EMODULACJA FM - home.agh.edu.plhome.agh.edu.pl/~godek/instr_dFM.pdf · Demodulator FM Strona 6 z 11...
Click here to load reader
Transcript of EMODULACJA FM - home.agh.edu.plhome.agh.edu.pl/~godek/instr_dFM.pdf · Demodulator FM Strona 6 z 11...
Demodulator FM Strona 1 z 11
DEMODULACJA FM (wkładki DA09C, DPF1)
CEL ĆWICZENIA Przedmiotem ćwiczenia są zagadnienia związane z transmisją sygnałów elektrycznych
przeniesionych poza pasmo macierze za pomocą tzw. modulacji kąta – modulacji częstotliwo-ści oraz fazy. Zostaną przedstawienie przykładowe rozwiązania demodulatorów częstotliwo-ści.
1. OPIS TECHNICZNY BADANYCH UKŁADÓW 1.1. Demodulator częstotliwości (wkładka DA091C)
Wkładka DA091C zawiera licznikowy demodulator częstotliwościowy. Schemat ide-owy wkładki przedstawiano na rys.1, a płytę czołową - na rys.2. Na wyjściach układu badanego można zaobserwować: kształt impulsów generowanych przez przerzutnik monostabilny 74121 (gniazdo oznaczone „pulse output”) oraz efekt całkowania tego ciągu impulsów.
Rys.1. Schemat ideowy wkładki DA091C
1.2. Pętla fazowa jako detektor FM (wkładka DPF1)
Układ z pętlą sprzężenia fazowego można w prosty sposób zastosować jako detektor
FM, czyli demodulator (rys.3). Gdy pętla fazowa jest w stanie synchronizacji z sygnałem zmodulowanym częstotliwościowo (FM), to częstotliwość VCO wynosząca:
SGVCO Ukff += 0 ( 1 )
jest równa wartości chwilowej if częstotliwości sygnału wejściowego, a więc:
SGi Ukff ⋅+= 0 . ( 2 )
Zatem napięcie przestrajające generator wynosi:
Rys.2. Płyta czołowa
wkładki DA091C
Demodulator FM Strona 2 z 11
( )G
iS k
ffU 0−
= . ( 3 )
Detektorrazy
FDP
f
A
ASygnał FMUi(t); fi
Generator przestrajanynapięciem
VCO
US(t)
UO(t)CS
fVCO
Rys.3. Pętla fazowa jako demodulator FM
Dla sygnału FM chwilowa wartość częstotliwości wynosi:
( ) tfftf mCi ϖsin⋅∆+= , ( 4 )
przy czym: Cf - jest nośną (sygnału niezmodulowanego),
mϖ - jest pulsacją sygnału modulującego,
f∆ - jest dewiacją częstotliwości. Bazując na poprzednich zależnościach napięcie na wejściu VCO można przedstawić jako:
G
mC
G
iS k
tfff
k
ftftU
ϖsin)()( 00 ⋅∆−−
=−
= , ( 5 )
ostatecznie napięcie przestrajające generator wynosi:
G
iS k
ffU 0−
= . ( 6 )
Ponieważ składowa zmienna napięcia )(tU S jest równa:
G
mS k
tftu
⋅⋅∆=
ϖsin)( , ( 7 )
stanowi zatem dokładne odtworzenie napięcia modulującego nośną w modulatorze częstotli-wości. Należy dodać, że napięcie )(tuS jest linową funkcją chwilowego odstrojenia często-
tliwości od wartości Cf , przez co demodulowany sygnał FM jest bez zniekształceń lub
z bardzo małymi zniekształceniami. Do prawidłowej pracy demodulatora z sygnałem o dużej dewiacji częstotliwości konieczny jest symetryczny wokół częstotliwości Cf oraz pokrywają-
cy przedział ),( 00 ffff ∆+∆− zakres trzymania pętli. Największa wartość napięcia przestra-
jającego generator dana jest zależnością:
)(2max mDS fHAkU
±= π, ( 8 )
przy czym ( )mfH jest transmitancją filtru dolnoprzepustowego dla częstotliwości sygnału
mf .
Dla dBm ff 33⋅> mamy:
( )m
dBm f
ffH 3= , ( 9 )
gdzie dBf3 jest częstotliwością trzydecybelowego załamania charakterystyki filtru dolnoprze-
pustowego. Wówczas
Demodulator FM Strona 3 z 11
±≈m
dBDS f
fAkU 3
max 2
π. ( 10 )
Jeżeli pętla jest właściwie zaprojektowana to Cff =0 i otrzymujemy:
( ) ( )2332 zdBLdBDGm fffAfkkff ∆=∆≈≈∆⋅ π
( 11 )
Jeżeli iloczyn częstotliwości modulującej i dewiacji częstotliwości przekracza zakres trzyma-nia pętli to zmiany częstotliwości generatora VCO przestają nadążać za zmianami chwilowej wartości częstotliwości sygnału FM. Ponieważ napięcie wyjściowe detektora przestaje być dokładnym odtworzeniem sygnału modulującego pojawiają się zniekształcenia demodulacji. Są one bardzo duże wówczas gdy sygnał modulujący ma dużą amplitudę (przekłada się to na dużą dewiację) oraz dużą częstotliwość modulującą mf .
1.3. Opis wkładki DPF1
Moduł DPF1 jest zbiorem elementów niezbędnych do kon-strukcji i badania pętli fazowej. Wygląd płyty czołowej przedstawia rys.4, natomiast schemat blokowy rys.5, a pełny schemat ideowy rys.8. Pętlę fazową tworzą: komparator fazy DF1 lub DF2, filtr dolnoprzepustowy RF1, RF2, CF oraz generator przestrajany napięciem VCO. Detektory fazowe oraz VCO są umiesz-czone wewnątrz układu scalonego CD4046. Wyboru detek-tora dokonuje się za pomocą przełącznika SW1, który znaj-duje się na płycie czołowej modułu pod napisem „DETEK-TOR” (odpowiednio DF1 – pozycja 1, DF2 pozycja 2 prze-łącznika). Filtr dolnoprzepustowy może być dwuelemento-wy (elementy RF1 oraz CF), gdy SW3 jest zwarty (pozy-cja 1) lub trzyelementowy (składa się z elementów RF1, RF2, CF), gdy SW3 jest rozwarty (pozycja 2). Przełącznik ten znajduje się na płycie czołowej modułu pod napisem „FILTR”. Rezystory RF1 i RF2 są elementami wymiennymi, których wartość ustala się w części projektowej ćwiczenia. Kondensator CF o wartości 470nF jest wmontowany na stałe (na schemacie ideowym oznaczony jako C3). Do montażu płytki z rezystorem RF1 służą zaciski Z1 oraz Z2, natomiast do mocowania RF2 wykorzystuje się Z3 i Z4 (patrz rys.5).
Na płycie czołowej znajduje się jeszcze jeden prze-łącznik dwupozycyjny oznaczony jako „PLL-VCO” (na schemacie blokowym SW3). Służy on do przełączania sy-gnału wejściowego generatora przestrajanego napięciem. W pozycji VCO jest to sygnał z suwaka potencjometru R15
i pozwala na wyznaczenie zakresu przestrajania generatora. Do regulacji wartości R15 służy pokrętło „REG.F”, natomiast wartość napięcia na wejściu VCO mierzy się woltomierzem podłączonym do gniazda „NAP.STER”. W pozycji PLL na wejście generatora dostarczany jest sygnał z wyjścia filtru dolnoprzepustowego, w tej konfiguracji moduł pracuje jako pętla fazowa.
Generator przestrajany napięciem jest drugim podzespołem pętli fazowej o wartości parametrów ustalanych przez użytkownika pętli. Jako wynik projektowania otrzymuje się wartości elementów RG1, RG3 oraz CG. W przypadku modułu DPF1 projektowanie VCO
DPF1WE 1
WE 2
WY 1
WY 1
PĘTLAFAZOWA
1 2
1 2
PLL VCO
DETEKTOR
FILTR
VCO
REG.F
NAP.STER
Rys.4. Wygląd płyty czołowej
modułu DPF1
Demodulator FM Strona 4 z 11
sprowadza się do wyznaczenia RG1 i RG2, gdyż CG jest montowany na stałe (na schemacie ideowym C2) i posiada wartość 1nF. Rezystory RG1 i RG2 montuje się odpowiednio w zaci-skach Z5 i Z6 oraz Z7 i Z8.
SUMATOR
WZM
+1 V/V
DF1
DF2
VCO
WZM
+1 V/V
SW1
Z2
Z1
Z3
Z4
Z5
Z6
Z7
Z8
1
2
VCO
PLLRF1
RF2RG1 RG2
C1
CF
SW3
WE1
WE2
NAP. STER.
WY1
WY2
Uzas
REG.F
Rys.5. Schemat blokowy wkładki DPF1.
Do zasilania układu CD 4046 wykorzystano napięcie o wartości ok. 7V stabilizowane
za pomocą diody Zenera wbudowanej w układ. Na schemacie napięcie to oznaczono jako Uzas i dołączono je do końcówki VDD układu scalonego (końcówek zasilających układy cyfrowe nie oznacza się na schematach ideowych urządzeń zawierających te układy). Na płytce dru-kowanej DPF1 znajdują się jaszcze trzy układu pomocnicze: dwa wtórniki, wykonane z uży-ciem wzmacniaczy operacyjnych U2A oraz U2B, oraz dwuwejściowy sumator sygnałów steru-jących pętlą fazową , wykonany na U1A oraz U1B. Wyjścia wtórników napięciowych połączo-no przez rezystory dopasowujące z gniazdami wyjściowymi modułu. Gniazdo „WY1” jest źródłem wzmocnionego prądowo sygnału z VCO, natomiast do „WY2” doprowadzony został sygnał z wejścia VCO, w położeniu PLL przełącznika SW2 jest to również sygnał wyjściowy filtru dolnoprzepustowego.
Sygnały doprowadzone do wejść „WE1” i „WE2” modułu DPF1 są sumowane z od-wróceniem fazy za pomocą sumatora ze wzmacniaczem U1A, a następnie są odwracane w fazie za pomocą U1B o wzmocnieniu –1V/V. Sygnał z wyjścia tego wzmacniacza doprowa-dzany jest do wejścia SIN bloku detektorów fazowych układu 4046 poprzez dołączone szere-gowo: kondensator C1 separujący składową stałą oraz rezystor R14, ograniczający wartość prądu wejściowego w chwilach zadziałania diod zabezpieczających wejście układu CMOS.
Demodulator FM Strona 5 z 11
Cyfrowy układ
sekwencyjny
VDD
VSS
VDD
R
R
SIN
CIN
DF1
DF2
PC1
PC2
Rys.7. Schemat bloku detektorów fazy układu
4046.
DPF1
U3 CD4046C3
RF1
RF2 RG1470nF
Z1
Z2
Z3
Z4
Z5
Z6
Z7
Z8
RG2
C1
1nF
Rys.6. Wygląd płytki drukowanej modułu DPF1
Układ 4046 zawiera dwa detektory przesunięcia fazy między sygnałem zewnętrznym
doprowadzonymi do wejść SIN, a sygnałem referencyjnym podanym na wejście CIN, którego źródłem jest najczęściej fala prostokątna wytwarzana przez VCO lub dzielnik częstotliwości włączony między wyjście VCO, a wejście detektora. Między wyprowadzeniem wejściowym, do którego doprowadza się sygnał zewnętrzny, a rzeczywistym wejściem obu detektorów znajduje się wzmacniacz o dużym wzmocnieniu (rys.7). Przetwarza on sygnał o dowolnym kształcie, z wejścia SIN, na falę zbliżoną do prostokątnej, która jest niezbędna do prawidłowej pracy bloku cyfrowego detektora. Punkt pracy wzmacniacza został ustalony w fazie projek-
towania struktury wewnętrznej układu w części charakterystyki przejściowej o największym nachyleniu, czyli na-pięcie między wejściem wzmacniacza a wyprowadzeniem VSS jest równe ok. 0,5(VDD–VSS), co symbolicznie zaznaczono na rys.7 za pomocą rezy-storowego dzielnika napięcia. Zasto-sowanie przed detektorami wejścio-wymi stopnia wzmacniającego deter-minuje sposób dołączania sygnału ze-wnętrznego. Do wejścia SIN należy doprowadzić bezpośrednio jedynie sygnały w standardzie CMOS o napię-ciu zasilania VDD–VSS (w module labo-ratoryjnym VDD–VSS = Uzas = 7V), na-tomiast wszelkie inne sygnały powinny być doprowadzone przez kondensator przepuszczający jedynie składową zmienną tych sygnałów.
Demodulator FM Strona 6 z 11
Ucc
WY21
2
C94.7uF
-Vee
R1
51
R1
10k
VDD
C5
100uF
VCO
WE11
2
Rf2
C1
1uF
R13
51Piny zasilania 4046
R1510k
VSS
Uzas
U1A
TL0823
2
84
1
+
-
V+
V-
OUT
Uee
R91k
Z8
Uzas
Z5
R3
10k
NAP.STER.
321
U1B
TL0825
6
84
7
+
-
V+
V-
OUT
U2B
TL0825
6
84
7
+
-
V+
V-
OUT
RG2
L1
10uH
1 2
C8100uF
R2
10k
Z7
R10100
SW13
2
1
C4100uF
Z6
Ucc
C3470nF SW3
32
1
R5
10k
Z1
WY11
2
R4
10k
WE21
2
C6
100uF
Z2
C7
100uF
C10100uF
C11100uF
Z3
+Vcc
SW2
32
1
Ucc
R11100
Rf1C21nF
RG1
R7100
R14
1k
Z4
R6100
Uee
-15 V
U2A
TL0823
2
84
1
+
-
V+
V-
OUTU2
CD4046
3
5
7
6
15
14
1112
9
1
213
4
10
COMP_IN
INH
Cx
Cx
ZENER
SIG_IN
R1R2
VCO_IN
PH_PULSE
COMP1_OUTCOMP2_OUT
VCO_OUT
DEMO
PLL
15 V R81k
L2
10uH1 2
Rys.8. Schemat ideowy modułu DPF1
Demodulator FM Strona 7 z 11
Detektor fazowy DF1 jest zwykłą bramką Exclusive-OR. Detektor tego typu pracuje poprawnie, gdy do jego wejścia doprowadza się falę impulsów prostokątnych o współczynniku wypełnienia bliskim lub najlepiej równym 50%. Na wyjściu detektora otrzymuje się falę impulsów prostokątnych o częstotliwości dwukrotnie większej niż często-tliwość sygnałów wejściowych i o wartości średniej proporcjonalnej do przesunięcia czaso-wego ∆t obu fal wejściowych.
USIN
UCIN
UPC1∆t
T
t
t
t
UZAS
UPC1
∆tT
0 10.5
Rys.9. Charakterystyka przejściowa DF1.
Detektor fazowy DF2 jest układem cyfrowym złożonym z czterech przerzutników, układów sterujących ich pracą oraz stopnia wyjściowego wykonanego na tranzystorach kom-plementarnych MOS. DF2 reaguje jedynie na narastające zbocza sygnałów doprowadzonych do jego wejść, toteż współczynnik wypełnienia nie ma żadnego wpływu na wynik porównania faz sygnałów wejściowych. Ma to jednak bardzo poważne konsekwencje praktyczne – detek-tor DF2 jest bardzo wrażliwy na impulsy zakłócające. Używa się go więc tylko wtedy, gdy
sygnał wejściowy oczyszczony jest z szumów i wszelkich zakłóceń. Wyjście detektora musi być obciążone kondensatorem, który magazynu-je ładunek wstrzykiwany przez tranzystory stop-nia końcowego w czasie ich aktywności. Z tego też powodu ten typ detektora nazywany jest de-tektorem z pompą ładunkową. Kolejnym elementem wchodzącym w skład układu scalonego CD4046 jest generator przestrajany napięciem VCO (od ang. Voltage Controlled Oscillator). Elementami ustalającymi zakres generowanych częstotliwości są: konden-sator CG oraz rezystory RG1 i RG2. Wartość po-jemności CG powinna być większa niż 50pF, przy czym najlepszą liniowość przestrajania ge-neratora zasilanego napięciem 7V uzyskuje się
dla CG = 1nF (kondensator o takiej właśnie wartości wmontowano na stałe w model dydak-tyczny). Przez dobór rezystora RG2 (dla danego CG) ustala się najmniejszą częstotliwość fmin zakresu przestrajania generatora, jego wartość można wyznaczyć na podstawie zależności:
( )pFCf
KR
GG 32min
12 +⋅
= (13)
przy czym: K1 = 1.7V dla Uzas = 7V. Wartość RG2 można również wyznaczyć z wykresów noty katalogo-wej układu (patrz. Figure 5 w Dodatku). Ze wzglądu na duży rozrzut technologiczny wartości
Generator
przestrajany
napięciem
VCO
SIN
SIN
VCOOUT
C1A C1B VSS
R1
R2
VDD
RG1 RG2
9
56 7 8
11
12
416
Rys.10. Generator przestrajany napięciem układu CD4046
Demodulator FM Strona 8 z 11
parametrów układu CMOS dość często wyznaczona wartość RG2 jest różna od wytwarzanej przez VCO, dlatego należy ją wyznaczyć doświadczalnie. W przypadku znaczącej różnicy między mierzoną i obliczoną fmin należy skorygować wartość rezystora RG2 lub pojemności CG. Podobnie należy postępować przy doborze wartości rezystora RG1. Jest on odpowiedzial-ny za ustalenie największej częstotliwości zakresu przestrajania generatora fmax. Wartość jego rezystancji można obliczyć ze wzoru:
−⋅⋅= 1
min
max221 f
fRKR GG , (14)
przy czym K2 = 1,25 dla napięcia zasilania układu Uzas = 7V. Wartość RG2 można również wyznaczyć z wykresów noty katalogowej układu (patrz. Figure 7 w Dodatku). Zaleca się aby wartość rezystorów RG1 oraz RG2 mieściła się w przedziale 10kΩ ÷ 1MΩ.
Kolejnym niezbędnym elementem pętli fazowej jest filtr dolnoprzepustowy (rys.3). Teoretycznie możliwa jest również praca pętli bez filtru, ale w praktyce nie jest to niewykonalne. Jako filtr stosowany jest zwy-kły dwuelementowy filtr RC o transmitancji jednobiegunowej (filtr całkujący) lub, czę-ściej, trójelementowy filtr o RC o transmi-tancji zawierającej pojedynczy biegun i po-jedyncze zero (filtr proporcjonalno – całku-jący). Od wartości jego parametrów (położe-nie zera oraz bieguna) zależą właściwości całej pętli.
Z danych katalogowych układu CD4046 wynika, że zakres trzymania pętli fazowej
Lf2 , wykonanej z użyciem tego układu, nie zależy od rodzaju zastosowanego detektora fazy i wynosi:
minmax2 fff L −= . (15)
Zakres zaskoku (chwytania) Zf2 pętli zależy od typu komparatora fazy i rodzaju filtru dolno-
przepustowego. Dla DF2 ZL ff 22 = niezależnie od rodzaju filtru. Dla DF1 i filtru RF1,CF do oszacowania zakresu zaskoku można posłużyć się następującą zależnością:
bLZZ f ϖϖπϖ =⋅⋅= 2 , (16)
gdzie: bϖ - pulsacja bieguna filtru dolnoprzepustowego, LL f⋅⋅= πϖ 2 . Dla filtru RF1, RF2, CF
spotyka się w literaturze wzór przybliżony:
0det2
ϖϖϖπϖ b
LZZ Kf ⋅⋅=⋅⋅= , (17)
przy czym: 0ϖ - pulsacja zera filtru dolnoprzepustowego, detK - zależy od typu detektora fa-
zy. Bardzo poważnym problemem przy projektowaniu pętli jest zagwarantowanie jej stabilno-ści. Okazuje się bowiem, że pętla z najprostszym filtrem dolnoprzepustowym może samoist-nie modulować częstotliwościowo sygnał wyjściowy generatora przestrajanego napięciem. W celu poprawy stabilności (pętla z wystarczającym marginesem fazy) wprowadza się zero do jej transmitancji, co w praktyce oznacza użycie filtru proporcjonalno-całkującego.
2. WYKAZ APARATURY POMOCNICZEJ generator GFG - 3015
RF1
CF
RF1
CF
RF2
Filtr 1 Filtr 2
Rys.11. Konfiguracje filtrów pętli fazowej
Demodulator FM Strona 9 z 11
generator GFG – 8255A wkładka DPF1 oscyloskop dwukanałowy
3. ZAGADNIENIA WSTĘPNE I PROJEKTOWE 1. Opracować i narysować w protokóle schematy połączeń układów pomiarowych do
wszystkich eksperymentów przeprowadzanych w ćwiczeniu. 2. Obliczyć czas trwania impulsów wyjściowych przerzutnika monostabilnego 74121
(wkładka DA091C). 3. Obliczyć wartości elementów pętli fazowej z filtrem „1” pozwalające na demodulację
sygnału FM o parametrach jak w tabeli 1.
Tabela 1. Numer zespołu
Parametr
Cf [kHz] – nośna sygnału FM f∆ [kHz]-dewiacja sygnału FM
1 20,0 4,0 2 20,0 5,0 3 20,0 6,0 4 21,0 4,5 5 21,0 5,0 6 21,0 6,0 7 22,0 4,5 8 22,0 5,5 9 22,0 6,5
4. Obliczyć zakresy trzymania i zaskoku pętli. 5. Obliczyć wartości elementów pętli fazowej z filtrem „2” pozwalające na demodulację
sygnału FM o parametrach jak w tabeli 1.
6. Obliczyć zakresy trzymania i zaskoku pętli.
Demodulator FM Strona 10 z 11
4. OBSERWACJE I POMIARY
4.1. Pomiary charakterystyki demodulatora częstotliwościowego (wkładka DA091C) 1. Zmierz charakterystykę statyczną demodulatora częstotliwościowego, tzn. zależność war-
tości średniej napięcia wyjściowego od częstotliwości sygnału wejściowego. Jednocześnie należy obserwować kształt przebiegów napięć na wyjściach wkładki DA091C. Jako źró-dło sygnału wejściowego zastosować generator fali prostokątnej TTL GFG-3015 (wyjście TTL).
2. Zmierz charakterystykę dynamiczną demodulatora częstotliwości, tzn. zależność maksy-
malnej wartości amplitudy sygnału demodulowanego od dewiacji wejściowego sygnału FM (lub amplitudy sygnału modulującego). Do wytworzenia sygnału zmodulowanego częstotliwościowo należy wykorzystać generator GFG-3015. Pomiarów dokonać dla częstotliwości sygnału modulującego 25Hz, 50Hz i 100Hz. Częstotliwość spoczynkową generatora należy ustawić w środku zakresu liniowej pracy demodulatora.
4.2. Pomiary charakterystyki demodulatora częstotliwościowego z pętlą fazową (wkładka DPF1)
1. Uzupełnij układ generatora brakującymi elementami RG1 i RG2 o wartościach rezystancji
zgodnych z otrzymanymi w części projektowej ćwiczenia i uruchom generator VCO. Za-notuj wartości fmin oraz fmax. Zmieniaj wartości RG1 i RG2, aż otrzymasz najmniejszy błąd między wartością założoną a zmierzoną. Oceń zgodność projektu z doświadczeniem. Zmierz i wykreśl charakterystykę przejściową generatora. Oblicz błąd nieliniowości dla zmiany napięcia strojącego w zakresie 2,5V÷4,5V i porównaj otrzymane wyniki z warto-ścią katalogową. Skomentuj przebieg charakterystyki na krańcach zakresu przestrajania.
2. Wyznacz zakres trzymania i zaskoku zaprojektowanej pętli fazowej (eksperymenty po-
wtórzyć dla pętli z filtrem I oraz II). Należy pamiętać iż pętla fazowa z filtrem całkującym może być i zwykle jest niestabilna!!!
3. Zmierz charakterystykę statyczną demodulatora częstotliwościowego, tzn. zależność war-
tości średniej napięcia wyjściowego od częstotliwości sygnału wejściowego. Jako źródło sygnału wejściowego należy zastosować generator GFG3015. Zmierz najmniejszą wartość sygnału prostokątnego oraz sinusoidalnego niezbędną do poprawnej pracy demodulatora.
4. Zmierzyć charakterystykę dynamiczną demodulatora częstotliwości, tzn. zależność ampli-
tudy sygnału demodulowanego od dewiacji wejściowego sygnału FM (lub amplitudy sy-gnału modulującego). Do wytworzenia sygnału zmodulowanego częstotliwościowo nale-ży wykorzystać generator GFG-3015 oraz GFG-8255A. Pomiarów dokonać dla często-tliwości sygnału modulującego 25Hz, 50Hz i 100Hz. Częstotliwość spoczynkową gene-ratora należy ustawić w środku zakresu liniowej pracy demodulatora. Zaobserwuj relację między częstotliwością i amplitudą sygnału modulującego, a synchronizacją pętli.
Demodulator FM Strona 11 z 11
6. OPRACOWANIE WYNIKÓW POMIARÓW 6.1. Ile wynosi maksymalna wartość napięcia wyjściowego w badanym układzie?
6.2. Wyjaśnić, jak można zwiększyć nachylenie statycznej charakterystyki demodulatora FM. 6.3. Określić maksymalną częstotliwość oraz amplitudę sygnału wejściowego przy której ba-dane układy demodulatorów pracują poprawnie.
7. LITERATURA 1. S. Kuta, G. Krajewski, J. Jasielski, Układy elektroniczne cz. II 2. Skrypt Warszawski 3. M. Niedźwiecki, M. Rasiukiewicz, Nieliniowe elektroniczne układy analogowe 4. A. Filipkowski, Układy elektroniczne analogowe i cyfrowe. 5. S. Soclof, Zastosowania analogowych układów scalonych. 6. W.Hill, P.Horowitz, Sztuka elektroniki tom II