Fones apo xwma_C diorth.indd 1 28/04/2017 11:47 π.μ.

Fones apo xwma_C diorth.indd 2 28/04/2017 11:47 π.μ.

ΦΩΝΕΣ ΑΠΟ ΧΩΜΑ

Fones apo xwma_C diorth.indd 3 03/05/2017 11:51 π.μ.

Fones apo xwma_C diorth.indd 4 03/05/2017 11:51 π.μ.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ ΣΩΤΗΡΙΟΥ

Φωνές από χώμαν ο υ β έ λ α

Fones apo xwma_C diorth.indd 5 03/05/2017 11:51 π.μ.

Εκδόσεις Πατάκη – Σύγχρονη ελληνική λογοτεχνίαΠεζογραφία – 413Κωνσταντία Σωτηρίου, Φωνές από χώμαYπεύθυνος έκδοσης: Kώστας ΓιαννόπουλοςΔιορθώσεις: Χρίστος ΚυθρεώτηςΣελιδοποίηση: Χριστίνα ΚωνσταντινίδουΦιλμ - Μοντάζ: Μαρία Ποινιού-ΡένεσηCopyright© Σ. Πατάκης AEΕΔΕ (Eκδόσεις Πατάκη) και Κωνσταντία Σωτηρίου, 2016Πρώτη έκδοση από τις Eκδόσεις Πατάκη, Aθήνα, Μάιος 2017ΚΕΤ Α985 – ΚΕΠ 329/17ISBN 978-960-16-7241-0

ΠANAΓH TΣAΛΔAPH 38 (ΠPΩHN ΠEIPAIΩΣ), 104 37 AΘHNA,ΤΗΛ.: 210.36.50.000, 801.100.2665 - ΦAΞ: 210.36.50.069ΚΕNΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: ΕΜΜ. ΜΠΕNΑΚΗ 16, 106 78 ΑΘΗNΑ, ΤΗΛ.: 210.38.31.078ΥΠOΚ/ΜΑ: KOPYTΣAΣ (TEPMA ΠONTOY – ΠEPIOXH B’ KTEO),570 09 KAΛOXΩPI ΘΕΣΣΑΛONΙΚΗΣ, ΤΗΛ.: 2310.70.63.54, 2310.70.67.15 - ΦAΞ: 2310.70.63.55Web site: http://www.patakis.gr • e-mail: info@patakis.gr, sales@patakis.gr

Tο παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας (N. 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Aπαγορεύεται απολύτως άνευ γραπτής αδείας του εκδότη η κατά οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου.

Θέση υπογραφής δικαιούχου δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, εφόσον η υπογραφή προβλέπεται από τη σύμβαση.

Fones apo xwma_C diorth.indd 6 03/05/2017 11:51 π.μ.

Φ Ω Ν Ε Σ Α Π Ο Χ Ω Μ Α

7

Περιεχόμενα

1. Κόκκινα παπούτσια, με λουράκι στο πλάι . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9

2 . Βαρβάρα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12

3 . Κόκκινα τσιγάρα, Ρουαγιάλ . . . . . . . . . . . . . . . 14

4. Μάρθα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17

5. Στο σιτζακλίκ, τις Πέμπτες . . . . . . . . . . . . . . . 19

6. Λένια . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23

7. Ούτε ο Θεός, ούτε ο Αλλάχ . . . . . . . . . . . . . . . 26

8. Αθηνούλα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28

9. Τόσο πολύ γυμνή . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30

10 . Σταυρούλα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33

11 . Γαλάζια σκουφάκια στο τζάκι . . . . . . . . . . . . 38

Fones apo xwma_C diorth.indd 7 03/05/2017 11:51 π.μ.

Κ Ω Ν Σ ΤΑ Ν Τ Ι Α Σ Ω Τ Η Ρ Ι Ο Υ

8

12 . Μαρίκκα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41

13 . Η γριά, η Γκιουλ Μπαχάρ . . . . . . . . . . . . . . . . . 43

14 . Αννού . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48

15 . Στην άκρη, λίγη ζάχαρη . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51

16 . Χρυσούλα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56

17 . Εγώ εσένα αγάπησα, σε αγάπησα . . . . . . . . . 58

18 . Ύστερα τίποτα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61

19 . Μαρούλα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68

20. Πόσο βάθος ο τάφος μας . . . . . . . . . . . . . . . . . 71

21. Ξενού . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73

22. Το κρίμα, στον λαιμό τους . . . . . . . . . . . . . . . . 75

23. Ελένη . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78

24. Γιασασίν Τζεμαλιγιέ, κόρη μας . . . . . . . . . . . . 80

 

Ι. Γλωσσάρι . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 83

ΙΙ. Επεξηγήσεις για τουρκικές λέξεις και φράσεις . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 89

Fones apo xwma_C diorth.indd 8 03/05/2017 11:51 π.μ.

Φ Ω Ν Ε Σ Α Π Ο Χ Ω Μ Α

9

1

Κόκκινα παπούτσια, με λουράκι στο πλάι

ΤΗ ΘΥΜΑΜΑΙ εκείνη τη μέρα καλά, γιατί είχα βγει το πρωί να αγοράσω παπούτσια, εκείνες τις ψηλές γόβες με το λουράκι στο πλάι, που είχα δει πριν μέρες στη βιτρίνα, σε χρώμα βαθύ κόκκινο, εκείνο που μοιάζει με τη ζεστή λαμπερή καραμέλα που τρώνε τα παιδιά τα Χριστούγεννα, και ήτανε Πέ-μπτη ή Τετάρτη, δεν θυμάμαι, ήτανε πάντως λίγο πριν τις γιορτές των χριστιανών και τα καταστή-ματα στην Ερμού, που σπάνια γέμιζαν τις καθημε-ρινές, ήτανε τώρα γεμάτα από γυναίκες και από παιδιά που ψώνιζαν, γεμάτα με μανάδες που με στραβοκοίταζαν, γυναικούλες με σπίτια και άντρες και παιδιά, που έκαναν τα ψώνια τους και διασκέ-δαζαν τη μέρα τους πριν τις γιορτές, γυναικούλες

Fones apo xwma_C diorth.indd 9 28/04/2017 11:47 π.μ.

Κ Ω Ν Σ ΤΑ Ν Τ Ι Α Σ Ω Τ Η Ρ Ι Ο Υ

10

που παντρεύτηκαν και έκαναν παιδιά και νομίζουν πως είναι καλές και καθαρές και τίμιες, αλλά δεν ξέρω, αλήθεια, αν είναι τόσο καλές, γιατί με στρα-βοκοιτάζουν έτσι στο κατάστημα μόλις με δουν, γιατί με κάνουν να φέρνω το χέρι στο κόκκινο στόμα μου, γιατί τραβάνε το χέρι των παιδιών τους κάτω σφικτά, με κάνουν να δένω τα χέρια στο στήθος μου, να κοιτάω χαμηλά και να θυμώνω, και μετά τις σπρώχνω κρατώντας στα χέρια μου τα κόκκινα παπούτσια σφικτά, αγκαλιάζω τα παπούτσια όπως αυτές κρατούν τα μωρά τους, και κοιτάζω πέρα στον ορίζοντα και σκέφτομαι πως τουλάχιστον εγώ αγοράζω τα παπούτσια μου με τον ιδρώτα μου, με τη δουλειά μου, και δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι που σε κάνει πιο τίμια και πιο καθαρή από το να δου-λεύεις για να αγοράζεις τα παπούτσια σου, τα πα-πούτσια μου τα βαθυκόκκινα, με το λουράκι στο πλευρό, που μόλις τα είδα είπα, Θεέ μου, τα θέλω να τα αγοράσω αυτά τα παπούτσια τόσο πολύ, τα θέλω να τα βάλω στα πόδια μου, Θεέ μου, θέλω να με θάψουν με αυτά τα παπούτσια, αν είναι να πε-θάνω και να με θάψουν, ας με βάλουν στο χώμα με αυτά τα κόκκινα τα λουστρινένια παπούτσια, με το λουράκι στο πλάι, που σε βοηθά όταν τρέχεις να μη σου φεύγει το παπούτσι, βοηθά όταν τρέχεις να

Fones apo xwma_C diorth.indd 10 28/04/2017 11:47 π.μ.

Φ Ω Ν Ε Σ Α Π Ο Χ Ω Μ Α

11

φωνάξεις βοήθεια να είναι σταθερά τα παπούτσια στο πόδι σου, άσε που μπορεί αν χρειαστεί να τα κάνεις και όπλο, να χτυπήσεις κάποιον στο κεφάλι, να του κάνεις μεγάλη ζημιά.

Fones apo xwma_C diorth.indd 11 28/04/2017 11:47 π.μ.

Κ Ω Ν Σ ΤΑ Ν Τ Ι Α Σ Ω Τ Η Ρ Ι Ο Υ

12

2

Βαρβάρα

(Μιλά η Βαρβάρα Α., κάτοικος της περιοχής Ταχτα-καλά την περίοδο 1963) Εν τζιαι ήταν μόνον ο Δεκέμβρης που είσσιεν νεκα-τώματα τζιείνην την περίοδο. Ούλλοι τζιείνοι οι μήνες ήτουν μαύροι τζιαι εφαίνετουν πως ήταν να ξεκινήσει το κακόν. Εμείς εμεινίσκαμεν δίπλα που το σκολείον του Αγίου Κασσιανού τζιαι εθωρούσα-μεν πολλά. Αθθυμούμαι τζιαι τον παπά σου να μας λαλεί να προσέχουμεν γιατί τα πράματα ήταν να γίνουν σσιειρότερα τζιαι να γενεί μηάλον κακό, αλλά ούτε τζιαι τζιείνος εν νομίζω να ήξερε πόσον μηάλον κακόν. Τότες έρκουνταν συνέχεια αστυνο-μικοί δικοί μας τζιαι εκάμναν έλεγχο στα σπίθκια

Fones apo xwma_C diorth.indd 12 28/04/2017 11:47 π.μ.

Φ Ω Ν Ε Σ Α Π Ο Χ Ω Μ Α

13

των Τούρκων επειδή είχαν πληροφορίες ότι είχαν χωσμένα όπλα. Πολλοί που τούτους αρκέψαν να οργανώνουνται, να γίνουνται μέλη της ΤΜΤ. Έρκε-τουν η αστυνομία μας να κάμει έλεγχο, τούτοι εφω-νάζαν, εσυλλαμβάναν τους τζιαι εγένετουν φασαρία μηάλη. Εν τούτα ούλλα που εθώρεν ο μακαρίτης ο παπάς μου τζιαι έσουζεν την κκελέ του.

Αθθυμούμαι μια φορά που ήρτεν στες γειτονιές μας τζιαι ο Ραούφ Ντενκτάς, να δει τους Τούρκους τζιαι να συντύσσιει μιτά τους. Θυμούμαι τζιόλας πως για πολλούς ήταν τζιαι δικηγόρος τους ο Ντεν-κτάς, εκάμναν τα λάθος οι αστυνομικοί μας στες έρευνες τζιαι ο Ντενκτάς εκατάφερνεν το δικαστή-ριο να τους αφήκει ελεύθερους, αν τζιαι εβρίσκαν όπλα μέσα στα σπίθκια τους χωσμένα. Ήταν σεϊ-τάνης ο Ντενκτάς, έξυπνος πολλά.

Fones apo xwma_C diorth.indd 13 28/04/2017 11:47 π.μ.

Κ Ω Ν Σ ΤΑ Ν Τ Ι Α Σ Ω Τ Η Ρ Ι Ο Υ

14

3

Κόκκινα τσιγάρα, Ρουαγιάλ

ΛΕΣ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ να φτιάξω πώς γνωριστήκαμε, Ζεκή, λες να μπορούσα να φτιάξω τη μέρα που σε γνώρισα, αν με ρωτήσει ποτέ κανείς, Ζεκή, πώς γνωριστήκαμε, πώς έγινε και συναντηθήκαν οι δρό-μοι μας, θα έχω να του λέω για κάτι που έφτιαξα να θυμάμαι με μας τους δύο, ένα δειλινό στην αυλή, τον ήλιο να χάνεται, η γάτα στα πόδια μου, πίσω μας τα κίτρινα γαρίφαλα, εσύ καπνίζεις κόκκινα τσιγάρα Ρουαγιάλ και φυσάς τον καπνό στο αεράκι και έχεις τα χέρια στις τσέπες σου, κι εγώ, εγώ φορώ ένα κίτρινο φόρεμα, παρτό στους ώμους, με κόκκινο μικρό λουλουδάκι, και σε κοιτώ, αν είναι να φτιάξω κάτι για να θυμάμαι, θα φτιάξω αυτό, εσένα να μου λες ποιος είσαι και να είσαι ένας άλ-

Fones apo xwma_C diorth.indd 14 28/04/2017 11:47 π.μ.

Φ Ω Ν Ε Σ Α Π Ο Χ Ω Μ Α

15

λος κι εγώ να σε κοιτώ, ένα δειλινό, με τον ήλιο να γέρνει κι εσένα να καπνίζεις. Εκείνη την άλλη ανά-μνηση, που είσαι ταξιτζής και θέλησες να περάσεις μια νύχτα στον κερχανέ και γνώρισες εμένα, που είσαι ένας μικροπαντρεμένος με παιδί, που θέλησε να αγγίξει μια άλλη γυναίκα από αυτή που του έδωσαν οι δικοί του, αυτή θα την πετάξω, θα την κάνω χαρτί και θα την κόψω μικρά κομματάκια, θα τη διαλύσω να μην υπάρχει, θα τη θρυμματίσω με τα δάχτυλά μου να χαθεί, αν με ρωτήσει κανείς ποτέ πώς έγινε και σε γνώρισα, θα φτιάξω κάτι όμορφο, Ζεκή, να του πω, κάτι τόσο ωραίο, ώστε δεν θα καταλαβαίνει αν είναι αλήθεια ή ψέματα, ώστε ακόμα κι εμείς δεν θα είμαστε σίγουροι αν έγινε έτσι πραγματικά, άσε με να πλάσω μια όμορφη ιστορία, Ζεκή, άσε να φτιάξω την ιστορία, αλλά να, είναι σαν να σε βλέπω τώρα να έρχεσαι, να μου γνέφεις σιωπή, μου κλείνεις το στόμα με τα δάχτυλά σου, όπως έκανες τότε, κτυπάς το χέρι σου στο τραπέζι, μου λες να σωπάσω, τίποτε δεν πρό-κειται ποτέ να αλλάξει, είσαι ένας φτωχός γιος καφετζή, που δεν τελείωσε καν το σχολείο, που μεγάλωσε κοιτάζοντας τα χαλάσματα του τζαμιού της Σελιμιγιέ κάτω στη Χώρα, ψάχνοντας να βρει τα σημάδια, που προσπαθεί να βρει ποιος είναι και

Fones apo xwma_C diorth.indd 15 28/04/2017 11:47 π.μ.

Κ Ω Ν Σ ΤΑ Ν Τ Ι Α Σ Ω Τ Η Ρ Ι Ο Υ

16

πού ανήκει, αυτό είσαι, αυτός είσαι, ο φτωχός γιος ενός καφετζή, που γνώρισε ένα βράδυ την Τζεμα-λιγιέ στον κερχανέ της οδού Ορχανιέ, ένας φτωχός, ένας ταξιτζής, ένας μουσουλμάνος, ένας Τούρκος, ένας Τούρκος.

Fones apo xwma_C diorth.indd 16 28/04/2017 11:47 π.μ.

Φ Ω Ν Ε Σ Α Π Ο Χ Ω Μ Α

17

4

Μάρθα

(Μιλά η Μάρθα Λ., που ο πατέρας της διατηρούσε ξυλουργείο στον Άγιο Κασσιανό μέχρι το 1974) Τζιείνην την εποχή αρρώστησα τζιαι εν εμπόρουν να πάω σκολείο, τζιαι εμείνισκα στο πελεκανιό του παπά μου το πρωί, που επήαινε η μάμα μου δου-λειά. Ο παπάς γενικά εν εμίλα πολλά, είσσιεν ένα ραδιούδιν τζιαι ακούαμεν ειδήσεις τζιαι τραούθκια ούλλη μέρα. Να γελούμε λλίον της ώρας. Αθθυμού-μαι μιαν φοράν ελάλεν στες ειδήσεις ότι επήεν ο Μακάριος στον Καναδά τζιαι έδωκεν συνέντευξη τζιαι είπε ότι η Κύπρος εν ελληνικό νησί, πως ήτουν πάντα ελληνικό, τζιαι ο παπάς μου ενευρίασεν πολλά τζιαι εφώναζεν του ραδίου. Έλα, εφώναζεν,

Fones apo xwma_C diorth.indd 17 28/04/2017 11:47 π.μ.

Κ Ω Ν Σ ΤΑ Ν Τ Ι Α Σ Ω Τ Η Ρ Ι Ο Υ

18

ποδά στον Ταχτακαλά να δεις τα ελληνικά σου τα νησιά, ρε παπά, που εν να μας σφάξουν ούλλους. Έλα ποδά!

Fones apo xwma_C diorth.indd 18 28/04/2017 11:47 π.μ.

Φ Ω Ν Ε Σ Α Π Ο Χ Ω Μ Α

19

5

Στο σιτζακλίκ, τις Πέμπτες

ΤΙΣ ΠΕΜΠΤΕΣ το πρωί έπιανα τα σαπούνια μου, τις πετσέτες μου, τα τσόκαρά μου, έβαζα και κάτι ελαφρύ σε ένα καλάθι να τσιμπήσω και πήγαινα στο λουτρό να καθαριστώ, πήγαινα στο χαμάμ της Εμεργκές, που ήταν δύο βήματα δίπλα από το σπίτι μου και λειτουργούσε μέρα παρά μέρα, μια φορά για τους άντρες και μια για τις γυναίκες, μια μέρα πήγαιναν στο χαμάμ οι άντρες, την άλλη μέρα πή-γαιναν οι γυναίκες, αλλά τις Πέμπτες πηγαίναμε μόνο εμείς, τις Πέμπτες ήταν η δική μας μέρα, ήταν η μέρα που πηγαίναμε να λουστούμε εμείς και κα-μιά καλή γυναίκα δεν μπορούσε να περάσει τις Πέμπτες από την πόρτα του χαμάμ, περνούσαν τις Πέμπτες έξω από το χαμάμ οι γυναίκες και σκέ-

Fones apo xwma_C diorth.indd 19 28/04/2017 11:47 π.μ.

Κ Ω Ν Σ ΤΑ Ν Τ Ι Α Σ Ω Τ Η Ρ Ι Ο Υ

20

φτονταν πως δεν μπορούσαν να μπουν κι αυτές μέσα να λουστούν, να ήταν άντρες μέσα θα έμπαι-ναν ευκολότερα, ήταν το νερό που έβγαζαν τα δικά μας τα κορμιά πιο βρόμικο, ήταν η μυρωδιά που αφήναμε στις πέτρες χειρότερη, έλεγαν, όλο έλεγαν και έλεγαν, αλλά τις Πέμπτες γινόταν δικό μας το χαμάμ και καμιά τους δεν μπορούσε να μας το πάρει, και πηγαίναμε όλες από το πρωί, βγάζαμε τα ρούχα μας στο ονταδάκι της εισόδου και περ-νούσαμε όλες στο σιτζακλίκ, στον καυτό οντά, να δώσει στα κορμιά μας ο ζεστός αέρας και να ιδρώ-σουμε, καθόμασταν εκεί και ιδρώναμε, καθόμασταν με τις ώρες και ιδρώναμε και έφευγαν από πάνω μας οι άντρες, στάλα σταλά έφευγαν από πάνω μας ο Σταύρος και ο Πάμπος και ο Χασάνης και ο Με-μέτης, μας κύκλωνε ο αέρας που έβραζε και θόλωνε το χαμάμ, και το κορμί μας τους απέβαλλε όλους, τους έδιωχνε, οι μυρωδιές τους και το σπέρμα τους και τα χνότα τους κυλούσαν και έφευγαν και πή-γαιναν πάνω στις πέτρες, μαύρο βρόμικο νερό που έφευγε και χανόταν από το κορμί μας για ώρες, και μετά πιάναμε και τρίβαμε το σώμα μας με την ελούφα, τρίβαμε το σώμα μας γερά με την ελούφα μέχρι να κοκκινίσει, τρίβαμε και τρίβαμε μέχρι να φύγει κάθε ίχνος τους, μέχρι να βγουν από πάνω

Fones apo xwma_C diorth.indd 20 28/04/2017 11:47 π.μ.

Φ Ω Ν Ε Σ Α Π Ο Χ Ω Μ Α

21

μας ο Σταύρος και ο Πάμπος και ο Χασάνης και ο Μεμέτης, και μετά ρίχναμε στο σώμα μας το κρύο νερό, ρίχναμε στο σώμα μας πολύ κρύο νερό και περνούσαμε σιγά σιγά στον θερμό οντά, να συνη-θίσουν λιγάκι τα κορμιά τη θερμοκρασία και να βάλουμε πάνω μας ακόμα λίγο κρύο νερό, και ύστερα πηγαίναμε στο σογιουκλούκ, που ήτανε ο δροσερός οντάς, και μέναμε εκεί να συνέλθουμε εντελώς από τους αέρηδες και τα τριψίματα και τα κρύα νερά, και βγαίναμε μετά να καθίσουμε στο άλλο ονταδάκι, να βάλουμε τις πετσέτες μας και τα τσόκαρα, και να πιούμε ένα τσάι, και να τσι-μπήσουμε κάτι ελαφρύ που φέρναμε πάντα και τρατάραμε η μια την άλλη, και κουβεντιάζαμε χα-ρούμενα και τα λέγαμε, και ύστερα σιγά σιγά ντυ-νόμασταν και μαζεύαμε τα πράγματά μας και φεύγαμε καθαρές και όμορφες και έτοιμες να μα-γαριστούμε και πάλι, έτοιμες για τον Σταύρο και τον Πάμπο και τον Χασάνη και τον Μεμέτη. Αλλά είναι κάτι μήνες τώρα που εγώ δεν ακολουθώ τις άλλες, πηγαίνω κάθε Πέμπτη στο χαμάμ, κάθομαι στο σιτζακλίκ, δίνει ο θερμός αέρας ρεύματα στο κορμί μου, βράζω, χύνομαι, πυρώνομαι, το κορμί μου αδειάζει, αποβάλλει ποτάμια ιδρώτα, στάζει και τρέχει να φύγουν όλοι οι άντρες, στάζει και τρέ-

Fones apo xwma_C diorth.indd 21 28/04/2017 11:47 π.μ.

Κ Ω Ν Σ ΤΑ Ν Τ Ι Α Σ Ω Τ Η Ρ Ι Ο Υ

22

χει βρόμικο νερό που χύνεται στις πέτρες, και ρίχνω πάνω μου κρύα τα νερά, παγωμένα από το τάσι, ρίχνω πάνω μου κρύα τα νερά, παγωμένα, και μετά τρίβω τα χέρια μου και τα πόδια μου και τα στήθη μου με την ελούφα, τρίβω δυνατά, για ώρα, να κοκ-κινίσουν, τρίβω μέχρι που δεν αντέχω άλλο το κορμί μου και ρίχνω πάνω μου κρύο νερό, αλλά ο Ζεκή από πάνω μου δεν φεύγει, ό,τι και να κάνω από πάνω μου ο Ζεκή δεν φεύγει, και φεύγω να πάω στο σογιουκλούκ, και βρίσκω μετά από ώρες τις άλλες, που πάντα είναι εκεί και με περιμένουν και δεν λένε ποτέ τίποτα, αλλά με τυλίγουν με τις χο-ντρές πετσέτες και μου δίνουν να πιω καυτό τσάι και δεν κουβεντιάζουν και δεν τα λένε, γιατί δεν έχουν και κάτι να πουν, και νομίζω απλά θυμούνται κι αυτές κάποτε που έτρεχαν όπως κι εγώ στο χα-μάμ και έτριβαν να βγάλουν από το κορμί τους τον δικό τους Ζεκή, που δεν φεύγει ο Ζεκή, ο Ζεκή δεν φεύγει από πάνω μου με τίποτα, φύγε, του λέω, Ζεκή, φύγε, Ζεκή, αλλά ο Ζεκή δεν φεύγει, το ξέρω πια καλά, ο Ζεκή δεν φεύγει.

Fones apo xwma_C diorth.indd 22 28/04/2017 11:47 π.μ.