εξώστης T. 500+400 13.10.11

ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ

ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

3εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

Η αντιαισθητική κουλτούρα της ατάκας ενοχλεί αφάνταστα. Ατά-

κες στα ραδιόφωνα, ατάκες στους τοίχους, ατάκες στο Ίντερνετ ή

όπως αλλιώς θέλεις πες το - ατάκες παντού, διαρκώς και, πλέον,

πάντα.

Η ατάκα παραμονεύει κι ενοχλεί το κορίτσι που μέσα στο λεω-

φορείο προσπαθεί να διαβάσει την τελευταία παράγραφο από τα

μαθήματα του -από ποιά βιβλία...- και ο συνταξιούχος αναθεματίζει

τη ζωή του. Η ατάκα ενοχλεί το αγόρι που κάθεται στο μπαρ και

προσπαθεί να σκεφτεί κάτι πιασιάρικο να πει στην απέναντι κο-

πέλα που τον αγνοεί παντελώς, με το κατεβασμένο της κεφάλι να

επιτείνει τη μελαγχολία της εσωστρέφειας. Η ατάκα ενοχλεί τον

τηλεθεατή που ακούει τον υπερτραφή συνεντευξιαζόμενο να τον

παραπλανά λέγοντάς του πως η χώρα του βρέθηκε στον λάθος

τόπο, τη λάθος στιγμή. Η ατάκα ενοχλεί τον θεατή της ταινίας

τάδε, όταν του λένε πως, αφού σ’ άρεσε η ταινία, βγαίνεις από τον

στενό -πόσο στενό, πράγματι...- κύκλο της «κουλτούρας». (Εδώ, ξε-

περνούμε με γιγάντια βήματα τα όρια της σαχλαμάρας). Η ατάκα

ενοχλεί τον χωρίς πνευματικούς περιορισμούς άνθρωπο, ιδίως η

ατάκα της ηθικολογίας που μαστίζει τελευταίως τους 50 και άνω:

οι μισοί να λένε «Όχι» και οι άλλοι μισοί να υπονοούν «Ναι».

Πέρασαν και δεν επιστρέφουν οι εποχές που είχες δίκιο. Τώρα

έχεις απλά γνώμη, κι αν μπορείς στήριξέ την, κι αν θέλεις φτάσε

μέχρι το τέλος γι’ αυτήν. Όποιο κι αν είναι το τέλος για σένα.

Από την άλλη, πώς θα σου φαινόταν αν απλά σιωπούσες για λίγο,

ή έστω αν μιλούσες λίγο πιο χαμηλά;

Μαρία Φαρδέλλα

Editorial

ΠεριεχόμεναΣτήλες 04 Street tales 06 Mind the art 10 ΑΗ | ΗΑ

11 Borderlife 12 Μεθυσμένο παραμύθι 13 Εξομολογή-

σεις ενός βρώμικου μυαλού / street art 14 Εξώστης

Θ 23 Ρετρό 23 waeter-gyt 24 Λόγια Δρόμικα 25

Geek inside 26 Urbanities. 27 Εκκωφαντική ησυχία

28 Άθλιος Γιός 28 Χάνει-μπαλ 29 La Τia Rita 30 E79

Θέματα 05 φιξ καρέ – Peter M.Philips 18 Συνέντευ-

ξη με τον Μπουγιάρ Αλιμάνι 19 Συνέντευξη με τον

Γαβριήλ Τζάφκα 21 Συνέντευξη «Belleruche» 22 Συ-

νέντευξη Γιασμίν Λεβί

Ιδρυτής: Τάσος Μιχαηλίδης • Αρχισυνταξία: Μαρία Φαρδέλλα • Συντονισμός ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης • Art director: Στέφανος Μιχαηλίδης • Διόρθωση κει-

μένων: Γιάννης Δημητρίου • Oικονομική διεύθυνση: Θανάσης Ψαρράς • Σύμβουλοι marketing: Θοδωρής Ζουλίδης, Γιώργος Φουντέας • Ανάπτυξη marketing:

Νίκος Κονδύλης • Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Γεωργιάδης • Υπεύθυνος διανομής: Αλέξης Γκάτσης • IT consultant: Χρήστος Τατιτζικίδης

Σ’ αυτό το τεύχος συνεργάστηκαν: Θούλη Μισιρλόγλου, Κυριάκος Αθανασιάδης, Μάνος Λαμπράκης, Μάρα Τσικάρα, Τάσος Μελεμενίδης, Γιάννης Βασιλείου, Αλέ-

ξανδρος Σαλαμές, Γιώτης Ποσπορέλης, Αρχιμήδης Παναγιωτίδης,Τζιάννι Κάλλεν, Νικόλας Μπογιόπουλος, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, Μάριος Ερμητικός Σπύρο-

γλου, Άθλιος Γιός, Χρήστος Κουλεμάνης, Rita VanDenDayged • Φωτογράφοι: E79, Βασίλης Δημάκης, Ιωάννα Χατζηανδρέου, Μαρία Εκμεκτζή, Σάκης Γιούμπασης,

Βίκτωρ Μαλκίεβιτς, Καρολίνα Τσιρογιάννη • Ctp - Εκτύπωση – βιβλιοδεσία: Λιθογραφία Ι. Αντωνιάδης – Θ. Ψαρράς • Εκδοτική ομάδα: Εξώστης Ο.Ε. Τύπου 3, Τ.Κ.:

54625, Θεσσαλονίκη, Τηλ: 2310 – 566577, Fax: 2310 – 566575

www.exostispress.gr • e-mail: info@exostispress.gr • facebook: exostisfreepress • twitter: @exostis_press

Διαφημιστείτε εδώ: 2310 566 577

Ταυτότητα

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς

προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Η άποψη των συνεργατών δεν είναι απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

Το εξώφυλλο επιμελήθηκε ο εικαστικός Θανάσης Πασχαλίδης.

4εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

Street TalesΓράφει ο Ι.Γ. - φωτό: Δημάκης Βασίλειος

Η Αντιδημαρχία Νεότητας, Αθλητισμού και Εθελοντών Θεσ-σαλονίκης και το Bikerespect διοργανώνουν μια πρωτότυπη απόδραση από το Γεντί Κουλέ! Οι 180 καλύτεροι Έλληνες οδηγοί ποδηλάτου δίνουν αυτή την Κυριακή 16 Οκτωβρίου ραντεβού στον πιο θεαματικό αγώνα κατάβασης της χρονιάς. Ξεκινώντας απο τις φυλακές του Γεντί Κουλέ σε μια άκρως εντυπωσιακή απόδραση που θα καθηλώσει μικρούς και με-γάλους στην «Σκάλα Απόδρασης», μια διαδρομή με κλίση 45 μοιρών. O αγώνας ξεκινάει από τα τείχη του Επταπυργίου και θα χαρίσει στους ποδηλάτες την ευκαιρία να παρουσιάσουν τις πιο εντυπωσιακές φιγούρες τους άλλοτε με οριακά πε-ράσματα και άλλοτε με πετάγματα πάνω από τα τείχη και στα πετρόχτιστα καλντερίμια της Άνω Πόλης αλλά και στις ειδικές πίστες λίγο πριν τον τερματισμό τους στον Άγιο Δη-μήτριο και στη Ρωμαϊκή Αγορά.

Δες πληροφορίες και λεπτομέρειες στο www.yedidh.gr

Απόδραση από το Γεντί Κουλέ (Yedi Kule Runaway)

Ένας διαφορετικός αστικός ποδηλατικός αγώνας

Φιξ καρέ

Peter M.Phill• Άρχισα να ασχολούμαι με το tattoo όταν ακόμη ο όρος τέχνη δεν σχετιζόταν μ’ αυτήν τη λέξη. Στο πολύ μακρινό 1989 λοιπόν, και μετά από τις πρώτες μου punk διακοπές στο νησί της Ίου και αφού είχα φάει τα χρήματα 3 ημερών σε tattoo αποφάσισα ότι αυτό πρέπει να κάνω στη ζωή μου. Μετά από 10 χρόνια λοιπόν άρχισα να ασχολούμαι επαγγελματικά. Στο μεταξύ ο πειραματισμός πήγαινε σύννεφο αφού δεν υπήρχε κανείς και τίποτα για να σου δείξει έστω και τα βασικά (ζητώ συγγνώμη από όσους έχω κάνει tattoo αυτή τη δεκαετία αλλά κι εγώ υπήρξα θύμα του εαυτού μου).• Μετά από πολλούς πειραματισμούς με χειροποίητα μηχα-νήματα έπεσε στα χέρια μου το πρώτο επαγγελματικό μη-χάνημα και άλλαξαν όλα. Όχι απαραίτητα προς το καλύτερο αφού μάλλον μπερδεύτηκα περισσότερο.• Τρία χρόνια στην Αθήνα στο «Second Skin Tattoo Studio» (ευχαριστώ τον Σταύρο που στην ουσία μου έδειξε από την αρχή τι πρέπει να κάνω για να βγει ένα tattoo σωστό) τώρα πλέον βρίσκομαι ίσως στο μεγαλύτερο σχολείο για την δερ-ματοστιξία στην Ελλάδα (και εδώ πρέπει να ευχαριστήσω τον Νίκο και τον Thomas).• Το tattoo κάποτε σήμαινε πολλά διαφορετικά πράγματα, τώρα είναι πλέον ξεκάθαρα στολισμός σώματος κι ένα ακριβό ρούχο που κρατάει για πάντα. • Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη με πολλά προβλήματα που δεν πρόκειται να λυθούν όσο όλοι κοιτάζουν την πάρτη τους. Με αρέσει αυτή η πόλη όσο κι αν μ’ έχει ταλαιπωρήσει στο παρελθόν και προφανώς θα εξακολουθεί να με ταλαιπωρεί και στο μέλλον.• Στο tattoo έχει χυθεί και η τελευταία σταγόνα από αυτό που κάποτε ήταν παράνομο, punk, αλήτικο. •

5εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

Έκθεση του “Colourless” Cafe Bar “BLISS” Ερμού 51Έκθεση “Colourless” του Τζοβαΐρη Αλέξανδρου.Το “COLOURLESS” αποτελεί τμήμα του “Street Stories”, μιας σειράς εικονογραφημένων αυτοτελών ιστοριών σε αστικό περιβάλλον που θα διαδραματίζονται ή θα έχουν ως αφετηρία δρόμους και πεζοδρόμια.

Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Λιμάνι, Αποθήκη Α΄, τηλ. 2310-508.398) Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο της ετήσιας δραστηριότητάς του και σε συνεργασία με το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας στη Θεσσαλονίκη, παρουσιάζει το κινηματογραφικό αφιέρωμα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

46α ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2011 ΓΑΛΛΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ«Εγωγραφία, η γεωγραφία τού άλλου» Σκηνική κατάσταση – Αφιέρωμα στο Δημήτρη ΔημητριάδηΏρα έναρξης: 21:00 / Κρατήσεις: 6973512863 / Τιμή εισιτηρίου: 10E, 5E (φοιτητικό, άνεργοι, πολύτεκνοι)

LOLA NIKOLAOU GALLERYΗ γκαλερί Λόλα Νικολάου παρουσιάζει την τελευταία δουλειά της Λυδίας Βενιέρη, καθώς και την πρώτη μονογραφία της ‘’Theogony’’ από τις εκδόσεις Charta, 2011Τσιμισκή 5219.00 – 23.00

μέχρι 31/10

Πέμπτη 13/10

από 8 μέχρι 16/10

13, 14, 15 & 16/10

Πέμπτη 13/10

Art - cocktail barΒηλαρά 1 & ΣυγγρούHigher love with MarichaAfter 22:00

Το πολυσυζητημένο βιβλίο της Μαρίας Στασινοπούλου «Κυρία, με θυμάστε;» (εκδόσεις Κίχλη) θα παρουσιαστεί στο Underground Εντευκτήριο (Δεσπεραί 9, Θεσσαλονίκη, περιοχή Διεθνούς Εκθέσεως) στις 8.30 το βράδυ.

Η Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη, στο πλαίσιο του κύκλου εκδηλώσεων «Νέες πέννες της Θεσσαλονίκης» παρουσιάζει μια νέα συγγραφέα τη Στυλιάνα Γκαλινίκη.

Εθνικής Αμύνης 27 & Αλεξ. Σβώλουώρα 19:30.Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Αποθήκη 8 στο λιμάνι

• AUditors DOmination Live band

• DJ set: The Trouble (Γιάννης Δρίζης & Χρήστος Εξαρχόπουλος) 22:00

http://biotexnia.org/” βιοτεχνία” αυτοοργανωμένος χώρος συλλογικής έκφρασηςCreative Audiovisual Improvisation Night• First Aid Beat (Jupiter Sixxx & taso dot K)• Kay Month• Pete ZandiaVisuals: Croma / Artwork: B & W Exhibition MinasΟρφανίδου 41ος όροφος / 22:00

Spitimou GroundfloorRolling city weekend!

Οι “Cool Cats” με το “Rollin’ City” fes-tival παρουσιάζουν τις κουλτούρες των δεκαετιών του ’30, ’40, ‘50 μέσα από μια σειρά δραστηριοτήτων, θεματικών events και μουσικών συναυλιώνΦράγκων 3

Παρασκευή 14/10

Σάββατο 15/10

Παρασκευή 14/10

Σάβ.-Κυρ.15-16/10

Παρασκευή 14/10

εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 20116

Mind The Art

1.

Σάββατο 15/10

Δευτέρα 17/10

GAIA LIVEΔόξης 5 & Σαλαμίνος231513654

BellerucheΕΙΣΙΤΗΡΙΑ:ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ INTERNET: 10E - 12EΕισιτήρια διαθέσιμα στο:(http://belle-rucheband-eorg.eventbrite.com/) ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ - ΤΑΜΕΙΟ:15EΣημειο Προπωλησης: Me-tropolis Record Store Οι πορτες ανοιγουν στις 21.30. ‘Εναρξη : 22.00

http://www.gaia.gr

Ο ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ, ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ και η ΡΙΤΑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ στο club του Μύλου

Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00μ.μ.Τιμη εισiτηριου: 15E

Παρ. - Σαβ.14 -15/10

Δευτέρα 17/10

Μουσική Σκηνή “Stage”

«Καναρίνι μου γλυκό» ΣΥΝΑΥΛΙΑ-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΡΟΖΑ ΕΣΚΕΝΑΖΥ

Σκηνοθεσία: Roy Sher-Ελπίδα ΜαρκιανίδουΕρμηνεύουν: Μάρθα Φριντζήλα, Yasmin Levi, Mehtap Demir

Ώρα έναρξης: 21:00Είσοδος: 15E / 26ης Οκτωβρίου 27

Οι εκδόσεις Δήγμα και τα βιβλιοπωλεία Μπαρμπουνάκης σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Πάνου Μανάφη ‘Η μηλιά – μια ιστορία αγάπης’’, στο Κατώι του Βιβλίου (Μητροπολίτου Ιωσήφ 18) στις 8.30 μ.μ.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:Θανάσης Τριαρίδης, συγγραφέαςΓαλάτεια Βασιλειάδου, φιλόλογοςΣυντονίζει ο συγγραφέας Ιορδάνης Κουμασίδης.

Κυριακή 16/10

Δευτέρα 17/10

Live στο Club του ΜύλουThird Eye Foundation20.15 Matt Elliott21.15 Bracken22.00 Chapelier Fou22.45 Manyfingers23.30 Third Eye Foundation Οι πόρτες ανοίγουν στις 19.30Τιμή εισιτηρίου: προπώληση 18E, ταμείο 23E.Προπώληση: Λωτός, Me-tropolis, Stereodisc.

‘’Club’’ Μύλος9η Γιορτή jazz Θεσσαλονίκης

“MODE PLAGAL”“HUMAN TOUCH”Προσέλευση: 21:00Τιμή εισητηρίου: 15E Φοιτητικό: 12E e-ticket: 10E

e-ticket:http://9thessjazzcelebration.eventbrite.com

Ο Γιάννης Γρηγοράκης παρουσιάζει το βιβλίο του “Μαύρη Πέτρα” εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ. Θα μιλήσουν οι Ζήσης Παπαδημητρίου, Επίτιμος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Α.Π.Θ., Γιώργος Αναστασιάδης, Καθηγητής Πολιτικής Ιστορίας Α.Π.Θ. Αποσπάσματα διαβάζει ο Αστέρης Πελτέκης, ηθοποιός.

Ώρα έναρξης 19:00μμ στον IANO(Αριστοτέλους 7)

‘’Club’’ Μύλος9ης Γιορτή jazz ΘεσσαλονίκηςPAT MARTINO Προπώληση: METROPO-LIS, Mύλος, Stereodisc, Ανδρέου Γεωργίου 56, περιοχή ΣφαγείαΟι πόρτες ανοίγουν στις: 21:00Τηλ κρατήσεων: 2310 510081Τιμή εισιτηρίου: 22E, Προπωληση: 18EOn line ticket (18E):http://9thessjazzcelebration.eventbrite.com/

Τρίτη18/10

Τετάρτη 19/10

Τετάρτη 19/10

Θέατρο «ΌΡΑ»(Τσιμισκή και Αντωνίου Καμάρα 3 - έναντι Χ.Α.Ν.Θ.)“Μπρατσέρα” Ένα καράβι γεμάτο παραμύθια. Μια παράσταση αφήγησης για μεγάλουςΑφηγείται η Ανθή Θάνου και τη συνοδεύει με τη μουσική και τα τραγούδια του ο Παναγιώτης Κούλελης.

Παραστάσεις: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή 19, 20, 21 Οκτωβρίου 2011στις 21.30Κρατήσεις: 2310232799 και 6986803477Τιμή εισιτηρίου: 10E (κανονικό) και 8E (φοιτητικό)

Cine: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ5th Thessaloniki In-ternational Short Film Festival (TiSFF)Το TiSFF θα προβάλλει και φέτος τις καλύτερες ταινίες ξένων και Ελλήνων σκηνοθετών και 5 ειδικά αφιερώματα:• Sarajevo City of Film• KIMUAK , Filmoteca Vasca• ONE TAKE Festival, from Croatia• Athens Short Film Festi-val Psarokokaloτα καλύτερα Γαλλικά animation τού 2011είσοδος ελεύθερη

Τετ. 19/10 Σάβ. 22/10

7εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

Mind The Art

εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 20118

Mind The ArtΓράφει η η Θούλη Μισιρλόγλου

Η Μπιενάλε Νέων Μεσογείου, η δεύτερη Μπιενάλε που διοργανώνεται αυτή τη στιγμή στη Θεσσαλονίκη, ξεκίνησε. Θέμα της η «Συμβίωση;». Μετά τα εγκαίνιά της στις 6 & 7 Οκτωβρίου και με τις πολυπληθείς επιμέρους δράσεις που τη συνοδεύουν, είναι μια ευκαιρία να δει το κοινό της πόλης νέες καλλιτεχνικές προτάσεις, προερχόμενες από καλλιτέχνες της μεγά-λης λεκάνης της Μεσογείου και όχι μόνο, να ακολουθήσει το ρυθμό της τέχνης.

Σε μια συνέντευξη με τον Emiliano Paoletti, τον Γενικό Γραμματέα της BJCEM, του φορέα που είναι ο ιδρυτής και κεντρικός διοργανωτής της Μπιενάλε –μαζί με τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, το Δήμο Θεσσαλο-νίκης, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη- ιχνογραφούνται η επίδρα-ση της διοργάνωσης, καθώς και οι δυνατότητές της για την πόλη.

Πόσα χρόνια είστε μέλος της οργανωτικής επιτροπής της Biennale Νέων? Έχει αλλάξει η δομή της διοργάνωσης μέσα στα χρόνια; Είμαι γενικός γραμματέας της BJCEM τον τελευταίο χρόνο και αυτή είναι η πρώτη μου Μπιε-νάλε, αλλά είχα ήδη αναμιχθεί σε διάφορα επίπεδα και σε προηγούμενες διοργανώσεις, όπως στα Σκόπια, στο Μπάρι, στην Νάπολι και στη Ρώμη. Η δομή έχει αλλάξει πολύ γιατί το δίκτυο είχε μια σταθερή ανάπτυξη και τώρα είμαστε 73 εταίροι από 23 χώρες, που σημαίνει ένα πιο διευρυμένο σχήμα.

Φοβηθήκατε με την ανάληψη της διοργάνωσης από τη Θεσσαλονίκη φέτος, μέσα στο γενικό κλίμα της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής εντέλει κρίσης της Ελλάδας; Δεν φοβήθηκα καθόλου. Όλοι με τους οποίους δουλέψαμε έδειξαν μεγάλη διάθεση να λει-τουργήσουν, ώστε να συμβεί η Μπιενάλε Νέων. Βεβαίως είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση και για το λόγο αυτό ακριβώς είμαστε πολύ περήφανοι που διοργανώνουμε την Μπιενάλε αυτή τη δεδομένη στιγμή στην Ελλάδα. Παρά την κρίση, εδώ όπως και παντού στη Μεσόγειο, ζουν άνθρωποι που θέλουν απλά να δουλέψουν κανονικά και να έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν το ταλέντο τους. Απλά γι’ αυτό το επιχειρήσαμε.

Από ποιά άποψη η Μπιενάλε Νέων στη Θεσσαλονίκη διαφέρει από προηγούμενες σε άλλα μέρη; Αυτή είναι η πρώτη Μπιενάλε που συμβαίνει σε δύο πόλεις, στη Ρώμη και στη Θεσσαλονίκη. Επίσης, είναι η πρώτη φορά που επιλέξαμε τη σύντομη επωνυμία Mπιενάλε της Μεσογείου, προκειμένου να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στην περιοχή αυτή. Και όχι μόνο αυτό: για πρώτη φορά ενσωματώσαμε στο πρόγραμμά μας, στον κατάλογο και στις επίσημες ανακοινώσεις μας ένα τόσο δυνατό και μεγάλο παράλληλο πρόγραμμα. Έτσι, ενώ πολλά πράγματα λειτουργούν όπως και στις προηγούμενες διοργανώσεις, εδώ επιχειρήσαμε το πρώτο βήμα μιας συνεχούς διαδικασίας: να συσχετίσουμε το γεγονός βαθύτερα με την περιοχή και με μια πολύ ισχυρή επιμελητική προσέγγιση.

Ποιά είναι η τελική σας εντύπωση;Αυτές οι πρώτες μέρες των εγκαινίων δίνουν μια γεύση όλης της δημιουργικής δυναμικής της Θεσσαλονίκης και είμαι σίγουρος ότι τον επόμενο μήνα η δυναμική αυτή θα ξεδιπλωθεί απολύ-τως με όλες τις δράσεις και τα projects που θα γίνουν. Μου αρέσει πολύ η ιδέα ότι η Μπιενάλε μας είναι ένα είδος πλατφόρμας που δημιουργεί τις δυνατότητες για την τοπική σκηνή να ανα-πτυχθεί και να εκφραστεί σε ένα υψηλότερο επίπεδο.

Σας εντυπωσίασε ιδιαίτερα κάποια ελληνική καλλιτεχνική συμμετοχή; Αυτό είναι δύσκολο να το πω γιατί είδα τα έργα των ελλήνων καλλιτεχνών μόνο στα εγκαίνια, ενώ τη διεθνή επιλογή την ήξερα από μήνες. Αυτό όμως που με εντυπωσίασε είναι το ταλέντο των τοπικών επιμελητών και η ικανότητά τους να παρουσιάζουν δυνατά και συγκροτημένα projects. Έμαθα πολλά αυτές τις μέρες και ελπίζω ότι θα δοθούν κι άλλες ευκαιρίες για εμάς στη Θεσσαλονίκη.

www.symbiosis2011.gr | www.thessaloniki.gr | www.neagenia.gr | www.mmca.org.gr

Στο πλαίσιο της 15ης Μπιενάλε Νέων, από τις εκδηλώσεις αυ-τής της εβδομάδας ξεχωρίζουμε την εντυπωσιακή παράσταση Heavy Metal της ομάδας More than Human στο Ξενοδοχείο Άριστον.Η ομάδα More Than Human της Ευαγγελίας Χρηστάκου, η οποία εδρεύει στο Λονδίνο, παρουσιάζει την πολύτεχνη παράσταση Heavy Metal (Investigating the inner workings of a creative mind) για τρεις μόνο βραδιές στο ξενοδοχείο Άριστον.Η Heavy Metal ενσωματώνει τη μίξη διαφορετικών γλωσσών, αισθητικών, τεχνοτροπιών, αλλά και τις διαφορετικές κουλτού-ρες, σε ένα συνδυασμό με σκοπό τη δημιουργία μίας παράστα-σης πρόκλησης. Η περφόρμανς έχει σαν στόχο να διερευνήσει τις εσωτερικές λειτουργίες του δημιουργικού μυαλού, τα συ-ναισθήματα, τις ανθρώπινες σχέσεις και τη μοναξιά.Εμπνευσμένη από τα συχνά αντιφατικά σχόλια του “θεόσταλ-του” χορευτή Vaslav Nijinsky πάνω στις κοινωνικές και προ-σωπικές πιέσεις της ζωής ενός καλλιτέχνη, καθώς και από προσωπικές εμπειρίες, η Heavy Metal θέτει ερωτήματα και προσπαθεί με χιούμορ να δώσει μία διορατική ματιά στις κα-θολικές συνθήκες οι οποίες ασκούν επιρροή σε όλους μας ως ανθρώπους και καλλιτέχνες.

Σκηνοθεσία και κείμενο: Ευαγγελία Χρηστάκου | Μουσική: Black Fantasy (Bat Halliday & Ευαγγελία Χρηστάκου) | Ζωντανή Μου-σική: Black Fantasy, Tom Woodhouse, Jon Ouin | Σχεδιασμός ήχου: Μάριος Αθανασίου | Κουστούμια: Baron Kim | Σκηνικά: Ευαγγελία Χρηστάκου | Σχεδιασμός Βίντεο Προβολών: Ευαγ-γελία Χρηστάκου | Ζωντανή Μίξη Βίντεο Προβολών: Βαγγέλης Κατικαρίδης | Ζωντανή Κινηματογράφιση: Σοφία Κουρκουλά-κου, Σοφιάννα Κρέτση, Ειρήνη Χαρωνίτη | Ερμηνεύουν: Carola Wisny, Mattie Crowley, Nick Ewans, Ευαγγελία Χρηστάκου

Ξενοδοχείο Άριστον (πρώην Διοικητηρίου, νυν Καραολή & Δημητρίου 5), 14, 15, 16 Οκτώ-βρη στις 21:00, ελεύθερη είσοδος

εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 20119

Mind The Art

ΘΕΑΤΡΟ46α ΔΗΜΗΤΡΙΑ

ΑΝΕΤΟΝ (τηλ. 2310869869): 15-16 Οκτ. 21.00μμ CONTRACTIONS του Μαικ Μπαρτλετ, Σκην: Μαρία Γρίβα Παίζουν: Τμήμα Θεάτρου Α.Π.Θ. Είσοδος Ελεύθερη.

ΓΑΛΛΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ (τηλ. 2310821231): 13-16 Οκτ. 21.00μμ “Εν Λευκώ - Αφιέρωμα στον Δημήτρη Δημητριάδη” Σκην: Σοφία Καρακάντζα

ΔΗΜΑΡΧΙΑΚΟ ΜΕΓΑΡΟ (τηλ. 2310877777): 15 Οκτ. 21.00μμ “Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά - Αφιέρωμα στον Ο. Ελύτη για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του” Μια παραγωγή της Πειρ. Σκηνής Τέχνης και της Σχολής Θεάτρου Α.Π.Θ. Είσοδος ελεύθερη.

ΑΚΤΙΣ ΑΕΛΙΟΥ (Τηλ. 2310 229.249): Κάθε Παρασκεύη-Κυριακή 21.15μμ “Ουτοπίξ, ένα βότσαλο στη λίμνη” Κείμενα&Σκηνοθεσία: Θ. Βελισσάρης, Παίζουν: Βελισσάρης, Δημητρακόπουλος, Καλπενίδου.

ΑΜΑΛΙΑ (2310-821483): Από Τετάρτη 19 Οκτ 2011 και για λίγες παραστάσεις “Λιωμένο Βούτυρο Revisited” του Σάκη Σερέφα, Σκην: Σίμος Κακάλας, Παίζουν: Κακάλας, Κούζα, Μαυρίδου.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (τηλ. 2310 262 051): Κάθε Παρασκεύη – Κυριακή (εώς 16/10) 21.00μμ CAVEMAN του Rob Becker - Σκην: Αν. Παπαστάθη, Παίζουν: Βλ. Κυριακίδης.

ΘΕΑΤΡΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ (τηλ. 2310-210308 και 69372348940): Έναρξη: 21.15μμ “Μαθήματα Νεοελληνικής Ιστορίας” της Π. Φυλακτάκη – Σκην: Β. Οικονόμου, Παίζουν: Τίγκας, Περδίκης, Βασιλειάδου, Μιχαηλίδου. Eίσοδος ελεύθερη για ανέργους

ΘΕΑΤΡΟ ΣΟΦΟΥΛΗ (τηλ. 2310-423925): Πέμπτη-Κυριακή 21.00μμ 13-23 Οκτωβρίου 2011 “Το Τάβλι” του Δ. Κεχαϊδη. Σκηνοθετούν και παίζουν: Ν. Ορφανός-Κων/νος Κάππας.

ΚΘΒΕ – Ε.Μ.Σ. (Υπερώο): Κάθε Τετάρτη&Κυριακή 19.00μμ. Κάθε Πέμπτη-Παρασκεύη-Σάββατο 21.00μμ (εως 23/10) “Ιστορίες για Αρκούδες-Τρία μονόπρακτα του Α. Τσέχοφ” Σκην. Γ. Καλατζόπουλος, Παίζουν: Πανταζής, Χατζηιωάννου, Ζαφειριάδης.

ΣΧΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΞΟΝΑ (τηλ. 2310-823444): Κάθε Παρασκευή - Δευτέρα, 21.00μμ (έως 16 Οκτωβρίου) “Χαίρω πολύ Νόρα” Σκην: Λουκία Βασιλείου, Παίζουν : Θεοφανίδου, Νεοχωρίτη, Δασκάλου- Χρηστάκη, Δημητριάδη

Hotel Ariston - Bienalle νέων (τηλ. 2310 285329): 14/10 Παρασκεύη, 22.30μμ (έως 16 Οκτωβρίου) «Ο Λύκος» Σκηνoθετούν και παίζουν: Αστάρτη Αθανασιάδου - Αχχιλέας Χαρίσκος

SEESAW CAFE-BAR(τηλ. 6947991407): 14/10 Παρασκεύη, 22.30μμ (έως 16 Οκτωβρίου) “One night stand up comedy” Κείμενο-Παρουσίαση: Χρύσα Κοτσαρίνη. Είσοδος δωρεάν

VIS MOTRIX (τηλ. 2310-228161): Κάθε Παρασκεύη 22.30μμ Σάββατο & Κυριακή 21.00μμ (μέχρι 25 Δεκ 2011) “Ο Συγγραφέας και ο αδερφός του συγγραφέα” Σκην: Σπ. Αθηναίου, παίζουν: Γκαγκάνης, Κουρής, Λιάσιος.

ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΙΔΙΚΑ

ΒΑΦΟΠΟΥΛΕΙΟ (Τηλ. 424 132-3): Κάθε Κυριακή στις 12μμ Ο Ποιητιτής & η ιστορία της κακομαθημένης Ολίνας από την ομάδα παιδικού θεάτρου «ΣΚΟΙΝΙ-ΚΟΡΔΟΝΙ» Κείμενο-σκηνοθεσία: Λένα Πετροπούλου

ΘΕΑΤΡΟ ΣΟΦΟΥΛΗ (Τηλ. 2310 423925): Κάθε Κυριακή 11.30πμ • Η Χώρα των πουλιών Σκην: Γιάννη Καλατζόπουλου. Κ. Γακίδης, Χ. Μαστρογιαννίδης, Κ. Μαυροφρύδου

ΘΕΑΤΡΟ ΟΡΑ (Τηλ. 2310232799 & 6948295890): Κάθε Κυριακή στις 12μμ Καροτοπάντζαρο, ντοματόπρασσο, μαϊντανομαρούλι, κι ένα κρεμμύδι λείπει (λύπη;) από την ομάδα Angelus Novus Σκην. Δαμ. Κωνσταντινίδης

ΘΕΑΤΡΟ ΤΑΞΙΔΙ ΟΝΕΙΡΟΥ (Τηλ. 6972.702870): Κάθε Κυριακή 11.30πμ Στρουμφοπάρτυ!!! Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Ηλιάδης

ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ (Τηλ. 2392 063711 – 6976514633): Κάθε Κυριακή 11.30πμ Το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον από την ομάδα Μαγικές Σβούρες Σκην: Δημήτρης Αδάμης

Ο «Λύκος», διάρκειας μίας ώρας, που θα παρασταθεί στις 22:30 της Παρασκευής στο λόμπι τού ξενοδοχείου «Άριστον» παράλληλα με την έκθεση που μπορούν οι επισκέπτες να δουν στους ορόφους, είναι ένα σκληρό παραμύθι: ένα παραμύθι (ουσιαστικά μία λοξή ματιά στον «Λύκο και την Κοκκινοσκουφίτσα) για μεγάλους. Διαθέτει και τα δύο βασικά, πυρηνικά στοιχεία του παραμυθιού (όλων των παραμυθιών), αυτά που υποκρύπτονται ανάμεσα στη δραματική περιπέτεια και τις σουρεαλιστικές μεταφορές των λαϊκών παραμυθιών: το σεξ ιδωμένο σαν μία πνευματική-σωματική «διαστροφή» και τον τρόμο: ως βασικό, κύριο συστατικό της ζωής και των σχέσεων ανάμεσα στους ανθρώπους στην περίπτωσή μας, ανάμεσα στα ζευγάρια.Πρόκειται για ένα μίγμα θεάτρου και χορού, σπαραγμάτων λόγου και απουσίας λόγου (και πλήρους απουσίας επικοινωνίας ανάμεσα στους δρώντες, εκτός από αυτήν του «φόνου»), φωτός και ήχων, σκό-τους και σιωπών. Ανοιχτός σε ερμηνείες, αυτοσχεδιαστικός στη βάση του αλλά αυστηρός και εξαιρετικά απαιτητικός στην εκτέλεσή του, ο «Λύκος» είναι ένα φρέσκο θέαμα-ακρόαμα, που εξελίσσεται από πα-ράσταση σε παράσταση.Η σύλληψη, η σκηνοθεσία, η προσαρμογή κειμένων και μουσικής, η χορογραφία και η εκτέλεση έγινε από την Αστάρτη Αθανασιάδου, που σπούδασε στην Ελβετία και στην Ολλανδία και ζει στο Άμστερνταμ, και τον Αχχιλέα Χαρίσκο, με δραστηριότητα στο Βερολίνο, στην Πράγα και αλλού.•

Ένας άλλος Λύκος

AH HA

«You had a party, now you have a hangover». [ 1 ] Απεχθάνομαι,

βδελύττομαι, αποστρέφομαι την ηθικολογία, γέννημα-θρέμμα

ενός ιδεοληπτικού, θρησκευτικού, υπερσυντηρητικού, παρωχημέ-

νου και ανεδαφικού λόγου, ενός μη-λόγου, μίας μη πνευματικής

πρότασης. Αλλά όχι όσο θα έπρεπε. Όχι όσο θα έπρεπε… Οπότε

ξανά (το κάνω συχνά) για τα Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα —

την Αλαζονεία, την Οκνηρία, τη Λαιμαργία, την Απληστία, τη

Ζηλοφθονία, την Οργή. Όλα τους αφορούν τον άνθρωπο που

στερείται, εξαιτίας τους, τη Θεία Χάρη, οδηγώντας τον στην

αιώνια καταδίκη του — αλλά επειδή δε με ενδιαφέρουν αυτά, εδώ

θέλω να τα δούμε ως χαρακτηριστικά του ελληνικού «τρόπου»,

αυτού που οδήγησε το κράτος σε χρεοκοπία και θα οδηγήσει

τη χώρα σε μαρασμό: θεωρούμε εαυτόν (χωρίς έγκριση από

καμιά βιβλιοθήκη, καμιάν Ακαδημία, καμιά Σχολή σκέψης: έτσι,

όπως οι Τούτσι φαντάζονται ύπερθεν όλων των άλλων τη φυλή

τους) ανώτερο και περιούσιο, φτιαγμένον από το καλύτερο θεϊκό

σάλιο και το πιο απάτητο και ασκουλήκιαστο χώμα τής Εδέμ,

προορισμένον για μεγαλεία και για μια κορυφαία και κραταιά

Τελική Νίκη επί των βαρβάρων, είμαστε (συλλήβδην, όλοι, τσου-

βαλιαστά: καμιά ψευδοκατηγορία περί γενίκευσης δε χωρά εδώ)

οκνηροί, τεμπέληδες, φυγόπονοι, αδηφάγοι σαν ατάιγες κότες,

με τη σαλτσωμένη πετσέτα πάντα στραβοφορεμένη στο λαιμό,

πλεονέκτες, ακόρεστοι, ανεχόρταγοι, φθονεροί, ζηλόφθονοι,

αμετανόητοι εχθροί της επιτυχίας του άλλου, που σκάζουμε και

σκανιάζουμε με το καλό όπου γης και που το σιχαινόμαστε και

που ούτε έχουμε μάτια να το δούμε και να το κατανοήσουμε,

μνησίκακοι, φουρκισμένοι, πικαρισμένοι, τσαντισμένοι, διαρκώς

μπουρινιασμένοι και αγανακτισμένοι με τους πάντες — πλην

ημών. (Αρνούμαι κατηγορηματικά, και να με συγχωρέσει ο μακα-

ριστός ποντίφιξ Γρηγόριος Α΄ που συνέταξε τον κατάλογο στο

πόνημά του «Ηθικά Μείζονα» πριν 1.400 χρόνια—και νομίζω πως

ο Αντόρνο αυτό το έργο ανακαλεί τιτλοφορώντας εκείνες τις

σημειώσεις του «Ηθικά Ελάχιστα»—, αρνούμαι, λέω, να εντάξω και

τη Λαγνεία στα Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα, οπότε τα περιο-

ρίζω σε Έξι, αν και θα μπορούσα ευκολότατα να προσθέσω, όχι

τη Διαστροφή, που δεν ξέρω τι είναι, αλλά την Αμεριμνησία, τον

οχαδερφισμό, άλλο ίδιον τού Έλληνος κι αυτό, για να αποφύγω

την αριθμητική ανακολουθία. Αρνούμαι επίσης να προσδώσω τα

ίδια χαρακτηριστικά σε οποιονδήποτε άλλο λαό). [ 2 ] Δε θα επε-

κταθώ παραπάνω, έχω μιλήσει με πολλές χιλιάδες λέξεις για όλα

αυτά, και καιρό τώρα, κι έχουν μιλήσει πολλοί άλλοι, ακόμη νω-

ρίτερα (πολύ νωρίτερα), όλοι τους εξόχως ειδικότεροι από μένα:

ωστόσο, ποτέ δεν πρέπει να ξεχνά κανείς τους λόγους που στη

δομική κρίση της Ευρωζώνης προστέθηκε και η καθ’ ημάς ηθική

και (επομένως) οικονομική παθογένεια και δημιούργησε αυτό τον

Κέρβερο, καθιστώντας μας τη μόνη όντως θανάσιμα αμαρτωλή

χώρα που δε θα μπορέσει να γλιτώσει: γιατί ούτε Πορτογαλία

είμαστε (θα σωθεί), ούτε Ιρλανδία (σώνεται), ούτε Ισπανία (δε θα

κινδυνεύσει), ούτε φυσικά και Ινδία (θα θέλαμε). [ 3 ] Είχα επί μία

πενταετία, αρχές της δεκαετίας τού ’80, καλή επαφή με ένα πα-

ραθαλάσσιο χωριό του νομού Πιερίας. Οι περισσότεροι κάτοικοι

ήταν ψαράδες, και δη αλιείς γαρίδας, που αφθονούσε στα νερά

εκεί. Μέσα σ’ αυτά τα πέντε χρόνια, η αλαζονική υπεραλίευση,

η ποταπή απουσία οποιασδήποτε ορθολογικής μέριμνας για το

βιότοπο και ο ματαιόδοξος ανταγωνισμός στους κιτς κήπους

και τα δίλιτρα αμάξια αφάνισαν τον πληθυσμό της γαρίδας, οι

ψαράδες φτώχυναν, μετανάστευσαν το θυμό τους στη Θεσσα-

λονίκη, κάπου στα δυτικά, τα σύγχρονα, τότε, καΐκια τους που

είχαν αποκτήσει με δάνεια σάπισαν ανεξόφλητα, το χωριό έκτο-

τε φυτοζωεί, απολύτως και διά βίου χρεοκοπημένο: Αλαζονεία,

Οκνηρία, Λαιμαργία, Απληστία, Ζηλοφθονία, Οργή. Και καμία

Λαγνεία — μόνο Αμεριμνησία. [ 4 ] Αυτή η αμεριμνησία, όμως,

σε οδηγεί αναγκαστικά στο αρχετυπικό Κακό, σε κάποιο Κουτί

της Πανδώρας δηλαδή, κι αυτό (αναγκαστικά, στο δικό μου το

μυαλό) στις εσχατολογικές παραβολές των ζόμπι τού Τζορτζ Ρο-

μέρο, κι αυτές με τη σειρά τους (αναγκαστικά) στον πρώτο που

μίλησε με τέτοιαν ακριβολογία για τον ζώνεκρο πολιτισμό της

ακόρεστης ηδυπάθειας και της άνοης τρυφηλότητας, δηλαδή

στον Πόε — οπότε και στη «Μάσκα του Κόκκινου Θανάτου», μιαν

αλληγορία του σύγχρονου ελληνικού τραύματος. Την ξέρετε, δε

χρειάζεται να την αναδιηγηθώ, απλώς να πω ότι ο ευτυχισμένος

και σοφός Πρόσπερο δεν είναι ούτε αριστοκράτης και πρίγκιπας,

ούτε άρχοντας και κυβερνήτης (στον Πόε, ακόμα και το μουστάκι

του πρέπει να το διαβάζεις ανάμεσα από τις τρίχες): είσαι εσύ.

Και ότι οι αμέριμνοι καλεσμένοι, οι μασκαρεμένοι ιππότες και οι

μεταμφιεσμένες κυρίες επί των τιμών, που χορεύουν στροβιλι-

στά από χρωματιστή αίθουσα σε χρωματιστή αίθουσα (οι σάλες

είναι εφτά: το θυμάσαι — πάντα είναι εφτά), είσαι πάλι εσύ.

[ 5 ] (Creepy, huh?) [ 6 ] Μας λένε Πρόσπερο, και μας λένε χίλιους

καλεσμένους. [ 7 ] (Παρ’ όλες τις προειδοποιήσεις, πάντα μάς

λένε Πρόσπερο, και πάντα μάς λένε χίλιους καλεσμένους). [ 8 ]

Αν εννοώ ότι μαζί τα φάγαμε; Όχι, εννοώ ότι μόνοι μας τα φάγα-

με. Ολομόναχοι. Αρκετά με τις αδικίες που υφίσταται η καημένη,

αθώα Χιονάτη, λίγη αξιοπρέπεια δεν έβλαψε ποτέ καμιά κοσμο-

θεωρία. [ 9 ] Το να φωνάξεις, «Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι»

είναι πολύ πιο εύκολο και από την ανάγνωση ενός Άρλεκιν. Και

έχουν την ίδια αισθητική κορύφωση. [ 10 ] Παρεμπιπτόντως, η

βενιζέλεια ρήση (πόσο αποτυχημένη επιλογή αυτός ο άνθρωπος,

πόσο κούφια και πόσο ύποπτη… στ’ αλήθεια φτάνω στο σημείο

να τον λυπάμαι, αναδύεται ένα τόσο τραγικό πρόσωπο μέσα από

το παχύσαρκο εγώ του) περί «επιστροφής στο 2004» ταιριάζει

γάντι στο «Μεσάνυχτα στο Παρίσι», αυτό το κομψό εργάκι όπου,

παρ’ όλες τις επιστροφές, τίποτε δε γίνεται: γιατί τίποτε δε μπο-

ρεί να γίνει όταν κάποιος που ξεζούμισε τον εαυτό του στερεύει

από ιδέες και από τρόπους να τις επικοινωνήσει. Κρίμα γι’ αυτό

τον μεγάλο δημιουργό. [ 11 ] Τώρα το χειμώνα, που θα ’ναι βαρύς,

το λιγότερο που μπορείς να κάνεις είναι να δώσεις ένα σου

πανωφόρι σ έναν άστεγο, σ’ έναν που το ’χει ανάγκη. (Εσύ, αυτό

το πανωφόρι δεν το ’χεις ανάγκη). Όλα τα άλλα ξέχνα τα.

Κάνε πρώτα αυτό. Και βλέπουμε. — Κυριάκος Αθανασιάδης.

11εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

Borderlife Γράφει ο Μάνος Λαμπράκης

Η Επανάσταση των 72 ωρών(περίληψη σεναρίου πολιτικής - επιστημονικής φαντασίας ελληνικής ταινίας... από άγνωστη ελληνική πηγή στο διαδίκτυο)

Ελλάδα, 2027 μ.Χ.

Ημέρα 1η

Οργανωμένες ομάδες διαδηλωτών βγαίνουν στις συνοικίες των Αθηνών κατά ομάδες και μπαίνουν πόρτα πόρτα σε κάθε

γραφείο, επιχείρηση, δημόσιο και ιδιωτικό οργανισμό και βγάζουν έξω τους ανενεργούς πολίτες σταματώντας (διακόπτοντας)

συγχρόνως την λειτουργία κάθε οικονομικής μονάδας που ενεργοποιείται στην πρωτεύουσα. Σε περίπτωση άρνησης των

εργαζομένων να ακολουθήσουν το πλήθος υπάρχει βιαιοπραγία και καταστροφή του τόπου εργασίας. Το αποτέλεσμα είναι

ότι το σύνολο του ενεργού πληθυσμού αναγκάζεται (έστω και βίαια) να βγει στους δρόμους και να λάβει μέρος στα γεγονότα

και παράλληλα νεκρώνει η οικονομία και η ζωή της πρωτεύουσας.

Ημέρα 2η

Οι οργανωμένες ομάδες διαδηλωτών περικυκλώνουν κάθε αστυνομικό τμήμα και στρατόπεδο της ευρύτερης περιοχής των

Αθηνών και απαιτούν από τα όργανα επιβολής της εξουσίας (όμως μόνο τα πολιτικά και όχι τα στρατιωτικά) να παραδώσουν

τον οπλισμό τους (με τελεσίγραφο) ειδάλλως θα πραγματοποιηθεί εισβολή από τους διαδηλωτές.

Σε αυτό το σημείο χύνεται το πρώτο αίμα και αρχίζουν οι αψιμαχίες.

Παράλληλα κηρύσσεται από την κυβέρνηση στρατιωτικός νόμος και απαγορεύεται η κυκλοφορία.

Από τη μεριά των διαδηλωτών υπάρχει το αποτέλεσμα ότι οπλίζονται με ελαφρύ οπλισμό και πυρομαχικά και πλέον βρίσκονται

σε εμπόλεμη κατάσταση με τις δυνάμεις που ελέγχονται από το καθεστώς.

Οι απώλειες σε άμαχο πληθυσμό προκαλούν ακόμα μεγαλύτερο ρεύμα κινητοποιήσεων στις τάξεις των διαδηλωτών.

Τα στρατόπεδα εντός της πρωτευούσης ούτως ή άλλως είναι διαλυμένα και δεν υπάρχει φρόνημα για την οποιαδήποτε αντί-

δραση και στρατιωτικές και αστυνομικές εφεδρείες αρχίζουν να καταφθάνουν στην πρωτεύουσα από μονάδες της επαρχίας.

Για αυτό το σκοπό στήνονται οδοφράγματα στις εθνικές οδούς από πολίτες για να αποκλειστούν λιμάνια και (στρατιωτικά)

αεροδρόμια.

Ημέρα 3η

Ήδη το κοινοβούλιο είναι ενα κτίριο φάντασμα το οποίο όμως φυλάσσεται από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις

και επίλεκτες αερομεταφερόμενες μονάδες του στρατού (ακροβολισμένες).

Σχέδιο δράσης πλέον δεν υπάρχει και το μόνο ζητούμενο είναι να καταληφθεί το κοινοβούλιο.

Οταν επιτευχθεί αυτό σχηματίζεται υπηρεσιακή κυβέρνηση από πανεπιστημιακούς, δικαστικούς και αξιωματικούς του στρατού

και επιπρόσθετα οι ομάδες πολιτοφυλακής αναζητούν όλους τους παραμείνοντες στην Αθήνα παλαιοκομματικούς πολιτικούς

οι οποίοι δικάζονται από έκτακτα λαϊκά δικαστήρια με αυστηρότερη επιβληθείσα ποινή αυτή του απαγχονισμού

(δημόσια στη πλατεία Συντάγματος).

Κάθε περιουσιακό στοιχείο των πολιτικών και των συγγενών τους (έως Β βαθμού) δημεύεται.

Ημέρα 4η

Ξημερώνει μια νέα εποχή για την Ελλάδα

Ο στρατός αναλαμβάνει δράση και επαναφέρει την τάξη στη πόλη.

Τα σχόλια όλα δικά σας. •

Στην σελίδα http://www.youtube.com/watch?v=QRHqU8H1CVk θα δείτε ένα πρωτοφανές ξέσπασμα ισραηλινής αστυνομικής βίας

σε οικογένεια με ανήλικα παιδιά από την Παλαιστίνη…

εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 201112

Μεθυσμένο ΠαραμύθιΓράφει η Μάρα Τσικάρα - E: methparamithi@yahoo.gr

Η Η ταξινόμηση εικόνων γίνεται με πόδια γυμνά και παγωμένα. Με πρόσωπο

διπλοτυπία πάνω σε μια διαδρομή. Χέρι στηρίζει αϋπνία, στόμα θέλει να καπνίσει,

αυτί βουίζει, μάτι τρίκυκλο. Τα ζευγάρια τους αγνοούνται. Λέξεις και ήχοι μιας

βδομάδας δεμένα πάνω σε τοπία που καλπάζουν και μικραίνουν μακριά. Πλάτη

γυρισμένη στον προορισμό. Ώρα γυρισμένη στο περίπου… Οινόη και κάτι… Λεια-

νοκλάδι παρά λίγο… Λάρισα ακριβώς… Κατερίνη και δεν-αντέχω-άλλο… Πλατύ και

θέλω-να-πάω-σπίτι-μου.

Δίπλα μου κάθεται διακριτικά ένας αποκαθηλωμένος θυμός. Δεν κάνει τίποτα δεν

μ’ ακουμπάει καν. Ούτε ένα σας παρακαλώ το χέρι σας, μαζέψτε λίγο τα πόδια

σας, θέλετε μια καραμέλα… τίποτα. Μπροστά μου με κατεβασμένα καθίσματα

κοιμούνται δυο φόβοι αγκαλιασμένοι. Παραδίπλα μια ηλικιωμένη φαντασίωση

λύνει σταυρόλεξα… 3 καθέτως: το όμορφο χωρίς άκρα. Ακρωτηριασμένη είναι και

μια εφημερίδα που σαν σκυτάλη πηγαινοέρχεται πέρα δώθε. Πιο κει μια παρέα

επιδέξιων χεριών ανακατεύει μια τράπουλα από στιγμιότυπα: μια ντάμα μπαστούνι

διπλωμένη στα δύο να τρώει μέσα από μια σακούλα σκουπιδιών, ένα 7 σπαθί να

‘χει μείνει με το χέρι απλωμένο στη διάβαση, ένας ξεθωριασμένος βαλές να εκλι-

παρεί από το υπερπέραν για αναπτήρα, πολλοί άσσοι, μα πάρα πολλοί άσσοι, πιο

fool του άσσου δεν γίνεται. Παπά δεν είδα- κάπα όμως πολλά. Κάμποσοι καημοί

κυκλοφορούσαν εκεί κάτω.

Τούνελ. Το βαγόνι βιώνει βουβό το σκοτάδι. Ούτε εκπλήσσεται στο φως. Αρκεί

να φτάσουμε. Η ταξινόμηση των εικόνων μιας βδομάδας στριμώχνεται και μέσα

στο καροτσάκι που στριμώχνεται στο στενό διάδρομο. Νερά, καφέδες, μπισκότα,

αναψυκτικά, σάντουιτς, «δεν θα σου κάνω κακό, μια φάντα θέλω να ξεδιψάσω»,

βενζινόκολες, ένα λουλούδι για την κυρία; μια εικονίτσα; χαρτομάντηλα; εσύ μίξες

δεν έχεις; πεινάω λέμε- τι θες να κάνω να σπαρταράω για να με πιστέψεις;

Γυρίζω το κεφάλι στο παράθυρο. Nάτη πάλι η κυρία με το σταυρόλεξο, αντα-

νακλάται πάνω σε ένα βιαστικό δέντρο, ένα εργοστάσιο, κρέμεται πάνω στην

κολώνα της ΔΕΗ. Ποιάς ΔΕΗ; 2 οριζοντίως: η πρωτεύουσα της χώρας μας (καθ.).

ΑΘΗΝΑΙ! ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ, οι άνθρωποι είναι φοβισμένοι και αντηχούν οι ακάλυπτοι

από απελπισίες και δικηγόροι ηθοποιοί τενόροι δημόσιοι υπάλληλοι ποιητές

κυκλοφορούν στο δρόμο ολότρελοι και βρίζουνε και βγάζουνε τα ρούχα τους

παίζοντας τον Άμλετ άνεργο αγανακτισμένο μεθυσμένο και φονιά. Και ΝΑΙ δεν

είναι μόνο αυτό. Είναι και παραστάσεις και συναυλίες και πάρκα και ποδήλατα και

είμαι αλλού νυχτωμένη και μοιράζομαι ένα πάγκο για να φάμε άγνωστοι παρέα.

Είναι και ταβέρνες Ζορμπάς και μεταχειρισμένο γκρικ σπίριτ σε τιμή ευκαιρίας.

Είναι και μυρωδιές από μπαχάρια κι ένα σαπούνι μανόλιας να προσπαθεί να σου

αλλάξει τη ζωή. Κι ένα νυχτολούλουδο που τουλάχιστον προσπάθησε.

Τι άλλο μένει, ρωτάω την ηλικιωμένη φαντασίωση στο τζάμι- έχουμε φτάσει Σίνδο

πια. 13 καθέτως: ένα μεταφορικό μέσο που δεν πρέπει να απεργήσει, γράμματα 10.

ΤΟΜΥΑΛΟΜΑΣ. Τερματικός σταθμός Θεσσαλονίκη. Ξεκόλλησα τις ταξινομημένες

εικόνες από το άδειο βαγόνι και κατέβηκα. •

Σχέδιο: Στράτος Στεριανός

504 καθέτως (από κάτω προς τα πάνω)

«Εξομολογήσεις...ενός βρώμικου μυαλού»

street art

«Μια νύχτα, πριν μερικά χρόνια, εγώ γύρω στα 17, γυρ-

νούσα απο το φροντιστήριο με το λεωφορείο ...μπρο-

στά μου καθότανε μια κοπέλα 18-22 χρονών. Φορούσε

ενα μπουφάν τύπου «λύκος» με γουνίτσα κι άρχισα να

την πασπατεύω, εκείνη δεν καταλάβαινε, συνέχισα πιο

έντονα και τότε μου ήρθε η ιδέα να παίζω και με τον

αναπτήρα και με τη γούνα, τσαφ μια, τσαφ δυο, τσαφ

τρεις πήρε φωτιά η γούνα. Άρχισα να σβήνω γρήγορα

γρήγορα και με τρόπο (μπορεί και να κατάλαβε, αλλά

ίσως φοβήθηκε να μου ζητήσει τα ρέστα) με αποτέ-

λεσμα όμως να κάνω μια καλή τρύπα στο μπουφάν.

Αν διαβάζεις το μήνυμα μου πάρε με στο 6937670321

και πέρνα απο το ΜΧ να σου δώσω ενα καινούργιο

μπουφάν.» Ά.

info@exostispress.gr

στείλε το μυστικό σου και δε θα μείνει στο συρτάρι

«Όταν ήμουν 16, τζούρνε-ψα ένα βίβλιο του Νίτσε απο το βιβλιοπολείο της Ναυαρίνου» Μ.

«Δεν ήξερα οτι ήταν 15 χρονών, έμοιαζε μεγαλύτερη, ούτε ο αδερφός της έδει-χνε για 14, αλλά είπα, μια ψυχή που εί-ναι να βγει ας βγει» Τζ.

«Μ’ αρέσουν στους άντρες τα

βαμμένα νύχια ποδιών (μαύρα

ή μπλε σκούρο)» Ν.

Περπατάς ανυποψιάστος. Σε δρόμους και στενά που κρύβουν εκπλήξεις. Και εκεί συναντάς μια έμπνευση της στιγμής που μπορεί να γεμίσει μια άχρωμη γωνιά με σχέδια και χρώματα. Αρπάζεις τα σπρεϊ και δίνεις μιαν άλλη ζωή σε έναν τοίχο, που κάποτε φιλοξενούσε κομμάτι της εμπορικής δραστηριότητας της πόλης. Στην οδό Βαλαωρίτου, στην οδό Τύπου ή στην οδό Καθολικών η σύνδεση ανάμεσα στην ημερήσια επαγ-γελματική δράση των βιοτεχνών και των εμπόρων και στην νυχτερινή μεταμόρφωση της περιοχής ως χώ-ρος νεανικής διασκέδασης γίνεται μέσα από λεπτο-μέρειες που δεν φαίνονται με μια πρώτη ματιά. Όπως αυτά τα γκραφίτι στους τοίχους των δρόμων...

εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 201114

Εξώστης ΘήταΕπιμέλεια ύλης Γιάννης Γκροσδάνης

Πολιτικό δράμα, ΗΠΑ , 2011, 101 λεπτά

(3.5/5)Κριτική: Γιάννης ΒασιλείουΣκηνοθεσία: Τζορτζ Κλούνεϊ

Παίζουν: Ράιαν Γκόσλινγκ,

Τζορτζ Κλούνει, Φίλιπ Σέιμουρ

Χόφμαν, Πολ Τζιαμάτι

Αι Ειδοί του Μαρτίου (The Ides of March)

*** 1/2

Nεαρός πιάνει δουλειά στο επιτελείο ενός

υποψηφίου στις εκλογές του κόμματος των Δη-

μοκρατικών και γνωρίζει από πρώτο χέρι την

άλλη πλευρά της πολιτικής σκηνής.

Πολιτική και ιδανικά δεν πάνε μαζί. Ενδεχομέ-

νως να συμπορεύονται στα βρεφικά στάδια

της συμμετοχής κάθε απασχολούμενου στο

χώρο, όταν απλώς ετοιμάζει καφέδες και μοι-

ράζει φυλλάδια για το κόμμα. Όσο όμως αυτός

ανεβαίνει τα σκαλοπάτια της ιεραρχίας, τόσο

μειώνεται η πληθυσμιακή ομάδα της οποίας τα

συμφέροντα καλείται να εξυπηρετήσει, τόσο

μιαίνεται η αγνότητα των προθέσεων και των

κινήσεών του.

O Στήβεν είναι ένας νεαρός επικοινωνιολόγος.

Εργάζεται στο επιτελείο δημοσίων σχέσεων

του κυβερνήτη Μάικ Μόρις, που κατεβαίνει ως

υποψήφιος για να λάβει το χρίσμα να οδηγή-

σει το κόμμα των Δημοκρατικών στις επόμενες

προεδρικές εκλογές. Ο Στήβεν πιστεύει στον

Μόρις. Βλέπει στο πρόσωπό του τον άνθρωπο

που θα βάλει την Αμερική στο δρόμο της κοινω-

νικής ευσυνειδησίας. Θαυμάζει την άρνηση του

να προχωρήσει σε συμβιβασμούς και σε αμφι-

βόλου ποιότητας συνεργασίες με πρόσωπα που

δεν ασπάζονται τις ιδεολογικές του τοποθετή-

σεις, ώστε να κερδίσει την εκλογική μονομαχία.

Καθώς βυθίζεται όμως όλο και βαθύτερα στον

κόσμο του πολιτικού παρασκηνίου, ο Στήβεν δι-

απιστώνει πως για την επιβίωση στον χώρο δεν

απαιτείται συλλογική συνείδηση, αλλά ατομική

φιλοδοξία. Κάθε συμβιβασμός, κάθε ηθική έκ-

πτωση, κάθε συνωμοτική ενέργεια είναι ακόμα

ένα σκαλοπάτι προς την κορυφή. Και η αθωό-

τητα, που βρίσκει την ενσάρκωσή της στο πρό-

σωπο μιας νεαρής, ιδεαλίστριας ασκούμενης

στα γραφεία της παράταξης, βγαίνει από την

εξίσωση. Και αφού πια η μετάλλαξη του Στίβεν

σε “πολιτικό ον” ολοκληρωθεί, εκείνο που απο-

μένει για να θυμίζει το παλικάρι με τα ιδανικά

και την ουτοπική πεποίθηση ότι θα αλλάξει τον

κόσμο, είναι μια φευγαλέα ανάμνηση, μια βουβή

επίκληση στον δικό του “Ροδανθό”, μερικά δευ-

τερόλεπτα πριν ανοίξουν τα φώτα των προβο-

λέων και ο floor manager δώσει το σήμα για να

εκπέμψει το σήμα της τηλεοπτικής εκπομπής.

Μετά το ευχάριστο, πλην όχι ιδιαίτερα δημοφι-

λές στη μεγαλύτερη μερίδα κοινού και κριτικής,

διάλειμμα του Leatherheads o Τζόρτζ Κλούνεϊ

επιστρέφει σε γνώριμα, πολιτικοποιημένα μο-

νοπάτια, διασκευάζοντας ένα θεατρικό έργο

του Μπό Γουίλιμον. Το πρώτο που εντυπωσιάζει

είναι πόσο διακριτική και χαμηλότονη είναι η

σκηνοθετική προσέγγιση ενός θέματος κι ενός

σεναρίου που ευνοεί τους υψηλούς τόνους και

τις σκηνοθετικές ‘κορώνες’. Και αυτή είναι η συ-

νήθης προσέγγιση που υιοθετούν σκηνοθέτες

που αναλαμβάνουν τα ηνία ανάλογων παρα-

γωγών, με ανεπιτυχή συνήθως αποτελέσματα.

Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του σχετικά

πρόσφατου remake του All the King’s Men με

την εξεζητημένη αφήγηση και τα αδιάκοπα σκη-

νοθετικά τερτίπια του Στίβεν Ζαΐλιαν. Οι ζυμώ-

σεις του πολιτικού παρασκηνίου δεν τελούνται

στο φως της ημέρας, δεν παράγονται με την

ένταση στη διαπασών. Αν συνέβαινε αυτό, τότε

το παρασκήνιο θα μετατρεπόταν αυτομάτως

σε …προσκήνιο. Έτσι ο Κλούνεϊ από το πρώτο

μέχρι το τελευταίο λεπτό διατηρεί μια ατμό-

σφαιρα συνωμοτική, ταιριαστή με την ιστορία

ενός ήρωα που ‘κινεί τα νήματα πίσω από τις

κουρτίνες’ - μια έκφραση που λατρεύουν να

χρησιμοποιούν οι δημοσιογράφοι του πολιτικού

ρεπορτάζ.

Το δεύτερο αξιοσημείωτο στοιχείο αυτής, αλλά

και κάθε σκηνοθετικής δουλειάς του Κλούνεϊ,

είναι πως παραγκωνίζει το ερμηνευτικό του

alter ego σε ένα γρανάζι της μηχανής, σε κά-

ποιον που δουλεύει για την ομάδα, εκεί που

άλλοι σκηνοθέτες-ηθοποιοί τον πριμοδοτούν.

Έχει κι αυτός την μεγάλη του σκηνή. Όπως και

καθένας από τους εκλεκτούς ερμηνευτές που

απαρτίζουν το δευτεραγωνιστικό επιτελείο.

Πρωταγωνιστής όμως είναι ο Ράιαν Γκόσλινγκ.

Το φιλμ περιστρέφεται γύρω από τον χαρακτή-

ρα του. Κι επειδή ο τελευταίος είναι σεμνότε-

ρων προδιαγραφών και η ερμηνεία του είναι

συγκρατημένη, φροντίζουν όλοι να ακολουθή-

σουν το παράδειγμα του σκηνοθέτη τους και να

κατεβάσουν τους τόνους, ώστε κανείς τους να

μην κλέψει την παράσταση από τον (εξαιρετικό)

συμπρωταγωνιστή τους. Το αποτέλεσμα είναι η

πιο ισορροπημένη ερμηνεία συνόλου, που είδα-

με εδώ και πολύ καιρό. •

εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 201115

Εξώστης Θήτα

Κοινωνικό δράμα, Αλβανία-Ελλάδα-Γαλλία, 2011, 90 λεπτά

(3.5/5)Κριτική: Τάσος Μελεμενίδης

Σκηνοθεσία: Μπουγιάρ Αλιμάνι

Παίζουν: Λούλι Μπίτρι, Καραφίλ Σένα

ΑΜΝΗΣΤΙΑ

*** 1/2

Δυο άγνωστοι φυλακισμένοι του έξω κόσμου

επισκέπτονται μια φορά το μηνα τις φυλακές

των Τιράνων για σωματική επαφή με τους φυ-

λακισμένους συζύγους τους, χάρη σε έναν νέο

νόμο που τίθεται σε ισχύ. Η τύχη τους φέρνει

να κάνουν το καθήκον τους την ίδια ημέρα του

μήνα και μοιραία γνωρίζονται.

Κάπου στα μέσα της ταινίας, ένα μπουκάλι πο-

τού που μπλέκεται στα πόδια των πρωταγωνι-

στών, πέφτει στο πάτωμα και το περιεχόμενο

του χύνεται τόσο ώστε να υπάρχει απόλυτη

ισορροπία μεταξύ αυτού και του κενού. Δεν

υπάρχει καλύτερο πλάνο για να χαρακτηρίσει

την “Αμνηστία”, μια ταινία που αμφιταλαντεύε-

ται και τελικά ισορροπεί απόλυτα μεταξύ του

προσωπικού δράματος και μιας αρκετά διεξο-

δικής μελέτης μιας κοινωνίας φτωχής, που έχει

ξεμείνει από ελπίδες και όνειρα. Οι δύο ήρωες

συναντιούνται κάθε 5 του μήνα στις φυλακές

των Τιράνων, προσφέροντας μια ώρα σωματικής

επαφής στους συντρόφους τους που βρίσκονται

πίσω από τα κάγκελα. Και την προσφέρουν χω-

ρίς να πάρουν ως αντάλλαγμα την ευχαρίστη-

ση, αντιθέτως κάνουν μηχανικό σεξ, προς ικανο-

ποίηση των συντρόφων τους (το πρόσωπο των

οποίων δε θα δούμε ποτέ στην οθόνη), σαν μια

ακόμη υποχρέωση της ούτως ή άλλως μίζερης

καθημερινότητάς τους. Η μεταξύ τους γνωριμία

ενώ μοιάζει με όαση, είναι απλά η αρχή μιας

σύγχρονης τραγωδίας που οφείλεται στις ξεκά-

θαρα ειδικές συνθήκες της τοπικής κοινωνίας.

Αυτή είναι και η μεγαλύτερη επιτυχία του Αλι-

μανί, να παρουσιάσει μέσα από τις ζωές των 2

πρωταγωνιστών την Αλβανία του σήμερα, όπου

η ανάπτυξη μοιάζει να έχει σταματήσει. Οι ου-

ρές στα ταμεία ανεργίας ,το μονίμως χαλασμέ-

νο πλυντήριο, οι ατέλειωτες ώρες μοναξιάς του

ήρωα που αντιμετωπίζονται με αλκοόλ και πορ-

νό, ο δεσποτικός πεθερός της ηρωίδας, όλα εί-

ναι κομμάτια του παζλ της σύγχρονης Αλβανίας.

Έξω από τις φυλακές των Τιράνων, η ίδια η χώρα

μοιάζει σαν μια τεράστια φυλακή για την οποία

καμιά αμνηστία δεν αναμένεται στον ορίζοντα,

αφήνοντας ως μοναδικό τρόπο διαφυγής της

δραπέτευση, πράξη που εμπιερέχει τεράστιο ρί-

σκο καθώς πιθανή αποτυχία της μπορεί να οδη-

γήσει στον θάνατο. •

Το θέμα της κινηματογραφικής παιδείας απο-

τέλεσε γόρδιο δεσμό για πολλά χρόνια στην

Ελλάδα. Ξεκινώντας από την εποχή του Σταυ-

ράκου το 1950 το ντοκιμαντέρ φτάνει μέχρι τις

μέρες μας διερευνώντας το ζήτημα αυτό μέσω

ενός διαλόγου μεταξύ των ανθρώπων που

ασχολήθηκαν και ασχολούνται.

Ο Γαβριήλ Τζάφκας είναι ένα από τα σπουδαία

ταλέντα που βγάζει ο ελληνικός κινηματογρά-

φος αυτή τη δεκαετία που τρέχει. Απόφοιτος

του τμήματος Κινηματογράφου του Α.Π.Θ. και

με παρουσία ήδη σε αρκετά φεστιβάλ ταινιών

μικρού μήκους στην Ελλάδα και στο εξωτερι-

κό ήρθε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσα-

λονίκης τον περασμένο Μάρτιο με την πρώτη

μεγάλου μήκους ταινία του, το ντοκιμαντέρ

«Champions- Μια αστεία ιστορία».Στο Champions ο Γαβιήλ Τζάφκας μιλάει για τα

αυτονόητα. Αυτά που όλοι ξέρουμε αλλά κανέ-

νας δεν θέλει να θίξει. Και χωρίς να χάνει τον

σαρκασμό του, πιάνει τον μπαλτά και με κρύο

αίμα βαράει ανελέητα στην μόνιμη πληγή της

νεότερης Ελλάδας: την ανυπαρξία πολιτικής

βούλησης για τον πολιτισμό και την παιδεία.

Το θέμα της ταινίας αφορά την προβληματική

πορεία, που έχει η κινηματογραφική τριτοβάθ-

μια εκπαίδευση στην Ελλάδα. Από τη γενιά του

1-1-4 μέχρι τη γενιά του Δεκέμβρη του 2008

το αίτημα για (δωρεάν) Παιδεία υπήρξε καθο-

λικό αλλά πολιτικά δεν υπήρξε σχεδόν καμία

φαντασία, καμία υπέρβαση, καμία βούληση. Οι

συνεντεύξεις των κινηματογραφιστών που εμ-

φανίζονται πιστοποιούν κάτι τέτοιο. Στο προ-

σκήνιο έρχονται και οι ιδιωτικές σχολές, μια

ακόμα προέκταση αυτής της ιστορίας με τις

δικές της ιλαροτραγικές στιγμές.

Γέννημα μιας ελπιδοφόρας διαδικασίας, όπως

ήταν στο ξεκινημα της η Σχολή Κινηματογρά-

φου του Α.Π.Θ., ο Γαβριήλ Τζάφκας δείχνει

να έχει το απαιτούμενο τσαγανό για να θίξει

αυτά που για άλλους είναι απλά ευχολόγια και

ελπίδες για το μακρινό μέλλον. Πέρα από το

κεντρικό θέμα της κινηματογραφικής παιδείας

η ταινία του Γ. Τζάφκα είναι ένας καθρέφτης

μιας χώρας που δεν γουστάρει και δεν θέλει

να μιλάει και να επενδύει στον πολιτισμό και

στην παιδεία. Έννοιες που αν καταλαβαίναμε

την σπουδαιότητα τους θα επενδύαμε πάνω

τους όλο το χρυσάφι του κόσμου καθως απο-

τελούν το Μέλλον. •

Ντοκιμαντέρ, Ελλάδα, 2011, λεπτά

(3.5/5)Κριτική: Γιάννης Γκροσδάνης Σκηνοθεσία: Γαβρίηλ Τζάφκας

Εμφανίζονται οι Μ. Κακογιάννης, Ν. Κούνδουρος,

Θ. Αγγελόπουλος, Π. Βούλγαρης, Ν. Κατσουρίδης,

Ε. Κουστουρίτσα, Φ. Ακίν

CHAMPIONS: Μια αστεία ιστορία

*** 1/2

εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 201116

Εξώστης Θήτα

Ανώνυμοι Ρομαντικοί (Les emotifs anonymes) Αισθηματική κομεντί, Γαλλία-Βέλγιο, 2010, 80 λεπτά

(2/5)Κριτική: Τάσος Μελεμενίδης

Σκηνοθεσία: Ζαν Πιερ Αμερίς

Παίζουν: Μπενουά Πελβούρ, Ιζαμπέλ Καρέ, Λορέλα

Κραβοτά, Λίζ Λαμετρί, Σουάν Αρλό, Πιέρ Νινέ, Στε-

φάν Βοϊτοβίτς

**

Nτροπαλός σοκολατοποιός που βλέ-

πει την επιχείρηση του να πηγαίνει

κατά διαόλου, προσλαμβάνει ντροπα-

λότερη υπάλληλο που φτιάχνει κρυφά

υπέροχες συνταγές. Η αμοιβαία έλξη

τους, δημιουργεί ένα σωρό προβλήμα-

τα, λόγω της αδυναμίας τους να εκ-

φράσουν τα συναισθήματά τους.

Μικρό σε διάρκεια και αθεράπευτα

ρετρό το φιλμ του Αμερίς δε προ-

λαβαίνει ποτέ να κουράσει παρά το

γεγονός πως η ιστορία του αλλά και

η αφήγησή που επιλέγει στερούνται

πρωτοτυπίας. Το θετικό για τον σκη-

νοθέτη είναι πως μάλλον φαίνεται να

το γνωρίζει, αν και θέτει με αυτό τον

τρόπο χαμηλά standards για το έργο

του, τουλάχιστον τα πιάνει. Με όπλο

το γλυκό πρόσωπο της Καρέ, τα έντο-

να χρώματα και φυσικά την σοκολάτα

που από μόνη της μπορεί αποτελέσει

διεγερτικό των αισθήσεων.

Αυτές θα ξυπνήσουν σταδιακά στους

δύο ήρωες που από την αρχή ανα-

ζητούν ψυχολογική υποστήριξη στο

πρόβλημα της έκθεσης τους στον

υπόλοιπο κόσμο και μετά τις πρώτες

συναντήσεις τους γίνονται θύτες και

θύματα σπαρταριστών περιστατικών

που σχετίζονται με το πρόβλημά τους.

Το αν τα καταφέρνουν ή όχι είναι

μάλλον κουτή ερώτηση σε μια τέτοια

ταινία, όμως περισσότερο από την

κατάληξη αυτό που έχει περισσότερη

σημασία σε τέτοιες περιπτώσεις είναι

η διαδικασία – ανάλαφρη και ενίοτε δι-

ασκεσαστική στην προκειμένη. •

• Μεταφυσική

Δραστηριότητα 3

(PARANORMAL ACTIVITY 3)

• Contagion

• Το δέρμα στο οποίο Ζω

(LA PIEL QUE HABITO)

• Restless

Τρόμου, ΗΠΑ/Αυστραλία, 2011, 99 λεπτά

(2.5/5)Κριτική: Γιάννης ΒασιλείουΣκηνοθεσία: Τρόι Νίξυ

Παίζουν: Κέιτι Χολμς, Γκάι Πιρς, Μπέιλι Μάντισον

Μη φοβάσαι το σκοτάδι(Don’t be afraid of the Dark)

** 1/2

H Σάλι μετακομίζει στην νεοαποκτηθείσα

έπαυλη του πατέρα της, όπου προσπαθεί να

πιάσει φιλία με τα μικροσκοπικά πλάσματα που

ζουν φυλακισμένα στο υπόγειο. Όταν όμως τα

ελευθερώνει, εκείνα δείχνουν το πραγματικό

τους πρόσωπο.

Το Don’t be afraid of the Dark είναι remake του

ομώνυμου τηλεοπτικό βρετανικού horror, που

είχε κατατρομάξει τον παραγωγό και σεναρι-

ογράφο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, όταν ήταν μικρό

παιδί. Παρά το cult status που το συνοδεύει,

το φιλμ του ’73 είναι ένα στερεοτυπικό horror,

ελάχιστα τρομακτικό, πλην όμως ατμοσφαιρικό.

Τα ίδια περίπου ισχύουν και για το remake. Εί-

ναι συμβατικό, δεν είναι τρομακτικό, έχει όμως

ατμόσφαιρα και 3 αγωνιώδη set-pieces (που πά-

ντως είναι ως ένα βαθμό όμοια με τα αντίστοι-

χα του βρετανικού φιλμ).

Οι βασικές διαφορές σε σχέση με το πρωτότυ-

πο είναι δύο. Η πρώτη ότι ο κεντρικός χαρακτή-

ρας από ενήλικη γυναίκα γίνεται ανήλικο κορί-

τσι. Ένα κορίτσι παραμελημένο από τους γονείς

του, που μετακομίζει στην έπαυλη του πατέρα

του και της νέας συντρόφου του, με την τελευ-

ταία να είναι η μόνη που δείχνει ουσιαστικό εν-

διαφέρον για αυτό. Έτσι εντάσσεται στο μίγμα

και η σχέση θετής μάνας και κόρης, που δίνει

μια συναισθηματική διάσταση στα δρώμενα.

Η δεύτερη είναι ότι τα σαδιστικά τερατάκια,

κάτι κακομούτσουνα πλάσματα, που ξεπήδησαν

από ταινία του Τζο Ντάντε, αποκτούν μια στοι-

χειωδώς πιο διευκρινισμένη ατζέντα, καθώς

στο πρωτότυπο οι λόγοι, που έκαναν κακό στην

ηρωίδα, παρέμεναν νεφελώδεις μέχρι το τέλος.

Αυτοί οι παράγοντες, σε συνδυασμό με το κα-

λοσχεδιασμένο ντεκόρ και την ζωηρή φωτο-

γραφία, καθιστούν το συγκεκριμένο remake μια

αναβαθμισμένη εκδοχή του original. Δηλαδή ένα

αξιοπρεπέστατο, πλην σφόδρα οικείο φιλμ τρό-

μου. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. •

17εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

Εξώστης Θήτα

Aπό τους Beatles, στη σόλο καριέρα, τις κινη-

ματογραφικές παραγωγές, την απομόνωση με

οδηγό τις διαρκείς ανησυχίες, όλη η ζωή του

George Harisson σε ένα ντοκιμαντέρ-ποταμό

τρισήμισυ ωρών.

Είναι η προσωπικότητα και κυρίως τα επι-

τεύγματα κάποιων ατόμων στην σύγχρονη

κουλτούρα που μπορούν να γεμίσουν οποια-

δήποτε έρευνα γύρω από τη ζωή τους, ειδικό-

τερα δε αν αυτή έχει τον χαρακτήρα της αγι-

οποίησης. Δε νομίζω κάποιος fan των Beatles

(ούτε καν σκέτος του Harrison) να παραπο-

νιόταν αν το “Living in the material world” κρατούσε όχι τρισήμισυ, αλλά δεκατρισήμισυ

ώρες περιέχοντας εκατοντάδες ιστορίες για

τα έργα και τις ημέρες των σκαθαριών αλλά

και για την μετέπειτα ιστορία του κιθαρίστα

τους .Ο Scorsese δεν κουράζει πολύ το θέμα,

περισσότερο επιβλέπει παρά αφήνει το προ-

σωπικό του στίγμα σε έναν καταιγισμό μου-

σικών πληροφοριών, έχοντας ως βασικό υλικό

τις συνεντεύξεις όλων των ανθρώπων που τον

επηρέασαν,παράλληλα με βίντεο της εποχής

με συνεντεύξεις πρώτα του γκρουπ και μετά

προσωπικές. Πέρα από μουσικό πάρτυ πά-

ντως, αρκετός από τον συνολικό χρόνο του

φιλμ ξοδεύεται στις πνευματικές αναζητήσεις

του Harrison, την επαφή του με τον διαλογι-

σμό στην προσπάθεια του να εξερευνήσει την

ύπαρξη του, γεγονότα που επηρέασαν αρκε-

τά και τους υπόλοιπους Beatles. Στην μετά-

Beatles εποχή πάντως ο Scorsese αφιερώνει

ισόποσο χρόνο, αποκαθιστώντας τη σημασία

των δίσκων του και τη σχέση του με τους

Monty Pythons που οδήγησε στην χρηματο-

δότηση του “Life of Brian” και μετέπειτα την

παραγωγή σημαντικών βρετανικών φιλμ της

δεκαετίας του 80 όπως το “Withnail and I” ή

το “Mona Lisa”. Το “γλύκο και ευγενικό παιδί” της νιότης του,

ελάχιστα άλλαξε με το πέρασμα των χρόνων,

αλλά συνήθως έμενε έξω από τις παραδοσια-

κές κουβέντες των fan των Beatles, καθώς το

δίπολο McCartney και Lennon μονοπολούσε

το ενδιαφέρον. Αποκαθιστώντας κατά κάποιο

τρόπο την αξία του, το φιλμ που απευθύνεται

αποκλειστικά σε μουσικόφιλους και μοιάζει

δύσκολο να απογοητέυσει όποιον μπει στη

διαδικασία να το παρακολουθήσει. •

Ντοκιμαντερ, ΗΠΑ, 2011, 205 λεπτά

(3/5)Κριτική: Τάσος Μελεμενίδης Σκηνοθεσία: Μάρτιν Σκορτσέζε

Εμφανίζονται: Τζορτζ Χάρισον, Τέρι Γκίλιαμ, Έρικ Άιντλ,

Πολ Μακάρτνεϊ, Ρίνγκο Σταρ, Έρικ Κλάπτον, Γιόκο Όνο,

Τομ Πέτι, Φιλ Σπέκτορ.

George Harisson Living in the material world

***

Κωμωδία, Ελλάδα, 2011, 90 λεπτά

Σκηνοθεσία: Όμηρος Ευστρατιάδης

Παίζουν: Παύλος Κοντογιαννίδης, Μιχάλης Μητρούσης,

Μάρκος Λεζές, Τόνι Άντονι, Ελένη Φιλίνη,

Παναγιώτης Ψωμιάδης

Οι Πόντιοι – Νέα Γενιά Μια φορά ήταν ένας πόντιος...

Το 2011 μαζεύτηκαν περισσότεροι και αποφά-

σισαν να κάνουν μια ταινία!

Όλα ξεκινούν όταν ο Παναγιώτης Ψωμιάδης

ως φιλόπατρις εμπιστεύεται τον καλό του

φίλο και μεγάλο σκηνοθέτη Χαριτίδη να με-

ταφέρει στο «πανί» το βιβλίο που έχει γρά-

ψει με τις περιπέτειες των γονιών τους: Δύο

παιδιά γίνονται μάρτυρες μίας μαφιόζικης συ-

μπλοκής και της απόκρυψης ενός θησαυρού

σε έναν ελαιώνα. Μετά από χρόνια τα δύο

αγόρια, που έχουν γίνει άντρες πια, πνιγμέ-

νοι από χρέη και υποχρεώσεις αποφασίζουν

να ψάξουν τον θησαυρό. Στον ελαιώνα όμως

έχει χτιστεί ένα γυναικείο μοναστήρι. Τώρα

θα πρέπει να σκαρφιστούν έναν τρόπο να

μπούνε στο μοναστήρι και να ανακαλύψουν

τον θησαυρό!

Εμπνευσμένος από αυτά τα χαρακτηριστικά

και μετά την επιτυχία του περσινού “Ρόδα

Τσάντα και Κοπάνα”, ο Όμηρος Ευστρατιάδης

μετά την 1η ταινία «ΟΙ ΠΟΝΤΙΟΙ»(1986), ύστερα

από 25χρόνια φιλοδοξεί να ορίσει την Νέα Γε-

νιά Ποντίων πλαισιωμένος από μια νέα γενιά

ηθοποιών και έναν... πρώην Περιφερειάρχη. Το

απότελεσμα θα κριθεί επί της οθόνης...

“ε”

To 5th THESS INTERNATIONALSHORT FILM FESTIVAL ανοίγει τα φτερά του!

Το 5ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Ταινιών τής Θεσσαλονίκης ανοίγει και πάλι τα φτερά του για ένα ταξίδι ποιοτικών προτάσεων και νέων δημιουργών στο χώρο του κινηματογρά-φου. Η έναρξη του φεστιβάλ είναι την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου και θα διαρκέσει μέχρι και το Σάββατο 22 Οκτωβρίου στον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ, απέναντι από τον Λευκό Πύργο.

Το TiSFF θα προβάλλει και φέτος τις καλύτερες ται-

νίες ξένων και Ελλήνων σκηνοθετών και 5 ειδικά αφι-

ερώματα:

Sarajevo City of Film

KIMUAK , Filmoteca Vasca

ONE TAKE Festival, from Croatia

Athens Short Film Festival Psarokokalo

τα καλύτερα Γαλλικά animation τού 2011

Το φεστιβάλ φιλοξενεί τον σκηνοθέτη Γιάννη Οικονο-

μίδη και τον Γιώργο Ζώη, σκηνοθέτη τού πολυβρα-

βευμένου CASUS BELLI, που μπαίνει στη μάχη των

ΟΣΚΑΡ 2012, οι οποίοι θα συμμετέχουν σε μια ανοιχτή

συζήτηση με το κοινό. •

18εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

Εξώστης ΘήταΣυνέντευξη στον Γιάννη Γκροσδάνη

ΜΠΟΥΓΙΑΡ ΑΛΙΜΑΝΙ: Στη Θεσσαλονίκη με “Αμνηστία”

Αποτελεί μια από τις καλύτερες ταινίες της αλβανικής παραγωγής. Ο Μπουγιάρ

Αλιμάνι αφηγείται μια ιδιότυπη ιστορία που έχει σαν χώρο δράσης την συγχρο-

νη Αλβανία. Η “Αμνηστία” κέρδισε θετικές κριτικές και διακρίσεις στο πρόσφατο

Φεστιβάλ Βερολίνου και αποτελεί την επίσημη πρόταση της Αλβανίας στα Όσκαρ.

Από αυτή τη Πέμπτη προβάλλεται και στην Θεσσαλονίκη στην αίθουσα Π. Ζάννας.

Ο “Εξώστης¨συνάντησε τον Μπουγιάρ Αλιμάνι και μίλησε μαζί του για την πρώτη

μεγάλου μήκους ταινία του.

Mπουγιάρ Αλιμάνι

Πως ακριβώς γεννήθηκε η ιδέα της “Αμνηστί-ας”; Αυτός ο νόμος που αναφέρεται στην ται-νία ισχύει ακόμα;

Διάβασα μια απλή και μικρή είδηση στον αλ-

βανικό τύπο που μιλούσε για κάποιο καινούριο

νόμο που επιτρέπει ερωτικές συνευρέσεις με-

ταξύ συζύγων στις αλβανικές φυλακές. Φυσικά

και ο νόμος αυτός ισχύει ακόμα και οι επισκέ-

ψεις συνεχίζονται.

Η αλβανική κοινωνία φαίνεται μάλλον αυστη-ρή και συντηρητική στο πως δέχεται μια τέ-τοια κατάσταση.Η Αλβανία δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά δι-

ότι ο νόμος αυτός είναι προοδευτικός και δεν

είναι υποχρεωτικός. Φυσικά είναι δίκοπο μα-

χαίρι διότι υπάρχει το κομμάτι της χώρας που

θέλει τις αλλαγές και το συντηρητικό κομμάτι

που φρενάρει αυτή την πρόοδο. Η ταινία μου

δεν συγχωρεί κανέναν και ήδη είμαι αυστηρός

με το να το παρουσιάζω όπως ακριβώς είναι

και τις δύο πλευρές που στην ουσία είναι και

οι δύο θύματα.

Ακόμα και εικαστικά η “Αμνηστία” σχολιάζει την αλβανική κοινωνία του σήμερα χωρίς να ξεχνάει το πρόσφατο παρελθόν. Είναι εφικτό όμως για μια τέτοια κοινωνία να ξεφύγει

από αυτό το παρελθόν της και να χτίσει κάτι καινούργιο;Φυσικά δεν είναι εύκολο. Γιατί είναι μια κοι-

νωνία που πέρασε εκτός από όλα τα άλλα και

κομμουνισμό στην πιο κακή μορφή του. Από

όλο αυτό η Αλβανία έχει ταραχτεί και ακόμα

πονάει. Και υπάρχουν και ταρακουνήματα της

σύγχρονης εποχής μπροστά στα οποία η χώρα

δεν ήταν έτοιμη να τα αντιμετωπίσει. Παρ’ όλα

αυτά πιστεύω ότι έχει να κάνει ακριβώς με το

διαζύγιο που αυτή η χώρα παίρνει από το πα-

ρελθόν.

Τι ευκαιρίες δίνει η κρίση για έναν δημιουργό να κάνει κινηματογράφο στην Ελλάδα σήμε-ρα; Αυτό που μετράει είναι η ανάγκη για δημι-ουργία ή τα χρήματα; Ο νέος κινηματογραφι-κός νόμος πως μπορεί να προσφέρει στους νέους κινηματογραφιστές;Εγώ έμαθα σινεμά στην Ελλάδα, και δεν ξέρω

άλλο τρόπο να κάνω ταινίες. Θέλω να πω ότι

θαύμασα αυτή την τέχνη βλέποντας Έλληνες

κινηματογραφιστές. Η τέχνη δεν έπαψε ποτέ

να υπάρχει, ούτε στον πόλεμο, ούτε στον εμ-

φύλιο, ούτε στην δικτατορία και μετά. Τόνισα

επίτηδες σκληρές και δύσκολες περιόδους.

Απλά οι νέοι κινηματογραφιστές πρέπει να μά-

θουν να κάνουν ταινίες χαμηλού προϋπολογι-

σμού για κάμποσα χρόνια. Τι να κάνουμε, αφού

έτσι ήρθαν τα πράγματα. Μπορεί επίσης όλο

αυτό να μετατραπεί σε ένα μεγάλο συν από

άποψη θεμάτων. Ο καινούριος νόμος βοηθάει

περισσότερο τους παραγωγούς παρά τους δη-

μιουργούς.

Η “Αμνηστία” συμμετείχε στο Φεστιβάλ Βερο-λίνου, κέρδισε μάλιστα ένα σημαντικό βρα-βείο, και συνεχίζει το ταξίδι της σε αρκετά φεστιβάλ του εξωτερικού. Γιατί δεν ανεβαίνει στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το οποίο μάλι-στα έχει σαν στόχο να αναδεικνύει νέα πρό-σωπα από τον χώρο του κινηματογράφου? Ήταν επιλογή σας;Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μένα ήταν ένα

όνειρο. Θυμάμαι το 1997 ήρθα με τα λίγα χρή-

ματά μου για να υποστηρίξω το Μιρουπάφσιμ,

ταινία στην οποία είχα δουλέψει ως βοηθός

σκηνοθέτη. Και παρέμεινε ένα γλυκό όνειρο

αφού ανέβαινα συχνά όποτε μπορούσα. Το

2006 βραβεύθηκα για την μικρού μήκους μου

το “Υγραέριο”. Το 2008 και το 2010 συμμετέ-

χω στο Crossroads και στα work in progress

με την “Αμνηστία”. Και φέτος δεν είμαι. Τους

λόγους τους ξέρει η διεύθυνση του Φεστιβάλ,

η οποία έχει την ταινία μου αποκλειστικά από

τον Ιανουάριο του 2011, μόλις τη δέχτηκαν στο

Φεστιβάλ Βερολίνου. Και δεν μας απάντησαν

ποτέ, ούτε τυπικά πχ ότι δεν τους άρεσε η ται-

νία. Παρ’ όλα αυτά η ταινία συμμετέχει σε είκο-

σι διεθνή φεστιβάλ και πάει και για άλλα. Δεν

θα στεναχωρηθώ γιατί δεν την πήρε ο χ διευ-

θυντής του χ φεστιβάλ. Η “Αμνηστία” έρχεται

στη Θεσσαλονίκη και καλώ όλο τον κόσμο της

πόλης που αγαπάει τον κινηματογράφο να έρ-

θει να την δει. •

19εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

Εξώστης ΘήταΣυνέντευξη στον Γιάννη Γκροσδάνη

Η εκπαίδευση και η παδεία γενικότερα υπήρξαν σοβαρό ζήτημα που απασχόληε διαχρονικα΄την ελληνική κοινωνία. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μια επιμέρους ενότητα, την κινηματογραφική παιδεία στη τριτοβάθμια εκπαίδευση, θέμα που ακόμα και σήμερα αποτελεί έναν γόρδιο δεσμό. Ο Γαβριήλ Τζάφκας έκανε μέσω ενός ντοκιμαντέρ (με τίτλο Champions: μια αστεία ιστορία) μια σημαντική έρευνα και παρουσιάζει τη διαδρομή της κινηματογραφικής παιδείας στην Ελλάδα. Λίγο πριν την επισημη προβολή της ταινίας στην αίθουσα Π. Ζάννας ο “Εξωστης” συνάντησε τον Γαβριήλ Τζάφκα και μίλησε μαζί του για τους “champions” της ελληνικής παιδείας

Ποιοι ειναι οι τσαμπιονς; Προφανως οι τσαμπιονς ειναι μια ειρωνικη αναφορα που σχετίζεται δι-αχρονικά με τις καταστασεις και τα αδιεξοδα που βιωσε η Ελλαδα και τις απόπειρες που έγιναν κατά καιρούς για να δημιουργηθει μια σχολη κινηματογράφου και καθε φορα καταληγανε σε αδιέξοδο.

Η αρχή για μια τέτοια ταινία πως έγινε;Η αφορμη δόθηκε μέσα από τα χρόνια των σπουδών μου στο Τμημα Κινηματογράφου του ΑΠΘ. Σε αυτό το χώρο έγιναν οι πρώτες ζυμώσεις με τους συμφοιτητές μου αλλά και τους καθηγητές μου , όλοι άνθρω-ποι του κινηματογραφικού χώρου, για να δουμε κατα ποσο μπορει να εφαρμοστει ενα προγραμμα σπουδων που να έχει σχέση με τον κινημα-τογράφο και ποσο θα μπορουσε να προσαρμοστει αυτό στα ελληνικα δεδομένα. Οποτε ολες αυτες οι συζητησεις με εκαναν να αναζητησω την πραγματικοτητα μεσα από την ιστορια της κινηματογραφικης παι-δειας στην Ελλαδα.

Η Παιδεία τελικά βοηθάει στην δημιουργία κινηματογρα-φικής έκφρασης και αισθητικής ή αρκεί η ζύμωση μέσα στο στούντιο;Δεν μπορεί να υπάρξει μια μαγική συνταγή για το πως γίνεται κάποιος σκηνοθέτης. Το μόνο σίγουρο είναι πως μια σχολή κινηματογράφου σου προσφέρει τα κατάλληλα εργαλεία, όπως π.χ. στο δημοτικό μαθαίνεις τα 24 γράμματα για να μάθεις να διαβάζεις και να γράφεις. Ακριβώς έτσι και η σχολή σού μαθαίνει το πως θα εκφραστείς καλλιτεχνικά. Αν αυτό γίνεται όμορφα, άσχημα, ευγενικά ή άκομψα κρίνεται από πολλούς δι-αφορετικούς παράγοντες που σε οδηγούν στην ανάγκη να εκφραστείς τελικά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζονται πολλά και διαφορετικά στοιχεία για να φτάσεις εκεί.

Τελικά ποιο είναι το στοίχημα μιας τέτοιας ιστορίας;Η ιστορία της εκπαίδευσης είναι συνολική. Προσωπικά με είχαν καλέσει στην Ομίχλη ως μικρομηκά για να συζητήσουμε τα βασικά αίτηματα της κίνησης. Με λύπη μου είδα ότι απουσίαζε το ζήτημα της εκπαίδευσης και έτσι το έθεσα και χάρηκα που η πρόταση μου αυτή έγινε δεκτή και προσέθεσε άλλο ένα αίτημα. Ωστόσο, όπως φάνηκε, το κύριο μέλημα των ανθρώπων της κίνησης περιστρεφόταν γύρω από τα οικονομικά, τε-χνικά και κοινωνικά αιτήματα παρά για την ίδια τη βάση και τον σπόρο, που είναι η παιδεία. Αυτό λοιπόν ήταν πάντα το πέμπτο σημείο και ποτέ το πρώτο. Προσωπικά θεωρώ πως προέχει η δημιουργία μιας σοβα-ρής και αξιόπιστης σχολής κινηματογράφου με ένα σοβαρό πρόγραμμα σπουδών, εξοπλισμό, κλπ. Δεν έχει σημασία πως θα κάνουμε ταινίες τα επόμενα 10 χρόνια αλλά πως οι νέες γενιές θα μπορέσουν να μυηθούν και να κάνουν κινηματογράφο σε 20, 30 ή 40 χρόνια. Έρχονται και άλλες γενιές από πίσω και οφείλουμε να τους δώσουμε την ευκαιρία να γίνουν καλύτεροι από ‘μας.

Τι μπορεί να βοηθήσει σήμερα ώστε να υπάρξει τελικά κινηματογραφική παιδεία στην Ελλάδα; Όταν φτιαχνόντουσαν οι σχολές στο εξωτερικό στην Ελλάδα το πράμα είχε βολευτεί σε μια μικρή ιδιωτική σχολή Σταυράκου. Σήμερα εμπλέκο-νται και άλλοι παράγοντες, όπως το βιντεο, το βιντεο αρτ, το ιντερνετ. Η εικόνα δεν είναι μέσο αφήγησης αλλά πληροφόρησης. Αυτό κάνει πιο δύσκολη την ανάγκη δημιουργίας κινηματογραφικής σχολής. Θεω-ρώ πως πρέπει να προσεγγίσουμε το θέμα σε ένα γενικότερο πλαίσιο και να δεχτούμε ότι ο κινηματογράφος είναι μια γλώσσα επικοινωνίας και όχι μια γλώσσα αφήγησης. Αυτό ίσως δώσει την ευκαιρία σε όσους βρίσκονται στα κέντρα απόφασεων να κατανοήσουν τη σημασία της κι-νηματογραφικής παιδείας. Αλλιώς τα επόμενα χρόνια θα έρθουμε αντι-μέτωποι με έναν κινηματογραφικό αναλφαβιτισμό πρωτόγνωρο για την αισθητική μας. •

Champions ή πως μιλάμε για κινηματογραφική παιδεία στην Ελλάδα

Γαβριήλ Τζάφκας

Εξώστης Θήτα

XΕIMEΡΙΝΟΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ: (από 19 Οκτωβρίου) 5th Thessaloniki International Short Film FestivalΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ: (2310 2310 262 051): από 19 Οκτω-βρίου Contagion (19.00-21.00-23.00) ΒΑΚΟΥΡΑ (τηλ. 2310-233665): Αιθουσα 1: Ανώνυμοι ρομαντικοί (19.00 – 21.00 – 22.45) Αιθουσα 2: Drive (19.00 – 21.00 – 23.00)ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310-834996, 2310-844415): Στρουμφά-κια (Μεταγλωτισμένο) (18.00) / Οι Πόντιοι (19.45 – 21.30)ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310-261727) Ένας χωρισμός (18.30 – 20.45 – 23.00) ΟΛΥΜΠΙΟΝ – Π.Ζάννας (τηλ. 2310 378-404): Μεσάνυχτα στο Παρίσι (19.00 – 21.15 – 23.00) Αμνηστία (18.00 - 21:20) / Champions, μια αστεία ιστορία (19.40 – 11.00)ΦΑΡΓΚΑΝΗ (τηλ. 2310 – 960063): Μελαγχολία (18.30 – 20.45- 23.00)

ΠΟΛΥΣΙΝΕΜΑ Odeon Πλατεία Τηλέφωνο πληροφοριών και κρατή-σεων: 801 11 600000 (από σταθερό με αστική χρέωση), 2310 290290 www.odeon.gr Aίθουσα 1. O ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ (3D-μεταγλ.) (Κυρ: 12.00/14.10) / ΜΠΑΡΜΠΥ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΠΡΙΓΚΙΠΗΣΕΣ (Σαβ&Κυρ: 16.10) / ΜΕ-ΣΑΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ (Πεμ-Τετ: 18.00, 20.10, 22.20 και Παρ-Σαβ 00.30) Αίθουσα 2. ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.30, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 16.20 ΚΥΡ: και 13.00 / COLOMBIANA ΠΕΜ έως ΤΕΤ (εκτός Τρίτης): 20.40, 23.00 / ΠΟΝΤΙΟΙ: ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΤΡΙ: 20.30, 22.40 Αίθουσα 3. ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ (3D) (ΜΕΤΑΓΛ) ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 16.50 ΚΥΡ: και 12.15, 14.30 / ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ (3D) ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.00, 21.30 ΠΑΡ, ΣΑΒ: και 00.00 Αίθουσα 4. ΠΟ-ΝΤΙΟΙ: Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.20 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.30, 22.40, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 16.00 / COLOMBIANA ΤΡΙ: 23.10 Αίθουσα 5. O BAΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ (3D) (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 17.00 / ΑΙ ΕΙΔΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.00, 21.10, 23.20 Αίθουσα 6. ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 17.40, 20.00, 22.30 Αίθουσα 7. ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΠΕΜ έως ΤΡΙ: 18.50, 21.00, 23.10 / CONTAGION ΤΕΤ: 18.20, 20.40, 23.00 Αίθουσα 8. JOHNNY ENGLISH: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΠΕΜ έως ΤΡΙ: 18.00, 20.10 / ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΜ έως ΤΡΙ: 22.20 / ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ TET: 18.50, 21.00, 23.10

VILLAGE 11 CINEMAS MEDITERRANEAN COSMOS Τηλ. Πωλήσεις: 801 100 9191 (από σταθερό με αστική χρέωση), 210 8108080 www.vilagecinemas.gr Αίθουσα 1. JOHNNY ENGLISH REBORN ΤΕΤ: 15.20 - 17.30 - 20.00 - 22.10 - 00.20 / ΑΙ ΕΙΔΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ ΠΕΜ έως ΤΡΙ: 18.00-20.10 / ΠΟΝΤΙΟΙ: ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΠΕΜ έως ΤΡΙ: 22.20 - 00.30 / ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ: 15.30 μεταγλ. ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.00 - 13.10 - 15.30 μεταγλ.Αίθουσα 2. COLOMBIANA ΠΕΜ έως ΤΡΙ: 23.20 / ΑΥ-ΤΟΚΙΝΗΤΑ 2 (ΜΕΤΑΓΛ) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.00 - 14.20 μεταγλ. / ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΠΕΜ έωςΤΡΙ: 16.10 - 18.30 - 21.00 ΤΕΤ: 16.10 - 18.30 - 21.00 - 23.20 Αίθουσα 3. JOHNNY ENGLISH REBORN ΠΕΜ έως ΔΕΥ: 15.20-17.30 - 20.00 - 22.10 - 00.20 ΤΡΙ: 15.20 - 17.30 - 22.40 - 00.50 / KUNG FU PANDA 2 (ΜΕΤΑΓΛ) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.00-13.00 μεταγλ. / ΠΟΝΤΙΟΙ: ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΤΕΤ: 20.10 - 22.20 - 00.30 / ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΤΕΤ: 15.30 - 18.00 μεταγλ. Αίθουσα 4. ΑΙ ΕΙΔΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ ΠΕΜ έως ΤΡΙ: 22.30 - 00.40 ΤΕΤ: 20.10 - 22.30 - 00.40 / ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ 3D ΤΕΤ: 18.00 (3D) / ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ) 3D ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ: 16.00 - 18.10 - 20.20 μεταγλ. (3D) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.40 - 13.50 - 16.00 - 18.10 - 20.20 μεταγλ. (3D) ΤΕΤ: 16.00 μεταγλ. (3D) Αίθουσα 5. CONTAGION ΤΕΤ: 19.45 - 22.00 - 00.15 / Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ (ΜΕ-ΤΑΓΛ) 3D ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 15.50 - 17.50 μεταγλ. (3D) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.30 - 13.40 - 15.50 - 17.50 μεταγλ. (3D) / ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ 3D ΠΕΜ έως ΤΡΙ: 19.45 - 22.00 - 00.15 (3D) Αίθουσα 6. BARBIE ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΕΣ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 15.40 - 17.40 μεταγλ. ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.20 - 13.30 - 15.40 - 17.40 μεταγλ. / ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.30 - 21.40 - 23.50 Αίθουσα 7. ΠΟΝΤΙΟΙ: ΝΕΑ ΓΕ-ΝΙΑ ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.00 - 19.10 - 21.20 - 23.30 ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.40 - 14.50 - 17.00 - 19.10 - 21.20 - 23.30 Αίθουσα 8. ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.45 - 22.50 - 00.50 / ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.30 - 18.40 μεταγλ. ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.10 - 14.20 - 16.30 - 18.40 μεταγλ. Αίθουσα 9. ΑΙ ΕΙΔΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ ΠΕΜ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 18.00 - 20.10 - 22.30 ΠΑΡ έως ΣΑΒ : 18.00 - 20.10 - 22.30 - 00.40 ΚΥΡ: 15.50-18.00-20.10 - 22.30 - 00.40 Αίθουσα 10. ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 17.20 - 19.30 - 21.40 - 23.50

STER CINEMAS CITY GATE Τηλέφωνο κρατήσεων από σταθερό: 801 801 7837. Τηλέφωνο κρατήσεων από κινητό: 210 8092690. ONLINE BUY www.stercinemas.grΣΑΒΒΑΤΟ - ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΒΟΛΩΝ 12.00ΠΕΜ - ΠΑΡ & ΔΕΥ - ΤΕΤ ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΒΟΛΩΝ 16.00ΠΑΡ - ΣΑΒ ΜΕΤΑΜΕΣΟΝΥΧΤΙΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣΑίθουσα 1. Πόντιοι Νέων Γενεάν (15.00 - 17.00 - 19.00 - 21.00 - 23.00) Αίθουσα 2. Αι Ειδοί του Μαρτίου (12.30 - 14.40 - 16.50 - 19.00 - 21.10 - 23.20) Αίθουσα 3. Μην φοβάσαι το σκοτάδι (13.50 - 16.00 - 18.10 - 20.20 - 22.30) Αίθουσα 4. Στρουμφάκια (μεταγλ) (13.20 - 15.20 - 17.20) / Johnny English Reborn (19.20 - 21.30 - 23.50) Αίθουσα 5. Abduction (15.10 - 22.00) / Οι Τρείς Σωματοφύλακες (17.30 - 19.45) Αίθουσα 6. Abduction (13.00 - 15.15 -17.30 - 19.45 - 22.00) / από 19/10 Contagion (14.50 - 17.00 - 19.10 - 21.20 - 23.30) Aίθουσα 7. Τρείς Σωματοφύλακες 3D (μεταγλ) (12.00 - 14.00 - 16.00 - 18.00 - 20.00) / Οι Τρείς Σωματοφύλακες 3D (22.20)

STER CINEMAS MAKEDONIA Τηλέφωνο κρατήσεων από σταθερό: 801 801 7837. Τηλέφωνο κρατήσεων από κινητό: 210 8092690. ONLINE BUY www.stercinemas.grΑίθουσα 1. Στρουμφάκια (μεταγλ) 3D (13.30–15.30–17.30) / Πόντιοι Νέων Γενεάν (19.30-21.30-23.30) Αί-θουσα 2. Αι Ειδοί του Μαρτίου (13.30-15.40-17.50-20.00-22.10-00.20) Αίθουσα 3. Μεσάνυχτα στο Παρίσι (12.00-14.00-16.00-18.00-20.00 -22.00 -00.00) Αίθουσα 4. Οι Τρείς Σωματοφύλακες (12.15-14.45-19.20-21.45-00.20) / Νύχτα Τρόμου (17.15) / από 19/10 Contagion (21.50-00.00) Αίθουσα 5. Στρουμφάκια (μεταγλ) (12.40-14.40-16.40-18.40) / Abduction (20.40-22.50) Αίθουσα 6. Johnny English Reborn (13.15-15.45-18.20-20.30) / Drive (22.40-00.40) Αίθουσα 7. Στρουμφάκια (μεταγλ) (13.10-15.10-17.10)/ Μην φοβάσαι το σκοτάδι (19.10-21.20-23.40) Αίθουσα 8. Πόντιοι Νέων Γενεάν (12.30-14.30-16.30-18.30-20.30-22.30-24.30) Αίθουσα 9. Μεσάνυχτα στο Παρίσι (13.00-15.00-17.00-19.00-21.00-23.00) Αίθουσα 10. Αι Ειδοί του Μαρτίου (12.30-14.40-16.50-19.00-21.10-23.20) Αίθουσα 11. Ο Βασιλιάς των Λιονταριών 3D (με-ταγλ) (12.10-14.10-16.10-18.10) / Οι Τρείς Σωματοφύλακες 3D (20.10) / George Harisson (22.20) •

CINE AΤΖΕΝΤΑ - Από Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011 έως Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

20εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

Βάλε στο μαγνητόφωνο τραγούδια που γουστάρειςΓράφει η Gloria Junks και άλλες ιστορίες σκισμένου καλσόν και ημικρανίας.... παρτ σιξ (και όχι σεξ)!

Καλημέρα συνυφάδες και καρντάσια,Και πάνω που είχα συνηθίσει την απουσία του

τσόπυ, μου χτυπάει την πόρτα ο δικός σου και

με πιάνουν τα σορόπια και τα συναισθηματικά

μου (ναι, έχω κι από αυτά) και αγκαλιές και μου

έλειψες και σου έλειψα και μόνο εσύ και όλα

τα συναφή... μου πέταξε βέβαια και αυτό το

«κουρκουμπινάκι μου» που γεμίζει τρεις κου-

βάδες εμετό, αλλά τι να κάνω η καψερή τον

αγαπάω τον μπουρτζόβλαχο... βάλαμε λοιπόν

τα ερωτιάρικα σάουνττρακ και τα κεριά και

τις λαμπάδες και τέλος πάντων οι γείτονες

κάνανε παράπονα γιατί ξέρετε όταν αγαπάω

γράφω ψηλά στο ντεσιμπελόμετρο. Έτσι είναι

τα northern girls κύριε... και είπα να βάλω και το

ομώνυμο τραγούδι από Belleruche μιας και μας

επισκέπτονται το Σάββατο στο ΓΑΙΑ live.

Αυτό το κορίτσι με είχε εντυπωσιάσει όταν την

είχα πρωτοδεί. Χάρη, σκέρτσο, γλυκά και φωνή.

Μου θύμισε τον εαυτό μου στα νιάτα μου. Φωνή

δεν είχα βέβαια αλλά οι άντρες πάντα εκτι-

μούσαν άλλα πράματα πάνω μου... περασμένα

μεγαλεία? Όχι φυσικά. Μέχρι τα βαθιά μου

γεράματα θα σε κάνω να με θέλεις κύριε και να

λιώνεις κάθε φορά που ρίχνω το μαλλί πίσω...

αλλά δεν ξέρω φιλενάδα, έχω τάσεις φυγής.

Είδα κι αυτή τη μπροσούρα τις προάλλες για

μπόρα-μπόρα και μπαρ από μπαμπού δίπλα στο

κύμα. Άντε να πείσω το μπουρτζόβλαχο τώρα...

έχω σατανικό σχέδιο όμως. Θα τον πάρω μαζί

μου στη συναυλία των Belleruche το Σάββατο

και θα του γνωρίσω την Kathrin. Έμαθα ότι από

κεί κρατάει η σκούφια της...

Οι πιο πολλοί στο βροχερό Λονδίνο αλλά και στην ηλιόλουστη Ελλάδα, συχνά ονειρεύονται τη ζωή με κοκτέιλ σε ένα bar της Πολυνησίας. Εσύ έκανες το αντίθετο δρομολόγιο. Σκέφτηκες ποτέ να ξαναφήσεις τη ζωή της μεγαλούπολης;Κοίτα, όταν είσαι νέος άνθρωπος κάνεις όνειρα και βγάζεις μια δημιουρ-

γικότητα που είναι δύσκολο να εκφραστεί σε μια κλειστή κοινωνία, όσο

ειδυλλιακή και να είναι. Πόσο μάλλον στη μουσική που πρέπει να έχεις

μονίμως πρόσβαση στα μεγάλα ακροατήρια. Όμως δεν σου κρύβω ότι

είναι στο βάθος του μυαλού μου να γυρίσω μια μέρα. Ίσως να ηχογρα-

φήσουμε κάποιο δίσκο εκεί, ποιος ξέρει...

Πώς είναι η ζωή στο δρόμο για μια γυναίκα που δείχνει τόσο περι-ποιημένη; Πόσο συχνά πρέπει να απαρνηθείς πράματα που το μέσο κορίτσι θεωρεί δεδομένα;

Στην πραγματικότητα είμαι πολύ απλή. Και πώς άλλωστε θα μπορούσε

να είναι αλλιώς όταν στη ζωή μου πάντα ήμουν περιστοιχισμένη από

αγόρια. Μ’αρέσει όμως με την κάθε ευκαιρία να νιώθω γυναίκα και να

εξωτερικέυω την πριγκήπισσα μέσα μου. Ευτυχώς τα παιδιά με βοηθάνε

όπως μπορούνε. Δεν έχω παράπονο.

Έχοντας παίξει σε τεράστιες σκηνές όπως το Glastonbury και εξειδι-κευμένα φεστιβάλ όπως το Montreux Jazz, πώς τα συγκρίνεις με το συναισθημα που έχεις παίζοντας σε μικροσκοπικά club όπως αυτό που θα παίξετε στη Θεσσαλονίκη;Το λατρεύω... κάθε τι έχει τη γλύκα του αλλά πραγματικά στις μικρές

σκηνές που νιώθουμε την οικειότητα του κόσμου είναι μοναδικά. Δεν το

αλλάζω με τίποτα... τα λέμε το Σάββατο!!! •

Belleruche

21εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

22εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

Ξεκίνησε ως μια έρευνα για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ για τη ζωή

και το έργο της Ρόζα Εσκενάζυ. “Το καναρίνι μου γλυκό”, λίγο πριν

την επίσημη κυκλοφορία του στις κινηματογραφικές αίθουσες, επι-

στρέφει έχοντας τη Θεσσαλονίκη ως πρώτο σταθμό σε μια μουσική

παράσταση που θα κάνει παγκόσμια περιοδεία. Ο “Εξώστης” συνάντη-

σε τη Yasmin Levi, μια από τις τρεις ερμηνεύτριες της παράστασης

και μίλησε μαζί της για τα ρεμπέτικα, τη Ρόζα Εσκενάζυ και τη σχέση

της με τη σεφαραδίτικη παράδοση.

Ο “Εξώστης” συνάντησε τη Yasmin Levi και μίλησε μαζί της για τα ρεμπέτικα, τη Ρόζα Εσκενάζυ και τη σχέση της με τη σεφαραδίτικη παράδοση.

Θεωρείτε τον εαυτό σας περισσότερο συνθέτη τραγουδιών ή μήπως έναν αγγελιοφόρο μιας μουσικής παράδοσης;Νομίζω πως είμαι και τα δύο. Το να είμαι ένας αγγελιοφόρος της μουσικής παράδοσης της Ισπανοεβραϊκής (Λαντίνο) είναι η αποστο-λή μου. Σαν Σεφαραδίτισα και κόρη του Ισαάκ Λεβί, ένας άνθρωπος που συνέλεξε και διέσωσε όλη αυτή τη παράδοση, νιώθω πως είναι σημαντικό να ερμηνεύω και να μεταδίδω όσο μπορώ τα τραγούδια αυτά σε όλο τον κόσμο. Εξάλλου είναι το μοναδικό πράγμα που δια-σώζεται πλέον από αυτή τη γλωσσική κουλτούρα της Λαντίνο, μιας διαλέκτου που βρίσκεται σε κίνδυνο. Όσο για τα τραγούδια μου είναι σημαντικό για μένα να εκφράζω την τέχνη μου, την μουσική μου, τις σκέψεις μου, την καρδιά μου.

Τι είδους αντίδραση εισπράτετε από το κοινό, που δεν είναι εξοι-κειωμένο με τη γλώσσα και με το γεγονός ότι τραγουδάτε, όπως είπατε, σε μια γλώσσα σε κίνδυνο;

Οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τη σπουδαιότητα του να τραγουδώ αυτά τα τραγούδια και να τα διατηρώ ζωντανά. Υπάρχει ένας συν-δυασμός σε αυτή την πορεία. Παρουσιάζω μια σπουδαία μουσική ιστορία και παράλληλα προσπαθώ να έχω τον στόχο να τα κάνω πιο προσιτά και προσβάσιμα στο κοινό. Οι άνθρωποι, από κάθε γωνιά της Γης, μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με την σεφαραδίτικη παράδο-ση αλλά ακούνε τα τραγούδια αυτά με πολύ ενθουσιασμό.

Ποιες είναι οι επιρροές και οι συνδυασμοί που κάνετε ανάμεσα στην αραβική και στην ισπανική-εβραϊκή μουσική παράδοση στα τραγούδια σας; Γεννηθηκα και μεγάλωσα στην Ιερουσαλήμ, μια πόλη που υπήρξε διαχρονικά ένα χωνευτήρι όπου άκουγες κάθε μουσική παράδοση. Είμαι αποτέλεσμα λοιπόν αυτής της μίξης και έτσι κουβαλάω πάντα στη μουσική μου μνήμη όλα αυτά από λίγο: λίγο Ισπανικό, λίγο εβρα-ϊκό, λίγο αραβικό, κτλ. Αλλά δεν είναι μόνο αυτο. Το γεγονός ότι τα σεφαραδίτικα τραγούδια ταξιδέυουν χρόνια τώρα στα πέρατα της οικουμένης έχοντας σαν αφετηρία την Ισπανία και περιπλανιούνται σε όλο τον κόσμο δημιουργώντας για μένα μια δεδομένη κατάσταση μεταφοράς αυτής της παράδοσης στην σκηνή όταν τραγουδώ.

Σαν γυναίκα και σαν καλλιτέχνις νιώθετε κάποια συγγένεια με τη Ρόζα Εσκενάζυ και το ρεμπέτικο τραγούδι;Η Ρόζα υπήρξε μια γυναίκα που ποτέ δεν το έβαλε κάτω και πάντα άκουγε την καρδιά της. Για αυτό και την θαυμάζω. Όσο για το ρε-μπέτικο νιώθω πολύ οικεία με το ρυθμό και την κουλτούρα του και είναι πολύ δημοφιλές στην πατρίδα μου. Νιώθουμε πως και αυτή η μουσική είναι κάτι δικό μας. Τα τραγούδια αυτά έγιναν από ανθρώ-πους που θέλανε να μιλήσουνε για τα όνειρα τους, τις χαρές και τους καυμούς τους. Είναι μια αυθεντική και ειλικρινής παράδοση που αγαπώ βαθιά.•

ΓΙΑΣΜΙΝ ΛΕΒΙ: Το ρεμπέτικο είναι μια οικεία ιστορία

Σκηνοθεσία – καλλιτεχνική διεύθυνση - παραγωγή: Roy Sher, Ελπίδα Μαρκιανίδου. Τραγούδι: Yasmin Levy, Μάρθα Φριντζήλα, Mehtap Demir. Ενορχηστρώσεις: Mumin Sesler, Δημήτρης Μυστακίδης

με συμμετοχή πολυεθνικής ορχήστρας 11 μουσικών. Προπώληση εισητηρίων 15€ στα Metropolis. Τηλ. κρατήσεων & πληρ: 2310 56 67 68

Συνέντευξη: Γιάννης Γκροσδάνης

Info:Το “Καναρίνι μου γλυκό” παρουσιάζεται τη Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011 στη μουσική

σκηνή STAGE, (26ης Οκτωβρίου 27, Σφαγεία, δίπλα στο Ξενο-

δοχείο «Πόρτο Παλλάς»).

η Γιασμίν Λεβι

Καναρίνι μου γλυκο, η Ρόζα Εσκενάζυ με μουσικούς

23εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

ΡετρόAκούει και γράφει στις 45 στροφές ο Αρχιμήδης Γ. Παναγιωτίδης E: archiepan@hotmail.com

Στήλη ρομαντική, εκκεντρική, φορώντας βελούδινα φορέματα, συνδυασμένα με δερμάτινο περφέκτο και κρατώντας στο χέρι «Sante» άφιλτρο, βουτάει στη δι-σκοθήκη της και θυμάται βινύλια και στιγμές αλλοτινών εποχών…

24 Σεπτεμβρίου 1991. Nirvana- Nevermind. Ούτε καταλάβαμε το

δίσκο όταν βγήκε. Κι αφήστε τους- εν Ελλάδι- (γ)κουρού της δημο-

σιογραφίας να ισχυρίζονται το αντίθετο. Στην Ελλάδα, άλλωστε, όλα

έρχονται με αρκετή καθυστέρηση. Το μόνο που θυμόμαστε είναι το

βίντεο του Smells Like Teen Spirit που προβαλλόταν νυχθημερόν στην

τότε δορυφορική τηλεόραση (ευτυχώς που κατατροπώθηκαν τα ΜΑΤ

του Αρκουδέα...).

Ήμουν κι εγώ έφηβος όταν βγήκε το Nevermind των Nirvana. Κι ο

κόσμος ένιωθα ότι μου ανήκε. Ήμουν ατρόμητος και δυνατός. Νέος

με το αίμα μου να βράζει. Είκοσι χρόνια μετά- όπως κι οι περισσό-

τεροι της γενιάς μου- φτύνουμε τα υπολείμματα μιας «χαμένης»

εικοσαετίας. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ- μπορεί να μου πει κάποιος γιατί

στο διάολο περάσαμε τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας με τους

ΤσοχατζοπουλοΚουτσογιωργοΧαραλαμπόπουλους και σία;- τα ΜΑΤ

του Αρκουδέα αντικαταστάθηκαν με... άλλα ΜΑΤ, η ΝΔ συνεχίζει το

εθνικοπατριωτικό της παραλήρημα και τα πρόσωπα της δικιάς μου

γενιάς είναι πιο θλιμμένα από ποτέ. Ξέχασα να σου πω... Κι ο Cobain

την έκανε από δω... •

Nirvana Nevermind (DGC, 1991)

Waeter-GytΓράφει ο Τζιάννι Κάλλεν

Έχω τις απαντήσεις στα χιλιάδες, εκατομμύρια και βάλε μηνύμα-

τα κυρίως από το εξωτερικό (Οξφόρδη, Παρίσι, Καπερναούμ) που

λαμβάνω καθημερινά, που κρύβουν επιμελώς οι άνθρωποι, οι οποίοι

δρούν υπογείως. Τα μηνύματα γροθιά στο κατεστημένο ενάντια στα

ξένα και εγχώρια συμφέροντα εξυμνούν την στήλη μου (και εμένα

τον ίδιο βέβαια)

• Τι θα γίνει με την διώρυγα του Σουέζ;

• Πόσο ανέβηκε η ανεργία στη Ν.Ζηλανδία;

• Πόσο έπεσαν τα ενοίκια στο Γιοχάνεσμπουργκ;

• Θα επηρεάσει τη ζωή των ιππόκαμπων του Ειρηνικού η αλιεία του ξιφία;

• Ποιά εκπομπή θα κόψει πρώτη το νήμα της τηλεθέασης;

• Μπορεί να συνοδευτεί το πατέ αστακού με καραμελωμένα φυστίκια;

Η αρχισυνταξία και άλλοι σκοτεινοί κύκλοι που λυμαίνονται τον

«Εξώστη» δεν αφήνουν το κύμα θαυμασμού να κατακλύσει τις κλει-

δαμπαρωμένες ψυχές τους καθώς μέσα σε αυτές βασιλεύει μόνο το

«εγώ» τους. Ο σταυρός αβάσταχτος, μα την καρδιά μου κάνω πέτρα,

πέφτουν της βροχής οι στάλες, ένα άγαλμα που μ’ είδε με θυμήθηκε,

γύρω μου φυσάει ένας βοριάς…

Είμαι ο άνθρωπος σας! •

24εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

Λόγια ΔρόμικαΓράφει ο Αλέξανδρος Σαλαμές - Ε: asalames@yahoo.gr - Φωτ.: Πάνος Κονιός

Νιόβη Κλαυδιανού:Κορίτσι για…Ωδείο

Tούτο το κορίτσι με το αυστηρό βλέμμα και

την μεγαλίστικη πόζα λόγω των μουσικών της

καταβολών, έχει πολύ ψωμί. Λυρική τραγουδί-

στρια, ηθοποιός και με σπουδές σε Ευρώπη και

Αμερική και μόνιμος κάτοικος Βερολίνου απο-

τελεί εκλεκτό εξαγώγιμο καλλιτεχνικό προϊόν,

με παρελθόν, παρόν και όπως προβλέπεται και

μέλλον που πολλοί ομότεχνοι της θα ζήλευαν.

Και αν σε έπιασε η περιέργεια φίλε αναγνώστη,

τράβα μια βόλτα την Παρασκευή 21 Οκτωβρί-

ου στο Club του Μύλου, για να την δεις παρέα

με τον πιανίστα Γρηγόρη Σημαδόπουλο να

παρουσιάζει στο πλαίσιο της 9ης Thess-Jazz

Celebration την συναυλία «From Berlin…to

Broadway». Κατά τις 9.

Η συναυλία που θα πραγματοποιήσω περι-λαμβάνει συνθέσεις των σημαντικότερων Αμερικανών συνθετών του 20ου αιώνα, τις

οποίες γνωρίζουμε ερμηνευμένες από την Ella

Fitzgerald, τη Sarah Vaughan, τη Nina Simon...

Είναι όλα τα εκείνα τα τραγούδια με τα οποία

μεγάλωσα.. Ό,τι μιλούσε για έρωτα, για πόνο

και για πόθο, το τραγουδούσα εκνευριστικά

δυνατά και απείρως εγωκεντρικά μπροστά στον

καθρέφτη μου.

Στην Γερμανία υπάρχει έντονα η νοοτροπία του μοναχικού καβαλάρη. Ο καθένας διάγει το

βίο του πλήρως ανεξάρτητος από τον Άλλο, σε

κάθε μορφή σχέσης. Εμείς εδώ λειτουργούμε

πιο αυθόρμητα, έχουμε ταμπεραμέντο, παλμό

στις σχέσεις μας, φιλότιμο. Όχι ότι δεν έχουμε

τα μπλοκαρίσματά μας κι εμείς: γκρίνια, φθόνος,

ασάφεια, βλαχομπαρόκ... Ειδικά η ασάφεια με

τρελαίνει!

Τελικά τί σημαίνει “αδικούμαι επειδή είμαι γυναίκα”; Μήπως οι γυναίκες με έντονη καριέρα

σε παραδοσιακά ανδροκρατούμενα επαγγέλ-

ματα δε θυσίασαν κάτι από τη γυναικεία τους

φύση για να αντέξουν την καθημερινότητα και

να γίνουν κατανοητές στους συνεργάτες ή

αντεργάτες του αντίθετου φίλου;

Νοητικός προγραμματισμός –τον οποίο και διδάσκω- όπως λέμε... με ποιό τρόπο μπορεί

κανείς να βιώνει την καθημερινότητα του με όσο

γίνεται λιγότερα αυτογκόλ (!) , να πραγματοποιεί

τα όνειρά του, να προοδεύει στη δουλειά του,

να αποδίδει υπέρ του εαυτού του, να αντιστέ-

κεται στην πίεση των γύρω του. Με δύο λόγια,

πόσο αυθεντικά μπορείς να ζήσεις τη ζωή σου;

Η ευρωπαϊκή κοινωνία δείχνει να έχει αντικα-ταστήσει τη φρεσκάδα της αισιοδοξίας με μια βαριά, υπαρξιακή ματαιότητα. Οι Αμερικανοί

από την άλλη, κουβαλούνε μια αφέλεια, μια

υπεραπλουστευμένη έννοια πίστης, ότι δεν ήρ-

θαν στον κόσμο για να υποφέρουνε, αλλά για

να αυτοπραγματωθούνε.... Και οι δύο λογικές

είναι εμφανείς στη μουσική τους και άρα, ναι, η

απόσταση είναι μεγάλη

Δεν κάνω σχέδια, τα σχέδια με αγχώνουν... Οι

επιθυμίες από την άλλη, με αναζωογονούν.....

Έτσι ή αλλιώς στα αναπόφευκτα βρίσκεται το

ζουμί... •

Tη λατρεύω τη νύχτα. Ποτέ δε με κούρασε.

Ποτέ μα ποτέ δεν μπήκα στο δίλημμα «Βραδινό

dvd ή βραδινή έξοδος». Και όταν διαλέγω το

dvd μόνο αν είναι σε άλλο σπίτι με φίλους το

διαλέγω. 2 -3 -4 το πρωί 5 ή 6 ή και 7 καμιά

φορά. Υγρασία, λιγοστοί άνθρωποι, μεθυσμέ-

νοι. Πιο κάτω κανένα ζευγάρι που φιλιέται

ή χαριεντίζεται μέσα στο αμάξι, Junkια και

ζητιάνοι που αποφάσισαν να ξεπροβάλλουν,

να περπατήσουν, να μαλώσουν ή να φωνάξουν

δυνατά. Η γη για λίγες ώρες τους δέχεται.

Αυτές τις νεκρές ώρες μόνο.

Η μέρα απο την άλλη είναι αποδοτική. Γρήγο-

ρη. Με δυνατές φωνές διαυγείς, χωρίς τρε-

κλίσματα και ανευθυνότητα. Αλλά σαφώς πιο

νεκρή. Πιο ψεύτικη και με κόσμο δεμένο στις

υποχρεώσεις του. Ο ήλιος είναι πολύ ωραίο

πράγμα. Και η μέρα. Αρκεί να έχεις χρόνο να

σηκώσεις το βλέμμα και να τον αντικρίσεις.

Και να μη σκύβεις το κεφάλι για να τρέξεις ή

νυχτώνεσαι μέσα στο γραφείο. Τότε ο ήλιος

σε σκοτώνει. Σε απορροφά και σου παίρνει

τη ζωή. Και γυρισμό δεν έχει. Η ζωή γυρισμό

δεν έχει.

“Πεθαίνουμε, όταν τον ήλιο για φίλο μπερδεύουμε”

Info:Όταν στα δέκα της η Νιόβη

ερωτεύθηκε το συμμαθητή της Αλέξη της άρεσε να του

τραγουδάει το «Can’t help loving that man of mine» της Liza Minnelli.

25εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

Geek InsideΓράφει ο Νικόλας Μπογιόπουλος

O Steve Jobs είναι νεκρόςΟ πρόεδρος της Apple και πρώην διευθυντής της, που κατά την διάρκεια της κα-ριέρας του έκανε mainstream τους προσωπικούς υπολογιστές, τα smartphones, τα tablets άλλα και το ψηφιακό animation απεβίωσε την 5 Οκτωβρίου αφού έχασε την μάχη με τον καρκίνο του παγκρέατος. Ήταν μόλις 56 ετών.

Ήταν ο μόνος λόγος που πολλοί

άνθρωποι άρχισαν να νοιάζονται

για την τεχνολογία καθώς τα προ-

ϊόντα του έχουν ένα “ανθρώπινο”

πρόσωπο, το οποίο δε κάνει τον

μέσο χρήστη να αισθάνεται βλά-

κας επειδή δεν μπορεί να καταλά-

βει πως λειτουργούν. Μπορεί ο Bill

Gates να έβαλε ένα υπολογιστή

πάνω σε κάθε γραφείο, όμως ήταν

ο Steve Jobs που έβαλε έναν σε

κάθε δωμάτιο. Και μετά από χρόνια

το επανέλαβε ξανά βάζοντας έναν

σε κάθε τσάντα και κάθε τσέπη,

με το iPhone και το iPad. Αν σή-

μερα χρησιμοποιείς υπολογιστή

ή smartphone τότε ή έχεις ένα

δικό του, ή ένα που μιμείται την

ιδιοφυΐα του.

Τα χρόνια που πέρασε στην Pixar

άλλαξαν για πάντα τον τρόπο με

τον οποίο γίνονται οι ταινίες, ενώ

στην Apple άλλαξε τον τρόπο που

πωλείται η μουσική, τον τρόπο που

λέγονται οι ιστορίες, τον τρόπο με

τον οποίο αλληλεπιδρούμε με τον

κόσμο γύρο μας. Μας βοήθησε να

κάνουμε την δουλειά μας πιο εύκο-

λα και μας έδωσε νέους τρόπους

να διασκεδάζουμε.

Πριν τον Steve Jobs οι υπολογι-

στές ήταν προσβάσιμοι μόνο σε

όσους μπορούσαν να μιλήσουν

την γλώσσα τους, αυτό το άψυχο

μονότονο πράγμα που ονομάζουμε

“προγραμματισμό”. O Jobs αντι-

λήφθηκε πως μπορούν να είναι

πολλά περισσότερα από αυτό. Πως

ενώ δεν θα ήταν ποτέ άνθρωποι

μπορούσε να τους μετατρέψει σε

κάτι που όλοι θα ήταν σε θέση να

χρησιμοποιήσουν και που θα βρί-

σκουν ευχαρίστηση από αυτό χά-

ρις στο πως λειτουργούν και πως

είναι εμφανισιακά. Τους μετέτρεψε

σε αναπόσπαστο κομμάτι στην

καθημερινότητα μας. Και μετά το

έκανε ξανά και ξανά.

Κατάφερε τόσα πολλά και απί-

στευτα πράγματα σε τόσους το-

μείς που είναι πολύ δελεαστικό

να τον συγκρίνεις με μεγάλες φι-

γούρες του παρελθόντος. Με τον

Thomas Edison ή ακόμα και τον

Leonardo Da Vinci. Είναι δελεαστι-

κό για εμάς να το κάνουμε αυτό

γιατί μας βοηθά να κατανοήσουμε

καλύτερα το μέγεθος του. Δεν

είναι όμως δίκαιο για αυτόν. Ήταν

μοναδικός. Και είχαμε την τύχη

να γεννηθούμε στην εποχή του.

Ήταν αναμφίβολα η εμβληματική

ιδιοφυΐα της εποχής μας. Σε 100

χρόνια όταν οι ιστορικοί θα μιλούν

για την εποχή ψηφιακή επανάστα-

ση ο Jobs θα είναι η μεγαλύτερη

φιγούρα της εποχής.

Ο καλύτερος ίσως τρόπος να κλεί-

σει ένα κείμενο για τον Jobs να

μην είναι άλλος από το κείμενο

που χρησιμοποιήθηκε στην κα-

μπάνια της Apple με το slogan

“Think Different”. Στο διαφημιστικό

βλέπουμε μεγάλες προσωπικότη-

τες να εναλλάσσονται και πάνω

από την εικόνα ακούμε μια φωνή

να μιλάει.

Το μόνο που λείπει είναι το πρό-

σωπο του ανάμεσα στα άλλα και

να μεταφράσουμε το κείμενο στον

ενικό:

“Μια πρόποση για τον τρελό. Τον

περιθωριακό. Τον επαναστάτη. Το

στρογγυλό παξιμάδι σε μια τε-

τράγωνη τρύπα. Αυτόν που είδε

τα πράγματα διαφορετικά. Μπο-

ρείς να συμφωνήσεις μαζί του, να

διαφωνήσεις, να τον δοξάσεις ή

να τον μισήσεις. Το μόνο πράγμα

που δεν μπορείς να κάνεις είναι

να τον αγνοήσεις. Γιατί άλλαξε τα

πράγματα. Οδήγησε το ανθρώπινο

γένος μπροστά. Και ενώ κάποιοι

μπορεί να τον έβλεπαν σαν τρελό,

εμείς βλέπαμε μια διάνοια. Γιατί

αυτός που ήταν τόσο τρελός ώστε

να νομίζει πως μπορεί να αλλά-

ξει τον κόσμο, είναι αυτός που το

έκανε”. •

Urbanities .Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου

Όταν ήμουν πιτσιρικάς μου άρεσε να χαζεύω

τους μεγάλους στα καφενεία. Ήταν μια ενήλι-

κη συναγωγή που θύμιζε ιεροτελεστία μαγική,

κάτι ανάμεσα σε κυριακάτικο μεσημεριανό και

απόλαυση ερωτική. Περπατούσα απ’έξω και

ονειροπολούσα πως όταν μεγαλώσω θα γίνω

και εγώ θαμώνας, θα καπνίζω το τσιγάρο στην

άκρη των χειλιών, θα ρουφάω τον καφέ δυνα-

τά χωρίς να ντρέπομαι, θα φοράω το tweed

σακάκι μου που δεν θα μύριζε ναφθαλίνη και

θα παρατηρούσα τους περαστικούς. Το χαρ-

μάνι θα έπαιζε μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη της

ημέρας μου και όπως τότε που ήμουν μικρό

παιδί, δεν θα είχα καημό κανένα στον κόσμο.

Σήμερα, οι δόσεις του δανείου, η απερισκεψία

μας στο περιβάλλον και οι ανελέητες εκπτώ-

σεις της αξιοπρέπειας μας έχουν αλλοιώσει

λίγο εκείνα τα όνειρα αλλά ο καφές παραμένει

ένα ουσιαστικό και απολαυστικό κομμάτι της

ζωής μου.

Η Δήμητρα και η Μαριάννα, ο Τόνυ και ο Από-

στολος, η Σάρα και ο Χρήστος με συνοδεύουν

με ευλάβεια σε κάτι τέτοια ενσταντανέ. Μα-

ζευόμαστε συχνά στο “Nooon”, στα σύνο-

ρα της Μητροπόλεως με Καρόλου Ντηλ και

αφιερώνουμε ώρες στο αφέψημα αυτό που

ερεθίζει τους αισθητήρες της γλώσσας και

αφυπνεί τον οργανισμό. Το Σάββατο, ανάμεσα

στο μεσημέρι και το απόγευμα, καλλιεργούμε

τους πιο μεγάλους μας πόθους, χαζεύουμε και

παρατηρούμε την εξέλιξη αυτής της πόλης

και ανησυχούμε για τον επερχόμενο χειμώνα

– κάθε συζήτηση είναι ντυμένη με χιούμορ,

αγωνία και λαχτάρα, γέλια και χαμόγελα.

Μέσα, στο μαγαζάκι με τα ζεστά χρώματα σε

περιμένει ο κύριος στην ταμειακή μηχανή για

να πάρει την παραγγελία σου – δεν κάθεσαι,

είναι self-service και όλα αλλάζουν σ’αυτή την

πόλη. Θα καταλάβεις στο τέλος ποιό είναι το

ατού του να πληρώνεις προκαταβολικά. Δίπλα,

στον πάγκο με τα τσιμπήματα θα μυρίσεις

μυρωδάτα ψωμιά, θα ξελογιαστείς από τα

γλυκά και τις αλμυρές λιχουδιές και μάλλον θα

καταλήξεις να δοκιμάζεις και τις σαλάτες με

κρουτόν και jamon. Πολύ νόστιμα είναι επίσης

τα brownies που κερνάνε με τον καφέ οπότε

μην αρνηθείς στο κάλεσμα της Λιάνας που θα

σου προσφέρει μερικά. Τη Λιάνα συνοδεύει ο

κος Δημήτρης, γνωστός και από το “Banquet”

που κατά τη γνώμη μου κάνει τον καλύτερο

καφέ της πόλης. Τα ανοιχτόχρωμα κίτρινα

πουκάμισα που φοράνε τα παιδιά και το γκρι

παπιγιόν, πολύ της μόδας το βρίσκω, καθιερώ-

νουν το “Nooon” ως ένα μαγαζί με στιλ που σέ-

βεται τον θαμώνα του. Πιες τον καφέ σου στα

τραπεζάκια έξω στο πεζοδρόμιο που φέρνουν

κάτι από Μιλάνο ή στα μπαρ που αγκαλιάζουν

τη τζαμαρία στην πρόσοψη του μαγαζιού.

Στην υγειά σου. •

26εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

Εκκωφαντική ΗσυχίαΣκέψεις του Μάριου Ερμητικού Σπύρογλου

27εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 2011

εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 201128

Χάνει-μπαλΓράφει ο Χρήστος Κουλεμάνης - E: xanei.mpal@yahoo.gr

Άθλιος Γιος 1

Θέλω ή δεν θέλω την Εθνική στο EURO;

Συνελήφθη για φοροδιαφυγή ο Γ.Κ του Α. ετών

14 επειδή δάγκωσε πάστα ‘νουγκατίνα’, 1 (ένα)

μέτρο και 12 (δώδεκα) εκατοστά πριν την έξοδο

του καταστήματος.

Ο νεαρός αρχικά οδηγήθηκε στο αστυνομικό

τμήμα της περιοχής του όπου και του απαγ-

γέλθηκαν κατηγορίες για φοροδιαφυγή και

φοροαποφυγή κατ’ εξακολούθηση. Στη συνέχεια

αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση. Βάσιμες δημο-σιογραφικές πληροφορίες λένε, ότι ο νεαρός

έχει ενοχλήσει και στο παρελθόν την αστυνομία

κατά τη διάρκεια κατάποσης γαριδακίων πριν

την έξοδο του από σούπερ μάρκετ.

Χιλιάδες νέοι σκέφτονται να μεταναστεύσουν

στην Αυστραλία. Κατηγορώ ευθέως την ΕΤ-3 και

τη σειρά ‘οι κόρες του Μακ Λέοντ’ που έκαναν

τους νέους να πιστεύουν ότι το άρμεγμα της

αγελάδας είναι μία εύκολη υπόθεση.

Καταδικάζω τη ρίψη γιαουρτιών σε πολιτικούς

(εκτός εάν έχουν λήξει).

Να επαναφέρουμε τη παραγωγή σπίρτων, η

οποία εξ’ ολοκλήρου θα χρησιμοποιηθεί για την

αποπληρωμή των δανείων μας – δε κατάλαβα

δηλαδή οι τσολιάδες πιο έξυπνοι ήταν;

Ο Βαγγέλης δεν είναι χονδρός – εσείς είστε

λεπτοί.

Ο Θόδωρος ο Πάγκαλος είναι διπολική προσω-

πικότητα – απόδειξη ‘το μαζί τα φάγαμε’.

Με τηλεφώνησαν από τον ΟΤΕ να μου

πουν ότι θα μου κόψουν το τηλέφωνο.

Τους είπα είστε σίγουροι; Και μετά πώς θα μου

τηλεφωνούν οι τράπεζες;

Άμα χρεοκοπήσουμε θα συνεχίσει ο ΣΚΑΙ να φυτεύει δενδράκια στα κατσάβραχα;

Ο Θεός έβαλε το χέρι του, αλλά νομίζω ότι ήταν στον πισινό μου. Η παρούσα πράξη πιάνεται για χούφτωμα ή για θεϊκή παρέμβαση; [Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου] •

[Άμα πάτε σε χρεωκοπία, κρατήστε μου μία θέση].

ΔΕΝ ΘΕΛΩ γιατί:1. Θα παρελάσουν και πάλι στα Ευρωπαικά γήπεδα Μ.Α-λέξανδροι, Τσολιάδες, Σπαρτιάτες και Σουλιώτισσες. Όχι τίποτα άλλο, αλλά παλαιότερα που δεν πηγαίναμε σε με-γάλες διοργανώσεις λέγαμε κλόουν και γραφικούς όλους τους άλλους.2. Τα τηλεοπτικά panel θα γεμίσουν πάλι με πολιτικούς οι οποίοι αφού έχουν λύσει όλα τα προβλήματα, τώρα θα μι-λάνε για μπάλα και την μεγάλη Ελληνική ψυχή.3. Θα σιχαθώ να βλέπω τα μούτρα του Μάκη και της Κιμ, αλλά και του Ρέμου σε όλες τις ζωντανές συνδέσεις με Πολωνία-Ουκρανία.4. Με απόφαση της τελευταίας στιγμής ο coach θα κρίνει πως σε αυτά τα δύσκολα ματς προτιμάται η εμπειρία, οπότε το κίνημα «΄Όχι Άλλος Χάρι Στην Εθνική» θα απογοητευτεί οικτρά για άλλη μια φορά.5. Στα μεγάλα παιχνίδια θα είναι και πάλι speaker ο μεγά-λος Αλέξανδρος Θεοφιλόπουλος και θα μου γυρίσουν τα άντερα ακούγοντας κάθε 30΄΄ τη λέξη Κορφαίος. Έχει και ένα Υ ρεεε!!!

Τα συμπεράσματα είναι δικά σας…

ΘΕΛΩ γιατί:1. Είναι πολύ καλή δικαιολογία για όλους τους καταπιεσμέ-νους για τρεις τουλάχιστον οινοποσίες μέχρι τελικής πτώ-σεως.2. Στις μεγάλες διοργανώσεις εθνικών ομάδων πλέον παίζε-ται κυρίως «αντιτουριστικό» ποδόσφαιρο. Εμείς χρειαζόμα-στε την Εθνική μας για να μας το κάνει λίγο πιο ενδιαφέρον και οι υπόλοιποι γιατί κάποιος πρέπει να τους δείξει πώς γίνεται.3. Γουστάρω για λίγες μέρες να ακούω μέχρι και τις γιαγιά-δες να μιλάνε πλέκοντας μόνο για μπάλα.4. Θα περιμένω τα νέα επίκαιρα και ευρυματικά συνθήματα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το 2004 (όπου συμπτωματικά είχε κερδίσει η Καλομοίρα το Fame Story), το επικό «Κέρδισες και άλλαξες τη μοίρα, Καλομοίρα Καλομοίρα».5. Μιας και η Εθνική αν μη τι άλλο χρειάζεται τύχη για να διακριθεί, και μόνο στην πιθανότητα να δω τον F. Santos να φοράει μες το κατακαλόκαιρο το γούρικο καφέ δερμάτινο, κλαίω από τα γέλια.

εξώστης. 13 - 19 Οκτωβρίου 201129

La Tia RitaΓράφει η Rita Van DenGayged

Δεν είσαι εσύ μαλάκας, πουλόπομ, αυτή είναι Πασοκ. Αυτό ψέλλισα με

αισθαντική φωνή στον Κεφαλογιάννη που έκλαιγε απαρηγόρητος στο

ανυπέρβλητο μπούστο μου μετά από εξαντλητική πολιτική διαμάχη με

τη Βασούλα. Εγώ βέβαια σκεφτόμουν το μπούστο μου, που είχε κοστίσει

τριχίλιαρο, ούτε το Ρίο-Αντίρριο τόσα για να ανορθωθεί, άσε που σκας

δέκα κολλαριστά να το περάσεις, εμένα και με ένα σφηνάκι με περνάς

ένα χέρι. Καλή μου Ζιγκλίντε, φοβάμαι. Νομίζω ότι η αυτή η νέα σιλικόνη

από παράγωγα ραδιενεργού πετρελαίου υφαλοκρηπίδας Κύπρου έχει

κάνει το βυζί μου διεθνή παρηγορήτρα, έχει στεγνώσει ο στόμας μου να

παρηγορώ, με την κακή έννοια, όχι του ξεσαγονιάσματος. Μην φταιν οι

Τούρκοι, πάντως και ο Φουστάνος αναζήτησε θαλπωρή στα δύο στενά

μου μετά την επίθεση από κακούς μετανάστες στο στενάχωρο Ηummer.

Δεν είχα χρόνο για τα μούτρα του, παρηγορούσα τη φιλενάδα Φωφώ που

ζυγίστηκε και συγχύστηκε, της είπα να κουρέψει λίγο τα κάτω μπραζίλιαν,

αυτή άκουσε 50% από την Τρέμη, ίσαμε 5 κιλά έχασε, βάλε με το νου

σου, Ζιγκλίντε, κοτζάμ Αμαζόνιο καλλιεργούσε η αγρότισσα, γλίτωσε και

τις νέες αντικειμενικές.

Καλέ, είπα μετανάστες και θυμήθηκα εκείνο τον γκόμενο ψηφοφόρο ΛΑΟΣ

που με έφτυσε για μια Μεγαλόχαρη, μεγαλύτερα από μένα, καμία, ήρθε η

ώρα να τον εκδικηθώ ξανά, απαρηγόρητος με ικέτευε όταν το κρεβάτι μου

έγινε σειρά με τον Σόμμερ Αλβανό με γερμανική προφορά, δάκτυλος της

Μέρκελ στο σενάριο. Φεύγει πλέον μετανάστης στη Μεγάλη Αλβανία, μου

το σφύριξε ο Υπ.Εξ της γείτονος που θέλει να τον βοηθήσει οικονομικά,

ο γελοίος, εγώ έθεσα βέτο σε όλα τα γκομενικά που με παρηγορούσαν

στη μετά ΛΑΟΣ εποχή μόνο με 150 ευρώ χωρίς ΦΠΑ αδήλωτα, Άδωνις σε

λέω τα τεκνά, από Bajram Curri μέχρι Kakavija να βρει πόρτες, πόδια και

αξιοθέατα κλειστά. Στα Τίρανα έχω ετοιμοπόλεμη την Φουρέιρα, που είναι

ντόπια αλλά με καταγωγή από Μεξικό και ξέρει από machete, αν πάει να

ξεφύγει προς Γεωργία μεριά, θα στείλω Τάμτα που δεν χωνεύει το ΤΗΛΕ-

ΑΣΤΥ γιατί έκανε ρεπορτάζ για την αδυναμία λόγω ανορεξίας Κυπρίων

καλλιτεχνών να χρησιμοποιήσουν τη φωνητική κλήση σε αι φοννν, ζωή

σε λόγου μας, να προλάβω όσα δεν έζησε ο μακαρίτης, ήτοι κανα ομιλούν

smartdildo με προσωπικότητα, να κάνω σχέση επιτέλους. Παρεμπιπτόντως,

στην Καλομοίρα δεν μιλάω, έναν βρήκε, τον παντρεύτηκε, τί ξέρει από

δράματα με σερνικά.

Βρακί να πλύνω δεν προλαβαίνω από τα μοιρολόγια, μόλις γύρισα από

Silicon Valley, νόμιζα η ξελιγωμένη ότι τη μοιράζουν τσάμπα στις εκεί

λαϊκές, έμπλεξα να παρηγορώ την οικογένεια του Steve μόλις αντίκρισαν

το μπούστο μου, θα με χρειαστούν μετά θάνατον για το αι αμ γκον γιου

σεξυ φακερ μοντέλο τα θρι μου εις την σκουερντ εξ εξ εξ τηλέφωνο για

5.000 συλλεκτικά κομμάτια, για τόσα φτάνει το μπούστο μου, έκλεισα

κρυογονική και πετάχτηκα αμέσως στο σουαρέ του Αγίου Όρους να ρω-

τήσω Βαρθολομαίο τα περί δωρεάς σώματος κατόπιν κοινής χρήσης και

δαιμονισμού εν ζωή. Απάντηση δεν πήρα, παρηγορούσε τον Ευφραίμ που

του ξέφυγε το ντιλι με τα χρυσορυχεία Χαλκιδικής και η off shore όπως

και το styling στα ράσα πάει κατά διαόλου με τους καταραμένους κατα-

ριανούς αλλόθρησκους του Γιωργάκη. Πάω να ασφαλίσω το μπούστο, να

βγάλω και γω τίποτις, αν σκάσει, γκόμενο πάντως δεν έβγαλα.

Άντρας της εβδομάδας: Ο Σαρκοζί. Λεχώνα η Κάρλα, μπάζο η Άνγκελα,

βουβάλα η Αγκιλέρα, στην Ιταλία ο Μπερλουσκόνι, είπε να πηδήξει τους

Έλληνες. •  

Οι νέοι λείπουν. Ταξιδεύουν ανά τον κόσμο.

Οι ηλικιωμένοι μένουν μόνοι. Αυτοί δεν ταξιδεύουν.

Μείνανε λίγοι.

Μαζεύονται σε ένα παγκάκι δίπλα στον δρόμο και ο κόσμος όλος πέρνάει δίπλα τους.{ }

ROAD E79Φώτογραφία: Ε79 photography • Λέξεις: Miroslava Ivanova