Een Introductie tot NA...zochten hulp en vonden NA-Anonieme 8 Een Introductie tot NA-Anonieme...

Narcotics Anonymous®

®

EenIntroductie totNA-AnoniemeVerslaafden

NA-Anonieme Verslaafden

nederlands_introguide_06.pmd 7/31/2006, 7:12 AM1

De Twaalf Stappen vanNA-Anonieme Verslaafden

1. Wij erkenden dat wij machteloos stonden tegenoveronze verslaving, dat ons leven onhanteerbaar wasgeworden.

2. Wij kwamen ertoe te geloven dat een Macht groterdan onszelf ons weer geestelijk gezond kon maken.

3. Wij namen de beslissing om onze wil en ons levenover te dragen aan de zorg van God zoals wij Hembegrepen.

4. Wij maakten een grondige en onbevreesde moreleinventaris van onszelf op.

5. Wij bekenden tegenover God, onszelf en iemand an-ders de ware aard van onze fouten.

6. Wij waren volkomen bereid God al deze fouten inons karakter weg te laten nemen.

7. Wij vroegen Hem nederig onze tekortkomingen wegte nemen.

8. Wij maakten een lijst van alle mensen die wij schadeberokkend hebben en werden bereid het met hen allengoed te maken.

9. Wij maakten het, waar mogelijk, direkt goed metdeze mensen, behalve wanneer dit hen of anderenzou schaden.

10. Wij gingen door met het opmaken van een persoon-lijke inventaris en wanneer wij fout waren, gaven wijdat onmiddellijk toe.

11. Wij trachtten middels gebed en meditatie ons be-wuste kontakt met God zoals wij Hem begrepen teverbeteren, enkel biddend om kennis van Zijn wilvoor ons, en de kracht die uit te voeren.

12. Tot een geestelijk ontwaken gekomen als resultaat vandeze stappen, probeerden wij deze boodschap uit tedragen naar verslaafden en deze uitgangspunten in alons doen en laten toe te passen.


NARCOTICS ANONYMOUS WORLD SERVICES, INC.CHATSWORTH, CALIFORNIA

EenIntroductie totNA-Anonieme

Verslaafden


F

ELLOWSHIP

AP P R O V E D

De Twaalf Stappen en Twaalf Tradities zijn aangepastherdrukt met toestemming van AA World Services, Inc.

Copyright © 1999 byNarcotics Anonymous World Services, Inc.Alle Rechten Voorbehouden

World Service OfficePO Box 9999Van Nuys, CA 91409 USATel. (818) 773-9999Fax (818) 700-0700Website: http://www.na.org

World Service Office–EUROPE48 Rue de l'EtéB-1050 Brussels, BelgiumTel. +32/2/646-6012Fax +32/2/649-9239

World Service Office–CANADA150 Britannia Rd. E. Unit 21Mississauga, Ontario, L4Z 2A4, CanadaTel. (905) 507-0100Fax (905) 507-0101

Printed in China

Dit is een vertaling van door de NA-gemeenschapgoedgekeurde literatuur.

Narcotics Anonymous, and The NA Way

zijn gedeponeerde handelsmerken van

Narcotics Anonymous World Services, Incorporated.

ISBN 1-55776-331-3 Nederlands 7/06

WSO Catalog Item No. NL-1200


De hoofdstukken in dit boekje zijn ont-leend aan ander materiaal dat reeds ge-publiceerd is door Narcotics AnonymousWorld Services, Inc. Het is hier in zijn ge-heel herdrukt. De onderwerpen en res-pectievelijke auteursrecht data zijn alsvolgt: Ben ik een Verslaafde? (1997). Wel-kom bij NA-Anonieme Verslaafden (1997).Voor de Nieuwkomer (1997). Een Andere Kijk(1997). ”Hoe Het Werkt” Hoofdstuk Viervan het boek getiteld Narcotics Anonymous(1982, 1984, 1987, 1988). Zelfacceptatie(1985). Sponsorschap (1997). De Ervaringvan een Verslaafde met Acceptatie, Vertrou-wen en Commitment (1997). Alleen VoorVandaag (1997). Clean Blijven in de Buiten-wereld (1997). Herstel en Terugval, apartgepubliceerd als pamflet (1997); de teksthiervan is tevens in zijn geheel inbegre-pen in zowel het kleine (1986) als het grote(1982, 1984, 1987, 1988) boek getiteldNarcotics Anonymous.


Inhoudsopgave

Ben ik een Verslaafde? ............................ 1

Welkom bijNA-Anonieme Verslaafden .................. 11

Voor de Nieuwkomer ............................ 18

Een Andere Kijk ..................................... 26

Hoe Het Werkt ........................................ 35

Zelfacceptatie........................................ 125

Sponsorschap ....................................... 132

De Ervaring van een Verslaafde ........ 143

Alleen Voor Vandaag ........................... 150

Clean Blijven in de Buitenwereld ...... 156

Herstel en Terugval ............................. 166


Ben ik een Verslaafde?

Alleen jij kan deze vraag beantwoorden.

Dit zal misschien niet eenvoudig zijn.Toen wij gebruikten hielden wij onszelfvoor: “Ik heb het in de hand”. Zelfs al wasdat in het begin waar, nu is dat niet meerzo. De drugs hebben ons in de hand. Wijleefden om te gebruiken en gebruiktenom te leven. Heel simpel, een verslaafdeis iemand van wie het leven door drugswordt beheerst.

Misschien geef je toe dat je problemenhebt met drugs, maar beschouw je jezelfniet als een verslaafde. Ieder van ons heeftvooropgezette ideeën over wat een ver-slaafde is. Er is niets beschamends aanverslaafd zijn zodra je eenmaal begint metpositief handelen. Als je je kunt vereen-zelvigen met onze problemen, kun je jemisschien ook vereenzelvigen met onze

1


oplossing. De volgende vragen zijn opge-steld door herstellende verslaafden in NA-Anonieme Verslaafden. Als je twijfelt of jeal dan niet een verslaafde bent, neem daneven de tijd om onderstaande vragen te le-zen en zo eerlijk mogelijk te beantwoorden.1. Gebruik je wel eens alleen?

Ja Nee 2. Heb je wel eens de ene drug

vervangen door de andere omdat jedacht dat een bepaalde drug hetprobleem was? Ja Nee

3. Heb je wel eens een arts naar jehand gezet of tegen die artsgelogen om drugs op recept tekrijgen? Ja Nee

4. Heb je wel eens drugs gestolen ofgestolen om aan drugs te komen?

Ja Nee 5. Gebruik je regelmatig drugs

wanneer je wakker wordt ofwanneer je naar bed gaat?

Ja Nee

2 Een Introductie tot NA-Anonieme Verslaafden


6. Heb je wel eens een drug genomenom het effekt van een andere drugte boven te komen? Ja Nee

7. Vermijd je mensen door wie ofplaatsen waar je drugsgebruik nietwordt goedgekeurd?

Ja Nee 8. Heb je wel eens een drug gebruikt

zonder te weten wat het was of wathet met je zou doen?

Ja Nee 9. Hebben je werk- of schoolprestaties

wel eens geleden onder degevolgen van je drugsgebruik?

Ja Nee 10. Ben je wel eens gearresteerd als

gevolg van je drugsgebruik?Ja Nee

11. Heb je wel eens gelogen over watof hoeveel je gebruikt?

Ja Nee

Ben ik een Verslaafde? 3


12. Plaats je het kopen van drugsboven je financiële verplichtingen?

Ja Nee 13. Heb je wel eens geprobeerd je

gebruik te stoppen of onderkontrole te houden?

Ja Nee 14. Heb je wel eens in de gevangenis of

een afkickcentrum gezeten of in hetziekenhuis gelegen als gevolg vanje gebruik? Ja Nee

15. Verstoort gebruiken je slaap- ofeetpatroon? Ja Nee

16. Jaagt de gedachte dat je zonderdrugs komt te zitten je angst aan?

Ja Nee 17. Heb je het gevoel dat het voor jou

onmogelijk is om te leven zonderdrugs? Ja Nee

18. Zet je zelf wel eens vraagtekens bijje geestelijke gezondheid?

Ja Nee



19. Maakt je drugsgebruik het leventhuis ongelukkig? Ja Nee

20. Heb je wel eens gedacht dat jezonder drugs er niet bij zou horenof geen plezier zou kunnenhebben? Ja Nee

21. Heb je je wel eens aangevallen,schuldig of beschaamd gevoeldover je gebruik? Ja Nee

22. Denk je veel aan drugs?Ja Nee

23. Heb je irrationele of ondefinieer-bare angsten gehad?

Ja Nee 24. Heeft gebruiken invloed gehad op

je sexuele relaties? Ja Nee 25. Heb je wel eens drugs gebruikt die

niet je voorkeur hadden?Ja Nee

26. Heb je wel eens drugs gebruiktvanwege emotionele pijn of stress?

Ja Nee



27. Heb je wel eens een overdosisgenomen van wat voor drugs danook? Ja Nee

28. Blijf je gebruiken ondanksnegatieve gevolgen?

Ja Nee 29. Denk je dat je een drugsprobleem

zou kunnen hebben?Ja Nee

“Ben ik een verslaafde?” Dit is eenvraag die alleen jij kunt beantwoorden.Wij ontdekten dat we allemaal een ver-schillend aantal van deze vragen met “ja”beantwoordden. Het feitelijke aantal “ja”-antwoorden was minder belangrijk danhoe wij ons van binnen voelden en hoeverslaving ons leven had beïnvloed.

In sommige vragen worden drugs nieteens genoemd. Dit komt doordat versla-ving een sluwe ziekte is die alle gebiedenvan ons leven aantast, zelfs die gebiedendie op het eerste gezicht weinig te makenlijken te hebben met drugs. De verschil-



lende drugs die wij gebruikten warenminder belangrijk dan waarom we diegebruikten en wat ze met ons deden.

Toen we voor het eerst deze vragen la-zen, was het voor ons beangstigend tebedenken dat wij verslaafden zoudenkunnen zijn. Sommigen van ons probeer-den deze gedachten van zich af te zettendoor te zeggen:

“Ach, die vragen slaan nergens op.”Of,“Ik ben anders. Ik weet dat ik drugs

gebruik, maar ik ben geen verslaafde. Ikheb echte emotionele-/ familie-/ werk-problemen.”

Of,“Ik heb nu gewoon even moeite om de

zaken op een rijtje te krijgen.”Of,“Ik zal kunnen stoppen als ik de juiste

persoon vind, de juiste baan krijg, enz.”



Als je een verslaafde bent moet je eersttoegeven dat je een probleem met drugshebt, vóór je enige vooruitgang kunt boe-ken op weg naar herstel. Deze vragen,mits eerlijk benaderd, kunnen je helpenom in te zien hoe het gebruiken van drugsje leven onhanteerbaar heeft gemaakt.Verslaving is een ziekte die, zonder her-stel, eindigt in gevangenissen, inrichtin-gen en de dood. Velen van ons kwamennaar NA-Anonieme Verslaafden omdatdrugs niet meer voor ons deden wat zemoesten doen. Verslaving ontneemt onsonze trots, onze eigenwaarde en onze fa-milies, de mensen die wij liefhebben enzelfs ons verlangen om te leven. Als je ditpunt in je verslaving nog niet hebt bereikt,dan hoeft dat ook niet. Wij hebben ont-dekt dat onze persoonlijke hel binneninons zat. Als je hulp wilt, kun je die vindenin de gemeenschap van NA-AnoniemeVerslaafden.

“We zochten naar een antwoord, wezochten hulp en vonden NA-Anonieme



Verslaafden. We kwamen verslagen naaronze eerste NA-bijeenkomst en wistenniet wat ons te wachten stond. Nadat weéén of meerdere bijeenkomsten haddenbijgewoond, begonnen we te merken datmensen betrokken waren en wilden hel-pen. Hoewel wij dachten dat wij het nooitzouden redden, gaven de mensen in deNA-gemeenschap ons hoop door er opaan te dringen dat we wel konden herstel-len. Omringd door mede-verslaafden rea-liseerden wij ons dat we niet meer alleenwaren. Herstel is wat er op onze bijeen-komsten gebeurt. Ons leven staat op hetspel. Wij ontdekten dat het programmawerkt, door ons herstel op de eerste plaatste zetten. We kregen te maken met drie ver-ontrustende gewaarwordingen:

1. Wij staan machteloos tegenover ver-slaving en ons leven is onhanteerbaar;

2. Hoewel we niet verantwoordelijkzijn voor onze ziekte, zijn we welverantwoordelijk voor ons herstel;



3. Wij kunnen niet langer mensen,plaatsen en dingen de schuld gevenvan onze verslaving. Wij moetenonze problemen en gevoelens onderogen zien.

Het ultieme wapen voor herstel is deherstellende verslaafde.” 1

1 Narcotics Anonymous, 5e ed. (Van Nuys, CA: NarcoticsAnonymous World Services, Inc., 1988), p. 15.



Welkom bijNA-Anonieme VerslaafdenDit pamflet is geschreven om een paar vra-gen over het programma van NA-AnoniemeVerslaafden te beantwoorden. Onze boodschapis heel simpel: Wij hebben een manier gevon-den om te leven zonder drugs te gebruiken enwe delen dit graag met iedereen voor wie drugseen probleem vormen.

Welkom op je eerste NA-bijeenkomst.NA biedt verslaafden een manier omdrugsvrij te leven. Maak je geen zorgenals je niet zeker weet of je een verslaafdebent; blijf gewoon naar onze bijeenkom-sten komen. Je zult alle tijd hebben omzelf tot een besluit te komen.

Als je bent zoals velen van ons op onzeeerste NA-bijeenkomst, ben je wellichtbehoorlijk zenuwachtig en denk je dat ie-ders aandacht tijdens de bijeenkomst op

11


jou gericht is. Als je dat denkt, dan ben jeniet de enige. Velen van ons hadden dat-zelfde gevoel. Er wordt wel gezegd: “Alsde zenuwen door je lijf gieren, dan ben jewaarschijnlijk op de juiste plek”. Wij zeg-gen vaak dat niemand per ongeluk bij NAbinnenkomt. Niet-verslaafde mensen vra-gen zich niet af of ze verslaafd zijn. Zedenken er zelfs niet aan. Als je je afvraagtof je wel of geen verslaafde bent, zou je erwel eens een kunnen zijn. Gun jezelf ge-woon de tijd om naar ons te luisteren wan-neer wij ervaringen, van hoe het voor onsgeweest is, met elkaar delen. Misschienhoor je iets dat je bekend voorkomt. Hetmaakt niet uit of je al dan niet dezelfdedrugs gebruikt hebt die anderen noemen.Het is niet belangrijk welke drugs je ge-bruikte; je bent hier welkom als je wiltstoppen met gebruiken. De meeste ver-slaafden hebben veelal dezelfde soort ge-voelens en door de aandacht te vestigenop wat we met elkaar gemeen hebben in



plaats van waarin we van elkaar verschil-len, zijn wij elkaar behulpzaam.

Het kan zijn dat je je hopeloos en bangvoelt. Het kan zijn dat je denkt dat dit pro-gramma, net als andere dingen die je ge-probeerd hebt, niet zal werken. Of het kanzijn dat je denkt dat het voor iemand an-ders wèl zal werken maar niet voor jou,omdat je het gevoel hebt dat je anders bentdan wij. De meesten van ons voelden datzo toen wij voor het eerst bij NA kwamen.Ergens wisten we dat we niet door kon-den gaan met drugs gebruiken, maar wewisten niet hoe we konden stoppen ofclean blijven. Wij waren allemaal bang ietslos te laten dat zo belangrijk voor ons ge-worden was. Het is een opluchting te ont-dekken dat het enige vereiste voor lid-maatschap van NA een verlangen om testoppen met gebruiken is.

Aanvankelijk waren de meesten vanons wantrouwig en bang om een nieuwemanier van aanpakken te proberen. Zo’nbeetje het enige waar wij zeker van

Welkom bij NA-Anonieme Verslaafden 13


waren, was dat onze oude manier totaalniet werkte. Zelfs nadat we clean warengeworden, veranderden de dingen nietmeteen. Vaak leken zelfs alledaagse bezig-heden, zoals autorijden of telefoneren, be-angstigend en vreemd, alsof we iemandgeworden waren die we niet herkenden.Op dit punt helpt de NA-gemeenschap ende steun van andere verslaafden die cleanzijn echt en beginnen we voor de gerust-stelling, die we zo ontzettend hard nodighebben, op anderen te vertrouwen.

Misschien denk je nu al: “Ja, maar...” of“Wat als...?” Maar zelfs al heb je twijfels,je kunt om te beginnen van deze simpelesuggesties gebruik maken: kom naar zo-veel mogelijk NA-bijeenkomsten en legeen lijst aan van NA-telefoonnummers omregelmatig gebruik van te maken, vooralwanneer de drang om drugs te gebruikensterk is. De verleiding beperkt zich niettot de dagen en uren dat er bijeenkomstenplaatsvinden. Wij zijn vandaag clean om-dat we hulp gevraagd hebben. Wat ons



heeft geholpen, kan jou ook helpen. Duswees niet bang om een andere herstel-lende verslaafde te bellen.

De enige manier om niet terug te val-len tot aktieve verslaving is niet de eerstedrug te nemen. Drugs gebruiken is vooreen verslaafde de meest vanzelfsprekendezaak. De meesten van ons hebben, omzich te onthouden van stemmings- enbewustzijnsveranderende chemicaliën,drastische veranderingen moeten onder-gaan, zowel fysiek, mentaal, emotioneel alsspiritueel. De Twaalf Stappen van NA bie-den ons een manier om te veranderen. Zo-als iemand zei: “Je kunt waarschijnlijk cleanworden door alleen maar naar bijeenkom-sten te komen. Maar als je clean wilt blijvenen herstel wilt ervaren, zal je de Twaalf Stap-pen in praktijk moeten brengen.” Dit kun-nen wij niet alleen. Binnen de NA-gemeen-schap ondersteunen we elkaar bij onzeinspanningen om een nieuwe manier vanleven, die ons gezond en drugsvrij houdt,aan te leren en in praktijk te brengen.



Op je eerste bijeenkomst zul je mensenontmoeten die langere of kortere tijd cleanzijn. Je zult je misschien afvragen hoe zezo’n tijd clean konden blijven. Als je naarNA-bijeenkomsten blijft komen en cleanblijft, zul je gaan begrijpen hoe het werkt.Er bestaat wederzijds respect en zorg-zaamheid onder verslaafden die cleanzijn, omdat wij allemaal de ellende vanverslaving te boven moesten komen. Wijgeven elkaar liefde en steun in ons her-stel. Het programma van NA bestaat uitspirituele uitgangspunten die, zo hebbenwij ontdekt, ons helpen clean te blijven.Er zal niets van je geëist worden, maar jezult vele suggesties ontvangen. De NA-gemeenschap maakt het ons mogelijk joute geven wat wij gevonden hebben: eenmanier om clean te leven. Wij weten datwe het “weg moeten geven om het te kun-nen behouden”.

Welkom dus! Wij zijn blij dat je hier te-recht bent gekomen en hopen dat je be-sluit om te blijven. Het is van belang dat



je weet dat God genoemd zal worden opNA-bijeenkomsten. Waar we op doelen iseen Macht groter dan onszelf die moge-lijk maakt wat onmogelijk leek. Wij von-den die Macht hier, in NA, in het pro-gramma, op de bijeenkomsten en in demensen. Dit is het spirituele uitgangspuntdat het voor ons mogelijk heeft gemaaktdrugsvrij te leven, één dag tegelijk, enwanneer een dag te lang is, vijf minutentegelijk. Samen kunnen we, wat we alleenniet konden. Wij nodigen je uit onze krachten onze hoop te gebruiken totdat je watkracht en hoop van jezelf gevonden hebt.Er zal een tijd komen dat ook jij met ie-mand anders zult willen delen wat jou zovrijelijk gegeven werd.BLIJF TERUGKOMEN – HET WERKT!



Voor de Nieuwkomer

NA is een non-profit gemeenschap vanmannen en vrouwen voor wie drugs eenernstig probleem waren geworden. Wezijn herstellende verslaafden die geregeldbij elkaar komen om elkaar te helpenclean te blijven. Er is geen inschrijfgeldof contributie verschuldigd. Het enigevereiste voor lidmaatschap is het verlan-gen om te stoppen met gebruiken.

Je hoeft niet clean te zijn wanneer je hierkomt, maar na je eerste bijeenkomst ra-den we je aan terug te blijven komen enclean te komen. Je hoeft niet te wachtenop een overdosis of gevangenisstraf omhulp te krijgen van NA, noch is verslaafdzijn een hopeloze toestand waarvan niette herstellen valt. Het is mogelijk het ver-langen drugs te gebruiken te boven tekomen, met hulp van het Twaalf Stappen-

18


programma van NA-Anonieme Verslaaf-den en de gemeenschap van herstellendeverslaafden.

Verslaving is een ziekte die iedereen kanoverkomen. Sommigen van ons gebruik-ten drugs omdat we ervan genoten, ter-wijl anderen gebruikten om de gevoelensdie we al hadden te onderdrukken. Weeranderen leden aan fysieke of mentalekwalen en raakten verslaafd aan de me-dicijnen die ons voorgeschreven werdengedurende onze kwalen. Sommigen vanons kwamen erbij door een paar maaldrugs te gebruiken, gewoon om “cool” tezijn en ontdekten later dat ze niet kondenstoppen.

Velen van ons probeerden onze versla-ving te boven te komen en soms was eentijdelijke verlossing mogelijk maar ge-woonlijk zaten we er daarna nog zwaar-der aan vast.

Het maakt echt niet uit hoe de omstan-digheden zijn. Verslaving is een voort-schrijdende ziekte net als suikerziekte. We

Voor de Nieuwkomer 19


zijn allergisch voor drugs. Ons einde isaltijd hetzelfde: gevangenissen, inrichtin-gen of de dood. Als het leven onhanteer-baar is geworden en je wilt leven zonderdat het nodig is drugs te gebruiken, danhebben wij een manier gevonden. Hierzijn de Twaalf Stappen van NA-AnoniemeVerslaafden die wij dagelijks gebruiken omonze ziekte te boven te komen.

1. Wij erkenden dat wij machteloosstonden tegenover onze verslaving,dat ons leven onhanteerbaar wasgeworden.

2. Wij kwamen er toe te geloven dat eenMacht groter dan onszelf ons weergeestelijk gezond kon maken.

3. Wij namen de beslissing om onze wilen ons leven over te dragen aan dezorg van God zoals wij Hem begrepen.

4. Wij maakten een grondige en onbe-vreesde morele inventaris van ons-zelf op.



5. Wij bekenden tegenover God, ons-zelf en iemand anders de ware aardvan onze fouten.

6. Wij waren volkomen bereid God aldeze fouten in ons karakter weg telaten nemen.

7. Wij vroegen Hem nederig onze te-kortkomingen weg te nemen.

8. Wij maakten een lijst van alle men-sen die wij schade berokkend heb-ben en werden bereid het met henallen goed te maken.

9. Wij maakten het, waar mogelijk,direkt goed met deze mensen, be-halve wanneer dit hen of anderenzou schaden.

10. Wij gingen door met het opmakenvan een persoonlijke inventaris enwanneer wij fout waren, gaven wijdat onmiddellijk toe.



11. Wij trachtten middels gebed en me-ditatie ons bewuste kontakt met Godzoals wij Hem begrepen te verbeteren,enkel biddend om kennis van Zijnwil voor ons, en de kracht die uit tevoeren.

12. Tot een geestelijk ontwaken geko-men als resultaat van deze stappen,probeerden wij deze boodschap uitte dragen naar verslaafden en dezeuitgangspunten in al ons doen enlaten toe te passen.

Herstel houdt niet op bij alleen cleanzijn. Wanneer we ons onthouden van alledrugs (en ja, dit betekent ook van alcoholen marihuana) worden we geconfronteerdmet gevoelens waar we nooit met succesmee om hebben kunnen gaan. We erva-ren zelfs gevoelens die we in het verledenniet kónden hebben. We moeten bereidzijn oude en nieuwe gevoelens die opko-men tegemoet te treden.



We leren gevoelens ervaren en realise-ren ons dat ze ons niet kunnen schadentenzij we ernaar handelen. Liever dan er-naar te handelen bellen we een NA-lid alswe gevoelens hebben die we niet aan kun-nen. Door te delen, leren we ons er door-heen te werken. De kans bestaat dat zij eensoortgelijke ervaring hebben gehad en onskunnen vertellen wat voor hen heeft ge-werkt. Onthoud dat een verslaafde alléénin slecht gezelschap is.

De Twaalf Stappen, nieuwe vrienden ensponsors helpen ons allemaal met dezegevoelens om te gaan. In NA wordt onzevreugde vermenigvuldigd door goededagen met elkaar te delen; op slechte da-gen geldt: ‘gedeelde smart is halve smart’.Voor het eerst in ons leven hoeven we nietiets alleen te ervaren. Nu we een groephebben, zijn we in staat een relatie te ont-wikkelen met een Hogere Macht die al-tijd bij ons kan zijn.

We raden je aan een sponsor te zoekenzodra je een beetje bekend bent met de



leden in jouw regio. Gevraagd worden omsponsor van een nieuw lid te zijn is eenvoorrecht, dus aarzel niet om iemand tevragen. Sponsorschap is een lonende er-varing voor allebei; we zijn hier allemaalom te helpen en om geholpen te worden.Wij die herstellende zijn, moeten met joudelen wat we geleerd hebben om onzegroei in het NA-programma en ons ver-mogen zonder drugs te functioneren, tehandhaven.

Dit programma biedt hoop. Het enigedat je met je mee moet brengen, is het ver-langen te stoppen met gebruiken en debereidwilligheid deze nieuwe manier vanleven te proberen.

Kom naar bijeenkomsten, luister meteen open geest, stel vragen, verzamel te-lefoonnummers en gebruik ze. Blijf clean,alleen voor vandaag.

Mogen we je er ook aan herinneren datdit een anoniem programma is en datjouw anonimiteit absoluut bewaard zalworden. “Wij zijn niet geïnteresseerd in



wat of hoeveel je gebruikte of wie je con-necties waren, wat je in het verleden hebtgedaan, hoeveel of hoe weinig je hebt, maaralleen in wat jij aan jouw probleem wilt doenen hoe wij daarbij kunnen helpen.”



Een Andere Kijk

Er zijn waarschijnlijk net zoveel defini-ties van verslaving als er manieren vandenken zijn, zowel gebaseerd op onder-zoek als op persoonlijke ervaring. Het isniet verrassend dat de definities die wehoren op vele gebieden oprecht van elkaarafwijken. Sommige schijnen beter bij degeobserveerde en bekende feiten van som-mige groepen te passen dan bij andere. Alswe dit als feit kunnen aannemen, dan zou-den we misschien een ander gezichtspuntmoeten onderzoeken, in de hoop dat weeen manier vinden die fundamenteler isvoor alle verslavingen en waardevoller inhet tot stand komen van communicatietussen ons allen. Als we meer overeen-stemming kunnen bereiken over wat ver-slaving niet is, dan wordt misschien dui-delijker wat het wèl is.

26


Misschien kunnen we het met elkaareens zijn over sommige van de voornaam-ste kenmerken.

1. Verslavingis geen vrijheid.

De aard van onze ziekte alleen al en degeobserveerde symptomen ervan doen ditfeit duidelijk uitkomen. Wij verslaafdenhechten veel waarde aan persoonlijke vrij-heid, misschien omdat we er zo naar ver-langen en het zo zelden ervaren in devoortgang van onze ziekte. Zelfs in perio-des van onthouding is vrijheid beperkt.We zijn er nooit helemaal zeker van of eenactie, welke dan ook, gebaseerd is op eenbewust verlangen naar voortgaand her-stel of op een onbewuste wens om weerte gaan gebruiken. We trachten mensen enomstandigheden naar onze hand te zet-ten, en al onze acties onder controle tehebben; zo vernietigen we spontaniteit,een essentieel kenmerk van vrijheid. We

Een Andere Kijk 27


zien niet in dat de behoefte om alles on-der controle te hebben, voortkomt uit eenangst om controle te verliezen. Deze angst,gedeeltelijk gebaseerd op eerdere misluk-kingen en teleurstellingen bij het oplossenvan de moeilijkheden van het leven, weer-houdt ons van het maken van betekenis-volle keuzes; keuzes die, als we ernaar zou-den handelen, juist die angst zoudenwegnemen die ons in de weg staat.

2. Verslavingis geen persoonlijke groei.

De monotone, zichzelf steeds herha-lende, ritualistische, dwangmatige enobsessieve routines in actieve verslaving,maken dat we niet in staat zijn totbetekenisvol denken, handelen en reage-ren. Persoonlijke groei is creatieve inspan-ning en doelbewust gedrag; het vooron-derstelt keuze, verandering en hetvermogen het leven zoals het is onderogen te zien.



3. Verslavingis geen welwillendheid.

Verslaving zondert ons af van mensen,plaatsen en dingen die buiten onze we-reld vallen van het verkrijgen, gebruikenen het vinden van manieren om het pro-ces voort te zetten. Vijandig, wrokkig, oponszelf gericht en met onszelf begaan,sluiten we onszelf af van alle belangenbuiten ons, terwijl onze ziekte voort-schrijdt. We leven met angst en argwaanvoor juist die mensen van wie we afhan-kelijk zijn voor onze behoeften. Dit raaktieder facet van ons leven, en alles wat nietvolkomen bekend is, wordt vreemd engevaarlijk. Onze wereld krimpt ineen enisolatie is het doel. Dit zou wel eens deware aard van onze stoornis kunnen zijn.

Alles wat hierboven gezegd is, zou sa-mengevat kunnen worden in...

Een Andere Kijk 29


4. Verslavingis niet een manier van leven.

De zieke, zelfzuchtige, op zichzelf ge-richte en in zichzelf besloten wereld vande verslaafde kan amper een manier vanleven genoemd worden; het is in ‘t gun-stigste geval, misschien een manier omeen tijd te overleven. Zelfs in dit beperktebestaan is het een manier van wanhoop,verwoesting en dood.

Iedere manier van leven die spirituelevervulling betracht, schijnt juist die din-gen te vereisen die ontbreken in versla-ving: vrijheid, welwillendheid, creatieve ac-tie en persoonlijke groei.

Met vrijheid is het leven een betekenis-vol, veranderend en vooruitgaand proces.Het ziet met een redelijke verwachting uitnaar een betere en rijkere verwezenlijkingvan onze verlangens en een grotere ver-vulling van wie we persoonlijk zijn. Ditzijn uiteraard sommige van de manifes-taties van de spirituele vooruitgang die



het resultaat zijn van het dagelijks aan-wenden van de Twaalf Stappen van NA.

Welwillendheid is een actie die ande-ren omvat naast onszelf, een manier dieanderen beschouwt als net zo belangrijkin hun leven als wij zijn in het onze. Hetis moeilijk te zeggen of welwillendheid desleutel is tot empathie of andersom. Alswe empathie aanvaarden als het vermo-gen om onszelf bewust in anderen te zien,zonder onze eigen identiteit te verliezen,dan herkennen we een gelijkheid in bei-den. Als we onszelf geaccepteerd hebben,hoe kunnen we dan een ander afwijzen?Genegenheid komt voort uit het zien vanovereenkomsten. Onverdraagzaamheid ishet resultaat van verschillen die we nietaccepteren.

In persoonlijke groei gebruiken we zo-wel vrijheid als welwillendheid in samen-werking met anderen. We beseffen dat weniet alleen kunnen leven, dat persoonlijkegroei ook groei is tussen personen onder-ling. Om een beter evenwicht te vinden,

Een Andere Kijk 31


onderzoeken we persoonlijke, sociale enspirituele waarden en ook materiële waar-den. Volle ontwikkeling blijkt dit soortevaluatie te vereisen.

In actieve verslaving zijn waanzin, in-richtingen en de dood het enige einde. Inherstel, met de hulp van een HogereMacht en de Stappen van NA, is allesmogelijk.

Creatieve actie is geen mysterieuze han-delwijze, hoewel het innerlijk werk is omte komen tot het weer opbouwen en heelmaken van onze verwarde en gebrokenpersoonlijkheden. Vaak betekent het sim-pelweg luisteren naar die ingevingen enintuïtieve gevoelens, waarvan wij denkendat anderen en wijzelf er baat bij zoudenhebben, en dan spontaan ernaar hande-len. Hierbij worden vele basisprincipesvan actie duidelijk. We zijn dan in staattot het nemen van beslissingen die geba-seerd zijn op principes die echt waardevoor ons hebben.



Het doel van de Twaalf Stappen vanNA-Anonieme Verslaafden wordt duide-lijk naar gelang we bemerken dat vertrou-wen op een Hogere Macht, zoals ieder Diebegrijpt, zelfrespect en zelfvertrouwenmet zich mee brengt. We weten dat wenoch meer noch minder zijn dan wie danook; in het onszelf zijn ligt onze echtewaarde. Vrijheid, met verantwoordelijk-heid voor onszelf en onze handelingen,blijkt het voornaamste te zijn in ons leven.We behouden vrijheid en breiden die uitdoor dagelijkse oefening; dit is de crea-tieve actie die nooit ophoudt. Welwillend-heid uiteraard, is het begin van alle spiri-tuele groei. Het leidt tot genegenheid enliefde in al onze handelingen. Deze driedoelen, vrijheid, creatieve actie, en welwil-lendheid, wanneer getoond in het dienst-baar zijn in de NA-gemeenschap, zonderop zoek te zijn naar persoonlijke belonin-gen, brengen veranderingen met zich meewaarvan we de resultaten niet kunnenvoorspellen of bepalen. Derhalve is het

Een Andere Kijk 33


dienstbaar zijn ook een Macht groter danwij, en heeft het een belangrijke betekenisvoor allen.

Mijn dankbaarheid spreekt…wanneer ik om anderen geef

en met ze deel hoe ik leefop de NA-manier



Hoe Het WerktAls jij wilt wat wij te bieden hebben en bereidbent er moeite voor te doen, dan ben je er aan toebepaalde stappen te nemen. Dit zijn de uitgangs-punten die ons herstel mogelijk maakten.

1. Wij erkenden dat wij machteloos ston-den tegenover onze verslaving, dat onsleven onhanteerbaar was geworden.

2. Wij kwamen ertoe te geloven dat eenMacht groter dan onszelf ons weer gees-telijk gezond kon maken.

3. Wij namen de beslissing om onze wil enons leven over te dragen aan de zorg vanGod zoals wij Hem begrepen.

4. Wij maakten een grondige en onbe-vreesde morele inventaris van onszelf op.

5. Wij bekenden tegenover God, onszelf eniemand anders de ware aard van onzefouten.

35


6. Wij waren volkomen bereid God al dezefouten in ons karakter weg te laten ne-men.

7. Wij vroegen Hem nederig onze tekort-komingen weg te nemen.

8. Wij maakten een lijst van alle mensendie wij schade berokkend hebben en wer-den bereid het met hen allen goed temaken.

9. Wij maakten het, waar mogelijk, directgoed met deze mensen, behalve wanneerdit hen of anderen zou schaden.

10. Wij gingen door met het opmaken vaneen persoonlijke inventaris en wanneerwij fout waren, gaven wij dat onmiddel-lijk toe.

11. Wij trachtten middels gebed en medita-tie ons bewuste contact met God zoalswij Hem begrepen te verbeteren, en-kel biddend om kennis van Zijn wil voorons, en de kracht die uit te voeren.



12. Tot een geestelijk ontwaken gekomen alsresultaat van deze stappen, probeerdenwij deze boodschap uit te dragen naarverslaafden en deze uitgangspunten inal ons doen en laten toe te passen.

Dit klinkt als een enorme opgave en wijkunnen het niet allemaal ineens doen. Wij zijnook niet in één dag verslaafd geraakt, dus denker om: rustig aan.

Er is één ding dat ons herstel meer dan watdan ook zal ondermijnen: een onverschilligeof intolerante houding ten opzichte van spiri-tuele uitgangspunten. Drie onmisbare uit-gangspunten zijn eerlijkheid, openheid vangeest en bereidwilligheid. Hiermee zijn wijgoed op weg.

Wij zijn van mening dat onze benaderingvan de ziekte verslaving volkomen realistischis, aangezien de therapeutische waarde van eenverslaafde die een andere helpt zonder weergais. Wij menen dat onze manier praktisch is,want de ene verslaafde kan het best de andereverslaafde begrijpen en helpen. Wij geloven

Hoe Het Werkt 37


dat, hoe eerder wij onze problemen in het da-gelijks leven onder ogen zien, hoe sneller wijaanvaardbare, verantwoordelijke en produk-tieve leden van onze maatschappij zullen wor-den.

De enige manier om niet terug te vallen totactieve verslaving is niet die eerste drug tenemen. Als jij bent zoals wij, dan weet je datéén teveel is en duizend nooit genoeg. Wij leg-gen hier sterk de nadruk op omdat wij wetendat wanneer wij drugs gebruiken in welkevorm dan ook, of de ene vervangen door deandere, wij onze verslaving weer helemaalopnieuw de vrije hand laten. Alcohol beschou-wen als anders dan andere drugs heeft bij zeerveel verslaafden een terugval veroorzaakt.Voordat wij bij NA kwamen, zagen velen vanons alcohol als iets aparts, maar wij kunnenhet ons niet veroorloven hierover verwarringte laten bestaan.

Alcohol is een drug. Wij zijn mensen metde ziekte verslaving die zich moeten onthou-den van alle drugs om te kunnen herstellen.



Dit zijn een aantal van de vragen die weonszelf hebben gesteld: zijn we er zekervan dat we willen stoppen met gebruiken?Begrijpen we dat we geen echte controlehebben over drugs? Zien we in dat uit-eindelijk niet wij de drugs gebruikten,maar de drugs ons gebruikten? Bepaaldengevangenissen en inrichtingen van tijd tottijd de leiding over ons leven? Aanvaar-den we volledig dat elke poging die wijondernamen om te stoppen met gebrui-ken, of om ons gebruik te beheersen,faalde? Weten we dat onze verslaving onsveranderde in iemand die we niet wildenzijn: oneerlijk, leugenachtig en eigenge-reid, overhoop liggend met onszelf enonze medemensen? Geloven we echt datwe mislukt zijn als drugsgebruikers?

Toen we gebruikten, werd de realiteitzo pijnlijk, dat we die liever vergaten. Weprobeerden andere mensen ervan te weer-houden onze pijn te zien. We sloten ons-zelf af van anderen en leefden in gevan-genissen die we uit eenzaamheid hadden

Hoe Het Werkt 39


gebouwd. Vanuit deze wanhoop zochtenwe hulp in NA-Anonieme Verslaafden.Wanneer we bij NA komen, zijn we fysiek,mentaal en spiritueel bankroet. We heb-ben zo lang pijn geleden, dat we bereidzijn tot het uiterste te gaan om clean teblijven.

Onze enige hoop is om te leven naar hetvoorbeeld van hen die ook voor hetzelfdedilemma hebben gestaan, en een uitweggevonden hebben. Wie we ook zijn, waarwe ook vandaan komen, of wat we ookgedaan hebben, we worden altijd geaccep-teerd in NA. Onze verslaving geeft ons degemeenschappelijke basis waardoor weelkaar begrijpen.

Als resultaat van het bijwonen van eenpaar bijeenkomsten, beginnen we het ge-voel te krijgen dat we eindelijk ergens bijhoren. Het is op deze bijeenkomsten datwe kennismaken met de Twaalf Stappenvan NA-Anonieme Verslaafden. We lerenaan de stappen te werken in de volgordewaarin ze geschreven zijn, en leren ze da-



gelijks toe te passen. De stappen zijn deoplossing voor ons. Ze zijn ons overle-vingspakket. Ze zijn onze verdediging te-gen verslaving; een dodelijke ziekte. Onzestappen zijn de uitgangspunten die onsherstel mogelijk maken.

Stap Een“Wij erkenden dat we machteloos stondentegenover onze verslaving, dat ons levenonhanteerbaar was geworden.”

Het maakt niet uit wat of hoeveel we ge-bruikten. In NA-Anonieme Verslaafdenmoet clean blijven op de eerste plaatskomen. We realiseren ons dat we niet te-gelijkertijd drugs kunnen gebruiken ènkunnen leven. Wanneer we onze machte-loosheid en ons onvermogen om ons le-ven te hanteren erkennen, openen we dedeur naar herstel. Niemand kon ons er-van overtuigen dat we verslaafden waren.Dit is een erkenning die we zelf moeten

Hoe Het Werkt 41


maken. Als sommigen van ons twijfelshebben, stellen ze zich deze vraag: “Kanik mijn gebruik van welke geest- ofstemmingsveranderende chemicaliën danook in de hand houden?”

Zodra dit wordt voorgesteld zullen demeeste verslaafden inzien dat gecontro-leerd gebruik onmogelijk is. Wat het resul-taat ook is, we merken dat we ons gebruikniet voor langere tijd kunnen beheersen.

Dit zou er duidelijk op wijzen dat eenverslaafde geen controle heeft over drugs.Machteloosheid betekent drugs gebruikentegen onze wil in. Als we niet kunnenstoppen met gebruiken, hoe kunnen weonszelf dan wijsmaken dat we alles in dehand hebben? Het onvermogen om testoppen met gebruiken, zelfs met degrootste wilskracht en het meest oprechteverlangen, is wat we bedoelen als we zeg-gen: “We hebben absoluut geen keuze”.Hoe dan ook, wanneer we ophouden metons gebruik te rechtvaardigen, hebben wewel een keuze.



We liepen niet over van liefde, eerlijk-heid, openheid van geest of bereidwillig-heid toen we de NA-gemeenschap bin-nenkwamen. We bereikten een puntwaarop we niet langer konden doorgaanmet gebruiken vanwege fysieke, mentaleen spirituele pijn. Toen we verslagen wa-ren, werden we bereidwillig.

Ons onvermogen om ons drugsgebruikin de hand te houden is een symptoomvan de ziekte verslaving. We staan nietalleen machteloos tegenover drugs maarook tegenover onze verslaving. Om tekunnen herstellen moeten we dit feit er-kennen. Verslaving is een fysieke, mentaleen spirituele ziekte die ieder gebied vanons leven aantast.

Het fysieke aspect van onze ziekte is hetdwangmatig gebruik van drugs: het on-vermogen om te stoppen met gebruikenals we eenmaal zijn begonnen. Het men-tale aspect van onze ziekte is de obsessie,of het alles overweldigende verlangen omte gebruiken, zelfs wanneer we ons leven

Hoe Het Werkt 43


aan het verwoesten zijn. Het spiritueledeel van onze ziekte is onze totaal ego-centrische houding. We hadden het gevoeldat we konden stoppen wanneer we datwilden, ondanks alle bewijzen van het te-gendeel. Ontkenning, vervanging, ratio-nalisatie, rechtvaardiging, achterdocht,schuld, schaamte, verwaarlozing, aftake-ling, afzondering en controleverlies zijnallemaal gevolgen van onze ziekte. Onzeziekte is voortschrijdend, ongeneeslijk enfataal. De meesten van ons zijn opgeluchtom er achter te komen dat ze een ziektehebben in plaats van een morele tekort-koming.

We zijn niet verantwoordelijk voor onzeziekte, maar we zijn wel verantwoorde-lijk voor ons herstel. De meesten van onsprobeerden op eigen kracht te stoppenmet gebruiken, maar we konden niet meten niet zonder drugs leven. Uiteindelijkrealiseerden we ons dat we machteloosstonden tegenover onze verslaving.



Velen van ons probeerden te stoppenmet gebruiken op pure wilskracht. Dieactie bleek een tijdelijke oplossing. Wemerkten dat wilskracht alléén niet zouwerken op lange termijn. We probeerdenontelbare andere remedies: psychiaters,ziekenhuizen, afkickcentra, minnaars,nieuwe woonplaatsen, nieuwe banen. Al-les wat we probeerden, mislukte. We be-gonnen in te zien dat we de meest onvoor-stelbare nonsens hadden verzonnen omde puinhoop die we van ons leven maak-ten met drugs, te rechtvaardigen.

Totdat we ons voorbehoud laten varen,is het fundament van ons herstel in ge-vaar. Terughoudendheid berooft ons vande voordelen die dit programma ons tebieden heeft. Door ons te ontdoen van elkvoorbehoud, geven we ons over. Dan enalleen dan, kunnen we geholpen wordente herstellen van de ziekte verslaving.

Nu is de vraag: “Als we machteloos zijn,hoe kan NA-Anonieme Verslaafden onsdan helpen?”. We beginnen met om hulp

Hoe Het Werkt 45


vragen. Het fundament van ons pro-gramma is de erkenning dat we, vanuitonszelf, geen macht hebben over onzeverslaving. Wanneer we dit feit kunnenaccepteren, hebben we het eerste deel vanStap Een volbracht.

Een tweede erkenning moet gemaaktworden voordat ons fundament af is. Alswe hier stoppen, zullen we slechts dehalve waarheid kennen. We zijn sterren inhet manipuleren van de waarheid. Aan deene kant zeggen we: “Ja, ik sta machte-loos tegenover mijn verslaving”, en aande andere kant: “Wanneer ik mijn levenop orde heb, kan ik met drugs omgaan”.Zulke gedachten brachten ons terug totactieve verslaving. Het kwam nooit bij onsop om te vragen: “Als we onze verslavingniet kunnen beheersen, hoe kunnen wedan ons leven beheersen?”. We voeldenons ellendig zonder drugs, en ons levenwas onhanteerbaar.

Het niet in staat zijn om te werken oftaken te vervullen en het hebben van een



afbrekende houding zijn eenvoudig tezien als kenmerken van een onhanteer-baar leven. Onze naasten zijn over het al-gemeen teleurgesteld, verbijsterd en ver-ward door ons gedrag en vaak verlatenof verstoten zij ons. Het vinden van werk,maatschappelijk aanvaard worden en her-eniging met onze families maakt ons le-ven niet hanteerbaar. Maatschappelijkaanvaard zijn staat niet gelijk aan herstel.

We hebben ondervonden dat we geenandere keuze hadden dan onze oude ma-nier van denken volledig te veranderenof terug te vallen naar gebruiken. Als weons best doen, werkt het voor ons zoalshet gewerkt heeft voor anderen. Toen weonze oude manier van leven niet langerkonden verdragen, begonnen we te ver-anderen. Vanaf dat moment begonnen wein te zien dat iedere dag clean een succes-volle dag is, ongeacht wat er gebeurt.Overgave betekent niet meer te hoevenvechten. We accepteren onze verslavingen ons leven zoals het is. We worden be-

Hoe Het Werkt 47


reidwillig te doen wat noodzakelijk is omclean te blijven, zelfs de dingen die we nietleuk vinden om te doen.

Totdat we Stap Een deden, zaten we volangst en twijfel. Op dat punt voelden ve-len van ons zich verloren en verward. Wevoelden ons anders. Door aan deze stapte werken, bevestigden we onze overgaveaan de principes van NA. Pas na overgavezijn we in staat de vervreemding van ver-slaving te boven te komen. Als verslaaf-den zijn we pas te helpen als we kunnenerkennen dat we volledig verslagen zijn.Dit kan beangstigend zijn, maar het is hetfundament waarop we ons leven bouwen.

Stap Een betekent dat we niet hoevente gebruiken, en dat is een enorme vrij-heid. Het duurde even voor sommigenvan ons om zich te realiseren dat hun le-ven onhanteerbaar was geworden. Vooranderen was de onhanteerbaarheid vanhun leven het enige wat duidelijk was. Inons hart wisten we dat drugs ons konden



veranderen in iemand die we niet wildenzijn.

Door clean te zijn en aan deze stap tewerken, zijn we van onze ketenen bevrijd.Hoe het ook zij, geen van deze stappenheeft toverkracht. We zeggen niet alleende woorden van deze stap; we leren ze televen. We zien voor onszelf dat het pro-gramma ons iets te bieden heeft.

We hebben hoop gevonden. We kunnenleren te functioneren in de wereld waarinwe leven. We kunnen betekenis en zin inons leven vinden en bevrijd worden vanwaanzin, verdorvenheid, en een vroegtij-dige dood.

Als we onze machteloosheid en onsonvermogen ons eigen leven te hanterenerkennen, openen we de deur voor eenMacht groter dan onszelf die ons kan hel-pen. Niet waar we vandaan komen telt,maar waar we heen gaan.

Hoe Het Werkt 49


Stap Twee“Wij kwamen ertoe te geloven dat eenMacht groter dan onszelf ons weer geestelijkgezond kon maken.”

De Tweede Stap is noodzakelijk als weverwachten voortgaand herstel te berei-ken. De Eerste Stap laat ons achter met eenbehoefte te geloven in iets dat ons kanhelpen met onze machteloosheid, nutte-loosheid, en hulpeloosheid.

De Eerste Stap heeft een vacuüm in onsleven achtergelaten. We moeten iets vin-den om die leegte te vullen. Dit is het doelvan de Tweede Stap.

Sommigen van ons namen deze stapaanvankelijk niet serieus; we gingen eraan voorbij met een minimum aan belang-stelling, slechts om te merken dat de vol-gende stappen niet werkten totdat we aanStap Twee werkten. Zelfs toen we erken-den dat we hulp nodig hadden met onsdrugprobleem, wilden velen van ons niet



de behoefte erkennen aan vertrouwen engeestelijke gezondheid.

We hebben een ziekte: voortschrijdend,ongeneeslijk en fataal. Op de een of an-dere manier trokken we er op uit en koch-ten we onze vernietiging op afbetaling!Wij allemaal, van de tasjes rovende junktot het lieve oude dametje dat twee of driedokters bezocht voor legale recepten, heb-ben één ding gemeen: we zoeken onzevernietiging een pakje per keer, een paarpillen per keer, of een fles per keer, totdatwe eraan doodgaan. Dit is op zijn minsteen deel van de waanzin van verslaving.De prijs mag hoger lijken voor de ver-slaafde die hoereert voor drugs dan vooreen verslaafde die alleen maar tegen eendokter liegt. Uiteindelijk betalen beidenvoor hun ziekte met hun leven. Waanzinis dezelfde fouten herhalen en andere re-sultaten verwachten.

Doorgaans beseffen wij wanneer we inhet programma komen dat we keer opkeer terugvielen tot gebruiken, zelfs al

Hoe Het Werkt 51


wisten we dat we ons leven aan het ver-nietigen waren. Waanzin is drugs gebrui-ken, dag in dag uit, wetende dat er alleenlichamelijke en psychische verwoestingvolgt wanneer we gebruiken. De meestduidelijke waanzin van de ziekte versla-ving is de obsessie om drugs te gebrui-ken.

Stel jezelf deze vraag: geloof ik dat hetwaanzinnig zou zijn om op iemand af testappen en te zeggen: “Mag ik alstubliefteen hartaanval of een dodelijk ongeluk?”Als je het er mee eens kan zijn dat ditwaanzinnig zou zijn, zou je geen probleemmoeten hebben met de Tweede Stap.

In dit programma is het eerste dat wedoen stoppen met drugs gebruiken. Vanafdat moment beginnen we de pijn te voe-len van leven zonder drugs of iets om zemee te vervangen. De pijn dwingt ons tezoeken naar een Macht groter dan onszelfdie onze obsessie om te gebruiken kanverlichten.



Het proces van “ertoe komen te gelo-ven” is voor de meeste verslaafden pre-cies eender. De meesten van ons ontbrakhet aan een werkende relatie met een Ho-gere Macht. We beginnen deze relatie teontwikkelen door simpelweg de mogelijk-heid toe te laten van een Macht groter danonszelf. De meesten van ons hebben ergeen moeite mee te erkennen dat versla-ving een destructieve kracht in ons levenwas geworden. Onze beste pogingen re-sulteerden in nog grotere vernietiging enwanhoop. Op een bepaald moment reali-seerden we ons dat we de hulp nodig had-den van een of andere Macht groter danonze verslaving. Ons begrip van een Ho-gere Macht is aan ons. Niemand beslistvoor ons. We kunnen het de groep noe-men, het programma, of we kunnen hetGod noemen. De enige gesuggereerderichtlijn is dat deze Macht liefdevol is,zorgzaam en groter dan ons zelf. We hoe-ven niet religieus te zijn om dit idee teaccepteren. Het punt is dat we onze geest

Hoe Het Werkt 53


openen om te geloven. We kunnen het hiermoeilijk mee hebben, maar door open vangeest te blijven, vinden we, vroeger of la-ter, de hulp die we nodig hebben.

We praatten met en luisterden naar an-deren. We zagen andere mensen herstel-len en zij vertelden ons wat voor henwerkte. We begonnen bewijs te zien vaneen of andere Macht die niet helemaalverklaard kon worden. Geconfronteerdmet dit bewijs begonnen we het bestaanvan een Macht groter dan ons zelf te ac-cepteren. We kunnen deze Macht gebrui-ken lang voordat we hem begrijpen.

Acceptatie wordt vertrouwen naarmatewe toevalligheden en wonderen zien ge-beuren in ons leven. We gaan ons steedsgemakkelijker voelen met onze HogereMacht als een bron van kracht. Wanneerwe deze Macht leren vertrouwen, begin-nen we onze angst voor het leven te bo-ven te komen.

Het proces van “ertoe komen te gelo-ven” maakt ons weer geestelijk gezond.



De kracht om in actie te komen, komt vandit geloof. We moeten deze stap accepte-ren om te beginnen op de weg naar her-stel. Wanneer ons geloof gegroeid is, zijnwe klaar voor Stap Drie.

Stap Drie“Wij namen de beslissing om onze wil enons leven over te dragen aan de zorg vanGod zoals wij Hem begrepen.”

Als verslaafden hebben we onze wil enons leven vele malen overgedragen aaneen vernietigende kracht. Onze wil en onsleven werden beheerst door drugs. Wewaren gevangen door onze behoefte aande onmiddellijke bevrediging die drugsons gaven. Gedurende die tijd werd onshele wezen – lichaam, psyche en geest –overheerst door drugs. Voor een tijdje wasdat aangenaam, totdat de euforie begonte verbleken en we de kwaadaardige kantvan verslaving ervoeren. We merkten dat

Hoe Het Werkt 55


hoe vaker we “high” werden, hoe dieperwe zonken. We hadden de keuze: of weleden de pijn van ontwenning of we na-men meer drugs.

Voor ons allemaal kwam de dag dat ergeen keuze meer was: we moesten gebrui-ken. Terwijl we onze wil en ons leven had-den overgeleverd aan onze verslaving,zochten we in uiterste wanhoop naar eenuitweg. Bij NA-Anonieme Verslaafdenbesluiten we onze wil en ons leven overte dragen aan de zorg van God zoals wijHem begrijpen. Dit is een enorme stap. Wehoeven hier niet religieus voor te zijn; ie-dereen kan deze stap nemen. Het enigewat nodig is, is bereidwilligheid. Hetenige wat essentieel is, is dat we de deuropenen naar een Macht groter dan ons-zelf.

Ons concept van God komt niet vanuitdogma’s, maar vanuit wat wij geloven enwat voor ons werkt. Velen van ons begrij-pen God simpelweg als de kracht die onsclean houdt. Het recht om God te begrij-



pen zoals je zelf wilt, is absoluut en zon-der enige valstrikken. Omdat we dit rechthebben, is het noodzakelijk om oprecht tezijn in onze overtuiging als we geestelijkwillen groeien.

Het enige wat we moesten doen, washet proberen. Als we ons best deden,werkte het programma voor ons zoals hetvoor talloze anderen werkte. De DerdeStap zegt niet: “We droegen onze wil enons leven over aan de zorg van God”. Erstaat: “We namen de beslissing om onzewil en ons leven over te dragen aan dezorg van God zoals wij Hem begrepen”.Wíj namen de beslissing; hij werd nietvoor ons genomen door drugs, onze fa-milies, een reclasseringsambtenaar, rech-ter, therapeut of dokter. Wíj namen debeslissing! Voor de eerste keer sinds dieeerste “high” hebben we een beslissingvoor onszelf genomen.

Het woord beslissing impliceert actie.Deze beslissing is gebaseerd op vertrou-wen. We hoeven alleen maar te geloven

Hoe Het Werkt 57


dat het wonder dat we aan het werk zienin het leven van verslaafden die clean zijn,kan werken voor iedere verslaafde die hetverlangen heeft om te veranderen. We rea-liseren ons simpelweg dat er een kracht isvoor geestelijke groei die ons kan helpentoleranter, geduldiger en hulpvaardiger teworden. Velen van ons hebben gezegd:“Neem mijn wil en mijn leven. Leid me inmijn herstel. Laat me zien hoe ik moet le-ven”. De opluchting van “laat gaan en laatGod” helpt ons een leven te ontwikkelendat de moeite waard is.

Overgave aan de wil van onze HogereMacht wordt gemakkelijker door dage-lijkse oefening. Als we het oprecht probe-ren, werkt het. Velen van ons beginnen dedag met een eenvoudig verzoek om lei-ding van onze Hogere Macht.

Hoewel we weten dat “het overdragen”werkt, kunnen we toch onze wil en onsleven terugnemen. We kunnen zelfskwaad worden omdat God het toestaat.Er zijn tijden in ons herstel dat de beslis-



sing om Gods hulp te vragen onze groot-ste bron van kracht en moed is. We kun-nen die beslissing niet vaak genoeg ne-men. We geven ons rustig over en latenGod zoals wij Hem begrijpen voor onszorgen.

In eerste instantie duizelde het ons vanvragen: “Wat zal er gebeuren als ik mijnleven overdraag? Zal ik “volmaakt” wor-den?” Misschien waren we realistischer.Sommigen van ons moesten zich tot eenervaren NA-lid wenden en vragen: “Hoewas het voor jou?” Het antwoord zal vanpersoon tot persoon verschillen. De mees-ten van ons zien openheid van geest, be-reidwilligheid en overgave als de sleutel-begrippen voor deze stap.

We hebben onze wil en ons leven over-gedragen aan de zorg van een Macht gro-ter dan onszelf. Als we grondig en oprechtzijn, zullen we verbeteringen opmerken.Onze angsten worden minder en vertrou-wen begint te groeien naarmate we deware betekenis van overgave leren ken-

Hoe Het Werkt 59


nen. We vechten niet langer tegen angst,woede, schuld, zelfmedelijden of depres-sie. We zijn ons ervan bewust dat de Machtdie ons bij dit programma bracht, nogsteeds bij ons is en zal doorgaan met onste leiden als wij dat toestaan. Langzamer-hand beginnen we de verlammende angstvan hopeloosheid kwijt te raken. Het be-wijs van deze stap toont zich in de ma-nier waarop we leven.

We zijn een clean leven op prijs gaanstellen en we willen meer van het goededat de NA-gemeenschap ons te biedenheeft. We weten nu dat we niet kunnenpauzeren in ons spirituele programma; wewillen eruit halen wat erin zit.

We zijn nu gereed voor ons eerste eer-lijke zelfonderzoek en we beginnen metStap Vier.



Stap Vier“Wij maakten een grondige en onbevreesdemorele inventaris van onszelf op.”

Het doel van een grondige en onbe-vreesde morele inventaris is de verwar-ring en tegenstrijdigheden in ons leven opeen rijtje te zetten, zodat we er achter kun-nen komen wie we werkelijk zijn. We be-ginnen met een nieuwe manier van levenen moeten af zien te komen van de lastenen valkuilen die ons beheersten en onzegroei in de weg stonden.

Als we bij deze stap aankomen, zijn demeesten van ons bang dat er een monsterin ons zit dat, eenmaal vrijgelaten, ons zalvernietigen. Deze angst kan er de oorzaakvan zijn dat we onze inventarisatie uitstel-len, of ons er zelfs in het geheel van weer-houden deze beslissende stap te doen. Wehebben ondervonden dat angst een gebrekaan vertrouwen is en we hebben een lief-devolle, persoonlijke God gevonden tot

Hoe Het Werkt 61


wie we ons kunnen wenden. We hoevenniet langer bevreesd te zijn.

We waren experts in zelfbedrog en ra-tionalisatie. Door onze inventaris te schrij-ven, kunnen we deze obstakels overwin-nen. Een geschreven inventaris zal delenvan ons onderbewustzijn ontsluiten dieverborgen blijven als we alleen maar den-ken en praten over wie we zijn. Staat heteenmaal op papier, dan is onze ware aardveel makkelijker te zien en veel moeilij-ker te ontkennen. Het eerlijk beoordelenvan onszelf is één van de sleutels tot onzenieuwe manier van leven.

Laten we het onder ogen zien: toen wegebruikten, waren we niet eerlijk tegen-over onszelf. We worden eerlijk tegenoveronszelf wanneer we toegeven dat versla-ving ons verslagen heeft en dat we hulpnodig hebben. Het duurde lang om toe tegeven dat we verslagen waren. We onder-vonden dat we niet in één dag lichame-lijk, mentaal of spiritueel konden herstel-len. Stap Vier zal ons helpen op weg naar



ons herstel. De meesten van ons komentot de ontdekking dat we niet zo ver-schrikkelijk of zo geweldig waren als wedachten. We zijn verrast dat we goedepunten in onze inventaris vinden. Ieder-een die enige tijd in het programma zit enaan deze stap heeft gewerkt, zal je vertel-len dat de Vierde Stap een keerpunt in zijnleven was.

Sommigen van ons maken de fout deVierde Stap te benaderen alsof het eenbekentenis is van hoe afschuwelijk wezijn – hoe slecht we zijn geweest. In dezenieuwe manier van leven kan een over-vloed aan emotionele problemen gevaar-lijk zijn. Dit is niet het doel van de VierdeStap. We proberen ons te bevrijden vanoude, onbruikbare leefpatronen. We doende Vierde Stap om te groeien en om krachten inzicht te verwerven. We kunnen deVierde Stap op een aantal manieren be-naderen.

Om het vertrouwen en de moed te heb-ben een onbevreesde inventaris te schrij-

Hoe Het Werkt 63


ven, zijn de Stappen Een, Twee en Drie denoodzakelijke voorbereiding. Het is aante raden, voordat we beginnen, de eerstedrie stappen met een sponsor door te ne-men. We gaan ons op ons gemak voelenmet deze stappen. We gunnen onszelf hetvoorrecht ons goed te voelen over wat weaan het doen zijn. We hebben lange tijdons voor niets uitgesloofd en hebben nietsbereikt. Nu beginnen we met de VierdeStap en laten onze angst los. We zetten hetsimpelweg op papier, zo goed als we opdit moment kunnen.

We moeten klaar zijn met het verledenen er niet aan vast blijven houden. Wewillen ons verleden onder ogen zien, hetbezien voor wat het werkelijk was en hetloslaten zodat we vandaag kunnen leven.Voor de meesten van ons was het verle-den een spook op zolder en we warenbang die zolder op te gaan uit vrees voorwat dat spook ons zou kunnen aandoen.We hoeven niet alleen naar het verleden



te kijken. Onze wil en ons leven liggen nuin de handen van onze Hogere Macht.

Een grondige en eerlijke inventarisschrijven leek onmogelijk. Dat was het ookzolang we het op eigen kracht wildendoen. Voor we gaan schrijven, nemen weeen moment van stilte in acht en vragenom de kracht onbevreesd en grondig tezijn.

In Stap Vier beginnen we contact te krij-gen met onszelf. We schrijven over onzeminpunten zoals schuld, schaamte, wroe-ging, zelfmedelijden, wrok, woede, de-pressiviteit, frustratie, verwarring, een-zaamheid, bezorgdheid, verraad, hope-loosheid, falen, angst en ontkenning.

We schrijven over dingen die ons hin-deren, hier en nu. We hebben de neigingtot negatief denken. Door het op papierte zetten, geven we onszelf de kans posi-tiever te kijken naar wat er gebeurt.

Pluspunten moeten we ook bekijken alswe een nauwkeurig en compleet beeldvan onszelf willen krijgen. Voor de mees-

Hoe Het Werkt 65


ten van ons is dit erg moeilijk omdat hetmoeilijk te aanvaarden is dat we goedeeigenschappen hebben. We hebben echterallemaal goede eigenschappen waarvanwe in het programma pas een groot deelontdekten, zoals clean zijn, openheid vangeest, Godsbesef, eerlijkheid tegenoveranderen, acceptatie, positieve actie, hetdelen van ervaringen met anderen, bereid-willigheid, moed, vertrouwen, geven omanderen, dankbaarheid, vriendelijkheiden edelmoedigheid. In het algemeen be-vat onze inventaris ook stof over relaties.

We bekijken ons vroegere en huidigegedrag opnieuw om uit te maken wat wewillen behouden en wat we kwijt willen.Niemand dwingt ons onze ellende op tegeven. Deze stap heeft de reputatie moei-lijk te zijn; in werkelijkheid is hij tamelijkeenvoudig.

We schrijven onze inventaris zonderrekening te houden met Stap Vijf. We wer-ken aan Stap Vier alsof Stap Vijf niet be-staat. We kunnen alléén schrijven of in de



nabijheid van anderen; het is maar wat deschrijver prettig vindt. We kunnen zo langof zo kort schrijven als nodig is. Iemandmet ervaring kan helpen. Het belangrijk-ste is een morele inventaris te schrijven.Mocht het woord “moreel” ons storen,dan kunnen we het een positief/negatief-inventaris noemen.

De manier om een inventaris te schrij-ven, is hem te schrijven! Het denken overeen inventaris, het erover praten, of hettheoretiseren over de inventaris, zal hemniet op papier doen verschijnen. We gaanzitten met een schrijfblok, vragen om lei-ding, pakken onze pen en beginnen teschrijven. Alles waar we over denken, ismateriaal voor de inventaris. Als we onsrealiseren hoe weinig we te verliezen enhoeveel we te winnen hebben, beginnenwe aan deze stap.

Een vuistregel is dat we wél te weinigkunnen schrijven, nooit te veel. De inven-taris zal bij de persoon passen. Het lijktmisschien moeilijk of pijnlijk. Het kan

Hoe Het Werkt 67


onmogelijk lijken. We kunnen bang zijndat het in contact komen met onze gevoe-lens een overweldigende kettingreactievan pijn en paniek teweeg zal brengen.Misschien zouden we een inventarisatiehet liefst vermijden uit angst om te falen.Als we onze gevoelens negeren, zal despanning ons teveel worden. De angstvoor wat ons boven het hoofd hangt, over-stemt onze faalangst.

Een inventarisatie opmaken wordt eenopluchting omdat de pijn van het wél-doen minder is dan de pijn van het niet-doen. We leren dat pijn een motiverendefactor voor herstel kan zijn. Het onderogen zien wordt dus onvermijdelijk. Ie-der onderwerp van een stap-bijeenkomstlijkt over de Vierde Stap of over het op-maken van de dagelijkse inventaris tegaan. Door het inventarisatieproces zijnwe in staat met alle zaken die zich kun-nen ophopen om te gaan. Hoe meer wenaar ons programma leven, hoe meer Godons lijkt te confronteren met moeilijkhe-



den. Doen deze zich voor, dan schrijvenwe erover. We beginnen plezier te krijgenin ons herstel omdat we een manier heb-ben om schaamte, schuld of wrok op telossen.

De in ons opgehoopte spanning komtvrij. Schrijven neemt de druk van de ke-tel. We bepalen zelf of we de druk opvoe-ren, de deksel er weer opdoen of stoomafblazen. We hoeven het niet langer be-nauwd te hebben.

We gaan zitten met pen en papier envragen hulp van God, zoals wij Hem be-grijpen, om de karakterfouten te onthul-len die pijn en lijden veroorzaken. We bid-den om moed om onbevreesd en grondigte zijn, en we bidden dat de inventaris onsmoge helpen ons leven op orde te bren-gen. Als we bidden en actie ondernemen,gaat het altijd beter voor ons.

We zullen niet perfect worden. Zoudenwe perfect zijn, dan waren we niet men-selijk. Het belangrijkste is dat we ons bestdoen. We gebruiken het gereedschap dat

Hoe Het Werkt 69


we tot onze beschikking hebben en ont-wikkelen het vermogen onze emoties teoverleven. We willen niets verliezen vanwat we verworven hebben. We willenvoortgaan met het programma. Het isonze ervaring dat een inventaris, hoegrondig en diepgaand ook, geen blijvendeffect heeft als hij niet prompt wordt ge-volgd door een even grondige Vijfde Stap.

Stap Vijf“Wij bekenden tegenover God, onszelf eniemand anders de ware aard van onzefouten.”

De Vijfde Stap is de sleutel naar vrijheid.Hij maakt het ons mogelijk clean te levenin het heden. De ware aard van onze fou-ten met iemand delen, maakt ons vrij omte leven. Na een grondige Vierde Stap,gaan we aan de slag met de inhoud vanonze inventaris. Ons is verteld dat als wedeze tekortkomingen voor onszelf hou-



den, ze ons terug zullen leiden tot gebrui-ken. Vasthouden aan ons verleden zou onsuiteindelijk ziek maken en ons ervanweerhouden deel te nemen aan onzenieuwe levenswijze. Als we niet eerlijkzijn met het doen van de Vijfde Stap, zul-len we dezelfde negatieve resultaten boe-ken die oneerlijkheid ons in het verledenbracht.

Stap Vijf stelt voor dat we tegenoverGod, onszelf en iemand anders de wareaard van onze fouten bekennen. We ke-ken naar onze fouten, onderzochten onzegedragspatronen en begonnen de dieperliggende aspecten van onze ziekte te zien.Nu gaan we onze inventaris met iemandanders delen, hardop.

Onze Hogere Macht zal bij ons zijn tij-dens onze Vijfde Stap. We zullen hulpontvangen en ons vrij voelen om onszelfen iemand anders onder ogen te komen.Het leek onnodig om de ware aard vanonze fouten tegenover onze Hogere Machtte bekennen. “God weet die dingen al”,

Hoe Het Werkt 71


redeneerden we. Hoewel Hij het al weet,moet de erkenning van onze lippen ko-men om echt effectief te zijn. Stap Vijf isniet simpelweg het voorlezen van StapVier.

Jarenlang vermeden we onszelf te zienzoals we werkelijk waren. We schaamdenons voor onszelf en voelden ons geïso-leerd van de rest van de wereld. Nu wehet beschamende deel van ons verledente pakken hebben, kunnen we het uit onsleven verwijderen door het onder ogen tezien en te erkennen. Het zou tragisch zijnom het allemaal op te schrijven en het ver-volgens in een lade op te bergen. Deze te-kortkomingen groeien in het donker;blootgesteld aan licht sterven ze af.

Voor we bij NA-Anonieme Verslaafdenkwamen, dachten we dat niemand konbegrijpen wat we gedaan hadden. Wevreesden dat als we onszelf ooit zoudenlaten zien zoals we werkelijk waren, wezeker afgewezen zouden worden. Demeeste verslaafden voelen zich hier on-



gemakkelijk over. We zien in dat we nietrealistisch waren door het zo te voelen.Onze mede-NA-leden begrijpen ons weldegelijk.

We moeten de persoon die onze VijfdeStap gaat aanhoren zorgvuldig kiezen. Wemoeten er zeker van zijn dat diegene be-grijpt wat we doen en waarom we hetdoen. Hoewel er geen vaste regel bestaatvoor de persoon van onze keuze, is hetvan belang dat we vertrouwen hebben indie persoon. Alleen volledig vertrouwenin de integriteit en discretie van die per-soon kan ons bereid maken grondig te zijnin deze stap. Sommigen doen hun VijfdeStap met een volkomen onbekende terwijlanderen zich meer op hun gemak voelenbij iemand van NA-Anonieme Verslaaf-den. We weten dat een andere verslaafdeons minder snel kwaadwillig of met on-begrip zal veroordelen.

Als we onze keus eenmaal gemaakthebben en alleen zijn met die persoon,gaan we verder, met hun aanmoediging.

Hoe Het Werkt 73


We willen duidelijk, eerlijk en grondigzijn. We beseffen dat dit een kwestie is vanleven of dood.

Sommigen van ons probeerden delenvan hun verleden te verbergen in een po-ging een eenvoudiger manier te vindenom met hun gevoelens om te gaan. Mis-schien denken we dat we genoeg hebbengedaan door te schrijven over ons verle-den. We kunnen ons deze vergissing nietveroorloven. Deze stap zal onze motievenen handelingen blootleggen. We kunnenniet verwachten dat deze dingen zichzelfblootgeven. Onze schaamte zal uiteinde-lijk overwonnen worden en we kunnentoekomstige schuld vermijden.

We stellen niet uit. We moeten zorgvul-dig zijn. We willen de simpele waarheidvertellen, zonder omwegen, zo snel mo-gelijk. Er is altijd het gevaar dat we onzefouten overdrijven. Het is net zo gevaar-lijk ons aandeel aan het verleden te mini-maliseren of te rationaliseren. Uiteindelijkwillen we nog steeds goed klinken.



Verslaafden hebben de neiging geheimelevens te leiden. Jarenlang hebben weonze lage eigendunk verborgen achter eenvals imago waarvan we hoopten dat hetanderen zou misleiden. Helaas misleid-den we onszelf meer dan wie dan ook.Hoewel we uiterlijk vaak zelfverzekerd enaantrekkelijk leken, verborgen we in wer-kelijkheid vaak een innerlijk onzeker ie-mand. De maskers moeten af. We delenonze inventaris zoals die geschreven is,met iemand, en slaan niets over. We blij-ven deze stap eerlijk en grondig benade-ren tot we klaar zijn. Het is een enormeopluchting van al onze geheimen af tekomen en de last van ons verleden metiemand te delen.

Gewoonlijk als we deze stap delen metde toehoorder, zal die ook dingen uit ei-gen ervaring vertellen. We komen er ach-ter dat we niet uniek zijn. We zien, door deacceptatie van degene die we in vertrouwenhebben genomen, dat we geaccepteerd kun-nen worden, gewoon zoals we zijn.

Hoe Het Werkt 75


We kunnen ons misschien niet meer allegemaakte fouten herinneren. Maar, wedoen ons uiterste best. We beginnen echte,persoonlijke gevoelens van spirituele aardte ervaren. Waar we eens theorieën had-den over spirituele zaken, beginnen we nuoog te krijgen voor een spirituele realiteit.Dit eerste zelfonderzoek onthult meestaleen aantal gedragspatronen waar we nieterg blij mee zijn. Het onder ogen zien ennaar buiten brengen van deze patronenmaakt het ons echter mogelijk om er con-structief mee om te gaan. We kunnen dezeveranderingen niet alléén bewerkstelli-gen. We zullen de hulp nodig hebben vanGod, zoals wij Hem begrijpen en van deGemeenschap van NA-Anonieme Ver-slaafden.



Stap Zes“Wij waren volkomen bereid God al dezefouten in ons karakter weg te laten nemen.”

Waarom om iets vragen voor we er klaarvoor zijn? Dat zou vragen om moeilijkhe-den zijn. Zo dikwijls hebben verslaafdende beloning van hard werken gezochtzonder daarvoor de inspanning te leve-ren. Bereidwilligheid is waar we naar stre-ven in Stap Zes. Hoe oprecht we aan dezestap werken, zal direct samenhangen methoezeer we verlangen te veranderen.

Willen we echt af van onze wrok, onzewoede, onze angst? Velen van ons hech-ten aan onze angsten, twijfels, zelf-minachting of haat, omdat de pijn die wekennen een bepaalde verwrongen zeker-heid biedt. Het lijkt veiliger om dat watwe kennen te omarmen, dan om het los telaten voor het onbekende.

Het loslaten van karakterfouten moetvastberaden gebeuren. Wij lijden omdat

Hoe Het Werkt 77


onze karakterfouten ons verzwakken. Insituaties waarin we trots waren, bemer-ken we nu dat arrogantie niet zonder ge-volgen is. Als we niet nederig zijn, wor-den we vernederd. Als we hebzuchtig zijn,bemerken we dat we nooit genoeg heb-ben. Voordat we Stap Vier en Vijf dedenkonden we toegeven aan angst, woede,oneerlijkheid of zelfmedelijden. Nu ver-troebelt het toegeven aan deze karakter-fouten ons vermogen om logisch na tedenken. Zelfzucht wordt een onverdraag-lijke, destructieve keten die ons bindt aanonze slechte gewoonten. De fouten in onskarakter beroven ons van al onze tijd enenergie.

We onderzoeken de Vierde Stap-inven-taris en krijgen een goede kijk op wat dezefouten met ons leven doen. We beginnener naar uit te zien om vrij te zijn van dezekarakterfouten. We bidden of worden opeen andere manier bereidwillig, gereed enin staat om God deze destructieve trek-ken te laten wegnemen. Als we clean wil-



len blijven, zal onze persoonlijkheid moe-ten veranderen. We willen veranderen.

We moeten oude fouten met een opengeest benaderen. We zijn ons bewust vanonze fouten en toch maken we nog de-zelfde vergissingen en zijn we niet in staatom te breken met deze slechte gewoon-ten. We kijken binnen de NA-gemeen-schap uit naar het soort leven dat we vooronszelf willen. We vragen onze vrienden:“Heb jij slechte gewoonten losgelaten?”Vrijwel zonder uitzondering is het ant-woord: “Ja, naar mijn beste kunnen.” Alswe zien hoe onze tekortkomingen aanwe-zig zijn in ons leven, en we ze accepteren,kunnen we ze loslaten en verder gaan metons nieuwe leven. We leren dat we groeienals we nieuwe fouten maken in plaats vanoude te herhalen.

Als we aan Stap Zes werken, is het be-langrijk om te onthouden dat we mense-lijk zijn en dat we geen onrealistische ver-wachtingen van onszelf moeten hebben.Dit is een stap van bereidwilligheid. Be-

Hoe Het Werkt 79


reidwilligheid is het spirituele principevan Stap Zes. Stap Zes helpt ons om onste bewegen in een spirituele richting. Men-selijk als we zijn, zullen we van onze koersafdwalen.

Opstandigheid is een karakterfout diehier veel kan bederven. We hoeven onsvertrouwen niet te verliezen wanneer weopstandig worden. Opstandigheid kanonverschilligheid of onverdraagzaamheidvoortbrengen die met volharding over-wonnen kan worden. We blijven vragenom bereidwilligheid. We kunnen twijfelshebben of God ons te hulp zal komen. Wekunnen bang zijn dat er iets mis zal gaan.We leggen dit voor aan een ander NA-lid,die zegt: “Je bent precies waar je hoort tezijn.” We vernieuwen onze bereidheid omonze fouten te laten wegnemen. We ge-ven ons over aan de simpele suggestiesdie het programma ons biedt. Hoewel weniet volkomen bereid zijn, gaan we degoede kant op.



Uiteindelijk komen vertrouwen, nede-righeid en acceptatie in de plaats van trotsen opstandigheid. We beginnen onszelf tekennen. We ontdekken dat we groeiennaar een volwassen bewustzijn. Terwijlbereidwilligheid uitgroeit tot hoop, begin-nen we ons beter te voelen. Misschienvoor het eerst, zien we ons nieuwe levenvoor ons. Met dit in het vooruitzicht, zet-ten we onze bereidwilligheid om in actiedoor verder te gaan naar Stap Zeven.

Stap Zeven“Wij vroegen Hem nederig onzetekortkomingen weg te nemen.”

Karakterfouten of tekortkomingen zijndie dingen die ons hele leven al pijn enellende veroorzaken. Als ze bijgedragenhadden aan onze gezondheid en ons ge-luk, dan waren we niet in zo’n staat vanwanhoop terechtgekomen. We moesten

Hoe Het Werkt 81


bereid worden om God, zoals wij Hembegrepen, deze fouten te laten wegnemen.

Met het besluiten te willen dat God onsbevrijdt van de nutteloze of destructieveaspecten van onze persoonlijkheid, zijnwe bij de Zevende Stap aangekomen. Wekonden de beproeving van het leven nietin ons eentje aan. Pas toen we een echtepuinhoop van ons leven hadden gemaakt,realiseerden we ons dat we het niet alleenkonden. Door dit toe te geven, verwier-ven we een heel klein beetje nederigheid.Dit is het hoofdbestanddeel van Stap Ze-ven. Nederigheid is een resultaat van eer-lijk worden tegenover onszelf. We hebbenons geoefend in eerlijk zijn sinds Stap Een.We accepteerden onze verslaving enmachteloosheid. We vonden een krachtbuiten onszelf en leerden daarop te ver-trouwen. We onderzochten ons leven enontdekten wie we echt zijn. Werkelijk ne-derig zijn betekent onszelf accepteren eneerlijk proberen onszelf te zijn. Niemandvan ons is volmaakt goed of volmaakt



slecht. We zijn mensen met goede enslechte eigenschappen. Bovenal zijn wemenselijk.

Nederigheid is voor clean blijven net zobelangrijk als voedsel en water zijn voorhet in leven blijven. Naarmate onze ver-slaving voortschreed, wijdden we onzeenergie aan het voorzien in onze materiëleverlangens. Alle andere behoeften lagenbuiten ons bereik. We wilden altijd bevre-diging van onze basisbehoeften.

De Zevende Stap is een actie-stap en hetis tijd om God om hulp en ondersteuningte vragen. We moeten begrijpen dat ònzemanier van denken niet de enige manieris; andere mensen kunnen ons aanwijzin-gen geven. Wanneer iemand ons op eentekortkoming wijst, kan onze eerste reac-tie defensief zijn. We moeten ons realise-ren dat we niet perfect zijn. Er zal altijdruimte zijn voor groei. Als we echt vrijwillen zijn, zullen we goed moeten kijkennaar de inbreng van medeverslaafden. Alsde tekortkomingen die we ontdekken echt

Hoe Het Werkt 83


zijn en we een kans hebben ze kwijt te ra-ken, zullen we zeker een gevoel van wel-bevinden ervaren.

Sommigen zullen op hun knieën willengaan voor deze stap. Sommigen zullenheel stil zijn en anderen zullen zich emo-tioneel erg inspannen om een intense be-reidwilligheid aan de dag te leggen. Hetwoord “nederig” is van toepassing om-dat we deze Macht groter dan onszelf be-naderen met de vraag om te leven in vrij-heid, zonder de beperkingen van onzeoude manier van doen. Velen van ons zijnbereid zonder voorbehoud aan deze stapte werken, in louter blind vertrouwen,omdat we ziek zijn van dat waar we meebezig waren en van hoe we ons voelen.Wat het ook is dat werkt, we gaan er hele-maal voor.

Dit is onze weg naar geestelijke groei.We veranderen iedere dag. Geleidelijk envoorzichtig trekken we onszelf terug uitde afzondering en eenzaamheid van ver-slaving en begeven ons in het volle leven.



Deze groei is niet het resultaat van wen-sen, maar van actie en gebed. Het hoofd-doel van Stap Zeven is uit onszelf komenen streven naar het volbrengen van de wilvan onze Hogere Macht.

Als we onverschillig zijn en niet de spi-rituele betekenis van deze stap vatten,kunnen we moeilijkheden ondervindenen oude problemen oprakelen. Eén gevaaris dat we te hard voor onszelf zijn.

Het delen van onze ervaringen met an-dere herstellende verslaafden zal helpenvoorkomen dat we onszelf dodelijk se-rieus nemen. Het accepteren van de fou-ten van anderen kan ons helpen nederigte worden en kan voor ons de weg vrijmaken om van onze eigen tekortkomin-gen verlost te worden. God werkt vaakdoor diegenen die zich genoeg om herstelbekommeren om ons te helpen ons be-wust te worden van onze tekortkomingen.

We hebben gemerkt dat nederigheideen grote rol speelt in dit programma enin onze nieuwe manier van leven. We

Hoe Het Werkt 85


maken onze inventaris op; we wordenbereid om God de fouten in ons karakterte laten wegnemen; we vragen Hem ne-derig om onze tekortkomingen weg tenemen. Dit is onze weg naar spirituelegroei, en we zullen doorgaan. We zijnklaar voor Stap Acht.

Stap Acht“Wij maakten een lijst van alle mensen diewij schade berokkend hebben en werdenbereid het met hen allen goed te maken.”

Stap Acht is de test voor onze pas gevon-den nederigheid. Ons doel is bevrijdingvan de schuld die we met ons meedragen.We willen de wereld in de ogen kijkenzonder agressie of angst.

Zijn we bereid een lijst te maken vanalle mensen die we schade berokkendhebben, om ons zodoende van de angsten schuld die het verleden voor ons in-hield te bevrijden? De ervaring leert ons



dat we hiertoe bereid moeten wordenvoordat deze stap enig effect zal hebben.

De Achtste Stap is niet gemakkelijk; hijvereist een nieuw soort eerlijkheid tenaanzien van onze relaties met andere men-sen. Met de Achtste Stap begint het pro-ces van vergeving. We vergeven anderen;mogelijkerwijze worden we zelf vergeven;en uiteindelijk vergeven we onszelf en le-ren we hoe te leven in deze wereld. Tegende tijd dat we deze stap bereiken, zijn weklaar om begrip te tonen, in plaats van ditvan anderen te vragen. We kunnen ge-makkelijker leven en laten leven wanneerwe weten waar we nog iets goed te ma-ken hebben. Nu lijkt het nog moeilijk,maar eenmaal gedaan, zullen we ons af-vragen waarom we dit niet veel eerdergedaan hebben.

We hebben echte eerlijkheid nodig voorwe een accurate lijst kunnen maken. Tervoorbereiding op het maken van de Acht-ste Stap-lijst is het behulpzaam het begrip“schade berokkenen” te definiëren. Eén

Hoe Het Werkt 87


definitie van “schade berokkenen” is: hettoebrengen van lichamelijke of geestelijkeschade. Een andere definitie van schadeis: pijn, lijden of verlies veroorzaken. Deschade kan worden veroorzaakt door ietswat gezegd, gedaan, of juist nagelatenwordt. De schade kan voortkomen uitwoorden of handelingen, bedoeld of on-bedoeld. De mate waarin we iemandschade berokkenen kan variëren van ie-mand zich ongemakkelijk laten voelen tothet veroorzaken van lichamelijk letsel ofzelfs de dood.

De Achtste Stap confronteert ons meteen probleem. Velen van ons hebbenmoeite met toegeven dat we anderenschade berokkend hebben, omdat wedachten dat wij de slachtoffers waren vanonze verslaving. Het vermijden van dezerationalisatie is van wezenlijk belang voorde Achtste Stap. We moeten wat ons werdaangedaan scheiden van wat wij anderenaandeden. Onze rechtvaardigingen, en hetidee dat we slachtoffer zijn, geven we op.



We hebben vaak het gevoel dat we alleenonszelf schade hebben berokkend en tochzetten we onszelf meestal als laatste op delijst, of helemaal niet. Deze stap is hetvoetenwerk dat we doen om onze ver-woeste levens te herstellen.

Het oordelen over de fouten van ande-ren zal ons niet tot betere mensen maken.We zullen ons beter voelen door schoonschip te maken en onszelf van schuld tebevrijden. Door het schrijven van onze lijstkunnen we niet langer ontkennen dat weschade berokkend hebben. We geven toedat we anderen pijn hebben gedaan, di-rect of indirect, door een handeling, leu-gen, gebroken belofte of door nalatigheid.

We maken onze lijst, of nemen hem overvan onze Vierde Stap, en voegen daar nogmensen aan toe wanneer we aan hen den-ken. We bekijken deze lijst eerlijk en on-derzoeken openlijk onze fouten zodat webereid kunnen worden het met hen weergoed te maken.

Hoe Het Werkt 89


In sommige gevallen zullen we de per-sonen die we onrecht hebben aangedaanniet kennen. Toen we gebruikten liep ie-dereen die we ontmoetten risico. Veel NA-leden noemen hun ouders, man of vrouw,kinderen, vrienden, minnaars, andere ver-slaafden, oppervlakkige kennissen, colle-ga’s, werkgevers, leraren, huisbazen envolslagen onbekenden. We kunnen ons-zelf ook op de lijst zetten omdat we ons-zelf, door onze actieve verslaving, lang-zaam aan het doden waren. Het kan nuttigzijn een aparte lijst te maken van mensenbij die we financiële schade berokkendhebben.

Zoals bij iedere stap, moeten we gron-dig zijn. De meesten van ons bereikenvaker hun doel niet, dan dat ze het voor-bij streven. Tegelijkertijd kunnen we devoltooiing van deze stap niet blijven uit-stellen alleen maar omdat we niet zekerzijn of onze lijst af is. Klaar zijn we nooit.

De laatste moeilijkheid bij het doen vande Achtste Stap is deze te onderscheiden



van de Negende. Vooruitzien op hetdaadwerkelijk weer goedmaken van onzefouten, kan een belangrijk obstakel zijnbij zowel het maken van de lijst als bij hetbereidwillig worden. We doen deze stapalsof er geen Negende Stap is. We denkenzelfs niet aan “het weer goed maken”, maarwe concentreren ons alleen op preciesdatgene wat de Achtste Stap zegt: een lijstmaken en bereidwillig worden. Wat dezestap voornamelijk voor ons doet, is onservan bewust maken dat we, beetje bijbeetje, een nieuwe houding ten opzichtevan onszelf, en van hoe we met anderemensen omgaan, aannemen.

Aandachtig luisteren naar andere ledendie hun ervaring met deze stap met onsdelen, kan verlichting geven in de verwar-ring die we misschien hebben bij hetschrijven van de lijst. Ook onze sponsorskunnen hun ervaring met hoe Stap Achtvoor hen heeft gewerkt, met ons delen.Een vraag stellen tijdens een bijeenkomst,leert ons de gevoelens van anderen in de

Hoe Het Werkt 91


groep, oftewel het groepsgeweten, ken-nen.

De Achtste Stap biedt een grote veran-dering in een door schuld en wroeginggedomineerd leven. Onze toekomst ver-andert omdat we degenen die we schadehebben berokkend, niet hoeven te mijden.Als resultaat van deze stap ontvangen weeen nieuwe vrijheid die ons isolement kanbeëindigen. We zijn geneigd zelf meervergevend te zijn, nu we onze behoeftevergeven te worden beseffen. Op z’nminst weten we nu dat we niet langeropzettelijk de levens van anderen verzie-ken.

De Achtste Stap is een actie-stap. Zoalsalle stappen biedt deze onmiddellijkevoordelen. We zijn nu vrij om te begin-nen met het weer goed maken van deschade in Stap Negen.



Stap Negen“Wij maakten het, waar mogelijk, directgoed met deze mensen, behalve wanneer dithen of anderen zou schaden.”

Deze stap kan niet vermeden worden. Alswe dat wel doen houden we een plek vrijin ons programma voor een terugval.Trots, angst en uitstel lijken vaak een on-mogelijke barrière; ze staan vooruitgangen groei in de weg. Het is van belang omactie te ondernemen, en bereid te zijn dereacties te accepteren van diegenen die wehebben gekwetst. We “maken het goed”naar ons beste kunnen.

Timing is een essentieel onderdeel vandeze stap. We moeten onze fouten recht-zetten als de gelegenheid zich voordoet,behalve wanneer we daardoor nog meerschade aanrichten. Soms kunnen we hetniet feitelijk goed maken; het is niet mo-gelijk of niet praktisch uitvoerbaar. Insommige gevallen kunnen we het niet

Hoe Het Werkt 93


goedmaken. Bereidwilligheid kan deplaats van de feitelijke actie innemen alswe niet in staat zijn in contact te komenmet diegenen die we benadeeld hebben.Aan de andere kant zouden we nooit con-tact uit de weg moeten gaan, of het uitmoeten stellen, vanwege schaamte ofangst.

We willen vrij zijn van schuld maar wewillen dat niet bereiken ten koste van ie-mand anders. We kunnen het risico lopeneen buitenstaander of een oude kameraaduit onze actieve verslaving erbij te betrek-ken die niet genoemd wil worden. Wehebben noch het recht, noch de noodzaakom een ander in gevaar te brengen. Vaakis het noodzakelijk om advies van ande-ren te vragen in deze kwesties.

We raden je aan om juridische kwestiesover te laten aan juristen, en financiële enmedische problemen aan vakbekwamespecialisten. Onderdeel van succesvol le-ren leven is leren wanneer we hulp nodighebben.



In sommige oude relaties kan nog eenonopgelost conflict bestaan. Ons aandeelin het oplossen van oude conflicten leve-ren we door onze fouten recht te zetten.We willen afstand nemen van verderestrijdpunten en voortdurende wrok. Inveel gevallen kunnen we alleen naar depersoon toe gaan en nederig begrip vra-gen voor gemaakte fouten. Soms zal diteen vreugdevolle gebeurtenis zijn, alsoude vrienden of relaties bereid blijkenhun bitterheid te laten varen. In contacttreden met iemand die nog steeds pijn lijdtdoor onze fouten kan gevaarlijk zijn. Eenindirecte manier van fouten rechtzettenkan nodig zijn, als een directe manier on-veilig lijkt of als het gevaar voor anderenkan opleveren. We zetten onze fouten zogoed mogelijk recht. We houden onszelfvoor dat wanneer we onze fouten goedmaken, we dat voor onszelf doen. Inplaats van ons schuldig en beklemd tevoelen, voelen we ons opgelucht over onsverleden.

Hoe Het Werkt 95


We accepteren dat het onze acties wa-ren die onze negatieve houding veroor-zaakten. Stap Negen helpt ons met onzeschuld, en helpt anderen met hun woede.Soms is het enige dat we kunnen doen omiets goed te maken, clean blijven. We zijnhet aan onszelf en onze naasten verplicht.We veroorzaken geen narigheid meer inde maatschappij als gevolg van onsdrugsgebruik. Soms is de enige manier om“het goed te maken” iets bijdragen aan demaatschappij. Nu zijn we bezig onszelf enandere verslaafden te helpen herstellen.Dit is een geweldige manier om het goedte maken met de hele samenleving.

In het proces van herstel worden wegeestelijk weer gezond gemaakt, en gees-telijke gezondheid is onder meer ons opeen doeltreffende manier te verhouden totanderen. We ervaren anderen minder vaakals een bedreiging van onze zekerheid.Echte zekerheid zal de plaats innemen vande lichamelijke pijn en de geestelijke ver-warring die we in het verleden ervoeren.



We benaderen degenen die we schadehebben berokkend met nederigheid engeduld. Velen die ons oprecht het bestetoewensen, zullen er moeite mee hebbenom ons herstel voor waar aan te nemen.We moeten ons bewust blijven van de pijndie zij geleden hebben. Naarmate de tijdvordert zullen vele wonderen plaatsvin-den. Velen van ons die gescheiden warenvan hun dierbaren slaagden erin nieuwerelaties met hen op te bouwen. Na verloopvan tijd wordt het makkelijker voor henom onze veranderingen te accepteren. Detijd die we clean zijn spreekt voor zich-zelf. Geduld is een belangrijk onderdeelvan ons herstel. De onvoorwaardelijkeliefde die we ervaren zal ons verlangenom te leven vernieuwen, en iedere posi-tieve actie van onze kant zal onverwachtemogelijkheden teweegbrengen. Er is veelmoed en vertrouwen voor nodig om hetmet mensen goed te maken, en veel spiri-tuele groei is het resultaat.

Hoe Het Werkt 97


We bevrijden ons van de puinhoop vanons verleden. We zullen ons huis op ordewillen houden door een voortdurendepersoonlijke inventaris op te maken inStap Tien.

Stap Tien“Wij gingen door met het opmaken van eenpersoonlijke inventaris en wanneer wij foutwaren gaven wij dat onmiddellijk toe.”

Stap Tien bevrijdt ons van de puinhoopvan ons heden. Als we ons niet bewustblijven van onze karakterfouten, kunnenze ons zo in een hoek drijven, dat we weergaan gebruiken.

Een van de eerste dingen die we lerenin NA-Anonieme Verslaafden, is dat weverliezen als we gebruiken. Net zo goedgeldt dat we minder pijn ervaren als wekunnen vermijden wat ons pijn doet.Doorgaan met het opmaken van een per-soonlijke inventaris betekent dat we er een



gewoonte van maken om regelmatig ons-zelf, onze acties, onze houdingen en rela-ties te bekijken.

We zijn gewoontedieren en neigen naaronze oude manier van reageren en den-ken. Soms lijkt het makkelijker door tegaan op het oude spoor van zelfdestructie,dan om een nieuwe en ogenschijnlijk ge-vaarlijke weg te proberen. We hoeven nietmeer gevangen te zitten in onze oude pa-tronen. Vandaag hebben we een keuze.

De Tiende Stap kan ons helpen bij onzelevensproblemen en voorkomt het terug-keren ervan. We onderzoeken onze acti-viteiten gedurende de dag. Sommigen vanons schrijven over onze gevoelens; hoe weons voelden en wat voor rol we gespeeldhebben in problemen die zich voordeden.Hebben we iemand schade berokkend?Moeten we toegeven dat we fout waren?Als we op moeilijkheden stuiten, probe-ren we er iets aan te doen. Als we er nietsaan doen, gaan ze een eigen leven leiden.

Hoe Het Werkt 99


Deze stap kan een bescherming zijn te-gen de oude waanzin. We kunnen ons af-vragen of we weer terugvallen in oudepatronen van woede, wrok of angst. Voe-len we ons gevangen? Brengen we ons-zelf in een gevaarlijke positie? Zijn we tehongerig, boos, eenzaam of vermoeid?Nemen we onszelf te serieus? Beoordelenwe ons innerlijk op grond van de uiter-lijke schijn van anderen? Mankeren we li-chamelijk iets? Het antwoord op deze vra-gen kan ons helpen om te gaan met demoeilijkheden van het moment. We hoe-ven niet langer te leven met het gevoel vaninnerlijke leegte. Veel van onze voornaam-ste moeilijkheden worden veroorzaaktdoor een gebrek aan ervaring met levenzonder drugs. Wanneer we mensen die allanger in het programma zitten om raadvragen, zijn we vaak verbluft door de een-voud van het antwoord.

De Tiende Stap kan de druk van de ke-tel halen. We gebruiken deze stap terwijlde hoogte- en dieptepunten van de dag



nog vers in ons geheugen liggen. We ma-ken een lijst van wat we hebben gedaanen proberen ons gedrag niet te rationali-seren. We kunnen deze lijst schrijven aanhet eind van de dag. Het eerste wat wedoen is stoppen! Dan nemen we de tijden gunnen we onszelf het voordeel vanoverdenken. We onderzoeken onze acties,reacties en motieven. Vaak komen we er-achter dat het beter met ons gaat dan onsgevoel aangeeft. Dit stelt ons in staat onsgedrag te onderzoeken en onze fouten teerkennen voordat dingen erger worden.We moeten rationaliseren vermijden. Wegeven onze fouten onmiddellijk toe, weverklaren ze niet.

We werken voortdurend aan deze stap,dit werkt preventief. Hoe meer we aandeze stap werken, hoe minder we het cor-rigerende deel van deze stap nodig zul-len hebben. Deze stap is uitstekend ge-reedschap om verdriet te voorkomen,voordat we het zelf veroorzaken. We be-kijken onze gevoelens, emoties, fantasieën

Hoe Het Werkt 101


en acties. Door onszelf voortdurend in degaten te houden, kunnen we herhaling vangedrag dat ons pijn bezorgt, vermijden.

We hebben deze stap nodig, zelfs als weons goed voelen en alles goed gaat. Onsgoed voelen is nieuw voor ons, en wemoeten dat koesteren. In moeilijke perio-des kunnen we dingen proberen die werk-ten in de goede periodes. We hebben hetrecht ons goed te voelen. We hebben eenkeuze. De goede tijden kunnen ook eenrisico met zich meebrengen; het gevaarbestaat dat we vergeten dat onze hoogsteprioriteit clean blijven is. Voor ons is her-stel meer dan alleen plezier.

We moeten bedenken dat iedereen fou-ten maakt. We zullen nooit perfect zijn.Toch kunnen we onszelf accepteren doorStap Tien te gebruiken. Doorgaan met hetopmaken van een persoonlijke inventarisbevrijdt ons, hier en nu, van onszelf en vanhet verleden. We rechtvaardigen ons be-staan niet langer. Deze stap maakt het onsmogelijk onszelf te zijn.



Stap Elf“Wij trachtten middels gebed en meditatieons bewuste contact met God zoals wijHem begrepen te verbeteren, enkel biddendom kennis van Zijn wil voor ons, en dekracht die uit te voeren.”

De eerste tien stappen hebben alles zovoor ons klaargezet dat we ons bewustecontact met God, zoals wij Hem begrijpen,kunnen verbeteren. Ze geven ons de ba-sis van waaruit we onze lang gezochte,positieve doelen bereiken. In deze fase vanons spiritueel programma aangekomen,door het in praktijk brengen van de voor-gaande tien stappen, verwelkomen demeesten van ons de beoefening van ge-bed en meditatie. Onze geestelijke condi-tie is de basis voor succesvol herstel, datonbegrensde groei biedt.

Velen van ons beginnen herstel echt tewaarderen wanneer we bij de Elfde Stapaankomen. In de Elfde Stap krijgt ons le-

Hoe Het Werkt 103


ven een diepere betekenis. Door het op-geven van controle, verkrijgen we een veelgrotere kracht.

De aard van ons geloof zal de wijze vanons bidden en mediteren bepalen. We hoe-ven er alleen maar voor te zorgen dat weeen manier van geloven hebben die voorons werkt. In herstel tellen de resultaten.Zoals al eerder genoemd is; onze gebedenbleken te werken zodra we het pro-gramma van NA-Anonieme Verslaafdenbinnenkwamen en capituleerden vooronze ziekte. Het bewuste contact zoalsbeschreven in deze stap is het recht-streekse resultaat van het leven naar destappen. We gebruiken deze stap om onzegeestelijk conditie te verbeteren en tehandhaven.

Toen we voor het eerst in het pro-gramma kwamen, kregen we hulp vaneen Macht groter dan onszelf. Dit was inbeweging gezet door onze overgave aanhet programma. Het doel van de ElfdeStap is ons bewustzijn van die Macht, en



ons vermogen om deze Macht als een bronvan kracht te gebruiken, in ons nieuweleven, te vergroten.

Hoe meer we ons bewuste contact metonze God verbeteren, hoe makkelijker hetis om te zeggen: “Uw wil, niet de mijne,geschiedde.” We kunnen God’s hulp vra-gen wanneer we het nodig hebben en onsleven wordt beter. De ervaringen metmeditatie en persoonlijke geloofsovertui-ging waar sommige mensen over spreken,zijn niet altijd de onze. Ons programmais een spiritueel, niet religieus, pro-gramma. Tegen de tijd dat we bij de ElfdeStap zijn aangekomen, zijn de fouten inons karakter die ons in het verleden pro-blemen bezorgden, aangepakt door hetwerken aan de voorgaande tien stappen.Het beeld van de persoon die we zoudenwillen zijn, is slechts een vage schim vanwat God met ons voor heeft. Vaak is onszicht zo beperkt dat we alleen onzeonmiddelijke noden en wensen zien.

Hoe Het Werkt 105


Het is makkelijk om terug te glijdennaar onze oude manieren van doen. Omvan voortdurende groei en herstel verze-kerd te blijven, moeten we leren ons le-ven op een gezonde spirituele basis tehouden. God zal zijn goedheid niet aanons opdringen maar we zullen het ontvan-gen wanneer we er om vragen. Op hetmoment zelf voelen we meestal dat er ietsverandert, maar we zien de veranderin-gen in ons leven pas later. Wanneer weeindelijk onze egoistische motieven uit deweg geruimd hebben, beginnen we eenrust te ervaren die we eerder niet voormogelijk hielden. Opgelegde moraliteitmist de kracht die tot ons komt wanneerwe er voor kiezen een spiritueel leven teleiden. De meesten van ons bidden wan-neer we pijn hebben. We leren dat wan-neer we regelmatig bidden, we niet zovaak en niet zo intens pijn hebben.

Buiten NA-Anonieme Verslaafden zijner talloze groeperingen die zich met me-ditatie bezighouden. Bijna al die groepen



zijn verbonden aan een bepaalde religieof filosofie. Het onderschrijven van eenvan die methoden zou een inbreuk zijn oponze tradities en een beperking van hetrecht van ieder persoon om een God tehebben zoals hij of zij die begrijpt. Medi-tatie geeft ons de mogelijkheid om op onzeeigen manier spiritualiteit te ontwikkelen.Sommige dingen die in het verleden nietvoor ons werkten, zouden nu wel kunnenwerken. We bekijken iedere dag onbevan-gen en met een open geest. We weten dat,wanneer we bidden om God’s wil, wezullen ontvangen wat het beste voor onsis, ongeacht wat we denken. Deze weten-schap is gebaseerd op ons geloof en onzeervaring als herstellende verslaafden.

Gebed is het overbrengen van wat onsbezighoudt naar een Macht groter danonszelf. Soms, wanneer we bidden, ge-beuren er opmerkelijke dingen: we vin-den manieren en energie om taken te ver-vullen die ons vermogen ver te bovengaan. We hebben vat op de oneindige

Hoe Het Werkt 107


kracht die we krijgen door ons dagelijksgebed en meditatie, zolang we ons ver-trouwen houden en vernieuwen.

Voor sommigen is gebed het vragen omGod’s hulp; meditatie het luisteren naarGod’s antwoord. We leren op onze hoedete zijn voor het bidden om specifieke din-gen. We bidden dat God ons zijn wil zaltonen en dat hij ons zal helpen die uit tevoeren. In sommige gevallen maakt hijzijn wil zo duidelijk voor ons dat het onsnauwelijks moeite kost die te zien. In an-dere gevallen zijn onze ego’s zo op onszelf gericht dat we weigeren God’s wil teaanvaarden zonder nóg een strijd en over-gave. Als we God bidden alle storendeinvloeden weg te halen, verbetert de kwa-liteit van onze gebeden vaak en voelen wehet verschil. Gebed vraagt om oefening,en we zouden onszelf eraan moeten her-inneren dat vaardige mensen ook niet ge-boren worden met hun vaardigheden.Het heeft hen een hoop inspanning gekostom ze te ontwikkelen. Door middel van



gebed zoeken we bewust contact met onzeGod. In meditatie bereiken we dit contact,en de Elfde Stap helpt ons dit te handha-ven.

Misschien zijn we, voordat we bij NA-Anonieme Verslaafden kwamen, blootge-steld geweest aan diverse religies enmeditatieve disciplines. Sommigen vanons waren verwoest en volledig in de wargebracht door deze praktijken. We warener zeker van dat het God’s wil voor onswas om drugs te gebruiken om een hogerbewustzijn te bereiken. Sommigen vanons raakten hierdoor in zeer vreemde toe-standen. We dachten nooit dat de schade-lijk krachten van onze verslaving de oor-zaak waren van ons probleem, en jaagdentot aan het eind alles na wat hoop leek tebieden.

In stille meditatieve momenten kanGod’s wil duidelijk voor ons worden. Onsdenken tot rust brengen door meditatiegeeft een innerlijke vrede die ons in con-tact brengt met de God in onszelf. Een

Hoe Het Werkt 109


basisgegeven van meditatie is dat hetmoeilijk is, zo niet onmogelijk, om bewustcontact te krijgen zolang ons denken nietbedaard is. De gebruikelijke, nooit-eindi-gende stroom van gedachten moet tot stil-stand gebracht worden om vooruitgangte boeken. Het allereerste wat we doen iser dus op gericht ons denken te bedarenen alle opkomende gedachten een natuur-lijke dood te laten sterven. We laten onzegedachten achter ons wanneer het medi-tatie gedeelte van de Elfde Stap realiteitvoor ons wordt.

Emotioneel evenwicht is een van deeerste resultaten van meditatie en onzeervaring bevestigt dit. Sommigen van onskwamen gebroken het programma binnenen hingen een tijdje rond om vervolgensGod of verlossing te vinden in een of an-dere religieuze cultus. Het is makkelijk omde deur uit te zweven op een wolk vanreligieuze geloofsijver en te vergeten datwe verslaafden zijn met een ongeneeslijkeziekte.



Er wordt gezegd dat, wil meditatie zinhebben, we de resultaten ervan moetenzien in ons dagelijks leven. Dit gegeven isinbegrepen in de Elfde Stap: “... zijn wilvoor ons en de kracht die uit te voeren.”Voor diegenen onder ons die niet bidden,is meditatie de enige manier om aan dezestap te werken.

We merken dat we bidden, omdat hetons rust brengt en omdat het ons vertrou-wen en onze moed herstelt. Het helpt onseen leven te leiden dat vrij is van angst enwantrouwen. Wanneer we onze egoisti-sche motieven verwijderen en bidden omleiding, vinden we gevoelens van vredeen sereniteit. We beginnen een bewustzijnte ervaren en een empathie met anderemensen, dat niet mogelijk was voor weaan deze stap werkten.

We zoeken persoonlijk contact met Goden we beginnen onszelf open te stellen alseen bloem in de zon. We beginnen te ziendat God’s liefde de hele tijd al aanwezigwas, wachtend op ons om die te aanvaar-

Hoe Het Werkt 111


den. We doen het voetenwerk en aanvaar-den wat ons per dag zo vrijelijk gegevenwordt.

Wanneer we voor het eerst bij het pro-gramma komen, vragen we om een hoopdingen die belangrijke wensen en nodenlijken te zijn. Naarmate we geestelijkgroeien en een macht groter dan onszelfvinden, beginnen we ons te realiseren dat,zolang in onze sprituele noden voorzienis, onze leefproblemen gereduceerd zijntot wat we vrij gemakkelijk aankunnen.Wanneer we vergeten waar onze warekracht ligt, zullen we snel weer onderhe-vig zijn aan dezelfde denkpatronen enhandelingen die ons in eerste instantie bijhet programma brachten. Uiteindelijkbrengen we wat we geloven en begrijpenterug tot het punt waarop we zien datonze grootste behoefte kennis van God’swil voor ons is en de kracht die uit te voe-ren. We zijn in staat om sommige van onzepersoonlijke voorkeuren opzij te zetten,omdat we leren dat God’s wil voor ons



bestaat uit juist díe dingen die we hetmeest op waarde schatten. God’s wil voorons wordt onze ware wil voor onszelf. Ditgebeurt op een intuïtieve manier die zichniet in woorden laat uitdrukken.

We worden bereid andere mensen telaten zijn wie ze zijn zonder dat we hetnodig hebben ze te veroordelen. De nood-zaak om voor allerlei dingen zorg te dra-gen, is er niet meer. In het begin kondenwe accepatie niet bevatten, vandaag kun-nen we dat wel.

We weten dat, wat de dag ons ookbrengt, God ons alles gegeven heeft watwe nodig hebben voor ons geestelijk wel-bevinden. We kunnen machteloosheid er-kennen omdat God machtig genoeg is omons te helpen clean te blijven en spirituelevooruitgang te genieten. God helpt onsonze zaken in orde te krijgen.

We beginnen duidelijker te zien watecht is. Door middel van voortdurendcontact met onze Hogere Macht, komende antwoorden die we zoeken tot ons. We

Hoe Het Werkt 113


zijn in staat dingen te doen waar we eensniet toe in staat waren. We respecteren hetgeloof van anderen. We moedigen je aankracht en leiding te zoeken volgens je ei-gen geloof.

We zijn dankbaar voor deze stap om-dat we beginnen te krijgen wat het bestevoor ons is. Soms baden we voor onzewensen en raakten verstrikt toen ze ver-vuld werden. We konden bidden om ietsen het krijgen, om dan weer te moetenbidden om het te laten wegnemen omdatwe het niet aankonden.

Hopelijk, wanneer we de kracht vangebed en de verantwoordelijkheid die hetmet zich meebrengt, hebben leren kennen,kunnen we de Elfde Stap gebruiken alsleidraad in ons dagelijks programma.

We beginnen met alleen om God’s wilvoor ons te bidden. Op deze manier krij-gen we alleen wat we aankunnen. We zijnin staat er gehoor aan de geven en ermeeom te gaan omdat God ons helpt ons eropvoor te bereiden. Sommigen van ons ge-



bruiken gewoon onze woorden om te dan-ken voor God’s gratie.

Met een instelling van overgave en ne-derigheid benaderen we deze stap steedsopnieuw, om het geschenk te ontvangenvan kennis en kracht van de God, zoalswij die begrijpen. De Tiende Stap ruimtde fouten van het heden op zodat we aande Elfde Stap kunnen werken. Zonderdeze stap is het onwaarschijnlijk dat weeen spiritueel ontwaken kunnen ervaren,spirituele uitgangspunten in ons dagelijksleven toepassen, of een boodschap dievolstaat uitdragen om anderen tot herstelaan te trekken. Er is een spiritueel prin-cipe van “weggeven wat ons in NA gege-ven is, om het te kunnen behouden”. Dooranderen te helpen clean te blijven, genie-ten we de spirituele rijkdom die we heb-ben gevonden. We moeten vrijelijk endankbaar geven wat ons vrijelijk en dank-baar gegeven is.

Hoe Het Werkt 115


Stap Twaalf“Tot een geestelijk ontwaken gekomen alsresultaat van deze stappen, probeerden wijdeze boodschap uit te dragen naarverslaafden en deze uitgangspunten in alons doen en laten toe te passen.”

We kwamen bij NA vanwege de puinhoopvan ons verleden. Het laatste dat we ver-wachtten was een geestelijk ontwaken. Wewilden alleen maar dat de pijn ophield.

De stappen leiden naar een ontwaken vanspirituele aard. Dit ontwaken is aantoonbaarbewezen door de veranderingen in ons le-ven. Door deze veranderingen zijn we be-ter in staat volgens spirituele uitgangspun-ten te leven en onze boodschap van herstelen hoop uit te dragen naar de nog lijdendeverslaafde. De boodschap heeft echter geenbetekenis zolang we er niet naar leven. Alswe er naar leven, geeft onze levenswijze ermeer betekenis aan dan onze woorden enboeken ooit zouden kunnen.



Het idee van een geestelijk ontwakenneemt vele verschillende vormen aan inde verschillende persoonlijkheden binnenNA. Toch hebben alle ervaringen met eengeestelijk ontwaken bepaalde dingen ge-meen, zoals een eind aan de eenzaamheiden een gevoel van richting in ons leven.Een geestelijk ontwaken wordt door ve-len van ons als betekenisloos beschouwdals het niet gepaard gaat met meer inner-lijke rust en betrokkenheid bij anderen.Om innerlijke rust te bewaren streven weernaar in het hier en nu te leven.

Degenen die deze stappen naar hunbeste kunnen hebben doorgewerkt, heb-ben daar veel voordeel van gehad. We zijnervan overtuigd dat dit een direct gevolgis van het leven volgens dit programma.

Wanneer we ons bevrijd beginnen tevoelen van onze verslaving, lopen we hetrisico te denken weer controle over onsleven te krijgen. We vergeten de angst ende pijn die we hebben gekend. Onze ziektebeheerste ons leven toen we gebruikten

Hoe Het Werkt 117


en zal dat direct weer doen als ze de kanskrijgt. We vergeten snel dat al onze po-gingen om ons leven te besturen in hetverleden faalden.

Tegen deze tijd realiseren de meestenvan ons zich dat we alleen kunnen behou-den wat we hebben door de boodschap tedelen met de verslaafde die nog lijdt. Ditis de beste waarborg tegen een terugvalnaar het martelende gebruikersbestaan.We noemen dit ‘de boodschap uitdragen’en dat doen we op diverse manieren.

In de Twaalfde Stap brengen we hetspirituele principe van het doorgeven vande NA-boodschap, om hem zelf te behou-den, in praktijk. Zelfs een lid met één dagclean in NA kan de boodschap uitdragendat het programma werkt.

Wanneer we onze ervaringen delen meteen nieuwkomer, kunnen we vragen eenspiritueel instrument te zijn van onzeHogere Macht. We doen ons niet voor alsgoden. We vragen vaak de hulp van eenandere herstellende verslaafde als we



onze ervaringen delen met een nieuwe-ling. Het is een voorrecht een vraag omhulp te beantwoorden. Wij, die zelf wan-hopig in de put hebben gezeten, zijn blijanderen te helpen herstel te vinden.

We helpen nieuwkomers kennis te ma-ken met de beginselen van NA-AnoniemeVerslaafden. We proberen hen het gevoelte geven welkom te zijn en vertellen henwat het programma te bieden heeft. Wedelen onze ervaring, kracht en hoop. Wan-neer dat mogelijk is, vergezellen wenieuwkomers naar een bijeenkomst.

Deze onbaatzuchtige hulpverleningvormt de kern van Stap Twaalf. We ont-vingen ons herstel van de God zoals wijhem begrepen. We stellen onszelf nu be-schikbaar als Zijn instrument door herstelte delen met diegenen die dat zoeken. Demeesten van ons hebben de ervaring dathet doorgeven van de boodschap alléénzin heeft als iemand om hulp vraagt. Somsis alleen de voorbeeldwerking al vol-doende om de lijdende verslaafde hulp te

Hoe Het Werkt 119


laten vragen. Een verslaafde kan lijdenmaar onwillig zijn om hulp te vragen. Wekunnen onszelf dan beschikbaar stellen,zodat we te vinden zijn als er hulp ge-vraagd wordt.

Leren anderen te helpen is een voordeelvan het NA-programma. Het is opmerke-lijk hoe het doorwerken van de TwaalfStappen ons van vernedering en wanhoopomvormt tot instrumenten van onze Ho-gere Macht. Ons wordt de mogelijkheidgegeven een mede-verslaafde te helpenwanneer niemand anders dat kan. We zienhet dagelijks om ons heen gebeuren. Dezewonderbaarlijke ommekeer is het bewijsvan een geestelijk ontwaken. We vertel-len uit eigen ervaring hoe het was voorons. De verleiding om advies te geven isgroot, maar daarmee verliezen we het res-pect van de nieuwkomer. Het vertroebeltonze boodschap. Een eenvoudige, eerlijkeboodschap over herstel van verslavingklinkt waarachtig.



We wonen bijeenkomsten bij en makenonszelf zichtbaar en dienstbaar aan deNA-gemeenschap. We stellen onze tijd,diensten en wat we hier gevonden heb-ben graag ter beschikking. De dienstver-lening waar we over spreken in NA is hethoofddoel van onze groepen. Dienstver-lening betekent het uitdragen van deboodschap naar de nog lijdende ver-slaafde. Hoe actiever we ons erop storten,hoe rijker ons geestelijk ontwaken zal zijn.

De eerste manier waarop we de bood-schap uitdragen spreekt voor zich. Men-sen zien ons op straat en herinneren zichons als vreemde, bange eenlingen. Ze ziende angst van onze gezichten verdwijnenen ons geleidelijk aan weer tot leven komen.

Als we eenmaal de NA-manier gevon-den hebben, hebben verveling en zelfge-noegzaamheid geen plaats meer in onsleven. Door clean te blijven beginnen wemet het in praktijk brengen van spiritueleuitgangspunten zoals hoop, overgave,acceptatie, eerlijkheid, openheid van

Hoe Het Werkt 121


geest, bereidwilligheid, vertrouwen, tole-rantie, geduld, nederigheid, onvoorwaar-delijke liefde en zorgzaamheid. Naarmateons herstel vordert beïnvloeden spiritueleuitgangspunten alle aspecten van ons le-ven, eenvoudigweg omdat we het pro-gramma proberen te leven in het hier en nu.

We vinden vreugde als we beginnen teleren leven volgens de uitgangspuntenvan herstel. Het is een plezier te zien hoeiemand die twee dagen clean is tegen ie-mand die een dag clean is zegt: “een ver-slaafde alleen is in slecht gezelschap”. Hetis een plezier te zien dat iemand die zelfaan het worstelen was opeens, tijdens hethelpen van een ander verslaafde, de woor-den kan vinden om de boodschap door tegeven.

We voelen dat ons leven de moeitewaard is geworden. Spiritueel verfrist, zijnwe blij dat we leven. Toen we gebruiktenwerd ons bestaan een gevecht om te over-leven. Nu is leven veel meer dan overle-ven. Zolang wij clean blijven, kunnen we



genieten van het leven. Het voelt goed omclean te zijn en we geven graag de bood-schap van herstel door aan de nog lijdendeverslaafde. Naar bijeenkomsten gaanwerkt echt.

Het toepassen van spirituele uitgangs-punten in ons dagelijks leven geeft ons eennieuw beeld van onszelf. Eerlijkheid, ne-derigheid, openheid van geest helpen onsgoed om te gaan met onze medemens. Onzetolerantie groeit, onze beslissingen wordenmilder. We leren onszelf te respecteren.

De lessen die we leren tijdens ons her-stel zijn soms bitter en pijnlijk. Door an-deren te helpen worden we beloond metzelfrespect, omdat we in staat zijn dezelessen te delen met andere NA-leden. Wekunnen andere verslaafden niet hun pijnontzeggen maar we kunnen wel de bood-schap van hoop, die ons door herstellendeverslaafden is gegeven, verder doorgeven.We vertellen over de beginselen van her-stel, zoals ze hebben gewerkt in ons leven.God helpt ons zoals we elkaar helpen. Het

Hoe Het Werkt 123


leven krijgt nieuwe betekenis, nieuwevreugde, en we zijn en voelen ons demoeite waard. We worden geestelijk op-gefrist en zijn blij om te leven. Eén aspectvan ons geestelijk ontwaken is het gevolgvan een nieuw begrip van onze HogereMacht dat we ontwikkelen door deelge-noot te zijn van het herstel van een an-dere verslaafde.

Ja, we geven een hoopvol beeld. Wij zijnvoorbeelden van een programma datwerkt. Het plezier dat wij hebben in eenleven zonder drugs is aantrekkelijk voorde verslaafde die nog lijdt.

We herstellen wel degelijk, om clean engelukkig te leven. Welkom bij NA. Destappen houden hier niet op. De stappenzijn een nieuw begin.



Zelfacceptatie

Het probleem

Gebrek aan zelfacceptatie is een probleemvoor veel herstellende verslaafden. Dezesubtiele tekortkoming is moeilijk te con-stateren en wordt vaak niet herkend. Ve-len van ons geloofden dat het gebruikenvan drugs ons enige probleem was, het feitontkennend dat ons leven onhanteerbaarwas geworden. Zelfs nadat we stoppenmet gebruiken, kan deze ontkenning onsblijven kwellen. Veel van de problemendie we ondervinden in voortgaand herstel,komen voort uit het onvermogen onszelfop een diep niveau te accepteren. Mis-schien realiseren we ons niet eens dat ditonbehagen de oorzaak is van ons pro-bleem omdat het zich vaak openbaart op

125


andere manieren. Het kan zijn dat weprikkelbaar, ontevreden, gedeprimeerd ofverward worden of snel met ons oordeelklaar staan. Het kan zijn dat we dingenom ons heen proberen te veranderen ineen poging het innerlijk geknaag dat wevoelen tot rust te brengen. Onze ervaringheeft aangetoond dat het in situaties alsdeze het beste is om in onszelf te zoekennaar de oorzaak van deze ontevredenheid.Heel vaak ontdekken we dat we hardvoch-tige critici van onszelf zijn, ons wentelendin verachting en afwijzing van onszelf.

De meesten van ons hadden, voor ze bijNA kwamen, zichzelf hun hele leven af-gewezen. We haatten onszelf en probeer-den op alle mogelijke manieren iemandanders te worden. We wilden alles behalveonszelf zijn. Niet in staat onszelf te accep-teren, probeerden we de acceptatie vananderen te winnen. We wilden dat anderemensen ons de liefde en acceptatie gavendie we onszelf niet konden geven, maaronze liefde en vriendschap waren altijd



voorwaardelijk. We wilden alles doenvoor wie dan ook om acceptatie en goed-keuring te winnen en we koesterden wrokzodra iemand niet reageerde zoals wij datwilden.

Omdat we onszelf niet konden accep-teren, verwachtten we door anderen teworden afgewezen. We wilden niemandtoestaan dichtbij ons te komen uit angstdat wanneer ze ons echt zouden kennenzij ons ook zouden haten. Om onszelf voorkwetsbaarheid te behoeden, wezen weanderen af voordat zij de kans kregen onsaf te wijzen.

De Twaalf Stappenzijn de oplossing

Vandaag is de eerste stap naar zelf-acceptatie de acceptatie van onze versla-ving. We moeten onze ziekte en al demoeilijkheden die deze ons brengt accep-teren voor we onszelf kunnen accepterenals menselijke wezens.

Zelfacceptatie 127


Het volgende dat we nodig hebben omons te helpen op weg naar zelfacceptatieis geloof in een Macht groter dan onszelfdie ons weer geestelijk gezond kan ma-ken. We hoeven niet te geloven in de op-vatting van wie dan ook over die HogereMacht, maar het is wel nodig dat we ge-loven in iets dat voor ons werkt. Een spi-ritueel begrip van zelfacceptatie is wetendat er niets mis mee is om pijn te ervaren,om fouten gemaakt te hebben en om teweten dat we niet volmaakt zijn.

De meest effectieve manier om zelf-acceptatie te bereiken, is het aanwendenvan de Twaalf Stappen van herstel. Nu weertoe zijn gekomen in een Macht groterdan onszelf te geloven, kunnen we ons opZijn kracht verlaten om ons de moed tegeven eerlijk onze tekortkomingen enkwaliteiten te onderzoeken. Hoewel hetsoms pijnlijk is en niet lijkt te leiden totzelfacceptatie, is het noodzakelijk dat webij onze gevoelens komen. We willen onsherstel een solide basis geven en moeten



daarom onze handelingen en motivatiesonderzoeken en beginnen die dingen teveranderen die onaanvaardbaar zijn.

Onze tekortkomingen zijn deel van onsen zullen alleen weggenomen wordenwanneer we het NA-programma in prak-tijk brengen en ernaar leven. Onze kwali-teiten zijn geschenken van onze HogereMacht en naarmate we ze ten volle lerenbenutten, groeit onze zelfacceptatie enwordt ons leven beter.

Soms glijden we af naar het melodramawaarin we wensen dat we konden zijn watwe denken dat we zouden moeten zijn.Misschien voelen we ons overweldigddoor zelfmedelijden en trots, maar doorons vertrouwen in een Hogere Macht tevernieuwen, wordt ons de hoop, moed enkracht gegeven om te groeien.

Zelfacceptatie maakt evenwicht in onsherstel mogelijk. We hoeven niet meer teverlangen naar de goedkeuring van an-deren omdat we tevreden zijn met wie wezijn. We zijn vrij om dankbaar onze kwa-

Zelfacceptatie 129


liteiten te benadrukken, ons nederig vanonze tekortkomingen af te wenden en debeste herstellende verslaafden te wordendie we kunnen zijn. Onszelf accepterenzoals we zijn, betekent dat we goed zijnzo, dat we niet perfect zijn maar kunnenverbeteren. We herinneren onszelf eraandat we de ziekte verslaving hebben en dathet lang duurt om zelfacceptatie op eendiep niveau te bereiken. Hoe slecht onsleven ook geworden is, we worden altijdgeaccepteerd in de gemeenschap van NA-Anonieme Verslaafden.

Door onszelf te accepteren zoals we zijn,hebben we niet meer het probleem dat wemenselijke perfectie verwachten. Wanneerwe onszelf accepteren, kunnen we ande-ren in ons leven accepteren, onvoorwaar-delijk, waarschijnlijk voor het eerst. Onzevriendschappen krijgen diepte en we er-varen de warmte en betrokkenheid die hetresultaat zijn van verslaafden die herstelen een nieuw leven met elkaar delen.



God, schenk me de kalmteom te accepteren wat ik

niet kan veranderen,de moed om te veranderen wat ik

kan veranderen,en de wijsheid om het verschil te weten.

Zelfacceptatie 131


Sponsorschap

IntroductieDit pamflet, gebaseerd op onze ge-

meenschappelijke ervaringen, beant-woordt enkele van de meest gestelde vra-gen over sponsorschap. Hoewel ditpamflet de meest essentiële informatieover sponsorschap biedt, heeft het niet debedoeling alomvattend te zijn. Het geeftechter een basisbegrip van een belangrijkgereedschap in ons herstelprogramma.

Sponsorschap is de kern van de NA-manier van herstel van verslaving: de eneverslaafde die de andere helpt. Sponsor-schap is ook tweerichtingsverkeer, hethelpt zowel de nieuwkomer als degenedie langer in het programma zit.

132


Mijn dankbaarheid spreekt…wanneer ik om anderen geef

en met ze deel hoe ik leefop de NA-manier

Wat is een sponsor?Een sponsor is een herstellende ver-

slaafde in het programma van NA-Ano-nieme Verslaafden, iemand met wie we invertrouwen onze levenservaringen kun-nen delen, zowel goede als slechte, eenpersoon bij wie we terecht kunnen metproblemen die misschien te persoonlijkzijn om met de groep te delen. Er wordtvoorgesteld dat een sponsor iemand is dieervaring heeft met de Twaalf Stappen enbetrokken is bij het programma. Vóór al-les is een sponsor een gids die je door deTwaalf Stappen van herstel heen leidt.

Sponsorschap 133


Wie heeft een sponsor nodig?Het is onze ervaring dat de meeste ver-

slaafden een sponsor nodig hebben. Bijtijden voelen we ons allemaal wel eensonzeker, wankel en verward, hebben weemotionele pijn en hebben we een hel-pende hand nodig. Aangezien we zeldenanderen vertrouwden, probeerden we al-leen door het leven te gaan. Dit werd eenvan onze problemen. Wij zijn mensen dienooit geleerd hebben hoe we moeten le-ven. Hierbij komt onze sponsor van pas.Onze sponsor helpt ons door zijn of haarervaring, kracht en hoop met ons te de-len. Kortom, iedereen die het verlangenheeft clean te blijven en een begin wilmaken met herstel, zou een sponsor moe-ten hebben.



Hoe kom je aan een sponsor?Luisteren is de sleutel tot het vinden van

een sponsor. De meest voor de hand lig-gende plaats om een sponsor te zoeken,is op een NA-bijeenkomst. Deel je erva-ringen, praat met en luister naar leden vanhet programma, verzamel telefoonnum-mers en gebruik ze. Wanneer je iemandvindt met wie je openlijk kunt praten enaan wie je je verwant voelt, vraag dan ge-woon die persoon je sponsor te zijn. Dekans is groot dat het antwoord “ja” zalzijn. Soms is het voor diegene niet moge-lijk om je sponsor te worden. Blijf door-zoeken! Bedenk dat wanneer één deursluit, er een andere open zal gaan. Blijfnaar bijeenkomsten gaan, luister, en je zultsnel een sponsor vinden.

Sponsorschap 135


Hoe lang zou een sponsorclean moeten zijn?

Het antwoord op deze vraag verschiltper persoon. De sponsor kan een NA-lidzijn dat al jaren clean is of nog maar eenpaar maanden in het programma zit. Detijd die de sponsor clean is en de ervaringdie die sponsor heeft, kan afhangen vande beschikbaarheid van sponsors in jouwomgeving. De kwaliteit van de tijd die ie-mand clean is, is belangrijker dan dekwantiteit. Kies iemand die stevig vatheeft op de twaalf door NA voorgesteldestappen van herstel, redelijk gelukkig lijkten bereid is andere herstellende verslaaf-den te helpen. Wij noemen deze mensen“winnaars” en het is een goed idee om jesponsor bij deze herstellende verslaafdente zoeken.



Zou een sponsor eenvriend moeten zijn?

Onze ervaring heeft aangetoond dat eengoede relatie met een sponsor niet geba-seerd hoeft te zijn op vriendschap, maardat vertrouwen van levensbelang is. Bijhet zoeken naar een sponsor letten we ophun levenservaring, de kwaliteit van detijd die ze clean zijn, hun beschikbaarheidvoor ons en hun bereidheid om te helpen.Als het vertrouwen groeit, volgt vaak eenvriendschap op basis van wederzijds res-pect.

Zou mijn sponsor een manof vrouw moeten zijn?

Het wordt sterk aangeraden dat we eensponsor proberen te vinden van hetzelfdegeslacht. De ervaring heeft aangetoonddat leden van hetzelfde geslacht beter be-paalde zaken zoals sexualiteit, familie-,identiteits- of relatieproblemen enz. begrij-pen. Wij zijn emotioneel instabiel en we

Sponsorschap 137


raken gemakkelijk emotioneel verbondenmet leden van het andere geslacht. Ditdoet afbreuk aan ons programma en datkan rampzalig zijn, zeker voor de nieuw-komer.

Zouden we meer dan éénsponsor moeten hebben?

Wij denken van niet! Onze ervaringheeft aangetoond dat het gemakkelijker isom aanwijzingen van één persoon te krij-gen. We vinden het makkelijker één per-soon te vertrouwen dan meerdere.

Met één sponsor kunnen we leren eenrelatie op te bouwen die gebaseerd is opvertrouwen en eerlijkheid. Door gedeeldeervaringen is een sponsor in staat tot hetweergeven van persoonlijke groei.

Naarmate we groeien in het programmaleren we opener en eerlijker te zijn tegen-over anderen.

Bedenk: “Alleen voor vandaag zal ikvertrouwen hebben in iemand in NA die



in mij gelooft en mij wil helpen in mijnherstel.”

Hoe maken we gebruikvan een sponsor?

Communicatie is de sleutel tot deze re-latie. Wanneer we vragen hebben overwelk deel van ons programma dan ook,weten we dat we ons tot onze sponsorkunnen wenden, maar het is onze verant-woordelijkheid om dan contact op te ne-men. Of dat nu telefonisch is of persoon-lijk, we delen onze problemen met onzesponsor. We proberen onze ervaringen,goede of slechte, dagelijks met hem ofhaar te delen. Overdag of ‘s nachts, wan-neer we daar behoefte toe voelen, nemenwe contact op met onze sponsor. Het isbelangrijk dat we eerlijk tegenover onzesponsor zijn, dat we open staan voor sug-gesties en dat we bereid zijn een anderedan onze eigen manier te proberen.

Bedenk, we hoeven nooit alleen te zijn.

Sponsorschap 139


Hoe ben je een sponsor?Het is onze ervaring dat de beslissing

sponsor te worden een belangrijke stap isin ons herstel en niet licht opgevat dientte worden. We vinden het raadzaam om,indien mogelijk, onze eigen sponsor teraadplegen voor we erin toestemmen zelfiemands sponsor te worden. Om tot ditbesluit te komen, kunnen we wellichtonze motieven onderzoeken. Overwegenwe het sponsorschap om goed over tekomen binnen NA, of om de verslaafdedie nog lijdt te helpen?

Denk eraan dat we alleen kunnen be-houden wat we hebben door het weg tegeven. Daarom overwegen we wellicht devolgende vragen: Ben ik eraan toe spon-sor te worden? Ben ik bereid mijn erva-ring, kracht en hoop met iemand te de-len? Ben ik bereid een verbintenis aan tegaan?

Hoe gaan we verder nadat we beslotenhebben sponsor te worden? We zijn van



mening dat het belangrijk is ons te reali-seren dat ons eigen herstel op de eersteplaats komt. Wij geloven dat het door deTwaalf Stappen van herstel heen leidenvan de verslaafde het hoofddoel van hetsponsorschap is. Het wordt ons steedsduidelijker dat de beste manier om dit tedoen, het geven van het voorbeeld is.Sponsorschap is een verlengstuk van onseigen programma van herstel. Een van demoeilijkste aspecten van het sponsorschapis de grens trekken tussen “geven om” en“de hand boven het hoofd houden”. Wijzijn van mening dat we anderen de handboven het hoofd houden wanneer wij hetprogramma voor hen doen. Het helpt deverslaafde niet als de sponsor te bescher-mend is. Soms is liefdevolle hardheid vanwezenlijk belang voor de groei van eenverslaafde. We raden je aan in gedachtente houden dat het onze verantwoordelijk-heid is de boodschap uit te dragen en nietom de verslaafde op onze nek te nemen.Wij zijn geen hervormers, predikers van

Sponsorschap 141


het evangelie, welzijnswerkers, part-timemaatschappelijk werkers, relatiethe-rapeuten, geldschieters, arbeidsadviseursof reclasseringsambtenaren. Het is belang-rijk te onthouden dat wij evengoed lij-dende verslaafden zijn.

Er kan een tijd komen dat het je niet luktje verwant te voelen aan de persoon vanwie je de sponsor bent. Dan kun je hendoorverwijzen naar iemand anders diekan helpen. We hoeven ons niet schuldigte voelen als iemand van wie we de spon-sor zijn, terugvalt. We zijn allemaal ver-antwoordelijk voor ons eigen herstel. Erzullen momenten zijn dat we de antwoor-den niet hebben. Het is onze verantwoor-delijkheid die antwoorden te zoeken, sa-men met degenen van wie we de sponsorzijn. Wij zijn God niet!!!



De Ervaring van eenVerslaafde met Acceptatie,Vertrouwen en Commitment ¹

Toen ik bij het NA-programma kwamhad ik mijn probleem vastgesteld: ik hadhet verlangen om te stoppen met gebrui-ken, maar ik wist niet hoe. Als gevolg vande aard van verslaving was mijn hele per-soonlijkheid gericht op het verkrijgen,gebruiken en het vinden van manieren omaan meer te komen. Al mijn karaktertrek-ken versterkten deze obsessie. Volkomenegocentrisch probeerde ik mijn leven han-teerbaar te maken door het manipulerenvan mensen en omstandigheden in mijnvoordeel. Ik had alle controle verloren.Obsessie dwong me herhaaldelijk drugste gebruiken, tegen mijn wil, wetende dat

143

1 Het woord ‘commitment’ laat zich niet in één woord verta-len. Bedoeld wordt: verbintenis en/of toewijding.


het zelfvernietigend was en dat het tegenmijn drift tot overleven inging. Waanzin-nig en me hopeloos hulpeloos voelend,gaf ik het vechten op en accepteerde ik datik een verslaafde was, dat mijn leven vol-komen onhanteerbaar was en dat ik mach-teloos stond tegenover de ziekte. Mijnwilskracht kon mijn verziekte lichaam datdwangmatig naar drugs hunkerde nietveranderen. Mijn zelfbeheersing kon mijnverziekte denken, geobsedeerd door hetidee stemmingveranderende middelen tegebruiken om aan de realiteit te ontsnap-pen, niet veranderen. Noch konden mijnhoogste idealen mijn verziekte geest ver-anderen – sluw, verraderlijk en volkomenegocentrisch. Zodra ik in staat was de rea-liteit van mijn machteloosheid te accepte-ren, hoefde ik geen drugs meer te gebrui-ken. Deze acceptatie van mijn toestand,mijn machteloosheid tegenover versla-ving en de onhanteerbaarheid van mijnleven, was de sleutel tot mijn herstel.



Met de hulp van de herstellende ver-slaafden op NA-bijeenkomsten onthieldik me van drugs, een minuut, een uur, eendag tegelijk. Ik wilde nog steeds highworden. Het leven voelde ondraaglijkzonder drugs.

Er bleef bij mij een gevoel achter vaneen nog grotere hopeloosheid dan daar-voor en mijn hoofd vertelde me dat ikweer drugs moest gaan gebruiken om dataan te kunnen. Door het accepteren vanmijn machteloosheid en de onhanteer-baarheid van mijn leven voelde ik de drin-gende behoefte aan een macht sterker danmijn ziekte die mijn zelfvernietigendeaard kon veranderen. De mensen die ik opbijeenkomsten ontmoette, vertelden me datzij een macht groter dan hun verslaving had-den gevonden in het NA-programma. Dezemensen waren al maanden of jaren clean enwilden zelfs niet meer gebruiken. Ze ver-telden me dat ik het verlangen om drugs tegebruiken kwijt kon raken door te levennaar het NA-programma. Ik had geen

De Ervaring van een Verslaafde… 145


andere keus dan hen te geloven. Ik haddokters geprobeerd, psychiaters, zieken-huizen, psychiatrische inrichtingen, ver-anderingen van baan, huwelijken, schei-dingen; alles had gefaald. Het leekhopeloos, maar in NA zag ik hoop. Ik ont-moette verslaafden die herstellende wa-ren van hun ziekte. Ik kwam ertoe te ge-loven dat ik kon leren hoe ik zonder drugskon leven. In NA vond ik het vertrouwendat ik nodig had om te beginnen met ver-anderen.

Op dat punt aangekomen was ik ge-stopt met drugs gebruiken en begon ikschoorvoetend te geloven dat ik me konblijven onthouden van drugs. Ik dacht envoelde nog steeds als een verslaafde; ikgebruikte alleen geen drugs. Mijn per-soonlijkheid en karakter waren hetzelfdeals ze altijd geweest waren. Alles in mijversterkte mijn drang tot zelfvernietiging.Ik moest veranderen of ik zou opnieuwbeginnen met gebruiken. Ik had mijn toe-stand geaccepteerd en geloofde dat ik kon



herstellen. Om dat te kunnen doen moestik een volledig commitment aangaan metde spirituele uitgangspunten van het NA-programma.

Met de hulp van mijn sponsor, beslootik mijn leven en mijn wil over te dragenaan God, zoals ik God begreep. Voor mijwas dit een keerpunt. Deze beslissing ver-eiste voortdurende acceptatie, aldoorgroeiend vertrouwen en een dagelijkscommitment aan herstel. De beslissingmijn leven en wil over te dragen aan God,vereiste dat ik mijzelf ontdekte en actiefprobeerde mijn manieren om met de wer-kelijkheid om te gaan te veranderen. Ditcommitment bracht eerlijkheid in mijnleven. Dit is hoe het NA-programma voormij werkt: ik accepteer mijn ziekte, ont-wikkel het vertrouwen dat het pro-gramma mij kan veranderen, en ga eencommitment aan met de spirituele uit-gangspunten van herstel.

Actie is nu vereist. Als ik niet verander,zal ik me ellendig voelen en weer drugs



gaan gebruiken. De acties die door hetNA-programma worden voorgesteld,kunnen mijn persoonlijkheid en karakterveranderen. Ik onderzoek mezelf eerlijk,schrijf op wat ik gedaan heb en hoe ik megevoeld heb. Ik geef mezelf volledig blootaan mijn God en iemand anders; ik vertelal mijn geheimste angsten, woede enwrokgevoelens. Door deze dingen tedoen, beheerst het verleden niet langermijn leven en ben ik vrij om vandaag televen naar mijn idealen. Ik begin me an-ders te gedragen en word bereid om doormijn God veranderd te worden in hoe Hijwil dat ik ben.

Ik ben begonnen met het ontwikkelenvan een redelijk zelfbeeld, gebaseerd opde werkelijkheid, door te vragen verlostte worden van mijn tekortkomingen.

Door de schade die ik anderen berok-kend heb goed te maken heb ik geleerdmezelf en anderen te vergeven.

Ik bekijk geregeld mijn gedrag opnieuwen corrigeer mijn fouten zo snel mogelijk.



Voortdurend ontwikkel en verruim ik ver-trouwen en geloof in spirituele uitgangs-punten. Ik geef aan anderen, door mijnervaring en ons programma met hen tedelen en ik probeer te leven naar de uit-gangspunten die ik geleerd heb.

Deze Twaalf Stappen hebben mij instaat gesteld te stoppen met gebruiken,hebben het verlangen om te gebruikenweggenomen en hebben mij een nieuwemanier van leven gegeven.



150

Alleen Voor Vandaag

Zeg tegen jezelf:ALLEEN VOOR VANDAAG zal ik met mijn

gedachten bij mijn herstel zijn, zal ik le-ven en van het leven genieten zonderdrugs te gebruiken.

ALLEEN VOOR VANDAAG zal ik vertrou-wen hebben in iemand in NA die in mijgelooft en mij wil helpen in mijn herstel.

ALLEEN VOOR VANDAAG zal ik een pro-gramma hebben. Ik zal proberen het tevolgen naar mijn beste kunnen.

ALLEEN VOOR VANDAAG zal ik met hulpvan NA proberen een beter zicht op mijnleven te krijgen.

ALLEEN VOOR VANDAAG zal ik niet bangzijn, mijn gedachten zullen bij mijnnieuwe kontakten zijn, mensen die nietgebruiken en een nieuwe manier van le-


ven hebben gevonden. Zolang ik volgensdie manier leef, heb ik niets te vrezen.

Toen we bij het programma van NA-Ano-nieme Verslaafden kwamen, namen we debeslissing ons leven over te dragen aande zorg van een Hogere Macht. Deze over-gave verlicht de last van het verleden ende angst voor de toekomst. Het geschenkvan vandaag staat nu in het juiste perspec-tief. We aanvaarden het leven zoals het nuis en hebben er plezier in. Wanneer we derealiteit van vandaag weigeren te aanvaar-den, ontkennen we ons vertrouwen inonze Hogere Macht. Dit kan alleen meerlijden met zich meebrengen.

We leren dat vandaag een geschenk iszonder garanties. Met dit in gedachtenworden de onbeduidendheid van verle-den en toekomst en het belang van onzehandelingen vandaag reëel voor ons. Ditvereenvoudigt ons leven.

Wanneer we onze gedachten richten opvandaag, vervaagt de nachtmerrie van

Alleen Voor Vandaag 151


drugs, overschaduwd door de dageraadvan een nieuwe werkelijkheid. We mer-ken dat, wanneer we ergens mee zitten,we onze gevoelens kunnen toevertrouwenaan een andere herstellende verslaafde.Door ervaringen uit ons verleden met an-dere verslaafden te delen, ontdekken wedat we niet uniek zijn en dat we veel metelkaar gemeen hebben. Met andere NA-leden praten, of het nu is om het wel enwee van onze dag met hen te delen of hunde kans te geven het hunne met ons tedelen, is een manier waarop onze HogereMacht via ons werkt.

We hoeven niet bang te zijn als we van-daag clean blijven, dicht bij onze HogereMacht en onze NA-vrienden. God heeftons de fouten die we in het verleden ge-maakt hebben, vergeven en morgen is ernog niet. Meditatie en een persoonlijkeinventaris zullen ons vandaag helpen ge-moedsrust en leiding te vinden. We ne-men iedere dag even de tijd om God, zo-als we God begrijpen, te danken voor het



vermogen dat ons gegeven is om vandaagaan te kunnen.

“Alleen voor vandaag” is van toepas-sing op ieder facet van ons leven, niet al-leen op onthouding van drugs. Met derealiteit moet dagelijks worden omge-gaan. Velen hebben het gevoel dat Godvan ons niet meer verwacht dan dat wevandaag doen wat we kunnen.

Werken aan het programma, de TwaalfStappen van NA, heeft ons een nieuwekijk op ons leven gegeven. Vandaag hoe-ven we ons niet meer te verontschuldigenvoor wie we zijn. Ons dagelijks contactmet een Hogere Macht vult de leegtes inons die nooit eerder gevuld konden wor-den. Door in het heden te leven, vindenwe voldoening. Onze Hogere Macht leidtons en zo raken we ons verlangen om tegebruiken kwijt. Perfectie is niet langereen doel vandaag; “voldoende zijn” isbereikbaar.

Het is belangrijk te onthouden dat elkeverslaafde die één dag clean kan blijven



een wonder is. Naar bijeenkomsten gaan,aan de stappen werken, dagelijkse medi-tatie en praten met mensen in het pro-gramma zijn dingen die we doen om spi-ritueel gezond te blijven. Verantwoorde-lijk leven is mogelijk.

We kunnen eenzaamheid en angst ver-vangen door de liefde van de NA-ge-meenschap en de zekerheid van eennieuwe manier van leven. We hoevennooit meer alleen te zijn. Binnen de NA-gemeenschap hebben we meer warevrienden gemaakt dan we ooit voor mo-gelijk hielden. Zelfmedelijden en wrokzijn vervangen door tolerantie en vertrou-wen. Er is ons de vrijheid, de gemoeds-rust en het geluk gegeven waar we zowanhopig naar op zoek waren.

Er gebeurt veel op één dag, zowel innegatieve als in positieve zin. Als we nietde tijd nemen om beide op waarde teschatten, ontgaat ons misschien iets datons zal helpen groeien. Onze levens-principes zullen ons leiden in ons herstel



wanneer we er gebruik van maken. Hetis onze ervaring dat het noodzakelijk ishier iedere dag mee door te gaan.



156

Clean Blijvenin de Buitenwereld

Velen van ons hoorden voor het eerst deNA-boodschap van herstel tijdens hunverblijf in een ziekenhuis of een andereinrichting. De overgang van zo’n pleknaar de buitenwereld is nooit gemakke-lijk. Dit is in het bijzonder waar wanneerwe worden uitgedaagd door de verande-ringen die herstel met zich meebrengt.Voor velen van ons was de begintijd vanherstel moeilijk. Het vooruitzicht van eenleven zonder drugs kan beangstigendzijn. Maar diegenen onder ons die doorde eerste dagen heen kwamen, vondeneen leven dat de moeite waard is. Ditpamflet wordt aangeboden aan diegenendie nu in een ziekenhuis of inrichting ver-blijven, als een boodschap van hoop datook zij kunnen herstellen en vrij kunnenleven. Velen van ons hebben zich in de


Clean Blijven in de Buitenwereld 157

situatie bevonden waarin jij je nu bevindt.We hebben andere manieren geprobeerd,en velen van ons vielen terug, sommigenom nooit meer een kans op herstel te krij-gen. We hebben dit pamflet geschrevenom dat wat voor ons bleek te werken metjou te delen.

Als je in staat bent om tijdens je verblijfin een ziekenhuis of inrichting naar bij-eenkomsten te gaan, kun je nu al begin-nen met het ontwikkelen van goede ge-woontes. Kom vroeg en blijf lang op debijeenkomsten. Begin zo snel mogelijkcontacten te leggen met herstellende ver-slaafden. Als er NA-leden van anderegroepen jouw bijeenkomsten bijwonen,vraag dan om hun telefoonnummer en belze ook op. Het gebruik maken van dezetelefoonnummers zal in eerste instantieeen beetje vreemd, zelfs een beetje gek lij-ken. Maar gegeven het feit dat isolatie eenvan de basiselementen van de ziekte ver-slaving is, is dat eerste telefoontje eengrote stap voorwaarts. Het is niet nodig


te wachten tot er zich een groot probleemvoordoet voor je iemand van NA belt. Demeeste NA-leden zijn meer dan bereid tehelpen waar ze maar kunnen. Dit is ookeen goed moment om te regelen dat eenNA-lid je opwacht als je uit de inrichtingontslagen wordt. Als je al een paar men-sen kent die je bij bijeenkomsten zult ont-moeten na je ontslag, zal dat helpen je deelte voelen van de NA-gemeenschap. Wekunnen het ons niet veroorloven vervreemdte raken of ons vervreemd te voelen.

Clean blijven in de buitenwereld bete-kent actie ondernemen. Ga op de dag vanje ontslag meteen naar een bijeenkomst.Het is belangrijk om er een gewoonte vante maken om regelmatig naar bijeenkom-sten te gaan. De verwarring en opwindingvan het ‘net vrijkomen’ heeft sommigenvan ons ertoe verleid te denken dat wevakantie kunnen nemen van onze verant-woordelijkheden voordat we de draadvan ons dagelijkse leven weer oppakken.Dit soort rationalisatie heeft velen van ons



teruggeleid tot gebruiken. Verslaving iseen ziekte die geen pauze neemt in haarprogressie. Als ze niet bedwongen wordt,wordt ze alleen maar erger. Wat we van-daag voor ons herstel doen, verzekert nietons herstel van morgen. Het is een ver-gissing om aan te nemen dat het goedevoornemen om over een poosje eens naarNA te gaan, voldoende zal zijn. We moe-ten onze voornemens kracht bijzetten metactie, hoe eerder hoe beter.

Als je na je ontslag in een andere plaatsgaat wonen, vraag dan de NA-leden naareen bijeenkomstenlijst en het nummer vande NA-hulplijn in jouw regio. Zij zullenje kunnen helpen in contact te komen metNA-groepen en NA-leden daar waar jegaat wonen. Je kan ook informatie krijgenover bijeenkomsten over de hele werelddoor te schrijven naar:

World Service OfficePO Box 9999

Van Nuys, CA 91409USA



Sponsorschap is een belangrijk onder-deel van het NA-herstelprogramma. Hetis een van de voornaamste manierenwaarop nieuwkomers hun voordeel kun-nen doen met de ervaring van NA-ledendie volgens het programma leven. Spon-sors kunnen oprechte betrokkenheid bijons welzijn en de ervaring met verslavingdie ze met ons delen, combineren met ge-degen kennis van herstel in NA. We heb-ben ondervonden dat het het beste werkteen sponsor van je eigen sexe te vinden.Kies zo snel mogelijk een sponsor, al is hetmaar een tijdelijke. Een sponsor helpt jemet het werken aan de Twaalf Stappen enTwaalf Tradities van NA-Anonieme Ver-slaafden. Een sponsor kan je tevens aanandere NA-leden voorstellen, je meene-men naar bijeenkomsten en je helpen jemeer op je gemak te voelen bij je herstel.Ons pamflet Sponsorschap bevat aanvul-lende informatie over dit onderwerp.

Om baat te vinden bij het NA-pro-gramma, moeten we aan de Twaalf Stap-pen werken. Samen met het regelmatig



bijwonen van bijeenkomsten zijn de stap-pen het fundament van ons programmavan herstel van verslaving. We hebbenondervonden dat het in volgorde aan destappen werken, en het voortdurend op-nieuw aan de stappen werken, ons ervanweerhoudt om terug te vallen tot actieveverslaving en de ellende die dat met zichmeebrengt.

Er is een verscheidenheid aan NA-herstelliteratuur beschikbaar. Het KleineWitte Boekje en onze basistekst “NarcoticsAnonymous” bevatten de uitgangspuntenvan herstel binnen onze gemeenschap.Maak jezelf vertrouwd met het pro-gramma door onze literatuur te lezen.Over herstel lezen is een belangrijk onder-deel van ons programma, vooral wanneerhet bijwonen van een bijeenkomst of con-tact met een ander NA-lid niet mogelijkis. Velen van ons ondervonden dat het da-gelijks lezen van NA-literatuur heeft gehol-pen om een positieve houding te handha-ven en ons te concentreren op herstel.



Wanneer je begint met naar bijeenkom-sten gaan, zorg dan dat je betrokken raaktbij de groepen die je bijwoont. Asbakkenlegen, dingen klaarzetten, koffie zetten, naafloop opruimen – al die dingen moetenworden gedaan om de groep te laten func-tioneren. Laat mensen weten dat je bereidbent te helpen en wordt deel van je groep.Dit soort verantwoordelijkheden op jenemen is een noodzakelijk onderdeel vanherstel en helpt het gevoel van vervreem-ding tegen te gaan dat ons allemaal kanbekruipen. Zulke taken, hoe klein ze ookmogen lijken, kunnen helpen je aanwezig-heid op de bijeenkomsten te verzekerenwanneer het verlangen aanwezig te zijnachterblijft bij de noodzaak aanwezig tezijn.

Het is nooit te vroeg om een persoon-lijk dagelijks actieprogramma op te stel-len. Dagelijks actie ondernemen is onzemanier van verantwoordelijkheid nemenvoor ons herstel. In plaats van die eerstedrug te nemen, doen we het volgende:



• Niet gebruiken, wat er ook gebeurt

• Ga naar een NA-bijeenkomst

• Vraag je Hogere Macht je vandaagclean te houden

• Bel je sponsor

• Lees NA-literatuur

• Praat met andere herstellende ver-slaafden

• Werk aan de Twaalf Stappen van NA-Anonieme Verslaafden

We hebben een aantal dingen bespro-ken die we doen om clean te blijven; wemoeten ook een aantal dingen besprekendie we moeten vermijden. Op NA-bijeen-komsten horen we vaak dat we onze oudemanier van leven moeten veranderen. Ditbetekent dat we geen drugs gebruiken,wat er ook gebeurt! We hebben ook ge-merkt dat we het ons niet kunnen veroor-loven regelmatig bars en clubs te bezoe-ken of om te gaan met mensen die drugs



gebruiken. Wanneer we onszelf toestaanrond te hangen op oude plaatsen en metoude bekenden, zijn we een terugval aanhet voorbereiden. Waar het de ziekte ver-slaving betreft, zijn we machteloos. Dezemensen en plaatsen hebben ons nooit eer-der geholpen clean te blijven. Het zoudwaas zijn te denken dat alles nu anderszal zijn.

Er bestaat voor een verslaafde niets be-ters dan veel om te gaan met anderen dieactief bezig zijn met herstel. Het is belang-rijk onszelf en ons herstel een kans te ge-ven. Er wachten ons vele nieuwe vrien-den bij NA-Anonieme Verslaafden, en eennieuwe wereld van ervaringen ligt in hetverschiet.

Eenmaal ontslagen moesten sommigenvan ons hun verwachtingen van een com-pleet andere wereld bijstellen. NA-Ano-nieme Verslaafden kan de wereld om onsheen niet op miraculeuze wijze verande-ren. Wel biedt het ons hoop, vrijheid eneen manier om anders te leven in de we-



reld door onszelf te veranderen. We kun-nen situaties tegenkomen die niet anderszijn dan voorheen, maar door het pro-gramma van NA-Anonieme Verslaafden,kunnen we de manier waarop we eropreageren veranderen. Onszelf veranderenverandert ons leven echt.

We willen je laten weten dat je welkombent bij NA-Anonieme Verslaafden. NAheeft honderdduizenden verslaafden ge-holpen clean te leven, het leven zoals hetis te accepteren, en een leven te ontwik-kelen dat het werkelijk waard is geleefdte worden.



Herstel en Terugval

Veel mensen denken dat herstel gewoon een kwestie is van geen drugs gebruiken. Zij beschouwen een terugval als een teken van totale mislukking en een lange peri-ode van onthouding als een teken van vol-ledig succes. Wij in het herstelprogramma van NA-Anonieme Verslaafden hebben ondervonden dat deze visie te simplistisch is. Nadat een NA-lid enigszins betrok-ken is geweest bij onze gemeenschap, kan een terugval de schokervaring zijn die een rigoureuzere toepassing van het programma teweegbrengt. We hebben evenzogoed leden gezien die zich lange tijd van drugs onthielden, terwijl hun oneerlijkheid en zelfbedrog hun belette compleet herstel en aanvaarding binnen de maatschappij te genieten. Volledige en onafgebroken onthouding echter, in hechte samenwerking en vereenzelviging

166

nederland_NL-1200 intro guide converted_1dec2011.indd 174nederland_NL-1200 intro guide converted_1dec2011.indd 174 12/1/2011 11:04:01 AM12/1/2011 11:04:01 AM

met anderen in NA-groepen, is nog altijd de beste basis voor groei.

Hoewel alle verslaafden in wezen hetzelfde zijn, verschilt de mate van ons ziek zijn, en ons herstel, van persoon tot persoon. Soms kan een terugval de basis leggen voor volledige vrijheid. Soms ook kan die vrijheid alleen verkregen wor-den door halsstarrig en obstinaat vast te houden aan onthouding tot de crisis voorbij is, ook al lijkt alles mis te gaan. Een verslaafde die, al is het maar even, de behoefte of het verlangen te gebruiken kwijt kan raken en de keuze heeft vrij te zijn van impulsief denken en dwangmatig handelen, heeft een keerpunt bereikt dat de doorslaggevende factor kan zijn in zijn herstel. Het gevoel van ware onafhanke-lijkheid en vrijheid kan dan nog onzeker zijn. Het trekt ons om op eigen houtje verder te gaan en zelf de touwtjes weer in handen te nemen. Toch lijken we te weten dat wat we hebben het resultaat is van vertrouwen op een Macht groter dan

Herstel en Terugval 167


onszelf, en van het geven en ontvangen van hulp. Tijdens ons herstel zullen oude spookbeelden ons vaak achtervolgen. Het leven kan wederom zinloos, eentonig en saai worden. We kunnen geestelijk moe worden van het herhalen van onze nieuwe ideeën en lichamelijk moe worden van onze nieuwe activiteiten; toch weten we dat, als we dit nieuwe niet blijven herha-len, we zeker weer tot ons oude gedrag zullen vervallen. We vermoeden dat, als we niet gebruik maken van wat we heb-ben, we het zullen verliezen. Vaak zijn dit de periodes waarin we het meest groeien. Lichaam en geest lijken er genoeg van te hebben. Toch kunnen, diep in ons, de stu-wende krachten van verandering of ware ommekeer aan het werk zijn, om ons de antwoorden te geven die onze innerlijke drijfveren en ons leven veranderen.

Herstel, zoals ervaren door middel van onze Twaalf Stappen, is ons doel, niet louter onthouding van drugs. Onszelf verbeteren vereist inspanning, en aan-



gezien het totaal onmogelijk is voor een afgesloten geest om nieuwe ideeën op te nemen, moet er op een of andere manier een opening gemaakt worden. Aangezien we dit alleen voor onszelf kunnen doen, moeten wij twee vijandige eigenschap-pen die ons kennelijk in het bloed zitten herkennen: apathie en uitstel. Onze weer-stand tegen verandering lijkt ingebouwd te zijn en alleen een soort kernexplosie zal daar enige verandering in brengen of een andere gedragslijn doen ontstaan. Een terugval, als we die overleven, kan het startschot zijn voor het afbraakproces. Een terugval en de soms daaropvolgende dood van iemand die ons na aan het hart ligt kan ons wakker schudden, zodat we de noodzaak inzien van krachtdadig per-soonlijk handelen.



Persoonlijke verhalenNA is sinds 1953 behoorlijk gegroeid. De

mensen die NA hebben opgericht en voor wie wij een diepe en blijvende genegenheid voelen, hebben ons veel geleerd over verslaving en herstel. Op de volgende bladzijden vertellen we je over hoe we begonnen zijn. Het eerste gedeelte is geschreven in 1965 door één van onze vroegste leden. Meer recente verhalen over het herstel van NA-leden zijn te vinden in onze basistekst “Narcotics Anonymous”.

We herstellen echt

Verslaving maakt ons soortgenoten. Onze persoonlijke verhalen mogen dan qua verloop van elkaar verschillen, uit-eindelijk hebben we één ding met elkaar gemeen. De ziekte of stoornis die we al-lemaal hebben is verslaving. Wij kennen de twee dingen waaruit ware verslaving bestaat heel goed: obsessie en dwangma-tigheid. Obsessie – dat vastgeroeste idee



dat ons iedere keer weer terugvoert naar onze specifieke drug of een vervanging daarvan, om het gemak dat we eens ken-den weer terug te krijgen.

Dwangmatigheid – eenmaal het proces begonnen met één shot, één pil of één slok, kan het door wilskracht niet meer stopgezet worden. Door onze lichamelijke overgevoeligheid voor drugs zijn we vol-komen in de greep van een vernietigende macht groter dan onszelf.

Wanneer wij aan het eind van ons La-tijn zijn en we ondervinden dat we niet langer als menselijke wezens kunnen functioneren, met of zonder drugs, staan we allemaal voor hetzelfde dilemma. Wat kunnen we nog doen? Er lijkt deze keuze te zijn: of, zo goed en zo kwaad als we kunnen, doorgaan tot het bittere einde – gevangenissen, inrichtingen, of de dood – of een nieuwe manier van leven vinden. Vroeger hadden zeer weinig verslaafden deze laatste keuze. Zij die vandaag de dag verslaafd zijn, hebben meer geluk. Voor



het eerst in de geschiedenis van de mens-heid heeft een eenvoudige manier zich be-wezen in het leven van veel verslaafden. Van deze methode kunnen we allemaal gebruik maken. Dit is een eenvoudig spi-ritueel, niet religieus, programma bekend onder de naam Narcotics Anonymous (NA-Anonieme Verslaafden).

Toen mijn verslaving me zo’n vijftien jaar geleden bracht tot volledige machte-loosheid, nutteloosheid en overgave, was er geen NA. Ik vond AA en daar ontmoette ik verslaafden die in dat programma ook de oplossing voor hun probleem hadden gevonden. We wisten echter dat velen nog steeds richting desillusie, ontaarding en dood afzakten omdat ze zich niet konden vereenzelvigen met de alcoholist in AA. Hun vereenzelviging was op het niveau van duidelijke symptomen, en niet op het diepere niveau van emoties of gevoe-lens waar empathie een helende therapie wordt voor alle verslaafde mensen. Met verscheidene andere verslaafden en en-



kele leden van AA die veel vertrouwen in ons en in het programma hadden, richtten we in juli 1953 op wat we nu kennen als NA. Wij meenden dat de verslaafde nu vanaf het begin die vereenzelviging kon vinden die hij nodig had om zichzelf er-van te overtuigen dat hij clean kon blijven, naar het voorbeeld van anderen die al vele jaren herstellende waren.

Dat dit het meest noodzakelijke was, be-wees zich door de jaren. Deze woordloze taal van herkenning, geloof en vertrouwen die wij empathie noemen, schiep de sfeer waarin we tijd konden voelen, werke-lijkheid konden aanraken en geestelijke waarden konden herkennen, die lange tijd voor ons verloren waren geweest. In ons herstelprogramma groeien we in aantal en in kracht. Nooit tevoren zijn zoveel verslaafden die clean zijn, uit eigen keuze en in ongedwongen samenzijn, in staat geweest om bijeen te komen waar ze maar wilden om hun herstel te handhaven in volledige creatieve vrijheid.



Zelfs verslaafden zeiden dat het niet zou lukken op de manier die wij bedacht hadden. Wij geloofden in openlijk aan-gekondigde bijeenkomsten – niet meer in het geheim zoals andere groepen het hadden geprobeerd. Wij geloofden dat dit verschilde van alle andere methoden die eerder waren geprobeerd door diegenen die langdurige terugtrekking uit de maat-schappij bepleitten. Wij geloofden dat hoe eerder de verslaafde zijn problemen in het dagelijks leven onder ogen zou kunnen zien, hoe sneller hij een echt produktief lid van de maatschappij zou worden. Uit-eindelijk moeten wij op eigen benen staan en het leven zoals het is onder ogen zien, dus waarom niet vanaf het begin?

Hierdoor vielen uiteraard vele verslaaf-den terug, en velen waren geheel verloren. Velen bleven echter en sommigen keerden terug na hun terugslag. De lichtzijde is het feit dat velen van diegenen die nu onze leden zijn, zich gedurende lange periodes van drugs onthouden hebben,



en beter in staat zijn de nieuwkomer te helpen. Hun instelling, gebaseerd op de spirituele waarden van onze stappen en tradities, is de dynamische kracht die groei en eenheid in ons programma brengt. Nu weten we dat de tijd gekomen is dat die oude afgezaagde leugen “Eens een verslaafde, altijd een verslaafde” door zowel de maatschappij als de verslaafde zelf niet langer getolereerd zal worden. We herstellen echt.



Telefoonnummers______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________


De Twaalf Tradities vanNA-Anonieme Verslaafden

1. Ons gemeenschappelijk welzijn dient op de eerste plaats tekomen; persoonlijk herstel is afhankelijk van NA-eenheid.

2. Voor ons groepsdoel bestaat er uiteindelijk maar één auto-riteit, een liefhebbende God zoals Hij zich in ons groeps-geweten manifesteert. Onze leiders zijn slechts dienarendie vertrouwen genieten; zij regeren niet.

3. Het enige vereiste voor lidmaatschap is het verlangen omte stoppen met gebruiken.

4. Elke groep dient autonoom te zijn behalve in zaken dieandere groepen of NA als geheel aangaan.

5. Elke groep heeft maar één hoofddoel: de boodschap uit-dragen naar de verslaafde die nog lijdt.

6. Een NA-groep behoort nooit aanverwante voorzieningenof andere ondernemingen te steunen, te financieren of deNA-naam te verlenen, opdat geld-, eigendoms-, of prestige-problemen ons niet van ons hoofddoel afleiden.

7. Iedere NA-groep behoort geheel in eigen behoeften te voor-zien en bijdragen van buitenaf af te wijzen.

8. NA-Anonieme Verslaafden dient voor altijd niet-professio-neel te blijven, maar onze dienstencentra mogen wel be-roepskrachten in dienst hebben.

9. NA als zodanig behoort nooit georganiseerd te worden, maarwij mogen wel dienstraden of comités creëren die direct ver-antwoording schuldig zijn aan hen die zij dienen.

10. NA-Anonieme Verslaafden heeft geen mening over zakenbuiten NA; derhalve behoort de NA-naam nooit betrok-ken te worden in publieke verdeeldheid.

11. Ons public relations-beleid is eerder gebaseerd op aantrek-king dan op promotie; het is noodzakelijk dat wij altijd onzepersoonlijke anonimiteit handhaven op het vlak van pers,radio en films.

12. Anonimiteit is de spirituele grondslag van al onze tradi-ties; dit herinnert ons er steeds aan principes boven per-soonlijkheden te plaatsen.


Nederlands


Een Introductie tot NA...zochten hulp en vonden NA-Anonieme 8 Een Introductie tot NA-Anonieme...

Documents

Transcript of Een Introductie tot NA...zochten hulp en vonden NA-Anonieme 8 Een Introductie tot NA-Anonieme...