1

■ Ἀπὸ τὸ Ὀρθόδοξο Ἁγιολόγιο τῆς Δύσεως

Ὁ Ὅσιος Παῦλος Ἐπίσκοπος Λεόν, ἐν Βρετάνῃ

† 12η Μαρτίου 572

῾ὉὍσιος Παῦλος-Αὐρηλιανὸς τῆς Λε-ὸν (στὴν Βρετάνη τῆς Γαλλίας), γεν-νήθηκε κατὰ τὸ 490 στὸ Πὲν-Οχὲν (Pen Οhen, σημ. Μπόβερτον/Βoverton), στὴν Οὐαλία τῆς Μεγάλης Βρετανίας.

Ἀπὸ τὴν πολυμελῆ εὐγενῆ οἰκογένειά του –εἶχε ἐννέα ἀδελφοὺς καὶ τρεῖς ἀδελφὲς– μία ἀπὸ τὶς ἀδελφές, Σικοφόλ-λα, ἔγινε Μοναχὴ καὶ Ἡγουμένη.

Εἰσῆλθε ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας στὴν Μο-ναστικὴ Σχολή, τὴν ὁποίαν εἶχε ἱδρύσει ὁ Ὅσιος Ἰλτοῦνδος

(† Μνήμη: 6η Νοεμβρίου), μαθητὴς τοῦ Ἁγίου Γερμανοῦ τῆς Ὠξὲρ († Μνήμη: 31η Ἰουλίου), στὴν Νῆσο Πύρου (σημ. Κάλδεϋ).

Ἐκεῖ συνδέθηκε ἐν Χριστῷ μὲ θεοφόρους ἄνδρες, ὅπως ὁ Ἅγιος Δαβὶδ († Μνήμη: 1η Μαρτίου) καὶ ἄλλοι Βρετόνοι Ἅγιοι: Σαμψὼν († Μνήμη: 28η Ἰουλίου), Γιλδά-σιος († Μνήμη: 29η Ἰανουαρίου), Μαλὸ († Μνήμη: 15η Νοεμβρίου, στὴν Δύσι) καὶ Βριόκο († Μνήμη: 1η Μαΐου).

Ἐκ νεότητος ἔδειξε μία ἰδιαίτερη κλῆσι Ὁ Ἅγιος Δαβίδ.

2

γιὰ τὴν ἐρημικὴ ζωή. Ἡ δὲ ἁγνὴ ψυχή του εἵλκυσε πλουσίως τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ, ἡ Ὁποία ἐνεργοῦσε θαύματα διὰ μέσου τοῦ νεωτά-του μαθητοῦ Αὐτοῦ.

Σὲ ἡλικία μόλις δεκαέξι ἐτῶν, ὁ Ἀββᾶς τοῦ ἔδωσε εὐλογία νὰ ἀποσυρθῆ σὲ τόπο ἔρημο, ὁ ὁποῖος ἀνῆκε στὴν οἰκογένειά του. Ἐκεῖ τὸν ἀκολούθησαν δώδεκα συμμαθητές του ἀπὸ τὴν Σχολὴ τοῦ Ὁσίου Ἰλτούνδου.

Ἕξι χρόνια ἀργότερα, ἐχειροτονήθη Ἱερομόναχος. Παρέμεινε πέντε χρόνια στὴν Μονὴ τῆς ἀδελφῆς του Σικοφόλλα, ὅπου ἐδί-δασκε τὸ Ἅγιο Εὐαγγέλιο.

Ὁ Μᾶρκος, Βασιλεὺς ἑνὸς ἀπὸ τὰ Βασίλεια τῆς Ἑπταρχίας, παρακαλοῦσε τὸν Ἅγιο νὰ γίνη Ἐπίσκοπος τοῦ λαοῦ του. Ὁ ἱερὸς Παῦλος ὅμως ἐκλήθη διὰ θείας ἀποκάλυψεως νὰ μεταβῆ στὴν Ἀρμορικὴ (Βρετάνη τῆς Γαλλίας) γιὰ νὰ εὐαγγελίση τὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου.

Τὸ 517, μὲ συντρόφους τοὺς δώδεκα συνασκητὲς καὶ συμπρε-σβυτέρους του, ὡς καὶ δώδεκα συγγενεῖς του ἔφθασε στὴν νῆσο Οὐεσσὰν καὶ ἔπειτα στὴν στεριά.

Διέμειναν διαδοχικὰ σὲ διάφορα μέρη, τὰ ὁποῖα ὁ Παῦλος κα-θηγίαζε μὲ τὰ θαύματά του, καὶ τελικὰ ἐγκαταστάθηκαν στὴν χώρα τῆς Λεόν.

Καθεδρικὸς Ναὸς (ἀριστερά), Ὠμοφόριο τοῦ Ἁγίου (μέσο), ἐρείπια στὴν τοποθεσία τῆς Μονῆς στὴν Νῆσο Μπὰτζ (δεξιά).

Ἡ Νῆσος Μπάτζ.

3

Στὴν νῆσο Μπὰτζ (Βatz), τὴν ὁποίαν εἶχε λυτρώσει μὲ τὴν προσ-ευχή του ἀπὸ ἕναν φο-βερὸ δράκοντα, ἵδρυσε Μονή, ἀπὸ τὴν ὁποί-αν ἔστελνε Ἱερεῖς σὲ ἱεραποστολικὲς περι-οδεῖες, ὥστε νὰ ἐκρι-ζωθῆ ἀπὸ τὴν χώρα ἡ εἰδωλολατρία, ἀλλὰ καὶἡ αἵρεσις τοῦ Πελαγι-ανισμοῦ.

Ὁ Κόμης Βίθουρ, Ἡ-γεμόνας τῆς περιοχῆς, συγγενὴς καὶ θερμὸς θαυμαστὴς τοῦ Ἁγίου, ἐπέτυχε μὲ τὴν συν-έργεια τοῦ Βασιλέως Χιλδεβέρτου νὰ προβιβάση τὸν ἐραστὴ τῆς Ἐρήμου στὸ ἀξίωμα τοῦ Ἐπισκόπου, μὲ δικαιοδοσία σὲ ὁλόκλη-ρη τὴν χώρα τῆς Λεόν.

Ἀφοῦ ἐγκατέστησε τὴν Ἐπισκοπική του Ἕδρα στὴν Μονή, τὴν ὁποίαν εἶχε ἱδρύσει στὴν ξηρά, ἡ ὁποία ἀπέβη ἡ πόλη Σαὶντ Πὼλ ντὲ Λεὸν (St. Pol de Léon), ἀφιερώθηκε μὲ ἀπαράμιλλο ζῆλο καὶ αὐτοθυσία στὴν κατάλυσι τῶν εἰδωλολατρικῶν θυσιαστηρίων καὶ στὴν ἵδρυσι πολλῶν Ναῶν καὶ Μονῶν σὲ ὁλόκληρο ἐκεῖνο τὸ τμῆμα τῆς Βρετάνης.

Προσέλαβε ὡς βοηθὸ καὶ ὁμότροπό του τὸν Ἐρημίτη, Θαυμα-τουργὸ καὶ Ἱεραπόστολο Ἅγιο Γκιρὲκ († Μνήμη: 16η Φεβρου-αρίου 547).

Κατὰ τὸ ἔτος 553, ὁ Ὅσιος Ἐπίσκοπος, ἀφοῦ ὥρισε ἕναν ἀπὸ τοὺς μαθητές του, τὸν Ἱάουα, συνεχιστὴ τοῦ ἱεραποστολικοῦ του ἔργου, ἀποσύρθηκε στὸ Μοναστήρι τῆς νήσου Μπάτζ.

Ἐκεῖ διῆλθε τὸ ὑπόλοιπον τῆς ζωῆς του ἐπιδιδόμενος, μὲ ζῆλο ὅμοιο μὲ ἐκεῖνον τῆς νεότητός του, στὶς νη-στεῖες, τὶς ἀγρυπνίες καὶ τὴν προσευχή.

Ἐκοιμήθη ἐκεῖ ἐν εἰρήνῃ τὸ 572 καὶ ἐτάφη στὴν Μονή του.

Τὸ 954, κατὰ τὶς ἐπιδρομὲς τῶν Βίκινγκς, τὰ τίμια αὐτοῦ Λείψανα μετεφέρθησαν στὴν

4

Μονὴ τοῦ Ἁγίου Φλωρεντίου στὸΦλερι-σιρ-Λοάρ. Φανατικοὶ Δια-μαρτυρόμενοι (Οὑγενότοι) τὰ κατέστρεψαν κατὰ τὸ 1567. Διε-σώθη μόνο ἕνα ὀστοῦν τοῦ βρα-χίονός του, τὸ ὁποῖο διαφυλάσ-σεται στὸν καθεδρικὸ Ναὸ στὴν

πόλι Σαὶντ Πὼλ ντὲ Λεόν. Ὁ Ἅγιος Παῦλος-Αὐρηλιανὸς τιμᾶται ἰδιαιτέρως στὴν Βρετά-

νη, ὡς ἕνας ἐκ τῶν ἑπτὰ μεγαλυτέρων Ἁγίων της, οἱ ὁποῖοι θε-ωροῦνται καὶ ὀνομάζονται Κτήτορες τῆς Βρετανίας (πρώην Ἀρμο-ρικῆς), ὅλοι Ἐπίσκοποι ὁρμώμενοι ἀπὸ τὴν Μεγάλη Βρετανία.

Οἱ ὑπόλοιποι Κτήτορες εἶναι οἱ Ἅγιοι Μαλό, Σαμψών, Βριόκο, Τούγδουαλ († Μνήμη: 30ὴ Νοεμβρίου), Κορεντῖνος († Μνήμη: 12η Δεκεμβρίου) καὶ Πατέρνιος († Μνήμη: 15η Ἀπριλίου).

+Τῷ δὲ ἐν Τριάδι Παναγίῳ Θεῷ,

τῷ ἐνδοξαζομένῳ ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ,προσκύνησις καὶ εὐχαριστία, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν!

Οἱ Ἅγιοι Μαλό, Σαμψών, Βριόκο, Τούγδουαλ (ἄνω),

Κορεντῖνος (ἀριστερὰ) καὶ Πατέρνιος (δεξιά).