C

M

Y

K

Αρ. Φύλλου: 173ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013

Ένα Φιλιατιώτικο παλιό προεκλογικό σύνθημα, είναι ο τίτλος μας, που λένε πως το πρωτοείπε ο αείμνηστος Αντώ-νης Αναστασίου (Ντόνε Βάτσιος) πριν πολλά χρόνια. Η απλοϊκή αυτή ατάκα καθιερώθηκε και κρατάει ακόμη, ίσως γιατί περικλείει πολλές διαχρονικές αλήθειες. Μια από αυτές τις αλήθειες εί-ναι η αδιαφορία που δείχνει η κεντρική εξουσία, για το Φιλιάτι και την περιοχή του. Το άφηνε και το αφήνει εκτός ανα-πτυξιακού σχεδιασμού, με αποτέλεσμα ότι αναπτυξιακό γίνεται να γίνεται συ-νήθως από τον αλτρουισμό των Φιλια-ταίων- τον οποίο εξύμνησε κι ο Αλέκο Παπαδόπουλος, όταν, στα εγκαίνια του Γηροκομείου Φιλιατών είπε γι αυτό: ¨… ένα ακόμη έργο του Φιλιατιώτικου αλτρουισμού¨. Η αδιαφορία λοιπόν που δείχνει η κε-ντρική εξουσία για το πώς θα ζήσει το

Φιλιάτι, συνεχίζεται, το βλέπαμε χρό-νια, το διαπιστώσαμε και πρόσφατα με το κλείσιμο ή την μεταφορά στην Ηγου-μενίτσα πλήθους υπηρεσιών. Γιατί, πρέ-πει να το πούμε κι αυτό, ότι, πέρα από την αδιαφορία της κεντρικής εξουσίας έχουμε το… ενδιαφέρον της άρχουσας τάξης της Ηγουμενίτσας να πάρει ότι μπορεί από το Φιλιάτι. Αυτά βέβαια είναι λίγο πολύ γνωστά στον κόσμο. Εκείνο που δεν γνωρίζουν ορισμένοι είναι ότι πέρα από την άρ-χουσα τάξη της Ηγουμενίτσας και το ¨ενδιαφέρον¨ της, ξεφύτρωσε και μια νέα ¨τάξη¨. Κάτοικοι της Ηγουμενί-τσας λοιπόν, που έχουν καταγωγή από το Φιλιάτι, οργανώνονται να κατέβουν στις επερχόμενες εκλογές για να μας… διοικήσουν. Ορισμένοι από αυτούς μά-λιστα, έχουν διατελέσει δημοτικοί άρ-χοντες κατά καιρούς. Γνωρίζουν λοιπόν

πρόσωπα και πράγματα και δυστυχώς, τους κάθετε κουτί η σημερινή ανύ-παρκτη τοπική εκπροσώπηση, η οποία δεν έχει ούτε την ικανότητα να δώσει μια αξιοπρεπή συνέχεια. Τους βοηθάει επίσης το κομματικό μπάχαλο που επι-κρατεί και το παλεύουν- με την βοήθεια ορισμένων ντόπιων. Αλήθεια, αυτοί οι τελευταίοι, δεν νοιάζονται μήπως και χαρακτηρίσει κανείς τη συμπεριφορά τους τυχοδιωκτική; Ας σοβαρευτούμε πατριώτες και ας συσπειρωθούμε να βρούμε μια λύση τοπική, κατά το ¨παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είν’ και μπαλωμένο¨. Να μην αφήσουμε να ισχύσει η λαϊκή ρήση ¨μάθανε που γ…. πλακώσανε κι Γουμε-νιτσιώτες¨. Να ισχύσει επιτέλους το ¨μήνα μας φύγει ψήφο πέρα από το ποτάμι¨.

Μήνα μας φύγει ψήφο πέρααπό το ποτάμι…

Διάβηκε το καλοκαίρι… προκοπή η δουλειά θα φέρει…

Το καλοκαίρι και οι διακοπές έφυγαν, ο κόσμος γύρισε στις δουλειές του. Κάποιες εικόνες παρακάτω τις διαλέξαμε έτσι, στην τύχη… Στην 1η εικόνα η σκληρή δουλειά του κάμπου θέλει παλικάρια… Στην 2η ο Τάκης από την Κοκκινίστα με τα υπέροχα καρπουζοπέπονα του, ενώ δίπλα περνάει ο Λάμπρο Φερεντίνος- πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης με την γραμματέα του Στεφανία Τσάτσα- κι αυτοί κάνουν τη δουλειά τους. Στην 3η εικόνα κι ο Λώλος από τα Πηγαδούλια με τα διαλεχτά πεπόνια και το τσι-μπούκι… μας δείχνει πως μπορείς να δουλεύεις και να απολαμβάνεις. Το φουλ της απόλαυσης βέβαια είναι στην 4η εικόνα, με την γνωστή Φιλιατιώτικη παρέα έξω από το καφεκοπτείο της Μάγδας- απολαμβάνουν τις μυρωδιές του φρεσκοκομμένου καφέ…. μέχρι να ‘ρθει η ώρα για κάνα ουζάκι… συνταξιούχοι γαρ.

¨Η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία, η γενική αναπηρία της ηγετικής τάξης στην ΕΛΛΑΔΑ,

σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις.¨ (γράφει ο Γιώργος Σεφέρης το 1945 στο ημερολόγιο του)

-του Χρυσόστομου Ζούλα-Πέρασαν 68 χρόνια από τότε που έγραψε για την επιθυμία του να ¨ξεράσει¨ με όσα έβλεπε ο Γεώργιος Σεφέρης. Το 1945 υπήρχαν λόγοι για τα όσα συνέβαι-ναν, μετά την κατοχή. Τώρα δεν μπορώ να σκεφτώ τι θα ένοιωθε για την Ελλάδα, αν ζούσε σήμερα! Θα έβλεπε ξανά τους Γερμανούς στη χώρα του.Μια χώρα που ο λαός της βρίσκεται κάτω από ξένη οι-κονομική, δημοσιονομική και πλήρη ελεγκτική κατο-χή, μια περήφανη πατρίδα που αποκτήθηκε με πολλές θυσίες, κατάντησε ένα εξευτελισμένο προτεκτοράτο.Μια Ελλάδα στην λεηλασία τ ων εξωτερικών δανεί-ων, με τα οποία ακατάσχετα βούλιαξαν και συνεχί-ζουν να βουλιάζουν τη χώρα τους στο βάραθρο της καταστροφής. Σκοπός τους η ανακατανομή του πλού-του στο μεγάλο κεφάλαιο. Δεν μαζεύουν, αρπάζουν, ληστεύουν τους αδύναμους, τους οδηγούν στην αυτο-κτονία που είναι ουσιαστικά δολοφονία.

Θα έβλεπε την αδυναμία του κράτους να πληρώσει μισθούς και συντάξεις δίχως συνεχείς και επαχθείς δανεισμούς, θα έβλεπε του Έλληνες άνεργους, πεινα-σμένους και τους νέους να φεύγουν στο εξωτερικό, για μόνιμη εγκατάσταση.Θα έβλεπε μια κατ’ ευφημισμό δημοκρατική Κυβέρ-νηση, κι έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας που κατήρ-γησαν το Σύνταγμα, και το αντικατέστησαν με το μνημόνιο, και χωρίς ντροπή, ξεχνώντας την Ελληνική ιστορία, γονατιστοί, παρέδωσαν την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Μια ς Ελλάδας, σ’ αυτούς που αιώνες προ-σπαθούσαν να την κατασπαράξουν.Θα έβλεπε έκπληκτος την Ελλάδα που φιγουράρει στην πρώτη θέση της διαφθοράς στην Ευρώπη, και τόσα άλλα.Ας αφήσουμε τον ΣΕΦΑΡΗ στην ηρεμία του, κι α δούμε που βρισκόμαστε, τι προοπτικές υπάρχουν, που

πάμε.Δεν έχω ιδι-αίτερες οι-κονομικές γνώσεις για να κάνω προτάσεις, ούτε κανείς ενδιαφέρετε. Έχω μια χρονική εμπειρία, και απλά θα καταγράψω τις από-ψεις μου, και ιδιαίτερα για την επαρχία μου.Διαχρονικά, μη γελιόμαστε, ήταν εύκολος στο ρου-σφέτι και στη διαφθορά ο πολιτικός κόσμος της πα-τρίδας μας και βέβαια δεν είναι ένα σπάνιο μόρφωμα ξεκομμένο από τον κορμό του Ελληνικού λαού. Και οι δύο χώροι, των επαγγελματιών της πολιτικής και ο κορμός του εκλογικού σώματος βρίσκονται σε πλήρη ποιοτική αρμονία.

Συνέχεια στη 5η σελίδα

Ο Οκτώβρης μας πήγε καλός, ζεστός και οικονομικός. Η κρίση όμως είναι πλέον ορατή ακόμη και στο Φιλιάτι που την έχει συνηθίσει, μιας και τη ζει από το 1996- από τότε που έκλεισε το εργοστάσιο και έχασαν τη δουλειά τους 625 εργαζόμενοι από όλη τη Θεσπρω-τία. Βέβαια ο ανεπτυγμένος πατριωτι-σμός των Φιλιαταίων κάνει κι εδώ το θαύμα του και ξεπερνιούνται πολλά προβλήματα χωρίς να το καταλαβαίνει κανείς. Όμως, όπως και να το κάνουμε η κρίση είναι κρίση και τα προβλήματα του κόσμου κάθε μέρα αυξάνουν αντί να μειώνονται, κυρίως από την ανικα-νότητα των κυβερνώντων- κεντρικών και τοπικών. Εμείς πάντως ξεπερνάμε για την ώρα την κρίση, χάρη στην ου-σιαστική στήριξη των συμπολιτών που αγαπούν με πάθος τον τόπο τους και ότι αυτός παράγει- όπως την εφημερί-δα μας- ας πούμε. Ευχαριστούμε λοι-πόν θερμά όλον αυτό τον κόσμο που μας στηρίζει και τον διαβεβαιώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να του βγάζουμε τον πόνο, από τον ταπεινό μας τόπο…

ΕΚΔΟΣΗ

AΠΟ ΤΗΝ

C

M

Y

K

Σελίδα 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ Ο Φώτης Γεωργίου Μίγκος και η σύζυγός του Ελένη απέκτησαν το δεύτερο τους παιδί ένα χαριτωμένο κορί-τσι. Να σας ζήσει και γρήγορα και σ’ άλλα, αντέχει η για-γιά Σοφία κι όσο για τους παππούδες, είναι βράχοι.- Ο Αναγνώστης (Τάκης) Μαντζούκης του Αχιλλέα και της Ελένης και η σύζυγός του Νίκη Πολιτοπούλου απέ-κτησαν το πρώτο τους, μια χαριτωμένη κόρη. Να σας ζήσει. - Ο Γιάννης Κοντάκης και η σύζυγός του Μελίντα (Λί-ντα) Τζάνη απέκτησαν το πρώτο τους ένα χαριτωμένο αγοράκι. Να σας ζήσει.- Ο Κώστας Τσίτος και η σύζυγός του Φανή Τζάνη απέ-κτησαν το πρώτο τους ένα υγιέστατο κοριτσάκι. Να σας ζήσει.- Ο Γιώργος Σιώμος και η σύζυγός του Ελένη Σιώμου- Νούσια απέκτησαν το πρώτο τους παιδί, ένα χαριτωμένο αγοράκι. Να σας ζήσει.- Ο Φίλιππος Λένης- Δημοτικός Σύμβουλος Φιλιατών και η σύζυγός του Ευτυχία απέκτησαν το πρώτο τους παιδί ένα υγιέστατο αγόρι. Να σας ζήσει.

ΒΑΠΤΙΣΕΙΣ- Ο Χρήστος Τσέκας του Νικολάου και της Αικατερίνης και η σύζυγός του Ζωή Ζωγραφάκη βάπτισαν την κόρη τους στον Ι.Ν. Παναγίτσας Πετρούπολης και ο νουνός της χάρισε το όνομα ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ, ήτοι της εκ του πα-τρός γιαγιάς. Μετά το μυστήριο πάνω από 150 προσκε-κλημένους δεξιώθηκαν οι ευτυχείς γονείς σε τραπέζι χα-ράς στο κέντρο ¨Καραγκιόζης¨ διασκεδάζοντας όμορφα για πολλές ώρες,

ΑΡΡΑΒΩΝΕΣ- Ο Ευριπίδης Φερεντίνος του Λάμπρου και της Βιργι-νίας και η Κωνσταντίνα Πατσέα του Θεοδώρου έδωσαν αμοιβαία υπόσχεση γάμου. Καλά στέφανα παιδιά.

ΘΑΝΑΤΟΙ- Παπάς Φώτης, ετών 96. Ένας άρχοντας της Λαμποβί-στρας έφυγε πριν λίγες μέρες από κοντά μας, μετά από μια μικρή ταλαιπωρία με την υγεία. Γιός του αείμνηστου Γρηγόρη Παπά, συμμετείχε στις μάχες του ’40 και υπήρ-ξε αγωνιστής και τραυματίας στα χρόνια της αντίστασης. Μετά τον πόλεμο συνέχισε τον αγώνα της επιβίωσης, για πολλά χρόνια στη Γερμανία. Παντρεμένος με την κυρά Όλγα απέκτησε τρία παιδιά που τιμούν το όνομά του, την Σπυριδούλα, τη Ζωή και τον Γρηγόρη και χάρηκε πολλά

εγγόνια και δισέγγονα. Σαν επέστρεψε από τη Γερμανία εγκαταστάθηκε στο αγαπημένο του χωριό και συνέχισε τον αγώνα, τον κοινωνικό τώρα. Για 25 χρόνια προσέ-φερε πολλά σαν εκκλησιαστικός επίτροπος, ψάλτης και ταμίας, αφιλοκερδώς. Μεγάλη υπήρξε η προσφορά του σε όλα τα θέματα του χωριού και γι’ αυτό μεγάλη και η εκτίμηση του απ’ τους χωριανούς, όπως φάνηκε και από την επικήδεια ομιλία του Παύλου Μπέλλου. Στο κοιμη-τήριο του χωριού παρουσία της οικογένειας, συγγενών, φίλων και πολλών χωριανών και πλησιοχωριτών έγινε η τελετή ταφής του. Συλλυπούμαστε τους οικείους- Δέσποινα Γκίζα, ετών 93. Σε προχωρημένη ηλικία εγκατέλειψε τα εγκόσμια στο χωριό της τον Δονάτο Πα-λαιοχωρίου (Βίλια) η αείμνηστη κυρά Δέσποινα. Με τον γάμο της απέκτησε τέσσερα παιδιά Ευγενία, Λάμπρος, Δήμητρα, Πέτρος και χάρηκε πολλά εγγόνια. Στο κοι-μητήριο του χωριού έγινε η τελετή ταφής παρουσία των παιδιών, συγγενών και χωριανών. Συλλυπούμαστε τους οικείους της και ξεχωριστά την κόρη της σύζυγο του κα-λού γαμπρού της και φίλου μας Γιάννη Καλύβα. - Ρουμπάκης Μανώλης, ετών 83. Έφυγε από τη ζωή ο Μανώλης ο γαμπρός μας στο Ασπροκκλήσι, με καταγω-γή την Κρήτη. Σύζυγος στη ζωή της κυρά Μηλιάς Ρέγ-γα, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, την Μαρία, τον Γιώργο και τον Αργύρη και πάλεψαν να τα μεγαλώσουν και αναθρέψουν σωστά. Ελαιοχρωματιστής στο επάγγελ-μα, εργαζόταν τον περισσότερο καιρό στην Αθήνα αλλά και στο αγαπημένο του Ασπροκκλήσι, όπου εκτιμιόταν από τους χωριανούς για τον καλό του χαρακτήρα. Στο κοιμητήριο του χωριού έγινε η νεκρώσιμος ακολουθία παρουσία της οικογένειας και πλήθους συγγενών, φίλων και χωριανών. Συλλυπούμαστε τους οικείους.- Αρετή Μέμμου, ετών 87. Σύζυγος του Βασίλη Μέμμου από το Γηρομέρι ήταν η αείμνηστη. Μαζί του απέκτησε οικογένεια από τρία παιδιά, τα οποία φρόντισε και προί-κισε με καλές αρχές, χάρηκε κι εγγόνια. Γλυκός άνθρω-πος και καλοπροαίρετος χαρακτήρας, αφοσιωμένη στην οικογένεια και το βιός του τσέλιγκα Βασίλη, εκτιμήθηκε από όσους την γνώρισαν. Στο κοιμητήριο του χωριού έγινε η ταφή της παρουσία των παιδιών, της Βάσως, της Σωτηρούλας, του Θεολόγου και του Δονάτου, λοιπών συγγενών και πλήθος κόσμου από το χωριό, το Φιλιάτι και αλλού. Συλλυπούμαστε τον μπάρμπα Βασίλη, τα παι-διά κλπ. οικείους. - Ευαγγελία Στρουγγάρη, ετών 95. Σε μεγάλη ηλικία έφυγε από τη ζωή η Πλεσιβιτσιώτισσα στην καταγωγή, από το σοι του Ζήση, κυρά Σία. Παντρεμένη με τον αεί-

μνηστο ράφτη Βαγγέλη Στρουγγάρη απέκτησαν τέσσερα παιδιά τον Νίκο, Θωμά, Λίτσα και τον φίλο Χρήστο και πάσχισαν γι’ αυτά να τα κουναρίσουν και μεγαλώσουν με καλές αρχές. Καλόκαρδη και ενάρετη η κυρά Σία εκτιμή-θηκε από την μικρή μας κοινωνία που την συντρόφευσε στη τελευταία της κατοικία, με την συμμετοχή των παι-διών, στο κοιμητήριο της Αγίας Τριάδας. Συλλυπούμαστε τους οικείους.- Τάκης Φερεντίνος, ετών 73. Έφυγε ο Τάκης, μέλος της μεγάλης Σαρακατσάνικης οικογένειας του Ασπροκ-κλησίου, μετά από πολύμηνη ασθένεια. Από μικρός στη βιοπάλη, απέκτησε με την ενάρετη σύζυγο του τέσσερα κορίτσια, Γιαννούλα, Σπυριδούλα, Γεωργία, Μαργαρί-τα και αγωνίστηκε να τα μεγαλώσει και αποκαταστήσει. Διακρίθηκε στη ζωή για τον άριστο χαρακτήρα του και εκτιμήθηκε από όσους τον γνώρισαν. Στο κοιμητήριο του Ασπροκκλησίου έγινε η νεκρώσιμος ακολουθία, πα-ρουσία της οικογένειας, συγγενών, φίλων και πλήθος κό-σμου. Συλλυπούμαστε τους οικείους.- Ειρήνη Αντωνίου, ετών 32. Κόρη του Γιάννη και της Χριστίνας Αντωνίου από τη Σαγιάδα, ήταν η αείμνηστη που έσβησε σαν κεράκι, χτυπημένη από την επάρατο, πριν καλά καλά γνωρίσει τη ζωή. Θρήνος κι οδυρμός στη νεκρώσιμη ακολουθία στο κοιμητήριο της Σαγιάδας από τους γονείς, φίλους και συγγενείς και από την νεολαία που γνώριζε και αγαπούσε την Ειρήνη, η οποία διακρίθη-κε στη μικρή ζωή της για τον καλό χαρακτήρα της. Συλ-λυπούμαστε τους χαροκαμένους γονείς, τις αδελφές της κλπ συγγενείς.- Χρυσάνθη Μπίνιου Αβραμίδη. Από του Τσαμαντά κα-τάγονταν η αείμνηστη, από την οικογένεια Μπίνιου. Πα-ντρεμένη με τον εξαίρετο συμπολίτη Ανδρέα Αβραμίδη από την Νέα Σελεύκεια διέμενε στο Φιλιάτι, όπου και δη-μιούργησαν οικογένεια από δυο κορίτσια, την Βίκη και την Ντίνα. Εύχαρης άνθρωπος και καλόκαρδη εκτιμήθη-κε από όσους την γνώρισαν γι’ αυτά της τα χαρίσματα. Στο κοιμητήριο της Αγίας Τριάδας έγινε η νεκρώσιμος ακολουθία με την παρουσία της οικογένειας, συγγενών, φίλων και συγχωριανών. Συλλυπούμαστε τον σύζυγό της Ανδρέα, τα κορίτσια της κλπ οικείους. - Γρηγόρης Μόσχος, ετών 84. Έφυγε από τη ζωή ο γνω-στός Κοκκινιώτης άρχοντας των αισθημάτων Γρηγόρης Μόσχος. Στο κοιμητήριο του χωριού έγινε η νεκρώσιμος ακολουθία με την παρουσία της οικογένειας, των συγγε-νών και πλήθους φίλων, γνωστών, χωριανών και πλησιο-χωριτών. Συλλυπούμαστε τους οικείους και ιδιαίτερα τον γιό του και φίλο Γιάννη.

BAΠΤΙΣΕΙΣ

AΡΡΑΒΩΝΕΣ

ΘΑΝΑΤΟΙ

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

ΕυχαριστήριοΜε αφορμή τη γέννηση της εγγονής μου, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον μαιευτήρα γυναικολόγο Λάζαρο Γκόγκα, για την ιδιαίτερη φροντίδα και στήριξη που παρείχε στα παιδιά μου καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού, αποτέλεσμα της άρτιας επιστημονικής του κατάρτισης (Ειδικός σε προβλήματα γονιμότητας και παθήσεις μαστού (Ενδοσκόπος, Χειρούργος). Υιός του διακεκριμένου γυναικολόγου Κώστα Γκόγκα, που υπηρέτησε στο Νοσοκομείο Φιλιατών για περισσότερα από πέντε χρόνια, αφήνοντας τις καλύτερες των εντυπώσεων. Ο Λάζαρος ακολουθώντας τα επαγγελματικά βήματα του πατέρα του, με το ήθος τη συμπεριφορά και τις γνώ-σεις του κατάφερε από νωρίς να διακριθεί και να αποτελεί ένα αξιόλογο μέλος της επιστημονικής κοινότητας.

-Αχιλλέας Μαντζούκης-

Απογραφή του ζωικού κεφαλαίουΕιδοποιούνται οι κτηνοτρόφοι, κάτοχοι εκμεταλλεύσεων αιγοπροβάτων, όπως προσέλθουν στα Αγροτικά Κτη-νιατρεία της περιοχής τους, για την υποχρεωτική ετήσια απογραφή του ζωικού κεφαλαίου τους από 1-11-2013 έως 14-12-2013. Λόγω του μεγάλου αριθμού των κτηνοτρόφων κρίνετε σκόπιμο πρώτα να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά για ενημέρωση και σειρά προτεραιότητας. Είναι απαραίτητο να φέρουν μαζί τους την αστυνομική ταυτότητα, το μητρώο εκμετάλλευσης και το μητρώο φαρμακευτικής αγωγής τους.

Ο ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ Π.Ε. ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ

ΘΩΜΑΣ Γ. ΠΙΤΟΥΛΗΣ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΑγαπητέ κε Διοικητά,τους τελευταίους μήνες περάσαμε πολλά μερόνυχτα στο Νοσοκομείο Φιλιατών και συγκεκριμένα στην Καρ-διολογική Κλινική, για τη νοσηλεία του πατέρα μου Θεόδωρου Μέλλιου. Δύσκολες ώρες, που όμως οι ερ-γαζόμενοι στο Νοσοκομείο (Ιατρικό, Νοσηλευτικό και Βοηθητικό προσωπικό) μπόρεσαν να μαλακώσουν με την εργατικότητά τους, την ανθρωπιά τους, τη θετική τους στάση και την αγάπη τους. Και όλα αυτά, στους δύσκολους καιρούς που ζούμε και που κάποιος θα περίμενε ότι επηρεάζουν τις συμπεριφορές σε όλους τους τομείς, φέρνοντας εντάσεις, αρνητισμό και αποξένωση. Όμως οι εργαζόμενοι σας, κόντρα στους καιρούς, προσφέρουν τον καλύτερό τους εαυτό! Σας παρακαλώ λοιπόν να τους μεταφέρετε ένα Μεγάλο Ευχαριστώ και τις ευχές της οικογένειάς μου για ό,τι επιθυμούν.Με εκτίμηση, Μαίρη ΜέλλιουΥΓ: Κοινοποιώ την επιστολή μου και στην τοπική εφημερίδα. Το αξίζουν οι εργαζόμενοι και το Νοσοκομείο!

Σελίδα 3ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013

Η ΠΙΚΡΑΓΓΟΥΡΙΑΦιλιάτες, προσοχή… η άγρια δύση καραδοκεί…Κι ενώ ακόμη δεν έχουν καταλαγιάσει οι υποψηφιότητες στο Δήμο Φιλιατών για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές- όλοι ψάχνονται- άρχισαν οι κόντρες… Άρχισαν οι ποικιλότροπες επιθέσεις με στόχο την μείωση του τάδε πιθανού υποψήφιου και την απαξίωση του δείνα. Η αρχή των τέτοιων φαινομένων ξεκι-νά συνήθως από όσους δεν έχουν κάτι να πουν και φροντίζουν να αναδειχτούν μειώνονταν τους άλλους. Γνωστές τυχοδιωκτικές πρακτικές που ευδοκιμούν στον τόπο μας μιας και ελάχιστοι ασχολούνται σοβαρά με τον θεσμό της τοπι-κής αυτοδιοίκησης και έχουν θετική συμβολή σε αυτόν. Γιατί οι περισσότεροι δημοτικοί μας άρχοντες βαρύνονται δυστυχώς με τη συμμετοχή τους, είτε σαν συμπολίτευση είτε σαν αντιπολίτευση, στην δημαρχία Ντουμάζιου- η οποία άφησε οικονομικό ¨κενό¨ 4.700.000 ευρώ- το οποίο δυο χρόνια τώρα παλεύουν οι αρχές να το εντοπίσουν ώστε να δικασθούν οι υπεύθυνοι. Σε αυτή τη πρακτική ¨κατευθυνόμενης μείωσης και απαξίωσης¨ μπορεί να αποδώσει κανείς και τις επιθέσεις που δέχεται ο αντιδήμαρχος Φιλιατών κ. Παναγιώτης Σωτηρίου- πιθανός υποψήφιος δήμαρχος. Σε αυτό το συμπέρασμα μπορεί να οδηγηθεί ο καθένας, από την σπουδή που δόθηκε και που συνεχίζει να δίνεται τρείς μήνες τώρα- άνευ ουσιαστικού λόγου πλέον. Δεδομένου ότι ο ίδιος ο κ. Σωτηρίου αναγνώρισε τη λάθος διατύπωση του πάνω στο συγκεκρι-μένο θέμα, δημόσια και έγκαιρα. Οι πρακτικές αυτές να είστε βέβαιοι ότι όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές θα αγριεύουν, και θα θυμίζουν far ouest- όχι μόνο γιατί είμαστε στη δύση της Ελλάδας. Το μόνο παρήγορο στη διαφαινόμενη κρίση είναι πως οι πλειονότητα των κατοίκων του τόπου μας απαρτίζεται από ανθρώπους με καλές αρχές. Ξέρουν να ξεχωρίζουν το καλό από το κακό και να διακρίνουν τις προθέσεις του καθενός- ένα μεγάλο χωριό είμαστε όλος ο Δήμος Φιλιατών. Σε μια θετική απαντοχή, βασισμένη στο αλάνθαστο κριτήριο του καλού μας κόσμου ευελπιστούμε, για να μη παρασυρθούμε και οδηγηθούμε σε ακρότητες που μας επιφυλάσσουν οι πονηροί καιροί και οι κουτοπόνηροι καιροσκόποι. Για το Κέντρο Εξυπηρέτησης της ΕφορείαςΕπειδή το γραφείο των Φιλιατών μετά την πολύμηνη λειτουργία του και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του μοναδικού εργαζόμενου, ακόμη δεν μπορεί να διεκπεραιώσει τις υποθέσεις για τις οποίες έγινε. Και ακόμη, επειδή διαπι-στώσαμε με τα μάτια μας την εξοπλιστική του φτώχια θα παρακαλούσαμε την δημοτική μας αρχή να μας πει αν καταρτίζει κάποιο πλάνο.

ΠΩΛΕΙΤΑΙΑγρόκτημα- Ελαιώνας 9 στρεμμάτων στους Φιλι-άτες, πλησίον του Τυρο-κομείου. Πληροφορίες στα τηλ. 26650 92019 και 2651 32078 Κινητό 6979933978.

ΠΩΛΕΙΤΑΙ *Στο Φιλιάτι, στη ράχη του ΣΤΕΡΑ, γωνιακό οι-κόπεδο 350 τμ περίπου με κατοικήσιμη οικία 70τμ περίπου. Ιδιοκτη-σία Ευάγγελου Μπού-κουρη. Πληροφορίεςκ. Κατίνα Τζούνου- Μπούκουρη

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑΣ Γερανίου 44 ΑΘΗΝΑ 104 31 Τηλ. & Fax. 210 5202977 Αθήνα, 24η Οκτωβρίου 2013

Με αφορμή την αντιπαράθεση μεταξύ του Αντιδημάρχου Φιλιατών κ.Σωτηρίου και του Προέδρου της Αδελφότητας Κρυονερίου, αλλά και τα σχόλια που ακο-λούθησαν, η Ομοσπονδία Μουργκάνας έχει να παρατηρήσει τα εξής:1. Οι Αδελφότητες των αποδήμων Ηπειρωτών (και των χωριών της Μουργκάνας) δημιουργήθηκαν πριν από πολλές 10ετίες (μερικές πριν την απελευθέρωση της Ηπείρου από τους Τούρκους) από μια εσωτερική ανάγκη να επικοινωνούν μεταξύ τους στα ξένα, να αλληλοβοηθιούνται και προπαντός να συνεισφέρουν α φ ι λ ο κ ε ρ δ ώ ς ότι μπορούσαν για τη βελτίωση συνθηκών ζωής της γενέτειράς τους. Είναι πολλά τα έργα υποδομής που έγιναν και γίνονται με δική τους δαπάνη από το υστέρημά τους.2. Η αγωνία, η ανησυχία, η λαχτάρα και η βαθειά τους επιθυμία να θέλουν τα χω-ριά τους να προκόψουν τους ωθεί σε ορισμένες περιπτώσεις να εκφράζονται με υπερβολή και να απαιτούν από τους φορείς εξουσίας περισσότερα πράγματα απ΄όσα ίσως αυτοί μπορούν να κάνουν και να διαφωνούν σε άλλες περιπτώσεις με την ιεράρχηση των αναγκών, τις οποίες μερικές φορές θεωρούν άδικες. Δεν σημαίνει ωστόσο ότι νομιμοποιούνται όσοι διαφωνούν μαζί τους να αντιδρούν με τρόπο που οξύνει και δυναμιτίζουν τις σχέσεις καλής συνεργασίας μεταξύ τους, που είναι απαραίτητες και αναγκαίες για την επίτευξη των κοινών στόχων.3. Οι Αδελφότητες των αποδήμων ΔΕΝ αντιπολιτεύονται, δεν ανταγωνίζονται, δεν διεκδικούν μερίδιο τοπικής εξουσίας, αλλά συμπαραστέκονται, προτείνουν και διεκδικούν λύσεις, συμμετέχουν στις προσπάθειες που καταβάλλονται και στοχεύουν στη βελτίωση των συνθηκών ζωής στα χωριά τους.4. Οι απόδημοι ΔΕΝ είναι τουρίστες στον τόπο τους. Αλήθεια ποιός τουρίστας νοιάζεται για τον τόπο που επισκέπτεται - όσο κι΄αν του αρέσει - αγωνίζεται και παρεμβαίνει για να γίνουν εκεί πράγματα που εκείνος θα ήθελε να έχει ο ξένος τόπος;Τέτοιες θέσεις, τέτοιες απόψεις και χαρακτηρισμοί πληγώνουν!… Πολλές πληγές έχει ο τόπος μας… ας μη του κάνουμε κι΄άλλες.5. Οι απόδημοι με τη δράση τους τις 10ετίες που πέρασαν καθιερώθηκαν στην κοινή λαϊκή Μεμονωμένες περιπτώσεις κατά τις οποίες κάποιοι ξεστράτισαν και θέλησαν να κινηθούν με σκοπιμότητα, ξένη από τον άδολο πατριωτισμό των αποδήμων, απομονώθηκαν πολύ γρήγορα από το κίνημα της αποδημίας και δεν βρήκαν ποτέ έδαφος ν΄αναπτυχθούν.Οι απόδημοι θα συνεχίσουν τη δράση τους στο δρόμο που άνοιξαν οι πρω-τεργάτες και ιδρυτές της οργανωμένης αποδημίας και οι χιλιάδες συμπατριώτες απόδημοι που με την ανεκτίμητη προσφορά τους έβαλαν γερές βάσεις για την αδιάκοπτη και πάντα θετική πορεία της.Ειδικά τώρα στα δύσκολα χρόνια που ζούμε οι Αδελφότητες είναι περισσότερο αναγκαίες να υπάρχουν και να δρουν ποιό δυναμικά, πάντα σε συμπόρευση με τις τοπικές κοινωνίες, με κοινή δράση, με πνεύμα συνεργασίας, αλληλοϋποστήριξης και αλληλοκατανόησης. Για το Δ.Σ. Η Πρόεδρος Η Γεν.Γραμματέας

Ζωή Ντρούκα Εύη Μάχου

* Στο Φιλιάτι, πάνω από το Φαρμακείο της Νάντιας Φραγκίσκου δυο διαμερίσματα: Το ένα είναι ισόγειο 55 τ.μ με 2 δωμάτια, κουζίνα και μεγάλο μπάνιο. Το δεύτερο είναι σαν μεζονέτα, 62 τ.μ με 2 δωμάτια, μπά-νιο με ντουζιέρα και air condition - με σκάλα ανεβαίνει κανείς στον επάνω όροφο όπου είναι η κουζίνα και ένα ακόμα μικρό μπάνιο. Και τα δύο δεν έχουν κεντρική θέρμανση και προσφέρονται και για επαγγελματικό χώρο. Πληροφορίες στο κιν. 6944 63 44 84 ή στην εφημερίδα μας.

ΠΩΛΕΙΤΑΙ

ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΕΝΟΙΚΙΑΖONTAΙ

*Κτήμα 20 στρεμμάτων στο Σμέρτο, κάμπος Σκέφαρης, επίπεδο

χωρίς δέντρα.Πληρ. στην εφημερίδα

τηλ 6936135667

*Στο Φοινίκι, παλιό παραδοσιακό και

επισκευασμένο σπίτι πληροφορίες στην

εφημερίδα.

*Θέλετε χειροποίητα Κεντήματα και Πλεκτάτηλ. 6934630336

ΔΗΜΟΣ ΦΙΛΙΑΤΩΝΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Επιστολή προς την Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Μουργκάνας, απέστειλε ο Αντι-δήμαρχος Φιλιατών κ. Παναγιώτης Σωτηρίου, η οποία αναφέρει τα εξής:“Αγαπητή κα ΠρόεδρεΤο έργο και η προσφορά των αδελφοτήτων των αποδήμων είναι γνωστή και ανα-γνωρισμένη από όλους όσους εμπλέκονται με τα κοινά και δραστηριοποιούνται σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Κανείς δεν αμφισβητεί την προσφορά και το ρόλο των ενώσεων των αποδήμων ανά τον κόσμο και την συμβολή αυτών στην ανάπτυ-ξη των πατρογονικών τους περιοχών. Πρέπει όμως να δεχτούμε ότι κάποιοι, κατά καιρούς ,εκπρόσωποι τους από λάθος, από απειρία, από άγνοια της υφισταμένης κατάστασης ή του ρόλου τους μπορεί να παρεκτρέπονται και να εμφανίζονται ως αντιπολιτευόμενοι ,μηδενίζοντας το έργο και την καθημερινή παρουσία του Δήμου σε κάθε Τοπική Κοινότητα. Αυτές τις καταστάσεις ήθελα να καυτηριάσω με τη δή-λωση μου και σε καμία περίπτωση να στραφώ εναντίον των Αδελφοτήτων ή πολύ περισσότερο εναντίον των αποδήμων.Κλείνοντας θέλω να τονίσω πως θεωρώ τις Αδελφότητες μας , πηγή ελπίδας και άξιο συμπαραστάτη των προσπαθειών του Δήμου μας για την βελτίωση της ποιό-τητας ζωής αλλά και την ανάπτυξη των χωριών μας.” Από το Γραφείο Τύπου

¨το Φιλιατιώτικο Παζάρι έχει ομορφιά και χάρη¨ χωρίς άλλα σχόλια, εΣτην 1η εικόνα ο Σω-τήρης Λούπας, ο ¨Ταρ-ζάν¨ περιμένει την Ευ-ρύκλεια… (Τζένυ) που είναι στην 2η εικόνα με ψώνια φορτωμένη. Στην 3η εικόνα χαλβά με δο-κιμή ήθελε ο μπάρμπα Μήτση Έξαρχος από την Πόβλα. Στην 4η ο Γιάννη Μπεράτης με το Μήτσο Κολιοτάση και την κυρία του έπιασαν κουβεντού-λα. Στην 5η κάποιοι Ντι-ναίοι- παλιοί και νέοι.

Παζαρίσιες εικόνες… κάποιας Πέφτης

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013Σελίδα 4

Ο Κώστας Μακρής στο παραδοσιακό γαλακτοπωλείοΤρεις γενιές κρέμα «ΜΑΚΡΗΣ» στο Φιλιάτι!Μια παραδοσιακή επιχείρηση με μέλλονΑπό το 1937 πρώτα ο παππούς Μακρής, ύστερα ο πα-τέρας και τώρα τα δύο αδέρφια, Κώστας και Γρηγό-ρης Μακρής, συνεχίζουν με τη μυστική παραδοσιακή συνταγή τους να φτιάχνουν τη γνωστή σε όλους κρέ-

μα «ΜΑΚΡΗΣ». Στους Φιλιάτες διατηρούν το ίδιο γαλακτοπωλείο που είχε ανοίξει ο παππούς τους πριν τον πόλεμο αλλά έχουν φτιάξει και εργαστήριο πα-ρασκευής δίπλα στο Γηροκομείο Φιλιατών. Τα προϊ-όντα τους εκτός από την περίφημη κρέμα τους, είναι γιαούρτι και ξινόγαλο και διατίθενται σε ολόκληρη τη Θεσπρωτία, Φιλιάτες, Ηγουμενίτσα, Παραμυθιά, Πάργα.Οι πωλήσεις πάνε αρκετά καλά και οι απόδημοι Θε-σπρωτοί όταν έρχονται στα πάτρια εδάφη ψάχνουν αμέσως την κρέμα «Μακρής» που δεν τη βρίσκουν πουθενά αλλού! Μακάρι σύντομα να κάνουν πωλή-σεις σε όλη την Ελλάδα γιατί τα τοπικά παραδοσιακά προϊόντα μπορούνε να διακριθούνε!

Από BLOG:

¨ΠΟΥ ΤΥΡΙ ΣΤΟΥ ΜΑΚΡΗ…¨παλιά Φιλιατιώτικη ατάκα

Οδοιπορικά -Γνώμες

Ακόμα και με κλεφτές ματιές μέσα από το μπαρμπρίζ του αυτοκινήτου, στη γεμάτη αιφνιδιασμούς ελληνική ύπαιθρο, εύκολα διαπιστώνεις πως το οικιστικό πλάνο των τελευταίων ετών, έχει παγώσει. Κατάψυξη. Τα δίμε-τρα γομαράγκαθα και τα ζιουνάπια, κρατάνε πλέον αιχ-μάλωτα τα κάποτε απειλητικά μπετά, ονείρων και μεγα-λείων, λόγω κλαταρίσματος της φούσκας των ακινήτων. Νεκρό και εγκαταλειμμένο στους αγέρηδες, χωρίς έστω τα τούβλα του πρώτου ορόφου, το εν δυνάμει μέ-γαρο, ο καημός της κεραμίδας, που έγινε κοτρώνα και έπεσε στο κεφάλι του κάθε ιδιοκτήτη με τη μορφή παλι-όχαρτου, από το λογιστήριο της τράπεζας. Χορταριασμένο και γκρίζο το προνομιούχο οικόπεδο φαντάζει μια σφιχτή θηλεία, για το νοικοκύρη δημιουρ-γό, γεμίζουν ολόκληρη απλώστρα, τα ειδοποιητήρια- κατασχετήρια των τραπεζών. Τώρα χωρίς τσιατί, χωρίς προοπτική. Ξίκι. Ασυναίσθητα, μπορεί σαν φυγή από την πίκρα, ίσως με διάθεση απεμπλοκής από τα σύννεφα απαισιοδο-ξίας, μπορεί και η νευρικότητα των συνεχών διοδίων, μου ΄ρχεται στο μυαλό και τα χείλη ο Πασιόμπεης. ¨Χορτάριασαν οι πόρτες μώρε Μπέης μου, οι κλειδω-νιές σκουργιάσαν¨... Εντελώς παράλληλο και υπέροχο. Βίαιο πέρασμα στην παρακμή, την εγκατάλειψη. Όλο το δόγμα του σοκ με σκηνικό φατμαγκιούλ. Από άρ-

χοντες επαίτες. Από τα παραπανήσια στο διακοναργιό. Μοιργιολόι- θάνατος μ’ αγκομαχητά, για τα υλικά αγα-θά παντός τύπου. ¨Τη μαύρη μωρε Μπέη μου¨. Φανερά χαμένος από κάποιο πόλεμο ή βίαια ανατροπή, ο Μπέης έχει χάσει τα πάντα, χάθηκε κι ο ίδιος. Έτσι η πρωθιέρια του πασαλικιού, βρίσκεται από αρχόντισσα- προϊσταμέ-νη, στα έσχατα σκαλίδια ταπείνωσης και ανέχειας. Από τα σεράγια και τα πλούτη στην ουρά του ΕΟΠΥ. Από τους οντάδες και τις άπλες της εξουσίας στο στενό κορ-σέ της κατάρρευσης, μαύρη μαντίλα παραβάν, ξεραΐλα και απόγνωση. Αντίο Μπεηλίκια και Πασιαλίκια, σκυφτό κεφάλι πίσω από τη μπούργκα της κακής τύχης ένα με το πλήθος των κατακαημένων, βαδίζει τώρα χωρίς απαντοχή κι ελπίδα στο τρίστρατο με τις αγωνίες και τις αναδρομικές οφει-λές. Ταυτίζεται εντυπωσιακά το Μοιργιολόι του Πασιό-μπεη με το θεατρικό της σημερινής Ελλάδας. Στην Μπέ-γενα και το Νεοέλληνα η φτωχοποίηση είναι πια κοινός παρονομαστής οδύνης. Και ενώ τα μοιργιολόγια θρηνούνε την απώλεια ζωής, το θάνατο, τη δίχως επιστροφή φευγάλα, εδώ αργου-λιόμαστε για την αλλαγή μοντέλου, τα υλικά αγαθά, ¨οντάδες κι αφεντάδες¨ και χάϊντε- χάϊντε μεγαλεία που φουρτούληξαν. Ειδικά στον Πασιόμπεη- επειδή μιλάμε

για προσωπική σχέση- η εμμονή και η περιστροφή γύρω από τα καταναλωτικά μπιρμπίλια που πέταξαν αγγίζει τα όρια του κυνισμού. Γιατί όλα εστιάζονται- όλα παρά-πονα και οδυρμοί- στην καλοπέραση και τις ανέσεις που έγιναν παρελθόν. Εδώ, δεν χάσαμαν τον άνθρωπο- τα καλούδια έγιναν μπούρμπουλη! Ακόμα και η φυγή του μπέη για τα αστρικά πιλάφια του Αλλάχ, χρεώνεται σαν εγκατάλειψη ¨με άφησες¨. Με τον μπέη στα τάρταρα, η ευδαιμονία πέταξε… κι αυτό ήταν το ζητούμενο. Η νέα στράτα βγάζει αναγκαστικά πια στα δανεικά. Έτσι παύει να διαχειρίζεται το ίδιο της το όνομα, μο-ναδικό αντιστάθμισμα που διαθέτει. Διότι, δανεικά ση-μαίνει αλλουνού πορτοφόλι, αλλά και επιστροφή. Τι να δώσει ο ξυπόλτος, η χαροκαμένη; Τον εαυτό της και σε τιμή που ορίζει ο δανειστής. Δανεικά! Το άνισο παζάρι του χορτάτου με τον χρεοκοπημένο. Μια παντέρμη που προσφέρει το σαρκίο της, για λίγο αλεύρι, για ένα καρ-βέλι επιβίωσης. ¨Παίρνω τ’ αλεύρι δανεικό, πικρό, φαρ-μακωμένο¨. Εδώ η μούσα κάνει μια μικρή υπέροχη κλί-μακα πτώσης. Ξεκινάει από τα δανεικά, τα μετατρέπει σε συναίσθημα (πικρό) για να κατέβει στη συνέχεια από την πίκρα στο ποτάμι με τα δηλητήρια της εξόντωσης.

Συνεχίζεται τον επόμενο μήνα…

ΠΑΣΙΟΜΠΕΗΣ-του Γιώργου Τσώμου-

Παζαρίσιες εικόνες… κάποιας Πέφτης

Στην 1η εικόνα, από όλα έχει το παζάρι. Στην 2η οι νέοι είναι ωραίοι. Στην 3η η κυρία Έλλη Βουγίδη έκανε τα ψώνια της. Στην 4η οι τουρίστες μας απο-λαμβάνουν… ότι έχουμε.

ΕΚΛΕΚΤΟΣ ΓΑΜΟΣΣΤΗ ΒΡΥΣΣΕΛΑ ΦΙΛΙΑΤΩΝ

Ησαΐα χόρευε, η Παρθέ-νος έσχεν εν γαστρί, και έτεκεν υιόν τον Εμμανουήλ, Θεόν και άνθρω-πον. Ανατολή όνομα αυτώ, ον μεγαλύνοντες, την Παρθένον μακαρί-ζομεν

Το Σάββατο 27-07-2013, στο πανέμορφο χωριό Βρυσέλ-λας Φιλιατών, δύο νέα παιδιά, ο Βασίλης Φούκης και η εκλεκτή της καρδιάς του Καλλιρόη Πότση, τέκνα πρώ-της γενιάς ελλήνων μεταναστών Γερμανίας, τέλεσαν τον γάμο τους, στον ανθοστόλιστο Ιερό Ναό της Αγίας Μα-ρίνας Βρυσέλλας. Το γάμο ο Απόστολος των Εθνών τον ονομάζει «Μυστήριο Μέγα»Ο γαμπρός κάτω από τους ήχους παραδοσιακών οργάνων και με το Φλάμπουρο «Γαλανόλευκη» να προπορεύεται και να ακολουθούν οι γονείς, συγγενείς και φίλοι του, έφθασε στο προαύλιο της εκκλησίας. Εκεί περίμενε ο Βασίλης την νύφη, κρατώντας την μικρή κορούλα τους Κωνσταντίνα αγκαλιά, που πριν τεσ-σάρων ημερών είχε πάρει στον ίδιο Ιερό Ναό, το Άγιο Φως της βαπτίσεως. Η νύφη, που ήρθε από το χωριό Κε-φαλόβρυσο Ιωαννίνων, συνοδευόμενοι από τους γονείς της και από ένα πλήθος συγγενών και φίλων, φορούσε ένα ολόλευκο νυφικό με πέπλο και κρατούσε μια ανθο-δέσμη με άσπρα τριαντάφυλλα, έλαμπε από ευτυχία και χαρά. Οι γονείς της συγκινημένοι, από ευτυχία και χαρά την παρέδωσαν στον εκλεκτό της καρδιάς της. Στην συ-νέχεια ο Παππά Γιώργης παρέλαβε το ταιριαστό ζευγάρι και το οδήγησε μπροστά στην ιερά πύλη και ενοποιού Θεού και Ανθρώπου, τέλεσε το Μυστήριο του Γάμου. Παρόντες ήταν πολλοί χωριανοί, φίλοι και συγγενείς, των δύο οικογενειών από Ελλάδα και Γερμανία. Αξίζει να ση-

μειώσουμε πως η συγκίνηση της νύφης ήταν τέτοια, που δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της, κατά την διάρκεια του Μυστηρίου. Στο τέλος της στέψης, η πατροπαράδοτη φωτογραφία, ως σφραγίδα και μαρτυρία της υπόσχεσης των νεόνυμ-φων, του Βασίλη και της Καλλιρόης ενώπιον Θεού και ανθρώπων, γονέων, συγγενών και φίλων για την υψηλή ευθύνη τους, να οργανώσουν τη δική τους οικογένεια όπως οι γονείς τους και μια μέρα στο μέλλον να δουν τα δικά τους παιδιά να παντρεύονται στην Εκκλησία. Η χαρά των γονέων ήταν διάχυτη στα πρόσωπά τους, καμαρώνο-ντας τα παιδιά τους στις πιο ευτυχισμένες τους στιγμές. O Παππά Γιώργης τελειώνοντας το Μυστήριο του Γά-μου, είπε την ευχή: «Κύριε Παράλαβε τους στεφάνους αυτών εν τη Βασιλεία σου...». Κουμπάροι των νεόνυμ-φων, ήταν ο Αχιλλέας Τσάτσα με την εξαίρετη και γλυ-κύτατη Γερμανίδα σύζυγο του, ΝΤΑΓΚΙ . Μετά το Μυ-στήριο οι νεόνυμφοι και οι γονείς τους παρέθεσαν μεγάλη δεξίωση με πλούσια και εκλεκτά εδέσματα σε φαγητά και ποτά, στο οικογενειακό κέντρο “ΑΝΔΡΕΟΥ”, Μαυρού-δι Ηγουμενίτσας. Με τους απαλούς ήχους της μουσικής το ζευγάρι έκοψε την γαμήλια τούρτα και εν συνεχεία χό-ρεψαν το πρώτο τους χορό, καταχειροκροτούμενοι από τους 500 και πλέων προσκεκλημένους, γεμίζοντας με χαρά τα πρόσωπα των γονιών τους που τους καμάρωναν. Με δημοτικούς χορούς και τραγούδια πέρασε η βραδιά ευχάριστα για όλους, κάτω από τους ήχους της δημοτικής και λαϊκής ορχήστρας του Χ Βρακά. Στους κουμπάρους των νεόνυμφων τους ευχόμαστε να είναι πάντα άξιοι. Στο νιόγαμπρο ζευγάρι, ευχόμαστε να είναι πάντα τόσο ευ-τυχισμένοι, όσο την ημέρα του γάμους τους και να τους ζήσει η μικρή πεταλουδίτσα, Κωνσταντίνα. Στους γονείς αμφότερα να ευτυχήσουν τα παιδιά τους.

Αχιλλέας Ζάκκας Leonberg Γερμανίας

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013 Σελίδα 5

Εικόνες από τους ξενιτεμένους μαςΣτην 1η εικόνα φίλοι Φοινικιώτες και Κρητικοί απολαμβάνουν καφεδάκι στην πάνω πλατεία- το μουστάκι… δείχνει την Κρήτη. Στην 2η στο ¨Λιοτρίβι¨ πίνουν τον καφέ τους η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μουργκάνας κ. Ζωή Ντρούκα και η πρόεδρος της Αδελφότητας Τσαμαντά κ. Ευτυχία Εξάρχου. Ο κ. Χρή-στος Ντρούκας, ο κύριος της κυρίας προέδρου… αποφεύγει τα φώτα της δημοσιότητας. Στην 3η ο Λευτέρης Μπεϊκούσης από την περσινή του επίσκεψη- φέτος δεν μας ήρθε- μας έχει όμως στο μυαλό του κι εμείς στην καρδιά μας… Στη 4η ο φίλος από τα παλιά Βασίλης Σπήτας (Χασάπης) απολαμβάνει ψημένο αστάκι- απ’ τα χέρια του Κωστάκη (Μπούρα).

Η Ελλάδα ύστερα από πολλών αιώνων δουλεία, δεν κατόρθωσε ποτέ να έχει ¨ανεξαρτησία κράτους¨. Οι κοτζαμπάσηδες τότε, ο πολιτικός κόσμος τώρα μαζί με επιχειρηματίες που πλουτίζουν από χοντρές δουλειές του Δημοσίου, δεν μπόρεσε να ιδρύσει ¨ένα σοβαρό κράτος¨, κάτι που δεν επιθυμούσαν ούτε η Βρετανική, ούτε η Αμερικανική, ούτε βέβαια η τωρινή Γερμανική επικυριαρχία. Από αυτό το ανερμάτιστο σύμπλεγμα του λαού, προέ-κυψε ο πολιτικός χάρτης της χώρας, που όλοι ελεεινο-λογούν, αλλά είναι οι ίδιοι που εξευτελίζονται γλύφο-ντας στους προθάλαμους των ιδιαιτέρων γραφείων της διαβόητης κομματικής κλεπτοκρατίας. Η κοινωνία ασφαλώς δεν είναι αθώα, αλλά το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, λέει ο λαός και έχει δίκιο. Το πολιτικό σύστημα καλλιέργησε ένα τρόπο ανομολό-γητης συναλλαγής με τους πολίτες, και δημιούργησε αν κλίμα ενοχής και ανοχής. Διαμόρφωσε το μοντέλο πλασματικής ανάπτυξης, το μοντέλο κατέρρευσε, και το χρήμα που κλέψανε τα λαμόγια, το χρέωσε αδιά-ντροπα η ανάξια εξουσία, στο έλληνα πολίτη, που δεν το έφαγε μαζί τους.Κατάφεραν μέσα στην σαπίλα του οι πολιτικοί, υπάρ-χουν και εξαιρέσεις, να βουτήξουν τα πάντα, και να μας αποκαλέσουν ακόμη και διεφθαρμένους για να δι-καιολογήσουν την δική τους διαφθορά. Σ’ αυτό το αλαλούμ, από πού να αρχίσεις. Όμως η κάθε ευκαιρία γι’ αυτούς, δημιουργεί και μια ευκαιρία για μας. Έτσι πρέπει να το δούμε. Είναι ευκαιρία να ξαναδούμε ποιοι είμαστε και τι μπορούμε να κάνουμε. Πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία που μας οδηγεί στο

ατομικισμό, να νιώσουμε ότι είμαστε μέρος του συ-νόλου, να χωρέσουμε μέσα μας και τον διπλανό μας. Να εγκαταλείψουμε τη θεωρία του κανιβαλισμού που ασπαστήκαν οι άνθρωποι ¨Θες να επιβιώσεις, φάε τον άλλον, ζήσε καλά και άσε τον άλλον να πεθάνει!¨Να ενώσουμε τα δάκτυλα, να τα κάνουμε γροθιά, μια γροθιά από τους διανοούμενους, τους επιστήμονες, τους καλλιτέχνες, τους εργαζόμενους, από όλους, και τότε ίσως από αυτόν τον βαλτότοπο, ξεπεταχτεί το βλαστάρι ελπίδας ενός νέου νεοελληνικού κόσμου. Και τώρα στα τοπικά, που ασφαλώς δεν είναι ξεκομ-μένα από την δραματική οικονομική και κοινωνική κρίση, που περνάει η χώρα.Η επαρχία Φιλιατών, η πιο ζωντανή επαρχία της Θε-σπρωτίας, είναι πλέον ανύπαρκτη, και ευτυχώς η Ομο-σπονδία Μουργκάνας, με τον φίλο πρόεδρο Θωμά Ζμπήτα είχε την καλή πρόβλεψη και πραγματοποίησε μια αεροφωτογράφιση των χωριών της επαρχίας, που θα δείχνουν στο μέλλον στις φωτογραφίες νοσταλγι-κά.Το Φιλιάτι σβήνει κάθε μέρα, και θα καταλήξει στον σημερινό Τσαμαντά, όπως είχε προβλέψει τέως υπουρ-γός μας. Οι πολιτικοί του τόπου μας βλέπουν το δράμα, δεν χαίρονται ελπίζω, αλλά οπωσδήποτε έχουν ενοχές, για την αδιαφορία που δείξανε, και νέκρωσε η επαρχία Φι-λιατών. Δεν ξέρω τι σκέψεις κάνανε για την επιβίωση του τόπου τους, δεν ξέρω αν ασχολήθηκαν με έργα που μπορούσαν να βοηθήσουν, αλλά ξέρω καλά, δεν έδωσαν σημασία σε σοβαρές προτάσεις που υπήρχαν, και μπορούσαν να πραγματοποιηθούν. Έτσι η επαρ-

χία Φιλιατών διαλύθηκε και μαζί διαλύθηκαν χρόνιες ψευδαισθήσεις, υποκριτικές πρακτικές, προσδοκίες… Η αδιαφορία είναι σίγουρα ο δρόμος που οδηγεί τον κόσμο στην εξαθλίωση, και η αδιαφορία των πολιτι-κών πηγάζει από την δική μας αδιαφορία. Ποιο είναι το ενδιαφέρον των δικών μας άξιων συ-μπολιτών, άξιων πνευματικών, επιστημόνων; Μένουν άπραγοι θεατές, για την ιδιαίτερη πατρίδα. Μια αδια-φορία που έχει γίνει ιδεολογία, ένα βαθύ βίωμα που το διδάσκουμε στους νεώτερους, και έτσι θα συνεχίζεται και αύριο. Όταν το παρόν μεταβάλλεται σε αιωνιότητα, πρέ-πει να ψάξουμε τον πιο κοντινό ψυχίατρο- είπε κά-ποιος φιλόσοφος Ο δικός μας θρήνος τώρα στα ερείπια της κατα-στροφής είναι πικρός, πολύ πικρότερος όμως για τη σημερινή αδιαφορία. Αλήθεια τι μπορεί να περιμένει κανείς από τους κομ-ματικούς Δημάρχους, καλοί συμπολίτες στη δουλειά τους, αλλά άσχετοι για το πόστο που ανέλαβαν, ουσι-αστικά πιόνια μιας σκακιέρας. Που είναι η φαντασία, ο σχεδιασμός, οι προτάσεις, η ενεργός συνεργασία; Παριστάνουν ή νομίζουν ότι είναι κοινωνικοί, ενώ στο βάθος έχουνε ένα συναι-σθηματικό εγωκεντρισμό, που οδηγεί σε ναυάγιο. Δεν μπορούν με την έπαρση που τους διακατέχει, να που μια καλημέρα, σε έναν Φιλιαταίο, σε μένα, που έχω δείξει έμπρακτα την αγάπη και την ικανότητά μου. Ο πολιτισμός δεν παράγεται, ή είσαι πολιτισμένος, ή δεν είσαι!

Με εκτίμησηΧρυσόστομος Ζούλας Αθήνα 6/8/2013

¨Η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία, η γενική αναπηρία της ηγετικής τάξηςστην ΕΛΛΑΔΑ, σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις.¨

η συνέχεια από την 1η σελίδα…

Είναι πολύ περίεργο, το πόσο ορισμένα συμβάντα ση-μαδεύουν τη σκέψη μας και μένουν για πάντα χαραγ-μένα κι ανεξίτηλα στη μνήμη μας.Έτσι και για μένα, τούτο το γεγονός που θα σας διη-γηθώ, κουβαλιέται στη μνήμη μου, άσβηστο, λες και ήταν χθες, που συνέβηκε κι ας πέρασαν σαράντα χρό-νια.Ήταν τότε, την εποχή του καταραμένου εμφύλιου πο-λέμου.Ήμουν δεν ήμουν πεντέμισι- έξι χρονών παιδαρέλι.Παραμονή τ’ Αϊ Λιά, σαν τώρα θυμάμαι, ο μπάρμπα Γιώρης έβοσκε τα γίδια πάνω από το Μπουρμπάτικο μαχαλά, στην παλιοκόπρα.Ο ήλιος δεν είχε πυρώσει για τα καλά, ζύγωνε η ώρα που μαζεύουν τα γίδια για να σταλίσουν. Ξαφνικά μια φωνή, πέρα ψηλά, αγνάντια, από τη με-ριά του Λιάγκου, ακούστηκε δυνατή.-Ω, Γιώρη, ω Γιώρη Μπούρμποοοο.-Εεεεε.-Έλα να μας βοηθήσεις, να κατεβάσομε ένα φαντάρο τραυματισμένο κάτωωω.Ο μπάρμπα Γιώρης ταράχτηκε, είχε ακούσει πριν λίγη ώρα ντουφεκιά ψηλά κατά τον Αϊ Λιά. Αυτό θα ήταν σίγουρα.-Λιάρα, Γκιόσα, Κούλα, λυκοφαωμένη Πέρκα, α. Φω-νάζοντας τα γίδια με τ’ όνομα τους, τα μαζεύει γρήγο-ρα- γρήγορα στο μαντρί. Πήρε τον ανήφορο όσο μπο-ρούσε πιο γρήγορα. Τους βρήκε μισοδρομίς να έχουν τον πληγωμένο στην πλάτη. Ιδρωμένοι και κατάκοποι, να τον μεταφέρουν στον μαχαλά. Ο Γρηγόρης- Νταλι-ος, ο Γιάννη- Γιώρης, ο Αγγέλη- Κάσης.-Τι έγινε μωρέ, που τον βάρεσαν; ρώτησε με φανερή αγωνία.-Που να ξέρομε. Πέρα από το Μέγα- Λίσβα, από τα Γκρεμάτικα παρέκει, από κει θα του ριξαν, θα ταν κα-μιά ενέδρα.

Ο μπάρμπα Γιώρης τον φορτώθηκε στον ώμο του. Το παλικάρι βογκούσε από τους ανυπόφορους πόνους. Το φεραν στο μαχαλά, στο σπίτι μου. Η μάνα μου πήρα μια βελέντζα και την έστρωσε στον οντά κι ακού-μπησαν τον λεβεντονιό. Που κρεβάτια τότε. Κι εμείς στρωματσάδα κοιμόμαστε.Το παλικάρι όλο βογκούσε. Ο ιδρώτας, άλλο από την αλωναρίσια ζέστη, άλλο από τους πόνους, που έκαναν το πρόσωπό του να συσπάται κάθε τόσο, έτρεχε πο-τάμι. Στο χακί, σχεδόν άσπρο ξεβαμμένο καλοκαιρινό πουκάμισο του, πιο κάτω από την καρδιά, στην κοιλι-ακή χώρα, είχε σχηματισθεί μια μεγάλη κηλίδα από αίμα. Αίμα νεανικό. Ελληνικό αίμα. Αίμα πληγής π’ ανοίχτηκε από χέρια ελληνικά. Καταραμένε εμφύλιε.-Νερό, νερό ψιθύρισε ο πληγωμένος, λίγο νερό, ωχ. Η μάνα του δώσε, να πιεί δροσερό νερό. Με συμπόνια το ρώτησε.-Πως σε λένε μωρέ παιδάκι μου;-Ηλία, θεία, Ηλία με λένε, αχ.-Ω μωρή ψυχούλα μου κι από πού είσαι, τον ξανα-ρώτησε χαϊδεύοντας τα ολόξανθα σγουρά μαλλιά του.-Κάτω, μακριά, από τη Ρούμελη- Μάνα, βόγκηξε.- Ω μωρή καρδιά μου. Καταραμένη ώρα.-Α, μανούλα μου, ξαναβόγκηξε ο νιός, αύριο θα γιορ-τάζεις τ’ όνομά μου κι εγώ θαμαι πεθαμένος. Η μάνα μου δάκρυσε από συγκίνηση. Την έβλεπα ότι πονού-σε, λες και το άγνωστο παλικάρι ήταν δικό τα παιδί. Ακόμα κι εγώ, χωρίς να καταλαβαίνω, κοίταζα το φα-ντάρο έτοιμος να κλάψω.Τα τζιτζίκια τραγουδούσαν, χαίρονταν την τεμπέλικη ζωή τους, αδιάφορα γα τα δράμα του άτυχου παλικα-ριού. Τα χελιδόνια και κείνα, σπάθιζαν τον αέρα τι-τιβίζοντας διαπεραστικά, και κυνηγούσαν έντομα, να ταΐσουν τα μικρά τους. Ο νέος όλο βογκούσε, φωνά-

ζοντας τα μάννα ταυ. Ωχ, ω, μάνουλα μου.Καταραμένε εμφύλιε.Οι μεγάλοι έξω, συλλογιόταν τι να κάνουν. Ο πατέρας μου λέει.-Δεν πρέπει να χασομεράμε, πρέπει να τον πάμε στου Καλούδη στη δημοσιά, μήπως βρούμε κάνα αμάξι, να τον στείλομε στ Φιλιάτι στο Νοσοκομείο.-Καλά λες Αγγέλη. Να βιαστούμε.Ο μπάρμπα Βασίλης κι ο μπάρμπα Γιώρης, κόβουν ένα δυο δοκάρια από νεαρά πλατάνια, καρφώνουν άλλα μικρότερα κάθετα και φτιάχνουν ένα ξυλοκρέ-βατο. Η μάννα μου, βοηθούμενη κι από τις θειάκες μου, έστρωσαν παχιά στρώματα. Ξάπλωσαν απάνω τον πληγωμένο και κίνησαν για του Καλούδη, για τη δημοσιά. Άραγε θα βρουν κάνα αυτοκίνητο; Σε πόση ώρα; Θα αντέξει, ως τότε το παλικάρι; Έφυγαν στο καταμεσήμερο και γύρισαν όταν τα ίσκια έριχναν πέρα, αργά τ’ απόγιομα.Μας είπαν, ότι βρήκαν ένα στρατιωτικό αυτοκίνητο και τον έστειλαν στο Φιλιάτι.-Μακάρι να γλυτώσει το μαύρο, λέει η μάννα μου, κά-νοντας το σταυρό της. Ύστερα από λίγες μέρες μάθα-με, ότι το παλικάρι το άμοιρο στο δρόμο πέθανε, δεν πρόλαβε να φτάσει στο Νοσοκομείο.Οπωσδήποτε μονολογώντας μέσα στα βογγητά του θα ‘λεγε: -Αχ μανούλα μου, εσύ αύριο θα γιορτάζεις, θα σου εύχονται χρόνια πολλά, για μένα, να τον καλοδε-χτείς θα σου λένε κι εσύ θα λες ευχαριστώ, ευχαριστώ πολύ. Εγώ όμως θα είμαι πεθαμένος.Καταραμένε εμφύλιε.Κείνο που δεν κατάλαβα μέχρι σήμερα είναι;Γιατί, για ποιόν σκοτώθηκε εκείνο το παλικάρι;

Θεοτόκης Μπούρμπος

Γιατί; Για ποιόν σκοτώθηκε;

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013Σελίδα 6

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑΣ-του ανταποκριτή μας Χρήστου Σταμούλη-

ΚΑΤΩ ΛΑΒΔΑΝΗΣτα χωριά της Μουργκάνας λογίζεται και η όμορφη Κάτω Λάβδανη, κόσμος γνω-στός και συγγενικός με τον δικό μας. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος πήγα στο ημερήσιο πανηγύρι που κάνουν κάτω από τα δασιά πλα-τάνια του χωριού. Με το που έφτασα οι μυρω-διές με τράβηξαν στο στημένο μαγειρειό και είδα όλο το Συμβούλιο

της Αδελφότητας να ετοιμάζουν τα του πανηγυριού και τα πέντε καζάνια να αχνίζουν τις ευωδιές του ντόπιου κρέατος. Αισθητή η απουσία του αγαπητού πρόεδρου κ. Κονδύλι, αλλά άξια τον αντικατέστησε ο αντιπρόεδρος και όλο το χωριό ήταν στο πόδι για την προετοιμασία του πανηγυριού. Φέτος ο κόσμος ήταν διπλάσιος από πέρσι, κάπου 700 με 800 άτομα υπολόγισα ότι συμμετείχαν. Την άφιξη του λεβέντη Δήμαρχου Πωγωνίου κ. Κώστα Καψάλη συνόδεψε το χειροκρότημα των παριστάμενων, όπως χειροκροτή-θηκε επίσης όταν πήρε το μικρόφωνο και μίλησε κι

ευχήθηκε στον κόσμο. Μετά την μικρή ομιλία του γύριζε στα τραπέζια και χαιρετούσε όλο τον κόσμο, οι εκδηλώσεις των πολιτών έδειξαν ότι ο Δήμαρχος Πωγωνίου κ. Καψάλης είναι ένα αγαπητό πρόσωπο και άξιος εκπρόσωπός της τοπικής κοινωνίας. Πριν γίνει Δήμαρχος ήταν επι 15 χρόνια πρόεδρος της κοινότητας. Όταν άρχι-σαν να σερβίρουν το

φαγητό μίλησε ο αντιπρόεδρος της Αδελφότητας κ. Δημήτριος Φ έ τ α ς , ο οποίος ε υ χ ή θ η κ ε και ευχαρί-στησε τον κόσμο που συμμετείχε στο πανη-γύρι. Μετά

άνοιξε το χορό ο Δήμαρχος με τον αντιπρό-εδρο και όλο τον κόσμο. Σε κάποια στιγμή πέρασε και η εκκλησιαστική επιτροπή με την

Άγια εικόνα και τα κλαρίνα για ενίσχυ-ση της εκκλησίας. Στην 5η φωτογραφία η κόρη του αντιπρό-εδρου βοηθάει στο σερβίρισμα. Όλος ο κόσμος έφαγε καλά, ήπιε και χόρεψε για πολλές ώρες με τα αυθεντικά κλαρίνα. Το φετινό πανηγύρι της Κάτω Λάβδανης ήταν ένα από τα ωραιότερα της περι-οχής που έγιναν το φετινό καλοκαίρι.

Έγραψε ο εκδότης των ΝΕΩΝ μας για το όμορφο πανηγύρι της Κωστάνας στις 8 Σεπτέμβρη, αλλά κι εγώ θέλω να συγχαρώ όλους τους χωριανούς που βοήθησαν κι έγινε το πανηγύρι και ειδικά τον ακούραστο και αγαπητό πρόεδρο του χωριού Τάκη Ζμπήντα. Στην 1η φωτογραφία ο παπά Γιώργης Μπασιαράς κάνει τα εκκλησιαστικά του έχοντας δεξιά του βοηθό την εξαίρετη κ. Μαρία Τσιμπούλη και αριστερά του τον πρό-εδρο κ. Τάκη Ζμπήντα. Στην 2η φωτογραφία αριστερά ο εκδότης μας κ. Γιώργος Κώτσης παρέα με τον εξαίρετο Κωστανιώτη Σωκράτη Πούλο- συνταξιούχο δάσκαλο.

ΚΩΣΤΑΝΑ

Κάτω από τον Προφήτη Ηλία της Λίστας, δίπλα στο δρόμο, είναι χτισμένο ένα καινούργιο και πολύ όμορφο εικόνισμα. Δεν ήξερα ποιος το χτισε και έμαθα από τον παπά Βασίλη της Λεπτοκαρυάς ότι το έφτιαξε ο κ. Παπαχρήστος, ένα λεβεντόπαιδο, πρώην πρόεδρος της Αδελφότητας, με εξαιρετική μόρφωση και αγάπη για την περιοχή και βέβαια μεγάλος γλεντζές- όπως βλέπετε και στη φωτογραφία. Με τις ευχές μας κι εμένα και του πάτερ Βασίλειου να είναι πάντα καλά και να ομορφαίνει την περιοχή μας.

Το πτυχίο του Ανθυποπυραγού πήρε ο Νίκος Σιγάλας, εγγο-νός του φίλου Σωτηρίου Δάσκα από τη Λεπτοκαρυά, σε ειδική εορταστική εκδήλω-ση από τα χέρια του υπουργού Δημοσιας Τάξης κ. Δένδια- παρουσία και του προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια. Ευχόμαστε στον φέρελπι νέο, στους ευτυχείς γονείς και στον τρισευτυχή

παππού Σωτήριο Δάσκα να τον καμαρώσουν και αρχηγό της Πυροσβεστικής.

ΤΟ ‘ΚΟΝΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ

ΝΕΟΣ ΑΝΘΥΠΟΠΥΡΑΓΟΣ

Στις περιηγήσεις μου στα χωριά της Μουργκάνας, για τα διάφορα ρεπορτάζ που φτιάχνω, συνάντησα στις 11/8 τον παλιό και καλό μου φίλο κ. Γιώργο Οι-κονόμου- πρόεδρο της Πανηπειρωτικής και δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγο. Δεν του έβαλα δύσκολα, απλά τον ρώτησα για τις καλοκαιρινές του υποχρεώσεις συμμε-τοχής στις διάφορες εκδηλώσεις ανά την Ήπειρό και αυτές κατέγραψα:Στις 7/8 στη Σκούπα Τζουμέρκων σε βρα-διά αφιερωμένη στην Ηπειρώτικη παρά-δοση.Στις 11/8 στο Σούλι, το πρωί, σε συγκέ-ντρωση κτηνοτρόφων με θέμα τη μη πλη-ρωμή τους από τους νέους επενδυτές της ΔΩΔΩΝΗΣ.Στις 11/8 στην Τύρια Ιωαννίνων σε βρα-διά αφιερωμένη στην παράδοση.Στις 13/8 στο Κεράσοβο Πωγωνίου σε

μνημόσυνο των εκτελεσθέντων από τους Γερμανούς, πατριωτών.Στις 14/8 στην Χαραυγή Πωγωνίου για τις εκεί εκδηλώσεις. Στις 17/8 στη Λεπτοκαρυά, σε εκδήλωση της Αδελφότητας για τα 100χρονα του Γιώργου Νικολαΐδη.Στις 21/8 στην Ιερά Μονή Γηρομερίου.Στις 24/8 συνάντησε με τον δ/ντη της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας Ηγουμενίτσας κ. Γιώργο Ρίγινο.

Συνέντευξηαπό τον Πρόεδρο της Πανηπειρωτικής

-του Χρήστου Σταμούλη-

Και μια διόρθωση για το προηγούμενο φύλλο…Ο αγαπητός φίλος Κώστας Τσάνος που τον έγραψα ως πρόεδρο- είναι τέως πρό-εδρος- τώρα. Πάντα όμως ενεργητικός και φιλόπατρις, βοηθάει με όλες του τις δυνάμεις, το χωριό και την Αδελφότητα.

Σελίδα 7ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013

C

M

Y

K

ΦΙΛΙΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

-Γράφει η Βασιλεία Μπέμπη- Δούκα, συντ. δασκάλα

Στο παζάρι και οι τοπικοί μας άρχοντες

Έτσι λέγαμε πριν πολλά χρόνια, όταν είχαμε την τύχει να παρα-κολουθούμε αγώνες στίβου στις Γυμναστικές επιδείξεις που γινόταν κάθε χρόνο στο παλιό γήπεδο… ο Τάσος είναι αέρας… Πρωταθλητής ο Τάσος στα 100μ. και όντως ο φωτογραφικός φακός δυσκολεύονταν να τον πιάσει…Αλήθεια, τι ομορφιά είχαν αυτές οι εκδηλώσεις! Νέοι, μαθητές, αθλητές και αθλήτριες τραγουδούσαμε τον Ολυμπιακό Ύμνο: «Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, αγνέ πατέρα του ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού» και συμμετείχαμε «Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι/ Στων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμή/ Και με το αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι/ και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί».

Ο Τάσος ο Ίδαρης, ο αέρας…

Στην 1η εικόνα ο πρόεδρος του Δ.Σ. κ. Νίκος Τάσιος συζητά με τον πάντα ενδ ιαφερόμε -νο για τα κοινά Μιχάλη Σταύ-ρου (Ταβαντζή). Στην 2η εικόνα ο αντιδήμαρ-χος κ. Παναγι-ώτης Στεργίου παρέα με τον παλιό στην αυ-τοδιοίκηση Γη-ρομεριάτη Μή-τση Τρίγγο.

Η 28η Οκτωβρίου. Σε όλες τις πόλεις και τα χωριά γί-νονται εορταστικές εκδηλώσεις, δοξολογίες, παρελά-σεις, ομιλίες, για την ιστορική επέτειο. Σε αυτή μου την επιστολή προς την εφημερίδα μας, αναφέρω ένα ιστορικό γεγονός που συνέβη την ημέρα της έναρξης του πολέμου, στην παλιά Σαγιάδα- τόπο γέννησης και κατοικίας μου. Ήμουν τότε τεσσάρων χρονών και θυμάμαι το πρώ-το Ιταλικό αεροπλάνο που πέρασε πάνω από το χω-ριό μας. Ο πατέρας μου Βασίλης Δούκας μαζί με τον αδελφό της μητέρας μου Γιώργο Σκέντο του Θεοδώ-ρου έρχονταν από την αγορά και εκείνη ακριβώς τη στιγμή πέρασε το αεροπλάνο. Ήταν κοντά στο σπίτι του παππού μου Θεόδωρου Σκέντου. Ο πατέρας μο μόλις άκουσε τη βουή του αεροπλάνο έπεσε μπρού-μυτα και αυτό τον έσωσε. Γιατί ο θείος μου έτρεξε να πάει στο σπίτι του παππού που ήταν 20 μέτρα παραπά-νω και δεν πρόλαβε. Τον θέρισε η πρώτη βόμβα που έπεσε. Τον έφεραν στην κουβέρτα στο σπίτι. Εκεί εί-μαστε μαζεμένα πολλά παιδιά και κόσμος, το είδα με τα μάτια μου το φοβερό γεγονός. Θρήνος και οδυρμός. Ήταν 22 χρονών και νιόπαντρος. Από ότι μπορώ να συμπεράνω ήταν και ο πρώτος νεκρός του πολέμου, ο αείμνηστος θείος μου Γιώργος Θεοδώρου Σκέντος.

Γι΄αυτό το γεγονός επικαλούμαι και τη μαρτυρία της νηπιαγωγού Ειρήνης Βουγίδη. Είχε κι αυτή συγγένεια, αφού ο Γιώργος Σκέντος είχε παντρευτεί την αδελφή της μητέρας της Ιφιγένεια Σκανδαλέτου.Ένα δεύτερο γεγονός είναι η προδοσία του πατέρα μου Βασίλη Δούκα, από τον φίλο του τουρκαλβανό Αχμέτ Τσαπούνη. Στο διπλανό χωριό τη Λιόψη, ζούσαν τουρ-καλβανοί και είχαν καλές σχέσεις με του Σαγιαδινούς. Ένα βράδυ ο Αχμέτ χτυπάει την πόρτα του σπιτιού μας. Ήταν αργά. Η μάνα μας Νίκη, μας είχε βάλει στο σοφρά χόρτα και ψωμί για βραδινό. Άνοιξε την πόρτα ο πατέρας μου και χάρηκε που είδε το φίλο του και τον καλοδέχτηκε, του είπε να κάτσει. Όχι του λέει αυτός, ήρθα να σε πάρω να πάμε στην αγορά να συσκεφτού-με μαζί με άλλους χωριανούς πως θα αντιμετωπίσουμε την νέα κατάσταση. Ήταν το 1941, το Φιλιάτι το είχαν καταλάβει οι Ιταλοί. Έφυγαν από το σπίτι και μετά μάθαμε πως δεν πήγαν στην αγορά. Με ποιόν τρόπο δεν ξέρω ο Αχμέτ πήρε τον πατέρα μου, τον παπά του χωριού και τον Ηλία Αλεξίου και με άλογα πήγαν στο Φιλιάτι και εκεί τους παρέδωσε στους Ιταλούς. Αυτοί τους έκλεισαν στα κρατητήρια για τρείς μήνες. Πολ-λοί χωριανοί τότε φοβήθηκαν και έφυγαν από το χωριό και πήγαν στο Φατήρι και στους Αγίους Πάντες αργό-

τερα και κάθισαν εκεί αρκετούς μήνες. Επέστρεψαν όταν ελευθερώθηκαν οι κρατούμενοι, αφού δεν τους βρήκαν τίποτε επιβαρυντικό. Στην επιστροφή περά-σανε από το Πλαίσιο και είδαμε ένα φοβερό θέαμα, καιγόταν το ωραίο χωριό μας. Θυμάμαι τις φλόγες ως τον ουρανό, έμειναν μόνο οι πέτρες. Ο πατέρας μου ήταν στην απελπισία του και σκέφτηκε τη φυγή. Έβα-λε την οικογένεια τέσσερα μικρά παιδιά και τη μητέρα μου σε μια βάρκα και ξεκίνησε λάμνοντας προς την Κέρκυρα. Βγήκαμε στις Μπενίτσες το πρωί. Από τότε δεν ξαναγυρίσαμε στην πατρίδα μας. Εγώ μόνο έγινα εκπαιδευτικός και διορίστηκα στο Φιλιάτι. Τα γεγονότα αυτά σημάδεψαν τη ζωή μου και της οι-κογένειάς μου. Έπρεπε όμως να τα αναφέρω σαν μνη-μόσυνο στο θείο μου και στον πατέρα μου.

ΜΝΗΜΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ για την 28η Οκτωβρίου

Θεμιστοκλής Πέτρου: Τα δημοτικά τραγούδιαΟι άνθρωποι φεύγουν αφήνοντας πίσω τους συναισθήματα, ιδέες και έργα. Κα-μιά φορά αισθανόμαστε την ανάγκη να μοιραστούμε με άλλους την ανά-μνηση τους. Εδώ η ανάμνηση έχει την μορφή μια εργασίας για το δημοτικό τραγούδι και ενός έμμετρου διηγήμα-τος, στο μέτρο της έμμετρης αφήγησης. Ο Θεμιστοκλής Πέτρου γράφει για αυτό το δοκίμιο. «Έσυρα τούτες τις γραμ-μές για να δώσω μορφή και σχήματα στα συναισθήματα που γεννιόντουσαν μέσα μου, όταν ακόμα ήμουν παιδί και άκουγα καθισμένος στο ίσκιο του πλα-τάνου, σε μια ακροποταμιά στη ήπειρο, τη φλογέρα του βοσκού στη βουνοπλα-γιά ή το ντέφι και το κλαρίνο τις πασχα-λιές και στα πανηγύρια του τόπου μου.» Ο Θεμιστοκλής Πέτρου γεννήθηκε στο Φοινίκι της Θεσπρωτίας το 1928. Σπού-δασε στη νομική σχολή του πανεπιστη-μίου Αθηνών πολιτικές και οικονομικές επιστήμες . Υπηρέτησε στο δημόσιο και συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό του Διευ-θυντή Α Τάξεως. Έφυγε απρόοπτα τον Αύ-γουστο του 2012 (από το: thesprotianews)

C

M

Y

K

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013Σελίδα 8

- Με επισημότητα έγιναν οι καθιερωμένες εκδη-λώσεις εορτασμού του ιστορικού ΟΧΙ, της 28ης Οκτωβρίου 1940, στο Φιλιάτι.

Ανάθεμα στους δολο-φόνους- εκτελεστές νέων παιδιών.

Τιμή στο Φιλιατιώτικο παζάρι της Πέφτης, είναι τούτο το φύλλο, όσον αφορά τις φωτογραφίες.

Είναι η μέρα που κινεί-ται η αγορά μας, που βγαί-νει ο κόσμος από τα σπί-τια- πέρα από τις Εθνικές γιορτές- και που έρχονται κόσμος από τα χωριά.

Παράπονα μας έκανε η συμπολίτισσα Ελευθερία Τ. ότι δεν είδε το όνομά της στην κατάσταση των δικαι-ουμένων βοήθεια σε δέμα.

Μήπως έγινε κάποιο λάθος; Γιατί, αν δεν δικαι-ούται η Ελευθερία ποιος δικαιούται;

Όσοι έχουν ανάγκη από εργασία έχουν ανάγκη και από ψυχολογική στήριξη.

Γι αυτό ας αφήσουν τους εκφοβισμούς… κάποια π@π@ρια, που το παίζουν άρχοντες.

Άννα Γκανή γεννηθείσα εν Φιλιάταις, είδε στην ταυτότητα της ο Αλέξης Πανταζάκος, όταν η ηλι-κιωμένη κυρία ασθένησε μέσα στο μαγαζί του στην Αθήνα και έπρεπε να μετα-φερθεί σε Νοσοκομείο.

Όπως είναι γνωστό, πριν από τον μεγάλο πόλε-μο ζούσαν στο Φιλιάτι και Εβραίοι. Μια οικογένεια από αυτές ήταν και η Γκανή.

Οι προσβάσεις του δρό-μου στο χωριό Γαρδίκι- Λέκουφα είναι σε άθλιο χάλι, όπως μας καταγγέλ-λουν κάτοικοι της περιο-χής.

Όλοι οι δρόμοι του Δήμου Φιλιατών έχουν άμεση ανάγκη διαγράμμι-σης, καθότι έχουν χαθεί οι παλιές διαγραμμίσεις και το πρόβλημα εγκυμονεί κινδύνους για όλους- οδη-γούς και κατοίκους.

Έγιναν επεμβάσεις στο δρόμο Φιλιατών- Σαγιάδας, αλλά η καθίζηση στα Τσατσέϊκα παραμένει και μεγαλώνει.

Εκατό ευρώ την ψήφο και δώρο… laptop έδιναν κάποιοι υποψήφιοι για να εκλεγούν δημοτικοί ¨άρχο-ντες¨, τρομάρα τους.

Τα laptop μήπως είναι από αυτά που λείπουν από το Εθνικό Στάδιο; Η δεν λείπουν κυρία πρόεδρε;

Κοντεύει να παραδώσει τούτη η δημοτική και δεν μας έχει ενημερώσει τι παρέλαβε.

Κάποιος παίζει με τα κανά-λια ή… παίζει κάτι άλλο;

ΠΕΤΑΧΤΑΞερ' η Κάκω

ΛΙΜΑΝΙ ΣΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ

Και το λεγα η καψερή, θα νάρθει ο Χινόπωρος και θα ιδούμε τα χάλια μας…

Τούτη που χαλάσανε τη χώρα δεν έχουν τα κάτι να τη σιάξουν.

Να ‘χουν χάρη μανα-χά… σε αυτουνούς που περιμένουν να αναλάβουν να τη σιάξουν.

Τότες είναι που θα πάμε από… σιάξιμο.

Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε, ¨Εικοσιδύο νομοσχέδια για την πάταξη την φοροδιαφυγής¨ και η φοροδιαφυγή… στον τόπο τα βιολιά.

Δείτε ορε καψουλια-σμένοι τι νόμους έχουνε τα άλλα κράτη και πράξτε τα ίδια.

¨Σαράντα χρόνια δού-λευα στα στρείδια και στα μύδια μήτε καλύβ’ απόχτη-σα μήτε και κεραμίδια¨.

Εδώ δεν σταυρώνει μεροκάματο ο κοσμάκης, για ¨Πάταξη τση ανασφά-λιστης εργασίας¨ γκαρίζουν αυτοί…

Ποιος θα πλερώσει 80 ευρώ ένσημο του οικοδόμου όρε μπανταλιασμένοι;

Και γιατί να το πλε-ρώσει, για να ‘χετε του λόγου σας ταμείο να κάμετε παιχνίδι;

Απ’ τα δημοτικά ανασκερίσματα, μήδε φωνή μητ’ ακρόαση- μας λείπει κι ο Νίδας.

Η αγγονιά του Σπα-νόπουλου δεν είπε το ναι, ακόμα.

Άμα περίμενε κι ο πάππος σου τόσο Λιάνα μου… δε θα ‘χε βγει ποτές Δήμαρχος.

Ήκουσα τον Σπύρο Μπότο, πως έβαλε πλώρη για το Δημαρχείο.

Με την ευκή όλη με το καυκή Σπύρο μου, να βγούμε απ’ τη Λούτσα

Μαναχά να ‘χεις το νου στο πηδάλιο καμάρι, μήνα πέσουμε στη Γκρόπα…

Κι όσο για τα του γκρά-ντε λαμόγιου… τα πετυχαί-νει ο Γιώρης μου.

¨Μαζωχτήκανε τα όρ-νια κι έβγαλαν τη Τζέρμπα πρώτη¨.

-Πες κι εσύ τίποτα μο Μαλέκω:

»Α ορέ μουσκάρι ξεσκισμένο, σήκου από το κρεβάτι. Πάει γιόμα. Μου το έπιακες όλη μέρα ύπνο, σαφά. Έχουμε και δουλειές. Να τσαπίσουμε κάνα γημά-ρι στον κήπο,να βάλω κάνα κηπικό».

»Άγιο Δημήτρης και έχουμε γεννητούρια στα χωριά μας. Απροχτέσγια το βράδυ γέννησε η γομά-ρα του Νάσιου. Έκαμε ένα μπουλαρέτσι σερικό. Σήμερα το πρωί γέννησε η σιούτα του Τσιάβου. Έκαμε δυπλάρια. Ένα σαρικό, ένα θυληκό. Και η γκουλιαστρα πάει πιλάλα κάθε μέρα.»

Χέρια δολοφονικά σκό-τωσαν τα δυο παιδιά

ΛΕΝΕ ΟΙ

Αν δει κανείς τη διαδρομή της ΕΓΝΑΤΙΑΣ στην Ήπειρο και μελετήσει τις προσβάσεις που έχουν οι άλλες περιοχές της, σε αυτόν τον εθνικής σημασίας δρόμο, εύκολα διαπιστώνει τον αποκλεισμό του Δή-μου Φιλιατών- της Βόρειας Θεσπρωτίας. Στον αποκλεισμό αυτό- εκτός των χωριών του Δήμου Φιλιατών- συμπεριλαμβάνονται και πολλά των νυν Δήμων Μολοσσών, Ζίτσας και Πωγωνίου. Τα χωριά της Μουργκάνας, του Κασιδιάρη και μερικά της Λάκας Σουλίου, αποκλεισμένα από το σημαντικό αυτό αναπτυξιακό έργο ακολουθούν μια ραγδαία φθίνουσα πορεία, αποκαρδιωτική και για την ίδια την ύπαρξη τους. Δεκάδες προγράμματα ακούσαμε και ¨γεύματα¨ εργασία έγιναν, όλα αυτά τα χρόνια, από ¨ειδικούς¨ για την ανάπτυξη της Μουργκάνας. Το ενδιαφέρον όλων τέλειωνε… μαζί με το ακριβό γεύμα, το ακριβό κρασί… έσβηνε τη δίψα της ανάπτυξης. Χρόνια τώρα γράψαμε και γράφουμε γι’ αυτό το ζωτικής σημασίας για την επιβίωση της περιοχής θέμα, αλλά δυστυχώς ελάχιστοι είδαν τις αλήθειες του και τις διαστάσεις του, και βέβαια κανένας δεν έδρασε, ούτε καν συγκινήθηκε. Ναι, ούτε ένας Θεσπρωτός πολιτικός δεν άρθρω-

σε λέξη. Ενώ, δεν μπορεί να α γ ν ο ε ί , ούτε να μη βλέπει μια περι-οχή της πατρίδας του, υπα-νάπτυκτη και παρα-μεθόρια, να απο-κλείεται από τον κεντρικό αναπτυξιακό σχεδιασμό. Εύγε στους Βλάχους της Πίνδου που πέτυχαν να έχουν σχεδόν κάθε χωριό και πρόσβαση. Μπράβο και στους Γιαννιώτες που κατάφεραν πρόσφατα και νέα πρόσβαση στο Δροσοχώρι- στα Γιάννενα κάθε 2-3 χιλιόμετρα υπάρχει πρόσβαση. Αίσχος στο κρά-τος που δεν κάνει τίποτε για το δικό μας τόπο- δεν λέω αίσχος στους δικούς μας, γιατί συνήθως δεν βρίζω… κάτι που δεν υπάρχει!

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΓΝΑΤΙΑ… ΟΛΗ Η ΒΟΡΕΙΑ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ

Μια ιστορική φωτογραφία: ̈ Σύνδεσμος Αναπήρων & Θυμάτων πολέμου 1940-41 της επαρχίας Φιλιατών¨, στο Φιλιάτι το 1952 μετά την παρέλαση. Μια ιστο-ρική φωτογραφία από τον Αποστόλη Σκάρλο, γιο του Διονύση Σκάρλου (του Νιούνιου- με το περί-πτερο στην πάνω πλατεία), του πρώτου στη φωτο-γραφία από αριστερά- ο Διονύσης είναι ο μικρός εμπρός του. Δίπλα του είναι ο Βασίλης Αγγελόπουλος που είχε με τα αδέρφια του την ¨Ηλεκτρική¨ και το ¨Λιοτρίβι¨, πίσω τους μάλλον ο Θολόη Μίγκος από το Φοινίκι που είχε το περίπτερο στην πλατεία του ΚΤΕΛ. Δίπλα στο Αγγελόπουλο ο Χρήστος Σούκας- που εργάζονταν στου Τσιροπούλη και πίσω του ο Ηλίας Τσούγκρης- θυρω-ρός στο Νοσοκομείο. Τη σημαία κρατά-ει ο Βαραγγούλης-

Κερκυραίος γαμπρός στο Φοινίκι έχοντας δίπλα του τον Περικλή Σιολή που δούλευε στο Ταμείο Φιλιατών και τελευταίος από την κάτω σειρά ο Φοινικιώτης αναισθησιολόγος στο Νοσοκομείο μας Θοδωρής Γκιολέκας. Τους υπόλοιπους δεν τους αναγνώρισαν και όποιος έχει την ευγενή καλοσύ-νη… ας σκύψει στην ιστορία μας.

Τιμώντας κάποιους από τους Φιλιατιώτες αγωνιστές του έπους του 1940-41

ΑΓΓΕΛΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣΖητούνται άτομα για ανεξάρτητη συνεργασία με ηγετική εταιρία στον χώρο της Διατροφής,

της Διαχείρισης Βάρους & του Αθλητισμού, για μερική ή ολική απασχόληση.Για πληροφορίες καλέστε 946619994. Ώρες επικοινωνίας 09:00 μέχρι 21:00

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΩΝΜΕ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ «Η ΦΛΟΓΑ»Ηγουμενίτσα Θεσπρωτίας

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΜε ιδιαίτερη ευαισθησία σας γνωστοποιούμε την προσφορά των [2.180,00] ευρώ που λάβαμε από συγ-γενείς, φίλους και φορείς στη μνήμη του Νικολάου Στεργίου για την υποστήριξη των προγραμμάτων του Συλλόγου Γονιών και Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια «Η ΦΛΟΓΑ». Παρακαλούμε δεχθείτε τη συμμετοχή μας στον πόνο σας για την απώλεια του αγαπημένου μέλους της οικογενείας σας. Η ΦΛΟΓΑ με τη σειρά της υπόσχεται να συνεχίσει τον αγώνα για την καλυτέρευση των συνθηκών ιατρικής, ψυχικής και κοινωνικής φροντίδας των παιδιών με καρκίνο χάρη και στην συνδρομή των φίλων της. Με εκτίμηση Η εκπρόσωπος Ηπείρου Ελευθερία ΚώτσιουΣτη μνήμη του Νικολάου Στεργίου προσέφεραν οι: Αδαμίδης Χρήστος, Αμύγδαλος Γιώργος, Ανδρέου Βασίλης, Ζαγκανίκας Χρήστος, Ιωακειμίδης Σοφοκλής, Κώτσιας Θεόδωρος, Λέντζαρης Λάζαρος, Λέντζαρης Γρηγόρης, Λύτης Ιωάννης, Μικρούλη Ευθυμία, Μικρούλη Ουρανία, Μικρούλη Αγγελική, Μικρούλης Δημήτρης, Μικρούλης Χρήστος, Μπέμπης Νίκος, Μπολόφης Βασίλης, Μπότης Γιώργος, Οικονόμου Καίτη, Παπαδόπουλος Κώστας, Πέτσης Χρήστος, Πιστιόλας Δημήτρης, Στασινού Ελένη, Σταύρου Δονάτος, Σταύρου Ευάγγελος, Στρουγγάρη Βασιλική, Στρουγγάρης Παναγιώτης, Στρουγγάρης Ευάγγελος, Στρουγγάρης Γεώργιος, Στρουγγάρης Σπύρος, Στρουγγάρης Χρήστος, Τσίγγου Ελλη, Τσίγγου Αλεξάνδρα, Φίλου Αθηνά, Δήμος Φιλιατών, Τοπική Οργάνωση Σύριζα, Σύλλογος Διδασκόντων Γυμνασίου Φιλιατών, Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Θεσπρωτίας, Πολιτιστικός Σύλλογος Φιλιατών.