దేశాఱ భధయ పెరిగన అనభిఔెం, అబద్రతలు ఈ నవఱ ప్రధన ఇత్తవృతిెం. ఈ యచన పుట్్లఔకు సపె్ెంఫరు 11 దడులూ, తదనెంతయ రిణభలూ కాయణభని యచయితే తన ‗బయత వాఔయెం‘లో చెపుినిరు:

‗ఈ ఆెందోలనలోల సాభనుయడు జీవితమెెంత అతలాకుతఱెంగా తమయవుతుెందో చూపెట్డెంతో ఫటూ, దీనిఔెంత మ్యఱకాయణమైన భతెం, దని పుట్్లఔ, సవబవెం గురిెంచిన అనేవషణగా కూడ నేనీ నవఱను యమడనికి పూనుకునిను.‘ దభిల్ చోప్రా త్రని నిమట్్లగా వాడుకుెంటూ భత తీవ్రవాదపు మ్యలాలు

ఎఔకడునిమని ప్రశ్ికు జవాబు వెత్తకే ప్రమతిెం చేశారు యచయిత. అలాగే సపె్ెంఫరు 11 దడుఱకు మెందు ఎవరికి వారికి జేబులో బొభిగా భత్రమ ఉని భతెం, ఆ తయవత భనిషికీ భనిషికీ భధయ ఔనడని బమపు ఔెంచెలి నిఱబెటేె్ంతగా ఎలా తీవ్ర ర్వ్ెం దలిెందో కూడ చూపెటే్ ప్రమతిెం చేశారు.

కానీ యచనలో ఈ అెంశాలు తెయ పైకి వచేిది నవఱ చివయకరి పేజీలోల భత్రమ. అుట్దకా, సాభనయ జనెంపై (వారికి ప్రత్తనిధిగా నిఱబెట్్న ఔథకునిపై) వీట్ ప్రబవెం ఎలా డుతుెందనిది భత్రమ చూపెంచారు. ఐతే, ఈ ప్రబవాఱకు (అత్త బద్రత ఏయుటల కాయణెంగా ఔలగే ఇఫుెందుఱకు) మ్యఱెం భత తీవ్రవాదమ కానఔకరలదు. విభనశ్రమెంలో ఫెంబుెందని ఆఔతయి కాల్ కూడ ఇదే ప్రబవానిి ఔలగెంవచుి. కాఫట్్ నవఱను భతతీవ్రవాదభనే దృకోకణెంలోెంచి చదవటెం చివరోల తు మెందెఔకడ తునిసరి కాలదు.

147


ఈ వెందపేజీఱ నవఱలో మొదట్ మ్యడొెంతుఱ బఖమ్య మకయత్రలు విభనశ్రమెంలో విభనెం కోసెం ఎదురుచూడటెంతోనే సరిపోతుెంది. భరి అలాెంట్ రిమిత సథఱెంలో, ఎదురుచూడటెం తు పెదాగా ఴర సెంగటనలమీ జయఖని చోట, ఔ నవఱని ఎలా నడిపెంచాల? ఇఔకడే యచయిత శైల నవఱను అనసకిి ఊబిలో కూరుకుపోకుెండ కాసిెంత కాడిెంది.

విభనశ్రమమ్య, రైలవ ష్షన్య, ఫస్ కాెంపెలకూస... ఇలాెంట్ ప్రమణ ప్రాెంఖణలు భౌత్తఔెంగా జనసభియథెంగా ఉెంటూనే భనసిఔెంగా ఏకాెంతనిి అెందిెంచఖలగే ప్రదేశాలు. ఆ ఏకాెంతెం – ప్రత్త ఔకర్వ్ తయలపోయ బిెందువు దఖాయ భనెం భత్రెం ఔదఱకుెండ నిలచిపోయినపుుడు ఔలగే ఏకాెంతెం. అది భన గ్రహణశ్కిిని భరిెంత నిశితెం చేసుిెంది. రిశీఱన అనే ఆఔల ఉనివాడికి అఔకడ ఔళ్ళల ట్ననిి వివయలు దొరుకుతయి. ఏరుకోవటెంలో డితే సభమెం తెలమదు. అెంతేకాదు, విభనశ్రమఱ చుటూ్ యఔపోఔలు నిమెంత్రిెంచే ఔట్డులు ఉెండటెం వఱలన్య, లోఱ నడవడికి కచిితమైన నిమభలుెండటెం వఱలన్య, ఏెం కావాఱని లోల దొరికే వెసులుఫట్ల ఉెండటెం వఱలన్య, అవి సవమెం సభృదధమైన చిరు ప్రెంచాలు (micro cosmic worlds) గా తోసాియి, అెందువఱల అఔకడ – చినిపుుడు భనెం భెంచెం కిెంద దూరి దనేి ఇఱలనుకుని ఆడుకోవటెంలో ఉెండే – cosiness ఉెంట్లెంది. విభనశ్రమఱ ఈ గుణలి యచయిత తన నవఱలోకి ఫదిలీ చేమఖలగారు. ఈ పుసిఔ చదువుతుెంటే విభనశ్రమెంలో ఒ మ్యఱ cosy గా కూరుిని చుటూ్ ఔనిపెంచే అనిిెంట్నీ (త్రలూ వాట్ చేష్ఱతో సహా) ఊరికే అలా తపీగా రికిసుినిటూ ్ఉెంట్లెంది.

యచయిత శైలకి ఉభనలు పెదా ఫఱెం. భన తెలుగు వచనెంలో ఉభనెం అనగానే యవిశాస్త్రి గురొిసాిరు. కానీ ఆమన ఉభనలోల నకు సెందయు శుదిధ ఔని, ఉకిి వైచిత్రి ఎకుకవ ఔనడుతుెంది. (నమిని భటలోల చెుఱెంటే: ‗కియసనయిలు దీెం కియసనయిలు దీెం భదిరిగా వెఱఖత వుెండదు. దీనిి యషటపుుడు ఆమన ఏదో ఔ 'లా' వాడి యదొఫుతడు. అెంటే ఎట్ెంటే - ఆ గుడిసలో కియసనయిఱ దీెం ఆరు సబెజకుల్ూ ఫెయిలై పోయిన దో తయఖత్త కుర్రాడిలా బికుకబికుకభెంటెంది. యిట్లల.‘) యవిశాస్త్రి ఉభనలి యచనలోలెంచి విడిగా తెచిి ఉటెంకిషి, ‗అబ్లు బల పోలాిడే‘ అనిపసాియి. కానీ అలా అనిపెంచటమ ఆ ఉభనఱ

148

వైపలాయనికి ఔ ఋజువనిపసుిెంది. ఔవితవెం సెంఖత్త ఏమో గానీ, వచనెంలో భత్రెం ఉభనలు ట్ట్చిినట్్ల ఔనడ కూడదు, వాకాయనికి ఉభనమ యభయథెం కాకూడదు. అవి యచయిత భనకు చూదలుికుని దృశ్యెం వైపో, చెుదలుికుని బవెం వైపో తీసుకెళల వాహిఔలుగా గుెంబనెంగా ఉెండల తు, వాట్ని వెనకిక నెటేస్ి తమ ఫడయిగా పషన్ పెరడుల చేమకూడదు. భధుయెంతఔెం నరెంద్ర ఉభనలోల ఆ గుెంబనెం ఉెంది. ఉదహయణకి నిి:

భమెందుని లత నీలయెంగు అదాఱ గోడలోెంచి అవతఱవిభనఱ యన్ ఴలూ, వాట్ చివయలో గుబురుగా పెరుగుతుని చెటూల ఔనఫడుతునియి. గేటల దఖాయ ఆగన విభనలు త్తమిెంగలాలాల, వాట్ చుటూ్ త్తరుగుతుని ట్రాఔ్ర్వ్ల, యిెందనఱ ట్లెంఔర్వ్ల పఱలచేలాల ఔనఫడుతునిఅయి.

గేట్ల నెెంఫరులని బ్లరుడఱను వెత్తకిట్్లకునిఔ, అవి చూపెట్న్ దరిలో, గాఱెం వెెంట రిగెతేి చేపఱలలా దూసుకెలుసాగాను. దరుఱనీి వాయకోచిసుినిట్్లగా ఔవివసుినియి. ఈ డు విభనశ్రమెం ప్రెంచెం ఔెంటే పెదదాిగా తమయవుతునిట్్లెంది. ఫణెం గురుిలు దరి చూపెట్డనికి ఫదులుగా పైకి దూసుచిి గామలి చేసుినిట్్లనియి.

మకెం నిెండ ఆయని తడిమఔపుుతో అపుుడే గుడుడ ఖఱగట్్లకుని ఫమట్చిిన కోడిపఱలలాగుని కౌెంటరోలని వుదోయగని ఫఱవెంతెంగా నవివ ‗సాుర్్ట... ట్కెట్‘ అెంది.

వో మసలావిడ కూచుని చక్రాఱ కురీిని తోసుకుెంటూ, వో మసలాయిన దవయెం దఖారికెళ్ళినిడు. మడతలు తేరిన శ్రీయెంతో ఆవిడ వుడికిెంచిన టమట ెండులాగుెంది. గచిిన ఔెండలని ఫఔకఱచట్ శ్రీయెంతో ఆమన యెెండిపోయిన మడకాకడలాగునిడు.

విభనభెంత హడవుడి డుతుని ప్రమణికుఱతో తేనెతుట్టల్ా తతిళిెంచిపోసాగెంది. దభిల్ చోప్రా భత్రెం యణి యీఖలా నిభికు నీరత్తినట్్లగా కూరుినిడు.

ఴరవరు ప్రాెంతలోల ెండిన యఔయకాఱ కూయగామఱతో ఔలప కుట్్న హాయెం లాగుని కూయ నెభిదిగా ఔదులుతోెంది.

ఆమె చెయిస్ లాెంగ్స కురీిపైన కూచోగానే నేఱకు చాపుకుని ఆమె దఱను జానెడు పొడవు హీలుని నఱలట్ తోలు చెపుులు తభయమయలాల పైకెత్తి ట్్లకునియి.

149


ఆవిడ అెందనిసలు ట్్ెంచుకోకుెండ, సకూయరిటీ ఆఫీసరు పోసు్భయ్ెం చేష డఔ్రులా మెందుకు ఔదిలాడు.

భ విభనెం ఫమట కారజీలు తగలెంచుకుని ఫెండరోఔలల లాెంట్ ట్రకుకలూ, వొలుెంత ఇనయజను అత్తకిెంచుకుని అమసాకెంతలాల భనుషుఱనెకికెంచుకుని జీపులూ యెట్లడితే అట్ల త్తరుగుతునియి.

ఈ వాకాయలు కేవఱెం ఉభనెం కోసమ నడిచే వాకాయలు కాదు. ఇవనీి ‗బల బల‘ అనిపెంచే ఉభనలూ కాదు. కానీ అవి తమ మోసుిని దృశాయనోి, బవానోి మకోకట్్నట్్ల ఠకుని భనసులో దిగేసాియి.

త్రఱ విషమనిషి, ఔథకుడు ఔథ చెపూి అడదడ భనలి స్తట్గా సెంబ్లధిసాిడు. కాఫట్్ భనెం వెెంటనే అతనితో జట్్ల ఔటే్సాిెం. ఇఔ రెండో త్ర దభిల్ చోప్రా ఔథకునిలో ఎలాెంట్ బవానిి ఔఱఖజేసాిడో భనలోన్య అలాెంట్ బవానేి ఔఱఖజేసుిెంట్లడు. అతను ఔథకుణి ితన చిత్రమైన ప్రవయినతో విసిగెంచినెంత షపూ భనలీి విసిగసాిడు. అతణిి వదిలెంచుకుని ఔథ మెందుకెళిపోతే ఫగుెండుననిపసుిెంది. కానీ ఔథ చివరిచేిసరికి, నిి తునిసరి సాెంఖతయఱతో యజీడినట్్ల, ఔథకునితో టూ భనమ్య అతనితో యజీ డిపోతెం.

దభిల్ చోప్రా ఆమ స్ర్ట డెంలో జయఖనునిదని దే దే ప్రసాివిెంచే అదుుతెం ఠకుణి ిచివరిదకా లాఖట్లనికి ఔ ఎయ లాగా ని చేసుిెందని చెును. అెంతకుమిెంచి ఆ మగెంపుకు ఴర విలుఴమీ లద, అెంటే ఉెంది. కానీ, మగెంపు దఖాయ ఔెంటే, మగెంపు దకా తీసుకెళల దరిలోనే ఈ పుసిఔెం ఎకుకవ యెంజెంజేసుిెంది. ఐతే ఈ భట అెందరికీ వరిిసుిెందని చెుటెం ఔష్మ. ఇది వయకిిగా మీరలాెంట్ వారు అనిదనిి ఫట్్ ఉెంట్లెందేమో. మీరు ఔ ఖెంట్ల రెండు ఖెంటఱ ట్ల ఎయిరోురు్లోనో, రైలవ ష్షనోలనో తునిసరిగా ఎదురుచూడలసన రిసిథత్త వషి ఏెం చేసాిరు: 1) సదరు విభనమో/ రైలో ఎపుుడొసుిెంద అని అసహనెంగా ఎదురుచూస్తి రిసయలి ట్్ెంచుకోకుెండ ఖడిపేసాియ? 2) లఔ, ఆ వచేి విభనమో/ రైలో యకేెం చేసుిెంది ల్లభిని, ఈలోగా నిభిలెంగా రిసయలి ఆసావదిస్తి ఖడిపేసాియ? మొదట్ యఔెం వాలలయితే, మీరు దభిల్ చోప్రా ప్రసాివిెంచే అదుుతెం ఎపుుడు జరుగుతుెంద అని ఆత్రెంతో చదువుకుెంటూ పోతరు, ఈలోగా సాగే ఔథననిెంత సఖెం మెఱకువతోనే దటేసాిరు, అపుుడిఔ ఈ పుసిఔెం మీకు

150

మిగలిదేమీ ఉెండదు. ఔఴల మీరు రెండో యఔెం వాలలయితే, ఆ అదుుతెం ఏమిటనిది మీకు పెద ామకయెం కాదు, జరిగేదేదో ఎలాగూ జరుగుతుెంది కాఫట్ ్దని సెంఖత్త వదిలసి, ఈలోగా యచయిత మిభిలి వెెంటబెట్్లకు త్తపు చూపసుిని దృశాయలీి ప్రదేశాలీి భనోపఱఔెంపై చిత్రిెంచుకుెంటూ చదువుతరు. అపుుడు ఈ పుసిఔెం మీకు నచుితుెంది.

~ మెహర్ట ప్రాపి: ఈ-బుక్ & ప్రెంట్ల పుసిఔెం: కినిగెలో ; వెఱ: 54/- Kathakokila Prachuranalu, 15-54/1, Sri Padmavathi Nagar, Tirupati - 2, Visalandhra Publishing House (All Branches) Ashok Book Shop, Vijayawada, Navodaya Book Shop, Hyderabad. Price: Rs. 60/-


http://kinige.com/kbook.php?id=2257&name=Amsterdamlo+Adbhutam


151


బుచిిఫబు యచనలోల ఔనిపెంచే 'జీవనఔల'

~ డ. యమదుయాెం విజమఱక్ష్మి

152 వాయసెం: బుచిిఫబు యచనలోల ఔనిపెంచే ―జీవఔల‖ యచన: డ. యమదుయాెం విజమఱక్ష్మి ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=414 ©Author.


Read it!










153


బుచిిఫబు యచనలోల ఔనిపెంచే ―జీవఔల‖ "సెంతోషెం సెంచఱనతిఔమైనది. సెంచఱనతిఔమైనదనికెపుుడూ అవతల ీెం వుెంట్లెంది. సెంతోషెం జారిపోతే దుఃకెం ఔలుగుతుెంది, కాని హృదమపు లోతులోలెంచి జనిిెంచే సెంతృపికి దీటైనది ఏదీ లదు" -- అెంటూ జీవిత యభరిథఔ ఱీూెం సెంతృపి సాధనే అని స్తత్రీఔరిెంచిన బుచిిఫబు అసలు పేరు, శివయజు వెెంఔట సుఫుయవు. 1916 జూన్ 14వ తేదీన ఏలూరులో జనిిెంచిన బుచిిఫబు, ఆెంఖల సాహితయెంలో ఎమ.ఏ చేసి, అనెంతపుయెంలో, విశాకటిెంలో నిళ్ళు ఆెంఖలబష అధయకులుగా ఉదోయఖెం చేసి. 1948 నుెండి 1967 దకా ఆలెండిమ రడియోలో ప్రోగ్రమ ఎగజకూయట్వ గా నిచేశారు.

తెండ్రి ఉదోయఖయరీతయ పెకుక ప్రాెంతలాలో విదయఫయసెం చేసినెందువఱల, చిని నట్నుెండి అఱవాటైన లోకానిి రిశీలెంచే తతవెం వీరిచేత ఔఱెం ట్్ెంచిెంది. తభలోని సెందేహాఱకు జవాబుఱను పుసికాలోల వెదుకుకనే అఱవాట్లని వీరు, యచనవాయసెంఖెం ప్రాయెంభిెంచిన నట్నుెండి, పుసిఔ యచన పుసిఔ ఠనఱ ఆధయగా జీవితనిి శోధిెంచిన నియతయ సాధకుడు. అెందుఔనే తనదెంటూ ప్రతేయఔ మద్రతో తెలుగు సాహితయ హత్రానిి ఔథఱతో, సాహితీ వాయసాఱతో, నటకాఱతో ెండిెంచడమ గాఔ, తనలోని సయవ శ్కుిఱను మలవిెంచి, 'చివయకు మిగలది ' అని కే ఔక నవఱను యచిెంచి, సాహితయ లోఔెంలో అగ్రశ్రేణిలో నిఱవఖలగారు. బుదిధ జీవి అయిన భనవుడు నిరాశిత నిమభ ఫెంధలుని సభజెంలో ఎదురొకెంట్లని భనసిఔ సిథత్తఖతుఱను ప్రత్తపలెంజేష ప్రమతిెం యీ నవఱకు ప్రాణనడి. ఇదే వీరి యితయ యచనఱనిిట్లోను సాగన అెంతస్తసత్రెం కూడ!

వయకిిని కేెంద్రెంగా తీసుకుని ఔనిపెంచే సభజెం, ఆ వయకిిని శాసిెంచి, తన గుపెుటల పెట్్లకోవాఱని ప్రమత్తిసుిెంది. ఆ సభజెం లో జీవిస్తిూనే, భనసిఔెంగా సభజానిి దూయెంగా ఉెంచుతూ వయకిి ఎదఖడమ జీవితనికి అయథెం. "వయకిి సెంఘానిి భయిలడు. భనుషుయలీి భయిలడు. భరిషి ఫధ, ఖ, యుదధెం! తనలో తను సభధన డల. భెంటను చలాలరి భెంచుకాఱప్రవాహానిి హృదమెంలో నిలుపుకునిపుడే ప్రశాెంతతను పొెందఖఱడు. పచిి ప్రెంచానిి దమతో దూయెంగా వుెంచే ఓదయయెం అనిిట్కీ అతీతెంగా పొెందఖలగే సెంతృపి భనిషికి అవసయభెంట్లరు వీరు!

154 "భనిషికీ భనిషికీ భధయ లోనే కాదు గోడలుెండటెం. ప్రత్త భనిషి లోన్య ఔ ఱిట్ పొయ

వుెంట్లెంది.ఆ తెయ ఊడిపోకుెండ సెంగెం కాలా కాసుిెంట్లెంది." అెంటూ నిరహతుఔమైన దమను చూపే సభజెంలో ఉెంటూనే సౌెందయయభెంతెంగా జీవితనిి భలుచుకోఖలగన జీవన ఔలను వీరు అనేవషిెంచారు. "ఆరిథఔ సాెంఘిఔ చారిత్రిఔ వయతయసాఱకు అతీతమై, భనిషినీ భనిషినీ షిహశ్ెంతో ఫెంధిెంచిఴష భనవతవెంయొఔక శ్కుిలి అనుభూతమొనరుికోఖఱమగాని, భటలోల వివరిెంచలమ" అెంటూ భనుషుయఱభధయ షిహెం అవసయెం అెంట్లరు.

"జీవితెం అెంటే ఏమిట్?" -- అని ప్రశిిెంచుని, అదొఔ నియెంతయమైన అనేవషణ అెంట్లరు. ఎెందుఔెంటే జీవన యహసాయఱను తెలుసుకుని వయకిి అనేవషణ భనలడు. అలా భనితే జీవితనిి అయథెం చేసుకుని వాడు కాడు, అెందుకే జీవితెం అెంటే ఆలోచనఱ భమెం కాదనీ, అది నియెంతయ అనుభూత్తకీ సెంఫెంధిెంచిెందనీ, అనుభూత్తని వయఔిెం చేమలమ కాఫట్్, అనేవషణ నియెంతయెంగా సాఖవఱసిెందే నని అెంట్లరు బుచిిఫబు.

బుచిిఫబు జీవిత వివష్టఱను సభగ్రెంగా తెలపే గ్రనెంథమదీ లదు. ' న అెంతయెంఖ ఔథనెం ' అని పేయ దిసనేెండల క్రితెం ఫఱయ సిృతుఱకు సెంఫెంధిెంచి ఆమన వ్రాసుకుని జాఞకాలు భత్రమ భనకు మిగలాయి. ఆమన వయకిితవెం ఆదినుెంచీ పుసికాఱ వఱల ప్రబవితమైనఴ ! ఠాగూర్ట 'రక్' నవఱ, చఱెం ఔథలు, ఔృషిశాస్త్రి గేమలు, ఎెంకి టఱతో ఫట్ల థభస్ హారీడ, షలీల, కీట్స, వర్టడ్ వర్టి. ట్టనిిసన్, ట్లల్ సాయ్్, మనిగు వారి యచనలు జీవితనిి రిశీలెంచడనిి నేరిుతే, యససల్, ష్ట, భర్టక్, డ. సరవలల యధఔృషిన్, జడుడ ఔృషిమ్యరిి యచనఱతోఫట్ల బఖవదీాత -- వీరిలో తత్తవఔ దృఔుథనికి నరు పోసిెంది. శకిసిమర్ట నటఔెం హామెలట్, సాహితయెం విలాసెం కోసెం కాదనీ జీవిత విధననిి నియియిెంచడెంలో సాహితయనికి ప్రధనసాథనెం వుెందనీ వీరికి నేరిుెంది. తీవ్రమైన ఆలోచనఱను రకెత్తిెంచేమఖఱ ఏ మధవి బవాలైన వీరిని ఆలోచిెంచేశాయి. భనిషికీ, సభజానికీ వుని సెంఫెంధనిిగూరిి అనేవషిెంచేశాయి.

"తనకేెం కావాలో తెలీనపుుడు భనవుడు దేవషిసాిడు. ఏెం కావాలో తెలషి, ఆ వొసుివును ప్రేమిెంచి, దనిి పొెందడెం కోసెం మత్తిసాిడు. తెలీనపుుడు హృదమెంలో మిగలది దేవషెం. అఔకరలదని తెలుసుకుెంటే భనవుఱకు దేవషెం ఉెండదు." అెంటూ గురిిెంచారు, బుచిిఫబు.

155


భనవుణిి జీవితనికి ఔట్ ్డేషది ఔనీిరు ఆదయెంతలునిది ఔనీిరొఔటే, దనికి అతీతమైన నడు వయకిి వయిభనెం లో జీవిెంచడెం నేరుికుెంట్లడు, అెంట్లరు వీరు. సతయనేవషణలో క్రభరిణభెం అెంటే ఆలోచనఱ సాథయి నుెండి అనుభూత్త సాథయికి యవడమ అని గురిిెంచిన వీరు, ఖతనిి తెెంపుకుని వయకిి భత్రమ వయిభనెంలో జీవిెంచఖఱడు అని గురిిెంచారు.

"చివయకు మిగలది" లో దమనిధి వయకిిగా మధవి. కాని అతని తలల యొఔక ఖత జీవితనిి గురుి చేసి, సభజభతడిని ఫధిసుిెంట్లెంది. అతని మీదఈయషూ డిన వారికి, అతడిని ఫధిెంచేెందుకు యిదొఔ గు ఆయుధెం. తలల మీద ప్రేభతో తెండ్రికీ, అనికూ, దూయభయి, ఏలూరు లో డఔ్రుగా ప్రాక్ీస్ మొదలు పెట్ల్డు, దమనిధి. అఔకడి నుెండి యమఱసీభకు వెళిు భనవ షవలో నిభగుిడయినడు. అతని ప్రసుిత జీవితనిి తలల శీఱెంతో మడి ఴసి చివయకు ఈయషూతో ఆసిిని తగుఱబెట్న్ ఆ సభజెం నుెండి దూయెంగా సాగాడు. "జీవితభెంటే ఏమిట్?" అని అనేవషణ ప్రాయెంభిెంచిన దమనిధి, "జీవితభెంటే తనలో తను సభధన డటెం", అని సతయనిి తెలుసుకోవడనికి, చాఱ సగయషణ్ణ డవఱసి వచిిెంది. ఖతభనే ఖట్్ఫెంధెంనుెండి విడివడితే తు, భనిషికి విమకిి లదు. ఖతమ బవిషయతుి వయిభననిి నియెంతయెం హతయ చేసుిెంట్లయి. ఆ రెండిెంట్ గురిెంచిన ఆఴదనలో భనిషి వయిభనెంలో జీవిెంచడెం భరిిపోతడు. అెందుకే ఖతనిి తెెంపుకుని తనలో తను సభధన డుతూ వయిభనెంలో జీవిెంచడమ నిజమైన జీవన ఔల అనేదే యీ నవఱ అెందిెంచే సెందేశ్ెం. జీవితనిి యిెంతగా శోధిెంఖజేసిన నవఱ కాఫటే,్ ఈ నవలా యచన తరువాత దదపు ెంతకాఱెం దకా బుచిిఫబు భర యచన చేమలఔ పోమయట!

చిత్రఔలను కూడఅబయసిెంచిన బుచిిఫబు గు సౌెందయయనేవషి! సౌెందయయెం ఔకసారి అనుభూత్తకి వచిిెంద, అది నితయన్యతనెంగా భనలో ఆవిషకృతమౌతుెందనిది వీరి నభిఔెం. సౌదయయెం అెంటే అనుబవిెంచడెంకాదనీ, శ్రీయెం ఆతి అెంటూ కాఔ, దవెందవతీతెంగా అనుభూత్తనిచేిదని వీయెంట్లరు. సౌెందయయనుభూత్తఖఱవారు జీవితనిి నవనవోనేిషెంగా దరిశెంఖఱయని వీరి అభిప్రామెం! ఈ అెంశానేి, " ఇుట్ వుయెం - రట్ నెభల' అని ఔథలో కామశ్ెం, తభ ఇెంట అదెాకు దిగన యువ జెంట యమ్యిరిి, కుభరిఱ వఱన తభ జీవితనిి సౌెందయయభెంతెంగా దిదుాకోవడెం, "అనుయఖ ప్రసాియెం" అని ఔథలో తన బయయలాగా

156

వుెందని అెందర్వ్ అనే శోబసుెందరిని చూచిన తరువాత, తన బయయ కాభక్షిలో అెంతకు పూయవెం తను ఖభనిెంచని సౌెందయయనిి ప్రసాద్ ఖభనిెంచడెం వెంట్వి నిర్వ్పసాియి. ప్రేమిెంచి శారీరిఔ సుకెం కోయని, ఆనెందనుభూత్తకి భెంచి ఉదహయణ "ననుి గురిెంచి ఔథ వ్రామవ?", " పొఖలని నిపుు" అని రెండు ఔథలు. వాెంఛకూ, ప్రేభకూ భధెం లదెంట్లరు వీరు. ఆలోచన, మెదడు, తయకెం, బుదిధ, విచీణ మొదలైన వాట్కి అతీతమైనదిగా ప్రేభను గురిిెంచిన వీరు, సతయెం, దమ, హృదమలాలతయెం, ప్రేభ, సౌెందయయెం-- ఈ అనిిట్నీ సభనెంగా చూడఱెంట్లరు.

"ఏ తపూు చేమని భన గురిెంచి ఊళ్ళు వాళ్ళు ఏదో అనుకుెంటే భనమెెందుకు భెంచిగా ఉెండల?" అని ప్రశిిెంచుకుని ఉద్రేఔెం ప్రదరిశస్తి, ఎుట్ఔపుుడు తనను తను నిగ్రహిెంచుకుెంటూ వచిిన బసకయెం, బధయతఱనీి తీరిన జీవితపు చయభ గట్ెం లో -- ప్రేభను వాెంచగా భరుికుని గట్ెంలో-- హఠాతుిగా భయణనేి పొెందడు. " పొఖలని నిపుు" అని యీ ఔథలో యీ అెంశ్ెం ఔరుణయసాతిఔెంగా చిత్రిెంఫడిన తీరు బుచిిఫబు యచన శిలాునికీ, జీవన తత్తవఔతకూ గు ఉదహయణ! భెంచిని దఖాయకు యనిచిి, చెడును యనీమఔ పోవడెం అనే విషమెంలో ట్్ెంపులు చూని తతవెం బుచిిఫబుది. ' నేనెెందుకు భెంచివాడుగా ఉెండల?' అని ప్రశిిెంచుకుని చెడి పోవాఱని ప్రమత్తిెంచిన చెడి పోలని త్ర, " తనను గురిెంచిన నిజెం " ఔథలోని యమ్యిరిి! జీవితనుభూత్తని, జీవనతత్తవఔతను తెలుసుకుని వయకిి భెంచి చెడుఱని దవెందవఱకు అతీతుడని, అెందుకే అతడు చెడు భయాెంలో పోలడని నిర్వ్పెంచారు.

తలల, తెండ్రి, సభజెం, చినిరుఱ భనసుఱను తెలుసుకోలఔ, " పెదదానివి, నుఴవ సరుాకు పోవాల..." వెంట్ భటఱతో సి భనసుఱకు చేష గామఱను , పెదావారైన తరువాత వారి జీవితఱపై ఆ గామలు ఎట్లవెంట్ చెడు ప్రబవానిి చూఖఱదో తెలపే, " మెందు వెనుఔలు మిథయ - చిని పెదాలు తథయెం" అని ఔథ, ఔవఱపఱలఱ పుట్్లఔలోని శాస్త్రీమ సతయనిి వివరిస్తినే, భరో వైపు ఫ్రయిడ్ చెపున భనో వైజాఞనిఔ చైతనయనిి విశ్దీఔరిెంచే ప్రమతిెం చేసుిెంది.

జేమస జాయిస్ ప్రబవెం తో, Stream of Consciousness ఆధయెంగా యచిెంఫడిన వీరి భరో ఔథనిఔ ' చైతనయ స్రవెంత్త ' అని ఔథ! బుదిధ జీవి అయిన వయకిి భనసుసలో అసివయసిెంగా చెఱరగే ఆలోచనఱను తెలుపుతుెంది,యీ ఔథ! ఇెంటర్వ్వూకి వెడుతుని వయకిి, ఆధునిఔ నఖరిఔతను వెకికరిెంచడెం, జీవితెంలో అెందుకోలని వాట్ని విభరిశెంచడెం... వెంట్ వాట్తో

157


కూడుకుని యీ ఔథలో కూడ సభజానిి దూయెంగా వుెంచుతూ, వయకిి సాగెంచే ప్రమణనిి నిర్వ్పెంచే ప్రమతిెం చేసుిెంది.

ఠకుణిి తనవైపు లాకుకని , ల్సెంఖదీసుకుని యచయిత అెంతయెంఖ జఖతుిలోకి ప్రఴశిెంచేమడెం , శైల ఱీూెం అని అభిప్రామడిన బుచిిఫబు, త్రఱను పూరిిగా వివలషిెంచయదని భనో వైజాఞనిఔ శాస్త్ర ఱీణనిి ఆదరిెంచే వారు. ఔరిఔరు సుఱబెంగా అయథెం కాఔపోవడెం లోనే ఔ వైచిత్రి ఉెందని వీరి అభిప్రామెం. ఈ ఱీణమ వీరి త్రఱను సుఱబెంగా అయథెం కానీమఔ అెంత దూయెంలోనే నిఱబెడుతుెంది. ఈ ఱీణమ వీరి యచనలోల జీవితనిి గాఢెంగా దరిశెంజేసుిెంది. " చివయకు మిగలది " లో దమ నిధి, " ఆ వాడిన ఆకు" లోల చెంద్ర కాెంత, " ఎలోలయలో ఏకాెంత షవ" లో భధు స్తదనెం, దీనికి ఉదహయణల!

"కేవఱెం వయినలు, సెంగటన వివయఱతో ఔథ సభకూడదు. దనితో ఫట్ల ఔథకి హృదమెం, ఉద్రేఔెం, ఇెంద్రిమజాఞనెంతో మడిడిన తృషి కూడ కావాల" అనే బుచిిఫబు, " షిహాఱకూ ఆెంతయెంగకాఱకూ యీ యుఖెం లో తీరుఫడి లనట్లలెంది. అెంత తలో కెయటమై, ఎఔకడికో ట్ల్కు పోతునిరు." వెంట్ జీవితెం గూరిిన వాయఖాయనఱతోఫట్ల జీవితనిి గూరిి చలోకుిఱను కూడ విసయఖఱ నేయురి.

ఆరోఖయదమఔమైన హాసయెం, వయఖయెం, అధిహెం .. సభలులో మలవిెంచిన వసుి వైవిధయెంతో యచనలు చేసిన బుచిిఫబు, భనవుఱ సవబవాఱను రిశీలస్తి, జీవన తత్తవఔ చిెంతనలో మనిగ తేలుతూ జీవితనిి సౌెందయయభెంతెంగా, ఔళ్లతిఔెంగా భలుచుకుని సతయనేవషి. అెందుకే జీవన యహసాయఱను గాెంచడెంలో నలుగో రిణభెం సాహితయెం" అని నమిిన వీరి యచనలు, జీవన సౌెందయయనిి అనుభూతమొనరుికుెంటూ, ఖతనిి వదల వయిభనెం లో జీవిస్తి, ఈయషూపూరిత సభజానిి దమతో దూయెంగా వుెంచుతూ, సాట్ భనిషితో షిహానుభూత్తని ెంచుకుెంటూ, తనతో తను సభధన డుతూ అనేవషణ సాగెంచడమజీవితనికి అయథెం అని చెబుతయి.

—



158

యచన ఔల - వి.ఎస్. నయీల్

159


యచన ఔల: వి.ఎస్. నయీల్ ఇెంటర్వ్వూ అనువాదెం: మెహర్ట ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=364 ©Author.


Read it!










160

యచన ఔల - వి.ఎస్. నయీల్ బయతీయునిగా భనకు చెెందుతూనే భనకు చెెందని యచయిత సర్ట వి.ఎస్. నయీల్. ఈ

చెెందుతూనే చెెందఔపోవడభనేది భన వైపు నుెంచి ఆమనకే కాదు, ఆమన వైపు నుెంచి భనకు (బయతదేశానికి) కూడ వరిిసుిెంది. నయీల్ కుట్లెంఫెం ఆమన తతఱ కాఱెం లోనే బ్రిట్ష లత బయతదేశానిి వదిల ట్రినిడడ్ దీవనికి వెట్ ్ కూలీలుగా వఱస వెళిలెంది. నయీల్ 1932లో పుట్ల్రు. 17 ఏలు వమసుసలో ప్రభ్యతవ సాకఱర్ట షిప్ మీద ఆక్స పర్టడ యూనివరిశటీలో చదువుకోవడనికి ఱెండన్ వెళ్లురు. ఇఔ తయవత అఔకడే యచయితగా సిథయడడరు. ట్రినిడడ్ లో పుట్్న బయతీయునిగా, ఇెంగాలెండులో సిథయడిన ట్రినిడడ్ దేశ్సుినిగా నయీల్ వఱస నేథయెం ఆమన భనసిఔ ప్రెంచానిి జీవితభెంత శాసిస్తినే ఉెంది. ఆమన యచనలోల సిెంహబఖెం ఆ నేథయెం నుెంచి పుట్న్ఴ. వాట్లో ‗హౌస్ ఆఫ్ మిస్ర్ట బిశావస్‘ అనే నవఱ చాలా ప్రసిదిధకెకికెంది. దిసను నవఱలూ, అెంతకుమిెంచిన సెంకయలో నన్-ఫిీన్ పుసికాలూ యశారు. 2001లో నోబెల్ సాహితయ ఫహుభత్త తీసుకునిరు. చూట్లన్ికి నెభిదసుినిలా ఔనిపెంచిన, వయకిిఖత జీవితెంలో వివాదసుదునిగా పేరుడడరు. ఆ భధయ వెలువడిన ఔ ఫయోగ్రఫీలో తన గురిెంచి తనే వెఱలడిెంచుకుని నిి నిజాలి చివయకు అెంత ఆమన మీదకే ఎకుకపెట్లర్ు. లౌఔయెం లని మకుకస్తట్ ధోయణిలో ఈ భధయ స్త్రీ యచయితఱపై చేసిన విభయశలు (వాలు యచనలు భఖ యచయితఱ యచనఱతో పోలషి చాలా పేఱవెంగా ఉెంట్లమని భటలు) చాలా తీవ్రమైన ప్రత్తసుెందనఱకు కాయణభమయయి.

ఆమన 1994లో ―రిస్ రివయ‖ త్రిఔకు ఇచిిన ఇెంటర్వ్వూలో ెంత బఖెం ఇది: దిహేడేళ్ళ వమసుసలో సూదేశిం ట్రినిడాడ న వదిలి, లిండన్స ఆక్స పర్ యూనివరిిటీలో అడుగుపెటారిు. చిననదైన ప్రించిం నించి ఒకోసారిగా విశాలమైన ప్రించింలోకి వచిిడ్ారు. కానీ మీక తెలిసిన ప్రించింలో ముఖ్యయింశమైన వలసవాదమే, విశాలమైన పాశాతియ ప్రించ్ఛనిన కూడా కదిలిసుతనన అింశభని తెలిసినపుడు మీక ఎలా అనిప్పించిింది. అది మీ యచనలిన పై ఎలాింటి ప్రభావిం చూప్పించిింది?

161


నేను చాలా కాఱెంగా యసుినిను. మొదటల న యచనఱ పై ఎవర్వ్ ఆసకిి చూపెంచే వారు కాదు, కాఫట్ ్ ననుి ఔదిపే సొెంత విషమఱ గురిెంచే యసుకునేవాణిి. వాట్కీ, సభకాలీన ప్రెంచానిి ఔదిలసుిని అెంశాఱకీ ఏభని సెంఫెంధెం ఉెంటే అది మదృచిఛఔమ. అుట్కి నకా సెంఖత్త తెలీదు. ఇెంకో మకయమైన విషమెం ఏమిటెంటే, న సాహితయెంలో యజకీమ సుృహ లదు, అది ఏ వాదనికీ ప్రాత్తనిధయెం వహిెంచదు. అలా యసి ఉెంటే ఎపుుడో 1950లోల యసిన ఆ యచనఱకు ఇపుుడు అనవమెం ఱభిెంచఔ చచూిరుకునేవి. మెందు ఎవరి రిసిథత్తని వారు లోతుగా చూసుకోఖఱగాల — అపుడదే సాయవజనీనభవుతుెంది.

పాఠకలు మీ వైపుక ఆలసయింగా వసుతన్ననయన్ననరు: ప్రించిం ఎటికేలక మిభమలిన అిందుకోగలుగుతోిందింటారా? ఇది పాఠకలలో వచిిన మారా? లేక ప్రించింలో వచిిన మారా?

ప్రెంచెంలో వచిిన భరు. నేను యమటెం మొదలుపెట్్నపుడు, ప్రెంచెంలో నిి ప్రాెంతల యమట్లనికి అయహమైనవని దుయభిప్రామెం చెలాభణీలో ఉెండేది. న పుసిఔెం ‗లాస్ ఆఫ్ ఎల్ డొయడో‘ మీకు తెలష ఉెంట్లెంది. అెందులో సాథనిఔ వఱసదరుఱ గురిెంచి విసాియమైన రిశోధన ఉెంట్లెంది. అది పుసిఔెంగా వచిినపుడు ఱెండన్ లో ఔ ప్రసిదధ న్యయస్ పేర్ట కి చెెందిన సాహితీ సెందకుడు నతో – అెందులో నవఱ యషెంత పెదా విషమమెం ఉెందీ, వాయసెం యషి సరిపోయది ఔద అనిడు. అతని మ్యయుతవెం సెంఖత్త తయవత; దీనిి ఫట్్ అుట్ ప్రెంచెం ఎలా ఉెండేదో, అుట్కీ ఇుట్కీ దనోల ఎెంత భరుు వచిిెందో సిఖట్వచుి.

మీరు రాస్త సింతానికి ఓ చోటింటూ లేని వలస భావన గురిించి ఇపుడు ప్రించిం భరిింత బాగా అయథిం చేసుకోగలుగుతోిందింటారా?

ఇపుడు ఎట్లవైపు చూసిన అదే బవన వాయపెంచి ఉెంది ఔద. ఏ భత్రెం ఔలుషితెం కాని విశుదధ సెంసకృతుఱనేవి జనెం ఊహలోల తు నిజెంగా ఎఔకడ లవు. నిజానికి అలాెంట్వి ఎపుుడూ లవు. అనదిగా సెంసకృతుఱనేవి ఔ దెంటల ఔట్ ఔలుస్తినే ఉనియి. ... గుెంపుఱ యఔడ పోఔడ జరుగుతూనే ఉెంట్లెంది; ప్రెంచెం ఎపుుడూ ఔదులుతూనే ఉెంట్లెంది.

162

అలాింటి కలబోసిన ప్రించ్ఛలక మిభమలిన మీరొక ప్రత్తనిధిగా చూసుకింటారా?

అలా అనుకోను. నేను ఏ పుసిఔెం యషటపుుడు ఆ పుసిఔెం గురిెంచే ఆలోచిసాిను. మొదట పుసిఔెం పూరిి చేమటెం భనకు మకయెం: ఆ అవసయెం చలాలయట్లనికి యసాిెం, ఫతుకుతెరువుకి యసాిెం, పోమకా భన వెనఔ ఒ సరైన వృతిెంతనిి మిఖలిపోవట్లనికి యసాిెం, ఏది అయయగా మిగలపోయిెందనుకుెంట్లమో దనికి రిపూయితనివవడెం కోసెం యసాిెం. నేను ఎవరికీ ప్రాత్తనిధయెం వహిెంచటెం లదు. న ప్రాత్తనిధయనిి ఎవరైన కోరుకుెంట్లయని కూడ అనుకోను.

మీరు 1950లో ఆక్స పర్ లో చదువుకోవటానికి ట్రినిడాడ వదిలి ఫమలేదరారు – సముద్రానిన దాటి గొ ఆకాింక్షల సాకారానికై అరిచిత న్నల మీద అడుగుపెటాిరు. దేని కోసిం మీ వెతకలాట?

నేను ఫగా పేరు సెందిెంచాఱనుకునిను. యచయిత కావాఱనుకునిను – యచయితగా పేరు సెందిెంచాఱనుకునిను. ఈ ఆశ్లోని వెర్రతనెం ఏమిటెంటే, అుట్కిెంకా ఏెం యమఱనుకుెంట్లనినో కూడ నకు తెలమదు. యమలసన ఇత్తవృతిెం ఔని చాలా మెందే యమఱని ఆశ్ పుటే్సిెంది. సినిభ దయశకుడు శాయమ బెనెఖల్ ఔసారి నతో చెుడు, ఆరలు వమసొచేిసరికే తను సినిభ దయశకుడు కావాఱనుకునిడట. నేను అెంత ఆరిెందను కాదు గానీ – దేలు వమసొచేిసరికి యచయిత కావాఱనుకునిను.

వఱసవాద ప్రభ్యతవెం ఇచిిన సాకఱర్ట షిప్ మీద ఆక్స పర్టడ కు వెళు అవకాశ్ెం ఱభిెంచిెంది. దని ప్రకాయెం నేను ఏ వృతియిన ఎెంచుకోవచుి. కావాఱనుకుెంటే డఔ్రో ఇెంజనీరో కావచుి, కానీ నేను ఇెంగీలషు ఎెంచుకునిను. అది ఇెంగీలషనో, ఆక్స పర్టడ అనో కాదు, అది ట్రినిడడ్ కి చాలా దూయెంగా ఉెందని ఔక కాయణెం సరిపోయిెంది నకు. అఔకడ ఉెండే మ్యణిలుగేలులోన్య న గురిెంచి నకు ఎెంతో తెలసిపోతుెందనుకునిను. న ఇత్తవృతిమదో నకు దొరికేసి, నేను ఉనిట్్లెండి ఔ యచయితనైపోతన్య అనుకునిను. ఏదో ఔ వృత్తి విదయని ఎెంచుకోవడెం భనేసి, ఈ ఎెందుకూ యగాని ఇెంగీలషుని ఎెంచుకునిను. దనికి ఏ విలువా లదు.

163


కానీ నకాకవాలసెంది ట్రినిడడ్ నుెంచి ఫమటడటెం. అఔకడి వఱస జీవితపు నేఱఫరుతనమ్య, ఔరుకైన నైత్తఔ ఱభనఱతో భనుషులి అెంచనఔటే ్ కుట్లెంఫ ఔఱహాలూ (ఇది న బయతీమ హిెందూ కుట్లెంఫ నేథయనికి సెంఫెంధిెంచిెంది) వీట్తో చాలా విసిగపోయి ఉనిను. అట్ల వఱస జీవితెంలోన్య, ఇట్ల హిెందూ జీవితెంలోన్య నకు ఎలాెంట్ ఓదయయమ్య ఔనడలదు. భనుషులి ఎలా ఉని వాలుని అలా సీవఔరిెంచఖలగేదీ, వాలుని వాళ్ళుగా మెచుికోఖలగేదీ అయిన భరో విశాఱమైన ప్రెంచపు ఊహ ననుి ఊరిెంచేది.

అింటే కటుింఫ న్నథయింతో నిమితతిం లేకిండాన్న?

అవును. భనిషి అనునితయెం నైత్తఔ తీరుుఱ ఫరువు మోమనఔకరలని ప్రెంచానిి కోరుకునిను. అలాెంట్ చోట్లన జనెం భనలి భనలాగానే చూసాిరు, విెంట్లరు. ఇెంగాలెండులో నిజెంగానే అలా జరిగెంది – అఔకడ భనుషులి సీవఔరిెంచే దధత్తలో భరిెంత ఓదయయెం ఉెంది, ఇుట్కీ ఉెంది.

ఆక్స పర్ లో అనబవిం ఆనిందకయమేన్న?

నిజెం చెుఱెంటే ఆక్స పర్టడ ని అసహియెంచుకునిను. నకు ఆ డిగ్రీఱని, ఆ యూనివరిశటీ వాతవయణభని వెఖట్ల. అుటల దని కోసెం అవసయమైన దని ఔని ఎకుకవగా సనిదధభమయను. న తోట్ విదయరుథఱెందరిఔని నేను ఎనోి రట్లల తెలవైనవాణిి. ఇదేెం గులు పోవడెం కాదు, మీకూ తెలుసు – దీనిి కాఱమ ఋజువు చేసిెంది. ఔయఔెంగా, నేను ఫమట్ ప్రెంచెం కోసెం భరీ ఎకుకవగా సనిదధభమయను; ఆక్స పర్టడ వాతవయణెంలో ఔలాెంట్ ెంటరితనెం, నియశా ఉనియి. ఆ ఫధ ఎవర్వ్ డఱని కోరుకోను.

మీరు ట్రినిడాడ లోన్న ఉిండిపోతే ఏభయ్యిండే వార్లనని ఎపుడన్నన ఆలోచిసాతరా?

ఆతిహతయ చేషసుకునేవాణిి. …

164

ఆ తొలి జీవితపు గాయాలు ఇటికీ బాధపెడతాయా?

అఔకణిిెంచి ఫమటడ ఖలగనెందుకు నేనెెంత అదృష్వెంతుణోి అనుకుెంటూ ఉెంట్లను. ఆ కూసథ జీవితెం ఎెంత బమెంఔయమైెందో తలుచుకుెంటూ ఉెంట్లను. వాట్ గురిెంచే దే దే ఆలోచిెంచడెం దవయ చాలా గామలు భనిపోమయి. పూరిిగా నశ్నభవకుెండ ఫమటడఖఱఖటెం న అదృష్మ. ఫమటడడకా ఇఔ తయవతెంత నికి అెంకితమైన జీవితెం, ఔృషిలో నిభఖిమైన జీవితెం.

యచన మీ జీవితానికి అింత ముఖ్యయవసయింగా, ఒక విముకిత మాయగింగా, ఎిందుకయియింది?

అది ఔ సాధిెంచాలసన ఱీూెంగా న మెందు ఉెంచఫడిెంది. ఫహుశా నేను న తెండ్రి అడుగుజాడలోల నడిచి ఉెంట్లను; ఆమన కూడ యచయితే – నిజానికి జయిలసు్, కానీ ఔథలు కూడ యషవాడు. ఇది నకు చాలా ఉయోఖడిెంది. న తెండ్రి భ హైెందవ సెంసకృత్త నేథయనిి తన ఔథలోల వివలషిెంచాడు. ఆమన దనిి చాలా క్రూయమైన నేథయెంగా చూశాడు, ఆమన ఔథలు చదివి నేను ప్రెంచానిి ఔ క్రూయమైన సథఱెంగా అయథెం చేసుకునిను. వమసు పెరిగే దీ ానకు అయథమైెందేమిటెంటే: భనెం ఎపుుడూ ఫమటే ఔ శ్త్రువుని ఊహిెంచుకోవట్లనికి సిదధడిపోకూడదు, మెందు భనలోకి భనెం చూసుకోవాల, భన ఫఱహీనతలి చూసుకోవాల. ఇెంకా దనేి నమితను.

యచన ఒకోటే విత్రమైన వాయసింగభని ఒక చోట అన్ననరు మీరు…

అవును, న వయకూ అదొఔకటే విత్రమైన వాయసెంఖెం. ఎెందుఔెంటే అది సతయెంతో మడిడిన వాయసెంఖెం కాఫట్.్ యషటపుుడు భన అనుబవాఱకు దఖాయ జయగాలస ఉెంట్లెంది. ఆ అనుబవానిి అవగాహన చేసుకోవాలస ఉెంట్లెంది. మొతిెం ప్రెంచానేి అవగాహన చేసుకోవాలస ఉెంట్లెంది. యచన అెంటే భరిెంత లోతైన అవగాహన వైపు నిరివయభ రిశ్రభ. అెంతఔని విత్రమైెంది ఇెంకేమెంట్లెంది.

165


మీరు రామటిం ఎపుడు ప్రాయింభిించ్ఛరు?

1949లో ఔ నవఱ యమటెం ఆయెంభిెంచాను. దని ఇత్తవృతిెం ప్రహసనెం లాెంట్ది. ఔ నఱలజాతీయుడు తనకు తను ఔ ఆఫ్రిఔన్ యజు పేరు ఇచుికుెంట్లడు. ఈ ఊహ ప్రాత్తదిఔగా నవఱ అలాలఱనుకునిను. కానీ కుర్రతనపు అనుబవలమి వఱల ఆ నవఱ రెండేలల ట్ల నతినడఔ నడిచిెంది. నేను ఇలుల విడిచి వచేి మెందు ెంత యశాను, తయవత ఆక్స పర్టడ లో దొరికిన పెద ాసఱవు వియభెంలో మిఖతది పూరిి చేశాను. అది పూయియినపుడు చాలా సెంఫయడడను, ఔ పెదా పుసిఔెం పూరిి చేసిన అనుబవెం ఔద. కానీ అదెపుుడూ ప్రచురితెం కాలదు.

తయవత నిలుకి ఆక్స పర్టడ నుెంచి ఫమటడి, జీవితెంలో నిఱదొకుకకోవట్లనికి నన ఔష్ట్లూ డుతునిపుడు, చాలా ఖెంభీయమైన నవఱ ఔట్ యమటెం మొదలుపెట్ల్ను. అరువుతెచుికునిది గాఔ, నటన గాఔ, న సొెంత గెంతేమిట వెతుకుకనే ప్రమతిభది, ననుి నేను ఔనుకుకనే ప్రమస అది. ఆ నవఱ తలూకు ఖెంభీయమైన గెంతు ననుి దిగులు అగాథలోలకి నెటేస్ిెంది, అలాగా కుెంట్లతూ నిళ్ళు సాగెంది, చివయకు దని యతప్రత్త చదవభని ఇషి ఔతను ఇఔ అఔకడితో వదిలమభనిడు, అుట్దకా యసిెంది యభ చెతి అనిడు; నఔతనిి చెంపేమఱనిపెంచిెంది, కానీ అతను చెపుెంది అీయలా నిజభని సెంఖత్త న అెంతయెంఖెంలో నకూ తెలుసు. తయవత నిి వాయలు సయవెం కోలోుయినవాడిలా దిగాలుగా ఖడిను, అుట్కే ఇెంగాలెండు వచిి ఐదేళ్ళు ఖడిచిపోయిెంది, సాధిెంచిెంది ఏమీ లదు. అుటల యమఱని కాెంీ ఔ ప్రాణవసయెంలా ఉెండేది. యచనే న ఫతుకుతెరువని అుట్కే ఔ నియిమనికి వచేిశాను – న జీవితనిి దనికే అెంకితెం చేషశాను. అపుుడొఔట్ జరిగెంది: అలా దిగులోల డి ట్ల్మిట్ల్డుతుెండగా, నకు న సొెంత గెంతు తట్్ెంది. చివయకు ఆ గెంతే న యచనకు ఇత్తవృతిమైెంది; ఈ ప్రేయణ వెనుఔ రెండు సాహితీ మ్యలాలునియి. ఔట్ న తెండ్రి యసిన ఔథలు, రెండోది 1554లో ప్రచురితమైన మొట్మొదట్ పకారస్క సాునిష నవఱ ―లాజరిలోల టరిస్‖. ఇదో చిని పుసిఔెం, సుయిన్ యజయెంలో ఔ పేద పలాలడి ఫలాయనుబవాలు దీని ఇత్తవృతిెం, ఈ యచనలో వాడిన గెంతు నకు చాలా నచిిెంది. ఈ రెండు సాహితీ మ్యలాలీి మడేమగా పుట్్న తి గెంతు అచిెంగా న సవబవానికి అతుకుతుెందనిపెంచిెంది: అలా ఈ

166

రెండు ఴరవరు మ్యలాలిెంచి ఔ శుదధమైన, సవచఛమైన, న దైన గెంతు ఔట్ ప్రాణెం పోసుకుెంది.

ఈ నవలగా తయవత ―మిగుయెల్ సీటి్‖గా ఫమటకు వచిిెంది. ఈ నవఱతో టూ, ―మిసిక్్ మెస్తయర్ట‖ అనే భరో నవఱ కూడ మీరు 1955 కు మెందే పూరిి చేశారు. కానీ మీ మొదట్ పుసిఔెం బిలష కావట్లనికి 1957 దకా ఆగాలస వచిిెంది ఔదూ.

న జీవితెం చాలా ఖడుడగా ఖడిచేది. భనెం యుఔి వమసులో ఉనిపుడు, దికుకలని నిరుపేద ఫతుకు ఫతుకుతునిపుడు, భన ఉనికిని ప్రెంచానికి చాట్ చెుఱని రితపసుినిపుడు, రెండేలు ఎదురుచూడటభెంటే చాలా ఔష్ెం. చాలా హిెంస డడను. అట్లవెంట్ రిసిథతులోల, ―ద మిసి్క్ మెస్తయర్ట‖ ఎటక్ేఱకు ప్రచురితమైెంది, కానీ నేను ని చేష త్రికే దనిి తూయుయఫట్్ెంది (అుటల ―న్యయ షట్్స భన్‖కి ని చేషవాణిి). తయవత చాలా పేరు ఖడిెంచిన ఆక్స పర్టడ ప్రొఫెసర్ట కామన న నవఱను ―వఱస దీవెం నుెంచి వెలువడిన చిరు వెంటఔెం‖గా అభివరిిెంచాడు. దని వెనఔ ఏ శ్రభ లనట్్ల.

ఫహుశా మిభమలిన ముిందుక నడిప్పించిింది మీ మీద మీకనన నభమకమే అయ్యింటుింది.

అవును, ననుి నేను ఎపుుడూ సెందేహిెంచుకోలదు. నేను చినిపలాలడిగా ఉనిుట్ నుెంచే న నుదుట యసి ఉనిది యచనే అని బవనలో ఉెండేవాణిి.

మీ మొదటి నవల బ్లషో్ అవుతిండగాన్న, మీరు మీ ‘ఎ హౌస్ పర మిసిర బ్లశాూస్’ రామటిం మొదలుపెటారిు కదూ.

అవును. ఔ ఇత్తవృతిెం కోసెం ఆయటెంగా వెతుకుతునిను. కానీ నియశాజనఔమైన రిసిథత్త. ఎెంత అనభిఔెంలో ఉనినెంటే, ఆ నవఱను పెనిసల్ తో యమటెం మొదలుపెట్ల్ను. భ ననిలాెంట్ ఔ భనిషి ఔథ అది, తన జీవితపు చయభెంఔెంలో తన చుటూ్ పేరుకుని వసుి సమ్యహెం వెంఔ చూస్తి, అవనీి అసలు తన జీవితెంలోకి ఎపుుడు ఎలా వచిి డడమ అని

167


ఆలోచిస్తి ఉెంట్లడు. మొదటల చానిలు ట్ల ఏ ప్రేయణ లకుెండ వట్ ్ భౌత్తఔ శ్రభ లాగా యసుకుెంటూ పోమను – అలా ఔ తొమిిది నెఱలు సాగెంది.

ర్లజూ రాస్తవారా?

రోజూ సాగేది కాదు. ఎెందుఔెంటే, భనకి ప్రేయణ లనపుడు చేష నుఱనీి ఫరువైన గుెండెతో చేసుకుెంటూ పోతెం. పైగా అుటల నేను సమీీకునిగా నిఱదొకుకకునే ప్రమతిెంలో కూడ ఉనిను. ఎవరో ననుి ―న్యయ షట్్స భన్‖ త్రిఔకు సిపయసు చేశారు. ఆ త్రిఔ వాళ్ళు అడదడ సమీీ చేమభెంటూ పుసికాలు ెంపెంచేవారు. కానీ నేను ఆ అవకాశానిి భరీ అపుర్వ్ెంగా బవిెంచటెం వఱలనో ఏమో, న సమీీఱనీి విపఱభయయవి. తయవత వాళ్ళల జమైకా గురిెంచి నిి పుసికాలవో ెంపెంచారు. అదిగో అపుుడు ఔ మెతినైన సులువైన గెంతొఔట్ నకు అఱవడిెంది. అుటల నకు అది పెద ా విజమమ – పుసికానిి ఠకుని ఔలు మెందు ఔ కచిితమైన వాసివెంలా నిఱఖలగే చిని చిని ఆసకిిఔయమైన సమీీలు యమటెం ఎలాగో నేరుికునిను. ఈలోగా నెభిదిగా న నవఱ ఊెందుకోవటెం మొదలైెంది, తయవత ఇఔ అెంత సాఫీగానే సాగపోయిెంది. ప్రతీ నలుగు వాయలోలన్య మ్యడు వాయలు నవఱకే కేట్లయిెంచసాగాను. న మెందు ర్వ్పుదిదుకాుెంటనిది ఔ గు యచన అని నకు తవయలోనే అయథమైపోయిెంది. నకు ఔలగన ఆనెందెం అెంత యిెంత కాదు. యుఔి వమసుసలోనే అెంత గనమైన యచనపై ని చేసాినని ఊహిెంచలదు. ఎెందుఔెంటే, అది మొదఱవటెం చాలా చినిగా మొదలైెంది, పైగా ఎెంతో సాధన పూయియితే తు గు యచనకు ఉక్రమిెంచలెం అనుకునేవాణిి. ఎవరైన ననుి వీధిలో ఆప, ―ఒ మిలమన్ పౌెండుల నీకు ఇసాిను, కానీ ఔ షయతు: నువువ ఆ నవఱను పూరిి చేమకూడదు,‖ అని కూడ అవతఱకుపొభినేవాణిి. పుసిఔెం పూరిి చేసి తీయఱనిదొఔకటే నకు తెలసిెంది.

ఆ పుసతకానికి ఎలాింటి సిందన వచిిింది?

168 అది ప్రచురితమైన ీణెం నుెంచీ భెంచి సుెందనే వచిిెంది. ఇపుుడు ఏమైన చెపొుచుి,

పుసిఔెం ఫమటకు యగానే జనెం యదీాగా ఫరులు తీయర్వ్ అనొచుి, ఎవర్వ్ ఫరులు తీయలదు. పుసికానిి ఖభనిెంచి ప్రెంచెం ఔక ఉదుట్లన లచి నిఱఫడిెందీ అనొచుి, ప్రెంచెం లచి నిఱఫడలదు. న అెంతకుమెందరి పుసికాలాలగే అది నెభిదిగా తకుకతూ తరుతూ ఔదిలెంది, నిఱదొకుకకోవట్లనికి ెంత సభమెం ట్్ెంది.



169


ఫెంధనఱ సవబవానిి చిత్రిెంచే ‗షవచఛ‘

~ శ్రీశాెంత్త దుగాయఱ

170 సమీీ: ఫెంధనఱ సవబవానిి చిత్రిెంచే షవచఛ యచన: శ్రీశాెంత్త దుగాయఱ ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=355 ©Author.


Read it!











171


ఫెంధనఱ సవబవానిి చిత్రిెంచే ‗షవచఛ‘

ఈ పుసికానికి యసిన రిచమెంలో యచయిత ఒలాా షవచఛ గురిెంచి ఇలా అెంట్లరు: ఈ షవచఛ ఎవరో ఔరు ఇచేిది కాదు. ఎవరి దఖయా నుెండి సాధిెంచుకునేది కాదు. భన అవసయఱను, భన ఉనికికి అతయవసయమైన విషమఱను భనెం గురిిెంచడమ షవచఛ. నిజానికి ఇది సాధిెంచడమ చాలా ఔష్ెం. భన నుెండి భనకు షవచఛ. భనకు పుట్్లఔ నుెండీ అఱవాటైన బవాఱ నుెండీ అభిప్రామఱ నుెండీ ఆచాయఱ నుెండీ షవచఛ. భనలో జీరిిెంచుకు పోయిన నభికాఱ నుెండీ విడుదఱ.

అరుణ ఎమి ఆకరి సెంవతసయెం రిీలు యసిెంది. భధయతయఖత్త కుట్లఫెంలో పుట్ ్పెరిగన ఆమె చిని నట్ నుెండి అదుజఞఱతో పెరిగెంది. వమసు యగానే తెండ్రీ, అనిగార్వ్ అరుణకు హదుాలు నియియిెంచేవారు.

దీనికి ెంత కాయణెం అరుణ మనతి ఔనఔభి, బయి చినివమసులోనే చనిపోవడెంతో తమిడి (అరుణ తెండ్రి) ఇెంట్కి ెంత ఆసిితో చేరిెంది. వమసులో జయగాలసన మచిటలమీ జయఖని ఔనఔభి తమిని బయయ సీతభి పైన, ఆ ఇెంట్వారి పైన తన పెతిననిి, ఔసినీ వెలుఖకుకతూ ఉెంట్లెంది. ఆమె ఆసిి మీద ఆశ్తో ఎవర్వ్ భరు భట్లలడేవారుకాదు. మకయెంగా అరుణను అనుీణెం అణిచి ఴమఱని చూషది. అరుణ అఔకను 15 సెంవతసయఱకే పెళిు చేసి ెంపనటేల అరుణను కూడ ెంఱని ఆమె ఆలోచన. అఔకకు భనవయలు పుట్్న ఇెంకా చెల్లలలకి పెళిు చేమలదని తమిడిని పోరది. ఈ అణిచిఴతను, ఆెంీఱన్య అరుణ చిని వమసు నుెండీ భనసులోనే వయత్తరకిస్తి ఉెండేది.

ఇలాెంట్ కుట్లెంఫెంలో అరుణ ఆ భత్రమైన చదువుకోవట్లనికి కాయణెం తెండ్రి జానకి యభమయ దఖాయ పెళిు చేమడనికి తగన డబుు లఔపోవడమ, లదెంటే ఏనడో పెళిు చేసి గుెండెఱ మీద బయనిి దిెంపుకునే వాడు.

ఆరిథఔ సావతెంత్రెం కోసెం ఉదోయఖెం సెందిెంచి, తను ప్రేమిెంచిన ప్రకాశానిి పెళ్లుడితే తనకు షవచఛ ఱభిసుిెందని అరుణ ఆలోచన. ఉదోయఖెం యగానే ప్రకాశానిి వివాహెం

172

చేసుకుెంట్లెంది. అపుుడే పఱలలు వదాని ప్రకాశ్ెం వినిపెంచుకోడు, మొెండి వైకరితో అనుకునిది సాధిసాిడు. అతనికి మొదట్లిెంచీ అరుణ ఉదోయఖెం చేమటమ్య, సవతెంత్రిెంచి ఆరిథఔ నియిమలు తీసువటమ్య పెదాగా నచిదు. అరుణ ఉదోయఖెం చేస్తినే కుట్లెంఫ బధయతఱన్య సభయథెంగా నియవహిసుిని ప్రకాశ్ెం ఆమెను తన భటఱతో ఫధ పెడుతుెంట్లడు. ఆమె కాలజీలో పూరిి జీతెం కోసెం సమెిలు చేమడెం, అభ్యయదమ త్రిఔకు ని చేమడెం, అెందుకోసెం నలుగురిలోన్య త్తయఖడెం, మెహెందీ భహిలలి ఇెంటర్వ్య చేమడెం, ఇవనీి చూసి అతనిలో వయత్తరఔత పెరుగుతుెంది. తన బయయ పూరిిగా ఇెంట్ ఫధయతఱకే రిమితెం కావఱనిది అతని అభిప్రామెం. సభజెంలో జరిగే విషమఱనీి నెత్తి మీదకు ఴసుకోవదాెంట్లడు. చివయకు సెంసాయెం కావాలో, సభజ షవ కావాలో తేలుికోభెంట్లడు.

ప్రకాశ్ెం భనసితవెం లోని భరుును, భటఱతో అవభనిెంచే తీరును అరుణ సహిెంచలఔపోతుెంది. చుటూ్ స్త్రీఱెంత పైకి ఎలా ఉని తనలాెంట్ సభసయఱతోనే సతభతవుతునియని అరుణ నెభిదిగా గ్రహిసుిెంది. చివయకు పైకి ఎెంతో అభ్యయదమవాదిలా ఔనిపస్తి సభజ చైతనయెం అెంటూ ఔబురుల చెపేు తోట్ ఉదోయగ కేశ్వయవు సొెంత ఇెంట్లో భత్రెం బయయను ఔట్్ల ఫనిసలా వెంట్ెంట్కే రిమితెం చేమట్లనిి చూసి బరిెంచలఔపోతుెంది.

ఫెంధనఱ సవబవెం తెలష దీా అరుణకు షవచఛ సవర్వ్ెం కూడ అయథభవుతుెంది. చివయకు ఫెంధఱ నుెండి విమకుియలు కావాఱని నియిమనికి వసుిెంది. తనకు చేతనైనెంత వయకు సభజానికి, తోట్ ఆడవారికి సామడఱనే ఆలోచనకు వసుిెంది. న అభిప్రామెం:—

షవచఛ ఇది ఔరు ఇచేిదికాదు, ఔరుిెంచి పుచుికునేదీ కాదు. ప్రతీ స్త్రీ తన భనుఖడకు తను సవతెంత్రెంగా జీవిెంచడనికి చేష పోయటమ షవచఛ. కాఱెం భరిెందెంట్లరు గానీ స్త్రీలు ఇుట్కీ ఫెంధితుల. ఆ ఫెంధనఱ సవబవెం భరిెందెంతే.

ఔుడు తలలదెండ్రులు అభియిఱకు ఫఱయెంలో ఎెంత షవచఛ ఇచిిన వమసుకు యగానే ఆమెను ఔట్డిలో పెటేవ్ారు. చూష చూపు, భట్లలడే తీరు, నడఔ, నడత అనిిెంట్లోన్య లని పెదారికానిి తెచిిపెటే్వారు. ఇెంట్ రువు, ప్రత్తష్ట్ నీ చేతలోలనే ఉనిమనేవారు. తోబుట్్లవుఱ

173


బవిషయతుి నీ నడవడిఔ మీదే ఆధయడిెందనేవారు. ఆమె ఆ భటఱనే ఴదెంగా ట్ెంచేది. తనకు తను హదుాఱను ఏయురుచుకునేది. ఈ స్త్రీఱకు చదువు కూడ ఔ సభషయ.

అలా షవచఛ లని జీవితెంలోనే పుట్్ పెరిగ, పెళిు, సెంసాయెం, బయి, పఱలలు, అతి, భభ,

ఫెంధువయాెం అెంటూ ఫెంధఱ వఱమెంలో చికుకకునేది. కుట్లెంఫ బధయతలు, పఱలఱ పెెంఔెంలో డి ఎనిడూ తన అభిప్రామఱను, ఆలోచనఱన్య ఫమట పెటే్ వీలుెండేది కాదు. ఆకరు నిమషెం వయకూ ఆ రిధిలోనే జీవిెంచేది. ఆ ప్రెంచెంలోనే తనువు చాలెంచేది.

ఆ ఔట్్లఫట్లల దట్లఱనిగానీ, తన సభసయ పై పోయడఱని గానీ ఆమెకు ఆలోచన లదు. తను అణిచిఴతకు, ఖృహహిెంసకూ గురి అవుతుని ధైయయెం చేమదు సరి ఔద, సాట్ స్త్రీ ఎవయని ఆ సభసయ పై పోయడుతుెంటే చుఱఔనగా చూసుిెంది.

నేట్ స్త్రీ జీవితెం పైకి ఇెందుకు భినిెంగా ఔనిపెంచిన, అెంతరీలనెంగా ఆమెకుెండే ఫెంధనలు ఆమెకూ ఉనియి. ఆమె చదువు వఱల వచిిన విఴఔమ్య విజాఞనమ్య ఉనియి. ఉదోయఖెంలో ఉనితమైన దవి, ఆరిథఔ సావతెంత్రమ్య ఉెంది. సవతెంత్రిెంచి నియిమలు తీసుకోఖఱదు. సభజానికి షవచేమఱనే అభ్యయదమ బవాలు కూడ లోఱ ఉెంట్లయి. అయిన ఆమె కూడ కుట్లెంఫనికీ, బయికూ లోఫడే నడుచుకుెంట్లెంది.

ఇలాెంట్ ఔనడని ఫెంధనలి చిత్రిసుిెందీ నవఱ. ఇది 1987లో యసిన నవఱ. ఈ త్తకేలలలో ెంతలో ెంత భరుు వచిిెంది. స్త్రీ భఖవానితో సభనెంగా అనిి యెంగాఱలోన్య యణిస్ిెంది. సభజెంలో స్త్రీ మీద జరుగుతుని అయచకాఱను ధైయయెంగా ఎదురొకెంట్లెంది. సాట్ స్త్రీ కి అనయమెం జరిగతే భహిళ్ల సెంఘాఱ దవయ నియసనఱ దవయ పోయడుతుెంది. మీడిమ సహకాయనిి తీసుకుెంట్లెంది. ఔపుుడు చదువుని కుట్లెంఫనికే రిమితమై అణిచిఴతన్య, ఖృహహిెంసన్య, మౌనెంగా బరిెంచిన స్త్రీ నేడు తనను తను ప్రశిిెంచుకుెంట్లెంది, తను ఎెందుకు బరిెంచాఱెంటూ సభజానీి ప్రశిిసుిెంది.

జీవితెంలో మోసపోయిన భహిల తన సభసయఱ పై ధైయయెంగా పోయడ ఖలగన రోజున వయఔటిచావులు, ఫఱవనియణలూ ఉెండవు. ఒలాా గారి భటలోల చెుఱెంటే:

174 ఇెంటల అణిగ భణిగ యధీనగా ఉని స్త్రీ, ఉదోయఖెంలో ధైయయెంగా, నైపుణయెంఖఱ దనిగా, ట్్లదఱతో ఱీూెం సాధిెంచేదనిలా, తెలవితో ఫధయతతో ప్రవరిిెంచాల. ఉదోయఖెంలో, సభజెంలో ఇెంత తెలవిగా ఫధయతగా ప్రవరిిెంచటెం నేరుికుని స్త్రీ ఆ తెలవినీ ఫధయతన్య ఇెంట్కి కూడ తీసుకువసుిెంది.

భఖవాడు కూడ తను స్త్రీ ఔని అధికుడననే బవనను వదిల పెట్్ సభదృషిత్ో ఆలోచిెంచి అయథెం చేసుకునినడు, బయయబయిఱకు ఔరిపై ఔరికి నభిఔెం ఉనినడు, ఔరి అభిప్రామఱను ఔరు గౌయవిెంచిన నడు, వారి భధయ గడవలూ కీచులాటలూ పెయఖవు. సభసయ మదిరి విడకుఱ వయకూ యదు.

~ దుగాయఱ శ్రీశాెంత్త ప్రాపి: ఈ-బుక్ - కినిగెలో ; వెఱ: 54/-


http://kinige.com/kbook.php?id=2201&name=Swetcha


175


ఆవిరి

~ సావత్త కుభరి ఫెండలమ్యడి

176 మ్యయజెంగ్స: ఆవిరి యచన: సావత్త కుభరి ఫెండలమ్యడి ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=344 ©Author.


Read it!











177


ఆవిరి పెెంకుట్లల వెనఔనుెండి సామెంకాలాలు పైకిలచే పొఖ సుళ్లుత్తిన గాలలో శివాల్లత్తిన తెఱలఈఔ ఔదిల వాహననికి ఎదురొడిడ రిగెడుతూ చెటూల, ఖటూల వీట్ ప్రమణెం లోలకా, గుెండ్రెంగాన?

* ‗భరపుుడో కాదు, ఈయత్రికే అెంత- అెంత భనెం అనుకునిటే్ ‘ అని నువవనిపుుడు పైకిచూసి తల్సెంచుకుని భళీు గోరుచికుకళ్ళు వలుచుకుెంట్లెంటే- ‗నభివని తెలుసు, భరలా?‘ అనుకుెంటూ త కాగతఱనీి వెదఔడెం మొదల్లట్లవ్ు. నీకాకవలసన రుజువు వాట్లోల లదని తెలసి కూడ. ‗ఆరోజూ నువివలాగే చెులదూ! అదే ఆ సామెంత్రెం గాలసులో టీపైన మీఖడ ఔటే్సినపుుడు‘ అని నిెందిగా చెబుతన... సరుతాుని గుెండుస్తదులు, ఎుట్వో శుబలకలు, త ఔరెంట్ల బిలులలు ఔక ఉదుట్లన డేసి తొెందయగా వచిి మోకాలల దెండేసుకుని ‗అవును ఔద! గురొిచిిెందిగా, అలాగే ఇదీన్య!‘ అనివు వివయెంగా చెుడెం చేతగాఔపోవడెం వఱల వచిిన ధీభతో.

‗ఐతే ఈ పూట వెలులలీల వెమయన చికుకలలలో‘ ‗నీకు బల గుర్వ్ి! ఆరోజూ ఴసుకునిెం ఇలానే. అపుుడు టైమెెంతైెందని నువవడిగ నేను

చూసి చెపేులోపు నువవడిగనుట్ టైమ భరిపోయిెంది ఔద! ఇెంకానేమో...‘ ఈలోగా రోడుడమీద ఔెంఔయ గుభిరిసుిని చపుుడు వెంటగనెిలోలెంచి విసవిసభెంటూ పైకిలచిెంది.

* ‗ఈ ఔవరు ఆ ఊరికి ెంల‘

తుళిుట్ల లకుెండనే నిద్రలోెంచి ప్రశ్ిలోకి నవువతూ చొయఫడడడతను ‗ఇెంత ఎెండలో వచాిరెం?‘ అెంటూ-

‗ఇది మొదట్సారి కాదుగా! దేలలక్రితమోసారి ఇలాగే వచాిను గురుిలదూ? ఐన అపుుడునిది మీరు కాదుకానీ మీకూకడ గురుిెండే ఉెండల. ఈ పోసా్ఫీసు కూడ అపుుడు ఴర

178

ఊరోల ఉెంది ల్లెండి. నవువగా ఉెంది ఇదివరిలా వానలో యనెంతభత్రన మీరు ననుి భరిిపోవడెం.. అెంతే ఔదూ భనెందయెం? అసఱదేగా తభష్ట అెంతన్య‘ ఏభెంట్లయనిట్్ల అతని ఔనుబొభఱ వైపు చూశాను. అఔకడ అెంతకుమెందట్ మళ్ళు విడిపోమయి.

ఆ ఖది నిెండుకూ నఴవస్తి అనిడు ‗నఔయధభయిెందిల్లెండి. ఈ ఔవరుపైన మీ చేత్తయతలో అడ్రెస్త, దనిఔెంట్లకుని కాఫీ భయకా, ఇవి ెండనికేగా లోలదో పుసిఔమో, తచొకాకనో, ఉెంఖయమో పెట్్ ఉెంట్లరు ఫరువు తూఖడెం కోసెం.‘

* ఖఱెంత ఖఱఫడడ ఎెండ తయఫున ీభణ అడఖట్లనికి మొహభట డడట్్ల సామెంత్రెం దిాగా జలులడి ఆగనపుుడు; సరిగాా అపుుడే- భల్లలమొఖాఱఫుయి సెందు చివయ ైనకిలాప ఖట్గ్ా కేఔలసాిడు. పోయిన ఴసవి కాఱెంగా అతనెంతే- భల్లలలు లనపుుడు కూడ; కోకసారి ‗భెంచు మొఖాలోయ్‘ అనీ అరుసాిడు.

ఇపుుడూ- చీభఱ ఫరొఔట్ అట్లగా వెళ్లి ఉెంట్లెంది. ఎెండనడి ఎఔకడినిెంచో వచిి చెెంబెడు నీళ్ళు కుభిరిెంచి ఔళ్ళు ఔడిగేసాివు వాట్పైన, అట్ల చూడకుెండనో లఔ ‗ఆ ఏమెందిల్లదూ‘ా అనో. అయధెం కాలా? అెంతేగా నువెఫవన నేనైన ఎపుుడోసారి?



179


బ్లల అప్

~ హూలయో యిసార్ట (అనువాదెం: వెెంఔట్ సిదధరడిడ)

180 సినిభ వెనుఔ ఔథ: బ్లల అప్ యచన: హూలయో యిసార్ట అనువాదెం: వెెంఔట్ సిదధరడిడ ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=329 ©Author.


Read it!










181


చాలా రోజుఱ క్రితెం నేను బ్లల-అప్ అని ఔ సినిభ చూశాను. ఆెంటనిమని ఆ సినిభ కి దయశకుడు. ఆ తయవత కాఱెంలో ఈ సినిభ చాలా సారుల చూసినుట్కీ, ఇుట్కీ ఆ సినిభ అయథభయీయ, అయథెం కానటే్ ఉెంట్లెంది. ఈ సినిభ గురిెంచి భరినిి వివష్టలు తెలుసుకునే ప్రమతిెంలో నకు తెలసొచిిెందేెంటెంటే, "Las Babas del Diablo" అనే ఔథ బ్లలఅప్ సినిభకి మ్యఱెం అని. ఈ ఔథలోని నిి అెంశాఱను భత్రమ తీసుకుని నిి సరితి అెంశాఱను జ్యడిెంచి బ్లలఅప్ సినిభ తీశారు. అరజెంట్న దేశానికి చెెందిన యిసార్ట ఈ ఔథ యచయిత. అసలీ ఔథేెంట చూదాభని ఆ ఔథ యొఔక ఇెంగీలష అనువాదెం చదివాను. చదువుతునిది ఇెంగీలశ కానీ ఔక మఔక అయథెం కాలదు. కానీ ఇెందులో నఔయథెం కానిది ఏదో ఉెందని భత్రెం అయథభయిెంది. అసలా ఔథ యసిన విధనెం ఖభితుిగా ఉెంట్లెంది. అెంతకుమెందెపుుడూ అలాెంట్ ప్రయోఖెం చూడలదు. ష్టర్్ట స్్రీస్ ఆధయెంగా ర్వ్పొెందిన చఱనచిత్రాఱ మ్యఱ ఔథఱను ఎనుికుని తెలుగులోకి అనువదిెంచాఱని ప్రమతిెంలో మొదటగా నకు యిసార్ట ఔథ గురొిచిిెంది. దీెంతో మొదలుపెటే్దాభనుకుని భరోసారి చదివాను. అెంతకుమెందుఔెంటే ఇెంెంచెెం ఎకుకవ అయథమైెంది కానీ పూరిిగా అయథెం కాలదు. అది ఔథలోని లోెం కాదు. యిసార్ట యచన శైల అెంతే! బ్లరహస్ అనే భరో యచయిత భటలోల చెుఱెంటే...

"No one can retell the plot of a Cortázar story; each one consists of determined words in a determined order. If we try to summarize them, we realize that something precious has been lost." (Jorge Luis Borges)

ఔథేెంట చెుడమ ఔషమ్ైన యిసార్ట ఔథ ని అనుదిెంచాఱనుకునే ధైయయెం నకెలా వచిిెందో తెలమదు. కానీ అనువదిెంచడెం మొదలుపెట్న్ తయవత ప్రత్త రోజూ ననుి నేను త్తట్్లకుని సెందయుల ఎకుకవ. చాలా కాెంపెలక్స ఔథ కి నెరట్వ కూడ అెంతే కాెంపెలక్స గా ఉని ఔథ. చాలా సారుల నవఱల కాదని ఆపేదాభనుకునిను కూడ. మొతినికి ఏదో చేసి పూరిి చెమయఖలగాను. అెంత అమయఔ నకు బ్లలఅప్ సినిభ భత్రమ కాదు, ఔథ కూడ పూరిిగా అయథమైనటే ్అనిపెంచిెంది. కానీ ఏభయథభయిెంది అని ఎవరైన అడిగతే భత్రెం వివరిెంచలనట్లవెంట్ అనుబవెం అది. ~ వెెంఔట్ సిదధరడిడ

182

బ్లల అప్ ఇది ఎలా చెులో ఎుట్కీ తెలమదు. ప్రమత్తిెంచి ఉతిభ పురుషలోనో భధయభ పురుషలోనో చెాభ, లద ప్రథభ పురుషలో చెాభ? లద చివరికెలాగూ వృథప్రమసగానే తేల సరితి ప్రక్రిమ ఎెందులోనని మొదలుపెడదభ! ఔ ఴల ఎవరైన ఇలా చెపేి ఎలా ఉెంట్లెంది: "నేను నిని చెంద్రోదమనిి చూడబ్లతునిను," లద: "భనెందయెం ఔలసి న ఔళ్ళు రపు పొడిచేశాెం‘, లఔపోతే ఇెంెంచెెం తిగా: "సుెందరీ నుఴవ ఆ మఘానివి... నీ, న, భన, వారి, అతని మెందుగా తయలపోయ మఘానివి". ఛీ...యభ చెతిగా ఉెంది. ఎెంత తిగా చెుఱనుకుని ఇది చెుడెం భత్రెం అెంత సుఱబెం కాదు.

చెుడనికి సిదధమై కూరుిని, భళీల ఫ్రిజ్ లో ఉని బీర్ట తగాఱనిపెంచి లచి వెళిలనపుుడు, ఔఴల టేబుల్ మీదుని టైప్ రైటర్ట దనిట్ఔదే టైప్ చేసుకుెంటే పోతే అెంతఔెంటే సుకెం ఏదీ ఉెండదు. కానీ అలాెంట్ సౌఔయయెం లదని నకు ఫగా తెలుసు. నేనిఔకడుిెంచి లచిన భరుీణెం ఈ టైప్ రైటర్ట ఇఔకడే యయిలా నిశ్ఫాెంగా కూరుిెంట్లెంది. టేబుల్ మీద నిశ్ఫాెంగా, నిశ్ిఱెంగా కూరుిని ఉని ఈ కెమెయ ని చూషి ఆ విషమెం భరిెంత ఖట్్గా ర్వ్ఢీ అవుతుెంది. నీఔెంటే, నఔెంటే, ఆ అెందమైన అభియుఔెంటే, ఆ మఘాఱఔెంటే - ఔ మెషీన్ గురిెంచి భరో మెషీన్ కే ఎకుకవ తెలష అవకాశ్ెం ఉెంది. కాఫట్్, ఴర భయాెం లదు. ఇది ప్రెంచానికి చెుఱని అనుకునిఔ, భనలో ఎవరో ఔరు యసి తీయలసెందే. ఆ యషది నేనైతే భరీ మలు; ఎలాగూ మిగలన వాలలలా యజీడలఔ చచాిను కాఫట్్, నకు మఘాలు తు భరవీ ఔనిపెంచవు కాఫట్్, న ఆలోచనఱకు ఎవర్వ్ బెంఖెం ఔలగెంచలరు కాఫట్ ్(అదిగో భరో మగెం.... బూడిద యెంగు అెంచుఱతో అట్లగా వెళ్ళిెంది), నేను యసుినిపుుడు ఎవర్వ్ ఆటెంఔెం ఔలగెంచరు కాఫట్్, నేను ఎలాగూ చచిినటే్ కాఫట్ ్(నేను ఫత్తకే ఉనిను. అనవసయెంగా అయథెం చేసుకోఔెండి. సభమెం వచిినపుడు మీకే అయథభవుతుెంది. ఎఔకడో దఖాయ మొదలు పెట్ల్ల కాఫట్్ ఇఔకడ మొదలు పెడుినిను. ఏదైన చెుఱనుకునిపుుడు మొట్మొదటల మొదలుపెటడ్మ భెంచిదని మీకే తెలుసుిెంది.)

183


ఆలోచిషి ఇదెంత నేనెెందుకు చెుఱని కూడ అనిపసుిెంది. కానీ భనెం చేష నుఱనిిెంట్కీ కాయణలెంటని ఆలోచిస్తి కూరుిెంటే, ఎవరుిెంచో అెందిన డినిర్ట పలుపును ఎెందుకు అెంగీఔరిెంచాభనో (అదిగో ఔ వుయెం ఎగరిపోతోెంది.... కానీ ఎెందుకో అది పచుఔలా అనిపెంచిెంది) లద, ఎవరైన ఔ భెంచి జ్యక్ చెుగానే ఔడుపులో ఏదో ఉఫుయెంలా మొదలై అుట్ఔపుుడు ఔక ఆఫీసులోకి వెళిల ఆ జ్యక్ ఇెంఔరికి చెపేు వయకూ ఎెందుకు కుదురుగా ఉెండలఔపోమమో ఆలోచిస్తి కూచుెంటే, ఏెం జవాబు తడుతుెంది; ఎెందుకో అలా చేమటెం ఫగుెంట్లెందని, అెంతే. ఎెందుఔెంటే ఎవర్వ్ చెులరు, కాఫట్్ చేమలసెందలాల ఏమిటెంటే, అనిి సెంకోచాలూ మీభెంసలూ ఔకన పెటేమ్టమ. ఎవరైన ఊపరి పీఱిటెం గురిెంచీ, బూట్లల తొడుకోకవటెం గురిెంచీ సిగుాడతయ; అవి భనెం సహజెంగా చేష నులు, అెంతే. అలాగే ఏదని విెంత జరిగనపుడు, అెంటే నువువ తొడుకుకనే బూటల మీద సాలీడు ఔనిపెంచినపుడో, నువువ ఊపరి పీలుికునిపుుడు నీ లోఱ ఏదో ఫదాఱయినట్ అనిపెంచినపుడో - అపుుడు జరిగెందేమిట చెపుుకోవాల, మీ ఆఫీసులో లీగ్సస తోనో, లద హాసిుటల్ లో డఔ్ర్ట తోనో చెపుుకోవాల. డఔ్ర్ట, నేను ఊపరి తీసుకునిపుుడలాల.... అెంటూ చెపు తీయలసెందే, నినుి నిఱవనివవని నీ ఔడుపులో ఉఫుయనిి తీరుికోవాలసెందే.

సర. ఇపుుడు దీని గురిెంచి చెపుుకోవాలసెందే అనే ఖట్ ్ నియిమనికి వచాిెం కాఫట్్ ఔ దధత్త ప్రకాయెం మొదలుపెడదెం. నవెంఫర్ట ఏడవ తేది. ఆదివాయెం. అెంటే సరిగాా ఔ నెఱ క్రితెం ఔ బవనెంలోని ఐదో అెంతసుథలో భన ఔథ మొదఱవుతుెంది. ఐదో అెంతసుథనుెంచి మెట్లల దిగ ఫమటచిి యరిస్ వీధిలోని ఆ ఆదివాయపు ఎెండలో నిఱఫడితే - నవెంఫర్ట నెఱలోన్య ఇెంత ఎెండ? అని ఆశ్ియయడుతూ నఖయెం మొతిెం చుట్్వెమయఱని, చూసిన దృశాయఱను ఆఔలగా కెమెయ లో (నేనొఔ ఫోటగ్రర్ట ని) ఫెంధిెంచాఱనీ అనిపెంచఔభనదు. నేను చెుఱనుకునిది చెుడనికి ఔ విధనెం కావాల; భయాెం కావాల. లదెంటే ఔష్ెం. భళీల భళీల ఇదే విషమెం చెపుినినని బమెం నకు లదు. ఈ విషమెం చెుడెం ఎెందుకిెంత ఔషభ్ెంటే ఇది ఎవరు చెపుినిరో ఎవరికీ తెలమదు. ఎెందుఔెంటే నేను నేనేన అని న అనుభనెం. నేను నేను కాఔపోతే ఇది చెపుినిదెవరు? ఔలలతో చూసిెంది భత్రమ ఇఔకడ చెపుుకుెందభ? అసలు ఔలలతో చూసిెందెంత నిజమన? (మఘాలు, అపుుడపుుడూ అట్లగా ఎగురుతోని వుయలు) న నిజెం,

184

నీ నిజెం ఔటేన? లద ఏదో ఔట్ చెపేుమఱనే తనతో నేనిలా చేసుినిన? ఏదోఔట్! మెందైతే చెపేుసాిను.

మెఱలగా మొదలు పెడదభనే ఉెంది. కానీ నేనిపుుడు యసుిని దెంటల ఎపుుడో చెులసన విషమలు ఇపుుడే మెంచుచేిసుినియి. ననుి ఉకికరిబికికరి చేసుినియి. ఇుట్ న ఆలోచనఱను ఆవి తోసిపుచిితే నేనేెం చెమయను? ఈ మఘాలు ఔనిపెంచడెం భనేసి, భరదైన న ఆలోచనఱకు బెంఖెం ఔలగషి (ఏదో ఔట్ యవడెం, ఈ మఘాలు ఔదఱడెం, అపుుడపుుడూ ఔ వుయయి ఎఖయడెం...ఇఴవీ ఆఖవు)....ఔ ఴల ఇెంకేదైన జరిగతే ఈ వాకాయనిి ఎలా పూరిెంచను? కానీ ఇలా ప్రశ్ిఱడుకుకెంటూ పోతే నేనేమీ చెులనని నకు తెలుసు. ఫహుశా నేను చెపేుది ఎవరో ఔరి ప్రశ్ికు సభధనభవుతుెందేమో?

ఆ రోజు నవెంఫర్ట ఏడవ తేది. ఆదివాయెం. వృత్తి రీతయ అనువాదకుడు, ప్రవృత్తి రీతయ ఫోటగ్రపర్ట అయిన రోఫరో్ మైఖేల్, యరిస్ లోని 11 వ నెెంఫరు వీధి నుెంచి ఫమలాయడు (అవిగో ఔదిలపోతుని రెండు వెెండి భబుులు). యరిస్ విశ్వవిదయఱమెంలో మ్యడు వాయలుగా అనువాదపు నులు చేసి ఆ రోజు నఖయెం సెందరిశెంచడనికి ఫమలాయడు అతను. ఆరోజు గాల ఫఱెంగా వీస్ిెంది. యరిస్ వీధులోల గాల వీమడభనేది చాలా అరుదైన సెందయుెం; వీధులోలనుెంచి మెలఔలు త్తరుగుతోని గాల దరి పొడవున వుని ఇలల కిట్కీఱను చేరి, యదఱను దట్, వాట్ వెనుఔ ఉని ఆడవాలును చేరుతోెంది. వాళుమో ఈ భధయన వాతవయణెం భరీ ఇెంత అన్యహయెంగా భరిపోయిెందే అని భట్లలడుకుెంట్లనిరు. గాల కాదు స్తరుయడు కూడ ఆ రోజు తెఖ రచిిపోతునిడు. గాలతో పోటీ డుతునిడు. ఈ వాతవయణెంలో ననుి ఫోటలు త్తమయనీకుెండ ఆడెం ఎవరి తయమ్య కాదు. మ్యయజమెం బవనెం చుటూ్ నడుస్తి నిి ఫోటలు తీశాను. అుట్కి సభమెం ది ఖెంటలు కూడ కాలదు. ఈ కాఱెంలో దెండయితే గానీ పూరిిగా వెలుగు యదు. కాషపు కాఱహెం కోసెం నఖయ వీధులోల నడిచాను; నఖయెంలోని ప్రఖాయత ప్రదేశాఱనీి చూసుకుెంటూ అలా ఎెంత షపు త్తరిగానో తెలమదు. భధయలో ఔ చోట ఆగ కాషపు నకిష్మైన ఔవితను నెభరు ఴసుకునిను (నిజానికి గురుి చేసుకోవాఱనుకునిది ఴర ఔవిత. కానీ జాఞకానిచిిెంది భత్రెం భరొఔట్. ఈ మైఖేల్ ఇెంతే. వీడో పెదా వెధవ). అలా నడుస్తి కాషట్కి నఖయెం భధయలోనుెంచి రుతుని నది వదకాు చేరుకునిను. కాషట్కి గాల

185


సిెంభిెంచిెంది. స్తయయకాెంత్త రెండు రట్లల అధిఔమైెంది. ఆ సభమెంలో నది డుడన ఔ పట్గోడమీద కూరుిని నలో అమితోతసహెం నెఱెంది.

జీవితెంలో ఎదగాఱెంటే ఫోటగ్రఫీ చాలా అవసయెం. చిని వమసులోనే పఱలఱకు ఫోటగ్రఫీ నేరిుెంచడెం భెంచిది. ఫోటగ్రఫీ దవయ పఱలలోల క్రభశిీణ అఱవరుతుెంది; ప్రెంచెంలోని అెందఱపై దృషి ్ భయలుతుెంది; కెమెయను సిథయెంగా ట్్లకోవడమ్య అఱవాటవుతుెంది. బవిషయతుిలో భెంచి ఫోటగ్రపయలగా భర అవకాశ్మ్య ఉెంది. సఱబ్రిటీఱను వెెంఫడిెంచి, వారి ఫోటఱను భసఔ భసఔగా తీష ఫోటగ్రపయల గురిెంచి కాదు నేను చెపేుది. ఫోటగ్రఫీ అనేది అనిి విధలుగా శ్రదధ ఔలగ ఉెండలసన విదయ. చేత్తలో ఱ సీసానో, రొట్ట ్ మఔకనో ట్్లకుని, జడల్లఖరసుకుెంటూ రిగెడుిని చినిపఱల ఆనెందనిి ఔ ఫోటగ్రఫ్ లో బధ్రయచాల; త యత్త ని ఢీని స్తయయ కియణఱ కాెంత్త చెలాలచెదయవుతుెండే దృశాయనీి లిట్లలో ఫెంధిెంచాల. ఫోటగ్రపర్ట కెమెయ దవయ ప్రెంచానిి చూసాిడు; కానీ కెమెయ తన దృష్ిని ఫోటగ్రపర్ట పై విధిెంచకుెండ జాగ్రతి డఱని మైఖేల్ కి తెలుసు (ఇపుుడొఔ నఱలట్ మగెం తయలపోతోెంది), కానీ అతనకి తన మీద విశావసెం తకుకవ. కెమెయ కి లోఫడి అది విధిెంచిన ఫ్రేమ లో భత్రమ అతను చూడఖఱడు. ప్రసుితెం (ఎెంత భెంచి దెం ఇది. కానీ అెంత గు అఫదధమో కూడ!) నేను నది డుడన మెటల మీద కూరుిని, నదిలో మెఱలగా ఔదులుిని యెంగు యెంగుఱ డవఱను చూసుినిను. కానీ ఆ దృశాయలవీ ఫోటలుగా తీమఱనిపెంచలదు; కాఱప్రవాహెంలో చఱనెం లకుెండ నేను ట్ల్కుపోతునిటే్ ఆ దృశాయలూ న ఔలలమెందు నుెంచి ఔదలపోతునియి. ఆ సభమెంలో గాల ైనతెం సిెంభిెంచిెంది.

ఆ తయవత, నేను కాషపు నది డుడన నడుస్తి కాషపు హాయిగా త్తరిగాను. అలా నడుస్తి ఉెండగా ఔకనే ఉని ర్టక పఱలగాలుఱతో ననుి అహావనిెంచడెంతో లోఱకి నడిచాను. రోడ్ కి దూయెంగా ఉనిుట్కీ, నిెండు ఆకాశానిి, ప్రవహిసుిని నది ని చేతులు తెరిచి అహావనిసుినిట్్లగా ఉెంద ర్టక. అఔకడ నేను, భరో జెంట తు ఇెంకెవర్వ్ లరు; అపుుడపుుడూ ఎగురుతూ, భళీు త్తరిగ అఔకడే వాలుతుని నిి వుయలు భత్రెం ఉనియి. నేను ఎతుిగా ఉని ఔ పట్ గోడ పైకి ఎకిక స్తరుయడి వైపు త్తరిగ కూరుినిను; ఎెండ న మొహానిి, న చేతుఱను వెచిగా తకిెంది. నఔసలు ఫోటలు త్తమయఱని కోరికే లదు. ఏదో ఔట్ చేసి కాఱహెం చెమయల కాఫట్ ్

186

జేబులోనుెంచి సిగెరట్ తీశాను. వెలగెంచిన అగాపుఱలనుెంచి భెంట సిగెరట్ నను తకుతుెండగా అనుకుెంట్లను - ఆ అఫుయిని నేను మొదట్ సారిగా చూశాను.

మొదటల వాళిలదారినీ చూసి నేను ప్రేమికులమో అనుకునిను. కానీ చూష దీా వాళిలదార్వ్ తలీల డుకులాల ఔనిపెంచారు. కానీ భళీల కాషట్కే వాళిలదార్వ్ జెంట క్షుల అనిపెంచిెంది. నకూ పెదాగా ఏమీ చేషదేమీ లఔపోవడెంతో చాలా షపు ఆ అఫుయినే చూస్తి కూరుినిను. ఆ అఫుయి ని చూషి కుెందేలు పఱల గురొిచిిెంది. ఎెందుకో బమడుతునిడు. పేెంట్ జేబులోల చేతులు పెట్్లకోవడెం, ఇెంతలోనే తీసిఴమడెం, వెెంటనే చేతుఱతో జుట్్ల పైకి తోసుకోవడెం. నిఱఫడిన చోట ఉెండలఔపోతునిడు. ెంచెెం సిగుా డుతునిడు. బమెం బమెంగా ఎపుుడు వెనకిక వెళిలపోదభ అని చూసుినిడు. ఏ ీణెంలోనైన ెండ చివరి నుెంచి దూఔడనికి సిదధెంగా ఉనిట్్లగా ఉెంద యువకుడి రిసిథత్త.

ఆ చుట్్లఔకఱ మమ మగుాయెం తు భరవవర్వ్ లరు. వాలుకి దడుగుఱ దూయెంలో నేనునిను. నకు అెంత సుష్ెంగా ఔనిపెంచిెంది. మొదటల ఆ అఫుయి చేష్లు చూస్తి ఆమెను ఖభనిెంచలదు కానీ, ఇపుుడు భళీల ఆ దృశాయనిి గురుికు తెచుికుెంట్లెంటే అనిుస్ిెంది - ఆమె మొహెం చూసిన భరుీణమ (హఠాతుిగా ఆమె భయబొభిలా ఇట్ల వైపు త్తరిగెంది. అపుుడు చూశానమె ఔళ్ళల) న భదిలో ఆమె చిత్రెం మద్రిెంచఫడిెంది. అపుుడే ఆ అఫుయి రిసిథత్త నఔయథభయిెంది. అఔకడ జయఖబ్లయ సనిిఴశానిి చూడడెంలో నష్మమీ లదని అపుుడే నిశ్ియిెంచుకునిను (గుసగుసఱతో సాగుతుని వారి సెంబషణ లోని భటఱను వీసుిని గాల దొెంగలెంచి న వైపు విసురుతోెంది). నకు చూడడెం తెలుసు; నిశితెంగా చూడడెం ఇెంకా ఫగా తెలుసు. చూడడమ కాదు, అెందులోని ఔష్నష్ట్లూ తెలుసు. మకుకతో వాసన చూష ప్రక్రిమ భన లోఱకి ప్రవహిసుిెంది. కానీ ఔలలతో చూడడభనే ప్రక్రిమ అలా కాదు - భనలి దట్ ఫమటకెఔకడెఔకడికో ఎఖరసుకుెంటూ తీసుకుపోతుెంది. ఇెంకా చెుఱెంటే… (ఈ మైఖేల్ గాడో పెదా వెధవ. ఇలా సెంఫెంధెం లకుెండ వాగుతూనే ఉెంట్లడు). సర విషమనిషి... చూడడెం, చూసి సుెందిెంచడెం అనే రెండు ప్రక్రిమలోల ఉని వయతయసెం మెందే తెలసినట్యితే రెండిెంట్లో ఔకదనేి అవఱెంబిెంచి నఖిసతయనిి భత్రమ గ్రహిెంచఖఱగచుి. కానీ అది ఏభెంత సుఱబమైన ని కాదనీ కచిితెంగా తెలుసు.

187


ఆ అఫుయి విషమనిషి, అతని ర్వ్ెంఔెంటే మెందు అతని చిత్రమ గురుిస్ిెంది (ఈ చిత్రెం సెంఖత్త మీకు తయవత నివృత్తి అవుతుెంది), కానీ ఆమె విషమెంలో భత్రెం చిత్రెం ఔెంటే ఆమె ర్వ్మ నకు ఫగా గురుి. ఆమె ఫఔకగా, ఱచగా ఉెంది - ఆమెను వరిిెంచడనికి ఈ దఱ వాడుఔ అనయమమ! పొడుగాట్ నఱలని పర్ట కోట్ ధరిెంచి కాసాి పొడవుగాన్య, కాసాి అెందెంగాన్య ఉెంది. ఆ నట్ ఉదమపు గాల (ఇపుుడు గాల భరీ అెంత ఉధృతెంగా లదు; చల కూడ ఫగా తగాపోయిెంది) ఆమె కురుఱను రెండిెంట్గా విడదీసి, లపోయిన, విష్టదబరితమైన (భరో రెండు దఱతో ఆమెకు అనయమెం జరిగపోతోెంది) ఆమె మొహానిి ప్రెంచానికి రిచమెం చేసిెంది. తన దక్రాెంతమైన ెంటరి ప్రెంచానిి ఆమె నఱలట్ ఔెంట్ చూపుఱతో స్తట్గా చూసిెంది, ఇెంతలోనే తనకేమీ ట్నట్్ల తఱత్తపుుకుెంది; ఏమిట్ల ఔలులోల ఘోయమైన ఆ చిని జఖట. నేనిఔకడేదీ వరిిెంచటెం లదు. భరిెంతగా అయథెం చేసుకోడనికి చేష ప్రమతిెం భత్రమ ఇది. అలా అెంటూనే ఆమె చూపులోల పేరుకుని చిని జఖట అెంటూ రోతగా వరిిసుినిను.

ఏ భటకాభట చెపుుకోవాల. ఆ యువకుడు భెంచి దుసుిల ధరిెంచి ఉనిడు. చేత్తకి సుపు యెంగు గోలవస ఴసుకుని ఉనిడు; కచిితెంగా ఆ గోలవస, లా లద స్షిమఱజీ చదువుతుని వాలల అనివి అయివుెంట్లయి. చాలా షట్ వయకు నకు అతని మొహానిి చూష అవకాశ్ెం ఔలుఖలదు. ఫహుశా ప్రొఫైల్ లో కాసి ఔనిపెంచిెందనుకుెంట్ల. భరీ వెర్రవాడిలా ఏమీ లడు. కానీ మొహెంలో అభమఔతవెం ట్ట్చిినట్్ల ఔనిపస్ిెంది. వమసు ధిలుగో, దిసనో ఉెండొచుి. ఔయటే నేరుికోవాఱనే కోరిఔలు, తన చెల్లలల గురిెంచి తపుుగా భట్లలడిన వారితో ట్లలటలు; ఇుట్కీ ఆభి వడిడషి భత్రమ త్తనే అఱవాట్ల, అనిిెంట్కీ ననిని డబుుఱడగాలసన రిసిథత్త; ఔ కాఫీ తగాఱని, సిగెరట్ తగాఱని షిహితుల దికుక. రోడ్ పై నడుస్తి - తన కాలస్ లోని అెందఖతెితో తిగా రిలీజైన సినిభకి వెళిునట్్ల, దరిలో బ్ కెళిు బీర్ట తగనట్్ల, ఫమటచిి ష్టపులో తభకి నచిినవనీి నిట్లల - ఔఱలు. ఇెంటల (ఆ ఇలుల చాలా గౌయవప్రదెంగాన్య, సెంప్రదమెంగాన్య ఉెండి ఉెండల. ఇెంట్ గోడఱ మీద అెందమైన లాయెండ్ షకప్ చిత్రాలు; ఇఱలెంత అభరిఔ గా సయాఫడిన సాభగ్రి) ఔ మ్యఱ కూరుిని రీీఱకోసెం చదువుకోవడెం; అది చూసి తలల మరిసిపోవడెం; తెండ్రిలా తన్య ప్రయోజకుడవావఱనే ఔఱలు; భధయలో ఖాళీ

188

సభమెంలో ఴర ఊరోల ఉని మనతి కి ఉతియెం యమడెం - ఇలా మెఱలగా సాగుతుెంది కాఱెం. కానీ త్తరిగ వీధిలోకి వచాిడెంటే అతనో ఔఱఱ యయజు (జేబులో చిలల ఖవవ లఔపోయిన). నఖయపు వీధులు, నది డుడ అతని సొెంతెం. మపెఫై పైసలుెంటే గుపెుట్ నిెండ త్తనుఫెండయలు, యెంట్ జేబులో నలగపోయిన శ్ృెంగాయ త్రిఔ, ఖాళీ జేబులాలెంట్ ఏకాెంతెం అతని సొెంతెం.

ఇది ఆ యువకుడి ఔథ అయుయెండొచుి. ఆ వమసులో ఉని ఏ యువకుడికైన ఈ ఔథ సరిపోతుెంది. కానీ ఇపుుడు ఇఔకడ చూసుినిమ, ఆ యువకుడు ఈ లోఔెంలో లడు; తన భటఱతో ఆమె అతనిి చుట్్లమటేస్ిెంది. (భళీల భళీల చెపుినినని విసుగుడఔపోతే, ఇపుుడే భరో రెండు మఘాలు ఔదిల వెళ్ళినియి. ఆ రోజు ఉదమెం నేను ఔనీసెం ఔక సారైన ఆకాశ్ెం వైపు చూసినట్్ల గురుి లదు. ఆ యువకుడు-స్త్రీ ఱ భధయ జరుగుతుని సనిిఴశ్ెం చూస్తి తయవత ఏెం జరుగుతుెందో అని ఴచి చూస్తి ఉెండిపోమనే తు...) టూకీగా చెపుుకోవాఱెంటే, ఆ అఫుయి ఫగా ఆెందోలన చెెంది ఉనిడు. దదపు అయఖెంత క్రితెం అఔకడ ఏెం జరిగ ఉెంట్లెందో ఊహిెంచడెం భరీ అెంత ఔష్మమీకాదు. అలా నది డుడన నడుస్తి అతను కాషట్ క్రితమ ఇఔకడికి చేరుకునిడు; ఆమెని చూశాడు. చాలా ఫవుెందే అనుకునిడు. ఆమె కూడ ఇలాెంట్ వారి కోసమ ఎదురుచూస్ిెంది. ఫహుశా ఇలా జయగుెండఔపోవచుి? ఆ అఫుయ అఔకడికి మెందు చేరుకునుెండొచుి. దూయెంగా ఉని బవెంత్తలోనుెంచి ఆమె అతనిి చూసిెంది. బవెంత? కాదు. కారులో వెళ్లి ెంటరిగా కూరుిని అతనిి చూసి అతని దఖాయకు వచిిెంది; భటలు ఔలపెంది. అతను బమడతడనీ, బమెంతో అఔకడుిెంచి రిపోవాఱనుకుెంట్లడనీ తెలుసు. కానీ పెదా అనుబవెం ఉని వాడిలా ఫోజు డూి బమెం బమెంగానే అఔకడ ఉెండే సాహసెం చేసాిడని కూడ ఆమెకు తెలుసు. ఆ తయవతేెం జరిగెందో ఊహిెంచాలసన అవసయెం లదు. ఎెందుఔెంటే వారికి ది అడుగుఱ దూయెంలో కూరుిని జరిగెందెంత చూసుిని ప్రతయీ సాక్షి ని నేనునినుగా? వాయడుతుని ఆటలో కఔక దశ్ అెంచన ఴమడెం పెదా ఔష్ెం కాదు కానీ, ఆ యువకుడి కిలష్ సిథత్తని సుష్మగా ఆవిషకరిెంచే తఔ సనిిఴశ్ెం ఎలా ఉెంట్లెందో అని నకు ప్రతేయఔమైన ఆసకిి. ఫహుశా, ఴర నుెందనో, ఎఔకడో తన ఖర్టల ఫ్రెండ్ ఎదురుచూసుిెందనో చెపు అతను అఔకడుిెంచి తపుెంచుకోజూసాిడు. అెంది వచిిన అవకాశానిి పరికి వాడిలా వదిల వెళ్ళిని అతనిి ఆమె చూపుఱతో కాలిసుిెండగా అతను సిగుతాో తఱవెంచుని ఆమె కి దూయెంగా వెళిుపోతడ? ఏమో

189


అతను అెంత ని చెమయడేమో? ఆమె ఆఔయషణలో డి ఏెం చెమయలో తోచని రిసిథత్తలో అతనుెండగా, ఆమ చొయవ తీసుకుని అతని మొహానిి ప్రేభగా సుృశిెంచి, అతని తఱలోకి తన ఴళ్ళల పోనిెంచి, శ్ృెంగాయెం వొఱఔబ్లస్తి కాషట్కి అతని చెయియ ట్్లకుని అఔకడుిెంచి తీసుకెళ్ళిెండగా, అతను తటట్లయిస్తి, జయఖబ్లయ సాహసెంలో తన బగానిి ఊహిెంచుకుెంటూ ఉతేిజతుడై ఆమె నడుెం మీద చెయయసి ఆమెను మదాడవచుి. ఇలా ఏదైన జయగచుి. కానీ అలాెంట్దేమీ జయఖలదు. నది డుడన ర్టక లో కూరుిని భట్లలడుకుెంట్లని ఆ అసాధయణమైన జెంట భధయ తన్యహిెంచినట్్ల ఏమైన జరుగుతుెందేమోనని ఆఫగా వాలలవైపే చూస్తి తన చేత్తలో కెమెయని సిదధెం చేసుకునిడు మైఖేల్.

నిజానికి అఔకడ నేననుకునిెంత సనిిఴశ్ెం ఏమీ లదేమో? అసఱఔకడేమెంది (వమసులో తేడ ఉని ఔ జెంట. అది తు భరమీ లదఔకడ). ఇదెంత నేను సృషి్ెంచిన అభూత ఔఱున? ఔ ఴల ఇపుుడు నేను ఫోట తీషి అెందులో న ఆలోచనలోలని మ్యయుతవెం కూడ తెండవిసుిెందేమో! ఫహుశా నకే ఇలా అనిపసుిెంద? ఈ విషమమ అఔకడ కారులో టపీ పెట్్లకుని వయకిిని అడగాఱనిపెంచిెంది. అతను కారోల కూరుిని పేర్ట చదువుతునిడో లఔ నిద్రపోతునిడో నకు అయథెం కాలదు. నేను అతనిిఅుట్వయకూ ఖభనిెంచలదు. ఆగన కారులోల కూరుిని భనుషుఱకు భమమైపోయ ఔ గుణెం ఉెంట్లెంది; చఱనెం లో ఉని కారులో ఔ అెందెం ఉెంట్లెంది; కానీ ఆగన కారు దౌయుఖయమైన ప్రైఴట్ బ్లను తో సభనెం. ఆ కారు చాలా షట్లిెంచి అఔకడే ఉెంది. ఉెందెంటే ఉెంది: ర్టక లో బెెంచి లా, ఔకనే ఉని ఔరెంట్ సిెంబెంలా. అెంతే కానీ, గాలలా, స్తయయకాెంత్తలా అదఔకడ ఉెందని చెులమ. ఈ గాల, ఈ వెలుగు, ఆమె, ఆ యువకుడు - ఇవనీి ఆ సథలానికో భరుు చేకూరుసాియి; రిసయఱను సరితిగా ఆవిషకరిసాియి. విషమనిషి, ఆ కారులో న్యయస్ పేర్ట వెనఔ దగ ఉని అతను, నలాగే, ఏదో జయఖబ్లతోెందని ఎదురుచూసుినిడేమో! ఇపుుడే వాళిలదార్వ్ అఔకడుిెంచి లచారు. ఆమె అతనిి మెఱలగా ఔ గోడ దఖాయకు తీసుకెళిలెంది. అతను ఆమెఔని ఎతుిగానే ఉనిడు కానీ అతని పై ఆధితయెం భత్రెం ఆమెదే (ఆమె నవువ క్షుఱ రఔకలు విదిలెంపు చపుుడులా ఉెంది). నవువతూ, గాలలో ఔ చేత్తని ఊపుతూ చూపుఱతోనే అతనిి కాలిఴస్ిెంది. ఇెంకా ఆఱసయెం ఎెందుకు? ఎపెయిర్ట దహారులో

190

సట్ చేశాను; ఆ దరిద్రపుగట్్ల కారుని ఫ్రేెం లోకి యనివవకుెండ, వాళిలదరాు భత్రమ వచేిలా చూసుకుని, భరీ వెలత్తగా అనిపెంచకుెండ ఔకనే ఉని చెట్్లని కూడ ఫ్రేెంలో ఇమిడిను.

ఔ భెంచి ఫోటగ్రఫ్ ఱీణెం ఏెంటెంటే ఱమఫదధెంగా సాగే జీవితనికీ భరియు నియెంతయెంగా సాగే కాఱప్రవాహానికీ అది కెండన బిెందువు అయుయెండల. ఆ బిెందువు ని సరిగాా గురిిెంచకుెంటే కాలానికీ, జీవితనికీ ద్రోహెం చేసినటే్! అెందుకే కెమెయ పైకెత్తి ఫోఔస్ సరి చూసుకుెంటూ, జయఖబ్లయ సనిిఴశ్ెంలోని తఔ దృశాయనిి కెమెయలో ఫెంధిెంచాఱనే తనతో ఒపఔ గా ఎదురు చూస్తి కూరుినిను. నేను భరీ ఎకుకవ షపు ఎదురు చూడలసన అవసయెం యలదు. ఆమె అతని చేతుఱను సుత్తమెతిగా సుృశిస్తి సెంకెళ్ళు ఴసిెంది; అతనిలో ఏ మ్యలో దగ ఉని షవచాఛబవనిి ైనతెం ఆమె లాగేసుకుెంటెంది. అతనిి చేత్తలో చెయయసి నడిపెంచుకుెంటూ (ఆకాశ్ెంలో ెంటరిగా తేలుతోెంది మగమొఔట్) తన ఇెంట్కి తీసుకెళ్ళిెంది (ఆ ఇెంట్నిెండ పలులలు, యెంగు యెంగుఱ పలులలు). ఇదెంత తనకేమీ తి కాదనిట్్లగా నట్ెంచే ప్రమతిెంలో భరిెంత ఇఫుెంది డిపోతునిడ అఫుయి. ఔళ్ళల మ్యసుకుెంటే నఔెంత ఔ సీన్ లా ఔనిపస్ిెంది. మదుాఱతో సయసాలు, ఆమె జాకెట్ ఫటన్స అతను విుడనికి ప్రమత్తిసుిెంటే వదు ావదాెంటూనే కావాఱనే ఆమె చూపులు - అచిెం నవఱలోలలాగే! కౌగల వెచిదనెం, యజుకుెంట్లని శ్రీయలు, ఴడి నిటూర్ుులు - చివరికి అెంత నవఱలోలాగే జరిగుెండవచుి; జయఖఔపోయుెండొచుి. అసలు ఆమె ఆ అఫుయిని ప్రయునిగా కోరుకోవటమ లదేమో! కేవఱెం తనుి తను ఉతేిజరుచుకోవాడనికో లద భరవరిలోనో ఈయషూ రకెత్తిెంచడనికో అతనిి వుగా వాడుకుెంట్లెందేమో? ఏమో!

మైఖేల్ తో ఇదే సభసయ; ఔథఱఱలడెం, ఔలుత అవాసివాలు సృషి్ెంచడెంలో మనిగపోతడు. నిమభఱను అత్తక్రమిెంచే వాలలన్య, సభజానికి వయత్తరఔెంగా ఫత్తకేవాలలను తన ఊహలోల సృషి్సుిెంట్లడు. ర్టక లో ఆమెను చూడగానే మైఖేల్ ఊహాఱకు అెంతులకుెండ పోయిెంది. నలో నిి రోజుఱకు సరిడ ఊహఱకు బీజెం ఴసిెంది ఆమె. అసల నకు జాఞకాఱను ఊహఱతో ఔలప నెభరుఴసుకునే అఱవాట్ల ఉెంది. వాళ్ళల రుకలోెంచి వెళిలపోవడనికి సిదధమైనట్్ల అనిపెంచిెంది. ఇఔ ఆఱసయెం చెమయదలుచుకోలదు. నేననుకుని ఫ్రేెం సట్ చేసి (వాళిలదార్వ్ లస్ చెట్్ల మైనస్ కారు) కెమెయ కిలక్ చేశాను. తల్లత్తి చూషసరికి వాళిలదార్వ్ ననేి చూసుినిరు. నేను

191


ఫోట తీసిన విషమెం వాలలకి తెలసిపోయిెంది. ఆ యువకుడి మొహెంలో ప్రశాియథఔెంతో కూడిన ఆశ్ియయెం; ఆమె భత్రెం అణువణువున న మీద ఉక్రోషెంతో ఊగపోయిెంది; తన అసిితవనిి దొెంఖలెంచి చిని మెంత్రెంలో ఫెంధిెంచాననే అవభనెంతో యగలపోయిెంది.

నేను చేసిన నికి వాళిుదార్వ్ ఎలా ఫధడడరో చాలా వివయెంగా వరిిెంచవచుి. కానీ అదొట్్ వృధ ప్రమస. ఆమె కోెంగా న వదకాు వచిి దనికో సారి మొహెంలో యెంగు భరుితూ, అనుభత్త లకుెండ ఫోటలు తీష హకుక ఎవరికీ లదని, కెమెయ లోని ఫిల్ి రోల్ ని తనకివవభనీ అడిగెంది. నకైతే ఆ ఫిల్ి రీల్ ఆమెకివావలా వదా అని ఆలోచనే లదు. నగురిెంచి తెలసిన వాలుని ఎవరినడిగన చెిరు - న వదానుెంచి మీకేమైన కావాలా, భయయదగా అడఖెండి. ఆమె అడిగన విధనెం చూసి నేను రీల్ ఇవవదలుచుకోలదు. అెంతేకాకుెండ ఫహియెంఖ ప్రదేశాలోల ఫోటలు తీమడెంలో ఎట్లవెంట్ నిశధజఞలు లఔపోవటమ కాదు ఇలా ఫోటలు తీమడనికి సహఔరిెంచడెం తో ట్ల చాలాభెంది అభినెందిసాియని ఆమెకు వివరిెంచాను. నేనిదెంత అమెకు చెపుిెండగా, ఆ యువకుడు ఉనిచోట ఉెంట్లనిటే్ వెనకిక వెనకిక భళ్ళలతునిడు (ఇదెంత నకు బల ఖభితుిగా తోచిెంది), ెం కుర్రాడు, అుట్ వయకూ సవయాపుటెంచుఱదకా ప్రమణిెంచి, ీణెంలో అెంత భమమైపోగా ఔక ఉదుట్లన వెనకిక త్తరిగ తను నడుసుినిడని తనకు తను అనుకుెంట్లనిడేమో కానీ నిజానికి ఴఖెంగా రిగెతుితూ, అఔకడ ఆగ ఉని కారుని దట్లకుెంటూ భమమైపోమడు.

కానీ సవయాపుటెంచులోలనే నయఔెం కూడ ఉెందెంట్లరు. ఇతరుఱ జీవితలోల జ్యఔయెం చేసుకునే వెధవనీ, బుదిధహీనుడనీ ఆమె త్తడుిెంటే, మైఖేల్ భత్రెం మొహెంమీద నవువ పులుమకుని ఆమె చెపుినిది ఆసకిిగా విెంట్లనిట్్ల తలూపుతూ నట్ెంచేశాడు. ఆకుెండ నసాగసుిని ఆమె భటఱకు కాషట్కి నకు విసుగచేిసుిెండగా, కారు డోర్ట ఴసిన శ్ఫాెం యవడెంతో అట్ల వైపు చూశాను. టపీ పెట్్లకుని ఆ వయకిి కారులోెంచి దిగ భ వైపే చూసుినిడు. అపుుడు కానీ నఔయథెం కాలదు ఈ నటఔెంలో ఆమన ఔ త్రధర అని.

అుట్వయకూ చదువుతునిట్్ల నట్సుిని న్యయస్ పేర్ట ని చేత్తలో ట్్లకుని అతను భ వైపే యసాగాడు. నఔతని గురిెంచి ఫగా గురుిని విషమెం ఏెంటెంటే ఆ చివరి నుెంచి ఈ చివరి వయకూ వెంఔరుల త్తరిగన అతని మ్యత్త; వణుకుతుని అతని పెదలు, కోెం తో నిెండిపోయిన

192

అతని మొహెం మీది మడతలు. మొహెం తపుతే మిఖత శ్రీయభెంత సిథయెంగా ఉెంది. లపోయిన మొహెంతో చూడడనికి కాసి సయకస్ లో జ్యఔర్ట లా ఉనిడతను. లోతైన ఔళ్ళల, ఎెండిపోయిన చయిెం, మొహానికి మొతినికి ట్ట్చిినట్్ల ఔనిపెంచే నఱలట్ మకుక యెంధ్రలమో అతని ఔనురులు, వెెంట్రుఔఱఔెంటే నఱలగా ఉనియి. అడుగులో అడుగు ఴస్తి అతని నడిచియవడెం చూషి, అతని కరీదైన బూటల కిెంద నలగన యళ్ళు అతని దఱకు గుచుికుని ఫధిసుినియమో అనిపెంచిెంది. అతనిి చూడగానే నేను ఎెందుకు మెటలమీదనుెంచి దిగానో, ఎెందుకు వాలలకి ఫోట రీల్ ఇవవనని నియియిెంచుకునినో నకే తెలమదు. రీల్ ఇవవభని అధికాయెంగా అడిగనుట్కీ వారి మొహెంలోని పరికితనెం నకు తెలసిపోవడెం వఱల కావచుి. టపీ పెట్్లకుని ఆ జ్యఔర్ట గాడు, ఆమె మౌనెంగా సెంప్రదిెంచుకునిరు: మమిగుాయెం కాషపు ఔ రిపూయిమైన త్రికోణెం యచిస్తి నిఱఫడడమ. కానీ దిా షటలనే నేను దనిి అరిపూయిెం చేసి, వారి మొహాఱను చూసి నవువకుెంటూ అఔకడుిెంచి ెంచెెం ఴఖెంగానే నడుచుకుెంటూ వెళిలపోమను. కాసి మెందుకు నడిచి బ్రిడిజ దట్లతుెండగా వెనకిక త్తరిగ వాలు వైపు చూశాను. వారిదార్వ్ అఔకడుిెంచి అడుగైన మెందుకెమయలదు. కానీ ఆ వయకిి భత్రెం చేత్తలో ఉని న్యయస్ పేర్ట ని కిెంద డేశాడు. ఆమె గోడకానుకుని ఇఫుెందిగా యలును తడుమతోెంది.

ఆ తయవత అఔకడ ఏెం జరిగెందో, అది దదపు ఇపుుడే, ఐదో అెంతసుథలోని ఈ చిని ఖదిలో జరిగెంది. ర్టక లో ఫోటలు తీసిన నిి రోజుఱ తయవత మైఖేల్ వాట్ని డెవఱప్ చేశాడు. నఖయెం భధయలోని చర్టి, మ్యయజమెం బవెంత్త ఫోటలు ఫగానే వచాియి. ఔ ఇెంట్ పైఔపుుపై ప్రభదఔయెంగా సెంచరిసుిని ఔ పలల ఫోట అెంత ఫగా యలదు. చివరిగా తను ర్టక లో తీసిన వారిదారి ఫోట డెవఱప్ చేశాడు. ఆ ఫోట ఎెంత ఫగా వచిిెందెంటే వెెంటనే దనిి బ్లలఅప్ చేసి పెదాదిగా ప్రెంట్ చేశాడు. ఆ ప్రెంత్ ఎెంత ఫవొచిిెందెంటే, వెెంటనే భరిెంత పెదదాి చేసి పోస్ర్ట ైనజ్ లో ప్రెంట్ చేశాడు. నిజానికి అెంతని అవసయమైెంది మ్యయజమెం ఫొటఱకే అని అతనికి అపుుడు అనిపెంచలదు. తను తీసిన ఫోటఱనిిెంట్ఔెంటే ర్టక లో తీసిన ఫోటనే అతనికి ఆసకిిఔయెంగా అనిపెంచిెంది. ఆ ఫోటని వెడలాుట్ తన ఖది గోడకు అెంట్ెంచాడు. మొదట్ రోజు చాలా షపు ఆ ఫొట వైపే చూస్తి, జరిగన వాసివానిి దని తలూకు తన జాఞకాఱతో పోలుికుెంటూ, ఖడిడు. ఫొటఱనిిెంట్లాగే ఈ ఫొట ఔ గనీబవిెంచిన జాఞఔెం, అది దేనీి

193


మినహాయిెంచఔ, శూనయనిి కూడ మినహాయిెంచఔ, సనిిఴశానిి ఖడడఔట్్ెంచి ట్్లకుెంది. ఆ ఫోటలో ఆమె ఉెంది, ఆ అఫుయి ఉనిడు, నిట్లరుగా నిలుిని చెట్్ల ఉెంది, మెరిసిపోతుని ఆకాశ్ెం ఉెంది, మఘాలునియి, గోడకు పేరిిన యళ్ళునియి. వీటనిిెంట్నీ ఇమడుికుని ఔ అవిబజయమైన దయథెంలా పోత పోసుకుని ఉెంద ఫోట (ఇపుుడే భరో మగెం దూసుకెళ్ళిెంది). మొదట్ రెండు రోజులు ఆ ఫోట ని ఎెందుకు పెదదాి చేసి పోస్ర్ట లా అెంట్ెంచాన అనే ప్రశ్ి నకు తట్లదు. న అనువాదపు నులోల మనిగపోయి టైప్ రైటర్ట వదా కూరుిని అపుుడపుుడూ తల్లత్తి చూసినపుుడలాల ఫోటలోని ఆమె మకమో, మెటలపై పేరుకుని దుమోి ఔనిపెంచేవి. నేనో పెద ావెధవని; ఏదైన ఫోటని భనెం దని ఎదురుగా నిలుిని చూసినపుుడు, భన ఔలలకు ఔనిపెంచేది కెమెయ ల్లన్స ఏ కోణెంలోెంచి ఆ దృశాయనిి చిత్రీఔరిెంచిెందో ఆ కోణెం భత్రమనని అుట్వయకూ సుైరిెంచలదు. అయిన ఇలాెంట్ సాధయణ విషమలు భనకు తెలమకుెండనే తెలుసనే అెంగీకాయ బవనలో భనెం ఫత్తకేసాిెం. గోడఔెంట్ెంచిన పోస్ర్ట కి దడుగుఱ దూయెంలో టైప్ రైటర్ట మెందు కూరుిని తల్లత్తి చూసినపుుడలాల నకు ర్టక లో దృశ్యెం సజీవెంగా సాక్షాతకరిెంచేది. నిజమ ఆ ఫోటని ఎదురుగా నిలుిని కాకుెండ భరో కోణెంలో చూషి సరితి విషమలు ఆవిషకృతభవుతయమో. కానీ నకైతే ఇఔకడుిెంచి ఆ ఫోట చూడడెం ఫగా నచిిెంది. అపుుడపుుడూ నేను అనువాదెం చేస్తిెండగా సరైన దెం దొయఔనపుుడలాల తల్లత్తి ఆ ఫోట వైపు చూష వాడిని. కోకసారి ఆమె న ఔెంట్కి చికేకది. భరోసారి ఆ అఫుయి ఔనిపెంచేవాడు. ఇెంకోసారి మెటలపై యలడి ఫొట కిెంది బగానికి అెందెం తెచిిన ఎెండుట్లకు న దృషిన్ి ఆఔరిషెంచేది. ఆ తయవత రోజు ఉదమెం న అనువాదపు నుఱను ఔకనపెట్ ్ ఆ చిత్రానిి రిశీలెంచడెంలో మనిగపోమను. తన ఫోట తనకిచేిమఱని ఆమె దఫయిెంపు, వెనకిక త్తరిగైన చూడకుెండ రిగెత్తిన ఆ యువకుడి మొహెంలోని బమెం, కారు దిగ వసుిని ఆ వయకిి మొహెంలోని కోెం... ఆ రోజు జరిగన సెంగటన లోని దృశాయలు కఔకట్గా గురుిచాియి. నిజెం చెుఱెంటే ఆ ఫోట చూసినపుుడలాల, నేను చేసిెంది పెద ా గనకాయయెం కానుట్కీ నలో తెలమని ఔ సెంతృపి. అయిన కూడ ఆ రోజు వాలలతో ఫోటగ్రపయల హకుకఱ గురిెంచి, ప్రజఱ సావతెంత్రయెం గురిెంచీ ఏ భత్రెం వాదిెంచకుెండనే ఎెందుచేిశాన అనే ఔ అసెంతృపి కూడ ఉెంది. కానీ ఇవనీి వదిలషి, మకయమైన, అత్త మకయమైన విషమెం ఏెంటెంటే, ఆ కుర్రాడికి

194

తపుెంచుకునే అవకాశ్ెం ఔలుెంచటెంలో నేను చేసిన సామెం (...అెంటే అతను తపుెంచుకోవటెం అతని భెంచికే అనే న ఊహ నిజభయుయెంటే! అయయ ఉెండల. అతను రిపోవటమ దనికి ఔ ఋజువు). ఫోట తీమడభనే ఔ చయయ దవయ నేను ఆ కుర్రాడు రిపోవడనికి అవకాశ్ెం ఔలుెంచాను. అయితే తన భఖతనపు విలువ తగా అగౌయవెం లైనెందుకు ఫహుశా అతను ఇపుుడు ఫధడుతూ ఉెండివుెండొచుి. కానీ ఆ రోజు ర్టక లో తన వెంఔ అలాెంట్ చూపు చూడఖలగన ఆడదని భమలో డి కాలపోవడెం ఔెంటే అదే భెంచిది ఔద! ఇలాెంట్ విషమలోల మైఖేల్ దదపు ఛాెందసభనిపెంచేెంత ఔఠోయమైన నైత్తఔ వాది. ఎవయని ఎవయియిన కేవఱెం ఆధిఔయత చూపెంచుకోవటెం కోసమ ల్సెంఖదీసుకోవటెం అతనికి నచిదు. మొతినికి ఆకరుగా తేలెందేమిటెంటే, ర్టక లో ఆ ఫోట తీమడభనేది భెంచి నే!

కానీ నేను న ని భధయలో తల్లత్తి దనిి అనిిసారుల చూసిెంది కేవఱెం అది భెంచి ని అని కాయణెంతో భత్రమ కాదు. అసలు నేను ఆ ఫోటని పెదదాిగా ఎెందుకు ప్రెంట్ చేశానో, వాల్ పోస్ర్ట లా ఎెందుకు అెంట్ెంచానో తెలమదు; ఫహుశా ప్రభదఔయమైన విషమలు ఇలా ఆలోచనయహితెంగా చేషి తు అవి నెయఴయఴమో! మొదటల ఆ చిత్రెం లోని చెట్్ల మీద నుెంచి యలుతుని ఎెండుట్లకుఱ చపుుడు విని నేను పెదాగా ఔఱవయడలదు. ఆ సభమెంలో నేనో వాకాయనిి విజమవెంతెంగా అనువదిెంచి భరో వాఔయెం వైపు భయల ప్రమతిెంలో ఉనిను. అుట్కే ఆ ఫోట చూడడభనే అఱవాట్ల కాసాి వయసనెంగా భరిపోయిెంది. 32 X 28 ైనజులో మద్రిెంచిన ఆ పోస్ర్ట చివరికి సినిభ తెయలా ఔనిపెంచడెం మొదఱయిెంది. ర్టక భధయలో నిలుిని, వమసులో తన ఔెంటే చినివాడైన ఔ యువకుడితో ఔ యువత్త భట్లలడుతోెండగా, ఔకనే ఉని చెట్్లనుెంచి ఎెండుట్లకులు యల నేఱ మీద డుతునియి.

కానీ ఆమె చేతులు ఆడిెంచే విధనమ నకు చిత్రెంగా ఆనిపెంచిెంది. అెంతకుమెందే, ‗దీనిి ఫట్,్ సభజెంలో సవతసిసదధెంగా ఉెండే సెంకిలష్తలోల బఖెంగానే...‘ అని ఔ వాకాయనిి అనువాదెం చేసుిెండగా తల్లత్తి చూషసరికి ఆమె న దృషి్ ని భరోసారి ఆఔరిషెంచిెంది. ఆమె చేయి, చేత్త కఔక ఴలూ, సుతయెంగా ఔదుఱసాగాయి. అెంతే నలో ఏదో అఱజడి. ఇఔ నకు ఏెం మిఖలలదు. అనువదిసుిని ఏ వాఔయెంతోన్య ఇఔ నకు నిలదు. నేఱలైన టైప్ రైటర్ట; కిర్రుభెంటూ ఊగుతోని కురీి; ననుి చుట్్లమటేస్ిన పొఖభెంచు. బ్లకిసెంగ్స ఆటలో ఒడిపోయ చివరిీణెంలో

195


ఎదుట్వాడి గుదుాలు తపుెంచుకోజూసినట్్ల, ఆ అఫుయి తఱ కిెందకి వెంచుతునిడు. తన కోట్ల కాఱర్ట ని పైకి లప జయఖబ్లయ వితుికి సిదధమైన ఫలశువులా ఆమె చూపుఱకు ఫెందీ అమయడు. ఇపుుడు ఆమె యహసయెంగా అతని చెవిలో ఏదో చెపోిెంది. విచుికుని ఆమె చేయి మెఱలగా అతని మెడమీదకు పోనిచిి భృదువుగా యస్ిెంది; యస్తి, యస్తి భెంటయజేస్ిెంది. అతని ఔలలలోల ఇపుుడు బమెం ఔెంటే అనుభనమ ఎకుకవగా గోచరిస్ిెంది. అపుుడపుుడూ అతను తల్లత్తి ఆమె మెడ మీదుగా ఏదో చూసుినిడు. ఆమె అతనితో చెవిలో ఏదో యహసయెంగా చెపూినే ఉెంది. అతను రెండు నిమిష్టఱకోసారి టపీ వాడు కూరుని ఉని కారు వైపే చూసుినిడు (ఈ విషమెంలో ఎట్లవెంట్ అనుభనెం లదు). ఆ కారు ఫోటలో ఔనిపెంచఔపోయిన అతని చూపులోల, ఆమె భటలోల, ఆమె చేతుఱ ఔదలఔలోల తెలసిపోతోెంది. కారు దిగ, జేబులోల చేతులు పెట్్లకుని – ఆదేశ్ెం, ఆఴశ్ెం సభఱలోల పూరిెంచిన ఔలలతో వారిని సమీపెంచిన ఆ టపీ వయకిి వారిని చూసిన చూపులోల – ఆ ీణెంలో ఏెం జరిగుెండలో, ఏెం జరిగుెండేదో, ఇపుుడేెం జరుగుతుెందో - నఔయథభయిెంది; అసలదెంత అయథభవావలసన అవసయెం ఏదైన ఉెంటే అది నకు ఫగానే అయథభయిెంది. ఆ ీణెంలో వారి భధయ జయగాలసెంది జయఖకుెండ అభమఔెంగా అడుడపుఱల ఴశాను. కానీ అపుుడు జయగాలసెంది ఇపుుడు న ఔలుమెందు జయఖబ్లతోెంది. అెంతకుమెందు నేను ర్టక లో ఊహిెంచినదనిఔెంటే ఔలలమెందు జరుగుతుని వాసివమ భరిెంత దరుణెంగా ఉెంది. ఆమె ఆ కుర్రాడి తో సయసభడుతూ తన కోరిఔఱను తృపి రుచుకోడనికో, లఔ ఇెంతలోనే బమడూి అెంతలోనే ఆశ్డూిని ఆ యువకుడి బవాఴశాలు చూసి ఆనెందెం చెెందడనికో అఔకడికి యలదు. ఆమె అఔకడికి ెంఫడిెంది. ఆ ెంపెంచిన వాడు కారులో కూరుిని అెంత తననుకునిటే్ జరుగుతోెందని క్రూయమైన చిరునవువ చిెందిసుినిడు. యువకుఱకు పువువఱతో అఱెంఔరిెంఫడడ సెంకెళ్ళల ఴసి తనకోసెం ఫెంధీలుగా వాలలను ట్్లకుయవట్లనికి స్త్రీఱను ఎయగా ెంపేవాలలలో అతనేెం మొదట్వాడు కాదు. ఆ తయవత జరిగే దనిగురిెంచి పెదగాా చెపుుకోడనికేమీ లదు. కారు, ఇలుల, భధువు, ఉద్రేఔెం, ఉతేిజెం, ఔనీిళ్ళల, చివయకు నయఔెంలోకి మలోకవటెం. కానీ ఈ సారి నేనేమీ చెమయలను, నిజెంగానే అసలమీ చెమయలను. అుట్వయకూ ఆ ఫోటనే న ఫఱభనుకునిను. కానీ ఇపుుడు అదే ఫోటలో ప్రాణెం పోసుకుని వాళ్ళు న మీద ఔీ సాధిసుినిరు. జయఖబ్లయ కాయయనిి నేనలనని వెకికరిసుినిరు. ఎపుుడో తీమఫడిన ఈ ఫోట

196

లోని కాఱెం ఇఔ త్తరిగయదు; ఖడిచిపోయిన ఆ కాఱెం ననుి వారి నుెంచి చాలా దూయనికి తోషసిెంది. జయగాలసన ఘోయెం జరిగపోయి ఉెంట్లెంది; ఔనీిళ్ళల కాయిడమ్య అయుయెంట్లెంది. ఇఔ మిగలెంది తీయని ఫధ భత్రమ. ఔకసారిగా మొతిెం తఱకిెందులైెంది. ఫోట లోని వయకుిలు జీవెం పోసుకునిరు; ఔదులుతునిరు, తభ బవిషయతుిని నియియిెంచేసుకుెంట్లనిరు; ఇఔకడ ఐదో అెంతసుథలోని ఔ ఖదిలో నిలుిని నేను, కాఱభనే ెంజయెంలో చికుకకుని, ఫొటలోని ఆ అఫుయి, ఆమె, టపీ పెట్్లకుని ఆ వయకిి ఎవరో తెలమఔ, అయథెం కాఔ కెమెయ కి జ్యడిెంచిన ల్లన్స లా దరుణెంగా బిగుసుకుపోమను. వెకికరిెంతగా చూసుిని ఆమె చూపులు, వారి ఇష్ట్నుసాయెం చేసుకుెంట్లని నియిమలు, ఆ జ్యఔర్ట గాడి వైపే చూసుిని ఆ అఫుయి చూపులు. ఈ సారి ఆ అఫుయి ఆమె చేసిన ప్రత్తదనకు సర అెంటూ తలూపేసాిడు. ఫహుశా అతనికి డఫుశ్ చూపెంచి ఉెండొచుి లద ఇెంకేదో భెంత్రెం ఴసి ఉెండొచుి. కానీ ఈ సారి నేనేమీ చెమయలను. ఆమె భటలు నమొిదానీ, వారి ప్రత్తదనకు పుుకోవదానీ ఖట్గ్ా అరిచి చెులను; లద వారిదే భరో తి ఫోట తీసి అతనీి నయఔెం నుెండి తపుెంచన్య లను. ఈ సారి న ప్రమమెం లకుెండనే జయగాలసెందేదో జరిగతీరుతుెంది. ఆ ీణెంలో అెంతట్ల నిశ్ఫాెం ఆవహిెంచిెంది. అది భమ్యలు నిశ్ఫాెం కాదు; అెంతట్నీ తనలో మెంచేసుకునే నిశ్ఫాెం. ఫహుశా అపుుడే నేను అయవడెం మొదలుపెట్ల్ను. వెర్రగా, పచిిగా అరిచాను. అెంతే ఆ ీణెంలో నేన్య అఔకడికి చేరుకునిను - వారికి నలుఖడుగుఱ దూయెంలో. ఔ అడుగు. భరో అడుగు. చెట్్ల మీదనుెంచి ఎెండుట్లకులు ఱమఫదాెంగా యలుతునియి. మెటల మీద పేరుకుని దుమి ఔనిపెంచిెంది. అెంతలో ఆమె న వైపు చూసిెంది. ఆమె మొహెంలో ఆశ్ియయెం ీణీణనికీ రట్్ెంవుతోెంది. నేను దిాగా ఔకకి చూశాను - నేనెంటే నేను కాదు. కెమెయ ెంచెెం ఔకకి త్తును. ఆమె వైపు దృష్ి సారిస్తినే ఆ టపీ వాడి వైపు ఔదిలాను. అతనికి ఔళ్ళలెండలసన చోట ఇపుుడు రెండు నఱలట్ యెంథ్రాలు భత్రమ ఉనియి. అయినుట్కీ ఆ ఔలులోల ఆశ్ియయెంతో కూడిన ఆఴశ్మ వయఔిభవుతోెంది. న మీద దూకి ననుి నేఱభట్ెం చెమయఱని కాెంీ అతని ఔదలఔలోల తెలుస్ిెంది. ఆ ీణెంలో దూయెంగా ఎఔకడుిెంచో ఎగురుకుెంటూ వచిిన పెదా క్షొఔట్ గోడ మీద ఉని ఫోట మెందుగా ఎగురుకుెంటూ వెళిలెంది. ఏెం జరిగెందో ఏమో, ఆ కుర్రాడు వెనకిక త్తరిగ చూడకుెండ రిగెడూి కారు ని దట్లకుని వెళిల భమమైపోమడు. హభిమయ అనుకుెంటూ నేను గోడకు చేరిగఱఫడడను; రెండోసారి ఆ

197


అఫుయిని వారి నుెంచి కాడఖలగాను. తేలకైన అతని లత సవయాెంలోకి అతణిి త్తరిగ ెంపేశాను. గాఢెంగా నిటూ్రుస్తి వారి మెందు నిలుినిను; వారికి దఖాయగా అడుగులు వెమయలసన అవసయెం ఇఔ లదు. ఆట అయిపోయిెంది. ఆమె అసలు ఇపుుడు ఫ్రేెం లోనే లకుెండ నియాక్షిణయెంగా తోసిఴమఫడిెంది. ఆమె భ్యజెం భత్రెం దిాగా ఔనిపస్ిెంది. అతను భత్రెం ఫ్రేెం భధయలో నిఱఫడి ఉనిడు; సఖెం తెయవఫడిన అతని నోట్లోనుెంచి పొడవాట్ నఱలని నలుఔ ఴలాడుతోెంది. అతను తన చేతుఱను మెఱలగా పైకెత్తి మెందుకు చాచి తనవైపే వసుినిడు. భరుీణెంలోనే అతనో నఱలని మదాగా భరి ఫ్రేెం మొతినిి ఆక్రమిెంచాడు. ఇపుుడఔకడ ర్టక లదు, చెట్్ల లదు. కేవఱెం నఱలట్ నలుపు. ఆ పై చూడడెం నవఱల కాలదు. ఖట్్గా ఔళ్ళల మ్యసుకుని, మొహానిి చేతుఱతో ఔపుుకుని ఒ వెధవాయిలా ఏడుస్తి కూరుినిను.

ఎనిి రోజులు ఖడిచిపోమయో ల్లఔక తెలమదు. రోజులాగే ఈ సభమనికి వచేి తెఱలట్ మగమొఔట్ మెఱలగా ఔదిల వెళ్ళిెంది. ఇఔ చెపుుకోడనికి ఏెం మిఖలలదు; మిగలెందలాల మఘాలు, నేను. కోకసారి ెంటరి మగెం; ఇెంకోసారి జెంట మఘాలు తయలపోతుెంట్లయి. ఎపుుడో ఏడుపు ఆగాఔ ఔళ్ళల తుడుచుకుని చూసినపుుడు, గోడఔెంట్ెంచిన దీయాచతుయస్రాకాయెంలో దిగపోయిన సవచఛమైన ఆకాశ్ెం ఔనిపసుిెంది. ఇెంతలో ఎడభవైపు నుెంచి కుడి వైపుకి ఖయవెంగా తేలమడుతూ మగమొఔట్ వెళ్ళిెంది. ఆ తయవత భరొఔట్. ఔదని తయవత ఇెంఔట్! ఈ మఘాఱనీి ఏఔమై ఔలసిఔట్్లగా ఆకాశానిి ఔపేుసి బూడిద యెంగులోకి భరిసాియి. వెెంటనే ఎవరో భోరున ఏడుసుినిట్్ల వయషెం మొదఱవుతుెంది; ఖెంటఱ తయఫడి పోస్ర్ట నిెండ కురుసుిని వయషెం తు భరదీ ఉెండదు. ఎపుుడో మెఱలగా వయషెం ఆగపోతుెంది. భళీల ఫ్రేెం మొతిెం నియిఱెంగా తమయవుతుెంది. భబుుఱ చాట్లనుెంచి స్తరుయడు ఫమటసాిడు. ఆకాశ్ెంలో అపుుడపుుడూ మఘాలు ప్రతయీభవుతయి. కోక సారి రెండు, భరో సారి మ్యడు. అపుుడపుుడూ అట్లగా ఎగరి వెళల వుయళ్ళల; పచుఔలు. అెంతే!

*



198

నిద్ర యవడెం లదు

~ త్రిపుయ

199


త యచన: నిద్ర యవడెం లదు (ఔథ) యచయిత: త్రపిుర ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=315 ©Author.


Read it!










200 త్రిపుయ ఔథఱపై చాలా సులువుగా ‗అఫసరుడ‘, ‗సర్రమలసిక్్‘ మద్రలు ఴసాిరు. నిజానికి

త్రిపుయ ఔథలోల సిెంహబఖెం వాసివిఔ (రిమలసి్క్) ధోయణిలో సాగేఴ. కానీ ఆమన వచనెం ఆ వాసివిఔతలోని ఔవితవనిి భత్రమ ఎెంపఔ చేసుకుెంటూ, ఆ ఎెంపఔను ఠకుఱ మెందు ప్రదయశనగా గాఔ తనకై తను, తనలో తను గణుకుకెంటూ చెపుుకు పోవటెం వఱల, అది అెందరికీ అెంత తొెందయగా అయథెం గాఔ, పై మద్రఱకు తగన యచనఱకు కూడ ఆ అయథెంకానితనెం ఔ ఱీణెం కాఫట్,్ త్రిపుయ ఔథఱకూ అఴ మద్రలి అత్తకిసాిరు.

ఔక ‗బఖవెంతెం కోసెం‘, ‗వఱసక్షుఱ గానెం‘ ఔథలోల భత్రమ అసెంఖత, అధివాసివిఔ ఛామలు ఔనిపసాియి. ‗బఖవెంతెం కోసెం‘లో కూడ ఔథనెం అెంత వాసివిఔ ధోయణిలోనే సాగుతుెంది. ఔథ భత్రమ అసెంఖత ఛామలు ఔలగ ఉెంట్లెంది. (తన అసిితవనికి అయథనిివవఖలగే దైవెం ఉనికి కోసెం భనిషిలో అప్రతయీెంగా సాగే నిరీీణకి ఈ ఔథ ఔ పేయబుల్. ఈ ఇత్తవృతిెం అఫసర్టడ యచయితలుగా అెంత పేరొకనే బెకెట్, కామ్యఱ యచనఱకు దఖాయగా ఉెంది. ఔనుఔ దీనిి అఫసరుడ యచన అనటెం సఫబ.) ఇఔ ‗వఱసక్షుఱ గానెం‘ ఔథని అధివాసివిఔ ఔథగా ఔనిపెంజేష ఉఔథఱనీి నిజానికి ఴరవరు కాపక యచనలి ఔ చోటకి ఏరి తెచిి చేసిన షవచాఛనువాదలు (నేరటర్ట బఖవెంతెం కోసెం ఫమలారి అతని ఇలుల ఔనుకుకని అతనఔకడ లఔపోవటెం, ఫసుసలో బిలడెంగు కాెంట్రాఔర్ు చెపేు ఔ భధయహిెం నట్ సెంగటన, అలాగే వీయఫహు చెపేు గోడ మెందు నిఱఫడే ఐదుగురి ఔథ… ఇవనీి కాపక అనువాదల.) వీట్ని మినహాయిెంచి చూషి ‗వఱసక్షుఱ గానెం‘లో భరీ అెంత అయథెం కాని అధివాసివిఔ అెంశాలవీ లవు.

పోతే, ఈ "నిద్ర యవడెం లదు" అని ఔథ భత్రెం పూరిిగా అధివాసివిఔ ధోయణిలోనే సాగుతుెంది. ఇది 1988లో యశారు. త్రిపుయ ఔథలోల అఫసర్వ్డ, సర్రమలసిక్ూక ఏభని ఉెంటే అది ఇదొఔకటే. నెఱఔ త యచన ఇవావఱని ఆలోచన ప్రకాయెం ఈ నెఱ త్రిపుయ ఔథ సెంపుట్లో చేయని ఈ ఔథని ఇసుినిెం.

201


నిద్ర యవడెం లదు

రైళ్ళు కుడి చెవిలోెంచి దూరి ఎడభ చెవిలోెంచి పైకి పోతునిట్లల, ఎడభ ఴపు త్తరిగ డుకుెంటే ఎవరో ఎర్రట్ గోలుతో మెడట్్లకుని చీరుతునిట్్ల, కుడి ఴపు త్తరిగతే డేలిషన్ కుఔక, ఎలుగుఫెంట్ లాెంట్ది, ఆకుయయిలాెంట్ నలఔతో యయ నకుతునిట్లల…

లచి, అదాెంలో చూసుకుెంటే ఔలులోల ఔక అయోట్ల అయిన నిద్ర ఔనిపెంచదు. రిస్్ వాచ్ లో కాఱెం ఘోయెంగా మెందుకు యత్రిలోెంచి తోసుకుెంటూ… రెండు ఖెంటఱ యియవయి నిమిష్టఱ దహారు సఔెండల… దిసడు…

జగ్స లోెంచి మెఱలగా గాలస్ లో నీళ్ళు పోసి మె...ఱల...గా తగ, ఆవులెంచి, ఔక మీద ల్లల పువువలాెంట్ షీట్ మీద ళ్ళు విరుచుకుెంటూ డుకుని – నటన – భళీు ఆవులస్తి, ఔళ్ళు మ్యసుకుని, ఆ ీణెంలో నిద్రపోయవాడిలా – అెంత నటన – ళ్ళు ెంచెెం మడుచుకుని – అెంత ఎెంత నటన – మిలులలో నలగ అలసిపోయిన పెద ా కూలీలాఖ… ఏవో ఔఱల్ససుినిట్లల ఊహిెంచుకోబ్లతూ వుెంటే… డేలిషన్ గుర్రుభెంటూ నలఔతో… ఈసారి ఎమఔలి గీరుతునిట్లల. ఆ ఎవరివో గోళ్ళు, యలాలెంట్ గోళ్ళు, మెడలో గుచుికుెంట్లనియి.

‗త విషమలు, త్తమయట్వి, ఏవో జాఞఔెం తెచుికుెంటూ డుకో‘ అని ఎపుుడో అనిడు భ్యజెంఖెం ది ైనకో అనలస్్… పెనిసల్ చెకుకతూ దోసకామ తరిగనట్లల తయఖఫడిన ఎడభచేత్త చూపుడు ఴలూ, అభమఔెంగా పుసిఔెం తీసి దుమి దులుపుతుెంటే క్రూయెంగా కుట్్న ఎర్ర తేలూ, యధయనిెంగా ఎదురిెంట్ ఴపు చూసుిెంటే తన ఴపే ఎపుుడూ ఔలుుజెపు చూసుిెంట్లడని బయితో రిపోర్్ట చేసిన భహా యిలాలలూ, ఔటఔట్లలోల ఏమీ తోచఔ పెడితే భళీు త్తరిగ యదనుకుని కుడికాలూ, ఆకాశ్ెం అెంత న్యయస్ పేర్ట పేజీలో బొకిక నుిలాఖ న నెంఫర లని పరీక్షా పలతలూ…..

యివీ. ఎవరివో ఆ గోళ్ళు జూగుయఱర్ట యఔి నలెంలోకి గుచుికుని… డేలిషన్ సిథయెంగా కూచుని ఎమఔ చుటూ్ మిగలన భెంసానిి చీకుతూ…

202 ‗అది కూడ ని చెమయఔపోతే గర్రెలి ల్లఔక పెట్్ల. వెస్యిర్టస అలాగే చేసాిరు‘ అనిడు ఈ

భధయనే భ్యజెంఖెం ది ైనకో. భ్యజెంగానికి ఔలయిెంట్స లరు. సల్ై మీదనే ప్రయోగాలు. దరిన పోతూెంటే నేనొఔణిి దొరికాను. మొతిెం ఇదారు.

… తొమిిది వెందఱ తొెంబయి ఆరు… తొమిిది వెందఱ తొెంబయి ఏడు… ఎనోి వెందఱ నఱబయి ఎనిమిది… ఎనోి వెందఱ నఱబయి తొమిిది…

గర్రెలి దఖాయగా ఎపుుడూ చూడలదు. చూసినట్లల జాఞఔెం లదు. చాలా కాఱెం నుెంచీ నలో ఔ ఊహ. ల్లలటూరోల నకో ఇలుల. ఖజత్త నఖయెంలో? కాయెంపూడిలో? తడి, దువావడ, ఫెండ మీద? ఔభి ల్లల? నకో పెదా పొఱెం. ‗భగాణి‘. నకో రైతు. వెెంఔమయ? ఈరినయుడు? గుయు? రొబిు స్భని? స్భనేి. వాడి ఔలో గర్రెలు, మఔలు, ఆబ్లతులు. ట్ల్ెం. నేనఔకడకి సభిర్ట లో సిసుిలు వస్తలకి. చిని ష్షన్ దిగ ఎదుాఫెండి. యమినయుడు, కాదు స్భని వెంగ వెంగ దెండలు. డబుు, నలగన నోట్లల. ఴడిగా లు ఔెంచు గాలసులో. ఇెంట్ వెనఔ గర్రెలు. గర్రెల్లలా వుెంట్లయి? మఔలాలఖ వుెంట్లమ? అసలు మఔల్లలా వుెంట్లయి. ఇెంకా అసలుకి వషి మఔఱెంటే ఏమిట్? గర్రెఱకీ, మఔఱకీ భదెం?

…. ఏబయి ఴఱ తొెంబయి నలుగు… ఏబయి ఴఱ తొెంబయి ఆరు… తొెంబయి ఴఱ తొమిిది వెందఱ మైయి నలుగు….

ఈ గర్రెలు పెయటల ఔెంచె మీెంచి గెెంతుతునియి. గెెంతుతుెంటే న ల్లఔక. కికెంట్ ‗బుఖత‘ కిష్మయ కూతురొచిి వీధిలో నిఱఫడి అరుస్తిెంది. తలుపు

రెండెంగుళ్లలు తెరిచి ‗ఎెందుకు?‘ అనిను. ‗మీ గర్రెలు భ చేనోల డి పెసఱనీి త్తనేసుినియి.‘ ఎడిినిషటి్వ ప్రాఫలమ. డెసిషన్ తీసుకోవాల చపుున. స్భనిని పలచి ‗చూడు. ఏదో

చెయియ‘ అనిను. స్భని ఔ ఔర్ర – లావుగా, గుణుపుఱతో? – ట్్లకుని ెంచ పైకెఖాట్ ్దూకేడు కిష్మయ చేనోలకి. ఔర్రతో సామ చెమయడెం మొదలు పెటే్డు. గర్రెలు ర్వ్ట్ భరిి వెనకిక త్తరిగ గెెంతుతునియి.

203


…. తొెంబయి తొమిిది ఴఱ తొమిిది వెందఱ మైయి అయిదు… తొెంబయి తొమిిది ఴఱ తొమిిది వెందఱ మైయి ఆరు… తొెంబయి తొమిిది ఴఱ తొమిిది వెందఱ మైయి ఏడూ….

గర్రెఱ కాళ్ళు విరుగుతునియి. పుర్రెల్లగురుినియి. చెవులు, గర్రెకి చెవులుెంట్లమ? – చెవులు తెగుతునియి. నిెండుగా, అనిి అవమవాలోిన్య లవు గర్రెలు.

… ఎనోి ఴఱ ఎనోి వెందఱ మైయి ఆర్వ్ డెసిభల్ రెండూ… డెసిభల్ మ్యడూ… యిెంట్ నలుగు… డెసిభల్ అయిదూ… ఎనోి ఴఱ ఎనోి వెందఱ మైయి ఔటీ యిెంట్ ఆర్వ్…

స్భనేిడీ? గెెంతే గర్రెనొఔ(డి)ని? నొఔ(రిి)ని? ట్్లకుని, నోరు విపు చూషి ళ్ళు యఔిభమెం. స్భనేిడీ? చేనెంత వెత్తకితే ఒ మ్యఱని స్భని – ఉతి ఎమఔఱతో స్భని – గర్రెలు త్తనేశాయి స్భనిని.

ఇెంకో ప్రాఫలమ. ఊరి చివయ పోలీస్ ఠాణ. కేసులు ఏమీ లఔ, ఏమీ తోచఔ, ఠాణ కాెంపౌెండ్ లో ఫెంత్త మొఔకలు పెెంచుతుని రఱెంగ లాెంట్ కానసటబుల్ తో ‗స్భనిని గర్రెలు త్తనేశాయి, యసుకోెండి‘ అని చెపు, వెనకిక త్తరిగ యబ్లతూెంటే, చెయియ ట్్లకులాగ, ఫర ఫర వీధిలోకి లాకచిి, టౌనుకు పోయ ఔ లారీ ఎకికెంచి, నతోనే తన్య వచిి, భ్యజెంఖెం ఇెంట్కి తీసుకు వచిి తలుపు తటేడ్ు రఱెంగ.

భ్యజెంఖెం తలుపు తీసుిెంటే పై నుెంచి, అెంటే తలుపు మీదనే పెట్్ వుెంచిన ఔ ఫకెట్ నీళ్ళు డడయి మగుారి మీద.

‗ఫకెట్ కాెంపెలక్స. ఒల్డ జ్యక్. లారల్ అెండ్ హారీడ. జడవఔెండి. తడిపన వణఔకెండి. బెదయఔ లోనికి యెండి‘ అనిడు. లోలకి తీసుకు వెళుడు.

‗ఎనిి?‘ అనిడు. ‗ఎనోి ఴఱ ఎనోి వెందఱ మైయి మ్యడూ‘ అనిను తడుమకోకుెండ. నోట్ చేసుకునిడు నఱలట్ డైరీలో. రఱెంగ అడిగేడు. ‗ననుి కూడ నోట్ చేసుకోభెంట్లయ?‘

204 ‗వీడెవడ‘నిడు భ్యజెంఖెం. ‗వీడో ఫెంత్త మొఔక. వీడి ఔడ నిఱచి, చివాలున వెంచి…‘ ‗ఫెంత్త మొఔకయితే వెళిు ఫెంత్త పువువలు పూమభను. ఎర్రటపీ పూసాిడెెందుకూ?‘ ‗అదొఔ ఎఫరషన్‘ అనిను సెంజాయిషీగా. రఱెంగ ఔ విఱన్ నవువ నవివ, ‗న ఔనీి తెలుసు. ఫ్రయిడ్, యుెంగ్స, …., ఆఱుర్్ట కామ్య

నేను చదవలదనుకునియ. అదెంత భ ట్రయినిెంగ్స లో వుెంది. అెంత ట్్న పెండే భకు. అయిన, అెంతగా మీరు యిదవుతుెంటే…‘ అెంటూ ఫెంత్త మొఔకగా మెఱలగా భరుకుెంటూ అలాగే నడుస్తి పైకి వెళిుపోమడు.

భ్యజెంఖెం చెకికన పెనిసల్ మలులని ఔసిగా నోటల పెట్్లకుని నమలుతూ ‗ఇదిగో. నేనొఔ ట్టస్్ చేసాిను‘ అని టేబుల్ కిెంద దూరి, ఏదో తీసి, పైకి లచి చేతోి ఔ చాకు చూపెంచి,

‗దీనిి చూషి నీకు తటే్ భటేమిట్?‘ అని అడిగేడు. ‗భళీు‘ అనిను. బ్లధడలదు భ్యజెంగానికి. ‗ఏమిట్?‘ అనిడు. ‗భళీు టేబుల్ కిెంద దూరి అది త్తయియ‘ అనిను. ‗అపుుడేదో భట తట్్లతుెంది.‘ ‗పేరు భ్యజెంఖెం అయిన, భనిషి బలూలఔెం. భళీు కిెంద దూరి వఖరుస్తి పైకి లచి ‗ఇపుుడూ?‘ అనిడు ఆమసడుతూ. ‗మథయథెం‘ ‗భరీ ఆబివమస్. ఇెంకో ట్టస్్.‘ టేబుల్ డ్రామర్ట లోెంచి ఏదో తీసి చూపెంచకుెండ,

‗ఇదేమిట చెపుు‘ అనిడు. ‗కడాభృఖెం తోలుతో తమరు చేసిన ఏష ట్రే. దీనిని లు విధమఱ ఉయోగెంచవచుి.

ఔట్…‘ ‗నఔకలాెంట్ వాడివి. జతుిఱభరి. ఔలా లదూ, డూ లదూ, కాెంపెలకూస లదూ. పో‘ అని

లోలకి మలాఖ జయజయ కిపోమడు.

205


త్తరిగ వసుిెంటే స్భని ఎదురుడడడు. ‗బెెంబలు డఔెండి. నేను స్భనినే. గర్రెలు త్తనేసిెంది కిష్మయని‘ అనిడు.

‗అయితే, కోరు్లో ఎలా‘ అనిను వర్రీడ్ గా. … ‗స్భనిని గర్రెలు త్తనేశామ? గర్రెలి స్భని త్తనేశాడ? సదరు స్భని ఫత్తకే

ఉనిడ? సదరు గర్రెలు, సదరు కిషమ్య… యివనీి చాలా బరీ విషమలు. జూయరీ వారు సావకాశ్ెంగా ఆలోచిెంచి నియిమనికి యెండి‘ అనిరు జడ్జ.

‗నట్ గలీ‘్ అనిరు జూయరీ ఔక గెంతుఔతో, ఆ ీణెంలోనే. ‗ఎవరు నట్ గలీ?్ ఏమిట్ మీ వాగుడు‘ కోెంగా జడ్జ. ‗భకేెం ని లద? మీ ప్రశ్ిఱకి జవాబులవవడనికి? పొలాలు దునుికోవాల. నరుల

తల. ఏతెం కిర్రు. జన… ఔఱ… అెంట్ల భమిడి గెఱలు… గెతిెం… ఔవులుకి…‘ అెంటూ జూయరీ ఔెండువాలు దులుపుకుెంటూ పైకి గర్రెఱ భెందలాఖ వెళిుపోతూ వుెంటే….

ఎనోి ఱీఱ, యినిి ఴఱ, అనిి వెందఱ నఱబయి ఆరో గర్రె కిషమ్య చేనోలెంచి ఔకనుని మిషనరీ కాెంపౌెండ్ గోడ మీెంచి గెెంతుతూెంది. గోడ ఖడిమయెం ఐదు ట్ె్ంది. ఐదు ట్్ెంద? ెంట్ ఖెంట ఐదుసారుల ట్్ెంద?

* (ప్రొఫెసర్ట విెంధయ గారికి ఔృతజఞతఱతో...)



206

సాహితీ మచిట్లల

207


సాహితీ మచిట్లల నియవహణ: Kinige తొల ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=89 ©Author.


Read it!










208

సాహితీ మచిట్లల (ఈ శీరిషఔన యచయితఱకు సెంఫెంధిెంచిన ఆసకిిఔయమైన అనెక్ డోట్స ను ెంచుకుెందభని.

మీకు గురుినివి కూడ యసి ెంపెంచెండి.) ఆరు దఱ ఔథ

హమిెంగేవ గురిెంచి ప్రచాయెంలో ఉని పట్ఔథలోల ఇది ఔట్. ఆమన ఔసారి తోట్ యచయితఱతో ఔలసి రసా్రెంట్‌లో భోజనెం చేసుినిడు. భటఱ సెందయుెంలో తను కేవఱెం ఆరు దలోల ఔథ

యమఖఱననిడు. మిత్రుఱెంత అసాధయెం అనిరు. అయితే ెందెెం కామభనిడు. కఔకర్వ్ దేసి డఱరుల తీసి టేబిల్ మీద పెట్లర్ు. హమిెంగేవ అఔకడుని పేర్ట నప్‌కిన్ మీద ఇలా యశాడు: For sale: baby shoes, never worn (అభికానికి: సిబిడడ బూట్లల, ఇుట్ దకా వాడనివి). అది మిత్రుఱకు ఇచాిడు. వాళ్ళల ఆశ్ియయపోతుెండగానే, ెందెెం డబుును లాకుకనిడు. ఇెంతకీ ఏెంట్ ఈ ఔథకు అయథెం? చాలా చెపుుకోవచుి. కానీ ఆ అభియికి అఫయషన్ అయి ఉెంట్లెందనుకుెంటేనే... ఈ ఆరు దఱ వెనకా తచాిడే సునిితమైన విష్టదనికి జసి్ఫికేషన్ ఉెంట్లెంది.

కుళ్ళల అఱవాట్లల యచయితఱకు చిత్రమైన వరికెంగ్స సబిట్స ఉెంట్లయి. నిి మ్యఢనభికాలాల ఔనిపసాియమో కూడ. హమిెంగేవ యమటెం మొదల్లటే ్మెందు పెనిసలలకు చెకుక తీషవాడట. ఎడార్ట అల్లన్ పో తన పెెంపుడు పలల చుట్్లఔకఱ ఉెంటేనే యమఖలగేవాడట. ఇలాెంట్వాట్ఔని చిత్రమైెంది ప్రసిదధ జయిన్ యచయిత ఫ్రడరిక్ షిఱలర్ట (Schiller) కుని అఱవాట్ల. దీని గురిెంచి ఫమట్ ప్రెంచానికి చెపుెంది కూడ గెథె (Goethe) అనే భరో ప్రసిదధ యచయితే. షిఱలర్ట భయణనెంతయెం తన ఇెంటర్వ్వూ తీసుకోవట్లనికి వచిిన ఔ ఫయోగ్రపర్ట కి ఈ విషమెం వెఱలడిెంచాడు గెథె. ఔసారి గెథె తన మిత్రుడైన షిఱలర్ట ఇెంట్కి వెళ్లలడు. అపుుడు షిఱలర్ట ఇెంటల లడు. ఎదురుచూడలసన సభమనిి భత్రెం వృథగా ఎెందుకుపోనివావఱని, గెథె ఏవో నోట్లస

http://patrika.kinige.com/wp-content/uploads/2013/12/9463262061_e3435c317c_c.jpg

http://patrika.kinige.com/wp-content/uploads/2013/12/dddd.png

http://patrika.kinige.com/wp-content/uploads/2013/12/9463262061_e3435c317c_c.jpg

http://patrika.kinige.com/wp-content/uploads/2013/12/dddd.png

209


యసుకోవట్లనికి షిఱలర్ట యతఫఱల దఖాయకు వెళిల కూరుినిడు. కూరోిగానే ఆమన మకుకపుట్లలి ఏదో ఘాటైన వాసన ఉకికరిబికికరి చేసిెంది. మకుకను ఆయగా అనిి వైపులా ఎకుకపెట్్ చివయకు ఆ వాసన జనిసాథనెం ఎఔకడో ఔనుకోకఖలగాడు. అది ఎఔకణుిెంచో కాదు, షిఱలర్ట యతఫఱల సొరుగు నుెంచే వసుిెంది. గెథె తెరిచి చూషి, అెందులో నిి కుళిలపోయిన ఆపల్ ళ్ళలనియి. తయవత షిఱలర్ట బయయ దవయ తెలసిెందేమిటెంటే, షిఱలర్ట కు ఆ వాసన ప్రేయణగా ని చేషదట, అది లఔపోతే యత సరిగా సాగేది కాదట. షిఱలర్ట అఱవాటలలో చిత్రమైన విబఖెంలో చేరది ఇదొఔకటే కాదు. ఆమనకి యసుకుెంట్లనిపుడు ఎవరైన అత్తథుల్సషి వళ్ళల భెండేది. ఇలాెంట్ అెంతయమనిి నివారిెంచట్లనికి యత్రుళ్ళు అెందర్వ్ డుకునిపుుడే యసుకునేవాడు. నిద్రభతుి నివారిెంచట్లనికి సాిెంగ్స కాఫీ పుచుికునేవాడు, భరీ ఔళ్ళల మ్యతలు డిపోతుెంటే యతఫఱల కిెంద ఔ త్రలో చఱలట్ నీళ్ళల పెట్్ అెందులో కాళ్ళు మెంచేవాడు.

భ్రద్రత vs సృజనతిఔత షర్ట వుడ్ ఆెండయసన్ ప్రమక అమెరిఔన్ నవలా యచయిత. ఆమన మొదట్ ప్రచుయణఔయిలు ఆమనలోని ప్రత్తబను గురిిెంచి, ఆరిథఔ ఫధలు లకుెంటే భరిెంత ఫగా యసాిడని బవిెంచి, వాయెం వాయెం చెక్ ఱ ర్వ్ెంలో డబుు ెంపెంచేవారు.

నిి వాయఱ తయవత ఆమన తనకు అెందిన తి చెక్ ను ట్్లకుని ప్రచుయణ కాయయఱమనికి వచాిడు. దనిి త్తరిగ ఇచేిస్తి అనిడు: ―భరీ ఇెంత బద్రమైన జీవితెం న మకెం వైపు తొెంగ చూస్ిెంటే నేను యమలఔపోతునిను‖.

వాసివఔలుతలు ఫ్రెంచి యచయిత ఫలాజక్ భృతుయశ్మయ మీద రపో భపో అని ీణలోల ఉనిుట్ సెంఖత్త. ఆమనుి చూసుిని డఔ్రు కూడ ఇఔ ఏెం లాబెం లదనేశాడు. అపుుడమన, ―మీ వఱల కాఔపోతే బిమెంచన్ ని పలుచుకుయెండి‖ అని చెుడట. డఔ్ర్ట బిమెంచన్ అెంటే ఫలాజక్ యసిన ప్రసిదధ నవఱ ―హూయభన్ కామెడీ‖లో ఔ త్ర.



http://patrika.kinige.com/wp-content/uploads/2013/12/SherwoodAnderson.jpg

http://patrika.kinige.com/wp-content/uploads/2013/12/Honore-de-Balzac.jpg

http://patrika.kinige.com/wp-content/uploads/2013/12/SherwoodAnderson.jpg

http://patrika.kinige.com/wp-content/uploads/2013/12/Honore-de-Balzac.jpg

210

నిి తి పుసికాలు

211


కులి పుసిఔ రిచమలు: నిి తి పుసికాలు నియవహణ: Kinige తొల ప్రచుయణ: కినిగె త్రిఔ http://patrika.kinige.com కాఱెం: డిసెంఫరు 2013 శాశ్వత లెంకు : http://patrika.kinige.com/?p=229 ©Author.


Read it!










212

ఈ-పుసికాలు తెలుగు వాఔయెం:

యషవాడికి వాఔయెం అవసయెం. ఆ వాఔయెం ఎలా ని చేసుిెందో తెలుసుకోవటెం దని చేత ఇెంకా ఫగా ని చేయిెంచుకోవట్లనికి తోడుడదూ? చే.య గా ప్రసిదుడాైన సాహితయ విభయశకుడూ, బష్ట శాస్త్రఴతి చేకూరి యభయవు తెలుగు వాఔయెం వాడకానికి యసిన భనుయవల్ ఇది. ~ ఱబయెం

మొదట్ పేజీ: శ్రీయభణలో స్్రీట్టఱలర్వ్ పేయడిస్త్ మిరుమిట్లల గలుపుతూ ఔదెం తొకేకమటెంతో, ఆమనలోని హూయభరిస్త ్ సటైరిసు్లు వెనకే ఉెండిపోమరు. ఫహుశా ఔథ ప్రక్రిమకుని చరిష్టి, పేయడీ ప్రక్రిమకుని అరుదైనతనమ్య వాయస ప్రక్రిమకి (కాఱమ కి) లఔపోవటమ దీనికి కాయణమమో. నిజానికి ఆమన యచన మ్యరిిలో ‗మిథునెం‘, ‗పేయడీలు‘ ఐసురుా మొన లాెంట్వి భత్రమ. ‗గుతొిెంకాయ్ కూయ – భనవ సెంఫెంధలు‘, ‗శ్రీఛానెల్‘, ‗మొదట్ పేజీ‘, ‗శ్రీకాఱమ‘, ‗హాసయజ్యయత్త‘… ఇలా అడుగున చాలా ఉనియి.

హాసయెంలో శ్రీయభణ శైల ప్రతేయఔెం. ఆమన వాకాయలు ఆరితేరిన హాసయగాలలలాగా తమ నవవకుెండనే భనలి నవివసాియి, అభమఔెంగా ఔనిపస్తినే చుయఔఱెంట్సాియి. నవయ వీకీలలో ఆమన వాయెం వాయెం యసిన సెందకీమఱ కూరుు ఈ పుసిఔెం. హాసయెం అజీరిి చేమదు. అెందులోన్య ఇలాెంట్ ఆరోఖయఔయమైన హాసయెం. ఎెంతైన తీసుకోవచుి. ~ ఱబయెం

http://kinige.com/kbook.php?id=2312&name=Telugu+Vakyam

http://kinige.com/kbook.php?id=2304&name=Modati+Page

213


తకుకఴమి భనకూ:

‗నిజానికి రెండు సతయలు లవు. రెండు సిదధెంతఱకీ గయషణ లదు. కే సతయనిి తయకెం రెండుగా భ్రమిెంజేస్ిెంది.‘

‗అసౌఔయయెం… అబద్రత… నోసా్లజమ… యూనిపమ… భన టేస్…్ భన సౌఔయయెం… అనీి ట్ల బిహచ్ కె ల! సభసయ యూనిపరిిటీ, అెందరీి మ్యసలోకి లాగేసుిని యూనిపరిిటీ… అసెంతృపికి మ్యఱకాయణెం అసభనత కాదు, సభనత. ఏ చిని వైరుదయమ్య లకుెండ కేలా ఉని సభనత.‘

ఔ వాఔయెం సభనవయిస్ిెంది, ఔ వాఔయెం త్తయఖఫడుతోెంది. శ్రీవలీల యధిఔ యచనలోల ఇది పేయడకుస కాదు. భఱతీ చెందూర్ట భటలోల చెుఱెంటే ఆమె: ‗ప్రాచీన సెంసకృత్తకి, తత్తవఔతకు ఈనట్ ఔెంపూయటర్ట ఴగానికి భధయ ఔ సభనవమెం వెత్తకి, ఆ సాయనిి ఠకుఱకి అెందిసుినిరు. ~ ఱబయెం

కాఱరక: ఈ పుసిఔెం వశెంద్ర శ్యి తన ఔవిత ప్రసాథనపు నేథయెంలో యసుకుని యెండమ నోట్స ను ఔ చోట కూరిి ప్రచురిెంచిన సెంఔఱనెం. ఔవితవెం చెపేుటపుుడు సహజెంగానే వెనకుక పోయి నిఱఫడిన ఆమనలోని ెండితుడు ఇఔకడ ఴదికెకిక భట్లలడతడు. ఆమన ఎెంత విసిృతెంగా చదివారో ఇఔకడ తెలుసుిెంది. ఆమన బవాఱ వెనఔ నేథయెం కూడ ఆవిషకృతమౌతుెంది. ఔవితవెం శాస్త్రీమెంగా అబయసిెంచాలసన విషమభని సుైరిెంజేష పుసిఔెం. ~ ఱబయెం

http://kinige.com/kbook.php?id=1337&name=Thakkuvemi+Manaku

http://kinige.com/kbook.php?id=2319&name=Kalarekha

214

ప్రెంట్ల పుసికాలు త్రిపుయ Traits:

ఔ విభయశకుడు ఔ ఔవి గురిెంచి భట్లలడేటపుడు అతణిి సాహితయపు అఱియలో ఏ అయలో పెట్ల్లా అని ఆలోచిసాిడు. అదే ఔ ఔవి భరో ఔవి గురిెంచి భట్లలడేటపుడు నచిితే అఱియలోెంచి తీసి గుెండెఱకు హతుికుెంట్లడు, నచిఔపోతే మినికుెంట్లడు. ఎెందుఔెంటే అతనికి యెంయతో నిమితిెం లదు, తన హృదమెంతో తు. అది భట్లలడిెంచినపుుడే భట్లలడతడు. ‗No critic ever knows as

much about a work of art as another artist‘ అెంట్లడు ఆల్రెైిడ్ ఔజన్. అలాెంట్ లోతైన అవగాహనతో ఔ ఔవి త్రిపుయ గురిెంచి భరో ఔవి నరష నుని భట్లలడుతునిరిఔకడ: ~ ఱబయెం

ల్లనిన్ జీవిత ఔథలు: ―భన తెలుగుబషలో బిడడఱకోసెం పుసికాలు తకుకవ. పఱలలిగూరిి, అతయెంత శ్రదధ వహిెంచిన దేశ్ెం – ఇుట్కీ ఔకటే వుెంది. అదే స్విమట్ల యష్టయ. అట్లవెంట్ స్విమట్లను సాథపెంచి, వృదిధచేసిన భహాతుిడు ల్లనిన్ . ఆమన భనెందరికీ పూజనీయుడు. ఆమనలోని భెంచిగుణలూ, భెంచిబవాలూ మీరు కూడ అఱవయచుెంటే, భన భతృదేశ్ెం భళీు ప్రెంచెంలో మొదట్ సాథననిి సెందిెంచఖఱదు.

ల్లనిన్ కి బిడడలు లరు. భన పూరువలభనిరో తెలుసా? ‘ఉదయ చరితనెం తు వసుధైవ కుట్లెంఫఔెం.‘ ఉదయచరితుఱకి విశ్వభెంత వారి కుట్లెంఫమనని దీనిఔయథెం. తధసుి. భనెందయమ్య భహాతుిడైన ల్లనిన్ కి బిడడఱవెంట్ వాలుమ, భరి. మీ ఫఱసెంగెం అెంతచేరి, ఈ పుసిఔెం చదివి, భకు తెలుపుతరు ఔదూ?‖ – భహీధయ జఖనోిహనయవు ~ ఱబయెం

http://kinige.com/kbook.php?id=2287&name=tripura+Traits

http://kinige.com/kbook.php?id=2326&name=Lenin+Jeevitha+Kathalu

215


ఏక్ ఔహానీ కె తీన్ యెంగ్స:

‗మీ చేతులోల ఉని మ్యడు ఔథఱకీ ఔ ప్రతేయఔత ఉెంది. ఇవి ఫోను ఔథలు. అది కూడ మొబైలు ఫోను. ఔ విధెంగా చెుఱెంటే ఇవి సాహితయనిి రిమలజెం నుెంచి వరుివల్ రిమలజెంకి తీసుకువెళ్ళినిమని కూడ చెువచుి. అెంతేన? అెంత భత్రమ అయితే వీట్ గురిెంచి భట్లలడడనికి నకేభెంత ఉతసహమెండేది కాదు. పైకి పూరిిగా ఇుట్ ఔథలాల ఔనిపసుినిుట్కీ, వీట్లో కాలానికి అతీతమైన నిి మ్యలాయఱ ప్రత్తదన

వుెందనిపెంచిెంది…‘ అెంట్లనిరు వాడ్రేవు చినవీయబద్రుడు ~ ఱబయెం

నీలాగే ఔడుెండేవాడు: ‗గురొిసాిరు, కోక ఔవిత మొదల్లట్గానే, ఎవరవరో ఔవులు గురొిసాిరు. కానీ ఔవిత పూయియయసరికి భత్రెం, ఈ ఔవి ఔకడే మిగులుతడు, ఔ అపూయవ అనుబవానిి భనకి విడిచిపెడుతూ. అదే నెంద కిశోర్ట ప్రతేయఔత. ఇతనికి తనదైన గెంతు ఉెంది, తనకు భత్రమ సాధయభయయ శైల ఉెంది. ఇెంకా, అతనికి భత్రమ సొెంతమైన నిి అనుబవాలునియ్. అయితే, అవి ఎలాెంట్వైన, ఆ ఫధనో, సెంతోష్టనోి, ఠకుఱకు సభయథవెంతెంగా చేయఴమఖఱ నేర్వ్ు, ఆ విదయలో అెందరికీ దొయఔని టూ్ కూడ ఉనియ్. ఠకుఱను ఆదభయచనివవడు. యకుగా చదిఴ వాలును కూడ ‗ఒయ్, నినేి!‘ అని ఔవివెంపుగా పలచి భరీ ప్రశిిెంచే అతని ఖడుసుదనెం, ఈ ఔవితవనిి తేలగా ా తీసుకోనివవదు. అెంత తేలగా ాభయచిపోనివవదు…‘ అెంట్లనిరు భనస చాభరిి ~ ఱబయెం


http://magazine.saarangabooks.com/2013/11/13/%E0%B0%B0%E0%B0%BF%E0%B0%AF%E0%B0%B2%E0%B0%BF%E0%B0%9C%E0%B0%82-%E0%B0%A8%E0%B1%81%E0%B0%82%E0%B0%9A%E0%B0%BF-%E0%B0%B5%E0%B0%B0%E0%B1%8D%E0%B0%9A%E0%B1%81%E0%B0%B5%E0%B0%B2%E0%B1%8D-%E0%B0%B0/

http://kinige.com/kbook.php?id=2260&name=Ek+Kahaani+Ke+Theen+Rang

http://magazine.saarangabooks.com/2013/11/27/%E0%B0%85%E0%B0%A4%E0%B0%A8%E0%B0%BF%E0%B0%B2%E0%B0%BE-%E0%B0%87%E0%B0%82%E0%B0%95%E0%B1%86%E0%B0%B5%E0%B0%B0%E0%B1%81%E0%B0%A8%E0%B1%8D%E0%B0%A8%E0%B0%BE%E0%B0%B0%E0%B1%81/

http://kinige.com/kbook.php?id=2286&name=Neelage+Okadundevaadu


216

http://kinige.com

http://kinige.com

http://kinige.com

http://kinige.com

Free kinige patrika december 2013 anil atluri

Documents

Transcript of Free kinige patrika december 2013 anil atluri