exostis 903

εξώστης T. 500+403 03.11.11

ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ

ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

3εξώστης. 3 - 9 Νοεμβρίου 2011

Ποτέ δεν ήμουν φαν της μαζικής κουλτούρας - με όλες τις προ-

εκτάσεις της: μαζική τέχνη, μαζική διαμαρτυρία, μαζική βλακεία:

όλο αυτό τον πολιτισμό που σου κλείνει το μάτι από τα μεσαία

ράφια τού σούπερ-μάρκετ. Μόνο στο γήπεδο κατανοώ και μπορώ

να συμμετέχω στην αγκυλωμένη αντίδραση. Εκεί όπου το φαντα-

σιακό ενδύεται για λίγο (για δυο ώρες) το μανδύα της λογικής.

Θαυμάζω όμως τους εστέτ επαναστάτες, εκείνους που δουλεύουν

πολύ με τον εαυτό τους και σου παραθέτουν ένα ολοκληρωμένο

έργο και μιαν ιδέα: ακέραιη. Οι άνθρωποι αυτοί, που παίρνουν τα

δεδομένα της πραγματικότητας και προτείνουν ψύχραιμες λύσεις,

ή έστω (συνήθως θυσιαζόμενοι) προσπαθούν να τις προτείνουν,

μέσα από τη μοναξιά της παρατήρησης σου δίνουν (καλύτερα:

σου θυμίζουν) το μοναδικό και τόσο απόλυτα χρήσιμο εργαλείο

για να ζεις: τη σκέψη.

Ταυτόχρονα όμως θαυμάζω και το κίνημα των ντανταϊστών, κι

όλων των «τρελών» καλλιτεχνών, που με τόση φυσικότητα γε-

λοιοποίησαν την εστέτ έκφραση. Αμφισβήτησαν κάθε μοντέρνα

έννοια και δημιούργησαν παράλογες καταστάσεις σε ιδιωτικούς

και (κυρίως αυτό) σε δημόσιους χώρους.

Σήμερα ψάχνω να βρω κάτι να με εκφράζει. Δεν το βρίσκω. Δεν

το βρίσκω... Θα ξοδευτώ πάλι στις αίθουσες των κινηματογρά-

φων, και θα αναμετρηθώ με τις αντοχές μου. Κάπου εκεί θα συνα-

ντηθούμε, με το πρόγραμμα ανά χείρας, τα τσιγάρα στην τσέπη

και με μια μεγάλη δόση απελπισίας για το αύριο — αυτό το αύριο

που τόσο έντονα θυμίζει scary movie (αλλά που δεν είναι καθό-

λου μα καθόλου σινεφίλ).

ΥΓ: Ο Εξώστης ανοίγει τις αίθουσες του 52ου Φεστιβάλ Κινημα-

τογράφου Θεσσαλονίκης στο αναγνωστικό κοινό! Αναζητήστε

τα blog του site μας, που για τις επόμενες 10 ημέρες θα ανα-

νεώνονται σε καθημερινή βάση, με τις κριτικές και τα ρεπορ-

τάζ του Γιάννη Γκροσδάνη και του Τάσου Μελεμενίδη από τη

μεγάλη γιορτή της πόλης. Και φυσικά σας περιμένουμε όλους

στο μεγάλο κινηματογραφικό πάρτυ που κάνουμε την Κυριακή

6 Νοεμβρίου στην Αποθήκη Γ΄ σε συνεργασία με το Φεστιβάλ!

Μη λείψει κανείς!

Μαρία Φαρδέλλα

Editorial

ΠεριεχόμεναΣτήλες 04 εκκωφαντική ησυχία 06 Mind the art 11 Μεθυσμένο

παραμύθι 19 Εξώστης Θ 22 ΑΗ | ΗΑ 23 Borderlife 24 Ρετρό 26

Waeter-gyt 26 Άθλιος Γιός 1 27 Geek inside 28 Urbanities. 28

Χάνει μπαλ 29 La Tia Rita 30 Ε79

Θέματα: 05 Φιξ Καρέ: Δημήτρης Βρακάς 10 Συνέντευξη Ορέ-

στης Μεσοχωρίτης 12 Αφιέρωμα 52ο Φ.Κ.Θ Συνέντευξη Δημή-

τρης Ειπίδης 25 Συνέντευξη Schiller

Ιδρυτής: Τάσος Μιχαηλίδης • Αρχισυνταξία: Μαρία Φαρδέλλα • Συντονισμός ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης • Art director: Στέφανος Μιχαηλίδης • Διόρθωση

κειμένων: Γιάννης Δημητρίου • Oικονομική διεύθυνση: Θανάσης Ψαρράς • Διεύθυνση Πωλήσεων: Χρήστος Κουλεμάνης • Σύμβουλοι marketing: Θοδωρής

Ζουλίδης, Γιώργος Φουντέας • Ανάπτυξη marketing: Νίκος Κονδύλης • Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Γεωργιάδης • Υπεύθυνος διανομής: Αλέξης Γκάτσης • IT

consultant: Χρήστος Τατιτζικίδης Σ’ αυτό το τεύχος συνεργάστηκαν: Μάριος Ερμητικός Σπύρογλου, Νίκος Κονδύλης, Αλεξάνδρα Μποζίνη, Μάρα Τσικάρα, Γιάννης

Βασιλείου, Τάσος Μελεμενίδης, Γιάννης Χατζηγώγας, Δημήτρης Δημητρακόπουλος, Κυριάκος Αθανασιάδης, Μάνος Λαμπράκης, Αρχιμήδης Παναγιωτίδης, Γιώτης

Ποσπορέλης, Άθλιος Γιος 1, Νικόλας Μπογιόπουλος, Τζιάννι Κάλλεν, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, Χρήστος Κουλεμάνης, Rita Van dengayged, Miroslava Ivanova •

Φωτογράφοι: E79, Βασίλης Δημάκης, Ιωάννα Χατζηανδρέου, Μαρία Εκμεκτζή, Σάκης Γιούμπασης, Βίκτωρ Μαλκίεβιτς, Καρολίνα Τσιρογιάννη • Ctp - Εκτύπωση –

βιβλιοδεσία: Λιθογραφία Ι. Αντωνιάδης – Θ. Ψαρράς • Εκδοτική ομάδα: Εξώστης Ο.Ε. Τύπου 3, Τ.Κ.: 54625, Θεσσαλονίκη, Τηλ: 2310 – 566577, Fax: 2310 – 566575

www.exostispress.gr • e-mail: [email protected] • facebook: exostisfreepress • twitter: @exostis_press

Διαφημιστείτε εδώ: 2310 566 577

Ταυτότητα

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς

προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Η άποψη των συνεργατών δεν είναι απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ:Οι αναγνώστες του Εξώστη θα κερδίσουν κατόπιν κλήρωσης προσκλήσεις για τις προβολές του Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Λεπτομέρειες στο facebook ή στο

twitter account του exostispress. Ο Εξώστης προσφέρει 5 μονές προσκλήσεις για την παιδική παράσταση «Το παραμύθι-η αυγή κι ο ανθός» από το θέατρο

τέχνης Ακτίς Αελίου και 2 μονές προσκλήσεις για την παράσταση «Μαργαρίτα-μαργαρίτα» στο Spitimou groundfloor. Στείλτε mail γράφοντας: Ακτίς Αελίου και

ονοματεπώνυμο ή Μαργαρίτα και ονοματεπώνυμο μέχρι την Παρασκευή 4/11 στις 21:00μ.μ στο [email protected]. Οι νικητές θα ενημερωθούν με

προσωπικό mail και θα ανακοινωθούν στο fb του Εξώστη το Σάββατο.


Εκκωφαντική ΗσυχίαΣκέψεις και σχέδια του Μάριου Ερμητικού Σπύρογλου

Φιξ καρέΕπιμέλεια: Νίκος Κονδύλης

Το ντοκιμαντέρ και γενικότερα το βίντεο το ανακά-λυψα αργά, πριν 5 χρόνια περίπου.

Από μικρός που έμπαινα στο λεω-φορείο με τα walkman με γοήτευε και με ταξίδευε ο συνδυασμός κίνη-ση-μουσική-εικόνα. Η αισθητική ικανοποίηση την οποία παίρνω όταν βρί-σκω ένα καλό κάδρο για την κάμερα, όταν κάνω ένα καλό μοντάζ, όταν βρίσκω την κατάλληλη μουσική για την κατάλληλη εικόνα, με γεμίζει πάρα πολύ.

O ιταλικός νεορεαλισμός και το cinema verite μου άρεσαν πάντα και συνεχίζουν να μου αρέσουν. Η κάμερα στο δρόμο γενικότερα είναι αυτό που μου αρέσει να βλέπω και να κάνω κι εγώ. Το “Shadows” του Κασσαβέτη ήταν η ταινία που με ώθησε στο τι θέλω να κάνω. Από ντοκιμαντέρ θα αναφέρω το “Α Valparaiso” του Joris Ivens, το “Daguerreotypes” της Agnes Varda και το τηλεοπτικό αριστούργημα του Ken Loach “Cathy Come Home”. Οι Βρετανοί πιστεύω ότι είναι οι καλύτεροι ντοκιμαντερίστες. Η συμμετοχή μου στο 13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσ/νίκης το 2011 με το «In Tallinn» ήταν μια μεγάλη τιμή και χαρά για μένα. Το ντοκιμαντέρ προέκυψε όταν έμεινα για 9 περίπου μήνες στο Ταλίν της Εσθονίας. Για 2 μήνες γυρνούσα με ένα βαρύ τρίποδα και την κάμερα σε ολόκληρη την πόλη του Ταλίν με το μοντάζ να ολοκληρώνεται μέσα σε 5 μήνες. Πολλές φορές βγαίνω με μια μικρή κάμερα στους δρόμους και απλά τραβάω εικόνες. Μετά γυρνάω σπί-τι και φτιάχνω μικρά βίντεο ψάχνοντας την ιδανική μουσική να τα συνοδέψει. Η Θεσσαλονίκη με το πολύ δημοφιλές Φεστιβάλ Κι-νηματογράφου και Ντοκιμαντέρ θα έπρεπε να απο-τελεί ένα φυτώριο για νέα παιδιά να ασχοληθούν με την έβδομη τέχνη. Δυστυχώς μετά την εβδομάδα του Φεστιβάλ το μόνο που μετράμε είναι πόσες ταινίες είδαμε. Έχουμε ένα από τα καλύτερα Φεστιβάλ στον κόσμο, αλλά ο κάθε νέος που σκέφτεται να γίνει κά-ποια στιγμή κινηματογραφιστής δεν έχει κανένα δά-σκαλο, κανένα κτίριο και τελικά κανένα κίνητρο να συνεχίσει να το σκέφτεται. •

Δημήτρης Βρακάς


LIVE @ ΜΥΛΟΣ CLUBPURESSENCESupport: BROKEN TEMPO Guest Band: MARY’S FLOWER SUPERHEADΑνδρέου Γεωργίου 56, περιοχή ΣφαγείαΠροσέλευση: 21:00Τιμή εισιτηρίου: E22, Προπώληση: E18

Underground ΕντευκτήριοΟ Γιώργος Χρονάς παρουσιάζει το 22ο βιβλίο του στις Εκδόσεις Οδός Πανός, με τίτλο «Σάββατο»Δεσπεραί 9, Θεσσαλονίκη (περιοχή ΔΕΘ)Ώρα : 8.30 μ.μΕίσοδος ελεύθερη

LIVE @ ΜΥΛΟΣ CLUB

TONINO CAROTONEΑνδρέου Γεωργίου 56, περιοχή ΣφαγείαΠροσέλευση: 21:00Τιμή εισιτηρίου: E22, Προπώληση: E18

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣSTAGE LIVE26ης Οκτωβρίου 27 Κάθε Παρασκευή & Σάββατο /Ώρα Έναρξης: 22:30Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310 566.768Είσοδος: E20 (με ποτό), Φιάλη: E160, Φιάλη Κρασί: E80

Παρασκευή4/11



Σάββατο 5 /11

Παρασκευή4/11 - 4/12

Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του ΜΙΕΤ

Βίλα Καπαντζή, Λεωφ. Βασιλίσσης. Όλγας 108 «Η φωτογραφία ως μέσο δημιουργίας ή ανατροπής στερεοτύπων»32 φοιτητές από 5 πανεπιστημιακά ιδρύματα:ΦΛΑΣ (Φωτογραφική Λέσχη Αρχιτεκτονικής Σχολής), Τμήμα Αρχιτεκτόνων, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, Αθήνα.Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας.Σχολή Τεχνών στο Kibbuzim College of Education, Τελ Αβίβ, Ισραήλ.Επιμέλεια Λένα Αθανασοπούλου.Ωράριο λειτουργίαςΔευτέρα: κλειστάΤρίτη: 9.00-16.00Τετάρτη και Πέμπτη: 14.00-21.00Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή: 10.00-18.00

Είσοδος ελεύθερη

WHYNOT: Ανακύκλωση Θετικής Σκέψης- Έκθεση Post it

Γράψτε μια όμορφη σκέψη ή ζωγραφίστε κάτι. Αρκεί να είναι σε ένα μικρό χαρτάκι.Η pop up έκθεση των Whynot αποτελείται από ζωγραφιές και σκέψεις των ανθρώπων της πόλης και θα παρουσιαστεί στην Oλύμπιο Στοά -Τύπου 5. Η στοά μεταξύ Τύπου και Λέοντος Σοφού, δίπλα στοΔΥΝΑΜΟ PROJECT SPACE και το SEASAW. Aπό τις 18.00 το απόγευμα. www.facebook.com/thess-whynot

ΣΑΒΒΑΤΟ 5/11BLOCK 3326ης Οκτωβρίου 33

SchillerOpening act : LiebeΠροπώληση: 30 ευρώΤαμείο την ημέρα της συναυλίας: E35

Coo barΒασιλέως Ηρακλείου 4

The Horn The Hunt (live) & Ann Shenton (dj set)

Είσοδος E8

5η Συνάντηση Οικογενειακής Πεζοπορίας

Τόπος συνάντησης: Οδός Τοσίτσα, Ελαιώνες ΠυλαίαςΔιαδρομή: Δασικός δρόμος Ελαιώνων Μήκος διαδρομής: 5000 μέτρα.

Ώρα συγκέντρωσης: 11.00 (Αρσάκεια Σχολεία)Έναρξη πεζοπορίας: 12.00Συμμετοχή δωρεάν και ελεύθερη για όλες τις ηλικίες.

Ανοιχτή εκδήλωση για οικογένειες, ποδηλάτες, δρομείς. Ιδιαίτερα ευπρόσδεκτες οικογένειες με μικρά παιδιά και άτομα τρίτης ηλικίας.

“Mind The Film Art”Τo free press “Εξώστης” σε συνεργασία με το 52ο

Διεθνές Φεστιβάλ ΚινηματογράφουΘεσσαλονίκης σας προσκαλούν στο “Mind the Film Art party”. Εικαστικά δρώμενα από την ομάδα ART is HARD, soundtracks , dj kai vj sets.Αποθήκη Γ’, ΛιμάνιΕίσοδος ελεύθερηΏρα: 22.00


Κυριακή6/11


Κυριακή 6/11


εξώστης. 3 - 9 Νοεμβρίου 20116

Mind The Art

1.

“Ουτοπίξ, ένα βότσαλο στη λίμνη”

Πέμπτη 3/11 - 6/11

Τρίτη08/11

SPITIMOU.groundfloorΜαργαρίτα – Μαργαρίτα: Ένας μονόλογος αφιέρωμα στη Μ. ΚαραπάνουΣκην: Κατ. Ανδριανάκη, Παίζει: Ορέστης ΜεσοχωρίτηςΏρα: Πέμ. - Κυρ.: 21.00Φράγκων 3Τιμή Εισόδου E10 Κρατήσεις - Πληροφορίες: 6972257927

Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη»

«Οι Καρέκλες» του Ε. Ιονέσκο από την Ομάδα Μεταφορική Θεάτρου

Αργυρουπόλεως & Μεταμορφώσεως 7-9, Παλιό ΔημαρχείοΏρα: Κυριακή: 20.00Πέμπτη - Σάββατο: 21.15Τιμή Εισόδου E12, E8 (φοιητιτκό)

Πέμπτη 3/11 - 6/11

Τρίτη08/11

IANOS Αριστοτέλους 719:00 μ.μ.

Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης παρουσιάζει το βιβλίο του “Περιπολών περί πολλών τυρβάζω” εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ.

Public Τσιμισκή 24 (Στοά Χιρς), 19.00 μ.μ. Ο Γιάννης Καλπούζος επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη και τα Public με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου «Άγιοι και δαίμονες εις ταν Πόλιν».Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Δευτέρα 7/11 – 20/11

Τετάρτη 9/11 - 13/12

Café De Facto (Π.Μελά 19)

Ricerca di Tadzio

Ο Τελλος Φίλης αναζητάει στους δρόμους του Λίντο, τον Tadzio, τον ήρωα της ταινίας του Λουκίνο Βισκόντι, που βασίζεται στην κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Τομας Μαν «Θάνατος στη Βενετία», με αφορμή την 68η Μόστρα κινηματογράφου ...

Τα έσοδα των φωτογραφιών θα διατεθούν στον “Σύλλογο Γονέων , παιδιών με σύνδρομο down Θεσσαλονίκης”

ROVER BARΣαλαμίνος 6, Λαδάδικα«ΔΑΝΕΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ»Συναισθήματα, κίνηση, έκφραση με έναν κοινό παρονομαστή- το πρόσωπο.16 νέοι φωτογράφοι δανείζονται μοναδικές στιγμές 16 ανθρώπων .Οργάνωση-Συντονισμός:Victor Malki-evic- Μαρία Εκμεκτσή

ΑΚΤΙΣ ΑΕΛΙΟΥ (Χριστοπούλου 12)

“Ουτοπίξ, ένα βότσαλο στη λίμνη”

Κείμενα&Σκηνοθεσία: Θ. Βελισσάρης, Παίζουν: Θ. Βελισσάρης, Δ. Καλπενίδου, κ.α.

SPITIMOU.groundfloorTuflon LiveΦράγκων 3Ώρα:22.00Είσοδος Δωρεάν

Τετάρτη 09/11

Πέμπτη 10/11

Κυριακή 6/11

“Ελαιώνες 5Κ” 5η Συνάντηση Οικογενειακής ΠεζοπορίαςΑνοιχτή εκδήλωση για οικογένειες, πεζοπόρους, ποδηλάτες, δρομείς.Ιδιαίτερα ευπρόσδεκτες οικογένειες με μικρά παιδιά, άτομα τρίτηςηλικίας, AμεΑ και άτομα μειωμένης κινητικότητας.Ειδικές δραστηριότητες για παιδιά δημοτικού, γυμνασίου, περιβαλλοντικάπαιχνίδια. Υποστήριξη από περιβαλλοντικές οργανώσεις, κινήσεις πολιτών. Ελαιώνες Πυλαίας Θεσσαλονίκης. Μήκος διαδρομής: 5 χιλιόμετρα (5Κ) ΏΡΑ : 11 το πρωί

2ο Φεστιβάλ Φωτογραφίας ΘεσσαλονίκηςΑίθουσα Εικαστικών Εκδηλώσεων του 6ου ορόφου, του Βαφοπούλειου Πνευματικού Κέντρου.Ένα νέο φεστιβάλ με μία σύμπραξη φωτογραφικών δυνάμεων, ξεκινάει δυναμικά τον Νοέμβριο.Στο πλαίσιο του 2ου

Φεστιβάλ Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, θα γίνουν τα εγκαίνια ομαδικής έκθεσης φωτογραφίας της ομάδας ΦΩΤΟΠΟΡΟΙ, με τίτλο: «Contrast – Αντίθεση»

Μέχρι 30/11

Τo forfree ΠΡΟΤEΙΝΕΙ: www.forfree.gr


Mind The Art

www.forfree.gr


Mind The ArtΓράφει η Αλεξάνδρα Μποζίνη

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣΟ Νοέμβριος στη Θεσσαλονίκη είναι πάντοτε συνυφασμένος με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, μια διοργάνωση που δί-νει μια άλλη πνοή στην πόλη, και μεταδίδει ένα εορταστικό κλίμα στους κατοίκους της. Το Ολύμπιον και το Λιμάνι μας κλείνουν ραντεβού με ταινίες από όλο τον κόσμο, με αφιερώ-ματα, masterclasses, ανοιχτές συζητήσεις και με σημαντικούς προσκεκλημένους.Παράλληλα, το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, το Γερμα-νικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης και το Μουσείο Φωτογραφί-ας Θεσσαλονίκης φιλοξενούν στους χώρους τους τρεις πολύ σημαντικές εκθέσεις που έρχονται να τιμήσουν και αυτές την έβδομη τέχνη.

Έκθεση «RROSESELAVY O EROS C’EST LA VIE»Οι φοιτητές του Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Κα-λών Τεχνών του Α.Π.Θ. διοργανώνουν στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης την Έκθεση με τίτλο “RroseSelavy ou Eros c’est la vie”, η οποία περιλαμβάνει φωτογραφίες, ταινίες σε ψηφιακό video και video installation.Τα έργα διαπραγματεύονται την έννοια της συμβίωσης, τόσο ως προς την συνύπαρξη των ατόμων μέσα στο χώρο όσο και ως προς την συντροφικότητα μέσα στη ζωή. Το σώμα, ο χρό-νος, το παιχνίδι της αλήθειας και του ψέματος είναι κάποιες από τις έννοιες πάνω στις οποίες πειραματίζονται οι δημιουρ-γοί. Ο τίτλος της Έκθεσης σχετίζεται με τον Marcel Duchamp.Το RroseSιlavy, ή Rose Sιlavy ήταν ένα από τα ψευδώνυμα του καλλιτέχνη, το οποίο χρησιμοποίησε από το 1921 και μετά, σε μια σειρά φωτογραφιών,σε συνεργασία με τον Man Ray και ως υπογραφή σε διάφορα έργα του.

Στην Έκθεση παρουσιάζονται έργα των παρακάτω φοιτητών- αποφοίτων του Τμήματος Κινηματογράφου του Α.Π.Θ. Φωτογραφίες: Xρυσoύλα Αναστασίου, Ιλιάννα Αγγέλη, Ελένη Χρυσομάλλη, Γιώργος Χατζησταύρου, Αλίκη Δήμα, Νεφέλη Ντα-κοζούδη, Κωντσαντίνος Γιαννακόπουλος, Αλέξανδρος Καντόρος, Νεκτάριος Καρανίκας, Σόνια Κεχαγιά, Αναστασία Μιχαήλ, Σοφία Μελισσοπούλου, Έλλη Ναλμπάντη, Εμμανουήλ Παπαγεωργίου, Στυ-λιανή Παπαστεφάνου, Άννα Πίγκου Ρεπούση, Μελίνα Ταβουλιάρη, Κάτια Κούλιου, Γιώργος Φλέγγας. Video: Αγγελική Αγγελίδου, Νίκος Γκούλιος, Ιορδάνης Θεοδοσιά-δης, Πέτρος Ιωαννίδης, Νιόβη Κίτσιου, Γιάννη Μαζαράκη, Μαρία Μιχαηλίδου, Σταυρούλα Ντόκου, Όλγα Παπαδημητρίου, Άλκη Πο-λίτη, Δήμητρα Σταυροπούλου, Λία Τσχενκελή, Ξενοφών Τσούμας, Κατερίνα Χαραλαμπίδου, Ζένια Χοβχαννισιάν κ.α.

Η επιμέλεια της Έκθεσης είναι της Αγγελικής Γραμματικοπούλου

Διοργάνωση: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης – Γαλλι-κό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης. Με την υποστήριξη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.Τόπος: Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσ/νίκης, Γκαλερί (Λεωφ. Στρατού 2Α) Διάρκεια: Τρίτη 1η Νοεμβ. – Δευτ. 21 Νοεμβ. 2011 Ώρες λειτουργίας: Δε-Πα: 10:00 – 13:00, 17:30 – 20:30.

52ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 4-13 Νοεμβρίου 2011

Έκθεση του Σπύρου ΣτάβερηΈνας κόσμος χωρίς περιθώρια”Η αναδρομική Έκθεση στο έργο του γνωστού Έλληνα φωτογράφου Σπύ-ρου Στάβερη, με τίτλο «Ένας κόσμος χωρίς περιθώρια», μας ξαναγεί, μέσα από τον φακό του καλλιτεχνη,στην Ελ-λάδα κυρίως της δεκαετίας του 1990. O Σπύρος Στάβερης έγινε γνωστός, μέσα από την φωτογραφική του πο-ρεία σε εφημερίδες και περιοδικά (με αφετηρία το θρυλικό περιοδικό 01, στις αρχές της δεκαετίας του ‘90). Μέσω της “φωτογραφίας του δρόμου”, αποτυ-πώνει στο φωτογραφικό χαρτί τα κορί-τσια της οδού Αθηνάς, τα σκυλάδικα, τη λούμπεν Αθήνα, το lifestyle της κο-σμικής νύχτας, τις καλτ φιγούρες, ενώ, μετέπειτα στρέφεται προς το αστικό τοπίο, τις διαδηλώσεις στο δρόμο και την καθημερινή ζωή. Ο ίδιος αναφέρει : “Δεν είμαι φωτογράφος του περιθω-ρίου, πρόκειται για παρεξήγηση. Είμαι μάλλον ένας φωτογράφος χωρίς ιδιό-τητες. Φωτογραφίζω την υπερβολή ως σύμπτωμα περισσότερο, είτε έχει να κάνει με τους κοσμικούς είτε με τους περιθωριακούς. Βέβαια, δεν πρόκει-ται για την ίδια υπερβολή. Όταν είσαι στο περιθώριο, δεν προσποιείσαι ότι ζεις, αλλάζεις με το ένστικτο. Αυτό το βρίσκω πολύ πιο έντιμο, πιο κοντά στα ουσιώδη και πάντα θα με συγκινεί η αξιοπρέπεια της πτώσης.”

Η επιμέλεια της Έκθεσης είναι του Βαγγέλη Ιωακειμίδη. Ο σχεδιασμός και η οργάνωση της Έκθεσης είναι των Αλεξάνδρας Αθανασιάδου και Θάνου Σταυρόπουλου και η οργάνωση παρα-γωγής της Άννας Μηλώση.Διάρκεια: 4/11/2011-4/12/2011Εγκαίνια: 5/11/2011, 18.00Ωράριο λειτουργίας (κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ): 11:00-22:00Ωράριο λειτουργίας (εκτός Φεστι-βάλ): Δευτέρα κλειστά, Τρίτη-Τετάρτη-Πέμπτη-Κυριακή: 11.00-19.00, Παρα-σκευή-Σάββατο: 11.00-21.00Είσοδος: E2.00, E1.00 φοιτ., E0.50 ομαδικές.

Έκθεση Ράινερ Ζίμον «ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ & ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ»Η ταινία του σκηνοθέτη της DEFA, Ράινερ Ζίμον, το 1988, “Η άνοδος στο όρος Τσιμπο-ράσο”, αποτελεί το έναυσμα για την ασχο-λία του δημιουργού με τη φωτογραφία. Ο Ράινερ Ζίμον απαθανατίζει τη Νότια Αμε-ρική μέσα από χιλιάδες φωτογραφίες και, παράλληλα, καταγράφει τα βιώματα του σε συνοδευτικά κείμενα. Ο ίδιος αναφέρει :«Εί-μαι εθισμένος, όταν φωτογραφίζω, να θέλω κρατήσω εκείνη τη στιγμή της ζωής, αλλά γνωρίζω ότι δε γίνεται. Μια ανάμνηση ωστό-σο που με αγγίζει, παραμένει για χρόνια.Το να κοιτάς πίσω από τις εικόνες σημαίνει να μπορείς και να συγκρίνεις, να κοιτάς στον καθρέφτη της ψυχής σου και να ανακαλύ-πτεις τον εσωτερικό σου κόσμο».Η έκθεση «Κοιτάζοντας πίσω από τις ει-κόνες – φωτογραφίες και κείμενα από την Αμερική» πλαισιώνεται με τις προβολές τριών ταινιών του Ράινερ Ζίμον: Η άνοδος στο όρος Τσιμποράσο / The ascent of Chimborazo, Γιαντούπ και Μπελ / Jadup and Boel και Η γυναίκα και ο ξένος / The woman and the stranger.

Διοργάνωση: Ινστιτούτο Γκαίτε Θεσσαλο-νίκης.Σε συνεργασία με το Ίδρυμα DEFA και το Μουσείο Κινηματογράφου Potsdam.Με την υποστήριξη του Φεστιβάλ Κινημα-τογράφου Θεσσαλονίκης.Τόπος: Ινστιτούτο Γκαίτε, Γκαλερί (Βασ. Όλγας 66)Εγκαίνια έκθεσης: Τετ. 2 Νοεμβ. 2011, 19.30Διάρκεια: Τετ. 2 Νοεμβ. - Κυρ. 11 Δεκ. 2011Ώρες λ/γίας: Δε-Πα: 10:00–14:00, 17:00-21:00.


Mind The Art

ΘΕΑΤΡΟ από 04/11-11/11

ΑΚΤΙΣ ΑΕΛΙΟΥ (Τηλ. 2310 229.249): α) Κάθε Τετάρτη 21.15μμ “Ουτοπίξ, ένα βότσαλο στη λίμνη” Κείμενα&Σκηνοθεσία: Θ. Βελισσάρης, Παίζουν: Βελισ-σάρης, Δημητρακόπουλος, Καλπενίδου.β) Παρασκεύη-Σάββατο-Κυριακή 21.15 μ.μ. (από 10 Νοεμβρίου)“Berlin Alexanderplatz ΕΚΔΟΧΗ Β’: Μια Παράλληλη Πτώση” Διασκεύη-Σκην: Θ. Βελισσάρης. Παίζουν: Λ.Λαμπράκη, Θ.Αμοιρίδου, Μ.Γκούμλα, Κ.Κα-λουδιώτης, Β.Κατσίκα, Γ.Κολοβός, Γ.Παπαδόπουλος. ΑΘΗΝΑΙΟΝ (2310 832 060): α) Τετάρτη & Κυριακή: 19.00 μμ, Πέμπτη & Παρασκευή: 21.00 μμ, Σάββατο: 18.00 μμ & 21.00 μμ (από 9/11) “Σχέσεις οργής” Σκηνοθεσία: Α. Βαγενά. Παίζουν: Α. Βαγενά, Π. Τσαρούχας, κ.α. β) Από Πέμπ10/11, ώρα 21.00 μ.μ.“Δεν είναι αυτό που νομίζεις” Κείμενα-Σκηνοθεσία Θοδωρή Τέρπου, παίζουν Ν. Μπολέτη, Θ. Τέρπος, Ν. Αβραμί-δης, Χ. Μπάτζιος, Χ. Λιόλιου. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 250303): Από 4 εώς 6/11 και από 11 εώς 13/11, ώρα 21.00 μ.μ. “Caveman” του Ρομπ Μπέκερ. Σκηνοθεσία: Αναστασία Παπαστά-θη. Παίζει ο Βλ. Κυριακίδης. ΒΕΡΓΙΝΑ (2310 491 291): Από 4-5 , 11-12 , 18-19 , 25-26/11, ώρα 22.00 μ.μ. “Εδώ” με τον Τ. Ζαχαράτο, σε κείμενα Γ.Ξανθούλη. Σκηνοθεσία – Χορογρα-φίες: Δημ. Παπάζογλου, ΓΑΙΑLIVE (2310 513654): Σάββατο 5/11, 23.00 μμ “And The Band - Λίγα τα λόγια σου” από τη Zand the Band. Φωνές οι Ε.Παπούλια, Α.Ψυχράμης, Ε.Ψυ-χράμη & Ρ.Μανισάνου.ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ(τηλ. 2310-210308 &69372348940): Έναρξη: 21.15μμ “Μα-θήματα Νεοελληνικής Ιστορίας” της Π. Φυλακτάκη – Σκην: Β. Οικονόμου, Παίζουν: Τίγκας, Περδίκης, Βασιλειάδου, Μιχαηλίδου. Eίσοδος ελεύθερη για ανέργους.ΘΕΑΤΡΟ ΣΟΦΟΥΛΗ (τηλ. 2310-423925): α) Τετ. – Κυρ. 21.00 μ.μ. (2-13/11/2011) “Μια απρόσμενη συνομιλία” της Σάσας Νάτση από την ομάδα Παρα-κίνησις. Σκηνοθεσία: Τρ. Δελής. Παίζουν: Γ. Γιοκοτός, Στ. Αραμπατζό-γλου, Π. Κέη, Ι. Μήτσικα.β) Κυριακή στις 18.00μμ, Δευτέρα -Τρίτη 21.00 μ.μ. (6-27/11/2011) “Η γυ-ναίκα της Πάτρας” του Γ. Χρονά. Σκηνοθεσία: Λ. Κιτσοπούλου. Παίζει: Ε. Κόκκιδου. ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ (Τηλ. 2392 063711 – 6976 514633): Τετάρ-τη-Κυριακή 20.00μμ και Πέμπτη-Σάββατο 21.15μμ Από 2 εώς 6 Νοεμβρίου ”Οι Καρέκλες” του Ε. Ιονέσκο από την Ομάδα Μεταφορική Θεάτρου. Σκη-νοθεσία: Αλεξάνδρα Θεολόγου. Παίζουν: Κ.-Conie Ισαακίδης, Ά. Γριβάκου, Γ. ΚουτρότσιοςΚΘΒΕ α) Ε.Μ.Σ. (Υπερώο): Κάθε Τετάρτη&Κυριακή 19.00μμ. Κάθε Πέμπτη-Παρασκεύη-Σάββατο 21.00μμ (παράταση εως 6 Νοεμβρίου) “Ιστορίες για Αρκούδες-Τρία μονόπρακτα του Α. Τσέχοφ” Σκην. Γ. Καλατζόπουλος, Παί-ζουν: Πανταζής, Χατζηιωάννου, Ζαφειριάδης.β) ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ: κάθε Τετάρτη & Κυριακή 19.00μμ, Πέμπτη-Παρασκεύη 21.00, Σάββατο 18.00 & 21.00 “Λωξάντρα“ Σκην: Σωτ. Χατζάκης σε δια-σκεύη ‘Ακη Δήμου, Παίζουν: Μπαξεβάνη, Καπέλιος, Παγιατάκη, Σιαμσιάρης, Παλάντζα, Τζαφέρης, κ.α.ΟΡΑ (2310 232799): Από 4 εώς 20/11 21.00 μ.μ. “Ικέτιδες του Αισχύλου (β΄εκδοχή-μαύρο σε λευκό)”. Σκηνοθεσία: Δαμ. Κωνσταντινίδης. Παίζουν: Ε.Δρόσου, Ν. Νικητάκης, Ν. Ράμμος. ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ (Τηλ.2310272909/ 2310285452 / 6974195079): Παρα-σκεύη-Κυριακή 21.00μμ (εώς 18 Δεκεμβρίου 2011)“Συγκάτοικοι για κλάματα” του Ν. Σαϊμον. Σκην: Μ. Μπαλτατζή. Παίζουν: Μ. Ιωάννιδου, Μ. Μπαλτατζή. ΤΑΞΙΔΙ ΟΝΕΙΡΟΥ(6972.702870): Κάθε Κυριακή και Δευτέρα (από 6/11-19/12), ώρα 21.00 μ.μ. “Ζητούνται Θεατρίνες” των Μ. Μυλωνά, Α. Ροβέρτου. Σκη-νοθεσία: Β. Ηλιάδης. Παίζουν: Α.Ροβέρτου, Μ.Βούκα, Χ.Λιθοξοΐδου, Μ.Μυ-

λωνά, Ε.Νικολούδη, Ν.Λαζαρίδης, Χ.Τσαλκιτζής. Ειδική τιμή για παρέες άνω των 5 ατόμων!STUDIO ΚΟΙΤΩΝΕΣ (690 999 2163): 4-27/11, ώρα 21.00 μ.μ. “Τα εργαζόμε-να κορίτσια δεν γερνούν ποτέ” βασισμένο στο “Factory Girls” του Φ. Μακ Γκίνες. Σκηνοθεσία: Β. Οικονόμου. Παίζουν: Λ.Λαμπούδη, Φ.Αραμπατζίδου, Ε.Δαμίγου, Α.Μπολέτση, Μ.Κωνσταντά, Γ.Παναγιωτίδου, Γ.Σαββίδης, Ο.Πα-λιαδέλης. Είσοδος ελέυθερη για άνεργους με την επίδειξη κάρτας ανεργίας.SEESAW CAFE-BAR (6947991407): κάθε Τετάρτη 21.00μμ. (εως 26 Οκτ. 2011) “One night stand up comedy”, Κείμενο-Παρουσίαση: Χρύσα Κοτσα-ρίνη. Είσοδος δωρεάνSPITIMOU.groundfloor (6972257927): 3-13 Νοεμβριου, 21.00 μ.μ. “Μαργα-ρίτα – Μαργαρίτα - Ένας μονόλογος αφιέρωμα στη Μαργαρίτα Καραπά-νου”. Σκηνοθεσία: Κατ. Ανδριανάκη. Παίζουν: Ορ. Μεσοχωρίτης. VIS MOTRIX (2310 228161): Κάθε Παρασκεύη 22.30μμ Σάββατο & Κυριακή 21.00μμ (μέχρι 25 Δεκ 2011) “Ο Συγγραφέας και ο αδερφός του συγγρα-φέα” – Σκην: Σπ. Αθηναίου, παίζουν: Γκαγκάνης, Κουρής, Λιάσιος.

ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΙΔΙΚΑΑΘΗΝΑΙΟΝ (2310 832 060): κάθε Κυριακή 12.00μμ και καθημερινές 10.00πμ για σχολεία. “Δον Κιχώτης“ σε απόδοση Μαρίας Αλβανού, σκην: Π. Καρα-γιάννης, παίζουν: Τούλης, Τέρμπος, Νεοχωρίτη, κ.α. ΑΝΕΤΟΝ (2310 8698 69): Από 6 εώς 30/11. Κάθε Κυριακή 11.30 π.μ. “Η Φοί-βη και οι 4 πλανήτες” από τη θεατρική ομάδα Παραμυθούσα. Σκηνοθεσία: Λ. Κλινίδης. ΒΑΦΟΠΟΥΛΕΙΟ (Τηλ. 424 132-3): Από 23/10 και κάθε Κυριακή στις 12.00μμ “Το Παραμύθι, η Αυγή και ο Ανθός” από το Θέατρο Τέχνης Ακτίς Αελίου σε κείμενα-σκηνοθεσία Θωμά Βελισσάρη, Παίζουν: Κ. Καλουδιώτης, Β. Κατσίκα, Δ. Δημητρακόπουλος.ΑΜΑΛΙΑ (Τηλ. 2310 821483): κάθε Κυριακή και καθημερινές για σχολεία (εώς 25/12/2011) 11.30πμ ”Το νερό της ζωής” των Αφων Γκριμ, Απόδοση και Σκην: Ελένη Δημοπούλου, Παίζουν: Βούλγαρη, Δανιηλίδης, Δημητριάδης, Κωνσταντινίδου, Μεβουλιώτης, Παπαδόπουλος.ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ (Τηλ. 2392 063711 – 6976514633): Κάθε Κυ-ριακή 11.30πμ ”Το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον” από την ομάδα Μαγικές Σβούρες Σκην: Δημήτρης Αδάμης. ΚΘΒΕ α) ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ: Από 30 Οκτωβρίου: Τρίτη - Παρασκευή: 10.30 πμ (για σχολεία), Κυριακή 11.00 πμ (για το κοινό) “Ντενεκεδούπολη” της Ευγε-νίας Φακίνου. Σκηνοθεσία: Φωτεινή Μπαξεβάνη. Παίζουν: Ε. Αμπουμόγλι, Δ. Διακοσάββας, Χ. Νταρακτσής, Ν. Ορτετζάτος, κ.α. β) ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ (Νεανική Σκηνή): Από 1 Νοεμβρίου: Τρίτη - Παρα-σκευή 10.30 πμ (για σχολεία), Κυριακή 11.00 πμ (για το κοινό) “Ένα παι-δί μετράει τ’ άστρα” σε διασκεύη Λ.Λαζόπουλου και σκηνοθεσία Γ. Ρήγα. Παίζουν: Γ. Καραούλης, Μ. Αβραμάκη, Ι. Αϊβάζογλου, Π. Ελευθεριάδης, Γ. Καραμφίλης, κ.α. ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996): (από 29 Οκτ.) Κάθε Κυριακή & καθημερινές σε σχολεία, 11.30μμ “Ρωμαίος και Ιουλιέτα – Η μαγεία της Βερόνα”. Σκη-νοθεσία: Μαρίνος Καρπούζας. Παίζουν: Γιώργος Επιτροπίδης, Παλμύρα Δη-μητρακοπούλου ΣΟΦΟΥΛΗ (Τηλ. 2310 423925): Κάθε Κυριακή 11.30πμ “Η Χώρα των που-λιών”, Σκην: Γιάννη Καλατζόπουλου. Κ. Γακίδης, Χ. Μαστρογιαννίδης, Κ. Μαυροφρύδου.ΟΡΑ (Τηλ. 2310 232799 & 6948 295890): α) Κάθε Κυριακή στις 12μμ “Κα-ροτοπάντζαρο, ντοματόπρασσο, μαϊντανομαρούλι, κι ένα κρεμμύδι λείπει (λύπη;)” από την ομάδα Angelus Novus Σκην. Δαμ. Κωνσταντινίδης.β) Κάθε Σάββατο 18.00 μ.μ. «Τα αινίγματα του γίγαντα» σε αφήγηση Ανθής Θάνου και συνοδεία ζωντανής μουσικής και σκιές Παναγιώτη Κούλελη. ΤΑΞΙΔΙ ΟΝΕΙΡΟΥ (Τηλ. 6972 702870) : Κάθε Κυριακή 11.30πμ “Στρουμφοπάρ-τυ!!!” Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Ηλιάδης.

Συνεχίζεται στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς η παρά-σταση της Μεταφορικής Θεάτρου “Καρέκλες” του Ε. Ιονέσκο σε σκηνοθεσία Α. Θεολόγου. Δυο καρέκλες, ένα ζευγάρι σε βαθιά γεράματα, η Ανάμνηση και η Προσδο-κία. Οι δυο γέροι γίνονται δυο παιδιά, τα δυο παιδιά δύο γέροι και η έννοια του χρόνου μεταμορφώνεται σε παιχνί-δι, στο παιχνίδι της ζωής.

Στο κείμενο του Ιονέσκο, αναζητούμε αυτό που συνθέτει, που συγκροτεί, που γεμίζει και που αδειάζει τον χώρο, εξωτερικό και εσωτερικό, μιας σχέσης. Μιας αιώνιας σχέσης, της πάλης ανάμεσα στον άνθρωπο και τις αξίες, δηλαδή ανάμεσα στον άνθρωπο και τον άνθρωπο. Και δί-χως φιλολογικές σχολαστικότητες μεταφέρουμε σκηνικά τις ‘Καρέκλες’ όπου η αλήθεια τους στέκει σαν μοναδικός φάρος στο νησί όπου κι εκτυλίσσεται η ιστορία μας. Με χιούμορ, τρυφερότητα, σκληρότητα, επί του πραγματι-κού και επί του φανταστικού.

Η παράσταση αποτέλεσε την ενιαία διπλωματική εργα-σία σκηνοθεσίας-σκηνογραφίας, των Αλέκα Θεολόγου και Ελένη Θωμαΐδου, στο Τμήμα Θεάτρου της Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. και πρωτοπαρουσιάστηκε το 2010 στο θέα-τρο «Κλειώ», με μεγάλη επιτυχία.

Info: Μετάφραση: Πέτρος ΜαλαμίδηςΣκηνοθεσία: Αλεξάνδρα ΘεολόγουΣκηνικά, κοστούμια, φωτισμοί: Ελένη ΘωμαΐδουΜουσική σύνθεση: Γιάννης ΜαλλούχοςΗθοποιοί: Κώστας-Conie Ισαακίδης, Άννα Γριβάκου, Γιώρ-γος ΚουτρότσιοςΜέρες - ώρες παραστάσεων: Κυριακή 20.00μμ & Πέ-μπτη-Σάββατο 21.15μ.μ. (3-6/11/2011) στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη», Αργυρουπόλε-ως & Μεταμορφώσεως 7-9 (Παλιό Δημαρχείο)Τιμές Εισητηρίων: E12(γενική), E8(φοιτητικό)Πληροφ. - Κρ. Θέσεων: 2310 458591, ώρες 18.00-20.00

Καρέκλεςτου Ιονέσκο στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς


Ορέστης Μεσοχωρίτης:

“Η Μαργαρίτα Καραπάνου, εκφράζει την ελπίδα αλλά και την αγριάδα της ζωής”

Ένας άνθρωπος μόνος ή όχι, ένας άνθρωπος σε κρίση, ζει και μιλά για κείνον μέσα από την συνέντευξη και τον λόγο της Μαργαρίτας Καραπάνου, της αγαπη-μένης του συγγραφέως. Μια κατάδυση/ ανάδυση στο σύμπαν της Μαργαρίτας Καραπάνου, της μητέρας της Μαργαρίτας Λυμπεράκη, του Σαρτρ, του Πικάσσο, του Καμύ. Ο Ορέστης Μεσοχωρίτης λίγο πριν ανέβει στην σκηνή για έναν θεατρι-κό φόρο τιμής στη σπουδαία γυναίκα-συγγραφέα, μιλάει για την “Μαργαρίτα – μαργαρίτα” στον Εξώστη και στον Γιάννη Γκροσδάνη.

Πως ξεκίνησε η ιδέα μιας παράστασης για τη Μαργαρίτα Καραπάνου;Καμιά φορά τα πράγματα συμβαίνουν μεταφυσικά. Χρειάζεται να περάσει ο απα-ραίτητος χρόνος για να «γεννηθούν» μέσα μας. Βλέποντας την πρώτη και τε-λευταία συνέντευξη της Μ. Καραπάνου συνειδητοποίησα πως το σημαντικότερο θεατρικό που έγραψε, ήταν η αφήγηση της ζωής της, που επανέρχεται μεταλλαγ-μένη σε διάφορα μοτίβα ανάλογα με τον ψυχισμό της «τότε» στιγμής. Υπήρχαν ερωτηματικά για το αν μια τηλεοπτική συνέντευξη ήταν υλικό ικανό να στηρίξει έναν θεατρικό μονόλογο. Την απάντηση μου έδωσε η αγαπημένη μου φίλη και σκηνοθέτις της παράστασης Κατερίνα Ανδριανάκη, που γοητεύτηκε με το υλικό και είπε αμέσως το Ναι. Ένα ολόκληρο καλοκαίρι δουλεύαμε παρέα ,πάνω σε ιδέες , κείμενο, αυτοσχεδιασμούς μέχρι που αθόρυβα φτάσαμε ως εδώ έτοιμοι πλέον να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας.

Τι ακριβώς εκφράζει η Μαργαρίτα Καραπάνου μέσα από το έργο της και πως αυτό βγαίνει στην παράσταση;Η Μαργαρίτα Καραπάνου, εκφράζει την ελπίδα αλλά και την αγριάδα της ζωής, όπως θα λεγε και κείνη, τον πόνο την χαρά, όλα τα αισθήματα. Μια σισσύφεια προσπάθεια του «πέφτω-σηκώνομαι-ξαναπέφτω-ξανασηκώνομαι,γεμάτος πληγές αλλά σηκώνομαι», που είναι για μένα ιδιαίτερα γοητευτική και χαρακτηρίζει αυτό τον τεράστιο χώρο ανάμεσα στη γέννηση και το θάνατο, που λέγεται ΖΩΗ. Αυτό τον χώρο περιγράφει η Καραπάνου, άλλοτε με χιούμορ, αντιθέσεις, κυνισμό, ειρω-νεία και τρόμο, τολμά και γυρνά τον καθρέφτη της ζωής μέσα μας.

Ο ήρωας που υποδύεστε είναι το ίδιο παιδί όπως ήταν και η Μ.Κ. ? Και επιπλέ-ον έχει τη δύναμη να αντιμετωπίσει ότι τον στοιχειώνει;Ο ήρωας που υποδύομαι είναι ταυτόχρονα ένα μικρό παιδί κι ένας υπερήλικας σοφός, όπως και η Μ.Κ. Δεν έχετε παρά να προσέξετε τα υπέροχα πράσινα μάτια της που εκπέμπουν τη συστολή ενός μωρού με στόμα κοφτερό σα λεπίδα έτοιμο να ξεστομίσει με τον πιο απλό τρόπο την πιο σκληρή αλήθεια. Ο ήρωας αυτός μέσα σε 45 λεπτά μέσα από το λόγο της Μ.Κ. αποκαλύπτει σχεδόν κρυπτικά το νόημα της ύπαρξης όλων μας.

Info: Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ανδριανάκη Ερμηνεία: Ορέστης ΜεσοχωρίτηςΚίνηση: Δημήτρης ΚυανίδηςΣτο cafι-bar spitimou (Φράγκων 3), 3-6 και 10-13 Νοεμβρίου 2011, 21:00 μ.μ.Τιμή εισητηρίου: 10 ευρώΕπικοινωνία –κρατήσεις : 6972257927-6906568710

Τελικά η ζωή είναι αγρίως απίθανη;Εγώ θα ‘λεγα πως η ζωή, είναι εξόχως απίθανη, και ίσως αυτό να ΄ναι που την κάνει τόσο ποθητή. Η γιαγιά μου συνήθιζε να λέει: «Πρόσεχε , γιατί ότι κοροιδεύεις το λούζεσαι..». Ίσως να ήταν ένας πιο δικός της τρόπος να μου πει: «Πρόσεχε,η ζωή εί-ναι αγρίως απίθανη». Και αποδεικνύεται καθημερινά γύρω μας. Έχει μια δική της νομοτέλεια η ζωή, τακτοποιεί τα πράγματα ερήμην και μας εκπλήσσει διαρκώς. Δεν ξέρω αν υπάρχει δίκαιο ή άδικο μέσα σ’αυτό , πάντως έτσι είναι και μόλις το υποψια-στούμε, εκτός από τρομοκρατημένοι, αισθανόμαστε απολύτως ασφαλείς και ελεύθεροι. •


Μεθυσμένο ΠαραμύθιΓράφει η Μάρα Τσικάρα - E: [email protected]

Θέλοντας να καλοπιάσει τον καινούριο μήνα, τον κάλεσε στο σπίτι για

φαγητό. Υπόλοιποι καλεσμένοι ήταν η Αλλαγή της Ώρας, ο Πρόεδρος της

Δημοκρατίας, ένα από τα παιδιά που τον μούντζωσαν, η γειτόνισσα Σω-

τηρία Ψυχοπούλου, η αδερφή της- Ακηδία- και ό,τι πρόχειρο υπήρχε στο

ψυγείο. Κάθισαν όλοι γύρω από το μουντό τραπεζομάντιλο ακονίζοντας

μαχαιροπίρουνα και ορέξεις.

Την πολύτιμη μαγειρική παρθενιά του Νοεμβρίου έσπασε η κυρία Τσιπού-

ρα- Λουίζα Πορτοκάλη η Θεσπεσία.

Στο μπλιγουράτο τζιντζερρετιρέ φιλοξενήθηκε η γευστικότατη συνοδεία

της, μια πλειάδα λαχανικών [Θράσος ο Πράσος, η οικογένεια Χάρη, Πάρη,

Λάρυ Μανιτάρι -το γένος Πλευρώτους- η γλυκυτάτη Ρόζυ (πιπεριά εκ

Φλωρίνης), η ροκ μπάντα Φτου-Σκόρδα featuring Takis Kremidakis... guest

star η μεγάλη ντίβα του ουρανίσκου Μαρί ντε Καπαρί υπό την σκιερήν

τρυφερήν συντροφίαν ακανθώδους δενδρολίβανου]. Δεν θα μπορούσε

βέβαια να απουσιάζει από το εορταστικό πρόγραμμα ένας δροσερόκ

περίπατος στους κήπους των ανακτόρων με ξεναγό την πάλαι ποτέ Μα-

ρουλίτα, τον ανιματέρ Μαιντάνο με τις πιπεράτες ανίθικες προθέσεις του

και τον Bloody Ρόδι με τις αντιοξειδωτικές πινελιές του.

Αφού οι προσκεκλημένοι ρεύτηκαν κι έκλασαν όλο ηδονή, κοιταχτήκανε

στα μάτια. Η σπιτονοικοκυρά, παραμέρισε τα γλυμμένα πιάτα ανοίγοντας

χώρο για το γλυκό. Περίμενε. Περίμεναν κι οι άλλοι. Άντε ρε παιδιά, πού

είναι οι καλοί σας τρόποι; Κύριε Πρόεδρε, δεν σας βρίσκεται ούτε μια

ακόμη καραμέλα; Ούτε ένα ροξάκι; Μια τουλούμπα; Έστω ένα κουρκου-

μπίνι; Μα εγώ σας έκανα την τιμή να παρευρίσκομαι… είπε κι αποχώρησε

ενοχλημένος. Ο πιτσιρικάς έβαλε αμήχανα τα χέρια στις τσέπες κι έβγα-

λε ένα ταλαιπωρημένο μιλφέιγ, 1000 φύλλα τσαλακωμένα: Φωτοτυπίες,

φυλλάδια, φύλλα φθινοπώρου, μηχανογραφικά, αριστεία, χάρτινα όνειρα,

εισιτήρια για Καναδά. Σαν-τη-γη δεν έχει πια, ούτε σε μορφή κρέμας ούτε

σε μορφή πλανήτη, ούτε σε μορφή ελπίδας, είπε ανόρεχτα η Ακηδία. Η

αδερφή της, Σωτηρία, δικαιολογήθηκε πως κάνει δίαιτα ενώ μας προέ-

τρεψε να αναζητήσουμε τη γεύση του γλυκού στη γιόγκα, στον έρωτα,

στην Αγία Γραφή, στη δημιουργία. Η Χειμερινή Ώρα γέλασε ειρωνικά και

σκοτείνιασε απότομα. Το δε ψυγείο παρέμενε άγλυκο και βουβό μες το

βουητό του.

Μια εικαστική συνομιλία… ζωγραφική Δημήτρη Μοράρου

Ένα γεύμα χαμένο στη μετάφραση.

Και τώρα οι δυο μας, είπε η σπιτονοικοκυρά στο Νοέμβρη.

Λέγε καριόλη τι μέλι γενέσθαι;

Ο Ενδέκατος σηκώθηκε ήρεμα από το τραπέζι. Με αργά βήματα κατευ-

θύνθηκε προς το σαλόνι. Διάλεξε ένα δίσκο και με τελετουργικές κινήσεις

τον εναπόθεσε στο κέντρο του τραπεζιού.

Έβαλε μια οδοντογλυφίδα πάνω στις χαρακιές του κι ανάμεσα σε χρατς

γεννήθηκε ένας γλυκόπικρος τριγμός. Αίφνης, το πρόσωπό του πήρε τη

μορφή του… Tom Waits;

Για να σιγουρευτεί ότι κατάλαβε τον ενδέκατο μουσικό χρησμό, η σπιτο-

νοικοκυρά κατέφυγε στο google translate:

«Δεν σκιά δεν αστέρια Δεν φεγγάρι δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα Νοέμβριος πιστεύει ότι μόνο σε ένα σωρό από ξερά φύλλα και ένα φεγγάρι…» Αν θες να τα πάμε καλά, διέκοψε για λίγο το τραγούδι ο Νοέμβρης- Tom,

μάθε να ζεις… τα καιρικά φαινόμενα, τα πολιτικά, τα παραμύθια, τις γεύ-

σεις, τις συνταγές τους, τους στίχους, τη μουσική…

«..Αυτό είναι το χρώμα των οστών Δεν προσευχές για το μήνα Νοέμβριο..» Ίσως μόνο ευχές… η εξής μία… Καλό μήνα… Καλύτερο. •


Εξώστης ΘήταΣυνέντευξη στον Γιάννη Γκροσδάνη

Βλέποντας το πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ ποια είναι η πρόταση σας προς το κοινό;Προτείνουμε ταινίες και δημιουργούς που οδηγούν τον ανε-ξάρτητο κινηματογράφο ένα βήμα πιο πέρα. Που βάζουν οι ίδιοι στοιχήματα με τον εαυτό τους και τα πετυχαίνουν, αρ-θρώνοντας μια γλώσσα ευρηματική και τολμηρή. Αυτόν τον κινηματογράφο θέλουμε να προτάξουμε στο φεστιβάλ, το ανεξάρτητο σινεμά και όλες του τις εκφάνσεις. Κι αυτόν ακρι-βώς τον κινηματογράφο προτείνουμε στο κοινό. Οι προτάσεις είναι πολλές, ωστόσο η τελική επιλογή ανήκει στο κοινό.

Τι προσφέρει μια διοργάνωση όπως το Φεστιβάλ Κινημα-τογράφου σε μια τόσο δύσκολη εποχή όπως αυτή που βι-ώνουμε τώρα; Η εποχή είναι εξαιρετικά δύσκολη, γι αυτό και ο κόσμος έχει περισσότερη ανάγκη από ποτέ την ελπίδα, την ψυχική ανάτα-ση, την ουσιαστική ψυχαγωγία. Το φεστιβάλ προσφέρει στο θεατή ένα σύνολο ταινιών καλλιτεχνικής αρτιότητας, αλλά και θεματικής πολυφωνίας, που του επιτρέπουν να ξεφύγει για λίγο απ’ την σκληρή πραγματικότητα. Κι απ’ την άλλη, πρόκειται για ταινίες που ενεργοποιούν το κοινό να δει τον κόσμο μέσα από έναν ειλικρινή και όχι παραμορφωμένο κα-θρέφτη.

Μπορεί να αποτελέσει επένδυση για την Θεσσαλονίκη; Έχετε κάποιο σχεδιασμό για τα επόμενα βήματα του Φε-στιβάλ;Σε ότι αφορά τη Θεσσαλονίκη, το φεστιβάλ, ήταν και πα-ραμένει άρρηκτα δεμένο με την πόλη. Το ένθερμο κοινό της Θεσσαλονίκης, είναι ο πιο απαιτητικός κριτής μας. Συμμετέ-χει σε όλες τις δράσεις της διοργάνωσης, η οποία και σημα-τοδοτεί τη μεγαλύτερη κινηματογραφική γιορτή της χώρας. Και ταυτόχρονα με το καλλιτεχνικό πρόγραμμα, οι αναπτυξι-ακές δράσεις της Αγοράς, με τη συμμετοχή ανθρώπων του κινηματογράφου από κάθε πλευρά του πλανήτη, βοηθούν ουσιαστικά στην εδραίωση της πόλης της Θεσσαλονίκης ως πολιτιστικό κέντρο των Βαλκανίων.

Τα τελευταία χρόνια η σχέση του Φεστιβάλ και των Ελλή-νων κινηματογραφιστών θα λέγαμε ότι δοκιμάστηκε. Ποια είναι τελικά η σχέση του Φεστιβάλ με τον ελληνικό κινη-ματογράφο;Το Φεστιβάλ προβάλλει και στηρίζει τον ελληνικό κινηματο-γράφο. Και δε μένει μόνο στα λόγια, αλλά το αποδεικνύει με έργα. Φέτος για παράδειγμα, περισσότερες από 20 ελληνικές ταινίες, συμμετέχουν σε όλες μας τις δράσεις. Το μεγάλο αφιέρωμα στον Κωνσταντίνο Γιάνναρη είναι σαφώς μια ση-μαντική στιγμή για τη διοργάνωση.

Στο διεθνές διαγωνιστικό, πλάι σε άλλες 13 ξένες ταινίες, θα διεκδικήσουν τα μεγάλα βραβεία του φεστιβάλ, οι νέες ται-νίες του Καραμαγγιώλη και του Φαφούτη, σε ειδική προβολή, παίζεται η νέα ταινία του Τσίτου, κάνουμε ένα spotlight στο Μιχάλη Κακογιάννη, προβάλλοντας την «Ηλέκτρα», ενώ φέ-τος εντάσσουμε στο ελληνικό πρόγραμμα και δυο συμπαρα-γωγές, μια ελληνογερμανική και ακόμη μια από το Πράσινο Ακρωτήρι.

Επιπλέον στη Θεσσαλονίκη θα πραγματοποιήσουν πρεμιέ-ρα συνολικά 11 νέες ελληνικές παραγωγές, ενώ στα market screenings της Αγοράς, θα προβληθούν σε επαγγελματίες και δημοσιογράφους του εξωτερικού περισσότερες από 20 ελληνικές ταινίες, κάποιες από τις οποίες έχουν ήδη κάνει πρεμιέρα στην Ελλάδα, ωστόσο τους προσφέρονται όλα τα εργαλεία της αγοράς του φεστιβάλ, που θα τους βοηθήσουν να παρουσιάσουν το έργο τους σε ένα διεθνές πεδίο. •

Δημήτρης Εϊπίδης

“Προτείνουμε δημιουργούς που μας οδηγούν ένα βήμα πιο πέρα”

Ο Δημήτρης Εϊπίδης είναι ένα πρόσωπο που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις για το φανατικό κοινό του Φεστιβάλ. Η σχέση του με τη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε πριν από 19 χρόνια όταν πρωτοπαρουσίασε στο κοινό το πανόραμα των “νέων Οριζόντων”. Πέρυσι ανέλαβε τις τύχες του οργανισμού και σε μια δύσκολη συγκυρία δεί-χνει να έχει την όρεξη να αναδείξει την πόλη σε πολιτιστικό κέντρο των Βαλκανίων. Το φετινό 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποτελεί προσωπικό στοίχημα με πολύπλευρες προτάσεις. Ο “Εξώστης” συζή-τησε με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ για την φετινή διοργάνωση.

Εξώστης ΘήταΓράφει ο Γ. Βασιλείου


Ελληνικό Πανόραμα

To ελληνικό τμήμα είναι πάντα ανάμεσα στους πλέον ενδιαφέροντες το-μείς του φεστιβάλ. Εκτός από το “J.A.C.E.” και τον “Παράδεισο”, που συμ-μετέχουν στο διεθνές διαγωνιστικό, στο φετινό φεστιβάλ θα προβληθούν ταινίες δημιουργούν εγνωσμένης αξίας αλλά και νέων σκηνοθετών.

Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν το “Man at Sea“ του Κωνσταντίνου Γιάν-ναρη με διαφορετικό μοντάζ σε σχέση με την ταινία που προβλήθηκε τον Φλεβάρη στο Βερολίνο, αφήνοντας ανάμεικτες εντυπώσεις, το “Magic Hour” του Κώστα Καππάκα και ο βραβευμένος στο φεστιβάλ του Σαν Σε-μπαστιάν “Άδικος Κόσμος” του Φίλιππου Τσίτου. Στη δεύτερη κατηγορία εντάσσονται φιλμ όπως το σπονδυλωτό δράμα “Η Πόλη των Παιδιών” του Γιώργου Γκικαπέππα, η πειραματική “Αφροδίτη στην Αυλή” του Τη-λέμαχου Αλεξίου, ο “Σούπερ Δημήτριος” του Γιώργου Παπαιωάννου και το φουτουριστικό “F.L.S.” του Θάνου Τσαβλή, ο οποίος τα κάνει όλα και συμφέρει (υπογράφει σενάριο, σκηνοθεσία, μοντάζ, φωτογραφία, καλλιτε-χνική διεύθυνση και συν τοις άλλοις πρωταγωνιστεί.)

Στην Αγορά του Φεστιβάλ εκτός από ταινίες που αναζητούν διανομή, όπως το νέο φιλμ του Νίκου Ζερβού που φέρει τον ελκυστικό τίτλο “Σαπίλα, Ξεφτίλα και Τεκίλα”, θα προβληθούν σε market screenings και ταινίες που έχουν ήδη κάνει δημόσια προβολή, όπως το “Wasted Youth”, το “DOS”, το “Γάλα” και η “Αμνηστία”, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στους δημιουργούς τους να προωθήσουν το έργο τους.

Τέλος στα πλαίσια του φεστιβάλ θα προβληθεί η “Ηλέκτρα“ του Μιχάλη Κακογιάννη, σαν φόρος τιμής στον σπουδαίο αυτό δημιουργό, που έφυγε από τη ζωή στις 25 Ιουλίου του τρέχοντος έτους. •

Διεθνές ΔιαγωνιστικόΤαινίες από τις 4 γωνιές του πλανήτη περιλαμβάνει και φέτος το πρό-γραμμα του διαγωνιστικού προγράμματος. Ξεχωρίζουμε το τσεχο-γερμανικό “Αλόις Νέμπελ”, ένα ασπρόμαυρο animation, που φιλοδοξεί να ανατρέψει την (βλακώδη) παγιωμένη αντίληψη ότι τα “μικυμάου” είναι μόνο για παιδιά και άρεσε όπου προβλήθηκε, την ισραηλινή ιστορία ενηλικίωσης “Η πλημμύρα”, το καναδέζικο δράμα κοινωνικού ρεαλισμού “Ο Πωλητής”, την “Φωτιά”, μια ιστορία εκδίκησης με απο-στασιοποιημένη σκηνοθετική προσέγγιση, που απέσπασε το βραβείο σκηνοθεσίας στο κινηματογραφικό φεστιβάλ του Μόντρεαλ και τέλος το “Ιδού ο Αμνός”, μια βρετανική μαύρη κωμωδία, που σύμφωνα με το δελτίο τύπου κινείται στο ύφος του σινεμά των αδερφών Mcodonagh (In Bruges, The Guard).

Τον Χρυσό Αλέξανδρο διεκδικούν και δύο ελληνικές ταινίες. Το πολύ-παθο “J.A.C.E.“ είναι η νέα ταινία του Μενέλαου Καραμαγγιώλη, που επιστρέφει στις αίθουσες 13 χρόνια μετά το αμφιλεγόμενο “Black Out”, με την ιστορία ενός σύγχρονου Όλιβερ Τουίστ, που μεγαλώνει και εμπλέκεται σε κύκλωμα πορνείας. Διεθνής συμπαραγωγή, διεθνές καστ και γενναία διάρκεια (153’). Η έτερη ελληνική συμμετοχή του διαγωνιστικού είναι ο “Παράδεισος” του Παναγιώτη Φαφούτη (Η Κλη-ρονόμος), ένα σπονδυλωτό φιλμ που εξελίσσεται στα πλαίσια του φη-μισμένου πατρινού καρναβαλιού. •

Άδικος Κόσμος

Παράδεισος J.A.C.E.

Αλόις Νέμπελ

Εξώστης ΘήταΓράφει ο Τ. Μελεμενίδη


Ανοιχτοί ΟρίζοντεςΤο φεστιβαλικό πανοραμα μαμούθ είναι πλούσιο σε επιλογές

Το 1992, πάνω στη διεθνοποίηση του φεστιβάλ, ο Δημήτρης Εϊπίδης δημιούργησε τους Νέους Ορίζοντες, οι οποίοι σε μια εποχή που οι προσβάσεις των θεατών στο παγκόσμιο σινεμά ήταν ανύπαρκτες, απο-τέλεσαν σημαντικό σχολείο. Το 2006, το χωρίς Εϊπίδη φεστιβάλ αντικα-θιστά κατά κάποιο τρόπο τους ορίζοντες με τις Ημέρες Ανεξαρτησίας του Λευτέρη Αδαμίδη που πετυχαίνουν μια μετεξέλιξη του προγράμ-ματος (εφόσον πλέον οι προσβάσεις του κοινού στο παγκόσμιο σινεμά είναι μεγαλύτερες) και τη δημιουργία ενός σπουδαίου οδηγού πάνω στις τάσεις που δημιουργούνται σε ξένα φεστιβάλ αλλά και στις γωνί-ες όλου του κόσμου, στηρίζοντας σκηνοθέτες και ρεύματα για αρκετές χρονιές. Πέρυσι με την επιστροφή του Εϊπίδη ως διευθυντή, οι Νέοι Ορίζοντες αναβιώνουν με την ονομασία Ανοιχτοί Ορίζοντες και συνυ-πάρχουν με τις Ημέρες Ανεξαρτησίας ως 2 παράλληλα προγράμματα με κοινή λογική, προετοιμάζοντας το έδαφος για τον πιθανό εκτοπισμό τους, κάτι που συνέβη αναμενόμενα φέτος.

Παίζοντας μόνοι πλέον οι Ανοιχτοί Ορίζοντες, παίρνουν στη πλάτη τους τις ταινίες που είχαν και τα 2 προγράμματα πέρυσι και μαζί με το αφιέρωμα στον Ulrich Seidl, τις ειδικές προβολές αλλά και τις ται-νίες έναρξης-λήξης(!) (που για πρώτη φορά υπάγονται σε παράλληλο πρόγραμμα) κατεβαίνουν με τον αριθμό μαμούθ των 64 ταινιών. Με τέτοιο νούμερο είναι μάλλον ανέφικτο να αναζητηθεί μια συγκεκριμέ-νη ταυτότητα στο πρόγραμμα που μοιάζει πλέον με ένα διευρυμένο πανόραμα ταινιών από τη φετινή σοδειά των φεστιβάλ που δύσκολα θα ήταν διαθέσιμες στο κοινό, το οποίο πάντως εφόσον μπει στη δι-αδικασία παρακολούθησης θα πρέπει να κάνει αυστηρό ξεδιάλεγμα ώστε να προλάβει χρονικά.

Κοτόπουλο με δαμάσκηνα

Στη στεριά

Έξω Σατανά

Εξώστης Θήτα

Στην έναρξη επιστρέφει ο Alexander Payne (που ήταν εδώ και το 2004 για το Πλαγίως) με τους “Απογόνους” ενώ στη λήξη προβάλλεται το εντυ-πωσιακό όπως λέγεται ντεμπούτο του Sean Durkin, “Martha Marcy May Marlene”. Οι 2 ταινίες πάντως πέρα από τις τελετές δε θα προβληθούν ανοιχτά στο κοινό (κάτι που συνήθως συνέβαινε με την ταινία έναρξης) αλλά αναμένονται σύντομα στη χώρα μας.

Στο πρόγραμμα τώρα, κάποιος μπορεί καταρχήν να εμπιστευτεί τα κα-ταξιωμένα ονόματα. Το “Παιδί με το Ποδήλατο” των αδερφών Dardenne κέρδισε το μεγάλο βραβείο της επιτροπής στις Κάνες, ενώ ο “Φάουστ” του Sokurov θριάμβευσε στο διαγωνιστικό της Βενετίας. Από εκεί και πέρα ο δανός Christoffer Boe (παλιός καλός γνώριμος των φεστιβαλι-στών) επιστρέφει με το “Κτήνος”, το δίδυμο του “Περσέπολις” παρου-σιάζει το “Κοτόπουλο με δαμάσκηνα”, o Crialese παρουσιάζει την υπο-ψηφιότητα της Ιταλίας στα Όσκαρ, “Στη στεριά” και ο Mathieu Kassovitz το “Η Τάξη και το Ηθικό”. Δυο αγαπημένα ονόματα του παρελθόντος επίσης, ο Andrey Zvyagintsev (The Return, The Banishment) και ο Bruno Dumont (The Life of Jesus, 29 Palms, Hadewijch) έρχονται με τα “Έλενα” και “Έξω Σατανά” αντίστοιχα.

Όποιος αρέσκεται σε πιο πρωτότυπες αναζητήσεις, το “Μαϊμούδες” της Lisa Aschan (βραβείο στο Γκέτεμποργκ, ειδική μνεία στο Βερολίνο), η φετινή χρυσή κάμερα των Κανών (βραβείο με σπουδαία παράδοση σε ταινίες και ανερχόμενους δημιουργούς) “Οι ακακίες” του Pablo Giorgelli, το εντυπωσιακό ντεμπούτο του ηθοποιού Paddy Considine με τίτλο “Τυ-ραννόσαυρος” (καλύτερη ταινία διεθνούς προγράμματος στο Sundance), τα “Η πόλη του χιονιού” και “Μίχαελ” που προκάλεσαν αντιδράσεις στις Κάνες και τέλος το οπτικό παραλήρημα “Στην άκρη της γης” που κέρ-δισε στο Ρότερνταμ – μια ακραία επιλογή, όμως για κάτι τέτοια έχουμε τα φεστιβάλ. •

Στην άκρη της γης


Εξώστης ΘήταΓράφει ο Γ. Γκροσδάνη

Βαλκανικό ΠανόραμαΠειραματικό Φόρουμ

Αποτελεί ένα από τα δοκιμασμένα και δυνατά χαρτιά του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης εδώ και χρόνια. Το Βαλκανικό Πανόραμα έχει πάντα τον τρόπο να προτείνει εξαιρετικές επιλογές και κινηματογραφιστές που βρίσκονται σε δημιουργική τροχιά. Έτσι και φέτος συμπεριέ-λαβε στο πρόγραμμα του 9 αρτι-ότατες νέες ταινίες με γνωστές υπογραφές όπως του Ρουμάνου Αντριάν Σιτάρου (έρχεται φέτος με τις “Καλύτερες Προθέσεις” που πριν 3 χρόνια είχε κερδίσει Αργυρό Αλέξανδρο στη Θεσσαλονίκη), τον “Αγαπητικό” του Καταλίν Μιτου-λέσκου, το “Punk’s not dead” του Σκοπιανού Βλάντιμιρ Μπλαζέφσκι. Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει

στη ρετροσπεκτίβα στον Τούρκο Ερντέν Κιράλ, μαθητής του Γιλμάζ Γκιουνεϊ, σημαντικός δημιουργός με έργο που ανέπτυξε κοινωνικο-ρεαλιστική παράδοση στον τούρ-κικο κινηματογράφο και παραμένει εδώ και χρόνια άγνωστο στο ελ-ληνικό κοινό.

Στον αντίποδα το Πειραματικό Φόρουμ έχει μόλις τέσσερα χρό-νια ζωής στο Φεστιβάλ αλλά συ-νεχίζει και φέτος προτείνοντας εναλλακτικές προτάσεις από το παγκόσμιο σινεμά. Με φετινό κε-ντρικό θεματικό άξονα την ιδέα του Μύθου της Εξαφάνισης ή την εξαφάνιση του Μύθου, αναδεικνύ-ει δημιουργούς, τάσεις και ταινίες,

που όπως μαρτυρά και ο τίτλος, ‘παίζουν’ με την έννοια και τα όρια του μύθου. Καλλιτέχνες όπως το Collectif Jeune Cinema που γιορ-τάζει φέτος 40 χρόνια ζωής απο-τελεί τόσο ένα είδος προς εξα-φάνιση, όσο και παράδειγμα προς μίμηση στην διάδοση ενός διαφο-ρετικού κινηματογράφου, τον J.X. Williams, ένα κινηματογραφικό αίνιγμα, που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην χώρα μας και μια από τις ελάχιστες στην Ευ-ρώπη. Εξίσου αινιγματική είναι η ιστορία της σλοβένικης κολεκτί-βας εικαστικών και κινηματογραφι-στών ΟΜ Production, της οποίας όλα τα μέλη εξαφανίστηκαν από το προσκήνιο σχεδόν ταυτόχρο-

να, στα μέσα της δεκαετίας του ‘80. Ο Ερίκ Μποντλέρ παρουσιάζει τον θρυλικό - εξαφανισμένου για χρόνια - σκηνοθέτη της πειραμα-τικής σκηνής Μασάο Αντάτσι, που εγκατέλειψε το σινεμά για τον ένοπλο αγώνα, και έζησε ως παρά-νομος για 28 χρόνια στο Λίβανο, μαχόμενος υπέρ των Παλαιστινίων. Τέλος στο Φόρουμ παρουσιάζεται ο 18χρονος ισραηλινός Ντρόρ Χέ-λερ, ο οποίος στη μεγάλου μήκους ταινία του “Foundation of Mind” κάνει λόγο για την εξαφάνιση των ιδεών, αλλά και τη βεβήλωσή τους από πράξεις τυφλής βίας. •

Punk’s not dead

Αγαπητικό

Collectif Jeune Cinema

ΟΜ Production

Remember the Festival of November

1. Εξωτερική όψη της ΕΜΣ στο 19 ΦΚΘ.

2. Κινηματογράφος Aλέξανδρος.

3. Το φεστιβαλικό κοινό κάθε πρωί έκανε ουρές για το μαγικό

χαρτάκι που έδινε την είσοδο στις προβολές.

(άποψη από την ΕΜΣ - 1976)

4. Θ. Αγγελόπουλος, Γουίλεμ Νταφόε και ο πρώην Πρόεδρος του

Φεστιβάλ Γιώργος Χωραφάς σε ανάλαφρη στιγμή το 2008. Στην

άκρη του πλάνου η τότε διευθύντρια του Φεστιβάλ Δ. Μουζάκη.

1.

2.

3.

4.


Εξώστης ΘήταΓράφει ο Γ. Γκροσδάνη

Έδρα: Το φεστιβάλ ξεκίνησε το 1960 στο Ολύμπιον αλλά πολύ σύντομα, το 1964, μετακόμισε στην Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών. Το 1996 θα βρεθεί (μεταβατικά) στον κινηματογράφο Ανατόλια και από το 1997 θα επιστρέψει στο Ολύμπιον.Αίθουσες: Πριν από την Μαρκετάκη και τον Τορνέ υπήρχαν το Ανατόλια, ο Αλέ-ξανδρος, ο Έσπερος, το Παλλάς, το Βα-κούρα, το Μακεδονικόν, το Φαργκάνη. Β΄ εξώστης: Το δυναμικό φεστιβαλικό κοι-νό που έκανε αισθητή την παρουσία του από την δεκαετία του ’60. Το ’80 πέρασε σταδιακά στην παρακμή και εν τέλει στην εξαφάνιση. Κάθε χρόνο υπήρχαν τεράστι-ες ουρές και ξενύχτι μπροστά στα ταμεία της Ε.Μ.Σ. για ένα εισιτήριο στην προβολή μιας ταινίας. Σκάνδαλο: Το 1964 η Ελένη Ανουσάκη γί-νεται η πέτρα του σκανδάλου. Κυκλοφορεί στην παραλία με ημιτόπλες, διαψεύδει ότι έχει κάποιο ειδύλλιο με τον Άντονυ Κουίν και δηλώνει ότι θα γυρίσει ταινία με τον Φρανκ Σινάτρα! Καλλιστεία: Κοσμικό γεγονός με ιδιαίτερη σημασία ήταν το 1966 η ανάδειξη της Μις Φεστιβάλ. Τα ιδιότυπα αυτά καλλιστεία ανέδειξαν ως νικήτρια την Βέρα Κρού-σκα.Ιντερνάσιοναλ Φίλμ Φέστιβαλ: Το Φεστι-βάλ ουσιαστικά έγινε Διεθνές μόλις το 1993 χάρη στον τότε διευθυντή του, τον κριτικό Μισέλ Δημόπουλο. Μέχρι τότε η αναβάθμιση του σε διεθνές προαναγγέλ-θηκε πάνω από δέκα φορές ενώ θεωρείται ατυχής μια αντίστοιχη προσπάθεια επί χούντας. Μεντιτερανέ Παλάς: Διάσημο ξενοδοχείο στην παλιά παραλία με κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα που μέχρι και το 1978 φιλοξε-νούσε τις διασημότητες του Φεστιβάλ. Στέκια: Το καφέ «Ντορέ» και το εστιατό-ριο «Όλυμπος – Νάουσα», που συνέχισαν να έλκουν τις φυλές του φεστιβάλ μέχρι και τα τέλη των 80’s. Σήμερα τη θέση τους έχει πάρει η Αποθήκη Γ και το “Δωμάτιο με Θέα”.Γιώργος Χωραφάς: Γοητευτικός και αλέ-γκρος. Υπήρξε μια διαφορετική παρουσία στο θεσμικό φεστιβαλικό θώκο του Προέ-δρου του Φεστιβάλ. Τζειμς Πάρις: Ελληνοαμερικάνος κινημα-

τογραφικός παραγωγός με έντονη παρου-σία μέχρι και το 1973 στο Φεστιβάλ. Σχε-δίαζε αλησμόνητα happenings στα οποία πρωταγωνιστούσε με φασολάδα – πάρτι, λιμουζίνες και τανκς στο Λευκό Πύργο, δώρο στο κοινό κοκά κόλα και πούρα Αβά-νας (που τότε ήταν ακόμα άγνωστα στην Ελλάδα), τεράστιες τούρτες με κορίτσια – έκπληξη να βγαίνουν από μέσα κ.α.«Δοξόμπους – Δοξόμπους»: Αυτό ήταν το σύνθημα του 28ου Φεστιβάλ, το 1987 και αναφερόταν στην ομώνυμη ταινία του Φώτου Λαμπρινού, που ο β΄ εξώστης την υποδέχτηκε με επεισοδιακό τρόπο, δια-κόπτοντας την προβολή, κάνοντας τον σκηνοθέτη να δηλώσει δικαίως ότι ήταν το πιο ποδοσφαιρικό φεστιβάλ που έγινε ποτέ!Stardust: Φει Νταναγουει, Κατριν Ντενέβ, Μαρίζα Παρέδες, Ιζαμπέλ Ιπέρ είναι μερι-κές από τις λαμπερές παρουσίες που τί-μησαν στα 90ς το Φεστιβάλ.Ωστόσο το star system του Φεστιβάλ “αναβαθμίστηκε” την περίοδο 2005-2009 με τον Όλιβερ Στόουν, τον Γουστάβο Σα-νταολάγια, τον Αλεξάντερ Ντεπλά, τον Βάλτερ Σάλες, τον Κρις Κούπερ, τον Ντάνι Γκλόβερ, τον Γουίλεμ Νταφόε, τον Αλφόν-σο Κουαρόν.Το δις εξαμαρτείν: Το 1977 θα πραγμα-τοποιηθούν 2 Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη! Το επίσημο με μεγάλο νικητή την «Ιφιγένεια» του Μ. Κακογιάννη και το Αντιφεστιβαλ (κάτι σαν την προ-πέρσινό Πανόραμα της Ομίχλης) με νικητή «Το βαρύ πεπόνι» του Π. Τάσιου. Last picture show: Από τις πιο συγκινη-τικές στιγμές σε απονομές βραβείων του Φεστιβάλ ήταν το Νοέμβρη του 1993 η τε-λευταία εμφάνιση της Μελίνας Μερκούρη στην σκηνή της Ε.Μ.Σ. για να απονείμει τα βραβεία στους τότε διακριθέντες Περικλή Χούρσογλου και Σωτήρη Γκορίτσα.Αντίστοιχα το 1995 η Αλίκη Βουγιουκλάκη κλήθηκε να απονείμει βραβείο στο Φε-στιβάλ. Μερίδα του κοινού από τον παλαί ποτέ β εξώστη θα γιουχάρει την σταρ η οποία δέχτηκε την αντίδραση στοϊκά και έδωσε μια πληρωμένη απάντηση: “Με μένα μεγαλώσατε εσείς, με μένα θα μεγα-λώσουν και τα παιδιά σας”. Λίγους μήνες αργότερα “έφυγε”. •

Το Φεστιβάλ κλείνοντας 52 χρόνια ζωής γεμίζει διαρκώς με καρέ

μνήμης από στιγμιότυπα και σκηνές ταινιών που ζούνε μέσα μας.

Ο Γιάννης Γκροσδάνης από τον Θήτα Εξώστη αιχμαλωτίζει μερικά

από αυτά λίγο πριν ξεκινήσουν οι προβολές και ξεκινήσει και πάλι

η γιορτή!


Εξώστης ΘήταΕπιμέλεια ύλης Γιάννης Γκροσδάνης

Τι είναι το Φεστιβάλ; Τι μένει από τη μεγάλη γιορτή όταν σβήσουν τα φώτα; Πως συνδέεται μια ταινία με την (δική μας) πραγματικότητα; Ο Εξώστης κάλεσε τον Γιάννη Χατζηγώγα και τον Δημήτρη Δημητρακόπουλο για να απαντήσουν σε αυτά τα ερωτήματα. Και σε ότι άλλο βγάζει η ζεστασιά της μεγάλης οθόνης. Μια διαδρομή από την “Ευδοκία” του Δαμιανού στην “Τρίτη Μητέρα” του Αρτζέντο...

Σηκώστε την σκυτάλη της “Ευδοκίας”Γράφει ο Γιάννης Χατζηγώγας

Ζούμε σε σκοτεινούς καιρούς, είναι αλήθεια, και ειναι συγκινητικό που ασχολείστε με όμορφα πράγματα, όπως το φετινό Φεστιβάλ ή όπως το ότι ξαναβγάζετε τον ‘’Εξώστη”. Μοιάζει πολύ με αυτό που ο Μπρέχτ έγρα-φε για το δέντρο, τα δέντρα, τα όμορφα πράγματα… τον πολιτισμό.Ειλικρινά δεν ξέρω πια αν θα γίνει το φεστιβάλ, αν θα έχουμε ρεύμα να παιχτουν οι ταινίες, χρήματα να πληρωθουν οι τεχνικοί, πετρέλαιο να ζεσταθουν οι αίθουσες…Και κυρίως αν θα βρουν χιλιάδες νέοι σε απόγνωση το κουράγιο και την αντοχή να δουν μια όμορφη ταινία…Όσοι νέοι έχουν μείνει σ αυτόν τον έρημο τόπο……Ηταν λοιπόν στα 1971, στο κρατικό θέατρο, απέναντι απο τον Λευκό Πύργο, μέσα στη μαύρη χούντα, την απελπισία και το αδιέξοδο, που έπε-σε σα βόμβα χιλίων μεγατόνων η προβολή της “Ευδοκίας” του μεγάλου Αλέξη Δαμιανού. Και όλη η αίθουσα βουβη και εκπληκτη, πλατεία και θεωρία και β’ εξώστης, βλέπαμε έκπληκτοι πως ο Δαμιανός ξεφτέλιζε τη χούντα, χωρις να μπορουν να τον συλλάβουν, ξεφτέλιζε τη λογοκρισία, εδειχνε τις πληγές της τότε Ελλάδας, υπαινισσόταν το τέλος και το νέο ξεκίνημα και μας παρέδιδε με αγάπη και πλήρη εμπιστοσύνη- σε μας τα παιδιά των 23 χρόνων- τη σκυτάλη της νέας εποχης…Δίδασκε αυτό που ειναι το πραγματικό σινεμά…Το να βγαίνεις απο την αιθουσα και να σκάει ένα χαμόγελο μέσα σου, νά ‘χεις καταλάβει και να λές κοιτώντας το διπλανό σου, το φίλο σου, τους πολλούς. Να ανθίζει μια ελπίδα παρέμβασης, ενα αγριολουλούδο πού αντέχει…Ξεκίνησαν τότε 10-15 χρόνια ανάτασης και δημιουργίας και χαράς και ειμασταν πολύ τυχεροί, όσοι είμασταν συνδημιουργοί σ’αυτά... Όσοι...Αναφέρομαι στους 200-300 πριν τη μεταπολίτευση και όχι στα δέκα εκατομμύρια που μετα τη μεταπολίτευση δήλωσαν αντιστασιακοί σε όλη τη χώρα και ιδιοποιήθηκαν δόξες και προνόμια, κλέβοντας τη σκυτάλη απο τους δημιουργους και ρίχνοντας την στη λάσπη… Φταινε αυτοί οι πρώτοι, οι λίγοι, που αφήσαμε να μας πάρουν τη σκυτά-λη απο τα χέρια πριν τερματίσουμε…Τώρα ειναι η σειρά σας…Σαράντα χρόνια μετά…Να σηκώσετε τη σκυτάλη απ’ το χώμα, να την πάτε παραπέρα, να μην αφήσετε να σας την πάρουν απ το χέρι, εσεις μπροστα…. Ειμαι μαζί σας…Απ’ ότι θυμάμαι σε περιόδους απόλυτου σκοταδιού, λίγο πριν σκάσει μύτη το φως της αυγης… Το σκοτάδι γινόταν ακόμα πιό πηχτο, αδιαπέραστο…Ο Θεός του σινεμά, θα μας βοηθήσει. Με αυτή τη σκέψη ας κλείσω για σήμερα…‘’Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα’’… Αρχες του νέου Νοέμβρη του ‘11.

* Ο Γιάννης Χατζηγώγας ειναι αρχιτέκτων και συγγραφέας, καθηγητής Αρχιτεκτο-

νικής στο Α.Π.Θ. Τα τελευταια χρόνια ασχολειται με τη σχέση αρχιτεκτονικής και

κινηματογράφου,την καταγραφή και αξιοποίηση του πλουσιου υλικου σχετικά με τη

Θεσσαλονικη και εχει δημοσιευσει το βιβλίο ‘’το σινεμα του αρχιτέκτονα’’. Ζει και

εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. •

Το Φεστιβάλ είναι περιπέτειαΓράφει ο Δήμητρης Δημητρακόπουλος

Αν με ρωτήσεις τι είναι το Φεστιβάλ, θα σου πω ότι είναι η γιορτή της Θεσσαλονίκης που ενώνει την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου με την περίοδο των Χριστουγέννων.

Αν επιμείνεις περισσότερο, θα σου πω ότι φεστιβάλ είναι ανατρεπτι-κές απόψεις κωδικοποιημένες σε κινούμενες εικόνες. Είναι η ομίχλη που αχνοσβήνει τα φωτεινά γράμματα στην προβλήτα του λιμανιού. Είναι οι μπύρες στην Αποθήκη Γ που συμπληρώνουν τα κενά ανάμεσα στις ταινίες ή σε παρηγορούν όταν έμεινες έξω από την πολυαναμενόμενή σου προβολή. Είναι οι αναμονές στις ουρές σχολιάζοντας τα παρατρά-γουδα της διοργάνωσης. Είναι οι καβγάδες για τις κρατημένες θέσεις μέσα στην αίθουσα και τα χειροκροτήματα στο τέλος της προβολής ή η βουβή αποχώρηση του κοινού. Είναι ο κόσμος που γεμίζει ασφυκτικά τα σκαλάκια και αναπνέει μαζί με το ξετύλιγμα της μπομπίνας. Είναι το ξε-φύλλισμα του Πρώτου Πλάνου και η αναζήτηση της τελευταίας σελίδας με τις εξελίξεις της ψηφοφορίας του κοινού.

Τα τελευταία πέντε χρόνια που παρακολουθώ το φεστιβάλ, έχω γελά-σει, έχω κλάψει, έχω γνωρίσει κόσμο, έχω μεθύσει στα πάρτι κι έχω αρρωστήσει από την υπερκόπωση. Θυμάμαι τον απόλυτο κανιβαλισμό και τον χαβαλέ στην προβολή της «Τρίτης Μητέρας» του Argento. Τον ακατάσχετο σχολιασμό μιας ελληνικής ταινίας στην Αποθήκη Γ μαζί με έναν κύριο που μόλις είχα γνωρίσει, πριν μου αποκαλύψει ότι ήταν ο εν λόγω σκηνοθέτης προκαλώντας αμήχανα γέλια. Θυμάμαι τον αγώνα δρόμου για να φτάσω από το Ιπποκράτειο στο Ολύμπιον μέσα σε δέκα λεπτά, εν μέσω διαδηλώσεων για την 17 Νοέμβρη. Ναι, το φεστιβάλ είναι μια περιπέτεια.

Έστω με μειωμένο προϋπολογισμό, αλλά με τον ίδιο ετήσιο ενθουσια-σμό, θέλω και φέτος να χαθώ αυτό το δεκαήμερο στον εναλλακτικό κό-σμο του Φεστιβάλ και να ξαναεμφανιστώ, εκεί στις 13 Νοέμβρη, έχοντας βιώσει νέες φιλμικές εμπειρίες και συναισθηματικές εξάρσεις, όπως θα μαρτυρούν τα κατακόκκινα ταλαιπωρημένα μάτια μου. Έλα κι εσύ μαζί μου. Καλές μας προβολές.

* Ο Δ. Δημητρακόπουλος είναι κινηματογραφόφιλος από κούνια αλλά δεν είναι

το μωρό της Ρόζμαρι. Όνειρό του να γυρίσει όλον τον κόσμο πάνω σε μία κι-

νηματογραφική μπομπίνα. Όλες οι φιλμικές του αναζητήσεις βρίσκονται στο

theoriginaldimitrisdx.blogspot.com. Όλες οι αναζητήσεις του γενικά, στο twitter: @

dimitrisdx •


Εξώστης ΘήταΕπιμέλεια ύλης Γιάννης Γκροσδάνης

Animation, 107 λεπτά, ΗΠΑ/Νέα Ζηλανδία, 2011

(4/5)Κριτική: Γιάννης Βασιλείου Σκηνοθεσία: Στίβεν Σπίλμπεργκ

Παίζουν: Τζέιμι Μπελ, Άντι Σέρκις,

Ντάνιελ Κρεγκ, Σάιμον Πεγκ

Οι Περιπέτειες του Τεν-Τεν: Το Μυστικό του Μονόκερου(The Adventures of Tin-Tin: The Secret of the Unicorn)

****

Ο Μπράιαν Ντε Πάλμα είχε δηλώσει κάποτε ότι

η κάμερα λέει ψέματα 24 φορές το δευτερόλε-

πτο. Άρα αυτός που την χειρίζεται διαπράττει

απάτη (με τη μεταφορική έννοια του όρου, όχι

με την ποινική). Γιατί ψεύδεται στο κοινό, έχει

σαν στόχο την παραπλάνησή του, παρουσιάζο-

ντας μέσω του φακού ένα αναληθές γεγονός

ως αληθές. Αν ο σκηνοθέτης είναι καλός ‘απα-

τεώνας’, τότε ο θεατής παραμερίζει τις αναστο-

λές του και πέφτει (με ευχαρίστηση) θύμα της

απάτης του πρώτου.

Από αυτή την άποψη ο Στίβεν Σπίλμπεργκ είναι

ένας από τους πλέον πανούργους ‘απατεώνες’

του σινεμά. Γιατί κατορθώνει να δώσει αληθινή

υπόσταση σε κόσμους εντελώς αποκομμένους

από το δικό μας. Όλες του οι ταινίες (ακόμα κι

εκείνες που βασίζονται σε πραγματικά γεγονό-

τα) εξελίσσονται σε ένα κινηματογραφικό σύ-

μπαν, όταν όμως επιχειρεί να κάνει καθαρόαιμο

σινεμά ‘απόδρασης’ – κι ευτυχώς το επιχειρεί

τακτικά- οι ικανότητες του στην ‘απάτη’ αγγί-

ζουν επίπεδα αποθέωσης. Είναι από τις ελάχι-

στες περιπτώσεις, όπου δεν ‘κατεβαίνει’ η ταινία

στον θεατή, αλλά ‘ανεβαίνει’ ο θεατής στην ται-

νία και μάλιστα με χαρακτηριστική ευκολία.

Είναι αμφίβολο αν θα μπορούσε να βρεθεί ιδα-

νικότερος σκηνοθέτης από τον Σπίλμπεργκ για

να μεταφέρει το σουρεαλιστικό σύμπαν του

Ερζέ στον κινηματογράφο, ικανός να βρει τις

ισορροπίες ανάμεσα στο slapstick χιούμορ και

στην αγνή περιπέτεια. Πόσο μάλλον από τη

στιγμή που η κινηματογραφική διασκευή των

περιπετειών του Τεν Τεν συνιστούσε για τον

ίδιο όνειρο ζωής, καθώς πάλευε να το μεταφέ-

ρει στο σινεμά από το 1981, όταν κάποιος κριτι-

κός απένειμε στους “Κυνηγούς της Χαμένης Κι-

βωτού” το παράσημο ότι θυμίζουν το κόμικ του

Ερζέ. Και τώρα, τρεις δεκαετίες μετά, με τη βο-

ήθεια της νέας τεχνολογίας κάνει το όνειρό του

πραγματικότητα. Συμπυκνώνοντας τρία τεύχη

του κόμικ σε ένα φιλμ, ο Σπίλμπεργκ μεταφέρει

το όραμα του Ερζέ αυτούσιο στην οθόνη, δίχως

να προχωρήσει σε εκπτώσεις, ελαττώνοντας για

παράδειγμα την βία στις συμπλοκές του ήρωα

με πάσης φύσεως κακοποιούς ή παραλείποντας

τον αλκοολισμό του καπετάνιου Χάντοκ – ένα

από τα στοιχεία που κάνουν αυτό τον χαρακτή-

ρα τόσο απολαυστικό. Όσοι έχουν επαφή με το

κόμικ θα χαμογελάσουν με πονηρά κλεισίματα

του ματιού, όπως το σκίτσο που ολοκληρώνει

ο πλανόδιος ζωγράφος ( που φέρει τα χαρα-

κτηριστικά του Ερζέ) στην εισαγωγή, κατά την

ευρηματική σύσταση του χαρακτήρα ή την πρό-

σκαιρη χαρά του καπετάνιου Χάντοκ στη θέα

της αοιδού της όπερας, ενός περιφερειακού χα-

ρακτήρα, που οι φαν του κόμικ γνωρίζουν ότι ο

ήρωας απεχθάνεται.

Το καλό όμως είναι ότι για να απολαύσει κανείς

το φιλμ, δεν χρειάζεται να έχει την παραμικρή

επαφή με το έργο του Ερζέ. Από τους παιχνι-

διάρικους τίτλους αρχής, που παραπέμπουν

στους αντίστοιχους του “Πιάσε με αν μπορείς”,

έως την ελπιδοφόρα υπόσχεση για νέες περι-

πέτειες στο φινάλε, η ταινία είναι ένα ξέφρενο

κινηματογραφικό roller-coaster, γεμάτο έντονες

συγκινήσεις σε κάθε στροφή. Με highlight το

κυνηγητό με το μοτοσακό - ένα set-piece που

βρίθει πρωτότυπων ευρημάτων-, ο Σπίλμπεργκ

στήνει μερικές από τις πλέον περίτεχνες σκη-

νές δράσης που είδαμε ποτέ σε animation (και

όχι μόνο), με μονοπλάνα που κάνουν ακόμα και

τον Μπραντ Μπέρντ του “Ratatouille” να κοκκι-

νίζει από ντροπή, ενώ παράλληλα φροντίζει να

αναπτύξει καθένα από τους κεντρικούς χαρα-

κτήρες της δραματουργίας ξεχωριστά. Γιατί οι

χαρακτήρες σε μια ταινία του Σπίλμπεργκ βρί-

σκονται στο επίκεντρο της δράσης, δεν είναι

απλώς ένα κομμάτι του ντεκόρ, όπως για πα-

ράδειγμα, στα θορυβώδη έπη του Μάικλ Μπέι

και των ομοίων του. Το σινεμά των τελευταίων,

με τα βιαστικά cuts, την απουσία γεωγραφίας

στις σκηνές δράσης και την παντελή έλλειψη

ενδιαφέροντος για τον ανθρώπινο παράγοντα,

ουδεμία σχέση έχει με το ΣΙΝΕΜΑ του Σπίλ-

μπεργκ. Φυσικά οι ‘μπαζιμπουζούκοι’ (όπως θα

τους έλεγε ο καπετάνιος Χάντοκ) μερίδας της

κριτικής, εξακολουθούν να τους βάζουν στο ίδιο

τσουβάλι. Τους απορρίπτουν όλους ανεξαιρέ-

τως, ως «φερέφωνα της ιμπεριαλιστικής βιομη-

χανίας του Χόλιγουντ, που μόνο στόχο έχει την

αποχαύνωση της μάζας». •



Κωμωδία, 100 λεπτά, Η.Π.Α., 2011

(3/5)Κριτική: Τάσος ΜελεμενίδηςΣκηνοθεσία: Μπρετ Ράτνερ

Παίζουν: Έντι Μέρφι, Μπεν Στίλερ,

Μάθιου Μπρόντερικ, Τία Λεόνι

Πώς να κλέψετε έναν Ουρανοξύστη (Tοwer Heist)

** *

O ένοικος ενός πολυτελούς ρετιρέ σε μεγαλο-

πρεπές κτίριο της Νέας Υόρκης συλλαμβάνεται

για απάτη και ανάμεσα στους εξαπατημένους

είναι και οι όλοι οι εργαζόμενοι του κτιρίου.

Βλέποντας τις οικονομίες τους να εξαφανίζο-

νται και μην έχοντας καμιά ελπίδα για δικαίωση,

ετοιμάζονται για εκδίκηση.

Από τον καιρό του “Metropolis” (1927) το σινε-

μά παραλληλίζει τις κοινωνικές διαφορές μέσα

από την δημιουργία επιπέδων, αντί περιοχών και

συνοικιών όπως συμβαίνει στην πραγματικότη-

τα. Αν ο κόσμος μπορεί να συμβολιστεί με ένα

μεγάλο κτίριο, τους ορόφους του καταλαμβά-

νουν τα ανώτερα στρώματα, που όπως και στην

πραγματικότητα αδυνατούν να υπάρξουν δίχως

τα στηρίγματα που βρίσκονται από κάτω. Ακό-

μη και στα κτίρια εταιριών, όσο ανεβαίνει η ιε-

ραρχία ανεβαίνουν και οι όροφοι καταλήγοντας

στον πρόεδρο που θα ήταν ένας άστεγος πρόε-

δρος αν δεν υπήρχαν όσοι βρίσκονται από κάτω

του. Και είναι μια θεμελιώδης συζήτηση της επο-

χής μας πως μεγάλωσε η απόσταση μεταξύ του

ρετιρέ και του ισογείου και πως το ισόγειο κιν-

δυνεύει να βρεθεί στο υπόγειο την ίδια ώρα που

το ρετιρέ σχεδόν αγκαλιάζει τα σύννεφα.

Το ιδιοφυές στην πλοκή του “Πως να κλέψετε έναν ουρανοξύστη”, βάζει στο επίκεντρο τους

ανθρώπους που οδηγούνται προς το υπόγειο,

δηλαδή τους απολυμένους, τους εκδιωγμένους

και τους χρεοκοπημένους που χρεοκόπησαν

επειδή εμπιστεύτηκαν ότι είχαν, στα χέρια των

ρετιρέ μήπως και καταφέρουν να ανεβούν και

αυτοί κάποιον όροφο. Τους παρακολουθεί σε μια

σχεδόν ερασιτεχνική προσπάθεια (που ακριβώς

επειδή είναι τέτοια, όλα θα πάνε στραβά στην

πορεία της) ανακατανομής του πλούτου, απο-

νομής δικαιοσύνης και όλων των σχετικών που

θα περίμενες από ένα τέτοιο φιλμ, που όμως

παρέχονται ομαλά και χωρίς ποτέ να χάνεται

το χιούμορ.

Ανάμεσα σε στιγμές που βρίθουν συμβολισμών,

ο ανεπαρκής Brett Ratner οδηγεί αυτόματα και

δεν εκμεταλλεύεται όσο θα μπορούσε το κείμενο

των Griffin και Nathanson - αμφότεροι με σπου-

δαία credits στο παρελθόν όπως το “Ocean’s 11” και το “Πιάσε με αν μπορείς” - που από μόνο

του πάντως φτάνει για να σηκώσει το φιλμ,

αν όχι στις καλύτερες στιγμές των Ocean’s (ο

Casey Affleck και το score του Christophe Beck

που παραπέμπει σ’ αυτά του Holmes είναι με-

ταξύ άλλων τα κοινά στοιχεία), σίγουρα σε ένα

αρκούντως γοητευτικό ξαδερφάκι τους. •

Μέλος συμμορίας μοτοσικλετιστών αποφυλα-

κίζεται, εξακολουθεί να μπλέκει σε φασαρίες

ώσπου ένα γεγονός τον οδηγεί – και με τη βοή-

θεια της οικογένειάς του – στην εκκλησία. Εκεί

μαθαίνει για τις εθελοντικές αποστολές στην

Αφρική και σε μια απ’ αυτές ευαισθητοποιείται,

χτίζει και συντηρεί ορφανοτροφείο στο Σου-

δάν κάτω από αντίξοες συνθήκες.

Πριν γελάσει κανείς με την υπόθεση, η ταινία

αφηγείται την αληθινή ιστορία του Σαμ Τσίλ-

ντερς που εκδόθηκε πρώτα σε μορφή αυτοβιο-

γραφίας το 2009. Το πρόβλημα της ταινίας εί-

ναι πως δε θα σεβαστεί καθόλου στη διάρκειά

της το έργο του Τσίλντερς, παρουσιάζοντας

ένα μελό που αδυνατεί κάποιος να πιστέψει

ότι μπορεί να είναι αληθινό, καθώς κρατά επι-

λεκτικά στιγμές από την περιπέτεια του και τις

παρουσιάζει γεμάτες υπερβολή. Από τις πρώ-

τες κιόλας στιγμές, ο Τζέραρντ Μπάτλερ παίρ-

νει το πιο άγριο βλέμμα που θα μπορούσε να

πάρει ανάγοντας την προ εκκλησίας ζωή του

ήρωα σε παρωδία. Από την πρώτη επίσκεψη

στην Αφρική και έπειτα ο ήρωας κοντράρε-

ται συνεχώς με τι αρχές και τον L.R.A. (Lord’s

Resistance Army) αλλά και με τους δικούς του

πίσω στις ΗΠΑ που νοιώθουν παρατημένοι.

Όλες οι κόντρες ευνοούν την επιβολή μιας

συνεχούς βαριάς ατμόσφαιρας (με παρεμβο-

λές αχρείαστων action στιφμών) που ποτέ δε

θα βοηθήσει στην αποκωδικοποίηση του Τσίλ-

ντερς, θυμίζοντας πολύ έντονα ένα περσινό

αντίστοιχο δράμα (σε ότι αφορά τη δομή του),

το “Conviction”. •

Δράσης, 129 λεπτά, ΗΠΑ, 2011

(1/5)Κριτική: Τάσος Μελεμενίδης Σκηνοθεσία: Μάρκ Φορστερ

Παίζουν: Τζέραρντ Μπάτλερ, Μισέλ Μόναγκαν

Φύλακας Αγγέλων (Machine Gun Preacher)

*



XΕIMEΡΙΝΟΙ ΒΑΚΟΥΡΑ (τηλ. 2310-233665): Αιθουσα 1: Αι Ειδοί του Μαρτίου (19.00 – 21.00 - 23.00) Αιθουσα 2: Η ζωή που θα έρθει (19.00 – 23.00) / Ένας χωρισμός (20.45) ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310-834996, 2310-844415): Winx Μαγική περιπέτεια (Μεταγλωτισμένο) (17.30) / Οι περιπέτειες του Τεν Τεν Το μυστικό του μονόκερου (19.00–20.45) / Αι Ειδοί του Μαρτίου (22.30) ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310-261727) Μεσάνυχτα στο Παρίσι (19.00–21.00–22.40) ΟΛΥΜΠΙΟΝ-Π.ΖΑΝΝΑΣ-ΠΡΟΒΛΗΤΑ 1: (τηλ. 2310 478 400): 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσ/νίκης ΦΑΡΓΚΑΝΗ (τηλ.2310960063): Το χρέος (19.00–21.00–23.00)

ΠΟΛΥΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ Odeon Πλατεία Τηλέφωνο πληροφοριών και κρατήσε-ων: 801 11 600000 (από σταθερό με αστική χρέωση), 2310 290290 www.odeon.gr Aίθουσα 1: ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝ ΤΕΝ (3D) ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.00, 21.10, 23.20, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 16.50, ΚΥΡ: και 12.30, 14.40 Αίθουσα 2: ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 16.10, ΚΥΡ: και 12.10 / ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ : 18.20, 20.40 / CONTAGION ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 22.50 Αίθουσα 3: O BAΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ (3D) (ΜΕΤΑΓΛ) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 16.30, ΚΥΡ: και 12.20, 14.30 / ΠΩΣ ΝΑ ΚΛΕΨΕΤΕ ΕΝΑΝ ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΗ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.30, 20.50, 23.10 Αίθουσα 4 ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝ ΤΕΝ: ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΜΟΝΟΚΕΡΟΥ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.00, 20.10, 22.20, ΚΥΡ: και 13.40, 15.50 Αίθουσα 5: ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕ-ΡΙΑ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 17.40, 20.00, 22.30 Αίθουσα 6: ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΩΝ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 17.30, 20.10, 22.50 Αίθουσα 7: ΣΕΙ-ΡΗΝΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ ΠΕΜ έως ΤET: 18.30, 21.00, 23.20 Αί-θουσα 8: ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΩ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.00, 20.30, 23.00.

VILLAGE 11 CINEMAS MEDITERRANEAN COSMOS Τηλ. Πωλήσεις: 801 100 9191 (από σταθερό με αστική χρέω-ση), 210 8108080 www.vilagecinemas.gr Αίθουσα 1: ΣΕΙΡΗ-ΝΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.40-21.10-23.30 / ΣΤΡΟΥΜ-ΦΑΚΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.30 μεταγλ. ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.10-14.20-16.30 μεταγλ. Αίθουσα 2 KUNG FU PANDA 2 (ΜΕΤΑΓΛ) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.50-14.10 μεταγλ. / OI ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΤΕΝ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 16.10-18.20-20.30-22.40 / ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ 3 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 00.50 Αίθουσα 3: JOHNNY ENGLISH REBORN ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 17.40 / WINX CLUB: ΜΑΓΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ)

ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 15.50 μεταγλ. ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.00-14.00-15.50 μεταγλ. / ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΩΝ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.50-22.20-00.40 Αίθουσα 4: ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ ΤΕΤ: 19.30-21.50-00.10 / Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ (ΜΕΤΑΓΛ) 3D ΤΕΤ: 15.20-17.30 μεταγλ. (3D) / ΠΩΣ ΝΑ ΚΛΕΨΕΤΕ ΕΝΑΝ ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΗ ΠΕΜ έως ΔΕΥ: 20.00-22.10-00.20 ΤΡΙ: 22.40-00.50 / ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ) 3D ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ: 15.40-17.50 μεταγλ. (3D) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.20-13.20-15.40-17.50 μεταγλ. (3D) Αίθουσα 5: OI ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΤΕΝ 3D ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ: 17.00-19.10-21.30-23.50 (3D) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 14.50-17.00-19.10-21.30-23.50 (3D) ΤΕΤ: 17.00-19.10 (3D) / OI ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΤΕΝ ΤΕΤ: 21.30-23.50 / WINX CLUB: ΜΑΓΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ)3D ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.00-12.50 μεταγλ. (3D) Αίθουσα 6: ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ ΠΕΜ έως ΤΡΙ: 19.30-21.50-00.10 / Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΛΙΟΝΤΑ-ΡΙΩΝ (ΜΕΤΑΓΛ) 3D ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ: 15.20-17.30 μεταγλ. (3D) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.30-13.30-15.20-17.30 μεταγλ. (3D) / ΠΩΣ ΝΑ ΚΛΕΨΕΤΕ ΕΝΑΝ ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΗ ΤΕΤ: 20.00-22.10-00.20 / ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ) 3D ΤΕΤ: 15.40-17.50 μεταγλ. (3D) Αίθουσα 7: KILLER ELITE ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 23.10 ΑΥΤΟΚΙ-ΝΗΤΑ 2 (ΜΕΤΑΓΛ) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.20-14.30 μεταγλ. ΠΩΣ ΝΑ ΚΛΕΨΕΤΕ ΕΝΑΝ ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΗ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 16.40-18.50-21.00 Αίθουσα 8: CONTAGION ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 22.30-00.50 ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 15.40-20.10 ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.10 ΣΤΡΟΥΜ-ΦΑΚΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.40-13.50 μεταγλ. Αίθουσα 9 COMFORT: ΠΩΣ ΝΑ ΚΛΕΨΕΤΕ ΕΝΑΝ ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΗ ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.50-20.00-22.10-00.20, ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 15.40-17.50-20.00-22.10-00.20 Αίθουσα 10 - COMFORT: ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ ΠΕΜ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.50-20.10-22.30 ΣΑΒ&ΚΥΡ: 15.40-17.50-20.10-22.30

STER CINEMAS CITY GATE Τηλέφωνο κρατήσεων από σταθερό: 801 801 7837. Τηλέφωνο κρατήσεων από κινητό: 210 8092690. ONLINE BUY www.stercinemas.gr Αίθουσα 1: ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΤΕΝ: ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΜΟΝΟΚΕ-ΡΟΥ Σαβ - Κυρ: 13:20, 15:20, 17:20, 19:20, 21:20, 23:20 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:20, 19:20, 21:20, 23:20 Αίθουσα 2: ΠΩΣ ΝΑ ΚΛΕΨΕΤΕ ΈΝΑΝ ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΗ Σαβ - Κυρ: 12:00, 14:00, 16:00, 18:00, 20:00, 22:00, 00:00 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:00, 18:00, 20:00, 22:00, 00:00 Αίθουσα 3: ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ (ΜΕ-ΤΑΓΛ.) Σαβ - Κυρ: 13:10, 15:10, 17:10 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:10 / ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ Πεμ - Τετ: 19:10, 21:30, 23:50 Αίθουσα 4: ΠΟΝΤΙΟΙ ΝΕΩΝ ΓΕΝΕΑΝ Σαβ - Κυρ: 13:00, 15:00,

17:00, 19:00, 21:00 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:00, 19:00, 21:00 / ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ 3 Πεμ - Τετ: 23:00 Αίθουσα 5: WINX CLUB (ΜΕΤΑΓΛ.) Σαβ - Κυρ: 13:30, 15:40, 17:50 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:50 / ΑΙ ΕΙΔΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ Πεμ - Τετ: 20:00 KILLER ELITE Πεμ - Τετ: 22:10 Αίθουσα 6: ΣΤΡΟΥΜ-ΦΑΚΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ.) Σαβ - Κυρ: 12:10, 14:10, 16:10, 18:10 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:10, 18:10 / ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ Πεμ - Τετ: 20:10, 22:30 Αίθουσα 7: WINX CLUB (ΜΕΤΑΓΛ.) 3D Σαβ- Κυρ: 12:30, 14:30 / ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΤΕΝ 3D Παρ - Σαβ: 16:20, 18:20, 20:20, 22:20, 00:20 Πεμ & Κυρ- Τετ: 16:20, 18:20, 20:20, 22:20.

STER CINEMAS MAKEDONIA Τηλέφωνο κρατήσεων από σταθερό: 801 801 7837. Τηλέφωνο κρατήσεων από κινητό: 210 8092690. ONLINE BUY www.stercinemas.gr Αίθουσα 1: WINX CLUB 3D (ΜΕΤΑΓΛ.) 3D Σαβ - Κυρ: 12:30, 14:20 / ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΤΕΝ 3D Παρ-Σαβ: 16:10, 18:10, 20:10, 22:10, 00:10 Πεμ & Κυρ - Τετ: 16:10, 18:10, 20:10, 22:10 Αίθουσα 2: ΠΩΣ ΝΑ ΚΛΕΨΕΤΕ ΕΝΑΝ ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΗ Σαβ - Κυρ: 12:00, 14:00, 16:00, 18:00, 20:00, 22:00, 00:00 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:00, 18:00, 20:00, 22:00, 00:00 Αίθουσα 3: ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΩ Σαβ - Κυρ: 14:10, 16:30, 18:50, 21:10, 23:30 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:30, 18:50, 21:10, 23:30 Αίθουσα 4: ΜΕΣΑΝΥ-ΧΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ Σαβ - Κυρ: 12:20, 14:20, 16:20, 18:40, 20:40 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:20, 18:40, 20:40 / CONTAGION Παρ - Σαβ: 22:40, 00:50 Πεμ & Κυρ - Τετ: 22:40 Αίθουσα 5: ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ.) Σαβ - Κυρ: 12:10, 14:10, 16:10, 18:10 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:10, 18:10 ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ Πεμ - Τετ: 20:10, 22:30 Αίθουσα 6: WINX CLUB (ΜΕΤΑΓΛ.) Σαβ - Κυρ: 13:10, 15:10, 17:10 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:10 / ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ Πεμ - Τετ: 19:10, 21:30, 23:50 Αίθουσα 7: IDES OF MARCH - ΑΙ ΕΙΔΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ Σαβ- Κυρ: 12:50, 15:30, 17:50, 20:15 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:50, 20:15 / KILLER ELITE Παρ & Σαβ: 22:20, 00:40 Πεμ & Κυρ-Τετ: 22:20 Αίθουσα 8: ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ.) Σαβ - Κυρ: 13:15, 15:15, 17:15 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:15 ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΩΝ Παρ -Σαβ: 19:15, 21:50, 00:30 Πεμ & Κυρ - Τετ: 19:15, 21:50 Αίθουσα 9: ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΤΕΝ Σαβ - Κυρ: 13:40, 15:40, 17:40, 19:40, 21:40, 23:40 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:40, 19:40, 21:40, 23:40 Αίθουσα 10: ΠΩΣ ΝΑ ΚΛΕΨΕΤΕ ΈΝΑΝ ΟΥΡΑΝΟΞΥΣ-ΤΗ Σαβ- Κυρ: 13:00, 15:00, 17:00, 19:00, 21:00, 23:00 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:00, 19:00, 21:00, 23:00 Αίθουσα 11: ΟΙ ΠΕΡΙΠΕ-ΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΤΕΝ Σαβ - Κυρ: 13:20, 15:20, 17:20, 19:20, 21:20, 23:20 Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:20, 19:20, 21:20, 23:20 •

CINE AΤΖΕΝΤΑ - Από Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 2011 έως Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

AH HA

Την Κυριακή θ’ ακούσομε τη μπάντα. [ 1 ] Προφανώς και υπάρ-

χει ζωή και μετά τη χρεοκοπία — που βρίσκεται (η χρεοκοπία)

προ των πυλών της Κολάσεως κι έχει ήδη σηκώσει και το ’να

πόδι για να περάσει μέσα. Το δεξί της πόδι; Το αριστερό της

πόδι; Μικρή σημασία έχει: η νέα Αριστερά είναι η νέα Ακροδεξιά.

(Άλλωστε, αυτό που βλέπουμε πάντα εξαρτάται από τον καθρέ-

φτη). Και όλοι, όλοι, ΟΛΟΙ θα την υποδεχτούμε (τη χρεοκοπία)

σαν τον χαμένο δικό μας άνθρωπο, σαν το άσωτο παιδί μας,

το χαμένο μας σπλάχνο, το χαμένο, χαμένο, για καιρό χαμένο

μας σπλάχνο, με αλαλαγμούς και με αγάπη και με δάκρυα και

με μύξες στο πιγούνι. Ναι, και ξανά ναι: υπάρχει ζωή και μετά

από δαύτην. Εδώ υπάρχει στο Ιράκ, υπάρχει στο Αφγανιστάν,

υπάρχει στο Βόρειο Σουδάν και στη Σρι-Λάνκα, στο καφέ-αμάν

«Η Ωραία Ελλάς» δε θα υπάρξει; Θα υπάρξει. Οπότε, δε χρειά-

ζεται να στενοχωριόμαστε γι’ αυτό. Θα συνεχίσουμε να ζούμε.

Όλοι μας. Ακόμα και οι υποσιτιζόμενοι μαθητές που λιγοθυμούν

στα σχολεία από την αφαγιά. (Πόσο γκεμπελικής εμπνεύσεως

ψέμα… Πόσο ντρέπομαι για τα αντεθνικά, ποταπά, φασιστικά,

εξευτελισμένα πλάσματα που το σκαρφίστηκαν, αυτά τα ντίτζι-

ταλ χρυσαυγιτάκια, που το διέδωσαν και το αναπαρήγαγαν: δε

θα το ξεχάσω ποτέ μου, και εκατό χρόνια να με καταραστούνε

να ζήσω. Ποτέ. Ντροπή για την ανθρωπότητα). [ 2 ] Δε λέω, βέ-

βαια… Δε λέω… Θα χρειαστεί να κάνουμε ορισμένες εκπτώσεις

στα της καθημερινότητάς μας — με ανύπαρκτες υποδομές και

κωμικές εξαγωγές, με τις τράπεζες να μη δανείζουν δραχμή

τσακιστή για τα επόμενα είκοσι με τριάντα χρόνια, με τον νέο

κύκλο μετανάστευσης που θα γεννήσει μια ακόμη χαριτωμένη

αφήγηση (γιατί από την ηθογραφία δε γλιτώνεις: ξέρε το, έχει

πιο πολλή σημασία απ’ όσο καταλαβαίνεις — και συμπάθα με που

το λέω έτσι ωμά, αλλά δε μου συστήθηκες), χωρίς δουλειές, χω-

ρίς παραγωγή, χωρίς τη δυνατότητα εισαγωγών βασικών ειδών

(σίτισης, φέρ’ ειπείν, και δη σίτου, αλλά και πετρελαίου, και βεν-

ζίνης, και τηλεοράσεων, και υπολογιστών, και Kindle, και έξυπνων

κινητών και πολλών λοιπών παρομοίων — χώρια τα ρούχα και τα

ποδέματα, που έτσι κι αλλιώς θα κοστίζουν όσο τώρα ένα μικρό

αυτοκίνητο, και χώρια τα αυτοκίνητα, που θα θαυμάζουμε τις

ωραίες αεροτομές τους όταν θα ’ρχονται τα καλοκαίρια οι συγ-

γενείς μας από τη Γερμανία και την Ολλανδία και τη Σουηδία με

τα πορτ-μπαγκάζ τους φορτωμένα Toblerone και καλοραμμένα

τισέρτ), ναι, φυσικά: κάποιες εκπτώσεις θα τις κάνουμε. Τι στο

διάλο; Αναγκαστικά, και όλοι. (Εξαιρούνται βέβαια όσοι έχουν

βγάλει τα Μεγάλα Πακέτα στις τράπεζες του εξωτερικού, και

όσοι ήδη —και προ καιρού— επένδυσαν στην ανεξέλεγκτη χρεο-

κοπία της χώρας, που θα θησαυρίσουν έτι και έτι περισσότερο:

μιλάω για τα έντεκα εκατομμύρια του πληθυσμού που ΔΕ θα

εξαιρεθούν της φρίκης). Αλλά δεν πειράζει. Δεν υπάρχει τίποτε

πάνω από τη ζωή την ίδια, κανένα φαγητό, κανένα γκάτζετ,

κανένα σινιέ μπλουζάκι, καμία μετεγγραφή αεροδρομίου, καμία

θεατρική παράσταση, κανένα βιβλίο, κανένας έρωτας: τίποτε. Η

ζωή, όπως και να τη ζει κανείς, είναι όber fucking alles. Ψέματα

λέω; [ 3 ] Όμως θα ’χουμε και ομορφιές στο μετά τη χρεοκοπία

υπερκράτος: τον Σαμαρά να λέει συγκινητικές ιστορίες για το

πώς θα πάρουμε πίσω την Πόλη και τη Βόργεια Κύπρο, με φό-

ντο την ελαιογραφία του σε κάποια αίθουσα της Τρίτης τάξης

του Δημοτικού, σιμά στην Παναγιά, στον Καραϊσκάκη και στον

Γέρο του Μωριά, μωρέ, τον Καρατζαφέρη Υπουργό Εξωτερικών

να λέει παροιμίες και να κυνηγάει Πακιστανούς στα φανάρια,

τον Βορίδη Υπουργό Πολιτισμού (ίσως χωρίς τα άρβυλα και το

τσεκούρι, ίσως και με όλη του την περιβολή που εσύ θέλεις να

ξεχνάς) να μοιράζει το «Γιατί και Πώς Ζουν Ανάμεσά μας» του

Λιακόπουλου, τόμοι 125-140, πολύ ωραίο πακέτο, προλάβατε,

την ΥΕΝΕΔ και τη νέα Κέλλυ Σακάκου να λέει περιπαθώς τις

ειδήσεις για τη Γιουροβίζιον και για την εφετινή εκρηκτική

αύξηση παραγωγής αραποσίτου — και τόσα, τόσα άλλα. ΑΥΤΑ

ΠΟΥ ΤΑ ΒΑΖΕΙΣ; Ε; Πού τα βάζεις; [ 4 ] Οπότε όλα καλά. Όσο

ζούμε, είμαστε η ευτυχία που μπορεί να υπάρξει: είμαστε

(εμείς οι ζώντες) όλη η ευτυχία που μπορεί να υπάρξει. [ 5 ]

Λοιπόν. Για να ξέρετε απολύτως και ξεκάθαρα τη θέση μου,

όπως οριοθετείται από τις εξελίξεις των τελευταίων μηνών

(με τη χορηγία των Αγανακτισμένων, δηλαδή των οπαδών τού

Alter): Απαιτώ Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας που θα στηριχτεί

από την τρέχουσα Βουλή και θα αναλάβει: (α΄) να γλιτώσει το

κράτος από τη χρεοκοπία, (β΄) να ανταποκριθεί κατά 101% στις

υποχρεώσεις μας στους εταίρους για να μην εξευτελιστούμε

περαιτέρω, (γ΄) να διατηρήσει τα κεκτημένα τού ευρώ και της

συμμετοχής μας στον κεντρικό πυρήνα της ΕΕ (δηλαδή το ελά-

χιστο δυνατόν) και (δ΄) να ανατάξει την ελληνική οικονομία με

τη μέγιστη δυνατή κοινωνική δικαιοσύνη. Θέλω να στελεχωθεί,

όχι από κομματικά ούτε από κοινοβουλευτικά στελέχη, αλλά

από υπερκομματικές προσωπικότητες της δημόσιας ζωής, ικα-

νά πρόσωπα κύρους, υψηλής στάθμης γνώσεων και αισθητικής

παιδείας και μεγάλης επαγγελματικής-επιχειρηματικής εμπειρί-

ας, που θα πιστεύουν βαθιά στους εθνικούς (ναι: Ε-ΘΝΙ-ΚΟΥΣ)

στόχους και δε θα υπολογίζουν το γελοίο και ιταμό πολιτικό

κόστος που δήθεν απαιτούν οι περιστάσεις — προσωπικότητες

που θα επιλεγούν με διαδικασίες ευρύτατης συναίνεσης, ώστε

να απολαμβάνουν τη μέγιστη δυνατή αποδοχή μεταξύ των κομ-

μάτων που θα συμφωνήσουν να στηρίξουν την κυβέρνηση. Και

απαιτώ να δοθεί ψήφος εμπιστοσύνης αυτής της Κυβέρνησης

Εθνικής Σωτηρίας ΤΩΡΑ. Οτιδήποτε άλλο θα οδηγήσει την Ελ-

λάδα σε ΑΦΑΝΙΣΜΟ, τις ωραίες κόρες μας στη φτηνή πορνεία

και τα εφιαλτικά όνειρά μας σε άμεση ενσάρκωση. Αυτά. Τα

απαιτώ. Και περιμένω τα χειρότερα. [ 5 ] (Το κείμενο αυτό σβή-

στηκε και γράφτηκε τρεις-τέσσερις φορές από το πρωί ώς το

απόγευμα στις έξι της Τρίτης. Θα θυμάστε τι και πόσα έγιναν

εκείνη τη μέρα. Εγώ έχασα τα βραδινά γεγονότα, οπότε δεν

ξέρω τι άλλο είπε η Καϊλή, ας πούμε, ο ξανθός Κωνσταντίνος

Τσάτσος, καθώς και όλη την Τετάρτη και τη μισή Πέμπτη. Αυτά

έχει η έντυπη αρθρογραφία σε καιρούς που μυρίζουν ΧΟΥΝΤΑ

και που ζέχνουν ΟΛΕΘΡΟ) . — Κυριάκος Αθανασιάδης .


Borderlife Γράφει ο Μάνος Λαμπράκης

Nομίζω πως η ματαίωση της μεγάλης στρατι-

ωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη για την

επέτειο της 28ης Οκτωβρίου θα εγγραφεί ως

μια από τις μεγάλες στιγμές της ιστορικής

δυναμικής της κατάρρευσης του υπάρχοντος

ελληνικού πολιτικού συστήματος που όπως

φαίνεται πια ξεκάθαρα δεν έχει καμία απολύ-

τως λαϊκή νομιμοποίηση…

Η μοναδική κοινοβουλευτική νομιμοποίηση

περιφέρεται σε τηλεοπτικά παράθυρα, με

πολιτικές μαϊμούδες που ξανασυζητάνε και

ξανασυζητάνε για διαδικασίες, λιβανίζουν και

ξανά λιβανίζουν το κούρεμα μιας παρακμάζου-

σας φαλακρής οικονομίας…

Το γκρο πλαν σε κινηματογραφικό χρόνο

στον δακρυσμένο πρόεδρο της νέας Ελλη-

νικής Δικτατορίας που αποχωρούσε από την

εξέδρα της «προδοσίας» εξόργισε ακόμα

περισσότερους…

Δεν μίλησες κύριε Κάρολε Παπούλια ούτε μια

στιγμή για τις χημικές παρελάσεις βίας ενός

άγριου αστυνομικού κράτους τόσες μας τόσες

φορές τα τελευταία χρόνια στο Σύνταγμα

και στη Θεσσαλονίκη, δεν μίλησες ούτε μια

φορά για τα βιβλία που δεν έφτασαν έγκαιρα

στους μαθητές των εθνικών σχολείων της

χώρας που προεδρεύεις, δεν μίλησες για το

θάνατο του διαδηλωτή Δημήτρη Κοτζαρίδη

(τον οποίο καμία «πατρίδα» δεν θα τιμήσει

ως ηρωικά πεσόντα από τα χημικά όπλα της

Ελληνικής Αστυνομίας) στην Αθήνα που δια-

δήλωνε δημοκρατικά, ειρηνικά και με στροφή

προς το εθνικό συμφέρον, δεν μίλησες για το

ρόλο που διαδραμάτισες ως δανειστής προ-

σωπικός του Ανδρέα Παπανδρέου στο τέλος

της δεκαετίας του ‘80, δεν απάντησες σε αυτό

το ανελέητο ερώτημα γιατί αμείβεσαι με μια

δημόσια ΥΠΕΡαποζημίωση η οποία υπερβαί-

νει κατά το 1/3 της αμοιβής του αμερικανού

προέδρου Ομπάμα (που σοφά προέβλεψε ο

Steve Jobs δεύτερη θητεία δεν θα βγάλει…),

γιατί δεν μιλάς για τους νέους έλληνες επι-

στήμονες που βρίσκονται σε απόγνωση της

αναζήτησης μιας βίζας για την Αυστραλία, για

τις οικογένειες που υποσιτίζονται και τα παι-

διά που λιποθυμούν από ασιτία στα Ελληνικά

Σχολεία…ε, τι γίνεται εκεί στο διαμέρισμα της

Ασκληπιού; Κι εσείς τάβλι παίζετε εκεί;

Δεν κατάφερες κύριε Παπούλια να συμφι-

λιώσεις το νεκρό πολιτικό σύστημα με τον

νεκραναστημένο κυρίαρχο λαό… ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ

ΣΩΤΗΡΑΣ…

Ξέρεις, πολλοί λένε ότι η Ευρώπη θέλει να

πάρει εκδίκηση από την Ελλάδα για τους

αιώνες εκείνων των ελληνικών λαμπρών επι-

τευγμάτων που οι λαοί της Ευρώπης τρώγανε

βελανίδια όταν οι κάτοικοι της Ελλάδας,

χωρίς ουσιαστικά κοινή εθνική συνείδηση,

μιλούσαν για φιλοσοφία και μαθηματικά και

πολιτική ηθική… Ε, τώρα ήρθε η ώρα μέσα

από τον αντεστραμμένο καθρέφτη ξανά της

παραμορφωμένης νεοεθνικοσοσιαλιαστικής

Γερμανίας, οι Έλληνες να κάθονται κάτω από

τις βελανιδιές με ανοικτό το στόμα…

Αυτοί οι Έλληνες σε απεκάλεσαν «προδότη»

κύριε Παπούλια; Έτσι δεν είναι;

Και σε αποκάλεσαν προδότη επειδή πολεμού-

σες από τα 15 σου στο εθνικό μέτωπο… Είσαι

σίγουρος πως για αυτό η Θεσσαλονίκη σε

απεκάλεσε ΠΡΟΔΟΤΗ…

Ακούω και ξανακούω το ιστορικό μήνυμα του

εκφωνητή του ραδιοφωνικού σταθμού των

Αθηνών παραμονής της εισόδου των γερμα-

νικών στρατευμάτων στην ερημωμένη Αθήνα

του ’40. «Από αύριο κλείστε τα ραδιόφωνα…

ό,τι θα ακούτε να σας λένε θα είναι από τους

Γερμανούς, θα είναι ψέματα…».

Το ίδιο δεν συμβαίνει και σήμερα με όλα τα

δελτία ειδήσεων της ελληνικής τηλεόρασης;

Γνώρισε ποτέ μακροχρόνια ανεργία και ένδεια

ή ασιτία ο Πρετεντέρης και ο Καψής, η Στάη

και η Τρέμη ή ο Χατζηνικολάου; Τα παιδιά

τους; Δηλώνουν στην εφορία ΟΣΑ παίρνουν;

Θα τους εμπιστευόσουν κύριε Παπούλια στη

θέση του σημερινού πρωθυπουργού ή του

αυριανού;… το ίδιο κάνει…

Η Θεσσαλονίκη στις 28 Οκτωβρίου 2011 μί-

λησε…

Και οι υπόλοιπες ελληνικές πόλεις διαμαρ-

τυρήθηκαν με ομοψυχία και δημοκρατική

ένταση…

Δεν φοβόμαστε καμία δήθεν απειλή εμφύλι-

ας σύρραξης…παπαγαλάκια…ο λαός δεν έχει

όπλα…

Το μοναδικό αδιαπραγμάτευτο όπλο του ελ-

ληνικού λαού είναι η εκλογική του ψήφος κι

αυτήν φοβάστε όλα μα όλα τα υπάρχοντα

ελληνικά κόμματα που κοιτάτε με πραγματικό

πολιτικό επικίνδυνο εθνικά αλληθωρισμό το

κούρεμα της λαϊκής εθνικής αξιοπρέπειας… •

Στήλη ρομαντική, εκκεντρική, φορώντας βελούδινα φορέ-ματα, συνδυασμένα με δερμάτινο περφέκτο και κρατώντας στο χέρι «Sante» άφιλτρο, βουτάει στη δισκοθήκη της και θυμάται βινύλια και στιγμές αλλοτινών εποχών…

Παρελάσεις, ημιμαθείς δημοσιογράφοι που μιλάνε για ήθος, εργατοπα-

τέρες που πετάνε φυλλάδια με υβριστικά συνθήματα, ένας συγκινημένος

Πρόεδρος που πολέμησε στο Βίτσι, αγράμματα παιδάκια που μουντζώ-

νουν στρατιωτικούς με γαλόνια, αστυνομικοί που κοιτούν σαστισμένοι.

Αφήνεις την τηλεόραση να παίζει με χαμηλωμένη τη φωνή. Τα ίδια και

τα ίδια. Άγγιξέ με, είμαι άρρωστος.

Το 1988 ο Cobain κυνηγάει το όνειρο που θα τον φέρει ακόμη πιο κοντά

στο θάνατο (…), ενώ κάποιοι άλλοι αλήτες- απ’ την ίδια γειτονιά- «ξερνάνε»

τις νεανικές τους ανησυχίες στο κοινό. Οι Mudhoney ντεμπουτάρουν με

το Superfuzz Bigmuff. EP, το οποίο κυκλοφόρησε απ’ την- τότε- ανεξάρ-

τητη Sub Pop Records.

Το συγκρότημα μέσα σ’ ένα χρόνο έγινε γνωστό στο underground κύκλω-

μα κι οι executives στις πολυεθνικές έμαθαν τι σημαίνει Sub Pop. Ο δίσκος

ξεκινάει με το τραγούδι του οποίου ο τίτλος μπορεί να στοιχειώσει τα

όνειρα κάθε politically correct ατόμου: “Touch Me I’m Sick”… Είναι καλό να

επιστρέφεις στις μουσικές που άκουγες στην εφηβεία σου. Αν μη τι άλλο

σου θυμίζουν τις μέρες που ήσουν οργισμένος, τις μέρες που το αίμα σου

έβραζε. “In ‘n’ Out Of Grace”: Θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι, να κάνουμε

ότι θέλουμε… Η βελόνα σηκώνεται, το βινύλιο σταματάει. •

ΡετρόAκούει και γράφει στις 45 στροφές ο Αρχιμήδης Γ. Παναγιωτίδης E: [email protected]

MudhoneySuperfuzz Bigmuff(1988, Sub Pop)



Βάλε στο μαγνητόφωνο τραγούδια που γουστάρειςΓράφει η Gloria Junks και άλλες ιστορίες σκισμένου καλσόν και ημικρανίας.... παρτ έιτ!

Καλημέρα συνυφάδες και καρντάσια,Τι εβδομάδα κι αυτή... μία αμαρτία έχω κι εγώ η

καψερή και μου τη χαλάσατε με τις επαναστά-

σεις σας και τα ιδεολογικά σας! Υπάρχει βρε

αγάπη μου πιο σέξι πράμα από το να βλέπεις

τα καλογυμνασμένα ψηλά κι αγέρωχα νεαρά

αγόρια μας να παρελαύνουν εν-δυο εν-δυο με

τις καλοσιδερωμένες στολές τους και τα γυα-

λισμένα όπλα τους? Αχ και μετά έρχονται τα

τεθωρακισμένα... ναί ναί αυτά τα τεράστια που

σέρνονται με προτεταμένες τις κάνες - φαλλικά

σύμβολα τους. Να με σημαδεύουν σαν να μου

λένε «τώρα θα σε διεμβολίσω γυναικάρα μου,

τώρα θα σε κατακτήσω». Είχα βάλει κι εγώ

το πουα βιντατζ φορεματάκι μου, το γυαλικό

το φαντεζί που με κάνει να μοιάζω τη Σοφία

Λόρεν - έτσι λέει ο μανάβης της γειτονιάς μου

(κι εσύ μ’ανάβεις Μήτσο μου όταν σε βλέπω να

πασπατεύεις τα πεπόνια και τα γκρέιπ φρουτ

στο πανέρι...). Βρήκα λοιπόν το στρατηγικά

επιλεγμένο μου σημείο λίγο παραδίπλα από τον

Κάρολο, άναψα το τσιγαράκι μου και απολάμ-

βανα το φρέντο μου περιμένωντας τον πρωινό

μου οργασμό. Και ξάφνου νάσου οι ορδές με

τις κόκκινες σημαίες και από πίσω να τρέχουν

πανικόβλητα τα όχι και τόσο σέξι αγόρια με τις

μπλέ στολές και τα κράνη α λα Νταρθ Βέιντερ...

κόντεψα να βάλω τα κλάματα. Μου χαλάσατε

τη φαντασίωση! Πάω λοιπόν στο παρκάκι απέ-

ναντι να βρώ ένα δέντρο να ξαποστάσω και

βρίσκω παρατημένο ένα μικρό βιβλιαράκι με

ποιήματα του Σίλλερ. Αγαπάω ρομαντισμό... για

την ακρίβεια αγαπάω ρομαντικά αγόρια. Σαν

αυτό που μας έρχεται το Σάββατο στην πόλη.

Δεν είναι μόνο το φεστιβάλ αγάπες μου. Μαζί με

τις ταινίες θέλει και λίγο μουσική να ταξιδέψεις.

Βάζω τα μέσα λοιπόν και παίρνω τη φίλη μου

τη Δήμητρα στην Αθήνα και της λέω «δώσε

μου καλέ το τηλέφωνο του» και μου το έδωσε

η κουκλάρα μου. Άναψα το σιγκαρίλο μου, και

τον πήρα... Ντριν ντριν... –Γιάαα;;;; Ίστ ντας ντού

Γκλόρια μάινε λίμπε;;;;;;

Το όνομα του συγκροτήματος βγάινει από τον διάσημο Γερμανό ποιητή Friedrich Schiller, έναν πρωτοπόρο του λεγόμενου «Ρομαντικού κινήματος». Πώς επηρρεάζει αυτό τη μουσική σου;Αγαπάω τη ρομαντική μουσική, ρομαντικούς στίχους, ρομαντικές σκέψεις...

όλα αυτά με καθιστούν ένα ρομαντικό τύπο υποθέτω. Όπως και νάχει, νομίζω

λίγος ρομαντισμός χρειάζεται για να πορευτείς μέσα σε αυτόν τον καθόλου

ρομαντικό κόσμο. Προσωπική μου γνώμη βέβαια...

Στις συναυλίες σου, τι κοινό προτιμάς; Να κάθονται ήσυχα απολαμβάνοντας τις μελωδίες ή να χορεύουν αδιάκοπα;Στην πραγματικότητα απολαμβάνω και τα δύο. Επειδή είμαι πολύ νευρικός

πάνω στη σκηνή, μάρέσει να βλέπω το κοινό καθισμένο, ίσως με τα μάτια τους

κλειστά, απλά να ταξιδεύουν με τις μουσικές μας. Αλλά παράλληλα πάντα

ικανοποιούμαι όταν βλέπω τον κόσμο να χορεύει. Όσο η μουσική μου προκαλεί

έντονα συναισθήματα, θα είμαι χαρούμενος...

Πές μου καλέ που το έχω απορία, πώς προέκυψε η συνεργασία με τη Δέ-σποινα Βανδή; Στο Βουκουρέστι μερικά χρόνια πριν, άκουσα τη φωνή της τυχαία και σκέφτη-

κα ότι ταίριαζε τόσο πολύ με ένα κομμάτι που έγραφα εκείνη την περίοδο.

Λάτρεψα τη φωνή και την προσωπικότητα της και η συνεργασία μας κύλησε

πολύ ομαλά με αποτέλεσμα μια σύντομα ζωντανή εμφάνιση στην Αθήνα πριν

καναδυό χρόνια.

Το 1999 χρησιμοποίησες τη λέξη Zeigeist για τίτλο μιας συλλογής σου, πολύ πριν τη χρήση της λέξης από τον Richard Dawkins στο βιβλίο του «Η περί θεού αυταπάτη» και φυσικά πολύ πιο πρίν από το διάσημο πλέον ανατρεπτικό ντοκιμαντέρ. Ποιά είναι η άποψη σου για την έννοια της λέξης στη σημερινή ταργμάνη εποχή;Ώωω! Δύσκολο εγχείρημα να απαντήσω την ερώτηση αυτή... νομίζω δεν μπο-

ρείς να δώσεις εύκολα ερμηνεία στο σημερινό «πνεύμα των καιρών». Νομίζω

δεν υπάρχει καν! Όλα συμβαίνουν ταυτόχρονα, η ζωή έγινε πολύ παράλληλη.

Όλα είναι δυνατά και διαθέσιμα κάθε στιγμή σε κάθε τόπο. Αυτό μας δίνει την

αέναη πρόκληση τι να επιλέξουμε να δούμε, να αποφύγουμε, τι να κλικάρουμε

και τι να μας αρέσει... αλλά μας στερεί τη δυνατότητα να σταματήσουμε το

χρόνο και να αναλογιστούμε το νόημα της επιλογής μας. Το βασικό ζήτημα

είναι λοιπόν αν θα μπορέσουμε κάτω από αυτές τις συνθήκες να διατηρήσουμε

μια γνήσια ατομικότητα ώς άνθρωποι. Πραγματικά το ελπίζω... •

Schiller

Νάτοι κι οι διαγωνισμοί για τα τσαχπινάκια μου!!!μην χάσετε τη μοναδικό οπτικοακουστικό υπερθέαμα του Schiller με full band και

guest vocalists το Σάββατο 5 Νοεμβρίου στο Block33. Η καλή μας Γκλόρια (ναι,

εγώ!!) εξασφάλισε πέντε (5) ολάκερες μονές προσκλήσεις για τους αναγνώστες

που θα στείλουν e-mail στο [email protected] με το ονοματεπώνυ-

μο τους και τη σωστή απάντηση στο παρακάτω ερώτημα:

Ποιόν άλλο διάσημο Γερμανό ποιητή και φίλο του Φρήντριχ Σίλλερ γνωρίζετε;

α) Φράντς Μπεκενμπάουερ («Ξεφούσκωτες μπάλες στο γρασίδι»)

β) Ανγκελα Μέρκελ («Η σονάτα του ανεξόφλητου δανείου»)

γ) Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε («Προμηθέας και Γανυμήδης»)

δ) Τιλ Λίντεμαν («Ιχ μπιν αιν Ράμσταιν»)

*αν είστε πιο πολλοί/πολλές θα κλείσω τα μάτια και θα πώ δύο νούμερα στην τύχη

και θα σας ειδοποιήσουν οι αγαπημένοι μου εξωστάκηδες. Φιλάκια!


Waeter-GytΓράφει ο Τζιάννι Κάλλεν

Ο φάρος & το πεντηκοστό δεύ-τερο φεστιβάλ κινηματογράφου (προσπαθήστε να το προφέρετε αργά πολύ αργά με γλαφυρό τρόπο).

Βλέμματα γεμάτα υποσχέσεις κάτω από έναν μανδύα καθωσπρεπισμού με

συνεχείς αναφορές στο έργο του Βορειοισλανδού δημιουργού Χατ Βόργκ

για την απαράμιλλη φωτεινότητα του κενού. Σε συνδυασμό με το ντύσιμο,

ομιλώ για τα απλά τούτα υφάσματα, τα οποία εκτός από τη γύμνια καλύ-

πτουν και μυστικά που δεν τα χωράει ούτε το μυαλό του Μάλκοβιτς και

συνθέτουν τη γυναίκα φάρο του πεντηκοστού δεύτερου φεστιβάλ κινημα-

τογράφου (προσπαθήστε να το προφέρετε αργά, πολύ αργά με γλαφυρό

τρόπο).

Ο φίλος μου ο Μαρσέλ γνωστός πιανίστας ... έτσι αρχίζω την πρόταση

μου και περιμένω αντιδράσεις έστω ένα μικρό νεύμα, έρχεται, προχωράω..

περίμενα τόσο μα τόσο καιρό να έρθει η στιγμή να ανταμώσουμε... προσοχή!

Να ανταμώσουμε και όχι να βρεθούμε γιατί η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά

στη γυναίκα φάρο - μπορείς να πετάξεις και κανένα «μολονότι» ή ακόμα και

κάνα «αιθεροβάμων» αλλά όχι πολύ δυνατά το τελευταίο ώστε να πάρει το

μήνυμα ότι το ‘χεις απλά μην το παρακάνεις και αρχίσει και ρωτάει περί

ιμπρεσιονιστικής κουλτούρας της ταινίας γιατί εκεί πατριώτη χοντραίνει το

παιχνίδι. Κράτα χαμηλά τη μπάλα ότι γνωρίζεις τάχαμου, αλλά δεν θες να

επεκταθείς στο θέμα το οποίο καταντάει γελοίο να συζητάς συνέχεια, ξέχνα

τα πόσα χρόνια έχεις να πάρεις πρωτάθλημα και μην αναφέρεσαι σε αυτό

σε καμία φάση της βραδιάς. Αντικατέστησε τον νταλκά σου από το πόσα

χρόνια έχει να έρθει ταινία σαν του κούρδου αυτονομιστή σκηνοθέτη Χακάν

Σουκούρ. Με λίγα λόγια αγαπητέ μου θα πρέπει για λίγο να φέρεις τον εαυτό

σου σε κατάσταση προ υπνωτική ώστε οι παλμοί σου να συγχρονιστούν με

την υπόκωφη βαρεμάρα της ατμόσφαιρας αν θες να αποκομίσεις ‘’οφέλη’’

και να νιώσεις έστω και λίγο πως είναι εκεί- στον φάρο του πεντηκοστού

δεύτερου φεστιβάλ κινηματογράφου (προσπαθήστε να το προφέρετε αργά

πολύ αργά με γλαφυρό τρόπο). •

Άθλιος Γιος 1

Δημοκρατικό & δημοψηφιστικό ή αλλιώς το γάμησες & δημοψόφησε.(πήγα σπίτι και εξήγησα στη γυναίκα μου, ότι το τι θα τρώμε στο

σπίτι, θα είναι στο εφεξής αποτέλεσμα δημοψηφίσματος)

Ε ρ ω τ ή σ ε ι ς Α ν α γ ν ω σ τ ώ ν :

Κύριος Νικόδημος από Άνω Τούμπα,

Ερώτηση: Η ψήφος στο δημοψήφισμα θα υπόκειται σε Φ.Π.Α;

και εάν ναι, σε ποιά κλίμακα;

Απάντηση: Περιμένουμε εγκύκλιο. Γιατί ενώ η υπηρεσία παρέ-

χεται μέσα, το τσιβί θα το φάμε έξω.

Κυρία Νικολέτα (δε μας έγραψε από που)

Ερώτηση: Ο κρασάτος κόκκορας προαπαιτεί κόκκορα, ή μπορώ

να χρησιμοποιήσω και κότα;

Απάντηση: Όλα τα πουλιά καλά είναι, ιδιαίτερα εάν έχεις πιεί

πρώτα το κρασί.

Το δημοψήφισμα θα είναι να επιλέξουμε μεταξύ των:Α. δεν έχω μία, αλλά χρωστάω και μου τα παίρνετε όλα,

και Β. δεν έχω μία, χρωστάω, αλλά το μόνο που θα πάρετε είναι

οι όρχεις μου;

Άμα δε πάμε να ψηφίσουμε, ποιο κερδίζει;Είδατε τι έγραψαν οι Γερμανοί δημοσιογράφοι για την κατάσταση

στην Ελλάδα; Φτώχια, ανεργία, απόγνωση… πάει χάλασε και η θέα

από το Χίλτον – και μετά σου λένε ότι προτιμάνε την Τουρκία για

τις διακοπές τους.

Ψυχοσωματικά προβλήματα έχουν πλήξει το έντερο του υπουργού

των οικονομικών μας. Δικαιολογείται επιτέλους η πρόληψη για την

κατασκευή των τόσων πολλών καμπινέδων στην έπαυλη του.

Ερώτηση: • Εάν η επιστήμη μπορούσε να κάνει head off, τι θα προτιμούσατε;

• Έναν πρωθυπουργό με το σώμα του Παπανδρέου, και το κεφάλι

του Βενιζέλου, ή;

• Έναν πρωθυπουργό με το σώμα του Βενιζέλου και το κεφάλι

του Παπανδρέου;

Και ο Θεός να ρίξει τη ψήφο του.

Geek InsideΓράφει ο Νικόλας Μπογιόπουλος

Open letter

Αγαπητή τεχνολογική βιομηχανία,

Θα ήθελα να σου ζητήσω μια χάρη. Μια μικρή χάρη που κάνει όμως μια

μεγάλη διαφορά: αρκετά πια με αυτά τα γελοία κωδικά ονόματα που

χρησιμοποιείτε. Το να τα χρησιμοποιείτε για εσωτερική χρήση μέσα

στις εταιρίες σας είναι μια χαρά και καταλαβαίνω και τους λόγους που

εξυπηρετεί. Αλλά να τα χρησιμοποιείτε δημόσια; Να γίνονται τα επίσημα

ονόματα των προϊόντων σας; Είστε σοβαροί;

Θέλετε να μου πείτε πως πραγματικά τώρα θέλετε ο κόσμος, οι κατα-

ναλωτές, οι άνθρωποι που σας αφήνουν τα λεφτά τους και έτσι βγάζετε

εσείς τα δικά σας, να αναφέρονται στο προϊόν σας με το όνομα Mango;

Αλήθεια; Σοβαρά πολύ θα ήθελα μια απάντηση. Εσείς οι υπάλληλοι της

Microsoft που έχετε ξοδέψει μήνες ολόκληρους γράφοντας πολύπλοκο

κώδικα, παίρνεται ευχαρίστηση γνωρίζοντας πως το νέο λειτουργικό των

τηλεφώνων σας ονομάζεται Mango;

Το αστείο είναι πως καταλαβαίνω γιατί το κάνετε. Το να χρησιμοποιείτε

εντός της εταιρίας κωδικοποιημένες ονομασίες για προϊόντα που ακόμα

δημιουργούνται έχει την χρησιμότητα του. Για παράδειγμα μπορεί κάποιος

δημοσιογράφος να ακούσει πως η τάδε εταιρία ετοιμάζει ένα Taco και να

μην καταλάβει τίποτα. Εννοούν smartphone, υπολογιστή, είναι αδύνατο

να κάνει το συσχετισμό. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί πρέπει ο

κόσμος έξω από την βιομηχανία να μαθαίνει αυτά τα χαζά ονόματα και

όχι ποια έκδοση είναι.

Ένα τεστ για το σπίτι: ποιό κυκλοφόρησε πρώτο, το Jaguar ή το Panther;

Μπορεί να ξέρεις την απάντηση αλλά ας μην κρυβόμαστε, διαβάζεις και

μια στήλη τεχνολογίας. Πιστεύεις πως οι περισσότεροι καταναλωτές μπο-

ρούν να απαντήσουν; Ενώ αν τους ρωτούσες τι βγήκε πρώτο, η έκδοση

10.2 ή η 10.3, δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει κάποιος λάθος.

Αγαπητές εταιρίες θα έπρεπε να θέλετε οι καταναλωτές σας να ξέρουν

ποιο είναι το πιο πρόσφατο, το πιο νέο, το πιο εξελιγμένο λειτουργικό ή

μηχάνημα σας.

Η μόνη εταιρία που κάνει κάτι σωστά σε αυτό τον τομέα είναι η Microsoft

όσον αφορά τα Windows. Τα Windows 95, Κυκλοφόρησαν το 1995. Τα

Windows 2000; Ω, τι έκπληξη, το 2000! Ακόμα και μετά που άφησαν τις

χρονολογίες, υπήρχε μια λογική σειρά: Windows, Windows 8.

Βέβαια μετά πήγαν και κυκλοφόρησαν κάτι που ονομάζουν Mango.

Mango! •


Χάνει-μπαλΓράφει ο Χρήστος Κουλεμάνης - E: [email protected]

Urbanities.Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου

Από παιδί έψαχνα ένα δωμάτιο με θέα. Καθό-

μουνα στον κήπο στο πατρικό μου, και παρόλο

που η θέα ήταν ένα άδειο χωράφι με χόρτα

φανταζόμουν πεδιάδες και καταγάλανους

ουρανούς που έσβηναν στις κορυφές των βου-

νών. Σε όσα δωμάτια ξενοδοχείου έχω μείνει

ζητάω να έχουν θέα, να κοιτάω τον κόσμο που

πάει στη δουλειά του όσο εγώ κάνω διακοπές,

να καπνίζω το τσιγάρο μου στο μπαλκόνι αφη-

ρημένος μπροστά στη θάλασσα, ακόμα και να

μυρίζω τις μπουγάδες αντίκρυ όπως πριν μερι-

κά χρόνια στη Μαδρίτη. Όταν μετακόμισα στη

Θεσσαλονίκη και αφότου ενοικίασα το πρώτο

μου διαμέρισμα, αγόρασα τις κουρτίνες μου

και έβαλα τροφή στο ψυγείο μου, άρχισα τις

βόλτες και τους καφέδες. Ένα από τα πρώτα

μαγαζιά που με πήγαν τότε ήταν ένα «Δωμάτιο με Θέα» στην Πλατεία Αριστοτέλους.

Η πρώτη μου εμπειρία ήταν αυτή του μικρού

παιδιού που πετάει πρώτη φορά με αεροπλά-

νο. Κάθισα κάπως στριμωγμένος στη γωνιά και

περίμενα να μας σερβίρουν το καφεδάκι μας

ενώ πέρα από το τζάμι έβλεπες αφ’ υψηλού

τη θάλασσα, τους περαστικούς σε σμίκρυν-

ση και στο βάθος τα βουνά. Μύριζε χαρμάνι

ανατολής, κρουασάν βουτύρου από το μικρό

μαγαζάκι στη St. Germain και λίγο πιο αργά

μεθούσες (κυριολεκτικά) με άφθονη αλκοόλη.

Στην έξοδο μας το ασανσέρ είχε κόσμο και

έτσι πήραμε τα πόδια για εξερεύνηση του

χώρου – είδα φωτογραφίες από μεγάλες

σταρ, χαμογέλασα με πορτραίτα διασήμων

που κάνουν γκριμάτσες και αναζήτησα τις

φεστιβαλικές επιτυχίες των ημερών. Ήταν

βλέπεις ημέρες πανικού κατά τη διάρκεια του

Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και

όλοι έτρεχαν με ένα πρόγραμμα στο χέρι.

Χρόνια μετά, έχω χωρίσει σ’αυτό το Δωμάτιο,

έχω ρουφήξει βιαστικά καφέδες πριν από τα-

ξίδι μακρινό, έχω γιορτάσει γενέθλια φίλων και

έχω διαβάσει εφημερίδες στο τραπέζι που εί-

ναι μόνο του στη γωνία. Κάποιες φορές θυμώ-

νω που είμαι εκεί μόνος, άλλες σκέφτομαι να

πω στους δίπλα να κάνουν ησυχία – γεράματα

βλέπεις – αλλά όσες φορές πάω εκεί μυρίζω

εκείνο το πρώτο χαρμάνι που ήπια τότε με τα

παιδιά. Θυμάμαι τις ταινίες που έχω παρακο-

λουθήσει στο Ολύμπιον – την τελευταία φορά

μάλιστα με δύο φίλους βούρκωσα στην ταινία

που μιλάει για έναν άνθρωπο μονάχο.

Κάθε τόσο που περνάω από εκεί, ρίχνω ένα

γρήγορο βλέμμα προς τα πάνω για να πετύχω

κάποιον που αγναντεύει, κάποιον που πετάει

χάρτινο αεροπλανάκι με ένα μήνυμα, ίσως

κάποιον που να φωνάζει δυνατά το «σ’αγαπώ».

Ίσως μία μέρα τα κάνω εγώ όλα αυτά... •

Till next week.Να δεις πολλές ταινίες.

ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Άλλη μια αγωνιστική πέρασε με τα

αποτελέσματα για τις δύο Super

League ομάδες της πόλης να εί-

ναι άκρως απογοητευτικά καθώς

γνώρισαν τη συντριβή με χαρα-

κτηριστική ευκολία, 3-1 και 3-0

για Π.Α.Ο.Κ. και Άρη αντίστοιχα.

Μάλιστα από ομάδες που έχουν

τους ίδιους ακριβώς στόχους. Τους

ίδιους; Ή μήπως έτσι τους κάναμε

να πιστεύουν;

Από αυτήν εδώ τη στήλη θα

μάθετε την μόνη αλήθεια. Τους

αφήσαμε να χαρακτηρίσουν το

Δικέφαλο διεκδικητή του τίτλου και

τους κιτρινόμαυρους ένα άκρως

ποιοτικό σύνολο έτοιμο για όλα. Η

αλήθεια όμως είναι πως την ώρα

που τα Αθηναικά αυτά γατάκια

πίστεψαν πως μας αποπροσανατό-

λισαν εμείς τους ξεγελάσαμε.

Πίστεψαν ότι μας ενδιαφέρουν

τα αποτελέσματα του πρωτα-

θλήματος, ενώ κανείς τους δεν

μπόρεσε να καταλάβει ότι για μας

είναι απλά προπονήσεις, μικρές

προετοιμασίες για το δικό μας el

clasiko. Ο νικητής σε αυτά τα δύο

ματς είναι για μας ο πρωταθλητής

στις καρδιές μας.

Πιστεύουν όλοι ότι οι ήττες

αυτές ήταν γροθιά στο γόητρο

των ομάδων, αλλά δεν μπορούν

να διακρίνουν πως απλά είμαστε

«ευγενικοί άνθρωποι». Κατεβαίνεις

στο Ο.Α.Κ.Α. απέναντι στη χειρό-

τερη Α.Ε.Κ. των τελευταίων ετών.

Δηλαδή τι να κάνεις να της δώσεις

μια να την διαλύσεις? Και το «ευ

αγωνίζεσθε»; Δεν παίζουν μ αυτά

τα πράγματα.

Απ΄την άλλη, έρχεται το Τριφύλλι

παραμονές του Deal με τους Άρα-

βες. Να τους ξεφτιλίσεις και να

στραβώσει η δουλειά? Τουλάχιστον

αντισυναδελφικό.

Για να καταλάβετε πόσο μακριά

από τη λογική μας είναι οι άνθρω-

ποι, τους αφήσαμε να πιστεύουν

πως για την κακή πορεία των ομά-

δων της πόλης μας φταίνε τα μι-

κρά budgets και η κακοδιαχείρηση.

Οι μοναδικοί υπαίτιοι είναι ο Σαλ-

πιγγίδης κι ο Χαλκιάς από τη μια

και οι Τσιώλης, Neto, Castillo από

την άλλη ρε βλάκες! Αλλά που να

καταλάβετε εσείς από μπάλα!

Παρόλο που το τι πραγματικά

συμβαίνει είναι πασιφανές, παρα-

δόξως υπάρχουν ακόμα μερικές

φωνές που υποστηρίζουν πως κάθε

οπαδός ή παράγοντας θα έπρεπε

να θέλει τον συμπολίτη του όσο το

δυνατόν πιο ισχυρό στη λογική του

¨τράβα με να σε τραβώ¨ και πως η

νοοτροπία του ¨να ψοφίσει η κατσί-

κα του γείτονα¨μόνο εσωστρέφεια

προκαλεί και αποδυνάμωση σε όλα

τα επίπεδα. Ευτυχώς όμως αυτές οι

φωνές είναι ακόμα πολύ λίγες και

δύσκολα αναμένεται να αυξηθούν.

Ζητούμενο οι υγιείς φωνές που π.χ.

ακόμα πανηγυρίζουν για την πτώ-

ση του Ηρακλή γιατί όπως λέει κι

ο σοφός λαός, μακριά από τον κ…ο

μας κι όπου θέλει ας μπει.

Τελειώνοντας πιστεύω πως εφό-

σον η φράση που ακούσε μέχρι κι

ο τελευταίος σ’αυτή την πόλη, στη

δουλειά ή το καφενείο που συχνά-

ζει το βράδυ της Κυριακής είναι

το: «Ευτυχώς που δεν κέρδισαν και

οι άλλοι, γιατί ποιός τους άκουγε

αύριο». Τότε την ώρα που θα σφα-

ζόμαστε για τον τίτλο «αφεντικά

της πόλης», για τους υπόλοιπους

θα έχουμε γίνει ήδη τα «ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΤΗΣ ΦΑΠΑΣ».


La Tia RitaΓράφει η Rita Van DenGayged

Θα φοράω μόνο τσίτια, Φανούλα μου. Ορκίζομαι. Δεν θα σε προδώσω

ποτέ, ούτε εσένα ούτε το καπέλο αφορολόγητη υπερτιμολόγηση στα

καπελάκια μπούρμπερι που μου φύλαγες στοργικά κάτω από την ταμει-

ακή, δίπλα από τον κουμπαρά με τη μυστήρια ταμπελίτσα Φανή Πήρες

Αύξηση [ΦΠΑ για τις χαζές] στο ταπεινό ραφτάδικο. Φαντάσου, κυνηγημένη

μου μοδίστρα, ότι στα πανηγύρια παραπροχτές για το ελληνικό νόμπελ

κομμωτικής στη λεβεντογέννα σοσιαλιστική διεθνή εμφανίστηκα με τσίτι

σεζόν 2009, μπαλωμένο μέιντ ιν Μπάντ Ντιούρκχαιμ, σε δέκα χρόνια θα

είναι πάλι της μόδας, τι 2020 τι 2009 τι βίντατζ 1821 τσαρούχι πλισέ και

χωρίς στρίφωμα από τα χεράκια σου. Αναγκάστηκα να βάλω το ίδιο τσίτι

στην παρέλαση, θεέ μου τι προσβολή για το θεσμό του Προέδρου της

Δημοκρατίας, με είδε και αναχώρησε για Αθήνα που φοράνε πιο σικ στολή

ματατζή για το καθημερινό χάλοουιν, είχε εξαντληθεί και ο Εξώστης, άσε

με χάμω, σχεδόν πρόδωσα τους αντιστασιακούς αγώνες του Ανδρέα για

την κατάργηση της ποδιάς, ευτυχώς αναβλήθηκε το ιβέντ με τα φαντά-

ρια και δεν με είδε ούτε ο δήμαρχος να μειοψηφώ στυλιστικά, τελευταία

ελπίδα μου ήταν οι άπλυτες αναρχικές μάζες των δύο ατόμων. Μια φίλη

αδήλωτη, ο Μπάμπης, που το ‘χει με το πεζοδρόμιο γενικά άρα και με το

σούρτα φέρτα παρέλαση με γιούνιφορμ τεκνά, μου σφύριξε ότι από του

χρόνου θα επιτρέπεται μόνο το γκέι πράιντ, οπότε σε βλέπω, Φανούλα

μου, να μου ράβεις ταγιέρ σλιμ φιτ ρέινμποου φτερού στην ψειρού. Αλλά

τι ξέρει και ο Μπάμπης, αυτός τη βρίσκει να του τραβούν φάσκελα από

αμάξι όταν παρελαύνει Συγγρού, να δεις θα μας γίνει χούι αυτό με το φά-

σκελο και σε πεζό, όπως και το πεζοδρόμιο, να ναι καλά το άνοιγμα του

επαγγέλματος και η Νίκης που έχει αεράκι.

Με στεναχωρεί φιλενάδα ότι δεν θα έχεις δικαίωμα ψήφου τώρα στα ριγέ,

το κόμμα του Ράιχενμπαχ είναι πρώτο στις δημοσκοπήσεις και το μανάρι

μου καταλληλότερος στην ερώτηση ‘τι θα ψηφίζατε σε 10 χρόνια αν γίνουν

εκλογές’. Ήθελα να γίνω μέλος φίλος στη Ράιχενγιούγκεντ και να γραφτώ

σε φροντιστήριο γερμανικών αλλά δεν είχα τίποτα σε τιρολέζικο λέδερ

ολόσωμο και το ‘γιαααα ιχ κόοοομε γκλάιχ’ κάνει 50 ευρώ το τέταρτο

ιδιαίτερα, μην κοιτάς που κάποτε ήταν τζαμπέ στην Παραλία Κατερίνης

και με λίγη τύχη ήταν μισάωρο με άμμο στον ποπό. Κάνω όμως κουράγιο

γιατί θα ακούς ποιοτική μουσική από τη μπάντα του Δήμου Αθηναίων,

ο δημαρχούλης την πέρασε πειθαρχικό και πλέον παίζει πίσω από τα

σίδερα Καζαντζίδη και Βίκυ Λέανδρο, τιμής ένεκεν για τον ποταπό γερ-

μανικό ξενιτεμό, δεν είναι και λίγο να αφήνεις πίσω κοτζάμ καταπράσινο

Μέκλενμπουρκ Φόρπομερν για το πράσινο ευήλιο σοσιαλιστικό Μαξίμου

όπου τρεις γενιές Παπανδρέου έχουν κάνει το πιπί τους και φετιχισμός

σου είναι απλά το πισωκολλητό και ουχί το γκόλντεν σάουερ.

Φανή μου, σου στέλνω στο κελί αυτή τη γιαγιά από το Ρετζίκι, πρόσεξε να

μην σου κλέψει τις σακοράφες και τον τίτλο «φυλακισμένη της χρονιάς», η κουτόγρια πιάστηκε να συμπληρώνει τη σύνταξη πουλώντας χασίσια

επειδή πίστεψε το Γιωργάκη ότι αποποινικοποιήθηκαν τα μαλακά, καλός

μαλάκας και αυτή.

Άντρας της εβδομάδας: ο Βαρβιτσιώτης τζούνιορ. Επειδή μετά τη συνερ-

γασία ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΔΗΣΥ θα προτείνει να αναστήσουμε τον Παπαδόπουλο και

θα έχει το μωρό μου, ο Ράιχενμπαχ, αντίπαλο στον κωλοβούρδουλα. •

Μις πρίζον 2011

«Με μια πρώτη ματιά μοιάζει παράδοξο που πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν τον Βαν Γκογκ από τις επιστολές του και όχι

από τους πίνακες του. Οι επιστολές του εκδίδονται το ίδιο συχνά σε συνδυασμό με τα έργα του. Ανά τον κόσμο οργα-

νώνονται εκθέσεις με τον τίτλο «Πινάκες και επιστολές του Βαν Γκογκ». Όμως δεν υπάρχει πιο δυνατός συνδυασμός

από την αναφορά του ονόματος του με το έργο του «το βάζο με τα ηλιοτρόπια».

Όλα αυτά με έκαναν να σκεφτώ, ότι ο καλύτερος τίτλος για αυτήν την φωτογραφία είναι «απόσπασμα από τις επιστο-

λές του Βαν Γκογκ». Αλλά μετά ξανασκέφτηκα. Αυτά τα ηλιοτρόπια σε αυτήν την φωτογραφία είναι διαφορετικά είναι

όλα χαμογελαστά, όμορφα και νεαρά.

Να λοιπόν γιατί αποφάσισα ότι καλύτερος τίτλος για την φωτογραφία είναι «Οι λέξεις πριν κοπούν». Η «Οι λέξεις πριν

κοπούν και μπουν στο βάζο του καλλιτέχνη».

{ }

ROAD E79Φώτογραφία: Ε79 photography • Λέξεις: Miroslava Ivanova

exostis 903

Documents

Transcript of exostis 903